HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte � l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre XLVII

Liste des contextes (ordre alphab�tique)


τ  =  172 formes diff�rentes pour 2211 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[47, 46]   τάφρευμα τὸ τοῦ Καίσαρος τοῦ  τ´   Ἀντωνίου πᾶν καὶ τὰ ἐν
[47, 31]   ἐπιστρατεύσαντες αὐτῷ παρεστήσαντο, καὶ πρὸς  τὰ   Ἀδανὰ ὅμορά τέ σφισι καὶ
[47, 17]   ἐπιφοραὶ καίτοι παμπληθεῖς γενόμεναι, οὐ  τὰ   ἆθλα τῶν φόνων μέγιστα δὴ
[47, 18]   ἐν τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ καὶ  τὰ   Ἀπολλώνια γίγνεσθαι, ἐψηφίσαντο τῇ προτεραίᾳ
[47, 18]   Ἀπολλώνια γίγνεσθαι, ἐψηφίσαντο τῇ προτεραίᾳ  τὰ   γενέσια ἀγάλλεσθαι, ὡς καὶ λογίου
[47, 20]   μετὰ τοῦ Βρούτου χρονίσας ἐπετήρει  τὰ   γιγνόμενα. καί τινα καὶ γράμματα
[47, 8]   οἱ καὶ ἐμπτύσασα ἐπί τε  τὰ   γόνατα ἐπέθηκε, καὶ τὸ στόμα
[47, 5]   καὶ σφαγῆναι πρὸς αὐτῶν, ἐληλύθει·  τὰ   δὲ δὴ κοινὰ πράγματα καὶ
[47, 15]   διὰ τοῦτο καταλυθεισῶν οὐκ ἀντεποιήσαντο,  τὰ   δὲ δὴ πράγματα πρός τε
[47, 42]   ἱκετεύοντές σφας τῶν μὲν ὀριγνήσασθαι  τὰ   δὲ ἐκκλῖναι καὶ τῶν μὲν
[47, 3]   ὑπὸ κυνῶν ὀρνίθων τε ἠσθίετο,  τὰ   δὲ ἐς τὸν ποταμὸν ἐνεβάλλετο.
[47, 14]   ἀπολλυμένων ἐδελέαζον, τὰ μὲν ἐπευωνίζοντες  τὰ   δὲ καὶ προῖκά σφισι χαριζόμενοι,
[47, 40]   τὰ μὲν γὰρ πρόσθια ἵππῳ  τὰ   δὲ λοιπὰ ἡμιόνῳ ἐῴκει. καὶ
[47, 42]   καὶ τῶν μὲν ἔρωτα λαβεῖν  τὰ   δὲ μὴ παθεῖν φυλάξασθαι, οἱ
[47, 31]   μέν σφας οὐδὲν δεινὸν εἰργάσατο,  τὰ   δὲ χρήματα τά τε ἴδια
[47, 14]   κατὰ τὴν χώραν, ὡς ἐπὶ  τὰ   δεδημευμένα τά τε τῶν ἀνθισταμένων
[47, 6]   προηγόρευσαν ὅτι οὐδένα αὐτῶν ἐς  τὰ   δημόσια γράμματα ἐσγράψουσι. τούς τε
[47, 31]   χρήματα τά τε ἴδια καὶ  τὰ   δημόσια πάντα ἀφείλετο. κἀκ τούτου
[47, 2]   στρατιωτῶν ἁπάντων ἦλθον, καὶ παραχρῆμα  τὰ   δόξαντά σφισι διὰ τῶν δημάρχων
[47, 17]   πράγματα σχεῖν. ὁπότε γὰρ βίᾳ  τὰ   δύο μέρη φανερῶς ἐσυλῶντο, πῶς
[47, 40]   Ῥώμῃ καὶ ἐν τῇ Μακεδονίᾳ  τὰ   ἐκβάντα ἀπ´ αὐτοῦ προεμαντεύσατο. ἐν
[47, 25]   τὴν Μακεδονίαν ἐλθὼν καὶ πάντα  τὰ   ἐκεῖ κρατυνάμενος ἐς τὴν Ἀσίαν
[47, 28]   ἅμα τὰς πύλας ἐσπεσόντες πάντα  τὰ   ἐν αὐτῷ ὄντα συνέχεαν καὶ
[47, 46]   τοῦ τ´ Ἀντωνίου πᾶν καὶ  τὰ   ἐν αὐτῷ πάντα ἁλῶναι (ἀφ´
[47, 42]   τε ἐν ἰσονομίᾳ χρηστὰ καὶ  τὰ   ἐν μοναρχίᾳ ἄτοπα, ὅσα ποτὲ
[47, 32]   τε ἐν τῇ Συρίᾳ καὶ  τὰ   ἐν τῇ Κιλικίᾳ κατεστήσατο, ἐς
[47, 31]   (ἐκεῖνοι γὰρ τὰ πράγματα ἤδη  τὰ   ἐν τῇ Ῥώμῃ εἶχον) καὶ
[47, 29]   οὔτε τὸν Ἀντώνιον ἐνενικήκει οὔτε  τὰ   ἐν τῷ ἄστει διὰ χειρὸς
[47, 4]   αὐτῶν ἐς τὸ καινῶσαί πως  τὰ   ἐπιβουλεύματα ἐξ ἐπιτεχνήσεως παρεῖχον, καὶ
[47, 31]   τῇ πόλει αὐτὸν ἐδέξαντο οὔτε  τὰ   ἐπιτήδειά οἱ παρέσχον. ἐπειδή τε
[47, 36]   Σύμβολον ἐκκρούσαντες αὐτοὺς κατέλαβον, καὶ  τὰ   ἐπιτήδεια ταύτῃ τε δι´ ἐλάττονος
[47, 33]   χρήματα καὶ τὰ ὅσια καὶ  τὰ   ἱερά, πλὴν τοῦ ἅρματος τοῦ
[47, 14]   ὅπως γὰρ ἀδεῶς αὐτοί τε  τὰ   κάλλιστα καὶ τῶν χωρίων καὶ
[47, 29]   ἐνεχείρισαν· καὶ μετὰ τοῦτο μαθόντες  τὰ   κατὰ τὸν Κάσσιον, πρὶν καὶ
[47, 15]   ὠνητιᾶν ἔτι. ~περὶ μὲν οὖν  τὰ   κτήματα τοῦθ´ οὕτως ἐγίγνετο, τὰς
[47, 40]   γὰρ ταῖς ἀνοχαῖς πολίαρχος  τὰ   Λατιάρια, οὔτ´ ἄλλως προσήκοντα αὐτῷ
[47, 13]   μὲν τῶν τὸ πρῶτον ἐς  τὰ   λευκώματα ἐγγραφέντων ἀπηλίφησαν, πολλοὶ δὲ
[47, 34]   γὰρ τούτου καὶ οἱ ἐπιχώριοι  τὰ   λοιπὰ ἐθελονταὶ συγκατέπρησαν καὶ ἀλλήλους
[47, 16]   ὀρθῶς αὐτὰ τετιμημένοι διεβάλλοντο, καὶ  τὰ   λοιπὰ προσαπώλλυσαν. ~εἰ δ´ οὖν
[47, 14]   μετέστησαν, πολεμίους ἐποιήσαντο) πάντα καὶ  τὰ   λοιπὰ προσδιήρπαζον. ἵνα γὰρ καὶ
[47, 3]   τὸ βῆμα αὖθις ἀνετίθεντο, καὶ  τὰ   λοιπὰ σώματα τὰ μὲν αὐτοῦ
[47, 0]   ἡττήθησαν καὶ ἀπέθανον. Χρόνου πλῆθος  τὰ   λοιπὰ τῆς Γαΐου Οὐιβίου Πάνσου
[47, 25]   Ῥασκυπόριδός οἱ δυνάστου τινὸς ἐς  τὰ   μάλιστα βοηθήσαντος. ἐντεῦθεν δὲ ἐς
[47, 6]   τοῖς ἀναγκαίοις, ὑφ´ ὧνπερ ἐς  τὰ   μάλιστα καὶ σωθήσεσθαι καὶ τιμηθήσεσθαι
[47, 46]   πάντα ἁλῶναι (ἀφ´ οὗπερ καὶ  τὰ   μάλιστα τέκμαρσιν τὸ ὄναρ ἔσχεν·
[47, 34]   Λυκίων στράτευμα ἀπαντῆσαν αὐτῷ πρὸς  τὰ   μεθόρια μάχῃ τε ἐκράτησε καὶ
[47, 42]   τῷ μέλλοντι προκάμνοντες εἴποιεν. καὶ  τὰ   μὲν ἄλλα ὁμοιοτροπώτατα, ἅτε καὶ
[47, 3]   ἀνετίθεντο, καὶ τὰ λοιπὰ σώματα  τὰ   μὲν αὐτοῦ τε ἐρριπτεῖτο καὶ
[47, 40]   ἡμίονός τε διφυὲς τέρας ἔτεκε·  τὰ   μὲν γὰρ πρόσθια ἵππῳ τὰ
[47, 35]   γὰρ ἔργῳ καθ´ ἓν ηὐλίσαντο.  τὰ   μὲν γὰρ στρατόπεδα, ὡς καὶ
[47, 14]   κτήμασι τοῖς τῶν ἀπολλυμένων ἐδελέαζον,  τὰ   μὲν ἐπευωνίζοντες τὰ δὲ καὶ
[47, 44]   πολλῷ δὲ καὶ ξιφισμῷ ἐχρήσαντο,  τὰ   μὲν πρῶτα περισκοποῦντες ὅπως τε
[47, 35]   καὶ πρὸς τὴν πόλιν κατὰ  τὰ   μετέωρα ἐπιπαρελθόντες ἐνταῦθα χωρὶς ἑκάτερος,
[47, 25]   ταῦτά τε ἔπρασσεν, καὶ ἐς  τὰ   νομίσματα ἐκόπτετο εἰκόνα τε
[47, 45]   τροπὴ ἐγένετο, ἔς τε  τὰ   οἰκεῖα ἐρύματα πολὺ ἀπ´ ἀλλήλων
[47, 3]   ἐπεὶ ὅτι γε οὐκ ἀναμὶξ  τὰ   ὀνόματα τῶν πρώτων τοῖς πολλοῖς
[47, 17]   ἐπεσκεύαζον. μόνοι δὲ δὴ οἱ  τὰ   ὅπλα ἔχοντες ὑπερεπλούτησαν. οὐδὲ γὰρ
[47, 41]   μένουσι σωτηρίαν, ἐς δὲ δὴ  τὰ   ὅπλα τάς τε μάχας ἰοῦσι
[47, 33]   ναῦς καὶ τὰ χρήματα καὶ  τὰ   ὅσια καὶ τὰ ἱερά, πλὴν
[47, 29]   σύμπαν τοῖς ὑπάτοις προσέταξαν, ἐπειδὰν  τὰ   παρόντα κατορθώσωσι, ποιήσασθαι (τὸν γὰρ
[47, 34]   ἀνεχρήσαντο. μετὰ δὲ τοῦτο πρὸς  τὰ   Πάταρα Βροῦτος ἦλθε, καὶ
[47, 4]   ἐποιοῦντο, καὶ διὰ τοῦθ´ ἧττον  τὰ   πλείω κακοτρόπως, οἷα οὐκ ἐκ
[47, 45]   τὸν Κάσσιον οὐδέν οἱ ὅμοιον  τὰ   πολέμια ὄντα ἐξενίκησε. καὶ τότε
[47, 19]   ἅμα δι´ αὐτῶν τιμῶντες, καὶ  τὰ   πράγματα ἐπὶ μακρότερον ταῖς τῶν
[47, 32]   ᾔσθοντο, συνῆλθόν τε ἐκεῖ καὶ  τὰ   πράγματα ἔτι καὶ μᾶλλον ἐκοινώσαντο·
[47, 31]   τῶν τριῶν ἀνδρῶν (ἐκεῖνοι γὰρ  τὰ   πράγματα ἤδη τὰ ἐν τῇ
[47, 7]   τε ὢν καὶ ἄρτι ἐς  τὰ   πράγματα παριὼν οὔτ´ ἄλλως {ἂν}
[47, 32]   τῶν τριῶν ἀνδρῶν ἔμαθον καὶ  τὰ   πραττόμενα ὑπ´ αὐτῶν κατὰ σφῶν
[47, 4]   ἐλάμβανον. τότε δὲ πάντα μὲν  τὰ   προτολμηθέντα οἱ μὲν αὐτοὶ χειρουργήσαντες
[47, 44]   τε προβλήματα ἀπέσπων καὶ ἐς  τὰ   στήθη ἔτυπτον. ἄλλοι τῶν ξιφῶν
[47, 38]   ἐς χεῖρας ἐλθεῖν· ὡς μέντοι  τὰ   στρατεύματα, ἅτε ἐκ τοῦ ὑπηκόου
[47, 22]   τήν τε Μακεδονίαν διήγαγε, καὶ  τὰ   στρατεύματα στασιασθέντα οἱ ὑπὸ τοῦ
[47, 45]   φυγαὶ ἀμφοῖν ὁμοίως συνέβησαν, καὶ  τὰ   στρατόπεδα ἀμφοτέρωθεν ἑάλω. τοῦ τε
[47, 28]   τὴν λοιπὴν εὔκλειαν ᾠκειώσατο, καὶ  τὰ   στρατόπεδα τά τε τοῦ Βάσσου
[47, 43]   ὑπέσχοντο. ~κἀκ τούτου πρῶτον μὲν  τὰ   συνθήματα αὐτοῖς διῆλθεν (ἦν δὲ
[47, 38]   δὲ τά τε ἐκείνων καὶ  τὰ   σφέτερα (σύμμαχοί τε γὰρ αὐτοῖς
[47, 48]   ἐνέβαλον, προκαλούμενοι τοὺς στρατιώτας  τὰ   σφέτερα φρονῆσαι (καὶ γὰρ ὑπισχνοῦντό
[47, 44]   ἄλλοι τῶν ξιφῶν αὐτῶν λαμβανόμενοι  τὰ   σφέτερα ὡς καὶ ἐς ἀόπλους
[47, 22]   ἐπιόντα αὐτὸν καλῶς ἀμύναιτο, καὶ  τά   τε ἄλλα ἄριστα δὴ τήν
[47, 6]   καὶ ἀντὶ πλειόνων ἐλάττονας, ἠλλάττοντο,  τά   τε ἄλλα ἐν ἀγορᾶς τρόπῳ
[47, 3]   δὲ ἐς τὸν ποταμὸν ἐνεβάλλετο.  τά   τε ἄλλα ὅσα ἐπὶ τοῦ
[47, 12]   καὶ ἐς τὰς ἄλλας πόλεις,  τά   τε ἄλλα τοῖς τινα περισώσασι
[47, 47]   οὖσαν μετεστρατοπεδεύσατο, καὶ ἐκεῖθεν ὁρμώμενος  τά   τε ἄλλα τοὺς ἐναντίους ἐλύπει
[47, 20]   καὶ ἀστυνόμος Κάσσιος ἦν,  τά   τε Ἀπολλώνια οὐδέπω διεωρτάκει. ἀλλ´
[47, 30]   κἀκ τούτων ἡμέρας τινὰς ἰσχύσας  (τά   τε γὰρ ἄλλα καὶ τὸ
[47, 2]   ἐκ τεράτων δέους αὐτοῖς ὄντος.  τά   τε γὰρ σημεῖα τοῦ στρατεύματος
[47, 18]   καὶ τεθνεῶτι τιμὴν ἱερομηνίας ἔνεμον.  τά   τε γενέσια αὐτοῦ δαφνηφοροῦντας καὶ
[47, 22]   πραχθέντα οἱ δηλῶν καὶ ἑαυτὸν  τά   τε ἔθνη καὶ τοὺς στρατιώτας
[47, 38]   τῷ πλήθει ἐπλεονέκτουν) ἐκλογιζόμενοι δὲ  τά   τε ἐκείνων καὶ τὰ σφέτερα
[47, 42]   ἀδέσποτον τοῖς σφετέροις προεβάλλοντο, καὶ  τά   τε ἐν ἰσονομίᾳ χρηστὰ καὶ
[47, 22]   αὐτόν· ἐπεὶ δὲ Καῖσαρ  τά   τε ἐν τῇ Ῥώμῃ ἀκριβῶς
[47, 32]   τὴν Ἰταλίαν προδιαβῆναι· ἐπεὶ δὲ  τά   τε ἐν τῇ Ῥώμῃ καθίστασθαι
[47, 32]   Αἰγύπτου κληθῆναι. ~Κάσσιος δὲ ἐπειδὴ  τά   τε ἐν τῇ Συρίᾳ καὶ
[47, 31]   δεινὸν εἰργάσατο, τὰ δὲ χρήματα  τά   τε ἴδια καὶ τὰ δημόσια
[47, 22]   Ἤπειρον προσλαβών, ἐπέστειλε τῇ γερουσίᾳ,  τά   τε πραχθέντα οἱ δηλῶν καὶ
[47, 44]   κατὰ νώτου ἔπαιον, οἱ δὲ  τά   τε προβλήματα ἀπέσπων καὶ ἐς
[47, 45]   πρότερον τὸ γεγονὸς ἔμαθον πρὶν  τά   τε ταφρεύματα διαπορθηθῆναι καὶ ἀλλήλοις
[47, 34]   πῦρ ἐς τὰς μηχανὰς ἐμβαλόντων,  τά   τε τοξεύματα καὶ ἀκόντια ἅμα
[47, 28]   εὔκλειαν ᾠκειώσατο, καὶ τὰ στρατόπεδα  τά   τε τοῦ Βάσσου καὶ τὰ
[47, 14]   χώραν, ὡς ἐπὶ τὰ δεδημευμένα  τά   τε τῶν ἀνθισταμένων ἔτι, διαπέμποντες
[47, 26]   Συρίαν ἦλθε, καὶ ἀμαχεὶ πάντα  τά   τε τῶν δήμων καὶ τὰ
[47, 14]   οὔτε ταῦτα πλὴν ὀλίγων ἐδόθη,  τά   τε τῶν λοιπῶν καὶ πάνυ
[47, 26]   αὑτοῦ ὄντι Καῖσαρ πάντα  τὰ   τῇδε κατὰ τὴν ἐκ τῆς
[47, 27]   ἔκ τε τῶν περιχώρων οἱ  τὰ   τοῦ Καίσαρος φρονοῦντες καὶ ἐκ
[47, 31]   ὄντα ὥρμησαν, πρόφασιν ὡς καὶ  τὰ   τοῦ Κασσίου πράσσοντα ποιησάμενοι. πυθόμενος
[47, 37]   καθαίρετος ἔδοξεν εἶναί σφισι, καὶ  τὰ   τοῦ Κασσίου τοῦ τε Βρούτου
[47, 26]   τῶν προπαρεσκευασμένων κατέλαβε, κἀντεῦθεν πρὸς  τὰ   τοῦ Σέξτου στρατόπεδα προσχωρῶν περιέπεσεν
[47, 37]   ἓν καὶ ἐς ἔρυμα ἓν  τὰ   τρία στρατεύματα συνήγαγον. ἀντικαθημένων δὲ
[47, 42]   τούς τε σφαγέας τιμωρήσασθαι καὶ  τὰ   τῶν ἀντικαθεστώτων σχεῖν, ἄρξαι τε
[47, 33]   συμμαχῆσαι ἤθελον. ὑποπτεύσαντες οὖν αὐτοὺς  τὰ   τῶν ἐναντίων, ἐπειδὴ εὖ ὑπὸ
[47, 28]   τά τε τοῦ Βάσσου καὶ  τὰ   τῶν ἑτέρων οὐδὲν ἐπιπονήσας προσέθετο.
[47, 17]   ἐλάμβανον, οἱ δὲ καὶ ἐς  τὰ   τῶν ζώντων ἔτι γερόντων τε
[47, 26]   τά τε τῶν δήμων καὶ  τὰ   τῶν στρατευμάτων προσεποιήσατο. δὲ
[47, 18]   ἄλλους ὥρκωσαν βέβαια νομιεῖν πάντα  τὰ   ὑπ´ ἐκείνου γενόμενα (καὶ τοῦτο
[47, 33]   τὰς δὲ δὴ ναῦς καὶ  τὰ   χρήματα καὶ τὰ ὅσια καὶ
[47, 14]   ἀξίαν ἐσέπραξαν· τοῦτο δὲ τοὺς  τὰ   χωρία ἔχοντας τὸ ἥμισυ τῶν
[47, 0]    ~Τάδε   ἔνεστιν ἐν τῇ Δίωνος Ῥωμαϊκῶν
[47, 3]   ἐν ταῖς ὁδοῖς ἔν τε  ταῖς   ἀγοραῖς καὶ πρὸς τοῖς ἱεροῖς
[47, 30]   ναυσὶ ταῖς τε Ἀσιαναῖς καὶ  ταῖς   Αἰγυπτίαις, ἃς Κλεοπάτρα αὐτῷ
[47, 40]   ἐπράχθη ἔδοξεν· ἔν τε γὰρ  ταῖς   ἀνοχαῖς πολίαρχος τὰ Λατιάρια,
[47, 39]   καὶ τοῖς πλήθεσιν καὶ  ταῖς   ἀρεταῖς τῶν μαχεσαμένων διήνεγκεν αὐτῶν
[47, 7]   ἐπὶ μακρότατον τιμηθέντες, καὶ ἐν  ταῖς   ἀρχαῖς ταῖς τε ἡγεμονίαις ἐπὶ
[47, 14]   σφισι χαριζόμενοι, τοὺς δὲ καὶ  ταῖς   ἀρχαῖς ταῖς τε ἱερωσύναις αὐτῶν
[47, 8]   τήν τε γλῶσσαν ἐξείλκυσε καὶ  ταῖς   βελόναις αἷς ἐς τὴν κεφαλὴν
[47, 19]   μὲν δὴ Καίσαρι ταῦτ´ ἔδωκαν,  ταῖς   δὲ ἀειπαρθένοις ῥαβδούχῳ ἑνὶ ἑκάστῃ
[47, 30]   Κασσίῳ καὶ Πάρθοι τινὲς ἐβοήθησαν)  ταῖς   δὲ δὴ ναυσὶ ταῖς τε
[47, 14]   τοῖς μὲν ἄρρεσι τὸ δέκατον  ταῖς   δὲ θηλείαις τὸ εἰκοστὸν τῆς
[47, 5]   λοιποὶ ἐθάρσουν· ἐν δὲ δὴ  ταῖς   δευτέραις ταύταις σφαγαῖς οὐχ ὅπως
[47, 21]   δόξης τῶν πεπραγμένων καὶ ἐπὶ  ταῖς   ἐλπίσι τῶν ὁμοίων προσεῖχον αὐτῷ,
[47, 33]   ὅπλοις πολὺ αὐτῶν ὑπερέχοντες καὶ  ταῖς   εὐεργεσίαις ἀφθόνως χρώμενοι, διὰ βραχέος
[47, 18]   τι καὶ ἄγαλμα αὐτοῦ ἐν  ταῖς   ἱπποδρομίαις μεθ´ ἑτέρου Ἀφροδισίου ἔπεμπον.
[47, 3]   οἰκίαις πολλοὶ δὲ καὶ ἐν  ταῖς   ὁδοῖς ἔν τε ταῖς ἀγοραῖς
[47, 3]   ἐπληρώθη· πολλοὶ μὲν γὰρ ἐν  ταῖς   οἰκίαις πολλοὶ δὲ καὶ ἐν
[47, 1]   δὴ Καίσαρι τότε εὐθὺς ἐπὶ  ταῖς   συνθήκαις ἀετὸς ὑπέρ τε τῆς
[47, 30]   ἐβοήθησαν) ταῖς δὲ δὴ ναυσὶ  ταῖς   τε Ἀσιαναῖς καὶ ταῖς Αἰγυπτίαις,
[47, 37]   τοῦ Ἀντωνίου πάνυ συμβαλεῖν σπουδαζόντων·  ταῖς   τε γὰρ δυνάμεσι μᾶλλον τῶν
[47, 14]   τῶν ἄλλων οὐσίας συνέβαινε. καίτοι  ταῖς   τε γυναιξὶ ταῖς τῶν φονευομένων
[47, 21]   τῷ καιρῷ καὶ τοῖς χρήμασι  ταῖς   τε δυνάμεσιν ἤκμαζον, ἐτράποντο. καὶ
[47, 7]   τιμηθέντες, καὶ ἐν ταῖς ἀρχαῖς  ταῖς   τε ἡγεμονίαις ἐπὶ πλεῖστον γενόμενοι,
[47, 14]   τοὺς δὲ καὶ ταῖς ἀρχαῖς  ταῖς   τε ἱερωσύναις αὐτῶν ἐτίμων. ὅπως
[47, 19]   καὶ τὰ πράγματα ἐπὶ μακρότερον  ταῖς   τῶν ἀρξόντων διαδοχαῖς κρατυνόμενοι. ~πράξαντες
[47, 19]   τινος ὡς ἀληθῶς ὄντος, ἐν  ταῖς   τῶν συγγενῶν αὐτοῦ ἐκφοραῖς πέμπεσθαι,
[47, 14]   συνέβαινε. καίτοι ταῖς τε γυναιξὶ  ταῖς   τῶν φονευομένων τὰς προῖκας καὶ
[47, 4]   ὅσα παθεῖν ἐδύναντο λογιζόμενοι πολὺ  ταῖς   ψυχαῖς καὶ πρὸ τῶν σωμάτων,
[47, 34]   λαβὼν ἀπέλυσε. καὶ οὕτω καὶ  τἆλλα   δι´ ὀλίγου παρεστήσατο. ~ταῦτ´ οὖν
[47, 15]   ἀντενέγραψαν. καὶ συνελόντι εἰπεῖν, καὶ  τἆλλα   πάντα ὅπως ποτὲ καὶ ἐδόκει
[47, 26]   Σύρων Σέξτος· τούτῳ γὰρ καὶ  ταμίᾳ   καὶ συγγενεῖ αὑτοῦ ὄντι
[47, 23]   συλλαβεῖν καὶ ἀποκτεῖναι, καὶ τὸν  ταμίαν   τούς τε ὑποστρατήγους τοῦ Ἀντωνίου
[47, 28]   τὴν δόξαν ὧν ἐν τῇ  ταμιείᾳ   ἐπεποιήκει καὶ πρὸς τὴν λοιπὴν
[47, 6]   τινας Κάτων Μᾶρκος  ταμιεύσας   ἀπῄτησε πάνθ´ ὅσα ἐπ´ αὐτοῖς
[47, 7]   τισὶν ἐπιεικέστατα ἐχρήσατο. τεκμήριον δέ,  Τανουσία   γυνὴ ἐπιφανὴς τὸν ἄνδρα Τίτον
[47, 43]   τε διάτορον ἐξεφώνησαν καὶ αἱ  τάξεις   ἑκατέρωθεν συνεβόησαν. κἀκ τούτου ἀλαλάξαντες
[47, 17]   διέφυγον, ἀλλ´ ὑπό τε τῶν  τάξεων   ἐς στενὸν κατακλειόμενοι καὶ ἀργυρίου
[47, 33]   καὶ αὐτοί τε ἀπελθόντων σφῶν  ταράξωσί   τι καὶ τοὺς ἄλλους συναποστήσωσι,
[47, 47]   θορυβεῖν τε αὐτοὺς ἄλλως καὶ  ταράττειν   νύκτωρ ἐπειρᾶτο, καί ποτε καὶ
[47, 26]   προσέθετο. κἀκ τούτου καὶ τὸν  Ταρκονδίμοτον   τούς τε Ταρσέας καὶ ἄκοντας
[47, 30]   τῇ Παλαιστίνῃ ὄντος, καὶ τοὺς  Ταρσέας   ἑκουσίους προσλαβὼν φρουρούς τινας αὐτοῦ
[47, 26]   καὶ τὸν Ταρκονδίμοτον τούς τε  Ταρσέας   καὶ ἄκοντας ἐς τὸ συμμαχικὸν
[47, 26]   ἐκεῖνον καὶ τῷ δευτέρῳ, οἱ  Ταρσεῖς   εἶχον ὥστε καὶ Ἰουλιόπολίν σφας
[47, 31]   δημόσια πάντα ἀφείλετο. κἀκ τούτου  Ταρσεῖς   ἐπαίνους τε παρὰ τῶν τριῶν
[47, 31]   δὲ ταῦτ´ ἐγίγνετο, οἱ  Ταρσεῖς   Τίλλιον Κίμβρον φονέα τε τοῦ
[47, 12]   τε τὴν Ῥώμην καὶ ἐς  τὰς   ἄλλας πόλεις, τά τε ἄλλα
[47, 40]   Ἀλβανῷ ὂν αἷμα παρ´ αὐτὰς  τὰς   ἀνοχὰς ἔκ τε τοῦ δεξιοῦ
[47, 11]   μήτε ἐς τὸ ἀνέλπιστον πρὸς  τὰς   αὐτίκα συμφορὰς ἐκπλήττεσθαί τινα μήτε
[47, 15]   τὰ κτήματα τοῦθ´ οὕτως ἐγίγνετο,  τὰς   δὲ ἀρχὰς τάς τε ἱερωσύνας
[47, 33]   ἐκεῖ κατὰ παιδείαν ἐπεποίητο εἶχε)  τὰς   δὲ δὴ ναῦς καὶ τὰ
[47, 16]   θάνατον μὲν μηδενὶ ἔτι φέροντα,  τὰς   δὲ οὐσίας τῶν ζώντων ἀποσυλῶντα
[47, 26]   Τύρον, ἐκεῖ ἐν τῷ ἐμπορίῳ  τὰς   διατριβὰς λανθάνων ἐποιεῖτο. ἦρχε δὲ
[47, 47]   ὅπλοις καὶ τότε ἔτι μόνον  τὰς   ἐλπίδας οὐχ ὅτι τῆς νίκης
[47, 19]   καὶ ὑβρίσθη. τάς τε ἀρχὰς  τὰς   ἐν τῇ πόλει ἐπὶ πλείω
[47, 3]   δὲ οὐ παρὰ τὰς σφαγὰς  τὰς   ἐν τῷ πρὶν γενομένας παρήλλαξεν·
[47, 20]   χαλεπαίνειν, ἐξεχώρησαν ὡς καὶ ἐπὶ  τὰς   ἔξω ἀρχάς, ἃς προσετετάχατο, ἐπειγόμενοι.
[47, 6]   καὶ οὐκ ἔχοντες ὁπόθεν ἄλλοθεν  τὰς   ἐπιθυμίας τῶν στρατιωτῶν ἀποπληρώσωσι, κοινήν
[47, 15]   ἄρχοντας, παύσαντες ἐκείνους μὲν ἐς  τὰς   ἡγεμονίας τῶν ἐθνῶν ἔστειλαν, ἑτέρους
[47, 35]   ἑτέραν δέ τινα μακροτέραν κατὰ  τὰς   Κρηνίδας ὠνομασμένας περιελθόντες φυλακῇ μὲν
[47, 34]   αὐτοβοεὶ εἷλε, καὶ τῶν πόλεων  τὰς   μὲν πλείους ἀμαχεὶ προσηγάγετο, Ξάνθον
[47, 34]   ἐξαίφνης ἐκδραμόντων καὶ πῦρ ἐς  τὰς   μηχανὰς ἐμβαλόντων, τά τε τοξεύματα
[47, 17]   τινες, ὠνούμενοί γε ἐδίδοσαν, καὶ  τὰς   ὁδοὺς οἰκείοις οἱ βουλευταὶ δαπανήμασιν
[47, 17]   ἀλλὰ καὶ προσέτι οἱ μὲν  τὰς   οὐσίας τῶν τελευτώντων ὅλας καὶ
[47, 33]   ἤπειρον ἐπ´ αὐτὸν προδιαπλεῦσαι καὶ  τὰς   πέδας ἃς ἐκόμιζον ὡς καὶ
[47, 14]   τε γυναιξὶ ταῖς τῶν φονευομένων  τὰς   προῖκας καὶ τοῖς τέκνοις τοῖς
[47, 28]   τὸ στρατόπεδον κατὰ πάσας ἅμα  τὰς   πύλας ἐσπεσόντες πάντα τὰ ἐν
[47, 20]   ἐς τὴν ἀγορὰν ἐσῄεσαν, καὶ  τὰς   στρατηγίας ἐν τῷ αὐτῷ
[47, 14]   ἐπιβουλευθῆναι, ἐζηλώκασι. ~τοιαῦτα μὲν περὶ  τὰς   σφαγὰς ἐγίγνετο, πολλὰ δὲ δὴ
[47, 3]   ἐσεγράφησαν. τοῦτο δὲ οὐ παρὰ  τὰς   σφαγὰς τὰς ἐν τῷ πρὶν
[47, 5]   τὰς φιλίας τάς τε ἔχθρας  τὰς   σφοδρὰς αὐτοῖς ἐπεποιήκεσαν. πάντας γὰρ
[47, 19]   ἐπανιοῦσα ἠγνοήθη τε καὶ ὑβρίσθη.  τάς   τε ἀρχὰς τὰς ἐν τῇ
[47, 44]   καὶ ἑαυτοὺς προϊέμενοι. καί τινες  τάς   τε ἀσπίδας ἀπερρίπτουν, καὶ ἀντιλαμβανόμενοι
[47, 43]   κἀκ τούτου ἀλαλάξαντες οἱ ὁπλῖται  τάς   τε ἀσπίδας τοῖς δορατίοις ἔκρουσαν
[47, 5]   δυναστειῶν διαλλαγαὶ καὶ τὰς φιλίας  τάς   τε ἔχθρας τὰς σφοδρὰς αὐτοῖς
[47, 1]   καὶ συνῳδία τις νυκτὸς περιηχήσασα  τάς   τε θυμηδίας καὶ τὸν ὄλεθρον
[47, 15]   οὕτως ἐγίγνετο, τὰς δὲ ἀρχὰς  τάς   τε ἱερωσύνας τῶν θανατωθέντων οὐ
[47, 8]   ἐπικουρῆσαί τινι αὐτῶν ἐπιχειρήσαντας ἔκτεινε.  τάς   τε κεφαλάς σφων, εἰ καὶ
[47, 41]   ἐς δὲ δὴ τὰ ὅπλα  τάς   τε μάχας ἰοῦσι κίνδυνον φέρει,
[47, 28]   αὐτοῖς ὄντων, Κάσσιος ἐπελθὼν  τάς   τε πόλεις πάσας εὐθὺς πρός
[47, 4]   Σύλλου οἵ τέ τι δρῶντες  τάς   τε τόλμας πρόσχημα, ἅτε καὶ
[47, 14]   δὴ καὶ ἄτοπα καὶ περὶ  τὰς   τῶν ἄλλων οὐσίας συνέβαινε. καίτοι
[47, 5]   αἱ τῶν δυναστειῶν διαλλαγαὶ καὶ  τὰς   φιλίας τάς τε ἔχθρας τὰς
[47, 8]   δὲ δὴ Φουλουία ἔς τε  τὰς   χεῖρας αὐτὴν πρὶν ἀποκομισθῆναι ἐδέξατο,
[47, 29]   καὶ ὁτιοῦν ὑπ´ ἐκείνων πραχθῆναι,  ταῦθ´   ἅπερ εἶπον ἐψηφίσαντο. ~ὁ δ´
[47, 31]   ἐπικουρίαν ἐπειγόμενον ἐπεχείρησαν τῶν τοῦ  Ταύρου   διόδων εἶρξαι, προεκλιπόντες δὲ αὐτὰς
[47, 29]   ἔν τε τῷ θαρσοῦντι διὰ  ταῦτ´   ἐγένετο καὶ φυλακὴν οὐδεμίαν ἑαυτοῦ
[47, 40]   ἐν μὲν οὖν τῇ Ῥώμῃ  ταῦτ´   ἐγίγνετο, καί τινα καὶ λόγια
[47, 31]   Κασσίῳ, ἐκολάσθη. ~ἐν δὲ  ταῦτ´   ἐγίγνετο, οἱ Ταρσεῖς Τίλλιον Κίμβρον
[47, 19]   δυνηθῆναι. τῷ μὲν δὴ Καίσαρι  ταῦτ´   ἔδωκαν, ταῖς δὲ ἀειπαρθένοις ῥαβδούχῳ
[47, 32]   ἀσχολίαν ἕξειν ἐνομίζοντο, οὐκ εὐθὺς  ταῦτ´   ἐποίησαν, ἀλλ´ αὐτοί τε περιιόντες
[47, 35]   καὶ τἆλλα δι´ ὀλίγου παρεστήσατο.  ~ταῦτ´   οὖν ἀμφότεροι πράξαντες ἔς τε
[47, 26]   Ἰουλιόπολίν σφας ἀπ´ αὐτοῦ μετονομάσαι.  ταῦτ´   οὖν Κάσσιος πράξας ἐς
[47, 1]   Λ. Μουνάτιος Λ. υἱὸς, Πλάγκος.  ~Ταῦτ´   οὖν συνθέμενοι καὶ συνομόσαντες ἐς
[47, 9]   εἰργάσατο. ~πολύτροποι μὲν οὖν διὰ  ταῦτα   αἱ σφαγαί, πολυειδεῖς δὲ καὶ
[47, 38]   χρόνον μὲν οὖν τινα διὰ  ταῦτα   ἀνέσχον, οὐκ ἐθέλοντές σφισιν ἐς
[47, 17]   οὐσίας ἐκστάντι, τὸ τρίτον μετὰ  ταῦτα   αὐτῆς ἀπαιτῆσαι, τοῦτ´ ἔστι μήτε
[47, 27]   ὅπλα κατεσκευάζετο. πράσσοντα δὲ αὐτὸν  ταῦτα   Γάιός τις Ἀντίστιος ἐς πολιορκίαν
[47, 26]   πιστευθεὶς ἀπελύθη. καὶ οὕτω μετὰ  ταῦτα   γράμματά τινα συνέπλασεν ὡς καὶ
[47, 7]   ἐς ἄνδρας ἤδη τελῶν ἀποθάνῃ.  ~ταῦτα   δὲ ἐπράττετο μὲν ὑπό τε
[47, 31]   Κασσίου πράσσοντα ποιησάμενοι. πυθόμενος δὲ  ταῦτα   ἐκεῖνος πρότερον μέν, ὡς ἔτι
[47, 28]   Βρούτῳ ἐπέστειλε. καὶ αὐτῷ διὰ  ταῦτα   βουλὴ τήν τε ἀρχὴν
[47, 38]   μὲν οὖν δὴ διά τε  ταῦτα   καὶ διὰ τὸν Σέξτον τήν
[47, 22]   δὲ οὐδὲν εἰργάσατο. ~πράξας δὲ  ταῦτα,   καὶ τήν τε Μακεδονίαν μετὰ
[47, 33]   τοῦ Ἡλίου, παρεσπάσατο. καὶ μετὰ  ταῦτα   καὶ τὸν Ἀριοβαρζάνην συλλαβὼν ἀπέκτεινε.
[47, 28]   τὴν αὐτίκα καὶ τὴν μετὰ  ταῦτα   καταστροφὴν τεκμήρασθαι. παραλαβὼν οὖν τὴν
[47, 20]   ἀρξόντων διαδοχαῖς κρατυνόμενοι. ~πράξαντες δὲ  ταῦτα,   Λέπιδος μὲν αὐτοῦ, τήν τε
[47, 40]   τῆς δεξιᾶς χειρὸς ἀνέδωκε. καὶ  ταῦτα   μὲν ἐκ τοῦ δαιμονίου σφίσι
[47, 10]   ὥς τις σκευοφόρος διεσώθη. καὶ  ταῦτα   μὲν ἴσως ἐκεῖνοι ἐξ εὐεργεσίας
[47, 10]   ἅμα ἔσωσε καὶ αὐτὸς ἐτιμήθη.  ταῦτα   μὲν οὖν ἐς οὐδεμίαν ὀνόματος
[47, 29]   τὴν Ἀσίαν κατέσχε. πυθόμενοι δὲ  ταῦτα   οἱ ἐν οἴκῳ Ῥωμαῖοι πόλεμον
[47, 14]   τε ὄντες, ἐπηγγείλαντο. ἀλλ´ οὔτε  ταῦτα   πλὴν ὀλίγων ἐδόθη, τά τε
[47, 1]   αὐτῶν προέδειξεν. ἐκείνοις μὲν οὖν  ταῦτα   πρὶν ἐς τὴν Ἰταλίαν ἐλθεῖν
[47, 14]   πᾶν τὸ πρόθυμόν σφισι παρέχωνται,  ταῦτά   τε αὐτοῖς πράττειν ἐπέτρεπον καὶ
[47, 25]   Ἀσίαν αὖθις ἀνεκομίσθη. Βροῦτος μὲν  ταῦτά   τε ἔπρασσεν, καὶ ἐς τὰ
[47, 19]   τότε πλὴν τῷ Ἀπόλλωνι ἑορτάζεσθαι.  ~ταῦτά   τε οὖν αὐτῷ ἔδωκαν, καὶ
[47, 18]   παρ´ αὐτοῦ τοῦ Καίσαρος αἰτῆσαι.  ~ταῦτά   τε οὖν οὕτως οἱ ἄνδρες
[47, 12]   λογισμοὺς ποιεῖσθαι. ~καὶ τότε γοῦν  ταῦτά   τε οὕτως ἐγένετο, καὶ πλεῖστοι
[47, 15]   τὸν μὲν οὖν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον  ταῦτά   τε οὕτως ἐποίησαν, καὶ νεὼν
[47, 41]   καὶ τρίζοντες. ~τούτοις μὲν δὴ  ταῦτα   τὸ κακὸν ἔφερε, τοῖς δὲ
[47, 43]   καὶ λίθους ἧκαν. καὶ μετὰ  ταῦτα   τό τε ἱππικὸν ἀντεξήλασαν καὶ
[47, 5]   ἐν δὲ δὴ ταῖς δευτέραις  ταύταις   σφαγαῖς οὐχ ὅπως οἱ ἐχθροὶ
[47, 24]   τὴν βοήθειαν. διατρίβοντος δὲ αὐτοῦ  ταύτῃ,   ἐκείνῳ τε Γέλλιος Ποπλικόλας ἐπεβούλευσε
[47, 48]   βραχύτατον ἰσχύωσι. κἀν τῇ διατριβῇ  ταύτῃ   ηὐτομόλησαν μὲν καὶ παρ´ ἐκείνων
[47, 35]   Σάξας καὶ Νωρβανὸς προκαταλαβόντες,  ταύτῃ   μὲν Βροῦτος τε
[47, 33]   ~καὶ αὐτοῖς οἱ μὲν ἄλλοι  ταύτῃ   πάντες, καὶ οἱ πρόσθεν περιορώμενοι,
[47, 36]   αὐτοὺς κατέλαβον, καὶ τὰ ἐπιτήδεια  ταύτῃ   τε δι´ ἐλάττονος ἐκ τῆς
[47, 40]   ἐν δὲ δὴ τῇ Μακεδονίᾳ  (ταύτης   γὰρ τό τε Παγγαῖον καὶ
[47, 15]   ὥστε καὶ πολεμῆσαι δι´ αὐτήν,  ταύτης   ἑκὼν ἐξέστη) τοῦ δὲ συνάρχοντος
[47, 40]   ἤρξαντο· συνενηνέχθαι δέ πως ἐς  ταὐτὸ   καὶ ὅσα παρὰ τῶν ἀνθρώπων
[47, 45]   ἀμφοτέρους καὶ ἡττηθῆναι καὶ κρατῆσαι  ταὐτὸν   ὡς εἰπεῖν ἐγένετο· καὶ γὰρ
[47, 17]   ἀποθανούσης τότε καὶ δημοσίᾳ {τε}  ταφῇ   τιμηθείσης, παρ´ αὐτοῦ τοῦ Καίσαρος
[47, 49]   αὐτοῦ τὸ μὲν ἄλλο σῶμα  ταφῆς   ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου ἔτυχεν,
[47, 30]   αὐτοῦ ἔπραξε. καὶ οἱ μὲν  ταφῆς   ὑπὸ τοῦ Κασσίου, καίπερ τὸν
[47, 47]   ἀπωλωλέκεσαν ἀνακτησάμενος, ἔς τε τὴν  ταφρείαν   αὐτῶν ἐπιτηδειοτέραν οὖσαν μετεστρατοπεδεύσατο, καὶ
[47, 1]   γάλα τε πέριξ περὶ τὸ  τάφρευμα   περιρρυὲν καὶ συνῳδία τις νυκτὸς
[47, 46]   ἠλαττώθησαν ἀλλήλων τῷ τό τε  τάφρευμα   τὸ τοῦ Καίσαρος τοῦ τ´
[47, 45]   γεγονὸς ἔμαθον πρὶν τά τε  ταφρεύματα   διαπορθηθῆναι καὶ ἀλλήλοις τοὺς νενικηκότας
[47, 41]   τῆς ἐξόδου τῆς ἐκ τοῦ  ταφρεύματος   καὶ ἐκ τῆς πρὸς τοὺς
[47, 35]   τοῦ διὰ μέσου αὐτῶν καὶ  τάφρῳ   καὶ σταυρώματι περιληφθέντος εἷς τε
[47, 28]   καὶ Κάσσιος ἰσχυρὸς διὰ  ταχέων   ἐγένετο, καὶ τῷ τε Καίσαρι
[47, 30]   καὶ τὸ ναυτικὸν αὐτῷ διὰ  ταχέων   ἐκ τῆς Ἀσίας ἐπῆλθε) διέβαλεν
[47, 30]   ἀναγκαίων ἐποιήσατο, καταραχθεὶς δὲ διὰ  ταχέων   ἐς τὸ τεῖχος, καὶ προδιδόμενον
[47, 46]   ἔτι τότε ἀφίκοντο, ἀλλ´ ἐπειδὴ  τάχιστα   ἰδόντες ἐν τῇ ὑποστροφῇ ἀλλήλους
[47, 25]   ~ὁ δ´ οὖν Βροῦτος ὡς  τάχιστα   τήν τε τοῦ Ἀντωνίου τοῦ
[47, 40]   ἱπποδρομίας τινὸς ἐπανιὼν συνετρίβη, τό  τε   ἄγαλμα τὸ τοῦ Διὸς τὸ
[47, 23]   οὐκ ἠγάπησε τὴν ἡσυχίαν ἔν  τε   ἀδείᾳ καὶ ἐν τιμῇ ἔχων,
[47, 18]   ὡς καὶ ἐκ τούτου τήν  τε   ἄδειάν σφισιν ὧν ἐποίουν καὶ
[47, 8]   διεσώσατο· τε Λέπιδος τῷ  τε   ἀδελφῷ τῷ Παύλῳ ἐς Μίλητον
[47, 48]   σφισιν ἔγνω. καὶ ἐπειδὴ πολλοί  τε   αἰχμάλωτοι ἐν τῷ στρατοπέδῳ αὐτοῦ
[47, 28]   Καίσαρος καταλειφθέντας προσιέναι, καὶ ἐκείνους  τε   ἀκονιτὶ καὶ τοὺς Ἰουδαίους παρεστήσατο.
[47, 38]   τινῶν ἐπικρατήσειαν· ἅτε γὰρ δημεράσται  τε   ἀκριβῶς ὄντες καὶ πρὸς πολίτας
[47, 22]   αὐτὸν καλῶς ἀμύναιτο, καὶ τά  τε   ἄλλα ἄριστα δὴ τήν τε
[47, 6]   ἀντὶ πλειόνων ἐλάττονας, ἠλλάττοντο, τά  τε   ἄλλα ἐν ἀγορᾶς τρόπῳ ποιούμενοι,
[47, 3]   ἐς τὸν ποταμὸν ἐνεβάλλετο. τά  τε   ἄλλα ὅσα ἐπὶ τοῦ Σύλλου
[47, 12]   ἐς τὰς ἄλλας πόλεις, τά  τε   ἄλλα τοῖς τινα περισώσασι καὶ
[47, 47]   μετεστρατοπεδεύσατο, καὶ ἐκεῖθεν ὁρμώμενος τά  τε   ἄλλα τοὺς ἐναντίους ἐλύπει καὶ
[47, 12]   ὡς καὶ ἐκείνῳ ἐπεκηρύχθη αἵ  τε   ἄλλαι σφαγαὶ ἐγίγνοντο, πλεῖστον τοῖς
[47, 20]   τὴν πρὸς τὸν Ἀντώνιον τούς  τε   ἄλλους σφίσι γενομένην καὶ ἐς
[47, 28]   Βάσσον καὶ τὸν Κρίσπον, τούς  τε   ἄλλους τοὺς οὐκ ἐθελήσαντάς οἱ
[47, 5]   δὲ δὴ φίλων αὐτοῦ τῶν  τε   ἄλλων ἀνθρώπων οὐδεὶς ἐκείνου γε
[47, 25]   Βησσοὺς ἐμβαλών, εἴ πως ἀμύναιτό  τε   ἅμα αὐτοὺς ὧν ἐκακούργουν, καὶ
[47, 10]   ἐκ τῶν στιγμάτων, καὶ ἐκεῖνόν  τε   ἅμα ἔσωσε καὶ αὐτὸς ἐτιμήθη.
[47, 47]   θάψαι, μὴ τῷ στρατῷ πένθος  τε   ἅμα καὶ ἀθυμίαν ἐκ τῆς
[47, 39]   ἀλλ´ αὐτός τε ἑαυτοῦ κρείττων  τε   ἅμα καὶ ἥττων γενόμενος καὶ
[47, 10]   ἐκεῖνος τὸ γιγνόμενον, καὶ θαυμάσας  τε   ἅμα τὸν παῖδα καὶ ἐλεήσας,
[47, 22]   τῷ Ἀντωνίῳ πολεμεῖν, παρῄνει ἐκείνῳ  τε   ἀνθίστασθαι καὶ ἑαυτῷ συναλλαγῆναι, καὶ
[47, 8]   ἐπεσκόπει, καὶ ἐπὶ πλεῖστον τῆς  τε   ἀνοσιωτάτης καὶ τῆς οἰκτροτάτης αὐτῶν
[47, 30]   τῶν Λαοδικέων λιμένα ἐσπλεύσας τούς  τε   ἀνταναχθέντας ἐκράτησε καὶ ἀπέκλεισέν οἱ
[47, 36]   ἐποιοῦντο, καὶ τὸν Καίσαρα τόν  τε   Ἀντώνιον σπουδῇ μετεπέμποντο. οὗτοι γὰρ
[47, 47]   δὲ δὴ Καῖσαρ  τε   Ἀντώνιος ἐσπάνιζον μὲν τῆς τροφῆς
[47, 21]   τῷ καιρῷ ἐν  τε   Ἀντώνιος Γάιος ἄρτι ἀφῖκτο
[47, 6]   τὸ στασιωτικὸν προσεκεκρούκεσαν. ἀμέλει τῷ  τε   Ἀντωνίῳ καὶ θεῖος Λούκιος
[47, 28]   τῷ δὲ δὴ Σταΐῳ τό  τε   ἀξίωμα μεθ´ οὗ ἀφῖκτο ἐτήρησε,
[47, 2]   τὸν οὐρανὸν ἀνιόντα ὤφθη, κτύπος  τε   ἀπ´ αὐτῶν πολὺς ἠκούσθη, καὶ
[47, 33]   καὶ φοβηθέντες μὴ καὶ αὐτοί  τε   ἀπελθόντων σφῶν ταράξωσί τι καὶ
[47, 44]   καὶ θυμὸς ἐφλέγμηνεν, ὁμόσε  τε   ἀπερισκέπτως χωροῦντες καὶ μηδεμίαν ἔτ´
[47, 17]   ἐσεβιάζοντο. ἐς τοσοῦτον γὰρ τῆς  τε   ἀπληστίας καὶ τῆς ἀναισχυντίας ἐχώρησαν
[47, 20]   ἀστυνόμος Κάσσιος ἦν, τά  τε   Ἀπολλώνια οὐδέπω διεωρτάκει. ἀλλ´ ἐκεῖνα
[47, 23]   οὕτω διέθηκεν ὥστε σφᾶς τούς  τε   ἀποπεμφθέντας ὡς καὶ τῆς στάσεως
[47, 19]   ἠγνοήθη τε καὶ ὑβρίσθη. τάς  τε   ἀρχὰς τὰς ἐν τῇ πόλει
[47, 28]   διὰ ταῦτα βουλὴ τήν  τε   ἀρχὴν τῆς Συρίας ἐβεβαίωσε καὶ
[47, 30]   ταῖς δὲ δὴ ναυσὶ ταῖς  τε   Ἀσιαναῖς καὶ ταῖς Αἰγυπτίαις, ἃς
[47, 26]   προεπεπόμφει, καὶ ἑτέρους πολλοὺς τῶν  τε   Ἀσιανῶν καὶ τῶν Κιλίκων προσέθετο.
[47, 44]   ἑαυτοὺς προϊέμενοι. καί τινες τάς  τε   ἀσπίδας ἀπερρίπτουν, καὶ ἀντιλαμβανόμενοι τῶν
[47, 43]   τούτου ἀλαλάξαντες οἱ ὁπλῖται τάς  τε   ἀσπίδας τοῖς δορατίοις ἔκρουσαν καὶ
[47, 42]   ἐλευθερίαν καὶ τὴν δημοκρατίαν τό  τε   ἀτυράννευτον καὶ τὸ ἀδέσποτον τοῖς
[47, 14]   τὸ πρόθυμόν σφισι παρέχωνται, ταῦτά  τε   αὐτοῖς πράττειν ἐπέτρεπον καὶ πόλεις
[47, 25]   ὧν ἐκακούργουν, καὶ ὄνομα ἀξίωμά  τε   αὐτοκράτορος, ὡς καὶ ῥᾷον ἐκ
[47, 22]   πρὸς τὸν Καίσαρα ἔχοντες) ἰσχυρῶς  τε   αὐτὸν ἐπῄνεσαν καὶ πάντων τῶν
[47, 25]   τὰ νομίσματα ἐκόπτετο εἰκόνα  τε   αὑτοῦ καὶ πιλίον ξιφίδιά τε
[47, 47]   χρόνῳ κατεργάσεσθαί σφας ἔχων θορυβεῖν  τε   αὐτοὺς ἄλλως καὶ ταράττειν νύκτωρ
[47, 36]   ἀσχόλους ὄντας ἐπυνθάνοντο, ἐπὶ πλεῖόν  τε   αὐτοὺς ἔδοξάν σφισι προσπολεμήσειν, καὶ
[47, 46]   μηδενὸς δεινοῦ ὄντος, ᾔει, ὑπώπτευσέ  τε   αὐτοὺς πόρρωθεν ὁρῶν πολεμίους εἶναι,
[47, 27]   Βάσσος ὑπερέβαλε τοῖς χρήμασιν, ἐπεκούρησέ  τε   αὐτῷ καὶ ἐν τῇ μάχῃ
[47, 21]   βλάψαι· οἱ γὰρ στρατιῶται ἀχθόμενοί  τε   αὐτῷ καὶ προσκαταφρονήσαντες αὐτοῦ διὰ
[47, 37]   (ἐκ μὲν γὰρ τοῦ τόν  τε   Βροῦτον καὶ τὸν Κάσσιον, ἐκ
[47, 38]   δὲ δὴ Κάσσιος  τε   Βροῦτος ἄλλως μὲν οὐκ ὤκνουν
[47, 45]   ἂν ἐγεγόνεσαν. νῦν δὲ  τε   Βροῦτος τὴν τοῦ Καίσαρος ἀρρωστίαν
[47, 37]   καὶ τὰ τοῦ Κασσίου τοῦ  τε   Βρούτου μᾶλλον αὐτοὺς ἤπειξε, μέρος
[47, 32]   ἔτι καὶ μᾶλλον ἐκοινώσαντο· τήν  τε   γὰρ αἰτίαν τὴν τοῦ πολέμου
[47, 30]   τούτων ἡμέρας τινὰς ἰσχύσας (τά  τε   γὰρ ἄλλα καὶ τὸ ναυτικὸν
[47, 44]   ὅπως αὐτοὶ μὴ τρωθῶσι (τούς  τε   γὰρ ἀνθεστηκότας ἅμα ἀποκτεῖναι καὶ
[47, 38]   ἐκείνων καὶ τὰ σφέτερα (σύμμαχοί  τε   γὰρ αὐτοῖς καθ´ ἑκάστην ἡμέραν
[47, 20]   δὲ καὶ Ἀντώνιος ἐξεστράτευσαν.  τε   γὰρ Βροῦτος καὶ Κάσσιος
[47, 34]   ὡς δ´ οὐχ ὑπήκουσαν (οἵ  τε   γὰρ δοῦλοι καὶ τῶν ἐλευθέρων
[47, 37]   Ἀντωνίου πάνυ συμβαλεῖν σπουδαζόντων· ταῖς  τε   γὰρ δυνάμεσι μᾶλλον τῶν ἐναντίων
[47, 21]   καὶ τὴν Μακεδονίαν συνίστη. ἄλλως  τε   γὰρ ἔκ τε τῆς δόξης
[47, 10]   καθ´ ἕκαστον ἐπεξελθεῖν παραλείψω (πάμπολύ  τε   γὰρ ἔργον ἂν εἴη, καὶ
[47, 21]   καὶ πρᾶγμά τι ἔσχεν. οὗτός  τε   γὰρ εὐθὺς αὐτῷ προσεχώρησε, καὶ
[47, 45]   τὰ στρατόπεδα ἀμφοτέρωθεν ἑάλω. τοῦ  τε   γὰρ πεδίου ἐπὶ πλεῖστον, ἅτε
[47, 12]   πλείους πρὸς τοῦτον συγκατέφυγον· ναυαρχεῖν  τε   γὰρ πρότερον αἱρεθεὶς καὶ χρόνον
[47, 2]   τεράτων δέους αὐτοῖς ὄντος. τά  τε   γὰρ σημεῖα τοῦ στρατεύματος τοῦ
[47, 40]   κατὰ συντυχίαν ἐπράχθη ἔδοξεν· ἔν  τε   γὰρ ταῖς ἀνοχαῖς πολίαρχος
[47, 18]   ἑτέροις τότε προσέθεσαν. ἔν  τε   γὰρ τῇ πρώτῃ τοῦ ἔτους
[47, 41]   ἐπὶ τοῦ Καίσαρος διηλλάγη· ἔκ  τε   γὰρ τῆς ἐξόδου τῆς ἐκ
[47, 24]   καὶ βελτίω αὐτὸν ἐποίησεν· πρός  τε   γὰρ τὸν Καίσαρα καὶ πρὸς
[47, 7]   ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου μάλιστα (πρός  τε   γὰρ τοῦ Καίσαρος τοῦ προτέρου
[47, 30]   μὲν ἠπείρου παντελῶς εἰργόμενος (ἄλλοι  τε   γὰρ τῷ Κασσίῳ καὶ Πάρθοι
[47, 7]   τι συχνοὺς ἀποκτεῖναι ἐδεήθη· τῇ  τε   γὰρ φύσει οὐκ ὠμὸς ἦν,
[47, 6]   καὶ μηδενὶ αὐτῶν ἀπήχθοντο· παμπόλλων  τε   γὰρ χρημάτων δεόμενοι, καὶ οὐκ
[47, 24]   διατρίβοντος δὲ αὐτοῦ ταύτῃ, ἐκείνῳ  τε   Γέλλιος Ποπλικόλας ἐπεβούλευσε καὶ τὸν
[47, 18]   τεθνεῶτι τιμὴν ἱερομηνίας ἔνεμον. τά  τε   γενέσια αὐτοῦ δαφνηφοροῦντας καὶ εὐθυμουμένους
[47, 40]   πρὸς τὸ Δημήτριον προσελκύσας τήν  τε   γῆν τοῖς ποσὶν ὤρυξε καὶ
[47, 8]   τὸ στόμα αὐτῆς διανοίξασα τήν  τε   γλῶσσαν ἐξείλκυσε καὶ ταῖς βελόναις
[47, 14]   ἄλλων οὐσίας συνέβαινε. καίτοι ταῖς  τε   γυναιξὶ ταῖς τῶν φονευομένων τὰς
[47, 20]   σφετερίζεσθαι ἤρξατο. τότε γὰρ τῆς  τε   δημοκρατίας ἅμα ἀπογνόντες καὶ ἐκεῖνον
[47, 39]   καὶ ἐσφάλη, κἀκ τούτου τό  τε   δημοκρατικὸν συμπαρανάλωσε καὶ τὸ μοναρχικὸν
[47, 36]   κατέλαβον, καὶ τὰ ἐπιτήδεια ταύτῃ  τε   δι´ ἐλάττονος ἐκ τῆς θαλάσσης
[47, 6]   πλουσίων ἔχθραν προσέθεντο. καὶ ἄλλα  τε   διὰ τοῦτο πολλὰ παρενομήθη, καὶ
[47, 36]   παρείκοι, οὐδὲν ἐπέραινον, ἀλλ´ αὐτοί  τε   διὰ φυλακῆς μᾶλλον διὰ
[47, 43]   ἐγένετο, καὶ σμικρὸν ἐπισχόντες αὐτοί  τε   διάτορον ἐξεφώνησαν καὶ αἱ τάξεις
[47, 18]   τοὺς ἀμελήσαντας αὐτῶν ἐπαράτους τῷ  τε   Διὶ καὶ αὐτῷ ἐκείνῳ εἶναι,
[47, 40]   δεκαδακτύλους χεῖρας ἔχον ἐγεννήθη, ἡμίονός  τε   διφυὲς τέρας ἔτεκε· τὰ μὲν
[47, 45]   ἑκάτεροι καὶ ἐτράποντο, καὶ αἵ  τε   διώξεις καὶ αἱ φυγαὶ ἀμφοῖν
[47, 21]   καιρῷ καὶ τοῖς χρήμασι ταῖς  τε   δυνάμεσιν ἤκμαζον, ἐτράποντο. καὶ Κάσσιος
[47, 25]   τε αὑτοῦ καὶ πιλίον ξιφίδιά  τε   δύο ἐνετύπου, δηλῶν ἐκ τε
[47, 21]   Ἰλλυριῶν τῶν πλησιοχώρων, καὶ τό  τε   Δυρράχιον ἐκεῖθεν ἐπελθὼν προκατέλαβε καὶ
[47, 14]   πράττειν ἐπέτρεπον καὶ πόλεις χώρας  τε   δώσειν ὑπισχνοῦντο· καὶ ἐπὶ τούτῳ
[47, 39]   τοῦ πολιτικοῦ ἦν) ἀλλ´ αὐτός  τε   ἑαυτοῦ κρείττων τε ἅμα καὶ
[47, 36]   Λυκίοις καὶ τοῖς Ῥοδίοις ἐπαίνους  τε   ἔδοσαν καὶ χρήματα χαριεῖσθαι ὑπέσχοντο,
[47, 22]   οἱ δηλῶν καὶ ἑαυτὸν τά  τε   ἔθνη καὶ τοὺς στρατιώτας ἐπ´
[47, 32]   αὐτῶν κατὰ σφῶν ᾔσθοντο, συνῆλθόν  τε   ἐκεῖ καὶ τὰ πράγματα ἔτι
[47, 38]   πλήθει ἐπλεονέκτουν) ἐκλογιζόμενοι δὲ τά  τε   ἐκείνων καὶ τὰ σφέτερα (σύμμαχοί
[47, 40]   καὶ ἄλλοι ὄρνιθες νεκροφάγοι ὑπέρ  τε   ἐκείνων μόνων διεφοίτων καὶ ἐς
[47, 19]   οἴκημα ἐν ἐσφάγη, παραχρῆμά  τε   ἔκλεισαν καὶ ὕστερον ἐς ἄφοδον
[47, 34]   αὐτῷ πρὸς τὰ μεθόρια μάχῃ  τε   ἐκράτησε καὶ συγκαταφυγὸν ἐς τὸ
[47, 42]   μὲν περὶ τὸν Βροῦτον τήν  τε   ἐλευθερίαν καὶ τὴν δημοκρατίαν τό
[47, 21]   ὄντας ὥρμησε, Βροῦτος δὲ τήν  τε   Ἑλλάδα καὶ τὴν Μακεδονίαν συνίστη.
[47, 48]   δύο ὑπὲρ ἀμφοτέρων ὑπερπτόμενοι ἀλλήλοις  τε   ἐμαχέσαντο καὶ ἐκείνοις τὸ τέλος
[47, 42]   τοῖς σφετέροις προεβάλλοντο, καὶ τά  τε   ἐν ἰσονομίᾳ χρηστὰ καὶ τὰ
[47, 40]   τις τραπέμπαλιν αὐτῷ ἐπέθηκε, παῖς  τε   ἐν πομπῇ τινι, οἵας οἱ
[47, 22]   ἐπεὶ δὲ Καῖσαρ τά  τε   ἐν τῇ Ῥώμῃ ἀκριβῶς κατέσχε
[47, 32]   Ἰταλίαν προδιαβῆναι· ἐπεὶ δὲ τά  τε   ἐν τῇ Ῥώμῃ καθίστασθαι ἔτ´
[47, 32]   κληθῆναι. ~Κάσσιος δὲ ἐπειδὴ τά  τε   ἐν τῇ Συρίᾳ καὶ τὰ
[47, 40]   τοῦ δαιμονίου σφίσι προεδείχθη, ποταμοί  τε   ἐν τῇ χώρᾳ αὐτῶν οἱ
[47, 24]   οὐδέν· γὰρ Βροῦτος ἐκεῖνόν  τε   ἐν τοῖς φιλτάτοις ἀεί ποτε
[47, 24]   ἐκεῖ ὑπηκόων διατρέφῃ. καὶ ἄλλους  τε   ἐν τούτῳ συμμάχους προσεποιήσατο καὶ
[47, 14]   γὰρ ἐνοίκιον ἐνιαύσιον πασῶν τῶν  τε   ἐν τῷ ἄστει καὶ τῶν
[47, 29]   ἀδεῶς σὺν αὐτῷ ποιεῖσθαι. ἐπειδή  τε   ἔν τε τῷ θαρσοῦντι διὰ
[47, 29]   κομισθεὶς καὶ ἐκεῖ ἐνδιέτριψεν. ἐπειδή  τε   ἐνταῦθα ἔτι ὄντι αὐτῷ τὸ
[47, 40]   Νικαίου Διὸς βωμὸν ἐφέροντο, λαμπάδες  τε   ἐνταῦθα κἀκεῖσε ᾖττον, καὶ σαλπίγγων
[47, 43]   ἐξοτρύνοντες. καὶ μετὰ τοῦτο σιωπή  τε   ἐξαπίνης πολλὴ ἐγένετο, καὶ σμικρὸν
[47, 5]   τῆς τῶν γεγονότων ὀργῆς τῆς  τε   ἔπειτα ὑποψίας παρ´ οὐδὲν τὴν
[47, 42]   μοναρχίᾳ ἄτοπα, ὅσα ποτὲ αὐτοί  τε   ἐπεπόνθεσαν καὶ περὶ ἑτέρων ἠκηκόεσαν,
[47, 22]   δόγματος τὴν ἡγεμονίαν ἐβεβαιώσατο, αὐτός  τε   ἐπὶ πλεῖον προεθυμήθη καὶ τὸ
[47, 2]   τὴν ἄκραν πολλαὶ συνεστράφησαν, γῦπές  τε   ἐπί τε τοῦ νεὼ τοῦ
[47, 23]   Βρούτου στρατιώτας ἔπραττεν ἀπόστασιν· φωραθείς  τε   ἐπὶ τούτῳ πρὶν μέγα τι
[47, 24]   τῷ υἱῷ μὴ καταφωραθῇ, τό  τε   ἐπιβούλευμα αὐτὴ ἑκοῦσα τῷ Κασσίῳ
[47, 49]   καὶ ἐκ τῶν σφαγέων τῶν  τε   ἐπικεκηρυγμένων ἔτι ὄντων οἱ μὲν
[47, 23]   τι κακὸν δρᾶσαι, καὶ τῶν  τε   ἐπισήμων τῆς στρατηγίας ἀφαιρεθεὶς καὶ
[47, 31]   πόλιν αὐτὸς ἐξελεῖν ποιησάμενος, τοῦτό  τε   ἐπιστρατεύσαντες αὐτῷ παρεστήσαντο, καὶ πρὸς
[47, 19]   ἐπὶ πλείω ἔτη προαπέδειξαν, τούς  τε   ἐπιτηδείους σφίσιν ἅμα δι´ αὐτῶν
[47, 25]   αὖθις ἀνεκομίσθη. Βροῦτος μὲν ταῦτά  τε   ἔπρασσεν, καὶ ἐς τὰ νομίσματα
[47, 3]   λοιπὰ σώματα τὰ μὲν αὐτοῦ  τε   ἐρριπτεῖτο καὶ ὑπὸ κυνῶν ὀρνίθων
[47, 41]   ἐν μὲν τῷ στρατοπέδῳ τῷ  τε   ἐρύματι αὐτοῦ μένουσι σωτηρίαν, ἐς
[47, 46]   μὲν τῆς μάχης σωθῆναι, τοῦ  τε   ἐρύματος στερηθέντα ἄλλοσέ ποι διαφυγεῖν,
[47, 41]   κεκελευκέναι εἰπεῖν τῷ Καίσαρι ὅτι  τε   ἐς ἕνης μάχη γενήσοιτο,
[47, 30]   καὶ συμβαλὼν αὐτῷ ἡττήθη. κατακλεισθείς  τε   ἐς τὴν Λαοδίκειαν ἐπορθεῖτο, τῆς
[47, 34]   αὐτοῖς ἀπροσδόκητοι γυμνητεύουσιν, καὶ ἐκείνους  τε   ἐς τὸ τεῖχος κατήραξαν, καὶ
[47, 10]   πρὸς τὸν δεσπότην διαλλάξας αὐτός  τε   ἐς φορεῖον κατάστεγον ἐσῆλθε καὶ
[47, 10]   πυρὰν ἐπέθηκεν, αὐτὸς δὲ τήν  τε   ἐσθῆτα καὶ τὸν δακτύλιον τοῦ
[47, 10]   τινὸς μήνυσιν ἀπολεῖσθαι ἔμελλε, τήν  τε   ἐσθῆτα πρὸς αὐτὸν ἠλλάξατο, καὶ
[47, 41]   τοῦτο τὸν δακτύλιον αὐτοῦ τότε  τε   εὐθὺς περιέθετο καὶ ἔπειτα πολλάκις
[47, 12]   μὲν τῶν μὴ προγραφέντων διά  τε   ἔχθραν καὶ διὰ χρήματα παραπώλοντο,
[47, 5]   διαλλαγαὶ καὶ τὰς φιλίας τάς  τε   ἔχθρας τὰς σφοδρὰς αὐτοῖς ἐπεποιήκεσαν.
[47, 18]   ἀξιωθῆναι· καὶ διὰ τοῦτο τοῖς  τε   ἐψηφισμένοις ἤγαλλον αὐτὸν καὶ ἑτέροις
[47, 4]   ἐκεῖνοί τε πλείστην ἀτοπίαν τῇ  τε   ζηλώσει τῶν προτέρων ἔργων καὶ
[47, 45]   καθ´ ἑαυτὸν ἕκαστος ἔγνω, ἐπεί  τε   τροπὴ ἐγένετο, ἔς τε
[47, 7]   καὶ ἐν ταῖς ἀρχαῖς ταῖς  τε   ἡγεμονίαις ἐπὶ πλεῖστον γενόμενοι, πολλοὺς
[47, 27]   οἱ τοῦ πολέμου γένηται. τήν  τε   ἡλικίαν οὐχ ὅτι τὴν ἐλευθέραν
[47, 40]   ἐν γὰρ τῷ ἄστει  τε   ἥλιος τοτὲ μὲν ἠλαττοῦτο καὶ
[47, 39]   τρόπῳ τῆς πολιτείας οὐκέθ´ οἷοί  τε   ἦσαν· οὐ γὰρ ἔστιν ὅπως
[47, 3]   ἐρριπτεῖτο καὶ ὑπὸ κυνῶν ὀρνίθων  τε   ἠσθίετο, τὰ δὲ ἐς τὸν
[47, 1]   συνῳδία τις νυκτὸς περιηχήσασα τάς  τε   θυμηδίας καὶ τὸν ὄλεθρον τὸν
[47, 43]   καὶ οἱ ἄλλοι οἱ τόν  τε   θυμὸν τῶν στρατιωτῶν ἐπεγείροντες καὶ
[47, 31]   εἰργάσατο, τὰ δὲ χρήματα τά  τε   ἴδια καὶ τὰ δημόσια πάντα
[47, 14]   δὲ καὶ ταῖς ἀρχαῖς ταῖς  τε   ἱερωσύναις αὐτῶν ἐτίμων. ὅπως γὰρ
[47, 15]   ἐγίγνετο, τὰς δὲ ἀρχὰς τάς  τε   ἱερωσύνας τῶν θανατωθέντων οὐ πρὸς
[47, 35]   καὶ Δεκίδιος Σάξας ἔφθησαν τόν  τε   Ἰόνιον, πρὶν τὸν Στάιον ἐλθεῖν,
[47, 26]   λαβὼν παρ´ αὐτοῦ χρήματα, τῶν  τε   ἱππέων συχνούς, οὓς Δολοβέλλας
[47, 43]   ἧκαν. καὶ μετὰ ταῦτα τό  τε   ἱππικὸν ἀντεξήλασαν καὶ τὸ θωρακοφόρον
[47, 1]   καὶ τὴν τράπεζαν καταβαλὼν τήν  τε   ἰσχὺν ἅμα καὶ τὴν δυσχέρειαν
[47, 28]   ὥστε τινὰς ἐκ τούτων τήν  τε   ἰσχὺν αὐτοῦ τὴν αὐτίκα καὶ
[47, 38]   μὴ καὶ χρονισάντων αὐτῶν τήν  τε   Ἰταλίαν καταλάβῃ καὶ ἐς τὴν
[47, 42]   περὶ ἑτέρων ἠκηκόεσαν, προέφερον, παραδεικνύντες  τε   καθ´ ἓν ἕκαστον ἑκάτερα καὶ
[47, 4]   ἔπραττον· καὶ οἱ πάσχοντες ἐξαπιναίαις  τε   καὶ ἀνηκούστοις συμφοραῖς περιπίπτοντες ῥᾳστώνην
[47, 17]   τὰ τῶν ζώντων ἔτι γερόντων  τε   καὶ ἀτέκνων γένη ἐσεβιάζοντο. ἐς
[47, 17]   ἂν τὸ τρίτον ἀπέλαβον, ἄλλως  τε   καὶ ἐλαχίστου αὐτῶν πωλουμένων; τοῦτο
[47, 48]   κατὰ τὸν Βροῦτον ὢν ἠλαττώθη  τε   καὶ ἔφυγεν, οὕτω τό τε
[47, 48]   καὶ παρὰ γνώμην δουλεύσας, ἄλλως  τε   καὶ ὅτι οἱ ἐναντίοι τοὺς
[47, 40]   τέ τι καὶ φρικῶδες κλάζοντές  τε   καὶ τρίζοντες. ~τούτοις μὲν δὴ
[47, 19]   πρὸς ἑσπέραν οἴκαδε ἐπανιοῦσα ἠγνοήθη  τε   καὶ ὑβρίσθη. τάς τε ἀρχὰς
[47, 7]   αὐτῆς ποιήσειν ἔμελλε, τηρήσασα, τόν  τε   Καίσαρα διὰ τῆς Ὀκταουίας τῆς
[47, 26]   πεμφθέντα, καὶ ἐξ αὐτῶν τόν  τε   Καίσαρα ἐν τῇ Ἀφρικῇ ἡττῆσθαι
[47, 25]   καὶ ῥᾷον ἐκ τούτου τῷ  τε   Καίσαρι καὶ τῷ Ἀντωνίῳ προσπολεμήσων,
[47, 22]   ἔσχε. καὶ τέως μὲν τῷ  τε   Καίσαρι πέμπων, ὅτε ἐδόκει τῷ
[47, 28]   διὰ ταχέων ἐγένετο, καὶ τῷ  τε   Καίσαρι περὶ τῶν συναλλαγῶν καὶ
[47, 36]   καὶ περὶ τοὺς Λυκίους τόν  τε   Κάσσιον καὶ τὸν Βροῦτον ἀσχόλους
[47, 35]   ταύτῃ μὲν Βροῦτος  τε   Κάσσιος οὐδὲ ἐπείρασαν διαβῆναι, ἑτέραν
[47, 26]   τοῖς ἀμφὶ τὸν Σκιπίωνα τόν  τε   Κάτωνα καὶ τοὺς Πομπηίους συναιρόμενος,
[47, 3]   ἱεροῖς σποράδην ἀπεκτίννυντο, καὶ αἵ  τε   κεφαλαὶ αὐτῶν ἐπὶ τὸ βῆμα
[47, 8]   τινι αὐτῶν ἐπιχειρήσαντας ἔκτεινε. τάς  τε   κεφαλάς σφων, εἰ καὶ σιτούμενος
[47, 31]   ἀντὶ τῶν ἀπολωλότων ἔλαβον·  τε   Κλεοπάτρα διὰ τὴν συμμαχίαν ἣν
[47, 34]   συλλαβὼν ἀπέκτεινε. ~Βροῦτος δὲ τό  τε   κοινὸν τῶν Λυκίων στράτευμα ἀπαντῆσαν
[47, 40]   ᾖττον, καὶ σαλπίγγων ἠχαὶ ὅπλων  τε   κτύποι καὶ στρατοπέδων βοαὶ νυκτὸς
[47, 8]   γε καὶ ἠδυνήθη, διεσώσατο·  τε   Λέπιδος τῷ τε ἀδελφῷ τῷ
[47, 27]   Ἀράβιος· οὗτος γὰρ τῷ  τε   Λουκούλλῳ πρότερον, ὥσπερ εἴρηταί μοι,
[47, 22]   τε ἄλλα ἄριστα δὴ τήν  τε   Μακεδονίαν διήγαγε, καὶ τὰ στρατεύματα
[47, 22]   ~πράξας δὲ ταῦτα, καὶ τήν  τε   Μακεδονίαν μετὰ τοῦτο πᾶσαν καὶ
[47, 27]   δυνηθείς τινα χρόνον, ἔπειτα ὑπό  τε   Μαρκίου Κρίσπου καὶ ὑπὸ Λουκίου
[47, 41]   δὲ δὴ τὰ ὅπλα τάς  τε   μάχας ἰοῦσι κίνδυνον φέρει, τοῦτο
[47, 32]   περιιόντες καὶ ἑτέρους διαπέμποντες τούς  τε   μηδέπω ὁμοφρονοῦντάς σφισι προσεκτῶντο καὶ
[47, 30]   μέχρις οὗ Στάιος τό  τε   ναυτικὸν συνεκρότησε, καὶ ἐς τὸν
[47, 45]   τέλος τῆς μάχης, καὶ οἵ  τε   νενικηκότες πάντα κεκρατηκέναι καὶ οἱ
[47, 18]   μεθ´ ἑτέρου Ἀφροδισίου ἔπεμπον. εἴ  τε   νίκη τις ἠγγέλθη ποθέν, χωρὶς
[47, 35]   Μακεδονίαν ἠπείγοντο. καὶ αὐτοὺς Γάιός  τε   Νωρβανὸς καὶ Δεκίδιος Σάξας ἔφθησαν
[47, 46]   κατασκεψόμενον καὶ ἀναγγελοῦντα αὐτῷ ὅπου  τε   Βροῦτος εἴη καὶ
[47, 35]   τάφρῳ καὶ σταυρώματι περιληφθέντος εἷς  τε   πᾶς περίβολος ἀμφοτέρων ἐγένετο,
[47, 48]   δὲ καὶ πρὸς αὐτοὺς Ἀμύντας  τε   τοῦ Δηιοτάρου στρατηγὸς καὶ
[47, 12]   ἐν τῇ θαλάσσῃ δυνηθεὶς ἰσχύν  τε   οἰκείαν, καίπερ τῆς ἀρχῆς μετὰ
[47, 5]   τῶν πρὸς ἀλλήλους πραγμάτων τό  τε   οἰκειωθέν σφισι καὶ τὸ ἀλλοτριωθὲν
[47, 19]   βουλῆς ἔχουσαν, ἀποφράδα ἐνόμισαν. τό  τε   οἴκημα ἐν ἐσφάγη, παραχρῆμά
[47, 26]   ζῆν ἐάσειεν· ὡς δὲ τῶν  τε   ὁμοίων τινὲς πρὸς αὐτὸν συνελέγησαν,
[47, 23]   καὶ αὐτοὺς Βροῦτος ἐς  τε   ὁμολογίαν ὑπαγαγόμενος, καὶ ὀλίγους τῶν
[47, 2]   γὰρ ἐπέταττον καὶ ἐβιάζοντο, τό  τε   ὄνομα τὸ τοῦ νόμου ἐλάμβανε
[47, 24]   καὶ τὸν Δηιόταρον, καίπερ ὑπεργήρων  τε   ὄντα καὶ τῷ Κασσίῳ ἀπειπόντα
[47, 14]   ὡς καὶ δὴ δίκαιοι φιλάνθρωποί  τε   ὄντες, ἐπηγγείλαντο. ἀλλ´ οὔτε ταῦτα
[47, 48]   τε καὶ ἔφυγεν, οὕτω τό  τε   ὁπλιτικὸν αὐτοῦ ἀγχώμαλα ἐπὶ πλεῖστον
[47, 44]   ἐβούλοντο) ἔπειτα δὲ ὡς  τε   ὁρμή σφων ηὐξήθη καὶ
[47, 37]   διετρίβησαν. ~ὡς δ´ οὖν οὗτός  τε   οὐ καθαίρετος ἔδοξεν εἶναί σφισι,
[47, 21]   ἀρχῇ προσηκόντων ἀσθενὴς ἦν.  τε   Οὐατίνιος ἦρχε μὲν Ἰλλυριῶν τῶν
[47, 38]   καὶ πρὸς πολίτας ἀγωνιζόμενοι ἐκείνων  τε   οὐδὲν ἧττον τῶν συνόντων
[47, 13]   ἀντ´ αὐτῶν ἀντενεγράφησαν, καὶ τούτων  τε   οὐκ ὀλίγοι διεσώθησαν καὶ ἄλλοι
[47, 6]   τὰ δημόσια γράμματα ἐσγράψουσι. τούς  τε   οὖν ἄλλους ἑτοιμότερον διὰ τοῦτ´
[47, 19]   πλὴν τῷ Ἀπόλλωνι ἑορτάζεσθαι. ~ταῦτά  τε   οὖν αὐτῷ ἔδωκαν, καὶ τὴν
[47, 18]   αὐτοῦ τοῦ Καίσαρος αἰτῆσαι. ~ταῦτά  τε   οὖν οὕτως οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι
[47, 12]   ποιεῖσθαι. ~καὶ τότε γοῦν ταῦτά  τε   οὕτως ἐγένετο, καὶ πλεῖστοι μὲν
[47, 15]   μὲν οὖν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον ταῦτά  τε   οὕτως ἐποίησαν, καὶ νεὼν τῷ
[47, 40]   τῇ Μακεδονίᾳ (ταύτης γὰρ τό  τε   Παγγαῖον καὶ περὶ αὐτὸ
[47, 42]   τὰ τῶν ἀντικαθεστώτων σχεῖν, ἄρξαι  τε   πάντων τῶν ὁμοφύλων ἐπιθυμῆσαι, παρῄνουν,
[47, 31]   ἀφείλετο. κἀκ τούτου Ταρσεῖς ἐπαίνους  τε   παρὰ τῶν τριῶν ἀνδρῶν (ἐκεῖνοι
[47, 13]   παραπώλοντο. καὶ τέλος, ὡς τό  τε   πεπλασμένον αὐτῶν πᾶν αἱ συμφοραὶ
[47, 5]   μόνοι οἱ τοῦ Σύλλου τῶν  τε   περὶ αὐτὸν δυνατῶν ἐχθροὶ διώλοντο,
[47, 32]   εὐθὺς ταῦτ´ ἐποίησαν, ἀλλ´ αὐτοί  τε   περιιόντες καὶ ἑτέρους διαπέμποντες τούς
[47, 1]   προεσήμηνεν, τῷ δ´ Ἀντωνίῳ γάλα  τε   πέριξ περὶ τὸ τάφρευμα περιρρυὲν
[47, 9]   δι´ αὐτὸ τοῦτο ἐτιμήθησαν· οἵ  τε   περιποιήσαντές τινας οἱ μὲν δίκην
[47, 16]   δὴ Λεπίδου τοῦ Μάρκου τοῦ  τε   Πλάγκου τοῦ Λουκίου ὑπατευσάντων λευκώματα
[47, 4]   δ´ ὡς πείσονται προσδείσαντες, ἐκεῖνοί  τε   πλείστην ἀτοπίαν τῇ τε ζηλώσει
[47, 24]   παραδοὺς φυλάσσειν, αὐτὸς δὲ τό  τε   πλεῖστον καὶ τὸ ἰσχυρότατον τοῦ
[47, 33]   Ῥόδῳ διὰ τοῦ Σταΐου, τῷ  τε   πλήθει καὶ τῷ μεγέθει τῶν
[47, 28]   ὄντων, Κάσσιος ἐπελθὼν τάς  τε   πόλεις πάσας εὐθὺς πρός τε
[47, 29]   γένωνται, καὶ τὴν ἀντίταξιν τόν  τε   πόλεμον τὸν πρὸς αὐτὸν τὸ
[47, 27]   δὲ ἐς τὸ μέσον τῆς  τε   πόλεως καὶ τῶν στρατοπέδων, πρίν
[47, 20]   ταῦτα, Λέπιδος μὲν αὐτοῦ, τήν  τε   πόλιν καὶ τὴν ἄλλην Ἰταλίαν
[47, 40]   περὶ αὐτὸ γῆ νομίζεται) μέλισσαί  τε   πολλαὶ τὸ τοῦ Κασσίου στρατόπεδον
[47, 9]   ἐχθροὺς φίλους ἡγουμένων, σωθῆναί  τε   πολλάκις ὃν ἕτερος ἀπολέσθαι,
[47, 40]   νυκτὸς ἐξέλαμψε· καὶ κεραυνοὶ ἄλλοσέ  τε   πολλαχόσε καὶ ἐς τὸν τοῦ
[47, 24]   ὕστερον ἔπλευσεν, ὅπως σφᾶς ὅτι  τε   πορρωτάτω τῆς Ἰταλίας ἀπαγάγῃ κἀκ
[47, 20]   Καῖσαρ Ὀκταουιανὸς τῶν  τε   πραγμάτων ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ τὸ πλῆθος
[47, 7]   ἐσελθεῖν διεπράξατο, κἀνταῦθα ἐσπηδήσασα τό  τε   πραχθὲν ἀγνοοῦντί οἱ ἐμήνυσε, καὶ
[47, 22]   προσλαβών, ἐπέστειλε τῇ γερουσίᾳ, τά  τε   πραχθέντα οἱ δηλῶν καὶ ἑαυτὸν
[47, 44]   νώτου ἔπαιον, οἱ δὲ τά  τε   προβλήματα ἀπέσπων καὶ ἐς τὰ
[47, 7]   ἀλλὰ καὶ ἔσωσε πλείστους, τοῖς  τε   προδοῦσι τοὺς δεσπότας τοὺς
[47, 7]   δὲ ὅτι, ἀφ´ οὗ τῆς  τε   πρὸς ἐκείνους συναρχίας ἀπηλλάγη καὶ
[47, 34]   καὶ αὐτοὶ συνεσπεσόντες σφίσι τοῦ  τε   πυρὸς ἐς οἰκίας τινὰς ἐνέβαλον,
[47, 33]   δὲ δὴ Ἀριοβαρζάνης οἵ  τε   Ῥόδιοι καὶ οἱ Λύκιοι ἄλλως
[47, 36]   καὶ οὐκ ἠπείχθησαν ἀλλὰ τόν  τε   Σάξαν καὶ τὸν Νωρβανὸν ἐς
[47, 35]   τὴν συντομωτάτην αὐτοῦ ὑπερβολὴν  τε   Σάξας καὶ Νωρβανὸς προκαταλαβόντες,
[47, 36]   ἐλάμβανον. γὰρ Νωρβανὸς  τε   Σάξας πανστρατιᾷ μὲν οὐδὲ ἐτόλμησαν
[47, 15]   οὕτως ἐποίησαν, καὶ νεὼν τῷ  τε   Σαράπιδι καὶ τῇ Ἴσιδι ἐψηφίσαντο·
[47, 12]   καὶ πρὸς τὸν Κάσσιον τόν  τε   Σέξτον ἐγίγνετο. καὶ οἵ γε
[47, 36]   (πρὸς γὰρ τὸν Σέξτον τήν  τε   Σικελίαν ἔχοντα καὶ τῆς Ἰταλίας
[47, 38]   καὶ διὰ τὸν Σέξτον τήν  τε   Σικελίαν ἔχοντα καὶ τῆς Ἰταλίας
[47, 29]   φυλακὴν οὐδεμίαν ἑαυτοῦ ἐποιεῖτο, τήν  τε   Σμύρναν, ἐν ἦσαν, νυκτὸς
[47, 43]   ἐπήχησαν, πρῶτοι μὲν οἱ τό  τε   στάσιμον καὶ τὸ παρασκευαστικὸν ἐν
[47, 27]   γενέσθαι. ~ἀποθανόντος δὲ ἐκείνου τό  τε   στράτευμα πᾶν πλὴν ὀλίγων προσηταιρίσατο
[47, 21]   καὶ προαπαντήσαντός οἱ αὐτοῦ τούς  τε   στρατιώτας ᾠκειώσατο, καὶ ἐκεῖνον ἐς
[47, 38]   ἂν ἐπὶ πλεῖον διατριφθῶσι, τό  τε   στρατόπεδον ἐκλείψουσι καὶ διασκεδασθήσονται, οὕτω
[47, 13]   οὔτε τὴν τοῦ Μαρίου τοῦ  τε   Σύλλου ὠμότητα, ὥστε καὶ μισηθῆναι,
[47, 36]   καθυπέρτεροι, καὶ διὰ τοῦτο τό  τε   Σύμβολον ἐκκρούσαντες αὐτοὺς κατέλαβον, καὶ
[47, 27]   πρίν τι ἀποκρίνασθαί σφισι, τήν  τε   συμμαχίαν ἀπεκήρυξε, καὶ ἐπειδὴ
[47, 39]   (τὸ γάρ τοι ὑπήκοον τό  τε   συμμαχικὸν τὸ τότε αὐτοῖς παραγενόμενον
[47, 29]   διὰ χειρὸς ἐπεποίητο. καὶ τοῖς  τε   συνοῦσίν οἱ ῥητὴν ἡμέραν ἐς
[47, 32]   Βροῦτον ἀφίκετο. ὡς γὰρ τήν  τε   συνωμοσίαν τῶν τριῶν ἀνδρῶν ἔμαθον
[47, 21]   οὖσαν, πρὸς δὲ δὴ τήν  τε   Συρίαν καὶ τὴν Μακεδονίαν, καίπερ
[47, 30]   Τρεβώνιον ἄταφον ῥίψαντες, ἠξιώθησαν· οἵ  τε   συστρατεύσαντές σφισι καὶ περιγενόμενοι καὶ
[47, 3]   ἔτι ὡς εἰπεῖν ὄντων αἵ  τε   σφαγαὶ ἐκεῖναι αἷς ποτε
[47, 18]   καὶ πρὸς αὐτὴν ἐπειγόμενοι τούς  τε   σφαγέας αὐτοῦ τοὺς λοιποὺς ὀργῇ
[47, 42]   ἕτεροι τῷ σφετέρῳ στρατῷ τούς  τε   σφαγέας τιμωρήσασθαι καὶ τὰ τῶν
[47, 47]   στρατιωτῶν αὐτοῦ παραλαβών, καὶ λόγοις  τέ   σφας παραμυθούμενος καὶ δόσει χρημάτων
[47, 47]   καὶ διακινδυνεῦσαι πρὶν ἔκπυστον τοῖς  τε   σφετέροις καὶ τοῖς ἐναντίοις τὸ
[47, 31]   καὶ πρὸς τὰ Ἀδανὰ ὅμορά  τέ   σφισι καὶ διάφορα ἀεὶ ὄντα
[47, 8]   ἐμπικραναμένη οἱ καὶ ἐμπτύσασα ἐπί  τε   τὰ γόνατα ἐπέθηκε, καὶ τὸ
[47, 14]   ἐτίμων. ὅπως γὰρ ἀδεῶς αὐτοί  τε   τὰ κάλλιστα καὶ τῶν χωρίων
[47, 45]   τε τροπὴ ἐγένετο, ἔς  τε   τὰ οἰκεῖα ἐρύματα πολὺ ἀπ´
[47, 3]   καὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς ἔν  τε   ταῖς ἀγοραῖς καὶ πρὸς τοῖς
[47, 26]   τούτου καὶ τὸν Ταρκονδίμοτον τούς  τε   Ταρσέας καὶ ἄκοντας ἐς τὸ
[47, 8]   δὲ δὴ Φουλουία ἔς  τε   τὰς χεῖρας αὐτὴν πρὶν ἀποκομισθῆναι
[47, 38]   ~οὗτοι μὲν οὖν δὴ διά  τε   ταῦτα καὶ διὰ τὸν Σέξτον
[47, 17]   οὐσίαν, ἀποθανούσης τότε καὶ δημοσίᾳ  {τε}   ταφῇ τιμηθείσης, παρ´ αὐτοῦ τοῦ
[47, 46]   καὶ ἠλαττώθησαν ἀλλήλων τῷ τό  τε   τάφρευμα τὸ τοῦ Καίσαρος τοῦ
[47, 45]   τὸ γεγονὸς ἔμαθον πρὶν τά  τε   ταφρεύματα διαπορθηθῆναι καὶ ἀλλήλοις τοὺς
[47, 18]   γίγνεται) καὶ ἡρῷόν οἱ ἔν  τε   τῇ ἀγορᾷ καὶ ἐν τῷ
[47, 24]   ἰσχυρότατον τοῦ στρατοῦ λαβὼν ἔς  τε   τὴν ἄνω Μακεδονίαν ἀνεχώρησε, κἀντεῦθεν
[47, 35]   ~ταῦτ´ οὖν ἀμφότεροι πράξαντες ἔς  τε   τὴν Ἀσίαν αὖθις ἦλθον, καὶ
[47, 26]   ἐκείνοις χρόνοις Κάσσιος ἔς  τε   τὴν Ἀσίαν πρὸς τὸν Τρεβώνιον,
[47, 28]   τε πόλεις πάσας εὐθὺς πρός  τε   τὴν δόξαν ὧν ἐν τῇ
[47, 9]   ἑνὸς ἀνδρὸς ἀλλὰ τριῶν πρός  τε   τὴν ἐπιθυμίαν τὴν ἑαυτοῦ ἑκάστου
[47, 33]   τῷ ναυτικῷ φρονοῦντας ὥστε ἔς  τε   τὴν ἤπειρον ἐπ´ αὐτὸν προδιαπλεῦσαι
[47, 32]   τὸ μὲν σύμπαν ἔγνωσαν ἔς  τε   τὴν Μακεδονίαν ἐλθεῖν καὶ περαιωθῆναι
[47, 38]   ὡς καὶ δεδιότες ἐποιήσαντο, ἔς  τε   τὴν μάχην ὥρμησαν καὶ διελάλουν
[47, 12]   Ἰταλίᾳ ἐγγύθεν ἐφορμῶν διέπεμπεν ἔς  τε   τὴν Ῥώμην καὶ ἐς τὰς
[47, 15]   Πούπλιον καίπερ στρατηγοῦντα ἀπέδειξαν, ἔς  τε   τὴν στρατηγίαν αὐτοῦ τῶν ἀγορανομούντων
[47, 47]   ἀνθ´ ὧν ἀπωλωλέκεσαν ἀνακτησάμενος, ἔς  τε   τὴν ταφρείαν αὐτῶν ἐπιτηδειοτέραν οὖσαν
[47, 20]   καὶ εἰκόνας σφίσι χαλκᾶς παρά  τε   τὴν τοῦ Ἁρμοδίου καὶ παρὰ
[47, 31]   καὶ τότε Βιθυνῶν ἄρχοντα, πρός  τε   τὴν τοῦ Κασσίου ἐπικουρίαν ἐπειγόμενον
[47, 21]   συνίστη. ἄλλως τε γὰρ ἔκ  τε   τῆς δόξης τῶν πεπραγμένων καὶ
[47, 39]   πολλαχόθι ἠγωνίσαντο) ἀλλ´ ὅτι περί  τε   τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς δημοκρατίας
[47, 29]   ὑπατεύων ἐπεποίητο, χρόνιος δὲ διά  τε   τῆς Μακεδονίας καὶ διὰ τῆς
[47, 41]   οἱ τὴν Ἀθηνᾶν προστάσσειν ἔκ  τε   τῆς σκηνῆς αὐτόν, καίτοι καὶ
[47, 1]   ἐπὶ ταῖς συνθήκαις ἀετὸς ὑπέρ  τε   τῆς σκηνῆς αὐτοῦ ἱδρυθείς, καὶ
[47, 4]   μὲν γὰρ τοῦ Σύλλου οἵ  τέ   τι δρῶντες τάς τε τόλμας
[47, 5]   γὰρ τοὺς τῷ πέλας συναραμένους  τέ   τι καὶ συμπράξαντας ἐν πολεμίου
[47, 40]   καὶ ἐς αὐτοὺς κατέβλεπον, δεινόν  τέ   τι καὶ φρικῶδες κλάζοντές τε
[47, 10]   αὐτὸν ἐφωράθη καὶ ἐδιώκετο, ἀπέκτεινέ  τέ   τινα ἐντυχόντα οἱ κατὰ τύχην,
[47, 15]   δὲ συνάρχοντος αὐτοῦ μεταλλάξαντος, ἄλλον  τέ   τινα καὶ τὸν Οὐεντίδιον τὸν
[47, 44]   ἑτοιμότερον τῷ λοιπῷ ἐχρῶντο. συμπλεκόμενοί  τέ   τινες τὸ μὲν παίειν ἀλλήλους
[47, 1]   τῷ μὲν γὰρ Λεπίδῳ ὄφις  τέ   τις ξίφει ἑκατοντάρχου περιπλακεὶς καὶ
[47, 44]   καὶ ἀεὶ πίπτων ἔς  τε   τὸ ἀναίσθητον καθίστατο καὶ σύνεσιν
[47, 15]   τὰ δὲ δὴ πράγματα πρός  τε   τὸ βούλημα καὶ πρὸς τὸ
[47, 11]   πρότερον ἐπικηρυχθεὶς καὶ διαφυγὼν ἔς  τε   τὸ λεύκωμα αὖθις τότε ἐσεγράφη
[47, 35]   ὕποπτα πρὸς ἀλλήλους εἶχον, ἔς  τε   τὸ μέσον καὶ κατὰ μόνας
[47, 17]   γὰρ αὖ τοῖς ἄλλοις ἔς  τε   τὸ ναυτικὸν οἰκέτας, εἰ καὶ
[47, 1]   ἑκατοντάρχου περιπλακεὶς καὶ λύκος ἔς  τε   τὸ στρατόπεδον καὶ ἐς τὴν
[47, 42]   ἅμα ἕῳ ἐξωπλίσαντο, καὶ ἔς  τε   τὸ χωρίον τὸ μεταίχμιόν σφων
[47, 13]   πρὸς αὐτὰς ἐδύνατο, ἀλλ´ ἔν  τε   τοῖς ἄλλοις πᾶσι καὶ ἔργοις
[47, 4]   οἵ τέ τι δρῶντες τάς  τε   τόλμας πρόσχημα, ἅτε καὶ πρῶτον
[47, 21]   καταλαβὼν οὖν καὶ τούτους ἐπί  τε   τὸν Ἀντώνιον ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ
[47, 12]   δ´ ἀναχώρησίς σφισι πρός  τε   τὸν Βροῦτον καὶ πρὸς τὸν
[47, 34]   ἐς τὰς μηχανὰς ἐμβαλόντων, τά  τε   τοξεύματα καὶ ἀκόντια ἅμα ἀφέντων,
[47, 43]   ἐξηκόντισαν, καὶ οἱ σφενδονῆται οἵ  τε   τοξόται βέλη καὶ λίθους ἧκαν.
[47, 25]   οὖν Βροῦτος ὡς τάχιστα τήν  τε   τοῦ Ἀντωνίου τοῦ Μάρκου πείρασιν
[47, 28]   ᾠκειώσατο, καὶ τὰ στρατόπεδα τά  τε   τοῦ Βάσσου καὶ τὰ τῶν
[47, 40]   παρ´ αὐτὰς τὰς ἀνοχὰς ἔκ  τε   τοῦ δεξιοῦ ὤμου καὶ ἐκ
[47, 31]   οἱ Ταρσεῖς Τίλλιον Κίμβρον φονέα  τε   τοῦ Καίσαρος ὄντα καὶ τότε
[47, 26]   τῆς πόλεως φοιτῶντας ἀνηρτήσατο, περί  τε   τοῦ Καίσαρος πολλὰ καὶ δεινὰ
[47, 7]   ~ταῦτα δὲ ἐπράττετο μὲν ὑπό  τε   τοῦ Λεπίδου καὶ ὑπὸ τοῦ
[47, 15]   ἔδοξεν αὐτοῖς, διέδοσαν. καὶ ὑπάτους  τε,   τοῦ μὲν Καίσαρος τὴν ἀρχὴν
[47, 2]   πολλαὶ συνεστράφησαν, γῦπές τε ἐπί  τε   τοῦ νεὼ τοῦ Γενίου τοῦ
[47, 11]   ὅτι Λούκιος μὲν Φιλούσκιος ὑπό  τε   τοῦ Σύλλου πρότερον ἐπικηρυχθεὶς καὶ
[47, 45]   ἐνίκησαν ἀμφότεροι καὶ ἡττήθησαν, ἔτρεψάν  τε   τοὺς ἀντιτεταγμένους σφίσιν ἑκάτεροι καὶ
[47, 15]   δὲ ἀντ´ αὐτῶν ἀντικατέστησαν. νόμους  τε   τοὺς μὲν ἀπήλειψαν τοὺς δὲ
[47, 36]   οὗτοι γὰρ τέως μὲν περί  τε   τοὺς Ῥοδίους καὶ περὶ τοὺς
[47, 25]   τε δύο ἐνετύπου, δηλῶν ἐκ  τε   τούτου καὶ διὰ τῶν γραμμάτων
[47, 45]   ἑκάτεροι ἀμεταστρεπτὶ ἔφυγον, καὶ ἀπό  τε   τούτου καὶ ἐκ τοῦ κονιορτοῦ
[47, 5]   αὐτοῖς ἤδη ὄντες, διεκναίοντο. ~κἄν  τε   τούτῳ χαλεπωτέρως πρὶν ἀπήλλασσον,
[47, 38]   ὑπηκόου τὸ πλεῖστον ὄντα, τῇ  τε   τριβῇ βαρυνόμενα καὶ τῶν ἀντιπολεμούντων
[47, 14]   προσέτι καὶ τοὺς στρατιώτας τήν  τε   τροφὴν παρὰ τῶν πόλεων, ἐν
[47, 29]   εὐνοίας πλείστην παρασχεῖν, καὶ τήν  τε   τροφὴν τοῖς στρατιώταις παρ´ ἑκόντος
[47, 44]   τὰ μὲν πρῶτα περισκοποῦντες ὅπως  τε   τρώσουσί τινας καὶ ὅπως αὐτοὶ
[47, 26]   προστετάχθαι ἔλεγε. κἀκ τούτου τήν  τε   Τύρον μετὰ τῶν προπαρεσκευασμένων κατέλαβε,
[47, 29]   αὐτῷ ποιεῖσθαι. ἐπειδή τε ἔν  τε   τῷ θαρσοῦντι διὰ ταῦτ´ ἐγένετο
[47, 24]   τὴν ἐπιβουλήν, καὶ δείσασα περί  τε   τῷ Κασσίῳ μὴ προκαταληφθῇ (σφόδρα
[47, 30]   ἐκινδύνευσε. διαφυγὼν δ´ οὖν ἀπήντησέ  τε   τῷ Κασσίῳ προσελαύνοντι, καὶ συμβαλὼν
[47, 26]   τοῦ Σέξτου πρὶν παρασκευάσασθαι, ἔφη  τε   τῷ Μιθριδάτῃ τῷ Περγαμηνῷ τὴν
[47, 35]   δὲ δὴ ἄστυ τοῦτο παρά  τε   τῷ Παγγαίῳ καὶ παρὰ τῷ
[47, 42]   λεγόντων, οἷα ἄν τινες ἔν  τε   τῷ παραχρῆμα κινδυνεύσοντες καὶ τῷ
[47, 26]   ἦν. Καικίλιος Βάσσος ἱππεὺς συστρατεύσας  τε   τῷ Πομπηίῳ καὶ ἀναχωρήσας ἐς
[47, 14]   ὡς ἐπὶ τὰ δεδημευμένα τά  τε   τῶν ἀνθισταμένων ἔτι, διαπέμποντες (καὶ
[47, 11]   ἐκείνου ὕστερον ἀπεδείχθη. οὕτως ἔκ  τε   τῶν ἀπορωτάτων πολλοὶ περιγίγνονται καὶ
[47, 26]   ἦλθε, καὶ ἀμαχεὶ πάντα τά  τε   τῶν δήμων καὶ τὰ τῶν
[47, 44]   τῶν ἀντιτεταγμένων οἱ μὲν ἔκ  τε   τῶν κρανῶν αὐτοὺς ἦγχον καὶ
[47, 14]   ταῦτα πλὴν ὀλίγων ἐδόθη, τά  τε   τῶν λοιπῶν καὶ πάνυ πάντα
[47, 35]   ἐνέτυχον, βιασάμενοι δὲ αὐτὴν εἴσω  τε   τῶν ὀρῶν ἐγένοντο, καὶ πρὸς
[47, 27]   διελύθησαν. καὶ Ἀντιστίῳ μὲν ἔκ  τε   τῶν περιχώρων οἱ τὰ τοῦ
[47, 1]   δύο κόρακας προσπεσόντας οἱ τίλλειν  τε   τῶν πτερῶν πειρωμένους ἀποκτείνας, τὴν
[47, 10]   φεύγοντα αὐτὸν ἀπεκτονὼς ἐπιστεύθη ἔκ  τε   τῶν σκύλων καὶ ἐκ τῶν
[47, 42]   καὶ καθ´ ἑκάστους, ἀμφοτέροις ἀπό  τε   τῶν στρατηγῶν καὶ ἀπὸ τῶν
[47, 16]   καὶ ἐκ καινῆς προσκαταστάντων, τό  τε   τῶν συντελειῶν, ἃς πολλὰς μὲν
[47, 17]   τοῦτό πως διέφυγον, ἀλλ´ ὑπό  τε   τῶν τάξεων ἐς στενὸν κατακλειόμενοι
[47, 40]   καὶ στρατοπέδων βοαὶ νυκτὸς ἔκ  τε   τῶν τοῦ Καίσαρος καὶ ἐκ
[47, 18]   τοὺς δὲ δὴ βουλευτὰς τούς  τε   υἱεῖς σφων πέντε καὶ εἴκοσι
[47, 32]   κίνδυνον τὸν αὐτὸν προσδεχόμενοι, τήν  τε   ὑπὲρ τῆς τοῦ δήμου ἐλευθερίας
[47, 26]   δυναστείαν τινὰ περιβαλλόμενος, ἐνεόχμου. φωραθείς  τε   ὑπὸ τοῦ Σέξτου πρὶν παρασκευάσασθαι,
[47, 23]   ἀποκτεῖναι, καὶ τὸν ταμίαν τούς  τε   ὑποστρατήγους τοῦ Ἀντωνίου ἐξαιτῆσαι. ~ὁ
[47, 6]   πολλοὶ καὶ παρ´ αὐτοῖς τοῖς  τε   φίλοις καὶ τοῖς ἀναγκαίοις, ὑφ´
[47, 6]   σφᾶς ἀντεδίδοσαν. ~κἀκ τούτου τούς  τε   φιλτάτους ἀντὶ τῶν ἐχθίστων ἀλλήλοις
[47, 31]   τὰ ἐπιτήδειά οἱ παρέσχον. ἐπειδή  τε   φρούριόν τι ἐπιτειχίσας σφίσιν ἐς
[47, 25]   ἐς τὴν Εὐρώπην ἐπειχθεὶς τήν  τε   χώραν τὴν τοῦ Σαδάλου γενομένην
[47, 37]   ἅμα πάντας αὐτοὺς αὐλίζεσθαι, ἔς  τε   χωρίον ἓν καὶ ἐς ἔρυμα
[47, 18]   πρώτῃ τοῦ ἔτους ἡμέρᾳ αὐτοί  τε   ὤμοσαν καὶ τοὺς ἄλλους ὥρκωσαν
[47, 7]   ἐνετέθραπτο. πρὸς δ´ ἔτι νέος  τε   ὢν καὶ ἄρτι ἐς τὰ
[47, 27]   ἐς τὴν Συρίαν ἐπανελθὼν στρατηγός  τε   ὠνομάσθη καὶ τὴν Ἀπάμειαν ἐκρατύνατο,
[47, 13]   (τοῖς τρισὶν ἀνδράσι λέγω) ἄλλα  τε   ὡς εὐεργέταις καὶ σωτῆρσι τῆς
[47, 18]   κρατήσαντι χωρὶς δὲ ἐκείνῳ καὶ  τεθνεῶτι   τιμὴν ἱερομηνίας ἔνεμον. τά τε
[47, 7]   κατέκρυψεν, ὥστε καὶ πίστιν τοῦ  τεθνηκέναι   αὐτὸν παρασχεῖν· μετὰ δὲ τοῦτο
[47, 10]   δή τινα αὐτοῦ ὡς καὶ  τεθνηκότος   σκευάσας, ἐξέσωσε, καὶ Κύιντον Κικέρωνα
[47, 34]   πρατήριόν τι ὑπ´ αὐτὸ τὸ  τεῖχος   ἐν ἀσφαλεῖ κατεστήσατο, καὶ παράγων
[47, 30]   δὲ διὰ ταχέων ἐς τὸ  τεῖχος,   καὶ προδιδόμενον αὐτὸ ἰδών, ἐφοβήθη
[47, 34]   καὶ ἐκείνους τε ἐς τὸ  τεῖχος   κατήραξαν, καὶ αὐτοὶ συνεσπεσόντες σφίσι
[47, 21]   ᾠκειώσατο, καὶ ἐκεῖνον ἐς τὸ  τεῖχος   προκαταφυγόντα ἀπετείχισε μὲν καὶ ἐζώγρησεν
[47, 46]   (ἀφ´ οὗπερ καὶ τὰ μάλιστα  τέκμαρσιν   τὸ ὄναρ ἔσχεν· εἰ γάρ
[47, 40]   σημείων τῶν τότε συμβάντων σφίσι  τεκμήρασθαι   ὅτι μέγιστος διαφανῶς ἀγὼν
[47, 28]   καὶ τὴν μετὰ ταῦτα καταστροφὴν  τεκμήρασθαι.   παραλαβὼν οὖν τὴν Συρίαν ἐς
[47, 7]   τοῖς συναραμένοις τισὶν ἐπιεικέστατα ἐχρήσατο.  τεκμήριον   δέ, Τανουσία γυνὴ ἐπιφανὴς τὸν
[47, 14]   φονευομένων τὰς προῖκας καὶ τοῖς  τέκνοις   τοῖς μὲν ἄρρεσι τὸ δέκατον
[47, 49]   περιπεσοῦσα ἐς τὴν θάλασσαν ἐρρίφη.  τελευτήσαντος   δὲ αὐτοῦ τὸ μὲν πλῆθος
[47, 8]   καὶ πλείω χρήματα ἔλαβον  τελευτησάντων   εὑρήσειν ἤλπισαν· καὶ ἵνα γε
[47, 25]   Σαδάλου γενομένην παρέλαβεν (ἄπαις γὰρ  τελευτῶν   τοῖς Ῥωμαίοις αὐτὴν κατέλιπε) καὶ
[47, 17]   οἱ μὲν τὰς οὐσίας τῶν  τελευτώντων   ὅλας καὶ ᾔτουν καὶ ἐλάμβανον,
[47, 45]   κονιορτοῦ ἀπλέτου γενομένου ἠγνόησαν τὸ  τέλος   τῆς μάχης, καὶ οἵ τε
[47, 48]   τε ἐμαχέσαντο καὶ ἐκείνοις τὸ  τέλος   τοῦ πολέμου προέφηναν· ὥσπερ γὰρ
[47, 13]   καὶ ἐκ τούτου παραπώλοντο. καὶ  τέλος,   ὡς τό τε πεπλασμένον αὐτῶν
[47, 6]   ἵν´ ὡς ἐς ἄνδρας ἤδη  τελῶν   ἀποθάνῃ. ~ταῦτα δὲ ἐπράττετο μὲν
[47, 16]   μὴν ἀλλὰ τὸ μὲν τῶν  τελῶν   τῶν πρότερον μέν ποτε καταλυθέντων
[47, 40]   ἔχον ἐγεννήθη, ἡμίονός τε διφυὲς  τέρας   ἔτεκε· τὰ μὲν γὰρ πρόσθια
[47, 41]   κακὸν ἔφερε, τοῖς δὲ ἑτέροις  τέρας   μὲν οὐδέν, ὅσα γε ἡμεῖς
[47, 2]   πολλῷ δὲ ἔτι πλείονος ἐκ  τεράτων   δέους αὐτοῖς ὄντος. τά τε
[47, 11]   τῶν ἐπηγγελμένων λαβεῖν. Μᾶρκος δὲ  Τερέντιος   Οὐάρρων ἠδίκησε μὲν οὐδέν, ὁμώνυμος
[47, 16]   τούτου ὡς οὐκ ὀρθῶς αὐτὰ  τετιμημένοι   διεβάλλοντο, καὶ τὰ λοιπὰ προσαπώλλυσαν.
[47, 31]   ἐπλάττετο δὲ ἐκ τοῦ Καίσαρος  τετοκέναι   καὶ κατὰ τοῦτο Καισαρίωνα προσηγόρευε,
[47, 0]   ἔνεστιν ἐν τῇ Δίωνος Ῥωμαϊκῶν  τετταρακοστῇ   ἑβδόμῃ α. Ὡς Καῖσαρ καὶ
[47, 36]   Ἀντώνιον σπουδῇ μετεπέμποντο. οὗτοι γὰρ  τέως   μὲν περί τε τοὺς Ῥοδίους
[47, 22]   ὑπήκοον ἀπροφασίστως συναιρόμενον ἔσχε. καὶ  τέως   μὲν τῷ τε Καίσαρι πέμπων,
[47, 18]   καὶ ἡρῷόν οἱ ἔν τε  τῇ   ἀγορᾷ καὶ ἐν τῷ τόπῳ
[47, 28]   πυθόμενος τοὺς στρατιώτας τοὺς ἐν  τῇ   Αἰγύπτῳ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος καταλειφθέντας
[47, 14]   τῷ ἄστει καὶ τῶν ἐν  τῇ   ἄλλῃ Ἰταλίᾳ οἰκιῶν, ὧν μὲν
[47, 48]   μηδὲν λυμανεῖσθαι, διέφθειρε τοὺς πλείους,  τῇ   ἀνάγκῃ καὶ παρὰ γνώμην δουλεύσας,
[47, 4]   ζηλώσει τῶν προτέρων ἔργων καὶ  τῇ   ἀπ´ αὐτῶν ἐς τὸ καινῶσαί
[47, 24]   μεταβάλωνται, τὸν μὲν Ἀντώνιον ἐν  τῇ   Ἀπολλωνίᾳ κατέλιπε, Γαΐῳ τινὶ Κλωδίῳ
[47, 21]   ἐπί τε τὸν Ἀντώνιον ἐν  τῇ   Ἀπολλωνίᾳ ὄντα ἐστράτευσε, καὶ προαπαντήσαντός
[47, 21]   Ῥώμῃ ἐπικράτησιν πράσσειν τι τῶν  τῇ   ἀρχῇ προσηκόντων ἀσθενὴς ἦν.
[47, 13]   καὶ λόγοις ἐσκυθρώπαζον καὶ ἐν  τῇ   ἀρχῇ τοῦ ἔτους οὐκ ἤμελλον,
[47, 18]   ὀφλισκάνειν. καὶ συνέβαινε γὰρ ἐν  τῇ   αὐτῇ ἡμέρᾳ καὶ τὰ Ἀπολλώνια
[47, 26]   αὐτῶν τόν τε Καίσαρα ἐν  τῇ   Ἀφρικῇ ἡττῆσθαι καὶ ἀπολωλέναι διήγγελλε,
[47, 12]   ἐγίγνοντο, πλεῖστον τοῖς ὁμοίοις συνήρατο.  τῇ   γὰρ Ἰταλίᾳ ἐγγύθεν ἐφορμῶν διέπεμπεν
[47, 28]   Καίσαρι περὶ τῶν συναλλαγῶν καὶ  τῇ   γερουσίᾳ περὶ τῶν παρόντων ὅμοια
[47, 22]   καὶ τὴν Ἤπειρον προσλαβών, ἐπέστειλε  τῇ   γερουσίᾳ, τά τε πραχθέντα οἱ
[47, 16]   συντελειῶν, ἃς πολλὰς μὲν ἐπὶ  τῇ   γῇ πολλὰς δὲ καὶ ἐπὶ
[47, 44]   τὸ μὲν παίειν ἀλλήλους ἀφῃροῦντο,  τῇ   δὲ δὴ συμμίξει καὶ τῶν
[47, 40]   ὁπλομαχίας ἀγῶνας ἀντὶ τῆς ἱπποδρομίας  τῇ   Δήμητρι ἐπετέλεσαν. ἐν μὲν οὖν
[47, 48]   καὶ τὸ βραχύτατον ἰσχύωσι. κἀν  τῇ   διατριβῇ ταύτῃ ηὐτομόλησαν μὲν καὶ
[47, 0]   ~Τάδε ἔνεστιν ἐν  τῇ   Δίωνος Ῥωμαϊκῶν τετταρακοστῇ ἑβδόμῃ α.
[47, 12]   αἱρεθεὶς καὶ χρόνον τινὰ ἐν  τῇ   θαλάσσῃ δυνηθεὶς ἰσχύν τε οἰκείαν,
[47, 35]   Φιλίππων· μὲν γὰρ πρὸς  τῇ   θαλάσσῃ κατ´ ἀντιπέρας Θάσου ἦν,
[47, 15]   νεὼν τῷ τε Σαράπιδι καὶ  τῇ   Ἴσιδι ἐψηφίσαντο· ~τοῦ δὲ δὴ
[47, 20]   τῆς Ἰταλίας ἀπέπλευσεν, ἀλλ´ ἐν  τῇ   Καμπανίᾳ μετὰ τοῦ Βρούτου χρονίσας
[47, 32]   τῇ Συρίᾳ καὶ τὰ ἐν  τῇ   Κιλικίᾳ κατεστήσατο, ἐς τὴν Ἀσίαν
[47, 25]   μὴ καὶ ἄλλο τι ἐν  τῇ   Μακεδονίᾳ παρὰ τὴν ἀπουσίαν αὐτοῦ
[47, 40]   ἐν τῇ Ῥώμῃ καὶ ἐν  τῇ   Μακεδονίᾳ τὰ ἐκβάντα ἀπ´ αὐτοῦ
[47, 40]   συμβαίνοντα ᾔδετο· ἐν δὲ δὴ  τῇ   Μακεδονίᾳ (ταύτης γὰρ τό τε
[47, 45]   καθορᾶν ἀλλήλους· καὶ οὔτε ἐν  τῇ   μάχῃ πλὴν τὸ καθ´ ἑαυτὸν
[47, 27]   ἐπεκούρησέ τε αὐτῷ καὶ ἐν  τῇ   μάχῃ πολὺ τοῖς τοξεύμασιν ἐπεκράτησεν.
[47, 30]   Κιλικίαν ἦλθε, τοῦ Κασσίου ἐν  τῇ   Παλαιστίνῃ ὄντος, καὶ τοὺς Ταρσέας
[47, 31]   ὀλιγότητα τῶν στρατιωτῶν κατανοήσαντες οὔτε  τῇ   πόλει αὐτὸν ἐδέξαντο οὔτε τὰ
[47, 19]   τάς τε ἀρχὰς τὰς ἐν  τῇ   πόλει ἐπὶ πλείω ἔτη προαπέδειξαν,
[47, 4]   οὖν ἐν τῷ διὰ μέσου  τῇ   προσδοκίᾳ τῶν ὁμοίων οἱ μὲν
[47, 18]   καὶ τὰ Ἀπολλώνια γίγνεσθαι, ἐψηφίσαντο  τῇ   προτεραίᾳ τὰ γενέσια ἀγάλλεσθαι, ὡς
[47, 18]   τότε προσέθεσαν. ἔν τε γὰρ  τῇ   πρώτῃ τοῦ ἔτους ἡμέρᾳ αὐτοί
[47, 33]   Μύνδον, ἔπειτα δὲ πρὸς αὐτῇ  τῇ   Ῥόδῳ διὰ τοῦ Σταΐου, τῷ
[47, 22]   Καῖσαρ τά τε ἐν  τῇ   Ῥώμῃ ἀκριβῶς κατέσχε καὶ τοὺς
[47, 31]   τὰ πράγματα ἤδη τὰ ἐν  τῇ   Ῥώμῃ εἶχον) καὶ ἐλπίδα ἀντιλήψεσθαί
[47, 21]   κατὰ τὴν τοῦ Καίσαρος ἐν  τῇ   Ῥώμῃ ἐπικράτησιν πράσσειν τι τῶν
[47, 32]   ἐπεὶ δὲ τά τε ἐν  τῇ   Ῥώμῃ καθίστασθαι ἔτ´ ἐλέγοντο, καὶ
[47, 40]   πάντα σφίσιν ἀκριβῶς καὶ ἐν  τῇ   Ῥώμῃ καὶ ἐν τῇ Μακεδονίᾳ
[47, 24]   μὴ καὶ αὖθις τῶν ἐν  τῇ   Ῥώμῃ πραττομένων ἐπὶ τὸ φοβερώτερον
[47, 40]   Δήμητρι ἐπετέλεσαν. ἐν μὲν οὖν  τῇ   Ῥώμῃ ταῦτ´ ἐγίγνετο, καί τινα
[47, 38]   ὤκνουν τὴν μάχην (ὅσον γὰρ  τῇ   ῥώμῃ τῶν στρατιωτῶν ἠλαττοῦντο, τοσοῦτον
[47, 10]   ἂν εἴη, καὶ οὐδὲν μέγα  τῇ   συγγραφῇ παρέξεται) δὲ ἀξιομνημόνευτα
[47, 32]   δὲ ἐπειδὴ τά τε ἐν  τῇ   Συρίᾳ καὶ τὰ ἐν τῇ
[47, 26]   δὲ δὴ κατάστασις ἐν  τῇ   Συρίᾳ τότε τοιάδε ἦν. Καικίλιος
[47, 28]   τε τὴν δόξαν ὧν ἐν  τῇ   ταμιείᾳ ἐπεποιήκει καὶ πρὸς τὴν
[47, 7]   οὐδέν τι συχνοὺς ἀποκτεῖναι ἐδεήθη·  τῇ   τε γὰρ φύσει οὐκ ὠμὸς
[47, 4]   προσδείσαντες, ἐκεῖνοί τε πλείστην ἀτοπίαν  τῇ   τε ζηλώσει τῶν προτέρων ἔργων
[47, 38]   τοῦ ὑπηκόου τὸ πλεῖστον ὄντα,  τῇ   τε τριβῇ βαρυνόμενα καὶ τῶν
[47, 20]   ἐπεὶ δ´ ἤρξαντό τινες ἐπὶ  τῇ   τοῦ Καίσαρος σφαγῇ χαλεπαίνειν, ἐξεχώρησαν
[47, 46]   ἀλλ´ ἐπειδὴ τάχιστα ἰδόντες ἐν  τῇ   ὑποστροφῇ ἀλλήλους καὶ τὸ συμβεβηκὸς
[47, 40]   σφίσι προεδείχθη, ποταμοί τε ἐν  τῇ   χώρᾳ αὐτῶν οἱ μὲν παντάπασιν
[47, 26]   ὄντι Καῖσαρ πάντα τὰ  τῇδε   κατὰ τὴν ἐκ τῆς Αἰγύπτου
[47, 20]   ἄλλους σφίσι γενομένην καὶ ἐς  τὴν   ἀγορὰν ἐσῄεσαν, καὶ τὰς στρατηγίας
[47, 41]   συνὼν τῷ Καίσαρι ἐνόμισέν οἱ  τὴν   Ἀθηνᾶν προστάσσειν ἔκ τε τῆς
[47, 2]   ἐν τοῖς Ἀσκληπιείοις μέλισσαι ἐς  τὴν   ἄκραν πολλαὶ συνεστράφησαν, γῦπές τε
[47, 20]   αὐτοῦ, τήν τε πόλιν καὶ  τὴν   ἄλλην Ἰταλίαν διάξων, ὥσπερ εἶπον,
[47, 49]   μὲν τὴν σωτηρίαν ἀπαξιώσας δὲ  τὴν   ἅλωσιν ἐς τὸν θάνατον καὶ
[47, 29]   ἐν ἐχθρῶν μοίρᾳ γένωνται, καὶ  τὴν   ἀντίταξιν τόν τε πόλεμον τὸν
[47, 24]   τοῦ στρατοῦ λαβὼν ἔς τε  τὴν   ἄνω Μακεδονίαν ἀνεχώρησε, κἀντεῦθεν ἐς
[47, 17]   δὲ τοῖς στρατιώταις πολὺ παρὰ  τὴν   ἀξίαν πάντα ἐπιπράσκετο. ὥστε τῶν
[47, 35]   ἀμφοτέρων ἐγένετο, καὶ ἐν κοινῷ  τὴν   ἀπ´ αὐτοῦ ἀσφάλειαν εἶχον. ~ἦσαν
[47, 27]   ἐπανελθὼν στρατηγός τε ὠνομάσθη καὶ  τὴν   Ἀπάμειαν ἐκρατύνατο, ὅπως ὁρμητήριόν οἱ
[47, 23]   δὲ καὶ ἐπ´ ἐκεῖνον ἐς  τὴν   Ἀπολλωνίαν, ὅπως ἐξαρπάσωσιν αὐτόν, ὁρμῆσαι.
[47, 25]   τι ἐν τῇ Μακεδονίᾳ παρὰ  τὴν   ἀπουσίαν αὐτοῦ νεωτερισθῇ, καὶ εὐθὺς
[47, 15]   ὑπάτους τε, τοῦ μὲν Καίσαρος  τὴν   ἀρχὴν ἀπειπόντος (ἧς γὰρ οὕτως
[47, 26]   καὶ ἀπολωλέναι διήγγελλε, καὶ ἑαυτῷ  τὴν   ἀρχὴν τῆς Συρίας προστετάχθαι ἔλεγε.
[47, 25]   πάντα τὰ ἐκεῖ κρατυνάμενος ἐς  τὴν   Ἀσίαν αὖθις ἀνεκομίσθη. Βροῦτος μὲν
[47, 35]   οὖν ἀμφότεροι πράξαντες ἔς τε  τὴν   Ἀσίαν αὖθις ἦλθον, καὶ πάνθ´
[47, 29]   εἰκόνα ἔρριψε, κἀκ τούτου πᾶσαν  τὴν   Ἀσίαν κατέσχε. πυθόμενοι δὲ ταῦτα
[47, 32]   ἐν τῇ Κιλικίᾳ κατεστήσατο, ἐς  τὴν   Ἀσίαν πρὸς τὸν Βροῦτον ἀφίκετο.
[47, 26]   χρόνοις Κάσσιος ἔς τε  τὴν   Ἀσίαν πρὸς τὸν Τρεβώνιον, φθάσας
[47, 29]   καὶ διὰ τῆς Θρᾴκης ἐς  τὴν   Ἀσίαν τὸ ἔθνος κομισθεὶς καὶ
[47, 24]   ἄνω Μακεδονίαν ἀνεχώρησε, κἀντεῦθεν ἐς  τὴν   Ἀσίαν ὕστερον ἔπλευσεν, ὅπως σφᾶς
[47, 19]   καὶ ἐκεῖνο τὸ χωρίον ὀνόματι  τὴν   ἀσυλίαν, μετὰ τὴν τῶν ἀνδρῶν
[47, 18]   ἄδειάν σφισιν ὧν ἐποίουν καὶ  τὴν   ἀσφάλειαν πόρρωθεν προπαρασκευάσοντες, καὶ πάνθ´
[47, 32]   γὰρ αἰτίαν τὴν τοῦ πολέμου  τὴν   αὐτὴν ἔχοντες καὶ τὸν κίνδυνον
[47, 28]   τούτων τήν τε ἰσχὺν αὐτοῦ  τὴν   αὐτίκα καὶ τὴν μετὰ ταῦτα
[47, 24]   ὄντα καὶ τῷ Κασσίῳ ἀπειπόντα  τὴν   βοήθειαν. διατρίβοντος δὲ αὐτοῦ ταύτῃ,
[47, 46]   ἑκατόνταρχος, μαθὼν ὅτι διὰ  τὴν   βραδυτῆτα αὐτοῦ διώλετο, ἐπαπέθανεν. ~ὁ
[47, 30]   ὑπὸ τῶν ἐμφρουρούντων αὐτὴν ἀπεκρούσθη,  τὴν   δὲ δὴ Λαοδίκειαν ἀμαχεὶ διὰ
[47, 42]   Βροῦτον τήν τε ἐλευθερίαν καὶ  τὴν   δημοκρατίαν τό τε ἀτυράννευτον καὶ
[47, 29]   παρ´ ἑκόντος αὐτοῦ λαβεῖν καὶ  τὴν   δίαιταν ἀδεῶς σὺν αὐτῷ ποιεῖσθαι.
[47, 28]   πόλεις πάσας εὐθὺς πρός τε  τὴν   δόξαν ὧν ἐν τῇ ταμιείᾳ
[47, 47]   διαρπασθέντων ἔδωκαν· καὶ προσέτι καὶ  τὴν   δύναμιν τὴν ἐκ τοῦ Βρεντεσίου
[47, 1]   τήν τε ἰσχὺν ἅμα καὶ  τὴν   δυσχέρειαν τὴν ἐπ´ αὐτῇ προεσήμηνεν,
[47, 9]   τριῶν πρός τε τὴν ἐπιθυμίαν  τὴν   ἑαυτοῦ ἑκάστου καὶ πρὸς τὸ
[47, 26]   Καῖσαρ πάντα τὰ τῇδε κατὰ  τὴν   ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἐπὶ τὸν
[47, 47]   καὶ προσέτι καὶ τὴν δύναμιν  τὴν   ἐκ τοῦ Βρεντεσίου ἐπιδιαπλέουσαν ἐν
[47, 27]   τήν τε ἡλικίαν οὐχ ὅτι  τὴν   ἐλευθέραν ἀλλὰ καὶ τὴν τῶν
[47, 38]   ὁμοίως καὶ τὴν σωτηρίαν καὶ  τὴν   ἐλευθερίαν παρασχεῖν. χρόνον μὲν οὖν
[47, 11]   ἐς τὸ μέσον ἐπ´ ἀμφότερα  τὴν   ἐλπίδα τοῦ μέλλοντος τιθέμενον ἀσφαλεῖς
[47, 33]   καὶ τῷ μεγέθει τῶν νεῶν  τὴν   ἐμπειρίαν σφῶν κρατήσας, ἐνίκησε· καὶ
[47, 45]   ἐρύματα πολὺ ἀπ´ ἀλλήλων ἀφεστηκότα  τὴν   ἐναντίαν ἑκάτεροι ἀμεταστρεπτὶ ἔφυγον, καὶ
[47, 29]   μὲν τῆς Συρίας ἄρχειν καὶ  τὴν   ἔξοδον ὑπατεύων ἐπεποίητο, χρόνιος δὲ
[47, 1]   ἰσχὺν ἅμα καὶ τὴν δυσχέρειαν  τὴν   ἐπ´ αὐτῇ προεσήμηνεν, τῷ δ´
[47, 24]   μήτηρ αὐτοῦ Πώλλα προμαθοῦσα  τὴν   ἐπιβουλήν, καὶ δείσασα περί τε
[47, 9]   ἀνδρὸς ἀλλὰ τριῶν πρός τε  τὴν   ἐπιθυμίαν τὴν ἑαυτοῦ ἑκάστου καὶ
[47, 26]   τε τῷ Μιθριδάτῃ τῷ Περγαμηνῷ  τὴν   ἐπικουρίαν ἐπὶ τὸν Βόσπορον ἀθροίζειν,
[47, 25]   αὐτοῦ νεωτερισθῇ, καὶ εὐθὺς ἐς  τὴν   Εὐρώπην ἐπειχθεὶς τήν τε χώραν
[47, 22]   οὖν καὶ ἐκ τοῦ δόγματος  τὴν   ἡγεμονίαν ἐβεβαιώσατο, αὐτός τε ἐπὶ
[47, 19]   τε οὖν αὐτῷ ἔδωκαν, καὶ  τὴν   ἡμέραν ἐν ἐφονεύθη, κυρίαν
[47, 33]   ναυτικῷ φρονοῦντας ὥστε ἔς τε  τὴν   ἤπειρον ἐπ´ αὐτὸν προδιαπλεῦσαι καὶ
[47, 22]   Μακεδονίαν μετὰ τοῦτο πᾶσαν καὶ  τὴν   Ἤπειρον προσλαβών, ἐπέστειλε τῇ γερουσίᾳ,
[47, 23]   στρατηγικοῦ κόσμου στερηθείς, οὐκ ἠγάπησε  τὴν   ἡσυχίαν ἔν τε ἀδείᾳ καὶ
[47, 49]   οἱ δὲ λοιποὶ τότε ἐπὶ  τὴν   θάλασσαν διέφυγον καὶ μετὰ τοῦτο
[47, 49]   τοῦ Δυρραχίου διάπλῳ περιπεσοῦσα ἐς  τὴν   θάλασσαν ἐρρίφη. τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ
[47, 30]   ἐκράτησε καὶ ἀπέκλεισέν οἱ καὶ  τὴν   θάλασσαν. τότε γὰρ ἀμφοτέρωθεν τῆς
[47, 28]   παραλαβὼν οὖν τὴν Συρίαν ἐς  τὴν   Ἰουδαίαν ὥρμησε, πυθόμενος τοὺς στρατιώτας
[47, 7]   τὸν δὲ Φιλοποίμενα καὶ ἐς  τὴν   ἱππάδα κατατάξαι. ~ἐκεῖνος μὲν οὖν
[47, 47]   ἄλλοσέ ποι μεταναστῆναι οὔτ´ ἐς  τὴν   Ἰταλίαν ἀνακομισθῆναι δυνάμενοι, ἀλλ´ ἐν
[47, 1]   μὲν οὖν ταῦτα πρὶν ἐς  τὴν   Ἰταλίαν ἐλθεῖν ἐγένετο· τῷ δὲ
[47, 22]   ἑαυτῷ συναλλαγῆναι, καὶ αὐτὸς ἐς  τὴν   Ἰταλίαν πλεῦσαι παρεσκευάζετο, ὅθεν
[47, 32]   ἐκεῖσε κωλῦσαι, καὶ ἐς  τὴν   Ἰταλίαν προδιαβῆναι· ἐπεὶ δὲ τά
[47, 40]   αὐτῶν καὶ ἐπ´ αὐτοῖς ἐς  τὴν   κατάλυσιν τῆς δημοκρατίας συμβαίνοντα ᾔδετο·
[47, 29]   ἐξαπιναίως κατέλαβε, καὶ ἐκεῖνον ἀποκτείνας  τὴν   κεφαλὴν αὐτοῦ πρὸς τὴν τοῦ
[47, 8]   καὶ ταῖς βελόναις αἷς ἐς  τὴν   κεφαλὴν ἐχρῆτο κατεκέντησε, πολλὰ ἅμα
[47, 7]   πραχθὲν ἀγνοοῦντί οἱ ἐμήνυσε, καὶ  τὴν   κιβωτὸν αὐτὴν ἐσκομίσασα ἐκεῖθεν τὸν
[47, 30]   οὕτω τῆς Ἀσίας γενόμενος ἐς  τὴν   Κιλικίαν ἦλθε, τοῦ Κασσίου ἐν
[47, 30]   αὐτῷ ἡττήθη. κατακλεισθείς τε ἐς  τὴν   Λαοδίκειαν ἐπορθεῖτο, τῆς μὲν ἠπείρου
[47, 28]   τῇ ταμιείᾳ ἐπεποιήκει καὶ πρὸς  τὴν   λοιπὴν εὔκλειαν ᾠκειώσατο, καὶ τὰ
[47, 32]   μὲν σύμπαν ἔγνωσαν ἔς τε  τὴν   Μακεδονίαν ἐλθεῖν καὶ περαιωθῆναι αὐτοὺς
[47, 38]   τε Ἰταλίαν καταλάβῃ καὶ ἐς  τὴν   Μακεδονίαν ἔλθῃ, ὤργων. δὲ
[47, 25]   μάλιστα βοηθήσαντος. ἐντεῦθεν δὲ ἐς  τὴν   Μακεδονίαν ἐλθὼν καὶ πάντα τὰ
[47, 21]   ἔχον, προσεποιήσατο· ἐς δὲ δὴ  τὴν   Μακεδονίαν ἦλθε μὲν ἐν ἐκείνῳ
[47, 35]   μόνας προενεγκόντες καὶ διαλυσάμενοι ἐς  τὴν   Μακεδονίαν ἠπείγοντο. καὶ αὐτοὺς Γάιός
[47, 21]   δὴ τήν τε Συρίαν καὶ  τὴν   Μακεδονίαν, καίπερ μηδέν σφισι προσηκούσας,
[47, 36]   Σάξαν καὶ τὸν Νωρβανὸν ἐς  τὴν   Μακεδονίαν προέπεμψαν· αἰσθόμενοι δὲ αὐτοὺς
[47, 21]   δὲ τήν τε Ἑλλάδα καὶ  τὴν   Μακεδονίαν συνίστη. ἄλλως τε γὰρ
[47, 38]   Βροῦτος ἄλλως μὲν οὐκ ὤκνουν  τὴν   μάχην (ὅσον γὰρ τῇ ῥώμῃ
[47, 42]   ὧδε. οὐχ ὡμολόγησαν μὲν ὁπότε  τὴν   μάχην ποιήσονται, ὥσπερ δὲ ἀπὸ
[47, 38]   καὶ δεδιότες ἐποιήσαντο, ἔς τε  τὴν   μάχην ὥρμησαν καὶ διελάλουν ὅτι,
[47, 28]   ἰσχὺν αὐτοῦ τὴν αὐτίκα καὶ  τὴν   μετὰ ταῦτα καταστροφὴν τεκμήρασθαι. παραλαβὼν
[47, 35]   Στάιον ἐλθεῖν, περαιωθέντες, καὶ πᾶσαν  τὴν   μέχρι τοῦ Παγγαίου χῆν προκατασχόντες,
[47, 33]   μετὰ τοῦτο καὶ αὐτὸς ἐς  τὴν   νῆσον περαιωθεὶς ἄλλο μὲν κακὸν
[47, 1]   τε τῶν πτερῶν πειρωμένους ἀποκτείνας,  τὴν   νίκην κατ´ ἀμφοτέρων αὐτῶν ἔδωκε.
[47, 48]   εἷλόν τινα, ἀλλὰ προσεδρεύσαντες αὐτοῖς  τὴν   νύκτα ὡς ἑκάστοις οὐκ εἴασαν
[47, 31]   αὐτὸν εἶναι, μετὰ δὲ τοῦτο  τὴν   ὀλιγότητα τῶν στρατιωτῶν κατανοήσαντες οὔτε
[47, 20]   Κάσσιος τὸ μὲν πρῶτον μετὰ  τὴν   ὁμολογίαν τὴν πρὸς τὸν Ἀντώνιον
[47, 41]   κακῶς ἀρρωστοῦντα, ἐξαγαγεῖν καὶ ἐς  τὴν   παράταξιν καταστῆσαι· ὑφ´ οὗπερ καὶ
[47, 25]   καὶ διὰ τῶν γραμμάτων ὅτι  τὴν   πατρίδα μετὰ τοῦ Κασσίου ἠλευθερωκὼς
[47, 31]   τὸ τῷ Κασσίῳ βοηθῆσαι τοῦ  τὴν   πόλιν αὐτὸς ἐξελεῖν ποιησάμενος, τοῦτό
[47, 35]   τῶν ὀρῶν ἐγένοντο, καὶ πρὸς  τὴν   πόλιν κατὰ τὰ μετέωρα ἐπιπαρελθόντες
[47, 2]   γὰρ σημεῖα τοῦ στρατεύματος τοῦ  τὴν   πόλιν φυλάττοντος ἀραχνίων ἀνεπλήσθη, καὶ
[47, 20]   μὲν πρῶτον μετὰ τὴν ὁμολογίαν  τὴν   πρὸς τὸν Ἀντώνιον τούς τε
[47, 20]   καί τινα καὶ γράμματα ἐς  τὴν   Ῥώμην, ἅτε καὶ στρατηγοῦντες, πρὸς
[47, 1]   οὖν συνθέμενοι καὶ συνομόσαντες ἐς  τὴν   Ῥώμην, δόξῃ μὲν ὡς καὶ
[47, 12]   ἐγγύθεν ἐφορμῶν διέπεμπεν ἔς τε  τὴν   Ῥώμην καὶ ἐς τὰς ἄλλας
[47, 2]   ~καὶ οἱ μὲν οὕτως ἐς  τὴν   Ῥώμην πρότερος μὲν Καῖσαρ
[47, 49]   δὴ κεφαλὴ ἐπέμφθη μὲν ἐς  τὴν   Ῥώμην, χειμῶνι δ´ ἐν τῷ
[47, 12]   τοῦ Καίσαρος ἀποστερηθείς, περιεβάλετο, καὶ  τὴν   Σικελίαν κατασχών, ἔπειθ´ ὡς καὶ
[47, 10]   διέφυγε. τοῦτο δὲ ἄλλος τις  τὴν   σκευὴν ὁμοίως ἅπασαν πρὸς τὸν
[47, 1]   τε τὸ στρατόπεδον καὶ ἐς  τὴν   σκηνὴν δειπνοποιουμένου αὐτοῦ ἐσελθὼν καὶ
[47, 10]   ἐντυχόντα οἱ κατὰ τύχην, καὶ  τὴν   στολὴν αὐτοῦ τῷ δεσπότῃ δοὺς
[47, 15]   καίπερ στρατηγοῦντα ἀπέδειξαν, ἔς τε  τὴν   στρατηγίαν αὐτοῦ τῶν ἀγορανομούντων τινὰ
[47, 31]   ἔλαβον· τε Κλεοπάτρα διὰ  τὴν   συμμαχίαν ἣν τῷ Δολοβέλλᾳ ἔπεμψεν,
[47, 43]   τῶν στρατιωτῶν ἐπεγείροντες καὶ ἐπὶ  τὴν   σύνοδον αὐτοὺς ἐξοτρύνοντες. καὶ μετὰ
[47, 35]   πεδίῳ πεπόλισται. καὶ ἔτυχον γὰρ  τὴν   συντομωτάτην αὐτοῦ ὑπερβολὴν τε
[47, 31]   φρούριόν τι ἐπιτειχίσας σφίσιν ἐς  τὴν   Συρίαν ἀπῆρε, προτιμότερον τὸ τῷ
[47, 30]   Αἰγέαις ὄντας ἐνίκησε, καὶ ἐς  τὴν   Συρίαν ἐνέβαλε. καὶ τῆς μὲν
[47, 27]   μὴν καὶ προσεποιήσατο) καὶ ἐς  τὴν   Συρίαν ἐπανελθὼν στρατηγός τε ὠνομάσθη
[47, 28]   ταῦτα καταστροφὴν τεκμήρασθαι. παραλαβὼν οὖν  τὴν   Συρίαν ἐς τὴν Ἰουδαίαν ὥρμησε,
[47, 29]   ποιήσασθαι (τὸν γὰρ Κάσσιον οὐδέπω  τὴν   Συρίαν ἔχοντα ᾔδεσαν) ἵνα δὲ
[47, 26]   οὖν Κάσσιος πράξας ἐς  τὴν   Συρίαν ἦλθε, καὶ ἀμαχεὶ πάντα
[47, 29]   τὸ δόγμα ἠγγέλθη, πρὸς μὲν  τὴν   Συρίαν οὐ προεχώρησεν, αὐτοῦ δὲ
[47, 26]   συχνούς, οὓς Δολοβέλλας ἐς  τὴν   Συρίαν προεπεπόμφει, καὶ ἑτέρους πολλοὺς
[47, 49]   ἐλπίδα ἔσχεν, ἀλλὰ ἀπογνοὺς μὲν  τὴν   σωτηρίαν ἀπαξιώσας δὲ τὴν ἅλωσιν
[47, 24]   ὅτι πρότερον μὲν ἐν παντὶ  τὴν   σωτηρίαν αὐτοῦ ἐποιεῖτο, ὕστερον δέ,
[47, 38]   καὶ ἐπεθύμουν ἑκατέροις ὁμοίως καὶ  τὴν   σωτηρίαν καὶ τὴν ἐλευθερίαν παρασχεῖν.
[47, 24]   ἑκοῦσα τῷ Κασσίῳ προεμήνυσε καὶ  τὴν   σωτηρίαν τοῦ παιδὸς ἀντέλαβεν. οὐ
[47, 47]   ὧν ἀπωλωλέκεσαν ἀνακτησάμενος, ἔς τε  τὴν   ταφρείαν αὐτῶν ἐπιτηδειοτέραν οὖσαν μετεστρατοπεδεύσατο,
[47, 18]   μετῄεσαν, ὡς καὶ ἐκ τούτου  τήν   τε ἄδειάν σφισιν ὧν ἐποίουν
[47, 28]   αὐτῷ διὰ ταῦτα βουλὴ  τήν   τε ἀρχὴν τῆς Συρίας ἐβεβαίωσε
[47, 32]   πράγματα ἔτι καὶ μᾶλλον ἐκοινώσαντο·  τήν   τε γὰρ αἰτίαν τὴν τοῦ
[47, 40]   σῶμα πρὸς τὸ Δημήτριον προσελκύσας  τήν   τε γῆν τοῖς ποσὶν ὤρυξε
[47, 8]   καὶ τὸ στόμα αὐτῆς διανοίξασα  τήν   τε γλῶσσαν ἐξείλκυσε καὶ ταῖς
[47, 42]   οἱ μὲν περὶ τὸν Βροῦτον  τήν   τε ἐλευθερίαν καὶ τὴν δημοκρατίαν
[47, 21]   στρατείας ὄντας ὥρμησε, Βροῦτος δὲ  τήν   τε Ἑλλάδα καὶ τὴν Μακεδονίαν
[47, 10]   ἐπὶ πυρὰν ἐπέθηκεν, αὐτὸς δὲ  τήν   τε ἐσθῆτα καὶ τὸν δακτύλιον
[47, 10]   ἑτέρου τινὸς μήνυσιν ἀπολεῖσθαι ἔμελλε,  τήν   τε ἐσθῆτα πρὸς αὐτὸν ἠλλάξατο,
[47, 27]   ὁρμητήριόν οἱ τοῦ πολέμου γένηται.  τήν   τε ἡλικίαν οὐχ ὅτι τὴν
[47, 1]   ἐσελθὼν καὶ τὴν τράπεζαν καταβαλὼν  τήν   τε ἰσχὺν ἅμα καὶ τὴν
[47, 28]   συνετάραξαν, ὥστε τινὰς ἐκ τούτων  τήν   τε ἰσχὺν αὐτοῦ τὴν αὐτίκα
[47, 38]   πειρῶντα, μὴ καὶ χρονισάντων αὐτῶν  τήν   τε Ἰταλίαν καταλάβῃ καὶ ἐς
[47, 22]   τά τε ἄλλα ἄριστα δὴ  τήν   τε Μακεδονίαν διήγαγε, καὶ τὰ
[47, 22]   εἰργάσατο. ~πράξας δὲ ταῦτα, καὶ  τήν   τε Μακεδονίαν μετὰ τοῦτο πᾶσαν
[47, 20]   δὲ ταῦτα, Λέπιδος μὲν αὐτοῦ,  τήν   τε πόλιν καὶ τὴν ἄλλην
[47, 38]   ταῦτα καὶ διὰ τὸν Σέξτον  τήν   τε Σικελίαν ἔχοντα καὶ τῆς
[47, 36]   Ῥήγιον (πρὸς γὰρ τὸν Σέξτον  τήν   τε Σικελίαν ἔχοντα καὶ τῆς
[47, 29]   καὶ φυλακὴν οὐδεμίαν ἑαυτοῦ ἐποιεῖτο,  τήν   τε Σμύρναν, ἐν ἦσαν,
[47, 27]   στρατοπέδων, πρίν τι ἀποκρίνασθαί σφισι,  τήν   τε συμμαχίαν ἀπεκήρυξε, καὶ ἐπειδὴ
[47, 32]   τὸν Βροῦτον ἀφίκετο. ὡς γὰρ  τήν   τε συνωμοσίαν τῶν τριῶν ἀνδρῶν
[47, 21]   ὁρῶντες οὖσαν, πρὸς δὲ δὴ  τήν   τε Συρίαν καὶ τὴν Μακεδονίαν,
[47, 25]   δ´ οὖν Βροῦτος ὡς τάχιστα  τήν   τε τοῦ Ἀντωνίου τοῦ Μάρκου
[47, 14]   καὶ προσέτι καὶ τοὺς στρατιώτας  τήν   τε τροφὴν παρὰ τῶν πόλεων,
[47, 29]   οἱ εὐνοίας πλείστην παρασχεῖν, καὶ  τήν   τε τροφὴν τοῖς στρατιώταις παρ´
[47, 26]   Συρίας προστετάχθαι ἔλεγε. κἀκ τούτου  τήν   τε Τύρον μετὰ τῶν προπαρεσκευασμένων
[47, 32]   τὸν κίνδυνον τὸν αὐτὸν προσδεχόμενοι,  τήν   τε ὑπὲρ τῆς τοῦ δήμου
[47, 25]   εὐθὺς ἐς τὴν Εὐρώπην ἐπειχθεὶς  τήν   τε χώραν τὴν τοῦ Σαδάλου
[47, 17]   ἀναισχυντίας ἐχώρησαν ὥστε τινὰ καὶ  τὴν   τῆς Ἀττίας τῆς τοῦ Καίσαρος
[47, 7]   καὶ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος κατὰ  τὴν   τῆς δυναστείας κοινωνίαν γίγνεσθαι, ἐπεὶ
[47, 14]   αὐτοὶ ᾤκουν, ἐξ ἡμισείας, πρὸς  τὴν   τῆς καταγωγῆς ἀξίαν ἐσέπραξαν· τοῦτο
[47, 25]   Ἀντωνίου τοῦ Μάρκου πείρασιν καὶ  τὴν   τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ σφαγὴν ἔμαθεν,
[47, 20]   τὴν τοῦ Ἁρμοδίου καὶ παρὰ  τὴν   τοῦ Ἀριστογείτονος, ὡς καὶ ζηλωταῖς
[47, 20]   εἰκόνας σφίσι χαλκᾶς παρά τε  τὴν   τοῦ Ἁρμοδίου καὶ παρὰ τὴν
[47, 5]   τὴν τοῦ ἑταιρικοῦ σωτηρίαν πρὸς  τὴν   τοῦ διαφόρου τιμωρίαν ποιούμενοι ῥᾳδίως
[47, 5]   τε ἔπειτα ὑποψίας παρ´ οὐδὲν  τὴν   τοῦ ἑταιρικοῦ σωτηρίαν πρὸς τὴν
[47, 45]   νῦν δὲ τε Βροῦτος  τὴν   τοῦ Καίσαρος ἀρρωστίαν ἐξεβιάσατο, καὶ
[47, 29]   ἀποκτείνας τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ πρὸς  τὴν   τοῦ Καίσαρος εἰκόνα ἔρριψε, κἀκ
[47, 21]   καὶ Ἀντώνιος κωλυθεὶς κατὰ  τὴν   τοῦ Καίσαρος ἐν τῇ Ῥώμῃ
[47, 13]   ὥστε καὶ μισηθῆναι, οὔτ´ αὖ  τὴν   τοῦ Καίσαρος ἐπιείκειαν, ὥστε καὶ
[47, 15]   τὸ ἑαυτῶν διῆγον, ὥστε χρυσὸν  τὴν   τοῦ Καίσαρος μοναρχίαν φανῆναι. τὸν
[47, 31]   τότε Βιθυνῶν ἄρχοντα, πρός τε  τὴν   τοῦ Κασσίου ἐπικουρίαν ἐπειγόμενον ἐπεχείρησαν
[47, 13]   φανερῶς ποτε εἶπον ὅτι οὔτε  τὴν   τοῦ Μαρίου τοῦ τε Σύλλου
[47, 32]   ἐκοινώσαντο· τήν τε γὰρ αἰτίαν  τὴν   τοῦ πολέμου τὴν αὐτὴν ἔχοντες
[47, 25]   Εὐρώπην ἐπειχθεὶς τήν τε χώραν  τὴν   τοῦ Σαδάλου γενομένην παρέλαβεν (ἄπαις
[47, 1]   σκηνὴν δειπνοποιουμένου αὐτοῦ ἐσελθὼν καὶ  τὴν   τράπεζαν καταβαλὼν τήν τε ἰσχὺν
[47, 38]   καθ´ ἑκάστην ἡμέραν προσεγίγνοντο, καὶ  τὴν   τροφὴν ἄφθονον ὑπὸ τῶν νεῶν
[47, 19]   χωρίον ὀνόματι τὴν ἀσυλίαν, μετὰ  τὴν   τῶν ἀνδρῶν ἄθροισιν, ἄνευ τοῦ
[47, 27]   ὅτι τὴν ἐλευθέραν ἀλλὰ καὶ  τὴν   τῶν δούλων κατέλεγε, καὶ χρήματα
[47, 16]   οὐ ῥητόν τι ἀργύριον πρὸς  τὴν   τῶν κτημάτων ἀξίαν ἐσενεγκεῖν ἐκελεύσθησαν,
[47, 30]   δὲ δὴ Λαοδίκειαν ἀμαχεὶ διὰ  τὴν   φιλίαν αὐτῶν, ἣν πρὸς τὸν
[47, 14]   προῖκα λαμβάνειν ἐποίησαν, καὶ κατὰ  τὴν   χώραν, ὡς ἐπὶ τὰ δεδημευμένα
[47, 7]   συγγενής τις αὐτῆς ποιήσειν ἔμελλε,  τηρήσασα,   τόν τε Καίσαρα διὰ τῆς
[47, 7]   τε Καίσαρα διὰ τῆς Ὀκταουίας  τῆς   ἀδελφῆς ἐς τὸ θέατρον μόνον
[47, 40]   λοιπὰ ἡμιόνῳ ἐῴκει. καὶ  τῆς   Ἀθηνᾶς ὀχὸς πρὸς τὸ Καπιτώλιον
[47, 26]   τὰ τῇδε κατὰ τὴν ἐκ  τῆς   Αἰγύπτου ἐπὶ τὸν Φαρνάκην ἔλασιν
[47, 31]   κατὰ τοῦτο Καισαρίωνα προσηγόρευε, βασιλέα  τῆς   Αἰγύπτου κληθῆναι. ~Κάσσιος δὲ ἐπειδὴ
[47, 17]   γὰρ τῆς τε ἀπληστίας καὶ  τῆς   ἀναισχυντίας ἐχώρησαν ὥστε τινὰ καὶ
[47, 12]   δυνηθεὶς ἰσχύν τε οἰκείαν, καίπερ  τῆς   ἀρχῆς μετὰ τοῦθ´ ὑπὸ τοῦ
[47, 41]   καὶ ἄνευ τῶν ὅπλων ὑπὸ  τῆς   ἀσθενείας ἑστώς, περιεγένετο. ~ἐπράχθη δὲ
[47, 30]   δ´ οὖν Δολοβέλλας ἐγκρατὴς οὕτω  τῆς   Ἀσίας γενόμενος ἐς τὴν Κιλικίαν
[47, 30]   ναυτικὸν αὐτῷ διὰ ταχέων ἐκ  τῆς   Ἀσίας ἐπῆλθε) διέβαλεν ἐς Ἄραδον,
[47, 21]   καί οἱ καὶ χρήματα ἐκ  τῆς   Ἀσίας παρὰ τοῦ Τρεβωνίου ἦλθε.
[47, 17]   ἐχώρησαν ὥστε τινὰ καὶ τὴν  τῆς   Ἀττίας τῆς τοῦ Καίσαρος μητρὸς
[47, 44]   τινὰ οὐδ´ ἀποθανεῖσθαί ποτε ὑπὸ  τῆς   αὐτίκα περιχαρείας ἤλπιζε. καὶ
[47, 26]   Καίσαρος πολλὰ καὶ δεινὰ ἐκ  τῆς   Ἀφρικῆς ἠγγέλλετο, οὐκέτι τοῖς παροῦσιν
[47, 0]   ἀπέθανον. Χρόνου πλῆθος τὰ λοιπὰ  τῆς   Γαΐου Οὐιβίου Πάνσου καὶ Αὔλου
[47, 2]   ἀραχνίων ἀνεπλήσθη, καὶ ὅπλα ἐκ  τῆς   γῆς ἐς τὸν οὐρανὸν ἀνιόντα
[47, 40]   τοῦ δεξιοῦ ὤμου καὶ ἐκ  τῆς   δεξιᾶς χειρὸς ἀνέδωκε. καὶ ταῦτα
[47, 8]   ἠκούετο, ἐνταῦθα μετὰ τῆς χειρὸς  τῆς   δεξιᾶς, ὥσπερ ἀπετέτμητο, ὁρῷτο·
[47, 40]   ἐπ´ αὐτοῖς ἐς τὴν κατάλυσιν  τῆς   δημοκρατίας συμβαίνοντα ᾔδετο· ἐν δὲ
[47, 39]   περί τε τῆς ἐλευθερίας καὶ  τῆς   δημοκρατίας τότε ὡς οὐπώποτε ἐπολέμησαν.
[47, 33]   οἱ, καὶ εὔνοιαν αὐτῶν ἐκ  τῆς   διατριβῆς ἣν ἐκεῖ κατὰ παιδείαν
[47, 21]   ἄλλως τε γὰρ ἔκ τε  τῆς   δόξης τῶν πεπραγμένων καὶ ἐπὶ
[47, 7]   ὑπὸ τοῦ Καίσαρος κατὰ τὴν  τῆς   δυναστείας κοινωνίαν γίγνεσθαι, ἐπεὶ αὐτός
[47, 8]   Ἀντώνιος, πολλὰ τῆς μητρὸς  τῆς   ἑαυτοῦ τῆς Ἰουλίας ἱκετευσάσης, ἀφῆκεν,
[47, 41]   ἔκ τε γὰρ τῆς ἐξόδου  τῆς   ἐκ τοῦ ταφρεύματος καὶ ἐκ
[47, 14]   ταῖς δὲ θηλείαις τὸ εἰκοστὸν  τῆς   ἑκάστου σφῶν οὐσίας δώσειν, ὡς
[47, 11]   αὐτὸν λάβῃ, εἰκόνα ἑαυτοῦ πλησίον  τῆς   ἐκείνου κεφαλῆς ἐστεφανωμένην ἔθηκε, καὶ
[47, 39]   ἠγωνίσαντο) ἀλλ´ ὅτι περί τε  τῆς   ἐλευθερίας καὶ τῆς δημοκρατίας τότε
[47, 41]   Καίσαρος διηλλάγη· ἔκ τε γὰρ  τῆς   ἐξόδου τῆς ἐκ τοῦ ταφρεύματος
[47, 30]   τὴν θάλασσαν. τότε γὰρ ἀμφοτέρωθεν  τῆς   ἐπαγωγῆς τῶν ἐπιτηδείων εἰρχθεὶς ἐπεκδρομὴν
[47, 45]   ἐτιτρώσκοντο, ἐφόνευον ἐφονεύοντο μέχρι πόρρω  τῆς   ἡμέρας. καὶ εἴγε πάντες πᾶσιν,
[47, 37]   ὁμοίως αὐτοῖς ηὐπόρουν διὰ τὸ  τῆς   θαλάσσης, ἅτε τοῦ ναυτικοῦ σφων
[47, 36]   ταύτῃ τε δι´ ἐλάττονος ἐκ  τῆς   θαλάσσης ἐπήγοντο καὶ ἐκ τοῦ
[47, 29]   τε τῆς Μακεδονίας καὶ διὰ  τῆς   Θρᾴκης ἐς τὴν Ἀσίαν τὸ
[47, 8]   πολλὰ τῆς μητρὸς τῆς ἑαυτοῦ  τῆς   Ἰουλίας ἱκετευσάσης, ἀφῆκεν, οὐδὲν ἄλλο
[47, 40]   τοῦ πλήθους ὁπλομαχίας ἀγῶνας ἀντὶ  τῆς   ἱπποδρομίας τῇ Δήμητρι ἐπετέλεσαν. ἐν
[47, 1]   μὲν ὡς καὶ πάντες ἀπὸ  τῆς   ἴσης ἄρξοντες, γνώμῃ δὲ ὡς
[47, 24]   ὅπως σφᾶς ὅτι τε πορρωτάτω  τῆς   Ἰταλίας ἀπαγάγῃ κἀκ τῶν ἐκεῖ
[47, 20]   αὐτὸς δὲ οὐκ εὐθὺς ἐκ  τῆς   Ἰταλίας ἀπέπλευσεν, ἀλλ´ ἐν τῇ
[47, 37]   τι τοῦ στρατοῦ πρὸς φρουρὰν  τῆς   Ἰταλίας κατέλιπον, τῷ δὲ δὴ
[47, 38]   τήν τε Σικελίαν ἔχοντα καὶ  τῆς   Ἰταλίας πειρῶντα, μὴ καὶ χρονισάντων
[47, 36]   τήν τε Σικελίαν ἔχοντα καὶ  τῆς   Ἰταλίας πειρῶντα προαπετράπετο) διετρίβησαν. ~ὡς
[47, 14]   ᾤκουν, ἐξ ἡμισείας, πρὸς τὴν  τῆς   καταγωγῆς ἀξίαν ἐσέπραξαν· τοῦτο δὲ
[47, 29]   ἐπεποίητο, χρόνιος δὲ διά τε  τῆς   Μακεδονίας καὶ διὰ τῆς Θρᾴκης
[47, 45]   ἀπλέτου γενομένου ἠγνόησαν τὸ τέλος  τῆς   μάχης, καὶ οἵ τε νενικηκότες
[47, 48]   διὰ φυλακῆς αὐτοὺς ἐν τῷ  τῆς   μάχης καιρῷ ποιήσηται οὔθ´ ὅπως
[47, 46]   τῷ τὸν Κάσσιον ἐκ μὲν  τῆς   μάχης σωθῆναι, τοῦ τε ἐρύματος
[47, 30]   ἐς τὴν Συρίαν ἐνέβαλε. καὶ  τῆς   μὲν Ἀντιοχείας ὑπὸ τῶν ἐμφρουρούντων
[47, 46]   τὸ οἰκεῖον ἑκατέρους ἀναχωροῦντας συντυχεῖν.  ~τῆς   μὲν δὴ οὖν μάχης ἕνεκα
[47, 30]   τε ἐς τὴν Λαοδίκειαν ἐπορθεῖτο,  τῆς   μὲν ἠπείρου παντελῶς εἰργόμενος (ἄλλοι
[47, 21]   συνήθεις οἱ καὶ φίλους ἐκ  τῆς   μετὰ τοῦ Κράσσου στρατείας ὄντας
[47, 8]   τὸν θεῖον Ἀντώνιος, πολλὰ  τῆς   μητρὸς τῆς ἑαυτοῦ τῆς Ἰουλίας
[47, 18]   ἐπὶ πλεῖστον ἐσέμνυνον. ἅτε γὰρ  τῆς   μοναρχίας ἐφιέμενοι καὶ πρὸς αὐτὴν
[47, 47]   μόνον τὰς ἐλπίδας οὐχ ὅτι  τῆς   νίκης ἀλλὰ καὶ τῆς σωτηρίας
[47, 8]   πλεῖστον τῆς τε ἀνοσιωτάτης καὶ  τῆς   οἰκτροτάτης αὐτῶν ὄψεως ἐνεπίμπλατο. καὶ
[47, 7]   τηρήσασα, τόν τε Καίσαρα διὰ  τῆς   Ὀκταουίας τῆς ἀδελφῆς ἐς τὸ
[47, 2]   τοῦ δήμου καὶ ἐπὶ τοῦ  τῆς   Ὁμονοίας παμπληθεῖς ἱδρύθησαν. ~καὶ αὐτῶν
[47, 17]   γὰρ βουλομένῳ σφῶν ἐδόθη, πάσης  τῆς   οὐσίας ἐκστάντι, τὸ τρίτον μετὰ
[47, 16]   μὲν γὰρ λόγῳ τὸ δέκατον  τῆς   οὐσίας παρ´ ἑκάστου σφῶν ἐπράχθη,
[47, 13]   τε ὡς εὐεργέταις καὶ σωτῆρσι  τῆς   πόλεως γεγονόσι καὶ τοὺς στεφάνους
[47, 36]   ὑπέσχοντο, αὐτοὶ δὲ ἐκ μὲν  τῆς   πόλεως εὐθὺς ἐξώρμησαν, ἐγχρονίσαντες δὲ
[47, 23]   τὸν Βροῦτον φοβούμενοι λόφον ὑπὲρ  τῆς   πόλεως κατέλαβον. καὶ αὐτοὺς
[47, 26]   στρατιωτῶν ἄλλοτε ἄλλους ἐς φυλακὴν  τῆς   πόλεως φοιτῶντας ἀνηρτήσατο, περί τε
[47, 39]   γὰρ ἐν τῷ καθεστῶτι τρόπῳ  τῆς   πολιτείας οὐκέθ´ οἷοί τε ἦσαν·
[47, 14]   γὰρ ἐκείνους, ὅτι μὴ ἐντὸς  τῆς   προρρηθείσης σφίσιν ἡμέρας μετέστησαν, πολεμίους
[47, 41]   ἐκ τοῦ ταφρεύματος καὶ ἐκ  τῆς   πρὸς τοὺς μαχομένους ὁμιλίας περιφανέστατα,
[47, 21]   στρατιώτας συχνούς, τοὺς μὲν ἐκ  τῆς   πρὸς Φαρσάλῳ μάχης ἐκεῖ που
[47, 0]   Κασσίου καὶ ὧν ἔπραξεν πρὸ  τῆς   πρὸς Φιλίπποις μάχης. γ. Ὡς
[47, 27]   τοῦ Καίσαρος φρονοῦντες καὶ ἐκ  τῆς   Ῥώμης στρατιῶται ὑπ´ αὐτοῦ πεμφθέντες
[47, 41]   τὴν Ἀθηνᾶν προστάσσειν ἔκ τε  τῆς   σκηνῆς αὐτόν, καίτοι καὶ τότε
[47, 1]   ταῖς συνθήκαις ἀετὸς ὑπέρ τε  τῆς   σκηνῆς αὐτοῦ ἱδρυθείς, καὶ δύο
[47, 23]   τούς τε ἀποπεμφθέντας ὡς καὶ  τῆς   στάσεως αἰτιωτάτους συλλαβεῖν καὶ ἀποκτεῖναι,
[47, 23]   δρᾶσαι, καὶ τῶν τε ἐπισήμων  τῆς   στρατηγίας ἀφαιρεθεὶς καὶ φυλακῇ τινι
[47, 29]   ἐψηφίσατο. ~οὗτος γὰρ ἐτέτακτο μὲν  τῆς   Συρίας ἄρχειν καὶ τὴν ἔξοδον
[47, 28]   βουλὴ τήν τε ἀρχὴν  τῆς   Συρίας ἐβεβαίωσε καὶ τὸν τοῦ
[47, 26]   διήγγελλε, καὶ ἑαυτῷ τὴν ἀρχὴν  τῆς   Συρίας προστετάχθαι ἔλεγε. κἀκ τούτου
[47, 23]   θανατώσας τοὺς δὲ ἀπαλλάξας ἐκ  τῆς   συστρατείας, οὕτω διέθηκεν ὥστε σφᾶς
[47, 47]   ὅτι τῆς νίκης ἀλλὰ καὶ  τῆς   σωτηρίας ποιούμενοι, ὥρμηντο καὶ διακινδυνεῦσαι
[47, 8]   ἐτύγχανεν, ἐπεσκόπει, καὶ ἐπὶ πλεῖστον  τῆς   τε ἀνοσιωτάτης καὶ τῆς οἰκτροτάτης
[47, 17]   γένη ἐσεβιάζοντο. ἐς τοσοῦτον γὰρ  τῆς   τε ἀπληστίας καὶ τῆς ἀναισχυντίας
[47, 20]   πλῆθος σφετερίζεσθαι ἤρξατο. τότε γὰρ  τῆς   τε δημοκρατίας ἅμα ἀπογνόντες καὶ
[47, 5]   ἐκ τῆς τῶν γεγονότων ὀργῆς  τῆς   τε ἔπειτα ὑποψίας παρ´ οὐδὲν
[47, 27]   ἐλθὼν δὲ ἐς τὸ μέσον  τῆς   τε πόλεως καὶ τῶν στρατοπέδων,
[47, 7]   σημεῖον δὲ ὅτι, ἀφ´ οὗ  τῆς   τε πρὸς ἐκείνους συναρχίας ἀπηλλάγη
[47, 32]   αὐτὸν προσδεχόμενοι, τήν τε ὑπὲρ  τῆς   τοῦ δήμου ἐλευθερίας γνώμην μηδὲ
[47, 17]   τινὰ καὶ τὴν τῆς Ἀττίας  τῆς   τοῦ Καίσαρος μητρὸς οὐσίαν, ἀποθανούσης
[47, 47]   τε Ἀντώνιος ἐσπάνιζον μὲν  τῆς   τροφῆς καὶ χρημάτων, ὅθεν οὐδὲ
[47, 5]   μὴ ἀντιδιδοὺς ἄλλον, καὶ ἐκ  τῆς   τῶν γεγονότων ὀργῆς τῆς τε
[47, 47]   τε ἅμα καὶ ἀθυμίαν ἐκ  τῆς   τῶν ποιουμένων ὄψεως ἐμβάλῃ· τοὺς
[47, 29]   οἱ ῥητὴν ἡμέραν ἐς ἔκλειψιν  τῆς   φιλίας αὐτοῦ προεῖπον, ἵνα μὴ
[47, 8]   αὐτοῦ δημηγορῶν ἠκούετο, ἐνταῦθα μετὰ  τῆς   χειρὸς τῆς δεξιᾶς, ὥσπερ ἀπετέτμητο,
[47, 17]   μὴ τολμώντων ὡς καὶ ἐχόντων  τι   ἀγοράσαι, ἵνα μὴ καὶ ἐκεῖνο
[47, 31]   Ῥώμῃ εἶχον) καὶ ἐλπίδα ἀντιλήψεσθαί  τι   ἀντὶ τῶν ἀπολωλότων ἔλαβον·
[47, 47]   χρημάτων, ὅθεν οὐδὲ τοῖς στρατιώταις  τι   ἀντὶ τῶν διαρπασθέντων ἔδωκαν· καὶ
[47, 27]   καὶ διὰ τοῦτο οὐδὲ ἔπραξάν  τι   ἀξιόλογον. καὶ μὲν δυνηθείς
[47, 27]   πόλεως καὶ τῶν στρατοπέδων, πρίν  τι   ἀποκρίνασθαί σφισι, τήν τε συμμαχίαν
[47, 16]   κατελείφθη· ἐπειδὴ γὰρ οὐ ῥητόν  τι   ἀργύριον πρὸς τὴν τῶν κτημάτων
[47, 21]   στασιωτικὸν διάφορος, οὐ μὴν ἠδυνήθη  τι   αὐτὸν βλάψαι· οἱ γὰρ στρατιῶται
[47, 39]   οὐ συνήνεγκεν αὐτοῖς ἡττηθεῖσι τότε·  τί   γὰρ ἄν τις ἄλλο περὶ
[47, 4]   γὰρ τοῦ Σύλλου οἵ τέ  τι   δρῶντες τάς τε τόλμας πρόσχημα,
[47, 37]   τοῦτο καὶ δείσας ἑκάτερον, εἴτε  τι   ἐλαττωθείη κατὰ μόνας συμβαλὼν εἴτε
[47, 25]   ἔμαθεν, ἔδεισε μὴ καὶ ἄλλο  τι   ἐν τῇ Μακεδονίᾳ παρὰ τὴν
[47, 31]   οἱ παρέσχον. ἐπειδή τε φρούριόν  τι   ἐπιτειχίσας σφίσιν ἐς τὴν Συρίαν
[47, 49]   πῃ διαπεσεῖν (ἐς γὰρ χωρίον  τι   ἐρυμνὸν ἀναπεφευγὼς ἦν) μὴ δυνηθεὶς
[47, 21]   ἔμελλεν, οὐ μέντοι καὶ πρᾶγμά  τι   ἔσχεν. οὗτός τε γὰρ εὐθὺς
[47, 18]   ἐν ἐκέκαυτο προκατεβάλοντο, καί  τι   καὶ ἄγαλμα αὐτοῦ ἐν ταῖς
[47, 17]   μὲν ἰδιωτῶν οὐδεὶς οὐδέν,  τι   καὶ ἄξιον εἰπεῖν, διεσώσατο· πρὸς
[47, 5]   τοὺς τῷ πέλας συναραμένους τέ  τι   καὶ συμπράξαντας ἐν πολεμίου μοίρᾳ
[47, 33]   αὐτοί τε ἀπελθόντων σφῶν ταράξωσί  τι   καὶ τοὺς ἄλλους συναποστήσωσι, γνώμην
[47, 40]   ἐς αὐτοὺς κατέβλεπον, δεινόν τέ  τι   καὶ φρικῶδες κλάζοντές τε καὶ
[47, 23]   τε ἐπὶ τούτῳ πρὶν μέγα  τι   κακὸν δρᾶσαι, καὶ τῶν τε
[47, 11]   προσηγορίας ὤν, καὶ δείσας μή  τι   κατὰ τοῦτο, οἷα καὶ
[47, 14]   γε οὕτω μετεχειρίζοντο ὥστε μήτε  τι   καταφωρᾶν καὶ πλείστου ὅσου ἀγοράζειν
[47, 17]   αὐτῆς ἀπαιτῆσαι, τοῦτ´ ἔστι μήτε  τι   λαβεῖν καὶ προσέτι καὶ πράγματα
[47, 44]   σφᾶς ἐώθουν· καὶ ἕτεροι τρωθῆναί  τι   μέρος τῶν σωμάτων σφῶν προβάλλοντες
[47, 48]   Βροῦτος μὴ καὶ ἐπὶ πλεῖόν  τι   νεωτερισθῇ, συμμῖξαί σφισιν ἔγνω. καὶ
[47, 40]   ὤρυξε καὶ κατέχωσεν αὐτό. καί  τι   παιδάριον δεκαδακτύλους χεῖρας ἔχον ἐγεννήθη,
[47, 20]   καὶ ὑπὸ τῶν ἄλλων σχεδόν  τι   πάντων ἐφ´ οἷς ἐποίησαν, ἐκεῖνοι
[47, 27]   ἀγχώμαλα ἀγωνιζόμενοι, καὶ μηδέτεροι ἰσχυρόν  τι   παραλαβεῖν δυνάμενοι, ἀσπόνδῳ διοκωχῇ πρὸς
[47, 30]   μέντοι οὐδ´ οἱ Λαοδικεῖς κακόν  τι   πλὴν συντελείας χρημάτων ἔπαθον. ἀλλ´
[47, 46]   Βροῦτος εἴη καὶ  τι   ποιοίη· ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνος συμβαλὼν
[47, 43]   Ἐλευθερία, τοῖς δὲ ἑτέροις  τι   ποτὲ καὶ ἐδόθη) ἔπειτα σαλπικτὴς
[47, 7]   γίγνεσθαι, ἐπεὶ αὐτός γε οὐδέν  τι   συχνοὺς ἀποκτεῖναι ἐδεήθη· τῇ τε
[47, 17]   ἀπεστεροῦντο. καὶ μέντοι καὶ ἕτερόν  τι   τοιόνδε, βαρὺ μὲν καὶ ἀκοῦσαι
[47, 37]   μᾶλλον αὐτοὺς ἤπειξε, μέρος μέν  τι   τοῦ στρατοῦ πρὸς φρουρὰν τῆς
[47, 13]   κοινοῖς κακοῖς χαίρειν ἠναγκάζοντο. καὶ  τί   τοῦτο εἶπον, ὁπότε καὶ ἐκείνοις
[47, 21]   ἐν τῇ Ῥώμῃ ἐπικράτησιν πράσσειν  τι   τῶν τῇ ἀρχῇ προσηκόντων ἀσθενὴς
[47, 34]   τοὺς ἀναγκαίους ἑκάστῳ διδόντος, πρατήριόν  τι   ὑπ´ αὐτὸ τὸ τεῖχος ἐν
[47, 41]   μάχη γενήσοιτο, καὶ ἵνα ἀναλάβῃ  τι   ὧν δικτατορεύων αὐτὸς ἐφόρει· καὶ
[47, 40]   κήπων, ὁμόρων ἀλλήλοις παρὰ τῷ  Τιβέριδι   ὄντων, ἠκούοντο. καὶ προσέτι καὶ
[47, 5]   τὸ ἀλλοτριωθὲν ἐν λόγῳ τινὶ  τιθέμενοι   οὔτε τὸν ἑαυτοῦ τις αὐτῶν
[47, 11]   ἀμφότερα τὴν ἐλπίδα τοῦ μέλλοντος  τιθέμενον   ἀσφαλεῖς ἐφ´ ἑκάτερα τοὺς λογισμοὺς
[47, 1]   καὶ δύο κόρακας προσπεσόντας οἱ  τίλλειν   τε τῶν πτερῶν πειρωμένους ἀποκτείνας,
[47, 31]   δὲ ταῦτ´ ἐγίγνετο, οἱ Ταρσεῖς  Τίλλιον   Κίμβρον φονέα τε τοῦ Καίσαρος
[47, 17]   μὴ καὶ ἐκεῖνο προσαπολέσωσιν, αἱ  τιμαὶ   ἀνεῖντο· τοῦτο δὲ τοῖς στρατιώταις
[47, 12]   καὶ ἐπικουρίαν καὶ χρήματα καὶ  τιμὰς   ὑπισχνούμενος. ὅθενπερ συχνοὶ πρὸς αὐτὸν
[47, 23]   ἔν τε ἀδείᾳ καὶ ἐν  τιμῇ   ἔχων, ἀλλ´ ἐς τοὺς τοῦ
[47, 17]   τότε καὶ δημοσίᾳ {τε} ταφῇ  τιμηθείσης,   παρ´ αὐτοῦ τοῦ Καίσαρος αἰτῆσαι.
[47, 7]   Καίσαρος τοῦ προτέρου ἐπὶ μακρότατον  τιμηθέντες,   καὶ ἐν ταῖς ἀρχαῖς ταῖς
[47, 6]   τὰ μάλιστα καὶ σωθήσεσθαι καὶ  τιμηθήσεσθαι   προσεδόκων, ἐσφάγησαν. ὅπως γὰρ μηδεὶς
[47, 18]   προπαρασκευάσοντες, καὶ πάνθ´ ὅσα ἐς  τιμὴν   αὐτοῦ ἔφερε, προθύμως ἔπραττον ἐς
[47, 18]   χωρὶς δὲ ἐκείνῳ καὶ τεθνεῶτι  τιμὴν   ἱερομηνίας ἔνεμον. τά τε γενέσια
[47, 16]   ἐκελεύσθησαν, ἀλλ´ ἐπ´ αὐτοῖς αἱ  τιμήσεις   τῶν σφετέρων ἐγένοντο, κἀκ τούτου
[47, 19]   ἐπιτηδείους σφίσιν ἅμα δι´ αὐτῶν  τιμῶντες,   καὶ τὰ πράγματα ἐπὶ μακρότερον
[47, 42]   σφετέρῳ στρατῷ τούς τε σφαγέας  τιμωρήσασθαι   καὶ τὰ τῶν ἀντικαθεστώτων σχεῖν,
[47, 5]   τὸν ἑαυτοῦ τις αὐτῶν ἐχθρὸν  τιμωρήσασθαι,   φίλον ἑτέρου ὄντα, ἐδύνατο μὴ
[47, 5]   σωτηρίαν πρὸς τὴν τοῦ διαφόρου  τιμωρίαν   ποιούμενοι ῥᾳδίως σφᾶς ἀντεδίδοσαν. ~κἀκ
[47, 48]   οὔτε δὲ ἀπέκτειναν οὔθ´ εἷλόν  τινα,   ἀλλὰ προσεδρεύσαντες αὐτοῖς τὴν νύκτα
[47, 21]   ἐκ τούτων, ἅτε μηδὲ δύναμίν  τινα   ἀξιόλογον ἔχον, προσεποιήσατο· ἐς δὲ
[47, 17]   σπανίζοντες πάντων καὶ αὐτοὶ τρόπον  τινὰ   ἀπεστεροῦντο. καὶ μέντοι καὶ ἕτερόν
[47, 6]   ὅσα ἐπ´ αὐτοῖς εἰλήφεσαν, ἧττόν  τινα   ἀποκτείνῃ, προηγόρευσαν ὅτι οὐδένα αὐτῶν
[47, 48]   σφέτερα φρονῆσαι (καὶ γὰρ ὑπισχνοῦντό  τινα   αὐτοῖς) ἐς χεῖρας ἐλθεῖν,
[47, 17]   κτήσεις τῶν χωρίων προικιμαῖαι τρόπον  τινὰ   αὐτοῖς ὑπάρξασαι· ἀλλὰ καὶ προσέτι
[47, 10]   Γέταν υἱός, ἐκφορὰν δή  τινα   αὐτοῦ ὡς καὶ τεθνηκότος σκευάσας,
[47, 38]   ἐλευθερίαν παρασχεῖν. χρόνον μὲν οὖν  τινα   διὰ ταῦτα ἀνέσχον, οὐκ ἐθέλοντές
[47, 4]   καὶ ἀνηκούστοις συμφοραῖς περιπίπτοντες ῥᾳστώνην  τινὰ   ἐκ τοῦ ἀνελπίστου τῶν παθῶν
[47, 12]   γὰρ πρότερον αἱρεθεὶς καὶ χρόνον  τινὰ   ἐν τῇ θαλάσσῃ δυνηθεὶς ἰσχύν
[47, 48]   ἐς τὸ χαράκωμα αὐτοῦ τρόπον  τινὰ   ἐνέβαλον, προκαλούμενοι τοὺς στρατιώτας
[47, 10]   ἐφωράθη καὶ ἐδιώκετο, ἀπέκτεινέ τέ  τινα   ἐντυχόντα οἱ κατὰ τύχην, καὶ
[47, 23]   ὑπεξήγαγεν αὐτόν, ὡς καὶ νοσοῦντά  τινα   ἐς δίφρον κατάστεγον ἐμβαλών· οὔτε
[47, 6]   τοῦτο πολλὰ παρενομήθη, καὶ παιδίσκον  τινὰ   ἐς ἐφήβους ἐσήγαγον, ἵν´ ὡς
[47, 15]   τὴν στρατηγίαν αὐτοῦ τῶν ἀγορανομούντων  τινὰ   ἐσήγαγον· καὶ πάντας μετὰ τοῦτο
[47, 9]   καὶ εὐνοίας μίσους πρός  τινα   ἔχοντες ἦσαν. ~ἐγὼ οὖν τὸ
[47, 7]   ἀφεῖναι (καὶ γὰρ τοῖς συγκρύψασί  τινα   θάνατος προείρητο) τὸν δὲ Φιλοποίμενα
[47, 20]   χρονίσας ἐπετήρει τὰ γιγνόμενα. καί  τινα   καὶ γράμματα ἐς τὴν Ῥώμην,
[47, 40]   τῇ Ῥώμῃ ταῦτ´ ἐγίγνετο, καί  τινα   καὶ λόγια καὶ πρὸ αὐτῶν
[47, 17]   καὶ τῆς ἀναισχυντίας ἐχώρησαν ὥστε  τινὰ   καὶ τὴν τῆς Ἀττίας τῆς
[47, 15]   συνάρχοντος αὐτοῦ μεταλλάξαντος, ἄλλον τέ  τινα   καὶ τὸν Οὐεντίδιον τὸν Πούπλιον
[47, 16]   ἐς λευκώματα ἐσγραφῆναι καὶ δεκατείαν  τινὰ   καινὴν δεκατευθῆναι σφόδρα πάντας ἠνίασε.
[47, 6]   ἐπιθυμίας τῶν στρατιωτῶν ἀποπληρώσωσι, κοινήν  τινα   κατὰ τῶν πλουσίων ἔχθραν προσέθεντο.
[47, 35]   οὐδὲ ἐπείρασαν διαβῆναι, ἑτέραν δέ  τινα   μακροτέραν κατὰ τὰς Κρηνίδας ὠνομασμένας
[47, 11]   πρὸς τὰς αὐτίκα συμφορὰς ἐκπλήττεσθαί  τινα   μήτε ἐς τὸ ἀφρόντιστον ὑπὸ
[47, 44]   οὐκ ἐξικνοῦντο. ἄλλος τις ἀποκτείνας  τινὰ   οὐδ´ ἀποθανεῖσθαί ποτε ὑπὸ τῆς
[47, 26]   συναιρόμενος, καὶ ἑαυτῷ δυναστείαν  τινὰ   περιβαλλόμενος, ἐνεόχμου. φωραθείς τε ὑπὸ
[47, 12]   πόλεις, τά τε ἄλλα τοῖς  τινα   περισώσασι καὶ διπλάσια τῶν τοῖς
[47, 26]   καὶ οὕτω μετὰ ταῦτα γράμματά  τινα   συνέπλασεν ὡς καὶ παρὰ τοῦ
[47, 37]   δὲ ἐκ παρατάξεως οὐδεμία χρόνον  τινὰ   συνηνέχθη, καίτοι καὶ τοῦ Καίσαρος
[47, 37]   ἤλασε, καὶ παραυτίκα μὲν ῥώμην  τινὰ   τοῖς σφετέροις παρέσχεν, ἐνεδρεύσας δέ
[47, 26]   τοῖς δὲ δὴ στρατιώταις προσπέμπων  τινὰ   τρόπον οὕτω τινὰς αὐτῶν ἐσφετερίσατο
[47, 49]   δ´ ἄρ´ ἐδούλευες τύχῃ" παρεκάλεσέ  τινα   τῶν συνόντων, ἵνα αὐτὸν ἀποκτείνῃ.
[47, 27]   ἀξιόλογον. καὶ μὲν δυνηθείς  τινα   χρόνον, ἔπειτα ὑπό τε Μαρκίου
[47, 30]   τοὺς Ταρσέας ἑκουσίους προσλαβὼν φρουρούς  τινας   αὐτοῦ ἐν Αἰγέαις ὄντας ἐνίκησε,
[47, 26]   στρατιώταις προσπέμπων τινὰ τρόπον οὕτω  τινὰς   αὐτῶν ἐσφετερίσατο ὥστε καὶ αὐτόχειρας
[47, 28]   ὄντα συνέχεαν καὶ συνετάραξαν, ὥστε  τινὰς   ἐκ τούτων τήν τε ἰσχὺν
[47, 34]   τοῦ τε πυρὸς ἐς οἰκίας  τινὰς   ἐνέβαλον, καὶ τοὺς μὲν ὁρῶντας
[47, 24]   ἀδελφὸς Μᾶρκος ἐξαρπάσαι, πέμψας  τινάς,   ἐπεχείρησε. καὶ τοῦτον μὲν
[47, 13]   πολιτικοὺς ἐψηφίσαντο; οὐ γὰρ ὅτι  τινὰς   ἐφόνευον, αἰτίαν ἔχειν ἠξίουν, ἀλλ´
[47, 30]   εἶχον, προσεποιήσατο. κἀκ τούτων ἡμέρας  τινὰς   ἰσχύσας (τά τε γὰρ ἄλλα
[47, 44]   πρῶτα περισκοποῦντες ὅπως τε τρώσουσί  τινας   καὶ ὅπως αὐτοὶ μὴ τρωθῶσι
[47, 6]   τοὺς ἐπὶ τοῦ Σύλλου φονεύσαντάς  τινας   Κάτων Μᾶρκος ταμιεύσας
[47, 9]   τοῦτο ἐτιμήθησαν· οἵ τε περιποιήσαντές  τινας   οἱ μὲν δίκην ἔδοσαν οἱ
[47, 8]   οὗτοι δ´ οὖν ὅμως ἔσωσάν  τινας,   παρ´ ὧν γε καὶ πλείω
[47, 49]   ἀνδρῶν τῶν πρώτων τῶν ἀρχάς  τινας   σχόντων καὶ ἐκ τῶν
[47, 37]   τοῖς σφετέροις παρέσχεν, ἐνεδρεύσας δέ  τινας   τῶν ἐναντίων σιταγωγοῦντας καὶ σφαλεὶς
[47, 46]   καὶ τὸν Βροῦτον ἐσφάλθαι καί  τινας   τῶν κεκρατηκότων ἐφ´ ἑαυτὸν ἐπιέναι,
[47, 12]   ἀλλὰ καὶ κατῆλθον αὖθις, καί  τινες   αὐτῶν καὶ ἀρχὰς ἔσχον.
[47, 9]   καὶ φονεύσοντες ἀπέλυσαν. προδόντες δέ  τινες   δεσπότας καὶ φίλους ἐκολάσθησαν,
[47, 30]   γὰρ τῷ Κασσίῳ καὶ Πάρθοι  τινὲς   ἐβοήθησαν) ταῖς δὲ δὴ ναυσὶ
[47, 42]   ἁρμόζοντα αὐτῶν λεγόντων, οἷα ἄν  τινες   ἔν τε τῷ παραχρῆμα κινδυνεύσοντες
[47, 20]   κόσμῳ διῴκουν· ἐπεὶ δ´ ἤρξαντό  τινες   ἐπὶ τῇ τοῦ Καίσαρος σφαγῇ
[47, 48]   τὸν Βροῦτον ἐκ τοῦ Κελτικοῦ  τινες,   ηὐτομόλησαν δὲ καὶ πρὸς αὐτοὺς
[47, 14]   Ἰταλίᾳ οἰκιῶν, ὧν μὲν ἐμεμισθώκεσάν  τινες,   ὅλον, ὧν δὲ αὐτοὶ ᾤκουν,
[47, 26]   ὡς δὲ τῶν τε ὁμοίων  τινὲς   πρὸς αὐτὸν συνελέγησαν, καὶ τῶν
[47, 42]   τὸ μεταίχμιόν σφων καθάπερ ἀγωνισταί  τινες   σχολῇ προῆλθον, κἀνταῦθα ἡσυχῇ παρετάξαντο.
[47, 44]   ἀπολέσαι καὶ ἑαυτοὺς προϊέμενοι. καί  τινες   τάς τε ἀσπίδας ἀπερρίπτουν, καὶ
[47, 44]   τῷ λοιπῷ ἐχρῶντο. συμπλεκόμενοί τέ  τινες   τὸ μὲν παίειν ἀλλήλους ἀφῃροῦντο,
[47, 17]   λοιπὰ προσαπώλλυσαν. ~εἰ δ´ οὖν  τινες   τοῦτό πως διέφυγον, ἀλλ´ ὑπό
[47, 49]   καὶ προσέτι καὶ μαθὼν ὅτι  τινὲς   τῶν στρατιωτῶν τοῖς νικήσασιν ὡμολογήκασιν,
[47, 48]   οὗτος μὲν οἴκαδε εὐθύς, ὥς  τινές   φασιν, ἀπεχώρησε· δείσας δ´ οὖν
[47, 17]   οἰκέτας, εἰ καὶ μὴ εἶχόν  τινες,   ὠνούμενοί γε ἐδίδοσαν, καὶ τὰς
[47, 23]   τῆς στρατηγίας ἀφαιρεθεὶς καὶ φυλακῇ  τινι   ἀδέσμῳ, ἵνα μηδὲν νεοχμώσῃ, παραδοθεὶς
[47, 8]   ἐκτεθέντας ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐπικουρῆσαί  τινι   αὐτῶν ἐπιχειρήσαντας ἔκτεινε. τάς τε
[47, 5]   συνέβαινε τοὺς αὐτοὺς καὶ φίλους  τινὶ   αὐτῶν καὶ ἐχθροὺς πάντως γεγονέναι
[47, 46]   ὁρῶν πολεμίους εἶναι, καὶ Πινδάρῳ  τινὶ   ἐξελευθέρῳ ἀποκτεῖναι ἑαυτὸν προσέταξε. καὶ
[47, 35]   τὸ ὄρος ἐκεῖνο ἑτέρῳ  τινὶ   ἐς μεσόγειαν ἀνατείνοντι συμβάλλει, καὶ
[47, 16]   ἔργῳ δὲ οὐδὲ τὸ δέκατόν  τινι   κατελείφθη· ἐπειδὴ γὰρ οὐ ῥητόν
[47, 24]   ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ κατέλιπε, Γαΐῳ  τινὶ   Κλωδίῳ παραδοὺς φυλάσσειν, αὐτὸς δὲ
[47, 43]   καὶ τὸ παρασκευαστικὸν ἐν τόπῳ  τινὶ   κυκλοτερεῖ διὰ σαλπίγγων μελῳδοῦντες, ἔπειτα
[47, 40]   ἐπέθηκε, παῖς τε ἐν πομπῇ  τινι,   οἵας οἱ στρατιῶται ἄγουσι, νίκην
[47, 5]   καὶ τὸ ἀλλοτριωθὲν ἐν λόγῳ  τινὶ   τιθέμενοι οὔτε τὸν ἑαυτοῦ τις
[47, 11]   μὲν οὐδέν, ὁμώνυμος δὲ δή  τινι   τῶν ἐπικεκηρυγμένων πλὴν μιᾶς προσηγορίας
[47, 7]   πρῶτον ἐς κιβωτὸν παρὰ ἀπελευθέρῳ  τινὶ   Φιλοποίμενι κατέκρυψεν, ὥστε καὶ πίστιν
[47, 5]   οὐδεὶς ἐς ἔχθραν ἀπ´ ἰδίας  τινὸς   αἰτίας τοῖς ἀνδράσιν ἐκείνοις, ὡς
[47, 6]   εἰ μὲν εἷς τις ἑνός  τινος   ἀντάξιος ὥστ´ ἰσομοιρεῖν εὑρίσκετο, ἁπλῆ
[47, 39]   μὲν τοὺς ἀγῶνας ὑπὲρ τοῦ  τίνος   ἐπακούσουσιν ἐποιήσαντο, τότε δὲ οἱ
[47, 40]   πρὸς τὸ Καπιτώλιον ἐξ ἱπποδρομίας  τινὸς   ἐπανιὼν συνετρίβη, τό τε ἄγαλμα
[47, 25]   ἀμφότερα διεπράξατο, Ῥασκυπόριδός οἱ δυνάστου  τινὸς   ἐς τὰ μάλιστα βοηθήσαντος. ἐντεῦθεν
[47, 8]   τοῦ ἀνδρός, ἐθανάτωσεν· ἑνὸς γοῦν  τινος   κεφαλὴν ἰδὼν εἶπεν ὅτι τοῦτον
[47, 3]   τοῦτ´ ἐγένετο, οὔτε παρ´ ἑτέρου  τινὸς   μαθεῖν οὔτ´ αὐτὸς εὑρεῖν ἠδυνήθην·
[47, 10]   ἐπειδὴ καὶ ὣς καθ´ ἑτέρου  τινὸς   μήνυσιν ἀπολεῖσθαι ἔμελλε, τήν τε
[47, 42]   ποιήσονται, ὥσπερ δὲ ἀπὸ συγκειμένου  τινὸς   πάντες ἅμα ἕῳ ἐξωπλίσαντο, καὶ
[47, 10]   μὲν ἴσως ἐκεῖνοι ἐξ εὐεργεσίας  τινὸς   προϋπαρχούσης σφίσι τοῖς εὖ ποιήσασιν
[47, 18]   γενέσια ἀγάλλεσθαι, ὡς καὶ λογίου  τινὸς   Σιβυλλείου ἀπαγορεύοντος μηδενὶ θεῶν τότε
[47, 19]   μηδεμίαν εἰκόνα αὐτοῦ, καθάπερ θεοῦ  τινος   ὡς ἀληθῶς ὄντος, ἐν ταῖς
[47, 23]   γὰρ Βροῦτος ἐκ γραμμάτων  τινῶν   ἁλόντων προμαθὼν τὸ γενησόμενον ὑπεξήγαγεν
[47, 38]   πως ἄνευ κινδύνου καὶ φθόρου  τινῶν   ἐπικρατήσειαν· ἅτε γὰρ δημεράσται τε
[47, 39]   ἡττηθεῖσι τότε· τί γὰρ ἄν  τις   ἄλλο περὶ αὐτῶν ἀμφοτέρωθεν μαχεσαμένων
[47, 27]   πράσσοντα δὲ αὐτὸν ταῦτα Γάιός  τις   Ἀντίστιος ἐς πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ
[47, 44]   τὸ λυπῆσον οὐκ ἐξικνοῦντο. ἄλλος  τις   ἀποκτείνας τινὰ οὐδ´ ἀποθανεῖσθαί ποτε
[47, 7]   τοῦτο δημοτελῆ ἑορτήν, ἣν συγγενής  τις   αὐτῆς ποιήσειν ἔμελλε, τηρήσασα, τόν
[47, 26]   πρῶτον ἡσυχίαν ἦγεν, ἀγαπῶν εἴ  τις   αὐτὸν ζῆν ἐάσειεν· ὡς δὲ
[47, 19]   ῥαβδούχῳ ἑνὶ ἑκάστῃ χρῆσθαι, ὅτι  τις   αὐτῶν ἀπὸ δείπνου πρὸς ἑσπέραν
[47, 5]   τινὶ τιθέμενοι οὔτε τὸν ἑαυτοῦ  τις   αὐτῶν ἐχθρὸν τιμωρήσασθαι, φίλον ἑτέρου
[47, 6]   ἐν πρατηρίῳ. εἰ μὲν εἷς  τις   ἑνός τινος ἀντάξιος ὥστ´ ἰσομοιρεῖν
[47, 6]   ἐγίγνετο· ὅσους δὲ δὴ ἀρετή  τις   ἀξίωσις καὶ συγγένεια
[47, 5]   ἐκτείνοντο. ἄλλως μὲν γὰρ  τις   οὐδεὶς ἐς ἔχθραν ἀπ´
[47, 18]   Ἀφροδισίου ἔπεμπον. εἴ τε νίκη  τις   ἠγγέλθη ποθέν, χωρὶς μὲν τῷ
[47, 1]   τὸ τάφρευμα περιρρυὲν καὶ συνῳδία  τις   νυκτὸς περιηχήσασα τάς τε θυμηδίας
[47, 1]   μὲν γὰρ Λεπίδῳ ὄφις τέ  τις   ξίφει ἑκατοντάρχου περιπλακεὶς καὶ λύκος
[47, 10]   εὖ ποιήσασιν ἀνταπέδοσαν· στιγματίας δέ  τις   οὐχ ὅσον οὐ προέδωκε τὸν
[47, 10]   ὀφθεὶς ἐφονεύθη, δὲ ὥς  τις   σκευοφόρος διεσώθη. καὶ ταῦτα μὲν
[47, 39]   Ῥωμαίοις γεγονότας οὐκ ἀπεικότως ἄν  τις   συμβῆναι νομίσειεν, οὐχ ὅτι καὶ
[47, 10]   ἑτέρωσε διέφυγε. τοῦτο δὲ ἄλλος  τις   τὴν σκευὴν ὁμοίως ἅπασαν πρὸς
[47, 3]   γάρ τοι μόνον ἄν  τις,   τό γε ἐλάττους θανατωθῆναι, ἐνενόησεν,
[47, 10]   τοῦτο μὲν γὰρ ἐς σπήλαιόν  τις   τὸν δεσπότην κατακρύψας, εἶτ´ ἐπειδὴ
[47, 40]   τῷ καθαρσίῳ αὐτοῦ τὸν στέφανόν  τις   τραπέμπαλιν αὐτῷ ἐπέθηκε, παῖς τε
[47, 9]   σφαγαί, πολυειδεῖς δὲ καὶ σωτηρίαι  τισὶν   ἐγένοντο. συχνοὶ μὲν γὰρ καὶ
[47, 13]   διεφθάρησαν. καὶ αὐτοὺς οὐδὲ πενθεῖν  τισιν   ἐξουσία ἦν, ἀλλὰ πολλοὶ καὶ
[47, 7]   φίλους χαλεπώτατα καὶ τοῖς συναραμένοις  τισὶν   ἐπιεικέστατα ἐχρήσατο. τεκμήριον δέ, Τανουσία
[47, 2]   αὐτοῖς ὡς καὶ ἐπ´ εὐτυχήμασί  τισιν   ἐψηφίσθησαν, καὶ ἐσθὴς ὡς
[47, 7]   Τανουσία γυνὴ ἐπιφανὴς τὸν ἄνδρα  Τίτον   Οὐίνιον ἐπικηρυχθέντα τὸ μὲν πρῶτον
[47, 49]   τοῦτο δὴ τὸ Ἡράκλειον  τλῆμον   ἀρετή, λόγος ἄρ´ ἦσθ´ {ἄλλως}
[47, 42]   δημοκρατίαν τό τε ἀτυράννευτον καὶ  τὸ   ἀδέσποτον τοῖς σφετέροις προεβάλλοντο, καὶ
[47, 5]   τό τε οἰκειωθέν σφισι καὶ  τὸ   ἀλλοτριωθὲν ἐν λόγῳ τινὶ τιθέμενοι
[47, 44]   ἀεὶ πίπτων ἔς τε  τὸ   ἀναίσθητον καθίστατο καὶ σύνεσιν τοῦ
[47, 11]   διὰ τοῦτο χρὴ μήτε ἐς  τὸ   ἀνέλπιστον πρὸς τὰς αὐτίκα συμφορὰς
[47, 24]   ἐμβαλὼν ὡς καὶ καταποντώσων ἐς  τὸ   ἀσφαλὲς ἀπέπεμψε· φοβηθεὶς δὲ μὴ
[47, 42]   ὑπομειόνων ἐγένοντο, πολλὰ μὲν πρὸς  τὸ   αὐτίκα τοῦ κινδύνου ἀναγκαῖα πολλὰ
[47, 11]   συμφορὰς ἐκπλήττεσθαί τινα μήτε ἐς  τὸ   ἀφρόντιστον ὑπὸ τοῦ παραχρῆμα περιχαροῦς
[47, 0]   Μ. Αἰμίλιος Μ. υἱὸς, Λέπιδος  τὸ   βʹ ὕπ. Λ. Μουνάτιος Λ.
[47, 3]   αἵ τε κεφαλαὶ αὐτῶν ἐπὶ  τὸ   βῆμα αὖθις ἀνετίθεντο, καὶ τὰ
[47, 19]   ὕστερον ἐς ἄφοδον μετεσκεύασαν· καὶ  τὸ   βουλευτήριον τὸ Ἰούλιον ἐπ´ αὐτοῦ
[47, 15]   δὲ δὴ πράγματα πρός τε  τὸ   βούλημα καὶ πρὸς τὸ ἐπιθύμημα
[47, 48]   χεῖρας ἐλθεῖν, ἄν γε καὶ  τὸ   βραχύτατον ἰσχύωσι. κἀν τῇ διατριβῇ
[47, 44]   οὔτε τῶν τραυμάτων αἴσθησιν εἶχον,  τὸ   γὰρ ἀλγῆσον θάνατος προελάμβανεν,
[47, 40]   διαφανῶς ἀγὼν αὐτοῖς ἐγένετο·  τὸ   γὰρ δαιμόνιον, ὥσπερ που καὶ
[47, 39]   καίπερ ὑπ´ οὐδενὸς ἀλλοτρίου ἡττηθείς  (τὸ   γάρ τοι ὑπήκοον τό τε
[47, 3]   γάρ τοι μόνον ἄν τις,  τό   γε ἐλάττους θανατωθῆναι, ἐνενόησεν, ἥκιστα
[47, 45]   νενικῆσθαι ἐνόμισαν, καὶ οὐ πρότερον  τὸ   γεγονὸς ἔμαθον πρὶν τά τε
[47, 23]   ἐκ γραμμάτων τινῶν ἁλόντων προμαθὼν  τὸ   γενησόμενον ὑπεξήγαγεν αὐτόν, ὡς καὶ
[47, 10]   οὐδὲν ἐξελάλησε· μαθὼν δὲ ἐκεῖνος  τὸ   γιγνόμενον, καὶ θαυμάσας τε ἅμα
[47, 34]   ἐνέβαλον, καὶ τοὺς μὲν ὁρῶντας  τὸ   γιγνόμενον προκατέπληξαν, τοῖς δ´ ἄπωθεν
[47, 11]   καὶ γέλωτα ἐπὶ τούτῳ ὠφλίσκανεν·  τὸ   δὲ δὴ ἀστάθμητον τοῦ βίου
[47, 35]   καὶ πρὸς τοῖς Φιλίπποις στρατοπεδευσάμενοι.  τὸ   δὲ δὴ ἄστυ τοῦτο παρά
[47, 16]   μετρίως πως τοὺς ἀνθρώπους ἐλύπει·  τὸ   δὲ δὴ τοὺς καὶ ἐφ´
[47, 14]   τοῖς τέκνοις τοῖς μὲν ἄρρεσι  τὸ   δέκατον ταῖς δὲ θηλείαις τὸ
[47, 16]   ἠνίασε. τῷ μὲν γὰρ λόγῳ  τὸ   δέκατον τῆς οὐσίας παρ´ ἑκάστου
[47, 16]   σφῶν ἐπράχθη, ἔργῳ δὲ οὐδὲ  τὸ   δέκατόν τινι κατελείφθη· ἐπειδὴ γὰρ
[47, 40]   καὶ κύων κυνὸς σῶμα πρὸς  τὸ   Δημήτριον προσελκύσας τήν τε γῆν
[47, 29]   τε ἐνταῦθα ἔτι ὄντι αὐτῷ  τὸ   δόγμα ἠγγέλθη, πρὸς μὲν τὴν
[47, 15]   βούλημα καὶ πρὸς τὸ ἐπιθύμημα  τὸ   ἑαυτῶν διῆγον, ὥστε χρυσὸν τὴν
[47, 29]   τῆς Θρᾴκης ἐς τὴν Ἀσίαν  τὸ   ἔθνος κομισθεὶς καὶ ἐκεῖ ἐνδιέτριψεν.
[47, 14]   τὸ δέκατον ταῖς δὲ θηλείαις  τὸ   εἰκοστὸν τῆς ἑκάστου σφῶν οὐσίας
[47, 10]   καὶ ἐλεήσας, ἦλθεν ἐθελοντὴς ἐς  τὸ   ἐμφανὲς καὶ αὐτὸς ἑαυτὸν τοῖς
[47, 40]   τε ἄγαλμα τὸ τοῦ Διὸς  τὸ   ἐν τῷ Ἀλβανῷ ὂν αἷμα
[47, 42]   ἀναγκαῖα πολλὰ δὲ καὶ ἐς  τὸ   ἔπειτα ἁρμόζοντα αὐτῶν λεγόντων, οἷα
[47, 15]   τε τὸ βούλημα καὶ πρὸς  τὸ   ἐπιθύμημα τὸ ἑαυτῶν διῆγον, ὥστε
[47, 11]   ἔθηκε, καὶ τὸ ὄνομα καὶ  τὸ   ἔργον αὐτοῦ ἐπιγεγραμμένον ἔχουσαν. καὶ
[47, 34]   τε ἐκράτησε καὶ συγκαταφυγὸν ἐς  τὸ   ἔρυμα αὐτοβοεὶ εἷλε, καὶ τῶν
[47, 14]   δὲ τοὺς τὰ χωρία ἔχοντας  τὸ   ἥμισυ τῶν προσόδων αὐτῶν ἀφείλοντο.
[47, 49]   κατέφυγεν. καὶ ἀναβοήσας τοῦτο δὴ  τὸ   Ἡράκλειον τλῆμον ἀρετή, λόγος
[47, 19]   ἐγίγνετο· ἀπηγόρευσαν δὲ μηδένα ἐς  τὸ   ἡρῷον αὐτοῦ καταφυγόντα ἐπ´ ἀδείᾳ
[47, 47]   τε σφετέροις καὶ τοῖς ἐναντίοις  τὸ   θαλάσσιον πάθος γενέσθαι. ~μὴ βουλομένου
[47, 7]   τῆς Ὀκταουίας τῆς ἀδελφῆς ἐς  τὸ   θέατρον μόνον τῶν τριῶν ἐσελθεῖν
[47, 43]   τό τε ἱππικὸν ἀντεξήλασαν καὶ  τὸ   θωρακοφόρον συνεπισπόμενόν σφισιν ἐν χερσὶν
[47, 9]   τὴν ἑαυτοῦ ἑκάστου καὶ πρὸς  τὸ   ἴδιον συμφέρον πάντα ποιούντων, καὶ
[47, 19]   ἄφοδον μετεσκεύασαν· καὶ τὸ βουλευτήριον  τὸ   Ἰούλιον ἐπ´ αὐτοῦ κληθὲν παρὰ
[47, 48]   κἀκ τούτου πεσόντων πολλῶν καὶ  τὸ   ἱππικόν, καίτοι γενναίως μαχόμενον, ἐνέδωκε.
[47, 26]   παθὼν δὲ τοῦτο κατὰ μὲν  τὸ   ἰσχυρὸν οὐκέτ´ αὐτοῦ ἐπείρασε, τοῖς
[47, 24]   δὲ τό τε πλεῖστον καὶ  τὸ   ἰσχυρότατον τοῦ στρατοῦ λαβὼν ἔς
[47, 45]   οὔτε ἐν τῇ μάχῃ πλὴν  τὸ   καθ´ ἑαυτὸν ἕκαστος ἔγνω, ἐπεί
[47, 38]   καὶ τῶν ἀντιπολεμούντων καταφρονήσαντα, ὅτι  τὸ   καθάρσιον τὸ πρὸ τῶν ἀγώνων
[47, 4]   καὶ τῇ ἀπ´ αὐτῶν ἐς  τὸ   καινῶσαί πως τὰ ἐπιβουλεύματα ἐξ
[47, 41]   τρίζοντες. ~τούτοις μὲν δὴ ταῦτα  τὸ   κακὸν ἔφερε, τοῖς δὲ ἑτέροις
[47, 40]   τῆς Ἀθηνᾶς ὀχὸς πρὸς  τὸ   Καπιτώλιον ἐξ ἱπποδρομίας τινὸς ἐπανιὼν
[47, 18]   καὶ νῦν ἐπὶ πᾶσι τοῖς  τὸ   κράτος ἀεὶ ἴσχουσιν, καὶ
[47, 1]   ὡς καὶ αὐτὸς ἕκαστος πᾶν  τὸ   κράτος ἕξων, ἠπείγοντο, καίπερ ἐναργέστατα
[47, 7]   πρὸς ἐκείνους συναρχίας ἀπηλλάγη καὶ  τὸ   κράτος μόνος ἔσχεν, οὐδὲν ἔτι
[47, 11]   ἐπικηρυχθεὶς καὶ διαφυγὼν ἔς τε  τὸ   λεύκωμα αὖθις τότε ἐσεγράφη καὶ
[47, 44]   σφῶν ὀλοφυρμὸν ἐποιοῦντο, ἐς γὰρ  τὸ   λυπῆσον οὐκ ἐξικνοῦντο. ἄλλος τις
[47, 1]   πρότερον, σαφέστατα δὲ καὶ τότε  τὸ   μέλλον ἔσεσθαι προμαθόντες· τῷ μὲν
[47, 3]   δὲ τῶν ἄλλων, ἐξετέθη. καὶ  τὸ   μὲν αἴτιον δι´ τοῦτ´
[47, 49]   ἵνα αὐτὸν ἀποκτείνῃ. καὶ αὐτοῦ  τὸ   μὲν ἄλλο σῶμα ταφῆς ὑπὸ
[47, 21]   Ἀσίας παρὰ τοῦ Τρεβωνίου ἦλθε.  τὸ   μὲν οὖν Ἑλληνικὸν ἀπονητότατα ἐκ
[47, 14]   ὁμοῦ καὶ οἰκιστὰς αὐτοῖς προσαπέδειξαν.  τὸ   μὲν οὖν πλῆθος τῶν στρατιωτῶν
[47, 44]   λοιπῷ ἐχρῶντο. συμπλεκόμενοί τέ τινες  τὸ   μὲν παίειν ἀλλήλους ἀφῃροῦντο, τῇ
[47, 10]   τινα ἔχοντες ἦσαν. ~ἐγὼ οὖν  τὸ   μὲν πάντα αὐτὰ ἀκριβῶς καθ´
[47, 49]   θάλασσαν ἐρρίφη. τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ  τὸ   μὲν πλῆθος τῶν στρατιωτῶν αὐτίκα
[47, 7]   τὸν ἄνδρα Τίτον Οὐίνιον ἐπικηρυχθέντα  τὸ   μὲν πρῶτον ἐς κιβωτὸν παρὰ
[47, 26]   ἔλασιν ἐπέτρεψεν. οὖν Βάσσος  τὸ   μὲν πρῶτον ἡσυχίαν ἦγεν, ἀγαπῶν
[47, 20]   γὰρ Βροῦτος καὶ Κάσσιος  τὸ   μὲν πρῶτον μετὰ τὴν ὁμολογίαν
[47, 34]   ἀποκοπῆς προτετυχηκότες, ἐκώλυόν σφας συμβῆναι)  τὸ   μὲν πρῶτον τοὺς αἰχμαλώτους τῶν
[47, 32]   καὶ ἐβουλεύοντο καὶ ἐποίουν. καὶ  τὸ   μὲν σύμπαν ἔγνωσαν ἔς τε
[47, 29]   τε πόλεμον τὸν πρὸς αὐτὸν  τὸ   μὲν σύμπαν τοῖς ὑπάτοις προσέταξαν,
[47, 47]   διώλετο, ἐπαπέθανεν. ~ὁ οὖν Βροῦτος  τὸ   μὲν τοῦ Κασσίου σῶμα ἐς
[47, 16]   νομίζοντες, ἠργυρολόγουν. οὐ μὴν ἀλλὰ  τὸ   μὲν τῶν τελῶν τῶν πρότερον
[47, 11]   παραχρῆμα περιχαροῦς ἐπαίρεσθαι, ἀλλ´ ἐς  τὸ   μέσον ἐπ´ ἀμφότερα τὴν ἐλπίδα
[47, 35]   πρὸς ἀλλήλους εἶχον, ἔς τε  τὸ   μέσον καὶ κατὰ μόνας προενεγκόντες
[47, 27]   ὑπ´ ἀμφοτέρων, ἐλθὼν δὲ ἐς  τὸ   μέσον τῆς τε πόλεως καὶ
[47, 42]   καὶ ἔς τε τὸ χωρίον  τὸ   μεταίχμιόν σφων καθάπερ ἀγωνισταί τινες
[47, 37]   ἐπεὶ δ´ οὐκ ἀσφαλὲς ἐφαίνετο  τὸ   μὴ οὐχ ἅμα πάντας αὐτοὺς
[47, 39]   τό τε δημοκρατικὸν συμπαρανάλωσε καὶ  τὸ   μοναρχικὸν ἐκράτυνε. καὶ οὐ λέγω
[47, 30]   (τά τε γὰρ ἄλλα καὶ  τὸ   ναυτικὸν αὐτῷ διὰ ταχέων ἐκ
[47, 28]   ἀφῖκτο ἐτήρησε, καὶ προσέτι καὶ  τὸ   ναυτικὸν ἐπέτρεψεν. οὕτω μὲν καὶ
[47, 17]   αὖ τοῖς ἄλλοις ἔς τε  τὸ   ναυτικὸν οἰκέτας, εἰ καὶ μὴ
[47, 15]   ἱερωσύνας τῶν θανατωθέντων οὐ πρὸς  τὸ   νομιζόμενον ἐκ τῶν νόμων, ἀλλ´
[47, 45]   καὶ ἀλλήλοις τοὺς νενικηκότας πρὸς  τὸ   οἰκεῖον ἑκατέρους ἀναχωροῦντας συντυχεῖν. ~τῆς
[47, 46]   οὗπερ καὶ τὰ μάλιστα τέκμαρσιν  τὸ   ὄναρ ἔσχεν· εἰ γάρ τοι
[47, 11]   ἐκείνου κεφαλῆς ἐστεφανωμένην ἔθηκε, καὶ  τὸ   ὄνομα καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ
[47, 35]   τὸ χωρίον ὀνομάζουσι καθ´  τὸ   ὄρος ἐκεῖνο ἑτέρῳ τινὶ ἐς
[47, 19]   γὰρ περιεφράχθη ὥστε μηδένα ἔτι  τὸ   παράπαν ἐσελθεῖν ἐς αὐτὸ δυνηθῆναι.
[47, 43]   οἱ τό τε στάσιμον καὶ  τὸ   παρασκευαστικὸν ἐν τόπῳ τινὶ κυκλοτερεῖ
[47, 38]   στρατεύματα, ἅτε ἐκ τοῦ ὑπηκόου  τὸ   πλεῖστον ὄντα, τῇ τε τριβῇ
[47, 20]   τῶν τε πραγμάτων ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ  τὸ   πλῆθος σφετερίζεσθαι ἤρξατο. τότε γὰρ
[47, 14]   τῶν ἄλλων μὴ ὠνησείοντα ἐς  τὸ   πρατήριον ἀπαντᾶν, εἰ δὲ μή
[47, 38]   ἀντιπολεμούντων καταφρονήσαντα, ὅτι τὸ καθάρσιον  τὸ   πρὸ τῶν ἀγώνων γιγνόμενον ἐντὸς
[47, 14]   ἔργων τοὺς μισθοὺς ἔχοντες πᾶν  τὸ   πρόθυμόν σφισι παρέχωνται, ταῦτά τε
[47, 13]   ἔγραψα, ὅτι πολλοὶ μὲν τῶν  τὸ   πρῶτον ἐς τὰ λευκώματα ἐγγραφέντων
[47, 21]   προκατέλαβε καὶ ἦν αὐτῷ κατὰ  τὸ   στασιωτικὸν διάφορος, οὐ μὴν ἠδυνήθη
[47, 6]   καὶ τοῖς πάνυ συγγενέσι κατὰ  τὸ   στασιωτικὸν προσεκεκρούκεσαν. ἀμέλει τῷ τε
[47, 8]   τε τὰ γόνατα ἐπέθηκε, καὶ  τὸ   στόμα αὐτῆς διανοίξασα τήν τε
[47, 36]   φυλακῆς μᾶλλον διὰ κινδύνων  τὸ   στρατόπεδον ἐποιοῦντο, καὶ τὸν Καίσαρα
[47, 1]   περιπλακεὶς καὶ λύκος ἔς τε  τὸ   στρατόπεδον καὶ ἐς τὴν σκηνὴν
[47, 28]   κἀν τούτῳ σύες ἄγριοι ἐς  τὸ   στρατόπεδον κατὰ πάσας ἅμα τὰς
[47, 49]   οὖν Βροῦτος ἐπεχείρησε μὲν ἐς  τὸ   στρατόπεδόν πῃ διαπεσεῖν (ἐς γὰρ
[47, 46]   ἐν τῇ ὑποστροφῇ ἀλλήλους καὶ  τὸ   συμβεβηκὸς ἔγνωσαν, ἀντιπαρεξῆλθον μηδὲν μηδέτεροι
[47, 26]   τε Ταρσέας καὶ ἄκοντας ἐς  τὸ   συμμαχικὸν προσηγάγετο· οὕτω γὰρ προσφιλῶς
[47, 1]   Ἀντωνίῳ γάλα τε πέριξ περὶ  τὸ   τάφρευμα περιρρυὲν καὶ συνῳδία τις
[47, 40]   ἐξ ἱπποδρομίας τινὸς ἐπανιὼν συνετρίβη,  τό   τε ἄγαλμα τὸ τοῦ Διὸς
[47, 28]   ἀδικήσας, τῷ δὲ δὴ Σταΐῳ  τό   τε ἀξίωμα μεθ´ οὗ ἀφῖκτο
[47, 42]   τε ἐλευθερίαν καὶ τὴν δημοκρατίαν  τό   τε ἀτυράννευτον καὶ τὸ ἀδέσποτον
[47, 39]   ἑαυτὸν καὶ ἐσφάλη, κἀκ τούτου  τό   τε δημοκρατικὸν συμπαρανάλωσε καὶ τὸ
[47, 21]   μὲν Ἰλλυριῶν τῶν πλησιοχώρων, καὶ  τό   τε Δυρράχιον ἐκεῖθεν ἐπελθὼν προκατέλαβε
[47, 24]   περὶ τῷ υἱῷ μὴ καταφωραθῇ,  τό   τε ἐπιβούλευμα αὐτὴ ἑκοῦσα τῷ
[47, 43]   λίθους ἧκαν. καὶ μετὰ ταῦτα  τό   τε ἱππικὸν ἀντεξήλασαν καὶ τὸ
[47, 34]   Ἀριοβαρζάνην συλλαβὼν ἀπέκτεινε. ~Βροῦτος δὲ  τό   τε κοινὸν τῶν Λυκίων στράτευμα
[47, 30]   ἰσχύων, μέχρις οὗ Στάιος  τό   τε ναυτικὸν συνεκρότησε, καὶ ἐς
[47, 5]   γὰρ τῶν πρὸς ἀλλήλους πραγμάτων  τό   τε οἰκειωθέν σφισι καὶ τὸ
[47, 19]   ἕδραν βουλῆς ἔχουσαν, ἀποφράδα ἐνόμισαν.  τό   τε οἴκημα ἐν ἐσφάγη,
[47, 2]   γὰρ ἐπέταττον καὶ ἐβιάζοντο,  τό   τε ὄνομα τὸ τοῦ νόμου
[47, 48]   ἠλαττώθη τε καὶ ἔφυγεν, οὕτω  τό   τε ὁπλιτικὸν αὐτοῦ ἀγχώμαλα ἐπὶ
[47, 40]   δὴ τῇ Μακεδονίᾳ (ταύτης γὰρ  τό   τε Παγγαῖον καὶ περὶ
[47, 13]   τούτου παραπώλοντο. καὶ τέλος, ὡς  τό   τε πεπλασμένον αὐτῶν πᾶν αἱ
[47, 24]   Κλωδίῳ παραδοὺς φυλάσσειν, αὐτὸς δὲ  τό   τε πλεῖστον καὶ τὸ ἰσχυρότατον
[47, 7]   τριῶν ἐσελθεῖν διεπράξατο, κἀνταῦθα ἐσπηδήσασα  τό   τε πραχθὲν ἀγνοοῦντί οἱ ἐμήνυσε,
[47, 43]   λοιποὶ ἐπήχησαν, πρῶτοι μὲν οἱ  τό   τε στάσιμον καὶ τὸ παρασκευαστικὸν
[47, 27]   Σέξτου γενέσθαι. ~ἀποθανόντος δὲ ἐκείνου  τό   τε στράτευμα πᾶν πλὴν ὀλίγων
[47, 38]   ὅτι, ἂν ἐπὶ πλεῖον διατριφθῶσι,  τό   τε στρατόπεδον ἐκλείψουσι καὶ διασκεδασθήσονται,
[47, 36]   παρόντων καθυπέρτεροι, καὶ διὰ τοῦτο  τό   τε Σύμβολον ἐκκρούσαντες αὐτοὺς κατέλαβον,
[47, 39]   ἡττηθείς (τὸ γάρ τοι ὑπήκοον  τό   τε συμμαχικὸν τὸ τότε αὐτοῖς
[47, 46]   δὲ καὶ ἠλαττώθησαν ἀλλήλων τῷ  τό   τε τάφρευμα τὸ τοῦ Καίσαρος
[47, 16]   καὶ ἐκ καινῆς προσκαταστάντων,  τό   τε τῶν συντελειῶν, ἃς πολλὰς
[47, 34]   διδόντος, πρατήριόν τι ὑπ´ αὐτὸ  τὸ   τεῖχος ἐν ἀσφαλεῖ κατεστήσατο, καὶ
[47, 30]   καταραχθεὶς δὲ διὰ ταχέων ἐς  τὸ   τεῖχος, καὶ προδιδόμενον αὐτὸ ἰδών,
[47, 34]   γυμνητεύουσιν, καὶ ἐκείνους τε ἐς  τὸ   τεῖχος κατήραξαν, καὶ αὐτοὶ συνεσπεσόντες
[47, 21]   στρατιώτας ᾠκειώσατο, καὶ ἐκεῖνον ἐς  τὸ   τεῖχος προκαταφυγόντα ἀπετείχισε μὲν καὶ
[47, 45]   τοῦ κονιορτοῦ ἀπλέτου γενομένου ἠγνόησαν  τὸ   τέλος τῆς μάχης, καὶ οἵ
[47, 48]   ἀλλήλοις τε ἐμαχέσαντο καὶ ἐκείνοις  τὸ   τέλος τοῦ πολέμου προέφηναν· ὥσπερ
[47, 37]   οὐχ ὁμοίως αὐτοῖς ηὐπόρουν διὰ  τὸ   τῆς θαλάσσης, ἅτε τοῦ ναυτικοῦ
[47, 39]   τοι ὑπήκοον τό τε συμμαχικὸν  τὸ   τότε αὐτοῖς παραγενόμενον ἐν προσθήκης
[47, 40]   ἐπανιὼν συνετρίβη, τό τε ἄγαλμα  τὸ   τοῦ Διὸς τὸ ἐν τῷ
[47, 46]   ἀλλήλων τῷ τό τε τάφρευμα  τὸ   τοῦ Καίσαρος τοῦ τ´ Ἀντωνίου
[47, 40]   γῆ νομίζεται) μέλισσαί τε πολλαὶ  τὸ   τοῦ Κασσίου στρατόπεδον περιέσχον, κἀν
[47, 2]   καὶ ἐβιάζοντο, τό τε ὄνομα  τὸ   τοῦ νόμου ἐλάμβανε καὶ προσέτι
[47, 17]   μέρη φανερῶς ἐσυλῶντο, πῶς ἂν  τὸ   τρίτον ἀπέλαβον, ἄλλως τε καὶ
[47, 17]   ἐδόθη, πάσης τῆς οὐσίας ἐκστάντι,  τὸ   τρίτον μετὰ ταῦτα αὐτῆς ἀπαιτῆσαι,
[47, 31]   ἐς τὴν Συρίαν ἀπῆρε, προτιμότερον  τὸ   τῷ Κασσίῳ βοηθῆσαι τοῦ τὴν
[47, 22]   τε ἐπὶ πλεῖον προεθυμήθη καὶ  τὸ   ὑπήκοον ἀπροφασίστως συναιρόμενον ἔσχε. καὶ
[47, 24]   ἐν τῇ Ῥώμῃ πραττομένων ἐπὶ  τὸ   φοβερώτερον ἀγγελλομένων πυνθανόμενοι μεταβάλωνται, τὸν
[47, 48]   Βρούτου συμμῖξαί σφισι βιβλία ἐς  τὸ   χαράκωμα αὐτοῦ τρόπον τινὰ ἐνέβαλον,
[47, 35]   τῷ Συμβόλῳ κεῖται· Σύμβολον γὰρ  τὸ   χωρίον ὀνομάζουσι καθ´ τὸ
[47, 19]   γενομένων, ἐδεδώκεσαν. καίτοι καὶ ἐκεῖνο  τὸ   χωρίον ὀνόματι τὴν ἀσυλίαν, μετὰ
[47, 42]   ἕῳ ἐξωπλίσαντο, καὶ ἔς τε  τὸ   χωρίον τὸ μεταίχμιόν σφων καθάπερ
[47, 46]   τὸ ὄναρ ἔσχεν· εἰ γάρ  τοι   κατὰ χώραν Καῖσαρ ἐμεμενήκει,
[47, 3]   αὐτὸς εὑρεῖν ἠδυνήθην· γάρ  τοι   μόνον ἄν τις, τό γε
[47, 41]   οὗπερ καὶ ἐσώθη. γάρ  τοι   τοῖς ἄλλοις ἐν μὲν τῷ
[47, 39]   οὐδενὸς ἀλλοτρίου ἡττηθείς (τὸ γάρ  τοι   ὑπήκοον τό τε συμμαχικὸν τὸ
[47, 26]   ἐν τῇ Συρίᾳ τότε  τοιάδε   ἦν. Καικίλιος Βάσσος ἱππεὺς συστρατεύσας
[47, 41]   ἐγένετο, ὄψεις δὲ δὴ ὀνείρων  τοιαίδε   ἐφάνησαν. ἀνὴρ Θεσσαλὸς ἔδοξέν οἱ
[47, 32]   ἅτε καὶ τρεῖς ὄντας καὶ  τοιαῦτα   δρῶντας προσκαταλῦσαι γλιχόμενοι, πολλῷ προθυμότερον
[47, 14]   ἀπ´ αὐτοῦ καὶ ἐπιβουλευθῆναι, ἐζηλώκασι.  ~τοιαῦτα   μὲν περὶ τὰς σφαγὰς ἐγίγνετο,
[47, 17]   καὶ μέντοι καὶ ἕτερόν τι  τοιόνδε,   βαρὺ μὲν καὶ ἀκοῦσαι βαρύτατον
[47, 5]   πρὸς τὸν ἰσχυρότερον ἐν τοῖς  τοιούτοις   γίγνεται) οἵ γε λοιποὶ ἐθάρσουν·
[47, 35]   ἐκ διαβολῶν, οἷα ἐν τοῖς  τοιούτοις   φιλεῖ συμβαίνειν, ὕποπτα πρὸς ἀλλήλους
[47, 7]   κράτος μόνος ἔσχεν, οὐδὲν ἔτι  τοιοῦτον   ἔπραξεν. καὶ τότε δὲ οὐχ
[47, 4]   πρόσχημα, ἅτε καὶ πρῶτον τοῦ  τοιούτου   πειρώμενοι καὶ οὐκ ἐκ προβουλῆς,
[47, 45]   πάντες πᾶσιν, οἷα ἐν τῷ  τοιούτῳ   συμβαίνει, συνεμεμίχεσαν, Βροῦτος μὲν
[47, 28]   Λουκίου Σταΐου Μούρκου αὖθις κατείρχθη.  ~τοιούτων   δὲ δὴ τῶν πραγμάτων αὐτοῖς
[47, 46]   Καῖσαρ ἐμεμενήκει, πάντως ἂν ἅμα  τοῖς   ἄλλοις ἀπωλώλει) καὶ τῷ τὸν
[47, 41]   καὶ ἐσώθη. γάρ τοι  τοῖς   ἄλλοις ἐν μὲν τῷ στρατοπέδῳ
[47, 17]   εἰπεῖν, διεσώσατο· πρὸς γὰρ αὖ  τοῖς   ἄλλοις ἔς τε τὸ ναυτικὸν
[47, 13]   αὐτὰς ἐδύνατο, ἀλλ´ ἔν τε  τοῖς   ἄλλοις πᾶσι καὶ ἔργοις καὶ
[47, 26]   τοῖς παροῦσιν ἔστερξεν, ἀλλ´  τοῖς   ἀμφὶ τὸν Σκιπίωνα τόν τε
[47, 6]   αὐτοῖς τοῖς τε φίλοις καὶ  τοῖς   ἀναγκαίοις, ὑφ´ ὧνπερ ἐς τὰ
[47, 5]   ἔχθραν ἀπ´ ἰδίας τινὸς αἰτίας  τοῖς   ἀνδράσιν ἐκείνοις, ὡς καὶ σφαγῆναι
[47, 2]   αὐτῶν πολὺς ἠκούσθη, καὶ ἐν  τοῖς   Ἀσκληπιείοις μέλισσαι ἐς τὴν ἄκραν
[47, 26]   Κασσίου ἠλευθερωκὼς εἴη· ~ἐν δὲ  τοῖς   αὐτοῖς ἐκείνοις χρόνοις Κάσσιος
[47, 3]   χωρὶς ἐξετέθη, λῆρόν που πολὺν  τοῖς   γε ἐκ τοῦ ὁμοίου σφαγησομένοις
[47, 16]   προοφειλήσαντες, πολλὰ δὲ καὶ ἐπὶ  τοῖς   γιγνομένοις δι´ αὐτῶν δαπανῶντες, πολλῷ
[47, 34]   μὲν ὁρῶντας τὸ γιγνόμενον προκατέπληξαν,  τοῖς   δ´ ἄπωθεν οὖσι δόξαν ὡς
[47, 26]   τὸ ἰσχυρὸν οὐκέτ´ αὐτοῦ ἐπείρασε,  τοῖς   δὲ δὴ στρατιώταις προσπέμπων τινὰ
[47, 43]   μὲν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον Ἐλευθερία,  τοῖς   δὲ ἑτέροις τι ποτὲ
[47, 41]   δὴ ταῦτα τὸ κακὸν ἔφερε,  τοῖς   δὲ ἑτέροις τέρας μὲν οὐδέν,
[47, 10]   δακτύλιον τοῦ δεσπότου λαβὼν ἀπήντησε  τοῖς   διώκουσι, καὶ πλασάμενος ὡς καὶ
[47, 43]   οἱ ὁπλῖται τάς τε ἀσπίδας  τοῖς   δορατίοις ἔκρουσαν καὶ ἐκεῖνα ἐπ´
[47, 40]   ὄλεθρόν σφισιν ἐσήμηνεν ὥστε καὶ  τοῖς   ἐναντίοις ἔκδηλον γενέσθαι, πολλοὶ μὲν
[47, 47]   ἔκπυστον τοῖς τε σφετέροις καὶ  τοῖς   ἐναντίοις τὸ θαλάσσιον πάθος γενέσθαι.
[47, 10]   αὐτὸν ἠλλάξατο, καὶ μετ´ αὐτῆς  τοῖς   ἐπιοῦσιν ὡς καὶ αὐτὸς ἐκεῖνος
[47, 10]   ἐξ εὐεργεσίας τινὸς προϋπαρχούσης σφίσι  τοῖς   εὖ ποιήσασιν ἀνταπέδοσαν· στιγματίας δέ
[47, 3]   τε ταῖς ἀγοραῖς καὶ πρὸς  τοῖς   ἱεροῖς σποράδην ἀπεκτίννυντο, καὶ αἵ
[47, 13]   που, ὡς καὶ ἐπ´ ἀγαθοῖς,  τοῖς   κοινοῖς κακοῖς χαίρειν ἠναγκάζοντο. καὶ
[47, 14]   δὲ δὴ λογιμωτέρων τοὺς μὲν  τοῖς   κτήμασι τοῖς τῶν ἀπολλυμένων ἐδελέαζον,
[47, 8]   γε μὴ κεναὶ αἱ ἐν  τοῖς   λευκώμασι χῶραι τῶν ὀνομάτων αὐτῶν
[47, 43]   συνθήματα αὐτοῖς διῆλθεν (ἦν δὲ  τοῖς   μὲν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον Ἐλευθερία,
[47, 14]   τὰς προῖκας καὶ τοῖς τέκνοις  τοῖς   μὲν ἄρρεσι τὸ δέκατον ταῖς
[47, 36]   προέπεμψαν· αἰσθόμενοι δὲ αὐτοὺς ἑαλωκότας,  τοῖς   μὲν Λυκίοις καὶ τοῖς Ῥοδίοις
[47, 49]   μαθὼν ὅτι τινὲς τῶν στρατιωτῶν  τοῖς   νικήσασιν ὡμολογήκασιν, οὐδεμίαν ἔτ´ ἐλπίδα
[47, 16]   γῇ πολλὰς δὲ καὶ ἐπὶ  τοῖς   οἰκέταις ἐπράττοντο, μετρίως πως τοὺς
[47, 12]   τε ἄλλαι σφαγαὶ ἐγίγνοντο, πλεῖστον  τοῖς   ὁμοίοις συνήρατο. τῇ γὰρ Ἰταλίᾳ
[47, 47]   Ἰταλίαν ἀνακομισθῆναι δυνάμενοι, ἀλλ´ ἐν  τοῖς   ὅπλοις καὶ τότε ἔτι μόνον
[47, 33]   τραπέσθαι, ἐλπίσαντές σφας, ἅτε καὶ  τοῖς   ὅπλοις πολὺ αὐτῶν ὑπερέχοντες καὶ
[47, 6]   καὶ πράξεσι γενομένοις, συχνοὶ καὶ  τοῖς   πάνυ συγγενέσι κατὰ τὸ στασιωτικὸν
[47, 30]   καὶ προσέτι καὶ τοῖς χρήμασι  τοῖς   παρ´ αὐτῆς ἐλθοῦσιν ἰσχύων, μέχρις
[47, 27]   ὥσπερ εἴρηταί μοι, ὁμολογήσας, καὶ  τοῖς   Πάρθοις μετὰ τοῦτο κατὰ τοῦ
[47, 26]   ἐκ τῆς Ἀφρικῆς ἠγγέλλετο, οὐκέτι  τοῖς   παροῦσιν ἔστερξεν, ἀλλ´ τοῖς
[47, 39]   συμβῆναι νομίσειεν, οὐχ ὅτι καὶ  τοῖς   πλήθεσιν καὶ ταῖς ἀρεταῖς
[47, 3]   ἀναμὶξ τὰ ὀνόματα τῶν πρώτων  τοῖς   πολλοῖς ἀλλὰ χωρὶς ἐξετέθη, λῆρόν
[47, 40]   Δημήτριον προσελκύσας τήν τε γῆν  τοῖς   ποσὶν ὤρυξε καὶ κατέχωσεν αὐτό.
[47, 36]   ἑαλωκότας, τοῖς μὲν Λυκίοις καὶ  τοῖς   Ῥοδίοις ἐπαίνους τε ἔδοσαν καὶ
[47, 25]   γενομένην παρέλαβεν (ἄπαις γὰρ τελευτῶν  τοῖς   Ῥωμαίοις αὐτὴν κατέλιπε) καὶ ἐς
[47, 39]   ὑπὲρ πάντας τοὺς ἐμφυλίους τοὺς  τοῖς   Ῥωμαίοις γεγονότας οὐκ ἀπεικότως ἄν
[47, 29]   παρασχεῖν, καὶ τήν τε τροφὴν  τοῖς   στρατιώταις παρ´ ἑκόντος αὐτοῦ λαβεῖν
[47, 17]   αἱ τιμαὶ ἀνεῖντο· τοῦτο δὲ  τοῖς   στρατιώταις πολὺ παρὰ τὴν ἀξίαν
[47, 47]   τροφῆς καὶ χρημάτων, ὅθεν οὐδὲ  τοῖς   στρατιώταις τι ἀντὶ τῶν διαρπασθέντων
[47, 7]   μὲν αὐτοὺς ἀφεῖναι (καὶ γὰρ  τοῖς   συγκρύψασί τινα θάνατος προείρητο) τὸν
[47, 7]   τοὺς φίλους χαλεπώτατα καὶ  τοῖς   συναραμένοις τισὶν ἐπιεικέστατα ἐχρήσατο. τεκμήριον
[47, 10]   τὸ ἐμφανὲς καὶ αὐτὸς ἑαυτὸν  τοῖς   σφαγεῦσι παρέδωκεν. ~ἀρετῆς μὲν δὴ
[47, 37]   καὶ παραυτίκα μὲν ῥώμην τινὰ  τοῖς   σφετέροις παρέσχεν, ἐνεδρεύσας δέ τινας
[47, 42]   τε ἀτυράννευτον καὶ τὸ ἀδέσποτον  τοῖς   σφετέροις προεβάλλοντο, καὶ τά τε
[47, 18]   ὁμοίων ἀξιωθῆναι· καὶ διὰ τοῦτο  τοῖς   τε ἐψηφισμένοις ἤγαλλον αὐτὸν καὶ
[47, 7]   ἔφθειρεν, ἀλλὰ καὶ ἔσωσε πλείστους,  τοῖς   τε προδοῦσι τοὺς δεσπότας
[47, 29]   ἄστει διὰ χειρὸς ἐπεποίητο. καὶ  τοῖς   τε συνοῦσίν οἱ ῥητὴν ἡμέραν
[47, 47]   ὥρμηντο καὶ διακινδυνεῦσαι πρὶν ἔκπυστον  τοῖς   τε σφετέροις καὶ τοῖς ἐναντίοις
[47, 6]   ἄλλων πολλοὶ καὶ παρ´ αὐτοῖς  τοῖς   τε φίλοις καὶ τοῖς ἀναγκαίοις,
[47, 14]   τῶν φονευομένων τὰς προῖκας καὶ  τοῖς   τέκνοις τοῖς μὲν ἄρρεσι τὸ
[47, 12]   ἄλλας πόλεις, τά τε ἄλλα  τοῖς   τινα περισώσασι καὶ διπλάσια τῶν
[47, 18]   τοῦτο καὶ νῦν ἐπὶ πᾶσι  τοῖς   τὸ κράτος ἀεὶ ἴσχουσιν,
[47, 5]   εἰρήνη πρὸς τὸν ἰσχυρότερον ἐν  τοῖς   τοιούτοις γίγνεται) οἵ γε λοιποὶ
[47, 35]   ὅσα ἐκ διαβολῶν, οἷα ἐν  τοῖς   τοιούτοις φιλεῖ συμβαίνειν, ὕποπτα πρὸς
[47, 27]   καὶ ἐν τῇ μάχῃ πολὺ  τοῖς   τοξεύμασιν ἐπεκράτησεν. οἱ δὲ δὴ
[47, 7]   οὐκ ὠμὸς ἦν, καὶ ἐν  τοῖς   τοῦ πατρὸς ἤθεσιν ἐνετέθραπτο. πρὸς
[47, 13]   τοῦτο εἶπον, ὁπότε καὶ ἐκείνοις  (τοῖς   τρισὶν ἀνδράσι λέγω) ἄλλα τε
[47, 14]   λογιμωτέρων τοὺς μὲν τοῖς κτήμασι  τοῖς   τῶν ἀπολλυμένων ἐδελέαζον, τὰ μὲν
[47, 29]   ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ αὐξηθῇ,  τοῖς   τῶν προσόρων ἐθνῶν ἄρχουσιν ἐνεχείρισαν·
[47, 29]   πρὸς αὐτὸν τὸ μὲν σύμπαν  τοῖς   ὑπάτοις προσέταξαν, ἐπειδὰν τὰ παρόντα
[47, 35]   Παγγαίου χῆν προκατασχόντες, καὶ πρὸς  τοῖς   Φιλίπποις στρατοπεδευσάμενοι. τὸ δὲ δὴ
[47, 24]   γὰρ Βροῦτος ἐκεῖνόν τε ἐν  τοῖς   φιλτάτοις ἀεί ποτε νομίσας εἶναι,
[47, 12]   τινα περισώσασι καὶ διπλάσια τῶν  τοῖς   φονεύσουσι προκειμένων ἐπαγγελλόμενος, καὶ αὐτοῖς
[47, 21]   ἀλλ´ ὅτι τῷ καιρῷ καὶ  τοῖς   χρήμασι ταῖς τε δυνάμεσιν ἤκμαζον,
[47, 30]   αὐτῷ ἔπεμψε, καὶ προσέτι καὶ  τοῖς   χρήμασι τοῖς παρ´ αὐτῆς ἐλθοῦσιν
[47, 27]   καὶ ἐπειδὴ Βάσσος ὑπερέβαλε  τοῖς   χρήμασιν, ἐπεκούρησέ τε αὐτῷ καὶ
[47, 4]   τέ τι δρῶντες τάς τε  τόλμας   πρόσχημα, ἅτε καὶ πρῶτον τοῦ
[47, 46]   συμβεβηκὸς ἔγνωσαν, ἀντιπαρεξῆλθον μηδὲν μηδέτεροι  τολμήσαντες.   ἐπλεονέκτησαν δὲ καὶ ἠλαττώθησαν ἀλλήλων
[47, 17]   ὄντων, τῶν δὲ λοιπῶν μὴ  τολμώντων   ὡς καὶ ἐχόντων τι ἀγοράσαι,
[47, 39]   καὶ ἄκοντες συνέμιξαν. ~μέγιστον δὴ  τὸν   ἀγῶνα τοῦτον καὶ ὑπὲρ πάντας
[47, 24]   ἀεί ποτε νομίσας εἶναι, καὶ  τὸν   ἀδελφὸν αὐτοῦ Μᾶρκον Μεσσάλαν πάνυ
[47, 7]   τὴν κιβωτὸν αὐτὴν ἐσκομίσασα ἐκεῖθεν  τὸν   ἄνδρα ἐξήγαγεν, ὥστε τὸν Καίσαρα
[47, 7]   τεκμήριον δέ, Τανουσία γυνὴ ἐπιφανὴς  τὸν   ἄνδρα Τίτον Οὐίνιον ἐπικηρυχθέντα τὸ
[47, 24]   γὰρ τὸν Καίσαρα καὶ πρὸς  τὸν   Ἀντώνιον ἀπὸ τῶν εὐεργετῶν ἀπηυτομόλησεν.
[47, 21]   οὖν καὶ τούτους ἐπί τε  τὸν   Ἀντώνιον ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ ὄντα
[47, 29]   οὐδέπω γὰρ Καῖσαρ οὔτε  τὸν   Ἀντώνιον ἐνενικήκει οὔτε τὰ ἐν
[47, 37]   τούτου ἀνεθάρσησαν μὲν οἱ περὶ  τὸν   Ἀντώνιον· ἐπεὶ δ´ οὐκ ἀσφαλὲς
[47, 24]   τε Γέλλιος Ποπλικόλας ἐπεβούλευσε καὶ  τὸν   Ἀντώνιον ἀδελφὸς Μᾶρκος
[47, 37]   τὸν Κάσσιον, ἐκ δὲ τοῦ  τὸν   Ἀντώνιον πάντως ἐφ´ ἑαυτὸν ἰσχύσειν
[47, 20]   μετὰ τὴν ὁμολογίαν τὴν πρὸς  τὸν   Ἀντώνιον τούς τε ἄλλους σφίσι
[47, 1]   τε θυμηδίας καὶ τὸν ὄλεθρον  τὸν   ἀπ´ αὐτῶν προέδειξεν. ἐκείνοις μὲν
[47, 33]   παρεσπάσατο. καὶ μετὰ ταῦτα καὶ  τὸν   Ἀριοβαρζάνην συλλαβὼν ἀπέκτεινε. ~Βροῦτος δὲ
[47, 32]   αὐτὴν ἔχοντες καὶ τὸν κίνδυνον  τὸν   αὐτὸν προσδεχόμενοι, τήν τε ὑπὲρ
[47, 26]   τῷ Περγαμηνῷ τὴν ἐπικουρίαν ἐπὶ  τὸν   Βόσπορον ἀθροίζειν, καὶ πιστευθεὶς ἀπελύθη.
[47, 36]   Λυκίους τόν τε Κάσσιον καὶ  τὸν   Βροῦτον ἀσχόλους ὄντας ἐπυνθάνοντο, ἐπὶ
[47, 32]   κατεστήσατο, ἐς τὴν Ἀσίαν πρὸς  τὸν   Βροῦτον ἀφίκετο. ὡς γὰρ τήν
[47, 48]   μὲν καὶ παρ´ ἐκείνων πρὸς  τὸν   Βροῦτον ἐκ τοῦ Κελτικοῦ τινες,
[47, 43]   (ἦν δὲ τοῖς μὲν ἀμφὶ  τὸν   Βροῦτον Ἐλευθερία, τοῖς δὲ ἑτέροις
[47, 46]   ποι διαφυγεῖν, ὑποτοπήσαντα δὲ καὶ  τὸν   Βροῦτον ἐσφάλθαι καί τινας τῶν
[47, 12]   δ´ ἀναχώρησίς σφισι πρός τε  τὸν   Βροῦτον καὶ πρὸς τὸν Κάσσιον
[47, 42]   δὲ ὅτι οἱ μὲν περὶ  τὸν   Βροῦτον τήν τε ἐλευθερίαν καὶ
[47, 23]   δὲ ἐκεῖνον εὑρεῖν δυνάμενοι καὶ  τὸν   Βροῦτον φοβούμενοι λόφον ὑπὲρ τῆς
[47, 48]   γὰρ ἀετὸς κατὰ  τὸν   Βροῦτον ὢν ἠλαττώθη τε καὶ
[47, 29]   ἐπειδὰν τὰ παρόντα κατορθώσωσι, ποιήσασθαι  (τὸν   γὰρ Κάσσιον οὐδέπω τὴν Συρίαν
[47, 41]   αὐτὸς ἐφόρει· καὶ διὰ τοῦτο  τὸν   δακτύλιον αὐτοῦ τότε τε εὐθὺς
[47, 10]   δὲ τήν τε ἐσθῆτα καὶ  τὸν   δακτύλιον τοῦ δεσπότου λαβὼν ἀπήντησε
[47, 7]   τοῖς συγκρύψασί τινα θάνατος προείρητο)  τὸν   δὲ Φιλοποίμενα καὶ ἐς τὴν
[47, 24]   αὐτοῦ ἐποιεῖτο, ὕστερον δέ, μαθὼν  τὸν   Δέκιμον ἀπολωλότα, παρ´ οὐδὲν αὐτὴν
[47, 10]   τὴν σκευὴν ὁμοίως ἅπασαν πρὸς  τὸν   δεσπότην διαλλάξας αὐτός τε ἐς
[47, 10]   μὲν γὰρ ἐς σπήλαιόν τις  τὸν   δεσπότην κατακρύψας, εἶτ´ ἐπειδὴ καὶ
[47, 24]   ἐν τούτῳ συμμάχους προσεποιήσατο καὶ  τὸν   Δηιόταρον, καίπερ ὑπεργήρων τε ὄντα
[47, 20]   Ῥώμην, ἅτε καὶ στρατηγοῦντες, πρὸς  τὸν   δῆμον ἔπεμπον, μέχρις οὗ
[47, 13]   προσεπαινεῖσθαι ἤθελον. καὶ πρός γε  τὸν   δῆμον φανερῶς ποτε εἶπον ὅτι
[47, 26]   Ἀσίαν πρὸς τὸν Τρεβώνιον, φθάσας  τὸν   Δολοβέλλαν, ἐπεραιώθη, καὶ λαβὼν παρ´
[47, 5]   ἐν λόγῳ τινὶ τιθέμενοι οὔτε  τὸν   ἑαυτοῦ τις αὐτῶν ἐχθρὸν τιμωρήσασθαι,
[47, 46]   ἐφ´ ἑαυτὸν ἐπιέναι, ἐπειχθῆναι πρὸς  τὸν   θάνατον. ἔπεμψε μὲν γὰρ ἑκατόνταρχον
[47, 49]   ἀπαξιώσας δὲ τὴν ἅλωσιν ἐς  τὸν   θάνατον καὶ αὐτὸς κατέφυγεν. καὶ
[47, 8]   ἑτέρους ἀντενέγραψαν. πλήν γε ὅτι  τὸν   θεῖον Ἀντώνιος, πολλὰ τῆς
[47, 37]   κατέλιπον, τῷ δὲ δὴ πλείονι  τὸν   Ἰόνιον ἀσφαλῶς ἐπεραιώθησαν. καὶ Καῖσαρ
[47, 5]   οὐκ ἔστιν ὅτε εἰρήνη πρὸς  τὸν   ἰσχυρότερον ἐν τοῖς τοιούτοις γίγνεται)
[47, 21]   γενομένοις, ἐψηφίσαντο. ~κἀν τούτῳ πυθόμενοι  τὸν   Καίσαρα ἐπὶ μεῖζον αἴρεσθαι, Κρητῶν
[47, 22]   (ἔτυχον γὰρ ὑπόπτως ἤδη πρὸς  τὸν   Καίσαρα ἔχοντες) ἰσχυρῶς τε αὐτὸν
[47, 7]   ἐκεῖθεν τὸν ἄνδρα ἐξήγαγεν, ὥστε  τὸν   Καίσαρα θαυμάσαντα πάντας μὲν αὐτοὺς
[47, 24]   αὐτὸν ἐποίησεν· πρός τε γὰρ  τὸν   Καίσαρα καὶ πρὸς τὸν Ἀντώνιον
[47, 30]   τὴν φιλίαν αὐτῶν, ἣν πρὸς  τὸν   Καίσαρα τὸν πρότερον εἶχον, προσεποιήσατο.
[47, 18]   τρεῖς ἐποίουν, καὶ ἅμα καὶ  τὸν   Καίσαρα τὸν πρότερον ἐπὶ πλεῖστον
[47, 41]   ἐφάνησαν. ἀνὴρ Θεσσαλὸς ἔδοξέν οἱ  τὸν   Καίσαρα τὸν πρότερον κεκελευκέναι εἰπεῖν
[47, 36]   κινδύνων τὸ στρατόπεδον ἐποιοῦντο, καὶ  τὸν   Καίσαρα τόν τε Ἀντώνιον σπουδῇ
[47, 37]   τοῦ τόν τε Βροῦτον καὶ  τὸν   Κάσσιον, ἐκ δὲ τοῦ τὸν
[47, 46]   τοῖς ἄλλοις ἀπωλώλει) καὶ τῷ  τὸν   Κάσσιον ἐκ μὲν τῆς μάχης
[47, 45]   ἀρρωστίαν ἐξεβιάσατο, καὶ Ἀντώνιος  τὸν   Κάσσιον οὐδέν οἱ ὅμοιον τὰ
[47, 29]   μετὰ τοῦτο μαθόντες τὰ κατὰ  τὸν   Κάσσιον, πρὶν καὶ ὁτιοῦν ὑπ´
[47, 12]   τε τὸν Βροῦτον καὶ πρὸς  τὸν   Κάσσιον τόν τε Σέξτον ἐγίγνετο.
[47, 11]   ἐγένετο· Ποπίλιος δὲ δὴ Λαίνας  τὸν   Κικέρωνα τὸν Μᾶρκον ἀπέκτεινε καίπερ
[47, 32]   πολέμου τὴν αὐτὴν ἔχοντες καὶ  τὸν   κίνδυνον τὸν αὐτὸν προσδεχόμενοι, τήν
[47, 28]   τοῦτο τὸν μὲν Βάσσον καὶ  τὸν   Κρίσπον, τούς τε ἄλλους τοὺς
[47, 11]   δὲ δὴ Λαίνας τὸν Κικέρωνα  τὸν   Μᾶρκον ἀπέκτεινε καίπερ εὐεργέτην αὐτοῦ
[47, 24]   τὸ φοβερώτερον ἀγγελλομένων πυνθανόμενοι μεταβάλωνται,  τὸν   μὲν Ἀντώνιον ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ
[47, 28]   Ἰουδαίους παρεστήσατο. καὶ μετὰ τοῦτο  τὸν   μὲν Βάσσον καὶ τὸν Κρίσπον,
[47, 10]   στολὴν αὐτοῦ τῷ δεσπότῃ δοὺς  τὸν   μὲν ἐπὶ πυρὰν ἐπέθηκεν, αὐτὸς
[47, 15]   τὴν τοῦ Καίσαρος μοναρχίαν φανῆναι.  τὸν   μὲν οὖν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον ταῦτά
[47, 36]   ἀλλὰ τόν τε Σάξαν καὶ  τὸν   Νωρβανὸν ἐς τὴν Μακεδονίαν προέπεμψαν·
[47, 40]   ἔπεσε. καὶ γε μάλιστα  τὸν   ὄλεθρόν σφισιν ἐσήμηνεν ὥστε καὶ
[47, 1]   περιηχήσασα τάς τε θυμηδίας καὶ  τὸν   ὄλεθρον τὸν ἀπ´ αὐτῶν προέδειξεν.
[47, 15]   μεταλλάξαντος, ἄλλον τέ τινα καὶ  τὸν   Οὐεντίδιον τὸν Πούπλιον καίπερ στρατηγοῦντα
[47, 2]   ὅπλα ἐκ τῆς γῆς ἐς  τὸν   οὐρανὸν ἀνιόντα ὤφθη, κτύπος τε
[47, 10]   γιγνόμενον, καὶ θαυμάσας τε ἅμα  τὸν   παῖδα καὶ ἐλεήσας, ἦλθεν ἐθελοντὴς
[47, 10]   αὐτὸς μὲν γὰρ καὶ κατέκρυψε  τὸν   πατέρα ὥστε μὴ εὑρεθῆναι, καὶ
[47, 3]   τε ἠσθίετο, τὰ δὲ ἐς  τὸν   ποταμὸν ἐνεβάλλετο. τά τε ἄλλα
[47, 47]   νύκτωρ ἐπειρᾶτο, καί ποτε καὶ  τὸν   ποταμὸν παρατρέψας πολὺ τοῦ ἐρύματος
[47, 15]   τέ τινα καὶ τὸν Οὐεντίδιον  τὸν   Πούπλιον καίπερ στρατηγοῦντα ἀπέδειξαν, ἔς
[47, 29]   τὴν ἀντίταξιν τόν τε πόλεμον  τὸν   πρὸς αὐτὸν τὸ μὲν σύμπαν
[47, 30]   αὐτῶν, ἣν πρὸς τὸν Καίσαρα  τὸν   πρότερον εἶχον, προσεποιήσατο. κἀκ τούτων
[47, 18]   καὶ ἅμα καὶ τὸν Καίσαρα  τὸν   πρότερον ἐπὶ πλεῖστον ἐσέμνυνον. ἅτε
[47, 41]   Θεσσαλὸς ἔδοξέν οἱ τὸν Καίσαρα  τὸν   πρότερον κεκελευκέναι εἰπεῖν τῷ Καίσαρι
[47, 32]   καθίστασθαι ἔτ´ ἐλέγοντο, καὶ πρὸς  τὸν   Σέξτον ἅτε καὶ ἐγγύθεν ἐφεδρεύοντά
[47, 36]   δὲ περὶ Ῥήγιον (πρὸς γὰρ  τὸν   Σέξτον τήν τε Σικελίαν ἔχοντα
[47, 38]   διά τε ταῦτα καὶ διὰ  τὸν   Σέξτον τήν τε Σικελίαν ἔχοντα
[47, 26]   ἔστερξεν, ἀλλ´ τοῖς ἀμφὶ  τὸν   Σκιπίωνα τόν τε Κάτωνα καὶ
[47, 35]   ἔφθησαν τόν τε Ἰόνιον, πρὶν  τὸν   Στάιον ἐλθεῖν, περαιωθέντες, καὶ πᾶσαν
[47, 40]   περιέσχον, κἀν τῷ καθαρσίῳ αὐτοῦ  τὸν   στέφανόν τις τραπέμπαλιν αὐτῷ ἐπέθηκε,
[47, 10]   τις οὐχ ὅσον οὐ προέδωκε  τὸν   στίξαντα, ἀλλὰ καὶ πάνυ προθύμως
[47, 34]   καὶ οἱ Μυρεῖς ἐποίησαν, ἐπειδὴ  τὸν   στρατηγὸν αὐτῶν ἐν τῷ ἐπινείῳ
[47, 23]   αἰτιωτάτους συλλαβεῖν καὶ ἀποκτεῖναι, καὶ  τὸν   ταμίαν τούς τε ὑποστρατήγους τοῦ
[47, 26]   Κιλίκων προσέθετο. κἀκ τούτου καὶ  τὸν   Ταρκονδίμοτον τούς τε Ταρσέας καὶ
[47, 36]   στρατόπεδον ἐποιοῦντο, καὶ τὸν Καίσαρα  τόν   τε Ἀντώνιον σπουδῇ μετεπέμποντο. οὗτοι
[47, 37]   κρατήσειεν (ἐκ μὲν γὰρ τοῦ  τόν   τε Βροῦτον καὶ τὸν Κάσσιον,
[47, 43]   δὲ καὶ οἱ ἄλλοι οἱ  τόν   τε θυμὸν τῶν στρατιωτῶν ἐπεγείροντες
[47, 35]   Νωρβανὸς καὶ Δεκίδιος Σάξας ἔφθησαν  τόν   τε Ἰόνιον, πρὶν τὸν Στάιον
[47, 7]   τις αὐτῆς ποιήσειν ἔμελλε, τηρήσασα,  τόν   τε Καίσαρα διὰ τῆς Ὀκταουίας
[47, 26]   οἱ πεμφθέντα, καὶ ἐξ αὐτῶν  τόν   τε Καίσαρα ἐν τῇ Ἀφρικῇ
[47, 36]   Ῥοδίους καὶ περὶ τοὺς Λυκίους  τόν   τε Κάσσιον καὶ τὸν Βροῦτον
[47, 26]   τοῖς ἀμφὶ τὸν Σκιπίωνα  τόν   τε Κάτωνα καὶ τοὺς Πομπηίους
[47, 29]   μοίρᾳ γένωνται, καὶ τὴν ἀντίταξιν  τόν   τε πόλεμον τὸν πρὸς αὐτὸν
[47, 36]   προσπολεμήσειν, καὶ οὐκ ἠπείχθησαν ἀλλὰ  τόν   τε Σάξαν καὶ τὸν Νωρβανὸν
[47, 12]   Βροῦτον καὶ πρὸς τὸν Κάσσιον  τόν   τε Σέξτον ἐγίγνετο. καὶ οἵ
[47, 28]   ἀρχὴν τῆς Συρίας ἐβεβαίωσε καὶ  τὸν   τοῦ Δολοβέλλου πόλεμον ἐψηφίσατο. ~οὗτος
[47, 10]   σκευάσας, ἐξέσωσε, καὶ Κύιντον Κικέρωνα  τὸν   τοῦ Μάρκου ἀδελφὸν παῖς
[47, 40]   ἄλλοσέ τε πολλαχόσε καὶ ἐς  τὸν   τοῦ Νικαίου Διὸς βωμὸν ἐφέροντο,
[47, 14]   εἰ δὲ μή γε, θνήσκειν  τὸν   τοῦτο ποιήσαντα. καὶ ἐκείνους γε
[47, 30]   ταφῆς ὑπὸ τοῦ Κασσίου, καίπερ  τὸν   Τρεβώνιον ἄταφον ῥίψαντες, ἠξιώθησαν· οἵ
[47, 29]   προεχώρησεν, αὐτοῦ δὲ δὴ καταμείνας  τὸν   Τρεβώνιον οὕτω μετεχειρίσατο ὥστε δόξαν
[47, 26]   ἔς τε τὴν Ἀσίαν πρὸς  τὸν   Τρεβώνιον, φθάσας τὸν Δολοβέλλαν, ἐπεραιώθη,
[47, 30]   τε ναυτικὸν συνεκρότησε, καὶ ἐς  τὸν   τῶν Λαοδικέων λιμένα ἐσπλεύσας τούς
[47, 31]   ἣν τῷ Δολοβέλλᾳ ἔπεμψεν, εὕρετο  τὸν   υἱόν, ὃν Πτολεμαῖον μὲν ὠνόμαζεν,
[47, 26]   τὴν ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἐπὶ  τὸν   Φαρνάκην ἔλασιν ἐπέτρεψεν. οὖν
[47, 27]   καὶ ἐπὶ πολὺ αὐτῷ διὰ  τὸν   χειμῶνα συνεγένοντο, καὶ διὰ τοῦτο
[47, 27]   ἐν τῇ μάχῃ πολὺ τοῖς  τοξεύμασιν   ἐπεκράτησεν. οἱ δὲ δὴ Πάρθοι
[47, 34]   τὰς μηχανὰς ἐμβαλόντων, τά τε  τοξεύματα   καὶ ἀκόντια ἅμα ἀφέντων, ἐς
[47, 43]   καὶ οἱ σφενδονῆται οἵ τε  τοξόται   βέλη καὶ λίθους ἧκαν. καὶ
[47, 18]   τῇ ἀγορᾷ καὶ ἐν τῷ  τόπῳ   ἐν ἐκέκαυτο προκατεβάλοντο, καί
[47, 43]   στάσιμον καὶ τὸ παρασκευαστικὸν ἐν  τόπῳ   τινὶ κυκλοτερεῖ διὰ σαλπίγγων μελῳδοῦντες,
[47, 11]   ~ἀρετῆς μὲν δὴ καὶ εὐσεβείας  τοσαῦτα   τότε ἐπιφανῆ ἔργα ἐγένετο· Ποπίλιος
[47, 39]   ἔστιν ὅπως δημοκρατία ἄκρατος, ἐς  τοσοῦτον   ἀρχῆς ὄγκον προχωρήσασα, σωφρονῆσαι δύναται·
[47, 17]   καὶ ἀτέκνων γένη ἐσεβιάζοντο. ἐς  τοσοῦτον   γὰρ τῆς τε ἀπληστίας καὶ
[47, 33]   καὶ Κάσσιος μὲν Ῥοδίους, καίτοι  τοσοῦτον   ἐπὶ τῷ ναυτικῷ φρονοῦντας ὥστε
[47, 38]   τῇ ῥώμῃ τῶν στρατιωτῶν ἠλαττοῦντο,  τοσοῦτον   τῷ πλήθει ἐπλεονέκτουν) ἐκλογιζόμενοι δὲ
[47, 39]   ὑπήκοον τό τε συμμαχικὸν τὸ  τότε   αὐτοῖς παραγενόμενον ἐν προσθήκης μέρει
[47, 34]   Παταρέας ὑπαγάγοιτο. ὡς δ´ οὐδὲ  τότε   αὐτῷ προσεχώρησαν, ὀλίγους ἀποδόμενος τοὺς
[47, 46]   γὰρ οὐδὲ ἐς χεῖρας ἔτι  τότε   ἀφίκοντο, ἀλλ´ ἐπειδὴ τάχιστα ἰδόντες
[47, 31]   τε τοῦ Καίσαρος ὄντα καὶ  τότε   Βιθυνῶν ἄρχοντα, πρός τε τὴν
[47, 30]   ἀπέκλεισέν οἱ καὶ τὴν θάλασσαν.  τότε   γὰρ ἀμφοτέρωθεν τῆς ἐπαγωγῆς τῶν
[47, 20]   καὶ τὸ πλῆθος σφετερίζεσθαι ἤρξατο.  τότε   γὰρ τῆς τε δημοκρατίας ἅμα
[47, 12]   ἑκάτερα τοὺς λογισμοὺς ποιεῖσθαι. ~καὶ  τότε   γοῦν ταῦτά τε οὕτως ἐγένετο,
[47, 16]   τῶν πρότερον μέν ποτε καταλυθέντων  τότε   δὲ αὖθις ἐπαναχθέντων καὶ
[47, 40]   μὲν ἠλαττοῦτο καὶ ἐλάχιστος ἐγίγνετο,  τοτὲ   δὲ καὶ μέγας καὶ τριττὸς
[47, 39]   ὑπὲρ τοῦ τίνος ἐπακούσουσιν ἐποιήσαντο,  τότε   δὲ οἱ μὲν ἐς δυναστείαν
[47, 7]   οὐδὲν ἔτι τοιοῦτον ἔπραξεν. καὶ  τότε   δὲ οὐχ ὅσον πολλοὺς οὐκ
[47, 4]   τοῦ ἀνελπίστου τῶν παθῶν ἐλάμβανον.  τότε   δὲ πάντα μὲν τὰ προτολμηθέντα
[47, 45]   τὰ πολέμια ὄντα ἐξενίκησε. καὶ  τότε   δὲ τῷ μὴ πάντας ἅμα
[47, 32]   τοῦ δήμου ἐλευθερίας γνώμην μηδὲ  τότε   ἐξιστάμενοι, καὶ ἐκείνους ἅτε καὶ
[47, 49]   Φαουώνιος, ἐφθάρησαν, οἱ δὲ λοιποὶ  τότε   ἐπὶ τὴν θάλασσαν διέφυγον καὶ
[47, 41]   μάχας ἰοῦσι κίνδυνον φέρει, τοῦτο  τότε   ἐπὶ τοῦ Καίσαρος διηλλάγη· ἔκ
[47, 11]   μὲν δὴ καὶ εὐσεβείας τοσαῦτα  τότε   ἐπιφανῆ ἔργα ἐγένετο· Ποπίλιος δὲ
[47, 11]   ἔς τε τὸ λεύκωμα αὖθις  τότε   ἐσεγράφη καὶ ἀπέθανε, Μᾶρκος δὲ
[47, 37]   ἰσχύσειν ἐνόμισεν) ἠπείχθη καίπερ καὶ  τότε   ἔτι ἀρρωστῶν. κἀκ τούτου ἀνεθάρσησαν
[47, 19]   ἐκ τοῦ πάνυ ἀρχαίου καὶ  τότε   ἔτι ἐγίγνετο· ἀπηγόρευσαν δὲ μηδένα
[47, 41]   τῆς σκηνῆς αὐτόν, καίτοι καὶ  τότε   ἔτι κακῶς ἀρρωστοῦντα, ἐξαγαγεῖν καὶ
[47, 47]   ἀλλ´ ἐν τοῖς ὅπλοις καὶ  τότε   ἔτι μόνον τὰς ἐλπίδας οὐχ
[47, 21]   Φαρσάλῳ μάχης ἐκεῖ που καὶ  τότε   ἔτι περιπλανωμένους, τοὺς δὲ καὶ
[47, 1]   ἐγένετο· τῷ δὲ δὴ Καίσαρι  τότε   εὐθὺς ἐπὶ ταῖς συνθήκαις ἀετὸς
[47, 17]   τοῦ Καίσαρος μητρὸς οὐσίαν, ἀποθανούσης  τότε   καὶ δημοσίᾳ {τε} ταφῇ τιμηθείσης,
[47, 24]   τῷ Κασσίῳ, οὐδὲν δὲ οὐδὲ  τότε   κακὸν ἔπαθεν. αἴτιον δὲ ὅτι
[47, 40]   τῷ ἄστει τε ἥλιος  τοτὲ   μὲν ἠλαττοῦτο καὶ ἐλάχιστος ἐγίγνετο,
[47, 5]   πρὶν ἀπήλλασσον, καὶ διότι  τότε   μὲν μόνοι οἱ τοῦ Σύλλου
[47, 27]   τοῦτο κατὰ τοῦ Κράσσου συναράμενος,  τότε   παρεκλήθη μὲν ὑπ´ ἀμφοτέρων, ἐλθὼν
[47, 36]   τῷ πλήθει τῶν ἐναντίων τῶν  τότε   παρόντων καθυπέρτεροι, καὶ διὰ τοῦτο
[47, 18]   τινὸς Σιβυλλείου ἀπαγορεύοντος μηδενὶ θεῶν  τότε   πλὴν τῷ Ἀπόλλωνι ἑορτάζεσθαι. ~ταῦτά
[47, 18]   ἤγαλλον αὐτὸν καὶ ἑτέροις  τότε   προσέθεσαν. ἔν τε γὰρ τῇ
[47, 40]   καὶ ἐκ τῶν σημείων τῶν  τότε   συμβάντων σφίσι τεκμήρασθαι ὅτι μέγιστος
[47, 3]   τοῦ Σύλλου πρότερον ἐπέπρακτο, καὶ  τότε   συνεφέρετο, πλὴν ὅτι δύο μόνα
[47, 41]   διὰ τοῦτο τὸν δακτύλιον αὐτοῦ  τότε   τε εὐθὺς περιέθετο καὶ ἔπειτα
[47, 39]   ὡς οὐ συνήνεγκεν αὐτοῖς ἡττηθεῖσι  τότε·   τί γὰρ ἄν τις ἄλλο
[47, 1]   καὶ πρότερον, σαφέστατα δὲ καὶ  τότε   τὸ μέλλον ἔσεσθαι προμαθόντες· τῷ
[47, 26]   κατάστασις ἐν τῇ Συρίᾳ  τότε   τοιάδε ἦν. Καικίλιος Βάσσος ἱππεὺς
[47, 39]   τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς δημοκρατίας  τότε   ὡς οὐπώποτε ἐπολέμησαν. συνέπεσον μὲν
[47, 25]   τοῦ Μάρκου πείρασιν καὶ τὴν  τοῦ   ἀδελφοῦ αὐτοῦ σφαγὴν ἔμαθεν, ἔδεισε
[47, 8]   ἔστιν οὓς οὐδὲ γιγνωσκομένους ὑπὸ  τοῦ   ἀνδρός, ἐθανάτωσεν· ἑνὸς γοῦν τινος
[47, 4]   συμφοραῖς περιπίπτοντες ῥᾳστώνην τινὰ ἐκ  τοῦ   ἀνελπίστου τῶν παθῶν ἐλάμβανον. τότε
[47, 23]   τὸν ταμίαν τούς τε ὑποστρατήγους  τοῦ   Ἀντωνίου ἐξαιτῆσαι. ~ὁ οὖν Βροῦτος
[47, 49]   μὲν ἄλλο σῶμα ταφῆς ὑπὸ  τοῦ   Ἀντωνίου ἔτυχεν, δὲ δὴ
[47, 11]   Μᾶρκος δὲ Οὐαλέριος Μεσσάλας ὑπὸ  τοῦ   Ἀντωνίου θανατωθεὶς οὐχ ὅπως ἐν
[47, 22]   τὰ στρατεύματα στασιασθέντα οἱ ὑπὸ  τοῦ   Ἀντωνίου κατεστήσατο. ~ἐκεῖνος γάρ, καίτοι
[47, 40]   τοῦ Καίσαρος καὶ ἐκ τῶν  τοῦ   Ἀντωνίου κήπων, ὁμόρων ἀλλήλοις παρὰ
[47, 7]   τε τοῦ Λεπίδου καὶ ὑπὸ  τοῦ   Ἀντωνίου μάλιστα (πρός τε γὰρ
[47, 37]   καίτοι καὶ τοῦ Καίσαρος καὶ  τοῦ   Ἀντωνίου πάνυ συμβαλεῖν σπουδαζόντων· ταῖς
[47, 25]   Βροῦτος ὡς τάχιστα τήν τε  τοῦ   Ἀντωνίου τοῦ Μάρκου πείρασιν καὶ
[47, 20]   τοῦ Ἁρμοδίου καὶ παρὰ τὴν  τοῦ   Ἀριστογείτονος, ὡς καὶ ζηλωταῖς αὐτῶν
[47, 33]   ὅσια καὶ τὰ ἱερά, πλὴν  τοῦ   ἅρματος τοῦ Ἡλίου, παρεσπάσατο. καὶ
[47, 20]   σφίσι χαλκᾶς παρά τε τὴν  τοῦ   Ἁρμοδίου καὶ παρὰ τὴν τοῦ
[47, 28]   καὶ τὰ στρατόπεδα τά τε  τοῦ   Βάσσου καὶ τὰ τῶν ἑτέρων
[47, 11]   ὠφλίσκανεν· τὸ δὲ δὴ ἀστάθμητον  τοῦ   βίου καὶ ἐξ ἐκείνου ἐτεκμηριώθη,
[47, 47]   καὶ τὴν δύναμιν τὴν ἐκ  τοῦ   Βρεντεσίου ἐπιδιαπλέουσαν ἐν ὁλκάσιν ἀπώλεσαν
[47, 24]   αὐτογνωμονήσας εἴτε καὶ ἐξ ἐντολῆς  τοῦ   Βρούτου· καὶ γὰρ λόγος ἔχει
[47, 23]   τιμῇ ἔχων, ἀλλ´ ἐς τοὺς  τοῦ   Βρούτου στρατιώτας ἔπραττεν ἀπόστασιν· φωραθείς
[47, 48]   πάθος γενέσθαι. ~μὴ βουλομένου δὲ  τοῦ   Βρούτου συμμῖξαί σφισι βιβλία ἐς
[47, 20]   ἀλλ´ ἐν τῇ Καμπανίᾳ μετὰ  τοῦ   Βρούτου χρονίσας ἐπετήρει τὰ γιγνόμενα.
[47, 2]   τε ἐπί τε τοῦ νεὼ  τοῦ   Γενίου τοῦ δήμου καὶ ἐπὶ
[47, 40]   ἀνέδωκε. καὶ ταῦτα μὲν ἐκ  τοῦ   δαιμονίου σφίσι προεδείχθη, ποταμοί τε
[47, 16]   Σαράπιδι καὶ τῇ Ἴσιδι ἐψηφίσαντο·  ~τοῦ   δὲ δὴ Λεπίδου τοῦ Μάρκου
[47, 15]   δι´ αὐτήν, ταύτης ἑκὼν ἐξέστη)  τοῦ   δὲ συνάρχοντος αὐτοῦ μεταλλάξαντος, ἄλλον
[47, 40]   αὐτὰς τὰς ἀνοχὰς ἔκ τε  τοῦ   δεξιοῦ ὤμου καὶ ἐκ τῆς
[47, 10]   τε ἐσθῆτα καὶ τὸν δακτύλιον  τοῦ   δεσπότου λαβὼν ἀπήντησε τοῖς διώκουσι,
[47, 48]   πρὸς αὐτοὺς Ἀμύντας τε  τοῦ   Δηιοτάρου στρατηγὸς καὶ Ῥασκύπορις.
[47, 32]   προσδεχόμενοι, τήν τε ὑπὲρ τῆς  τοῦ   δήμου ἐλευθερίας γνώμην μηδὲ τότε
[47, 2]   τε τοῦ νεὼ τοῦ Γενίου  τοῦ   δήμου καὶ ἐπὶ τοῦ τῆς
[47, 35]   κατέστη, παντὸς δὲ δὴ καὶ  τοῦ   διὰ μέσου αὐτῶν καὶ τάφρῳ
[47, 5]   τοῦ ἑταιρικοῦ σωτηρίαν πρὸς τὴν  τοῦ   διαφόρου τιμωρίαν ποιούμενοι ῥᾳδίως σφᾶς
[47, 40]   συνετρίβη, τό τε ἄγαλμα τὸ  τοῦ   Διὸς τὸ ἐν τῷ Ἀλβανῷ
[47, 22]   ἐκέλευσαν. ὡς οὖν καὶ ἐκ  τοῦ   δόγματος τὴν ἡγεμονίαν ἐβεβαιώσατο, αὐτός
[47, 28]   τῆς Συρίας ἐβεβαίωσε καὶ τὸν  τοῦ   Δολοβέλλου πόλεμον ἐψηφίσατο. ~οὗτος γὰρ
[47, 49]   χειμῶνι δ´ ἐν τῷ ἀπὸ  τοῦ   Δυρραχίου διάπλῳ περιπεσοῦσα ἐς τὴν
[47, 19]   τὴν τῶν ἀνδρῶν ἄθροισιν, ἄνευ  τοῦ   ἔργου αὐτῆς ἔσχεν· οὕτω γὰρ
[47, 47]   καὶ τὸν ποταμὸν παρατρέψας πολὺ  τοῦ   ἐρύματος αὐτῶν κατέκλυσεν. δὲ
[47, 38]   πρὸ τῶν ἀγώνων γιγνόμενον ἐντὸς  τοῦ   ἐρύματος ὡς καὶ δεδιότες ἐποιήσαντο,
[47, 5]   ἔπειτα ὑποψίας παρ´ οὐδὲν τὴν  τοῦ   ἑταιρικοῦ σωτηρίαν πρὸς τὴν τοῦ
[47, 18]   ἔν τε γὰρ τῇ πρώτῃ  τοῦ   ἔτους ἡμέρᾳ αὐτοί τε ὤμοσαν
[47, 13]   ἐσκυθρώπαζον καὶ ἐν τῇ ἀρχῇ  τοῦ   ἔτους οὐκ ἤμελλον, ὥσπερ εἰώθασιν,
[47, 33]   τὰ ἱερά, πλὴν τοῦ ἅρματος  τοῦ   Ἡλίου, παρεσπάσατο. καὶ μετὰ ταῦτα
[47, 18]   ἔφερε, προθύμως ἔπραττον ἐς ὑποδοχὴν  τοῦ   καὶ αὐτοί ποτε τῶν ὁμοίων
[47, 17]   {τε} ταφῇ τιμηθείσης, παρ´ αὐτοῦ  τοῦ   Καίσαρος αἰτῆσαι. ~ταῦτά τε οὖν
[47, 12]   τῆς ἀρχῆς μετὰ τοῦθ´ ὑπὸ  τοῦ   Καίσαρος ἀποστερηθείς, περιεβάλετο, καὶ τὴν
[47, 45]   δὲ τε Βροῦτος τὴν  τοῦ   Καίσαρος ἀρρωστίαν ἐξεβιάσατο, καὶ
[47, 41]   κίνδυνον φέρει, τοῦτο τότε ἐπὶ  τοῦ   Καίσαρος διηλλάγη· ἔκ τε γὰρ
[47, 29]   τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ πρὸς τὴν  τοῦ   Καίσαρος εἰκόνα ἔρριψε, κἀκ τούτου
[47, 21]   Ἀντώνιος κωλυθεὶς κατὰ τὴν  τοῦ   Καίσαρος ἐν τῇ Ῥώμῃ ἐπικράτησιν
[47, 13]   καὶ μισηθῆναι, οὔτ´ αὖ τὴν  τοῦ   Καίσαρος ἐπιείκειαν, ὥστε καὶ καταφρονηθῆναι
[47, 40]   βοαὶ νυκτὸς ἔκ τε τῶν  τοῦ   Καίσαρος καὶ ἐκ τῶν τοῦ
[47, 37]   χρόνον τινὰ συνηνέχθη, καίτοι καὶ  τοῦ   Καίσαρος καὶ τοῦ Ἀντωνίου πάνυ
[47, 7]   εἶχον) ἐδόκει δὲ καὶ ὑπὸ  τοῦ   Καίσαρος κατὰ τὴν τῆς δυναστείας
[47, 28]   τοὺς ἐν τῇ Αἰγύπτῳ ὑπὸ  τοῦ   Καίσαρος καταλειφθέντας προσιέναι, καὶ ἐκείνους
[47, 17]   καὶ τὴν τῆς Ἀττίας τῆς  τοῦ   Καίσαρος μητρὸς οὐσίαν, ἀποθανούσης τότε
[47, 15]   ἑαυτῶν διῆγον, ὥστε χρυσὸν τὴν  τοῦ   Καίσαρος μοναρχίαν φανῆναι. τὸν μὲν
[47, 31]   Ταρσεῖς Τίλλιον Κίμβρον φονέα τε  τοῦ   Καίσαρος ὄντα καὶ τότε Βιθυνῶν
[47, 26]   πόλεως φοιτῶντας ἀνηρτήσατο, περί τε  τοῦ   Καίσαρος πολλὰ καὶ δεινὰ ἐκ
[47, 20]   δ´ ἤρξαντό τινες ἐπὶ τῇ  τοῦ   Καίσαρος σφαγῇ χαλεπαίνειν, ἐξεχώρησαν ὡς
[47, 31]   μὲν ὠνόμαζεν, ἐπλάττετο δὲ ἐκ  τοῦ   Καίσαρος τετοκέναι καὶ κατὰ τοῦτο
[47, 33]   τῶν ἐναντίων, ἐπειδὴ εὖ ὑπὸ  τοῦ   Καίσαρος τοῦ προτέρου ἐπεπόνθεσαν, φρονεῖν,
[47, 7]   Ἀντωνίου μάλιστα (πρός τε γὰρ  τοῦ   Καίσαρος τοῦ προτέρου ἐπὶ μακρότατον
[47, 46]   τῷ τό τε τάφρευμα τὸ  τοῦ   Καίσαρος τοῦ τ´ Ἀντωνίου πᾶν
[47, 27]   τε τῶν περιχώρων οἱ τὰ  τοῦ   Καίσαρος φρονοῦντες καὶ ἐκ τῆς
[47, 30]   γενόμενος ἐς τὴν Κιλικίαν ἦλθε,  τοῦ   Κασσίου ἐν τῇ Παλαιστίνῃ ὄντος,
[47, 31]   Βιθυνῶν ἄρχοντα, πρός τε τὴν  τοῦ   Κασσίου ἐπικουρίαν ἐπειγόμενον ἐπεχείρησαν τῶν
[47, 25]   γραμμάτων ὅτι τὴν πατρίδα μετὰ  τοῦ   Κασσίου ἠλευθερωκὼς εἴη· ~ἐν δὲ
[47, 30]   καὶ οἱ μὲν ταφῆς ὑπὸ  τοῦ   Κασσίου, καίπερ τὸν Τρεβώνιον ἄταφον
[47, 31]   ὥρμησαν, πρόφασιν ὡς καὶ τὰ  τοῦ   Κασσίου πράσσοντα ποιησάμενοι. πυθόμενος δὲ
[47, 40]   νομίζεται) μέλισσαί τε πολλαὶ τὸ  τοῦ   Κασσίου στρατόπεδον περιέσχον, κἀν τῷ
[47, 47]   ~ὁ οὖν Βροῦτος τὸ μὲν  τοῦ   Κασσίου σῶμα ἐς Θάσον εὐθὺς
[47, 37]   ἔδοξεν εἶναί σφισι, καὶ τὰ  τοῦ   Κασσίου τοῦ τε Βρούτου μᾶλλον
[47, 48]   ἐκείνων πρὸς τὸν Βροῦτον ἐκ  τοῦ   Κελτικοῦ τινες, ηὐτομόλησαν δὲ καὶ
[47, 8]   ὡς δ´ οὖν καὶ  τοῦ   Κικέρωνός ποτε ἐκομίσθη σφίσι (φεύγων
[47, 42]   πολλὰ μὲν πρὸς τὸ αὐτίκα  τοῦ   κινδύνου ἀναγκαῖα πολλὰ δὲ καὶ
[47, 45]   ἀπό τε τούτου καὶ ἐκ  τοῦ   κονιορτοῦ ἀπλέτου γενομένου ἠγνόησαν τὸ
[47, 21]   καὶ φίλους ἐκ τῆς μετὰ  τοῦ   Κράσσου στρατείας ὄντας ὥρμησε, Βροῦτος
[47, 27]   τοῖς Πάρθοις μετὰ τοῦτο κατὰ  τοῦ   Κράσσου συναράμενος, τότε παρεκλήθη μὲν
[47, 7]   δὲ ἐπράττετο μὲν ὑπό τε  τοῦ   Λεπίδου καὶ ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου
[47, 16]   τοῦ Μάρκου τοῦ τε Πλάγκου  τοῦ   Λουκίου ὑπατευσάντων λευκώματα αὖθις ἐξετέθη,
[47, 13]   ποτε εἶπον ὅτι οὔτε τὴν  τοῦ   Μαρίου τοῦ τε Σύλλου ὠμότητα,
[47, 10]   ἐξέσωσε, καὶ Κύιντον Κικέρωνα τὸν  τοῦ   Μάρκου ἀδελφὸν παῖς ἐξέκλεψε
[47, 25]   τάχιστα τήν τε τοῦ Ἀντωνίου  τοῦ   Μάρκου πείρασιν καὶ τὴν τοῦ
[47, 16]   ἐψηφίσαντο· ~τοῦ δὲ δὴ Λεπίδου  τοῦ   Μάρκου τοῦ τε Πλάγκου τοῦ
[47, 11]   μέσον ἐπ´ ἀμφότερα τὴν ἐλπίδα  τοῦ   μέλλοντος τιθέμενον ἀσφαλεῖς ἐφ´ ἑκάτερα
[47, 15]   αὐτοῖς, διέδοσαν. καὶ ὑπάτους τε,  τοῦ   μὲν Καίσαρος τὴν ἀρχὴν ἀπειπόντος
[47, 37]   διὰ τὸ τῆς θαλάσσης, ἅτε  τοῦ   ναυτικοῦ σφων τῷ Σέξτῳ προσπολεμοῦντος,
[47, 2]   συνεστράφησαν, γῦπές τε ἐπί τε  τοῦ   νεὼ τοῦ Γενίου τοῦ δήμου
[47, 40]   τε πολλαχόσε καὶ ἐς τὸν  τοῦ   Νικαίου Διὸς βωμὸν ἐφέροντο, λαμπάδες
[47, 2]   ἐβιάζοντο, τό τε ὄνομα τὸ  τοῦ   νόμου ἐλάμβανε καὶ προσέτι καὶ
[47, 44]   ἀλγῆσον θάνατος προελάμβανεν, οὔτε  τοῦ   ὀλέθρου σφῶν ὀλοφυρμὸν ἐποιοῦντο, ἐς
[47, 3]   που πολὺν τοῖς γε ἐκ  τοῦ   ὁμοίου σφαγησομένοις ἔφερεν. ἀντ´ ἐκείνου
[47, 28]   πάντων αὐτῶν αὐλιζομένῳ ὕδωρ ἐκ  τοῦ   οὐρανοῦ αἰφνίδιον πολὺ ἐπεγένετο, κἀν
[47, 35]   περαιωθέντες, καὶ πᾶσαν τὴν μέχρι  τοῦ   Παγγαίου χῆν προκατασχόντες, καὶ πρὸς
[47, 44]   τὸ ἀναίσθητον καθίστατο καὶ σύνεσιν  τοῦ   πάθους οὐκ ἐλάμβανεν. ~ἔμενον δὲ
[47, 24]   Κασσίῳ προεμήνυσε καὶ τὴν σωτηρίαν  τοῦ   παιδὸς ἀντέλαβεν. οὐ μέντοι καὶ
[47, 19]   αὐτοῦ ἐκφοραῖς πέμπεσθαι, ὅπερ ἐκ  τοῦ   πάνυ ἀρχαίου καὶ τότε ἔτι
[47, 11]   μήτε ἐς τὸ ἀφρόντιστον ὑπὸ  τοῦ   παραχρῆμα περιχαροῦς ἐπαίρεσθαι, ἀλλ´ ἐς
[47, 7]   ὠμὸς ἦν, καὶ ἐν τοῖς  τοῦ   πατρὸς ἤθεσιν ἐνετέθραπτο. πρὸς δ´
[47, 22]   Ῥώμῃ ἀκριβῶς κατέσχε καὶ τοὺς  τοῦ   πατρὸς φονέας φανερῶς ἐτιμωρεῖτο, κατὰ
[47, 36]   τῆς θαλάσσης ἐπήγοντο καὶ ἐκ  τοῦ   πεδίου καταθέοντες ἐλάμβανον. γὰρ
[47, 11]   μόνον ἀλλὰ καὶ ὁρώμενος πίστιν  τοῦ   πεφονευκέναι αὐτὸν λάβῃ, εἰκόνα ἑαυτοῦ
[47, 40]   εἰωθότα, ἐποίησεν, καὶ οἱ ἀγορανόμοι  τοῦ   πλήθους ὁπλομαχίας ἀγῶνας ἀντὶ τῆς
[47, 27]   Ἀπάμειαν ἐκρατύνατο, ὅπως ὁρμητήριόν οἱ  τοῦ   πολέμου γένηται. τήν τε ἡλικίαν
[47, 48]   ἐμαχέσαντο καὶ ἐκείνοις τὸ τέλος  τοῦ   πολέμου προέφηναν· ὥσπερ γὰρ
[47, 32]   τήν τε γὰρ αἰτίαν τὴν  τοῦ   πολέμου τὴν αὐτὴν ἔχοντες καὶ
[47, 39]   αὐτοῖς παραγενόμενον ἐν προσθήκης μέρει  τοῦ   πολιτικοῦ ἦν) ἀλλ´ αὐτός τε
[47, 33]   ἐπειδὴ εὖ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος  τοῦ   προτέρου ἐπεπόνθεσαν, φρονεῖν, καὶ φοβηθέντες
[47, 7]   (πρός τε γὰρ τοῦ Καίσαρος  τοῦ   προτέρου ἐπὶ μακρότατον τιμηθέντες, καὶ
[47, 34]   ἀπώλετο, εἰ μὴ δι´ αὐτοῦ  τοῦ   πυρὸς ὠσάμενοι οἱ στρατιῶται προσέμιξαν
[47, 19]   τῶν θεῶν, πλὴν τῶν ἐπὶ  τοῦ   Ῥωμύλου γενομένων, ἐδεδώκεσαν. καίτοι καὶ
[47, 25]   ἐπειχθεὶς τήν τε χώραν τὴν  τοῦ   Σαδάλου γενομένην παρέλαβεν (ἄπαις γὰρ
[47, 26]   αὐτῶν ἐσφετερίσατο ὥστε καὶ αὐτόχειρας  τοῦ   Σέξτου γενέσθαι. ~ἀποθανόντος δὲ ἐκείνου
[47, 26]   περιβαλλόμενος, ἐνεόχμου. φωραθείς τε ὑπὸ  τοῦ   Σέξτου πρὶν παρασκευάσασθαι, ἔφη τε
[47, 26]   πρὸς αὐτὸν συνελέγησαν, καὶ τῶν  τοῦ   Σέξτου στρατιωτῶν ἄλλοτε ἄλλους ἐς
[47, 26]   προπαρεσκευασμένων κατέλαβε, κἀντεῦθεν πρὸς τὰ  τοῦ   Σέξτου στρατόπεδα προσχωρῶν περιέπεσεν αὐτῷ
[47, 26]   τινα συνέπλασεν ὡς καὶ παρὰ  τοῦ   Σκιπίωνός οἱ πεμφθέντα, καὶ ἐξ
[47, 36]   μὲν περὶ Βρεντέσιον (ὑπὸ γὰρ  τοῦ   Σταΐου καθείργετο) Καῖσαρ δὲ περὶ
[47, 47]   ἐπιδιαπλέουσαν ἐν ὁλκάσιν ἀπώλεσαν ὑπὸ  τοῦ   Σταΐου· οὐ μέντοι καὶ ἀσφαλῶς
[47, 33]   πρὸς αὐτῇ τῇ Ῥόδῳ διὰ  τοῦ   Σταΐου, τῷ τε πλήθει καὶ
[47, 2]   ὄντος. τά τε γὰρ σημεῖα  τοῦ   στρατεύματος τοῦ τὴν πόλιν φυλάττοντος
[47, 23]   γάρ, καίτοι ὑπ´ αὐτοῦ οὐδὲ  τοῦ   στρατηγικοῦ κόσμου στερηθείς, οὐκ ἠγάπησε
[47, 24]   τε πλεῖστον καὶ τὸ ἰσχυρότατον  τοῦ   στρατοῦ λαβὼν ἔς τε τὴν
[47, 37]   αὐτοὺς ἤπειξε, μέρος μέν τι  τοῦ   στρατοῦ πρὸς φρουρὰν τῆς Ἰταλίας
[47, 4]   αὐτοῖς συνηνέχθη. ~ἐπὶ μὲν γὰρ  τοῦ   Σύλλου οἵ τέ τι δρῶντες
[47, 3]   τά τε ἄλλα ὅσα ἐπὶ  τοῦ   Σύλλου πρότερον ἐπέπρακτο, καὶ τότε
[47, 11]   Λούκιος μὲν Φιλούσκιος ὑπό τε  τοῦ   Σύλλου πρότερον ἐπικηρυχθεὶς καὶ διαφυγὼν
[47, 5]   διότι τότε μὲν μόνοι οἱ  τοῦ   Σύλλου τῶν τε περὶ αὐτὸν
[47, 6]   ἄθλων φοβηθείς, ὅτι τοὺς ἐπὶ  τοῦ   Σύλλου φονεύσαντάς τινας Κάτων
[47, 20]   ἀλλ´ ἐκεῖνα μὲν δι´ Ἀντωνίου  τοῦ   συστρατηγοῦ καὶ ἀπὼν ἐκπρεπέστατα ἐπετέλεσεν,
[47, 46]   τε τάφρευμα τὸ τοῦ Καίσαρος  τοῦ   τ´ Ἀντωνίου πᾶν καὶ τὰ
[47, 31]   Κασσίου ἐπικουρίαν ἐπειγόμενον ἐπεχείρησαν τῶν  τοῦ   Ταύρου διόδων εἶρξαι, προεκλιπόντες δὲ
[47, 41]   γὰρ τῆς ἐξόδου τῆς ἐκ  τοῦ   ταφρεύματος καὶ ἐκ τῆς πρὸς
[47, 37]   σφισι, καὶ τὰ τοῦ Κασσίου  τοῦ   τε Βρούτου μᾶλλον αὐτοὺς ἤπειξε,
[47, 45]   καὶ τὰ στρατόπεδα ἀμφοτέρωθεν ἑάλω.  τοῦ   τε γὰρ πεδίου ἐπὶ πλεῖστον,
[47, 46]   ἐκ μὲν τῆς μάχης σωθῆναι,  τοῦ   τε ἐρύματος στερηθέντα ἄλλοσέ ποι
[47, 16]   δὲ δὴ Λεπίδου τοῦ Μάρκου  τοῦ   τε Πλάγκου τοῦ Λουκίου ὑπατευσάντων
[47, 34]   κατήραξαν, καὶ αὐτοὶ συνεσπεσόντες σφίσι  τοῦ   τε πυρὸς ἐς οἰκίας τινὰς
[47, 13]   ὅτι οὔτε τὴν τοῦ Μαρίου  τοῦ   τε Σύλλου ὠμότητα, ὥστε καὶ
[47, 7]   Φιλοποίμενι κατέκρυψεν, ὥστε καὶ πίστιν  τοῦ   τεθνηκέναι αὐτὸν παρασχεῖν· μετὰ δὲ
[47, 31]   προτιμότερον τὸ τῷ Κασσίῳ βοηθῆσαι  τοῦ   τὴν πόλιν αὐτὸς ἐξελεῖν ποιησάμενος,
[47, 2]   τε γὰρ σημεῖα τοῦ στρατεύματος  τοῦ   τὴν πόλιν φυλάττοντος ἀραχνίων ἀνεπλήσθη,
[47, 2]   Γενίου τοῦ δήμου καὶ ἐπὶ  τοῦ   τῆς Ὁμονοίας παμπληθεῖς ἱδρύθησαν. ~καὶ
[47, 39]   ἐκείνους μὲν τοὺς ἀγῶνας ὑπὲρ  τοῦ   τίνος ἐπακούσουσιν ἐποιήσαντο, τότε δὲ
[47, 4]   τόλμας πρόσχημα, ἅτε καὶ πρῶτον  τοῦ   τοιούτου πειρώμενοι καὶ οὐκ ἐκ
[47, 37]   καὶ τὸν Κάσσιον, ἐκ δὲ  τοῦ   τὸν Ἀντώνιον πάντως ἐφ´ ἑαυτὸν
[47, 37]   καὶ κρατήσειεν (ἐκ μὲν γὰρ  τοῦ   τόν τε Βροῦτον καὶ τὸν
[47, 44]   ἀσφάλειαν ἑαυτῶν ποιούμενοι, ἀλλ´ ἐπιθυμίᾳ  τοῦ   τοὺς ἀντιπάλους ἀπολέσαι καὶ ἑαυτοὺς
[47, 21]   χρήματα ἐκ τῆς Ἀσίας παρὰ  τοῦ   Τρεβωνίου ἦλθε. τὸ μὲν οὖν
[47, 38]   μέντοι τὰ στρατεύματα, ἅτε ἐκ  τοῦ   ὑπηκόου τὸ πλεῖστον ὄντα, τῇ
[47, 4]   ἐκ προβουλῆς, ἐποιοῦντο, καὶ διὰ  τοῦθ´   ἧττον τὰ πλείω κακοτρόπως, οἷα
[47, 15]   ~περὶ μὲν οὖν τὰ κτήματα  τοῦθ´   οὕτως ἐγίγνετο, τὰς δὲ ἀρχὰς
[47, 12]   οἰκείαν, καίπερ τῆς ἀρχῆς μετὰ  τοῦθ´   ὑπὸ τοῦ Καίσαρος ἀποστερηθείς, περιεβάλετο,
[47, 39]   καὶ πρότερον· ἀλλ´ ἐκείνους μὲν  τοὺς   ἀγῶνας ὑπὲρ τοῦ τίνος ἐπακούσουσιν
[47, 34]   σφας συμβῆναι) τὸ μὲν πρῶτον  τοὺς   αἰχμαλώτους τῶν Ξανθίων (καὶ γὰρ
[47, 8]   Μίλητον ἐκδρᾶναι ἐπέτρεψε, καὶ πρὸς  τοὺς   ἄλλους οὐκ ἀπαραίτητος ἦν·
[47, 33]   ἀπελθόντων σφῶν ταράξωσί τι καὶ  τοὺς   ἄλλους συναποστήσωσι, γνώμην ἐποιήσαντο ἐπ´
[47, 18]   ἡμέρᾳ αὐτοί τε ὤμοσαν καὶ  τοὺς   ἄλλους ὥρκωσαν βέβαια νομιεῖν πάντα
[47, 18]   ἠνάγκασαν, νομοθετήσαντες τοὺς μὲν ἄλλους  τοὺς   ἀμελήσαντας αὐτῶν ἐπαράτους τῷ τε
[47, 34]   μᾶλλον ἐνέδοσαν καίπερ προῖκα αὐτοῦ  τοὺς   ἀναγκαίους ἑκάστῳ διδόντος, πρατήριόν τι
[47, 16]   τοῖς οἰκέταις ἐπράττοντο, μετρίως πως  τοὺς   ἀνθρώπους ἐλύπει· τὸ δὲ δὴ
[47, 44]   ἑαυτῶν ποιούμενοι, ἀλλ´ ἐπιθυμίᾳ τοῦ  τοὺς   ἀντιπάλους ἀπολέσαι καὶ ἑαυτοὺς προϊέμενοι.
[47, 45]   ἀμφότεροι καὶ ἡττήθησαν, ἔτρεψάν τε  τοὺς   ἀντιτεταγμένους σφίσιν ἑκάτεροι καὶ ἐτράποντο,
[47, 9]   συμφέρον πάντα ποιούντων, καὶ μήτε  τοὺς   αὐτοὺς ἐχθροὺς φίλους ἡγουμένων,
[47, 5]   ἕτεροι ἐτίθεντο· καὶ οὕτω συνέβαινε  τοὺς   αὐτοὺς καὶ φίλους τινὶ αὐτῶν
[47, 27]   στράτευμα πᾶν πλὴν ὀλίγων προσηταιρίσατο  (τοὺς   γὰρ ἐν Ἀπαμείᾳ χειμάζοντας ἐπεδίωξε
[47, 15]   νόμους τε τοὺς μὲν ἀπήλειψαν  τοὺς   δὲ ἀντενέγραψαν. καὶ συνελόντι εἰπεῖν,
[47, 23]   τῶν θρασυτάτων τοὺς μὲν θανατώσας  τοὺς   δὲ ἀπαλλάξας ἐκ τῆς συστρατείας,
[47, 18]   Διὶ καὶ αὐτῷ ἐκείνῳ εἶναι,  τοὺς   δὲ δὴ βουλευτὰς τούς τε
[47, 21]   που καὶ τότε ἔτι περιπλανωμένους,  τοὺς   δὲ καὶ ἐκ τῶν τῷ
[47, 23]   μὲν ἀλλήλοις ἐς χεῖρας ἐλθεῖν,  τοὺς   δὲ καὶ ἐπ´ ἐκεῖνον ἐς
[47, 14]   δὲ καὶ προῖκά σφισι χαριζόμενοι,  τοὺς   δὲ καὶ ταῖς ἀρχαῖς ταῖς
[47, 47]   τῆς τῶν ποιουμένων ὄψεως ἐμβάλῃ·  τοὺς   δὲ λοιποὺς τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ
[47, 7]   ἔσωσε πλείστους, τοῖς τε προδοῦσι  τοὺς   δεσπότας τοὺς φίλους χαλεπώτατα
[47, 8]   ὠμῶς καὶ ἀνηλεῶς οὐχ ὅτι  τοὺς   ἐκτεθέντας ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐπικουρῆσαί
[47, 39]   ἀγῶνα τοῦτον καὶ ὑπὲρ πάντας  τοὺς   ἐμφυλίους τοὺς τοῖς Ῥωμαίοις γεγονότας
[47, 28]   Ἰουδαίαν ὥρμησε, πυθόμενος τοὺς στρατιώτας  τοὺς   ἐν τῇ Αἰγύπτῳ ὑπὸ τοῦ
[47, 47]   ἐκεῖθεν ὁρμώμενος τά τε ἄλλα  τοὺς   ἐναντίους ἐλύπει καὶ τῷ στρατοπέδῳ
[47, 6]   στερηθήσεσθαι τῶν ἄθλων φοβηθείς, ὅτι  τοὺς   ἐπὶ τοῦ Σύλλου φονεύσαντάς τινας
[47, 5]   ὥστε, ἐν ἰδίᾳ ἕκαστος  τοὺς   ἐπιβουλεύσαντάς οἱ ἠμύνετο, καὶ τοὺς
[47, 8]   ὅτι τοὺς ἐκτεθέντας ἀλλὰ καὶ  τοὺς   ἐπικουρῆσαί τινι αὐτῶν ἐπιχειρήσαντας ἔκτεινε.
[47, 45]   δὲ τῷ μὴ πάντας ἅμα  τοὺς   ἑτέρους, ἀλλ´ ἐν τῷ μέρει
[47, 6]   ἑτοιμότερον διὰ τοῦτ´ ἔσφαζον καὶ  τοὺς   εὐπόρους, εἰ καὶ μηδενὶ αὐτῶν
[47, 48]   τε καὶ ὅτι οἱ ἐναντίοι  τοὺς   ζωγρηθέντας τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ ἀπεκτόνεσαν.
[47, 28]   καὶ ἐκείνους τε ἀκονιτὶ καὶ  τοὺς   Ἰουδαίους παρεστήσατο. καὶ μετὰ τοῦτο
[47, 16]   ἀνθρώπους ἐλύπει· τὸ δὲ δὴ  τοὺς   καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν ἔτι οὐ
[47, 11]   μέλλοντος τιθέμενον ἀσφαλεῖς ἐφ´ ἑκάτερα  τοὺς   λογισμοὺς ποιεῖσθαι. ~καὶ τότε γοῦν
[47, 34]   τότε αὐτῷ προσεχώρησαν, ὀλίγους ἀποδόμενος  τοὺς   λοιποὺς ἀφῆκεν. ἰδόντες δὲ τοῦτο
[47, 18]   ἐπειγόμενοι τούς τε σφαγέας αὐτοῦ  τοὺς   λοιποὺς ὀργῇ μετῄεσαν, ὡς καὶ
[47, 36]   τε τοὺς Ῥοδίους καὶ περὶ  τοὺς   Λυκίους τόν τε Κάσσιον καὶ
[47, 41]   ταφρεύματος καὶ ἐκ τῆς πρὸς  τοὺς   μαχομένους ὁμιλίας περιφανέστατα, καίπερ χαλεπῶς
[47, 23]   ἐνεωτέρισεν, ὥστε καὶ τῶν στρατιωτῶν  τοὺς   μὲν ἀλλήλοις ἐς χεῖρας ἐλθεῖν,
[47, 18]   εὐθυμουμένους πάντας ἑορτάζειν ἠνάγκασαν, νομοθετήσαντες  τοὺς   μὲν ἄλλους τοὺς ἀμελήσαντας αὐτῶν
[47, 15]   ἀντ´ αὐτῶν ἀντικατέστησαν. νόμους τε  τοὺς   μὲν ἀπήλειψαν τοὺς δὲ ἀντενέγραψαν.
[47, 21]   καὶ διότι καὶ στρατιώτας συχνούς,  τοὺς   μὲν ἐκ τῆς πρὸς Φαρσάλῳ
[47, 23]   ὑπαγαγόμενος, καὶ ὀλίγους τῶν θρασυτάτων  τοὺς   μὲν θανατώσας τοὺς δὲ ἀπαλλάξας
[47, 34]   ἐς οἰκίας τινὰς ἐνέβαλον, καὶ  τοὺς   μὲν ὁρῶντας τὸ γιγνόμενον προκατέπληξαν,
[47, 14]   ἀνηρτῶντο, τῶν δὲ δὴ λογιμωτέρων  τοὺς   μὲν τοῖς κτήμασι τοῖς τῶν
[47, 14]   γὰρ καὶ πρὸ τῶν ἔργων  τοὺς   μισθοὺς ἔχοντες πᾶν τὸ πρόθυμόν
[47, 45]   τε ταφρεύματα διαπορθηθῆναι καὶ ἀλλήλοις  τοὺς   νενικηκότας πρὸς τὸ οἰκεῖον ἑκατέρους
[47, 28]   τὸν Κρίσπον, τούς τε ἄλλους  τοὺς   οὐκ ἐθελήσαντάς οἱ συστρατεῦσαι, ἀπέπεμψε
[47, 34]   εἴ πως διά γε τούτου  τοὺς   Παταρέας ὑπαγάγοιτο. ὡς δ´ οὐδὲ
[47, 48]   πιστεύσῃ σφίσι μηδὲν λυμανεῖσθαι, διέφθειρε  τοὺς   πλείους, τῇ ἀνάγκῃ καὶ παρὰ
[47, 6]   τῶν ἐχθίστων ἀλλήλοις προέβαλλον, καὶ  τοὺς   πολεμιωτάτους ἀντὶ τῶν ἑταιροτάτων, τοῦτο
[47, 13]   πόλεως γεγονόσι καὶ τοὺς στεφάνους  τοὺς   πολιτικοὺς ἐψηφίσαντο; οὐ γὰρ ὅτι
[47, 26]   Σκιπίωνα τόν τε Κάτωνα καὶ  τοὺς   Πομπηίους συναιρόμενος, καὶ ἑαυτῷ
[47, 16]   πολλῷ δὲ ἔτι πλείω ἐς  τοὺς   προσδοκωμένους πολέμους ἀναλώσειν νομίζοντες, ἠργυρολόγουν.
[47, 36]   γὰρ τέως μὲν περί τε  τοὺς   Ῥοδίους καὶ περὶ τοὺς Λυκίους
[47, 13]   σωτῆρσι τῆς πόλεως γεγονόσι καὶ  τοὺς   στεφάνους τοὺς πολιτικοὺς ἐψηφίσαντο; οὐ
[47, 15]   ἐσήγαγον· καὶ πάντας μετὰ τοῦτο  τοὺς   στρατηγούς, πέντε ἡμέρας ἔτι ἄρχοντας,
[47, 22]   ἑαυτὸν τά τε ἔθνη καὶ  τοὺς   στρατιώτας ἐπ´ αὐτῇ ποιούμενος. οἱ
[47, 48]   αὐτοῦ τρόπον τινὰ ἐνέβαλον, προκαλούμενοι  τοὺς   στρατιώτας τὰ σφέτερα φρονῆσαι
[47, 14]   αὐτῶν ἀφείλοντο. καὶ προσέτι καὶ  τοὺς   στρατιώτας τήν τε τροφὴν παρὰ
[47, 28]   ἐς τὴν Ἰουδαίαν ὥρμησε, πυθόμενος  τοὺς   στρατιώτας τοὺς ἐν τῇ Αἰγύπτῳ
[47, 21]   ἐτράποντο. καὶ Κάσσιος μὲν πρὸς  τοὺς   Σύρους ὡς καὶ συνήθεις οἱ
[47, 14]   καταγωγῆς ἀξίαν ἐσέπραξαν· τοῦτο δὲ  τοὺς   τὰ χωρία ἔχοντας τὸ ἥμισυ
[47, 30]   ἐν τῇ Παλαιστίνῃ ὄντος, καὶ  τοὺς   Ταρσέας ἑκουσίους προσλαβὼν φρουρούς τινας
[47, 20]   ὁμολογίαν τὴν πρὸς τὸν Ἀντώνιον  τούς   τε ἄλλους σφίσι γενομένην καὶ
[47, 28]   μὲν Βάσσον καὶ τὸν Κρίσπον,  τούς   τε ἄλλους τοὺς οὐκ ἐθελήσαντάς
[47, 30]   τὸν τῶν Λαοδικέων λιμένα ἐσπλεύσας  τούς   τε ἀνταναχθέντας ἐκράτησε καὶ ἀπέκλεισέν
[47, 23]   συστρατείας, οὕτω διέθηκεν ὥστε σφᾶς  τούς   τε ἀποπεμφθέντας ὡς καὶ τῆς
[47, 44]   καὶ ὅπως αὐτοὶ μὴ τρωθῶσι  (τούς   τε γὰρ ἀνθεστηκότας ἅμα ἀποκτεῖναι
[47, 19]   πόλει ἐπὶ πλείω ἔτη προαπέδειξαν,  τούς   τε ἐπιτηδείους σφίσιν ἅμα δι´
[47, 32]   τε περιιόντες καὶ ἑτέρους διαπέμποντες  τούς   τε μηδέπω ὁμοφρονοῦντάς σφισι προσεκτῶντο
[47, 6]   ἐς τὰ δημόσια γράμματα ἐσγράψουσι.  τούς   τε οὖν ἄλλους ἑτοιμότερον διὰ
[47, 21]   ἐστράτευσε, καὶ προαπαντήσαντός οἱ αὐτοῦ  τούς   τε στρατιώτας ᾠκειώσατο, καὶ ἐκεῖνον
[47, 18]   ἐφιέμενοι καὶ πρὸς αὐτὴν ἐπειγόμενοι  τούς   τε σφαγέας αὐτοῦ τοὺς λοιποὺς
[47, 42]   δὲ ἕτεροι τῷ σφετέρῳ στρατῷ  τούς   τε σφαγέας τιμωρήσασθαι καὶ τὰ
[47, 26]   κἀκ τούτου καὶ τὸν Ταρκονδίμοτον  τούς   τε Ταρσέας καὶ ἄκοντας ἐς
[47, 18]   εἶναι, τοὺς δὲ δὴ βουλευτὰς  τούς   τε υἱεῖς σφων πέντε καὶ
[47, 23]   καὶ ἀποκτεῖναι, καὶ τὸν ταμίαν  τούς   τε ὑποστρατήγους τοῦ Ἀντωνίου ἐξαιτῆσαι.
[47, 6]   ῥᾳδίως σφᾶς ἀντεδίδοσαν. ~κἀκ τούτου  τούς   τε φιλτάτους ἀντὶ τῶν ἐχθίστων
[47, 39]   καὶ ὑπὲρ πάντας τοὺς ἐμφυλίους  τοὺς   τοῖς Ῥωμαίοις γεγονότας οὐκ ἀπεικότως
[47, 23]   ἐν τιμῇ ἔχων, ἀλλ´ ἐς  τοὺς   τοῦ Βρούτου στρατιώτας ἔπραττεν ἀπόστασιν·
[47, 22]   τῇ Ῥώμῃ ἀκριβῶς κατέσχε καὶ  τοὺς   τοῦ πατρὸς φονέας φανερῶς ἐτιμωρεῖτο,
[47, 5]   σφοδρὰς αὐτοῖς ἐπεποιήκεσαν. πάντας γὰρ  τοὺς   τῷ πέλας συναραμένους τέ τι
[47, 37]   νοσήσας ὑπελείφθη, Ἀντώνιος δὲ πρὸς  τοὺς   Φιλίππους ἤλασε, καὶ παραυτίκα μὲν
[47, 7]   τε προδοῦσι τοὺς δεσπότας  τοὺς   φίλους χαλεπώτατα καὶ τοῖς συναραμένοις
[47, 5]   τοὺς ἐπιβουλεύσαντάς οἱ ἠμύνετο, καὶ  τοὺς   φιλτάτους κοινῇ συναπώλλυσαν. ἐκ γὰρ
[47, 3]   τὸ μὲν αἴτιον δι´  τοῦτ´   ἐγένετο, οὔτε παρ´ ἑτέρου τινὸς
[47, 17]   τρίτον μετὰ ταῦτα αὐτῆς ἀπαιτῆσαι,  τοῦτ´   ἔστι μήτε τι λαβεῖν καὶ
[47, 6]   τε οὖν ἄλλους ἑτοιμότερον διὰ  τοῦτ´   ἔσφαζον καὶ τοὺς εὐπόρους, εἰ
[47, 11]   γε καὶ τῷ Ἀντωνίῳ διὰ  τοῦτ´   ἤρεσεν ὥστε καὶ χρήματα πλείω
[47, 27]   ἐς πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ μετὰ  τοῦτο   ἀγχώμαλα ἀγωνιζόμενοι, καὶ μηδέτεροι ἰσχυρόν
[47, 10]   δὲ ἀπελθόντων αὐτῶν ἑτέρωσε διέφυγε.  τοῦτο   δὲ ἄλλος τις τὴν σκευὴν
[47, 6]   τοῦτο μὲν ἴσους πρὸς ἴσους,  τοῦτο   δὲ ἀνθ´ ἑνὸς πλείονας
[47, 42]   ἀντικατέστησαν, παραινέσεις, τοῦτο μὲν ἀθρόοις  τοῦτο   δὲ καὶ καθ´ ἑκάστους, ἀμφοτέροις
[47, 3]   ἅτε καὶ ὑπὸ πλειόνων, ἐσεγράφησαν.  τοῦτο   δὲ οὐ παρὰ τὰς σφαγὰς
[47, 17]   ἐκεῖνο προσαπολέσωσιν, αἱ τιμαὶ ἀνεῖντο·  τοῦτο   δὲ τοῖς στρατιώταις πολὺ παρὰ
[47, 14]   τὴν τῆς καταγωγῆς ἀξίαν ἐσέπραξαν·  τοῦτο   δὲ τοὺς τὰ χωρία ἔχοντας
[47, 49]   καὶ αὐτὸς κατέφυγεν. καὶ ἀναβοήσας  τοῦτο   δὴ τὸ Ἡράκλειον τλῆμον
[47, 11]   Κίννας, πάθῃ, ἐξέθηκε γράμμα αὐτὸ  τοῦτο   δηλῶν· ἐδημάρχει δέ. καὶ
[47, 7]   τεθνηκέναι αὐτὸν παρασχεῖν· μετὰ δὲ  τοῦτο   δημοτελῆ ἑορτήν, ἣν συγγενής τις
[47, 41]   πολλάκις ἔφερεν. οὗτος μὲν δὴ  τοῦτο   εἶδεν, δ´ ἰατρὸς
[47, 13]   κακοῖς χαίρειν ἠναγκάζοντο. καὶ τί  τοῦτο   εἶπον, ὁπότε καὶ ἐκείνοις (τοῖς
[47, 48]   στρατιωτῶν αὐτοῦ ἀπεκτόνεσαν. πράξας δὲ  τοῦτο   ἐξωπλίσατο. καὶ αὐτῶν ἀντιπαρατεταγμένων ἤδη
[47, 30]   οὐδὲ ἄλλος οὐδείς, συχνῶν μετὰ  τοῦτο   ἐπιβουλευσάντων τῷ Κασσίῳ, ἐκολάσθη. ~ἐν
[47, 9]   ἐκολάσθησαν, καὶ ἕτεροι δι´ αὐτὸ  τοῦτο   ἐτιμήθησαν· οἵ τε περιποιήσαντές τινας
[47, 33]   σφῶν κρατήσας, ἐνίκησε· καὶ μετὰ  τοῦτο   καὶ αὐτὸς ἐς τὴν νῆσον
[47, 37]   ἐθάρσει. οὖν Καῖσαρ πυθόμενος  τοῦτο   καὶ δείσας ἑκάτερον, εἴτε τι
[47, 2]   ἵνα αὐτὰ ποιήσωσι. καὶ διὰ  τοῦτο   καὶ θυσίαι ἐπ´ αὐτοῖς ὡς
[47, 18]   τὰ ὑπ´ ἐκείνου γενόμενα (καὶ  τοῦτο   καὶ νῦν ἐπὶ πᾶσι τοῖς
[47, 34]   ἔξω τῶν χρημάτων ζημιωθέντες. καὶ  τοῦτο   καὶ οἱ Μυρεῖς ἐποίησαν, ἐπειδὴ
[47, 31]   τοῦ Καίσαρος τετοκέναι καὶ κατὰ  τοῦτο   Καισαρίωνα προσηγόρευε, βασιλέα τῆς Αἰγύπτου
[47, 26]   καὶ ἡττηθεὶς ἐτρώθη. παθὼν δὲ  τοῦτο   κατὰ μὲν τὸ ἰσχυρὸν οὐκέτ´
[47, 27]   ὁμολογήσας, καὶ τοῖς Πάρθοις μετὰ  τοῦτο   κατὰ τοῦ Κράσσου συναράμενος, τότε
[47, 15]   ἐπικλήσεων τῶν ἐπιφθόνων καὶ διὰ  τοῦτο   καταλυθεισῶν οὐκ ἀντεποιήσαντο, τὰ δὲ
[47, 29]   ἐθνῶν ἄρχουσιν ἐνεχείρισαν· καὶ μετὰ  τοῦτο   μαθόντες τὰ κατὰ τὸν Κάσσιον,
[47, 42]   παρετάξαντο. ὡς δ´ ἀντικατέστησαν, παραινέσεις,  τοῦτο   μὲν ἀθρόοις τοῦτο δὲ καὶ
[47, 14]   καὶ πάνυ πάντα ἀδεῶς ἐπορθεῖτο.  τοῦτο   μὲν γὰρ ἐνοίκιον ἐνιαύσιον πασῶν
[47, 10]   ἀξιομνημόνευτα μάλιστα εἶναι νομίζω, διηγήσομαι.  τοῦτο   μὲν γὰρ ἐς σπήλαιόν τις
[47, 17]   τε καὶ ἐλαχίστου αὐτῶν πωλουμένων;  τοῦτο   μὲν γὰρ πολλῶν ἅμα ἀποκηρυττομένων,
[47, 6]   τοὺς πολεμιωτάτους ἀντὶ τῶν ἑταιροτάτων,  τοῦτο   μὲν ἴσους πρὸς ἴσους, τοῦτο
[47, 23]   ὅπως ἐξαρπάσωσιν αὐτόν, ὁρμῆσαι. καὶ  τοῦτο   μὲν οὐκ ἠδυνήθησαν ποιῆσαι·
[47, 14]   ἀγοράζειν ὧν ἔχρῃζον, καὶ διὰ  τοῦτο   μηδ´ ὠνητιᾶν ἔτι. ~περὶ μὲν
[47, 34]   τοὺς λοιποὺς ἀφῆκεν. ἰδόντες δὲ  τοῦτο   οἱ ἔνδον οὐκέτ´ ἀντῆραν, ἀλλ´
[47, 11]   καὶ δείσας μή τι κατὰ  τοῦτο,   οἷα καὶ Κίννας, πάθῃ,
[47, 27]   τὸν χειμῶνα συνεγένοντο, καὶ διὰ  τοῦτο   οὐδὲ ἔπραξάν τι ἀξιόλογον. καὶ
[47, 35]   στρατοπεδευσάμενοι. τὸ δὲ δὴ ἄστυ  τοῦτο   παρά τε τῷ Παγγαίῳ καὶ
[47, 22]   καὶ τήν τε Μακεδονίαν μετὰ  τοῦτο   πᾶσαν καὶ τὴν Ἤπειρον προσλαβών,
[47, 14]   δὲ μή γε, θνήσκειν τὸν  τοῦτο   ποιήσαντα. καὶ ἐκείνους γε οὕτω
[47, 6]   προσέθεντο. καὶ ἄλλα τε διὰ  τοῦτο   πολλὰ παρενομήθη, καὶ παιδίσκον τινὰ
[47, 34]   οἱ πλείους ἀνεχρήσαντο. μετὰ δὲ  τοῦτο   πρὸς τὰ Πάταρα Βροῦτος
[47, 17]   προσαπώλλυσαν. ~εἰ δ´ οὖν τινες  τοῦτό   πως διέφυγον, ἀλλ´ ὑπό τε
[47, 43]   σύνοδον αὐτοὺς ἐξοτρύνοντες. καὶ μετὰ  τοῦτο   σιωπή τε ἐξαπίνης πολλὴ ἐγένετο,
[47, 31]   τὴν πόλιν αὐτὸς ἐξελεῖν ποιησάμενος,  τοῦτό   τε ἐπιστρατεύσαντες αὐτῷ παρεστήσαντο, καὶ
[47, 31]   ἰσχυρὸν αὐτὸν εἶναι, μετὰ δὲ  τοῦτο   τὴν ὀλιγότητα τῶν στρατιωτῶν κατανοήσαντες
[47, 36]   τότε παρόντων καθυπέρτεροι, καὶ διὰ  τοῦτο   τό τε Σύμβολον ἐκκρούσαντες αὐτοὺς
[47, 18]   τῶν ὁμοίων ἀξιωθῆναι· καὶ διὰ  τοῦτο   τοῖς τε ἐψηφισμένοις ἤγαλλον αὐτὸν
[47, 41]   δικτατορεύων αὐτὸς ἐφόρει· καὶ διὰ  τοῦτο   τὸν δακτύλιον αὐτοῦ τότε τε
[47, 28]   τοὺς Ἰουδαίους παρεστήσατο. καὶ μετὰ  τοῦτο   τὸν μὲν Βάσσον καὶ τὸν
[47, 41]   τε μάχας ἰοῦσι κίνδυνον φέρει,  τοῦτο   τότε ἐπὶ τοῦ Καίσαρος διηλλάγη·
[47, 15]   τινὰ ἐσήγαγον· καὶ πάντας μετὰ  τοῦτο   τοὺς στρατηγούς, πέντε ἡμέρας ἔτι
[47, 49]   τὴν θάλασσαν διέφυγον καὶ μετὰ  τοῦτο   τῷ Σέξτῳ προσέθεντο.
[47, 48]   γενναίως μαχόμενον, ἐνέδωκε. καὶ μετὰ  τοῦτο   φυγόντας αὐτοὺς ἄλλους ἄλλῃ ἐπεδίωξαν
[47, 11]   οὐκ ἐλάττους ἀπόλλυνται· καὶ διὰ  τοῦτο   χρὴ μήτε ἐς τὸ ἀνέλπιστον
[47, 14]   μὲν οὖν πλῆθος τῶν στρατιωτῶν  τούτοις   ἀνηρτῶντο, τῶν δὲ δὴ λογιμωτέρων
[47, 19]   ᾠκοδόμουν, ὥσπερ ἐψήφιστο. πρὸς δὲ  τούτοις   ἀπεῖπον μὲν μηδεμίαν εἰκόνα αὐτοῦ,
[47, 5]   ὥστε ἔξω τῶν πάνυ πλουσίων  (τούτοις   γὰρ οὐκ ἔστιν ὅτε εἰρήνη
[47, 41]   φρικῶδες κλάζοντές τε καὶ τρίζοντες.  ~τούτοις   μὲν δὴ ταῦτα τὸ κακὸν
[47, 39]   συνέμιξαν. ~μέγιστον δὴ τὸν ἀγῶνα  τοῦτον   καὶ ὑπὲρ πάντας τοὺς ἐμφυλίους
[47, 24]   ἐξαρπάσαι, πέμψας τινάς, ἐπεχείρησε. καὶ  τοῦτον   μὲν Κλώδιος ὡς οὐκ
[47, 8]   τινος κεφαλὴν ἰδὼν εἶπεν ὅτι  τοῦτον   οὐκ ἠπιστάμην" ὡς δ´ οὖν
[47, 12]   καὶ οἵ γε πλείους πρὸς  τοῦτον   συγκατέφυγον· ναυαρχεῖν τε γὰρ πρότερον
[47, 43]   αἱ τάξεις ἑκατέρωθεν συνεβόησαν. κἀκ  τούτου   ἀλαλάξαντες οἱ ὁπλῖται τάς τε
[47, 37]   καὶ τότε ἔτι ἀρρωστῶν. κἀκ  τούτου   ἀνεθάρσησαν μὲν οἱ περὶ τὸν
[47, 25]   δύο ἐνετύπου, δηλῶν ἐκ τε  τούτου   καὶ διὰ τῶν γραμμάτων ὅτι
[47, 45]   ἀμεταστρεπτὶ ἔφυγον, καὶ ἀπό τε  τούτου   καὶ ἐκ τοῦ κονιορτοῦ ἀπλέτου
[47, 34]   ἄρδην ᾑρηκότες παρέσχον· ἐκ γὰρ  τούτου   καὶ οἱ ἐπιχώριοι τὰ λοιπὰ
[47, 26]   καὶ τῶν Κιλίκων προσέθετο. κἀκ  τούτου   καὶ τὸν Ταρκονδίμοτον τούς τε
[47, 10]   καὶ ἐκεῖνον διφροφορεῖν ἐποίησε· κἀκ  τούτου   καταληφθέντες μὲν οὐδ´ ὀφθεὶς
[47, 13]   ἦν, ἀλλὰ πολλοὶ καὶ ἐκ  τούτου   παραπώλοντο. καὶ τέλος, ὡς τό
[47, 29]   τοῦ Καίσαρος εἰκόνα ἔρριψε, κἀκ  τούτου   πᾶσαν τὴν Ἀσίαν κατέσχε. πυθόμενοι
[47, 48]   ἐπὶ πλεῖστον ἀγωνισάμενον ἡττήθη, κἀκ  τούτου   πεσόντων πολλῶν καὶ τὸ ἱππικόν,
[47, 43]   σφίσι δραχμὰς δώσειν ὑπέσχοντο. ~κἀκ  τούτου   πρῶτον μὲν τὰ συνθήματα αὐτοῖς
[47, 31]   τὰ δημόσια πάντα ἀφείλετο. κἀκ  τούτου   Ταρσεῖς ἐπαίνους τε παρὰ τῶν
[47, 18]   ὀργῇ μετῄεσαν, ὡς καὶ ἐκ  τούτου   τήν τε ἄδειάν σφισιν ὧν
[47, 26]   τῆς Συρίας προστετάχθαι ἔλεγε. κἀκ  τούτου   τήν τε Τύρον μετὰ τῶν
[47, 39]   ἔσφηλεν ἑαυτὸν καὶ ἐσφάλη, κἀκ  τούτου   τό τε δημοκρατικὸν συμπαρανάλωσε καὶ
[47, 34]   ἀπεκήρυττεν, εἴ πως διά γε  τούτου   τοὺς Παταρέας ὑπαγάγοιτο. ὡς δ´
[47, 6]   ποιούμενοι ῥᾳδίως σφᾶς ἀντεδίδοσαν. ~κἀκ  τούτου   τούς τε φιλτάτους ἀντὶ τῶν
[47, 25]   αὐτοκράτορος, ὡς καὶ ῥᾷον ἐκ  τούτου   τῷ τε Καίσαρι καὶ τῷ
[47, 16]   τιμήσεις τῶν σφετέρων ἐγένοντο, κἀκ  τούτου   ὡς οὐκ ὀρθῶς αὐτὰ τετιμημένοι
[47, 21]   νόσον μετέστησαν. καταλαβὼν οὖν καὶ  τούτους   ἐπί τε τὸν Ἀντώνιον ἐν
[47, 26]   ἦρχε δὲ τῶν Σύρων Σέξτος·  τούτῳ   γὰρ καὶ ταμίᾳ καὶ συγγενεῖ
[47, 14]   τε δώσειν ὑπισχνοῦντο· καὶ ἐπὶ  τούτῳ   καὶ γεωνόμους ὁμοῦ καὶ οἰκιστὰς
[47, 10]   μὴ εὑρεθῆναι, καὶ στρεβλωθεὶς ἐπὶ  τούτῳ   πάσαις βασάνοις οὐδὲν ἐξελάλησε· μαθὼν
[47, 23]   ἔπραττεν ἀπόστασιν· φωραθείς τε ἐπὶ  τούτῳ   πρὶν μέγα τι κακὸν δρᾶσαι,
[47, 21]   ζηλωταῖς αὐτῶν γενομένοις, ἐψηφίσαντο. ~κἀν  τούτῳ   πυθόμενοι τὸν Καίσαρα ἐπὶ μεῖζον
[47, 28]   οὐρανοῦ αἰφνίδιον πολὺ ἐπεγένετο, κἀν  τούτῳ   σύες ἄγριοι ἐς τὸ στρατόπεδον
[47, 24]   διατρέφῃ. καὶ ἄλλους τε ἐν  τούτῳ   συμμάχους προσεποιήσατο καὶ τὸν Δηιόταρον,
[47, 5]   ἤδη ὄντες, διεκναίοντο. ~κἄν τε  τούτῳ   χαλεπωτέρως πρὶν ἀπήλλασσον, καὶ
[47, 11]   μὲν διατριβὴν καὶ γέλωτα ἐπὶ  τούτῳ   ὠφλίσκανεν· τὸ δὲ δὴ ἀστάθμητον
[47, 21]   μὲν οὖν Ἑλληνικὸν ἀπονητότατα ἐκ  τούτων,   ἅτε μηδὲ δύναμίν τινα ἀξιόλογον
[47, 30]   τὸν πρότερον εἶχον, προσεποιήσατο. κἀκ  τούτων   ἡμέρας τινὰς ἰσχύσας (τά τε
[47, 48]   ἀπεχώρησε· δείσας δ´ οὖν ἐκ  τούτων   Βροῦτος μὴ καὶ ἐπὶ
[47, 13]   ὕστερον ἀντ´ αὐτῶν ἀντενεγράφησαν, καὶ  τούτων   τε οὐκ ὀλίγοι διεσώθησαν καὶ
[47, 28]   καὶ συνετάραξαν, ὥστε τινὰς ἐκ  τούτων   τήν τε ἰσχὺν αὐτοῦ τὴν
[47, 1]   δειπνοποιουμένου αὐτοῦ ἐσελθὼν καὶ τὴν  τράπεζαν   καταβαλὼν τήν τε ἰσχὺν ἅμα
[47, 40]   καθαρσίῳ αὐτοῦ τὸν στέφανόν τις  τραπέμπαλιν   αὐτῷ ἐπέθηκε, παῖς τε ἐν
[47, 33]   γνώμην ἐποιήσαντο ἐπ´ ἐκείνους πρῶτον  τραπέσθαι,   ἐλπίσαντές σφας, ἅτε καὶ τοῖς
[47, 44]   πολλαῖς ἔθνησκον, καὶ οὔτε τῶν  τραυμάτων   αἴσθησιν εἶχον, τὸ γὰρ ἀλγῆσον
[47, 30]   ὑπὸ τοῦ Κασσίου, καίπερ τὸν  Τρεβώνιον   ἄταφον ῥίψαντες, ἠξιώθησαν· οἵ τε
[47, 29]   αὐτοῦ δὲ δὴ καταμείνας τὸν  Τρεβώνιον   οὕτω μετεχειρίσατο ὥστε δόξαν οἱ
[47, 26]   τε τὴν Ἀσίαν πρὸς τὸν  Τρεβώνιον,   φθάσας τὸν Δολοβέλλαν, ἐπεραιώθη, καὶ
[47, 21]   ἐκ τῆς Ἀσίας παρὰ τοῦ  Τρεβωνίου   ἦλθε. τὸ μὲν οὖν Ἑλληνικὸν
[47, 18]   οὕτως οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι οἱ  τρεῖς   ἐποίουν, καὶ ἅμα καὶ τὸν
[47, 32]   ἐξιστάμενοι, καὶ ἐκείνους ἅτε καὶ  τρεῖς   ὄντας καὶ τοιαῦτα δρῶντας προσκαταλῦσαι
[47, 37]   καὶ ἐς ἔρυμα ἓν τὰ  τρία   στρατεύματα συνήγαγον. ἀντικαθημένων δὲ αὐτῶν
[47, 38]   τὸ πλεῖστον ὄντα, τῇ τε  τριβῇ   βαρυνόμενα καὶ τῶν ἀντιπολεμούντων καταφρονήσαντα,
[47, 40]   καὶ φρικῶδες κλάζοντές τε καὶ  τρίζοντες.   ~τούτοις μὲν δὴ ταῦτα τὸ
[47, 13]   εἶπον, ὁπότε καὶ ἐκείνοις (τοῖς  τρισὶν   ἀνδράσι λέγω) ἄλλα τε ὡς
[47, 17]   φανερῶς ἐσυλῶντο, πῶς ἂν τὸ  τρίτον   ἀπέλαβον, ἄλλως τε καὶ ἐλαχίστου
[47, 17]   πάσης τῆς οὐσίας ἐκστάντι, τὸ  τρίτον   μετὰ ταῦτα αὐτῆς ἀπαιτῆσαι, τοῦτ´
[47, 40]   τοτὲ δὲ καὶ μέγας καὶ  τριττὸς   ἐξεφαίνετο, καί ποτε καὶ νυκτὸς
[47, 31]   Ταρσεῖς ἐπαίνους τε παρὰ τῶν  τριῶν   ἀνδρῶν (ἐκεῖνοι γὰρ τὰ πράγματα
[47, 32]   γὰρ τήν τε συνωμοσίαν τῶν  τριῶν   ἀνδρῶν ἔμαθον καὶ τὰ πραττόμενα
[47, 7]   ἐς τὸ θέατρον μόνον τῶν  τριῶν   ἐσελθεῖν διεπράξατο, κἀνταῦθα ἐσπηδήσασα τό
[47, 9]   γὰρ οὐχ ἑνὸς ἀνδρὸς ἀλλὰ  τριῶν   πρός τε τὴν ἐπιθυμίαν τὴν
[47, 45]   ἕκαστος ἔγνω, ἐπεί τε  τροπὴ   ἐγένετο, ἔς τε τὰ οἰκεῖα
[47, 26]   δὲ δὴ στρατιώταις προσπέμπων τινὰ  τρόπον   οὕτω τινὰς αὐτῶν ἐσφετερίσατο ὥστε
[47, 17]   δεινῶς σπανίζοντες πάντων καὶ αὐτοὶ  τρόπον   τινὰ ἀπεστεροῦντο. καὶ μέντοι καὶ
[47, 17]   αἱ κτήσεις τῶν χωρίων προικιμαῖαι  τρόπον   τινὰ αὐτοῖς ὑπάρξασαι· ἀλλὰ καὶ
[47, 48]   βιβλία ἐς τὸ χαράκωμα αὐτοῦ  τρόπον   τινὰ ἐνέβαλον, προκαλούμενοι τοὺς στρατιώτας
[47, 6]   τά τε ἄλλα ἐν ἀγορᾶς  τρόπῳ   ποιούμενοι, καὶ ὑπερβάλλοντες ὥσπερ ἐν
[47, 39]   μὲν γὰρ ἐν τῷ καθεστῶτι  τρόπῳ   τῆς πολιτείας οὐκέθ´ οἷοί τε
[47, 38]   ἑκάστην ἡμέραν προσεγίγνοντο, καὶ τὴν  τροφὴν   ἄφθονον ὑπὸ τῶν νεῶν εἶχον)
[47, 14]   καὶ τοὺς στρατιώτας τήν τε  τροφὴν   παρὰ τῶν πόλεων, ἐν αἷς
[47, 29]   πλείστην παρασχεῖν, καὶ τήν τε  τροφὴν   τοῖς στρατιώταις παρ´ ἑκόντος αὐτοῦ
[47, 47]   τε Ἀντώνιος ἐσπάνιζον μὲν τῆς  τροφῆς   καὶ χρημάτων, ὅθεν οὐδὲ τοῖς
[47, 44]   ἀόπλους σφᾶς ἐώθουν· καὶ ἕτεροι  τρωθῆναί   τι μέρος τῶν σωμάτων σφῶν
[47, 44]   τινας καὶ ὅπως αὐτοὶ μὴ  τρωθῶσι   (τούς τε γὰρ ἀνθεστηκότας ἅμα
[47, 44]   μὲν πρῶτα περισκοποῦντες ὅπως τε  τρώσουσί   τινας καὶ ὅπως αὐτοὶ μὴ
[47, 26]   τῷ Πομπηίῳ καὶ ἀναχωρήσας ἐς  Τύρον,   ἐκεῖ ἐν τῷ ἐμπορίῳ τὰς
[47, 26]   ἔλεγε. κἀκ τούτου τήν τε  Τύρον   μετὰ τῶν προπαρεσκευασμένων κατέλαβε, κἀντεῦθεν
[47, 49]   ἤσκουν· σὺ δ´ ἄρ´ ἐδούλευες  τύχῃ"   παρεκάλεσέ τινα τῶν συνόντων, ἵνα
[47, 10]   τέ τινα ἐντυχόντα οἱ κατὰ  τύχην,   καὶ τὴν στολὴν αὐτοῦ τῷ
[47, 40]   τὸ τοῦ Διὸς τὸ ἐν  τῷ   Ἀλβανῷ ὂν αἷμα παρ´ αὐτὰς
[47, 11]   ἔχουσαν. καὶ οὕτω γε καὶ  τῷ   Ἀντωνίῳ διὰ τοῦτ´ ἤρεσεν ὥστε
[47, 22]   τε Καίσαρι πέμπων, ὅτε ἐδόκει  τῷ   Ἀντωνίῳ πολεμεῖν, παρῄνει ἐκείνῳ τε
[47, 25]   τούτου τῷ τε Καίσαρι καὶ  τῷ   Ἀντωνίῳ προσπολεμήσων, περιβάλοιτο, ἀμφότερα διεπράξατο,
[47, 49]   τὴν Ῥώμην, χειμῶνι δ´ ἐν  τῷ   ἀπὸ τοῦ Δυρραχίου διάπλῳ περιπεσοῦσα
[47, 18]   ἀπαγορεύοντος μηδενὶ θεῶν τότε πλὴν  τῷ   Ἀπόλλωνι ἑορτάζεσθαι. ~ταῦτά τε οὖν
[47, 29]   Ἀντώνιον ἐνενικήκει οὔτε τὰ ἐν  τῷ   ἄστει διὰ χειρὸς ἐπεποίητο. καὶ
[47, 14]   ἐνιαύσιον πασῶν τῶν τε ἐν  τῷ   ἄστει καὶ τῶν ἐν τῇ
[47, 40]   ἀπ´ αὐτοῦ προεμαντεύσατο. ἐν γὰρ  τῷ   ἄστει τε ἥλιος τοτὲ
[47, 20]   ἐσῄεσαν, καὶ τὰς στρατηγίας ἐν  τῷ   αὐτῷ καὶ πρὶν κόσμῳ
[47, 27]   Πάρθοι ἦλθον μὲν καὶ αὐτοὶ  τῷ   Βάσσῳ ἐπίκλητοι, οὐ μέντοι καὶ
[47, 8]   αὐτὴν ἐκφανέστερον τῶν ἄλλων ἐν  τῷ   βήματι προτεθῆναι, ἵν´ ὅθεν κατ´
[47, 28]   γερουσίᾳ περὶ τῶν παρόντων ὅμοια  τῷ   Βρούτῳ ἐπέστειλε. καὶ αὐτῷ διὰ
[47, 17]   ἀκοῦσαι βαρύτατον δὲ πραχθῆναι, ἐγένετο·  τῷ   γὰρ βουλομένῳ σφῶν ἐδόθη, πάσης
[47, 35]   γε τῷ λόγῳ εἰπεῖν, ἐστρατοπεδεύσαντο·  τῷ   γὰρ ἔργῳ καθ´ ἓν ηὐλίσαντο.
[47, 1]   δυσχέρειαν τὴν ἐπ´ αὐτῇ προεσήμηνεν,  τῷ   δ´ Ἀντωνίῳ γάλα τε πέριξ
[47, 27]   στρατιῶται ὑπ´ αὐτοῦ πεμφθέντες προσεγένοντο,  τῷ   δὲ δὴ Βάσσῳ Ἀλχαυδόνιος
[47, 1]   ἐς τὴν Ἰταλίαν ἐλθεῖν ἐγένετο·  τῷ   δὲ δὴ Καίσαρι τότε εὐθὺς
[47, 37]   πρὸς φρουρὰν τῆς Ἰταλίας κατέλιπον,  τῷ   δὲ δὴ πλείονι τὸν Ἰόνιον
[47, 28]   οἱ συστρατεῦσαι, ἀπέπεμψε μηδὲν ἀδικήσας,  τῷ   δὲ δὴ Σταΐῳ τό τε
[47, 10]   τύχην, καὶ τὴν στολὴν αὐτοῦ  τῷ   δεσπότῃ δοὺς τὸν μὲν ἐπὶ
[47, 26]   προτέρῳ, καὶ δι´ ἐκεῖνον καὶ  τῷ   δευτέρῳ, οἱ Ταρσεῖς εἶχον ὥστε
[47, 4]   ἀκριβοῦντες, πολλὰ δ´ οὖν ἐν  τῷ   διὰ μέσου τῇ προσδοκίᾳ τῶν
[47, 31]   Κλεοπάτρα διὰ τὴν συμμαχίαν ἣν  τῷ   Δολοβέλλᾳ ἔπεμψεν, εὕρετο τὸν υἱόν,
[47, 21]   τοὺς δὲ καὶ ἐκ τῶν  τῷ   Δολοβέλλᾳ συνεξελθόντων ὑπολειφθέντας διὰ
[47, 26]   ἀναχωρήσας ἐς Τύρον, ἐκεῖ ἐν  τῷ   ἐμπορίῳ τὰς διατριβὰς λανθάνων ἐποιεῖτο.
[47, 34]   ἐπειδὴ τὸν στρατηγὸν αὐτῶν ἐν  τῷ   ἐπινείῳ λαβὼν ἀπέλυσε. καὶ οὕτω
[47, 29]   ποιεῖσθαι. ἐπειδή τε ἔν τε  τῷ   θαρσοῦντι διὰ ταῦτ´ ἐγένετο καὶ
[47, 40]   τοῦ Κασσίου στρατόπεδον περιέσχον, κἀν  τῷ   καθαρσίῳ αὐτοῦ τὸν στέφανόν τις
[47, 39]   ἐκράτησεν; ὁμοφρονῆσαι μὲν γὰρ ἐν  τῷ   καθεστῶτι τρόπῳ τῆς πολιτείας οὐκέθ´
[47, 40]   ἄλλως προσήκοντα αὐτῷ οὔτ´ ἐν  τῷ   καιρῷ ἐκείνῳ γίγνεσθαι εἰωθότα, ἐποίησεν,
[47, 21]   Μακεδονίαν ἦλθε μὲν ἐν ἐκείνῳ  τῷ   καιρῷ ἐν τε
[47, 21]   μηδέν σφισι προσηκούσας, ἀλλ´ ὅτι  τῷ   καιρῷ καὶ τοῖς χρήμασι ταῖς
[47, 41]   δ´ ἰατρὸς συνὼν  τῷ   Καίσαρι ἐνόμισέν οἱ τὴν Ἀθηνᾶν
[47, 41]   Καίσαρα τὸν πρότερον κεκελευκέναι εἰπεῖν  τῷ   Καίσαρι ὅτι τε ἐς ἕνης
[47, 26]   συμμαχικὸν προσηγάγετο· οὕτω γὰρ προσφιλῶς  τῷ   Καίσαρι τῷ προτέρῳ, καὶ δι´
[47, 24]   καίπερ ὑπεργήρων τε ὄντα καὶ  τῷ   Κασσίῳ ἀπειπόντα τὴν βοήθειαν. διατρίβοντος
[47, 31]   τὴν Συρίαν ἀπῆρε, προτιμότερον τὸ  τῷ   Κασσίῳ βοηθῆσαι τοῦ τὴν πόλιν
[47, 30]   οὐδείς, συχνῶν μετὰ τοῦτο ἐπιβουλευσάντων  τῷ   Κασσίῳ, ἐκολάσθη. ~ἐν δὲ
[47, 30]   παντελῶς εἰργόμενος (ἄλλοι τε γὰρ  τῷ   Κασσίῳ καὶ Πάρθοι τινὲς ἐβοήθησαν)
[47, 24]   ἐπιβουλήν, καὶ δείσασα περί τε  τῷ   Κασσίῳ μὴ προκαταληφθῇ (σφόδρα γὰρ
[47, 24]   καὶ ὃς ἐπέθετο μὲν καὶ  τῷ   Κασσίῳ, οὐδὲν δὲ οὐδὲ τότε
[47, 24]   τό τε ἐπιβούλευμα αὐτὴ ἑκοῦσα  τῷ   Κασσίῳ προεμήνυσε καὶ τὴν σωτηρίαν
[47, 30]   διαφυγὼν δ´ οὖν ἀπήντησέ τε  τῷ   Κασσίῳ προσελαύνοντι, καὶ συμβαλὼν αὐτῷ
[47, 24]   ἀδελφὸν αὐτοῦ Μᾶρκον Μεσσάλαν πάνυ  τῷ   Κασσίῳ προσκείμενον εἰδώς, ἀφῆκεν αὐτόν.
[47, 19]   Ἰούλιον ἐπ´ αὐτοῦ κληθὲν παρὰ  τῷ   Κομιτίῳ ὠνομασμένῳ ᾠκοδόμουν, ὥσπερ ἐψήφιστο.
[47, 18]   τις ἠγγέλθη ποθέν, χωρὶς μὲν  τῷ   κρατήσαντι χωρὶς δὲ ἐκείνῳ καὶ
[47, 6]   θεῖος Λούκιος {Ἀντώνιος} Καῖσαρ καὶ  τῷ   Λεπίδῳ καὶ ἀδελφὸς Λούκιος
[47, 35]   ἐνταῦθα χωρὶς ἑκάτερος, ὥς γε  τῷ   λόγῳ εἰπεῖν, ἐστρατοπεδεύσαντο· τῷ γὰρ
[47, 44]   τῶν σωμάτων σφῶν προβάλλοντες ἑτοιμότερον  τῷ   λοιπῷ ἐχρῶντο. συμπλεκόμενοί τέ τινες
[47, 33]   Σταΐου, τῷ τε πλήθει καὶ  τῷ   μεγέθει τῶν νεῶν τὴν ἐμπειρίαν
[47, 42]   τε τῷ παραχρῆμα κινδυνεύσοντες καὶ  τῷ   μέλλοντι προκάμνοντες εἴποιεν. καὶ τὰ
[47, 1]   τότε τὸ μέλλον ἔσεσθαι προμαθόντες·  τῷ   μὲν γὰρ Λεπίδῳ ὄφις τέ
[47, 16]   καινὴν δεκατευθῆναι σφόδρα πάντας ἠνίασε.  τῷ   μὲν γὰρ λόγῳ τὸ δέκατον
[47, 19]   παράπαν ἐσελθεῖν ἐς αὐτὸ δυνηθῆναι.  τῷ   μὲν δὴ Καίσαρι ταῦτ´ ἔδωκαν,
[47, 45]   ἅμα τοὺς ἑτέρους, ἀλλ´ ἐν  τῷ   μέρει ἀμφοτέρους καὶ ἡττηθῆναι καὶ
[47, 29]   δὲ μὴ ἐπὶ μεῖζον ἐν  τῷ   μεταξὺ χρόνῳ αὐξηθῇ, τοῖς τῶν
[47, 45]   ὄντα ἐξενίκησε. καὶ τότε δὲ  τῷ   μὴ πάντας ἅμα τοὺς ἑτέρους,
[47, 26]   Σέξτου πρὶν παρασκευάσασθαι, ἔφη τε  τῷ   Μιθριδάτῃ τῷ Περγαμηνῷ τὴν ἐπικουρίαν
[47, 33]   μὲν Ῥοδίους, καίτοι τοσοῦτον ἐπὶ  τῷ   ναυτικῷ φρονοῦντας ὥστε ἔς τε
[47, 35]   δὴ ἄστυ τοῦτο παρά τε  τῷ   Παγγαίῳ καὶ παρὰ τῷ Συμβόλῳ
[47, 42]   οἷα ἄν τινες ἔν τε  τῷ   παραχρῆμα κινδυνεύσοντες καὶ τῷ μέλλοντι
[47, 8]   τε Λέπιδος τῷ τε ἀδελφῷ  τῷ   Παύλῳ ἐς Μίλητον ἐκδρᾶναι ἐπέτρεψε,
[47, 35]   δὲ ἐντὸς τῶν ὀρῶν ἐπὶ  τῷ   πεδίῳ πεπόλισται. καὶ ἔτυχον γὰρ
[47, 5]   αὐτοῖς ἐπεποιήκεσαν. πάντας γὰρ τοὺς  τῷ   πέλας συναραμένους τέ τι καὶ
[47, 26]   παρασκευάσασθαι, ἔφη τε τῷ Μιθριδάτῃ  τῷ   Περγαμηνῷ τὴν ἐπικουρίαν ἐπὶ τὸν
[47, 38]   ῥώμῃ τῶν στρατιωτῶν ἠλαττοῦντο, τοσοῦτον  τῷ   πλήθει ἐπλεονέκτουν) ἐκλογιζόμενοι δὲ τά
[47, 36]   ἀσφάλειαν εἶχον. ~ἦσαν δὲ πολὺ  τῷ   πλήθει τῶν ἐναντίων τῶν τότε
[47, 26]   Καικίλιος Βάσσος ἱππεὺς συστρατεύσας τε  τῷ   Πομπηίῳ καὶ ἀναχωρήσας ἐς Τύρον,
[47, 3]   παρὰ τὰς σφαγὰς τὰς ἐν  τῷ   πρὶν γενομένας παρήλλαξεν· ἐπεὶ ὅτι
[47, 26]   οὕτω γὰρ προσφιλῶς τῷ Καίσαρι  τῷ   προτέρῳ, καὶ δι´ ἐκεῖνον καὶ
[47, 31]   ἦλθε, καὶ (ἤδη γὰρ ἀμαχεὶ  τῷ   Ῥούφῳ προσεκεχωρήκεσαν) ἄλλο μέν σφας
[47, 49]   θάλασσαν διέφυγον καὶ μετὰ τοῦτο  τῷ   Σέξτῳ προσέθεντο.
[47, 37]   θαλάσσης, ἅτε τοῦ ναυτικοῦ σφων  τῷ   Σέξτῳ προσπολεμοῦντος, μὴ κρατεῖν. ~οὗτοι
[47, 48]   ἐπειδὴ πολλοί τε αἰχμάλωτοι ἐν  τῷ   στρατοπέδῳ αὐτοῦ ἦσαν, καὶ οὐκ
[47, 47]   ἄλλα τοὺς ἐναντίους ἐλύπει καὶ  τῷ   στρατοπέδῳ σφῶν νυκτὸς προσέμισγε. μάχῃ
[47, 41]   τοι τοῖς ἄλλοις ἐν μὲν  τῷ   στρατοπέδῳ τῷ τε ἐρύματι αὐτοῦ
[47, 47]   κατὰ χώραν αὐτὸ θάψαι, μὴ  τῷ   στρατῷ πένθος τε ἅμα καὶ
[47, 35]   τε τῷ Παγγαίῳ καὶ παρὰ  τῷ   Συμβόλῳ κεῖται· Σύμβολον γὰρ τὸ
[47, 42]   παθεῖν φυλάξασθαι, οἱ δὲ ἕτεροι  τῷ   σφετέρῳ στρατῷ τούς τε σφαγέας
[47, 8]   ἠδυνήθη, διεσώσατο· τε Λέπιδος  τῷ   τε ἀδελφῷ τῷ Παύλῳ ἐς
[47, 6]   κατὰ τὸ στασιωτικὸν προσεκεκρούκεσαν. ἀμέλει  τῷ   τε Ἀντωνίῳ καὶ θεῖος
[47, 18]   ἄλλους τοὺς ἀμελήσαντας αὐτῶν ἐπαράτους  τῷ   τε Διὶ καὶ αὐτῷ ἐκείνῳ
[47, 41]   ἄλλοις ἐν μὲν τῷ στρατοπέδῳ  τῷ   τε ἐρύματι αὐτοῦ μένουσι σωτηρίαν,
[47, 25]   ὡς καὶ ῥᾷον ἐκ τούτου  τῷ   τε Καίσαρι καὶ τῷ Ἀντωνίῳ
[47, 22]   συναιρόμενον ἔσχε. καὶ τέως μὲν  τῷ   τε Καίσαρι πέμπων, ὅτε ἐδόκει
[47, 28]   ἰσχυρὸς διὰ ταχέων ἐγένετο, καὶ  τῷ   τε Καίσαρι περὶ τῶν συναλλαγῶν
[47, 27]   Ἀλχαυδόνιος Ἀράβιος· οὗτος γὰρ  τῷ   τε Λουκούλλῳ πρότερον, ὥσπερ εἴρηταί
[47, 33]   τῇ Ῥόδῳ διὰ τοῦ Σταΐου,  τῷ   τε πλήθει καὶ τῷ μεγέθει
[47, 15]   τε οὕτως ἐποίησαν, καὶ νεὼν  τῷ   τε Σαράπιδι καὶ τῇ Ἴσιδι
[47, 48]   ὅπως διὰ φυλακῆς αὐτοὺς ἐν  τῷ   τῆς μάχης καιρῷ ποιήσηται οὔθ´
[47, 40]   Ἀντωνίου κήπων, ὁμόρων ἀλλήλοις παρὰ  τῷ   Τιβέριδι ὄντων, ἠκούοντο. καὶ προσέτι
[47, 46]   ἐπλεονέκτησαν δὲ καὶ ἠλαττώθησαν ἀλλήλων  τῷ   τό τε τάφρευμα τὸ τοῦ
[47, 45]   εἴγε πάντες πᾶσιν, οἷα ἐν  τῷ   τοιούτῳ συμβαίνει, συνεμεμίχεσαν, Βροῦτος
[47, 46]   ἅμα τοῖς ἄλλοις ἀπωλώλει) καὶ  τῷ   τὸν Κάσσιον ἐκ μὲν τῆς
[47, 18]   τε τῇ ἀγορᾷ καὶ ἐν  τῷ   τόπῳ ἐν ἐκέκαυτο προκατεβάλοντο,
[47, 24]   γὰρ αὐτὸν ἠγάπα) καὶ περὶ  τῷ   υἱῷ μὴ καταφωραθῇ, τό τε
[47, 47]   δὲ δὴ ἐλπίδα ἀκινδύνως ἐν  τῷ   χρόνῳ κατεργάσεσθαί σφας ἔχων θορυβεῖν
[47, 15]   ἔς τε τὴν στρατηγίαν αὐτοῦ  τῶν   ἀγορανομούντων τινὰ ἐσήγαγον· καὶ πάντας
[47, 38]   ὅτι τὸ καθάρσιον τὸ πρὸ  τῶν   ἀγώνων γιγνόμενον ἐντὸς τοῦ ἐρύματος
[47, 6]   ἐσφάγησαν. ὅπως γὰρ μηδεὶς στερηθήσεσθαι  τῶν   ἄθλων φοβηθείς, ὅτι τοὺς ἐπὶ
[47, 8]   ἐξονειδίσας ἔπειτ´ ἐκέλευσεν αὐτὴν ἐκφανέστερον  τῶν   ἄλλων ἐν τῷ βήματι προτεθῆναι,
[47, 3]   μὲν τῶν βουλευτῶν χωρὶς δὲ  τῶν   ἄλλων, ἐξετέθη. καὶ τὸ μὲν
[47, 14]   ὅσα βούλονται διδῶσι, προεῖπον μηδένα  τῶν   ἄλλων μὴ ὠνησείοντα ἐς τὸ
[47, 14]   καὶ ἄτοπα καὶ περὶ τὰς  τῶν   ἄλλων οὐσίας συνέβαινε. καίτοι ταῖς
[47, 20]   ἐτιμῶντο μὲν γὰρ καὶ ὑπὸ  τῶν   ἄλλων σχεδόν τι πάντων ἐφ´
[47, 30]   ἐπιτηδείων εἰρχθεὶς ἐπεκδρομὴν μὲν σπάνει  τῶν   ἀναγκαίων ἐποιήσατο, καταραχθεὶς δὲ διὰ
[47, 19]   ὀνόματι τὴν ἀσυλίαν, μετὰ τὴν  τῶν   ἀνδρῶν ἄθροισιν, ἄνευ τοῦ ἔργου
[47, 14]   ἐπὶ τὰ δεδημευμένα τά τε  τῶν   ἀνθισταμένων ἔτι, διαπέμποντες (καὶ γὰρ
[47, 40]   ἐς ταὐτὸ καὶ ὅσα παρὰ  τῶν   ἀνθρώπων κατὰ συντυχίαν ἐπράχθη ἔδοξεν·
[47, 17]   γὰρ πολλῶν ἅμα ἀποκηρυττομένων, καὶ  τῶν   ἀνθρώπων τῶν πλειόνων καὶ ἀχρύσων
[47, 42]   τε σφαγέας τιμωρήσασθαι καὶ τὰ  τῶν   ἀντικαθεστώτων σχεῖν, ἄρξαι τε πάντων
[47, 38]   τῇ τε τριβῇ βαρυνόμενα καὶ  τῶν   ἀντιπολεμούντων καταφρονήσαντα, ὅτι τὸ καθάρσιον
[47, 44]   τε ἀσπίδας ἀπερρίπτουν, καὶ ἀντιλαμβανόμενοι  τῶν   ἀντιτεταγμένων οἱ μὲν ἔκ τε
[47, 14]   τοὺς μὲν τοῖς κτήμασι τοῖς  τῶν   ἀπολλυμένων ἐδελέαζον, τὰ μὲν ἐπευωνίζοντες
[47, 31]   καὶ ἐλπίδα ἀντιλήψεσθαί τι ἀντὶ  τῶν   ἀπολωλότων ἔλαβον· τε Κλεοπάτρα
[47, 11]   ὕστερον ἀπεδείχθη. οὕτως ἔκ τε  τῶν   ἀπορωτάτων πολλοὶ περιγίγνονται καὶ ἐκ
[47, 19]   τὰ πράγματα ἐπὶ μακρότερον ταῖς  τῶν   ἀρξόντων διαδοχαῖς κρατυνόμενοι. ~πράξαντες δὲ
[47, 49]   τῶν δὲ ἀνδρῶν τῶν πρώτων  τῶν   ἀρχάς τινας σχόντων καὶ
[47, 40]   ὥσπερ που καὶ ἀεὶ πρὸ  τῶν   ἀτοπωτάτων φιλεῖ προσημαίνειν, πάντα σφίσιν
[47, 16]   ἐφ´ ὁποσονοῦν ἔτι οὐ μόνον  τῶν   βουλευτῶν καὶ τῶν ἱππέων,
[47, 3]   δύο μόνα λευκώματα, χωρὶς μὲν  τῶν   βουλευτῶν χωρὶς δὲ τῶν ἄλλων,
[47, 5]   ἀντιδιδοὺς ἄλλον, καὶ ἐκ τῆς  τῶν   γεγονότων ὀργῆς τῆς τε ἔπειτα
[47, 25]   ἐκ τε τούτου καὶ διὰ  τῶν   γραμμάτων ὅτι τὴν πατρίδα μετὰ
[47, 49]   Πορκία ἄνθρακα διάπυρον καταπιοῦσα ἀπέθανε.  τῶν   δὲ ἀνδρῶν τῶν πρώτων τῶν
[47, 6]   ἐπεπολέμωντο. ἀλλ´ οὗτοι μὲν ἐσώθησαν,  τῶν   δὲ δὴ ἄλλων πολλοὶ καὶ
[47, 14]   πλῆθος τῶν στρατιωτῶν τούτοις ἀνηρτῶντο,  τῶν   δὲ δὴ λογιμωτέρων τοὺς μὲν
[47, 5]   περὶ αὐτὸν δυνατῶν ἐχθροὶ διώλοντο,  τῶν   δὲ δὴ φίλων αὐτοῦ τῶν
[47, 17]   καὶ ἀχρύσων καὶ ἀναργύρων ὄντων,  τῶν   δὲ λοιπῶν μὴ τολμώντων ὡς
[47, 2]   παραχρῆμα τὰ δόξαντά σφισι διὰ  τῶν   δημάρχων ἐνομοθέτησαν. γὰρ ἐπέταττον
[47, 26]   καὶ ἀμαχεὶ πάντα τά τε  τῶν   δήμων καὶ τὰ τῶν στρατευμάτων
[47, 47]   οὐδὲ τοῖς στρατιώταις τι ἀντὶ  τῶν   διαρπασθέντων ἔδωκαν· καὶ προσέτι καὶ
[47, 27]   τὴν ἐλευθέραν ἀλλὰ καὶ τὴν  τῶν   δούλων κατέλεγε, καὶ χρήματα ἤθροιζε
[47, 5]   δὴ κοινὰ πράγματα καὶ αἱ  τῶν   δυναστειῶν διαλλαγαὶ καὶ τὰς φιλίας
[47, 15]   ἐκείνους μὲν ἐς τὰς ἡγεμονίας  τῶν   ἐθνῶν ἔστειλαν, ἑτέρους δὲ ἀντ´
[47, 24]   πορρωτάτω τῆς Ἰταλίας ἀπαγάγῃ κἀκ  τῶν   ἐκεῖ ὑπηκόων διατρέφῃ. καὶ ἄλλους
[47, 22]   τε αὐτὸν ἐπῄνεσαν καὶ πάντων  τῶν   ἐκεῖ χωρίων ἄρχειν ἐκέλευσαν. ὡς
[47, 34]   (οἵ τε γὰρ δοῦλοι καὶ  τῶν   ἐλευθέρων οἱ πένητες, οἱ μὲν
[47, 30]   καὶ τῆς μὲν Ἀντιοχείας ὑπὸ  τῶν   ἐμφρουρούντων αὐτὴν ἀπεκρούσθη, τὴν δὲ
[47, 14]   τε ἐν τῷ ἄστει καὶ  τῶν   ἐν τῇ ἄλλῃ Ἰταλίᾳ οἰκιῶν,
[47, 24]   φοβηθεὶς δὲ μὴ καὶ αὖθις  τῶν   ἐν τῇ Ῥώμῃ πραττομένων ἐπὶ
[47, 33]   ἤθελον. ὑποπτεύσαντες οὖν αὐτοὺς τὰ  τῶν   ἐναντίων, ἐπειδὴ εὖ ὑπὸ τοῦ
[47, 37]   ταῖς τε γὰρ δυνάμεσι μᾶλλον  τῶν   ἐναντίων ἔρρωντο, καὶ τῶν ἐπιτηδείων
[47, 37]   σφετέροις παρέσχεν, ἐνεδρεύσας δέ τινας  τῶν   ἐναντίων σιταγωγοῦντας καὶ σφαλεὶς οὐκέτ´
[47, 36]   ~ἦσαν δὲ πολὺ τῷ πλήθει  τῶν   ἐναντίων τῶν τότε παρόντων καθυπέρτεροι,
[47, 16]   καὶ τῶν ἱππέων, ἀλλὰ καὶ  τῶν   ἐξελευθέρων, καὶ ἀνδρῶν ὁμοίως καὶ
[47, 11]   ἤρεσεν ὥστε καὶ χρήματα πλείω  τῶν   ἐπηγγελμένων λαβεῖν. Μᾶρκος δὲ Τερέντιος
[47, 19]   οὐδενὶ οὐδὲ τῶν θεῶν, πλὴν  τῶν   ἐπὶ τοῦ Ῥωμύλου γενομένων, ἐδεδώκεσαν.
[47, 11]   οὐδέν, ὁμώνυμος δὲ δή τινι  τῶν   ἐπικεκηρυγμένων πλὴν μιᾶς προσηγορίας ὤν,
[47, 12]   διὰ χρήματα παραπώλοντο, πλεῖστοι δὲ  τῶν   ἐπικηρυχθέντων οὐχ ὅτι περιεγένοντο ἀλλὰ
[47, 30]   τότε γὰρ ἀμφοτέρωθεν τῆς ἐπαγωγῆς  τῶν   ἐπιτηδείων εἰρχθεὶς ἐπεκδρομὴν μὲν σπάνει
[47, 37]   μᾶλλον τῶν ἐναντίων ἔρρωντο, καὶ  τῶν   ἐπιτηδείων οὐχ ὁμοίως αὐτοῖς ηὐπόρουν
[47, 15]   ἔπρασσον· τῶν μὲν γὰρ ἐπικλήσεων  τῶν   ἐπιφθόνων καὶ διὰ τοῦτο καταλυθεισῶν
[47, 14]   προσδιήρπαζον. ἵνα γὰρ καὶ πρὸ  τῶν   ἔργων τοὺς μισθοὺς ἔχοντες πᾶν
[47, 6]   προέβαλλον, καὶ τοὺς πολεμιωτάτους ἀντὶ  τῶν   ἑταιροτάτων, τοῦτο μὲν ἴσους πρὸς
[47, 28]   τε τοῦ Βάσσου καὶ τὰ  τῶν   ἑτέρων οὐδὲν ἐπιπονήσας προσέθετο. καὶ
[47, 24]   καὶ πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἀπὸ  τῶν   εὐεργετῶν ἀπηυτομόλησεν. ~ὁ δ´ οὖν
[47, 6]   τούτου τούς τε φιλτάτους ἀντὶ  τῶν   ἐχθίστων ἀλλήλοις προέβαλλον, καὶ τοὺς
[47, 9]   ἀπώλοντο, συχνοὶ δὲ καὶ ὑπὸ  τῶν   ἐχθίστων ἐσώθησαν. ἄλλοι σφᾶς αὐτοὺς
[47, 16]   ἔτι φέροντα, τὰς δὲ οὐσίας  τῶν   ζώντων ἀποσυλῶντα προσδεόμενοι γὰρ χρημάτων,
[47, 17]   οἱ δὲ καὶ ἐς τὰ  τῶν   ζώντων ἔτι γερόντων τε καὶ
[47, 42]   στρατηγῶν καὶ ἀπὸ τῶν ὑποστρατήγων  τῶν   θ´ ὑπομειόνων ἐγένοντο, πολλὰ μὲν
[47, 15]   δὲ ἀρχὰς τάς τε ἱερωσύνας  τῶν   θανατωθέντων οὐ πρὸς τὸ νομιζόμενον
[47, 11]   ἀπορωτάτων πολλοὶ περιγίγνονται καὶ ἐκ  τῶν   θαρσούντως ἐχόντων οὐκ ἐλάττους ἀπόλλυνται·
[47, 19]   μήτε συλᾶσθαι, ὅπερ οὐδενὶ οὐδὲ  τῶν   θεῶν, πλὴν τῶν ἐπὶ τοῦ
[47, 23]   τε ὁμολογίαν ὑπαγαγόμενος, καὶ ὀλίγους  τῶν   θρασυτάτων τοὺς μὲν θανατώσας τοὺς
[47, 16]   μόνον τῶν βουλευτῶν καὶ  τῶν   ἱππέων, ἀλλὰ καὶ τῶν ἐξελευθέρων,
[47, 46]   τὸν Βροῦτον ἐσφάλθαι καί τινας  τῶν   κεκρατηκότων ἐφ´ ἑαυτὸν ἐπιέναι, ἐπειχθῆναι
[47, 26]   πολλοὺς τῶν τε Ἀσιανῶν καὶ  τῶν   Κιλίκων προσέθετο. κἀκ τούτου καὶ
[47, 44]   ἀντιτεταγμένων οἱ μὲν ἔκ τε  τῶν   κρανῶν αὐτοὺς ἦγχον καὶ κατὰ
[47, 16]   ῥητόν τι ἀργύριον πρὸς τὴν  τῶν   κτημάτων ἀξίαν ἐσενεγκεῖν ἐκελεύσθησαν, ἀλλ´
[47, 30]   ναυτικὸν συνεκρότησε, καὶ ἐς τὸν  τῶν   Λαοδικέων λιμένα ἐσπλεύσας τούς τε
[47, 14]   πλὴν ὀλίγων ἐδόθη, τά τε  τῶν   λοιπῶν καὶ πάνυ πάντα ἀδεῶς
[47, 34]   ~Βροῦτος δὲ τό τε κοινὸν  τῶν   Λυκίων στράτευμα ἀπαντῆσαν αὐτῷ πρὸς
[47, 39]   πλήθεσιν καὶ ταῖς ἀρεταῖς  τῶν   μαχεσαμένων διήνεγκεν αὐτῶν (πολλῷ γὰρ
[47, 15]   ποτὲ καὶ ἐδόκει αὐτοῖς ἔπρασσον·  τῶν   μὲν γὰρ ἐπικλήσεων τῶν ἐπιφθόνων
[47, 42]   ὀριγνήσασθαι τὰ δὲ ἐκκλῖναι καὶ  τῶν   μὲν ἔρωτα λαβεῖν τὰ δὲ
[47, 17]   τὴν ἀξίαν πάντα ἐπιπράσκετο. ὥστε  τῶν   μὲν ἰδιωτῶν οὐδεὶς οὐδέν,
[47, 42]   ἕκαστον ἑκάτερα καὶ ἱκετεύοντές σφας  τῶν   μὲν ὀριγνήσασθαι τὰ δὲ ἐκκλῖναι
[47, 12]   οὕτως ἐγένετο, καὶ πλεῖστοι μὲν  τῶν   μὴ προγραφέντων διά τε ἔχθραν
[47, 38]   καὶ τὴν τροφὴν ἄφθονον ὑπὸ  τῶν   νεῶν εἶχον) ἀνεβάλλοντο, εἴ πως
[47, 33]   τε πλήθει καὶ τῷ μεγέθει  τῶν   νεῶν τὴν ἐμπειρίαν σφῶν κρατήσας,
[47, 15]   οὐ πρὸς τὸ νομιζόμενον ἐκ  τῶν   νόμων, ἀλλ´ ὥς που καὶ
[47, 34]   τὸ μὲν πρῶτον τοὺς αἰχμαλώτους  τῶν   Ξανθίων (καὶ γὰρ ἐν γένει
[47, 44]   ἐς τὰ στήθη ἔτυπτον. ἄλλοι  τῶν   ξιφῶν αὐτῶν λαμβανόμενοι τὰ σφέτερα
[47, 44]   τῇ δὲ δὴ συμμίξει καὶ  τῶν   ξιφῶν καὶ τῶν σωμάτων διώλλυντο.
[47, 14]   κάλλιστα καὶ τῶν χωρίων καὶ  τῶν   οἰκοδομημάτων λαμβάνωσι καὶ ἐκείνοις ὅσα
[47, 30]   καὶ ἀδείας, καίτοι πολέμιοι ὑπὸ  τῶν   οἴκοι Ῥωμαίων νομισθέντες, ἔτυχον. οὐ
[47, 18]   ὑποδοχὴν τοῦ καὶ αὐτοί ποτε  τῶν   ὁμοίων ἀξιωθῆναι· καὶ διὰ τοῦτο
[47, 4]   τῷ διὰ μέσου τῇ προσδοκίᾳ  τῶν   ὁμοίων οἱ μὲν ὡς δράσουσι
[47, 21]   πεπραγμένων καὶ ἐπὶ ταῖς ἐλπίσι  τῶν   ὁμοίων προσεῖχον αὐτῷ, καὶ διότι
[47, 42]   ἀντικαθεστώτων σχεῖν, ἄρξαι τε πάντων  τῶν   ὁμοφύλων ἐπιθυμῆσαι, παρῄνουν, καὶ
[47, 8]   αἱ ἐν τοῖς λευκώμασι χῶραι  τῶν   ὀνομάτων αὐτῶν ὦσιν, ἑτέρους ἀντενέγραψαν.
[47, 41]   περιφανέστατα, καίπερ χαλεπῶς καὶ ἄνευ  τῶν   ὅπλων ὑπὸ τῆς ἀσθενείας ἑστώς,
[47, 35]   βιασάμενοι δὲ αὐτὴν εἴσω τε  τῶν   ὀρῶν ἐγένοντο, καὶ πρὸς τὴν
[47, 35]   Θάσου ἦν, δὲ ἐντὸς  τῶν   ὀρῶν ἐπὶ τῷ πεδίῳ πεπόλισται.
[47, 4]   ῥᾳστώνην τινὰ ἐκ τοῦ ἀνελπίστου  τῶν   παθῶν ἐλάμβανον. τότε δὲ πάντα
[47, 13]   συμφοραὶ ἐξενίκων, καὶ οὐδεὶς οὐδὲ  τῶν   πάνυ ἀνδρικῶν ἀντικαρτερεῖν πρὸς αὐτὰς
[47, 5]   γε κελεύσαντος ἐφθάρη, ὥστε ἔξω  τῶν   πάνυ πλουσίων (τούτοις γὰρ οὐκ
[47, 28]   συναλλαγῶν καὶ τῇ γερουσίᾳ περὶ  τῶν   παρόντων ὅμοια τῷ Βρούτῳ ἐπέστειλε.
[47, 21]   γὰρ ἔκ τε τῆς δόξης  τῶν   πεπραγμένων καὶ ἐπὶ ταῖς ἐλπίσι
[47, 27]   καὶ Ἀντιστίῳ μὲν ἔκ τε  τῶν   περιχώρων οἱ τὰ τοῦ Καίσαρος
[47, 17]   ἅμα ἀποκηρυττομένων, καὶ τῶν ἀνθρώπων  τῶν   πλειόνων καὶ ἀχρύσων καὶ ἀναργύρων
[47, 21]   τε Οὐατίνιος ἦρχε μὲν Ἰλλυριῶν  τῶν   πλησιοχώρων, καὶ τό τε Δυρράχιον
[47, 6]   στρατιωτῶν ἀποπληρώσωσι, κοινήν τινα κατὰ  τῶν   πλουσίων ἔχθραν προσέθεντο. καὶ ἄλλα
[47, 47]   ἅμα καὶ ἀθυμίαν ἐκ τῆς  τῶν   ποιουμένων ὄψεως ἐμβάλῃ· τοὺς δὲ
[47, 14]   στρατιώτας τήν τε τροφὴν παρὰ  τῶν   πόλεων, ἐν αἷς ἐχείμαζον, προῖκα
[47, 34]   τὸ ἔρυμα αὐτοβοεὶ εἷλε, καὶ  τῶν   πόλεων τὰς μὲν πλείους ἀμαχεὶ
[47, 28]   αὖθις κατείρχθη. ~τοιούτων δὲ δὴ  τῶν   πραγμάτων αὐτοῖς ὄντων, Κάσσιος
[47, 2]   πολλοῦ μὲν καὶ ἐξ αὐτῶν  τῶν   πραττομένων, πολλῷ δὲ ἔτι πλείονος
[47, 13]   αὐτὸν ἦλθον. ~ἀριθμὸν γὰρ οὔτε  τῶν   προγραφέντων οὔτε τῶν φονευθέντων
[47, 3]   αἷς ποτε Σύλλας ἐκ  τῶν   προγραφῶν ἐκέχρητο ἐπανήχθησαν, καὶ
[47, 26]   τούτου τήν τε Τύρον μετὰ  τῶν   προπαρεσκευασμένων κατέλαβε, κἀντεῦθεν πρὸς τὰ
[47, 5]   φιλτάτους κοινῇ συναπώλλυσαν. ἐκ γὰρ  τῶν   πρὸς ἀλλήλους πραγμάτων τό τε
[47, 14]   τὰ χωρία ἔχοντας τὸ ἥμισυ  τῶν   προσόδων αὐτῶν ἀφείλοντο. καὶ προσέτι
[47, 29]   τῷ μεταξὺ χρόνῳ αὐξηθῇ, τοῖς  τῶν   προσόρων ἐθνῶν ἄρχουσιν ἐνεχείρισαν· καὶ
[47, 16]   ἀλλὰ τὸ μὲν τῶν τελῶν  τῶν   πρότερον μέν ποτε καταλυθέντων τότε
[47, 4]   πλείστην ἀτοπίαν τῇ τε ζηλώσει  τῶν   προτέρων ἔργων καὶ τῇ ἀπ´
[47, 3]   καὶ πάνυ δυσχερῆ, καίπερ μηδεμίαν  τῶν   προτέρων ὑπερβολήν, ὥς γε καὶ
[47, 34]   κατεστήσατο, καὶ παράγων ἕνα ἕκαστον  τῶν   πρώτων ἀπεκήρυττεν, εἴ πως διά
[47, 3]   γε οὐκ ἀναμὶξ τὰ ὀνόματα  τῶν   πρώτων τοῖς πολλοῖς ἀλλὰ χωρὶς
[47, 49]   καταπιοῦσα ἀπέθανε. τῶν δὲ ἀνδρῶν  τῶν   πρώτων τῶν ἀρχάς τινας σχόντων
[47, 1]   κόρακας προσπεσόντας οἱ τίλλειν τε  τῶν   πτερῶν πειρωμένους ἀποκτείνας, τὴν νίκην
[47, 40]   ἐφθάρησαν. ~πάρεστι δὲ καὶ ἐκ  τῶν   σημείων τῶν τότε συμβάντων σφίσι
[47, 10]   αὐτὸν ἀπεκτονὼς ἐπιστεύθη ἔκ τε  τῶν   σκύλων καὶ ἐκ τῶν στιγμάτων,
[47, 10]   τε τῶν σκύλων καὶ ἐκ  τῶν   στιγμάτων, καὶ ἐκεῖνόν τε ἅμα
[47, 26]   τε τῶν δήμων καὶ τὰ  τῶν   στρατευμάτων προσεποιήσατο. δὲ δὴ
[47, 42]   καθ´ ἑκάστους, ἀμφοτέροις ἀπό τε  τῶν   στρατηγῶν καὶ ἀπὸ τῶν ὑποστρατήγων
[47, 2]   καὶ ἐκεῖνοι, χωρὶς ἑκάτερος, μετὰ  τῶν   στρατιωτῶν ἁπάντων ἦλθον, καὶ παραχρῆμα
[47, 6]   ἔχοντες ὁπόθεν ἄλλοθεν τὰς ἐπιθυμίας  τῶν   στρατιωτῶν ἀποπληρώσωσι, κοινήν τινα κατὰ
[47, 49]   δὲ αὐτοῦ τὸ μὲν πλῆθος  τῶν   στρατιωτῶν αὐτίκα ἀδείας σφίσι κηρυχθείσης
[47, 48]   ὅτι οἱ ἐναντίοι τοὺς ζωγρηθέντας  τῶν   στρατιωτῶν αὐτοῦ ἀπεκτόνεσαν. πράξας δὲ
[47, 47]   ὄψεως ἐμβάλῃ· τοὺς δὲ λοιποὺς  τῶν   στρατιωτῶν αὐτοῦ παραλαβών, καὶ λόγοις
[47, 43]   ἄλλοι οἱ τόν τε θυμὸν  τῶν   στρατιωτῶν ἐπεγείροντες καὶ ἐπὶ τὴν
[47, 38]   μάχην (ὅσον γὰρ τῇ ῥώμῃ  τῶν   στρατιωτῶν ἠλαττοῦντο, τοσοῦτον τῷ πλήθει
[47, 31]   μετὰ δὲ τοῦτο τὴν ὀλιγότητα  τῶν   στρατιωτῶν κατανοήσαντες οὔτε τῇ πόλει
[47, 49]   προσέτι καὶ μαθὼν ὅτι τινὲς  τῶν   στρατιωτῶν τοῖς νικήσασιν ὡμολογήκασιν, οὐδεμίαν
[47, 23]   πρὶν ἐνεωτέρισεν, ὥστε καὶ  τῶν   στρατιωτῶν τοὺς μὲν ἀλλήλοις ἐς
[47, 14]   προσαπέδειξαν. τὸ μὲν οὖν πλῆθος  τῶν   στρατιωτῶν τούτοις ἀνηρτῶντο, τῶν δὲ
[47, 27]   μέσον τῆς τε πόλεως καὶ  τῶν   στρατοπέδων, πρίν τι ἀποκρίνασθαί σφισι,
[47, 19]   ὡς ἀληθῶς ὄντος, ἐν ταῖς  τῶν   συγγενῶν αὐτοῦ ἐκφοραῖς πέμπεσθαι, ὅπερ
[47, 42]   καὶ Ῥωμαίων ἀμφοτέρωθεν ὁμοίως μετὰ  τῶν   συμμάχων σφῶν ὄντων, ἐρρήθη· διήλλαξε
[47, 28]   καὶ τῷ τε Καίσαρι περὶ  τῶν   συναλλαγῶν καὶ τῇ γερουσίᾳ περὶ
[47, 49]   ἄρ´ ἐδούλευες τύχῃ" παρεκάλεσέ τινα  τῶν   συνόντων, ἵνα αὐτὸν ἀποκτείνῃ. καὶ
[47, 38]   ἐκείνων τε οὐδὲν ἧττον  τῶν   συνόντων σφίσι διεσκόπουν, καὶ ἐπεθύμουν
[47, 16]   ἐκ καινῆς προσκαταστάντων, τό τε  τῶν   συντελειῶν, ἃς πολλὰς μὲν ἐπὶ
[47, 26]   διατριβὰς λανθάνων ἐποιεῖτο. ἦρχε δὲ  τῶν   Σύρων Σέξτος· τούτῳ γὰρ καὶ
[47, 49]   τινας σχόντων καὶ ἐκ  τῶν   σφαγέων τῶν τε ἐπικεκηρυγμένων ἔτι
[47, 16]   ἀλλ´ ἐπ´ αὐτοῖς αἱ τιμήσεις  τῶν   σφετέρων ἐγένοντο, κἀκ τούτου ὡς
[47, 44]   συμμίξει καὶ τῶν ξιφῶν καὶ  τῶν   σωμάτων διώλλυντο. καὶ οἱ μὲν
[47, 44]   καὶ ἕτεροι τρωθῆναί τι μέρος  τῶν   σωμάτων σφῶν προβάλλοντες ἑτοιμότερον τῷ
[47, 4]   πολὺ ταῖς ψυχαῖς καὶ πρὸ  τῶν   σωμάτων, ὡς καὶ ἐν αὐτοῖς
[47, 17]   πως διέφυγον, ἀλλ´ ὑπό τε  τῶν   τάξεων ἐς στενὸν κατακλειόμενοι καὶ
[47, 5]   τῶν δὲ δὴ φίλων αὐτοῦ  τῶν   τε ἄλλων ἀνθρώπων οὐδεὶς ἐκείνου
[47, 26]   Συρίαν προεπεπόμφει, καὶ ἑτέρους πολλοὺς  τῶν   τε Ἀσιανῶν καὶ τῶν Κιλίκων
[47, 14]   μὲν γὰρ ἐνοίκιον ἐνιαύσιον πασῶν  τῶν   τε ἐν τῷ ἄστει καὶ
[47, 49]   καὶ ἐκ τῶν σφαγέων  τῶν   τε ἐπικεκηρυγμένων ἔτι ὄντων οἱ
[47, 23]   μέγα τι κακὸν δρᾶσαι, καὶ  τῶν   τε ἐπισήμων τῆς στρατηγίας ἀφαιρεθεὶς
[47, 26]   καὶ λαβὼν παρ´ αὐτοῦ χρήματα,  τῶν   τε ἱππέων συχνούς, οὓς
[47, 26]   αὐτὸν ζῆν ἐάσειεν· ὡς δὲ  τῶν   τε ὁμοίων τινὲς πρὸς αὐτὸν
[47, 5]   μὲν μόνοι οἱ τοῦ Σύλλου  τῶν   τε περὶ αὐτὸν δυνατῶν ἐχθροὶ
[47, 20]   οὗ Καῖσαρ Ὀκταουιανὸς  τῶν   τε πραγμάτων ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ τὸ
[47, 17]   προσέτι οἱ μὲν τὰς οὐσίας  τῶν   τελευτώντων ὅλας καὶ ᾔτουν καὶ
[47, 16]   οὐ μὴν ἀλλὰ τὸ μὲν  τῶν   τελῶν τῶν πρότερον μέν ποτε
[47, 21]   τῇ Ῥώμῃ ἐπικράτησιν πράσσειν τι  τῶν   τῇ ἀρχῇ προσηκόντων ἀσθενὴς ἦν.
[47, 13]   νῦν ἔγραψα, ὅτι πολλοὶ μὲν  τῶν   τὸ πρῶτον ἐς τὰ λευκώματα
[47, 12]   τοῖς τινα περισώσασι καὶ διπλάσια  τῶν   τοῖς φονεύσουσι προκειμένων ἐπαγγελλόμενος, καὶ
[47, 36]   πολὺ τῷ πλήθει τῶν ἐναντίων  τῶν   τότε παρόντων καθυπέρτεροι, καὶ διὰ
[47, 40]   δὲ καὶ ἐκ τῶν σημείων  τῶν   τότε συμβάντων σφίσι τεκμήρασθαι ὅτι
[47, 40]   τῶν τοῦ Καίσαρος καὶ ἐκ  τῶν   τοῦ Ἀντωνίου κήπων, ὁμόρων ἀλλήλοις
[47, 40]   στρατοπέδων βοαὶ νυκτὸς ἔκ τε  τῶν   τοῦ Καίσαρος καὶ ἐκ τῶν
[47, 26]   τινὲς πρὸς αὐτὸν συνελέγησαν, καὶ  τῶν   τοῦ Σέξτου στρατιωτῶν ἄλλοτε ἄλλους
[47, 31]   τοῦ Κασσίου ἐπικουρίαν ἐπειγόμενον ἐπεχείρησαν  τῶν   τοῦ Ταύρου διόδων εἶρξαι, προεκλιπόντες
[47, 44]   καὶ πολλαῖς ἔθνησκον, καὶ οὔτε  τῶν   τραυμάτων αἴσθησιν εἶχον, τὸ γὰρ
[47, 31]   τούτου Ταρσεῖς ἐπαίνους τε παρὰ  τῶν   τριῶν ἀνδρῶν (ἐκεῖνοι γὰρ τὰ
[47, 32]   ὡς γὰρ τήν τε συνωμοσίαν  τῶν   τριῶν ἀνδρῶν ἔμαθον καὶ τὰ
[47, 7]   ἀδελφῆς ἐς τὸ θέατρον μόνον  τῶν   τριῶν ἐσελθεῖν διεπράξατο, κἀνταῦθα ἐσπηδήσασα
[47, 21]   περιπλανωμένους, τοὺς δὲ καὶ ἐκ  τῶν   τῷ Δολοβέλλᾳ συνεξελθόντων ὑπολειφθέντας
[47, 42]   τε τῶν στρατηγῶν καὶ ἀπὸ  τῶν   ὑποστρατήγων τῶν θ´ ὑπομειόνων ἐγένοντο,
[47, 35]   ἔστι μεταξὺ Νέας πόλεως καὶ  τῶν   Φιλίππων· μὲν γὰρ πρὸς
[47, 9]   συχνοὶ μὲν γὰρ καὶ πρὸς  τῶν   φιλτάτων ἀπώλοντο, συχνοὶ δὲ καὶ
[47, 13]   γὰρ οὔτε τῶν προγραφέντων οὔτε  τῶν   φονευθέντων καὶ διαφυγόντων οὐδὲ
[47, 14]   καίτοι ταῖς τε γυναιξὶ ταῖς  τῶν   φονευομένων τὰς προῖκας καὶ τοῖς
[47, 17]   παμπληθεῖς γενόμεναι, οὐ τὰ ἆθλα  τῶν   φόνων μέγιστα δὴ δοθέντα, οὐχ
[47, 34]   ἀρετὴν ἔχοντι προσέθεντο, μηδὲν ἔξω  τῶν   χρημάτων ζημιωθέντες. καὶ τοῦτο καὶ
[47, 14]   αὐτοί τε τὰ κάλλιστα καὶ  τῶν   χωρίων καὶ τῶν οἰκοδομημάτων λαμβάνωσι
[47, 17]   δὴ δοθέντα, οὐχ αἱ κτήσεις  τῶν   χωρίων προικιμαῖαι τρόπον τινὰ αὐτοῖς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable acad�mique : Alain Meurant
Analyse, design et r�alisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Derni�re mise � jour : 31/08/2006