Livre, Chap.
[47, 0]	τῇ Δίωνος Ῥωμαϊκῶν τετταρακοστῇ ἑβδόμῃ	α.	Ὡς Καῖσαρ καὶ Ἀντώνιος καὶ
[47, 2]	σφισι διὰ τῶν δημάρχων ἐνομοθέτησαν.	ἃ	γὰρ ἐπέταττον καὶ ἐβιάζοντο, τό
[47, 10]	οὐδὲν μέγα τῇ συγγραφῇ παρέξεται)	ἃ	δὲ ἀξιομνημόνευτα μάλιστα εἶναι νομίζω,
[47, 25]	ἔπρασσεν, καὶ ἐς τὰ νομίσματα	ἃ	ἐκόπτετο εἰκόνα τε αὑτοῦ καὶ
[47, 18]	ἐψηφισμένοις ἤγαλλον αὐτὸν καὶ ἑτέροις	ἃ	τότε προσέθεσαν. ἔν τε γὰρ
[47, 13]	οὕτω που, ὡς καὶ ἐπ´	ἀγαθοῖς,	τοῖς κοινοῖς κακοῖς χαίρειν ἠναγκάζοντο.
[47, 18]	ἐψηφίσαντο τῇ προτεραίᾳ τὰ γενέσια	ἀγάλλεσθαι,	ὡς καὶ λογίου τινὸς Σιβυλλείου
[47, 18]	ἐκέκαυτο προκατεβάλοντο, καί τι καὶ	ἄγαλμα	αὐτοῦ ἐν ταῖς ἱπποδρομίαις μεθ´
[47, 40]	τινὸς ἐπανιὼν συνετρίβη, τό τε	ἄγαλμα	τὸ τοῦ Διὸς τὸ ἐν
[47, 26]	τὸ μὲν πρῶτον ἡσυχίαν ἦγεν,	ἀγαπῶν	εἴ τις αὐτὸν ζῆν ἐάσειεν·
[47, 24]	Ῥώμῃ πραττομένων ἐπὶ τὸ φοβερώτερον	ἀγγελλομένων	πυνθανόμενοι μεταβάλωνται, τὸν μὲν Ἀντώνιον
[47, 7]	κἀνταῦθα ἐσπηδήσασα τό τε πραχθὲν	ἀγνοοῦντί	οἱ ἐμήνυσε, καὶ τὴν κιβωτὸν
[47, 18]	ἡρῷόν οἱ ἔν τε τῇ	ἀγορᾷ	καὶ ἐν τῷ τόπῳ ἐν
[47, 14]	τι καταφωρᾶν καὶ πλείστου ὅσου	ἀγοράζειν	ὧν ἔχρῃζον, καὶ διὰ τοῦτο
[47, 3]	ταῖς ὁδοῖς ἔν τε ταῖς	ἀγοραῖς	καὶ πρὸς τοῖς ἱεροῖς σποράδην
[47, 20]	σφίσι γενομένην καὶ ἐς τὴν	ἀγορὰν	ἐσῄεσαν, καὶ τὰς στρατηγίας ἐν
[47, 40]	γίγνεσθαι εἰωθότα, ἐποίησεν, καὶ οἱ	ἀγορανόμοι	τοῦ πλήθους ὁπλομαχίας ἀγῶνας ἀντὶ
[47, 15]	τε τὴν στρατηγίαν αὐτοῦ τῶν	ἀγορανομούντων	τινὰ ἐσήγαγον· καὶ πάντας μετὰ
[47, 6]	ἠλλάττοντο, τά τε ἄλλα ἐν	ἀγορᾶς	τρόπῳ ποιούμενοι, καὶ ὑπερβάλλοντες ὥσπερ
[47, 17]	τολμώντων ὡς καὶ ἐχόντων τι	ἀγοράσαι,	ἵνα μὴ καὶ ἐκεῖνο προσαπολέσωσιν,
[47, 40]	πομπῇ τινι, οἵας οἱ στρατιῶται	ἄγουσι,	νίκην φέρων ἔπεσε. καὶ ὅ
[47, 28]	πολὺ ἐπεγένετο, κἀν τούτῳ σύες	ἄγριοι	ἐς τὸ στρατόπεδον κατὰ πάσας
[47, 27]	πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ μετὰ τοῦτο	ἀγχώμαλα	ἀγωνιζόμενοι, καὶ μηδέτεροι ἰσχυρόν τι
[47, 48]	οὕτω τό τε ὁπλιτικὸν αὐτοῦ	ἀγχώμαλα	ἐπὶ πλεῖστον ἀγωνισάμενον ἡττήθη, κἀκ
[47, 40]	τεκμήρασθαι ὅτι μέγιστος διαφανῶς ὁ	ἀγὼν	αὐτοῖς ἐγένετο· τὸ γὰρ δαιμόνιον,
[47, 39]	ἄκοντες συνέμιξαν. ~μέγιστον δὴ τὸν	ἀγῶνα	τοῦτον καὶ ὑπὲρ πάντας τοὺς
[47, 40]	οἱ ἀγορανόμοι τοῦ πλήθους ὁπλομαχίας	ἀγῶνας	ἀντὶ τῆς ἱπποδρομίας τῇ Δήμητρι
[47, 39]	ἂν ἐπὶ πολλοῖς καὶ αὖθις	ἀγῶνας	ὁμοίους ἀνελόμενοι πάντως ἄν ποτε
[47, 39]	πρότερον· ἀλλ´ ἐκείνους μὲν τοὺς	ἀγῶνας	ὑπὲρ τοῦ τίνος ἐπακούσουσιν ἐποιήσαντο,
[47, 38]	ἀκριβῶς ὄντες καὶ πρὸς πολίτας	ἀγωνιζόμενοι	ἐκείνων τε οὐδὲν ἧττον ἢ
[47, 27]	κατέκλεισε. καὶ μετὰ τοῦτο ἀγχώμαλα	ἀγωνιζόμενοι,	καὶ μηδέτεροι ἰσχυρόν τι παραλαβεῖν
[47, 48]	ὁπλιτικὸν αὐτοῦ ἀγχώμαλα ἐπὶ πλεῖστον	ἀγωνισάμενον	ἡττήθη, κἀκ τούτου πεσόντων πολλῶν
[47, 42]	χωρίον τὸ μεταίχμιόν σφων καθάπερ	ἀγωνισταί	τινες σχολῇ προῆλθον, κἀνταῦθα ἡσυχῇ
[47, 38]	τὸ καθάρσιον τὸ πρὸ τῶν	ἀγώνων	γιγνόμενον ἐντὸς τοῦ ἐρύματος ὡς
[47, 31]	αὐτῷ παρεστήσαντο, καὶ πρὸς τὰ	Ἀδανὰ	ὅμορά τέ σφισι καὶ διάφορα
[47, 23]	ἠγάπησε τὴν ἡσυχίαν ἔν τε	ἀδείᾳ	καὶ ἐν τιμῇ ἔχων, ἀλλ´
[47, 19]	τὸ ἡρῷον αὐτοῦ καταφυγόντα ἐπ´	ἀδείᾳ	μήτε ἀνδρηλατεῖσθαι μήτε συλᾶσθαι, ὅπερ
[47, 18]	καὶ ἐκ τούτου τήν τε	ἄδειάν	σφισιν ὧν ἐποίουν καὶ τὴν
[47, 30]	καὶ περιγενόμενοι καὶ σωτηρίας καὶ	ἀδείας,	καίτοι πολέμιοι ὑπὸ τῶν οἴκοι
[47, 49]	μὲν πλῆθος τῶν στρατιωτῶν αὐτίκα	ἀδείας	σφίσι κηρυχθείσης μετέστη, ἡ δὲ
[47, 7]	Καίσαρα διὰ τῆς Ὀκταουίας τῆς	ἀδελφῆς	ἐς τὸ θέατρον μόνον τῶν
[47, 24]	ποτε νομίσας εἶναι, καὶ τὸν	ἀδελφὸν	αὐτοῦ Μᾶρκον Μεσσάλαν πάνυ τῷ
[47, 10]	Κύιντον Κικέρωνα τὸν τοῦ Μάρκου	ἀδελφὸν	ὁ παῖς ἐξέκλεψε καὶ ὅσον
[47, 6]	καὶ τῷ Λεπίδῳ καὶ ὁ	ἀδελφὸς	Λούκιος Παῦλος ἐπεπολέμωντο. ἀλλ´ οὗτοι
[47, 24]	ἐπεβούλευσε καὶ τὸν Ἀντώνιον ὁ	ἀδελφὸς	ὁ Μᾶρκος ἐξαρπάσαι, πέμψας τινάς,
[47, 25]	Μάρκου πείρασιν καὶ τὴν τοῦ	ἀδελφοῦ	αὐτοῦ σφαγὴν ἔμαθεν, ἔδεισε μὴ
[47, 8]	ὅ τε Λέπιδος τῷ τε	ἀδελφῷ	τῷ Παύλῳ ἐς Μίλητον ἐκδρᾶναι
[47, 23]	στρατηγίας ἀφαιρεθεὶς καὶ φυλακῇ τινι	ἀδέσμῳ,	ἵνα μηδὲν νεοχμώσῃ, παραδοθεὶς οὐδ´
[47, 42]	τό τε ἀτυράννευτον καὶ τὸ	ἀδέσποτον	τοῖς σφετέροις προεβάλλοντο, καὶ τά
[47, 14]	ἱερωσύναις αὐτῶν ἐτίμων. ὅπως γὰρ	ἀδεῶς	αὐτοί τε τὰ κάλλιστα καὶ
[47, 14]	τῶν λοιπῶν καὶ πάνυ πάντα	ἀδεῶς	ἐπορθεῖτο. τοῦτο μὲν γὰρ ἐνοίκιον
[47, 29]	αὐτοῦ λαβεῖν καὶ τὴν δίαιταν	ἀδεῶς	σὺν αὐτῷ ποιεῖσθαι. ἐπειδή τε
[47, 28]	ἐθελήσαντάς οἱ συστρατεῦσαι, ἀπέπεμψε μηδὲν	ἀδικήσας,	τῷ δὲ δὴ Σταΐῳ τό
[47, 18]	ἐπὶ πᾶσι τοῖς τὸ κράτος	ἀεὶ	ἴσχουσιν, ἢ καὶ ἐπ´ αὐτοῦ
[47, 31]	ὅμορά τέ σφισι καὶ διάφορα	ἀεὶ	ὄντα ὥρμησαν, πρόφασιν ὡς καὶ
[47, 44]	αὐτίκα περιχαρείας ἤλπιζε. καὶ ὁ	ἀεὶ	πίπτων ἔς τε τὸ ἀναίσθητον
[47, 19]	ἡμέραν ἐν ᾗ ἐφονεύθη, κυρίαν	ἀεί	ποτε ἕδραν βουλῆς ἔχουσαν, ἀποφράδα
[47, 24]	ἐκεῖνόν τε ἐν τοῖς φιλτάτοις	ἀεί	ποτε νομίσας εἶναι, καὶ τὸν
[47, 40]	γὰρ δαιμόνιον, ὥσπερ που καὶ	ἀεὶ	πρὸ τῶν ἀτοπωτάτων φιλεῖ προσημαίνειν,
[47, 19]	Καίσαρι ταῦτ´ ἔδωκαν, ταῖς δὲ	ἀειπαρθένοις	ῥαβδούχῳ ἑνὶ ἑκάστῃ χρῆσθαι, ὅτι
[47, 48]	ἐξωπλίσατο. καὶ αὐτῶν ἀντιπαρατεταγμένων ἤδη	ἀετοὶ	δύο ὑπὲρ ἀμφοτέρων ὑπερπτόμενοι ἀλλήλοις
[47, 48]	πολέμου προέφηναν· ὥσπερ γὰρ ὁ	ἀετὸς	ὁ κατὰ τὸν Βροῦτον ὢν
[47, 1]	τότε εὐθὺς ἐπὶ ταῖς συνθήκαις	ἀετὸς	ὑπέρ τε τῆς σκηνῆς αὐτοῦ
[47, 20]	φοβηθέντες ἀπῆραν. καὶ αὐτοὺς οἱ	Ἀθηναῖοι	λαμπρῶς ὑπεδέξαντο· ἐτιμῶντο μὲν γὰρ
[47, 41]	τῷ Καίσαρι ἐνόμισέν οἱ τὴν	Ἀθηνᾶν	προστάσσειν ἔκ τε τῆς σκηνῆς
[47, 40]	ἡμιόνῳ ἐῴκει. καὶ ὁ τῆς	Ἀθηνᾶς	ὀχὸς πρὸς τὸ Καπιτώλιον ἐξ
[47, 17]	καίτοι παμπληθεῖς γενόμεναι, οὐ τὰ	ἆθλα	τῶν φόνων μέγιστα δὴ δοθέντα,
[47, 6]	ὅπως γὰρ μηδεὶς στερηθήσεσθαι τῶν	ἄθλων	φοβηθείς, ὅτι τοὺς ἐπὶ τοῦ
[47, 26]	τὴν ἐπικουρίαν ἐπὶ τὸν Βόσπορον	ἀθροίζειν,	καὶ πιστευθεὶς ἀπελύθη. καὶ οὕτω
[47, 19]	ἀσυλίαν, μετὰ τὴν τῶν ἀνδρῶν	ἄθροισιν,	ἄνευ τοῦ ἔργου αὐτῆς ἔσχεν·
[47, 42]	δ´ ἀντικατέστησαν, παραινέσεις, τοῦτο μὲν	ἀθρόοις	τοῦτο δὲ καὶ καθ´ ἑκάστους,
[47, 47]	στρατῷ πένθος τε ἅμα καὶ	ἀθυμίαν	ἐκ τῆς τῶν ποιουμένων ὄψεως
[47, 8]	καὶ ἵνα γε μὴ κεναὶ	αἱ	ἐν τοῖς λευκώμασι χῶραι τῶν
[47, 17]	μισθοφορὰ καίπερ ἐντελὴς οὖσα, οὔτε	αἱ	ἔξωθεν ἐπιφοραὶ καίτοι παμπληθεῖς γενόμεναι,
[47, 17]	φόνων μέγιστα δὴ δοθέντα, οὐχ	αἱ	κτήσεις τῶν χωρίων προικιμαῖαι τρόπον
[47, 13]	τό τε πεπλασμένον αὐτῶν πᾶν	αἱ	συμφοραὶ ἐξενίκων, καὶ οὐδεὶς οὐδὲ
[47, 9]	~πολύτροποι μὲν οὖν διὰ ταῦτα	αἱ	σφαγαί, πολυειδεῖς δὲ καὶ σωτηρίαι
[47, 43]	αὐτοί τε διάτορον ἐξεφώνησαν καὶ	αἱ	τάξεις ἑκατέρωθεν συνεβόησαν. κἀκ τούτου
[47, 17]	ἵνα μὴ καὶ ἐκεῖνο προσαπολέσωσιν,	αἱ	τιμαὶ ἀνεῖντο· τοῦτο δὲ τοῖς
[47, 16]	ἐσενεγκεῖν ἐκελεύσθησαν, ἀλλ´ ἐπ´ αὐτοῖς	αἱ	τιμήσεις τῶν σφετέρων ἐγένοντο, κἀκ
[47, 5]	δὲ δὴ κοινὰ πράγματα καὶ	αἱ	τῶν δυναστειῶν διαλλαγαὶ καὶ τὰς
[47, 45]	καὶ αἵ τε διώξεις καὶ	αἱ	φυγαὶ ἀμφοῖν ὁμοίως συνέβησαν, καὶ
[47, 12]	ἔπειθ´ ὡς καὶ ἐκείνῳ ἐπεκηρύχθη	αἵ	τε ἄλλαι σφαγαὶ ἐγίγνοντο, πλεῖστον
[47, 45]	σφίσιν ἑκάτεροι καὶ ἐτράποντο, καὶ	αἵ	τε διώξεις καὶ αἱ φυγαὶ
[47, 3]	τοῖς ἱεροῖς σποράδην ἀπεκτίννυντο, καὶ	αἵ	τε κεφαλαὶ αὐτῶν ἐπὶ τὸ
[47, 3]	ἐνταῦθα ἔτι ὡς εἰπεῖν ὄντων	αἵ	τε σφαγαὶ ἐκεῖναι αἷς ποτε
[47, 30]	προσλαβὼν φρουρούς τινας αὐτοῦ ἐν	Αἰγέαις	ὄντας ἐνίκησε, καὶ ἐς τὴν
[47, 30]	ταῖς τε Ἀσιαναῖς καὶ ταῖς	Αἰγυπτίαις,	ἃς ἡ Κλεοπάτρα αὐτῷ ἔπεμψε,
[47, 26]	τῇδε κατὰ τὴν ἐκ τῆς	Αἰγύπτου	ἐπὶ τὸν Φαρνάκην ἔλασιν ἐπέτρεψεν.
[47, 31]	τοῦτο Καισαρίωνα προσηγόρευε, βασιλέα τῆς	Αἰγύπτου	κληθῆναι. ~Κάσσιος δὲ ἐπειδὴ τά
[47, 28]	τοὺς στρατιώτας τοὺς ἐν τῇ	Αἰγύπτῳ	ὑπὸ τοῦ Καίσαρος καταλειφθέντας προσιέναι,
[47, 40]	τὸ ἐν τῷ Ἀλβανῷ ὂν	αἷμα	παρ´ αὐτὰς τὰς ἀνοχὰς ἔκ
[47, 0]	οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο Μ.	Αἰμίλιος	Μ. υἱὸς, Λέπιδος τὸ βʹ
[47, 12]	συγκατέφυγον· ναυαρχεῖν τε γὰρ πρότερον	αἱρεθεὶς	καὶ χρόνον τινὰ ἐν τῇ
[47, 21]	πυθόμενοι τὸν Καίσαρα ἐπὶ μεῖζον	αἴρεσθαι,	Κρητῶν μὲν καὶ Βιθυνῶν, ἐφ´
[47, 33]	ἐκόμιζον ὡς καὶ ζῶντας πολλοὺς	αἱρήσοντες	ἐπιδεικνύναι σφίσι, ναυμαχίᾳ πρότερον μὲν
[47, 8]	γλῶσσαν ἐξείλκυσε καὶ ταῖς βελόναις	αἷς	ἐς τὴν κεφαλὴν ἐχρῆτο κατεκέντησε,
[47, 14]	τροφὴν παρὰ τῶν πόλεων, ἐν	αἷς	ἐχείμαζον, προῖκα λαμβάνειν ἐποίησαν, καὶ
[47, 3]	ὄντων αἵ τε σφαγαὶ ἐκεῖναι	αἷς	ποτε ὁ Σύλλας ἐκ τῶν
[47, 44]	ἔθνησκον, καὶ οὔτε τῶν τραυμάτων	αἴσθησιν	εἶχον, τὸ γὰρ ἀλγῆσον ὁ
[47, 36]	Νωρβανὸν ἐς τὴν Μακεδονίαν προέπεμψαν·	αἰσθόμενοι	δὲ αὐτοὺς ἑαλωκότας, τοῖς μὲν
[47, 17]	τιμηθείσης, παρ´ αὐτοῦ τοῦ Καίσαρος	αἰτῆσαι.	~ταῦτά τε οὖν οὕτως οἱ
[47, 13]	οὐ γὰρ ὅτι τινὰς ἐφόνευον,	αἰτίαν	ἔχειν ἠξίουν, ἀλλ´ ὅτι μὴ
[47, 32]	μᾶλλον ἐκοινώσαντο· τήν τε γὰρ	αἰτίαν	τὴν τοῦ πολέμου τὴν αὐτὴν
[47, 5]	ἐς ἔχθραν ἀπ´ ἰδίας τινὸς	αἰτίας	τοῖς ἀνδράσιν ἐκείνοις, ὡς καὶ
[47, 24]	δὲ οὐδὲ τότε κακὸν ἔπαθεν.	αἴτιον	δὲ ὅτι ἡ μήτηρ αὐτοῦ
[47, 3]	ἄλλων, ἐξετέθη. καὶ τὸ μὲν	αἴτιον	δι´ ὃ τοῦτ´ ἐγένετο, οὔτε
[47, 23]	ἀποπεμφθέντας ὡς καὶ τῆς στάσεως	αἰτιωτάτους	συλλαβεῖν καὶ ἀποκτεῖναι, καὶ τὸν
[47, 28]	αὐλιζομένῳ ὕδωρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ	αἰφνίδιον	πολὺ ἐπεγένετο, κἀν τούτῳ σύες
[47, 48]	ἔγνω. καὶ ἐπειδὴ πολλοί τε	αἰχμάλωτοι	ἐν τῷ στρατοπέδῳ αὐτοῦ ἦσαν,
[47, 34]	συμβῆναι) τὸ μὲν πρῶτον τοὺς	αἰχμαλώτους	τῶν Ξανθίων (καὶ γὰρ ἐν
[47, 47]	συνενεχθῆναι, πολλὴν δὲ δὴ ἐλπίδα	ἀκινδύνως	ἐν τῷ χρόνῳ κατεργάσεσθαί σφας
[47, 4]	οἱ δὲ ἰδόντες, οἱ δ´	ἀκοῇ	γοῦν ὑπογύῳ ἀκριβοῦντες, πολλὰ δ´
[47, 28]	καταλειφθέντας προσιέναι, καὶ ἐκείνους τε	ἀκονιτὶ	καὶ τοὺς Ἰουδαίους παρεστήσατο. καὶ
[47, 26]	Ταρκονδίμοτον τούς τε Ταρσέας καὶ	ἄκοντας	ἐς τὸ συμμαχικὸν προσηγάγετο· οὕτω
[47, 38]	καὶ διασκεδασθήσονται, οὕτω δὴ καὶ	ἄκοντες	συνέμιξαν. ~μέγιστον δὴ τὸν ἀγῶνα
[47, 34]	ἐμβαλόντων, τά τε τοξεύματα καὶ	ἀκόντια	ἅμα ἀφέντων, ἐς πᾶν κινδύνου
[47, 11]	ὄντα, καὶ ἵνα γε μὴ	ἀκουόμενος	μόνον ἀλλὰ καὶ ὁρώμενος πίστιν
[47, 17]	τι τοιόνδε, βαρὺ μὲν καὶ	ἀκοῦσαι	βαρύτατον δὲ πραχθῆναι, ἐγένετο· τῷ
[47, 2]	τοῖς Ἀσκληπιείοις μέλισσαι ἐς τὴν	ἄκραν	πολλαὶ συνεστράφησαν, γῦπές τε ἐπί
[47, 39]	οὐ γὰρ ἔστιν ὅπως δημοκρατία	ἄκρατος,	ἐς τοσοῦτον ἀρχῆς ὄγκον προχωρήσασα,
[47, 39]	ὅθεν οὐδ´ ἀνέκυψεν ἔτι πρὸς	ἀκριβῆ	παρρησίαν ὁ δῆμος καίπερ ὑπ´
[47, 4]	οἱ δ´ ἀκοῇ γοῦν ὑπογύῳ	ἀκριβοῦντες,	πολλὰ δ´ οὖν ἐν τῷ
[47, 45]	ἐλάμβανεν. ~ἔμενον δὲ κατὰ χώραν	ἀκριβῶς	ἀμφότεροι, καὶ οὔθ´ ὑπαγωγαῖς οὔτε
[47, 10]	οὖν τὸ μὲν πάντα αὐτὰ	ἀκριβῶς	καθ´ ἕκαστον ἐπεξελθεῖν παραλείψω (πάμπολύ
[47, 40]	ἀτοπωτάτων φιλεῖ προσημαίνειν, πάντα σφίσιν	ἀκριβῶς	καὶ ἐν τῇ Ῥώμῃ καὶ
[47, 22]	τά τε ἐν τῇ Ῥώμῃ	ἀκριβῶς	κατέσχε καὶ τοὺς τοῦ πατρὸς
[47, 38]	ἐπικρατήσειαν· ἅτε γὰρ δημεράσται τε	ἀκριβῶς	ὄντες καὶ πρὸς πολίτας ἀγωνιζόμενοι
[47, 43]	τάξεις ἑκατέρωθεν συνεβόησαν. κἀκ τούτου	ἀλαλάξαντες	οἱ ὁπλῖται τάς τε ἀσπίδας
[47, 40]	τοῦ Διὸς τὸ ἐν τῷ	Ἀλβανῷ	ὂν αἷμα παρ´ αὐτὰς τὰς
[47, 44]	τραυμάτων αἴσθησιν εἶχον, τὸ γὰρ	ἀλγῆσον	ὁ θάνατος προελάμβανεν, οὔτε τοῦ
[47, 3]	γε ἐλάττους θανατωθῆναι, ἐνενόησεν, ἥκιστα	ἀληθές	ἐστι· πολλῷ γὰρ πλείους, ἅτε
[47, 19]	αὐτοῦ, καθάπερ θεοῦ τινος ὡς	ἀληθῶς	ὄντος, ἐν ταῖς τῶν συγγενῶν
[47, 36]	ἐκδρόμους ὅπῃ παρείκοι, οὐδὲν ἐπέραινον,	ἀλλ´	αὐτοί τε διὰ φυλακῆς μᾶλλον
[47, 32]	ἐνομίζοντο, οὐκ εὐθὺς ταῦτ´ ἐποίησαν,	ἀλλ´	αὐτοί τε περιιόντες καὶ ἑτέρους
[47, 39]	προσθήκης μέρει τοῦ πολιτικοῦ ἦν)	ἀλλ´	αὐτός τε ἑαυτοῦ κρείττων τε
[47, 45]	ὑπαγωγαῖς οὔτε διώξεσιν οὐδέτεροι ἐχρήσαντο,	ἀλλ´	αὐτοῦ, ὥσπερ εἶχον, ἐτίτρωσκον ἐτιτρώσκοντο,
[47, 4]	κακοτρόπως, οἷα οὐκ ἐκ προνοίας	ἀλλ´	ἐκ συντυχίας, ἔπραττον· καὶ οἱ
[47, 20]	τά τε Ἀπολλώνια οὐδέπω διεωρτάκει.	ἀλλ´	ἐκεῖνα μὲν δι´ Ἀντωνίου τοῦ
[47, 39]	αὖθις ἀλλήλοις, ὥσπερ καὶ πρότερον·	ἀλλ´	ἐκείνους μὲν τοὺς ἀγῶνας ὑπὲρ
[47, 20]	εὐθὺς ἐκ τῆς Ἰταλίας ἀπέπλευσεν,	ἀλλ´	ἐν τῇ Καμπανίᾳ μετὰ τοῦ
[47, 47]	ἐς τὴν Ἰταλίαν ἀνακομισθῆναι δυνάμενοι,	ἀλλ´	ἐν τοῖς ὅπλοις καὶ τότε
[47, 45]	μὴ πάντας ἅμα τοὺς ἑτέρους,	ἀλλ´	ἐν τῷ μέρει ἀμφοτέρους καὶ
[47, 13]	ἀνδρικῶν ἀντικαρτερεῖν πρὸς αὐτὰς ἐδύνατο,	ἀλλ´	ἔν τε τοῖς ἄλλοις πᾶσι
[47, 16]	τῶν κτημάτων ἀξίαν ἐσενεγκεῖν ἐκελεύσθησαν,	ἀλλ´	ἐπ´ αὐτοῖς αἱ τιμήσεις τῶν
[47, 46]	ἐς χεῖρας ἔτι τότε ἀφίκοντο,	ἀλλ´	ἐπειδὴ τάχιστα ἰδόντες ἐν τῇ
[47, 44]	μηδεμίαν ἔτ´ ἀσφάλειαν ἑαυτῶν ποιούμενοι,	ἀλλ´	ἐπιθυμίᾳ τοῦ τοὺς ἀντιπάλους ἀπολέσαι
[47, 24]	ἐκείνων μὲν οὐδένα σφίσιν ἐξέδωκεν,	ἀλλ´	ἐς πλοῖα αὐτοὺς ἐμβαλὼν ὡς
[47, 11]	ὑπὸ τοῦ παραχρῆμα περιχαροῦς ἐπαίρεσθαι,	ἀλλ´	ἐς τὸ μέσον ἐπ´ ἀμφότερα
[47, 23]	ἀδείᾳ καὶ ἐν τιμῇ ἔχων,	ἀλλ´	ἐς τοὺς τοῦ Βρούτου στρατιώτας
[47, 34]	τοῦτο οἱ ἔνδον οὐκέτ´ ἀντῆραν,	ἀλλ´	εὐθὺς αὐτῷ ὡς καὶ ἀρετὴν
[47, 26]	ἠγγέλλετο, οὐκέτι τοῖς παροῦσιν ἔστερξεν,	ἀλλ´	ἢ τοῖς ἀμφὶ τὸν Σκιπίωνα
[47, 13]	τινὰς ἐφόνευον, αἰτίαν ἔχειν ἠξίουν,	ἀλλ´	ὅτι μὴ πλείονας, προσεπαινεῖσθαι ἤθελον.
[47, 39]	καὶ ἀμείνους σφῶν πολλαχόθι ἠγωνίσαντο)	ἀλλ´	ὅτι περί τε τῆς ἐλευθερίας
[47, 21]	Μακεδονίαν, καίπερ μηδέν σφισι προσηκούσας,	ἀλλ´	ὅτι τῷ καιρῷ καὶ τοῖς
[47, 30]	τι πλὴν συντελείας χρημάτων ἔπαθον.	ἀλλ´	οὐδὲ ἄλλος οὐδείς, συχνῶν μετὰ
[47, 14]	δίκαιοι φιλάνθρωποί τε ὄντες, ἐπηγγείλαντο.	ἀλλ´	οὔτε ταῦτα πλὴν ὀλίγων ἐδόθη,
[47, 6]	ὁ ἀδελφὸς Λούκιος Παῦλος ἐπεπολέμωντο.	ἀλλ´	οὗτοι μὲν ἐσώθησαν, τῶν δὲ
[47, 17]	οὖν τινες τοῦτό πως διέφυγον,	ἀλλ´	ὑπό τε τῶν τάξεων ἐς
[47, 15]	τὸ νομιζόμενον ἐκ τῶν νόμων,	ἀλλ´	ὥς που καὶ ἔδοξεν αὐτοῖς,
[47, 49]	ὡμολογήκασιν, οὐδεμίαν ἔτ´ ἐλπίδα ἔσχεν,	ἀλλὰ	ἀπογνοὺς μὲν τὴν σωτηρίαν ἀπαξιώσας
[47, 23]	νεοχμώσῃ, παραδοθεὶς οὐδ´ ὣς ἡσύχασεν,	ἀλλὰ	καὶ ἐπὶ μᾶλλον ἢ πρὶν
[47, 7]	οὐχ ὅσον πολλοὺς οὐκ ἔφθειρεν,	ἀλλὰ	καὶ ἔσωσε πλείστους, τοῖς τε
[47, 12]	τῶν ἐπικηρυχθέντων οὐχ ὅτι περιεγένοντο	ἀλλὰ	καὶ κατῆλθον αὖθις, καί τινες
[47, 5]	αὐτῶν ἢ καὶ οἱ πλούσιοι,	ἀλλὰ	καὶ οἱ πάνυ φίλοι καὶ
[47, 11]	ἵνα γε μὴ ἀκουόμενος μόνον	ἀλλὰ	καὶ ὁρώμενος πίστιν τοῦ πεφονευκέναι
[47, 10]	ὅσον οὐ προέδωκε τὸν στίξαντα,	ἀλλὰ	καὶ πάνυ προθύμως ἔσωσεν. ὡς
[47, 17]	προικιμαῖαι τρόπον τινὰ αὐτοῖς ὑπάρξασαι·	ἀλλὰ	καὶ προσέτι οἱ μὲν τὰς
[47, 27]	ἡλικίαν οὐχ ὅτι τὴν ἐλευθέραν	ἀλλὰ	καὶ τὴν τῶν δούλων κατέλεγε,
[47, 47]	ἐλπίδας οὐχ ὅτι τῆς νίκης	ἀλλὰ	καὶ τῆς σωτηρίας ποιούμενοι, ὥρμηντο
[47, 8]	ἀνηλεῶς οὐχ ὅτι τοὺς ἐκτεθέντας	ἀλλὰ	καὶ τοὺς ἐπικουρῆσαί τινι αὐτῶν
[47, 16]	βουλευτῶν ἢ καὶ τῶν ἱππέων,	ἀλλὰ	καὶ τῶν ἐξελευθέρων, καὶ ἀνδρῶν
[47, 11]	οὐχ ὅπως ἐν ἀσφαλείᾳ διεβίω,	ἀλλὰ	καὶ ὕπατος ἀντ´ αὐτοῦ ἐκείνου
[47, 13]	οὐδὲ πενθεῖν τισιν ἐξουσία ἦν,	ἀλλὰ	πολλοὶ καὶ ἐκ τούτου παραπώλοντο.
[47, 48]	δὲ ἀπέκτειναν οὔθ´ εἷλόν τινα,	ἀλλὰ	προσεδρεύσαντες αὐτοῖς τὴν νύκτα ὡς
[47, 16]	ἀναλώσειν νομίζοντες, ἠργυρολόγουν. οὐ μὴν	ἀλλὰ	τὸ μὲν τῶν τελῶν τῶν
[47, 36]	σφισι προσπολεμήσειν, καὶ οὐκ ἠπείχθησαν	ἀλλὰ	τόν τε Σάξαν καὶ τὸν
[47, 9]	οἷα γὰρ οὐχ ἑνὸς ἀνδρὸς	ἀλλὰ	τριῶν πρός τε τὴν ἐπιθυμίαν
[47, 3]	ὀνόματα τῶν πρώτων τοῖς πολλοῖς	ἀλλὰ	χωρὶς ἐξετέθη, λῆρόν που πολὺν
[47, 22]	καλῶς ἀμύναιτο, καὶ τά τε	ἄλλα	ἄριστα δὴ τήν τε Μακεδονίαν
[47, 6]	πλειόνων ἐλάττονας, ἠλλάττοντο, τά τε	ἄλλα	ἐν ἀγορᾶς τρόπῳ ποιούμενοι, καὶ
[47, 30]	τινὰς ἰσχύσας (τά τε γὰρ	ἄλλα	καὶ τὸ ναυτικὸν αὐτῷ διὰ
[47, 42]	προκάμνοντες εἴποιεν. καὶ τὰ μὲν	ἄλλα	ὁμοιοτροπώτατα, ἅτε καὶ Ῥωμαίων ἀμφοτέρωθεν
[47, 3]	τὸν ποταμὸν ἐνεβάλλετο. τά τε	ἄλλα	ὅσα ἐπὶ τοῦ Σύλλου πρότερον
[47, 6]	τῶν πλουσίων ἔχθραν προσέθεντο. καὶ	ἄλλα	τε διὰ τοῦτο πολλὰ παρενομήθη,
[47, 13]	ἐκείνοις (τοῖς τρισὶν ἀνδράσι λέγω)	ἄλλα	τε ὡς εὐεργέταις καὶ σωτῆρσι
[47, 12]	τὰς ἄλλας πόλεις, τά τε	ἄλλα	τοῖς τινα περισώσασι καὶ διπλάσια
[47, 47]	καὶ ἐκεῖθεν ὁρμώμενος τά τε	ἄλλα	τοὺς ἐναντίους ἐλύπει καὶ τῷ
[47, 12]	καὶ ἐκείνῳ ἐπεκηρύχθη αἵ τε	ἄλλαι	σφαγαὶ ἐγίγνοντο, πλεῖστον τοῖς ὁμοίοις
[47, 12]	τὴν Ῥώμην καὶ ἐς τὰς	ἄλλας	πόλεις, τά τε ἄλλα τοῖς
[47, 48]	μετὰ τοῦτο φυγόντας αὐτοὺς ἄλλους	ἄλλῃ	ἐπεδίωξαν μὲν οἱ κεκρατηκότες, οὔτε
[47, 14]	ἄστει καὶ τῶν ἐν τῇ	ἄλλῃ	Ἰταλίᾳ οἰκιῶν, ὧν μὲν ἐμεμισθώκεσάν
[47, 37]	στρατεύματα συνήγαγον. ἀντικαθημένων δὲ αὐτῶν	ἀλλήλοις	ἐκδρομαὶ μὲν καὶ ἀντεπέξοδοι παρ´
[47, 23]	καὶ τῶν στρατιωτῶν τοὺς μὲν	ἀλλήλοις	ἐς χεῖρας ἐλθεῖν, τοὺς δὲ
[47, 40]	τῶν τοῦ Ἀντωνίου κήπων, ὁμόρων	ἀλλήλοις	παρὰ τῷ Τιβέριδι ὄντων, ἠκούοντο.
[47, 6]	τε φιλτάτους ἀντὶ τῶν ἐχθίστων	ἀλλήλοις	προέβαλλον, καὶ τοὺς πολεμιωτάτους ἀντὶ
[47, 48]	ἀετοὶ δύο ὑπὲρ ἀμφοτέρων ὑπερπτόμενοι	ἀλλήλοις	τε ἐμαχέσαντο καὶ ἐκείνοις τὸ
[47, 45]	τά τε ταφρεύματα διαπορθηθῆναι καὶ	ἀλλήλοις	τοὺς νενικηκότας πρὸς τὸ οἰκεῖον
[47, 39]	συνέπεσον μὲν γὰρ καὶ αὖθις	ἀλλήλοις,	ὥσπερ καὶ πρότερον· ἀλλ´ ἐκείνους
[47, 44]	τέ τινες τὸ μὲν παίειν	ἀλλήλους	ἀφῃροῦντο, τῇ δὲ δὴ συμμίξει
[47, 35]	τοιούτοις φιλεῖ συμβαίνειν, ὕποπτα πρὸς	ἀλλήλους	εἶχον, ἔς τε τὸ μέσον
[47, 43]	δορατίοις ἔκρουσαν καὶ ἐκεῖνα ἐπ´	ἀλλήλους	ἐξηκόντισαν, καὶ οἱ σφενδονῆται οἵ
[47, 45]	ὄντες, ἐπέσχον, ὥστε μὴ καθορᾶν	ἀλλήλους·	καὶ οὔτε ἐν τῇ μάχῃ
[47, 46]	τάχιστα ἰδόντες ἐν τῇ ὑποστροφῇ	ἀλλήλους	καὶ τὸ συμβεβηκὸς ἔγνωσαν, ἀντιπαρεξῆλθον
[47, 34]	τὰ λοιπὰ ἐθελονταὶ συγκατέπρησαν καὶ	ἀλλήλους	οἱ πλείους ἀνεχρήσαντο. μετὰ δὲ
[47, 5]	συναπώλλυσαν. ἐκ γὰρ τῶν πρὸς	ἀλλήλους	πραγμάτων τό τε οἰκειωθέν σφισι
[47, 45]	τὰ οἰκεῖα ἐρύματα πολὺ ἀπ´	ἀλλήλων	ἀφεστηκότα τὴν ἐναντίαν ἑκάτεροι ἀμεταστρεπτὶ
[47, 46]	τολμήσαντες. ἐπλεονέκτησαν δὲ καὶ ἠλαττώθησαν	ἀλλήλων	τῷ τό τε τάφρευμα τὸ
[47, 20]	τήν τε πόλιν καὶ τὴν	ἄλλην	Ἰταλίαν διάξων, ὥσπερ εἶπον, ὑπέμεινε,
[47, 0]	καὶ Αὔλου Ἱρτίου ὑπατείας, καὶ	ἄλλο	ἔτος ἕν, ἐν ᾧ ἄρχοντες
[47, 33]	αὐτὸς ἐς τὴν νῆσον περαιωθεὶς	ἄλλο	μὲν κακὸν οὐδὲν αὐτοὺς ἔδρασεν
[47, 31]	γὰρ ἀμαχεὶ τῷ Ῥούφῳ προσεκεχωρήκεσαν)	ἄλλο	μέν σφας οὐδὲν δεινὸν εἰργάσατο,
[47, 39]	τότε· τί γὰρ ἄν τις	ἄλλο	περὶ αὐτῶν ἀμφοτέρωθεν μαχεσαμένων εἴποι
[47, 49]	ἀποκτείνῃ. καὶ αὐτοῦ τὸ μὲν	ἄλλο	σῶμα ταφῆς ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου
[47, 25]	σφαγὴν ἔμαθεν, ἔδεισε μὴ καὶ	ἄλλο	τι ἐν τῇ Μακεδονίᾳ παρὰ
[47, 8]	τῆς Ἰουλίας ἱκετευσάσης, ἀφῆκεν, οὐδὲν	ἄλλο	χρηστὸν εἰργάσατο. ~πολύτροποι μὲν οὖν
[47, 6]	δεόμενοι, καὶ οὐκ ἔχοντες ὁπόθεν	ἄλλοθεν	τὰς ἐπιθυμίας τῶν στρατιωτῶν ἀποπληρώσωσι,
[47, 43]	μελῳδοῦντες, ἔπειτα δὲ καὶ οἱ	ἄλλοι	οἱ τόν τε θυμὸν τῶν
[47, 40]	μὲν γῦπες πολλοὶ δὲ καὶ	ἄλλοι	ὄρνιθες νεκροφάγοι ὑπέρ τε ἐκείνων
[47, 13]	τε οὐκ ὀλίγοι διεσώθησαν καὶ	ἄλλοι	συχνοὶ διεφθάρησαν. καὶ αὐτοὺς οὐδὲ
[47, 9]	καὶ ὑπὸ τῶν ἐχθίστων ἐσώθησαν.	ἄλλοι	σφᾶς αὐτοὺς ἀπέκτειναν, ἄλλους αὐτοὶ
[47, 33]	ἤθροιζον. ~καὶ αὐτοῖς οἱ μὲν	ἄλλοι	ταύτῃ πάντες, καὶ οἱ πρόσθεν
[47, 30]	τῆς μὲν ἠπείρου παντελῶς εἰργόμενος	(ἄλλοι	τε γὰρ τῷ Κασσίῳ καὶ
[47, 44]	καὶ ἐς τὰ στήθη ἔτυπτον.	ἄλλοι	τῶν ξιφῶν αὐτῶν λαμβανόμενοι τὰ
[47, 46]	ἐμεμενήκει, πάντως ἂν ἅμα τοῖς	ἄλλοις	ἀπωλώλει) καὶ τῷ τὸν Κάσσιον
[47, 41]	ἐσώθη. ὃ γάρ τοι τοῖς	ἄλλοις	ἐν μὲν τῷ στρατοπέδῳ τῷ
[47, 17]	διεσώσατο· πρὸς γὰρ αὖ τοῖς	ἄλλοις	ἔς τε τὸ ναυτικὸν οἰκέτας,
[47, 13]	ἐδύνατο, ἀλλ´ ἔν τε τοῖς	ἄλλοις	πᾶσι καὶ ἔργοις καὶ λόγοις
[47, 5]	ἑτέρου ὄντα, ἐδύνατο μὴ ἀντιδιδοὺς	ἄλλον,	καὶ ἐκ τῆς τῶν γεγονότων
[47, 15]	τοῦ δὲ συνάρχοντος αὐτοῦ μεταλλάξαντος,	ἄλλον	τέ τινα καὶ τὸν Οὐεντίδιον
[47, 30]	συντελείας χρημάτων ἔπαθον. ἀλλ´ οὐδὲ	ἄλλος	οὐδείς, συχνῶν μετὰ τοῦτο ἐπιβουλευσάντων
[47, 44]	γὰρ τὸ λυπῆσον οὐκ ἐξικνοῦντο.	ἄλλος	τις ἀποκτείνας τινὰ οὐδ´ ἀποθανεῖσθαί
[47, 10]	αὐτῶν ἑτέρωσε διέφυγε. τοῦτο δὲ	ἄλλος	τις τὴν σκευὴν ὁμοίως ἅπασαν
[47, 46]	σωθῆναι, τοῦ τε ἐρύματος στερηθέντα	ἄλλοσέ	ποι διαφυγεῖν, ὑποτοπήσαντα δὲ καὶ
[47, 47]	οὐ μέντοι καὶ ἀσφαλῶς οὔτ´	ἄλλοσέ	ποι μεταναστῆναι οὔτ´ ἐς τὴν
[47, 40]	καὶ νυκτὸς ἐξέλαμψε· καὶ κεραυνοὶ	ἄλλοσέ	τε πολλαχόσε καὶ ἐς τὸν
[47, 26]	καὶ τῶν τοῦ Σέξτου στρατιωτῶν	ἄλλοτε	ἄλλους ἐς φυλακὴν τῆς πόλεως
[47, 39]	ὁ δῆμος καίπερ ὑπ´ οὐδενὸς	ἀλλοτρίου	ἡττηθείς (τὸ γάρ τοι ὑπήκοον
[47, 5]	τε οἰκειωθέν σφισι καὶ τὸ	ἀλλοτριωθὲν	ἐν λόγῳ τινὶ τιθέμενοι οὔτε
[47, 48]	καὶ μετὰ τοῦτο φυγόντας αὐτοὺς	ἄλλους	ἄλλῃ ἐπεδίωξαν μὲν οἱ κεκρατηκότες,
[47, 9]	ἐσώθησαν. ἄλλοι σφᾶς αὐτοὺς ἀπέκτειναν,	ἄλλους	αὐτοὶ οἱ ἐπελθόντες ὡς καὶ
[47, 26]	τῶν τοῦ Σέξτου στρατιωτῶν ἄλλοτε	ἄλλους	ἐς φυλακὴν τῆς πόλεως φοιτῶντας
[47, 6]	γράμματα ἐσγράψουσι. τούς τε οὖν	ἄλλους	ἑτοιμότερον διὰ τοῦτ´ ἔσφαζον καὶ
[47, 8]	ἐκδρᾶναι ἐπέτρεψε, καὶ πρὸς τοὺς	ἄλλους	οὐκ ἀπαραίτητος ἦν· ὁ δὲ
[47, 33]	σφῶν ταράξωσί τι καὶ τοὺς	ἄλλους	συναποστήσωσι, γνώμην ἐποιήσαντο ἐπ´ ἐκείνους
[47, 20]	πρὸς τὸν Ἀντώνιον τούς τε	ἄλλους	σφίσι γενομένην καὶ ἐς τὴν
[47, 24]	τῶν ἐκεῖ ὑπηκόων διατρέφῃ. καὶ	ἄλλους	τε ἐν τούτῳ συμμάχους προσεποιήσατο
[47, 18]	ἑορτάζειν ἠνάγκασαν, νομοθετήσαντες τοὺς μὲν	ἄλλους	τοὺς ἀμελήσαντας αὐτῶν ἐπαράτους τῷ
[47, 28]	καὶ τὸν Κρίσπον, τούς τε	ἄλλους	τοὺς οὐκ ἐθελήσαντάς οἱ συστρατεῦσαι,
[47, 18]	αὐτοί τε ὤμοσαν καὶ τοὺς	ἄλλους	ὥρκωσαν βέβαια νομιεῖν πάντα τὰ
[47, 5]	δὴ φίλων αὐτοῦ τῶν τε	ἄλλων	ἀνθρώπων οὐδεὶς ἐκείνου γε κελεύσαντος
[47, 8]	ἔπειτ´ ἐκέλευσεν αὐτὴν ἐκφανέστερον τῶν	ἄλλων	ἐν τῷ βήματι προτεθῆναι, ἵν´
[47, 3]	τῶν βουλευτῶν χωρὶς δὲ τῶν	ἄλλων,	ἐξετέθη. καὶ τὸ μὲν αἴτιον
[47, 14]	βούλονται διδῶσι, προεῖπον μηδένα τῶν	ἄλλων	μὴ ὠνησείοντα ἐς τὸ πρατήριον
[47, 14]	ἄτοπα καὶ περὶ τὰς τῶν	ἄλλων	οὐσίας συνέβαινε. καίτοι ταῖς τε
[47, 6]	μὲν ἐσώθησαν, τῶν δὲ δὴ	ἄλλων	πολλοὶ καὶ παρ´ αὐτοῖς τοῖς
[47, 20]	μὲν γὰρ καὶ ὑπὸ τῶν	ἄλλων	σχεδόν τι πάντων ἐφ´ οἷς
[47, 7]	ἐς τὰ πράγματα παριὼν οὔτ´	ἄλλως	{ἂν} ἀνάγκην πολλοὺς σφοδρῶς μισεῖν
[47, 49]	τλῆμον ἀρετή, λόγος ἄρ´ ἦσθ´	{ἄλλως}	ἐγὼ δέ σε ὡς ἔργον
[47, 47]	σφας ἔχων θορυβεῖν τε αὐτοὺς	ἄλλως	καὶ ταράττειν νύκτωρ ἐπειρᾶτο, καί
[47, 5]	φίλοι καὶ παρὰ δόξαν ἐκτείνοντο.	ἄλλως	μὲν γὰρ ἤ τις ἢ
[47, 33]	τε Ῥόδιοι καὶ οἱ Λύκιοι	ἄλλως	μὲν οὐκ ἀνθίσταντο, οὐ μέντοι
[47, 38]	δὴ Κάσσιος ὅ τε Βροῦτος	ἄλλως	μὲν οὐκ ὤκνουν τὴν μάχην
[47, 40]	ὁ πολίαρχος τὰ Λατιάρια, οὔτ´	ἄλλως	προσήκοντα αὐτῷ οὔτ´ ἐν τῷ
[47, 21]	Ἑλλάδα καὶ τὴν Μακεδονίαν συνίστη.	ἄλλως	τε γὰρ ἔκ τε τῆς
[47, 17]	πῶς ἂν τὸ τρίτον ἀπέλαβον,	ἄλλως	τε καὶ ἐλαχίστου αὐτῶν πωλουμένων;
[47, 48]	ἀνάγκῃ καὶ παρὰ γνώμην δουλεύσας,	ἄλλως	τε καὶ ὅτι οἱ ἐναντίοι
[47, 30]	αὐτὸ ἰδών, ἐφοβήθη μὴ ζῶν	ἁλοίη	καὶ ἑαυτὸν κατεχρήσατο. ὅπερ που
[47, 49]	πλείους ἑαυτοὺς παραχρῆμα ἀπέκτειναν ἢ	ἁλόντες,	ὥσπερ καὶ ὁ Φαουώνιος, ἐφθάρησαν,
[47, 23]	γὰρ Βροῦτος ἐκ γραμμάτων τινῶν	ἁλόντων	προμαθὼν τὸ γενησόμενον ὑπεξήγαγεν αὐτόν,
[47, 27]	τῷ δὲ δὴ Βάσσῳ ὁ	Ἀλχαυδόνιος	ὁ Ἀράβιος· οὗτος γὰρ τῷ
[47, 46]	καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα	ἁλῶναι	(ἀφ´ οὗπερ καὶ τὰ μάλιστα
[47, 49]	τὴν σωτηρίαν ἀπαξιώσας δὲ τὴν	ἅλωσιν	ἐς τὸν θάνατον καὶ αὐτὸς
[47, 20]	τότε γὰρ τῆς τε δημοκρατίας	ἅμα	ἀπογνόντες καὶ ἐκεῖνον φοβηθέντες ἀπῆραν.
[47, 17]	πωλουμένων; τοῦτο μὲν γὰρ πολλῶν	ἅμα	ἀποκηρυττομένων, καὶ τῶν ἀνθρώπων τῶν
[47, 44]	τρωθῶσι (τούς τε γὰρ ἀνθεστηκότας	ἅμα	ἀποκτεῖναι καὶ ἑαυτοὺς σῶσαι ἐβούλοντο)
[47, 25]	ἐμβαλών, εἴ πως ἀμύναιτό τε	ἅμα	αὐτοὺς ὧν ἐκακούργουν, καὶ ὄνομα
[47, 34]	τά τε τοξεύματα καὶ ἀκόντια	ἅμα	ἀφέντων, ἐς πᾶν κινδύνου ἀφίκετο.
[47, 19]	προαπέδειξαν, τούς τε ἐπιτηδείους σφίσιν	ἅμα	δι´ αὐτῶν τιμῶντες, καὶ τὰ
[47, 10]	τῶν στιγμάτων, καὶ ἐκεῖνόν τε	ἅμα	ἔσωσε καὶ αὐτὸς ἐτιμήθη. ταῦτα
[47, 42]	δὲ ἀπὸ συγκειμένου τινὸς πάντες	ἅμα	ἕῳ ἐξωπλίσαντο, καὶ ἔς τε
[47, 47]	μὴ τῷ στρατῷ πένθος τε	ἅμα	καὶ ἀθυμίαν ἐκ τῆς τῶν
[47, 39]	αὐτός τε ἑαυτοῦ κρείττων τε	ἅμα	καὶ ἥττων γενόμενος καὶ ἔσφηλεν
[47, 8]	τὴν κεφαλὴν ἐχρῆτο κατεκέντησε, πολλὰ	ἅμα	καὶ μιαρὰ προσεπισκώπτουσα. καὶ οὗτοι
[47, 1]	τράπεζαν καταβαλὼν τήν τε ἰσχὺν	ἅμα	καὶ τὴν δυσχέρειαν τὴν ἐπ´
[47, 18]	ἐκεῖνοι οἱ τρεῖς ἐποίουν, καὶ	ἅμα	καὶ τὸν Καίσαρα τὸν πρότερον
[47, 37]	ἀσφαλὲς ἐφαίνετο τὸ μὴ οὐχ	ἅμα	πάντας αὐτοὺς αὐλίζεσθαι, ἔς τε
[47, 28]	ἐς τὸ στρατόπεδον κατὰ πάσας	ἅμα	τὰς πύλας ἐσπεσόντες πάντα τὰ
[47, 46]	ὁ Καῖσαρ ἐμεμενήκει, πάντως ἂν	ἅμα	τοῖς ἄλλοις ἀπωλώλει) καὶ τῷ
[47, 10]	τὸ γιγνόμενον, καὶ θαυμάσας τε	ἅμα	τὸν παῖδα καὶ ἐλεήσας, ἦλθεν
[47, 45]	τότε δὲ τῷ μὴ πάντας	ἅμα	τοὺς ἑτέρους, ἀλλ´ ἐν τῷ
[47, 30]	ἀπεκρούσθη, τὴν δὲ δὴ Λαοδίκειαν	ἀμαχεὶ	διὰ τὴν φιλίαν αὐτῶν, ἣν
[47, 26]	ἐς τὴν Συρίαν ἦλθε, καὶ	ἀμαχεὶ	πάντα τά τε τῶν δήμων
[47, 34]	τῶν πόλεων τὰς μὲν πλείους	ἀμαχεὶ	προσηγάγετο, Ξάνθον δὲ ἐς πολιορκίαν
[47, 31]	αὐτὸς ἦλθε, καὶ (ἤδη γὰρ	ἀμαχεὶ	τῷ Ῥούφῳ προσεκεχωρήκεσαν) ἄλλο μέν
[47, 39]	(πολλῷ γὰρ καὶ πλείους καὶ	ἀμείνους	σφῶν πολλαχόθι ἠγωνίσαντο) ἀλλ´ ὅτι
[47, 6]	συγγενέσι κατὰ τὸ στασιωτικὸν προσεκεκρούκεσαν.	ἀμέλει	τῷ τε Ἀντωνίῳ καὶ ὁ
[47, 18]	νομοθετήσαντες τοὺς μὲν ἄλλους τοὺς	ἀμελήσαντας	αὐτῶν ἐπαράτους τῷ τε Διὶ
[47, 45]	ἀλλήλων ἀφεστηκότα τὴν ἐναντίαν ἑκάτεροι	ἀμεταστρεπτὶ	ἔφυγον, καὶ ἀπό τε τούτου
[47, 22]	ὅπῃ ποτὲ ἐπιόντα αὐτὸν καλῶς	ἀμύναιτο,	καὶ τά τε ἄλλα ἄριστα
[47, 25]	ἐς Βησσοὺς ἐμβαλών, εἴ πως	ἀμύναιτό	τε ἅμα αὐτοὺς ὧν ἐκακούργουν,
[47, 48]	ηὐτομόλησαν δὲ καὶ πρὸς αὐτοὺς	Ἀμύντας	τε ὁ τοῦ Δηιοτάρου στρατηγὸς
[47, 43]	διῆλθεν (ἦν δὲ τοῖς μὲν	ἀμφὶ	τὸν Βροῦτον Ἐλευθερία, τοῖς δὲ
[47, 26]	παροῦσιν ἔστερξεν, ἀλλ´ ἢ τοῖς	ἀμφὶ	τὸν Σκιπίωνα τόν τε Κάτωνα
[47, 45]	τε διώξεις καὶ αἱ φυγαὶ	ἀμφοῖν	ὁμοίως συνέβησαν, καὶ τὰ στρατόπεδα
[47, 25]	καὶ τῷ Ἀντωνίῳ προσπολεμήσων, περιβάλοιτο,	ἀμφότερα	διεπράξατο, Ῥασκυπόριδός οἱ δυνάστου τινὸς
[47, 11]	ἀλλ´ ἐς τὸ μέσον ἐπ´	ἀμφότερα	τὴν ἐλπίδα τοῦ μέλλοντος τιθέμενον
[47, 45]	εἰπεῖν ἐγένετο· καὶ γὰρ ἐνίκησαν	ἀμφότεροι	καὶ ἡττήθησαν, ἔτρεψάν τε τοὺς
[47, 46]	μάχης ἕνεκα καὶ ἐκράτησαν οὕτως	ἀμφότεροι	καὶ ἡττήθησαν· οὐδὲ γὰρ οὐδὲ
[47, 45]	~ἔμενον δὲ κατὰ χώραν ἀκριβῶς	ἀμφότεροι,	καὶ οὔθ´ ὑπαγωγαῖς οὔτε διώξεσιν
[47, 35]	δι´ ὀλίγου παρεστήσατο. ~ταῦτ´ οὖν	ἀμφότεροι	πράξαντες ἔς τε τὴν Ἀσίαν
[47, 42]	τοῦτο δὲ καὶ καθ´ ἑκάστους,	ἀμφοτέροις	ἀπό τε τῶν στρατηγῶν καὶ
[47, 45]	ἑτέρους, ἀλλ´ ἐν τῷ μέρει	ἀμφοτέρους	καὶ ἡττηθῆναι καὶ κρατῆσαι ταὐτὸν
[47, 45]	ὁμοίως συνέβησαν, καὶ τὰ στρατόπεδα	ἀμφοτέρωθεν	ἑάλω. τοῦ τε γὰρ πεδίου
[47, 39]	ἄν τις ἄλλο περὶ αὐτῶν	ἀμφοτέρωθεν	μαχεσαμένων εἴποι ἢ ὅτι Ῥωμαῖοι
[47, 42]	ἄλλα ὁμοιοτροπώτατα, ἅτε καὶ Ῥωμαίων	ἀμφοτέρωθεν	ὁμοίως μετὰ τῶν συμμάχων σφῶν
[47, 30]	καὶ τὴν θάλασσαν. τότε γὰρ	ἀμφοτέρωθεν	τῆς ἐπαγωγῆς τῶν ἐπιτηδείων εἰρχθεὶς
[47, 1]	πειρωμένους ἀποκτείνας, τὴν νίκην κατ´	ἀμφοτέρων	αὐτῶν ἔδωκε. ~καὶ οἱ μὲν
[47, 35]	εἷς τε ὁ πᾶς περίβολος	ἀμφοτέρων	ἐγένετο, καὶ ἐν κοινῷ τὴν
[47, 27]	συναράμενος, τότε παρεκλήθη μὲν ὑπ´	ἀμφοτέρων,	ἐλθὼν δὲ ἐς τὸ μέσον
[47, 48]	ἀντιπαρατεταγμένων ἤδη ἀετοὶ δύο ὑπὲρ	ἀμφοτέρων	ὑπερπτόμενοι ἀλλήλοις τε ἐμαχέσαντο καὶ
[47, 37]	ἐκδρομαὶ μὲν καὶ ἀντεπέξοδοι παρ´	ἀμφοτέρων	ὡς ἔτυχεν ἐγίγνοντο, μάχη δὲ
[47, 48]	αὐτοῖς) ἢ ἐς χεῖρας ἐλθεῖν,	ἄν	γε καὶ τὸ βραχύτατον ἰσχύωσι.
[47, 39]	αὖθις ἀγῶνας ὁμοίους ἀνελόμενοι πάντως	ἄν	ποτε ἐδουλώθησαν ἢ καὶ ἐφθάρησαν.
[47, 42]	ἔπειτα ἁρμόζοντα αὐτῶν λεγόντων, οἷα	ἄν	τινες ἔν τε τῷ παραχρῆμα
[47, 39]	αὐτοῖς ἡττηθεῖσι τότε· τί γὰρ	ἄν	τις ἄλλο περὶ αὐτῶν ἀμφοτέρωθεν
[47, 39]	τοῖς Ῥωμαίοις γεγονότας οὐκ ἀπεικότως	ἄν	τις συμβῆναι νομίσειεν, οὐχ ὅτι
[47, 3]	ἠδυνήθην· ὃ γάρ τοι μόνον	ἄν	τις, τό γε ἐλάττους θανατωθῆναι,
[47, 46]	χώραν ὁ Καῖσαρ ἐμεμενήκει, πάντως	ἂν	ἅμα τοῖς ἄλλοις ἀπωλώλει) καὶ
[47, 7]	τὰ πράγματα παριὼν οὔτ´ ἄλλως	{ἂν}	ἀνάγκην πολλοὺς σφοδρῶς μισεῖν εἶχε
[47, 45]	δὲ κατὰ Καίσαρα ἀντετέτακτο, ἰσοπαλεῖς	ἂν	ἐγεγόνεσαν. νῦν δὲ ὅ τε
[47, 10]	παραλείψω (πάμπολύ τε γὰρ ἔργον	ἂν	εἴη, καὶ οὐδὲν μέγα τῇ
[47, 38]	μάχην ὥρμησαν καὶ διελάλουν ὅτι,	ἂν	ἐπὶ πλεῖον διατριφθῶσι, τό τε
[47, 39]	προχωρήσασα, σωφρονῆσαι δύναται· πολλοὺς δ´	ἂν	ἐπὶ πολλοῖς καὶ αὖθις ἀγῶνας
[47, 13]	διὰ προγραφῆς εὐθυμεῖσθαι, θάνατον ὀφλήσοντες	ἂν	μὴ πειθαρχήσωσιν· οὕτω που, ὡς
[47, 17]	δύο μέρη φανερῶς ἐσυλῶντο, πῶς	ἂν	τὸ τρίτον ἀπέλαβον, ἄλλως τε
[47, 49]	θάνατον καὶ αὐτὸς κατέφυγεν. καὶ	ἀναβοήσας	τοῦτο δὴ τὸ Ἡράκλειον ὦ
[47, 46]	μὲν γὰρ ἑκατόνταρχον κατασκεψόμενον καὶ	ἀναγγελοῦντα	αὐτῷ ὅπου τε ὁ Βροῦτος
[47, 42]	πρὸς τὸ αὐτίκα τοῦ κινδύνου	ἀναγκαῖα	πολλὰ δὲ καὶ ἐς τὸ
[47, 6]	τοῖς τε φίλοις καὶ τοῖς	ἀναγκαίοις,	ὑφ´ ὧνπερ ἐς τὰ μάλιστα
[47, 34]	ἐνέδοσαν καίπερ προῖκα αὐτοῦ τοὺς	ἀναγκαίους	ἑκάστῳ διδόντος, πρατήριόν τι ὑπ´
[47, 30]	εἰρχθεὶς ἐπεκδρομὴν μὲν σπάνει τῶν	ἀναγκαίων	ἐποιήσατο, καταραχθεὶς δὲ διὰ ταχέων
[47, 48]	λυμανεῖσθαι, διέφθειρε τοὺς πλείους, τῇ	ἀνάγκῃ	καὶ παρὰ γνώμην δουλεύσας, ἄλλως
[47, 7]	πράγματα παριὼν οὔτ´ ἄλλως {ἂν}	ἀνάγκην	πολλοὺς σφοδρῶς μισεῖν εἶχε καὶ
[47, 44]	ἀεὶ πίπτων ἔς τε τὸ	ἀναίσθητον	καθίστατο καὶ σύνεσιν τοῦ πάθους
[47, 17]	τῆς τε ἀπληστίας καὶ τῆς	ἀναισχυντίας	ἐχώρησαν ὥστε τινὰ καὶ τὴν
[47, 47]	μεταναστῆναι οὔτ´ ἐς τὴν Ἰταλίαν	ἀνακομισθῆναι	δυνάμενοι, ἀλλ´ ἐν τοῖς ὅπλοις
[47, 47]	δόσει χρημάτων ἀνθ´ ὧν ἀπωλωλέκεσαν	ἀνακτησάμενος,	ἔς τε τὴν ταφρείαν αὐτῶν
[47, 41]	ἡ μάχη γενήσοιτο, καὶ ἵνα	ἀναλάβῃ	τι ὧν δικτατορεύων αὐτὸς ἐφόρει·
[47, 16]	πλείω ἐς τοὺς προσδοκωμένους πολέμους	ἀναλώσειν	νομίζοντες, ἠργυρολόγουν. οὐ μὴν ἀλλὰ
[47, 3]	παρήλλαξεν· ἐπεὶ ὅτι γε οὐκ	ἀναμὶξ	τὰ ὀνόματα τῶν πρώτων τοῖς
[47, 40]	μὲν παντάπασιν ἐξέλιπον οἱ δ´	ἀνάπαλιν	ῥεῖν ἤρξαντο· συνενηνέχθαι δέ πως
[47, 49]	(ἐς γὰρ χωρίον τι ἐρυμνὸν	ἀναπεφευγὼς	ἦν) μὴ δυνηθεὶς δέ, καὶ
[47, 17]	τῶν πλειόνων καὶ ἀχρύσων καὶ	ἀναργύρων	ὄντων, τῶν δὲ λοιπῶν μὴ
[47, 35]	ἐκεῖνο ἑτέρῳ τινὶ ἐς μεσόγειαν	ἀνατείνοντι	συμβάλλει, καὶ ἔστι μεταξὺ Νέας
[47, 26]	συστρατεύσας τε τῷ Πομπηίῳ καὶ	ἀναχωρήσας	ἐς Τύρον, ἐκεῖ ἐν τῷ
[47, 12]	καὶ ἀρχὰς ἔσχον. ἡ δ´	ἀναχώρησίς	σφισι πρός τε τὸν Βροῦτον
[47, 45]	νενικηκότας πρὸς τὸ οἰκεῖον ἑκατέρους	ἀναχωροῦντας	συντυχεῖν. ~τῆς μὲν δὴ οὖν
[47, 7]	κιβωτὸν αὐτὴν ἐσκομίσασα ἐκεῖθεν τὸν	ἄνδρα	ἐξήγαγεν, ὥστε τὸν Καίσαρα θαυμάσαντα
[47, 7]	δέ, Τανουσία γυνὴ ἐπιφανὴς τὸν	ἄνδρα	Τίτον Οὐίνιον ἐπικηρυχθέντα τὸ μὲν
[47, 6]	ἐφήβους ἐσήγαγον, ἵν´ ὡς ἐς	ἄνδρας	ἤδη τελῶν ἀποθάνῃ. ~ταῦτα δὲ
[47, 13]	ὁπότε καὶ ἐκείνοις (τοῖς τρισὶν	ἀνδράσι	λέγω) ἄλλα τε ὡς εὐεργέταις
[47, 5]	ἀπ´ ἰδίας τινὸς αἰτίας τοῖς	ἀνδράσιν	ἐκείνοις, ὡς καὶ σφαγῆναι πρὸς
[47, 18]	~ταῦτά τε οὖν οὕτως οἱ	ἄνδρες	ἐκεῖνοι οἱ τρεῖς ἐποίουν, καὶ
[47, 19]	αὐτοῦ καταφυγόντα ἐπ´ ἀδείᾳ μήτε	ἀνδρηλατεῖσθαι	μήτε συλᾶσθαι, ὅπερ οὐδενὶ οὐδὲ
[47, 13]	καὶ οὐδεὶς οὐδὲ τῶν πάνυ	ἀνδρικῶν	ἀντικαρτερεῖν πρὸς αὐτὰς ἐδύνατο, ἀλλ´
[47, 9]	ἔλαβον. οἷα γὰρ οὐχ ἑνὸς	ἀνδρὸς	ἀλλὰ τριῶν πρός τε τὴν
[47, 8]	οὓς οὐδὲ γιγνωσκομένους ὑπὸ τοῦ	ἀνδρός,	ἐθανάτωσεν· ἑνὸς γοῦν τινος κεφαλὴν
[47, 19]	τὴν ἀσυλίαν, μετὰ τὴν τῶν	ἀνδρῶν	ἄθροισιν, ἄνευ τοῦ ἔργου αὐτῆς
[47, 31]	ἐπαίνους τε παρὰ τῶν τριῶν	ἀνδρῶν	(ἐκεῖνοι γὰρ τὰ πράγματα ἤδη
[47, 32]	τήν τε συνωμοσίαν τῶν τριῶν	ἀνδρῶν	ἔμαθον καὶ τὰ πραττόμενα ὑπ´
[47, 16]	ἀλλὰ καὶ τῶν ἐξελευθέρων, καὶ	ἀνδρῶν	ὁμοίως καὶ γυναικῶν, εὐποροῦντας ἐς
[47, 49]	διάπυρον καταπιοῦσα ἀπέθανε. τῶν δὲ	ἀνδρῶν	τῶν πρώτων τῶν ἀρχάς τινας
[47, 38]	ἄφθονον ὑπὸ τῶν νεῶν εἶχον)	ἀνεβάλλοντο,	εἴ πως ἄνευ κινδύνου καὶ
[47, 40]	καὶ ἐκ τῆς δεξιᾶς χειρὸς	ἀνέδωκε.	καὶ ταῦτα μὲν ἐκ τοῦ
[47, 37]	τότε ἔτι ἀρρωστῶν. κἀκ τούτου	ἀνεθάρσησαν	μὲν οἱ περὶ τὸν Ἀντώνιον·
[47, 17]	καὶ ἐκεῖνο προσαπολέσωσιν, αἱ τιμαὶ	ἀνεῖντο·	τοῦτο δὲ τοῖς στρατιώταις πολὺ
[47, 25]	κρατυνάμενος ἐς τὴν Ἀσίαν αὖθις	ἀνεκομίσθη.	Βροῦτος μὲν ταῦτά τε ἔπρασσεν,
[47, 39]	ἐς αὐτονομίαν ἐξῃροῦντο. ὅθεν οὐδ´	ἀνέκυψεν	ἔτι πρὸς ἀκριβῆ παρρησίαν ὁ
[47, 39]	πολλοῖς καὶ αὖθις ἀγῶνας ὁμοίους	ἀνελόμενοι	πάντως ἄν ποτε ἐδουλώθησαν ἢ
[47, 11]	τοῦτο χρὴ μήτε ἐς τὸ	ἀνέλπιστον	πρὸς τὰς αὐτίκα συμφορὰς ἐκπλήττεσθαί
[47, 4]	περιπίπτοντες ῥᾳστώνην τινὰ ἐκ τοῦ	ἀνελπίστου	τῶν παθῶν ἐλάμβανον. τότε δὲ
[47, 2]	τοῦ τὴν πόλιν φυλάττοντος ἀραχνίων	ἀνεπλήσθη,	καὶ ὅπλα ἐκ τῆς γῆς
[47, 46]	ὁ Βροῦτος ζητήσοντας αὐτὸν ἀπεστάλκει	ἀνέστρεψε,	καὶ σχολῇ μετ´ αὐτῶν ὡς
[47, 38]	μὲν οὖν τινα διὰ ταῦτα	ἀνέσχον,	οὐκ ἐθέλοντές σφισιν ἐς χεῖρας
[47, 3]	αὐτῶν ἐπὶ τὸ βῆμα αὖθις	ἀνετίθεντο,	καὶ τὰ λοιπὰ σώματα τὰ
[47, 6]	ἢ ἀξίωσις ἢ καὶ συγγένεια	ἀνετίμα,	ἀντὶ πλειόνων ἀπώλλυντο. ἅτε γὰρ
[47, 38]	νεῶν εἶχον) ἀνεβάλλοντο, εἴ πως	ἄνευ	κινδύνου καὶ φθόρου τινῶν ἐπικρατήσειαν·
[47, 19]	μετὰ τὴν τῶν ἀνδρῶν ἄθροισιν,	ἄνευ	τοῦ ἔργου αὐτῆς ἔσχεν· οὕτω
[47, 41]	ὁμιλίας περιφανέστατα, καίπερ χαλεπῶς καὶ	ἄνευ	τῶν ὅπλων ὑπὸ τῆς ἀσθενείας
[47, 34]	συγκατέπρησαν καὶ ἀλλήλους οἱ πλείους	ἀνεχρήσαντο.	μετὰ δὲ τοῦτο πρὸς τὰ
[47, 24]	ἔς τε τὴν ἄνω Μακεδονίαν	ἀνεχώρησε,	κἀντεῦθεν ἐς τὴν Ἀσίαν ὕστερον
[47, 10]	οὖν ἐς οὐδεμίαν ὀνόματος μνήμην	ἀνήκει·	Ὁσίδιον δὲ δὴ Γέταν ὁ
[47, 4]	οἱ πάσχοντες ἐξαπιναίαις τε καὶ	ἀνηκούστοις	συμφοραῖς περιπίπτοντες ῥᾳστώνην τινὰ ἐκ
[47, 8]	ὁ δὲ Ἀντώνιος ὠμῶς καὶ	ἀνηλεῶς	οὐχ ὅτι τοὺς ἐκτεθέντας ἀλλὰ
[47, 41]	δὲ δὴ ὀνείρων τοιαίδε ἐφάνησαν.	ἀνὴρ	Θεσσαλὸς ἔδοξέν οἱ τὸν Καίσαρα
[47, 26]	ἐς φυλακὴν τῆς πόλεως φοιτῶντας	ἀνηρτήσατο,	περί τε τοῦ Καίσαρος πολλὰ
[47, 14]	οὖν πλῆθος τῶν στρατιωτῶν τούτοις	ἀνηρτῶντο,	τῶν δὲ δὴ λογιμωτέρων τοὺς
[47, 6]	ἴσους πρὸς ἴσους, τοῦτο δὲ	ἀνθ´	ἑνὸς πλείονας ἢ καὶ ἀντὶ
[47, 47]	σφας παραμυθούμενος καὶ δόσει χρημάτων	ἀνθ´	ὧν ἀπωλωλέκεσαν ἀνακτησάμενος, ἔς τε
[47, 44]	μὴ τρωθῶσι (τούς τε γὰρ	ἀνθεστηκότας	ἅμα ἀποκτεῖναι καὶ ἑαυτοὺς σῶσαι
[47, 14]	τὰ δεδημευμένα τά τε τῶν	ἀνθισταμένων	ἔτι, διαπέμποντες (καὶ γὰρ ἐκείνους,
[47, 33]	οἱ Λύκιοι ἄλλως μὲν οὐκ	ἀνθίσταντο,	οὐ μέντοι καὶ συμμαχῆσαι ἤθελον.
[47, 22]	Ἀντωνίῳ πολεμεῖν, παρῄνει ἐκείνῳ τε	ἀνθίστασθαι	καὶ ἑαυτῷ συναλλαγῆναι, καὶ αὐτὸς
[47, 49]	μετέστη, ἡ δὲ δὴ Πορκία	ἄνθρακα	διάπυρον καταπιοῦσα ἀπέθανε. τῶν δὲ
[47, 16]	οἰκέταις ἐπράττοντο, μετρίως πως τοὺς	ἀνθρώπους	ἐλύπει· τὸ δὲ δὴ τοὺς
[47, 40]	ταὐτὸ καὶ ὅσα παρὰ τῶν	ἀνθρώπων	κατὰ συντυχίαν ἐπράχθη ἔδοξεν· ἔν
[47, 5]	φίλων αὐτοῦ τῶν τε ἄλλων	ἀνθρώπων	οὐδεὶς ἐκείνου γε κελεύσαντος ἐφθάρη,
[47, 17]	πολλῶν ἅμα ἀποκηρυττομένων, καὶ τῶν	ἀνθρώπων	τῶν πλειόνων καὶ ἀχρύσων καὶ
[47, 2]	τῆς γῆς ἐς τὸν οὐρανὸν	ἀνιόντα	ὤφθη, κτύπος τε ἀπ´ αὐτῶν
[47, 8]	καὶ ἐπὶ πλεῖστον τῆς τε	ἀνοσιωτάτης	καὶ τῆς οἰκτροτάτης αὐτῶν ὄψεως
[47, 40]	ἔδοξεν· ἔν τε γὰρ ταῖς	ἀνοχαῖς	ὁ πολίαρχος τὰ Λατιάρια, οὔτ´
[47, 40]	ὂν αἷμα παρ´ αὐτὰς τὰς	ἀνοχὰς	ἔκ τε τοῦ δεξιοῦ ὤμου
[47, 11]	ἀσφαλείᾳ διεβίω, ἀλλὰ καὶ ὕπατος	ἀντ´	αὐτοῦ ἐκείνου ὕστερον ἀπεδείχθη. οὕτως
[47, 13]	ἐγγραφέντων ἀπηλίφησαν, πολλοὶ δὲ ὕστερον	ἀντ´	αὐτῶν ἀντενεγράφησαν, καὶ τούτων τε
[47, 15]	τῶν ἐθνῶν ἔστειλαν, ἑτέρους δὲ	ἀντ´	αὐτῶν ἀντικατέστησαν. νόμους τε τοὺς
[47, 3]	ἐκ τοῦ ὁμοίου σφαγησομένοις ἔφερεν.	ἀντ´	ἐκείνου δὲ δὴ ἕτερα καὶ
[47, 30]	Λαοδικέων λιμένα ἐσπλεύσας τούς τε	ἀνταναχθέντας	ἐκράτησε καὶ ἀπέκλεισέν οἱ καὶ
[47, 6]	μὲν εἷς τις ἑνός τινος	ἀντάξιος	ὥστ´ ἰσομοιρεῖν εὑρίσκετο, ἁπλῆ ἡ
[47, 10]	προϋπαρχούσης σφίσι τοῖς εὖ ποιήσασιν	ἀνταπέδοσαν·	στιγματίας δέ τις οὐχ ὅσον
[47, 5]	διαφόρου τιμωρίαν ποιούμενοι ῥᾳδίως σφᾶς	ἀντεδίδοσαν.	~κἀκ τούτου τούς τε φιλτάτους
[47, 24]	καὶ τὴν σωτηρίαν τοῦ παιδὸς	ἀντέλαβεν.	οὐ μέντοι καὶ βελτίω αὐτὸν
[47, 13]	πολλοὶ δὲ ὕστερον ἀντ´ αὐτῶν	ἀντενεγράφησαν,	καὶ τούτων τε οὐκ ὀλίγοι
[47, 15]	τοὺς μὲν ἀπήλειψαν τοὺς δὲ	ἀντενέγραψαν.	καὶ συνελόντι εἰπεῖν, καὶ τἆλλα
[47, 8]	τῶν ὀνομάτων αὐτῶν ὦσιν, ἑτέρους	ἀντενέγραψαν.	πλήν γε ὅτι τὸν θεῖον
[47, 43]	μετὰ ταῦτα τό τε ἱππικὸν	ἀντεξήλασαν	καὶ τὸ θωρακοφόρον συνεπισπόμενόν σφισιν
[47, 37]	αὐτῶν ἀλλήλοις ἐκδρομαὶ μὲν καὶ	ἀντεπέξοδοι	παρ´ ἀμφοτέρων ὡς ἔτυχεν ἐγίγνοντο,
[47, 15]	καὶ διὰ τοῦτο καταλυθεισῶν οὐκ	ἀντεποιήσαντο,	τὰ δὲ δὴ πράγματα πρός
[47, 33]	οὐδὲν αὐτοὺς ἔδρασεν (οὔτε γὰρ	ἀντέστησάν	οἱ, καὶ εὔνοιαν αὐτῶν ἐκ
[47, 45]	Ἀντώνιον Κάσσιος δὲ κατὰ Καίσαρα	ἀντετέτακτο,	ἰσοπαλεῖς ἂν ἐγεγόνεσαν. νῦν δὲ
[47, 34]	δὲ τοῦτο οἱ ἔνδον οὐκέτ´	ἀντῆραν,	ἀλλ´ εὐθὺς αὐτῷ ὡς καὶ
[47, 6]	ἀξίωσις ἢ καὶ συγγένεια ἀνετίμα,	ἀντὶ	πλειόνων ἀπώλλυντο. ἅτε γὰρ ἐν
[47, 6]	ἀνθ´ ἑνὸς πλείονας ἢ καὶ	ἀντὶ	πλειόνων ἐλάττονας, ἠλλάττοντο, τά τε
[47, 40]	ἀγορανόμοι τοῦ πλήθους ὁπλομαχίας ἀγῶνας	ἀντὶ	τῆς ἱπποδρομίας τῇ Δήμητρι ἐπετέλεσαν.
[47, 31]	εἶχον) καὶ ἐλπίδα ἀντιλήψεσθαί τι	ἀντὶ	τῶν ἀπολωλότων ἔλαβον· ἥ τε
[47, 47]	ὅθεν οὐδὲ τοῖς στρατιώταις τι	ἀντὶ	τῶν διαρπασθέντων ἔδωκαν· καὶ προσέτι
[47, 6]	ἀλλήλοις προέβαλλον, καὶ τοὺς πολεμιωτάτους	ἀντὶ	τῶν ἑταιροτάτων, τοῦτο μὲν ἴσους
[47, 6]	~κἀκ τούτου τούς τε φιλτάτους	ἀντὶ	τῶν ἐχθίστων ἀλλήλοις προέβαλλον, καὶ
[47, 5]	φίλον ἑτέρου ὄντα, ἐδύνατο μὴ	ἀντιδιδοὺς	ἄλλον, καὶ ἐκ τῆς τῶν
[47, 6]	ὥστ´ ἰσομοιρεῖν εὑρίσκετο, ἁπλῆ ἡ	ἀντίδοσις	ἐγίγνετο· ὅσους δὲ δὴ ἀρετή
[47, 42]	σφαγέας τιμωρήσασθαι καὶ τὰ τῶν	ἀντικαθεστώτων	σχεῖν, ἄρξαι τε πάντων τῶν
[47, 37]	ἓν τὰ τρία στρατεύματα συνήγαγον.	ἀντικαθημένων	δὲ αὐτῶν ἀλλήλοις ἐκδρομαὶ μὲν
[47, 13]	οὐδεὶς οὐδὲ τῶν πάνυ ἀνδρικῶν	ἀντικαρτερεῖν	πρὸς αὐτὰς ἐδύνατο, ἀλλ´ ἔν
[47, 15]	ἔστειλαν, ἑτέρους δὲ ἀντ´ αὐτῶν	ἀντικατέστησαν.	νόμους τε τοὺς μὲν ἀπήλειψαν
[47, 42]	κἀνταῦθα ἡσυχῇ παρετάξαντο. ὡς δ´	ἀντικατέστησαν,	παραινέσεις, τοῦτο μὲν ἀθρόοις τοῦτο
[47, 20]	ὁ Ὀκταουιανὸς τῶν τε πραγμάτων	ἀντιλαμβάνεσθαι	καὶ τὸ πλῆθος σφετερίζεσθαι ἤρξατο.
[47, 44]	τάς τε ἀσπίδας ἀπερρίπτουν, καὶ	ἀντιλαμβανόμενοι	τῶν ἀντιτεταγμένων οἱ μὲν ἔκ
[47, 31]	τῇ Ῥώμῃ εἶχον) καὶ ἐλπίδα	ἀντιλήψεσθαί	τι ἀντὶ τῶν ἀπολωλότων ἔλαβον·
[47, 30]	Συρίαν ἐνέβαλε. καὶ τῆς μὲν	Ἀντιοχείας	ὑπὸ τῶν ἐμφρουρούντων αὐτὴν ἀπεκρούσθη,
[47, 44]	ποιούμενοι, ἀλλ´ ἐπιθυμίᾳ τοῦ τοὺς	ἀντιπάλους	ἀπολέσαι καὶ ἑαυτοὺς προϊέμενοι. καί
[47, 48]	δὲ τοῦτο ἐξωπλίσατο. καὶ αὐτῶν	ἀντιπαρατεταγμένων	ἤδη ἀετοὶ δύο ὑπὲρ ἀμφοτέρων
[47, 46]	ἀλλήλους καὶ τὸ συμβεβηκὸς ἔγνωσαν,	ἀντιπαρεξῆλθον	μηδὲν μηδέτεροι τολμήσαντες. ἐπλεονέκτησαν δὲ
[47, 35]	γὰρ πρὸς τῇ θαλάσσῃ κατ´	ἀντιπέρας	Θάσου ἦν, ἡ δὲ ἐντὸς
[47, 38]	τε τριβῇ βαρυνόμενα καὶ τῶν	ἀντιπολεμούντων	καταφρονήσαντα, ὅτι τὸ καθάρσιον τὸ
[47, 27]	δὲ αὐτὸν ταῦτα Γάιός τις	Ἀντίστιος	ἐς πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ μετὰ
[47, 27]	πρὸς συμμάχων ἐπαγωγὴν διελύθησαν. καὶ	Ἀντιστίῳ	μὲν ἔκ τε τῶν περιχώρων
[47, 29]	ἐχθρῶν μοίρᾳ γένωνται, καὶ τὴν	ἀντίταξιν	τόν τε πόλεμον τὸν πρὸς
[47, 45]	καὶ ἡττήθησαν, ἔτρεψάν τε τοὺς	ἀντιτεταγμένους	σφίσιν ἑκάτεροι καὶ ἐτράποντο, καὶ
[47, 44]	ἀσπίδας ἀπερρίπτουν, καὶ ἀντιλαμβανόμενοι τῶν	ἀντιτεταγμένων	οἱ μὲν ἔκ τε τῶν
[47, 24]	τὸν Καίσαρα καὶ πρὸς τὸν	Ἀντώνιον	ἀπὸ τῶν εὐεργετῶν ἀπηυτομόλησεν. ~ὁ
[47, 24]	ἀγγελλομένων πυνθανόμενοι μεταβάλωνται, τὸν μὲν	Ἀντώνιον	ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ κατέλιπε, Γαΐῳ
[47, 21]	καὶ τούτους ἐπί τε τὸν	Ἀντώνιον	ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ ὄντα ἐστράτευσε,
[47, 29]	γὰρ ὁ Καῖσαρ οὔτε τὸν	Ἀντώνιον	ἐνενικήκει οὔτε τὰ ἐν τῷ
[47, 37]	ἀνεθάρσησαν μὲν οἱ περὶ τὸν	Ἀντώνιον·	ἐπεὶ δ´ οὐκ ἀσφαλὲς ἐφαίνετο
[47, 45]	συνεμεμίχεσαν, ἢ Βροῦτος μὲν κατὰ	Ἀντώνιον	Κάσσιος δὲ κατὰ Καίσαρα ἀντετέτακτο,
[47, 24]	Γέλλιος Ποπλικόλας ἐπεβούλευσε καὶ τὸν	Ἀντώνιον	ὁ ἀδελφὸς ὁ Μᾶρκος ἐξαρπάσαι,
[47, 37]	Κάσσιον, ἐκ δὲ τοῦ τὸν	Ἀντώνιον	πάντως ἐφ´ ἑαυτὸν ἰσχύσειν ἐνόμισεν)
[47, 36]	καὶ τὸν Καίσαρα τόν τε	Ἀντώνιον	σπουδῇ μετεπέμποντο. οὗτοι γὰρ τέως
[47, 20]	τὴν ὁμολογίαν τὴν πρὸς τὸν	Ἀντώνιον	τούς τε ἄλλους σφίσι γενομένην
[47, 37]	μὲν ἐν Δυρραχίῳ νοσήσας ὑπελείφθη,	Ἀντώνιος	δὲ πρὸς τοὺς Φιλίππους ἤλασε,
[47, 20]	εἶπον, ὑπέμεινε, Καῖσαρ δὲ καὶ	Ἀντώνιος	ἐξεστράτευσαν. ὅ τε γὰρ Βροῦτος
[47, 47]	δὲ δὴ Καῖσαρ ὅ τε	Ἀντώνιος	ἐσπάνιζον μὲν τῆς τροφῆς καὶ
[47, 0]	ἑβδόμῃ α. Ὡς Καῖσαρ καὶ	Ἀντώνιος	καὶ Λέπιδος ἐς Ῥώμην ἐλθόντες
[47, 6]	Ἀντωνίῳ καὶ ὁ θεῖος Λούκιος	{Ἀντώνιος}	Καῖσαρ καὶ τῷ Λεπίδῳ καὶ
[47, 21]	εὐθὺς αὐτῷ προσεχώρησε, καὶ ὁ	Ἀντώνιος	κωλυθεὶς κατὰ τὴν τοῦ Καίσαρος
[47, 36]	πόλεως εὐθὺς ἐξώρμησαν, ἐγχρονίσαντες δὲ	Ἀντώνιος	μὲν περὶ Βρεντέσιον (ὑπὸ γὰρ
[47, 21]	καιρῷ ἐν ᾧ ὅ τε	Ἀντώνιος	ὁ Γάιος ἄρτι ἀφῖκτο καὶ
[47, 8]	καὶ καταληφθεὶς ἐσφάγη) ὁ μὲν	Ἀντώνιος	πολλὰ αὐτῷ καὶ δυσχερῆ ἐξονειδίσας
[47, 8]	γε ὅτι τὸν θεῖον ὁ	Ἀντώνιος,	πολλὰ τῆς μητρὸς τῆς ἑαυτοῦ
[47, 45]	Καίσαρος ἀρρωστίαν ἐξεβιάσατο, καὶ ὁ	Ἀντώνιος	τὸν Κάσσιον οὐδέν οἱ ὅμοιον
[47, 8]	οὐκ ἀπαραίτητος ἦν· ὁ δὲ	Ἀντώνιος	ὠμῶς καὶ ἀνηλεῶς οὐχ ὅτι
[47, 23]	ταμίαν τούς τε ὑποστρατήγους τοῦ	Ἀντωνίου	ἐξαιτῆσαι. ~ὁ οὖν Βροῦτος ἐκείνων
[47, 49]	ἄλλο σῶμα ταφῆς ὑπὸ τοῦ	Ἀντωνίου	ἔτυχεν, ἡ δὲ δὴ κεφαλὴ
[47, 11]	δὲ Οὐαλέριος Μεσσάλας ὑπὸ τοῦ	Ἀντωνίου	θανατωθεὶς οὐχ ὅπως ἐν ἀσφαλείᾳ
[47, 22]	στρατεύματα στασιασθέντα οἱ ὑπὸ τοῦ	Ἀντωνίου	κατεστήσατο. ~ἐκεῖνος γάρ, καίτοι ὑπ´
[47, 40]	Καίσαρος καὶ ἐκ τῶν τοῦ	Ἀντωνίου	κήπων, ὁμόρων ἀλλήλοις παρὰ τῷ
[47, 7]	τοῦ Λεπίδου καὶ ὑπὸ τοῦ	Ἀντωνίου	μάλιστα (πρός τε γὰρ τοῦ
[47, 46]	τὸ τοῦ Καίσαρος τοῦ τ´	Ἀντωνίου	πᾶν καὶ τὰ ἐν αὐτῷ
[47, 37]	καὶ τοῦ Καίσαρος καὶ τοῦ	Ἀντωνίου	πάνυ συμβαλεῖν σπουδαζόντων· ταῖς τε
[47, 25]	ὡς τάχιστα τήν τε τοῦ	Ἀντωνίου	τοῦ Μάρκου πείρασιν καὶ τὴν
[47, 20]	διεωρτάκει. ἀλλ´ ἐκεῖνα μὲν δι´	Ἀντωνίου	τοῦ συστρατηγοῦ καὶ ἀπὼν ἐκπρεπέστατα
[47, 1]	ἐπ´ αὐτῇ προεσήμηνεν, τῷ δ´	Ἀντωνίῳ	γάλα τε πέριξ περὶ τὸ
[47, 11]	καὶ οὕτω γε καὶ τῷ	Ἀντωνίῳ	διὰ τοῦτ´ ἤρεσεν ὥστε καὶ
[47, 6]	στασιωτικὸν προσεκεκρούκεσαν. ἀμέλει τῷ τε	Ἀντωνίῳ	καὶ ὁ θεῖος Λούκιος {Ἀντώνιος}
[47, 22]	Καίσαρι πέμπων, ὅτε ἐδόκει τῷ	Ἀντωνίῳ	πολεμεῖν, παρῄνει ἐκείνῳ τε ἀνθίστασθαι
[47, 25]	τῷ τε Καίσαρι καὶ τῷ	Ἀντωνίῳ	προσπολεμήσων, περιβάλοιτο, ἀμφότερα διεπράξατο, Ῥασκυπόριδός
[47, 24]	στρατοῦ λαβὼν ἔς τε τὴν	ἄνω	Μακεδονίαν ἀνεχώρησε, κἀντεῦθεν ἐς τὴν
[47, 16]	ἀργύριον πρὸς τὴν τῶν κτημάτων	ἀξίαν	ἐσενεγκεῖν ἐκελεύσθησαν, ἀλλ´ ἐπ´ αὐτοῖς
[47, 14]	ἡμισείας, πρὸς τὴν τῆς καταγωγῆς	ἀξίαν	ἐσέπραξαν· τοῦτο δὲ τοὺς τὰ
[47, 17]	τοῖς στρατιώταις πολὺ παρὰ τὴν	ἀξίαν	πάντα ἐπιπράσκετο. ὥστε τῶν μὲν
[47, 21]	τούτων, ἅτε μηδὲ δύναμίν τινα	ἀξιόλογον	ἔχον, προσεποιήσατο· ἐς δὲ δὴ
[47, 27]	διὰ τοῦτο οὐδὲ ἔπραξάν τι	ἀξιόλογον.	καὶ ὁ μὲν δυνηθείς τινα
[47, 10]	τῇ συγγραφῇ παρέξεται) ἃ δὲ	ἀξιομνημόνευτα	μάλιστα εἶναι νομίζω, διηγήσομαι. τοῦτο
[47, 17]	οὐδεὶς οὐδέν, ὅ τι καὶ	ἄξιον	εἰπεῖν, διεσώσατο· πρὸς γὰρ αὖ
[47, 21]	ἐστέλλοντο, ἠμέλησαν, οὐδεμίαν ἐν αὐτοῖς	ἀξιόχρεων	ὠφελίαν ὁρῶντες οὖσαν, πρὸς δὲ
[47, 18]	καὶ αὐτοί ποτε τῶν ὁμοίων	ἀξιωθῆναι·	καὶ διὰ τοῦτο τοῖς τε
[47, 28]	δὲ δὴ Σταΐῳ τό τε	ἀξίωμα	μεθ´ οὗ ἀφῖκτο ἐτήρησε, καὶ
[47, 25]	αὐτοὺς ὧν ἐκακούργουν, καὶ ὄνομα	ἀξίωμά	τε αὐτοκράτορος, ὡς καὶ ῥᾷον
[47, 6]	δὲ δὴ ἀρετή τις ἢ	ἀξίωσις	ἢ καὶ συγγένεια ἀνετίμα, ἀντὶ
[47, 44]	τὰ σφέτερα ὡς καὶ ἐς	ἀόπλους	σφᾶς ἐώθουν· καὶ ἕτεροι τρωθῆναί
[47, 45]	τε τὰ οἰκεῖα ἐρύματα πολὺ	ἀπ´	ἀλλήλων ἀφεστηκότα τὴν ἐναντίαν ἑκάτεροι
[47, 35]	ἐγένετο, καὶ ἐν κοινῷ τὴν	ἀπ´	αὐτοῦ ἀσφάλειαν εἶχον. ~ἦσαν δὲ
[47, 13]	ἐπιείκειαν, ὥστε καὶ καταφρονηθῆναι καὶ	ἀπ´	αὐτοῦ καὶ ἐπιβουλευθῆναι, ἐζηλώκασι. ~τοιαῦτα
[47, 26]	εἶχον ὥστε καὶ Ἰουλιόπολίν σφας	ἀπ´	αὐτοῦ μετονομάσαι. ταῦτ´ οὖν ὁ
[47, 40]	ἐν τῇ Μακεδονίᾳ τὰ ἐκβάντα	ἀπ´	αὐτοῦ προεμαντεύσατο. ἐν γὰρ τῷ
[47, 4]	τῶν προτέρων ἔργων καὶ τῇ	ἀπ´	αὐτῶν ἐς τὸ καινῶσαί πως
[47, 2]	οὐρανὸν ἀνιόντα ὤφθη, κτύπος τε	ἀπ´	αὐτῶν πολὺς ἠκούσθη, καὶ ἐν
[47, 1]	θυμηδίας καὶ τὸν ὄλεθρον τὸν	ἀπ´	αὐτῶν προέδειξεν. ἐκείνοις μὲν οὖν
[47, 5]	τις ἢ οὐδεὶς ἐς ἔχθραν	ἀπ´	ἰδίας τινὸς αἰτίας τοῖς ἀνδράσιν
[47, 24]	ὅτι τε πορρωτάτω τῆς Ἰταλίας	ἀπαγάγῃ	κἀκ τῶν ἐκεῖ ὑπηκόων διατρέφῃ.
[47, 18]	ὡς καὶ λογίου τινὸς Σιβυλλείου	ἀπαγορεύοντος	μηδενὶ θεῶν τότε πλὴν τῷ
[47, 25]	τὴν τοῦ Σαδάλου γενομένην παρέλαβεν	(ἄπαις	γὰρ τελευτῶν τοῖς Ῥωμαίοις αὐτὴν
[47, 17]	τὸ τρίτον μετὰ ταῦτα αὐτῆς	ἀπαιτῆσαι,	τοῦτ´ ἔστι μήτε τι λαβεῖν
[47, 21]	Κύιντος Ὁρτήσιος ὁ προάρξας αὐτῆς	ἀπαλλαγήσεσθαι	ἔμελλεν, οὐ μέντοι καὶ πρᾶγμά
[47, 23]	τοὺς μὲν θανατώσας τοὺς δὲ	ἀπαλλάξας	ἐκ τῆς συστρατείας, οὕτω διέθηκεν
[47, 27]	ὀλίγων προσηταιρίσατο (τοὺς γὰρ ἐν	Ἀπαμείᾳ	χειμάζοντας ἐπεδίωξε μὲν ἐς Κιλικίαν
[47, 27]	στρατηγός τε ὠνομάσθη καὶ τὴν	Ἀπάμειαν	ἐκρατύνατο, ὅπως ὁρμητήριόν οἱ τοῦ
[47, 14]	μὴ ὠνησείοντα ἐς τὸ πρατήριον	ἀπαντᾶν,	εἰ δὲ μή γε, θνήσκειν
[47, 34]	τε κοινὸν τῶν Λυκίων στράτευμα	ἀπαντῆσαν	αὐτῷ πρὸς τὰ μεθόρια μάχῃ
[47, 2]	χωρὶς ἑκάτερος, μετὰ τῶν στρατιωτῶν	ἁπάντων	ἦλθον, καὶ παραχρῆμα τὰ δόξαντά
[47, 49]	ἀλλὰ ἀπογνοὺς μὲν τὴν σωτηρίαν	ἀπαξιώσας	δὲ τὴν ἅλωσιν ἐς τὸν
[47, 8]	καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους οὐκ	ἀπαραίτητος	ἦν· ὁ δὲ Ἀντώνιος ὠμῶς
[47, 3]	ἐκέχρητο ἐπανήχθησαν, καὶ ἡ πόλις	ἅπασα	νεκρῶν ἐπληρώθη· πολλοὶ μὲν γὰρ
[47, 10]	ἄλλος τις τὴν σκευὴν ὁμοίως	ἅπασαν	πρὸς τὸν δεσπότην διαλλάξας αὐτός
[47, 15]	Οὐεντίδιον τὸν Πούπλιον καίπερ στρατηγοῦντα	ἀπέδειξαν,	ἔς τε τὴν στρατηγίαν αὐτοῦ
[47, 11]	ὕπατος ἀντ´ αὐτοῦ ἐκείνου ὕστερον	ἀπεδείχθη.	οὕτως ἔκ τε τῶν ἀπορωτάτων
[47, 11]	λεύκωμα αὖθις τότε ἐσεγράφη καὶ	ἀπέθανε,	Μᾶρκος δὲ Οὐαλέριος Μεσσάλας ὑπὸ
[47, 49]	δὴ Πορκία ἄνθρακα διάπυρον καταπιοῦσα	ἀπέθανε.	τῶν δὲ ἀνδρῶν τῶν πρώτων
[47, 0]	Κάσσιος ὑπὸ Καίσαρος ἡττήθησαν καὶ	ἀπέθανον.	Χρόνου πλῆθος τὰ λοιπὰ τῆς
[47, 39]	τοὺς τοῖς Ῥωμαίοις γεγονότας οὐκ	ἀπεικότως	ἄν τις συμβῆναι νομίσειεν, οὐχ
[47, 19]	ὥσπερ ἐψήφιστο. πρὸς δὲ τούτοις	ἀπεῖπον	μὲν μηδεμίαν εἰκόνα αὐτοῦ, καθάπερ
[47, 24]	τε ὄντα καὶ τῷ Κασσίῳ	ἀπειπόντα	τὴν βοήθειαν. διατρίβοντος δὲ αὐτοῦ
[47, 15]	τοῦ μὲν Καίσαρος τὴν ἀρχὴν	ἀπειπόντος	(ἧς γὰρ οὕτως ἐπεθύμησεν ὥστε
[47, 27]	ἀποκρίνασθαί σφισι, τήν τε συμμαχίαν	ἀπεκήρυξε,	καὶ ἐπειδὴ ὁ Βάσσος ὑπερέβαλε
[47, 34]	παράγων ἕνα ἕκαστον τῶν πρώτων	ἀπεκήρυττεν,	εἴ πως διά γε τούτου
[47, 30]	τούς τε ἀνταναχθέντας ἐκράτησε καὶ	ἀπέκλεισέν	οἱ καὶ τὴν θάλασσαν. τότε
[47, 30]	Ἀντιοχείας ὑπὸ τῶν ἐμφρουρούντων αὐτὴν	ἀπεκρούσθη,	τὴν δὲ δὴ Λαοδίκειαν ἀμαχεὶ
[47, 9]	ἐχθίστων ἐσώθησαν. ἄλλοι σφᾶς αὐτοὺς	ἀπέκτειναν,	ἄλλους αὐτοὶ οἱ ἐπελθόντες ὡς
[47, 49]	οἱ μὲν πλείους ἑαυτοὺς παραχρῆμα	ἀπέκτειναν	ἢ ἁλόντες, ὥσπερ καὶ ὁ
[47, 48]	μὲν οἱ κεκρατηκότες, οὔτε δὲ	ἀπέκτειναν	οὔθ´ εἷλόν τινα, ἀλλὰ προσεδρεύσαντες
[47, 33]	ταῦτα καὶ τὸν Ἀριοβαρζάνην συλλαβὼν	ἀπέκτεινε.	~Βροῦτος δὲ τό τε κοινὸν
[47, 11]	Λαίνας τὸν Κικέρωνα τὸν Μᾶρκον	ἀπέκτεινε	καίπερ εὐεργέτην αὐτοῦ ἐκ συνηγορήματος
[47, 10]	ποι αὐτὸν ἐφωράθη καὶ ἐδιώκετο,	ἀπέκτεινέ	τέ τινα ἐντυχόντα οἱ κατὰ
[47, 24]	ὡς οὐκ ἠδυνήθη σῶον φυλάξαι,	ἀπέκτεινεν,	εἴτ´ αὐτογνωμονήσας εἴτε καὶ ἐξ
[47, 3]	καὶ πρὸς τοῖς ἱεροῖς σποράδην	ἀπεκτίννυντο,	καὶ αἵ τε κεφαλαὶ αὐτῶν
[47, 48]	τοὺς ζωγρηθέντας τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ	ἀπεκτόνεσαν.	πράξας δὲ τοῦτο ἐξωπλίσατο. καὶ
[47, 10]	πλασάμενος ὡς καὶ φεύγοντα αὐτὸν	ἀπεκτονὼς	ἐπιστεύθη ἔκ τε τῶν σκύλων
[47, 17]	ἐσυλῶντο, πῶς ἂν τὸ τρίτον	ἀπέλαβον,	ἄλλως τε καὶ ἐλαχίστου αὐτῶν
[47, 7]	μὲν πρῶτον ἐς κιβωτὸν παρὰ	ἀπελευθέρῳ	τινὶ Φιλοποίμενι κατέκρυψεν, ὥστε καὶ
[47, 10]	ὃν ἐβούλοντο πεφονευκέναι, ὁ δὲ	ἀπελθόντων	αὐτῶν ἑτέρωσε διέφυγε. τοῦτο δὲ
[47, 33]	φοβηθέντες μὴ καὶ αὐτοί τε	ἀπελθόντων	σφῶν ταράξωσί τι καὶ τοὺς
[47, 26]	τὸν Βόσπορον ἀθροίζειν, καὶ πιστευθεὶς	ἀπελύθη.	καὶ οὕτω μετὰ ταῦτα γράμματά
[47, 9]	οἱ ἐπελθόντες ὡς καὶ φονεύσοντες	ἀπέλυσαν.	προδόντες δέ τινες δεσπότας ἢ
[47, 34]	αὐτῶν ἐν τῷ ἐπινείῳ λαβὼν	ἀπέλυσε.	καὶ οὕτω καὶ τἆλλα δι´
[47, 28]	τοὺς οὐκ ἐθελήσαντάς οἱ συστρατεῦσαι,	ἀπέπεμψε	μηδὲν ἀδικήσας, τῷ δὲ δὴ
[47, 24]	καὶ καταποντώσων ἐς τὸ ἀσφαλὲς	ἀπέπεμψε·	φοβηθεὶς δὲ μὴ καὶ αὖθις
[47, 20]	οὐκ εὐθὺς ἐκ τῆς Ἰταλίας	ἀπέπλευσεν,	ἀλλ´ ἐν τῇ Καμπανίᾳ μετὰ
[47, 29]	ὁτιοῦν ὑπ´ ἐκείνων πραχθῆναι, ταῦθ´	ἅπερ	εἶπον ἐψηφίσαντο. ~ὁ δ´ οὖν
[47, 44]	ὁ θυμὸς ἐφλέγμηνεν, ὁμόσε τε	ἀπερισκέπτως	χωροῦντες καὶ μηδεμίαν ἔτ´ ἀσφάλειαν
[47, 44]	καί τινες τάς τε ἀσπίδας	ἀπερρίπτουν,	καὶ ἀντιλαμβανόμενοι τῶν ἀντιτεταγμένων οἱ
[47, 44]	οἱ δὲ τά τε προβλήματα	ἀπέσπων	καὶ ἐς τὰ στήθη ἔτυπτον.
[47, 46]	οὓς ὁ Βροῦτος ζητήσοντας αὐτὸν	ἀπεστάλκει	ἀνέστρεψε, καὶ σχολῇ μετ´ αὐτῶν
[47, 17]	πάντων καὶ αὐτοὶ τρόπον τινὰ	ἀπεστεροῦντο.	καὶ μέντοι καὶ ἕτερόν τι
[47, 21]	ἐκεῖνον ἐς τὸ τεῖχος προκαταφυγόντα	ἀπετείχισε	μὲν καὶ ἐζώγρησεν ἐκ προδοσίας,
[47, 8]	τῆς χειρὸς τῆς δεξιᾶς, ὥσπερ	ἀπετέτμητο,	ὁρῷτο· ἡ δὲ δὴ Φουλουία
[47, 10]	ἐσφάγη· καὶ οὕτως οἱ μὲν	ἀπετράποντο,	νομίσαντες ὃν ἐβούλοντο πεφονευκέναι, ὁ
[47, 48]	οἴκαδε εὐθύς, ὥς τινές φασιν,	ἀπεχώρησε·	δείσας δ´ οὖν ἐκ τούτων
[47, 19]	ἀρχαίου καὶ τότε ἔτι ἐγίγνετο·	ἀπηγόρευσαν	δὲ μηδένα ἐς τὸ ἡρῷον
[47, 15]	ἀντικατέστησαν. νόμους τε τοὺς μὲν	ἀπήλειψαν	τοὺς δὲ ἀντενέγραψαν. καὶ συνελόντι
[47, 13]	πρῶτον ἐς τὰ λευκώματα ἐγγραφέντων	ἀπηλίφησαν,	πολλοὶ δὲ ὕστερον ἀντ´ αὐτῶν
[47, 7]	τῆς τε πρὸς ἐκείνους συναρχίας	ἀπηλλάγη	καὶ τὸ κράτος μόνος ἔσχεν,
[47, 5]	τε τούτῳ χαλεπωτέρως ἢ πρὶν	ἀπήλλασσον,	καὶ διότι τότε μὲν μόνοι
[47, 30]	ὀλίγων ἐκινδύνευσε. διαφυγὼν δ´ οὖν	ἀπήντησέ	τε τῷ Κασσίῳ προσελαύνοντι, καὶ
[47, 10]	τὸν δακτύλιον τοῦ δεσπότου λαβὼν	ἀπήντησε	τοῖς διώκουσι, καὶ πλασάμενος ὡς
[47, 20]	ἅμα ἀπογνόντες καὶ ἐκεῖνον φοβηθέντες	ἀπῆραν.	καὶ αὐτοὺς οἱ Ἀθηναῖοι λαμπρῶς
[47, 31]	ἐπιτειχίσας σφίσιν ἐς τὴν Συρίαν	ἀπῆρε,	προτιμότερον τὸ τῷ Κασσίῳ βοηθῆσαι
[47, 6]	ὁ Κάτων ὁ Μᾶρκος ταμιεύσας	ἀπῄτησε	πάνθ´ ὅσα ἐπ´ αὐτοῖς εἰλήφεσαν,
[47, 24]	τὸν Ἀντώνιον ἀπὸ τῶν εὐεργετῶν	ἀπηυτομόλησεν.	~ὁ δ´ οὖν Βροῦτος ὡς
[47, 6]	εὐπόρους, εἰ καὶ μηδενὶ αὐτῶν	ἀπήχθοντο·	παμπόλλων τε γὰρ χρημάτων δεόμενοι,
[47, 45]	τούτου καὶ ἐκ τοῦ κονιορτοῦ	ἀπλέτου	γενομένου ἠγνόησαν τὸ τέλος τῆς
[47, 6]	τινος ἀντάξιος ὥστ´ ἰσομοιρεῖν εὑρίσκετο,	ἁπλῆ	ἡ ἀντίδοσις ἐγίγνετο· ὅσους δὲ
[47, 17]	ἐς τοσοῦτον γὰρ τῆς τε	ἀπληστίας	καὶ τῆς ἀναισχυντίας ἐχώρησαν ὥστε
[47, 19]	ἑκάστῃ χρῆσθαι, ὅτι τις αὐτῶν	ἀπὸ	δείπνου πρὸς ἑσπέραν οἴκαδε ἐπανιοῦσα
[47, 42]	τὴν μάχην ποιήσονται, ὥσπερ δὲ	ἀπὸ	συγκειμένου τινὸς πάντες ἅμα ἕῳ
[47, 45]	ἐναντίαν ἑκάτεροι ἀμεταστρεπτὶ ἔφυγον, καὶ	ἀπό	τε τούτου καὶ ἐκ τοῦ
[47, 42]	δὲ καὶ καθ´ ἑκάστους, ἀμφοτέροις	ἀπό	τε τῶν στρατηγῶν καὶ ἀπὸ
[47, 1]	δόξῃ μὲν ὡς καὶ πάντες	ἀπὸ	τῆς ἴσης ἄρξοντες, γνώμῃ δὲ
[47, 49]	Ῥώμην, χειμῶνι δ´ ἐν τῷ	ἀπὸ	τοῦ Δυρραχίου διάπλῳ περιπεσοῦσα ἐς
[47, 24]	Καίσαρα καὶ πρὸς τὸν Ἀντώνιον	ἀπὸ	τῶν εὐεργετῶν ἀπηυτομόλησεν. ~ὁ δ´
[47, 42]	ἀπό τε τῶν στρατηγῶν καὶ	ἀπὸ	τῶν ὑποστρατήγων τῶν θ´ ὑπομειόνων
[47, 20]	γὰρ τῆς τε δημοκρατίας ἅμα	ἀπογνόντες	καὶ ἐκεῖνον φοβηθέντες ἀπῆραν. καὶ
[47, 49]	οὐδεμίαν ἔτ´ ἐλπίδα ἔσχεν, ἀλλὰ	ἀπογνοὺς	μὲν τὴν σωτηρίαν ἀπαξιώσας δὲ
[47, 34]	οὐδὲ τότε αὐτῷ προσεχώρησαν, ὀλίγους	ἀποδόμενος	τοὺς λοιποὺς ἀφῆκεν. ἰδόντες δὲ
[47, 44]	ἄλλος τις ἀποκτείνας τινὰ οὐδ´	ἀποθανεῖσθαί	ποτε ὑπὸ τῆς αὐτίκα περιχαρείας
[47, 6]	ὡς ἐς ἄνδρας ἤδη τελῶν	ἀποθάνῃ.	~ταῦτα δὲ ἐπράττετο μὲν ὑπό
[47, 27]	καὶ αὐτόχειρας τοῦ Σέξτου γενέσθαι.	~ἀποθανόντος	δὲ ἐκείνου τό τε στράτευμα
[47, 17]	τῆς τοῦ Καίσαρος μητρὸς οὐσίαν,	ἀποθανούσης	τότε καὶ δημοσίᾳ {τε} ταφῇ
[47, 17]	τοῦτο μὲν γὰρ πολλῶν ἅμα	ἀποκηρυττομένων,	καὶ τῶν ἀνθρώπων τῶν πλειόνων
[47, 8]	τε τὰς χεῖρας αὐτὴν πρὶν	ἀποκομισθῆναι	ἐδέξατο, καὶ ἐμπικραναμένη οἱ καὶ
[47, 34]	μὲν ἐλευθερίας οἱ δὲ χρεῶν	ἀποκοπῆς	προτετυχηκότες, ἐκώλυόν σφας συμβῆναι) τὸ
[47, 27]	καὶ τῶν στρατοπέδων, πρίν τι	ἀποκρίνασθαί	σφισι, τήν τε συμμαχίαν ἀπεκήρυξε,
[47, 46]	εἶναι, καὶ Πινδάρῳ τινὶ ἐξελευθέρῳ	ἀποκτεῖναι	ἑαυτὸν προσέταξε. καὶ αὐτῷ καὶ
[47, 7]	αὐτός γε οὐδέν τι συχνοὺς	ἀποκτεῖναι	ἐδεήθη· τῇ τε γὰρ φύσει
[47, 44]	(τούς τε γὰρ ἀνθεστηκότας ἅμα	ἀποκτεῖναι	καὶ ἑαυτοὺς σῶσαι ἐβούλοντο) ἔπειτα
[47, 23]	τῆς στάσεως αἰτιωτάτους συλλαβεῖν καὶ	ἀποκτεῖναι,	καὶ τὸν ταμίαν τούς τε
[47, 29]	νυκτὸς ἐξαπιναίως κατέλαβε, καὶ ἐκεῖνον	ἀποκτείνας	τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ πρὸς τὴν
[47, 1]	τίλλειν τε τῶν πτερῶν πειρωμένους	ἀποκτείνας,	τὴν νίκην κατ´ ἀμφοτέρων αὐτῶν
[47, 44]	λυπῆσον οὐκ ἐξικνοῦντο. ἄλλος τις	ἀποκτείνας	τινὰ οὐδ´ ἀποθανεῖσθαί ποτε ὑπὸ
[47, 49]	τινα τῶν συνόντων, ἵνα αὐτὸν	ἀποκτείνῃ.	καὶ αὐτοῦ τὸ μὲν ἄλλο
[47, 6]	ἐπ´ αὐτοῖς εἰλήφεσαν, ἧττόν τινα	ἀποκτείνῃ,	προηγόρευσαν ὅτι οὐδένα αὐτῶν ἐς
[47, 10]	ὣς καθ´ ἑτέρου τινὸς μήνυσιν	ἀπολεῖσθαι	ἔμελλε, τήν τε ἐσθῆτα πρὸς
[47, 44]	ἀλλ´ ἐπιθυμίᾳ τοῦ τοὺς ἀντιπάλους	ἀπολέσαι	καὶ ἑαυτοὺς προϊέμενοι. καί τινες
[47, 9]	τε πολλάκις ὃν ὁ ἕτερος	ἀπολέσθαι,	καὶ φθαρῆναι αὖ ὃν ὁ
[47, 30]	χρήματα καὶ ναῦς λάβῃ· κἀνταῦθα	ἀποληφθεὶς	μετ´ ὀλίγων ἐκινδύνευσε. διαφυγὼν δ´
[47, 14]	μὲν τοῖς κτήμασι τοῖς τῶν	ἀπολλυμένων	ἐδελέαζον, τὰ μὲν ἐπευωνίζοντες τὰ
[47, 11]	τῶν θαρσούντως ἐχόντων οὐκ ἐλάττους	ἀπόλλυνται·	καὶ διὰ τοῦτο χρὴ μήτε
[47, 18]	μηδενὶ θεῶν τότε πλὴν τῷ	Ἀπόλλωνι	ἑορτάζεσθαι. ~ταῦτά τε οὖν αὐτῷ
[47, 18]	τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ καὶ τὰ	Ἀπολλώνια	γίγνεσθαι, ἐψηφίσαντο τῇ προτεραίᾳ τὰ
[47, 24]	τὸν μὲν Ἀντώνιον ἐν τῇ	Ἀπολλωνίᾳ	κατέλιπε, Γαΐῳ τινὶ Κλωδίῳ παραδοὺς
[47, 21]	τε τὸν Ἀντώνιον ἐν τῇ	Ἀπολλωνίᾳ	ὄντα ἐστράτευσε, καὶ προαπαντήσαντός οἱ
[47, 20]	ὁ Κάσσιος ἦν, τά τε	Ἀπολλώνια	οὐδέπω διεωρτάκει. ἀλλ´ ἐκεῖνα μὲν
[47, 23]	καὶ ἐπ´ ἐκεῖνον ἐς τὴν	Ἀπολλωνίαν,	ὅπως ἐξαρπάσωσιν αὐτόν, ὁρμῆσαι. καὶ
[47, 26]	ἐν τῇ Ἀφρικῇ ἡττῆσθαι καὶ	ἀπολωλέναι	διήγγελλε, καὶ ἑαυτῷ τὴν ἀρχὴν
[47, 24]	ὕστερον δέ, μαθὼν τὸν Δέκιμον	ἀπολωλότα,	παρ´ οὐδὲν αὐτὴν ἤγαγεν. ὁ
[47, 31]	ἐλπίδα ἀντιλήψεσθαί τι ἀντὶ τῶν	ἀπολωλότων	ἔλαβον· ἥ τε Κλεοπάτρα διὰ
[47, 21]	ἦλθε. τὸ μὲν οὖν Ἑλληνικὸν	ἀπονητότατα	ἐκ τούτων, ἅτε μηδὲ δύναμίν
[47, 23]	διέθηκεν ὥστε σφᾶς τούς τε	ἀποπεμφθέντας	ὡς καὶ τῆς στάσεως αἰτιωτάτους
[47, 6]	ἄλλοθεν τὰς ἐπιθυμίας τῶν στρατιωτῶν	ἀποπληρώσωσι,	κοινήν τινα κατὰ τῶν πλουσίων
[47, 11]	ἀπεδείχθη. οὕτως ἔκ τε τῶν	ἀπορωτάτων	πολλοὶ περιγίγνονται καὶ ἐκ τῶν
[47, 23]	τοὺς τοῦ Βρούτου στρατιώτας ἔπραττεν	ἀπόστασιν·	φωραθείς τε ἐπὶ τούτῳ πρὶν
[47, 12]	μετὰ τοῦθ´ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος	ἀποστερηθείς,	περιεβάλετο, καὶ τὴν Σικελίαν κατασχών,
[47, 16]	τὰς δὲ οὐσίας τῶν ζώντων	ἀποσυλῶντα	προσδεόμενοι γὰρ χρημάτων, ἅτε πολλὰ
[47, 25]	ἐν τῇ Μακεδονίᾳ παρὰ τὴν	ἀπουσίαν	αὐτοῦ νεωτερισθῇ, καὶ εὐθὺς ἐς
[47, 19]	ἀεί ποτε ἕδραν βουλῆς ἔχουσαν,	ἀποφράδα	ἐνόμισαν. τό τε οἴκημα ἐν
[47, 34]	ὠσάμενοι οἱ στρατιῶται προσέμιξαν αὐτοῖς	ἀπροσδόκητοι	γυμνητεύουσιν, καὶ ἐκείνους τε ἐς
[47, 22]	πλεῖον προεθυμήθη καὶ τὸ ὑπήκοον	ἀπροφασίστως	συναιρόμενον ἔσχε. καὶ τέως μὲν
[47, 34]	τὸ γιγνόμενον προκατέπληξαν, τοῖς δ´	ἄπωθεν	οὖσι δόξαν ὡς καὶ πάντα
[47, 47]	τοῦ Βρεντεσίου ἐπιδιαπλέουσαν ἐν ὁλκάσιν	ἀπώλεσαν	ὑπὸ τοῦ Σταΐου· οὐ μέντοι
[47, 34]	πᾶν κινδύνου ἀφίκετο. κἂν πασσυδὶ	ἀπώλετο,	εἰ μὴ δι´ αὐτοῦ τοῦ
[47, 6]	καὶ συγγένεια ἀνετίμα, ἀντὶ πλειόνων	ἀπώλλυντο.	ἅτε γὰρ ἐν ἐμφυλίοις πολέμοις,
[47, 9]	γὰρ καὶ πρὸς τῶν φιλτάτων	ἀπώλοντο,	συχνοὶ δὲ καὶ ὑπὸ τῶν
[47, 46]	πάντως ἂν ἅμα τοῖς ἄλλοις	ἀπωλώλει)	καὶ τῷ τὸν Κάσσιον ἐκ
[47, 47]	καὶ δόσει χρημάτων ἀνθ´ ὧν	ἀπωλωλέκεσαν	ἀνακτησάμενος, ἔς τε τὴν ταφρείαν
[47, 20]	δι´ Ἀντωνίου τοῦ συστρατηγοῦ καὶ	ἀπὼν	ἐκπρεπέστατα ἐπετέλεσεν, αὐτὸς δὲ οὐκ
[47, 49]	ὡς ἔργον ἤσκουν· σὺ δ´	ἄρ´	ἐδούλευες τύχῃ" παρεκάλεσέ τινα τῶν
[47, 49]	Ἡράκλειον ὦ τλῆμον ἀρετή, λόγος	ἄρ´	ἦσθ´ {ἄλλως} ἐγὼ δέ σε
[47, 27]	δὴ Βάσσῳ ὁ Ἀλχαυδόνιος ὁ	Ἀράβιος·	οὗτος γὰρ τῷ τε Λουκούλλῳ
[47, 30]	τῆς Ἀσίας ἐπῆλθε) διέβαλεν ἐς	Ἄραδον,	ὅπως καὶ παρ´ ἐκείνων καὶ
[47, 2]	στρατεύματος τοῦ τὴν πόλιν φυλάττοντος	ἀραχνίων	ἀνεπλήσθη, καὶ ὅπλα ἐκ τῆς
[47, 16]	ἐπειδὴ γὰρ οὐ ῥητόν τι	ἀργύριον	πρὸς τὴν τῶν κτημάτων ἀξίαν
[47, 17]	τάξεων ἐς στενὸν κατακλειόμενοι καὶ	ἀργυρίου	δεινῶς σπανίζοντες πάντων καὶ αὐτοὶ
[47, 34]	οὖσι δόξαν ὡς καὶ πάντα	ἄρδην	ᾑρηκότες παρέσχον· ἐκ γὰρ τούτου
[47, 39]	τοῖς πλήθεσιν ἢ καὶ ταῖς	ἀρεταῖς	τῶν μαχεσαμένων διήνεγκεν αὐτῶν (πολλῷ
[47, 49]	δὴ τὸ Ἡράκλειον ὦ τλῆμον	ἀρετή,	λόγος ἄρ´ ἦσθ´ {ἄλλως} ἐγὼ
[47, 6]	ἀντίδοσις ἐγίγνετο· ὅσους δὲ δὴ	ἀρετή	τις ἢ ἀξίωσις ἢ καὶ
[47, 34]	ἀλλ´ εὐθὺς αὐτῷ ὡς καὶ	ἀρετὴν	ἔχοντι προσέθεντο, μηδὲν ἔξω τῶν
[47, 11]	αὐτὸς ἑαυτὸν τοῖς σφαγεῦσι παρέδωκεν.	~ἀρετῆς	μὲν δὴ καὶ εὐσεβείας τοσαῦτα
[47, 13]	ὅθενπερ συχνοὶ πρὸς αὐτὸν ἦλθον.	~ἀριθμὸν	γὰρ οὔτε τῶν προγραφέντων οὔτε
[47, 0]	ἕν, ἐν ᾧ ἄρχοντες οἱ	ἀριθμούμενοι	οἵδε ἐγένοντο Μ. Αἰμίλιος Μ.
[47, 33]	καὶ μετὰ ταῦτα καὶ τὸν	Ἀριοβαρζάνην	συλλαβὼν ἀπέκτεινε. ~Βροῦτος δὲ τό
[47, 33]	παραχρῆμα ὡμολόγησαν, ὁ δὲ δὴ	Ἀριοβαρζάνης	οἵ τε Ῥόδιοι καὶ οἱ
[47, 22]	ἀμύναιτο, καὶ τά τε ἄλλα	ἄριστα	δὴ τήν τε Μακεδονίαν διήγαγε,
[47, 20]	Ἁρμοδίου καὶ παρὰ τὴν τοῦ	Ἀριστογείτονος,	ὡς καὶ ζηλωταῖς αὐτῶν γενομένοις,
[47, 33]	καὶ τὰ ἱερά, πλὴν τοῦ	ἅρματος	τοῦ Ἡλίου, παρεσπάσατο. καὶ μετὰ
[47, 20]	χαλκᾶς παρά τε τὴν τοῦ	Ἁρμοδίου	καὶ παρὰ τὴν τοῦ Ἀριστογείτονος,
[47, 42]	δὲ καὶ ἐς τὸ ἔπειτα	ἁρμόζοντα	αὐτῶν λεγόντων, οἷα ἄν τινες
[47, 42]	καὶ τὰ τῶν ἀντικαθεστώτων σχεῖν,	ἄρξαι	τε πάντων τῶν ὁμοφύλων ἐπιθυμῆσαι,
[47, 1]	καὶ πάντες ἀπὸ τῆς ἴσης	ἄρξοντες,	γνώμῃ δὲ ὡς καὶ αὐτὸς
[47, 19]	πράγματα ἐπὶ μακρότερον ταῖς τῶν	ἀρξόντων	διαδοχαῖς κρατυνόμενοι. ~πράξαντες δὲ ταῦτα,
[47, 14]	καὶ τοῖς τέκνοις τοῖς μὲν	ἄρρεσι	τὸ δέκατον ταῖς δὲ θηλείαις
[47, 45]	τε Βροῦτος τὴν τοῦ Καίσαρος	ἀρρωστίαν	ἐξεβιάσατο, καὶ ὁ Ἀντώνιος τὸν
[47, 41]	καίτοι καὶ τότε ἔτι κακῶς	ἀρρωστοῦντα,	ἐξαγαγεῖν καὶ ἐς τὴν παράταξιν
[47, 37]	ἠπείχθη καίπερ καὶ τότε ἔτι	ἀρρωστῶν.	κἀκ τούτου ἀνεθάρσησαν μὲν οἱ
[47, 21]	ὅ τε Ἀντώνιος ὁ Γάιος	ἄρτι	ἀφῖκτο καὶ Κύιντος Ὁρτήσιος ὁ
[47, 7]	ἔτι νέος τε ὢν καὶ	ἄρτι	ἐς τὰ πράγματα παριὼν οὔτ´
[47, 19]	πέμπεσθαι, ὅπερ ἐκ τοῦ πάνυ	ἀρχαίου	καὶ τότε ἔτι ἐγίγνετο· ἀπηγόρευσαν
[47, 7]	μακρότατον τιμηθέντες, καὶ ἐν ταῖς	ἀρχαῖς	ταῖς τε ἡγεμονίαις ἐπὶ πλεῖστον
[47, 14]	χαριζόμενοι, τοὺς δὲ καὶ ταῖς	ἀρχαῖς	ταῖς τε ἱερωσύναις αὐτῶν ἐτίμων.
[47, 20]	ὡς καὶ ἐπὶ τὰς ἔξω	ἀρχάς,	ἃς προσετετάχατο, ἐπειγόμενοι. καίτοι καὶ
[47, 12]	αὖθις, καί τινες αὐτῶν καὶ	ἀρχὰς	ἔσχον. ἡ δ´ ἀναχώρησίς σφισι
[47, 19]	τε καὶ ὑβρίσθη. τάς τε	ἀρχὰς	τὰς ἐν τῇ πόλει ἐπὶ
[47, 15]	τοῦθ´ οὕτως ἐγίγνετο, τὰς δὲ	ἀρχὰς	τάς τε ἱερωσύνας τῶν θανατωθέντων
[47, 49]	δὲ ἀνδρῶν τῶν πρώτων τῶν	ἀρχάς	τινας σχόντων ἢ καὶ ἐκ
[47, 22]	καὶ πάντων τῶν ἐκεῖ χωρίων	ἄρχειν	ἐκέλευσαν. ὡς οὖν καὶ ἐκ
[47, 29]	γὰρ ἐτέτακτο μὲν τῆς Συρίας	ἄρχειν	καὶ τὴν ἔξοδον ὑπατεύων ἐπεποίητο,
[47, 35]	εὐτακτότεροι οἱ στρατιῶται καὶ ῥᾴους	ἄρχειν	ὦσι, διχῇ κατέστη, παντὸς δὲ
[47, 21]	ἐπικράτησιν πράσσειν τι τῶν τῇ	ἀρχῇ	προσηκόντων ἀσθενὴς ἦν. ὅ τε
[47, 13]	λόγοις ἐσκυθρώπαζον καὶ ἐν τῇ	ἀρχῇ	τοῦ ἔτους οὐκ ἤμελλον, ὥσπερ
[47, 15]	τε, τοῦ μὲν Καίσαρος τὴν	ἀρχὴν	ἀπειπόντος (ἧς γὰρ οὕτως ἐπεθύμησεν
[47, 28]	ταῦτα ἡ βουλὴ τήν τε	ἀρχὴν	τῆς Συρίας ἐβεβαίωσε καὶ τὸν
[47, 26]	ἀπολωλέναι διήγγελλε, καὶ ἑαυτῷ τὴν	ἀρχὴν	τῆς Συρίας προστετάχθαι ἔλεγε. κἀκ
[47, 12]	ἰσχύν τε οἰκείαν, καίπερ τῆς	ἀρχῆς	μετὰ τοῦθ´ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος
[47, 39]	ὅπως δημοκρατία ἄκρατος, ἐς τοσοῦτον	ἀρχῆς	ὄγκον προχωρήσασα, σωφρονῆσαι δύναται· πολλοὺς
[47, 31]	Καίσαρος ὄντα καὶ τότε Βιθυνῶν	ἄρχοντα,	πρός τε τὴν τοῦ Κασσίου
[47, 15]	τοὺς στρατηγούς, πέντε ἡμέρας ἔτι	ἄρχοντας,	παύσαντες ἐκείνους μὲν ἐς τὰς
[47, 0]	ἄλλο ἔτος ἕν, ἐν ᾧ	ἄρχοντες	οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο Μ.
[47, 29]	αὐξηθῇ, τοῖς τῶν προσόρων ἐθνῶν	ἄρχουσιν	ἐνεχείρισαν· καὶ μετὰ τοῦτο μαθόντες
[47, 33]	αὐτὸν προδιαπλεῦσαι καὶ τὰς πέδας	ἃς	ἐκόμιζον ὡς καὶ ζῶντας πολλοὺς
[47, 30]	τε Ἀσιαναῖς καὶ ταῖς Αἰγυπτίαις,	ἃς	ἡ Κλεοπάτρα αὐτῷ ἔπεμψε, καὶ
[47, 16]	προσκαταστάντων, τό τε τῶν συντελειῶν,	ἃς	πολλὰς μὲν ἐπὶ τῇ γῇ
[47, 20]	καὶ ἐπὶ τὰς ἔξω ἀρχάς,	ἃς	προσετετάχατο, ἐπειγόμενοι. καίτοι καὶ ἀστυνόμος
[47, 41]	ἄνευ τῶν ὅπλων ὑπὸ τῆς	ἀσθενείας	ἑστώς, περιεγένετο. ~ἐπράχθη δὲ ὧδε.
[47, 21]	τι τῶν τῇ ἀρχῇ προσηκόντων	ἀσθενὴς	ἦν. ὅ τε Οὐατίνιος ἦρχε
[47, 25]	τὰ ἐκεῖ κρατυνάμενος ἐς τὴν	Ἀσίαν	αὖθις ἀνεκομίσθη. Βροῦτος μὲν ταῦτά
[47, 35]	ἀμφότεροι πράξαντες ἔς τε τὴν	Ἀσίαν	αὖθις ἦλθον, καὶ πάνθ´ ὅσα
[47, 29]	ἔρριψε, κἀκ τούτου πᾶσαν τὴν	Ἀσίαν	κατέσχε. πυθόμενοι δὲ ταῦτα οἱ
[47, 32]	τῇ Κιλικίᾳ κατεστήσατο, ἐς τὴν	Ἀσίαν	πρὸς τὸν Βροῦτον ἀφίκετο. ὡς
[47, 26]	ὁ Κάσσιος ἔς τε τὴν	Ἀσίαν	πρὸς τὸν Τρεβώνιον, φθάσας τὸν
[47, 29]	διὰ τῆς Θρᾴκης ἐς τὴν	Ἀσίαν	τὸ ἔθνος κομισθεὶς καὶ ἐκεῖ
[47, 24]	Μακεδονίαν ἀνεχώρησε, κἀντεῦθεν ἐς τὴν	Ἀσίαν	ὕστερον ἔπλευσεν, ὅπως σφᾶς ὅτι
[47, 30]	δὲ δὴ ναυσὶ ταῖς τε	Ἀσιαναῖς	καὶ ταῖς Αἰγυπτίαις, ἃς ἡ
[47, 26]	καὶ ἑτέρους πολλοὺς τῶν τε	Ἀσιανῶν	καὶ τῶν Κιλίκων προσέθετο. κἀκ
[47, 30]	οὖν Δολοβέλλας ἐγκρατὴς οὕτω τῆς	Ἀσίας	γενόμενος ἐς τὴν Κιλικίαν ἦλθε,
[47, 30]	αὐτῷ διὰ ταχέων ἐκ τῆς	Ἀσίας	ἐπῆλθε) διέβαλεν ἐς Ἄραδον, ὅπως
[47, 21]	οἱ καὶ χρήματα ἐκ τῆς	Ἀσίας	παρὰ τοῦ Τρεβωνίου ἦλθε. τὸ
[47, 2]	πολὺς ἠκούσθη, καὶ ἐν τοῖς	Ἀσκληπιείοις	μέλισσαι ἐς τὴν ἄκραν πολλαὶ
[47, 44]	προϊέμενοι. καί τινες τάς τε	ἀσπίδας	ἀπερρίπτουν, καὶ ἀντιλαμβανόμενοι τῶν ἀντιτεταγμένων
[47, 43]	ἀλαλάξαντες οἱ ὁπλῖται τάς τε	ἀσπίδας	τοῖς δορατίοις ἔκρουσαν καὶ ἐκεῖνα
[47, 27]	μηδέτεροι ἰσχυρόν τι παραλαβεῖν δυνάμενοι,	ἀσπόνδῳ	διοκωχῇ πρὸς συμμάχων ἐπαγωγὴν διελύθησαν.
[47, 11]	τούτῳ ὠφλίσκανεν· τὸ δὲ δὴ	ἀστάθμητον	τοῦ βίου καὶ ἐξ ἐκείνου
[47, 29]	ἐνενικήκει οὔτε τὰ ἐν τῷ	ἄστει	διὰ χειρὸς ἐπεποίητο. καὶ τοῖς
[47, 14]	πασῶν τῶν τε ἐν τῷ	ἄστει	καὶ τῶν ἐν τῇ ἄλλῃ
[47, 40]	αὐτοῦ προεμαντεύσατο. ἐν γὰρ τῷ	ἄστει	ὅ τε ἥλιος τοτὲ μὲν
[47, 35]	Φιλίπποις στρατοπεδευσάμενοι. τὸ δὲ δὴ	ἄστυ	τοῦτο παρά τε τῷ Παγγαίῳ
[47, 20]	ἃς προσετετάχατο, ἐπειγόμενοι. καίτοι καὶ	ἀστυνόμος	ὁ Κάσσιος ἦν, τά τε
[47, 19]	ἐκεῖνο τὸ χωρίον ὀνόματι τὴν	ἀσυλίαν,	μετὰ τὴν τῶν ἀνδρῶν ἄθροισιν,
[47, 34]	ὑπ´ αὐτὸ τὸ τεῖχος ἐν	ἀσφαλεῖ	κατεστήσατο, καὶ παράγων ἕνα ἕκαστον
[47, 11]	Ἀντωνίου θανατωθεὶς οὐχ ὅπως ἐν	ἀσφαλείᾳ	διεβίω, ἀλλὰ καὶ ὕπατος ἀντ´
[47, 44]	ἀπερισκέπτως χωροῦντες καὶ μηδεμίαν ἔτ´	ἀσφάλειαν	ἑαυτῶν ποιούμενοι, ἀλλ´ ἐπιθυμίᾳ τοῦ
[47, 35]	ἐν κοινῷ τὴν ἀπ´ αὐτοῦ	ἀσφάλειαν	εἶχον. ~ἦσαν δὲ πολὺ τῷ
[47, 18]	σφισιν ὧν ἐποίουν καὶ τὴν	ἀσφάλειαν	πόρρωθεν προπαρασκευάσοντες, καὶ πάνθ´ ὅσα
[47, 11]	τὴν ἐλπίδα τοῦ μέλλοντος τιθέμενον	ἀσφαλεῖς	ἐφ´ ἑκάτερα τοὺς λογισμοὺς ποιεῖσθαι.
[47, 24]	ὡς καὶ καταποντώσων ἐς τὸ	ἀσφαλὲς	ἀπέπεμψε· φοβηθεὶς δὲ μὴ καὶ
[47, 37]	τὸν Ἀντώνιον· ἐπεὶ δ´ οὐκ	ἀσφαλὲς	ἐφαίνετο τὸ μὴ οὐχ ἅμα
[47, 37]	δὲ δὴ πλείονι τὸν Ἰόνιον	ἀσφαλῶς	ἐπεραιώθησαν. καὶ Καῖσαρ μὲν ἐν
[47, 47]	τοῦ Σταΐου· οὐ μέντοι καὶ	ἀσφαλῶς	οὔτ´ ἄλλοσέ ποι μεταναστῆναι οὔτ´
[47, 32]	ἅτε καὶ ἐγγύθεν ἐφεδρεύοντά σφισιν	ἀσχολίαν	ἕξειν ἐνομίζοντο, οὐκ εὐθὺς ταῦτ´
[47, 36]	τε Κάσσιον καὶ τὸν Βροῦτον	ἀσχόλους	ὄντας ἐπυνθάνοντο, ἐπὶ πλεῖόν τε
[47, 21]	ἢ διὰ νόσον ἢ διὰ	ἀταξίαν,	προσλαβὼν εἶχε· καί οἱ καὶ
[47, 30]	τοῦ Κασσίου, καίπερ τὸν Τρεβώνιον	ἄταφον	ῥίψαντες, ἠξιώθησαν· οἵ τε συστρατεύσαντές
[47, 38]	κινδύνου καὶ φθόρου τινῶν ἐπικρατήσειαν·	ἅτε	γὰρ δημεράσται τε ἀκριβῶς ὄντες
[47, 6]	συγγένεια ἀνετίμα, ἀντὶ πλειόνων ἀπώλλυντο.	ἅτε	γὰρ ἐν ἐμφυλίοις πολέμοις, καὶ
[47, 18]	τὸν πρότερον ἐπὶ πλεῖστον ἐσέμνυνον.	ἅτε	γὰρ τῆς μοναρχίας ἐφιέμενοι καὶ
[47, 38]	ἐλθεῖν· ὡς μέντοι τὰ στρατεύματα,	ἅτε	ἐκ τοῦ ὑπηκόου τὸ πλεῖστον
[47, 32]	ἐλέγοντο, καὶ πρὸς τὸν Σέξτον	ἅτε	καὶ ἐγγύθεν ἐφεδρεύοντά σφισιν ἀσχολίαν
[47, 45]	τε γὰρ πεδίου ἐπὶ πλεῖστον,	ἅτε	καὶ πολλοὶ ὄντες, ἐπέσχον, ὥστε
[47, 4]	δρῶντες τάς τε τόλμας πρόσχημα,	ἅτε	καὶ πρῶτον τοῦ τοιούτου πειρώμενοι
[47, 42]	καὶ τὰ μὲν ἄλλα ὁμοιοτροπώτατα,	ἅτε	καὶ Ῥωμαίων ἀμφοτέρωθεν ὁμοίως μετὰ
[47, 20]	καὶ γράμματα ἐς τὴν Ῥώμην,	ἅτε	καὶ στρατηγοῦντες, πρὸς τὸν δῆμον
[47, 33]	ἐκείνους πρῶτον τραπέσθαι, ἐλπίσαντές σφας,	ἅτε	καὶ τοῖς ὅπλοις πολὺ αὐτῶν
[47, 32]	μηδὲ τότε ἐξιστάμενοι, καὶ ἐκείνους	ἅτε	καὶ τρεῖς ὄντας καὶ τοιαῦτα
[47, 3]	ἀληθές ἐστι· πολλῷ γὰρ πλείους,	ἅτε	καὶ ὑπὸ πλειόνων, ἐσεγράφησαν. τοῦτο
[47, 21]	οὖν Ἑλληνικὸν ἀπονητότατα ἐκ τούτων,	ἅτε	μηδὲ δύναμίν τινα ἀξιόλογον ἔχον,
[47, 46]	μετ´ αὐτῶν ὡς οὐδενὸς ἐπείγοντος,	ἅτε	μηδενὸς δεινοῦ ὄντος, ᾔει, ὑπώπτευσέ
[47, 16]	ζώντων ἀποσυλῶντα προσδεόμενοι γὰρ χρημάτων,	ἅτε	πολλὰ μὲν καὶ πολλοῖς στρατιώταις
[47, 37]	ηὐπόρουν διὰ τὸ τῆς θαλάσσης,	ἅτε	τοῦ ναυτικοῦ σφων τῷ Σέξτῳ
[47, 17]	ζώντων ἔτι γερόντων τε καὶ	ἀτέκνων	γένη ἐσεβιάζοντο. ἐς τοσοῦτον γὰρ
[47, 18]	αὐτοῦ ποτε γενομένοις καὶ μὴ	ἀτιμωθεῖσι,	γίγνεται) καὶ ἡρῷόν οἱ ἔν
[47, 14]	ἐγίγνετο, πολλὰ δὲ δὴ καὶ	ἄτοπα	καὶ περὶ τὰς τῶν ἄλλων
[47, 42]	χρηστὰ καὶ τὰ ἐν μοναρχίᾳ	ἄτοπα,	ὅσα ποτὲ αὐτοί τε ἐπεπόνθεσαν
[47, 4]	πείσονται προσδείσαντες, ἐκεῖνοί τε πλείστην	ἀτοπίαν	τῇ τε ζηλώσει τῶν προτέρων
[47, 40]	που καὶ ἀεὶ πρὸ τῶν	ἀτοπωτάτων	φιλεῖ προσημαίνειν, πάντα σφίσιν ἀκριβῶς
[47, 17]	ὥστε τινὰ καὶ τὴν τῆς	Ἀττίας	τῆς τοῦ Καίσαρος μητρὸς οὐσίαν,
[47, 42]	καὶ τὴν δημοκρατίαν τό τε	ἀτυράννευτον	καὶ τὸ ἀδέσποτον τοῖς σφετέροις
[47, 9]	ὁ ἕτερος ἀπολέσθαι, καὶ φθαρῆναι	αὖ	ὃν ὁ ἕτερος περιγενέσθαι ἤθελε,
[47, 13]	ὠμότητα, ὥστε καὶ μισηθῆναι, οὔτ´	αὖ	τὴν τοῦ Καίσαρος ἐπιείκειαν, ὥστε
[47, 17]	ἄξιον εἰπεῖν, διεσώσατο· πρὸς γὰρ	αὖ	τοῖς ἄλλοις ἔς τε τὸ
[47, 39]	δ´ ἂν ἐπὶ πολλοῖς καὶ	αὖθις	ἀγῶνας ὁμοίους ἀνελόμενοι πάντως ἄν
[47, 39]	ἐπολέμησαν. συνέπεσον μὲν γὰρ καὶ	αὖθις	ἀλλήλοις, ὥσπερ καὶ πρότερον· ἀλλ´
[47, 25]	ἐκεῖ κρατυνάμενος ἐς τὴν Ἀσίαν	αὖθις	ἀνεκομίσθη. Βροῦτος μὲν ταῦτά τε
[47, 3]	κεφαλαὶ αὐτῶν ἐπὶ τὸ βῆμα	αὖθις	ἀνετίθεντο, καὶ τὰ λοιπὰ σώματα
[47, 16]	Πλάγκου τοῦ Λουκίου ὑπατευσάντων λευκώματα	αὖθις	ἐξετέθη, θάνατον μὲν μηδενὶ ἔτι
[47, 16]	μέν ποτε καταλυθέντων τότε δὲ	αὖθις	ἐπαναχθέντων ἢ καὶ ἐκ καινῆς
[47, 35]	πράξαντες ἔς τε τὴν Ἀσίαν	αὖθις	ἦλθον, καὶ πάνθ´ ὅσα ἐκ
[47, 12]	ὅτι περιεγένοντο ἀλλὰ καὶ κατῆλθον	αὖθις,	καί τινες αὐτῶν καὶ ἀρχὰς
[47, 27]	καὶ ὑπὸ Λουκίου Σταΐου Μούρκου	αὖθις	κατείρχθη. ~τοιούτων δὲ δὴ τῶν
[47, 47]	αὐτοῖς ἐκ παρατάξεως οὐ διενοεῖτο	αὖθις	συνενεχθῆναι, πολλὴν δὲ δὴ ἐλπίδα
[47, 48]	νύκτα ὡς ἑκάστοις οὐκ εἴασαν	αὖθις	συστραφῆναι. ~ὁ οὖν Βροῦτος ἐπεχείρησε
[47, 11]	διαφυγὼν ἔς τε τὸ λεύκωμα	αὖθις	τότε ἐσεγράφη καὶ ἀπέθανε, Μᾶρκος
[47, 24]	ἀπέπεμψε· φοβηθεὶς δὲ μὴ καὶ	αὖθις	τῶν ἐν τῇ Ῥώμῃ πραττομένων
[47, 37]	μὴ οὐχ ἅμα πάντας αὐτοὺς	αὐλίζεσθαι,	ἔς τε χωρίον ἓν καὶ
[47, 28]	καθ´ ἓν μετὰ πάντων αὐτῶν	αὐλιζομένῳ	ὕδωρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ αἰφνίδιον
[47, 0]	τῆς Γαΐου Οὐιβίου Πάνσου καὶ	Αὔλου	Ἱρτίου ὑπατείας, καὶ ἄλλο ἔτος
[47, 29]	μεῖζον ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ	αὐξηθῇ,	τοῖς τῶν προσόρων ἐθνῶν ἄρχουσιν
[47, 10]	~ἐγὼ οὖν τὸ μὲν πάντα	αὐτὰ	ἀκριβῶς καθ´ ἕκαστον ἐπεξελθεῖν παραλείψω
[47, 2]	γὰρ ἱκετευθῆναί σφας ἔδει ἵνα	αὐτὰ	ποιήσωσι. καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[47, 16]	κἀκ τούτου ὡς οὐκ ὀρθῶς	αὐτὰ	τετιμημένοι διεβάλλοντο, καὶ τὰ λοιπὰ
[47, 13]	τῶν πάνυ ἀνδρικῶν ἀντικαρτερεῖν πρὸς	αὐτὰς	ἐδύνατο, ἀλλ´ ἔν τε τοῖς
[47, 40]	τῷ Ἀλβανῷ ὂν αἷμα παρ´	αὐτὰς	τὰς ἀνοχὰς ἔκ τε τοῦ
[47, 31]	Ταύρου διόδων εἶρξαι, προεκλιπόντες δὲ	αὐτὰς	ὑπὸ δέους παραχρῆμα μὲν ἐσπείσαντο
[47, 24]	μὴ καταφωραθῇ, τό τε ἐπιβούλευμα	αὐτὴ	ἑκοῦσα τῷ Κασσίῳ προεμήνυσε καὶ
[47, 18]	καὶ συνέβαινε γὰρ ἐν τῇ	αὐτῇ	ἡμέρᾳ καὶ τὰ Ἀπολλώνια γίγνεσθαι,
[47, 8]	ἥ γε Φουλουία πολλοὺς καὶ	αὐτὴ	καὶ κατ´ ἔχθραν καὶ διὰ
[47, 22]	ἔθνη καὶ τοὺς στρατιώτας ἐπ´	αὐτῇ	ποιούμενος. οἱ δέ (ἔτυχον γὰρ
[47, 1]	καὶ τὴν δυσχέρειαν τὴν ἐπ´	αὐτῇ	προεσήμηνεν, τῷ δ´ Ἀντωνίῳ γάλα
[47, 33]	περὶ Μύνδον, ἔπειτα δὲ πρὸς	αὐτῇ	τῇ Ῥόδῳ διὰ τοῦ Σταΐου,
[47, 30]	μὲν Ἀντιοχείας ὑπὸ τῶν ἐμφρουρούντων	αὐτὴν	ἀπεκρούσθη, τὴν δὲ δὴ Λαοδίκειαν
[47, 35]	καὶ ἐκεῖ ἐνέτυχον, βιασάμενοι δὲ	αὐτὴν	εἴσω τε τῶν ὀρῶν ἐγένοντο,
[47, 8]	καὶ δυσχερῆ ἐξονειδίσας ἔπειτ´ ἐκέλευσεν	αὐτὴν	ἐκφανέστερον τῶν ἄλλων ἐν τῷ
[47, 18]	τῆς μοναρχίας ἐφιέμενοι καὶ πρὸς	αὐτὴν	ἐπειγόμενοι τούς τε σφαγέας αὐτοῦ
[47, 7]	οἱ ἐμήνυσε, καὶ τὴν κιβωτὸν	αὐτὴν	ἐσκομίσασα ἐκεῖθεν τὸν ἄνδρα ἐξήγαγεν,
[47, 32]	αἰτίαν τὴν τοῦ πολέμου τὴν	αὐτὴν	ἔχοντες καὶ τὸν κίνδυνον τὸν
[47, 24]	τὸν Δέκιμον ἀπολωλότα, παρ´ οὐδὲν	αὐτὴν	ἤγαγεν. ὁ δὲ δὴ Γέλλιος
[47, 25]	(ἄπαις γὰρ τελευτῶν τοῖς Ῥωμαίοις	αὐτὴν	κατέλιπε) καὶ ἐς Βησσοὺς ἐμβαλών,
[47, 8]	Φουλουία ἔς τε τὰς χεῖρας	αὐτὴν	πρὶν ἀποκομισθῆναι ἐδέξατο, καὶ ἐμπικραναμένη
[47, 15]	ἐπεθύμησεν ὥστε καὶ πολεμῆσαι δι´	αὐτήν,	ταύτης ἑκὼν ἐξέστη) τοῦ δὲ
[47, 17]	ἐκστάντι, τὸ τρίτον μετὰ ταῦτα	αὐτῆς	ἀπαιτῆσαι, τοῦτ´ ἔστι μήτε τι
[47, 21]	καὶ Κύιντος Ὁρτήσιος ὁ προάρξας	αὐτῆς	ἀπαλλαγήσεσθαι ἔμελλεν, οὐ μέντοι καὶ
[47, 8]	γόνατα ἐπέθηκε, καὶ τὸ στόμα	αὐτῆς	διανοίξασα τήν τε γλῶσσαν ἐξείλκυσε
[47, 30]	καὶ τοῖς χρήμασι τοῖς παρ´	αὐτῆς	ἐλθοῦσιν ἰσχύων, μέχρις οὗ ὁ
[47, 19]	ἀνδρῶν ἄθροισιν, ἄνευ τοῦ ἔργου	αὐτῆς	ἔσχεν· οὕτω γὰρ περιεφράχθη ὥστε
[47, 7]	δημοτελῆ ἑορτήν, ἣν συγγενής τις	αὐτῆς	ποιήσειν ἔμελλε, τηρήσασα, τόν τε
[47, 10]	πρὸς αὐτὸν ἠλλάξατο, καὶ μετ´	αὐτῆς	τοῖς ἐπιοῦσιν ὡς καὶ αὐτὸς
[47, 49]	τὸ μὲν πλῆθος τῶν στρατιωτῶν	αὐτίκα	ἀδείας σφίσι κηρυχθείσης μετέστη, ἡ
[47, 28]	τήν τε ἰσχὺν αὐτοῦ τὴν	αὐτίκα	καὶ τὴν μετὰ ταῦτα καταστροφὴν
[47, 44]	οὐδ´ ἀποθανεῖσθαί ποτε ὑπὸ τῆς	αὐτίκα	περιχαρείας ἤλπιζε. καὶ ὁ ἀεὶ
[47, 11]	ἐς τὸ ἀνέλπιστον πρὸς τὰς	αὐτίκα	συμφορὰς ἐκπλήττεσθαί τινα μήτε ἐς
[47, 42]	ἐγένοντο, πολλὰ μὲν πρὸς τὸ	αὐτίκα	τοῦ κινδύνου ἀναγκαῖα πολλὰ δὲ
[47, 40]	τε Παγγαῖον καὶ ἡ περὶ	αὐτὸ	γῆ νομίζεται) μέλισσαί τε πολλαὶ
[47, 19]	ἔτι τὸ παράπαν ἐσελθεῖν ἐς	αὐτὸ	δυνηθῆναι. τῷ μὲν δὴ Καίσαρι
[47, 47]	κρύφα ἔπεμψεν, ὀκνήσας κατὰ χώραν	αὐτὸ	θάψαι, μὴ τῷ στρατῷ πένθος
[47, 30]	ἐς τὸ τεῖχος, καὶ προδιδόμενον	αὐτὸ	ἰδών, ἐφοβήθη μὴ ζῶν ἁλοίη
[47, 40]	τοῖς ποσὶν ὤρυξε καὶ κατέχωσεν	αὐτό.	καί τι παιδάριον δεκαδακτύλους χεῖρας
[47, 34]	ἑκάστῳ διδόντος, πρατήριόν τι ὑπ´	αὐτὸ	τὸ τεῖχος ἐν ἀσφαλεῖ κατεστήσατο,
[47, 11]	ὁ Κίννας, πάθῃ, ἐξέθηκε γράμμα	αὐτὸ	τοῦτο δηλῶν· ἐδημάρχει δέ. καὶ
[47, 9]	φίλους ἐκολάσθησαν, καὶ ἕτεροι δι´	αὐτὸ	τοῦτο ἐτιμήθησαν· οἵ τε περιποιήσαντές
[47, 34]	καὶ συγκαταφυγὸν ἐς τὸ ἔρυμα	αὐτοβοεὶ	εἷλε, καὶ τῶν πόλεων τὰς
[47, 24]	ἠδυνήθη σῶον φυλάξαι, ἀπέκτεινεν, εἴτ´	αὐτογνωμονήσας	εἴτε καὶ ἐξ ἐντολῆς τοῦ
[47, 36]	ἔδοσαν καὶ χρήματα χαριεῖσθαι ὑπέσχοντο,	αὐτοὶ	δὲ ἐκ μὲν τῆς πόλεως
[47, 44]	τε τρώσουσί τινας καὶ ὅπως	αὐτοὶ	μὴ τρωθῶσι (τούς τε γὰρ
[47, 9]	ἄλλοι σφᾶς αὐτοὺς ἀπέκτειναν, ἄλλους	αὐτοὶ	οἱ ἐπελθόντες ὡς καὶ φονεύσοντες
[47, 18]	ἔπραττον ἐς ὑποδοχὴν τοῦ καὶ	αὐτοί	ποτε τῶν ὁμοίων ἀξιωθῆναι· καὶ
[47, 34]	ἐς τὸ τεῖχος κατήραξαν, καὶ	αὐτοὶ	συνεσπεσόντες σφίσι τοῦ τε πυρὸς
[47, 33]	φρονεῖν, καὶ φοβηθέντες μὴ καὶ	αὐτοί	τε ἀπελθόντων σφῶν ταράξωσί τι
[47, 36]	ὅπῃ παρείκοι, οὐδὲν ἐπέραινον, ἀλλ´	αὐτοί	τε διὰ φυλακῆς μᾶλλον ἢ
[47, 43]	πολλὴ ἐγένετο, καὶ σμικρὸν ἐπισχόντες	αὐτοί	τε διάτορον ἐξεφώνησαν καὶ αἱ
[47, 42]	ἐν μοναρχίᾳ ἄτοπα, ὅσα ποτὲ	αὐτοί	τε ἐπεπόνθεσαν καὶ περὶ ἑτέρων
[47, 32]	οὐκ εὐθὺς ταῦτ´ ἐποίησαν, ἀλλ´	αὐτοί	τε περιιόντες καὶ ἑτέρους διαπέμποντες
[47, 14]	αὐτῶν ἐτίμων. ὅπως γὰρ ἀδεῶς	αὐτοί	τε τὰ κάλλιστα καὶ τῶν
[47, 18]	τῇ πρώτῃ τοῦ ἔτους ἡμέρᾳ	αὐτοί	τε ὤμοσαν καὶ τοὺς ἄλλους
[47, 17]	ἀργυρίου δεινῶς σπανίζοντες πάντων καὶ	αὐτοὶ	τρόπον τινὰ ἀπεστεροῦντο. καὶ μέντοι
[47, 27]	δὴ Πάρθοι ἦλθον μὲν καὶ	αὐτοὶ	τῷ Βάσσῳ ἐπίκλητοι, οὐ μέντοι
[47, 4]	μὲν τὰ προτολμηθέντα οἱ μὲν	αὐτοὶ	χειρουργήσαντες οἱ δὲ ἰδόντες, οἱ
[47, 14]	ἐμεμισθώκεσάν τινες, ὅλον, ὧν δὲ	αὐτοὶ	ᾤκουν, ἐξ ἡμισείας, πρὸς τὴν
[47, 16]	ἀξίαν ἐσενεγκεῖν ἐκελεύσθησαν, ἀλλ´ ἐπ´	αὐτοῖς	αἱ τιμήσεις τῶν σφετέρων ἐγένοντο,
[47, 21]	οὓς ἐστέλλοντο, ἠμέλησαν, οὐδεμίαν ἐν	αὐτοῖς	ἀξιόχρεων ὠφελίαν ὁρῶντες οὖσαν, πρὸς
[47, 34]	πυρὸς ὠσάμενοι οἱ στρατιῶται προσέμιξαν	αὐτοῖς	ἀπροσδόκητοι γυμνητεύουσιν, καὶ ἐκείνους τε
[47, 15]	ἀλλ´ ὥς που καὶ ἔδοξεν	αὐτοῖς,	διέδοσαν. καὶ ὑπάτους τε, τοῦ
[47, 43]	τούτου πρῶτον μὲν τὰ συνθήματα	αὐτοῖς	διῆλθεν (ἦν δὲ τοῖς μὲν
[47, 40]	ὅτι μέγιστος διαφανῶς ὁ ἀγὼν	αὐτοῖς	ἐγένετο· τὸ γὰρ δαιμόνιον, ὥσπερ
[47, 6]	ταμιεύσας ἀπῄτησε πάνθ´ ὅσα ἐπ´	αὐτοῖς	εἰλήφεσαν, ἧττόν τινα ἀποκτείνῃ, προηγόρευσαν
[47, 47]	νυκτὸς προσέμισγε. μάχῃ μὲν γὰρ	αὐτοῖς	ἐκ παρατάξεως οὐ διενοεῖτο αὖθις
[47, 12]	τοῖς φονεύσουσι προκειμένων ἐπαγγελλόμενος, καὶ	αὐτοῖς	ἐκείνοις καὶ ὑποδοχὴν καὶ ἐπικουρίαν
[47, 26]	ἠλευθερωκὼς εἴη· ~ἐν δὲ τοῖς	αὐτοῖς	ἐκείνοις χρόνοις ὁ Κάσσιος ἔς
[47, 5]	τάς τε ἔχθρας τὰς σφοδρὰς	αὐτοῖς	ἐπεποιήκεσαν. πάντας γὰρ τοὺς τῷ
[47, 15]	πάντα ὅπως ποτὲ καὶ ἐδόκει	αὐτοῖς	ἔπρασσον· τῶν μὲν γὰρ ἐπικλήσεων
[47, 40]	καὶ πρὸ αὐτῶν καὶ ἐπ´	αὐτοῖς	ἐς τὴν κατάλυσιν τῆς δημοκρατίας
[47, 2]	ἐλάμβανε καὶ προσέτι καὶ παράκλησιν	αὐτοῖς	ἔφερε· πάνυ γὰρ ἱκετευθῆναί σφας
[47, 48]	φρονῆσαι (καὶ γὰρ ὑπισχνοῦντό τινα	αὐτοῖς)	ἢ ἐς χεῖρας ἐλθεῖν, ἄν
[47, 4]	τῶν σωμάτων, ὡς καὶ ἐν	αὐτοῖς	ἤδη ὄντες, διεκναίοντο. ~κἄν τε
[47, 39]	οὐ λέγω ὡς οὐ συνήνεγκεν	αὐτοῖς	ἡττηθεῖσι τότε· τί γὰρ ἄν
[47, 37]	καὶ τῶν ἐπιτηδείων οὐχ ὁμοίως	αὐτοῖς	ηὐπόρουν διὰ τὸ τῆς θαλάσσης,
[47, 38]	τὰ σφέτερα (σύμμαχοί τε γὰρ	αὐτοῖς	καθ´ ἑκάστην ἡμέραν προσεγίγνοντο, καὶ
[47, 34]	Ξανθίων (καὶ γὰρ ἐν γένει	αὐτοῖς	κατ´ ἐπιγαμίαν πολλοὶ ἦσαν) ἔπεμψέ
[47, 33]	χρήματα καὶ στρατιώτας ἤθροιζον. ~καὶ	αὐτοῖς	οἱ μὲν ἄλλοι ταύτῃ πάντες,
[47, 2]	ἔτι πλείονος ἐκ τεράτων δέους	αὐτοῖς	ὄντος. τά τε γὰρ σημεῖα
[47, 28]	~τοιούτων δὲ δὴ τῶν πραγμάτων	αὐτοῖς	ὄντων, ὁ Κάσσιος ἐπελθὼν τάς
[47, 39]	τό τε συμμαχικὸν τὸ τότε	αὐτοῖς	παραγενόμενον ἐν προσθήκης μέρει τοῦ
[47, 14]	πρόθυμόν σφισι παρέχωνται, ταῦτά τε	αὐτοῖς	πράττειν ἐπέτρεπον καὶ πόλεις χώρας
[47, 14]	καὶ γεωνόμους ὁμοῦ καὶ οἰκιστὰς	αὐτοῖς	προσαπέδειξαν. τὸ μὲν οὖν πλῆθος
[47, 36]	Σάξας πανστρατιᾷ μὲν οὐδὲ ἐτόλμησαν	αὐτοῖς	προσμῖξαι, ἐκπέμποντες δ´ ἱππέας ἐκδρόμους
[47, 3]	καὶ ἐδόκει, λιπόντων, οὐκ ὀλίγα	αὐτοῖς	συνηνέχθη. ~ἐπὶ μὲν γὰρ τοῦ
[47, 48]	οὔθ´ εἷλόν τινα, ἀλλὰ προσεδρεύσαντες	αὐτοῖς	τὴν νύκτα ὡς ἑκάστοις οὐκ
[47, 6]	δὴ ἄλλων πολλοὶ καὶ παρ´	αὐτοῖς	τοῖς τε φίλοις καὶ τοῖς
[47, 17]	τῶν χωρίων προικιμαῖαι τρόπον τινὰ	αὐτοῖς	ὑπάρξασαι· ἀλλὰ καὶ προσέτι οἱ
[47, 2]	διὰ τοῦτο καὶ θυσίαι ἐπ´	αὐτοῖς	ὡς καὶ ἐπ´ εὐτυχήμασί τισιν
[47, 25]	ἐκακούργουν, καὶ ὄνομα ἀξίωμά τε	αὐτοκράτορος,	ὡς καὶ ῥᾷον ἐκ τούτου
[47, 10]	καὶ πλασάμενος ὡς καὶ φεύγοντα	αὐτὸν	ἀπεκτονὼς ἐπιστεύθη ἔκ τε τῶν
[47, 46]	ἱππεῦσιν οὓς ὁ Βροῦτος ζητήσοντας	αὐτὸν	ἀπεστάλκει ἀνέστρεψε, καὶ σχολῇ μετ´
[47, 49]	παρεκάλεσέ τινα τῶν συνόντων, ἵνα	αὐτὸν	ἀποκτείνῃ. καὶ αὐτοῦ τὸ μὲν
[47, 21]	διάφορος, οὐ μὴν ἠδυνήθη τι	αὐτὸν	βλάψαι· οἱ γὰρ στρατιῶται ἀχθόμενοί
[47, 5]	τοῦ Σύλλου τῶν τε περὶ	αὐτὸν	δυνατῶν ἐχθροὶ διώλοντο, τῶν δὲ
[47, 31]	στρατιωτῶν κατανοήσαντες οὔτε τῇ πόλει	αὐτὸν	ἐδέξαντο οὔτε τὰ ἐπιτήδειά οἱ
[47, 31]	μὲν ἐσπείσαντο αὐτῷ, νομίσαντες ἰσχυρὸν	αὐτὸν	εἶναι, μετὰ δὲ τοῦτο τὴν
[47, 22]	παρεσκευάζετο, ὅθεν ἡ γερουσία μετέπεμψεν	αὐτόν·	ἐπεὶ δὲ ὁ Καῖσαρ τά
[47, 22]	τὸν Καίσαρα ἔχοντες) ἰσχυρῶς τε	αὐτὸν	ἐπῄνεσαν καὶ πάντων τῶν ἐκεῖ
[47, 24]	ἀντέλαβεν. οὐ μέντοι καὶ βελτίω	αὐτὸν	ἐποίησεν· πρός τε γὰρ τὸν
[47, 10]	ἔσωσεν. ὡς γοῦν ὑπεκκομίζων ποι	αὐτὸν	ἐφωράθη καὶ ἐδιώκετο, ἀπέκτεινέ τέ
[47, 26]	ἡσυχίαν ἦγεν, ἀγαπῶν εἴ τις	αὐτὸν	ζῆν ἐάσειεν· ὡς δὲ τῶν
[47, 24]	Κασσίῳ μὴ προκαταληφθῇ (σφόδρα γὰρ	αὐτὸν	ἠγάπα) καὶ περὶ τῷ υἱῷ
[47, 12]	τιμὰς ὑπισχνούμενος. ὅθενπερ συχνοὶ πρὸς	αὐτὸν	ἦλθον. ~ἀριθμὸν γὰρ οὔτε τῶν
[47, 10]	ἔμελλε, τήν τε ἐσθῆτα πρὸς	αὐτὸν	ἠλλάξατο, καὶ μετ´ αὐτῆς τοῖς
[47, 18]	τοῦτο τοῖς τε ἐψηφισμένοις ἤγαλλον	αὐτὸν	καὶ ἑτέροις ἃ τότε προσέθεσαν.
[47, 24]	τῷ Κασσίῳ προσκείμενον εἰδώς, ἀφῆκεν	αὐτόν.	καὶ ὃς ἐπέθετο μὲν καὶ
[47, 41]	προστάσσειν ἔκ τε τῆς σκηνῆς	αὐτόν,	καίτοι καὶ τότε ἔτι κακῶς
[47, 22]	καὶ διεσκόπει ὅπῃ ποτὲ ἐπιόντα	αὐτὸν	καλῶς ἀμύναιτο, καὶ τά τε
[47, 11]	καὶ ὁρώμενος πίστιν τοῦ πεφονευκέναι	αὐτὸν	λάβῃ, εἰκόνα ἑαυτοῦ πλησίον τῆς
[47, 23]	ἐς τὴν Ἀπολλωνίαν, ὅπως ἐξαρπάσωσιν	αὐτόν,	ὁρμῆσαι. καὶ τοῦτο μὲν οὐκ
[47, 7]	ὥστε καὶ πίστιν τοῦ τεθνηκέναι	αὐτὸν	παρασχεῖν· μετὰ δὲ τοῦτο δημοτελῆ
[47, 33]	ἔς τε τὴν ἤπειρον ἐπ´	αὐτὸν	προδιαπλεῦσαι καὶ τὰς πέδας ἃς
[47, 32]	ἔχοντες καὶ τὸν κίνδυνον τὸν	αὐτὸν	προσδεχόμενοι, τήν τε ὑπὲρ τῆς
[47, 26]	τῶν τε ὁμοίων τινὲς πρὸς	αὐτὸν	συνελέγησαν, καὶ τῶν τοῦ Σέξτου
[47, 27]	καὶ ὅπλα κατεσκευάζετο. πράσσοντα δὲ	αὐτὸν	ταῦτα Γάιός τις Ἀντίστιος ἐς
[47, 29]	τόν τε πόλεμον τὸν πρὸς	αὐτὸν	τὸ μὲν σύμπαν τοῖς ὑπάτοις
[47, 23]	ἁλόντων προμαθὼν τὸ γενησόμενον ὑπεξήγαγεν	αὐτόν,	ὡς καὶ νοσοῦντά τινα ἐς
[47, 39]	αὐτοὺς ἦγον, οἱ δὲ ἐς	αὐτονομίαν	ἐξῃροῦντο. ὅθεν οὐδ´ ἀνέκυψεν ἔτι
[47, 7]	τῆς δυναστείας κοινωνίαν γίγνεσθαι, ἐπεὶ	αὐτός	γε οὐδέν τι συχνοὺς ἀποκτεῖναι
[47, 20]	συστρατηγοῦ καὶ ἀπὼν ἐκπρεπέστατα ἐπετέλεσεν,	αὐτὸς	δὲ οὐκ εὐθὺς ἐκ τῆς
[47, 10]	τὸν μὲν ἐπὶ πυρὰν ἐπέθηκεν,	αὐτὸς	δὲ τήν τε ἐσθῆτα καὶ
[47, 24]	Γαΐῳ τινὶ Κλωδίῳ παραδοὺς φυλάσσειν,	αὐτὸς	δὲ τό τε πλεῖστον καὶ
[47, 10]	ἐθελοντὴς ἐς τὸ ἐμφανὲς καὶ	αὐτὸς	ἑαυτὸν τοῖς σφαγεῦσι παρέδωκεν. ~ἀρετῆς
[47, 37]	σιταγωγοῦντας καὶ σφαλεὶς οὐκέτ´ οὐδ´	αὐτὸς	ἐθάρσει. ὁ οὖν Καῖσαρ πυθόμενος
[47, 1]	ἄρξοντες, γνώμῃ δὲ ὡς καὶ	αὐτὸς	ἕκαστος πᾶν τὸ κράτος ἕξων,
[47, 10]	αὐτῆς τοῖς ἐπιοῦσιν ὡς καὶ	αὐτὸς	ἐκεῖνος ὢν προαπήντησε καὶ ἐσφάγη·
[47, 31]	Κασσίῳ βοηθῆσαι τοῦ τὴν πόλιν	αὐτὸς	ἐξελεῖν ποιησάμενος, τοῦτό τε ἐπιστρατεύσαντες
[47, 22]	ἀνθίστασθαι καὶ ἑαυτῷ συναλλαγῆναι, καὶ	αὐτὸς	ἐς τὴν Ἰταλίαν πλεῦσαι παρεσκευάζετο,
[47, 33]	ἐνίκησε· καὶ μετὰ τοῦτο καὶ	αὐτὸς	ἐς τὴν νῆσον περαιωθεὶς ἄλλο
[47, 10]	ἐκεῖνόν τε ἅμα ἔσωσε καὶ	αὐτὸς	ἐτιμήθη. ταῦτα μὲν οὖν ἐς
[47, 3]	παρ´ ἑτέρου τινὸς μαθεῖν οὔτ´	αὐτὸς	εὑρεῖν ἠδυνήθην· ὃ γάρ τοι
[47, 41]	ἵνα ἀναλάβῃ τι ὧν δικτατορεύων	αὐτὸς	ἐφόρει· καὶ διὰ τοῦτο τὸν
[47, 31]	αὐτοὺς ἔπεμψεν, ὕστερον δὲ καὶ	αὐτὸς	ἦλθε, καὶ (ἤδη γὰρ ἀμαχεὶ
[47, 49]	ἅλωσιν ἐς τὸν θάνατον καὶ	αὐτὸς	κατέφυγεν. καὶ ἀναβοήσας τοῦτο δὴ
[47, 10]	καὶ ὅσον ἐφ´ ἑαυτῷ ἔσωσεν.	αὐτὸς	μὲν γὰρ καὶ κατέκρυψε τὸν
[47, 39]	μέρει τοῦ πολιτικοῦ ἦν) ἀλλ´	αὐτός	τε ἑαυτοῦ κρείττων τε ἅμα
[47, 22]	τοῦ δόγματος τὴν ἡγεμονίαν ἐβεβαιώσατο,	αὐτός	τε ἐπὶ πλεῖον προεθυμήθη καὶ
[47, 10]	ἅπασαν πρὸς τὸν δεσπότην διαλλάξας	αὐτός	τε ἐς φορεῖον κατάστεγον ἐσῆλθε
[47, 48]	ἔφυγεν, οὕτω τό τε ὁπλιτικὸν	αὐτοῦ	ἀγχώμαλα ἐπὶ πλεῖστον ἀγωνισάμενον ἡττήθη,
[47, 48]	ἐναντίοι τοὺς ζωγρηθέντας τῶν στρατιωτῶν	αὐτοῦ	ἀπεκτόνεσαν. πράξας δὲ τοῦτο ἐξωπλίσατο.
[47, 35]	καὶ ἐν κοινῷ τὴν ἀπ´	αὐτοῦ	ἀσφάλειαν εἶχον. ~ἦσαν δὲ πολὺ
[47, 18]	ἱερομηνίας ἔνεμον. τά τε γενέσια	αὐτοῦ	δαφνηφοροῦντας καὶ εὐθυμουμένους πάντας ἑορτάζειν
[47, 29]	μὲν τὴν Συρίαν οὐ προεχώρησεν,	αὐτοῦ	δὲ δὴ καταμείνας τὸν Τρεβώνιον
[47, 8]	βήματι προτεθῆναι, ἵν´ ὅθεν κατ´	αὐτοῦ	δημηγορῶν ἠκούετο, ἐνταῦθα μετὰ τῆς
[47, 21]	ἀχθόμενοί τε αὐτῷ καὶ προσκαταφρονήσαντες	αὐτοῦ	διὰ νόσον μετέστησαν. καταλαβὼν οὖν
[47, 46]	μαθὼν ὅτι διὰ τὴν βραδυτῆτα	αὐτοῦ	διώλετο, ἐπαπέθανεν. ~ὁ οὖν Βροῦτος
[47, 11]	τὸν Μᾶρκον ἀπέκτεινε καίπερ εὐεργέτην	αὐτοῦ	ἐκ συνηγορήματος ὄντα, καὶ ἵνα
[47, 11]	διεβίω, ἀλλὰ καὶ ὕπατος ἀντ´	αὐτοῦ	ἐκείνου ὕστερον ἀπεδείχθη. οὕτως ἔκ
[47, 19]	ὄντος, ἐν ταῖς τῶν συγγενῶν	αὐτοῦ	ἐκφοραῖς πέμπεσθαι, ὅπερ ἐκ τοῦ
[47, 30]	Ταρσέας ἑκουσίους προσλαβὼν φρουρούς τινας	αὐτοῦ	ἐν Αἰγέαις ὄντας ἐνίκησε, καὶ
[47, 18]	προκατεβάλοντο, καί τι καὶ ἄγαλμα	αὐτοῦ	ἐν ταῖς ἱπποδρομίαις μεθ´ ἑτέρου
[47, 26]	κατὰ μὲν τὸ ἰσχυρὸν οὐκέτ´	αὐτοῦ	ἐπείρασε, τοῖς δὲ δὴ στρατιώταις
[47, 11]	τὸ ὄνομα καὶ τὸ ἔργον	αὐτοῦ	ἐπιγεγραμμένον ἔχουσαν. καὶ οὕτω γε
[47, 24]	μὲν ἐν παντὶ τὴν σωτηρίαν	αὐτοῦ	ἐποιεῖτο, ὕστερον δέ, μαθὼν τὸν
[47, 30]	που καὶ Μᾶρκος Ὀκτάουιος ὑποστράτηγος	αὐτοῦ	ἔπραξε. καὶ οἱ μὲν ταφῆς
[47, 1]	καὶ ἐς τὴν σκηνὴν δειπνοποιουμένου	αὐτοῦ	ἐσελθὼν καὶ τὴν τράπεζαν καταβαλὼν
[47, 18]	καὶ πάνθ´ ὅσα ἐς τιμὴν	αὐτοῦ	ἔφερε, προθύμως ἔπραττον ἐς ὑποδοχὴν
[47, 48]	τε αἰχμάλωτοι ἐν τῷ στρατοπέδῳ	αὐτοῦ	ἦσαν, καὶ οὐκ εἶχεν οὔθ´
[47, 1]	ἀετὸς ὑπέρ τε τῆς σκηνῆς	αὐτοῦ	ἱδρυθείς, καὶ δύο κόρακας προσπεσόντας
[47, 19]	τούτοις ἀπεῖπον μὲν μηδεμίαν εἰκόνα	αὐτοῦ,	καθάπερ θεοῦ τινος ὡς ἀληθῶς
[47, 13]	ὥστε καὶ καταφρονηθῆναι καὶ ἀπ´	αὐτοῦ	καὶ ἐπιβουλευθῆναι, ἐζηλώκασι. ~τοιαῦτα μὲν
[47, 19]	δὲ μηδένα ἐς τὸ ἡρῷον	αὐτοῦ	καταφυγόντα ἐπ´ ἀδείᾳ μήτε ἀνδρηλατεῖσθαι
[47, 19]	τὸ βουλευτήριον τὸ Ἰούλιον ἐπ´	αὐτοῦ	κληθὲν παρὰ τῷ Κομιτίῳ ὠνομασμένῳ
[47, 29]	τροφὴν τοῖς στρατιώταις παρ´ ἑκόντος	αὐτοῦ	λαβεῖν καὶ τὴν δίαιταν ἀδεῶς
[47, 24]	νομίσας εἶναι, καὶ τὸν ἀδελφὸν	αὐτοῦ	Μᾶρκον Μεσσάλαν πάνυ τῷ Κασσίῳ
[47, 41]	τῷ στρατοπέδῳ τῷ τε ἐρύματι	αὐτοῦ	μένουσι σωτηρίαν, ἐς δὲ δὴ
[47, 15]	ἑκὼν ἐξέστη) τοῦ δὲ συνάρχοντος	αὐτοῦ	μεταλλάξαντος, ἄλλον τέ τινα καὶ
[47, 26]	ὥστε καὶ Ἰουλιόπολίν σφας ἀπ´	αὐτοῦ	μετονομάσαι. ταῦτ´ οὖν ὁ Κάσσιος
[47, 25]	τῇ Μακεδονίᾳ παρὰ τὴν ἀπουσίαν	αὐτοῦ	νεωτερισθῇ, καὶ εὐθὺς ἐς τὴν
[47, 23]	κατεστήσατο. ~ἐκεῖνος γάρ, καίτοι ὑπ´	αὐτοῦ	οὐδὲ τοῦ στρατηγικοῦ κόσμου στερηθείς,
[47, 47]	τοὺς δὲ λοιποὺς τῶν στρατιωτῶν	αὐτοῦ	παραλαβών, καὶ λόγοις τέ σφας
[47, 27]	ἐκ τῆς Ῥώμης στρατιῶται ὑπ´	αὐτοῦ	πεμφθέντες προσεγένοντο, τῷ δὲ δὴ
[47, 18]	ἀεὶ ἴσχουσιν, ἢ καὶ ἐπ´	αὐτοῦ	ποτε γενομένοις καὶ μὴ ἀτιμωθεῖσι,
[47, 29]	ἡμέραν ἐς ἔκλειψιν τῆς φιλίας	αὐτοῦ	προεῖπον, ἵνα μὴ καὶ ἐκεῖνοι
[47, 40]	τῇ Μακεδονίᾳ τὰ ἐκβάντα ἀπ´	αὐτοῦ	προεμαντεύσατο. ἐν γὰρ τῷ ἄστει
[47, 29]	καὶ ἐκεῖνον ἀποκτείνας τὴν κεφαλὴν	αὐτοῦ	πρὸς τὴν τοῦ Καίσαρος εἰκόνα
[47, 24]	αἴτιον δὲ ὅτι ἡ μήτηρ	αὐτοῦ	Πώλλα προμαθοῦσα τὴν ἐπιβουλήν, καὶ
[47, 25]	πείρασιν καὶ τὴν τοῦ ἀδελφοῦ	αὐτοῦ	σφαγὴν ἔμαθεν, ἔδεισε μὴ καὶ
[47, 24]	ἀπειπόντα τὴν βοήθειαν. διατρίβοντος δὲ	αὐτοῦ	ταύτῃ, ἐκείνῳ τε Γέλλιος Ποπλικόλας
[47, 3]	τὰ λοιπὰ σώματα τὰ μὲν	αὐτοῦ	τε ἐρριπτεῖτο καὶ ὑπὸ κυνῶν
[47, 28]	ἐκ τούτων τήν τε ἰσχὺν	αὐτοῦ	τὴν αὐτίκα καὶ τὴν μετὰ
[47, 20]	~πράξαντες δὲ ταῦτα, Λέπιδος μὲν	αὐτοῦ,	τήν τε πόλιν καὶ τὴν
[47, 49]	συνόντων, ἵνα αὐτὸν ἀποκτείνῃ. καὶ	αὐτοῦ	τὸ μὲν ἄλλο σῶμα ταφῆς
[47, 49]	τὴν θάλασσαν ἐρρίφη. τελευτήσαντος δὲ	αὐτοῦ	τὸ μὲν πλῆθος τῶν στρατιωτῶν
[47, 40]	στρατόπεδον περιέσχον, κἀν τῷ καθαρσίῳ	αὐτοῦ	τὸν στέφανόν τις τραπέμπαλιν αὐτῷ
[47, 41]	καὶ διὰ τοῦτο τὸν δακτύλιον	αὐτοῦ	τότε τε εὐθὺς περιέθετο καὶ
[47, 17]	δημοσίᾳ {τε} ταφῇ τιμηθείσης, παρ´	αὐτοῦ	τοῦ Καίσαρος αἰτῆσαι. ~ταῦτά τε
[47, 34]	πασσυδὶ ἀπώλετο, εἰ μὴ δι´	αὐτοῦ	τοῦ πυρὸς ὠσάμενοι οἱ στρατιῶται
[47, 34]	οὐδὲν μᾶλλον ἐνέδοσαν καίπερ προῖκα	αὐτοῦ	τοὺς ἀναγκαίους ἑκάστῳ διδόντος, πρατήριόν
[47, 18]	αὐτὴν ἐπειγόμενοι τούς τε σφαγέας	αὐτοῦ	τοὺς λοιποὺς ὀργῇ μετῄεσαν, ὡς
[47, 21]	ὄντα ἐστράτευσε, καὶ προαπαντήσαντός οἱ	αὐτοῦ	τούς τε στρατιώτας ᾠκειώσατο, καὶ
[47, 48]	σφισι βιβλία ἐς τὸ χαράκωμα	αὐτοῦ	τρόπον τινὰ ἐνέβαλον, προκαλούμενοι τοὺς
[47, 10]	κατὰ τύχην, καὶ τὴν στολὴν	αὐτοῦ	τῷ δεσπότῃ δοὺς τὸν μὲν
[47, 15]	ἀπέδειξαν, ἔς τε τὴν στρατηγίαν	αὐτοῦ	τῶν ἀγορανομούντων τινὰ ἐσήγαγον· καὶ
[47, 5]	διώλοντο, τῶν δὲ δὴ φίλων	αὐτοῦ	τῶν τε ἄλλων ἀνθρώπων οὐδεὶς
[47, 35]	καὶ ἔτυχον γὰρ τὴν συντομωτάτην	αὐτοῦ	ὑπερβολὴν ὅ τε Σάξας καὶ
[47, 26]	Δολοβέλλαν, ἐπεραιώθη, καὶ λαβὼν παρ´	αὐτοῦ	χρήματα, τῶν τε ἱππέων συχνούς,
[47, 10]	ὁ υἱός, ἐκφορὰν δή τινα	αὐτοῦ	ὡς καὶ τεθνηκότος σκευάσας, ἐξέσωσε,
[47, 45]	οὔτε διώξεσιν οὐδέτεροι ἐχρήσαντο, ἀλλ´	αὐτοῦ,	ὥσπερ εἶχον, ἐτίτρωσκον ἐτιτρώσκοντο, ἐφόνευον
[47, 25]	νομίσματα ἃ ἐκόπτετο εἰκόνα τε	αὑτοῦ	καὶ πιλίον ξιφίδιά τε δύο
[47, 26]	γὰρ καὶ ταμίᾳ καὶ συγγενεῖ	αὑτοῦ	ὄντι ὁ Καῖσαρ πάντα τὰ
[47, 48]	ἐνέδωκε. καὶ μετὰ τοῦτο φυγόντας	αὐτοὺς	ἄλλους ἄλλῃ ἐπεδίωξαν μὲν οἱ
[47, 47]	κατεργάσεσθαί σφας ἔχων θορυβεῖν τε	αὐτοὺς	ἄλλως καὶ ταράττειν νύκτωρ ἐπειρᾶτο,
[47, 48]	τινες, ηὐτομόλησαν δὲ καὶ πρὸς	αὐτοὺς	Ἀμύντας τε ὁ τοῦ Δηιοτάρου
[47, 9]	τῶν ἐχθίστων ἐσώθησαν. ἄλλοι σφᾶς	αὐτοὺς	ἀπέκτειναν, ἄλλους αὐτοὶ οἱ ἐπελθόντες
[47, 37]	τὸ μὴ οὐχ ἅμα πάντας	αὐτοὺς	αὐλίζεσθαι, ἔς τε χωρίον ἓν
[47, 7]	τὸν Καίσαρα θαυμάσαντα πάντας μὲν	αὐτοὺς	ἀφεῖναι (καὶ γὰρ τοῖς συγκρύψασί
[47, 35]	ἐς τὴν Μακεδονίαν ἠπείγοντο. καὶ	αὐτοὺς	Γάιός τε Νωρβανὸς καὶ Δεκίδιος
[47, 36]	τὴν Μακεδονίαν προέπεμψαν· αἰσθόμενοι δὲ	αὐτοὺς	ἑαλωκότας, τοῖς μὲν Λυκίοις καὶ
[47, 36]	ὄντας ἐπυνθάνοντο, ἐπὶ πλεῖόν τε	αὐτοὺς	ἔδοξάν σφισι προσπολεμήσειν, καὶ οὐκ
[47, 33]	περαιωθεὶς ἄλλο μὲν κακὸν οὐδὲν	αὐτοὺς	ἔδρασεν (οὔτε γὰρ ἀντέστησάν οἱ,
[47, 32]	τὴν Μακεδονίαν ἐλθεῖν καὶ περαιωθῆναι	αὐτοὺς	ἐκεῖσε κωλῦσαι, ἢ καὶ ἐς
[47, 24]	σφίσιν ἐξέδωκεν, ἀλλ´ ἐς πλοῖα	αὐτοὺς	ἐμβαλὼν ὡς καὶ καταποντώσων ἐς
[47, 48]	εἶχεν οὔθ´ ὅπως διὰ φυλακῆς	αὐτοὺς	ἐν τῷ τῆς μάχης καιρῷ
[47, 43]	ἐπεγείροντες καὶ ἐπὶ τὴν σύνοδον	αὐτοὺς	ἐξοτρύνοντες. καὶ μετὰ τοῦτο σιωπή
[47, 31]	Δολοβέλλας ἔζη, Λούκιον Ῥοῦφον ἐπ´	αὐτοὺς	ἔπεμψεν, ὕστερον δὲ καὶ αὐτὸς
[47, 42]	παρῄνουν, καὶ ὅ γε μάλιστα	αὐτοὺς	ἐπέρρωσε, καὶ κατὰ πεντακισχιλίας σφίσι
[47, 34]	Βροῦτος ἦλθε, καὶ προεκαλέσατο μὲν	αὐτοὺς	ἐς φιλίαν, ὡς δ´ οὐχ
[47, 9]	πάντα ποιούντων, καὶ μήτε τοὺς	αὐτοὺς	ἐχθροὺς ἢ φίλους ἡγουμένων, σωθῆναί
[47, 39]	δὲ οἱ μὲν ἐς δυναστείαν	αὐτοὺς	ἦγον, οἱ δὲ ἐς αὐτονομίαν
[47, 44]	μὲν ἔκ τε τῶν κρανῶν	αὐτοὺς	ἦγχον καὶ κατὰ νώτου ἔπαιον,
[47, 37]	Κασσίου τοῦ τε Βρούτου μᾶλλον	αὐτοὺς	ἤπειξε, μέρος μέν τι τοῦ
[47, 5]	ἐτίθεντο· καὶ οὕτω συνέβαινε τοὺς	αὐτοὺς	καὶ φίλους τινὶ αὐτῶν καὶ
[47, 40]	ἐκείνων μόνων διεφοίτων καὶ ἐς	αὐτοὺς	κατέβλεπον, δεινόν τέ τι καὶ
[47, 36]	τοῦτο τό τε Σύμβολον ἐκκρούσαντες	αὐτοὺς	κατέλαβον, καὶ τὰ ἐπιτήδεια ταύτῃ
[47, 23]	ὑπὲρ τῆς πόλεως κατέλαβον. καὶ	αὐτοὺς	ὁ Βροῦτος ἐς τε ὁμολογίαν
[47, 20]	καὶ ἐκεῖνον φοβηθέντες ἀπῆραν. καὶ	αὐτοὺς	οἱ Ἀθηναῖοι λαμπρῶς ὑπεδέξαντο· ἐτιμῶντο
[47, 13]	καὶ ἄλλοι συχνοὶ διεφθάρησαν. καὶ	αὐτοὺς	οὐδὲ πενθεῖν τισιν ἐξουσία ἦν,
[47, 46]	δεινοῦ ὄντος, ᾔει, ὑπώπτευσέ τε	αὐτοὺς	πόρρωθεν ὁρῶν πολεμίους εἶναι, καὶ
[47, 34]	σφισιν, ἐλπίδα ἔχων δι´ ἐκείνων	αὐτοὺς	προσάξεσθαι· ἐπεὶ δ´ οὐδὲν μᾶλλον
[47, 33]	καὶ συμμαχῆσαι ἤθελον. ὑποπτεύσαντες οὖν	αὐτοὺς	τὰ τῶν ἐναντίων, ἐπειδὴ εὖ
[47, 25]	εἴ πως ἀμύναιτό τε ἅμα	αὐτοὺς	ὧν ἐκακούργουν, καὶ ὄνομα ἀξίωμά
[47, 26]	τινὰς αὐτῶν ἐσφετερίσατο ὥστε καὶ	αὐτόχειρας	τοῦ Σέξτου γενέσθαι. ~ἀποθανόντος δὲ
[47, 28]	ὅμοια τῷ Βρούτῳ ἐπέστειλε. καὶ	αὐτῷ	διὰ ταῦτα ἡ βουλὴ τήν
[47, 30]	γὰρ ἄλλα καὶ τὸ ναυτικὸν	αὐτῷ	διὰ ταχέων ἐκ τῆς Ἀσίας
[47, 27]	οὐ μέντοι καὶ ἐπὶ πολὺ	αὐτῷ	διὰ τὸν χειμῶνα συνεγένοντο, καὶ
[47, 19]	Ἀπόλλωνι ἑορτάζεσθαι. ~ταῦτά τε οὖν	αὐτῷ	ἔδωκαν, καὶ τὴν ἡμέραν ἐν
[47, 18]	ἐπαράτους τῷ τε Διὶ καὶ	αὐτῷ	ἐκείνῳ εἶναι, τοὺς δὲ δὴ
[47, 40]	αὐτοῦ τὸν στέφανόν τις τραπέμπαλιν	αὐτῷ	ἐπέθηκε, παῖς τε ἐν πομπῇ
[47, 30]	ταῖς Αἰγυπτίαις, ἃς ἡ Κλεοπάτρα	αὐτῷ	ἔπεμψε, καὶ προσέτι καὶ τοῖς
[47, 29]	οἱ ἐν οἴκῳ Ῥωμαῖοι πόλεμον	αὐτῷ	ἐπήγγειλαν· οὐδέπω γὰρ ὁ Καῖσαρ
[47, 30]	τῷ Κασσίῳ προσελαύνοντι, καὶ συμβαλὼν	αὐτῷ	ἡττήθη. κατακλεισθείς τε ἐς τὴν
[47, 28]	ἑτέρων οὐδὲν ἐπιπονήσας προσέθετο. καὶ	αὐτῷ	καθ´ ἓν μετὰ πάντων αὐτῶν
[47, 21]	ταῖς ἐλπίσι τῶν ὁμοίων προσεῖχον	αὐτῷ,	καὶ διότι καὶ στρατιώτας συχνούς,
[47, 8]	ἐσφάγη) ὁ μὲν Ἀντώνιος πολλὰ	αὐτῷ	καὶ δυσχερῆ ἐξονειδίσας ἔπειτ´ ἐκέλευσεν
[47, 27]	ὑπερέβαλε τοῖς χρήμασιν, ἐπεκούρησέ τε	αὐτῷ	καὶ ἐν τῇ μάχῃ πολὺ
[47, 26]	τοῦ Σέξτου στρατόπεδα προσχωρῶν περιέπεσεν	αὐτῷ	καὶ ἡττηθεὶς ἐτρώθη. παθὼν δὲ
[47, 46]	ἐξελευθέρῳ ἀποκτεῖναι ἑαυτὸν προσέταξε. καὶ	αὐτῷ	καὶ ὁ ἑκατόνταρχος, μαθὼν ὅτι
[47, 21]	οἱ γὰρ στρατιῶται ἀχθόμενοί τε	αὐτῷ	καὶ προσκαταφρονήσαντες αὐτοῦ διὰ νόσον
[47, 21]	ἐκεῖθεν ἐπελθὼν προκατέλαβε καὶ ἦν	αὐτῷ	κατὰ τὸ στασιωτικὸν διάφορος, οὐ
[47, 31]	ὑπὸ δέους παραχρῆμα μὲν ἐσπείσαντο	αὐτῷ,	νομίσαντες ἰσχυρὸν αὐτὸν εἶναι, μετὰ
[47, 28]	πύλας ἐσπεσόντες πάντα τὰ ἐν	αὐτῷ	ὄντα συνέχεαν καὶ συνετάραξαν, ὥστε
[47, 46]	γὰρ ἑκατόνταρχον κατασκεψόμενον καὶ ἀναγγελοῦντα	αὐτῷ	ὅπου τε ὁ Βροῦτος εἴη
[47, 40]	τὰ Λατιάρια, οὔτ´ ἄλλως προσήκοντα	αὐτῷ	οὔτ´ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ
[47, 46]	Ἀντωνίου πᾶν καὶ τὰ ἐν	αὐτῷ	πάντα ἁλῶναι (ἀφ´ οὗπερ καὶ
[47, 31]	ἐξελεῖν ποιησάμενος, τοῦτό τε ἐπιστρατεύσαντες	αὐτῷ	παρεστήσαντο, καὶ πρὸς τὰ Ἀδανὰ
[47, 29]	καὶ τὴν δίαιταν ἀδεῶς σὺν	αὐτῷ	ποιεῖσθαι. ἐπειδή τε ἔν τε
[47, 34]	κοινὸν τῶν Λυκίων στράτευμα ἀπαντῆσαν	αὐτῷ	πρὸς τὰ μεθόρια μάχῃ τε
[47, 34]	ὑπαγάγοιτο. ὡς δ´ οὐδὲ τότε	αὐτῷ	προσεχώρησαν, ὀλίγους ἀποδόμενος τοὺς λοιποὺς
[47, 21]	ἔσχεν. οὗτός τε γὰρ εὐθὺς	αὐτῷ	προσεχώρησε, καὶ ὁ Ἀντώνιος κωλυθεὶς
[47, 29]	ἐπειδή τε ἐνταῦθα ἔτι ὄντι	αὐτῷ	τὸ δόγμα ἠγγέλθη, πρὸς μὲν
[47, 20]	καὶ τὰς στρατηγίας ἐν τῷ	αὐτῷ	ᾧ καὶ πρὶν κόσμῳ διῴκουν·
[47, 34]	ἔνδον οὐκέτ´ ἀντῆραν, ἀλλ´ εὐθὺς	αὐτῷ	ὡς καὶ ἀρετὴν ἔχοντι προσέθεντο,
[47, 37]	τρία στρατεύματα συνήγαγον. ἀντικαθημένων δὲ	αὐτῶν	ἀλλήλοις ἐκδρομαὶ μὲν καὶ ἀντεπέξοδοι
[47, 39]	γὰρ ἄν τις ἄλλο περὶ	αὐτῶν	ἀμφοτέρωθεν μαχεσαμένων εἴποι ἢ ὅτι
[47, 13]	ἀπηλίφησαν, πολλοὶ δὲ ὕστερον ἀντ´	αὐτῶν	ἀντενεγράφησαν, καὶ τούτων τε οὐκ
[47, 15]	ἐθνῶν ἔστειλαν, ἑτέρους δὲ ἀντ´	αὐτῶν	ἀντικατέστησαν. νόμους τε τοὺς μὲν
[47, 48]	πράξας δὲ τοῦτο ἐξωπλίσατο. καὶ	αὐτῶν	ἀντιπαρατεταγμένων ἤδη ἀετοὶ δύο ὑπὲρ
[47, 6]	τοὺς εὐπόρους, εἰ καὶ μηδενὶ	αὐτῶν	ἀπήχθοντο· παμπόλλων τε γὰρ χρημάτων
[47, 19]	ἑνὶ ἑκάστῃ χρῆσθαι, ὅτι τις	αὐτῶν	ἀπὸ δείπνου πρὸς ἑσπέραν οἴκαδε
[47, 28]	αὐτῷ καθ´ ἓν μετὰ πάντων	αὐτῶν	αὐλιζομένῳ ὕδωρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ
[47, 14]	ἔχοντας τὸ ἥμισυ τῶν προσόδων	αὐτῶν	ἀφείλοντο. καὶ προσέτι καὶ τοὺς
[47, 20]	τοῦ Ἀριστογείτονος, ὡς καὶ ζηλωταῖς	αὐτῶν	γενομένοις, ἐψηφίσαντο. ~κἀν τούτῳ πυθόμενοι
[47, 16]	καὶ ἐπὶ τοῖς γιγνομένοις δι´	αὐτῶν	δαπανῶντες, πολλῷ δὲ ἔτι πλείω
[47, 1]	ἀποκτείνας, τὴν νίκην κατ´ ἀμφοτέρων	αὐτῶν	ἔδωκε. ~καὶ οἱ μὲν οὕτως
[47, 33]	γὰρ ἀντέστησάν οἱ, καὶ εὔνοιαν	αὐτῶν	ἐκ τῆς διατριβῆς ἣν ἐκεῖ
[47, 5]	ἐκείνοις, ὡς καὶ σφαγῆναι πρὸς	αὐτῶν,	ἐληλύθει· τὰ δὲ δὴ κοινὰ
[47, 34]	Μυρεῖς ἐποίησαν, ἐπειδὴ τὸν στρατηγὸν	αὐτῶν	ἐν τῷ ἐπινείῳ λαβὼν ἀπέλυσε.
[47, 3]	τῆς Ὁμονοίας παμπληθεῖς ἱδρύθησαν. ~καὶ	αὐτῶν	ἐνταῦθα ἔτι ὡς εἰπεῖν ὄντων
[47, 34]	δὲ ἐς πολιορκίαν κατέκλεισε. καὶ	αὐτῶν	ἐξαίφνης ἐκδραμόντων καὶ πῦρ ἐς
[47, 18]	τοὺς μὲν ἄλλους τοὺς ἀμελήσαντας	αὐτῶν	ἐπαράτους τῷ τε Διὶ καὶ
[47, 3]	ἀπεκτίννυντο, καὶ αἵ τε κεφαλαὶ	αὐτῶν	ἐπὶ τὸ βῆμα αὖθις ἀνετίθεντο,
[47, 47]	ἀνακτησάμενος, ἔς τε τὴν ταφρείαν	αὐτῶν	ἐπιτηδειοτέραν οὖσαν μετεστρατοπεδεύσατο, καὶ ἐκεῖθεν
[47, 8]	ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐπικουρῆσαί τινι	αὐτῶν	ἐπιχειρήσαντας ἔκτεινε. τάς τε κεφαλάς
[47, 6]	τινα ἀποκτείνῃ, προηγόρευσαν ὅτι οὐδένα	αὐτῶν	ἐς τὰ δημόσια γράμματα ἐσγράψουσι.
[47, 4]	προτέρων ἔργων καὶ τῇ ἀπ´	αὐτῶν	ἐς τὸ καινῶσαί πως τὰ
[47, 26]	προσπέμπων τινὰ τρόπον οὕτω τινὰς	αὐτῶν	ἐσφετερίσατο ὥστε καὶ αὐτόχειρας τοῦ
[47, 10]	ἐβούλοντο πεφονευκέναι, ὁ δὲ ἀπελθόντων	αὐτῶν	ἑτέρωσε διέφυγε. τοῦτο δὲ ἄλλος
[47, 14]	ταῖς ἀρχαῖς ταῖς τε ἱερωσύναις	αὐτῶν	ἐτίμων. ὅπως γὰρ ἀδεῶς αὐτοί
[47, 5]	τιθέμενοι οὔτε τὸν ἑαυτοῦ τις	αὐτῶν	ἐχθρὸν τιμωρήσασθαι, φίλον ἑτέρου ὄντα,
[47, 5]	σφαγαῖς οὐχ ὅπως οἱ ἐχθροὶ	αὐτῶν	ἢ καὶ οἱ πλούσιοι, ἀλλὰ
[47, 30]	Λαοδίκειαν ἀμαχεὶ διὰ τὴν φιλίαν	αὐτῶν,	ἣν πρὸς τὸν Καίσαρα τὸν
[47, 12]	καὶ κατῆλθον αὖθις, καί τινες	αὐτῶν	καὶ ἀρχὰς ἔσχον. ἡ δ´
[47, 40]	τινα καὶ λόγια καὶ πρὸ	αὐτῶν	καὶ ἐπ´ αὐτοῖς ἐς τὴν
[47, 5]	τοὺς αὐτοὺς καὶ φίλους τινὶ	αὐτῶν	καὶ ἐχθροὺς πάντως γεγονέναι ὥστε,
[47, 35]	δὴ καὶ τοῦ διὰ μέσου	αὐτῶν	καὶ τάφρῳ καὶ σταυρώματι περιληφθέντος
[47, 32]	ἔμαθον καὶ τὰ πραττόμενα ὑπ´	αὐτῶν	κατὰ σφῶν ᾔσθοντο, συνῆλθόν τε
[47, 47]	ποταμὸν παρατρέψας πολὺ τοῦ ἐρύματος	αὐτῶν	κατέκλυσεν. ὁ δὲ δὴ Καῖσαρ
[47, 44]	στήθη ἔτυπτον. ἄλλοι τῶν ξιφῶν	αὐτῶν	λαμβανόμενοι τὰ σφέτερα ὡς καὶ
[47, 42]	καὶ ἐς τὸ ἔπειτα ἁρμόζοντα	αὐτῶν	λεγόντων, οἷα ἄν τινες ἔν
[47, 40]	ποταμοί τε ἐν τῇ χώρᾳ	αὐτῶν	οἱ μὲν παντάπασιν ἐξέλιπον οἱ
[47, 8]	τε ἀνοσιωτάτης καὶ τῆς οἰκτροτάτης	αὐτῶν	ὄψεως ἐνεπίμπλατο. καὶ ἥ γε
[47, 13]	τέλος, ὡς τό τε πεπλασμένον	αὐτῶν	πᾶν αἱ συμφοραὶ ἐξενίκων, καὶ
[47, 39]	ταῖς ἀρεταῖς τῶν μαχεσαμένων διήνεγκεν	αὐτῶν	(πολλῷ γὰρ καὶ πλείους καὶ
[47, 2]	ἀνιόντα ὤφθη, κτύπος τε ἀπ´	αὐτῶν	πολὺς ἠκούσθη, καὶ ἐν τοῖς
[47, 1]	καὶ τὸν ὄλεθρον τὸν ἀπ´	αὐτῶν	προέδειξεν. ἐκείνοις μὲν οὖν ταῦτα
[47, 17]	ἀπέλαβον, ἄλλως τε καὶ ἐλαχίστου	αὐτῶν	πωλουμένων; τοῦτο μὲν γὰρ πολλῶν
[47, 38]	Ἰταλίας πειρῶντα, μὴ καὶ χρονισάντων	αὐτῶν	τήν τε Ἰταλίαν καταλάβῃ καὶ
[47, 19]	τε ἐπιτηδείους σφίσιν ἅμα δι´	αὐτῶν	τιμῶντες, καὶ τὰ πράγματα ἐπὶ
[47, 26]	Σκιπίωνός οἱ πεμφθέντα, καὶ ἐξ	αὐτῶν	τόν τε Καίσαρα ἐν τῇ
[47, 2]	καίπερ πολλοῦ μὲν καὶ ἐξ	αὐτῶν	τῶν πραττομένων, πολλῷ δὲ ἔτι
[47, 33]	ἅτε καὶ τοῖς ὅπλοις πολὺ	αὐτῶν	ὑπερέχοντες καὶ ταῖς εὐεργεσίαις ἀφθόνως
[47, 46]	ἀπεστάλκει ἀνέστρεψε, καὶ σχολῇ μετ´	αὐτῶν	ὡς οὐδενὸς ἐπείγοντος, ἅτε μηδενὸς
[47, 8]	τοῖς λευκώμασι χῶραι τῶν ὀνομάτων	αὐτῶν	ὦσιν, ἑτέρους ἀντενέγραψαν. πλήν γε
[47, 7]	φιλεῖσθαι ἤθελε. σημεῖον δὲ ὅτι,	ἀφ´	οὗ τῆς τε πρὸς ἐκείνους
[47, 46]	τὰ ἐν αὐτῷ πάντα ἁλῶναι	(ἀφ´	οὗπερ καὶ τὰ μάλιστα τέκμαρσιν
[47, 23]	τῶν τε ἐπισήμων τῆς στρατηγίας	ἀφαιρεθεὶς	καὶ φυλακῇ τινι ἀδέσμῳ, ἵνα
[47, 31]	ἴδια καὶ τὰ δημόσια πάντα	ἀφείλετο.	κἀκ τούτου Ταρσεῖς ἐπαίνους τε
[47, 14]	τὸ ἥμισυ τῶν προσόδων αὐτῶν	ἀφείλοντο.	καὶ προσέτι καὶ τοὺς στρατιώτας
[47, 7]	Καίσαρα θαυμάσαντα πάντας μὲν αὐτοὺς	ἀφεῖναι	(καὶ γὰρ τοῖς συγκρύψασί τινα
[47, 34]	τε τοξεύματα καὶ ἀκόντια ἅμα	ἀφέντων,	ἐς πᾶν κινδύνου ἀφίκετο. κἂν
[47, 45]	οἰκεῖα ἐρύματα πολὺ ἀπ´ ἀλλήλων	ἀφεστηκότα	τὴν ἐναντίαν ἑκάτεροι ἀμεταστρεπτὶ ἔφυγον,
[47, 24]	πάνυ τῷ Κασσίῳ προσκείμενον εἰδώς,	ἀφῆκεν	αὐτόν. καὶ ὃς ἐπέθετο μὲν
[47, 34]	προσεχώρησαν, ὀλίγους ἀποδόμενος τοὺς λοιποὺς	ἀφῆκεν.	ἰδόντες δὲ τοῦτο οἱ ἔνδον
[47, 8]	τῆς ἑαυτοῦ τῆς Ἰουλίας ἱκετευσάσης,	ἀφῆκεν,	οὐδὲν ἄλλο χρηστὸν εἰργάσατο. ~πολύτροποι
[47, 44]	τινες τὸ μὲν παίειν ἀλλήλους	ἀφῃροῦντο,	τῇ δὲ δὴ συμμίξει καὶ
[47, 38]	ἡμέραν προσεγίγνοντο, καὶ τὴν τροφὴν	ἄφθονον	ὑπὸ τῶν νεῶν εἶχον) ἀνεβάλλοντο,
[47, 33]	αὐτῶν ὑπερέχοντες καὶ ταῖς εὐεργεσίαις	ἀφθόνως	χρώμενοι, διὰ βραχέος πείσειν ἢ
[47, 34]	ἅμα ἀφέντων, ἐς πᾶν κινδύνου	ἀφίκετο.	κἂν πασσυδὶ ἀπώλετο, εἰ μὴ
[47, 32]	τὴν Ἀσίαν πρὸς τὸν Βροῦτον	ἀφίκετο.	ὡς γὰρ τήν τε συνωμοσίαν
[47, 46]	οὐδὲ ἐς χεῖρας ἔτι τότε	ἀφίκοντο,	ἀλλ´ ἐπειδὴ τάχιστα ἰδόντες ἐν
[47, 28]	τό τε ἀξίωμα μεθ´ οὗ	ἀφῖκτο	ἐτήρησε, καὶ προσέτι καὶ τὸ
[47, 21]	τε Ἀντώνιος ὁ Γάιος ἄρτι	ἀφῖκτο	καὶ Κύιντος Ὁρτήσιος ὁ προάρξας
[47, 19]	τε ἔκλεισαν καὶ ὕστερον ἐς	ἄφοδον	μετεσκεύασαν· καὶ τὸ βουλευτήριον τὸ
[47, 26]	τόν τε Καίσαρα ἐν τῇ	Ἀφρικῇ	ἡττῆσθαι καὶ ἀπολωλέναι διήγγελλε, καὶ
[47, 26]	πολλὰ καὶ δεινὰ ἐκ τῆς	Ἀφρικῆς	ἠγγέλλετο, οὐκέτι τοῖς παροῦσιν ἔστερξεν,
[47, 18]	ἐν ταῖς ἱπποδρομίαις μεθ´ ἑτέρου	Ἀφροδισίου	ἔπεμπον. εἴ τε νίκη τις
[47, 11]	ἐκπλήττεσθαί τινα μήτε ἐς τὸ	ἀφρόντιστον	ὑπὸ τοῦ παραχρῆμα περιχαροῦς ἐπαίρεσθαι,
[47, 21]	αὐτὸν βλάψαι· οἱ γὰρ στρατιῶται	ἀχθόμενοί	τε αὐτῷ καὶ προσκαταφρονήσαντες αὐτοῦ
[47, 17]	τῶν ἀνθρώπων τῶν πλειόνων καὶ	ἀχρύσων	καὶ ἀναργύρων ὄντων, τῶν δὲ