Livre, Chap.
[51, 0]	πεντηκοστῷ πρώτῳ τῶν Δίωνος Ῥωμαϊκῶν.	α.	Ὡς Καῖσαρ νικήσας περὶ Ἄκτιον
[51, 12]	λάβε καὶ ἀνάγνωθι τὰ γράμματα	ἅ	μοι αὐτοχειρίᾳ ἐπέστειλε. ταῦτά τε
[51, 21]	ἐδέξατο, καὶ ὅτι καὶ πάντα	ἅ	τε αὐτὸς ὤφειλέ τισιν ἀπέδωκε,
[51, 21]	αὐτὸς ὤφειλέ τισιν ἀπέδωκε, καὶ	ἃ	οἱ ἄλλοι ἐπώφειλον οὐκ ἐσέπραξεν,
[51, 8]	ἀπάρωσιν, ἢ καὶ τὰ χρήματα,	ἃ	παμπληθῆ ἤκουεν εἶναι, φθείρωσιν (ἡ
[51, 26]	τεῖχος ἦλθεν, ὅτι τὰ σημεῖα,	ἃ	τοῦ Ἀντωνίου τοῦ Γαΐου οἱ
[51, 5]	θείων, μηδενὸς μηδὲ τῶν πάνυ	ἀβάτων	ἱερῶν φειδομένη, ἤθροιζε, δυνάμεις τε
[51, 19]	ἐπινίκια ὡς καὶ τῶν Αἰγυπτίων	ἀγαγεῖν	ἔδοσαν· τὸν γὰρ Ἀντώνιον καὶ
[51, 19]	ἐν ᾗ ἡ Ἀλεξάνδρεια ἑάλω,	ἀγαθήν	τε εἶναι καὶ ἐς τὰ
[51, 12]	ὦ γύναι, καὶ θυμὸν ἔχε	ἀγαθόν·	οὐδὲν γὰρ κακὸν πείσῃ. περιαλγήσασα
[51, 20]	πόλιν ἐσέλθῃ θυσίαις τε πανδημεὶ	ἀγαλθῆναι	καὶ ἱερὰν ἀεὶ ἄγεσθαι, ἱερέας
[51, 25]	ἐν ᾗ καὶ τὸν θεὸν	ἀγάλλουσιν	ἐχαρίσατο, Βησσοὺς τοὺς κατέχοντας αὐτὴν
[51, 22]	ἐνέστησε δὲ ἐς αὐτὸ τὸ	ἄγαλμα	τὸ τῆς Νίκης τὸ καὶ
[51, 17]	νεκρῶν εἴδωλα ἐφαντάζετο, τά τε	ἀγάλματα	ἐσκυθρώπασε, καὶ ὁ Ἆπις ὀλοφυρτικόν
[51, 5]	τῶν τε στρατιωτῶν ὧν ἦρχεν	ἀγανακτήσαντάς	τινας ἐπὶ τούτῳ διέφθειρεν, οὕτω
[51, 10]	αὐτοὺς τῇ τε τῆς πείρας	ἀγανακτήσει	καὶ τῇ τοῦ μὴ ἐθελοκακεῖν
[51, 21]	κτήματα ἐπιτιμηθῆναι, τὰ δὲ δανείσματα	ἀγαπητῶς	ἐπὶ δραχμῇ πρότερον ὄντα τότε
[51, 10]	θεραπαίναις δύο ἐσέδραμε, καὶ ἐκεῖθεν	ἀγγελίαν	αὐτῷ ὡς καὶ ἀπολωλυῖα ἔπεμψε.
[51, 7]	ἐκεῖνος μήτ´ αὐτὸς ἦλθε μήτ´	ἀγγελίαν	τινὰ αὐτοῖς ἔπεμψεν, οὕτω δὴ
[51, 19]	αὐτοῦ καὶ ἐν τῇ τῆς	ἀγγελίας	τῆς νίκης ἡμέρᾳ ἱερομηνίαν εἶναι,
[51, 26]	ἄλλα τὰ τιμιώτατα καὶ τὰς	ἀγέλας	ἐς αὐτὸ πάσας ἐσεκομίσαντο. ὁ
[51, 19]	κοσμηθῆναι, καὶ πανήγυρίν οἱ πεντετηρίδα	ἄγεσθαι,	ἔν τε τοῖς γενεθλίοις αὐτοῦ
[51, 20]	πανδημεὶ ἀγαλθῆναι καὶ ἱερὰν ἀεὶ	ἄγεσθαι,	ἱερέας τε αὐτὸν καὶ ὑπὲρ
[51, 17]	εἰπεῖν καὶ τὰ ἐκ τῶν	ἁγιωτάτων	ἱερῶν ἀναθήματα ἡ Κλεοπάτρα ἀνελομένη
[51, 19]	καὶ ἑτέραν ἐν τῇ Ῥωμαίᾳ	ἀγορᾷ	ἔδωκαν· τήν τε κρηπῖδα τοῦ
[51, 21]	ὥσπερ εἴθιστο, καὶ τόν τε	Ἀγρίππαν	ἄλλοις τέ τισι καὶ σημείῳ
[51, 3]	καταφρονήσωσιν ὅτι ἱππεὺς ἦν, τὸν	Ἀγρίππαν	ὡς καὶ κατ´ ἄλλο τι
[51, 18]	καὶ τὸ ὄνομα καὶ τὸν	ἀγῶνα	αὐτῇ ὁμοίως τῇ προτέρᾳ δούς,
[51, 1]	ἀνέθηκε, καὶ ναὸν μείζω ᾠκοδόμησεν,	ἀγῶνά	τέ τινα καὶ γυμνικὸν καὶ
[51, 20]	ἔλαβον καὶ οἱ Περγαμηνοὶ τὸν	ἀγῶνα	τὸν ἱερὸν ὠνομασμένον ἐπὶ τῇ
[51, 7]	ἐν Κυζίκῳ πρὸς τοὺς ἐπινικίους	ἀγῶνας,	οὓς ἐπὶ τῷ Καίσαρι ἄξειν
[51, 22]	οὖν τῇ τοῦ ἡρῴου ὁσιώσει	ἀγῶνές	τε παντοδαποὶ ἐγένοντο, καὶ τὴν
[51, 6]	τὸν Ἀντώνιον ἀποκτείνῃ, καὶ τὴν	ἄδειαν	αὐτῇ καὶ τὴν ἀρχὴν ἀκέραιον
[51, 11]	φόβῳ τῶν χρημάτων καὶ τὴν	ἄδειαν	καὶ τὴν βασιλείαν ἐκπρίηται. οὕτω
[51, 9]	τούτου οὐχ ὅπως τήν τε	ἄδειαν	καὶ τὴν τῶν Αἰγυπτίων βασιλείαν,
[51, 5]	ἐπείγοντα διοικήσας, τοῖς τέ τινα	ἄδειαν	λαβοῦσι καὶ ἐν τῇ Ἰταλίᾳ
[51, 15]	τὸν Πτολεμαῖον ἐχαρίσατο. ταῖς τε	ἀδελφιδαῖς,	ἃς ἐκ τοῦ Ἀντωνίου ἡ
[51, 21]	παισὶ διὰ τὸν Μάρκελλον τὸν	ἀδελφιδοῦν,	διένειμε. καὶ ἐπί τε τούτοις,
[51, 26]	καὶ ἄλλοι πολλοί. τὸν μέντοι	ἀδελφὸν	αὐτοῦ ζωγρήσας ὁ Κράσσος οὐχ
[51, 2]	τε Ἀλέξανδρον τὸν τοῦ Ἰαμβλίχου	ἀδελφὸν	καὶ τῶν δυναστειῶν ἔπαυσε· καὶ
[51, 2]	ἐσώθη) καὶ Μᾶρκός τις Σκαῦρος·	ἀδελφός	τε γὰρ τοῦ Σέξτου ὁμομήτριος
[51, 16]	ἀπέδωκε, τῷ δ´ Ἀρτάξῃ τοὺς	ἀδελφοὺς	καίπερ αἰτήσαντι οὐκ ἔπεμψεν, ὅτι
[51, 9]	φυλακὴν ἐποιήσατο, ἀλλὰ καὶ πάνυ	ἀδεῶς	εἴσω μετὰ καταφρονήματος ἐσπλέοντάς σφας
[51, 15]	τε ἀλόγως συχνοὺς καὶ ἐκόλαζεν	ἀδίκως	πλείονας· κἀκ τούτων ἰσχυρότατός τε
[51, 20]	τε πανδημεὶ ἀγαλθῆναι καὶ ἱερὰν	ἀεὶ	ἄγεσθαι, ἱερέας τε αὐτὸν καὶ
[51, 20]	ὑπὲρ τὸν ἀριθμόν, ὅσους ἂν	ἀεὶ	ἐθελήσῃ, προαιρεῖσθαι προσκατεστήσαντο· ὅπερ που
[51, 5]	μὲν τῶν πρώτων, ἅτε καὶ	ἀεί	οἱ ἀχθομένων καὶ τότε ἐπὶ
[51, 3]	ἀπορρήτων σφίσι δηλῶσαι, τὸ δεύτερον	ἀεὶ	στοιχεῖον τοῦ τῷ ῥήματι προσήκοντος
[51, 19]	αὐτῷ τάς τε ἱερείας τὰς	ἀειπαρθένους	καὶ τὴν βουλὴν τόν τε
[51, 19]	τοῦτό τέ τινες ὡς οὐκ	ἀθεεὶ	δὴ συμβὰν ἐλάμβανον, ἐπειδήπερ ὁ
[51, 22]	καὶ τῇ Ἥρᾳ τῇ τε	Ἀθηνᾷ	ἱερώθη, πάντων τῶν πρότερον ἐνταῦθα
[51, 22]	δὲ ταῦτα διετέλεσε, τό τε	Ἀθήναιον	τὸ Χαλκιδικὸν ὠνομασμένον καὶ τὸ
[51, 19]	ἐν πᾶσι τοῖς δικαστηρίοις ὥσπερ	Ἀθηνᾶς	φέρεσθαι, τούς τε ἱερέας καὶ
[51, 22]	ταῦτά τε οὖν ἐσήχθη, καὶ	ἀθρόοι	πρὸς ἀλλήλους Δακοί τε καὶ
[51, 21]	καταστροφή. ἐπιφανεῖς μὲν δὴ καὶ	αἱ	ἄλλαι πομπαὶ διὰ τὰ ἀπ´
[51, 10]	καὶ ὑπερέκυψεν ὑπὲρ τοῦ μνημείου·	αἱ	μὲν γὰρ θύραι αὐτοῦ συγκλεισθεῖσαι
[51, 20]	γενέσθαι ἐφῆκεν· αὗται γὰρ τότε	αἱ	πόλεις ἔν τε τῇ Ἀσίᾳ
[51, 21]	οὖν καὶ ἀξιοπρεπεστάτη αὕτη ἡ	Αἰγυπτία.	τά τε γὰρ ἄλλα καὶ
[51, 8]	τῆς συνουσίας τῆς πρὸς τὴν	Αἰγυπτίαν	ἀπολογούμενος, ὅσα τε συνηράσθησάν ποτε
[51, 6]	ἐφήβους ἐσέγραψαν, ἵν´ οἵ τε	Αἰγύπτιοι	ὡς καὶ ἀνδρός τινος ἤδη
[51, 22]	τε τῷ συνεδρίῳ ἱδρύθη καὶ	Αἰγυπτίοις	λαφύροις ἐκοσμήθη. καὶ τοῦτο καὶ
[51, 15]	καὶ Κλεοπάτρα, πολλῶν μὲν τοῖς	Αἰγυπτίοις	πολλῶν δὲ καὶ τοῖς Ῥωμαίοις
[51, 3]	δὲ δὴ πλεῖστον τῇ τοῦ	Αἰγυπτίου	πλούτου ἐλπίδι, οὐδὲν ἐνεόχμωσαν· οἱ
[51, 19]	ἕτερα ἐπινίκια ὡς καὶ τῶν	Αἰγυπτίων	ἀγαγεῖν ἔδοσαν· τὸν γὰρ Ἀντώνιον
[51, 9]	τε ἄδειαν καὶ τὴν τῶν	Αἰγυπτίων	βασιλείαν, ἀλλὰ καὶ τὸ τῶν
[51, 12]	καὶ δὴ καὶ βασιλίδα τῶν	Αἰγυπτίων	ἐποίησεν. ἵνα δ´ οὖν τι
[51, 4]	λαβὼν ὕστερον αὐτὴν ἐκ τῶν	Αἰγυπτίων	λαφύρων ἀπήλλαξε. ~ταῦτά τε οὖν
[51, 16]	ἄλλους τοιαῦτα ἐγίγνετο, τῶν δὲ	Αἰγυπτίων	τῶν τε Ἀλεξανδρέων πάντων ἐφείσατο
[51, 15]	τήν τε βασιλείαν τὴν τῶν	Αἰγυπτίων	ὑπ´ ἔρωτος ἐκτήσατο, καὶ τὴν
[51, 18]	μὲν ὡς καὶ περὶ τὴν	Αἴγυπτον	ἀσχολίαν ἔχων, ἔργῳ δὲ ἵν´
[51, 0]	ἑαυτὸν ἀπέκτεινεν. δ. Ὡς Καῖσαρ	Αἴγυπτον	ἐχειρώσατο. ε. Ὡς Καῖσαρ ἐς
[51, 7]	μέντοι καὶ διαπεσεῖν ἐς τὴν	Αἴγυπτον	ἠδυνήθησαν, ἀλλ´ ἐπειδὴ πανταχόθεν περιεστοιχίσθησαν,
[51, 5]	ἀπεχώρησαν) Κλεοπάτρα μὲν ἐς τὴν	Αἴγυπτον,	μή τι τῆς συμφορᾶς σφων
[51, 17]	~ἐκ δὲ τούτου τήν τε	Αἴγυπτον	ὑποτελῆ ἐποίησε καὶ τῷ Γάλλῳ
[51, 7]	γεγονότων ᾔσθοντο, ὥρμησαν ἐς τὴν	Αἴγυπτον	ὡς καὶ βοηθήσοντες αὐτοῖς, καὶ
[51, 17]	πρῶτον ἐς τὴν γερουσίαν ἐσγραφέντες.	Αἴγυπτος	μὲν οὕτως ἐδουλώθη· πάντες γὰρ
[51, 21]	κἀν τῇ τρίτῃ ἡ τῆς	Αἰγύπτου	καταστροφή. ἐπιφανεῖς μὲν δὴ καὶ
[51, 5]	μετ´ αὐτοῦ ἐπὶ τῇ τῆς	Αἰγύπτου	φυλακῇ ἐνταῦθα προσυνειλεγμένον· ἐπεὶ δ´
[51, 0]	γ. Ὡς Ἀντώνιος ἡττηθεὶς ἐν	Αἰγύπτῳ	ἑαυτὸν ἀπέκτεινεν. δ. Ὡς Καῖσαρ
[51, 6]	μὲν ὡς καὶ ἐν τῇ	Αἰγύπτῳ	καὶ ναυσὶ καὶ πεζῷ πολεμήσοντες,
[51, 12]	ἐκεῖνον ἀποθνήσκω, οὕτω καὶ ἐν	Ἅιδου	αὐτῷ συνοικήσω. ~καὶ ἡ μὲν
[51, 15]	εὐθὺς ἐσφάγη, Καισαρίων δὲ ἐς	Αἰθιοπίαν	φεύγων κατελήφθη τε ἐν τῇ
[51, 14]	τι τὸν βραχίονα ἐς τὸ	αἷμα	ἐνέβαλεν. οὕτω μέν, ἢ ὅτι
[51, 17]	μηδὲ ἐψέκασέ ποτε, ἀλλὰ καὶ	αἵματι·	ταῦτά τε ἅμα ἐκ τῶν
[51, 10]	δυνάμενος, προχυθέντος δ´ αὐτῷ πολλοῦ	αἵματος	ἀπέγνω τε τὴν σωτηρίαν, καὶ
[51, 14]	τὸ σῶμα βλάπτειν, ἂν δ´	αἵματος	καὶ βραχυτάτου ἅψηται, καὶ τάχιστα
[51, 23]	ἦν· ἐπεὶ δὲ τόν τε	Αἷμον	ὑπερέβησαν καὶ τὴν Θρᾴκην τὴν
[51, 27]	πᾶσαν τὴν μεταξὺ τοῦ τε	Αἵμου	καὶ τοῦ Ἴστρου οὖσαν ἐνέμοντο,
[51, 23]	παρὰ τοῦ δήμου κατ´ ἔτος	αἱρεῖσθαι	ἐλάμβανε. κατὰ δὲ δὴ τοὺς
[51, 10]	ἔς τε τὴν τῆς προδοσίας	αἰσχύνην	καὶ ἐς τὴν ὑπὲρ ἑαυτοῦ
[51, 16]	δ´ Ἀρτάξῃ τοὺς ἀδελφοὺς καίπερ	αἰτήσαντι	οὐκ ἔπεμψεν, ὅτι τοὺς ὑπολειφθέντας
[51, 18]	οὐ προσέθετό τῳ αὐτῶν συμμαχίαν	αἰτησάντων,	ἀλλ´ οὐδ´ ἀπεκρίνατο ἄλλο οὐδὲν
[51, 17]	δὲ καὶ παρ´ ἑκάστου τῶν	αἰτιαθέντων	τι ἠθροίσθη. καὶ χωρὶς οἱ
[51, 16]	ἐπεθύμησα" κἀκ τῆς αὐτῆς ταύτης	αἰτίας	οὐδὲ τῷ Ἄπιδι ἐντυχεῖν ἠθέλησε,
[51, 15]	δὲ καὶ τοῖς Ῥωμαίοις κακῶν	αἴτιοι	γενόμενοι, οὕτω τε ἐπολέμησαν καὶ
[51, 6]	τοῖς μὲν μειρακίοις καὶ τοῦτο	αἴτιον	τοῦ ὀλέθρου ἐγένετο· οὐδετέρου γὰρ
[51, 25]	τὸν Σιτᾶν αὖθις ὡς καὶ	αἰτιώτατον	αὐτοῖς τῶν κακῶν γεγονότα ἐτράποντο,
[51, 12]	ἐς τὴν τοῦ πατρὸς μνήμην	αἰτῶ,	ἵν´ ἐπειδή με Ἀντωνίῳ μετ´
[51, 9]	ἐπέτρεψε. καὶ προσέτι καὶ ἐπεκδρομῇ	αἰφνιδίῳ	ἔπταισε, καὶ μετὰ τοῦτο καὶ
[51, 19]	τοῦ Ἰουλιείου ἡρῴου τοῖς τῶν	αἰχμαλωτίδων	νεῶν ἐμβόλοις κοσμηθῆναι, καὶ πανήγυρίν
[51, 24]	σύμμαχος αὐτοῦ ἐνομίσθη, καὶ οἱ	αἰχμάλωτοι	τοῖς στρατιώταις διεδόθησαν. ~πράξας δὲ
[51, 11]	γεγονέναι ἠθέλησεν, ἵν´ ὡς καὶ	αἰχμαλώτῳ	καὶ ἀκουσίᾳ τρόπον τινὰ χειρωθείσῃ
[51, 21]	ἐκείνην μετά τε τῶν ἄλλων	αἰχμαλώτων	καὶ μετὰ τοῦ Ἀλεξάνδρου τοῦ
[51, 1]	ἑξῆς μέχρι δεκήρους, ἐκ τῶν	αἰχμαλώτων	νεῶν ἀνέθηκε, καὶ ναὸν μείζω
[51, 8]	καὶ ἑαυτὴν τά τε χρήματα	ἀκέραια	τηρήσειε. καὶ ἔσχεν οὕτως. ~πρὶν
[51, 6]	ἄδειαν αὐτῇ καὶ τὴν ἀρχὴν	ἀκέραιον	δώσει. ~ἐν ᾧ δὲ ταῦτα
[51, 11]	βασίλεια αὐτὴν ἤγαγον, μήτε τῆς	ἀκολουθίας	τι μήτε τῆς θεραπείας τῆς
[51, 9]	ἐκεῖνον ἐχώρησεν ὡς μάλιστα μὲν	ἀκονιτὶ	τοὺς στρατιώτας προσθησόμενος (ἦσαν γὰρ
[51, 7]	δὴ νομίσαντες αὐτὸν ἀπολωλέναι καὶ	ἄκοντες	ὡμολόγησαν ἐπὶ τῷ μηδέποτε μονομαχῆσαι,
[51, 5]	ὑπώπτευον, ἀποπέμψαντες (πολλοὶ δὲ καὶ	ἀκόντων	αὐτῶν ἀπεχώρησαν) Κλεοπάτρα μὲν ἐς
[51, 20]	τοῖς ἄλλοις ὅσα τῶν Ῥωμαίων	ἀκούει,	ἐγένετο. ἐν γάρ τοι τῷ
[51, 12]	οἷος πολλάκις πρὸς ἐμὲ ἐσῆλθεν,	ἀκούεις	δὲ ὅπως τά τε ἄλλα
[51, 8]	ἐφθάρησαν· ~Ἀντώνιος δὲ καὶ Κλεοπάτρα	ἀκούσαντες	τῶν πρέσβεων τὰ παρὰ τοῦ
[51, 14]	ἐς σορὸν προπαρεσκευασμένην οἱ ἐσεπεπηδήκει.	ἀκούσας	δὲ ὁ Καῖσαρ τὴν τελευτὴν
[51, 10]	καὶ ἀπολωλυῖα ἔπεμψε. καὶ ὃς	ἀκούσας	τοῦτο οὐκ ἐμέλλησεν, ἀλλ´ ἐπαποθανεῖν
[51, 9]	ὄντα ἤσθετο, τό τε μέγιστον	ἀκούσασα	τοὺς διὰ τοῦ Θύρσου πεμφθέντας
[51, 11]	ἵν´ ὡς καὶ αἰχμαλώτῳ καὶ	ἀκουσίᾳ	τρόπον τινὰ χειρωθείσῃ χρήσηται. καὶ
[51, 20]	με περὶ τοῦ πλήθους αὐτῶν	ἀκριβολογεῖσθαι.	ὁ οὖν Καῖσαρ τὰ μὲν
[51, 13]	ταῦθ´ ὡς ἀληθῶς φρονεῖν, τῆς	ἀκριβοῦς	φυλακῆς ἠμέλησαν, παρεσκευάζετο ὅπως ὡς
[51, 1]	ἐτῶν ἀπ´ ἐκείνης τῆς ἡμέρας	ἀκριβοῦσθαι.	καὶ ἐπ´ αὐτῇ τῷ τε
[51, 10]	ἠλέει. ὅπερ που ἡ Κλεοπάτρα	ἀκριβῶς	εἰδυῖα ἤλπισεν ὅτι, ἂν πύθηται
[51, 23]	εἴρηται· Βαστάρναι δὲ Σκύθαι τε	ἀκριβῶς	νενομίδαται, καὶ τότε τὸν Ἴστρον
[51, 4]	ἐπ´ αὐτὸν ὁρμήσων, ἄν τι	ἀκριβώσῃ.	θορυβησάντων δ´ αὐτῶν ἐν τούτῳ
[51, 1]	τὴν σίτησιν ἔχοντας ὀνομάζουσι) κατέδειξεν,	Ἄκτια	αὐτὸν προσαγορεύσας. πόλιν τέ τινα
[51, 0]	α. Ὡς Καῖσαρ νικήσας περὶ	Ἄκτιον	τὰ παρόντα διέθετο. β. Περὶ
[51, 21]	τῇ δευτέρᾳ ἡ πρὸς τῷ	Ἀκτίῳ	ναυκρατία, κἀν τῇ τρίτῃ ἡ
[51, 1]	αὐτῇ τῷ τε Ἀπόλλωνι τῷ	Ἀκτίῳ	τριήρη τε καὶ τετρήρη, τά
[51, 2]	Μουκίαν ἀφείθη. τῶν δὲ κολασθέντων	Ἀκύλιοί	τε Φλῶροι καὶ Κουρίων ὄνομα
[51, 25]	κακῶν γεγονότα ἐτράποντο, οὕτω καὶ	ἄκων	ἐξανέστη, καὶ σπουδῇ χωρήσας ἀνέλπιστός
[51, 9]	πρὸς τὴν πόλιν ἐκώλυσε τοὺς	Ἀλεξανδρέας	λάθρᾳ ἐπεξελθεῖν, ἐπεὶ ὅσον γε
[51, 19]	τε ἡμέραν ἐν ᾗ ἡ	Ἀλεξάνδρεια	ἑάλω, ἀγαθήν τε εἶναι καὶ
[51, 17]	δὲ δὴ καὶ ἐν τῇ	Ἀλεξανδρείᾳ,	ἐπὶ Σεουήρου αὐτοκράτορος ἀρξάμενοι, καὶ
[51, 5]	δὴ καὶ αὐτὸς ἐς τὴν	Ἀλεξάνδρειαν	μηδὲν περάνας ἐκομίσθη. ~καὶ τά
[51, 10]	πύστιν ἐπανελθὼν προαπήντησε πρὸ τῆς	Ἀλεξανδρείας	τῷ Καίσαρι, καὶ αὐτὸν κεκμηκότα
[51, 17]	ἄλλοις ὡς ἑκάστοις, τοῖς δ´	Ἀλεξανδρεῦσιν	ἄνευ βουλευτῶν πολιτεύεσθαι ἐκέλευσε· τοσαύτην
[51, 16]	τῶν δὲ Αἰγυπτίων τῶν τε	Ἀλεξανδρέων	πάντων ἐφείσατο ὥστε μὴ διολέσαι
[51, 16]	δὴ τῶν Πτολεμαίων, καίτοι τῶν	Ἀλεξανδρέων	σπουδῇ βουληθέντων αὐτῷ δεῖξαι, οὐκ
[51, 15]	ἔδωκε, καὶ αὐτοῖς καὶ τὸν	Ἀλέξανδρον	καὶ τὸν Πτολεμαῖον ἐχαρίσατο. ταῖς
[51, 16]	θεὸν τὸν Σάραπιν καὶ τὸν	Ἀλέξανδρον	τὸν οἰκιστὴν αὐτῶν, καὶ τρίτον
[51, 2]	Καππαδοκικοῦ Πόντου βασιλεύοντα τόν τε	Ἀλέξανδρον	τὸν τοῦ Ἰαμβλίχου ἀδελφὸν καὶ
[51, 16]	μετὰ ταῦτα τὸ μὲν τοῦ	Ἀλεξάνδρου	σῶμα εἶδε, καὶ αὐτοῦ καὶ
[51, 21]	ἄλλων αἰχμαλώτων καὶ μετὰ τοῦ	Ἀλεξάνδρου	τοῦ καὶ Ἡλίου, τῆς τε
[51, 16]	μὴ διολέσαι τινά, τὸ μὲν	ἀληθὲς	ὅτι οὐκ ἠξίωσε τοσούτους τε
[51, 13]	ᾧπερ ἐπετέτραπτο, πιστεύσαντες ταῦθ´ ὡς	ἀληθῶς	φρονεῖν, τῆς ἀκριβοῦς φυλακῆς ἠμέλησαν,
[51, 26]	οἱ ἦλθε καὶ προδοσίαν συνέθετο.	ἁλισκόμενοι	οὖν οὕτως οἱ βάρβαροι ἐπ´
[51, 25]	κατακρατῶν, καὶ τὰς χεῖρας τῶν	ἁλισκομένων	ἀποτέμνων, οὐκ ἀπόνως μέν, ἐχειρώσατο
[51, 27]	τὰ δὲ καὶ φόβῳ τῶν	ἁλισκομένων	προσηγάγετο. ταῦτα μὲν ἐν χρόνῳ
[51, 6]	ἵν´ ἂν καὶ ἐκεῖνον ἐχθήρῃ,	ἀλλ´	αὐτήν γε ἐλεήσῃ. ὁ δὲ
[51, 12]	τὰ γράμματα; ἄλλοτε δὲ ὅτι	ἀλλ´	ἐν τούτῳ καὶ σύ μοι
[51, 10]	ὃς ἀκούσας τοῦτο οὐκ ἐμέλλησεν,	ἀλλ´	ἐπαποθανεῖν αὐτῇ ἐπεθύμησε. καὶ τὸ
[51, 20]	καθ´ ἑκάστους ταραχώδη συχνὰ ἐγίγνετο·	ἀλλ´	ἐπειδὴ μηδὲν μέγα ἀπ´ αὐτῶν
[51, 7]	διαπεσεῖν ἐς τὴν Αἴγυπτον ἠδυνήθησαν,	ἀλλ´	ἐπειδὴ πανταχόθεν περιεστοιχίσθησαν, λόγον μὲν
[51, 26]	μηδὲν τῷ Δάπυγι προσηκόντων, ἀπέσχετο,	ἀλλ´	ἐπὶ Γένουκλα τὸ εὐερκέστατον τῆς
[51, 12]	πληκτιζομένης, οὐ μέντοι καὶ προσεποιεῖτο,	ἀλλ´	ἐς τὴν γῆν τοὺς ὀφθαλμοὺς
[51, 25]	ὥς γέ τινές φασιν, ἔλαβεν,	ἀλλ´	ὁ Καῖσαρ μόνος αὐτὸ προσέθετο.
[51, 22]	ἐπ´ ἀμφότερα τοῦ Ἴστρου νέμονται,	ἀλλ´	οἱ μὲν ἐπὶ τάδε αὐτοῦ
[51, 12]	θεὸς ἔδωκεν, ἐμὲ δὲ ἀφείλετο.	ἀλλ´	ὁρᾷς μέν που καὶ αὐτὸς
[51, 1]	(οὐδὲ γὰρ εἴωθα αὐτὸ ποιεῖν)	ἀλλ´	ὅτι τότε πρῶτον ὁ Καῖσαρ
[51, 16]	οὐκ ἐθεάσατο, εἰπὼν ὅτι βασιλέα	ἀλλ´	οὐ νεκροὺς ἰδεῖν ἐπεθύμησα" κἀκ
[51, 18]	προσέθετό τῳ αὐτῶν συμμαχίαν αἰτησάντων,	ἀλλ´	οὐδ´ ἀπεκρίνατο ἄλλο οὐδὲν ἢ
[51, 17]	οὐχ ὅπως ἐγχειρίσαι αὐτὴν ἐτόλμησεν,	ἀλλ´	οὐδὲ ἐνεπιδημεῖν αὐτῇ ἐξουσίαν ἔδωκεν,
[51, 16]	Ἄπιδι ἐντυχεῖν ἠθέλησε, λέγων θεοὺς	ἀλλ´	οὐχὶ βοῦς προσκυνεῖν εἰθίσθαι. ~ἐκ
[51, 3]	ὅτι ἐστέρηντό τινων ἐμνησικάκουν ἔτι,	ἀλλ´	ὡς καὶ λαβόντες ὅσα μὴ
[51, 1]	οὗτοι γε ἔτι τῷ Καίσαρι,	ἀλλὰ	καθ´ ἡσυχίαν καὶ ἐκεῖνοι καὶ
[51, 17]	ὕδατι, ἔνθα μηδὲ ἐψέκασέ ποτε,	ἀλλὰ	καὶ αἵματι· ταῦτά τε ἅμα
[51, 22]	διέλιπε καίτοι τοῦ Καίσαρος ἀρρωστήσαντος,	ἀλλὰ	καὶ ἀπόντος αὐτοῦ δι´ ἑτέρων
[51, 26]	οὐχ ὅτι τι κακὸν ἔδρασεν,	ἀλλὰ	καὶ ἀφῆκε. ποιήσας δὲ ταῦτα
[51, 25]	νικητήρια οὐχ ὅτι τῷ Καίσαρι	ἀλλὰ	καὶ ἐκείνῳ ἐψηφίσθη· οὐ μέντοι
[51, 20]	μόνον ἐν τοῖς Ἑλληνικοῖς ἔθνεσιν,	ἀλλὰ	καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ὅσα
[51, 10]	καὶ ἐπίστευεν ὑπὸ τοῦ ἔρωτος,	ἀλλὰ	καὶ μᾶλλον ὡς εἰπεῖν ἐκείνην
[51, 9]	οὐδεμίαν αὐτοῦ φανερὰν φυλακὴν ἐποιήσατο,	ἀλλὰ	καὶ πάνυ ἀδεῶς εἴσω μετὰ
[51, 15]	ἀπορωτάτου γενόμενος οὐδετέρου αὐτῶν ἀπώνητο,	ἀλλὰ	καὶ τὸ κράτος τὸ τῶν
[51, 9]	καὶ τὴν τῶν Αἰγυπτίων βασιλείαν,	ἀλλὰ	καὶ τὸ τῶν Ῥωμαίων κράτος
[51, 19]	συσσιτίοις οὐχ ὅτι τοῖς κοινοῖς	ἀλλὰ	καὶ τοῖς ἰδίοις πάντας αὐτῷ
[51, 12]	σου προετεθνήκειν, καὶ μάλα αὖθις	ἀλλὰ	καὶ τοῦτον ἔχουσα σὲ ἔχω.
[51, 10]	πύθηται αὐτὴν τετελευτηκυῖαν, οὐκ ἐπιβιώσεται	ἀλλὰ	παραχρῆμα ἀποθανεῖται. καὶ διὰ τοῦτο
[51, 17]	βουλεύειν ἐν τῇ Ῥώμῃ ἐφῆκεν.	ἀλλὰ	τοῖς μὲν ἄλλοις ὡς ἑκάστοις,
[51, 22]	δὲ δὴ ῥινόκερως τὰ μὲν	ἄλλα	ἐλέφαντί πῃ προσέοικε, κέρας δέ
[51, 0]	Οὐαλερίου Κορουίνου Μεσσάλου ὑπατείας καὶ	ἄλλα	ἔτη δύο ἐν οἷς ἄρχοντες
[51, 12]	ἀκούεις δὲ ὅπως τά τε	ἄλλα	ἐτίμησέ με καὶ δὴ καὶ
[51, 24]	τὴν ἀπόκρισιν δώσων, τά τε	ἄλλα	ἐφιλοφρονήσατο καὶ κατεμέθυσεν ὥστε πάντα
[51, 20]	δὲ ἐν τούτῳ τά τε	ἄλλα	ἐχρημάτιζε, καὶ τεμένη τῇ τε
[51, 21]	ἡ Αἰγυπτία. τά τε γὰρ	ἄλλα	καὶ ἡ Κλεοπάτρα ἐπὶ κλίνης
[51, 17]	οὕτω τότε ταχθέντων τὰ μὲν	ἄλλα	καὶ νῦν ἰσχυρῶς φυλάσσεται, βουλεύουσι
[51, 21]	ἅπασιν αὐτοῖς ἐσελάσας τὰ μὲν	ἄλλα	κατὰ τὸ νομιζόμενον ἔπραξε, τὸν
[51, 20]	ὁ οὖν Καῖσαρ τὰ μὲν	ἄλλα	πλὴν βραχέων ἐδέξατο, τὸ δὲ
[51, 25]	ἐχειρώσατο δ´ οὖν· τὰ δ´	ἄλλα	πλὴν τῆς τῶν Ὀδρυσῶν γῆς
[51, 1]	τε καὶ τετρήρη, τά τε	ἄλλα	τὰ ἑξῆς μέχρι δεκήρους, ἐκ
[51, 5]	~ταῦτά τε οὖν καὶ τὰ	ἄλλα	τὰ ἐπείγοντα διοικήσας, τοῖς τέ
[51, 26]	ἐπιχώριοι πλήθει πολλῷ τά τε	ἄλλα	τὰ τιμιώτατα καὶ τὰς ἀγέλας
[51, 6]	τῇ δὲ Κλεοπάτρᾳ φανερῶς μὲν	ἄλλα	τε ἀπειλητικὰ καὶ ὅτι, ἂν
[51, 27]	συγκεχώρηκεν. καὶ ἔστιν ἐν αὐτοῖς	ἄλλα	τε ἔθνη πολλὰ καὶ οἱ
[51, 4]	τε Δυρράχιον καὶ τοὺς Φιλίππους	ἄλλα	τε ἐποικεῖν ἀντέδωκε, τοῖς δὲ
[51, 11]	χρήμασιν, εἶχε δὲ καὶ ἀσπίδας	ἄλλα	τε ἑρπετὰ ἐφ´ ἑαυτῇ, προπειραθεῖσα
[51, 22]	ἐμονομάχησε. καὶ θηρία καὶ βοτὰ	ἄλλα	τε παμπληθῆ καὶ ῥινόκερως ἵππος
[51, 8]	ἠπείλει) Θύρσον ἐξελεύθερον ἑαυτοῦ ἔπεμψεν	ἄλλα	τε πολλὰ καὶ φιλάνθρωπα αὐτῇ
[51, 20]	δὲ ὑπὸ Νωνίου Γάλλου κατεστράφησαν·	ἄλλα	τε ὡς καθ´ ἑκάστους ταραχώδη
[51, 27]	δὲ τοῦ χρόνου καὶ ἐς	ἄλλα	τινὲς αὐτῶν ὀνόματα μετέβαλον, καὶ
[51, 6]	περάνας ἐκομίσθη. ~καὶ τά τε	ἄλλα	ὡς ἐπὶ ταχεῖ πολέμῳ παρεσκευάζοντο,
[51, 27]	ἐγένετο, γράφω δὲ τά τε	ἄλλα	ὥς που παραδέδοται, καὶ αὐτὰ
[51, 21]	ἐπιφανεῖς μὲν δὴ καὶ αἱ	ἄλλαι	πομπαὶ διὰ τὰ ἀπ´ αὐτῆς
[51, 20]	μέντοι κἀνταῦθα τοῖς ὀρθῶς αὐταρχήσασιν	ἄλλαι	τε ἰσόθεοι τιμαὶ δίδονται καὶ
[51, 20]	τῷ ἄστει αὐτῷ τῇ τε	ἄλλῃ	Ἰταλίᾳ οὐκ ἔστιν ὅστις τῶν
[51, 22]	οὐδὲν μέγα ὠφέλησαν στασιάσαντες ἐν	ἀλλήλοις,	ἁλόντες δὲ ἐκ τούτου τινὲς
[51, 8]	συνηράσθησάν ποτε καὶ ὅσα συνενεανιεύσαντο	ἀλλήλοις	ἐξαριθμούμενος. καὶ τέλος Πούπλιον Τουρούλλιον
[51, 16]	οἴκαδε αὐτῶν ἀπέστειλε, τοὺς δὲ	ἀλλήλοις	συνῴκισεν, ἑτέρους τε κατέσχεν. ὧν
[51, 22]	οὖν ἐσήχθη, καὶ ἀθρόοι πρὸς	ἀλλήλους	Δακοί τε καὶ Σουῆβοι ἐμαχέσαντο.
[51, 18]	ἐκτρυχωθεῖεν ἐν τούτῳ μαχόμενοι πρὸς	ἀλλήλους.	τότε δὲ ἐπειδὴ ὅ τε
[51, 26]	οὖν οὕτως οἱ βάρβαροι ἐπ´	ἀλλήλους	ὥρμησαν, καὶ ὅ τε Δάπυξ
[51, 14]	δηχθέντες βλάπτεσθαι. φύονται δὲ ἐξ	ἀλλήλων,	καὶ δοκιμάζουσι τὰ γεννηθέντα ἤτοι
[51, 18]	συμμαχίαν αἰτησάντων, ἀλλ´ οὐδ´ ἀπεκρίνατο	ἄλλο	οὐδὲν ἢ ὅτι βουλεύσεται, πρόφασιν
[51, 11]	ἵν´ εἰ καὶ διὰ μηδὲν	ἄλλο	σωθείη, τῷ γε φόβῳ τῶν
[51, 3]	τὸν Ἀγρίππαν ὡς καὶ κατ´	ἄλλο	τι ἐς τὴν Ἰταλίαν ἔπεμψε.
[51, 13]	τῆς ἀποκομιδῆς αὐτοῦ ὡς καὶ	ἄλλο	τι ἔχοντος ἐκποδών οἱ γένηται,
[51, 21]	τὴν πόλιν ἐσελθόντος οἵ τε	ἄλλοι	ἔθυσαν, ὥσπερ εἴρηται, καὶ ὁ
[51, 21]	τισιν ἀπέδωκε, καὶ ἃ οἱ	ἄλλοι	ἐπώφειλον οὐκ ἐσέπραξεν, ὥσπερ εἴρηται,
[51, 24]	ἐς τεῖχός τι ἐσπηδήσαντες ἐξῃρέθησαν.	ἄλλοι	ἐς τὸν Ἴστρον ἐμπεσόντες, ἄλλοι
[51, 13]	ἐγένετο. ἐπειδὴ γὰρ οἵ τε	ἄλλοι	καὶ ὁ Ἐπαφρόδιτος, ᾧπερ ἐπετέτραπτο,
[51, 24]	ἄλλοι ἐς τὸν Ἴστρον ἐμπεσόντες,	ἄλλοι	κατὰ τὴν χώραν σκεδασθέντες ἐφθάρησαν.
[51, 7]	καί μοι θαυμάσαι ἐπέρχεται ὅτι	ἄλλοι	μὲν συχνοί, καίπερ πολλὰ παρ´
[51, 26]	ὅ τε Δάπυξ ἀπέθανε καὶ	ἄλλοι	πολλοί. τὸν μέντοι ἀδελφὸν αὐτοῦ
[51, 6]	βασιλεύοντός σφων προθυμηθῶσι, καὶ οἱ	ἄλλοι	προστάτας ἐκείνους, ἄν γέ τι
[51, 1]	παρεστήσατο. ἤδη δὲ καὶ διέφυγον	ἄλλοι	τε καὶ τῶν πρώτων οἱ
[51, 22]	τἀκριβὲς εἰπεῖν (πολλοὶ γὰρ καὶ	ἄλλοι	τοῦ τῶν Σουήβων ὀνόματος ἀντιποιοῦνται)
[51, 4]	καὶ διὰ τοῦτ´ Ἀντώνιον μὲν	ἄλλοις	ἀναζητῆσαι προσέταξεν, αὐτὸς δὲ ἐς
[51, 3]	τῇ τε βουλῇ καὶ τοῖς	ἄλλοις	ἔγραφε, προαναγιγνώσκειν, κἀκ τούτου καὶ
[51, 27]	ἐπὶ τούτῳ φρονοῦντας καὶ τοῖς	ἄλλοις	ὀργήν τε ἅμα καὶ νεωτερισμὸν
[51, 20]	ἔθνεσιν, ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς	ἄλλοις	ὅσα τῶν Ῥωμαίων ἀκούει, ἐγένετο.
[51, 21]	εἴθιστο, καὶ τόν τε Ἀγρίππαν	ἄλλοις	τέ τισι καὶ σημείῳ κυανοειδεῖ
[51, 3]	δὲ καὶ ἐκείνοις καὶ τοῖς	ἄλλοις	τοῖς πάνυ φίλοις, ὁπότε τι
[51, 4]	αὐτῶν ὁ Καῖσαρ τοῖς μὲν	ἄλλοις	χρήματα ἔδωκε, τοῖς δὲ διὰ
[51, 17]	Ῥώμῃ ἐφῆκεν. ἀλλὰ τοῖς μὲν	ἄλλοις	ὡς ἑκάστοις, τοῖς δ´ Ἀλεξανδρεῦσιν
[51, 7]	τοῦ Μεσσάλου ὕστερον ἀπατηθέντες ἐπέμφθησαν	ἄλλος	ἄλλοσε ὡς καὶ ἐς τὰ
[51, 7]	Μεσσάλου ὕστερον ἀπατηθέντες ἐπέμφθησαν ἄλλος	ἄλλοσε	ὡς καὶ ἐς τὰ στρατόπεδα
[51, 12]	Καῖσαρ, ταῦτά σου τὰ γράμματα;	ἄλλοτε	δὲ ὅτι ἀλλ´ ἐν τούτῳ
[51, 12]	ἀνωλοφύρετο, θρυπτικόν τέ τι προσεφθέγγετο,	ἄλλοτε	μὲν λέγουσα ποῦ μοι, Καῖσαρ,
[51, 15]	ἴσου ἐχρῆτο, καὶ τά τε	ἀλλότρια	ἥρπαζε καὶ τὰ οἰκεῖα προΐετο,
[51, 21]	ὃ μήπω πρότερον ἐπὶ μηδενὸς	ἄλλου	ἐγεγόνει. μετὰ δὲ τοῦτο τούς
[51, 16]	κατέσχεν. ὧν ἐγὼ τοὺς μὲν	ἄλλους	ἐάσω, δύο δὲ δὴ μόνων
[51, 19]	τὸν γὰρ Ἀντώνιον καὶ τοὺς	ἄλλους	Ῥωμαίους τοὺς σὺν ἐκείνῳ νικηθέντας
[51, 27]	ἑτέρων ἀνεκτήσατο, ἐπὶ δὲ Ἀρτακίους	ἄλλους	τέ τινας οὔθ´ ἁλόντας ποτὲ
[51, 21]	Καρρίνας τούς τε Μωρίνους καὶ	ἄλλους	τινὰς συνεπαναστάντας αὐτοῖς ἐχειρώσατο, καὶ
[51, 16]	ἀπεκτόνει. περὶ μὲν δὴ τοὺς	ἄλλους	τοιαῦτα ἐγίγνετο, τῶν δὲ Αἰγυπτίων
[51, 21]	ἐπινίκια αὐτοῦ ἡδέως ὡς καὶ	ἀλλοφύλων	ἁπάντων τῶν ἡττηθέντων ὄντων εἶδον·
[51, 21]	καὶ ἐκείνην μετά τε τῶν	ἄλλων	αἰχμαλώτων καὶ μετὰ τοῦ Ἀλεξάνδρου
[51, 20]	τοῦτ´ ἐκεῖθεν ἀρξάμενον καὶ ἐπ´	ἄλλων	αὐτοκρατόρων οὐ μόνον ἐν τοῖς
[51, 26]	ταῦτα αὐτῷ προεχώρησεν, οὐδὲ τῶν	ἄλλων	Γετῶν, καίπερ μηδὲν τῷ Δάπυγι
[51, 5]	ἐκείνων κτημάτων καὶ ἐκ τῶν	ἄλλων	καὶ ὁσίων καὶ θείων, μηδενὸς
[51, 2]	καὶ τῶν ἱππέων τῶν τε	ἄλλων	τῶν κορυφαίων τῶν συμπραξάντων τι
[51, 21]	αὐτὸς ἄρξαι ποτὲ μετὰ τῶν	ἄλλων	τῶν ὁμοίων οἱ κωλυθείς, ἤγαγε
[51, 16]	παραχρῆμα δοῦναι ἐκέλευσε. ~τῶν τε	ἄλλων	τῶν τὰ τοῦ Ἀντωνίου μέχρι
[51, 1]	Σεπτεμβρίου ἐγένετο. τοῦτο δὲ οὐκ	ἄλλως	εἶπον (οὐδὲ γὰρ εἴωθα αὐτὸ
[51, 14]	τινι, δύναμιν τοιαύτην ἔχοντι ὥστε	ἄλλως	μὲν μηδὲν τὸ σῶμα βλάπτειν,
[51, 6]	κατεπείξῃ, πλευσούμενοι καὶ τὰ ἐκεῖ	ἄλλως	τε καὶ τῷ πλήθει τῶν
[51, 15]	τὰ οἰκεῖα προΐετο, ἠλέει τε	ἀλόγως	συχνοὺς καὶ ἐκόλαζεν ἀδίκως πλείονας·
[51, 27]	Ἀρτακίους ἄλλους τέ τινας οὔθ´	ἁλόντας	ποτὲ οὔτ´ αὖ προσχωρῆσαί οἱ
[51, 22]	μέγα ὠφέλησαν στασιάσαντες ἐν ἀλλήλοις,	ἁλόντες	δὲ ἐκ τούτου τινὲς ἔπειτα
[51, 22]	Κλεοπάτρα καίπερ καὶ ἡττηθεῖσα καὶ	ἁλοῦσα	ἐδοξάσθη, ὅτι τά τε κοσμήματα
[51, 1]	τε τετραπέδοις ἐκρηπίδωσε καὶ τοῖς	ἁλοῦσιν	ἐμβόλοις ἐκόσμησεν, ἕδος τι ἐν
[51, 24]	οἱ λοιποὶ οἱ μὲν ἐς	ἄλσος	τι καταφυγόντες περιεπρήσθησαν, οἱ δὲ
[51, 13]	φυλακῆς ἠμέλησαν, παρεσκευάζετο ὅπως ὡς	ἀλυπότατα	ἀποθάνῃ. καὶ γραμματεῖόν τι, δι´
[51, 14]	βραχυτάτου ἅψηται, καὶ τάχιστα καὶ	ἀλυπότατα	αὐτὸ φθείρειν, χρίσασα τέως μὲν
[51, 9]	τοῦτο καὶ ταῖς ναυσὶν ἐσφάλη.	ἁλύσεις	γάρ τινας ὑφύδρους νύκτωρ διὰ
[51, 9]	μέντοι ἔνδον ἐγένοντο, τάς τε	ἁλύσεις	μηχαναῖς ἀνέσπασε, καὶ πανταχόθεν ἅμα
[51, 17]	ἀλλὰ καὶ αἵματι· ταῦτά τε	ἅμα	ἐκ τῶν νεφῶν ἐξέπιπτε καὶ
[51, 4]	προσκαθίστατο, τά τε τοῦ Ἀντωνίου	ἅμα	ἐκαραδόκει· οὐ γάρ πω σαφές
[51, 12]	μοι αὐτοχειρίᾳ ἐπέστειλε. ταῦτά τε	ἅμα	ἔλεγε, καὶ πολλὰ καὶ ἐρωτικὰ
[51, 18]	ἕκαστα καὶ τὰ τῶν Πάρθων	ἅμα	καθιστάμενος. στασιασάντων γὰρ αὐτῶν καί
[51, 26]	ὄντα· καὶ αὐτὸ πεζῇ τε	ἅμα	καὶ διὰ τοῦ Ἴστρου (πρὸς
[51, 26]	ἐστρατεύσατο· τοῦτο γὰρ μέγιστόν τε	ἅμα	καὶ ἐχυρώτατον οὕτως ὂν ὡς
[51, 27]	καὶ τοῖς ἄλλοις ὀργήν τε	ἅμα	καὶ νεωτερισμὸν ἐμποιοῦντας, αὐτός τ´
[51, 5]	Ἀντώνιον τήν τε Κλεοπάτραν ἑκάτερον	ἅμα,	καὶ ὅτι ἀφωρμήθη καὶ ὅτι
[51, 9]	ἁλύσεις μηχαναῖς ἀνέσπασε, καὶ πανταχόθεν	ἅμα	τὰς ναῦς αὐτῶν ἔκ τε
[51, 14]	θεραπαινῶν ἀπώλετο· ὁ γὰρ εὐνοῦχος	ἅμα	τῷ συλληφθῆναι αὐτὴν τοῖς τε
[51, 24]	ἔφθειρεν· ὑπό τε γὰρ τῶν	ἁμαξῶν	κατόπιν αὐτοῖς οὐσῶν ἐνεποδίσθησαν, καὶ
[51, 23]	τῆς προσόδου μόνης καταπλήξας ἐξέωσεν	ἀμαχεὶ	ἐκ τῆς χώρας. κἀκ τούτου
[51, 1]	στρατὸν ἐς Μακεδονίαν ἀπιόντα καταλαβὼν	ἀμαχεὶ	παρεστήσατο. ἤδη δὲ καὶ διέφυγον
[51, 7]	ὡς καὶ ἐν τῇ Συρίᾳ	ἄμεινον	μετ´ αὐτοῦ πολεμήσοντες, ἔπειτ´ ἐπειδὴ
[51, 11]	ἀποθανεῖν ἢ ἰδιωτεύσασα ζῆν ᾑρεῖτο.	ἀμέλει	εἶχε μὲν καὶ τὸ πῦρ
[51, 11]	καὶ μηδὲν κακὸν ἑαυτὴν δράσῃ.	ἀμέλει	καὶ ὀφθῆναι καὶ διαλεχθῆναί τι
[51, 17]	δράκων ὑπερμεγέθης ἐξαίφνης σφίσιν ὀφθεὶς	ἀμήχανον	ὅσον ἐξεσύρισε. κἀν τούτῳ καὶ
[51, 25]	τῶν ὅπλων αὖθις ἥψατο, ἐπεθύμησεν	ἀμύνασθαι	τοὺς Θρᾷκας τοὺς ἐν τῇ
[51, 19]	καὶ ἔξω μέχρις ὀγδόου ἡμισταδίου	ἀμύνειν,	ὃ μηδενὶ τῶν δημαρχούντων ἐξῆν,
[51, 7]	αὐτοῖς, καὶ πολλὰ μὲν τὸν	Ἀμύνταν	ἐν τῇ Γαλατίᾳ πολλὰ δὲ
[51, 2]	εἰλήφεσαν, πάντας πλὴν τοῦ τε	Ἀμύντου	καὶ τοῦ Ἀρχελάου ἀφείλετο, Φιλοπάτορα
[51, 23]	τῶν Δενθελητῶν βασιλεῖ τυφλῷ ὄντι	ἀμύνων,	τὸ δὲ δὴ πλεῖστον περὶ
[51, 22]	ὀνόματος ἀντιποιοῦνται) οἱ δὲ ἐπ´	ἀμφότερα	τοῦ Ἴστρου νέμονται, ἀλλ´ οἱ
[51, 2]	τὸν λαχόντα κελεύσαντος αὐτοῦ σφαγῆναι	ἀμφότεροι	διεφθάρησαν. ἦσαν μὲν γὰρ πατήρ
[51, 3]	τοὺς ἔξω τῆς ἡλικίας ἀπ´	ἀμφοτέρων,	μηδὲν μηδενὶ δούς, ἐς τὴν
[51, 8]	συνόντα ἐξέδωκεν αὐτῷ, καὶ ἑαυτόν,	ἄν	γε καὶ διὰ τοῦθ´ ἡ
[51, 6]	καὶ οἱ ἄλλοι προστάτας ἐκείνους,	ἄν	γέ τι δεινόν σφισι συμβῇ,
[51, 8]	βασιλείῳ κατεσκεύαζεν, ἠθροίκει, καὶ πάντα,	ἄν	γέ τινος καὶ ἐλαχίστου διαμάρτῃ,
[51, 4]	ἄν τε πρίασθαί τι αὐτῶν	ἄν	τε καὶ ἀντιλαβεῖν τις ἐθελήσῃ,
[51, 4]	καὶ τὰ τῶν ἑταίρων, ἵνα	ἄν	τε πρίασθαί τι αὐτῶν ἄν
[51, 4]	ὡς καὶ ἐπ´ αὐτὸν ὁρμήσων,	ἄν	τι ἀκριβώσῃ. θορυβησάντων δ´ αὐτῶν
[51, 6]	ὡς καὶ ἐς τὴν Ἰβηρίαν,	ἄν	τι κατεπείξῃ, πλευσούμενοι καὶ τὰ
[51, 20]	καὶ ὑπὲρ τὸν ἀριθμόν, ὅσους	ἂν	ἀεὶ ἐθελήσῃ, προαιρεῖσθαι προσκατεστήσαντο· ὅπερ
[51, 16]	χρησιμωτάτους τοῖς Ῥωμαίοις ἐς πολλὰ	ἂν	γενομένους ἀνήκεστόν τι δρᾶσαι· πρόφασιν
[51, 14]	μὲν μηδὲν τὸ σῶμα βλάπτειν,	ἂν	δ´ αἵματος καὶ βραχυτάτου ἅψηται,
[51, 20]	τήν τε ἡμέραν ἐν ᾗ	ἂν	ἐς τὴν πόλιν ἐσέλθῃ θυσίαις
[51, 6]	δι´ αὐτῶν διδοῦσα ἔπεμψεν, ἵν´	ἂν	καὶ ἐκεῖνον ἐχθήρῃ, ἀλλ´ αὐτήν
[51, 4]	οὐδ´ ἀντεδόθη οὐδέν· τίς γὰρ	ἂν	καὶ ἐτόλμησεν ὁποτερονοῦν αὐτῶν πρᾶξαι;
[51, 17]	οὐδὲ ἐνεπιδημεῖν αὐτῇ ἐξουσίαν ἔδωκεν,	ἂν	μή τινι αὐτὸς ὀνομαστὶ συγχωρήσῃ.
[51, 10]	Κλεοπάτρα ἀκριβῶς εἰδυῖα ἤλπισεν ὅτι,	ἂν	πύθηται αὐτὴν τετελευτηκυῖαν, οὐκ ἐπιβιώσεται
[51, 7]	τῶν Ἀντιοχέων προάστειον, ἐνοικεῖν μέχρις	ἂν	τῷ Καίσαρι ταῦτα δηλωθῇ ἔλαβον.
[51, 6]	ἄλλα τε ἀπειλητικὰ καὶ ὅτι,	ἂν	τῶν τε ὅπλων καὶ τῆς
[51, 14]	δὲ δὴ Καῖσαρ μηδένα τρόπον	ἀναβιώσασθαι	τὴν Κλεοπάτραν δυνηθεὶς ἐκείνην μὲν
[51, 4]	πρᾶξαι; τῆς δὲ δὴ ἐπαγγελίας	ἀναβολὴν	ἐκ τούτου εὐπρεπῆ λαβὼν ὕστερον
[51, 11]	συλλαβεῖν καὶ ἐς τὰ νικητήρια	ἀναγαγεῖν,	οὐ μέντοι καὶ αὐτὸς πίστιν
[51, 12]	περὶ ἐμοῦ πύθῃ, λάβε καὶ	ἀνάγνωθι	τὰ γράμματα ἅ μοι αὐτοχειρίᾳ
[51, 4]	διὰ τοῦτ´ Ἀντώνιον μὲν ἄλλοις	ἀναζητῆσαι	προσέταξεν, αὐτὸς δὲ ἐς τὴν
[51, 26]	πάντα σκολιὰ καὶ δυσδιερεύνητα ὄντα	ἀναζητήσας	ἀπῳκοδόμησε, κἀκ τούτου κἀκείνους λιμῷ
[51, 10]	πορείας ὑπολαβὼν τοῖς ἱππεῦσιν ἐνίκησεν.	ἀναθαρσήσας	τε ἔκ τε τούτου καὶ
[51, 17]	τὰ ἐκ τῶν ἁγιωτάτων ἱερῶν	ἀναθήματα	ἡ Κλεοπάτρα ἀνελομένη συνεπλήθυσε τὰ
[51, 22]	ἱερώθη, πάντων τῶν πρότερον ἐνταῦθα	ἀνακεῖσθαι	δοκούντων ἢ καὶ ἔτι κειμένων
[51, 22]	αὐτῆς ἐν τοῖς ἱεροῖς ἡμῶν	ἀνάκειται	καὶ αὐτὴ ἐν τῷ Ἀφροδισίῳ
[51, 12]	τὰ γόνατα αὐτοῦ προσέπεσε καὶ	ἀνακλαύσασα	ζῆν μέν" ἔφη, Καῖσαρ, οὔτε
[51, 25]	τοὺς Θρᾷκας τοὺς ἐν τῇ	ἀνακομιδῇ	τῇ ἐκ τῆς Μυσίας λυπήσαντας
[51, 26]	χρημάτων ἀπῆρε, καὶ οὐκ ἔφθη	ἀνακομισθείς.	~ταῦτα μὲν ἐν Γέταις ἔπραξε,
[51, 13]	τε σχῆμα τὸ βασιλικὸν πᾶν	ἀναλαβοῦσα,	ἀπέθανε. ~καὶ τὸ μὲν σαφὲς
[51, 8]	φιλίας καὶ τῆς συγγενείας αὐτὸν	ἀναμιμνήσκων,	καὶ προσέτι καὶ περὶ τῆς
[51, 9]	ἐβοήθησέ σφισι καὶ τὸν Καίσαρα	ἀνανταγώνιστον	ὄντα ἤσθετο, τό τε μέγιστον
[51, 1]	τοὺς μὲν συναγείρας τοὺς δ´	ἀναστήσας	τῶν πλησιοχώρων, συνῴκισε, Νικόπολιν ὄνομα
[51, 14]	αὐτῷ καὶ ψύλλους, εἴ πως	ἀνασφήλειε,	προσήνεγκεν. οἱ δὲ δὴ ψύλλοι
[51, 21]	καὶ ὁ Καῖσαρ, ἐπειδὴ ἡ	ἀναφορὰ	τῆς νίκης τῇ αὐτοκράτορι αὐτοῦ
[51, 8]	ἀνθρώπων ἐρᾶσθαι, τόν τε Ἀντώνιον	ἀναχρήσαιτο	καὶ ἑαυτὴν τά τε χρήματα
[51, 23]	τῆς χώρας. κἀκ τούτου οἴκαδε	ἀναχωροῦντας	ἐπιδιώκων τήν τε Σεγετικὴν καλουμένην
[51, 24]	σφίσιν, ἔς τε τὰ λάσια	ἀναχωροῦσιν	ἐπακολουθησάντων, πολλοὺς μὲν ἐνταῦθα πολλοὺς
[51, 21]	δραχμάς, προτέροις μὲν τοῖς ἐς	ἄνδρας	τελοῦσιν, ἔπειτα δὲ καὶ τοῖς
[51, 15]	ἐγένετο καὶ πολλὰ ἀφρόνως ἔπραξεν,	ἀνδρείᾳ	τε ἔν τισι διέπρεψε καὶ
[51, 7]	ἐς αὐτοὺς πλείστῃ ἐχρήσαντο καὶ	ἀνδρειότατα	ἠγωνίσαντο. οὗτοι γὰρ ἐν Κυζίκῳ
[51, 14]	οἱ δὲ δὴ ψύλλοι οὗτοι	ἄνδρες	μέν εἰσι (γυνὴ γὰρ οὐ
[51, 22]	τὴν Τροίαν εὐπατρίδαι παῖδες ἵππευσαν,	ἄνδρες	τε ἐκ τῶν ὁμοίων σφίσιν
[51, 6]	οἵ τε Αἰγύπτιοι ὡς καὶ	ἀνδρός	τινος ἤδη βασιλεύοντός σφων προθυμηθῶσι,
[51, 6]	αὐτῶν ὁ Καῖσαρ, ὡς καὶ	ἀνδρῶν	ὄντων καὶ πρόσχημά τι προστασίας
[51, 15]	καὶ ἐκείνην προσαπώλεσε, δύο τε	ἀνδρῶν	Ῥωμαίων τῶν καθ´ ἑαυτὴν μεγίστων
[51, 10]	οὖν ὑπερκύψασαν αὐτὴν ἰδόντες τινὲς	ἀνεβόησαν	ὥστε καὶ τὸν Ἀντώνιον ἐσακοῦσαι·
[51, 12]	πολλὰ καὶ ἐρωτικὰ αὐτοῦ ῥήματα	ἀνεγίγνωσκε.	καὶ τοτὲ μὲν ἔκλαε καὶ
[51, 10]	τὰ βιβλία ἐθελοντὴς τοῖς στρατιώταις	ἀνέγνω,	τόν τε Ἀντώνιον διαβάλλων καὶ
[51, 1]	δεκήρους, ἐκ τῶν αἰχμαλώτων νεῶν	ἀνέθηκε,	καὶ ναὸν μείζω ᾠκοδόμησεν, ἀγῶνά
[51, 24]	Φερετρίῳ Διὶ ὡς καὶ ὀπῖμα	ἀνέθηκεν,	εἴπερ αὐτοκράτωρ στρατηγὸς ἐγεγόνει. ἐκεῖνά
[51, 14]	ὅτι βελόνην, ᾗ τὰς τρίχας	ἀνεῖρεν,	ἰῷ τινι, δύναμιν τοιαύτην ἔχοντι
[51, 5]	οὕτω ταχέως ἐς τὴν Ἀσίαν	ἀνεκομίσθη	ὥστε καὶ τὸν Ἀντώνιον τήν
[51, 23]	παντὶ τῷ λοιπῷ στρατεύματι καὶ	ἀνέκοψεν	αὐτοὺς καὶ προσεδρεύσας ἐξεῖλε. ~πράσσοντος
[51, 27]	τῶν κεχειρωμένων ἐπαναστάντας δι´ ἑτέρων	ἀνεκτήσατο,	ἐπὶ δὲ Ἀρτακίους ἄλλους τέ
[51, 17]	ἁγιωτάτων ἱερῶν ἀναθήματα ἡ Κλεοπάτρα	ἀνελομένη	συνεπλήθυσε τὰ λάφυρα τοῖς Ῥωμαίοις
[51, 25]	ἄκων ἐξανέστη, καὶ σπουδῇ χωρήσας	ἀνέλπιστός	τε αὐτοῖς ἐπέπεσε, καὶ κρατήσας
[51, 24]	καὶ προσκόπους πρὸ αὐτῆς καταστήσας,	ἀνέπαυσέ	τε τὸ στράτευμα, καὶ μετὰ
[51, 12]	μετὰ τοῦτο ἐσελθόντος τοῦ Καίσαρος	ἀνεπήδησέ	τε ἐρρυθμισμένη, καὶ ἔφη χαῖρε
[51, 9]	ἐγένοντο, τάς τε ἁλύσεις μηχαναῖς	ἀνέσπασε,	καὶ πανταχόθεν ἅμα τὰς ναῦς
[51, 2]	γε Λαμπαίοις καὶ τὴν πόλιν	ἀνεστῶσαν	συγκατῴκισε. τῶν τε βουλευτῶν καὶ
[51, 22]	συχνὰ γὰρ καὶ ἐς ἐκεῖνο	ἀνετέθη,	καὶ ἕτερα τῷ τε Διὶ
[51, 17]	ὡς ἑκάστοις, τοῖς δ´ Ἀλεξανδρεῦσιν	ἄνευ	βουλευτῶν πολιτεύεσθαι ἐκέλευσε· τοσαύτην που
[51, 17]	συνεπλήθυσε τὰ λάφυρα τοῖς Ῥωμαίοις	ἄνευ	τινὸς οἰκείου αὐτῶν μιάσματος) πολλὰ
[51, 25]	τε Διονύσῳ πρόσκεινται καὶ τότε	ἄνευ	τῶν ὅπλων ἀπήντησάν οἱ, ἐφείσατο·
[51, 1]	δ´ οὐκ ἐν καταλήψει ἐφαίνοντο,	ἀνεχώρησαν·	ταῖς δὲ λοιπαῖς τὸ τάφρευμα
[51, 25]	γὰρ ἦν) ἐς τὴν φιλίαν	ἀνεχώρησε,	πολλὰ μὲν ὑπὸ τοῦ ψύχους
[51, 18]	λαβὼν ἔς τε τὴν Ῥώμην	ἀνήγαγε	καὶ ἐν ὁμηρείᾳ ἐποιήσατο. ~ἐν
[51, 16]	Ῥωμαίοις ἐς πολλὰ ἂν γενομένους	ἀνήκεστόν	τι δρᾶσαι· πρόφασιν δὲ ὅμως
[51, 4]	ἐκτήσατο, πολλῷ δὲ ἔτι πλείω	ἀνήλισκε.	καὶ διὰ τοῦτο καὶ προέγραψεν
[51, 15]	ἐκ τοῦ Ἀντωνίου ἡ Ὀκταουία	ἀνῄρητό	τε καὶ ἐτετρόφει, χρήματα ἀπὸ
[51, 18]	Ἀντωνίου καὶ μετὰ τὴν ναυμαχίαν	ἀνθειστήκει,	οὐχ ὅσον οὐ προσέθετό τῳ
[51, 14]	ἐν ὑδρίᾳ ἢ καὶ ἐν	ἄνθεσί	τισιν ἐσκομισθεῖσάν οἱ προσέθετο, οἱ
[51, 11]	ἐφ´ ἑαυτῇ, προπειραθεῖσα αὐτῶν ἐν	ἀνθρώποις,	ὅντινα τρόπον ἕκαστόν σφων ἀποκτίννυσι.
[51, 8]	τούτου, οἷα ἀξιοῦσα πρὸς πάντων	ἀνθρώπων	ἐρᾶσθαι, τόν τε Ἀντώνιον ἀναχρήσαιτο
[51, 10]	τὴν ἀνολκὴν τῶν λίθων κρεμαμένων	ἀνιμήσωσι.	καὶ ὁ μὲν ἐνταῦθα οὕτω
[51, 10]	θύραι αὐτοῦ συγκλεισθεῖσαι ἅπαξ οὐκέτ´	ἀνοιχθῆναι	ἐκ μηχανήματός τινος ἐδύναντο, τὰ
[51, 10]	τῶν σχοινίων τῶν πρὸς τὴν	ἀνολκὴν	τῶν λίθων κρεμαμένων ἀνιμήσωσι. καὶ
[51, 3]	στοιχεῖον τοῦ τῷ ῥήματι προσήκοντος	ἀντ´	ἐκείνου ἀντεγγράφων. ~καὶ ὁ μέν,
[51, 8]	ἔλαβεν, ἐκεῖνον δὲ διὰ κενῆς	ἀνταπέστειλε,	μηδεμίαν ἀπόκρισιν δούς. τῇ μέντοι
[51, 3]	τῷ ῥήματι προσήκοντος ἀντ´ ἐκείνου	ἀντεγγράφων.	~καὶ ὁ μέν, ὡς οὐδενὸς
[51, 4]	καὶ ἐπράθη μὲν οὐδέν, οὐδ´	ἀντεδόθη	οὐδέν· τίς γὰρ ἂν καὶ
[51, 4]	τοὺς Φιλίππους ἄλλα τε ἐποικεῖν	ἀντέδωκε,	τοῖς δὲ λοιποῖς ἀργύριον ἀντὶ
[51, 23]	πλεῖστον περὶ τῇ Μακεδονίᾳ φοβηθεὶς	ἀντεπῆλθέ	σφισι, καὶ αὐτοὺς ἐκ τῆς
[51, 1]	οἴκαδε. οὐ μέντοι γε καὶ	ἀντεπολέμησαν	οὗτοι γε ἔτι τῷ Καίσαρι,
[51, 22]	ἐπὶ συνωρίδων τῶν τε τεθρίππων	ἀντηγωνίσαντο,	Κύιντός τέ τις Οὐιτέλλιος βουλευτὴς
[51, 4]	ἀντέδωκε, τοῖς δὲ λοιποῖς ἀργύριον	ἀντὶ	τῆς χώρας τὸ μὲν ἔνειμε
[51, 10]	ἐς τὴν ὑπὲρ ἑαυτοῦ προθυμίαν	ἀντικαθιστάς,	ὥστε καὶ διὰ τοῦτο αὐτοὺς
[51, 20]	τῇ πόλει ὄντας ἀπαντῆσαι παρῃτήσατο	ἄντικρυς	μὴ γενέσθαι. πλεῖστον δὲ ὅμως
[51, 4]	τι αὐτῶν ἄν τε καὶ	ἀντιλαβεῖν	τις ἐθελήσῃ, τοῦτο ποιήσῃ. καὶ
[51, 7]	παρὰ τοῦ Διδίου, τὸ τῶν	Ἀντιοχέων	προάστειον, ἐνοικεῖν μέχρις ἂν τῷ
[51, 23]	τήν τε Μυσίαν τὴν κατ´	ἀντιπέρας	σφῶν καὶ μετὰ τοῦτο καὶ
[51, 22]	ἄλλοι τοῦ τῶν Σουήβων ὀνόματος	ἀντιποιοῦνται)	οἱ δὲ ἐπ´ ἀμφότερα τοῦ
[51, 2]	ἐπιφανὴς ἐγένετο (πολλάκις τε γὰρ	ἀντιπολεμήσας	αὐτῷ καὶ τότε φυγὼν καὶ
[51, 17]	οὕτως ἐδουλώθη· πάντες γὰρ οἱ	ἀντισχόντες	αὐτῶν χρόνον τινὰ ἐχειρώθησαν, ὥς
[51, 8]	ἔστειλε, καὶ τὸν υἱὸν τὸν	Ἄντυλλον	μετὰ χρυσίου πολλοῦ αὐτῷ ἔπεμψεν·
[51, 6]	Κλεοπάτρα μὲν Καισαρίωνα Ἀντώνιος δὲ	Ἄντυλλον,	ὃν ἐκ τῆς Φουλουίας γεννηθέντα
[51, 15]	τῶν δὲ δὴ παίδων αὐτῶν	Ἄντυλλος	μέν, καίτοι τήν τε τοῦ
[51, 3]	ἀπήλλαξαν, ὁ δ´ ὅμιλος τῶν	Ἀντωνιείων	στρατιωτῶν ἐς τὰ τοῦ Καίσαρος
[51, 17]	καὶ ἐν τῇ Ῥώμῃ, ἐπ´	Ἀντωνίνου	τοῦ υἱέος αὐτοῦ πρῶτον ἐς
[51, 8]	πάντων ἀνθρώπων ἐρᾶσθαι, τόν τε	Ἀντώνιον	ἀναχρήσαιτο καὶ ἑαυτὴν τά τε
[51, 6]	λάθρᾳ δὲ ὅτι, ἐὰν τὸν	Ἀντώνιον	ἀποκτείνῃ, καὶ τὴν ἄδειαν αὐτῇ
[51, 10]	τοῖς στρατιώταις ἀνέγνω, τόν τε	Ἀντώνιον	διαβάλλων καὶ ἐκείνους ἔς τε
[51, 10]	βουλομένη, ἔργῳ δὲ καὶ τὸν	Ἀντώνιον	ἐκεῖσε ἐσελθεῖν προκαλουμένη· ὑπετόπει μὲν
[51, 10]	τινὲς ἀνεβόησαν ὥστε καὶ τὸν	Ἀντώνιον	ἐσακοῦσαι· καὶ ὃς μαθὼν ὅτι
[51, 22]	ἐδέοντο ἔτυχον, ἀπέκλιναν πρὸς τὸν	Ἀντώνιον,	καὶ ἐκεῖνον μὲν οὐδὲν μέγα
[51, 19]	Αἰγυπτίων ἀγαγεῖν ἔδοσαν· τὸν γὰρ	Ἀντώνιον	καὶ τοὺς ἄλλους Ῥωμαίους τοὺς
[51, 4]	λαβόμενοι δράσωσι, καὶ διὰ τοῦτ´	Ἀντώνιον	μὲν ἄλλοις ἀναζητῆσαι προσέταξεν, αὐτὸς
[51, 7]	σφισιν ὑπισχνουμένου, προσεδέξαντο, τὸν δὲ	Ἀντώνιον	μεταπέμψαντες ὡς καὶ ἐν τῇ
[51, 12]	παθεῖν ἐπέπρωτο, πέμψον με πρὸς	Ἀντώνιον,	μηδέ μοι τῆς σὺν αὐτῷ
[51, 1]	οἱ μὲν Ῥωμαῖοι πρὸς τὸν	Ἀντώνιον,	οἱ δ´ ἕτεροι οἱ συμμαχήσαντες
[51, 9]	τὸν πατέρα αὐτοῦ τόν τε	Ἀντώνιον	ὁμοίως ἐδεδούλωτο. κἀκ τούτου οὐχ
[51, 5]	Ἀσίαν ἀνεκομίσθη ὥστε καὶ τὸν	Ἀντώνιον	τήν τε Κλεοπάτραν ἑκάτερον ἅμα,
[51, 6]	τοὺς υἱεῖς, Κλεοπάτρα μὲν Καισαρίωνα	Ἀντώνιος	δὲ Ἄντυλλον, ὃν ἐκ τῆς
[51, 5]	ἐπικουρήσοντί σφισι διὰ τοῦτ´, ἔπεμψεν.	Ἀντώνιος	δὲ ἔπλευσε μὲν ἐς τὴν
[51, 8]	τρόπου δή τινος ἐπιτηδείου ἐφθάρησαν·	~Ἀντώνιος	δὲ καὶ Κλεοπάτρα ἀκούσαντες τῶν
[51, 10]	τοῦτο ποιῆσαι. ~ὁ δ´ οὖν	Ἀντώνιος	ἐκ τοῦ Παραιτονίου πρὸς τὴν
[51, 18]	τότε δὲ ἐπειδὴ ὅ τε	Ἀντώνιος	ἐτελεύτησε, καὶ ἐκείνων ὁ μὲν
[51, 0]	μετὰ τὴν ἧτταν. γ. Ὡς	Ἀντώνιος	ἡττηθεὶς ἐν Αἰγύπτῳ ἑαυτὸν ἀπέκτεινεν.
[51, 15]	ἐπὶ τῇ νίκῃ δόξης ἐστερημένος.	~Ἀντώνιος	μὲν δὴ καὶ Κλεοπάτρα, πολλῶν
[51, 9]	δὴ ταῦτα γίγνεσθαι, μαθὼν ὁ	Ἀντώνιος	ὅτι Κορνήλιος Γάλλος τό τε
[51, 4]	ἐκεῖνα προσκαθίστατο, τά τε τοῦ	Ἀντωνίου	ἅμα ἐκαραδόκει· οὐ γάρ πω
[51, 2]	μὲν χωρία, ὅσα παρὰ τοῦ	Ἀντωνίου	εἰλήφεσαν, πάντας πλὴν τοῦ τε
[51, 15]	τε ἀδελφιδαῖς, ἃς ἐκ τοῦ	Ἀντωνίου	ἡ Ὀκταουία ἀνῄρητό τε καὶ
[51, 0]	τὰ παρόντα διέθετο. β. Περὶ	Ἀντωνίου	καὶ Κλεοπάτρας καὶ ὧν ἔπραξαν
[51, 18]	καὶ ἕως ἔτι τὰ τοῦ	Ἀντωνίου	καὶ μετὰ τὴν ναυμαχίαν ἀνθειστήκει,
[51, 1]	νεῶν ἐς δίωξιν τοῦ τε	Ἀντωνίου	καὶ τῆς Κλεοπάτρας ἔστειλε· καὶ
[51, 19]	ταῦτ´ ἐψηφίσαντο, καὶ τὰ τοῦ	Ἀντωνίου	κοσμήματα τὰ μὲν καθεῖλον τὰ
[51, 16]	τε ἄλλων τῶν τὰ τοῦ	Ἀντωνίου	μέχρι τότε πραξάντων τοὺς μὲν
[51, 19]	ὁ πατὴρ αὐτοῦ ὑπὸ τοῦ	Ἀντωνίου	ὅτι μάλιστ´ ἐτεθνήκει, καὶ προσεψηφίσαντο
[51, 4]	τοῦ Σέξτου καὶ τὰ τοῦ	Ἀντωνίου	πράξας, τότε μηδὲ στρατηγήσας συνυπάτευσεν
[51, 2]	ἐν τῇ Ἀσίᾳ ἀπὸ τοῦ	Ἀντωνίου	πρὸ τῆς ναυμαχίας ἀπέστησε, καὶ
[51, 11]	κατὰ χώραν αὐτῇ τὸ τοῦ	Ἀντωνίου	σῶμα ταριχευούσῃ διατρῖψαι ἐπέτρεψαν, ἔπειτα
[51, 13]	Καίσαρος ἵνα αὐτὴν μετὰ τοῦ	Ἀντωνίου	ταφῆναι κελεύσῃ, αὐτῷ τῷ Ἐπαφροδίτῳ
[51, 15]	καὶ τῷ Ἰούλλῳ τῷ τοῦ	Ἀντωνίου	τῆς τε Φουλουίας υἱεῖ τοὺς
[51, 26]	ὅτι τὰ σημεῖα, ἃ τοῦ	Ἀντωνίου	τοῦ Γαΐου οἱ Βαστάρναι πρὸς
[51, 4]	τῇ Ἰταλίᾳ τοὺς τὰ τοῦ	Ἀντωνίου	φρονήσαντας ἐξοικίσας τοῖς μὲν στρατιώταις
[51, 6]	δίφρον τὸν βασιλικόν, κρύφα τοῦ	Ἀντωνίου,	ὡς καὶ τὴν ἀρχήν οἱ
[51, 12]	μνήμην αἰτῶ, ἵν´ ἐπειδή με	Ἀντωνίῳ	μετ´ ἐκεῖνον ὁ δαίμων παρέδωκε,
[51, 8]	ἐδικαιώθη, δοῦναι ἔδοξε) τῷ δ´	Ἀντωνίῳ	οὐδὲν οὐδὲ τότε ἀπεκρίνατο. τρίτην
[51, 6]	ποιούμενος, ἀπεκρίνατο δὲ τῷ μὲν	Ἀντωνίῳ	οὐδέν, τῇ δὲ Κλεοπάτρᾳ φανερῶς
[51, 2]	κορυφαίων τῶν συμπραξάντων τι τῷ	Ἀντωνίῳ	πολλοὺς μὲν χρήμασιν ἐζημίωσε, πολλοὺς
[51, 10]	μηχανήματός τινος ἐδύναντο, τὰ δ´	ἄνω	πρὸς τῇ ὀροφῇ οὐδέπω παντελῶς
[51, 12]	τὸν Καίσαρα ἐπενέκλα, καὶ ἐμμελῶς	ἀνωλοφύρετο,	θρυπτικόν τέ τι προσεφθέγγετο, ἄλλοτε
[51, 7]	ἀγῶνας, οὓς ἐπὶ τῷ Καίσαρι	ἄξειν	ἤλπιζον, ἀσκούμενοι, τότε ἐπειδὴ τάχιστα
[51, 21]	ἐπαρκέσαι) πολυτελεστάτη δ´ οὖν καὶ	ἀξιοπρεπεστάτη	αὕτη ἡ Αἰγυπτία. τά τε
[51, 8]	πως ἔκ γε τούτου, οἷα	ἀξιοῦσα	πρὸς πάντων ἀνθρώπων ἐρᾶσθαι, τόν
[51, 20]	καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν λόγου τινὸς	ἀξίων	ἐτόλμησε τοῦτο ποιῆσαι· μεταλλάξασι μέντοι
[51, 20]	που ἐξ ἐκείνου παραδοθὲν ἐς	ἀόριστον	ἐπηυξήθη, ὥστε μηδὲν ἔτι χρῆναί
[51, 3]	πολίτας τοὺς ἔξω τῆς ἡλικίας	ἀπ´	ἀμφοτέρων, μηδὲν μηδενὶ δούς, ἐς
[51, 21]	αἱ ἄλλαι πομπαὶ διὰ τὰ	ἀπ´	αὐτῆς λάφυρα ἐγένοντο (τοσαῦτα γὰρ
[51, 17]	μέρη τῶν οὐσιῶν ᾐτήθησαν. καὶ	ἀπ´	αὐτῶν πάντες μὲν οἱ στρατιῶται
[51, 20]	ἐγίγνετο· ἀλλ´ ἐπειδὴ μηδὲν μέγα	ἀπ´	αὐτῶν συνηνέχθη, οὔτε ἐκεῖνοι τότε
[51, 1]	τῶν τῆς μοναρχίας αὐτοῦ ἐτῶν	ἀπ´	ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἀκριβοῦσθαι. καὶ
[51, 24]	ἐπ´ ἐκείνους ὥρμησε, πρέσβεις ἔπεμψαν	ἀπαγορεύοντες	αὐτῷ μὴ διώκειν σφᾶς, ὡς
[51, 19]	γυναικῶν καὶ μετὰ τῶν τέκνων	ἀπαντῆσαι	ἔγνωσαν. τὰς γὰρ εὐχὰς τάς
[51, 20]	τοὺς ἐν τῇ πόλει ὄντας	ἀπαντῆσαι	παρῃτήσατο ἄντικρυς μὴ γενέσθαι. πλεῖστον
[51, 21]	αὐτοῦ ἡδέως ὡς καὶ ἀλλοφύλων	ἁπάντων	τῶν ἡττηθέντων ὄντων εἶδον· τοσοῦτον
[51, 10]	μὲν γὰρ θύραι αὐτοῦ συγκλεισθεῖσαι	ἅπαξ	οὐκέτ´ ἀνοιχθῆναι ἐκ μηχανήματός τινος
[51, 25]	ὁποίας ἠθέλησεν ἔδωκεν. ὡς δ´	ἅπαξ	τῶν ὅπλων αὖθις ἥψατο, ἐπεθύμησεν
[51, 19]	τὰ ἔπειτα ἔτη ἀρχὴν τῆς	ἀπαριθμήσεως	αὐτῶν νομίζεσθαι, καὶ τὸν Καίσαρα
[51, 1]	μόνος ἔσχεν, ὥστε καὶ τὴν	ἀπαρίθμησιν	τῶν τῆς μοναρχίας αὐτοῦ ἐτῶν
[51, 4]	ἅτε καὶ πολὺ ἀπὸ σφῶν	ἀπαρτῶντος	αὐτοῦ, ἐφοβήθη μή τι κακὸν
[51, 8]	τὴν Ἰβηρίαν τήν τε Γαλατίαν	ἀπάρωσιν,	ἢ καὶ τὰ χρήματα, ἃ
[51, 22]	συνεβλήθησαν. ἐγένετο δὲ ἡ θεωρία	ἅπασα	ἐπὶ πολλάς, ὥσπερ εἰκὸς ἦν,
[51, 21]	δὴ τοῦτο ὁ Καῖσαρ ἐφ´	ἅπασιν	αὐτοῖς ἐσελάσας τὰ μὲν ἄλλα
[51, 11]	αὐτὸς πίστιν τινὰ αὐτῇ δοὺς	ἀπατεὼν	δόξαι γεγονέναι ἠθέλησεν, ἵν´ ὡς
[51, 7]	μὲν ὑπὸ τοῦ Μεσσάλου ὕστερον	ἀπατηθέντες	ἐπέμφθησαν ἄλλος ἄλλοσε ὡς καὶ
[51, 11]	καὶ ἵνα γε ἐπὶ πλεῖον	ἀπατηθῇ,	αὐτὸς ἀφίξεσθαι πρὸς αὐτὴν ὑπέσχετο.
[51, 10]	προχυθέντος δ´ αὐτῷ πολλοῦ αἵματος	ἀπέγνω	τε τὴν σωτηρίαν, καὶ ἱκέτευσε
[51, 21]	ἅ τε αὐτὸς ὤφειλέ τισιν	ἀπέδωκε,	καὶ ἃ οἱ ἄλλοι ἐπώφειλον
[51, 16]	τὴν ἧτταν πρὸς αὐτὸν ἑκὼν	ἀπέδωκε,	τῷ δ´ Ἀρτάξῃ τοὺς ἀδελφοὺς
[51, 26]	ὥρμησαν, καὶ ὅ τε Δάπυξ	ἀπέθανε	καὶ ἄλλοι πολλοί. τὸν μέντοι
[51, 13]	σχῆμα τὸ βασιλικὸν πᾶν ἀναλαβοῦσα,	ἀπέθανε.	~καὶ τὸ μὲν σαφὲς οὐδεὶς
[51, 6]	Κλεοπάτρᾳ φανερῶς μὲν ἄλλα τε	ἀπειλητικὰ	καὶ ὅτι, ἂν τῶν τε
[51, 19]	καὶ τὸ τοῦ Μάρκου πρόσρημα	ἀπεῖπον	μηδενὶ τῶν συγγενῶν αὐτοῦ εἶναι.
[51, 22]	δ´ οὐδενὸς ὧν ἐδέοντο ἔτυχον,	ἀπέκλιναν	πρὸς τὸν Ἀντώνιον, καὶ ἐκεῖνον
[51, 10]	ἠλαττώθη, πρός τε τὸ ναυτικὸν	ἀπέκλινε,	καὶ παρεσκευάζετο ὡς καὶ ναυμαχήσων
[51, 18]	αὐτῶν συμμαχίαν αἰτησάντων, ἀλλ´ οὐδ´	ἀπεκρίνατο	ἄλλο οὐδὲν ἢ ὅτι βουλεύσεται,
[51, 6]	μὲν δῶρα ἔλαβεν οἰωνὸν ποιούμενος,	ἀπεκρίνατο	δὲ τῷ μὲν Ἀντωνίῳ οὐδέν,
[51, 8]	δ´ Ἀντωνίῳ οὐδὲν οὐδὲ τότε	ἀπεκρίνατο.	τρίτην τε οὖν πρεσβείαν ἔστειλε,
[51, 13]	δὲ πρὸς μὲν ταῦτα οὐδὲν	ἀπεκρίνατο,	φοβηθεὶς δὲ μὴ ἑαυτὴν διαχρήσηται,
[51, 8]	Καῖσαρ δὲ τὸν μὲν Τουρούλλιον	ἀπέκτεινε	(καὶ ἔτυχε γὰρ ἐκ τῆς
[51, 24]	αὐτῶν Δέλδωνα αὐτὸς ὁ Κράσσος	ἀπέκτεινε·	κἂν τὰ σκῦλα αὐτοῦ τῷ
[51, 15]	μόνος ἕξειν ἐλπίσας αὐτὸς ἑαυτὸν	ἀπέκτεινε.	Κλεοπάτρα δὲ ἄπληστος μὲν Ἀφροδίτης
[51, 2]	καὶ ἐς τὰ ἐπινίκια παραγαγὼν	ἀπέκτεινε.	τὴν δὲ τοῦ Λυκομήδους Μηδείῳ
[51, 0]	Ἀντώνιος ἡττηθεὶς ἐν Αἰγύπτῳ ἑαυτὸν	ἀπέκτεινεν.	δ. Ὡς Καῖσαρ Αἴγυπτον ἐχειρώσατο.
[51, 16]	ὑπολειφθέντας ἐν τῇ Ἀρμενίᾳ Ῥωμαίους	ἀπεκτόνει.	περὶ μὲν δὴ τοὺς ἄλλους
[51, 3]	μὲν παντελῶς ἐκ τῶν ὅπλων	ἀπελάσαι,	τῶν δὲ τὸ πλῆθος διασπάσαι.
[51, 15]	ἐτετρόφει, χρήματα ἀπὸ τῶν πατρῴων	ἀπένειμε.	καὶ τῷ Ἰούλλῳ τῷ τοῦ
[51, 3]	μηδενὶ δούς, ἐς τὴν Ἰταλίαν	ἀπέπεμψε,	τοὺς δὲ δὴ λοιποὺς διέσπειρεν·
[51, 20]	ἐποίησαν· καὶ γὰρ τότε δι´	ἅπερ	εἶπον διελέλειπτο. ἦσαν μὲν γὰρ
[51, 16]	εὑρέθησαν, τοὺς μὲν οἴκαδε αὐτῶν	ἀπέστειλε,	τοὺς δὲ ἀλλήλοις συνῴκισεν, ἑτέρους
[51, 2]	τοῦ Ἀντωνίου πρὸ τῆς ναυμαχίας	ἀπέστησε,	καὶ μετ´ αὐτῶν τοῖς ἐν
[51, 26]	καίπερ μηδὲν τῷ Δάπυγι προσηκόντων,	ἀπέσχετο,	ἀλλ´ ἐπὶ Γένουκλα τὸ εὐερκέστατον
[51, 5]	(πολλοὶ δὲ καὶ ἀκόντων αὐτῶν	ἀπεχώρησαν)	Κλεοπάτρα μὲν ἐς τὴν Αἴγυπτον,
[51, 21]	{τε} Ῥῆνον ἐπὶ πολέμῳ διαβάντας	ἀπεώσατο·	καὶ διὰ ταῦτα ἤγαγε μὲν
[51, 19]	τὰ μὲν καθεῖλον τὰ δ´	ἀπήλειψαν,	τήν τε ἡμέραν ἐν ᾗ
[51, 17]	τοῖς τε προδανείσασί τι πάντα	ἀπηλλάγη,	καὶ τοῖς συμμετασχοῦσι τοῦ πολέμου
[51, 3]	ἐπαπέθανεν. ~οὗτοι μὲν οὖν οὕτως	ἀπήλλαξαν,	ὁ δ´ ὅμιλος τῶν Ἀντωνιείων
[51, 15]	τοιοῦτοί τε ἐγένοντο καὶ οὕτως	ἀπήλλαξαν·	τῶν δὲ δὴ παίδων αὐτῶν
[51, 4]	αὐτὴν ἐκ τῶν Αἰγυπτίων λαφύρων	ἀπήλλαξε.	~ταῦτά τε οὖν καὶ τὰ
[51, 25]	καὶ τότε ἄνευ τῶν ὅπλων	ἀπήντησάν	οἱ, ἐφείσατο· καὶ αὐτοῖς καὶ
[51, 4]	στρατηγῶν δύο κατὰ δόγμα καταμεινάντων,	ἀπήντησε,	καὶ ἡ ἱππὰς τοῦ τε
[51, 5]	τριακοστῇ μετὰ τὴν ἄφιξιν ἡμέρᾳ	ἀπῆρε,	καὶ διὰ τοῦ ἰσθμοῦ τοῦ
[51, 26]	ἐπὶ συμμαχίαν μετὰ τῶν χρημάτων	ἀπῆρε,	καὶ οὐκ ἔφθη ἀνακομισθείς. ~ταῦτα
[51, 7]	δῆμοι καὶ οἱ δυνάσται πάντες	ἀπηρνήσαντο.	καί μοι θαυμάσαι ἐπέρχεται ὅτι
[51, 16]	αὐτῆς ταύτης αἰτίας οὐδὲ τῷ	Ἄπιδι	ἐντυχεῖν ἠθέλησε, λέγων θεοὺς ἀλλ´
[51, 1]	τὸν λοιπὸν στρατὸν ἐς Μακεδονίαν	ἀπιόντα	καταλαβὼν ἀμαχεὶ παρεστήσατο. ἤδη δὲ
[51, 17]	τε ἀγάλματα ἐσκυθρώπασε, καὶ ὁ	Ἆπις	ὀλοφυρτικόν τι ἐμυκήσατο καὶ κατεδάκρυσε.
[51, 15]	Κλεοπάτρα δὲ ἄπληστος μὲν Ἀφροδίτης	ἄπληστος	δὲ χρημάτων γενομένη, καὶ πολλῇ
[51, 15]	αὐτὸς ἑαυτὸν ἀπέκτεινε. Κλεοπάτρα δὲ	ἄπληστος	μὲν Ἀφροδίτης ἄπληστος δὲ χρημάτων
[51, 24]	πάντα τὰ βουλεύματα αὐτῶν ἐκμαθεῖν·	ἀπλήστως	τε γὰρ ἐμφορεῖται πᾶν τὸ
[51, 9]	λάθρᾳ ἐπεξελθεῖν, ἐπεὶ ὅσον γε	ἀπὸ	βοῆς καὶ πάνυ σφᾶς προετρέψατο
[51, 4]	τούτῳ φανερῶς ἅτε καὶ πολὺ	ἀπὸ	σφῶν ἀπαρτῶντος αὐτοῦ, ἐφοβήθη μή
[51, 27]	τῆς Μακεδονίας τῆς τε Θρᾴκης,	ἀπὸ	τῆς Παννονίας ἀφορίζει, συγκεχώρηκεν. καὶ
[51, 2]	Μυσοὺς τοὺς ἐν τῇ Ἀσίᾳ	ἀπὸ	τοῦ Ἀντωνίου πρὸ τῆς ναυμαχίας
[51, 26]	τῇ προσεδρείᾳ ἑλληνιστί τις αὐτὸν	ἀπὸ	τοῦ τείχους ἀσπασάμενος ἔς τε
[51, 15]	ἀνῄρητό τε καὶ ἐτετρόφει, χρήματα	ἀπὸ	τῶν πατρῴων ἀπένειμε. καὶ τῷ
[51, 8]	οὖν καὶ ὣς μή πως	ἀπογνόντες	συγγνώμης παρ´ αὐτοῦ τεύξεσθαι διακαρτερήσωσι,
[51, 11]	τούτου ἐκποδὼν πάντα ἀφ´ ὧν	ἀποθανεῖν	ἐδύνατο ποιησάμενοι, ἡμέρας μέν τινας
[51, 13]	αὐτὸ νομίσασα εἶναι, ὄντως τε	ἀποθανεῖν	ἐπεθύμησε, καὶ πολλὰ μὲν τοῦ
[51, 11]	καὶ ἐν τῷ σχήματι αὐτῆς	ἀποθανεῖν	ἢ ἰδιωτεύσασα ζῆν ᾑρεῖτο. ἀμέλει
[51, 10]	τετελευτηκυῖαν, οὐκ ἐπιβιώσεται ἀλλὰ παραχρῆμα	ἀποθανεῖται.	καὶ διὰ τοῦτο ἔς τε
[51, 13]	ἠμέλησαν, παρεσκευάζετο ὅπως ὡς ἀλυπότατα	ἀποθάνῃ.	καὶ γραμματεῖόν τι, δι´ οὗ
[51, 12]	δαίμων παρέδωκε, μετ´ αὐτοῦ καὶ	ἀποθάνω.	εἴθε μὲν γὰρ ἀπωλώλειν εὐθὺς
[51, 13]	πλευσεῖσθαι ἔλεγε, καὶ κόσμους τινὰς	ἀποθέτους	ἐς δῶρα ἡτοιμάζετο, εἴ πως
[51, 12]	φθονήσῃς, ἵν´ ὥσπερ δι´ ἐκεῖνον	ἀποθνήσκω,	οὕτω καὶ ἐν Ἅιδου αὐτῷ
[51, 13]	Ἐπαφροδίτῳ σεσημασμένον, ὅπως προφάσει τῆς	ἀποκομιδῆς	αὐτοῦ ὡς καὶ ἄλλο τι
[51, 8]	δὲ διὰ κενῆς ἀνταπέστειλε, μηδεμίαν	ἀπόκρισιν	δούς. τῇ μέντοι Κλεοπάτρᾳ πολλά,
[51, 24]	ὡς καὶ τῇ ὑστεραίᾳ τὴν	ἀπόκρισιν	δώσων, τά τε ἄλλα ἐφιλοφρονήσατο
[51, 5]	συμμαχίας περιεσκόπει, τόν τε Ἀρμένιον	ἀποκτείνασα	τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ τῷ Μήδῳ,
[51, 10]	παρόντων τινὸς ἐδεήθη ἵνα αὐτὸν	ἀποκτείνῃ·	ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνος σπασάμενος τὸ
[51, 6]	δὲ ὅτι, ἐὰν τὸν Ἀντώνιον	ἀποκτείνῃ,	καὶ τὴν ἄδειαν αὐτῇ καὶ
[51, 11]	ἀνθρώποις, ὅντινα τρόπον ἕκαστόν σφων	ἀποκτίννυσι.	Καῖσαρ δὲ ἐπεθύμει μὲν καὶ
[51, 26]	Δάπυγα πρὸς φρούριόν τι καταφυγόντα	ἀπολαβὼν	ἐπολιόρκει· κἀν τῇ προσεδρείᾳ ἑλληνιστί
[51, 13]	τοῦ Καίσαρος, ὅπως τρόπον τινὰ	ἀπόληται,	ἐδεῖτο, πολλὰ δὲ καὶ αὐτὴ
[51, 1]	καὶ ἐπ´ αὐτῇ τῷ τε	Ἀπόλλωνι	τῷ Ἀκτίῳ τριήρη τε καὶ
[51, 1]	ἕδος τι ἐν αὐτῷ τοῦ	Ἀπόλλωνος	ὑπαίθριον ἱδρυσάμενος. ταῦτα μὲν ὕστερον
[51, 8]	συνουσίας τῆς πρὸς τὴν Αἰγυπτίαν	ἀπολογούμενος,	ὅσα τε συνηράσθησάν ποτε καὶ
[51, 7]	ἔπεμψεν, οὕτω δὴ νομίσαντες αὐτὸν	ἀπολωλέναι	καὶ ἄκοντες ὡμολόγησαν ἐπὶ τῷ
[51, 10]	ἐκεῖθεν ἀγγελίαν αὐτῷ ὡς καὶ	ἀπολωλυῖα	ἔπεμψε. καὶ ὃς ἀκούσας τοῦτο
[51, 22]	τοῦ Καίσαρος ἀρρωστήσαντος, ἀλλὰ καὶ	ἀπόντος	αὐτοῦ δι´ ἑτέρων ἐποιήθη. καὶ
[51, 25]	χεῖρας τῶν ἁλισκομένων ἀποτέμνων, οὐκ	ἀπόνως	μέν, ἐχειρώσατο δ´ οὖν· τὰ
[51, 5]	τῶν συνόντων τινάς, ὅσους ὑπώπτευον,	ἀποπέμψαντες	(πολλοὶ δὲ καὶ ἀκόντων αὐτῶν
[51, 3]	φίλοις, ὁπότε τι δέοιτο δι´	ἀπορρήτων	σφίσι δηλῶσαι, τὸ δεύτερον ἀεὶ
[51, 15]	ἐξ ἀσθενεστάτου καὶ πλουσιώτατος ἐξ	ἀπορωτάτου	γενόμενος οὐδετέρου αὐτῶν ἀπώνητο, ἀλλὰ
[51, 6]	τε ὅπλων καὶ τῆς βασιλείας	ἀποστῇ,	βουλεύσεται περὶ αὐτῆς ὅσα χρὴ
[51, 6]	καὶ τῷ πλήθει τῶν χρημάτων	ἀποστήσοντες,	ἢ καὶ πρὸς τὴν ἐρυθρὰν
[51, 25]	καὶ τὰς χεῖρας τῶν ἁλισκομένων	ἀποτέμνων,	οὐκ ἀπόνως μέν, ἐχειρώσατο δ´
[51, 20]	αὐτοῦ τὸ πέμπτον μετὰ Σέξτου	Ἀπουλεΐου	τά τε πραχθέντα ὑπ´ αὐτοῦ
[51, 0]	Καῖσαρ τὸ εʹ ὕπ. Σέξτος	Ἀπουλήιος	Σέξτου υἱὸς. ~Τοιαύτη τις ἡ
[51, 26]	σκολιὰ καὶ δυσδιερεύνητα ὄντα ἀναζητήσας	ἀπῳκοδόμησε,	κἀκ τούτου κἀκείνους λιμῷ κατεστρέψατο.
[51, 14]	ἐγγύτατα, μετὰ τῶν δύο θεραπαινῶν	ἀπώλετο·	ὁ γὰρ εὐνοῦχος ἅμα τῷ
[51, 12]	καὶ ἀποθάνω. εἴθε μὲν γὰρ	ἀπωλώλειν	εὐθὺς τότε μετὰ τὸν Καίσαρα·
[51, 15]	ἐξ ἀπορωτάτου γενόμενος οὐδετέρου αὐτῶν	ἀπώνητο,	ἀλλὰ καὶ τὸ κράτος τὸ
[51, 7]	τε ναῦς τὰς ἐν τῷ	Ἀραβικῷ	κόλπῳ πρὸς τὸν ἐς τὴν
[51, 7]	ἐρυθρὰν θάλασσαν πλοῦν ναυπηγηθείσας οἱ	Ἀράβιοι,	πεισθέντες ὑπὸ Κυΐντου Διδίου τοῦ
[51, 4]	ἐποικεῖν ἀντέδωκε, τοῖς δὲ λοιποῖς	ἀργύριον	ἀντὶ τῆς χώρας τὸ μὲν
[51, 16]	τὸν οἰκιστὴν αὐτῶν, καὶ τρίτον	Ἄρειον	τὸν πολίτην, ᾧ που φιλοσοφοῦντί
[51, 23]	Στατίλιος θέατρόν τι ἐν τῷ	Ἀρείῳ	πεδίῳ κυνηγετικὸν λίθινον καὶ ἐξεποίησε
[51, 20]	τε αὐτὸν καὶ ὑπὲρ τὸν	ἀριθμόν,	ὅσους ἂν ἀεὶ ἐθελήσῃ, προαιρεῖσθαι
[51, 0]	δύο ἐν οἷς ἄρχοντες οἱ	ἀριθμούμενοι	οἵδε ἐγένοντο. Καῖσαρ τὸ δʹ
[51, 25]	ἐπανῄει, παθών· ὅθενπερ γνώμην ἔσχεν	ἀρκεσθῆναι	τοῖς κατειργασμένοις. καὶ γὰρ καὶ
[51, 16]	ὅτι τοὺς ὑπολειφθέντας ἐν τῇ	Ἀρμενίᾳ	Ῥωμαίους ἀπεκτόνει. περὶ μὲν δὴ
[51, 5]	καὶ συμμαχίας περιεσκόπει, τόν τε	Ἀρμένιον	ἀποκτείνασα τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ τῷ
[51, 21]	τοῦ Σύλλου θανατωθέντος, καὶ αὐτὸς	ἄρξαι	ποτὲ μετὰ τῶν ἄλλων τῶν
[51, 17]	τῇ Ἀλεξανδρείᾳ, ἐπὶ Σεουήρου αὐτοκράτορος	ἀρξάμενοι,	καὶ ἐν τῇ Ῥώμῃ, ἐπ´
[51, 20]	τεμενίσαι ἐπέτρεψε. καὶ τοῦτ´ ἐκεῖθεν	ἀρξάμενον	καὶ ἐπ´ ἄλλων αὐτοκρατόρων οὐ
[51, 22]	οὐδὲ διέλιπε καίτοι τοῦ Καίσαρος	ἀρρωστήσαντος,	ἀλλὰ καὶ ἀπόντος αὐτοῦ δι´
[51, 27]	δι´ ἑτέρων ἀνεκτήσατο, ἐπὶ δὲ	Ἀρτακίους	ἄλλους τέ τινας οὔθ´ ἁλόντας
[51, 16]	αὐτὸν ἑκὼν ἀπέδωκε, τῷ δ´	Ἀρτάξῃ	τοὺς ἀδελφοὺς καίπερ αἰτήσαντι οὐκ
[51, 2]	τοῦ τε Ἀμύντου καὶ τοῦ	Ἀρχελάου	ἀφείλετο, Φιλοπάτορα δὲ τὸν Ταρκονδιμότου
[51, 17]	τό τε σύμπαν ἥ τε	ἀρχὴ	ἡ τῶν Ῥωμαίων ἐπλουτίσθη καὶ
[51, 21]	τῆς νίκης τῇ αὐτοκράτορι αὐτοῦ	ἀρχῇ	προσήκουσα ἦν. ἐν μὲν οὖν
[51, 6]	τὴν ἄδειαν αὐτῇ καὶ τὴν	ἀρχὴν	ἀκέραιον δώσει. ~ἐν ᾧ δὲ
[51, 22]	ἔοικεν, ὅτι παρ´ αὐτῆς τὴν	ἀρχὴν	ἐκτήσατο· ἦν δὲ δὴ τῶν
[51, 6]	τοῦ Ἀντωνίου, ὡς καὶ τὴν	ἀρχήν	οἱ δι´ αὐτῶν διδοῦσα ἔπεμψεν,
[51, 19]	καὶ ἐς τὰ ἔπειτα ἔτη	ἀρχὴν	τῆς ἀπαριθμήσεως αὐτῶν νομίζεσθαι, καὶ
[51, 26]	Γένουκλα τὸ εὐερκέστατον τῆς Ζυράξου	ἀρχῆς	τεῖχος ἦλθεν, ὅτι τὰ σημεῖα,
[51, 21]	δὴ συνύπατον τούς τε λοιποὺς	ἄρχοντας	περιεῖδε παρὰ τὸ καθεστηκὸς ἐπισπομένους
[51, 0]	ἄλλα ἔτη δύο ἐν οἷς	ἄρχοντες	οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο. Καῖσαρ
[51, 7]	Κυΐντου Διδίου τοῦ τῆς Συρίας	ἄρχοντος,	κατέπρησαν, καὶ τὰς ἐπικουρίας καὶ
[51, 15]	Πτολεμαῖον ἐχαρίσατο. ταῖς τε ἀδελφιδαῖς,	ἃς	ἐκ τοῦ Ἀντωνίου ἡ Ὀκταουία
[51, 3]	ὥστε σφᾶς καὶ τὰς ἐπιστολάς,	ἃς	τῇ τε βουλῇ καὶ τοῖς
[51, 15]	κἀκ τούτων ἰσχυρότατός τε ἐξ	ἀσθενεστάτου	καὶ πλουσιώτατος ἐξ ἀπορωτάτου γενόμενος
[51, 2]	τε Μυσοὺς τοὺς ἐν τῇ	Ἀσίᾳ	ἀπὸ τοῦ Ἀντωνίου πρὸ τῆς
[51, 20]	αἱ πόλεις ἔν τε τῇ	Ἀσίᾳ	καὶ ἐν τῇ Βιθυνίᾳ προετετίμηντο.
[51, 5]	ὑπερενεγκὼν οὕτω ταχέως ἐς τὴν	Ἀσίαν	ἀνεκομίσθη ὥστε καὶ τὸν Ἀντώνιον
[51, 4]	μυστηρίων μετέλαβεν, ἔς τε τὴν	Ἀσίαν	κομισθεὶς καὶ ἐκεῖνα προσκαθίστατο, τά
[51, 18]	προσήκοντα προσδιῴκησεν, ἔς τε τὴν	Ἀσίαν	τὸ ἔθνος διὰ τῆς Συρίας
[51, 20]	ἐπικαλέσας, ἑαυτῷ τινα, τοῖς μὲν	Ἀσιανοῖς	ἐν Περγάμῳ τοῖς δὲ Βιθυνοῖς
[51, 8]	ἐκ τῆς ἐν Κῷ τοῦ	Ἀσκληπιοῦ	ὕλης ξύλα ἐς ναυτικὸν κεκοφώς,
[51, 7]	ἐπὶ τῷ Καίσαρι ἄξειν ἤλπιζον,	ἀσκούμενοι,	τότε ἐπειδὴ τάχιστα τῶν γεγονότων
[51, 26]	τις αὐτὸν ἀπὸ τοῦ τείχους	ἀσπασάμενος	ἔς τε λόγους οἱ ἦλθε
[51, 14]	λέγουσι δὲ οἱ μὲν ὅτι	ἀσπίδα	ἐν ὑδρίᾳ ἢ καὶ ἐν
[51, 11]	τοῖς χρήμασιν, εἶχε δὲ καὶ	ἀσπίδας	ἄλλα τε ἑρπετὰ ἐφ´ ἑαυτῇ,
[51, 20]	ἐγένετο. ἐν γάρ τοι τῷ	ἄστει	αὐτῷ τῇ τε ἄλλῃ Ἰταλίᾳ
[51, 17]	ὅσον ἐξεσύρισε. κἀν τούτῳ καὶ	ἀστέρες	κομῆται ἑωρῶντο, καὶ νεκρῶν εἴδωλα
[51, 20]	καὶ Κάνταβροι καὶ Οὐακκαῖοι καὶ	Ἄστυρες·	καὶ οὗτοι μὲν ὑπὸ τοῦ
[51, 5]	ᾖδεν· ἐπεὶ δὲ ἐν τῷ	ἀσφαλεῖ	ἐγένετο, πολλοὺς μὲν τῶν πρώτων,
[51, 5]	ὅπως γε καὶ τὸν πρόσπλουν	ἀσφαλῆ	ποιήσηται, τάς τε πρῴρας ὡς
[51, 18]	ὡς καὶ περὶ τὴν Αἴγυπτον	ἀσχολίαν	ἔχων, ἔργῳ δὲ ἵν´ ἐκτρυχωθεῖεν
[51, 5]	ἐγένετο, πολλοὺς μὲν τῶν πρώτων,	ἅτε	καὶ ἀεί οἱ ἀχθομένων καὶ
[51, 9]	δὲ μή, βίᾳ γε χειρωσόμενος	ἅτε	καὶ δύναμιν πολλὴν καὶ ναυτικὴν
[51, 4]	δ´ αὐτῶν ἐν τούτῳ φανερῶς	ἅτε	καὶ πολὺ ἀπὸ σφῶν ἀπαρτῶντος
[51, 3]	καὶ τῆς στρατείας ἀφεθέντες ἤσχαλλον	ἅτε	μηδὲν γέρας εὑρόμενοι, καὶ στασιάζειν
[51, 7]	ἐπὶ ταῖς ὁπλομαχίαις ἐν τοῖς	ἀτιμότατα	τρεφόμενοι προθυμίᾳ τε ἐς αὐτοὺς
[51, 12]	καὶ τῶν σχημάτων ἐχρῆτο, μελιχρὰ	ἄττα	καὶ προσβλέπουσα αὐτῷ καὶ λαλοῦσα.
[51, 27]	τινας οὔθ´ ἁλόντας ποτὲ οὔτ´	αὖ	προσχωρῆσαί οἱ ἐθέλοντας, καὶ αὐτούς
[51, 12]	εἴθε σου προετεθνήκειν, καὶ μάλα	αὖθις	ἀλλὰ καὶ τοῦτον ἔχουσα σὲ
[51, 12]	καὶ σύ μοι ζῇς, εἶτα	αὖθις	εἴθε σου προετεθνήκειν, καὶ μάλα
[51, 8]	τοῦ Καίσαρός σφισιν ἐπισταλέντα, ἔπεμψαν	αὖθις,	ἡ μὲν χρήματα αὐτῷ πολλὰ
[51, 25]	ὡς δ´ ἅπαξ τῶν ὅπλων	αὖθις	ἥψατο, ἐπεθύμησεν ἀμύνασθαι τοὺς Θρᾷκας
[51, 3]	νίκην ἐγένοντο, ἔδεισε μὴ καὶ	αὖθις	θορυβήσωσι, καὶ διὰ τοῦτ´ ἔσπευσε,
[51, 13]	ἑαυτὴν διαχρήσηται, θαρσεῖν τε αὐτῇ	αὖθις	παρεκελεύσατο, καὶ οὔτε τὴν θεραπείαν
[51, 5]	ἦλθεν, ἔς τε τὴν Ἑλλάδα	αὖθις	τριακοστῇ μετὰ τὴν ἄφιξιν ἡμέρᾳ
[51, 25]	Δενθελήτας καὶ πρὸς τὸν Σιτᾶν	αὖθις	ὡς καὶ αἰτιώτατον αὐτοῖς τῶν
[51, 5]	καὶ ᾠδάς τινας ἐπινικίους ὑπ´	αὐλητῶν	ᾖδεν· ἐπεὶ δὲ ἐν τῷ
[51, 17]	καὶ κυμβάλων καὶ βοήματα καὶ	αὐλῶν	καὶ σαλπίγγων ἐγίγνετο, καί τις
[51, 8]	(ἡ γὰρ Κλεοπάτρα πάντα τε	αὐτὰ	ἐς τὸ μνημεῖον, ὃ ἐν
[51, 27]	ἄλλα ὥς που παραδέδοται, καὶ	αὐτὰ	τὰ ὀνόματα. τὸ μὲν γὰρ
[51, 20]	καὶ ἐν Νικαίᾳ γενέσθαι ἐφῆκεν·	αὗται	γὰρ τότε αἱ πόλεις ἔν
[51, 22]	δι´ ἑτέρων ἐποιήθη. καὶ ἐν	αὐταῖς	οἱ βουλευταὶ μίαν τινὰ ὡς
[51, 20]	μεταλλάξασι μέντοι κἀνταῦθα τοῖς ὀρθῶς	αὐταρχήσασιν	ἄλλαι τε ἰσόθεοι τιμαὶ δίδονται
[51, 3]	ἔλαβον παρ´ αὐτοῦ, ἵν´ ἐπισφραγίζεσθαι	αὐτὰς	ἔχωσι. διπλῆν γὰρ δὴ σφραγῖδα,
[51, 13]	μὴ ἑαυτὴν διαχρήσηται, θαρσεῖν τε	αὐτῇ	αὖθις παρεκελεύσατο, καὶ οὔτε τὴν
[51, 11]	μέντοι καὶ αὐτὸς πίστιν τινὰ	αὐτῇ	δοὺς ἀπατεὼν δόξαι γεγονέναι ἠθέλησεν,
[51, 1]	τῶν πλησιοχώρων, συνῴκισε, Νικόπολιν ὄνομα	αὐτῇ	δούς. τό τε χωρίον ἐν
[51, 13]	ἀπόληται, ἐδεῖτο, πολλὰ δὲ καὶ	αὐτὴ	ἐμηχανᾶτο. ἐπεὶ δ´ οὐδὲν ἐπέραινε,
[51, 22]	τοῖς ἱεροῖς ἡμῶν ἀνάκειται καὶ	αὐτὴ	ἐν τῷ Ἀφροδισίῳ χρυσῆ ὁρᾶται.
[51, 17]	αὐτὴν ἐτόλμησεν, ἀλλ´ οὐδὲ ἐνεπιδημεῖν	αὐτῇ	ἐξουσίαν ἔδωκεν, ἂν μή τινι
[51, 10]	τοῦτο οὐκ ἐμέλλησεν, ἀλλ´ ἐπαποθανεῖν	αὐτῇ	ἐπεθύμησε. καὶ τὸ μὲν πρῶτον
[51, 8]	ἄλλα τε πολλὰ καὶ φιλάνθρωπα	αὐτῇ	ἐροῦντα, καὶ ὅτι καὶ ἐρῶν
[51, 10]	τε ναῦς αὐτομολῆσαι ἐποίησε, καὶ	αὐτὴ	ἐς τὸ ἠρίον ἐξαίφνης ἐσεπήδησε,
[51, 15]	αὐτῷ τρόπῳ ἐταριχεύθησαν, κἀν τῇ	αὐτῇ	θήκῃ ἐτάφησαν. ἔσχον δὲ τήν
[51, 3]	ἐκείνῃ τὰ πάντα ἐσημαίνετο. καὶ	αὐτῇ	καὶ οἱ μετὰ ταῦτα αὐτοκράτορες,
[51, 6]	Ἀντώνιον ἀποκτείνῃ, καὶ τὴν ἄδειαν	αὐτῇ	καὶ τὴν ἀρχὴν ἀκέραιον δώσει.
[51, 18]	τὸ ὄνομα καὶ τὸν ἀγῶνα	αὐτῇ	ὁμοίως τῇ προτέρᾳ δούς, τάς
[51, 23]	μετὰ τοῦτο καὶ Τριβαλλοὺς ὁμόρους	αὐτῇ	ὄντας τούς τε Δαρδάνους ἐν
[51, 20]	πραχθέντα ὑπ´ αὐτοῦ πάντα ἐν	αὐτῇ	τῇ τοῦ Ἰανουαρίου νουμηνίᾳ ὅρκοις
[51, 11]	ἡμέρας μέν τινας κατὰ χώραν	αὐτῇ	τὸ τοῦ Ἀντωνίου σῶμα ταριχευούσῃ
[51, 1]	τῆς ἡμέρας ἀκριβοῦσθαι. καὶ ἐπ´	αὐτῇ	τῷ τε Ἀπόλλωνι τῷ Ἀκτίῳ
[51, 21]	πολυτελεστάτη δ´ οὖν καὶ ἀξιοπρεπεστάτη	αὕτη	ἡ Αἰγυπτία. τά τε γὰρ
[51, 25]	ἀγάλλουσιν ἐχαρίσατο, Βησσοὺς τοὺς κατέχοντας	αὐτὴν	ἀφελόμενος. ~πράσσοντα δὲ αὐτὸν ταῦτα
[51, 11]	καὶ διὰ τοῦτ´ ἔπεμψε πρὸς	αὐτὴν	Γάιόν τε Προκουλέιον ἱππέα καὶ
[51, 6]	ἂν καὶ ἐκεῖνον ἐχθήρῃ, ἀλλ´	αὐτήν	γε ἐλεήσῃ. ὁ δὲ τὰ
[51, 4]	ἐκ τούτου εὐπρεπῆ λαβὼν ὕστερον	αὐτὴν	ἐκ τῶν Αἰγυπτίων λαφύρων ἀπήλλαξε.
[51, 14]	αὐτὸ φθείρειν, χρίσασα τέως μὲν	αὐτὴν	ἐν τῇ κεφαλῇ ἐφόρει ὥσπερ
[51, 13]	αὐτῆς ἀφείλετο καὶ ἐν ἐπιμελείᾳ	αὐτὴν	ἐποιεῖτο, ὅπως οἱ τὰ ἐπινίκια
[51, 17]	οὐδενὶ βουλευτῇ οὐχ ὅπως ἐγχειρίσαι	αὐτὴν	ἐτόλμησεν, ἀλλ´ οὐδὲ ἐνεπιδημεῖν αὐτῇ
[51, 11]	ἔπειτα δὲ ἐς τὰ βασίλεια	αὐτὴν	ἤγαγον, μήτε τῆς ἀκολουθίας τι
[51, 10]	παντελῶς ἐξείργαστο. ἐντεῦθεν οὖν ὑπερκύψασαν	αὐτὴν	ἰδόντες τινὲς ἀνεβόησαν ὥστε καὶ
[51, 13]	οὗ ἐδεήθη τοῦ Καίσαρος ἵνα	αὐτὴν	μετὰ τοῦ Ἀντωνίου ταφῆναι κελεύσῃ,
[51, 12]	οὖν ἐκείνη ὅτι μήτε προσεῖδεν	αὐτὴν	μήτε τι ἢ περὶ τῆς
[51, 11]	τινα διαλεχθέντες, ἔπειτ´ ἐξαίφνης συνήρπασαν	αὐτὴν	πρίν τι ὁμολογηθῆναι. κἀκ τούτου
[51, 10]	εἰδυῖα ἤλπισεν ὅτι, ἂν πύθηται	αὐτὴν	τετελευτηκυῖαν, οὐκ ἐπιβιώσεται ἀλλὰ παραχρῆμα
[51, 22]	προσέοικε, κέρας δέ τι κατ´	αὐτὴν	τὴν ῥῖνα προσέχει, καὶ διὰ
[51, 2]	ἔπαυσε· καὶ τοῦτον, ὅτι μισθὸν	αὐτὴν	τῆς ἐκείνου κατηγορίας εἰλήφει, καὶ
[51, 14]	γὰρ εὐνοῦχος ἅμα τῷ συλληφθῆναι	αὐτὴν	τοῖς τε ἑρπετοῖς ἑαυτὸν ἐθελοντὴς
[51, 11]	πλεῖον ἀπατηθῇ, αὐτὸς ἀφίξεσθαι πρὸς	αὐτὴν	ὑπέσχετο. ~οἶκόν τε οὖν ἐκπρεπῆ
[51, 11]	ὀνόματι καὶ ἐν τῷ σχήματι	αὐτῆς	ἀποθανεῖν ἢ ἰδιωτεύσασα ζῆν ᾑρεῖτο.
[51, 13]	παρεκελεύσατο, καὶ οὔτε τὴν θεραπείαν	αὐτῆς	ἀφείλετο καὶ ἐν ἐπιμελείᾳ αὐτὴν
[51, 21]	ὄντα τότε ἐπὶ τῷ τριτημορίῳ	αὐτῆς	γενέσθαι. ἑώρτασε δὲ τῇ μὲν
[51, 14]	ἐξεπλάγη, καὶ τό τε σῶμα	αὐτῆς	εἶδε, καὶ φάρμακα αὐτῷ καὶ
[51, 22]	ἐδοξάσθη, ὅτι τά τε κοσμήματα	αὐτῆς	ἐν τοῖς ἱεροῖς ἡμῶν ἀνάκειται
[51, 14]	δὲ ὁ Καῖσαρ τὴν τελευτὴν	αὐτῆς	ἐξεπλάγη, καὶ τό τε σῶμα
[51, 5]	καὶ τότε ἐπὶ τῇ συμφορᾷ	αὐτῆς	ἐπηρμένων, ἐφόνευσε, πολὺν δὲ καὶ
[51, 12]	ὁ οὖν Καῖσαρ συνίει μὲν	αὐτῆς	καὶ παθαινομένης καὶ πληκτιζομένης, οὐ
[51, 24]	τινὰ προχωρήσας, καὶ προσκόπους πρὸ	αὐτῆς	καταστήσας, ἀνέπαυσέ τε τὸ στράτευμα,
[51, 21]	ἄλλαι πομπαὶ διὰ τὰ ἀπ´	αὐτῆς	λάφυρα ἐγένοντο (τοσαῦτα γὰρ ἠθροίσθη
[51, 14]	γὰρ λεπτὰ περὶ τὸν βραχίονα	αὐτῆς	μόνα εὑρέθη· λέγουσι δὲ οἱ
[51, 6]	τῆς βασιλείας ἀποστῇ, βουλεύσεται περὶ	αὐτῆς	ὅσα χρὴ πρᾶξαι, λάθρᾳ δὲ
[51, 16]	νεκροὺς ἰδεῖν ἐπεθύμησα" κἀκ τῆς	αὐτῆς	ταύτης αἰτίας οὐδὲ τῷ Ἄπιδι
[51, 22]	δηλῶν, ὡς ἔοικεν, ὅτι παρ´	αὐτῆς	τὴν ἀρχὴν ἐκτήσατο· ἦν δὲ
[51, 8]	ἐροῦντα, καὶ ὅτι καὶ ἐρῶν	αὐτῆς	τυγχάνει, εἴ πως ἔκ γε
[51, 26]	ὡς καὶ τοὺς Τιτᾶνας ἐς	αὐτὸ	μετὰ τὴν ἧτταν τὴν ὑπὸ
[51, 13]	ὑποτοπήσασα, καὶ μυρίων θανάτων χαλεπώτερον	αὐτὸ	νομίσασα εἶναι, ὄντως τε ἀποθανεῖν
[51, 26]	τιμιώτατα καὶ τὰς ἀγέλας ἐς	αὐτὸ	πάσας ἐσεκομίσαντο. ὁ οὖν Κράσσος
[51, 26]	ἀφῄρηντο, ἐνταῦθα ἤκουεν ὄντα· καὶ	αὐτὸ	πεζῇ τε ἅμα καὶ διὰ
[51, 1]	ἄλλως εἶπον (οὐδὲ γὰρ εἴωθα	αὐτὸ	ποιεῖν) ἀλλ´ ὅτι τότε πρῶτον
[51, 25]	ἔλαβεν, ἀλλ´ ὁ Καῖσαρ μόνος	αὐτὸ	προσέθετο. ἐπεὶ δὲ οἱ Βαστάρναι
[51, 22]	γενόμενον, καθιέρωσεν. ἐνέστησε δὲ ἐς	αὐτὸ	τὸ ἄγαλμα τὸ τῆς Νίκης
[51, 14]	ἅψηται, καὶ τάχιστα καὶ ἀλυπότατα	αὐτὸ	φθείρειν, χρίσασα τέως μὲν αὐτὴν
[51, 14]	πρὶν θνήσκειν τινά, ἐκμυζᾶν, καὶ	αὐτοὶ	μηδὲν ὑπὸ μηδενὸς αὐτῶν δηχθέντες
[51, 27]	ἀφορίζει, συγκεχώρηκεν. καὶ ἔστιν ἐν	αὐτοῖς	ἄλλα τε ἔθνη πολλὰ καὶ
[51, 19]	ὡς καὶ ἑορτάζειν σφᾶς ἐπ´	αὐτοῖς	δέον, ὠνόμασαν. τήν τε ἡμέραν
[51, 7]	αὐτὸς ἦλθε μήτ´ ἀγγελίαν τινὰ	αὐτοῖς	ἔπεμψεν, οὕτω δὴ νομίσαντες αὐτὸν
[51, 25]	καὶ σπουδῇ χωρήσας ἀνέλπιστός τε	αὐτοῖς	ἐπέπεσε, καὶ κρατήσας σπονδὰς ὁποίας
[51, 20]	μὲν τοῖς Ῥωμαίοις τοῖς παρ´	αὐτοῖς	ἐποικοῦσι τιμᾶν προσέταξε· τοῖς δὲ
[51, 21]	τοῦτο ὁ Καῖσαρ ἐφ´ ἅπασιν	αὐτοῖς	ἐσελάσας τὰ μὲν ἄλλα κατὰ
[51, 3]	καὶ τότε ἔχων τὴν τετάρτην	αὐτοῖς	ἐσφορὰν ἀφῆκεν, ἣν ἐκ τῶν
[51, 21]	Μωρίνους καὶ ἄλλους τινὰς συνεπαναστάντας	αὐτοῖς	ἐχειρώσατο, καὶ τοὺς Σουήβους τὸν
[51, 9]	οὐ μέντοι οὐδὲ διαλεχθῆναί τι	αὐτοῖς	ἠδυνήθη, καίπερ πρός τε τὸ
[51, 7]	τὴν Αἴγυπτον ὡς καὶ βοηθήσοντες	αὐτοῖς,	καὶ πολλὰ μὲν τὸν Ἀμύνταν
[51, 25]	ὅπλων ἀπήντησάν οἱ, ἐφείσατο· καὶ	αὐτοῖς	καὶ τὴν χώραν ἐν ᾗ
[51, 15]	βασιλείαν τὴν πατρῴαν ἔδωκε, καὶ	αὐτοῖς	καὶ τὸν Ἀλέξανδρον καὶ τὸν
[51, 23]	τὴν Θρᾴκην τὴν Δενθελητῶν ἔνσπονδον	αὐτοῖς	οὖσαν κατέδραμον, ἐνταῦθα ὁ Κράσσος
[51, 24]	τε γὰρ τῶν ἁμαξῶν κατόπιν	αὐτοῖς	οὐσῶν ἐνεποδίσθησαν, καὶ προσέτι καὶ
[51, 25]	Σιτᾶν αὖθις ὡς καὶ αἰτιώτατον	αὐτοῖς	τῶν κακῶν γεγονότα ἐτράποντο, οὕτω
[51, 3]	αὐτῇ καὶ οἱ μετὰ ταῦτα	αὐτοκράτορες,	πλὴν Γάλβου, ἐχρήσαντο· οὗτος γὰρ
[51, 21]	ἡ ἀναφορὰ τῆς νίκης τῇ	αὐτοκράτορι	αὐτοῦ ἀρχῇ προσήκουσα ἦν. ἐν
[51, 17]	ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ, ἐπὶ Σεουήρου	αὐτοκράτορος	ἀρξάμενοι, καὶ ἐν τῇ Ῥώμῃ,
[51, 25]	οὐ μέντοι καὶ τὸ τοῦ	αὐτοκράτορος	ὄνομα, ὥς γέ τινές φασιν,
[51, 20]	ἐκεῖθεν ἀρξάμενον καὶ ἐπ´ ἄλλων	αὐτοκρατόρων	οὐ μόνον ἐν τοῖς Ἑλληνικοῖς
[51, 24]	ὡς καὶ ὀπῖμα ἀνέθηκεν, εἴπερ	αὐτοκράτωρ	στρατηγὸς ἐγεγόνει. ἐκεῖνά τε οὖν
[51, 10]	ἡ Κλεοπάτρα τάς τε ναῦς	αὐτομολῆσαι	ἐποίησε, καὶ αὐτὴ ἐς τὸ
[51, 8]	τε φιλίας καὶ τῆς συγγενείας	αὐτὸν	ἀναμιμνήσκων, καὶ προσέτι καὶ περὶ
[51, 26]	κἀν τῇ προσεδρείᾳ ἑλληνιστί τις	αὐτὸν	ἀπὸ τοῦ τείχους ἀσπασάμενος ἔς
[51, 10]	τῶν παρόντων τινὸς ἐδεήθη ἵνα	αὐτὸν	ἀποκτείνῃ· ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνος σπασάμενος
[51, 7]	αὐτοῖς ἔπεμψεν, οὕτω δὴ νομίσαντες	αὐτὸν	ἀπολωλέναι καὶ ἄκοντες ὡμολόγησαν ἐπὶ
[51, 16]	καταφυγόντι μετὰ τὴν ἧτταν πρὸς	αὐτὸν	ἑκὼν ἀπέδωκε, τῷ δ´ Ἀρτάξῃ
[51, 20]	ἦλθεν, ἔς τε τοὺς ὕμνους	αὐτὸν	ἐξ ἴσου τοῖς θεοῖς ἐσγράφεσθαι,
[51, 25]	τε συμφοραῖς ἀχθόμενοι, καὶ μηκέτ´	αὐτὸν	ἐπιστρατεύσειν σφίσι πυθόμενοι, πρός τε
[51, 19]	εἶναι. ὡς μέντοι καὶ τεθνεῶτα	αὐτὸν	ἐπύθοντο (ἠγγέλθη δὲ τοῦτο Κικέρωνος
[51, 10]	ξίφος ἑαυτὸν κατειργάσατο, ζηλῶσαί τε	αὐτὸν	ἠθέλησε καὶ ἑαυτὸν ἔτρωσεν, καὶ
[51, 5]	ὑπολειφθέντα παρέμενος ὅτι μὴ πρὸς	αὐτὸν	ἦλθεν, ἔς τε τὴν Ἑλλάδα
[51, 20]	τῷ πατρὶ τῷ Καίσαρι, ἥρωα	αὐτὸν	Ἰούλιον ὀνομάσας, ἔν τε Ἐφέσῳ
[51, 25]	τῇ ἐκ τῆς Μυσίας λυπήσαντας	αὐτόν·	καὶ γὰρ τότε χωρία τε
[51, 19]	βίου ἔχειν, καὶ τοῖς ἐπιβοωμένοις	αὐτὸν	καὶ ἐντὸς τοῦ πωμηρίου καὶ
[51, 5]	προσυνειλεγμένον· ἐπεὶ δ´ οὔτε προσδέξεσθαι	αὐτόν	καὶ προσέτι καὶ τοὺς προπεμφθέντας
[51, 20]	ἱερὰν ἀεὶ ἄγεσθαι, ἱερέας τε	αὐτὸν	καὶ ὑπὲρ τὸν ἀριθμόν, ὅσους
[51, 10]	τῆς Ἀλεξανδρείας τῷ Καίσαρι, καὶ	αὐτὸν	κεκμηκότα ἐκ τῆς πορείας ὑπολαβὼν
[51, 10]	ὅπως πρός τε τὸ μνῆμα	αὐτὸν	κομίσωσι καὶ διὰ τῶν σχοινίων
[51, 4]	καὶ παρεσκευάζετο ὡς καὶ ἐπ´	αὐτὸν	ὁρμήσων, ἄν τι ἀκριβώσῃ. θορυβησάντων
[51, 1]	σίτησιν ἔχοντας ὀνομάζουσι) κατέδειξεν, Ἄκτια	αὐτὸν	προσαγορεύσας. πόλιν τέ τινα ἐν
[51, 26]	κατέχοντας αὐτὴν ἀφελόμενος. ~πράσσοντα δὲ	αὐτὸν	ταῦτα ὁ Ῥώλης Δάπυγι Γετῶν
[51, 20]	αὐτοῦ ἐπονομάζεσθαι, τῷ τε στεφάνῳ	αὐτὸν	τῷ ἐπινικίῳ διὰ πασῶν τῶν
[51, 21]	ὑπὸ τοῦ Σύλλου θανατωθέντος, καὶ	αὐτὸς	ἄρξαι ποτὲ μετὰ τῶν ἄλλων
[51, 11]	ἵνα γε ἐπὶ πλεῖον ἀπατηθῇ,	αὐτὸς	ἀφίξεσθαι πρὸς αὐτὴν ὑπέσχετο. ~οἶκόν
[51, 4]	Ἀντώνιον μὲν ἄλλοις ἀναζητῆσαι προσέταξεν,	αὐτὸς	δὲ ἐς τὴν Ἰταλίαν ἠπείχθη
[51, 14]	μὲν καὶ ἐθαύμασε καὶ ἠλέησεν,	αὐτὸς	δὲ ἰσχυρῶς ἐλυπήθη ὡς καὶ
[51, 15]	τῶν Ῥωμαίων μόνος ἕξειν ἐλπίσας	αὐτὸς	ἑαυτὸν ἀπέκτεινε. Κλεοπάτρα δὲ ἄπληστος
[51, 2]	ὡς δ´ οὗτος πρὶν λαχεῖν	αὐτὸς	ἑαυτὸν τῷ σφαγεῖ ἑκὼν παρέδωκε,
[51, 5]	τούτῳ διέφθειρεν, οὕτω δὴ καὶ	αὐτὸς	ἐς τὴν Ἀλεξάνδρειαν μηδὲν περάνας
[51, 7]	πολεμήσοντες, ἔπειτ´ ἐπειδὴ ἐκεῖνος μήτ´	αὐτὸς	ἦλθε μήτ´ ἀγγελίαν τινὰ αὐτοῖς
[51, 24]	τόν γε βασιλέα αὐτῶν Δέλδωνα	αὐτὸς	ὁ Κράσσος ἀπέκτεινε· κἂν τὰ
[51, 17]	ἐξουσίαν ἔδωκεν, ἂν μή τινι	αὐτὸς	ὀνομαστὶ συγχωρήσῃ. οὐ μέντοι οὐδὲ
[51, 11]	νικητήρια ἀναγαγεῖν, οὐ μέντοι καὶ	αὐτὸς	πίστιν τινὰ αὐτῇ δοὺς ἀπατεὼν
[51, 27]	τε ἅμα καὶ νεωτερισμὸν ἐμποιοῦντας,	αὐτός	τ´ ἐπεστράτευσε, καί σφας τὰ
[51, 10]	καὶ ἡττήθη· ὁ γὰρ Καῖσαρ	αὐτὸς	τὰ βιβλία ἐθελοντὴς τοῖς στρατιώταις
[51, 12]	ἀλλ´ ὁρᾷς μέν που καὶ	αὐτὸς	τὸν πατέρα σου τοιοῦτον οἷος
[51, 21]	διεδέξατο. οὗτος οὖν δημοσίᾳ καὶ	αὐτὸς	ὑπέρ τε τοῦ δήμου καὶ
[51, 21]	ὅτι καὶ πάντα ἅ τε	αὐτὸς	ὤφειλέ τισιν ἀπέδωκε, καὶ ἃ
[51, 21]	ἀναφορὰ τῆς νίκης τῇ αὐτοκράτορι	αὐτοῦ	ἀρχῇ προσήκουσα ἦν. ἐν μὲν
[51, 22]	Καίσαρος ἀρρωστήσαντος, ἀλλὰ καὶ ἀπόντος	αὐτοῦ	δι´ ἑτέρων ἐποιήθη. καὶ ἐν
[51, 19]	πρόσρημα ἀπεῖπον μηδενὶ τῶν συγγενῶν	αὐτοῦ	εἶναι. ὡς μέντοι καὶ τεθνεῶτα
[51, 16]	συνέγνω σφίσιν, ἑλληνιστί, ὅπως συνῶσιν	αὐτοῦ,	εἶπε. καὶ μετὰ ταῦτα τὸ
[51, 9]	προσθησόμενος (ἦσαν γὰρ εὔνοιάν τινα	αὐτοῦ	ἐκ τῆς συστρατείας ἔχοντες) εἰ
[51, 12]	ἵνα δ´ οὖν τι καὶ	αὐτοῦ	ἐκείνου περὶ ἐμοῦ πύθῃ, λάβε
[51, 15]	τὴν τῶν Ῥωμαίων λήψεσθαι δι´	αὐτοῦ	ἐλπίσασα ταύτης τε ἐσφάλη καὶ
[51, 19]	τε δικάζειν, καὶ ψῆφόν τινα	αὐτοῦ	ἐν πᾶσι τοῖς δικαστηρίοις ὥσπερ
[51, 24]	τε ἐπὶ τούτῳ καὶ σύμμαχος	αὐτοῦ	ἐνομίσθη, καὶ οἱ αἰχμάλωτοι τοῖς
[51, 5]	πρὸς τὸ στράτευμα τὸ μετ´	αὐτοῦ	ἐπὶ τῇ τῆς Αἰγύπτου φυλακῇ
[51, 20]	ἐσγράφεσθαι, καὶ φυλὴν Ἰουλίαν ἐπ´	αὐτοῦ	ἐπονομάζεσθαι, τῷ τε στεφάνῳ αὐτὸν
[51, 21]	Ἰταλίαν ὁ Καῖσαρ ἐπεραιώθη, καὶ	αὐτοῦ	ἐς τὴν πόλιν ἐσελθόντος οἵ
[51, 5]	προσέτι καὶ τοὺς προπεμφθέντας ὑπ´	αὐτοῦ	ἔσφαξε, τῶν τε στρατιωτῶν ὧν
[51, 1]	τὴν ἀπαρίθμησιν τῶν τῆς μοναρχίας	αὐτοῦ	ἐτῶν ἀπ´ ἐκείνης τῆς ἡμέρας
[51, 4]	καὶ πολὺ ἀπὸ σφῶν ἀπαρτῶντος	αὐτοῦ,	ἐφοβήθη μή τι κακὸν προστάτου
[51, 26]	ἄλλοι πολλοί. τὸν μέντοι ἀδελφὸν	αὐτοῦ	ζωγρήσας ὁ Κράσσος οὐχ ὅτι
[51, 21]	Ῥωμαῖοι ἐπελάθοντο, καὶ τὰ ἐπινίκια	αὐτοῦ	ἡδέως ὡς καὶ ἀλλοφύλων ἁπάντων
[51, 15]	καὶ ἐς τὸ τοῦ πατρὸς	αὐτοῦ	ἡρῷον, ὃ ἡ Κλεοπάτρα ἐπεποιήκει,
[51, 26]	γὰρ ὡς τάχιστα τῆς ὁρμῆς	αὐτοῦ	ᾔσθετο, πρός τε τοὺς Σκύθας
[51, 3]	τοῦτο καὶ δακτύλιον ἔλαβον παρ´	αὐτοῦ,	ἵν´ ἐπισφραγίζεσθαι αὐτὰς ἔχωσι. διπλῆν
[51, 12]	ἐκεῖνον ὁ δαίμων παρέδωκε, μετ´	αὐτοῦ	καὶ ἀποθάνω. εἴθε μὲν γὰρ
[51, 19]	ἄγεσθαι, ἔν τε τοῖς γενεθλίοις	αὐτοῦ	καὶ ἐν τῇ τῆς ἀγγελίας
[51, 12]	πολλὰς μὲν εἰκόνας τοῦ πατρὸς	αὐτοῦ	καὶ παντοδαπὰς παραθεμένη, πάσας δὲ
[51, 22]	ἀλλ´ οἱ μὲν ἐπὶ τάδε	αὐτοῦ	καὶ πρὸς τῇ Τριβαλλικῇ οἰκοῦντες
[51, 4]	οὐδενὸς πρός τε τὴν ἄφιξιν	αὐτοῦ	καὶ πρὸς τὴν τῶν πλειόνων
[51, 16]	τοῦ Ἀλεξάνδρου σῶμα εἶδε, καὶ	αὐτοῦ	καὶ προσήψατο, ὥστε τι τῆς
[51, 18]	Φραάτου ἐν εὐεργεσίας μέρει παρ´	αὐτοῦ	λαβὼν ἔς τε τὴν Ῥώμην
[51, 14]	λυμαίνονται, καὶ ὑπὸ τῆς ἐσθῆτος	αὐτοῦ	ναρκῶσι. τοῦτο μὲν τοιοῦτόν ἐστιν,
[51, 2]	αὐτῶν τοῖς ἐν τῇ μερίδι	αὐτοῦ	οὖσιν ἐπολέμησε. Κυδωνιάτας τε καὶ
[51, 15]	τε Φουλουίας υἱεῖ τοὺς ἐξελευθέρους	αὐτοῦ	πάνθ´ ὅσα τελευτῶντάς σφας καταλιπεῖν
[51, 20]	Ἀπουλεΐου τά τε πραχθέντα ὑπ´	αὐτοῦ	πάντα ἐν αὐτῇ τῇ τοῦ
[51, 26]	οὖν Κράσσος τά τε στόμια	αὐτοῦ	πάντα σκολιὰ καὶ δυσδιερεύνητα ὄντα
[51, 4]	τε γερουσία πυθομένη τὸν πρόσπλουν	αὐτοῦ	πᾶσα ἐκεῖσε, πλὴν τῶν τε
[51, 7]	ἐν τῇ Συρίᾳ ἄμεινον μετ´	αὐτοῦ	πολεμήσοντες, ἔπειτ´ ἐπειδὴ ἐκεῖνος μήτ´
[51, 12]	ἐφθέγξατο, πρός τε τὰ γόνατα	αὐτοῦ	προσέπεσε καὶ ἀνακλαύσασα ζῆν μέν"
[51, 12]	τοτὲ δὲ πρὸς τὰς εἰκόνας	αὐτοῦ	προσέπιπτε καὶ ἐκείνας προσεκύνει. τά
[51, 17]	Ῥώμῃ, ἐπ´ Ἀντωνίνου τοῦ υἱέος	αὐτοῦ	πρῶτον ἐς τὴν γερουσίαν ἐσγραφέντες.
[51, 12]	ἔλεγε, καὶ πολλὰ καὶ ἐρωτικὰ	αὐτοῦ	ῥήματα ἀνεγίγνωσκε. καὶ τοτὲ μὲν
[51, 10]	μνημείου· αἱ μὲν γὰρ θύραι	αὐτοῦ	συγκλεισθεῖσαι ἅπαξ οὐκέτ´ ἀνοιχθῆναι ἐκ
[51, 2]	τὸν ἕτερον τὸν λαχόντα κελεύσαντος	αὐτοῦ	σφαγῆναι ἀμφότεροι διεφθάρησαν. ἦσαν μὲν
[51, 24]	καὶ προσεδρεύσας ἐξεῖλε. ~πράσσοντος δὲ	αὐτοῦ	ταῦτα οἱ Βαστάρναι τῆς τε
[51, 24]	Σκυθικὸν φῦλον οἴνου, καὶ ὑπερκορὲς	αὐτοῦ	ταχὺ γίγνεται. Κράσσος δὲ ἐν
[51, 8]	μή πως ἀπογνόντες συγγνώμης παρ´	αὐτοῦ	τεύξεσθαι διακαρτερήσωσι, καὶ ἤτοι καὶ
[51, 22]	τὸ ἐπὶ τῇ τοῦ πατρὸς	αὐτοῦ	τιμῇ γενόμενον, καθιέρωσεν. ἐνέστησε δὲ
[51, 20]	ὠνομασμένον ἐπὶ τῇ τοῦ ναοῦ	αὐτοῦ	τιμῇ ποιεῖν. ~τοῦ δὲ δὴ
[51, 20]	δὴ ταῦτ´ ἐγνώσθη, ὑπατεύοντος δ´	αὐτοῦ	τὸ πέμπτον μετὰ Σέξτου Ἀπουλεΐου
[51, 9]	δὲ ὅτι καὶ τὸν πατέρα	αὐτοῦ	τόν τε Ἀντώνιον ὁμοίως ἐδεδούλωτο.
[51, 10]	ὅτι βιβλία ἐς τὸ στρατόπεδον	αὐτοῦ	τοξεύμασιν ἐσέπεμψε πεντακοσίας σφίσι καὶ
[51, 5]	τε Ἀρμένιον ἀποκτείνασα τὴν κεφαλὴν	αὐτοῦ	τῷ Μήδῳ, ὡς καὶ ἐπικουρήσοντί
[51, 24]	Κράσσος ἀπέκτεινε· κἂν τὰ σκῦλα	αὐτοῦ	τῷ Φερετρίῳ Διὶ ὡς καὶ
[51, 19]	συμβὰν ἐλάμβανον, ἐπειδήπερ ὁ πατὴρ	αὐτοῦ	ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου ὅτι μάλιστ´
[51, 21]	νικητήρια, καίτοι τοῦ τε πατρὸς	αὐτοῦ	ὑπὸ τοῦ Σύλλου θανατωθέντος, καὶ
[51, 9]	λιμένος ὁ Γάλλος διατείνας οὐδεμίαν	αὐτοῦ	φανερὰν φυλακὴν ἐποιήσατο, ἀλλὰ καὶ
[51, 13]	σεσημασμένον, ὅπως προφάσει τῆς ἀποκομιδῆς	αὐτοῦ	ὡς καὶ ἄλλο τι ἔχοντος
[51, 23]	Μακεδονίᾳ φοβηθεὶς ἀντεπῆλθέ σφισι, καὶ	αὐτοὺς	ἐκ τῆς προσόδου μόνης καταπλήξας
[51, 1]	ἔστειλε· καὶ ἐκεῖνοι ἐπεδίωξαν μὲν	αὐτούς,	ἐπεὶ δ´ οὐκ ἐν καταλήψει
[51, 24]	Γετῶν τινων βασιλέως ἐπικουρήσαντος ἐξεῖλεν	αὐτούς.	καὶ ὅ τε Ῥώλης πρὸς
[51, 23]	τῷ λοιπῷ στρατεύματι καὶ ἀνέκοψεν	αὐτοὺς	καὶ προσεδρεύσας ἐξεῖλε. ~πράσσοντος δὲ
[51, 3]	καίτοι ὁ Καῖσαρ ὑποτοπήσας τε	αὐτούς,	καὶ φοβηθεὶς μὴ τοῦ Μαικήνου,
[51, 24]	οὐδὲν τοὺς Ῥωμαίους ἠδικηκότες. καὶ	αὐτοὺς	ὁ Κράσσος κατασχὼν ὡς καὶ
[51, 23]	μὲν προδρόμοις ἔπταισε (μόνους γὰρ	αὐτοὺς	οἱ Μυσοὶ οἰηθέντες εἶναι ἐπέξοδον
[51, 16]	ὅτι οὐκ ἠξίωσε τοσούτους τε	αὐτοὺς	ὄντας καὶ χρησιμωτάτους τοῖς Ῥωμαίοις
[51, 7]	ἀτιμότατα τρεφόμενοι προθυμίᾳ τε ἐς	αὐτοὺς	πλείστῃ ἐχρήσαντο καὶ ἀνδρειότατα ἠγωνίσαντο.
[51, 27]	αὖ προσχωρῆσαί οἱ ἐθέλοντας, καὶ	αὐτούς	τε μέγιστον ἐπὶ τούτῳ φρονοῦντας
[51, 10]	ἀντικαθιστάς, ὥστε καὶ διὰ τοῦτο	αὐτοὺς	τῇ τε τῆς πείρας ἀγανακτήσει
[51, 23]	ἐλάμβανε. κατὰ δὲ δὴ τοὺς	αὐτοὺς	τούτους χρόνους ἐν οἷς ταῦτ´
[51, 2]	παρέδωκε, περιήλγησέ τε ἐκεῖνος καὶ	αὐτοχειρίᾳ	αὐτῷ ἐπαπέθανεν. ~οὗτοι μὲν οὖν
[51, 12]	ἀνάγνωθι τὰ γράμματα ἅ μοι	αὐτοχειρίᾳ	ἐπέστειλε. ταῦτά τε ἅμα ἔλεγε,
[51, 26]	Ῥώλης Δάπυγι Γετῶν τινων καὶ	αὐτῷ	βασιλεῖ πολεμωθεὶς μετεπέμψατο· καὶ ὃς
[51, 16]	καίτοι τῶν Ἀλεξανδρέων σπουδῇ βουληθέντων	αὐτῷ	δεῖξαι, οὐκ ἐθεάσατο, εἰπὼν ὅτι
[51, 4]	πράξας, τότε μηδὲ στρατηγήσας συνυπάτευσεν	αὐτῷ.	ἐλθὼν δὲ ἐς τὸ Βρεντέσιον
[51, 2]	περιήλγησέ τε ἐκεῖνος καὶ αὐτοχειρίᾳ	αὐτῷ	ἐπαπέθανεν. ~οὗτοι μὲν οὖν οὕτως
[51, 8]	τὸν Ἄντυλλον μετὰ χρυσίου πολλοῦ	αὐτῷ	ἔπεμψεν· ὁ δὲ τὰ μὲν
[51, 16]	φίλους. ἐπειδή τε συχνοὶ παρ´	αὐτῷ	καὶ δυναστῶν καὶ βασιλέων παῖδες
[51, 8]	τε φιλικῶς οἱ συνόντα ἐξέδωκεν	αὐτῷ,	καὶ ἑαυτόν, ἄν γε καὶ
[51, 19]	στεφάνους καὶ ἱερομηνίας πολλάς, καὶ	αὐτῷ	καὶ ἕτερα ἐπινίκια ὡς καὶ
[51, 12]	ἐχρῆτο, μελιχρὰ ἄττα καὶ προσβλέπουσα	αὐτῷ	καὶ λαλοῦσα. ὁ οὖν Καῖσαρ
[51, 3]	ἐνεόχμωσαν· οἱ δὲ δὴ συννικήσαντες	αὐτῷ	καὶ τῆς στρατείας ἀφεθέντες ἤσχαλλον
[51, 2]	ἐγένετο (πολλάκις τε γὰρ ἀντιπολεμήσας	αὐτῷ	καὶ τότε φυγὼν καὶ κατακρυφθείς,
[51, 14]	σῶμα αὐτῆς εἶδε, καὶ φάρμακα	αὐτῷ	καὶ ψύλλους, εἴ πως ἀνασφήλειε,
[51, 15]	πάνθ´ ὅσα τελευτῶντάς σφας καταλιπεῖν	αὐτῷ	κατὰ τοὺς νόμους ἔδει, παραχρῆμα
[51, 24]	ἐκείνους ὥρμησε, πρέσβεις ἔπεμψαν ἀπαγορεύοντες	αὐτῷ	μὴ διώκειν σφᾶς, ὡς οὐδὲν
[51, 1]	οἱ δ´ ἕτεροι οἱ συμμαχήσαντες	αὐτῷ	οἴκαδε. οὐ μέντοι γε καὶ
[51, 8]	ἔπεμψαν αὖθις, ἡ μὲν χρήματα	αὐτῷ	πολλὰ δώσειν ὑπισχνουμένη, ὁ δὲ
[51, 10]	καὶ ζῆσαι δυνάμενος, προχυθέντος δ´	αὐτῷ	πολλοῦ αἵματος ἀπέγνω τε τὴν
[51, 26]	λιμῷ κατεστρέψατο. ὡς δὲ ταῦτα	αὐτῷ	προεχώρησεν, οὐδὲ τῶν ἄλλων Γετῶν,
[51, 9]	προσεδόκησε, τό τε Πηλούσιον εὐθὺς	αὐτῷ	προήκατο, καὶ μετὰ τοῦτο προσελαύνοντι
[51, 19]	ἀλλὰ καὶ τοῖς ἰδίοις πάντας	αὐτῷ	σπένδειν ἐκέλευσαν. ~τότε μὲν δὴ
[51, 20]	ἐν περιπορφύροις ἱματίοις τὴν πομπὴν	αὐτῷ	συμπέμψαι, τήν τε ἡμέραν ἐν
[51, 2]	Λαμπαίους ἐλευθέρους ἀφῆκεν, ὅτι τινὰ	αὐτῷ	συνήραντο· καὶ τοῖς γε Λαμπαίοις
[51, 12]	ἀποθνήσκω, οὕτω καὶ ἐν Ἅιδου	αὐτῷ	συνοικήσω. ~καὶ ἡ μὲν τοιαῦτα
[51, 4]	ἔδωκε, τοῖς δὲ διὰ παντὸς	αὐτῷ	συστρατεύσασι καὶ γῆν προσκατένειμε. τοὺς
[51, 19]	καὶ ἐς τὴν πόλιν ἐσιόντι	αὐτῷ	τάς τε ἱερείας τὰς ἀειπαρθένους
[51, 12]	Ἀντώνιον, μηδέ μοι τῆς σὺν	αὐτῷ	ταφῆς φθονήσῃς, ἵν´ ὥσπερ δι´
[51, 20]	ἐν γάρ τοι τῷ ἄστει	αὐτῷ	τῇ τε ἄλλῃ Ἰταλίᾳ οὐκ
[51, 11]	πως τὸν Καίσαρα, καὶ εὐθὺς	αὐτῷ	τὸ γεγονὸς ἐδήλωσεν, οὐ μὴν
[51, 1]	ἐμβόλοις ἐκόσμησεν, ἕδος τι ἐν	αὐτῷ	τοῦ Ἀπόλλωνος ὑπαίθριον ἱδρυσάμενος. ταῦτα
[51, 20]	ἐδέξατο, τὸ δὲ δὴ σύμπαντας	αὐτῷ	τοὺς ἐν τῇ πόλει ὄντας
[51, 15]	οὕτως ἐτελεύτησαν, ἔν τε τῷ	αὐτῷ	τρόπῳ ἐταριχεύθησαν, κἀν τῇ αὐτῇ
[51, 13]	μετὰ τοῦ Ἀντωνίου ταφῆναι κελεύσῃ,	αὐτῷ	τῷ Ἐπαφροδίτῳ σεσημασμένον, ὅπως προφάσει
[51, 6]	εἰρήνης τοῖς δὲ δὴ συνοῦσιν	αὐτῷ	χρήματα φέροντας. κἀν τούτῳ καὶ
[51, 10]	δύο ἐσέδραμε, καὶ ἐκεῖθεν ἀγγελίαν	αὐτῷ	ὡς καὶ ἀπολωλυῖα ἔπεμψε. καὶ
[51, 19]	ἐψηφίσαντο. τά τε γὰρ νικητήρια	αὐτῷ,	ὡς καὶ τῆς Κλεοπάτρας, καὶ
[51, 20]	χρῆναί με περὶ τοῦ πλήθους	αὐτῶν	ἀκριβολογεῖσθαι. ὁ οὖν Καῖσαρ τὰ
[51, 4]	ἵνα ἄν τε πρίασθαί τι	αὐτῶν	ἄν τε καὶ ἀντιλαβεῖν τις
[51, 15]	ἀπήλλαξαν· τῶν δὲ δὴ παίδων	αὐτῶν	Ἄντυλλος μέν, καίτοι τήν τε
[51, 16]	τρεφόμενοι εὑρέθησαν, τοὺς μὲν οἴκαδε	αὐτῶν	ἀπέστειλε, τοὺς δὲ ἀλλήλοις συνῴκισεν,
[51, 5]	ἀποπέμψαντες (πολλοὶ δὲ καὶ ἀκόντων	αὐτῶν	ἀπεχώρησαν) Κλεοπάτρα μὲν ἐς τὴν
[51, 15]	πλουσιώτατος ἐξ ἀπορωτάτου γενόμενος οὐδετέρου	αὐτῶν	ἀπώνητο, ἀλλὰ καὶ τὸ κράτος
[51, 20]	οὔτε ἐγὼ ἐπιφανές τι περὶ	αὐτῶν	γράψαι ἔχω. Καῖσαρ δὲ ἐν
[51, 24]	ἔπταισαν. καὶ τόν γε βασιλέα	αὐτῶν	Δέλδωνα αὐτὸς ὁ Κράσσος ἀπέκτεινε·
[51, 14]	καὶ αὐτοὶ μηδὲν ὑπὸ μηδενὸς	αὐτῶν	δηχθέντες βλάπτεσθαι. φύονται δὲ ἐξ
[51, 6]	καὶ τὴν ἀρχήν οἱ δι´	αὐτῶν	διδοῦσα ἔπεμψεν, ἵν´ ἂν καὶ
[51, 7]	μὲν συχνοί, καίπερ πολλὰ παρ´	αὐτῶν	εἰληφότες, ἐγκατέλιπόν σφας, οἱ δὲ
[51, 9]	καὶ πανταχόθεν ἅμα τὰς ναῦς	αὐτῶν	ἔκ τε τῆς γῆς καὶ
[51, 24]	κατεμέθυσεν ὥστε πάντα τὰ βουλεύματα	αὐτῶν	ἐκμαθεῖν· ἀπλήστως τε γὰρ ἐμφορεῖται
[51, 17]	Ῥωμαίων ἐπλουτίσθη καὶ τὰ ἱερὰ	αὐτῶν	ἐκοσμήθη. ~ὁ δ´ οὖν Καῖσαρ
[51, 11]	τε ἑρπετὰ ἐφ´ ἑαυτῇ, προπειραθεῖσα	αὐτῶν	ἐν ἀνθρώποις, ὅντινα τρόπον ἕκαστόν
[51, 4]	ἄν τι ἀκριβώσῃ. θορυβησάντων δ´	αὐτῶν	ἐν τούτῳ φανερῶς ἅτε καὶ
[51, 14]	ἐμβληθέντα, ἢ καὶ τῶν σπαργάνων	αὐτῶν	ἐπιβληθέντων τισίν· οὔτε γὰρ τῷ
[51, 14]	ἐθελοντὴς παρέδωκε, καὶ δηχθεὶς ὑπ´	αὐτῶν	ἐς σορὸν προπαρεσκευασμένην οἱ ἐσεπεπηδήκει.
[51, 4]	τε πόλεις καὶ τὰ χωρία	αὐτῶν	ἐχαρίσατο, ἐκείνων δὲ δὴ τοῖς
[51, 18]	Πάρθων ἅμα καθιστάμενος. στασιασάντων γὰρ	αὐτῶν	καί τινος Τιριδάτου τῷ Φραάτῃ
[51, 16]	καὶ τὸν Ἀλέξανδρον τὸν οἰκιστὴν	αὐτῶν,	καὶ τρίτον Ἄρειον τὸν πολίτην,
[51, 17]	πολιτεύεσθαι ἐκέλευσε· τοσαύτην που νεωτεροποιίαν	αὐτῶν	κατέγνω. καί σφων οὕτω τότε
[51, 1]	ταῖς δὲ λοιπαῖς τὸ τάφρευμα	αὐτῶν,	μηδενὸς ἐναντιουμένου δι´ ὀλιγότητα, ἔλαβε,
[51, 17]	τοῖς Ῥωμαίοις ἄνευ τινὸς οἰκείου	αὐτῶν	μιάσματος) πολλὰ δὲ καὶ παρ´
[51, 19]	ἔπειτα ἔτη ἀρχὴν τῆς ἀπαριθμήσεως	αὐτῶν	νομίζεσθαι, καὶ τὸν Καίσαρα τήν
[51, 4]	πρὸς τὸ Βρεντέσιον ἀφίκοντο· καὶ	αὐτῶν	ὁ Καῖσαρ τοῖς μὲν ἄλλοις
[51, 6]	τοῦ ὀλέθρου ἐγένετο· οὐδετέρου γὰρ	αὐτῶν	ὁ Καῖσαρ, ὡς καὶ ἀνδρῶν
[51, 27]	χρόνου καὶ ἐς ἄλλα τινὲς	αὐτῶν	ὀνόματα μετέβαλον, καὶ μετὰ ταῦτ´
[51, 17]	τῶν οὐσιῶν ᾐτήθησαν. καὶ ἀπ´	αὐτῶν	πάντες μὲν οἱ στρατιῶται τὰ
[51, 4]	γὰρ ἂν καὶ ἐτόλμησεν ὁποτερονοῦν	αὐτῶν	πρᾶξαι; τῆς δὲ δὴ ἐπαγγελίας
[51, 18]	οὐχ ὅσον οὐ προσέθετό τῳ	αὐτῶν	συμμαχίαν αἰτησάντων, ἀλλ´ οὐδ´ ἀπεκρίνατο
[51, 20]	ἀλλ´ ἐπειδὴ μηδὲν μέγα ἀπ´	αὐτῶν	συνηνέχθη, οὔτε ἐκεῖνοι τότε πολεμεῖσθαι
[51, 1]	υἱὸς. ~Τοιαύτη τις ἡ ναυμαχία	αὐτῶν	τῇ δευτέρᾳ τοῦ Σεπτεμβρίου ἐγένετο.
[51, 17]	τό τε κοῦφον τῶν τρόπων	αὐτῶν,	τήν τε σιτοπομπίαν καὶ τὰ
[51, 9]	Σκάρπου στράτευμα παρείληφε καὶ μετ´	αὐτῶν	τὸ Παραιτόνιον ἐξαίφνης παρελθὼν κατέσχηκεν,
[51, 2]	τῆς ναυμαχίας ἀπέστησε, καὶ μετ´	αὐτῶν	τοῖς ἐν τῇ μερίδι αὐτοῦ
[51, 17]	ἐδουλώθη· πάντες γὰρ οἱ ἀντισχόντες	αὐτῶν	χρόνον τινὰ ἐχειρώθησαν, ὥς που
[51, 11]	ὁμολογηθῆναι. κἀκ τούτου ἐκποδὼν πάντα	ἀφ´	ὧν ἀποθανεῖν ἐδύνατο ποιησάμενοι, ἡμέρας
[51, 3]	συννικήσαντες αὐτῷ καὶ τῆς στρατείας	ἀφεθέντες	ἤσχαλλον ἅτε μηδὲν γέρας εὑρόμενοι,
[51, 2]	διὰ τὴν μητέρα τὴν Μουκίαν	ἀφείθη.	τῶν δὲ κολασθέντων Ἀκύλιοί τε
[51, 12]	τοῦτο θεὸς ἔδωκεν, ἐμὲ δὲ	ἀφείλετο.	ἀλλ´ ὁρᾷς μέν που καὶ
[51, 13]	καὶ οὔτε τὴν θεραπείαν αὐτῆς	ἀφείλετο	καὶ ἐν ἐπιμελείᾳ αὐτὴν ἐποιεῖτο,
[51, 2]	τε Ἀμύντου καὶ τοῦ Ἀρχελάου	ἀφείλετο,	Φιλοπάτορα δὲ τὸν Ταρκονδιμότου καὶ
[51, 25]	ἐχαρίσατο, Βησσοὺς τοὺς κατέχοντας αὐτὴν	ἀφελόμενος.	~πράσσοντα δὲ αὐτὸν ταῦτα ὁ
[51, 26]	τι κακὸν ἔδρασεν, ἀλλὰ καὶ	ἀφῆκε.	ποιήσας δὲ ταῦτα ἐπὶ τὸ
[51, 16]	τοὺς μὲν ἐκόλασε τοὺς δὲ	ἀφῆκεν,	ἢ δι´ ἑαυτὸν ἢ διὰ
[51, 3]	ἔχων τὴν τετάρτην αὐτοῖς ἐσφορὰν	ἀφῆκεν,	ἣν ἐκ τῶν προσταχθέντων σφίσι
[51, 2]	Κυδωνιάτας τε καὶ Λαμπαίους ἐλευθέρους	ἀφῆκεν,	ὅτι τινὰ αὐτῷ συνήραντο· καὶ
[51, 26]	πρὸς τῇ τῶν Ἰστριανῶν πόλει	ἀφῄρηντο,	ἐνταῦθα ἤκουεν ὄντα· καὶ αὐτὸ
[51, 5]	μέχρι μὲν τῆς Πελοποννήσου ὁμοῦ	ἀφίκοντο,	ἐντεῦθεν δὲ τῶν συνόντων τινάς,
[51, 4]	καὶ μετάπεμπτοι, πρὸς τὸ Βρεντέσιον	ἀφίκοντο·	καὶ αὐτῶν ὁ Καῖσαρ τοῖς
[51, 21]	βουλῆς ἐπὶ τῇ τοῦ Καίσαρος	ἀφίξει	ἐβουθύτησεν· ὃ μήπω πρότερον ἐπὶ
[51, 11]	γε ἐπὶ πλεῖον ἀπατηθῇ, αὐτὸς	ἀφίξεσθαι	πρὸς αὐτὴν ὑπέσχετο. ~οἶκόν τε
[51, 4]	ὑπ´ οὐδενὸς πρός τε τὴν	ἄφιξιν	αὐτοῦ καὶ πρὸς τὴν τῶν
[51, 5]	Ἑλλάδα αὖθις τριακοστῇ μετὰ τὴν	ἄφιξιν	ἡμέρᾳ ἀπῆρε, καὶ διὰ τοῦ
[51, 27]	τε Θρᾴκης, ἀπὸ τῆς Παννονίας	ἀφορίζει,	συγκεχώρηκεν. καὶ ἔστιν ἐν αὐτοῖς
[51, 22]	ἀνάκειται καὶ αὐτὴ ἐν τῷ	Ἀφροδισίῳ	χρυσῆ ὁρᾶται. ἐν δ´ οὖν
[51, 15]	ἀπέκτεινε. Κλεοπάτρα δὲ ἄπληστος μὲν	Ἀφροδίτης	ἄπληστος δὲ χρημάτων γενομένη, καὶ
[51, 15]	οὐδενὸς ἥσσων ἐγένετο καὶ πολλὰ	ἀφρόνως	ἔπραξεν, ἀνδρείᾳ τε ἔν τισι
[51, 5]	Κλεοπάτραν ἑκάτερον ἅμα, καὶ ὅτι	ἀφωρμήθη	καὶ ὅτι ἐπανῆλθε, μαθεῖν. ὡς
[51, 25]	οἱ Βαστάρναι ταῖς τε συμφοραῖς	ἀχθόμενοι,	καὶ μηκέτ´ αὐτὸν ἐπιστρατεύσειν σφίσι
[51, 5]	πρώτων, ἅτε καὶ ἀεί οἱ	ἀχθομένων	καὶ τότε ἐπὶ τῇ συμφορᾷ
[51, 14]	ἂν δ´ αἵματος καὶ βραχυτάτου	ἅψηται,	καὶ τάχιστα καὶ ἀλυπότατα αὐτὸ
[51, 19]	ὡς καὶ τῆς Κλεοπάτρας, καὶ	ἁψῖδα	τροπαιοφόρον ἔν τε τῷ Βρεντεσίῳ