HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Sur la vertu (discours LXIX) ; traduction anglaise)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

α = 40 formes différentes pour 70 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Discours, Par.

[69, 0]   προθυμοῦνται τοιούτους παρέχειν σφᾶς αὐτούς; ἃ δὲ πράττοντας οὐδὲν αὐτοὺς κωλύει

[69, 0]   τυγχάνειν οὐδὲ ἄφρονα καὶ ἀγνοοῦντα ἃ δεῖ ποιεῖν καὶ ὧν ἀπέχεσθαι,

[69, 0]   ὅ, τι ἂν προστάττῃ, καὶ βασιλέα καὶ ἄρχοντα ἀποδεικνύναι ἑαυτῶν καὶ

[69, 0]   τοὺς δὲ ἥρωας ἀποφαίνουσιν, οἷον Ἡρακλέα καὶ Διοσκούρους καὶ Θησέα καὶ

[69, 0]   καὶ Διοσκούρους καὶ Θησέα καὶ Ἀχιλλέα καὶ πάντας τοὺς ἡμιθέους λεγομένους.

[69, 0]   οἷον Ἡρακλέα καὶ Διοσκούρους καὶ Θησέα καὶ Ἀχιλλέα καὶ πάντας τοὺς

[69, 0]   φίλους θεοῖς μὴ δυστυχεῖς εἶναι. (διὰ τί ποτ´ οὖν οἱ {μὲν}

[69, 0]   γεωργοὶ καὶ οἰκοδόμοι, οὐδὲν ἐκεῖ διὰ τοῦτο συμβαίνει χαλεπόν, ἀλλὰ τὰ

[69, 0]   καὶ ἀδικίαι καὶ ὕβρεις καὶ ἀσέβεια πολλὴ φύεται παρ´ αὐτοῖς. (ἔτι

[69, 0]   γὰρ ἀνέλοιεν τοὺς νόμους καὶ ἄδεια γένοιτο τοῦ τύπτειν ἀλλήλους καὶ

[69, 0]   τὰ σφέτερα πράγματα ἀγνοοῦσι, τὰ θεῖα ἴσασιν· οὐδὲ οἱ φαύλως περὶ

[69, 0]   ὡς ἔπος εἰπεῖν, πάντες καὶ θεῖα καὶ σεμνά φασιν ἀνδρείαν καὶ

[69, 0]   τἀνθρώπεια ἐπίστασθαι, ἄλλους δὲ τὰ θεῖα, οὐδὲ ἄλλους μὲν εἶναι τῶν

[69, 0]   ἀνθρωπίνων πραγμάτων, οὐδὲ ἄλλους μὲν τἀνθρώπεια ἐπίστασθαι, ἄλλους δὲ τὰ θεῖα,

[69, 0]   μὴ ὄντα σῖτον πρίασθαι καὶ ὄσπρια· ἄδικον δὲ αὐτὸν ὄντα οὐ

[69, 0]   οὐ φήσομεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ἀλλὰ δίκαιον εἶναι. ἔπειτα δέονται πολλῶν

[69, 0]   δυνάμενοι αὐτοὶ ἀπέχεσθαι τῶν ἀδικημάτων, ἀλλὰ καὶ οἴκοι ὄντες· τοιοῦτοι δὲ

[69, 0]   φόβῳ τοῦ κλέπτειν ἀπεχόμενος {δοκῶν} ἀλλὰ μὴ μισῶν τὸ πρᾶγμα καὶ

[69, 0]   καὶ τὸν ἡμέρας οὐ κλέπτοντα, ἀλλὰ νυκτὸς γενομένης, κλέπτην οὐ φήσομεν

[69, 0]   ἐκεῖ διὰ τοῦτο συμβαίνει χαλεπόν, ἀλλὰ τὰ ὑποδήματα* καὶ πυροὶ ἐλάττους

[69, 0]   πρακτέον καὶ πῶς βιώσονται ὀρθῶς· ἀλλὰ τοὺς νόμους αὐτοῖς ἱκανοὺς εἶναι

[69, 0]   ἄλλων δὲ ἐφίενται καὶ περὶ ἄλλα ἐσπουδάκασιν. ἐπαινοῦσι μὲν γάρ, ὡς

[69, 0]   δοκεῖ εἶναι ὅτι οἱ ἄνθρωποι ἄλλα μὲν ἐπαινοῦσι καὶ θαυμάζουσιν, ἄλλων

[69, 0]   {δοκῶν} ἀλλὰ μὴ μισῶν τὸ πρᾶγμα καὶ καταγιγνώσκων, κλέπτης τῶν ὑφαιρουμένων

[69, 0]   τίμιον καὶ τοῦ παντὸς ἄξιον χρῆμα ἀρετή· ἐπιθυμοῦσί γε μὴν πάντων

[69, 0]   τῶν θηρίων ἐσμέν· καὶ γὰρ ἐκεῖνα ἂν φοβηθῇ ἀνθρώπους φυλάττοντας ἢ

[69, 0]   εἰπεῖν, πάντες καὶ θεῖα καὶ σεμνά φασιν ἀνδρείαν καὶ δικαιοσύνην καὶ

[69, 0]   δικαίων παρ´ ἄλλου τυγχάνειν οὐδὲ ἄφρονα καὶ ἀγνοοῦντα ἃ δεῖ ποιεῖν

[69, 0]   τὰ σφέτερα ἐπιτρέπειν, ὃν ἂν σώφρονα καὶ δίκαιον καὶ φρόνιμον ὄντως

[69, 0]   του ἐπίσταταί τε καὶ ζητεῖ παρὰ τῶν ἐχόντων λαβεῖν· ὁ δὲ

[69, 0]   φρόνιμον ὄντως ὑπολαμβάνωσι καὶ ἁπλῶς ἄνδρα ἀγαθόν. (ὥστε ταύτῃ μὲν οὐκ

[69, 0]   κλέπτην οὐ φήσομεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ἀλλὰ δίκαιον εἶναι. ἔπειτα δέονται

[69, 0]   ἄρχοντα ἀποδεικνύναι ἑαυτῶν καὶ τὰ σφέτερα ἐπιτρέπειν, ὃν ἂν σώφρονα καὶ

[69, 0]   αὑτοὺς πράγματα· οὐδὲ οἳ τὰ σφέτερα πράγματα ἀγνοοῦσι, τὰ θεῖα ἴσασιν·

[69, 0]   τοῖς νόμοις καὶ ἑκόντες ποιήσουσι τὰ ἐκείνοις δοκοῦντα οὐδὲν φροντίζουσιν. καίτοι

[69, 0]   οἳ τὰ σφέτερα πράγματα ἀγνοοῦσι, τὰ θεῖα ἴσασιν· οὐδὲ οἱ φαύλως

[69, 0]   μὲν τἀνθρώπεια ἐπίστασθαι, ἄλλους δὲ τὰ θεῖα, οὐδὲ ἄλλους μὲν εἶναι

[69, 0]   ἄνθρωποι ἄφρονες, ἕτεροι δ´ ἀγνοοῦσι τὰ καθ´ αὑτοὺς πράγματα· οὐδὲ οἳ

[69, 0]   χείρους καὶ δικασταὶ καὶ νόμοι, τὰ πράγματα κάκιον ἔχει τῶν ἀνθρώπων

[69, 0]   καὶ ἄρχοντα ἀποδεικνύναι ἑαυτῶν καὶ τὰ σφέτερα ἐπιτρέπειν, ὃν ἂν σώφρονα

[69, 0]   καθ´ αὑτοὺς πράγματα· οὐδὲ οἳ τὰ σφέτερα πράγματα ἀγνοοῦσι, τὰ θεῖα

[69, 0]   οἱ δὲ ὅπως ἰσχυροὶ ἔσονται τὰ σώματα. καίτοι τοὺς ἐμπόρους μὲν

[69, 0]   νοῦς ἀγαθὸς καὶ ἱκανοὶ ὦσι τά τε αὑτῶν πράγματα ὀρθῶς πράττειν

[69, 0]   αὑτῶν πράγματα ὀρθῶς πράττειν καὶ τὰ τῶν ἄλλων, τούτους ἀνάγκη καὶ

[69, 0]   ἀλλήλους καὶ ἀποκτείνειν καὶ ἁρπάζειν τὰ τῶν πέλας καὶ μοιχεύειν καὶ

[69, 0]   διὰ τοῦτο συμβαίνει χαλεπόν, ἀλλὰ τὰ ὑποδήματα* καὶ πυροὶ ἐλάττους καὶ

[69, 0]   σπείροντες ἢ φυτεύοντες δικαίως καὶ κατὰ νόμους πολιτεύεσθαι· ἄνευ δὲ νόμου

[69, 0]   μοιχῶν ζῶντες καὶ συμπολιτευόμενοι καὶ κατὰ τοῦτο οὐδὲν βελτίους τῶν θηρίων

[69, 0]   πράγματα· οὐδὲ οἳ τὰ σφέτερα πράγματα ἀγνοοῦσι, τὰ θεῖα ἴσασιν· οὐδὲ

[69, 0]   καὶ δικασταὶ καὶ νόμοι, τὰ πράγματα κάκιον ἔχει τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων

[69, 0]   ἱκανοὶ ὦσι τά τε αὑτῶν πράγματα ὀρθῶς πράττειν καὶ τὰ τῶν

[69, 0]   δ´ ἀγνοοῦσι τὰ καθ´ αὑτοὺς πράγματα· οὐδὲ οἳ τὰ σφέτερα πράγματα

[69, 0]   ὄντα λυσιτελεῖ παρ´ ἄλλου πρίασθαι ὑποδήματα, καὶ οἰκοδομεῖν οὐκ ἐπιστάμενον ἄλλον

[69, 0]   τοῦτο συμβαίνει χαλεπόν, ἀλλὰ τὰ ὑποδήματα* καὶ πυροὶ ἐλάττους καὶ κριθαί·

[69, 0]   δὲ ὅπως ἰσχυροὶ ἔσονται τὰ σώματα. καίτοι τοὺς ἐμπόρους μὲν καὶ

[69, 0]   νῦν γε οὐδὲν ἧττον λανθάνομεν μετὰ κλεπτῶν καὶ ἀνδραποδιστῶν καὶ μοιχῶν

[69, 0]   δεῖ ποιεῖν καὶ ὧν ἀπέχεσθαι, μετὰ νοῦν ἐφ´ ἑκάστῳ πρὸς ἕτερον

[69, 0]   τῇ ἡμέρᾳ, ἀλλὰ δίκαιον εἶναι. ἔπειτα δέονται πολλῶν τῶν ἀπειλούντων καὶ

[69, 0]   εἶναι καὶ ἰσχυρίζεται τῇ ἀφροσύνῃ, πάντα πράττων καὶ λέγων ἀφρόνως, καὶ

[69, 0]   ἢ ἀγαθοὶ γενέσθαι καὶ πράττουσι πάντα πρότερον ἢ ὅπως σωφρονήσουσι καὶ

[69, 0]   πάνυ ῥᾳδίως τε καὶ ἑτοίμως ἅπαντα ἐξαμαρτεῖν; καὶ τὸ νῦν γε

[69, 0]   δὲ σκυτοτόμον μὲν αὐτὸν οὐκ ὄντα λυσιτελεῖ παρ´ ἄλλου πρίασθαι ὑποδήματα,

[69, 0]   καὶ ὄσπρια· ἄδικον δὲ αὐτὸν ὄντα οὐ λυσιτελεῖ τῶν δικαίων παρ´

[69, 0]   τούτῳ μισθώσασθαι, καὶ γεωργὸν μὴ ὄντα σῖτον πρίασθαι καὶ ὄσπρια· ἄδικον

[69, 0]   μὴ καὶ τὸν ἡμέρας οὐ κλέπτοντα, ἀλλὰ νυκτὸς γενομένης, κλέπτην οὐ

[69, 0]   ἂν προστάττῃ, καὶ βασιλέα καὶ ἄρχοντα ἀποδεικνύναι ἑαυτῶν καὶ τὰ σφέτερα

[69, 0]   καὶ ἑκόντες ποιήσουσι τὰ ἐκείνοις δοκοῦντα οὐδὲν φροντίζουσιν. καίτοι τί ἧττον

[69, 0]   ἄλλου τυγχάνειν οὐδὲ ἄφρονα καὶ ἀγνοοῦντα ἃ δεῖ ποιεῖν καὶ ὧν

[69, 0]   ὡς οἷόν τε ἱκανῶς περὶ ταῦτα ἔχειν, ὧν οὐδεμίαν πώποτε ἐπιμέλειαν

[69, 0]   νομίμως, οἶμαι δ´ ἐγὼ καὶ δίχα γεωργῶν καὶ οἰκοδόμων· (Σκύθαι γοῦν

Discours, Par.
[69, 0]	προθυμοῦνται τοιούτους παρέχειν σφᾶς αὐτούς;	ἃ	δὲ πράττοντας οὐδὲν αὐτοὺς κωλύει
[69, 0]	τυγχάνειν οὐδὲ ἄφρονα καὶ ἀγνοοῦντα	ἃ	δεῖ ποιεῖν καὶ ὧν ἀπέχεσθαι,
[69, 0]	ὅ, τι ἂν προστάττῃ, καὶ	βασιλέα	καὶ ἄρχοντα ἀποδεικνύναι ἑαυτῶν καὶ
[69, 0]	τοὺς δὲ ἥρωας ἀποφαίνουσιν, οἷον	Ἡρακλέα	καὶ Διοσκούρους καὶ Θησέα καὶ
[69, 0]	καὶ Διοσκούρους καὶ Θησέα καὶ	Ἀχιλλέα	καὶ πάντας τοὺς ἡμιθέους λεγομένους.
[69, 0]	οἷον Ἡρακλέα καὶ Διοσκούρους καὶ	Θησέα	καὶ Ἀχιλλέα καὶ πάντας τοὺς
[69, 0]	φίλους θεοῖς μὴ δυστυχεῖς εἶναι.	(διὰ	τί ποτ´ οὖν οἱ {μὲν}
[69, 0]	γεωργοὶ καὶ οἰκοδόμοι, οὐδὲν ἐκεῖ	διὰ	τοῦτο συμβαίνει χαλεπόν, ἀλλὰ τὰ
[69, 0]	καὶ ἀδικίαι καὶ ὕβρεις καὶ	ἀσέβεια	πολλὴ φύεται παρ´ αὐτοῖς. (ἔτι
[69, 0]	γὰρ ἀνέλοιεν τοὺς νόμους καὶ	ἄδεια	γένοιτο τοῦ τύπτειν ἀλλήλους καὶ
[69, 0]	τὰ σφέτερα πράγματα ἀγνοοῦσι, τὰ	θεῖα	ἴσασιν· οὐδὲ οἱ φαύλως περὶ
[69, 0]	ὡς ἔπος εἰπεῖν, πάντες καὶ	θεῖα	καὶ σεμνά φασιν ἀνδρείαν καὶ
[69, 0]	τἀνθρώπεια ἐπίστασθαι, ἄλλους δὲ τὰ	θεῖα,	οὐδὲ ἄλλους μὲν εἶναι τῶν
[69, 0]	ἀνθρωπίνων πραγμάτων, οὐδὲ ἄλλους μὲν	τἀνθρώπεια	ἐπίστασθαι, ἄλλους δὲ τὰ θεῖα,
[69, 0]	μὴ ὄντα σῖτον πρίασθαι καὶ	ὄσπρια·	ἄδικον δὲ αὐτὸν ὄντα οὐ
[69, 0]	οὐ φήσομεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ,	ἀλλὰ	δίκαιον εἶναι. ἔπειτα δέονται πολλῶν
[69, 0]	δυνάμενοι αὐτοὶ ἀπέχεσθαι τῶν ἀδικημάτων,	ἀλλὰ	καὶ οἴκοι ὄντες· τοιοῦτοι δὲ
[69, 0]	φόβῳ τοῦ κλέπτειν ἀπεχόμενος {δοκῶν}	ἀλλὰ	μὴ μισῶν τὸ πρᾶγμα καὶ
[69, 0]	καὶ τὸν ἡμέρας οὐ κλέπτοντα,	ἀλλὰ	νυκτὸς γενομένης, κλέπτην οὐ φήσομεν
[69, 0]	ἐκεῖ διὰ τοῦτο συμβαίνει χαλεπόν,	ἀλλὰ	τὰ ὑποδήματα* καὶ πυροὶ ἐλάττους
[69, 0]	πρακτέον καὶ πῶς βιώσονται ὀρθῶς·	ἀλλὰ	τοὺς νόμους αὐτοῖς ἱκανοὺς εἶναι
[69, 0]	ἄλλων δὲ ἐφίενται καὶ περὶ	ἄλλα	ἐσπουδάκασιν. ἐπαινοῦσι μὲν γάρ, ὡς
[69, 0]	δοκεῖ εἶναι ὅτι οἱ ἄνθρωποι	ἄλλα	μὲν ἐπαινοῦσι καὶ θαυμάζουσιν, ἄλλων
[69, 0]	{δοκῶν} ἀλλὰ μὴ μισῶν τὸ	πρᾶγμα	καὶ καταγιγνώσκων, κλέπτης τῶν ὑφαιρουμένων
[69, 0]	τίμιον καὶ τοῦ παντὸς ἄξιον	χρῆμα	ἀρετή· ἐπιθυμοῦσί γε μὴν πάντων
[69, 0]	τῶν θηρίων ἐσμέν· καὶ γὰρ	ἐκεῖνα	ἂν φοβηθῇ ἀνθρώπους φυλάττοντας ἢ
[69, 0]	εἰπεῖν, πάντες καὶ θεῖα καὶ	σεμνά	φασιν ἀνδρείαν καὶ δικαιοσύνην καὶ
[69, 0]	δικαίων παρ´ ἄλλου τυγχάνειν οὐδὲ	ἄφρονα	καὶ ἀγνοοῦντα ἃ δεῖ ποιεῖν
[69, 0]	τὰ σφέτερα ἐπιτρέπειν, ὃν ἂν	σώφρονα	καὶ δίκαιον καὶ φρόνιμον ὄντως
[69, 0]	του ἐπίσταταί τε καὶ ζητεῖ	παρὰ	τῶν ἐχόντων λαβεῖν· ὁ δὲ
[69, 0]	φρόνιμον ὄντως ὑπολαμβάνωσι καὶ ἁπλῶς	ἄνδρα	ἀγαθόν. (ὥστε ταύτῃ μὲν οὐκ
[69, 0]	κλέπτην οὐ φήσομεν ἐν τῇ	ἡμέρᾳ,	ἀλλὰ δίκαιον εἶναι. ἔπειτα δέονται
[69, 0]	ἄρχοντα ἀποδεικνύναι ἑαυτῶν καὶ τὰ	σφέτερα	ἐπιτρέπειν, ὃν ἂν σώφρονα καὶ
[69, 0]	αὑτοὺς πράγματα· οὐδὲ οἳ τὰ	σφέτερα	πράγματα ἀγνοοῦσι, τὰ θεῖα ἴσασιν·
[69, 0]	τοῖς νόμοις καὶ ἑκόντες ποιήσουσι	τὰ	ἐκείνοις δοκοῦντα οὐδὲν φροντίζουσιν. καίτοι
[69, 0]	οἳ τὰ σφέτερα πράγματα ἀγνοοῦσι,	τὰ	θεῖα ἴσασιν· οὐδὲ οἱ φαύλως
[69, 0]	μὲν τἀνθρώπεια ἐπίστασθαι, ἄλλους δὲ	τὰ	θεῖα, οὐδὲ ἄλλους μὲν εἶναι
[69, 0]	ἄνθρωποι ἄφρονες, ἕτεροι δ´ ἀγνοοῦσι	τὰ	καθ´ αὑτοὺς πράγματα· οὐδὲ οἳ
[69, 0]	χείρους καὶ δικασταὶ καὶ νόμοι,	τὰ	πράγματα κάκιον ἔχει τῶν ἀνθρώπων
[69, 0]	καὶ ἄρχοντα ἀποδεικνύναι ἑαυτῶν καὶ	τὰ	σφέτερα ἐπιτρέπειν, ὃν ἂν σώφρονα
[69, 0]	καθ´ αὑτοὺς πράγματα· οὐδὲ οἳ	τὰ	σφέτερα πράγματα ἀγνοοῦσι, τὰ θεῖα
[69, 0]	οἱ δὲ ὅπως ἰσχυροὶ ἔσονται	τὰ	σώματα. καίτοι τοὺς ἐμπόρους μὲν
[69, 0]	νοῦς ἀγαθὸς καὶ ἱκανοὶ ὦσι	τά	τε αὑτῶν πράγματα ὀρθῶς πράττειν
[69, 0]	αὑτῶν πράγματα ὀρθῶς πράττειν καὶ	τὰ	τῶν ἄλλων, τούτους ἀνάγκη καὶ
[69, 0]	ἀλλήλους καὶ ἀποκτείνειν καὶ ἁρπάζειν	τὰ	τῶν πέλας καὶ μοιχεύειν καὶ
[69, 0]	διὰ τοῦτο συμβαίνει χαλεπόν, ἀλλὰ	τὰ	ὑποδήματα* καὶ πυροὶ ἐλάττους καὶ
[69, 0]	σπείροντες ἢ φυτεύοντες δικαίως καὶ	κατὰ	νόμους πολιτεύεσθαι· ἄνευ δὲ νόμου
[69, 0]	μοιχῶν ζῶντες καὶ συμπολιτευόμενοι καὶ	κατὰ	τοῦτο οὐδὲν βελτίους τῶν θηρίων
[69, 0]	πράγματα· οὐδὲ οἳ τὰ σφέτερα	πράγματα	ἀγνοοῦσι, τὰ θεῖα ἴσασιν· οὐδὲ
[69, 0]	καὶ δικασταὶ καὶ νόμοι, τὰ	πράγματα	κάκιον ἔχει τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων
[69, 0]	ἱκανοὶ ὦσι τά τε αὑτῶν	πράγματα	ὀρθῶς πράττειν καὶ τὰ τῶν
[69, 0]	δ´ ἀγνοοῦσι τὰ καθ´ αὑτοὺς	πράγματα·	οὐδὲ οἳ τὰ σφέτερα πράγματα
[69, 0]	ὄντα λυσιτελεῖ παρ´ ἄλλου πρίασθαι	ὑποδήματα,	καὶ οἰκοδομεῖν οὐκ ἐπιστάμενον ἄλλον
[69, 0]	τοῦτο συμβαίνει χαλεπόν, ἀλλὰ τὰ	ὑποδήματα*	καὶ πυροὶ ἐλάττους καὶ κριθαί·
[69, 0]	δὲ ὅπως ἰσχυροὶ ἔσονται τὰ	σώματα.	καίτοι τοὺς ἐμπόρους μὲν καὶ
[69, 0]	νῦν γε οὐδὲν ἧττον λανθάνομεν	μετὰ	κλεπτῶν καὶ ἀνδραποδιστῶν καὶ μοιχῶν
[69, 0]	δεῖ ποιεῖν καὶ ὧν ἀπέχεσθαι,	μετὰ	νοῦν ἐφ´ ἑκάστῳ πρὸς ἕτερον
[69, 0]	τῇ ἡμέρᾳ, ἀλλὰ δίκαιον εἶναι.	ἔπειτα	δέονται πολλῶν τῶν ἀπειλούντων καὶ
[69, 0]	εἶναι καὶ ἰσχυρίζεται τῇ ἀφροσύνῃ,	πάντα	πράττων καὶ λέγων ἀφρόνως, καὶ
[69, 0]	ἢ ἀγαθοὶ γενέσθαι καὶ πράττουσι	πάντα	πρότερον ἢ ὅπως σωφρονήσουσι καὶ
[69, 0]	πάνυ ῥᾳδίως τε καὶ ἑτοίμως	ἅπαντα	ἐξαμαρτεῖν; καὶ τὸ νῦν γε
[69, 0]	δὲ σκυτοτόμον μὲν αὐτὸν οὐκ	ὄντα	λυσιτελεῖ παρ´ ἄλλου πρίασθαι ὑποδήματα,
[69, 0]	καὶ ὄσπρια· ἄδικον δὲ αὐτὸν	ὄντα	οὐ λυσιτελεῖ τῶν δικαίων παρ´
[69, 0]	τούτῳ μισθώσασθαι, καὶ γεωργὸν μὴ	ὄντα	σῖτον πρίασθαι καὶ ὄσπρια· ἄδικον
[69, 0]	μὴ καὶ τὸν ἡμέρας οὐ	κλέπτοντα,	ἀλλὰ νυκτὸς γενομένης, κλέπτην οὐ
[69, 0]	ἂν προστάττῃ, καὶ βασιλέα καὶ	ἄρχοντα	ἀποδεικνύναι ἑαυτῶν καὶ τὰ σφέτερα
[69, 0]	καὶ ἑκόντες ποιήσουσι τὰ ἐκείνοις	δοκοῦντα	οὐδὲν φροντίζουσιν. καίτοι τί ἧττον
[69, 0]	ἄλλου τυγχάνειν οὐδὲ ἄφρονα καὶ	ἀγνοοῦντα	ἃ δεῖ ποιεῖν καὶ ὧν
[69, 0]	ὡς οἷόν τε ἱκανῶς περὶ	ταῦτα	ἔχειν, ὧν οὐδεμίαν πώποτε ἐπιμέλειαν
[69, 0]	νομίμως, οἶμαι δ´ ἐγὼ καὶ	δίχα	γεωργῶν καὶ οἰκοδόμων· (Σκύθαι γοῦν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/01/2009