Discours, Par.
[3, 35]	ὅπως ἄλλοις, ἀλλ´ οὐδ´ ἑαυτῷ	δύναται	βοηθεῖν οὐδὲ ἐπίκουρον (οὐδένα καλέσαι
[3, 65]	τῆς ψυχῆς ἀπολιπούσης οὐδὲ ὀλίγον	δύναται	διαμένειν, ἀλλὰ παραχρῆμα λύεται καὶ
[3, 30]	εἴτε μέγιστον ὁ ταῦτα ποιῶν	δύναται,	καθάπερ σὺ λέγεις, εἴτε ἐλάχιστον
[3, 105]	ἀνδρῶν· διὰ δὲ τῶν φίλων	δύναται	καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις διαλέγεσθαι καὶ
[3, 130]	φιλοστόργους ἡ συνήθεια. τίς οὖν	δύναται	μᾶλλον ἄρχοντας ἀποδεικνύειν; τίς δὲ
[3, 5]	σῴζειν, ἀλλὰ καὶ θαρραλεωτέρους ποιεῖν	δύναται.	(οὔτε γὰρ δειλὸς οὕτως ἄγαν
[3, 115]	ἐστι φιλίας τύραννος· οὐδὲ γὰρ	(δύναται	ποιεῖσθαι φίλους. τοὺς μὲν γὰρ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/12/2007