Livre, Chap.
[59, 7]	καὶ πρὸ τοῦ καθήκοντος χρόνου,	ἄν	γε μὴ ἐν γαστρὶ ἔχωσιν,
[59, 8]	μόνον ἐθελοντὴς ἀλλὰ καὶ ἔνορκος,	ἄν	γε ὁ Γάιος σωθῇ, τελευτήσειν
[59, 23]	ἀλλὰ καὶ τὸν Κλαύδιον ἀπέκτεινεν	ἄν,	εἰ μὴ κατεφρόνησεν αὐτοῦ τὰ
[59, 16]	προσέτι καὶ τιμηθήσῃ ὑπ´ αὐτῶν	ἄν	τ´ ἐθέλωσιν ἄν τε καὶ
[59, 20]	ὁπότερον ἄν τι ποιήσωσιν ἁμαρτήσουσιν,	ἄν	τε ἐπὶ τῇ τοῦ Ἀντωνίου
[59, 20]	τῇ τοῦ Ἀντωνίου συμφορᾷ βουθυτήσωσιν,	ἄν	τε ἐπὶ τῇ τοῦ Αὐγούστου
[59, 16]	ὑπ´ αὐτῶν ἄν τ´ ἐθέλωσιν	ἄν	τε καὶ μή· ἐκείνως δὲ
[59, 16]	χαρίσῃ πράξας αὐτοῖς ἐννόει, μήτ´	ἄν	τι θρυλῶσι φρόντιζε, ἀλλὰ τό
[59, 20]	ἄλλα ἀνεκοίνου, ὅτι πάντως ὁπότερον	ἄν	τι ποιήσωσιν ἁμαρτήσουσιν, ἄν τε
[59, 28]	καὶ δυσχεραίνειν τι νομισθῶσι, πῶς	ἄν	τις σιωπήσειεν; οὐ μὴν ἀλλὰ
[59, 5]	χωρὶς δὲ ἐκεῖνοι, πάνθ´ ὅσα	ἂν	ἄνθρωποι τοιοῦτοι δυνηθέντες τι τολμήσειαν,
[59, 19]	ὄντα ὑπερβαλεῖν ἐσπούδασε. πάντως τ´	ἂν	αὐτὸν ἀπέκτεινεν, εἰ καὶ ἐφ´
[59, 25]	ἐπυνθάνετο, οὔθ´ ὅπως αὐτὸν ἐπαινέσειεν·	ἂν	γάρ τις ἐπὶ μηδεμιᾷ ἢ
[59, 26]	προσῆκόν σφισιν ἐλάμβανεν, ὥστε ἐοικέναι	ἂν	δοκεῖν. τοτὲ μὲν γὰρ θηλυδριώδης
[59, 16]	ἀποθανεῖν εὔχονται· καὶ φονεύσουσί γε,	ἂν	δυνηθῶσι {σε} μήτ´ οὖν ὅπως
[59, 8]	ἐπειδὴ πλείονας ᾐτήσατο, ἐφῆκεν ὅσοις	ἂν	ἐθελήσῃ χρήσασθαι, εἰπὼν ὅτι καὶ
[59, 13]	καὶ ἀκούειν καὶ ὁρᾶν οἷα	ἂν	ἐν τῷ τοιούτῳ ὁ μὲν
[59, 3]	πλὴν μιᾶς ἐμίσησε· πάντως δ´	ἂν	καὶ ἐκείνην ἤχθηρεν, εἰ ἐπὶ
[59, 6]	κοινώσειν σφίσι καὶ πάνθ´ ὅσα	ἂν	καὶ ἐκείνοις ἀρέσῃ ποιήσειν ὑπέσχετο,
[59, 2]	χρήματα δεόντως ἀναλώκει, μεγαλόνους τε	ἂν	καὶ μεγαλοπρεπὴς εἶναι ἔδοξεν. ἔστι
[59, 14]	ὕπατον αὐτὸν ἀποδείξειν. καὶ πάντως	ἂν	καὶ τοῦτ´ ἐπεποιήκει, εἰ πλείω
[59, 11]	αἵ τε γυναῖκες αὐτήν, ὁσάκις	ἂν	μαρτυρῶσί τι, ὀμνύωσι, καὶ ἐν
[59, 6]	ὅτι τοῦτ´ ἐποίησα ἵνα μηδ´	ἂν	πάνυ ἐθελήσω ποτὲ διά τε
[59, 27]	καὶ προσκυνήσας, καὶ τέλος εὐξάμενος,	ἂν	περισωθῇ, θύσειν αὐτῷ ἐκείνῳ. ἐκ
[59, 13]	ἀκούειν καὶ ὁρᾶν οἷα ἂν	ἐν	τῷ τοιούτῳ ὁ μὲν ὀργιζόμενος
[59, 29]	τις Αἰγύπτιος οἴκοι τε τὸ	συμβὰν	αὐτῷ προεῖπε, καὶ πεμφθεὶς διὰ
[59, 28]	οἱ Μιλήσιοι τῷ Ἀπόλλωνι καὶ	μέγαν	καὶ ὑπερκαλλῆ ἐποίουν ἰδιώσασθαι ἐπεθύμησε.
[59, 9]	δ´ ἔμφρονας ἐλύπησε λογισαμένους ὅτι,	ἐὰν	ἐπὶ τοῖς πολλοῖς αἱ ἀρχαὶ
[59, 29]	ἐν τῷ παλατίῳ ἦγε καὶ	θέαν	ἐπετέλει, κἀν τούτῳ καὶ αὐτὸς
[59, 24]	ἄνδρες πανήγυρίν τε ἐπετέλεσαν καὶ	θέαν	παρέσχοντο, καὶ εἰκόνα τοῦ τε
[59, 5]	ἀντικαθεστηκόσιν οὐκ ἀπήντησεν ἐπὶ τὴν	θέαν.	προϊόντος δὲ δὴ τοῦ χρόνου
[59, 13]	ἐς τὸν ἱππόδρομον ἐσήγαγε, καὶ	θέαν	τῷ δήμῳ προῖκα ἐπὶ δύο
[59, 29]	δαιμόνιον τοῦτον τὸν Κάσσιον τὸν	Χαιρέαν.	Ἀπολλώνιός τέ τις Αἰγύπτιος οἴκοι
[59, 29]	προήγγειλε, οὐκέθ´ οἱ περὶ τὸν	Χαιρέαν	ὑπέμειναν, ἀλλὰ τηρήσαντες αὐτὸν ἐκ
[59, 29]	Χαιρέας ἦν, καί τινα καὶ	ἰδίαν	τῆς ὀργῆς αἰτίαν ἔσχε· γύννιν
[59, 5]	ἐμονομάχησεν ὀρχήσει τε ἐχρήσατο καὶ	τραγῳδίαν	ὑπεκρίνατο. καὶ ταῦτα μέν που
[59, 29]	ὁ Γάιος καὶ ὀρχήσασθαι καὶ	τραγῳδίαν	ὑποκρίνασθαι ἠθέλησεν, καὶ διὰ τοῦτο
[59, 24]	τὴν τοῦ Γαΐου καὶ τὴν	ἀσέλγειαν	αὐξήσειν, καὶ μάλισθ´ ὅτι ἐπυνθάνοντο
[59, 4]	ἐναντίος ἐπεφύκει ὥστε τὴν μὲν	ἀσέλγειαν	καὶ τὴν μιαιφονίαν αὐτοῦ, ἐφ´
[59, 23]	δὲ καὶ ἐκ προνοίας πολλὴν	νωθείαν	προσποιουμένου. ἑτέρους δὲ αὖθις πλείους
[59, 11]	τοῖς θεοῖς συγγιγνομένην ἑορακέναι ὤμοσεν,	ἐξώλειαν	καὶ ἑαυτῷ καὶ τοῖς παισίν,
[59, 13]	δ´ ἀνταγωνιζόμενοι καὶ εἴποιεν καὶ	πράξειαν.	οὐ μέντοι καὶ ἐξ ἴσου
[59, 3]	γὰρ Αὔγουστάν τε εὐθὺς καὶ	ἱέρειαν	τοῦ Αὐγούστου ἀποδείξας πάντα αὐτῇ
[59, 5]	ἂν ἄνθρωποι τοιοῦτοι δυνηθέντες τι	τολμήσειαν,	ἐπ´ ἐξουσίας ἐποίουν. καὶ γὰρ
[59, 6]	ἔτεσιν ἐν τῷ οἰκήματι μεθ´	ὑπατείαν	κακωθείς· τά τε ἐγκλήματα τῆς
[59, 8]	ᾧ που καὶ διὰ τὴν	ἡλικίαν	καὶ διὰ τὸ ἀξίωμα ὑφ´
[59, 8]	τε θυγατέρα αὐτοῦ ἐκβαλὼν ἔγημε	Κορνηλίαν	Ὀρεστίλλαν, ἣν ἥρπασεν ἐν αὐτοῖς
[59, 12]	δ´ οὖν ὀλίγας ἡμέρας ἔγημε	Λολλίαν	Παυλῖναν, αὐτὸν τὸν ἄνδρα αὐτῆς
[59, 19]	ὁ λόγος αὐτῷ ἐδόθη, πρὸς	ἀντιβολίαν	καὶ ὀλοφυρμὸν ἐτράπετο, καὶ τέλος
[59, 3]	τε ἀνδρῶν γεγενημένος, καὶ γυναῖκα	μίαν	μὲν ἐκδιδομένην ἀνδρὶ ἁρπάσας, ἄλλας
[59, 10]	ἐξορύξας καὶ ὕδατος πληρώσας, ἵνα	μίαν	ναῦν ἐσαγάγῃ, ἔπειτα δὲ καὶ
[59, 17]	ἐν θεάτρῳ τινί, ἐδείχθη, ὥστε	μηδεμίαν	αἴσθησιν τοῦ σκότους γενέσθαι· καὶ
[59, 22]	ἀπηγόρευσε μηδενὶ τῶν συγγενῶν αὐτοῦ	μηδεμίαν	τιμὴν δίδοσθαι. ~τότε μὲν δὴ
[59, 27]	Ἀρτάβανον καὶ ἐκείνῃ ἐπιβουλεύοντα, ἐπειδὴ	μηδεμίαν	τιμωρίαν ἐπὶ τῇ Ἀρμενίᾳ ἐδεδώκει,
[59, 20]	οὐκ ἐπήγγειλαν, καίτοι τῶν στρατηγῶν	ἱπποδρομίαν	ἐν αὐτοῖς ποιησάντων καὶ θηρία
[59, 13]	τισὶ τοὺς ἀγῶνας ποιεῖν ἐς	Καμπανίαν	ἀπῆρε. καὶ μετὰ τοῦτο ἐπανελθὼν
[59, 21]	ὁρμήσας ὡς καὶ ἐς τὴν	Βρεττανίαν	στρατεύσων ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ ὠκεανοῦ
[59, 12]	Ἀράβων, Κότυϊ δὲ τήν τε	Ἀρμενίαν	τὴν σμικροτέραν καὶ μετὰ τοῦτο
[59, 20]	τε ἐς τὰ γενέθλια αὐτοῦ	ἱερομηνίαν	οὐκ ἐπήγγειλαν, καίτοι τῶν στρατηγῶν
[59, 6]	ἐτελεύτησε καὶ αὐτὸς ἐς τὴν	ἡγεμονίαν	ἀντικατέστη, πρῶτον μὲν τοὺς βουλευτάς,
[59, 4]	τὴν μὲν ἀσέλγειαν καὶ τὴν	μιαιφονίαν	αὐτοῦ, ἐφ´ οἷσπερ καὶ διέβαλλεν
[59, 23]	ἀληθὲς ὅτι διακορὴς αὐτῆς ἐγεγόνει,	Μιλωνίαν	Καισωνίαν ἔγημεν, ἣν πρότερον μὲν
[59, 23]	ὅτι διακορὴς αὐτῆς ἐγεγόνει, Μιλωνίαν	Καισωνίαν	ἔγημεν, ἣν πρότερον μὲν ἐμοίχευε,
[59, 28]	τε ἑαυτὸν ὀνομάσας, τήν τε	Καισωνίαν	τὴν γυναῖκα καὶ τὸν Κλαύδιον
[59, 3]	ἀδελφὰς τήν τε τήθην τὴν	Ἀντωνίαν	πλεῖστα ὅσα εὐσεβῶς ποιήσας· ταύτην
[59, 23]	γίγνεσθαι, καὶ ὅτι μὴ κατ´	ἀξίαν	τετιμῆσθαι ἐδόκει. πάντα τε γὰρ
[59, 21]	καὶ πολύ γε ὑπὲρ τὴν	ἀξίαν	ὠνεῖσθαι, δι´ ἃ εἴρηκα. ἀφ´
[59, 7]	οἵ τε εὐγενεῖς παῖδες τὴν	Τροίαν	ἵππευσαν, καὶ τὸ ἅρμα τὸ
[59, 11]	οἵ τε εὐγενεῖς παῖδες τὴν	Τροίαν	περὶ τὸν τάφον αὐτῆς περιίππευσαν,
[59, 13]	νυκτὸς τοτὲ δὲ καὶ μετὰ	μεσημβρίαν	ἐς τὰ θέατρα ἐσιόντος, ἀποκναιόμενοι
[59, 14]	χρυσοῖς ἐκπώμασι προύπινε, τήν τε	σωτηρίαν	αὐτοῦ καὶ τὴν τύχην ὤμνυε,
[59, 19]	τοῦ Γαΐου προσποιησάμενος, τήν τε	κατηγορίαν	καθ´ ἓν ἕκαστον ἐπιλέγων, ὥσπερ
[59, 27]	καὶ ἐκείνῃ ἐπιβουλεύοντα, ἐπειδὴ μηδεμίαν	τιμωρίαν	ἐπὶ τῇ Ἀρμενίᾳ ἐδεδώκει, κατέπληξέ
[59, 2]	τούς τε οὖν δορυφόρους εὐθὺς	γυμνασίαν	ποιουμένους θεασάμενος μετὰ τῆς γερουσίας,
[59, 3]	γνώμην σαφῶς εἰδότες, ἐς τὴν	παρουσίαν	αὐτοῦ πάντα ἀνεβάλλοντο) οὐδενὶ ἄλλῳ
[59, 9]	ἀρχὴν δι´ ἧς ἐς τὴν	γερουσίαν	ἐσερχόμεθα, χρῆσθαι ἐπὶ τῇ τῆς
[59, 24]	οὔτε τῶν στρατηγῶν ἀθροῖσαι τὴν	γερουσίαν	ἐτόλμησε· συνάρχοντα γάρ, οὔτι καὶ
[59, 6]	ἑαυτοῦ πολλὰ ἐπαγγελλόμενος, ὥστε τὴν	γερουσίαν,	φοβηθεῖσαν μὴ μεταβάληται, δόγμα ποιῆσαι
[59, 21]	δαπάναι ὑπερήπειγον αὐτόν, ἐς τὴν	Γαλατίαν	ἀφώρμησε, πρόφασιν μὲν τοὺς Κελτοὺς
[59, 23]	τοὺς λοιπούς, πρὶν ἐς τὴν	Γαλατίαν	ἐλθεῖν, ἀπεπέμψατο, οὔθ´ οὕς γε
[59, 10]	δαπάνας καὶ διὰ τοὺς φόνους	αἰτίαν	εἶχε, καὶ ὅτι τὸν Μάκρωνα
[59, 29]	τινα καὶ ἰδίαν τῆς ὀργῆς	αἰτίαν	ἔσχε· γύννιν τε γὰρ αὐτὸν
[59, 27]	σφῶν ἐξήλασαν, ἐπὶ τούτοις ἐκεῖνος	αἰτίαν	ἔσχε, μισηθείς τε ὑπὸ τοῦ
[59, 18]	καὶ τοὺς στρατιώτας ἀσκοῦντας ἰδοῦσα	αἰτίαν	ἔσχεν) οὐχ ὑπέμειναν τὴν κρίσιν,
[59, 18]	τοῦτο τὸ τέλος ἐγένετο, καὶ	αἰτίαν	καὶ αὐτὴ θανάτου πολλοῖς παρέσχεν·
[59, 15]	ὑπάτευσεν, ὕστερον δὲ ἐπὶ Κλαυδίου	αἰτίαν	τε ἔσχε καὶ εὐθύνθη· ὁ
[59, 11]	ἕνεκα, μήτ´ αὖθίς ποτε ποιηθῆναι.	αἰτίαν	τε πάντες ὁμοίως εἶχον, εἴθ´
[59, 1]	δὲ τοῦ ἡ βουλὴ τὴν	αἰτίαν,	ὥς γε καὶ ἐδόκει, λήψεσθαι,
[59, 10]	κατεδηδοκότας, τοὺς δὲ καὶ ἄλλως	ὁπλομαχίαν	ἠσκηκότας. ἦν δὲ οὐ τὸ
[59, 1]	τῷ Τιβερίῳ τῷ ἐγγόνῳ τὴν	αὐταρχίαν	κατέλιπεν· ὁ δὲ δὴ Γάιος
[59, 29]	παλατίῳ ἦγε καὶ θέαν ἐπετέλει,	κἀν	τούτῳ καὶ αὐτὸς καὶ ἤσθιε
[59, 27]	αὐτοῦ προσπεσὼν καὶ δάκρυσι κλαύσας,	κἀν	τούτῳ καὶ θειάσας αὐτὸν πολλὰ
[59, 23]	ἀναγκασθῆναι τὴν ἀρχὴν ἀπειπόντας κριθῆναι.	κἀν	τούτῳ καὶ ὑπὸ καυμάτων ἐταλαιπώρησαν·
[59, 21]	τοῦτο Αἰγύπτιον, Αὐγούστου τὸ νικητήριον.	κἀν	τούτῳ τήν τε ἀνάγκην ἅμα
[59, 24]	οὕτως αὐτοὺς ἐλύπει ὡς τὸ	προσδοκᾶν	ἐπὶ πλεῖον τήν τε ὠμότητα
[59, 16]	πολεμίους τινὰς νενικηκότι πέμψαι αὐτῷ	ἔδωκαν.	καὶ οἱ μὲν τότε ταῦτ´
[59, 20]	τὰ γενέθλια αὐτοῦ ἱερομηνίαν οὐκ	ἐπήγγειλαν,	καίτοι τῶν στρατηγῶν ἱπποδρομίαν ἐν
[59, 28]	ἀνὴρ καὶ πατὴρ ἐγεγόνει, καὶ	Δρουσίλλαν	αὐτὴν ὀνομάσας ἔς τε τὸ
[59, 8]	θυγατέρα αὐτοῦ ἐκβαλὼν ἔγημε Κορνηλίαν	Ὀρεστίλλαν,	ἣν ἥρπασεν ἐν αὐτοῖς τοῖς
[59, 1]	παῖς, ὃν καὶ Γερμανικὸν καὶ	Καλιγόλαν,	ὥσπερ εἶπον, ἐπωνόμαζον. ἐκεῖνος μὲν
[59, 13]	ἐπειδὴ παρωξύνθη τι οἷον εἰώθει,	δυσχερᾶναν	τὸ πλῆθος τῆς τε θέας
[59, 26]	καὶ μετὰ τοῦτο πωγωνίας ἐφαντάζετο,	τρίαινάν	τε ἔστιν ὅτε ἐκράτει, καὶ
[59, 29]	οὐκέθ´ οἱ περὶ τὸν Χαιρέαν	ὑπέμειναν,	ἀλλὰ τηρήσαντες αὐτὸν ἐκ τοῦ
[59, 18]	ἀσκοῦντας ἰδοῦσα αἰτίαν ἔσχεν) οὐχ	ὑπέμειναν	τὴν κρίσιν, ἀλλ´ ἑαυτοὺς προανάλωσαν.
[59, 29]	ἑαυτὸν πεποιημένον ᾆσαι μετεπέπεμπτο δῆθεν,	ἀπέκτειναν	ἐν στενωπῷ τινι ἀπολαβόντες. καὶ
[59, 12]	οὖν ὀλίγας ἡμέρας ἔγημε Λολλίαν	Παυλῖναν,	αὐτὸν τὸν ἄνδρα αὐτῆς Μέμμιον
[59, 23]	ἐγένετο· τότε δὲ ἐκβαλὼν τὴν	Παυλῖναν,	προφάσει μὲν ὡς μὴ τίκτουσαν,
[59, 10]	ὑβρίσαντα τὴν μητέρα αὐτοῦ τὴν	Ἀγριππῖναν	ἠνάγκασε, καὶ νικήσαντα κατηγόροις παρέδωκε
[59, 23]	ὁ Ὀφώνιος, ὡς καὶ τὴν	Ἀγριππῖναν	μεμοιχευκώς, ἐξέπεσεν. ~οὐ μέντοι ταῦθ´
[59, 20]	πάντα ὁμοίως ἦν ὥστε καὶ	Καρρίναν	Σεκοῦνδον ῥήτορα φυγαδεῦσαί ποτε, ὅτι
[59, 28]	Πέργαμον ὁ Αὔγουστος τὴν δὲ	Σμύρναν	ὁ Τιβέριος προκατειλήφασι, τὸ δὲ
[59, 24]	τι πεποιηκέναι, οὐδὲν τῶν καθηκόντων	ἔπραξαν,	ἀλλ´ ἐς τὸ Καπιτώλιον ἀθρόοι
[59, 24]	τὸ συνέδριον μηδενός σφας ἀθροίσαντος,	ἔπραξαν	δὲ οὐδέν, ἀλλ´ ὅλην τὴν
[59, 11]	λυπούμενοι, εἴτε καὶ ὡς χαίροντες	ἔπραξαν·	ἢ γὰρ μὴ πενθεῖν αὐτὴν
[59, 29]	γυναῖκα καὶ τὴν θυγατέρα εὐθὺς	ἔσφαξαν.	~Γάιος μὲν δὴ ταῦτα ἐν
[59, 16]	οὐδὲν ὀνήσει, λόγῳ δὲ δὴ	δόξαν	κενὴν λαβὼν οὔτε τι πλέον
[59, 2]	τε ἄλλοις ἀποδοὺς μεγαλοψυχίας τινὰ	δόξαν	παρὰ τοῖς πολλοῖς ἐκτήσατο. τούς
[59, 21]	καὶ τιμιώτατα μεταπεμψάμενος ἀπεκήρυξε, τὴν	δόξαν	τῶν ποτε χρησαμένων αὐτοῖς συμπωλῶν
[59, 8]	τῇ τάξει τῆς ἀρχῆς ἣν	ἦρξαν	ἀποφαίνεσθαι. τήν τε θυγατέρα αὐτοῦ
[59, 6]	τὸν ἕκμηνον ἐς ὃν ἀπεδεδείχατο	διῆρξαν,	οὕτω δὴ καὶ αὐτὸς ὑπάτευσε,
[59, 1]	ἐγένετο ὅτι διὰ τὸ παιδίον	πᾶν	τὸ κατὰ τὰς διαθήκας αἰτίαμα
[59, 26]	μετάθεσιν καὶ τὸ ἄλλο σχῆμα	πᾶν	τὸ προσῆκόν σφισιν ἐλάμβανεν, ὥστε
[59, 10]	μὲν πρῶτα ἐν τοῖς Σέπτοις,	πᾶν	τὸ χωρίον ἐκεῖνο ἐξορύξας καὶ
[59, 20]	ἔπραξεν, οὕτω δὲ δὴ τὸ	σύμπαν	καὶ βάσκανος καὶ ὕποπτος πρὸς
[59, 24]	μάλισθ´ ὅτι ἐπυνθάνοντο τόν τε	Ἀγρίππαν	αὐτῷ καὶ τὸν Ἀντίοχον τοὺς
[59, 8]	παραθαλάσσια τῆς Κιλικίας δούς, καὶ	Ἀγρίππαν	τὸν τοῦ Ἡρώδου ἔγγονον λύσας
[59, 10]	αὐτοῦ μηδὲν ἀδικήσαντα ἔς τε	γαλεάγραν,	ὥσπερ καὶ ἄλλους συχνούς, καθεῖρξε
[59, 20]	μηδὲν ἐλευθέρως κεχρηματικέναι ἐς τὸ	δρᾶν	τι τῶν προσηκόντων σφίσιν ὄντων,
[59, 28]	τινες καὶ πολυτίμητοι καθ´ ἑκάστην	ἡμέραν	ἐθύοντο. ταῖς τε βρονταῖς ἐκ
[59, 7]	τὸ τὰ γενέθλια αὐτοῦ τὴν	ἡμέραν	ἐκείνην εἶναι· ἦν γὰρ ἡ
[59, 24]	δὲ οὐδέν, ἀλλ´ ὅλην τὴν	ἡμέραν	ἔν τε τοῖς ἐπαίνοις αὐτοῦ
[59, 5]	ἠνάγκαζεν, ὥστε καθ´ ἑκάστην ὀλίγου	ἡμέραν	πάντως τι τοιοῦτον ἄγεσθαι. καὶ
[59, 27]	ἐγίγνωσκον, καίτοι τοὺς ὀρχηστὰς καθ´	ἡμέραν	φιλοῦντι πάντων ὁρώντων. καὶ ταῦτα
[59, 17]	γενέσθαι· καὶ γὰρ τὴν νύκτα	ἡμέραν,	ὥσπερ που τὴν θάλασσαν γῆν,
[59, 17]	τὸ γὰρ χωρίον τοῦτο κατ´	ἀντιπέραν	τῆς πόλεώς ἐστι, διέχον αὐτῆς
[59, 12]	δὲ τήν τε Ἀρμενίαν τὴν	σμικροτέραν	καὶ μετὰ τοῦτο καὶ τῆς
[59, 26]	ὑπὸ φίλου προεδόθη, καὶ τὴν	ἑταίραν	αὐτοῦ, ὅτι βασανισθεῖσα οὐδὲν ἐξεῖπεν,
[59, 3]	καὶ ἐκείνην δὲ οὐκ ἐς	μακρὰν	προσεκτήσατο. μοιχικώτατός τε ἀνδρῶν γεγενημένος,
[59, 19]	ἔχοιτο κακῶς καὶ οὐκ ἐς	μακρὰν	τελευτήσοι· ~τὸν δὲ Δομίτιον καὶ
[59, 27]	τοῖς θεοῖς, δέσποτα, μόνοις ἀλλήλους	ὁρᾶν	ἔξεστιν. Οὐιτέλλιος μὲν οὖν ἐκεῖθεν
[59, 13]	καὶ ἦν καὶ ἀκούειν καὶ	ὁρᾶν	οἷα ἂν ἐν τῷ τοιούτῳ
[59, 17]	αὐτὸ κατὰ μέσην που τὴν	γέφυραν	πεποιημένον, καὶ πρῶτον μὲν ἑαυτὸν
[59, 17]	εἴκοσι. πλοῖα δὲ ἐς τὴν	γέφυραν	τὰ μὲν ἠθροίσθη τὰ δὲ
[59, 27]	οἱ Πάρθοι τὸν βασιλέα σφῶν	ἐξήλασαν,	ἐπὶ τούτοις ἐκεῖνος αἰτίαν ἔσχε,
[59, 17]	τῆς ἡμέρας καὶ τὴν νύκτα	πᾶσαν	εἱστιάθησαν, πολλοῦ μὲν αὐτόθεν φωτὸς
[59, 25]	μὲν βουλὴν ὀλίγου ἐδέησεν ἀπολέσαι	πᾶσαν,	ὅτι μὴ τὰ ὑπὲρ ἄνθρωπον
[59, 16]	ἔγνωσαν, καὶ μετὰ τοῦτο κατὰ	πᾶσαν	ὡς εἰπεῖν ἀφορμὴν πάντως τι
[59, 26]	περιέσχον τε τὸν συμβουλευτὴν καὶ	διέσπασαν.	{ἡσθέντος τε ἐπὶ τούτῳ τοῦ
[59, 14]	περισωθῶσιν, ἐθέλοντες, μεγάλων αὐτοὺς χρημάτων	ἠγόρασαν.	καίτοι τοῦτο ποιήσας ἔπειτα τούς
[59, 3]	ἀδελφὰς ἐγένετο· ἐκείνην τε γὰρ	ἐπιτιμήσασάν	τι αὐτῷ ἐς ἀνάγκην ἑκουσίου
[59, 30]	καὶ οὕτω καταπλαγέντες οἱ θορυβοῦντες	ἡσύχασαν.
[59, 1]	ἐπεὶ δὲ πολλοί τε αὐτὰ	ᾔδεσαν,	καὶ ἔμελλεν ἐκ μὲν τοῦ
[59, 29]	συνώμοσαν μὲν γὰρ πλείονες καὶ	συνῄδεσαν	τὸ πραττόμενον, ἐν οἷς ἦν
[59, 24]	ὡς καὶ αὐτῷ ἐκείνῳ διδόντες,	κατέθεσαν.	καὶ τοῦτο μὲν καὶ τῷ
[59, 16]	εἰπεῖν ἀφορμὴν πάντως τι αὐτῷ	προσετίθεσαν·	~Γάιος δὲ ἐκείνης μὲν τῆς
[59, 4]	καὶ κολάσαι τινὰς ἐφ´ οἷς	εἰρήκεσαν.	καὶ ἐκείνους τε ἅμα ὡς
[59, 24]	τῆς ὀρχήστρας ἄνδρες πανήγυρίν τε	ἐπετέλεσαν	καὶ θέαν παρέσχοντο, καὶ εἰκόνα
[59, 15]	ὅσοι ποτὲ ἐπιστάται τῶν ὁδῶν	ἐγεγόνεσαν	καὶ χρήματα ἐς τὰς ἐπισκευὰς
[59, 16]	ἀναμιμνησκόμενοι, καὶ οἷα ἀνθ´ οἵων	ἠκηκόεσαν	αὐτοῦ λέγοντος ἐκλογιζόμενοι. καὶ τότε
[59, 15]	αὐτὰς καὶ μὴ τῷ αὐτοκράτορι	κατελελοίπεσαν,	αὐτὸς ἑαυτῷ καὶ ἄνευ ψηφίσματος
[59, 15]	χρήματα ἐς τὰς ἐπισκευὰς αὐτῶν	εἰλήφεσαν,	καὶ ἐκείνους τε καὶ τοὺς
[59, 2]	ἐς τοὺς ἐφήβους ἐσγραφῇ οὐκ	εἰλήφεσαν,	μετὰ τόκου πεντεκαίδεκα ἄλλων δραχμῶν
[59, 29]	δὲ αὐτόχειρες αὐτοῦ γενόμενοι ἐκεῖνοι	ἦσαν.	ἄλλως τε γὰρ ἀρχαιότροπός τις
[59, 14]	πλείους, ὅσοι ἐν δόξῃ περιουσίας	ἦσαν,	ἀναλῶσαί τι τῶν ὑπαρχόντων ἐπὶ
[59, 7]	μετὰ παρθένων ὁμοίων τὸν ὕμνον	ᾖσαν,	καὶ ἡ βουλὴ σὺν ταῖς
[59, 7]	παῖδες, ὅσοι γε καὶ ἀμφιθαλεῖς	ἦσαν,	μετὰ παρθένων ὁμοίων τὸν ὕμνον
[59, 13]	ταῖς τῶν ἵππων ἁμίλλαις πεντακόσιαι	ἐσφάγησαν	τῇ δὲ ἑτέρᾳ Λιβυκὰ θηρία
[59, 17]	ἡμέρας καὶ τὴν νύκτα πᾶσαν	εἱστιάθησαν,	πολλοῦ μὲν αὐτόθεν φωτὸς πολλοῦ
[59, 17]	ὕδωρ αὐτὰς πότιμον ἐπίρρυτον ἔχειν,	ἐποιήθησαν.	ἐπειδή τε ἕτοιμα ἦν, τόν
[59, 16]	οὔτε φθέγξασθαι οὔτε τι χρηματίσαι	ἠδυνήθησαν·	τῇ δ´ ὑστεραίᾳ αὖθις ἀθροισθέντες
[59, 5]	μὲν τότε αὐτοκράτορι οἱ Ῥωμαῖοι	παρεδόθησαν,	ὥστε τὰ τοῦ Τιβερίου ἔργα,
[59, 8]	ἐθελήσαντες λήψεσθαι, ἀποδοῦναι τὴν ὑπόσχεσιν	ἠναγκάσθησαν,	ἵνα μὴ ἐπιορκήσωσι. καὶ τούτοις
[59, 13]	ἃ ὑπὸ τοῦ Τιβερίου ἐδέδεντο,	ἐκολάσθησαν)	πολλοὶ δὲ καὶ τῶν ἄλλων
[59, 11]	τε πάντες ὁμοίως εἶχον, εἴθ´	ἥσθησαν	ἐπί τινι ὡς λυπούμενοι, εἴτε
[59, 3]	ἀξιώσας, ἔπειτ´ ἐπειδὴ μὴ παραχρῆμα	ἐψηφίσθησαν	(οὔτε γὰρ τιμῆσαι αὐτὸν ὑπομένοντες
[59, 10]	οἱ δὲ καὶ πρὶν ἁλῶναι	ἐφονεύθησαν,	πρόφασιν μὲν διά τε τοὺς
[59, 20]	ὑπ´ αὐτοῦ αὖθις τοῦ Γαΐου	κατελύθησαν.	κἀκ τούτου τὰ μὲν ἄλλα
[59, 2]	χιλίας μυριάδας (τοσαῦται γὰρ αὐτῷ	κατελείφθησαν)	καὶ προσέτι τὰς ἑξήκοντα κατ´
[59, 9]	ὑπὸ τοῦ Τιβερίου πραχθέντων οὐκ	ἐπήχθησαν,	καὶ διὰ τοῦτο οὐδὲ νῦν
[59, 17]	οἱ γὰρ πλείους καίπερ μεθύοντες	ἐσώθησαν.	αἴτιον δὲ ὅτι καὶ λειοτάτη
[59, 15]	τινὰ τῷ Τιβερίῳ καταλιπεῖν ἐθελήσαντες	περιῆσαν,	τῷ Γαΐῳ αὐτὰ τελευτῶντες χαρίσωνται·
[59, 24]	τὸν ἐν τῷ ναῷ κείμενον	προσεκύνησαν,	καὶ ἔτι καὶ ἀργύριον κατὰ
[59, 28]	εὐθὺς σπουδῇ συνέδραμον καὶ δεινὰ	συνεβόησαν.	~ὡς οὖν πάντα τρόπον ἐξεμαίνετο,
[59, 16]	αὐτῶν γεγονότας, τοὺς μὲν ὅτι	κατηγόρησάν	σφων, τοὺς δὲ ὅτι κατεμαρτύρησαν,
[59, 16]	κατηγόρησάν σφων, τοὺς δὲ ὅτι	κατεμαρτύρησαν,	πάντας δὲ ὅτι κατεψηφίσαντο. καὶ
[59, 23]	κἀν τούτῳ καὶ ὑπὸ καυμάτων	ἐταλαιπώρησαν·	τοσαύτη γὰρ ὑπερβολὴ αὐτῶν ἐγένετο
[59, 6]	πολλὰ ἐπαγγελλόμενος, ὥστε τὴν γερουσίαν,	φοβηθεῖσαν	μὴ μεταβάληται, δόγμα ποιῆσαι κατ´
[59, 24]	προγράμματος τὴν σύνοδόν σφισιν ἐπαγγειλάντων,	ἐχρημάτισαν	δὲ οὔτε τότε οὔτε αὖθις
[59, 6]	δραχμῆς ἣν ἐς εἰκόνων ποίησιν	ἐδίδοσαν	αὐτῷ, λαβών, ἐψηφίσθη μὲν οὖν
[59, 9]	καὶ τὰς ἀδελφὰς αὐτοῦ προτιμήσουσιν,	ὤμοσαν,	{καὶ} τάς τε εὐχὰς ὑπὲρ
[59, 29]	χιλιαρχίας ἐν τῷ δορυφορικῷ ἔχοντες.	συνώμοσαν	μὲν γὰρ πλείονες καὶ συνῄδεσαν
[59, 17]	μὲν τῶν ἑταίρων ἐς τὴν	θάλασσαν	ἀπὸ τῆς γεφύρας ἔρριψε, συχνοὺς
[59, 17]	νύκτα ἡμέραν, ὥσπερ που τὴν	θάλασσαν	γῆν, ποιῆσαι ἠθέλησεν. ἐμπλησθεὶς δὲ
[59, 29]	~ὡς οὖν πάντα τρόπον ἐξεμαίνετο,	ἐπεβούλευσαν	αὐτῷ Κάσσιός τε Χαιρέας καὶ
[59, 7]	τε εὐγενεῖς παῖδες τὴν Τροίαν	ἵππευσαν,	καὶ τὸ ἅρμα τὸ πομπικὸν
[59, 11]	Τροίαν περὶ τὸν τάφον αὐτῆς	περιίππευσαν,	καί οἱ τά τε ἄλλα
[59, 24]	βουλευταὶ ἀναβάντες τάς τε θυσίας	ἔθυσαν	καὶ τὸν τοῦ Γαΐου δίφρον
[59, 7]	ἐφ´ οὗ ἤχθη ἓξ ἵπποι	εἵλκυσαν·	ὃ μηπώποτε ἐγεγόνει. οὐ μέντοι
[59, 18]	κατακρημνιζόμενοι, καὶ ἕτεροι σφᾶς αὐτοὺς	προαπεκτίννυσαν.	οὐδὲ γὰρ οὐδὲ τοῖς ἐξελαυνομένοις
[59, 28]	γόνατα ὡς καὶ παῖδα αὐτοῦ	οὖσαν	ἀνέθηκε, καὶ τῇ Ἀθηνᾷ τιθηνεῖσθαι
[59, 11]	καὶ ὁ Γάιος· καὶ αὐτὴν	ἀποθανοῦσαν	τότε ἐπῄνεσε μὲν ὁ ἀνήρ,
[59, 11]	ἔς τε τὸν οὐρανὸν αὐτὴν	ἀναβαίνουσαν	καὶ τοῖς θεοῖς συγγιγνομένην ἑορακέναι
[59, 27]	αὐτὸν εἰ ὁρῴη τὴν θεὸν	συνοῦσαν	αὐτῷ, κάτω τε ὡς καὶ
[59, 23]	Παυλῖναν, προφάσει μὲν ὡς μὴ	τίκτουσαν,	τὸ δ´ ἀληθὲς ὅτι διακορὴς
[59, 17]	πολλοὺς δὲ καὶ λίθους Ἰνδικοὺς	ἔχουσαν,	ἐπενέδυ, ξίφος τε παρεζώσατο καὶ
[59, 22]	αὐτὴν διὰ πάσης τῆς ὁδοῦ	ἔχουσαν	ἐς τὴν Ῥώμην ἀνενεγκεῖν. ἐπειδή
[59, 24]	τὸ ἐπὶ τοῦ Αὐγούστου ἔθος	ἰσχῦσαν,	ὡς καὶ αὐτῷ ἐκείνῳ διδόντες,
[59, 4]	εἰδέναι, ἀλλ´ ὅσοι τι καὶ	κατώρθωσαν,	ἐκ συντυχίας μᾶλλον ἢ γνώμης
[59, 24]	Γαΐου καὶ τῆς Δρουσίλλης στήσαντες	ὡσίωσαν.	ταῦτα δὲ ἐξ ἐπιστολῆς που
[59, 18]	ὑπέμειναν τὴν κρίσιν, ἀλλ´ ἑαυτοὺς	προανάλωσαν.	τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο καὶ
[59, 26]	καὶ τοὺς ἀνδριάντας αὐτοῦ φρουρεῖσθαι	ἔγνωσαν.	ἐπ´ οὖν τούτοις ὁ Γάιος
[59, 16]	καὶ οἱ μὲν τότε ταῦτ´	ἔγνωσαν,	καὶ μετὰ τοῦτο κατὰ πᾶσαν
[59, 7]	τε μηδεμία τινὶ τοῦ μὴ	συμφοιτᾶν	ἐς τὰ θέατρα πρόφασις εἴη
[59, 16]	μὲν φοβεῖται, θεραπεύει τὸν ἰσχυρότερον,	ὅταν	δὲ δὴ θαρσήσῃ, τιμωρεῖται τὸν
[59, 24]	οἷς τὰ τῶν ὑπάτων ἔργα	ὁπόταν	ἀποδημήσωσι μέλει, πάντα αὐτὰ ἐπιτετελεκέναι·
[59, 3]	εὐσεβῶς ποιήσας· ταύτην τε γὰρ	Αὔγουστάν	τε εὐθὺς καὶ ἱέρειαν τοῦ
[59, 24]	ἐν ταῖς ὑπὲρ αὐτοῦ εὐχαῖς	κατέτριψαν·	ἐπειδὴ γὰρ οὔτ´ ἐφίλουν αὐτὸν
[59, 23]	κλήρῳ καὶ τὸν Κλαύδιον αἱρετὸν	ἔπεμψαν,	τοῦτό τε ἐδυσχέρανεν, ὥστε καὶ
[59, 12]	τῷ τοῦ Πολέμωνος υἱεῖ τὴν	πατρῴαν	ἀρχήν, ψηφισαμένης δὴ τῆς βουλῆς,
[59, 0]	Γ. Καῖσαρ τὸ δʹ ὕπ.	Γν.	Σέντιος Γν. υἱ. Σατουρνῖνος (Οὗτος
[59, 0]	τὸ δʹ ὕπ. Γν. Σέντιος	Γν.	υἱ. Σατουρνῖνος (Οὗτος ὁ ἐνιαυτὸς
[59, 26]	τῶν τυχόντων ἢ τὰς τῶν	ἐν	ἀξιώσει τινὶ ὄντων παρρησίας οἱ
[59, 13]	ἄγαλμα τε αὐτῆς ἐπ´ ἐλεφάντων	ἐν	ἁρμαμάξῃ ἐς τὸν ἱππόδρομον ἐσήγαγε,
[59, 29]	τὴν Ῥώμην προσήχθη τε αὐτῷ	ἐν	αὐτῇ ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐν
[59, 17]	δίοδός τις, ἀλλὰ καὶ ἀνάπαυλαι	ἐν	αὐτῇ καὶ καταλύσεις, ὥστε καὶ
[59, 28]	ἐπὶ πλέον ἐξήχθη, ὥστε καὶ	ἐν	αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ ναὸν ἑαυτοῦ,
[59, 20]	ἐπήγγειλαν, καίτοι τῶν στρατηγῶν ἱπποδρομίαν	ἐν	αὐτοῖς ποιησάντων καὶ θηρία ἀποκτεινάντων,
[59, 8]	ἔγημε Κορνηλίαν Ὀρεστίλλαν, ἣν ἥρπασεν	ἐν	αὐτοῖς τοῖς γάμοις οὓς τῷ
[59, 26]	ὅπως καὶ βήματι ὑψηλῷ καὶ	ἐν	αὐτῷ τῷ βουλευτηρίῳ, ὥστε μηδένα
[59, 28]	ἀλλὰ τά γε οἰκήματα τὰ	ἐν	αὐτῷ τῷ παλατίῳ ἀποδειχθέντα, καὶ
[59, 17]	ἐξήρκεσε τὰ συλλεγῆναι δυνηθέντα ὡς	ἐν	βραχυτάτῳ, καίτοι πάντα ὅσα ἐνεδέχετο
[59, 23]	καὶ γαμετὴν ποιήσασθαι ἠθέλησεν, ἐπειδὴ	ἐν	γαστρὶ ἔσχεν, ἵν´ αὐτῷ παιδίον
[59, 7]	καθήκοντος χρόνου, ἄν γε μὴ	ἐν	γαστρὶ ἔχωσιν, ἐξεῖναι. καὶ ἵνα
[59, 20]	φυγαδεῦσαί ποτε, ὅτι λόγον τινὰ	ἐν	γυμνασίᾳ κατὰ τυράννων εἶπεν. ἐπειδή
[59, 9]	ὑπὲρ πάντων αὐτῶν ὁμοίως ἐποιήσαντο.	ἐν	δ´ οὖν τῇ νουμηνίᾳ αὐτῇ
[59, 12]	εὐθύς γε καὶ ἐκείνην ἐξήλασεν.	ἐν	δὲ τούτῳ Σοαίμῳ μὲν τὴν
[59, 15]	δύνασθαι δοκῇ, δόγμα τι προέθετο.	ἐν	δὲ τῷ παρόντι πάσας ἁπλῶς
[59, 16]	δὴ γερουσία καὶ ὁ δῆμος	ἐν	δέει μεγάλῳ ἐγένοντο, τῶν τε
[59, 23]	γὰρ δὴ καὶ ἄλλως προσεποιεῖτο	ἐν	δεινοῖς τε εἶναι καὶ ταλαιπώρως
[59, 26]	ἰδὼν αὐτὸν ἐπὶ βήματος ὑψηλοῦ	ἐν	Διὸς εἴδει χρηματίζοντα ἐγέλασεν· ὁ
[59, 12]	ἀγορᾷ καὶ ἐπὶ τοῦ βήματος	ἐν	δίφρῳ μεταξὺ τῶν ὑπάτων καθεζόμενος,
[59, 14]	καὶ οἵ γε πλείους, ὅσοι	ἐν	δόξῃ περιουσίας ἦσαν, ἀναλῶσαί τι
[59, 13]	ὢν ἐμονάρχει, ἀλλ´ ἐγκαλεῖσθαι ὅτι	ἐν	ἐκείνῃ τῇ ἡλικίᾳ τηλικαύτην ἀρχὴν
[59, 3]	ἐνδὺς καὶ ῥαβδούχοις τισὶν ὥσπερ	ἐν	ἐπινικίοις κοσμηθείς· τά τε ψηφισθέντα
[59, 17]	οἱ ἑταῖροι αὐτοῦ ἐπὶ ὀχημάτων	ἐν	ἐσθῆσιν ἀνθιναῖς ἐφείποντο, καὶ ὁ
[59, 17]	ἐν νήσῳ τινί, καὶ ἐκεῖνοι	ἐν	ἑτέροις πλοίοις περιορμοῦντες, τό τε
[59, 30]	ἔσφαξαν. ~Γάιος μὲν δὴ ταῦτα	ἐν	ἔτεσι τρισὶ καὶ μησὶν ἐννέα
[59, 16]	ἔν τε ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ	ἐν	ᾗ ταῦτα ἀνεγνώκει καὶ ἐν
[59, 29]	ἐν αὐτῇ ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ	ἐν	ᾗ τελευτήσειν ἔμελλε, καὶ ἀναβληθεὶς
[59, 17]	μηνοειδοῦς ὄντος πῦρ πανταχόθεν, καθάπερ	ἐν	θεάτρῳ τινί, ἐδείχθη, ὥστε μηδεμίαν
[59, 6]	ἀναγκαῖόν τι βούλευμα μεταπεμψάμενος ὠρχήσατο.	~ἐν	μὲν οὖν τῷ ἔτει ἐν
[59, 3]	ὁ Τιβέριος οὐδ´ ὅλως προσήκατο,	ἐν	μιᾷ ἡμέρᾳ λαβεῖν. πλὴν γὰρ
[59, 28]	τῷ ἔθνει τέμενός τι ἑαυτῷ	ἐν	Μιλήτῳ τεμενίσαι ἐκέλευσε· ταύτην γὰρ
[59, 17]	τε ἐπὶ τῆς γεφύρας ὥσπερ	ἐν	νήσῳ τινί, καὶ ἐκεῖνοι ἐν
[59, 0]	ὑπατείας καὶ ἄλλα ἔτη τρία	ἐν	οἷς ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε
[59, 29]	πλείονες καὶ συνῄδεσαν τὸ πραττόμενον,	ἐν	οἷς ἦν ὅ τε Κάλλιστος
[59, 22]	μυριάδας ἤθροισα. καὶ οὗτοι μὲν	ἐν	οὐδενὶ λόγῳ ἀπώλοντο· ἀμέλει εἷς
[59, 12]	τοῦτο οὕτω πραχθὲν παραχρῆμα μὲν	ἐν	οὐδενὶ λόγῳ ὤφθη, ὕστερον δὲ
[59, 10]	καθ´ ἕνα καὶ ἀθρόους, ὥσπερ	ἐν	παρατάξει τινί, ἀγωνίσασθαί σφας ἠνάγκασε,
[59, 11]	τε ὠνομάζετο καὶ τιμῶν δαιμονίων	ἐν	πάσαις ταῖς πόλεσιν ἠξιοῦτο, Λίουιός
[59, 17]	συχνοὺς δὲ καὶ τῶν ἄλλων	ἐν	πλοίοις ἐμβόλους ἔχουσι περιπλεύσας κατέδυσεν,
[59, 13]	θηρία ἴσα ἀναλώθη, καὶ παγκρατιασταὶ	ἐν	πολλοῖς ἅμα τόποις ἠγωνίσαντο. καὶ
[59, 29]	πεποιημένον ᾆσαι μετεπέπεμπτο δῆθεν, ἀπέκτειναν	ἐν	στενωπῷ τινι ἀπολαβόντες. καὶ αὐτοῦ
[59, 12]	καὶ μετὰ τοῦτο πηλὸν πολὺν	ἐν	στενωπῷ τινι ἰδὼν ἐκέλευσεν αὐτὸν
[59, 13]	καὶ ἔν τε ἐκείναις καὶ	ἐν	ταῖς ἔπειτα πολλοὶ μὲν τῶν
[59, 10]	ἠσπάσατό τινα ἢ καὶ ἐλούσατο	ἐν	ταῖς ἡμέραις, ἐκολάζετο. ~τῇ δὲ
[59, 7]	πολλάκις καὶ ὑπὸ τοῦ Αὐγούστου	ἐν	ταῖς θεριναῖς πανηγύρεσι γενόμενον, ἐκλειφθὲν
[59, 14]	{τοὺς} πάνυ ἄκοντάς τινας βιαζόμενος	ἐν	ταῖς ἱπποδρομίαις καὶ τὰ τοιαῦτα
[59, 7]	τινες αὐτόν (πρότερον γὰρ καὶ	ἐν	ταῖς ὁδοῖς τὸν αὐτοκράτορα οἱ
[59, 16]	ἐν ᾗ ταῦτα ἀνεγνώκει καὶ	ἐν	ταῖς τῷ παλατίῳ προσηκούσαις, εἰκόνος
[59, 24]	τε τοῖς ἐπαίνοις αὐτοῦ καὶ	ἐν	ταῖς ὑπὲρ αὐτοῦ εὐχαῖς κατέτριψαν·
[59, 11]	χρυσῆ ἀνατεθῇ, καὶ ἐς τὸ	ἐν	τῇ ἀγορᾷ Ἀφροδίσιον ἄγαλμα αὐτῆς
[59, 28]	ἐνέστησε. τό τε Διοσκόρειον τὸ	ἐν	τῇ ἀγορᾷ τῇ Ῥωμαίᾳ ὂν
[59, 21]	ἐν τῇ Ῥώμῃ καὶ τὰ	ἐν	τῇ ἄλλῃ Ἰταλίᾳ χρήματα πάντα
[59, 28]	ἄλλους κολακείᾳ ὑπερεβάλετο. ~Γάιος δὲ	ἐν	τῇ Ἀσίᾳ τῷ ἔθνει τέμενός
[59, 3]	καὶ τὸ τὰς ἱπποδρομίας οἱ	ἐν	τῇ αὐτῇ προεδρίᾳ συνθεᾶσθαι, τό
[59, 25]	τὸν ὠκεανὸν ἐλθὼν ὡς καὶ	ἐν	τῇ Βρεττανίᾳ στρατεύσων, καὶ πάντας
[59, 1]	τότε ἐκεῖνα ὑπὸ τοῦ Μάκρωνος	ἐν	τῇ γερουσίᾳ ἀνεγνώσθη. ἀλλ´ οὐδὲν
[59, 27]	ὑπ´ αὐτοῦ χάριν αὐτῷ καὶ	ἐν	τῇ γερουσίᾳ ἐγίγνωσκον, καίτοι τοὺς
[59, 24]	δὲ μηδενὸς δι´ ὀλίγου οὕτως	ἐν	τῇ ἐκδημίᾳ αὐτοῦ ἀντικαταστῆναι δυνηθέντος,
[59, 25]	στρατεύσων, καὶ πάντας τοὺς στρατιώτας	ἐν	τῇ ᾐόνι παρατάξας, τριήρους τε
[59, 26]	ἔν τε τῇ σηρικῇ καὶ	ἐν	τῇ νικητηρίᾳ σκευῇ ὡς πλήθει
[59, 18]	ὢν καὶ τότε ἐκ τῆς	ἐν	τῇ Παννονίᾳ ἀρχῆς ἀφιγμένος, ἥ
[59, 15]	ἄλλοι πάντες ὡς εἰπεῖν οἱ	ἐν	τῇ πόλει τρόπον τινὰ ἀπεσυλῶντο,
[59, 23]	παιδίον τριακονθήμερον τέκῃ. οἱ δὲ	ἐν	τῇ Ῥώμῃ ἐταράττοντο μὲν καὶ
[59, 21]	~καὶ ἤδη γὰρ τά τε	ἐν	τῇ Ῥώμῃ καὶ τὰ ἐν
[59, 17]	ἔν τε τῇ Ἰταλίᾳ καὶ	ἐν	τῇ Ῥώμῃ μάλιστα ἰσχυρὸς ἐγένετο.
[59, 28]	ἀπαξιώσας δὲ δὴ τὰ δευτερεῖα	ἐν	τῇ συνοικήσει αὐτοῦ φέρεσθαι, καὶ
[59, 27]	ὤν, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῆς	ἐν	τῇ Συρίᾳ ἀρχῆς ὀνομαστὸς γενόμενος
[59, 8]	ἴσου τοῖς ἄλλοις καὶ ἐκείνους	ἐν	τῇ τάξει τῆς ἀρχῆς ἣν
[59, 7]	θεάτρου ἰκριωμένῳ ἐχρῶντο. ταῦθ´ οὕτως	ἐν	τῇ ὑπατείᾳ ἔπραξε, δύο τε
[59, 18]	κατὰ τὴν ὁδὸν ἢ καὶ	ἐν	τῇ φυγῇ διεφθείροντο. καὶ τὰ
[59, 9]	(οὐ γὰρ ἔστιν ὅστις αὐτὸν	ἐν	τοῖς αὐταρχήσασιν ἐς τὴν τῆς
[59, 11]	ἂν μαρτυρῶσί τι, ὀμνύωσι, καὶ	ἐν	τοῖς γενεσίοις αὐτῆς ἑορτή τε
[59, 15]	παρόντι πάσας ἁπλῶς τὰς τῶν	ἐν	τοῖς ἑκατοντάρχοις ἐστρατευμένων οὐσίας, ὅσοι
[59, 22]	ἐν ὑδρίᾳ ἔδωκε, κελεύσας οἱ	ἐν	τοῖς κόλποις αὐτὴν διὰ πάσης
[59, 2]	τέ τι ἄλλο στράτευμα πολιτικὸν	ἐν	τοῖς μικροτέροις τείχεσιν ἦν, τὰ
[59, 17]	συνηκολούθησε, καὶ Δαρεῖος ἀνὴρ Ἀρσακίδης,	ἐν	τοῖς ὁμηρεύουσι τότε τῶν Πάρθων
[59, 27]	μὴ μόνον περιγενέσθαι, ἀλλὰ καὶ	ἐν	τοῖς πάνυ φίλοις αὐτοῦ νομισθῆναι.
[59, 10]	ἀγῶνας τούτους τὰ μὲν πρῶτα	ἐν	τοῖς Σέπτοις, πᾶν τὸ χωρίον
[59, 28]	αὐτὸ δαιμονίως προσεποιεῖτο, σεμνυνόμενος ὅτι	ἐν	τοσαύταις ἡμέραις καὶ ἀνὴρ καὶ
[59, 3]	ὥστε πάντα ὅσα ὁ Αὔγουστος	ἐν	τοσούτῳ τῆς ἀρχῆς χρόνῳ μόλις
[59, 19]	μάτην ἀπώλετο· ζῆν γὰρ ἐδύνατο"	~ἐν	τούτοις τοῖς τότε κριθεῖσι καὶ
[59, 23]	παραπετάσματα ὑπὲρ τῆς ἀγορᾶς ὑπερταθῆναι.	ἐν	τούτοις τοῖς τότε φεύγουσι καὶ
[59, 25]	μὲν ταῦτ´ ἔπραττον. ~Γάιος δὲ	ἐν	τούτῳ τόν τε Πτολεμαῖον τὸν
[59, 6]	καὶ τοιαῦτα ἐπιβὰς τῆς ὑπατείας	ἐν	τῷ βουλευτηρίῳ ἐδημηγόρησε, τοῦ τε
[59, 18]	οὗτοί τε ἐκολάζοντο, οἱ μὲν	ἐν	τῷ δεσμωτηρίῳ οἱ δὲ καὶ
[59, 6]	μηνῶν πέντε ἐπιδέον. ἔπειτα τοὺς	ἐν	τῷ δεσμωτηρίῳ ὄντας ἀπέλυσεν, ὧν
[59, 5]	εὐδοκιμώτατον τῶν τότε τραγῳδῶν καὶ	ἐν	τῷ δημοσίῳ συνόντα οἱ ἀεὶ
[59, 29]	καὶ Κορνήλιος Σαβῖνος, καίτοι χιλιαρχίας	ἐν	τῷ δορυφορικῷ ἔχοντες. συνώμοσαν μὲν
[59, 0]	διὰ τὸ τὰ πλείω αὐτοῦ	ἐν	τῷ ἑξηκοστῷ γεγράφθαι. ~περὶ μὲν
[59, 7]	πάνυ ἀρχαίου καὶ δικάζειν τινὰς	ἐν	τῷ θέρει οὕτως, καὶ πολλάκις
[59, 28]	ποιήσασθαι. ἐτεκτήνατο μὲν γὰρ καὶ	ἐν	τῷ Καπιτωλίῳ κατάλυσίν τινα, ἵν´,
[59, 22]	εἰώθει (καὶ γὰρ θέας τινὰς	ἐν	τῷ Λουγδούνῳ ἐπετέλεσε) καὶ ἐς
[59, 24]	τὸν τοῦ Γαΐου δίφρον τὸν	ἐν	τῷ ναῷ κείμενον προσεκύνησαν, καὶ
[59, 11]	τὰς τότε ὀφειλούσας γενέσθαι μήτε	ἐν	τῷ νενομισμένῳ χρόνῳ, πλὴν τῆς
[59, 6]	Κύιντος Πομπώνιος ἑπτὰ ὅλοις ἔτεσιν	ἐν	τῷ οἰκήματι μεθ´ ὑπατείαν κακωθείς·
[59, 29]	ἐπράχθη δὲ ὧδε. ἑορτήν τινα	ἐν	τῷ παλατίῳ ἦγε καὶ θέαν
[59, 28]	βουλῆς ψηφισθέντα τὸν δὲ ἰδίᾳ	ἐν	τῷ παλατίῳ, ποιήσασθαι. ἐτεκτήνατο μὲν
[59, 28]	οὕτω δὴ ἕτερόν τε νεὼν	ἐν	τῷ παλατίῳ σπουδῇ ᾠκοδομήσατο, καὶ
[59, 0]	~Τάδε ἔνεστιν	ἐν	τῷ πεντηκοστῷ ἐνάτῳ τῶν Δίωνος
[59, 24]	γράφων, καὶ ἐκεῖνα ἔστιν ὅτε	ἐν	τῷ συνεδρίῳ ἀναγιγνώσκεσθαι ἐκέλευε. καὶ
[59, 6]	πρῶτον μὲν τοὺς βουλευτάς, παρόντων	ἐν	τῷ συνεδρίῳ καὶ ἱππέων τοῦ
[59, 13]	μὲν τοῦ Διὸς ἱερέα ἐκώλυσεν	ἐν	τῷ συνεδρίῳ ὀμόσαι (ἰδίᾳ γὰρ
[59, 19]	μήτε δόξας, ὅτι δίκην τινὰ	ἐν	τῷ συνεδρίῳ παρόντος αὐτοῦ καλῶς
[59, 9]	τῶν δημοσίων χρημάτων, μὴ ἐκτεθειμένους	ἐν	τῷ χρόνῳ ᾧ ὁ Τιβέριος
[59, 22]	γε Ἀγριππίνῃ τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ	ἐν	ὑδρίᾳ ἔδωκε, κελεύσας οἱ ἐν
[59, 14]	αὐτῷ κριθὰς παρέβαλλε, καὶ οἶνον	ἐν	χρυσοῖς ἐκπώμασι προύπινε, τήν τε
[59, 17]	καὶ στασιμωτάτη ἡ θάλασσα, καὶ	ἐν	ᾧ ἡ γέφυρα ἐζεύχθη καὶ
[59, 6]	~ἐν μὲν οὖν τῷ ἔτει	ἐν	ᾧ ὅ τε Τιβέριος ἐτελεύτησε
[59, 8]	καὶ ὅπως μηκέτι πρῶτος ἐπιψηφίζηται,	ἐν	ᾧ που καὶ διὰ τὴν
[59, 17]	ᾧ ἡ γέφυρα ἐζεύχθη καὶ	ἐν	ᾧ τὰ ἄλλα ἐποιήθη, ἐγένετο.
[59, 14]	Γαϊανὸν ἐπ´ αὐτοῦ τὸ χωρίον	ἐν	ᾧ τὰ ἅρματα ἤσκει καλεῖσθαι.
[59, 13]	Σαγκυΐνιος Μάξιμος πολιαρχῶν διεδέξατο. καὶ	ἔν	τε ἐκείναις καὶ ἐν ταῖς
[59, 16]	φιλανθρωπίᾳ αὐτοῦ βουθυτεῖν κατ´ ἔτος	ἔν	τε ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐν
[59, 17]	καὶ ἔδει γὰρ αὐτόν, οἷα	ἔν	τε στρατιᾷ τοιαύτῃ καὶ ἐπὶ
[59, 12]	ψηφισαμένης δὴ τῆς βουλῆς, ἐχαρίσατο,	ἔν	τε τῇ ἀγορᾷ καὶ ἐπὶ
[59, 17]	συναχθέντα, ἀφ´ οὗπερ καὶ λιμὸς	ἔν	τε τῇ Ἰταλίᾳ καὶ ἐν
[59, 26]	πρόσφορον προσήγοντο· ἄλλως δὲ δὴ	ἔν	τε τῇ σηρικῇ καὶ ἐν
[59, 24]	οὐδέν, ἀλλ´ ὅλην τὴν ἡμέραν	ἔν	τε τοῖς ἐπαίνοις αὐτοῦ καὶ
[59, 6]	τὸν θεῖον προσλαβών· οὗτος γὰρ	ἔν	τε τοῖς ἱππεῦσι μέχρι τότε
[59, 18]	διοχλεῖν· Καλουίσιος δὲ δὴ Σαβῖνος	ἔν	τε τοῖς πρώτοις τῆς βουλῆς
[59, 19]	προσποιησάμενος, τήν τε κατηγορίαν καθ´	ἓν	ἕκαστον ἐπιλέγων, ὥσπερ τις ἀκροατὴς
[59, 3]	ἀρχῆς χρόνῳ μόλις καὶ καθ´	ἓν	ἕκαστον ψηφισθέντα οἱ ἐδέξατο, ὧν
[59, 28]	προσεγκαλέσας οἱ ὅτι τὸ Καπιτώλιον	προκατέλαβεν,	οὕτω δὴ ἕτερόν τε νεὼν
[59, 28]	τοὺς Διοσκόρους, ὥς γε καὶ	ἔλεγεν,	ἔχῃ. Διάλιόν τε ἑαυτὸν ὀνομάσας,
[59, 10]	ἀπέσφαξε. τόν τε πατέρα αὐτοῦ	μηδὲν	ἀδικήσαντα ἔς τε γαλεάγραν, ὥσπερ
[59, 6]	ἠλπίζετο παντὸς μᾶλλον ἀληθεύσειν ἅτε	μηδὲν	διπλοῦν ὑπὸ τῆς νεότητος ἢ
[59, 20]	ἀργοτέρων ὑπὸ τοῦ πολλῷ χρόνῳ	μηδὲν	ἐλευθέρως κεχρηματικέναι ἐς τὸ δρᾶν
[59, 16]	ἀπεκτείνατε, ὥστε δεῖ καὶ ἐμὲ	μηδὲν	χρηστὸν παρ´ ὑμῶν προσδέχεσθαι. τοιαῦτα
[59, 24]	μηδενός σφας ἀθροίσαντος, ἔπραξαν δὲ	οὐδέν,	ἀλλ´ ὅλην τὴν ἡμέραν ἔν
[59, 3]	γὰρ τῆς τοῦ πατρὸς ἐπικλήσεως	οὐδὲν	ἄλλο ἀνεβάλετο· καὶ ἐκείνην δὲ
[59, 18]	αὐτῷ ὁ Γάιος, μαθὼν ὅτι	οὐδὲν	ἄξιον τοῦ θανάτου ἐκέκτητο, θαυμαστὸν
[59, 20]	τῆς δημοκρατίας ἐσώζετο, ἔργον δ´	οὐδὲν	αὐτῆς ἐγίγνετο. καὶ διὰ τοῦτο
[59, 10]	τε γὰρ θησαυροὶ ἐξανάλωντο καὶ	οὐδὲν	αὐτῷ ἐξήρκει. ἠλέγχοντο δὲ καὶ
[59, 1]	ἐν τῇ γερουσίᾳ ἀνεγνώσθη. ἀλλ´	οὐδὲν	γὰρ οὔτε πρὸς τὴν ἀγνωμοσύνην
[59, 18]	καὶ τὰ μὲν τῶν ἄλλων	οὐδὲν	δεῖ λεπτολογοῦντα μάτην τοὺς ἀναγνωσομένους
[59, 22]	δὲ ἄλλων τοὺς μὲν πολλοὺς	οὐδὲν	δέομαι ὀνομαστὶ καταλέγειν, ὧν δὲ
[59, 15]	ἐργολαβήσαντάς τι παρ´ αὐτῶν ὡς	οὐδὲν	δὴ δαπανήσαντας ἐζημίου. ἐφ´ οὗ
[59, 13]	καὶ τοῖς σχήμασί τι προσενδείκνυσθαι	οὐδὲν	ἐδύναντο, ὁ δὲ δὴ Γάιος
[59, 4]	ὑπερέβαλεν, ὧν δὲ δὴ ἐπῄνει	οὐδὲν	ἐμιμήσατο. πρῶτός τε ὑβρίσας αὐτὸν
[59, 26]	τὴν ἑταίραν αὐτοῦ, ὅτι βασανισθεῖσα	οὐδὲν	ἐξεῖπεν, οὔτε τι κακὸν ἔδρασε
[59, 23]	ἀεὶ τὰ διδόμενα αὐτῷ παρ´	οὐδὲν	ἐτίθετο, καὶ ἤχθετο μὲν εἰ
[59, 19]	ἀντεῖπε μὲν οὐδὲν οὐδὲ ἀπελογήσατο	οὐδέν,	θαυμάζειν δὲ δὴ καὶ καταπεπλῆχθαι
[59, 26]	λεχθέν) ὅτι μέγα παραλήρημα. καὶ	οὐδὲν	μέντοι δεινὸν ἔπαθε· σκυτοτόμος γὰρ
[59, 24]	δὲ οὔτε τότε οὔτε αὖθις	οὐδέν,	μέχρις οὗ ὁ Γάιος δωδεκάτῃ
[59, 17]	τὸν Δαρεῖον καὶ τὸν Ξέρξην	οὐδὲν	ὅ τι οὐκ ἀπέσκωπτεν, ὡς
[59, 28]	ἄλλα τὰ τοιαῦτα, ἐξ ὧν	οὐδὲν	ὅ τι οὐκ ἠργυρίζετο, παραλείπῃ,
[59, 16]	μή· ἐκείνως δὲ ἔργῳ μὲν	οὐδὲν	ὀνήσει, λόγῳ δὲ δὴ δόξαν
[59, 19]	ἀντεπεφιλοτίμητο. νῦν δὲ ἀντεῖπε μὲν	οὐδὲν	οὐδὲ ἀπελογήσατο οὐδέν, θαυμάζειν δὲ
[59, 13]	καὶ ἦν ἔξω τῶν φόνων	οὐδέν·	οὐδὲ γὰρ οὐδὲ τῷ πλήθει
[59, 1]	πλὴν καθ´ ὅσον αὐτὸς μὲν	οὐδὲν	οὐδενὶ ἐκ τῶν ἐκείνης διαθηκῶν
[59, 17]	δὲ ἐκείνης μὲν τῆς πομπῆς	οὐδὲν	προετίμησεν (οὐδὲ γὰρ οὐδὲ μέγα
[59, 13]	ὃς ἀγανακτήσας ἀπεκρίνατο μέν σφισιν	οὐδέν,	προστάξας δὲ ἑτέροις τισὶ τοὺς
[59, 24]	τοῦ αὐτοκράτορος δόξωσί τι πεποιηκέναι,	οὐδὲν	τῶν καθηκόντων ἔπραξαν, ἀλλ´ ἐς
[59, 5]	ἐγίγνετο, συνεσπούδαζέ τέ τισι καὶ	ἀντεστασίαζεν	ὥσπερ τις ἐκ τοῦ ὁμίλου
[59, 5]	στρατηγοὺς τούς τε ὑπάτους ποιεῖν	ἠνάγκαζεν,	ὥστε καθ´ ἑκάστην ὀλίγου ἡμέραν
[59, 26]	ὡμοιοῦτο, καὶ μετ´ οὐ πολὺ	ἐγυναίκιζεν.	οὕτω που καὶ τῷ ῥυθμῷ
[59, 17]	(οὐδὲ γὰρ οὐδὲ μέγα τι	ἐνόμιζεν	εἶναι ἵππῳ δι´ ἠπείρου διελάσαι)
[59, 28]	σεμνοτάτων, οὓς ἐς αὐτὰ καθίζων	ὕβριζεν,	ἐκκαρπούμενος ἐπ´ αὐτοῖς πάντας ἁπλῶς,
[59, 4]	τοὺς μὲν ὑπερεκολάκευε τοὺς δὲ	ὑπερύβριζεν.	ὥστε μηδένα μήθ´ ὅ τι
[59, 28]	καὶ ὁπότε κεραυνὸς καταπέσοι, λίθον	ἀντηκόντιζεν,	ἐπιλέγων ἐφ´ ἑκάστῳ τὸ τοῦ
[59, 30]	αὐτοῖς ὡς οὐκ ἦν θεὸς	ἔμαθεν.	μεμνημένοι καὶ τοῦ λεχθέντος ποτὲ
[59, 1]	ἰσχύει. ταὐτὸ οὖν ὁ Τιβέριος	ἔπαθεν	ὅπερ τὴν μητέρα ἐπεποιήκει, πλὴν
[59, 28]	τὸ πρὸς τὴν κομιδὴν αὐτοῦ	ναυπηγηθὲν	ἐκεραυνώθη, καὶ γέλως, ὁσάκις τινὲς
[59, 29]	ἐς ἑαυτὸν πεποιημένον ᾆσαι μετεπέπεμπτο	δῆθεν,	ἀπέκτειναν ἐν στενωπῷ τινι ἀπολαβόντες.
[59, 21]	ἰδιῶται καὶ αἱ πόλεις ἑκοῦσαι	δῆθεν	μεγάλα αὐτῷ ἦγον. ἄλλους ὡς
[59, 27]	ὁρᾶν ἔξεστιν. Οὐιτέλλιος μὲν οὖν	ἐκεῖθεν	ἀρξάμενος πάντας καὶ μετὰ τοῦτο
[59, 30]	ξεν" Οὐαλλέριος Ἀσιατικὸς ἀνὴρ ὑπατευκώς	ἀνῆλθεν	εἰς ἄποπτόν τι χωρίον καὶ
[59, 5]	ζήλωμα καὶ ἐς ἀγώνισμα πολλῶν	προῆλθεν·	ἅρματά τε γὰρ ἤλασε καὶ
[59, 21]	Ἰταλίᾳ χρήματα πάντα ὡς εἰπεῖν,	ὅθεν	τι καὶ ὁπωσοῦν οἷόν τε
[59, 14]	αὐτὸς ὑπερβάλλων. πολλοὶ δὲ καὶ	ἄλλοθεν	ἀφικνούμενοι ἀντωνοῦντο αὐτούς, καὶ μάλισθ´
[59, 17]	νύκτα πᾶσαν εἱστιάθησαν, πολλοῦ μὲν	αὐτόθεν	φωτὸς πολλοῦ δὲ καὶ ἐκ
[59, 17]	γὰρ χωρίου μηνοειδοῦς ὄντος πῦρ	πανταχόθεν,	καθάπερ ἐν θεάτρῳ τινί, ἐδείχθη,
[59, 4]	ἐς ἀγαλμάτων ποίησιν προεχώρησε, καὶ	ψηφισθέν	ποτε τῇ τύχῃ αὐτοῦ θύεσθαι
[59, 29]	δέ τι τῷ Γαΐῳ ὀλίγον	ἔμπροσθεν	ἐγεγόνει φυλάττεσθαι Κάσσιον· καὶ ὁ
[59, 9]	τοῦ Διὸς τοῦ Καπιτωλίου ἐπανέβη,	κἀντεῦθεν	πολλὰ καὶ δεινὰ ἀπομαντευσάμενος κυνίδιόν
[59, 7]	ἐν ταῖς θεριναῖς πανηγύρεσι γενόμενον,	ἐκλειφθὲν	δὲ ὑπὸ τοῦ Τιβερίου. τά
[59, 12]	ἐπιμελουμένου, ἐμβληθῆναι. καὶ τοῦτο οὕτω	πραχθὲν	παραχρῆμα μὲν ἐν οὐδενὶ λόγῳ
[59, 26]	ἀπεκρίνατο (ἐρῶ γὰρ αὐτὸ τὸ	λεχθέν)	ὅτι μέγα παραλήρημα. καὶ οὐδὲν
[59, 25]	αὐτὸν ἐπυνθάνετο, οὔθ´ ὅπως αὐτὸν	ἐπαινέσειεν·	ἂν γάρ τις ἐπὶ μηδεμιᾷ
[59, 28]	τι νομισθῶσι, πῶς ἄν τις	σιωπήσειεν;	οὐ μὴν ἀλλὰ τούτοις μὲν
[59, 7]	ἐξεῖναι. καὶ ἵνα μετὰ ῥᾳστώνης	βαδίζοιεν	καὶ μὴ πράγματα ἔχοιεν ἀσπαζόμενοί
[59, 13]	ὀργιζόμενος οἱ δ´ ἀνταγωνιζόμενοι καὶ	εἴποιεν	καὶ πράξειαν. οὐ μέντοι καὶ
[59, 7]	ῥᾳστώνης βαδίζοιεν καὶ μὴ πράγματα	ἔχοιεν	ἀσπαζόμενοί τινες αὐτόν (πρότερον γὰρ
[59, 8]	ἐπιτρέψας, εἶτ´ ἐπειδὴ πλείονας ᾐτήσατο,	ἐφῆκεν	ὅσοις ἂν ἐθελήσῃ χρήσασθαι, εἰπὼν
[59, 4]	οὐ μόνον ἐζήλωσεν ἀλλὰ καὶ	ὑπερέβαλεν,	ὧν δὲ δὴ ἐπῄνει οὐδὲν
[59, 21]	μέντοι καὶ ἄντικρυς τὴν ἔξοδον	προεπήγγειλεν,	ἀλλ´ ἐς προάστειόν τι ἐλθὼν
[59, 4]	μιαιφονίαν αὐτοῦ, ἐφ´ οἷσπερ καὶ	διέβαλλεν	αὐτόν, οὐ μόνον ἐζήλωσεν ἀλλὰ
[59, 1]	πολλοί τε αὐτὰ ᾔδεσαν, καὶ	ἔμελλεν	ἐκ μὲν τοῦ αὐτὸς ἐκ
[59, 13]	ἀρχὴν εἶχεν ἡγεῖτο. καὶ ταῦτα	μὲν	ἀεὶ ἐποίει, καί ποτε παντὶ
[59, 20]	Γαΐου κατελύθησαν. κἀκ τούτου τὰ	μὲν	ἄλλα καθάπερ καὶ ἐπὶ τοῦ
[59, 25]	τὸν δὲ δῆμον ἀθροίσας πολὺ	μὲν	ἀργύριον ἐκ μετεώρου τινὸς πολὺ
[59, 4]	πάντα ἐναντίος ἐπεφύκει ὥστε τὴν	μὲν	ἀσέλγειαν καὶ τὴν μιαιφονίαν αὐτοῦ,
[59, 2]	καταλειφθέντα διέλυσε, τοῦτ´ ἔστι τοῖς	μὲν	ἀστικοῖς ἀνὰ πέντε καὶ εἴκοσι
[59, 8]	ἵνα μὴ ἐπιορκήσωσι. καὶ τούτοις	μὲν	αὕτη αἰτία τοῦ θανάτου ἐγένετο·
[59, 17]	τὴν νύκτα πᾶσαν εἱστιάθησαν, πολλοῦ	μὲν	αὐτόθεν φωτὸς πολλοῦ δὲ καὶ
[59, 5]	ἀεὶ εἶχε. κἀκ τούτου χωρὶς	μὲν	αὐτὸς χωρὶς δὲ ἐκεῖνοι, πάνθ´
[59, 25]	ἐσελθὼν ἐς τὴν πόλιν τὴν	μὲν	βουλὴν ὀλίγου ἐδέησεν ἀπολέσαι πᾶσαν,
[59, 5]	Αὐγούστου παρ´ ἐκεῖνα παρενεγκεῖν. Τιβέριος	μὲν	γὰρ αὐτός τε ἦρχε καὶ
[59, 19]	καὶ σωτηρίᾳ θαυμασιωτέρᾳ ἐχρήσατο. ἤχθετο	μὲν	γὰρ αὐτῷ καὶ ἄλλως ὁ
[59, 1]	τὰς διαθήκας αἰτίαμα συνεσκευάσθη. ἐξῆν	μὲν	γὰρ αὐτῷ μὴ ἐκφῆναί σφας
[59, 22]	τὴν μνήμην ἀπαιτεῖ, φράσω. τοῦτο	μὲν	γὰρ Γαιτούλικον Λέντουλον, τά τε
[59, 13]	σφίσι τὸ πρᾶγμα ἐγίγνετο· οἱ	μὲν	γὰρ ἔξω τοῦ λαλεῖν ἢ
[59, 16]	οὐκ ὀρθῶς αὐτὸν ψεγόντων. ἐμοὶ	μὲν	γάρ" ἔφη αὐτοκράτορι ὄντι καὶ
[59, 26]	ὥστε ἐοικέναι ἂν δοκεῖν. τοτὲ	μὲν	γὰρ θηλυδριώδης ἑωρᾶτο καὶ κρατῆρα
[59, 28]	ἐν τῷ παλατίῳ, ποιήσασθαι. ἐτεκτήνατο	μὲν	γὰρ καὶ ἐν τῷ Καπιτωλίῳ
[59, 3]	ἅμα τῇ ἕῳ προθέμενος. ἐποιήσατο	μὲν	γὰρ καὶ λόγους ἐπ´ αὐτῷ,
[59, 26]	αὐτὸν ἀνακαλούντων, δεινῶς ἐξεφρόνησεν. ἠξίου	μὲν	γὰρ καὶ πρότερον ὑπὲρ ἄνθρωπον
[59, 1]	Καλιγόλαν, ὥσπερ εἶπον, ἐπωνόμαζον. ἐκεῖνος	μὲν	γὰρ καὶ τῷ Τιβερίῳ τῷ
[59, 22]	πολέμιόν τινα ἀποκτείνας ἐπωνομάσθη. ἐκείνων	μὲν	γὰρ ὀλίγους ποτὲ ἀπάτῃ τινὶ
[59, 2]	καὶ μεγαλοπρεπὴς εἶναι ἔδοξεν. ἔστι	μὲν	γὰρ ὅτε φοβηθεὶς καὶ τὸν
[59, 16]	ὡς καὶ δικαιότατον προσκόπει. οὕτω	μὲν	γὰρ οὔτε τι πείσῃ κακὸν
[59, 29]	ἐν τῷ δορυφορικῷ ἔχοντες. συνώμοσαν	μὲν	γὰρ πλείονες καὶ συνῄδεσαν τὸ
[59, 20]	ἔργῳ δ´ αὐτὸς εἵλετο. ἀπέδωκε	μὲν	γὰρ τὰς ἀρχαιρεσίας αὐτοῖς· ἅτε
[59, 8]	τοῦτο περιυβρίζετο, ἑαυτὸν κατεχρήσατο. ὁ	μὲν	γὰρ Τιβέριος οὕτως αὐτὸν ἐτίμησεν
[59, 21]	πλεῖστα καὶ μέγιστα ἐκακούργησε. τοῦτο	μὲν	γὰρ τούς τι ἔχοντας ἐπὶ
[59, 4]	παμπληθεῖς ἐξ αὐτῶν ἀπέκτεινε· διέφθειρε	μὲν	γὰρ ὡς ἀληθῶς γράμματά τινα,
[59, 18]	μέτρον τῆς θαλάσσης ζεύξας. ~τῆς	μὲν	δὴ γεφύρας ἐκείνης τοῦτο τὸ
[59, 20]	Αὐγούστου νίκῃ ἄθυτοι γένωνται. ἐκείνους	μὲν	δὴ διὰ ταῦτα αὐθημερὸν τῆς
[59, 19]	με τοιοῦτον λόγον ἀποκεκρύφθαι. Δομίτιος	μὲν	δὴ καταγνωσθεὶς μηκέτι δεινὸς εἶναι
[59, 9]	γεγενημένοις τοῦτο ποιεῖν ἐξῆν. ταῦτα	μὲν	δὴ πᾶσιν ἤρεσεν· ὅτι δὲ
[59, 30]	τὴν θυγατέρα εὐθὺς ἔσφαξαν. ~Γάιος	μὲν	δὴ ταῦτα ἐν ἔτεσι τρισὶ
[59, 23]	αὐτοῦ μηδεμίαν τιμὴν δίδοσθαι. ~τότε	μὲν	δὴ ταῦτα, ὡς καὶ μεγάλην
[59, 10]	καὶ πρὶν ἁλῶναι ἐφονεύθησαν, πρόφασιν	μὲν	διά τε τοὺς γονέας καὶ
[59, 17]	τὴν γέφυραν πεποιημένον, καὶ πρῶτον	μὲν	ἑαυτὸν ὡς καὶ μεγάλων τινῶν
[59, 28]	ἐπ´ αὐτοῖς πάντας ἁπλῶς, τοὺς	μὲν	ἐθελοντὰς τοὺς δὲ καὶ ἄκοντας,
[59, 23]	παρ´ οὐδὲν ἐτίθετο, καὶ ἤχθετο	μὲν	εἰ μικρά τινα ψηφισθείη, ὡς
[59, 28]	γὰρ τὴν πόλιν ἐπελέξατο, λόγῳ	μὲν	εἰπὼν ὅτι τὴν μὲν Ἔφεσον
[59, 15]	ἀπῄτησε, καὶ τὰ δεδομένα, τὰ	μὲν	ἐκ τοῦ δημοσίου τὰ δὲ
[59, 3]	ἀνδρῶν γεγενημένος, καὶ γυναῖκα μίαν	μὲν	ἐκδιδομένην ἀνδρὶ ἁρπάσας, ἄλλας δὲ
[59, 16]	ἐσελθὼν ἐς τὸ βουλευτήριον πολλὰ	μὲν	ἐκεῖνον ἐπῄνεσε, πολλὰ δὲ καὶ
[59, 23]	Μιλωνίαν Καισωνίαν ἔγημεν, ἣν πρότερον	μὲν	ἐμοίχευε, τότε δὲ καὶ γαμετὴν
[59, 22]	πεντακισχιλίας μυριάδας ἤθροισα. καὶ οὗτοι	μὲν	ἐν οὐδενὶ λόγῳ ἀπώλοντο· ἀμέλει
[59, 12]	καὶ τοῦτο οὕτω πραχθὲν παραχρῆμα	μὲν	ἐν οὐδενὶ λόγῳ ὤφθη, ὕστερον
[59, 18]	καὶ οὗτοί τε ἐκολάζοντο, οἱ	μὲν	ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ οἱ δὲ
[59, 30]	εἴχετε" καὶ ἐπιλέγοντες ὅτι σὺ	μὲν	ἕνα ἔχεις αὐχένα, ἡμεῖς δὲ
[59, 18]	τέ τις Πρίσκος στρατηγὸς ᾐτιάθη	μὲν	ἐπ´ ἄλλοις τισίν, ἀπέθανε δὲ
[59, 9]	ἑαυτὸν ἔσφαξε. Γάιος δὲ καλὰ	μὲν	ἐπαίνου τε ἄξια τάδε ἔπραξε.
[59, 28]	ἐφαψόμενοι προσῆλθον, πολὺς ἐξηκούετο) ἐκείνῳ	μὲν	ἐπηπείλει, αὐτὸς δὲ ἕτερον ἐνέστησε.
[59, 29]	ἐγεγόνει φυλάττεσθαι Κάσσιον· καὶ ὁ	μὲν	ἐς Γάιον Κάσσιον τὸν τότε
[59, 25]	στρατιώταις πολλὰ ἐδωρήσατο. καὶ ὁ	μὲν	ἐς τὴν Ῥώμην τὰ κογχύλια
[59, 13]	προηγγελμένα ἀπαντῶντος αὐτοῦ, καὶ τοτὲ	μὲν	ἔτι νυκτὸς τοτὲ δὲ καὶ
[59, 22]	τις αὐτῶν Ἰούλιος Σακερδὼς ἄλλως	μὲν	εὖ χρημάτων ἥκων, οὐ μέντοι
[59, 28]	λόγῳ μὲν εἰπὼν ὅτι τὴν	μὲν	Ἔφεσον ἡ Ἄρτεμις τὴν δὲ
[59, 15]	τοὺς πόρους τῶν χρημάτων πρότερον	μὲν	ἐψήφιστο ὅπως ὅσοι τινὰ τῷ
[59, 17]	δὲ ἐς τὴν γέφυραν τὰ	μὲν	ἠθροίσθη τὰ δὲ καὶ κατεσκευάσθη·
[59, 26]	καὶ ἐπ´ ἀληθείας, καὶ τῶν	μὲν	ἥρωα τῶν δὲ θεὸν αὐτὸν
[59, 22]	οἰκείου πολὺ μέρος ἀνάλωσε, τοὺς	μὲν	καθ´ ἑκάστους κατακόπτων, τοὺς δὲ
[59, 14]	αὐτὸς ἐπεφοίτα σφίσιν, ὥσθ´ οἱ	μὲν	καὶ δεόμενοι τῶν ἀνθρώπων, οἱ
[59, 23]	δὲ ἐν τῇ Ῥώμῃ ἐταράττοντο	μὲν	καὶ ἐκ τούτων, ἐταράττοντο δὲ
[59, 7]	τελευταία τοῦ Αὐγούστου. καὶ τοῦτο	μὲν	καὶ ἐπ´ ἄλλων πολλῶν, ὥς
[59, 13]	ὁ δὲ δὴ Γάιος συχνοὺς	μὲν	καὶ μεταξὺ θεωμένους κατασπῶν, συχνοὺς
[59, 24]	ἐκείνῳ διδόντες, κατέθεσαν. καὶ τοῦτο	μὲν	καὶ τῷ ἑξῆς ἔτει ὁμοίως
[59, 5]	βούλημα ἐχρῆτο, Γάιος δὲ ἤρχετο	μὲν	καὶ ὑπὸ τῶν ἁρματηλατούντων καὶ
[59, 10]	τούτου καὶ ἕτεροι πολλοὶ οἱ	μὲν	καταψηφισθέντες οἱ δὲ καὶ πρὶν
[59, 11]	ἐκολάζετο. ~τῇ δὲ Δρουσίλλῃ συνῴκει	μὲν	Μᾶρκος Λέπιδος, παιδικά τε ἅμα
[59, 4]	ὁμοίως καὶ ἥδετο. καὶ πολλοὺς	μὲν	μεγάλα ἀδικήσαντας οὐκ ἐκόλασε, πολλοὺς
[59, 24]	ὁμοίως ἐγένετο, τότε δὲ συνῆλθον	μὲν	μετὰ ταῦτα ἐς τὸ συνέδριον
[59, 20]	ὄντων, καὶ τῶν σπουδαρχιώντων μάλιστα	μὲν	μὴ πλειόνων ἢ ὅσους αἱρεῖσθαι
[59, 26]	δύο περιφέρειν καὶ αὐτῶν τὸ	μὲν	ξίφος τὸ δὲ ἐγχειρίδιον ὀνομάζειν.
[59, 11]	καὶ αὐτὴν ἀποθανοῦσαν τότε ἐπῄνεσε	μὲν	ὁ ἀνήρ, δημοσίας δὲ ταφῆς
[59, 20]	Δομίτιον τὸν συνάρχοντα αὐτοῦ λόγῳ	μὲν	ὁ δῆμος ἔργῳ δ´ αὐτὸς
[59, 13]	ἂν ἐν τῷ τοιούτῳ ὁ	μὲν	ὀργιζόμενος οἱ δ´ ἀνταγωνιζόμενοι καὶ
[59, 21]	ἐλθὼν εἶτ´ ἐξαίφνης ἀπῆρε, πολλοὺς	μὲν	ὀρχηστὰς πολλοὺς δὲ μονομάχους ἵππους
[59, 16]	τοῖς πλείστοις αὐτῶν γεγονότας, τοὺς	μὲν	ὅτι κατηγόρησάν σφων, τοὺς δὲ
[59, 28]	σιωπήσειεν; οὐ μὴν ἀλλὰ τούτοις	μὲν	οὐ σφόδρα τὸ πλῆθος ἤχθετο,
[59, 16]	καὶ μή· ἐκείνως δὲ ἔργῳ	μὲν	οὐδὲν ὀνήσει, λόγῳ δὲ δὴ
[59, 19]	ὁποσονοῦν ἀντεπεφιλοτίμητο. νῦν δὲ ἀντεῖπε	μὲν	οὐδὲν οὐδὲ ἀπελογήσατο οὐδέν, θαυμάζειν
[59, 1]	ἐπεποιήκει, πλὴν καθ´ ὅσον αὐτὸς	μὲν	οὐδὲν οὐδενὶ ἐκ τῶν ἐκείνης
[59, 8]	~μετὰ δὲ τοῦτο νοσήσας αὐτὸς	μὲν	οὐκ ἀπέθανε, τὸν δὲ δὴ
[59, 19]	παρόντος αὐτοῦ καλῶς εἶπε. τοῦτον	μὲν	οὖν ἀποθανεῖν κελεύσας ἀφῆκε, γυναικί
[59, 27]	μόνοις ἀλλήλους ὁρᾶν ἔξεστιν. Οὐιτέλλιος	μὲν	οὖν ἐκεῖθεν ἀρξάμενος πάντας καὶ
[59, 6]	ποίησιν ἐδίδοσαν αὐτῷ, λαβών, ἐψηφίσθη	μὲν	οὖν καὶ παραχρῆμα αὐτὸν ὑπατεῦσαι,
[59, 26]	παρρησίας οἱ τοιοῦτοι φέρουσι. ταῦτα	μὲν	οὖν τὰ σχήματα, ὁπότε τις
[59, 20]	που καὶ ἔτυχον, ᾑροῦντο. περὶ	μὲν	οὖν τὰς ἀρχαιρεσίας ταῦτ´ ἔπραξεν,
[59, 1]	ἐν τῷ ἑξηκοστῷ γεγράφθαι. ~περὶ	μὲν	οὖν τοῦ Τιβερίου ταῦτα παραδέδοται,
[59, 16]	τελευτῶντας τῶν οὐσιῶν ἐκληρονόμει. ~μέχρι	μὲν	οὖν τοῦ χρόνου τούτου αὐτός
[59, 23]	αὐτοῦ ῥᾳδίως τυχεῖν ἐδύνατο. ἐκείνους	μὲν	οὖν τοὺς πρέσβεις διὰ ταῦθ´
[59, 6]	τι βούλευμα μεταπεμψάμενος ὠρχήσατο. ~ἐν	μὲν	οὖν τῷ ἔτει ἐν ᾧ
[59, 8]	μετὰ τοῦτο πολλῶν ἐποίησεν. ἐκεῖνος	μὲν	οὖν ὡς καὶ τῇ ἀρρωστίᾳ
[59, 24]	τῇ τὰς εὐχὰς ἐχούσῃ συνῆλθον	μέν,	πάντων τῶν στρατηγῶν ἐκ κοινοῦ
[59, 24]	τἆλλα ὅσα χρηματίζεσθαι ἐβούλετο, ὀλίγα	μὲν	πᾶσι τοῖς βουλευταῖς, τὰ δὲ
[59, 20]	Τιβερίου καθίστατο, στρατηγοὶ δὲ τοτὲ	μὲν	πεντεκαίδεκα, ἔστι δ´ ὅτε ἑνὶ
[59, 21]	ἐπαγόμενος. ἐλθὼν δὲ ἐκεῖσε τῶν	μὲν	πολεμίων οὐδένα ἐκάκωσεν (εὐθύς τε
[59, 22]	ἐγίγνετο. τῶν δὲ ἄλλων τοὺς	μὲν	πολλοὺς οὐδὲν δέομαι ὀνομαστὶ καταλέγειν,
[59, 5]	καὶ τραγῳδίαν ὑπεκρίνατο. καὶ ταῦτα	μέν	που ἀεὶ ἐποίει, ἅπαξ δέ
[59, 7]	ἀνυποδήτοις τοῖς βουλομένοις θεάσασθαι, νομιζόμενον	μέν	που ἀπὸ τοῦ πάνυ ἀρχαίου
[59, 24]	δυνηθέντος, οὐδένα ἔσχε. καὶ ἔδει	μέν	που τοὺς στρατηγούς, οἷς τὰ
[59, 24]	ὥσπερ οἴονταί τινες, ἀλλὰ τοῦ	μὲν	προαποδεδειγμένου τελευτήσαντος, ἑτέρου δὲ μηδενὸς
[59, 13]	ἡμέρας ἀπένειμε· καὶ αὐτῷ τῇ	μὲν	προτέρᾳ ἄρκτοι πρὸς ταῖς τῶν
[59, 7]	ἵπποι δύο ἡμέραις ἠγωνίσαντο, τῇ	μὲν	προτέρᾳ εἰκοσάκις, τῇ δ´ ὑστέρᾳ
[59, 10]	δὲ τοὺς ἀγῶνας τούτους τὰ	μὲν	πρῶτα ἐν τοῖς Σέπτοις, πᾶν
[59, 5]	τοιοῦτον ἄγεσθαι. καὶ αὐτῶν τὰ	μὲν	πρῶτα θεατὴς καὶ ἀκροατὴς ἐγίγνετο,
[59, 13]	ἐξῄτουν. καὶ ὃς ἀγανακτήσας ἀπεκρίνατο	μέν	σφισιν οὐδέν, προστάξας δὲ ἑτέροις
[59, 20]	γένοιντο, διομολογουμένων πρὸς ἀλλήλους, τὸ	μὲν	σχῆμα τῆς δημοκρατίας ἐσώζετο, ἔργον
[59, 10]	ἱππέων ἓξ καὶ εἴκοσι, τοὺς	μὲν	τὰς οὐσίας κατεδηδοκότας, τοὺς δὲ
[59, 24]	συνεδρίῳ ἀναγιγνώσκεσθαι ἐκέλευε. καὶ οἱ	μὲν	ταῦτ´ ἔπραττον. ~Γάιος δὲ ἐν
[59, 16]	θαρσήσῃ, τιμωρεῖται τὸν ἀσθενέστερον. Γάιος	μὲν	ταῦτά τ´ εἰπὼν καὶ τὰ
[59, 18]	αὐτῆς συχναὶ ἐγίγνοντο. καὶ τὰ	μὲν	τῇ βουλῇ δόξαντα ἄλλως ἐφανεροῦτο,
[59, 23]	εἰ μὴ κατεφρόνησεν αὐτοῦ τὰ	μὲν	τῇ φύσει τὰ δὲ καὶ
[59, 12]	ἐξήλασεν. ἐν δὲ τούτῳ Σοαίμῳ	μὲν	τὴν τῶν Ἰτυραίων τῶν Ἀράβων,
[59, 17]	αὐτῷ προσετίθεσαν· ~Γάιος δὲ ἐκείνης	μὲν	τῆς πομπῆς οὐδὲν προετίμησεν (οὐδὲ
[59, 5]	ἢ γνώμης τυχεῖν αὐτοῦ. ~τοιούτῳ	μὲν	τότε αὐτοκράτορι οἱ Ῥωμαῖοι παρεδόθησαν,
[59, 16]	πέμψαι αὐτῷ ἔδωκαν. καὶ οἱ	μὲν	τότε ταῦτ´ ἔγνωσαν, καὶ μετὰ
[59, 1]	αὐτὰ ᾔδεσαν, καὶ ἔμελλεν ἐκ	μὲν	τοῦ αὐτὸς ἐκ δὲ τοῦ
[59, 13]	δὲ τοῦτο ὑπατεύσας αὖθις τὸν	μὲν	τοῦ Διὸς ἱερέα ἐκώλυσεν ἐν
[59, 6]	ἐς τὴν ἡγεμονίαν ἀντικατέστη, πρῶτον	μὲν	τοὺς βουλευτάς, παρόντων ἐν τῷ
[59, 19]	Ἀνναῖος ὁ Λούκιος, ὁ πάντας	μὲν	τοὺς καθ´ ἑαυτὸν Ῥωμαίους πολλοὺς
[59, 21]	ἐς τὴν Γαλατίαν ἀφώρμησε, πρόφασιν	μὲν	τοὺς Κελτοὺς τοὺς πολεμίους ὡς
[59, 18]	τῇ φυγῇ διεφθείροντο. καὶ τὰ	μὲν	τῶν ἄλλων οὐδὲν δεῖ λεπτολογοῦντα
[59, 17]	σίτου καὶ μέθης γενόμενος συχνοὺς	μὲν	τῶν ἑταίρων ἐς τὴν θάλασσαν
[59, 13]	καὶ ἐν ταῖς ἔπειτα πολλοὶ	μὲν	τῶν πρώτων καταδικασθέντες (συχνοὶ γὰρ
[59, 9]	ἐγένοντο. καὶ οἱ ὅρκοι περὶ	μὲν	τῶν ὑπὸ τοῦ Τιβερίου πραχθέντων
[59, 15]	οὗ δὴ ὁ Κορβούλων τότε	μὲν	ὑπάτευσεν, ὕστερον δὲ ἐπὶ Κλαυδίου
[59, 4]	ἀπέσφαξε. τῶν τε ἑταίρων τοὺς	μὲν	ὑπερεκολάκευε τοὺς δὲ ὑπερύβριζεν. ὥστε
[59, 16]	αὐτοῦ λέγοντος ἐκλογιζόμενοι. καὶ τότε	μὲν	ὑπό τε τῆς ἐκπλήξεως καὶ
[59, 28]	τῇ Ῥώμῃ ναὸν ἑαυτοῦ, τὸν	μὲν	ὑπὸ τῆς βουλῆς ψηφισθέντα τὸν
[59, 27]	οὗτος οὖν ὁ Οὐιτέλλιος μετεπέμφθη	μὲν	ὑπὸ τοῦ Γαΐου ὡς καὶ
[59, 15]	ἐσπράξας, ἀπέδωκε τοῖς ζημιωθεῖσι. τοῦτο	μὲν	ὕστερον ἐγένετο· τότε δ´ οὗτοί
[59, 23]	αὐτῶν αὖθις ἐτιμήθη. καὶ τοῦτο	μὲν	ὕστερον ἐγένετο· τότε δὲ ἐκβαλὼν
[59, 9]	τοῖς ἁρπάσασιν αὐτὰ διέδωκε, τῷ	μὲν	φαύλῳ ἐχαρίσατο, τοὺς δ´ ἔμφρονας
[59, 16]	ἑκὼν ἄρχεται, ἀλλ´ ἐφ´ ὅσον	μὲν	φοβεῖται, θεραπεύει τὸν ἰσχυρότερον, ὅταν
[59, 26]	ἐπαινούμενος οὖν διὰ ταῦτα τὰ	μὲν	φόβῳ τὰ δὲ καὶ ἐπ´
[59, 18]	εἰρηκέναι ὅτι ἡ γερουσία ἄλλα	μὲν	φρονεῖ ἄλλα δ´ ἀποφαίνεται. Ἰούνιός
[59, 17]	αὐτῷ χλαμύδα σηρικὴν ἁλουργῆ, πολὺ	μὲν	χρυσίον πολλοὺς δὲ καὶ λίθους
[59, 23]	δὲ ἐκβαλὼν τὴν Παυλῖναν, προφάσει	μὲν	ὡς μὴ τίκτουσαν, τὸ δ´
[59, 23]	διακορὴς αὐτῆς ἐγεγόνει, Μιλωνίαν Καισωνίαν	ἔγημεν,	ἣν πρότερον μὲν ἐμοίχευε, τότε
[59, 26]	σχῆμα πᾶν τὸ προσῆκόν σφισιν	ἐλάμβανεν,	ὥστε ἐοικέναι ἂν δοκεῖν. τοτὲ
[59, 0]	ἤρξαντο. δ. Ὡς Γάιος Καῖσαρ	ἀπέθανεν.	Χρόνου πλῆθος τὰ λοιπὰ τῆς
[59, 23]	Κλαύδιον αἱρετὸν ἔπεμψαν, τοῦτό τε	ἐδυσχέρανεν,	ὥστε καὶ αὖθις ἀπειπεῖν μήτε
[59, 7]	μέντοι καὶ αὐτὸς τοῖς ἡνιόχοις	ἀπεσήμηνεν,	ἀλλ´ ἐκ προεδρίας μετά τε
[59, 16]	καθ´ ἕκαστον τῶν ἀπολωλότων ἐπεξιὼν	ἀπέφαινεν,	ὥς γε ἐδόκει, τοὺς βουλευτὰς
[59, 23]	ἠξίωσεν, ἀλλὰ καὶ τὸν Κλαύδιον	ἀπέκτεινεν	ἄν, εἰ μὴ κατεφρόνησεν αὐτοῦ
[59, 19]	ἐσπούδασε. πάντως τ´ ἂν αὐτὸν	ἀπέκτεινεν,	εἰ καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν ἀντεπεφιλοτίμητο.
[59, 22]	τῆς Γερμανίας δέκα ἔτεσιν ἄρξαντα,	ἀπέκτεινεν,	ὅτι τοῖς στρατιώταις ᾠκείωτο· τοῦτο
[59, 11]	τὸν γὰρ πωλήσαντα θερμὸν ὕδωρ	ἀπέκτεινεν	ὡς ἀσεβήσαντα. ~διαλιπὼν δ´ οὖν
[59, 18]	τινα καὶ ἐκείνη καθ´ ἑαυτὴν	ἔκρινεν·	οὐ μέντοι καὶ αὐτοτελὴς ἦν,
[59, 4]	χρήσασθαι, ἔπειτα καὶ ἐνεκωμίαζε καὶ	ἐσέμνυνεν,	ὥστε καὶ κολάσαι τινὰς ἐφ´
[59, 17]	καὶ μεγάλων τινῶν ἔργων ἐπιχειρητὴν	ἀπεσέμνυνεν,	ἔπειτα δὲ τοὺς στρατιώτας ὡς
[59, 30]	βοώντων τε τίς Γάιον ἀπέσφα	ξεν"	Οὐαλλέριος Ἀσιατικὸς ἀνὴρ ὑπατευκώς ἀνῆλθεν
[59, 20]	μὲν οὖν τὰς ἀρχαιρεσίας ταῦτ´	ἔπραξεν,	οὕτω δὲ δὴ τὸ σύμπαν
[59, 25]	αὐτῷ ἐπιτρέπει, καὶ ἐκεῖνον σφαγῆναι	προσέταξεν.	~ἦν δέ τις Πρωτογένης πρὸς
[59, 2]	διὰ βραχυτάτου ἐξεκένωσε, καὶ αὑτὸν	προσεξήλεγξεν	ὅτι εὐχερείᾳ τέ τινι καὶ
[59, 7]	ἄλλων πολλῶν, ὥς που καὶ	ἔδοξεν	αὐτῷ, ἐποίησε· πρότερον γὰρ οὐ
[59, 22]	ἑπτάκις αὐτοκράτωρ, ὥς που καὶ	ἔδοξεν	αὐτῷ, μήτε μάχην τινὰ νικήσας
[59, 2]	τε ἂν καὶ μεγαλοπρεπὴς εἶναι	ἔδοξεν.	ἔστι μὲν γὰρ ὅτε φοβηθεὶς
[59, 12]	πεφυρμένα παραλαβόντος τε καὶ καταστησαμένου	ἔδοξεν	οὐκ ἀθεεὶ γεγονέναι, ἀλλ´ ἄντικρυς
[59, 23]	σφᾶς τῆς ἀξίας ἐψηφίσθαι οἱ	ἔδοξεν.	οὕτω που ἔμπληκτος ἦν, καὶ
[59, 27]	κάτω τε ὡς καὶ τεθηπὼς	ἔβλεπεν	ὑποτρέμων, καὶ σμικρόν τι φθεγξάμενος
[59, 20]	τινὰ ἐν γυμνασίᾳ κατὰ τυράννων	εἶπεν.	ἐπειδή τε Λούκιος Πίσων ὁ
[59, 26]	ἑταίραν αὐτοῦ, ὅτι βασανισθεῖσα οὐδὲν	ἐξεῖπεν,	οὔτε τι κακὸν ἔδρασε καὶ
[59, 16]	ἐπανέγνω διὰ τῶν ἀπελευθέρων, καὶ	προσεπεῖπεν	ὅτι εἰ καί τι ὁ
[59, 1]	Τιβερίῳ τῷ ἐγγόνῳ τὴν αὐταρχίαν	κατέλιπεν·	ὁ δὲ δὴ Γάιος τὰς
[59, 3]	πάντως δ´ ἂν καὶ ἐκείνην	ἤχθηρεν,	εἰ ἐπὶ πλεῖον ἐβεβιώκει. ἔς
[59, 4]	τε ἀνθρώπων καὶ ἐρημίᾳ αὖ	ἔχαιρεν,	αἰτούμενός τέ τι καὶ μὴ
[59, 16]	ὅσον οὐκ ἐπετίμα ἀλλὰ καὶ	ἔχαιρεν·	τότε δὲ ἐσελθὼν ἐς τὸ
[59, 10]	καὶ ἄλλους συχνούς, καθεῖρξε κἀνταῦθα	διέφθειρεν.	ἐποίησε δὲ τοὺς ἀγῶνας τούτους
[59, 10]	γὰρ ἄλλα, καὶ εἴ τις	εἱστίασεν	ἢ ἠσπάσατό τινα ἢ καὶ
[59, 26]	ὑψηλοῦ ἐν Διὸς εἴδει χρηματίζοντα	ἐγέλασεν·	ὁ δὲ Γάιος ἐκάλεσέ τε
[59, 12]	καὶ εὐθύς γε καὶ ἐκείνην	ἐξήλασεν.	ἐν δὲ τούτῳ Σοαίμῳ μὲν
[59, 28]	ἐσέγραψε καὶ ἀφ´ ὑψηλοῦ τινος	ἀπεκρέμασεν,	ὅπως ὡς ἥκιστα ἀναγιγνώσκοιτο, κἀκ
[59, 8]	ἐκβαλὼν ἔγημε Κορνηλίαν Ὀρεστίλλαν, ἣν	ἥρπασεν	ἐν αὐτοῖς τοῖς γάμοις οὓς
[59, 17]	ὡς καὶ πεπονηκότας καὶ κεκινδυνευκότας	ἐπῄνεσεν,	ἄλλα τε καὶ αὐτὸ τοῦτο
[59, 23]	ὡς καὶ τὴν Ἀγριππῖναν μεμοιχευκώς,	ἐξέπεσεν.	~οὐ μέντοι ταῦθ´ οὕτως αὐτοὺς
[59, 9]	ἐξῆν. ταῦτα μὲν δὴ πᾶσιν	ἤρεσεν·	ὅτι δὲ τὰς ἀρχαιρεσίας τῷ
[59, 16]	καὶ ἐκ τοῦ βουλευτηρίου σπουδῇ	ἐξεπήδησεν,	ἔς τε τὸ προάστειον αὐθημερὸν
[59, 25]	πόλιν τὴν μὲν βουλὴν ὀλίγου	ἐδέησεν	ἀπολέσαι πᾶσαν, ὅτι μὴ τὰ
[59, 18]	αὐτὸ τοῦτο καὶ Τίτιος Ῥοῦφος	ἐποίησεν,	ἔγκλημα λαβὼν εἰρηκέναι ὅτι ἡ
[59, 8]	ἐπ´ ἄλλων μετὰ τοῦτο πολλῶν	ἐποίησεν.	ἐκεῖνος μὲν οὖν ὡς καὶ
[59, 1]	προπαρεσκευασμένων οἱ, ὡς καὶ παραφρονήσαντος,	ἐποίησεν,	ὅτι παιδίῳ, ᾧ μηδὲ ἐσελθεῖν
[59, 19]	τούτῳ, ἐφ´ ᾧ καὶ τιμηθήσεσθαι	προσεδόκησεν,	ἔς τε τὸ συνέδριον αὐτὸν
[59, 17]	που τὴν θάλασσαν γῆν, ποιῆσαι	ἠθέλησεν.	ἐμπλησθεὶς δὲ δὴ καὶ ὑπερκορὴς
[59, 23]	τότε δὲ καὶ γαμετὴν ποιήσασθαι	ἠθέλησεν,	ἐπειδὴ ἐν γαστρὶ ἔσχεν, ἵν´
[59, 29]	καὶ ὀρχήσασθαι καὶ τραγῳδίαν ὑποκρίνασθαι	ἠθέλησεν,	καὶ διὰ τοῦτο ἑτέρας τρεῖς
[59, 26]	ἔδρασε καὶ προσέτι καὶ χρήμασιν	ἐτίμησεν.	ἐπαινούμενος οὖν διὰ ταῦτα τὰ
[59, 8]	μὲν γὰρ Τιβέριος οὕτως αὐτὸν	ἐτίμησεν	ὥστε μηδὲ ἔκκλητόν ποτε ἀπ´
[59, 17]	ἐκείνης μὲν τῆς πομπῆς οὐδὲν	προετίμησεν	(οὐδὲ γὰρ οὐδὲ μέγα τι
[59, 16]	ἔς τε τὸ προάστειον αὐθημερὸν	ἐξώρμησεν·	ἡ δὲ δὴ γερουσία καὶ
[59, 25]	ἐπινικίων πομπὴν ἐδεῖτο) μέγα τε	ἐφρόνησεν	ὡς καὶ τὸν ὠκεανὸν αὐτὸν
[59, 26]	δὲ θεὸν αὐτὸν ἀνακαλούντων, δεινῶς	ἐξεφρόνησεν.	ἠξίου μὲν γὰρ καὶ πρότερον
[59, 23]	Κλαύδιον ἀπέκτεινεν ἄν, εἰ μὴ	κατεφρόνησεν	αὐτοῦ τὰ μὲν τῇ φύσει
[59, 1]	(οὐ γάρ που τὰ γεγραμμένα	ἠγνόησεν)	ἐπεὶ δὲ πολλοί τε αὐτὰ
[59, 8]	υἱὸν οὐχ ὅτι τῶν πατρῴων	ἀπεστέρησεν,	ἀλλὰ καὶ κατέσφαξε. καὶ οὐδὲ
[59, 19]	ὅτι καὶ τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ	κατηγόρησεν,	ἀπεκρίνατο ὅτι οὐκ ἔδει με
[59, 16]	τῆς γερουσίας τοῦ τε δήμου	κατηγόρησεν	ὡς οὐκ ὀρθῶς αὐτὸν ψεγόντων.
[59, 19]	εἰκοστὸν ἔτος ἄγων δεύτερον ὑπατεύοι,	ἠγανάκτησεν	ὡς καὶ προφέροντός οἱ αὐτοῦ
[59, 5]	δυσκολάνας τι τοῖς ἀντικαθεστηκόσιν οὐκ	ἀπήντησεν	ἐπὶ τὴν θέαν. προϊόντος δὲ
[59, 28]	ἀνέθηκε, καὶ τῇ Ἀθηνᾷ τιθηνεῖσθαι	παρηγγύησεν.	οὗτος οὖν ὁ θεὸς καὶ
[59, 5]	ἅρματά τε γὰρ ἤλασε καὶ	ἐμονομάχησεν	ὀρχήσει τε ἐχρήσατο καὶ τραγῳδίαν
[59, 3]	διαφθείρας ἐς νῆσον τὰς δύο	κατέκλεισεν·	ἡ γὰρ τρίτη προαπέθανε. τόν
[59, 25]	ἐς τὴν Ῥώμην τὰ κογχύλια	ἀνεκόμισεν,	ἵνα καὶ ἐκείνοις τὰ λάφυρα
[59, 11]	καὶ τοῖς θεοῖς συγγιγνομένην ἑορακέναι	ὤμοσεν,	ἐξώλειαν καὶ ἑαυτῷ καὶ τοῖς
[59, 6]	κατελελοίπει, συννήσας, ὥς γε ἐσκήπτετο,	κατέκαυσεν,	εἰπὼν ὅτι τοῦτ´ ἐποίησα ἵνα
[59, 17]	ἐν πλοίοις ἐμβόλους ἔχουσι περιπλεύσας	κατέδυσεν,	ὥστε καὶ ἀπολέσθαι τινάς· οἱ
[59, 12]	πολὺν ἐν στενωπῷ τινι ἰδὼν	ἐκέλευσεν	αὐτὸν ἐς τὸ τοῦ Οὐεσπασιανοῦ
[59, 10]	τοῖς θηρίοις ἐκ καταδίκης διδομένων,	ἐκέλευσεν	ἐκ τοῦ ὄχλου τοῦ τοῖς
[59, 6]	βεβιωκώς, καὶ ὑπάτευσεν ἅμα καὶ	ἐβούλευσεν.	ὁ δ´ οὖν Γάιος ταῦτά
[59, 18]	πολλῷ πλείοσι διὰ τὰς οὐσίας	ἐπεβούλευσεν.	ἐδίκαζε δὲ καὶ ἰδίᾳ καὶ
[59, 8]	οὗ καὶ ἄλλους γε συχνοὺς	ἐφόνευσεν.	ὁ γὰρ Ἀντιόχῳ τε τῷ
[59, 6]	καὶ τεσσαράκοντα ἔτη βεβιωκώς, καὶ	ὑπάτευσεν	ἅμα καὶ ἐβούλευσεν. ὁ δ´
[59, 15]	δὴ ὁ Κορβούλων τότε μὲν	ὑπάτευσεν,	ὕστερον δὲ ἐπὶ Κλαυδίου αἰτίαν
[59, 19]	γῆν κατέπεσε καὶ χαμαὶ κείμενος	ἱκέτευσεν	ὡς καὶ τὸν ῥήτορα αὐτοῦ
[59, 26]	Πομπώνιον γὰρ ἐπιβουλεῦσαι λεχθέντα οἱ	ἀπέλυσεν,	ἐπειδὴ ὑπὸ φίλου προεδόθη, καὶ
[59, 6]	τοὺς ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ ὄντας	ἀπέλυσεν,	ὧν εἷς ἦν Κύιντος Πομπώνιος
[59, 13]	τὸν μὲν τοῦ Διὸς ἱερέα	ἐκώλυσεν	ἐν τῷ συνεδρίῳ ὀμόσαι (ἰδίᾳ
[59, 23]	οὕς γε προσήκατο σεμνοῦ τινος	ἠξίωσεν,	ἀλλὰ καὶ τὸν Κλαύδιον ἀπέκτεινεν
[59, 21]	ἐκεῖσε τῶν μὲν πολεμίων οὐδένα	ἐκάκωσεν	(εὐθύς τε γὰρ ὀλίγον ὑπὲρ
[59, 4]	καὶ διέβαλλεν αὐτόν, οὐ μόνον	ἐζήλωσεν	ἀλλὰ καὶ ὑπερέβαλεν, ὧν δὲ
[59, 2]	ἔτος μέρος ἀπ´ αὐτῶν τι	διέσωσεν,	ἀλλ´ εὐθὺς τῷ ἑτέρῳ παμπόλλων
[59, 17]	Ξέρξην οὐδὲν ὅ τι οὐκ	ἀπέσκωπτεν,	ὡς καὶ πολλαπλάσιόν σφων μέτρον
[59, 26]	τῇ νικητηρίᾳ σκευῇ ὡς πλήθει	ἐδημοσίευεν.	~ἐφίλει τε ὀλιγίστους· τοῖς γὰρ
[59, 27]	φερόμενον ὡς καὶ ἐπιθησόμενόν οἱ	ὑπώπτευεν)	ἐσώθη δὲ σχηματίσας πως ἑαυτὸν
[59, 13]	ἀπηλλαγμένους ἐκ τῶν θεάτρων συλλαμβάνων	ἀπώλλυεν.	αἰτίαι δὲ ἐς τὰ μάλιστα
[59, 13]	ἐκείνῃ τῇ ἡλικίᾳ τηλικαύτην ἀρχὴν	εἶχεν	ἡγεῖτο. καὶ ταῦτα μὲν ἀεὶ
[59, 25]	οὔθ´ ὅπως ἐπὶ τούτοις ἡσυχάζοι	εἶχεν,	ὅτι μεγαλοφρονούμενον αὐτὸν ἐπυνθάνετο, οὔθ´
[59, 10]	τῆς τοῦ αἵματος θέας ἀπλήστως	εἶχεν.	ὑπὸ δὲ δὴ τῆς αὐτῆς
[59, 29]	ἐκείνου τοῦ τὸν Καίσαρα ἀποκτείναντος	εἶχεν,	ὑποπτεύσας μετεπέμψατο αὐτὸν δεδεμένον, προέλεγε
[59, 23]	ποιήσασθαι ἠθέλησεν, ἐπειδὴ ἐν γαστρὶ	ἔσχεν,	ἵν´ αὐτῷ παιδίον τριακονθήμερον τέκῃ.
[59, 18]	τοὺς στρατιώτας ἀσκοῦντας ἰδοῦσα αἰτίαν	ἔσχεν)	οὐχ ὑπέμειναν τὴν κρίσιν, ἀλλ´
[59, 7]	ἀνεβάλετο καὶ τὰ πένθη πάντα	ἐπέσχεν,	ὥστε καὶ ταῖς γυναιξὶ ταῖς
[59, 18]	αἰτίαν καὶ αὐτὴ θανάτου πολλοῖς	παρέσχεν·	ἐξαναλωθεὶς γὰρ ἐς αὐτὴν πολλῷ
[59, 20]	Πίσωνος υἱὸς ἄρξας τῆς Ἀφρικῆς	ἔτυχεν,	ἐφοβήθη μὴ νεωτερίσῃ τι ὑπὸ
[59, 22]	ἀρχὰς παρὰ τοὺς νόμους αἰτῆσαι	ἐπέτρεψεν,	ὃν καὶ διάδοχον τῆς ἡγεμονίας
[59, 15]	ἐπινίκια ἃ ὁ πατὴρ αὐτοῦ	ἔπεμψεν	ἄλλῳ τινὶ αὐτὰς καὶ μὴ
[59, 18]	ἔκρινεν· οὐ μέντοι καὶ αὐτοτελὴς	ἦν,	ἀλλ´ ἐφέσιμοι δίκαι ἀπ´ αὐτῆς
[59, 18]	γὰρ οὐδὲ τοῖς ἐξελαυνομένοις ἀσφάλεια	ἦν,	ἀλλὰ καὶ ἐκείνων πολλοὶ ἤτοι
[59, 21]	τι καὶ ὁπωσοῦν οἷόν τε	ἦν	αὐτῷ λαβεῖν, ἀναλώκει, καὶ οὔτε
[59, 7]	αὐτοῦ τὴν ἡμέραν ἐκείνην εἶναι·	ἦν	γὰρ ἡ τελευταία τοῦ Αὐγούστου.
[59, 10]	δὲ καὶ ἄλλως ὁπλομαχίαν ἠσκηκότας.	ἦν	δὲ οὐ τὸ πλῆθος τῶν
[59, 26]	ἐπιτρέπει, καὶ ἐκεῖνον σφαγῆναι προσέταξεν.	~ἦν	δέ τις Πρωτογένης πρὸς πάντα
[59, 21]	ὡς ἐπιβουλεύοντάς οἱ ἐφόνευε. καὶ	ἦν	δημόσιον ἔγκλημα πᾶσί σφισι τὸ
[59, 13]	τῶν ἄλλων μονομαχήσαντες ἀπώλοντο. καὶ	ἦν	ἔξω τῶν φόνων οὐδέν· οὐδὲ
[59, 30]	τοῖς ἔργοις αὐτοῖς ὡς οὐκ	ἦν	θεὸς ἔμαθεν. μεμνημένοι καὶ τοῦ
[59, 13]	τοῖς ἐπιθυμήμασιν αὐτοῦ ἀντέσπευδον, καὶ	ἦν	καὶ ἀκούειν καὶ ὁρᾶν οἷα
[59, 15]	οὐδείς, οὐκ ἀνὴρ οὐ γυνή,	ἦν.	καὶ γὰρ εἴ τινα τῶν
[59, 8]	ἀρετῆς καὶ ὑπὸ τῆς συγγενείας	ἦν	καὶ διὰ τοῦτο περιυβρίζετο, ἑαυτὸν
[59, 23]	οἱ ἔδοξεν. οὕτω που ἔμπληκτος	ἦν,	καὶ οὐδεὶς αὐτοῦ ῥᾳδίως τυχεῖν
[59, 29]	ἀρχαιότροπός τις ἀνὴρ ὁ Χαιρέας	ἦν,	καί τινα καὶ ἰδίαν τῆς
[59, 6]	δεσμωτηρίῳ ὄντας ἀπέλυσεν, ὧν εἷς	ἦν	Κύιντος Πομπώνιος ἑπτὰ ὅλοις ἔτεσιν
[59, 29]	συνῄδεσαν τὸ πραττόμενον, ἐν οἷς	ἦν	ὅ τε Κάλλιστος καὶ ὁ
[59, 26]	μέντοι δεινὸν ἔπαθε· σκυτοτόμος γὰρ	ἦν.	οὕτω που ῥᾷον τὰς τῶν
[59, 2]	πολιτικὸν ἐν τοῖς μικροτέροις τείχεσιν	ἦν,	τὰ καταλειφθέντα διέλυσε, τοῦτ´ ἔστι
[59, 17]	ἔχειν, ἐποιήθησαν. ἐπειδή τε ἕτοιμα	ἦν,	τόν τε θώρακα τὸν Ἀλεξάνδρου,
[59, 20]	καὶ ὕποπτος πρὸς πάντα ὁμοίως	ἦν	ὥστε καὶ Καρρίναν Σεκοῦνδον ῥήτορα
[59, 6]	σιτηρέσιον φερόντων, ἀντὶ τῆς δραχμῆς	ἣν	ἐς εἰκόνων ποίησιν ἐδίδοσαν αὐτῷ,
[59, 8]	ἐν τῇ τάξει τῆς ἀρχῆς	ἣν	ἦρξαν ἀποφαίνεσθαι. τήν τε θυγατέρα
[59, 8]	αὐτοῦ ἐκβαλὼν ἔγημε Κορνηλίαν Ὀρεστίλλαν,	ἣν	ἥρπασεν ἐν αὐτοῖς τοῖς γάμοις
[59, 8]	τε τῷ Ἀντιόχου τὴν Κομμαγηνήν,	ἣν	ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἔσχε, καὶ
[59, 23]	αὐτῆς ἐγεγόνει, Μιλωνίαν Καισωνίαν ἔγημεν,	ἣν	πρότερον μὲν ἐμοίχευε, τότε δὲ
[59, 19]	καὶ τέλος ἔς τε τὴν	γῆν	κατέπεσε καὶ χαμαὶ κείμενος ἱκέτευσεν
[59, 17]	ἡμέραν, ὥσπερ που τὴν θάλασσαν	γῆν,	ποιῆσαι ἠθέλησεν. ἐμπλησθεὶς δὲ δὴ
[59, 4]	τε ἀδελφοὺς αὐτοῦ τήν τε	ὀργὴν	ἀφείς, ὡς ἔλεγε, καὶ τὰ
[59, 26]	οὖν τούτοις ὁ Γάιος τὴν	ὀργήν	σφισιν ἀφῆκε καὶ χρηστά τινα
[59, 28]	γὰρ πλοῖον τὸ πρὸς τὴν	κομιδὴν	αὐτοῦ ναυπηγηθὲν ἐκεραυνώθη, καὶ γέλως,
[59, 18]	ἠπάτησέ με καὶ μάτην ἀπώλετο·	ζῆν	γὰρ ἐδύνατο" ~ἐν τούτοις τοῖς
[59, 15]	γὰρ εἴ τινα τῶν ἀφηλικεστέρων	ζῆν	εἴα, ἀλλὰ πατέρας τε καὶ
[59, 3]	ἀνοσιώτατος ἀνθρώπων καὶ περὶ τὴν	τήθην	καὶ περὶ τὰς ἀδελφὰς ἐγένετο·
[59, 3]	ἐς τὰς ἀδελφὰς τήν τε	τήθην	τὴν Ἀντωνίαν πλεῖστα ὅσα εὐσεβῶς
[59, 21]	νικητήριον. κἀν τούτῳ τήν τε	ἀνάγκην	ἅμα τῆς πράσεως αὐτῶν ἐνεδείκνυτο,
[59, 3]	γὰρ ἐπιτιμήσασάν τι αὐτῷ ἐς	ἀνάγκην	ἑκουσίου θανάτου κατέστησε, καὶ τὰς
[59, 10]	ἔς τε ἑκουσίου δὴ θανάτου	ἀνάγκην,	καίπερ καὶ τὴν Αἴγυπτόν οἱ
[59, 19]	ἀδικήσας τι μήτε δόξας, ὅτι	δίκην	τινὰ ἐν τῷ συνεδρίῳ παρόντος
[59, 20]	δύναμιν πολλὴν καὶ πολιτικὴν καὶ	ξενικὴν	ἕξειν ἔμελλε, καὶ δίχα τὸ
[59, 17]	ἔλεγε, καὶ ἐπ´ αὐτῷ χλαμύδα	σηρικὴν	ἁλουργῆ, πολὺ μὲν χρυσίον πολλοὺς
[59, 20]	καὶ ὅτι δύναμιν πολλὴν καὶ	πολιτικὴν	καὶ ξενικὴν ἕξειν ἔμελλε, καὶ
[59, 16]	ἐπαναγαγών, ἔς τε στήλην αὐτὰ	χαλκῆν	εὐθὺς ἐγγραφῆναι ἐκέλευσε, καὶ ἐκ
[59, 16]	εὐσεβεστάτου ὄντος ἐποιήσαντο, χάριν οἱ	μεγάλην	ἔχοντες ὅτι μὴ προσαπώλοντο· καὶ
[59, 23]	μὲν δὴ ταῦτα, ὡς καὶ	μεγάλην	τινὰ ἐπιβουλὴν διαπεφευγώς, ἐπέστειλε· πάνυ
[59, 16]	ἀσεβείας ἐγκλήματα ἐπαναγαγών, ἔς τε	στήλην	αὐτὰ χαλκῆν εὐθὺς ἐγγραφῆναι ἐκέλευσε,
[59, 4]	θύεσθαι παρέμενος, ὥστε καὶ ἐς	στήλην	αὐτὸ τοῦτ´ ἐγγραφῆναι, καὶ ναοὺς
[59, 21]	δὲ μονομάχους ἵππους γυναῖκας τὴν	ἄλλην	τρυφὴν ἐπαγόμενος. ἐλθὼν δὲ ἐκεῖσε
[59, 5]	τὴν σκηνὴν ἔχουσι· τὸν γοῦν	Ἀπελλῆν	τὸν εὐδοκιμώτατον τῶν τότε τραγῳδῶν
[59, 20]	ἄλλως τε καὶ ὅτι δύναμιν	πολλὴν	καὶ πολιτικὴν καὶ ξενικὴν ἕξειν
[59, 23]	τὰ δὲ καὶ ἐκ προνοίας	πολλὴν	νωθείαν προσποιουμένου. ἑτέρους δὲ αὖθις
[59, 24]	ἀθροίσαντος, ἔπραξαν δὲ οὐδέν, ἀλλ´	ὅλην	τὴν ἡμέραν ἔν τε τοῖς
[59, 7]	ἐπετράπη. καὶ εἴγε ποτὲ ἐς	ὑπερβολὴν	ἐπέφλεξε, τῷ διριβιτωρίῳ ἀντὶ τοῦ
[59, 7]	τοῦ Αὐγούστου ὡσίωσε, τὴν ἐπινίκιον	στολὴν	ἐνδύς. καὶ οἵ τε εὐγενέστατοι
[59, 3]	προσήκατο, ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ λαβεῖν.	πλὴν	γὰρ τῆς τοῦ πατρὸς ἐπικλήσεως
[59, 1]	ἔπαθεν ὅπερ τὴν μητέρα ἐπεποιήκει,	πλὴν	καθ´ ὅσον αὐτὸς μὲν οὐδὲν
[59, 3]	συνοικούσας τισὶν ἀποσπάσας, ἔπειτα αὐτὰς	πλὴν	μιᾶς ἐμίσησε· πάντως δ´ ἂν
[59, 3]	αὐτοῦ πάντα ἀνεβάλλοντο) οὐδενὶ ἄλλῳ	πλὴν	τῇ δημοσίᾳ ταφῇ ἤγηλε, νυκτός
[59, 11]	μήτε ἐν τῷ νενομισμένῳ χρόνῳ,	πλὴν	τῆς ὁσίας ἕνεκα, μήτ´ αὖθίς
[59, 1]	δ´ ὑπ´ αὐτοῦ καταλειφθέντα πᾶσι	πλὴν	τοῦ ἐγγόνου αὐτοῦ ἀπεδόθη. ἀφ´
[59, 25]	ἐς τὴν πόλιν τὴν μὲν	βουλὴν	ὀλίγου ἐδέησεν ἀπολέσαι πᾶσαν, ὅτι
[59, 23]	ταῦτα, ὡς καὶ μεγάλην τινὰ	ἐπιβουλὴν	διαπεφευγώς, ἐπέστειλε· πάνυ γὰρ δὴ
[59, 28]	πῶς ἄν τις σιωπήσειεν; οὐ	μὴν	ἀλλὰ τούτοις μὲν οὐ σφόδρα
[59, 6]	τοῦτο κατ´ ἔτος ὑπατεύειν· οὐ	μὴν	καὶ προσεδέξατο αὐτά, ἀλλ´ ἐπειδὴ
[59, 30]	ἐκβοήσας ἔφη εἴθε ἐγὼ αὐτὸν	ἤμην	ἀπεκτονώς" καὶ οὕτω καταπλαγέντες οἱ
[59, 22]	δὲ δὴ ἡ ἱστορία τὴν	μνήμην	ἀπαιτεῖ, φράσω. τοῦτο μὲν γὰρ
[59, 22]	μηδενὶ τῶν συγγενῶν αὐτοῦ μηδεμίαν	τιμὴν	δίδοσθαι. ~τότε μὲν δὴ ταῦτα,
[59, 23]	οὐδὲ ἐβούλετο δοκεῖν τι τῶν	τιμήν	τινα αὐτῷ φερόντων ἐπ´ αὐτοῖς
[59, 15]	μηδὲ ταῦτα ἐξικνεῖτο, τρίτην τοιαύτην	ἀφορμὴν	ἀργυρισμοῦ ἐπενόησε. Γναῖος Δομίτιος Κορβούλων
[59, 16]	τοῦτο κατὰ πᾶσαν ὡς εἰπεῖν	ἀφορμὴν	πάντως τι αὐτῷ προσετίθεσαν· ~Γάιος
[59, 8]	δεύτερον, πρὸς τὸ τοῖς τὴν	γνώμην	ἐπάγουσι δοκοῦν, ψηφίζεσθαι, καὶ κατεστήσατο
[59, 3]	ἅτε μηδέπω τὴν τοῦ νεανίσκου	γνώμην	σαφῶς εἰδότες, ἐς τὴν παρουσίαν
[59, 22]	τῆς ὁδοῦ ἔχουσαν ἐς τὴν	Ῥώμην	ἀνενεγκεῖν. ἐπειδή τε συχνὰ αὐταῖς
[59, 22]	Ἄρει τῷ Τιμωρῷ ἐς τὴν	Ῥώμην	ἔπεμψε. τάς τε ἀδελφὰς ἐπὶ
[59, 29]	πεμφθεὶς διὰ τοῦτ´ ἐς τὴν	Ῥώμην	προσήχθη τε αὐτῷ ἐν αὐτῇ
[59, 25]	καὶ ὁ μὲν ἐς τὴν	Ῥώμην	τὰ κογχύλια ἀνεκόμισεν, ἵνα καὶ
[59, 16]	ὀνήσει, λόγῳ δὲ δὴ δόξαν	κενὴν	λαβὼν οὔτε τι πλέον ἕξεις
[59, 3]	γεγενημένος, καὶ γυναῖκα μίαν μὲν	ἐκδιδομένην	ἀνδρὶ ἁρπάσας, ἄλλας δὲ συνοικούσας
[59, 11]	αὐτὴν ἀναβαίνουσαν καὶ τοῖς θεοῖς	συγγιγνομένην	ἑορακέναι ὤμοσεν, ἐξώλειαν καὶ ἑαυτῷ
[59, 8]	Ἀντιόχῳ τε τῷ Ἀντιόχου τὴν	Κομμαγηνήν,	ἣν ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἔσχε,
[59, 5]	τοῖς ἄλλοις τοῖς περὶ τὴν	σκηνὴν	ἔχουσι· τὸν γοῦν Ἀπελλῆν τὸν
[59, 3]	ἐπικλήσεως οὐδὲν ἄλλο ἀνεβάλετο· καὶ	ἐκείνην	δὲ οὐκ ἐς μακρὰν προσεκτήσατο.
[59, 7]	τὰ γενέθλια αὐτοῦ τὴν ἡμέραν	ἐκείνην	εἶναι· ἦν γὰρ ἡ τελευταία
[59, 12]	λάβῃ. καὶ εὐθύς γε καὶ	ἐκείνην	ἐξήλασεν. ἐν δὲ τούτῳ Σοαίμῳ
[59, 3]	ἐμίσησε· πάντως δ´ ἂν καὶ	ἐκείνην	ἤχθηρεν, εἰ ἐπὶ πλεῖον ἐβεβιώκει.
[59, 3]	καὶ περὶ τὰς ἀδελφὰς ἐγένετο·	ἐκείνην	τε γὰρ ἐπιτιμήσασάν τι αὐτῷ
[59, 9]	τις δοῦλος ἐπί τε τὴν	κλίνην	τοῦ Διὸς τοῦ Καπιτωλίου ἐπανέβη,
[59, 11]	ἅμα αὐτοῦ καὶ ἐραστὴς ὤν,	συνῆν	δὲ καὶ ὁ Γάιος· καὶ
[59, 1]	οὐδὲν γὰρ οὔτε πρὸς τὴν	ἀγνωμοσύνην	οὔτε πρὸς τὴν δύναμιν τῶν
[59, 10]	Αἴγυπτόν οἱ προστάξας, καὶ ἐς	αἰσχύνην,	ἧς αὐτὸς τὸ πλεῖστον μετεῖχε,
[59, 19]	ὅτι ἐξέστη τῆς ὁδοῦ δι´	αἰσχύνην,	προσεκαλέσατό τε αὐτὸν καὶ ἔφη
[59, 1]	μηδὲ ἐσελθεῖν ἐς τὸ βουλευτήριον	ἐξῆν,	ἄρχειν σφᾶς ἐπέτρεψε. τότε τε
[59, 7]	μηδένα ἔτι τοῦτο ποιεῖν. καὶ	ἐξῆν	καὶ ἀνυποδήτοις τοῖς βουλομένοις θεάσασθαι,
[59, 1]	κατὰ τὰς διαθήκας αἰτίαμα συνεσκευάσθη.	ἐξῆν	μὲν γὰρ αὐτῷ μὴ ἐκφῆναί
[59, 9]	βουλευτικοῦ φύλου γεγενημένοις τοῦτο ποιεῖν	ἐξῆν.	ταῦτα μὲν δὴ πᾶσιν ἤρεσεν·
[59, 17]	γε τὸν Δαρεῖον καὶ τὸν	Ξέρξην	οὐδὲν ὅ τι οὐκ ἀπέσκωπτεν,
[59, 25]	ὅτι πρὸς τὴν τῶν ἐπινικίων	πομπὴν	ἐδεῖτο) μέγα τε ἐφρόνησεν ὡς
[59, 17]	ἐπὶ πλοίων καὶ αὐτὸ κατὰ	μέσην	που τὴν γέφυραν πεποιημένον, καὶ
[59, 1]	ἀλλ´ οὐδὲν γὰρ οὔτε πρὸς	τὴν	ἀγνωμοσύνην οὔτε πρὸς τὴν δύναμιν
[59, 10]	καὶ ὑβρίσαντα τὴν μητέρα αὐτοῦ	τὴν	Ἀγριππῖναν ἠνάγκασε, καὶ νικήσαντα κατηγόροις
[59, 23]	Τιγελλῖνος ὁ Ὀφώνιος, ὡς καὶ	τὴν	Ἀγριππῖναν μεμοιχευκώς, ἐξέπεσεν. ~οὐ μέντοι
[59, 10]	δὴ θανάτου ἀνάγκην, καίπερ καὶ	τὴν	Αἴγυπτόν οἱ προστάξας, καὶ ἐς
[59, 1]	ἐκ δὲ τοῦ ἡ βουλὴ	τὴν	αἰτίαν, ὥς γε καὶ ἐδόκει,
[59, 21]	πολλοὺς δὲ μονομάχους ἵππους γυναῖκας	τὴν	ἄλλην τρυφὴν ἐπαγόμενος. ἐλθὼν δὲ
[59, 3]	τὰς ἀδελφὰς τήν τε τήθην	τὴν	Ἀντωνίαν πλεῖστα ὅσα εὐσεβῶς ποιήσας·
[59, 21]	τε καὶ πολύ γε ὑπὲρ	τὴν	ἀξίαν ὠνεῖσθαι, δι´ ἃ εἴρηκα.
[59, 23]	ἀγορανόμους στρατηγούς τέ τινας ἀναγκασθῆναι	τὴν	ἀρχὴν ἀπειπόντας κριθῆναι. κἀν τούτῳ
[59, 24]	οὗ ὁ Γάιος δωδεκάτῃ ἡμέρᾳ	τὴν	ἀρχὴν ἀπειπὼν ἠγγέλθη. τότε γὰρ
[59, 19]	αἰτιασαμένῳ αὐτὸν ὕστερον ὅτι καὶ	τὴν	ἀρχὴν αὐτοῦ κατηγόρησεν, ἀπεκρίνατο ὅτι
[59, 3]	καὶ τοὺς ὅρκους τοὺς ἐς	τὴν	ἀρχὴν αὐτοῦ φέροντας καὶ ὑπὲρ
[59, 10]	ὧν τά τε ἄλλα καὶ	τὴν	ἀρχὴν αὐτῷ μόνῳ συγκατέπραξε, μνησθείς,
[59, 13]	αὐτὸς δὲ καὶ ἐνιστάμενος ἐς	τὴν	ἀρχὴν καὶ ἀπαλλαττόμενος ἀπ´ αὐτῆς
[59, 24]	ὠμότητα τὴν τοῦ Γαΐου καὶ	τὴν	ἀσέλγειαν αὐξήσειν, καὶ μάλισθ´ ὅτι
[59, 1]	καὶ τῷ Τιβερίῳ τῷ ἐγγόνῳ	τὴν	αὐταρχίαν κατέλιπεν· ὁ δὲ δὴ
[59, 14]	ἀντιστασιωτῶν ἐποίει. ἰσχυρῶς γὰρ τῷ	τὴν	βατραχίδα ἐνδύνοντι καὶ διὰ τοῦτ´
[59, 21]	τοῦτο ὁρμήσας ὡς καὶ ἐς	τὴν	Βρεττανίαν στρατεύσων ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ
[59, 21]	αἱ δαπάναι ὑπερήπειγον αὐτόν, ἐς	τὴν	Γαλατίαν ἀφώρμησε, πρόφασιν μὲν τοὺς
[59, 23]	ἐπιλεξάμενος τοὺς λοιπούς, πρὶν ἐς	τὴν	Γαλατίαν ἐλθεῖν, ἀπεπέμψατο, οὔθ´ οὕς
[59, 9]	τινὰ ἀρχὴν δι´ ἧς ἐς	τὴν	γερουσίαν ἐσερχόμεθα, χρῆσθαι ἐπὶ τῇ
[59, 24]	δημάρχων οὔτε τῶν στρατηγῶν ἀθροῖσαι	τὴν	γερουσίαν ἐτόλμησε· συνάρχοντα γάρ, οὔτι
[59, 6]	περὶ ἑαυτοῦ πολλὰ ἐπαγγελλόμενος, ὥστε	τὴν	γερουσίαν, φοβηθεῖσαν μὴ μεταβάληται, δόγμα
[59, 17]	καὶ αὐτὸ κατὰ μέσην που	τὴν	γέφυραν πεποιημένον, καὶ πρῶτον μὲν
[59, 17]	καὶ εἴκοσι. πλοῖα δὲ ἐς	τὴν	γέφυραν τὰ μὲν ἠθροίσθη τὰ
[59, 19]	ἐτράπετο, καὶ τέλος ἔς τε	τὴν	γῆν κατέπεσε καὶ χαμαὶ κείμενος
[59, 8]	ἢ δεύτερον, πρὸς τὸ τοῖς	τὴν	γνώμην ἐπάγουσι δοκοῦν, ψηφίζεσθαι, καὶ
[59, 12]	αὐτῆς Μέμμιον Ῥήγουλον ἐγγυῆσαί οἱ	τὴν	γυναῖκα ἀναγκάσας, μὴ καὶ ἀνέγγυον
[59, 28]	ἑαυτὸν ὀνομάσας, τήν τε Καισωνίαν	τὴν	γυναῖκα καὶ τὸν Κλαύδιον ἄλλους
[59, 28]	τὴν μὲν Ἔφεσον ἡ Ἄρτεμις	τὴν	δὲ Πέργαμον ὁ Αὔγουστος τὴν
[59, 28]	τὴν δὲ Πέργαμον ὁ Αὔγουστος	τὴν	δὲ Σμύρναν ὁ Τιβέριος προκατειλήφασι,
[59, 19]	θαυμάζειν δὲ δὴ καὶ καταπεπλῆχθαι	τὴν	δεινότητα τοῦ Γαΐου προσποιησάμενος, τήν
[59, 21]	κάλλιστα καὶ τιμιώτατα μεταπεμψάμενος ἀπεκήρυξε,	τὴν	δόξαν τῶν ποτε χρησαμένων αὐτοῖς
[59, 1]	πρὸς τὴν ἀγνωμοσύνην οὔτε πρὸς	τὴν	δύναμιν τῶν διαδεχομένων τινὰ ἐπίσκηψίς
[59, 21]	ἐκχρηματίσηται. οὐ μέντοι καὶ ἄντικρυς	τὴν	ἔξοδον προεπήγγειλεν, ἀλλ´ ἐς προάστειόν
[59, 7]	ἡρῷον τὸ τοῦ Αὐγούστου ὡσίωσε,	τὴν	ἐπινίκιον στολὴν ἐνδύς. καὶ οἵ
[59, 25]	λαφύρων δῆλον ὅτι πρὸς τὴν	τῶν	ἐπινικίων πομπὴν ἐδεῖτο) μέγα τε
[59, 5]	γὰρ τὰ ἄλλα τὰ ἐς	τὴν	ἐπιτήδευσιν αὐτῶν φέροντα αὐτός τε
[59, 26]	ἐπειδὴ ὑπὸ φίλου προεδόθη, καὶ	τὴν	ἑταίραν αὐτοῦ, ὅτι βασανισθεῖσα οὐδὲν
[59, 6]	Τιβέριος ἐτελεύτησε καὶ αὐτὸς ἐς	τὴν	ἡγεμονίαν ἀντικατέστη, πρῶτον μὲν τοὺς
[59, 8]	ἐν ᾧ που καὶ διὰ	τὴν	ἡλικίαν καὶ διὰ τὸ ἀξίωμα
[59, 7]	διὰ τὸ τὰ γενέθλια αὐτοῦ	τὴν	ἡμέραν ἐκείνην εἶναι· ἦν γὰρ
[59, 24]	ἔπραξαν δὲ οὐδέν, ἀλλ´ ὅλην	τὴν	ἡμέραν ἔν τε τοῖς ἐπαίνοις
[59, 17]	συχνοὺς μὲν τῶν ἑταίρων ἐς	τὴν	θάλασσαν ἀπὸ τῆς γεφύρας ἔρριψε,
[59, 17]	τὴν νύκτα ἡμέραν, ὥσπερ που	τὴν	θάλασσαν γῆν, ποιῆσαι ἠθέλησεν. ἐμπλησθεὶς
[59, 5]	τοῖς ἀντικαθεστηκόσιν οὐκ ἀπήντησεν ἐπὶ	τὴν	θέαν. προϊόντος δὲ δὴ τοῦ
[59, 27]	καὶ ἐρωτήσαντος αὐτὸν εἰ ὁρῴη	τὴν	θεὸν συνοῦσαν αὐτῷ, κάτω τε
[59, 29]	ἐγεύσαντο. τήν τε γυναῖκα καὶ	τὴν	θυγατέρα εὐθὺς ἔσφαξαν. ~Γάιος μὲν
[59, 12]	δὲ τούτῳ Σοαίμῳ μὲν τὴν	τῶν	Ἰτυραίων τῶν Ἀράβων, Κότυϊ δὲ
[59, 9]	Μαχάων τις δοῦλος ἐπί τε	τὴν	κλίνην τοῦ Διὸς τοῦ Καπιτωλίου
[59, 28]	τε γὰρ πλοῖον τὸ πρὸς	τὴν	κομιδὴν αὐτοῦ ναυπηγηθὲν ἐκεραυνώθη, καὶ
[59, 8]	γὰρ Ἀντιόχῳ τε τῷ Ἀντιόχου	τὴν	Κομμαγηνήν, ἣν ὁ πατὴρ αὐτοῦ
[59, 18]	ἰδοῦσα αἰτίαν ἔσχεν) οὐχ ὑπέμειναν	τὴν	κρίσιν, ἀλλ´ ἑαυτοὺς προανάλωσαν. τὸ
[59, 4]	πρὸς πάντα ἐναντίος ἐπεφύκει ὥστε	τὴν	μὲν ἀσέλγειαν καὶ τὴν μιαιφονίαν
[59, 25]	ὅμως ἐσελθὼν ἐς τὴν πόλιν	τὴν	μὲν βουλὴν ὀλίγου ἐδέησεν ἀπολέσαι
[59, 28]	ἐπελέξατο, λόγῳ μὲν εἰπὼν ὅτι	τὴν	μὲν Ἔφεσον ἡ Ἄρτεμις τὴν
[59, 10]	μονομαχῆσαί τε ὡς καὶ ὑβρίσαντα	τὴν	μητέρα αὐτοῦ τὴν Ἀγριππῖναν ἠνάγκασε,
[59, 1]	οὖν ὁ Τιβέριος ἔπαθεν ὅπερ	τὴν	μητέρα ἐπεποιήκει, πλὴν καθ´ ὅσον
[59, 6]	πάνυ ἐθελήσω ποτὲ διά τε	τὴν	μητέρα καὶ διὰ τοὺς ἀδελφοὺς
[59, 3]	ἐπὶ πλεῖον ἐβεβιώκει. ἔς τε	τὴν	μητέρα καὶ ἐς τὰς ἀδελφὰς
[59, 4]	τε τὸν πατέρα καὶ ἐπὶ	τὴν	μητέρα τούς τε ἀδελφοὺς αὐτοῦ
[59, 4]	ὥστε τὴν μὲν ἀσέλγειαν καὶ	τὴν	μιαιφονίαν αὐτοῦ, ἐφ´ οἷσπερ καὶ
[59, 22]	ὧν δὲ δὴ ἡ ἱστορία	τὴν	μνήμην ἀπαιτεῖ, φράσω. τοῦτο μὲν
[59, 17]	τοῦ σκότους γενέσθαι· καὶ γὰρ	τὴν	νύκτα ἡμέραν, ὥσπερ που τὴν
[59, 17]	τε λοιπὸν τῆς ἡμέρας καὶ	τὴν	νύκτα πᾶσαν εἱστιάθησαν, πολλοῦ μὲν
[59, 18]	καὶ ἐκείνων πολλοὶ ἤτοι κατὰ	τὴν	ὁδὸν ἢ καὶ ἐν τῇ
[59, 23]	πεμφθέντας (πρὸς γὰρ τοῖς ἄλλοις	τὴν	ὀλιγότητα τῶν προτέρων ᾐτιᾶτο) καὶ
[59, 26]	ἐγίγνετο. πρὸς γὰρ δὴ τὴν	τῶν	ὀνομάτων μετάθεσιν καὶ τὸ ἄλλο
[59, 26]	ἐπ´ οὖν τούτοις ὁ Γάιος	τὴν	ὀργήν σφισιν ἀφῆκε καὶ χρηστά
[59, 3]	νεανίσκου γνώμην σαφῶς εἰδότες, ἐς	τὴν	παρουσίαν αὐτοῦ πάντα ἀνεβάλλοντο) οὐδενὶ
[59, 12]	Πολέμωνι τῷ τοῦ Πολέμωνος υἱεῖ	τὴν	πατρῴαν ἀρχήν, ψηφισαμένης δὴ τῆς
[59, 23]	ὕστερον ἐγένετο· τότε δὲ ἐκβαλὼν	τὴν	Παυλῖναν, προφάσει μὲν ὡς μὴ
[59, 28]	Μιλήτῳ τεμενίσαι ἐκέλευσε· ταύτην γὰρ	τὴν	πόλιν ἐπελέξατο, λόγῳ μὲν εἰπὼν
[59, 17]	καθάπερ ἐπὶ πολεμίους τινὰς ἐς	τὴν	πόλιν ἐσέπεσε. κἀνταῦθα τῆς ὑστεραίας
[59, 12]	ἀθεεὶ γεγονέναι, ἀλλ´ ἄντικρυς αὐτῷ	τὴν	πόλιν ὁ Γάιος πρὸς ἐπανόρθωσιν
[59, 25]	αὐτὴν ὑποπτεύεται. ὅμως ἐσελθὼν ἐς	τὴν	πόλιν τὴν μὲν βουλὴν ὀλίγου
[59, 3]	ταφῇ ἤγηλε, νυκτός τε ἐς	τὴν	πόλιν τὸ σῶμα αὐτοῦ ἐσαγαγὼν
[59, 22]	πάσης τῆς ὁδοῦ ἔχουσαν ἐς	τὴν	Ῥώμην ἀνενεγκεῖν. ἐπειδή τε συχνὰ
[59, 22]	τῷ Ἄρει τῷ Τιμωρῷ ἐς	τὴν	Ῥώμην ἔπεμψε. τάς τε ἀδελφὰς
[59, 29]	καὶ πεμφθεὶς διὰ τοῦτ´ ἐς	τὴν	Ῥώμην προσήχθη τε αὐτῷ ἐν
[59, 25]	ἐδωρήσατο. καὶ ὁ μὲν ἐς	τὴν	Ῥώμην τὰ κογχύλια ἀνεκόμισεν, ἵνα
[59, 5]	καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς περὶ	τὴν	σκηνὴν ἔχουσι· τὸν γοῦν Ἀπελλῆν
[59, 12]	Κότυϊ δὲ τήν τε Ἀρμενίαν	τὴν	σμικροτέραν καὶ μετὰ τοῦτο καὶ
[59, 24]	τῶν στρατηγῶν ἐκ κοινοῦ προγράμματος	τὴν	σύνοδόν σφισιν ἐπαγγειλάντων, ἐχρημάτισαν δὲ
[59, 21]	Αὐγούστου τὸ νικητήριον. κἀν τούτῳ	τήν	τε ἀνάγκην ἅμα τῆς πράσεως
[59, 12]	Ἰτυραίων τῶν Ἀράβων, Κότυϊ δὲ	τήν	τε Ἀρμενίαν τὴν σμικροτέραν καὶ
[59, 6]	τε δήμου τινῶν, πολλὰ ἐκολάκευσε,	τήν	τε γὰρ ἀρχὴν κοινώσειν σφίσι
[59, 29]	καὶ τῶν σαρκῶν αὐτοῦ ἐγεύσαντο.	τήν	τε γυναῖκα καὶ τὴν θυγατέρα
[59, 8]	τῆς ἀρχῆς ἣν ἦρξαν ἀποφαίνεσθαι.	τήν	τε θυγατέρα αὐτοῦ ἐκβαλὼν ἔγημε
[59, 28]	ἔχῃ. Διάλιόν τε ἑαυτὸν ὀνομάσας,	τήν	τε Καισωνίαν τὴν γυναῖκα καὶ
[59, 19]	τὴν δεινότητα τοῦ Γαΐου προσποιησάμενος,	τήν	τε κατηγορίαν καθ´ ἓν ἕκαστον
[59, 4]	μητέρα τούς τε ἀδελφοὺς αὐτοῦ	τήν	τε ὀργὴν ἀφείς, ὡς ἔλεγε,
[59, 14]	οἶνον ἐν χρυσοῖς ἐκπώμασι προύπινε,	τήν	τε σωτηρίαν αὐτοῦ καὶ τὴν
[59, 3]	μητέρα καὶ ἐς τὰς ἀδελφὰς	τήν	τε τήθην τὴν Ἀντωνίαν πλεῖστα
[59, 24]	ὡς τὸ προσδοκᾶν ἐπὶ πλεῖον	τήν	τε ὠμότητα τὴν τοῦ Γαΐου
[59, 3]	ποιήσας ἀνοσιώτατος ἀνθρώπων καὶ περὶ	τὴν	τήθην καὶ περὶ τὰς ἀδελφὰς
[59, 9]	αὐτὸν ἐν τοῖς αὐταρχήσασιν ἐς	τὴν	τῆς οἰκείας νόμισιν καταλέγει) περὶ
[59, 24]	ἐπὶ πλεῖον τήν τε ὠμότητα	τὴν	τοῦ Γαΐου καὶ τὴν ἀσέλγειαν
[59, 3]	οὔτ´ ἀτιμάσαι θαρσοῦντες, ἅτε μηδέπω	τὴν	τοῦ νεανίσκου γνώμην σαφῶς εἰδότες,
[59, 7]	καὶ οἵ τε εὐγενεῖς παῖδες	τὴν	Τροίαν ἵππευσαν, καὶ τὸ ἅρμα
[59, 11]	τέλος οἵ τε εὐγενεῖς παῖδες	τὴν	Τροίαν περὶ τὸν τάφον αὐτῆς
[59, 14]	τήν τε σωτηρίαν αὐτοῦ καὶ	τὴν	τύχην ὤμνυε, καὶ προσυπισχνεῖτο καὶ
[59, 25]	γὰρ λαφύρων δῆλον ὅτι πρὸς	τὴν	τῶν ἐπινικίων πομπὴν ἐδεῖτο) μέγα
[59, 12]	ἐν δὲ τούτῳ Σοαίμῳ μὲν	τὴν	τῶν Ἰτυραίων τῶν Ἀράβων, Κότυϊ
[59, 26]	πολλάκις ἐγίγνετο. πρὸς γὰρ δὴ	τὴν	τῶν ὀνομάτων μετάθεσιν καὶ τὸ
[59, 8]	οἱ ἀποθανεῖν ἐθελήσαντες λήψεσθαι, ἀποδοῦναι	τὴν	ὑπόσχεσιν ἠναγκάσθησαν, ἵνα μὴ ἐπιορκήσωσι.
[59, 27]	πλείστοις καὶ τῶν βουλευτῶν ἢ	τὴν	χεῖρα ἢ τὸν πόδα προσκυνεῖν
[59, 18]	εἰπὼν ὅτι ἠπάτησέ με καὶ	μάτην	ἀπώλετο· ζῆν γὰρ ἐδύνατο" ~ἐν
[59, 18]	τῶν ἄλλων οὐδὲν δεῖ λεπτολογοῦντα	μάτην	τοὺς ἀναγνωσομένους διοχλεῖν· Καλουίσιος δὲ
[59, 27]	ἀπαντήσας αὐτῷ ἐξαπιναίως περὶ τὸν	Εὐφράτην	ἤδη ὄντι, καὶ ἔς τε
[59, 23]	μὲν ἐμοίχευε, τότε δὲ καὶ	γαμετὴν	ποιήσασθαι ἠθέλησεν, ἐπειδὴ ἐν γαστρὶ
[59, 17]	ὡς καὶ μεγάλων τινῶν ἔργων	ἐπιχειρητὴν	ἀπεσέμνυνεν, ἔπειτα δὲ τοὺς στρατιώτας
[59, 29]	ἐς ἐκεῖνον καθήκοι, Πόθον ἢ	Ἀφροδίτην	ἢ ἕτερόν τι τοιοῦτον ἐδίδου.
[59, 15]	καὶ ἐπειδὴ μηδὲ ταῦτα ἐξικνεῖτο,	τρίτην	τοιαύτην ἀφορμὴν ἀργυρισμοῦ ἐπενόησε. Γναῖος
[59, 26]	δὲ ἀρρενωπός, καὶ ῥόπαλον καὶ	λεοντῆν	ἢ καὶ κράνος ἀσπίδα τε
[59, 29]	κολασθησόμενος ἐσώθη. ἐπράχθη δὲ ὧδε.	ἑορτήν	τινα ἐν τῷ παλατίῳ ἦγε
[59, 20]	νίκαις ἃς τὸν Ἀντώνιον ἐνενικήκει	ἑορτήν,	ὥσπερ εἴθιστο, ἤγαγον. ἵνα γὰρ
[59, 28]	τέ τινες καὶ πολυτίμητοι καθ´	ἑκάστην	ἡμέραν ἐθύοντο. ταῖς τε βρονταῖς
[59, 5]	ὑπάτους ποιεῖν ἠνάγκαζεν, ὥστε καθ´	ἑκάστην	ὀλίγου ἡμέραν πάντως τι τοιοῦτον
[59, 22]	δὲ τὸν Λέπιδον ἐκεῖνον τὸν	ἐραστὴν	τὸν ἐρώμενον, τὸν τῆς Δρουσίλλης
[59, 11]	βουλευτὴς ἔς τε τὸν οὐρανὸν	αὐτὴν	ἀναβαίνουσαν καὶ τοῖς θεοῖς συγγιγνομένην
[59, 7]	ἑξαμήνου χρόνον τοῖς προαποδεδειγμένοις ἐς	αὐτὴν	ἀπέδωκε. ~μετὰ δὲ τοῦτο νοσήσας
[59, 11]	δὲ καὶ ὁ Γάιος· καὶ	αὐτὴν	ἀποθανοῦσαν τότε ἐπῄνεσε μὲν ὁ
[59, 8]	τοῖς γάμοις οὓς τῷ ἠγγυημένῳ	αὐτὴν	Γαΐῳ Καλπουρνίῳ Πίσωνι συνεώρταζε. πρὶν
[59, 22]	κελεύσας οἱ ἐν τοῖς κόλποις	αὐτὴν	διὰ πάσης τῆς ὁδοῦ ἔχουσαν
[59, 11]	μυριάδας ἔλαβε. τούτοις τε οὖν	αὐτὴν	ὁ Γάιος ἐτίμησε, καὶ τῷ
[59, 24]	ἀπειπὼν ἠγγέλθη. τότε γὰρ παραλαβόντες	αὐτὴν	οἱ ἐς τὸ ἔπειτα κεχειροτονημένοι
[59, 28]	καὶ πατὴρ ἐγεγόνει, καὶ Δρουσίλλαν	αὐτὴν	ὀνομάσας ἔς τε τὸ Καπιτώλιον
[59, 11]	γυναῖκες γένωνται, αἵ τε γυναῖκες	αὐτήν,	ὁσάκις ἂν μαρτυρῶσί τι, ὀμνύωσι,
[59, 12]	γυναῖκα ἀναγκάσας, μὴ καὶ ἀνέγγυον	αὐτὴν	παρὰ τοὺς νόμους λάβῃ. καὶ
[59, 18]	πολλοῖς παρέσχεν· ἐξαναλωθεὶς γὰρ ἐς	αὐτὴν	πολλῷ πλείοσι διὰ τὰς οὐσίας
[59, 7]	τε μησὶ καὶ ἡμέραις δώδεκα	αὐτὴν	σχών· τὸν γὰρ λοιπὸν τοῦ
[59, 25]	ποιῆται, διαμωκᾶσθαί τε καὶ διασιλλοῦν	αὐτὴν	ὑποπτεύεται. ὅμως ἐσελθὼν ἐς τὴν
[59, 11]	ἔπραξαν· ἢ γὰρ μὴ πενθεῖν	αὐτὴν	ὡς ἄνθρωπον ἢ θρηνεῖν ὡς
[59, 18]	καί τινα καὶ ἐκείνη καθ´	ἑαυτὴν	ἔκρινεν· οὐ μέντοι καὶ αὐτοτελὴς
[59, 15]	ἐπειδὴ μηδὲ ταῦτα ἐξικνεῖτο, τρίτην	τοιαύτην	ἀφορμὴν ἀργυρισμοῦ ἐπενόησε. Γναῖος Δομίτιος
[59, 13]	ὅτι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡλικίᾳ	τηλικαύτην	ἀρχὴν εἶχεν ἡγεῖτο. καὶ ταῦτα
[59, 28]	ἑαυτῷ ἐν Μιλήτῳ τεμενίσαι ἐκέλευσε·	ταύτην	γὰρ τὴν πόλιν ἐπελέξατο, λόγῳ
[59, 3]	Ἀντωνίαν πλεῖστα ὅσα εὐσεβῶς ποιήσας·	ταύτην	τε γὰρ Αὔγουστάν τε εὐθὺς
[59, 26]	οἱ παρόντες περιέσχον τε τὸν	συμβουλευτὴν	καὶ διέσπασαν. {ἡσθέντος τε ἐπὶ
[59, 21]	μονομάχους ἵππους γυναῖκας τὴν ἄλλην	τρυφὴν	ἐπαγόμενος. ἐλθὼν δὲ ἐκεῖσε τῶν
[59, 25]	σύνθημα τοῖς στρατιώταις ὡς ἐς	μάχην	δούς, τοῖς τε σαλπικταῖς ἐξοτρύνας
[59, 22]	που καὶ ἔδοξεν αὐτῷ, μήτε	μάχην	τινὰ νικήσας μήτε πολέμιόν τινα
[59, 23]	στρατηγούς τέ τινας ἀναγκασθῆναι τὴν	ἀρχὴν	ἀπειπόντας κριθῆναι. κἀν τούτῳ καὶ
[59, 24]	ὁ Γάιος δωδεκάτῃ ἡμέρᾳ τὴν	ἀρχὴν	ἀπειπὼν ἠγγέλθη. τότε γὰρ παραλαβόντες
[59, 19]	αὐτὸν ὕστερον ὅτι καὶ τὴν	ἀρχὴν	αὐτοῦ κατηγόρησεν, ἀπεκρίνατο ὅτι οὐκ
[59, 3]	τοὺς ὅρκους τοὺς ἐς τὴν	ἀρχὴν	αὐτοῦ φέροντας καὶ ὑπὲρ ἐκείνων
[59, 10]	τά τε ἄλλα καὶ τὴν	ἀρχὴν	αὐτῷ μόνῳ συγκατέπραξε, μνησθείς, ἔς
[59, 9]	βουλευτικῇ, καὶ πρὶν ἄρξαι τινὰ	ἀρχὴν	δι´ ἧς ἐς τὴν γερουσίαν
[59, 13]	ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡλικίᾳ τηλικαύτην	ἀρχὴν	εἶχεν ἡγεῖτο. καὶ ταῦτα μὲν
[59, 13]	δὲ καὶ ἐνιστάμενος ἐς τὴν	ἀρχὴν	καὶ ἀπαλλαττόμενος ἀπ´ αὐτῆς ἐξ
[59, 6]	πολλὰ ἐκολάκευσε, τήν τε γὰρ	ἀρχὴν	κοινώσειν σφίσι καὶ πάνθ´ ὅσα
[59, 12]	τοῦ Πολέμωνος υἱεῖ τὴν πατρῴαν	ἀρχήν,	ψηφισαμένης δὴ τῆς βουλῆς, ἐχαρίσατο,
[59, 14]	τε σωτηρίαν αὐτοῦ καὶ τὴν	τύχην	ὤμνυε, καὶ προσυπισχνεῖτο καὶ ὕπατον
[59, 21]	ὁπωσοῦν οἷόν τε ἦν αὐτῷ	λαβεῖν,	ἀναλώκει, καὶ οὔτε ἐνταῦθα πόρος
[59, 3]	ὅλως προσήκατο, ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ	λαβεῖν.	πλὴν γὰρ τῆς τοῦ πατρὸς
[59, 23]	δεινοῖς τε εἶναι καὶ ταλαιπώρως	διάγειν.	ἐπεὶ δὲ μαθόντες αὐτὰ οἱ
[59, 6]	τῆς νεότητος ἢ φρονεῖν ἢ	λέγειν	δύνασθαι νομιζόμενος, προσεπηύξησε τὰς ἐλπίδας
[59, 19]	δὴ καταγνωσθεὶς μηκέτι δεινὸς εἶναι	λέγειν	ἐσώθη· ὁ δὲ δὴ Σενέκας
[59, 22]	μὲν πολλοὺς οὐδὲν δέομαι ὀνομαστὶ	καταλέγειν,	ὧν δὲ δὴ ἡ ἱστορία
[59, 7]	ἀπὸ τοῦ πάνυ ἀρχαίου καὶ	δικάζειν	τινὰς ἐν τῷ θέρει οὕτως,
[59, 8]	ὥστε καὶ χρυσοῦν αὐτὸν πρόβατον	ὀνομάζειν,	καὶ ὅπως μηκέτι πρῶτος ἐπιψηφίζηται,
[59, 26]	μὲν ξίφος τὸ δὲ ἐγχειρίδιον	ὀνομάζειν.	οὗτος ἐσῆλθέ ποτε ἐς τὸ
[59, 19]	μὲν οὐδὲν οὐδὲ ἀπελογήσατο οὐδέν,	θαυμάζειν	δὲ δὴ καὶ καταπεπλῆχθαι τὴν
[59, 23]	λοιπούς, πρὶν ἐς τὴν Γαλατίαν	ἐλθεῖν,	ἀπεπέμψατο, οὔθ´ οὕς γε προσήκατο
[59, 8]	συνεώρταζε. πρὶν δὲ δύο μῆνας	ἐξελθεῖν,	ἀμφοτέρους σφᾶς ὡς καὶ συγγιγνομένους
[59, 1]	ἐποίησεν, ὅτι παιδίῳ, ᾧ μηδὲ	ἐσελθεῖν	ἐς τὸ βουλευτήριον ἐξῆν, ἄρχειν
[59, 11]	χαίροντες ἔπραξαν· ἢ γὰρ μὴ	πενθεῖν	αὐτὴν ὡς ἄνθρωπον ἢ θρηνεῖν
[59, 16]	ἔφη αὐτοκράτορι ὄντι καὶ τοῦτο	ποιεῖν	ἔξεστιν, ὑμεῖς δὲ δὴ οὐ
[59, 9]	τοῦ βουλευτικοῦ φύλου γεγενημένοις τοῦτο	ποιεῖν	ἐξῆν. ταῦτα μὲν δὴ πᾶσιν
[59, 13]	δὲ ἑτέροις τισὶ τοὺς ἀγῶνας	ποιεῖν	ἐς Καμπανίαν ἀπῆρε. καὶ μετὰ
[59, 5]	τοὺς στρατηγοὺς τούς τε ὑπάτους	ποιεῖν	ἠνάγκαζεν, ὥστε καθ´ ἑκάστην ὀλίγου
[59, 14]	ταῖς ἱπποδρομίαις καὶ τὰ τοιαῦτα	ποιεῖν,	καὶ δὴ καὶ τοῖς ἐπ´
[59, 7]	προσηγόρευον) ἀπεῖπε μηδένα ἔτι τοῦτο	ποιεῖν.	καὶ ἐξῆν καὶ ἀνυποδήτοις τοῖς
[59, 22]	ὁδοῦ ἔχουσαν ἐς τὴν Ῥώμην	ἀνενεγκεῖν.	ἐπειδή τε συχνὰ αὐταῖς δι´
[59, 5]	τὰ τοῦ Αὐγούστου παρ´ ἐκεῖνα	παρενεγκεῖν.	Τιβέριος μὲν γὰρ αὐτός τε
[59, 26]	μᾶλλον ἢ ἄνθρωπος αὐτοκράτωρ τε	δοκεῖν	εἶναι ἤθελε. καί ποτέ τις
[59, 20]	μᾶλλον ἢ τοῦ Αὐγούστου ἀπόγονος	δοκεῖν	εἶναι ἠθέλησε· καὶ προεῖπέ γε
[59, 21]	ἐνεδείκνυτο, ὥστε μηδένα ὑπομένειν ἀπορεῖν	δοκεῖν,	καὶ τὸ ἀξίωμά σφισι συναπεδίδοτο.
[59, 23]	ἀφαιρούμενος. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ ἐβούλετο	δοκεῖν	τι τῶν τιμήν τινα αὐτῷ
[59, 26]	σφισιν ἐλάμβανεν, ὥστε ἐοικέναι ἂν	δοκεῖν.	τοτὲ μὲν γὰρ θηλυδριώδης ἑωρᾶτο
[59, 19]	ἐκεῖνον δεινότατον εἰπεῖν εἰδὼς ὄντα	ὑπερβαλεῖν	ἐσπούδασε. πάντως τ´ ἂν αὐτὸν
[59, 13]	οἱ μὲν γὰρ ἔξω τοῦ	λαλεῖν	ἢ καὶ τοῖς σχήμασί τι
[59, 18]	δεῖ λεπτολογοῦντα μάτην τοὺς ἀναγνωσομένους	διοχλεῖν·	Καλουίσιος δὲ δὴ Σαβῖνος ἔν
[59, 15]	καὶ παρὰ τοὺς νόμους καὶ	κληρονομεῖν	καὶ δωρήματα τοιαῦτα λαμβάνειν, ὅτι
[59, 15]	καὶ κληρονομεῖν καὶ δωρήματα τοιαῦτα	λαμβάνειν,	ὅτι μήτε γυναῖκα τότε γε
[59, 8]	αὐτοῦ ὡς καὶ ἀντίψυχοί οἱ	ἀποθανεῖν	ἐθελήσαντες λήψεσθαι, ἀποδοῦναι τὴν ὑπόσχεσιν
[59, 16]	γὰρ μισοῦσί σε καὶ πάντες	ἀποθανεῖν	εὔχονται· καὶ φονεύσουσί γε, ἂν
[59, 19]	καλῶς εἶπε. τοῦτον μὲν οὖν	ἀποθανεῖν	κελεύσας ἀφῆκε, γυναικί τινι ὧν
[59, 14]	ὁπλομαχικοὺς ἀγῶνας, ὥσπερ ποτὲ ἐγίγνετο,	λαγχάνειν	ἐκέλευσε) πάντως ἐπιτιμῶν ἀπεδίδοτο, αὐτός
[59, 21]	πράσεως αὐτῶν ἐνεδείκνυτο, ὥστε μηδένα	ὑπομένειν	ἀπορεῖν δοκεῖν, καὶ τὸ ἀξίωμά
[59, 11]	πενθεῖν αὐτὴν ὡς ἄνθρωπον ἢ	θρηνεῖν	ὡς θεὸν ἐνεκαλοῦντο. πάρεστι δὲ
[59, 28]	καὶ ἄκοντας, ὅπως μὴ καὶ	δυσχεραίνειν	τι νομισθῶσι, πῶς ἄν τις
[59, 6]	διπλοῦν ὑπὸ τῆς νεότητος ἢ	φρονεῖν	ἢ λέγειν δύνασθαι νομιζόμενος, προσεπηύξησε
[59, 27]	τὴν χεῖρα ἢ τὸν πόδα	προσκυνεῖν	ὤρεγε, καὶ διὰ τοῦθ´ οἱ
[59, 20]	πολλὴν καὶ πολιτικὴν καὶ ξενικὴν	ἕξειν	ἔμελλε, καὶ δίχα τὸ ἔθνος
[59, 14]	καὶ προσυπισχνεῖτο καὶ ὕπατον αὐτὸν	ἀποδείξειν.	καὶ πάντως ἂν καὶ τοῦτ´
[59, 16]	μετὰ τοῦτο κατὰ πᾶσαν ὡς	εἰπεῖν	ἀφορμὴν πάντως τι αὐτῷ προσετίθεσαν·
[59, 19]	ῥητόρων ἠξίου, καὶ ἐκεῖνον δεινότατον	εἰπεῖν	εἰδὼς ὄντα ὑπερβαλεῖν ἐσπούδασε. πάντως
[59, 3]	καὶ ἐς τἆλλα πάντα ὡς	εἰπεῖν	ἐχρῆτο. δημοκρατικώτατός τε γὰρ εἶναι
[59, 4]	ὥστε μηδένα μήθ´ ὅ τι	εἰπεῖν	μήθ´ ὅ τι ποιῆσαι χρὴ
[59, 21]	ἄλλῃ Ἰταλίᾳ χρήματα πάντα ὡς	εἰπεῖν,	ὅθεν τι καὶ ὁπωσοῦν οἷόν
[59, 15]	καὶ οἱ ἄλλοι πάντες ὡς	εἰπεῖν	οἱ ἐν τῇ πόλει τρόπον
[59, 23]	τε ἐδυσχέρανεν, ὥστε καὶ αὖθις	ἀπειπεῖν	μήτε ἐπαίνου τι μήτε τιμῆς
[59, 15]	ὅπως ὅσοι τινὰ τῷ Τιβερίῳ	καταλιπεῖν	ἐθελήσαντες περιῆσαν, τῷ Γαΐῳ αὐτὰ
[59, 26]	ὥστε καὶ βιβλία ἀεὶ δύο	περιφέρειν	καὶ αὐτῶν τὸ μὲν ξίφος
[59, 21]	αὐτῶν ἐνεδείκνυτο, ὥστε μηδένα ὑπομένειν	ἀπορεῖν	δοκεῖν, καὶ τὸ ἀξίωμά σφισι
[59, 7]	Θετταλικὸν τρόπον ἐς τὰ θέατρα	φορεῖν,	ἵνα μὴ τῇ ἡλιάσει ταλαιπωρῶνται,
[59, 6]	ὅσα ἂν καὶ ἐκείνοις ἀρέσῃ	ποιήσειν	ὑπέσχετο, καὶ υἱὸς καὶ τρόφιμος
[59, 24]	τοῦ Γαΐου καὶ τὴν ἀσέλγειαν	αὐξήσειν,	καὶ μάλισθ´ ὅτι ἐπυνθάνοντο τόν
[59, 29]	ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐν ᾗ	τελευτήσειν	ἔμελλε, καὶ ἀναβληθεὶς ὡς καὶ
[59, 8]	ἄν γε ὁ Γάιος σωθῇ,	τελευτήσειν	ὑποσχόμενος, Ἀτάνιός τέ τις Σεκοῦνδος
[59, 8]	Σεκοῦνδος ἱππεύς τε ὢν καὶ	μονομαχήσειν	ἐπαγγειλάμενος· ἀντὶ γὰρ τῶν χρημάτων
[59, 6]	ἐπειδὴ καὶ ἠλπίζετο παντὸς μᾶλλον	ἀληθεύσειν	ἅτε μηδὲν διπλοῦν ὑπὸ τῆς
[59, 27]	καὶ τέλος εὐξάμενος, ἂν περισωθῇ,	θύσειν	αὐτῷ ἐκείνῳ. ἐκ γὰρ τούτων
[59, 6]	ἐκολάκευσε, τήν τε γὰρ ἀρχὴν	κοινώσειν	σφίσι καὶ πάνθ´ ὅσα ἂν
[59, 16]	τοῦτο καὶ τῇ φιλανθρωπίᾳ αὐτοῦ	βουθυτεῖν	κατ´ ἔτος ἔν τε ἐκείνῃ
[59, 21]	δημόσιον ἔγκλημα πᾶσί σφισι τὸ	πλουτεῖν.	καὶ αὐτῶν τὰ κτήματα αὐτὸς
[59, 27]	οἱ πολλοὶ καὶ ἀεί τινα	κολακεύειν	εἰωθότες ἐποίουν, ἀλλὰ καὶ οἱ
[59, 6]	καὶ μετὰ τοῦτο κατ´ ἔτος	ὑπατεύειν·	οὐ μὴν καὶ προσεδέξατο αὐτά,
[59, 13]	αὐτοῦ ἀντέσπευδον, καὶ ἦν καὶ	ἀκούειν	καὶ ὁρᾶν οἷα ἂν ἐν
[59, 17]	καὶ ὕδωρ αὐτὰς πότιμον ἐπίρρυτον	ἔχειν,	ἐποιήθησαν. ἐπειδή τε ἕτοιμα ἦν,
[59, 19]	μακρὸν ἀνέγνω· ἄλλως τε γὰρ	προέχειν	ἁπάντων τῶν ῥητόρων ἠξίου, καὶ
[59, 1]	ἐσελθεῖν ἐς τὸ βουλευτήριον ἐξῆν,	ἄρχειν	σφᾶς ἐπέτρεψε. τότε τε οὖν
[59, 3]	Αὐγούστῳ τιμῶν παρὰ τῆς βουλῆς	τυχεῖν	ἀξιώσας, ἔπειτ´ ἐπειδὴ μὴ παραχρῆμα
[59, 4]	ἐκ συντυχίας μᾶλλον ἢ γνώμης	τυχεῖν	αὐτοῦ. ~τοιούτῳ μὲν τότε αὐτοκράτορι
[59, 23]	ἦν, καὶ οὐδεὶς αὐτοῦ ῥᾳδίως	τυχεῖν	ἐδύνατο. ἐκείνους μὲν οὖν τοὺς
[59, 22]	ὃν καὶ διάδοχον τῆς ἡγεμονίας	καταλείψειν	ἐπηγγέλλετο, κατεφόνευσε. καὶ τοῖς τε
[59, 28]	τεμενίσαι ἐκέλευσε· ταύτην γὰρ τὴν	πόλιν	ἐπελέξατο, λόγῳ μὲν εἰπὼν ὅτι
[59, 17]	ἐπὶ πολεμίους τινὰς ἐς τὴν	πόλιν	ἐσέπεσε. κἀνταῦθα τῆς ὑστεραίας ἀναπαυσάμενος
[59, 12]	γεγονέναι, ἀλλ´ ἄντικρυς αὐτῷ τὴν	πόλιν	ὁ Γάιος πρὸς ἐπανόρθωσιν ἐγκεχειρικέναι.
[59, 25]	ὑποπτεύεται. ὅμως ἐσελθὼν ἐς τὴν	πόλιν	τὴν μὲν βουλὴν ὀλίγου ἐδέησεν
[59, 3]	ἤγηλε, νυκτός τε ἐς τὴν	πόλιν	τὸ σῶμα αὐτοῦ ἐσαγαγὼν καὶ
[59, 20]	μεγαλαυχίας, ἄλλως τε καὶ ὅτι	δύναμιν	πολλὴν καὶ πολιτικὴν καὶ ξενικὴν
[59, 1]	τὴν ἀγνωμοσύνην οὔτε πρὸς τὴν	δύναμιν	τῶν διαδεχομένων τινὰ ἐπίσκηψίς τις
[59, 27]	ὑποτρέμων, καὶ σμικρόν τι φθεγξάμενος	ὑμῖν"	ἔφη τοῖς θεοῖς, δέσποτα, μόνοις
[59, 29]	ἰδίαν τῆς ὀργῆς αἰτίαν ἔσχε·	γύννιν	τε γὰρ αὐτὸν καίπερ ἐρρωμενέστατον
[59, 26]	ἐπλάττετο, καὶ κατὰ τοῦτο καὶ	γυναιξὶν	ἄλλαις τε πολλαῖς καὶ ταῖς
[59, 13]	τοῖς τε βουλευταῖς ταῖς τε	γυναιξὶν	αὐτῶν δωρεὰ ἐδόθη ~ταῦτά τε
[59, 27]	τοῦθ´ οἱ φιληθέντες ὑπ´ αὐτοῦ	χάριν	αὐτῷ καὶ ἐν τῇ γερουσίᾳ
[59, 16]	ἀληθεστάτου καὶ εὐσεβεστάτου ὄντος ἐποιήσαντο,	χάριν	οἱ μεγάλην ἔχοντες ὅτι μὴ
[59, 10]	μὲν καταψηφισθέντες οἱ δὲ καὶ	πρὶν	ἁλῶναι ἐφονεύθησαν, πρόφασιν μὲν διά
[59, 9]	τῇ ἐσθῆτι τῇ βουλευτικῇ, καὶ	πρὶν	ἄρξαι τινὰ ἀρχὴν δι´ ἧς
[59, 8]	αὐτὴν Γαΐῳ Καλπουρνίῳ Πίσωνι συνεώρταζε.	πρὶν	δὲ δύο μῆνας ἐξελθεῖν, ἀμφοτέρους
[59, 23]	ἀλλ´ ὀλίγους ἐπιλεξάμενος τοὺς λοιπούς,	πρὶν	ἐς τὴν Γαλατίαν ἐλθεῖν, ἀπεπέμψατο,
[59, 24]	οἱ ἐκ τῆς ὀρχήστρας ἄνδρες	πανήγυρίν	τε ἐπετέλεσαν καὶ θέαν παρέσχοντο,
[59, 13]	τοῦτο καὶ ἐκεῖνοι πᾶσι τοῖς	ἐπιθυμήμασιν	αὐτοῦ ἀντέσπευδον, καὶ ἦν καὶ
[59, 26]	κακὸν ἔδρασε καὶ προσέτι καὶ	χρήμασιν	ἐτίμησεν. ἐπαινούμενος οὖν διὰ ταῦτα
[59, 28]	διανομοθετήσας ἐς λεύκωμα αὐτὰ βραχυτάτοις	γράμμασιν	ἐσέγραψε καὶ ἀφ´ ὑψηλοῦ τινος
[59, 9]	ποιεῖν ἐξῆν. ταῦτα μὲν δὴ	πᾶσιν	ἤρεσεν· ὅτι δὲ τὰς ἀρχαιρεσίας
[59, 15]	οὖν παραλαβὼν ἐπέθετο δι´ αὐτοῦ	πᾶσιν	οὐχ ὅτι τοῖς ζῶσιν ἀλλὰ
[59, 9]	καὶ ἐξ αὐτῶν πλεῖστα τοῖς	ἁρπάσασιν	αὐτὰ διέδωκε, τῷ μὲν φαύλῳ
[59, 9]	ἔστιν ὅστις αὐτὸν ἐν τοῖς	αὐταρχήσασιν	ἐς τὴν τῆς οἰκείας νόμισιν
[59, 4]	ἐπ´ αὐτοῖς ἀπώλεσε. καὶ τοῖς	συστᾶσιν	ἐπί τε τὸν πατέρα καὶ
[59, 10]	δὲ καὶ πρὶν ἁλῶναι ἐφονεύθησαν,	πρόφασιν	μὲν διά τε τοὺς γονέας
[59, 21]	αὐτόν, ἐς τὴν Γαλατίαν ἀφώρμησε,	πρόφασιν	μὲν τοὺς Κελτοὺς τοὺς πολεμίους
[59, 26]	γὰρ δὴ τὴν τῶν ὀνομάτων	μετάθεσιν	καὶ τὸ ἄλλο σχῆμα πᾶν
[59, 11]	τιμῶν δαιμονίων ἐν πάσαις ταῖς	πόλεσιν	ἠξιοῦτο, Λίουιός τέ τις Γεμίνιος
[59, 23]	τι μήτε τιμῆς ἐχόμενον τοῖς	συγγενέσιν	αὐτοῦ γίγνεσθαι, καὶ ὅτι μὴ
[59, 23]	αὔξησιν τῆς λαμπρότητος ἀλλ´ ὡς	καθαίρεσιν	τῆς ἰσχύος αὐτῷ φέροντα διέβαλλε.
[59, 22]	ὄντα καὶ τῆς Γερμανίας δέκα	ἔτεσιν	ἄρξαντα, ἀπέκτεινεν, ὅτι τοῖς στρατιώταις
[59, 6]	ἦν Κύιντος Πομπώνιος ἑπτὰ ὅλοις	ἔτεσιν	ἐν τῷ οἰκήματι μεθ´ ὑπατείαν
[59, 2]	στράτευμα πολιτικὸν ἐν τοῖς μικροτέροις	τείχεσιν	ἦν, τὰ καταλειφθέντα διέλυσε, τοῦτ´
[59, 8]	ἀποθανεῖν ἐθελήσαντες λήψεσθαι, ἀποδοῦναι τὴν	ὑπόσχεσιν	ἠναγκάσθησαν, ἵνα μὴ ἐπιορκήσωσι. καὶ
[59, 17]	ἑταῖροι αὐτοῦ ἐπὶ ὀχημάτων ἐν	ἐσθῆσιν	ἀνθιναῖς ἐφείποντο, καὶ ὁ στρατὸς
[59, 17]	θεάτρῳ τινί, ἐδείχθη, ὥστε μηδεμίαν	αἴσθησιν	τοῦ σκότους γενέσθαι· καὶ γὰρ
[59, 6]	τῆς δραχμῆς ἣν ἐς εἰκόνων	ποίησιν	ἐδίδοσαν αὐτῷ, λαβών, ἐψηφίσθη μὲν
[59, 4]	αὑτοῦ ἱστάναι, καὶ ἐς ἀγαλμάτων	ποίησιν	προεχώρησε, καὶ ψηφισθέν ποτε τῇ
[59, 30]	ταῦτα ἐν ἔτεσι τρισὶ καὶ	μησὶν	ἐννέα ἡμέραις τε ὀκτὼ καὶ
[59, 23]	πολλάκις τινὰ οὐχ ὡς καὶ	αὔξησιν	τῆς λαμπρότητος ἀλλ´ ὡς καθαίρεσιν
[59, 9]	κατὰ τὸν Αὔγουστον προέγραψε· καὶ	ἔμπρησίν	τινα μετὰ τῶν στρατιωτῶν κατασβέσας
[59, 11]	ἐξώλειαν καὶ ἑαυτῷ καὶ τοῖς	παισίν,	εἰ ψεύδοιτο, ἐπαρασάμενος τῇ τε
[59, 9]	αὐταρχήσασιν ἐς τὴν τῆς οἰκείας	νόμισιν	καταλέγει) περὶ δὲ δὴ τοῦ
[59, 18]	αἰτίαν ἔσχεν) οὐχ ὑπέμειναν τὴν	κρίσιν,	ἀλλ´ ἑαυτοὺς προανάλωσαν. τὸ δ´
[59, 18]	στρατηγὸς ᾐτιάθη μὲν ἐπ´ ἄλλοις	τισίν,	ἀπέθανε δὲ ὡς πλούσιος. καὶ
[59, 3]	ἀνδρὶ ἁρπάσας, ἄλλας δὲ συνοικούσας	τισὶν	ἀποσπάσας, ἔπειτα αὐτὰς πλὴν μιᾶς
[59, 9]	ταῖς περιουσίαις μεταπεμψάμενος κατελέξατο, καί	τισιν	αὐτῶν καὶ τῇ ἐσθῆτι τῇ
[59, 3]	τὸ περιπόρφυρον ἐνδὺς καὶ ῥαβδούχοις	τισὶν	ὥσπερ ἐν ἐπινικίοις κοσμηθείς· τά
[59, 26]	τούτοις ὁ Γάιος τὴν ὀργήν	σφισιν	ἀφῆκε καὶ χρηστά τινα προσενεανιεύσατο·
[59, 26]	ἄλλο σχῆμα πᾶν τὸ προσῆκόν	σφισιν	ἐλάμβανεν, ὥστε ἐοικέναι ἂν δοκεῖν.
[59, 24]	ἐκ κοινοῦ προγράμματος τὴν σύνοδόν	σφισιν	ἐπαγγειλάντων, ἐχρημάτισαν δὲ οὔτε τότε
[59, 21]	τῶν ποτε χρησαμένων αὐτοῖς συμπωλῶν	σφισιν.	ἐπέλεγε γοῦν ἐφ´ ἑκάστῳ τοῦτό
[59, 23]	ἐταράττοντο δὲ καὶ ὅτι δίκαι	σφίσιν	ἐπί τε τῇ πρὸς τὰς
[59, 10]	συναρπασθῆναί τέ τινας καὶ παραβληθῆναί	σφισιν·	καὶ ὅπως γε μήτε ἐπιβοήσασθαι
[59, 20]	τὸ δρᾶν τι τῶν προσηκόντων	σφίσιν	ὄντων, καὶ τῶν σπουδαρχιώντων μάλιστα
[59, 13]	καὶ ὃς ἀγανακτήσας ἀπεκρίνατο μέν	σφισιν	οὐδέν, προστάξας δὲ ἑτέροις τισὶ
[59, 14]	καὶ πολλάκις καὶ αὐτὸς ἐπεφοίτα	σφίσιν,	ὥσθ´ οἱ μὲν καὶ δεόμενοι
[59, 15]	τοῖς ζῶσιν ἀλλὰ καὶ τοῖς	τεθνηκόσιν,	ὅσοι ποτὲ ἐπιστάται τῶν ὁδῶν
[59, 5]	καί ποτε δυσκολάνας τι τοῖς	ἀντικαθεστηκόσιν	οὐκ ἀπήντησεν ἐπὶ τὴν θέαν.
[59, 27]	τοῦ Αὐγούστου τοῦ τε Γαΐου	εἰκόσιν	ἠνάγκασε, σπονδάς τε αὐτῷ πρὸς
[59, 11]	τε ἴδιος οἰκοδομηθῇ, καὶ ἱερῆς	εἴκοσιν	οὐχ ὅτι ἄνδρες ἀλλὰ καὶ
[59, 29]	ἅμα τῶν σιτίων, παρὰ τοῖς	ποσὶν	αὐτοῦ καθήμενος, καὶ ἐπικύπτων συνεχῶς
[59, 23]	φερόντων ἐπ´ αὐτοῖς ὡς καὶ	κρείττοσιν	αὐτοῦ οὖσι καὶ χαρίσασθαί {σφῶν}
[59, 5]	τὰ ἄλλα τὰ ἐς τὴν	ἐπιτήδευσιν	αὐτῶν φέροντα αὐτός τε πολυτελέστατα
[59, 28]	γὰρ καὶ ἐν τῷ Καπιτωλίῳ	κατάλυσίν	τινα, ἵν´, ὡς ἔλεγε, τῷ
[59, 2]	τῆς Ἰταλίας ἐκ τοῦ καταλόγου	οὖσιν,	εἴ τέ τι ἄλλο στράτευμα
[59, 14]	τε ἄλλοις, οὐχ ὅτι τοῖς	ἐθέλουσιν,	ἀλλὰ καὶ {τοὺς} πάνυ ἄκοντάς
[59, 16]	ἔλεγε, καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς	κακηγοροῦσιν	αὐτὸν καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ
[59, 9]	ἐκεῖνον καὶ τὰς ἀδελφὰς αὐτοῦ	προτιμήσουσιν,	ὤμοσαν, {καὶ} τάς τε εὐχὰς
[59, 20]	πάντως ὁπότερον ἄν τι ποιήσωσιν	ἁμαρτήσουσιν,	ἄν τε ἐπὶ τῇ τοῦ
[59, 4]	καὶ ῥυπαρώτατα ἠργυρολόγει. τοῖς τε	θωπεύουσιν	αὐτὸν καὶ τοῖς παρρησιαζομένοις τι
[59, 15]	αὐτοῦ πᾶσιν οὐχ ὅτι τοῖς	ζῶσιν	ἀλλὰ καὶ τοῖς τεθνηκόσιν, ὅσοι
[59, 12]	τὴν πόλιν ὁ Γάιος πρὸς	ἐπανόρθωσιν	ἐγκεχειρικέναι. ~μετὰ δὲ τοῦτο ὑπατεύσας
[59, 14]	προφάσει ταύτῃ, ὅπως πενέστεροι γενόμενοι	περισωθῶσιν,	ἐθέλοντες, μεγάλων αὐτοὺς χρημάτων ἠγόρασαν.
[59, 16]	τιμηθήσῃ ὑπ´ αὐτῶν ἄν τ´	ἐθέλωσιν	ἄν τε καὶ μή· ἐκείνως
[59, 20]	ὅτι πάντως ὁπότερον ἄν τι	ποιήσωσιν	ἁμαρτήσουσιν, ἄν τε ἐπὶ τῇ
[59, 20]	ἐπὶ τῇ τοῦ Ἀντωνίου συμφορᾷ	βουθυτήσωσιν,	ἄν τε ἐπὶ τῇ τοῦ
[59, 28]	ἀγνοοῦντες τὸ κεκωλυμένον ἢ κεκελευσμένον,	περιπίπτωσιν,	ἔς τε τὸν ἱππόδρομον εὐθὺς
[59, 7]	ἄν γε μὴ ἐν γαστρὶ	ἔχωσιν,	ἐξεῖναι. καὶ ἵνα μετὰ ῥᾳστώνης
[59, 4]	πράξεις τινὰς ἐφέρετο, καὶ νωθέστατα	ἔστιν	ἃς αὐτῶν μετεχειρίζετο. τά τε
[59, 9]	οὐδὲ νῦν γίγνονται (οὐ γὰρ	ἔστιν	ὅστις αὐτὸν ἐν τοῖς αὐταρχήσασιν
[59, 26]	τοῦτο πωγωνίας ἐφαντάζετο, τρίαινάν τε	ἔστιν	ὅτε ἐκράτει, καὶ κεραυνὸν αὖθις
[59, 24]	τοῖς ὑπάτοις γράφων, καὶ ἐκεῖνα	ἔστιν	ὅτε ἐν τῷ συνεδρίῳ ἀναγιγνώσκεσθαι
[59, 13]	καί τινας καὶ τῶν ἐναντίων	ἔστιν	ὅτε ἐτίμων. καὶ προσέτι καὶ
[59, 0]	~Τάδε	ἔνεστιν	ἐν τῷ πεντηκοστῷ ἐνάτῳ τῶν
[59, 27]	θεοῖς, δέσποτα, μόνοις ἀλλήλους ὁρᾶν	ἔξεστιν.	Οὐιτέλλιος μὲν οὖν ἐκεῖθεν ἀρξάμενος
[59, 16]	αὐτοκράτορι ὄντι καὶ τοῦτο ποιεῖν	ἔξεστιν,	ὑμεῖς δὲ δὴ οὐ μόνον
[59, 10]	οὕτω τι δεινόν, καίπερ δεινὸν	ὄν,	ἀλλ´ ὅτι τοῖς τε φόνοις
[59, 28]	ἐν τῇ ἀγορᾷ τῇ Ῥωμαίᾳ	ὂν	διατεμὼν διὰ μέσου τῶν ἀγαλμάτων
[59, 6]	ἐπειδὴ ἐκεῖνοι τὸν ἕκμηνον ἐς	ὃν	ἀπεδεδείχατο διῆρξαν, οὕτω δὴ καὶ
[59, 19]	καὶ διὰ Κάλλιστον τὸν ἀπελεύθερον,	ὃν	αὐτός τε ἐτίμα καὶ ὁ
[59, 14]	καὶ ἕνα γε τῶν ἵππων,	ὃν	Ἰγκιτᾶτον ὠνόμαζε, καὶ ἐπὶ δεῖπνον
[59, 1]	Γερμανικοῦ καὶ τῆς Ἀγριππίνης παῖς,	ὃν	καὶ Γερμανικὸν καὶ Καλιγόλαν, ὥσπερ
[59, 22]	παρὰ τοὺς νόμους αἰτῆσαι ἐπέτρεψεν,	ὃν	καὶ διάδοχον τῆς ἡγεμονίας καταλείψειν
[59, 3]	προαπέθανε. τόν τε Τιβέριον αὐτόν,	ὃν	καὶ πάππον προσωνόμαζε, τῶν αὐτῶν
[59, 28]	δὲ ἀληθὲς ὅτι τὸν νεὼν	ὃν	οἱ Μιλήσιοι τῷ Ἀπόλλωνι καὶ
[59, 28]	καὶ ἐν αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ	ναὸν	ἑαυτοῦ, τὸν μὲν ὑπὸ τῆς
[59, 26]	σκυτοτόμος γὰρ ἦν. οὕτω που	ῥᾷον	τὰς τῶν τυχόντων ἢ τὰς
[59, 20]	Ἀντώνιον ἐνενικήκει ἑορτήν, ὥσπερ εἴθιστο,	ἤγαγον.	ἵνα γὰρ συκοφαντήσῃ αὐτούς, τοῦ
[59, 21]	πόλεις ἑκοῦσαι δῆθεν μεγάλα αὐτῷ	ἦγον.	ἄλλους ὡς νεωτερίζοντας, ἄλλους ὡς
[59, 17]	ἐφ´ ἅρματος, χιτῶνα χρυσόπαστον ἐνδύς·	ἦγον	δὲ αὐτὸν οἱ ἀθληταὶ ἵπποι
[59, 21]	δυνατὸς εὑρίσκετο, καὶ αἱ δαπάναι	ὑπερήπειγον	αὐτόν, ἐς τὴν Γαλατίαν ἀφώρμησε,
[59, 25]	παρατάξας, τριήρους τε ἐπέβη καὶ	ὀλίγον	ἀπὸ τῆς γῆς ἀπάρας ἀνέπλευσε,
[59, 29]	θεοπρόπιον δέ τι τῷ Γαΐῳ	ὀλίγον	ἔμπροσθεν ἐγεγόνει φυλάττεσθαι Κάσσιον· καὶ
[59, 29]	καὶ ἀναβληθεὶς ὡς καὶ μετ´	ὀλίγον	κολασθησόμενος ἐσώθη. ἐπράχθη δὲ ὧδε.
[59, 19]	ἄλλους σοφίᾳ ὑπεράρας, διεφθάρη παρ´	ὀλίγον	μήτ´ ἀδικήσας τι μήτε δόξας,
[59, 21]	οὐδένα ἐκάκωσεν (εὐθύς τε γὰρ	ὀλίγον	ὑπὲρ τοῦ Ῥήνου προχωρήσας ὑπέστρεψε,
[59, 19]	ὅτι οὐκ ἔδει με τοιοῦτον	λόγον	ἀποκεκρύφθαι. Δομίτιος μὲν δὴ καταγνωσθεὶς
[59, 18]	ἄξιον τοῦ θανάτου ἐκέκτητο, θαυμαστὸν	λόγον	ἐφθέγξατο, εἰπὼν ὅτι ἠπάτησέ με
[59, 19]	τὸ συνέδριον αὐτὸν ἐσήγαγε καὶ	λόγον	κατ´ αὐτοῦ μακρὸν ἀνέγνω· ἄλλως
[59, 20]	Σεκοῦνδον ῥήτορα φυγαδεῦσαί ποτε, ὅτι	λόγον	τινὰ ἐν γυμνασίᾳ κατὰ τυράννων
[59, 20]	μὲν σχῆμα τῆς δημοκρατίας ἐσώζετο,	ἔργον	δ´ οὐδὲν αὐτῆς ἐγίγνετο. καὶ
[59, 22]	στρατιώταις ᾠκείωτο· τοῦτο δὲ τὸν	Λέπιδον	ἐκεῖνον τὸν ἐραστὴν τὸν ἐρώμενον,
[59, 20]	ὁμοίως ἦν ὥστε καὶ Καρρίναν	Σεκοῦνδον	ῥήτορα φυγαδεῦσαί ποτε, ὅτι λόγον
[59, 18]	ἐκείνων πολλοὶ ἤτοι κατὰ τὴν	ὁδὸν	ἢ καὶ ἐν τῇ φυγῇ
[59, 24]	στρατηγῶν ἐκ κοινοῦ προγράμματος τὴν	σύνοδόν	σφισιν ἐπαγγειλάντων, ἐχρημάτισαν δὲ οὔτε
[59, 21]	οὐ μέντοι καὶ ἄντικρυς τὴν	ἔξοδον	προεπήγγειλεν, ἀλλ´ ἐς προάστειόν τι
[59, 28]	διατεμὼν διὰ μέσου τῶν ἀγαλμάτων	ἔσοδον	δι´ αὐτοῦ ἐς τὸ παλάτιον
[59, 13]	ἐκεῖνοι πᾶσι τοῖς ἐπιθυμήμασιν αὐτοῦ	ἀντέσπευδον,	καὶ ἦν καὶ ἀκούειν καὶ
[59, 6]	ἡμερῶν τεσσάρων καὶ μηνῶν πέντε	ἐπιδέον.	ἔπειτα τοὺς ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ
[59, 26]	τῶν μὲν ἥρωα τῶν δὲ	θεὸν	αὐτὸν ἀνακαλούντων, δεινῶς ἐξεφρόνησεν. ἠξίου
[59, 11]	ὡς ἄνθρωπον ἢ θρηνεῖν ὡς	θεὸν	ἐνεκαλοῦντο. πάρεστι δὲ ἐξ ἑνὸς
[59, 27]	ἐρωτήσαντος αὐτὸν εἰ ὁρῴη τὴν	θεὸν	συνοῦσαν αὐτῷ, κάτω τε ὡς
[59, 16]	δόξαν κενὴν λαβὼν οὔτε τι	πλέον	ἕξεις καὶ ἐπιβουλευθεὶς ἀκλεῶς τελευτήσεις.
[59, 28]	ἰδιώσασθαι ἐπεθύμησε. τότε δὲ ἐπὶ	πλέον	ἐξήχθη, ὥστε καὶ ἐν αὐτῇ
[59, 1]	Γερμανικὸν καὶ Καλιγόλαν, ὥσπερ εἶπον,	ἐπωνόμαζον.	ἐκεῖνος μὲν γὰρ καὶ τῷ
[59, 13]	τοῦ βήματος, ὃ δὴ καὶ	μεῖζον	τοῦ προτέρου ἐπεποίητο, ὤμοσε. τριάκοντα
[59, 8]	ἀντὶ γὰρ τῶν χρημάτων ἃ	ἤλπιζον	παρ´ αὐτοῦ ὡς καὶ ἀντίψυχοί
[59, 28]	ἀντήστραπτε· καὶ ὁπότε κεραυνὸς καταπέσοι,	λίθον	ἀντηκόντιζεν, ἐπιλέγων ἐφ´ ἑκάστῳ τὸ
[59, 24]	ἔτει ὁμοίως ἐγένετο, τότε δὲ	συνῆλθον	μὲν μετὰ ταῦτα ἐς τὸ
[59, 24]	ἡμέρᾳ τῇ τὰς εὐχὰς ἐχούσῃ	συνῆλθον	μέν, πάντων τῶν στρατηγῶν ἐκ
[59, 28]	ὡς καὶ τοῦ ἕδους ἐφαψόμενοι	προσῆλθον,	πολὺς ἐξηκούετο) ἐκείνῳ μὲν ἐπηπείλει,
[59, 29]	αὐτῷ, ὁπότε ἐς ἐκεῖνον καθήκοι,	Πόθον	ἢ Ἀφροδίτην ἢ ἕτερόν τι
[59, 30]	καὶ θορυβούντων βοώντων τε τίς	Γάιον	ἀπέσφα ξεν" Οὐαλλέριος Ἀσιατικὸς ἀνὴρ
[59, 29]	Κάσσιον· καὶ ὁ μὲν ἐς	Γάιον	Κάσσιον τὸν τότε τῆς Ἀσίας
[59, 6]	ἐξεταζόμενος, καὶ πρεσβευτὴς πρὸς τὸν	Γάιον	μετὰ τὸν τοῦ Τιβερίου θάνατον
[59, 5]	σπουδῇ νυκτὸς ὡς καὶ ἐπ´	ἀναγκαῖόν	τι βούλευμα μεταπεμψάμενος ὠρχήσατο. ~ἐν
[59, 25]	δὲ ἐν τούτῳ τόν τε	Πτολεμαῖον	τὸν τοῦ Ἰούβα παῖδα μεταπέμψας,
[59, 1]	ἥκιστα ἐγένετο ὅτι διὰ τὸ	παιδίον	πᾶν τὸ κατὰ τὰς διαθήκας
[59, 23]	ἐν γαστρὶ ἔσχεν, ἵν´ αὐτῷ	παιδίον	τριακονθήμερον τέκῃ. οἱ δὲ ἐν
[59, 9]	κἀντεῦθεν πολλὰ καὶ δεινὰ ἀπομαντευσάμενος	κυνίδιόν	τέ τι ὃ ἐσενηνόχει ἀπέκτεινε
[59, 26]	τὸ μὲν ξίφος τὸ δὲ	ἐγχειρίδιον	ὀνομάζειν. οὗτος ἐσῆλθέ ποτε ἐς
[59, 23]	αὐτοῖς ἄλλους κλήρῳ καὶ τὸν	Κλαύδιον	αἱρετὸν ἔπεμψαν, τοῦτό τε ἐδυσχέρανεν,
[59, 28]	Καισωνίαν τὴν γυναῖκα καὶ τὸν	Κλαύδιον	ἄλλους τε τοὺς πλουσιωτάτους ἱερέας
[59, 23]	τινος ἠξίωσεν, ἀλλὰ καὶ τὸν	Κλαύδιον	ἀπέκτεινεν ἄν, εἰ μὴ κατεφρόνησεν
[59, 6]	δὴ καὶ αὐτὸς ὑπάτευσε, τὸν	Κλαύδιον	τὸν θεῖον προσλαβών· οὗτος γὰρ
[59, 6]	αὐτὸς ὑπάτευσε, τὸν Κλαύδιον τὸν	θεῖον	προσλαβών· οὗτος γὰρ ἔν τε
[59, 24]	αὐτὸν οὔτε σώζεσθαι ἐβούλοντο, ἐπὶ	πλεῖον	ἀμφότερα, ὡς καὶ τὸ συνειδός
[59, 3]	καὶ ἐκείνην ἤχθηρεν, εἰ ἐπὶ	πλεῖον	ἐβεβιώκει. ἔς τε τὴν μητέρα
[59, 24]	ἐλύπει ὡς τὸ προσδοκᾶν ἐπὶ	πλεῖον	τήν τε ὠμότητα τὴν τοῦ
[59, 17]	ἐφοβήθη, ἐπεὶ ἔς γε τὸν	Δαρεῖον	καὶ τὸν Ξέρξην οὐδὲν ὅ
[59, 28]	δὲ ἕτερον ἐνέστησε. τό τε	Διοσκόρειον	τὸ ἐν τῇ ἀγορᾷ τῇ
[59, 16]	σπουδῇ ἐξεπήδησεν, ἔς τε τὸ	προάστειον	αὐθημερὸν ἐξώρμησεν· ἡ δὲ δὴ
[59, 21]	τὴν ἔξοδον προεπήγγειλεν, ἀλλ´ ἐς	προάστειόν	τι ἐλθὼν εἶτ´ ἐξαίφνης ἀπῆρε,
[59, 7]	τὸ τοῦ Αὐγούστου ὡσίωσε, τὴν	ἐπινίκιον	στολὴν ἐνδύς. καὶ οἵ τε
[59, 28]	ὥς γε καὶ ἔλεγεν, ἔχῃ.	Διάλιόν	τε ἑαυτὸν ὀνομάσας, τήν τε
[59, 24]	καθηκόντων ἔπραξαν, ἀλλ´ ἐς τὸ	Καπιτώλιον	ἀθρόοι οἱ βουλευταὶ ἀναβάντες τάς
[59, 16]	τε αὐτοῦ χρυσῆς ἐς τὸ	Καπιτώλιον	ἀναγομένης καὶ ὕμνων ἐπ´ αὐτῇ
[59, 28]	αὐτὴν ὀνομάσας ἔς τε τὸ	Καπιτώλιον	ἀνήγαγε καὶ ἐς τὰ τοῦ
[59, 28]	καὶ προσεγκαλέσας οἱ ὅτι τὸ	Καπιτώλιον	προκατέλαβεν, οὕτω δὴ ἕτερόν τε
[59, 22]	μήτε μάχην τινὰ νικήσας μήτε	πολέμιόν	τινα ἀποκτείνας ἐπωνομάσθη. ἐκείνων μὲν
[59, 12]	Παυλῖναν, αὐτὸν τὸν ἄνδρα αὐτῆς	Μέμμιον	Ῥήγουλον ἐγγυῆσαί οἱ τὴν γυναῖκα
[59, 29]	προέλεγε δ´ ἄρα αὐτῷ τὸ	δαιμόνιον	τοῦτον τὸν Κάσσιον τὸν Χαιρέαν.
[59, 26]	ἀφῆκε καὶ χρηστά τινα προσενεανιεύσατο·	Πομπώνιον	γὰρ ἐπιβουλεῦσαι λεχθέντα οἱ ἀπέλυσεν,
[59, 20]	τοῦ Αὐγούστου νίκαις ἃς τὸν	Ἀντώνιον	ἐνενικήκει ἑορτήν, ὥσπερ εἴθιστο, ἤγαγον.
[59, 18]	ὁ Γάιος, μαθὼν ὅτι οὐδὲν	ἄξιον	τοῦ θανάτου ἐκέκτητο, θαυμαστὸν λόγον
[59, 13]	τότε δὲ ἐπειδὴ παρωξύνθη τι	οἷον	εἰώθει, δυσχερᾶναν τὸ πλῆθος τῆς
[59, 21]	εἰπεῖν, ὅθεν τι καὶ ὁπωσοῦν	οἷόν	τε ἦν αὐτῷ λαβεῖν, ἀναλώκει,
[59, 28]	δυνηθεὶς δέ (τό τε γὰρ	πλοῖον	τὸ πρὸς τὴν κομιδὴν αὐτοῦ
[59, 29]	ἢ ἕτερόν τι τοιοῦτον ἐδίδου.	θεοπρόπιον	δέ τι τῷ Γαΐῳ ὀλίγον
[59, 19]	τιμηθήσεσθαι προσεδόκησεν, ἔς τε τὸ	συνέδριον	αὐτὸν ἐσήγαγε καὶ λόγον κατ´
[59, 1]	τὰς διαθήκας αὐτοῦ ἐς τὸ	συνέδριον	διὰ τοῦ Μάκρωνος ἐσπέμψας ἀκύρους
[59, 24]	μὲν μετὰ ταῦτα ἐς τὸ	συνέδριον	μηδενός σφας ἀθροίσαντος, ἔπραξαν δὲ
[59, 26]	οὗτος ἐσῆλθέ ποτε ἐς τὸ	συνέδριον	ὡς καὶ κατ´ ἄλλο τι,
[59, 16]	χρόνου τούτου αὐτός τε τὸν	Τιβέριον	ἀεὶ καὶ πρὸς πάντας κακῶς
[59, 3]	γὰρ τρίτη προαπέθανε. τόν τε	Τιβέριον	αὐτόν, ὃν καὶ πάππον προσωνόμαζε,
[59, 8]	οὐκ ἀπέθανε, τὸν δὲ δὴ	Τιβέριον,	καίπερ ἔς τε τοὺς ἐφήβους
[59, 16]	ἄττα εἰπὼν αὐτὸν δὴ τὸν	Τιβέριον	τῷ λόγῳ παρήγαγε, λέγοντά οἱ
[59, 21]	Ἀντωνίου τοῦτο Αἰγύπτιον, Αὐγούστου τὸ	νικητήριον.	κἀν τούτῳ τήν τε ἀνάγκην
[59, 1]	ᾧ μηδὲ ἐσελθεῖν ἐς τὸ	βουλευτήριον	ἐξῆν, ἄρχειν σφᾶς ἐπέτρεψε. τότε
[59, 16]	τότε δὲ ἐσελθὼν ἐς τὸ	βουλευτήριον	πολλὰ μὲν ἐκεῖνον ἐπῄνεσε, πολλὰ
[59, 11]	ἵν´ ἀθανατισθῇ καὶ ἐς τὸ	βουλευτήριον	χρυσῆ ἀνατεθῇ, καὶ ἐς τὸ
[59, 28]	σέ. ἐπειδή τε ἡ Καισωνία	θυγάτριον	μετὰ τριάκοντα ἡμέρας τῶν γάμων
[59, 25]	δὲ δῆμον ἀθροίσας πολὺ μὲν	ἀργύριον	ἐκ μετεώρου τινὸς πολὺ δὲ
[59, 22]	κατεφόνευσε. καὶ τοῖς τε στρατιώταις	ἀργύριον	ἐπὶ τούτῳ, καθάπερ πολεμίων τινῶν
[59, 22]	μαθὼν ὅτι οὐκ εἴη οἱ	ἀργύριον,	ᾔτησέ τε τὰς τῶν Γαλατῶν
[59, 24]	κείμενον προσεκύνησαν, καὶ ἔτι καὶ	ἀργύριον	κατὰ τὸ ἐπὶ τοῦ Αὐγούστου
[59, 28]	τὸ χρυσίον καὶ ἐς τὸ	ἀργύριον	τὸ συλλεγόμενον ἀπ´ αὐτῶν ἐμβάλλων
[59, 10]	ἐν τοῖς Σέπτοις, πᾶν τὸ	χωρίον	ἐκεῖνο ἐξορύξας καὶ ὕδατος πληρώσας,
[59, 14]	ἔτι Γαϊανὸν ἐπ´ αὐτοῦ τὸ	χωρίον	ἐν ᾧ τὰ ἅρματα ἤσκει
[59, 30]	ὑπατευκώς ἀνῆλθεν εἰς ἄποπτόν τι	χωρίον	καὶ ἐκβοήσας ἔφη εἴθε ἐγὼ
[59, 17]	καὶ τῶν Βαύλων. τὸ γὰρ	χωρίον	τοῦτο κατ´ ἀντιπέραν τῆς πόλεώς
[59, 17]	τι οὐκ ἀπέσκωπτεν, ὡς καὶ	πολλαπλάσιόν	σφων μέτρον τῆς θαλάσσης ζεύξας.
[59, 6]	ὀβολὸν παρ´ ἑκάστου τῶν τὸ	σιτηρέσιον	φερόντων, ἀντὶ τῆς δραχμῆς ἣν
[59, 11]	ἐς τὸ ἐν τῇ ἀγορᾷ	Ἀφροδίσιον	ἄγαλμα αὐτῆς ἰσομέτρητον τῷ τῆς
[59, 21]	ἐπιβουλεύοντάς οἱ ἐφόνευε. καὶ ἦν	δημόσιον	ἔγκλημα πᾶσί σφισι τὸ πλουτεῖν.
[59, 29]	Γαΐῳ ὀλίγον ἔμπροσθεν ἐγεγόνει φυλάττεσθαι	Κάσσιον·	καὶ ὁ μὲν ἐς Γάιον
[59, 29]	καὶ ὁ μὲν ἐς Γάιον	Κάσσιον	τὸν τότε τῆς Ἀσίας ἄρχοντα,
[59, 29]	αὐτῷ τὸ δαιμόνιον τοῦτον τὸν	Κάσσιον	τὸν Χαιρέαν. Ἀπολλώνιός τέ τις
[59, 25]	ἐκ μετεώρου τινὸς πολὺ δὲ	χρυσίον	ἔρριψε, καὶ πολλοὶ ἀπώλοντο διαρπάζοντες·
[59, 28]	καὶ ὅτι ἔς τε τὸ	χρυσίον	καὶ ἐς τὸ ἀργύριον τὸ
[59, 17]	χλαμύδα σηρικὴν ἁλουργῆ, πολὺ μὲν	χρυσίον	πολλοὺς δὲ καὶ λίθους Ἰνδικοὺς
[59, 28]	ἔσοδον δι´ αὐτοῦ ἐς τὸ	παλάτιον	ἐποιήσατο, ὅπως καὶ πυλωροὺς τοὺς
[59, 12]	τὸ τοῦ Οὐεσπασιανοῦ τοῦ Φλαουίου	ἱμάτιον,	ἀγορανομοῦντός τε τότε καὶ τῆς
[59, 3]	τοῦ Αὐγούστου μνῆμα κατέθετο, τὸ	ἱμάτιον	τὸ περιπόρφυρον ἐνδὺς καὶ ῥαβδούχοις
[59, 17]	γὰρ πλείους καίπερ μεθύοντες ἐσώθησαν.	αἴτιον	δὲ ὅτι καὶ λειοτάτη καὶ
[59, 20]	ἐς μακρὰν τελευτήσοι· ~τὸν δὲ	Δομίτιον	καὶ ὕπατον εὐθὺς ἀπέδειξε, τοὺς
[59, 20]	ἑαυτὸν ἔσφαξε· τὸν δὲ δὴ	Δομίτιον	τὸν συνάρχοντα αὐτοῦ λόγῳ μὲν
[59, 21]	τοῦτο ὁ πρόπαππος· Ἀντωνίου τοῦτο	Αἰγύπτιον,	Αὐγούστου τὸ νικητήριον. κἀν τούτῳ
[59, 8]	τὸν ἀδελφὸν ἢ καὶ τὸν	υἱὸν	οὐχ ὅτι τῶν πατρῴων ἀπεστέρησεν,
[59, 26]	βασανισθεῖσα οὐδὲν ἐξεῖπεν, οὔτε τι	κακὸν	ἔδρασε καὶ προσέτι καὶ χρήμασιν
[59, 16]	μὲν γὰρ οὔτε τι πείσῃ	κακὸν	καὶ πάντων τῶν ἡδίστων ἀπολαύσεις,
[59, 26]	τὸ ἄλλο σχῆμα πᾶν τὸ	προσῆκόν	σφισιν ἐλάμβανεν, ὥστε ἐοικέναι ἂν
[59, 7]	ὑπετέθη· καὶ πίλους σφίσι τὸν	Θετταλικὸν	τρόπον ἐς τὰ θέατρα φορεῖν,
[59, 22]	ἀπαιτεῖ, φράσω. τοῦτο μὲν γὰρ	Γαιτούλικον	Λέντουλον, τά τε ἄλλα εὐδόκιμον
[59, 1]	τῆς Ἀγριππίνης παῖς, ὃν καὶ	Γερμανικὸν	καὶ Καλιγόλαν, ὥσπερ εἶπον, ἐπωνόμαζον.
[59, 9]	τὸ τέλος τῆς ἑκατοστῆς κατέλυσε,	γυμνικόν	τέ τινα ἀγῶνα ποιήσας σύμβολα
[59, 7]	ἵππευσαν, καὶ τὸ ἅρμα τὸ	πομπικὸν	ἐφ´ οὗ ἤχθη ἓξ ἵπποι
[59, 2]	εἴ τέ τι ἄλλο στράτευμα	πολιτικὸν	ἐν τοῖς μικροτέροις τείχεσιν ἦν,
[59, 20]	ἔθνος νείμας ἑτέρῳ τό τε	στρατιωτικὸν	καὶ τοὺς Νομάδας τοὺς περὶ
[59, 13]	ὥσπερ ἐπὶ τοῦ Τιβερίου, τὸν	ὅρκον	ἐποιοῦντο) αὐτὸς δὲ καὶ ἐνιστάμενος
[59, 27]	αὐτῷ καὶ ἐν τῇ γερουσίᾳ	ἐγίγνωσκον,	καίτοι τοὺς ὀρχηστὰς καθ´ ἡμέραν
[59, 29]	καὶ νεκρὸν αὐτὸν ὄντα ὠμῶς	ἐτίτρωσκον·	καί τινες καὶ τῶν σαρκῶν
[59, 26]	εἶχε, τοτὲ δὲ ἀρρενωπός, καὶ	ῥόπαλον	καὶ λεοντῆν ἢ καὶ κράνος
[59, 22]	τε συχνὰ αὐταῖς δι´ ἐκεῖνον	δῆλον	ὅτι προεψήφιστο, ἀπηγόρευσε μηδενὶ τῶν
[59, 25]	σκῦλα ταῦτα (καὶ γὰρ λαφύρων	δῆλον	ὅτι πρὸς τὴν τῶν ἐπινικίων
[59, 1]	ἐγγόνου αὐτοῦ ἀπεδόθη. ἀφ´ οὗπερ	κατάδηλον	οὐχ ἥκιστα ἐγένετο ὅτι διὰ
[59, 12]	φασι, χρησάμενος. καὶ μετὰ τοῦτο	πηλὸν	πολὺν ἐν στενωπῷ τινι ἰδὼν
[59, 6]	τούτοις, ἐπειδὴ καὶ ἠλπίζετο παντὸς	μᾶλλον	ἀληθεύσειν ἅτε μηδὲν διπλοῦν ὑπὸ
[59, 1]	γε καὶ ἐδόκει, λήψεσθαι, ἀνατρέψαι	μᾶλλον	αὐτὰς δι´ ἐκείνης ἢ συγκρύψαι
[59, 26]	περιθέτοις ἀκριβῶς ἐποικίλλετο, καὶ πάντα	μᾶλλον	ἢ ἄνθρωπος αὐτοκράτωρ τε δοκεῖν
[59, 4]	τι καὶ κατώρθωσαν, ἐκ συντυχίας	μᾶλλον	ἢ γνώμης τυχεῖν αὐτοῦ. ~τοιούτῳ
[59, 19]	ὡς καὶ τὸν ῥήτορα αὐτοῦ	μᾶλλον	ἢ τὸν Καίσαρα φοβούμενος. καὶ
[59, 20]	γὰρ συκοφαντήσῃ αὐτούς, τοῦ Ἀντωνίου	μᾶλλον	ἢ τοῦ Αὐγούστου ἀπόγονος δοκεῖν
[59, 6]	πέντε ἡμέρας ἑορτάζεσθαι κελεύσας, καὶ	ὀβολὸν	παρ´ ἑκάστου τῶν τὸ σιτηρέσιον
[59, 12]	αὐτὸν τὸν ἄνδρα αὐτῆς Μέμμιον	Ῥήγουλον	ἐγγυῆσαί οἱ τὴν γυναῖκα ἀναγκάσας,
[59, 22]	φράσω. τοῦτο μὲν γὰρ Γαιτούλικον	Λέντουλον,	τά τε ἄλλα εὐδόκιμον ὄντα
[59, 22]	πάντας φονεύσας. ἰδὼν γάρ ποτε	ὄχλον	εἴτε δεσμωτῶν εἴτε καὶ ἄλλων
[59, 28]	Ἔφεσον ἡ Ἄρτεμις τὴν δὲ	Πέργαμον	ὁ Αὔγουστος τὴν δὲ Σμύρναν
[59, 17]	ὅτι πεζῇ διὰ τῆς θαλάσσης	διέδραμον.	καὶ χρήματά τε διὰ τοῦτ´
[59, 28]	τε τὸν ἱππόδρομον εὐθὺς σπουδῇ	συνέδραμον	καὶ δεινὰ συνεβόησαν. ~ὡς οὖν
[59, 25]	ἄνθρωπον αὐτῷ ἐψηφίσατο, τὸν δὲ	δῆμον	ἀθροίσας πολὺ μὲν ἀργύριον ἐκ
[59, 3]	Αὐγούστου καὶ τοῦ Γερμανικοῦ τὸν	δῆμον	ἀναμιμνήσκων, καὶ ἑαυτὸν αὐτοῖς παρακατατιθέμενος.
[59, 2]	γὰρ ὅτε φοβηθεὶς καὶ τὸν	δῆμον	καὶ τοὺς στρατιώτας ταῦτ´ ἐποίησε,
[59, 20]	δέ ποτε καὶ ὑπὲρ τὸν	ἀριθμὸν	γένοιντο, διομολογουμένων πρὸς ἀλλήλους, τὸ
[59, 22]	Γαιτούλικον Λέντουλον, τά τε ἄλλα	εὐδόκιμον	ὄντα καὶ τῆς Γερμανίας δέκα
[59, 17]	καταλύσεις, ὥστε καὶ ὕδωρ αὐτὰς	πότιμον	ἐπίρρυτον ἔχειν, ἐποιήθησαν. ἐπειδή τε
[59, 19]	ἐπίγραμμα αὐτῇ ἐπέγραψε δηλῶν ὅτι	ἕβδομον	καὶ εἰκοστὸν ἔτος ἄγων δεύτερον
[59, 14]	τοῖς βουλομένοις καὶ ὑπὲρ τὸν	νόμον	τῷ ἀριθμῷ τῶν μονομαχούντων χρῆσθαι,
[59, 19]	τό τε μειρακιῶδες καὶ τὸ	παράνομον,	καὶ εὐθὺς ἐπὶ τούτῳ, ἐφ´
[59, 13]	ἐλεφάντων ἐν ἁρμαμάξῃ ἐς τὸν	ἱππόδρομον	ἐσήγαγε, καὶ θέαν τῷ δήμῳ
[59, 28]	κεκελευσμένον, περιπίπτωσιν, ἔς τε τὸν	ἱππόδρομον	εὐθὺς σπουδῇ συνέδραμον καὶ δεινὰ
[59, 11]	γενόμενα τεκμήρασθαι· τὸν γὰρ πωλήσαντα	θερμὸν	ὕδωρ ἀπέκτεινεν ὡς ἀσεβήσαντα. ~διαλιπὼν
[59, 19]	αὐτῷ ἐδόθη, πρὸς ἀντιβολίαν καὶ	ὀλοφυρμὸν	ἐτράπετο, καὶ τέλος ἔς τε
[59, 14]	καί τινα καὶ ἕτερον τοιόνδε	χρηματισμὸν	ἐπεξεῦρε. τοὺς γὰρ περιγενομένους τῶν
[59, 27]	ἄλλα λαμπρῶς ἡγεμόνευσε, καὶ τὸν	Ἀρτάβανον	καὶ ἐκείνῃ ἐπιβουλεύοντα, ἐπειδὴ μηδεμίαν
[59, 25]	τε ἐφρόνησεν ὡς καὶ τὸν	ὠκεανὸν	αὐτὸν δεδουλωμένος, καὶ τοῖς στρατιώταις
[59, 25]	ἀπέκτεινε, καὶ ἐς δὲ τὸν	ὠκεανὸν	ἐλθὼν ὡς καὶ ἐν τῇ
[59, 14]	προσέκειτο, ὥστε καὶ νῦν ἔτι	Γαϊανὸν	ἐπ´ αὐτοῦ τὸ χωρίον ἐν
[59, 16]	ἐκεῖνον ἐμπλήκτως μετεχειρίσασθε, καὶ τὸν	Σεϊανὸν	φυσήσαντες καὶ διαφθείραντες ἀπεκτείνατε, ὥστε
[59, 11]	Γεμίνιος βουλευτὴς ἔς τε τὸν	οὐρανὸν	αὐτὴν ἀναβαίνουσαν καὶ τοῖς θεοῖς
[59, 29]	ἀποκτείναντος εἶχεν, ὑποπτεύσας μετεπέμψατο αὐτὸν	δεδεμένον,	προέλεγε δ´ ἄρα αὐτῷ τὸ
[59, 29]	τὸν ὕμνον τὸν ἐς ἑαυτὸν	πεποιημένον	ᾆσαι μετεπέπεμπτο δῆθεν, ἀπέκτειναν ἐν
[59, 17]	κατὰ μέσην που τὴν γέφυραν	πεποιημένον,	καὶ πρῶτον μὲν ἑαυτὸν ὡς
[59, 24]	δίφρον τὸν ἐν τῷ ναῷ	κείμενον	προσεκύνησαν, καὶ ἔτι καὶ ἀργύριον
[59, 22]	τινῶν, προσέταξε τοῦτο δὴ τὸ	λεγόμενον,	ἀπὸ τοῦ φαλακροῦ μέχρι τοῦ
[59, 28]	καὶ ἐς τὸ ἀργύριον τὸ	συλλεγόμενον	ἀπ´ αὐτῶν ἐμβάλλων ἑκάστοτε ἑαυτὸν
[59, 7]	καὶ ἀνυποδήτοις τοῖς βουλομένοις θεάσασθαι,	νομιζόμενον	μέν που ἀπὸ τοῦ πάνυ
[59, 25]	αὐτοῖς, ὥς φασί τινες, ἀνεμέμικτο.	πυθόμενόν	τε εἰ μύσαι αὐτῷ ἐπιτρέπει,
[59, 7]	Αὐγούστου ἐν ταῖς θεριναῖς πανηγύρεσι	γενόμενον,	ἐκλειφθὲν δὲ ὑπὸ τοῦ Τιβερίου.
[59, 27]	Γάιος ἤχθετο, καὶ τὸ εὖ	φερόμενον	ὡς καὶ ἐπιθησόμενόν οἱ ὑπώπτευεν)
[59, 27]	τὸ εὖ φερόμενον ὡς καὶ	ἐπιθησόμενόν	οἱ ὑπώπτευεν) ἐσώθη δὲ σχηματίσας
[59, 29]	γὰρ πλείονες καὶ συνῄδεσαν τὸ	πραττόμενον,	ἐν οἷς ἦν ὅ τε
[59, 23]	μήτε ἐπαίνου τι μήτε τιμῆς	ἐχόμενον	τοῖς συγγενέσιν αὐτοῦ γίγνεσθαι, καὶ
[59, 28]	ἐπιτιμίοις, ἀγνοοῦντες τὸ κεκωλυμένον ἢ	κεκελευσμένον,	περιπίπτωσιν, ἔς τε τὸν ἱππόδρομον
[59, 28]	πολλοὶ τοῖς ἐπιτιμίοις, ἀγνοοῦντες τὸ	κεκωλυμένον	ἢ κεκελευσμένον, περιπίπτωσιν, ἔς τε
[59, 25]	ἐπὶ τούτοις ἡσυχάζοι εἶχεν, ὅτι	μεγαλοφρονούμενον	αὐτὸν ἐπυνθάνετο, οὔθ´ ὅπως αὐτὸν
[59, 22]	Λέπιδον ἐκεῖνον τὸν ἐραστὴν τὸν	ἐρώμενον,	τὸν τῆς Δρουσίλλης ἄνδρα, τὸν
[59, 6]	αὐτά, ἀλλ´ ἐπειδὴ ἐκεῖνοι τὸν	ἕκμηνον	ἐς ὃν ἀπεδεδείχατο διῆρξαν, οὕτω
[59, 26]	μέγα παραλήρημα. καὶ οὐδὲν μέντοι	δεινὸν	ἔπαθε· σκυτοτόμος γὰρ ἦν. οὕτω
[59, 10]	πλῆθος τῶν ἀπολλυμένων οὕτω τι	δεινόν,	καίπερ δεινὸν ὄν, ἀλλ´ ὅτι
[59, 10]	ἀπολλυμένων οὕτω τι δεινόν, καίπερ	δεινὸν	ὄν, ἀλλ´ ὅτι τοῖς τε
[59, 19]	ἁπάντων τῶν ῥητόρων ἠξίου, καὶ	ἐκεῖνον	δεινότατον εἰπεῖν εἰδὼς ὄντα ὑπερβαλεῖν
[59, 22]	ἐπειδή τε συχνὰ αὐταῖς δι´	ἐκεῖνον	δῆλον ὅτι προεψήφιστο, ἀπηγόρευσε μηδενὶ
[59, 16]	ἐψηφίσασθε μεταβάλλεσθαι. ἀλλ´ ὑμεῖς καὶ	ἐκεῖνον	ἐμπλήκτως μετεχειρίσασθε, καὶ τὸν Σεϊανὸν
[59, 16]	ἐς τὸ βουλευτήριον πολλὰ μὲν	ἐκεῖνον	ἐπῄνεσε, πολλὰ δὲ καὶ τῆς
[59, 29]	τὸ σύνθημα αὐτῷ, ὁπότε ἐς	ἐκεῖνον	καθήκοι, Πόθον ἢ Ἀφροδίτην ἢ
[59, 9]	αὐτῶν καὶ τῶν τέκνων καὶ	ἐκεῖνον	καὶ τὰς ἀδελφὰς αὐτοῦ προτιμήσουσιν,
[59, 3]	αὐτῷ, ἀλλ´ οὔτι γε καὶ	ἐκεῖνον	οὕτως ἐπαινῶν ὡς τοῦ τε
[59, 25]	εἰ μύσαι αὐτῷ ἐπιτρέπει, καὶ	ἐκεῖνον	σφαγῆναι προσέταξεν. ~ἦν δέ τις
[59, 22]	ᾠκείωτο· τοῦτο δὲ τὸν Λέπιδον	ἐκεῖνον	τὸν ἐραστὴν τὸν ἐρώμενον, τὸν
[59, 14]	τε αὐτῷ κριθὰς παρέβαλλε, καὶ	οἶνον	ἐν χρυσοῖς ἐκπώμασι προύπινε, τήν
[59, 7]	ἦσαν, μετὰ παρθένων ὁμοίων τὸν	ὕμνον	ᾖσαν, καὶ ἡ βουλὴ σὺν
[59, 29]	πάνυ εὐγενῶν ἐπὶ τῷ τὸν	ὕμνον	τὸν ἐς ἑαυτὸν πεποιημένον ᾆσαι
[59, 8]	καὶ Ἀγρίππαν τὸν τοῦ Ἡρώδου	ἔγγονον	λύσας τε (ὑπὸ γὰρ τοῦ
[59, 16]	ἔξεστιν, ὑμεῖς δὲ δὴ οὐ	μόνον	ἀδικεῖτε ἀλλὰ καὶ ἀσεβεῖτε πρὸς
[59, 4]	οἷσπερ καὶ διέβαλλεν αὐτόν, οὐ	μόνον	ἐζήλωσεν ἀλλὰ καὶ ὑπερέβαλεν, ὧν
[59, 8]	καὶ ὑπὸ μωρᾶς κολακείας οὐ	μόνον	ἐθελοντὴς ἀλλὰ καὶ ἔνορκος, ἄν
[59, 27]	ἐτιθάσευσε καὶ ἱλεώσατο ὥστε μὴ	μόνον	περιγενέσθαι, ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς
[59, 16]	καὶ τὸ ἀσφαλὲς τὸ σεαυτοῦ	μόνον	ὡς καὶ δικαιότατον προσκόπει. οὕτω
[59, 14]	καὶ τοῦτ´ ἐπεποιήκει, εἰ πλείω	χρόνον	ἐζήκει. ~ἐς δ´ οὖν τοὺς
[59, 7]	τὸν γὰρ λοιπὸν τοῦ ἑξαμήνου	χρόνον	τοῖς προαποδεδειγμένοις ἐς αὐτὴν ἀπέδωκε.
[59, 14]	ὃν Ἰγκιτᾶτον ὠνόμαζε, καὶ ἐπὶ	δεῖπνον	ἐκάλει, χρυσᾶς τε αὐτῷ κριθὰς
[59, 26]	τε ἔστιν ὅτε ἐκράτει, καὶ	κεραυνὸν	αὖθις ἀνέτεινε. παρθένῳ τε κυνηγετικῇ
[59, 1]	καὶ Γερμανικὸν καὶ Καλιγόλαν, ὥσπερ	εἶπον,	ἐπωνόμαζον. ἐκεῖνος μὲν γὰρ καὶ
[59, 17]	ἑτέροις πλοίοις περιορμοῦντες, τό τε	λοιπὸν	τῆς ἡμέρας καὶ τὴν νύκτα
[59, 7]	δώδεκα αὐτὴν σχών· τὸν γὰρ	λοιπὸν	τοῦ ἑξαμήνου χρόνον τοῖς προαποδεδειγμένοις
[59, 29]	δεινὰ συνεβόησαν. ~ὡς οὖν πάντα	τρόπον	ἐξεμαίνετο, ἐπεβούλευσαν αὐτῷ Κάσσιός τε
[59, 7]	καὶ πίλους σφίσι τὸν Θετταλικὸν	τρόπον	ἐς τὰ θέατρα φορεῖν, ἵνα
[59, 15]	εἰπεῖν οἱ ἐν τῇ πόλει	τρόπον	τινὰ ἀπεσυλῶντο, καὶ ἀζήμιος τῶν
[59, 17]	διελάσαι) διὰ δὲ τῆς θαλάσσης	τρόπον	τινὰ διιππεῦσαι ἐπεθύμησε, γεφυρώσας τὸ
[59, 3]	τε Τιβέριον αὐτόν, ὃν καὶ	πάππον	προσωνόμαζε, τῶν αὐτῶν τῷ Αὐγούστῳ
[59, 28]	αὐτὸς ἑαυτῷ ἱερᾶτο, τόν τε	ἵππον	συνιερέα ἀπέφηνε· καὶ ὄρνιθες αὐτῷ
[59, 25]	πᾶσαν, ὅτι μὴ τὰ ὑπὲρ	ἄνθρωπον	αὐτῷ ἐψηφίσατο, τὸν δὲ δῆμον
[59, 11]	γὰρ μὴ πενθεῖν αὐτὴν ὡς	ἄνθρωπον	ἢ θρηνεῖν ὡς θεὸν ἐνεκαλοῦντο.
[59, 26]	μὲν γὰρ καὶ πρότερον ὑπὲρ	ἄνθρωπον	νομίζεσθαι, καὶ τῇ Σελήνῃ συγγίγνεσθαι
[59, 19]	τοῦτο καὶ διὰ Κάλλιστον τὸν	ἀπελεύθερον,	ὃν αὐτός τε ἐτίμα καὶ
[59, 23]	γαστρὶ ἔσχεν, ἵν´ αὐτῷ παιδίον	τριακονθήμερον	τέκῃ. οἱ δὲ ἐν τῇ
[59, 16]	ἐξεπήδησεν, ἔς τε τὸ προάστειον	αὐθημερὸν	ἐξώρμησεν· ἡ δὲ δὴ γερουσία
[59, 20]	ἐκείνους μὲν δὴ διὰ ταῦτα	αὐθημερὸν	τῆς ἀρχῆς ἔπαυσε, τὰς ῥάβδους
[59, 28]	ἐκείνῳ μὲν ἐπηπείλει, αὐτὸς δὲ	ἕτερον	ἐνέστησε. τό τε Διοσκόρειον τὸ
[59, 28]	τὸ Καπιτώλιον προκατέλαβεν, οὕτω δὴ	ἕτερόν	τε νεὼν ἐν τῷ παλατίῳ
[59, 29]	καθήκοι, Πόθον ἢ Ἀφροδίτην ἢ	ἕτερόν	τι τοιοῦτον ἐδίδου. θεοπρόπιον δέ
[59, 14]	πενόμενος ἐφόνευε, καί τινα καὶ	ἕτερον	τοιόνδε χρηματισμὸν ἐπεξεῦρε. τοὺς γὰρ
[59, 20]	τὰ ἄλλα ἀνεκοίνου, ὅτι πάντως	ὁπότερον	ἄν τι ποιήσωσιν ἁμαρτήσουσιν, ἄν
[59, 7]	πράγματα ἔχοιεν ἀσπαζόμενοί τινες αὐτόν	(πρότερον	γὰρ καὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς
[59, 9]	τῇ τῆς βουλείας ἐλπίδι ἔδωκε·	πρότερον	γὰρ μόνοις, ὡς ἔοικε, τοῖς
[59, 7]	που καὶ ἔδοξεν αὐτῷ, ἐποίησε·	πρότερον	γὰρ οὐ πλείω τῶν δέκα
[59, 23]	ἐγεγόνει, Μιλωνίαν Καισωνίαν ἔγημεν, ἣν	πρότερον	μὲν ἐμοίχευε, τότε δὲ καὶ
[59, 15]	οὖν τοὺς πόρους τῶν χρημάτων	πρότερον	μὲν ἐψήφιστο ὅπως ὅσοι τινὰ
[59, 26]	ἐξεφρόνησεν. ἠξίου μὲν γὰρ καὶ	πρότερον	ὑπὲρ ἄνθρωπον νομίζεσθαι, καὶ τῇ
[59, 16]	ὅσον μὲν φοβεῖται, θεραπεύει τὸν	ἰσχυρότερον,	ὅταν δὲ δὴ θαρσήσῃ, τιμωρεῖται
[59, 16]	δὲ δὴ θαρσήσῃ, τιμωρεῖται τὸν	ἀσθενέστερον.	Γάιος μὲν ταῦτά τ´ εἰπὼν
[59, 15]	ὁ Κορβούλων τότε μὲν ὑπάτευσεν,	ὕστερον	δὲ ἐπὶ Κλαυδίου αἰτίαν τε
[59, 12]	μὲν ἐν οὐδενὶ λόγῳ ὤφθη,	ὕστερον	δὲ τοῦ Οὐεσπασιανοῦ τὰ πράγματα
[59, 15]	ἀπέδωκε τοῖς ζημιωθεῖσι. τοῦτο μὲν	ὕστερον	ἐγένετο· τότε δ´ οὗτοί τε
[59, 23]	αὖθις ἐτιμήθη. καὶ τοῦτο μὲν	ὕστερον	ἐγένετο· τότε δὲ ἐκβαλὼν τὴν
[59, 19]	τῷ γε Καλλίστῳ αἰτιασαμένῳ αὐτὸν	ὕστερον	ὅτι καὶ τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ
[59, 8]	πρῶτόν τινα τῶν ὑπατευκότων ἢ	δεύτερον,	πρὸς τὸ τοῖς τὴν γνώμην
[59, 19]	ἕβδομον καὶ εἰκοστὸν ἔτος ἄγων	δεύτερον	ὑπατεύοι, ἠγανάκτησεν ὡς καὶ προφέροντός
[59, 28]	τὸ πλῆθος ἤχθετο, ἀλλὰ καὶ	ἔχαιρον	ὁμοῦ οἱ τῇ τε ἀσελγείᾳ
[59, 19]	ἐσήγαγε καὶ λόγον κατ´ αὐτοῦ	μακρὸν	ἀνέγνω· ἄλλως τε γὰρ προέχειν
[59, 29]	τῶν παρόντων ἀπέσχετο, ἀλλὰ καὶ	νεκρὸν	αὐτὸν ὄντα ὠμῶς ἐτίτρωσκον· καί
[59, 27]	καὶ τεθηπὼς ἔβλεπεν ὑποτρέμων, καὶ	σμικρόν	τι φθεγξάμενος ὑμῖν" ἔφη τοῖς
[59, 27]	αὐτῷ πρὸς τὸ τῶν Ῥωμαίων	σύμφορον	δοὺς καὶ προσέτι καὶ παῖδας
[59, 26]	εὐχαὶ θυσίαι τε κατὰ τὸ	πρόσφορον	προσήγοντο· ἄλλως δὲ δὴ ἔν
[59, 10]	πηξάμενος· τὸ γὰρ τοῦ Ταύρου	θέατρον	ὑπερεφρόνησε. τούτων τε οὖν ἕνεκα
[59, 26]	Ποσειδῶν αὖθις, ὅτι τοσοῦτον θαλάσσης	μέτρον	ἔζευξε, τόν τε Ἡρακλέα τόν
[59, 17]	ἀπέσκωπτεν, ὡς καὶ πολλαπλάσιόν σφων	μέτρον	τῆς θαλάσσης ζεύξας. ~τῆς μὲν
[59, 3]	μνῆμα κατέθετο, τὸ ἱμάτιον τὸ	περιπόρφυρον	ἐνδὺς καὶ ῥαβδούχοις τισὶν ὥσπερ
[59, 24]	ἔθυσαν καὶ τὸν τοῦ Γαΐου	δίφρον	τὸν ἐν τῷ ναῷ κείμενον
[59, 28]	μὲν εἰπὼν ὅτι τὴν μὲν	Ἔφεσον	ἡ Ἄρτεμις τὴν δὲ Πέργαμον
[59, 3]	τὰς ἀδελφὰς πάσας διαφθείρας ἐς	νῆσον	τὰς δύο κατέκλεισεν· ἡ γὰρ
[59, 1]	τὴν μητέρα ἐπεποιήκει, πλὴν καθ´	ὅσον	αὐτὸς μὲν οὐδὲν οὐδενὶ ἐκ
[59, 16]	ἀνθρώπων ἑκὼν ἄρχεται, ἀλλ´ ἐφ´	ὅσον	μὲν φοβεῖται, θεραπεύει τὸν ἰσχυρότερον,
[59, 16]	καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ οὐχ	ὅσον	οὐκ ἐπετίμα ἀλλὰ καὶ ἔχαιρεν·
[59, 5]	τοσοῦτον παρὰ τὰ τοῦ Γαΐου	ὅσον	τὰ τοῦ Αὐγούστου παρ´ ἐκεῖνα
[59, 26]	θηλυδριώδης ἑωρᾶτο καὶ κρατῆρα καὶ	θύρσον	εἶχε, τοτὲ δὲ ἀρρενωπός, καὶ
[59, 22]	ἐκείνου συνόντα, ᾧ πέντε ἔτεσι	θᾶσσον	τὰς ἀρχὰς παρὰ τοὺς νόμους
[59, 26]	τόν τε Ἡρακλέα τόν τε	Διόνυσον	τόν τε Ἀπόλλω τούς τε
[59, 8]	τῇ τοῦ πάππου ἀρχῇ προστάξας,	τὸν	ἀδελφὸν ἢ καὶ τὸν υἱὸν
[59, 4]	μέντοι κἀκεῖνα τὰ αὐτόχειρα τὰ	τὸν	ἀκριβῆ ἔλεγχον ἔχοντα, ἀλλὰ ἀντίγραφα
[59, 17]	ἕτοιμα ἦν, τόν τε θώρακα	τὸν	Ἀλεξάνδρου, ὥς γε ἔλεγε, καὶ
[59, 12]	ἡμέρας ἔγημε Λολλίαν Παυλῖναν, αὐτὸν	τὸν	ἄνδρα αὐτῆς Μέμμιον Ῥήγουλον ἐγγυῆσαί
[59, 24]	τόν τε Ἀγρίππαν αὐτῷ καὶ	τὸν	Ἀντίοχον τοὺς βασιλέας ὥσπερ τινὰς
[59, 20]	ταῖς τοῦ Αὐγούστου νίκαις ἃς	τὸν	Ἀντώνιον ἐνενικήκει ἑορτήν, ὥσπερ εἴθιστο,
[59, 19]	τε τοῦτο καὶ διὰ Κάλλιστον	τὸν	ἀπελεύθερον, ὃν αὐτός τε ἐτίμα
[59, 20]	εἰ δέ ποτε καὶ ὑπὲρ	τὸν	ἀριθμὸν γένοιντο, διομολογουμένων πρὸς ἀλλήλους,
[59, 16]	ἀδικεῖτε ἀλλὰ καὶ ἀσεβεῖτε πρὸς	τὸν	ἄρξαντά ποτε ὑμῶν οὕτω διακείμενοι.
[59, 27]	γὰρ ἄλλα λαμπρῶς ἡγεμόνευσε, καὶ	τὸν	Ἀρτάβανον καὶ ἐκείνῃ ἐπιβουλεύοντα, ἐπειδὴ
[59, 16]	ὅταν δὲ δὴ θαρσήσῃ, τιμωρεῖται	τὸν	ἀσθενέστερον. Γάιος μὲν ταῦτά τ´
[59, 9]	ὁ Τιβέριος ἐξεδήμησε, πάντας κατὰ	τὸν	Αὔγουστον προέγραψε· καὶ ἔμπρησίν τινα
[59, 26]	σύ με ἀσπάζῃ, μισῶν οὕτω	τὸν	αὐτοκράτορα; ἀκούσαντες δὲ τοῦτο οἱ
[59, 7]	γὰρ καὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς	τὸν	αὐτοκράτορα οἱ συντυγχάνοντές οἱ προσηγόρευον)
[59, 27]	(ἐφ´ οἷς γὰρ οἱ Πάρθοι	τὸν	βασιλέα σφῶν ἐξήλασαν, ἐπὶ τούτοις
[59, 6]	τότε ἐξεταζόμενος, καὶ πρεσβευτὴς πρὸς	τὸν	Γάιον μετὰ τὸν τοῦ Τιβερίου
[59, 7]	καὶ ἡμέραις δώδεκα αὐτὴν σχών·	τὸν	γὰρ λοιπὸν τοῦ ἑξαμήνου χρόνον
[59, 11]	πάντα τὰ τότε γενόμενα τεκμήρασθαι·	τὸν	γὰρ πωλήσαντα θερμὸν ὕδωρ ἀπέκτεινεν
[59, 5]	τοῖς περὶ τὴν σκηνὴν ἔχουσι·	τὸν	γοῦν Ἀπελλῆν τὸν εὐδοκιμώτατον τῶν
[59, 17]	αὐτὸν ἐφοβήθη, ἐπεὶ ἔς γε	τὸν	Δαρεῖον καὶ τὸν Ξέρξην οὐδὲν
[59, 20]	ἕτερος αὐτῶν ἀδημονήσας ἑαυτὸν ἔσφαξε·	τὸν	δὲ δὴ Δομίτιον τὸν συνάρχοντα
[59, 8]	νοσήσας αὐτὸς μὲν οὐκ ἀπέθανε,	τὸν	δὲ δὴ Τιβέριον, καίπερ ἔς
[59, 25]	τὰ ὑπὲρ ἄνθρωπον αὐτῷ ἐψηφίσατο,	τὸν	δὲ δῆμον ἀθροίσας πολὺ μὲν
[59, 20]	καὶ οὐκ ἐς μακρὰν τελευτήσοι·	~τὸν	δὲ Δομίτιον καὶ ὕπατον εὐθὺς
[59, 28]	μὲν ὑπὸ τῆς βουλῆς ψηφισθέντα	τὸν	δὲ ἰδίᾳ ἐν τῷ παλατίῳ,
[59, 3]	τε Αὐγούστου καὶ τοῦ Γερμανικοῦ	τὸν	δῆμον ἀναμιμνήσκων, καὶ ἑαυτὸν αὐτοῖς
[59, 2]	μὲν γὰρ ὅτε φοβηθεὶς καὶ	τὸν	δῆμον καὶ τοὺς στρατιώτας ταῦτ´
[59, 6]	προσεδέξατο αὐτά, ἀλλ´ ἐπειδὴ ἐκεῖνοι	τὸν	ἕκμηνον ἐς ὃν ἀπεδεδείχατο διῆρξαν,
[59, 24]	καὶ τὸν τοῦ Γαΐου δίφρον	τὸν	ἐν τῷ ναῷ κείμενον προσεκύνησαν,
[59, 22]	τοῦτο δὲ τὸν Λέπιδον ἐκεῖνον	τὸν	ἐραστὴν τὸν ἐρώμενον, τὸν τῆς
[59, 22]	τὸν Λέπιδον ἐκεῖνον τὸν ἐραστὴν	τὸν	ἐρώμενον, τὸν τῆς Δρουσίλλης ἄνδρα,
[59, 29]	εὐγενῶν ἐπὶ τῷ τὸν ὕμνον	τὸν	ἐς ἑαυτὸν πεποιημένον ᾆσαι μετεπέπεμπτο
[59, 5]	σκηνὴν ἔχουσι· τὸν γοῦν Ἀπελλῆν	τὸν	εὐδοκιμώτατον τῶν τότε τραγῳδῶν καὶ
[59, 27]	τε ἀπαντήσας αὐτῷ ἐξαπιναίως περὶ	τὸν	Εὐφράτην ἤδη ὄντι, καὶ ἔς
[59, 6]	καὶ αὐτὸς ὑπάτευσε, τὸν Κλαύδιον	τὸν	θεῖον προσλαβών· οὗτος γὰρ ἔν
[59, 7]	τότε ὑπετέθη· καὶ πίλους σφίσι	τὸν	Θετταλικὸν τρόπον ἐς τὰ θέατρα
[59, 13]	ἐπ´ ἐλεφάντων ἐν ἁρμαμάξῃ ἐς	τὸν	ἱππόδρομον ἐσήγαγε, καὶ θέαν τῷ
[59, 28]	ἢ κεκελευσμένον, περιπίπτωσιν, ἔς τε	τὸν	ἱππόδρομον εὐθὺς σπουδῇ συνέδραμον καὶ
[59, 16]	ἐφ´ ὅσον μὲν φοβεῖται, θεραπεύει	τὸν	ἰσχυρότερον, ὅταν δὲ δὴ θαρσήσῃ,
[59, 22]	ἐρώμενον, τὸν τῆς Δρουσίλλης ἄνδρα,	τὸν	καὶ ταῖς ἄλλαις αὐτοῦ ἀδελφαῖς
[59, 29]	ἀπὸ τοῦ Κασσίου ἐκείνου τοῦ	τὸν	Καίσαρα ἀποκτείναντος εἶχεν, ὑποπτεύσας μετεπέμψατο
[59, 19]	τὸν ῥήτορα αὐτοῦ μᾶλλον ἢ	τὸν	Καίσαρα φοβούμενος. καὶ οὕτως ἐκεῖνος,
[59, 29]	ἄρα αὐτῷ τὸ δαιμόνιον τοῦτον	τὸν	Κάσσιον τὸν Χαιρέαν. Ἀπολλώνιός τέ
[59, 23]	ἐπ´ αὐτοῖς ἄλλους κλήρῳ καὶ	τὸν	Κλαύδιον αἱρετὸν ἔπεμψαν, τοῦτό τε
[59, 28]	τε Καισωνίαν τὴν γυναῖκα καὶ	τὸν	Κλαύδιον ἄλλους τε τοὺς πλουσιωτάτους
[59, 23]	σεμνοῦ τινος ἠξίωσεν, ἀλλὰ καὶ	τὸν	Κλαύδιον ἀπέκτεινεν ἄν, εἰ μὴ
[59, 6]	οὕτω δὴ καὶ αὐτὸς ὑπάτευσε,	τὸν	Κλαύδιον τὸν θεῖον προσλαβών· οὗτος
[59, 22]	τοῖς στρατιώταις ᾠκείωτο· τοῦτο δὲ	τὸν	Λέπιδον ἐκεῖνον τὸν ἐραστὴν τὸν
[59, 10]	φόνους αἰτίαν εἶχε, καὶ ὅτι	τὸν	Μάκρωνα μετὰ τῆς Ἐννίας, μήτε
[59, 13]	~μετὰ δὲ τοῦτο ὑπατεύσας αὖθις	τὸν	μὲν τοῦ Διὸς ἱερέα ἐκώλυσεν
[59, 28]	αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ ναὸν ἑαυτοῦ,	τὸν	μὲν ὑπὸ τῆς βουλῆς ψηφισθέντα
[59, 28]	προκατειλήφασι, τὸ δὲ ἀληθὲς ὅτι	τὸν	νεὼν ὃν οἱ Μιλήσιοι τῷ
[59, 14]	ἐπέτρεψε τοῖς βουλομένοις καὶ ὑπὲρ	τὸν	νόμον τῷ ἀριθμῷ τῶν μονομαχούντων
[59, 17]	ἔς γε τὸν Δαρεῖον καὶ	τὸν	Ξέρξην οὐδὲν ὅ τι οὐκ
[59, 13]	τότε, ὥσπερ ἐπὶ τοῦ Τιβερίου,	τὸν	ὅρκον ἐποιοῦντο) αὐτὸς δὲ καὶ
[59, 11]	τις Γεμίνιος βουλευτὴς ἔς τε	τὸν	οὐρανὸν αὐτὴν ἀναβαίνουσαν καὶ τοῖς
[59, 4]	καὶ τοῖς συστᾶσιν ἐπί τε	τὸν	πατέρα καὶ ἐπὶ τὴν μητέρα
[59, 27]	βουλευτῶν ἢ τὴν χεῖρα ἢ	τὸν	πόδα προσκυνεῖν ὤρεγε, καὶ διὰ
[59, 19]	χαμαὶ κείμενος ἱκέτευσεν ὡς καὶ	τὸν	ῥήτορα αὐτοῦ μᾶλλον ἢ τὸν
[59, 16]	καὶ ἐκεῖνον ἐμπλήκτως μετεχειρίσασθε, καὶ	τὸν	Σεϊανὸν φυσήσαντες καὶ διαφθείραντες ἀπεκτείνατε,
[59, 26]	τοῦτο οἱ παρόντες περιέσχον τε	τὸν	συμβουλευτὴν καὶ διέσπασαν. {ἡσθέντος τε
[59, 20]	ἔσφαξε· τὸν δὲ δὴ Δομίτιον	τὸν	συνάρχοντα αὐτοῦ λόγῳ μὲν ὁ
[59, 11]	εὐγενεῖς παῖδες τὴν Τροίαν περὶ	τὸν	τάφον αὐτῆς περιίππευσαν, καί οἱ
[59, 24]	αὐξήσειν, καὶ μάλισθ´ ὅτι ἐπυνθάνοντο	τόν	τε Ἀγρίππαν αὐτῷ καὶ τὸν
[59, 26]	τε Ἡρακλέα τόν τε Διόνυσον	τόν	τε Ἀπόλλω τούς τε ἄλλους,
[59, 26]	μέτρον ἔζευξε, τόν τε Ἡρακλέα	τόν	τε Διόνυσον τόν τε Ἀπόλλω
[59, 26]	ὅτι τοσοῦτον θαλάσσης μέτρον ἔζευξε,	τόν	τε Ἡρακλέα τόν τε Διόνυσον
[59, 17]	ἐποιήθησαν. ἐπειδή τε ἕτοιμα ἦν,	τόν	τε θώρακα τὸν Ἀλεξάνδρου, ὥς
[59, 28]	προσέτι καὶ αὐτὸς ἑαυτῷ ἱερᾶτο,	τόν	τε ἵππον συνιερέα ἀπέφηνε· καὶ
[59, 10]	νικήσαντα κατηγόροις παρέδωκε καὶ ἀπέσφαξε.	τόν	τε πατέρα αὐτοῦ μηδὲν ἀδικήσαντα
[59, 25]	ἔπραττον. ~Γάιος δὲ ἐν τούτῳ	τόν	τε Πτολεμαῖον τὸν τοῦ Ἰούβα
[59, 3]	κατέκλεισεν· ἡ γὰρ τρίτη προαπέθανε.	τόν	τε Τιβέριον αὐτόν, ὃν καὶ
[59, 22]	ἐκεῖνον τὸν ἐραστὴν τὸν ἐρώμενον,	τὸν	τῆς Δρουσίλλης ἄνδρα, τὸν καὶ
[59, 16]	τοῦ χρόνου τούτου αὐτός τε	τὸν	Τιβέριον ἀεὶ καὶ πρὸς πάντας
[59, 16]	τοιαῦτα ἄττα εἰπὼν αὐτὸν δὴ	τὸν	Τιβέριον τῷ λόγῳ παρήγαγε, λέγοντά
[59, 29]	ὁ μὲν ἐς Γάιον Κάσσιον	τὸν	τότε τῆς Ἀσίας ἄρχοντα, ἐπειδὴ
[59, 24]	τάς τε θυσίας ἔθυσαν καὶ	τὸν	τοῦ Γαΐου δίφρον τὸν ἐν
[59, 8]	τῆς Κιλικίας δούς, καὶ Ἀγρίππαν	τὸν	τοῦ Ἡρώδου ἔγγονον λύσας τε
[59, 25]	ἐν τούτῳ τόν τε Πτολεμαῖον	τὸν	τοῦ Ἰούβα παῖδα μεταπέμψας, καὶ
[59, 6]	πρεσβευτὴς πρὸς τὸν Γάιον μετὰ	τὸν	τοῦ Τιβερίου θάνατον ὑπὲρ τῆς
[59, 8]	προστάξας, τὸν ἀδελφὸν ἢ καὶ	τὸν	υἱὸν οὐχ ὅτι τῶν πατρῴων
[59, 7]	ἀμφιθαλεῖς ἦσαν, μετὰ παρθένων ὁμοίων	τὸν	ὕμνον ᾖσαν, καὶ ἡ βουλὴ
[59, 29]	τῶν πάνυ εὐγενῶν ἐπὶ τῷ	τὸν	ὕμνον τὸν ἐς ἑαυτὸν πεποιημένον
[59, 29]	τὸ δαιμόνιον τοῦτον τὸν Κάσσιον	τὸν	Χαιρέαν. Ἀπολλώνιός τέ τις Αἰγύπτιος
[59, 29]	ἡμέρας προήγγειλε, οὐκέθ´ οἱ περὶ	τὸν	Χαιρέαν ὑπέμειναν, ἀλλὰ τηρήσαντες αὐτὸν
[59, 25]	μέγα τε ἐφρόνησεν ὡς καὶ	τὸν	ὠκεανὸν αὐτὸν δεδουλωμένος, καὶ τοῖς
[59, 25]	πλουτεῖ, ἀπέκτεινε, καὶ ἐς δὲ	τὸν	ὠκεανὸν ἐλθὼν ὡς καὶ ἐν
[59, 8]	φρονῶν ὥστε καὶ χρυσοῦν αὐτὸν	πρόβατον	ὀνομάζειν, καὶ ὅπως μηκέτι πρῶτος
[59, 2]	ἀνὰ πέντε καὶ εἴκοσι καὶ	ἑκατὸν	δραχμάς, τοῖς δ´ ἄλλοις ἅπασι
[59, 2]	τε πέντε καὶ εἴκοσι καὶ	ἑκατὸν	καὶ χιλίας μυριάδας (τοσαῦται γὰρ
[59, 6]	Γάιον μετὰ τὸν τοῦ Τιβερίου	θάνατον	ὑπὲρ τῆς ἱππάδος πεμφθείς, τότε
[59, 14]	τύχην ὤμνυε, καὶ προσυπισχνεῖτο καὶ	ὕπατον	αὐτὸν ἀποδείξειν. καὶ πάντως ἂν
[59, 20]	τελευτήσοι· ~τὸν δὲ Δομίτιον καὶ	ὕπατον	εὐθὺς ἀπέδειξε, τοὺς τότε ἄρχοντας
[59, 14]	ἕνα γε τῶν ἵππων, ὃν	Ἰγκιτᾶτον	ὠνόμαζε, καὶ ἐπὶ δεῖπνον ἐκάλει,
[59, 16]	τὸ σεαυτοῦ μόνον ὡς καὶ	δικαιότατον	προσκόπει. οὕτω μὲν γὰρ οὔτε
[59, 19]	τῶν ῥητόρων ἠξίου, καὶ ἐκεῖνον	δεινότατον	εἰπεῖν εἰδὼς ὄντα ὑπερβαλεῖν ἐσπούδασε.
[59, 29]	γύννιν τε γὰρ αὐτὸν καίπερ	ἐρρωμενέστατον	ἀνδρῶν ὄντα ὁ Γάιος ἐπεκάλει,
[59, 5]	ἔχουσι· τὸν γοῦν Ἀπελλῆν τὸν	εὐδοκιμώτατον	τῶν τότε τραγῳδῶν καὶ ἐν
[59, 23]	ἄλλους κλήρῳ καὶ τὸν Κλαύδιον	αἱρετὸν	ἔπεμψαν, τοῦτό τε ἐδυσχέρανεν, ὥστε
[59, 8]	οὕτως αὐτὸν ἐτίμησεν ὥστε μηδὲ	ἔκκλητόν	ποτε ἀπ´ αὐτοῦ δικάσαι ἐθελῆσαι,
[59, 11]	τῇ ἀγορᾷ Ἀφροδίσιον ἄγαλμα αὐτῆς	ἰσομέτρητον	τῷ τῆς θεοῦ ἐπὶ ταῖς
[59, 2]	τεθησαυρισμένας εὑρὼν οὐδὲ ἐς τὸ	τρίτον	ἔτος μέρος ἀπ´ αὐτῶν τι
[59, 24]	διὰ ταῦθ´ ὑπατεύοντος αὐτοῦ τὸ	τρίτον	οὐδεὶς οὔτε τῶν δημάρχων οὔτε
[59, 6]	αὐτῶν λέγων εἶναι. ἦγε δὲ	πέμπτον	καὶ εἰκοστὸν ἔτος, ἡμερῶν τεσσάρων
[59, 30]	Ἀσιατικὸς ἀνὴρ ὑπατευκώς ἀνῆλθεν εἰς	ἄποπτόν	τι χωρίον καὶ ἐκβοήσας ἔφη
[59, 10]	θανάτου ἀνάγκην, καίπερ καὶ τὴν	Αἴγυπτόν	οἱ προστάξας, καὶ ἐς αἰσχύνην,
[59, 19]	τήν τε κατηγορίαν καθ´ ἓν	ἕκαστον	ἐπιλέγων, ὥσπερ τις ἀκροατὴς ἀλλ´
[59, 20]	θηρία ἀποκτεινάντων, ὅπερ που καθ´	ἕκαστον	ἔτος ἐγίγνετο, καὶ ὅτι ἐπὶ
[59, 16]	οὕτω διακείμενοι. κἀκ τούτου καθ´	ἕκαστον	τῶν ἀπολωλότων ἐπεξιὼν ἀπέφαινεν, ὥς
[59, 3]	χρόνῳ μόλις καὶ καθ´ ἓν	ἕκαστον	ψηφισθέντα οἱ ἐδέξατο, ὧν ἔνια
[59, 6]	ἐδημηγόρησε, τοῦ τε Τιβερίου καθ´	ἕκαστον	ὧν ᾐτιάζετο κατατρέχων καὶ περὶ
[59, 18]	οὐδὲν ἄξιον τοῦ θανάτου ἐκέκτητο,	θαυμαστὸν	λόγον ἐφθέγξατο, εἰπὼν ὅτι ἠπάτησέ
[59, 17]	αὐτῆς γεφύρας ἐφ´ ἅρματος, χιτῶνα	χρυσόπαστον	ἐνδύς· ἦγον δὲ αὐτὸν οἱ
[59, 16]	ὥστε δεῖ καὶ ἐμὲ μηδὲν	χρηστὸν	παρ´ ὑμῶν προσδέχεσθαι. τοιαῦτα ἄττα
[59, 2]	ταῦτ´ ἐποίησε, τὸ δὲ δὴ	πλεῖστον	ἀπὸ γνώμης· οὐ γὰρ ὅτι
[59, 10]	ἐς αἰσχύνην, ἧς αὐτὸς τὸ	πλεῖστον	μετεῖχε, κατέστησε· προαγωγείας γὰρ ἔγκλημα
[59, 19]	διά τε τοῦτο καὶ διὰ	Κάλλιστον	τὸν ἀπελεύθερον, ὃν αὐτός τε
[59, 19]	ἐπέγραψε δηλῶν ὅτι ἕβδομον καὶ	εἰκοστὸν	ἔτος ἄγων δεύτερον ὑπατεύοι, ἠγανάκτησεν
[59, 6]	εἶναι. ἦγε δὲ πέμπτον καὶ	εἰκοστὸν	ἔτος, ἡμερῶν τεσσάρων καὶ μηνῶν
[59, 9]	Τιβέριος ἐξεδήμησε, πάντας κατὰ τὸν	Αὔγουστον	προέγραψε· καὶ ἔμπρησίν τινα μετὰ
[59, 24]	ἐκέλευε. καὶ οἱ μὲν ταῦτ´	ἔπραττον.	~Γάιος δὲ ἐν τούτῳ τόν
[59, 26]	μὲν ἥρωα τῶν δὲ θεὸν	αὐτὸν	ἀνακαλούντων, δεινῶς ἐξεφρόνησεν. ἠξίου μὲν
[59, 19]	ὑπερβαλεῖν ἐσπούδασε. πάντως τ´ ἂν	αὐτὸν	ἀπέκτεινεν, εἰ καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν
[59, 14]	ὤμνυε, καὶ προσυπισχνεῖτο καὶ ὕπατον	αὐτὸν	ἀποδείξειν. καὶ πάντως ἂν καὶ
[59, 29]	Καίσαρα ἀποκτείναντος εἶχεν, ὑποπτεύσας μετεπέμψατο	αὐτὸν	δεδεμένον, προέλεγε δ´ ἄρα αὐτῷ
[59, 25]	ἐφρόνησεν ὡς καὶ τὸν ὠκεανὸν	αὐτὸν	δεδουλωμένος, καὶ τοῖς στρατιώταις πολλὰ
[59, 16]	ὑμῶν προσδέχεσθαι. τοιαῦτα ἄττα εἰπὼν	αὐτὸν	δὴ τὸν Τιβέριον τῷ λόγῳ
[59, 27]	τῇ Σελήνῃ λέγοντος, καὶ ἐρωτήσαντος	αὐτὸν	εἰ ὁρῴη τὴν θεὸν συνοῦσαν
[59, 4]	ὅ τι ποιῆσαι χρὴ πρὸς	αὐτὸν	εἰδέναι, ἀλλ´ ὅσοι τι καὶ
[59, 29]	τὸν Χαιρέαν ὑπέμειναν, ἀλλὰ τηρήσαντες	αὐτὸν	ἐκ τοῦ θεάτρου ἐξελθόντα ἵνα
[59, 9]	γίγνονται (οὐ γὰρ ἔστιν ὅστις	αὐτὸν	ἐν τοῖς αὐταρχήσασιν ἐς τὴν
[59, 25]	μεγαλοφρονούμενον αὐτὸν ἐπυνθάνετο, οὔθ´ ὅπως	αὐτὸν	ἐπαινέσειεν· ἂν γάρ τις ἐπὶ
[59, 13]	ἐκείνῳ δεινῶς ἠγανάκτει ὅτι μεγαλύνοντες	αὐτὸν	ἐπεβόων νεανίσκε Αὔγουστε· οὐ γὰρ
[59, 26]	ποτέ τις ἀνὴρ Γαλάτης ἰδὼν	αὐτὸν	ἐπὶ βήματος ὑψηλοῦ ἐν Διὸς
[59, 25]	τούτοις ἡσυχάζοι εἶχεν, ὅτι μεγαλοφρονούμενον	αὐτὸν	ἐπυνθάνετο, οὔθ´ ὅπως αὐτὸν ἐπαινέσειεν·
[59, 21]	εὑρίσκετο, καὶ αἱ δαπάναι ὑπερήπειγον	αὐτόν,	ἐς τὴν Γαλατίαν ἀφώρμησε, πρόφασιν
[59, 12]	ἐν στενωπῷ τινι ἰδὼν ἐκέλευσεν	αὐτὸν	ἐς τὸ τοῦ Οὐεσπασιανοῦ τοῦ
[59, 19]	προσεδόκησεν, ἔς τε τὸ συνέδριον	αὐτὸν	ἐσήγαγε καὶ λόγον κατ´ αὐτοῦ
[59, 27]	ἐκείνῳ. ἐκ γὰρ τούτων οὕτως	αὐτὸν	ἐτιθάσευσε καὶ ἱλεώσατο ὥστε μὴ
[59, 8]	ὁ μὲν γὰρ Τιβέριος οὕτως	αὐτὸν	ἐτίμησεν ὥστε μηδὲ ἔκκλητόν ποτε
[59, 17]	λέγων ὅτι καὶ ὁ Ποσειδῶν	αὐτὸν	ἐφοβήθη, ἐπεὶ ἔς γε τὸν
[59, 16]	ὁ Τιβέριος ἠδικήκει, οὐκ ὠφείλετε	αὐτὸν	ζῶντα τετιμηκέναι οὐ μὰ Δί´
[59, 28]	σπουδῇ ᾠκοδομήσατο, καὶ ἄγαλμα ἐς	αὐτὸν	ἠθέλησε τὸ τοῦ Διὸς τοῦ
[59, 30]	καὶ ἐκβοήσας ἔφη εἴθε ἐγὼ	αὐτὸν	ἤμην ἀπεκτονώς" καὶ οὕτω καταπλαγέντες
[59, 26]	ὁ δὲ Γάιος ἐκάλεσέ τε	αὐτὸν	καὶ ἀνήρετο τί σοι δοκῶ
[59, 26]	πάντων, οἷα εἰκός, προσειπόντων τε	αὐτὸν	καὶ δεξιουμένων δριμύ τέ τι
[59, 8]	αὐτῷ ἐπαγαγὼν ὡς καὶ τελευτῆσαι	αὐτὸν	καὶ εὐξαμένῳ καὶ προσδοκήσαντι. ἀφ´
[59, 19]	ὁδοῦ δι´ αἰσχύνην, προσεκαλέσατό τε	αὐτὸν	καὶ ἔφη θάρσει, Δομίτιε· οὐ
[59, 16]	καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς κακηγοροῦσιν	αὐτὸν	καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ οὐχ
[59, 4]	οὐδὲν ἐμιμήσατο. πρῶτός τε ὑβρίσας	αὐτὸν	καὶ πρῶτος λοιδορήσας, ὥστε καὶ
[59, 4]	ῥυπαρώτατα ἠργυρολόγει. τοῖς τε θωπεύουσιν	αὐτὸν	καὶ τοῖς παρρησιαζομένοις τι καὶ
[59, 29]	αἰτίαν ἔσχε· γύννιν τε γὰρ	αὐτὸν	καίπερ ἐρρωμενέστατον ἀνδρῶν ὄντα ὁ
[59, 1]	Τιβερίου ταῦτα παραδέδοται, διεδέξατο δὲ	αὐτὸν	ὁ Γάιος ὁ τοῦ Γερμανικοῦ
[59, 17]	χιτῶνα χρυσόπαστον ἐνδύς· ἦγον δὲ	αὐτὸν	οἱ ἀθληταὶ ἵπποι οἱ ἀξιονικότατοι.
[59, 17]	ἕκαστοι κεκοσμημένοι. καὶ ἔδει γὰρ	αὐτόν,	οἷα ἔν τε στρατιᾷ τοιαύτῃ
[59, 3]	τρίτη προαπέθανε. τόν τε Τιβέριον	αὐτόν,	ὃν καὶ πάππον προσωνόμαζε, τῶν
[59, 29]	παρόντων ἀπέσχετο, ἀλλὰ καὶ νεκρὸν	αὐτὸν	ὄντα ὠμῶς ἐτίτρωσκον· καί τινες
[59, 4]	αὐτοῦ, ἐφ´ οἷσπερ καὶ διέβαλλεν	αὐτόν,	οὐ μόνον ἐζήλωσεν ἀλλὰ καὶ
[59, 24]	κατέτριψαν· ἐπειδὴ γὰρ οὔτ´ ἐφίλουν	αὐτὸν	οὔτε σώζεσθαι ἐβούλοντο, ἐπὶ πλεῖον
[59, 27]	κλαύσας, κἀν τούτῳ καὶ θειάσας	αὐτὸν	πολλὰ καὶ προσκυνήσας, καὶ τέλος
[59, 8]	αὐτοῦ φρονῶν ὥστε καὶ χρυσοῦν	αὐτὸν	πρόβατον ὀνομάζειν, καὶ ὅπως μηκέτι
[59, 7]	μὴ πράγματα ἔχοιεν ἀσπαζόμενοί τινες	αὐτόν	(πρότερον γὰρ καὶ ἐν ταῖς
[59, 13]	συνάρχοντι ἓξ μῆνας ἐπιτρέψας· καὶ	αὐτὸν	Σαγκυΐνιος Μάξιμος πολιαρχῶν διεδέξατο. καὶ
[59, 1]	τότε τε οὖν παραχρῆμα οὕτως	αὐτὸν	τῆς ἀρχῆς παρέλυσε, καὶ μετὰ
[59, 6]	τοὺς ἀδελφοὺς μνησικακῆσαί τινι, δυνηθῶ	αὐτὸν	τιμωρήσασθαι" ἐπαινούμενός τε ἐπὶ τούτοις,
[59, 12]	ὀλίγας ἡμέρας ἔγημε Λολλίαν Παυλῖναν,	αὐτὸν	τὸν ἄνδρα αὐτῆς Μέμμιον Ῥήγουλον
[59, 6]	ἐψηφίσθη μὲν οὖν καὶ παραχρῆμα	αὐτὸν	ὑπατεῦσαι, καταλυθέντων τοῦ τε Πρόκλου
[59, 27]	ὄντι, καὶ ἔς τε λόγους	αὐτὸν	ὑπηγάγετο καὶ θῦσαι ταῖς τοῦ
[59, 3]	παραχρῆμα ἐψηφίσθησαν (οὔτε γὰρ τιμῆσαι	αὐτὸν	ὑπομένοντες οὔτ´ ἀτιμάσαι θαρσοῦντες, ἅτε
[59, 19]	καὶ τῷ γε Καλλίστῳ αἰτιασαμένῳ	αὐτὸν	ὕστερον ὅτι καὶ τὴν ἀρχὴν
[59, 16]	δήμου κατηγόρησεν ὡς οὐκ ὀρθῶς	αὐτὸν	ψεγόντων. ἐμοὶ μὲν γάρ" ἔφη
[59, 4]	βλασφημίας, καὶ τοὺς ἐπαινοῦντάς πῃ	αὐτὸν	ὡς καὶ φίλους, ἐμίσει. τά
[59, 2]	γενομένους διὰ βραχυτάτου ἐξεκένωσε, καὶ	αὑτὸν	προσεξήλεγξεν ὅτι εὐχερείᾳ τέ τινι
[59, 3]	Γερμανικοῦ τὸν δῆμον ἀναμιμνήσκων, καὶ	ἑαυτὸν	αὐτοῖς παρακατατιθέμενος. ~οὕτω γὰρ καὶ
[59, 28]	συλλεγόμενον ἀπ´ αὐτῶν ἐμβάλλων ἑκάστοτε	ἑαυτὸν	ἐκαλινδεῖτο· ὡς μέντοι καὶ περὶ
[59, 9]	τι ὃ ἐσενηνόχει ἀπέκτεινε καὶ	ἑαυτὸν	ἔσφαξε. Γάιος δὲ καλὰ μὲν
[59, 20]	δὴ ὁ ἕτερος αὐτῶν ἀδημονήσας	ἑαυτὸν	ἔσφαξε· τὸν δὲ δὴ Δομίτιον
[59, 8]	ἦν καὶ διὰ τοῦτο περιυβρίζετο,	ἑαυτὸν	κατεχρήσατο. ὁ μὲν γὰρ Τιβέριος
[59, 28]	καὶ ἔλεγεν, ἔχῃ. Διάλιόν τε	ἑαυτὸν	ὀνομάσας, τήν τε Καισωνίαν τὴν
[59, 29]	τῷ τὸν ὕμνον τὸν ἐς	ἑαυτὸν	πεποιημένον ᾆσαι μετεπέπεμπτο δῆθεν, ἀπέκτειναν
[59, 19]	ὁ πάντας μὲν τοὺς καθ´	ἑαυτὸν	Ῥωμαίους πολλοὺς δὲ καὶ ἄλλους
[59, 17]	γέφυραν πεποιημένον, καὶ πρῶτον μὲν	ἑαυτὸν	ὡς καὶ μεγάλων τινῶν ἔργων
[59, 27]	ὑπώπτευεν) ἐσώθη δὲ σχηματίσας πως	ἑαυτὸν	ὥστε καὶ ἐλάττων αὐτῷ τῆς
[59, 5]	ἑκάστην ὀλίγου ἡμέραν πάντως τι	τοιοῦτον	ἄγεσθαι. καὶ αὐτῶν τὰ μὲν
[59, 29]	ἢ Ἀφροδίτην ἢ ἕτερόν τι	τοιοῦτον	ἐδίδου. θεοπρόπιον δέ τι τῷ
[59, 19]	ἀπεκρίνατο ὅτι οὐκ ἔδει με	τοιοῦτον	λόγον ἀποκεκρύφθαι. Δομίτιος μὲν δὴ
[59, 26]	προεφασίσατο, καὶ Ποσειδῶν αὖθις, ὅτι	τοσοῦτον	θαλάσσης μέτρον ἔζευξε, τόν τε
[59, 5]	ἔργα, καίπερ χαλεπώτατα δόξαντα γεγονέναι,	τοσοῦτον	παρὰ τὰ τοῦ Γαΐου ὅσον
[59, 19]	συνεδρίῳ παρόντος αὐτοῦ καλῶς εἶπε.	τοῦτον	μὲν οὖν ἀποθανεῖν κελεύσας ἀφῆκε,
[59, 15]	γερουσίᾳ ὀχληρὸς ὑπὲρ αὐτῶν ἐγίγνετο.	τοῦτον	οὖν παραλαβὼν ἐπέθετο δι´ αὐτοῦ
[59, 29]	δ´ ἄρα αὐτῷ τὸ δαιμόνιον	τοῦτον	τὸν Κάσσιον τὸν Χαιρέαν. Ἀπολλώνιός
[59, 17]	ὥστε καὶ ὕδωρ αὐτὰς πότιμον	ἐπίρρυτον	ἔχειν, ἐποιήθησαν. ἐπειδή τε ἕτοιμα
[59, 6]	ὑπὲρ τῆς ἱππάδος πεμφθείς, τότε	πρῶτον,	καίπερ ἓξ καὶ τεσσαράκοντα ἔτη
[59, 17]	που τὴν γέφυραν πεποιημένον, καὶ	πρῶτον	μὲν ἑαυτὸν ὡς καὶ μεγάλων
[59, 6]	αὐτὸς ἐς τὴν ἡγεμονίαν ἀντικατέστη,	πρῶτον	μὲν τοὺς βουλευτάς, παρόντων ἐν
[59, 8]	τῶν ὑπάτων ἐτιμᾶτο, κατέλυσε τὸ	πρῶτόν	τινα τῶν ὑπατευκότων ἢ δεύτερον,
[59, 7]	ἐπὶ γυμνῶν τῶν σανίδων καθίζωνται,	πρῶτον	τότε ὑπετέθη· καὶ πίλους σφίσι
[59, 12]	τὴν γυναῖκα ἀναγκάσας, μὴ καὶ	ἀνέγγυον	αὐτὴν παρὰ τοὺς νόμους λάβῃ.
[59, 7]	τὸν αὐτοκράτορα οἱ συντυγχάνοντές οἱ	προσηγόρευον)	ἀπεῖπε μηδένα ἔτι τοῦτο ποιεῖν.
[59, 11]	παῖδες τὴν Τροίαν περὶ τὸν	τάφον	αὐτῆς περιίππευσαν, καί οἱ τά
[59, 8]	τοῦ πάππου ἀρχῇ προστάξας, τὸν	ἀδελφὸν	ἢ καὶ τὸν υἱὸν οὐχ
[59, 4]	τὰ αὐτόχειρα τὰ τὸν ἀκριβῆ	ἔλεγχον	ἔχοντα, ἀλλὰ ἀντίγραφα αὐτῶν ποιήσας.
[59, 17]	κατ´ ἀντιπέραν τῆς πόλεώς ἐστι,	διέχον	αὐτῆς σταδίους ἓξ καὶ εἴκοσι.
[59, 11]	ποιηθῆναι. αἰτίαν τε πάντες ὁμοίως	εἶχον,	εἴθ´ ἥσθησαν ἐπί τινι ὡς
[59, 22]	νόμους αἰτῆσαι ἐπέτρεψεν, ὃν καὶ	διάδοχον	τῆς ἡγεμονίας καταλείψειν ἐπηγγέλλετο, κατεφόνευσε.
[59, 24]	τε Ἀγρίππαν αὐτῷ καὶ τὸν	Ἀντίοχον	τοὺς βασιλέας ὥσπερ τινὰς τυραννοδιδασκάλους
[59, 26]	ἀκούσαντες δὲ τοῦτο οἱ παρόντες	περιέσχον	τε τὸν συμβουλευτὴν καὶ διέσπασαν.
[59, 20]	καὶ ἐλάττους, ὥς που καὶ	ἔτυχον,	ᾑροῦντο. περὶ μὲν οὖν τὰς
[59, 7]	ἀναγιγνώσκεσθαι. ~ἐκ δὲ τούτου τὸ	ἡρῷον	τὸ τοῦ Αὐγούστου ὡσίωσε, τὴν
[59, 0]	Καλλιγόλου. β. Ὡς τὸ Αὐγούστου	ἡρῷον	ὡσιώθη. γ. Ὡς αἱ Μαυριτανίαι
[59, 10]	καὶ ὕδατος πληρώσας, ἵνα μίαν	ναῦν	ἐσαγάγῃ, ἔπειτα δὲ καὶ ἑτέρωθι,
[59, 12]	χρησάμενος. καὶ μετὰ τοῦτο πηλὸν	πολὺν	ἐν στενωπῷ τινι ἰδὼν ἐκέλευσεν
[59, 9]	ἐπήχθησαν, καὶ διὰ τοῦτο οὐδὲ	νῦν	γίγνονται (οὐ γὰρ ἔστιν ὅστις
[59, 19]	εἰ καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν ἀντεπεφιλοτίμητο.	νῦν	δὲ ἀντεῖπε μὲν οὐδὲν οὐδὲ
[59, 2]	παρὰ τῆς προτήθης δωρηθέντα διέλυσε.	νῦν	δὲ καὶ ἐς ὀρχηστάς (αὐτίκα
[59, 14]	πρασίνου καλουμένῳ προσέκειτο, ὥστε καὶ	νῦν	ἔτι Γαϊανὸν ἐπ´ αὐτοῦ τὸ
[59, 19]	αὐτοῦ καλῶς εἶπε. τοῦτον μὲν	οὖν	ἀποθανεῖν κελεύσας ἀφῆκε, γυναικί τινι
[59, 11]	εἴκοσι μυριάδας ἔλαβε. τούτοις τε	οὖν	αὐτὴν ὁ Γάιος ἐτίμησε, καὶ
[59, 6]	ἅμα καὶ ἐβούλευσεν. ὁ δ´	οὖν	Γάιος ταῦτά τε ἐπιεικῶς ποιῆσαι
[59, 26]	προσέτι καὶ χρήμασιν ἐτίμησεν. ἐπαινούμενος	οὖν	διὰ ταῦτα τὰ μὲν φόβῳ
[59, 2]	τοῖς πολλοῖς ἐκτήσατο. τούς τε	οὖν	δορυφόρους εὐθὺς γυμνασίαν ποιουμένους θεασάμενος
[59, 27]	ἀλλήλους ὁρᾶν ἔξεστιν. Οὐιτέλλιος μὲν	οὖν	ἐκεῖθεν ἀρξάμενος πάντας καὶ μετὰ
[59, 10]	Ταύρου θέατρον ὑπερεφρόνησε. τούτων τε	οὖν	ἕνεκα καὶ διὰ τὰς δαπάνας
[59, 6]	ἐδίδοσαν αὐτῷ, λαβών, ἐψηφίσθη μὲν	οὖν	καὶ παραχρῆμα αὐτὸν ὑπατεῦσαι, καταλυθέντων
[59, 28]	τῇ Ἀθηνᾷ τιθηνεῖσθαι παρηγγύησεν. οὗτος	οὖν	ὁ θεὸς καὶ οὗτος ὁ
[59, 27]	παῖδας αὐτοῦ ὁμήρους λαβών) οὗτος	οὖν	ὁ Οὐιτέλλιος μετεπέμφθη μὲν ὑπὸ
[59, 1]	τινὰ ἐπίσκηψίς τις ἰσχύει. ταὐτὸ	οὖν	ὁ Τιβέριος ἔπαθεν ὅπερ τὴν
[59, 12]	ἀπέκτεινεν ὡς ἀσεβήσαντα. ~διαλιπὼν δ´	οὖν	ὀλίγας ἡμέρας ἔγημε Λολλίαν Παυλῖναν,
[59, 16]	γε, ἂν δυνηθῶσι {σε} μήτ´	οὖν	ὅπως τι χαρίσῃ πράξας αὐτοῖς
[59, 27]	δοκοῦντές τι εἶναι. ὁ δ´	οὖν	Οὐιτέλλιος ὁ Λούκιος οὔτ´ ἀγεννὴς
[59, 11]	ἥ τε ἱππὰς ἑστιᾶται. τότε	οὖν	Πάνθεά τε ὠνομάζετο καὶ τιμῶν
[59, 29]	συνέδραμον καὶ δεινὰ συνεβόησαν. ~ὡς	οὖν	πάντα τρόπον ἐξεμαίνετο, ἐπεβούλευσαν αὐτῷ
[59, 15]	ὀχληρὸς ὑπὲρ αὐτῶν ἐγίγνετο. τοῦτον	οὖν	παραλαβὼν ἐπέθετο δι´ αὐτοῦ πᾶσιν
[59, 1]	ἄρχειν σφᾶς ἐπέτρεψε. τότε τε	οὖν	παραχρῆμα οὕτως αὐτὸν τῆς ἀρχῆς
[59, 3]	φεύγοντας δι´ αὐτοὺς κατήγαγε— ταῦτ´	οὖν	ποιήσας ἀνοσιώτατος ἀνθρώπων καὶ περὶ
[59, 26]	οἱ τοιοῦτοι φέρουσι. ταῦτα μὲν	οὖν	τὰ σχήματα, ὁπότε τις θεὸς
[59, 20]	καὶ ἔτυχον, ᾑροῦντο. περὶ μὲν	οὖν	τὰς ἀρχαιρεσίας ταῦτ´ ἔπραξεν, οὕτω
[59, 9]	αὐτῶν ὁμοίως ἐποιήσαντο. ἐν δ´	οὖν	τῇ νουμηνίᾳ αὐτῇ Μαχάων τις
[59, 1]	τῷ ἑξηκοστῷ γεγράφθαι. ~περὶ μὲν	οὖν	τοῦ Τιβερίου ταῦτα παραδέδοται, διεδέξατο
[59, 16]	τῶν οὐσιῶν ἐκληρονόμει. ~μέχρι μὲν	οὖν	τοῦ χρόνου τούτου αὐτός τε
[59, 15]	πλείω χρόνον ἐζήκει. ~ἐς δ´	οὖν	τοὺς πόρους τῶν χρημάτων πρότερον
[59, 23]	ῥᾳδίως τυχεῖν ἐδύνατο. ἐκείνους μὲν	οὖν	τοὺς πρέσβεις διὰ ταῦθ´ ὡς
[59, 26]	ἀνδριάντας αὐτοῦ φρουρεῖσθαι ἔγνωσαν. ἐπ´	οὖν	τούτοις ὁ Γάιος τὴν ὀργήν
[59, 6]	βούλευμα μεταπεμψάμενος ὠρχήσατο. ~ἐν μὲν	οὖν	τῷ ἔτει ἐν ᾧ ὅ
[59, 8]	τοῦτο πολλῶν ἐποίησεν. ἐκεῖνος μὲν	οὖν	ὡς καὶ τῇ ἀρρωστίᾳ αὐτοῦ
[59, 5]	περὶ τὴν σκηνὴν ἔχουσι· τὸν	γοῦν	Ἀπελλῆν τὸν εὐδοκιμώτατον τῶν τότε
[59, 21]	χρησαμένων αὐτοῖς συμπωλῶν σφισιν. ἐπέλεγε	γοῦν	ἐφ´ ἑκάστῳ τοῦτό μου ὁ
[59, 2]	ἀκρισίᾳ καὶ ἐκεῖνα ἐπεποιήκει. πέντε	γοῦν	μυριάδας μυριάδων καὶ πεντακοσίας καὶ
[59, 27]	καὶ ἀεί τινα κολακεύειν εἰωθότες	ἐποίουν,	ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ δοκοῦντές
[59, 28]	Ἀπόλλωνι καὶ μέγαν καὶ ὑπερκαλλῆ	ἐποίουν	ἰδιώσασθαι ἐπεθύμησε. τότε δὲ ἐπὶ
[59, 5]	δυνηθέντες τι τολμήσειαν, ἐπ´ ἐξουσίας	ἐποίουν.	καὶ γὰρ τὰ ἄλλα τὰ
[59, 8]	τὸ τοῖς τὴν γνώμην ἐπάγουσι	δοκοῦν,	ψηφίζεσθαι, καὶ κατεστήσατο ἐκ τοῦ
[59, 24]	οἱ ἐς τὸ ἔπειτα κεχειροτονημένοι	διῴκουν	τὰ προσήκοντα σφίσι, καὶ ἐψηφίσθη
[59, 24]	εὐχαῖς κατέτριψαν· ἐπειδὴ γὰρ οὔτ´	ἐφίλουν	αὐτὸν οὔτε σώζεσθαι ἐβούλοντο, ἐπὶ
[59, 25]	ἐξαισίους ποιῆται, διαμωκᾶσθαί τε καὶ	διασιλλοῦν	αὐτὴν ὑποπτεύεται. ὅμως ἐσελθὼν ἐς
[59, 6]	παντὸς μᾶλλον ἀληθεύσειν ἅτε μηδὲν	διπλοῦν	ὑπὸ τῆς νεότητος ἢ φρονεῖν
[59, 13]	ἀεὶ πάντας τοὺς ἀρέσκοντας αὐτῷ	ἐπῄνουν	καί τινας καὶ τῶν ἐναντίων
[59, 19]	αὐτὸν ἀπέκτεινεν, εἰ καὶ ἐφ´	ὁποσονοῦν	ἀντεπεφιλοτίμητο. νῦν δὲ ἀντεῖπε μὲν
[59, 8]	περὶ αὐτοῦ φρονῶν ὥστε καὶ	χρυσοῦν	αὐτὸν πρόβατον ὀνομάζειν, καὶ ὅπως
[59, 21]	ὡς εἰπεῖν, ὅθεν τι καὶ	ὁπωσοῦν	οἷόν τε ἦν αὐτῷ λαβεῖν,
[59, 13]	αὐτοὺς ἐπὶ πολὺ σφοδρῶς βοῶντες	ἐξῄτουν.	καὶ ὃς ἀγανακτήσας ἀπεκρίνατο μέν
[59, 7]	ὕμνον ᾖσαν, καὶ ἡ βουλὴ	σὺν	ταῖς γαμεταῖς σφων ὅ τε
[59, 1]	τὰ αὐτὰ γράψας, ὡς καὶ	ἰσχύν	τινα παρὰ τοῦτο ἕξοντα, κατέλιπε,
[59, 27]	Λούκιος οὔτ´ ἀγεννὴς οὔτ´ ἄφρων	ὤν,	ἀλλὰ καὶ ἐκ τῆς ἐν
[59, 19]	τις ἀκροατὴς ἀλλ´ οὐχ ὑπεύθυνος	ὤν,	ἐπῄνει, καὶ ἐπειδὴ ὁ λόγος
[59, 5]	ὥσπερ τις ἐκ τοῦ ὁμίλου	ὤν·	καί ποτε δυσκολάνας τι τοῖς
[59, 17]	τοῖς ὁμηρεύουσι τότε τῶν Πάρθων	ὤν·	οἵ τε φίλοι καὶ οἱ
[59, 11]	τε ἅμα αὐτοῦ καὶ ἐραστὴς	ὤν,	συνῆν δὲ καὶ ὁ Γάιος·
[59, 13]	οὐ γὰρ μακαρίζεσθαι ὅτι νέος	ὢν	ἐμονάρχει, ἀλλ´ ἐγκαλεῖσθαι ὅτι ἐν
[59, 8]	τέ τις Σεκοῦνδος ἱππεύς τε	ὢν	καὶ μονομαχήσειν ἐπαγγειλάμενος· ἀντὶ γὰρ
[59, 18]	τε τοῖς πρώτοις τῆς βουλῆς	ὢν	καὶ τότε ἐκ τῆς ἐν
[59, 8]	δὲ Ἀφράνιος Ποτῖτος δημότης τε	ὢν	καὶ ὑπὸ μωρᾶς κολακείας οὐ
[59, 4]	μόνον ἐζήλωσεν ἀλλὰ καὶ ὑπερέβαλεν,	ὧν	δὲ δὴ ἐπῄνει οὐδὲν ἐμιμήσατο.
[59, 22]	πολλοὺς οὐδὲν δέομαι ὀνομαστὶ καταλέγειν,	ὧν	δὲ δὴ ἡ ἱστορία τὴν
[59, 6]	ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ ὄντας ἀπέλυσεν,	ὧν	εἷς ἦν Κύιντος Πομπώνιος ἑπτὰ
[59, 3]	ἓν ἕκαστον ψηφισθέντα οἱ ἐδέξατο,	ὧν	ἔνια ὁ Τιβέριος οὐδ´ ὅλως
[59, 19]	ἀποθανεῖν κελεύσας ἀφῆκε, γυναικί τινι	ὧν	ἐχρῆτο πιστεύσας ὅτι φθόῃ τε
[59, 6]	τοῦ τε Τιβερίου καθ´ ἕκαστον	ὧν	ᾐτιάζετο κατατρέχων καὶ περὶ ἑαυτοῦ
[59, 23]	καὶ προαπήντησέ τε αὐτοῖς, ὑφ´	ὧν	καὶ αὐτῶν αὖθις ἐτιμήθη. καὶ
[59, 28]	τε ἄλλα τὰ τοιαῦτα, ἐξ	ὧν	οὐδὲν ὅ τι οὐκ ἠργυρίζετο,
[59, 10]	μήτε τῶν ἐκείνου εὐεργετημάτων, δι´	ὧν	τά τε ἄλλα καὶ τὴν
[59, 9]	δ´ οὖν τῇ νουμηνίᾳ αὐτῇ	Μαχάων	τις δοῦλος ἐπί τε τὴν
[59, 18]	καὶ Τίτιος Ῥοῦφος ἐποίησεν, ἔγκλημα	λαβὼν	εἰρηκέναι ὅτι ἡ γερουσία ἄλλα
[59, 6]	ἐς εἰκόνων ποίησιν ἐδίδοσαν αὐτῷ,	λαβών,	ἐψηφίσθη μὲν οὖν καὶ παραχρῆμα
[59, 28]	ἐπὶ τούτῳ παρ´ ἑκάστου μυριάδας	λαβών.	καὶ προσέτι καὶ αὐτὸς ἑαυτῷ
[59, 16]	λόγῳ δὲ δὴ δόξαν κενὴν	λαβὼν	οὔτε τι πλέον ἕξεις καὶ
[59, 27]	προσέτι καὶ παῖδας αὐτοῦ ὁμήρους	λαβών)	οὗτος οὖν ὁ Οὐιτέλλιος μετεπέμφθη
[59, 25]	ἐκέλευσέ σφισι τὰ κογχύλια συλλέξασθαι.	λαβών	τε τὰ σκῦλα ταῦτα (καὶ
[59, 15]	ὑπὲρ αὐτῶν ἐγίγνετο. τοῦτον οὖν	παραλαβὼν	ἐπέθετο δι´ αὐτοῦ πᾶσιν οὐχ
[59, 22]	γὰρ ὀλίγους ποτὲ ἀπάτῃ τινὶ	συλλαβὼν	ἔδησε, τοῦ δὲ δὴ οἰκείου
[59, 6]	ὑπάτευσε, τὸν Κλαύδιον τὸν θεῖον	προσλαβών·	οὗτος γὰρ ἔν τε τοῖς
[59, 12]	μὲν τὴν τῶν Ἰτυραίων τῶν	Ἀράβων,	Κότυϊ δὲ τήν τε Ἀρμενίαν
[59, 19]	ὅτι ἕβδομον καὶ εἰκοστὸν ἔτος	ἄγων	δεύτερον ὑπατεύοι, ἠγανάκτησεν ὡς καὶ
[59, 16]	καὶ τὰ τῆς ἀσεβείας ἐγκλήματα	ἐπαναγαγών,	ἔς τε στήλην αὐτὰ χαλκῆν
[59, 8]	τέλος ἐσποιηθέντα, ἀνεχρήσατο, ἔγκλημα αὐτῷ	ἐπαγαγὼν	ὡς καὶ τελευτῆσαι αὐτὸν καὶ
[59, 3]	τὴν πόλιν τὸ σῶμα αὐτοῦ	ἐσαγαγὼν	καὶ ἅμα τῇ ἕῳ προθέμενος.
[59, 6]	καὶ υἱὸς καὶ τρόφιμος αὐτῶν	λέγων	εἶναι. ἦγε δὲ πέμπτον καὶ
[59, 17]	τι καὶ ἀπὸ τούτου ὠγκώθη,	λέγων	ὅτι καὶ ὁ Ποσειδῶν αὐτὸν
[59, 28]	ὁπότε κεραυνὸς καταπέσοι, λίθον ἀντηκόντιζεν,	ἐπιλέγων	ἐφ´ ἑκάστῳ τὸ τοῦ Ὁμήρου
[59, 19]	τε κατηγορίαν καθ´ ἓν ἕκαστον	ἐπιλέγων,	ὥσπερ τις ἀκροατὴς ἀλλ´ οὐχ
[59, 24]	οὔτε τῶν δημάρχων οὔτε τῶν	στρατηγῶν	ἀθροῖσαι τὴν γερουσίαν ἐτόλμησε· συνάρχοντα
[59, 24]	ἐχούσῃ συνῆλθον μέν, πάντων τῶν	στρατηγῶν	ἐκ κοινοῦ προγράμματος τὴν σύνοδόν
[59, 20]	ἱερομηνίαν οὐκ ἐπήγγειλαν, καίτοι τῶν	στρατηγῶν	ἱπποδρομίαν ἐν αὐτοῖς ποιησάντων καὶ
[59, 22]	καὶ ἔφη ὅτι ὑμεῖς περὶ	ὀλίγων	δραχμῶν ἀγωνίζεσθε, ἐγὼ δὲ ἐς
[59, 30]	χεῖρας πολλάς. διαθεόντων δέ τινων	ὀλίγων	καὶ θορυβούντων βοώντων τε τίς
[59, 19]	διεχύθη, πιστεύσας ὄντως τῇ τῶν	λόγων	παρασκευῇ κεκρατηκέναι αὐτοῦ· καὶ διά
[59, 17]	ἑαυτὸν ὡς καὶ μεγάλων τινῶν	ἔργων	ἐπιχειρητὴν ἀπεσέμνυνεν, ἔπειτα δὲ τοὺς
[59, 2]	ἐκεῖνα ἐπεποιήκει. πέντε γοῦν μυριάδας	μυριάδων	καὶ πεντακοσίας καὶ ἑπτακισχιλίας, ὡς
[59, 26]	καί ποτέ τις ἀνὴρ Γαλάτης	ἰδὼν	αὐτὸν ἐπὶ βήματος ὑψηλοῦ ἐν
[59, 22]	καὶ ἀθρόους ἅμα πάντας φονεύσας.	ἰδὼν	γάρ ποτε ὄχλον εἴτε δεσμωτῶν
[59, 12]	πηλὸν πολὺν ἐν στενωπῷ τινι	ἰδὼν	ἐκέλευσεν αὐτὸν ἐς τὸ τοῦ
[59, 16]	ἐπ´ αὐτῇ διὰ τῶν εὐγενεστάτων	παίδων	ᾀδομένων, ἐψηφίσαντο. τά τε ἐπινίκια
[59, 26]	ἀδελφαῖς μάλιστα συνεῖναι προεφασίσατο, καὶ	Ποσειδῶν	αὖθις, ὅτι τοσοῦτον θαλάσσης μέτρον
[59, 17]	ὠγκώθη, λέγων ὅτι καὶ ὁ	Ποσειδῶν	αὐτὸν ἐφοβήθη, ἐπεὶ ἔς γε
[59, 7]	ὅπως μὴ ἐπὶ γυμνῶν τῶν	σανίδων	καθίζωνται, πρῶτον τότε ὑπετέθη· καὶ
[59, 15]	τεθνηκόσιν, ὅσοι ποτὲ ἐπιστάται τῶν	ὁδῶν	ἐγεγόνεσαν καὶ χρήματα ἐς τὰς
[59, 5]	Ἀπελλῆν τὸν εὐδοκιμώτατον τῶν τότε	τραγῳδῶν	καὶ ἐν τῷ δημοσίῳ συνόντα
[59, 11]	ἐπαρασάμενος τῇ τε τῶν ἄλλων	θεῶν	ἐπιμαρτυρίᾳ καὶ τῇ αὐτῆς ἐκείνης·
[59, 28]	προκατέλαβεν, οὕτω δὴ ἕτερόν τε	νεὼν	ἐν τῷ παλατίῳ σπουδῇ ᾠκοδομήσατο,
[59, 28]	τὸ δὲ ἀληθὲς ὅτι τὸν	νεὼν	ὃν οἱ Μιλήσιοι τῷ Ἀπόλλωνι
[59, 10]	τε ἄλλων πολλοὺς καὶ τῶν	ἱππέων	ἓξ καὶ εἴκοσι, τοὺς μὲν
[59, 9]	τοῦ τε τέλους τοῦ τῶν	ἱππέων	ὀλιγανδροῦντος, τοὺς πρώτους ἐξ ἁπάσης
[59, 10]	γλώσσας αὐτῶν προαπέτεμε. τῶν τε	ἱππέων	τινὰ ἐπιφανῶν μονομαχῆσαί τε ὡς
[59, 6]	παρόντων ἐν τῷ συνεδρίῳ καὶ	ἱππέων	τοῦ τε δήμου τινῶν, πολλὰ
[59, 3]	τῶν ἀρχόντων καὶ ὑπὸ τῶν	ἱερέων	ὑπέρ τε ἑαυτοῦ καὶ ὑπὲρ
[59, 7]	τῶν ἀδελφῶν καὶ μετὰ τῶν	συνιερέων	τῶν Αὐγουστείων συνεθεάσατο. ὅπως τε
[59, 15]	μητέρας τε καὶ τήθας σφᾶς	ὀνομάζων	ζῶντάς τε ἐξεκαρποῦτο καὶ τελευτῶντας
[59, 28]	τῶν σεμνοτάτων, οὓς ἐς αὐτὰ	καθίζων	ὕβριζεν, ἐκκαρπούμενος ἐπ´ αὐτοῖς πάντας
[59, 18]	καὶ ἐπ´ αὐτῷ ὁ Γάιος,	μαθὼν	ὅτι οὐδὲν ἄξιον τοῦ θανάτου
[59, 22]	σφαγῆναι. κυβεύων δέ ποτε, καὶ	μαθὼν	ὅτι οὐκ εἴη οἱ ἀργύριον,
[59, 25]	τοῦ Ἰούβα παῖδα μεταπέμψας, καὶ	μαθὼν	ὅτι πλουτεῖ, ἀπέκτεινε, καὶ ἐς
[59, 21]	γυναῖκας τὴν ἄλλην τρυφὴν ἐπαγόμενος.	ἐλθὼν	δὲ ἐκεῖσε τῶν μὲν πολεμίων
[59, 21]	προεπήγγειλεν, ἀλλ´ ἐς προάστειόν τι	ἐλθὼν	εἶτ´ ἐξαίφνης ἀπῆρε, πολλοὺς μὲν
[59, 25]	καὶ ἐς δὲ τὸν ὠκεανὸν	ἐλθὼν	ὡς καὶ ἐν τῇ Βρεττανίᾳ
[59, 13]	Καμπανίαν ἀπῆρε. καὶ μετὰ τοῦτο	ἐπανελθὼν	πρὸς τὰ τῆς Δρουσίλλης γενέσια
[59, 25]	καὶ διασιλλοῦν αὐτὴν ὑποπτεύεται. ὅμως	ἐσελθὼν	ἐς τὴν πόλιν τὴν μὲν
[59, 16]	ἀλλὰ καὶ ἔχαιρεν· τότε δὲ	ἐσελθὼν	ἐς τὸ βουλευτήριον πολλὰ μὲν
[59, 17]	ἐν τοῖς ὁμηρεύουσι τότε τῶν	Πάρθων	ὤν· οἵ τε φίλοι καὶ
[59, 0]	γ. Ὡς αἱ Μαυριτανίαι ὑπὸ	Ῥωμαίων	ἄρχεσθαι ἤρξαντο. δ. Ὡς Γάιος
[59, 27]	τε αὐτῷ πρὸς τὸ τῶν	Ῥωμαίων	σύμφορον δοὺς καὶ προσέτι καὶ
[59, 12]	τούτῳ Σοαίμῳ μὲν τὴν τῶν	Ἰτυραίων	τῶν Ἀράβων, Κότυϊ δὲ τήν
[59, 7]	καὶ μετὰ τῶν συνιερέων τῶν	Αὐγουστείων	συνεθεάσατο. ὅπως τε μηδεμία τινὶ
[59, 25]	δῆλον ὅτι πρὸς τὴν τῶν	ἐπινικίων	πομπὴν ἐδεῖτο) μέγα τε ἐφρόνησεν
[59, 21]	ἐλθὼν δὲ ἐκεῖσε τῶν μὲν	πολεμίων	οὐδένα ἐκάκωσεν (εὐθύς τε γὰρ
[59, 22]	στρατιώταις ἀργύριον ἐπὶ τούτῳ, καθάπερ	πολεμίων	τινῶν κεκρατηκώς, ἔδωκε, καὶ ξιφίδια
[59, 11]	Πάνθεά τε ὠνομάζετο καὶ τιμῶν	δαιμονίων	ἐν πάσαις ταῖς πόλεσιν ἠξιοῦτο,
[59, 16]	τούτου καθ´ ἕκαστον τῶν ἀπολωλότων	ἐπεξιὼν	ἀπέφαινεν, ὥς γε ἐδόκει, τοὺς
[59, 16]	ἐπεποίηντο ἀναμιμνησκόμενοι, καὶ οἷα ἀνθ´	οἵων	ἠκηκόεσαν αὐτοῦ λέγοντος ἐκλογιζόμενοι. καὶ
[59, 17]	ἀνέβη τε ἐπὶ βῆμα ἐπὶ	πλοίων	καὶ αὐτὸ κατὰ μέσην που
[59, 7]	καὶ ἀμφιθαλεῖς ἦσαν, μετὰ παρθένων	ὁμοίων	τὸν ὕμνον ᾖσαν, καὶ ἡ
[59, 7]	ἄρκτους τετρακοσίας μεθ´ ἑτέρων Λιβυκῶν	θηρίων	ἴσων ἀπέκτεινε. καὶ οἵ τε
[59, 16]	δέει μεγάλῳ ἐγένοντο, τῶν τε	κακηγοριῶν	ἅμα ἃς κατὰ τοῦ Τιβερίου
[59, 9]	ἔπραξε. τούς τε λογισμοὺς τῶν	δημοσίων	χρημάτων, μὴ ἐκτεθειμένους ἐν τῷ
[59, 15]	τε ἐξεκαρποῦτο καὶ τελευτῶντας τῶν	οὐσιῶν	ἐκληρονόμει. ~μέχρι μὲν οὖν τοῦ
[59, 29]	ὑπατεύων ἐνεφορεῖτό τε ἅμα τῶν	σιτίων,	παρὰ τοῖς ποσὶν αὐτοῦ καθήμενος,
[59, 13]	ἐπῄνουν καί τινας καὶ τῶν	ἐναντίων	ἔστιν ὅτε ἐτίμων. καὶ προσέτι
[59, 16]	ἀκλεῶς τελευτήσεις. οὐδεὶς γὰρ ἀνθρώπων	ἑκὼν	ἄρχεται, ἀλλ´ ἐφ´ ὅσον μὲν
[59, 22]	Σακερδὼς ἄλλως μὲν εὖ χρημάτων	ἥκων,	οὐ μέντοι καὶ ὑπερπλουτῶν ὥστε
[59, 1]	οὐδὲν οὐδενὶ ἐκ τῶν ἐκείνης	διαθηκῶν	ἀπήλλαξε, τὰ δ´ ὑπ´ αὐτοῦ
[59, 0]	τῷ πεντηκοστῷ ἐνάτῳ τῶν Δίωνος	Ῥωμαϊκῶν.	α. Περὶ Γαΐου Καίσαρος τοῦ
[59, 3]	τι μήτε τῶν ὀνομάτων τῶν	ἀρχικῶν	προσθέσθαι τι, μοναρχικώτατος ἐγένετο, ὥστε
[59, 29]	ἐτίτρωσκον· καί τινες καὶ τῶν	σαρκῶν	αὐτοῦ ἐγεύσαντο. τήν τε γυναῖκα
[59, 21]	καὶ αὐτῶν τὰ κτήματα αὐτὸς	πιπράσκων	πολλῷ καὶ ἐκ τούτου πλείω
[59, 3]	καὶ τοῦ Γερμανικοῦ τὸν δῆμον	ἀναμιμνήσκων,	καὶ ἑαυτὸν αὐτοῖς παρακατατιθέμενος. ~οὕτω
[59, 7]	καὶ ἄρκτους τετρακοσίας μεθ´ ἑτέρων	Λιβυκῶν	θηρίων ἴσων ἀπέκτεινε. καὶ οἵ
[59, 8]	ἀποφαίνεσθαι. τήν τε θυγατέρα αὐτοῦ	ἐκβαλὼν	ἔγημε Κορνηλίαν Ὀρεστίλλαν, ἣν ἥρπασεν
[59, 23]	μὲν ὕστερον ἐγένετο· τότε δὲ	ἐκβαλὼν	τὴν Παυλῖναν, προφάσει μὲν ὡς
[59, 14]	ὅπως πενέστεροι γενόμενοι περισωθῶσιν, ἐθέλοντες,	μεγάλων	αὐτοὺς χρημάτων ἠγόρασαν. καίτοι τοῦτο
[59, 17]	πρῶτον μὲν ἑαυτὸν ὡς καὶ	μεγάλων	τινῶν ἔργων ἐπιχειρητὴν ἀπεσέμνυνεν, ἔπειτα
[59, 10]	πλεῖστά τε καὶ μέγιστα οἰκοδομήματα	καθελὼν	καὶ ἰκρία πηξάμενος· τὸ γὰρ
[59, 28]	ὡς μέντοι καὶ περὶ τῶν	τελῶν	πικρῶς τινα διανομοθετήσας ἐς λεύκωμα
[59, 19]	αὐτοῦ στήσας ἐπίγραμμα αὐτῇ ἐπέγραψε	δηλῶν	ὅτι ἕβδομον καὶ εἰκοστὸν ἔτος
[59, 7]	γὰρ οὐ πλείω τῶν δέκα	ἄθλων	ἐτίθετο, τότε δὲ καὶ ἄρκτους
[59, 13]	ποτε παντὶ τῷ δήμῳ ἅμα	ἀπειλῶν	ἔφη εἴθε ἕνα αὐχένα εἴχετε·
[59, 2]	οὐκ εἰλήφεσαν, μετὰ τόκου πεντεκαίδεκα	ἄλλων	δραχμῶν ἀπέδωκε. τοῖς τε γὰρ
[59, 17]	ἔρριψε, συχνοὺς δὲ καὶ τῶν	ἄλλων	ἐν πλοίοις ἐμβόλους ἔχουσι περιπλεύσας
[59, 11]	ψεύδοιτο, ἐπαρασάμενος τῇ τε τῶν	ἄλλων	θεῶν ἐπιμαρτυρίᾳ καὶ τῇ αὐτῆς
[59, 8]	βουλῇ· ὅπερ που καὶ ἐπ´	ἄλλων	μετὰ τοῦτο πολλῶν ἐποίησεν. ἐκεῖνος
[59, 13]	ἐκολάσθησαν) πολλοὶ δὲ καὶ τῶν	ἄλλων	μονομαχήσαντες ἀπώλοντο. καὶ ἦν ἔξω
[59, 18]	διεφθείροντο. καὶ τὰ μὲν τῶν	ἄλλων	οὐδὲν δεῖ λεπτολογοῦντα μάτην τοὺς
[59, 10]	δρᾶσαι, καὶ ἀποκτεῖναι τῶν τε	ἄλλων	πολλοὺς καὶ τῶν ἱππέων ἓξ
[59, 7]	καὶ τοῦτο μὲν καὶ ἐπ´	ἄλλων	πολλῶν, ὥς που καὶ ἔδοξεν
[59, 22]	ὄχλον εἴτε δεσμωτῶν εἴτε καὶ	ἄλλων	τινῶν, προσέταξε τοῦτο δὴ τὸ
[59, 22]	ἀκρίτως πάντα ἐγίγνετο. τῶν δὲ	ἄλλων	τοὺς μὲν πολλοὺς οὐδὲν δέομαι
[59, 1]	τῶν ὑπάτων καὶ ὑπὸ τῶν	ἄλλων	τῶν προπαρεσκευασμένων οἱ, ὡς καὶ
[59, 28]	ἀργύριον τὸ συλλεγόμενον ἀπ´ αὐτῶν	ἐμβάλλων	ἑκάστοτε ἑαυτὸν ἐκαλινδεῖτο· ὡς μέντοι
[59, 14]	τοῦ πρατηρίου καθεζόμενος καὶ αὐτὸς	ὑπερβάλλων.	πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοθεν ἀφικνούμενοι
[59, 8]	καὶ ἐπ´ ἄλλων μετὰ τοῦτο	πολλῶν	ἐποίησεν. ἐκεῖνος μὲν οὖν ὡς
[59, 5]	ἐς ζήλωμα καὶ ἐς ἀγώνισμα	πολλῶν	προῆλθεν· ἅρματά τε γὰρ ἤλασε
[59, 7]	τοῦτο μὲν καὶ ἐπ´ ἄλλων	πολλῶν,	ὥς που καὶ ἔδοξεν αὐτῷ,
[59, 2]	διέσωσεν, ἀλλ´ εὐθὺς τῷ ἑτέρῳ	παμπόλλων	προσεδεήθη. ~τῷ δ´ αὐτῷ τούτῳ
[59, 17]	γεφυρώσας τὸ μεταξὺ τῶν τε	Πουτεόλων	καὶ τῶν Βαύλων. τὸ γὰρ
[59, 17]	τε τὸ ζεῦγμα ἀπὸ τῶν	Βαύλων	ἐσέβαλε, παμπληθεῖς καὶ ἱππέας καὶ
[59, 17]	τῶν τε Πουτεόλων καὶ τῶν	Βαύλων.	τὸ γὰρ χωρίον τοῦτο κατ´
[59, 15]	ἀφορμὴν ἀργυρισμοῦ ἐπενόησε. Γναῖος Δομίτιος	Κορβούλων	βουλευτής, κακῶς ἐπὶ τοῦ Τιβερίου
[59, 15]	ἐζημίου. ἐφ´ οὗ δὴ ὁ	Κορβούλων	τότε μὲν ὑπάτευσεν, ὕστερον δὲ
[59, 21]	δόξαν τῶν ποτε χρησαμένων αὐτοῖς	συμπωλῶν	σφισιν. ἐπέλεγε γοῦν ἐφ´ ἑκάστῳ
[59, 28]	θυγάτριον μετὰ τριάκοντα ἡμέρας τῶν	γάμων	ἔτεκε, τοῦτό τε αὐτὸ δαιμονίως
[59, 27]	τε ὡς καὶ τεθηπὼς ἔβλεπεν	ὑποτρέμων,	καὶ σμικρόν τι φθεγξάμενος ὑμῖν"
[59, 28]	τῇ ἀγορᾷ τῇ Ῥωμαίᾳ ὂν	διατεμὼν	διὰ μέσου τῶν ἀγαλμάτων ἔσοδον
[59, 11]	οὖν Πάνθεά τε ὠνομάζετο καὶ	τιμῶν	δαιμονίων ἐν πάσαις ταῖς πόλεσιν
[59, 3]	προσωνόμαζε, τῶν αὐτῶν τῷ Αὐγούστῳ	τιμῶν	παρὰ τῆς βουλῆς τυχεῖν ἀξιώσας,
[59, 13]	καὶ τῶν ἐναντίων ἔστιν ὅτε	ἐτίμων.	καὶ προσέτι καὶ ἐπ´ ἐκείνῳ
[59, 14]	ποτὲ ἐγίγνετο, λαγχάνειν ἐκέλευσε) πάντως	ἐπιτιμῶν	ἀπεδίδοτο, αὐτός τε ἐπὶ τοῦ
[59, 16]	ἀσεβεῖτε πρὸς τὸν ἄρξαντά ποτε	ὑμῶν	οὕτω διακείμενοι. κἀκ τούτου καθ´
[59, 16]	καὶ ἐμὲ μηδὲν χρηστὸν παρ´	ὑμῶν	προσδέχεσθαι. τοιαῦτα ἄττα εἰπὼν αὐτὸν
[59, 22]	ἔφη ὅτι ὑμεῖς περὶ ὀλίγων	δραχμῶν	ἀγωνίζεσθε, ἐγὼ δὲ ἐς μυρίας
[59, 2]	εἰλήφεσαν, μετὰ τόκου πεντεκαίδεκα ἄλλων	δραχμῶν	ἀπέδωκε. τοῖς τε γὰρ ἀστικοῖς
[59, 13]	καὶ ἀπηλλαγμένους ἐκ τῶν θεάτρων	συλλαμβάνων	ἀπώλλυεν. αἰτίαι δὲ ἐς τὰ
[59, 10]	προαπέτεμε. τῶν τε ἱππέων τινὰ	ἐπιφανῶν	μονομαχῆσαί τε ὡς καὶ ὑβρίσαντα
[59, 22]	ὅτι προεψήφιστο, ἀπηγόρευσε μηδενὶ τῶν	συγγενῶν	αὐτοῦ μηδεμίαν τιμὴν δίδοσθαι. ~τότε
[59, 29]	καὶ τῆς Ἰωνίας τῶν πάνυ	εὐγενῶν	ἐπὶ τῷ τὸν ὕμνον τὸν
[59, 7]	γε καὶ ἀμφιθαλεῖς ἦσαν, μετὰ	παρθένων	ὁμοίων τὸν ὕμνον ᾖσαν, καὶ
[59, 3]	ἀδελφαῖς ταῦτά τε τὰ τῶν	ἀειπαρθένων	καὶ τὸ τὰς ἱπποδρομίας οἱ
[59, 21]	ἀπεκήρυξε, τὴν δόξαν τῶν ποτε	χρησαμένων	αὐτοῖς συμπωλῶν σφισιν. ἐπέλεγε γοῦν
[59, 9]	καὶ Πούπλιος Νώνιος ἐκ τῶν	προαποδεδειγμένων	ἐγένοντο. καὶ οἱ ὅρκοι περὶ
[59, 13]	καὶ τῶν ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου	ἀφειμένων,	δι´ αὐτὰ ἐκεῖνα δι´ ἃ
[59, 16]	αὐτῇ διὰ τῶν εὐγενεστάτων παίδων	ᾀδομένων,	ἐψηφίσαντο. τά τε ἐπινίκια τὰ
[59, 10]	τῶν τοῖς θηρίοις ἐκ καταδίκης	διδομένων,	ἐκέλευσεν ἐκ τοῦ ὄχλου τοῦ
[59, 1]	οὔτε πρὸς τὴν δύναμιν τῶν	διαδεχομένων	τινὰ ἐπίσκηψίς τις ἰσχύει. ταὐτὸ
[59, 1]	καὶ ὑπὸ τῶν ἄλλων τῶν	προπαρεσκευασμένων	οἱ, ὡς καὶ παραφρονήσαντος, ἐποίησεν,
[59, 15]	τὰς τῶν ἐν τοῖς ἑκατοντάρχοις	ἐστρατευμένων	οὐσίας, ὅσοι μετὰ τὰ ἐπινίκια
[59, 10]	δὲ οὐ τὸ πλῆθος τῶν	ἀπολλυμένων	οὕτω τι δεινόν, καίπερ δεινὸν
[59, 20]	καὶ ὑπὲρ τὸν ἀριθμὸν γένοιντο,	διομολογουμένων	πρὸς ἀλλήλους, τὸ μὲν σχῆμα
[59, 26]	εἰκός, προσειπόντων τε αὐτὸν καὶ	δεξιουμένων	δριμύ τέ τι Σκριβωνίῳ Πρόκλῳ
[59, 6]	εἰκοστὸν ἔτος, ἡμερῶν τεσσάρων καὶ	μηνῶν	πέντε ἐπιδέον. ἔπειτα τοὺς ἐν
[59, 3]	οὔτι γε καὶ ἐκεῖνον οὕτως	ἐπαινῶν	ὡς τοῦ τε Αὐγούστου καὶ
[59, 21]	ἔργῳ δὲ ὅπως καὶ τὰ	ἐκείνων	ἀνθοῦντα τοῖς πλούτοις καὶ τὰ
[59, 22]	μήτε πολέμιόν τινα ἀποκτείνας ἐπωνομάσθη.	ἐκείνων	μὲν γὰρ ὀλίγους ποτὲ ἀπάτῃ
[59, 3]	ἀρχὴν αὐτοῦ φέροντας καὶ ὑπὲρ	ἐκείνων	ὁμοίως γίγνεσθαι ἔνειμε· τά τε
[59, 18]	ἐξελαυνομένοις ἀσφάλεια ἦν, ἀλλὰ καὶ	ἐκείνων	πολλοὶ ἤτοι κατὰ τὴν ὁδὸν
[59, 20]	τὰς ἀρχαιρεσίας αὐτοῖς· ἅτε δὲ	ἐκείνων	τε ἀργοτέρων ὑπὸ τοῦ πολλῷ
[59, 16]	ταῦτά τε ὡς ἐξ αὐτῶν	ἐκείνων	τῶν γραμμάτων ἃ καταπεπρηκέναι ποτὲ
[59, 17]	μὲν ἑαυτὸν ὡς καὶ μεγάλων	τινῶν	ἔργων ἐπιχειρητὴν ἀπεσέμνυνεν, ἔπειτα δὲ
[59, 22]	ἀργύριον ἐπὶ τούτῳ, καθάπερ πολεμίων	τινῶν	κεκρατηκώς, ἔδωκε, καὶ ξιφίδια τρία
[59, 30]	δὲ χεῖρας πολλάς. διαθεόντων δέ	τινων	ὀλίγων καὶ θορυβούντων βοώντων τε
[59, 6]	καὶ ἱππέων τοῦ τε δήμου	τινῶν,	πολλὰ ἐκολάκευσε, τήν τε γὰρ
[59, 22]	εἴτε δεσμωτῶν εἴτε καὶ ἄλλων	τινῶν,	προσέταξε τοῦτο δὴ τὸ λεγόμενον,
[59, 9]	καὶ σφῶν αὐτῶν καὶ τῶν	τέκνων	καὶ ἐκεῖνον καὶ τὰς ἀδελφὰς
[59, 19]	σύ μοι αἴτιος εἶ, ἀλλ´	Ἀγαμέμνων.	τότε δὲ ἐπειδὴ εἰκόνα τινὰ
[59, 16]	ἐς τὸ Καπιτώλιον ἀναγομένης καὶ	ὕμνων	ἐπ´ αὐτῇ διὰ τῶν εὐγενεστάτων
[59, 7]	τοῖς βουλευταῖς, ὅπως μὴ ἐπὶ	γυμνῶν	τῶν σανίδων καθίζωνται, πρῶτον τότε
[59, 20]	λόγον τινὰ ἐν γυμνασίᾳ κατὰ	τυράννων	εἶπεν. ἐπειδή τε Λούκιος Πίσων
[59, 20]	τῶν σπουδαρχιώντων μάλιστα μὲν μὴ	πλειόνων	ἢ ὅσους αἱρεῖσθαι ἔδει ἐπαγγελλόντων,
[59, 6]	ἀντὶ τῆς δραχμῆς ἣν ἐς	εἰκόνων	ποίησιν ἐδίδοσαν αὐτῷ, λαβών, ἐψηφίσθη
[59, 23]	καὶ μέντοι καὶ ταῦθ´ οὕτω	φρονῶν	ὠργίζετο αὐτοῖς, εἴ ποτε ἐλάττω
[59, 8]	καίτοι οὕτω καλῶς περὶ αὐτοῦ	φρονῶν	ὥστε καὶ χρυσοῦν αὐτὸν πρόβατον
[59, 13]	ἀπώλοντο. καὶ ἦν ἔξω τῶν	φόνων	οὐδέν· οὐδὲ γὰρ οὐδὲ τῷ
[59, 13]	δεινῶς ἠγανάκτει ὅτι μεγαλύνοντες αὐτὸν	ἐπεβόων	νεανίσκε Αὔγουστε· οὐ γὰρ μακαρίζεσθαι
[59, 16]	παρ´ ὑμῶν προσδέχεσθαι. τοιαῦτα ἄττα	εἰπὼν	αὐτὸν δὴ τὸν Τιβέριον τῷ
[59, 16]	ἀσθενέστερον. Γάιος μὲν ταῦτά τ´	εἰπὼν	καὶ τὰ τῆς ἀσεβείας ἐγκλήματα
[59, 18]	θανάτου ἐκέκτητο, θαυμαστὸν λόγον ἐφθέγξατο,	εἰπὼν	ὅτι ἠπάτησέ με καὶ μάτην
[59, 8]	ἐφῆκεν ὅσοις ἂν ἐθελήσῃ χρήσασθαι,	εἰπὼν	ὅτι καὶ στρατιῶται τοσοῦτοί σοι
[59, 17]	ἄλλα τε καὶ αὐτὸ τοῦτο	εἰπών,	ὅτι πεζῇ διὰ τῆς θαλάσσης
[59, 28]	τὴν πόλιν ἐπελέξατο, λόγῳ μὲν	εἰπὼν	ὅτι τὴν μὲν Ἔφεσον ἡ
[59, 6]	συννήσας, ὥς γε ἐσκήπτετο, κατέκαυσεν,	εἰπὼν	ὅτι τοῦτ´ ἐποίησα ἵνα μηδ´
[59, 24]	Γάιος δωδεκάτῃ ἡμέρᾳ τὴν ἀρχὴν	ἀπειπὼν	ἠγγέλθη. τότε γὰρ παραλαβόντες αὐτὴν
[59, 12]	θερμὸν ὕδωρ ἀπέκτεινεν ὡς ἀσεβήσαντα.	~διαλιπὼν	δ´ οὖν ὀλίγας ἡμέρας ἔγημε
[59, 23]	μείζω, ὡς καὶ τῆς τῶν	λοιπῶν	ἐξουσίας ἀφαιρούμενος. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ
[59, 13]	προτέρᾳ ἄρκτοι πρὸς ταῖς τῶν	ἵππων	ἁμίλλαις πεντακόσιαι ἐσφάγησαν τῇ δὲ
[59, 14]	καλεῖσθαι. καὶ ἕνα γε τῶν	ἵππων,	ὃν Ἰγκιτᾶτον ὠνόμαζε, καὶ ἐπὶ
[59, 14]	αὐτὸ τοῦτο καὶ ἐπὶ τῶν	ἵππων	τῶν τε ἡνιόχων τῶν ἀντιστασιωτῶν
[59, 13]	συχνοὺς μὲν καὶ μεταξὺ θεωμένους	κατασπῶν,	συχνοὺς δὲ καὶ ἀπηλλαγμένους ἐκ
[59, 12]	τε τότε καὶ τῆς τῶν	στενωπῶν	καθαριότητος ἐπιμελουμένου, ἐμβληθῆναι. καὶ τοῦτο
[59, 16]	ἐπιβουλευθεὶς ἀκλεῶς τελευτήσεις. οὐδεὶς γὰρ	ἀνθρώπων	ἑκὼν ἄρχεται, ἀλλ´ ἐφ´ ὅσον
[59, 4]	θεῷ γίγνεσθαι ἐκέλευσε. πλήθει τε	ἀνθρώπων	καὶ ἐρημίᾳ αὖ ἔχαιρεν, αἰτούμενός
[59, 3]	κατήγαγε— ταῦτ´ οὖν ποιήσας ἀνοσιώτατος	ἀνθρώπων	καὶ περὶ τὴν τήθην καὶ
[59, 14]	οἱ μὲν καὶ δεόμενοι τῶν	ἀνθρώπων,	οἱ δὲ χαριεῖσθαι αὐτῷ νομίζοντες,
[59, 6]	πέμπτον καὶ εἰκοστὸν ἔτος, ἡμερῶν	τεσσάρων	καὶ μηνῶν πέντε ἐπιδέον. ἔπειτα
[59, 3]	ἐς μακρὰν προσεκτήσατο. μοιχικώτατός τε	ἀνδρῶν	γεγενημένος, καὶ γυναῖκα μίαν μὲν
[59, 7]	καὶ ταῖς γυναιξὶ ταῖς τῶν	ἀνδρῶν	ἐστερημέναις γαμεῖσθαι καὶ πρὸ τοῦ
[59, 29]	τε γὰρ αὐτὸν καίπερ ἐρρωμενέστατον	ἀνδρῶν	ὄντα ὁ Γάιος ἐπεκάλει, καὶ
[59, 16]	ποτὲ ἔφη ἐπανέγνω διὰ τῶν	ἀπελευθέρων,	καὶ προσεπεῖπεν ὅτι εἰ καί
[59, 6]	δὲ πέμπτον καὶ εἰκοστὸν ἔτος,	ἡμερῶν	τεσσάρων καὶ μηνῶν πέντε ἐπιδέον.
[59, 7]	δὲ καὶ ἄρκτους τετρακοσίας μεθ´	ἑτέρων	Λιβυκῶν θηρίων ἴσων ἀπέκτεινε. καὶ
[59, 20]	αὐτοῖς· ἅτε δὲ ἐκείνων τε	ἀργοτέρων	ὑπὸ τοῦ πολλῷ χρόνῳ μηδὲν
[59, 23]	τοῖς ἄλλοις τὴν ὀλιγότητα τῶν	προτέρων	ᾐτιᾶτο) καὶ πολλά τι ἐψηφίσθαι
[59, 15]	καὶ γὰρ εἴ τινα τῶν	ἀφηλικεστέρων	ζῆν εἴα, ἀλλὰ πατέρας τε
[59, 21]	τοῖς πλούτοις καὶ τὰ τῶν	Ἰβήρων	ἐκχρηματίσηται. οὐ μέντοι καὶ ἄντικρυς
[59, 17]	μέθης γενόμενος συχνοὺς μὲν τῶν	ἑταίρων	ἐς τὴν θάλασσαν ἀπὸ τῆς
[59, 4]	μηδὲ ἀδικήσαντας ἀπέσφαξε. τῶν τε	ἑταίρων	τοὺς μὲν ὑπερεκολάκευε τοὺς δὲ
[59, 17]	πολλοῦ δὲ καὶ ἐκ τῶν	ὀρῶν	ἐπιλάμψαντος σφίσι. τοῦ γὰρ χωρίου
[59, 19]	Καίσαρα φοβούμενος. καὶ οὕτως ἐκεῖνος,	ὁρῶν	τε ταῦτα καὶ ἀκούων, διεχύθη,
[59, 15]	τοῦ Τιβερίου τὰς ὁδοὺς ἐχούσας	ὁρῶν,	τοῖς τε ἐπιμεληταῖς αὐτῶν ἀεί
[59, 19]	τε γὰρ προέχειν ἁπάντων τῶν	ῥητόρων	ἠξίου, καὶ ἐκεῖνον δεινότατον εἰπεῖν
[59, 13]	δὲ καὶ ἀπηλλαγμένους ἐκ τῶν	θεάτρων	συλλαμβάνων ἀπώλλυεν. αἰτίαι δὲ ἐς
[59, 2]	καὶ δισχιλίας καὶ πεντακοσίας τεθησαυρισμένας	εὑρὼν	οὐδὲ ἐς τὸ τρίτον ἔτος
[59, 25]	τὰ σκῦλα ταῦτα (καὶ γὰρ	λαφύρων	δῆλον ὅτι πρὸς τὴν τῶν
[59, 27]	ὁ Λούκιος οὔτ´ ἀγεννὴς οὔτ´	ἄφρων	ὤν, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῆς
[59, 27]	πρός τε τοὺς πόδας αὐτοῦ	προσπεσὼν	καὶ δάκρυσι κλαύσας, κἀν τούτῳ
[59, 7]	τετρακοσίας μεθ´ ἑτέρων Λιβυκῶν θηρίων	ἴσων	ἀπέκτεινε. καὶ οἵ τε εὐγενεῖς
[59, 26]	ἔφη καὶ σύ με ἀσπάζῃ,	μισῶν	οὕτω τὸν αὐτοκράτορα; ἀκούσαντες δὲ
[59, 20]	τυράννων εἶπεν. ἐπειδή τε Λούκιος	Πίσων	ὁ τῆς τε Πλαγκίνης καὶ
[59, 21]	ὡς καὶ ἐς τὴν Βρεττανίαν	στρατεύσων	ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ ὠκεανοῦ ἀνεκομίσθη,
[59, 25]	ὡς καὶ ἐν τῇ Βρεττανίᾳ	στρατεύσων,	καὶ πάντας τοὺς στρατιώτας ἐν
[59, 28]	Ῥωμαίᾳ ὂν διατεμὼν διὰ μέσου	τῶν	ἀγαλμάτων ἔσοδον δι´ αὐτοῦ ἐς
[59, 7]	ἀλλ´ ἐκ προεδρίας μετά τε	τῶν	ἀδελφῶν καὶ μετὰ τῶν συνιερέων
[59, 3]	τε τῆς μητρὸς καὶ τὰ	τῶν	ἀδελφῶν τῶν ἀποθανόντων αὐτός τε
[59, 3]	ταῖς ἀδελφαῖς ταῦτά τε τὰ	τῶν	ἀειπαρθένων καὶ τὸ τὰς ἱπποδρομίας
[59, 17]	γεφύρας ἔρριψε, συχνοὺς δὲ καὶ	τῶν	ἄλλων ἐν πλοίοις ἐμβόλους ἔχουσι
[59, 11]	εἰ ψεύδοιτο, ἐπαρασάμενος τῇ τε	τῶν	ἄλλων θεῶν ἐπιμαρτυρίᾳ καὶ τῇ
[59, 13]	ἐδέδεντο, ἐκολάσθησαν) πολλοὶ δὲ καὶ	τῶν	ἄλλων μονομαχήσαντες ἀπώλοντο. καὶ ἦν
[59, 18]	φυγῇ διεφθείροντο. καὶ τὰ μὲν	τῶν	ἄλλων οὐδὲν δεῖ λεπτολογοῦντα μάτην
[59, 1]	τε τῶν ὑπάτων καὶ ὑπὸ	τῶν	ἄλλων τῶν προπαρεσκευασμένων οἱ, ὡς
[59, 7]	ὥστε καὶ ταῖς γυναιξὶ ταῖς	τῶν	ἀνδρῶν ἐστερημέναις γαμεῖσθαι καὶ πρὸ
[59, 14]	ὥσθ´ οἱ μὲν καὶ δεόμενοι	τῶν	ἀνθρώπων, οἱ δὲ χαριεῖσθαι αὐτῷ
[59, 14]	τῶν ἵππων τῶν τε ἡνιόχων	τῶν	ἀντιστασιωτῶν ἐποίει. ἰσχυρῶς γὰρ τῷ
[59, 16]	καταπεπρηκέναι ποτὲ ἔφη ἐπανέγνω διὰ	τῶν	ἀπελευθέρων, καὶ προσεπεῖπεν ὅτι εἰ
[59, 3]	μητρὸς καὶ τὰ τῶν ἀδελφῶν	τῶν	ἀποθανόντων αὐτός τε πλεύσας καὶ
[59, 10]	ἦν δὲ οὐ τὸ πλῆθος	τῶν	ἀπολλυμένων οὕτω τι δεινόν, καίπερ
[59, 16]	διακείμενοι. κἀκ τούτου καθ´ ἕκαστον	τῶν	ἀπολωλότων ἐπεξιὼν ἀπέφαινεν, ὥς γε
[59, 12]	Σοαίμῳ μὲν τὴν τῶν Ἰτυραίων	τῶν	Ἀράβων, Κότυϊ δὲ τήν τε
[59, 5]	δὲ ἤρχετο μὲν καὶ ὑπὸ	τῶν	ἁρματηλατούντων καὶ ὑπὸ τῶν ὁπλομαχούντων,
[59, 3]	γράψαι τι μήτε τῶν ὀνομάτων	τῶν	ἀρχικῶν προσθέσθαι τι, μοναρχικώτατος ἐγένετο,
[59, 3]	εὐχὰς τὰς κατ´ ἔτος ὑπὸ	τῶν	ἀρχόντων καὶ ὑπὸ τῶν ἱερέων
[59, 7]	ἀδελφῶν καὶ μετὰ τῶν συνιερέων	τῶν	Αὐγουστείων συνεθεάσατο. ὅπως τε μηδεμία
[59, 3]	αὐτόν, ὃν καὶ πάππον προσωνόμαζε,	τῶν	αὐτῶν τῷ Αὐγούστῳ τιμῶν παρὰ
[59, 15]	ἦν. καὶ γὰρ εἴ τινα	τῶν	ἀφηλικεστέρων ζῆν εἴα, ἀλλὰ πατέρας
[59, 17]	ἔς τε τὸ ζεῦγμα ἀπὸ	τῶν	Βαύλων ἐσέβαλε, παμπληθεῖς καὶ ἱππέας
[59, 17]	μεταξὺ τῶν τε Πουτεόλων καὶ	τῶν	Βαύλων. τὸ γὰρ χωρίον τοῦτο
[59, 27]	ὀλιγίστους· τοῖς γὰρ πλείστοις καὶ	τῶν	βουλευτῶν ἢ τὴν χεῖρα ἢ
[59, 22]	οἱ ἀργύριον, ᾔτησέ τε τὰς	τῶν	Γαλατῶν ἀπογραφάς, καὶ ἐξ αὐτῶν
[59, 28]	Καισωνία θυγάτριον μετὰ τριάκοντα ἡμέρας	τῶν	γάμων ἔτεκε, τοῦτό τε αὐτὸ
[59, 15]	τρόπον τινὰ ἀπεσυλῶντο, καὶ ἀζήμιος	τῶν	γέ τι ἐχόντων οὐδείς, οὐκ
[59, 10]	τῶν καταμαρτυρούντων σφῶν καὶ ἐκ	τῶν	γραμμάτων ἃ κατακεκαυκέναι ποτὲ ἔφη.
[59, 16]	τε ὡς ἐξ αὐτῶν ἐκείνων	τῶν	γραμμάτων ἃ καταπεπρηκέναι ποτὲ ἔφη
[59, 22]	ἀπεσφάγη· οὕτως ἀκρίτως πάντα ἐγίγνετο.	τῶν	δὲ ἄλλων τοὺς μὲν πολλοὺς
[59, 26]	ἀληθείας, καὶ τῶν μὲν ἥρωα	τῶν	δὲ θεὸν αὐτὸν ἀνακαλούντων, δεινῶς
[59, 18]	τῇ βουλῇ δόξαντα ἄλλως ἐφανεροῦτο,	τῶν	δὲ ὑπὸ τοῦ Γαΐου καταψηφισθέντων
[59, 7]	ἐποίησε· πρότερον γὰρ οὐ πλείω	τῶν	δέκα ἄθλων ἐτίθετο, τότε δὲ
[59, 24]	αὐτοῦ τὸ τρίτον οὐδεὶς οὔτε	τῶν	δημάρχων οὔτε τῶν στρατηγῶν ἀθροῖσαι
[59, 9]	τάδε ἔπραξε. τούς τε λογισμοὺς	τῶν	δημοσίων χρημάτων, μὴ ἐκτεθειμένους ἐν
[59, 1]	ἀγνωμοσύνην οὔτε πρὸς τὴν δύναμιν	τῶν	διαδεχομένων τινὰ ἐπίσκηψίς τις ἰσχύει.
[59, 0]	ἔνεστιν ἐν τῷ πεντηκοστῷ ἐνάτῳ	τῶν	Δίωνος Ῥωμαϊκῶν. α. Περὶ Γαΐου
[59, 13]	καταδικασθέντες (συχνοὶ γὰρ δὴ καὶ	τῶν	ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου ἀφειμένων, δι´
[59, 1]	αὐτὸς μὲν οὐδὲν οὐδενὶ ἐκ	τῶν	ἐκείνης διαθηκῶν ἀπήλλαξε, τὰ δ´
[59, 10]	μήτε τοῦ ταύτης ἔρωτος μήτε	τῶν	ἐκείνου εὐεργετημάτων, δι´ ὧν τά
[59, 26]	τὰς τῶν τυχόντων ἢ τὰς	τῶν	ἐν ἀξιώσει τινὶ ὄντων παρρησίας
[59, 15]	τῷ παρόντι πάσας ἁπλῶς τὰς	τῶν	ἐν τοῖς ἑκατοντάρχοις ἐστρατευμένων οὐσίας,
[59, 13]	αὐτῷ ἐπῄνουν καί τινας καὶ	τῶν	ἐναντίων ἔστιν ὅτε ἐτίμων. καὶ
[59, 17]	καὶ μέθης γενόμενος συχνοὺς μὲν	τῶν	ἑταίρων ἐς τὴν θάλασσαν ἀπὸ
[59, 16]	καὶ ὕμνων ἐπ´ αὐτῇ διὰ	τῶν	εὐγενεστάτων παίδων ᾀδομένων, ἐψηφίσαντο. τά
[59, 16]	τι πείσῃ κακὸν καὶ πάντων	τῶν	ἡδίστων ἀπολαύσεις, καὶ προσέτι καὶ
[59, 13]	συχνοὺς δὲ καὶ ἀπηλλαγμένους ἐκ	τῶν	θεάτρων συλλαμβάνων ἀπώλλυεν. αἰτίαι δὲ
[59, 21]	ἀνθοῦντα τοῖς πλούτοις καὶ τὰ	τῶν	Ἰβήρων ἐκχρηματίσηται. οὐ μέντοι καὶ
[59, 3]	ὑπὸ τῶν ἀρχόντων καὶ ὑπὸ	τῶν	ἱερέων ὑπέρ τε ἑαυτοῦ καὶ
[59, 10]	τῶν τε ἄλλων πολλοὺς καὶ	τῶν	ἱππέων ἓξ καὶ εἴκοσι, τοὺς
[59, 9]	ζημιωθεῖσι. τοῦ τε τέλους τοῦ	τῶν	ἱππέων ὀλιγανδροῦντος, τοὺς πρώτους ἐξ
[59, 13]	μὲν προτέρᾳ ἄρκτοι πρὸς ταῖς	τῶν	ἵππων ἁμίλλαις πεντακόσιαι ἐσφάγησαν τῇ
[59, 14]	ἤσκει καλεῖσθαι. καὶ ἕνα γε	τῶν	ἵππων, ὃν Ἰγκιτᾶτον ὠνόμαζε, καὶ
[59, 14]	δ´ αὐτὸ τοῦτο καὶ ἐπὶ	τῶν	ἵππων τῶν τε ἡνιόχων τῶν
[59, 24]	αὐτοκράτορος δόξωσί τι πεποιηκέναι, οὐδὲν	τῶν	καθηκόντων ἔπραξαν, ἀλλ´ ἐς τὸ
[59, 10]	ἐξήρκει. ἠλέγχοντο δὲ καὶ ἐκ	τῶν	καταμαρτυρούντων σφῶν καὶ ἐκ τῶν
[59, 19]	ἀκούων, διεχύθη, πιστεύσας ὄντως τῇ	τῶν	λόγων παρασκευῇ κεκρατηκέναι αὐτοῦ· καὶ
[59, 23]	εἰ μείζω, ὡς καὶ τῆς	τῶν	λοιπῶν ἐξουσίας ἀφαιρούμενος. οὐδὲ γὰρ
[59, 26]	δὲ καὶ ἐπ´ ἀληθείας, καὶ	τῶν	μὲν ἥρωα τῶν δὲ θεὸν
[59, 21]	τρυφὴν ἐπαγόμενος. ἐλθὼν δὲ ἐκεῖσε	τῶν	μὲν πολεμίων οὐδένα ἐκάκωσεν (εὐθύς
[59, 14]	ὑπὲρ τὸν νόμον τῷ ἀριθμῷ	τῶν	μονομαχούντων χρῆσθαι, καὶ πολλάκις καὶ
[59, 14]	χρηματισμὸν ἐπεξεῦρε. τοὺς γὰρ περιγενομένους	τῶν	μονομάχων τοῖς τε ὑπάτοις καὶ
[59, 15]	τοῖς τεθνηκόσιν, ὅσοι ποτὲ ἐπιστάται	τῶν	ὁδῶν ἐγεγόνεσαν καὶ χρήματα ἐς
[59, 3]	γε βουλῇ γράψαι τι μήτε	τῶν	ὀνομάτων τῶν ἀρχικῶν προσθέσθαι τι,
[59, 5]	ὑπὸ τῶν ἁρματηλατούντων καὶ ὑπὸ	τῶν	ὁπλομαχούντων, ἐδούλευε δὲ καὶ τοῖς
[59, 17]	φωτὸς πολλοῦ δὲ καὶ ἐκ	τῶν	ὀρῶν ἐπιλάμψαντος σφίσι. τοῦ γὰρ
[59, 15]	ζῶντάς τε ἐξεκαρποῦτο καὶ τελευτῶντας	τῶν	οὐσιῶν ἐκληρονόμει. ~μέχρι μὲν οὖν
[59, 29]	τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Ἰωνίας	τῶν	πάνυ εὐγενῶν ἐπὶ τῷ τὸν
[59, 17]	Ἀρσακίδης, ἐν τοῖς ὁμηρεύουσι τότε	τῶν	Πάρθων ὤν· οἵ τε φίλοι
[59, 29]	ἀπολαβόντες. καὶ αὐτοῦ πεσόντος οὐδεὶς	τῶν	παρόντων ἀπέσχετο, ἀλλὰ καὶ νεκρὸν
[59, 8]	καὶ τὸν υἱὸν οὐχ ὅτι	τῶν	πατρῴων ἀπεστέρησεν, ἀλλὰ καὶ κατέσφαξε.
[59, 21]	τιμιώτατα μεταπεμψάμενος ἀπεκήρυξε, τὴν δόξαν	τῶν	ποτε χρησαμένων αὐτοῖς συμπωλῶν σφισιν.
[59, 9]	Ἰουλιανὸς καὶ Πούπλιος Νώνιος ἐκ	τῶν	προαποδεδειγμένων ἐγένοντο. καὶ οἱ ὅρκοι
[59, 1]	ὑπάτων καὶ ὑπὸ τῶν ἄλλων	τῶν	προπαρεσκευασμένων οἱ, ὡς καὶ παραφρονήσαντος,
[59, 20]	κεχρηματικέναι ἐς τὸ δρᾶν τι	τῶν	προσηκόντων σφίσιν ὄντων, καὶ τῶν
[59, 23]	γὰρ τοῖς ἄλλοις τὴν ὀλιγότητα	τῶν	προτέρων ᾐτιᾶτο) καὶ πολλά τι
[59, 13]	ἐν ταῖς ἔπειτα πολλοὶ μὲν	τῶν	πρώτων καταδικασθέντες (συχνοὶ γὰρ δὴ
[59, 28]	ἀποδειχθέντα, καὶ τὰς γυναῖκας τὰς	τῶν	πρώτων τούς τε παῖδας τοὺς
[59, 19]	ἄλλως τε γὰρ προέχειν ἁπάντων	τῶν	ῥητόρων ἠξίου, καὶ ἐκεῖνον δεινότατον
[59, 27]	σπονδάς τε αὐτῷ πρὸς τὸ	τῶν	Ῥωμαίων σύμφορον δοὺς καὶ προσέτι
[59, 7]	βουλευταῖς, ὅπως μὴ ἐπὶ γυμνῶν	τῶν	σανίδων καθίζωνται, πρῶτον τότε ὑπετέθη·
[59, 29]	ὠμῶς ἐτίτρωσκον· καί τινες καὶ	τῶν	σαρκῶν αὐτοῦ ἐγεύσαντο. τήν τε
[59, 28]	πρώτων τούς τε παῖδας τοὺς	τῶν	σεμνοτάτων, οὓς ἐς αὐτὰ καθίζων
[59, 29]	τότε ὑπατεύων ἐνεφορεῖτό τε ἅμα	τῶν	σιτίων, παρὰ τοῖς ποσὶν αὐτοῦ
[59, 20]	τῶν προσηκόντων σφίσιν ὄντων, καὶ	τῶν	σπουδαρχιώντων μάλιστα μὲν μὴ πλειόνων
[59, 12]	ἀγορανομοῦντός τε τότε καὶ τῆς	τῶν	στενωπῶν καθαριότητος ἐπιμελουμένου, ἐμβληθῆναι. καὶ
[59, 24]	οὐδεὶς οὔτε τῶν δημάρχων οὔτε	τῶν	στρατηγῶν ἀθροῖσαι τὴν γερουσίαν ἐτόλμησε·
[59, 24]	εὐχὰς ἐχούσῃ συνῆλθον μέν, πάντων	τῶν	στρατηγῶν ἐκ κοινοῦ προγράμματος τὴν
[59, 20]	αὐτοῦ ἱερομηνίαν οὐκ ἐπήγγειλαν, καίτοι	τῶν	στρατηγῶν ἱπποδρομίαν ἐν αὐτοῖς ποιησάντων
[59, 9]	προέγραψε· καὶ ἔμπρησίν τινα μετὰ	τῶν	στρατιωτῶν κατασβέσας ἐπήρκεσε τοῖς ζημιωθεῖσι.
[59, 22]	δῆλον ὅτι προεψήφιστο, ἀπηγόρευσε μηδενὶ	τῶν	συγγενῶν αὐτοῦ μηδεμίαν τιμὴν δίδοσθαι.
[59, 7]	τε τῶν ἀδελφῶν καὶ μετὰ	τῶν	συνιερέων τῶν Αὐγουστείων συνεθεάσατο. ὅπως
[59, 10]	ὅσα βούλοιτο δρᾶσαι, καὶ ἀποκτεῖναι	τῶν	τε ἄλλων πολλοὺς καὶ τῶν
[59, 4]	πολλοὺς δὲ μηδὲ ἀδικήσαντας ἀπέσφαξε.	τῶν	τε ἑταίρων τοὺς μὲν ὑπερεκολάκευε
[59, 14]	τοῦτο καὶ ἐπὶ τῶν ἵππων	τῶν	τε ἡνιόχων τῶν ἀντιστασιωτῶν ἐποίει.
[59, 10]	δυνηθῶσι, τὰς γλώσσας αὐτῶν προαπέτεμε.	τῶν	τε ἱππέων τινὰ ἐπιφανῶν μονομαχῆσαί
[59, 16]	δῆμος ἐν δέει μεγάλῳ ἐγένοντο,	τῶν	τε κακηγοριῶν ἅμα ἃς κατὰ
[59, 17]	διιππεῦσαι ἐπεθύμησε, γεφυρώσας τὸ μεταξὺ	τῶν	τε Πουτεόλων καὶ τῶν Βαύλων.
[59, 9]	ὅτι καὶ σφῶν αὐτῶν καὶ	τῶν	τέκνων καὶ ἐκεῖνον καὶ τὰς
[59, 28]	ἐκαλινδεῖτο· ὡς μέντοι καὶ περὶ	τῶν	τελῶν πικρῶς τινα διανομοθετήσας ἐς
[59, 23]	γὰρ οὐδὲ ἐβούλετο δοκεῖν τι	τῶν	τιμήν τινα αὐτῷ φερόντων ἐπ´
[59, 6]	κελεύσας, καὶ ὀβολὸν παρ´ ἑκάστου	τῶν	τὸ σιτηρέσιον φερόντων, ἀντὶ τῆς
[59, 10]	τῆς αὐτῆς ὠμότητος, ἐπιλιπόντων ποτὲ	τῶν	τοῖς θηρίοις ἐκ καταδίκης διδομένων,
[59, 6]	τε Πρόκλου καὶ τοῦ Νιγρίνου	τῶν	τότε ἀρχόντων, καὶ μετὰ τοῦτο
[59, 5]	τὸν γοῦν Ἀπελλῆν τὸν εὐδοκιμώτατον	τῶν	τότε τραγῳδῶν καὶ ἐν τῷ
[59, 26]	ἦν. οὕτω που ῥᾷον τὰς	τῶν	τυχόντων ἢ τὰς τῶν ἐν
[59, 14]	δόξῃ περιουσίας ἦσαν, ἀναλῶσαί τι	τῶν	ὑπαρχόντων ἐπὶ τῇ προφάσει ταύτῃ,
[59, 8]	ἐτιμᾶτο, κατέλυσε τὸ πρῶτόν τινα	τῶν	ὑπατευκότων ἢ δεύτερον, πρὸς τὸ
[59, 24]	που τοὺς στρατηγούς, οἷς τὰ	τῶν	ὑπάτων ἔργα ὁπόταν ἀποδημήσωσι μέλει,
[59, 8]	διὰ τὸ ἀξίωμα ὑφ´ ἁπάντων	τῶν	ὑπάτων ἐτιμᾶτο, κατέλυσε τὸ πρῶτόν
[59, 12]	τοῦ βήματος ἐν δίφρῳ μεταξὺ	τῶν	ὑπάτων καθεζόμενος, καὶ παραπετάσμασι σηρικοῖς,
[59, 1]	Μάκρωνος ἐσπέμψας ἀκύρους ὑπό τε	τῶν	ὑπάτων καὶ ὑπὸ τῶν ἄλλων
[59, 9]	καὶ οἱ ὅρκοι περὶ μὲν	τῶν	ὑπὸ τοῦ Τιβερίου πραχθέντων οὐκ
[59, 13]	μονομαχήσαντες ἀπώλοντο. καὶ ἦν ἔξω	τῶν	φόνων οὐδέν· οὐδὲ γὰρ οὐδὲ
[59, 8]	καὶ μονομαχήσειν ἐπαγγειλάμενος· ἀντὶ γὰρ	τῶν	χρημάτων ἃ ἤλπιζον παρ´ αὐτοῦ
[59, 15]	~ἐς δ´ οὖν τοὺς πόρους	τῶν	χρημάτων πρότερον μὲν ἐψήφιστο ὅπως
[59, 22]	ἀργύριον, ᾔτησέ τε τὰς τῶν	Γαλατῶν	ἀπογραφάς, καὶ ἐξ αὐτῶν τοὺς
[59, 8]	μονομαχήσειν ἐπαγγειλάμενος· ἀντὶ γὰρ τῶν	χρημάτων	ἃ ἤλπιζον παρ´ αὐτοῦ ὡς
[59, 14]	γενόμενοι περισωθῶσιν, ἐθέλοντες, μεγάλων αὐτοὺς	χρημάτων	ἠγόρασαν. καίτοι τοῦτο ποιήσας ἔπειτα
[59, 22]	Ἰούλιος Σακερδὼς ἄλλως μὲν εὖ	χρημάτων	ἥκων, οὐ μέντοι καὶ ὑπερπλουτῶν
[59, 9]	τούς τε λογισμοὺς τῶν δημοσίων	χρημάτων,	μὴ ἐκτεθειμένους ἐν τῷ χρόνῳ
[59, 15]	δ´ οὖν τοὺς πόρους τῶν	χρημάτων	πρότερον μὲν ἐψήφιστο ὅπως ὅσοι
[59, 10]	ταύτης ἔρωτος μήτε τῶν ἐκείνου	εὐεργετημάτων,	δι´ ὧν τά τε ἄλλα
[59, 17]	καὶ οἱ ἑταῖροι αὐτοῦ ἐπὶ	ὀχημάτων	ἐν ἐσθῆσιν ἀνθιναῖς ἐφείποντο, καὶ
[59, 28]	ὂν διατεμὼν διὰ μέσου τῶν	ἀγαλμάτων	ἔσοδον δι´ αὐτοῦ ἐς τὸ
[59, 4]	μηδένα αὑτοῦ ἱστάναι, καὶ ἐς	ἀγαλμάτων	ποίησιν προεχώρησε, καὶ ψηφισθέν ποτε
[59, 10]	καταμαρτυρούντων σφῶν καὶ ἐκ τῶν	γραμμάτων	ἃ κατακεκαυκέναι ποτὲ ἔφη. καὶ
[59, 16]	ὡς ἐξ αὐτῶν ἐκείνων τῶν	γραμμάτων	ἃ καταπεπρηκέναι ποτὲ ἔφη ἐπανέγνω
[59, 26]	πρὸς γὰρ δὴ τὴν τῶν	ὀνομάτων	μετάθεσιν καὶ τὸ ἄλλο σχῆμα
[59, 3]	βουλῇ γράψαι τι μήτε τῶν	ὀνομάτων	τῶν ἀρχικῶν προσθέσθαι τι, μοναρχικώτατος
[59, 23]	κριθῆναι. κἀν τούτῳ καὶ ὑπὸ	καυμάτων	ἐταλαιπώρησαν· τοσαύτη γὰρ ὑπερβολὴ αὐτῶν
[59, 24]	τοὺς στρατηγούς, οἷς τὰ τῶν	ὑπάτων	ἔργα ὁπόταν ἀποδημήσωσι μέλει, πάντα
[59, 8]	τὸ ἀξίωμα ὑφ´ ἁπάντων τῶν	ὑπάτων	ἐτιμᾶτο, κατέλυσε τὸ πρῶτόν τινα
[59, 12]	βήματος ἐν δίφρῳ μεταξὺ τῶν	ὑπάτων	καθεζόμενος, καὶ παραπετάσμασι σηρικοῖς, ὥς
[59, 1]	ἐσπέμψας ἀκύρους ὑπό τε τῶν	ὑπάτων	καὶ ὑπὸ τῶν ἄλλων τῶν
[59, 28]	τούς τε παῖδας τοὺς τῶν	σεμνοτάτων,	οὓς ἐς αὐτὰ καθίζων ὕβριζεν,
[59, 16]	ὕμνων ἐπ´ αὐτῇ διὰ τῶν	εὐγενεστάτων	παίδων ᾀδομένων, ἐψηφίσαντο. τά τε
[59, 26]	πρὸς πάντα αὐτῷ τὰ χαλεπώτατα	ὑπηρετῶν,	ὥστε καὶ βιβλία ἀεὶ δύο
[59, 13]	ἐγίγνοντο ὅτι τε μὴ σπουδῇ	συνεφοίτων	(ἄλλοτε γὰρ ἄλλῃ ὥρᾳ παρὰ
[59, 24]	κοινοῦ προγράμματος τὴν σύνοδόν σφισιν	ἐπαγγειλάντων,	ἐχρημάτισαν δὲ οὔτε τότε οὔτε
[59, 20]	ἐν αὐτοῖς ποιησάντων καὶ θηρία	ἀποκτεινάντων,	ὅπερ που καθ´ ἕκαστον ἔτος
[59, 9]	{καὶ} τάς τε εὐχὰς ὑπὲρ	πάντων	αὐτῶν ὁμοίως ἐποιήσαντο. ἐν δ´
[59, 26]	καὶ κατ´ ἄλλο τι, καὶ	πάντων,	οἷα εἰκός, προσειπόντων τε αὐτὸν
[59, 10]	συμβήσεται. ~ἐπαίτια δὲ δὴ πρὸς	πάντων	ὁμοίως τάδε ἐξειργάσατο. πλείστους ὅσους
[59, 27]	τοὺς ὀρχηστὰς καθ´ ἡμέραν φιλοῦντι	πάντων	ὁρώντων. καὶ ταῦτα μέντοι, ὅσα
[59, 16]	οὔτε τι πείσῃ κακὸν καὶ	πάντων	τῶν ἡδίστων ἀπολαύσεις, καὶ προσέτι
[59, 24]	τὰς εὐχὰς ἐχούσῃ συνῆλθον μέν,	πάντων	τῶν στρατηγῶν ἐκ κοινοῦ προγράμματος
[59, 19]	ἀνέγνω· ἄλλως τε γὰρ προέχειν	ἁπάντων	τῶν ῥητόρων ἠξίου, καὶ ἐκεῖνον
[59, 8]	καὶ διὰ τὸ ἀξίωμα ὑφ´	ἁπάντων	τῶν ὑπάτων ἐτιμᾶτο, κατέλυσε τὸ
[59, 20]	τῶν στρατηγῶν ἱπποδρομίαν ἐν αὐτοῖς	ποιησάντων	καὶ θηρία ἀποκτεινάντων, ὅπερ που
[59, 13]	γενέσια ἄγαλμα τε αὐτῆς ἐπ´	ἐλεφάντων	ἐν ἁρμαμάξῃ ἐς τὸν ἱππόδρομον
[59, 18]	τῶν δὲ ὑπὸ τοῦ Γαΐου	καταψηφισθέντων	τὰ ὀνόματα ἐξετίθετο, ὥσπερ φοβουμένου
[59, 6]	οὖν καὶ παραχρῆμα αὐτὸν ὑπατεῦσαι,	καταλυθέντων	τοῦ τε Πρόκλου καὶ τοῦ
[59, 9]	μὲν τῶν ὑπὸ τοῦ Τιβερίου	πραχθέντων	οὐκ ἐπήχθησαν, καὶ διὰ τοῦτο
[59, 20]	δρᾶν τι τῶν προσηκόντων σφίσιν	ὄντων,	καὶ τῶν σπουδαρχιώντων μάλιστα μὲν
[59, 26]	τὰς τῶν ἐν ἀξιώσει τινὶ	ὄντων	παρρησίας οἱ τοιοῦτοι φέρουσι. ταῦτα
[59, 16]	κατηγόρησεν ὡς οὐκ ὀρθῶς αὐτὸν	ψεγόντων.	ἐμοὶ μὲν γάρ" ἔφη αὐτοκράτορι
[59, 30]	αὐχένα, ἡμεῖς δὲ χεῖρας πολλάς.	διαθεόντων	δέ τινων ὀλίγων καὶ θορυβούντων
[59, 24]	δόξωσί τι πεποιηκέναι, οὐδὲν τῶν	καθηκόντων	ἔπραξαν, ἀλλ´ ἐς τὸ Καπιτώλιον
[59, 20]	ἐς τὸ δρᾶν τι τῶν	προσηκόντων	σφίσιν ὄντων, καὶ τῶν σπουδαρχιώντων
[59, 20]	πλειόνων ἢ ὅσους αἱρεῖσθαι ἔδει	ἐπαγγελλόντων,	εἰ δέ ποτε καὶ ὑπὲρ
[59, 3]	καὶ τὰ τῶν ἀδελφῶν τῶν	ἀποθανόντων	αὐτός τε πλεύσας καὶ αὐτὸς
[59, 26]	τι, καὶ πάντων, οἷα εἰκός,	προσειπόντων	τε αὐτὸν καὶ δεξιουμένων δριμύ
[59, 10]	δὲ δὴ τῆς αὐτῆς ὠμότητος,	ἐπιλιπόντων	ποτὲ τῶν τοῖς θηρίοις ἐκ
[59, 29]	καὶ αὐτοῦ πεσόντος οὐδεὶς τῶν	παρόντων	ἀπέσχετο, ἀλλὰ καὶ νεκρὸν αὐτὸν
[59, 6]	ἀντικατέστη, πρῶτον μὲν τοὺς βουλευτάς,	παρόντων	ἐν τῷ συνεδρίῳ καὶ ἱππέων
[59, 6]	παρ´ ἑκάστου τῶν τὸ σιτηρέσιον	φερόντων,	ἀντὶ τῆς δραχμῆς ἣν ἐς
[59, 23]	τι τῶν τιμήν τινα αὐτῷ	φερόντων	ἐπ´ αὐτοῖς ὡς καὶ κρείττοσιν
[59, 15]	καὶ ἀζήμιος τῶν γέ τι	ἐχόντων	οὐδείς, οὐκ ἀνὴρ οὐ γυνή,
[59, 6]	καὶ τοῦ Νιγρίνου τῶν τότε	ἀρχόντων,	καὶ μετὰ τοῦτο κατ´ ἔτος
[59, 3]	τὰς κατ´ ἔτος ὑπὸ τῶν	ἀρχόντων	καὶ ὑπὸ τῶν ἱερέων ὑπέρ
[59, 14]	περιουσίας ἦσαν, ἀναλῶσαί τι τῶν	ὑπαρχόντων	ἐπὶ τῇ προφάσει ταύτῃ, ὅπως
[59, 26]	οὕτω που ῥᾷον τὰς τῶν	τυχόντων	ἢ τὰς τῶν ἐν ἀξιώσει
[59, 30]	διαθεόντων δέ τινων ὀλίγων καὶ	θορυβούντων	βοώντων τε τίς Γάιον ἀπέσφα
[59, 26]	ἥρωα τῶν δὲ θεὸν αὐτὸν	ἀνακαλούντων,	δεινῶς ἐξεφρόνησεν. ἠξίου μὲν γὰρ
[59, 10]	ἠλέγχοντο δὲ καὶ ἐκ τῶν	καταμαρτυρούντων	σφῶν καὶ ἐκ τῶν γραμμάτων
[59, 5]	ἤρχετο μὲν καὶ ὑπὸ τῶν	ἁρματηλατούντων	καὶ ὑπὸ τῶν ὁπλομαχούντων, ἐδούλευε
[59, 5]	τῶν ἁρματηλατούντων καὶ ὑπὸ τῶν	ὁπλομαχούντων,	ἐδούλευε δὲ καὶ τοῖς ὀρχησταῖς
[59, 14]	τὸν νόμον τῷ ἀριθμῷ τῶν	μονομαχούντων	χρῆσθαι, καὶ πολλάκις καὶ αὐτὸς
[59, 20]	προσηκόντων σφίσιν ὄντων, καὶ τῶν	σπουδαρχιώντων	μάλιστα μὲν μὴ πλειόνων ἢ
[59, 30]	δέ τινων ὀλίγων καὶ θορυβούντων	βοώντων	τε τίς Γάιον ἀπέσφα ξεν"
[59, 27]	ὀρχηστὰς καθ´ ἡμέραν φιλοῦντι πάντων	ὁρώντων.	καὶ ταῦτα μέντοι, ὅσα ὡς
[59, 8]	κατέλυσε τὸ πρῶτόν τινα τῶν	ὑπατευκότων	ἢ δεύτερον, πρὸς τὸ τοῖς
[59, 16]	κἀκ τούτου καθ´ ἕκαστον τῶν	ἀπολωλότων	ἐπεξιὼν ἀπέφαινεν, ὥς γε ἐδόκει,
[59, 22]	ἀνάλωσε, τοὺς μὲν καθ´ ἑκάστους	κατακόπτων,	τοὺς δὲ καὶ ἀθρόους ἅμα
[59, 29]	τοῖς ποσὶν αὐτοῦ καθήμενος, καὶ	ἐπικύπτων	συνεχῶς αὐτοὺς κατεφίλει. ὡς δὲ
[59, 16]	πείσῃ κακὸν καὶ πάντων τῶν	ἡδίστων	ἀπολαύσεις, καὶ προσέτι καὶ τιμηθήσῃ
[59, 27]	σχηματίσας πως ἑαυτὸν ὥστε καὶ	ἐλάττων	αὐτῷ τῆς δόξης φανῆναι, καὶ
[59, 20]	ἐφ´ ᾧ δὴ ὁ ἕτερος	αὐτῶν	ἀδημονήσας ἑαυτὸν ἔσφαξε· τὸν δὲ
[59, 15]	ἐχούσας ὁρῶν, τοῖς τε ἐπιμεληταῖς	αὐτῶν	ἀεί ποτε ἐνέκειτο, καὶ προσέτι
[59, 16]	καὶ προσέτι καὶ τιμηθήσῃ ὑπ´	αὐτῶν	ἄν τ´ ἐθέλωσιν ἄν τε
[59, 4]	γράμματα αὐτῶν καταφλέξας, παμπληθεῖς ἐξ	αὐτῶν	ἀπέκτεινε· διέφθειρε μὲν γὰρ ὡς
[59, 7]	γὰρ ἤσχαλλε δεινῶς εἴ τις	αὐτῶν	ἀπελείπετο ἢ καὶ μεσούσης τῆς
[59, 23]	τε αὐτοῖς, ὑφ´ ὧν καὶ	αὐτῶν	αὖθις ἐτιμήθη. καὶ τοῦτο μὲν
[59, 16]	αἰτίους τοῦ ὀλέθρου τοῖς πλείστοις	αὐτῶν	γεγονότας, τοὺς μὲν ὅτι κατηγόρησάν
[59, 13]	τε βουλευταῖς ταῖς τε γυναιξὶν	αὐτῶν	δωρεὰ ἐδόθη ~ταῦτά τε ἅμα
[59, 23]	καυμάτων ἐταλαιπώρησαν· τοσαύτη γὰρ ὑπερβολὴ	αὐτῶν	ἐγένετο ὥστε καὶ παραπετάσματα ὑπὲρ
[59, 15]	καὶ τῇ γερουσίᾳ ὀχληρὸς ὑπὲρ	αὐτῶν	ἐγίγνετο. τοῦτον οὖν παραλαβὼν ἐπέθετο
[59, 15]	καὶ χρήματα ἐς τὰς ἐπισκευὰς	αὐτῶν	εἰλήφεσαν, καὶ ἐκείνους τε καὶ
[59, 16]	καὶ ταῦτά τε ὡς ἐξ	αὐτῶν	ἐκείνων τῶν γραμμάτων ἃ καταπεπρηκέναι
[59, 28]	τὸ ἀργύριον τὸ συλλεγόμενον ἀπ´	αὐτῶν	ἐμβάλλων ἑκάστοτε ἑαυτὸν ἐκαλινδεῖτο· ὡς
[59, 21]	τε ἀνάγκην ἅμα τῆς πράσεως	αὐτῶν	ἐνεδείκνυτο, ὥστε μηδένα ὑπομένειν ἀπορεῖν
[59, 22]	μυριάδας στρατιωτῶν ἤθροισε. καὶ ὑπ´	αὐτῶν	ἑπτάκις αὐτοκράτωρ, ὥς που καὶ
[59, 22]	λόγῳ ἀπώλοντο· ἀμέλει εἷς τις	αὐτῶν	Ἰούλιος Σακερδὼς ἄλλως μὲν εὖ
[59, 22]	Ποντίας νήσους κατέθετο, πολλὰ περὶ	αὐτῶν	καὶ ἀσεβῆ καὶ ἀσελγῆ τῷ
[59, 9]	περιουσίαις μεταπεμψάμενος κατελέξατο, καί τισιν	αὐτῶν	καὶ τῇ ἐσθῆτι τῇ βουλευτικῇ,
[59, 9]	εἴθιστο, καὶ ὅτι καὶ σφῶν	αὐτῶν	καὶ τῶν τέκνων καὶ ἐκεῖνον
[59, 4]	ὡς ἔλεγε, καὶ τὰ γράμματα	αὐτῶν	καταφλέξας, παμπληθεῖς ἐξ αὐτῶν ἀπέκτεινε·
[59, 6]	ὑπέσχετο, καὶ υἱὸς καὶ τρόφιμος	αὐτῶν	λέγων εἶναι. ἦγε δὲ πέμπτον
[59, 4]	ἐφέρετο, καὶ νωθέστατα ἔστιν ἃς	αὐτῶν	μετεχειρίζετο. τά τε χρήματα καὶ
[59, 16]	διὰ τοῦτο μήτε φιλήσῃς τινὰ	αὐτῶν	μήτε φείσῃ τινός. πάντες τε
[59, 9]	πλήθει ἀπέδωκε, λύσας ὅσα περὶ	αὐτῶν	ὁ Τιβέριος ὡρίκει, καὶ τὸ
[59, 9]	τάς τε εὐχὰς ὑπὲρ πάντων	αὐτῶν	ὁμοίως ἐποιήσαντο. ἐν δ´ οὖν
[59, 6]	καὶ τὰ γράμματα τὰ περὶ	αὐτῶν,	ὅσα ὁ Τιβέριος κατελελοίπει, συννήσας,
[59, 3]	κοσμηθείς· τά τε ψηφισθέντα κατ´	αὐτῶν	πάντα ἀπήλειψε, καὶ τοὺς ἐπιβουλεύσαντάς
[59, 9]	ποιήσας σύμβολα διέρριψε καὶ ἐξ	αὐτῶν	πλεῖστα τοῖς ἁρπάσασιν αὐτὰ διέδωκε,
[59, 4]	ἀκριβῆ ἔλεγχον ἔχοντα, ἀλλὰ ἀντίγραφα	αὐτῶν	ποιήσας. πρὸς δὲ τούτοις εἰκόνας
[59, 10]	αἰτιάσασθαί τι δυνηθῶσι, τὰς γλώσσας	αὐτῶν	προαπέτεμε. τῶν τε ἱππέων τινὰ
[59, 21]	πᾶσί σφισι τὸ πλουτεῖν. καὶ	αὐτῶν	τὰ κτήματα αὐτὸς πιπράσκων πολλῷ
[59, 5]	πάντως τι τοιοῦτον ἄγεσθαι. καὶ	αὐτῶν	τὰ μὲν πρῶτα θεατὴς καὶ
[59, 6]	δύνασθαι νομιζόμενος, προσεπηύξησε τὰς ἐλπίδας	αὐτῶν	τά τε Κρόνια ἐπὶ πέντε
[59, 2]	τὸ τρίτον ἔτος μέρος ἀπ´	αὐτῶν	τι διέσωσεν, ἀλλ´ εὐθὺς τῷ
[59, 26]	βιβλία ἀεὶ δύο περιφέρειν καὶ	αὐτῶν	τὸ μὲν ξίφος τὸ δὲ
[59, 22]	τῶν Γαλατῶν ἀπογραφάς, καὶ ἐξ	αὐτῶν	τοὺς πλουσιωτάτους θανατωθῆναι κελεύσας ἐπανῆλθέ
[59, 3]	ὃν καὶ πάππον προσωνόμαζε, τῶν	αὐτῶν	τῷ Αὐγούστῳ τιμῶν παρὰ τῆς
[59, 10]	ἀλλ´ ὅτι τοῖς τε φόνοις	αὐτῶν	ὑπερέχαιρε καὶ τῆς τοῦ αἵματος
[59, 5]	ἄλλα τὰ ἐς τὴν ἐπιτήδευσιν	αὐτῶν	φέροντα αὐτός τε πολυτελέστατα ἐπὶ
[59, 15]	καὶ τοὺς ἐργολαβήσαντάς τι παρ´	αὐτῶν	ὡς οὐδὲν δὴ δαπανήσαντας ἐζημίου.
[59, 27]	τοῖς γὰρ πλείστοις καὶ τῶν	βουλευτῶν	ἢ τὴν χεῖρα ἢ τὸν
[59, 22]	χρημάτων ἥκων, οὐ μέντοι καὶ	ὑπερπλουτῶν	ὥστε καὶ ἐπιβουλευθῆναι δι´ αὐτά,
[59, 23]	Ῥώμῃ ἐταράττοντο μὲν καὶ ἐκ	τούτων,	ἐταράττοντο δὲ καὶ ὅτι δίκαι
[59, 27]	θύσειν αὐτῷ ἐκείνῳ. ἐκ γὰρ	τούτων	οὕτως αὐτὸν ἐτιθάσευσε καὶ ἱλεώσατο
[59, 10]	γὰρ τοῦ Ταύρου θέατρον ὑπερεφρόνησε.	τούτων	τε οὖν ἕνεκα καὶ διὰ
[59, 14]	ἵππων τῶν τε ἡνιόχων τῶν	ἀντιστασιωτῶν	ἐποίει. ἰσχυρῶς γὰρ τῷ τὴν
[59, 22]	φασι, πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδας	στρατιωτῶν	ἤθροισε. καὶ ὑπ´ αὐτῶν ἑπτάκις
[59, 9]	καὶ ἔμπρησίν τινα μετὰ τῶν	στρατιωτῶν	κατασβέσας ἐπήρκεσε τοῖς ζημιωθεῖσι. τοῦ
[59, 22]	ἰδὼν γάρ ποτε ὄχλον εἴτε	δεσμωτῶν	εἴτε καὶ ἄλλων τινῶν, προσέταξε
[59, 13]	ταῖς ἔπειτα πολλοὶ μὲν τῶν	πρώτων	καταδικασθέντες (συχνοὶ γὰρ δὴ καὶ
[59, 28]	καὶ τὰς γυναῖκας τὰς τῶν	πρώτων	τούς τε παῖδας τοὺς τῶν
[59, 22]	τοῦ φαλακροῦ πάντας αὐτοὺς σφαγῆναι.	κυβεύων	δέ ποτε, καὶ μαθὼν ὅτι
[59, 29]	καὶ Πομπώνιος Σεκοῦνδος ὁ τότε	ὑπατεύων	ἐνεφορεῖτό τε ἅμα τῶν σιτίων,
[59, 19]	ἐκεῖνος, ὁρῶν τε ταῦτα καὶ	ἀκούων,	διεχύθη, πιστεύσας ὄντως τῇ τῶν
[59, 24]	δὲ δὴ πλείω τοῖς ὑπάτοις	γράφων,	καὶ ἐκεῖνα ἔστιν ὅτε ἐν
[59, 7]	ἐκ προεδρίας μετά τε τῶν	ἀδελφῶν	καὶ μετὰ τῶν συνιερέων τῶν
[59, 3]	τῆς μητρὸς καὶ τὰ τῶν	ἀδελφῶν	τῶν ἀποθανόντων αὐτός τε πλεύσας
[59, 9]	ὥσπερ εἴθιστο, καὶ ὅτι καὶ	σφῶν	αὐτῶν καὶ τῶν τέκνων καὶ
[59, 24]	ἀμφότερα, ὡς καὶ τὸ συνειδός	σφων	διὰ τοῦτο ἐπηλυγασόμενοι, προσεποιήσαντο. καὶ
[59, 27]	γὰρ οἱ Πάρθοι τὸν βασιλέα	σφῶν	ἐξήλασαν, ἐπὶ τούτοις ἐκεῖνος αἰτίαν
[59, 10]	δὲ καὶ ἐκ τῶν καταμαρτυρούντων	σφῶν	καὶ ἐκ τῶν γραμμάτων ἃ
[59, 11]	τε δορυφόροι μετὰ τοῦ ἄρχοντός	σφων	καὶ χωρὶς οἱ ἱππῆς τὸ
[59, 17]	οὐκ ἀπέσκωπτεν, ὡς καὶ πολλαπλάσιόν	σφων	μέτρον τῆς θαλάσσης ζεύξας. ~τῆς
[59, 7]	ἡ βουλὴ σὺν ταῖς γαμεταῖς	σφων	ὅ τε δῆμος εἱστιάθη, θέαι
[59, 23]	κρείττοσιν αὐτοῦ οὖσι καὶ χαρίσασθαί	{σφῶν}	οἱ ὡς καὶ ἥττονί σφων
[59, 20]	τῆς ἀρχῆς ἔπαυσε, τὰς ῥάβδους	σφῶν	προσυντρίψας, ἐφ´ ᾧ δὴ ὁ
[59, 23]	{σφῶν} οἱ ὡς καὶ ἥττονί	σφων	τι δυναμένοις εἶναι· καὶ διὰ
[59, 16]	γεγονότας, τοὺς μὲν ὅτι κατηγόρησάν	σφων,	τοὺς δὲ ὅτι κατεμαρτύρησαν, πάντας
[59, 14]	τε ἀρίστους καὶ τοὺς ἐνδοξοτάτους	σφῶν	φαρμάκῳ διέφθειρε. τὸ δ´ αὐτὸ
[59, 14]	ἐπεξεῦρε. τοὺς γὰρ περιγενομένους τῶν	μονομάχων	τοῖς τε ὑπάτοις καὶ τοῖς
[59, 6]	Τιβερίου καθ´ ἕκαστον ὧν ᾐτιάζετο	κατατρέχων	καὶ περὶ ἑαυτοῦ πολλὰ ἐπαγγελλόμενος,
[59, 14]	ἐπὶ τῶν ἵππων τῶν τε	ἡνιόχων	τῶν ἀντιστασιωτῶν ἐποίει. ἰσχυρῶς γὰρ
[59, 13]	ἐπιτρέψας· καὶ αὐτὸν Σαγκυΐνιος Μάξιμος	πολιαρχῶν	διεδέξατο. καὶ ἔν τε ἐκείναις
[59, 24]	τὸ τρίτον οὐδεὶς οὔτε τῶν	δημάρχων	οὔτε τῶν στρατηγῶν ἀθροῖσαι τὴν
[59, 7]	μησὶ καὶ ἡμέραις δώδεκα αὐτὴν	σχών·	τὸν γὰρ λοιπὸν τοῦ ἑξαμήνου
[59, 8]	τὸν υἱὸν οὐχ ὅτι τῶν	πατρῴων	ἀπεστέρησεν, ἀλλὰ καὶ κατέσφαξε. καὶ