HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre LXXII

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ε = 104 formes différentes pour 359 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[72, 2]   ὅπλα τέ τινα παρ´ αὐτῶν ἔλαβε, καὶ στρατιώτας παρὰ μὲν τῶν

[72, 6]   ἐς αὐτὸν φερούσης θανατηφόρου ψήφου (διέτριβε δὲ ἐν Συρίᾳ) αἷμα λαγὼ

[72, 10]   εἰ καὶ σφόδρα ἐπεφροντίκει, διαθέσθαι γε αὐτὰ ὑπὸ τῆς ἁβρότητος καὶ

[72, 17]   λευκὸν διάχρυσον (καὶ ἐν τούτῳ γε αὐτὸν τῷ σχήματι ὄντα ἠσπαζόμεθα)

[72, 8]   ἐγρηγορέναι βουλόμενος, δώδεκα γραμματεῖα, οἷά γε ἐκ φιλύρας ποιεῖται, καθ´ ἑκάστην

[72, 20]   Ἡρακλῆς τὰς Στυμφαλίδας. καὶ ἐπιστεύθη γε οὗτος ὁ λόγος, ἐπειδή ποτε

[72, 19]   οἱ ἄλλοι ἐμάχοντο. καὶ τῇ γε πρώτῃ ἡμέρᾳ αὐτὸς πάντας σφᾶς

[72, 22]   τις αὐτοῦ γενήσεσθαι ἐνομίζετο. ~ἀπέθανέ γέ τοι, μᾶλλον δὲ ἀνῃρέθη, οὐκ

[72, 23]   νῦν καθίσταμαι ἔγραψα. καὶ ἐπειδή γε τοῖς τε ἄλλοις καὶ αὐτῷ

[72, 6]   ἀξιώματος αὐτοῦ ὁρμῆσαι. καὶ πολλά γε ὑπὸ πολλῶν ἀνακριθεὶς ἐκομψεύσατο, ὡς

[72, 10]   ἀλλὰ καὶ ἀδωρότατα καὶ σωφρονέστατα διήγαγε, τοῦ δὲ Κομμόδου καὶ τῆς

[72, 13]   αὐτὰ οὐδὲν ὅ τι οὐκ ἐξέκραγε, καὶ τέλος καταπηδήσας ὥρμησε πρὸς

[72, 15]   ἐψηφίζετο Κομμοδιανὰ καλεῖσθαι προσέταξεν. ἑαυτῷ δὲ ἄλλας τε παμπόλλους ἐπωνυμίας καὶ

[72, 17]   ῥῖνα τῶν δὲ οὖς τῶν δὲ ἄλλο τι) ἐν δὲ τῷ

[72, 11]   ἐθέλετε· τί οὖν μέλλετε; τί δὲ ἀναβάλλεσθε, ἐξὸν ὑμῖν ἤδη καὶ

[72, 22]   ἐνομίζετο. ~ἀπέθανέ γέ τοι, μᾶλλον δὲ ἀνῃρέθη, οὐκ ἐς μακράν. ὁ

[72, 15]   ἐν οὐδενὶ λόγῳ ἀπώλλυντο, ἦν δὲ ἁπάντων νοσημάτων καὶ ἁπάντων κακουργημάτων

[72, 14]   ἐπ´ αὐτοῦ δυναμένων ἐφόνευσαν. ~Κόμμοδος δὲ ἀπὸ τῶν εὐθυμιῶν καὶ παιδιῶν

[72, 4]   καὶ ἐκείνους βιαίως ἀποθνήσκοντας. ἱστορεῖται δὲ αὕτη πολλά τε ὑπὲρ τῶν

[72, 13]   καὶ ἀπώλετο μετὰ ἀτιμίας. ἀπέκτειναν δὲ αὐτὸν οὐχ οἱ στρατιῶται ὥσπερ

[72, 19]   ἐφρόνει ὅτι ἦν ἐπαρίστερος. ἀντηγωνίζετο δὲ αὐτῷ γυμναστής τις ἢ καὶ

[72, 4]   τὰ σεμνολογήματα αὐτοῦ ἦν, ἐσιόντι δὲ αὐτῷ ἐς τὸ θέατρον τὸ

[72, 19]   τῶν μονομαχικῶν χρημάτων ἐδίδοντο. παρειστήκεσαν δὲ αὐτῷ μαχομένῳ Αἰμίλιός τε Λαῖτος

[72, 9]   συστρατιῶται; τί βουλόμενοι πάρεστε; εἰπόντων δὲ αὐτῶν ἥκομεν· Περέννιος γάρ σοι

[72, 10]   οἱ Καισάρειοι τούτου ἀπαλλαγέντες (ἦν δὲ αὐτῶν κορυφαῖος ὁ Κλέανδρος) οὐδὲν

[72, 13]   θαρρήσας ἐπὶ μᾶλλον ἠπείχθη. πλησιαζόντων δὲ αὐτῶν τῷ Κομμόδῳ, καὶ μηδενός

[72, 23]   Τύχῃ δόξῃ, γράψας καταλίπω. τὴν δὲ δὴ θεὸν ταύτην ἐπιρρωννύουσάν με

[72, 12]   τις ὁ Οὐικτωρῖνος ἦν, ὁ δὲ δὴ Κλέανδρος ὁ μετὰ τὸν

[72, 19]   ὀλίγον τι λαμβάνοντες ἐσίασι, τῷ δὲ δὴ Κομμόδῳ πέντε καὶ εἴκοσι

[72, 20]   ἀπ´ αἰῶνος, Ἀμαζόνιε, νικᾷς" τοῦ δὲ δὴ λοιποῦ δήμου πολλοὶ μὲν

[72, 6]   ἐξ ἐπιτηδεύσεως αὐτῷ ἐῴκει, τῆς δὲ δὴ παιδείας αὐτοῦ οὐ μετεσχήκει.

[72, 1]   τις ἄλλος ἀνθρώπων ἄκακος, ὑπὸ δὲ δὴ τῆς πολλῆς ἁπλότητος καὶ

[72, 2]   ἐξεργάσασθαι αὐτοὺς δυνάμενος ῥᾳδίως, μισόπονος δὲ δὴ ὢν καὶ πρὸς τὰς

[72, 6]   αὐτὸν φερούσης θανατηφόρου ψήφου (διέτριβε δὲ ἐν Συρίᾳ) αἷμα λαγὼ ἔπιε,

[72, 17]   εἴτε καὶ ἀπείη, ἐτίθετο· αὐτὸς δὲ ἐν τῷ τοῦ Ἑρμοῦ σχήματι

[72, 1]   ὁ Μᾶρκος σαφῶς προγνῶναι. ἦν δὲ ἐννεακαιδεκαέτης ὅτε μετήλλαξεν ὁ πατὴρ

[72, 3]   τὸ παρασκευάσασθαι λαβεῖν ἤθελον· τότε δέ, ἐπειδὴ ἐξετρυχώθησαν, συνηλλάγη σφίσιν ὁμήρους

[72, 4]   ἐξ οἰκείας ἤδη τηρήσεως. ἐλθὼν δὲ ἐς τὴν Ῥώμην καὶ πρὸς

[72, 22]   καὶ ἡμέρας τεσσαρεσκαίδεκα ἄρξαντι, ἐβίω δὲ ἔτη τριάκοντα ἓν καὶ μῆνας

[72, 4]   μὲν πολλάκις ὑπό τινων, πλείστους δὲ ἐφόνευσε καὶ ἄνδρας καὶ γυναῖκας,

[72, 14]   ἐν τῇ Ῥώμῃ ἐτελεύτησαν. πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλως οὐκ ἐν τῷ

[72, 4]   μὲν τὴν θυγατέρα Λουκίλλης, ἐχρῆτο δὲ καὶ αὐτῇ ταύτῃ καὶ τῇ

[72, 20]   τι αἰσχυνόμενοι τοῖς ποιουμένοις, τὸ δὲ καὶ δεδιότες, ἐπειδὴ λόγος διῆλθεν

[72, 14]   καὶ ἐκεῖνον καὶ ἑαυτόν. ἀνῃρέθη δὲ καὶ Διονύσιος πρὸς τοῦ Κομμόδου,

[72, 17]   πολλὰ μὲν οἴκοι ἀπέσφαξε, πολλὰ δὲ καὶ ἐν τῷ δημοσίῳ. καὶ

[72, 12]   τε παλλακαῖς αὐτοῦ ἐδίδου, πολλὰ δὲ καὶ ἐς οἰκίας καὶ ἐς

[72, 21]   καὶ τοῖς ἄλλοις ἦν· ἔπραξε δὲ καὶ ἕτερόν τι τοιόνδε πρὸς

[72, 19]   τοῦτο ἐξ ἀρίστου ἐμονομάχει. ἤσκει δὲ καὶ ἐχρῆτο τῇ ὁπλίσει τῇ

[72, 10]   ἄνδρας ἐν τῷ δημοσίῳ πολλὰ δὲ καὶ θηρία πολλάκις ἔφθειρε· καὶ

[72, 2]   ἑκατοντάρχου τινὸς Ῥωμαίου παρόντος, πρὸς δὲ καὶ ἵνα μήτε τοῖς Ἰάζυξι

[72, 13]   μὲν ἐκείνῳ κἀγαθὰ ἐπευχόμενος, πολλὰ δὲ καὶ κατὰ τοῦ Κλεάνδρου καταρώμενος.

[72, 11]   ποτε πολλῆς μὲν φήμης πολλῶν δὲ καὶ λόγων ὡς εἰπεῖν περὶ

[72, 14]   ἐπὶ τοῦ σίτου ταχθείς. γέγονε δὲ καὶ νόσος μεγίστη ὧν ἐγὼ

[72, 17]   μὲν καὶ δημοσίᾳ ἁρματηλατῆσαι, αἰσχυνθεὶς δὲ καὶ ὀφθῆναι τοῦτο ποιῶν· οἴκοι

[72, 8]   πάντα κατέκαυσε πρὶν ἀναγνωσθῆναι. ~ἐγένοντο δὲ καὶ πόλεμοί τινες αὐτῷ πρὸς

[72, 5]   ἐν ταῖς ἀρχαῖς διεχωρίσθησαν. ἐγένοντο δὲ καὶ πολυκτήμονες καὶ παμπλούσιοι, καὶ

[72, 19]   καταβαίνων ἄνωθεν, ὅσα ἐπλησίαζε, τὰ δὲ καὶ προσαγόμενα ἢ καὶ ἐν

[72, 4]   καὶ αὐτὴ φωραθεῖσα ἐπανῃρέθη. ἀπέκτεινε δὲ καὶ τὴν Κρισπῖναν ὁ Κόμμοδος,

[72, 5]   δορυφόρων ἦρχεν, οὐκ ἐποίησεν. ἐφόνευσε δὲ καὶ τοὺς Κυιντιλίους, τόν τε

[72, 21]   καὶ εἶπε μὲν οὐδέν, τὴν δὲ κεφαλὴν τὴν ἑαυτοῦ σεσηρὼς ἐκίνησεν,

[72, 10]   ἀδωρότατα καὶ σωφρονέστατα διήγαγε, τοῦ δὲ Κομμόδου καὶ τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ

[72, 4]   γυναῖκας, τοὺς μὲν φανερῶς τοὺς δὲ λάθρᾳ φαρμάκοις, καὶ ὡς εἰπεῖν

[72, 14]   μὲν γὰρ κράτιστα ἵππευε, τὸ δὲ μειράκιον καμὸν οὐχ ὑπέμεινε καταλιπεῖν,

[72, 23]   ἀληθῶς Αὐρηλίων αὐταρχοῦσα ἐπαύσατο. ~πόλεμοι δὲ μετὰ τοῦτο καὶ στάσεις μέγισται

[72, 19]   ἀσπίδα ἐν τῇ δεξιᾷ τὸ δὲ ξίφος τὸ ξύλινον ἐν τῇ

[72, 8]   Οὔλπιον ἐπ´ αὐτοὺς ἔπεμψεν. οὑτοσὶ δὲ ὁ ἀνὴρ μέτριος καὶ εὐτελὴς

[72, 8]   μετὰ ταῦτα ἀντιπολεμήσαντες εὐδοκίμησαν, μέγιστος δὲ ὁ Βρεττανικός. τῶν γὰρ ἐν

[72, 17]   τῷ σχήματι ὄντα ἠσπαζόμεθα) ἐσιὼν δὲ ὁλοπόρφυρον χρυσῷ κατάπαστον, χλαμύδα τε

[72, 19]   ὅτε ὃν αὐτὸς προεκαλεῖτο, ἔστι δὲ ὅτε ὃν ὁ δῆμος ᾑρεῖτο·

[72, 20]   τοὺς μὲν υἱεῖς ἔπεμπεν, αὐτὸς δὲ οὐδέποτε ἀφίκετο, αἱρούμενος ἀποσφαγῆναι ἐπὶ

[72, 11]   Οὐικτωρίνῳ πολιαρχήσαντι ἀνδριὰς ἔστη. ἀπέθανε δὲ οὐκ ἐξ ἐπιβουλῆς, καὶ δή

[72, 17]   παρέτεμνε τῶν μὲν ῥῖνα τῶν δὲ οὖς τῶν δὲ ἄλλο τι)

[72, 4]   καὶ τοῦ Κομμόδου πρόκοιτος ἡ δὲ παλλακὴ ἐγένετο, καὶ τοῦ Ἐκλέκτου

[72, 23]   διὰ τοῦτο αὐτῇ ἀνάκειμαι. συνέλεξα δὲ πάντα τὰ ἀπ´ ἀρχῆς τοῖς

[72, 6]   ὑποδεδεγμένοι πῃ αὐτὸν ἐκολάσθησαν, ἔτι δὲ πλείους οὐδὲ ἑορακότες ποτὲ ἴσως

[72, 16]   ἑκατὸν καὶ τεσσαράκοντα ἔδωκεν· τὸ δὲ πλεῖστον ἐς ἐκεῖνα ἃ εἶπον

[72, 7]   πολλὰ μὲν πλούτου ἐπιδείγματα, πολλῷ δὲ πλείω καὶ φιλοκαλίας ἐν αὐτῇ

[72, 17]   καὶ ἄνευ αἵματος ἀνθρωπείου. ἐνέδυνε δέ, πρὶν μὲν ἐς τὸ θέατρον

[72, 12]   ἐς τὴν Ῥώμην ἐκεκόμιστο, χρόνου δὲ προϊόντος οὕτως ηὐξήθη ὥστε καὶ

[72, 18]   οὐκ ἂν εἶπον αὐτά· ἐπειδὴ δὲ πρός τε τοῦ αὐτοκράτορος ἐγένετο

[72, 15]   καὶ τὴν Ἡρακλέους ἀπήνεγκε. τὴν δὲ Ῥώμην ἀθάνατον εὐτυχῆ κολωνίαν οἰκουμένην

[72, 6]   ὁμοῦ καὶ παρήδρευον ἀλλήλοις. ~Κονδιανὸς δὲ Σέξτος ὁ τοῦ Μαξίμου υἱός,

[72, 24]   καίτοι παμπόλλων μὲν ἰδιωτῶν παμπόλλων δὲ στρατιωτῶν ὑδροφορούντων, καὶ αὐτοῦ τοῦ

[72, 17]   καὶ ὀφθῆναι τοῦτο ποιῶν· οἴκοι δὲ συνεχῶς τοῦτ´ ἔπραττε, τῇ πρασίνῳ

[72, 6]   αὐτὸς μὲν ἀφανὴς ἐγένετο, κριοῦ δὲ σῶμα ἐς λάρνακα ἀντ´ αὐτοῦ

[72, 19]   πρώτῃ ἡμέρᾳ ταῦτ´ ἐγένετο· ἐν δὲ ταῖς ἄλλαις τοτὲ μὲν βοτά,

[72, 19]   τε ποτάμιον καὶ ἐλέφαντα. πράξας δὲ ταῦτα ἀπηλλάττετο, καὶ μετὰ τοῦτο

[72, 14]   τοὺς ἑαυτοῦ πάντας προσκατεχρήσατο, ποιήσας δὲ ταῦτα ἵππον τε ἀνέβη καὶ

[72, 4]   οἶδ´ ὅπως οὐκ ἀπέκτεινε. λέγω δὲ ταῦτά τε καὶ τὰ λοιπὰ

[72, 16]   ἐπιφέρων οὓς μὲν ἐφόνευεν, οἷς δὲ τὴν σωτηρίαν τῆς οὐσίας αὐτῶν

[72, 24]   ἂν καὶ προχωρήσῃ, γεγράψεται. ~πρὸ δὲ τῆς τοῦ Κομμόδου τελευτῆς σημεῖα

[72, 11]   μὲν οὐκ ἐποίησεν, ἐπὶ πλοῖον δέ τι ἐπιθεὶς ἐς τὴν Ῥώμην

[72, 7]   αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ παρέσχετο. ἔστι δέ τι καὶ δημωφελὲς ὑπ´ αὐτοῦ

[72, 19]   πρὸς ἕνα οἱ συνδεδεμένοι, ἔσφαξαν δέ τινες καὶ τοὺς οὐδὲν προσήκοντάς

[72, 6]   καὶ ἀπέφυγεν, οὐδεὶς οἶδεν· ἕτερος δέ τις ἐτόλμησε μετὰ τὸν τοῦ

[72, 4]   νῆσον τὴν Καπρίαν ὑπερωρίσθησαν. Μαρκία δέ τις Κουαδράτου τῶν τότε φονευθέντων

[72, 13]   οὕτως. ἱπποδρομία τις ἦν, μελλόντων δὲ τὸ ἕβδομον τῶν ἵππων ἀγωνιεῖσθαι

[72, 10]   πωλοῦντες πάντα, ὑβρίζοντες, ἀσελγαίνοντες. Κόμμοδος δὲ τὸ πλεῖστον τοῦ βίου περί

[72, 4]   δή τινι ὀργισθεὶς αὐτῇ. πρὸ δὲ τοῦ ἀναιρεθῆναι καὶ ἀμφότεραι ἐς

[72, 13]   παιδίον προσουδίσθη καὶ διεφθάρη, τὸ δὲ τοῦ Κλεάνδρου σῶμα παραλαβόντες οἱ

[72, 6]   ἐσθῆτα ἄλλοτε ἄλλῃ ἐπλανᾶτο, διαδοθέντος δὲ τοῦ λόγου τούτου (οὐ γὰρ

[72, 8]   ἄλλως ὑπνομαχεῖν πεφυκώς, ἐπὶ πλέον δὲ τοῦτο ἐκ τῆς ἀσιτίας ἠσκήκει.

[72, 17]   τῶν δὲ ἄλλο τι) ἐν δὲ τῷ κοινῷ ἄνευ σιδήρου καὶ

[72, 9]   ἀποθανεῖν μελλήσας ὅμως ἀφείθη· ~Περέννιον δὲ τῶν δορυφόρων μετὰ τὸν Πάτερνον

[72, 2]   Κουάδων μυρίους καὶ τρισχιλίους, παρὰ δὲ τῶν Μαρκομάνων ἐλάττους· ἀνθ´ ὧν

[72, 8]   τὸ ἦθος ἢ φιλάνθρωπος. ἀυπνότατος δὲ τῶν στρατηγῶν γενόμενος, καὶ τοὺς

[72, 6]   ἀντ´ αὐτοῦ δι´ ὁμοιότητα πολλοὶ δὲ ὡς καὶ συνεγνωκότες τι αὐτῷ

[72, 24]   τῆς τοῦ Κομμόδου τελευτῆς σημεῖα τάδε ἐγένετο· ἀετοί τε γὰρ περὶ

[72, 8]   ἐγρηγορέναι τὸν στρατηγὸν ἀεὶ νομίζοντες μηδὲ αὐτοὶ ἄδην καθεύδοιεν. ἦν μὲν

[72, 8]   τῆς παλαιότητος αὐτῶν μὴ δύνηται μηδὲ σμικρῷ πλέον τοῦ πάνυ ἀναγκαίου

[72, 6]   ἐκεῖνος διεπεφύκει, ἀνήρετο, πλεῖστον ἐσφάλη, μηδὲ συνεῖναι τὸ λεγόμενον δυνηθείς. οὕτω

[72, 8]   ἥκιστα ἄδην ἐσιτεῖτο, καὶ ὅπως μηδὲ τῶν ἄρτων διαπιμπλᾶται, ἐκ τῆς

[72, 4]   Ἐκλέκτου μετὰ ταῦτα γυνή· καὶ ἐπεῖδε καὶ ἐκείνους βιαίως ἀποθνήσκοντας. ἱστορεῖται

[72, 23]   ἰδίᾳ ἐκεῖνο ὑπολιπεῖν ἀλλ´ ἐς τήνδε τὴν συγγραφὴν ἐμβαλεῖν ἔδοξέ μοι,

[72, 7]   αὐτὸς ἤκουσα παρών, καὶ ἕτερον τοιόνδε εἶδον. ἔστιν ἐν Μαλλῷ πόλει

[72, 21]   ἔπραξε δὲ καὶ ἕτερόν τι τοιόνδε πρὸς ἡμᾶς τοὺς βουλευτάς, ἐξ

[72, 23]   τούτων τὴν συγγραφὴν ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε. βιβλίον τι περὶ τῶν ὀνειράτων

[72, 24]   πᾶσαν τὴν οἰκουμένην αὐτῆς ἀφίξεται. οὐδὲ γὰρ κατασβεσθῆναι ἀνθρωπίνῃ χειρὶ ἠδυνήθη,

[72, 11]   τήμερον αὐτὸ δρᾶσαι; ἀλλ´ οὐδὲν οὐδὲ ἐκ τούτου δεινὸν ὑπ´ ἄλλου

[72, 5]   ἀλλήλους, καὶ οὐκ ἔστιν ὅτε οὐδὲ ἐν ταῖς ἀρχαῖς διεχωρίσθησαν. ἐγένοντο

[72, 6]   αὐτὸν ἐκολάσθησαν, ἔτι δὲ πλείους οὐδὲ ἑορακότες ποτὲ ἴσως αὐτὸν τῶν

[72, 20]   δὴ λοιποῦ δήμου πολλοὶ μὲν οὐδὲ ἐσῆλθον ἐς τὸ θέατρον, εἰσὶ

[72, 7]   ἀποπνῖγον καὶ λέων νεβρὸν διώκων. οὐδὲ ἔσχον αὐτὰς συμβαλεῖν, τῷ πατρὶ

[72, 9]   ἔπαρχον τοῖς στρατιώταις ὧν ἦρχεν, οὐδὲ ἐτόλμησε καταφρονῆσαι χιλίους καὶ πεντακοσίους,

[72, 4]   ἡ γὰρ Λουκίλλα οὐδὲν ἐπιεικεστέρα οὐδὲ σωφρονεστέρα τοῦ ἀδελφοῦ Κομμόδου ὑπάρχουσα

[72, 19]   κύκλου ἔδαφος καταβαίνων ἄνωθεν, ὅσα ἐπλησίαζε, τὰ δὲ καὶ προσαγόμενα ἢ

[72, 24]   ἔς τε τὸ παλάτιον μετεωρισθὲν ἐσῆλθε καὶ πολλὰ πάνυ αὐτοῦ κατέκαυσεν,

[72, 11]   τί οὖν μέλλετε; τί δὲ ἀναβάλλεσθε, ἐξὸν ὑμῖν ἤδη καὶ τήμερον

[72, 21]   εἰ μὴ τῶν αὐτοκρατόρων τις μεταλλάξειε, καὶ ὅτι ἐν τῇ τελευταίᾳ

[72, 20]   εὐτυχέστατος. νικᾷς, νικήσεις. ἀπ´ αἰῶνος, Ἀμαζόνιε, νικᾷς" τοῦ δὲ δὴ λοιποῦ

[72, 6]   δὲ ἐν Συρίᾳ) αἷμα λαγὼ ἔπιε, καὶ μετὰ τοῦτ´ ἐπί τε

[72, 15]   παμπόλλους ἐπωνυμίας καὶ τὴν Ἡρακλέους ἀπήνεγκε. τὴν δὲ Ῥώμην ἀθάνατον εὐτυχῆ

[72, 16]   τὴν σωτηρίαν τῆς οὐσίας αὐτῶν ἐπίπρασκε. καὶ τέλος ἐν τοῖς γενεθλίοις

[72, 16]   τὰ θηρία καὶ τοὺς μονομάχους ἀνήλισκε. ~καὶ ἐν μὲν τῷ δημοσίῳ

[72, 3]   τοῖς Βούροις ὁ Κόμμοδος εἰρήνην ἔδωκε πρεσβεύσασι. πρότερον μὲν γάρ, καίτοι

[72, 9]   ἠβούλετο δεινῶς αὐτὸν ἐμίσει, καὶ ἐξέδωκε τὸν ἔπαρχον τοῖς στρατιώταις ὧν

[72, 13]   Μαρκία ἐκείνη ἡ τοῦ Κουαδράτου ἐσήγγειλε τὸ πραττόμενον· καὶ ὁ Κόμμοδος

[72, 23]   ἐντυχὼν πολλά μοι καὶ καλὰ ἀντεπέστειλε. ταῦτ´ οὖν ἐγὼ τὰ γράμματα

[72, 11]   Περέννιον προσελθὼν ἀκούω" ἔφη ὅτι με ἀποκτεῖναι ἐθέλετε· τί οὖν μέλλετε;

[72, 23]   δὲ δὴ θεὸν ταύτην ἐπιρρωννύουσάν με πρὸς τὴν ἱστορίαν εὐλαβῶς πρὸς

[72, 13]   τι παιδίων ἐς τὸν ἱππόδρομον ἐσέδραμε, καὶ αὐτῶν παρθένος τις μεγάλη

[72, 14]   ὁ ἔπαρχος, ὃν καὶ δημοσίᾳ περιελάμβανέ τε καὶ κατεφίλει καὶ πατέρα

[72, 15]   αὐτὸς μὲν γὰρ ἄλλοτε ἄλλα μετελάμβανε τῶν ὀνομάτων, τὸν δ´ Ἀμαζόνιον

[72, 22]   ἀπαλλαγή τις αὐτοῦ γενήσεσθαι ἐνομίζετο. ~ἀπέθανέ γέ τοι, μᾶλλον δὲ ἀνῃρέθη,

[72, 11]   τῷ Οὐικτωρίνῳ πολιαρχήσαντι ἀνδριὰς ἔστη. ἀπέθανε δὲ οὐκ ἐξ ἐπιβουλῆς, καὶ

[72, 14]   τὸ δὲ μειράκιον καμὸν οὐχ ὑπέμεινε καταλιπεῖν, ἀλλ´ ὡς κατελαμβάνετο, ἀπέκτεινε

[72, 4]   ἀπώλεσε καὶ αὐτὴ φωραθεῖσα ἐπανῃρέθη. ἀπέκτεινε δὲ καὶ τὴν Κρισπῖναν ὁ

[72, 18]   τῆς περιβολῆς τῆς κρηπῖδος ἀκοντίζων, ἀπέκτεινε· διείληπτο γὰρ τὸ θέατρον πᾶν

[72, 14]   ὑπέμεινε καταλιπεῖν, ἀλλ´ ὡς κατελαμβάνετο, ἀπέκτεινε καὶ ἐκεῖνον καὶ ἑαυτόν. ἀνῃρέθη

[72, 10]   κατεχρήσατο, καὶ προσέτι καὶ ῥινοκέρωτας ἀπέκτεινε καὶ καμηλοπάρδαλιν. ταῦτα μέν μοι

[72, 4]   γὰρ οὐκ οἶδ´ ὅπως οὐκ ἀπέκτεινε. λέγω δὲ ταῦτά τε καὶ

[72, 20]   σπόγγους ἀντὶ λίθων βάλλειν δοὺς ἀπέκτεινέ σφας ῥοπάλῳ παίων ὡς γίγαντας.

[72, 17]   ὡς καὶ τὰς τρίχας ἀφαιρῶν, παρέτεμνε τῶν μὲν ῥῖνα τῶν δὲ

[72, 14]   ὁ ἐπὶ τοῦ σίτου ταχθείς. γέγονε δὲ καὶ νόσος μεγίστη ὧν

[72, 17]   σιδήρου καὶ ἄνευ αἵματος ἀνθρωπείου. ἐνέδυνε δέ, πρὶν μὲν ἐς τὸ

[72, 21]   ἡμῖν καὶ τοῖς ἄλλοις ἦν· ἔπραξε δὲ καὶ ἕτερόν τι τοιόνδε

[72, 2]   τῶν κατ´ ἔτος διδόναι τινάς. προσεπέταξε μέντοι σφίσιν ἵνα μήτε πολλάκις

[72, 23]   λαβὼν κατέδαρθον, καί μοι καθεύδοντι προσέταξε τὸ δαιμόνιον ἱστορίαν γράφειν. καὶ

[72, 17]   θηρία μέντοι πολλὰ μὲν οἴκοι ἀπέσφαξε, πολλὰ δὲ καὶ ἐν τῷ

[72, 20]   αὐτοῖς εἴδη περὶ τὰ γόνατα περιέπλεξε, καὶ σπόγγους ἀντὶ λίθων βάλλειν

[72, 23]   ἐς τήνδε τὴν συγγραφὴν ἐμβαλεῖν ἔδοξέ μοι, ἵν´ ἐν μιᾷ πραγματείᾳ

[72, 24]   εἰρηναῖον, καὶ βύας ἀπ´ αὐτοῦ ἔβυξε, πῦρ τε νύκτωρ ἀρθὲν ἐξ

[72, 21]   τὸ ξίφος ᾑματωμένον ἀνατείνας, καὶ εἶπε μὲν οὐδέν, τὴν δὲ κεφαλὴν

[72, 10]   πολλὰ δὲ καὶ θηρία πολλάκις ἔφθειρε· καὶ πέντε γοῦν ἵππους ποταμίους

[72, 17]   μὲν τῷ δημοσίῳ οὐδαμόθεν ἅρματα ἤλασε, πλὴν εἰ μή που ἐν

[72, 4]   τῷ Κομμόδῳ, καὶ αὐτόν τε ἀπώλεσε καὶ αὐτὴ φωραθεῖσα ἐπανῃρέθη. ἀπέκτεινε

[72, 22]   ἀπλήστως ἐχρῆτο, φθαρῆναι, ἀλλὰ καὶ ἐξήμεσέ τι κἀκ τούτου ὑποτοπήσας αὐτὸ

[72, 13]   Κλέανδρος ἐς τοσοῦτον ὄγκον ἀρθεὶς ἔπεσε καὶ αὐτὸς ἐξαίφνης καὶ ἀπώλετο

[72, 23]   καὶ αὐτῷ τῷ Σεουήρῳ μάλιστα ἤρεσε, τότε δὴ καὶ τἆλλα πάντα

[72, 5]   τε στρατιώτας ἀνηρτημένος, πρᾶξαι, οὐδὲν ἠθέλησε διά τε τὴν ἑαυτοῦ ἐπιείκειαν

[72, 7]   ἀκοῦσαι καίτοι πολλὰ μηνύσειν ὑπισχνουμένου ἠθέλησε, καὶ τὰ γράμματα αὐτοῦ πάντα

[72, 12]   τύχης ἀρθεὶς καὶ ἐχαρίσατο καὶ ἐπώλησε βουλείας στρατείας ἐπιτροπείας ἡγεμονίας, πάντα

[72, 9]   τοῖς στρατιώταις ὧν ἦρχεν, οὐδὲ ἐτόλμησε καταφρονῆσαι χιλίους καὶ πεντακοσίους, πολλαπλασίους

[72, 6]   οὐδεὶς οἶδεν· ἕτερος δέ τις ἐτόλμησε μετὰ τὸν τοῦ Κομμόδου θάνατον

[72, 14]   ἀνέβη καὶ πρὸς τοὺς βαρβάρους ὥρμησε. κἂν ἐξέφυγεν, εἰ μὴ παιδικά

[72, 13]   οὐκ ἐξέκραγε, καὶ τέλος καταπηδήσας ὥρμησε πρὸς τὸν Κόμμοδον ἐν τῷ

[72, 4]   γερουσίαν διαλεχθεὶς ἄλλα τέ τινα ἀπελήρησε, καί τι καὶ τοιοῦτον ἐν

[72, 9]   τῇ Ῥώμῃ πλησιασάντων, ὁ Κόμμοδος ἀπήντησέ τε αὐτοῖς καὶ ἐπύθετο τί

[72, 4]   αὑτῆς τῷ Πομπηιανῷ· ὅθεν καὶ ἀνέπεισε τὸν εἰρημένον ἐπιθέσθαι τῷ Κομμόδῳ,

[72, 23]   ὁ Σεουῆρος τὴν αὐτοκράτορα ἀρχὴν ἤλπισε, γράψας ἐδημοσίευσα· καὶ αὐτῷ καὶ

[72, 11]   σιωπὴν τῷ κήρυκι κηρῦξαι προστάξας ὤμοσε μήτ´ εἰληφέναι δῶρά ποτε μήτε

[72, 7]   καὶ τὰ γράμματα αὐτοῦ πάντα κατέκαυσε πρὶν ἀναγνωσθῆναι. ~ἐγένοντο δὲ καὶ

[72, 19]   ἀλλήλοις καὶ πάντας ἅμα μάχεσθαι ἐκέλευσε. κἀκ τούτου ἠγωνίσαντο μὲν εἷς

[72, 4]   θέατρον τὸ κυνηγετικὸν Κλαύδιος Πομπηιανὸς ἐπεβούλευσε· ξίφος γάρ τι ἐν αὐτῇ

[72, 1]   ἁπλότητος καὶ προσέτι καὶ δειλίας ἐδούλευσε τοῖς συνοῦσι, καὶ ὑπ´ αὐτῶν

[72, 5]   τῶν δορυφόρων ἦρχεν, οὐκ ἐποίησεν. ἐφόνευσε δὲ καὶ τοὺς Κυιντιλίους, τόν

[72, 4]   πολλάκις ὑπό τινων, πλείστους δὲ ἐφόνευσε καὶ ἄνδρας καὶ γυναῖκας, τοὺς

[72, 14]   ᾔσθετο, ἐκείνους τε τῆς νυκτὸς ἐφόνευσε, καὶ τῶν Ἐμεσηνῶν, ὅθεν ἦν,

[72, 8]   βαρβάρους τοὺς ἐν Βρεττανίᾳ δεινῶς ἐκάκωσε, καὶ μικροῦ δεῖν ὑπὸ τοῦ

[72, 7]   Σέξτῳ, ὃ διὰ γραφῆς ἐκεῖνος ἐδήλωσε· παιδίον γὰρ τῷ πίνακι ἐνεγέγραπτο

[72, 7]   ὃς μετὰ ταῦτα τὸν Ἡρακλέα ἐζήλωσε, τρόπον τινὰ πνιγέντας, ὥσπερ καὶ

[72, 7]   τῆς Κιλικίας, πρὶν πυθέσθαι τούς τε ἀδελφοὺς ὑπὸ τοῦ Κομμόδου, ὃς

[72, 8]   μέτριος καὶ εὐτελὴς ὤν, στρατιωτικῶς τε ἀεὶ καὶ περὶ τὴν τροφὴν

[72, 24]   Εἰρηναῖον ἐμπεσὸν τὰς ἀποθήκας τῶν τε Αἰγυπτίων καὶ τῶν Ἀραβίων φορτίων

[72, 6]   κατέπεσεν ἀπ´ αὐτοῦ ἐπίτηδες, τό τε αἷμα ἤμεσεν ὡς ἴδιον, καὶ

[72, 8]   Δακίαν βαρβάρους, ἐν οἷς ὅ τε Ἀλβῖνος καὶ ὁ Νίγρος οἱ

[72, 14]   κατεφίλει καὶ πατέρα ὠνόμαζεν, Ἰούλιός τε Ἀλέξανδρος, οὗτος μὲν ὡς καὶ

[72, 20]   τοῖς ἄλλοις καὶ ἐπεβοῶμεν τά τε ἄλλα ὅσα ἐκελευόμεθα, καὶ αὐτὸ

[72, 23]   ἔγραψα. καὶ ἐπειδή γε τοῖς τε ἄλλοις καὶ αὐτῷ τῷ Σεουήρῳ

[72, 22]   καὶ Σόσσιον Φάλκωνα, καὶ ὕπατός τε ἅμα καὶ σεκούτωρ ἐν τῇ

[72, 23]   ὀκνηρῶς διακείμενον, καὶ πονούμενον ἀπαγορεύοντά τε ἀνακτωμένην δι´ ὀνειράτων, καὶ καλὰς

[72, 14]   προσκατεχρήσατο, ποιήσας δὲ ταῦτα ἵππον τε ἀνέβη καὶ πρὸς τοὺς βαρβάρους

[72, 19]   τινῶν περὶ τὰς σφαγὰς τούς τε ἀντιπάλους συνέδησεν ἀλλήλοις καὶ πάντας

[72, 4]   ἐπιθέσθαι τῷ Κομμόδῳ, καὶ αὐτόν τε ἀπώλεσε καὶ αὐτὴ φωραθεῖσα ἐπανῃρέθη.

[72, 21]   ἀποτεμὼν προσῆλθεν ἔνθα ἐκαθήμεθα, τῇ τε ἀριστερᾷ χειρὶ ἐκείνην καὶ τῇ

[72, 9]   αὐτοκράτορα τὸν υἱὸν ἀποδείξῃ" ἐπείσθη τε αὐτοῖς, ἄλλως τε καὶ τοῦ

[72, 9]   Ῥώμῃ πλησιασάντων, ὁ Κόμμοδος ἀπήντησέ τε αὐτοῖς καὶ ἐπύθετο τί ταῦτα,

[72, 2]   αὐτοῦ συνετέθειτο, καὶ ἵνα τούς τε αὐτομόλους καὶ τοὺς αἰχμαλώτους, οὓς

[72, 15]   δοκεῖν ἐβούλετο) ἐπωνόμασεν. καὶ ἀνδριάς τε αὐτῷ χρυσοῦς χιλίων λιτρῶν μετά

[72, 8]   μὲν δὴ τοιοῦτος ὢν τούς τε βαρβάρους τοὺς ἐν Βρεττανίᾳ δεινῶς

[72, 8]   ἐκ τῆς ἀσιτίας ἠσκήκει. τά τε γὰρ ἄλλα ἥκιστα ἄδην ἐσιτεῖτο,

[72, 13]   ταῦτα συμβάντων ἐνόμισαν γεγονέναι. τά τε γὰρ παιδία συνεβόησαν πολλὰ καὶ

[72, 24]   τελευτῆς σημεῖα τάδε ἐγένετο· ἀετοί τε γὰρ περὶ τὸ Καπιτώλιον πολλοὶ

[72, 11]   τὸν τρόπον αὐτοῦ δηλώσω. τῆς τε Γερμανίας ποτὲ ἄρχων τὸ μὲν

[72, 8]   ὑψηλόφρων καὶ φρονηματώδης ἐγίγνετο, χρημάτων τε διαφανῶς ἀδωρότατος ἦν, οὐ μὴν

[72, 21]   ἐκ τοῦ στεφάνου εἶχον, αὐτός τε διέτραγον καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς

[72, 6]   τὸν τοῦ Κομμόδου θάνατον Σέξτος τε εἶναι φῆσαι καὶ πρὸς ἀνάληψιν

[72, 18]   μὲν τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ ἄρκτους τε ἑκατὸν αὐτὸς μόνος, ἄνωθεν ἀπὸ

[72, 16]   ἔτος ἐκέλευσέν οἱ ἀποφέρειν, τούς τε ἐν ταῖς ἄλλαις ἁπάσαις πόλεσι

[72, 11]   δ´ οὐκ ἐσήκουεν αὐτοῦ, ἀνέβη τε ἐπὶ τὸ βῆμα καὶ σιωπὴν

[72, 3]   αὐτὴν αἰτηθείς, οὐκ ἐποιήσατο, ὅτι τε ἔρρωντο καὶ ὅτι οὐκ εἰρήνην

[72, 17]   τῷ τοῦ Ἑρμοῦ σχήματι ἐσῄει τε ἐς τὸ θέατρον, καὶ ἀπορρίψας

[72, 17]   καὶ φονεύειν τινά (ἐν ξυρῷ τε ἑτέρων, ὡς καὶ τὰς τρίχας

[72, 15]   καὶ τὰ στρατόπεδα Κομμοδιανά, τήν τε ἡμέραν ἐν ᾗ ταῦτα ἐψηφίζετο

[72, 10]   περί τε τὰς μάχας τῶν τε θηρίων καὶ τῶν ἀνδρῶν εἶχεν.

[72, 6]   ἔπιε, καὶ μετὰ τοῦτ´ ἐπί τε ἵππον ἀνέβη καὶ κατέπεσεν ἀπ´

[72, 13]   ὁ Κόμμοδος οὕτως ἔδεισεν, ἄλλως τε καὶ δειλότατος ὤν, ὥστε αὐτίκα

[72, 14]   ἔπαρχος, ὃν καὶ δημοσίᾳ περιελάμβανέ τε καὶ κατεφίλει καὶ πατέρα ὠνόμαζεν,

[72, 6]   ὁ τοῦ Μαξίμου υἱός, φύσει τε καὶ παιδείᾳ τῶν ἄλλων διαφέρων,

[72, 4]   οὐκ ἀπέκτεινε. λέγω δὲ ταῦτά τε καὶ τὰ λοιπὰ οὐκ ἐξ

[72, 8]   τὸ τεῖχος τὸ διορίζον αὐτούς τε καὶ τὰ τῶν Ῥωμαίων στρατόπεδα,

[72, 16]   τοῖς γενεθλίοις τοῖς ἑαυτοῦ ἡμᾶς τε καὶ τὰς γυναῖκας ἡμῶν καὶ

[72, 9]   ἀποδείξῃ" ἐπείσθη τε αὐτοῖς, ἄλλως τε καὶ τοῦ Κλεάνδρου ἐνάγοντος, ὃς

[72, 22]   ἀνελεῖν ἐβούλετο τοὺς ὑπάτους, Ἐρύκιόν τε Κλᾶρον καὶ Σόσσιον Φάλκωνα, καὶ

[72, 5]   δὲ καὶ τοὺς Κυιντιλίους, τόν τε Κονδιανὸν καὶ τὸν Μάξιμον· μεγάλην

[72, 22]   διὰ μὲν δὴ ταῦτα ὅ τε Λαῖτος καὶ ὁ Ἔκλεκτος ἐπέθεντο

[72, 19]   παρειστήκεσαν δὲ αὐτῷ μαχομένῳ Αἰμίλιός τε Λαῖτος ὁ ἔπαρχος καὶ {ὁ}

[72, 17]   τρόπον λαμβάνων, καὶ στέφανον ἔκ τε λίθων Ἰνδικῶν καὶ ἐκ χρυσοῦ

[72, 5]   ἐς τοὺς ὑπατευκότας κατειλεγμένον, ἄλλους τε μετ´ αὐτῶν καί τινα καὶ

[72, 24]   βύας ἀπ´ αὐτοῦ ἔβυξε, πῦρ τε νύκτωρ ἀρθὲν ἐξ οἰκίας τινὸς

[72, 12]   τῆς οὐσίας στερηθεὶς ἐξωρίσθη. ταῦτά τε ὁ Κλέανδρος ἐποίει, καὶ ὑπάτους

[72, 17]   δὲ ὁλοπόρφυρον χρυσῷ κατάπαστον, χλαμύδα τε ὁμοίαν τὸν Ἑλληνικὸν τρόπον λαμβάνων,

[72, 15]   αἰῶνα τὸν ἐπ´ αὐτοῦ χρυσοῦν τε ὀνομάζεσθαι καὶ ἐς τὰ γράμματα

[72, 7]   παιδείας αὐτοῦ οὐ μετεσχήκει. ~τοῦτό τε οὖν αὐτὸς ἤκουσα παρών, καὶ

[72, 12]   πολλὰ μὲν τῷ Κομμόδῳ ταῖς τε παλλακαῖς αὐτοῦ ἐδίδου, πολλὰ δὲ

[72, 12]   καὶ τοῦ Κομμόδου προκοιτῆσαι, τήν τε παλλακίδα αὐτοῦ Δαμοστρατίαν γῆμαι, καὶ

[72, 15]   καλεῖσθαι προσέταξεν. ἑαυτῷ δὲ ἄλλας τε παμπόλλους ἐπωνυμίας καὶ τὴν Ἡρακλέους

[72, 10]   ἐποιεῖτο. ὅτι ὁ Κόμμοδος εὐθυμίαις τε πάνυ προσέκειτο καὶ ἁρματηλασίᾳ προσεῖχε,

[72, 13]   τοῦτο ὁ δῆμος, ἀλλὰ τῷ τε πλήθει σφῶν καὶ τῇ τῶν

[72, 6]   φῆσαι καὶ πρὸς ἀνάληψιν τοῦ τε πλούτου καὶ τοῦ ἀξιώματος αὐτοῦ

[72, 4]   αὐτοῦ ἐκείνου ἀνθήσαντας, πλὴν τοῦ τε Πομπηιανοῦ καὶ τοῦ Περτίνακος καὶ

[72, 19]   κατέκοπτε, καὶ τίγριν ἔσφαξεν ἵππον τε ποτάμιον καὶ ἐλέφαντα. πράξας δὲ

[72, 17]   Ἑρμῆς. ἡ γὰρ λεοντῆ τό τε ῥόπαλον ἔν τε ταῖς ὁδοῖς

[72, 15]   ἐξ ἐπιτάγματος. Κομμοδιανὴν γοῦν τήν τε Ῥώμην αὐτὴν καὶ τὰ στρατόπεδα

[72, 18]   πᾶν συμπήκτοις τισὶ διαμέτροις, τήν τε στέγην περίδρομον ἔχουσι καὶ διχῇ

[72, 5]   καὶ στρατιὰν μεγάλην ἐπιτετραμμένος τούς τε στρατιώτας ἀνηρτημένος, πρᾶξαι, οὐδὲν ἠθέλησε

[72, 18]   μᾶλλον ἢ τὰ πρότερα, ὅτι τε συνεγενόμην αὐτοῖς, καὶ ὅτι μηδένα

[72, 17]   λεοντῆ τό τε ῥόπαλον ἔν τε ταῖς ὁδοῖς προεφέρετο αὐτοῦ, καὶ

[72, 15]   χαλεπώτερος Ῥωμαίοις ὁ Κόμμοδος, διά τε τἆλλα καὶ ὅτι ἠναγκάζοντο, ἃ

[72, 10]   ῥᾳστώνας καὶ τοὺς ἵππους περί τε τὰς μάχας τῶν τε θηρίων

[72, 10]   τὸ πλεῖστον τοῦ βίου περί τε τὰς ῥᾳστώνας καὶ τοὺς ἵππους

[72, 15]   αὐτῷ χρυσοῦς χιλίων λιτρῶν μετά τε ταύρου καὶ βοὸς θηλείας ἐγένετο,

[72, 21]   αὖθις μονομαχῆσαι παρήγγειλεν ἡμῖν ἔν τε τῇ στολῇ τῇ ἱππάδι καὶ

[72, 5]   ἀνηρτημένος, πρᾶξαι, οὐδὲν ἠθέλησε διά τε τὴν ἑαυτοῦ ἐπιείκειαν καὶ διὰ

[72, 19]   ἔσχομεν. καὶ μετὰ τοῦτο ἐπί τε τὴν συνήθη ἕδραν ἀνῄει καὶ

[72, 14]   τοὺς σφαγέας παρόντας ᾔσθετο, ἐκείνους τε τῆς νυκτὸς ἐφόνευσε, καὶ τῶν

[72, 4]   πρὸς τὴν γερουσίαν διαλεχθεὶς ἄλλα τέ τινα ἀπελήρησε, καί τι καὶ

[72, 20]   τινὸς συμφορᾶς ἐστερημένους ἀθροίσας δρακόντων τέ τινα αὐτοῖς εἴδη περὶ τὰ

[72, 8]   στρατόπεδα, καὶ πολλὰ κακουργούντων, στρατηγόν τέ τινα μετὰ τῶν στρατιωτῶν οὓς

[72, 2]   ὃν ὕστερον αὐτοῖς ἀφῆκεν. ὅπλα τέ τινα παρ´ αὐτῶν ἔλαβε, καὶ

[72, 22]   ἀντιθείς, καὶ ῥόπαλον δοὺς λέοντά τέ τινα χαλκοῦν ὑποθεὶς ὡς Ἡρακλεῖ

[72, 12]   οἰκίας καὶ ἐς βαλανεῖα ἄλλα τέ τινα χρήσιμα καὶ ἰδιώταις καὶ

[72, 24]   τῶν Ἀραβίων φορτίων ἐπενείματο, ἔς τε τὸ παλάτιον μετεωρισθὲν ἐσῆλθε καὶ

[72, 17]   καὶ ἐκ χρυσοῦ πεποιημένον, κηρύκειόν τε τοιοῦτον φέρων ὁποῖον ὁ Ἑρμῆς.

[72, 2]   ῥᾳστώνας ἐπειγόμενος ἐσπείσατο αὐτοῖς ἐπί τε τοῖς ἄλλοις ἐφ´ οἷς ὁ

[72, 18]   εἶπον αὐτά· ἐπειδὴ δὲ πρός τε τοῦ αὐτοκράτορος ἐγένετο καὶ παρὼν

[72, 19]   αὐτὸς πάντας σφᾶς κάτωθεν, τό τε τοῦ Ἑρμοῦ σχῆμα πᾶν μετ´

[72, 22]   δ´ οὐκ ἠδυνήθη παραχρῆμα ὑπό τε τοῦ οἴνου ὑπό τε τῶν

[72, 19]   τοὺς οὐδὲν προσήκοντάς σφισιν, ὑπό τε τοῦ ὄχλου καὶ τῆς στενοχωρίας

[72, 2]   τροφὴν οὔτ´ ἄνδρας συχνοὺς ὑπό τε τοῦ πλήθους τῶν ἀπολλυμένων καὶ

[72, 3]   ὁμήρους λαβὼν καὶ αἰχμαλώτους παρά τε τῶν Βούρων πολλοὺς καὶ παρὰ

[72, 22]   ὑπό τε τοῦ οἴνου ὑπό τε τῶν λουτρῶν, οἷς ἀεὶ ἀπλήστως

[72, 4]   ἀποθνήσκοντας. ἱστορεῖται δὲ αὕτη πολλά τε ὑπὲρ τῶν Χριστιανῶν σπουδάσαι καὶ

[72, 2]   μὲν τούτοις συνηλλάγη, καὶ τά τε φρούρια πάντα τὰ ἐν τῇ

[72, 1]   ἐς τὴν Ῥώμην ἠπείχθη, μισόπονός τε ὢν καὶ τῆς ἀστικῆς ῥᾳστώνης

[72, 5]   αὐτοῦ ὅ τι καὶ ἐβούλετο, ἅτε καὶ ἐλλογιμώτατος ὢν καὶ στρατιὰν

[72, 4]   σπουδάσαι καὶ πολλὰ αὐτοὺς εὐηργετηκέναι, ἅτε καὶ παρὰ τῷ Κομμόδῳ πᾶν

[72, 11]   ἀκούω" ἔφη ὅτι με ἀποκτεῖναι ἐθέλετε· τί οὖν μέλλετε; τί δὲ

[72, 11]   με ἀποκτεῖναι ἐθέλετε· τί οὖν μέλλετε; τί δὲ ἀναβάλλεσθε, ἐξὸν ὑμῖν

[72, 11]   ὤμοσε μήτ´ εἰληφέναι δῶρά ποτε μήτε λήψεσθαι, ἔπειτα καὶ ἐκεῖνον ὀμόσαι

[72, 2]   τινάς. προσεπέταξε μέντοι σφίσιν ἵνα μήτε πολλάκις μήτε πολλαχοῦ τῆς χώρας

[72, 2]   μέντοι σφίσιν ἵνα μήτε πολλάκις μήτε πολλαχοῦ τῆς χώρας ἀθροίζωνται, ἀλλ´

[72, 12]   πέντε καὶ εἴκοσιν ἀπέδειξεν· ὃ μήτε πρότερόν ποτε μήθ´ ὕστερον ἐγένετο·

[72, 2]   καὶ ἵνα μήτε τοῖς Ἰάζυξι μήτε τοῖς Βούροις μήτε τοῖς Οὐανδίλοις

[72, 2]   παρόντος, πρὸς δὲ καὶ ἵνα μήτε τοῖς Ἰάζυξι μήτε τοῖς Βούροις

[72, 2]   τοῖς Ἰάζυξι μήτε τοῖς Βούροις μήτε τοῖς Οὐανδίλοις πολεμῶσιν. ἐπὶ μὲν

[72, 17]   ἐπὶ δίφρου ἐπιχρύσου, εἴτε παρείη εἴτε καὶ ἀπείη, ἐτίθετο· αὐτὸς δὲ

[72, 6]   οὖσαι ἐς τὴν Ῥώμην ἐκομίσθησαν) εἴτε καὶ ἀπέφυγεν, οὐδεὶς οἶδεν· ἕτερος

[72, 6]   οὐσιῶν ἐστερήθησαν. καὶ ὁ μὲν εἴτε ὄντως ἐσφάγη (πλεῖσται γὰρ κεφαλαὶ

[72, 17]   τοῖς θεάτροις ἐπὶ δίφρου ἐπιχρύσου, εἴτε παρείη εἴτε καὶ ἀπείη, ἐτίθετο·

[72, 10]   καὶ θηρία πολλάκις ἔφθειρε· καὶ πέντε γοῦν ἵππους ποταμίους ἅμα καὶ

[72, 16]   ἄλλαις ἁπάσαις πόλεσι βουλευτὰς κατὰ πέντε δραχμάς. καὶ οὐδὲν ἐκ τούτων

[72, 19]   ἐσίασι, τῷ δὲ δὴ Κομμόδῳ πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδες καθ´ ἑκάστην

[72, 12]   καὶ ὑπάτους ἐς ἕνα ἐνιαυτὸν πέντε καὶ εἴκοσιν ἀπέδειξεν· ὃ μήτε

[72, 20]   Κλαύδιος ὁ γέρων οὐκ ἔστιν ὅτε ἀπήντησεν, ἀλλὰ τοὺς μὲν υἱεῖς

[72, 8]   καὶ περὶ πάντα τἆλλα ζῶν, ὅτε ἐπολέμει, ὑψηλόφρων καὶ φρονηματώδης ἐγίγνετο,

[72, 1]   σαφῶς προγνῶναι. ἦν δὲ ἐννεακαιδεκαέτης ὅτε μετήλλαξεν ὁ πατὴρ αὐτοῦ, πολλοὺς

[72, 19]   μονομάχος νάρθηκα ἔχων, ἔστι μὲν ὅτε ὃν αὐτὸς προεκαλεῖτο, ἔστι δὲ

[72, 19]   ὃν αὐτὸς προεκαλεῖτο, ἔστι δὲ ὅτε ὃν ὁ δῆμος ᾑρεῖτο· καὶ

[72, 5]   ἐφίλησαν ἀλλήλους, καὶ οὐκ ἔστιν ὅτε οὐδὲ ἐν ταῖς ἀρχαῖς διεχωρίσθησαν.

[72, 15]   Ῥωμαῖος Ὑπεραίρων. αὐτὸς μὲν γὰρ ἄλλοτε ἄλλα μετελάμβανε τῶν ὀνομάτων, τὸν

[72, 6]   τὸ σχῆμα καὶ τὴν ἐσθῆτα ἄλλοτε ἄλλῃ ἐπλανᾶτο, διαδοθέντος δὲ τοῦ

[72, 11]   αὐτοῦ δηλώσω. τῆς τε Γερμανίας ποτὲ ἄρχων τὸ μὲν πρῶτον οἴκοι

[72, 19]   πάνυ πολλοὺς ἀποθνήσκειν. καὶ δή ποτε βραδυνάντων τινῶν περὶ τὰς σφαγὰς

[72, 4]   ἐπαίνοις εἶπεν, ὅτι τὸν πατέρα ποτὲ ἐς πηλὸν βαθὺν ἐμπεσόντα ἱππεύων

[72, 6]   ἔτι δὲ πλείους οὐδὲ ἑορακότες ποτὲ ἴσως αὐτὸν τῶν οὐσιῶν ἐστερήθησαν.

[72, 16]   γὰρ καὶ τοῦτ´ ἤκουεν) ἐξαίφνης ποτὲ μετὰ μεσημβρίαν ἐκ τοῦ προαστείου

[72, 12]   εἴκοσιν ἀπέδειξεν· ὃ μήτε πρότερόν ποτε μήθ´ ὕστερον ἐγένετο· καὶ ἐν

[72, 3]   ἄλλους ὀμόσαι ὥστε μήτ´ ἐνοικήσειν ποτὲ μήτ´ ἐννεμεῖν τεσσαράκοντα στάδια τῆς

[72, 11]   προστάξας ὤμοσε μήτ´ εἰληφέναι δῶρά ποτε μήτε λήψεσθαι, ἔπειτα καὶ ἐκεῖνον

[72, 20]   γε οὗτος ὁ λόγος, ἐπειδή ποτε πάντας τοὺς τῶν ποδῶν ἐν

[72, 11]   οὐκ ἐξ ἐπιβουλῆς, καὶ δή ποτε πολλῆς μὲν φήμης πολλῶν δὲ

[72, 20]   μὲν υἱεῖς ἔπεμπεν, αὐτὸς δὲ οὐδέποτε ἀφίκετο, αἱρούμενος ἀποσφαγῆναι ἐπὶ τούτῳ

[72, 9]   κοινοῦ προστατεῖν. οἱ οὖν στρατιῶται, ὁπότε τι σφίσι μὴ καταθύμιον ἀπαντήσαι,

[72, 5]   ἑνὸς τέκνου· διαπρεπέστατα γὰρ τῶν πώποτε ἐφίλησαν ἀλλήλους, καὶ οὐκ ἔστιν

[72, 12]   πανταχόθεν, καὶ ἐκτήσατο πλεῖστα τῶν πώποτε ὀνομασθέντων προκοίτων, καὶ ἀπ´ αὐτῶν

[72, 10]   ἐγένετο· ἰδίᾳ μὲν γὰρ οὐδὲν πώποτε οὔτε πρὸς δόξαν οὔτε πρὸς

[72, 3]   ἐς τὸ παρασκευάσασθαι λαβεῖν ἤθελον· τότε δέ, ἐπειδὴ ἐξετρυχώθησαν, συνηλλάγη σφίσιν

[72, 23]   αὐτῷ τῷ Σεουήρῳ μάλιστα ἤρεσε, τότε δὴ καὶ τἆλλα πάντα τὰ

[72, 19]   ἐγένετο· ἐν δὲ ταῖς ἄλλαις τοτὲ μὲν βοτά, κάτω ἐς τὸ

[72, 4]   Μαρκία δέ τις Κουαδράτου τῶν τότε φονευθέντων ἑνὸς παλλακή, καὶ Ἔκλεκτος

[72, 19]   καὶ ἐν δικτύοις αὐτῷ προσφερόμενα, κατέκοπτε, καὶ τίγριν ἔσφαξεν ἵππον τε

[72, 9]   ταῦτα, ὦ συστρατιῶται; τί βουλόμενοι πάρεστε; εἰπόντων δὲ αὐτῶν ἥκομεν· Περέννιος

[72, 13]   ἄλλως τε καὶ δειλότατος ὤν, ὥστε αὐτίκα καὶ τὸν Κλέανδρον καὶ

[72, 12]   ὑπάρχοντά σφισιν ἀναλώσαντες βουλευταὶ ἐγένοντο, ὥστε καὶ λεχθῆναι ἐπὶ Ἰουλίου Σόλωνος

[72, 24]   καὶ πολλὰ πάνυ αὐτοῦ κατέκαυσεν, ὥστε καὶ τὰ γράμματα τὰ τῇ

[72, 12]   χρόνου δὲ προϊόντος οὕτως ηὐξήθη ὥστε καὶ τοῦ Κομμόδου προκοιτῆσαι, τήν

[72, 17]   μέντοι καὶ ἐμονομάχει, οἴκοι μὲν ὥστε καὶ φονεύειν τινά (ἐν ξυρῷ

[72, 15]   μῆνες ἀπ´ αὐτοῦ πάντες ἐπεκλήθησαν, ὥστε καταριθμεῖσθαι αὐτοὺς οὕτως, Ἀμαζόνιος Ἀνίκητος

[72, 3]   καὶ ἀναγκάσας τοὺς ἄλλους ὀμόσαι ὥστε μήτ´ ἐνοικήσειν ποτὲ μήτ´ ἐννεμεῖν

[72, 19]   οὐδὲν ἔτι παιδιᾶς ἐχόμενον, ἀλλ´ ὥστε πάνυ πολλοὺς ἀποθνήσκειν. καὶ δή

[72, 17]   ποιῶν· οἴκοι δὲ συνεχῶς τοῦτ´ ἔπραττε, τῇ πρασίνῳ σκευῇ χρώμενος. θηρία

[72, 8]   ἑσπέραν ὡς εἰπεῖν συνέγραφε, καὶ προσέταττέ τινι ἄλλο ἄλλῃ ὥρᾳ κομίζειν

[72, 10]   ἰδίᾳ μὲν γὰρ οὐδὲν πώποτε οὔτε πρὸς δόξαν οὔτε πρὸς πλοῦτον

[72, 10]   οὐδὲν πώποτε οὔτε πρὸς δόξαν οὔτε πρὸς πλοῦτον περιεβάλετο, ἀλλὰ καὶ

[72, 7]   δυνηθέντος καὶ φυγόντος, εἶτα φωραθέντος, οὔτε τι ἀκοῦσαι καίτοι πολλὰ μηνύσειν

[72, 2]   ῥᾳστώνης ἐπιθυμῶν. ~ὅτι οἱ Μαρκομάνοι οὔτε τροφὴν οὔτ´ ἄνδρας συχνοὺς ὑπό

[72, 8]   τῆς τῶν ἄρτων ξηρότητος ᾑμάσσετο. ἐπετήδευε δ´ οὖν ἐπὶ μεῖζον αὐτὸ

[72, 14]   συνεπῆκτο· αὐτὸς μὲν γὰρ κράτιστα ἵππευε, τὸ δὲ μειράκιον καμὸν οὐχ

[72, 9]   τὴν αἰτίαν ἐπὶ τὸν Περέννιον ἀναφέ ροντες ἐμήνιον αὐτῷ. καὶ οἱ

[72, 8]   καθ´ ἑκάστην ἑσπέραν ὡς εἰπεῖν συνέγραφε, καὶ προσέταττέ τινι ἄλλο ἄλλῃ

[72, 19]   νικήσας δῆλον ὅτι ἐφίλει ὥσπερ εἶχε διὰ τοῦ κράνους. καὶ μετὰ

[72, 22]   καὶ εἷς ἐξ αὐτῶν ὤν, εἶχε. καὶ μηδεὶς ἀπιστήσῃ· καὶ γὰρ

[72, 8]   τινα μετὰ τῶν στρατιωτῶν οὓς εἶχε κατακοψάντων, φοβηθεὶς ὁ Κόμμοδος Μάρκελλον

[72, 10]   τε πάνυ προσέκειτο καὶ ἁρματηλασίᾳ προσεῖχε, καὶ οὔτ´ ἀρχὴν τῶν τοιούτων

[72, 24]   ἐπισπέρχοντος. ἀλλ´ ἐπειδὴ πάντα ὅσα κατέσχε διέφθειρεν, ἐξαναλωθὲν ἐπαύσατο.

[72, 22]   χαλκοῦν ὑποθεὶς ὡς Ἡρακλεῖ ἐοικέναι, ἐπέγραψε πρὸς τοῖς δηλωθεῖσιν αὐτοῦ ἐπωνύμοις

[72, 13]   ὃς στρατιώτας τινὰς ἐπ´ αὐτοὺς ἔπεμψε, καὶ ἔτρωσάν τινας καὶ ἀπέκτειναν·

[72, 18]   λέγεσθαι ἐξεβοήσαμεν, ζήσειας" καὶ μή μέ τις κηλιδοῦν τὸν τῆς ἱστορίας

Livre, Chap.
[72, 2]	ὅπλα τέ τινα παρ´ αὐτῶν	ἔλαβε,	καὶ στρατιώτας παρὰ μὲν τῶν
[72, 6]	ἐς αὐτὸν φερούσης θανατηφόρου ψήφου	(διέτριβε	δὲ ἐν Συρίᾳ) αἷμα λαγὼ
[72, 10]	εἰ καὶ σφόδρα ἐπεφροντίκει, διαθέσθαι	γε	αὐτὰ ὑπὸ τῆς ἁβρότητος καὶ
[72, 17]	λευκὸν διάχρυσον (καὶ ἐν τούτῳ	γε	αὐτὸν τῷ σχήματι ὄντα ἠσπαζόμεθα)
[72, 8]	ἐγρηγορέναι βουλόμενος, δώδεκα γραμματεῖα, οἷά	γε	ἐκ φιλύρας ποιεῖται, καθ´ ἑκάστην
[72, 20]	Ἡρακλῆς τὰς Στυμφαλίδας. καὶ ἐπιστεύθη	γε	οὗτος ὁ λόγος, ἐπειδή ποτε
[72, 19]	οἱ ἄλλοι ἐμάχοντο. καὶ τῇ	γε	πρώτῃ ἡμέρᾳ αὐτὸς πάντας σφᾶς
[72, 22]	τις αὐτοῦ γενήσεσθαι ἐνομίζετο. ~ἀπέθανέ	γέ	τοι, μᾶλλον δὲ ἀνῃρέθη, οὐκ
[72, 23]	νῦν καθίσταμαι ἔγραψα. καὶ ἐπειδή	γε	τοῖς τε ἄλλοις καὶ αὐτῷ
[72, 6]	ἀξιώματος αὐτοῦ ὁρμῆσαι. καὶ πολλά	γε	ὑπὸ πολλῶν ἀνακριθεὶς ἐκομψεύσατο, ὡς
[72, 10]	ἀλλὰ καὶ ἀδωρότατα καὶ σωφρονέστατα	διήγαγε,	τοῦ δὲ Κομμόδου καὶ τῆς
[72, 13]	αὐτὰ οὐδὲν ὅ τι οὐκ	ἐξέκραγε,	καὶ τέλος καταπηδήσας ὥρμησε πρὸς
[72, 15]	ἐψηφίζετο Κομμοδιανὰ καλεῖσθαι προσέταξεν. ἑαυτῷ	δὲ	ἄλλας τε παμπόλλους ἐπωνυμίας καὶ
[72, 17]	ῥῖνα τῶν δὲ οὖς τῶν	δὲ	ἄλλο τι) ἐν δὲ τῷ
[72, 11]	ἐθέλετε· τί οὖν μέλλετε; τί	δὲ	ἀναβάλλεσθε, ἐξὸν ὑμῖν ἤδη καὶ
[72, 22]	ἐνομίζετο. ~ἀπέθανέ γέ τοι, μᾶλλον	δὲ	ἀνῃρέθη, οὐκ ἐς μακράν. ὁ
[72, 15]	ἐν οὐδενὶ λόγῳ ἀπώλλυντο, ἦν	δὲ	ἁπάντων νοσημάτων καὶ ἁπάντων κακουργημάτων
[72, 14]	ἐπ´ αὐτοῦ δυναμένων ἐφόνευσαν. ~Κόμμοδος	δὲ	ἀπὸ τῶν εὐθυμιῶν καὶ παιδιῶν
[72, 4]	καὶ ἐκείνους βιαίως ἀποθνήσκοντας. ἱστορεῖται	δὲ	αὕτη πολλά τε ὑπὲρ τῶν
[72, 13]	καὶ ἀπώλετο μετὰ ἀτιμίας. ἀπέκτειναν	δὲ	αὐτὸν οὐχ οἱ στρατιῶται ὥσπερ
[72, 19]	ἐφρόνει ὅτι ἦν ἐπαρίστερος. ἀντηγωνίζετο	δὲ	αὐτῷ γυμναστής τις ἢ καὶ
[72, 4]	τὰ σεμνολογήματα αὐτοῦ ἦν, ἐσιόντι	δὲ	αὐτῷ ἐς τὸ θέατρον τὸ
[72, 19]	τῶν μονομαχικῶν χρημάτων ἐδίδοντο. παρειστήκεσαν	δὲ	αὐτῷ μαχομένῳ Αἰμίλιός τε Λαῖτος
[72, 9]	συστρατιῶται; τί βουλόμενοι πάρεστε; εἰπόντων	δὲ	αὐτῶν ἥκομεν· Περέννιος γάρ σοι
[72, 10]	οἱ Καισάρειοι τούτου ἀπαλλαγέντες (ἦν	δὲ	αὐτῶν κορυφαῖος ὁ Κλέανδρος) οὐδὲν
[72, 13]	θαρρήσας ἐπὶ μᾶλλον ἠπείχθη. πλησιαζόντων	δὲ	αὐτῶν τῷ Κομμόδῳ, καὶ μηδενός
[72, 23]	Τύχῃ δόξῃ, γράψας καταλίπω. τὴν	δὲ	δὴ θεὸν ταύτην ἐπιρρωννύουσάν με
[72, 12]	τις ὁ Οὐικτωρῖνος ἦν, ὁ	δὲ	δὴ Κλέανδρος ὁ μετὰ τὸν
[72, 19]	ὀλίγον τι λαμβάνοντες ἐσίασι, τῷ	δὲ	δὴ Κομμόδῳ πέντε καὶ εἴκοσι
[72, 20]	ἀπ´ αἰῶνος, Ἀμαζόνιε, νικᾷς" τοῦ	δὲ	δὴ λοιποῦ δήμου πολλοὶ μὲν
[72, 6]	ἐξ ἐπιτηδεύσεως αὐτῷ ἐῴκει, τῆς	δὲ	δὴ παιδείας αὐτοῦ οὐ μετεσχήκει.
[72, 1]	τις ἄλλος ἀνθρώπων ἄκακος, ὑπὸ	δὲ	δὴ τῆς πολλῆς ἁπλότητος καὶ
[72, 2]	ἐξεργάσασθαι αὐτοὺς δυνάμενος ῥᾳδίως, μισόπονος	δὲ	δὴ ὢν καὶ πρὸς τὰς
[72, 6]	αὐτὸν φερούσης θανατηφόρου ψήφου (διέτριβε	δὲ	ἐν Συρίᾳ) αἷμα λαγὼ ἔπιε,
[72, 17]	εἴτε καὶ ἀπείη, ἐτίθετο· αὐτὸς	δὲ	ἐν τῷ τοῦ Ἑρμοῦ σχήματι
[72, 1]	ὁ Μᾶρκος σαφῶς προγνῶναι. ἦν	δὲ	ἐννεακαιδεκαέτης ὅτε μετήλλαξεν ὁ πατὴρ
[72, 3]	τὸ παρασκευάσασθαι λαβεῖν ἤθελον· τότε	δέ,	ἐπειδὴ ἐξετρυχώθησαν, συνηλλάγη σφίσιν ὁμήρους
[72, 4]	ἐξ οἰκείας ἤδη τηρήσεως. ἐλθὼν	δὲ	ἐς τὴν Ῥώμην καὶ πρὸς
[72, 22]	καὶ ἡμέρας τεσσαρεσκαίδεκα ἄρξαντι, ἐβίω	δὲ	ἔτη τριάκοντα ἓν καὶ μῆνας
[72, 4]	μὲν πολλάκις ὑπό τινων, πλείστους	δὲ	ἐφόνευσε καὶ ἄνδρας καὶ γυναῖκας,
[72, 14]	ἐν τῇ Ῥώμῃ ἐτελεύτησαν. πολλοὶ	δὲ	καὶ ἄλλως οὐκ ἐν τῷ
[72, 4]	μὲν τὴν θυγατέρα Λουκίλλης, ἐχρῆτο	δὲ	καὶ αὐτῇ ταύτῃ καὶ τῇ
[72, 20]	τι αἰσχυνόμενοι τοῖς ποιουμένοις, τὸ	δὲ	καὶ δεδιότες, ἐπειδὴ λόγος διῆλθεν
[72, 14]	καὶ ἐκεῖνον καὶ ἑαυτόν. ἀνῃρέθη	δὲ	καὶ Διονύσιος πρὸς τοῦ Κομμόδου,
[72, 17]	πολλὰ μὲν οἴκοι ἀπέσφαξε, πολλὰ	δὲ	καὶ ἐν τῷ δημοσίῳ. καὶ
[72, 12]	τε παλλακαῖς αὐτοῦ ἐδίδου, πολλὰ	δὲ	καὶ ἐς οἰκίας καὶ ἐς
[72, 21]	καὶ τοῖς ἄλλοις ἦν· ἔπραξε	δὲ	καὶ ἕτερόν τι τοιόνδε πρὸς
[72, 19]	τοῦτο ἐξ ἀρίστου ἐμονομάχει. ἤσκει	δὲ	καὶ ἐχρῆτο τῇ ὁπλίσει τῇ
[72, 10]	ἄνδρας ἐν τῷ δημοσίῳ πολλὰ	δὲ	καὶ θηρία πολλάκις ἔφθειρε· καὶ
[72, 2]	ἑκατοντάρχου τινὸς Ῥωμαίου παρόντος, πρὸς	δὲ	καὶ ἵνα μήτε τοῖς Ἰάζυξι
[72, 13]	μὲν ἐκείνῳ κἀγαθὰ ἐπευχόμενος, πολλὰ	δὲ	καὶ κατὰ τοῦ Κλεάνδρου καταρώμενος.
[72, 11]	ποτε πολλῆς μὲν φήμης πολλῶν	δὲ	καὶ λόγων ὡς εἰπεῖν περὶ
[72, 14]	ἐπὶ τοῦ σίτου ταχθείς. γέγονε	δὲ	καὶ νόσος μεγίστη ὧν ἐγὼ
[72, 17]	μὲν καὶ δημοσίᾳ ἁρματηλατῆσαι, αἰσχυνθεὶς	δὲ	καὶ ὀφθῆναι τοῦτο ποιῶν· οἴκοι
[72, 8]	πάντα κατέκαυσε πρὶν ἀναγνωσθῆναι. ~ἐγένοντο	δὲ	καὶ πόλεμοί τινες αὐτῷ πρὸς
[72, 5]	ἐν ταῖς ἀρχαῖς διεχωρίσθησαν. ἐγένοντο	δὲ	καὶ πολυκτήμονες καὶ παμπλούσιοι, καὶ
[72, 19]	καταβαίνων ἄνωθεν, ὅσα ἐπλησίαζε, τὰ	δὲ	καὶ προσαγόμενα ἢ καὶ ἐν
[72, 4]	καὶ αὐτὴ φωραθεῖσα ἐπανῃρέθη. ἀπέκτεινε	δὲ	καὶ τὴν Κρισπῖναν ὁ Κόμμοδος,
[72, 5]	δορυφόρων ἦρχεν, οὐκ ἐποίησεν. ἐφόνευσε	δὲ	καὶ τοὺς Κυιντιλίους, τόν τε
[72, 21]	καὶ εἶπε μὲν οὐδέν, τὴν	δὲ	κεφαλὴν τὴν ἑαυτοῦ σεσηρὼς ἐκίνησεν,
[72, 10]	ἀδωρότατα καὶ σωφρονέστατα διήγαγε, τοῦ	δὲ	Κομμόδου καὶ τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ
[72, 4]	γυναῖκας, τοὺς μὲν φανερῶς τοὺς	δὲ	λάθρᾳ φαρμάκοις, καὶ ὡς εἰπεῖν
[72, 14]	μὲν γὰρ κράτιστα ἵππευε, τὸ	δὲ	μειράκιον καμὸν οὐχ ὑπέμεινε καταλιπεῖν,
[72, 23]	ἀληθῶς Αὐρηλίων αὐταρχοῦσα ἐπαύσατο. ~πόλεμοι	δὲ	μετὰ τοῦτο καὶ στάσεις μέγισται
[72, 19]	ἀσπίδα ἐν τῇ δεξιᾷ τὸ	δὲ	ξίφος τὸ ξύλινον ἐν τῇ
[72, 8]	Οὔλπιον ἐπ´ αὐτοὺς ἔπεμψεν. οὑτοσὶ	δὲ	ὁ ἀνὴρ μέτριος καὶ εὐτελὴς
[72, 8]	μετὰ ταῦτα ἀντιπολεμήσαντες εὐδοκίμησαν, μέγιστος	δὲ	ὁ Βρεττανικός. τῶν γὰρ ἐν
[72, 17]	τῷ σχήματι ὄντα ἠσπαζόμεθα) ἐσιὼν	δὲ	ὁλοπόρφυρον χρυσῷ κατάπαστον, χλαμύδα τε
[72, 19]	ὅτε ὃν αὐτὸς προεκαλεῖτο, ἔστι	δὲ	ὅτε ὃν ὁ δῆμος ᾑρεῖτο·
[72, 20]	τοὺς μὲν υἱεῖς ἔπεμπεν, αὐτὸς	δὲ	οὐδέποτε ἀφίκετο, αἱρούμενος ἀποσφαγῆναι ἐπὶ
[72, 11]	Οὐικτωρίνῳ πολιαρχήσαντι ἀνδριὰς ἔστη. ἀπέθανε	δὲ	οὐκ ἐξ ἐπιβουλῆς, καὶ δή
[72, 17]	παρέτεμνε τῶν μὲν ῥῖνα τῶν	δὲ	οὖς τῶν δὲ ἄλλο τι)
[72, 4]	καὶ τοῦ Κομμόδου πρόκοιτος ἡ	δὲ	παλλακὴ ἐγένετο, καὶ τοῦ Ἐκλέκτου
[72, 23]	διὰ τοῦτο αὐτῇ ἀνάκειμαι. συνέλεξα	δὲ	πάντα τὰ ἀπ´ ἀρχῆς τοῖς
[72, 6]	ὑποδεδεγμένοι πῃ αὐτὸν ἐκολάσθησαν, ἔτι	δὲ	πλείους οὐδὲ ἑορακότες ποτὲ ἴσως
[72, 16]	ἑκατὸν καὶ τεσσαράκοντα ἔδωκεν· τὸ	δὲ	πλεῖστον ἐς ἐκεῖνα ἃ εἶπον
[72, 7]	πολλὰ μὲν πλούτου ἐπιδείγματα, πολλῷ	δὲ	πλείω καὶ φιλοκαλίας ἐν αὐτῇ
[72, 17]	καὶ ἄνευ αἵματος ἀνθρωπείου. ἐνέδυνε	δέ,	πρὶν μὲν ἐς τὸ θέατρον
[72, 12]	ἐς τὴν Ῥώμην ἐκεκόμιστο, χρόνου	δὲ	προϊόντος οὕτως ηὐξήθη ὥστε καὶ
[72, 18]	οὐκ ἂν εἶπον αὐτά· ἐπειδὴ	δὲ	πρός τε τοῦ αὐτοκράτορος ἐγένετο
[72, 15]	καὶ τὴν Ἡρακλέους ἀπήνεγκε. τὴν	δὲ	Ῥώμην ἀθάνατον εὐτυχῆ κολωνίαν οἰκουμένην
[72, 6]	ὁμοῦ καὶ παρήδρευον ἀλλήλοις. ~Κονδιανὸς	δὲ	Σέξτος ὁ τοῦ Μαξίμου υἱός,
[72, 24]	καίτοι παμπόλλων μὲν ἰδιωτῶν παμπόλλων	δὲ	στρατιωτῶν ὑδροφορούντων, καὶ αὐτοῦ τοῦ
[72, 17]	καὶ ὀφθῆναι τοῦτο ποιῶν· οἴκοι	δὲ	συνεχῶς τοῦτ´ ἔπραττε, τῇ πρασίνῳ
[72, 6]	αὐτὸς μὲν ἀφανὴς ἐγένετο, κριοῦ	δὲ	σῶμα ἐς λάρνακα ἀντ´ αὐτοῦ
[72, 19]	πρώτῃ ἡμέρᾳ ταῦτ´ ἐγένετο· ἐν	δὲ	ταῖς ἄλλαις τοτὲ μὲν βοτά,
[72, 19]	τε ποτάμιον καὶ ἐλέφαντα. πράξας	δὲ	ταῦτα ἀπηλλάττετο, καὶ μετὰ τοῦτο
[72, 14]	τοὺς ἑαυτοῦ πάντας προσκατεχρήσατο, ποιήσας	δὲ	ταῦτα ἵππον τε ἀνέβη καὶ
[72, 4]	οἶδ´ ὅπως οὐκ ἀπέκτεινε. λέγω	δὲ	ταῦτά τε καὶ τὰ λοιπὰ
[72, 16]	ἐπιφέρων οὓς μὲν ἐφόνευεν, οἷς	δὲ	τὴν σωτηρίαν τῆς οὐσίας αὐτῶν
[72, 24]	ἂν καὶ προχωρήσῃ, γεγράψεται. ~πρὸ	δὲ	τῆς τοῦ Κομμόδου τελευτῆς σημεῖα
[72, 11]	μὲν οὐκ ἐποίησεν, ἐπὶ πλοῖον	δέ	τι ἐπιθεὶς ἐς τὴν Ῥώμην
[72, 7]	αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ παρέσχετο. ἔστι	δέ	τι καὶ δημωφελὲς ὑπ´ αὐτοῦ
[72, 19]	πρὸς ἕνα οἱ συνδεδεμένοι, ἔσφαξαν	δέ	τινες καὶ τοὺς οὐδὲν προσήκοντάς
[72, 6]	καὶ ἀπέφυγεν, οὐδεὶς οἶδεν· ἕτερος	δέ	τις ἐτόλμησε μετὰ τὸν τοῦ
[72, 4]	νῆσον τὴν Καπρίαν ὑπερωρίσθησαν. Μαρκία	δέ	τις Κουαδράτου τῶν τότε φονευθέντων
[72, 13]	οὕτως. ἱπποδρομία τις ἦν, μελλόντων	δὲ	τὸ ἕβδομον τῶν ἵππων ἀγωνιεῖσθαι
[72, 10]	πωλοῦντες πάντα, ὑβρίζοντες, ἀσελγαίνοντες. Κόμμοδος	δὲ	τὸ πλεῖστον τοῦ βίου περί
[72, 4]	δή τινι ὀργισθεὶς αὐτῇ. πρὸ	δὲ	τοῦ ἀναιρεθῆναι καὶ ἀμφότεραι ἐς
[72, 13]	παιδίον προσουδίσθη καὶ διεφθάρη, τὸ	δὲ	τοῦ Κλεάνδρου σῶμα παραλαβόντες οἱ
[72, 6]	ἐσθῆτα ἄλλοτε ἄλλῃ ἐπλανᾶτο, διαδοθέντος	δὲ	τοῦ λόγου τούτου (οὐ γὰρ
[72, 8]	ἄλλως ὑπνομαχεῖν πεφυκώς, ἐπὶ πλέον	δὲ	τοῦτο ἐκ τῆς ἀσιτίας ἠσκήκει.
[72, 17]	τῶν δὲ ἄλλο τι) ἐν	δὲ	τῷ κοινῷ ἄνευ σιδήρου καὶ
[72, 9]	ἀποθανεῖν μελλήσας ὅμως ἀφείθη· ~Περέννιον	δὲ	τῶν δορυφόρων μετὰ τὸν Πάτερνον
[72, 2]	Κουάδων μυρίους καὶ τρισχιλίους, παρὰ	δὲ	τῶν Μαρκομάνων ἐλάττους· ἀνθ´ ὧν
[72, 8]	τὸ ἦθος ἢ φιλάνθρωπος. ἀυπνότατος	δὲ	τῶν στρατηγῶν γενόμενος, καὶ τοὺς
[72, 6]	ἀντ´ αὐτοῦ δι´ ὁμοιότητα πολλοὶ	δὲ	ὡς καὶ συνεγνωκότες τι αὐτῷ
[72, 24]	τῆς τοῦ Κομμόδου τελευτῆς σημεῖα	τάδε	ἐγένετο· ἀετοί τε γὰρ περὶ
[72, 8]	ἐγρηγορέναι τὸν στρατηγὸν ἀεὶ νομίζοντες	μηδὲ	αὐτοὶ ἄδην καθεύδοιεν. ἦν μὲν
[72, 8]	τῆς παλαιότητος αὐτῶν μὴ δύνηται	μηδὲ	σμικρῷ πλέον τοῦ πάνυ ἀναγκαίου
[72, 6]	ἐκεῖνος διεπεφύκει, ἀνήρετο, πλεῖστον ἐσφάλη,	μηδὲ	συνεῖναι τὸ λεγόμενον δυνηθείς. οὕτω
[72, 8]	ἥκιστα ἄδην ἐσιτεῖτο, καὶ ὅπως	μηδὲ	τῶν ἄρτων διαπιμπλᾶται, ἐκ τῆς
[72, 4]	Ἐκλέκτου μετὰ ταῦτα γυνή· καὶ	ἐπεῖδε	καὶ ἐκείνους βιαίως ἀποθνήσκοντας. ἱστορεῖται
[72, 23]	ἰδίᾳ ἐκεῖνο ὑπολιπεῖν ἀλλ´ ἐς	τήνδε	τὴν συγγραφὴν ἐμβαλεῖν ἔδοξέ μοι,
[72, 7]	αὐτὸς ἤκουσα παρών, καὶ ἕτερον	τοιόνδε	εἶδον. ἔστιν ἐν Μαλλῷ πόλει
[72, 21]	ἔπραξε δὲ καὶ ἕτερόν τι	τοιόνδε	πρὸς ἡμᾶς τοὺς βουλευτάς, ἐξ
[72, 23]	τούτων τὴν συγγραφὴν ἐξ αἰτίας	τοιᾶσδε.	βιβλίον τι περὶ τῶν ὀνειράτων
[72, 24]	πᾶσαν τὴν οἰκουμένην αὐτῆς ἀφίξεται.	οὐδὲ	γὰρ κατασβεσθῆναι ἀνθρωπίνῃ χειρὶ ἠδυνήθη,
[72, 11]	τήμερον αὐτὸ δρᾶσαι; ἀλλ´ οὐδὲν	οὐδὲ	ἐκ τούτου δεινὸν ὑπ´ ἄλλου
[72, 5]	ἀλλήλους, καὶ οὐκ ἔστιν ὅτε	οὐδὲ	ἐν ταῖς ἀρχαῖς διεχωρίσθησαν. ἐγένοντο
[72, 6]	αὐτὸν ἐκολάσθησαν, ἔτι δὲ πλείους	οὐδὲ	ἑορακότες ποτὲ ἴσως αὐτὸν τῶν
[72, 20]	δὴ λοιποῦ δήμου πολλοὶ μὲν	οὐδὲ	ἐσῆλθον ἐς τὸ θέατρον, εἰσὶ
[72, 7]	ἀποπνῖγον καὶ λέων νεβρὸν διώκων.	οὐδὲ	ἔσχον αὐτὰς συμβαλεῖν, τῷ πατρὶ
[72, 9]	ἔπαρχον τοῖς στρατιώταις ὧν ἦρχεν,	οὐδὲ	ἐτόλμησε καταφρονῆσαι χιλίους καὶ πεντακοσίους,
[72, 4]	ἡ γὰρ Λουκίλλα οὐδὲν ἐπιεικεστέρα	οὐδὲ	σωφρονεστέρα τοῦ ἀδελφοῦ Κομμόδου ὑπάρχουσα
[72, 19]	κύκλου ἔδαφος καταβαίνων ἄνωθεν, ὅσα	ἐπλησίαζε,	τὰ δὲ καὶ προσαγόμενα ἢ
[72, 24]	ἔς τε τὸ παλάτιον μετεωρισθὲν	ἐσῆλθε	καὶ πολλὰ πάνυ αὐτοῦ κατέκαυσεν,
[72, 11]	τί οὖν μέλλετε; τί δὲ	ἀναβάλλεσθε,	ἐξὸν ὑμῖν ἤδη καὶ τήμερον
[72, 21]	εἰ μὴ τῶν αὐτοκρατόρων τις	μεταλλάξειε,	καὶ ὅτι ἐν τῇ τελευταίᾳ
[72, 20]	εὐτυχέστατος. νικᾷς, νικήσεις. ἀπ´ αἰῶνος,	Ἀμαζόνιε,	νικᾷς" τοῦ δὲ δὴ λοιποῦ
[72, 6]	δὲ ἐν Συρίᾳ) αἷμα λαγὼ	ἔπιε,	καὶ μετὰ τοῦτ´ ἐπί τε
[72, 15]	παμπόλλους ἐπωνυμίας καὶ τὴν Ἡρακλέους	ἀπήνεγκε.	τὴν δὲ Ῥώμην ἀθάνατον εὐτυχῆ
[72, 16]	τὴν σωτηρίαν τῆς οὐσίας αὐτῶν	ἐπίπρασκε.	καὶ τέλος ἐν τοῖς γενεθλίοις
[72, 16]	τὰ θηρία καὶ τοὺς μονομάχους	ἀνήλισκε.	~καὶ ἐν μὲν τῷ δημοσίῳ
[72, 3]	τοῖς Βούροις ὁ Κόμμοδος εἰρήνην	ἔδωκε	πρεσβεύσασι. πρότερον μὲν γάρ, καίτοι
[72, 9]	ἠβούλετο δεινῶς αὐτὸν ἐμίσει, καὶ	ἐξέδωκε	τὸν ἔπαρχον τοῖς στρατιώταις ὧν
[72, 13]	Μαρκία ἐκείνη ἡ τοῦ Κουαδράτου	ἐσήγγειλε	τὸ πραττόμενον· καὶ ὁ Κόμμοδος
[72, 23]	ἐντυχὼν πολλά μοι καὶ καλὰ	ἀντεπέστειλε.	ταῦτ´ οὖν ἐγὼ τὰ γράμματα
[72, 11]	Περέννιον προσελθὼν ἀκούω" ἔφη ὅτι	με	ἀποκτεῖναι ἐθέλετε· τί οὖν μέλλετε;
[72, 23]	δὲ δὴ θεὸν ταύτην ἐπιρρωννύουσάν	με	πρὸς τὴν ἱστορίαν εὐλαβῶς πρὸς
[72, 13]	τι παιδίων ἐς τὸν ἱππόδρομον	ἐσέδραμε,	καὶ αὐτῶν παρθένος τις μεγάλη
[72, 14]	ὁ ἔπαρχος, ὃν καὶ δημοσίᾳ	περιελάμβανέ	τε καὶ κατεφίλει καὶ πατέρα
[72, 15]	αὐτὸς μὲν γὰρ ἄλλοτε ἄλλα	μετελάμβανε	τῶν ὀνομάτων, τὸν δ´ Ἀμαζόνιον
[72, 22]	ἀπαλλαγή τις αὐτοῦ γενήσεσθαι ἐνομίζετο.	~ἀπέθανέ	γέ τοι, μᾶλλον δὲ ἀνῃρέθη,
[72, 11]	τῷ Οὐικτωρίνῳ πολιαρχήσαντι ἀνδριὰς ἔστη.	ἀπέθανε	δὲ οὐκ ἐξ ἐπιβουλῆς, καὶ
[72, 14]	τὸ δὲ μειράκιον καμὸν οὐχ	ὑπέμεινε	καταλιπεῖν, ἀλλ´ ὡς κατελαμβάνετο, ἀπέκτεινε
[72, 4]	ἀπώλεσε καὶ αὐτὴ φωραθεῖσα ἐπανῃρέθη.	ἀπέκτεινε	δὲ καὶ τὴν Κρισπῖναν ὁ
[72, 18]	τῆς περιβολῆς τῆς κρηπῖδος ἀκοντίζων,	ἀπέκτεινε·	διείληπτο γὰρ τὸ θέατρον πᾶν
[72, 14]	ὑπέμεινε καταλιπεῖν, ἀλλ´ ὡς κατελαμβάνετο,	ἀπέκτεινε	καὶ ἐκεῖνον καὶ ἑαυτόν. ἀνῃρέθη
[72, 10]	κατεχρήσατο, καὶ προσέτι καὶ ῥινοκέρωτας	ἀπέκτεινε	καὶ καμηλοπάρδαλιν. ταῦτα μέν μοι
[72, 4]	γὰρ οὐκ οἶδ´ ὅπως οὐκ	ἀπέκτεινε.	λέγω δὲ ταῦτά τε καὶ
[72, 20]	σπόγγους ἀντὶ λίθων βάλλειν δοὺς	ἀπέκτεινέ	σφας ῥοπάλῳ παίων ὡς γίγαντας.
[72, 17]	ὡς καὶ τὰς τρίχας ἀφαιρῶν,	παρέτεμνε	τῶν μὲν ῥῖνα τῶν δὲ
[72, 14]	ὁ ἐπὶ τοῦ σίτου ταχθείς.	γέγονε	δὲ καὶ νόσος μεγίστη ὧν
[72, 17]	σιδήρου καὶ ἄνευ αἵματος ἀνθρωπείου.	ἐνέδυνε	δέ, πρὶν μὲν ἐς τὸ
[72, 21]	ἡμῖν καὶ τοῖς ἄλλοις ἦν·	ἔπραξε	δὲ καὶ ἕτερόν τι τοιόνδε
[72, 2]	τῶν κατ´ ἔτος διδόναι τινάς.	προσεπέταξε	μέντοι σφίσιν ἵνα μήτε πολλάκις
[72, 23]	λαβὼν κατέδαρθον, καί μοι καθεύδοντι	προσέταξε	τὸ δαιμόνιον ἱστορίαν γράφειν. καὶ
[72, 17]	θηρία μέντοι πολλὰ μὲν οἴκοι	ἀπέσφαξε,	πολλὰ δὲ καὶ ἐν τῷ
[72, 20]	αὐτοῖς εἴδη περὶ τὰ γόνατα	περιέπλεξε,	καὶ σπόγγους ἀντὶ λίθων βάλλειν
[72, 23]	ἐς τήνδε τὴν συγγραφὴν ἐμβαλεῖν	ἔδοξέ	μοι, ἵν´ ἐν μιᾷ πραγματείᾳ
[72, 24]	εἰρηναῖον, καὶ βύας ἀπ´ αὐτοῦ	ἔβυξε,	πῦρ τε νύκτωρ ἀρθὲν ἐξ
[72, 21]	τὸ ξίφος ᾑματωμένον ἀνατείνας, καὶ	εἶπε	μὲν οὐδέν, τὴν δὲ κεφαλὴν
[72, 10]	πολλὰ δὲ καὶ θηρία πολλάκις	ἔφθειρε·	καὶ πέντε γοῦν ἵππους ποταμίους
[72, 17]	μὲν τῷ δημοσίῳ οὐδαμόθεν ἅρματα	ἤλασε,	πλὴν εἰ μή που ἐν
[72, 4]	τῷ Κομμόδῳ, καὶ αὐτόν τε	ἀπώλεσε	καὶ αὐτὴ φωραθεῖσα ἐπανῃρέθη. ἀπέκτεινε
[72, 22]	ἀπλήστως ἐχρῆτο, φθαρῆναι, ἀλλὰ καὶ	ἐξήμεσέ	τι κἀκ τούτου ὑποτοπήσας αὐτὸ
[72, 13]	Κλέανδρος ἐς τοσοῦτον ὄγκον ἀρθεὶς	ἔπεσε	καὶ αὐτὸς ἐξαίφνης καὶ ἀπώλετο
[72, 23]	καὶ αὐτῷ τῷ Σεουήρῳ μάλιστα	ἤρεσε,	τότε δὴ καὶ τἆλλα πάντα
[72, 5]	τε στρατιώτας ἀνηρτημένος, πρᾶξαι, οὐδὲν	ἠθέλησε	διά τε τὴν ἑαυτοῦ ἐπιείκειαν
[72, 7]	ἀκοῦσαι καίτοι πολλὰ μηνύσειν ὑπισχνουμένου	ἠθέλησε,	καὶ τὰ γράμματα αὐτοῦ πάντα
[72, 12]	τύχης ἀρθεὶς καὶ ἐχαρίσατο καὶ	ἐπώλησε	βουλείας στρατείας ἐπιτροπείας ἡγεμονίας, πάντα
[72, 9]	τοῖς στρατιώταις ὧν ἦρχεν, οὐδὲ	ἐτόλμησε	καταφρονῆσαι χιλίους καὶ πεντακοσίους, πολλαπλασίους
[72, 6]	οὐδεὶς οἶδεν· ἕτερος δέ τις	ἐτόλμησε	μετὰ τὸν τοῦ Κομμόδου θάνατον
[72, 14]	ἀνέβη καὶ πρὸς τοὺς βαρβάρους	ὥρμησε.	κἂν ἐξέφυγεν, εἰ μὴ παιδικά
[72, 13]	οὐκ ἐξέκραγε, καὶ τέλος καταπηδήσας	ὥρμησε	πρὸς τὸν Κόμμοδον ἐν τῷ
[72, 4]	γερουσίαν διαλεχθεὶς ἄλλα τέ τινα	ἀπελήρησε,	καί τι καὶ τοιοῦτον ἐν
[72, 9]	τῇ Ῥώμῃ πλησιασάντων, ὁ Κόμμοδος	ἀπήντησέ	τε αὐτοῖς καὶ ἐπύθετο τί
[72, 4]	αὑτῆς τῷ Πομπηιανῷ· ὅθεν καὶ	ἀνέπεισε	τὸν εἰρημένον ἐπιθέσθαι τῷ Κομμόδῳ,
[72, 23]	ὁ Σεουῆρος τὴν αὐτοκράτορα ἀρχὴν	ἤλπισε,	γράψας ἐδημοσίευσα· καὶ αὐτῷ καὶ
[72, 11]	σιωπὴν τῷ κήρυκι κηρῦξαι προστάξας	ὤμοσε	μήτ´ εἰληφέναι δῶρά ποτε μήτε
[72, 7]	καὶ τὰ γράμματα αὐτοῦ πάντα	κατέκαυσε	πρὶν ἀναγνωσθῆναι. ~ἐγένοντο δὲ καὶ
[72, 19]	ἀλλήλοις καὶ πάντας ἅμα μάχεσθαι	ἐκέλευσε.	κἀκ τούτου ἠγωνίσαντο μὲν εἷς
[72, 4]	θέατρον τὸ κυνηγετικὸν Κλαύδιος Πομπηιανὸς	ἐπεβούλευσε·	ξίφος γάρ τι ἐν αὐτῇ
[72, 1]	ἁπλότητος καὶ προσέτι καὶ δειλίας	ἐδούλευσε	τοῖς συνοῦσι, καὶ ὑπ´ αὐτῶν
[72, 5]	τῶν δορυφόρων ἦρχεν, οὐκ ἐποίησεν.	ἐφόνευσε	δὲ καὶ τοὺς Κυιντιλίους, τόν
[72, 4]	πολλάκις ὑπό τινων, πλείστους δὲ	ἐφόνευσε	καὶ ἄνδρας καὶ γυναῖκας, τοὺς
[72, 14]	ᾔσθετο, ἐκείνους τε τῆς νυκτὸς	ἐφόνευσε,	καὶ τῶν Ἐμεσηνῶν, ὅθεν ἦν,
[72, 8]	βαρβάρους τοὺς ἐν Βρεττανίᾳ δεινῶς	ἐκάκωσε,	καὶ μικροῦ δεῖν ὑπὸ τοῦ
[72, 7]	Σέξτῳ, ὃ διὰ γραφῆς ἐκεῖνος	ἐδήλωσε·	παιδίον γὰρ τῷ πίνακι ἐνεγέγραπτο
[72, 7]	ὃς μετὰ ταῦτα τὸν Ἡρακλέα	ἐζήλωσε,	τρόπον τινὰ πνιγέντας, ὥσπερ καὶ
[72, 7]	τῆς Κιλικίας, πρὶν πυθέσθαι τούς	τε	ἀδελφοὺς ὑπὸ τοῦ Κομμόδου, ὃς
[72, 8]	μέτριος καὶ εὐτελὴς ὤν, στρατιωτικῶς	τε	ἀεὶ καὶ περὶ τὴν τροφὴν
[72, 24]	Εἰρηναῖον ἐμπεσὸν τὰς ἀποθήκας τῶν	τε	Αἰγυπτίων καὶ τῶν Ἀραβίων φορτίων
[72, 6]	κατέπεσεν ἀπ´ αὐτοῦ ἐπίτηδες, τό	τε	αἷμα ἤμεσεν ὡς ἴδιον, καὶ
[72, 8]	Δακίαν βαρβάρους, ἐν οἷς ὅ	τε	Ἀλβῖνος καὶ ὁ Νίγρος οἱ
[72, 14]	κατεφίλει καὶ πατέρα ὠνόμαζεν, Ἰούλιός	τε	Ἀλέξανδρος, οὗτος μὲν ὡς καὶ
[72, 20]	τοῖς ἄλλοις καὶ ἐπεβοῶμεν τά	τε	ἄλλα ὅσα ἐκελευόμεθα, καὶ αὐτὸ
[72, 23]	ἔγραψα. καὶ ἐπειδή γε τοῖς	τε	ἄλλοις καὶ αὐτῷ τῷ Σεουήρῳ
[72, 22]	καὶ Σόσσιον Φάλκωνα, καὶ ὕπατός	τε	ἅμα καὶ σεκούτωρ ἐν τῇ
[72, 23]	ὀκνηρῶς διακείμενον, καὶ πονούμενον ἀπαγορεύοντά	τε	ἀνακτωμένην δι´ ὀνειράτων, καὶ καλὰς
[72, 14]	προσκατεχρήσατο, ποιήσας δὲ ταῦτα ἵππον	τε	ἀνέβη καὶ πρὸς τοὺς βαρβάρους
[72, 19]	τινῶν περὶ τὰς σφαγὰς τούς	τε	ἀντιπάλους συνέδησεν ἀλλήλοις καὶ πάντας
[72, 4]	ἐπιθέσθαι τῷ Κομμόδῳ, καὶ αὐτόν	τε	ἀπώλεσε καὶ αὐτὴ φωραθεῖσα ἐπανῃρέθη.
[72, 21]	ἀποτεμὼν προσῆλθεν ἔνθα ἐκαθήμεθα, τῇ	τε	ἀριστερᾷ χειρὶ ἐκείνην καὶ τῇ
[72, 9]	αὐτοκράτορα τὸν υἱὸν ἀποδείξῃ" ἐπείσθη	τε	αὐτοῖς, ἄλλως τε καὶ τοῦ
[72, 9]	Ῥώμῃ πλησιασάντων, ὁ Κόμμοδος ἀπήντησέ	τε	αὐτοῖς καὶ ἐπύθετο τί ταῦτα,
[72, 2]	αὐτοῦ συνετέθειτο, καὶ ἵνα τούς	τε	αὐτομόλους καὶ τοὺς αἰχμαλώτους, οὓς
[72, 15]	δοκεῖν ἐβούλετο) ἐπωνόμασεν. καὶ ἀνδριάς	τε	αὐτῷ χρυσοῦς χιλίων λιτρῶν μετά
[72, 8]	μὲν δὴ τοιοῦτος ὢν τούς	τε	βαρβάρους τοὺς ἐν Βρεττανίᾳ δεινῶς
[72, 8]	ἐκ τῆς ἀσιτίας ἠσκήκει. τά	τε	γὰρ ἄλλα ἥκιστα ἄδην ἐσιτεῖτο,
[72, 13]	ταῦτα συμβάντων ἐνόμισαν γεγονέναι. τά	τε	γὰρ παιδία συνεβόησαν πολλὰ καὶ
[72, 24]	τελευτῆς σημεῖα τάδε ἐγένετο· ἀετοί	τε	γὰρ περὶ τὸ Καπιτώλιον πολλοὶ
[72, 11]	τὸν τρόπον αὐτοῦ δηλώσω. τῆς	τε	Γερμανίας ποτὲ ἄρχων τὸ μὲν
[72, 8]	ὑψηλόφρων καὶ φρονηματώδης ἐγίγνετο, χρημάτων	τε	διαφανῶς ἀδωρότατος ἦν, οὐ μὴν
[72, 21]	ἐκ τοῦ στεφάνου εἶχον, αὐτός	τε	διέτραγον καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς
[72, 6]	τὸν τοῦ Κομμόδου θάνατον Σέξτος	τε	εἶναι φῆσαι καὶ πρὸς ἀνάληψιν
[72, 18]	μὲν τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ ἄρκτους	τε	ἑκατὸν αὐτὸς μόνος, ἄνωθεν ἀπὸ
[72, 16]	ἔτος ἐκέλευσέν οἱ ἀποφέρειν, τούς	τε	ἐν ταῖς ἄλλαις ἁπάσαις πόλεσι
[72, 11]	δ´ οὐκ ἐσήκουεν αὐτοῦ, ἀνέβη	τε	ἐπὶ τὸ βῆμα καὶ σιωπὴν
[72, 3]	αὐτὴν αἰτηθείς, οὐκ ἐποιήσατο, ὅτι	τε	ἔρρωντο καὶ ὅτι οὐκ εἰρήνην
[72, 17]	τῷ τοῦ Ἑρμοῦ σχήματι ἐσῄει	τε	ἐς τὸ θέατρον, καὶ ἀπορρίψας
[72, 17]	καὶ φονεύειν τινά (ἐν ξυρῷ	τε	ἑτέρων, ὡς καὶ τὰς τρίχας
[72, 15]	καὶ τὰ στρατόπεδα Κομμοδιανά, τήν	τε	ἡμέραν ἐν ᾗ ταῦτα ἐψηφίζετο
[72, 10]	περί τε τὰς μάχας τῶν	τε	θηρίων καὶ τῶν ἀνδρῶν εἶχεν.
[72, 6]	ἔπιε, καὶ μετὰ τοῦτ´ ἐπί	τε	ἵππον ἀνέβη καὶ κατέπεσεν ἀπ´
[72, 13]	ὁ Κόμμοδος οὕτως ἔδεισεν, ἄλλως	τε	καὶ δειλότατος ὤν, ὥστε αὐτίκα
[72, 14]	ἔπαρχος, ὃν καὶ δημοσίᾳ περιελάμβανέ	τε	καὶ κατεφίλει καὶ πατέρα ὠνόμαζεν,
[72, 6]	ὁ τοῦ Μαξίμου υἱός, φύσει	τε	καὶ παιδείᾳ τῶν ἄλλων διαφέρων,
[72, 4]	οὐκ ἀπέκτεινε. λέγω δὲ ταῦτά	τε	καὶ τὰ λοιπὰ οὐκ ἐξ
[72, 8]	τὸ τεῖχος τὸ διορίζον αὐτούς	τε	καὶ τὰ τῶν Ῥωμαίων στρατόπεδα,
[72, 16]	τοῖς γενεθλίοις τοῖς ἑαυτοῦ ἡμᾶς	τε	καὶ τὰς γυναῖκας ἡμῶν καὶ
[72, 9]	ἀποδείξῃ" ἐπείσθη τε αὐτοῖς, ἄλλως	τε	καὶ τοῦ Κλεάνδρου ἐνάγοντος, ὃς
[72, 22]	ἀνελεῖν ἐβούλετο τοὺς ὑπάτους, Ἐρύκιόν	τε	Κλᾶρον καὶ Σόσσιον Φάλκωνα, καὶ
[72, 5]	δὲ καὶ τοὺς Κυιντιλίους, τόν	τε	Κονδιανὸν καὶ τὸν Μάξιμον· μεγάλην
[72, 22]	διὰ μὲν δὴ ταῦτα ὅ	τε	Λαῖτος καὶ ὁ Ἔκλεκτος ἐπέθεντο
[72, 19]	παρειστήκεσαν δὲ αὐτῷ μαχομένῳ Αἰμίλιός	τε	Λαῖτος ὁ ἔπαρχος καὶ {ὁ}
[72, 17]	τρόπον λαμβάνων, καὶ στέφανον ἔκ	τε	λίθων Ἰνδικῶν καὶ ἐκ χρυσοῦ
[72, 5]	ἐς τοὺς ὑπατευκότας κατειλεγμένον, ἄλλους	τε	μετ´ αὐτῶν καί τινα καὶ
[72, 24]	βύας ἀπ´ αὐτοῦ ἔβυξε, πῦρ	τε	νύκτωρ ἀρθὲν ἐξ οἰκίας τινὸς
[72, 12]	τῆς οὐσίας στερηθεὶς ἐξωρίσθη. ταῦτά	τε	ὁ Κλέανδρος ἐποίει, καὶ ὑπάτους
[72, 17]	δὲ ὁλοπόρφυρον χρυσῷ κατάπαστον, χλαμύδα	τε	ὁμοίαν τὸν Ἑλληνικὸν τρόπον λαμβάνων,
[72, 15]	αἰῶνα τὸν ἐπ´ αὐτοῦ χρυσοῦν	τε	ὀνομάζεσθαι καὶ ἐς τὰ γράμματα
[72, 7]	παιδείας αὐτοῦ οὐ μετεσχήκει. ~τοῦτό	τε	οὖν αὐτὸς ἤκουσα παρών, καὶ
[72, 12]	πολλὰ μὲν τῷ Κομμόδῳ ταῖς	τε	παλλακαῖς αὐτοῦ ἐδίδου, πολλὰ δὲ
[72, 12]	καὶ τοῦ Κομμόδου προκοιτῆσαι, τήν	τε	παλλακίδα αὐτοῦ Δαμοστρατίαν γῆμαι, καὶ
[72, 15]	καλεῖσθαι προσέταξεν. ἑαυτῷ δὲ ἄλλας	τε	παμπόλλους ἐπωνυμίας καὶ τὴν Ἡρακλέους
[72, 10]	ἐποιεῖτο. ὅτι ὁ Κόμμοδος εὐθυμίαις	τε	πάνυ προσέκειτο καὶ ἁρματηλασίᾳ προσεῖχε,
[72, 13]	τοῦτο ὁ δῆμος, ἀλλὰ τῷ	τε	πλήθει σφῶν καὶ τῇ τῶν
[72, 6]	φῆσαι καὶ πρὸς ἀνάληψιν τοῦ	τε	πλούτου καὶ τοῦ ἀξιώματος αὐτοῦ
[72, 4]	αὐτοῦ ἐκείνου ἀνθήσαντας, πλὴν τοῦ	τε	Πομπηιανοῦ καὶ τοῦ Περτίνακος καὶ
[72, 19]	κατέκοπτε, καὶ τίγριν ἔσφαξεν ἵππον	τε	ποτάμιον καὶ ἐλέφαντα. πράξας δὲ
[72, 17]	Ἑρμῆς. ἡ γὰρ λεοντῆ τό	τε	ῥόπαλον ἔν τε ταῖς ὁδοῖς
[72, 15]	ἐξ ἐπιτάγματος. Κομμοδιανὴν γοῦν τήν	τε	Ῥώμην αὐτὴν καὶ τὰ στρατόπεδα
[72, 18]	πᾶν συμπήκτοις τισὶ διαμέτροις, τήν	τε	στέγην περίδρομον ἔχουσι καὶ διχῇ
[72, 5]	καὶ στρατιὰν μεγάλην ἐπιτετραμμένος τούς	τε	στρατιώτας ἀνηρτημένος, πρᾶξαι, οὐδὲν ἠθέλησε
[72, 18]	μᾶλλον ἢ τὰ πρότερα, ὅτι	τε	συνεγενόμην αὐτοῖς, καὶ ὅτι μηδένα
[72, 17]	λεοντῆ τό τε ῥόπαλον ἔν	τε	ταῖς ὁδοῖς προεφέρετο αὐτοῦ, καὶ
[72, 15]	χαλεπώτερος Ῥωμαίοις ὁ Κόμμοδος, διά	τε	τἆλλα καὶ ὅτι ἠναγκάζοντο, ἃ
[72, 10]	ῥᾳστώνας καὶ τοὺς ἵππους περί	τε	τὰς μάχας τῶν τε θηρίων
[72, 10]	τὸ πλεῖστον τοῦ βίου περί	τε	τὰς ῥᾳστώνας καὶ τοὺς ἵππους
[72, 15]	αὐτῷ χρυσοῦς χιλίων λιτρῶν μετά	τε	ταύρου καὶ βοὸς θηλείας ἐγένετο,
[72, 21]	αὖθις μονομαχῆσαι παρήγγειλεν ἡμῖν ἔν	τε	τῇ στολῇ τῇ ἱππάδι καὶ
[72, 5]	ἀνηρτημένος, πρᾶξαι, οὐδὲν ἠθέλησε διά	τε	τὴν ἑαυτοῦ ἐπιείκειαν καὶ διὰ
[72, 19]	ἔσχομεν. καὶ μετὰ τοῦτο ἐπί	τε	τὴν συνήθη ἕδραν ἀνῄει καὶ
[72, 14]	τοὺς σφαγέας παρόντας ᾔσθετο, ἐκείνους	τε	τῆς νυκτὸς ἐφόνευσε, καὶ τῶν
[72, 4]	πρὸς τὴν γερουσίαν διαλεχθεὶς ἄλλα	τέ	τινα ἀπελήρησε, καί τι καὶ
[72, 20]	τινὸς συμφορᾶς ἐστερημένους ἀθροίσας δρακόντων	τέ	τινα αὐτοῖς εἴδη περὶ τὰ
[72, 8]	στρατόπεδα, καὶ πολλὰ κακουργούντων, στρατηγόν	τέ	τινα μετὰ τῶν στρατιωτῶν οὓς
[72, 2]	ὃν ὕστερον αὐτοῖς ἀφῆκεν. ὅπλα	τέ	τινα παρ´ αὐτῶν ἔλαβε, καὶ
[72, 22]	ἀντιθείς, καὶ ῥόπαλον δοὺς λέοντά	τέ	τινα χαλκοῦν ὑποθεὶς ὡς Ἡρακλεῖ
[72, 12]	οἰκίας καὶ ἐς βαλανεῖα ἄλλα	τέ	τινα χρήσιμα καὶ ἰδιώταις καὶ
[72, 24]	τῶν Ἀραβίων φορτίων ἐπενείματο, ἔς	τε	τὸ παλάτιον μετεωρισθὲν ἐσῆλθε καὶ
[72, 17]	καὶ ἐκ χρυσοῦ πεποιημένον, κηρύκειόν	τε	τοιοῦτον φέρων ὁποῖον ὁ Ἑρμῆς.
[72, 2]	ῥᾳστώνας ἐπειγόμενος ἐσπείσατο αὐτοῖς ἐπί	τε	τοῖς ἄλλοις ἐφ´ οἷς ὁ
[72, 18]	εἶπον αὐτά· ἐπειδὴ δὲ πρός	τε	τοῦ αὐτοκράτορος ἐγένετο καὶ παρὼν
[72, 19]	αὐτὸς πάντας σφᾶς κάτωθεν, τό	τε	τοῦ Ἑρμοῦ σχῆμα πᾶν μετ´
[72, 22]	δ´ οὐκ ἠδυνήθη παραχρῆμα ὑπό	τε	τοῦ οἴνου ὑπό τε τῶν
[72, 19]	τοὺς οὐδὲν προσήκοντάς σφισιν, ὑπό	τε	τοῦ ὄχλου καὶ τῆς στενοχωρίας
[72, 2]	τροφὴν οὔτ´ ἄνδρας συχνοὺς ὑπό	τε	τοῦ πλήθους τῶν ἀπολλυμένων καὶ
[72, 3]	ὁμήρους λαβὼν καὶ αἰχμαλώτους παρά	τε	τῶν Βούρων πολλοὺς καὶ παρὰ
[72, 22]	ὑπό τε τοῦ οἴνου ὑπό	τε	τῶν λουτρῶν, οἷς ἀεὶ ἀπλήστως
[72, 4]	ἀποθνήσκοντας. ἱστορεῖται δὲ αὕτη πολλά	τε	ὑπὲρ τῶν Χριστιανῶν σπουδάσαι καὶ
[72, 2]	μὲν τούτοις συνηλλάγη, καὶ τά	τε	φρούρια πάντα τὰ ἐν τῇ
[72, 1]	ἐς τὴν Ῥώμην ἠπείχθη, μισόπονός	τε	ὢν καὶ τῆς ἀστικῆς ῥᾳστώνης
[72, 5]	αὐτοῦ ὅ τι καὶ ἐβούλετο,	ἅτε	καὶ ἐλλογιμώτατος ὢν καὶ στρατιὰν
[72, 4]	σπουδάσαι καὶ πολλὰ αὐτοὺς εὐηργετηκέναι,	ἅτε	καὶ παρὰ τῷ Κομμόδῳ πᾶν
[72, 11]	ἀκούω" ἔφη ὅτι με ἀποκτεῖναι	ἐθέλετε·	τί οὖν μέλλετε; τί δὲ
[72, 11]	με ἀποκτεῖναι ἐθέλετε· τί οὖν	μέλλετε;	τί δὲ ἀναβάλλεσθε, ἐξὸν ὑμῖν
[72, 11]	ὤμοσε μήτ´ εἰληφέναι δῶρά ποτε	μήτε	λήψεσθαι, ἔπειτα καὶ ἐκεῖνον ὀμόσαι
[72, 2]	τινάς. προσεπέταξε μέντοι σφίσιν ἵνα	μήτε	πολλάκις μήτε πολλαχοῦ τῆς χώρας
[72, 2]	μέντοι σφίσιν ἵνα μήτε πολλάκις	μήτε	πολλαχοῦ τῆς χώρας ἀθροίζωνται, ἀλλ´
[72, 12]	πέντε καὶ εἴκοσιν ἀπέδειξεν· ὃ	μήτε	πρότερόν ποτε μήθ´ ὕστερον ἐγένετο·
[72, 2]	καὶ ἵνα μήτε τοῖς Ἰάζυξι	μήτε	τοῖς Βούροις μήτε τοῖς Οὐανδίλοις
[72, 2]	παρόντος, πρὸς δὲ καὶ ἵνα	μήτε	τοῖς Ἰάζυξι μήτε τοῖς Βούροις
[72, 2]	τοῖς Ἰάζυξι μήτε τοῖς Βούροις	μήτε	τοῖς Οὐανδίλοις πολεμῶσιν. ἐπὶ μὲν
[72, 17]	ἐπὶ δίφρου ἐπιχρύσου, εἴτε παρείη	εἴτε	καὶ ἀπείη, ἐτίθετο· αὐτὸς δὲ
[72, 6]	οὖσαι ἐς τὴν Ῥώμην ἐκομίσθησαν)	εἴτε	καὶ ἀπέφυγεν, οὐδεὶς οἶδεν· ἕτερος
[72, 6]	οὐσιῶν ἐστερήθησαν. καὶ ὁ μὲν	εἴτε	ὄντως ἐσφάγη (πλεῖσται γὰρ κεφαλαὶ
[72, 17]	τοῖς θεάτροις ἐπὶ δίφρου ἐπιχρύσου,	εἴτε	παρείη εἴτε καὶ ἀπείη, ἐτίθετο·
[72, 10]	καὶ θηρία πολλάκις ἔφθειρε· καὶ	πέντε	γοῦν ἵππους ποταμίους ἅμα καὶ
[72, 16]	ἄλλαις ἁπάσαις πόλεσι βουλευτὰς κατὰ	πέντε	δραχμάς. καὶ οὐδὲν ἐκ τούτων
[72, 19]	ἐσίασι, τῷ δὲ δὴ Κομμόδῳ	πέντε	καὶ εἴκοσι μυριάδες καθ´ ἑκάστην
[72, 12]	καὶ ὑπάτους ἐς ἕνα ἐνιαυτὸν	πέντε	καὶ εἴκοσιν ἀπέδειξεν· ὃ μήτε
[72, 20]	Κλαύδιος ὁ γέρων οὐκ ἔστιν	ὅτε	ἀπήντησεν, ἀλλὰ τοὺς μὲν υἱεῖς
[72, 8]	καὶ περὶ πάντα τἆλλα ζῶν,	ὅτε	ἐπολέμει, ὑψηλόφρων καὶ φρονηματώδης ἐγίγνετο,
[72, 1]	σαφῶς προγνῶναι. ἦν δὲ ἐννεακαιδεκαέτης	ὅτε	μετήλλαξεν ὁ πατὴρ αὐτοῦ, πολλοὺς
[72, 19]	μονομάχος νάρθηκα ἔχων, ἔστι μὲν	ὅτε	ὃν αὐτὸς προεκαλεῖτο, ἔστι δὲ
[72, 19]	ὃν αὐτὸς προεκαλεῖτο, ἔστι δὲ	ὅτε	ὃν ὁ δῆμος ᾑρεῖτο· καὶ
[72, 5]	ἐφίλησαν ἀλλήλους, καὶ οὐκ ἔστιν	ὅτε	οὐδὲ ἐν ταῖς ἀρχαῖς διεχωρίσθησαν.
[72, 15]	Ῥωμαῖος Ὑπεραίρων. αὐτὸς μὲν γὰρ	ἄλλοτε	ἄλλα μετελάμβανε τῶν ὀνομάτων, τὸν
[72, 6]	τὸ σχῆμα καὶ τὴν ἐσθῆτα	ἄλλοτε	ἄλλῃ ἐπλανᾶτο, διαδοθέντος δὲ τοῦ
[72, 11]	αὐτοῦ δηλώσω. τῆς τε Γερμανίας	ποτὲ	ἄρχων τὸ μὲν πρῶτον οἴκοι
[72, 19]	πάνυ πολλοὺς ἀποθνήσκειν. καὶ δή	ποτε	βραδυνάντων τινῶν περὶ τὰς σφαγὰς
[72, 4]	ἐπαίνοις εἶπεν, ὅτι τὸν πατέρα	ποτὲ	ἐς πηλὸν βαθὺν ἐμπεσόντα ἱππεύων
[72, 6]	ἔτι δὲ πλείους οὐδὲ ἑορακότες	ποτὲ	ἴσως αὐτὸν τῶν οὐσιῶν ἐστερήθησαν.
[72, 16]	γὰρ καὶ τοῦτ´ ἤκουεν) ἐξαίφνης	ποτὲ	μετὰ μεσημβρίαν ἐκ τοῦ προαστείου
[72, 12]	εἴκοσιν ἀπέδειξεν· ὃ μήτε πρότερόν	ποτε	μήθ´ ὕστερον ἐγένετο· καὶ ἐν
[72, 3]	ἄλλους ὀμόσαι ὥστε μήτ´ ἐνοικήσειν	ποτὲ	μήτ´ ἐννεμεῖν τεσσαράκοντα στάδια τῆς
[72, 11]	προστάξας ὤμοσε μήτ´ εἰληφέναι δῶρά	ποτε	μήτε λήψεσθαι, ἔπειτα καὶ ἐκεῖνον
[72, 20]	γε οὗτος ὁ λόγος, ἐπειδή	ποτε	πάντας τοὺς τῶν ποδῶν ἐν
[72, 11]	οὐκ ἐξ ἐπιβουλῆς, καὶ δή	ποτε	πολλῆς μὲν φήμης πολλῶν δὲ
[72, 20]	μὲν υἱεῖς ἔπεμπεν, αὐτὸς δὲ	οὐδέποτε	ἀφίκετο, αἱρούμενος ἀποσφαγῆναι ἐπὶ τούτῳ
[72, 9]	κοινοῦ προστατεῖν. οἱ οὖν στρατιῶται,	ὁπότε	τι σφίσι μὴ καταθύμιον ἀπαντήσαι,
[72, 5]	ἑνὸς τέκνου· διαπρεπέστατα γὰρ τῶν	πώποτε	ἐφίλησαν ἀλλήλους, καὶ οὐκ ἔστιν
[72, 12]	πανταχόθεν, καὶ ἐκτήσατο πλεῖστα τῶν	πώποτε	ὀνομασθέντων προκοίτων, καὶ ἀπ´ αὐτῶν
[72, 10]	ἐγένετο· ἰδίᾳ μὲν γὰρ οὐδὲν	πώποτε	οὔτε πρὸς δόξαν οὔτε πρὸς
[72, 3]	ἐς τὸ παρασκευάσασθαι λαβεῖν ἤθελον·	τότε	δέ, ἐπειδὴ ἐξετρυχώθησαν, συνηλλάγη σφίσιν
[72, 23]	αὐτῷ τῷ Σεουήρῳ μάλιστα ἤρεσε,	τότε	δὴ καὶ τἆλλα πάντα τὰ
[72, 19]	ἐγένετο· ἐν δὲ ταῖς ἄλλαις	τοτὲ	μὲν βοτά, κάτω ἐς τὸ
[72, 4]	Μαρκία δέ τις Κουαδράτου τῶν	τότε	φονευθέντων ἑνὸς παλλακή, καὶ Ἔκλεκτος
[72, 19]	καὶ ἐν δικτύοις αὐτῷ προσφερόμενα,	κατέκοπτε,	καὶ τίγριν ἔσφαξεν ἵππον τε
[72, 9]	ταῦτα, ὦ συστρατιῶται; τί βουλόμενοι	πάρεστε;	εἰπόντων δὲ αὐτῶν ἥκομεν· Περέννιος
[72, 13]	ἄλλως τε καὶ δειλότατος ὤν,	ὥστε	αὐτίκα καὶ τὸν Κλέανδρον καὶ
[72, 12]	ὑπάρχοντά σφισιν ἀναλώσαντες βουλευταὶ ἐγένοντο,	ὥστε	καὶ λεχθῆναι ἐπὶ Ἰουλίου Σόλωνος
[72, 24]	καὶ πολλὰ πάνυ αὐτοῦ κατέκαυσεν,	ὥστε	καὶ τὰ γράμματα τὰ τῇ
[72, 12]	χρόνου δὲ προϊόντος οὕτως ηὐξήθη	ὥστε	καὶ τοῦ Κομμόδου προκοιτῆσαι, τήν
[72, 17]	μέντοι καὶ ἐμονομάχει, οἴκοι μὲν	ὥστε	καὶ φονεύειν τινά (ἐν ξυρῷ
[72, 15]	μῆνες ἀπ´ αὐτοῦ πάντες ἐπεκλήθησαν,	ὥστε	καταριθμεῖσθαι αὐτοὺς οὕτως, Ἀμαζόνιος Ἀνίκητος
[72, 3]	καὶ ἀναγκάσας τοὺς ἄλλους ὀμόσαι	ὥστε	μήτ´ ἐνοικήσειν ποτὲ μήτ´ ἐννεμεῖν
[72, 19]	οὐδὲν ἔτι παιδιᾶς ἐχόμενον, ἀλλ´	ὥστε	πάνυ πολλοὺς ἀποθνήσκειν. καὶ δή
[72, 17]	ποιῶν· οἴκοι δὲ συνεχῶς τοῦτ´	ἔπραττε,	τῇ πρασίνῳ σκευῇ χρώμενος. θηρία
[72, 8]	ἑσπέραν ὡς εἰπεῖν συνέγραφε, καὶ	προσέταττέ	τινι ἄλλο ἄλλῃ ὥρᾳ κομίζειν
[72, 10]	ἰδίᾳ μὲν γὰρ οὐδὲν πώποτε	οὔτε	πρὸς δόξαν οὔτε πρὸς πλοῦτον
[72, 10]	οὐδὲν πώποτε οὔτε πρὸς δόξαν	οὔτε	πρὸς πλοῦτον περιεβάλετο, ἀλλὰ καὶ
[72, 7]	δυνηθέντος καὶ φυγόντος, εἶτα φωραθέντος,	οὔτε	τι ἀκοῦσαι καίτοι πολλὰ μηνύσειν
[72, 2]	ῥᾳστώνης ἐπιθυμῶν. ~ὅτι οἱ Μαρκομάνοι	οὔτε	τροφὴν οὔτ´ ἄνδρας συχνοὺς ὑπό
[72, 8]	τῆς τῶν ἄρτων ξηρότητος ᾑμάσσετο.	ἐπετήδευε	δ´ οὖν ἐπὶ μεῖζον αὐτὸ
[72, 14]	συνεπῆκτο· αὐτὸς μὲν γὰρ κράτιστα	ἵππευε,	τὸ δὲ μειράκιον καμὸν οὐχ
[72, 9]	τὴν αἰτίαν ἐπὶ τὸν Περέννιον	ἀναφέ	ροντες ἐμήνιον αὐτῷ. καὶ οἱ
[72, 8]	καθ´ ἑκάστην ἑσπέραν ὡς εἰπεῖν	συνέγραφε,	καὶ προσέταττέ τινι ἄλλο ἄλλῃ
[72, 19]	νικήσας δῆλον ὅτι ἐφίλει ὥσπερ	εἶχε	διὰ τοῦ κράνους. καὶ μετὰ
[72, 22]	καὶ εἷς ἐξ αὐτῶν ὤν,	εἶχε.	καὶ μηδεὶς ἀπιστήσῃ· καὶ γὰρ
[72, 8]	τινα μετὰ τῶν στρατιωτῶν οὓς	εἶχε	κατακοψάντων, φοβηθεὶς ὁ Κόμμοδος Μάρκελλον
[72, 10]	τε πάνυ προσέκειτο καὶ ἁρματηλασίᾳ	προσεῖχε,	καὶ οὔτ´ ἀρχὴν τῶν τοιούτων
[72, 24]	ἐπισπέρχοντος. ἀλλ´ ἐπειδὴ πάντα ὅσα	κατέσχε	διέφθειρεν, ἐξαναλωθὲν ἐπαύσατο.
[72, 22]	χαλκοῦν ὑποθεὶς ὡς Ἡρακλεῖ ἐοικέναι,	ἐπέγραψε	πρὸς τοῖς δηλωθεῖσιν αὐτοῦ ἐπωνύμοις
[72, 13]	ὃς στρατιώτας τινὰς ἐπ´ αὐτοὺς	ἔπεμψε,	καὶ ἔτρωσάν τινας καὶ ἀπέκτειναν·
[72, 18]	λέγεσθαι ἐξεβοήσαμεν, ζήσειας" καὶ μή	μέ	τις κηλιδοῦν τὸν τῆς ἱστορίας

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 14/06/2007