Discours, Par. |
[69, 0] |
παντὸς
ἄξιον
χρῆμα
ἀρετή·
ἐπιθυμοῦσί
|
γε |
μὴν
πάντων
μᾶλλον
ἢ
ἀγαθοὶ |
[69, 0] |
ἅπαντα
ἐξαμαρτεῖν;
καὶ
τὸ
νῦν
|
γε
|
οὐδὲν
ἧττον
λανθάνομεν
μετὰ
κλεπτῶν |
[69, 0] |
ὑπειληφότες
οὐκ
ἀνόσιοί
εἰσιν.
οὐδέ
|
γε |
τοὺς
ἀνοσίους
οἷόν
τε
φίλους |
[69, 0] |
καλῶς
δὲ
οἶκον
οἰκῆσαι,
καλῶς
|
δὲ |
ἄρξαι
πόλεως,
εὖ
δὲ
πλοῦτον |
[69, 0] |
πυροὶ
ἐλάττους
καὶ
κριθαί·
ὅπου
|
δὲ |
ἄρχοντες
χείρους
καὶ
δικασταὶ
καὶ |
[69, 0] |
σῖτον
πρίασθαι
καὶ
ὄσπρια·
ἄδικον
|
δὲ |
αὐτὸν
ὄντα
οὐ
λυσιτελεῖ
τῶν |
[69, 0] |
μὲν
φρονίμους
εἰκὸς
εἶναι,
ἄλλους
|
δὲ |
ἐμπείρους
τῶν
ἀνθρωπίνων
πραγμάτων,
οὐδὲ |
[69, 0] |
ἕτεροι
μὲν
ἔσονται
θεοφιλεῖς,
ἕτεροι
|
δὲ |
εὐδαίμονες.
οὐδὲ
ἕτεροι
μέν
εἰσιν |
[69, 0] |
μὲν
ἐπαινοῦσι
καὶ
θαυμάζουσιν,
ἄλλων
|
δὲ |
ἐφίενται
καὶ
περὶ
ἄλλα
ἐσπουδάκασιν. |
[69, 0] |
ἢ
μικροῦ
δεῖν
ἅπαντας.
(ἂν
|
δὲ |
ἡ
ψυχὴ
ἔμφρων
γένηται
καὶ |
[69, 0] |
τοὺς
μέν
τινας
θεούς,
τοὺς
|
δὲ |
ἥρωας
ἀποφαίνουσιν,
οἷον
Ἡρακλέα
καὶ |
[69, 0] |
οὐδὲ
ἄλλους
μὲν
ὁσίους,
ἄλλους
|
δὲ |
θεοφιλεῖς·
οὐδὲ
ἕτεροι
μὲν
ἔσονται |
[69, 0] |
δικαίως
δ´
ἐπιμεληθῆναι
γονέων,
ὁσίως
|
δὲ |
θεραπεῦσαι
θεούς.
(ἀλλ´
οἱ
μέν |
[69, 0] |
οἰκοδομικὴν
ἢ
ναυπηγικὴν
ἐκμανθάνουσιν,
οἱ
|
δὲ |
κιθαρίζειν
ἢ
αὐλεῖν
ἢ
σκυτοτομεῖν |
[69, 0] |
καὶ
κατὰ
νόμους
πολιτεύεσθαι·
ἄνευ
|
δὲ |
νόμου
καὶ
δικαίου
μὴ
κακῶς |
[69, 0] |
παρὰ
τῶν
ἐχόντων
λαβεῖν·
ὁ
|
δὲ |
νοῦν
οὐκ
ἔχων
οὐδὲ
αὐτὸ |
[69, 0] |
οἱ
δ´
ἐπ´
ἰατρικήν,
οἱ
|
δὲ |
οἰκοδομικὴν
ἢ
ναυπηγικὴν
ἐκμανθάνουσιν,
οἱ |
[69, 0] |
μὲν
αὑτῶν
δυνάμενοι
προΐστασθαι,
καλῶς
|
δὲ |
οἶκον
οἰκῆσαι,
καλῶς
δὲ
ἄρξαι |
[69, 0] |
ἀλλὰ
καὶ
οἴκοι
ὄντες·
τοιοῦτοι
|
δὲ |
ὄντες
αἱροῦνται
τοὺς
νομοθέτας
καὶ |
[69, 0] |
ἢ
σκυτοτομεῖν
ἢ
παλαίειν,
οἱ
|
δὲ |
ὅπως
δεινοὶ
δόξουσι
περὶ
τὸ |
[69, 0] |
τὴν
πᾶσαν
σπουδὴν
ἔχουσιν,
οἱ
|
δὲ |
ὅπως
ἰσχυροὶ
ἔσονται
τὰ
σώματα. |
[69, 0] |
εἶναι
τῶν
θείων
ἐπιστήμονας,
ἄλλους
|
δὲ |
ὁσίους,
οὐδὲ
ἄλλους
μὲν
ὁσίους, |
[69, 0] |
πρὸς
τοῦτο
τοὺς
γεγραμμένους·
ὅπως
|
δὲ |
πείσονται
τοῖς
νόμοις
καὶ
ἑκόντες |
[69, 0] |
εὖ
δὲ
πλοῦτον
ἐνεγκεῖν,
εὖ
|
δὲ |
πενίαν,
εὖ
δὲ
προσενεχθῆναι
φίλοις, |
[69, 0] |
τινες
περὶ
γεωργίαν
πραγματεύονται,
οἱ
|
δὲ |
περὶ
ἐμπορίαν,
οἱ
δ´
ἐπὶ |
[69, 0] |
καλῶς
δὲ
ἄρξαι
πόλεως,
εὖ
|
δὲ
|
πλοῦτον
ἐνεγκεῖν,
εὖ
δὲ
πενίαν, |
[69, 0] |
τοιούτους
παρέχειν
σφᾶς
αὐτούς;
ἃ
|
δὲ |
πράττοντας
οὐδὲν
αὐτοὺς
κωλύει
κακῶς |
[69, 0] |
ἐνεγκεῖν,
εὖ
δὲ
πενίαν,
εὖ
|
δὲ |
προσενεχθῆναι
φίλοις,
εὖ
δὲ
συγγενέσι, |
[69, 0] |
πολλὴ
φύεται
παρ´
αὐτοῖς.
(ἔτι
|
δὲ |
σκυτοτόμον
μὲν
αὐτὸν
οὐκ
ὄντα |
[69, 0] |
εὖ
δὲ
προσενεχθῆναι
φίλοις,
εὖ
|
δὲ |
συγγενέσι,
δικαίως
δ´
ἐπιμεληθῆναι
γονέων, |
[69, 0] |
ἄλλους
μὲν
τἀνθρώπεια
ἐπίστασθαι,
ἄλλους
|
δὲ |
τὰ
θεῖα,
οὐδὲ
ἄλλους
μὲν |
[69, 0] |
περὶ
γεωμετρίας
τοὺς
γεωμέτρας.
(σημεῖον
|
δὲ |
τῆς
πονηρίας
τῆς
τῶν
ἀνθρώπων· |
[69, 0] |
καὶ
αὐλητὰς
καὶ
παιδοτρίβας,
ἔτι
|
δὲ |
τοὺς
λεγομένους
ῥήτορας
καὶ
τοὺς |
[69, 0] |
φησιν
ἄδικος
εἶναι
οὐδὲ
ἀνόητος
|
οὐδὲ |
ἀκόλαστος,
ἀλλ´
ὡς
οἷόν
τε |
[69, 0] |
ἐπίστασθαι,
ἄλλους
δὲ
τὰ
θεῖα,
|
οὐδὲ |
ἄλλους
μὲν
εἶναι
τῶν
θείων |
[69, 0] |
θείων
ἐπιστήμονας,
ἄλλους
δὲ
ὁσίους,
|
οὐδὲ |
ἄλλους
μὲν
ὁσίους,
ἄλλους
δὲ |
[69, 0] |
δὲ
ἐμπείρους
τῶν
ἀνθρωπίνων
πραγμάτων,
|
οὐδὲ |
ἄλλους
μὲν
τἀνθρώπεια
ἐπίστασθαι,
ἄλλους |
[69, 0] |
καὶ
οὔ
φησιν
ἄδικος
εἶναι
|
οὐδὲ |
ἀνόητος
οὐδὲ
ἀκόλαστος,
ἀλλ´
ὡς |
[69, 0] |
ὁ
δὲ
νοῦν
οὐκ
ἔχων
|
οὐδὲ |
αὐτὸ
τοῦτο
ἐπίσταται
ὅτι
οὐκ |
[69, 0] |
τῶν
δικαίων
παρ´
ἄλλου
τυγχάνειν
|
οὐδὲ |
ἄφρονα
καὶ
ἀγνοοῦντα
ἃ
δεῖ |
[69, 0] |
οὐδὲ
ἔμαθεν
οὐδὲν
τούτων
ἕνεκεν.
|
(οὐδὲ |
γὰρ
ἐπιστήμην
εἶναι
νομίζουσι,
καθ´ |
[69, 0] |
θείων
ὑπειληφότες
οὐκ
ἀνόσιοί
εἰσιν.
|
οὐδέ |
γε
τοὺς
ἀνοσίους
οἷόν
τε |
[69, 0] |
ὧν
οὐδεμίαν
πώποτε
ἐπιμέλειαν
ἐποιήσατο
|
οὐδὲ |
ἔμαθεν
οὐδὲν
τούτων
ἕνεκεν.
(οὐδὲ |
[69, 0] |
ἔσονται
θεοφιλεῖς,
ἕτεροι
δὲ
εὐδαίμονες.
|
οὐδὲ
|
ἕτεροι
μέν
εἰσιν
ἄνθρωποι
ἄφρονες, |
[69, 0] |
μὲν
ὁσίους,
ἄλλους
δὲ
θεοφιλεῖς·
|
οὐδὲ |
ἕτεροι
μὲν
ἔσονται
θεοφιλεῖς,
ἕτεροι |
[69, 0] |
πράγματα
ἀγνοοῦσι,
τὰ
θεῖα
ἴσασιν·
|
οὐδὲ |
οἱ
φαύλως
περὶ
τῶν
θείων |
[69, 0] |
ἀγνοοῦσι
τὰ
καθ´
αὑτοὺς
πράγματα·
|
οὐδὲ |
οἳ
τὰ
σφέτερα
πράγματα
ἀγνοοῦσι, |
[69, 0] |
οἷόν
τε
φίλους
εἶναι
θεοῖς,
|
οὐδὲ |
τοὺς
μὴ
φίλους
θεοῖς
μὴ |
[69, 0] |
ἀγαθὸς
καὶ
ἱκανοὶ
ὦσι
τά
|
τε
|
αὑτῶν
πράγματα
ὀρθῶς
πράττειν
καὶ |
[69, 0] |
οὐδὲ
ἀκόλαστος,
ἀλλ´
ὡς
οἷόν
|
τε |
ἱκανῶς
περὶ
ταῦτα
ἔχειν,
ὧν
|
[69, 0] |
των
καὶ}
μὴ
πάνυ
ῥᾳδίως
|
τε |
καὶ
ἑτοίμως
ἅπαντα
ἐξαμαρτεῖν;
καὶ |
[69, 0] |
οἰκίας
ἢ
ἄλλου
του
ἐπίσταταί
|
τε |
καὶ
ζητεῖ
παρὰ
τῶν
ἐχόντων |
[69, 0] |
οὐδέ
γε
τοὺς
ἀνοσίους
οἷόν
|
τε |
φίλους
εἶναι
θεοῖς,
οὐδὲ
τοὺς |
[69, 0] |
οἱ
νομάδες
μήτε
οἰκίας
ἔχοντες
|
μήτε
|
γῆν
σπείροντες
ἢ
φυτεύοντες
δικαίως |
[69, 0] |
γοῦν
οὐδὲν
κωλύονται
οἱ
νομάδες
|
μήτε |
οἰκίας
ἔχοντες
μήτε
γῆν
σπείροντες |
[69, 0] |
περὶ
ταῦτα
ἔχειν,
ὧν
οὐδεμίαν
|
πώποτε |
ἐπιμέλειαν
ἐποιήσατο
οὐδὲ
ἔμαθεν
οὐδὲν |
[69, 0] |
ὑπολαμβάνωσι
καὶ
ἁπλῶς
ἄνδρα
ἀγαθόν.
|
(ὥστε |
ταύτῃ
μὲν
οὐκ
ἄν
τις |