Discours, par. |
[60, 5] |
Κένταυρος,
ὥσπερ
εἰκὸς
ἦν
βουλομένην
|
τὸν |
ἄνδρα
ὑφ´
ἑαυτῇ
ἔχειν.
ὁ |
[60, 0] |
οὔ;
φασὶ
γὰρ
οἱ
μὲν
|
τὸν |
Ἀρχίλοχον
ληρεῖν,
ποιοῦντα
τὴν
Δηιάνειραν |
[60, 5] |
γὰρ
ὅτι
ἅμα
τῷ
μεταβαλεῖν
|
τὸν |
βίον
καὶ
τὴν
ἄσκησιν
εὐχείρωτος |
[60, 0] |
ἄθλους
καὶ
τὰς
ἀποδημίας
καὶ
|
τὸν |
βίον,
ὃν
προῄρηται.
ἐὰν
δ´, |
[60, 0] |
ἄνθρωποι
δοξάζουσιν;
ἆρά
γε
ἀνάγκη
|
τὸν |
βουλόμενον
ὀρθῶς
ἐξηγεῖσθαι
παρὰ
τὴν |
[60, 5] |
τοῦ
μύθου
εἰπεῖν.
(Καὶ
μὰ
|
τὸν |
Δία
οὐδαμῶς
φαῦλος
οὐδὲ
ἀπίθανος |
[60, 0] |
βιάζεσθαι
ὑπὸ
τοῦ
Κενταύρου
πρὸς
|
τὸν |
Ἡρακλέα
ῥαψῳδοῦσαν,
ἀναμιμνῄσκουσαν
τῆς
τοῦ |
[60, 5] |
δὲ
Ἡρακλῆς
ὑπονοήσας
μηδὲν
ὑγιὲς
|
τὸν |
Κένταυρον
λέγειν
ἐκ
τοῦ
διαλέγεσθαι
|
[60, 0] |
περὶ
τὸν
μῦθον
τὸ
ἐπιχειρεῖν
|
τὸν |
Κένταυρον
συγγενέσθαι
τῇ
Δηιανείρᾳ.
(Οὐ |
[60, 0] |
καὶ
ἄμεινον
βιώσεται
καί
σοι
|
τὸν |
λοιπὸν
ἤδη
συνέσται
χρόνον
οἴκοι |
[60, 0] |
ἀλλὰ
μὴ
τοῦτο
κινοῦντες
καθόλου
|
τὸν |
μῦθον
ἀναιρῶμεν.
(Οὐδαμῶς,
ἄνπερ
λογιζώμεθα |
[60, 0] |
ὅλον
τὸ
ἀγνόημά
ἐστι
περὶ
|
τὸν |
μῦθον
τὸ
ἐπιχειρεῖν
τὸν
Κένταυρον |
[60, 0] |
τῷ
Σοφοκλεῖ
περὶ
τῶν
κατὰ
|
τὸν |
Νέσσον
καὶ
τὴν
Δηιάνειραν
ἢ |
[60, 5] |
ἠνέσχετο
τρυφῆς
ἅψασθαι.
ἔχεις
δὴ
|
τὸν |
παρ´
ἐμοῦ
λόγον,
ὁποῖον
ἐγὼ |
[60, 0] |
τὴν
τοξείαν,
διαβαινόντων
αὐτῶν
ἔτι
|
τὸν |
ποταμόν·
οὕτως
γὰρ
ἂν
καὶ |
[60, 0] |
τι
ἐβούλετο
πρᾶξαι·
οἱ
δὲ
|
τὸν |
Σοφοκλέα
πρὸ
τοῦ
καιροῦ
πεποιηκέναι |
[60, 0] |
τῷ
περᾶν
ἐπεχείρει
διαφθείρειν
τοῦτον
|
τὸν |
τρόπον,
οὐχ
ὅν
φασι
βιαζόμενος, |