Livre, Chap.
[51, 17]	τῆς χώρας, καὶ πρὸς τὸ	ῥᾴδιον	τό τε κοῦφον τῶν τρόπων
[51, 12]	καὶ πολλὰ καὶ ἐρωτικὰ αὐτοῦ	ῥήματα	ἀνεγίγνωσκε. καὶ τοτὲ μὲν ἔκλαε
[51, 3]	δεύτερον ἀεὶ στοιχεῖον τοῦ τῷ	ῥήματι	προσήκοντος ἀντ´ ἐκείνου ἀντεγγράφων. ~καὶ
[51, 12]	τοιαύτῃ τινὶ ποικιλίᾳ καὶ τῶν	ῥημάτων	καὶ τῶν σχημάτων ἐχρῆτο, μελιχρὰ
[51, 21]	καὶ τοὺς Σουήβους τὸν {τε}	Ῥῆνον	ἐπὶ πολέμῳ διαβάντας ἀπεώσατο· καὶ
[51, 22]	καὶ οἱ μὲν πέραν τοῦ	Ῥήνου	ὥς γε τἀκριβὲς εἰπεῖν (πολλοὶ
[51, 22]	δέ τι κατ´ αὐτὴν τὴν	ῥῖνα	προσέχει, καὶ διὰ τοῦτο οὕτω
[51, 22]	βοτὰ ἄλλα τε παμπληθῆ καὶ	ῥινόκερως	ἵππος τε ποτάμιος, πρῶτον τότε
[51, 22]	πλείοσιν ἑώραται· ὁ δὲ δὴ	ῥινόκερως	τὰ μὲν ἄλλα ἐλέφαντί πῃ
[51, 16]	καὶ προσήψατο, ὥστε τι τῆς	ῥινός,	ὥς φασι, θραυσθῆναι· τὰ δὲ
[51, 22]	τοῦ Δακικοῦ γένους τοῦ τὴν	Ῥοδόπην	ποτὲ ἐνοικήσαντος ὄντες. οὗτοι οὖν
[51, 26]	~πράσσοντα δὲ αὐτὸν ταῦτα ὁ	Ῥώλης	Δάπυγι Γετῶν τινων καὶ αὐτῷ
[51, 24]	ἐξεῖλεν αὐτούς. καὶ ὅ τε	Ῥώλης	πρὸς τὸν Καίσαρα ἐλθὼν φίλος
[51, 24]	σφίσιν ὁ Κράσσος προσήδρευσεν, ἔπειτα	Ῥώλου	οἱ Γετῶν τινων βασιλέως ἐπικουρήσαντος
[51, 19]	Βρεντεσίῳ καὶ ἑτέραν ἐν τῇ	Ῥωμαίᾳ	ἀγορᾷ ἔδωκαν· τήν τε κρηπῖδα
[51, 0]	τῷ πεντηκοστῷ πρώτῳ τῶν Δίωνος	Ῥωμαϊκῶν.	α. Ὡς Καῖσαρ νικήσας περὶ
[51, 21]	τῶν τε δυσχερῶν πάντων οἱ	Ῥωμαῖοι	ἐπελάθοντο, καὶ τὰ ἐπινίκια αὐτοῦ
[51, 19]	ναυμαχίας νίκῃ οἱ ἐν οἴκῳ	Ῥωμαῖοι	ἐψηφίσαντο. τά τε γὰρ νικητήρια
[51, 1]	καὶ τῶν πρώτων οἱ μὲν	Ῥωμαῖοι	πρὸς τὸν Ἀντώνιον, οἱ δ´
[51, 17]	ἀνελομένη συνεπλήθυσε τὰ λάφυρα τοῖς	Ῥωμαίοις	ἄνευ τινὸς οἰκείου αὐτῶν μιάσματος)
[51, 16]	αὐτοὺς ὄντας καὶ χρησιμωτάτους τοῖς	Ῥωμαίοις	ἐς πολλὰ ἂν γενομένους ἀνήκεστόν
[51, 15]	Αἰγυπτίοις πολλῶν δὲ καὶ τοῖς	Ῥωμαίοις	κακῶν αἴτιοι γενόμενοι, οὕτω τε
[51, 20]	προετετίμηντο. καὶ τούτους μὲν τοῖς	Ῥωμαίοις	τοῖς παρ´ αὐτοῖς ἐποικοῦσι τιμᾶν
[51, 16]	τοὺς ὑπολειφθέντας ἐν τῇ Ἀρμενίᾳ	Ῥωμαίους	ἀπεκτόνει. περὶ μὲν δὴ τοὺς
[51, 24]	διώκειν σφᾶς, ὡς οὐδὲν τοὺς	Ῥωμαίους	ἠδικηκότες. καὶ αὐτοὺς ὁ Κράσσος
[51, 23]	οὐδέν σφισι πρᾶγμα πρὸς τοὺς	Ῥωμαίους	ἦν· ἐπεὶ δὲ τόν τε
[51, 19]	γὰρ Ἀντώνιον καὶ τοὺς ἄλλους	Ῥωμαίους	τοὺς σὺν ἐκείνῳ νικηθέντας οὔτε
[51, 20]	ἐν τοῖς ἄλλοις ὅσα τῶν	Ῥωμαίων	ἀκούει, ἐγένετο. ἐν γάρ τοι
[51, 17]	ἥ τε ἀρχὴ ἡ τῶν	Ῥωμαίων	ἐπλουτίσθη καὶ τὰ ἱερὰ αὐτῶν
[51, 9]	βασιλείαν, ἀλλὰ καὶ τὸ τῶν	Ῥωμαίων	κράτος ἕξειν προσεδόκησε, τό τε
[51, 15]	ἔρωτος ἐκτήσατο, καὶ τὴν τῶν	Ῥωμαίων	λήψεσθαι δι´ αὐτοῦ ἐλπίσασα ταύτης
[51, 15]	καὶ τὸ κράτος τὸ τῶν	Ῥωμαίων	μόνος ἕξειν ἐλπίσας αὐτὸς ἑαυτὸν
[51, 15]	ἐκείνην προσαπώλεσε, δύο τε ἀνδρῶν	Ῥωμαίων	τῶν καθ´ ἑαυτὴν μεγίστων κατεκράτησε,
[51, 17]	αὐτοκράτορος ἀρξάμενοι, καὶ ἐν τῇ	Ῥώμῃ,	ἐπ´ Ἀντωνίνου τοῦ υἱέος αὐτοῦ
[51, 17]	οὐδὲ ἐκείνοις βουλεύειν ἐν τῇ	Ῥώμῃ	ἐφῆκεν. ἀλλὰ τοῖς μὲν ἄλλοις
[51, 3]	ᾧ καὶ τότε ἥ τε	Ῥώμη	καὶ ἡ λοιπὴ Ἰταλία προσετέτακτο,
[51, 20]	ἐχρημάτιζε, καὶ τεμένη τῇ τε	Ῥώμῃ	καὶ τῷ πατρὶ τῷ Καίσαρι,
[51, 22]	ποτάμιος, πρῶτον τότε ἐν τῇ	Ῥώμῃ	ὀφθέντα, ἐσφάγη. καὶ ὁ μὲν
[51, 5]	τὸν δῆμον τὸν ἐν τῇ	Ῥώμῃ	ὑπολειφθέντα παρέμενος ὅτι μὴ πρὸς
[51, 18]	αὐτοῦ λαβὼν ἔς τε τὴν	Ῥώμην	ἀνήγαγε καὶ ἐν ὁμηρείᾳ ἐποιήσατο.
[51, 0]	ἐχειρώσατο. ε. Ὡς Καῖσαρ ἐς	Ῥώμην	ἦλθε καὶ τὰ ἐπινίκια ἤγαγεν.
[51, 22]	Ταραντίνων, καὶ ἐκεῖθεν ἐς τὴν	Ῥώμην	κομισθὲν ἔν τε τῷ συνεδρίῳ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/09/2006