Livre, Chap. |
[59, 16] |
ἐκείνῃ
τῇ
ἡμέρᾳ
ἐν
ᾗ
|
ταῦτα
|
ἀνεγνώκει
καὶ
ἐν
ταῖς
τῷ |
[59, 20] |
γένωνται.
ἐκείνους
μὲν
δὴ
διὰ
|
ταῦτα |
αὐθημερὸν
τῆς
ἀρχῆς
ἔπαυσε,
τὰς |
[59, 24] |
καὶ
τῆς
Δρουσίλλης
στήσαντες
ὡσίωσαν.
|
ταῦτα |
δὲ
ἐξ
ἐπιστολῆς
που
τῆς |
[59, 16] |
καὶ
καλῶς
καὶ
ἀληθῶς
πάντα
|
ταῦτα |
εἴρηκας,
καὶ
διὰ
τοῦτο
μήτε |
[59, 30] |
εὐθὺς
ἔσφαξαν.
~Γάιος
μὲν
δὴ
|
ταῦτα |
ἐν
ἔτεσι
τρισὶ
καὶ
μησὶν |
[59, 15] |
ψηφίσματος
ἐσέπραξε.
καὶ
ἐπειδὴ
μηδὲ
|
ταῦτα |
ἐξικνεῖτο,
τρίτην
τοιαύτην
ἀφορμὴν
ἀργυρισμοῦ |
[59, 24] |
τότε
δὲ
συνῆλθον
μὲν
μετὰ
|
ταῦτα |
ἐς
τὸ
συνέδριον
μηδενός
σφας |
[59, 19] |
καὶ
οὕτως
ἐκεῖνος,
ὁρῶν
τε
|
ταῦτα |
καὶ
ἀκούων,
διεχύθη,
πιστεύσας
ὄντως |
[59, 25] |
συλλέξασθαι.
λαβών
τε
τὰ
σκῦλα
|
ταῦτα |
(καὶ
γὰρ
λαφύρων
δῆλον
ὅτι |
[59, 13] |
τηλικαύτην
ἀρχὴν
εἶχεν
ἡγεῖτο.
καὶ
|
ταῦτα |
μὲν
ἀεὶ
ἐποίει,
καί
ποτε |
[59, 9] |
φύλου
γεγενημένοις
τοῦτο
ποιεῖν
ἐξῆν.
|
ταῦτα |
μὲν
δὴ
πᾶσιν
ἤρεσεν·
ὅτι |
[59, 26] |
ὄντων
παρρησίας
οἱ
τοιοῦτοι
φέρουσι.
|
ταῦτα |
μὲν
οὖν
τὰ
σχήματα,
ὁπότε
|
[59, 5] |
ἐχρήσατο
καὶ
τραγῳδίαν
ὑπεκρίνατο.
καὶ
|
ταῦτα |
μέν
που
ἀεὶ
ἐποίει,
ἅπαξ |
[59, 27] |
ἡμέραν
φιλοῦντι
πάντων
ὁρώντων.
καὶ
|
ταῦτα |
μέντοι,
ὅσα
ὡς
θεῷ
αὐτῷ |
[59, 1] |
~περὶ
μὲν
οὖν
τοῦ
Τιβερίου
|
ταῦτα |
παραδέδοται,
διεδέξατο
δὲ
αὐτὸν
ὁ |
[59, 26] |
χρήμασιν
ἐτίμησεν.
ἐπαινούμενος
οὖν
διὰ
|
ταῦτα |
τὰ
μὲν
φόβῳ
τὰ
δὲ |
[59, 23] |
τιμὴν
δίδοσθαι.
~τότε
μὲν
δὴ
|
ταῦτα, |
ὡς
καὶ
μεγάλην
τινὰ
ἐπιβουλὴν |