Livre, Chap.
[47, 0]	ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο	Μ.	Αἰμίλιος Μ. υἱὸς, Λέπιδος τὸ
[47, 0]	ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο Μ. Αἰμίλιος	Μ.	υἱὸς, Λέπιδος τὸ βʹ ὕπ.
[47, 3]	ἐγένετο, οὔτε παρ´ ἑτέρου τινὸς	μαθεῖν	οὔτ´ αὐτὸς εὑρεῖν ἠδυνήθην· ὃ
[47, 29]	ἄρχουσιν ἐνεχείρισαν· καὶ μετὰ τοῦτο	μαθόντες	τὰ κατὰ τὸν Κάσσιον, πρὶν
[47, 10]	τούτῳ πάσαις βασάνοις οὐδὲν ἐξελάλησε·	μαθὼν	δὲ ἐκεῖνος τὸ γιγνόμενον, καὶ
[47, 46]	καὶ αὐτῷ καὶ ὁ ἑκατόνταρχος,	μαθὼν	ὅτι διὰ τὴν βραδυτῆτα αὐτοῦ
[47, 49]	δυνηθεὶς δέ, καὶ προσέτι καὶ	μαθὼν	ὅτι τινὲς τῶν στρατιωτῶν τοῖς
[47, 24]	σωτηρίαν αὐτοῦ ἐποιεῖτο, ὕστερον δέ,	μαθὼν	τὸν Δέκιμον ἀπολωλότα, παρ´ οὐδὲν
[47, 25]	καὶ ἄλλο τι ἐν τῇ	Μακεδονίᾳ	παρὰ τὴν ἀπουσίαν αὐτοῦ νεωτερισθῇ,
[47, 40]	τῇ Ῥώμῃ καὶ ἐν τῇ	Μακεδονίᾳ	τὰ ἐκβάντα ἀπ´ αὐτοῦ προεμαντεύσατο.
[47, 40]	ᾔδετο· ἐν δὲ δὴ τῇ	Μακεδονίᾳ	(ταύτης γὰρ τό τε Παγγαῖον
[47, 24]	λαβὼν ἔς τε τὴν ἄνω	Μακεδονίαν	ἀνεχώρησε, κἀντεῦθεν ἐς τὴν Ἀσίαν
[47, 22]	ἄλλα ἄριστα δὴ τήν τε	Μακεδονίαν	διήγαγε, καὶ τὰ στρατεύματα στασιασθέντα
[47, 32]	σύμπαν ἔγνωσαν ἔς τε τὴν	Μακεδονίαν	ἐλθεῖν καὶ περαιωθῆναι αὐτοὺς ἐκεῖσε
[47, 38]	Ἰταλίαν καταλάβῃ καὶ ἐς τὴν	Μακεδονίαν	ἔλθῃ, ὤργων. ὁ δὲ δὴ
[47, 25]	βοηθήσαντος. ἐντεῦθεν δὲ ἐς τὴν	Μακεδονίαν	ἐλθὼν καὶ πάντα τὰ ἐκεῖ
[47, 21]	προσεποιήσατο· ἐς δὲ δὴ τὴν	Μακεδονίαν	ἦλθε μὲν ἐν ἐκείνῳ τῷ
[47, 35]	προενεγκόντες καὶ διαλυσάμενοι ἐς τὴν	Μακεδονίαν	ἠπείγοντο. καὶ αὐτοὺς Γάιός τε
[47, 21]	τήν τε Συρίαν καὶ τὴν	Μακεδονίαν,	καίπερ μηδέν σφισι προσηκούσας, ἀλλ´
[47, 22]	δὲ ταῦτα, καὶ τήν τε	Μακεδονίαν	μετὰ τοῦτο πᾶσαν καὶ τὴν
[47, 36]	καὶ τὸν Νωρβανὸν ἐς τὴν	Μακεδονίαν	προέπεμψαν· αἰσθόμενοι δὲ αὐτοὺς ἑαλωκότας,
[47, 21]	τήν τε Ἑλλάδα καὶ τὴν	Μακεδονίαν	συνίστη. ἄλλως τε γὰρ ἔκ
[47, 29]	χρόνιος δὲ διά τε τῆς	Μακεδονίας	καὶ διὰ τῆς Θρᾴκης ἐς
[47, 7]	τοῦ Καίσαρος τοῦ προτέρου ἐπὶ	μακρότατον	τιμηθέντες, καὶ ἐν ταῖς ἀρχαῖς
[47, 35]	ἐπείρασαν διαβῆναι, ἑτέραν δέ τινα	μακροτέραν	κατὰ τὰς Κρηνίδας ὠνομασμένας περιελθόντες
[47, 19]	τιμῶντες, καὶ τὰ πράγματα ἐπὶ	μακρότερον	ταῖς τῶν ἀρξόντων διαδοχαῖς κρατυνόμενοι.
[47, 42]	ἐπιθυμῆσαι, παρῄνουν, καὶ ὅ γε	μάλιστα	αὐτοὺς ἐπέρρωσε, καὶ κατὰ πεντακισχιλίας
[47, 25]	οἱ δυνάστου τινὸς ἐς τὰ	μάλιστα	βοηθήσαντος. ἐντεῦθεν δὲ ἐς τὴν
[47, 10]	συγγραφῇ παρέξεται) ἃ δὲ ἀξιομνημόνευτα	μάλιστα	εἶναι νομίζω, διηγήσομαι. τοῦτο μὲν
[47, 6]	ἀναγκαίοις, ὑφ´ ὧνπερ ἐς τὰ	μάλιστα	καὶ σωθήσεσθαι καὶ τιμηθήσεσθαι προσεδόκων,
[47, 7]	Λεπίδου καὶ ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου	μάλιστα	(πρός τε γὰρ τοῦ Καίσαρος
[47, 46]	ἁλῶναι (ἀφ´ οὗπερ καὶ τὰ	μάλιστα	τέκμαρσιν τὸ ὄναρ ἔσχεν· εἰ
[47, 40]	φέρων ἔπεσε. καὶ ὅ γε	μάλιστα	τὸν ὄλεθρόν σφισιν ἐσήμηνεν ὥστε
[47, 37]	τοῦ Κασσίου τοῦ τε Βρούτου	μᾶλλον	αὐτοὺς ἤπειξε, μέρος μέν τι
[47, 32]	καὶ τὰ πράγματα ἔτι καὶ	μᾶλλον	ἐκοινώσαντο· τήν τε γὰρ αἰτίαν
[47, 34]	αὐτοὺς προσάξεσθαι· ἐπεὶ δ´ οὐδὲν	μᾶλλον	ἐνέδοσαν καίπερ προῖκα αὐτοῦ τοὺς
[47, 36]	ἀλλ´ αὐτοί τε διὰ φυλακῆς	μᾶλλον	ἢ διὰ κινδύνων τὸ στρατόπεδον
[47, 23]	ὣς ἡσύχασεν, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ	μᾶλλον	ἢ πρὶν ἐνεωτέρισεν, ὥστε καὶ
[47, 37]	σπουδαζόντων· ταῖς τε γὰρ δυνάμεσι	μᾶλλον	τῶν ἐναντίων ἔρρωντο, καὶ τῶν
[47, 13]	εἶπον ὅτι οὔτε τὴν τοῦ	Μαρίου	τοῦ τε Σύλλου ὠμότητα, ὥστε
[47, 27]	τινα χρόνον, ἔπειτα ὑπό τε	Μαρκίου	Κρίσπου καὶ ὑπὸ Λουκίου Σταΐου
[47, 11]	δὴ Λαίνας τὸν Κικέρωνα τὸν	Μᾶρκον	ἀπέκτεινε καίπερ εὐεργέτην αὐτοῦ ἐκ
[47, 24]	εἶναι, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ	Μᾶρκον	Μεσσάλαν πάνυ τῷ Κασσίῳ προσκείμενον
[47, 11]	αὖθις τότε ἐσεγράφη καὶ ἀπέθανε,	Μᾶρκος	δὲ Οὐαλέριος Μεσσάλας ὑπὸ τοῦ
[47, 11]	χρήματα πλείω τῶν ἐπηγγελμένων λαβεῖν.	Μᾶρκος	δὲ Τερέντιος Οὐάρρων ἠδίκησε μὲν
[47, 24]	τὸν Ἀντώνιον ὁ ἀδελφὸς ὁ	Μᾶρκος	ἐξαρπάσαι, πέμψας τινάς, ἐπεχείρησε. καὶ
[47, 30]	ἑαυτὸν κατεχρήσατο. ὅπερ που καὶ	Μᾶρκος	Ὀκτάουιος ὑποστράτηγος αὐτοῦ ἔπραξε. καὶ
[47, 6]	φονεύσαντάς τινας ὁ Κάτων ὁ	Μᾶρκος	ταμιεύσας ἀπῄτησε πάνθ´ ὅσα ἐπ´
[47, 10]	καὶ Κύιντον Κικέρωνα τὸν τοῦ	Μάρκου	ἀδελφὸν ὁ παῖς ἐξέκλεψε καὶ
[47, 25]	τήν τε τοῦ Ἀντωνίου τοῦ	Μάρκου	πείρασιν καὶ τὴν τοῦ ἀδελφοῦ
[47, 16]	~τοῦ δὲ δὴ Λεπίδου τοῦ	Μάρκου	τοῦ τε Πλάγκου τοῦ Λουκίου
[47, 41]	δὴ τὰ ὅπλα τάς τε	μάχας	ἰοῦσι κίνδυνον φέρει, τοῦτο τότε
[47, 39]	ἢ καὶ ταῖς ἀρεταῖς τῶν	μαχεσαμένων	διήνεγκεν αὐτῶν (πολλῷ γὰρ καὶ
[47, 39]	τις ἄλλο περὶ αὐτῶν ἀμφοτέρωθεν	μαχεσαμένων	εἴποι ἢ ὅτι Ῥωμαῖοι μὲν
[47, 41]	ὅτι τε ἐς ἕνης ἡ	μάχη	γενήσοιτο, καὶ ἵνα ἀναλάβῃ τι
[47, 37]	παρ´ ἀμφοτέρων ὡς ἔτυχεν ἐγίγνοντο,	μάχη	δὲ ἐκ παρατάξεως οὐδεμία χρόνον
[47, 47]	τῷ στρατοπέδῳ σφῶν νυκτὸς προσέμισγε.	μάχῃ	μὲν γὰρ αὐτοῖς ἐκ παρατάξεως
[47, 45]	ἀλλήλους· καὶ οὔτε ἐν τῇ	μάχῃ	πλὴν τὸ καθ´ ἑαυτὸν ἕκαστος
[47, 27]	τε αὐτῷ καὶ ἐν τῇ	μάχῃ	πολὺ τοῖς τοξεύμασιν ἐπεκράτησεν. οἱ
[47, 34]	ἀπαντῆσαν αὐτῷ πρὸς τὰ μεθόρια	μάχῃ	τε ἐκράτησε καὶ συγκαταφυγὸν ἐς
[47, 38]	ἄλλως μὲν οὐκ ὤκνουν τὴν	μάχην	(ὅσον γὰρ τῇ ῥώμῃ τῶν
[47, 42]	οὐχ ὡμολόγησαν μὲν ὁπότε τὴν	μάχην	ποιήσονται, ὥσπερ δὲ ἀπὸ συγκειμένου
[47, 38]	δεδιότες ἐποιήσαντο, ἔς τε τὴν	μάχην	ὥρμησαν καὶ διελάλουν ὅτι, ἂν
[47, 0]	ἔπραξεν πρὸ τῆς πρὸς Φιλίπποις	μάχης.	γ. Ὡς Βροῦτος καὶ Κάσσιος
[47, 21]	μὲν ἐκ τῆς πρὸς Φαρσάλῳ	μάχης	ἐκεῖ που καὶ τότε ἔτι
[47, 46]	συντυχεῖν. ~τῆς μὲν δὴ οὖν	μάχης	ἕνεκα καὶ ἐκράτησαν οὕτως ἀμφότεροι
[47, 45]	γενομένου ἠγνόησαν τὸ τέλος τῆς	μάχης,	καὶ οἵ τε νενικηκότες πάντα
[47, 48]	φυλακῆς αὐτοὺς ἐν τῷ τῆς	μάχης	καιρῷ ποιήσηται οὔθ´ ὅπως πιστεύσῃ
[47, 46]	τὸν Κάσσιον ἐκ μὲν τῆς	μάχης	σωθῆναι, τοῦ τε ἐρύματος στερηθέντα
[47, 48]	καὶ τὸ ἱππικόν, καίτοι γενναίως	μαχόμενον,	ἐνέδωκε. καὶ μετὰ τοῦτο φυγόντας
[47, 41]	καὶ ἐκ τῆς πρὸς τοὺς	μαχομένους	ὁμιλίας περιφανέστατα, καίπερ χαλεπῶς καὶ
[47, 10]	ἔργον ἂν εἴη, καὶ οὐδὲν	μέγα	τῇ συγγραφῇ παρέξεται) ἃ δὲ
[47, 23]	φωραθείς τε ἐπὶ τούτῳ πρὶν	μέγα	τι κακὸν δρᾶσαι, καὶ τῶν
[47, 40]	ἐλάχιστος ἐγίγνετο, τοτὲ δὲ καὶ	μέγας	καὶ τριττὸς ἐξεφαίνετο, καί ποτε
[47, 33]	τῷ τε πλήθει καὶ τῷ	μεγέθει	τῶν νεῶν τὴν ἐμπειρίαν σφῶν
[47, 17]	οὐ τὰ ἆθλα τῶν φόνων	μέγιστα	δὴ δοθέντα, οὐχ αἱ κτήσεις
[47, 39]	οὕτω δὴ καὶ ἄκοντες συνέμιξαν.	~μέγιστον	δὴ τὸν ἀγῶνα τοῦτον καὶ
[47, 40]	τότε συμβάντων σφίσι τεκμήρασθαι ὅτι	μέγιστος	διαφανῶς ὁ ἀγὼν αὐτοῖς ἐγένετο·
[47, 18]	ἄγαλμα αὐτοῦ ἐν ταῖς ἱπποδρομίαις	μεθ´	ἑτέρου Ἀφροδισίου ἔπεμπον. εἴ τε
[47, 28]	δὴ Σταΐῳ τό τε ἀξίωμα	μεθ´	οὗ ἀφῖκτο ἐτήρησε, καὶ προσέτι
[47, 34]	στράτευμα ἀπαντῆσαν αὐτῷ πρὸς τὰ	μεθόρια	μάχῃ τε ἐκράτησε καὶ συγκαταφυγὸν
[47, 21]	τούτῳ πυθόμενοι τὸν Καίσαρα ἐπὶ	μεῖζον	αἴρεσθαι, Κρητῶν μὲν καὶ Βιθυνῶν,
[47, 29]	ᾔδεσαν) ἵνα δὲ μὴ ἐπὶ	μεῖζον	ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ αὐξηθῇ,
[47, 2]	ἠκούσθη, καὶ ἐν τοῖς Ἀσκληπιείοις	μέλισσαι	ἐς τὴν ἄκραν πολλαὶ συνεστράφησαν,
[47, 40]	ἡ περὶ αὐτὸ γῆ νομίζεται)	μέλισσαί	τε πολλαὶ τὸ τοῦ Κασσίου
[47, 1]	σαφέστατα δὲ καὶ τότε τὸ	μέλλον	ἔσεσθαι προμαθόντες· τῷ μὲν γὰρ
[47, 42]	τῷ παραχρῆμα κινδυνεύσοντες καὶ τῷ	μέλλοντι	προκάμνοντες εἴποιεν. καὶ τὰ μὲν
[47, 11]	ἐπ´ ἀμφότερα τὴν ἐλπίδα τοῦ	μέλλοντος	τιθέμενον ἀσφαλεῖς ἐφ´ ἑκάτερα τοὺς
[47, 43]	τόπῳ τινὶ κυκλοτερεῖ διὰ σαλπίγγων	μελῳδοῦντες,	ἔπειτα δὲ καὶ οἱ ἄλλοι
[47, 42]	ὡς δ´ ἀντικατέστησαν, παραινέσεις, τοῦτο	μὲν	ἀθρόοις τοῦτο δὲ καὶ καθ´
[47, 3]	τῶν ἄλλων, ἐξετέθη. καὶ τὸ	μὲν	αἴτιον δι´ ὃ τοῦτ´ ἐγένετο,
[47, 42]	μέλλοντι προκάμνοντες εἴποιεν. καὶ τὰ	μὲν	ἄλλα ὁμοιοτροπώτατα, ἅτε καὶ Ῥωμαίων
[47, 23]	ὥστε καὶ τῶν στρατιωτῶν τοὺς	μὲν	ἀλλήλοις ἐς χεῖρας ἐλθεῖν, τοὺς
[47, 49]	αὐτὸν ἀποκτείνῃ. καὶ αὐτοῦ τὸ	μὲν	ἄλλο σῶμα ταφῆς ὑπὸ τοῦ
[47, 33]	στρατιώτας ἤθροιζον. ~καὶ αὐτοῖς οἱ	μὲν	ἄλλοι ταύτῃ πάντες, καὶ οἱ
[47, 18]	πάντας ἑορτάζειν ἠνάγκασαν, νομοθετήσαντες τοὺς	μὲν	ἄλλους τοὺς ἀμελήσαντας αὐτῶν ἐπαράτους
[47, 43]	αὐτοῖς διῆλθεν (ἦν δὲ τοῖς	μὲν	ἀμφὶ τὸν Βροῦτον Ἐλευθερία, τοῖς
[47, 30]	τὴν Συρίαν ἐνέβαλε. καὶ τῆς	μὲν	Ἀντιοχείας ὑπὸ τῶν ἐμφρουρούντων αὐτὴν
[47, 24]	φοβερώτερον ἀγγελλομένων πυνθανόμενοι μεταβάλωνται, τὸν	μὲν	Ἀντώνιον ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ κατέλιπε,
[47, 8]	γὰρ καὶ καταληφθεὶς ἐσφάγη) ὁ	μὲν	Ἀντώνιος πολλὰ αὐτῷ καὶ δυσχερῆ
[47, 10]	καὶ ἐσφάγη· καὶ οὕτως οἱ	μὲν	ἀπετράποντο, νομίσαντες ὃν ἐβούλοντο πεφονευκέναι,
[47, 15]	αὐτῶν ἀντικατέστησαν. νόμους τε τοὺς	μὲν	ἀπήλειψαν τοὺς δὲ ἀντενέγραψαν. καὶ
[47, 14]	προῖκας καὶ τοῖς τέκνοις τοῖς	μὲν	ἄρρεσι τὸ δέκατον ταῖς δὲ
[47, 4]	πάντα μὲν τὰ προτολμηθέντα οἱ	μὲν	αὐτοὶ χειρουργήσαντες οἱ δὲ ἰδόντες,
[47, 3]	καὶ τὰ λοιπὰ σώματα τὰ	μὲν	αὐτοῦ τε ἐρριπτεῖτο καὶ ὑπὸ
[47, 20]	κρατυνόμενοι. ~πράξαντες δὲ ταῦτα, Λέπιδος	μὲν	αὐτοῦ, τήν τε πόλιν καὶ
[47, 7]	ὥστε τὸν Καίσαρα θαυμάσαντα πάντας	μὲν	αὐτοὺς ἀφεῖναι (καὶ γὰρ τοῖς
[47, 34]	ὁ Βροῦτος ἦλθε, καὶ προεκαλέσατο	μὲν	αὐτοὺς ἐς φιλίαν, ὡς δ´
[47, 28]	παρεστήσατο. καὶ μετὰ τοῦτο τὸν	μὲν	Βάσσον καὶ τὸν Κρίσπον, τούς
[47, 47]	στρατοπέδῳ σφῶν νυκτὸς προσέμισγε. μάχῃ	μὲν	γὰρ αὐτοῖς ἐκ παρατάξεως οὐ
[47, 46]	ἐπειχθῆναι πρὸς τὸν θάνατον. ἔπεμψε	μὲν	γὰρ ἑκατόνταρχον κατασκεψόμενον καὶ ἀναγγελοῦντα
[47, 3]	πόλις ἅπασα νεκρῶν ἐπληρώθη· πολλοὶ	μὲν	γὰρ ἐν ταῖς οἰκίαις πολλοὶ
[47, 39]	ἐνικήθησαν, Καῖσαρ δὲ ἐκράτησεν; ὁμοφρονῆσαι	μὲν	γὰρ ἐν τῷ καθεστῶτι τρόπῳ
[47, 14]	πάνυ πάντα ἀδεῶς ἐπορθεῖτο. τοῦτο	μὲν	γὰρ ἐνοίκιον ἐνιαύσιον πασῶν τῶν
[47, 15]	καὶ ἐδόκει αὐτοῖς ἔπρασσον· τῶν	μὲν	γὰρ ἐπικλήσεων τῶν ἐπιφθόνων καὶ
[47, 10]	μάλιστα εἶναι νομίζω, διηγήσομαι. τοῦτο	μὲν	γὰρ ἐς σπήλαιόν τις τὸν
[47, 5]	καὶ παρὰ δόξαν ἐκτείνοντο. ἄλλως	μὲν	γὰρ ἤ τις ἢ οὐδεὶς
[47, 39]	τότε ὡς οὐπώποτε ἐπολέμησαν. συνέπεσον	μὲν	γὰρ καὶ αὖθις ἀλλήλοις, ὥσπερ
[47, 10]	ὅσον ἐφ´ ἑαυτῷ ἔσωσεν. αὐτὸς	μὲν	γὰρ καὶ κατέκρυψε τὸν πατέρα
[47, 9]	καὶ σωτηρίαι τισὶν ἐγένοντο. συχνοὶ	μὲν	γὰρ καὶ πρὸς τῶν φιλτάτων
[47, 20]	οἱ Ἀθηναῖοι λαμπρῶς ὑπεδέξαντο· ἐτιμῶντο	μὲν	γὰρ καὶ ὑπὸ τῶν ἄλλων
[47, 1]	τὸ μέλλον ἔσεσθαι προμαθόντες· τῷ	μὲν	γὰρ Λεπίδῳ ὄφις τέ τις
[47, 16]	δεκατευθῆναι σφόδρα πάντας ἠνίασε. τῷ	μὲν	γὰρ λόγῳ τὸ δέκατον τῆς
[47, 17]	καὶ ἐλαχίστου αὐτῶν πωλουμένων; τοῦτο	μὲν	γὰρ πολλῶν ἅμα ἀποκηρυττομένων, καὶ
[47, 35]	πόλεως καὶ τῶν Φιλίππων· ἡ	μὲν	γὰρ πρὸς τῇ θαλάσσῃ κατ´
[47, 40]	τε διφυὲς τέρας ἔτεκε· τὰ	μὲν	γὰρ πρόσθια ἵππῳ τὰ δὲ
[47, 35]	ἔργῳ καθ´ ἓν ηὐλίσαντο. τὰ	μὲν	γὰρ στρατόπεδα, ὡς καὶ εὐτακτότεροι
[47, 4]	οὐκ ὀλίγα αὐτοῖς συνηνέχθη. ~ἐπὶ	μὲν	γὰρ τοῦ Σύλλου οἵ τέ
[47, 37]	συμβαλὼν εἴτε καὶ κρατήσειεν (ἐκ	μὲν	γὰρ τοῦ τόν τε Βροῦτον
[47, 40]	τοῖς ἐναντίοις ἔκδηλον γενέσθαι, πολλοὶ	μὲν	γῦπες πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι
[47, 11]	ἑαυτὸν τοῖς σφαγεῦσι παρέδωκεν. ~ἀρετῆς	μὲν	δὴ καὶ εὐσεβείας τοσαῦτα τότε
[47, 19]	ἐσελθεῖν ἐς αὐτὸ δυνηθῆναι. τῷ	μὲν	δὴ Καίσαρι ταῦτ´ ἔδωκαν, ταῖς
[47, 46]	οἰκεῖον ἑκατέρους ἀναχωροῦντας συντυχεῖν. ~τῆς	μὲν	δὴ οὖν μάχης ἕνεκα καὶ
[47, 41]	κλάζοντές τε καὶ τρίζοντες. ~τούτοις	μὲν	δὴ ταῦτα τὸ κακὸν ἔφερε,
[47, 41]	καὶ ἔπειτα πολλάκις ἔφερεν. οὗτος	μὲν	δὴ τοῦτο εἶδεν, ὁ δ´
[47, 20]	Ἀπολλώνια οὐδέπω διεωρτάκει. ἀλλ´ ἐκεῖνα	μὲν	δι´ Ἀντωνίου τοῦ συστρατηγοῦ καὶ
[47, 11]	δηλῶν· ἐδημάρχει δέ. καὶ ὁ	μὲν	διατριβὴν καὶ γέλωτα ἐπὶ τούτῳ
[47, 9]	οἵ τε περιποιήσαντές τινας οἱ	μὲν	δίκην ἔδοσαν οἱ δὲ καὶ
[47, 27]	ἔπραξάν τι ἀξιόλογον. καὶ ὁ	μὲν	δυνηθείς τινα χρόνον, ἔπειτα ὑπό
[47, 6]	ὑπερβάλλοντες ὥσπερ ἐν πρατηρίῳ. εἰ	μὲν	εἷς τις ἑνός τινος ἀντάξιος
[47, 21]	διότι καὶ στρατιώτας συχνούς, τοὺς	μὲν	ἐκ τῆς πρὸς Φαρσάλῳ μάχης
[47, 40]	δεξιᾶς χειρὸς ἀνέδωκε. καὶ ταῦτα	μὲν	ἐκ τοῦ δαιμονίου σφίσι προεδείχθη,
[47, 44]	καὶ ἀντιλαμβανόμενοι τῶν ἀντιτεταγμένων οἱ	μὲν	ἔκ τε τῶν κρανῶν αὐτοὺς
[47, 27]	συμμάχων ἐπαγωγὴν διελύθησαν. καὶ Ἀντιστίῳ	μὲν	ἔκ τε τῶν περιχώρων οἱ
[47, 34]	τῶν ἐλευθέρων οἱ πένητες, οἱ	μὲν	ἐλευθερίας οἱ δὲ χρεῶν ἀποκοπῆς
[47, 14]	τῇ ἄλλῃ Ἰταλίᾳ οἰκιῶν, ὧν	μὲν	ἐμεμισθώκεσάν τινες, ὅλον, ὧν δὲ
[47, 37]	Ἰόνιον ἀσφαλῶς ἐπεραιώθησαν. καὶ Καῖσαρ	μὲν	ἐν Δυρραχίῳ νοσήσας ὑπελείφθη, Ἀντώνιος
[47, 21]	δὲ δὴ τὴν Μακεδονίαν ἦλθε	μὲν	ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἐν
[47, 24]	γὰρ λόγος ἔχει ὅτι πρότερον	μὲν	ἐν παντὶ τὴν σωτηρίαν αὐτοῦ
[47, 39]	μαχεσαμένων εἴποι ἢ ὅτι Ῥωμαῖοι	μὲν	ἐνικήθησαν, Καῖσαρ δὲ ἐκράτησεν; ὁμοφρονῆσαι
[47, 24]	ὁ δὲ δὴ Γέλλιος ἐφωράθη	μέν,	ἔπαθε δὲ δεινὸν οὐδέν· ὁ
[47, 14]	τοῖς τῶν ἀπολλυμένων ἐδελέαζον, τὰ	μὲν	ἐπευωνίζοντες τὰ δὲ καὶ προῖκά
[47, 10]	αὐτοῦ τῷ δεσπότῃ δοὺς τὸν	μὲν	ἐπὶ πυρὰν ἐπέθηκεν, αὐτὸς δὲ
[47, 16]	τε τῶν συντελειῶν, ἃς πολλὰς	μὲν	ἐπὶ τῇ γῇ πολλὰς δὲ
[47, 42]	τὰ δὲ ἐκκλῖναι καὶ τῶν	μὲν	ἔρωτα λαβεῖν τὰ δὲ μὴ
[47, 39]	ἐπακούσουσιν ἐποιήσαντο, τότε δὲ οἱ	μὲν	ἐς δυναστείαν αὐτοὺς ἦγον, οἱ
[47, 27]	γὰρ ἐν Ἀπαμείᾳ χειμάζοντας ἐπεδίωξε	μὲν	ἐς Κιλικίαν προαποχωρήσαντας, οὐ μὴν
[47, 15]	ἡμέρας ἔτι ἄρχοντας, παύσαντες ἐκείνους	μὲν	ἐς τὰς ἡγεμονίας τῶν ἐθνῶν
[47, 49]	ἡ δὲ δὴ κεφαλὴ ἐπέμφθη	μὲν	ἐς τὴν Ῥώμην, χειμῶνι δ´
[47, 49]	συστραφῆναι. ~ὁ οὖν Βροῦτος ἐπεχείρησε	μὲν	ἐς τὸ στρατόπεδόν πῃ διαπεσεῖν
[47, 31]	δὲ αὐτὰς ὑπὸ δέους παραχρῆμα	μὲν	ἐσπείσαντο αὐτῷ, νομίσαντες ἰσχυρὸν αὐτὸν
[47, 6]	Λούκιος Παῦλος ἐπεπολέμωντο. ἀλλ´ οὗτοι	μὲν	ἐσώθησαν, τῶν δὲ δὴ ἄλλων
[47, 40]	ἄστει ὅ τε ἥλιος τοτὲ	μὲν	ἠλαττοῦτο καὶ ἐλάχιστος ἐγίγνετο, τοτὲ
[47, 30]	ἐς τὴν Λαοδίκειαν ἐπορθεῖτο, τῆς	μὲν	ἠπείρου παντελῶς εἰργόμενος (ἄλλοι τε
[47, 23]	καὶ ὀλίγους τῶν θρασυτάτων τοὺς	μὲν	θανατώσας τοὺς δὲ ἀπαλλάξας ἐκ
[47, 17]	ἀξίαν πάντα ἐπιπράσκετο. ὥστε τῶν	μὲν	ἰδιωτῶν οὐδεὶς οὐδέν, ὅ τι
[47, 21]	ἦν. ὅ τε Οὐατίνιος ἦρχε	μὲν	Ἰλλυριῶν τῶν πλησιοχώρων, καὶ τό
[47, 6]	πολεμιωτάτους ἀντὶ τῶν ἑταιροτάτων, τοῦτο	μὲν	ἴσους πρὸς ἴσους, τοῦτο δὲ
[47, 10]	τις σκευοφόρος διεσώθη. καὶ ταῦτα	μὲν	ἴσως ἐκεῖνοι ἐξ εὐεργεσίας τινὸς
[47, 17]	καὶ ἕτερόν τι τοιόνδε, βαρὺ	μὲν	καὶ ἀκοῦσαι βαρύτατον δὲ πραχθῆναι,
[47, 37]	ἀντικαθημένων δὲ αὐτῶν ἀλλήλοις ἐκδρομαὶ	μὲν	καὶ ἀντεπέξοδοι παρ´ ἀμφοτέρων ὡς
[47, 27]	οἱ δὲ δὴ Πάρθοι ἦλθον	μὲν	καὶ αὐτοὶ τῷ Βάσσῳ ἐπίκλητοι,
[47, 21]	Καίσαρα ἐπὶ μεῖζον αἴρεσθαι, Κρητῶν	μὲν	καὶ Βιθυνῶν, ἐφ´ οὓς ἐστέλλοντο,
[47, 21]	ἐς τὸ τεῖχος προκαταφυγόντα ἀπετείχισε	μὲν	καὶ ἐζώγρησεν ἐκ προδοσίας, κακὸν
[47, 35]	τὰς Κρηνίδας ὠνομασμένας περιελθόντες φυλακῇ	μὲν	καὶ ἐκεῖ ἐνέτυχον, βιασάμενοι δὲ
[47, 2]	εὐδαιμονούντων σφῶν μετεβλήθη, καίπερ πολλοῦ	μὲν	καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν πραττομένων,
[47, 28]	καὶ τὸ ναυτικὸν ἐπέτρεψεν. οὕτω	μὲν	καὶ ὁ Κάσσιος ἰσχυρὸς διὰ
[47, 48]	κἀν τῇ διατριβῇ ταύτῃ ηὐτομόλησαν	μὲν	καὶ παρ´ ἐκείνων πρὸς τὸν
[47, 16]	προσδεόμενοι γὰρ χρημάτων, ἅτε πολλὰ	μὲν	καὶ πολλοῖς στρατιώταις προοφειλήσαντες, πολλὰ
[47, 1]	κράτος ἕξων, ἠπείγοντο, καίπερ ἐναργέστατα	μὲν	καὶ πρότερον, σαφέστατα δὲ καὶ
[47, 24]	ἀφῆκεν αὐτόν. καὶ ὃς ἐπέθετο	μὲν	καὶ τῷ Κασσίῳ, οὐδὲν δὲ
[47, 15]	διέδοσαν. καὶ ὑπάτους τε, τοῦ	μὲν	Καίσαρος τὴν ἀρχὴν ἀπειπόντος (ἧς
[47, 33]	ἐς τὴν νῆσον περαιωθεὶς ἄλλο	μὲν	κακὸν οὐδὲν αὐτοὺς ἔδρασεν (οὔτε
[47, 45]	τοιούτῳ συμβαίνει, συνεμεμίχεσαν, ἢ Βροῦτος	μὲν	κατὰ Ἀντώνιον Κάσσιος δὲ κατὰ
[47, 36]	αἰσθόμενοι δὲ αὐτοὺς ἑαλωκότας, τοῖς	μὲν	Λυκίοις καὶ τοῖς Ῥοδίοις ἐπαίνους
[47, 19]	ἐψήφιστο. πρὸς δὲ τούτοις ἀπεῖπον	μὲν	μηδεμίαν εἰκόνα αὐτοῦ, καθάπερ θεοῦ
[47, 16]	ὑπατευσάντων λευκώματα αὖθις ἐξετέθη, θάνατον	μὲν	μηδενὶ ἔτι φέροντα, τὰς δὲ
[47, 44]	τῶν σωμάτων διώλλυντο. καὶ οἱ	μὲν	μιᾷ πληγῇ οἱ δὲ καὶ
[47, 5]	πρὶν ἀπήλλασσον, καὶ διότι τότε	μὲν	μόνοι οἱ τοῦ Σύλλου τῶν
[47, 35]	καὶ ὁ Νωρβανὸς προκαταλαβόντες, ταύτῃ	μὲν	ὁ Βροῦτος ὅ τε Κάσσιος
[47, 2]	οὕτως ἐς τὴν Ῥώμην πρότερος	μὲν	ὁ Καῖσαρ ἔπειτα δὲ καὶ
[47, 24]	πέμψας τινάς, ἐπεχείρησε. καὶ τοῦτον	μὲν	ὁ Κλώδιος ὡς οὐκ ἠδυνήθη
[47, 48]	φυγόντας αὐτοὺς ἄλλους ἄλλῃ ἐπεδίωξαν	μὲν	οἱ κεκρατηκότες, οὔτε δὲ ἀπέκτειναν
[47, 37]	ἔτι ἀρρωστῶν. κἀκ τούτου ἀνεθάρσησαν	μὲν	οἱ περὶ τὸν Ἀντώνιον· ἐπεὶ
[47, 43]	καὶ οἱ λοιποὶ ἐπήχησαν, πρῶτοι	μὲν	οἱ τό τε στάσιμον καὶ
[47, 48]	καὶ ὁ Ῥασκύπορις. καὶ οὗτος	μὲν	οἴκαδε εὐθύς, ὥς τινές φασιν,
[47, 42]	~ἐπράχθη δὲ ὧδε. οὐχ ὡμολόγησαν	μὲν	ὁπότε τὴν μάχην ποιήσονται, ὥσπερ
[47, 42]	ἑκάτερα καὶ ἱκετεύοντές σφας τῶν	μὲν	ὀριγνήσασθαι τὰ δὲ ἐκκλῖναι καὶ
[47, 34]	οἰκίας τινὰς ἐνέβαλον, καὶ τοὺς	μὲν	ὁρῶντας τὸ γιγνόμενον προκατέπληξαν, τοῖς
[47, 10]	ἐποίησε· κἀκ τούτου καταληφθέντες ὁ	μὲν	οὐδ´ ὀφθεὶς ἐφονεύθη, ὁ δὲ
[47, 36]	Νωρβανὸς ὅ τε Σάξας πανστρατιᾷ	μὲν	οὐδὲ ἐτόλμησαν αὐτοῖς προσμῖξαι, ἐκπέμποντες
[47, 11]	Μᾶρκος δὲ Τερέντιος Οὐάρρων ἠδίκησε	μὲν	οὐδέν, ὁμώνυμος δὲ δή τινι
[47, 41]	ἔφερε, τοῖς δὲ ἑτέροις τέρας	μὲν	οὐδέν, ὅσα γε ἡμεῖς ἴσμεν,
[47, 24]	ἐξαιτῆσαι. ~ὁ οὖν Βροῦτος ἐκείνων	μὲν	οὐδένα σφίσιν ἐξέδωκεν, ἀλλ´ ἐς
[47, 33]	Ῥόδιοι καὶ οἱ Λύκιοι ἄλλως	μὲν	οὐκ ἀνθίσταντο, οὐ μέντοι καὶ
[47, 23]	ἐξαρπάσωσιν αὐτόν, ὁρμῆσαι. καὶ τοῦτο	μὲν	οὐκ ἠδυνήθησαν ποιῆσαι· ὁ γὰρ
[47, 38]	Κάσσιος ὅ τε Βροῦτος ἄλλως	μὲν	οὐκ ὤκνουν τὴν μάχην (ὅσον
[47, 38]	Σέξτῳ προσπολεμοῦντος, μὴ κρατεῖν. ~οὗτοι	μὲν	οὖν δὴ διά τε ταῦτα
[47, 9]	οὐδὲν ἄλλο χρηστὸν εἰργάσατο. ~πολύτροποι	μὲν	οὖν διὰ ταῦτα αἱ σφαγαί,
[47, 21]	παρὰ τοῦ Τρεβωνίου ἦλθε. τὸ	μὲν	οὖν Ἑλληνικὸν ἀπονητότατα ἐκ τούτων,
[47, 15]	τοῦ Καίσαρος μοναρχίαν φανῆναι. τὸν	μὲν	οὖν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον ταῦτά τε
[47, 10]	ἔσωσε καὶ αὐτὸς ἐτιμήθη. ταῦτα	μὲν	οὖν ἐς οὐδεμίαν ὀνόματος μνήμην
[47, 14]	καὶ οἰκιστὰς αὐτοῖς προσαπέδειξαν. τὸ	μὲν	οὖν πλῆθος τῶν στρατιωτῶν τούτοις
[47, 8]	ἐς τὴν ἱππάδα κατατάξαι. ~ἐκεῖνος	μὲν	οὖν πολλούς, ὅσους γε καὶ
[47, 15]	τοῦτο μηδ´ ὠνητιᾶν ἔτι. ~περὶ	μὲν	οὖν τὰ κτήματα τοῦθ´ οὕτως
[47, 1]	τὸν ἀπ´ αὐτῶν προέδειξεν. ἐκείνοις	μὲν	οὖν ταῦτα πρὶν ἐς τὴν
[47, 40]	ἱπποδρομίας τῇ Δήμητρι ἐπετέλεσαν. ἐν	μὲν	οὖν τῇ Ῥώμῃ ταῦτ´ ἐγίγνετο,
[47, 38]	καὶ τὴν ἐλευθερίαν παρασχεῖν. χρόνον	μὲν	οὖν τινα διὰ ταῦτα ἀνέσχον,
[47, 2]	ἀμφοτέρων αὐτῶν ἔδωκε. ~καὶ οἱ	μὲν	οὕτως ἐς τὴν Ῥώμην πρότερος
[47, 44]	ἐχρῶντο. συμπλεκόμενοί τέ τινες τὸ	μὲν	παίειν ἀλλήλους ἀφῃροῦντο, τῇ δὲ
[47, 10]	ἔχοντες ἦσαν. ~ἐγὼ οὖν τὸ	μὲν	πάντα αὐτὰ ἀκριβῶς καθ´ ἕκαστον
[47, 40]	ἐν τῇ χώρᾳ αὐτῶν οἱ	μὲν	παντάπασιν ἐξέλιπον οἱ δ´ ἀνάπαλιν
[47, 36]	εὐθὺς ἐξώρμησαν, ἐγχρονίσαντες δὲ Ἀντώνιος	μὲν	περὶ Βρεντέσιον (ὑπὸ γὰρ τοῦ
[47, 33]	αἱρήσοντες ἐπιδεικνύναι σφίσι, ναυμαχίᾳ πρότερον	μὲν	περὶ Μύνδον, ἔπειτα δὲ πρὸς
[47, 14]	αὐτοῦ καὶ ἐπιβουλευθῆναι, ἐζηλώκασι. ~τοιαῦτα	μὲν	περὶ τὰς σφαγὰς ἐγίγνετο, πολλὰ
[47, 36]	σπουδῇ μετεπέμποντο. οὗτοι γὰρ τέως	μὲν	περί τε τοὺς Ῥοδίους καὶ
[47, 42]	ἐρρήθη· διήλλαξε δὲ ὅτι οἱ	μὲν	περὶ τὸν Βροῦτον τήν τε
[47, 34]	εἷλε, καὶ τῶν πόλεων τὰς	μὲν	πλείους ἀμαχεὶ προσηγάγετο, Ξάνθον δὲ
[47, 49]	τε ἐπικεκηρυγμένων ἔτι ὄντων οἱ	μὲν	πλείους ἑαυτοὺς παραχρῆμα ἀπέκτειναν ἢ
[47, 49]	ἐρρίφη. τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ τὸ	μὲν	πλῆθος τῶν στρατιωτῶν αὐτίκα ἀδείας
[47, 16]	μὲν τῶν τελῶν τῶν πρότερον	μέν	ποτε καταλυθέντων τότε δὲ αὖθις
[47, 42]	τῶν θ´ ὑπομειόνων ἐγένοντο, πολλὰ	μὲν	πρὸς τὸ αὐτίκα τοῦ κινδύνου
[47, 21]	δυνάμεσιν ἤκμαζον, ἐτράποντο. καὶ Κάσσιος	μὲν	πρὸς τοὺς Σύρους ὡς καὶ
[47, 44]	δὲ καὶ ξιφισμῷ ἐχρήσαντο, τὰ	μὲν	πρῶτα περισκοποῦντες ὅπως τε τρώσουσί
[47, 7]	ἄνδρα Τίτον Οὐίνιον ἐπικηρυχθέντα τὸ	μὲν	πρῶτον ἐς κιβωτὸν παρὰ ἀπελευθέρῳ
[47, 26]	ἐπέτρεψεν. ὁ οὖν Βάσσος τὸ	μὲν	πρῶτον ἡσυχίαν ἦγεν, ἀγαπῶν εἴ
[47, 20]	Βροῦτος καὶ ὁ Κάσσιος τὸ	μὲν	πρῶτον μετὰ τὴν ὁμολογίαν τὴν
[47, 34]	προτετυχηκότες, ἐκώλυόν σφας συμβῆναι) τὸ	μὲν	πρῶτον τοὺς αἰχμαλώτους τῶν Ξανθίων
[47, 33]	ἢ καὶ βιάσεσθαι. καὶ Κάσσιος	μὲν	Ῥοδίους, καίτοι τοσοῦτον ἐπὶ τῷ
[47, 37]	τοὺς Φιλίππους ἤλασε, καὶ παραυτίκα	μὲν	ῥώμην τινὰ τοῖς σφετέροις παρέσχεν,
[47, 30]	ἐπαγωγῆς τῶν ἐπιτηδείων εἰρχθεὶς ἐπεκδρομὴν	μὲν	σπάνει τῶν ἀναγκαίων ἐποιήσατο, καταραχθεὶς
[47, 32]	ἐβουλεύοντο καὶ ἐποίουν. καὶ τὸ	μὲν	σύμπαν ἔγνωσαν ἔς τε τὴν
[47, 29]	πόλεμον τὸν πρὸς αὐτὸν τὸ	μὲν	σύμπαν τοῖς ὑπάτοις προσέταξαν, ἐπειδὰν
[47, 31]	ἀμαχεὶ τῷ Ῥούφῳ προσεκεχωρήκεσαν) ἄλλο	μέν	σφας οὐδὲν δεινὸν εἰργάσατο, τὰ
[47, 4]	παθῶν ἐλάμβανον. τότε δὲ πάντα	μὲν	τὰ προτολμηθέντα οἱ μὲν αὐτοὶ
[47, 43]	δώσειν ὑπέσχοντο. ~κἀκ τούτου πρῶτον	μὲν	τὰ συνθήματα αὐτοῖς διῆλθεν (ἦν
[47, 17]	ὑπάρξασαι· ἀλλὰ καὶ προσέτι οἱ	μὲν	τὰς οὐσίας τῶν τελευτώντων ὅλας
[47, 25]	τὴν Ἀσίαν αὖθις ἀνεκομίσθη. Βροῦτος	μὲν	ταῦτά τε ἔπρασσεν, καὶ ἐς
[47, 30]	ὑποστράτηγος αὐτοῦ ἔπραξε. καὶ οἱ	μὲν	ταφῆς ὑπὸ τοῦ Κασσίου, καίπερ
[47, 29]	αὐτῷ τὸ δόγμα ἠγγέλθη, πρὸς	μὲν	τὴν Συρίαν οὐ προεχώρησεν, αὐτοῦ
[47, 49]	ἔτ´ ἐλπίδα ἔσχεν, ἀλλὰ ἀπογνοὺς	μὲν	τὴν σωτηρίαν ἀπαξιώσας δὲ τὴν
[47, 46]	καὶ τῷ τὸν Κάσσιον ἐκ	μὲν	τῆς μάχης σωθῆναι, τοῦ τε
[47, 36]	χαριεῖσθαι ὑπέσχοντο, αὐτοὶ δὲ ἐκ	μὲν	τῆς πόλεως εὐθὺς ἐξώρμησαν, ἐγχρονίσαντες
[47, 29]	πόλεμον ἐψηφίσατο. ~οὗτος γὰρ ἐτέτακτο	μὲν	τῆς Συρίας ἄρχειν καὶ τὴν
[47, 47]	Καῖσαρ ὅ τε Ἀντώνιος ἐσπάνιζον	μὲν	τῆς τροφῆς καὶ χρημάτων, ὅθεν
[47, 37]	Βρούτου μᾶλλον αὐτοὺς ἤπειξε, μέρος	μέν	τι τοῦ στρατοῦ πρὸς φρουρὰν
[47, 26]	ἐτρώθη. παθὼν δὲ τοῦτο κατὰ	μὲν	τὸ ἰσχυρὸν οὐκέτ´ αὐτοῦ ἐπείρασε,
[47, 14]	τῶν δὲ δὴ λογιμωτέρων τοὺς	μὲν	τοῖς κτήμασι τοῖς τῶν ἀπολλυμένων
[47, 47]	ἐπαπέθανεν. ~ὁ οὖν Βροῦτος τὸ	μὲν	τοῦ Κασσίου σῶμα ἐς Θάσον
[47, 39]	ὥσπερ καὶ πρότερον· ἀλλ´ ἐκείνους	μὲν	τοὺς ἀγῶνας ὑπὲρ τοῦ τίνος
[47, 18]	νίκη τις ἠγγέλθη ποθέν, χωρὶς	μὲν	τῷ κρατήσαντι χωρὶς δὲ ἐκείνῳ
[47, 41]	γάρ τοι τοῖς ἄλλοις ἐν	μὲν	τῷ στρατοπέδῳ τῷ τε ἐρύματι
[47, 22]	ἀπροφασίστως συναιρόμενον ἔσχε. καὶ τέως	μὲν	τῷ τε Καίσαρι πέμπων, ὅτε
[47, 3]	ὅτι δύο μόνα λευκώματα, χωρὶς	μὲν	τῶν βουλευτῶν χωρὶς δὲ τῶν
[47, 12]	τε οὕτως ἐγένετο, καὶ πλεῖστοι	μὲν	τῶν μὴ προγραφέντων διά τε
[47, 16]	ἠργυρολόγουν. οὐ μὴν ἀλλὰ τὸ	μὲν	τῶν τελῶν τῶν πρότερον μέν
[47, 13]	οὐδὲ νῦν ἔγραψα, ὅτι πολλοὶ	μὲν	τῶν τὸ πρῶτον ἐς τὰ
[47, 27]	τοῦ Κράσσου συναράμενος, τότε παρεκλήθη	μὲν	ὑπ´ ἀμφοτέρων, ἐλθὼν δὲ ἐς
[47, 7]	τελῶν ἀποθάνῃ. ~ταῦτα δὲ ἐπράττετο	μὲν	ὑπό τε τοῦ Λεπίδου καὶ
[47, 11]	ἐξ ἐκείνου ἐτεκμηριώθη, ὅτι Λούκιος	μὲν	Φιλούσκιος ὑπό τε τοῦ Σύλλου
[47, 6]	ἐν ἐμφυλίοις πολέμοις, καὶ πολλῷ	μὲν	χρόνῳ πολλαῖς δὲ καὶ πράξεσι
[47, 44]	ἐν χερσὶν ἐγένετο. ~καὶ πολλῷ	μὲν	ὠθισμῷ πολλῷ δὲ καὶ ξιφισμῷ
[47, 31]	εὕρετο τὸν υἱόν, ὃν Πτολεμαῖον	μὲν	ὠνόμαζεν, ἐπλάττετο δὲ ἐκ τοῦ
[47, 4]	τῇ προσδοκίᾳ τῶν ὁμοίων οἱ	μὲν	ὡς δράσουσι προσεπινοήσαντες, οἱ δ´
[47, 31]	πυθόμενος δὲ ταῦτα ἐκεῖνος πρότερον	μέν,	ὡς ἔτι ὁ Δολοβέλλας ἔζη,
[47, 1]	συνομόσαντες ἐς τὴν Ῥώμην, δόξῃ	μὲν	ὡς καὶ πάντες ἀπὸ τῆς
[47, 41]	στρατοπέδῳ τῷ τε ἐρύματι αὐτοῦ	μένουσι	σωτηρίαν, ἐς δὲ δὴ τὰ
[47, 47]	ἀπώλεσαν ὑπὸ τοῦ Σταΐου· οὐ	μέντοι	καὶ ἀσφαλῶς οὔτ´ ἄλλοσέ ποι
[47, 24]	σωτηρίαν τοῦ παιδὸς ἀντέλαβεν. οὐ	μέντοι	καὶ βελτίω αὐτὸν ἐποίησεν· πρός
[47, 27]	αὐτοὶ τῷ Βάσσῳ ἐπίκλητοι, οὐ	μέντοι	καὶ ἐπὶ πολὺ αὐτῷ διὰ
[47, 17]	αὐτοὶ τρόπον τινὰ ἀπεστεροῦντο. καὶ	μέντοι	καὶ ἕτερόν τι τοιόνδε, βαρὺ
[47, 21]	προάρξας αὐτῆς ἀπαλλαγήσεσθαι ἔμελλεν, οὐ	μέντοι	καὶ πρᾶγμά τι ἔσχεν. οὗτός
[47, 33]	ἄλλως μὲν οὐκ ἀνθίσταντο, οὐ	μέντοι	καὶ συμμαχῆσαι ἤθελον. ὑποπτεύσαντες οὖν
[47, 30]	οἴκοι Ῥωμαίων νομισθέντες, ἔτυχον. οὐ	μέντοι	οὐδ´ οἱ Λαοδικεῖς κακόν τι
[47, 38]	σφισιν ἐς χεῖρας ἐλθεῖν· ὡς	μέντοι	τὰ στρατεύματα, ἅτε ἐκ τοῦ
[47, 45]	τοὺς ἑτέρους, ἀλλ´ ἐν τῷ	μέρει	ἀμφοτέρους καὶ ἡττηθῆναι καὶ κρατῆσαι
[47, 39]	τότε αὐτοῖς παραγενόμενον ἐν προσθήκης	μέρει	τοῦ πολιτικοῦ ἦν) ἀλλ´ αὐτός
[47, 17]	ὁπότε γὰρ βίᾳ τὰ δύο	μέρη	φανερῶς ἐσυλῶντο, πῶς ἂν τὸ
[47, 37]	τε Βρούτου μᾶλλον αὐτοὺς ἤπειξε,	μέρος	μέν τι τοῦ στρατοῦ πρὸς
[47, 44]	ἐώθουν· καὶ ἕτεροι τρωθῆναί τι	μέρος	τῶν σωμάτων σφῶν προβάλλοντες ἑτοιμότερον
[47, 35]	ὄρος ἐκεῖνο ἑτέρῳ τινὶ ἐς	μεσόγειαν	ἀνατείνοντι συμβάλλει, καὶ ἔστι μεταξὺ
[47, 11]	περιχαροῦς ἐπαίρεσθαι, ἀλλ´ ἐς τὸ	μέσον	ἐπ´ ἀμφότερα τὴν ἐλπίδα τοῦ
[47, 35]	ἀλλήλους εἶχον, ἔς τε τὸ	μέσον	καὶ κατὰ μόνας προενεγκόντες καὶ
[47, 27]	ἀμφοτέρων, ἐλθὼν δὲ ἐς τὸ	μέσον	τῆς τε πόλεως καὶ τῶν
[47, 35]	δὲ δὴ καὶ τοῦ διὰ	μέσου	αὐτῶν καὶ τάφρῳ καὶ σταυρώματι
[47, 4]	δ´ οὖν ἐν τῷ διὰ	μέσου	τῇ προσδοκίᾳ τῶν ὁμοίων οἱ
[47, 24]	καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Μᾶρκον	Μεσσάλαν	πάνυ τῷ Κασσίῳ προσκείμενον εἰδώς,
[47, 11]	καὶ ἀπέθανε, Μᾶρκος δὲ Οὐαλέριος	Μεσσάλας	ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου θανατωθεὶς οὐχ
[47, 10]	ἐσθῆτα πρὸς αὐτὸν ἠλλάξατο, καὶ	μετ´	αὐτῆς τοῖς ἐπιοῦσιν ὡς καὶ
[47, 46]	αὐτὸν ἀπεστάλκει ἀνέστρεψε, καὶ σχολῇ	μετ´	αὐτῶν ὡς οὐδενὸς ἐπείγοντος, ἅτε
[47, 30]	καὶ ναῦς λάβῃ· κἀνταῦθα ἀποληφθεὶς	μετ´	ὀλίγων ἐκινδύνευσε. διαφυγὼν δ´ οὖν
[47, 7]	πίστιν τοῦ τεθνηκέναι αὐτὸν παρασχεῖν·	μετὰ	δὲ τοῦτο δημοτελῆ ἑορτήν, ἣν
[47, 34]	καὶ ἀλλήλους οἱ πλείους ἀνεχρήσαντο.	μετὰ	δὲ τοῦτο πρὸς τὰ Πάταρα
[47, 31]	αὐτῷ, νομίσαντες ἰσχυρὸν αὐτὸν εἶναι,	μετὰ	δὲ τοῦτο τὴν ὀλιγότητα τῶν
[47, 28]	προσέθετο. καὶ αὐτῷ καθ´ ἓν	μετὰ	πάντων αὐτῶν αὐλιζομένῳ ὕδωρ ἐκ
[47, 17]	τῆς οὐσίας ἐκστάντι, τὸ τρίτον	μετὰ	ταῦτα αὐτῆς ἀπαιτῆσαι, τοῦτ´ ἔστι
[47, 26]	καὶ πιστευθεὶς ἀπελύθη. καὶ οὕτω	μετὰ	ταῦτα γράμματά τινα συνέπλασεν ὡς
[47, 33]	ἅρματος τοῦ Ἡλίου, παρεσπάσατο. καὶ	μετὰ	ταῦτα καὶ τὸν Ἀριοβαρζάνην συλλαβὼν
[47, 28]	αὐτοῦ τὴν αὐτίκα καὶ τὴν	μετὰ	ταῦτα καταστροφὴν τεκμήρασθαι. παραλαβὼν οὖν
[47, 43]	βέλη καὶ λίθους ἧκαν. καὶ	μετὰ	ταῦτα τό τε ἱππικὸν ἀντεξήλασαν
[47, 20]	ὁ Κάσσιος τὸ μὲν πρῶτον	μετὰ	τὴν ὁμολογίαν τὴν πρὸς τὸν
[47, 19]	τὸ χωρίον ὀνόματι τὴν ἀσυλίαν,	μετὰ	τὴν τῶν ἀνδρῶν ἄθροισιν, ἄνευ
[47, 8]	κατ´ αὐτοῦ δημηγορῶν ἠκούετο, ἐνταῦθα	μετὰ	τῆς χειρὸς τῆς δεξιᾶς, ὥσπερ
[47, 20]	ἀπέπλευσεν, ἀλλ´ ἐν τῇ Καμπανίᾳ	μετὰ	τοῦ Βρούτου χρονίσας ἐπετήρει τὰ
[47, 25]	τῶν γραμμάτων ὅτι τὴν πατρίδα	μετὰ	τοῦ Κασσίου ἠλευθερωκὼς εἴη· ~ἐν
[47, 21]	οἱ καὶ φίλους ἐκ τῆς	μετὰ	τοῦ Κράσσου στρατείας ὄντας ὥρμησε,
[47, 12]	τε οἰκείαν, καίπερ τῆς ἀρχῆς	μετὰ	τοῦθ´ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος ἀποστερηθείς,
[47, 27]	Ἀντίστιος ἐς πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ	μετὰ	τοῦτο ἀγχώμαλα ἀγωνιζόμενοι, καὶ μηδέτεροι
[47, 30]	ἀλλ´ οὐδὲ ἄλλος οὐδείς, συχνῶν	μετὰ	τοῦτο ἐπιβουλευσάντων τῷ Κασσίῳ, ἐκολάσθη.
[47, 33]	ἐμπειρίαν σφῶν κρατήσας, ἐνίκησε· καὶ	μετὰ	τοῦτο καὶ αὐτὸς ἐς τὴν
[47, 27]	μοι, ὁμολογήσας, καὶ τοῖς Πάρθοις	μετὰ	τοῦτο κατὰ τοῦ Κράσσου συναράμενος,
[47, 29]	προσόρων ἐθνῶν ἄρχουσιν ἐνεχείρισαν· καὶ	μετὰ	τοῦτο μαθόντες τὰ κατὰ τὸν
[47, 22]	ταῦτα, καὶ τήν τε Μακεδονίαν	μετὰ	τοῦτο πᾶσαν καὶ τὴν Ἤπειρον
[47, 43]	τὴν σύνοδον αὐτοὺς ἐξοτρύνοντες. καὶ	μετὰ	τοῦτο σιωπή τε ἐξαπίνης πολλὴ
[47, 28]	καὶ τοὺς Ἰουδαίους παρεστήσατο. καὶ	μετὰ	τοῦτο τὸν μὲν Βάσσον καὶ
[47, 15]	ἀγορανομούντων τινὰ ἐσήγαγον· καὶ πάντας	μετὰ	τοῦτο τοὺς στρατηγούς, πέντε ἡμέρας
[47, 49]	ἐπὶ τὴν θάλασσαν διέφυγον καὶ	μετὰ	τοῦτο τῷ Σέξτῳ προσέθεντο.
[47, 48]	καίτοι γενναίως μαχόμενον, ἐνέδωκε. καὶ	μετὰ	τοῦτο φυγόντας αὐτοὺς ἄλλους ἄλλῃ
[47, 26]	κἀκ τούτου τήν τε Τύρον	μετὰ	τῶν προπαρεσκευασμένων κατέλαβε, κἀντεῦθεν πρὸς
[47, 2]	δὲ καὶ ἐκεῖνοι, χωρὶς ἑκάτερος,	μετὰ	τῶν στρατιωτῶν ἁπάντων ἦλθον, καὶ
[47, 42]	ἅτε καὶ Ῥωμαίων ἀμφοτέρωθεν ὁμοίως	μετὰ	τῶν συμμάχων σφῶν ὄντων, ἐρρήθη·
[47, 24]	ἐπὶ τὸ φοβερώτερον ἀγγελλομένων πυνθανόμενοι	μεταβάλωνται,	τὸν μὲν Ἀντώνιον ἐν τῇ
[47, 42]	ἔς τε τὸ χωρίον τὸ	μεταίχμιόν	σφων καθάπερ ἀγωνισταί τινες σχολῇ
[47, 15]	ἐξέστη) τοῦ δὲ συνάρχοντος αὐτοῦ	μεταλλάξαντος,	ἄλλον τέ τινα καὶ τὸν
[47, 47]	καὶ ἀσφαλῶς οὔτ´ ἄλλοσέ ποι	μεταναστῆναι	οὔτ´ ἐς τὴν Ἰταλίαν ἀνακομισθῆναι
[47, 35]	μεσόγειαν ἀνατείνοντι συμβάλλει, καὶ ἔστι	μεταξὺ	Νέας πόλεως καὶ τῶν Φιλίππων·
[47, 29]	μὴ ἐπὶ μεῖζον ἐν τῷ	μεταξὺ	χρόνῳ αὐξηθῇ, τοῖς τῶν προσόρων
[47, 2]	ἐσθὴς ὡς καὶ εὐδαιμονούντων σφῶν	μετεβλήθη,	καίπερ πολλοῦ μὲν καὶ ἐξ
[47, 36]	Καίσαρα τόν τε Ἀντώνιον σπουδῇ	μετεπέμποντο.	οὗτοι γὰρ τέως μὲν περί
[47, 22]	πλεῦσαι παρεσκευάζετο, ὅθεν ἡ γερουσία	μετέπεμψεν	αὐτόν· ἐπεὶ δὲ ὁ Καῖσαρ
[47, 19]	ἔκλεισαν καὶ ὕστερον ἐς ἄφοδον	μετεσκεύασαν·	καὶ τὸ βουλευτήριον τὸ Ἰούλιον
[47, 49]	στρατιωτῶν αὐτίκα ἀδείας σφίσι κηρυχθείσης	μετέστη,	ἡ δὲ δὴ Πορκία ἄνθρακα
[47, 21]	καὶ προσκαταφρονήσαντες αὐτοῦ διὰ νόσον	μετέστησαν.	καταλαβὼν οὖν καὶ τούτους ἐπί
[47, 14]	ἐντὸς τῆς προρρηθείσης σφίσιν ἡμέρας	μετέστησαν,	πολεμίους ἐποιήσαντο) πάντα καὶ τὰ
[47, 47]	τὴν ταφρείαν αὐτῶν ἐπιτηδειοτέραν οὖσαν	μετεστρατοπεδεύσατο,	καὶ ἐκεῖθεν ὁρμώμενος τά τε
[47, 14]	ποιήσαντα. καὶ ἐκείνους γε οὕτω	μετεχειρίζοντο	ὥστε μήτε τι καταφωρᾶν καὶ
[47, 29]	δὴ καταμείνας τὸν Τρεβώνιον οὕτω	μετεχειρίσατο	ὥστε δόξαν οἱ εὐνοίας πλείστην
[47, 35]	πρὸς τὴν πόλιν κατὰ τὰ	μετέωρα	ἐπιπαρελθόντες ἐνταῦθα χωρὶς ἑκάτερος, ὥς
[47, 18]	σφαγέας αὐτοῦ τοὺς λοιποὺς ὀργῇ	μετῄεσαν,	ὡς καὶ ἐκ τούτου τήν
[47, 26]	καὶ Ἰουλιόπολίν σφας ἀπ´ αὐτοῦ	μετονομάσαι.	ταῦτ´ οὖν ὁ Κάσσιος πράξας
[47, 16]	καὶ ἐπὶ τοῖς οἰκέταις ἐπράττοντο,	μετρίως	πως τοὺς ἀνθρώπους ἐλύπει· τὸ
[47, 45]	εἶχον, ἐτίτρωσκον ἐτιτρώσκοντο, ἐφόνευον ἐφονεύοντο	μέχρι	πόρρω τῆς ἡμέρας. καὶ εἴγε
[47, 35]	ἐλθεῖν, περαιωθέντες, καὶ πᾶσαν τὴν	μέχρι	τοῦ Παγγαίου χῆν προκατασχόντες, καὶ
[47, 20]	στρατηγοῦντες, πρὸς τὸν δῆμον ἔπεμπον,	μέχρις	οὗ ὁ Καῖσαρ ὁ Ὀκταουιανὸς
[47, 30]	τοῖς παρ´ αὐτῆς ἐλθοῦσιν ἰσχύων,	μέχρις	οὗ ὁ Στάιος τό τε
[47, 11]	συνηγορήματος ὄντα, καὶ ἵνα γε	μὴ	ἀκουόμενος μόνον ἀλλὰ καὶ ὁρώμενος
[47, 5]	τιμωρήσασθαι, φίλον ἑτέρου ὄντα, ἐδύνατο	μὴ	ἀντιδιδοὺς ἄλλον, καὶ ἐκ τῆς
[47, 18]	ἐπ´ αὐτοῦ ποτε γενομένοις καὶ	μὴ	ἀτιμωθεῖσι, γίγνεται) καὶ ἡρῷόν οἱ
[47, 48]	ἐναντίοις τὸ θαλάσσιον πάθος γενέσθαι.	~μὴ	βουλομένου δὲ τοῦ Βρούτου συμμῖξαί
[47, 14]	τὸ πρατήριον ἀπαντᾶν, εἰ δὲ	μή	γε, θνήσκειν τὸν τοῦτο ποιήσαντα.
[47, 34]	ἀφίκετο. κἂν πασσυδὶ ἀπώλετο, εἰ	μὴ	δι´ αὐτοῦ τοῦ πυρὸς ὠσάμενοι
[47, 49]	χωρίον τι ἐρυμνὸν ἀναπεφευγὼς ἦν)	μὴ	δυνηθεὶς δέ, καὶ προσέτι καὶ
[47, 17]	τὸ ναυτικὸν οἰκέτας, εἰ καὶ	μὴ	εἶχόν τινες, ὠνούμενοί γε ἐδίδοσαν,
[47, 14]	διαπέμποντες (καὶ γὰρ ἐκείνους, ὅτι	μὴ	ἐντὸς τῆς προρρηθείσης σφίσιν ἡμέρας
[47, 29]	Συρίαν ἔχοντα ᾔδεσαν) ἵνα δὲ	μὴ	ἐπὶ μεῖζον ἐν τῷ μεταξὺ
[47, 10]	καὶ κατέκρυψε τὸν πατέρα ὥστε	μὴ	εὑρεθῆναι, καὶ στρεβλωθεὶς ἐπὶ τούτῳ
[47, 30]	καὶ προδιδόμενον αὐτὸ ἰδών, ἐφοβήθη	μὴ	ζῶν ἁλοίη καὶ ἑαυτὸν κατεχρήσατο.
[47, 45]	καὶ πολλοὶ ὄντες, ἐπέσχον, ὥστε	μὴ	καθορᾶν ἀλλήλους· καὶ οὔτε ἐν
[47, 25]	ἀδελφοῦ αὐτοῦ σφαγὴν ἔμαθεν, ἔδεισε	μὴ	καὶ ἄλλο τι ἐν τῇ
[47, 24]	τὸ ἀσφαλὲς ἀπέπεμψε· φοβηθεὶς δὲ	μὴ	καὶ αὖθις τῶν ἐν τῇ
[47, 33]	προτέρου ἐπεπόνθεσαν, φρονεῖν, καὶ φοβηθέντες	μὴ	καὶ αὐτοί τε ἀπελθόντων σφῶν
[47, 17]	καὶ ἐχόντων τι ἀγοράσαι, ἵνα	μὴ	καὶ ἐκεῖνο προσαπολέσωσιν, αἱ τιμαὶ
[47, 29]	τῆς φιλίας αὐτοῦ προεῖπον, ἵνα	μὴ	καὶ ἐκεῖνοι ἐν ἐχθρῶν μοίρᾳ
[47, 48]	οὖν ἐκ τούτων ὁ Βροῦτος	μὴ	καὶ ἐπὶ πλεῖόν τι νεωτερισθῇ,
[47, 38]	ἔχοντα καὶ τῆς Ἰταλίας πειρῶντα,	μὴ	καὶ χρονισάντων αὐτῶν τήν τε
[47, 24]	ἠγάπα) καὶ περὶ τῷ υἱῷ	μὴ	καταφωραθῇ, τό τε ἐπιβούλευμα αὐτὴ
[47, 8]	εὑρήσειν ἤλπισαν· καὶ ἵνα γε	μὴ	κεναὶ αἱ ἐν τοῖς λευκώμασι
[47, 37]	ναυτικοῦ σφων τῷ Σέξτῳ προσπολεμοῦντος,	μὴ	κρατεῖν. ~οὗτοι μὲν οὖν δὴ
[47, 37]	δ´ οὐκ ἀσφαλὲς ἐφαίνετο τὸ	μὴ	οὐχ ἅμα πάντας αὐτοὺς αὐλίζεσθαι,
[47, 42]	μὲν ἔρωτα λαβεῖν τὰ δὲ	μὴ	παθεῖν φυλάξασθαι, οἱ δὲ ἕτεροι
[47, 45]	ἐξενίκησε. καὶ τότε δὲ τῷ	μὴ	πάντας ἅμα τοὺς ἑτέρους, ἀλλ´
[47, 13]	προγραφῆς εὐθυμεῖσθαι, θάνατον ὀφλήσοντες ἂν	μὴ	πειθαρχήσωσιν· οὕτω που, ὡς καὶ
[47, 13]	αἰτίαν ἔχειν ἠξίουν, ἀλλ´ ὅτι	μὴ	πλείονας, προσεπαινεῖσθαι ἤθελον. καὶ πρός
[47, 12]	ἐγένετο, καὶ πλεῖστοι μὲν τῶν	μὴ	προγραφέντων διά τε ἔχθραν καὶ
[47, 24]	δείσασα περί τε τῷ Κασσίῳ	μὴ	προκαταληφθῇ (σφόδρα γὰρ αὐτὸν ἠγάπα)
[47, 11]	μιᾶς προσηγορίας ὤν, καὶ δείσας	μή	τι κατὰ τοῦτο, οἷα καὶ
[47, 17]	ἀναργύρων ὄντων, τῶν δὲ λοιπῶν	μὴ	τολμώντων ὡς καὶ ἐχόντων τι
[47, 44]	τρώσουσί τινας καὶ ὅπως αὐτοὶ	μὴ	τρωθῶσι (τούς τε γὰρ ἀνθεστηκότας
[47, 47]	ὀκνήσας κατὰ χώραν αὐτὸ θάψαι,	μὴ	τῷ στρατῷ πένθος τε ἅμα
[47, 14]	διδῶσι, προεῖπον μηδένα τῶν ἄλλων	μὴ	ὠνησείοντα ἐς τὸ πρατήριον ἀπαντᾶν,
[47, 14]	ὧν ἔχρῃζον, καὶ διὰ τοῦτο	μηδ´	ὠνητιᾶν ἔτι. ~περὶ μὲν οὖν
[47, 21]	Ἑλληνικὸν ἀπονητότατα ἐκ τούτων, ἅτε	μηδὲ	δύναμίν τινα ἀξιόλογον ἔχον, προσεποιήσατο·
[47, 32]	τῆς τοῦ δήμου ἐλευθερίας γνώμην	μηδὲ	τότε ἐξιστάμενοι, καὶ ἐκείνους ἅτε
[47, 6]	τιμηθήσεσθαι προσεδόκων, ἐσφάγησαν. ὅπως γὰρ	μηδεὶς	στερηθήσεσθαι τῶν ἄθλων φοβηθείς, ὅτι
[47, 19]	πρὸς δὲ τούτοις ἀπεῖπον μὲν	μηδεμίαν	εἰκόνα αὐτοῦ, καθάπερ θεοῦ τινος
[47, 44]	ὁμόσε τε ἀπερισκέπτως χωροῦντες καὶ	μηδεμίαν	ἔτ´ ἀσφάλειαν ἑαυτῶν ποιούμενοι, ἀλλ´
[47, 3]	ἕτερα καὶ πάνυ δυσχερῆ, καίπερ	μηδεμίαν	τῶν προτέρων ὑπερβολήν, ὥς γε
[47, 28]	οὐκ ἐθελήσαντάς οἱ συστρατεῦσαι, ἀπέπεμψε	μηδὲν	ἀδικήσας, τῷ δὲ δὴ Σταΐῳ
[47, 34]	ὡς καὶ ἀρετὴν ἔχοντι προσέθεντο,	μηδὲν	ἔξω τῶν χρημάτων ζημιωθέντες. καὶ
[47, 48]	ποιήσηται οὔθ´ ὅπως πιστεύσῃ σφίσι	μηδὲν	λυμανεῖσθαι, διέφθειρε τοὺς πλείους, τῇ
[47, 46]	καὶ τὸ συμβεβηκὸς ἔγνωσαν, ἀντιπαρεξῆλθον	μηδὲν	μηδέτεροι τολμήσαντες. ἐπλεονέκτησαν δὲ καὶ
[47, 23]	καὶ φυλακῇ τινι ἀδέσμῳ, ἵνα	μηδὲν	νεοχμώσῃ, παραδοθεὶς οὐδ´ ὣς ἡσύχασεν,
[47, 21]	Συρίαν καὶ τὴν Μακεδονίαν, καίπερ	μηδέν	σφισι προσηκούσας, ἀλλ´ ὅτι τῷ
[47, 19]	τότε ἔτι ἐγίγνετο· ἀπηγόρευσαν δὲ	μηδένα	ἐς τὸ ἡρῷον αὐτοῦ καταφυγόντα
[47, 19]	ἔσχεν· οὕτω γὰρ περιεφράχθη ὥστε	μηδένα	ἔτι τὸ παράπαν ἐσελθεῖν ἐς
[47, 14]	ἐκείνοις ὅσα βούλονται διδῶσι, προεῖπον	μηδένα	τῶν ἄλλων μὴ ὠνησείοντα ἐς
[47, 6]	καὶ τοὺς εὐπόρους, εἰ καὶ	μηδενὶ	αὐτῶν ἀπήχθοντο· παμπόλλων τε γὰρ
[47, 16]	λευκώματα αὖθις ἐξετέθη, θάνατον μὲν	μηδενὶ	ἔτι φέροντα, τὰς δὲ οὐσίας
[47, 18]	καὶ λογίου τινὸς Σιβυλλείου ἀπαγορεύοντος	μηδενὶ	θεῶν τότε πλὴν τῷ Ἀπόλλωνι
[47, 46]	αὐτῶν ὡς οὐδενὸς ἐπείγοντος, ἅτε	μηδενὸς	δεινοῦ ὄντος, ᾔει, ὑπώπτευσέ τε
[47, 32]	καὶ ἑτέρους διαπέμποντες τούς τε	μηδέπω	ὁμοφρονοῦντάς σφισι προσεκτῶντο καὶ χρήματα
[47, 27]	μετὰ τοῦτο ἀγχώμαλα ἀγωνιζόμενοι, καὶ	μηδέτεροι	ἰσχυρόν τι παραλαβεῖν δυνάμενοι, ἀσπόνδῳ
[47, 46]	τὸ συμβεβηκὸς ἔγνωσαν, ἀντιπαρεξῆλθον μηδὲν	μηδέτεροι	τολμήσαντες. ἐπλεονέκτησαν δὲ καὶ ἠλαττώθησαν
[47, 16]	πολέμους ἀναλώσειν νομίζοντες, ἠργυρολόγουν. οὐ	μὴν	ἀλλὰ τὸ μὲν τῶν τελῶν
[47, 21]	κατὰ τὸ στασιωτικὸν διάφορος, οὐ	μὴν	ἠδυνήθη τι αὐτὸν βλάψαι· οἱ
[47, 27]	μὲν ἐς Κιλικίαν προαποχωρήσαντας, οὐ	μὴν	καὶ προσεποιήσατο) καὶ ἐς τὴν
[47, 10]	καὶ ὣς καθ´ ἑτέρου τινὸς	μήνυσιν	ἀπολεῖσθαι ἔμελλε, τήν τε ἐσθῆτα
[47, 19]	ἡρῷον αὐτοῦ καταφυγόντα ἐπ´ ἀδείᾳ	μήτε	ἀνδρηλατεῖσθαι μήτε συλᾶσθαι, ὅπερ οὐδενὶ
[47, 11]	ἀπόλλυνται· καὶ διὰ τοῦτο χρὴ	μήτε	ἐς τὸ ἀνέλπιστον πρὸς τὰς
[47, 11]	τὰς αὐτίκα συμφορὰς ἐκπλήττεσθαί τινα	μήτε	ἐς τὸ ἀφρόντιστον ὑπὸ τοῦ
[47, 19]	καταφυγόντα ἐπ´ ἀδείᾳ μήτε ἀνδρηλατεῖσθαι	μήτε	συλᾶσθαι, ὅπερ οὐδενὶ οὐδὲ τῶν
[47, 14]	ἐκείνους γε οὕτω μετεχειρίζοντο ὥστε	μήτε	τι καταφωρᾶν καὶ πλείστου ὅσου
[47, 17]	ταῦτα αὐτῆς ἀπαιτῆσαι, τοῦτ´ ἔστι	μήτε	τι λαβεῖν καὶ προσέτι καὶ
[47, 9]	ἴδιον συμφέρον πάντα ποιούντων, καὶ	μήτε	τοὺς αὐτοὺς ἐχθροὺς ἢ φίλους
[47, 24]	ἔπαθεν. αἴτιον δὲ ὅτι ἡ	μήτηρ	αὐτοῦ Πώλλα προμαθοῦσα τὴν ἐπιβουλήν,
[47, 17]	τῆς Ἀττίας τῆς τοῦ Καίσαρος	μητρὸς	οὐσίαν, ἀποθανούσης τότε καὶ δημοσίᾳ
[47, 8]	θεῖον ὁ Ἀντώνιος, πολλὰ τῆς	μητρὸς	τῆς ἑαυτοῦ τῆς Ἰουλίας ἱκετευσάσης,
[47, 34]	ἐκδραμόντων καὶ πῦρ ἐς τὰς	μηχανὰς	ἐμβαλόντων, τά τε τοξεύματα καὶ
[47, 44]	σωμάτων διώλλυντο. καὶ οἱ μὲν	μιᾷ	πληγῇ οἱ δὲ καὶ πολλαῖς
[47, 8]	ἐχρῆτο κατεκέντησε, πολλὰ ἅμα καὶ	μιαρὰ	προσεπισκώπτουσα. καὶ οὗτοι δ´ οὖν
[47, 11]	δή τινι τῶν ἐπικεκηρυγμένων πλὴν	μιᾶς	προσηγορίας ὤν, καὶ δείσας μή
[47, 26]	πρὶν παρασκευάσασθαι, ἔφη τε τῷ	Μιθριδάτῃ	τῷ Περγαμηνῷ τὴν ἐπικουρίαν ἐπὶ
[47, 8]	τε ἀδελφῷ τῷ Παύλῳ ἐς	Μίλητον	ἐκδρᾶναι ἐπέτρεψε, καὶ πρὸς τοὺς
[47, 7]	ἄλλως {ἂν} ἀνάγκην πολλοὺς σφοδρῶς	μισεῖν	εἶχε καὶ φιλεῖσθαι ἤθελε. σημεῖον
[47, 13]	τε Σύλλου ὠμότητα, ὥστε καὶ	μισηθῆναι,	οὔτ´ αὖ τὴν τοῦ Καίσαρος
[47, 14]	καὶ πρὸ τῶν ἔργων τοὺς	μισθοὺς	ἔχοντες πᾶν τὸ πρόθυμόν σφισι
[47, 17]	οὐδὲ ἐξήρκει σφίσιν οὔτε ἡ	μισθοφορὰ	καίπερ ἐντελὴς οὖσα, οὔτε αἱ
[47, 9]	ὥς που καὶ εὐνοίας ἢ	μίσους	πρός τινα ἔχοντες ἦσαν. ~ἐγὼ
[47, 10]	μὲν οὖν ἐς οὐδεμίαν ὀνόματος	μνήμην	ἀνήκει· Ὁσίδιον δὲ δὴ Γέταν
[47, 27]	τε Λουκούλλῳ πρότερον, ὥσπερ εἴρηταί	μοι,	ὁμολογήσας, καὶ τοῖς Πάρθοις μετὰ
[47, 29]	μὴ καὶ ἐκεῖνοι ἐν ἐχθρῶν	μοίρᾳ	γένωνται, καὶ τὴν ἀντίταξιν τόν
[47, 5]	τι καὶ συμπράξαντας ἐν πολεμίου	μοίρᾳ	οἱ ἕτεροι ἐτίθεντο· καὶ οὕτω
[47, 3]	τότε συνεφέρετο, πλὴν ὅτι δύο	μόνα	λευκώματα, χωρὶς μὲν τῶν βουλευτῶν
[47, 42]	ἰσονομίᾳ χρηστὰ καὶ τὰ ἐν	μοναρχίᾳ	ἄτοπα, ὅσα ποτὲ αὐτοί τε
[47, 15]	ὥστε χρυσὸν τὴν τοῦ Καίσαρος	μοναρχίαν	φανῆναι. τὸν μὲν οὖν ἐνιαυτὸν
[47, 18]	πλεῖστον ἐσέμνυνον. ἅτε γὰρ τῆς	μοναρχίας	ἐφιέμενοι καὶ πρὸς αὐτὴν ἐπειγόμενοι
[47, 39]	τε δημοκρατικὸν συμπαρανάλωσε καὶ τὸ	μοναρχικὸν	ἐκράτυνε. καὶ οὐ λέγω ὡς
[47, 35]	τε τὸ μέσον καὶ κατὰ	μόνας	προενεγκόντες καὶ διαλυσάμενοι ἐς τὴν
[47, 37]	ἑκάτερον, εἴτε τι ἐλαττωθείη κατὰ	μόνας	συμβαλὼν εἴτε καὶ κρατήσειεν (ἐκ
[47, 17]	οἰκείοις οἱ βουλευταὶ δαπανήμασιν ἐπεσκεύαζον.	μόνοι	δὲ δὴ οἱ τὰ ὅπλα
[47, 5]	ἀπήλλασσον, καὶ διότι τότε μὲν	μόνοι	οἱ τοῦ Σύλλου τῶν τε
[47, 11]	καὶ ἵνα γε μὴ ἀκουόμενος	μόνον	ἀλλὰ καὶ ὁρώμενος πίστιν τοῦ
[47, 3]	εὑρεῖν ἠδυνήθην· ὃ γάρ τοι	μόνον	ἄν τις, τό γε ἐλάττους
[47, 47]	τοῖς ὅπλοις καὶ τότε ἔτι	μόνον	τὰς ἐλπίδας οὐχ ὅτι τῆς
[47, 16]	καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν ἔτι οὐ	μόνον	τῶν βουλευτῶν ἢ καὶ τῶν
[47, 7]	τῆς ἀδελφῆς ἐς τὸ θέατρον	μόνον	τῶν τριῶν ἐσελθεῖν διεπράξατο, κἀνταῦθα
[47, 7]	συναρχίας ἀπηλλάγη καὶ τὸ κράτος	μόνος	ἔσχεν, οὐδὲν ἔτι τοιοῦτον ἔπραξεν.
[47, 40]	ὄρνιθες νεκροφάγοι ὑπέρ τε ἐκείνων	μόνων	διεφοίτων καὶ ἐς αὐτοὺς κατέβλεπον,
[47, 0]	Λέπιδος τὸ βʹ ὕπ. Λ.	Μουνάτιος	Λ. υἱὸς, Πλάγκος. ~Ταῦτ´ οὖν
[47, 27]	Κρίσπου καὶ ὑπὸ Λουκίου Σταΐου	Μούρκου	αὖθις κατείρχθη. ~τοιούτων δὲ δὴ
[47, 33]	σφίσι, ναυμαχίᾳ πρότερον μὲν περὶ	Μύνδον,	ἔπειτα δὲ πρὸς αὐτῇ τῇ
[47, 34]	ζημιωθέντες. καὶ τοῦτο καὶ οἱ	Μυρεῖς	ἐποίησαν, ἐπειδὴ τὸν στρατηγὸν αὐτῶν
[47, 18]	υἱεῖς σφων πέντε καὶ εἴκοσι	μυριάδας	ὀφλισκάνειν. καὶ συνέβαινε γὰρ ἐν