Discours, Par.
[3, 120]	ζῶντας μάλιστα πάντων ἀγαπᾷ καὶ	φίλους	ἀναγκαίους νενόμικεν. (τοὺς μὲν γὰρ
[3, 115]	τοὺς θεοὺς αὑτῷ πειρᾶται ποιεῖν	φίλους.	{ἐν ἅπασι μὲν οὖν τοῖς
[3, 120]	ἀναγκαίους νενόμικεν. (τοὺς μὲν γὰρ	φίλους	ἔστι διαλύσασθαι δυσχέρειάν τινα ἐν
[3, 85]	ὅσῳ δ´ ἄν τις τοὺς	φίλους	ἰσχυροτέρους ποιῇ, τοσούτῳ ἰσχυρότερος αὐτὸς
[3, 100]	διὰ τὸ πολλοὺς (μὲν ἔχειν	φίλους,	μηδένα δὲ ἐχθρόν. εἰ δὲ
[3, 125]	καὶ τἄλλα ὁμοίως, ἀλλ´ ὅτι	φίλους	τοὺς καλλίστους, καὶ πολύ γε
[3, 115]	τύραννος· οὐδὲ γὰρ (δύναται ποιεῖσθαι	φίλους.	τοὺς μὲν γὰρ ὁμοίους αὑτῷ,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/12/2007