HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte � l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre XLVII

Liste des contextes (ordre alphab�tique)


ε  =  704 formes diff�rentes pour 1488 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[47, 45]   συνέβησαν, καὶ τὰ στρατόπεδα ἀμφοτέρωθεν  ἑάλω.   τοῦ τε γὰρ πεδίου ἐπὶ
[47, 36]   Μακεδονίαν προέπεμψαν· αἰσθόμενοι δὲ αὐτοὺς  ἑαλωκότας,   τοῖς μὲν Λυκίοις καὶ τοῖς
[47, 26]   ἀγαπῶν εἴ τις αὐτὸν ζῆν  ἐάσειεν·   ὡς δὲ τῶν τε ὁμοίων
[47, 45]   τῇ μάχῃ πλὴν τὸ καθ´  ἑαυτὸν   ἕκαστος ἔγνω, ἐπεί τε
[47, 46]   καί τινας τῶν κεκρατηκότων ἐφ´  ἑαυτὸν   ἐπιέναι, ἐπειχθῆναι πρὸς τὸν θάνατον.
[47, 37]   τοῦ τὸν Ἀντώνιον πάντως ἐφ´  ἑαυτὸν   ἰσχύσειν ἐνόμισεν) ἠπείχθη καίπερ καὶ
[47, 39]   καὶ ἥττων γενόμενος καὶ ἔσφηλεν  ἑαυτὸν   καὶ ἐσφάλη, κἀκ τούτου τό
[47, 30]   ἐφοβήθη μὴ ζῶν ἁλοίη καὶ  ἑαυτὸν   κατεχρήσατο. ὅπερ που καὶ Μᾶρκος
[47, 46]   καὶ Πινδάρῳ τινὶ ἐξελευθέρῳ ἀποκτεῖναι  ἑαυτὸν   προσέταξε. καὶ αὐτῷ καὶ
[47, 22]   τε πραχθέντα οἱ δηλῶν καὶ  ἑαυτὸν   τά τε ἔθνη καὶ τοὺς
[47, 10]   ἐς τὸ ἐμφανὲς καὶ αὐτὸς  ἑαυτὸν   τοῖς σφαγεῦσι παρέδωκεν. ~ἀρετῆς μὲν
[47, 9]   πρός τε τὴν ἐπιθυμίαν τὴν  ἑαυτοῦ   ἑκάστου καὶ πρὸς τὸ ἴδιον
[47, 29]   ταῦτ´ ἐγένετο καὶ φυλακὴν οὐδεμίαν  ἑαυτοῦ   ἐποιεῖτο, τήν τε Σμύρναν, ἐν
[47, 39]   πολιτικοῦ ἦν) ἀλλ´ αὐτός τε  ἑαυτοῦ   κρείττων τε ἅμα καὶ ἥττων
[47, 11]   τοῦ πεφονευκέναι αὐτὸν λάβῃ, εἰκόνα  ἑαυτοῦ   πλησίον τῆς ἐκείνου κεφαλῆς ἐστεφανωμένην
[47, 8]   Ἀντώνιος, πολλὰ τῆς μητρὸς τῆς  ἑαυτοῦ   τῆς Ἰουλίας ἱκετευσάσης, ἀφῆκεν, οὐδὲν
[47, 5]   λόγῳ τινὶ τιθέμενοι οὔτε τὸν  ἑαυτοῦ   τις αὐτῶν ἐχθρὸν τιμωρήσασθαι, φίλον
[47, 49]   ἔτι ὄντων οἱ μὲν πλείους  ἑαυτοὺς   παραχρῆμα ἀπέκτειναν ἁλόντες, ὥσπερ
[47, 44]   τοῦ τοὺς ἀντιπάλους ἀπολέσαι καὶ  ἑαυτοὺς   προϊέμενοι. καί τινες τάς τε
[47, 44]   γὰρ ἀνθεστηκότας ἅμα ἀποκτεῖναι καὶ  ἑαυτοὺς   σῶσαι ἐβούλοντο) ἔπειτα δὲ ὡς
[47, 26]   τοὺς Πομπηίους συναιρόμενος, καὶ  ἑαυτῷ   δυναστείαν τινὰ περιβαλλόμενος, ἐνεόχμου. φωραθείς
[47, 10]   παῖς ἐξέκλεψε καὶ ὅσον ἐφ´  ἑαυτῷ   ἔσωσεν. αὐτὸς μὲν γὰρ καὶ
[47, 22]   παρῄνει ἐκείνῳ τε ἀνθίστασθαι καὶ  ἑαυτῷ   συναλλαγῆναι, καὶ αὐτὸς ἐς τὴν
[47, 26]   ἡττῆσθαι καὶ ἀπολωλέναι διήγγελλε, καὶ  ἑαυτῷ   τὴν ἀρχὴν τῆς Συρίας προστετάχθαι
[47, 15]   καὶ πρὸς τὸ ἐπιθύμημα τὸ  ἑαυτῶν   διῆγον, ὥστε χρυσὸν τὴν τοῦ
[47, 44]   χωροῦντες καὶ μηδεμίαν ἔτ´ ἀσφάλειαν  ἑαυτῶν   ποιούμενοι, ἀλλ´ ἐπιθυμίᾳ τοῦ τοὺς
[47, 0]   ἐν τῇ Δίωνος Ῥωμαϊκῶν τετταρακοστῇ  ἑβδόμῃ   α. Ὡς Καῖσαρ καὶ Ἀντώνιος
[47, 22]   ἐκ τοῦ δόγματος τὴν ἡγεμονίαν  ἐβεβαιώσατο,   αὐτός τε ἐπὶ πλεῖον προεθυμήθη
[47, 28]   τήν τε ἀρχὴν τῆς Συρίας  ἐβεβαίωσε   καὶ τὸν τοῦ Δολοβέλλου πόλεμον
[47, 2]   ἐνομοθέτησαν. γὰρ ἐπέταττον καὶ  ἐβιάζοντο,   τό τε ὄνομα τὸ τοῦ
[47, 30]   τῷ Κασσίῳ καὶ Πάρθοι τινὲς  ἐβοήθησαν)   ταῖς δὲ δὴ ναυσὶ ταῖς
[47, 32]   πολλῷ προθυμότερον κοινῇ πάντα καὶ  ἐβουλεύοντο   καὶ ἐποίουν. καὶ τὸ μὲν
[47, 44]   ἅμα ἀποκτεῖναι καὶ ἑαυτοὺς σῶσαι  ἐβούλοντο)   ἔπειτα δὲ ὡς τε
[47, 10]   οἱ μὲν ἀπετράποντο, νομίσαντες ὃν  ἐβούλοντο   πεφονευκέναι, δὲ ἀπελθόντων αὐτῶν
[47, 13]   τὸ πρῶτον ἐς τὰ λευκώματα  ἐγγραφέντων   ἀπηλίφησαν, πολλοὶ δὲ ὕστερον ἀντ´
[47, 32]   πρὸς τὸν Σέξτον ἅτε καὶ  ἐγγύθεν   ἐφεδρεύοντά σφισιν ἀσχολίαν ἕξειν ἐνομίζοντο,
[47, 12]   ὁμοίοις συνήρατο. τῇ γὰρ Ἰταλίᾳ  ἐγγύθεν   ἐφορμῶν διέπεμπεν ἔς τε τὴν
[47, 45]   κατὰ Καίσαρα ἀντετέτακτο, ἰσοπαλεῖς ἂν  ἐγεγόνεσαν.   νῦν δὲ τε Βροῦτος
[47, 45]   ἔγνω, ἐπεί τε τροπὴ  ἐγένετο,   ἔς τε τὰ οἰκεῖα ἐρύματα
[47, 45]   καὶ κρατῆσαι ταὐτὸν ὡς εἰπεῖν  ἐγένετο·   καὶ γὰρ ἐνίκησαν ἀμφότεροι καὶ
[47, 35]   τε πᾶς περίβολος ἀμφοτέρων  ἐγένετο,   καὶ ἐν κοινῷ τὴν ἀπ´
[47, 12]   τότε γοῦν ταῦτά τε οὕτως  ἐγένετο,   καὶ πλεῖστοι μὲν τῶν μὴ
[47, 43]   θωρακοφόρον συνεπισπόμενόν σφισιν ἐν χερσὶν  ἐγένετο.   ~καὶ πολλῷ μὲν ὠθισμῷ πολλῷ
[47, 43]   τοῦτο σιωπή τε ἐξαπίνης πολλὴ  ἐγένετο,   καὶ σμικρὸν ἐπισχόντες αὐτοί τε
[47, 28]   Κάσσιος ἰσχυρὸς διὰ ταχέων  ἐγένετο,   καὶ τῷ τε Καίσαρι περὶ
[47, 29]   τε τῷ θαρσοῦντι διὰ ταῦτ´  ἐγένετο   καὶ φυλακὴν οὐδεμίαν ἑαυτοῦ ἐποιεῖτο,
[47, 3]   μὲν αἴτιον δι´ τοῦτ´  ἐγένετο,   οὔτε παρ´ ἑτέρου τινὸς μαθεῖν
[47, 41]   οὐδέν, ὅσα γε ἡμεῖς ἴσμεν,  ἐγένετο,   ὄψεις δὲ δὴ ὀνείρων τοιαίδε
[47, 11]   εὐσεβείας τοσαῦτα τότε ἐπιφανῆ ἔργα  ἐγένετο·   Ποπίλιος δὲ δὴ Λαίνας τὸν
[47, 40]   μέγιστος διαφανῶς ἀγὼν αὐτοῖς  ἐγένετο·   τὸ γὰρ δαιμόνιον, ὥσπερ που
[47, 17]   καὶ ἀκοῦσαι βαρύτατον δὲ πραχθῆναι,  ἐγένετο·   τῷ γὰρ βουλομένῳ σφῶν ἐδόθη,
[47, 1]   πρὶν ἐς τὴν Ἰταλίαν ἐλθεῖν  ἐγένετο·   τῷ δὲ δὴ Καίσαρι τότε
[47, 40]   τι παιδάριον δεκαδακτύλους χεῖρας ἔχον  ἐγεννήθη,   ἡμίονός τε διφυὲς τέρας ἔτεκε·
[47, 35]   αὐτὴν εἴσω τε τῶν ὀρῶν  ἐγένοντο,   καὶ πρὸς τὴν πόλιν κατὰ
[47, 16]   αὐτοῖς αἱ τιμήσεις τῶν σφετέρων  ἐγένοντο,   κἀκ τούτου ὡς οὐκ ὀρθῶς
[47, 0]   ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε  ἐγένοντο   Μ. Αἰμίλιος Μ. υἱὸς, Λέπιδος
[47, 42]   τῶν ὑποστρατήγων τῶν θ´ ὑπομειόνων  ἐγένοντο,   πολλὰ μὲν πρὸς τὸ αὐτίκα
[47, 9]   πολυειδεῖς δὲ καὶ σωτηρίαι τισὶν  ἐγένοντο.   συχνοὶ μὲν γὰρ καὶ πρὸς
[47, 19]   πάνυ ἀρχαίου καὶ τότε ἔτι  ἐγίγνετο·   ἀπηγόρευσαν δὲ μηδένα ἐς τὸ
[47, 12]   τὸν Κάσσιον τόν τε Σέξτον  ἐγίγνετο.   καὶ οἵ γε πλείους πρὸς
[47, 40]   μὲν οὖν τῇ Ῥώμῃ ταῦτ´  ἐγίγνετο,   καί τινα καὶ λόγια καὶ
[47, 31]   ἐκολάσθη. ~ἐν δὲ ταῦτ´  ἐγίγνετο,   οἱ Ταρσεῖς Τίλλιον Κίμβρον φονέα
[47, 6]   ἰσομοιρεῖν εὑρίσκετο, ἁπλῆ ἀντίδοσις  ἐγίγνετο·   ὅσους δὲ δὴ ἀρετή τις
[47, 14]   ~τοιαῦτα μὲν περὶ τὰς σφαγὰς  ἐγίγνετο,   πολλὰ δὲ δὴ καὶ ἄτοπα
[47, 15]   οὖν τὰ κτήματα τοῦθ´ οὕτως  ἐγίγνετο,   τὰς δὲ ἀρχὰς τάς τε
[47, 40]   τοτὲ μὲν ἠλαττοῦτο καὶ ἐλάχιστος  ἐγίγνετο,   τοτὲ δὲ καὶ μέγας καὶ
[47, 37]   ἀντεπέξοδοι παρ´ ἀμφοτέρων ὡς ἔτυχεν  ἐγίγνοντο,   μάχη δὲ ἐκ παρατάξεως οὐδεμία
[47, 12]   ἐπεκηρύχθη αἵ τε ἄλλαι σφαγαὶ  ἐγίγνοντο,   πλεῖστον τοῖς ὁμοίοις συνήρατο. τῇ
[47, 30]   ἐψηφίσαντο. ~ὁ δ´ οὖν Δολοβέλλας  ἐγκρατὴς   οὕτω τῆς Ἀσίας γενόμενος ἐς
[47, 45]   πλὴν τὸ καθ´ ἑαυτὸν ἕκαστος  ἔγνω,   ἐπεί τε τροπὴ ἐγένετο,
[47, 48]   πλεῖόν τι νεωτερισθῇ, συμμῖξαί σφισιν  ἔγνω.   καὶ ἐπειδὴ πολλοί τε αἰχμάλωτοι
[47, 46]   ὑποστροφῇ ἀλλήλους καὶ τὸ συμβεβηκὸς  ἔγνωσαν,   ἀντιπαρεξῆλθον μηδὲν μηδέτεροι τολμήσαντες. ἐπλεονέκτησαν
[47, 32]   ἐποίουν. καὶ τὸ μὲν σύμπαν  ἔγνωσαν   ἔς τε τὴν Μακεδονίαν ἐλθεῖν
[47, 13]   καὶ διαφυγόντων οὐδὲ νῦν  ἔγραψα,   ὅτι πολλοὶ μὲν τῶν τὸ
[47, 36]   μὲν τῆς πόλεως εὐθὺς ἐξώρμησαν,  ἐγχρονίσαντες   δὲ Ἀντώνιος μὲν περὶ Βρεντέσιον
[47, 49]   ἀρετή, λόγος ἄρ´ ἦσθ´ {ἄλλως}  ἐγὼ   δέ σε ὡς ἔργον ἤσκουν·
[47, 10]   μίσους πρός τινα ἔχοντες ἦσαν.  ~ἐγὼ   οὖν τὸ μὲν πάντα αὐτὰ
[47, 19]   τῶν ἐπὶ τοῦ Ῥωμύλου γενομένων,  ἐδεδώκεσαν.   καίτοι καὶ ἐκεῖνο τὸ χωρίον
[47, 7]   γε οὐδέν τι συχνοὺς ἀποκτεῖναι  ἐδεήθη·   τῇ τε γὰρ φύσει οὐκ
[47, 2]   ἔφερε· πάνυ γὰρ ἱκετευθῆναί σφας  ἔδει   ἵνα αὐτὰ ποιήσωσι. καὶ διὰ
[47, 25]   τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ σφαγὴν ἔμαθεν,  ἔδεισε   μὴ καὶ ἄλλο τι ἐν
[47, 14]   τοῖς κτήμασι τοῖς τῶν ἀπολλυμένων  ἐδελέαζον,   τὰ μὲν ἐπευωνίζοντες τὰ δὲ
[47, 31]   κατανοήσαντες οὔτε τῇ πόλει αὐτὸν  ἐδέξαντο   οὔτε τὰ ἐπιτήδειά οἱ παρέσχον.
[47, 8]   τὰς χεῖρας αὐτὴν πρὶν ἀποκομισθῆναι  ἐδέξατο,   καὶ ἐμπικραναμένη οἱ καὶ ἐμπτύσασα
[47, 11]   ἐξέθηκε γράμμα αὐτὸ τοῦτο δηλῶν·  ἐδημάρχει   δέ. καὶ μὲν διατριβὴν
[47, 17]   μὴ εἶχόν τινες, ὠνούμενοί γε  ἐδίδοσαν,   καὶ τὰς ὁδοὺς οἰκείοις οἱ
[47, 10]   ὑπεκκομίζων ποι αὐτὸν ἐφωράθη καὶ  ἐδιώκετο,   ἀπέκτεινέ τέ τινα ἐντυχόντα οἱ
[47, 43]   ἑτέροις τι ποτὲ καὶ  ἐδόθη)   ἔπειτα σαλπικτὴς εἷς ἑκατέρωθεν ὑπεσήμηνε,
[47, 17]   ἐγένετο· τῷ γὰρ βουλομένῳ σφῶν  ἐδόθη,   πάσης τῆς οὐσίας ἐκστάντι, τὸ
[47, 14]   ἀλλ´ οὔτε ταῦτα πλὴν ὀλίγων  ἐδόθη,   τά τε τῶν λοιπῶν καὶ
[47, 15]   τἆλλα πάντα ὅπως ποτὲ καὶ  ἐδόκει   αὐτοῖς ἔπρασσον· τῶν μὲν γὰρ
[47, 7]   πλεῖστον γενόμενοι, πολλοὺς ἐχθροὺς εἶχον)  ἐδόκει   δὲ καὶ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος
[47, 3]   προτέρων ὑπερβολήν, ὥς γε καὶ  ἐδόκει,   λιπόντων, οὐκ ὀλίγα αὐτοῖς συνηνέχθη.
[47, 22]   τῷ τε Καίσαρι πέμπων, ὅτε  ἐδόκει   τῷ Ἀντωνίῳ πολεμεῖν, παρῄνει ἐκείνῳ
[47, 36]   ἐπυνθάνοντο, ἐπὶ πλεῖόν τε αὐτοὺς  ἔδοξάν   σφισι προσπολεμήσειν, καὶ οὐκ ἠπείχθησαν
[47, 15]   νόμων, ἀλλ´ ὥς που καὶ  ἔδοξεν   αὐτοῖς, διέδοσαν. καὶ ὑπάτους τε,
[47, 37]   οὖν οὗτός τε οὐ καθαίρετος  ἔδοξεν   εἶναί σφισι, καὶ τὰ τοῦ
[47, 40]   τῶν ἀνθρώπων κατὰ συντυχίαν ἐπράχθη  ἔδοξεν·   ἔν τε γὰρ ταῖς ἀνοχαῖς
[47, 41]   ὀνείρων τοιαίδε ἐφάνησαν. ἀνὴρ Θεσσαλὸς  ἔδοξέν   οἱ τὸν Καίσαρα τὸν πρότερον
[47, 36]   καὶ τοῖς Ῥοδίοις ἐπαίνους τε  ἔδοσαν   καὶ χρήματα χαριεῖσθαι ὑπέσχοντο, αὐτοὶ
[47, 9]   περιποιήσαντές τινας οἱ μὲν δίκην  ἔδοσαν   οἱ δὲ καὶ γέρα ἔλαβον.
[47, 49]   ἔργον ἤσκουν· σὺ δ´ ἄρ´  ἐδούλευες   τύχῃ" παρεκάλεσέ τινα τῶν συνόντων,
[47, 39]   ὁμοίους ἀνελόμενοι πάντως ἄν ποτε  ἐδουλώθησαν   καὶ ἐφθάρησαν. ~πάρεστι δὲ
[47, 19]   ἐφονεύθη, κυρίαν ἀεί ποτε  ἕδραν   βουλῆς ἔχουσαν, ἀποφράδα ἐνόμισαν. τό
[47, 33]   ἄλλο μὲν κακὸν οὐδὲν αὐτοὺς  ἔδρασεν   (οὔτε γὰρ ἀντέστησάν οἱ, καὶ
[47, 4]   οἱ ἕτεροι πάνθ´ ὅσα παθεῖν  ἐδύναντο   λογιζόμενοι πολὺ ταῖς ψυχαῖς καὶ
[47, 13]   πάνυ ἀνδρικῶν ἀντικαρτερεῖν πρὸς αὐτὰς  ἐδύνατο,   ἀλλ´ ἔν τε τοῖς ἄλλοις
[47, 5]   ἐχθρὸν τιμωρήσασθαι, φίλον ἑτέρου ὄντα,  ἐδύνατο   μὴ ἀντιδιδοὺς ἄλλον, καὶ ἐκ
[47, 47]   στρατιώταις τι ἀντὶ τῶν διαρπασθέντων  ἔδωκαν·   καὶ προσέτι καὶ τὴν δύναμιν
[47, 19]   ἑορτάζεσθαι. ~ταῦτά τε οὖν αὐτῷ  ἔδωκαν,   καὶ τὴν ἡμέραν ἐν
[47, 19]   τῷ μὲν δὴ Καίσαρι ταῦτ´  ἔδωκαν,   ταῖς δὲ ἀειπαρθένοις ῥαβδούχῳ ἑνὶ
[47, 1]   τὴν νίκην κατ´ ἀμφοτέρων αὐτῶν  ἔδωκε.   ~καὶ οἱ μὲν οὕτως ἐς
[47, 31]   μέν, ὡς ἔτι Δολοβέλλας  ἔζη,   Λούκιον Ῥοῦφον ἐπ´ αὐτοὺς ἔπεμψεν,
[47, 13]   καὶ ἀπ´ αὐτοῦ καὶ ἐπιβουλευθῆναι,  ἐζηλώκασι.   ~τοιαῦτα μὲν περὶ τὰς σφαγὰς
[47, 21]   τεῖχος προκαταφυγόντα ἀπετείχισε μὲν καὶ  ἐζώγρησεν   ἐκ προδοσίας, κακὸν δὲ οὐδὲν
[47, 8]   οὐδὲ γιγνωσκομένους ὑπὸ τοῦ ἀνδρός,  ἐθανάτωσεν·   ἑνὸς γοῦν τινος κεφαλὴν ἰδὼν
[47, 37]   καὶ σφαλεὶς οὐκέτ´ οὐδ´ αὐτὸς  ἐθάρσει.   οὖν Καῖσαρ πυθόμενος τοῦτο
[47, 5]   τοιούτοις γίγνεται) οἵ γε λοιποὶ  ἐθάρσουν·   ἐν δὲ δὴ ταῖς δευτέραις
[47, 28]   τούς τε ἄλλους τοὺς οὐκ  ἐθελήσαντάς   οἱ συστρατεῦσαι, ἀπέπεμψε μηδὲν ἀδικήσας,
[47, 34]   καὶ οἱ ἐπιχώριοι τὰ λοιπὰ  ἐθελονταὶ   συγκατέπρησαν καὶ ἀλλήλους οἱ πλείους
[47, 38]   τινα διὰ ταῦτα ἀνέσχον, οὐκ  ἐθέλοντές   σφισιν ἐς χεῖρας ἐλθεῖν· ὡς
[47, 10]   τὸν παῖδα καὶ ἐλεήσας, ἦλθεν  ἐθελοντὴς   ἐς τὸ ἐμφανὲς καὶ αὐτὸς
[47, 11]   πλησίον τῆς ἐκείνου κεφαλῆς ἐστεφανωμένην  ἔθηκε,   καὶ τὸ ὄνομα καὶ τὸ
[47, 22]   δηλῶν καὶ ἑαυτὸν τά τε  ἔθνη   καὶ τοὺς στρατιώτας ἐπ´ αὐτῇ
[47, 44]   πληγῇ οἱ δὲ καὶ πολλαῖς  ἔθνησκον,   καὶ οὔτε τῶν τραυμάτων αἴσθησιν
[47, 29]   Θρᾴκης ἐς τὴν Ἀσίαν τὸ  ἔθνος   κομισθεὶς καὶ ἐκεῖ ἐνδιέτριψεν. ἐπειδή
[47, 29]   χρόνῳ αὐξηθῇ, τοῖς τῶν προσόρων  ἐθνῶν   ἄρχουσιν ἐνεχείρισαν· καὶ μετὰ τοῦτο
[47, 15]   μὲν ἐς τὰς ἡγεμονίας τῶν  ἐθνῶν   ἔστειλαν, ἑτέρους δὲ ἀντ´ αὐτῶν
[47, 46]   μάλιστα τέκμαρσιν τὸ ὄναρ ἔσχεν·  εἰ   γάρ τοι κατὰ χώραν
[47, 17]   διεβάλλοντο, καὶ τὰ λοιπὰ προσαπώλλυσαν.  ~εἰ   δ´ οὖν τινες τοῦτό πως
[47, 14]   ὠνησείοντα ἐς τὸ πρατήριον ἀπαντᾶν,  εἰ   δὲ μή γε, θνήσκειν τὸν
[47, 17]   ἔς τε τὸ ναυτικὸν οἰκέτας,  εἰ   καὶ μὴ εἶχόν τινες, ὠνούμενοί
[47, 6]   τοῦτ´ ἔσφαζον καὶ τοὺς εὐπόρους,  εἰ   καὶ μηδενὶ αὐτῶν ἀπήχθοντο· παμπόλλων
[47, 8]   ἔκτεινε. τάς τε κεφαλάς σφων,  εἰ   καὶ σιτούμενος ἐτύγχανεν, ἐπεσκόπει, καὶ
[47, 6]   καὶ ὑπερβάλλοντες ὥσπερ ἐν πρατηρίῳ.  εἰ   μὲν εἷς τις ἑνός τινος
[47, 34]   κινδύνου ἀφίκετο. κἂν πασσυδὶ ἀπώλετο,  εἰ   μὴ δι´ αὐτοῦ τοῦ πυρὸς
[47, 25]   κατέλιπε) καὶ ἐς Βησσοὺς ἐμβαλών,  εἴ   πως ἀμύναιτό τε ἅμα αὐτοὺς
[47, 38]   ὑπὸ τῶν νεῶν εἶχον) ἀνεβάλλοντο,  εἴ   πως ἄνευ κινδύνου καὶ φθόρου
[47, 34]   ἕνα ἕκαστον τῶν πρώτων ἀπεκήρυττεν,  εἴ   πως διά γε τούτου τοὺς
[47, 18]   ἱπποδρομίαις μεθ´ ἑτέρου Ἀφροδισίου ἔπεμπον.  εἴ   τε νίκη τις ἠγγέλθη ποθέν,
[47, 26]   μὲν πρῶτον ἡσυχίαν ἦγεν, ἀγαπῶν  εἴ   τις αὐτὸν ζῆν ἐάσειεν· ὡς
[47, 48]   τὴν νύκτα ὡς ἑκάστοις οὐκ  εἴασαν   αὖθις συστραφῆναι. ~ὁ οὖν Βροῦτος
[47, 45]   μέχρι πόρρω τῆς ἡμέρας. καὶ  εἴγε   πάντες πᾶσιν, οἷα ἐν τῷ
[47, 41]   ἔφερεν. οὗτος μὲν δὴ τοῦτο  εἶδεν,   δ´ ἰατρὸς συνὼν
[47, 24]   Μεσσάλαν πάνυ τῷ Κασσίῳ προσκείμενον  εἰδώς,   ἀφῆκεν αὐτόν. καὶ ὃς ἐπέθετο
[47, 25]   πατρίδα μετὰ τοῦ Κασσίου ἠλευθερωκὼς  εἴη·   ~ἐν δὲ τοῖς αὐτοῖς ἐκείνοις
[47, 46]   αὐτῷ ὅπου τε Βροῦτος  εἴη   καὶ τι ποιοίη· ἐπεὶ
[47, 10]   (πάμπολύ τε γὰρ ἔργον ἂν  εἴη,   καὶ οὐδὲν μέγα τῇ συγγραφῇ
[47, 19]   δὲ τούτοις ἀπεῖπον μὲν μηδεμίαν  εἰκόνα   αὐτοῦ, καθάπερ θεοῦ τινος ὡς
[47, 11]   πίστιν τοῦ πεφονευκέναι αὐτὸν λάβῃ,  εἰκόνα   ἑαυτοῦ πλησίον τῆς ἐκείνου κεφαλῆς
[47, 29]   αὐτοῦ πρὸς τὴν τοῦ Καίσαρος  εἰκόνα   ἔρριψε, κἀκ τούτου πᾶσαν τὴν
[47, 25]   ἐς τὰ νομίσματα ἐκόπτετο  εἰκόνα   τε αὑτοῦ καὶ πιλίον ξιφίδιά
[47, 20]   οἷς ἐποίησαν, ἐκεῖνοι δὲ καὶ  εἰκόνας   σφίσι χαλκᾶς παρά τε τὴν
[47, 18]   τε υἱεῖς σφων πέντε καὶ  εἴκοσι   μυριάδας ὀφλισκάνειν. καὶ συνέβαινε γὰρ
[47, 14]   δέκατον ταῖς δὲ θηλείαις τὸ  εἰκοστὸν   τῆς ἑκάστου σφῶν οὐσίας δώσειν,
[47, 34]   συγκαταφυγὸν ἐς τὸ ἔρυμα αὐτοβοεὶ  εἷλε,   καὶ τῶν πόλεων τὰς μὲν
[47, 6]   ἀπῄτησε πάνθ´ ὅσα ἐπ´ αὐτοῖς  εἰλήφεσαν,   ἧττόν τινα ἀποκτείνῃ, προηγόρευσαν ὅτι
[47, 48]   κεκρατηκότες, οὔτε δὲ ἀπέκτειναν οὔθ´  εἷλόν   τινα, ἀλλὰ προσεδρεύσαντες αὐτοῖς τὴν
[47, 46]   τε αὐτοὺς πόρρωθεν ὁρῶν πολεμίους  εἶναι,   καὶ Πινδάρῳ τινὶ ἐξελευθέρῳ ἀποκτεῖναι
[47, 24]   τοῖς φιλτάτοις ἀεί ποτε νομίσας  εἶναι,   καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Μᾶρκον
[47, 31]   ἐσπείσαντο αὐτῷ, νομίσαντες ἰσχυρὸν αὐτὸν  εἶναι,   μετὰ δὲ τοῦτο τὴν ὀλιγότητα
[47, 10]   παρέξεται) δὲ ἀξιομνημόνευτα μάλιστα  εἶναι   νομίζω, διηγήσομαι. τοῦτο μὲν γὰρ
[47, 37]   οὗτός τε οὐ καθαίρετος ἔδοξεν  εἶναί   σφισι, καὶ τὰ τοῦ Κασσίου
[47, 18]   τε Διὶ καὶ αὐτῷ ἐκείνῳ  εἶναι,   τοὺς δὲ δὴ βουλευτὰς τούς
[47, 17]   οὐδέν, τι καὶ ἄξιον  εἰπεῖν,   διεσώσατο· πρὸς γὰρ αὖ τοῖς
[47, 45]   ἡττηθῆναι καὶ κρατῆσαι ταὐτὸν ὡς  εἰπεῖν   ἐγένετο· καὶ γὰρ ἐνίκησαν ἀμφότεροι
[47, 35]   ἑκάτερος, ὥς γε τῷ λόγῳ  εἰπεῖν,   ἐστρατοπεδεύσαντο· τῷ γὰρ ἔργῳ καθ´
[47, 15]   τοὺς δὲ ἀντενέγραψαν. καὶ συνελόντι  εἰπεῖν,   καὶ τἆλλα πάντα ὅπως ποτὲ
[47, 3]   ~καὶ αὐτῶν ἐνταῦθα ἔτι ὡς  εἰπεῖν   ὄντων αἵ τε σφαγαὶ ἐκεῖναι
[47, 41]   τὸν Καίσαρα τὸν πρότερον κεκελευκέναι  εἰπεῖν   τῷ Καίσαρι ὅτι τε ἐς
[47, 8]   ἑνὸς γοῦν τινος κεφαλὴν ἰδὼν  εἶπεν   ὅτι τοῦτον οὐκ ἠπιστάμην" ὡς
[47, 39]   ἄλλο περὶ αὐτῶν ἀμφοτέρωθεν μαχεσαμένων  εἴποι   ὅτι Ῥωμαῖοι μὲν ἐνικήθησαν,
[47, 42]   κινδυνεύσοντες καὶ τῷ μέλλοντι προκάμνοντες  εἴποιεν.   καὶ τὰ μὲν ἄλλα ὁμοιοτροπώτατα,
[47, 29]   ὑπ´ ἐκείνων πραχθῆναι, ταῦθ´ ἅπερ  εἶπον   ἐψηφίσαντο. ~ὁ δ´ οὖν Δολοβέλλας
[47, 13]   χαίρειν ἠναγκάζοντο. καὶ τί τοῦτο  εἶπον,   ὁπότε καὶ ἐκείνοις (τοῖς τρισὶν
[47, 13]   γε τὸν δῆμον φανερῶς ποτε  εἶπον   ὅτι οὔτε τὴν τοῦ Μαρίου
[47, 20]   τὴν ἄλλην Ἰταλίαν διάξων, ὥσπερ  εἶπον,   ὑπέμεινε, Καῖσαρ δὲ καὶ Ἀντώνιος
[47, 0]   Λέπιδος ἐς Ῥώμην ἐλθόντες σφαγὰς  εἰργάσαντο.   β. Περὶ Βρούτου καὶ Κασσίου
[47, 8]   ἱκετευσάσης, ἀφῆκεν, οὐδὲν ἄλλο χρηστὸν  εἰργάσατο.   ~πολύτροποι μὲν οὖν διὰ ταῦτα
[47, 21]   ἐκ προδοσίας, κακὸν δὲ οὐδὲν  εἰργάσατο.   ~πράξας δὲ ταῦτα, καὶ τήν
[47, 31]   ἄλλο μέν σφας οὐδὲν δεινὸν  εἰργάσατο,   τὰ δὲ χρήματα τά τε
[47, 30]   ἐπορθεῖτο, τῆς μὲν ἠπείρου παντελῶς  εἰργόμενος   (ἄλλοι τε γὰρ τῷ Κασσίῳ
[47, 5]   (τούτοις γὰρ οὐκ ἔστιν ὅτε  εἰρήνη   πρὸς τὸν ἰσχυρότερον ἐν τοῖς
[47, 27]   τῷ τε Λουκούλλῳ πρότερον, ὥσπερ  εἴρηταί   μοι, ὁμολογήσας, καὶ τοῖς Πάρθοις
[47, 31]   ἐπεχείρησαν τῶν τοῦ Ταύρου διόδων  εἶρξαι,   προεκλιπόντες δὲ αὐτὰς ὑπὸ δέους
[47, 30]   ἀμφοτέρωθεν τῆς ἐπαγωγῆς τῶν ἐπιτηδείων  εἰρχθεὶς   ἐπεκδρομὴν μὲν σπάνει τῶν ἀναγκαίων
[47, 43]   ποτὲ καὶ ἐδόθη) ἔπειτα σαλπικτὴς  εἷς   ἑκατέρωθεν ὑπεσήμηνε, καὶ οὕτω καὶ
[47, 35]   καὶ τάφρῳ καὶ σταυρώματι περιληφθέντος  εἷς   τε πᾶς περίβολος ἀμφοτέρων
[47, 6]   ὥσπερ ἐν πρατηρίῳ. εἰ μὲν  εἷς   τις ἑνός τινος ἀντάξιος ὥστ´
[47, 35]   ἐκεῖ ἐνέτυχον, βιασάμενοι δὲ αὐτὴν  εἴσω   τε τῶν ὀρῶν ἐγένοντο, καὶ
[47, 24]   οὐκ ἠδυνήθη σῶον φυλάξαι, ἀπέκτεινεν,  εἴτ´   αὐτογνωμονήσας εἴτε καὶ ἐξ ἐντολῆς
[47, 10]   σπήλαιόν τις τὸν δεσπότην κατακρύψας,  εἶτ´   ἐπειδὴ καὶ ὣς καθ´ ἑτέρου
[47, 24]   σῶον φυλάξαι, ἀπέκτεινεν, εἴτ´ αὐτογνωμονήσας  εἴτε   καὶ ἐξ ἐντολῆς τοῦ Βρούτου·
[47, 37]   τι ἐλαττωθείη κατὰ μόνας συμβαλὼν  εἴτε   καὶ κρατήσειεν (ἐκ μὲν γὰρ
[47, 37]   πυθόμενος τοῦτο καὶ δείσας ἑκάτερον,  εἴτε   τι ἐλαττωθείη κατὰ μόνας συμβαλὼν
[47, 21]   νόσον διὰ ἀταξίαν, προσλαβὼν  εἶχε·   καί οἱ καὶ χρήματα ἐκ
[47, 7]   {ἂν} ἀνάγκην πολλοὺς σφοδρῶς μισεῖν  εἶχε   καὶ φιλεῖσθαι ἤθελε. σημεῖον δὲ
[47, 33]   ἣν ἐκεῖ κατὰ παιδείαν ἐπεποίητο  εἶχε)   τὰς δὲ δὴ ναῦς καὶ
[47, 48]   στρατοπέδῳ αὐτοῦ ἦσαν, καὶ οὐκ  εἶχεν   οὔθ´ ὅπως διὰ φυλακῆς αὐτοὺς
[47, 38]   τροφὴν ἄφθονον ὑπὸ τῶν νεῶν  εἶχον)   ἀνεβάλλοντο, εἴ πως ἄνευ κινδύνου
[47, 7]   ἐπὶ πλεῖστον γενόμενοι, πολλοὺς ἐχθροὺς  εἶχον)   ἐδόκει δὲ καὶ ὑπὸ τοῦ
[47, 35]   φιλεῖ συμβαίνειν, ὕποπτα πρὸς ἀλλήλους  εἶχον,   ἔς τε τὸ μέσον καὶ
[47, 45]   οὐδέτεροι ἐχρήσαντο, ἀλλ´ αὐτοῦ, ὥσπερ  εἶχον,   ἐτίτρωσκον ἐτιτρώσκοντο, ἐφόνευον ἐφονεύοντο μέχρι
[47, 35]   κοινῷ τὴν ἀπ´ αὐτοῦ ἀσφάλειαν  εἶχον.   ~ἦσαν δὲ πολὺ τῷ πλήθει
[47, 31]   ἤδη τὰ ἐν τῇ Ῥώμῃ  εἶχον)   καὶ ἐλπίδα ἀντιλήψεσθαί τι ἀντὶ
[47, 30]   πρὸς τὸν Καίσαρα τὸν πρότερον  εἶχον,   προσεποιήσατο. κἀκ τούτων ἡμέρας τινὰς
[47, 17]   ναυτικὸν οἰκέτας, εἰ καὶ μὴ  εἶχόν   τινες, ὠνούμενοί γε ἐδίδοσαν, καὶ
[47, 44]   καὶ οὔτε τῶν τραυμάτων αἴσθησιν  εἶχον,   τὸ γὰρ ἀλγῆσον θάνατος
[47, 26]   καὶ τῷ δευτέρῳ, οἱ Ταρσεῖς  εἶχον   ὥστε καὶ Ἰουλιόπολίν σφας ἀπ´
[47, 13]   τοῦ ἔτους οὐκ ἤμελλον, ὥσπερ  εἰώθασιν,   ἑορτάσειν, ἐκελεύσθησαν διὰ προγραφῆς εὐθυμεῖσθαι,
[47, 40]   ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ γίγνεσθαι  εἰωθότα,   ἐποίησεν, καὶ οἱ ἀγορανόμοι τοῦ
[47, 34]   καὶ πάντα ἄρδην ᾑρηκότες παρέσχον·  ἐκ   γὰρ τούτου καὶ οἱ ἐπιχώριοι
[47, 5]   καὶ τοὺς φιλτάτους κοινῇ συναπώλλυσαν.  ἐκ   γὰρ τῶν πρὸς ἀλλήλους πραγμάτων
[47, 23]   ἠδυνήθησαν ποιῆσαι· γὰρ Βροῦτος  ἐκ   γραμμάτων τινῶν ἁλόντων προμαθὼν τὸ
[47, 37]   τε Βροῦτον καὶ τὸν Κάσσιον,  ἐκ   δὲ τοῦ τὸν Ἀντώνιον πάντως
[47, 35]   αὖθις ἦλθον, καὶ πάνθ´ ὅσα  ἐκ   διαβολῶν, οἷα ἐν τοῖς τοιούτοις
[47, 16]   δὲ αὖθις ἐπαναχθέντων καὶ  ἐκ   καινῆς προσκαταστάντων, τό τε τῶν
[47, 37]   μόνας συμβαλὼν εἴτε καὶ κρατήσειεν  (ἐκ   μὲν γὰρ τοῦ τόν τε
[47, 46]   ἀπωλώλει) καὶ τῷ τὸν Κάσσιον  ἐκ   μὲν τῆς μάχης σωθῆναι, τοῦ
[47, 36]   χρήματα χαριεῖσθαι ὑπέσχοντο, αὐτοὶ δὲ  ἐκ   μὲν τῆς πόλεως εὐθὺς ἐξώρμησαν,
[47, 47]   προσέμισγε. μάχῃ μὲν γὰρ αὐτοῖς  ἐκ   παρατάξεως οὐ διενοεῖτο αὖθις συνενεχθῆναι,
[47, 37]   ὡς ἔτυχεν ἐγίγνοντο, μάχη δὲ  ἐκ   παρατάξεως οὐδεμία χρόνον τινὰ συνηνέχθη,
[47, 4]   τοῦ τοιούτου πειρώμενοι καὶ οὐκ  ἐκ   προβουλῆς, ἐποιοῦντο, καὶ διὰ τοῦθ´
[47, 21]   προκαταφυγόντα ἀπετείχισε μὲν καὶ ἐζώγρησεν  ἐκ   προδοσίας, κακὸν δὲ οὐδὲν εἰργάσατο.
[47, 4]   τὰ πλείω κακοτρόπως, οἷα οὐκ  ἐκ   προνοίας ἀλλ´ ἐκ συντυχίας, ἔπραττον·
[47, 11]   Μᾶρκον ἀπέκτεινε καίπερ εὐεργέτην αὐτοῦ  ἐκ   συνηγορήματος ὄντα, καὶ ἵνα γε
[47, 4]   οἷα οὐκ ἐκ προνοίας ἀλλ´  ἐκ   συντυχίας, ἔπραττον· καὶ οἱ πάσχοντες
[47, 25]   ξιφίδιά τε δύο ἐνετύπου, δηλῶν  ἐκ   τε τούτου καὶ διὰ τῶν
[47, 2]   πραττομένων, πολλῷ δὲ ἔτι πλείονος  ἐκ   τεράτων δέους αὐτοῖς ὄντος. τά
[47, 26]   πάντα τὰ τῇδε κατὰ τὴν  ἐκ   τῆς Αἰγύπτου ἐπὶ τὸν Φαρνάκην
[47, 30]   τὸ ναυτικὸν αὐτῷ διὰ ταχέων  ἐκ   τῆς Ἀσίας ἐπῆλθε) διέβαλεν ἐς
[47, 21]   εἶχε· καί οἱ καὶ χρήματα  ἐκ   τῆς Ἀσίας παρὰ τοῦ Τρεβωνίου
[47, 26]   τοῦ Καίσαρος πολλὰ καὶ δεινὰ  ἐκ   τῆς Ἀφρικῆς ἠγγέλλετο, οὐκέτι τοῖς
[47, 2]   φυλάττοντος ἀραχνίων ἀνεπλήσθη, καὶ ὅπλα  ἐκ   τῆς γῆς ἐς τὸν οὐρανὸν
[47, 40]   τε τοῦ δεξιοῦ ὤμου καὶ  ἐκ   τῆς δεξιᾶς χειρὸς ἀνέδωκε. καὶ
[47, 33]   ἀντέστησάν οἱ, καὶ εὔνοιαν αὐτῶν  ἐκ   τῆς διατριβῆς ἣν ἐκεῖ κατὰ
[47, 36]   ἐπιτήδεια ταύτῃ τε δι´ ἐλάττονος  ἐκ   τῆς θαλάσσης ἐπήγοντο καὶ ἐκ
[47, 20]   ἐπετέλεσεν, αὐτὸς δὲ οὐκ εὐθὺς  ἐκ   τῆς Ἰταλίας ἀπέπλευσεν, ἀλλ´ ἐν
[47, 21]   καὶ συνήθεις οἱ καὶ φίλους  ἐκ   τῆς μετὰ τοῦ Κράσσου στρατείας
[47, 41]   τῆς ἐκ τοῦ ταφρεύματος καὶ  ἐκ   τῆς πρὸς τοὺς μαχομένους ὁμιλίας
[47, 21]   καὶ στρατιώτας συχνούς, τοὺς μὲν  ἐκ   τῆς πρὸς Φαρσάλῳ μάχης ἐκεῖ
[47, 27]   τὰ τοῦ Καίσαρος φρονοῦντες καὶ  ἐκ   τῆς Ῥώμης στρατιῶται ὑπ´ αὐτοῦ
[47, 23]   μὲν θανατώσας τοὺς δὲ ἀπαλλάξας  ἐκ   τῆς συστρατείας, οὕτω διέθηκεν ὥστε
[47, 5]   ἐδύνατο μὴ ἀντιδιδοὺς ἄλλον, καὶ  ἐκ   τῆς τῶν γεγονότων ὀργῆς τῆς
[47, 47]   πένθος τε ἅμα καὶ ἀθυμίαν  ἐκ   τῆς τῶν ποιουμένων ὄψεως ἐμβάλῃ·
[47, 4]   ἀνηκούστοις συμφοραῖς περιπίπτοντες ῥᾳστώνην τινὰ  ἐκ   τοῦ ἀνελπίστου τῶν παθῶν ἐλάμβανον.
[47, 47]   προσέτι καὶ τὴν δύναμιν τὴν  ἐκ   τοῦ Βρεντεσίου ἐπιδιαπλέουσαν ἐν ὁλκάσιν
[47, 40]   χειρὸς ἀνέδωκε. καὶ ταῦτα μὲν  ἐκ   τοῦ δαιμονίου σφίσι προεδείχθη, ποταμοί
[47, 22]   ἄρχειν ἐκέλευσαν. ὡς οὖν καὶ  ἐκ   τοῦ δόγματος τὴν ἡγεμονίαν ἐβεβαιώσατο,
[47, 31]   Πτολεμαῖον μὲν ὠνόμαζεν, ἐπλάττετο δὲ  ἐκ   τοῦ Καίσαρος τετοκέναι καὶ κατὰ
[47, 48]   παρ´ ἐκείνων πρὸς τὸν Βροῦτον  ἐκ   τοῦ Κελτικοῦ τινες, ηὐτομόλησαν δὲ
[47, 45]   καὶ ἀπό τε τούτου καὶ  ἐκ   τοῦ κονιορτοῦ ἀπλέτου γενομένου ἠγνόησαν
[47, 3]   λῆρόν που πολὺν τοῖς γε  ἐκ   τοῦ ὁμοίου σφαγησομένοις ἔφερεν. ἀντ´
[47, 28]   μετὰ πάντων αὐτῶν αὐλιζομένῳ ὕδωρ  ἐκ   τοῦ οὐρανοῦ αἰφνίδιον πολὺ ἐπεγένετο,
[47, 19]   συγγενῶν αὐτοῦ ἐκφοραῖς πέμπεσθαι, ὅπερ  ἐκ   τοῦ πάνυ ἀρχαίου καὶ τότε
[47, 36]   ἐκ τῆς θαλάσσης ἐπήγοντο καὶ  ἐκ   τοῦ πεδίου καταθέοντες ἐλάμβανον.
[47, 41]   τε γὰρ τῆς ἐξόδου τῆς  ἐκ   τοῦ ταφρεύματος καὶ ἐκ τῆς
[47, 38]   ὡς μέντοι τὰ στρατεύματα, ἅτε  ἐκ   τοῦ ὑπηκόου τὸ πλεῖστον ὄντα,
[47, 13]   ἐξουσία ἦν, ἀλλὰ πολλοὶ καὶ  ἐκ   τούτου παραπώλοντο. καὶ τέλος, ὡς
[47, 18]   λοιποὺς ὀργῇ μετῄεσαν, ὡς καὶ  ἐκ   τούτου τήν τε ἄδειάν σφισιν
[47, 25]   τε αὐτοκράτορος, ὡς καὶ ῥᾷον  ἐκ   τούτου τῷ τε Καίσαρι καὶ
[47, 21]   τὸ μὲν οὖν Ἑλληνικὸν ἀπονητότατα  ἐκ   τούτων, ἅτε μηδὲ δύναμίν τινα
[47, 48]   φασιν, ἀπεχώρησε· δείσας δ´ οὖν  ἐκ   τούτων Βροῦτος μὴ καὶ
[47, 28]   συνέχεαν καὶ συνετάραξαν, ὥστε τινὰς  ἐκ   τούτων τήν τε ἰσχὺν αὐτοῦ
[47, 11]   τῶν ἀπορωτάτων πολλοὶ περιγίγνονται καὶ  ἐκ   τῶν θαρσούντως ἐχόντων οὐκ ἐλάττους
[47, 15]   θανατωθέντων οὐ πρὸς τὸ νομιζόμενον  ἐκ   τῶν νόμων, ἀλλ´ ὥς που
[47, 3]   ἐκεῖναι αἷς ποτε Σύλλας  ἐκ   τῶν προγραφῶν ἐκέχρητο ἐπανήχθησαν, καὶ
[47, 40]   καὶ ἐφθάρησαν. ~πάρεστι δὲ καὶ  ἐκ   τῶν σημείων τῶν τότε συμβάντων
[47, 10]   ἔκ τε τῶν σκύλων καὶ  ἐκ   τῶν στιγμάτων, καὶ ἐκεῖνόν τε
[47, 49]   ἀρχάς τινας σχόντων καὶ  ἐκ   τῶν σφαγέων τῶν τε ἐπικεκηρυγμένων
[47, 40]   τε τῶν τοῦ Καίσαρος καὶ  ἐκ   τῶν τοῦ Ἀντωνίου κήπων, ὁμόρων
[47, 21]   ἔτι περιπλανωμένους, τοὺς δὲ καὶ  ἐκ   τῶν τῷ Δολοβέλλᾳ συνεξελθόντων ὑπολειφθέντας
[47, 41]   τότε ἐπὶ τοῦ Καίσαρος διηλλάγη·  ἔκ   τε γὰρ τῆς ἐξόδου τῆς
[47, 21]   Μακεδονίαν συνίστη. ἄλλως τε γὰρ  ἔκ   τε τῆς δόξης τῶν πεπραγμένων
[47, 41]   ἐνόμισέν οἱ τὴν Ἀθηνᾶν προστάσσειν  ἔκ   τε τῆς σκηνῆς αὐτόν, καίτοι
[47, 40]   αἷμα παρ´ αὐτὰς τὰς ἀνοχὰς  ἔκ   τε τοῦ δεξιοῦ ὤμου καὶ
[47, 11]   αὐτοῦ ἐκείνου ὕστερον ἀπεδείχθη. οὕτως  ἔκ   τε τῶν ἀπορωτάτων πολλοὶ περιγίγνονται
[47, 44]   ἀντιλαμβανόμενοι τῶν ἀντιτεταγμένων οἱ μὲν  ἔκ   τε τῶν κρανῶν αὐτοὺς ἦγχον
[47, 27]   ἐπαγωγὴν διελύθησαν. καὶ Ἀντιστίῳ μὲν  ἔκ   τε τῶν περιχώρων οἱ τὰ
[47, 10]   καὶ φεύγοντα αὐτὸν ἀπεκτονὼς ἐπιστεύθη  ἔκ   τε τῶν σκύλων καὶ ἐκ
[47, 40]   κτύποι καὶ στρατοπέδων βοαὶ νυκτὸς  ἔκ   τε τῶν τοῦ Καίσαρος καὶ
[47, 25]   ἀμύναιτό τε ἅμα αὐτοὺς ὧν  ἐκακούργουν,   καὶ ὄνομα ἀξίωμά τε αὐτοκράτορος,
[47, 19]   ταῖς δὲ ἀειπαρθένοις ῥαβδούχῳ ἑνὶ  ἑκάστῃ   χρῆσθαι, ὅτι τις αὐτῶν ἀπὸ
[47, 38]   (σύμμαχοί τε γὰρ αὐτοῖς καθ´  ἑκάστην   ἡμέραν προσεγίγνοντο, καὶ τὴν τροφὴν
[47, 48]   προσεδρεύσαντες αὐτοῖς τὴν νύκτα ὡς  ἑκάστοις   οὐκ εἴασαν αὖθις συστραφῆναι. ~ὁ
[47, 42]   προέφερον, παραδεικνύντες τε καθ´ ἓν  ἕκαστον   ἑκάτερα καὶ ἱκετεύοντές σφας τῶν
[47, 10]   μὲν πάντα αὐτὰ ἀκριβῶς καθ´  ἕκαστον   ἐπεξελθεῖν παραλείψω (πάμπολύ τε γὰρ
[47, 34]   ἀσφαλεῖ κατεστήσατο, καὶ παράγων ἕνα  ἕκαστον   τῶν πρώτων ἀπεκήρυττεν, εἴ πως
[47, 45]   μάχῃ πλὴν τὸ καθ´ ἑαυτὸν  ἕκαστος   ἔγνω, ἐπεί τε τροπὴ
[47, 1]   γνώμῃ δὲ ὡς καὶ αὐτὸς  ἕκαστος   πᾶν τὸ κράτος ἕξων, ἠπείγοντο,
[47, 5]   γεγονέναι ὥστε, ἐν ἰδίᾳ  ἕκαστος   τοὺς ἐπιβουλεύσαντάς οἱ ἠμύνετο, καὶ
[47, 9]   τε τὴν ἐπιθυμίαν τὴν ἑαυτοῦ  ἑκάστου   καὶ πρὸς τὸ ἴδιον συμφέρον
[47, 16]   τὸ δέκατον τῆς οὐσίας παρ´  ἑκάστου   σφῶν ἐπράχθη, ἔργῳ δὲ οὐδὲ
[47, 14]   δὲ θηλείαις τὸ εἰκοστὸν τῆς  ἑκάστου   σφῶν οὐσίας δώσειν, ὡς καὶ
[47, 42]   ἀθρόοις τοῦτο δὲ καὶ καθ´  ἑκάστους,   ἀμφοτέροις ἀπό τε τῶν στρατηγῶν
[47, 34]   καίπερ προῖκα αὐτοῦ τοὺς ἀναγκαίους  ἑκάστῳ   διδόντος, πρατήριόν τι ὑπ´ αὐτὸ
[47, 42]   παραδεικνύντες τε καθ´ ἓν ἕκαστον  ἑκάτερα   καὶ ἱκετεύοντές σφας τῶν μὲν
[47, 11]   τοῦ μέλλοντος τιθέμενον ἀσφαλεῖς ἐφ´  ἑκάτερα   τοὺς λογισμοὺς ποιεῖσθαι. ~καὶ τότε
[47, 45]   ἀπ´ ἀλλήλων ἀφεστηκότα τὴν ἐναντίαν  ἑκάτεροι   ἀμεταστρεπτὶ ἔφυγον, καὶ ἀπό τε
[47, 45]   ἔτρεψάν τε τοὺς ἀντιτεταγμένους σφίσιν  ἑκάτεροι   καὶ ἐτράποντο, καὶ αἵ τε
[47, 38]   συνόντων σφίσι διεσκόπουν, καὶ ἐπεθύμουν  ἑκατέροις   ὁμοίως καὶ τὴν σωτηρίαν καὶ
[47, 37]   Καῖσαρ πυθόμενος τοῦτο καὶ δείσας  ἑκάτερον,   εἴτε τι ἐλαττωθείη κατὰ μόνας
[47, 2]   ἔπειτα δὲ καὶ ἐκεῖνοι, χωρὶς  ἑκάτερος,   μετὰ τῶν στρατιωτῶν ἁπάντων ἦλθον,
[47, 35]   τὰ μετέωρα ἐπιπαρελθόντες ἐνταῦθα χωρὶς  ἑκάτερος,   ὥς γε τῷ λόγῳ εἰπεῖν,
[47, 45]   τοὺς νενικηκότας πρὸς τὸ οἰκεῖον  ἑκατέρους   ἀναχωροῦντας συντυχεῖν. ~τῆς μὲν δὴ
[47, 43]   διάτορον ἐξεφώνησαν καὶ αἱ τάξεις  ἑκατέρωθεν   συνεβόησαν. κἀκ τούτου ἀλαλάξαντες οἱ
[47, 43]   καὶ ἐδόθη) ἔπειτα σαλπικτὴς εἷς  ἑκατέρωθεν   ὑπεσήμηνε, καὶ οὕτω καὶ οἱ
[47, 46]   τὸν θάνατον. ἔπεμψε μὲν γὰρ  ἑκατόνταρχον   κατασκεψόμενον καὶ ἀναγγελοῦντα αὐτῷ ὅπου
[47, 46]   προσέταξε. καὶ αὐτῷ καὶ  ἑκατόνταρχος,   μαθὼν ὅτι διὰ τὴν βραδυτῆτα
[47, 1]   Λεπίδῳ ὄφις τέ τις ξίφει  ἑκατοντάρχου   περιπλακεὶς καὶ λύκος ἔς τε
[47, 40]   καὶ ἐν τῇ Μακεδονίᾳ τὰ  ἐκβάντα   ἀπ´ αὐτοῦ προεμαντεύσατο. ἐν γὰρ
[47, 40]   ἐσήμηνεν ὥστε καὶ τοῖς ἐναντίοις  ἔκδηλον   γενέσθαι, πολλοὶ μὲν γῦπες πολλοὶ
[47, 34]   πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ αὐτῶν ἐξαίφνης  ἐκδραμόντων   καὶ πῦρ ἐς τὰς μηχανὰς
[47, 8]   ἀδελφῷ τῷ Παύλῳ ἐς Μίλητον  ἐκδρᾶναι   ἐπέτρεψε, καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους
[47, 37]   συνήγαγον. ἀντικαθημένων δὲ αὐτῶν ἀλλήλοις  ἐκδρομαὶ   μὲν καὶ ἀντεπέξοδοι παρ´ ἀμφοτέρων
[47, 36]   αὐτοῖς προσμῖξαι, ἐκπέμποντες δ´ ἱππέας  ἐκδρόμους   ὅπῃ παρείκοι, οὐδὲν ἐπέραινον, ἀλλ´
[47, 26]   Πομπηίῳ καὶ ἀναχωρήσας ἐς Τύρον,  ἐκεῖ   ἐν τῷ ἐμπορίῳ τὰς διατριβὰς
[47, 29]   Ἀσίαν τὸ ἔθνος κομισθεὶς καὶ  ἐκεῖ   ἐνδιέτριψεν. ἐπειδή τε ἐνταῦθα ἔτι
[47, 35]   ὠνομασμένας περιελθόντες φυλακῇ μὲν καὶ  ἐκεῖ   ἐνέτυχον, βιασάμενοι δὲ αὐτὴν εἴσω
[47, 32]   κατὰ σφῶν ᾔσθοντο, συνῆλθόν τε  ἐκεῖ   καὶ τὰ πράγματα ἔτι καὶ
[47, 33]   αὐτῶν ἐκ τῆς διατριβῆς ἣν  ἐκεῖ   κατὰ παιδείαν ἐπεποίητο εἶχε) τὰς
[47, 25]   Μακεδονίαν ἐλθὼν καὶ πάντα τὰ  ἐκεῖ   κρατυνάμενος ἐς τὴν Ἀσίαν αὖθις
[47, 21]   ἐκ τῆς πρὸς Φαρσάλῳ μάχης  ἐκεῖ   που καὶ τότε ἔτι περιπλανωμένους,
[47, 24]   τῆς Ἰταλίας ἀπαγάγῃ κἀκ τῶν  ἐκεῖ   ὑπηκόων διατρέφῃ. καὶ ἄλλους τε
[47, 22]   αὐτὸν ἐπῄνεσαν καὶ πάντων τῶν  ἐκεῖ   χωρίων ἄρχειν ἐκέλευσαν. ὡς οὖν
[47, 21]   πλησιοχώρων, καὶ τό τε Δυρράχιον  ἐκεῖθεν   ἐπελθὼν προκατέλαβε καὶ ἦν αὐτῷ
[47, 47]   αὐτῶν ἐπιτηδειοτέραν οὖσαν μετεστρατοπεδεύσατο, καὶ  ἐκεῖθεν   ὁρμώμενος τά τε ἄλλα τοὺς
[47, 7]   καὶ τὴν κιβωτὸν αὐτὴν ἐσκομίσασα  ἐκεῖθεν   τὸν ἄνδρα ἐξήγαγεν, ὥστε τὸν
[47, 43]   ἀσπίδας τοῖς δορατίοις ἔκρουσαν καὶ  ἐκεῖνα   ἐπ´ ἀλλήλους ἐξηκόντισαν, καὶ οἱ
[47, 20]   τε Ἀπολλώνια οὐδέπω διεωρτάκει. ἀλλ´  ἐκεῖνα   μὲν δι´ Ἀντωνίου τοῦ συστρατηγοῦ
[47, 3]   εἰπεῖν ὄντων αἵ τε σφαγαὶ  ἐκεῖναι   αἷς ποτε Σύλλας ἐκ
[47, 35]   ὀνομάζουσι καθ´ τὸ ὄρος  ἐκεῖνο   ἑτέρῳ τινὶ ἐς μεσόγειαν ἀνατείνοντι
[47, 17]   τι ἀγοράσαι, ἵνα μὴ καὶ  ἐκεῖνο   προσαπολέσωσιν, αἱ τιμαὶ ἀνεῖντο· τοῦτο
[47, 19]   Ῥωμύλου γενομένων, ἐδεδώκεσαν. καίτοι καὶ  ἐκεῖνο   τὸ χωρίον ὀνόματι τὴν ἀσυλίαν,
[47, 31]   τε παρὰ τῶν τριῶν ἀνδρῶν  (ἐκεῖνοι   γὰρ τὰ πράγματα ἤδη τὰ
[47, 20]   τι πάντων ἐφ´ οἷς ἐποίησαν,  ἐκεῖνοι   δὲ καὶ εἰκόνας σφίσι χαλκᾶς
[47, 29]   αὐτοῦ προεῖπον, ἵνα μὴ καὶ  ἐκεῖνοι   ἐν ἐχθρῶν μοίρᾳ γένωνται, καὶ
[47, 10]   διεσώθη. καὶ ταῦτα μὲν ἴσως  ἐκεῖνοι   ἐξ εὐεργεσίας τινὸς προϋπαρχούσης σφίσι
[47, 18]   τε οὖν οὕτως οἱ ἄνδρες  ἐκεῖνοι   οἱ τρεῖς ἐποίουν, καὶ ἅμα
[47, 4]   οἱ δ´ ὡς πείσονται προσδείσαντες,  ἐκεῖνοί   τε πλείστην ἀτοπίαν τῇ τε
[47, 2]   Καῖσαρ ἔπειτα δὲ καὶ  ἐκεῖνοι,   χωρὶς ἑκάτερος, μετὰ τῶν στρατιωτῶν
[47, 12]   φονεύσουσι προκειμένων ἐπαγγελλόμενος, καὶ αὐτοῖς  ἐκείνοις   καὶ ὑποδοχὴν καὶ ἐπικουρίαν καὶ
[47, 1]   ὄλεθρον τὸν ἀπ´ αὐτῶν προέδειξεν.  ἐκείνοις   μὲν οὖν ταῦτα πρὶν ἐς
[47, 14]   καὶ τῶν οἰκοδομημάτων λαμβάνωσι καὶ  ἐκείνοις   ὅσα βούλονται διδῶσι, προεῖπον μηδένα
[47, 48]   ὑπερπτόμενοι ἀλλήλοις τε ἐμαχέσαντο καὶ  ἐκείνοις   τὸ τέλος τοῦ πολέμου προέφηναν·
[47, 13]   τί τοῦτο εἶπον, ὁπότε καὶ  ἐκείνοις   (τοῖς τρισὶν ἀνδράσι λέγω) ἄλλα
[47, 26]   εἴη· ~ἐν δὲ τοῖς αὐτοῖς  ἐκείνοις   χρόνοις Κάσσιος ἔς τε
[47, 5]   ἰδίας τινὸς αἰτίας τοῖς ἀνδράσιν  ἐκείνοις,   ὡς καὶ σφαγῆναι πρὸς αὐτῶν,
[47, 29]   ἦσαν, νυκτὸς ἐξαπιναίως κατέλαβε, καὶ  ἐκεῖνον   ἀποκτείνας τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ πρὸς
[47, 10]   ἐς φορεῖον κατάστεγον ἐσῆλθε καὶ  ἐκεῖνον   διφροφορεῖν ἐποίησε· κἀκ τούτου καταληφθέντες
[47, 23]   ἐλθεῖν, τοὺς δὲ καὶ ἐπ´  ἐκεῖνον   ἐς τὴν Ἀπολλωνίαν, ὅπως ἐξαρπάσωσιν
[47, 21]   τούς τε στρατιώτας ᾠκειώσατο, καὶ  ἐκεῖνον   ἐς τὸ τεῖχος προκαταφυγόντα ἀπετείχισε
[47, 23]   δίφρον κατάστεγον ἐμβαλών· οὔτε δὲ  ἐκεῖνον   εὑρεῖν δυνάμενοι καὶ τὸν Βροῦτον
[47, 26]   Καίσαρι τῷ προτέρῳ, καὶ δι´  ἐκεῖνον   καὶ τῷ δευτέρῳ, οἱ Ταρσεῖς
[47, 15]   φανῆναι. τὸν μὲν οὖν ἐνιαυτὸν  ἐκεῖνον   ταῦτά τε οὕτως ἐποίησαν, καὶ
[47, 10]   καὶ ἐκ τῶν στιγμάτων, καὶ  ἐκεῖνόν   τε ἅμα ἔσωσε καὶ αὐτὸς
[47, 24]   δεινὸν οὐδέν· γὰρ Βροῦτος  ἐκεῖνόν   τε ἐν τοῖς φιλτάτοις ἀεί
[47, 20]   τε δημοκρατίας ἅμα ἀπογνόντες καὶ  ἐκεῖνον   φοβηθέντες ἀπῆραν. καὶ αὐτοὺς οἱ
[47, 23]   οἱ ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου κατεστήσατο.  ~ἐκεῖνος   γάρ, καίτοι ὑπ´ αὐτοῦ οὐδὲ
[47, 8]   καὶ ἐς τὴν ἱππάδα κατατάξαι.  ~ἐκεῖνος   μὲν οὖν πολλούς, ὅσους γε
[47, 31]   πράσσοντα ποιησάμενοι. πυθόμενος δὲ ταῦτα  ἐκεῖνος   πρότερον μέν, ὡς ἔτι
[47, 46]   τι ποιοίη· ἐπεὶ δὲ  ἐκεῖνος   συμβαλὼν ἱππεῦσιν οὓς Βροῦτος
[47, 10]   βασάνοις οὐδὲν ἐξελάλησε· μαθὼν δὲ  ἐκεῖνος   τὸ γιγνόμενον, καὶ θαυμάσας τε
[47, 10]   τοῖς ἐπιοῦσιν ὡς καὶ αὐτὸς  ἐκεῖνος   ὢν προαπήντησε καὶ ἐσφάγη· καὶ
[47, 5]   τῶν τε ἄλλων ἀνθρώπων οὐδεὶς  ἐκείνου   γε κελεύσαντος ἐφθάρη, ὥστε ἔξω
[47, 18]   βέβαια νομιεῖν πάντα τὰ ὑπ´  ἐκείνου   γενόμενα (καὶ τοῦτο καὶ νῦν
[47, 3]   τοῦ ὁμοίου σφαγησομένοις ἔφερεν. ἀντ´  ἐκείνου   δὲ δὴ ἕτερα καὶ πάνυ
[47, 11]   ἀστάθμητον τοῦ βίου καὶ ἐξ  ἐκείνου   ἐτεκμηριώθη, ὅτι Λούκιος μὲν Φιλούσκιος
[47, 11]   λάβῃ, εἰκόνα ἑαυτοῦ πλησίον τῆς  ἐκείνου   κεφαλῆς ἐστεφανωμένην ἔθηκε, καὶ τὸ
[47, 27]   τοῦ Σέξτου γενέσθαι. ~ἀποθανόντος δὲ  ἐκείνου   τό τε στράτευμα πᾶν πλὴν
[47, 11]   ἀλλὰ καὶ ὕπατος ἀντ´ αὐτοῦ  ἐκείνου   ὕστερον ἀπεδείχθη. οὕτως ἔκ τε
[47, 32]   γνώμην μηδὲ τότε ἐξιστάμενοι, καὶ  ἐκείνους   ἅτε καὶ τρεῖς ὄντας καὶ
[47, 14]   θνήσκειν τὸν τοῦτο ποιήσαντα. καὶ  ἐκείνους   γε οὕτω μετεχειρίζοντο ὥστε μήτε
[47, 15]   πέντε ἡμέρας ἔτι ἄρχοντας, παύσαντες  ἐκείνους   μὲν ἐς τὰς ἡγεμονίας τῶν
[47, 39]   ἀλλήλοις, ὥσπερ καὶ πρότερον· ἀλλ´  ἐκείνους   μὲν τοὺς ἀγῶνας ὑπὲρ τοῦ
[47, 14]   ἀνθισταμένων ἔτι, διαπέμποντες (καὶ γὰρ  ἐκείνους,   ὅτι μὴ ἐντὸς τῆς προρρηθείσης
[47, 33]   ἄλλους συναποστήσωσι, γνώμην ἐποιήσαντο ἐπ´  ἐκείνους   πρῶτον τραπέσθαι, ἐλπίσαντές σφας, ἅτε
[47, 7]   ἀφ´ οὗ τῆς τε πρὸς  ἐκείνους   συναρχίας ἀπηλλάγη καὶ τὸ κράτος
[47, 28]   τοῦ Καίσαρος καταλειφθέντας προσιέναι, καὶ  ἐκείνους   τε ἀκονιτὶ καὶ τοὺς Ἰουδαίους
[47, 34]   προσέμιξαν αὐτοῖς ἀπροσδόκητοι γυμνητεύουσιν, καὶ  ἐκείνους   τε ἐς τὸ τεῖχος κατήραξαν,
[47, 40]   αὐτῷ οὔτ´ ἐν τῷ καιρῷ  ἐκείνῳ   γίγνεσθαι εἰωθότα, ἐποίησεν, καὶ οἱ
[47, 18]   τῷ τε Διὶ καὶ αὐτῷ  ἐκείνῳ   εἶναι, τοὺς δὲ δὴ βουλευτὰς
[47, 12]   Σικελίαν κατασχών, ἔπειθ´ ὡς καὶ  ἐκείνῳ   ἐπεκηρύχθη αἵ τε ἄλλαι σφαγαὶ
[47, 18]   μὲν τῷ κρατήσαντι χωρὶς δὲ  ἐκείνῳ   καὶ τεθνεῶτι τιμὴν ἱερομηνίας ἔνεμον.
[47, 22]   ἐδόκει τῷ Ἀντωνίῳ πολεμεῖν, παρῄνει  ἐκείνῳ   τε ἀνθίστασθαι καὶ ἑαυτῷ συναλλαγῆναι,
[47, 24]   βοήθειαν. διατρίβοντος δὲ αὐτοῦ ταύτῃ,  ἐκείνῳ   τε Γέλλιος Ποπλικόλας ἐπεβούλευσε καὶ
[47, 21]   τὴν Μακεδονίαν ἦλθε μὲν ἐν  ἐκείνῳ   τῷ καιρῷ ἐν
[47, 34]   ἔπεμψέ σφισιν, ἐλπίδα ἔχων δι´  ἐκείνων   αὐτοὺς προσάξεσθαι· ἐπεὶ δ´ οὐδὲν
[47, 38]   ἐπλεονέκτουν) ἐκλογιζόμενοι δὲ τά τε  ἐκείνων   καὶ τὰ σφέτερα (σύμμαχοί τε
[47, 30]   ἐς Ἄραδον, ὅπως καὶ παρ´  ἐκείνων   καὶ χρήματα καὶ ναῦς λάβῃ·
[47, 24]   Ἀντωνίου ἐξαιτῆσαι. ~ὁ οὖν Βροῦτος  ἐκείνων   μὲν οὐδένα σφίσιν ἐξέδωκεν, ἀλλ´
[47, 40]   ἄλλοι ὄρνιθες νεκροφάγοι ὑπέρ τε  ἐκείνων   μόνων διεφοίτων καὶ ἐς αὐτοὺς
[47, 29]   Κάσσιον, πρὶν καὶ ὁτιοῦν ὑπ´  ἐκείνων   πραχθῆναι, ταῦθ´ ἅπερ εἶπον ἐψηφίσαντο.
[47, 48]   ταύτῃ ηὐτομόλησαν μὲν καὶ παρ´  ἐκείνων   πρὸς τὸν Βροῦτον ἐκ τοῦ
[47, 38]   ὄντες καὶ πρὸς πολίτας ἀγωνιζόμενοι  ἐκείνων   τε οὐδὲν ἧττον τῶν
[47, 32]   Μακεδονίαν ἐλθεῖν καὶ περαιωθῆναι αὐτοὺς  ἐκεῖσε   κωλῦσαι, καὶ ἐς τὴν
[47, 18]   ἐν τῷ τόπῳ ἐν  ἐκέκαυτο   προκατεβάλοντο, καί τι καὶ ἄγαλμα
[47, 22]   πάντων τῶν ἐκεῖ χωρίων ἄρχειν  ἐκέλευσαν.   ὡς οὖν καὶ ἐκ τοῦ
[47, 8]   αὐτῷ καὶ δυσχερῆ ἐξονειδίσας ἔπειτ´  ἐκέλευσεν   αὐτὴν ἐκφανέστερον τῶν ἄλλων ἐν
[47, 16]   τὴν τῶν κτημάτων ἀξίαν ἐσενεγκεῖν  ἐκελεύσθησαν,   ἀλλ´ ἐπ´ αὐτοῖς αἱ τιμήσεις
[47, 13]   οὐκ ἤμελλον, ὥσπερ εἰώθασιν, ἑορτάσειν,  ἐκελεύσθησαν   διὰ προγραφῆς εὐθυμεῖσθαι, θάνατον ὀφλήσοντες
[47, 3]   Σύλλας ἐκ τῶν προγραφῶν  ἐκέχρητο   ἐπανήχθησαν, καὶ πόλις ἅπασα
[47, 30]   λάβῃ· κἀνταῦθα ἀποληφθεὶς μετ´ ὀλίγων  ἐκινδύνευσε.   διαφυγὼν δ´ οὖν ἀπήντησέ τε
[47, 42]   τῶν μὲν ὀριγνήσασθαι τὰ δὲ  ἐκκλῖναι   καὶ τῶν μὲν ἔρωτα λαβεῖν
[47, 36]   διὰ τοῦτο τό τε Σύμβολον  ἐκκρούσαντες   αὐτοὺς κατέλαβον, καὶ τὰ ἐπιτήδεια
[47, 19]   ἐν ἐσφάγη, παραχρῆμά τε  ἔκλεισαν   καὶ ὕστερον ἐς ἄφοδον μετεσκεύασαν·
[47, 29]   συνοῦσίν οἱ ῥητὴν ἡμέραν ἐς  ἔκλειψιν   τῆς φιλίας αὐτοῦ προεῖπον, ἵνα
[47, 38]   πλεῖον διατριφθῶσι, τό τε στρατόπεδον  ἐκλείψουσι   καὶ διασκεδασθήσονται, οὕτω δὴ καὶ
[47, 38]   ἠλαττοῦντο, τοσοῦτον τῷ πλήθει ἐπλεονέκτουν)  ἐκλογιζόμενοι   δὲ τά τε ἐκείνων καὶ
[47, 32]   τὰ πράγματα ἔτι καὶ μᾶλλον  ἐκοινώσαντο·   τήν τε γὰρ αἰτίαν τὴν
[47, 30]   μετὰ τοῦτο ἐπιβουλευσάντων τῷ Κασσίῳ,  ἐκολάσθη.   ~ἐν δὲ ταῦτ´ ἐγίγνετο,
[47, 9]   τινες δεσπότας καὶ φίλους  ἐκολάσθησαν,   καὶ ἕτεροι δι´ αὐτὸ τοῦτο
[47, 33]   προδιαπλεῦσαι καὶ τὰς πέδας ἃς  ἐκόμιζον   ὡς καὶ ζῶντας πολλοὺς αἱρήσοντες
[47, 8]   καὶ τοῦ Κικέρωνός ποτε  ἐκομίσθη   σφίσι (φεύγων γὰρ καὶ καταληφθεὶς
[47, 29]   τε τροφὴν τοῖς στρατιώταις παρ´  ἑκόντος   αὐτοῦ λαβεῖν καὶ τὴν δίαιταν
[47, 25]   καὶ ἐς τὰ νομίσματα  ἐκόπτετο   εἰκόνα τε αὑτοῦ καὶ πιλίον
[47, 24]   καταφωραθῇ, τό τε ἐπιβούλευμα αὐτὴ  ἑκοῦσα   τῷ Κασσίῳ προεμήνυσε καὶ τὴν
[47, 30]   Παλαιστίνῃ ὄντος, καὶ τοὺς Ταρσέας  ἑκουσίους   προσλαβὼν φρουρούς τινας αὐτοῦ ἐν
[47, 36]   μὲν οὐδὲ ἐτόλμησαν αὐτοῖς προσμῖξαι,  ἐκπέμποντες   δ´ ἱππέας ἐκδρόμους ὅπῃ παρείκοι,
[47, 11]   ἀνέλπιστον πρὸς τὰς αὐτίκα συμφορὰς  ἐκπλήττεσθαί   τινα μήτε ἐς τὸ ἀφρόντιστον
[47, 20]   Ἀντωνίου τοῦ συστρατηγοῦ καὶ ἀπὼν  ἐκπρεπέστατα   ἐπετέλεσεν, αὐτὸς δὲ οὐκ εὐθὺς
[47, 47]   ποιούμενοι, ὥρμηντο καὶ διακινδυνεῦσαι πρὶν  ἔκπυστον   τοῖς τε σφετέροις καὶ τοῖς
[47, 46]   δὴ οὖν μάχης ἕνεκα καὶ  ἐκράτησαν   οὕτως ἀμφότεροι καὶ ἡττήθησαν· οὐδὲ
[47, 30]   λιμένα ἐσπλεύσας τούς τε ἀνταναχθέντας  ἐκράτησε   καὶ ἀπέκλεισέν οἱ καὶ τὴν
[47, 34]   πρὸς τὰ μεθόρια μάχῃ τε  ἐκράτησε   καὶ συγκαταφυγὸν ἐς τὸ ἔρυμα
[47, 39]   Ῥωμαῖοι μὲν ἐνικήθησαν, Καῖσαρ δὲ  ἐκράτησεν;   ὁμοφρονῆσαι μὲν γὰρ ἐν τῷ
[47, 27]   τε ὠνομάσθη καὶ τὴν Ἀπάμειαν  ἐκρατύνατο,   ὅπως ὁρμητήριόν οἱ τοῦ πολέμου
[47, 39]   δημοκρατικὸν συμπαρανάλωσε καὶ τὸ μοναρχικὸν  ἐκράτυνε.   καὶ οὐ λέγω ὡς οὐ
[47, 43]   τάς τε ἀσπίδας τοῖς δορατίοις  ἔκρουσαν   καὶ ἐκεῖνα ἐπ´ ἀλλήλους ἐξηκόντισαν,
[47, 17]   σφῶν ἐδόθη, πάσης τῆς οὐσίας  ἐκστάντι,   τὸ τρίτον μετὰ ταῦτα αὐτῆς
[47, 8]   καὶ ἀνηλεῶς οὐχ ὅτι τοὺς  ἐκτεθέντας   ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐπικουρῆσαί τινι
[47, 8]   τοὺς ἐπικουρῆσαί τινι αὐτῶν ἐπιχειρήσαντας  ἔκτεινε.   τάς τε κεφαλάς σφων, εἰ
[47, 5]   πάνυ φίλοι καὶ παρὰ δόξαν  ἐκτείνοντο.   ἄλλως μὲν γὰρ τις
[47, 8]   δυσχερῆ ἐξονειδίσας ἔπειτ´ ἐκέλευσεν αὐτὴν  ἐκφανέστερον   τῶν ἄλλων ἐν τῷ βήματι
[47, 19]   ἐν ταῖς τῶν συγγενῶν αὐτοῦ  ἐκφοραῖς   πέμπεσθαι, ὅπερ ἐκ τοῦ πάνυ
[47, 10]   δὲ δὴ Γέταν υἱός,  ἐκφορὰν   δή τινα αὐτοῦ ὡς καὶ
[47, 34]   οἱ δὲ χρεῶν ἀποκοπῆς προτετυχηκότες,  ἐκώλυόν   σφας συμβῆναι) τὸ μὲν πρῶτον
[47, 15]   καὶ πολεμῆσαι δι´ αὐτήν, ταύτης  ἑκὼν   ἐξέστη) τοῦ δὲ συνάρχοντος αὐτοῦ
[47, 8]   ὧν γε καὶ πλείω χρήματα  ἔλαβον   τελευτησάντων εὑρήσειν ἤλπισαν· καὶ
[47, 31]   ἀντιλήψεσθαί τι ἀντὶ τῶν ἀπολωλότων  ἔλαβον·   τε Κλεοπάτρα διὰ τὴν
[47, 9]   ἔδοσαν οἱ δὲ καὶ γέρα  ἔλαβον.   οἷα γὰρ οὐχ ἑνὸς ἀνδρὸς
[47, 2]   τε ὄνομα τὸ τοῦ νόμου  ἐλάμβανε   καὶ προσέτι καὶ παράκλησιν αὐτοῖς
[47, 44]   καὶ σύνεσιν τοῦ πάθους οὐκ  ἐλάμβανεν.   ~ἔμενον δὲ κατὰ χώραν ἀκριβῶς
[47, 36]   καὶ ἐκ τοῦ πεδίου καταθέοντες  ἐλάμβανον.   γὰρ Νωρβανὸς τε
[47, 17]   τελευτώντων ὅλας καὶ ᾔτουν καὶ  ἐλάμβανον,   οἱ δὲ καὶ ἐς τὰ
[47, 4]   ἐκ τοῦ ἀνελπίστου τῶν παθῶν  ἐλάμβανον.   τότε δὲ πάντα μὲν τὰ
[47, 26]   τῆς Αἰγύπτου ἐπὶ τὸν Φαρνάκην  ἔλασιν   ἐπέτρεψεν. οὖν Βάσσος τὸ
[47, 6]   πλείονας καὶ ἀντὶ πλειόνων  ἐλάττονας,   ἠλλάττοντο, τά τε ἄλλα ἐν
[47, 36]   τὰ ἐπιτήδεια ταύτῃ τε δι´  ἐλάττονος   ἐκ τῆς θαλάσσης ἐπήγοντο καὶ
[47, 11]   ἐκ τῶν θαρσούντως ἐχόντων οὐκ  ἐλάττους   ἀπόλλυνται· καὶ διὰ τοῦτο χρὴ
[47, 3]   μόνον ἄν τις, τό γε  ἐλάττους   θανατωθῆναι, ἐνενόησεν, ἥκιστα ἀληθές ἐστι·
[47, 37]   καὶ δείσας ἑκάτερον, εἴτε τι  ἐλαττωθείη   κατὰ μόνας συμβαλὼν εἴτε καὶ
[47, 40]   ἥλιος τοτὲ μὲν ἠλαττοῦτο καὶ  ἐλάχιστος   ἐγίγνετο, τοτὲ δὲ καὶ μέγας
[47, 17]   τρίτον ἀπέλαβον, ἄλλως τε καὶ  ἐλαχίστου   αὐτῶν πωλουμένων; τοῦτο μὲν γὰρ
[47, 26]   τὴν ἀρχὴν τῆς Συρίας προστετάχθαι  ἔλεγε.   κἀκ τούτου τήν τε Τύρον
[47, 32]   ἐν τῇ Ῥώμῃ καθίστασθαι ἔτ´  ἐλέγοντο,   καὶ πρὸς τὸν Σέξτον ἅτε
[47, 10]   τε ἅμα τὸν παῖδα καὶ  ἐλεήσας,   ἦλθεν ἐθελοντὴς ἐς τὸ ἐμφανὲς
[47, 27]   τε ἡλικίαν οὐχ ὅτι τὴν  ἐλευθέραν   ἀλλὰ καὶ τὴν τῶν δούλων
[47, 43]   τοῖς μὲν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον  Ἐλευθερία,   τοῖς δὲ ἑτέροις τι
[47, 42]   περὶ τὸν Βροῦτον τήν τε  ἐλευθερίαν   καὶ τὴν δημοκρατίαν τό τε
[47, 38]   καὶ τὴν σωτηρίαν καὶ τὴν  ἐλευθερίαν   παρασχεῖν. χρόνον μὲν οὖν τινα
[47, 32]   τε ὑπὲρ τῆς τοῦ δήμου  ἐλευθερίας   γνώμην μηδὲ τότε ἐξιστάμενοι, καὶ
[47, 39]   ἀλλ´ ὅτι περί τε τῆς  ἐλευθερίας   καὶ τῆς δημοκρατίας τότε ὡς
[47, 34]   ἐλευθέρων οἱ πένητες, οἱ μὲν  ἐλευθερίας   οἱ δὲ χρεῶν ἀποκοπῆς προτετυχηκότες,
[47, 34]   τε γὰρ δοῦλοι καὶ τῶν  ἐλευθέρων   οἱ πένητες, οἱ μὲν ἐλευθερίας
[47, 5]   ὡς καὶ σφαγῆναι πρὸς αὐτῶν,  ἐληλύθει·   τὰ δὲ δὴ κοινὰ πράγματα
[47, 48]   τινα αὐτοῖς) ἐς χεῖρας  ἐλθεῖν,   ἄν γε καὶ τὸ βραχύτατον
[47, 1]   ταῦτα πρὶν ἐς τὴν Ἰταλίαν  ἐλθεῖν   ἐγένετο· τῷ δὲ δὴ Καίσαρι
[47, 32]   ἔγνωσαν ἔς τε τὴν Μακεδονίαν  ἐλθεῖν   καὶ περαιωθῆναι αὐτοὺς ἐκεῖσε κωλῦσαι,
[47, 35]   τε Ἰόνιον, πρὶν τὸν Στάιον  ἐλθεῖν,   περαιωθέντες, καὶ πᾶσαν τὴν μέχρι
[47, 23]   τοὺς μὲν ἀλλήλοις ἐς χεῖρας  ἐλθεῖν,   τοὺς δὲ καὶ ἐπ´ ἐκεῖνον
[47, 38]   οὐκ ἐθέλοντές σφισιν ἐς χεῖρας  ἐλθεῖν·   ὡς μέντοι τὰ στρατεύματα, ἅτε
[47, 38]   καταλάβῃ καὶ ἐς τὴν Μακεδονίαν  ἔλθῃ,   ὤργων. δὲ δὴ Κάσσιος
[47, 0]   Ἀντώνιος καὶ Λέπιδος ἐς Ῥώμην  ἐλθόντες   σφαγὰς εἰργάσαντο. β. Περὶ Βρούτου
[47, 30]   τοῖς χρήμασι τοῖς παρ´ αὐτῆς  ἐλθοῦσιν   ἰσχύων, μέχρις οὗ Στάιος
[47, 27]   τότε παρεκλήθη μὲν ὑπ´ ἀμφοτέρων,  ἐλθὼν   δὲ ἐς τὸ μέσον τῆς
[47, 25]   ἐντεῦθεν δὲ ἐς τὴν Μακεδονίαν  ἐλθὼν   καὶ πάντα τὰ ἐκεῖ κρατυνάμενος
[47, 21]   ὥρμησε, Βροῦτος δὲ τήν τε  Ἑλλάδα   καὶ τὴν Μακεδονίαν συνίστη. ἄλλως
[47, 21]   Τρεβωνίου ἦλθε. τὸ μὲν οὖν  Ἑλληνικὸν   ἀπονητότατα ἐκ τούτων, ἅτε μηδὲ
[47, 47]   αὖθις συνενεχθῆναι, πολλὴν δὲ δὴ  ἐλπίδα   ἀκινδύνως ἐν τῷ χρόνῳ κατεργάσεσθαί
[47, 31]   ἐν τῇ Ῥώμῃ εἶχον) καὶ  ἐλπίδα   ἀντιλήψεσθαί τι ἀντὶ τῶν ἀπολωλότων
[47, 49]   τοῖς νικήσασιν ὡμολογήκασιν, οὐδεμίαν ἔτ´  ἐλπίδα   ἔσχεν, ἀλλὰ ἀπογνοὺς μὲν τὴν
[47, 34]   ἐπιγαμίαν πολλοὶ ἦσαν) ἔπεμψέ σφισιν,  ἐλπίδα   ἔχων δι´ ἐκείνων αὐτοὺς προσάξεσθαι·
[47, 11]   τὸ μέσον ἐπ´ ἀμφότερα τὴν  ἐλπίδα   τοῦ μέλλοντος τιθέμενον ἀσφαλεῖς ἐφ´
[47, 47]   καὶ τότε ἔτι μόνον τὰς  ἐλπίδας   οὐχ ὅτι τῆς νίκης ἀλλὰ
[47, 33]   ἐποιήσαντο ἐπ´ ἐκείνους πρῶτον τραπέσθαι,  ἐλπίσαντές   σφας, ἅτε καὶ τοῖς ὅπλοις
[47, 21]   τῶν πεπραγμένων καὶ ἐπὶ ταῖς  ἐλπίσι   τῶν ὁμοίων προσεῖχον αὐτῷ, καὶ
[47, 47]   τά τε ἄλλα τοὺς ἐναντίους  ἐλύπει   καὶ τῷ στρατοπέδῳ σφῶν νυκτὸς
[47, 16]   ἐπράττοντο, μετρίως πως τοὺς ἀνθρώπους  ἐλύπει·   τὸ δὲ δὴ τοὺς καὶ
[47, 25]   τὴν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ σφαγὴν  ἔμαθεν,   ἔδεισε μὴ καὶ ἄλλο τι
[47, 32]   τε συνωμοσίαν τῶν τριῶν ἀνδρῶν  ἔμαθον   καὶ τὰ πραττόμενα ὑπ´ αὐτῶν
[47, 45]   καὶ οὐ πρότερον τὸ γεγονὸς  ἔμαθον   πρὶν τά τε ταφρεύματα διαπορθηθῆναι
[47, 48]   ὑπὲρ ἀμφοτέρων ὑπερπτόμενοι ἀλλήλοις τε  ἐμαχέσαντο   καὶ ἐκείνοις τὸ τέλος τοῦ
[47, 47]   ἐκ τῆς τῶν ποιουμένων ὄψεως  ἐμβάλῃ·   τοὺς δὲ λοιποὺς τῶν στρατιωτῶν
[47, 34]   καὶ πῦρ ἐς τὰς μηχανὰς  ἐμβαλόντων,   τά τε τοξεύματα καὶ ἀκόντια
[47, 25]   αὐτὴν κατέλιπε) καὶ ἐς Βησσοὺς  ἐμβαλών,   εἴ πως ἀμύναιτό τε ἅμα
[47, 23]   νοσοῦντά τινα ἐς δίφρον κατάστεγον  ἐμβαλών·   οὔτε δὲ ἐκεῖνον εὑρεῖν δυνάμενοι
[47, 24]   ἐξέδωκεν, ἀλλ´ ἐς πλοῖα αὐτοὺς  ἐμβαλὼν   ὡς καὶ καταποντώσων ἐς τὸ
[47, 22]   φονέας φανερῶς ἐτιμωρεῖτο, κατὰ χώραν  ἔμεινε,   καὶ διεσκόπει ὅπῃ ποτὲ ἐπιόντα
[47, 10]   καθ´ ἑτέρου τινὸς μήνυσιν ἀπολεῖσθαι  ἔμελλε,   τήν τε ἐσθῆτα πρὸς αὐτὸν
[47, 7]   ἣν συγγενής τις αὐτῆς ποιήσειν  ἔμελλε,   τηρήσασα, τόν τε Καίσαρα διὰ
[47, 21]   Ὁρτήσιος προάρξας αὐτῆς ἀπαλλαγήσεσθαι  ἔμελλεν,   οὐ μέντοι καὶ πρᾶγμά τι
[47, 46]   τοι κατὰ χώραν Καῖσαρ  ἐμεμενήκει,   πάντως ἂν ἅμα τοῖς ἄλλοις
[47, 14]   ἄλλῃ Ἰταλίᾳ οἰκιῶν, ὧν μὲν  ἐμεμισθώκεσάν   τινες, ὅλον, ὧν δὲ αὐτοὶ
[47, 45]   σύνεσιν τοῦ πάθους οὐκ ἐλάμβανεν.  ~ἔμενον   δὲ κατὰ χώραν ἀκριβῶς ἀμφότεροι,
[47, 7]   τό τε πραχθὲν ἀγνοοῦντί οἱ  ἐμήνυσε,   καὶ τὴν κιβωτὸν αὐτὴν ἐσκομίσασα
[47, 33]   τῷ μεγέθει τῶν νεῶν τὴν  ἐμπειρίαν   σφῶν κρατήσας, ἐνίκησε· καὶ μετὰ
[47, 8]   αὐτὴν πρὶν ἀποκομισθῆναι ἐδέξατο, καὶ  ἐμπικραναμένη   οἱ καὶ ἐμπτύσασα ἐπί τε
[47, 26]   ἐς Τύρον, ἐκεῖ ἐν τῷ  ἐμπορίῳ   τὰς διατριβὰς λανθάνων ἐποιεῖτο. ἦρχε
[47, 8]   ἐδέξατο, καὶ ἐμπικραναμένη οἱ καὶ  ἐμπτύσασα   ἐπί τε τὰ γόνατα ἐπέθηκε,
[47, 10]   ἐλεήσας, ἦλθεν ἐθελοντὴς ἐς τὸ  ἐμφανὲς   καὶ αὐτὸς ἑαυτὸν τοῖς σφαγεῦσι
[47, 30]   τῆς μὲν Ἀντιοχείας ὑπὸ τῶν  ἐμφρουρούντων   αὐτὴν ἀπεκρούσθη, τὴν δὲ δὴ
[47, 6]   πλειόνων ἀπώλλυντο. ἅτε γὰρ ἐν  ἐμφυλίοις   πολέμοις, καὶ πολλῷ μὲν χρόνῳ
[47, 39]   τοῦτον καὶ ὑπὲρ πάντας τοὺς  ἐμφυλίους   τοὺς τοῖς Ῥωμαίοις γεγονότας οὐκ
[47, 6]   ἐλάττονας, ἠλλάττοντο, τά τε ἄλλα  ἐν   ἀγορᾶς τρόπῳ ποιούμενοι, καὶ ὑπερβάλλοντες
[47, 30]   ἑκουσίους προσλαβὼν φρουρούς τινας αὐτοῦ  ἐν   Αἰγέαις ὄντας ἐνίκησε, καὶ ἐς
[47, 14]   τε τροφὴν παρὰ τῶν πόλεων,  ἐν   αἷς ἐχείμαζον, προῖκα λαμβάνειν ἐποίησαν,
[47, 27]   πλὴν ὀλίγων προσηταιρίσατο (τοὺς γὰρ  ἐν   Ἀπαμείᾳ χειμάζοντας ἐπεδίωξε μὲν ἐς
[47, 34]   τι ὑπ´ αὐτὸ τὸ τεῖχος  ἐν   ἀσφαλεῖ κατεστήσατο, καὶ παράγων ἕνα
[47, 11]   τοῦ Ἀντωνίου θανατωθεὶς οὐχ ὅπως  ἐν   ἀσφαλείᾳ διεβίω, ἀλλὰ καὶ ὕπατος
[47, 21]   ἐφ´ οὓς ἐστέλλοντο, ἠμέλησαν, οὐδεμίαν  ἐν   αὐτοῖς ἀξιόχρεων ὠφελίαν ὁρῶντες οὖσαν,
[47, 4]   πρὸ τῶν σωμάτων, ὡς καὶ  ἐν   αὐτοῖς ἤδη ὄντες, διεκναίοντο. ~κἄν
[47, 28]   τὰς πύλας ἐσπεσόντες πάντα τὰ  ἐν   αὐτῷ ὄντα συνέχεαν καὶ συνετάραξαν,
[47, 46]   τ´ Ἀντωνίου πᾶν καὶ τὰ  ἐν   αὐτῷ πάντα ἁλῶναι (ἀφ´ οὗπερ
[47, 40]   τὰ ἐκβάντα ἀπ´ αὐτοῦ προεμαντεύσατο.  ἐν   γὰρ τῷ ἄστει τε
[47, 34]   αἰχμαλώτους τῶν Ξανθίων (καὶ γὰρ  ἐν   γένει αὐτοῖς κατ´ ἐπιγαμίαν πολλοὶ
[47, 5]   γίγνεται) οἵ γε λοιποὶ ἐθάρσουν·  ἐν   δὲ δὴ ταῖς δευτέραις ταύταις
[47, 40]   κατάλυσιν τῆς δημοκρατίας συμβαίνοντα ᾔδετο·  ἐν   δὲ δὴ τῇ Μακεδονίᾳ (ταύτης
[47, 26]   μετὰ τοῦ Κασσίου ἠλευθερωκὼς εἴη·  ~ἐν   δὲ τοῖς αὐτοῖς ἐκείνοις χρόνοις
[47, 37]   ἀσφαλῶς ἐπεραιώθησαν. καὶ Καῖσαρ μὲν  ἐν   Δυρραχίῳ νοσήσας ὑπελείφθη, Ἀντώνιος δὲ
[47, 21]   δὴ τὴν Μακεδονίαν ἦλθε μὲν  ἐν   ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἐν
[47, 6]   ἀντὶ πλειόνων ἀπώλλυντο. ἅτε γὰρ  ἐν   ἐμφυλίοις πολέμοις, καὶ πολλῷ μὲν
[47, 29]   προεῖπον, ἵνα μὴ καὶ ἐκεῖνοι  ἐν   ἐχθρῶν μοίρᾳ γένωνται, καὶ τὴν
[47, 19]   αὐτῷ ἔδωκαν, καὶ τὴν ἡμέραν  ἐν   ἐφονεύθη, κυρίαν ἀεί ποτε
[47, 29]   ἑαυτοῦ ἐποιεῖτο, τήν τε Σμύρναν,  ἐν   ἦσαν, νυκτὸς ἐξαπιναίως κατέλαβε,
[47, 42]   σφετέροις προεβάλλοντο, καὶ τά τε  ἐν   ἰσονομίᾳ χρηστὰ καὶ τὰ ἐν
[47, 35]   πᾶς περίβολος ἀμφοτέρων ἐγένετο, καὶ  ἐν   κοινῷ τὴν ἀπ´ αὐτοῦ ἀσφάλειαν
[47, 5]   οἰκειωθέν σφισι καὶ τὸ ἀλλοτριωθὲν  ἐν   λόγῳ τινὶ τιθέμενοι οὔτε τὸν
[47, 40]   τῆς ἱπποδρομίας τῇ Δήμητρι ἐπετέλεσαν.  ἐν   μὲν οὖν τῇ Ῥώμῃ ταῦτ´
[47, 41]   γάρ τοι τοῖς ἄλλοις  ἐν   μὲν τῷ στρατοπέδῳ τῷ τε
[47, 42]   ἐν ἰσονομίᾳ χρηστὰ καὶ τὰ  ἐν   μοναρχίᾳ ἄτοπα, ὅσα ποτὲ αὐτοί
[47, 29]   κατέσχε. πυθόμενοι δὲ ταῦτα οἱ  ἐν   οἴκῳ Ῥωμαῖοι πόλεμον αὐτῷ ἐπήγγειλαν·
[47, 47]   τὴν ἐκ τοῦ Βρεντεσίου ἐπιδιαπλέουσαν  ἐν   ὁλκάσιν ἀπώλεσαν ὑπὸ τοῦ Σταΐου·
[47, 24]   λόγος ἔχει ὅτι πρότερον μὲν  ἐν   παντὶ τὴν σωτηρίαν αὐτοῦ ἐποιεῖτο,
[47, 5]   συναραμένους τέ τι καὶ συμπράξαντας  ἐν   πολεμίου μοίρᾳ οἱ ἕτεροι ἐτίθεντο·
[47, 40]   τραπέμπαλιν αὐτῷ ἐπέθηκε, παῖς τε  ἐν   πομπῇ τινι, οἵας οἱ στρατιῶται
[47, 6]   τρόπῳ ποιούμενοι, καὶ ὑπερβάλλοντες ὥσπερ  ἐν   πρατηρίῳ. εἰ μὲν εἷς τις
[47, 39]   συμμαχικὸν τὸ τότε αὐτοῖς παραγενόμενον  ἐν   προσθήκης μέρει τοῦ πολιτικοῦ ἦν)
[47, 7]   προτέρου ἐπὶ μακρότατον τιμηθέντες, καὶ  ἐν   ταῖς ἀρχαῖς ταῖς τε ἡγεμονίαις
[47, 18]   καί τι καὶ ἄγαλμα αὐτοῦ  ἐν   ταῖς ἱπποδρομίαις μεθ´ ἑτέρου Ἀφροδισίου
[47, 3]   ταῖς οἰκίαις πολλοὶ δὲ καὶ  ἐν   ταῖς ὁδοῖς ἔν τε ταῖς
[47, 3]   νεκρῶν ἐπληρώθη· πολλοὶ μὲν γὰρ  ἐν   ταῖς οἰκίαις πολλοὶ δὲ καὶ
[47, 19]   θεοῦ τινος ὡς ἀληθῶς ὄντος,  ἐν   ταῖς τῶν συγγενῶν αὐτοῦ ἐκφοραῖς
[47, 28]   ὥρμησε, πυθόμενος τοὺς στρατιώτας τοὺς  ἐν   τῇ Αἰγύπτῳ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος
[47, 14]   ἐν τῷ ἄστει καὶ τῶν  ἐν   τῇ ἄλλῃ Ἰταλίᾳ οἰκιῶν, ὧν
[47, 24]   πυνθανόμενοι μεταβάλωνται, τὸν μὲν Ἀντώνιον  ἐν   τῇ Ἀπολλωνίᾳ κατέλιπε, Γαΐῳ τινὶ
[47, 21]   τούτους ἐπί τε τὸν Ἀντώνιον  ἐν   τῇ Ἀπολλωνίᾳ ὄντα ἐστράτευσε, καὶ
[47, 13]   ἔργοις καὶ λόγοις ἐσκυθρώπαζον καὶ  ἐν   τῇ ἀρχῇ τοῦ ἔτους οὐκ
[47, 18]   μυριάδας ὀφλισκάνειν. καὶ συνέβαινε γὰρ  ἐν   τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ καὶ τὰ
[47, 26]   ἐξ αὐτῶν τόν τε Καίσαρα  ἐν   τῇ Ἀφρικῇ ἡττῆσθαι καὶ ἀπολωλέναι
[47, 0]   ~Τάδε ἔνεστιν  ἐν   τῇ Δίωνος Ῥωμαϊκῶν τετταρακοστῇ ἑβδόμῃ
[47, 12]   πρότερον αἱρεθεὶς καὶ χρόνον τινὰ  ἐν   τῇ θαλάσσῃ δυνηθεὶς ἰσχύν τε
[47, 20]   ἐκ τῆς Ἰταλίας ἀπέπλευσεν, ἀλλ´  ἐν   τῇ Καμπανίᾳ μετὰ τοῦ Βρούτου
[47, 32]   ἐν τῇ Συρίᾳ καὶ τὰ  ἐν   τῇ Κιλικίᾳ κατεστήσατο, ἐς τὴν
[47, 25]   ἔδεισε μὴ καὶ ἄλλο τι  ἐν   τῇ Μακεδονίᾳ παρὰ τὴν ἀπουσίαν
[47, 40]   καὶ ἐν τῇ Ῥώμῃ καὶ  ἐν   τῇ Μακεδονίᾳ τὰ ἐκβάντα ἀπ´
[47, 45]   μὴ καθορᾶν ἀλλήλους· καὶ οὔτε  ἐν   τῇ μάχῃ πλὴν τὸ καθ´
[47, 27]   χρήμασιν, ἐπεκούρησέ τε αὐτῷ καὶ  ἐν   τῇ μάχῃ πολὺ τοῖς τοξεύμασιν
[47, 30]   τὴν Κιλικίαν ἦλθε, τοῦ Κασσίου  ἐν   τῇ Παλαιστίνῃ ὄντος, καὶ τοὺς
[47, 19]   ὑβρίσθη. τάς τε ἀρχὰς τὰς  ἐν   τῇ πόλει ἐπὶ πλείω ἔτη
[47, 22]   δὲ Καῖσαρ τά τε  ἐν   τῇ Ῥώμῃ ἀκριβῶς κατέσχε καὶ
[47, 31]   γὰρ τὰ πράγματα ἤδη τὰ  ἐν   τῇ Ῥώμῃ εἶχον) καὶ ἐλπίδα
[47, 21]   κωλυθεὶς κατὰ τὴν τοῦ Καίσαρος  ἐν   τῇ Ῥώμῃ ἐπικράτησιν πράσσειν τι
[47, 32]   προδιαβῆναι· ἐπεὶ δὲ τά τε  ἐν   τῇ Ῥώμῃ καθίστασθαι ἔτ´ ἐλέγοντο,
[47, 40]   προσημαίνειν, πάντα σφίσιν ἀκριβῶς καὶ  ἐν   τῇ Ῥώμῃ καὶ ἐν τῇ
[47, 24]   δὲ μὴ καὶ αὖθις τῶν  ἐν   τῇ Ῥώμῃ πραττομένων ἐπὶ τὸ
[47, 32]   ~Κάσσιος δὲ ἐπειδὴ τά τε  ἐν   τῇ Συρίᾳ καὶ τὰ ἐν
[47, 26]   δὲ δὴ κατάστασις  ἐν   τῇ Συρίᾳ τότε τοιάδε ἦν.
[47, 28]   πρός τε τὴν δόξαν ὧν  ἐν   τῇ ταμιείᾳ ἐπεποιήκει καὶ πρὸς
[47, 46]   ἀφίκοντο, ἀλλ´ ἐπειδὴ τάχιστα ἰδόντες  ἐν   τῇ ὑποστροφῇ ἀλλήλους καὶ τὸ
[47, 40]   δαιμονίου σφίσι προεδείχθη, ποταμοί τε  ἐν   τῇ χώρᾳ αὐτῶν οἱ μὲν
[47, 23]   ἡσυχίαν ἔν τε ἀδείᾳ καὶ  ἐν   τιμῇ ἔχων, ἀλλ´ ἐς τοὺς
[47, 2]   ἀπ´ αὐτῶν πολὺς ἠκούσθη, καὶ  ἐν   τοῖς Ἀσκληπιείοις μέλισσαι ἐς τὴν
[47, 8]   ἵνα γε μὴ κεναὶ αἱ  ἐν   τοῖς λευκώμασι χῶραι τῶν ὀνομάτων
[47, 47]   τὴν Ἰταλίαν ἀνακομισθῆναι δυνάμενοι, ἀλλ´  ἐν   τοῖς ὅπλοις καὶ τότε ἔτι
[47, 5]   ὅτε εἰρήνη πρὸς τὸν ἰσχυρότερον  ἐν   τοῖς τοιούτοις γίγνεται) οἵ γε
[47, 35]   πάνθ´ ὅσα ἐκ διαβολῶν, οἷα  ἐν   τοῖς τοιούτοις φιλεῖ συμβαίνειν, ὕποπτα
[47, 7]   φύσει οὐκ ὠμὸς ἦν, καὶ  ἐν   τοῖς τοῦ πατρὸς ἤθεσιν ἐνετέθραπτο.
[47, 24]   γὰρ Βροῦτος ἐκεῖνόν τε  ἐν   τοῖς φιλτάτοις ἀεί ποτε νομίσας
[47, 43]   τε στάσιμον καὶ τὸ παρασκευαστικὸν  ἐν   τόπῳ τινὶ κυκλοτερεῖ διὰ σαλπίγγων
[47, 24]   ὑπηκόων διατρέφῃ. καὶ ἄλλους τε  ἐν   τούτῳ συμμάχους προσεποιήσατο καὶ τὸν
[47, 40]   ἄγαλμα τὸ τοῦ Διὸς τὸ  ἐν   τῷ Ἀλβανῷ ὂν αἷμα παρ´
[47, 49]   ἐς τὴν Ῥώμην, χειμῶνι δ´  ἐν   τῷ ἀπὸ τοῦ Δυρραχίου διάπλῳ
[47, 29]   τὸν Ἀντώνιον ἐνενικήκει οὔτε τὰ  ἐν   τῷ ἄστει διὰ χειρὸς ἐπεποίητο.
[47, 14]   ἐνοίκιον ἐνιαύσιον πασῶν τῶν τε  ἐν   τῷ ἄστει καὶ τῶν ἐν
[47, 20]   ἀγορὰν ἐσῄεσαν, καὶ τὰς στρατηγίας  ἐν   τῷ αὐτῷ καὶ πρὶν
[47, 8]   ἐκέλευσεν αὐτὴν ἐκφανέστερον τῶν ἄλλων  ἐν   τῷ βήματι προτεθῆναι, ἵν´ ὅθεν
[47, 4]   ὑπογύῳ ἀκριβοῦντες, πολλὰ δ´ οὖν  ἐν   τῷ διὰ μέσου τῇ προσδοκίᾳ
[47, 26]   καὶ ἀναχωρήσας ἐς Τύρον, ἐκεῖ  ἐν   τῷ ἐμπορίῳ τὰς διατριβὰς λανθάνων
[47, 34]   ἐποίησαν, ἐπειδὴ τὸν στρατηγὸν αὐτῶν  ἐν   τῷ ἐπινείῳ λαβὼν ἀπέλυσε. καὶ
[47, 39]   δὲ ἐκράτησεν; ὁμοφρονῆσαι μὲν γὰρ  ἐν   τῷ καθεστῶτι τρόπῳ τῆς πολιτείας
[47, 40]   οὔτ´ ἄλλως προσήκοντα αὐτῷ οὔτ´  ἐν   τῷ καιρῷ ἐκείνῳ γίγνεσθαι εἰωθότα,
[47, 45]   πάντας ἅμα τοὺς ἑτέρους, ἀλλ´  ἐν   τῷ μέρει ἀμφοτέρους καὶ ἡττηθῆναι
[47, 29]   ἵνα δὲ μὴ ἐπὶ μεῖζον  ἐν   τῷ μεταξὺ χρόνῳ αὐξηθῇ, τοῖς
[47, 3]   οὐ παρὰ τὰς σφαγὰς τὰς  ἐν   τῷ πρὶν γενομένας παρήλλαξεν· ἐπεὶ
[47, 48]   καὶ ἐπειδὴ πολλοί τε αἰχμάλωτοι  ἐν   τῷ στρατοπέδῳ αὐτοῦ ἦσαν, καὶ
[47, 48]   οὔθ´ ὅπως διὰ φυλακῆς αὐτοὺς  ἐν   τῷ τῆς μάχης καιρῷ ποιήσηται
[47, 45]   καὶ εἴγε πάντες πᾶσιν, οἷα  ἐν   τῷ τοιούτῳ συμβαίνει, συνεμεμίχεσαν,
[47, 18]   ἔν τε τῇ ἀγορᾷ καὶ  ἐν   τῷ τόπῳ ἐν ἐκέκαυτο
[47, 47]   πολλὴν δὲ δὴ ἐλπίδα ἀκινδύνως  ἐν   τῷ χρόνῳ κατεργάσεσθαί σφας ἔχων
[47, 43]   καὶ τὸ θωρακοφόρον συνεπισπόμενόν σφισιν  ἐν   χερσὶν ἐγένετο. ~καὶ πολλῷ μὲν
[47, 0]   ὑπατείας, καὶ ἄλλο ἔτος ἕν,  ἐν   ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε
[47, 31]   τοῦτο ἐπιβουλευσάντων τῷ Κασσίῳ, ἐκολάσθη.  ~ἐν   δὲ ταῦτ´ ἐγίγνετο, οἱ
[47, 18]   ἀγορᾷ καὶ ἐν τῷ τόπῳ  ἐν   ἐκέκαυτο προκατεβάλοντο, καί τι
[47, 19]   ἀποφράδα ἐνόμισαν. τό τε οἴκημα  ἐν   ἐσφάγη, παραχρῆμά τε ἔκλεισαν
[47, 5]   καὶ ἐχθροὺς πάντως γεγονέναι ὥστε,  ἐν   ἰδίᾳ ἕκαστος τοὺς ἐπιβουλεύσαντάς
[47, 21]   μὲν ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ  ἐν   τε Ἀντώνιος
[47, 23]   στερηθείς, οὐκ ἠγάπησε τὴν ἡσυχίαν  ἔν   τε ἀδείᾳ καὶ ἐν τιμῇ
[47, 40]   ἀνθρώπων κατὰ συντυχίαν ἐπράχθη ἔδοξεν·  ἔν   τε γὰρ ταῖς ἀνοχαῖς
[47, 18]   καὶ ἑτέροις τότε προσέθεσαν.  ἔν   τε γὰρ τῇ πρώτῃ τοῦ
[47, 3]   δὲ καὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς  ἔν   τε ταῖς ἀγοραῖς καὶ πρὸς
[47, 18]   ἀτιμωθεῖσι, γίγνεται) καὶ ἡρῷόν οἱ  ἔν   τε τῇ ἀγορᾷ καὶ ἐν
[47, 13]   ἀντικαρτερεῖν πρὸς αὐτὰς ἐδύνατο, ἀλλ´  ἔν   τε τοῖς ἄλλοις πᾶσι καὶ
[47, 29]   σὺν αὐτῷ ποιεῖσθαι. ἐπειδή τε  ἔν   τε τῷ θαρσοῦντι διὰ ταῦτ´
[47, 42]   αὐτῶν λεγόντων, οἷα ἄν τινες  ἔν   τε τῷ παραχρῆμα κινδυνεύσοντες καὶ
[47, 0]   Ἱρτίου ὑπατείας, καὶ ἄλλο ἔτος  ἕν,   ἐν ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι
[47, 42]   ἠκηκόεσαν, προέφερον, παραδεικνύντες τε καθ´  ἓν   ἕκαστον ἑκάτερα καὶ ἱκετεύοντές σφας
[47, 35]   ἐστρατοπεδεύσαντο· τῷ γὰρ ἔργῳ καθ´  ἓν   ηὐλίσαντο. τὰ μὲν γὰρ στρατόπεδα,
[47, 37]   αὐτοὺς αὐλίζεσθαι, ἔς τε χωρίον  ἓν   καὶ ἐς ἔρυμα ἓν τὰ
[47, 28]   ἐπιπονήσας προσέθετο. καὶ αὐτῷ καθ´  ἓν   μετὰ πάντων αὐτῶν αὐλιζομένῳ ὕδωρ
[47, 37]   χωρίον ἓν καὶ ἐς ἔρυμα  ἓν   τὰ τρία στρατεύματα συνήγαγον. ἀντικαθημένων
[47, 34]   ἐν ἀσφαλεῖ κατεστήσατο, καὶ παράγων  ἕνα   ἕκαστον τῶν πρώτων ἀπεκήρυττεν, εἴ
[47, 45]   πολὺ ἀπ´ ἀλλήλων ἀφεστηκότα τὴν  ἐναντίαν   ἑκάτεροι ἀμεταστρεπτὶ ἔφυγον, καὶ ἀπό
[47, 48]   ἄλλως τε καὶ ὅτι οἱ  ἐναντίοι   τοὺς ζωγρηθέντας τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ
[47, 40]   σφισιν ἐσήμηνεν ὥστε καὶ τοῖς  ἐναντίοις   ἔκδηλον γενέσθαι, πολλοὶ μὲν γῦπες
[47, 47]   τοῖς τε σφετέροις καὶ τοῖς  ἐναντίοις   τὸ θαλάσσιον πάθος γενέσθαι. ~μὴ
[47, 47]   ὁρμώμενος τά τε ἄλλα τοὺς  ἐναντίους   ἐλύπει καὶ τῷ στρατοπέδῳ σφῶν
[47, 33]   ὑποπτεύσαντες οὖν αὐτοὺς τὰ τῶν  ἐναντίων,   ἐπειδὴ εὖ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος
[47, 37]   τε γὰρ δυνάμεσι μᾶλλον τῶν  ἐναντίων   ἔρρωντο, καὶ τῶν ἐπιτηδείων οὐχ
[47, 37]   παρέσχεν, ἐνεδρεύσας δέ τινας τῶν  ἐναντίων   σιταγωγοῦντας καὶ σφαλεὶς οὐκέτ´ οὐδ´
[47, 36]   δὲ πολὺ τῷ πλήθει τῶν  ἐναντίων   τῶν τότε παρόντων καθυπέρτεροι, καὶ
[47, 1]   τὸ κράτος ἕξων, ἠπείγοντο, καίπερ  ἐναργέστατα   μὲν καὶ πρότερον, σαφέστατα δὲ
[47, 29]   τὸ ἔθνος κομισθεὶς καὶ ἐκεῖ  ἐνδιέτριψεν.   ἐπειδή τε ἐνταῦθα ἔτι ὄντι
[47, 34]   ἀφῆκεν. ἰδόντες δὲ τοῦτο οἱ  ἔνδον   οὐκέτ´ ἀντῆραν, ἀλλ´ εὐθὺς αὐτῷ
[47, 30]   ἐνίκησε, καὶ ἐς τὴν Συρίαν  ἐνέβαλε.   καὶ τῆς μὲν Ἀντιοχείας ὑπὸ
[47, 3]   τὰ δὲ ἐς τὸν ποταμὸν  ἐνεβάλλετο.   τά τε ἄλλα ὅσα ἐπὶ
[47, 34]   τε πυρὸς ἐς οἰκίας τινὰς  ἐνέβαλον,   καὶ τοὺς μὲν ὁρῶντας τὸ
[47, 48]   τὸ χαράκωμα αὐτοῦ τρόπον τινὰ  ἐνέβαλον,   προκαλούμενοι τοὺς στρατιώτας τὰ
[47, 34]   προσάξεσθαι· ἐπεὶ δ´ οὐδὲν μᾶλλον  ἐνέδοσαν   καίπερ προῖκα αὐτοῦ τοὺς ἀναγκαίους
[47, 37]   ῥώμην τινὰ τοῖς σφετέροις παρέσχεν,  ἐνεδρεύσας   δέ τινας τῶν ἐναντίων σιταγωγοῦντας
[47, 48]   τὸ ἱππικόν, καίτοι γενναίως μαχόμενον,  ἐνέδωκε.   καὶ μετὰ τοῦτο φυγόντας αὐτοὺς
[47, 46]   ~τῆς μὲν δὴ οὖν μάχης  ἕνεκα   καὶ ἐκράτησαν οὕτως ἀμφότεροι καὶ
[47, 18]   ἐκείνῳ καὶ τεθνεῶτι τιμὴν ἱερομηνίας  ἔνεμον.   τά τε γενέσια αὐτοῦ δαφνηφοροῦντας
[47, 29]   Καῖσαρ οὔτε τὸν Ἀντώνιον  ἐνενικήκει   οὔτε τὰ ἐν τῷ ἄστει
[47, 3]   τις, τό γε ἐλάττους θανατωθῆναι,  ἐνενόησεν,   ἥκιστα ἀληθές ἐστι· πολλῷ γὰρ
[47, 26]   καὶ ἑαυτῷ δυναστείαν τινὰ περιβαλλόμενος,  ἐνεόχμου.   φωραθείς τε ὑπὸ τοῦ Σέξτου
[47, 8]   καὶ τῆς οἰκτροτάτης αὐτῶν ὄψεως  ἐνεπίμπλατο.   καὶ γε Φουλουία πολλοὺς
[47, 0]   ~Τάδε  ἔνεστιν   ἐν τῇ Δίωνος Ῥωμαϊκῶν τετταρακοστῇ
[47, 7]   ἐν τοῖς τοῦ πατρὸς ἤθεσιν  ἐνετέθραπτο.   πρὸς δ´ ἔτι νέος τε
[47, 25]   καὶ πιλίον ξιφίδιά τε δύο  ἐνετύπου,   δηλῶν ἐκ τε τούτου καὶ
[47, 35]   περιελθόντες φυλακῇ μὲν καὶ ἐκεῖ  ἐνέτυχον,   βιασάμενοι δὲ αὐτὴν εἴσω τε
[47, 29]   τοῖς τῶν προσόρων ἐθνῶν ἄρχουσιν  ἐνεχείρισαν·   καὶ μετὰ τοῦτο μαθόντες τὰ
[47, 23]   καὶ ἐπὶ μᾶλλον πρὶν  ἐνεωτέρισεν,   ὥστε καὶ τῶν στρατιωτῶν τοὺς
[47, 41]   τῷ Καίσαρι ὅτι τε ἐς  ἕνης   μάχη γενήσοιτο, καὶ ἵνα
[47, 19]   ἔδωκαν, ταῖς δὲ ἀειπαρθένοις ῥαβδούχῳ  ἑνὶ   ἑκάστῃ χρῆσθαι, ὅτι τις αὐτῶν
[47, 14]   ἐπορθεῖτο. τοῦτο μὲν γὰρ ἐνοίκιον  ἐνιαύσιον   πασῶν τῶν τε ἐν τῷ
[47, 15]   μοναρχίαν φανῆναι. τὸν μὲν οὖν  ἐνιαυτὸν   ἐκεῖνον ταῦτά τε οὕτως ἐποίησαν,
[47, 39]   εἴποι ὅτι Ῥωμαῖοι μὲν  ἐνικήθησαν,   Καῖσαρ δὲ ἐκράτησεν; ὁμοφρονῆσαι μὲν
[47, 45]   ὡς εἰπεῖν ἐγένετο· καὶ γὰρ  ἐνίκησαν   ἀμφότεροι καὶ ἡττήθησαν, ἔτρεψάν τε
[47, 30]   τινας αὐτοῦ ἐν Αἰγέαις ὄντας  ἐνίκησε,   καὶ ἐς τὴν Συρίαν ἐνέβαλε.
[47, 33]   νεῶν τὴν ἐμπειρίαν σφῶν κρατήσας,  ἐνίκησε·   καὶ μετὰ τοῦτο καὶ αὐτὸς
[47, 14]   ἀδεῶς ἐπορθεῖτο. τοῦτο μὲν γὰρ  ἐνοίκιον   ἐνιαύσιον πασῶν τῶν τε ἐν
[47, 32]   ἐγγύθεν ἐφεδρεύοντά σφισιν ἀσχολίαν ἕξειν  ἐνομίζοντο,   οὐκ εὐθὺς ταῦτ´ ἐποίησαν, ἀλλ´
[47, 45]   καὶ οἱ ἡττημένοι πάντα νενικῆσθαι  ἐνόμισαν,   καὶ οὐ πρότερον τὸ γεγονὸς
[47, 19]   ποτε ἕδραν βουλῆς ἔχουσαν, ἀποφράδα  ἐνόμισαν.   τό τε οἴκημα ἐν
[47, 37]   Ἀντώνιον πάντως ἐφ´ ἑαυτὸν ἰσχύσειν  ἐνόμισεν)   ἠπείχθη καίπερ καὶ τότε ἔτι
[47, 41]   ἰατρὸς συνὼν τῷ Καίσαρι  ἐνόμισέν   οἱ τὴν Ἀθηνᾶν προστάσσειν ἔκ
[47, 2]   δόξαντά σφισι διὰ τῶν δημάρχων  ἐνομοθέτησαν.   γὰρ ἐπέταττον καὶ ἐβιάζοντο,
[47, 9]   γέρα ἔλαβον. οἷα γὰρ οὐχ  ἑνὸς   ἀνδρὸς ἀλλὰ τριῶν πρός τε
[47, 8]   γιγνωσκομένους ὑπὸ τοῦ ἀνδρός, ἐθανάτωσεν·  ἑνὸς   γοῦν τινος κεφαλὴν ἰδὼν εἶπεν
[47, 6]   πρὸς ἴσους, τοῦτο δὲ ἀνθ´  ἑνὸς   πλείονας καὶ ἀντὶ πλειόνων
[47, 6]   πρατηρίῳ. εἰ μὲν εἷς τις  ἑνός   τινος ἀντάξιος ὥστ´ ἰσομοιρεῖν εὑρίσκετο,
[47, 29]   καὶ ἐκεῖ ἐνδιέτριψεν. ἐπειδή τε  ἐνταῦθα   ἔτι ὄντι αὐτῷ τὸ δόγμα
[47, 3]   Ὁμονοίας παμπληθεῖς ἱδρύθησαν. ~καὶ αὐτῶν  ἐνταῦθα   ἔτι ὡς εἰπεῖν ὄντων αἵ
[47, 40]   Διὸς βωμὸν ἐφέροντο, λαμπάδες τε  ἐνταῦθα   κἀκεῖσε ᾖττον, καὶ σαλπίγγων ἠχαὶ
[47, 8]   ὅθεν κατ´ αὐτοῦ δημηγορῶν ἠκούετο,  ἐνταῦθα   μετὰ τῆς χειρὸς τῆς δεξιᾶς,
[47, 35]   πόλιν κατὰ τὰ μετέωρα ἐπιπαρελθόντες  ἐνταῦθα   χωρὶς ἑκάτερος, ὥς γε τῷ
[47, 17]   σφίσιν οὔτε μισθοφορὰ καίπερ  ἐντελὴς   οὖσα, οὔτε αἱ ἔξωθεν ἐπιφοραὶ
[47, 25]   τινὸς ἐς τὰ μάλιστα βοηθήσαντος.  ἐντεῦθεν   δὲ ἐς τὴν Μακεδονίαν ἐλθὼν
[47, 24]   εἴτ´ αὐτογνωμονήσας εἴτε καὶ ἐξ  ἐντολῆς   τοῦ Βρούτου· καὶ γὰρ λόγος
[47, 14]   (καὶ γὰρ ἐκείνους, ὅτι μὴ  ἐντὸς   τῆς προρρηθείσης σφίσιν ἡμέρας μετέστησαν,
[47, 38]   τὸ πρὸ τῶν ἀγώνων γιγνόμενον  ἐντὸς   τοῦ ἐρύματος ὡς καὶ δεδιότες
[47, 35]   ἀντιπέρας Θάσου ἦν, δὲ  ἐντὸς   τῶν ὀρῶν ἐπὶ τῷ πεδίῳ
[47, 10]   καὶ ἐδιώκετο, ἀπέκτεινέ τέ τινα  ἐντυχόντα   οἱ κατὰ τύχην, καὶ τὴν
[47, 26]   τοῦ Σκιπίωνός οἱ πεμφθέντα, καὶ  ἐξ   αὐτῶν τόν τε Καίσαρα ἐν
[47, 2]   μετεβλήθη, καίπερ πολλοῦ μὲν καὶ  ἐξ   αὐτῶν τῶν πραττομένων, πολλῷ δὲ
[47, 11]   δὴ ἀστάθμητον τοῦ βίου καὶ  ἐξ   ἐκείνου ἐτεκμηριώθη, ὅτι Λούκιος μὲν
[47, 24]   ἀπέκτεινεν, εἴτ´ αὐτογνωμονήσας εἴτε καὶ  ἐξ   ἐντολῆς τοῦ Βρούτου· καὶ γὰρ
[47, 4]   τὸ καινῶσαί πως τὰ ἐπιβουλεύματα  ἐξ   ἐπιτεχνήσεως παρεῖχον, καὶ οἱ ἕτεροι
[47, 10]   καὶ ταῦτα μὲν ἴσως ἐκεῖνοι  ἐξ   εὐεργεσίας τινὸς προϋπαρχούσης σφίσι τοῖς
[47, 14]   ὅλον, ὧν δὲ αὐτοὶ ᾤκουν,  ἐξ   ἡμισείας, πρὸς τὴν τῆς καταγωγῆς
[47, 40]   Ἀθηνᾶς ὀχὸς πρὸς τὸ Καπιτώλιον  ἐξ   ἱπποδρομίας τινὸς ἐπανιὼν συνετρίβη, τό
[47, 41]   καὶ τότε ἔτι κακῶς ἀρρωστοῦντα,  ἐξαγαγεῖν   καὶ ἐς τὴν παράταξιν καταστῆσαι·
[47, 23]   τούς τε ὑποστρατήγους τοῦ Ἀντωνίου  ἐξαιτῆσαι.   ~ὁ οὖν Βροῦτος ἐκείνων μὲν
[47, 34]   ἐς πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ αὐτῶν  ἐξαίφνης   ἐκδραμόντων καὶ πῦρ ἐς τὰς
[47, 4]   συντυχίας, ἔπραττον· καὶ οἱ πάσχοντες  ἐξαπιναίαις   τε καὶ ἀνηκούστοις συμφοραῖς περιπίπτοντες
[47, 29]   Σμύρναν, ἐν ἦσαν, νυκτὸς  ἐξαπιναίως   κατέλαβε, καὶ ἐκεῖνον ἀποκτείνας τὴν
[47, 43]   καὶ μετὰ τοῦτο σιωπή τε  ἐξαπίνης   πολλὴ ἐγένετο, καὶ σμικρὸν ἐπισχόντες
[47, 24]   Ἀντώνιον ἀδελφὸς Μᾶρκος  ἐξαρπάσαι,   πέμψας τινάς, ἐπεχείρησε. καὶ τοῦτον
[47, 23]   ἐκεῖνον ἐς τὴν Ἀπολλωνίαν, ὅπως  ἐξαρπάσωσιν   αὐτόν, ὁρμῆσαι. καὶ τοῦτο μὲν
[47, 45]   Βροῦτος τὴν τοῦ Καίσαρος ἀρρωστίαν  ἐξεβιάσατο,   καὶ Ἀντώνιος τὸν Κάσσιον
[47, 24]   Βροῦτος ἐκείνων μὲν οὐδένα σφίσιν  ἐξέδωκεν,   ἀλλ´ ἐς πλοῖα αὐτοὺς ἐμβαλὼν
[47, 11]   οἷα καὶ Κίννας, πάθῃ,  ἐξέθηκε   γράμμα αὐτὸ τοῦτο δηλῶν· ἐδημάρχει
[47, 8]   αὐτῆς διανοίξασα τήν τε γλῶσσαν  ἐξείλκυσε   καὶ ταῖς βελόναις αἷς ἐς
[47, 32]   καὶ ἐγγύθεν ἐφεδρεύοντά σφισιν ἀσχολίαν  ἕξειν   ἐνομίζοντο, οὐκ εὐθὺς ταῦτ´ ἐποίησαν,
[47, 10]   τοῦ Μάρκου ἀδελφὸν παῖς  ἐξέκλεψε   καὶ ὅσον ἐφ´ ἑαυτῷ ἔσωσεν.
[47, 10]   ἐπὶ τούτῳ πάσαις βασάνοις οὐδὲν  ἐξελάλησε·   μαθὼν δὲ ἐκεῖνος τὸ γιγνόμενον,
[47, 40]   ἐξεφαίνετο, καί ποτε καὶ νυκτὸς  ἐξέλαμψε·   καὶ κεραυνοὶ ἄλλοσέ τε πολλαχόσε
[47, 31]   βοηθῆσαι τοῦ τὴν πόλιν αὐτὸς  ἐξελεῖν   ποιησάμενος, τοῦτό τε ἐπιστρατεύσαντες αὐτῷ
[47, 46]   πολεμίους εἶναι, καὶ Πινδάρῳ τινὶ  ἐξελευθέρῳ   ἀποκτεῖναι ἑαυτὸν προσέταξε. καὶ αὐτῷ
[47, 16]   τῶν ἱππέων, ἀλλὰ καὶ τῶν  ἐξελευθέρων,   καὶ ἀνδρῶν ὁμοίως καὶ γυναικῶν,
[47, 40]   χώρᾳ αὐτῶν οἱ μὲν παντάπασιν  ἐξέλιπον   οἱ δ´ ἀνάπαλιν ῥεῖν ἤρξαντο·
[47, 45]   οἱ ὅμοιον τὰ πολέμια ὄντα  ἐξενίκησε.   καὶ τότε δὲ τῷ μὴ
[47, 13]   πεπλασμένον αὐτῶν πᾶν αἱ συμφοραὶ  ἐξενίκων,   καὶ οὐδεὶς οὐδὲ τῶν πάνυ
[47, 15]   πολεμῆσαι δι´ αὐτήν, ταύτης ἑκὼν  ἐξέστη)   τοῦ δὲ συνάρχοντος αὐτοῦ μεταλλάξαντος,
[47, 20]   ὑπέμεινε, Καῖσαρ δὲ καὶ Ἀντώνιος  ἐξεστράτευσαν.   τε γὰρ Βροῦτος καὶ
[47, 10]   αὐτοῦ ὡς καὶ τεθνηκότος σκευάσας,  ἐξέσωσε,   καὶ Κύιντον Κικέρωνα τὸν τοῦ
[47, 16]   τοῦ Λουκίου ὑπατευσάντων λευκώματα αὖθις  ἐξετέθη,   θάνατον μὲν μηδενὶ ἔτι φέροντα,
[47, 3]   βουλευτῶν χωρὶς δὲ τῶν ἄλλων,  ἐξετέθη.   καὶ τὸ μὲν αἴτιον δι´
[47, 3]   πρώτων τοῖς πολλοῖς ἀλλὰ χωρὶς  ἐξετέθη,   λῆρόν που πολὺν τοῖς γε
[47, 40]   δὲ καὶ μέγας καὶ τριττὸς  ἐξεφαίνετο,   καί ποτε καὶ νυκτὸς ἐξέλαμψε·
[47, 43]   σμικρὸν ἐπισχόντες αὐτοί τε διάτορον  ἐξεφώνησαν   καὶ αἱ τάξεις ἑκατέρωθεν συνεβόησαν.
[47, 20]   τῇ τοῦ Καίσαρος σφαγῇ χαλεπαίνειν,  ἐξεχώρησαν   ὡς καὶ ἐπὶ τὰς ἔξω
[47, 7]   αὐτὴν ἐσκομίσασα ἐκεῖθεν τὸν ἄνδρα  ἐξήγαγεν,   ὥστε τὸν Καίσαρα θαυμάσαντα πάντας
[47, 43]   ἔκρουσαν καὶ ἐκεῖνα ἐπ´ ἀλλήλους  ἐξηκόντισαν,   καὶ οἱ σφενδονῆται οἵ τε
[47, 17]   ἔχοντες ὑπερεπλούτησαν. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ  ἐξήρκει   σφίσιν οὔτε μισθοφορὰ καίπερ
[47, 39]   ἦγον, οἱ δὲ ἐς αὐτονομίαν  ἐξῃροῦντο.   ὅθεν οὐδ´ ἀνέκυψεν ἔτι πρὸς
[47, 44]   ἐς γὰρ τὸ λυπῆσον οὐκ  ἐξικνοῦντο.   ἄλλος τις ἀποκτείνας τινὰ οὐδ´
[47, 32]   δήμου ἐλευθερίας γνώμην μηδὲ τότε  ἐξιστάμενοι,   καὶ ἐκείνους ἅτε καὶ τρεῖς
[47, 29]   τῆς Συρίας ἄρχειν καὶ τὴν  ἔξοδον   ὑπατεύων ἐπεποίητο, χρόνιος δὲ διά
[47, 41]   διηλλάγη· ἔκ τε γὰρ τῆς  ἐξόδου   τῆς ἐκ τοῦ ταφρεύματος καὶ
[47, 8]   Ἀντώνιος πολλὰ αὐτῷ καὶ δυσχερῆ  ἐξονειδίσας   ἔπειτ´ ἐκέλευσεν αὐτὴν ἐκφανέστερον τῶν
[47, 43]   καὶ ἐπὶ τὴν σύνοδον αὐτοὺς  ἐξοτρύνοντες.   καὶ μετὰ τοῦτο σιωπή τε
[47, 13]   καὶ αὐτοὺς οὐδὲ πενθεῖν τισιν  ἐξουσία   ἦν, ἀλλὰ πολλοὶ καὶ ἐκ
[47, 20]   ἐξεχώρησαν ὡς καὶ ἐπὶ τὰς  ἔξω   ἀρχάς, ἃς προσετετάχατο, ἐπειγόμενοι. καίτοι
[47, 5]   ἐκείνου γε κελεύσαντος ἐφθάρη, ὥστε  ἔξω   τῶν πάνυ πλουσίων (τούτοις γὰρ
[47, 34]   καὶ ἀρετὴν ἔχοντι προσέθεντο, μηδὲν  ἔξω   τῶν χρημάτων ζημιωθέντες. καὶ τοῦτο
[47, 17]   καίπερ ἐντελὴς οὖσα, οὔτε αἱ  ἔξωθεν   ἐπιφοραὶ καίτοι παμπληθεῖς γενόμεναι, οὐ
[47, 1]   αὐτὸς ἕκαστος πᾶν τὸ κράτος  ἕξων,   ἠπείγοντο, καίπερ ἐναργέστατα μὲν καὶ
[47, 42]   συγκειμένου τινὸς πάντες ἅμα ἕῳ  ἐξωπλίσαντο,   καὶ ἔς τε τὸ χωρίον
[47, 48]   αὐτοῦ ἀπεκτόνεσαν. πράξας δὲ τοῦτο  ἐξωπλίσατο.   καὶ αὐτῶν ἀντιπαρατεταγμένων ἤδη ἀετοὶ
[47, 36]   ἐκ μὲν τῆς πόλεως εὐθὺς  ἐξώρμησαν,   ἐγχρονίσαντες δὲ Ἀντώνιος μὲν περὶ
[47, 18]   αὐτοῦ δαφνηφοροῦντας καὶ εὐθυμουμένους πάντας  ἑορτάζειν   ἠνάγκασαν, νομοθετήσαντες τοὺς μὲν ἄλλους
[47, 18]   θεῶν τότε πλὴν τῷ Ἀπόλλωνι  ἑορτάζεσθαι.   ~ταῦτά τε οὖν αὐτῷ ἔδωκαν,
[47, 13]   ἔτους οὐκ ἤμελλον, ὥσπερ εἰώθασιν,  ἑορτάσειν,   ἐκελεύσθησαν διὰ προγραφῆς εὐθυμεῖσθαι, θάνατον
[47, 7]   παρασχεῖν· μετὰ δὲ τοῦτο δημοτελῆ  ἑορτήν,   ἣν συγγενής τις αὐτῆς ποιήσειν
[47, 13]   πειθαρχήσωσιν· οὕτω που, ὡς καὶ  ἐπ´   ἀγαθοῖς, τοῖς κοινοῖς κακοῖς χαίρειν
[47, 19]   ἐς τὸ ἡρῷον αὐτοῦ καταφυγόντα  ἐπ´   ἀδείᾳ μήτε ἀνδρηλατεῖσθαι μήτε συλᾶσθαι,
[47, 43]   τοῖς δορατίοις ἔκρουσαν καὶ ἐκεῖνα  ἐπ´   ἀλλήλους ἐξηκόντισαν, καὶ οἱ σφενδονῆται
[47, 11]   ἐπαίρεσθαι, ἀλλ´ ἐς τὸ μέσον  ἐπ´   ἀμφότερα τὴν ἐλπίδα τοῦ μέλλοντος
[47, 22]   τε ἔθνη καὶ τοὺς στρατιώτας  ἐπ´   αὐτῇ ποιούμενος. οἱ δέ (ἔτυχον
[47, 1]   ἅμα καὶ τὴν δυσχέρειαν τὴν  ἐπ´   αὐτῇ προεσήμηνεν, τῷ δ´ Ἀντωνίῳ
[47, 16]   κτημάτων ἀξίαν ἐσενεγκεῖν ἐκελεύσθησαν, ἀλλ´  ἐπ´   αὐτοῖς αἱ τιμήσεις τῶν σφετέρων
[47, 6]   Μᾶρκος ταμιεύσας ἀπῄτησε πάνθ´ ὅσα  ἐπ´   αὐτοῖς εἰλήφεσαν, ἧττόν τινα ἀποκτείνῃ,
[47, 40]   λόγια καὶ πρὸ αὐτῶν καὶ  ἐπ´   αὐτοῖς ἐς τὴν κατάλυσιν τῆς
[47, 2]   καὶ διὰ τοῦτο καὶ θυσίαι  ἐπ´   αὐτοῖς ὡς καὶ ἐπ´ εὐτυχήμασί
[47, 33]   ὥστε ἔς τε τὴν ἤπειρον  ἐπ´   αὐτὸν προδιαπλεῦσαι καὶ τὰς πέδας
[47, 19]   καὶ τὸ βουλευτήριον τὸ Ἰούλιον  ἐπ´   αὐτοῦ κληθὲν παρὰ τῷ Κομιτίῳ
[47, 18]   κράτος ἀεὶ ἴσχουσιν, καὶ  ἐπ´   αὐτοῦ ποτε γενομένοις καὶ μὴ
[47, 31]   Δολοβέλλας ἔζη, Λούκιον Ῥοῦφον  ἐπ´   αὐτοὺς ἔπεμψεν, ὕστερον δὲ καὶ
[47, 23]   χεῖρας ἐλθεῖν, τοὺς δὲ καὶ  ἐπ´   ἐκεῖνον ἐς τὴν Ἀπολλωνίαν, ὅπως
[47, 33]   τοὺς ἄλλους συναποστήσωσι, γνώμην ἐποιήσαντο  ἐπ´   ἐκείνους πρῶτον τραπέσθαι, ἐλπίσαντές σφας,
[47, 2]   θυσίαι ἐπ´ αὐτοῖς ὡς καὶ  ἐπ´   εὐτυχήμασί τισιν ἐψηφίσθησαν, καὶ
[47, 12]   διπλάσια τῶν τοῖς φονεύσουσι προκειμένων  ἐπαγγελλόμενος,   καὶ αὐτοῖς ἐκείνοις καὶ ὑποδοχὴν
[47, 27]   δυνάμενοι, ἀσπόνδῳ διοκωχῇ πρὸς συμμάχων  ἐπαγωγὴν   διελύθησαν. καὶ Ἀντιστίῳ μὲν ἔκ
[47, 30]   θάλασσαν. τότε γὰρ ἀμφοτέρωθεν τῆς  ἐπαγωγῆς   τῶν ἐπιτηδείων εἰρχθεὶς ἐπεκδρομὴν μὲν
[47, 24]   δὲ δὴ Γέλλιος ἐφωράθη μέν,  ἔπαθε   δὲ δεινὸν οὐδέν· γὰρ
[47, 24]   οὐδὲν δὲ οὐδὲ τότε κακὸν  ἔπαθεν.   αἴτιον δὲ ὅτι μήτηρ
[47, 30]   κακόν τι πλὴν συντελείας χρημάτων  ἔπαθον.   ἀλλ´ οὐδὲ ἄλλος οὐδείς, συχνῶν
[47, 36]   μὲν Λυκίοις καὶ τοῖς Ῥοδίοις  ἐπαίνους   τε ἔδοσαν καὶ χρήματα χαριεῖσθαι
[47, 31]   πάντα ἀφείλετο. κἀκ τούτου Ταρσεῖς  ἐπαίνους   τε παρὰ τῶν τριῶν ἀνδρῶν
[47, 44]   αὐτοὺς ἦγχον καὶ κατὰ νώτου  ἔπαιον,   οἱ δὲ τά τε προβλήματα
[47, 11]   ἀφρόντιστον ὑπὸ τοῦ παραχρῆμα περιχαροῦς  ἐπαίρεσθαι,   ἀλλ´ ἐς τὸ μέσον ἐπ´
[47, 39]   τοὺς ἀγῶνας ὑπὲρ τοῦ τίνος  ἐπακούσουσιν   ἐποιήσαντο, τότε δὲ οἱ μὲν
[47, 16]   ποτε καταλυθέντων τότε δὲ αὖθις  ἐπαναχθέντων   καὶ ἐκ καινῆς προσκαταστάντων,
[47, 27]   προσεποιήσατο) καὶ ἐς τὴν Συρίαν  ἐπανελθὼν   στρατηγός τε ὠνομάσθη καὶ τὴν
[47, 3]   Σύλλας ἐκ τῶν προγραφῶν ἐκέχρητο  ἐπανήχθησαν,   καὶ πόλις ἅπασα νεκρῶν
[47, 19]   ἀπὸ δείπνου πρὸς ἑσπέραν οἴκαδε  ἐπανιοῦσα   ἠγνοήθη τε καὶ ὑβρίσθη. τάς
[47, 40]   τὸ Καπιτώλιον ἐξ ἱπποδρομίας τινὸς  ἐπανιὼν   συνετρίβη, τό τε ἄγαλμα τὸ
[47, 46]   διὰ τὴν βραδυτῆτα αὐτοῦ διώλετο,  ἐπαπέθανεν.   ~ὁ οὖν Βροῦτος τὸ μὲν
[47, 18]   μὲν ἄλλους τοὺς ἀμελήσαντας αὐτῶν  ἐπαράτους   τῷ τε Διὶ καὶ αὐτῷ
[47, 24]   ταύτῃ, ἐκείνῳ τε Γέλλιος Ποπλικόλας  ἐπεβούλευσε   καὶ τὸν Ἀντώνιον ἀδελφὸς
[47, 43]   τόν τε θυμὸν τῶν στρατιωτῶν  ἐπεγείροντες   καὶ ἐπὶ τὴν σύνοδον αὐτοὺς
[47, 28]   ἐκ τοῦ οὐρανοῦ αἰφνίδιον πολὺ  ἐπεγένετο,   κἀν τούτῳ σύες ἄγριοι ἐς
[47, 48]   τοῦτο φυγόντας αὐτοὺς ἄλλους ἄλλῃ  ἐπεδίωξαν   μὲν οἱ κεκρατηκότες, οὔτε δὲ
[47, 27]   (τοὺς γὰρ ἐν Ἀπαμείᾳ χειμάζοντας  ἐπεδίωξε   μὲν ἐς Κιλικίαν προαποχωρήσαντας, οὐ
[47, 24]   εἰδώς, ἀφῆκεν αὐτόν. καὶ ὃς  ἐπέθετο   μὲν καὶ τῷ Κασσίῳ, οὐδὲν
[47, 8]   ἐμπτύσασα ἐπί τε τὰ γόνατα  ἐπέθηκε,   καὶ τὸ στόμα αὐτῆς διανοίξασα
[47, 40]   τὸν στέφανόν τις τραπέμπαλιν αὐτῷ  ἐπέθηκε,   παῖς τε ἐν πομπῇ τινι,
[47, 10]   δοὺς τὸν μὲν ἐπὶ πυρὰν  ἐπέθηκεν,   αὐτὸς δὲ τήν τε ἐσθῆτα
[47, 15]   ἀρχὴν ἀπειπόντος (ἧς γὰρ οὕτως  ἐπεθύμησεν   ὥστε καὶ πολεμῆσαι δι´ αὐτήν,
[47, 38]   τῶν συνόντων σφίσι διεσκόπουν, καὶ  ἐπεθύμουν   ἑκατέροις ὁμοίως καὶ τὴν σωτηρίαν
[47, 7]   τὴν τῆς δυναστείας κοινωνίαν γίγνεσθαι,  ἐπεὶ   αὐτός γε οὐδέν τι συχνοὺς
[47, 20]   καὶ πρὶν κόσμῳ διῴκουν·  ἐπεὶ   δ´ ἤρξαντό τινες ἐπὶ τῇ
[47, 34]   ἔχων δι´ ἐκείνων αὐτοὺς προσάξεσθαι·  ἐπεὶ   δ´ οὐδὲν μᾶλλον ἐνέδοσαν καίπερ
[47, 37]   μὲν οἱ περὶ τὸν Ἀντώνιον·  ἐπεὶ   δ´ οὐκ ἀσφαλὲς ἐφαίνετο τὸ
[47, 46]   εἴη καὶ τι ποιοίη·  ἐπεὶ   δὲ ἐκεῖνος συμβαλὼν ἱππεῦσιν οὓς
[47, 22]   ὅθεν γερουσία μετέπεμψεν αὐτόν·  ἐπεὶ   δὲ Καῖσαρ τά τε
[47, 32]   καὶ ἐς τὴν Ἰταλίαν προδιαβῆναι·  ἐπεὶ   δὲ τά τε ἐν τῇ
[47, 3]   ἐν τῷ πρὶν γενομένας παρήλλαξεν·  ἐπεὶ   ὅτι γε οὐκ ἀναμὶξ τὰ
[47, 45]   τὸ καθ´ ἑαυτὸν ἕκαστος ἔγνω,  ἐπεί   τε τροπὴ ἐγένετο, ἔς
[47, 20]   τὰς ἔξω ἀρχάς, ἃς προσετετάχατο,  ἐπειγόμενοι.   καίτοι καὶ ἀστυνόμος Κάσσιος
[47, 18]   μοναρχίας ἐφιέμενοι καὶ πρὸς αὐτὴν  ἐπειγόμενοι   τούς τε σφαγέας αὐτοῦ τοὺς
[47, 31]   τε τὴν τοῦ Κασσίου ἐπικουρίαν  ἐπειγόμενον   ἐπεχείρησαν τῶν τοῦ Ταύρου διόδων
[47, 46]   σχολῇ μετ´ αὐτῶν ὡς οὐδενὸς  ἐπείγοντος,   ἅτε μηδενὸς δεινοῦ ὄντος, ᾔει,
[47, 29]   μὲν σύμπαν τοῖς ὑπάτοις προσέταξαν,  ἐπειδὰν   τὰ παρόντα κατορθώσωσι, ποιήσασθαι (τὸν
[47, 16]   οὐδὲ τὸ δέκατόν τινι κατελείφθη·  ἐπειδὴ   γὰρ οὐ ῥητόν τι ἀργύριον
[47, 33]   οὖν αὐτοὺς τὰ τῶν ἐναντίων,  ἐπειδὴ   εὖ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος τοῦ
[47, 10]   τις τὸν δεσπότην κατακρύψας, εἶτ´  ἐπειδὴ   καὶ ὣς καθ´ ἑτέρου τινὸς
[47, 27]   τήν τε συμμαχίαν ἀπεκήρυξε, καὶ  ἐπειδὴ   Βάσσος ὑπερέβαλε τοῖς χρήμασιν,
[47, 48]   νεωτερισθῇ, συμμῖξαί σφισιν ἔγνω. καὶ  ἐπειδὴ   πολλοί τε αἰχμάλωτοι ἐν τῷ
[47, 32]   τῆς Αἰγύπτου κληθῆναι. ~Κάσσιος δὲ  ἐπειδὴ   τά τε ἐν τῇ Συρίᾳ
[47, 46]   χεῖρας ἔτι τότε ἀφίκοντο, ἀλλ´  ἐπειδὴ   τάχιστα ἰδόντες ἐν τῇ ὑποστροφῇ
[47, 29]   δίαιταν ἀδεῶς σὺν αὐτῷ ποιεῖσθαι.  ἐπειδή   τε ἔν τε τῷ θαρσοῦντι
[47, 29]   ἔθνος κομισθεὶς καὶ ἐκεῖ ἐνδιέτριψεν.  ἐπειδή   τε ἐνταῦθα ἔτι ὄντι αὐτῷ
[47, 31]   οὔτε τὰ ἐπιτήδειά οἱ παρέσχον.  ἐπειδή   τε φρούριόν τι ἐπιτειχίσας σφίσιν
[47, 34]   τοῦτο καὶ οἱ Μυρεῖς ἐποίησαν,  ἐπειδὴ   τὸν στρατηγὸν αὐτῶν ἐν τῷ
[47, 12]   περιεβάλετο, καὶ τὴν Σικελίαν κατασχών,  ἔπειθ´   ὡς καὶ ἐκείνῳ ἐπεκηρύχθη αἵ
[47, 35]   Βροῦτος τε Κάσσιος οὐδὲ  ἐπείρασαν   διαβῆναι, ἑτέραν δέ τινα μακροτέραν
[47, 26]   μὲν τὸ ἰσχυρὸν οὐκέτ´ αὐτοῦ  ἐπείρασε,   τοῖς δὲ δὴ στρατιώταις προσπέμπων
[47, 47]   αὐτοὺς ἄλλως καὶ ταράττειν νύκτωρ  ἐπειρᾶτο,   καί ποτε καὶ τὸν ποταμὸν
[47, 8]   πολλὰ αὐτῷ καὶ δυσχερῆ ἐξονειδίσας  ἔπειτ´   ἐκέλευσεν αὐτὴν ἐκφανέστερον τῶν ἄλλων
[47, 42]   πολλὰ δὲ καὶ ἐς τὸ  ἔπειτα   ἁρμόζοντα αὐτῶν λεγόντων, οἷα ἄν
[47, 2]   Ῥώμην πρότερος μὲν Καῖσαρ  ἔπειτα   δὲ καὶ ἐκεῖνοι, χωρὶς ἑκάτερος,
[47, 43]   τινὶ κυκλοτερεῖ διὰ σαλπίγγων μελῳδοῦντες,  ἔπειτα   δὲ καὶ οἱ ἄλλοι οἱ
[47, 33]   ναυμαχίᾳ πρότερον μὲν περὶ Μύνδον,  ἔπειτα   δὲ πρὸς αὐτῇ τῇ Ῥόδῳ
[47, 44]   ἀποκτεῖναι καὶ ἑαυτοὺς σῶσαι ἐβούλοντο)  ἔπειτα   δὲ ὡς τε ὁρμή
[47, 41]   τότε τε εὐθὺς περιέθετο καὶ  ἔπειτα   πολλάκις ἔφερεν. οὗτος μὲν δὴ
[47, 43]   τι ποτὲ καὶ ἐδόθη)  ἔπειτα   σαλπικτὴς εἷς ἑκατέρωθεν ὑπεσήμηνε, καὶ
[47, 27]   μὲν δυνηθείς τινα χρόνον,  ἔπειτα   ὑπό τε Μαρκίου Κρίσπου καὶ
[47, 5]   τῶν γεγονότων ὀργῆς τῆς τε  ἔπειτα   ὑποψίας παρ´ οὐδὲν τὴν τοῦ
[47, 25]   καὶ εὐθὺς ἐς τὴν Εὐρώπην  ἐπειχθεὶς   τήν τε χώραν τὴν τοῦ
[47, 46]   τῶν κεκρατηκότων ἐφ´ ἑαυτὸν ἐπιέναι,  ἐπειχθῆναι   πρὸς τὸν θάνατον. ἔπεμψε μὲν
[47, 30]   τῆς ἐπαγωγῆς τῶν ἐπιτηδείων εἰρχθεὶς  ἐπεκδρομὴν   μὲν σπάνει τῶν ἀναγκαίων ἐποιήσατο,
[47, 12]   κατασχών, ἔπειθ´ ὡς καὶ ἐκείνῳ  ἐπεκηρύχθη   αἵ τε ἄλλαι σφαγαὶ ἐγίγνοντο,
[47, 27]   Βάσσος ὑπερέβαλε τοῖς χρήμασιν,  ἐπεκούρησέ   τε αὐτῷ καὶ ἐν τῇ
[47, 27]   τῇ μάχῃ πολὺ τοῖς τοξεύμασιν  ἐπεκράτησεν.   οἱ δὲ δὴ Πάρθοι ἦλθον
[47, 9]   αὐτοὺς ἀπέκτειναν, ἄλλους αὐτοὶ οἱ  ἐπελθόντες   ὡς καὶ φονεύσοντες ἀπέλυσαν. προδόντες
[47, 21]   καὶ τό τε Δυρράχιον ἐκεῖθεν  ἐπελθὼν   προκατέλαβε καὶ ἦν αὐτῷ κατὰ
[47, 28]   πραγμάτων αὐτοῖς ὄντων, Κάσσιος  ἐπελθὼν   τάς τε πόλεις πάσας εὐθὺς
[47, 18]   ταῖς ἱπποδρομίαις μεθ´ ἑτέρου Ἀφροδισίου  ἔπεμπον.   εἴ τε νίκη τις ἠγγέλθη
[47, 20]   καὶ στρατηγοῦντες, πρὸς τὸν δῆμον  ἔπεμπον,   μέχρις οὗ Καῖσαρ
[47, 49]   ἔτυχεν, δὲ δὴ κεφαλὴ  ἐπέμφθη   μὲν ἐς τὴν Ῥώμην, χειμῶνι
[47, 30]   Αἰγυπτίαις, ἃς Κλεοπάτρα αὐτῷ  ἔπεμψε,   καὶ προσέτι καὶ τοῖς χρήμασι
[47, 46]   ἐπιέναι, ἐπειχθῆναι πρὸς τὸν θάνατον.  ἔπεμψε   μὲν γὰρ ἑκατόνταρχον κατασκεψόμενον καὶ
[47, 34]   αὐτοῖς κατ´ ἐπιγαμίαν πολλοὶ ἦσαν)  ἔπεμψέ   σφισιν, ἐλπίδα ἔχων δι´ ἐκείνων
[47, 31]   τὴν συμμαχίαν ἣν τῷ Δολοβέλλᾳ  ἔπεμψεν,   εὕρετο τὸν υἱόν, ὃν Πτολεμαῖον
[47, 47]   σῶμα ἐς Θάσον εὐθὺς κρύφα  ἔπεμψεν,   ὀκνήσας κατὰ χώραν αὐτὸ θάψαι,
[47, 31]   ἔζη, Λούκιον Ῥοῦφον ἐπ´ αὐτοὺς  ἔπεμψεν,   ὕστερον δὲ καὶ αὐτὸς ἦλθε,
[47, 10]   πάντα αὐτὰ ἀκριβῶς καθ´ ἕκαστον  ἐπεξελθεῖν   παραλείψω (πάμπολύ τε γὰρ ἔργον
[47, 28]   δόξαν ὧν ἐν τῇ ταμιείᾳ  ἐπεποιήκει   καὶ πρὸς τὴν λοιπὴν εὔκλειαν
[47, 5]   τε ἔχθρας τὰς σφοδρὰς αὐτοῖς  ἐπεποιήκεσαν.   πάντας γὰρ τοὺς τῷ πέλας
[47, 33]   διατριβῆς ἣν ἐκεῖ κατὰ παιδείαν  ἐπεποίητο   εἶχε) τὰς δὲ δὴ ναῦς
[47, 29]   ἐν τῷ ἄστει διὰ χειρὸς  ἐπεποίητο.   καὶ τοῖς τε συνοῦσίν οἱ
[47, 29]   ἄρχειν καὶ τὴν ἔξοδον ὑπατεύων  ἐπεποίητο,   χρόνιος δὲ διά τε τῆς
[47, 6]   καὶ ἀδελφὸς Λούκιος Παῦλος  ἐπεπολέμωντο.   ἀλλ´ οὗτοι μὲν ἐσώθησαν, τῶν
[47, 42]   ἄτοπα, ὅσα ποτὲ αὐτοί τε  ἐπεπόνθεσαν   καὶ περὶ ἑτέρων ἠκηκόεσαν, προέφερον,
[47, 33]   ὑπὸ τοῦ Καίσαρος τοῦ προτέρου  ἐπεπόνθεσαν,   φρονεῖν, καὶ φοβηθέντες μὴ καὶ
[47, 3]   ὅσα ἐπὶ τοῦ Σύλλου πρότερον  ἐπέπρακτο,   καὶ τότε συνεφέρετο, πλὴν ὅτι
[47, 36]   ἱππέας ἐκδρόμους ὅπῃ παρείκοι, οὐδὲν  ἐπέραινον,   ἀλλ´ αὐτοί τε διὰ φυλακῆς
[47, 26]   τὸν Τρεβώνιον, φθάσας τὸν Δολοβέλλαν,  ἐπεραιώθη,   καὶ λαβὼν παρ´ αὐτοῦ χρήματα,
[47, 37]   δὴ πλείονι τὸν Ἰόνιον ἀσφαλῶς  ἐπεραιώθησαν.   καὶ Καῖσαρ μὲν ἐν Δυρραχίῳ
[47, 42]   καὶ γε μάλιστα αὐτοὺς  ἐπέρρωσε,   καὶ κατὰ πεντακισχιλίας σφίσι δραχμὰς
[47, 40]   οἱ στρατιῶται ἄγουσι, νίκην φέρων  ἔπεσε.   καὶ γε μάλιστα τὸν
[47, 17]   ὁδοὺς οἰκείοις οἱ βουλευταὶ δαπανήμασιν  ἐπεσκεύαζον.   μόνοι δὲ δὴ οἱ τὰ
[47, 8]   σφων, εἰ καὶ σιτούμενος ἐτύγχανεν,  ἐπεσκόπει,   καὶ ἐπὶ πλεῖστον τῆς τε
[47, 28]   τῶν παρόντων ὅμοια τῷ Βρούτῳ  ἐπέστειλε.   καὶ αὐτῷ διὰ ταῦτα
[47, 22]   πᾶσαν καὶ τὴν Ἤπειρον προσλαβών,  ἐπέστειλε   τῇ γερουσίᾳ, τά τε πραχθέντα
[47, 45]   πλεῖστον, ἅτε καὶ πολλοὶ ὄντες,  ἐπέσχον,   ὥστε μὴ καθορᾶν ἀλλήλους· καὶ
[47, 2]   τῶν δημάρχων ἐνομοθέτησαν. γὰρ  ἐπέταττον   καὶ ἐβιάζοντο, τό τε ὄνομα
[47, 40]   ἀντὶ τῆς ἱπποδρομίας τῇ Δήμητρι  ἐπετέλεσαν.   ἐν μὲν οὖν τῇ Ῥώμῃ
[47, 20]   τοῦ συστρατηγοῦ καὶ ἀπὼν ἐκπρεπέστατα  ἐπετέλεσεν,   αὐτὸς δὲ οὐκ εὐθὺς ἐκ
[47, 20]   Καμπανίᾳ μετὰ τοῦ Βρούτου χρονίσας  ἐπετήρει   τὰ γιγνόμενα. καί τινα καὶ
[47, 14]   παρέχωνται, ταῦτά τε αὐτοῖς πράττειν  ἐπέτρεπον   καὶ πόλεις χώρας τε δώσειν
[47, 8]   τῷ Παύλῳ ἐς Μίλητον ἐκδρᾶναι  ἐπέτρεψε,   καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους οὐκ
[47, 26]   Αἰγύπτου ἐπὶ τὸν Φαρνάκην ἔλασιν  ἐπέτρεψεν.   οὖν Βάσσος τὸ μὲν
[47, 28]   καὶ προσέτι καὶ τὸ ναυτικὸν  ἐπέτρεψεν.   οὕτω μὲν καὶ Κάσσιος
[47, 14]   τῶν ἀπολλυμένων ἐδελέαζον, τὰ μὲν  ἐπευωνίζοντες   τὰ δὲ καὶ προῖκά σφισι
[47, 31]   τὴν τοῦ Κασσίου ἐπικουρίαν ἐπειγόμενον  ἐπεχείρησαν   τῶν τοῦ Ταύρου διόδων εἶρξαι,
[47, 24]   Μᾶρκος ἐξαρπάσαι, πέμψας τινάς,  ἐπεχείρησε.   καὶ τοῦτον μὲν Κλώδιος
[47, 49]   αὖθις συστραφῆναι. ~ὁ οὖν Βροῦτος  ἐπεχείρησε   μὲν ἐς τὸ στρατόπεδόν πῃ
[47, 29]   ἐν οἴκῳ Ῥωμαῖοι πόλεμον αὐτῷ  ἐπήγγειλαν·   οὐδέπω γὰρ Καῖσαρ οὔτε
[47, 14]   δὴ δίκαιοι φιλάνθρωποί τε ὄντες,  ἐπηγγείλαντο.   ἀλλ´ οὔτε ταῦτα πλὴν ὀλίγων
[47, 11]   ὥστε καὶ χρήματα πλείω τῶν  ἐπηγγελμένων   λαβεῖν. Μᾶρκος δὲ Τερέντιος Οὐάρρων
[47, 36]   δι´ ἐλάττονος ἐκ τῆς θαλάσσης  ἐπήγοντο   καὶ ἐκ τοῦ πεδίου καταθέοντες
[47, 30]   διὰ ταχέων ἐκ τῆς Ἀσίας  ἐπῆλθε)   διέβαλεν ἐς Ἄραδον, ὅπως καὶ
[47, 22]   Καίσαρα ἔχοντες) ἰσχυρῶς τε αὐτὸν  ἐπῄνεσαν   καὶ πάντων τῶν ἐκεῖ χωρίων
[47, 43]   καὶ οὕτω καὶ οἱ λοιποὶ  ἐπήχησαν,   πρῶτοι μὲν οἱ τό τε
[47, 7]   γὰρ τοῦ Καίσαρος τοῦ προτέρου  ἐπὶ   μακρότατον τιμηθέντες, καὶ ἐν ταῖς
[47, 19]   αὐτῶν τιμῶντες, καὶ τὰ πράγματα  ἐπὶ   μακρότερον ταῖς τῶν ἀρξόντων διαδοχαῖς
[47, 23]   οὐδ´ ὣς ἡσύχασεν, ἀλλὰ καὶ  ἐπὶ   μᾶλλον πρὶν ἐνεωτέρισεν, ὥστε
[47, 21]   ~κἀν τούτῳ πυθόμενοι τὸν Καίσαρα  ἐπὶ   μεῖζον αἴρεσθαι, Κρητῶν μὲν καὶ
[47, 29]   ἔχοντα ᾔδεσαν) ἵνα δὲ μὴ  ἐπὶ   μεῖζον ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ
[47, 4]   λιπόντων, οὐκ ὀλίγα αὐτοῖς συνηνέχθη.  ~ἐπὶ   μὲν γὰρ τοῦ Σύλλου οἵ
[47, 18]   γενόμενα (καὶ τοῦτο καὶ νῦν  ἐπὶ   πᾶσι τοῖς τὸ κράτος ἀεὶ
[47, 38]   ὥρμησαν καὶ διελάλουν ὅτι, ἂν  ἐπὶ   πλεῖον διατριφθῶσι, τό τε στρατόπεδον
[47, 22]   τὴν ἡγεμονίαν ἐβεβαιώσατο, αὐτός τε  ἐπὶ   πλεῖον προεθυμήθη καὶ τὸ ὑπήκοον
[47, 36]   τὸν Βροῦτον ἀσχόλους ὄντας ἐπυνθάνοντο,  ἐπὶ   πλεῖόν τε αὐτοὺς ἔδοξάν σφισι
[47, 48]   τούτων Βροῦτος μὴ καὶ  ἐπὶ   πλεῖόν τι νεωτερισθῇ, συμμῖξαί σφισιν
[47, 48]   τό τε ὁπλιτικὸν αὐτοῦ ἀγχώμαλα  ἐπὶ   πλεῖστον ἀγωνισάμενον ἡττήθη, κἀκ τούτου
[47, 45]   ἑάλω. τοῦ τε γὰρ πεδίου  ἐπὶ   πλεῖστον, ἅτε καὶ πολλοὶ ὄντες,
[47, 7]   ταῖς ἀρχαῖς ταῖς τε ἡγεμονίαις  ἐπὶ   πλεῖστον γενόμενοι, πολλοὺς ἐχθροὺς εἶχον)
[47, 18]   καὶ τὸν Καίσαρα τὸν πρότερον  ἐπὶ   πλεῖστον ἐσέμνυνον. ἅτε γὰρ τῆς
[47, 8]   καὶ σιτούμενος ἐτύγχανεν, ἐπεσκόπει, καὶ  ἐπὶ   πλεῖστον τῆς τε ἀνοσιωτάτης καὶ
[47, 19]   ἀρχὰς τὰς ἐν τῇ πόλει  ἐπὶ   πλείω ἔτη προαπέδειξαν, τούς τε
[47, 39]   σωφρονῆσαι δύναται· πολλοὺς δ´ ἂν  ἐπὶ   πολλοῖς καὶ αὖθις ἀγῶνας ὁμοίους
[47, 27]   Βάσσῳ ἐπίκλητοι, οὐ μέντοι καὶ  ἐπὶ   πολὺ αὐτῷ διὰ τὸν χειμῶνα
[47, 10]   τῷ δεσπότῃ δοὺς τὸν μὲν  ἐπὶ   πυρὰν ἐπέθηκεν, αὐτὸς δὲ τήν
[47, 14]   καὶ κατὰ τὴν χώραν, ὡς  ἐπὶ   τὰ δεδημευμένα τά τε τῶν
[47, 21]   τῆς δόξης τῶν πεπραγμένων καὶ  ἐπὶ   ταῖς ἐλπίσι τῶν ὁμοίων προσεῖχον
[47, 1]   δὲ δὴ Καίσαρι τότε εὐθὺς  ἐπὶ   ταῖς συνθήκαις ἀετὸς ὑπέρ τε
[47, 20]   σφαγῇ χαλεπαίνειν, ἐξεχώρησαν ὡς καὶ  ἐπὶ   τὰς ἔξω ἀρχάς, ἃς προσετετάχατο,
[47, 8]   καὶ ἐμπικραναμένη οἱ καὶ ἐμπτύσασα  ἐπί   τε τὰ γόνατα ἐπέθηκε, καὶ
[47, 21]   μετέστησαν. καταλαβὼν οὖν καὶ τούτους  ἐπί   τε τὸν Ἀντώνιον ἐν τῇ
[47, 2]   ἄκραν πολλαὶ συνεστράφησαν, γῦπές τε  ἐπί   τε τοῦ νεὼ τοῦ Γενίου
[47, 16]   τῶν συντελειῶν, ἃς πολλὰς μὲν  ἐπὶ   τῇ γῇ πολλὰς δὲ καὶ
[47, 20]   διῴκουν· ἐπεὶ δ´ ἤρξαντό τινες  ἐπὶ   τῇ τοῦ Καίσαρος σφαγῇ χαλεπαίνειν,
[47, 49]   ἐφθάρησαν, οἱ δὲ λοιποὶ τότε  ἐπὶ   τὴν θάλασσαν διέφυγον καὶ μετὰ
[47, 43]   θυμὸν τῶν στρατιωτῶν ἐπεγείροντες καὶ  ἐπὶ   τὴν σύνοδον αὐτοὺς ἐξοτρύνοντες. καὶ
[47, 3]   καὶ αἵ τε κεφαλαὶ αὐτῶν  ἐπὶ   τὸ βῆμα αὖθις ἀνετίθεντο, καὶ
[47, 24]   τῶν ἐν τῇ Ῥώμῃ πραττομένων  ἐπὶ   τὸ φοβερώτερον ἀγγελλομένων πυνθανόμενοι μεταβάλωνται,
[47, 16]   στρατιώταις προοφειλήσαντες, πολλὰ δὲ καὶ  ἐπὶ   τοῖς γιγνομένοις δι´ αὐτῶν δαπανῶντες,
[47, 16]   τῇ γῇ πολλὰς δὲ καὶ  ἐπὶ   τοῖς οἰκέταις ἐπράττοντο, μετρίως πως
[47, 26]   Μιθριδάτῃ τῷ Περγαμηνῷ τὴν ἐπικουρίαν  ἐπὶ   τὸν Βόσπορον ἀθροίζειν, καὶ πιστευθεὶς
[47, 26]   κατὰ τὴν ἐκ τῆς Αἰγύπτου  ἐπὶ   τὸν Φαρνάκην ἔλασιν ἐπέτρεψεν.
[47, 41]   ἰοῦσι κίνδυνον φέρει, τοῦτο τότε  ἐπὶ   τοῦ Καίσαρος διηλλάγη· ἔκ τε
[47, 19]   οὐδὲ τῶν θεῶν, πλὴν τῶν  ἐπὶ   τοῦ Ῥωμύλου γενομένων, ἐδεδώκεσαν. καίτοι
[47, 3]   ἐνεβάλλετο. τά τε ἄλλα ὅσα  ἐπὶ   τοῦ Σύλλου πρότερον ἐπέπρακτο, καὶ
[47, 6]   τῶν ἄθλων φοβηθείς, ὅτι τοὺς  ἐπὶ   τοῦ Σύλλου φονεύσαντάς τινας
[47, 2]   τοῦ Γενίου τοῦ δήμου καὶ  ἐπὶ   τοῦ τῆς Ὁμονοίας παμπληθεῖς ἱδρύθησαν.
[47, 14]   χώρας τε δώσειν ὑπισχνοῦντο· καὶ  ἐπὶ   τούτῳ καὶ γεωνόμους ὁμοῦ καὶ
[47, 10]   ὥστε μὴ εὑρεθῆναι, καὶ στρεβλωθεὶς  ἐπὶ   τούτῳ πάσαις βασάνοις οὐδὲν ἐξελάλησε·
[47, 23]   στρατιώτας ἔπραττεν ἀπόστασιν· φωραθείς τε  ἐπὶ   τούτῳ πρὶν μέγα τι κακὸν
[47, 11]   μὲν διατριβὴν καὶ γέλωτα  ἐπὶ   τούτῳ ὠφλίσκανεν· τὸ δὲ δὴ
[47, 33]   Κάσσιος μὲν Ῥοδίους, καίτοι τοσοῦτον  ἐπὶ   τῷ ναυτικῷ φρονοῦντας ὥστε ἔς
[47, 35]   δὲ ἐντὸς τῶν ὀρῶν  ἐπὶ   τῷ πεδίῳ πεπόλισται. καὶ ἔτυχον
[47, 13]   καταφρονηθῆναι καὶ ἀπ´ αὐτοῦ καὶ  ἐπιβουλευθῆναι,   ἐζηλώκασι. ~τοιαῦτα μὲν περὶ τὰς
[47, 24]   υἱῷ μὴ καταφωραθῇ, τό τε  ἐπιβούλευμα   αὐτὴ ἑκοῦσα τῷ Κασσίῳ προεμήνυσε
[47, 4]   ἐς τὸ καινῶσαί πως τὰ  ἐπιβουλεύματα   ἐξ ἐπιτεχνήσεως παρεῖχον, καὶ οἱ
[47, 5]   ἐν ἰδίᾳ ἕκαστος τοὺς  ἐπιβουλεύσαντάς   οἱ ἠμύνετο, καὶ τοὺς φιλτάτους
[47, 30]   ἄλλος οὐδείς, συχνῶν μετὰ τοῦτο  ἐπιβουλευσάντων   τῷ Κασσίῳ, ἐκολάσθη. ~ἐν
[47, 24]   μήτηρ αὐτοῦ Πώλλα προμαθοῦσα τὴν  ἐπιβουλήν,   καὶ δείσασα περί τε τῷ
[47, 34]   γὰρ ἐν γένει αὐτοῖς κατ´  ἐπιγαμίαν   πολλοὶ ἦσαν) ἔπεμψέ σφισιν, ἐλπίδα
[47, 11]   ὄνομα καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ  ἐπιγεγραμμένον   ἔχουσαν. καὶ οὕτω γε καὶ
[47, 33]   ὡς καὶ ζῶντας πολλοὺς αἱρήσοντες  ἐπιδεικνύναι   σφίσι, ναυμαχίᾳ πρότερον μὲν περὶ
[47, 47]   δύναμιν τὴν ἐκ τοῦ Βρεντεσίου  ἐπιδιαπλέουσαν   ἐν ὁλκάσιν ἀπώλεσαν ὑπὸ τοῦ
[47, 13]   οὔτ´ αὖ τὴν τοῦ Καίσαρος  ἐπιείκειαν,   ὥστε καὶ καταφρονηθῆναι καὶ ἀπ´
[47, 7]   χαλεπώτατα καὶ τοῖς συναραμένοις τισὶν  ἐπιεικέστατα   ἐχρήσατο. τεκμήριον δέ, Τανουσία γυνὴ
[47, 46]   τινας τῶν κεκρατηκότων ἐφ´ ἑαυτὸν  ἐπιέναι,   ἐπειχθῆναι πρὸς τὸν θάνατον. ἔπεμψε
[47, 15]   τὸ βούλημα καὶ πρὸς τὸ  ἐπιθύμημα   τὸ ἑαυτῶν διῆγον, ὥστε χρυσὸν
[47, 42]   ἄρξαι τε πάντων τῶν ὁμοφύλων  ἐπιθυμῆσαι,   παρῄνουν, καὶ γε μάλιστα
[47, 44]   ἔτ´ ἀσφάλειαν ἑαυτῶν ποιούμενοι, ἀλλ´  ἐπιθυμίᾳ   τοῦ τοὺς ἀντιπάλους ἀπολέσαι καὶ
[47, 9]   ἀλλὰ τριῶν πρός τε τὴν  ἐπιθυμίαν   τὴν ἑαυτοῦ ἑκάστου καὶ πρὸς
[47, 6]   οὐκ ἔχοντες ὁπόθεν ἄλλοθεν τὰς  ἐπιθυμίας   τῶν στρατιωτῶν ἀποπληρώσωσι, κοινήν τινα
[47, 49]   ἐκ τῶν σφαγέων τῶν τε  ἐπικεκηρυγμένων   ἔτι ὄντων οἱ μὲν πλείους
[47, 11]   ὁμώνυμος δὲ δή τινι τῶν  ἐπικεκηρυγμένων   πλὴν μιᾶς προσηγορίας ὤν, καὶ
[47, 11]   ὑπό τε τοῦ Σύλλου πρότερον  ἐπικηρυχθεὶς   καὶ διαφυγὼν ἔς τε τὸ
[47, 7]   ἐπιφανὴς τὸν ἄνδρα Τίτον Οὐίνιον  ἐπικηρυχθέντα   τὸ μὲν πρῶτον ἐς κιβωτὸν
[47, 12]   χρήματα παραπώλοντο, πλεῖστοι δὲ τῶν  ἐπικηρυχθέντων   οὐχ ὅτι περιεγένοντο ἀλλὰ καὶ
[47, 15]   αὐτοῖς ἔπρασσον· τῶν μὲν γὰρ  ἐπικλήσεων   τῶν ἐπιφθόνων καὶ διὰ τοῦτο
[47, 27]   μὲν καὶ αὐτοὶ τῷ Βάσσῳ  ἐπίκλητοι,   οὐ μέντοι καὶ ἐπὶ πολὺ
[47, 8]   τοὺς ἐκτεθέντας ἀλλὰ καὶ τοὺς  ἐπικουρῆσαί   τινι αὐτῶν ἐπιχειρήσαντας ἔκτεινε. τάς
[47, 31]   πρός τε τὴν τοῦ Κασσίου  ἐπικουρίαν   ἐπειγόμενον ἐπεχείρησαν τῶν τοῦ Ταύρου
[47, 26]   τῷ Μιθριδάτῃ τῷ Περγαμηνῷ τὴν  ἐπικουρίαν   ἐπὶ τὸν Βόσπορον ἀθροίζειν, καὶ
[47, 12]   αὐτοῖς ἐκείνοις καὶ ὑποδοχὴν καὶ  ἐπικουρίαν   καὶ χρήματα καὶ τιμὰς ὑπισχνούμενος.
[47, 38]   ἄνευ κινδύνου καὶ φθόρου τινῶν  ἐπικρατήσειαν·   ἅτε γὰρ δημεράσται τε ἀκριβῶς
[47, 21]   τοῦ Καίσαρος ἐν τῇ Ῥώμῃ  ἐπικράτησιν   πράσσειν τι τῶν τῇ ἀρχῇ
[47, 34]   τὸν στρατηγὸν αὐτῶν ἐν τῷ  ἐπινείῳ   λαβὼν ἀπέλυσε. καὶ οὕτω καὶ
[47, 22]   ἔμεινε, καὶ διεσκόπει ὅπῃ ποτὲ  ἐπιόντα   αὐτὸν καλῶς ἀμύναιτο, καὶ τά
[47, 10]   ἠλλάξατο, καὶ μετ´ αὐτῆς τοῖς  ἐπιοῦσιν   ὡς καὶ αὐτὸς ἐκεῖνος ὢν
[47, 35]   τὴν πόλιν κατὰ τὰ μετέωρα  ἐπιπαρελθόντες   ἐνταῦθα χωρὶς ἑκάτερος, ὥς γε
[47, 28]   καὶ τὰ τῶν ἑτέρων οὐδὲν  ἐπιπονήσας   προσέθετο. καὶ αὐτῷ καθ´ ἓν
[47, 17]   πολὺ παρὰ τὴν ἀξίαν πάντα  ἐπιπράσκετο.   ὥστε τῶν μὲν ἰδιωτῶν οὐδεὶς
[47, 23]   κακὸν δρᾶσαι, καὶ τῶν τε  ἐπισήμων   τῆς στρατηγίας ἀφαιρεθεὶς καὶ φυλακῇ
[47, 10]   ὡς καὶ φεύγοντα αὐτὸν ἀπεκτονὼς  ἐπιστεύθη   ἔκ τε τῶν σκύλων καὶ
[47, 31]   αὐτὸς ἐξελεῖν ποιησάμενος, τοῦτό τε  ἐπιστρατεύσαντες   αὐτῷ παρεστήσαντο, καὶ πρὸς τὰ
[47, 43]   ἐξαπίνης πολλὴ ἐγένετο, καὶ σμικρὸν  ἐπισχόντες   αὐτοί τε διάτορον ἐξεφώνησαν καὶ
[47, 31]   παρέσχον. ἐπειδή τε φρούριόν τι  ἐπιτειχίσας   σφίσιν ἐς τὴν Συρίαν ἀπῆρε,
[47, 4]   καινῶσαί πως τὰ ἐπιβουλεύματα ἐξ  ἐπιτεχνήσεως   παρεῖχον, καὶ οἱ ἕτεροι πάνθ´
[47, 31]   πόλει αὐτὸν ἐδέξαντο οὔτε τὰ  ἐπιτήδειά   οἱ παρέσχον. ἐπειδή τε φρούριόν
[47, 36]   ἐκκρούσαντες αὐτοὺς κατέλαβον, καὶ τὰ  ἐπιτήδεια   ταύτῃ τε δι´ ἐλάττονος ἐκ
[47, 47]   ἔς τε τὴν ταφρείαν αὐτῶν  ἐπιτηδειοτέραν   οὖσαν μετεστρατοπεδεύσατο, καὶ ἐκεῖθεν ὁρμώμενος
[47, 19]   πλείω ἔτη προαπέδειξαν, τούς τε  ἐπιτηδείους   σφίσιν ἅμα δι´ αὐτῶν τιμῶντες,
[47, 30]   γὰρ ἀμφοτέρωθεν τῆς ἐπαγωγῆς τῶν  ἐπιτηδείων   εἰρχθεὶς ἐπεκδρομὴν μὲν σπάνει τῶν
[47, 37]   τῶν ἐναντίων ἔρρωντο, καὶ τῶν  ἐπιτηδείων   οὐχ ὁμοίως αὐτοῖς ηὐπόρουν διὰ
[47, 11]   δὴ καὶ εὐσεβείας τοσαῦτα τότε  ἐπιφανῆ   ἔργα ἐγένετο· Ποπίλιος δὲ δὴ
[47, 7]   ἐχρήσατο. τεκμήριον δέ, Τανουσία γυνὴ  ἐπιφανὴς   τὸν ἄνδρα Τίτον Οὐίνιον ἐπικηρυχθέντα
[47, 15]   τῶν μὲν γὰρ ἐπικλήσεων τῶν  ἐπιφθόνων   καὶ διὰ τοῦτο καταλυθεισῶν οὐκ
[47, 17]   ἐντελὴς οὖσα, οὔτε αἱ ἔξωθεν  ἐπιφοραὶ   καίτοι παμπληθεῖς γενόμεναι, οὐ τὰ
[47, 8]   καὶ τοὺς ἐπικουρῆσαί τινι αὐτῶν  ἐπιχειρήσαντας   ἔκτεινε. τάς τε κεφαλάς σφων,
[47, 34]   ἐκ γὰρ τούτου καὶ οἱ  ἐπιχώριοι   τὰ λοιπὰ ἐθελονταὶ συγκατέπρησαν καὶ
[47, 31]   υἱόν, ὃν Πτολεμαῖον μὲν ὠνόμαζεν,  ἐπλάττετο   δὲ ἐκ τοῦ Καίσαρος τετοκέναι
[47, 46]   ἔγνωσαν, ἀντιπαρεξῆλθον μηδὲν μηδέτεροι τολμήσαντες.  ἐπλεονέκτησαν   δὲ καὶ ἠλαττώθησαν ἀλλήλων τῷ
[47, 38]   στρατιωτῶν ἠλαττοῦντο, τοσοῦτον τῷ πλήθει  ἐπλεονέκτουν)   ἐκλογιζόμενοι δὲ τά τε ἐκείνων
[47, 24]   κἀντεῦθεν ἐς τὴν Ἀσίαν ὕστερον  ἔπλευσεν,   ὅπως σφᾶς ὅτι τε πορρωτάτω
[47, 3]   καὶ πόλις ἅπασα νεκρῶν  ἐπληρώθη·   πολλοὶ μὲν γὰρ ἐν ταῖς
[47, 26]   τῷ ἐμπορίῳ τὰς διατριβὰς λανθάνων  ἐποιεῖτο.   ἦρχε δὲ τῶν Σύρων Σέξτος·
[47, 29]   ἐγένετο καὶ φυλακὴν οὐδεμίαν ἑαυτοῦ  ἐποιεῖτο,   τήν τε Σμύρναν, ἐν
[47, 24]   ἐν παντὶ τὴν σωτηρίαν αὐτοῦ  ἐποιεῖτο,   ὕστερον δέ, μαθὼν τὸν Δέκιμον
[47, 32]   ἕξειν ἐνομίζοντο, οὐκ εὐθὺς ταῦτ´  ἐποίησαν,   ἀλλ´ αὐτοί τε περιιόντες καὶ
[47, 20]   σχεδόν τι πάντων ἐφ´ οἷς  ἐποίησαν,   ἐκεῖνοι δὲ καὶ εἰκόνας σφίσι
[47, 34]   καὶ τοῦτο καὶ οἱ Μυρεῖς  ἐποίησαν,   ἐπειδὴ τὸν στρατηγὸν αὐτῶν ἐν
[47, 14]   ἐν αἷς ἐχείμαζον, προῖκα λαμβάνειν  ἐποίησαν,   καὶ κατὰ τὴν χώραν, ὡς
[47, 15]   ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον ταῦτά τε οὕτως  ἐποίησαν,   καὶ νεὼν τῷ τε Σαράπιδι
[47, 33]   καὶ τοὺς ἄλλους συναποστήσωσι, γνώμην  ἐποιήσαντο   ἐπ´ ἐκείνους πρῶτον τραπέσθαι, ἐλπίσαντές
[47, 38]   τοῦ ἐρύματος ὡς καὶ δεδιότες  ἐποιήσαντο,   ἔς τε τὴν μάχην ὥρμησαν
[47, 14]   προρρηθείσης σφίσιν ἡμέρας μετέστησαν, πολεμίους  ἐποιήσαντο)   πάντα καὶ τὰ λοιπὰ προσδιήρπαζον.
[47, 39]   ἀγῶνας ὑπὲρ τοῦ τίνος ἐπακούσουσιν  ἐποιήσαντο,   τότε δὲ οἱ μὲν ἐς
[47, 30]   ἐπεκδρομὴν μὲν σπάνει τῶν ἀναγκαίων  ἐποιήσατο,   καταραχθεὶς δὲ διὰ ταχέων ἐς
[47, 10]   κατάστεγον ἐσῆλθε καὶ ἐκεῖνον διφροφορεῖν  ἐποίησε·   κἀκ τούτου καταληφθέντες μὲν
[47, 40]   τῷ καιρῷ ἐκείνῳ γίγνεσθαι εἰωθότα,  ἐποίησεν,   καὶ οἱ ἀγορανόμοι τοῦ πλήθους
[47, 24]   οὐ μέντοι καὶ βελτίω αὐτὸν  ἐποίησεν·   πρός τε γὰρ τὸν Καίσαρα
[47, 18]   οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι οἱ τρεῖς  ἐποίουν,   καὶ ἅμα καὶ τὸν Καίσαρα
[47, 18]   τήν τε ἄδειάν σφισιν ὧν  ἐποίουν   καὶ τὴν ἀσφάλειαν πόρρωθεν προπαρασκευάσοντες,
[47, 32]   κοινῇ πάντα καὶ ἐβουλεύοντο καὶ  ἐποίουν.   καὶ τὸ μὲν σύμπαν ἔγνωσαν
[47, 44]   οὔτε τοῦ ὀλέθρου σφῶν ὀλοφυρμὸν  ἐποιοῦντο,   ἐς γὰρ τὸ λυπῆσον οὐκ
[47, 4]   πειρώμενοι καὶ οὐκ ἐκ προβουλῆς,  ἐποιοῦντο,   καὶ διὰ τοῦθ´ ἧττον τὰ
[47, 36]   διὰ κινδύνων τὸ στρατόπεδον  ἐποιοῦντο,   καὶ τὸν Καίσαρα τόν τε
[47, 39]   τῆς δημοκρατίας τότε ὡς οὐπώποτε  ἐπολέμησαν.   συνέπεσον μὲν γὰρ καὶ αὖθις
[47, 30]   κατακλεισθείς τε ἐς τὴν Λαοδίκειαν  ἐπορθεῖτο,   τῆς μὲν ἠπείρου παντελῶς εἰργόμενος
[47, 14]   λοιπῶν καὶ πάνυ πάντα ἀδεῶς  ἐπορθεῖτο.   τοῦτο μὲν γὰρ ἐνοίκιον ἐνιαύσιον
[47, 27]   συνεγένοντο, καὶ διὰ τοῦτο οὐδὲ  ἔπραξάν   τι ἀξιόλογον. καὶ μὲν
[47, 30]   καὶ Μᾶρκος Ὀκτάουιος ὑποστράτηγος αὐτοῦ  ἔπραξε.   καὶ οἱ μὲν ταφῆς ὑπὸ
[47, 7]   μόνος ἔσχεν, οὐδὲν ἔτι τοιοῦτον  ἔπραξεν.   καὶ τότε δὲ οὐχ ὅσον
[47, 0]   Βρούτου καὶ Κασσίου καὶ ὧν  ἔπραξεν   πρὸ τῆς πρὸς Φιλίπποις μάχης.
[47, 25]   ἀνεκομίσθη. Βροῦτος μὲν ταῦτά τε  ἔπρασσεν,   καὶ ἐς τὰ νομίσματα
[47, 15]   ὅπως ποτὲ καὶ ἐδόκει αὐτοῖς  ἔπρασσον·   τῶν μὲν γὰρ ἐπικλήσεων τῶν
[47, 23]   ἐς τοὺς τοῦ Βρούτου στρατιώτας  ἔπραττεν   ἀπόστασιν· φωραθείς τε ἐπὶ τούτῳ
[47, 7]   ἤδη τελῶν ἀποθάνῃ. ~ταῦτα δὲ  ἐπράττετο   μὲν ὑπό τε τοῦ Λεπίδου
[47, 18]   ἐς τιμὴν αὐτοῦ ἔφερε, προθύμως  ἔπραττον   ἐς ὑποδοχὴν τοῦ καὶ αὐτοί
[47, 4]   ἐκ προνοίας ἀλλ´ ἐκ συντυχίας,  ἔπραττον·   καὶ οἱ πάσχοντες ἐξαπιναίαις τε
[47, 16]   δὲ καὶ ἐπὶ τοῖς οἰκέταις  ἐπράττοντο,   μετρίως πως τοὺς ἀνθρώπους ἐλύπει·
[47, 42]   ὑπὸ τῆς ἀσθενείας ἑστώς, περιεγένετο.  ~ἐπράχθη   δὲ ὧδε. οὐχ ὡμολόγησαν μὲν
[47, 40]   παρὰ τῶν ἀνθρώπων κατὰ συντυχίαν  ἐπράχθη   ἔδοξεν· ἔν τε γὰρ ταῖς
[47, 16]   τῆς οὐσίας παρ´ ἑκάστου σφῶν  ἐπράχθη,   ἔργῳ δὲ οὐδὲ τὸ δέκατόν
[47, 36]   καὶ τὸν Βροῦτον ἀσχόλους ὄντας  ἐπυνθάνοντο,   ἐπὶ πλεῖόν τε αὐτοὺς ἔδοξάν
[47, 11]   καὶ εὐσεβείας τοσαῦτα τότε ἐπιφανῆ  ἔργα   ἐγένετο· Ποπίλιος δὲ δὴ Λαίνας
[47, 13]   τε τοῖς ἄλλοις πᾶσι καὶ  ἔργοις   καὶ λόγοις ἐσκυθρώπαζον καὶ ἐν
[47, 10]   ἐπεξελθεῖν παραλείψω (πάμπολύ τε γὰρ  ἔργον   ἂν εἴη, καὶ οὐδὲν μέγα
[47, 11]   καὶ τὸ ὄνομα καὶ τὸ  ἔργον   αὐτοῦ ἐπιγεγραμμένον ἔχουσαν. καὶ οὕτω
[47, 49]   {ἄλλως} ἐγὼ δέ σε ὡς  ἔργον   ἤσκουν· σὺ δ´ ἄρ´ ἐδούλευες
[47, 19]   τῶν ἀνδρῶν ἄθροισιν, ἄνευ τοῦ  ἔργου   αὐτῆς ἔσχεν· οὕτω γὰρ περιεφράχθη
[47, 16]   οὐσίας παρ´ ἑκάστου σφῶν ἐπράχθη,  ἔργῳ   δὲ οὐδὲ τὸ δέκατόν τινι
[47, 35]   λόγῳ εἰπεῖν, ἐστρατοπεδεύσαντο· τῷ γὰρ  ἔργῳ   καθ´ ἓν ηὐλίσαντο. τὰ μὲν
[47, 4]   τῇ τε ζηλώσει τῶν προτέρων  ἔργων   καὶ τῇ ἀπ´ αὐτῶν ἐς
[47, 14]   ἵνα γὰρ καὶ πρὸ τῶν  ἔργων   τοὺς μισθοὺς ἔχοντες πᾶν τὸ
[47, 42]   μετὰ τῶν συμμάχων σφῶν ὄντων,  ἐρρήθη·   διήλλαξε δὲ ὅτι οἱ μὲν
[47, 3]   σώματα τὰ μὲν αὐτοῦ τε  ἐρριπτεῖτο   καὶ ὑπὸ κυνῶν ὀρνίθων τε
[47, 49]   διάπλῳ περιπεσοῦσα ἐς τὴν θάλασσαν  ἐρρίφη.   τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ τὸ μὲν
[47, 29]   πρὸς τὴν τοῦ Καίσαρος εἰκόνα  ἔρριψε,   κἀκ τούτου πᾶσαν τὴν Ἀσίαν
[47, 37]   γὰρ δυνάμεσι μᾶλλον τῶν ἐναντίων  ἔρρωντο,   καὶ τῶν ἐπιτηδείων οὐχ ὁμοίως
[47, 34]   ἐκράτησε καὶ συγκαταφυγὸν ἐς τὸ  ἔρυμα   αὐτοβοεὶ εἷλε, καὶ τῶν πόλεων
[47, 37]   τε χωρίον ἓν καὶ ἐς  ἔρυμα   ἓν τὰ τρία στρατεύματα συνήγαγον.
[47, 45]   ἐγένετο, ἔς τε τὰ οἰκεῖα  ἐρύματα   πολὺ ἀπ´ ἀλλήλων ἀφεστηκότα τὴν
[47, 41]   μὲν τῷ στρατοπέδῳ τῷ τε  ἐρύματι   αὐτοῦ μένουσι σωτηρίαν, ἐς δὲ
[47, 47]   τὸν ποταμὸν παρατρέψας πολὺ τοῦ  ἐρύματος   αὐτῶν κατέκλυσεν. δὲ δὴ
[47, 46]   τῆς μάχης σωθῆναι, τοῦ τε  ἐρύματος   στερηθέντα ἄλλοσέ ποι διαφυγεῖν, ὑποτοπήσαντα
[47, 38]   τῶν ἀγώνων γιγνόμενον ἐντὸς τοῦ  ἐρύματος   ὡς καὶ δεδιότες ἐποιήσαντο, ἔς
[47, 49]   διαπεσεῖν (ἐς γὰρ χωρίον τι  ἐρυμνὸν   ἀναπεφευγὼς ἦν) μὴ δυνηθεὶς δέ,
[47, 42]   δὲ ἐκκλῖναι καὶ τῶν μὲν  ἔρωτα   λαβεῖν τὰ δὲ μὴ παθεῖν
[47, 6]   ἐς ἐφήβους ἐσήγαγον, ἵν´ ὡς  ἐς   ἄνδρας ἤδη τελῶν ἀποθάνῃ. ~ταῦτα
[47, 44]   λαμβανόμενοι τὰ σφέτερα ὡς καὶ  ἐς   ἀόπλους σφᾶς ἐώθουν· καὶ ἕτεροι
[47, 30]   ἐκ τῆς Ἀσίας ἐπῆλθε) διέβαλεν  ἐς   Ἄραδον, ὅπως καὶ παρ´ ἐκείνων
[47, 19]   μηδένα ἔτι τὸ παράπαν ἐσελθεῖν  ἐς   αὐτὸ δυνηθῆναι. τῷ μὲν δὴ
[47, 39]   δυναστείαν αὐτοὺς ἦγον, οἱ δὲ  ἐς   αὐτονομίαν ἐξῃροῦντο. ὅθεν οὐδ´ ἀνέκυψεν
[47, 40]   τε ἐκείνων μόνων διεφοίτων καὶ  ἐς   αὐτοὺς κατέβλεπον, δεινόν τέ τι
[47, 19]   παραχρῆμά τε ἔκλεισαν καὶ ὕστερον  ἐς   ἄφοδον μετεσκεύασαν· καὶ τὸ βουλευτήριον
[47, 25]   τοῖς Ῥωμαίοις αὐτὴν κατέλιπε) καὶ  ἐς   Βησσοὺς ἐμβαλών, εἴ πως ἀμύναιτό
[47, 44]   τοῦ ὀλέθρου σφῶν ὀλοφυρμὸν ἐποιοῦντο,  ἐς   γὰρ τὸ λυπῆσον οὐκ ἐξικνοῦντο.
[47, 49]   ἐς τὸ στρατόπεδόν πῃ διαπεσεῖν  (ἐς   γὰρ χωρίον τι ἐρυμνὸν ἀναπεφευγὼς
[47, 41]   τε ἐρύματι αὐτοῦ μένουσι σωτηρίαν,  ἐς   δὲ δὴ τὰ ὅπλα τάς
[47, 21]   δύναμίν τινα ἀξιόλογον ἔχον, προσεποιήσατο·  ἐς   δὲ δὴ τὴν Μακεδονίαν ἦλθε
[47, 23]   αὐτόν, ὡς καὶ νοσοῦντά τινα  ἐς   δίφρον κατάστεγον ἐμβαλών· οὔτε δὲ
[47, 39]   ἐποιήσαντο, τότε δὲ οἱ μὲν  ἐς   δυναστείαν αὐτοὺς ἦγον, οἱ δὲ
[47, 29]   τε συνοῦσίν οἱ ῥητὴν ἡμέραν  ἐς   ἔκλειψιν τῆς φιλίας αὐτοῦ προεῖπον,
[47, 41]   εἰπεῖν τῷ Καίσαρι ὅτι τε  ἐς   ἕνης μάχη γενήσοιτο, καὶ
[47, 37]   ἔς τε χωρίον ἓν καὶ  ἐς   ἔρυμα ἓν τὰ τρία στρατεύματα
[47, 6]   πολλὰ παρενομήθη, καὶ παιδίσκον τινὰ  ἐς   ἐφήβους ἐσήγαγον, ἵν´ ὡς ἐς
[47, 5]   γὰρ τις οὐδεὶς  ἐς   ἔχθραν ἀπ´ ἰδίας τινὸς αἰτίας
[47, 47]   τὸ μὲν τοῦ Κασσίου σῶμα  ἐς   Θάσον εὐθὺς κρύφα ἔπεμψεν, ὀκνήσας
[47, 7]   Οὐίνιον ἐπικηρυχθέντα τὸ μὲν πρῶτον  ἐς   κιβωτὸν παρὰ ἀπελευθέρῳ τινὶ Φιλοποίμενι
[47, 27]   ἐν Ἀπαμείᾳ χειμάζοντας ἐπεδίωξε μὲν  ἐς   Κιλικίαν προαποχωρήσαντας, οὐ μὴν καὶ
[47, 16]   ἀνδρῶν ὁμοίως καὶ γυναικῶν, εὐποροῦντας  ἐς   λευκώματα ἐσγραφῆναι καὶ δεκατείαν τινὰ
[47, 35]   τὸ ὄρος ἐκεῖνο ἑτέρῳ τινὶ  ἐς   μεσόγειαν ἀνατείνοντι συμβάλλει, καὶ ἔστι
[47, 8]   τῷ τε ἀδελφῷ τῷ Παύλῳ  ἐς   Μίλητον ἐκδρᾶναι ἐπέτρεψε, καὶ πρὸς
[47, 34]   συνεσπεσόντες σφίσι τοῦ τε πυρὸς  ἐς   οἰκίας τινὰς ἐνέβαλον, καὶ τοὺς
[47, 10]   αὐτὸς ἐτιμήθη. ταῦτα μὲν οὖν  ἐς   οὐδεμίαν ὀνόματος μνήμην ἀνήκει· Ὁσίδιον
[47, 34]   τοξεύματα καὶ ἀκόντια ἅμα ἀφέντων,  ἐς   πᾶν κινδύνου ἀφίκετο. κἂν πασσυδὶ
[47, 24]   μὲν οὐδένα σφίσιν ἐξέδωκεν, ἀλλ´  ἐς   πλοῖα αὐτοὺς ἐμβαλὼν ὡς καὶ
[47, 34]   πλείους ἀμαχεὶ προσηγάγετο, Ξάνθον δὲ  ἐς   πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ αὐτῶν ἐξαίφνης
[47, 27]   αὐτὸν ταῦτα Γάιός τις Ἀντίστιος  ἐς   πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ μετὰ τοῦτο
[47, 0]   Καῖσαρ καὶ Ἀντώνιος καὶ Λέπιδος  ἐς   Ῥώμην ἐλθόντες σφαγὰς εἰργάσαντο. β.
[47, 10]   νομίζω, διηγήσομαι. τοῦτο μὲν γὰρ  ἐς   σπήλαιόν τις τὸν δεσπότην κατακρύψας,
[47, 17]   ἀλλ´ ὑπό τε τῶν τάξεων  ἐς   στενὸν κατακλειόμενοι καὶ ἀργυρίου δεινῶς
[47, 6]   ἀποκτείνῃ, προηγόρευσαν ὅτι οὐδένα αὐτῶν  ἐς   τὰ δημόσια γράμματα ἐσγράψουσι. τούς
[47, 13]   πολλοὶ μὲν τῶν τὸ πρῶτον  ἐς   τὰ λευκώματα ἐγγραφέντων ἀπηλίφησαν, πολλοὶ
[47, 25]   διεπράξατο, Ῥασκυπόριδός οἱ δυνάστου τινὸς  ἐς   τὰ μάλιστα βοηθήσαντος. ἐντεῦθεν δὲ
[47, 6]   καὶ τοῖς ἀναγκαίοις, ὑφ´ ὧνπερ  ἐς   τὰ μάλιστα καὶ σωθήσεσθαι καὶ
[47, 25]   μὲν ταῦτά τε ἔπρασσεν, καὶ  ἐς   τὰ νομίσματα ἐκόπτετο εἰκόνα
[47, 7]   νέος τε ὢν καὶ ἄρτι  ἐς   τὰ πράγματα παριὼν οὔτ´ ἄλλως
[47, 44]   τά τε προβλήματα ἀπέσπων καὶ  ἐς   τὰ στήθη ἔτυπτον. ἄλλοι τῶν
[47, 17]   καὶ ἐλάμβανον, οἱ δὲ καὶ  ἐς   τὰ τῶν ζώντων ἔτι γερόντων
[47, 12]   ἔς τε τὴν Ῥώμην καὶ  ἐς   τὰς ἄλλας πόλεις, τά τε
[47, 15]   ἔτι ἄρχοντας, παύσαντες ἐκείνους μὲν  ἐς   τὰς ἡγεμονίας τῶν ἐθνῶν ἔστειλαν,
[47, 34]   αὐτῶν ἐξαίφνης ἐκδραμόντων καὶ πῦρ  ἐς   τὰς μηχανὰς ἐμβαλόντων, τά τε
[47, 40]   ῥεῖν ἤρξαντο· συνενηνέχθαι δέ πως  ἐς   ταὐτὸ καὶ ὅσα παρὰ τῶν
[47, 23]   κατέλαβον. καὶ αὐτοὺς Βροῦτος  ἐς   τε ὁμολογίαν ὑπαγαγόμενος, καὶ ὀλίγους
[47, 20]   τε ἄλλους σφίσι γενομένην καὶ  ἐς   τὴν ἀγορὰν ἐσῄεσαν, καὶ τὰς
[47, 2]   καὶ ἐν τοῖς Ἀσκληπιείοις μέλισσαι  ἐς   τὴν ἄκραν πολλαὶ συνεστράφησαν, γῦπές
[47, 23]   τοὺς δὲ καὶ ἐπ´ ἐκεῖνον  ἐς   τὴν Ἀπολλωνίαν, ὅπως ἐξαρπάσωσιν αὐτόν,
[47, 25]   καὶ πάντα τὰ ἐκεῖ κρατυνάμενος  ἐς   τὴν Ἀσίαν αὖθις ἀνεκομίσθη. Βροῦτος
[47, 32]   τὰ ἐν τῇ Κιλικίᾳ κατεστήσατο,  ἐς   τὴν Ἀσίαν πρὸς τὸν Βροῦτον
[47, 29]   Μακεδονίας καὶ διὰ τῆς Θρᾴκης  ἐς   τὴν Ἀσίαν τὸ ἔθνος κομισθεὶς
[47, 24]   τὴν ἄνω Μακεδονίαν ἀνεχώρησε, κἀντεῦθεν  ἐς   τὴν Ἀσίαν ὕστερον ἔπλευσεν, ὅπως
[47, 25]   ἀπουσίαν αὐτοῦ νεωτερισθῇ, καὶ εὐθὺς  ἐς   τὴν Εὐρώπην ἐπειχθεὶς τήν τε
[47, 49]   ἀπὸ τοῦ Δυρραχίου διάπλῳ περιπεσοῦσα  ἐς   τὴν θάλασσαν ἐρρίφη. τελευτήσαντος δὲ
[47, 28]   τεκμήρασθαι. παραλαβὼν οὖν τὴν Συρίαν  ἐς   τὴν Ἰουδαίαν ὥρμησε, πυθόμενος τοὺς
[47, 7]   προείρητο) τὸν δὲ Φιλοποίμενα καὶ  ἐς   τὴν ἱππάδα κατατάξαι. ~ἐκεῖνος μὲν
[47, 47]   οὔτ´ ἄλλοσέ ποι μεταναστῆναι οὔτ´  ἐς   τὴν Ἰταλίαν ἀνακομισθῆναι δυνάμενοι, ἀλλ´
[47, 1]   ἐκείνοις μὲν οὖν ταῦτα πρὶν  ἐς   τὴν Ἰταλίαν ἐλθεῖν ἐγένετο· τῷ
[47, 22]   καὶ ἑαυτῷ συναλλαγῆναι, καὶ αὐτὸς  ἐς   τὴν Ἰταλίαν πλεῦσαι παρεσκευάζετο, ὅθεν
[47, 32]   αὐτοὺς ἐκεῖσε κωλῦσαι, καὶ  ἐς   τὴν Ἰταλίαν προδιαβῆναι· ἐπεὶ δὲ
[47, 40]   πρὸ αὐτῶν καὶ ἐπ´ αὐτοῖς  ἐς   τὴν κατάλυσιν τῆς δημοκρατίας συμβαίνοντα
[47, 8]   ἐξείλκυσε καὶ ταῖς βελόναις αἷς  ἐς   τὴν κεφαλὴν ἐχρῆτο κατεκέντησε, πολλὰ
[47, 30]   ἐγκρατὴς οὕτω τῆς Ἀσίας γενόμενος  ἐς   τὴν Κιλικίαν ἦλθε, τοῦ Κασσίου
[47, 30]   συμβαλὼν αὐτῷ ἡττήθη. κατακλεισθείς τε  ἐς   τὴν Λαοδίκειαν ἐπορθεῖτο, τῆς μὲν
[47, 38]   τήν τε Ἰταλίαν καταλάβῃ καὶ  ἐς   τὴν Μακεδονίαν ἔλθῃ, ὤργων.
[47, 25]   τὰ μάλιστα βοηθήσαντος. ἐντεῦθεν δὲ  ἐς   τὴν Μακεδονίαν ἐλθὼν καὶ πάντα
[47, 35]   κατὰ μόνας προενεγκόντες καὶ διαλυσάμενοι  ἐς   τὴν Μακεδονίαν ἠπείγοντο. καὶ αὐτοὺς
[47, 36]   τε Σάξαν καὶ τὸν Νωρβανὸν  ἐς   τὴν Μακεδονίαν προέπεμψαν· αἰσθόμενοι δὲ
[47, 33]   καὶ μετὰ τοῦτο καὶ αὐτὸς  ἐς   τὴν νῆσον περαιωθεὶς ἄλλο μὲν
[47, 41]   ἔτι κακῶς ἀρρωστοῦντα, ἐξαγαγεῖν καὶ  ἐς   τὴν παράταξιν καταστῆσαι· ὑφ´ οὗπερ
[47, 20]   γιγνόμενα. καί τινα καὶ γράμματα  ἐς   τὴν Ῥώμην, ἅτε καὶ στρατηγοῦντες,
[47, 1]   ~Ταῦτ´ οὖν συνθέμενοι καὶ συνομόσαντες  ἐς   τὴν Ῥώμην, δόξῃ μὲν ὡς
[47, 2]   ἔδωκε. ~καὶ οἱ μὲν οὕτως  ἐς   τὴν Ῥώμην πρότερος μὲν
[47, 49]   δὲ δὴ κεφαλὴ ἐπέμφθη μὲν  ἐς   τὴν Ῥώμην, χειμῶνι δ´ ἐν
[47, 1]   ἔς τε τὸ στρατόπεδον καὶ  ἐς   τὴν σκηνὴν δειπνοποιουμένου αὐτοῦ ἐσελθὼν
[47, 31]   τε φρούριόν τι ἐπιτειχίσας σφίσιν  ἐς   τὴν Συρίαν ἀπῆρε, προτιμότερον τὸ
[47, 30]   ἐν Αἰγέαις ὄντας ἐνίκησε, καὶ  ἐς   τὴν Συρίαν ἐνέβαλε. καὶ τῆς
[47, 27]   οὐ μὴν καὶ προσεποιήσατο) καὶ  ἐς   τὴν Συρίαν ἐπανελθὼν στρατηγός τε
[47, 26]   ταῦτ´ οὖν Κάσσιος πράξας  ἐς   τὴν Συρίαν ἦλθε, καὶ ἀμαχεὶ
[47, 26]   ἱππέων συχνούς, οὓς Δολοβέλλας  ἐς   τὴν Συρίαν προεπεπόμφει, καὶ ἑτέρους
[47, 18]   πόρρωθεν προπαρασκευάσοντες, καὶ πάνθ´ ὅσα  ἐς   τιμὴν αὐτοῦ ἔφερε, προθύμως ἔπραττον
[47, 11]   καὶ διὰ τοῦτο χρὴ μήτε  ἐς   τὸ ἀνέλπιστον πρὸς τὰς αὐτίκα
[47, 24]   αὐτοὺς ἐμβαλὼν ὡς καὶ καταποντώσων  ἐς   τὸ ἀσφαλὲς ἀπέπεμψε· φοβηθεὶς δὲ
[47, 11]   αὐτίκα συμφορὰς ἐκπλήττεσθαί τινα μήτε  ἐς   τὸ ἀφρόντιστον ὑπὸ τοῦ παραχρῆμα
[47, 10]   παῖδα καὶ ἐλεήσας, ἦλθεν ἐθελοντὴς  ἐς   τὸ ἐμφανὲς καὶ αὐτὸς ἑαυτὸν
[47, 42]   κινδύνου ἀναγκαῖα πολλὰ δὲ καὶ  ἐς   τὸ ἔπειτα ἁρμόζοντα αὐτῶν λεγόντων,
[47, 34]   μάχῃ τε ἐκράτησε καὶ συγκαταφυγὸν  ἐς   τὸ ἔρυμα αὐτοβοεὶ εἷλε, καὶ
[47, 19]   ἔτι ἐγίγνετο· ἀπηγόρευσαν δὲ μηδένα  ἐς   τὸ ἡρῷον αὐτοῦ καταφυγόντα ἐπ´
[47, 7]   διὰ τῆς Ὀκταουίας τῆς ἀδελφῆς  ἐς   τὸ θέατρον μόνον τῶν τριῶν
[47, 4]   ἔργων καὶ τῇ ἀπ´ αὐτῶν  ἐς   τὸ καινῶσαί πως τὰ ἐπιβουλεύματα
[47, 11]   τοῦ παραχρῆμα περιχαροῦς ἐπαίρεσθαι, ἀλλ´  ἐς   τὸ μέσον ἐπ´ ἀμφότερα τὴν
[47, 27]   μὲν ὑπ´ ἀμφοτέρων, ἐλθὼν δὲ  ἐς   τὸ μέσον τῆς τε πόλεως
[47, 14]   μηδένα τῶν ἄλλων μὴ ὠνησείοντα  ἐς   τὸ πρατήριον ἀπαντᾶν, εἰ δὲ
[47, 28]   ἐπεγένετο, κἀν τούτῳ σύες ἄγριοι  ἐς   τὸ στρατόπεδον κατὰ πάσας ἅμα
[47, 49]   ~ὁ οὖν Βροῦτος ἐπεχείρησε μὲν  ἐς   τὸ στρατόπεδόν πῃ διαπεσεῖν (ἐς
[47, 26]   τούς τε Ταρσέας καὶ ἄκοντας  ἐς   τὸ συμμαχικὸν προσηγάγετο· οὕτω γὰρ
[47, 30]   ἐποιήσατο, καταραχθεὶς δὲ διὰ ταχέων  ἐς   τὸ τεῖχος, καὶ προδιδόμενον αὐτὸ
[47, 34]   ἀπροσδόκητοι γυμνητεύουσιν, καὶ ἐκείνους τε  ἐς   τὸ τεῖχος κατήραξαν, καὶ αὐτοὶ
[47, 21]   τε στρατιώτας ᾠκειώσατο, καὶ ἐκεῖνον  ἐς   τὸ τεῖχος προκαταφυγόντα ἀπετείχισε μὲν
[47, 48]   τοῦ Βρούτου συμμῖξαί σφισι βιβλία  ἐς   τὸ χαράκωμα αὐτοῦ τρόπον τινὰ
[47, 49]   σωτηρίαν ἀπαξιώσας δὲ τὴν ἅλωσιν  ἐς   τὸν θάνατον καὶ αὐτὸς κατέφυγεν.
[47, 2]   καὶ ὅπλα ἐκ τῆς γῆς  ἐς   τὸν οὐρανὸν ἀνιόντα ὤφθη, κτύπος
[47, 3]   ὀρνίθων τε ἠσθίετο, τὰ δὲ  ἐς   τὸν ποταμὸν ἐνεβάλλετο. τά τε
[47, 40]   κεραυνοὶ ἄλλοσέ τε πολλαχόσε καὶ  ἐς   τὸν τοῦ Νικαίου Διὸς βωμὸν
[47, 30]   τό τε ναυτικὸν συνεκρότησε, καὶ  ἐς   τὸν τῶν Λαοδικέων λιμένα ἐσπλεύσας
[47, 39]   γὰρ ἔστιν ὅπως δημοκρατία ἄκρατος,  ἐς   τοσοῦτον ἀρχῆς ὄγκον προχωρήσασα, σωφρονῆσαι
[47, 17]   τε καὶ ἀτέκνων γένη ἐσεβιάζοντο.  ἐς   τοσοῦτον γὰρ τῆς τε ἀπληστίας
[47, 16]   δαπανῶντες, πολλῷ δὲ ἔτι πλείω  ἐς   τοὺς προσδοκωμένους πολέμους ἀναλώσειν νομίζοντες,
[47, 23]   καὶ ἐν τιμῇ ἔχων, ἀλλ´  ἐς   τοὺς τοῦ Βρούτου στρατιώτας ἔπραττεν
[47, 26]   τε τῷ Πομπηίῳ καὶ ἀναχωρήσας  ἐς   Τύρον, ἐκεῖ ἐν τῷ ἐμπορίῳ
[47, 18]   τιμὴν αὐτοῦ ἔφερε, προθύμως ἔπραττον  ἐς   ὑποδοχὴν τοῦ καὶ αὐτοί ποτε
[47, 34]   ἦλθε, καὶ προεκαλέσατο μὲν αὐτοὺς  ἐς   φιλίαν, ὡς δ´ οὐχ ὑπήκουσαν
[47, 10]   τὸν δεσπότην διαλλάξας αὐτός τε  ἐς   φορεῖον κατάστεγον ἐσῆλθε καὶ ἐκεῖνον
[47, 26]   τοῦ Σέξτου στρατιωτῶν ἄλλοτε ἄλλους  ἐς   φυλακὴν τῆς πόλεως φοιτῶντας ἀνηρτήσατο,
[47, 48]   γὰρ ὑπισχνοῦντό τινα αὐτοῖς)  ἐς   χεῖρας ἐλθεῖν, ἄν γε καὶ
[47, 23]   τῶν στρατιωτῶν τοὺς μὲν ἀλλήλοις  ἐς   χεῖρας ἐλθεῖν, τοὺς δὲ καὶ
[47, 38]   ταῦτα ἀνέσχον, οὐκ ἐθέλοντές σφισιν  ἐς   χεῖρας ἐλθεῖν· ὡς μέντοι τὰ
[47, 46]   καὶ ἡττήθησαν· οὐδὲ γὰρ οὐδὲ  ἐς   χεῖρας ἔτι τότε ἀφίκοντο, ἀλλ´
[47, 45]   ἐπεί τε τροπὴ ἐγένετο,  ἔς   τε τὰ οἰκεῖα ἐρύματα πολὺ
[47, 8]   ὁρῷτο· δὲ δὴ Φουλουία  ἔς   τε τὰς χεῖρας αὐτὴν πρὶν
[47, 24]   τὸ ἰσχυρότατον τοῦ στρατοῦ λαβὼν  ἔς   τε τὴν ἄνω Μακεδονίαν ἀνεχώρησε,
[47, 35]   παρεστήσατο. ~ταῦτ´ οὖν ἀμφότεροι πράξαντες  ἔς   τε τὴν Ἀσίαν αὖθις ἦλθον,
[47, 26]   αὐτοῖς ἐκείνοις χρόνοις Κάσσιος  ἔς   τε τὴν Ἀσίαν πρὸς τὸν
[47, 33]   ἐπὶ τῷ ναυτικῷ φρονοῦντας ὥστε  ἔς   τε τὴν ἤπειρον ἐπ´ αὐτὸν
[47, 32]   καὶ τὸ μὲν σύμπαν ἔγνωσαν  ἔς   τε τὴν Μακεδονίαν ἐλθεῖν καὶ
[47, 38]   ἐρύματος ὡς καὶ δεδιότες ἐποιήσαντο,  ἔς   τε τὴν μάχην ὥρμησαν καὶ
[47, 12]   γὰρ Ἰταλίᾳ ἐγγύθεν ἐφορμῶν διέπεμπεν  ἔς   τε τὴν Ῥώμην καὶ ἐς
[47, 15]   τὸν Πούπλιον καίπερ στρατηγοῦντα ἀπέδειξαν,  ἔς   τε τὴν στρατηγίαν αὐτοῦ τῶν
[47, 47]   χρημάτων ἀνθ´ ὧν ἀπωλωλέκεσαν ἀνακτησάμενος,  ἔς   τε τὴν ταφρείαν αὐτῶν ἐπιτηδειοτέραν
[47, 44]   ἤλπιζε. καὶ ἀεὶ πίπτων  ἔς   τε τὸ ἀναίσθητον καθίστατο καὶ
[47, 11]   Σύλλου πρότερον ἐπικηρυχθεὶς καὶ διαφυγὼν  ἔς   τε τὸ λεύκωμα αὖθις τότε
[47, 35]   συμβαίνειν, ὕποπτα πρὸς ἀλλήλους εἶχον,  ἔς   τε τὸ μέσον καὶ κατὰ
[47, 17]   πρὸς γὰρ αὖ τοῖς ἄλλοις  ἔς   τε τὸ ναυτικὸν οἰκέτας, εἰ
[47, 1]   ξίφει ἑκατοντάρχου περιπλακεὶς καὶ λύκος  ἔς   τε τὸ στρατόπεδον καὶ ἐς
[47, 42]   πάντες ἅμα ἕῳ ἐξωπλίσαντο, καὶ  ἔς   τε τὸ χωρίον τὸ μεταίχμιόν
[47, 37]   οὐχ ἅμα πάντας αὐτοὺς αὐλίζεσθαι,  ἔς   τε χωρίον ἓν καὶ ἐς
[47, 16]   καὶ γυναικῶν, εὐποροῦντας ἐς λευκώματα  ἐσγραφῆναι   καὶ δεκατείαν τινὰ καινὴν δεκατευθῆναι
[47, 6]   αὐτῶν ἐς τὰ δημόσια γράμματα  ἐσγράψουσι.   τούς τε οὖν ἄλλους ἑτοιμότερον
[47, 17]   γερόντων τε καὶ ἀτέκνων γένη  ἐσεβιάζοντο.   ἐς τοσοῦτον γὰρ τῆς τε
[47, 11]   τε τὸ λεύκωμα αὖθις τότε  ἐσεγράφη   καὶ ἀπέθανε, Μᾶρκος δὲ Οὐαλέριος
[47, 3]   πλείους, ἅτε καὶ ὑπὸ πλειόνων,  ἐσεγράφησαν.   τοῦτο δὲ οὐ παρὰ τὰς
[47, 7]   τὸ θέατρον μόνον τῶν τριῶν  ἐσελθεῖν   διεπράξατο, κἀνταῦθα ἐσπηδήσασα τό τε
[47, 19]   ὥστε μηδένα ἔτι τὸ παράπαν  ἐσελθεῖν   ἐς αὐτὸ δυνηθῆναι. τῷ μὲν
[47, 1]   ἐς τὴν σκηνὴν δειπνοποιουμένου αὐτοῦ  ἐσελθὼν   καὶ τὴν τράπεζαν καταβαλὼν τήν
[47, 18]   Καίσαρα τὸν πρότερον ἐπὶ πλεῖστον  ἐσέμνυνον.   ἅτε γὰρ τῆς μοναρχίας ἐφιέμενοι
[47, 16]   πρὸς τὴν τῶν κτημάτων ἀξίαν  ἐσενεγκεῖν   ἐκελεύσθησαν, ἀλλ´ ἐπ´ αὐτοῖς αἱ
[47, 14]   πρὸς τὴν τῆς καταγωγῆς ἀξίαν  ἐσέπραξαν·   τοῦτο δὲ τοὺς τὰ χωρία
[47, 1]   δὲ καὶ τότε τὸ μέλλον  ἔσεσθαι   προμαθόντες· τῷ μὲν γὰρ Λεπίδῳ
[47, 6]   καὶ παιδίσκον τινὰ ἐς ἐφήβους  ἐσήγαγον,   ἵν´ ὡς ἐς ἄνδρας ἤδη
[47, 15]   στρατηγίαν αὐτοῦ τῶν ἀγορανομούντων τινὰ  ἐσήγαγον·   καὶ πάντας μετὰ τοῦτο τοὺς
[47, 20]   γενομένην καὶ ἐς τὴν ἀγορὰν  ἐσῄεσαν,   καὶ τὰς στρατηγίας ἐν τῷ
[47, 10]   αὐτός τε ἐς φορεῖον κατάστεγον  ἐσῆλθε   καὶ ἐκεῖνον διφροφορεῖν ἐποίησε· κἀκ
[47, 40]   γε μάλιστα τὸν ὄλεθρόν σφισιν  ἐσήμηνεν   ὥστε καὶ τοῖς ἐναντίοις ἔκδηλον
[47, 2]   εὐτυχήμασί τισιν ἐψηφίσθησαν, καὶ  ἐσθὴς   ὡς καὶ εὐδαιμονούντων σφῶν μετεβλήθη,
[47, 10]   ἐπέθηκεν, αὐτὸς δὲ τήν τε  ἐσθῆτα   καὶ τὸν δακτύλιον τοῦ δεσπότου
[47, 10]   μήνυσιν ἀπολεῖσθαι ἔμελλε, τήν τε  ἐσθῆτα   πρὸς αὐτὸν ἠλλάξατο, καὶ μετ´
[47, 7]   ἐμήνυσε, καὶ τὴν κιβωτὸν αὐτὴν  ἐσκομίσασα   ἐκεῖθεν τὸν ἄνδρα ἐξήγαγεν, ὥστε
[47, 13]   πᾶσι καὶ ἔργοις καὶ λόγοις  ἐσκυθρώπαζον   καὶ ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ
[47, 47]   δὴ Καῖσαρ τε Ἀντώνιος  ἐσπάνιζον   μὲν τῆς τροφῆς καὶ χρημάτων,
[47, 31]   αὐτὰς ὑπὸ δέους παραχρῆμα μὲν  ἐσπείσαντο   αὐτῷ, νομίσαντες ἰσχυρὸν αὐτὸν εἶναι,
[47, 19]   τις αὐτῶν ἀπὸ δείπνου πρὸς  ἑσπέραν   οἴκαδε ἐπανιοῦσα ἠγνοήθη τε καὶ
[47, 28]   κατὰ πάσας ἅμα τὰς πύλας  ἐσπεσόντες   πάντα τὰ ἐν αὐτῷ ὄντα
[47, 7]   τῶν τριῶν ἐσελθεῖν διεπράξατο, κἀνταῦθα  ἐσπηδήσασα   τό τε πραχθὲν ἀγνοοῦντί οἱ
[47, 30]   ἐς τὸν τῶν Λαοδικέων λιμένα  ἐσπλεύσας   τούς τε ἀνταναχθέντας ἐκράτησε καὶ
[47, 15]   ἐς τὰς ἡγεμονίας τῶν ἐθνῶν  ἔστειλαν,   ἑτέρους δὲ ἀντ´ αὐτῶν ἀντικατέστησαν.
[47, 21]   μὲν καὶ Βιθυνῶν, ἐφ´ οὓς  ἐστέλλοντο,   ἠμέλησαν, οὐδεμίαν ἐν αὐτοῖς ἀξιόχρεων
[47, 26]   Ἀφρικῆς ἠγγέλλετο, οὐκέτι τοῖς παροῦσιν  ἔστερξεν,   ἀλλ´ τοῖς ἀμφὶ τὸν
[47, 11]   ἑαυτοῦ πλησίον τῆς ἐκείνου κεφαλῆς  ἐστεφανωμένην   ἔθηκε, καὶ τὸ ὄνομα καὶ
[47, 3]   ἐλάττους θανατωθῆναι, ἐνενόησεν, ἥκιστα ἀληθές  ἐστι·   πολλῷ γὰρ πλείους, ἅτε καὶ
[47, 35]   ἐς μεσόγειαν ἀνατείνοντι συμβάλλει, καὶ  ἔστι   μεταξὺ Νέας πόλεως καὶ τῶν
[47, 17]   μετὰ ταῦτα αὐτῆς ἀπαιτῆσαι, τοῦτ´  ἔστι   μήτε τι λαβεῖν καὶ προσέτι
[47, 39]   οἷοί τε ἦσαν· οὐ γὰρ  ἔστιν   ὅπως δημοκρατία ἄκρατος, ἐς τοσοῦτον
[47, 5]   πάνυ πλουσίων (τούτοις γὰρ οὐκ  ἔστιν   ὅτε εἰρήνη πρὸς τὸν ἰσχυρότερον
[47, 8]   ἔχθραν καὶ διὰ χρήματα, καὶ  ἔστιν   οὓς οὐδὲ γιγνωσκομένους ὑπὸ τοῦ
[47, 21]   Ἀντώνιον ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ ὄντα  ἐστράτευσε,   καὶ προαπαντήσαντός οἱ αὐτοῦ τούς
[47, 35]   ὥς γε τῷ λόγῳ εἰπεῖν,  ἐστρατοπεδεύσαντο·   τῷ γὰρ ἔργῳ καθ´ ἓν
[47, 41]   τῶν ὅπλων ὑπὸ τῆς ἀσθενείας  ἑστώς,   περιεγένετο. ~ἐπράχθη δὲ ὧδε. οὐχ
[47, 17]   βίᾳ τὰ δύο μέρη φανερῶς  ἐσυλῶντο,   πῶς ἂν τὸ τρίτον ἀπέλαβον,
[47, 10]   αὐτὸς ἐκεῖνος ὢν προαπήντησε καὶ  ἐσφάγη·   καὶ οὕτως οἱ μὲν ἀπετράποντο,
[47, 8]   σφίσι (φεύγων γὰρ καὶ καταληφθεὶς  ἐσφάγη)   μὲν Ἀντώνιος πολλὰ αὐτῷ
[47, 19]   τό τε οἴκημα ἐν  ἐσφάγη,   παραχρῆμά τε ἔκλεισαν καὶ ὕστερον
[47, 6]   καὶ σωθήσεσθαι καὶ τιμηθήσεσθαι προσεδόκων,  ἐσφάγησαν.   ὅπως γὰρ μηδεὶς στερηθήσεσθαι τῶν
[47, 6]   οὖν ἄλλους ἑτοιμότερον διὰ τοῦτ´  ἔσφαζον   καὶ τοὺς εὐπόρους, εἰ καὶ
[47, 39]   γενόμενος καὶ ἔσφηλεν ἑαυτὸν καὶ  ἐσφάλη,   κἀκ τούτου τό τε δημοκρατικὸν
[47, 46]   ὑποτοπήσαντα δὲ καὶ τὸν Βροῦτον  ἐσφάλθαι   καί τινας τῶν κεκρατηκότων ἐφ´
[47, 26]   τινὰ τρόπον οὕτω τινὰς αὐτῶν  ἐσφετερίσατο   ὥστε καὶ αὐτόχειρας τοῦ Σέξτου
[47, 39]   ἅμα καὶ ἥττων γενόμενος καὶ  ἔσφηλεν   ἑαυτὸν καὶ ἐσφάλη, κἀκ τούτου
[47, 22]   καὶ τὸ ὑπήκοον ἀπροφασίστως συναιρόμενον  ἔσχε.   καὶ τέως μὲν τῷ τε
[47, 49]   νικήσασιν ὡμολογήκασιν, οὐδεμίαν ἔτ´ ἐλπίδα  ἔσχεν,   ἀλλὰ ἀπογνοὺς μὲν τὴν σωτηρίαν
[47, 46]   τὰ μάλιστα τέκμαρσιν τὸ ὄναρ  ἔσχεν·   εἰ γάρ τοι κατὰ χώραν
[47, 7]   ἀπηλλάγη καὶ τὸ κράτος μόνος  ἔσχεν,   οὐδὲν ἔτι τοιοῦτον ἔπραξεν. καὶ
[47, 21]   οὐ μέντοι καὶ πρᾶγμά τι  ἔσχεν.   οὗτός τε γὰρ εὐθὺς αὐτῷ
[47, 19]   ἄθροισιν, ἄνευ τοῦ ἔργου αὐτῆς  ἔσχεν·   οὕτω γὰρ περιεφράχθη ὥστε μηδένα
[47, 12]   καί τινες αὐτῶν καὶ ἀρχὰς  ἔσχον.   δ´ ἀναχώρησίς σφισι πρός
[47, 41]   παράταξιν καταστῆσαι· ὑφ´ οὗπερ καὶ  ἐσώθη.   γάρ τοι τοῖς ἄλλοις
[47, 9]   δὲ καὶ ὑπὸ τῶν ἐχθίστων  ἐσώθησαν.   ἄλλοι σφᾶς αὐτοὺς ἀπέκτειναν, ἄλλους
[47, 6]   Παῦλος ἐπεπολέμωντο. ἀλλ´ οὗτοι μὲν  ἐσώθησαν,   τῶν δὲ δὴ ἄλλων πολλοὶ
[47, 8]   καὶ οὗτοι δ´ οὖν ὅμως  ἔσωσάν   τινας, παρ´ ὧν γε καὶ
[47, 10]   στιγμάτων, καὶ ἐκεῖνόν τε ἅμα  ἔσωσε   καὶ αὐτὸς ἐτιμήθη. ταῦτα μὲν
[47, 7]   πολλοὺς οὐκ ἔφθειρεν, ἀλλὰ καὶ  ἔσωσε   πλείστους, τοῖς τε προδοῦσι τοὺς
[47, 10]   ἐξέκλεψε καὶ ὅσον ἐφ´ ἑαυτῷ  ἔσωσεν.   αὐτὸς μὲν γὰρ καὶ κατέκρυψε
[47, 10]   στίξαντα, ἀλλὰ καὶ πάνυ προθύμως  ἔσωσεν.   ὡς γοῦν ὑπεκκομίζων ποι αὐτὸν
[47, 44]   τε ἀπερισκέπτως χωροῦντες καὶ μηδεμίαν  ἔτ´   ἀσφάλειαν ἑαυτῶν ποιούμενοι, ἀλλ´ ἐπιθυμίᾳ
[47, 32]   τε ἐν τῇ Ῥώμῃ καθίστασθαι  ἔτ´   ἐλέγοντο, καὶ πρὸς τὸν Σέξτον
[47, 49]   στρατιωτῶν τοῖς νικήσασιν ὡμολογήκασιν, οὐδεμίαν  ἔτ´   ἐλπίδα ἔσχεν, ἀλλὰ ἀπογνοὺς μὲν
[47, 5]   ὑποψίας παρ´ οὐδὲν τὴν τοῦ  ἑταιρικοῦ   σωτηρίαν πρὸς τὴν τοῦ διαφόρου
[47, 6]   καὶ τοὺς πολεμιωτάτους ἀντὶ τῶν  ἑταιροτάτων,   τοῦτο μὲν ἴσους πρὸς ἴσους,
[47, 40]   ἐγεννήθη, ἡμίονός τε διφυὲς τέρας  ἔτεκε·   τὰ μὲν γὰρ πρόσθια ἵππῳ
[47, 11]   τοῦ βίου καὶ ἐξ ἐκείνου  ἐτεκμηριώθη,   ὅτι Λούκιος μὲν Φιλούσκιος ὑπό
[47, 3]   ἔφερεν. ἀντ´ ἐκείνου δὲ δὴ  ἕτερα   καὶ πάνυ δυσχερῆ, καίπερ μηδεμίαν
[47, 35]   τε Κάσσιος οὐδὲ ἐπείρασαν διαβῆναι,  ἑτέραν   δέ τινα μακροτέραν κατὰ τὰς
[47, 9]   καὶ φίλους ἐκολάσθησαν, καὶ  ἕτεροι   δι´ αὐτὸ τοῦτο ἐτιμήθησαν· οἵ
[47, 5]   συμπράξαντας ἐν πολεμίου μοίρᾳ οἱ  ἕτεροι   ἐτίθεντο· καὶ οὕτω συνέβαινε τοὺς
[47, 4]   ἐξ ἐπιτεχνήσεως παρεῖχον, καὶ οἱ  ἕτεροι   πάνθ´ ὅσα παθεῖν ἐδύναντο λογιζόμενοι
[47, 44]   ἐς ἀόπλους σφᾶς ἐώθουν· καὶ  ἕτεροι   τρωθῆναί τι μέρος τῶν σωμάτων
[47, 42]   μὴ παθεῖν φυλάξασθαι, οἱ δὲ  ἕτεροι   τῷ σφετέρῳ στρατῷ τούς τε
[47, 18]   τε ἐψηφισμένοις ἤγαλλον αὐτὸν καὶ  ἑτέροις   τότε προσέθεσαν. ἔν τε
[47, 43]   τὸν Βροῦτον Ἐλευθερία, τοῖς δὲ  ἑτέροις   τι ποτὲ καὶ ἐδόθη)
[47, 41]   τὸ κακὸν ἔφερε, τοῖς δὲ  ἑτέροις   τέρας μὲν οὐδέν, ὅσα γε
[47, 17]   τινὰ ἀπεστεροῦντο. καὶ μέντοι καὶ  ἕτερόν   τι τοιόνδε, βαρὺ μὲν καὶ
[47, 9]   σωθῆναί τε πολλάκις ὃν  ἕτερος   ἀπολέσθαι, καὶ φθαρῆναι αὖ ὃν
[47, 9]   καὶ φθαρῆναι αὖ ὃν  ἕτερος   περιγενέσθαι ἤθελε, σπουδαζόντων, πολλὰ καὶ
[47, 18]   αὐτοῦ ἐν ταῖς ἱπποδρομίαις μεθ´  ἑτέρου   Ἀφροδισίου ἔπεμπον. εἴ τε νίκη
[47, 5]   τις αὐτῶν ἐχθρὸν τιμωρήσασθαι, φίλον  ἑτέρου   ὄντα, ἐδύνατο μὴ ἀντιδιδοὺς ἄλλον,
[47, 3]   τοῦτ´ ἐγένετο, οὔτε παρ´  ἑτέρου   τινὸς μαθεῖν οὔτ´ αὐτὸς εὑρεῖν
[47, 10]   εἶτ´ ἐπειδὴ καὶ ὣς καθ´  ἑτέρου   τινὸς μήνυσιν ἀπολεῖσθαι ἔμελλε, τήν
[47, 45]   τῷ μὴ πάντας ἅμα τοὺς  ἑτέρους,   ἀλλ´ ἐν τῷ μέρει ἀμφοτέρους
[47, 8]   χῶραι τῶν ὀνομάτων αὐτῶν ὦσιν,  ἑτέρους   ἀντενέγραψαν. πλήν γε ὅτι τὸν
[47, 15]   τὰς ἡγεμονίας τῶν ἐθνῶν ἔστειλαν,  ἑτέρους   δὲ ἀντ´ αὐτῶν ἀντικατέστησαν. νόμους
[47, 32]   ἀλλ´ αὐτοί τε περιιόντες καὶ  ἑτέρους   διαπέμποντες τούς τε μηδέπω ὁμοφρονοῦντάς
[47, 26]   ἐς τὴν Συρίαν προεπεπόμφει, καὶ  ἑτέρους   πολλοὺς τῶν τε Ἀσιανῶν καὶ
[47, 35]   καθ´ τὸ ὄρος ἐκεῖνο  ἑτέρῳ   τινὶ ἐς μεσόγειαν ἀνατείνοντι συμβάλλει,
[47, 42]   αὐτοί τε ἐπεπόνθεσαν καὶ περὶ  ἑτέρων   ἠκηκόεσαν, προέφερον, παραδεικνύντες τε καθ´
[47, 28]   τοῦ Βάσσου καὶ τὰ τῶν  ἑτέρων   οὐδὲν ἐπιπονήσας προσέθετο. καὶ αὐτῷ
[47, 10]   πεφονευκέναι, δὲ ἀπελθόντων αὐτῶν  ἑτέρωσε   διέφυγε. τοῦτο δὲ ἄλλος τις
[47, 29]   Δολοβέλλου πόλεμον ἐψηφίσατο. ~οὗτος γὰρ  ἐτέτακτο   μὲν τῆς Συρίας ἄρχειν καὶ
[47, 19]   ἐν τῇ πόλει ἐπὶ πλείω  ἔτη   προαπέδειξαν, τούς τε ἐπιτηδείους σφίσιν
[47, 28]   τε ἀξίωμα μεθ´ οὗ ἀφῖκτο  ἐτήρησε,   καὶ προσέτι καὶ τὸ ναυτικὸν
[47, 37]   ἐνόμισεν) ἠπείχθη καίπερ καὶ τότε  ἔτι   ἀρρωστῶν. κἀκ τούτου ἀνεθάρσησαν μὲν
[47, 15]   τοῦτο τοὺς στρατηγούς, πέντε ἡμέρας  ἔτι   ἄρχοντας, παύσαντες ἐκείνους μὲν ἐς
[47, 17]   καὶ ἐς τὰ τῶν ζώντων  ἔτι   γερόντων τε καὶ ἀτέκνων γένη
[47, 14]   δεδημευμένα τά τε τῶν ἀνθισταμένων  ἔτι,   διαπέμποντες (καὶ γὰρ ἐκείνους, ὅτι
[47, 19]   τοῦ πάνυ ἀρχαίου καὶ τότε  ἔτι   ἐγίγνετο· ἀπηγόρευσαν δὲ μηδένα ἐς
[47, 32]   τε ἐκεῖ καὶ τὰ πράγματα  ἔτι   καὶ μᾶλλον ἐκοινώσαντο· τήν τε
[47, 41]   σκηνῆς αὐτόν, καίτοι καὶ τότε  ἔτι   κακῶς ἀρρωστοῦντα, ἐξαγαγεῖν καὶ ἐς
[47, 47]   ἐν τοῖς ὅπλοις καὶ τότε  ἔτι   μόνον τὰς ἐλπίδας οὐχ ὅτι
[47, 7]   πατρὸς ἤθεσιν ἐνετέθραπτο. πρὸς δ´  ἔτι   νέος τε ὢν καὶ ἄρτι
[47, 31]   ταῦτα ἐκεῖνος πρότερον μέν, ὡς  ἔτι   Δολοβέλλας ἔζη, Λούκιον Ῥοῦφον
[47, 29]   ἐκεῖ ἐνδιέτριψεν. ἐπειδή τε ἐνταῦθα  ἔτι   ὄντι αὐτῷ τὸ δόγμα ἠγγέλθη,
[47, 49]   τῶν σφαγέων τῶν τε ἐπικεκηρυγμένων  ἔτι   ὄντων οἱ μὲν πλείους ἑαυτοὺς
[47, 16]   δὴ τοὺς καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν  ἔτι   οὐ μόνον τῶν βουλευτῶν
[47, 14]   καὶ διὰ τοῦτο μηδ´ ὠνητιᾶν  ἔτι.   ~περὶ μὲν οὖν τὰ κτήματα
[47, 21]   μάχης ἐκεῖ που καὶ τότε  ἔτι   περιπλανωμένους, τοὺς δὲ καὶ ἐκ
[47, 2]   αὐτῶν τῶν πραττομένων, πολλῷ δὲ  ἔτι   πλείονος ἐκ τεράτων δέους αὐτοῖς
[47, 16]   δι´ αὐτῶν δαπανῶντες, πολλῷ δὲ  ἔτι   πλείω ἐς τοὺς προσδοκωμένους πολέμους
[47, 39]   αὐτονομίαν ἐξῃροῦντο. ὅθεν οὐδ´ ἀνέκυψεν  ἔτι   πρὸς ἀκριβῆ παρρησίαν δῆμος
[47, 19]   οὕτω γὰρ περιεφράχθη ὥστε μηδένα  ἔτι   τὸ παράπαν ἐσελθεῖν ἐς αὐτὸ
[47, 7]   τὸ κράτος μόνος ἔσχεν, οὐδὲν  ἔτι   τοιοῦτον ἔπραξεν. καὶ τότε δὲ
[47, 46]   οὐδὲ γὰρ οὐδὲ ἐς χεῖρας  ἔτι   τότε ἀφίκοντο, ἀλλ´ ἐπειδὴ τάχιστα
[47, 16]   αὖθις ἐξετέθη, θάνατον μὲν μηδενὶ  ἔτι   φέροντα, τὰς δὲ οὐσίας τῶν
[47, 3]   παμπληθεῖς ἱδρύθησαν. ~καὶ αὐτῶν ἐνταῦθα  ἔτι   ὡς εἰπεῖν ὄντων αἵ τε
[47, 5]   ἐν πολεμίου μοίρᾳ οἱ ἕτεροι  ἐτίθεντο·   καὶ οὕτω συνέβαινε τοὺς αὐτοὺς
[47, 10]   τε ἅμα ἔσωσε καὶ αὐτὸς  ἐτιμήθη.   ταῦτα μὲν οὖν ἐς οὐδεμίαν
[47, 9]   καὶ ἕτεροι δι´ αὐτὸ τοῦτο  ἐτιμήθησαν·   οἵ τε περιποιήσαντές τινας οἱ
[47, 14]   ἀρχαῖς ταῖς τε ἱερωσύναις αὐτῶν  ἐτίμων.   ὅπως γὰρ ἀδεῶς αὐτοί τε
[47, 20]   αὐτοὺς οἱ Ἀθηναῖοι λαμπρῶς ὑπεδέξαντο·  ἐτιμῶντο   μὲν γὰρ καὶ ὑπὸ τῶν
[47, 22]   τοὺς τοῦ πατρὸς φονέας φανερῶς  ἐτιμωρεῖτο,   κατὰ χώραν ἔμεινε, καὶ διεσκόπει
[47, 45]   ἐχρήσαντο, ἀλλ´ αὐτοῦ, ὥσπερ εἶχον,  ἐτίτρωσκον   ἐτιτρώσκοντο, ἐφόνευον ἐφονεύοντο μέχρι πόρρω
[47, 45]   ἀλλ´ αὐτοῦ, ὥσπερ εἶχον, ἐτίτρωσκον  ἐτιτρώσκοντο,   ἐφόνευον ἐφονεύοντο μέχρι πόρρω τῆς
[47, 6]   ἐσγράψουσι. τούς τε οὖν ἄλλους  ἑτοιμότερον   διὰ τοῦτ´ ἔσφαζον καὶ τοὺς
[47, 44]   μέρος τῶν σωμάτων σφῶν προβάλλοντες  ἑτοιμότερον   τῷ λοιπῷ ἐχρῶντο. συμπλεκόμενοί τέ
[47, 36]   τε Σάξας πανστρατιᾷ μὲν οὐδὲ  ἐτόλμησαν   αὐτοῖς προσμῖξαι, ἐκπέμποντες δ´ ἱππέας
[47, 0]   Αὔλου Ἱρτίου ὑπατείας, καὶ ἄλλο  ἔτος   ἕν, ἐν ἄρχοντες οἱ
[47, 18]   τε γὰρ τῇ πρώτῃ τοῦ  ἔτους   ἡμέρᾳ αὐτοί τε ὤμοσαν καὶ
[47, 13]   καὶ ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ  ἔτους   οὐκ ἤμελλον, ὥσπερ εἰώθασιν, ἑορτάσειν,
[47, 45]   τοὺς ἀντιτεταγμένους σφίσιν ἑκάτεροι καὶ  ἐτράποντο,   καὶ αἵ τε διώξεις καὶ
[47, 21]   χρήμασι ταῖς τε δυνάμεσιν ἤκμαζον,  ἐτράποντο.   καὶ Κάσσιος μὲν πρὸς τοὺς
[47, 45]   γὰρ ἐνίκησαν ἀμφότεροι καὶ ἡττήθησαν,  ἔτρεψάν   τε τοὺς ἀντιτεταγμένους σφίσιν ἑκάτεροι
[47, 26]   προσχωρῶν περιέπεσεν αὐτῷ καὶ ἡττηθεὶς  ἐτρώθη.   παθὼν δὲ τοῦτο κατὰ μὲν
[47, 8]   κεφαλάς σφων, εἰ καὶ σιτούμενος  ἐτύγχανεν,   ἐπεσκόπει, καὶ ἐπὶ πλεῖστον τῆς
[47, 44]   ἀπέσπων καὶ ἐς τὰ στήθη  ἔτυπτον.   ἄλλοι τῶν ξιφῶν αὐτῶν λαμβανόμενοι
[47, 37]   καὶ ἀντεπέξοδοι παρ´ ἀμφοτέρων ὡς  ἔτυχεν   ἐγίγνοντο, μάχη δὲ ἐκ παρατάξεως
[47, 49]   σῶμα ταφῆς ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου  ἔτυχεν,   δὲ δὴ κεφαλὴ ἐπέμφθη
[47, 35]   ἐπὶ τῷ πεδίῳ πεπόλισται. καὶ  ἔτυχον   γὰρ τὴν συντομωτάτην αὐτοῦ ὑπερβολὴν
[47, 22]   ἐπ´ αὐτῇ ποιούμενος. οἱ δέ  (ἔτυχον   γὰρ ὑπόπτως ἤδη πρὸς τὸν
[47, 30]   ὑπὸ τῶν οἴκοι Ῥωμαίων νομισθέντες,  ἔτυχον.   οὐ μέντοι οὐδ´ οἱ Λαοδικεῖς
[47, 10]   εὐεργεσίας τινὸς προϋπαρχούσης σφίσι τοῖς  εὖ   ποιήσασιν ἀνταπέδοσαν· στιγματίας δέ τις
[47, 33]   αὐτοὺς τὰ τῶν ἐναντίων, ἐπειδὴ  εὖ   ὑπὸ τοῦ Καίσαρος τοῦ προτέρου
[47, 2]   καὶ ἐσθὴς ὡς καὶ  εὐδαιμονούντων   σφῶν μετεβλήθη, καίπερ πολλοῦ μὲν
[47, 33]   πολὺ αὐτῶν ὑπερέχοντες καὶ ταῖς  εὐεργεσίαις   ἀφθόνως χρώμενοι, διὰ βραχέος πείσειν
[47, 10]   ταῦτα μὲν ἴσως ἐκεῖνοι ἐξ  εὐεργεσίας   τινὸς προϋπαρχούσης σφίσι τοῖς εὖ
[47, 13]   ἀνδράσι λέγω) ἄλλα τε ὡς  εὐεργέταις   καὶ σωτῆρσι τῆς πόλεως γεγονόσι
[47, 11]   Κικέρωνα τὸν Μᾶρκον ἀπέκτεινε καίπερ  εὐεργέτην   αὐτοῦ ἐκ συνηγορήματος ὄντα, καὶ
[47, 24]   πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἀπὸ τῶν  εὐεργετῶν   ἀπηυτομόλησεν. ~ὁ δ´ οὖν Βροῦτος
[47, 13]   εἰώθασιν, ἑορτάσειν, ἐκελεύσθησαν διὰ προγραφῆς  εὐθυμεῖσθαι,   θάνατον ὀφλήσοντες ἂν μὴ πειθαρχήσωσιν·
[47, 18]   τε γενέσια αὐτοῦ δαφνηφοροῦντας καὶ  εὐθυμουμένους   πάντας ἑορτάζειν ἠνάγκασαν, νομοθετήσαντες τοὺς
[47, 21]   τι ἔσχεν. οὗτός τε γὰρ  εὐθὺς   αὐτῷ προσεχώρησε, καὶ Ἀντώνιος
[47, 34]   οἱ ἔνδον οὐκέτ´ ἀντῆραν, ἀλλ´  εὐθὺς   αὐτῷ ὡς καὶ ἀρετὴν ἔχοντι
[47, 20]   ἐκπρεπέστατα ἐπετέλεσεν, αὐτὸς δὲ οὐκ  εὐθὺς   ἐκ τῆς Ἰταλίας ἀπέπλευσεν, ἀλλ´
[47, 36]   δὲ ἐκ μὲν τῆς πόλεως  εὐθὺς   ἐξώρμησαν, ἐγχρονίσαντες δὲ Ἀντώνιος μὲν
[47, 1]   τῷ δὲ δὴ Καίσαρι τότε  εὐθὺς   ἐπὶ ταῖς συνθήκαις ἀετὸς ὑπέρ
[47, 25]   τὴν ἀπουσίαν αὐτοῦ νεωτερισθῇ, καὶ  εὐθὺς   ἐς τὴν Εὐρώπην ἐπειχθεὶς τήν
[47, 47]   τοῦ Κασσίου σῶμα ἐς Θάσον  εὐθὺς   κρύφα ἔπεμψεν, ὀκνήσας κατὰ χώραν
[47, 41]   τὸν δακτύλιον αὐτοῦ τότε τε  εὐθὺς   περιέθετο καὶ ἔπειτα πολλάκις ἔφερεν.
[47, 28]   ἐπελθὼν τάς τε πόλεις πάσας  εὐθὺς   πρός τε τὴν δόξαν ὧν
[47, 32]   σφισιν ἀσχολίαν ἕξειν ἐνομίζοντο, οὐκ  εὐθὺς   ταῦτ´ ἐποίησαν, ἀλλ´ αὐτοί τε
[47, 48]   Ῥασκύπορις. καὶ οὗτος μὲν οἴκαδε  εὐθύς,   ὥς τινές φασιν, ἀπεχώρησε· δείσας
[47, 28]   ἐπεποιήκει καὶ πρὸς τὴν λοιπὴν  εὔκλειαν   ᾠκειώσατο, καὶ τὰ στρατόπεδα τά
[47, 33]   (οὔτε γὰρ ἀντέστησάν οἱ, καὶ  εὔνοιαν   αὐτῶν ἐκ τῆς διατριβῆς ἣν
[47, 9]   ποικίλα συνέβαινεν, ὥς που καὶ  εὐνοίας   μίσους πρός τινα ἔχοντες
[47, 29]   οὕτω μετεχειρίσατο ὥστε δόξαν οἱ  εὐνοίας   πλείστην παρασχεῖν, καὶ τήν τε
[47, 16]   καὶ ἀνδρῶν ὁμοίως καὶ γυναικῶν,  εὐποροῦντας   ἐς λευκώματα ἐσγραφῆναι καὶ δεκατείαν
[47, 6]   διὰ τοῦτ´ ἔσφαζον καὶ τοὺς  εὐπόρους,   εἰ καὶ μηδενὶ αὐτῶν ἀπήχθοντο·
[47, 10]   κατέκρυψε τὸν πατέρα ὥστε μὴ  εὑρεθῆναι,   καὶ στρεβλωθεὶς ἐπὶ τούτῳ πάσαις
[47, 23]   κατάστεγον ἐμβαλών· οὔτε δὲ ἐκεῖνον  εὑρεῖν   δυνάμενοι καὶ τὸν Βροῦτον φοβούμενοι
[47, 3]   ἑτέρου τινὸς μαθεῖν οὔτ´ αὐτὸς  εὑρεῖν   ἠδυνήθην· γάρ τοι μόνον
[47, 31]   συμμαχίαν ἣν τῷ Δολοβέλλᾳ ἔπεμψεν,  εὕρετο   τὸν υἱόν, ὃν Πτολεμαῖον μὲν
[47, 8]   πλείω χρήματα ἔλαβον τελευτησάντων  εὑρήσειν   ἤλπισαν· καὶ ἵνα γε μὴ
[47, 6]   ἑνός τινος ἀντάξιος ὥστ´ ἰσομοιρεῖν  εὑρίσκετο,   ἁπλῆ ἀντίδοσις ἐγίγνετο· ὅσους
[47, 25]   νεωτερισθῇ, καὶ εὐθὺς ἐς τὴν  Εὐρώπην   ἐπειχθεὶς τήν τε χώραν τὴν
[47, 11]   παρέδωκεν. ~ἀρετῆς μὲν δὴ καὶ  εὐσεβείας   τοσαῦτα τότε ἐπιφανῆ ἔργα ἐγένετο·
[47, 35]   μὲν γὰρ στρατόπεδα, ὡς καὶ  εὐτακτότεροι   οἱ στρατιῶται καὶ ῥᾴους ἄρχειν
[47, 2]   ἐπ´ αὐτοῖς ὡς καὶ ἐπ´  εὐτυχήμασί   τισιν ἐψηφίσθησαν, καὶ ἐσθὴς
[47, 46]   ἐσφάλθαι καί τινας τῶν κεκρατηκότων  ἐφ´   ἑαυτὸν ἐπιέναι, ἐπειχθῆναι πρὸς τὸν
[47, 37]   δὲ τοῦ τὸν Ἀντώνιον πάντως  ἐφ´   ἑαυτὸν ἰσχύσειν ἐνόμισεν) ἠπείχθη καίπερ
[47, 10]   παῖς ἐξέκλεψε καὶ ὅσον  ἐφ´   ἑαυτῷ ἔσωσεν. αὐτὸς μὲν γὰρ
[47, 11]   ἐλπίδα τοῦ μέλλοντος τιθέμενον ἀσφαλεῖς  ἐφ´   ἑκάτερα τοὺς λογισμοὺς ποιεῖσθαι. ~καὶ
[47, 20]   τῶν ἄλλων σχεδόν τι πάντων  ἐφ´   οἷς ἐποίησαν, ἐκεῖνοι δὲ καὶ
[47, 16]   τὸ δὲ δὴ τοὺς καὶ  ἐφ´   ὁποσονοῦν ἔτι οὐ μόνον τῶν
[47, 21]   αἴρεσθαι, Κρητῶν μὲν καὶ Βιθυνῶν,  ἐφ´   οὓς ἐστέλλοντο, ἠμέλησαν, οὐδεμίαν ἐν
[47, 37]   Ἀντώνιον· ἐπεὶ δ´ οὐκ ἀσφαλὲς  ἐφαίνετο   τὸ μὴ οὐχ ἅμα πάντας
[47, 41]   ὄψεις δὲ δὴ ὀνείρων τοιαίδε  ἐφάνησαν.   ἀνὴρ Θεσσαλὸς ἔδοξέν οἱ τὸν
[47, 32]   τὸν Σέξτον ἅτε καὶ ἐγγύθεν  ἐφεδρεύοντά   σφισιν ἀσχολίαν ἕξειν ἐνομίζοντο, οὐκ
[47, 2]   καὶ προσέτι καὶ παράκλησιν αὐτοῖς  ἔφερε·   πάνυ γὰρ ἱκετευθῆναί σφας ἔδει
[47, 18]   πάνθ´ ὅσα ἐς τιμὴν αὐτοῦ  ἔφερε,   προθύμως ἔπραττον ἐς ὑποδοχὴν τοῦ
[47, 41]   μὲν δὴ ταῦτα τὸ κακὸν  ἔφερε,   τοῖς δὲ ἑτέροις τέρας μὲν
[47, 3]   γε ἐκ τοῦ ὁμοίου σφαγησομένοις  ἔφερεν.   ἀντ´ ἐκείνου δὲ δὴ ἕτερα
[47, 41]   εὐθὺς περιέθετο καὶ ἔπειτα πολλάκις  ἔφερεν.   οὗτος μὲν δὴ τοῦτο εἶδεν,
[47, 40]   τὸν τοῦ Νικαίου Διὸς βωμὸν  ἐφέροντο,   λαμπάδες τε ἐνταῦθα κἀκεῖσε ᾖττον,
[47, 26]   ὑπὸ τοῦ Σέξτου πρὶν παρασκευάσασθαι,  ἔφη   τε τῷ Μιθριδάτῃ τῷ Περγαμηνῷ
[47, 6]   παρενομήθη, καὶ παιδίσκον τινὰ ἐς  ἐφήβους   ἐσήγαγον, ἵν´ ὡς ἐς ἄνδρας
[47, 5]   ἀνθρώπων οὐδεὶς ἐκείνου γε κελεύσαντος  ἐφθάρη,   ὥστε ἔξω τῶν πάνυ πλουσίων
[47, 49]   ἁλόντες, ὥσπερ καὶ Φαουώνιος,  ἐφθάρησαν,   οἱ δὲ λοιποὶ τότε ἐπὶ
[47, 39]   ἄν ποτε ἐδουλώθησαν καὶ  ἐφθάρησαν.   ~πάρεστι δὲ καὶ ἐκ τῶν
[47, 7]   δὲ οὐχ ὅσον πολλοὺς οὐκ  ἔφθειρεν,   ἀλλὰ καὶ ἔσωσε πλείστους, τοῖς
[47, 35]   τε Νωρβανὸς καὶ Δεκίδιος Σάξας  ἔφθησαν   τόν τε Ἰόνιον, πρὶν τὸν
[47, 18]   ἐσέμνυνον. ἅτε γὰρ τῆς μοναρχίας  ἐφιέμενοι   καὶ πρὸς αὐτὴν ἐπειγόμενοι τούς
[47, 44]   σφων ηὐξήθη καὶ θυμὸς  ἐφλέγμηνεν,   ὁμόσε τε ἀπερισκέπτως χωροῦντες καὶ
[47, 30]   τεῖχος, καὶ προδιδόμενον αὐτὸ ἰδών,  ἐφοβήθη   μὴ ζῶν ἁλοίη καὶ ἑαυτὸν
[47, 19]   καὶ τὴν ἡμέραν ἐν  ἐφονεύθη,   κυρίαν ἀεί ποτε ἕδραν βουλῆς
[47, 10]   καταληφθέντες μὲν οὐδ´ ὀφθεὶς  ἐφονεύθη,   δὲ ὥς τις σκευοφόρος
[47, 13]   ἐψηφίσαντο; οὐ γὰρ ὅτι τινὰς  ἐφόνευον,   αἰτίαν ἔχειν ἠξίουν, ἀλλ´ ὅτι
[47, 45]   αὐτοῦ, ὥσπερ εἶχον, ἐτίτρωσκον ἐτιτρώσκοντο,  ἐφόνευον   ἐφονεύοντο μέχρι πόρρω τῆς ἡμέρας.
[47, 45]   ὥσπερ εἶχον, ἐτίτρωσκον ἐτιτρώσκοντο, ἐφόνευον  ἐφονεύοντο   μέχρι πόρρω τῆς ἡμέρας. καὶ
[47, 41]   ἀναλάβῃ τι ὧν δικτατορεύων αὐτὸς  ἐφόρει·   καὶ διὰ τοῦτο τὸν δακτύλιον
[47, 12]   συνήρατο. τῇ γὰρ Ἰταλίᾳ ἐγγύθεν  ἐφορμῶν   διέπεμπεν ἔς τε τὴν Ῥώμην
[47, 48]   Βροῦτον ὢν ἠλαττώθη τε καὶ  ἔφυγεν,   οὕτω τό τε ὁπλιτικὸν αὐτοῦ
[47, 45]   ἀφεστηκότα τὴν ἐναντίαν ἑκάτεροι ἀμεταστρεπτὶ  ἔφυγον,   καὶ ἀπό τε τούτου καὶ
[47, 10]   ὡς γοῦν ὑπεκκομίζων ποι αὐτὸν  ἐφωράθη   καὶ ἐδιώκετο, ἀπέκτεινέ τέ τινα
[47, 24]   ἤγαγεν. δὲ δὴ Γέλλιος  ἐφωράθη   μέν, ἔπαθε δὲ δεινὸν οὐδέν·
[47, 24]   τοῦ Βρούτου· καὶ γὰρ λόγος  ἔχει   ὅτι πρότερον μὲν ἐν παντὶ
[47, 14]   παρὰ τῶν πόλεων, ἐν αἷς  ἐχείμαζον,   προῖκα λαμβάνειν ἐποίησαν, καὶ κατὰ
[47, 13]   γὰρ ὅτι τινὰς ἐφόνευον, αἰτίαν  ἔχειν   ἠξίουν, ἀλλ´ ὅτι μὴ πλείονας,
[47, 6]   τούς τε φιλτάτους ἀντὶ τῶν  ἐχθίστων   ἀλλήλοις προέβαλλον, καὶ τοὺς πολεμιωτάτους
[47, 9]   συχνοὶ δὲ καὶ ὑπὸ τῶν  ἐχθίστων   ἐσώθησαν. ἄλλοι σφᾶς αὐτοὺς ἀπέκτειναν,
[47, 5]   τις οὐδεὶς ἐς  ἔχθραν   ἀπ´ ἰδίας τινὸς αἰτίας τοῖς
[47, 8]   πολλοὺς καὶ αὐτὴ καὶ κατ´  ἔχθραν   καὶ διὰ χρήματα, καὶ ἔστιν
[47, 12]   τῶν μὴ προγραφέντων διά τε  ἔχθραν   καὶ διὰ χρήματα παραπώλοντο, πλεῖστοι
[47, 6]   κοινήν τινα κατὰ τῶν πλουσίων  ἔχθραν   προσέθεντο. καὶ ἄλλα τε διὰ
[47, 5]   καὶ τὰς φιλίας τάς τε  ἔχθρας   τὰς σφοδρὰς αὐτοῖς ἐπεποιήκεσαν. πάντας
[47, 5]   ταύταις σφαγαῖς οὐχ ὅπως οἱ  ἐχθροὶ   αὐτῶν καὶ οἱ πλούσιοι,
[47, 5]   τῶν τε περὶ αὐτὸν δυνατῶν  ἐχθροὶ   διώλοντο, τῶν δὲ δὴ φίλων
[47, 5]   οὔτε τὸν ἑαυτοῦ τις αὐτῶν  ἐχθρὸν   τιμωρήσασθαι, φίλον ἑτέρου ὄντα, ἐδύνατο
[47, 7]   ἡγεμονίαις ἐπὶ πλεῖστον γενόμενοι, πολλοὺς  ἐχθροὺς   εἶχον) ἐδόκει δὲ καὶ ὑπὸ
[47, 9]   ποιούντων, καὶ μήτε τοὺς αὐτοὺς  ἐχθροὺς   φίλους ἡγουμένων, σωθῆναί τε
[47, 5]   καὶ φίλους τινὶ αὐτῶν καὶ  ἐχθροὺς   πάντως γεγονέναι ὥστε, ἐν
[47, 29]   ἵνα μὴ καὶ ἐκεῖνοι ἐν  ἐχθρῶν   μοίρᾳ γένωνται, καὶ τὴν ἀντίταξιν
[47, 40]   καί τι παιδάριον δεκαδακτύλους χεῖρας  ἔχον   ἐγεννήθη, ἡμίονός τε διφυὲς τέρας
[47, 21]   ἅτε μηδὲ δύναμίν τινα ἀξιόλογον  ἔχον,   προσεποιήσατο· ἐς δὲ δὴ τὴν
[47, 29]   γὰρ Κάσσιον οὐδέπω τὴν Συρίαν  ἔχοντα   ᾔδεσαν) ἵνα δὲ μὴ ἐπὶ
[47, 38]   τὸν Σέξτον τήν τε Σικελίαν  ἔχοντα   καὶ τῆς Ἰταλίας πειρῶντα, μὴ
[47, 36]   τὸν Σέξτον τήν τε Σικελίαν  ἔχοντα   καὶ τῆς Ἰταλίας πειρῶντα προαπετράπετο)
[47, 14]   τοῦτο δὲ τοὺς τὰ χωρία  ἔχοντας   τὸ ἥμισυ τῶν προσόδων αὐτῶν
[47, 9]   εὐνοίας μίσους πρός τινα  ἔχοντες   ἦσαν. ~ἐγὼ οὖν τὸ μὲν
[47, 22]   ὑπόπτως ἤδη πρὸς τὸν Καίσαρα  ἔχοντες)   ἰσχυρῶς τε αὐτὸν ἐπῄνεσαν καὶ
[47, 32]   τὴν τοῦ πολέμου τὴν αὐτὴν  ἔχοντες   καὶ τὸν κίνδυνον τὸν αὐτὸν
[47, 6]   γὰρ χρημάτων δεόμενοι, καὶ οὐκ  ἔχοντες   ὁπόθεν ἄλλοθεν τὰς ἐπιθυμίας τῶν
[47, 14]   πρὸ τῶν ἔργων τοὺς μισθοὺς  ἔχοντες   πᾶν τὸ πρόθυμόν σφισι παρέχωνται,
[47, 17]   δὲ δὴ οἱ τὰ ὅπλα  ἔχοντες   ὑπερεπλούτησαν. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ ἐξήρκει
[47, 34]   εὐθὺς αὐτῷ ὡς καὶ ἀρετὴν  ἔχοντι   προσέθεντο, μηδὲν ἔξω τῶν χρημάτων
[47, 11]   περιγίγνονται καὶ ἐκ τῶν θαρσούντως  ἐχόντων   οὐκ ἐλάττους ἀπόλλυνται· καὶ διὰ
[47, 17]   λοιπῶν μὴ τολμώντων ὡς καὶ  ἐχόντων   τι ἀγοράσαι, ἵνα μὴ καὶ
[47, 19]   κυρίαν ἀεί ποτε ἕδραν βουλῆς  ἔχουσαν,   ἀποφράδα ἐνόμισαν. τό τε οἴκημα
[47, 11]   καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ ἐπιγεγραμμένον  ἔχουσαν.   καὶ οὕτω γε καὶ τῷ
[47, 14]   καὶ πλείστου ὅσου ἀγοράζειν ὧν  ἔχρῃζον,   καὶ διὰ τοῦτο μηδ´ ὠνητιᾶν
[47, 45]   οὔθ´ ὑπαγωγαῖς οὔτε διώξεσιν οὐδέτεροι  ἐχρήσαντο,   ἀλλ´ αὐτοῦ, ὥσπερ εἶχον, ἐτίτρωσκον
[47, 44]   ὠθισμῷ πολλῷ δὲ καὶ ξιφισμῷ  ἐχρήσαντο,   τὰ μὲν πρῶτα περισκοποῦντες ὅπως
[47, 7]   καὶ τοῖς συναραμένοις τισὶν ἐπιεικέστατα  ἐχρήσατο.   τεκμήριον δέ, Τανουσία γυνὴ ἐπιφανὴς
[47, 8]   βελόναις αἷς ἐς τὴν κεφαλὴν  ἐχρῆτο   κατεκέντησε, πολλὰ ἅμα καὶ μιαρὰ
[47, 44]   σφῶν προβάλλοντες ἑτοιμότερον τῷ λοιπῷ  ἐχρῶντο.   συμπλεκόμενοί τέ τινες τὸ μὲν
[47, 23]   τε ἀδείᾳ καὶ ἐν τιμῇ  ἔχων,   ἀλλ´ ἐς τοὺς τοῦ Βρούτου
[47, 34]   πολλοὶ ἦσαν) ἔπεμψέ σφισιν, ἐλπίδα  ἔχων   δι´ ἐκείνων αὐτοὺς προσάξεσθαι· ἐπεὶ
[47, 47]   ἐν τῷ χρόνῳ κατεργάσεσθαί σφας  ἔχων   θορυβεῖν τε αὐτοὺς ἄλλως καὶ
[47, 17]   τε ἀπληστίας καὶ τῆς ἀναισχυντίας  ἐχώρησαν   ὥστε τινὰ καὶ τὴν τῆς
[47, 20]   ὡς καὶ ζηλωταῖς αὐτῶν γενομένοις,  ἐψηφίσαντο.   ~κἀν τούτῳ πυθόμενοι τὸν Καίσαρα
[47, 29]   ἐκείνων πραχθῆναι, ταῦθ´ ἅπερ εἶπον  ἐψηφίσαντο.   ~ὁ δ´ οὖν Δολοβέλλας ἐγκρατὴς
[47, 13]   καὶ τοὺς στεφάνους τοὺς πολιτικοὺς  ἐψηφίσαντο;   οὐ γὰρ ὅτι τινὰς ἐφόνευον,
[47, 18]   ἡμέρᾳ καὶ τὰ Ἀπολλώνια γίγνεσθαι,  ἐψηφίσαντο   τῇ προτεραίᾳ τὰ γενέσια ἀγάλλεσθαι,
[47, 15]   τε Σαράπιδι καὶ τῇ Ἴσιδι  ἐψηφίσαντο·   ~τοῦ δὲ δὴ Λεπίδου τοῦ
[47, 28]   καὶ τὸν τοῦ Δολοβέλλου πόλεμον  ἐψηφίσατο.   ~οὗτος γὰρ ἐτέτακτο μὲν τῆς
[47, 2]   ὡς καὶ ἐπ´ εὐτυχήμασί τισιν  ἐψηφίσθησαν,   καὶ ἐσθὴς ὡς καὶ
[47, 18]   καὶ διὰ τοῦτο τοῖς τε  ἐψηφισμένοις   ἤγαλλον αὐτὸν καὶ ἑτέροις
[47, 19]   τῷ Κομιτίῳ ὠνομασμένῳ ᾠκοδόμουν, ὥσπερ  ἐψήφιστο.   πρὸς δὲ τούτοις ἀπεῖπον μὲν
[47, 42]   ἀπὸ συγκειμένου τινὸς πάντες ἅμα  ἕῳ   ἐξωπλίσαντο, καὶ ἔς τε τὸ
[47, 44]   ὡς καὶ ἐς ἀόπλους σφᾶς  ἐώθουν·   καὶ ἕτεροι τρωθῆναί τι μέρος
[47, 40]   ἵππῳ τὰ δὲ λοιπὰ ἡμιόνῳ  ἐῴκει.   καὶ τῆς Ἀθηνᾶς ὀχὸς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable acad�mique : Alain Meurant
Analyse, design et r�alisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Derni�re mise � jour : 31/08/2006