Livre, Chap.
[51, 21]	τε αὐτὸς ὤφειλέ τισιν ἀπέδωκε,	καὶ	ἃ οἱ ἄλλοι ἐπώφειλον οὐκ
[51, 5]	πολλοὺς μὲν τῶν πρώτων, ἅτε	καὶ	ἀεί οἱ ἀχθομένων καὶ τότε
[51, 22]	κέκληται. ταῦτά τε οὖν ἐσήχθη,	καὶ	ἀθρόοι πρὸς ἀλλήλους Δακοί τε
[51, 21]	Αἰγύπτου καταστροφή. ἐπιφανεῖς μὲν δὴ	καὶ	αἱ ἄλλαι πομπαὶ διὰ τὰ
[51, 22]	ἔν τε τῷ συνεδρίῳ ἱδρύθη	καὶ	Αἰγυπτίοις λαφύροις ἐκοσμήθη. καὶ τοῦτο
[51, 17]	ἔνθα μηδὲ ἐψέκασέ ποτε, ἀλλὰ	καὶ	αἵματι· ταῦτά τε ἅμα ἐκ
[51, 25]	πρὸς τὸν Σιτᾶν αὖθις ὡς	καὶ	αἰτιώτατον αὐτοῖς τῶν κακῶν γεγονότα
[51, 11]	δόξαι γεγονέναι ἠθέλησεν, ἵν´ ὡς	καὶ	αἰχμαλώτῳ καὶ ἀκουσίᾳ τρόπον τινὰ
[51, 7]	οὕτω δὴ νομίσαντες αὐτὸν ἀπολωλέναι	καὶ	ἄκοντες ὡμολόγησαν ἐπὶ τῷ μηδέποτε
[51, 5]	ὅσους ὑπώπτευον, ἀποπέμψαντες (πολλοὶ δὲ	καὶ	ἀκόντων αὐτῶν ἀπεχώρησαν) Κλεοπάτρα μὲν
[51, 11]	ἠθέλησεν, ἵν´ ὡς καὶ αἰχμαλώτῳ	καὶ	ἀκουσίᾳ τρόπον τινὰ χειρωθείσῃ χρήσηται.
[51, 25]	τῶν κακῶν γεγονότα ἐτράποντο, οὕτω	καὶ	ἄκων ἐξανέστη, καὶ σπουδῇ χωρήσας
[51, 0]	Μ. Οὐαλερίου Κορουίνου Μεσσάλου ὑπατείας	καὶ	ἄλλα ἔτη δύο ἐν οἷς
[51, 13]	προφάσει τῆς ἀποκομιδῆς αὐτοῦ ὡς	καὶ	ἄλλο τι ἔχοντος ἐκποδών οἱ
[51, 26]	καὶ ὅ τε Δάπυξ ἀπέθανε	καὶ	ἄλλοι πολλοί. τὸν μέντοι ἀδελφὸν
[51, 22]	γε τἀκριβὲς εἰπεῖν (πολλοὶ γὰρ	καὶ	ἄλλοι τοῦ τῶν Σουήβων ὀνόματος
[51, 21]	γὰρ Καρρίνας τούς τε Μωρίνους	καὶ	ἄλλους τινὰς συνεπαναστάντας αὐτοῖς ἐχειρώσατο,
[51, 21]	τὰ ἐπινίκια αὐτοῦ ἡδέως ὡς	καὶ	ἀλλοφύλων ἁπάντων τῶν ἡττηθέντων ὄντων
[51, 22]	ἡ Κλεοπάτρα καίπερ καὶ ἡττηθεῖσα	καὶ	ἁλοῦσα ἐδοξάσθη, ὅτι τά τε
[51, 14]	καὶ βραχυτάτου ἅψηται, καὶ τάχιστα	καὶ	ἀλυπότατα αὐτὸ φθείρειν, χρίσασα τέως
[51, 12]	ἐκείνου περὶ ἐμοῦ πύθῃ, λάβε	καὶ	ἀνάγνωθι τὰ γράμματα ἅ μοι
[51, 12]	τε τὰ γόνατα αὐτοῦ προσέπεσε	καὶ	ἀνακλαύσασα ζῆν μέν" ἔφη, Καῖσαρ,
[51, 7]	τε ἐς αὐτοὺς πλείστῃ ἐχρήσαντο	καὶ	ἀνδρειότατα ἠγωνίσαντο. οὗτοι γὰρ ἐν
[51, 6]	ἵν´ οἵ τε Αἰγύπτιοι ὡς	καὶ	ἀνδρός τινος ἤδη βασιλεύοντός σφων
[51, 6]	γὰρ αὐτῶν ὁ Καῖσαρ, ὡς	καὶ	ἀνδρῶν ὄντων καὶ πρόσχημά τι
[51, 23]	σφισι παντὶ τῷ λοιπῷ στρατεύματι	καὶ	ἀνέκοψεν αὐτοὺς καὶ προσεδρεύσας ἐξεῖλε.
[51, 1]	αὐτῷ οἴκαδε. οὐ μέντοι γε	καὶ	ἀντεπολέμησαν οὗτοι γε ἔτι τῷ
[51, 4]	πρίασθαί τι αὐτῶν ἄν τε	καὶ	ἀντιλαβεῖν τις ἐθελήσῃ, τοῦτο ποιήσῃ.
[51, 21]	πάσαις ἐπαρκέσαι) πολυτελεστάτη δ´ οὖν	καὶ	ἀξιοπρεπεστάτη αὕτη ἡ Αἰγυπτία. τά
[51, 17]	δύο μέρη τῶν οὐσιῶν ᾐτήθησαν.	καὶ	ἀπ´ αὐτῶν πάντες μὲν οἱ
[51, 12]	ὁ δαίμων παρέδωκε, μετ´ αὐτοῦ	καὶ	ἀποθάνω. εἴθε μὲν γὰρ ἀπωλώλειν
[51, 10]	καὶ ἐκεῖθεν ἀγγελίαν αὐτῷ ὡς	καὶ	ἀπολωλυῖα ἔπεμψε. καὶ ὃς ἀκούσας
[51, 22]	καίτοι τοῦ Καίσαρος ἀρρωστήσαντος, ἀλλὰ	καὶ	ἀπόντος αὐτοῦ δι´ ἑτέρων ἐποιήθη.
[51, 11]	ἐπὶ τοῖς χρήμασιν, εἶχε δὲ	καὶ	ἀσπίδας ἄλλα τε ἑρπετὰ ἐφ´
[51, 17]	ἀμήχανον ὅσον ἐξεσύρισε. κἀν τούτῳ	καὶ	ἀστέρες κομῆται ἑωρῶντο, καὶ νεκρῶν
[51, 20]	ἐπαγαγόμενοι καὶ Κάνταβροι καὶ Οὐακκαῖοι	καὶ	Ἄστυρες· καὶ οὗτοι μὲν ὑπὸ
[51, 3]	τὴν νίκην ἐγένοντο, ἔδεισε μὴ	καὶ	αὖθις θορυβήσωσι, καὶ διὰ τοῦτ´
[51, 17]	τυμπάνων καὶ κυμβάλων καὶ βοήματα	καὶ	αὐλῶν καὶ σαλπίγγων ἐγίγνετο, καί
[51, 27]	τε ἄλλα ὥς που παραδέδοται,	καὶ	αὐτὰ τὰ ὀνόματα. τὸ μὲν
[51, 13]	τινὰ ἀπόληται, ἐδεῖτο, πολλὰ δὲ	καὶ	αὐτὴ ἐμηχανᾶτο. ἐπεὶ δ´ οὐδὲν
[51, 22]	ἐν τοῖς ἱεροῖς ἡμῶν ἀνάκειται	καὶ	αὐτὴ ἐν τῷ Ἀφροδισίῳ χρυσῆ
[51, 10]	τάς τε ναῦς αὐτομολῆσαι ἐποίησε,	καὶ	αὐτὴ ἐς τὸ ἠρίον ἐξαίφνης
[51, 3]	ἐγγλύψας ἐκείνῃ τὰ πάντα ἐσημαίνετο.	καὶ	αὐτῇ καὶ οἱ μετὰ ταῦτα
[51, 26]	πόλει ἀφῄρηντο, ἐνταῦθα ἤκουεν ὄντα·	καὶ	αὐτὸ πεζῇ τε ἅμα καὶ
[51, 14]	παραχρῆμα, πρὶν θνήσκειν τινά, ἐκμυζᾶν,	καὶ	αὐτοὶ μηδὲν ὑπὸ μηδενὸς αὐτῶν
[51, 25]	τῶν ὅπλων ἀπήντησάν οἱ, ἐφείσατο·	καὶ	αὐτοῖς καὶ τὴν χώραν ἐν
[51, 15]	τὴν βασιλείαν τὴν πατρῴαν ἔδωκε,	καὶ	αὐτοῖς καὶ τὸν Ἀλέξανδρον καὶ
[51, 10]	πρὸ τῆς Ἀλεξανδρείας τῷ Καίσαρι,	καὶ	αὐτὸν κεκμηκότα ἐκ τῆς πορείας
[51, 21]	αὐτοῦ ὑπὸ τοῦ Σύλλου θανατωθέντος,	καὶ	αὐτὸς ἄρξαι ποτὲ μετὰ τῶν
[51, 5]	ἐπὶ τούτῳ διέφθειρεν, οὕτω δὴ	καὶ	αὐτὸς ἐς τὴν Ἀλεξάνδρειαν μηδὲν
[51, 11]	τὰ νικητήρια ἀναγαγεῖν, οὐ μέντοι	καὶ	αὐτὸς πίστιν τινὰ αὐτῇ δοὺς
[51, 12]	ἀφείλετο. ἀλλ´ ὁρᾷς μέν που	καὶ	αὐτὸς τὸν πατέρα σου τοιοῦτον
[51, 21]	Ποτῖτος διεδέξατο. οὗτος οὖν δημοσίᾳ	καὶ	αὐτὸς ὑπέρ τε τοῦ δήμου
[51, 12]	ἐποίησεν. ἵνα δ´ οὖν τι	καὶ	αὐτοῦ ἐκείνου περὶ ἐμοῦ πύθῃ,
[51, 21]	τὴν Ἰταλίαν ὁ Καῖσαρ ἐπεραιώθη,	καὶ	αὐτοῦ ἐς τὴν πόλιν ἐσελθόντος
[51, 16]	μὲν τοῦ Ἀλεξάνδρου σῶμα εἶδε,	καὶ	αὐτοῦ καὶ προσήψατο, ὥστε τι
[51, 23]	τῇ Μακεδονίᾳ φοβηθεὶς ἀντεπῆλθέ σφισι,	καὶ	αὐτοὺς ἐκ τῆς προσόδου μόνης
[51, 24]	ὡς οὐδὲν τοὺς Ῥωμαίους ἠδικηκότες.	καὶ	αὐτοὺς ὁ Κράσσος κατασχὼν ὡς
[51, 27]	οὔτ´ αὖ προσχωρῆσαί οἱ ἐθέλοντας,	καὶ	αὐτούς τε μέγιστον ἐπὶ τούτῳ
[51, 2]	ἑκὼν παρέδωκε, περιήλγησέ τε ἐκεῖνος	καὶ	αὐτοχειρίᾳ αὐτῷ ἐπαπέθανεν. ~οὗτοι μὲν
[51, 26]	ὁ Ῥώλης Δάπυγι Γετῶν τινων	καὶ	αὐτῷ βασιλεῖ πολεμωθεὶς μετεπέμψατο· καὶ
[51, 19]	καὶ στεφάνους καὶ ἱερομηνίας πολλάς,	καὶ	αὐτῷ καὶ ἕτερα ἐπινίκια ὡς
[51, 4]	μετάπεμπτοι, πρὸς τὸ Βρεντέσιον ἀφίκοντο·	καὶ	αὐτῶν ὁ Καῖσαρ τοῖς μὲν
[51, 26]	ὅτι τι κακὸν ἔδρασεν, ἀλλὰ	καὶ	ἀφῆκε. ποιήσας δὲ ταῦτα ἐπὶ
[51, 19]	αὐτῷ, ὡς καὶ τῆς Κλεοπάτρας,	καὶ	ἁψῖδα τροπαιοφόρον ἔν τε τῷ
[51, 16]	συχνοὶ παρ´ αὐτῷ καὶ δυναστῶν	καὶ	βασιλέων παῖδες οἱ μὲν ἐφ´
[51, 12]	ἄλλα ἐτίμησέ με καὶ δὴ	καὶ	βασιλίδα τῶν Αἰγυπτίων ἐποίησεν. ἵνα
[51, 25]	τὰ δὲ ἐκφοβῶν τὰ δὲ	καὶ	βιαζόμενος, πάντας μὲν πλὴν πάνυ
[51, 7]	ὥρμησαν ἐς τὴν Αἴγυπτον ὡς	καὶ	βοηθήσοντες αὐτοῖς, καὶ πολλὰ μὲν
[51, 17]	ἑτέρωθι καὶ τυμπάνων καὶ κυμβάλων	καὶ	βοήματα καὶ αὐλῶν καὶ σαλπίγγων
[51, 22]	Οὐιτέλλιος βουλευτὴς ἐμονομάχησε. καὶ θηρία	καὶ	βοτὰ ἄλλα τε παμπληθῆ καὶ
[51, 14]	σῶμα βλάπτειν, ἂν δ´ αἵματος	καὶ	βραχυτάτου ἅψηται, καὶ τάχιστα καὶ
[51, 21]	τῶν προσχώρων σφίσι, Κελτῶν τε	καὶ	Γαλατῶν τινων. Γάιος γὰρ Καρρίνας
[51, 4]	τὴν τῶν πλειόνων σπουδὴν ἐνεοχμώθη.	καὶ	γὰρ ἐκεῖνοι οἱ μὲν φόβῳ
[51, 12]	καὶ ἑαυτὴν ἠμελημένως πως κοσμήσασα	(καὶ	γὰρ ἐν τῷ πενθίμῳ σχήματι
[51, 25]	γνώμην ἔσχεν ἀρκεσθῆναι τοῖς κατειργασμένοις.	καὶ	γὰρ καὶ θυσίαι καὶ νικητήρια
[51, 20]	οἰώνισμα τὸ τῆς Ὑγιείας ἐποίησαν·	καὶ	γὰρ τότε δι´ ἅπερ εἶπον
[51, 25]	ἐκ τῆς Μυσίας λυπήσαντας αὐτόν·	καὶ	γὰρ τότε χωρία τε ἐντειχιζόμενοι
[51, 9]	πρός τε τὸ τεῖχος προσελθὼν	καὶ	γεγωνὸν βοήσας· ὁ γὰρ Γάλλος
[51, 27]	μὲν γὰρ πάλαι Μυσοί τε	καὶ	Γέται πᾶσαν τὴν μεταξὺ τοῦ
[51, 4]	δὲ διὰ παντὸς αὐτῷ συστρατεύσασι	καὶ	γῆν προσκατένειμε. τοὺς γὰρ δήμους
[51, 13]	παρεσκευάζετο ὅπως ὡς ἀλυπότατα ἀποθάνῃ.	καὶ	γραμματεῖόν τι, δι´ οὗ ἐδεήθη
[51, 1]	μείζω ᾠκοδόμησεν, ἀγῶνά τέ τινα	καὶ	γυμνικὸν καὶ μουσικῆς ἱπποδρομίας τε
[51, 3]	ὅσα ἐβούλοντο. καὶ διὰ τοῦτο	καὶ	δακτύλιον ἔλαβον παρ´ αὐτοῦ, ἵν´
[51, 12]	τά τε ἄλλα ἐτίμησέ με	καὶ	δὴ καὶ βασιλίδα τῶν Αἰγυπτίων
[51, 20]	ἄλλαι τε ἰσόθεοι τιμαὶ δίδονται	καὶ	δὴ καὶ ἡρῷα ποιεῖται. ταῦτα
[51, 14]	τε ἑρπετοῖς ἑαυτὸν ἐθελοντὴς παρέδωκε,	καὶ	δηχθεὶς ὑπ´ αὐτῶν ἐς σορὸν
[51, 11]	οὖν ἑαυτὴν ἔνδον, ἵν´ εἰ	καὶ	διὰ μηδὲν ἄλλο σωθείη, τῷ
[51, 21]	Ῥῆνον ἐπὶ πολέμῳ διαβάντας ἀπεώσατο·	καὶ	διὰ ταῦτα ἤγαγε μὲν καὶ
[51, 23]	μὲν ἐκείνων, οἵτινές τέ εἰσι	καὶ	διὰ τί ἐπολεμώθησαν, εἴρηται· Βαστάρναι
[51, 15]	τῶν καθ´ ἑαυτὴν μεγίστων κατεκράτησε,	καὶ	διὰ τὸν τρίτον ἑαυτὴν κατεχρήσατο.
[51, 5]	μετὰ τὴν ἄφιξιν ἡμέρᾳ ἀπῆρε,	καὶ	διὰ τοῦ ἰσθμοῦ τοῦ τῆς
[51, 26]	καὶ αὐτὸ πεζῇ τε ἅμα	καὶ	διὰ τοῦ Ἴστρου (πρὸς γὰρ
[51, 8]	αὐτῷ, καὶ ἑαυτόν, ἄν γε	καὶ	διὰ τοῦθ´ ἡ Κλεοπάτρα σωθῇ,
[51, 4]	κακὸν προστάτου τινὸς λαβόμενοι δράσωσι,	καὶ	διὰ τοῦτ´ Ἀντώνιον μὲν ἄλλοις
[51, 11]	ἀκουσίᾳ τρόπον τινὰ χειρωθείσῃ χρήσηται.	καὶ	διὰ τοῦτ´ ἔπεμψε πρὸς αὐτὴν
[51, 3]	ἔδεισε μὴ καὶ αὖθις θορυβήσωσι,	καὶ	διὰ τοῦτ´ ἔσπευσε, πρὶν καὶ
[51, 10]	ὑπὲρ ἑαυτοῦ προθυμίαν ἀντικαθιστάς, ὥστε	καὶ	διὰ τοῦτο αὐτοὺς τῇ τε
[51, 10]	οὐκ ἐπιβιώσεται ἀλλὰ παραχρῆμα ἀποθανεῖται.	καὶ	διὰ τοῦτο ἔς τε τὸ
[51, 3]	τούτου καὶ μεταγράφειν ὅσα ἐβούλοντο.	καὶ	διὰ τοῦτο καὶ δακτύλιον ἔλαβον
[51, 4]	πολλῷ δὲ ἔτι πλείω ἀνήλισκε.	καὶ	διὰ τοῦτο καὶ προέγραψεν ἐν
[51, 22]	κατ´ αὐτὴν τὴν ῥῖνα προσέχει,	καὶ	διὰ τοῦτο οὕτω κέκληται. ταῦτά
[51, 23]	ἑαυτοῦ τέλεσι καὶ καθιέρωσεν ὁπλομαχίᾳ,	καὶ	διὰ τοῦτο στρατηγὸν ἕνα παρὰ
[51, 10]	τε τὸ μνῆμα αὐτὸν κομίσωσι	καὶ	διὰ τῶν σχοινίων τῶν πρὸς
[51, 17]	τότε τῷ Καίσαρι συγγενόμενοι πεντήκοντα	καὶ	διακοσίας δραχμάς, ὥστε μὴ διαρπάσαι
[51, 11]	ἑαυτὴν δράσῃ. ἀμέλει καὶ ὀφθῆναι	καὶ	διαλεχθῆναί τι τῷ Καίσαρι ἐθελήσασα
[51, 7]	τῆς διόδου ἔδρασαν. οὐ μέντοι	καὶ	διαπεσεῖν ἐς τὴν Αἴγυπτον ἠδυνήθησαν,
[51, 15]	κατελήφθη τε ἐν τῇ ὁδῷ	καὶ	διεφθάρη. ἥ τε Κλεοπάτρα Ἰούβᾳ
[51, 1]	καταλαβὼν ἀμαχεὶ παρεστήσατο. ἤδη δὲ	καὶ	διέφυγον ἄλλοι τε καὶ τῶν
[51, 14]	βλάπτεσθαι. φύονται δὲ ἐξ ἀλλήλων,	καὶ	δοκιμάζουσι τὰ γεννηθέντα ἤτοι μετ´
[51, 6]	ἐξαπατήσωσί πῃ τὸν Καίσαρα ἢ	καὶ	δολοφονήσωσιν, ἔστειλάν τινας ἐκείνῳ μὲν
[51, 10]	καὶ ἔπεσέ τε ἐπὶ στόμα	καὶ	δόξαν τοῖς παροῦσιν ὡς καὶ
[51, 9]	μή, βίᾳ γε χειρωσόμενος ἅτε	καὶ	δύναμιν πολλὴν καὶ ναυτικὴν καὶ
[51, 16]	ἐπειδή τε συχνοὶ παρ´ αὐτῷ	καὶ	δυναστῶν καὶ βασιλέων παῖδες οἱ
[51, 26]	τε στόμια αὐτοῦ πάντα σκολιὰ	καὶ	δυσδιερεύνητα ὄντα ἀναζητήσας ἀπῳκοδόμησε, κἀκ
[51, 13]	τεθνήξειν λαβοῦσα ἧττόν τε τηρηθείη	καὶ	ἑαυτὴν ἐξεργάσαιτο. ὃ καὶ ἐγένετο.
[51, 13]	γὰρ ἐσθῆτα τὴν περικαλλεστάτην ἐνδῦσα	καὶ	ἑαυτὴν εὐπρεπέστατα εὐθετήσασα, τό τε
[51, 12]	κλίνην πολυτελῆ παρασκευάσασα, καὶ προσέτι	καὶ	ἑαυτὴν ἠμελημένως πως κοσμήσασα (καὶ
[51, 8]	ἐρᾶσθαι, τόν τε Ἀντώνιον ἀναχρήσαιτο	καὶ	ἑαυτὴν τά τε χρήματα ἀκέραια
[51, 8]	φιλικῶς οἱ συνόντα ἐξέδωκεν αὐτῷ,	καὶ	ἑαυτόν, ἄν γε καὶ διὰ
[51, 10]	κατειργάσατο, ζηλῶσαί τε αὐτὸν ἠθέλησε	καὶ	ἑαυτὸν ἔτρωσεν, καὶ ἔπεσέ τε
[51, 9]	ὄντως ἐρᾶσθαι, πρῶτον μὲν ὅτι	καὶ	ἐβούλετο, ἔπειτα δὲ ὅτι καὶ
[51, 13]	τηρηθείη καὶ ἑαυτὴν ἐξεργάσαιτο. ὃ	καὶ	ἐγένετο. ἐπειδὴ γὰρ οἵ τε
[51, 14]	τὴν Κλεοπάτραν δυνηθεὶς ἐκείνην μὲν	καὶ	ἐθαύμασε καὶ ἠλέησεν, αὐτὸς δὲ
[51, 11]	Ἐπαφρόδιτον ἐξελεύθερον, ἐντειλάμενός σφισιν ὅσα	καὶ	εἰπεῖν καὶ πρᾶξαι ἐχρῆν. καὶ
[51, 4]	δ´ ὑπέσχετο. συχνὰ μὲν γὰρ	καὶ	ἐκ τῆς νίκης ἐκτήσατο, πολλῷ
[51, 7]	καὶ ἐς τὰ στρατόπεδα καταλεχθησόμενοι,	καὶ	ἐκ τρόπου δή τινος ἐπιτηδείου
[51, 5]	ἔκ τε τῶν ἐκείνων κτημάτων	καὶ	ἐκ τῶν ἄλλων καὶ ὁσίων
[51, 9]	αὐτῶν ἔκ τε τῆς γῆς	καὶ	ἐκ τῶν οἰκιῶν τῆς τε
[51, 18]	τε προειρημένα ἔπραξε, καὶ πόλιν	καὶ	ἐκεῖ ἐν τῷ τῆς μάχης
[51, 10]	καὶ σὺν θεραπαίναις δύο ἐσέδραμε,	καὶ	ἐκεῖθεν ἀγγελίαν αὐτῷ ὡς καὶ
[51, 22]	ἦν δὲ δὴ τῶν Ταραντίνων,	καὶ	ἐκεῖθεν ἐς τὴν Ῥώμην κομισθὲν
[51, 4]	ἔς τε τὴν Ἀσίαν κομισθεὶς	καὶ	ἐκεῖνα προσκαθίστατο, τά τε τοῦ
[51, 12]	πρὸς τὰς εἰκόνας αὐτοῦ προσέπιπτε	καὶ	ἐκείνας προσεκύνει. τά τε βλέφαρα
[51, 11]	καὶ τῶν θησαυρῶν ἐγκρατὴς γενέσθαι	καὶ	ἐκείνην ζῶσάν τε συλλαβεῖν καὶ
[51, 21]	μιμήματι παρεκομίσθη, ὥστε τρόπον τινὰ	καὶ	ἐκείνην μετά τε τῶν ἄλλων
[51, 15]	αὐτοῦ ἐλπίσασα ταύτης τε ἐσφάλη	καὶ	ἐκείνην προσαπώλεσε, δύο τε ἀνδρῶν
[51, 1]	Ἀντωνίου καὶ τῆς Κλεοπάτρας ἔστειλε·	καὶ	ἐκεῖνοι ἐπεδίωξαν μὲν αὐτούς, ἐπεὶ
[51, 1]	τῷ Καίσαρι, ἀλλὰ καθ´ ἡσυχίαν	καὶ	ἐκεῖνοι καὶ οἱ δῆμοι πάντες,
[51, 3]	προκύπτοντα ἔχοντι, ἐνόμισεν. ἐπέστελλε δὲ	καὶ	ἐκείνοις καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς
[51, 6]	αὐτῶν διδοῦσα ἔπεμψεν, ἵν´ ἂν	καὶ	ἐκεῖνον ἐχθήρῃ, ἀλλ´ αὐτήν γε
[51, 22]	ἔτυχον, ἀπέκλιναν πρὸς τὸν Ἀντώνιον,	καὶ	ἐκεῖνον μὲν οὐδὲν μέγα ὠφέλησαν
[51, 21]	καὶ διὰ ταῦτα ἤγαγε μὲν	καὶ	ἐκεῖνος τὰ νικητήρια, καίτοι τοῦ
[51, 10]	ἀνέγνω, τόν τε Ἀντώνιον διαβάλλων	καὶ	ἐκείνους ἔς τε τὴν τῆς
[51, 26]	ἐσήραξε, καὶ συμφοβήσας ἐκ τούτου	καὶ	ἐκείνους μάχην μὲν οὐδεμίαν ἔτ´
[51, 25]	οὐχ ὅτι τῷ Καίσαρι ἀλλὰ	καὶ	ἐκείνῳ ἐψηφίσθη· οὐ μέντοι καὶ
[51, 3]	καὶ τοσαύτην γ´ ἐπὶ πάντα	καὶ	ἐκείνῳ καὶ τῷ Μαικήνᾳ ἐξουσίαν
[51, 18]	ἐπειδὴ ὅ τε Ἀντώνιος ἐτελεύτησε,	καὶ	ἐκείνων ὁ μὲν Τιριδάτης ἡττηθεὶς
[51, 15]	προΐετο, ἠλέει τε ἀλόγως συχνοὺς	καὶ	ἐκόλαζεν ἀδίκως πλείονας· κἀκ τούτων
[51, 13]	καὶ ἐς τὴν Λιουίαν ἔχουσα,	καὶ	ἑκουσία τε πλευσεῖσθαι ἔλεγε, καὶ
[51, 20]	μὲν ἐν τῷ χειμῶνι ἐγένετο,	καὶ	ἔλαβον καὶ οἱ Περγαμηνοὶ τὸν
[51, 8]	καὶ πάντα, ἄν γέ τινος	καὶ	ἐλαχίστου διαμάρτῃ, κατακαύσειν μεθ´ ἑαυτῆς
[51, 13]	~καὶ ἡ μὲν τοιαῦτα ὡς	καὶ	ἐλεηθησομένη ἔλεγε, Καῖσαρ δὲ πρὸς
[51, 13]	ἐπέραινε, μεταγιγνώσκειν τε ἐπλάσατο ὡς	καὶ	ἐλπίδα πολλὴν μὲν καὶ ἐς
[51, 12]	βλέφαρα ἐς τὸν Καίσαρα ἐπενέκλα,	καὶ	ἐμμελῶς ἀνωλοφύρετο, θρυπτικόν τέ τι
[51, 12]	ὥσπερ δι´ ἐκεῖνον ἀποθνήσκω, οὕτω	καὶ	ἐν Ἅιδου αὐτῷ συνοικήσω. ~καὶ
[51, 14]	ὅτι ἀσπίδα ἐν ὑδρίᾳ ἢ	καὶ	ἐν ἄνθεσί τισιν ἐσκομισθεῖσάν οἱ
[51, 22]	ἀπόντος αὐτοῦ δι´ ἑτέρων ἐποιήθη.	καὶ	ἐν αὐταῖς οἱ βουλευταὶ μίαν
[51, 13]	οὔτε τὴν θεραπείαν αὐτῆς ἀφείλετο	καὶ	ἐν ἐπιμελείᾳ αὐτὴν ἐποιεῖτο, ὅπως
[51, 2]	ἐφόνευσε, καί τινων καὶ ἐφείσατο.	καὶ	ἐν μὲν τούτοις ὅ τε
[51, 20]	Ἰούλιον ὀνομάσας, ἔν τε Ἐφέσῳ	καὶ	ἐν Νικαίᾳ γενέσθαι ἐφῆκεν· αὗται
[51, 18]	ἔς τε τὴν Ῥώμην ἀνήγαγε	καὶ	ἐν ὁμηρείᾳ ἐποιήσατο. ~ἐν δὲ
[51, 6]	δ´ οὖν παρεσκευάζοντο μὲν ὡς	καὶ	ἐν τῇ Αἰγύπτῳ καὶ ναυσὶ
[51, 17]	ἰσχυρῶς φυλάσσεται, βουλεύουσι δὲ δὴ	καὶ	ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ, ἐπὶ Σεουήρου
[51, 20]	πόλεις ἔν τε τῇ Ἀσίᾳ	καὶ	ἐν τῇ Βιθυνίᾳ προετετίμηντο. καὶ
[51, 5]	τοῖς τέ τινα ἄδειαν λαβοῦσι	καὶ	ἐν τῇ Ἰταλίᾳ διαιτᾶσθαι (οὐ
[51, 17]	Ἀλεξανδρείᾳ, ἐπὶ Σεουήρου αὐτοκράτορος ἀρξάμενοι,	καὶ	ἐν τῇ Ῥώμῃ, ἐπ´ Ἀντωνίνου
[51, 7]	τὸν δὲ Ἀντώνιον μεταπέμψαντες ὡς	καὶ	ἐν τῇ Συρίᾳ ἄμεινον μετ´
[51, 19]	ἔν τε τοῖς γενεθλίοις αὐτοῦ	καὶ	ἐν τῇ τῆς ἀγγελίας τῆς
[51, 20]	ἐν τοῖς Ἑλληνικοῖς ἔθνεσιν, ἀλλὰ	καὶ	ἐν τοῖς ἄλλοις ὅσα τῶν
[51, 19]	καὶ ὑπὲρ ἐκείνου ὁμοίως εὔχεσθαι,	καὶ	ἐν τοῖς συσσιτίοις οὐχ ὅτι
[51, 10]	καὶ ὁ μὲν ἐνταῦθα οὕτω	καὶ	ἐν τοῖς τῆς Κλεοπάτρας κόλποις
[51, 11]	γε ἔν τε τῷ ὀνόματι	καὶ	ἐν τῷ σχήματι αὐτῆς ἀποθανεῖν
[51, 19]	ἔχειν, καὶ τοῖς ἐπιβοωμένοις αὐτὸν	καὶ	ἐντὸς τοῦ πωμηρίου καὶ ἔξω
[51, 6]	πλεῖστον βουλευόμενοι ταῦτα διαλάθωσιν, ἢ	καὶ	ἐξαπατήσωσί πῃ τὸν Καίσαρα ἢ
[51, 23]	τῷ Ἀρείῳ πεδίῳ κυνηγετικὸν λίθινον	καὶ	ἐξεποίησε τοῖς ἑαυτοῦ τέλεσι καὶ
[51, 19]	αὐτὸν καὶ ἐντὸς τοῦ πωμηρίου	καὶ	ἔξω μέχρις ὀγδόου ἡμισταδίου ἀμύνειν,
[51, 19]	οὔτε πρότερον οὔτε τότε, ὡς	καὶ	ἑορτάζειν σφᾶς ἐπ´ αὐτοῖς δέον,
[51, 20]	ἐπέτρεψε. καὶ τοῦτ´ ἐκεῖθεν ἀρξάμενον	καὶ	ἐπ´ ἄλλων αὐτοκρατόρων οὐ μόνον
[51, 1]	ἀπ´ ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἀκριβοῦσθαι.	καὶ	ἐπ´ αὐτῇ τῷ τε Ἀπόλλωνι
[51, 4]	διεπεφεύγει ἐπέπυστο, καὶ παρεσκευάζετο ὡς	καὶ	ἐπ´ αὐτὸν ὁρμήσων, ἄν τι
[51, 24]	ἐπειδή τε νικήσας τοὺς Μυσοὺς	καὶ	ἐπ´ ἐκείνους ὥρμησε, πρέσβεις ἔπεμψαν
[51, 11]	αὐτὴν Γάιόν τε Προκουλέιον ἱππέα	καὶ	Ἐπαφρόδιτον ἐξελεύθερον, ἐντειλάμενός σφισιν ὅσα
[51, 20]	τοῦ Ἰανουαρίου νουμηνίᾳ ὅρκοις ἐβεβαιώσαντο,	καὶ	ἐπειδὴ καὶ τὰ περὶ τῶν
[51, 3]	τὰ τοῦ Καίσαρος στρατόπεδα κατετάχθη,	καὶ	ἔπειτα τοὺς μὲν πολίτας τοὺς
[51, 9]	οὐδενὶ ἐσακοῦσαι ἐπέτρεψε. καὶ προσέτι	καὶ	ἐπεκδρομῇ αἰφνιδίῳ ἔπταισε, καὶ μετὰ
[51, 10]	αὐτὸν ἠθέλησε καὶ ἑαυτὸν ἔτρωσεν,	καὶ	ἔπεσέ τε ἐπὶ στόμα καὶ
[51, 21]	δὲ τοῦτο τούς τε ὑποστρατήγους	καὶ	ἐπῄνεσε καὶ ἐτίμησεν ὥσπερ εἴθιστο,
[51, 8]	τὸ δεύτερον τό τε τρίτον	καὶ	ἐπηπείλησε καὶ ὑπέσχετο. φοβηθεὶς δ´
[51, 22]	ὁμοίων σφίσιν ἐπί τε κελήτων	καὶ	ἐπὶ συνωρίδων τῶν τε τεθρίππων
[51, 21]	τὸν Μάρκελλον τὸν ἀδελφιδοῦν, διένειμε.	καὶ	ἐπί τε τούτοις, καὶ ὅτι
[51, 19]	καὶ ἔτι πρότερον συχνὰ μὲν	καὶ	ἐπὶ τῇ τῆς ναυμαχίας νίκῃ
[51, 6]	καὶ ναυσὶ καὶ πεζῷ πολεμήσοντες,	καὶ	ἐπὶ τούτῳ καὶ τὰ ἔθνη
[51, 24]	μόνους τε ἐκείνους εἶναι νομισάντων	καὶ	ἐπιδραμόντων σφίσιν, ἔς τε τὰ
[51, 25]	πάνυ ὀλίγων, ἐπιπόνως δὲ δὴ	καὶ	ἐπικινδύνως κατεστρέψατο. καὶ τότε μέν
[51, 5]	κεφαλὴν αὐτοῦ τῷ Μήδῳ, ὡς	καὶ	ἐπικουρήσοντί σφισι διὰ τοῦτ´, ἔπεμψεν.
[51, 10]	μὲν γὰρ προδίδοσθαι, οὐ μέντοι	καὶ	ἐπίστευεν ὑπὸ τοῦ ἔρωτος, ἀλλὰ
[51, 4]	ἀντιλαβεῖν τις ἐθελήσῃ, τοῦτο ποιήσῃ.	καὶ	ἐπράθη μὲν οὐδέν, οὐδ´ ἀντεδόθη
[51, 8]	φιλάνθρωπα αὐτῇ ἐροῦντα, καὶ ὅτι	καὶ	ἐρῶν αὐτῆς τυγχάνει, εἴ πως
[51, 12]	τε ἅμα ἔλεγε, καὶ πολλὰ	καὶ	ἐρωτικὰ αὐτοῦ ῥήματα ἀνεγίγνωσκε. καὶ
[51, 12]	ἢ περὶ τῆς βασιλείας ἢ	καὶ	ἐρωτικόν τι ἐφθέγξατο, πρός τε
[51, 27]	ἐνέμοντο, προϊόντος δὲ τοῦ χρόνου	καὶ	ἐς ἄλλα τινὲς αὐτῶν ὀνόματα
[51, 22]	ὁσιωθέντι τότε ὑπῆρξε· συχνὰ γὰρ	καὶ	ἐς ἐκεῖνο ἀνετέθη, καὶ ἕτερα
[51, 13]	ὡς καὶ ἐλπίδα πολλὴν μὲν	καὶ	ἐς ἐκεῖνον πολλὴν δὲ καὶ
[51, 19]	Ἀλεξάνδρεια ἑάλω, ἀγαθήν τε εἶναι	καὶ	ἐς τὰ ἔπειτα ἔτη ἀρχὴν
[51, 2]	αὐτὴν τῆς ἐκείνου κατηγορίας εἰλήφει,	καὶ	ἐς τὰ ἐπινίκια παραγαγὼν ἀπέκτεινε.
[51, 11]	καὶ ἐκείνην ζῶσάν τε συλλαβεῖν	καὶ	ἐς τὰ νικητήρια ἀναγαγεῖν, οὐ
[51, 7]	ἀπατηθέντες ἐπέμφθησαν ἄλλος ἄλλοσε ὡς	καὶ	ἐς τὰ στρατόπεδα καταλεχθησόμενοι, καὶ
[51, 23]	Μᾶρκος ἔς τε τὴν Μακεδονίαν	καὶ	ἐς τὴν Ἑλλάδα πεμφθεὶς τοῖς
[51, 6]	ἡτοιμάζοντο δ´ οὐδὲν ἧττον ὡς	καὶ	ἐς τὴν Ἰβηρίαν, ἄν τι
[51, 8]	καὶ καθ´ ἑαυτοὺς περιγένωνται, ἢ	καὶ	ἐς τὴν Ἰβηρίαν τήν τε
[51, 21]	θέρους ἔς τε τὴν Ἑλλάδα	καὶ	ἐς τὴν Ἰταλίαν ὁ Καῖσαρ
[51, 13]	καὶ ἐς ἐκεῖνον πολλὴν δὲ	καὶ	ἐς τὴν Λιουίαν ἔχουσα, καὶ
[51, 23]	τήν τε Σεγετικὴν καλουμένην προσεποιήσατο	καὶ	ἐς τὴν Μυσίδα ἐνέβαλε, καὶ
[51, 19]	τῆς νίκης ἡμέρᾳ ἱερομηνίαν εἶναι,	καὶ	ἐς τὴν πόλιν ἐσιόντι αὐτῷ
[51, 10]	τε τὴν τῆς προδοσίας αἰσχύνην	καὶ	ἐς τὴν ὑπὲρ ἑαυτοῦ προθυμίαν
[51, 15]	τε τοῦ Καίσαρος θυγατέρα ἠγγυημένος	καὶ	ἐς τὸ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ
[51, 27]	ἀπὸ τῆς Παννονίας ἀφορίζει, συγκεχώρηκεν.	καὶ	ἔστιν ἐν αὐτοῖς ἄλλα τε
[51, 8]	τά τε χρήματα ἀκέραια τηρήσειε.	καὶ	ἔσχεν οὕτως. ~πρὶν δὲ δὴ
[51, 19]	καὶ ἱερομηνίας πολλάς, καὶ αὐτῷ	καὶ	ἕτερα ἐπινίκια ὡς καὶ τῶν
[51, 22]	γὰρ καὶ ἐς ἐκεῖνο ἀνετέθη,	καὶ	ἕτερα τῷ τε Διὶ τῷ
[51, 19]	τροπαιοφόρον ἔν τε τῷ Βρεντεσίῳ	καὶ	ἑτέραν ἐν τῇ Ῥωμαίᾳ ἀγορᾷ
[51, 4]	τοῦ τε δήμου τὸ πλεῖον	καὶ	ἕτεροι, οἱ μὲν κατὰ πρεσβείας
[51, 15]	Ἀντωνίου ἡ Ὀκταουία ἀνῄρητό τε	καὶ	ἐτετρόφει, χρήματα ἀπὸ τῶν πατρῴων
[51, 22]	πρότερον ἐνταῦθα ἀνακεῖσθαι δοκούντων ἢ	καὶ	ἔτι κειμένων ἐκ δόγματος τότε
[51, 19]	ὁμηρείᾳ ἐποιήσατο. ~ἐν δὲ τούτῳ	καὶ	ἔτι πρότερον συχνὰ μὲν καὶ
[51, 21]	τούς τε ὑποστρατήγους καὶ ἐπῄνεσε	καὶ	ἐτίμησεν ὥσπερ εἴθιστο, καὶ τόν
[51, 4]	ἀντεδόθη οὐδέν· τίς γὰρ ἂν	καὶ	ἐτόλμησεν ὁποτερονοῦν αὐτῶν πρᾶξαι; τῆς
[51, 8]	δὲ τὸν μὲν Τουρούλλιον ἀπέκτεινε	(καὶ	ἔτυχε γὰρ ἐκ τῆς ἐν
[51, 11]	ἐθάρσησε μέν πως τὸν Καίσαρα,	καὶ	εὐθὺς αὐτῷ τὸ γεγονὸς ἐδήλωσεν,
[51, 20]	Ἰταλίᾳ οὐκ ἔστιν ὅστις τῶν	καὶ	ἐφ´ ὁποσονοῦν λόγου τινὸς ἀξίων
[51, 16]	μὲν ἐφ´ ὁμηρείᾳ οἱ δὲ	καὶ	ἐφ´ ὕβρει τρεφόμενοι εὑρέθησαν, τοὺς
[51, 2]	δὲ καὶ ἐφόνευσε, καί τινων	καὶ	ἐφείσατο. καὶ ἐν μὲν τούτοις
[51, 12]	τοῦ Καίσαρος ἀνεπήδησέ τε ἐρρυθμισμένη,	καὶ	ἔφη χαῖρε ὦ δέσποτα· σοὶ
[51, 2]	μὲν χρήμασιν ἐζημίωσε, πολλοὺς δὲ	καὶ	ἐφόνευσε, καί τινων καὶ ἐφείσατο.
[51, 26]	τοῦτο γὰρ μέγιστόν τε ἅμα	καὶ	ἐχυρώτατον οὕτως ὂν ὡς καὶ
[51, 18]	τῷ Φραάτῃ ἐπαναστάντος, πρότερον μέν,	καὶ	ἕως ἔτι τὰ τοῦ Ἀντωνίου
[51, 10]	ὅτι περίεστιν, ἐξανέστη μὲν ὡς	καὶ	ζῆσαι δυνάμενος, προχυθέντος δ´ αὐτῷ
[51, 4]	δύο κατὰ δόγμα καταμεινάντων, ἀπήντησε,	καὶ	ἡ ἱππὰς τοῦ τε δήμου
[51, 21]	Αἰγυπτία. τά τε γὰρ ἄλλα	καὶ	ἡ Κλεοπάτρα ἐπὶ κλίνης ἐν
[51, 6]	αὐτῷ χρήματα φέροντας. κἀν τούτῳ	καὶ	ἡ Κλεοπάτρα σκῆπτρόν τέ τι
[51, 3]	καὶ τότε ἥ τε Ῥώμη	καὶ	ἡ λοιπὴ Ἰταλία προσετέτακτο, καταφρονήσωσιν
[51, 13]	καὶ ἐν Ἅιδου αὐτῷ συνοικήσω.	~καὶ	ἡ μὲν τοιαῦτα ὡς καὶ
[51, 14]	δυνηθεὶς ἐκείνην μὲν καὶ ἐθαύμασε	καὶ	ἠλέησεν, αὐτὸς δὲ ἰσχυρῶς ἐλυπήθη
[51, 21]	καὶ μετὰ τοῦ Ἀλεξάνδρου τοῦ	καὶ	Ἡλίου, τῆς τε Κλεοπάτρας τῆς
[51, 20]	ἰσόθεοι τιμαὶ δίδονται καὶ δὴ	καὶ	ἡρῷα ποιεῖται. ταῦτα μὲν ἐν
[51, 8]	συγγνώμης παρ´ αὐτοῦ τεύξεσθαι διακαρτερήσωσι,	καὶ	ἤτοι καὶ καθ´ ἑαυτοὺς περιγένωνται,
[51, 22]	καὶ οὕτως ἡ Κλεοπάτρα καίπερ	καὶ	ἡττηθεῖσα καὶ ἁλοῦσα ἐδοξάσθη, ὅτι
[51, 10]	ὑπισχνούμενος, συνέβαλε καὶ τῷ πεζῷ	καὶ	ἡττήθη· ὁ γὰρ Καῖσαρ αὐτὸς
[51, 2]	γὰρ τοῦ Σέξτου ὁμομήτριος ὢν	καὶ	θανατωθῆναι κελευσθεὶς εἶτα διὰ τὴν
[51, 5]	ἐκ τῶν ἄλλων καὶ ὁσίων	καὶ	θείων, μηδενὸς μηδὲ τῶν πάνυ
[51, 22]	τέ τις Οὐιτέλλιος βουλευτὴς ἐμονομάχησε.	καὶ	θηρία καὶ βοτὰ ἄλλα τε
[51, 22]	εἴτε δὴ Γέται τινὲς εἴτε	καὶ	Θρᾷκες τοῦ Δακικοῦ γένους τοῦ
[51, 12]	μόνον εἶπεν, θάρσει ὦ γύναι,	καὶ	θυμὸν ἔχε ἀγαθόν· οὐδὲν γὰρ
[51, 25]	ἀρκεσθῆναι τοῖς κατειργασμένοις. καὶ γὰρ	καὶ	θυσίαι καὶ νικητήρια οὐχ ὅτι
[51, 20]	ἐσέλθῃ θυσίαις τε πανδημεὶ ἀγαλθῆναι	καὶ	ἱερὰν ἀεὶ ἄγεσθαι, ἱερέας τε
[51, 19]	προσεψηφίσαντο τῷ Καίσαρι καὶ στεφάνους	καὶ	ἱερομηνίας πολλάς, καὶ αὐτῷ καὶ
[51, 10]	αἵματος ἀπέγνω τε τὴν σωτηρίαν,	καὶ	ἱκέτευσε τοὺς παρόντας ὅπως πρός
[51, 11]	τι τῷ Καίσαρι ἐθελήσασα ἐπέτυχε·	καὶ	ἵνα γε ἐπὶ πλεῖον ἀπατηθῇ,
[51, 8]	αὐτοῦ τεύξεσθαι διακαρτερήσωσι, καὶ ἤτοι	καὶ	καθ´ ἑαυτοὺς περιγένωνται, ἢ καὶ
[51, 23]	καὶ ἐξεποίησε τοῖς ἑαυτοῦ τέλεσι	καὶ	καθιέρωσεν ὁπλομαχίᾳ, καὶ διὰ τοῦτο
[51, 20]	ἔτι καὶ Τρήουηροι Κελτοὺς ἐπαγαγόμενοι	καὶ	Κάνταβροι καὶ Οὐακκαῖοι καὶ Ἄστυρες·
[51, 3]	ἱππεὺς ἦν, τὸν Ἀγρίππαν ὡς	καὶ	κατ´ ἄλλο τι ἐς τὴν
[51, 2]	ἀντιπολεμήσας αὐτῷ καὶ τότε φυγὼν	καὶ	κατακρυφθείς, χρόνῳ τε ὕστερον εὑρεθείς,
[51, 17]	ὁ Ἆπις ὀλοφυρτικόν τι ἐμυκήσατο	καὶ	κατεδάκρυσε. ταῦτα μὲν οὕτως ἐγένετο,
[51, 24]	δώσων, τά τε ἄλλα ἐφιλοφρονήσατο	καὶ	κατεμέθυσεν ὥστε πάντα τὰ βουλεύματα
[51, 5]	ποιήσηται, τάς τε πρῴρας ὡς	καὶ	κεκρατηκυῖα κατέστεψε καὶ ᾠδάς τινας
[51, 8]	τινος ἐπιτηδείου ἐφθάρησαν· ~Ἀντώνιος δὲ	καὶ	Κλεοπάτρα ἀκούσαντες τῶν πρέσβεων τὰ
[51, 15]	δόξης ἐστερημένος. ~Ἀντώνιος μὲν δὴ	καὶ	Κλεοπάτρα, πολλῶν μὲν τοῖς Αἰγυπτίοις
[51, 0]	παρόντα διέθετο. β. Περὶ Ἀντωνίου	καὶ	Κλεοπάτρας καὶ ὧν ἔπραξαν μετὰ
[51, 12]	ὑπέσχετο. ~οἶκόν τε οὖν ἐκπρεπῆ	καὶ	κλίνην πολυτελῆ παρασκευάσασα, καὶ προσέτι
[51, 13]	καὶ ἑκουσία τε πλευσεῖσθαι ἔλεγε,	καὶ	κόσμους τινὰς ἀποθέτους ἐς δῶρα
[51, 2]	δὲ κολασθέντων Ἀκύλιοί τε Φλῶροι	καὶ	Κουρίων ὄνομα μάλιστ´ ἔσχον, οὗτος
[51, 25]	χωρήσας ἀνέλπιστός τε αὐτοῖς ἐπέπεσε,	καὶ	κρατήσας σπονδὰς ὁποίας ἠθέλησεν ἔδωκεν.
[51, 17]	τέ τινα ἑτέρωθι καὶ τυμπάνων	καὶ	κυμβάλων καὶ βοήματα καὶ αὐλῶν
[51, 3]	τινων ἐμνησικάκουν ἔτι, ἀλλ´ ὡς	καὶ	λαβόντες ὅσα μὴ συνεσήνεγκαν ἔχαιρον·
[51, 12]	μελιχρὰ ἄττα καὶ προσβλέπουσα αὐτῷ	καὶ	λαλοῦσα. ὁ οὖν Καῖσαρ συνίει
[51, 2]	αὐτοῦ οὖσιν ἐπολέμησε. Κυδωνιάτας τε	καὶ	Λαμπαίους ἐλευθέρους ἀφῆκεν, ὅτι τινὰ
[51, 2]	ἀφείλετο, Φιλοπάτορα δὲ τὸν Ταρκονδιμότου	καὶ	Λυκομήδην ἐν μέρει τοῦ Καππαδοκικοῦ
[51, 0]	λοιπὰ τῆς Καίσαρος τὸ γʹ	καὶ	Μ. Οὐαλερίου Κορουίνου Μεσσάλου ὑπατείας
[51, 12]	εἶτα αὖθις εἴθε σου προετεθνήκειν,	καὶ	μάλα αὖθις ἀλλὰ καὶ τοῦτον
[51, 11]	συμφορᾷ οὖσα τῆς δυναστείας ἐμέμνητο,	καὶ	μᾶλλόν γε ἔν τε τῷ
[51, 11]	συνήθους οἱ παραλύσαντες, ὅπως ἔτι	καὶ	μᾶλλον ἐλπίσῃ τε ὅσα ἐβούλετο
[51, 10]	ἐπίστευεν ὑπὸ τοῦ ἔρωτος, ἀλλὰ	καὶ	μᾶλλον ὡς εἰπεῖν ἐκείνην ἢ
[51, 2]	τε ὕστερον εὑρεθείς, ὅμως ἐσώθη)	καὶ	Μᾶρκός τις Σκαῦρος· ἀδελφός τε
[51, 22]	ἐκ δόγματος τότε καθαιρεθέντων ὡς	καὶ	μεμιαμμένων. καὶ οὕτως ἡ Κλεοπάτρα
[51, 9]	τε τοῦ Σκάρπου στράτευμα παρείληφε	καὶ	μετ´ αὐτῶν τὸ Παραιτόνιον ἐξαίφνης
[51, 2]	Ἀντωνίου πρὸ τῆς ναυμαχίας ἀπέστησε,	καὶ	μετ´ αὐτῶν τοῖς ἐν τῇ
[51, 27]	ἄλλα τινὲς αὐτῶν ὀνόματα μετέβαλον,	καὶ	μετὰ ταῦτ´ ἐς τὸ τῆς
[51, 1]	μηδενὸς ἐναντιουμένου δι´ ὀλιγότητα, ἔλαβε,	καὶ	μετὰ ταῦτα καὶ τὸν λοιπὸν
[51, 16]	ἑλληνιστί, ὅπως συνῶσιν αὐτοῦ, εἶπε.	καὶ	μετὰ ταῦτα τὸ μὲν τοῦ
[51, 18]	ἕως ἔτι τὰ τοῦ Ἀντωνίου	καὶ	μετὰ τὴν ναυμαχίαν ἀνθειστήκει, οὐχ
[51, 21]	μετά τε τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων	καὶ	μετὰ τοῦ Ἀλεξάνδρου τοῦ καὶ
[51, 1]	οἱ μὲν εὐθὺς οἱ δὲ	καὶ	μετὰ τοῦθ´ ὡμολόγησαν. ~καὶ ὃς
[51, 12]	πεμφθείσας ἐς τὸν κόλπον λαβοῦσα.	καὶ	μετὰ τοῦτο ἐσελθόντος τοῦ Καίσαρος
[51, 9]	προσέτι καὶ ἐπεκδρομῇ αἰφνιδίῳ ἔπταισε,	καὶ	μετὰ τοῦτο καὶ ταῖς ναυσὶν
[51, 23]	Μυσίαν τὴν κατ´ ἀντιπέρας σφῶν	καὶ	μετὰ τοῦτο καὶ Τριβαλλοὺς ὁμόρους
[51, 9]	τε Πηλούσιον εὐθὺς αὐτῷ προήκατο,	καὶ	μετὰ τοῦτο προσελαύνοντι πρὸς τὴν
[51, 26]	δὴ φευγόντων ἑκατέρων πολὺν εἰργάσατο.	καὶ	μετὰ τοῦτο τὸν Δάπυγα πρὸς
[51, 24]	καταστήσας, ἀνέπαυσέ τε τὸ στράτευμα,	καὶ	μετὰ τοῦτο τῶν Βασταρνῶν μόνους
[51, 19]	δῆμον μετά τε τῶν γυναικῶν	καὶ	μετὰ τῶν τέκνων ἀπαντῆσαι ἔγνωσαν.
[51, 3]	ἄλλοις ἔγραφε, προαναγιγνώσκειν, κἀκ τούτου	καὶ	μεταγράφειν ὅσα ἐβούλοντο. καὶ διὰ
[51, 4]	οἱ δὲ ἐλπίσιν, οἱ δὲ	καὶ	μετάπεμπτοι, πρὸς τὸ Βρεντέσιον ἀφίκοντο·
[51, 11]	οὕτως ἐκεῖνοι συμμίξαντες τῇ Κλεοπάτρᾳ	καὶ	μέτριά τινα διαλεχθέντες, ἔπειτ´ ἐξαίφνης
[51, 11]	μᾶλλον ἐλπίσῃ τε ὅσα ἐβούλετο	καὶ	μηδὲν κακὸν ἑαυτὴν δράσῃ. ἀμέλει
[51, 25]	Βαστάρναι ταῖς τε συμφοραῖς ἀχθόμενοι,	καὶ	μηκέτ´ αὐτὸν ἐπιστρατεύσειν σφίσι πυθόμενοι,
[51, 1]	ἀγῶνά τέ τινα καὶ γυμνικὸν	καὶ	μουσικῆς ἱπποδρομίας τε πεντετηρικὸν ἱερόν
[51, 13]	ἐπιλαμπρύνῃ. τοῦτό τε οὖν ὑποτοπήσασα,	καὶ	μυρίων θανάτων χαλεπώτερον αὐτὸ νομίσασα
[51, 22]	τὸν τῆς Μυσίας νομὸν τελοῦσι	καὶ	Μυσοί, πλὴν παρὰ τοῖς πάνυ
[51, 1]	ἐκ τῶν αἰχμαλώτων νεῶν ἀνέθηκε,	καὶ	ναὸν μείζω ᾠκοδόμησεν, ἀγῶνά τέ
[51, 10]	ναυτικὸν ἀπέκλινε, καὶ παρεσκευάζετο ὡς	καὶ	ναυμαχήσων ἢ πάντως γε ἐς
[51, 6]	ὡς καὶ ἐν τῇ Αἰγύπτῳ	καὶ	ναυσὶ καὶ πεζῷ πολεμήσοντες, καὶ
[51, 9]	χειρωσόμενος ἅτε καὶ δύναμιν πολλὴν	καὶ	ναυτικὴν καὶ πεζὴν ἐπαγόμενος. οὐ
[51, 17]	τούτῳ καὶ ἀστέρες κομῆται ἑωρῶντο,	καὶ	νεκρῶν εἴδωλα ἐφαντάζετο, τά τε
[51, 27]	τοῖς ἄλλοις ὀργήν τε ἅμα	καὶ	νεωτερισμὸν ἐμποιοῦντας, αὐτός τ´ ἐπεστράτευσε,
[51, 25]	κατειργασμένοις. καὶ γὰρ καὶ θυσίαι	καὶ	νικητήρια οὐχ ὅτι τῷ Καίσαρι
[51, 17]	τότε ταχθέντων τὰ μὲν ἄλλα	καὶ	νῦν ἰσχυρῶς φυλάσσεται, βουλεύουσι δὲ
[51, 22]	ἄγαλμα τὸ τῆς Νίκης τὸ	καὶ	νῦν ὄν, δηλῶν, ὡς ἔοικεν,
[51, 27]	ποτε προσαγορευθέντες, οἵ τε Δαρδάνιοι	καὶ	νῦν οὕτω καλούμενοι.
[51, 17]	ἐφαντάζετο, τά τε ἀγάλματα ἐσκυθρώπασε,	καὶ	ὁ Ἆπις ὀλοφυρτικόν τι ἐμυκήσατο
[51, 13]	ἐπειδὴ γὰρ οἵ τε ἄλλοι	καὶ	ὁ Ἐπαφρόδιτος, ᾧπερ ἐπετέτραπτο, πιστεύσαντες
[51, 21]	ὁμοίων οἱ κωλυθείς, ἤγαγε δὲ	καὶ	ὁ Καῖσαρ, ἐπειδὴ ἡ ἀναφορὰ
[51, 10]	ἀνολκὴν τῶν λίθων κρεμαμένων ἀνιμήσωσι.	καὶ	ὁ μὲν ἐνταῦθα οὕτω καὶ
[51, 10]	μὴ ἐθελοκακεῖν δόξαι ἐνδείξει σπουδάσαι.	καὶ	ὁ μὲν ἐπειδὴ παρὰ δόξαν
[51, 22]	ἐν τῇ Ῥώμῃ ὀφθέντα, ἐσφάγη.	καὶ	ὁ μὲν ἵππος ὁποῖός ἐστι,
[51, 4]	ῥήματι προσήκοντος ἀντ´ ἐκείνου ἀντεγγράφων.	~καὶ	ὁ μέν, ὡς οὐδενὸς ἔτι
[51, 21]	τε ἄλλοι ἔθυσαν, ὥσπερ εἴρηται,	καὶ	ὁ ὕπατος Οὐαλέριος Ποτῖτος· ἐκεῖνος
[51, 26]	οἱ βάρβαροι ἐπ´ ἀλλήλους ὥρμησαν,	καὶ	ὅ τε Δάπυξ ἀπέθανε καὶ
[51, 24]	τινων βασιλέως ἐπικουρήσαντος ἐξεῖλεν αὐτούς.	καὶ	ὅ τε Ῥώλης πρὸς τὸν
[51, 24]	τούτῳ καὶ σύμμαχος αὐτοῦ ἐνομίσθη,	καὶ	οἱ αἰχμάλωτοι τοῖς στρατιώταις διεδόθησαν.
[51, 6]	τινος ἤδη βασιλεύοντός σφων προθυμηθῶσι,	καὶ	οἱ ἄλλοι προστάτας ἐκείνους, ἄν
[51, 7]	ἄρχοντος, κατέπρησαν, καὶ τὰς ἐπικουρίας	καὶ	οἱ δῆμοι καὶ οἱ δυνάσται
[51, 1]	ἀλλὰ καθ´ ἡσυχίαν καὶ ἐκεῖνοι	καὶ	οἱ δῆμοι πάντες, ὅσοι καὶ
[51, 7]	τὰς ἐπικουρίας καὶ οἱ δῆμοι	καὶ	οἱ δυνάσται πάντες ἀπηρνήσαντο. καί
[51, 24]	ἐκεῖνά τε οὖν οὕτως ἐπράχθη,	καὶ	οἱ λοιποὶ οἱ μὲν ἐς
[51, 22]	δὲ δὴ Σκύθαι τρόπον τινά·	καὶ	οἱ μὲν πέραν τοῦ Ῥήνου
[51, 7]	τῷ Καίσαρι ταῦτα δηλωθῇ ἔλαβον.	καὶ	οἱ μὲν ὑπὸ τοῦ Μεσσάλου
[51, 3]	τὰ πάντα ἐσημαίνετο. καὶ αὐτῇ	καὶ	οἱ μετὰ ταῦτα αὐτοκράτορες, πλὴν
[51, 20]	τῷ χειμῶνι ἐγένετο, καὶ ἔλαβον	καὶ	οἱ Περγαμηνοὶ τὸν ἀγῶνα τὸν
[51, 27]	αὐτοῖς ἄλλα τε ἔθνη πολλὰ	καὶ	οἱ Τριβαλλοί ποτε προσαγορευθέντες, οἵ
[51, 24]	αὐτοῦ τῷ Φερετρίῳ Διὶ ὡς	καὶ	ὀπῖμα ἀνέθηκεν, εἴπερ αὐτοκράτωρ στρατηγὸς
[51, 17]	ἅμα ἐκ τῶν νεφῶν ἐξέπιπτε	καὶ	ὅπλα παρεφαίνετο. κτυπήματά τέ τινα
[51, 6]	πρὸς τὴν ἐρυθρὰν θάλασσαν μεταστησόμενοι.	καὶ	ὅπως γε ἐπὶ πλεῖστον βουλευόμενοι
[51, 5]	συμφορᾶς σφων προπυθόμενοι νεωτερίσωσιν, ἠπείχθη,	καὶ	ὅπως γε καὶ τὸν πρόσπλουν
[51, 10]	αὐτῷ ὡς καὶ ἀπολωλυῖα ἔπεμψε.	καὶ	ὃς ἀκούσας τοῦτο οὐκ ἐμέλλησεν,
[51, 26]	καὶ αὐτῷ βασιλεῖ πολεμωθεὶς μετεπέμψατο·	καὶ	ὃς ἐπικουρήσας οἱ τήν τε
[51, 10]	ὥστε καὶ τὸν Ἀντώνιον ἐσακοῦσαι·	καὶ	ὃς μαθὼν ὅτι περίεστιν, ἐξανέστη
[51, 2]	δὲ καὶ μετὰ τοῦθ´ ὡμολόγησαν.	~καὶ	ὃς τὰς μὲν πόλεις χρημάτων
[51, 8]	ἀπολογούμενος, ὅσα τε συνηράσθησάν ποτε	καὶ	ὅσα συνενεανιεύσαντο ἀλλήλοις ἐξαριθμούμενος. καὶ
[51, 5]	κτημάτων καὶ ἐκ τῶν ἄλλων	καὶ	ὁσίων καὶ θείων, μηδενὸς μηδὲ
[51, 6]	φανερῶς μὲν ἄλλα τε ἀπειλητικὰ	καὶ	ὅτι, ἂν τῶν τε ὅπλων
[51, 5]	τήν τε Κλεοπάτραν ἑκάτερον ἅμα,	καὶ	ὅτι ἀφωρμήθη καὶ ὅτι ἐπανῆλθε,
[51, 10]	ἀναθαρσήσας τε ἔκ τε τούτου	καὶ	ὅτι βιβλία ἐς τὸ στρατόπεδον
[51, 5]	ἑκάτερον ἅμα, καὶ ὅτι ἀφωρμήθη	καὶ	ὅτι ἐπανῆλθε, μαθεῖν. ὡς γὰρ
[51, 8]	πολλὰ καὶ φιλάνθρωπα αὐτῇ ἐροῦντα,	καὶ	ὅτι καὶ ἐρῶν αὐτῆς τυγχάνει,
[51, 21]	τοῖς στεφάνοις προσῆκον οὐκ ἐδέξατο,	καὶ	ὅτι καὶ πάντα ἅ τε
[51, 21]	διένειμε. καὶ ἐπί τε τούτοις,	καὶ	ὅτι παρὰ τῶν πόλεων τῶν
[51, 3]	καὶ διὰ τοῦτ´ ἔσπευσε, πρὶν	καὶ	ὁτιοῦν ὑποκινηθῆναι, τοὺς μὲν παντελῶς
[51, 20]	Τρήουηροι Κελτοὺς ἐπαγαγόμενοι καὶ Κάνταβροι	καὶ	Οὐακκαῖοι καὶ Ἄστυρες· καὶ οὗτοι
[51, 26]	συμμαχίαν μετὰ τῶν χρημάτων ἀπῆρε,	καὶ	οὐκ ἔφθη ἀνακομισθείς. ~ταῦτα μὲν
[51, 13]	θαρσεῖν τε αὐτῇ αὖθις παρεκελεύσατο,	καὶ	οὔτε τὴν θεραπείαν αὐτῆς ἀφείλετο
[51, 3]	τῶν προσταχθέντων σφίσι χρημάτων ἐπώφειλον.	καὶ	οὗτοι μὲν οὐχ ὅτι ἐστέρηντό
[51, 20]	Κάνταβροι καὶ Οὐακκαῖοι καὶ Ἄστυρες·	καὶ	οὗτοι μὲν ὑπὸ τοῦ Ταύρου
[51, 15]	μὲν δὴ τοιοῦτοί τε ἐγένοντο	καὶ	οὕτως ἀπήλλαξαν· τῶν δὲ δὴ
[51, 11]	καὶ εἰπεῖν καὶ πρᾶξαι ἐχρῆν.	καὶ	οὕτως ἐκεῖνοι συμμίξαντες τῇ Κλεοπάτρᾳ
[51, 15]	αἴτιοι γενόμενοι, οὕτω τε ἐπολέμησαν	καὶ	οὕτως ἐτελεύτησαν, ἔν τε τῷ
[51, 22]	τότε καθαιρεθέντων ὡς καὶ μεμιαμμένων.	καὶ	οὕτως ἡ Κλεοπάτρα καίπερ καὶ
[51, 11]	μηδὲν κακὸν ἑαυτὴν δράσῃ. ἀμέλει	καὶ	ὀφθῆναι καὶ διαλεχθῆναί τι τῷ
[51, 12]	οὖν Καῖσαρ συνίει μὲν αὐτῆς	καὶ	παθαινομένης καὶ πληκτιζομένης, οὐ μέντοι
[51, 2]	ἦσαν μὲν γὰρ πατήρ τε	καὶ	παῖς· ὡς δ´ οὗτος πρὶν
[51, 19]	τῶν αἰχμαλωτίδων νεῶν ἐμβόλοις κοσμηθῆναι,	καὶ	πανήγυρίν οἱ πεντετηρίδα ἄγεσθαι, ἔν
[51, 21]	προσῆκον οὐκ ἐδέξατο, καὶ ὅτι	καὶ	πάντα ἅ τε αὐτὸς ὤφειλέ
[51, 8]	ἐν τῷ βασιλείῳ κατεσκεύαζεν, ἠθροίκει,	καὶ	πάντα, ἄν γέ τινος καὶ
[51, 9]	τάς τε ἁλύσεις μηχαναῖς ἀνέσπασε,	καὶ	πανταχόθεν ἅμα τὰς ναῦς αὐτῶν
[51, 12]	μὲν εἰκόνας τοῦ πατρὸς αὐτοῦ	καὶ	παντοδαπὰς παραθεμένη, πάσας δὲ τὰς
[51, 20]	πύλας τὰς τοῦ Ἰανοῦ ὡς	καὶ	πάντων σφίσι τῶν πολέμων παντελῶς
[51, 9]	αὐτοῦ φανερὰν φυλακὴν ἐποιήσατο, ἀλλὰ	καὶ	πάνυ ἀδεῶς εἴσω μετὰ καταφρονήματος
[51, 11]	τὸ γεγονὸς ἐδήλωσεν, οὐ μὴν	καὶ	πάνυ ἐπίστευε μηδὲν κακὸν πείσεσθαι.
[51, 9]	ἐπεὶ ὅσον γε ἀπὸ βοῆς	καὶ	πάνυ σφᾶς προετρέψατο τοῦτο ποιῆσαι.
[51, 17]	οἰκείου αὐτῶν μιάσματος) πολλὰ δὲ	καὶ	παρ´ ἑκάστου τῶν αἰτιαθέντων τι
[51, 4]	σαφές τι ὅπῃ διεπεφεύγει ἐπέπυστο,	καὶ	παρεσκευάζετο ὡς καὶ ἐπ´ αὐτὸν
[51, 10]	πρός τε τὸ ναυτικὸν ἀπέκλινε,	καὶ	παρεσκευάζετο ὡς καὶ ναυμαχήσων ἢ
[51, 14]	αὐτὸς δὲ ἰσχυρῶς ἐλυπήθη ὡς	καὶ	πάσης τῆς ἐπὶ τῇ νίκῃ
[51, 9]	καὶ δύναμιν πολλὴν καὶ ναυτικὴν	καὶ	πεζὴν ἐπαγόμενος. οὐ μέντοι οὐδὲ
[51, 6]	ἐν τῇ Αἰγύπτῳ καὶ ναυσὶ	καὶ	πεζῷ πολεμήσοντες, καὶ ἐπὶ τούτῳ
[51, 23]	Δακοῖς καὶ τοῖς Βαστάρναις ἐπολέμησε.	καὶ	περὶ μὲν ἐκείνων, οἵτινές τέ
[51, 18]	ὅτι βουλεύσεται, πρόφασιν μὲν ὡς	καὶ	περὶ τὴν Αἴγυπτον ἀσχολίαν ἔχων,
[51, 8]	συγγενείας αὐτὸν ἀναμιμνήσκων, καὶ προσέτι	καὶ	περὶ τῆς συνουσίας τῆς πρὸς
[51, 15]	μὲν φιλοτιμίᾳ φιλοδόξῳ πολλῇ δὲ	καὶ	περιφρονήσει θρασείᾳ χρησαμένη, τήν τε
[51, 12]	συνίει μὲν αὐτῆς καὶ παθαινομένης	καὶ	πληκτιζομένης, οὐ μέντοι καὶ προσεποιεῖτο,
[51, 15]	τούτων ἰσχυρότατός τε ἐξ ἀσθενεστάτου	καὶ	πλουσιώτατος ἐξ ἀπορωτάτου γενόμενος οὐδετέρου
[51, 5]	αὐτῆς ἐπηρμένων, ἐφόνευσε, πολὺν δὲ	καὶ	πλοῦτον ἔκ τε τῶν ἐκείνων
[51, 25]	γὰρ τότε χωρία τε ἐντειχιζόμενοι	καὶ	πολεμησείοντες ἠγγέλλοντο. καί σφων Μαίδους
[51, 18]	ὡς τά τε προειρημένα ἔπραξε,	καὶ	πόλιν καὶ ἐκεῖ ἐν τῷ
[51, 15]	τὸ δέον οὐδενὸς ἥσσων ἐγένετο	καὶ	πολλὰ ἀφρόνως ἔπραξεν, ἀνδρείᾳ τε
[51, 12]	ἐπέστειλε. ταῦτά τε ἅμα ἔλεγε,	καὶ	πολλὰ καὶ ἐρωτικὰ αὐτοῦ ῥήματα
[51, 7]	Αἴγυπτον ὡς καὶ βοηθήσοντες αὐτοῖς,	καὶ	πολλὰ μὲν τὸν Ἀμύνταν ἐν
[51, 13]	εἶναι, ὄντως τε ἀποθανεῖν ἐπεθύμησε,	καὶ	πολλὰ μὲν τοῦ Καίσαρος, ὅπως
[51, 15]	Ἀφροδίτης ἄπληστος δὲ χρημάτων γενομένη,	καὶ	πολλῇ μὲν φιλοτιμίᾳ φιλοδόξῳ πολλῇ
[51, 4]	αὐτῶν ἐν τούτῳ φανερῶς ἅτε	καὶ	πολὺ ἀπὸ σφῶν ἀπαρτῶντος αὐτοῦ,
[51, 22]	ὁποῖός ἐστι, πολλοῖς τε εἴρηται	καὶ	πολὺ πλείοσιν ἑώραται· ὁ δὲ
[51, 11]	ἐντειλάμενός σφισιν ὅσα καὶ εἰπεῖν	καὶ	πρᾶξαι ἐχρῆν. καὶ οὕτως ἐκεῖνοι
[51, 10]	μὲν ὡς τὸν Καίσαρα φοβουμένη	καὶ	προδιαφθεῖραι τρόπον τινὰ ἑαυτὴν βουλομένη,
[51, 26]	ἔς τε λόγους οἱ ἦλθε	καὶ	προδοσίαν συνέθετο. ἁλισκόμενοι οὖν οὕτως
[51, 4]	πλείω ἀνήλισκε. καὶ διὰ τοῦτο	καὶ	προέγραψεν ἐν τῷ πρατηρίῳ τά
[51, 23]	τήν τε χώραν σφῶν ἐκάκωσε	καὶ	πρὸς τεῖχός τι καρτερὸν προσελάσας
[51, 22]	οἱ μὲν ἐπὶ τάδε αὐτοῦ	καὶ	πρὸς τῇ Τριβαλλικῇ οἰκοῦντες ἔς
[51, 6]	πλήθει τῶν χρημάτων ἀποστήσοντες, ἢ	καὶ	πρὸς τὴν ἐρυθρὰν θάλασσαν μεταστησόμενοι.
[51, 4]	πρός τε τὴν ἄφιξιν αὐτοῦ	καὶ	πρὸς τὴν τῶν πλειόνων σπουδὴν
[51, 17]	τῶν πόλεων καὶ τῆς χώρας,	καὶ	πρὸς τὸ ῥᾴδιον τό τε
[51, 5]	Λιβύην πρός τε Πινάριον Σκάρπον	καὶ	πρὸς τὸ στράτευμα τὸ μετ´
[51, 25]	πυθόμενοι, πρός τε τοὺς Δενθελήτας	καὶ	πρὸς τὸν Σιτᾶν αὖθις ὡς
[51, 24]	Βαστάρναι τῆς τε φυγῆς ἐπέσχον	καὶ	πρὸς τῷ Κέδρῳ ποταμῷ κατέμειναν,
[51, 12]	τῶν σχημάτων ἐχρῆτο, μελιχρὰ ἄττα	καὶ	προσβλέπουσα αὐτῷ καὶ λαλοῦσα. ὁ
[51, 23]	λοιπῷ στρατεύματι καὶ ἀνέκοψεν αὐτοὺς	καὶ	προσεδρεύσας ἐξεῖλε. ~πράσσοντος δὲ αὐτοῦ
[51, 12]	παθαινομένης καὶ πληκτιζομένης, οὐ μέντοι	καὶ	προσεποιεῖτο, ἀλλ´ ἐς τὴν γῆν
[51, 12]	ἐκπρεπῆ καὶ κλίνην πολυτελῆ παρασκευάσασα,	καὶ	προσέτι καὶ ἑαυτὴν ἠμελημένως πως
[51, 9]	κελεύσας οὐδὲν οὐδενὶ ἐσακοῦσαι ἐπέτρεψε.	καὶ	προσέτι καὶ ἐπεκδρομῇ αἰφνιδίῳ ἔπταισε,
[51, 8]	καὶ τῆς συγγενείας αὐτὸν ἀναμιμνήσκων,	καὶ	προσέτι καὶ περὶ τῆς συνουσίας
[51, 24]	ἁμαξῶν κατόπιν αὐτοῖς οὐσῶν ἐνεποδίσθησαν,	καὶ	προσέτι καὶ τοὺς παῖδας τάς
[51, 5]	ἐπεὶ δ´ οὔτε προσδέξεσθαι αὐτόν	καὶ	προσέτι καὶ τοὺς προπεμφθέντας ὑπ´
[51, 19]	τοῦ Ἀντωνίου ὅτι μάλιστ´ ἐτεθνήκει,	καὶ	προσεψηφίσαντο τῷ Καίσαρι καὶ στεφάνους
[51, 16]	Ἀλεξάνδρου σῶμα εἶδε, καὶ αὐτοῦ	καὶ	προσήψατο, ὥστε τι τῆς ῥινός,
[51, 24]	νυκτὸς ἐς ὕλην τινὰ προχωρήσας,	καὶ	προσκόπους πρὸ αὐτῆς καταστήσας, ἀνέπαυσέ
[51, 6]	Καῖσαρ, ὡς καὶ ἀνδρῶν ὄντων	καὶ	πρόσχημά τι προστασίας ἐχόντων, ἐφείσατο·
[51, 1]	καὶ οἱ δῆμοι πάντες, ὅσοι	καὶ	πρότερον ἐρρωμάιζον, οἱ μὲν εὐθὺς
[51, 22]	καὶ βοτὰ ἄλλα τε παμπληθῆ	καὶ	ῥινόκερως ἵππος τε ποτάμιος, πρῶτον
[51, 17]	κυμβάλων καὶ βοήματα καὶ αὐλῶν	καὶ	σαλπίγγων ἐγίγνετο, καί τις δράκων
[51, 21]	Ἡλίου, τῆς τε Κλεοπάτρας τῆς	καὶ	Σελήνης, τῶν τέκνων, ὡς πομπεῖον
[51, 25]	ἠγγέλλοντο. καί σφων Μαίδους μὲν	καὶ	Σερδοὺς μάχαις τε κατακρατῶν, καὶ
[51, 21]	τε Ἀγρίππαν ἄλλοις τέ τισι	καὶ	σημείῳ κυανοειδεῖ ναυκρατητικῷ προσεπεσέμνυνε, καὶ
[51, 22]	ἀθρόοι πρὸς ἀλλήλους Δακοί τε	καὶ	Σουῆβοι ἐμαχέσαντο. εἰσὶ δὲ οὗτοι
[51, 25]	ἐτράποντο, οὕτω καὶ ἄκων ἐξανέστη,	καὶ	σπουδῇ χωρήσας ἀνέλπιστός τε αὐτοῖς
[51, 3]	ἤσχαλλον ἅτε μηδὲν γέρας εὑρόμενοι,	καὶ	στασιάζειν οὐκ ἐς μακρὰν ἤρξαντο.
[51, 6]	Κλεοπάτρα σκῆπτρόν τέ τι χρυσοῦν	καὶ	στέφανον χρυσοῦν τόν τε δίφρον
[51, 19]	ἐτεθνήκει, καὶ προσεψηφίσαντο τῷ Καίσαρι	καὶ	στεφάνους καὶ ἱερομηνίας πολλάς, καὶ
[51, 4]	ἐκεῖσε, πλὴν τῶν τε δημάρχων	καὶ	στρατηγῶν δύο κατὰ δόγμα καταμεινάντων,
[51, 12]	δὲ ὅτι ἀλλ´ ἐν τούτῳ	καὶ	σύ μοι ζῇς, εἶτα αὖθις
[51, 5]	φειδομένη, ἤθροιζε, δυνάμεις τε ἐξηρτύετο	καὶ	συμμαχίας περιεσκόπει, τόν τε Ἀρμένιον
[51, 24]	ἐλθὼν φίλος τε ἐπὶ τούτῳ	καὶ	σύμμαχος αὐτοῦ ἐνομίσθη, καὶ οἱ
[51, 26]	ἐναντίων ἐς τοὺς πεζοὺς ἐσήραξε,	καὶ	συμφοβήσας ἐκ τούτου καὶ ἐκείνους
[51, 10]	μνημεῖον σύν τε εὐνούχῳ τινὶ	καὶ	σὺν θεραπαίναις δύο ἐσέδραμε, καὶ
[51, 16]	πολίτην, ᾧ που φιλοσοφοῦντί τε	καὶ	συνόντι οἱ ἐχρῆτο. καὶ τόν
[51, 15]	τραφέντι τε ἐν τῇ Ἰταλίᾳ	καὶ	συστρατευσαμένῳ οἱ ταύτην τε καὶ
[51, 8]	Πούπλιον Τουρούλλιον βουλευτήν τε ὄντα	καὶ	σφαγέα τοῦ Καίσαρος γεγονότα τότε
[51, 5]	λαφύρων ἀπήλλαξε. ~ταῦτά τε οὖν	καὶ	τὰ ἄλλα τὰ ἐπείγοντα διοικήσας,
[51, 21]	τοῦτο πᾶν τὸ ἔτος, ὥσπερ	καὶ	τὰ δύο τὰ πρότερα, ὑπάτευσε,
[51, 6]	πεζῷ πολεμήσοντες, καὶ ἐπὶ τούτῳ	καὶ	τὰ ἔθνη τὰ ὁμόχωρα τούς
[51, 17]	εὑρέθη (πάντα γὰρ ὡς εἰπεῖν	καὶ	τὰ ἐκ τῶν ἁγιωτάτων ἱερῶν
[51, 6]	Ἰβηρίαν, ἄν τι κατεπείξῃ, πλευσούμενοι	καὶ	τὰ ἐκεῖ ἄλλως τε καὶ
[51, 21]	δυσχερῶν πάντων οἱ Ῥωμαῖοι ἐπελάθοντο,	καὶ	τὰ ἐπινίκια αὐτοῦ ἡδέως ὡς
[51, 0]	Ὡς Καῖσαρ ἐς Ῥώμην ἦλθε	καὶ	τὰ ἐπινίκια ἤγαγεν. ζ. Ὡς
[51, 17]	ἀρχὴ ἡ τῶν Ῥωμαίων ἐπλουτίσθη	καὶ	τὰ ἱερὰ αὐτῶν ἐκοσμήθη. ~ὁ
[51, 25]	Κράσσος ἐπὶ τοὺς Μυσοὺς ἐτράπετο,	καὶ	τὰ μὲν πείθων τινὰς τὰ
[51, 15]	καὶ τά τε ἀλλότρια ἥρπαζε	καὶ	τὰ οἰκεῖα προΐετο, ἠλέει τε
[51, 20]	νουμηνίᾳ ὅρκοις ἐβεβαιώσαντο, καὶ ἐπειδὴ	καὶ	τὰ περὶ τῶν Πάρθων γράμματα
[51, 6]	τὴν Ἀλεξάνδρειαν μηδὲν περάνας ἐκομίσθη.	~καὶ	τά τε ἄλλα ὡς ἐπὶ
[51, 15]	τῇ δουλοπρεπείᾳ ἐξ ἴσου ἐχρῆτο,	καὶ	τά τε ἀλλότρια ἥρπαζε καὶ
[51, 19]	πρώτην ἐκείνῳ τε ταῦτ´ ἐψηφίσαντο,	καὶ	τὰ τοῦ Ἀντωνίου κοσμήματα τὰ
[51, 4]	καίπερ τά τε τοῦ Σέξτου	καὶ	τὰ τοῦ Ἀντωνίου πράξας, τότε
[51, 21]	ἡμέρᾳ τά τε τῶν Παννονίων	καὶ	τὰ τῶν Δελματῶν, τῆς τε
[51, 4]	πρατηρίῳ τά τε ἑαυτοῦ κτήματα	καὶ	τὰ τῶν ἑταίρων, ἵνα ἄν
[51, 18]	τε τῶν ὑπηκόων ὡς ἕκαστα	καὶ	τὰ τῶν Πάρθων ἅμα καθιστάμενος.
[51, 8]	τήν τε Γαλατίαν ἀπάρωσιν, ἢ	καὶ	τὰ χρήματα, ἃ παμπληθῆ ἤκουεν
[51, 17]	τρόπων αὐτῶν, τήν τε σιτοπομπίαν	καὶ	τὰ χρήματα, οὐδενὶ βουλευτῇ οὐχ
[51, 4]	μὲν στρατιώταις τάς τε πόλεις	καὶ	τὰ χωρία αὐτῶν ἐχαρίσατο, ἐκείνων
[51, 9]	αἰφνιδίῳ ἔπταισε, καὶ μετὰ τοῦτο	καὶ	ταῖς ναυσὶν ἐσφάλη. ἁλύσεις γάρ
[51, 18]	τὰς δὲ ἐκ καινῆς διώρυξε,	καὶ	τἆλλα τὰ προσήκοντα προσδιῴκησεν, ἔς
[51, 19]	τε εἰκόνας καὶ τὴν προεδρίαν	καὶ	τἆλλα τὰ τοιουτότροπα περιττόν ἐστιν
[51, 26]	τά τε ἄλλα τὰ τιμιώτατα	καὶ	τὰς ἀγέλας ἐς αὐτὸ πάσας
[51, 7]	τοῦ τῆς Συρίας ἄρχοντος, κατέπρησαν,	καὶ	τὰς ἐπικουρίας καὶ οἱ δῆμοι
[51, 3]	Μαικήνᾳ ἐξουσίαν ἔδωκεν ὥστε σφᾶς	καὶ	τὰς ἐπιστολάς, ἃς τῇ τε
[51, 12]	ἀνεγίγνωσκε. καὶ τοτὲ μὲν ἔκλαε	καὶ	τὰς ἐπιστολὰς κατεφίλει, τοτὲ δὲ
[51, 19]	Ἀθηνᾶς φέρεσθαι, τούς τε ἱερέας	καὶ	τὰς ἱερείας ἐν ταῖς ὑπέρ
[51, 25]	καὶ Σερδοὺς μάχαις τε κατακρατῶν,	καὶ	τὰς χεῖρας τῶν ἁλισκομένων ἀποτέμνων,
[51, 14]	δ´ αἵματος καὶ βραχυτάτου ἅψηται,	καὶ	τάχιστα καὶ ἀλυπότατα αὐτὸ φθείρειν,
[51, 19]	συγγενῶν αὐτοῦ εἶναι. ὡς μέντοι	καὶ	τεθνεῶτα αὐτὸν ἐπύθοντο (ἠγγέλθη δὲ
[51, 10]	καὶ δόξαν τοῖς παροῦσιν ὡς	καὶ	τεθνηκὼς παρέσχε. θορύβου τε ἐπὶ
[51, 8]	καὶ ὅσα συνενεανιεύσαντο ἀλλήλοις ἐξαριθμούμενος.	καὶ	τέλος Πούπλιον Τουρούλλιον βουλευτήν τε
[51, 20]	τούτῳ τά τε ἄλλα ἐχρημάτιζε,	καὶ	τεμένη τῇ τε Ῥώμῃ καὶ
[51, 1]	Ἀπόλλωνι τῷ Ἀκτίῳ τριήρη τε	καὶ	τετρήρη, τά τε ἄλλα τὰ
[51, 15]	συχνὰ ἐσφάλη, τῇ τε μεγαλοψυχίᾳ	καὶ	τῇ δουλοπρεπείᾳ ἐξ ἴσου ἐχρῆτο,
[51, 22]	τῷ τε Διὶ τῷ Καπιτωλίῳ	καὶ	τῇ Ἥρᾳ τῇ τε Ἀθηνᾷ
[51, 10]	τῇ τε τῆς πείρας ἀγανακτήσει	καὶ	τῇ τοῦ μὴ ἐθελοκακεῖν δόξαι
[51, 24]	αὐτοὺς ὁ Κράσσος κατασχὼν ὡς	καὶ	τῇ ὑστεραίᾳ τὴν ἀπόκρισιν δώσων,
[51, 6]	ὅτι, ἐὰν τὸν Ἀντώνιον ἀποκτείνῃ,	καὶ	τὴν ἄδειαν αὐτῇ καὶ τὴν
[51, 11]	τῷ γε φόβῳ τῶν χρημάτων	καὶ	τὴν ἄδειαν καὶ τὴν βασιλείαν
[51, 1]	κράτος πᾶν μόνος ἔσχεν, ὥστε	καὶ	τὴν ἀπαρίθμησιν τῶν τῆς μοναρχίας
[51, 6]	ἀποκτείνῃ, καὶ τὴν ἄδειαν αὐτῇ	καὶ	τὴν ἀρχὴν ἀκέραιον δώσει. ~ἐν
[51, 6]	βασιλικόν, κρύφα τοῦ Ἀντωνίου, ὡς	καὶ	τὴν ἀρχήν οἱ δι´ αὐτῶν
[51, 11]	τῶν χρημάτων καὶ τὴν ἄδειαν	καὶ	τὴν βασιλείαν ἐκπρίηται. οὕτω που
[51, 15]	καὶ συστρατευσαμένῳ οἱ ταύτην τε	καὶ	τὴν βασιλείαν τὴν πατρῴαν ἔδωκε,
[51, 19]	τάς τε ἱερείας τὰς ἀειπαρθένους	καὶ	τὴν βουλὴν τόν τε δῆμον
[51, 7]	ὡμολόγησαν ἐπὶ τῷ μηδέποτε μονομαχῆσαι,	καὶ	τήν γε Δάφνην παρὰ τοῦ
[51, 23]	δὲ τόν τε Αἷμον ὑπερέβησαν	καὶ	τὴν Θρᾴκην τὴν Δενθελητῶν ἔνσπονδον
[51, 2]	συνήραντο· καὶ τοῖς γε Λαμπαίοις	καὶ	τὴν πόλιν ἀνεστῶσαν συγκατῴκισε. τῶν
[51, 19]	γὰρ εὐχὰς τάς τε εἰκόνας	καὶ	τὴν προεδρίαν καὶ τἆλλα τὰ
[51, 23]	καὶ ἐς τὴν Μυσίδα ἐνέβαλε,	καὶ	τήν τε χώραν σφῶν ἐκάκωσε
[51, 22]	ὁσιώσει ἀγῶνές τε παντοδαποὶ ἐγένοντο,	καὶ	τὴν Τροίαν εὐπατρίδαι παῖδες ἵππευσαν,
[51, 15]	τήν τε φύσιν τῆς ψυχῆς	καὶ	τὴν τύχην τοῦ βίου τοιάνδε.
[51, 9]	οὐχ ὅπως τήν τε ἄδειαν	καὶ	τὴν τῶν Αἰγυπτίων βασιλείαν, ἀλλὰ
[51, 15]	τῶν Αἰγυπτίων ὑπ´ ἔρωτος ἐκτήσατο,	καὶ	τὴν τῶν Ῥωμαίων λήψεσθαι δι´
[51, 25]	ἀπήντησάν οἱ, ἐφείσατο· καὶ αὐτοῖς	καὶ	τὴν χώραν ἐν ᾗ καὶ
[51, 6]	ὅτι, ἂν τῶν τε ὅπλων	καὶ	τῆς βασιλείας ἀποστῇ, βουλεύσεται περὶ
[51, 19]	ταῖς ὑπέρ τε τοῦ δήμου	καὶ	τῆς βουλῆς εὐχαῖς καὶ ὑπὲρ
[51, 1]	ἐς δίωξιν τοῦ τε Ἀντωνίου	καὶ	τῆς Κλεοπάτρας ἔστειλε· καὶ ἐκεῖνοι
[51, 19]	τε γὰρ νικητήρια αὐτῷ, ὡς	καὶ	τῆς Κλεοπάτρας, καὶ ἁψῖδα τροπαιοφόρον
[51, 2]	μὲν πόλεις χρημάτων τε ἐσπράξει	καὶ	τῆς λοιπῆς ἐς τοὺς πολίτας
[51, 3]	οἱ δὲ δὴ συννικήσαντες αὐτῷ	καὶ	τῆς στρατείας ἀφεθέντες ἤσχαλλον ἅτε
[51, 8]	ὁ δὲ τῆς τε φιλίας	καὶ	τῆς συγγενείας αὐτὸν ἀναμιμνήσκων, καὶ
[51, 17]	τὸ πολύανδρον καὶ τῶν πόλεων	καὶ	τῆς χώρας, καὶ πρὸς τὸ
[51, 22]	τε Ἀθήναιον τὸ Χαλκιδικὸν ὠνομασμένον	καὶ	τὸ βουλευτήριον τὸ Ἰουλίειον, τὸ
[51, 17]	χρόνον τινὰ ἐχειρώθησαν, ὥς που	καὶ	τὸ δαιμόνιόν σφισιν ἐναργέστατα προέδειξεν.
[51, 8]	πολλά, ὥσπερ τὸ πρῶτον, οὕτω	καὶ	τὸ δεύτερον τό τε τρίτον
[51, 15]	γενόμενος οὐδετέρου αὐτῶν ἀπώνητο, ἀλλὰ	καὶ	τὸ κράτος τὸ τῶν Ῥωμαίων
[51, 10]	ἐμέλλησεν, ἀλλ´ ἐπαποθανεῖν αὐτῇ ἐπεθύμησε.	καὶ	τὸ μὲν πρῶτον τῶν παρόντων
[51, 14]	τὸ βασιλικὸν πᾶν ἀναλαβοῦσα, ἀπέθανε.	~καὶ	τὸ μὲν σαφὲς οὐδεὶς οἶδεν
[51, 20]	τῶν πολέμων παντελῶς πεπαυμένων ἔκλεισαν,	καὶ	τὸ οἰώνισμα τὸ τῆς Ὑγιείας
[51, 18]	τῷ τῆς μάχης χωρίῳ συνῴκισε,	καὶ	τὸ ὄνομα καὶ τὸν ἀγῶνα
[51, 9]	τὰς δὲ κατεπόντωσε. κἀν τούτῳ	καὶ	τὸ Πηλούσιον ὁ Καῖσαρ, λόγῳ
[51, 11]	ζῆν ᾑρεῖτο. ἀμέλει εἶχε μὲν	καὶ	τὸ πῦρ ἐπὶ τοῖς χρήμασιν,
[51, 14]	Καῖσαρ τὴν τελευτὴν αὐτῆς ἐξεπλάγη,	καὶ	τό τε σῶμα αὐτῆς εἶδε,
[51, 25]	καὶ ἐκείνῳ ἐψηφίσθη· οὐ μέντοι	καὶ	τὸ τοῦ αὐτοκράτορος ὄνομα, ὥς
[51, 19]	ἐν ᾗ ἐγεγέννητο μιαρὰν ἐνόμισαν,	καὶ	τὸ τοῦ Μάρκου πρόσρημα ἀπεῖπον
[51, 9]	τὴν τῶν Αἰγυπτίων βασιλείαν, ἀλλὰ	καὶ	τὸ τῶν Ῥωμαίων κράτος ἕξειν
[51, 3]	ἐπιστολάς, ἃς τῇ τε βουλῇ	καὶ	τοῖς ἄλλοις ἔγραφε, προαναγιγνώσκειν, κἀκ
[51, 27]	τε μέγιστον ἐπὶ τούτῳ φρονοῦντας	καὶ	τοῖς ἄλλοις ὀργήν τε ἅμα
[51, 3]	ἐνόμισεν. ἐπέστελλε δὲ καὶ ἐκείνοις	καὶ	τοῖς ἄλλοις τοῖς πάνυ φίλοις,
[51, 1]	ἐσκήνησε, λίθοις τε τετραπέδοις ἐκρηπίδωσε	καὶ	τοῖς ἁλοῦσιν ἐμβόλοις ἐκόσμησεν, ἕδος
[51, 23]	Ἑλλάδα πεμφθεὶς τοῖς τε Δακοῖς	καὶ	τοῖς Βαστάρναις ἐπολέμησε. καὶ περὶ
[51, 2]	ἀφῆκεν, ὅτι τινὰ αὐτῷ συνήραντο·	καὶ	τοῖς γε Λαμπαίοις καὶ τὴν
[51, 19]	τῶν δημάρχων διὰ βίου ἔχειν,	καὶ	τοῖς ἐπιβοωμένοις αὐτὸν καὶ ἐντὸς
[51, 19]	οὐχ ὅτι τοῖς κοινοῖς ἀλλὰ	καὶ	τοῖς ἰδίοις πάντας αὐτῷ σπένδειν
[51, 6]	δεινόν σφισι συμβῇ, ἔχοντες καρτερήσωσι.	καὶ	τοῖς μὲν μειρακίοις καὶ τοῦτο
[51, 21]	ἐς ἄνδρας τελοῦσιν, ἔπειτα δὲ	καὶ	τοῖς παισὶ διὰ τὸν Μάρκελλον
[51, 15]	μὲν τοῖς Αἰγυπτίοις πολλῶν δὲ	καὶ	τοῖς Ῥωμαίοις κακῶν αἴτιοι γενόμενοι,
[51, 21]	καὶ σημείῳ κυανοειδεῖ ναυκρατητικῷ προσεπεσέμνυνε,	καὶ	τοῖς στρατιώταις ἔδωκέ τινα· τῷ
[51, 17]	τε προδανείσασί τι πάντα ἀπηλλάγη,	καὶ	τοῖς συμμετασχοῦσι τοῦ πολέμου καὶ
[51, 18]	χωρίῳ συνῴκισε, καὶ τὸ ὄνομα	καὶ	τὸν ἀγῶνα αὐτῇ ὁμοίως τῇ
[51, 15]	τὴν πατρῴαν ἔδωκε, καὶ αὐτοῖς	καὶ	τὸν Ἀλέξανδρον καὶ τὸν Πτολεμαῖον
[51, 16]	τόν τε θεὸν τὸν Σάραπιν	καὶ	τὸν Ἀλέξανδρον τὸν οἰκιστὴν αὐτῶν,
[51, 10]	τινὰ ἑαυτὴν βουλομένη, ἔργῳ δὲ	καὶ	τὸν Ἀντώνιον ἐκεῖσε ἐσελθεῖν προκαλουμένη·
[51, 10]	αὐτὴν ἰδόντες τινὲς ἀνεβόησαν ὥστε	καὶ	τὸν Ἀντώνιον ἐσακοῦσαι· καὶ ὃς
[51, 5]	ἐς τὴν Ἀσίαν ἀνεκομίσθη ὥστε	καὶ	τὸν Ἀντώνιον τήν τε Κλεοπάτραν
[51, 24]	τε γυναῖκας σῶσαι ἐθελήσαντες ἔπταισαν.	καὶ	τόν γε βασιλέα αὐτῶν Δέλδωνα
[51, 16]	τε καὶ συνόντι οἱ ἐχρῆτο.	καὶ	τόν γε λόγον δι´ οὗ
[51, 5]	διαιτᾶσθαι (οὐ γὰρ ἐξῆν) δούς,	καὶ	τὸν δῆμον τὸν ἐν τῇ
[51, 7]	τὰ παρόντα μεταστάντας, πολλὰ δὲ	καὶ	τὸν Δίδιον κωλύοντά σφας τῆς
[51, 25]	καὶ τὴν χώραν ἐν ᾗ	καὶ	τὸν θεὸν ἀγάλλουσιν ἐχαρίσατο, Βησσοὺς
[51, 9]	ὡς οὔτε τις ἐβοήθησέ σφισι	καὶ	τὸν Καίσαρα ἀνανταγώνιστον ὄντα ἤσθετο,
[51, 19]	ἀρχὴν τῆς ἀπαριθμήσεως αὐτῶν νομίζεσθαι,	καὶ	τὸν Καίσαρα τήν τε ἐξουσίαν
[51, 1]	ὀλιγότητα, ἔλαβε, καὶ μετὰ ταῦτα	καὶ	τὸν λοιπὸν στρατὸν ἐς Μακεδονίαν
[51, 9]	καὶ ἐβούλετο, ἔπειτα δὲ ὅτι	καὶ	τὸν πατέρα αὐτοῦ τόν τε
[51, 5]	νεωτερίσωσιν, ἠπείχθη, καὶ ὅπως γε	καὶ	τὸν πρόσπλουν ἀσφαλῆ ποιήσηται, τάς
[51, 15]	καὶ αὐτοῖς καὶ τὸν Ἀλέξανδρον	καὶ	τὸν Πτολεμαῖον ἐχαρίσατο. ταῖς τε
[51, 21]	ἐπῄνεσε καὶ ἐτίμησεν ὥσπερ εἴθιστο,	καὶ	τόν τε Ἀγρίππαν ἄλλοις τέ
[51, 8]	τρίτην τε οὖν πρεσβείαν ἔστειλε,	καὶ	τὸν υἱὸν τὸν Ἄντυλλον μετὰ
[51, 3]	τι ἐς τὴν Ἰταλίαν ἔπεμψε.	καὶ	τοσαύτην γ´ ἐπὶ πάντα καὶ
[51, 25]	ὅτι τῷ τε Διονύσῳ πρόσκεινται	καὶ	τότε ἄνευ τῶν ὅπλων ἀπήντησάν
[51, 11]	τὴν βασιλείαν ἐκπρίηται. οὕτω που	καὶ	τότε ἐν τηλικαύτῃ συμφορᾷ οὖσα
[51, 5]	ἅτε καὶ ἀεί οἱ ἀχθομένων	καὶ	τότε ἐπὶ τῇ συμφορᾷ αὐτῆς
[51, 3]	τε ἐξελευθέρους δι´ ὑποψίας ἔτι	καὶ	τότε ἔχων τὴν τετάρτην αὐτοῖς
[51, 3]	φοβηθεὶς μὴ τοῦ Μαικήνου, ᾧ	καὶ	τότε ἥ τε Ῥώμη καὶ
[51, 12]	καὶ ἐρωτικὰ αὐτοῦ ῥήματα ἀνεγίγνωσκε.	καὶ	τοτὲ μὲν ἔκλαε καὶ τὰς
[51, 25]	δὲ δὴ καὶ ἐπικινδύνως κατεστρέψατο.	καὶ	τότε μέν (χειμὼν γὰρ ἦν)
[51, 3]	τε ἐν τῷ τεταγμένῳ ἔτι	καὶ	τότε ὄντες, τὸ μέν τι
[51, 23]	δὲ Σκύθαι τε ἀκριβῶς νενομίδαται,	καὶ	τότε τὸν Ἴστρον διαβάντες τήν
[51, 17]	σφισιν ἐκομίσαντο, οἱ δὲ δὴ	καὶ	τότε τῷ Καίσαρι συγγενόμενοι πεντήκοντα
[51, 2]	(πολλάκις τε γὰρ ἀντιπολεμήσας αὐτῷ	καὶ	τότε φυγὼν καὶ κατακρυφθείς, χρόνῳ
[51, 2]	πάντας πλὴν τοῦ τε Ἀμύντου	καὶ	τοῦ Ἀρχελάου ἀφείλετο, Φιλοπάτορα δὲ
[51, 27]	τὴν μεταξὺ τοῦ τε Αἵμου	καὶ	τοῦ Ἴστρου οὖσαν ἐνέμοντο, προϊόντος
[51, 19]	ἀγαγεῖν ἔδοσαν· τὸν γὰρ Ἀντώνιον	καὶ	τοὺς ἄλλους Ῥωμαίους τοὺς σὺν
[51, 24]	αὐτοῖς οὐσῶν ἐνεποδίσθησαν, καὶ προσέτι	καὶ	τοὺς παῖδας τάς τε γυναῖκας
[51, 5]	οὔτε προσδέξεσθαι αὐτόν καὶ προσέτι	καὶ	τοὺς προπεμφθέντας ὑπ´ αὐτοῦ ἔσφαξε,
[51, 21]	ἄλλους τινὰς συνεπαναστάντας αὐτοῖς ἐχειρώσατο,	καὶ	τοὺς Σουήβους τὸν {τε} Ῥῆνον
[51, 20]	διὰ πασῶν τῶν πανηγύρεων χρῆσθαι,	καὶ	τοὺς συννικήσαντάς οἱ βουλευτὰς ἐν
[51, 26]	καὶ ἐχυρώτατον οὕτως ὂν ὡς	καὶ	τοὺς Τιτᾶνας ἐς αὐτὸ μετὰ
[51, 7]	ἐν τῇ Γαλατίᾳ πολλὰ δὲ	καὶ	τοὺς τοῦ Ταρκονδιμότου παῖδας ἐν
[51, 6]	ὡς ἐπὶ ταχεῖ πολέμῳ παρεσκευάζοντο,	καὶ	τοὺς υἱεῖς, Κλεοπάτρα μὲν Καισαρίωνα
[51, 4]	μὲν πλείοσι τό τε Δυρράχιον	καὶ	τοὺς Φιλίππους ἄλλα τε ἐποικεῖν
[51, 20]	Βιθυνοῖς ἐν Νικομηδείᾳ, τεμενίσαι ἐπέτρεψε.	καὶ	τοῦτ´ ἐκεῖθεν ἀρξάμενον καὶ ἐπ´
[51, 6]	καρτερήσωσι. καὶ τοῖς μὲν μειρακίοις	καὶ	τοῦτο αἴτιον τοῦ ὀλέθρου ἐγένετο·
[51, 22]	ἱδρύθη καὶ Αἰγυπτίοις λαφύροις ἐκοσμήθη.	καὶ	τοῦτο καὶ τῷ τοῦ Ἰουλίου
[51, 12]	τὸν Καίσαρα· ἐπεὶ δέ μοι	καὶ	τοῦτο παθεῖν ἐπέπρωτο, πέμψον με
[51, 21]	Οὐαλέριος Ποτῖτος· ἐκεῖνος μὲν γὰρ	καὶ	τοῦτο πᾶν τὸ ἔτος, ὥσπερ
[51, 12]	προετεθνήκειν, καὶ μάλα αὖθις ἀλλὰ	καὶ	τοῦτον ἔχουσα σὲ ἔχω. τοιαύτῃ
[51, 2]	ἀδελφὸν καὶ τῶν δυναστειῶν ἔπαυσε·	καὶ	τοῦτον, ὅτι μισθὸν αὐτὴν τῆς
[51, 20]	καὶ ἐν τῇ Βιθυνίᾳ προετετίμηντο.	καὶ	τούτους μὲν τοῖς Ῥωμαίοις τοῖς
[51, 20]	μὲν γὰρ ἐν ὅπλοις ἔτι	καὶ	Τρήουηροι Κελτοὺς ἐπαγαγόμενοι καὶ Κάνταβροι
[51, 23]	ἀντιπέρας σφῶν καὶ μετὰ τοῦτο	καὶ	Τριβαλλοὺς ὁμόρους αὐτῇ ὄντας τούς
[51, 16]	τὸν Ἀλέξανδρον τὸν οἰκιστὴν αὐτῶν,	καὶ	τρίτον Ἄρειον τὸν πολίτην, ᾧ
[51, 17]	παρεφαίνετο. κτυπήματά τέ τινα ἑτέρωθι	καὶ	τυμπάνων καὶ κυμβάλων καὶ βοήματα
[51, 17]	τήν τε Αἴγυπτον ὑποτελῆ ἐποίησε	καὶ	τῷ Γάλλῳ τῷ Κορνηλίῳ ἐπέτρεψε·
[51, 8]	ἐς ναυτικὸν κεκοφώς, δίκην τινὰ	καὶ	τῷ θεῷ, ὅτι ἐκεῖ ἐδικαιώθη,
[51, 15]	χρήματα ἀπὸ τῶν πατρῴων ἀπένειμε.	καὶ	τῷ Ἰούλλῳ τῷ τοῦ Ἀντωνίου
[51, 3]	γ´ ἐπὶ πάντα καὶ ἐκείνῳ	καὶ	τῷ Μαικήνᾳ ἐξουσίαν ἔδωκεν ὥστε
[51, 20]	καὶ τεμένη τῇ τε Ῥώμῃ	καὶ	τῷ πατρὶ τῷ Καίσαρι, ἥρωα
[51, 10]	καὶ χιλίας δραχμὰς ὑπισχνούμενος, συνέβαλε	καὶ	τῷ πεζῷ καὶ ἡττήθη· ὁ
[51, 6]	καὶ τὰ ἐκεῖ ἄλλως τε	καὶ	τῷ πλήθει τῶν χρημάτων ἀποστήσοντες,
[51, 18]	ἔπεμψε, τούτοις τε φιλικῶς ἐχρημάτισε,	καὶ	τῷ Τιριδάτῃ βοηθήσειν μὲν οὐχ
[51, 22]	Αἰγυπτίοις λαφύροις ἐκοσμήθη. καὶ τοῦτο	καὶ	τῷ τοῦ Ἰουλίου ἡρῴῳ ὁσιωθέντι
[51, 19]	αὐτῷ καὶ ἕτερα ἐπινίκια ὡς	καὶ	τῶν Αἰγυπτίων ἀγαγεῖν ἔδοσαν· τὸν
[51, 17]	καὶ τοῖς συμμετασχοῦσι τοῦ πολέμου	καὶ	τῶν βουλευτῶν καὶ τῶν ἱππέων
[51, 2]	Ἀλέξανδρον τὸν τοῦ Ἰαμβλίχου ἀδελφὸν	καὶ	τῶν δυναστειῶν ἔπαυσε· καὶ τοῦτον,
[51, 11]	ἀποκτίννυσι. Καῖσαρ δὲ ἐπεθύμει μὲν	καὶ	τῶν θησαυρῶν ἐγκρατὴς γενέσθαι καὶ
[51, 17]	τοῦ πολέμου καὶ τῶν βουλευτῶν	καὶ	τῶν ἱππέων πάμπολλα ἐδόθη, τό
[51, 2]	ἀνεστῶσαν συγκατῴκισε. τῶν τε βουλευτῶν	καὶ	τῶν ἱππέων τῶν τε ἄλλων
[51, 17]	πρός τε γὰρ τὸ πολύανδρον	καὶ	τῶν πόλεων καὶ τῆς χώρας,
[51, 21]	τῶν Δελματῶν, τῆς τε Ἰαπυδίας	καὶ	τῶν προσχώρων σφίσι, Κελτῶν τε
[51, 1]	δὲ καὶ διέφυγον ἄλλοι τε	καὶ	τῶν πρώτων οἱ μὲν Ῥωμαῖοι
[51, 12]	σὲ ἔχω. τοιαύτῃ τινὶ ποικιλίᾳ	καὶ	τῶν ῥημάτων καὶ τῶν σχημάτων
[51, 14]	ὄφεών που εὐθὺς ἐμβληθέντα, ἢ	καὶ	τῶν σπαργάνων αὐτῶν ἐπιβληθέντων τισίν·
[51, 12]	τινὶ ποικιλίᾳ καὶ τῶν ῥημάτων	καὶ	τῶν σχημάτων ἐχρῆτο, μελιχρὰ ἄττα
[51, 4]	τε ἐν τῇ Ἑλλάδι διῴκησε	καὶ	τῶν τοῖν θεοῖν μυστηρίων μετέλαβεν,
[51, 19]	δήμου καὶ τῆς βουλῆς εὐχαῖς	καὶ	ὑπὲρ ἐκείνου ὁμοίως εὔχεσθαι, καὶ
[51, 21]	αὐτὸς ὑπέρ τε τοῦ δήμου	καὶ	ὑπὲρ τῆς βουλῆς ἐπὶ τῇ
[51, 27]	ἐμβάλλων, ὑπέρ τε τῆς Δελματίας	καὶ	ὑπὲρ τῆς Μακεδονίας τῆς τε
[51, 20]	ἀεὶ ἄγεσθαι, ἱερέας τε αὐτὸν	καὶ	ὑπὲρ τὸν ἀριθμόν, ὅσους ἂν
[51, 10]	γενομένου ᾔσθετό τε ἡ Κλεοπάτρα	καὶ	ὑπερέκυψεν ὑπὲρ τοῦ μνημείου· αἱ
[51, 24]	πᾶν τὸ Σκυθικὸν φῦλον οἴνου,	καὶ	ὑπερκορὲς αὐτοῦ ταχὺ γίγνεται. Κράσσος
[51, 8]	τό τε τρίτον καὶ ἐπηπείλησε	καὶ	ὑπέσχετο. φοβηθεὶς δ´ οὖν καὶ
[51, 15]	ἀνδρείᾳ τε ἔν τισι διέπρεψε	καὶ	ὑπὸ δειλίας συχνὰ ἐσφάλη, τῇ
[51, 14]	γὰρ τῷ παιδίῳ τι λυμαίνονται,	καὶ	ὑπὸ τῆς ἐσθῆτος αὐτοῦ ναρκῶσι.
[51, 14]	τό τε σῶμα αὐτῆς εἶδε,	καὶ	φάρμακα αὐτῷ καὶ ψύλλους, εἴ
[51, 8]	ἑαυτοῦ ἔπεμψεν ἄλλα τε πολλὰ	καὶ	φιλάνθρωπα αὐτῇ ἐροῦντα, καὶ ὅτι
[51, 3]	ὁ Καῖσαρ ὑποτοπήσας τε αὐτούς,	καὶ	φοβηθεὶς μὴ τοῦ Μαικήνου, ᾧ
[51, 27]	δράσαντας οὐκ ὀλίγα, τὰ δὲ	καὶ	φόβῳ τῶν ἁλισκομένων προσηγάγετο. ταῦτα
[51, 24]	πολλοὺς μὲν ἐνταῦθα πολλοὺς δὲ	καὶ	φυγόντας ἔφθειρεν· ὑπό τε γὰρ
[51, 20]	ἐξ ἴσου τοῖς θεοῖς ἐσγράφεσθαι,	καὶ	φυλὴν Ἰουλίαν ἐπ´ αὐτοῦ ἐπονομάζεσθαι,
[51, 10]	αὐτοῦ τοξεύμασιν ἐσέπεμψε πεντακοσίας σφίσι	καὶ	χιλίας δραχμὰς ὑπισχνούμενος, συνέβαλε καὶ
[51, 16]	ἠξίωσε τοσούτους τε αὐτοὺς ὄντας	καὶ	χρησιμωτάτους τοῖς Ῥωμαίοις ἐς πολλὰ
[51, 24]	δ´ οὖν καὶ ὥς τινων,	καὶ	χωρίον ἰσχυρὸν καταλαβόντων, ἡμέρας μέν
[51, 17]	ἑκάστου τῶν αἰτιαθέντων τι ἠθροίσθη.	καὶ	χωρὶς οἱ λοιποὶ πάντες, ὅσοι
[51, 19]	δημαρχούντων ἐξῆν, ἔκκλητόν τε δικάζειν,	καὶ	ψῆφόν τινα αὐτοῦ ἐν πᾶσι
[51, 14]	αὐτῆς εἶδε, καὶ φάρμακα αὐτῷ	καὶ	ψύλλους, εἴ πως ἀνασφήλειε, προσήνεγκεν.
[51, 5]	πρῴρας ὡς καὶ κεκρατηκυῖα κατέστεψε	καὶ	ᾠδάς τινας ἐπινικίους ὑπ´ αὐλητῶν
[51, 0]	β. Περὶ Ἀντωνίου καὶ Κλεοπάτρας	καὶ	ὧν ἔπραξαν μετὰ τὴν ἧτταν.
[51, 24]	σκεδασθέντες ἐφθάρησαν. περιλειφθέντων δ´ οὖν	καὶ	ὥς τινων, καὶ χωρίον ἰσχυρὸν
[51, 8]	καὶ ὑπέσχετο. φοβηθεὶς δ´ οὖν	καὶ	ὣς μή πως ἀπογνόντες συγγνώμης