Livre, Chap.
[51, 9]	δὲ δὴ ταῦτα γίγνεσθαι, μαθὼν	ὁ	Ἀντώνιος ὅτι Κορνήλιος Γάλλος τό
[51, 17]	τά τε ἀγάλματα ἐσκυθρώπασε, καὶ	ὁ	Ἆπις ὀλοφυρτικόν τι ἐμυκήσατο καὶ
[51, 9]	διὰ τοῦ στόματος τοῦ λιμένος	ὁ	Γάλλος διατείνας οὐδεμίαν αὐτοῦ φανερὰν
[51, 9]	τεῖχος προσελθὼν καὶ γεγωνὸν βοήσας·	ὁ	γὰρ Γάλλος τοὺς σαλπικτὰς συνηχεῖν
[51, 14]	μετὰ τῶν δύο θεραπαινῶν ἀπώλετο·	ὁ	γὰρ εὐνοῦχος ἅμα τῷ συλληφθῆναι
[51, 10]	καὶ τῷ πεζῷ καὶ ἡττήθη·	ὁ	γὰρ Καῖσαρ αὐτὸς τὰ βιβλία
[51, 3]	~οὗτοι μὲν οὖν οὕτως ἀπήλλαξαν,	ὁ	δ´ ὅμιλος τῶν Ἀντωνιείων στρατιωτῶν
[51, 10]	πάνυ σφᾶς προετρέψατο τοῦτο ποιῆσαι.	~ὁ	δ´ οὖν Ἀντώνιος ἐκ τοῦ
[51, 18]	καὶ τὰ ἱερὰ αὐτῶν ἐκοσμήθη.	~ὁ	δ´ οὖν Καῖσαρ ὡς τά
[51, 12]	ἐπειδή με Ἀντωνίῳ μετ´ ἐκεῖνον	ὁ	δαίμων παρέδωκε, μετ´ αὐτοῦ καὶ
[51, 14]	ναρκῶσι. τοῦτο μὲν τοιοῦτόν ἐστιν,	ὁ	δὲ δὴ Καῖσαρ μηδένα τρόπον
[51, 22]	εἴρηται καὶ πολὺ πλείοσιν ἑώραται·	ὁ	δὲ δὴ ῥινόκερως τὰ μὲν
[51, 6]	ἐχθήρῃ, ἀλλ´ αὐτήν γε ἐλεήσῃ.	ὁ	δὲ τὰ μὲν δῶρα ἔλαβεν
[51, 8]	μετὰ χρυσίου πολλοῦ αὐτῷ ἔπεμψεν·	ὁ	δὲ τὰ μὲν χρήματα ἔλαβεν,
[51, 8]	χρήματα αὐτῷ πολλὰ δώσειν ὑπισχνουμένη,	ὁ	δὲ τῆς τε φιλίας καὶ
[51, 18]	ἡττηθεὶς ἐς τὴν Συρίαν κατέφυγεν,	ὁ	δὲ Φραάτης κρατήσας πρέσβεις ἔπεμψε,
[51, 13]	γὰρ οἵ τε ἄλλοι καὶ	ὁ	Ἐπαφρόδιτος, ᾧπερ ἐπετέτραπτο, πιστεύσαντες ταῦθ´
[51, 21]	οἱ κωλυθείς, ἤγαγε δὲ καὶ	ὁ	Καῖσαρ, ἐπειδὴ ἡ ἀναφορὰ τῆς
[51, 21]	Ἑλλάδα καὶ ἐς τὴν Ἰταλίαν	ὁ	Καῖσαρ ἐπεραιώθη, καὶ αὐτοῦ ἐς
[51, 21]	ὀφθῆναι. μετὰ δὲ δὴ τοῦτο	ὁ	Καῖσαρ ἐφ´ ἅπασιν αὐτοῖς ἐσελάσας
[51, 9]	κἀν τούτῳ καὶ τὸ Πηλούσιον	ὁ	Καῖσαρ, λόγῳ μὲν κατὰ τὸ
[51, 25]	γέ τινές φασιν, ἔλαβεν, ἀλλ´	ὁ	Καῖσαρ μόνος αὐτὸ προσέθετο. ἐπεὶ
[51, 14]	προπαρεσκευασμένην οἱ ἐσεπεπηδήκει. ἀκούσας δὲ	ὁ	Καῖσαρ τὴν τελευτὴν αὐτῆς ἐξεπλάγη,
[51, 1]	ποιεῖν) ἀλλ´ ὅτι τότε πρῶτον	ὁ	Καῖσαρ τὸ κράτος πᾶν μόνος
[51, 4]	τὸ Βρεντέσιον ἀφίκοντο· καὶ αὐτῶν	ὁ	Καῖσαρ τοῖς μὲν ἄλλοις χρήματα
[51, 15]	Ἰούβου παιδὶ συνῴκησε· τούτῳ γὰρ	ὁ	Καῖσαρ τραφέντι τε ἐν τῇ
[51, 3]	οὐκ ἐς μακρὰν ἤρξαντο. καίτοι	ὁ	Καῖσαρ ὑποτοπήσας τε αὐτούς, καὶ
[51, 6]	ὀλέθρου ἐγένετο· οὐδετέρου γὰρ αὐτῶν	ὁ	Καῖσαρ, ὡς καὶ ἀνδρῶν ὄντων
[51, 24]	γε βασιλέα αὐτῶν Δέλδωνα αὐτὸς	ὁ	Κράσσος ἀπέκτεινε· κἂν τὰ σκῦλα
[51, 25]	στρατιώταις διεδόθησαν. ~πράξας δὲ ταῦτα	ὁ	Κράσσος ἐπὶ τοὺς Μυσοὺς ἐτράπετο,
[51, 24]	τοὺς Ῥωμαίους ἠδικηκότες. καὶ αὐτοὺς	ὁ	Κράσσος κατασχὼν ὡς καὶ τῇ
[51, 23]	χρόνους ἐν οἷς ταῦτ´ ἐγίγνετο,	ὁ	Κράσσος ὁ Μᾶρκος ἔς τε
[51, 26]	τὸν μέντοι ἀδελφὸν αὐτοῦ ζωγρήσας	ὁ	Κράσσος οὐχ ὅτι τι κακὸν
[51, 24]	ἡμέρας μέν τινας μάτην σφίσιν	ὁ	Κράσσος προσήδρευσεν, ἔπειτα Ῥώλου οἱ
[51, 23]	ἔνσπονδον αὐτοῖς οὖσαν κατέδραμον, ἐνταῦθα	ὁ	Κράσσος τὸ μέν τι τῷ
[51, 23]	οἷς ταῦτ´ ἐγίγνετο, ὁ Κράσσος	ὁ	Μᾶρκος ἔς τε τὴν Μακεδονίαν
[51, 10]	τῶν λίθων κρεμαμένων ἀνιμήσωσι. καὶ	ὁ	μὲν ἐνταῦθα οὕτω καὶ ἐν
[51, 10]	ἐθελοκακεῖν δόξαι ἐνδείξει σπουδάσαι. καὶ	ὁ	μὲν ἐπειδὴ παρὰ δόξαν ἠλαττώθη,
[51, 22]	τῇ Ῥώμῃ ὀφθέντα, ἐσφάγη. καὶ	ὁ	μὲν ἵππος ὁποῖός ἐστι, πολλοῖς
[51, 15]	τὴν τύχην τοῦ βίου τοιάνδε.	ὁ	μὲν συνεῖναί τε τὸ δέον
[51, 18]	τε Ἀντώνιος ἐτελεύτησε, καὶ ἐκείνων	ὁ	μὲν Τιριδάτης ἡττηθεὶς ἐς τὴν
[51, 4]	προσήκοντος ἀντ´ ἐκείνου ἀντεγγράφων. ~καὶ	ὁ	μέν, ὡς οὐδενὸς ἔτι δεινοῦ
[51, 12]	καὶ προσβλέπουσα αὐτῷ καὶ λαλοῦσα.	ὁ	οὖν Καῖσαρ συνίει μὲν αὐτῆς
[51, 20]	περὶ τοῦ πλήθους αὐτῶν ἀκριβολογεῖσθαι.	ὁ	οὖν Καῖσαρ τὰ μὲν ἄλλα
[51, 26]	ἀγέλας ἐς αὐτὸ πάσας ἐσεκομίσαντο.	ὁ	οὖν Κράσσος τά τε στόμια
[51, 19]	ἀθεεὶ δὴ συμβὰν ἐλάμβανον, ἐπειδήπερ	ὁ	πατὴρ αὐτοῦ ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου
[51, 21]	ὑπάτευσε, τὸν δὲ δὴ Σέξτον	ὁ	Ποτῖτος διεδέξατο. οὗτος οὖν δημοσίᾳ
[51, 26]	ἀφελόμενος. ~πράσσοντα δὲ αὐτὸν ταῦτα	ὁ	Ῥώλης Δάπυγι Γετῶν τινων καὶ
[51, 27]	τῆς Μυσίας ὄνομα πάνθ´ ὅσα	ὁ	Σάουος ἐς τὸν Ἴστρον ἐμβάλλων,
[51, 23]	τέταρτον ἔτι ὑπατεύοντος ὁ Ταῦρος	ὁ	Στατίλιος θέατρόν τι ἐν τῷ
[51, 23]	Καίσαρος τὸ τέταρτον ἔτι ὑπατεύοντος	ὁ	Ταῦρος ὁ Στατίλιος θέατρόν τι
[51, 21]	ἄλλοι ἔθυσαν, ὥσπερ εἴρηται, καὶ	ὁ	ὕπατος Οὐαλέριος Ποτῖτος· ἐκεῖνος μὲν
[51, 18]	πρὸς ἀλλήλους. τότε δὲ ἐπειδὴ	ὅ	τε Ἀντώνιος ἐτελεύτησε, καὶ ἐκείνων
[51, 26]	βάρβαροι ἐπ´ ἀλλήλους ὥρμησαν, καὶ	ὅ	τε Δάπυξ ἀπέθανε καὶ ἄλλοι
[51, 24]	βασιλέως ἐπικουρήσαντος ἐξεῖλεν αὐτούς. καὶ	ὅ	τε Ῥώλης πρὸς τὸν Καίσαρα
[51, 2]	ἐφείσατο. καὶ ἐν μὲν τούτοις	ὅ	τε Σόσσιος ἐπιφανὴς ἐγένετο (πολλάκις
[51, 8]	τε αὐτὰ ἐς τὸ μνημεῖον,	ὃ	ἐν τῷ βασιλείῳ κατεσκεύαζεν, ἠθροίκει,
[51, 15]	τὸ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἡρῷον,	ὃ	ἡ Κλεοπάτρα ἐπεποιήκει, καταφυγών, εὐθὺς
[51, 13]	τε τηρηθείη καὶ ἑαυτὴν ἐξεργάσαιτο.	ὃ	καὶ ἐγένετο. ἐπειδὴ γὰρ οἵ
[51, 19]	ἔξω μέχρις ὀγδόου ἡμισταδίου ἀμύνειν,	ὃ	μηδενὶ τῶν δημαρχούντων ἐξῆν, ἔκκλητόν
[51, 21]	τῇ τοῦ Καίσαρος ἀφίξει ἐβουθύτησεν·	ὃ	μήπω πρότερον ἐπὶ μηδενὸς ἄλλου
[51, 19]	τοῦ πωμηρίου καὶ ἔξω μέχρις	ὀγδόου	ἡμισταδίου ἀμύνειν, ὃ μηδενὶ τῶν
[51, 25]	δ´ ἄλλα πλὴν τῆς τῶν	Ὀδρυσῶν	γῆς κατέδραμε. τούτων γάρ, ὅτι
[51, 15]	φεύγων κατελήφθη τε ἐν τῇ	ὁδῷ	καὶ διεφθάρη. ἥ τε Κλεοπάτρα
[51, 22]	σφων προθύροις εἱστιάθησαν, οὐκ οἶδ´	ὅθεν	ἐς τοῦτο προαχθέντες· οὐ γὰρ
[51, 25]	ὧν ὡς φίλων ἐπανῄει, παθών·	ὅθενπερ	γνώμην ἔσχεν ἀρκεσθῆναι τοῖς κατειργασμένοις.
[51, 24]	καὶ σύμμαχος αὐτοῦ ἐνομίσθη, καὶ	οἱ	αἰχμάλωτοι τοῖς στρατιώταις διεδόθησαν. ~πράξας
[51, 21]	ὤφειλέ τισιν ἀπέδωκε, καὶ ἃ	οἱ	ἄλλοι ἐπώφειλον οὐκ ἐσέπραξεν, ὥσπερ
[51, 6]	ἤδη βασιλεύοντός σφων προθυμηθῶσι, καὶ	οἱ	ἄλλοι προστάτας ἐκείνους, ἄν γέ
[51, 17]	μὲν οὕτως ἐδουλώθη· πάντες γὰρ	οἱ	ἀντισχόντες αὐτῶν χρόνον τινὰ ἐχειρώθησαν,
[51, 7]	τὴν ἐρυθρὰν θάλασσαν πλοῦν ναυπηγηθείσας	οἱ	Ἀράβιοι, πεισθέντες ὑπὸ Κυΐντου Διδίου
[51, 0]	ἔτη δύο ἐν οἷς ἄρχοντες	οἱ	ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο. Καῖσαρ τὸ
[51, 5]	τῶν πρώτων, ἅτε καὶ ἀεί	οἱ	ἀχθομένων καὶ τότε ἐπὶ τῇ
[51, 26]	προδοσίαν συνέθετο. ἁλισκόμενοι οὖν οὕτως	οἱ	βάρβαροι ἐπ´ ἀλλήλους ὥρμησαν, καὶ
[51, 26]	ἃ τοῦ Ἀντωνίου τοῦ Γαΐου	οἱ	Βαστάρναι πρὸς τῇ τῶν Ἰστριανῶν
[51, 25]	μόνος αὐτὸ προσέθετο. ἐπεὶ δὲ	οἱ	Βαστάρναι ταῖς τε συμφοραῖς ἀχθόμενοι,
[51, 24]	ἐξεῖλε. ~πράσσοντος δὲ αὐτοῦ ταῦτα	οἱ	Βαστάρναι τῆς τε φυγῆς ἐπέσχον
[51, 22]	ἑτέρων ἐποιήθη. καὶ ἐν αὐταῖς	οἱ	βουλευταὶ μίαν τινὰ ὡς ἕκαστοι
[51, 20]	πανηγύρεων χρῆσθαι, καὶ τοὺς συννικήσαντάς	οἱ	βουλευτὰς ἐν περιπορφύροις ἱματίοις τὴν
[51, 13]	καὶ ἄλλο τι ἔχοντος ἐκποδών	οἱ	γένηται, δοῦσα ἔργου εἴχετο. τήν
[51, 24]	ὁ Κράσσος προσήδρευσεν, ἔπειτα Ῥώλου	οἱ	Γετῶν τινων βασιλέως ἐπικουρήσαντος ἐξεῖλεν
[51, 1]	μὲν Ῥωμαῖοι πρὸς τὸν Ἀντώνιον,	οἱ	δ´ ἕτεροι οἱ συμμαχήσαντες αὐτῷ
[51, 22]	ποτὲ ἐνοικήσαντος ὄντες. οὗτοι οὖν	οἱ	Δακοὶ ἐπρεσβεύσαντο μὲν πρὸ τοῦ
[51, 17]	στρατιῶται τὰ ἐποφειλόμενά σφισιν ἐκομίσαντο,	οἱ	δὲ δὴ καὶ τότε τῷ
[51, 3]	Αἰγυπτίου πλούτου ἐλπίδι, οὐδὲν ἐνεόχμωσαν·	οἱ	δὲ δὴ συννικήσαντες αὐτῷ καὶ
[51, 2]	προτέρῳ πολλὰ συναραμένου υἱὸς ἦν,	οἱ	δὲ δὴ Φλῶροι ὅτι τὸν
[51, 14]	ψύλλους, εἴ πως ἀνασφήλειε, προσήνεγκεν.	οἱ	δὲ δὴ ψύλλοι οὗτοι ἄνδρες
[51, 4]	ἕτεροι, οἱ μὲν κατὰ πρεσβείας	οἱ	δὲ ἐθελονταί, πολλοὶ συνῆλθον, οὐκέτ´
[51, 4]	γὰρ ἐκεῖνοι οἱ μὲν φόβῳ	οἱ	δὲ ἐλπίσιν, οἱ δὲ καὶ
[51, 22]	τοῦ τῶν Σουήβων ὀνόματος ἀντιποιοῦνται)	οἱ	δὲ ἐπ´ ἀμφότερα τοῦ Ἴστρου
[51, 22]	παρὰ τοῖς πάνυ ἐπιχωρίοις, ὀνομάζονται,	οἱ	δὲ ἐπέκεινα Δακοὶ κέκληνται, εἴτε
[51, 7]	παρ´ αὐτῶν εἰληφότες, ἐγκατέλιπόν σφας,	οἱ	δὲ ἐπὶ ταῖς ὁπλομαχίαις ἐν
[51, 24]	ἐς ἄλσος τι καταφυγόντες περιεπρήσθησαν,	οἱ	δὲ ἐς τεῖχός τι ἐσπηδήσαντες
[51, 21]	εἰώθεσαν γὰρ οἱ μὲν ἡγεῖσθαι	οἱ	δὲ ἐφέπεσθαι. ~ἐπεὶ δὲ ταῦτα
[51, 16]	παῖδες οἱ μὲν ἐφ´ ὁμηρείᾳ	οἱ	δὲ καὶ ἐφ´ ὕβρει τρεφόμενοι
[51, 1]	πρότερον ἐρρωμάιζον, οἱ μὲν εὐθὺς	οἱ	δὲ καὶ μετὰ τοῦθ´ ὡμολόγησαν.
[51, 4]	μὲν φόβῳ οἱ δὲ ἐλπίσιν,	οἱ	δὲ καὶ μετάπεμπτοι, πρὸς τὸ
[51, 14]	ἄνθεσί τισιν ἐσκομισθεῖσάν οἱ προσέθετο,	οἱ	δὲ ὅτι βελόνην, ᾗ τὰς
[51, 7]	κατέπρησαν, καὶ τὰς ἐπικουρίας καὶ	οἱ	δῆμοι καὶ οἱ δυνάσται πάντες
[51, 1]	καθ´ ἡσυχίαν καὶ ἐκεῖνοι καὶ	οἱ	δῆμοι πάντες, ὅσοι καὶ πρότερον
[51, 6]	Ἀντωνίου, ὡς καὶ τὴν ἀρχήν	οἱ	δι´ αὐτῶν διδοῦσα ἔπεμψεν, ἵν´
[51, 7]	ἐπικουρίας καὶ οἱ δῆμοι καὶ	οἱ	δυνάσται πάντες ἀπηρνήσαντο. καί μοι
[51, 27]	ἁλόντας ποτὲ οὔτ´ αὖ προσχωρῆσαί	οἱ	ἐθέλοντας, καὶ αὐτούς τε μέγιστον
[51, 6]	ὃν ἐκ τῆς Φουλουίας γεννηθέντα	οἱ	εἶχεν, ἐς ἐφήβους ἐσέγραψαν, ἵν´
[51, 19]	ἐπὶ τῇ τῆς ναυμαχίας νίκῃ	οἱ	ἐν οἴκῳ Ῥωμαῖοι ἐψηφίσαντο. τά
[51, 26]	σφισι γενομένην συγκαταφυγεῖν μυθεύεσθαι, καταλαβόντες	οἱ	ἐπιχώριοι πλήθει πολλῷ τά τε
[51, 14]	ὑπ´ αὐτῶν ἐς σορὸν προπαρεσκευασμένην	οἱ	ἐσεπεπηδήκει. ἀκούσας δὲ ὁ Καῖσαρ
[51, 25]	τότε ἄνευ τῶν ὅπλων ἀπήντησάν	οἱ,	ἐφείσατο· καὶ αὐτοῖς καὶ τὴν
[51, 16]	που φιλοσοφοῦντί τε καὶ συνόντι	οἱ	ἐχρῆτο. καὶ τόν γε λόγον
[51, 26]	τείχους ἀσπασάμενος ἔς τε λόγους	οἱ	ἦλθε καὶ προδοσίαν συνέθετο. ἁλισκόμενοι
[51, 21]	μετὰ τῶν ἄλλων τῶν ὁμοίων	οἱ	κωλυθείς, ἤγαγε δὲ καὶ ὁ
[51, 9]	τοὺς διὰ τοῦ Θύρσου πεμφθέντας	οἱ	λόγους, ἐπίστευσεν ὄντως ἐρᾶσθαι, πρῶτον
[51, 24]	τε οὖν οὕτως ἐπράχθη, καὶ	οἱ	λοιποὶ οἱ μὲν ἐς ἄλσος
[51, 17]	αἰτιαθέντων τι ἠθροίσθη. καὶ χωρὶς	οἱ	λοιποὶ πάντες, ὅσοι μηδὲν ἴδιον
[51, 22]	ἀμφότερα τοῦ Ἴστρου νέμονται, ἀλλ´	οἱ	μὲν ἐπὶ τάδε αὐτοῦ καὶ
[51, 24]	οὕτως ἐπράχθη, καὶ οἱ λοιποὶ	οἱ	μὲν ἐς ἄλσος τι καταφυγόντες
[51, 1]	πάντες, ὅσοι καὶ πρότερον ἐρρωμάιζον,	οἱ	μὲν εὐθὺς οἱ δὲ καὶ
[51, 16]	καὶ δυναστῶν καὶ βασιλέων παῖδες	οἱ	μὲν ἐφ´ ὁμηρείᾳ οἱ δὲ
[51, 21]	βουλευτῶν τῶν συννενικηκότων· εἰώθεσαν γὰρ	οἱ	μὲν ἡγεῖσθαι οἱ δὲ ἐφέπεσθαι.
[51, 4]	δήμου τὸ πλεῖον καὶ ἕτεροι,	οἱ	μὲν κατὰ πρεσβείας οἱ δὲ
[51, 14]	αὐτῆς μόνα εὑρέθη· λέγουσι δὲ	οἱ	μὲν ὅτι ἀσπίδα ἐν ὑδρίᾳ
[51, 22]	δὴ Σκύθαι τρόπον τινά· καὶ	οἱ	μὲν πέραν τοῦ Ῥήνου ὥς
[51, 1]	ἄλλοι τε καὶ τῶν πρώτων	οἱ	μὲν Ῥωμαῖοι πρὸς τὸν Ἀντώνιον,
[51, 7]	Καίσαρι ταῦτα δηλωθῇ ἔλαβον. καὶ	οἱ	μὲν ὑπὸ τοῦ Μεσσάλου ὕστερον
[51, 4]	σπουδὴν ἐνεοχμώθη. καὶ γὰρ ἐκεῖνοι	οἱ	μὲν φόβῳ οἱ δὲ ἐλπίσιν,
[51, 3]	πάντα ἐσημαίνετο. καὶ αὐτῇ καὶ	οἱ	μετὰ ταῦτα αὐτοκράτορες, πλὴν Γάλβου,
[51, 3]	γὰρ ἐν τῇ Σικελίᾳ φοβεροί	οἱ	μετὰ τὴν νίκην ἐγένοντο, ἔδεισε
[51, 21]	περιεῖδε παρὰ τὸ καθεστηκὸς ἐπισπομένους	οἱ	μετὰ τῶν λοιπῶν βουλευτῶν τῶν
[51, 23]	προδρόμοις ἔπταισε (μόνους γὰρ αὐτοὺς	οἱ	Μυσοὶ οἰηθέντες εἶναι ἐπέξοδον ἐποιήσαντο)
[51, 11]	μήτε τῆς θεραπείας τῆς συνήθους	οἱ	παραλύσαντες, ὅπως ἔτι καὶ μᾶλλον
[51, 12]	τὰς ἐπιστολὰς τὰς παρ´ ἐκείνου	οἱ	πεμφθείσας ἐς τὸν κόλπον λαβοῦσα.
[51, 19]	νεῶν ἐμβόλοις κοσμηθῆναι, καὶ πανήγυρίν	οἱ	πεντετηρίδα ἄγεσθαι, ἔν τε τοῖς
[51, 20]	χειμῶνι ἐγένετο, καὶ ἔλαβον καὶ	οἱ	Περγαμηνοὶ τὸν ἀγῶνα τὸν ἱερὸν
[51, 14]	καὶ ἐν ἄνθεσί τισιν ἐσκομισθεῖσάν	οἱ	προσέθετο, οἱ δὲ ὅτι βελόνην,
[51, 21]	εἴρηται, τῶν τε δυσχερῶν πάντων	οἱ	Ῥωμαῖοι ἐπελάθοντο, καὶ τὰ ἐπινίκια
[51, 17]	καὶ ἀπ´ αὐτῶν πάντες μὲν	οἱ	στρατιῶται τὰ ἐποφειλόμενά σφισιν ἐκομίσαντο,
[51, 1]	τὸν Ἀντώνιον, οἱ δ´ ἕτεροι	οἱ	συμμαχήσαντες αὐτῷ οἴκαδε. οὐ μέντοι
[51, 8]	Καίσαρος γεγονότα τότε τε φιλικῶς	οἱ	συνόντα ἐξέδωκεν αὐτῷ, καὶ ἑαυτόν,
[51, 13]	ἐν ἐπιμελείᾳ αὐτὴν ἐποιεῖτο, ὅπως	οἱ	τὰ ἐπινίκια ἐπιλαμπρύνῃ. τοῦτό τε
[51, 15]	ἐν τῇ Ἰταλίᾳ καὶ συστρατευσαμένῳ	οἱ	ταύτην τε καὶ τὴν βασιλείαν
[51, 26]	πολεμωθεὶς μετεπέμψατο· καὶ ὃς ἐπικουρήσας	οἱ	τήν τε ἵππον τῶν ἐναντίων
[51, 27]	ἄλλα τε ἔθνη πολλὰ καὶ	οἱ	Τριβαλλοί ποτε προσαγορευθέντες, οἵ τε
[51, 20]	ὅμως ὑπὲρ πάντα τὰ ψηφισθέντα	οἱ	ὑπερήσθη ὅτι τάς τε πύλας
[51, 6]	εἶχεν, ἐς ἐφήβους ἐσέγραψαν, ἵν´	οἵ	τε Αἰγύπτιοι ὡς καὶ ἀνδρός
[51, 21]	αὐτοῦ ἐς τὴν πόλιν ἐσελθόντος	οἵ	τε ἄλλοι ἔθυσαν, ὥσπερ εἴρηται,
[51, 13]	ὃ καὶ ἐγένετο. ἐπειδὴ γὰρ	οἵ	τε ἄλλοι καὶ ὁ Ἐπαφρόδιτος,
[51, 27]	καὶ οἱ Τριβαλλοί ποτε προσαγορευθέντες,	οἵ	τε Δαρδάνιοι καὶ νῦν οὕτω
[51, 3]	λαβόντες ὅσα μὴ συνεσήνεγκαν ἔχαιρον·	οἵ	τε ἐν τῷ τεταγμένῳ ἔτι
[51, 8]	εἴ πως ἔκ γε τούτου,	οἷα	ἀξιοῦσα πρὸς πάντων ἀνθρώπων ἐρᾶσθαι,
[51, 22]	οἰκιῶν σφων προθύροις εἱστιάθησαν, οὐκ	οἶδ´	ὅθεν ἐς τοῦτο προαχθέντες· οὐ
[51, 0]	ἐν οἷς ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι	οἵδε	ἐγένοντο. Καῖσαρ τὸ δʹ ὕπ.
[51, 14]	~καὶ τὸ μὲν σαφὲς οὐδεὶς	οἶδεν	ᾧ τρόπῳ διεφθάρη· κεντήματα γὰρ
[51, 23]	(μόνους γὰρ αὐτοὺς οἱ Μυσοὶ	οἰηθέντες	εἶναι ἐπέξοδον ἐποιήσαντο) προσβοηθήσας δέ
[51, 23]	ἐκ τῆς χώρας. κἀκ τούτου	οἴκαδε	ἀναχωροῦντας ἐπιδιώκων τήν τε Σεγετικὴν
[51, 16]	ὕβρει τρεφόμενοι εὑρέθησαν, τοὺς μὲν	οἴκαδε	αὐτῶν ἀπέστειλε, τοὺς δὲ ἀλλήλοις
[51, 1]	δ´ ἕτεροι οἱ συμμαχήσαντες αὐτῷ	οἴκαδε.	οὐ μέντοι γε καὶ ἀντεπολέμησαν
[51, 15]	τε ἀλλότρια ἥρπαζε καὶ τὰ	οἰκεῖα	προΐετο, ἠλέει τε ἀλόγως συχνοὺς
[51, 17]	λάφυρα τοῖς Ῥωμαίοις ἄνευ τινὸς	οἰκείου	αὐτῶν μιάσματος) πολλὰ δὲ καὶ
[51, 16]	Σάραπιν καὶ τὸν Ἀλέξανδρον τὸν	οἰκιστὴν	αὐτῶν, καὶ τρίτον Ἄρειον τὸν
[51, 22]	ἕκαστοι ἡμέραν ἐν τοῖς τῶν	οἰκιῶν	σφων προθύροις εἱστιάθησαν, οὐκ οἶδ´
[51, 9]	τῆς γῆς καὶ ἐκ τῶν	οἰκιῶν	τῆς τε θαλάσσης περισχὼν τὰς
[51, 12]	αὐτὸς ἀφίξεσθαι πρὸς αὐτὴν ὑπέσχετο.	~οἶκόν	τε οὖν ἐκπρεπῆ καὶ κλίνην
[51, 23]	ἐν τῇ χώρᾳ τῇ ἐκείνων	οἰκοῦντας	ἐχειρώσαντο. τέως μὲν οὖν ταῦτ´
[51, 22]	αὐτοῦ καὶ πρὸς τῇ Τριβαλλικῇ	οἰκοῦντες	ἔς τε τὸν τῆς Μυσίας
[51, 19]	τῆς ναυμαχίας νίκῃ οἱ ἐν	οἴκῳ	Ῥωμαῖοι ἐψηφίσαντο. τά τε γὰρ
[51, 24]	ἐμφορεῖται πᾶν τὸ Σκυθικὸν φῦλον	οἴνου,	καὶ ὑπερκορὲς αὐτοῦ ταχὺ γίγνεται.
[51, 12]	αὐτὸς τὸν πατέρα σου τοιοῦτον	οἷος	πολλάκις πρὸς ἐμὲ ἐσῆλθεν, ἀκούεις
[51, 0]	καὶ ἄλλα ἔτη δύο ἐν	οἷς	ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο.
[51, 23]	τοὺς αὐτοὺς τούτους χρόνους ἐν	οἷς	ταῦτ´ ἐγίγνετο, ὁ Κράσσος ὁ
[51, 23]	ἐπολέμησε. καὶ περὶ μὲν ἐκείνων,	οἵτινές	τέ εἰσι καὶ διὰ τί
[51, 20]	παντελῶς πεπαυμένων ἔκλεισαν, καὶ τὸ	οἰώνισμα	τὸ τῆς Ὑγιείας ἐποίησαν· καὶ
[51, 6]	δὲ τὰ μὲν δῶρα ἔλαβεν	οἰωνὸν	ποιούμενος, ἀπεκρίνατο δὲ τῷ μὲν
[51, 15]	ἃς ἐκ τοῦ Ἀντωνίου ἡ	Ὀκταουία	ἀνῄρητό τε καὶ ἐτετρόφει, χρήματα
[51, 6]	μειρακίοις καὶ τοῦτο αἴτιον τοῦ	ὀλέθρου	ἐγένετο· οὐδετέρου γὰρ αὐτῶν ὁ
[51, 27]	τὰ μὲν βίᾳ, δράσαντας οὐκ	ὀλίγα,	τὰ δὲ καὶ φόβῳ τῶν
[51, 1]	τάφρευμα αὐτῶν, μηδενὸς ἐναντιουμένου δι´	ὀλιγότητα,	ἔλαβε, καὶ μετὰ ταῦτα καὶ
[51, 25]	βιαζόμενος, πάντας μὲν πλὴν πάνυ	ὀλίγων,	ἐπιπόνως δὲ δὴ καὶ ἐπικινδύνως
[51, 17]	ἀγάλματα ἐσκυθρώπασε, καὶ ὁ Ἆπις	ὀλοφυρτικόν	τι ἐμυκήσατο καὶ κατεδάκρυσε. ταῦτα
[51, 18]	τὴν Ῥώμην ἀνήγαγε καὶ ἐν	ὁμηρείᾳ	ἐποιήσατο. ~ἐν δὲ τούτῳ καὶ
[51, 16]	βασιλέων παῖδες οἱ μὲν ἐφ´	ὁμηρείᾳ	οἱ δὲ καὶ ἐφ´ ὕβρει
[51, 3]	οὖν οὕτως ἀπήλλαξαν, ὁ δ´	ὅμιλος	τῶν Ἀντωνιείων στρατιωτῶν ἐς τὰ
[51, 3]	ἐχρῆτο, ἐπεποίητο, σφίγγα ἐν ἑκατέρᾳ	ὁμοίαν	ἐκτυπώσας. ὕστερον γὰρ τὴν εἰκόνα
[51, 21]	ποτὲ μετὰ τῶν ἄλλων τῶν	ὁμοίων	οἱ κωλυθείς, ἤγαγε δὲ καὶ
[51, 22]	ἵππευσαν, ἄνδρες τε ἐκ τῶν	ὁμοίων	σφίσιν ἐπί τε κελήτων καὶ
[51, 9]	πατέρα αὐτοῦ τόν τε Ἀντώνιον	ὁμοίως	ἐδεδούλωτο. κἀκ τούτου οὐχ ὅπως
[51, 19]	βουλῆς εὐχαῖς καὶ ὑπὲρ ἐκείνου	ὁμοίως	εὔχεσθαι, καὶ ἐν τοῖς συσσιτίοις
[51, 18]	ὄνομα καὶ τὸν ἀγῶνα αὐτῇ	ὁμοίως	τῇ προτέρᾳ δούς, τάς τε
[51, 21]	πλῆθος τῶν χρημάτων διὰ πάσης	ὁμοίως	τῆς πόλεως ἐχώρησεν ὥστε τὰ
[51, 11]	ἐξαίφνης συνήρπασαν αὐτὴν πρίν τι	ὁμολογηθῆναι.	κἀκ τούτου ἐκποδὼν πάντα ἀφ´
[51, 2]	ἀδελφός τε γὰρ τοῦ Σέξτου	ὁμομήτριος	ὢν καὶ θανατωθῆναι κελευσθεὶς εἶτα
[51, 23]	καὶ μετὰ τοῦτο καὶ Τριβαλλοὺς	ὁμόρους	αὐτῇ ὄντας τούς τε Δαρδάνους
[51, 5]	ἔφυγον, μέχρι μὲν τῆς Πελοποννήσου	ὁμοῦ	ἀφίκοντο, ἐντεῦθεν δὲ τῶν συνόντων
[51, 6]	τούτῳ καὶ τὰ ἔθνη τὰ	ὁμόχωρα	τούς τε βασιλέας τοὺς φιλίους
[51, 2]	κατακρυφθείς, χρόνῳ τε ὕστερον εὑρεθείς,	ὅμως	ἐσώθη) καὶ Μᾶρκός τις Σκαῦρος·
[51, 16]	ἀνήκεστόν τι δρᾶσαι· πρόφασιν δὲ	ὅμως	προυβάλλετο τόν τε θεὸν τὸν
[51, 20]	ἄντικρυς μὴ γενέσθαι. πλεῖστον δὲ	ὅμως	ὑπὲρ πάντα τὰ ψηφισθέντα οἱ
[51, 22]	τῆς Νίκης τὸ καὶ νῦν	ὄν,	δηλῶν, ὡς ἔοικεν, ὅτι παρ´
[51, 26]	τε ἅμα καὶ ἐχυρώτατον οὕτως	ὂν	ὡς καὶ τοὺς Τιτᾶνας ἐς
[51, 6]	μὲν Καισαρίωνα Ἀντώνιος δὲ Ἄντυλλον,	ὃν	ἐκ τῆς Φουλουίας γεννηθέντα οἱ
[51, 1]	ἀναστήσας τῶν πλησιοχώρων, συνῴκισε, Νικόπολιν	ὄνομα	αὐτῇ δούς. τό τε χωρίον
[51, 18]	μάχης χωρίῳ συνῴκισε, καὶ τὸ	ὄνομα	καὶ τὸν ἀγῶνα αὐτῇ ὁμοίως
[51, 2]	Ἀκύλιοί τε Φλῶροι καὶ Κουρίων	ὄνομα	μάλιστ´ ἔσχον, οὗτος μὲν ὅτι
[51, 27]	ταῦτ´ ἐς τὸ τῆς Μυσίας	ὄνομα	πάνθ´ ὅσα ὁ Σάουος ἐς
[51, 25]	μέντοι καὶ τὸ τοῦ αὐτοκράτορος	ὄνομα,	ὥς γέ τινές φασιν, ἔλαβεν,
[51, 22]	πλὴν παρὰ τοῖς πάνυ ἐπιχωρίοις,	ὀνομάζονται,	οἱ δὲ ἐπέκεινα Δακοὶ κέκληνται,
[51, 1]	γὰρ τοὺς τὴν σίτησιν ἔχοντας	ὀνομάζουσι)	κατέδειξεν, Ἄκτια αὐτὸν προσαγορεύσας. πόλιν
[51, 20]	τῷ Καίσαρι, ἥρωα αὐτὸν Ἰούλιον	ὀνομάσας,	ἔν τε Ἐφέσῳ καὶ ἐν
[51, 16]	ἐάσω, δύο δὲ δὴ μόνων	ὀνομαστὶ	μνησθήσομαι· τὴν μὲν γὰρ Ἰωτάπην
[51, 17]	ἔδωκεν, ἂν μή τινι αὐτὸς	ὀνομαστὶ	συγχωρήσῃ. οὐ μέντοι οὐδὲ ἐκείνοις
[51, 27]	καὶ ἐς ἄλλα τινὲς αὐτῶν	ὀνόματα	μετέβαλον, καὶ μετὰ ταῦτ´ ἐς
[51, 27]	που παραδέδοται, καὶ αὐτὰ τὰ	ὀνόματα.	τὸ μὲν γὰρ πάλαι Μυσοί
[51, 11]	μᾶλλόν γε ἔν τε τῷ	ὀνόματι	καὶ ἐν τῷ σχήματι αὐτῆς
[51, 22]	καὶ ἄλλοι τοῦ τῶν Σουήβων	ὀνόματος	ἀντιποιοῦνται) οἱ δὲ ἐπ´ ἀμφότερα
[51, 26]	αὐτοῦ πάντα σκολιὰ καὶ δυσδιερεύνητα	ὄντα	ἀναζητήσας ἀπῳκοδόμησε, κἀκ τούτου κἀκείνους
[51, 9]	σφισι καὶ τὸν Καίσαρα ἀνανταγώνιστον	ὄντα	ἤσθετο, τό τε μέγιστον ἀκούσασα
[51, 26]	Ἰστριανῶν πόλει ἀφῄρηντο, ἐνταῦθα ἤκουεν	ὄντα·	καὶ αὐτὸ πεζῇ τε ἅμα
[51, 8]	τέλος Πούπλιον Τουρούλλιον βουλευτήν τε	ὄντα	καὶ σφαγέα τοῦ Καίσαρος γεγονότα
[51, 21]	δανείσματα ἀγαπητῶς ἐπὶ δραχμῇ πρότερον	ὄντα	τότε ἐπὶ τῷ τριτημορίῳ αὐτῆς
[51, 20]	αὐτῷ τοὺς ἐν τῇ πόλει	ὄντας	ἀπαντῆσαι παρῃτήσατο ἄντικρυς μὴ γενέσθαι.
[51, 16]	οὐκ ἠξίωσε τοσούτους τε αὐτοὺς	ὄντας	καὶ χρησιμωτάτους τοῖς Ῥωμαίοις ἐς
[51, 23]	τοῦτο καὶ Τριβαλλοὺς ὁμόρους αὐτῇ	ὄντας	τούς τε Δαρδάνους ἐν τῇ
[51, 22]	τοῦ τὴν Ῥοδόπην ποτὲ ἐνοικήσαντος	ὄντες.	οὗτοι οὖν οἱ Δακοὶ ἐπρεσβεύσαντο
[51, 3]	τῷ τεταγμένῳ ἔτι καὶ τότε	ὄντες,	τὸ μέν τι πρὸς τῶν
[51, 23]	τῷ τῶν Δενθελητῶν βασιλεῖ τυφλῷ	ὄντι	ἀμύνων, τὸ δὲ δὴ πλεῖστον
[51, 11]	ἑαυτῇ, προπειραθεῖσα αὐτῶν ἐν ἀνθρώποις,	ὅντινα	τρόπον ἕκαστόν σφων ἀποκτίννυσι. Καῖσαρ
[51, 21]	καὶ ἀλλοφύλων ἁπάντων τῶν ἡττηθέντων	ὄντων	εἶδον· τοσοῦτον γὰρ τὸ πλῆθος
[51, 6]	ὁ Καῖσαρ, ὡς καὶ ἀνδρῶν	ὄντων	καὶ πρόσχημά τι προστασίας ἐχόντων,
[51, 9]	Θύρσου πεμφθέντας οἱ λόγους, ἐπίστευσεν	ὄντως	ἐρᾶσθαι, πρῶτον μὲν ὅτι καὶ
[51, 13]	θανάτων χαλεπώτερον αὐτὸ νομίσασα εἶναι,	ὄντως	τε ἀποθανεῖν ἐπεθύμησε, καὶ πολλὰ
[51, 20]	ἂν ἀεὶ ἐθελήσῃ, προαιρεῖσθαι προσκατεστήσαντο·	ὅπερ	που ἐξ ἐκείνου παραδοθὲν ἐς
[51, 10]	εἰπεῖν ἐκείνην ἢ ἑαυτὸν ἠλέει.	ὅπερ	που ἡ Κλεοπάτρα ἀκριβῶς εἰδυῖα
[51, 4]	οὐ γάρ πω σαφές τι	ὅπῃ	διεπεφεύγει ἐπέπυστο, καὶ παρεσκευάζετο ὡς
[51, 24]	τῷ Φερετρίῳ Διὶ ὡς καὶ	ὀπῖμα	ἀνέθηκεν, εἴπερ αὐτοκράτωρ στρατηγὸς ἐγεγόνει.
[51, 17]	ἐκ τῶν νεφῶν ἐξέπιπτε καὶ	ὅπλα	παρεφαίνετο. κτυπήματά τέ τινα ἑτέρωθι
[51, 20]	διελέλειπτο. ἦσαν μὲν γὰρ ἐν	ὅπλοις	ἔτι καὶ Τρήουηροι Κελτοὺς ἐπαγαγόμενοι
[51, 23]	τοῖς ἑαυτοῦ τέλεσι καὶ καθιέρωσεν	ὁπλομαχίᾳ,	καὶ διὰ τοῦτο στρατηγὸν ἕνα
[51, 7]	σφας, οἱ δὲ ἐπὶ ταῖς	ὁπλομαχίαις	ἐν τοῖς ἀτιμότατα τρεφόμενοι προθυμίᾳ
[51, 3]	τοὺς μὲν παντελῶς ἐκ τῶν	ὅπλων	ἀπελάσαι, τῶν δὲ τὸ πλῆθος
[51, 25]	πρόσκεινται καὶ τότε ἄνευ τῶν	ὅπλων	ἀπήντησάν οἱ, ἐφείσατο· καὶ αὐτοῖς
[51, 25]	ἔδωκεν. ὡς δ´ ἅπαξ τῶν	ὅπλων	αὖθις ἥψατο, ἐπεθύμησεν ἀμύνασθαι τοὺς
[51, 6]	καὶ ὅτι, ἂν τῶν τε	ὅπλων	καὶ τῆς βασιλείας ἀποστῇ, βουλεύσεται
[51, 25]	αὐτοῖς ἐπέπεσε, καὶ κρατήσας σπονδὰς	ὁποίας	ἠθέλησεν ἔδωκεν. ὡς δ´ ἅπαξ
[51, 22]	ἐσφάγη. καὶ ὁ μὲν ἵππος	ὁποῖός	ἐστι, πολλοῖς τε εἴρηται καὶ
[51, 20]	ἔστιν ὅστις τῶν καὶ ἐφ´	ὁποσονοῦν	λόγου τινὸς ἀξίων ἐτόλμησε τοῦτο
[51, 3]	τοῖς ἄλλοις τοῖς πάνυ φίλοις,	ὁπότε	τι δέοιτο δι´ ἀπορρήτων σφίσι
[51, 4]	τίς γὰρ ἂν καὶ ἐτόλμησεν	ὁποτερονοῦν	αὐτῶν πρᾶξαι; τῆς δὲ δὴ
[51, 6]	τὴν ἐρυθρὰν θάλασσαν μεταστησόμενοι. καὶ	ὅπως	γε ἐπὶ πλεῖστον βουλευόμενοι ταῦτα
[51, 5]	σφων προπυθόμενοι νεωτερίσωσιν, ἠπείχθη, καὶ	ὅπως	γε καὶ τὸν πρόσπλουν ἀσφαλῆ
[51, 17]	τὰ χρήματα, οὐδενὶ βουλευτῇ οὐχ	ὅπως	ἐγχειρίσαι αὐτὴν ἐτόλμησεν, ἀλλ´ οὐδὲ
[51, 11]	θεραπείας τῆς συνήθους οἱ παραλύσαντες,	ὅπως	ἔτι καὶ μᾶλλον ἐλπίσῃ τε
[51, 13]	καὶ ἐν ἐπιμελείᾳ αὐτὴν ἐποιεῖτο,	ὅπως	οἱ τὰ ἐπινίκια ἐπιλαμπρύνῃ. τοῦτό
[51, 10]	σωτηρίαν, καὶ ἱκέτευσε τοὺς παρόντας	ὅπως	πρός τε τὸ μνῆμα αὐτὸν
[51, 13]	κελεύσῃ, αὐτῷ τῷ Ἐπαφροδίτῳ σεσημασμένον,	ὅπως	προφάσει τῆς ἀποκομιδῆς αὐτοῦ ὡς
[51, 16]	δι´ οὗ συνέγνω σφίσιν, ἑλληνιστί,	ὅπως	συνῶσιν αὐτοῦ, εἶπε. καὶ μετὰ
[51, 12]	πρὸς ἐμὲ ἐσῆλθεν, ἀκούεις δὲ	ὅπως	τά τε ἄλλα ἐτίμησέ με
[51, 9]	ὁμοίως ἐδεδούλωτο. κἀκ τούτου οὐχ	ὅπως	τήν τε ἄδειαν καὶ τὴν
[51, 13]	καὶ πολλὰ μὲν τοῦ Καίσαρος,	ὅπως	τρόπον τινὰ ἀπόληται, ἐδεῖτο, πολλὰ
[51, 17]	προέδειξεν. ὗσέ τε γὰρ οὐχ	ὅπως	ὕδατι, ἔνθα μηδὲ ἐψέκασέ ποτε,
[51, 13]	τῆς ἀκριβοῦς φυλακῆς ἠμέλησαν, παρεσκευάζετο	ὅπως	ὡς ἀλυπότατα ἀποθάνῃ. καὶ γραμματεῖόν
[51, 12]	ἔδωκεν, ἐμὲ δὲ ἀφείλετο. ἀλλ´	ὁρᾷς	μέν που καὶ αὐτὸς τὸν
[51, 22]	αὐτὴ ἐν τῷ Ἀφροδισίῳ χρυσῆ	ὁρᾶται.	ἐν δ´ οὖν τῇ τοῦ
[51, 27]	τούτῳ φρονοῦντας καὶ τοῖς ἄλλοις	ὀργήν	τε ἅμα καὶ νεωτερισμὸν ἐμποιοῦντας,
[51, 20]	ποιῆσαι· μεταλλάξασι μέντοι κἀνταῦθα τοῖς	ὀρθῶς	αὐταρχήσασιν ἄλλαι τε ἰσόθεοι τιμαὶ
[51, 20]	αὐτῇ τῇ τοῦ Ἰανουαρίου νουμηνίᾳ	ὅρκοις	ἐβεβαιώσαντο, καὶ ἐπειδὴ καὶ τὰ
[51, 26]	ἐκεῖνος γὰρ ὡς τάχιστα τῆς	ὁρμῆς	αὐτοῦ ᾔσθετο, πρός τε τοὺς
[51, 9]	κατὰ τὴν τῶν μονομάχων μετάπεμψιν	ὁρμῆσαι,	οὐκ ἐπορεύθη, ἐπὶ δὲ ἐκεῖνον
[51, 4]	παρεσκευάζετο ὡς καὶ ἐπ´ αὐτὸν	ὁρμήσων,	ἄν τι ἀκριβώσῃ. θορυβησάντων δ´
[51, 10]	τὰ δ´ ἄνω πρὸς τῇ	ὀροφῇ	οὐδέπω παντελῶς ἐξείργαστο. ἐντεῦθεν οὖν
[51, 10]	ὡς καὶ ἀπολωλυῖα ἔπεμψε. καὶ	ὃς	ἀκούσας τοῦτο οὐκ ἐμέλλησεν, ἀλλ´
[51, 26]	αὐτῷ βασιλεῖ πολεμωθεὶς μετεπέμψατο· καὶ	ὃς	ἐπικουρήσας οἱ τήν τε ἵππον
[51, 10]	καὶ τὸν Ἀντώνιον ἐσακοῦσαι· καὶ	ὃς	μαθὼν ὅτι περίεστιν, ἐξανέστη μὲν
[51, 2]	καὶ μετὰ τοῦθ´ ὡμολόγησαν. ~καὶ	ὃς	τὰς μὲν πόλεις χρημάτων τε
[51, 11]	ἔτι καὶ μᾶλλον ἐλπίσῃ τε	ὅσα	ἐβούλετο καὶ μηδὲν κακὸν ἑαυτὴν
[51, 3]	προαναγιγνώσκειν, κἀκ τούτου καὶ μεταγράφειν	ὅσα	ἐβούλοντο. καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[51, 11]	καὶ Ἐπαφρόδιτον ἐξελεύθερον, ἐντειλάμενός σφισιν	ὅσα	καὶ εἰπεῖν καὶ πρᾶξαι ἐχρῆν.
[51, 3]	ἔτι, ἀλλ´ ὡς καὶ λαβόντες	ὅσα	μὴ συνεσήνεγκαν ἔχαιρον· οἵ τε
[51, 27]	τὸ τῆς Μυσίας ὄνομα πάνθ´	ὅσα	ὁ Σάουος ἐς τὸν Ἴστρον
[51, 2]	τε βασιλέας τὰ μὲν χωρία,	ὅσα	παρὰ τοῦ Ἀντωνίου εἰλήφεσαν, πάντας
[51, 8]	ὅσα τε συνηράσθησάν ποτε καὶ	ὅσα	συνενεανιεύσαντο ἀλλήλοις ἐξαριθμούμενος. καὶ τέλος
[51, 8]	τῆς πρὸς τὴν Αἰγυπτίαν ἀπολογούμενος,	ὅσα	τε συνηράσθησάν ποτε καὶ ὅσα
[51, 15]	υἱεῖ τοὺς ἐξελευθέρους αὐτοῦ πάνθ´	ὅσα	τελευτῶντάς σφας καταλιπεῖν αὐτῷ κατὰ
[51, 20]	ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις	ὅσα	τῶν Ῥωμαίων ἀκούει, ἐγένετο. ἐν
[51, 6]	βασιλείας ἀποστῇ, βουλεύσεται περὶ αὐτῆς	ὅσα	χρὴ πρᾶξαι, λάθρᾳ δὲ ὅτι,
[51, 22]	καὶ τῷ τοῦ Ἰουλίου ἡρῴῳ	ὁσιωθέντι	τότε ὑπῆρξε· συχνὰ γὰρ καὶ
[51, 5]	καὶ ἐκ τῶν ἄλλων καὶ	ὁσίων	καὶ θείων, μηδενὸς μηδὲ τῶν
[51, 22]	δ´ οὖν τῇ τοῦ ἡρῴου	ὁσιώσει	ἀγῶνές τε παντοδαποὶ ἐγένοντο, καὶ
[51, 1]	ἐκεῖνοι καὶ οἱ δῆμοι πάντες,	ὅσοι	καὶ πρότερον ἐρρωμάιζον, οἱ μὲν
[51, 17]	καὶ χωρὶς οἱ λοιποὶ πάντες,	ὅσοι	μηδὲν ἴδιον ἔγκλημα λαβεῖν ἐδύναντο,
[51, 9]	τοὺς Ἀλεξανδρέας λάθρᾳ ἐπεξελθεῖν, ἐπεὶ	ὅσον	γε ἀπὸ βοῆς καὶ πάνυ
[51, 17]	ὑπερμεγέθης ἐξαίφνης σφίσιν ὀφθεὶς ἀμήχανον	ὅσον	ἐξεσύρισε. κἀν τούτῳ καὶ ἀστέρες
[51, 18]	μετὰ τὴν ναυμαχίαν ἀνθειστήκει, οὐχ	ὅσον	οὐ προσέθετό τῳ αὐτῶν συμμαχίαν
[51, 20]	αὐτὸν καὶ ὑπὲρ τὸν ἀριθμόν,	ὅσους	ἂν ἀεὶ ἐθελήσῃ, προαιρεῖσθαι προσκατεστήσαντο·
[51, 5]	ἐντεῦθεν δὲ τῶν συνόντων τινάς,	ὅσους	ὑπώπτευον, ἀποπέμψαντες (πολλοὶ δὲ καὶ
[51, 20]	τε ἄλλῃ Ἰταλίᾳ οὐκ ἔστιν	ὅστις	τῶν καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν λόγου
[51, 12]	σου τὰ γράμματα; ἄλλοτε δὲ	ὅτι	ἀλλ´ ἐν τούτῳ καὶ σύ
[51, 7]	ἀπηρνήσαντο. καί μοι θαυμάσαι ἐπέρχεται	ὅτι	ἄλλοι μὲν συχνοί, καίπερ πολλὰ
[51, 10]	ἡ Κλεοπάτρα ἀκριβῶς εἰδυῖα ἤλπισεν	ὅτι,	ἂν πύθηται αὐτὴν τετελευτηκυῖαν, οὐκ
[51, 6]	μὲν ἄλλα τε ἀπειλητικὰ καὶ	ὅτι,	ἂν τῶν τε ὅπλων καὶ
[51, 14]	εὑρέθη· λέγουσι δὲ οἱ μὲν	ὅτι	ἀσπίδα ἐν ὑδρίᾳ ἢ καὶ
[51, 5]	τε Κλεοπάτραν ἑκάτερον ἅμα, καὶ	ὅτι	ἀφωρμήθη καὶ ὅτι ἐπανῆλθε, μαθεῖν.
[51, 16]	αὐτῷ δεῖξαι, οὐκ ἐθεάσατο, εἰπὼν	ὅτι	βασιλέα ἀλλ´ οὐ νεκροὺς ἰδεῖν
[51, 14]	ἐσκομισθεῖσάν οἱ προσέθετο, οἱ δὲ	ὅτι	βελόνην, ᾗ τὰς τρίχας ἀνεῖρεν,
[51, 10]	τε ἔκ τε τούτου καὶ	ὅτι	βιβλία ἐς τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ
[51, 18]	οὐδ´ ἀπεκρίνατο ἄλλο οὐδὲν ἢ	ὅτι	βουλεύσεται, πρόφασιν μὲν ὡς καὶ
[51, 6]	ὅσα χρὴ πρᾶξαι, λάθρᾳ δὲ	ὅτι,	ἐὰν τὸν Ἀντώνιον ἀποκτείνῃ, καὶ
[51, 14]	αἷμα ἐνέβαλεν. οὕτω μέν, ἢ	ὅτι	ἐγγύτατα, μετὰ τῶν δύο θεραπαινῶν
[51, 8]	δίκην τινὰ καὶ τῷ θεῷ,	ὅτι	ἐκεῖ ἐδικαιώθη, δοῦναι ἔδοξε) τῷ
[51, 5]	ἅμα, καὶ ὅτι ἀφωρμήθη καὶ	ὅτι	ἐπανῆλθε, μαθεῖν. ὡς γὰρ τότε
[51, 3]	ἐπώφειλον. καὶ οὗτοι μὲν οὐχ	ὅτι	ἐστέρηντό τινων ἐμνησικάκουν ἔτι, ἀλλ´
[51, 3]	ἡ λοιπὴ Ἰταλία προσετέτακτο, καταφρονήσωσιν	ὅτι	ἱππεὺς ἦν, τὸν Ἀγρίππαν ὡς
[51, 9]	ἐπίστευσεν ὄντως ἐρᾶσθαι, πρῶτον μὲν	ὅτι	καὶ ἐβούλετο, ἔπειτα δὲ ὅτι
[51, 8]	καὶ φιλάνθρωπα αὐτῇ ἐροῦντα, καὶ	ὅτι	καὶ ἐρῶν αὐτῆς τυγχάνει, εἴ
[51, 21]	στεφάνοις προσῆκον οὐκ ἐδέξατο, καὶ	ὅτι	καὶ πάντα ἅ τε αὐτὸς
[51, 9]	ὅτι καὶ ἐβούλετο, ἔπειτα δὲ	ὅτι	καὶ τὸν πατέρα αὐτοῦ τόν
[51, 9]	ταῦτα γίγνεσθαι, μαθὼν ὁ Ἀντώνιος	ὅτι	Κορνήλιος Γάλλος τό τε τοῦ
[51, 19]	πατὴρ αὐτοῦ ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου	ὅτι	μάλιστ´ ἐτεθνήκει, καὶ προσεψηφίσαντο τῷ
[51, 5]	ἐν τῇ Ῥώμῃ ὑπολειφθέντα παρέμενος	ὅτι	μὴ πρὸς αὐτὸν ἦλθεν, ἔς
[51, 12]	κακὸν πείσῃ. περιαλγήσασα οὖν ἐκείνη	ὅτι	μήτε προσεῖδεν αὐτὴν μήτε τι
[51, 2]	τῶν δυναστειῶν ἔπαυσε· καὶ τοῦτον,	ὅτι	μισθὸν αὐτὴν τῆς ἐκείνου κατηγορίας
[51, 16]	διολέσαι τινά, τὸ μὲν ἀληθὲς	ὅτι	οὐκ ἠξίωσε τοσούτους τε αὐτοὺς
[51, 22]	νῦν ὄν, δηλῶν, ὡς ἔοικεν,	ὅτι	παρ´ αὐτῆς τὴν ἀρχὴν ἐκτήσατο·
[51, 21]	καὶ ἐπί τε τούτοις, καὶ	ὅτι	παρὰ τῶν πόλεων τῶν ἐν
[51, 10]	Ἀντώνιον ἐσακοῦσαι· καὶ ὃς μαθὼν	ὅτι	περίεστιν, ἐξανέστη μὲν ὡς καὶ
[51, 26]	τῆς Ζυράξου ἀρχῆς τεῖχος ἦλθεν,	ὅτι	τὰ σημεῖα, ἃ τοῦ Ἀντωνίου
[51, 22]	καὶ ἡττηθεῖσα καὶ ἁλοῦσα ἐδοξάσθη,	ὅτι	τά τε κοσμήματα αὐτῆς ἐν
[51, 20]	πάντα τὰ ψηφισθέντα οἱ ὑπερήσθη	ὅτι	τάς τε πύλας τὰς τοῦ
[51, 26]	αὐτοῦ ζωγρήσας ὁ Κράσσος οὐχ	ὅτι	τι κακὸν ἔδρασεν, ἀλλὰ καὶ
[51, 2]	τε καὶ Λαμπαίους ἐλευθέρους ἀφῆκεν,	ὅτι	τινὰ αὐτῷ συνήραντο· καὶ τοῖς
[51, 19]	καὶ ἐν τοῖς συσσιτίοις οὐχ	ὅτι	τοῖς κοινοῖς ἀλλὰ καὶ τοῖς
[51, 2]	ἦν, οἱ δὲ δὴ Φλῶροι	ὅτι	τὸν ἕτερον τὸν λαχόντα κελεύσαντος
[51, 1]	γὰρ εἴωθα αὐτὸ ποιεῖν) ἀλλ´	ὅτι	τότε πρῶτον ὁ Καῖσαρ τὸ
[51, 2]	ὄνομα μάλιστ´ ἔσχον, οὗτος μὲν	ὅτι	τοῦ Κουρίωνος ἐκείνου τοῦ ποτε
[51, 2]	τοῦ Λυκομήδους Μηδείῳ τινὶ ἔδωκεν,	ὅτι	τούς τε Μυσοὺς τοὺς ἐν
[51, 16]	ἀδελφοὺς καίπερ αἰτήσαντι οὐκ ἔπεμψεν,	ὅτι	τοὺς ὑπολειφθέντας ἐν τῇ Ἀρμενίᾳ
[51, 25]	καὶ θυσίαι καὶ νικητήρια οὐχ	ὅτι	τῷ Καίσαρι ἀλλὰ καὶ ἐκείνῳ
[51, 25]	Ὀδρυσῶν γῆς κατέδραμε. τούτων γάρ,	ὅτι	τῷ τε Διονύσῳ πρόσκεινται καὶ
[51, 3]	διὰ τοῦτ´ ἔσπευσε, πρὶν καὶ	ὁτιοῦν	ὑποκινηθῆναι, τοὺς μὲν παντελῶς ἐκ
[51, 5]	καὶ ἐν τῇ Ἰταλίᾳ διαιτᾶσθαι	(οὐ	γὰρ ἐξῆν) δούς, καὶ τὸν
[51, 22]	οἶδ´ ὅθεν ἐς τοῦτο προαχθέντες·	οὐ	γὰρ παραδέδοται. ~τότε μὲν δὴ
[51, 4]	τε τοῦ Ἀντωνίου ἅμα ἐκαραδόκει·	οὐ	γάρ πω σαφές τι ὅπῃ
[51, 14]	ἄνδρες μέν εἰσι (γυνὴ γὰρ	οὐ	γίγνεται ψύλλα) δύνανται δὲ πάντα
[51, 1]	ἕτεροι οἱ συμμαχήσαντες αὐτῷ οἴκαδε.	οὐ	μέντοι γε καὶ ἀντεπολέμησαν οὗτοι
[51, 11]	καὶ ἐς τὰ νικητήρια ἀναγαγεῖν,	οὐ	μέντοι καὶ αὐτὸς πίστιν τινὰ
[51, 7]	κωλύοντά σφας τῆς διόδου ἔδρασαν.	οὐ	μέντοι καὶ διαπεσεῖν ἐς τὴν
[51, 10]	προκαλουμένη· ὑπετόπει μὲν γὰρ προδίδοσθαι,	οὐ	μέντοι καὶ ἐπίστευεν ὑπὸ τοῦ
[51, 12]	αὐτῆς καὶ παθαινομένης καὶ πληκτιζομένης,	οὐ	μέντοι καὶ προσεποιεῖτο, ἀλλ´ ἐς
[51, 25]	Καίσαρι ἀλλὰ καὶ ἐκείνῳ ἐψηφίσθη·	οὐ	μέντοι καὶ τὸ τοῦ αὐτοκράτορος
[51, 9]	καὶ ναυτικὴν καὶ πεζὴν ἐπαγόμενος.	οὐ	μέντοι οὐδὲ διαλεχθῆναί τι αὐτοῖς
[51, 17]	μή τινι αὐτὸς ὀνομαστὶ συγχωρήσῃ.	οὐ	μέντοι οὐδὲ ἐκείνοις βουλεύειν ἐν
[51, 11]	εὐθὺς αὐτῷ τὸ γεγονὸς ἐδήλωσεν,	οὐ	μὴν καὶ πάνυ ἐπίστευε μηδὲν
[51, 20]	ἀρξάμενον καὶ ἐπ´ ἄλλων αὐτοκρατόρων	οὐ	μόνον ἐν τοῖς Ἑλληνικοῖς ἔθνεσιν,
[51, 16]	ἐθεάσατο, εἰπὼν ὅτι βασιλέα ἀλλ´	οὐ	νεκροὺς ἰδεῖν ἐπεθύμησα" κἀκ τῆς
[51, 18]	τὴν ναυμαχίαν ἀνθειστήκει, οὐχ ὅσον	οὐ	προσέθετό τῳ αὐτῶν συμμαχίαν αἰτησάντων,
[51, 13]	ἀποθάνῃ. καὶ γραμματεῖόν τι, δι´	οὗ	ἐδεήθη τοῦ Καίσαρος ἵνα αὐτὴν
[51, 16]	καὶ τόν γε λόγον δι´	οὗ	συνέγνω σφίσιν, ἑλληνιστί, ὅπως συνῶσιν
[51, 20]	Κελτοὺς ἐπαγαγόμενοι καὶ Κάνταβροι καὶ	Οὐακκαῖοι	καὶ Ἄστυρες· καὶ οὗτοι μὲν
[51, 21]	ὥσπερ εἴρηται, καὶ ὁ ὕπατος	Οὐαλέριος	Ποτῖτος· ἐκεῖνος μὲν γὰρ καὶ
[51, 0]	Καίσαρος τὸ γʹ καὶ Μ.	Οὐαλερίου	Κορουίνου Μεσσάλου ὑπατείας καὶ ἄλλα
[51, 4]	ποιήσῃ. καὶ ἐπράθη μὲν οὐδέν,	οὐδ´	ἀντεδόθη οὐδέν· τίς γὰρ ἂν
[51, 18]	τῳ αὐτῶν συμμαχίαν αἰτησάντων, ἀλλ´	οὐδ´	ἀπεκρίνατο ἄλλο οὐδὲν ἢ ὅτι
[51, 7]	ἐπειδὴ πανταχόθεν περιεστοιχίσθησαν, λόγον μὲν	οὐδ´	ὣς οὐδένα, καίτοι τοῦ Διδίου
[51, 1]	τοῦτο δὲ οὐκ ἄλλως εἶπον	(οὐδὲ	γὰρ εἴωθα αὐτὸ ποιεῖν) ἀλλ´
[51, 9]	καὶ πεζὴν ἐπαγόμενος. οὐ μέντοι	οὐδὲ	διαλεχθῆναί τι αὐτοῖς ἠδυνήθη, καίπερ
[51, 22]	πολλάς, ὥσπερ εἰκὸς ἦν, ἡμέρας,	οὐδὲ	διέλιπε καίτοι τοῦ Καίσαρος ἀρρωστήσαντος,
[51, 17]	αὐτὸς ὀνομαστὶ συγχωρήσῃ. οὐ μέντοι	οὐδὲ	ἐκείνοις βουλεύειν ἐν τῇ Ῥώμῃ
[51, 17]	ὅπως ἐγχειρίσαι αὐτὴν ἐτόλμησεν, ἀλλ´	οὐδὲ	ἐνεπιδημεῖν αὐτῇ ἐξουσίαν ἔδωκεν, ἂν
[51, 8]	ἔδοξε) τῷ δ´ Ἀντωνίῳ οὐδὲν	οὐδὲ	τότε ἀπεκρίνατο. τρίτην τε οὖν
[51, 16]	κἀκ τῆς αὐτῆς ταύτης αἰτίας	οὐδὲ	τῷ Ἄπιδι ἐντυχεῖν ἠθέλησε, λέγων
[51, 26]	ὡς δὲ ταῦτα αὐτῷ προεχώρησεν,	οὐδὲ	τῶν ἄλλων Γετῶν, καίπερ μηδὲν
[51, 14]	ἀπέθανε. ~καὶ τὸ μὲν σαφὲς	οὐδεὶς	οἶδεν ᾧ τρόπῳ διεφθάρη· κεντήματα
[51, 9]	τοῦ λιμένος ὁ Γάλλος διατείνας	οὐδεμίαν	αὐτοῦ φανερὰν φυλακὴν ἐποιήσατο, ἀλλὰ
[51, 26]	τούτου καὶ ἐκείνους μάχην μὲν	οὐδεμίαν	ἔτ´ ἐποιήσατο, φόνον δὲ δὴ
[51, 13]	Καῖσαρ δὲ πρὸς μὲν ταῦτα	οὐδὲν	ἀπεκρίνατο, φοβηθεὶς δὲ μὴ ἑαυτὴν
[51, 12]	γύναι, καὶ θυμὸν ἔχε ἀγαθόν·	οὐδὲν	γὰρ κακὸν πείσῃ. περιαλγήσασα οὖν
[51, 3]	τῇ τοῦ Αἰγυπτίου πλούτου ἐλπίδι,	οὐδὲν	ἐνεόχμωσαν· οἱ δὲ δὴ συννικήσαντες
[51, 13]	καὶ αὐτὴ ἐμηχανᾶτο. ἐπεὶ δ´	οὐδὲν	ἐπέραινε, μεταγιγνώσκειν τε ἐπλάσατο ὡς
[51, 18]	αἰτησάντων, ἀλλ´ οὐδ´ ἀπεκρίνατο ἄλλο	οὐδὲν	ἢ ὅτι βουλεύσεται, πρόφασιν μὲν
[51, 6]	φιλίους σφίσι προσπαρεκάλουν, ἡτοιμάζοντο δ´	οὐδὲν	ἧττον ὡς καὶ ἐς τὴν
[51, 22]	τὸν Ἀντώνιον, καὶ ἐκεῖνον μὲν	οὐδὲν	μέγα ὠφέλησαν στασιάσαντες ἐν ἀλλήλοις,
[51, 4]	τοῦτο ποιήσῃ. καὶ ἐπράθη μὲν	οὐδέν,	οὐδ´ ἀντεδόθη οὐδέν· τίς γὰρ
[51, 8]	δοῦναι ἔδοξε) τῷ δ´ Ἀντωνίῳ	οὐδὲν	οὐδὲ τότε ἀπεκρίνατο. τρίτην τε
[51, 9]	Γάλλος τοὺς σαλπικτὰς συνηχεῖν κελεύσας	οὐδὲν	οὐδενὶ ἐσακοῦσαι ἐπέτρεψε. καὶ προσέτι
[51, 23]	τέως μὲν οὖν ταῦτ´ ἐποίουν,	οὐδέν	σφισι πρᾶγμα πρὸς τοὺς Ῥωμαίους
[51, 6]	ἀπεκρίνατο δὲ τῷ μὲν Ἀντωνίῳ	οὐδέν,	τῇ δὲ Κλεοπάτρᾳ φανερῶς μὲν
[51, 4]	ἐπράθη μὲν οὐδέν, οὐδ´ ἀντεδόθη	οὐδέν·	τίς γὰρ ἂν καὶ ἐτόλμησεν
[51, 24]	αὐτῷ μὴ διώκειν σφᾶς, ὡς	οὐδὲν	τοὺς Ῥωμαίους ἠδικηκότες. καὶ αὐτοὺς
[51, 4]	δὲ ἐθελονταί, πολλοὶ συνῆλθον, οὐκέτ´	οὐδὲν	ὑπ´ οὐδενὸς πρός τε τὴν
[51, 7]	περιεστοιχίσθησαν, λόγον μὲν οὐδ´ ὣς	οὐδένα,	καίτοι τοῦ Διδίου συχνά σφισιν
[51, 17]	τε σιτοπομπίαν καὶ τὰ χρήματα,	οὐδενὶ	βουλευτῇ οὐχ ὅπως ἐγχειρίσαι αὐτὴν
[51, 9]	τοὺς σαλπικτὰς συνηχεῖν κελεύσας οὐδὲν	οὐδενὶ	ἐσακοῦσαι ἐπέτρεψε. καὶ προσέτι καὶ
[51, 4]	ἀντεγγράφων. ~καὶ ὁ μέν, ὡς	οὐδενὸς	ἔτι δεινοῦ παρὰ τῶν ἐστρατευμένων
[51, 15]	μὲν συνεῖναί τε τὸ δέον	οὐδενὸς	ἥσσων ἐγένετο καὶ πολλὰ ἀφρόνως
[51, 4]	πολλοὶ συνῆλθον, οὐκέτ´ οὐδὲν ὑπ´	οὐδενὸς	πρός τε τὴν ἄφιξιν αὐτοῦ
[51, 22]	πρὸς τὸν Καίσαρα, ὡς δ´	οὐδενὸς	ὧν ἐδέοντο ἔτυχον, ἀπέκλιναν πρὸς
[51, 10]	δ´ ἄνω πρὸς τῇ ὀροφῇ	οὐδέπω	παντελῶς ἐξείργαστο. ἐντεῦθεν οὖν ὑπερκύψασαν
[51, 15]	καὶ πλουσιώτατος ἐξ ἀπορωτάτου γενόμενος	οὐδετέρου	αὐτῶν ἀπώνητο, ἀλλὰ καὶ τὸ
[51, 6]	τοῦτο αἴτιον τοῦ ὀλέθρου ἐγένετο·	οὐδετέρου	γὰρ αὐτῶν ὁ Καῖσαρ, ὡς
[51, 27]	δὲ Ἀρτακίους ἄλλους τέ τινας	οὔθ´	ἁλόντας ποτὲ οὔτ´ αὖ προσχωρῆσαί
[51, 22]	τεθρίππων ἀντηγωνίσαντο, Κύιντός τέ τις	Οὐιτέλλιος	βουλευτὴς ἐμονομάχησε. καὶ θηρία καὶ
[51, 19]	ὑπατεύοντος) τοῦτό τέ τινες ὡς	οὐκ	ἀθεεὶ δὴ συμβὰν ἐλάμβανον, ἐπειδήπερ
[51, 1]	τοῦ Σεπτεμβρίου ἐγένετο. τοῦτο δὲ	οὐκ	ἄλλως εἶπον (οὐδὲ γὰρ εἴωθα
[51, 25]	τὰς χεῖρας τῶν ἁλισκομένων ἀποτέμνων,	οὐκ	ἀπόνως μέν, ἐχειρώσατο δ´ οὖν·
[51, 21]	χρυσίον τὸ τοῖς στεφάνοις προσῆκον	οὐκ	ἐδέξατο, καὶ ὅτι καὶ πάντα
[51, 16]	Ἀλεξανδρέων σπουδῇ βουληθέντων αὐτῷ δεῖξαι,	οὐκ	ἐθεάσατο, εἰπὼν ὅτι βασιλέα ἀλλ´
[51, 10]	ἔπεμψε. καὶ ὃς ἀκούσας τοῦτο	οὐκ	ἐμέλλησεν, ἀλλ´ ἐπαποθανεῖν αὐτῇ ἐπεθύμησε.
[51, 1]	ἐπεδίωξαν μὲν αὐτούς, ἐπεὶ δ´	οὐκ	ἐν καταλήψει ἐφαίνοντο, ἀνεχώρησαν· ταῖς
[51, 26]	γὰρ τῷ ὕδατι ἐπεπόλιστο) προσβαλὼν	οὐκ	ἐν πολλῷ μὲν χρόνῳ, σὺν
[51, 16]	Ἀρτάξῃ τοὺς ἀδελφοὺς καίπερ αἰτήσαντι	οὐκ	ἔπεμψεν, ὅτι τοὺς ὑπολειφθέντας ἐν
[51, 10]	ὅτι, ἂν πύθηται αὐτὴν τετελευτηκυῖαν,	οὐκ	ἐπιβιώσεται ἀλλὰ παραχρῆμα ἀποθανεῖται. καὶ
[51, 9]	τὴν τῶν μονομάχων μετάπεμψιν ὁρμῆσαι,	οὐκ	ἐπορεύθη, ἐπὶ δὲ ἐκεῖνον ἐχώρησεν
[51, 3]	μηδὲν γέρας εὑρόμενοι, καὶ στασιάζειν	οὐκ	ἐς μακρὰν ἤρξαντο. καίτοι ὁ
[51, 21]	καὶ ἃ οἱ ἄλλοι ἐπώφειλον	οὐκ	ἐσέπραξεν, ὥσπερ εἴρηται, τῶν τε
[51, 20]	αὐτῷ τῇ τε ἄλλῃ Ἰταλίᾳ	οὐκ	ἔστιν ὅστις τῶν καὶ ἐφ´
[51, 26]	μετὰ τῶν χρημάτων ἀπῆρε, καὶ	οὐκ	ἔφθη ἀνακομισθείς. ~ταῦτα μὲν ἐν
[51, 16]	τινά, τὸ μὲν ἀληθὲς ὅτι	οὐκ	ἠξίωσε τοσούτους τε αὐτοὺς ὄντας
[51, 22]	τῶν οἰκιῶν σφων προθύροις εἱστιάθησαν,	οὐκ	οἶδ´ ὅθεν ἐς τοῦτο προαχθέντες·
[51, 27]	σφας τὰ μὲν βίᾳ, δράσαντας	οὐκ	ὀλίγα, τὰ δὲ καὶ φόβῳ
[51, 10]	γὰρ θύραι αὐτοῦ συγκλεισθεῖσαι ἅπαξ	οὐκέτ´	ἀνοιχθῆναι ἐκ μηχανήματός τινος ἐδύναντο,
[51, 4]	οἱ δὲ ἐθελονταί, πολλοὶ συνῆλθον,	οὐκέτ´	οὐδὲν ὑπ´ οὐδενὸς πρός τε
[51, 4]	ἐλθὼν δὲ ἐς τὸ Βρεντέσιον	οὐκέτι	περαιτέρω προυχώρησεν. ἐπεὶ γὰρ ἥ
[51, 10]	προετρέψατο τοῦτο ποιῆσαι. ~ὁ δ´	οὖν	Ἀντώνιος ἐκ τοῦ Παραιτονίου πρὸς
[51, 21]	Σέξτον ὁ Ποτῖτος διεδέξατο. οὗτος	οὖν	δημοσίᾳ καὶ αὐτὸς ὑπέρ τε
[51, 11]	ἐπίστευε μηδὲν κακὸν πείσεσθαι. κατεῖχεν	οὖν	ἑαυτὴν ἔνδον, ἵν´ εἰ καὶ
[51, 12]	οὐδὲν γὰρ κακὸν πείσῃ. περιαλγήσασα	οὖν	ἐκείνη ὅτι μήτε προσεῖδεν αὐτὴν
[51, 12]	πρὸς αὐτὴν ὑπέσχετο. ~οἶκόν τε	οὖν	ἐκπρεπῆ καὶ κλίνην πολυτελῆ παρασκευάσασα,
[51, 22]	τοῦτο οὕτω κέκληται. ταῦτά τε	οὖν	ἐσήχθη, καὶ ἀθρόοι πρὸς ἀλλήλους
[51, 21]	ὥστε πάσαις ἐπαρκέσαι) πολυτελεστάτη δ´	οὖν	καὶ ἀξιοπρεπεστάτη αὕτη ἡ Αἰγυπτία.
[51, 5]	Αἰγυπτίων λαφύρων ἀπήλλαξε. ~ταῦτά τε	οὖν	καὶ τὰ ἄλλα τὰ ἐπείγοντα
[51, 24]	χώραν σκεδασθέντες ἐφθάρησαν. περιλειφθέντων δ´	οὖν	καὶ ὥς τινων, καὶ χωρίον
[51, 8]	ἐπηπείλησε καὶ ὑπέσχετο. φοβηθεὶς δ´	οὖν	καὶ ὣς μή πως ἀπογνόντες
[51, 12]	προσβλέπουσα αὐτῷ καὶ λαλοῦσα. ὁ	οὖν	Καῖσαρ συνίει μὲν αὐτῆς καὶ
[51, 20]	τοῦ πλήθους αὐτῶν ἀκριβολογεῖσθαι. ὁ	οὖν	Καῖσαρ τὰ μὲν ἄλλα πλὴν
[51, 18]	ἱερὰ αὐτῶν ἐκοσμήθη. ~ὁ δ´	οὖν	Καῖσαρ ὡς τά τε προειρημένα
[51, 26]	ἐς αὐτὸ πάσας ἐσεκομίσαντο. ὁ	οὖν	Κράσσος τά τε στόμια αὐτοῦ
[51, 22]	Ῥοδόπην ποτὲ ἐνοικήσαντος ὄντες. οὗτοι	οὖν	οἱ Δακοὶ ἐπρεσβεύσαντο μὲν πρὸ
[51, 3]	αὐτοχειρίᾳ αὐτῷ ἐπαπέθανεν. ~οὗτοι μὲν	οὖν	οὕτως ἀπήλλαξαν, ὁ δ´ ὅμιλος
[51, 24]	αὐτοκράτωρ στρατηγὸς ἐγεγόνει. ἐκεῖνά τε	οὖν	οὕτως ἐπράχθη, καὶ οἱ λοιποὶ
[51, 26]	ἦλθε καὶ προδοσίαν συνέθετο. ἁλισκόμενοι	οὖν	οὕτως οἱ βάρβαροι ἐπ´ ἀλλήλους
[51, 6]	προστασίας ἐχόντων, ἐφείσατο· ἐκεῖνοι δ´	οὖν	παρεσκευάζοντο μὲν ὡς καὶ ἐν
[51, 8]	οὐδὲ τότε ἀπεκρίνατο. τρίτην τε	οὖν	πρεσβείαν ἔστειλε, καὶ τὸν υἱὸν
[51, 19]	ἐστιν ἤδη λέγειν. τὴν μὲν	οὖν	πρώτην ἐκείνῳ τε ταῦτ´ ἐψηφίσαντο,
[51, 25]	οὐκ ἀπόνως μέν, ἐχειρώσατο δ´	οὖν·	τὰ δ´ ἄλλα πλὴν τῆς
[51, 23]	ἐκείνων οἰκοῦντας ἐχειρώσαντο. τέως μὲν	οὖν	ταῦτ´ ἐποίουν, οὐδέν σφισι πρᾶγμα
[51, 21]	ἀρχῇ προσήκουσα ἦν. ἐν μὲν	οὖν	τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ ταῦτα διεωρτάσθη,
[51, 22]	Ἀφροδισίῳ χρυσῆ ὁρᾶται. ἐν δ´	οὖν	τῇ τοῦ ἡρῴου ὁσιώσει ἀγῶνές
[51, 12]	τῶν Αἰγυπτίων ἐποίησεν. ἵνα δ´	οὖν	τι καὶ αὐτοῦ ἐκείνου περὶ
[51, 10]	ὀροφῇ οὐδέπω παντελῶς ἐξείργαστο. ἐντεῦθεν	οὖν	ὑπερκύψασαν αὐτὴν ἰδόντες τινὲς ἀνεβόησαν
[51, 13]	τὰ ἐπινίκια ἐπιλαμπρύνῃ. τοῦτό τε	οὖν	ὑποτοπήσασα, καὶ μυρίων θανάτων χαλεπώτερον
[51, 7]	Κυζίκῳ πρὸς τοὺς ἐπινικίους ἀγῶνας,	οὓς	ἐπὶ τῷ Καίσαρι ἄξειν ἤλπιζον,
[51, 11]	καὶ τότε ἐν τηλικαύτῃ συμφορᾷ	οὖσα	τῆς δυναστείας ἐμέμνητο, καὶ μᾶλλόν
[51, 27]	τε Αἵμου καὶ τοῦ Ἴστρου	οὖσαν	ἐνέμοντο, προϊόντος δὲ τοῦ χρόνου
[51, 23]	Θρᾴκην τὴν Δενθελητῶν ἔνσπονδον αὐτοῖς	οὖσαν	κατέδραμον, ἐνταῦθα ὁ Κράσσος τὸ
[51, 2]	τοῖς ἐν τῇ μερίδι αὐτοῦ	οὖσιν	ἐπολέμησε. Κυδωνιάτας τε καὶ Λαμπαίους
[51, 17]	ἐδύναντο, τὰ δύο μέρη τῶν	οὐσιῶν	ᾐτήθησαν. καὶ ἀπ´ αὐτῶν πάντες
[51, 24]	γὰρ τῶν ἁμαξῶν κατόπιν αὐτοῖς	οὐσῶν	ἐνεποδίσθησαν, καὶ προσέτι καὶ τοὺς
[51, 27]	τέ τινας οὔθ´ ἁλόντας ποτὲ	οὔτ´	αὖ προσχωρῆσαί οἱ ἐθέλοντας, καὶ
[51, 14]	τῶν σπαργάνων αὐτῶν ἐπιβληθέντων τισίν·	οὔτε	γὰρ τῷ παιδίῳ τι λυμαίνονται,
[51, 12]	μέν" ἔφη, Καῖσαρ, οὔτε ἐθέλω	οὔτε	δύναμαι· ταύτην δέ σε τὴν
[51, 20]	οὔτε ἐκεῖνοι τότε πολεμεῖσθαι ἐνόμιζον	οὔτε	ἐγὼ ἐπιφανές τι περὶ αὐτῶν
[51, 12]	ἀνακλαύσασα ζῆν μέν" ἔφη, Καῖσαρ,	οὔτε	ἐθέλω οὔτε δύναμαι· ταύτην δέ
[51, 20]	μηδὲν μέγα ἀπ´ αὐτῶν συνηνέχθη,	οὔτε	ἐκεῖνοι τότε πολεμεῖσθαι ἐνόμιζον οὔτε
[51, 5]	φυλακῇ ἐνταῦθα προσυνειλεγμένον· ἐπεὶ δ´	οὔτε	προσδέξεσθαι αὐτόν καὶ προσέτι καὶ
[51, 19]	Ῥωμαίους τοὺς σὺν ἐκείνῳ νικηθέντας	οὔτε	πρότερον οὔτε τότε, ὡς καὶ
[51, 13]	τε αὐτῇ αὖθις παρεκελεύσατο, καὶ	οὔτε	τὴν θεραπείαν αὐτῆς ἀφείλετο καὶ
[51, 9]	Κλεοπάτρας, ἔλαβεν. ἐκείνη γὰρ ὡς	οὔτε	τις ἐβοήθησέ σφισι καὶ τὸν
[51, 19]	σὺν ἐκείνῳ νικηθέντας οὔτε πρότερον	οὔτε	τότε, ὡς καὶ ἑορτάζειν σφᾶς
[51, 14]	προσήνεγκεν. οἱ δὲ δὴ ψύλλοι	οὗτοι	ἄνδρες μέν εἰσι (γυνὴ γὰρ
[51, 7]	πλείστῃ ἐχρήσαντο καὶ ἀνδρειότατα ἠγωνίσαντο.	οὗτοι	γὰρ ἐν Κυζίκῳ πρὸς τοὺς
[51, 1]	οὐ μέντοι γε καὶ ἀντεπολέμησαν	οὗτοι	γε ἔτι τῷ Καίσαρι, ἀλλὰ
[51, 15]	διὰ τὸν τρίτον ἑαυτὴν κατεχρήσατο.	οὗτοι	μὲν δὴ τοιοῦτοί τε ἐγένοντο
[51, 22]	καὶ Σουῆβοι ἐμαχέσαντο. εἰσὶ δὲ	οὗτοι	μὲν Κελτοί, ἐκεῖνοι δὲ δὴ
[51, 3]	ἐκεῖνος καὶ αὐτοχειρίᾳ αὐτῷ ἐπαπέθανεν.	~οὗτοι	μὲν οὖν οὕτως ἀπήλλαξαν, ὁ
[51, 3]	προσταχθέντων σφίσι χρημάτων ἐπώφειλον. καὶ	οὗτοι	μὲν οὐχ ὅτι ἐστέρηντό τινων
[51, 20]	καὶ Οὐακκαῖοι καὶ Ἄστυρες· καὶ	οὗτοι	μὲν ὑπὸ τοῦ Ταύρου τοῦ
[51, 22]	τὴν Ῥοδόπην ποτὲ ἐνοικήσαντος ὄντες.	οὗτοι	οὖν οἱ Δακοὶ ἐπρεσβεύσαντο μὲν
[51, 4]	τέταρτον μετὰ Μάρκου Κράσσου ἦρχεν·	οὗτος	γάρ, καίπερ τά τε τοῦ
[51, 3]	ταῦτα αὐτοκράτορες, πλὴν Γάλβου, ἐχρήσαντο·	οὗτος	γὰρ προγονικῷ τινι σφραγίσματι, κύνα
[51, 2]	καὶ Κουρίων ὄνομα μάλιστ´ ἔσχον,	οὗτος	μὲν ὅτι τοῦ Κουρίωνος ἐκείνου
[51, 21]	δὴ Σέξτον ὁ Ποτῖτος διεδέξατο.	οὗτος	οὖν δημοσίᾳ καὶ αὐτὸς ὑπέρ
[51, 2]	τε καὶ παῖς· ὡς δ´	οὗτος	πρὶν λαχεῖν αὐτὸς ἑαυτὸν τῷ
[51, 1]	μουσικῆς ἱπποδρομίας τε πεντετηρικὸν ἱερόν	(οὕτω	γὰρ τοὺς τὴν σίτησιν ἔχοντας
[51, 5]	ἀγανακτήσαντάς τινας ἐπὶ τούτῳ διέφθειρεν,	οὕτω	δὴ καὶ αὐτὸς ἐς τὴν
[51, 7]	μήτ´ ἀγγελίαν τινὰ αὐτοῖς ἔπεμψεν,	οὕτω	δὴ νομίσαντες αὐτὸν ἀπολωλέναι καὶ
[51, 25]	αὐτοῖς τῶν κακῶν γεγονότα ἐτράποντο,	οὕτω	καὶ ἄκων ἐξανέστη, καὶ σπουδῇ
[51, 12]	ἵν´ ὥσπερ δι´ ἐκεῖνον ἀποθνήσκω,	οὕτω	καὶ ἐν Ἅιδου αὐτῷ συνοικήσω.
[51, 10]	ἀνιμήσωσι. καὶ ὁ μὲν ἐνταῦθα	οὕτω	καὶ ἐν τοῖς τῆς Κλεοπάτρας
[51, 8]	Κλεοπάτρᾳ πολλά, ὥσπερ τὸ πρῶτον,	οὕτω	καὶ τὸ δεύτερον τό τε
[51, 27]	οἵ τε Δαρδάνιοι καὶ νῦν	οὕτω	καλούμενοι.
[51, 22]	ῥῖνα προσέχει, καὶ διὰ τοῦτο	οὕτω	κέκληται. ταῦτά τε οὖν ἐσήχθη,
[51, 14]	βραχίονα ἐς τὸ αἷμα ἐνέβαλεν.	οὕτω	μέν, ἢ ὅτι ἐγγύτατα, μετὰ
[51, 11]	ἄδειαν καὶ τὴν βασιλείαν ἐκπρίηται.	οὕτω	που καὶ τότε ἐν τηλικαύτῃ
[51, 5]	ναῦς ὑπὸ τοῦ χειμῶνος ὑπερενεγκὼν	οὕτω	ταχέως ἐς τὴν Ἀσίαν ἀνεκομίσθη
[51, 15]	τοῖς Ῥωμαίοις κακῶν αἴτιοι γενόμενοι,	οὕτω	τε ἐπολέμησαν καὶ οὕτως ἐτελεύτησαν,
[51, 17]	νεωτεροποιίαν αὐτῶν κατέγνω. καί σφων	οὕτω	τότε ταχθέντων τὰ μὲν ἄλλα
[51, 3]	αὐτῷ ἐπαπέθανεν. ~οὗτοι μὲν οὖν	οὕτως	ἀπήλλαξαν, ὁ δ´ ὅμιλος τῶν
[51, 15]	δὴ τοιοῦτοί τε ἐγένοντο καὶ	οὕτως	ἀπήλλαξαν· τῶν δὲ δὴ παίδων
[51, 17]	ἐμυκήσατο καὶ κατεδάκρυσε. ταῦτα μὲν	οὕτως	ἐγένετο, χρήματα δὲ πολλὰ μὲν
[51, 17]	τὴν γερουσίαν ἐσγραφέντες. Αἴγυπτος μὲν	οὕτως	ἐδουλώθη· πάντες γὰρ οἱ ἀντισχόντες
[51, 11]	εἰπεῖν καὶ πρᾶξαι ἐχρῆν. καὶ	οὕτως	ἐκεῖνοι συμμίξαντες τῇ Κλεοπάτρᾳ καὶ
[51, 24]	στρατηγὸς ἐγεγόνει. ἐκεῖνά τε οὖν	οὕτως	ἐπράχθη, καὶ οἱ λοιποὶ οἱ
[51, 23]	παραδέδοται. ~τότε μὲν δὴ ταῦθ´	οὕτως	ἐπράχθη, τοῦ δὲ δὴ Καίσαρος
[51, 15]	γενόμενοι, οὕτω τε ἐπολέμησαν καὶ	οὕτως	ἐτελεύτησαν, ἔν τε τῷ αὐτῷ
[51, 22]	καθαιρεθέντων ὡς καὶ μεμιαμμένων. καὶ	οὕτως	ἡ Κλεοπάτρα καίπερ καὶ ἡττηθεῖσα
[51, 26]	καὶ προδοσίαν συνέθετο. ἁλισκόμενοι οὖν	οὕτως	οἱ βάρβαροι ἐπ´ ἀλλήλους ὥρμησαν,
[51, 26]	μέγιστόν τε ἅμα καὶ ἐχυρώτατον	οὕτως	ὂν ὡς καὶ τοὺς Τιτᾶνας
[51, 8]	χρήματα ἀκέραια τηρήσειε. καὶ ἔσχεν	οὕτως.	~πρὶν δὲ δὴ ταῦτα γίγνεσθαι,
[51, 17]	καὶ τὰ χρήματα, οὐδενὶ βουλευτῇ	οὐχ	ὅπως ἐγχειρίσαι αὐτὴν ἐτόλμησεν, ἀλλ´
[51, 9]	Ἀντώνιον ὁμοίως ἐδεδούλωτο. κἀκ τούτου	οὐχ	ὅπως τήν τε ἄδειαν καὶ
[51, 17]	ἐναργέστατα προέδειξεν. ὗσέ τε γὰρ	οὐχ	ὅπως ὕδατι, ἔνθα μηδὲ ἐψέκασέ
[51, 18]	καὶ μετὰ τὴν ναυμαχίαν ἀνθειστήκει,	οὐχ	ὅσον οὐ προσέθετό τῳ αὐτῶν
[51, 3]	χρημάτων ἐπώφειλον. καὶ οὗτοι μὲν	οὐχ	ὅτι ἐστέρηντό τινων ἐμνησικάκουν ἔτι,
[51, 26]	ἀδελφὸν αὐτοῦ ζωγρήσας ὁ Κράσσος	οὐχ	ὅτι τι κακὸν ἔδρασεν, ἀλλὰ
[51, 19]	εὔχεσθαι, καὶ ἐν τοῖς συσσιτίοις	οὐχ	ὅτι τοῖς κοινοῖς ἀλλὰ καὶ
[51, 25]	γὰρ καὶ θυσίαι καὶ νικητήρια	οὐχ	ὅτι τῷ Καίσαρι ἀλλὰ καὶ
[51, 18]	καὶ τῷ Τιριδάτῃ βοηθήσειν μὲν	οὐχ	ὑπέσχετο διαιτᾶσθαι δὲ ἐν τῇ
[51, 16]	ἐντυχεῖν ἠθέλησε, λέγων θεοὺς ἀλλ´	οὐχὶ	βοῦς προσκυνεῖν εἰθίσθαι. ~ἐκ δὲ
[51, 14]	δοκιμάζουσι τὰ γεννηθέντα ἤτοι μετ´	ὄφεών	που εὐθὺς ἐμβληθέντα, ἢ καὶ
[51, 12]	ἀλλ´ ἐς τὴν γῆν τοὺς	ὀφθαλμοὺς	ἐρείσας τοῦτο μόνον εἶπεν, θάρσει
[51, 17]	τις δράκων ὑπερμεγέθης ἐξαίφνης σφίσιν	ὀφθεὶς	ἀμήχανον ὅσον ἐξεσύρισε. κἀν τούτῳ
[51, 22]	πρῶτον τότε ἐν τῇ Ῥώμῃ	ὀφθέντα,	ἐσφάγη. καὶ ὁ μὲν ἵππος
[51, 11]	κακὸν ἑαυτὴν δράσῃ. ἀμέλει καὶ	ὀφθῆναι	καὶ διαλεχθῆναί τι τῷ Καίσαρι
[51, 21]	Σελήνης, τῶν τέκνων, ὡς πομπεῖον	ὀφθῆναι.	μετὰ δὲ δὴ τοῦτο ὁ