HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
καθεύδοντα 1
καθίει 1
καθόλου 1
καὶ 55
καί 1
Καὶ 1
καιροῦ 1

Fréquences [« »]
15 τὴν
17 τὸν
15 τοῦ
55 καὶ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Nessus ou Déjanire (discours 60; traduction anglaise)

καὶ

Discours, par.

[60, 5]   μεμνημένη τῶν λόγων τοῦ Κενταύρου καὶ ἅμα τοῦ Ἡρακλέους οὐδὲν ἀνιέντος,

[60, 0]   σοί τε πολὺ πρᾳότερος ἔσται καὶ ἄμεινον βιώσεται καί σοι τὸν

[60, 5]   καὶ τὴν ἄσκησιν εὐχείρωτος ἔσται καὶ ἀσθενής. ἡ δὲ Δηιάνειρα ἀκούουσα

[60, 5]   λόγους ἁμῃγέπῃ τῷ τῶν κοροπλάθων. καὶ γὰρ ἐκεῖνοι τύπον τινὰ παρέχοντες,

[60, 0]   λόγους ἐπιτηδείους λέγων πρὸς αὐτὴν καὶ διδάσκων ὅπως κρατήσει τοῦ Ἡρακλέους,

[60, 0]   (Οὐδαμῶς, ἄνπερ λογιζώμεθα ὡς ἐγένετο καὶ εἰκὸς ἦν γενέσθαι τὸ πρᾶγμα.

[60, 10]   ἐν παλαίστραις καὶ ἐν συμποσίοις καὶ ἐν ἀγορᾶ οὐκ ἐκωλύετο ἐξ

[60, 10]   παιδοτρίβας καὶ τοὺς ἄλλους δημιουργούς, καὶ ἐν παλαίστραις καὶ ἐν συμποσίοις

[60, 10]   ἄλλους δημιουργούς, καὶ ἐν παλαίστραις καὶ ἐν συμποσίοις καὶ ἐν ἀγορᾶ

[60, 0]   Νέσσος τὴν Δηιάνειραν εὐθὺς διακομίζων καὶ ἐν τῷ περᾶν ἐπεχείρει διαφθείρειν

[60, 0]   μὴ δεόντως λέγεται. (Λέγε τοίνυν καὶ ἐξηγοῦ, ὅπως σοι δοκεῖ. (Οὐκοῦν

[60, 5]   καὶ μαλακίαν ἐμπεσὼν τοῦ σώματος καὶ ἡγησάμενος μηκέτ´ εἶναι ῥᾴδιον ἁψάμενον

[60, 0]   πόνων ἐπανεῖναι, ζῆν δὲ ῥᾳθύμως καὶ ἡδέως, σοί τε πολὺ πρᾳότερος

[60, 5]   τελευταίαν ὅτε ἐξεῖλε τὴν Οἰχαλίαν, καὶ λεγομένου δὴ ὡς ἐρασθείη τῆς

[60, 5]   τοῦ Ἡρακλέους οὐδὲν ἀνιέντος, ἀλλὰ καὶ μακροτέραν ἀποδημίαν ἀποδημήσαντος, τὴν τελευταίαν

[60, 5]   ἦν οἶμαι ἀναγκαῖον, εἰς ἀσθένειαν καὶ μαλακίαν ἐμπεσὼν τοῦ σώματος καὶ

[60, 5]   μεταβαλεῖν, ἐπί τε στρωμάτων καθεύδοντα καὶ μὴ θυραυλοῦντα τὰ πολλά, ὥσπερ

[60, 0]   οἰόμενος ἢ ἅ τις ἂν καὶ μὴ ὀρθῶς; (Ἐγὼ μὲν ἃ

[60, 10]   πρὸς σοφιστὰς καὶ πρὸς γεωμέτρας καὶ μουσικοὺς καὶ παιδοτρίβας καὶ τοὺς

[60, 5]   σίτῳ τε ἐκπεπονημένῳ καὶ ὄψῳ καὶ οἴνῳ ἡδεῖ καὶ ὅσα δὴ

[60, 5]   (ἃ παρῄνεσεν ἀνύεσθαι, ἐπιτίθεται αὐτῷ καὶ, οἷον δὴ πέφυκε τὸ τῶν

[60, 0]   μὲν ἄγριός ἐστι καὶ χαλεπὸς καὶ ὀλίγον τινὰ χρόνον αὐτῇ συνέσται

[60, 5]   καὶ ὄψῳ καὶ οἴνῳ ἡδεῖ καὶ ὅσα δὴ τούτοις ἑπόμενά ἐστιν.

[60, 5]   διαλέγεσθαι πρὸς τὴν Δηιάνειραν ἐπιμελῶς καὶ ὅτι ἐκείνη προσεῖχεν αὐτῷ, (οὕτως

[60, 5]   οὐδὲ ἀπίθανος δοκεῖ μοι εἶναι. καὶ οὐκ οἶδα ὅπως δοκεῖ μοι

[60, 5]   χρώμενον, ἀλλὰ σίτῳ τε ἐκπεπονημένῳ καὶ ὄψῳ καὶ οἴνῳ ἡδεῖ καὶ

[60, 10]   καὶ πρὸς γεωμέτρας καὶ μουσικοὺς καὶ παιδοτρίβας καὶ τοὺς ἄλλους δημιουργούς,

[60, 5]   πέφυκε τὸ τῶν γυναικῶν αἱμύλον καὶ πανοῦργον, οὐ πρότερον ἀνῆκε πρὶν

[60, 0]   πολὺ παρὰ τὴν δόξαν λέγε καὶ πάντα μᾶλλον ἢ ὅ τις

[60, 10]   γὰρ εἰς ἅπαντας δὴ λόγους καὶ πάσας διατριβὰς καθίει, καὶ πρὸς

[60, 0]   ἐν ὄψει Ἡρακλέους τόξα ἔχοντος καὶ πεπειραμένον αὐτοῦ τῆς ἀρετῆς πρότερον,

[60, 5]   μῦθον ἢ λόγον λάβωσιν ἕλκοντες καὶ πλάττοντες κατὰ τὴν αὑτῶν διάνοιαν

[60, 5]   τὴν Δηιάνειραν ἀναμνησθῆναι ὧν εἶπε καὶ ποιεῖν ὡς αὐτὸς παρῄνεσεν. ὕστερον

[60, 10]   πρὸς ῥήτορας καὶ πρὸς σοφιστὰς καὶ πρὸς γεωμέτρας καὶ μουσικοὺς καὶ

[60, 10]   λόγους καὶ πάσας διατριβὰς καθίει, καὶ πρὸς ῥήτορας καὶ πρὸς σοφιστὰς

[60, 10]   διατριβὰς καθίει, καὶ πρὸς ῥήτορας καὶ πρὸς σοφιστὰς καὶ πρὸς γεωμέτρας

[60, 10]   ἐκωλύετο ἐξ ἅπαντος τρόπου φιλοσοφεῖν καὶ προτρέπειν ἐπ´ ἀρετὴν τοὺς συνόντας,

[60, 5]   δύναιτο αὐτὸν ἐπὶ τρυφὴν ἀγαγεῖν καὶ ῥᾳθυμίαν· ᾔδει γὰρ ὅτι ἅμα

[60, 0]   τοῦτον δυσκόλως διὰ τοὺς ἄθλους καὶ τὰς ἀποδημίας καὶ τὸν βίον,

[60, 10]   ἀλλ´ ἀεὶ τῇ παρούσῃ χρώμενος καὶ ταύτην προσάγων πρὸς φιλοσοφίαν.

[60, 5]   Ἡρακλῆς. ἅμα δὲ τῇ στολῇ καὶ τὴν ἄλλην δίαιταν ἐποίησεν αὐτὸν

[60, 5]   ἅμα τῷ μεταβαλεῖν τὸν βίον καὶ τὴν ἄσκησιν εὐχείρωτος ἔσται καὶ

[60, 0]   τὸν ποταμόν· οὕτως γὰρ ἂν καὶ τὴν Δηιάνειραν ἀπολέσθαι, ἀφέντος τοῦ

[60, 0]   περὶ τῶν κατὰ τὸν Νέσσον καὶ τὴν Δηιάνειραν ἢ οὔ; φασὶ

[60, 0]   τοὺς ἄθλους καὶ τὰς ἀποδημίας καὶ τὸν βίον, ὃν προῄρηται. ἐὰν

[60, 5]   μὴ κακοπαθῇ γυμνὸς τοῦ χειμῶνος καὶ τοῦ θέρους ὁμοίως ὑπομένων ἐν

[60, 10]   γεωμέτρας καὶ μουσικοὺς καὶ παιδοτρίβας καὶ τοὺς ἄλλους δημιουργούς, καὶ ἐν

[60, 5]   δὲ ἀναλαβεῖν ὁμοίαν τοῖς ἄλλοις. καὶ τοῦτο δὴ (ἦν ὁ λεγόμενος

[60, 0]   ὀλίγον τινὰ χρόνον αὐτῇ συνέσται καὶ τοῦτον δυσκόλως διὰ τοὺς ἄθλους

[60, 0]   λόγοις, τῆς μὲν ταλαιπωρίας ταύτης καὶ τῶν πόνων ἐπανεῖναι, ζῆν δὲ

[60, 0]   ἀναμιμνῄσκουσαν τῆς τοῦ Ἀχελῴου μνηστείας καὶ τῶν τότε γενομένων· ὥστε πολλὴν

[60, 5]   τῷ τύπῳ τὸ εἶδος ἀποτελοῦσιν· καὶ τῶν φιλοσόφων ἤδη τινὲς τοιοῦτοι

[60, 5]   ἔπεισεν αὐτὸν τὰ μὲν παραμυθουμένη καὶ φάσκουσα ἐκείνου κήδεσθαι ὅπως μὴ

[60, 5]   κατὰ τὴν αὑτῶν διάνοιαν ὠφέλιμον καὶ φιλοσοφίᾳ πρέποντα ἀπέδειξαν· ~οἷον δὴ

[60, 0]   ὅτι νῦν μὲν ἄγριός ἐστι καὶ χαλεπὸς καὶ ὀλίγον τινὰ χρόνον

Discours, par.
[60, 5]	μεμνημένη τῶν λόγων τοῦ Κενταύρου	καὶ	ἅμα τοῦ Ἡρακλέους οὐδὲν ἀνιέντος,
[60, 0]	σοί τε πολὺ πρᾳότερος ἔσται	καὶ	ἄμεινον βιώσεται καί σοι τὸν
[60, 5]	καὶ τὴν ἄσκησιν εὐχείρωτος ἔσται	καὶ	ἀσθενής. ἡ δὲ Δηιάνειρα ἀκούουσα
[60, 5]	λόγους ἁμῃγέπῃ τῷ τῶν κοροπλάθων.	καὶ	γὰρ ἐκεῖνοι τύπον τινὰ παρέχοντες,
[60, 0]	λόγους ἐπιτηδείους λέγων πρὸς αὐτὴν	καὶ	διδάσκων ὅπως κρατήσει τοῦ Ἡρακλέους,
[60, 0]	(Οὐδαμῶς, ἄνπερ λογιζώμεθα ὡς ἐγένετο	καὶ	εἰκὸς ἦν γενέσθαι τὸ πρᾶγμα.
[60, 10]	ἐν παλαίστραις καὶ ἐν συμποσίοις	καὶ	ἐν ἀγορᾶ οὐκ ἐκωλύετο ἐξ
[60, 10]	παιδοτρίβας καὶ τοὺς ἄλλους δημιουργούς,	καὶ	ἐν παλαίστραις καὶ ἐν συμποσίοις
[60, 10]	ἄλλους δημιουργούς, καὶ ἐν παλαίστραις	καὶ	ἐν συμποσίοις καὶ ἐν ἀγορᾶ
[60, 0]	Νέσσος τὴν Δηιάνειραν εὐθὺς διακομίζων	καὶ	ἐν τῷ περᾶν ἐπεχείρει διαφθείρειν
[60, 0]	μὴ δεόντως λέγεται. (Λέγε τοίνυν	καὶ	ἐξηγοῦ, ὅπως σοι δοκεῖ. (Οὐκοῦν
[60, 5]	καὶ μαλακίαν ἐμπεσὼν τοῦ σώματος	καὶ	ἡγησάμενος μηκέτ´ εἶναι ῥᾴδιον ἁψάμενον
[60, 0]	πόνων ἐπανεῖναι, ζῆν δὲ ῥᾳθύμως	καὶ	ἡδέως, σοί τε πολὺ πρᾳότερος
[60, 5]	τελευταίαν ὅτε ἐξεῖλε τὴν Οἰχαλίαν,	καὶ	λεγομένου δὴ ὡς ἐρασθείη τῆς
[60, 5]	τοῦ Ἡρακλέους οὐδὲν ἀνιέντος, ἀλλὰ	καὶ	μακροτέραν ἀποδημίαν ἀποδημήσαντος, τὴν τελευταίαν
[60, 5]	ἦν οἶμαι ἀναγκαῖον, εἰς ἀσθένειαν	καὶ	μαλακίαν ἐμπεσὼν τοῦ σώματος καὶ
[60, 5]	μεταβαλεῖν, ἐπί τε στρωμάτων καθεύδοντα	καὶ	μὴ θυραυλοῦντα τὰ πολλά, ὥσπερ
[60, 0]	οἰόμενος ἢ ἅ τις ἂν	καὶ	μὴ ὀρθῶς; (Ἐγὼ μὲν ἃ
[60, 10]	πρὸς σοφιστὰς καὶ πρὸς γεωμέτρας	καὶ	μουσικοὺς καὶ παιδοτρίβας καὶ τοὺς
[60, 5]	σίτῳ τε ἐκπεπονημένῳ καὶ ὄψῳ	καὶ	οἴνῳ ἡδεῖ καὶ ὅσα δὴ
[60, 5]	(ἃ παρῄνεσεν ἀνύεσθαι, ἐπιτίθεται αὐτῷ	καὶ,	οἷον δὴ πέφυκε τὸ τῶν
[60, 0]	μὲν ἄγριός ἐστι καὶ χαλεπὸς	καὶ	ὀλίγον τινὰ χρόνον αὐτῇ συνέσται
[60, 5]	καὶ ὄψῳ καὶ οἴνῳ ἡδεῖ	καὶ	ὅσα δὴ τούτοις ἑπόμενά ἐστιν.
[60, 5]	διαλέγεσθαι πρὸς τὴν Δηιάνειραν ἐπιμελῶς	καὶ	ὅτι ἐκείνη προσεῖχεν αὐτῷ, (οὕτως
[60, 5]	οὐδὲ ἀπίθανος δοκεῖ μοι εἶναι.	καὶ	οὐκ οἶδα ὅπως δοκεῖ μοι
[60, 5]	χρώμενον, ἀλλὰ σίτῳ τε ἐκπεπονημένῳ	καὶ	ὄψῳ καὶ οἴνῳ ἡδεῖ καὶ
[60, 10]	καὶ πρὸς γεωμέτρας καὶ μουσικοὺς	καὶ	παιδοτρίβας καὶ τοὺς ἄλλους δημιουργούς,
[60, 5]	πέφυκε τὸ τῶν γυναικῶν αἱμύλον	καὶ	πανοῦργον, οὐ πρότερον ἀνῆκε πρὶν
[60, 0]	πολὺ παρὰ τὴν δόξαν λέγε	καὶ	πάντα μᾶλλον ἢ ὅ τις
[60, 10]	γὰρ εἰς ἅπαντας δὴ λόγους	καὶ	πάσας διατριβὰς καθίει, καὶ πρὸς
[60, 0]	ἐν ὄψει Ἡρακλέους τόξα ἔχοντος	καὶ	πεπειραμένον αὐτοῦ τῆς ἀρετῆς πρότερον,
[60, 5]	μῦθον ἢ λόγον λάβωσιν ἕλκοντες	καὶ	πλάττοντες κατὰ τὴν αὑτῶν διάνοιαν
[60, 5]	τὴν Δηιάνειραν ἀναμνησθῆναι ὧν εἶπε	καὶ	ποιεῖν ὡς αὐτὸς παρῄνεσεν. ὕστερον
[60, 10]	πρὸς ῥήτορας καὶ πρὸς σοφιστὰς	καὶ	πρὸς γεωμέτρας καὶ μουσικοὺς καὶ
[60, 10]	λόγους καὶ πάσας διατριβὰς καθίει,	καὶ	πρὸς ῥήτορας καὶ πρὸς σοφιστὰς
[60, 10]	διατριβὰς καθίει, καὶ πρὸς ῥήτορας	καὶ	πρὸς σοφιστὰς καὶ πρὸς γεωμέτρας
[60, 10]	ἐκωλύετο ἐξ ἅπαντος τρόπου φιλοσοφεῖν	καὶ	προτρέπειν ἐπ´ ἀρετὴν τοὺς συνόντας,
[60, 5]	δύναιτο αὐτὸν ἐπὶ τρυφὴν ἀγαγεῖν	καὶ	ῥᾳθυμίαν· ᾔδει γὰρ ὅτι ἅμα
[60, 0]	τοῦτον δυσκόλως διὰ τοὺς ἄθλους	καὶ	τὰς ἀποδημίας καὶ τὸν βίον,
[60, 10]	ἀλλ´ ἀεὶ τῇ παρούσῃ χρώμενος	καὶ	ταύτην προσάγων πρὸς φιλοσοφίαν.
[60, 5]	Ἡρακλῆς. ἅμα δὲ τῇ στολῇ	καὶ	τὴν ἄλλην δίαιταν ἐποίησεν αὐτὸν
[60, 5]	ἅμα τῷ μεταβαλεῖν τὸν βίον	καὶ	τὴν ἄσκησιν εὐχείρωτος ἔσται καὶ
[60, 0]	τὸν ποταμόν· οὕτως γὰρ ἂν	καὶ	τὴν Δηιάνειραν ἀπολέσθαι, ἀφέντος τοῦ
[60, 0]	περὶ τῶν κατὰ τὸν Νέσσον	καὶ	τὴν Δηιάνειραν ἢ οὔ; φασὶ
[60, 0]	τοὺς ἄθλους καὶ τὰς ἀποδημίας	καὶ	τὸν βίον, ὃν προῄρηται. ἐὰν
[60, 5]	μὴ κακοπαθῇ γυμνὸς τοῦ χειμῶνος	καὶ	τοῦ θέρους ὁμοίως ὑπομένων ἐν
[60, 10]	γεωμέτρας καὶ μουσικοὺς καὶ παιδοτρίβας	καὶ	τοὺς ἄλλους δημιουργούς, καὶ ἐν
[60, 5]	δὲ ἀναλαβεῖν ὁμοίαν τοῖς ἄλλοις.	καὶ	τοῦτο δὴ (ἦν ὁ λεγόμενος
[60, 0]	ὀλίγον τινὰ χρόνον αὐτῇ συνέσται	καὶ	τοῦτον δυσκόλως διὰ τοὺς ἄθλους
[60, 0]	λόγοις, τῆς μὲν ταλαιπωρίας ταύτης	καὶ	τῶν πόνων ἐπανεῖναι, ζῆν δὲ
[60, 0]	ἀναμιμνῄσκουσαν τῆς τοῦ Ἀχελῴου μνηστείας	καὶ	τῶν τότε γενομένων· ὥστε πολλὴν
[60, 5]	τῷ τύπῳ τὸ εἶδος ἀποτελοῦσιν·	καὶ	τῶν φιλοσόφων ἤδη τινὲς τοιοῦτοι
[60, 5]	ἔπεισεν αὐτὸν τὰ μὲν παραμυθουμένη	καὶ	φάσκουσα ἐκείνου κήδεσθαι ὅπως μὴ
[60, 5]	κατὰ τὴν αὑτῶν διάνοιαν ὠφέλιμον	καὶ	φιλοσοφίᾳ πρέποντα ἀπέδειξαν· ~οἷον δὴ
[60, 0]	ὅτι νῦν μὲν ἄγριός ἐστι	καὶ	χαλεπὸς καὶ ὀλίγον τινὰ χρόνον

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 20/12/2007