Livre, Chap.
[51, 27]	ἅμα καὶ νεωτερισμὸν ἐμποιοῦντας, αὐτός	τ´	ἐπεστράτευσε, καί σφας τὰ μὲν
[51, 5]	ἀπήλλαξε. ~ταῦτά τε οὖν καὶ	τὰ	ἄλλα τὰ ἐπείγοντα διοικήσας, τοῖς
[51, 21]	καὶ αἱ ἄλλαι πομπαὶ διὰ	τὰ	ἀπ´ αὐτῆς λάφυρα ἐγένοντο (τοσαῦτα
[51, 11]	διατρῖψαι ἐπέτρεψαν, ἔπειτα δὲ ἐς	τὰ	βασίλεια αὐτὴν ἤγαγον, μήτε τῆς
[51, 10]	ἡττήθη· ὁ γὰρ Καῖσαρ αὐτὸς	τὰ	βιβλία ἐθελοντὴς τοῖς στρατιώταις ἀνέγνω,
[51, 24]	ἐφιλοφρονήσατο καὶ κατεμέθυσεν ὥστε πάντα	τὰ	βουλεύματα αὐτῶν ἐκμαθεῖν· ἀπλήστως τε
[51, 24]	τῷ Κέδρῳ ποταμῷ κατέμειναν, περιορώμενοι	τὰ	γενησόμενα. ἐπειδή τε νικήσας τοὺς
[51, 14]	δὲ ἐξ ἀλλήλων, καὶ δοκιμάζουσι	τὰ	γεννηθέντα ἤτοι μετ´ ὄφεών που
[51, 12]	ἐρωτικόν τι ἐφθέγξατο, πρός τε	τὰ	γόνατα αὐτοῦ προσέπεσε καὶ ἀνακλαύσασα
[51, 12]	ἐμοῦ πύθῃ, λάβε καὶ ἀνάγνωθι	τὰ	γράμματα ἅ μοι αὐτοχειρίᾳ ἐπέστειλε.
[51, 12]	ποῦ μοι, Καῖσαρ, ταῦτά σου	τὰ	γράμματα; ἄλλοτε δὲ ὅτι ἀλλ´
[51, 25]	ἀπόνως μέν, ἐχειρώσατο δ´ οὖν·	τὰ	δ´ ἄλλα πλὴν τῆς τῶν
[51, 10]	ἀνοιχθῆναι ἐκ μηχανήματός τινος ἐδύναντο,	τὰ	δ´ ἄνω πρὸς τῇ ὀροφῇ
[51, 19]	Ἀντωνίου κοσμήματα τὰ μὲν καθεῖλον	τὰ	δ´ ἀπήλειψαν, τήν τε ἡμέραν
[51, 21]	ὥστε τὰ μὲν κτήματα ἐπιτιμηθῆναι,	τὰ	δὲ δανείσματα ἀγαπητῶς ἐπὶ δραχμῇ
[51, 16]	τῆς ῥινός, ὥς φασι, θραυσθῆναι·	τὰ	δὲ δὴ τῶν Πτολεμαίων, καίτοι
[51, 25]	καὶ τὰ μὲν πείθων τινὰς	τὰ	δὲ ἐκφοβῶν τὰ δὲ καὶ
[51, 25]	πείθων τινὰς τὰ δὲ ἐκφοβῶν	τὰ	δὲ καὶ βιαζόμενος, πάντας μὲν
[51, 27]	μὲν βίᾳ, δράσαντας οὐκ ὀλίγα,	τὰ	δὲ καὶ φόβῳ τῶν ἁλισκομένων
[51, 17]	μηδὲν ἴδιον ἔγκλημα λαβεῖν ἐδύναντο,	τὰ	δύο μέρη τῶν οὐσιῶν ᾐτήθησαν.
[51, 21]	πᾶν τὸ ἔτος, ὥσπερ καὶ	τὰ	δύο τὰ πρότερα, ὑπάτευσε, τὸν
[51, 6]	πολεμήσοντες, καὶ ἐπὶ τούτῳ καὶ	τὰ	ἔθνη τὰ ὁμόχωρα τούς τε
[51, 17]	(πάντα γὰρ ὡς εἰπεῖν καὶ	τὰ	ἐκ τῶν ἁγιωτάτων ἱερῶν ἀναθήματα
[51, 6]	ἄν τι κατεπείξῃ, πλευσούμενοι καὶ	τὰ	ἐκεῖ ἄλλως τε καὶ τῷ
[51, 1]	καὶ τετρήρη, τά τε ἄλλα	τὰ	ἑξῆς μέχρι δεκήρους, ἐκ τῶν
[51, 5]	τε οὖν καὶ τὰ ἄλλα	τὰ	ἐπείγοντα διοικήσας, τοῖς τέ τινα
[51, 19]	ἀγαθήν τε εἶναι καὶ ἐς	τὰ	ἔπειτα ἔτη ἀρχὴν τῆς ἀπαριθμήσεως
[51, 21]	πάντων οἱ Ῥωμαῖοι ἐπελάθοντο, καὶ	τὰ	ἐπινίκια αὐτοῦ ἡδέως ὡς καὶ
[51, 13]	ἐπιμελείᾳ αὐτὴν ἐποιεῖτο, ὅπως οἱ	τὰ	ἐπινίκια ἐπιλαμπρύνῃ. τοῦτό τε οὖν
[51, 0]	Καῖσαρ ἐς Ῥώμην ἦλθε καὶ	τὰ	ἐπινίκια ἤγαγεν. ζ. Ὡς τὸ
[51, 2]	ἐκείνου κατηγορίας εἰλήφει, καὶ ἐς	τὰ	ἐπινίκια παραγαγὼν ἀπέκτεινε. τὴν δὲ
[51, 17]	αὐτῶν πάντες μὲν οἱ στρατιῶται	τὰ	ἐποφειλόμενά σφισιν ἐκομίσαντο, οἱ δὲ
[51, 17]	ἡ τῶν Ῥωμαίων ἐπλουτίσθη καὶ	τὰ	ἱερὰ αὐτῶν ἐκοσμήθη. ~ὁ δ´
[51, 24]	καὶ ἐπιδραμόντων σφίσιν, ἔς τε	τὰ	λάσια ἀναχωροῦσιν ἐπακολουθησάντων, πολλοὺς μὲν
[51, 17]	ἀναθήματα ἡ Κλεοπάτρα ἀνελομένη συνεπλήθυσε	τὰ	λάφυρα τοῖς Ῥωμαίοις ἄνευ τινὸς
[51, 0]	Ὡς Μυσία ἑάλω. Χρόνου πλῆθος	τὰ	λοιπὰ τῆς Καίσαρος τὸ γʹ
[51, 7]	Κιλικίᾳ, φίλους μέν σφισιν ἐς	τὰ	μάλιστα γενομένους, τότε δὲ πρὸς
[51, 22]	ἑώραται· ὁ δὲ δὴ ῥινόκερως	τὰ	μὲν ἄλλα ἐλέφαντί πῃ προσέοικε,
[51, 17]	καί σφων οὕτω τότε ταχθέντων	τὰ	μὲν ἄλλα καὶ νῦν ἰσχυρῶς
[51, 21]	Καῖσαρ ἐφ´ ἅπασιν αὐτοῖς ἐσελάσας	τὰ	μὲν ἄλλα κατὰ τὸ νομιζόμενον
[51, 20]	αὐτῶν ἀκριβολογεῖσθαι. ὁ οὖν Καῖσαρ	τὰ	μὲν ἄλλα πλὴν βραχέων ἐδέξατο,
[51, 27]	αὐτός τ´ ἐπεστράτευσε, καί σφας	τὰ	μὲν βίᾳ, δράσαντας οὐκ ὀλίγα,
[51, 6]	αὐτήν γε ἐλεήσῃ. ὁ δὲ	τὰ	μὲν δῶρα ἔλαβεν οἰωνὸν ποιούμενος,
[51, 19]	καὶ τὰ τοῦ Ἀντωνίου κοσμήματα	τὰ	μὲν καθεῖλον τὰ δ´ ἀπήλειψαν,
[51, 21]	ὁμοίως τῆς πόλεως ἐχώρησεν ὥστε	τὰ	μὲν κτήματα ἐπιτιμηθῆναι, τὰ δὲ
[51, 25]	ἐπὶ τοὺς Μυσοὺς ἐτράπετο, καὶ	τὰ	μὲν πείθων τινὰς τὰ δὲ
[51, 8]	πολλοῦ αὐτῷ ἔπεμψεν· ὁ δὲ	τὰ	μὲν χρήματα ἔλαβεν, ἐκεῖνον δὲ
[51, 2]	δὴ δυνάστας τούς τε βασιλέας	τὰ	μὲν χωρία, ὅσα παρὰ τοῦ
[51, 11]	ζῶσάν τε συλλαβεῖν καὶ ἐς	τὰ	νικητήρια ἀναγαγεῖν, οὐ μέντοι καὶ
[51, 21]	ταῦτα ἤγαγε μὲν καὶ ἐκεῖνος	τὰ	νικητήρια, καίτοι τοῦ τε πατρὸς
[51, 15]	τά τε ἀλλότρια ἥρπαζε καὶ	τὰ	οἰκεῖα προΐετο, ἠλέει τε ἀλόγως
[51, 6]	ἐπὶ τούτῳ καὶ τὰ ἔθνη	τὰ	ὁμόχωρα τούς τε βασιλέας τοὺς
[51, 27]	ὥς που παραδέδοται, καὶ αὐτὰ	τὰ	ὀνόματα. τὸ μὲν γὰρ πάλαι
[51, 3]	εἰκόνα τὴν ἑαυτοῦ ἐγγλύψας ἐκείνῃ	τὰ	πάντα ἐσημαίνετο. καὶ αὐτῇ καὶ
[51, 8]	καὶ Κλεοπάτρα ἀκούσαντες τῶν πρέσβεων	τὰ	παρὰ τοῦ Καίσαρός σφισιν ἐπισταλέντα,
[51, 0]	Ὡς Καῖσαρ νικήσας περὶ Ἄκτιον	τὰ	παρόντα διέθετο. β. Περὶ Ἀντωνίου
[51, 7]	μάλιστα γενομένους, τότε δὲ πρὸς	τὰ	παρόντα μεταστάντας, πολλὰ δὲ καὶ
[51, 20]	ὅρκοις ἐβεβαιώσαντο, καὶ ἐπειδὴ καὶ	τὰ	περὶ τῶν Πάρθων γράμματα ἦλθεν,
[51, 18]	ἐκ καινῆς διώρυξε, καὶ τἆλλα	τὰ	προσήκοντα προσδιῴκησεν, ἔς τε τὴν
[51, 21]	ἔτος, ὥσπερ καὶ τὰ δύο	τὰ	πρότερα, ὑπάτευσε, τὸν δὲ δὴ
[51, 26]	Ζυράξου ἀρχῆς τεῖχος ἦλθεν, ὅτι	τὰ	σημεῖα, ἃ τοῦ Ἀντωνίου τοῦ
[51, 24]	αὐτὸς ὁ Κράσσος ἀπέκτεινε· κἂν	τὰ	σκῦλα αὐτοῦ τῷ Φερετρίῳ Διὶ
[51, 7]	ἄλλος ἄλλοσε ὡς καὶ ἐς	τὰ	στρατόπεδα καταλεχθησόμενοι, καὶ ἐκ τρόπου
[51, 17]	ἑωρῶντο, καὶ νεκρῶν εἴδωλα ἐφαντάζετο,	τά	τε ἀγάλματα ἐσκυθρώπασε, καὶ ὁ
[51, 12]	ἐμὲ ἐσῆλθεν, ἀκούεις δὲ ὅπως	τά	τε ἄλλα ἐτίμησέ με καὶ
[51, 24]	τῇ ὑστεραίᾳ τὴν ἀπόκρισιν δώσων,	τά	τε ἄλλα ἐφιλοφρονήσατο καὶ κατεμέθυσεν
[51, 20]	ἔχω. Καῖσαρ δὲ ἐν τούτῳ	τά	τε ἄλλα ἐχρημάτιζε, καὶ τεμένη
[51, 1]	Ἀκτίῳ τριήρη τε καὶ τετρήρη,	τά	τε ἄλλα τὰ ἑξῆς μέχρι
[51, 26]	καταλαβόντες οἱ ἐπιχώριοι πλήθει πολλῷ	τά	τε ἄλλα τὰ τιμιώτατα καὶ
[51, 6]	Ἀλεξάνδρειαν μηδὲν περάνας ἐκομίσθη. ~καὶ	τά	τε ἄλλα ὡς ἐπὶ ταχεῖ
[51, 27]	ἐν χρόνῳ ἐγένετο, γράφω δὲ	τά	τε ἄλλα ὥς που παραδέδοται,
[51, 15]	δουλοπρεπείᾳ ἐξ ἴσου ἐχρῆτο, καὶ	τά	τε ἀλλότρια ἥρπαζε καὶ τὰ
[51, 12]	αὐτοῦ προσέπιπτε καὶ ἐκείνας προσεκύνει.	τά	τε βλέφαρα ἐς τὸν Καίσαρα
[51, 21]	καὶ ἀξιοπρεπεστάτη αὕτη ἡ Αἰγυπτία.	τά	τε γὰρ ἄλλα καὶ ἡ
[51, 19]	οἱ ἐν οἴκῳ Ῥωμαῖοι ἐψηφίσαντο.	τά	τε γὰρ νικητήρια αὐτῷ, ὡς
[51, 4]	καὶ προέγραψεν ἐν τῷ πρατηρίῳ	τά	τε ἑαυτοῦ κτήματα καὶ τὰ
[51, 4]	δεινοῦ παρὰ τῶν ἐστρατευμένων ἐσομένου,	τά	τε ἐν τῇ Ἑλλάδι διῴκησε
[51, 22]	ἡττηθεῖσα καὶ ἁλοῦσα ἐδοξάσθη, ὅτι	τά	τε κοσμήματα αὐτῆς ἐν τοῖς
[51, 20]	τὸ πέμπτον μετὰ Σέξτου Ἀπουλεΐου	τά	τε πραχθέντα ὑπ´ αὐτοῦ πάντα
[51, 18]	~ὁ δ´ οὖν Καῖσαρ ὡς	τά	τε προειρημένα ἔπραξε, καὶ πόλιν
[51, 26]	πάσας ἐσεκομίσαντο. ὁ οὖν Κράσσος	τά	τε στόμια αὐτοῦ πάντα σκολιὰ
[51, 4]	Ἀσίαν κομισθεὶς καὶ ἐκεῖνα προσκαθίστατο,	τά	τε τοῦ Ἀντωνίου ἅμα ἐκαραδόκει·
[51, 4]	Κράσσου ἦρχεν· οὗτος γάρ, καίπερ	τά	τε τοῦ Σέξτου καὶ τὰ
[51, 21]	δὲ τῇ μὲν πρώτῃ ἡμέρᾳ	τά	τε τῶν Παννονίων καὶ τὰ
[51, 18]	τῆς Συρίας ἦλθε, κἀνταῦθα παρεχείμασε,	τά	τε τῶν ὑπηκόων ὡς ἕκαστα
[51, 8]	τε Ἀντώνιον ἀναχρήσαιτο καὶ ἑαυτὴν	τά	τε χρήματα ἀκέραια τηρήσειε. καὶ
[51, 26]	πλήθει πολλῷ τά τε ἄλλα	τὰ	τιμιώτατα καὶ τὰς ἀγέλας ἐς
[51, 19]	καὶ τὴν προεδρίαν καὶ τἆλλα	τὰ	τοιουτότροπα περιττόν ἐστιν ἤδη λέγειν.
[51, 18]	πρότερον μέν, καὶ ἕως ἔτι	τὰ	τοῦ Ἀντωνίου καὶ μετὰ τὴν
[51, 19]	ἐκείνῳ τε ταῦτ´ ἐψηφίσαντο, καὶ	τὰ	τοῦ Ἀντωνίου κοσμήματα τὰ μὲν
[51, 16]	ἐκέλευσε. ~τῶν τε ἄλλων τῶν	τὰ	τοῦ Ἀντωνίου μέχρι τότε πραξάντων
[51, 4]	τά τε τοῦ Σέξτου καὶ	τὰ	τοῦ Ἀντωνίου πράξας, τότε μηδὲ
[51, 4]	τοὺς ἐν τῇ Ἰταλίᾳ τοὺς	τὰ	τοῦ Ἀντωνίου φρονήσαντας ἐξοικίσας τοῖς
[51, 3]	ὅμιλος τῶν Ἀντωνιείων στρατιωτῶν ἐς	τὰ	τοῦ Καίσαρος στρατόπεδα κατετάχθη, καὶ
[51, 21]	τά τε τῶν Παννονίων καὶ	τὰ	τῶν Δελματῶν, τῆς τε Ἰαπυδίας
[51, 4]	τά τε ἑαυτοῦ κτήματα καὶ	τὰ	τῶν ἑταίρων, ἵνα ἄν τε
[51, 18]	τῶν ὑπηκόων ὡς ἕκαστα καὶ	τὰ	τῶν Πάρθων ἅμα καθιστάμενος. στασιασάντων
[51, 8]	τε Γαλατίαν ἀπάρωσιν, ἢ καὶ	τὰ	χρήματα, ἃ παμπληθῆ ἤκουεν εἶναι,
[51, 17]	αὐτῶν, τήν τε σιτοπομπίαν καὶ	τὰ	χρήματα, οὐδενὶ βουλευτῇ οὐχ ὅπως
[51, 4]	στρατιώταις τάς τε πόλεις καὶ	τὰ	χωρία αὐτῶν ἐχαρίσατο, ἐκείνων δὲ
[51, 20]	πλεῖστον δὲ ὅμως ὑπὲρ πάντα	τὰ	ψηφισθέντα οἱ ὑπερήσθη ὅτι τάς
[51, 22]	νέμονται, ἀλλ´ οἱ μὲν ἐπὶ	τάδε	αὐτοῦ καὶ πρὸς τῇ Τριβαλλικῇ
[51, 0]		~Τάδε	ἔνεστιν ἐν τῷ πεντηκοστῷ πρώτῳ
[51, 1]	οὐκ ἐν καταλήψει ἐφαίνοντο, ἀνεχώρησαν·	ταῖς	δὲ λοιπαῖς τὸ τάφρευμα αὐτῶν,
[51, 2]	ἐς τοὺς πολίτας σφῶν ἐν	ταῖς	ἐκκλησίαις ἐξουσίας παραιρέσει μετῆλθε, τοὺς
[51, 9]	ἔπταισε, καὶ μετὰ τοῦτο καὶ	ταῖς	ναυσὶν ἐσφάλη. ἁλύσεις γάρ τινας
[51, 7]	ἐγκατέλιπόν σφας, οἱ δὲ ἐπὶ	ταῖς	ὁπλομαχίαις ἐν τοῖς ἀτιμότατα τρεφόμενοι
[51, 15]	Ἀλέξανδρον καὶ τὸν Πτολεμαῖον ἐχαρίσατο.	ταῖς	τε ἀδελφιδαῖς, ἃς ἐκ τοῦ
[51, 25]	προσέθετο. ἐπεὶ δὲ οἱ Βαστάρναι	ταῖς	τε συμφοραῖς ἀχθόμενοι, καὶ μηκέτ´
[51, 19]	ἱερέας καὶ τὰς ἱερείας ἐν	ταῖς	ὑπέρ τε τοῦ δήμου καὶ
[51, 22]	πέραν τοῦ Ῥήνου ὥς γε	τἀκριβὲς	εἰπεῖν (πολλοὶ γὰρ καὶ ἄλλοι
[51, 18]	δὲ ἐκ καινῆς διώρυξε, καὶ	τἆλλα	τὰ προσήκοντα προσδιῴκησεν, ἔς τε
[51, 19]	εἰκόνας καὶ τὴν προεδρίαν καὶ	τἆλλα	τὰ τοιουτότροπα περιττόν ἐστιν ἤδη
[51, 22]	ἐκτήσατο· ἦν δὲ δὴ τῶν	Ταραντίνων,	καὶ ἐκεῖθεν ἐς τὴν Ῥώμην
[51, 20]	ἄλλα τε ὡς καθ´ ἑκάστους	ταραχώδη	συχνὰ ἐγίγνετο· ἀλλ´ ἐπειδὴ μηδὲν
[51, 11]	αὐτῇ τὸ τοῦ Ἀντωνίου σῶμα	ταριχευούσῃ	διατρῖψαι ἐπέτρεψαν, ἔπειτα δὲ ἐς
[51, 2]	Ἀρχελάου ἀφείλετο, Φιλοπάτορα δὲ τὸν	Ταρκονδιμότου	καὶ Λυκομήδην ἐν μέρει τοῦ
[51, 7]	πολλὰ δὲ καὶ τοὺς τοῦ	Ταρκονδιμότου	παῖδας ἐν τῇ Κιλικίᾳ, φίλους
[51, 26]	τε ἄλλα τὰ τιμιώτατα καὶ	τὰς	ἀγέλας ἐς αὐτὸ πάσας ἐσεκομίσαντο.
[51, 19]	ἐσιόντι αὐτῷ τάς τε ἱερείας	τὰς	ἀειπαρθένους καὶ τὴν βουλὴν τόν
[51, 19]	μετὰ τῶν τέκνων ἀπαντῆσαι ἔγνωσαν.	τὰς	γὰρ εὐχὰς τάς τε εἰκόνας
[51, 18]	τε διώρυχας τὰς μὲν ἐξεκάθηρε	τὰς	δὲ ἐκ καινῆς διώρυξε, καὶ
[51, 9]	θαλάσσης περισχὼν τὰς μὲν κατέπρησε	τὰς	δὲ κατεπόντωσε. κἀν τούτῳ καὶ
[51, 12]	ἐπιστολὰς κατεφίλει, τοτὲ δὲ πρὸς	τὰς	εἰκόνας αὐτοῦ προσέπιπτε καὶ ἐκείνας
[51, 7]	ταῦτα ἐγίγνετο, τάς τε ναῦς	τὰς	ἐν τῷ Ἀραβικῷ κόλπῳ πρὸς
[51, 7]	τῆς Συρίας ἄρχοντος, κατέπρησαν, καὶ	τὰς	ἐπικουρίας καὶ οἱ δῆμοι καὶ
[51, 3]	ἐξουσίαν ἔδωκεν ὥστε σφᾶς καὶ	τὰς	ἐπιστολάς, ἃς τῇ τε βουλῇ
[51, 12]	καὶ τοτὲ μὲν ἔκλαε καὶ	τὰς	ἐπιστολὰς κατεφίλει, τοτὲ δὲ πρὸς
[51, 12]	καὶ παντοδαπὰς παραθεμένη, πάσας δὲ	τὰς	ἐπιστολὰς τὰς παρ´ ἐκείνου οἱ
[51, 19]	φέρεσθαι, τούς τε ἱερέας καὶ	τὰς	ἱερείας ἐν ταῖς ὑπέρ τε
[51, 18]	προτέρᾳ δούς, τάς τε διώρυχας	τὰς	μὲν ἐξεκάθηρε τὰς δὲ ἐκ
[51, 9]	οἰκιῶν τῆς τε θαλάσσης περισχὼν	τὰς	μὲν κατέπρησε τὰς δὲ κατεπόντωσε.
[51, 2]	μετὰ τοῦθ´ ὡμολόγησαν. ~καὶ ὃς	τὰς	μὲν πόλεις χρημάτων τε ἐσπράξει
[51, 9]	μηχαναῖς ἀνέσπασε, καὶ πανταχόθεν ἅμα	τὰς	ναῦς αὐτῶν ἔκ τε τῆς
[51, 5]	τοῦ ἰσθμοῦ τοῦ τῆς Πελοποννήσου	τὰς	ναῦς ὑπὸ τοῦ χειμῶνος ὑπερενεγκὼν
[51, 12]	παραθεμένη, πάσας δὲ τὰς ἐπιστολὰς	τὰς	παρ´ ἐκείνου οἱ πεμφθείσας ἐς
[51, 9]	περιεῖδεν· ἐπεὶ μέντοι ἔνδον ἐγένοντο,	τάς	τε ἁλύσεις μηχαναῖς ἀνέσπασε, καὶ
[51, 24]	καὶ προσέτι καὶ τοὺς παῖδας	τάς	τε γυναῖκας σῶσαι ἐθελήσαντες ἔπταισαν.
[51, 18]	αὐτῇ ὁμοίως τῇ προτέρᾳ δούς,	τάς	τε διώρυχας τὰς μὲν ἐξεκάθηρε
[51, 19]	ἀπαντῆσαι ἔγνωσαν. τὰς γὰρ εὐχὰς	τάς	τε εἰκόνας καὶ τὴν προεδρίαν
[51, 19]	ἐς τὴν πόλιν ἐσιόντι αὐτῷ	τάς	τε ἱερείας τὰς ἀειπαρθένους καὶ
[51, 10]	ἰδοῦσα δὲ τοῦθ´ ἡ Κλεοπάτρα	τάς	τε ναῦς αὐτομολῆσαι ἐποίησε, καὶ
[51, 7]	~ἐν ᾧ δὲ ταῦτα ἐγίγνετο,	τάς	τε ναῦς τὰς ἐν τῷ
[51, 4]	φρονήσαντας ἐξοικίσας τοῖς μὲν στρατιώταις	τάς	τε πόλεις καὶ τὰ χωρία
[51, 5]	καὶ τὸν πρόσπλουν ἀσφαλῆ ποιήσηται,	τάς	τε πρῴρας ὡς καὶ κεκρατηκυῖα
[51, 20]	τὰ ψηφισθέντα οἱ ὑπερήσθη ὅτι	τάς	τε πύλας τὰς τοῦ Ἰανοῦ
[51, 20]	ὑπερήσθη ὅτι τάς τε πύλας	τὰς	τοῦ Ἰανοῦ ὡς καὶ πάντων
[51, 14]	οἱ δὲ ὅτι βελόνην, ᾗ	τὰς	τρίχας ἀνεῖρεν, ἰῷ τινι, δύναμιν
[51, 25]	Σερδοὺς μάχαις τε κατακρατῶν, καὶ	τὰς	χεῖρας τῶν ἁλισκομένων ἀποτέμνων, οὐκ
[51, 23]	γὰρ παραδέδοται. ~τότε μὲν δὴ	ταῦθ´	οὕτως ἐπράχθη, τοῦ δὲ δὴ
[51, 13]	ὁ Ἐπαφρόδιτος, ᾧπερ ἐπετέτραπτο, πιστεύσαντες	ταῦθ´	ὡς ἀληθῶς φρονεῖν, τῆς ἀκριβοῦς
[51, 23]	τὸ τέταρτον ἔτι ὑπατεύοντος ὁ	Ταῦρος	ὁ Στατίλιος θέατρόν τι ἐν
[51, 20]	καὶ οὗτοι μὲν ὑπὸ τοῦ	Ταύρου	τοῦ Στατιλίου, ἐκεῖνοι δὲ ὑπὸ
[51, 23]	αὐτοὺς τούτους χρόνους ἐν οἷς	ταῦτ´	ἐγίγνετο, ὁ Κράσσος ὁ Μᾶρκος
[51, 20]	σπένδειν ἐκέλευσαν. ~τότε μὲν δὴ	ταῦτ´	ἐγνώσθη, ὑπατεύοντος δ´ αὐτοῦ τὸ
[51, 23]	οἰκοῦντας ἐχειρώσαντο. τέως μὲν οὖν	ταῦτ´	ἐποίουν, οὐδέν σφισι πρᾶγμα πρὸς
[51, 27]	αὐτῶν ὀνόματα μετέβαλον, καὶ μετὰ	ταῦτ´	ἐς τὸ τῆς Μυσίας ὄνομα
[51, 19]	μὲν οὖν πρώτην ἐκείνῳ τε	ταῦτ´	ἐψηφίσαντο, καὶ τὰ τοῦ Ἀντωνίου
[51, 3]	καὶ αὐτῇ καὶ οἱ μετὰ	ταῦτα	αὐτοκράτορες, πλὴν Γάλβου, ἐχρήσαντο· οὗτος
[51, 26]	κἀκείνους λιμῷ κατεστρέψατο. ὡς δὲ	ταῦτα	αὐτῷ προεχώρησεν, οὐδὲ τῶν ἄλλων
[51, 9]	ἔσχεν οὕτως. ~πρὶν δὲ δὴ	ταῦτα	γίγνεσθαι, μαθὼν ὁ Ἀντώνιος ὅτι
[51, 7]	ἐνοικεῖν μέχρις ἂν τῷ Καίσαρι	ταῦτα	δηλωθῇ ἔλαβον. καὶ οἱ μὲν
[51, 6]	ὅπως γε ἐπὶ πλεῖστον βουλευόμενοι	ταῦτα	διαλάθωσιν, ἢ καὶ ἐξαπατήσωσί πῃ
[51, 22]	οἱ δὲ ἐφέπεσθαι. ~ἐπεὶ δὲ	ταῦτα	διετέλεσε, τό τε Ἀθήναιον τὸ
[51, 21]	μὲν οὖν τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ	ταῦτα	διεωρτάσθη, ἐν δὲ τῇ δευτέρᾳ
[51, 7]	ἀκέραιον δώσει. ~ἐν ᾧ δὲ	ταῦτα	ἐγίγνετο, τάς τε ναῦς τὰς
[51, 26]	ἀλλὰ καὶ ἀφῆκε. ποιήσας δὲ	ταῦτα	ἐπὶ τὸ σπήλαιον τὴν Κεῖριν
[51, 21]	πολέμῳ διαβάντας ἀπεώσατο· καὶ διὰ	ταῦτα	ἤγαγε μὲν καὶ ἐκεῖνος τὰ
[51, 1]	δι´ ὀλιγότητα, ἔλαβε, καὶ μετὰ	ταῦτα	καὶ τὸν λοιπὸν στρατὸν ἐς
[51, 27]	ἀπῆρε, καὶ οὐκ ἔφθη ἀνακομισθείς.	~ταῦτα	μὲν ἐν Γέταις ἔπραξε, τῶν
[51, 20]	καὶ δὴ καὶ ἡρῷα ποιεῖται.	ταῦτα	μὲν ἐν τῷ χειμῶνι ἐγένετο,
[51, 27]	καὶ φόβῳ τῶν ἁλισκομένων προσηγάγετο.	ταῦτα	μὲν ἐν χρόνῳ ἐγένετο, γράφω
[51, 17]	ὀλοφυρτικόν τι ἐμυκήσατο καὶ κατεδάκρυσε.	ταῦτα	μὲν οὕτως ἐγένετο, χρήματα δὲ
[51, 1]	αὐτῷ τοῦ Ἀπόλλωνος ὑπαίθριον ἱδρυσάμενος.	ταῦτα	μὲν ὕστερον ἐγένετο, τότε δὲ
[51, 25]	τοῖς στρατιώταις διεδόθησαν. ~πράξας δὲ	ταῦτα	ὁ Κράσσος ἐπὶ τοὺς Μυσοὺς
[51, 26]	αὐτὴν ἀφελόμενος. ~πράσσοντα δὲ αὐτὸν	ταῦτα	ὁ Ῥώλης Δάπυγι Γετῶν τινων
[51, 24]	προσεδρεύσας ἐξεῖλε. ~πράσσοντος δὲ αὐτοῦ	ταῦτα	οἱ Βαστάρναι τῆς τε φυγῆς
[51, 13]	ἔλεγε, Καῖσαρ δὲ πρὸς μὲν	ταῦτα	οὐδὲν ἀπεκρίνατο, φοβηθεὶς δὲ μὴ
[51, 12]	μὲν λέγουσα ποῦ μοι, Καῖσαρ,	ταῦτά	σου τὰ γράμματα; ἄλλοτε δὲ
[51, 17]	ἐψέκασέ ποτε, ἀλλὰ καὶ αἵματι·	ταῦτά	τε ἅμα ἐκ τῶν νεφῶν
[51, 12]	γράμματα ἅ μοι αὐτοχειρίᾳ ἐπέστειλε.	ταῦτά	τε ἅμα ἔλεγε, καὶ πολλὰ
[51, 22]	καὶ διὰ τοῦτο οὕτω κέκληται.	ταῦτά	τε οὖν ἐσήχθη, καὶ ἀθρόοι
[51, 5]	ἐκ τῶν Αἰγυπτίων λαφύρων ἀπήλλαξε.	~ταῦτά	τε οὖν καὶ τὰ ἄλλα
[51, 16]	συνῶσιν αὐτοῦ, εἶπε. καὶ μετὰ	ταῦτα	τὸ μὲν τοῦ Ἀλεξάνδρου σῶμα
[51, 12]	Καῖσαρ, οὔτε ἐθέλω οὔτε δύναμαι·	ταύτην	δέ σε τὴν χάριν ἐς
[51, 15]	τῇ Ἰταλίᾳ καὶ συστρατευσαμένῳ οἱ	ταύτην	τε καὶ τὴν βασιλείαν τὴν
[51, 16]	ἰδεῖν ἐπεθύμησα" κἀκ τῆς αὐτῆς	ταύτης	αἰτίας οὐδὲ τῷ Ἄπιδι ἐντυχεῖν
[51, 15]	Ῥωμαίων λήψεσθαι δι´ αὐτοῦ ἐλπίσασα	ταύτης	τε ἐσφάλη καὶ ἐκείνην προσαπώλεσε,
[51, 13]	ἵνα αὐτὴν μετὰ τοῦ Ἀντωνίου	ταφῆναι	κελεύσῃ, αὐτῷ τῷ Ἐπαφροδίτῳ σεσημασμένον,
[51, 12]	μηδέ μοι τῆς σὺν αὐτῷ	ταφῆς	φθονήσῃς, ἵν´ ὥσπερ δι´ ἐκεῖνον
[51, 1]	ἀνεχώρησαν· ταῖς δὲ λοιπαῖς τὸ	τάφρευμα	αὐτῶν, μηδενὸς ἐναντιουμένου δι´ ὀλιγότητα,
[51, 6]	τά τε ἄλλα ὡς ἐπὶ	ταχεῖ	πολέμῳ παρεσκευάζοντο, καὶ τοὺς υἱεῖς,
[51, 5]	ὑπὸ τοῦ χειμῶνος ὑπερενεγκὼν οὕτω	ταχέως	ἐς τὴν Ἀσίαν ἀνεκομίσθη ὥστε
[51, 17]	κατέγνω. καί σφων οὕτω τότε	ταχθέντων	τὰ μὲν ἄλλα καὶ νῦν
[51, 14]	αἵματος καὶ βραχυτάτου ἅψηται, καὶ	τάχιστα	καὶ ἀλυπότατα αὐτὸ φθείρειν, χρίσασα
[51, 26]	παρόντος, εἷλεν. ἐκεῖνος γὰρ ὡς	τάχιστα	τῆς ὁρμῆς αὐτοῦ ᾔσθετο, πρός
[51, 7]	ἄξειν ἤλπιζον, ἀσκούμενοι, τότε ἐπειδὴ	τάχιστα	τῶν γεγονότων ᾔσθοντο, ὥρμησαν ἐς
[51, 24]	φῦλον οἴνου, καὶ ὑπερκορὲς αὐτοῦ	ταχὺ	γίγνεται. Κράσσος δὲ ἐν τούτῳ
[51, 17]	καὶ νεκρῶν εἴδωλα ἐφαντάζετο, τά	τε	ἀγάλματα ἐσκυθρώπασε, καὶ ὁ Ἆπις
[51, 21]	ἐτίμησεν ὥσπερ εἴθιστο, καὶ τόν	τε	Ἀγρίππαν ἄλλοις τέ τισι καὶ
[51, 9]	κἀκ τούτου οὐχ ὅπως τήν	τε	ἄδειαν καὶ τὴν τῶν Αἰγυπτίων
[51, 15]	καὶ τὸν Πτολεμαῖον ἐχαρίσατο. ταῖς	τε	ἀδελφιδαῖς, ἃς ἐκ τοῦ Ἀντωνίου
[51, 22]	Καπιτωλίῳ καὶ τῇ Ἥρᾳ τῇ	τε	Ἀθηνᾷ ἱερώθη, πάντων τῶν πρότερον
[51, 22]	~ἐπεὶ δὲ ταῦτα διετέλεσε, τό	τε	Ἀθήναιον τὸ Χαλκιδικὸν ὠνομασμένον καὶ
[51, 6]	ἐς ἐφήβους ἐσέγραψαν, ἵν´ οἵ	τε	Αἰγύπτιοι ὡς καὶ ἀνδρός τινος
[51, 17]	εἰθίσθαι. ~ἐκ δὲ τούτου τήν	τε	Αἴγυπτον ὑποτελῆ ἐποίησε καὶ τῷ
[51, 23]	Ῥωμαίους ἦν· ἐπεὶ δὲ τόν	τε	Αἷμον ὑπερέβησαν καὶ τὴν Θρᾴκην
[51, 27]	Γέται πᾶσαν τὴν μεταξὺ τοῦ	τε	Αἵμου καὶ τοῦ Ἴστρου οὖσαν
[51, 23]	ἐπολεμώθησαν, εἴρηται· Βαστάρναι δὲ Σκύθαι	τε	ἀκριβῶς νενομίδαται, καὶ τότε τὸν
[51, 16]	ἐγίγνετο, τῶν δὲ Αἰγυπτίων τῶν	τε	Ἀλεξανδρέων πάντων ἐφείσατο ὥστε μὴ
[51, 2]	τοῦ Καππαδοκικοῦ Πόντου βασιλεύοντα τόν	τε	Ἀλέξανδρον τὸν τοῦ Ἰαμβλίχου ἀδελφὸν
[51, 12]	ἐσῆλθεν, ἀκούεις δὲ ὅπως τά	τε	ἄλλα ἐτίμησέ με καὶ δὴ
[51, 24]	ὑστεραίᾳ τὴν ἀπόκρισιν δώσων, τά	τε	ἄλλα ἐφιλοφρονήσατο καὶ κατεμέθυσεν ὥστε
[51, 20]	Καῖσαρ δὲ ἐν τούτῳ τά	τε	ἄλλα ἐχρημάτιζε, καὶ τεμένη τῇ
[51, 1]	τριήρη τε καὶ τετρήρη, τά	τε	ἄλλα τὰ ἑξῆς μέχρι δεκήρους,
[51, 26]	οἱ ἐπιχώριοι πλήθει πολλῷ τά	τε	ἄλλα τὰ τιμιώτατα καὶ τὰς
[51, 6]	μηδὲν περάνας ἐκομίσθη. ~καὶ τά	τε	ἄλλα ὡς ἐπὶ ταχεῖ πολέμῳ
[51, 27]	χρόνῳ ἐγένετο, γράφω δὲ τά	τε	ἄλλα ὥς που παραδέδοται, καὶ
[51, 20]	τοι τῷ ἄστει αὐτῷ τῇ	τε	ἄλλῃ Ἰταλίᾳ οὐκ ἔστιν ὅστις
[51, 21]	ἐς τὴν πόλιν ἐσελθόντος οἵ	τε	ἄλλοι ἔθυσαν, ὥσπερ εἴρηται, καὶ
[51, 13]	καὶ ἐγένετο. ἐπειδὴ γὰρ οἵ	τε	ἄλλοι καὶ ὁ Ἐπαφρόδιτος, ᾧπερ
[51, 15]	ἐξ ἴσου ἐχρῆτο, καὶ τά	τε	ἀλλότρια ἥρπαζε καὶ τὰ οἰκεῖα
[51, 2]	βουλευτῶν καὶ τῶν ἱππέων τῶν	τε	ἄλλων τῶν κορυφαίων τῶν συμπραξάντων
[51, 16]	ἔδει, παραχρῆμα δοῦναι ἐκέλευσε. ~τῶν	τε	ἄλλων τῶν τὰ τοῦ Ἀντωνίου
[51, 15]	καὶ τὰ οἰκεῖα προΐετο, ἠλέει	τε	ἀλόγως συχνοὺς καὶ ἐκόλαζεν ἀδίκως
[51, 9]	ἐπεὶ μέντοι ἔνδον ἐγένοντο, τάς	τε	ἁλύσεις μηχαναῖς ἀνέσπασε, καὶ πανταχόθεν
[51, 17]	ποτε, ἀλλὰ καὶ αἵματι· ταῦτά	τε	ἅμα ἐκ τῶν νεφῶν ἐξέπιπτε
[51, 12]	ἅ μοι αὐτοχειρίᾳ ἐπέστειλε. ταῦτά	τε	ἅμα ἔλεγε, καὶ πολλὰ καὶ
[51, 26]	ἤκουεν ὄντα· καὶ αὐτὸ πεζῇ	τε	ἅμα καὶ διὰ τοῦ Ἴστρου
[51, 26]	καλουμένην ἐστρατεύσατο· τοῦτο γὰρ μέγιστόν	τε	ἅμα καὶ ἐχυρώτατον οὕτως ὂν
[51, 27]	φρονοῦντας καὶ τοῖς ἄλλοις ὀργήν	τε	ἅμα καὶ νεωτερισμὸν ἐμποιοῦντας, αὐτός
[51, 2]	Ἀντωνίου εἰλήφεσαν, πάντας πλὴν τοῦ	τε	Ἀμύντου καὶ τοῦ Ἀρχελάου ἀφείλετο,
[51, 15]	ἐσφάλη καὶ ἐκείνην προσαπώλεσε, δύο	τε	ἀνδρῶν Ῥωμαίων τῶν καθ´ ἑαυτὴν
[51, 8]	πρὸς πάντων ἀνθρώπων ἐρᾶσθαι, τόν	τε	Ἀντώνιον ἀναχρήσαιτο καὶ ἑαυτὴν τά
[51, 10]	ἐθελοντὴς τοῖς στρατιώταις ἀνέγνω, τόν	τε	Ἀντώνιον διαβάλλων καὶ ἐκείνους ἔς
[51, 9]	καὶ τὸν πατέρα αὐτοῦ τόν	τε	Ἀντώνιον ὁμοίως ἐδεδούλωτο. κἀκ τούτου
[51, 18]	ἀλλήλους. τότε δὲ ἐπειδὴ ὅ	τε	Ἀντώνιος ἐτελεύτησε, καὶ ἐκείνων ὁ
[51, 1]	τῶν νεῶν ἐς δίωξιν τοῦ	τε	Ἀντωνίου καὶ τῆς Κλεοπάτρας ἔστειλε·
[51, 6]	δὲ Κλεοπάτρᾳ φανερῶς μὲν ἄλλα	τε	ἀπειλητικὰ καὶ ὅτι, ἂν τῶν
[51, 13]	χαλεπώτερον αὐτὸ νομίσασα εἶναι, ὄντως	τε	ἀποθανεῖν ἐπεθύμησε, καὶ πολλὰ μὲν
[51, 1]	ἀκριβοῦσθαι. καὶ ἐπ´ αὐτῇ τῷ	τε	Ἀπόλλωνι τῷ Ἀκτίῳ τριήρη τε
[51, 5]	ἐξηρτύετο καὶ συμμαχίας περιεσκόπει, τόν	τε	Ἀρμένιον ἀποκτείνασα τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ
[51, 17]	ἐδόθη, τό τε σύμπαν ἥ	τε	ἀρχὴ ἡ τῶν Ῥωμαίων ἐπλουτίσθη
[51, 8]	φθείρωσιν (ἡ γὰρ Κλεοπάτρα πάντα	τε	αὐτὰ ἐς τὸ μνημεῖον, ὃ
[51, 13]	δὲ μὴ ἑαυτὴν διαχρήσηται, θαρσεῖν	τε	αὐτῇ αὖθις παρεκελεύσατο, καὶ οὔτε
[51, 25]	ἐξανέστη, καὶ σπουδῇ χωρήσας ἀνέλπιστός	τε	αὐτοῖς ἐπέπεσε, καὶ κρατήσας σπονδὰς
[51, 10]	τὸ ξίφος ἑαυτὸν κατειργάσατο, ζηλῶσαί	τε	αὐτὸν ἠθέλησε καὶ ἑαυτὸν ἔτρωσεν,
[51, 20]	καὶ ἱερὰν ἀεὶ ἄγεσθαι, ἱερέας	τε	αὐτὸν καὶ ὑπὲρ τὸν ἀριθμόν,
[51, 21]	καὶ ὅτι καὶ πάντα ἅ	τε	αὐτὸς ὤφειλέ τισιν ἀπέδωκε, καὶ
[51, 3]	ἤρξαντο. καίτοι ὁ Καῖσαρ ὑποτοπήσας	τε	αὐτούς, καὶ φοβηθεὶς μὴ τοῦ
[51, 16]	ἀληθὲς ὅτι οὐκ ἠξίωσε τοσούτους	τε	αὐτοὺς ὄντας καὶ χρησιμωτάτους τοῖς
[51, 2]	τοὺς δὲ δὴ δυνάστας τούς	τε	βασιλέας τὰ μὲν χωρία, ὅσα
[51, 6]	τὰ ἔθνη τὰ ὁμόχωρα τούς	τε	βασιλέας τοὺς φιλίους σφίσι προσπαρεκάλουν,
[51, 15]	καὶ περιφρονήσει θρασείᾳ χρησαμένη, τήν	τε	βασιλείαν τὴν τῶν Αἰγυπτίων ὑπ´
[51, 12]	προσέπιπτε καὶ ἐκείνας προσεκύνει. τά	τε	βλέφαρα ἐς τὸν Καίσαρα ἐπενέκλα,
[51, 2]	τὴν πόλιν ἀνεστῶσαν συγκατῴκισε. τῶν	τε	βουλευτῶν καὶ τῶν ἱππέων τῶν
[51, 3]	καὶ τὰς ἐπιστολάς, ἃς τῇ	τε	βουλῇ καὶ τοῖς ἄλλοις ἔγραφε,
[51, 8]	καὶ ἐς τὴν Ἰβηρίαν τήν	τε	Γαλατίαν ἀπάρωσιν, ἢ καὶ τὰ
[51, 21]	ἀξιοπρεπεστάτη αὕτη ἡ Αἰγυπτία. τά	τε	γὰρ ἄλλα καὶ ἡ Κλεοπάτρα
[51, 2]	τε Σόσσιος ἐπιφανὴς ἐγένετο (πολλάκις	τε	γὰρ ἀντιπολεμήσας αὐτῷ καὶ τότε
[51, 24]	τὰ βουλεύματα αὐτῶν ἐκμαθεῖν· ἀπλήστως	τε	γὰρ ἐμφορεῖται πᾶν τὸ Σκυθικὸν
[51, 13]	γένηται, δοῦσα ἔργου εἴχετο. τήν	τε	γὰρ ἐσθῆτα τὴν περικαλλεστάτην ἐνδῦσα
[51, 19]	ἐν οἴκῳ Ῥωμαῖοι ἐψηφίσαντο. τά	τε	γὰρ νικητήρια αὐτῷ, ὡς καὶ
[51, 17]	δαιμόνιόν σφισιν ἐναργέστατα προέδειξεν. ὗσέ	τε	γὰρ οὐχ ὅπως ὕδατι, ἔνθα
[51, 17]	Γάλλῳ τῷ Κορνηλίῳ ἐπέτρεψε· πρός	τε	γὰρ τὸ πολύανδρον καὶ τῶν
[51, 2]	καὶ Μᾶρκός τις Σκαῦρος· ἀδελφός	τε	γὰρ τοῦ Σέξτου ὁμομήτριος ὢν
[51, 24]	δὲ καὶ φυγόντας ἔφθειρεν· ὑπό	τε	γὰρ τῶν ἁμαξῶν κατόπιν αὐτοῖς
[51, 4]	περαιτέρω προυχώρησεν. ἐπεὶ γὰρ ἥ	τε	γερουσία πυθομένη τὸν πρόσπλουν αὐτοῦ
[51, 24]	προσέτι καὶ τοὺς παῖδας τάς	τε	γυναῖκας σῶσαι ἐθελήσαντες ἔπταισαν. καὶ
[51, 23]	ἐς τὴν Ἑλλάδα πεμφθεὶς τοῖς	τε	Δακοῖς καὶ τοῖς Βαστάρναις ἐπολέμησε.
[51, 26]	ἐπ´ ἀλλήλους ὥρμησαν, καὶ ὅ	τε	Δάπυξ ἀπέθανε καὶ ἄλλοι πολλοί.
[51, 27]	οἱ Τριβαλλοί ποτε προσαγορευθέντες, οἵ	τε	Δαρδάνιοι καὶ νῦν οὕτω καλούμενοι.
[51, 23]	Τριβαλλοὺς ὁμόρους αὐτῇ ὄντας τούς	τε	Δαρδάνους ἐν τῇ χώρᾳ τῇ
[51, 4]	αὐτοῦ πᾶσα ἐκεῖσε, πλὴν τῶν	τε	δημάρχων καὶ στρατηγῶν δύο κατὰ
[51, 19]	ἀειπαρθένους καὶ τὴν βουλὴν τόν	τε	δῆμον μετά τε τῶν γυναικῶν
[51, 4]	ἀπήντησε, καὶ ἡ ἱππὰς τοῦ	τε	δήμου τὸ πλεῖον καὶ ἕτεροι,
[51, 21]	τοῖς στρατιώταις ἔδωκέ τινα· τῷ	τε	δήμῳ καθ´ ἑκατὸν δραχμάς, προτέροις
[51, 22]	ἐκεῖνο ἀνετέθη, καὶ ἕτερα τῷ	τε	Διὶ τῷ Καπιτωλίῳ καὶ τῇ
[51, 19]	μηδενὶ τῶν δημαρχούντων ἐξῆν, ἔκκλητόν	τε	δικάζειν, καὶ ψῆφόν τινα αὐτοῦ
[51, 25]	κατέδραμε. τούτων γάρ, ὅτι τῷ	τε	Διονύσῳ πρόσκεινται καὶ τότε ἄνευ
[51, 6]	χρυσοῦν καὶ στέφανον χρυσοῦν τόν	τε	δίφρον τὸν βασιλικόν, κρύφα τοῦ
[51, 18]	ὁμοίως τῇ προτέρᾳ δούς, τάς	τε	διώρυχας τὰς μὲν ἐξεκάθηρε τὰς
[51, 4]	δὴ τοῖς μὲν πλείοσι τό	τε	Δυρράχιον καὶ τοὺς Φιλίππους ἄλλα
[51, 21]	οὐκ ἐσέπραξεν, ὥσπερ εἴρηται, τῶν	τε	δυσχερῶν πάντων οἱ Ῥωμαῖοι ἐπελάθοντο,
[51, 4]	προέγραψεν ἐν τῷ πρατηρίῳ τά	τε	ἑαυτοῦ κτήματα καὶ τὰ τῶν
[51, 15]	κατεχρήσατο. οὗτοι μὲν δὴ τοιοῦτοί	τε	ἐγένοντο καὶ οὕτως ἀπήλλαξαν· τῶν
[51, 27]	καὶ ἔστιν ἐν αὐτοῖς ἄλλα	τε	ἔθνη πολλὰ καὶ οἱ Τριβαλλοί
[51, 19]	ἔγνωσαν. τὰς γὰρ εὐχὰς τάς	τε	εἰκόνας καὶ τὴν προεδρίαν καὶ
[51, 19]	ᾗ ἡ Ἀλεξάνδρεια ἑάλω, ἀγαθήν	τε	εἶναι καὶ ἐς τὰ ἔπειτα
[51, 22]	μὲν ἵππος ὁποῖός ἐστι, πολλοῖς	τε	εἴρηται καὶ πολὺ πλείοσιν ἑώραται·
[51, 23]	καὶ περὶ μὲν ἐκείνων, οἵτινές	τέ	εἰσι καὶ διὰ τί ἐπολεμώθησαν,
[51, 22]	Τροίαν εὐπατρίδαι παῖδες ἵππευσαν, ἄνδρες	τε	ἐκ τῶν ὁμοίων σφίσιν ἐπί
[51, 10]	ὑπολαβὼν τοῖς ἱππεῦσιν ἐνίκησεν. ἀναθαρσήσας	τε	ἔκ τε τούτου καὶ ὅτι
[51, 2]	τῷ σφαγεῖ ἑκὼν παρέδωκε, περιήλγησέ	τε	ἐκεῖνος καὶ αὐτοχειρίᾳ αὐτῷ ἐπαπέθανεν.
[51, 24]	μετὰ τοῦτο τῶν Βασταρνῶν μόνους	τε	ἐκείνους εἶναι νομισάντων καὶ ἐπιδραμόντων
[51, 4]	παρὰ τῶν ἐστρατευμένων ἐσομένου, τά	τε	ἐν τῇ Ἑλλάδι διῴκησε καὶ
[51, 15]	τούτῳ γὰρ ὁ Καῖσαρ τραφέντι	τε	ἐν τῇ Ἰταλίᾳ καὶ συστρατευσαμένῳ
[51, 15]	δὲ ἐς Αἰθιοπίαν φεύγων κατελήφθη	τε	ἐν τῇ ὁδῷ καὶ διεφθάρη.
[51, 3]	ὅσα μὴ συνεσήνεγκαν ἔχαιρον· οἵ	τε	ἐν τῷ τεταγμένῳ ἔτι καὶ
[51, 15]	καὶ πολλὰ ἀφρόνως ἔπραξεν, ἀνδρείᾳ	τε	ἔν τισι διέπρεψε καὶ ὑπὸ
[51, 25]	αὐτόν· καὶ γὰρ τότε χωρία	τε	ἐντειχιζόμενοι καὶ πολεμησείοντες ἠγγέλλοντο. καί
[51, 15]	ἀδίκως πλείονας· κἀκ τούτων ἰσχυρότατός	τε	ἐξ ἀσθενεστάτου καὶ πλουσιώτατος ἐξ
[51, 3]	δὲ τὸ πλῆθος διασπάσαι. τούς	τε	ἐξελευθέρους δι´ ὑποψίας ἔτι καὶ
[51, 5]	ἀβάτων ἱερῶν φειδομένη, ἤθροιζε, δυνάμεις	τε	ἐξηρτύετο καὶ συμμαχίας περιεσκόπει, τόν
[51, 19]	νομίζεσθαι, καὶ τὸν Καίσαρα τήν	τε	ἐξουσίαν τὴν τῶν δημάρχων διὰ
[51, 10]	καὶ ἑαυτὸν ἔτρωσεν, καὶ ἔπεσέ	τε	ἐπὶ στόμα καὶ δόξαν τοῖς
[51, 10]	ὡς καὶ τεθνηκὼς παρέσχε. θορύβου	τε	ἐπὶ τούτῳ γενομένου ᾔσθετό τε
[51, 24]	πρὸς τὸν Καίσαρα ἐλθὼν φίλος	τε	ἐπὶ τούτῳ καὶ σύμμαχος αὐτοῦ
[51, 13]	ἐπεὶ δ´ οὐδὲν ἐπέραινε, μεταγιγνώσκειν	τε	ἐπλάσατο ὡς καὶ ἐλπίδα πολλὴν
[51, 4]	Δυρράχιον καὶ τοὺς Φιλίππους ἄλλα	τε	ἐποικεῖν ἀντέδωκε, τοῖς δὲ λοιποῖς
[51, 15]	Ῥωμαίοις κακῶν αἴτιοι γενόμενοι, οὕτω	τε	ἐπολέμησαν καὶ οὕτως ἐτελεύτησαν, ἔν
[51, 11]	εἶχε δὲ καὶ ἀσπίδας ἄλλα	τε	ἑρπετὰ ἐφ´ ἑαυτῇ, προπειραθεῖσα αὐτῶν
[51, 14]	ἅμα τῷ συλληφθῆναι αὐτὴν τοῖς	τε	ἑρπετοῖς ἑαυτὸν ἐθελοντὴς παρέδωκε, καὶ
[51, 12]	τοῦτο ἐσελθόντος τοῦ Καίσαρος ἀνεπήδησέ	τε	ἐρρυθμισμένη, καὶ ἔφη χαῖρε ὦ
[51, 7]	ἐν τοῖς ἀτιμότατα τρεφόμενοι προθυμίᾳ	τε	ἐς αὐτοὺς πλείστῃ ἐχρήσαντο καὶ
[51, 2]	ὃς τὰς μὲν πόλεις χρημάτων	τε	ἐσπράξει καὶ τῆς λοιπῆς ἐς
[51, 15]	λήψεσθαι δι´ αὐτοῦ ἐλπίσασα ταύτης	τε	ἐσφάλη καὶ ἐκείνην προσαπώλεσε, δύο
[51, 10]	ἔς τε τὸ μνημεῖον σύν	τε	εὐνούχῳ τινὶ καὶ σὺν θεραπαίναις
[51, 20]	ἥρωα αὐτὸν Ἰούλιον ὀνομάσας, ἔν	τε	Ἐφέσῳ καὶ ἐν Νικαίᾳ γενέσθαι
[51, 10]	τε ἐπὶ τούτῳ γενομένου ᾔσθετό	τε	ἡ Κλεοπάτρα καὶ ὑπερέκυψεν ὑπὲρ
[51, 20]	τὴν πομπὴν αὐτῷ συμπέμψαι, τήν	τε	ἡμέραν ἐν ᾗ ἂν ἐς
[51, 19]	καθεῖλον τὰ δ´ ἀπήλειψαν, τήν	τε	ἡμέραν ἐν ᾗ ἐγεγέννητο μιαρὰν
[51, 19]	ἐπ´ αὐτοῖς δέον, ὠνόμασαν. τήν	τε	ἡμέραν ἐν ᾗ ἡ Ἀλεξάνδρεια
[51, 9]	καὶ ἐκ τῶν οἰκιῶν τῆς	τε	θαλάσσης περισχὼν τὰς μὲν κατέπρησε
[51, 16]	πρόφασιν δὲ ὅμως προυβάλλετο τόν	τε	θεὸν τὸν Σάραπιν καὶ τὸν
[51, 27]	καὶ ὑπὲρ τῆς Μακεδονίας τῆς	τε	Θρᾴκης, ἀπὸ τῆς Παννονίας ἀφορίζει,
[51, 21]	καὶ τὰ τῶν Δελματῶν, τῆς	τε	Ἰαπυδίας καὶ τῶν προσχώρων σφίσι,
[51, 19]	δικαστηρίοις ὥσπερ Ἀθηνᾶς φέρεσθαι, τούς	τε	ἱερέας καὶ τὰς ἱερείας ἐν
[51, 19]	τὴν πόλιν ἐσιόντι αὐτῷ τάς	τε	ἱερείας τὰς ἀειπαρθένους καὶ τὴν
[51, 14]	γίγνεται ψύλλα) δύνανται δὲ πάντα	τε	ἰὸν παντὸς ἑρπετοῦ παραχρῆμα, πρὶν
[51, 26]	καὶ ὃς ἐπικουρήσας οἱ τήν	τε	ἵππον τῶν ἐναντίων ἐς τοὺς
[51, 20]	κἀνταῦθα τοῖς ὀρθῶς αὐταρχήσασιν ἄλλαι	τε	ἰσόθεοι τιμαὶ δίδονται καὶ δὴ
[51, 4]	τε πρίασθαί τι αὐτῶν ἄν	τε	καὶ ἀντιλαβεῖν τις ἐθελήσῃ, τοῦτο
[51, 21]	καὶ τῶν προσχώρων σφίσι, Κελτῶν	τε	καὶ Γαλατῶν τινων. Γάιος γὰρ
[51, 27]	τὸ μὲν γὰρ πάλαι Μυσοί	τε	καὶ Γέται πᾶσαν τὴν μεταξὺ
[51, 15]	τοῦ Ἀντωνίου ἡ Ὀκταουία ἀνῄρητό	τε	καὶ ἐτετρόφει, χρήματα ἀπὸ τῶν
[51, 2]	μερίδι αὐτοῦ οὖσιν ἐπολέμησε. Κυδωνιάτας	τε	καὶ Λαμπαίους ἐλευθέρους ἀφῆκεν, ὅτι
[51, 2]	διεφθάρησαν. ἦσαν μὲν γὰρ πατήρ	τε	καὶ παῖς· ὡς δ´ οὗτος
[51, 22]	καὶ ἀθρόοι πρὸς ἀλλήλους Δακοί	τε	καὶ Σουῆβοι ἐμαχέσαντο. εἰσὶ δὲ
[51, 16]	τὸν πολίτην, ᾧ που φιλοσοφοῦντί	τε	καὶ συνόντι οἱ ἐχρῆτο. καὶ
[51, 1]	τε Ἀπόλλωνι τῷ Ἀκτίῳ τριήρη	τε	καὶ τετρήρη, τά τε ἄλλα
[51, 15]	Ἰταλίᾳ καὶ συστρατευσαμένῳ οἱ ταύτην	τε	καὶ τὴν βασιλείαν τὴν πατρῴαν
[51, 6]	πλευσούμενοι καὶ τὰ ἐκεῖ ἄλλως	τε	καὶ τῷ πλήθει τῶν χρημάτων
[51, 1]	ἤδη δὲ καὶ διέφυγον ἄλλοι	τε	καὶ τῶν πρώτων οἱ μὲν
[51, 25]	Μαίδους μὲν καὶ Σερδοὺς μάχαις	τε	κατακρατῶν, καὶ τὰς χεῖρας τῶν
[51, 16]	τοὺς δὲ ἀλλήλοις συνῴκισεν, ἑτέρους	τε	κατέσχεν. ὧν ἐγὼ τοὺς μὲν
[51, 22]	ἐκ τῶν ὁμοίων σφίσιν ἐπί	τε	κελήτων καὶ ἐπὶ συνωρίδων τῶν
[51, 15]	τῇ ὁδῷ καὶ διεφθάρη. ἥ	τε	Κλεοπάτρα Ἰούβᾳ τῷ τοῦ Ἰούβου
[51, 5]	ὥστε καὶ τὸν Ἀντώνιον τήν	τε	Κλεοπάτραν ἑκάτερον ἅμα, καὶ ὅτι
[51, 21]	Ἀλεξάνδρου τοῦ καὶ Ἡλίου, τῆς	τε	Κλεοπάτρας τῆς καὶ Σελήνης, τῶν
[51, 22]	καὶ ἁλοῦσα ἐδοξάσθη, ὅτι τά	τε	κοσμήματα αὐτῆς ἐν τοῖς ἱεροῖς
[51, 17]	καὶ πρὸς τὸ ῥᾴδιον τό	τε	κοῦφον τῶν τρόπων αὐτῶν, τήν
[51, 19]	τῇ Ῥωμαίᾳ ἀγορᾷ ἔδωκαν· τήν	τε	κρηπῖδα τοῦ Ἰουλιείου ἡρῴου τοῖς
[51, 26]	ἀπὸ τοῦ τείχους ἀσπασάμενος ἔς	τε	λόγους οἱ ἦλθε καὶ προδοσίαν
[51, 21]	τὸν δὲ δὴ συνύπατον τούς	τε	λοιποὺς ἄρχοντας περιεῖδε παρὰ τὸ
[51, 15]	ὑπὸ δειλίας συχνὰ ἐσφάλη, τῇ	τε	μεγαλοψυχίᾳ καὶ τῇ δουλοπρεπείᾳ ἐξ
[51, 9]	Καίσαρα ἀνανταγώνιστον ὄντα ἤσθετο, τό	τε	μέγιστον ἀκούσασα τοὺς διὰ τοῦ
[51, 27]	προσχωρῆσαί οἱ ἐθέλοντας, καὶ αὐτούς	τε	μέγιστον ἐπὶ τούτῳ φρονοῦντας καὶ
[51, 23]	τότε τὸν Ἴστρον διαβάντες τήν	τε	Μυσίαν τὴν κατ´ ἀντιπέρας σφῶν
[51, 2]	Μηδείῳ τινὶ ἔδωκεν, ὅτι τούς	τε	Μυσοὺς τοὺς ἐν τῇ Ἀσίᾳ
[51, 21]	τινων. Γάιος γὰρ Καρρίνας τούς	τε	Μωρίνους καὶ ἄλλους τινὰς συνεπαναστάντας
[51, 10]	δὲ τοῦθ´ ἡ Κλεοπάτρα τάς	τε	ναῦς αὐτομολῆσαι ἐποίησε, καὶ αὐτὴ
[51, 7]	ᾧ δὲ ταῦτα ἐγίγνετο, τάς	τε	ναῦς τὰς ἐν τῷ Ἀραβικῷ
[51, 24]	κατέμειναν, περιορώμενοι τὰ γενησόμενα. ἐπειδή	τε	νικήσας τοὺς Μυσοὺς καὶ ἐπ´
[51, 8]	καὶ τέλος Πούπλιον Τουρούλλιον βουλευτήν	τε	ὄντα καὶ σφαγέα τοῦ Καίσαρος
[51, 6]	ἀπειλητικὰ καὶ ὅτι, ἂν τῶν	τε	ὅπλων καὶ τῆς βασιλείας ἀποστῇ,
[51, 11]	ὅπως ἔτι καὶ μᾶλλον ἐλπίσῃ	τε	ὅσα ἐβούλετο καὶ μηδὲν κακὸν
[51, 12]	ἀφίξεσθαι πρὸς αὐτὴν ὑπέσχετο. ~οἶκόν	τε	οὖν ἐκπρεπῆ καὶ κλίνην πολυτελῆ
[51, 22]	διὰ τοῦτο οὕτω κέκληται. ταῦτά	τε	οὖν ἐσήχθη, καὶ ἀθρόοι πρὸς
[51, 5]	τῶν Αἰγυπτίων λαφύρων ἀπήλλαξε. ~ταῦτά	τε	οὖν καὶ τὰ ἄλλα τὰ
[51, 24]	εἴπερ αὐτοκράτωρ στρατηγὸς ἐγεγόνει. ἐκεῖνά	τε	οὖν οὕτως ἐπράχθη, καὶ οἱ
[51, 8]	οὐδὲν οὐδὲ τότε ἀπεκρίνατο. τρίτην	τε	οὖν πρεσβείαν ἔστειλε, καὶ τὸν
[51, 13]	οἱ τὰ ἐπινίκια ἐπιλαμπρύνῃ. τοῦτό	τε	οὖν ὑποτοπήσασα, καὶ μυρίων θανάτων
[51, 22]	καὶ θηρία καὶ βοτὰ ἄλλα	τε	παμπληθῆ καὶ ῥινόκερως ἵππος τε
[51, 20]	ἐς τὴν πόλιν ἐσέλθῃ θυσίαις	τε	πανδημεὶ ἀγαλθῆναι καὶ ἱερὰν ἀεὶ
[51, 22]	τῇ τοῦ ἡρῴου ὁσιώσει ἀγῶνές	τε	παντοδαποὶ ἐγένοντο, καὶ τὴν Τροίαν
[51, 21]	ἐκεῖνος τὰ νικητήρια, καίτοι τοῦ	τε	πατρὸς αὐτοῦ ὑπὸ τοῦ Σύλλου
[51, 1]	καὶ γυμνικὸν καὶ μουσικῆς ἱπποδρομίας	τε	πεντετηρικὸν ἱερόν (οὕτω γὰρ τοὺς
[51, 9]	Ῥωμαίων κράτος ἕξειν προσεδόκησε, τό	τε	Πηλούσιον εὐθὺς αὐτῷ προήκατο, καὶ
[51, 5]	μὲν ἐς τὴν Λιβύην πρός	τε	Πινάριον Σκάρπον καὶ πρὸς τὸ
[51, 13]	τὴν Λιουίαν ἔχουσα, καὶ ἑκουσία	τε	πλευσεῖσθαι ἔλεγε, καὶ κόσμους τινὰς
[51, 4]	ἐξοικίσας τοῖς μὲν στρατιώταις τάς	τε	πόλεις καὶ τὰ χωρία αὐτῶν
[51, 8]	Θύρσον ἐξελεύθερον ἑαυτοῦ ἔπεμψεν ἄλλα	τε	πολλὰ καὶ φιλάνθρωπα αὐτῇ ἐροῦντα,
[51, 22]	τε παμπληθῆ καὶ ῥινόκερως ἵππος	τε	ποτάμιος, πρῶτον τότε ἐν τῇ
[51, 20]	πέμπτον μετὰ Σέξτου Ἀπουλεΐου τά	τε	πραχθέντα ὑπ´ αὐτοῦ πάντα ἐν
[51, 4]	τὰ τῶν ἑταίρων, ἵνα ἄν	τε	πρίασθαί τι αὐτῶν ἄν τε
[51, 17]	διαρπάσαι τὴν πόλιν, προσεπέλαβον. τοῖς	τε	προδανείσασί τι πάντα ἀπηλλάγη, καὶ
[51, 18]	δ´ οὖν Καῖσαρ ὡς τά	τε	προειρημένα ἔπραξε, καὶ πόλιν καὶ
[51, 11]	τοῦτ´ ἔπεμψε πρὸς αὐτὴν Γάιόν	τε	Προκουλέιον ἱππέα καὶ Ἐπαφρόδιτον ἐξελεύθερον,
[51, 5]	τὸν πρόσπλουν ἀσφαλῆ ποιήσηται, τάς	τε	πρῴρας ὡς καὶ κεκρατηκυῖα κατέστεψε
[51, 20]	ψηφισθέντα οἱ ὑπερήσθη ὅτι τάς	τε	πύλας τὰς τοῦ Ἰανοῦ ὡς
[51, 21]	ἐχειρώσατο, καὶ τοὺς Σουήβους τὸν	{τε}	Ῥῆνον ἐπὶ πολέμῳ διαβάντας ἀπεώσατο·
[51, 24]	ἐπικουρήσαντος ἐξεῖλεν αὐτούς. καὶ ὅ	τε	Ῥώλης πρὸς τὸν Καίσαρα ἐλθὼν
[51, 3]	Μαικήνου, ᾧ καὶ τότε ἥ	τε	Ῥώμη καὶ ἡ λοιπὴ Ἰταλία
[51, 20]	ἄλλα ἐχρημάτιζε, καὶ τεμένη τῇ	τε	Ῥώμῃ καὶ τῷ πατρὶ τῷ
[51, 23]	τούτου οἴκαδε ἀναχωροῦντας ἐπιδιώκων τήν	τε	Σεγετικὴν καλουμένην προσεποιήσατο καὶ ἐς
[51, 17]	κοῦφον τῶν τρόπων αὐτῶν, τήν	τε	σιτοπομπίαν καὶ τὰ χρήματα, οὐδενὶ
[51, 2]	καὶ ἐν μὲν τούτοις ὅ	τε	Σόσσιος ἐπιφανὴς ἐγένετο (πολλάκις τε
[51, 20]	Ἰουλίαν ἐπ´ αὐτοῦ ἐπονομάζεσθαι, τῷ	τε	στεφάνῳ αὐτὸν τῷ ἐπινικίῳ διὰ
[51, 26]	ἐσεκομίσαντο. ὁ οὖν Κράσσος τά	τε	στόμια αὐτοῦ πάντα σκολιὰ καὶ
[51, 5]	προπεμφθέντας ὑπ´ αὐτοῦ ἔσφαξε, τῶν	τε	στρατιωτῶν ὧν ἦρχεν ἀγανακτήσαντάς τινας
[51, 11]	ἐγκρατὴς γενέσθαι καὶ ἐκείνην ζῶσάν	τε	συλλαβεῖν καὶ ἐς τὰ νικητήρια
[51, 17]	τῶν ἱππέων πάμπολλα ἐδόθη, τό	τε	σύμπαν ἥ τε ἀρχὴ ἡ
[51, 25]	ἐπεὶ δὲ οἱ Βαστάρναι ταῖς	τε	συμφοραῖς ἀχθόμενοι, καὶ μηκέτ´ αὐτὸν
[51, 8]	πρὸς τὴν Αἰγυπτίαν ἀπολογούμενος, ὅσα	τε	συνηράσθησάν ποτε καὶ ὅσα συνενεανιεύσαντο
[51, 16]	ἢ διὰ τοὺς φίλους. ἐπειδή	τε	συχνοὶ παρ´ αὐτῷ καὶ δυναστῶν
[51, 13]	καὶ ἑαυτὴν εὐπρεπέστατα εὐθετήσασα, τό	τε	σχῆμα τὸ βασιλικὸν πᾶν ἀναλαβοῦσα,
[51, 14]	τελευτὴν αὐτῆς ἐξεπλάγη, καὶ τό	τε	σῶμα αὐτῆς εἶδε, καὶ φάρμακα
[51, 12]	καὶ ἐρωτικόν τι ἐφθέγξατο, πρός	τε	τὰ γόνατα αὐτοῦ προσέπεσε καὶ
[51, 24]	νομισάντων καὶ ἐπιδραμόντων σφίσιν, ἔς	τε	τὰ λάσια ἀναχωροῦσιν ἐπακολουθησάντων, πολλοὺς
[51, 19]	τὴν μὲν οὖν πρώτην ἐκείνῳ	τε	ταῦτ´ ἐψηφίσαντο, καὶ τὰ τοῦ
[51, 22]	κελήτων καὶ ἐπὶ συνωρίδων τῶν	τε	τεθρίππων ἀντηγωνίσαντο, Κύιντός τέ τις
[51, 1]	χωρίον ἐν ᾧ ἐσκήνησε, λίθοις	τε	τετραπέδοις ἐκρηπίδωσε καὶ τοῖς ἁλοῦσιν
[51, 20]	γὰρ τότε αἱ πόλεις ἔν	τε	τῇ Ἀσίᾳ καὶ ἐν τῇ
[51, 4]	τοῖν θεοῖν μυστηρίων μετέλαβεν, ἔς	τε	τὴν Ἀσίαν κομισθεὶς καὶ ἐκεῖνα
[51, 18]	τἆλλα τὰ προσήκοντα προσδιῴκησεν, ἔς	τε	τὴν Ἀσίαν τὸ ἔθνος διὰ
[51, 4]	οὐκέτ´ οὐδὲν ὑπ´ οὐδενὸς πρός	τε	τὴν ἄφιξιν αὐτοῦ καὶ πρὸς
[51, 5]	μὴ πρὸς αὐτὸν ἦλθεν, ἔς	τε	τὴν Ἑλλάδα αὖθις τριακοστῇ μετὰ
[51, 21]	~τοῦ δὲ δὴ θέρους ἔς	τε	τὴν Ἑλλάδα καὶ ἐς τὴν
[51, 23]	ὁ Κράσσος ὁ Μᾶρκος ἔς	τε	τὴν Μακεδονίαν καὶ ἐς τὴν
[51, 18]	μέρει παρ´ αὐτοῦ λαβὼν ἔς	τε	τὴν Ῥώμην ἀνήγαγε καὶ ἐν
[51, 10]	δ´ αὐτῷ πολλοῦ αἵματος ἀπέγνω	τε	τὴν σωτηρίαν, καὶ ἱκέτευσε τοὺς
[51, 10]	Ἀντώνιον διαβάλλων καὶ ἐκείνους ἔς	τε	τὴν τῆς προδοσίας αἰσχύνην καὶ
[51, 13]	τούτων μὴ τεθνήξειν λαβοῦσα ἧττόν	τε	τηρηθείη καὶ ἑαυτὴν ἐξεργάσαιτο. ὃ
[51, 9]	ἅμα τὰς ναῦς αὐτῶν ἔκ	τε	τῆς γῆς καὶ ἐκ τῶν
[51, 27]	ἐς τὸν Ἴστρον ἐμβάλλων, ὑπέρ	τε	τῆς Δελματίας καὶ ὑπὲρ τῆς
[51, 10]	καὶ διὰ τοῦτο αὐτοὺς τῇ	τε	τῆς πείρας ἀγανακτήσει καὶ τῇ
[51, 12]	ἐπενέκλα, καὶ ἐμμελῶς ἀνωλοφύρετο, θρυπτικόν	τέ	τι προσεφθέγγετο, ἄλλοτε μὲν λέγουσα
[51, 6]	τούτῳ καὶ ἡ Κλεοπάτρα σκῆπτρόν	τέ	τι χρυσοῦν καὶ στέφανον χρυσοῦν
[51, 5]	ἄλλα τὰ ἐπείγοντα διοικήσας, τοῖς	τέ	τινα ἄδειαν λαβοῦσι καὶ ἐν
[51, 1]	κατέδειξεν, Ἄκτια αὐτὸν προσαγορεύσας. πόλιν	τέ	τινα ἐν τῷ τοῦ στρατοπέδου
[51, 17]	ἐξέπιπτε καὶ ὅπλα παρεφαίνετο. κτυπήματά	τέ	τινα ἑτέρωθι καὶ τυμπάνων καὶ
[51, 1]	καὶ ναὸν μείζω ᾠκοδόμησεν, ἀγῶνά	τέ	τινα καὶ γυμνικὸν καὶ μουσικῆς
[51, 18]	ἐν τῇ Συρίᾳ ἐπέτρεψεν, υἱόν	τέ	τινα τοῦ Φραάτου ἐν εὐεργεσίας
[51, 27]	ἀνεκτήσατο, ἐπὶ δὲ Ἀρτακίους ἄλλους	τέ	τινας οὔθ´ ἁλόντας ποτὲ οὔτ´
[51, 19]	μέρει τοῦ ἔτους ὑπατεύοντος) τοῦτό	τέ	τινες ὡς οὐκ ἀθεεὶ δὴ
[51, 22]	τῶν τε τεθρίππων ἀντηγωνίσαντο, Κύιντός	τέ	τις Οὐιτέλλιος βουλευτὴς ἐμονομάχησε. καὶ
[51, 21]	καὶ τόν τε Ἀγρίππαν ἄλλοις	τέ	τισι καὶ σημείῳ κυανοειδεῖ ναυκρατητικῷ
[51, 15]	βίου τοιάνδε. ὁ μὲν συνεῖναί	τε	τὸ δέον οὐδενὸς ἥσσων ἐγένετο
[51, 10]	ἱκέτευσε τοὺς παρόντας ὅπως πρός	τε	τὸ μνῆμα αὐτὸν κομίσωσι καὶ
[51, 10]	ἀποθανεῖται. καὶ διὰ τοῦτο ἔς	τε	τὸ μνημεῖον σύν τε εὐνούχῳ
[51, 10]	ἐπειδὴ παρὰ δόξαν ἠλαττώθη, πρός	τε	τὸ ναυτικὸν ἀπέκλινε, καὶ παρεσκευάζετο
[51, 24]	προσκόπους πρὸ αὐτῆς καταστήσας, ἀνέπαυσέ	τε	τὸ στράτευμα, καὶ μετὰ τοῦτο
[51, 9]	τι αὐτοῖς ἠδυνήθη, καίπερ πρός	τε	τὸ τεῖχος προσελθὼν καὶ γεγωνὸν
[51, 19]	πανήγυρίν οἱ πεντετηρίδα ἄγεσθαι, ἔν	τε	τοῖς γενεθλίοις αὐτοῦ καὶ ἐν
[51, 22]	πρὸς τῇ Τριβαλλικῇ οἰκοῦντες ἔς	τε	τὸν τῆς Μυσίας νομὸν τελοῦσι
[51, 4]	κομισθεὶς καὶ ἐκεῖνα προσκαθίστατο, τά	τε	τοῦ Ἀντωνίου ἅμα ἐκαραδόκει· οὐ
[51, 19]	τὰς ἱερείας ἐν ταῖς ὑπέρ	τε	τοῦ δήμου καὶ τῆς βουλῆς
[51, 21]	οὖν δημοσίᾳ καὶ αὐτὸς ὑπέρ	τε	τοῦ δήμου καὶ ὑπὲρ τῆς
[51, 15]	αὐτῶν Ἄντυλλος μέν, καίτοι τήν	τε	τοῦ Καίσαρος θυγατέρα ἠγγυημένος καὶ
[51, 4]	ἦρχεν· οὗτος γάρ, καίπερ τά	τε	τοῦ Σέξτου καὶ τὰ τοῦ
[51, 9]	Ἀντώνιος ὅτι Κορνήλιος Γάλλος τό	τε	τοῦ Σκάρπου στράτευμα παρείληφε καὶ
[51, 25]	αὐτὸν ἐπιστρατεύσειν σφίσι πυθόμενοι, πρός	τε	τοὺς Δενθελήτας καὶ πρὸς τὸν
[51, 26]	τῆς ὁρμῆς αὐτοῦ ᾔσθετο, πρός	τε	τοὺς Σκύθας ἐπὶ συμμαχίαν μετὰ
[51, 20]	τῶν Πάρθων γράμματα ἦλθεν, ἔς	τε	τοὺς ὕμνους αὐτὸν ἐξ ἴσου
[51, 21]	τὸν ἀδελφιδοῦν, διένειμε. καὶ ἐπί	τε	τούτοις, καὶ ὅτι παρὰ τῶν
[51, 10]	ἱππεῦσιν ἐνίκησεν. ἀναθαρσήσας τε ἔκ	τε	τούτου καὶ ὅτι βιβλία ἐς
[51, 8]	οὕτω καὶ τὸ δεύτερον τό	τε	τρίτον καὶ ἐπηπείλησε καὶ ὑπέσχετο.
[51, 15]	ἐπολέμησαν καὶ οὕτως ἐτελεύτησαν, ἔν	τε	τῷ αὐτῷ τρόπῳ ἐταριχεύθησαν, κἀν
[51, 19]	Κλεοπάτρας, καὶ ἁψῖδα τροπαιοφόρον ἔν	τε	τῷ Βρεντεσίῳ καὶ ἑτέραν ἐν
[51, 11]	ἐμέμνητο, καὶ μᾶλλόν γε ἔν	τε	τῷ ὀνόματι καὶ ἐν τῷ
[51, 22]	ἐς τὴν Ῥώμην κομισθὲν ἔν	τε	τῷ συνεδρίῳ ἱδρύθη καὶ Αἰγυπτίοις
[51, 21]	τρόπον τινὰ καὶ ἐκείνην μετά	τε	τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων καὶ μετὰ
[51, 19]	βουλὴν τόν τε δῆμον μετά	τε	τῶν γυναικῶν καὶ μετὰ τῶν
[51, 5]	πολὺν δὲ καὶ πλοῦτον ἔκ	τε	τῶν ἐκείνων κτημάτων καὶ ἐκ
[51, 21]	τῇ μὲν πρώτῃ ἡμέρᾳ τά	τε	τῶν Παννονίων καὶ τὰ τῶν
[51, 18]	Συρίας ἦλθε, κἀνταῦθα παρεχείμασε, τά	τε	τῶν ὑπηκόων ὡς ἕκαστα καὶ
[51, 21]	ἐγεγόνει. μετὰ δὲ τοῦτο τούς	τε	ὑποστρατήγους καὶ ἐπῄνεσε καὶ ἐτίμησεν
[51, 2]	τότε φυγὼν καὶ κατακρυφθείς, χρόνῳ	τε	ὕστερον εὑρεθείς, ὅμως ἐσώθη) καὶ
[51, 8]	δώσειν ὑπισχνουμένη, ὁ δὲ τῆς	τε	φιλίας καὶ τῆς συγγενείας αὐτὸν
[51, 18]	Φραάτης κρατήσας πρέσβεις ἔπεμψε, τούτοις	τε	φιλικῶς ἐχρημάτισε, καὶ τῷ Τιριδάτῃ
[51, 8]	σφαγέα τοῦ Καίσαρος γεγονότα τότε	τε	φιλικῶς οἱ συνόντα ἐξέδωκεν αὐτῷ,
[51, 2]	ἀφείθη. τῶν δὲ κολασθέντων Ἀκύλιοί	τε	Φλῶροι καὶ Κουρίων ὄνομα μάλιστ´
[51, 15]	Ἰούλλῳ τῷ τοῦ Ἀντωνίου τῆς	τε	Φουλουίας υἱεῖ τοὺς ἐξελευθέρους αὐτοῦ
[51, 24]	αὐτοῦ ταῦτα οἱ Βαστάρναι τῆς	τε	φυγῆς ἐπέσχον καὶ πρὸς τῷ
[51, 15]	θήκῃ ἐτάφησαν. ἔσχον δὲ τήν	τε	φύσιν τῆς ψυχῆς καὶ τὴν
[51, 8]	Ἀντώνιον ἀναχρήσαιτο καὶ ἑαυτὴν τά	τε	χρήματα ἀκέραια τηρήσειε. καὶ ἔσχεν
[51, 23]	τὴν Μυσίδα ἐνέβαλε, καὶ τήν	τε	χώραν σφῶν ἐκάκωσε καὶ πρὸς
[51, 1]	Νικόπολιν ὄνομα αὐτῇ δούς. τό	τε	χωρίον ἐν ᾧ ἐσκήνησε, λίθοις
[51, 20]	ὑπὸ Νωνίου Γάλλου κατεστράφησαν· ἄλλα	τε	ὡς καθ´ ἑκάστους ταραχώδη συχνὰ
[51, 19]	αὐτοῦ εἶναι. ὡς μέντοι καὶ	τεθνεῶτα	αὐτὸν ἐπύθοντο (ἠγγέλθη δὲ τοῦτο
[51, 10]	δόξαν τοῖς παροῦσιν ὡς καὶ	τεθνηκὼς	παρέσχε. θορύβου τε ἐπὶ τούτῳ
[51, 13]	πως πίστιν ἐκ τούτων μὴ	τεθνήξειν	λαβοῦσα ἧττόν τε τηρηθείη καὶ
[51, 22]	καὶ ἐπὶ συνωρίδων τῶν τε	τεθρίππων	ἀντηγωνίσαντο, Κύιντός τέ τις Οὐιτέλλιος
[51, 26]	τὸ εὐερκέστατον τῆς Ζυράξου ἀρχῆς	τεῖχος	ἦλθεν, ὅτι τὰ σημεῖα, ἃ
[51, 9]	ἠδυνήθη, καίπερ πρός τε τὸ	τεῖχος	προσελθὼν καὶ γεγωνὸν βοήσας· ὁ
[51, 24]	καταφυγόντες περιεπρήσθησαν, οἱ δὲ ἐς	τεῖχός	τι ἐσπηδήσαντες ἐξῃρέθησαν. ἄλλοι ἐς
[51, 23]	χώραν σφῶν ἐκάκωσε καὶ πρὸς	τεῖχός	τι καρτερὸν προσελάσας τοῖς μὲν
[51, 26]	ἑλληνιστί τις αὐτὸν ἀπὸ τοῦ	τείχους	ἀσπασάμενος ἔς τε λόγους οἱ
[51, 19]	τῶν γυναικῶν καὶ μετὰ τῶν	τέκνων	ἀπαντῆσαι ἔγνωσαν. τὰς γὰρ εὐχὰς
[51, 21]	Κλεοπάτρας τῆς καὶ Σελήνης, τῶν	τέκνων,	ὡς πομπεῖον ὀφθῆναι. μετὰ δὲ
[51, 23]	λίθινον καὶ ἐξεποίησε τοῖς ἑαυτοῦ	τέλεσι	καὶ καθιέρωσεν ὁπλομαχίᾳ, καὶ διὰ
[51, 14]	ἀκούσας δὲ ὁ Καῖσαρ τὴν	τελευτὴν	αὐτῆς ἐξεπλάγη, καὶ τό τε
[51, 15]	τοὺς ἐξελευθέρους αὐτοῦ πάνθ´ ὅσα	τελευτῶντάς	σφας καταλιπεῖν αὐτῷ κατὰ τοὺς
[51, 8]	ὅσα συνενεανιεύσαντο ἀλλήλοις ἐξαριθμούμενος. καὶ	τέλος	Πούπλιον Τουρούλλιον βουλευτήν τε ὄντα
[51, 22]	τε τὸν τῆς Μυσίας νομὸν	τελοῦσι	καὶ Μυσοί, πλὴν παρὰ τοῖς
[51, 21]	προτέροις μὲν τοῖς ἐς ἄνδρας	τελοῦσιν,	ἔπειτα δὲ καὶ τοῖς παισὶ
[51, 20]	τά τε ἄλλα ἐχρημάτιζε, καὶ	τεμένη	τῇ τε Ῥώμῃ καὶ τῷ
[51, 20]	τοῖς δὲ Βιθυνοῖς ἐν Νικομηδείᾳ,	τεμενίσαι	ἐπέτρεψε. καὶ τοῦτ´ ἐκεῖθεν ἀρξάμενον
[51, 3]	ἔχαιρον· οἵ τε ἐν τῷ	τεταγμένῳ	ἔτι καὶ τότε ὄντες, τὸ
[51, 3]	ἔτι καὶ τότε ἔχων τὴν	τετάρτην	αὐτοῖς ἐσφορὰν ἀφῆκεν, ἣν ἐκ
[51, 23]	τοῦ δὲ δὴ Καίσαρος τὸ	τέταρτον	ἔτι ὑπατεύοντος ὁ Ταῦρος ὁ
[51, 4]	τοῦ χειμῶνος ἐν ᾧ τὸ	τέταρτον	μετὰ Μάρκου Κράσσου ἦρχεν· οὗτος
[51, 10]	ἤλπισεν ὅτι, ἂν πύθηται αὐτὴν	τετελευτηκυῖαν,	οὐκ ἐπιβιώσεται ἀλλὰ παραχρῆμα ἀποθανεῖται.
[51, 1]	ἐν ᾧ ἐσκήνησε, λίθοις τε	τετραπέδοις	ἐκρηπίδωσε καὶ τοῖς ἁλοῦσιν ἐμβόλοις
[51, 1]	τῷ Ἀκτίῳ τριήρη τε καὶ	τετρήρη,	τά τε ἄλλα τὰ ἑξῆς
[51, 8]	πως ἀπογνόντες συγγνώμης παρ´ αὐτοῦ	τεύξεσθαι	διακαρτερήσωσι, καὶ ἤτοι καὶ καθ´
[51, 14]	καὶ ἀλυπότατα αὐτὸ φθείρειν, χρίσασα	τέως	μὲν αὐτὴν ἐν τῇ κεφαλῇ
[51, 23]	χώρᾳ τῇ ἐκείνων οἰκοῦντας ἐχειρώσαντο.	τέως	μὲν οὖν ταῦτ´ ἐποίουν, οὐδέν
[51, 6]	παρεσκευάζοντο μὲν ὡς καὶ ἐν	τῇ	Αἰγύπτῳ καὶ ναυσὶ καὶ πεζῷ
[51, 17]	βουλεύουσι δὲ δὴ καὶ ἐν	τῇ	Ἀλεξανδρείᾳ, ἐπὶ Σεουήρου αὐτοκράτορος ἀρξάμενοι,
[51, 25]	ἀμύνασθαι τοὺς Θρᾷκας τοὺς ἐν	τῇ	ἀνακομιδῇ τῇ ἐκ τῆς Μυσίας
[51, 16]	ἔπεμψεν, ὅτι τοὺς ὑπολειφθέντας ἐν	τῇ	Ἀρμενίᾳ Ῥωμαίους ἀπεκτόνει. περὶ μὲν
[51, 2]	τούς τε Μυσοὺς τοὺς ἐν	τῇ	Ἀσίᾳ ἀπὸ τοῦ Ἀντωνίου πρὸ
[51, 20]	τότε αἱ πόλεις ἔν τε	τῇ	Ἀσίᾳ καὶ ἐν τῇ Βιθυνίᾳ
[51, 15]	τῷ αὐτῷ τρόπῳ ἐταριχεύθησαν, κἀν	τῇ	αὐτῇ θήκῃ ἐτάφησαν. ἔσχον δὲ
[51, 21]	ἐπειδὴ ἡ ἀναφορὰ τῆς νίκης	τῇ	αὐτοκράτορι αὐτοῦ ἀρχῇ προσήκουσα ἦν.
[51, 20]	τε τῇ Ἀσίᾳ καὶ ἐν	τῇ	Βιθυνίᾳ προετετίμηντο. καὶ τούτους μὲν
[51, 7]	πολλὰ μὲν τὸν Ἀμύνταν ἐν	τῇ	Γαλατίᾳ πολλὰ δὲ καὶ τοὺς
[51, 6]	δὲ τῷ μὲν Ἀντωνίῳ οὐδέν,	τῇ	δὲ Κλεοπάτρᾳ φανερῶς μὲν ἄλλα
[51, 21]	ἡμέρᾳ ταῦτα διεωρτάσθη, ἐν δὲ	τῇ	δευτέρᾳ ἡ πρὸς τῷ Ἀκτίῳ
[51, 1]	~Τοιαύτη τις ἡ ναυμαχία αὐτῶν	τῇ	δευτέρᾳ τοῦ Σεπτεμβρίου ἐγένετο. τοῦτο
[51, 15]	ἐσφάλη, τῇ τε μεγαλοψυχίᾳ καὶ	τῇ	δουλοπρεπείᾳ ἐξ ἴσου ἐχρῆτο, καὶ
[51, 25]	Θρᾷκας τοὺς ἐν τῇ ἀνακομιδῇ	τῇ	ἐκ τῆς Μυσίας λυπήσαντας αὐτόν·
[51, 23]	τε Δαρδάνους ἐν τῇ χώρᾳ	τῇ	ἐκείνων οἰκοῦντας ἐχειρώσαντο. τέως μὲν
[51, 4]	ἐστρατευμένων ἐσομένου, τά τε ἐν	τῇ	Ἑλλάδι διῴκησε καὶ τῶν τοῖν
[51, 22]	τε Διὶ τῷ Καπιτωλίῳ καὶ	τῇ	Ἥρᾳ τῇ τε Ἀθηνᾷ ἱερώθη,
[51, 5]	τινα ἄδειαν λαβοῦσι καὶ ἐν	τῇ	Ἰταλίᾳ διαιτᾶσθαι (οὐ γὰρ ἐξῆν)
[51, 15]	ὁ Καῖσαρ τραφέντι τε ἐν	τῇ	Ἰταλίᾳ καὶ συστρατευσαμένῳ οἱ ταύτην
[51, 21]	παρὰ τῶν πόλεων τῶν ἐν	τῇ	Ἰταλίᾳ τὸ χρυσίον τὸ τοῖς
[51, 4]	τοὺς γὰρ δήμους τοὺς ἐν	τῇ	Ἰταλίᾳ τοὺς τὰ τοῦ Ἀντωνίου
[51, 14]	χρίσασα τέως μὲν αὐτὴν ἐν	τῇ	κεφαλῇ ἐφόρει ὥσπερ εἰώθει, τότε
[51, 7]	τοὺς τοῦ Ταρκονδιμότου παῖδας ἐν	τῇ	Κιλικίᾳ, φίλους μέν σφισιν ἐς
[51, 11]	ἐχρῆν. καὶ οὕτως ἐκεῖνοι συμμίξαντες	τῇ	Κλεοπάτρᾳ καὶ μέτριά τινα διαλεχθέντες,
[51, 23]	τὸ δὲ δὴ πλεῖστον περὶ	τῇ	Μακεδονίᾳ φοβηθεὶς ἀντεπῆλθέ σφισι, καὶ
[51, 21]	τριτημορίῳ αὐτῆς γενέσθαι. ἑώρτασε δὲ	τῇ	μὲν πρώτῃ ἡμέρᾳ τά τε
[51, 8]	κενῆς ἀνταπέστειλε, μηδεμίαν ἀπόκρισιν δούς.	τῇ	μέντοι Κλεοπάτρᾳ πολλά, ὥσπερ τὸ
[51, 2]	καὶ μετ´ αὐτῶν τοῖς ἐν	τῇ	μερίδι αὐτοῦ οὖσιν ἐπολέμησε. Κυδωνιάτας
[51, 14]	ὡς καὶ πάσης τῆς ἐπὶ	τῇ	νίκῃ δόξης ἐστερημένος. ~Ἀντώνιος μὲν
[51, 15]	Αἰθιοπίαν φεύγων κατελήφθη τε ἐν	τῇ	ὁδῷ καὶ διεφθάρη. ἥ τε
[51, 10]	ἐδύναντο, τὰ δ´ ἄνω πρὸς	τῇ	ὀροφῇ οὐδέπω παντελῶς ἐξείργαστο. ἐντεῦθεν
[51, 20]	δὴ σύμπαντας αὐτῷ τοὺς ἐν	τῇ	πόλει ὄντας ἀπαντῆσαι παρῃτήσατο ἄντικρυς
[51, 26]	τι καταφυγόντα ἀπολαβὼν ἐπολιόρκει· κἀν	τῇ	προσεδρείᾳ ἑλληνιστί τις αὐτὸν ἀπὸ
[51, 18]	καὶ τὸν ἀγῶνα αὐτῇ ὁμοίως	τῇ	προτέρᾳ δούς, τάς τε διώρυχας
[51, 21]	προσήκουσα ἦν. ἐν μὲν οὖν	τῇ	πρώτῃ ἡμέρᾳ ταῦτα διεωρτάσθη, ἐν
[51, 19]	τῷ Βρεντεσίῳ καὶ ἑτέραν ἐν	τῇ	Ῥωμαίᾳ ἀγορᾷ ἔδωκαν· τήν τε
[51, 17]	Σεουήρου αὐτοκράτορος ἀρξάμενοι, καὶ ἐν	τῇ	Ῥώμῃ, ἐπ´ Ἀντωνίνου τοῦ υἱέος
[51, 17]	μέντοι οὐδὲ ἐκείνοις βουλεύειν ἐν	τῇ	Ῥώμῃ ἐφῆκεν. ἀλλὰ τοῖς μὲν
[51, 22]	τε ποτάμιος, πρῶτον τότε ἐν	τῇ	Ῥώμῃ ὀφθέντα, ἐσφάγη. καὶ ὁ
[51, 5]	καὶ τὸν δῆμον τὸν ἐν	τῇ	Ῥώμῃ ὑπολειφθέντα παρέμενος ὅτι μὴ
[51, 3]	λοιποὺς διέσπειρεν· ἐπειδὴ γὰρ ἐν	τῇ	Σικελίᾳ φοβεροί οἱ μετὰ τὴν
[51, 5]	οἱ ἀχθομένων καὶ τότε ἐπὶ	τῇ	συμφορᾷ αὐτῆς ἐπηρμένων, ἐφόνευσε, πολὺν
[51, 7]	Ἀντώνιον μεταπέμψαντες ὡς καὶ ἐν	τῇ	Συρίᾳ ἄμεινον μετ´ αὐτοῦ πολεμήσοντες,
[51, 18]	οὐχ ὑπέσχετο διαιτᾶσθαι δὲ ἐν	τῇ	Συρίᾳ ἐπέτρεψεν, υἱόν τέ τινα
[51, 22]	τῷ Καπιτωλίῳ καὶ τῇ Ἥρᾳ	τῇ	τε Ἀθηνᾷ ἱερώθη, πάντων τῶν
[51, 20]	γάρ τοι τῷ ἄστει αὐτῷ	τῇ	τε ἄλλῃ Ἰταλίᾳ οὐκ ἔστιν
[51, 3]	σφᾶς καὶ τὰς ἐπιστολάς, ἃς	τῇ	τε βουλῇ καὶ τοῖς ἄλλοις
[51, 15]	καὶ ὑπὸ δειλίας συχνὰ ἐσφάλη,	τῇ	τε μεγαλοψυχίᾳ καὶ τῇ δουλοπρεπείᾳ
[51, 20]	τε ἄλλα ἐχρημάτιζε, καὶ τεμένη	τῇ	τε Ῥώμῃ καὶ τῷ πατρὶ
[51, 10]	ὥστε καὶ διὰ τοῦτο αὐτοὺς	τῇ	τε τῆς πείρας ἀγανακτήσει καὶ
[51, 19]	τοῖς γενεθλίοις αὐτοῦ καὶ ἐν	τῇ	τῆς ἀγγελίας τῆς νίκης ἡμέρᾳ
[51, 5]	στράτευμα τὸ μετ´ αὐτοῦ ἐπὶ	τῇ	τῆς Αἰγύπτου φυλακῇ ἐνταῦθα προσυνειλεγμένον·
[51, 19]	πρότερον συχνὰ μὲν καὶ ἐπὶ	τῇ	τῆς ναυμαχίας νίκῃ οἱ ἐν
[51, 3]	κατεχόμενοι, τὸ δὲ δὴ πλεῖστον	τῇ	τοῦ Αἰγυπτίου πλούτου ἐλπίδι, οὐδὲν
[51, 22]	χρυσῆ ὁρᾶται. ἐν δ´ οὖν	τῇ	τοῦ ἡρῴου ὁσιώσει ἀγῶνές τε
[51, 20]	ὑπ´ αὐτοῦ πάντα ἐν αὐτῇ	τῇ	τοῦ Ἰανουαρίου νουμηνίᾳ ὅρκοις ἐβεβαιώσαντο,
[51, 21]	καὶ ὑπὲρ τῆς βουλῆς ἐπὶ	τῇ	τοῦ Καίσαρος ἀφίξει ἐβουθύτησεν· ὃ
[51, 10]	τε τῆς πείρας ἀγανακτήσει καὶ	τῇ	τοῦ μὴ ἐθελοκακεῖν δόξαι ἐνδείξει
[51, 20]	ἀγῶνα τὸν ἱερὸν ὠνομασμένον ἐπὶ	τῇ	τοῦ ναοῦ αὐτοῦ τιμῇ ποιεῖν.
[51, 22]	βουλευτήριον τὸ Ἰουλίειον, τὸ ἐπὶ	τῇ	τοῦ πατρὸς αὐτοῦ τιμῇ γενόμενον,
[51, 22]	ἐπὶ τάδε αὐτοῦ καὶ πρὸς	τῇ	Τριβαλλικῇ οἰκοῦντες ἔς τε τὸν
[51, 21]	πρὸς τῷ Ἀκτίῳ ναυκρατία, κἀν	τῇ	τρίτῃ ἡ τῆς Αἰγύπτου καταστροφή.
[51, 26]	τοῦ Γαΐου οἱ Βαστάρναι πρὸς	τῇ	τῶν Ἰστριανῶν πόλει ἀφῄρηντο, ἐνταῦθα
[51, 24]	ὁ Κράσσος κατασχὼν ὡς καὶ	τῇ	ὑστεραίᾳ τὴν ἀπόκρισιν δώσων, τά
[51, 23]	ὄντας τούς τε Δαρδάνους ἐν	τῇ	χώρᾳ τῇ ἐκείνων οἰκοῦντας ἐχειρώσαντο.
[51, 11]	οὕτω που καὶ τότε ἐν	τηλικαύτῃ	συμφορᾷ οὖσα τῆς δυναστείας ἐμέμνητο,
[51, 6]	ἐὰν τὸν Ἀντώνιον ἀποκτείνῃ, καὶ	τὴν	ἄδειαν αὐτῇ καὶ τὴν ἀρχὴν
[51, 11]	γε φόβῳ τῶν χρημάτων καὶ	τὴν	ἄδειαν καὶ τὴν βασιλείαν ἐκπρίηται.
[51, 8]	περὶ τῆς συνουσίας τῆς πρὸς	τὴν	Αἰγυπτίαν ἀπολογούμενος, ὅσα τε συνηράσθησάν
[51, 18]	πρόφασιν μὲν ὡς καὶ περὶ	τὴν	Αἴγυπτον ἀσχολίαν ἔχων, ἔργῳ δὲ
[51, 7]	οὐ μέντοι καὶ διαπεσεῖν ἐς	τὴν	Αἴγυπτον ἠδυνήθησαν, ἀλλ´ ἐπειδὴ πανταχόθεν
[51, 5]	αὐτῶν ἀπεχώρησαν) Κλεοπάτρα μὲν ἐς	τὴν	Αἴγυπτον, μή τι τῆς συμφορᾶς
[51, 7]	τῶν γεγονότων ᾔσθοντο, ὥρμησαν ἐς	τὴν	Αἴγυπτον ὡς καὶ βοηθήσοντες αὐτοῖς,
[51, 5]	οὕτω δὴ καὶ αὐτὸς ἐς	τὴν	Ἀλεξάνδρειαν μηδὲν περάνας ἐκομίσθη. ~καὶ
[51, 10]	διὰ τῶν σχοινίων τῶν πρὸς	τὴν	ἀνολκὴν τῶν λίθων κρεμαμένων ἀνιμήσωσι.
[51, 1]	πᾶν μόνος ἔσχεν, ὥστε καὶ	τὴν	ἀπαρίθμησιν τῶν τῆς μοναρχίας αὐτοῦ
[51, 24]	κατασχὼν ὡς καὶ τῇ ὑστεραίᾳ	τὴν	ἀπόκρισιν δώσων, τά τε ἄλλα
[51, 6]	καὶ τὴν ἄδειαν αὐτῇ καὶ	τὴν	ἀρχὴν ἀκέραιον δώσει. ~ἐν ᾧ
[51, 22]	ὡς ἔοικεν, ὅτι παρ´ αὐτῆς	τὴν	ἀρχὴν ἐκτήσατο· ἦν δὲ δὴ
[51, 6]	κρύφα τοῦ Ἀντωνίου, ὡς καὶ	τὴν	ἀρχήν οἱ δι´ αὐτῶν διδοῦσα
[51, 5]	χειμῶνος ὑπερενεγκὼν οὕτω ταχέως ἐς	τὴν	Ἀσίαν ἀνεκομίσθη ὥστε καὶ τὸν
[51, 4]	θεοῖν μυστηρίων μετέλαβεν, ἔς τε	τὴν	Ἀσίαν κομισθεὶς καὶ ἐκεῖνα προσκαθίστατο,
[51, 18]	τὰ προσήκοντα προσδιῴκησεν, ἔς τε	τὴν	Ἀσίαν τὸ ἔθνος διὰ τῆς
[51, 4]	οὐδὲν ὑπ´ οὐδενὸς πρός τε	τὴν	ἄφιξιν αὐτοῦ καὶ πρὸς τὴν
[51, 5]	τὴν Ἑλλάδα αὖθις τριακοστῇ μετὰ	τὴν	ἄφιξιν ἡμέρᾳ ἀπῆρε, καὶ διὰ
[51, 11]	χρημάτων καὶ τὴν ἄδειαν καὶ	τὴν	βασιλείαν ἐκπρίηται. οὕτω που καὶ
[51, 15]	συστρατευσαμένῳ οἱ ταύτην τε καὶ	τὴν	βασιλείαν τὴν πατρῴαν ἔδωκε, καὶ
[51, 19]	τε ἱερείας τὰς ἀειπαρθένους καὶ	τὴν	βουλὴν τόν τε δῆμον μετά
[51, 7]	ἐπὶ τῷ μηδέποτε μονομαχῆσαι, καὶ	τήν	γε Δάφνην παρὰ τοῦ Διδίου,
[51, 17]	τοῦ υἱέος αὐτοῦ πρῶτον ἐς	τὴν	γερουσίαν ἐσγραφέντες. Αἴγυπτος μὲν οὕτως
[51, 12]	μέντοι καὶ προσεποιεῖτο, ἀλλ´ ἐς	τὴν	γῆν τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐρείσας τοῦτο
[51, 2]	ἐς τὰ ἐπινίκια παραγαγὼν ἀπέκτεινε.	τὴν	δὲ τοῦ Λυκομήδους Μηδείῳ τινὶ
[51, 23]	Αἷμον ὑπερέβησαν καὶ τὴν Θρᾴκην	τὴν	Δενθελητῶν ἔνσπονδον αὐτοῖς οὖσαν κατέδραμον,
[51, 3]	ἐκτυπώσας. ὕστερον γὰρ τὴν εἰκόνα	τὴν	ἑαυτοῦ ἐγγλύψας ἐκείνῃ τὰ πάντα
[51, 3]	ἑκατέρᾳ ὁμοίαν ἐκτυπώσας. ὕστερον γὰρ	τὴν	εἰκόνα τὴν ἑαυτοῦ ἐγγλύψας ἐκείνῃ
[51, 5]	πρὸς αὐτὸν ἦλθεν, ἔς τε	τὴν	Ἑλλάδα αὖθις τριακοστῇ μετὰ τὴν
[51, 21]	δὲ δὴ θέρους ἔς τε	τὴν	Ἑλλάδα καὶ ἐς τὴν Ἰταλίαν
[51, 23]	τε τὴν Μακεδονίαν καὶ ἐς	τὴν	Ἑλλάδα πεμφθεὶς τοῖς τε Δακοῖς
[51, 6]	χρημάτων ἀποστήσοντες, ἢ καὶ πρὸς	τὴν	ἐρυθρὰν θάλασσαν μεταστησόμενοι. καὶ ὅπως
[51, 7]	Ἀραβικῷ κόλπῳ πρὸς τὸν ἐς	τὴν	ἐρυθρὰν θάλασσαν πλοῦν ναυπηγηθείσας οἱ
[51, 0]	Κλεοπάτρας καὶ ὧν ἔπραξαν μετὰ	τὴν	ἧτταν. γ. Ὡς Ἀντώνιος ἡττηθεὶς
[51, 16]	Ἰωτάπην τῷ Μήδῳ καταφυγόντι μετὰ	τὴν	ἧτταν πρὸς αὐτὸν ἑκὼν ἀπέδωκε,
[51, 26]	τοὺς Τιτᾶνας ἐς αὐτὸ μετὰ	τὴν	ἧτταν τὴν ὑπὸ τῶν θεῶν
[51, 13]	αὐτῇ αὖθις παρεκελεύσατο, καὶ οὔτε	τὴν	θεραπείαν αὐτῆς ἀφείλετο καὶ ἐν
[51, 23]	τόν τε Αἷμον ὑπερέβησαν καὶ	τὴν	Θρᾴκην τὴν Δενθελητῶν ἔνσπονδον αὐτοῖς
[51, 6]	οὐδὲν ἧττον ὡς καὶ ἐς	τὴν	Ἰβηρίαν, ἄν τι κατεπείξῃ, πλευσούμενοι
[51, 10]	ναυμαχήσων ἢ πάντως γε ἐς	τὴν	Ἰβηρίαν πλευσούμενος· ἰδοῦσα δὲ τοῦθ´
[51, 8]	ἑαυτοὺς περιγένωνται, ἢ καὶ ἐς	τὴν	Ἰβηρίαν τήν τε Γαλατίαν ἀπάρωσιν,
[51, 3]	ἀμφοτέρων, μηδὲν μηδενὶ δούς, ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ἀπέπεμψε, τοὺς δὲ δὴ
[51, 3]	καὶ κατ´ ἄλλο τι ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ἔπεμψε. καὶ τοσαύτην γ´
[51, 4]	ἀναζητῆσαι προσέταξεν, αὐτὸς δὲ ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ἠπείχθη μεσοῦντος τοῦ χειμῶνος
[51, 21]	τε τὴν Ἑλλάδα καὶ ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ὁ Καῖσαρ ἐπεραιώθη, καὶ
[51, 23]	Ἴστρον διαβάντες τήν τε Μυσίαν	τὴν	κατ´ ἀντιπέρας σφῶν καὶ μετὰ
[51, 26]	δὲ ταῦτα ἐπὶ τὸ σπήλαιον	τὴν	Κεῖριν καλουμένην ἐστρατεύσατο· τοῦτο γὰρ
[51, 5]	περιεσκόπει, τόν τε Ἀρμένιον ἀποκτείνασα	τὴν	κεφαλὴν αὐτοῦ τῷ Μήδῳ, ὡς
[51, 14]	δὴ Καῖσαρ μηδένα τρόπον ἀναβιώσασθαι	τὴν	Κλεοπάτραν δυνηθεὶς ἐκείνην μὲν καὶ
[51, 5]	Ἀντώνιος δὲ ἔπλευσε μὲν ἐς	τὴν	Λιβύην πρός τε Πινάριον Σκάρπον
[51, 13]	ἐκεῖνον πολλὴν δὲ καὶ ἐς	τὴν	Λιουίαν ἔχουσα, καὶ ἑκουσία τε
[51, 23]	Κράσσος ὁ Μᾶρκος ἔς τε	τὴν	Μακεδονίαν καὶ ἐς τὴν Ἑλλάδα
[51, 16]	δὲ δὴ μόνων ὀνομαστὶ μνησθήσομαι·	τὴν	μὲν γὰρ Ἰωτάπην τῷ Μήδῳ
[51, 19]	τοιουτότροπα περιττόν ἐστιν ἤδη λέγειν.	τὴν	μὲν οὖν πρώτην ἐκείνῳ τε
[51, 27]	Μυσοί τε καὶ Γέται πᾶσαν	τὴν	μεταξὺ τοῦ τε Αἵμου καὶ
[51, 2]	καὶ θανατωθῆναι κελευσθεὶς εἶτα διὰ	τὴν	μητέρα τὴν Μουκίαν ἀφείθη. τῶν
[51, 2]	κελευσθεὶς εἶτα διὰ τὴν μητέρα	τὴν	Μουκίαν ἀφείθη. τῶν δὲ κολασθέντων
[51, 23]	Σεγετικὴν καλουμένην προσεποιήσατο καὶ ἐς	τὴν	Μυσίδα ἐνέβαλε, καὶ τήν τε
[51, 18]	τὰ τοῦ Ἀντωνίου καὶ μετὰ	τὴν	ναυμαχίαν ἀνθειστήκει, οὐχ ὅσον οὐ
[51, 3]	τῇ Σικελίᾳ φοβεροί οἱ μετὰ	τὴν	νίκην ἐγένοντο, ἔδεισε μὴ καὶ
[51, 15]	ταύτην τε καὶ τὴν βασιλείαν	τὴν	πατρῴαν ἔδωκε, καὶ αὐτοῖς καὶ
[51, 10]	Ἀντώνιος ἐκ τοῦ Παραιτονίου πρὸς	τὴν	περὶ τοῦ Πελουσίου πύστιν ἐπανελθὼν
[51, 13]	εἴχετο. τήν τε γὰρ ἐσθῆτα	τὴν	περικαλλεστάτην ἐνδῦσα καὶ ἑαυτὴν εὐπρεπέστατα
[51, 2]	καὶ τοῖς γε Λαμπαίοις καὶ	τὴν	πόλιν ἀνεστῶσαν συγκατῴκισε. τῶν τε
[51, 9]	καὶ μετὰ τοῦτο προσελαύνοντι πρὸς	τὴν	πόλιν ἐκώλυσε τοὺς Ἀλεξανδρέας λάθρᾳ
[51, 20]	ἡμέραν ἐν ᾗ ἂν ἐς	τὴν	πόλιν ἐσέλθῃ θυσίαις τε πανδημεὶ
[51, 21]	Καῖσαρ ἐπεραιώθη, καὶ αὐτοῦ ἐς	τὴν	πόλιν ἐσελθόντος οἵ τε ἄλλοι
[51, 19]	ἡμέρᾳ ἱερομηνίαν εἶναι, καὶ ἐς	τὴν	πόλιν ἐσιόντι αὐτῷ τάς τε
[51, 17]	διακοσίας δραχμάς, ὥστε μὴ διαρπάσαι	τὴν	πόλιν, προσεπέλαβον. τοῖς τε προδανείσασί
[51, 20]	οἱ βουλευτὰς ἐν περιπορφύροις ἱματίοις	τὴν	πομπὴν αὐτῷ συμπέμψαι, τήν τε
[51, 19]	εὐχὰς τάς τε εἰκόνας καὶ	τὴν	προεδρίαν καὶ τἆλλα τὰ τοιουτότροπα
[51, 22]	κέρας δέ τι κατ´ αὐτὴν	τὴν	ῥῖνα προσέχει, καὶ διὰ τοῦτο
[51, 22]	Θρᾷκες τοῦ Δακικοῦ γένους τοῦ	τὴν	Ῥοδόπην ποτὲ ἐνοικήσαντος ὄντες. οὗτοι
[51, 18]	παρ´ αὐτοῦ λαβὼν ἔς τε	τὴν	Ῥώμην ἀνήγαγε καὶ ἐν ὁμηρείᾳ
[51, 22]	τῶν Ταραντίνων, καὶ ἐκεῖθεν ἐς	τὴν	Ῥώμην κομισθὲν ἔν τε τῷ
[51, 1]	πεντετηρικὸν ἱερόν (οὕτω γὰρ τοὺς	τὴν	σίτησιν ἔχοντας ὀνομάζουσι) κατέδειξεν, Ἄκτια
[51, 9]	ἐξαίφνης παρελθὼν κατέσχηκεν, ἐς μὲν	τὴν	Συρίαν, καίτοι βουληθεὶς κατὰ τὴν
[51, 18]	ὁ μὲν Τιριδάτης ἡττηθεὶς ἐς	τὴν	Συρίαν κατέφυγεν, ὁ δὲ Φραάτης
[51, 10]	αὐτῷ πολλοῦ αἵματος ἀπέγνω τε	τὴν	σωτηρίαν, καὶ ἱκέτευσε τοὺς παρόντας
[51, 9]	ἐδεδούλωτο. κἀκ τούτου οὐχ ὅπως	τήν	τε ἄδειαν καὶ τὴν τῶν
[51, 17]	προσκυνεῖν εἰθίσθαι. ~ἐκ δὲ τούτου	τήν	τε Αἴγυπτον ὑποτελῆ ἐποίησε καὶ
[51, 15]	δὲ καὶ περιφρονήσει θρασείᾳ χρησαμένη,	τήν	τε βασιλείαν τὴν τῶν Αἰγυπτίων
[51, 8]	ἢ καὶ ἐς τὴν Ἰβηρίαν	τήν	τε Γαλατίαν ἀπάρωσιν, ἢ καὶ
[51, 13]	οἱ γένηται, δοῦσα ἔργου εἴχετο.	τήν	τε γὰρ ἐσθῆτα τὴν περικαλλεστάτην
[51, 19]	αὐτῶν νομίζεσθαι, καὶ τὸν Καίσαρα	τήν	τε ἐξουσίαν τὴν τῶν δημάρχων
[51, 20]	ἱματίοις τὴν πομπὴν αὐτῷ συμπέμψαι,	τήν	τε ἡμέραν ἐν ᾗ ἂν
[51, 19]	μὲν καθεῖλον τὰ δ´ ἀπήλειψαν,	τήν	τε ἡμέραν ἐν ᾗ ἐγεγέννητο
[51, 19]	σφᾶς ἐπ´ αὐτοῖς δέον, ὠνόμασαν.	τήν	τε ἡμέραν ἐν ᾗ ἡ
[51, 26]	μετεπέμψατο· καὶ ὃς ἐπικουρήσας οἱ	τήν	τε ἵππον τῶν ἐναντίων ἐς
[51, 5]	ἀνεκομίσθη ὥστε καὶ τὸν Ἀντώνιον	τήν	τε Κλεοπάτραν ἑκάτερον ἅμα, καὶ
[51, 19]	ἐν τῇ Ῥωμαίᾳ ἀγορᾷ ἔδωκαν·	τήν	τε κρηπῖδα τοῦ Ἰουλιείου ἡρῴου
[51, 23]	καὶ τότε τὸν Ἴστρον διαβάντες	τήν	τε Μυσίαν τὴν κατ´ ἀντιπέρας
[51, 23]	κἀκ τούτου οἴκαδε ἀναχωροῦντας ἐπιδιώκων	τήν	τε Σεγετικὴν καλουμένην προσεποιήσατο καὶ
[51, 17]	τε κοῦφον τῶν τρόπων αὐτῶν,	τήν	τε σιτοπομπίαν καὶ τὰ χρήματα,
[51, 15]	παίδων αὐτῶν Ἄντυλλος μέν, καίτοι	τήν	τε τοῦ Καίσαρος θυγατέρα ἠγγυημένος
[51, 15]	αὐτῇ θήκῃ ἐτάφησαν. ἔσχον δὲ	τήν	τε φύσιν τῆς ψυχῆς καὶ
[51, 23]	ἐς τὴν Μυσίδα ἐνέβαλε, καὶ	τήν	τε χώραν σφῶν ἐκάκωσε καὶ
[51, 14]	ἐσεπεπηδήκει. ἀκούσας δὲ ὁ Καῖσαρ	τὴν	τελευτὴν αὐτῆς ἐξεπλάγη, καὶ τό
[51, 3]	ὑποψίας ἔτι καὶ τότε ἔχων	τὴν	τετάρτην αὐτοῖς ἐσφορὰν ἀφῆκεν, ἣν
[51, 10]	διαβάλλων καὶ ἐκείνους ἔς τε	τὴν	τῆς προδοσίας αἰσχύνην καὶ ἐς
[51, 12]	δέ σε τὴν χάριν ἐς	τὴν	τοῦ πατρὸς μνήμην αἰτῶ, ἵν´
[51, 22]	ἀγῶνές τε παντοδαποὶ ἐγένοντο, καὶ	τὴν	Τροίαν εὐπατρίδαι παῖδες ἵππευσαν, ἄνδρες
[51, 15]	τε φύσιν τῆς ψυχῆς καὶ	τὴν	τύχην τοῦ βίου τοιάνδε. ὁ
[51, 9]	ὅπως τήν τε ἄδειαν καὶ	τὴν	τῶν Αἰγυπτίων βασιλείαν, ἀλλὰ καὶ
[51, 15]	θρασείᾳ χρησαμένη, τήν τε βασιλείαν	τὴν	τῶν Αἰγυπτίων ὑπ´ ἔρωτος ἐκτήσατο,
[51, 19]	τὸν Καίσαρα τήν τε ἐξουσίαν	τὴν	τῶν δημάρχων διὰ βίου ἔχειν,
[51, 9]	τὴν Συρίαν, καίτοι βουληθεὶς κατὰ	τὴν	τῶν μονομάχων μετάπεμψιν ὁρμῆσαι, οὐκ
[51, 4]	τὴν ἄφιξιν αὐτοῦ καὶ πρὸς	τὴν	τῶν πλειόνων σπουδὴν ἐνεοχμώθη. καὶ
[51, 15]	Αἰγυπτίων ὑπ´ ἔρωτος ἐκτήσατο, καὶ	τὴν	τῶν Ῥωμαίων λήψεσθαι δι´ αὐτοῦ
[51, 10]	τῆς προδοσίας αἰσχύνην καὶ ἐς	τὴν	ὑπὲρ ἑαυτοῦ προθυμίαν ἀντικαθιστάς, ὥστε
[51, 26]	ἐς αὐτὸ μετὰ τὴν ἧτταν	τὴν	ὑπὸ τῶν θεῶν δή σφισι
[51, 25]	μέν (χειμὼν γὰρ ἦν) ἐς	τὴν	φιλίαν ἀνεχώρησε, πολλὰ μὲν ὑπὸ
[51, 12]	οὔτε δύναμαι· ταύτην δέ σε	τὴν	χάριν ἐς τὴν τοῦ πατρὸς
[51, 25]	οἱ, ἐφείσατο· καὶ αὐτοῖς καὶ	τὴν	χώραν ἐν ᾗ καὶ τὸν
[51, 24]	τὸν Ἴστρον ἐμπεσόντες, ἄλλοι κατὰ	τὴν	χώραν σκεδασθέντες ἐφθάρησαν. περιλειφθέντων δ´
[51, 13]	μὴ τεθνήξειν λαβοῦσα ἧττόν τε	τηρηθείη	καὶ ἑαυτὴν ἐξεργάσαιτο. ὃ καὶ
[51, 8]	ἑαυτὴν τά τε χρήματα ἀκέραια	τηρήσειε.	καὶ ἔσχεν οὕτως. ~πρὶν δὲ
[51, 19]	γενεθλίοις αὐτοῦ καὶ ἐν τῇ	τῆς	ἀγγελίας τῆς νίκης ἡμέρᾳ ἱερομηνίαν
[51, 21]	ναυκρατία, κἀν τῇ τρίτῃ ἡ	τῆς	Αἰγύπτου καταστροφή. ἐπιφανεῖς μὲν δὴ
[51, 5]	τὸ μετ´ αὐτοῦ ἐπὶ τῇ	τῆς	Αἰγύπτου φυλακῇ ἐνταῦθα προσυνειλεγμένον· ἐπεὶ
[51, 11]	τὰ βασίλεια αὐτὴν ἤγαγον, μήτε	τῆς	ἀκολουθίας τι μήτε τῆς θεραπείας
[51, 13]	πιστεύσαντες ταῦθ´ ὡς ἀληθῶς φρονεῖν,	τῆς	ἀκριβοῦς φυλακῆς ἠμέλησαν, παρεσκευάζετο ὅπως
[51, 10]	Πελουσίου πύστιν ἐπανελθὼν προαπήντησε πρὸ	τῆς	Ἀλεξανδρείας τῷ Καίσαρι, καὶ αὐτὸν
[51, 19]	ἐς τὰ ἔπειτα ἔτη ἀρχὴν	τῆς	ἀπαριθμήσεως αὐτῶν νομίζεσθαι, καὶ τὸν
[51, 13]	τῷ Ἐπαφροδίτῳ σεσημασμένον, ὅπως προφάσει	τῆς	ἀποκομιδῆς αὐτοῦ ὡς καὶ ἄλλο
[51, 16]	οὐ νεκροὺς ἰδεῖν ἐπεθύμησα" κἀκ	τῆς	αὐτῆς ταύτης αἰτίας οὐδὲ τῷ
[51, 6]	ἂν τῶν τε ὅπλων καὶ	τῆς	βασιλείας ἀποστῇ, βουλεύσεται περὶ αὐτῆς
[51, 12]	αὐτὴν μήτε τι ἢ περὶ	τῆς	βασιλείας ἢ καὶ ἐρωτικόν τι
[51, 21]	τε τοῦ δήμου καὶ ὑπὲρ	τῆς	βουλῆς ἐπὶ τῇ τοῦ Καίσαρος
[51, 19]	ὑπέρ τε τοῦ δήμου καὶ	τῆς	βουλῆς εὐχαῖς καὶ ὑπὲρ ἐκείνου
[51, 9]	τὰς ναῦς αὐτῶν ἔκ τε	τῆς	γῆς καὶ ἐκ τῶν οἰκιῶν
[51, 4]	καὶ ἐτόλμησεν ὁποτερονοῦν αὐτῶν πρᾶξαι;	τῆς	δὲ δὴ ἐπαγγελίας ἀναβολὴν ἐκ
[51, 27]	τὸν Ἴστρον ἐμβάλλων, ὑπέρ τε	τῆς	Δελματίας καὶ ὑπὲρ τῆς Μακεδονίας
[51, 7]	καὶ τὸν Δίδιον κωλύοντά σφας	τῆς	διόδου ἔδρασαν. οὐ μέντοι καὶ
[51, 11]	τότε ἐν τηλικαύτῃ συμφορᾷ οὖσα	τῆς	δυναστείας ἐμέμνητο, καὶ μᾶλλόν γε
[51, 2]	καὶ τοῦτον, ὅτι μισθὸν αὐτὴν	τῆς	ἐκείνου κατηγορίας εἰλήφει, καὶ ἐς
[51, 8]	ἀπέκτεινε (καὶ ἔτυχε γὰρ ἐκ	τῆς	ἐν Κῷ τοῦ Ἀσκληπιοῦ ὕλης
[51, 14]	ἰσχυρῶς ἐλυπήθη ὡς καὶ πάσης	τῆς	ἐπὶ τῇ νίκῃ δόξης ἐστερημένος.
[51, 14]	παιδίῳ τι λυμαίνονται, καὶ ὑπὸ	τῆς	ἐσθῆτος αὐτοῦ ναρκῶσι. τοῦτο μὲν
[51, 26]	ἀλλ´ ἐπὶ Γένουκλα τὸ εὐερκέστατον	τῆς	Ζυράξου ἀρχῆς τεῖχος ἦλθεν, ὅτι
[51, 3]	τοὺς μὲν πολίτας τοὺς ἔξω	τῆς	ἡλικίας ἀπ´ ἀμφοτέρων, μηδὲν μηδενὶ
[51, 1]	μοναρχίας αὐτοῦ ἐτῶν ἀπ´ ἐκείνης	τῆς	ἡμέρας ἀκριβοῦσθαι. καὶ ἐπ´ αὐτῇ
[51, 11]	μήτε τῆς ἀκολουθίας τι μήτε	τῆς	θεραπείας τῆς συνήθους οἱ παραλύσαντες,
[51, 21]	καὶ Ἡλίου, τῆς τε Κλεοπάτρας	τῆς	καὶ Σελήνης, τῶν τέκνων, ὡς
[51, 0]	ἑάλω. Χρόνου πλῆθος τὰ λοιπὰ	τῆς	Καίσαρος τὸ γʹ καὶ Μ.
[51, 9]	ἰσχυρὸν ἔργῳ δὲ προδοθὲν ὑπὸ	τῆς	Κλεοπάτρας, ἔλαβεν. ἐκείνη γὰρ ὡς
[51, 1]	δίωξιν τοῦ τε Ἀντωνίου καὶ	τῆς	Κλεοπάτρας ἔστειλε· καὶ ἐκεῖνοι ἐπεδίωξαν
[51, 19]	γὰρ νικητήρια αὐτῷ, ὡς καὶ	τῆς	Κλεοπάτρας, καὶ ἁψῖδα τροπαιοφόρον ἔν
[51, 10]	ἐνταῦθα οὕτω καὶ ἐν τοῖς	τῆς	Κλεοπάτρας κόλποις ἐναπέθανεν, ~ἐκείνη δὲ
[51, 12]	σχήματι δεινῶς ἐνέπρεπεν) ἐκαθέζετο ἐπὶ	τῆς	κλίνης, πολλὰς μὲν εἰκόνας τοῦ
[51, 2]	πόλεις χρημάτων τε ἐσπράξει καὶ	τῆς	λοιπῆς ἐς τοὺς πολίτας σφῶν
[51, 27]	τε τῆς Δελματίας καὶ ὑπὲρ	τῆς	Μακεδονίας τῆς τε Θρᾴκης, ἀπὸ
[51, 18]	πόλιν καὶ ἐκεῖ ἐν τῷ	τῆς	μάχης χωρίῳ συνῴκισε, καὶ τὸ
[51, 1]	ὥστε καὶ τὴν ἀπαρίθμησιν τῶν	τῆς	μοναρχίας αὐτοῦ ἐτῶν ἀπ´ ἐκείνης
[51, 25]	ἐν τῇ ἀνακομιδῇ τῇ ἐκ	τῆς	Μυσίας λυπήσαντας αὐτόν· καὶ γὰρ
[51, 22]	Τριβαλλικῇ οἰκοῦντες ἔς τε τὸν	τῆς	Μυσίας νομὸν τελοῦσι καὶ Μυσοί,
[51, 27]	καὶ μετὰ ταῦτ´ ἐς τὸ	τῆς	Μυσίας ὄνομα πάνθ´ ὅσα ὁ
[51, 2]	Ἀσίᾳ ἀπὸ τοῦ Ἀντωνίου πρὸ	τῆς	ναυμαχίας ἀπέστησε, καὶ μετ´ αὐτῶν
[51, 5]	μαθεῖν. ὡς γὰρ τότε ἐκ	τῆς	ναυμαχίας ἔφυγον, μέχρι μὲν τῆς
[51, 19]	συχνὰ μὲν καὶ ἐπὶ τῇ	τῆς	ναυμαχίας νίκῃ οἱ ἐν οἴκῳ
[51, 4]	συχνὰ μὲν γὰρ καὶ ἐκ	τῆς	νίκης ἐκτήσατο, πολλῷ δὲ ἔτι
[51, 19]	καὶ ἐν τῇ τῆς ἀγγελίας	τῆς	νίκης ἡμέρᾳ ἱερομηνίαν εἶναι, καὶ
[51, 21]	ὁ Καῖσαρ, ἐπειδὴ ἡ ἀναφορὰ	τῆς	νίκης τῇ αὐτοκράτορι αὐτοῦ ἀρχῇ
[51, 22]	ἐς αὐτὸ τὸ ἄγαλμα τὸ	τῆς	Νίκης τὸ καὶ νῦν ὄν,
[51, 24]	γίγνεται. Κράσσος δὲ ἐν τούτῳ	τῆς	νυκτὸς ἐς ὕλην τινὰ προχωρήσας,
[51, 26]	εἷλεν. ἐκεῖνος γὰρ ὡς τάχιστα	τῆς	ὁρμῆς αὐτοῦ ᾔσθετο, πρός τε
[51, 27]	Μακεδονίας τῆς τε Θρᾴκης, ἀπὸ	τῆς	Παννονίας ἀφορίζει, συγκεχώρηκεν. καὶ ἔστιν
[51, 10]	διὰ τοῦτο αὐτοὺς τῇ τε	τῆς	πείρας ἀγανακτήσει καὶ τῇ τοῦ
[51, 5]	τῆς ναυμαχίας ἔφυγον, μέχρι μὲν	τῆς	Πελοποννήσου ὁμοῦ ἀφίκοντο, ἐντεῦθεν δὲ
[51, 5]	καὶ διὰ τοῦ ἰσθμοῦ τοῦ	τῆς	Πελοποννήσου τὰς ναῦς ὑπὸ τοῦ
[51, 21]	τῶν χρημάτων διὰ πάσης ὁμοίως	τῆς	πόλεως ἐχώρησεν ὥστε τὰ μὲν
[51, 10]	Καίσαρι, καὶ αὐτὸν κεκμηκότα ἐκ	τῆς	πορείας ὑπολαβὼν τοῖς ἱππεῦσιν ἐνίκησεν.
[51, 10]	καὶ ἐκείνους ἔς τε τὴν	τῆς	προδοσίας αἰσχύνην καὶ ἐς τὴν
[51, 8]	προσέτι καὶ περὶ τῆς συνουσίας	τῆς	πρὸς τὴν Αἰγυπτίαν ἀπολογούμενος, ὅσα
[51, 23]	ἀντεπῆλθέ σφισι, καὶ αὐτοὺς ἐκ	τῆς	προσόδου μόνης καταπλήξας ἐξέωσεν ἀμαχεὶ
[51, 16]	αὐτοῦ καὶ προσήψατο, ὥστε τι	τῆς	ῥινός, ὥς φασι, θραυσθῆναι· τὰ
[51, 3]	δὲ δὴ συννικήσαντες αὐτῷ καὶ	τῆς	στρατείας ἀφεθέντες ἤσχαλλον ἅτε μηδὲν
[51, 8]	δὲ τῆς τε φιλίας καὶ	τῆς	συγγενείας αὐτὸν ἀναμιμνήσκων, καὶ προσέτι
[51, 5]	ἐς τὴν Αἴγυπτον, μή τι	τῆς	συμφορᾶς σφων προπυθόμενοι νεωτερίσωσιν, ἠπείχθη,
[51, 12]	με πρὸς Ἀντώνιον, μηδέ μοι	τῆς	σὺν αὐτῷ ταφῆς φθονήσῃς, ἵν´
[51, 11]	ἀκολουθίας τι μήτε τῆς θεραπείας	τῆς	συνήθους οἱ παραλύσαντες, ὅπως ἔτι
[51, 8]	ἀναμιμνήσκων, καὶ προσέτι καὶ περὶ	τῆς	συνουσίας τῆς πρὸς τὴν Αἰγυπτίαν
[51, 7]	πεισθέντες ὑπὸ Κυΐντου Διδίου τοῦ	τῆς	Συρίας ἄρχοντος, κατέπρησαν, καὶ τὰς
[51, 18]	τὴν Ἀσίαν τὸ ἔθνος διὰ	τῆς	Συρίας ἦλθε, κἀνταῦθα παρεχείμασε, τά
[51, 9]	γὰρ εὔνοιάν τινα αὐτοῦ ἐκ	τῆς	συστρατείας ἔχοντες) εἰ δὲ μή,
[51, 9]	γῆς καὶ ἐκ τῶν οἰκιῶν	τῆς	τε θαλάσσης περισχὼν τὰς μὲν
[51, 27]	Δελματίας καὶ ὑπὲρ τῆς Μακεδονίας	τῆς	τε Θρᾴκης, ἀπὸ τῆς Παννονίας
[51, 21]	Παννονίων καὶ τὰ τῶν Δελματῶν,	τῆς	τε Ἰαπυδίας καὶ τῶν προσχώρων
[51, 21]	τοῦ Ἀλεξάνδρου τοῦ καὶ Ἡλίου,	τῆς	τε Κλεοπάτρας τῆς καὶ Σελήνης,
[51, 8]	πολλὰ δώσειν ὑπισχνουμένη, ὁ δὲ	τῆς	τε φιλίας καὶ τῆς συγγενείας
[51, 15]	τῷ Ἰούλλῳ τῷ τοῦ Ἀντωνίου	τῆς	τε Φουλουίας υἱεῖ τοὺς ἐξελευθέρους
[51, 24]	δὲ αὐτοῦ ταῦτα οἱ Βαστάρναι	τῆς	τε φυγῆς ἐπέσχον καὶ πρὸς
[51, 25]	οὖν· τὰ δ´ ἄλλα πλὴν	τῆς	τῶν Ὀδρυσῶν γῆς κατέδραμε. τούτων
[51, 20]	ἔκλεισαν, καὶ τὸ οἰώνισμα τὸ	τῆς	Ὑγιείας ἐποίησαν· καὶ γὰρ τότε
[51, 6]	Ἀντώνιος δὲ Ἄντυλλον, ὃν ἐκ	τῆς	Φουλουίας γεννηθέντα οἱ εἶχεν, ἐς
[51, 17]	πολύανδρον καὶ τῶν πόλεων καὶ	τῆς	χώρας, καὶ πρὸς τὸ ῥᾴδιον
[51, 23]	μόνης καταπλήξας ἐξέωσεν ἀμαχεὶ ἐκ	τῆς	χώρας. κἀκ τούτου οἴκαδε ἀναχωροῦντας
[51, 4]	τοῖς δὲ λοιποῖς ἀργύριον ἀντὶ	τῆς	χώρας τὸ μὲν ἔνειμε τὸ
[51, 15]	ἔσχον δὲ τήν τε φύσιν	τῆς	ψυχῆς καὶ τὴν τύχην τοῦ
[51, 4]	καὶ ἐπ´ αὐτὸν ὁρμήσων, ἄν	τι	ἀκριβώσῃ. θορυβησάντων δ´ αὐτῶν ἐν
[51, 9]	ἐπαγόμενος. οὐ μέντοι οὐδὲ διαλεχθῆναί	τι	αὐτοῖς ἠδυνήθη, καίπερ πρός τε
[51, 4]	ἑταίρων, ἵνα ἄν τε πρίασθαί	τι	αὐτῶν ἄν τε καὶ ἀντιλαβεῖν
[51, 6]	ἄλλοι προστάτας ἐκείνους, ἄν γέ	τι	δεινόν σφισι συμβῇ, ἔχοντες καρτερήσωσι.
[51, 3]	ἄλλοις τοῖς πάνυ φίλοις, ὁπότε	τι	δέοιτο δι´ ἀπορρήτων σφίσι δηλῶσαι,
[51, 13]	ὡς ἀλυπότατα ἀποθάνῃ. καὶ γραμματεῖόν	τι,	δι´ οὗ ἐδεήθη τοῦ Καίσαρος
[51, 16]	ἐς πολλὰ ἂν γενομένους ἀνήκεστόν	τι	δρᾶσαι· πρόφασιν δὲ ὅμως προυβάλλετο
[51, 17]	ἐσκυθρώπασε, καὶ ὁ Ἆπις ὀλοφυρτικόν	τι	ἐμυκήσατο καὶ κατεδάκρυσε. ταῦτα μὲν
[51, 1]	τοῖς ἁλοῦσιν ἐμβόλοις ἐκόσμησεν, ἕδος	τι	ἐν αὐτῷ τοῦ Ἀπόλλωνος ὑπαίθριον
[51, 23]	ὁ Ταῦρος ὁ Στατίλιος θέατρόν	τι	ἐν τῷ Ἀρείῳ πεδίῳ κυνηγετικὸν
[51, 23]	οἵτινές τέ εἰσι καὶ διὰ	τί	ἐπολεμώθησαν, εἴρηται· Βαστάρναι δὲ Σκύθαι
[51, 3]	Ἀγρίππαν ὡς καὶ κατ´ ἄλλο	τι	ἐς τὴν Ἰταλίαν ἔπεμψε. καὶ
[51, 24]	περιεπρήσθησαν, οἱ δὲ ἐς τεῖχός	τι	ἐσπηδήσαντες ἐξῃρέθησαν. ἄλλοι ἐς τὸν
[51, 12]	τῆς βασιλείας ἢ καὶ ἐρωτικόν	τι	ἐφθέγξατο, πρός τε τὰ γόνατα
[51, 13]	ἀποκομιδῆς αὐτοῦ ὡς καὶ ἄλλο	τι	ἔχοντος ἐκποδών οἱ γένηται, δοῦσα
[51, 12]	ὅτι μήτε προσεῖδεν αὐτὴν μήτε	τι	ἢ περὶ τῆς βασιλείας ἢ
[51, 17]	καὶ παρ´ ἑκάστου τῶν αἰτιαθέντων	τι	ἠθροίσθη. καὶ χωρὶς οἱ λοιποὶ
[51, 12]	Αἰγυπτίων ἐποίησεν. ἵνα δ´ οὖν	τι	καὶ αὐτοῦ ἐκείνου περὶ ἐμοῦ
[51, 26]	ζωγρήσας ὁ Κράσσος οὐχ ὅτι	τι	κακὸν ἔδρασεν, ἀλλὰ καὶ ἀφῆκε.
[51, 4]	σφῶν ἀπαρτῶντος αὐτοῦ, ἐφοβήθη μή	τι	κακὸν προστάτου τινὸς λαβόμενοι δράσωσι,
[51, 23]	σφῶν ἐκάκωσε καὶ πρὸς τεῖχός	τι	καρτερὸν προσελάσας τοῖς μὲν προδρόμοις
[51, 22]	ἐλέφαντί πῃ προσέοικε, κέρας δέ	τι	κατ´ αὐτὴν τὴν ῥῖνα προσέχει,
[51, 26]	τοῦτο τὸν Δάπυγα πρὸς φρούριόν	τι	καταφυγόντα ἀπολαβὼν ἐπολιόρκει· κἀν τῇ
[51, 24]	λοιποὶ οἱ μὲν ἐς ἄλσος	τι	καταφυγόντες περιεπρήσθησαν, οἱ δὲ ἐς
[51, 6]	καὶ ἐς τὴν Ἰβηρίαν, ἄν	τι	κατεπείξῃ, πλευσούμενοι καὶ τὰ ἐκεῖ
[51, 14]	τισίν· οὔτε γὰρ τῷ παιδίῳ	τι	λυμαίνονται, καὶ ὑπὸ τῆς ἐσθῆτος
[51, 11]	αὐτὴν ἤγαγον, μήτε τῆς ἀκολουθίας	τι	μήτε τῆς θεραπείας τῆς συνήθους
[51, 11]	ἔπειτ´ ἐξαίφνης συνήρπασαν αὐτὴν πρίν	τι	ὁμολογηθῆναι. κἀκ τούτου ἐκποδὼν πάντα
[51, 4]	ἐκαραδόκει· οὐ γάρ πω σαφές	τι	ὅπῃ διεπεφεύγει ἐπέπυστο, καὶ παρεσκευάζετο
[51, 17]	πόλιν, προσεπέλαβον. τοῖς τε προδανείσασί	τι	πάντα ἀπηλλάγη, καὶ τοῖς συμμετασχοῦσι
[51, 20]	πολεμεῖσθαι ἐνόμιζον οὔτε ἐγὼ ἐπιφανές	τι	περὶ αὐτῶν γράψαι ἔχω. Καῖσαρ
[51, 3]	καὶ τότε ὄντες, τὸ μέν	τι	πρὸς τῶν στρατιαρχῶν κατεχόμενοι, τὸ
[51, 12]	καὶ ἐμμελῶς ἀνωλοφύρετο, θρυπτικόν τέ	τι	προσεφθέγγετο, ἄλλοτε μὲν λέγουσα ποῦ
[51, 6]	καὶ ἀνδρῶν ὄντων καὶ πρόσχημά	τι	προστασίας ἐχόντων, ἐφείσατο· ἐκεῖνοι δ´
[51, 16]	καὶ αὐτοῦ καὶ προσήψατο, ὥστε	τι	τῆς ῥινός, ὥς φασι, θραυσθῆναι·
[51, 5]	μὲν ἐς τὴν Αἴγυπτον, μή	τι	τῆς συμφορᾶς σφων προπυθόμενοι νεωτερίσωσιν,
[51, 14]	ὥσπερ εἰώθει, τότε δὲ προκατανύξασά	τι	τὸν βραχίονα ἐς τὸ αἷμα
[51, 2]	ἄλλων τῶν κορυφαίων τῶν συμπραξάντων	τι	τῷ Ἀντωνίῳ πολλοὺς μὲν χρήμασιν
[51, 11]	ἀμέλει καὶ ὀφθῆναι καὶ διαλεχθῆναί	τι	τῷ Καίσαρι ἐθελήσασα ἐπέτυχε· καὶ
[51, 23]	ἐνταῦθα ὁ Κράσσος τὸ μέν	τι	τῷ Σιτᾷ τῷ τῶν Δενθελητῶν
[51, 1]	ἐγένετο, τότε δὲ μέρος μέν	τι	τῶν νεῶν ἐς δίωξιν τοῦ
[51, 6]	καὶ ἡ Κλεοπάτρα σκῆπτρόν τέ	τι	χρυσοῦν καὶ στέφανον χρυσοῦν τόν
[51, 20]	ὀρθῶς αὐταρχήσασιν ἄλλαι τε ἰσόθεοι	τιμαὶ	δίδονται καὶ δὴ καὶ ἡρῷα
[51, 20]	Ῥωμαίοις τοῖς παρ´ αὐτοῖς ἐποικοῦσι	τιμᾶν	προσέταξε· τοῖς δὲ δὴ ξένοις,
[51, 22]	ἐπὶ τῇ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ	τιμῇ	γενόμενον, καθιέρωσεν. ἐνέστησε δὲ ἐς
[51, 20]	ἐπὶ τῇ τοῦ ναοῦ αὐτοῦ	τιμῇ	ποιεῖν. ~τοῦ δὲ δὴ θέρους
[51, 26]	πολλῷ τά τε ἄλλα τὰ	τιμιώτατα	καὶ τὰς ἀγέλας ἐς αὐτὸ
[51, 5]	τὰ ἐπείγοντα διοικήσας, τοῖς τέ	τινα	ἄδειαν λαβοῦσι καὶ ἐν τῇ
[51, 13]	μὲν τοῦ Καίσαρος, ὅπως τρόπον	τινὰ	ἀπόληται, ἐδεῖτο, πολλὰ δὲ καὶ
[51, 11]	οὐ μέντοι καὶ αὐτὸς πίστιν	τινὰ	αὐτῇ δοὺς ἀπατεὼν δόξαι γεγονέναι
[51, 7]	μήτ´ αὐτὸς ἦλθε μήτ´ ἀγγελίαν	τινὰ	αὐτοῖς ἔπεμψεν, οὕτω δὴ νομίσαντες
[51, 9]	στρατιώτας προσθησόμενος (ἦσαν γὰρ εὔνοιάν	τινα	αὐτοῦ ἐκ τῆς συστρατείας ἔχοντες)
[51, 19]	ἔκκλητόν τε δικάζειν, καὶ ψῆφόν	τινα	αὐτοῦ ἐν πᾶσι τοῖς δικαστηρίοις
[51, 2]	καὶ Λαμπαίους ἐλευθέρους ἀφῆκεν, ὅτι	τινὰ	αὐτῷ συνήραντο· καὶ τοῖς γε
[51, 11]	συμμίξαντες τῇ Κλεοπάτρᾳ καὶ μέτριά	τινα	διαλεχθέντες, ἔπειτ´ ἐξαίφνης συνήρπασαν αὐτὴν
[51, 10]	Καίσαρα φοβουμένη καὶ προδιαφθεῖραι τρόπον	τινὰ	ἑαυτὴν βουλομένη, ἔργῳ δὲ καὶ
[51, 14]	παντὸς ἑρπετοῦ παραχρῆμα, πρὶν θνήσκειν	τινά,	ἐκμυζᾶν, καὶ αὐτοὶ μηδὲν ὑπὸ
[51, 1]	Ἄκτια αὐτὸν προσαγορεύσας. πόλιν τέ	τινα	ἐν τῷ τοῦ στρατοπέδου τόπῳ,
[51, 17]	καὶ ὅπλα παρεφαίνετο. κτυπήματά τέ	τινα	ἑτέρωθι καὶ τυμπάνων καὶ κυμβάλων
[51, 17]	γὰρ οἱ ἀντισχόντες αὐτῶν χρόνον	τινὰ	ἐχειρώθησαν, ὥς που καὶ τὸ
[51, 1]	ναὸν μείζω ᾠκοδόμησεν, ἀγῶνά τέ	τινα	καὶ γυμνικὸν καὶ μουσικῆς ἱπποδρομίας
[51, 21]	θανάτου μιμήματι παρεκομίσθη, ὥστε τρόπον	τινὰ	καὶ ἐκείνην μετά τε τῶν
[51, 22]	ἐκεῖνοι δὲ δὴ Σκύθαι τρόπον	τινά·	καὶ οἱ μὲν πέραν τοῦ
[51, 8]	ξύλα ἐς ναυτικὸν κεκοφώς, δίκην	τινὰ	καὶ τῷ θεῷ, ὅτι ἐκεῖ
[51, 24]	τούτῳ τῆς νυκτὸς ἐς ὕλην	τινὰ	προχωρήσας, καὶ προσκόπους πρὸ αὐτῆς
[51, 16]	πάντων ἐφείσατο ὥστε μὴ διολέσαι	τινά,	τὸ μὲν ἀληθὲς ὅτι οὐκ
[51, 20]	ξένοις, Ἕλληνάς σφας ἐπικαλέσας, ἑαυτῷ	τινα,	τοῖς μὲν Ἀσιανοῖς ἐν Περγάμῳ
[51, 18]	τῇ Συρίᾳ ἐπέτρεψεν, υἱόν τέ	τινα	τοῦ Φραάτου ἐν εὐεργεσίας μέρει
[51, 21]	προσεπεσέμνυνε, καὶ τοῖς στρατιώταις ἔδωκέ	τινα·	τῷ τε δήμῳ καθ´ ἑκατὸν
[51, 11]	καὶ αἰχμαλώτῳ καὶ ἀκουσίᾳ τρόπον	τινὰ	χειρωθείσῃ χρήσηται. καὶ διὰ τοῦτ´
[51, 22]	ἐν αὐταῖς οἱ βουλευταὶ μίαν	τινὰ	ὡς ἕκαστοι ἡμέραν ἐν τοῖς
[51, 13]	τε πλευσεῖσθαι ἔλεγε, καὶ κόσμους	τινὰς	ἀποθέτους ἐς δῶρα ἡτοιμάζετο, εἴ
[51, 6]	Καίσαρα ἢ καὶ δολοφονήσωσιν, ἔστειλάν	τινας	ἐκείνῳ μὲν λόγους ὑπὲρ εἰρήνης
[51, 5]	τε στρατιωτῶν ὧν ἦρχεν ἀγανακτήσαντάς	τινας	ἐπὶ τούτῳ διέφθειρεν, οὕτω δὴ
[51, 5]	καὶ κεκρατηκυῖα κατέστεψε καὶ ᾠδάς	τινας	ἐπινικίους ὑπ´ αὐλητῶν ᾖδεν· ἐπεὶ
[51, 11]	ἀποθανεῖν ἐδύνατο ποιησάμενοι, ἡμέρας μέν	τινας	κατὰ χώραν αὐτῇ τὸ τοῦ
[51, 24]	χωρίον ἰσχυρὸν καταλαβόντων, ἡμέρας μέν	τινας	μάτην σφίσιν ὁ Κράσσος προσήδρευσεν,
[51, 5]	ἀφίκοντο, ἐντεῦθεν δὲ τῶν συνόντων	τινάς,	ὅσους ὑπώπτευον, ἀποπέμψαντες (πολλοὶ δὲ
[51, 27]	ἐπὶ δὲ Ἀρτακίους ἄλλους τέ	τινας	οὔθ´ ἁλόντας ποτὲ οὔτ´ αὖ
[51, 21]	τούς τε Μωρίνους καὶ ἄλλους	τινὰς	συνεπαναστάντας αὐτοῖς ἐχειρώσατο, καὶ τοὺς
[51, 25]	ἐτράπετο, καὶ τὰ μὲν πείθων	τινὰς	τὰ δὲ ἐκφοβῶν τὰ δὲ
[51, 9]	ταῖς ναυσὶν ἐσφάλη. ἁλύσεις γάρ	τινας	ὑφύδρους νύκτωρ διὰ τοῦ στόματος
[51, 10]	ἐντεῦθεν οὖν ὑπερκύψασαν αὐτὴν ἰδόντες	τινὲς	ἀνεβόησαν ὥστε καὶ τὸν Ἀντώνιον
[51, 27]	τοῦ χρόνου καὶ ἐς ἄλλα	τινὲς	αὐτῶν ὀνόματα μετέβαλον, καὶ μετὰ
[51, 22]	Δακοὶ κέκληνται, εἴτε δὴ Γέται	τινὲς	εἴτε καὶ Θρᾷκες τοῦ Δακικοῦ
[51, 22]	ἀλλήλοις, ἁλόντες δὲ ἐκ τούτου	τινὲς	ἔπειτα τοῖς Σουήβοις συνεβλήθησαν. ἐγένετο
[51, 25]	τοῦ αὐτοκράτορος ὄνομα, ὥς γέ	τινές	φασιν, ἔλαβεν, ἀλλ´ ὁ Καῖσαρ
[51, 19]	τοῦ ἔτους ὑπατεύοντος) τοῦτό τέ	τινες	ὡς οὐκ ἀθεεὶ δὴ συμβὰν
[51, 17]	αὐτῇ ἐξουσίαν ἔδωκεν, ἂν μή	τινι	αὐτὸς ὀνομαστὶ συγχωρήσῃ. οὐ μέντοι
[51, 14]	ᾗ τὰς τρίχας ἀνεῖρεν, ἰῷ	τινι,	δύναμιν τοιαύτην ἔχοντι ὥστε ἄλλως
[51, 2]	τὴν δὲ τοῦ Λυκομήδους Μηδείῳ	τινὶ	ἔδωκεν, ὅτι τούς τε Μυσοὺς
[51, 10]	τὸ μνημεῖον σύν τε εὐνούχῳ	τινὶ	καὶ σὺν θεραπαίναις δύο ἐσέδραμε,
[51, 12]	τοῦτον ἔχουσα σὲ ἔχω. τοιαύτῃ	τινὶ	ποικιλίᾳ καὶ τῶν ῥημάτων καὶ
[51, 3]	Γάλβου, ἐχρήσαντο· οὗτος γὰρ προγονικῷ	τινι	σφραγίσματι, κύνα ἐκ πρῴρας νεὼς
[51, 20]	τῶν καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν λόγου	τινὸς	ἀξίων ἐτόλμησε τοῦτο ποιῆσαι· μεταλλάξασι
[51, 10]	τὸ μὲν πρῶτον τῶν παρόντων	τινὸς	ἐδεήθη ἵνα αὐτὸν ἀποκτείνῃ· ἐπεὶ
[51, 10]	ἅπαξ οὐκέτ´ ἀνοιχθῆναι ἐκ μηχανήματός	τινος	ἐδύναντο, τὰ δ´ ἄνω πρὸς
[51, 7]	καταλεχθησόμενοι, καὶ ἐκ τρόπου δή	τινος	ἐπιτηδείου ἐφθάρησαν· ~Ἀντώνιος δὲ καὶ
[51, 6]	τε Αἰγύπτιοι ὡς καὶ ἀνδρός	τινος	ἤδη βασιλεύοντός σφων προθυμηθῶσι, καὶ
[51, 8]	ἠθροίκει, καὶ πάντα, ἄν γέ	τινος	καὶ ἐλαχίστου διαμάρτῃ, κατακαύσειν μεθ´
[51, 4]	ἐφοβήθη μή τι κακὸν προστάτου	τινὸς	λαβόμενοι δράσωσι, καὶ διὰ τοῦτ´
[51, 17]	τὰ λάφυρα τοῖς Ῥωμαίοις ἄνευ	τινὸς	οἰκείου αὐτῶν μιάσματος) πολλὰ δὲ
[51, 18]	καθιστάμενος. στασιασάντων γὰρ αὐτῶν καί	τινος	Τιριδάτου τῷ Φραάτῃ ἐπαναστάντος, πρότερον
[51, 24]	προσήδρευσεν, ἔπειτα Ῥώλου οἱ Γετῶν	τινων	βασιλέως ἐπικουρήσαντος ἐξεῖλεν αὐτούς. καὶ
[51, 21]	σφίσι, Κελτῶν τε καὶ Γαλατῶν	τινων.	Γάιος γὰρ Καρρίνας τούς τε
[51, 3]	οὗτοι μὲν οὐχ ὅτι ἐστέρηντό	τινων	ἐμνησικάκουν ἔτι, ἀλλ´ ὡς καὶ
[51, 26]	ταῦτα ὁ Ῥώλης Δάπυγι Γετῶν	τινων	καὶ αὐτῷ βασιλεῖ πολεμωθεὶς μετεπέμψατο·
[51, 2]	πολλοὺς δὲ καὶ ἐφόνευσε, καί	τινων	καὶ ἐφείσατο. καὶ ἐν μὲν
[51, 24]	περιλειφθέντων δ´ οὖν καὶ ὥς	τινων,	καὶ χωρίον ἰσχυρὸν καταλαβόντων, ἡμέρας
[51, 18]	τε φιλικῶς ἐχρημάτισε, καὶ τῷ	Τιριδάτῃ	βοηθήσειν μὲν οὐχ ὑπέσχετο διαιτᾶσθαι
[51, 18]	ἐτελεύτησε, καὶ ἐκείνων ὁ μὲν	Τιριδάτης	ἡττηθεὶς ἐς τὴν Συρίαν κατέφυγεν,
[51, 18]	στασιασάντων γὰρ αὐτῶν καί τινος	Τιριδάτου	τῷ Φραάτῃ ἐπαναστάντος, πρότερον μέν,
[51, 26]	ἐπολιόρκει· κἀν τῇ προσεδρείᾳ ἑλληνιστί	τις	αὐτὸν ἀπὸ τοῦ τείχους ἀσπασάμενος
[51, 4]	μὲν οὐδέν, οὐδ´ ἀντεδόθη οὐδέν·	τίς	γὰρ ἂν καὶ ἐτόλμησεν ὁποτερονοῦν
[51, 17]	αὐλῶν καὶ σαλπίγγων ἐγίγνετο, καί	τις	δράκων ὑπερμεγέθης ἐξαίφνης σφίσιν ὀφθεὶς
[51, 9]	ἔλαβεν. ἐκείνη γὰρ ὡς οὔτε	τις	ἐβοήθησέ σφισι καὶ τὸν Καίσαρα
[51, 4]	αὐτῶν ἄν τε καὶ ἀντιλαβεῖν	τις	ἐθελήσῃ, τοῦτο ποιήσῃ. καὶ ἐπράθη
[51, 1]	Σέξτος Ἀπουλήιος Σέξτου υἱὸς. ~Τοιαύτη	τις	ἡ ναυμαχία αὐτῶν τῇ δευτέρᾳ
[51, 22]	τε τεθρίππων ἀντηγωνίσαντο, Κύιντός τέ	τις	Οὐιτέλλιος βουλευτὴς ἐμονομάχησε. καὶ θηρία
[51, 2]	εὑρεθείς, ὅμως ἐσώθη) καὶ Μᾶρκός	τις	Σκαῦρος· ἀδελφός τε γὰρ τοῦ
[51, 15]	ἀφρόνως ἔπραξεν, ἀνδρείᾳ τε ἔν	τισι	διέπρεψε καὶ ὑπὸ δειλίας συχνὰ
[51, 21]	τόν τε Ἀγρίππαν ἄλλοις τέ	τισι	καὶ σημείῳ κυανοειδεῖ ναυκρατητικῷ προσεπεσέμνυνε,
[51, 21]	πάντα ἅ τε αὐτὸς ὤφειλέ	τισιν	ἀπέδωκε, καὶ ἃ οἱ ἄλλοι
[51, 14]	ὑδρίᾳ ἢ καὶ ἐν ἄνθεσί	τισιν	ἐσκομισθεῖσάν οἱ προσέθετο, οἱ δὲ
[51, 14]	καὶ τῶν σπαργάνων αὐτῶν ἐπιβληθέντων	τισίν·	οὔτε γὰρ τῷ παιδίῳ τι
[51, 26]	οὕτως ὂν ὡς καὶ τοὺς	Τιτᾶνας	ἐς αὐτὸ μετὰ τὴν ἧτταν
[51, 22]	καθιέρωσεν. ἐνέστησε δὲ ἐς αὐτὸ	τὸ	ἄγαλμα τὸ τῆς Νίκης τὸ
[51, 14]	προκατανύξασά τι τὸν βραχίονα ἐς	τὸ	αἷμα ἐνέβαλεν. οὕτω μέν, ἢ
[51, 13]	εὐπρεπέστατα εὐθετήσασα, τό τε σχῆμα	τὸ	βασιλικὸν πᾶν ἀναλαβοῦσα, ἀπέθανε. ~καὶ
[51, 22]	Ἀθήναιον τὸ Χαλκιδικὸν ὠνομασμένον καὶ	τὸ	βουλευτήριον τὸ Ἰουλίειον, τὸ ἐπὶ
[51, 0]	τὰ ἐπινίκια ἤγαγεν. ζ. Ὡς	τὸ	βουλευτήριον τὸ Ἰούλιον καθιερώθη. η.
[51, 4]	οἱ δὲ καὶ μετάπεμπτοι, πρὸς	τὸ	Βρεντέσιον ἀφίκοντο· καὶ αὐτῶν ὁ
[51, 4]	συνυπάτευσεν αὐτῷ. ἐλθὼν δὲ ἐς	τὸ	Βρεντέσιον οὐκέτι περαιτέρω προυχώρησεν. ἐπεὶ
[51, 0]	πλῆθος τὰ λοιπὰ τῆς Καίσαρος	τὸ	γʹ καὶ Μ. Οὐαλερίου Κορουίνου
[51, 11]	τὸν Καίσαρα, καὶ εὐθὺς αὐτῷ	τὸ	γεγονὸς ἐδήλωσεν, οὐ μὴν καὶ
[51, 0]	οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο. Καῖσαρ	τὸ	δʹ ὕπ. Μ. Λικίννιος Μ.
[51, 4]	τῆς χώρας τὸ μὲν ἔνειμε	τὸ	δ´ ὑπέσχετο. συχνὰ μὲν γὰρ
[51, 17]	τινὰ ἐχειρώθησαν, ὥς που καὶ	τὸ	δαιμόνιόν σφισιν ἐναργέστατα προέδειξεν. ὗσέ
[51, 23]	Δενθελητῶν βασιλεῖ τυφλῷ ὄντι ἀμύνων,	τὸ	δὲ δὴ πλεῖστον περὶ τῇ
[51, 3]	τι πρὸς τῶν στρατιαρχῶν κατεχόμενοι,	τὸ	δὲ δὴ πλεῖστον τῇ τοῦ
[51, 20]	μὲν ἄλλα πλὴν βραχέων ἐδέξατο,	τὸ	δὲ δὴ σύμπαντας αὐτῷ τοὺς
[51, 15]	τοιάνδε. ὁ μὲν συνεῖναί τε	τὸ	δέον οὐδενὸς ἥσσων ἐγένετο καὶ
[51, 3]	δέοιτο δι´ ἀπορρήτων σφίσι δηλῶσαι,	τὸ	δεύτερον ἀεὶ στοιχεῖον τοῦ τῷ
[51, 8]	ὥσπερ τὸ πρῶτον, οὕτω καὶ	τὸ	δεύτερον τό τε τρίτον καὶ
[51, 0]	Λικίννιος Μ. υἱὸς Κράσσος Καῖσαρ	τὸ	εʹ ὕπ. Σέξτος Ἀπουλήιος Σέξτου
[51, 18]	προσδιῴκησεν, ἔς τε τὴν Ἀσίαν	τὸ	ἔθνος διὰ τῆς Συρίας ἦλθε,
[51, 22]	καὶ τὸ βουλευτήριον τὸ Ἰουλίειον,	τὸ	ἐπὶ τῇ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ
[51, 21]	μὲν γὰρ καὶ τοῦτο πᾶν	τὸ	ἔτος, ὥσπερ καὶ τὰ δύο
[51, 26]	προσηκόντων, ἀπέσχετο, ἀλλ´ ἐπὶ Γένουκλα	τὸ	εὐερκέστατον τῆς Ζυράξου ἀρχῆς τεῖχος
[51, 10]	αὐτομολῆσαι ἐποίησε, καὶ αὐτὴ ἐς	τὸ	ἠρίον ἐξαίφνης ἐσεπήδησε, λόγῳ μὲν
[51, 22]	Χαλκιδικὸν ὠνομασμένον καὶ τὸ βουλευτήριον	τὸ	Ἰουλίειον, τὸ ἐπὶ τῇ τοῦ
[51, 0]	ἤγαγεν. ζ. Ὡς τὸ βουλευτήριον	τὸ	Ἰούλιον καθιερώθη. η. Ὡς Μυσία
[51, 9]	ὁ Καῖσαρ, λόγῳ μὲν κατὰ	τὸ	ἰσχυρὸν ἔργῳ δὲ προδοθὲν ὑπὸ
[51, 21]	τε λοιποὺς ἄρχοντας περιεῖδε παρὰ	τὸ	καθεστηκὸς ἐπισπομένους οἱ μετὰ τῶν
[51, 22]	τὸ ἄγαλμα τὸ τῆς Νίκης	τὸ	καὶ νῦν ὄν, δηλῶν, ὡς
[51, 1]	ὅτι τότε πρῶτον ὁ Καῖσαρ	τὸ	κράτος πᾶν μόνος ἔσχεν, ὥστε
[51, 15]	οὐδετέρου αὐτῶν ἀπώνητο, ἀλλὰ καὶ	τὸ	κράτος τὸ τῶν Ῥωμαίων μόνος
[51, 16]	ἐφείσατο ὥστε μὴ διολέσαι τινά,	τὸ	μὲν ἀληθὲς ὅτι οὐκ ἠξίωσε
[51, 27]	παραδέδοται, καὶ αὐτὰ τὰ ὀνόματα.	τὸ	μὲν γὰρ πάλαι Μυσοί τε
[51, 4]	λοιποῖς ἀργύριον ἀντὶ τῆς χώρας	τὸ	μὲν ἔνειμε τὸ δ´ ὑπέσχετο.
[51, 10]	ἀλλ´ ἐπαποθανεῖν αὐτῇ ἐπεθύμησε. καὶ	τὸ	μὲν πρῶτον τῶν παρόντων τινὸς
[51, 14]	βασιλικὸν πᾶν ἀναλαβοῦσα, ἀπέθανε. ~καὶ	τὸ	μὲν σαφὲς οὐδεὶς οἶδεν ᾧ
[51, 3]	τεταγμένῳ ἔτι καὶ τότε ὄντες,	τὸ	μέν τι πρὸς τῶν στρατιαρχῶν
[51, 23]	οὖσαν κατέδραμον, ἐνταῦθα ὁ Κράσσος	τὸ	μέν τι τῷ Σιτᾷ τῷ
[51, 16]	αὐτοῦ, εἶπε. καὶ μετὰ ταῦτα	τὸ	μὲν τοῦ Ἀλεξάνδρου σῶμα εἶδε,
[51, 5]	Σκάρπον καὶ πρὸς τὸ στράτευμα	τὸ	μετ´ αὐτοῦ ἐπὶ τῇ τῆς
[51, 10]	τοὺς παρόντας ὅπως πρός τε	τὸ	μνῆμα αὐτὸν κομίσωσι καὶ διὰ
[51, 8]	Κλεοπάτρα πάντα τε αὐτὰ ἐς	τὸ	μνημεῖον, ὃ ἐν τῷ βασιλείῳ
[51, 10]	καὶ διὰ τοῦτο ἔς τε	τὸ	μνημεῖον σύν τε εὐνούχῳ τινὶ
[51, 10]	παρὰ δόξαν ἠλαττώθη, πρός τε	τὸ	ναυτικὸν ἀπέκλινε, καὶ παρεσκευάζετο ὡς
[51, 21]	ἐσελάσας τὰ μὲν ἄλλα κατὰ	τὸ	νομιζόμενον ἔπραξε, τὸν δὲ δὴ
[51, 10]	ἀποκτείνῃ· ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνος σπασάμενος	τὸ	ξίφος ἑαυτὸν κατειργάσατο, ζηλῶσαί τε
[51, 20]	πολέμων παντελῶς πεπαυμένων ἔκλεισαν, καὶ	τὸ	οἰώνισμα τὸ τῆς Ὑγιείας ἐποίησαν·
[51, 18]	τῆς μάχης χωρίῳ συνῴκισε, καὶ	τὸ	ὄνομα καὶ τὸν ἀγῶνα αὐτῇ
[51, 9]	στράτευμα παρείληφε καὶ μετ´ αὐτῶν	τὸ	Παραιτόνιον ἐξαίφνης παρελθὼν κατέσχηκεν, ἐς
[51, 20]	ταῦτ´ ἐγνώσθη, ὑπατεύοντος δ´ αὐτοῦ	τὸ	πέμπτον μετὰ Σέξτου Ἀπουλεΐου τά
[51, 9]	δὲ κατεπόντωσε. κἀν τούτῳ καὶ	τὸ	Πηλούσιον ὁ Καῖσαρ, λόγῳ μὲν
[51, 4]	ἡ ἱππὰς τοῦ τε δήμου	τὸ	πλεῖον καὶ ἕτεροι, οἱ μὲν
[51, 3]	τῶν ὅπλων ἀπελάσαι, τῶν δὲ	τὸ	πλῆθος διασπάσαι. τούς τε ἐξελευθέρους
[51, 21]	ἡττηθέντων ὄντων εἶδον· τοσοῦτον γὰρ	τὸ	πλῆθος τῶν χρημάτων διὰ πάσης
[51, 17]	Κορνηλίῳ ἐπέτρεψε· πρός τε γὰρ	τὸ	πολύανδρον καὶ τῶν πόλεων καὶ
[51, 8]	τῇ μέντοι Κλεοπάτρᾳ πολλά, ὥσπερ	τὸ	πρῶτον, οὕτω καὶ τὸ δεύτερον
[51, 11]	ᾑρεῖτο. ἀμέλει εἶχε μὲν καὶ	τὸ	πῦρ ἐπὶ τοῖς χρήμασιν, εἶχε
[51, 17]	καὶ τῆς χώρας, καὶ πρὸς	τὸ	ῥᾴδιον τό τε κοῦφον τῶν
[51, 24]	ἀπλήστως τε γὰρ ἐμφορεῖται πᾶν	τὸ	Σκυθικὸν φῦλον οἴνου, καὶ ὑπερκορὲς
[51, 26]	ἀφῆκε. ποιήσας δὲ ταῦτα ἐπὶ	τὸ	σπήλαιον τὴν Κεῖριν καλουμένην ἐστρατεύσατο·
[51, 24]	πρὸ αὐτῆς καταστήσας, ἀνέπαυσέ τε	τὸ	στράτευμα, καὶ μετὰ τοῦτο τῶν
[51, 5]	τε Πινάριον Σκάρπον καὶ πρὸς	τὸ	στράτευμα τὸ μετ´ αὐτοῦ ἐπὶ
[51, 10]	τούτου καὶ ὅτι βιβλία ἐς	τὸ	στρατόπεδον αὐτοῦ τοξεύμασιν ἐσέπεμψε πεντακοσίας
[51, 14]	ἔχοντι ὥστε ἄλλως μὲν μηδὲν	τὸ	σῶμα βλάπτειν, ἂν δ´ αἵματος
[51, 1]	ἐφαίνοντο, ἀνεχώρησαν· ταῖς δὲ λοιπαῖς	τὸ	τάφρευμα αὐτῶν, μηδενὸς ἐναντιουμένου δι´
[51, 22]	ἐφέπεσθαι. ~ἐπεὶ δὲ ταῦτα διετέλεσε,	τό	τε Ἀθήναιον τὸ Χαλκιδικὸν ὠνομασμένον
[51, 4]	δὲ δὴ τοῖς μὲν πλείοσι	τό	τε Δυρράχιον καὶ τοὺς Φιλίππους
[51, 17]	χώρας, καὶ πρὸς τὸ ῥᾴδιον	τό	τε κοῦφον τῶν τρόπων αὐτῶν,
[51, 9]	τὸν Καίσαρα ἀνανταγώνιστον ὄντα ἤσθετο,	τό	τε μέγιστον ἀκούσασα τοὺς διὰ
[51, 9]	τῶν Ῥωμαίων κράτος ἕξειν προσεδόκησε,	τό	τε Πηλούσιον εὐθὺς αὐτῷ προήκατο,
[51, 17]	καὶ τῶν ἱππέων πάμπολλα ἐδόθη,	τό	τε σύμπαν ἥ τε ἀρχὴ
[51, 13]	ἐνδῦσα καὶ ἑαυτὴν εὐπρεπέστατα εὐθετήσασα,	τό	τε σχῆμα τὸ βασιλικὸν πᾶν
[51, 14]	τὴν τελευτὴν αὐτῆς ἐξεπλάγη, καὶ	τό	τε σῶμα αὐτῆς εἶδε, καὶ
[51, 9]	ὁ Ἀντώνιος ὅτι Κορνήλιος Γάλλος	τό	τε τοῦ Σκάρπου στράτευμα παρείληφε
[51, 8]	πρῶτον, οὕτω καὶ τὸ δεύτερον	τό	τε τρίτον καὶ ἐπηπείλησε καὶ
[51, 1]	συνῴκισε, Νικόπολιν ὄνομα αὐτῇ δούς.	τό	τε χωρίον ἐν ᾧ ἐσκήνησε,
[51, 9]	αὐτοῖς ἠδυνήθη, καίπερ πρός τε	τὸ	τεῖχος προσελθὼν καὶ γεγωνὸν βοήσας·
[51, 23]	ἐπράχθη, τοῦ δὲ δὴ Καίσαρος	τὸ	τέταρτον ἔτι ὑπατεύοντος ὁ Ταῦρος
[51, 4]	μεσοῦντος τοῦ χειμῶνος ἐν ᾧ	τὸ	τέταρτον μετὰ Μάρκου Κράσσου ἦρχεν·
[51, 27]	μετέβαλον, καὶ μετὰ ταῦτ´ ἐς	τὸ	τῆς Μυσίας ὄνομα πάνθ´ ὅσα
[51, 22]	δὲ ἐς αὐτὸ τὸ ἄγαλμα	τὸ	τῆς Νίκης τὸ καὶ νῦν
[51, 20]	πεπαυμένων ἔκλεισαν, καὶ τὸ οἰώνισμα	τὸ	τῆς Ὑγιείας ἐποίησαν· καὶ γὰρ
[51, 21]	ἐν τῇ Ἰταλίᾳ τὸ χρυσίον	τὸ	τοῖς στεφάνοις προσῆκον οὐκ ἐδέξατο,
[51, 11]	μέν τινας κατὰ χώραν αὐτῇ	τὸ	τοῦ Ἀντωνίου σῶμα ταριχευούσῃ διατρῖψαι
[51, 25]	ἐκείνῳ ἐψηφίσθη· οὐ μέντοι καὶ	τὸ	τοῦ αὐτοκράτορος ὄνομα, ὥς γέ
[51, 19]	ᾗ ἐγεγέννητο μιαρὰν ἐνόμισαν, καὶ	τὸ	τοῦ Μάρκου πρόσρημα ἀπεῖπον μηδενὶ
[51, 15]	Καίσαρος θυγατέρα ἠγγυημένος καὶ ἐς	τὸ	τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἡρῷον, ὃ
[51, 7]	γε Δάφνην παρὰ τοῦ Διδίου,	τὸ	τῶν Ἀντιοχέων προάστειον, ἐνοικεῖν μέχρις
[51, 9]	τῶν Αἰγυπτίων βασιλείαν, ἀλλὰ καὶ	τὸ	τῶν Ῥωμαίων κράτος ἕξειν προσεδόκησε,
[51, 15]	ἀπώνητο, ἀλλὰ καὶ τὸ κράτος	τὸ	τῶν Ῥωμαίων μόνος ἕξειν ἐλπίσας
[51, 22]	ταῦτα διετέλεσε, τό τε Ἀθήναιον	τὸ	Χαλκιδικὸν ὠνομασμένον καὶ τὸ βουλευτήριον
[51, 21]	πόλεων τῶν ἐν τῇ Ἰταλίᾳ	τὸ	χρυσίον τὸ τοῖς στεφάνοις προσῆκον
[51, 20]	Ῥωμαίων ἀκούει, ἐγένετο. ἐν γάρ	τοι	τῷ ἄστει αὐτῷ τῇ τε
[51, 15]	καὶ τὴν τύχην τοῦ βίου	τοιάνδε.	ὁ μὲν συνεῖναί τε τὸ
[51, 16]	περὶ μὲν δὴ τοὺς ἄλλους	τοιαῦτα	ἐγίγνετο, τῶν δὲ Αἰγυπτίων τῶν
[51, 13]	αὐτῷ συνοικήσω. ~καὶ ἡ μὲν	τοιαῦτα	ὡς καὶ ἐλεηθησομένη ἔλεγε, Καῖσαρ
[51, 12]	καὶ τοῦτον ἔχουσα σὲ ἔχω.	τοιαύτῃ	τινὶ ποικιλίᾳ καὶ τῶν ῥημάτων
[51, 1]	ὕπ. Σέξτος Ἀπουλήιος Σέξτου υἱὸς.	~Τοιαύτη	τις ἡ ναυμαχία αὐτῶν τῇ
[51, 14]	τρίχας ἀνεῖρεν, ἰῷ τινι, δύναμιν	τοιαύτην	ἔχοντι ὥστε ἄλλως μὲν μηδὲν
[51, 4]	τῇ Ἑλλάδι διῴκησε καὶ τῶν	τοῖν	θεοῖν μυστηρίων μετέλαβεν, ἔς τε
[51, 15]	ἑαυτὴν κατεχρήσατο. οὗτοι μὲν δὴ	τοιοῦτοί	τε ἐγένοντο καὶ οὕτως ἀπήλλαξαν·
[51, 14]	ἐσθῆτος αὐτοῦ ναρκῶσι. τοῦτο μὲν	τοιοῦτόν	ἐστιν, ὁ δὲ δὴ Καῖσαρ
[51, 12]	καὶ αὐτὸς τὸν πατέρα σου	τοιοῦτον	οἷος πολλάκις πρὸς ἐμὲ ἐσῆλθεν,
[51, 19]	τὴν προεδρίαν καὶ τἆλλα τὰ	τοιουτότροπα	περιττόν ἐστιν ἤδη λέγειν. τὴν
[51, 15]	δὴ καὶ Κλεοπάτρα, πολλῶν μὲν	τοῖς	Αἰγυπτίοις πολλῶν δὲ καὶ τοῖς
[51, 3]	ἃς τῇ τε βουλῇ καὶ	τοῖς	ἄλλοις ἔγραφε, προαναγιγνώσκειν, κἀκ τούτου
[51, 27]	μέγιστον ἐπὶ τούτῳ φρονοῦντας καὶ	τοῖς	ἄλλοις ὀργήν τε ἅμα καὶ
[51, 20]	Ἑλληνικοῖς ἔθνεσιν, ἀλλὰ καὶ ἐν	τοῖς	ἄλλοις ὅσα τῶν Ῥωμαίων ἀκούει,
[51, 3]	ἐπέστελλε δὲ καὶ ἐκείνοις καὶ	τοῖς	ἄλλοις τοῖς πάνυ φίλοις, ὁπότε
[51, 1]	λίθοις τε τετραπέδοις ἐκρηπίδωσε καὶ	τοῖς	ἁλοῦσιν ἐμβόλοις ἐκόσμησεν, ἕδος τι
[51, 7]	δὲ ἐπὶ ταῖς ὁπλομαχίαις ἐν	τοῖς	ἀτιμότατα τρεφόμενοι προθυμίᾳ τε ἐς
[51, 23]	πεμφθεὶς τοῖς τε Δακοῖς καὶ	τοῖς	Βαστάρναις ἐπολέμησε. καὶ περὶ μὲν
[51, 2]	ὅτι τινὰ αὐτῷ συνήραντο· καὶ	τοῖς	γε Λαμπαίοις καὶ τὴν πόλιν
[51, 19]	οἱ πεντετηρίδα ἄγεσθαι, ἔν τε	τοῖς	γενεθλίοις αὐτοῦ καὶ ἐν τῇ
[51, 17]	τοῖς μὲν ἄλλοις ὡς ἑκάστοις,	τοῖς	δ´ Ἀλεξανδρεῦσιν ἄνευ βουλευτῶν πολιτεύεσθαι
[51, 20]	τοῖς μὲν Ἀσιανοῖς ἐν Περγάμῳ	τοῖς	δὲ Βιθυνοῖς ἐν Νικομηδείᾳ, τεμενίσαι
[51, 20]	παρ´ αὐτοῖς ἐποικοῦσι τιμᾶν προσέταξε·	τοῖς	δὲ δὴ ξένοις, Ἕλληνάς σφας
[51, 6]	ἐκείνῳ μὲν λόγους ὑπὲρ εἰρήνης	τοῖς	δὲ δὴ συνοῦσιν αὐτῷ χρήματα
[51, 4]	τοῖς μὲν ἄλλοις χρήματα ἔδωκε,	τοῖς	δὲ διὰ παντὸς αὐτῷ συστρατεύσασι
[51, 4]	Φιλίππους ἄλλα τε ἐποικεῖν ἀντέδωκε,	τοῖς	δὲ λοιποῖς ἀργύριον ἀντὶ τῆς
[51, 19]	ψῆφόν τινα αὐτοῦ ἐν πᾶσι	τοῖς	δικαστηρίοις ὥσπερ Ἀθηνᾶς φέρεσθαι, τούς
[51, 23]	πεδίῳ κυνηγετικὸν λίθινον καὶ ἐξεποίησε	τοῖς	ἑαυτοῦ τέλεσι καὶ καθιέρωσεν ὁπλομαχίᾳ,
[51, 20]	ἄλλων αὐτοκρατόρων οὐ μόνον ἐν	τοῖς	Ἑλληνικοῖς ἔθνεσιν, ἀλλὰ καὶ ἐν
[51, 2]	ναυμαχίας ἀπέστησε, καὶ μετ´ αὐτῶν	τοῖς	ἐν τῇ μερίδι αὐτοῦ οὖσιν
[51, 19]	δημάρχων διὰ βίου ἔχειν, καὶ	τοῖς	ἐπιβοωμένοις αὐτὸν καὶ ἐντὸς τοῦ
[51, 21]	καθ´ ἑκατὸν δραχμάς, προτέροις μὲν	τοῖς	ἐς ἄνδρας τελοῦσιν, ἔπειτα δὲ
[51, 20]	τοὺς ὕμνους αὐτὸν ἐξ ἴσου	τοῖς	θεοῖς ἐσγράφεσθαι, καὶ φυλὴν Ἰουλίαν
[51, 19]	ὅτι τοῖς κοινοῖς ἀλλὰ καὶ	τοῖς	ἰδίοις πάντας αὐτῷ σπένδειν ἐκέλευσαν.
[51, 22]	τά τε κοσμήματα αὐτῆς ἐν	τοῖς	ἱεροῖς ἡμῶν ἀνάκειται καὶ αὐτὴ
[51, 10]	κεκμηκότα ἐκ τῆς πορείας ὑπολαβὼν	τοῖς	ἱππεῦσιν ἐνίκησεν. ἀναθαρσήσας τε ἔκ
[51, 25]	παθών· ὅθενπερ γνώμην ἔσχεν ἀρκεσθῆναι	τοῖς	κατειργασμένοις. καὶ γὰρ καὶ θυσίαι
[51, 19]	ἐν τοῖς συσσιτίοις οὐχ ὅτι	τοῖς	κοινοῖς ἀλλὰ καὶ τοῖς ἰδίοις
[51, 4]	ἀφίκοντο· καὶ αὐτῶν ὁ Καῖσαρ	τοῖς	μὲν ἄλλοις χρήματα ἔδωκε, τοῖς
[51, 17]	ἐν τῇ Ῥώμῃ ἐφῆκεν. ἀλλὰ	τοῖς	μὲν ἄλλοις ὡς ἑκάστοις, τοῖς
[51, 20]	Ἕλληνάς σφας ἐπικαλέσας, ἑαυτῷ τινα,	τοῖς	μὲν Ἀσιανοῖς ἐν Περγάμῳ τοῖς
[51, 6]	σφισι συμβῇ, ἔχοντες καρτερήσωσι. καὶ	τοῖς	μὲν μειρακίοις καὶ τοῦτο αἴτιον
[51, 4]	αὐτῶν ἐχαρίσατο, ἐκείνων δὲ δὴ	τοῖς	μὲν πλείοσι τό τε Δυρράχιον
[51, 23]	πρὸς τεῖχός τι καρτερὸν προσελάσας	τοῖς	μὲν προδρόμοις ἔπταισε (μόνους γὰρ
[51, 4]	τὰ τοῦ Ἀντωνίου φρονήσαντας ἐξοικίσας	τοῖς	μὲν στρατιώταις τάς τε πόλεις
[51, 20]	τοῦτο ποιῆσαι· μεταλλάξασι μέντοι κἀνταῦθα	τοῖς	ὀρθῶς αὐταρχήσασιν ἄλλαι τε ἰσόθεοι
[51, 21]	ἄνδρας τελοῦσιν, ἔπειτα δὲ καὶ	τοῖς	παισὶ διὰ τὸν Μάρκελλον τὸν
[51, 22]	τελοῦσι καὶ Μυσοί, πλὴν παρὰ	τοῖς	πάνυ ἐπιχωρίοις, ὀνομάζονται, οἱ δὲ
[51, 3]	καὶ ἐκείνοις καὶ τοῖς ἄλλοις	τοῖς	πάνυ φίλοις, ὁπότε τι δέοιτο
[51, 20]	καὶ τούτους μὲν τοῖς Ῥωμαίοις	τοῖς	παρ´ αὐτοῖς ἐποικοῦσι τιμᾶν προσέταξε·
[51, 10]	τε ἐπὶ στόμα καὶ δόξαν	τοῖς	παροῦσιν ὡς καὶ τεθνηκὼς παρέσχε.
[51, 17]	Κλεοπάτρα ἀνελομένη συνεπλήθυσε τὰ λάφυρα	τοῖς	Ῥωμαίοις ἄνευ τινὸς οἰκείου αὐτῶν
[51, 16]	τε αὐτοὺς ὄντας καὶ χρησιμωτάτους	τοῖς	Ῥωμαίοις ἐς πολλὰ ἂν γενομένους
[51, 15]	τοῖς Αἰγυπτίοις πολλῶν δὲ καὶ	τοῖς	Ῥωμαίοις κακῶν αἴτιοι γενόμενοι, οὕτω
[51, 20]	Βιθυνίᾳ προετετίμηντο. καὶ τούτους μὲν	τοῖς	Ῥωμαίοις τοῖς παρ´ αὐτοῖς ἐποικοῦσι
[51, 22]	δὲ ἐκ τούτου τινὲς ἔπειτα	τοῖς	Σουήβοις συνεβλήθησαν. ἐγένετο δὲ ἡ
[51, 21]	τῇ Ἰταλίᾳ τὸ χρυσίον τὸ	τοῖς	στεφάνοις προσῆκον οὐκ ἐδέξατο, καὶ
[51, 10]	Καῖσαρ αὐτὸς τὰ βιβλία ἐθελοντὴς	τοῖς	στρατιώταις ἀνέγνω, τόν τε Ἀντώνιον
[51, 24]	αὐτοῦ ἐνομίσθη, καὶ οἱ αἰχμάλωτοι	τοῖς	στρατιώταις διεδόθησαν. ~πράξας δὲ ταῦτα
[51, 21]	σημείῳ κυανοειδεῖ ναυκρατητικῷ προσεπεσέμνυνε, καὶ	τοῖς	στρατιώταις ἔδωκέ τινα· τῷ τε
[51, 17]	προδανείσασί τι πάντα ἀπηλλάγη, καὶ	τοῖς	συμμετασχοῦσι τοῦ πολέμου καὶ τῶν
[51, 19]	ἐκείνου ὁμοίως εὔχεσθαι, καὶ ἐν	τοῖς	συσσιτίοις οὐχ ὅτι τοῖς κοινοῖς
[51, 23]	καὶ ἐς τὴν Ἑλλάδα πεμφθεὶς	τοῖς	τε Δακοῖς καὶ τοῖς Βαστάρναις
[51, 14]	εὐνοῦχος ἅμα τῷ συλληφθῆναι αὐτὴν	τοῖς	τε ἑρπετοῖς ἑαυτὸν ἐθελοντὴς παρέδωκε,
[51, 17]	μὴ διαρπάσαι τὴν πόλιν, προσεπέλαβον.	τοῖς	τε προδανείσασί τι πάντα ἀπηλλάγη,
[51, 5]	τὰ ἄλλα τὰ ἐπείγοντα διοικήσας,	τοῖς	τέ τινα ἄδειαν λαβοῦσι καὶ
[51, 10]	μὲν ἐνταῦθα οὕτω καὶ ἐν	τοῖς	τῆς Κλεοπάτρας κόλποις ἐναπέθανεν, ~ἐκείνη
[51, 19]	τε κρηπῖδα τοῦ Ἰουλιείου ἡρῴου	τοῖς	τῶν αἰχμαλωτίδων νεῶν ἐμβόλοις κοσμηθῆναι,
[51, 22]	τινὰ ὡς ἕκαστοι ἡμέραν ἐν	τοῖς	τῶν οἰκιῶν σφων προθύροις εἱστιάθησαν,
[51, 11]	μὲν καὶ τὸ πῦρ ἐπὶ	τοῖς	χρήμασιν, εἶχε δὲ καὶ ἀσπίδας
[51, 3]	προσετέτακτο, καταφρονήσωσιν ὅτι ἱππεὺς ἦν,	τὸν	Ἀγρίππαν ὡς καὶ κατ´ ἄλλο
[51, 18]	συνῴκισε, καὶ τὸ ὄνομα καὶ	τὸν	ἀγῶνα αὐτῇ ὁμοίως τῇ προτέρᾳ
[51, 20]	καὶ ἔλαβον καὶ οἱ Περγαμηνοὶ	τὸν	ἀγῶνα τὸν ἱερὸν ὠνομασμένον ἐπὶ
[51, 21]	τοῖς παισὶ διὰ τὸν Μάρκελλον	τὸν	ἀδελφιδοῦν, διένειμε. καὶ ἐπί τε
[51, 15]	πατρῴαν ἔδωκε, καὶ αὐτοῖς καὶ	τὸν	Ἀλέξανδρον καὶ τὸν Πτολεμαῖον ἐχαρίσατο.
[51, 16]	τε θεὸν τὸν Σάραπιν καὶ	τὸν	Ἀλέξανδρον τὸν οἰκιστὴν αὐτῶν, καὶ
[51, 7]	βοηθήσοντες αὐτοῖς, καὶ πολλὰ μὲν	τὸν	Ἀμύνταν ἐν τῇ Γαλατίᾳ πολλὰ
[51, 8]	πρεσβείαν ἔστειλε, καὶ τὸν υἱὸν	τὸν	Ἄντυλλον μετὰ χρυσίου πολλοῦ αὐτῷ
[51, 6]	πρᾶξαι, λάθρᾳ δὲ ὅτι, ἐὰν	τὸν	Ἀντώνιον ἀποκτείνῃ, καὶ τὴν ἄδειαν
[51, 10]	ἑαυτὴν βουλομένη, ἔργῳ δὲ καὶ	τὸν	Ἀντώνιον ἐκεῖσε ἐσελθεῖν προκαλουμένη· ὑπετόπει
[51, 10]	ἰδόντες τινὲς ἀνεβόησαν ὥστε καὶ	τὸν	Ἀντώνιον ἐσακοῦσαι· καὶ ὃς μαθὼν
[51, 22]	ὧν ἐδέοντο ἔτυχον, ἀπέκλιναν πρὸς	τὸν	Ἀντώνιον, καὶ ἐκεῖνον μὲν οὐδὲν
[51, 1]	πρώτων οἱ μὲν Ῥωμαῖοι πρὸς	τὸν	Ἀντώνιον, οἱ δ´ ἕτεροι οἱ
[51, 5]	τὴν Ἀσίαν ἀνεκομίσθη ὥστε καὶ	τὸν	Ἀντώνιον τήν τε Κλεοπάτραν ἑκάτερον
[51, 20]	ἱερέας τε αὐτὸν καὶ ὑπὲρ	τὸν	ἀριθμόν, ὅσους ἂν ἀεὶ ἐθελήσῃ,
[51, 6]	στέφανον χρυσοῦν τόν τε δίφρον	τὸν	βασιλικόν, κρύφα τοῦ Ἀντωνίου, ὡς
[51, 14]	διεφθάρη· κεντήματα γὰρ λεπτὰ περὶ	τὸν	βραχίονα αὐτῆς μόνα εὑρέθη· λέγουσι
[51, 14]	εἰώθει, τότε δὲ προκατανύξασά τι	τὸν	βραχίονα ἐς τὸ αἷμα ἐνέβαλεν.
[51, 19]	καὶ τῶν Αἰγυπτίων ἀγαγεῖν ἔδοσαν·	τὸν	γὰρ Ἀντώνιον καὶ τοὺς ἄλλους
[51, 24]	γυναῖκας σῶσαι ἐθελήσαντες ἔπταισαν. καὶ	τόν	γε βασιλέα αὐτῶν Δέλδωνα αὐτὸς
[51, 16]	καὶ συνόντι οἱ ἐχρῆτο. καὶ	τόν	γε λόγον δι´ οὗ συνέγνω
[51, 26]	πολὺν εἰργάσατο. καὶ μετὰ τοῦτο	τὸν	Δάπυγα πρὸς φρούριόν τι καταφυγόντα
[51, 7]	Διδίου συχνά σφισιν ὑπισχνουμένου, προσεδέξαντο,	τὸν	δὲ Ἀντώνιον μεταπέμψαντες ὡς καὶ
[51, 21]	τὰ δύο τὰ πρότερα, ὑπάτευσε,	τὸν	δὲ δὴ Σέξτον ὁ Ποτῖτος
[51, 21]	ἄλλα κατὰ τὸ νομιζόμενον ἔπραξε,	τὸν	δὲ δὴ συνύπατον τούς τε
[51, 5]	(οὐ γὰρ ἐξῆν) δούς, καὶ	τὸν	δῆμον τὸν ἐν τῇ Ῥώμῃ
[51, 7]	παρόντα μεταστάντας, πολλὰ δὲ καὶ	τὸν	Δίδιον κωλύοντά σφας τῆς διόδου
[51, 5]	ἐξῆν) δούς, καὶ τὸν δῆμον	τὸν	ἐν τῇ Ῥώμῃ ὑπολειφθέντα παρέμενος
[51, 7]	ἐν τῷ Ἀραβικῷ κόλπῳ πρὸς	τὸν	ἐς τὴν ἐρυθρὰν θάλασσαν πλοῦν
[51, 2]	οἱ δὲ δὴ Φλῶροι ὅτι	τὸν	ἕτερον τὸν λαχόντα κελεύσαντος αὐτοῦ
[51, 25]	τὴν χώραν ἐν ᾗ καὶ	τὸν	θεὸν ἀγάλλουσιν ἐχαρίσατο, Βησσοὺς τοὺς
[51, 20]	καὶ οἱ Περγαμηνοὶ τὸν ἀγῶνα	τὸν	ἱερὸν ὠνομασμένον ἐπὶ τῇ τοῦ
[51, 23]	τε ἀκριβῶς νενομίδαται, καὶ τότε	τὸν	Ἴστρον διαβάντες τήν τε Μυσίαν
[51, 27]	πάνθ´ ὅσα ὁ Σάουος ἐς	τὸν	Ἴστρον ἐμβάλλων, ὑπέρ τε τῆς
[51, 24]	τι ἐσπηδήσαντες ἐξῃρέθησαν. ἄλλοι ἐς	τὸν	Ἴστρον ἐμπεσόντες, ἄλλοι κατὰ τὴν
[51, 9]	οὔτε τις ἐβοήθησέ σφισι καὶ	τὸν	Καίσαρα ἀνανταγώνιστον ὄντα ἤσθετο, τό
[51, 24]	καὶ ὅ τε Ῥώλης πρὸς	τὸν	Καίσαρα ἐλθὼν φίλος τε ἐπὶ
[51, 12]	γὰρ ἀπωλώλειν εὐθὺς τότε μετὰ	τὸν	Καίσαρα· ἐπεὶ δέ μοι καὶ
[51, 12]	προσεκύνει. τά τε βλέφαρα ἐς	τὸν	Καίσαρα ἐπενέκλα, καὶ ἐμμελῶς ἀνωλοφύρετο,
[51, 6]	διαλάθωσιν, ἢ καὶ ἐξαπατήσωσί πῃ	τὸν	Καίσαρα ἢ καὶ δολοφονήσωσιν, ἔστειλάν
[51, 11]	~ἐκείνη δὲ ἐθάρσησε μέν πως	τὸν	Καίσαρα, καὶ εὐθὺς αὐτῷ τὸ
[51, 19]	τῆς ἀπαριθμήσεως αὐτῶν νομίζεσθαι, καὶ	τὸν	Καίσαρα τήν τε ἐξουσίαν τὴν
[51, 10]	ἐξαίφνης ἐσεπήδησε, λόγῳ μὲν ὡς	τὸν	Καίσαρα φοβουμένη καὶ προδιαφθεῖραι τρόπον
[51, 22]	πρὸ τοῦ χρόνου τούτου πρὸς	τὸν	Καίσαρα, ὡς δ´ οὐδενὸς ὧν
[51, 12]	παρ´ ἐκείνου οἱ πεμφθείσας ἐς	τὸν	κόλπον λαβοῦσα. καὶ μετὰ τοῦτο
[51, 2]	δὴ Φλῶροι ὅτι τὸν ἕτερον	τὸν	λαχόντα κελεύσαντος αὐτοῦ σφαγῆναι ἀμφότεροι
[51, 1]	ἔλαβε, καὶ μετὰ ταῦτα καὶ	τὸν	λοιπὸν στρατὸν ἐς Μακεδονίαν ἀπιόντα
[51, 21]	δὲ καὶ τοῖς παισὶ διὰ	τὸν	Μάρκελλον τὸν ἀδελφιδοῦν, διένειμε. καὶ
[51, 8]	σωθῇ, καταχρήσεσθαι ἐπηγγείλατο. Καῖσαρ δὲ	τὸν	μὲν Τουρούλλιον ἀπέκτεινε (καὶ ἔτυχε
[51, 26]	Δάπυξ ἀπέθανε καὶ ἄλλοι πολλοί.	τὸν	μέντοι ἀδελφὸν αὐτοῦ ζωγρήσας ὁ
[51, 16]	τὸν Σάραπιν καὶ τὸν Ἀλέξανδρον	τὸν	οἰκιστὴν αὐτῶν, καὶ τρίτον Ἄρειον
[51, 9]	ἐβούλετο, ἔπειτα δὲ ὅτι καὶ	τὸν	πατέρα αὐτοῦ τόν τε Ἀντώνιον
[51, 12]	ὁρᾷς μέν που καὶ αὐτὸς	τὸν	πατέρα σου τοιοῦτον οἷος πολλάκις
[51, 16]	οἰκιστὴν αὐτῶν, καὶ τρίτον Ἄρειον	τὸν	πολίτην, ᾧ που φιλοσοφοῦντί τε
[51, 5]	ἠπείχθη, καὶ ὅπως γε καὶ	τὸν	πρόσπλουν ἀσφαλῆ ποιήσηται, τάς τε
[51, 4]	γὰρ ἥ τε γερουσία πυθομένη	τὸν	πρόσπλουν αὐτοῦ πᾶσα ἐκεῖσε, πλὴν
[51, 15]	αὐτοῖς καὶ τὸν Ἀλέξανδρον καὶ	τὸν	Πτολεμαῖον ἐχαρίσατο. ταῖς τε ἀδελφιδαῖς,
[51, 16]	ὅμως προυβάλλετο τόν τε θεὸν	τὸν	Σάραπιν καὶ τὸν Ἀλέξανδρον τὸν
[51, 25]	τε τοὺς Δενθελήτας καὶ πρὸς	τὸν	Σιτᾶν αὖθις ὡς καὶ αἰτιώτατον
[51, 2]	τοῦ Ἀρχελάου ἀφείλετο, Φιλοπάτορα δὲ	τὸν	Ταρκονδιμότου καὶ Λυκομήδην ἐν μέρει
[51, 21]	καὶ ἐτίμησεν ὥσπερ εἴθιστο, καὶ	τόν	τε Ἀγρίππαν ἄλλοις τέ τισι
[51, 23]	τοὺς Ῥωμαίους ἦν· ἐπεὶ δὲ	τόν	τε Αἷμον ὑπερέβησαν καὶ τὴν
[51, 2]	μέρει τοῦ Καππαδοκικοῦ Πόντου βασιλεύοντα	τόν	τε Ἀλέξανδρον τὸν τοῦ Ἰαμβλίχου
[51, 8]	ἀξιοῦσα πρὸς πάντων ἀνθρώπων ἐρᾶσθαι,	τόν	τε Ἀντώνιον ἀναχρήσαιτο καὶ ἑαυτὴν
[51, 10]	βιβλία ἐθελοντὴς τοῖς στρατιώταις ἀνέγνω,	τόν	τε Ἀντώνιον διαβάλλων καὶ ἐκείνους
[51, 9]	ὅτι καὶ τὸν πατέρα αὐτοῦ	τόν	τε Ἀντώνιον ὁμοίως ἐδεδούλωτο. κἀκ
[51, 5]	τε ἐξηρτύετο καὶ συμμαχίας περιεσκόπει,	τόν	τε Ἀρμένιον ἀποκτείνασα τὴν κεφαλὴν
[51, 19]	τὰς ἀειπαρθένους καὶ τὴν βουλὴν	τόν	τε δῆμον μετά τε τῶν
[51, 6]	τι χρυσοῦν καὶ στέφανον χρυσοῦν	τόν	τε δίφρον τὸν βασιλικόν, κρύφα
[51, 16]	δρᾶσαι· πρόφασιν δὲ ὅμως προυβάλλετο	τόν	τε θεὸν τὸν Σάραπιν καὶ
[51, 21]	αὐτοῖς ἐχειρώσατο, καὶ τοὺς Σουήβους	τὸν	{τε} Ῥῆνον ἐπὶ πολέμῳ διαβάντας
[51, 22]	τῇ Τριβαλλικῇ οἰκοῦντες ἔς τε	τὸν	τῆς Μυσίας νομὸν τελοῦσι καὶ
[51, 2]	Πόντου βασιλεύοντα τόν τε Ἀλέξανδρον	τὸν	τοῦ Ἰαμβλίχου ἀδελφὸν καὶ τῶν
[51, 15]	ἑαυτὴν μεγίστων κατεκράτησε, καὶ διὰ	τὸν	τρίτον ἑαυτὴν κατεχρήσατο. οὗτοι μὲν
[51, 8]	τε οὖν πρεσβείαν ἔστειλε, καὶ	τὸν	υἱὸν τὸν Ἄντυλλον μετὰ χρυσίου
[51, 10]	βιβλία ἐς τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ	τοξεύμασιν	ἐσέπεμψε πεντακοσίας σφίσι καὶ χιλίας
[51, 1]	τινα ἐν τῷ τοῦ στρατοπέδου	τόπῳ,	τοὺς μὲν συναγείρας τοὺς δ´
[51, 21]	τὰ ἀπ´ αὐτῆς λάφυρα ἐγένοντο	(τοσαῦτα	γὰρ ἠθροίσθη ὥστε πάσαις ἐπαρκέσαι)
[51, 3]	ἐς τὴν Ἰταλίαν ἔπεμψε. καὶ	τοσαύτην	γ´ ἐπὶ πάντα καὶ ἐκείνῳ
[51, 17]	Ἀλεξανδρεῦσιν ἄνευ βουλευτῶν πολιτεύεσθαι ἐκέλευσε·	τοσαύτην	που νεωτεροποιίαν αὐτῶν κατέγνω. καί
[51, 21]	ἁπάντων τῶν ἡττηθέντων ὄντων εἶδον·	τοσοῦτον	γὰρ τὸ πλῆθος τῶν χρημάτων
[51, 16]	μὲν ἀληθὲς ὅτι οὐκ ἠξίωσε	τοσούτους	τε αὐτοὺς ὄντας καὶ χρησιμωτάτους
[51, 20]	Νικαίᾳ γενέσθαι ἐφῆκεν· αὗται γὰρ	τότε	αἱ πόλεις ἔν τε τῇ
[51, 25]	τῷ τε Διονύσῳ πρόσκεινται καὶ	τότε	ἄνευ τῶν ὅπλων ἀπήντησάν οἱ,
[51, 8]	τῷ δ´ Ἀντωνίῳ οὐδὲν οὐδὲ	τότε	ἀπεκρίνατο. τρίτην τε οὖν πρεσβείαν
[51, 18]	ἐν τούτῳ μαχόμενοι πρὸς ἀλλήλους.	τότε	δὲ ἐπειδὴ ὅ τε Ἀντώνιος
[51, 1]	ἱδρυσάμενος. ταῦτα μὲν ὕστερον ἐγένετο,	τότε	δὲ μέρος μέν τι τῶν
[51, 14]	τῇ κεφαλῇ ἐφόρει ὥσπερ εἰώθει,	τότε	δὲ προκατανύξασά τι τὸν βραχίονα
[51, 7]	σφισιν ἐς τὰ μάλιστα γενομένους,	τότε	δὲ πρὸς τὰ παρόντα μεταστάντας,
[51, 12]	ἔκλαε καὶ τὰς ἐπιστολὰς κατεφίλει,	τοτὲ	δὲ πρὸς τὰς εἰκόνας αὐτοῦ
[51, 20]	τῆς Ὑγιείας ἐποίησαν· καὶ γὰρ	τότε	δι´ ἅπερ εἶπον διελέλειπτο. ἦσαν
[51, 5]	ὅτι ἐπανῆλθε, μαθεῖν. ὡς γὰρ	τότε	ἐκ τῆς ναυμαχίας ἔφυγον, μέχρι
[51, 22]	ῥινόκερως ἵππος τε ποτάμιος, πρῶτον	τότε	ἐν τῇ Ῥώμῃ ὀφθέντα, ἐσφάγη.
[51, 11]	βασιλείαν ἐκπρίηται. οὕτω που καὶ	τότε	ἐν τηλικαύτῃ συμφορᾷ οὖσα τῆς
[51, 7]	τῷ Καίσαρι ἄξειν ἤλπιζον, ἀσκούμενοι,	τότε	ἐπειδὴ τάχιστα τῶν γεγονότων ᾔσθοντο,
[51, 5]	καὶ ἀεί οἱ ἀχθομένων καὶ	τότε	ἐπὶ τῇ συμφορᾷ αὐτῆς ἐπηρμένων,
[51, 21]	ἀγαπητῶς ἐπὶ δραχμῇ πρότερον ὄντα	τότε	ἐπὶ τῷ τριτημορίῳ αὐτῆς γενέσθαι.
[51, 3]	γὰρ δὴ σφραγῖδα, ᾗ μάλιστα	τότε	ἐχρῆτο, ἐπεποίητο, σφίγγα ἐν ἑκατέρᾳ
[51, 3]	ἐξελευθέρους δι´ ὑποψίας ἔτι καὶ	τότε	ἔχων τὴν τετάρτην αὐτοῖς ἐσφορὰν
[51, 3]	μὴ τοῦ Μαικήνου, ᾧ καὶ	τότε	ἥ τε Ῥώμη καὶ ἡ
[51, 22]	καὶ ἔτι κειμένων ἐκ δόγματος	τότε	καθαιρεθέντων ὡς καὶ μεμιαμμένων. καὶ
[51, 23]	τοῦτο προαχθέντες· οὐ γὰρ παραδέδοται.	~τότε	μὲν δὴ ταῦθ´ οὕτως ἐπράχθη,
[51, 20]	ἰδίοις πάντας αὐτῷ σπένδειν ἐκέλευσαν.	~τότε	μὲν δὴ ταῦτ´ ἐγνώσθη, ὑπατεύοντος
[51, 12]	ἐρωτικὰ αὐτοῦ ῥήματα ἀνεγίγνωσκε. καὶ	τοτὲ	μὲν ἔκλαε καὶ τὰς ἐπιστολὰς
[51, 25]	δὴ καὶ ἐπικινδύνως κατεστρέψατο. καὶ	τότε	μέν (χειμὼν γὰρ ἦν) ἐς
[51, 12]	εἴθε μὲν γὰρ ἀπωλώλειν εὐθὺς	τότε	μετὰ τὸν Καίσαρα· ἐπεὶ δέ
[51, 4]	καὶ τὰ τοῦ Ἀντωνίου πράξας,	τότε	μηδὲ στρατηγήσας συνυπάτευσεν αὐτῷ. ἐλθὼν
[51, 3]	ἐν τῷ τεταγμένῳ ἔτι καὶ	τότε	ὄντες, τὸ μέν τι πρὸς
[51, 20]	ἀπ´ αὐτῶν συνηνέχθη, οὔτε ἐκεῖνοι	τότε	πολεμεῖσθαι ἐνόμιζον οὔτε ἐγὼ ἐπιφανές
[51, 16]	τῶν τὰ τοῦ Ἀντωνίου μέχρι	τότε	πραξάντων τοὺς μὲν ἐκόλασε τοὺς
[51, 1]	εἴωθα αὐτὸ ποιεῖν) ἀλλ´ ὅτι	τότε	πρῶτον ὁ Καῖσαρ τὸ κράτος
[51, 17]	αὐτῶν κατέγνω. καί σφων οὕτω	τότε	ταχθέντων τὰ μὲν ἄλλα καὶ
[51, 8]	καὶ σφαγέα τοῦ Καίσαρος γεγονότα	τότε	τε φιλικῶς οἱ συνόντα ἐξέδωκεν
[51, 23]	Σκύθαι τε ἀκριβῶς νενομίδαται, καὶ	τότε	τὸν Ἴστρον διαβάντες τήν τε
[51, 17]	ἐκομίσαντο, οἱ δὲ δὴ καὶ	τότε	τῷ Καίσαρι συγγενόμενοι πεντήκοντα καὶ
[51, 22]	τῷ τοῦ Ἰουλίου ἡρῴῳ ὁσιωθέντι	τότε	ὑπῆρξε· συχνὰ γὰρ καὶ ἐς
[51, 2]	τε γὰρ ἀντιπολεμήσας αὐτῷ καὶ	τότε	φυγὼν καὶ κατακρυφθείς, χρόνῳ τε
[51, 25]	Μυσίας λυπήσαντας αὐτόν· καὶ γὰρ	τότε	χωρία τε ἐντειχιζόμενοι καὶ πολεμησείοντες
[51, 19]	ἐκείνῳ νικηθέντας οὔτε πρότερον οὔτε	τότε,	ὡς καὶ ἑορτάζειν σφᾶς ἐπ´
[51, 3]	τὸ δὲ δὴ πλεῖστον τῇ	τοῦ	Αἰγυπτίου πλούτου ἐλπίδι, οὐδὲν ἐνεόχμωσαν·
[51, 16]	καὶ μετὰ ταῦτα τὸ μὲν	τοῦ	Ἀλεξάνδρου σῶμα εἶδε, καὶ αὐτοῦ
[51, 21]	τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων καὶ μετὰ	τοῦ	Ἀλεξάνδρου τοῦ καὶ Ἡλίου, τῆς
[51, 4]	καὶ ἐκεῖνα προσκαθίστατο, τά τε	τοῦ	Ἀντωνίου ἅμα ἐκαραδόκει· οὐ γάρ
[51, 2]	τὰ μὲν χωρία, ὅσα παρὰ	τοῦ	Ἀντωνίου εἰλήφεσαν, πάντας πλὴν τοῦ
[51, 15]	ταῖς τε ἀδελφιδαῖς, ἃς ἐκ	τοῦ	Ἀντωνίου ἡ Ὀκταουία ἀνῄρητό τε
[51, 18]	μέν, καὶ ἕως ἔτι τὰ	τοῦ	Ἀντωνίου καὶ μετὰ τὴν ναυμαχίαν
[51, 19]	τε ταῦτ´ ἐψηφίσαντο, καὶ τὰ	τοῦ	Ἀντωνίου κοσμήματα τὰ μὲν καθεῖλον
[51, 16]	~τῶν τε ἄλλων τῶν τὰ	τοῦ	Ἀντωνίου μέχρι τότε πραξάντων τοὺς
[51, 19]	ἐπειδήπερ ὁ πατὴρ αὐτοῦ ὑπὸ	τοῦ	Ἀντωνίου ὅτι μάλιστ´ ἐτεθνήκει, καὶ
[51, 4]	τε τοῦ Σέξτου καὶ τὰ	τοῦ	Ἀντωνίου πράξας, τότε μηδὲ στρατηγήσας
[51, 2]	τοὺς ἐν τῇ Ἀσίᾳ ἀπὸ	τοῦ	Ἀντωνίου πρὸ τῆς ναυμαχίας ἀπέστησε,
[51, 11]	τινας κατὰ χώραν αὐτῇ τὸ	τοῦ	Ἀντωνίου σῶμα ταριχευούσῃ διατρῖψαι ἐπέτρεψαν,
[51, 13]	τοῦ Καίσαρος ἵνα αὐτὴν μετὰ	τοῦ	Ἀντωνίου ταφῆναι κελεύσῃ, αὐτῷ τῷ
[51, 15]	ἀπένειμε. καὶ τῷ Ἰούλλῳ τῷ	τοῦ	Ἀντωνίου τῆς τε Φουλουίας υἱεῖ
[51, 26]	ἦλθεν, ὅτι τὰ σημεῖα, ἃ	τοῦ	Ἀντωνίου τοῦ Γαΐου οἱ Βαστάρναι
[51, 4]	ἐν τῇ Ἰταλίᾳ τοὺς τὰ	τοῦ	Ἀντωνίου φρονήσαντας ἐξοικίσας τοῖς μὲν
[51, 6]	τε δίφρον τὸν βασιλικόν, κρύφα	τοῦ	Ἀντωνίου, ὡς καὶ τὴν ἀρχήν
[51, 1]	ἐκόσμησεν, ἕδος τι ἐν αὐτῷ	τοῦ	Ἀπόλλωνος ὑπαίθριον ἱδρυσάμενος. ταῦτα μὲν
[51, 2]	πλὴν τοῦ τε Ἀμύντου καὶ	τοῦ	Ἀρχελάου ἀφείλετο, Φιλοπάτορα δὲ τὸν
[51, 8]	γὰρ ἐκ τῆς ἐν Κῷ	τοῦ	Ἀσκληπιοῦ ὕλης ξύλα ἐς ναυτικὸν
[51, 25]	ἐψηφίσθη· οὐ μέντοι καὶ τὸ	τοῦ	αὐτοκράτορος ὄνομα, ὥς γέ τινές
[51, 15]	τῆς ψυχῆς καὶ τὴν τύχην	τοῦ	βίου τοιάνδε. ὁ μὲν συνεῖναί
[51, 26]	τὰ σημεῖα, ἃ τοῦ Ἀντωνίου	τοῦ	Γαΐου οἱ Βαστάρναι πρὸς τῇ
[51, 22]	Γέται τινὲς εἴτε καὶ Θρᾷκες	τοῦ	Δακικοῦ γένους τοῦ τὴν Ῥοδόπην
[51, 21]	τοῦ ναοῦ αὐτοῦ τιμῇ ποιεῖν.	~τοῦ	δὲ δὴ θέρους ἔς τε
[51, 23]	μὲν δὴ ταῦθ´ οὕτως ἐπράχθη,	τοῦ	δὲ δὴ Καίσαρος τὸ τέταρτον
[51, 19]	ἱερείας ἐν ταῖς ὑπέρ τε	τοῦ	δήμου καὶ τῆς βουλῆς εὐχαῖς
[51, 21]	δημοσίᾳ καὶ αὐτὸς ὑπέρ τε	τοῦ	δήμου καὶ ὑπὲρ τῆς βουλῆς
[51, 23]	διὰ τοῦτο στρατηγὸν ἕνα παρὰ	τοῦ	δήμου κατ´ ἔτος αἱρεῖσθαι ἐλάμβανε.
[51, 7]	μὲν οὐδ´ ὣς οὐδένα, καίτοι	τοῦ	Διδίου συχνά σφισιν ὑπισχνουμένου, προσεδέξαντο,
[51, 7]	καὶ τήν γε Δάφνην παρὰ	τοῦ	Διδίου, τὸ τῶν Ἀντιοχέων προάστειον,
[51, 10]	οὐ μέντοι καὶ ἐπίστευεν ὑπὸ	τοῦ	ἔρωτος, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ὡς
[51, 19]	τοῦ Κικέρωνος παιδὸς ἐν μέρει	τοῦ	ἔτους ὑπατεύοντος) τοῦτό τέ τινες
[51, 26]	πολλῷ δὲ δὴ πόνῳ, καίτοι	τοῦ	Ζυράξου μὴ παρόντος, εἷλεν. ἐκεῖνος
[51, 22]	ὁρᾶται. ἐν δ´ οὖν τῇ	τοῦ	ἡρῴου ὁσιώσει ἀγῶνές τε παντοδαποὶ
[51, 21]	Κλεοπάτρα ἐπὶ κλίνης ἐν τῷ	τοῦ	θανάτου μιμήματι παρεκομίσθη, ὥστε τρόπον
[51, 9]	τε μέγιστον ἀκούσασα τοὺς διὰ	τοῦ	Θύρσου πεμφθέντας οἱ λόγους, ἐπίστευσεν
[51, 2]	βασιλεύοντα τόν τε Ἀλέξανδρον τὸν	τοῦ	Ἰαμβλίχου ἀδελφὸν καὶ τῶν δυναστειῶν
[51, 20]	ὅτι τάς τε πύλας τὰς	τοῦ	Ἰανοῦ ὡς καὶ πάντων σφίσι
[51, 20]	αὐτοῦ πάντα ἐν αὐτῇ τῇ	τοῦ	Ἰανουαρίου νουμηνίᾳ ὅρκοις ἐβεβαιώσαντο, καὶ
[51, 15]	ἥ τε Κλεοπάτρα Ἰούβᾳ τῷ	τοῦ	Ἰούβου παιδὶ συνῴκησε· τούτῳ γὰρ
[51, 19]	ἀγορᾷ ἔδωκαν· τήν τε κρηπῖδα	τοῦ	Ἰουλιείου ἡρῴου τοῖς τῶν αἰχμαλωτίδων
[51, 22]	ἐκοσμήθη. καὶ τοῦτο καὶ τῷ	τοῦ	Ἰουλίου ἡρῴῳ ὁσιωθέντι τότε ὑπῆρξε·
[51, 5]	ἄφιξιν ἡμέρᾳ ἀπῆρε, καὶ διὰ	τοῦ	ἰσθμοῦ τοῦ τῆς Πελοποννήσου τὰς
[51, 22]	ἀντιποιοῦνται) οἱ δὲ ἐπ´ ἀμφότερα	τοῦ	Ἴστρου νέμονται, ἀλλ´ οἱ μὲν
[51, 27]	μεταξὺ τοῦ τε Αἵμου καὶ	τοῦ	Ἴστρου οὖσαν ἐνέμοντο, προϊόντος δὲ
[51, 26]	πεζῇ τε ἅμα καὶ διὰ	τοῦ	Ἴστρου (πρὸς γὰρ τῷ ὕδατι
[51, 21]	αἰχμαλώτων καὶ μετὰ τοῦ Ἀλεξάνδρου	τοῦ	καὶ Ἡλίου, τῆς τε Κλεοπάτρας
[51, 12]	λαβοῦσα. καὶ μετὰ τοῦτο ἐσελθόντος	τοῦ	Καίσαρος ἀνεπήδησέ τε ἐρρυθμισμένη, καὶ
[51, 22]	ἦν, ἡμέρας, οὐδὲ διέλιπε καίτοι	τοῦ	Καίσαρος ἀρρωστήσαντος, ἀλλὰ καὶ ἀπόντος
[51, 21]	ὑπὲρ τῆς βουλῆς ἐπὶ τῇ	τοῦ	Καίσαρος ἀφίξει ἐβουθύτησεν· ὃ μήπω
[51, 8]	βουλευτήν τε ὄντα καὶ σφαγέα	τοῦ	Καίσαρος γεγονότα τότε τε φιλικῶς
[51, 15]	Ἄντυλλος μέν, καίτοι τήν τε	τοῦ	Καίσαρος θυγατέρα ἠγγυημένος καὶ ἐς
[51, 13]	γραμματεῖόν τι, δι´ οὗ ἐδεήθη	τοῦ	Καίσαρος ἵνα αὐτὴν μετὰ τοῦ
[51, 13]	ἀποθανεῖν ἐπεθύμησε, καὶ πολλὰ μὲν	τοῦ	Καίσαρος, ὅπως τρόπον τινὰ ἀπόληται,
[51, 3]	τῶν Ἀντωνιείων στρατιωτῶν ἐς τὰ	τοῦ	Καίσαρος στρατόπεδα κατετάχθη, καὶ ἔπειτα
[51, 8]	ἀκούσαντες τῶν πρέσβεων τὰ παρὰ	τοῦ	Καίσαρός σφισιν ἐπισταλέντα, ἔπεμψαν αὖθις,
[51, 2]	Ταρκονδιμότου καὶ Λυκομήδην ἐν μέρει	τοῦ	Καππαδοκικοῦ Πόντου βασιλεύοντα τόν τε
[51, 19]	ἐπύθοντο (ἠγγέλθη δὲ τοῦτο Κικέρωνος	τοῦ	Κικέρωνος παιδὸς ἐν μέρει τοῦ
[51, 2]	μάλιστ´ ἔσχον, οὗτος μὲν ὅτι	τοῦ	Κουρίωνος ἐκείνου τοῦ ποτε τῷ
[51, 9]	ὑφύδρους νύκτωρ διὰ τοῦ στόματος	τοῦ	λιμένος ὁ Γάλλος διατείνας οὐδεμίαν
[51, 2]	ἐπινίκια παραγαγὼν ἀπέκτεινε. τὴν δὲ	τοῦ	Λυκομήδους Μηδείῳ τινὶ ἔδωκεν, ὅτι
[51, 3]	τε αὐτούς, καὶ φοβηθεὶς μὴ	τοῦ	Μαικήνου, ᾧ καὶ τότε ἥ
[51, 19]	ἐγεγέννητο μιαρὰν ἐνόμισαν, καὶ τὸ	τοῦ	Μάρκου πρόσρημα ἀπεῖπον μηδενὶ τῶν
[51, 7]	ἔλαβον. καὶ οἱ μὲν ὑπὸ	τοῦ	Μεσσάλου ὕστερον ἀπατηθέντες ἐπέμφθησαν ἄλλος
[51, 10]	τῆς πείρας ἀγανακτήσει καὶ τῇ	τοῦ	μὴ ἐθελοκακεῖν δόξαι ἐνδείξει σπουδάσαι.
[51, 10]	ἡ Κλεοπάτρα καὶ ὑπερέκυψεν ὑπὲρ	τοῦ	μνημείου· αἱ μὲν γὰρ θύραι
[51, 20]	τὸν ἱερὸν ὠνομασμένον ἐπὶ τῇ	τοῦ	ναοῦ αὐτοῦ τιμῇ ποιεῖν. ~τοῦ
[51, 6]	μὲν μειρακίοις καὶ τοῦτο αἴτιον	τοῦ	ὀλέθρου ἐγένετο· οὐδετέρου γὰρ αὐτῶν
[51, 10]	~ὁ δ´ οὖν Ἀντώνιος ἐκ	τοῦ	Παραιτονίου πρὸς τὴν περὶ τοῦ
[51, 15]	θυγατέρα ἠγγυημένος καὶ ἐς τὸ	τοῦ	πατρὸς αὐτοῦ ἡρῷον, ὃ ἡ
[51, 12]	τῆς κλίνης, πολλὰς μὲν εἰκόνας	τοῦ	πατρὸς αὐτοῦ καὶ παντοδαπὰς παραθεμένη,
[51, 22]	τὸ Ἰουλίειον, τὸ ἐπὶ τῇ	τοῦ	πατρὸς αὐτοῦ τιμῇ γενόμενον, καθιέρωσεν.
[51, 12]	σε τὴν χάριν ἐς τὴν	τοῦ	πατρὸς μνήμην αἰτῶ, ἵν´ ἐπειδή
[51, 10]	τοῦ Παραιτονίου πρὸς τὴν περὶ	τοῦ	Πελουσίου πύστιν ἐπανελθὼν προαπήντησε πρὸ
[51, 20]	μηδὲν ἔτι χρῆναί με περὶ	τοῦ	πλήθους αὐτῶν ἀκριβολογεῖσθαι. ὁ οὖν
[51, 17]	πάντα ἀπηλλάγη, καὶ τοῖς συμμετασχοῦσι	τοῦ	πολέμου καὶ τῶν βουλευτῶν καὶ
[51, 2]	μὲν ὅτι τοῦ Κουρίωνος ἐκείνου	τοῦ	ποτε τῷ Καίσαρι τῷ προτέρῳ
[51, 19]	τοῖς ἐπιβοωμένοις αὐτὸν καὶ ἐντὸς	τοῦ	πωμηρίου καὶ ἔξω μέχρις ὀγδόου
[51, 22]	τινά· καὶ οἱ μὲν πέραν	τοῦ	Ῥήνου ὥς γε τἀκριβὲς εἰπεῖν
[51, 4]	οὗτος γάρ, καίπερ τά τε	τοῦ	Σέξτου καὶ τὰ τοῦ Ἀντωνίου
[51, 2]	τις Σκαῦρος· ἀδελφός τε γὰρ	τοῦ	Σέξτου ὁμομήτριος ὢν καὶ θανατωθῆναι
[51, 1]	ἡ ναυμαχία αὐτῶν τῇ δευτέρᾳ	τοῦ	Σεπτεμβρίου ἐγένετο. τοῦτο δὲ οὐκ
[51, 9]	ὅτι Κορνήλιος Γάλλος τό τε	τοῦ	Σκάρπου στράτευμα παρείληφε καὶ μετ´
[51, 20]	οὗτοι μὲν ὑπὸ τοῦ Ταύρου	τοῦ	Στατιλίου, ἐκεῖνοι δὲ ὑπὸ Νωνίου
[51, 9]	γάρ τινας ὑφύδρους νύκτωρ διὰ	τοῦ	στόματος τοῦ λιμένος ὁ Γάλλος
[51, 1]	πόλιν τέ τινα ἐν τῷ	τοῦ	στρατοπέδου τόπῳ, τοὺς μὲν συναγείρας
[51, 21]	τοῦ τε πατρὸς αὐτοῦ ὑπὸ	τοῦ	Σύλλου θανατωθέντος, καὶ αὐτὸς ἄρξαι
[51, 7]	Γαλατίᾳ πολλὰ δὲ καὶ τοὺς	τοῦ	Ταρκονδιμότου παῖδας ἐν τῇ Κιλικίᾳ,
[51, 20]	Ἄστυρες· καὶ οὗτοι μὲν ὑπὸ	τοῦ	Ταύρου τοῦ Στατιλίου, ἐκεῖνοι δὲ
[51, 27]	καὶ Γέται πᾶσαν τὴν μεταξὺ	τοῦ	τε Αἵμου καὶ τοῦ Ἴστρου
[51, 2]	τοῦ Ἀντωνίου εἰλήφεσαν, πάντας πλὴν	τοῦ	τε Ἀμύντου καὶ τοῦ Ἀρχελάου
[51, 1]	τι τῶν νεῶν ἐς δίωξιν	τοῦ	τε Ἀντωνίου καὶ τῆς Κλεοπάτρας
[51, 4]	καταμεινάντων, ἀπήντησε, καὶ ἡ ἱππὰς	τοῦ	τε δήμου τὸ πλεῖον καὶ
[51, 21]	καὶ ἐκεῖνος τὰ νικητήρια, καίτοι	τοῦ	τε πατρὸς αὐτοῦ ὑπὸ τοῦ
[51, 26]	προσεδρείᾳ ἑλληνιστί τις αὐτὸν ἀπὸ	τοῦ	τείχους ἀσπασάμενος ἔς τε λόγους
[51, 22]	καὶ Θρᾷκες τοῦ Δακικοῦ γένους	τοῦ	τὴν Ῥοδόπην ποτὲ ἐνοικήσαντος ὄντες.
[51, 5]	ἀπῆρε, καὶ διὰ τοῦ ἰσθμοῦ	τοῦ	τῆς Πελοποννήσου τὰς ναῦς ὑπὸ
[51, 7]	Ἀράβιοι, πεισθέντες ὑπὸ Κυΐντου Διδίου	τοῦ	τῆς Συρίας ἄρχοντος, κατέπρησαν, καὶ
[51, 3]	δηλῶσαι, τὸ δεύτερον ἀεὶ στοιχεῖον	τοῦ	τῷ ῥήματι προσήκοντος ἀντ´ ἐκείνου
[51, 22]	εἰπεῖν (πολλοὶ γὰρ καὶ ἄλλοι	τοῦ	τῶν Σουήβων ὀνόματος ἀντιποιοῦνται) οἱ
[51, 17]	ἐν τῇ Ῥώμῃ, ἐπ´ Ἀντωνίνου	τοῦ	υἱέος αὐτοῦ πρῶτον ἐς τὴν
[51, 18]	Συρίᾳ ἐπέτρεψεν, υἱόν τέ τινα	τοῦ	Φραάτου ἐν εὐεργεσίας μέρει παρ´
[51, 4]	ἐς τὴν Ἰταλίαν ἠπείχθη μεσοῦντος	τοῦ	χειμῶνος ἐν ᾧ τὸ τέταρτον
[51, 5]	τῆς Πελοποννήσου τὰς ναῦς ὑπὸ	τοῦ	χειμῶνος ὑπερενεγκὼν οὕτω ταχέως ἐς
[51, 27]	Ἴστρου οὖσαν ἐνέμοντο, προϊόντος δὲ	τοῦ	χρόνου καὶ ἐς ἄλλα τινὲς
[51, 22]	οἱ Δακοὶ ἐπρεσβεύσαντο μὲν πρὸ	τοῦ	χρόνου τούτου πρὸς τὸν Καίσαρα,
[51, 25]	φιλίαν ἀνεχώρησε, πολλὰ μὲν ὑπὸ	τοῦ	ψύχους πολλῷ δὲ ἔτι πλείω
[51, 8]	ἑαυτόν, ἄν γε καὶ διὰ	τοῦθ´	ἡ Κλεοπάτρα σωθῇ, καταχρήσεσθαι ἐπηγγείλατο.
[51, 10]	τὴν Ἰβηρίαν πλευσούμενος· ἰδοῦσα δὲ	τοῦθ´	ἡ Κλεοπάτρα τάς τε ναῦς
[51, 1]	εὐθὺς οἱ δὲ καὶ μετὰ	τοῦθ´	ὡμολόγησαν. ~καὶ ὃς τὰς μὲν
[51, 8]	ἐπηγγείλατο. Καῖσαρ δὲ τὸν μὲν	Τουρούλλιον	ἀπέκτεινε (καὶ ἔτυχε γὰρ ἐκ
[51, 8]	ἀλλήλοις ἐξαριθμούμενος. καὶ τέλος Πούπλιον	Τουρούλλιον	βουλευτήν τε ὄντα καὶ σφαγέα
[51, 16]	ἑκὼν ἀπέδωκε, τῷ δ´ Ἀρτάξῃ	τοὺς	ἀδελφοὺς καίπερ αἰτήσαντι οὐκ ἔπεμψεν,
[51, 9]	προσελαύνοντι πρὸς τὴν πόλιν ἐκώλυσε	τοὺς	Ἀλεξανδρέας λάθρᾳ ἐπεξελθεῖν, ἐπεὶ ὅσον
[51, 19]	ἔδοσαν· τὸν γὰρ Ἀντώνιον καὶ	τοὺς	ἄλλους Ῥωμαίους τοὺς σὺν ἐκείνῳ
[51, 16]	Ῥωμαίους ἀπεκτόνει. περὶ μὲν δὴ	τοὺς	ἄλλους τοιαῦτα ἐγίγνετο, τῶν δὲ
[51, 23]	αἱρεῖσθαι ἐλάμβανε. κατὰ δὲ δὴ	τοὺς	αὐτοὺς τούτους χρόνους ἐν οἷς
[51, 4]	αὐτῷ συστρατεύσασι καὶ γῆν προσκατένειμε.	τοὺς	γὰρ δήμους τοὺς ἐν τῇ
[51, 1]	στρατοπέδου τόπῳ, τοὺς μὲν συναγείρας	τοὺς	δ´ ἀναστήσας τῶν πλησιοχώρων, συνῴκισε,
[51, 16]	τοὺς μὲν οἴκαδε αὐτῶν ἀπέστειλε,	τοὺς	δὲ ἀλλήλοις συνῴκισεν, ἑτέρους τε
[51, 16]	τότε πραξάντων τοὺς μὲν ἐκόλασε	τοὺς	δὲ ἀφῆκεν, ἢ δι´ ἑαυτὸν
[51, 2]	ταῖς ἐκκλησίαις ἐξουσίας παραιρέσει μετῆλθε,	τοὺς	δὲ δὴ δυνάστας τούς τε
[51, 3]	δούς, ἐς τὴν Ἰταλίαν ἀπέπεμψε,	τοὺς	δὲ δὴ λοιποὺς διέσπειρεν· ἐπειδὴ
[51, 25]	ἐπιστρατεύσειν σφίσι πυθόμενοι, πρός τε	τοὺς	Δενθελήτας καὶ πρὸς τὸν Σιτᾶν
[51, 9]	ἤσθετο, τό τε μέγιστον ἀκούσασα	τοὺς	διὰ τοῦ Θύρσου πεμφθέντας οἱ
[51, 25]	ἥψατο, ἐπεθύμησεν ἀμύνασθαι τοὺς Θρᾷκας	τοὺς	ἐν τῇ ἀνακομιδῇ τῇ ἐκ
[51, 2]	ἔδωκεν, ὅτι τούς τε Μυσοὺς	τοὺς	ἐν τῇ Ἀσίᾳ ἀπὸ τοῦ
[51, 4]	γῆν προσκατένειμε. τοὺς γὰρ δήμους	τοὺς	ἐν τῇ Ἰταλίᾳ τοὺς τὰ
[51, 20]	τὸ δὲ δὴ σύμπαντας αὐτῷ	τοὺς	ἐν τῇ πόλει ὄντας ἀπαντῆσαι
[51, 15]	Ἀντωνίου τῆς τε Φουλουίας υἱεῖ	τοὺς	ἐξελευθέρους αὐτοῦ πάνθ´ ὅσα τελευτῶντάς
[51, 3]	καὶ ἔπειτα τοὺς μὲν πολίτας	τοὺς	ἔξω τῆς ἡλικίας ἀπ´ ἀμφοτέρων,
[51, 7]	οὗτοι γὰρ ἐν Κυζίκῳ πρὸς	τοὺς	ἐπινικίους ἀγῶνας, οὓς ἐπὶ τῷ
[51, 25]	ὅπλων αὖθις ἥψατο, ἐπεθύμησεν ἀμύνασθαι	τοὺς	Θρᾷκας τοὺς ἐν τῇ ἀνακομιδῇ
[51, 25]	τὸν θεὸν ἀγάλλουσιν ἐχαρίσατο, Βησσοὺς	τοὺς	κατέχοντας αὐτὴν ἀφελόμενος. ~πράσσοντα δὲ
[51, 16]	ἑτέρους τε κατέσχεν. ὧν ἐγὼ	τοὺς	μὲν ἄλλους ἐάσω, δύο δὲ
[51, 27]	ἔπραξε, τῶν δὲ δὴ Μυσῶν	τοὺς	μὲν ἐκ τῶν κεχειρωμένων ἐπαναστάντας
[51, 16]	τοῦ Ἀντωνίου μέχρι τότε πραξάντων	τοὺς	μὲν ἐκόλασε τοὺς δὲ ἀφῆκεν,
[51, 16]	καὶ ἐφ´ ὕβρει τρεφόμενοι εὑρέθησαν,	τοὺς	μὲν οἴκαδε αὐτῶν ἀπέστειλε, τοὺς
[51, 3]	ἔσπευσε, πρὶν καὶ ὁτιοῦν ὑποκινηθῆναι,	τοὺς	μὲν παντελῶς ἐκ τῶν ὅπλων
[51, 3]	Καίσαρος στρατόπεδα κατετάχθη, καὶ ἔπειτα	τοὺς	μὲν πολίτας τοὺς ἔξω τῆς
[51, 1]	ἐν τῷ τοῦ στρατοπέδου τόπῳ,	τοὺς	μὲν συναγείρας τοὺς δ´ ἀναστήσας
[51, 25]	δὲ ταῦτα ὁ Κράσσος ἐπὶ	τοὺς	Μυσοὺς ἐτράπετο, καὶ τὰ μὲν
[51, 24]	τὰ γενησόμενα. ἐπειδή τε νικήσας	τοὺς	Μυσοὺς καὶ ἐπ´ ἐκείνους ὥρμησε,
[51, 15]	τελευτῶντάς σφας καταλιπεῖν αὐτῷ κατὰ	τοὺς	νόμους ἔδει, παραχρῆμα δοῦναι ἐκέλευσε.
[51, 12]	προσεποιεῖτο, ἀλλ´ ἐς τὴν γῆν	τοὺς	ὀφθαλμοὺς ἐρείσας τοῦτο μόνον εἶπεν,
[51, 24]	οὐσῶν ἐνεποδίσθησαν, καὶ προσέτι καὶ	τοὺς	παῖδας τάς τε γυναῖκας σῶσαι
[51, 10]	τε τὴν σωτηρίαν, καὶ ἱκέτευσε	τοὺς	παρόντας ὅπως πρός τε τὸ
[51, 26]	τε ἵππον τῶν ἐναντίων ἐς	τοὺς	πεζοὺς ἐσήραξε, καὶ συμφοβήσας ἐκ
[51, 2]	ἐσπράξει καὶ τῆς λοιπῆς ἐς	τοὺς	πολίτας σφῶν ἐν ταῖς ἐκκλησίαις
[51, 5]	προσδέξεσθαι αὐτόν καὶ προσέτι καὶ	τοὺς	προπεμφθέντας ὑπ´ αὐτοῦ ἔσφαξε, τῶν
[51, 24]	μὴ διώκειν σφᾶς, ὡς οὐδὲν	τοὺς	Ῥωμαίους ἠδικηκότες. καὶ αὐτοὺς ὁ
[51, 23]	ἐποίουν, οὐδέν σφισι πρᾶγμα πρὸς	τοὺς	Ῥωμαίους ἦν· ἐπεὶ δὲ τόν
[51, 9]	γεγωνὸν βοήσας· ὁ γὰρ Γάλλος	τοὺς	σαλπικτὰς συνηχεῖν κελεύσας οὐδὲν οὐδενὶ
[51, 26]	ὁρμῆς αὐτοῦ ᾔσθετο, πρός τε	τοὺς	Σκύθας ἐπὶ συμμαχίαν μετὰ τῶν
[51, 21]	τινὰς συνεπαναστάντας αὐτοῖς ἐχειρώσατο, καὶ	τοὺς	Σουήβους τὸν {τε} Ῥῆνον ἐπὶ
[51, 9]	ἐχώρησεν ὡς μάλιστα μὲν ἀκονιτὶ	τοὺς	στρατιώτας προσθησόμενος (ἦσαν γὰρ εὔνοιάν
[51, 19]	Ἀντώνιον καὶ τοὺς ἄλλους Ῥωμαίους	τοὺς	σὺν ἐκείνῳ νικηθέντας οὔτε πρότερον
[51, 20]	πασῶν τῶν πανηγύρεων χρῆσθαι, καὶ	τοὺς	συννικήσαντάς οἱ βουλευτὰς ἐν περιπορφύροις
[51, 4]	δήμους τοὺς ἐν τῇ Ἰταλίᾳ	τοὺς	τὰ τοῦ Ἀντωνίου φρονήσαντας ἐξοικίσας
[51, 2]	μετῆλθε, τοὺς δὲ δὴ δυνάστας	τούς	τε βασιλέας τὰ μὲν χωρία,
[51, 6]	καὶ τὰ ἔθνη τὰ ὁμόχωρα	τούς	τε βασιλέας τοὺς φιλίους σφίσι
[51, 23]	καὶ Τριβαλλοὺς ὁμόρους αὐτῇ ὄντας	τούς	τε Δαρδάνους ἐν τῇ χώρᾳ
[51, 3]	τῶν δὲ τὸ πλῆθος διασπάσαι.	τούς	τε ἐξελευθέρους δι´ ὑποψίας ἔτι
[51, 19]	τοῖς δικαστηρίοις ὥσπερ Ἀθηνᾶς φέρεσθαι,	τούς	τε ἱερέας καὶ τὰς ἱερείας
[51, 21]	ἔπραξε, τὸν δὲ δὴ συνύπατον	τούς	τε λοιποὺς ἄρχοντας περιεῖδε παρὰ
[51, 2]	Λυκομήδους Μηδείῳ τινὶ ἔδωκεν, ὅτι	τούς	τε Μυσοὺς τοὺς ἐν τῇ
[51, 21]	Γαλατῶν τινων. Γάιος γὰρ Καρρίνας	τούς	τε Μωρίνους καὶ ἄλλους τινὰς
[51, 21]	ἄλλου ἐγεγόνει. μετὰ δὲ τοῦτο	τούς	τε ὑποστρατήγους καὶ ἐπῄνεσε καὶ
[51, 1]	τε πεντετηρικὸν ἱερόν (οὕτω γὰρ	τοὺς	τὴν σίτησιν ἔχοντας ὀνομάζουσι) κατέδειξεν,
[51, 26]	ἐχυρώτατον οὕτως ὂν ὡς καὶ	τοὺς	Τιτᾶνας ἐς αὐτὸ μετὰ τὴν
[51, 7]	τῇ Γαλατίᾳ πολλὰ δὲ καὶ	τοὺς	τοῦ Ταρκονδιμότου παῖδας ἐν τῇ
[51, 6]	ἐπὶ ταχεῖ πολέμῳ παρεσκευάζοντο, καὶ	τοὺς	υἱεῖς, Κλεοπάτρα μὲν Καισαρίωνα Ἀντώνιος
[51, 20]	Πάρθων γράμματα ἦλθεν, ἔς τε	τοὺς	ὕμνους αὐτὸν ἐξ ἴσου τοῖς
[51, 16]	καίπερ αἰτήσαντι οὐκ ἔπεμψεν, ὅτι	τοὺς	ὑπολειφθέντας ἐν τῇ Ἀρμενίᾳ Ῥωμαίους
[51, 6]	τὰ ὁμόχωρα τούς τε βασιλέας	τοὺς	φιλίους σφίσι προσπαρεκάλουν, ἡτοιμάζοντο δ´
[51, 4]	πλείοσι τό τε Δυρράχιον καὶ	τοὺς	Φιλίππους ἄλλα τε ἐποικεῖν ἀντέδωκε,
[51, 16]	ἢ δι´ ἑαυτὸν ἢ διὰ	τοὺς	φίλους. ἐπειδή τε συχνοὶ παρ´
[51, 4]	τινὸς λαβόμενοι δράσωσι, καὶ διὰ	τοῦτ´	Ἀντώνιον μὲν ἄλλοις ἀναζητῆσαι προσέταξεν,
[51, 20]	ἐν Νικομηδείᾳ, τεμενίσαι ἐπέτρεψε. καὶ	τοῦτ´	ἐκεῖθεν ἀρξάμενον καὶ ἐπ´ ἄλλων
[51, 11]	τινὰ χειρωθείσῃ χρήσηται. καὶ διὰ	τοῦτ´	ἔπεμψε πρὸς αὐτὴν Γάιόν τε
[51, 5]	ὡς καὶ ἐπικουρήσοντί σφισι διὰ	τοῦτ´,	ἔπεμψεν. Ἀντώνιος δὲ ἔπλευσε μὲν
[51, 3]	καὶ αὖθις θορυβήσωσι, καὶ διὰ	τοῦτ´	ἔσπευσε, πρὶν καὶ ὁτιοῦν ὑποκινηθῆναι,
[51, 6]	καὶ τοῖς μὲν μειρακίοις καὶ	τοῦτο	αἴτιον τοῦ ὀλέθρου ἐγένετο· οὐδετέρου
[51, 10]	προθυμίαν ἀντικαθιστάς, ὥστε καὶ διὰ	τοῦτο	αὐτοὺς τῇ τε τῆς πείρας
[51, 26]	σπήλαιον τὴν Κεῖριν καλουμένην ἐστρατεύσατο·	τοῦτο	γὰρ μέγιστόν τε ἅμα καὶ
[51, 1]	τῇ δευτέρᾳ τοῦ Σεπτεμβρίου ἐγένετο.	τοῦτο	δὲ οὐκ ἄλλως εἶπον (οὐδὲ
[51, 10]	ἀλλὰ παραχρῆμα ἀποθανεῖται. καὶ διὰ	τοῦτο	ἔς τε τὸ μνημεῖον σύν
[51, 12]	τὸν κόλπον λαβοῦσα. καὶ μετὰ	τοῦτο	ἐσελθόντος τοῦ Καίσαρος ἀνεπήδησέ τε
[51, 12]	ὦ δέσποτα· σοὶ μὲν γὰρ	τοῦτο	θεὸς ἔδωκεν, ἐμὲ δὲ ἀφείλετο.
[51, 3]	μεταγράφειν ὅσα ἐβούλοντο. καὶ διὰ	τοῦτο	καὶ δακτύλιον ἔλαβον παρ´ αὐτοῦ,
[51, 4]	ἔτι πλείω ἀνήλισκε. καὶ διὰ	τοῦτο	καὶ προέγραψεν ἐν τῷ πρατηρίῳ
[51, 9]	ἐπεκδρομῇ αἰφνιδίῳ ἔπταισε, καὶ μετὰ	τοῦτο	καὶ ταῖς ναυσὶν ἐσφάλη. ἁλύσεις
[51, 23]	κατ´ ἀντιπέρας σφῶν καὶ μετὰ	τοῦτο	καὶ Τριβαλλοὺς ὁμόρους αὐτῇ ὄντας
[51, 22]	καὶ Αἰγυπτίοις λαφύροις ἐκοσμήθη. καὶ	τοῦτο	καὶ τῷ τοῦ Ἰουλίου ἡρῴῳ
[51, 19]	τεθνεῶτα αὐτὸν ἐπύθοντο (ἠγγέλθη δὲ	τοῦτο	Κικέρωνος τοῦ Κικέρωνος παιδὸς ἐν
[51, 14]	ὑπὸ τῆς ἐσθῆτος αὐτοῦ ναρκῶσι.	τοῦτο	μὲν τοιοῦτόν ἐστιν, ὁ δὲ
[51, 12]	τὴν γῆν τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐρείσας	τοῦτο	μόνον εἶπεν, θάρσει ὦ γύναι,
[51, 21]	πομπεῖον ὀφθῆναι. μετὰ δὲ δὴ	τοῦτο	ὁ Καῖσαρ ἐφ´ ἅπασιν αὐτοῖς
[51, 10]	ἀπολωλυῖα ἔπεμψε. καὶ ὃς ἀκούσας	τοῦτο	οὐκ ἐμέλλησεν, ἀλλ´ ἐπαποθανεῖν αὐτῇ
[51, 22]	τὴν ῥῖνα προσέχει, καὶ διὰ	τοῦτο	οὕτω κέκληται. ταῦτά τε οὖν
[51, 12]	Καίσαρα· ἐπεὶ δέ μοι καὶ	τοῦτο	παθεῖν ἐπέπρωτο, πέμψον με πρὸς
[51, 21]	Ποτῖτος· ἐκεῖνος μὲν γὰρ καὶ	τοῦτο	πᾶν τὸ ἔτος, ὥσπερ καὶ
[51, 20]	ὁποσονοῦν λόγου τινὸς ἀξίων ἐτόλμησε	τοῦτο	ποιῆσαι· μεταλλάξασι μέντοι κἀνταῦθα τοῖς
[51, 9]	βοῆς καὶ πάνυ σφᾶς προετρέψατο	τοῦτο	ποιῆσαι. ~ὁ δ´ οὖν Ἀντώνιος
[51, 4]	τε καὶ ἀντιλαβεῖν τις ἐθελήσῃ,	τοῦτο	ποιήσῃ. καὶ ἐπράθη μὲν οὐδέν,
[51, 22]	εἱστιάθησαν, οὐκ οἶδ´ ὅθεν ἐς	τοῦτο	προαχθέντες· οὐ γὰρ παραδέδοται. ~τότε
[51, 9]	εὐθὺς αὐτῷ προήκατο, καὶ μετὰ	τοῦτο	προσελαύνοντι πρὸς τὴν πόλιν ἐκώλυσε
[51, 23]	καὶ καθιέρωσεν ὁπλομαχίᾳ, καὶ διὰ	τοῦτο	στρατηγὸν ἕνα παρὰ τοῦ δήμου
[51, 13]	ὅπως οἱ τὰ ἐπινίκια ἐπιλαμπρύνῃ.	τοῦτό	τε οὖν ὑποτοπήσασα, καὶ μυρίων
[51, 19]	ἐν μέρει τοῦ ἔτους ὑπατεύοντος)	τοῦτό	τέ τινες ὡς οὐκ ἀθεεὶ
[51, 26]	ἑκατέρων πολὺν εἰργάσατο. καὶ μετὰ	τοῦτο	τὸν Δάπυγα πρὸς φρούριόν τι
[51, 21]	μηδενὸς ἄλλου ἐγεγόνει. μετὰ δὲ	τοῦτο	τούς τε ὑποστρατήγους καὶ ἐπῄνεσε
[51, 24]	τε τὸ στράτευμα, καὶ μετὰ	τοῦτο	τῶν Βασταρνῶν μόνους τε ἐκείνους
[51, 21]	ἀδελφιδοῦν, διένειμε. καὶ ἐπί τε	τούτοις,	καὶ ὅτι παρὰ τῶν πόλεων
[51, 2]	καὶ ἐφείσατο. καὶ ἐν μὲν	τούτοις	ὅ τε Σόσσιος ἐπιφανὴς ἐγένετο
[51, 18]	δὲ Φραάτης κρατήσας πρέσβεις ἔπεμψε,	τούτοις	τε φιλικῶς ἐχρημάτισε, καὶ τῷ
[51, 12]	καὶ μάλα αὖθις ἀλλὰ καὶ	τοῦτον	ἔχουσα σὲ ἔχω. τοιαύτῃ τινὶ
[51, 2]	καὶ τῶν δυναστειῶν ἔπαυσε· καὶ	τοῦτον,	ὅτι μισθὸν αὐτὴν τῆς ἐκείνου
[51, 11]	αὐτὴν πρίν τι ὁμολογηθῆναι. κἀκ	τούτου	ἐκποδὼν πάντα ἀφ´ ὧν ἀποθανεῖν
[51, 4]	δὲ δὴ ἐπαγγελίας ἀναβολὴν ἐκ	τούτου	εὐπρεπῆ λαβὼν ὕστερον αὐτὴν ἐκ
[51, 26]	πεζοὺς ἐσήραξε, καὶ συμφοβήσας ἐκ	τούτου	καὶ ἐκείνους μάχην μὲν οὐδεμίαν
[51, 3]	τοῖς ἄλλοις ἔγραφε, προαναγιγνώσκειν, κἀκ	τούτου	καὶ μεταγράφειν ὅσα ἐβούλοντο. καὶ
[51, 10]	ἐνίκησεν. ἀναθαρσήσας τε ἔκ τε	τούτου	καὶ ὅτι βιβλία ἐς τὸ
[51, 26]	δυσδιερεύνητα ὄντα ἀναζητήσας ἀπῳκοδόμησε, κἀκ	τούτου	κἀκείνους λιμῷ κατεστρέψατο. ὡς δὲ
[51, 8]	τυγχάνει, εἴ πως ἔκ γε	τούτου,	οἷα ἀξιοῦσα πρὸς πάντων ἀνθρώπων
[51, 23]	ἀμαχεὶ ἐκ τῆς χώρας. κἀκ	τούτου	οἴκαδε ἀναχωροῦντας ἐπιδιώκων τήν τε
[51, 9]	τε Ἀντώνιον ὁμοίως ἐδεδούλωτο. κἀκ	τούτου	οὐχ ὅπως τήν τε ἄδειαν
[51, 22]	ἐπρεσβεύσαντο μὲν πρὸ τοῦ χρόνου	τούτου	πρὸς τὸν Καίσαρα, ὡς δ´
[51, 17]	βοῦς προσκυνεῖν εἰθίσθαι. ~ἐκ δὲ	τούτου	τήν τε Αἴγυπτον ὑποτελῆ ἐποίησε
[51, 22]	ἐν ἀλλήλοις, ἁλόντες δὲ ἐκ	τούτου	τινὲς ἔπειτα τοῖς Σουήβοις συνεβλήθησαν.
[51, 20]	ἐν τῇ Βιθυνίᾳ προετετίμηντο. καὶ	τούτους	μὲν τοῖς Ῥωμαίοις τοῖς παρ´
[51, 23]	κατὰ δὲ δὴ τοὺς αὐτοὺς	τούτους	χρόνους ἐν οἷς ταῦτ´ ἐγίγνετο,
[51, 15]	τῷ τοῦ Ἰούβου παιδὶ συνῴκησε·	τούτῳ	γὰρ ὁ Καῖσαρ τραφέντι τε
[51, 10]	τεθνηκὼς παρέσχε. θορύβου τε ἐπὶ	τούτῳ	γενομένου ᾔσθετό τε ἡ Κλεοπάτρα
[51, 5]	ὧν ἦρχεν ἀγανακτήσαντάς τινας ἐπὶ	τούτῳ	διέφθειρεν, οὕτω δὴ καὶ αὐτὸς
[51, 17]	ὀφθεὶς ἀμήχανον ὅσον ἐξεσύρισε. κἀν	τούτῳ	καὶ ἀστέρες κομῆται ἑωρῶντο, καὶ
[51, 19]	ἐν ὁμηρείᾳ ἐποιήσατο. ~ἐν δὲ	τούτῳ	καὶ ἔτι πρότερον συχνὰ μὲν
[51, 6]	συνοῦσιν αὐτῷ χρήματα φέροντας. κἀν	τούτῳ	καὶ ἡ Κλεοπάτρα σκῆπτρόν τέ
[51, 12]	ἄλλοτε δὲ ὅτι ἀλλ´ ἐν	τούτῳ	καὶ σύ μοι ζῇς, εἶτα
[51, 24]	Καίσαρα ἐλθὼν φίλος τε ἐπὶ	τούτῳ	καὶ σύμμαχος αὐτοῦ ἐνομίσθη, καὶ
[51, 6]	καὶ πεζῷ πολεμήσοντες, καὶ ἐπὶ	τούτῳ	καὶ τὰ ἔθνη τὰ ὁμόχωρα
[51, 9]	κατέπρησε τὰς δὲ κατεπόντωσε. κἀν	τούτῳ	καὶ τὸ Πηλούσιον ὁ Καῖσαρ,
[51, 18]	ἔργῳ δὲ ἵν´ ἐκτρυχωθεῖεν ἐν	τούτῳ	μαχόμενοι πρὸς ἀλλήλους. τότε δὲ
[51, 20]	γράψαι ἔχω. Καῖσαρ δὲ ἐν	τούτῳ	τά τε ἄλλα ἐχρημάτιζε, καὶ
[51, 24]	ταχὺ γίγνεται. Κράσσος δὲ ἐν	τούτῳ	τῆς νυκτὸς ἐς ὕλην τινὰ
[51, 4]	ἀκριβώσῃ. θορυβησάντων δ´ αὐτῶν ἐν	τούτῳ	φανερῶς ἅτε καὶ πολὺ ἀπὸ
[51, 27]	καὶ αὐτούς τε μέγιστον ἐπὶ	τούτῳ	φρονοῦντας καὶ τοῖς ἄλλοις ὀργήν
[51, 25]	τῆς τῶν Ὀδρυσῶν γῆς κατέδραμε.	τούτων	γάρ, ὅτι τῷ τε Διονύσῳ
[51, 15]	καὶ ἐκόλαζεν ἀδίκως πλείονας· κἀκ	τούτων	ἰσχυρότατός τε ἐξ ἀσθενεστάτου καὶ
[51, 13]	ἡτοιμάζετο, εἴ πως πίστιν ἐκ	τούτων	μὴ τεθνήξειν λαβοῦσα ἧττόν τε
[51, 15]	συνῴκησε· τούτῳ γὰρ ὁ Καῖσαρ	τραφέντι	τε ἐν τῇ Ἰταλίᾳ καὶ
[51, 16]	οἱ δὲ καὶ ἐφ´ ὕβρει	τρεφόμενοι	εὑρέθησαν, τοὺς μὲν οἴκαδε αὐτῶν
[51, 7]	ταῖς ὁπλομαχίαις ἐν τοῖς ἀτιμότατα	τρεφόμενοι	προθυμίᾳ τε ἐς αὐτοὺς πλείστῃ
[51, 20]	γὰρ ἐν ὅπλοις ἔτι καὶ	Τρήουηροι	Κελτοὺς ἐπαγαγόμενοι καὶ Κάνταβροι καὶ
[51, 5]	ἔς τε τὴν Ἑλλάδα αὖθις	τριακοστῇ	μετὰ τὴν ἄφιξιν ἡμέρᾳ ἀπῆρε,
[51, 22]	τάδε αὐτοῦ καὶ πρὸς τῇ	Τριβαλλικῇ	οἰκοῦντες ἔς τε τὸν τῆς
[51, 27]	τε ἔθνη πολλὰ καὶ οἱ	Τριβαλλοί	ποτε προσαγορευθέντες, οἵ τε Δαρδάνιοι
[51, 23]	σφῶν καὶ μετὰ τοῦτο καὶ	Τριβαλλοὺς	ὁμόρους αὐτῇ ὄντας τούς τε
[51, 1]	τῷ τε Ἀπόλλωνι τῷ Ἀκτίῳ	τριήρη	τε καὶ τετρήρη, τά τε
[51, 21]	τῷ Ἀκτίῳ ναυκρατία, κἀν τῇ	τρίτῃ	ἡ τῆς Αἰγύπτου καταστροφή. ἐπιφανεῖς
[51, 21]	πρότερον ὄντα τότε ἐπὶ τῷ	τριτημορίῳ	αὐτῆς γενέσθαι. ἑώρτασε δὲ τῇ
[51, 8]	Ἀντωνίῳ οὐδὲν οὐδὲ τότε ἀπεκρίνατο.	τρίτην	τε οὖν πρεσβείαν ἔστειλε, καὶ
[51, 16]	Ἀλέξανδρον τὸν οἰκιστὴν αὐτῶν, καὶ	τρίτον	Ἄρειον τὸν πολίτην, ᾧ που
[51, 15]	μεγίστων κατεκράτησε, καὶ διὰ τὸν	τρίτον	ἑαυτὴν κατεχρήσατο. οὗτοι μὲν δὴ
[51, 8]	καὶ τὸ δεύτερον τό τε	τρίτον	καὶ ἐπηπείλησε καὶ ὑπέσχετο. φοβηθεὶς
[51, 14]	δὲ ὅτι βελόνην, ᾗ τὰς	τρίχας	ἀνεῖρεν, ἰῷ τινι, δύναμιν τοιαύτην
[51, 22]	τε παντοδαποὶ ἐγένοντο, καὶ τὴν	Τροίαν	εὐπατρίδαι παῖδες ἵππευσαν, ἄνδρες τε
[51, 19]	καὶ τῆς Κλεοπάτρας, καὶ ἁψῖδα	τροπαιοφόρον	ἔν τε τῷ Βρεντεσίῳ καὶ
[51, 14]	ὁ δὲ δὴ Καῖσαρ μηδένα	τρόπον	ἀναβιώσασθαι τὴν Κλεοπάτραν δυνηθεὶς ἐκείνην
[51, 11]	προπειραθεῖσα αὐτῶν ἐν ἀνθρώποις, ὅντινα	τρόπον	ἕκαστόν σφων ἀποκτίννυσι. Καῖσαρ δὲ
[51, 13]	πολλὰ μὲν τοῦ Καίσαρος, ὅπως	τρόπον	τινὰ ἀπόληται, ἐδεῖτο, πολλὰ δὲ
[51, 10]	τὸν Καίσαρα φοβουμένη καὶ προδιαφθεῖραι	τρόπον	τινὰ ἑαυτὴν βουλομένη, ἔργῳ δὲ
[51, 21]	τοῦ θανάτου μιμήματι παρεκομίσθη, ὥστε	τρόπον	τινὰ καὶ ἐκείνην μετά τε
[51, 22]	Κελτοί, ἐκεῖνοι δὲ δὴ Σκύθαι	τρόπον	τινά· καὶ οἱ μὲν πέραν
[51, 11]	ὡς καὶ αἰχμαλώτῳ καὶ ἀκουσίᾳ	τρόπον	τινὰ χειρωθείσῃ χρήσηται. καὶ διὰ
[51, 7]	τὰ στρατόπεδα καταλεχθησόμενοι, καὶ ἐκ	τρόπου	δή τινος ἐπιτηδείου ἐφθάρησαν· ~Ἀντώνιος
[51, 14]	μὲν σαφὲς οὐδεὶς οἶδεν ᾧ	τρόπῳ	διεφθάρη· κεντήματα γὰρ λεπτὰ περὶ
[51, 15]	ἐτελεύτησαν, ἔν τε τῷ αὐτῷ	τρόπῳ	ἐταριχεύθησαν, κἀν τῇ αὐτῇ θήκῃ
[51, 17]	ῥᾴδιον τό τε κοῦφον τῶν	τρόπων	αὐτῶν, τήν τε σιτοπομπίαν καὶ
[51, 8]	καὶ ὅτι καὶ ἐρῶν αὐτῆς	τυγχάνει,	εἴ πως ἔκ γε τούτου,
[51, 17]	κτυπήματά τέ τινα ἑτέρωθι καὶ	τυμπάνων	καὶ κυμβάλων καὶ βοήματα καὶ
[51, 23]	Σιτᾷ τῷ τῶν Δενθελητῶν βασιλεῖ	τυφλῷ	ὄντι ἀμύνων, τὸ δὲ δὴ
[51, 15]	φύσιν τῆς ψυχῆς καὶ τὴν	τύχην	τοῦ βίου τοιάνδε. ὁ μὲν
[51, 21]	δὲ τῇ δευτέρᾳ ἡ πρὸς	τῷ	Ἀκτίῳ ναυκρατία, κἀν τῇ τρίτῃ
[51, 1]	ἐπ´ αὐτῇ τῷ τε Ἀπόλλωνι	τῷ	Ἀκτίῳ τριήρη τε καὶ τετρήρη,
[51, 2]	τῶν κορυφαίων τῶν συμπραξάντων τι	τῷ	Ἀντωνίῳ πολλοὺς μὲν χρήμασιν ἐζημίωσε,
[51, 16]	τῆς αὐτῆς ταύτης αἰτίας οὐδὲ	τῷ	Ἄπιδι ἐντυχεῖν ἠθέλησε, λέγων θεοὺς
[51, 7]	τάς τε ναῦς τὰς ἐν	τῷ	Ἀραβικῷ κόλπῳ πρὸς τὸν ἐς
[51, 23]	ὁ Στατίλιος θέατρόν τι ἐν	τῷ	Ἀρείῳ πεδίῳ κυνηγετικὸν λίθινον καὶ
[51, 20]	ἀκούει, ἐγένετο. ἐν γάρ τοι	τῷ	ἄστει αὐτῷ τῇ τε ἄλλῃ
[51, 5]	αὐλητῶν ᾖδεν· ἐπεὶ δὲ ἐν	τῷ	ἀσφαλεῖ ἐγένετο, πολλοὺς μὲν τῶν
[51, 15]	καὶ οὕτως ἐτελεύτησαν, ἔν τε	τῷ	αὐτῷ τρόπῳ ἐταριχεύθησαν, κἀν τῇ
[51, 18]	ἀνθειστήκει, οὐχ ὅσον οὐ προσέθετό	τῳ	αὐτῶν συμμαχίαν αἰτησάντων, ἀλλ´ οὐδ´
[51, 22]	ἡμῶν ἀνάκειται καὶ αὐτὴ ἐν	τῷ	Ἀφροδισίῳ χρυσῆ ὁρᾶται. ἐν δ´
[51, 8]	ἐς τὸ μνημεῖον, ὃ ἐν	τῷ	βασιλείῳ κατεσκεύαζεν, ἠθροίκει, καὶ πάντα,
[51, 17]	χρήματα δὲ πολλὰ μὲν ἐν	τῷ	βασιλικῷ εὑρέθη (πάντα γὰρ ὡς
[51, 19]	καὶ ἁψῖδα τροπαιοφόρον ἔν τε	τῷ	Βρεντεσίῳ καὶ ἑτέραν ἐν τῇ
[51, 17]	τε Αἴγυπτον ὑποτελῆ ἐποίησε καὶ	τῷ	Γάλλῳ τῷ Κορνηλίῳ ἐπέτρεψε· πρός
[51, 11]	καὶ διὰ μηδὲν ἄλλο σωθείη,	τῷ	γε φόβῳ τῶν χρημάτων καὶ
[51, 8]	ὅτι ἐκεῖ ἐδικαιώθη, δοῦναι ἔδοξε)	τῷ	δ´ Ἀντωνίῳ οὐδὲν οὐδὲ τότε
[51, 16]	ἧτταν πρὸς αὐτὸν ἑκὼν ἀπέδωκε,	τῷ	δ´ Ἀρτάξῃ τοὺς ἀδελφοὺς καίπερ
[51, 26]	τῶν ἄλλων Γετῶν, καίπερ μηδὲν	τῷ	Δάπυγι προσηκόντων, ἀπέσχετο, ἀλλ´ ἐπὶ
[51, 13]	τοῦ Ἀντωνίου ταφῆναι κελεύσῃ, αὐτῷ	τῷ	Ἐπαφροδίτῳ σεσημασμένον, ὅπως προφάσει τῆς
[51, 20]	ἐπονομάζεσθαι, τῷ τε στεφάνῳ αὐτὸν	τῷ	ἐπινικίῳ διὰ πασῶν τῶν πανηγύρεων
[51, 8]	ναυτικὸν κεκοφώς, δίκην τινὰ καὶ	τῷ	θεῷ, ὅτι ἐκεῖ ἐδικαιώθη, δοῦναι
[51, 15]	ἀπὸ τῶν πατρῴων ἀπένειμε. καὶ	τῷ	Ἰούλλῳ τῷ τοῦ Ἀντωνίου τῆς
[51, 1]	καὶ ἀντεπολέμησαν οὗτοι γε ἔτι	τῷ	Καίσαρι, ἀλλὰ καθ´ ἡσυχίαν καὶ
[51, 25]	θυσίαι καὶ νικητήρια οὐχ ὅτι	τῷ	Καίσαρι ἀλλὰ καὶ ἐκείνῳ ἐψηφίσθη·
[51, 7]	τοὺς ἐπινικίους ἀγῶνας, οὓς ἐπὶ	τῷ	Καίσαρι ἄξειν ἤλπιζον, ἀσκούμενοι, τότε
[51, 11]	καὶ ὀφθῆναι καὶ διαλεχθῆναί τι	τῷ	Καίσαρι ἐθελήσασα ἐπέτυχε· καὶ ἵνα
[51, 20]	τε Ῥώμῃ καὶ τῷ πατρὶ	τῷ	Καίσαρι, ἥρωα αὐτὸν Ἰούλιον ὀνομάσας,
[51, 10]	ἐπανελθὼν προαπήντησε πρὸ τῆς Ἀλεξανδρείας	τῷ	Καίσαρι, καὶ αὐτὸν κεκμηκότα ἐκ
[51, 19]	ὅτι μάλιστ´ ἐτεθνήκει, καὶ προσεψηφίσαντο	τῷ	Καίσαρι καὶ στεφάνους καὶ ἱερομηνίας
[51, 17]	οἱ δὲ δὴ καὶ τότε	τῷ	Καίσαρι συγγενόμενοι πεντήκοντα καὶ διακοσίας
[51, 7]	Ἀντιοχέων προάστειον, ἐνοικεῖν μέχρις ἂν	τῷ	Καίσαρι ταῦτα δηλωθῇ ἔλαβον. καὶ
[51, 2]	τοῦ Κουρίωνος ἐκείνου τοῦ ποτε	τῷ	Καίσαρι τῷ προτέρῳ πολλὰ συναραμένου
[51, 22]	καὶ ἕτερα τῷ τε Διὶ	τῷ	Καπιτωλίῳ καὶ τῇ Ἥρᾳ τῇ
[51, 24]	τε φυγῆς ἐπέσχον καὶ πρὸς	τῷ	Κέδρῳ ποταμῷ κατέμειναν, περιορώμενοι τὰ
[51, 17]	ὑποτελῆ ἐποίησε καὶ τῷ Γάλλῳ	τῷ	Κορνηλίῳ ἐπέτρεψε· πρός τε γὰρ
[51, 23]	ἐποιήσαντο) προσβοηθήσας δέ σφισι παντὶ	τῷ	λοιπῷ στρατεύματι καὶ ἀνέκοψεν αὐτοὺς
[51, 3]	ἐπὶ πάντα καὶ ἐκείνῳ καὶ	τῷ	Μαικήνᾳ ἐξουσίαν ἔδωκεν ὥστε σφᾶς
[51, 6]	ἔλαβεν οἰωνὸν ποιούμενος, ἀπεκρίνατο δὲ	τῷ	μὲν Ἀντωνίῳ οὐδέν, τῇ δὲ
[51, 7]	ἀπολωλέναι καὶ ἄκοντες ὡμολόγησαν ἐπὶ	τῷ	μηδέποτε μονομαχῆσαι, καὶ τήν γε
[51, 16]	μνησθήσομαι· τὴν μὲν γὰρ Ἰωτάπην	τῷ	Μήδῳ καταφυγόντι μετὰ τὴν ἧτταν
[51, 5]	Ἀρμένιον ἀποκτείνασα τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ	τῷ	Μήδῳ, ὡς καὶ ἐπικουρήσοντί σφισι
[51, 11]	καὶ μᾶλλόν γε ἔν τε	τῷ	ὀνόματι καὶ ἐν τῷ σχήματι
[51, 14]	αὐτῶν ἐπιβληθέντων τισίν· οὔτε γὰρ	τῷ	παιδίῳ τι λυμαίνονται, καὶ ὑπὸ
[51, 20]	τεμένη τῇ τε Ῥώμῃ καὶ	τῷ	πατρὶ τῷ Καίσαρι, ἥρωα αὐτὸν
[51, 10]	χιλίας δραχμὰς ὑπισχνούμενος, συνέβαλε καὶ	τῷ	πεζῷ καὶ ἡττήθη· ὁ γὰρ
[51, 12]	πως κοσμήσασα (καὶ γὰρ ἐν	τῷ	πενθίμῳ σχήματι δεινῶς ἐνέπρεπεν) ἐκαθέζετο
[51, 0]	~Τάδε ἔνεστιν ἐν	τῷ	πεντηκοστῷ πρώτῳ τῶν Δίωνος Ῥωμαϊκῶν.
[51, 6]	τὰ ἐκεῖ ἄλλως τε καὶ	τῷ	πλήθει τῶν χρημάτων ἀποστήσοντες, ἢ
[51, 4]	διὰ τοῦτο καὶ προέγραψεν ἐν	τῷ	πρατηρίῳ τά τε ἑαυτοῦ κτήματα
[51, 2]	ἐκείνου τοῦ ποτε τῷ Καίσαρι	τῷ	προτέρῳ πολλὰ συναραμένου υἱὸς ἦν,
[51, 3]	τὸ δεύτερον ἀεὶ στοιχεῖον τοῦ	τῷ	ῥήματι προσήκοντος ἀντ´ ἐκείνου ἀντεγγράφων.
[51, 23]	ὁ Κράσσος τὸ μέν τι	τῷ	Σιτᾷ τῷ τῶν Δενθελητῶν βασιλεῖ
[51, 14]	ἀπώλετο· ὁ γὰρ εὐνοῦχος ἅμα	τῷ	συλληφθῆναι αὐτὴν τοῖς τε ἑρπετοῖς
[51, 22]	τὴν Ῥώμην κομισθὲν ἔν τε	τῷ	συνεδρίῳ ἱδρύθη καὶ Αἰγυπτίοις λαφύροις
[51, 2]	οὗτος πρὶν λαχεῖν αὐτὸς ἑαυτὸν	τῷ	σφαγεῖ ἑκὼν παρέδωκε, περιήλγησέ τε
[51, 11]	τε τῷ ὀνόματι καὶ ἐν	τῷ	σχήματι αὐτῆς ἀποθανεῖν ἢ ἰδιωτεύσασα
[51, 1]	ἡμέρας ἀκριβοῦσθαι. καὶ ἐπ´ αὐτῇ	τῷ	τε Ἀπόλλωνι τῷ Ἀκτίῳ τριήρη
[51, 21]	καὶ τοῖς στρατιώταις ἔδωκέ τινα·	τῷ	τε δήμῳ καθ´ ἑκατὸν δραχμάς,
[51, 22]	ἐς ἐκεῖνο ἀνετέθη, καὶ ἕτερα	τῷ	τε Διὶ τῷ Καπιτωλίῳ καὶ
[51, 25]	γῆς κατέδραμε. τούτων γάρ, ὅτι	τῷ	τε Διονύσῳ πρόσκεινται καὶ τότε
[51, 20]	φυλὴν Ἰουλίαν ἐπ´ αὐτοῦ ἐπονομάζεσθαι,	τῷ	τε στεφάνῳ αὐτὸν τῷ ἐπινικίῳ
[51, 3]	συνεσήνεγκαν ἔχαιρον· οἵ τε ἐν	τῷ	τεταγμένῳ ἔτι καὶ τότε ὄντες,
[51, 18]	καὶ πόλιν καὶ ἐκεῖ ἐν	τῷ	τῆς μάχης χωρίῳ συνῴκισε, καὶ
[51, 18]	τούτοις τε φιλικῶς ἐχρημάτισε, καὶ	τῷ	Τιριδάτῃ βοηθήσειν μὲν οὐχ ὑπέσχετο
[51, 15]	πατρῴων ἀπένειμε. καὶ τῷ Ἰούλλῳ	τῷ	τοῦ Ἀντωνίου τῆς τε Φουλουίας
[51, 21]	ἡ Κλεοπάτρα ἐπὶ κλίνης ἐν	τῷ	τοῦ θανάτου μιμήματι παρεκομίσθη, ὥστε
[51, 15]	διεφθάρη. ἥ τε Κλεοπάτρα Ἰούβᾳ	τῷ	τοῦ Ἰούβου παιδὶ συνῴκησε· τούτῳ
[51, 22]	λαφύροις ἐκοσμήθη. καὶ τοῦτο καὶ	τῷ	τοῦ Ἰουλίου ἡρῴῳ ὁσιωθέντι τότε
[51, 1]	προσαγορεύσας. πόλιν τέ τινα ἐν	τῷ	τοῦ στρατοπέδου τόπῳ, τοὺς μὲν
[51, 21]	δραχμῇ πρότερον ὄντα τότε ἐπὶ	τῷ	τριτημορίῳ αὐτῆς γενέσθαι. ἑώρτασε δὲ
[51, 23]	τὸ μέν τι τῷ Σιτᾷ	τῷ	τῶν Δενθελητῶν βασιλεῖ τυφλῷ ὄντι
[51, 26]	διὰ τοῦ Ἴστρου (πρὸς γὰρ	τῷ	ὕδατι ἐπεπόλιστο) προσβαλὼν οὐκ ἐν
[51, 24]	ἀπέκτεινε· κἂν τὰ σκῦλα αὐτοῦ	τῷ	Φερετρίῳ Διὶ ὡς καὶ ὀπῖμα
[51, 18]	γὰρ αὐτῶν καί τινος Τιριδάτου	τῷ	Φραάτῃ ἐπαναστάντος, πρότερον μέν, καὶ
[51, 20]	ἡρῷα ποιεῖται. ταῦτα μὲν ἐν	τῷ	χειμῶνι ἐγένετο, καὶ ἔλαβον καὶ
[51, 17]	ὡς εἰπεῖν καὶ τὰ ἐκ	τῶν	ἁγιωτάτων ἱερῶν ἀναθήματα ἡ Κλεοπάτρα
[51, 19]	καὶ ἕτερα ἐπινίκια ὡς καὶ	τῶν	Αἰγυπτίων ἀγαγεῖν ἔδοσαν· τὸν γὰρ
[51, 9]	τήν τε ἄδειαν καὶ τὴν	τῶν	Αἰγυπτίων βασιλείαν, ἀλλὰ καὶ τὸ
[51, 12]	με καὶ δὴ καὶ βασιλίδα	τῶν	Αἰγυπτίων ἐποίησεν. ἵνα δ´ οὖν
[51, 4]	εὐπρεπῆ λαβὼν ὕστερον αὐτὴν ἐκ	τῶν	Αἰγυπτίων λαφύρων ἀπήλλαξε. ~ταῦτά τε
[51, 15]	χρησαμένη, τήν τε βασιλείαν τὴν	τῶν	Αἰγυπτίων ὑπ´ ἔρωτος ἐκτήσατο, καὶ
[51, 17]	πολλὰ δὲ καὶ παρ´ ἑκάστου	τῶν	αἰτιαθέντων τι ἠθροίσθη. καὶ χωρὶς
[51, 19]	κρηπῖδα τοῦ Ἰουλιείου ἡρῴου τοῖς	τῶν	αἰχμαλωτίδων νεῶν ἐμβόλοις κοσμηθῆναι, καὶ
[51, 1]	τὰ ἑξῆς μέχρι δεκήρους, ἐκ	τῶν	αἰχμαλώτων νεῶν ἀνέθηκε, καὶ ναὸν
[51, 16]	δὲ δὴ τῶν Πτολεμαίων, καίτοι	τῶν	Ἀλεξανδρέων σπουδῇ βουληθέντων αὐτῷ δεῖξαι,
[51, 25]	τε κατακρατῶν, καὶ τὰς χεῖρας	τῶν	ἁλισκομένων ἀποτέμνων, οὐκ ἀπόνως μέν,
[51, 27]	ὀλίγα, τὰ δὲ καὶ φόβῳ	τῶν	ἁλισκομένων προσηγάγετο. ταῦτα μὲν ἐν
[51, 21]	τινὰ καὶ ἐκείνην μετά τε	τῶν	ἄλλων αἰχμαλώτων καὶ μετὰ τοῦ
[51, 26]	δὲ ταῦτα αὐτῷ προεχώρησεν, οὐδὲ	τῶν	ἄλλων Γετῶν, καίπερ μηδὲν τῷ
[51, 5]	τῶν ἐκείνων κτημάτων καὶ ἐκ	τῶν	ἄλλων καὶ ὁσίων καὶ θείων,
[51, 21]	καὶ αὐτὸς ἄρξαι ποτὲ μετὰ	τῶν	ἄλλων τῶν ὁμοίων οἱ κωλυθείς,
[51, 24]	φυγόντας ἔφθειρεν· ὑπό τε γὰρ	τῶν	ἁμαξῶν κατόπιν αὐτοῖς οὐσῶν ἐνεποδίσθησαν,
[51, 7]	Δάφνην παρὰ τοῦ Διδίου, τὸ	τῶν	Ἀντιοχέων προάστειον, ἐνοικεῖν μέχρις ἂν
[51, 3]	οὕτως ἀπήλλαξαν, ὁ δ´ ὅμιλος	τῶν	Ἀντωνιείων στρατιωτῶν ἐς τὰ τοῦ
[51, 24]	τὸ στράτευμα, καὶ μετὰ τοῦτο	τῶν	Βασταρνῶν μόνους τε ἐκείνους εἶναι
[51, 17]	τοῖς συμμετασχοῦσι τοῦ πολέμου καὶ	τῶν	βουλευτῶν καὶ τῶν ἱππέων πάμπολλα
[51, 7]	ἤλπιζον, ἀσκούμενοι, τότε ἐπειδὴ τάχιστα	τῶν	γεγονότων ᾔσθοντο, ὥρμησαν ἐς τὴν
[51, 19]	τόν τε δῆμον μετά τε	τῶν	γυναικῶν καὶ μετὰ τῶν τέκνων
[51, 16]	δὴ τοὺς ἄλλους τοιαῦτα ἐγίγνετο,	τῶν	δὲ Αἰγυπτίων τῶν τε Ἀλεξανδρέων
[51, 27]	~ταῦτα μὲν ἐν Γέταις ἔπραξε,	τῶν	δὲ δὴ Μυσῶν τοὺς μὲν
[51, 15]	τε ἐγένοντο καὶ οὕτως ἀπήλλαξαν·	τῶν	δὲ δὴ παίδων αὐτῶν Ἄντυλλος
[51, 2]	τὴν μητέρα τὴν Μουκίαν ἀφείθη.	τῶν	δὲ κολασθέντων Ἀκύλιοί τε Φλῶροι
[51, 3]	παντελῶς ἐκ τῶν ὅπλων ἀπελάσαι,	τῶν	δὲ τὸ πλῆθος διασπάσαι. τούς
[51, 21]	τε τῶν Παννονίων καὶ τὰ	τῶν	Δελματῶν, τῆς τε Ἰαπυδίας καὶ
[51, 23]	μέν τι τῷ Σιτᾷ τῷ	τῶν	Δενθελητῶν βασιλεῖ τυφλῷ ὄντι ἀμύνων,
[51, 19]	ὀγδόου ἡμισταδίου ἀμύνειν, ὃ μηδενὶ	τῶν	δημαρχούντων ἐξῆν, ἔκκλητόν τε δικάζειν,
[51, 19]	Καίσαρα τήν τε ἐξουσίαν τὴν	τῶν	δημάρχων διὰ βίου ἔχειν, καὶ
[51, 0]	ἔνεστιν ἐν τῷ πεντηκοστῷ πρώτῳ	τῶν	Δίωνος Ῥωμαϊκῶν. α. Ὡς Καῖσαρ
[51, 2]	τὸν τοῦ Ἰαμβλίχου ἀδελφὸν καὶ	τῶν	δυναστειῶν ἔπαυσε· καὶ τοῦτον, ὅτι
[51, 14]	μέν, ἢ ὅτι ἐγγύτατα, μετὰ	τῶν	δύο θεραπαινῶν ἀπώλετο· ὁ γὰρ
[51, 5]	δὲ καὶ πλοῦτον ἔκ τε	τῶν	ἐκείνων κτημάτων καὶ ἐκ τῶν
[51, 21]	καὶ ὅτι παρὰ τῶν πόλεων	τῶν	ἐν τῇ Ἰταλίᾳ τὸ χρυσίον
[51, 26]	ἐπικουρήσας οἱ τήν τε ἵππον	τῶν	ἐναντίων ἐς τοὺς πεζοὺς ἐσήραξε,
[51, 4]	ὡς οὐδενὸς ἔτι δεινοῦ παρὰ	τῶν	ἐστρατευμένων ἐσομένου, τά τε ἐν
[51, 4]	τε ἑαυτοῦ κτήματα καὶ τὰ	τῶν	ἑταίρων, ἵνα ἄν τε πρίασθαί
[51, 21]	ἡδέως ὡς καὶ ἀλλοφύλων ἁπάντων	τῶν	ἡττηθέντων ὄντων εἶδον· τοσοῦτον γὰρ
[51, 26]	μετὰ τὴν ἧτταν τὴν ὑπὸ	τῶν	θεῶν δή σφισι γενομένην συγκαταφυγεῖν
[51, 11]	Καῖσαρ δὲ ἐπεθύμει μὲν καὶ	τῶν	θησαυρῶν ἐγκρατὴς γενέσθαι καὶ ἐκείνην
[51, 25]	πολλῷ δὲ ἔτι πλείω ὑπὸ	τῶν	Θρᾳκῶν, δι´ ὧν ὡς φίλων
[51, 17]	πολέμου καὶ τῶν βουλευτῶν καὶ	τῶν	ἱππέων πάμπολλα ἐδόθη, τό τε
[51, 2]	συγκατῴκισε. τῶν τε βουλευτῶν καὶ	τῶν	ἱππέων τῶν τε ἄλλων τῶν
[51, 26]	Γαΐου οἱ Βαστάρναι πρὸς τῇ	τῶν	Ἰστριανῶν πόλει ἀφῄρηντο, ἐνταῦθα ἤκουεν
[51, 15]	προσαπώλεσε, δύο τε ἀνδρῶν Ῥωμαίων	τῶν	καθ´ ἑαυτὴν μεγίστων κατεκράτησε, καὶ
[51, 20]	ἄλλῃ Ἰταλίᾳ οὐκ ἔστιν ὅστις	τῶν	καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν λόγου τινὸς
[51, 25]	αὖθις ὡς καὶ αἰτιώτατον αὐτοῖς	τῶν	κακῶν γεγονότα ἐτράποντο, οὕτω καὶ
[51, 27]	δὴ Μυσῶν τοὺς μὲν ἐκ	τῶν	κεχειρωμένων ἐπαναστάντας δι´ ἑτέρων ἀνεκτήσατο,
[51, 2]	τῶν ἱππέων τῶν τε ἄλλων	τῶν	κορυφαίων τῶν συμπραξάντων τι τῷ
[51, 10]	σχοινίων τῶν πρὸς τὴν ἀνολκὴν	τῶν	λίθων κρεμαμένων ἀνιμήσωσι. καὶ ὁ
[51, 21]	τὸ καθεστηκὸς ἐπισπομένους οἱ μετὰ	τῶν	λοιπῶν βουλευτῶν τῶν συννενικηκότων· εἰώθεσαν
[51, 9]	Συρίαν, καίτοι βουληθεὶς κατὰ τὴν	τῶν	μονομάχων μετάπεμψιν ὁρμῆσαι, οὐκ ἐπορεύθη,
[51, 17]	αἵματι· ταῦτά τε ἅμα ἐκ	τῶν	νεφῶν ἐξέπιπτε καὶ ὅπλα παρεφαίνετο.
[51, 1]	τότε δὲ μέρος μέν τι	τῶν	νεῶν ἐς δίωξιν τοῦ τε
[51, 25]	τὰ δ´ ἄλλα πλὴν τῆς	τῶν	Ὀδρυσῶν γῆς κατέδραμε. τούτων γάρ,
[51, 22]	ὡς ἕκαστοι ἡμέραν ἐν τοῖς	τῶν	οἰκιῶν σφων προθύροις εἱστιάθησαν, οὐκ
[51, 9]	τε τῆς γῆς καὶ ἐκ	τῶν	οἰκιῶν τῆς τε θαλάσσης περισχὼν
[51, 21]	ἄρξαι ποτὲ μετὰ τῶν ἄλλων	τῶν	ὁμοίων οἱ κωλυθείς, ἤγαγε δὲ
[51, 22]	παῖδες ἵππευσαν, ἄνδρες τε ἐκ	τῶν	ὁμοίων σφίσιν ἐπί τε κελήτων
[51, 3]	ὑποκινηθῆναι, τοὺς μὲν παντελῶς ἐκ	τῶν	ὅπλων ἀπελάσαι, τῶν δὲ τὸ
[51, 25]	Διονύσῳ πρόσκεινται καὶ τότε ἄνευ	τῶν	ὅπλων ἀπήντησάν οἱ, ἐφείσατο· καὶ
[51, 25]	ἠθέλησεν ἔδωκεν. ὡς δ´ ἅπαξ	τῶν	ὅπλων αὖθις ἥψατο, ἐπεθύμησεν ἀμύνασθαι
[51, 17]	λαβεῖν ἐδύναντο, τὰ δύο μέρη	τῶν	οὐσιῶν ᾐτήθησαν. καὶ ἀπ´ αὐτῶν
[51, 20]	αὐτὸν τῷ ἐπινικίῳ διὰ πασῶν	τῶν	πανηγύρεων χρῆσθαι, καὶ τοὺς συννικήσαντάς
[51, 21]	μὲν πρώτῃ ἡμέρᾳ τά τε	τῶν	Παννονίων καὶ τὰ τῶν Δελματῶν,
[51, 5]	ὁσίων καὶ θείων, μηδενὸς μηδὲ	τῶν	πάνυ ἀβάτων ἱερῶν φειδομένη, ἤθροιζε,
[51, 18]	ὑπηκόων ὡς ἕκαστα καὶ τὰ	τῶν	Πάρθων ἅμα καθιστάμενος. στασιασάντων γὰρ
[51, 20]	καὶ ἐπειδὴ καὶ τὰ περὶ	τῶν	Πάρθων γράμματα ἦλθεν, ἔς τε
[51, 10]	ἐπεθύμησε. καὶ τὸ μὲν πρῶτον	τῶν	παρόντων τινὸς ἐδεήθη ἵνα αὐτὸν
[51, 15]	τε καὶ ἐτετρόφει, χρήματα ἀπὸ	τῶν	πατρῴων ἀπένειμε. καὶ τῷ Ἰούλλῳ
[51, 4]	ἄφιξιν αὐτοῦ καὶ πρὸς τὴν	τῶν	πλειόνων σπουδὴν ἐνεοχμώθη. καὶ γὰρ
[51, 1]	μὲν συναγείρας τοὺς δ´ ἀναστήσας	τῶν	πλησιοχώρων, συνῴκισε, Νικόπολιν ὄνομα αὐτῇ
[51, 20]	Ἰανοῦ ὡς καὶ πάντων σφίσι	τῶν	πολέμων παντελῶς πεπαυμένων ἔκλεισαν, καὶ
[51, 17]	τε γὰρ τὸ πολύανδρον καὶ	τῶν	πόλεων καὶ τῆς χώρας, καὶ
[51, 21]	τε τούτοις, καὶ ὅτι παρὰ	τῶν	πόλεων τῶν ἐν τῇ Ἰταλίᾳ
[51, 8]	~Ἀντώνιος δὲ καὶ Κλεοπάτρα ἀκούσαντες	τῶν	πρέσβεων τὰ παρὰ τοῦ Καίσαρός
[51, 10]	κομίσωσι καὶ διὰ τῶν σχοινίων	τῶν	πρὸς τὴν ἀνολκὴν τῶν λίθων
[51, 3]	αὐτοῖς ἐσφορὰν ἀφῆκεν, ἣν ἐκ	τῶν	προσταχθέντων σφίσι χρημάτων ἐπώφειλον. καὶ
[51, 21]	Δελματῶν, τῆς τε Ἰαπυδίας καὶ	τῶν	προσχώρων σφίσι, Κελτῶν τε καὶ
[51, 22]	τῇ τε Ἀθηνᾷ ἱερώθη, πάντων	τῶν	πρότερον ἐνταῦθα ἀνακεῖσθαι δοκούντων ἢ
[51, 5]	τῷ ἀσφαλεῖ ἐγένετο, πολλοὺς μὲν	τῶν	πρώτων, ἅτε καὶ ἀεί οἱ
[51, 1]	καὶ διέφυγον ἄλλοι τε καὶ	τῶν	πρώτων οἱ μὲν Ῥωμαῖοι πρὸς
[51, 16]	φασι, θραυσθῆναι· τὰ δὲ δὴ	τῶν	Πτολεμαίων, καίτοι τῶν Ἀλεξανδρέων σπουδῇ
[51, 12]	ἔχω. τοιαύτῃ τινὶ ποικιλίᾳ καὶ	τῶν	ῥημάτων καὶ τῶν σχημάτων ἐχρῆτο,
[51, 20]	καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ὅσα	τῶν	Ῥωμαίων ἀκούει, ἐγένετο. ἐν γάρ
[51, 17]	σύμπαν ἥ τε ἀρχὴ ἡ	τῶν	Ῥωμαίων ἐπλουτίσθη καὶ τὰ ἱερὰ
[51, 9]	Αἰγυπτίων βασιλείαν, ἀλλὰ καὶ τὸ	τῶν	Ῥωμαίων κράτος ἕξειν προσεδόκησε, τό
[51, 15]	ὑπ´ ἔρωτος ἐκτήσατο, καὶ τὴν	τῶν	Ῥωμαίων λήψεσθαι δι´ αὐτοῦ ἐλπίσασα
[51, 15]	ἀλλὰ καὶ τὸ κράτος τὸ	τῶν	Ῥωμαίων μόνος ἕξειν ἐλπίσας αὐτὸς
[51, 22]	(πολλοὶ γὰρ καὶ ἄλλοι τοῦ	τῶν	Σουήβων ὀνόματος ἀντιποιοῦνται) οἱ δὲ
[51, 14]	που εὐθὺς ἐμβληθέντα, ἢ καὶ	τῶν	σπαργάνων αὐτῶν ἐπιβληθέντων τισίν· οὔτε
[51, 3]	ὄντες, τὸ μέν τι πρὸς	τῶν	στρατιαρχῶν κατεχόμενοι, τὸ δὲ δὴ
[51, 19]	τοῦ Μάρκου πρόσρημα ἀπεῖπον μηδενὶ	τῶν	συγγενῶν αὐτοῦ εἶναι. ὡς μέντοι
[51, 2]	τῶν τε ἄλλων τῶν κορυφαίων	τῶν	συμπραξάντων τι τῷ Ἀντωνίῳ πολλοὺς
[51, 21]	οἱ μετὰ τῶν λοιπῶν βουλευτῶν	τῶν	συννενικηκότων· εἰώθεσαν γὰρ οἱ μὲν
[51, 5]	Πελοποννήσου ὁμοῦ ἀφίκοντο, ἐντεῦθεν δὲ	τῶν	συνόντων τινάς, ὅσους ὑπώπτευον, ἀποπέμψαντες
[51, 12]	ποικιλίᾳ καὶ τῶν ῥημάτων καὶ	τῶν	σχημάτων ἐχρῆτο, μελιχρὰ ἄττα καὶ
[51, 10]	μνῆμα αὐτὸν κομίσωσι καὶ διὰ	τῶν	σχοινίων τῶν πρὸς τὴν ἀνολκὴν
[51, 16]	δοῦναι ἐκέλευσε. ~τῶν τε ἄλλων	τῶν	τὰ τοῦ Ἀντωνίου μέχρι τότε
[51, 22]	ἀρχὴν ἐκτήσατο· ἦν δὲ δὴ	τῶν	Ταραντίνων, καὶ ἐκεῖθεν ἐς τὴν
[51, 16]	τοιαῦτα ἐγίγνετο, τῶν δὲ Αἰγυπτίων	τῶν	τε Ἀλεξανδρέων πάντων ἐφείσατο ὥστε
[51, 2]	τε βουλευτῶν καὶ τῶν ἱππέων	τῶν	τε ἄλλων τῶν κορυφαίων τῶν
[51, 16]	νόμους ἔδει, παραχρῆμα δοῦναι ἐκέλευσε.	~τῶν	τε ἄλλων τῶν τὰ τοῦ
[51, 2]	καὶ τὴν πόλιν ἀνεστῶσαν συγκατῴκισε.	τῶν	τε βουλευτῶν καὶ τῶν ἱππέων
[51, 4]	πρόσπλουν αὐτοῦ πᾶσα ἐκεῖσε, πλὴν	τῶν	τε δημάρχων καὶ στρατηγῶν δύο
[51, 21]	ἐπώφειλον οὐκ ἐσέπραξεν, ὥσπερ εἴρηται,	τῶν	τε δυσχερῶν πάντων οἱ Ῥωμαῖοι
[51, 6]	τε ἀπειλητικὰ καὶ ὅτι, ἂν	τῶν	τε ὅπλων καὶ τῆς βασιλείας
[51, 5]	τοὺς προπεμφθέντας ὑπ´ αὐτοῦ ἔσφαξε,	τῶν	τε στρατιωτῶν ὧν ἦρχεν ἀγανακτήσαντάς
[51, 22]	τε κελήτων καὶ ἐπὶ συνωρίδων	τῶν	τε τεθρίππων ἀντηγωνίσαντο, Κύιντός τέ
[51, 19]	τε τῶν γυναικῶν καὶ μετὰ	τῶν	τέκνων ἀπαντῆσαι ἔγνωσαν. τὰς γὰρ
[51, 21]	τε Κλεοπάτρας τῆς καὶ Σελήνης,	τῶν	τέκνων, ὡς πομπεῖον ὀφθῆναι. μετὰ
[51, 1]	ἔσχεν, ὥστε καὶ τὴν ἀπαρίθμησιν	τῶν	τῆς μοναρχίας αὐτοῦ ἐτῶν ἀπ´
[51, 4]	ἐν τῇ Ἑλλάδι διῴκησε καὶ	τῶν	τοῖν θεοῖν μυστηρίων μετέλαβεν, ἔς
[51, 17]	τὸ ῥᾴδιον τό τε κοῦφον	τῶν	τρόπων αὐτῶν, τήν τε σιτοπομπίαν
[51, 18]	ἦλθε, κἀνταῦθα παρεχείμασε, τά τε	τῶν	ὑπηκόων ὡς ἕκαστα καὶ τὰ
[51, 26]	τοὺς Σκύθας ἐπὶ συμμαχίαν μετὰ	τῶν	χρημάτων ἀπῆρε, καὶ οὐκ ἔφθη
[51, 6]	ἄλλως τε καὶ τῷ πλήθει	τῶν	χρημάτων ἀποστήσοντες, ἢ καὶ πρὸς
[51, 21]	εἶδον· τοσοῦτον γὰρ τὸ πλῆθος	τῶν	χρημάτων διὰ πάσης ὁμοίως τῆς
[51, 11]	ἄλλο σωθείη, τῷ γε φόβῳ	τῶν	χρημάτων καὶ τὴν ἄδειαν καὶ