Livre, Chap. |
[47, 42] |
καὶ
ἀπὸ
τῶν
ὑποστρατήγων
τῶν
|
θ´ |
ὑπομειόνων
ἐγένοντο,
πολλὰ
μὲν
πρὸς |
[47, 49] |
δὲ
λοιποὶ
τότε
ἐπὶ
τὴν
|
θάλασσαν |
διέφυγον
καὶ
μετὰ
τοῦτο
τῷ |
[47, 49] |
Δυρραχίου
διάπλῳ
περιπεσοῦσα
ἐς
τὴν
|
θάλασσαν |
ἐρρίφη.
τελευτήσαντος
δὲ
αὐτοῦ
τὸ |
[47, 30] |
καὶ
ἀπέκλεισέν
οἱ
καὶ
τὴν
|
θάλασσαν. |
τότε
γὰρ
ἀμφοτέρωθεν
τῆς
ἐπαγωγῆς |
[47, 12] |
καὶ
χρόνον
τινὰ
ἐν
τῇ
|
θαλάσσῃ |
δυνηθεὶς
ἰσχύν
τε
οἰκείαν,
καίπερ |
[47, 35] |
ἡ
μὲν
γὰρ
πρὸς
τῇ
|
θαλάσσῃ |
κατ´
ἀντιπέρας
Θάσου
ἦν,
ἡ |
[47, 37] |
αὐτοῖς
ηὐπόρουν
διὰ
τὸ
τῆς
|
θαλάσσης, |
ἅτε
τοῦ
ναυτικοῦ
σφων
τῷ |
[47, 36] |
τε
δι´
ἐλάττονος
ἐκ
τῆς
|
θαλάσσης
|
ἐπήγοντο
καὶ
ἐκ
τοῦ
πεδίου |
[47, 47] |
σφετέροις
καὶ
τοῖς
ἐναντίοις
τὸ
|
θαλάσσιον |
πάθος
γενέσθαι.
~μὴ
βουλομένου
δὲ |
[47, 46] |
ἑαυτὸν
ἐπιέναι,
ἐπειχθῆναι
πρὸς
τὸν
|
θάνατον. |
ἔπεμψε
μὲν
γὰρ
ἑκατόνταρχον
κατασκεψόμενον |
[47, 49] |
δὲ
τὴν
ἅλωσιν
ἐς
τὸν
|
θάνατον |
καὶ
αὐτὸς
κατέφυγεν.
καὶ
ἀναβοήσας |
[47, 16] |
Λουκίου
ὑπατευσάντων
λευκώματα
αὖθις
ἐξετέθη,
|
θάνατον |
μὲν
μηδενὶ
ἔτι
φέροντα,
τὰς
|
[47, 13] |
ἑορτάσειν,
ἐκελεύσθησαν
διὰ
προγραφῆς
εὐθυμεῖσθαι,
|
θάνατον |
ὀφλήσοντες
ἂν
μὴ
πειθαρχήσωσιν·
οὕτω |
[47, 7] |
(καὶ
γὰρ
τοῖς
συγκρύψασί
τινα
|
θάνατος |
προείρητο)
τὸν
δὲ
Φιλοποίμενα
καὶ |
[47, 44] |
εἶχον,
τὸ
γὰρ
ἀλγῆσον
ὁ
|
θάνατος |
προελάμβανεν,
οὔτε
τοῦ
ὀλέθρου
σφῶν |
[47, 11] |
Οὐαλέριος
Μεσσάλας
ὑπὸ
τοῦ
Ἀντωνίου
|
θανατωθεὶς
|
οὐχ
ὅπως
ἐν
ἀσφαλείᾳ
διεβίω, |
[47, 15] |
ἀρχὰς
τάς
τε
ἱερωσύνας
τῶν
|
θανατωθέντων |
οὐ
πρὸς
τὸ
νομιζόμενον
ἐκ |
[47, 3] |
ἄν
τις,
τό
γε
ἐλάττους
|
θανατωθῆναι, |
ἐνενόησεν,
ἥκιστα
ἀληθές
ἐστι·
πολλῷ |
[47, 23] |
ὀλίγους
τῶν
θρασυτάτων
τοὺς
μὲν
|
θανατώσας |
τοὺς
δὲ
ἀπαλλάξας
ἐκ
τῆς |
[47, 29] |
ἐπειδή
τε
ἔν
τε
τῷ
|
θαρσοῦντι |
διὰ
ταῦτ´
ἐγένετο
καὶ
φυλακὴν |
[47, 11] |
πολλοὶ
περιγίγνονται
καὶ
ἐκ
τῶν
|
θαρσούντως |
ἐχόντων
οὐκ
ἐλάττους
ἀπόλλυνται·
καὶ |
[47, 47] |
μὲν
τοῦ
Κασσίου
σῶμα
ἐς
|
Θάσον |
εὐθὺς
κρύφα
ἔπεμψεν,
ὀκνήσας
κατὰ |
[47, 35] |
πρὸς
τῇ
θαλάσσῃ
κατ´
ἀντιπέρας
|
Θάσου |
ἦν,
ἡ
δὲ
ἐντὸς
τῶν |
[47, 7] |
ἄνδρα
ἐξήγαγεν,
ὥστε
τὸν
Καίσαρα
|
θαυμάσαντα |
πάντας
μὲν
αὐτοὺς
ἀφεῖναι
(καὶ |
[47, 10] |
δὲ
ἐκεῖνος
τὸ
γιγνόμενον,
καὶ
|
θαυμάσας |
τε
ἅμα
τὸν
παῖδα
καὶ
|
[47, 47] |
ἔπεμψεν,
ὀκνήσας
κατὰ
χώραν
αὐτὸ
|
θάψαι, |
μὴ
τῷ
στρατῷ
πένθος
τε |
[47, 7] |
Ὀκταουίας
τῆς
ἀδελφῆς
ἐς
τὸ
|
θέατρον |
μόνον
τῶν
τριῶν
ἐσελθεῖν
διεπράξατο, |
[47, 8] |
ἀντενέγραψαν.
πλήν
γε
ὅτι
τὸν
|
θεῖον |
ὁ
Ἀντώνιος,
πολλὰ
τῆς
μητρὸς |
[47, 6] |
τῷ
τε
Ἀντωνίῳ
καὶ
ὁ
|
θεῖος |
Λούκιος
{Ἀντώνιος}
Καῖσαρ
καὶ
τῷ |
[47, 19] |
μὲν
μηδεμίαν
εἰκόνα
αὐτοῦ,
καθάπερ
|
θεοῦ |
τινος
ὡς
ἀληθῶς
ὄντος,
ἐν |
[47, 41] |
δὴ
ὀνείρων
τοιαίδε
ἐφάνησαν.
ἀνὴρ
|
Θεσσαλὸς |
ἔδοξέν
οἱ
τὸν
Καίσαρα
τὸν |
[47, 19] |
συλᾶσθαι,
ὅπερ
οὐδενὶ
οὐδὲ
τῶν
|
θεῶν, |
πλὴν
τῶν
ἐπὶ
τοῦ
Ῥωμύλου |
[47, 18] |
λογίου
τινὸς
Σιβυλλείου
ἀπαγορεύοντος
μηδενὶ
|
θεῶν |
τότε
πλὴν
τῷ
Ἀπόλλωνι
ἑορτάζεσθαι. |
[47, 14] |
ἄρρεσι
τὸ
δέκατον
ταῖς
δὲ
|
θηλείαις |
τὸ
εἰκοστὸν
τῆς
ἑκάστου
σφῶν |
[47, 14] |
ἀπαντᾶν,
εἰ
δὲ
μή
γε,
|
θνήσκειν |
τὸν
τοῦτο
ποιήσαντα.
καὶ
ἐκείνους |
[47, 47] |
τῷ
χρόνῳ
κατεργάσεσθαί
σφας
ἔχων
|
θορυβεῖν |
τε
αὐτοὺς
ἄλλως
καὶ
ταράττειν |
[47, 29] |
τῆς
Μακεδονίας
καὶ
διὰ
τῆς
|
Θρᾴκης |
ἐς
τὴν
Ἀσίαν
τὸ
ἔθνος |
[47, 23] |
ὁμολογίαν
ὑπαγαγόμενος,
καὶ
ὀλίγους
τῶν
|
θρασυτάτων |
τοὺς
μὲν
θανατώσας
τοὺς
δὲ |
[47, 1] |
τις
νυκτὸς
περιηχήσασα
τάς
τε
|
θυμηδίας |
καὶ
τὸν
ὄλεθρον
τὸν
ἀπ´
|
[47, 43] |
οἱ
ἄλλοι
οἱ
τόν
τε
|
θυμὸν |
τῶν
στρατιωτῶν
ἐπεγείροντες
καὶ
ἐπὶ |
[47, 44] |
ὁρμή
σφων
ηὐξήθη
καὶ
ὁ
|
θυμὸς |
ἐφλέγμηνεν,
ὁμόσε
τε
ἀπερισκέπτως
χωροῦντες |
[47, 2] |
ποιήσωσι.
καὶ
διὰ
τοῦτο
καὶ
|
θυσίαι |
ἐπ´
αὐτοῖς
ὡς
καὶ
ἐπ´ |
[47, 43] |
τε
ἱππικὸν
ἀντεξήλασαν
καὶ
τὸ
|
θωρακοφόρον |
συνεπισπόμενόν
σφισιν
ἐν
χερσὶν
ἐγένετο. |