Livre, chapitre
[5, 5]	αὐτῷ. Ἀλλ' αὐτὸν παρῃτήσατο Τελεσφόρος	ὁ	ἀνεψιὸς τοῦ Δημητρίου. Πλήθει δὲ
[5, 5]	συνῴκει Λαμίᾳ τῇ ἐρωμένῃ, καθάπερ	ὁ	αὐτὸς ἐν τῷ πρώτῳ φησίν·
[5, 5]	καὶ σαφὴς διηγήσασθαι· ἦν δὲ	ὁ	αὐτὸς καὶ ζωγράφος· πέμπτος Ἀσπένδιος,
[5, 2]	πλὴν ὅτι πολλὰ τῶν ἡδέων	ὁ	βίος διὰ τὴν δόξαν καταλαζονεύεται.
[5, 5]	Ἀπολλωνίου τοῦ Σολέως· ἕκτος Καλλατιανός,	ὁ	γεγραφὼς περὶ Ἀσίας καὶ Εὐρώπης
[5, 2]	πρώτῳ τῶν Ὁμοίων ἱστορικῶν κεφαλαίων.	Ὁ	δὲ Θεόφραστος γέγονεν ἀνὴρ συνετώτατος
[5, 6]	γράψας τὸν Παρθενοπαῖον ἐπέγραψε Σοφοκλέους.	ὁ	δὲ πιστεύσας εἴς τι τῶν
[5, 6]	δὲ ὡς ἥρως τιμῷτο. ἐκομίσθη	ὁ	δῆθεν χρησμὸς καὶ οὐδὲν ὤναντο
[5, 5]	Λιβύης ὑπ' αὐτῶν διοίκησιν· ὄγδοος	ὁ	διατρίψας ἐν Ἀλεξανδρείᾳ σοφιστής, τέχνας
[5, 6]	μαρτυρίοις ὡς Σοφοκλέους. αἰσθόμενος δ'	ὁ	Διονύσιος ἐμήνυσεν αὐτῷ τὸ γεγονός·
[5, 6]	ἐνδέχεσθαι οὕτως ἔχειν, πάλιν ἀντεπέστειλεν	ὁ	Διονύσιος ὅτι καὶ ταῦτα εὑρήσεις·
[5, 6]	Ἡρακλείδην τῶν πολιτῶν καὶ εὐφημούντων,	ὁ	δράκων ἀκούσας τῆς ἐπιβοῆς ἐξέδυ
[5, 5]	τὴν Ἥραν· δέκατος Κυρηναῖος, γραμματικός,	ὁ	ἐπικληθεὶς Στάμνος, ἀνὴρ ἀξιόλογος· ἑνδέκατος
[5, 6]	Ὁμήρου γράψαι· ἀλλὰ καὶ Ἀντίδωρος	ὁ>	Ἐπικούρειος ἐπιτιμᾷ αὐτῷ, τοῖς Περὶ
[5, 6]	κακοῦ, εἰ ζῶν μὲν Ἡρακλείδης	ὁ	Εὐθύφρονος χρυσῷ στεφάνῳ στεφανωθείη πρὸς
[5, 6]	γὰρ ἐν τῷ θεάτρῳ στεφανούμενος	ὁ	Ἡρακλείδης ἀπόπληκτος ἐγένετο, οἵ τε
[5, 4]	ἐμπινὴς ὤν, καθά φησιν Ἀντίγονος	ὁ	Καρύστιος· διὰ τοῦτο δὲ καὶ
[5, 3]	καθά που συνήγαγε καὶ Ἀρίστων	ὁ	Κεῖος. Αὐτὸς δὲ ὁ Στράτων
[5, 5]	μανθάνω γὰρ καὶ τοῦτο Μένανδρος	ὁ	κωμικὸς παρ' ὀλίγον ἦλθε κριθῆναι
[5, 2]	εἰπὼν ἀπέπνευσε· καὶ αὐτόν, ὡς	ὁ	λόγος, Ἀθηναῖοι πανδημεὶ παρέπεμψαν ποσί,
[5, 6]	μόναρχον κτείνας, ὥς φησι Δημήτριος	ὁ	Μάγνης ἐν Ὁμωνύμοις. ὃς καὶ
[5, 5]	αὐτὸν τῆς πολιτείας φησὶ Δημήτριος	ὁ	Μάγνης ἐν τοῖς Ὁμωνύμοις, ὁπότε
[5, 6]	ἀλλὰ διεψεύσθης, σεσοφισμένε· δὴ γὰρ	ὁ	μὲν θὴρ ἦε δράκων, σὺ
[5, 6]	δικαιοσύνης ἀντιλέγων. ἔτι καὶ Διονύσιος	ὁ	Μεταθέμενος (ἢ Σπίνθαρος, ὡς ἔνιοι)
[5, 6]	αὐτοῦ τοσαῦτα. Φησὶ δ' Ἀριστόξενος	ὁ	μουσικὸς καὶ τραγῳδίας αὐτὸν ποιεῖν
[5, 2]	τὸν λόγον ἄφετε- πολὺς γὰρ	ὁ	πόνος- ἢ καλῶς αὐτοῦ πρόστητε·
[5, 4]	ἀΐδαο μακρὴν ὁδὸν εἰ πρὶν	ὁ	ποσσὶν ἀλλοτρίοις βαδίσας ἔδραμε νυκτὶ
[5, 3]	Ἀρίστων ὁ Κεῖος. Αὐτὸς δὲ	ὁ	Στράτων ἀνὴρ γέγονε, καθάπερ καὶ
[5, 2]	ἔλαβεν Ἀδείμαντος, ἀπήνεγκε δὲ Ἀνδροσθένης	ὁ	υἱός· μάρτυρες Ἀρίμνηστος Κλεοβούλου, Λυσίστρατος
[5, 2]	υἱός, ὥς φησιν Ἀθηνόδωρος ἐν	ὀγδόῃ	Περιπάτων. Οὗτος πρῶτον μὲν ἤκουσεν
[5, 2]	γηραιός, βιοὺς ἔτη πέντε καὶ	ὀγδοήκοντα,	ἐπειδήπερ ὀλίγον ἀνῆκε τῶν πόνων.
[5, 3]	ἔλαβε, φασί, παρ' αὐτοῦ τάλαντα	ὀγδοήκοντα·	σχολαρχεῖν δέ, καθά φησιν Ἀπολλόδωρος
[5, 6]	διαλεκτικὸς Βαργυληΐτης, κατ' Ἐπικούρου γεγραφώς·	ὄγδοος	ἰατρὸς τῶν ἀπὸ Ἱκεσίου· ἔνατος
[5, 5]	τῆς Λιβύης ὑπ' αὐτῶν διοίκησιν·	ὄγδοος	ὁ διατρίψας ἐν Ἀλεξανδρείᾳ σοφιστής,
[5, 3]	ἰατρὸς ἀρχαῖος, ὡς Ἀριστοτέλης φησίν·	ὄγδοος	περιπατητικός, βεβιωκὼς ἐν Ἀλεξανδρείᾳ. Τοῦ
[5, 5]	ἔφη τυφλόν, ἀλλὰ καὶ τὴν	ὁδηγοῦσαν	αὐτὸν τύχην. Ὅσον ἐν πολέμῳ
[5, 2]	Πρὸς τοὺς ὁρισμοὺς αʹ Περὶ	ὀδμῶν	αʹ Περὶ οἴνου καὶ ἐλαίου,
[5, 5]	γονέας αἰδεῖσθαι, ἐν δὲ ταῖς	ὁδοῖς	τοὺς ἀπαντῶντας, ἐν δὲ ταῖς
[5, 4]	ἐγώ, τὴν οὕτως ἀΐδαο μακρὴν	ὁδὸν	εἰ πρὶν ὁ ποσσὶν ἀλλοτρίοις
[5, 5]	Περὶ Ἰλιάδος αʹ βʹ Περὶ	Ὀδυσσείας	αʹ βʹ γʹ δʹ Πτολεμαῖος
[5, 6]	ἓξ βιβλίοις καὶ Λεμβευτικὸν λόγον,	ὅθεν	καὶ Λέμβος ἐκαλεῖτο· ἕκτος Ἀλεξανδρεύς,
[5, 5]	κομίσασθαι αὖθις παρὰ τοῦ Σαράπιδος·	ὅθεν	καὶ τοὺς παιᾶνας ποιῆσαι τοὺς
[5, 2]	ἑτέραν ἔχει Ὀλυμπιόδωρος· μάρτυρες δ'	οἱ	αὐτοί. Τὴν δ' ἑτέραν ἔλαβεν
[5, 3]	ἄλλων οἱ μέν εἰσι πρεσβύτεροι,	οἱ	δὲ ἄσχολοι. Καλῶς δ' ἂν
[5, 3]	συμβολαίου. Δότωσαν δ' αὐτῷ καὶ	οἱ	ἐπιμεληταὶ ἀργυρίου δραχμὰς πεντακοσίας καὶ
[5, 3]	καὶ τὰ ποτήρια. Δότωσαν δὲ	οἱ	ἐπιμεληταὶ Ἐπικράτει πεντακοσίας δραχμὰς καὶ
[5, 3]	ὑπάρχοντός μοι ἀργυρίου πρῶτον μὲν	οἱ	ἐπιμεληταὶ τὰ περὶ τὴν ἐκφορὰν
[5, 2]	προσῆκον καὶ δίκαιον. Ἔστωσαν δὲ	οἱ	κοινωνοῦντες Ἵππαρχος, Νηλεύς, Στράτων, Καλλῖνος,
[5, 4]	μάλιστα δυνήσεσθαι. Συγκατασκευαζέτωσαν δὲ καὶ	οἱ	λοιποὶ γνώριμοι κἀμοῦ καὶ τοῦ
[5, 3]	Καλῶς δ' ἂν ποιοῖεν καὶ	οἱ	λοιποὶ συγκατασκευάζοντες τούτῳ. Καταλείπω δ'
[5, 2]	ἀπεδήμησε καὶ οὗτος καὶ πάντες	οἱ	λοιποὶ φιλόσοφοι, Σοφοκλέους τοῦ Ἀμφικλείδου
[5, 3]	διατριβὴν Λύκωνι, ἐπειδὴ τῶν ἄλλων	οἱ	μέν εἰσι πρεσβύτεροι, οἱ δὲ
[5, 6]	δῆθεν χρησμὸς καὶ οὐδὲν ὤναντο	οἱ	πλάσαντες αὐτόν. αὐτίκα γὰρ ἐν
[5, 2]	τῶν προβλημάτων φυσικῶν αʹ Τίνες	οἱ	τρόποι τοῦ ἐπίστασθαι αʹ Περὶ
[5, 6]	στεφανούμενος ὁ Ἡρακλείδης ἀπόπληκτος ἐγένετο,	οἵ	τε θεωροὶ καταλευσθέντες διεφθάρησαν. ἀλλὰ
[5, 4]	τοῖς περὶ Εὐμενῆ καὶ Ἄτταλον,	οἳ	καὶ πλεῖστα ἐπεχορήγουν αὐτῷ. Ἐπειράθη
[5, 2]	καὶ Ἐρασίστρατον τὸν ἰατρόν εἰσιν	οἳ	λέγουσι· καὶ εἰκός. ~Διεδέξατο δ'
[5, 3]	ἔστωσαν τῶν κατὰ τὴν διαθήκην	οἵδε·	Ὀλύμπιχος, Ἀριστείδης, Μνησιγένης, Ἱπποκράτης, Ἐπικράτης,
[5, 2]	Περὶ καιρῶν αʹ βʹ Περὶ	οἰκείων	λόγων αʹ Περὶ παίδων ἀγωγῆς
[5, 2]	κεκτημένοις, καὶ τὰ πρὸς ἀλλήλους	οἰκείως	καὶ φιλικῶς χρωμένοις, ὥσπερ προσῆκον
[5, 2]	γενομένους ἀφίημι ἐλευθέρους. Τῶν δὲ	οἰκηματικῶν	σκευῶν ἀποδιδόντας Πομπύλῳ ὅσ' ἂν
[5, 2]	καὶ τὸν περίπατον καὶ τὰς	οἰκίας	τὰς πρὸς τῷ κήπῳ πάσας
[5, 5]	ἔφη δεῖν ἐπὶ μὲν τῆς	οἰκίας	τοὺς γονέας αἰδεῖσθαι, ἐν δὲ
[5, 5]	Ἦν γὰρ ἐκ τῆς Κόνωνος	οἰκίας,	ὡς Φαβωρῖνος ἐν πρώτῳ τῶν
[5, 2]	τῷ ἱερῷ· εἶτα τὸ στωίδιον	οἰκοδομηθῆναι	τὸ πρὸς τῷ μουσείῳ μὴ
[5, 3]	ἐάν τι πάσχω· τὰ μὲν	οἴκοι	καταλείπω πάντα Λαμπυρίωνι καὶ Ἀρκεσιλάῳ.
[5, 2]	συμβῇ, τάδε διατίθεμαι· τὰ μὲν	οἴκοι	ὑπάρχοντα πάντα δίδωμι Μελάντῃ καὶ
[5, 2]	αʹ Πῶς ἂν ἄριστα πόλεις	οἰκοῖντο	αʹ Ὑπομνήματα αʹ Περὶ ῥύακος
[5, 2]	τοὺς ἑκάστου καιροὺς τῶν δαπανημάτων.	Οἰκονομήσαντα	δὲ ταῦτα Ἵππαρχον ἀπηλλάχθαι τῶν
[5, 4]	τὸ εὔσχημον. Ταῦτα δὲ πάντα	οἰκονομήσαντι	κυρία ἔστω ἡ δόσις τῶν
[5, 4]	καὶ σφόδρα ἐπιμελῶς τε καὶ	οἰκονομικῶς	ἴσχει· ὥστε κἀνταῦθα ζηλωτέος. ~Δημήτριος
[5, 4]	δὲ ταῦτ' ἀπὸ τῶν ἐν	οἴκῳ	κοινῇ καταλειπομένων ἀμφοτέροις ὑπ' ἐμοῦ.
[5, 4]	Λύκων θάπτειν ἐάν τ' ἐν	οἴκῳ,	οὕτω ποιείτω. Πέπεισμαι γὰρ αὐτὸν
[5, 4]	ταύτην ὑπενεγκεῖν· τὰ μὲν ἐν	οἴκῳ	πάντα δίδωμι τοῖς ἀδελφοῖς Ἀστυάνακτι
[5, 4]	ἀδελφοῖς Ἀστυάνακτι καὶ Λύκωνι. Καὶ	οἶμαι	δεῖν ἀποδοθῆναι ἀπὸ τούτων ὅσα
[5, 2]	αὐτοῖς συντέταχα, δισχιλίας δραχμάς, ἀσφαλῶς	οἶμαι	δεῖν αὐτοῖς ὑπάρχειν ταῦτα, καθάπερ
[5, 2]	αʹ Περὶ ὀδμῶν αʹ Περὶ	οἴνου	καὶ ἐλαίου, Πρώτων προτάσεων αʹ
[5, 2]	πανήγυριν, ἀλλ' οὐδὲ συνέδριον ῥᾴδιον,	οἷόν	τις βούλεται, λαβεῖν· αἱ δ'
[5, 4]	ὀρθῶς διαπίπτειν ἔφασκε τῷ λογισμῷ,	οἱονεὶ	στρεβλῷ κανόνι βασανίζοντας εὐθεῖαν φύσιν
[5, 6]	πάντα καὶ ὤφθη Ἡρακλείδης οὐχ	οἷος	ἐδόκει, ἀλλ' οἷος ἦν. Καὶ
[5, 6]	Ἡρακλείδης οὐχ οἷος ἐδόκει, ἀλλ'	οἷος	ἦν. Καὶ ἔστιν ἡμῶν εἰς
[5, 2]	δὲ καὶ τοὺς πίνακας, ἐν	οἷς	αἱ τῆς γῆς περίοδοί εἰσιν,
[5, 2]	ἱστορεῖν Ἀρκεσίλαον τὸν Πιταναῖον ἐν	οἷς	ἔφασκε πρὸς Λακύδην τὸν Κυρηναῖον.
[5, 3]	οὐδ' ᾔσθετο. Γεγόνασι δὲ Στράτωνες	ὀκτώ·	πρῶτος Ἰσοκράτους ἀκροατής· δεύτερος αὐτὸς
[5, 5]	εἰς Ἀσίαν καὶ ἐν ἄλλοις	ὀκτὼ	τὰ περὶ Ἀντίοχον καὶ Πτολεμαῖον
[5, 3]	Ὀλυμπιάδι, τῆς σχολῆς ἀφηγησάμενος ἔτη	ὀκτωκαίδεκα.	Φέρεται δ' αὐτοῦ Περὶ βασιλείας
[5, 2]	ἔτη πέντε καὶ ὀγδοήκοντα, ἐπειδήπερ	ὀλίγον	ἀνῆκε τῶν πόνων. Καὶ ἔστιν
[5, 2]	Τοιοῦτος δ' ὤν, ὅμως πρὸς	ὀλίγον	ἀπεδήμησε καὶ οὗτος καὶ πάντες
[5, 5]	τοῦτο Μένανδρος ὁ κωμικὸς παρ'	ὀλίγον	ἦλθε κριθῆναι δι' οὐδὲν ἄλλο
[5, 4]	ἐπὶ δὲ τὸν Ὀλυμπίασιν ἢ	ὀλίγους	ἢ οὐδένα. Πολλάκις τε πολλὰ
[5, 2]	ἐν τῷ συμποσίῳ σιωπῶντα τὸ	ὅλον	ἔφη, Εἰ μὲν ἀμαθὴς εἶ,
[5, 4]	ἑβδόμην καὶ εἰκοστὴν καὶ ἑκατοστὴν	Ὀλυμπιάδα.	Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ Πανθοίδου
[5, 2]	ὑποχωρήσαντος αὐτὸς διεδέξατο τὴν σχολὴν	Ὀλυμπιάδι	τετάρτῃ καὶ δεκάτῃ καὶ ἑκατοστῇ.
[5, 3]	τρίτῃ καὶ εἰκοστῇ καὶ ἑκατοστῇ	Ὀλυμπιάδι,	τῆς σχολῆς ἀφηγησάμενος ἔτη ὀκτωκαίδεκα.
[5, 4]	πολλοὺς ἀπιέναι, ἐπὶ δὲ τὸν	Ὀλυμπίασιν	ἢ ὀλίγους ἢ οὐδένα. Πολλάκις
[5, 2]	Ἀλωπεκῆθεν. Τὴν δ' ἑτέραν ἔχει	Ὀλυμπιόδωρος·	μάρτυρες δ' οἱ αὐτοί. Τὴν
[5, 3]	Ἀρκεσίλαος ἃς ἔθετο Στράτων πρὸς	Ὀλύμπιχον	καὶ Ἀμεινίαν, τὰς κειμένας παρὰ
[5, 3]	τῶν κατὰ τὴν διαθήκην οἵδε·	Ὀλύμπιχος,	Ἀριστείδης, Μνησιγένης, Ἱπποκράτης, Ἐπικράτης, Γοργύλος,
[5, 3]	παραγένηται Ἀρκεσίλαος, λογισάσθω Ἥραιος μετ'	Ὀλυμπίχου	καὶ Ἐπικράτους καὶ τῶν ἄλλων
[5, 3]	περιὸν ἀργύριον κομισάσθω Ἀρκεσίλαος παρ'	Ὀλυμπίχου,	μηθὲν ἐνοχλῶν αὐτὸν κατὰ τοὺς
[5, 3]	ὡς ἂν δοκῇ Ἀρκεσιλάῳ καὶ	Ὀλυμπίχῳ	καὶ Λύκωνι. Καὶ αἵδε μέν
[5, 5]	μικρὸν εἶναι μέρος τὰς ὀφρῦς·	ὅλῳ	γοῦν ἐπισκοτῆσαι τῷ βίῳ δύνασθαι.
[5, 5]	αʹ Σωκράτης αʹ Ἀρταξέρξης αʹ	Ὁμηρικὸς	αʹ Ἀριστείδης αʹ Ἀριστόμαχος αʹ
[5, 6]	Περὶ μουσικῆς αʹ βʹ Λύσεων	Ὁμηρικῶν	αʹ βʹ Θεωρηματικὸν αʹ Περὶ
[5, 6]	αʹ βʹ Περὶ Ἀρχιλόχου καὶ	Ὁμήρου	αʹ βʹ Καὶ μουσικὰ δὲ
[5, 6]	αὐτὸν τὰ περὶ Ἡσιόδου καὶ	Ὁμήρου	γράψαι· ἀλλὰ καὶ Ἀντίδωρος ὁ>
[5, 6]	αʹ Γραμματικὰ δὲ Περὶ τῆς	Ὁμήρου	καὶ Ἡσιόδου ἡλικίας αʹ βʹ
[5, 6]	δ' αὐτῷ καὶ μεσότης τις	ὁμιλητικὴ	φιλοσόφων τε καὶ στρατηγικῶν καὶ
[5, 2]	αʹ Τῶν Ξενοκράτους συναγωγῆς αʹ	Ὁμιλητικὸς	αʹ Περὶ ὅρκου αʹ Παραγγέλματα
[5, 5]	ἄσμηκτον, οὐ στίλβουσα φῶς ἀπ'	ὀμμάτων	ἀλλ' ἀΐδην μέλανα. Ἡρακλείδης δ'
[5, 2]	βʹ Περὶ ἑτεροφωνίας ζῴων τῶν	ὁμογενῶν	αʹ Περὶ τῶν ἀθρόον φαινομένων
[5, 2]	Θεόφραστος κατέλθῃ καὶ ἐν τοῖς	ὁμοίοις	ᾖ. Τοῦτον Τύρταμον λεγόμενον Θεόφραστον
[5, 2]	αὐτοῦ τε καὶ Καλλισθένους τὸ	ὅμοιον	εἰπεῖν Ἀριστοτέλην, ὅπερ Πλάτωνα, καθὰ
[5, 2]	Ἀμαστριανὸς ἐν τῷ πρώτῳ τῶν	Ὁμοίων	ἱστορικῶν κεφαλαίων. Ὁ δὲ Θεόφραστος
[5, 2]	ἐν Σικελίᾳ αʹ Περὶ τῶν	ὁμολογουμένων	αʹ {Περὶ τῶν προβλημάτων φυσικῶν
[5, 5]	Δημήτριος ὁ Μάγνης ἐν τοῖς	Ὁμωνύμοις,	ὁπότε φυγὼν Ἀλέξανδρον εἰς Ἀθήνας
[5, 6]	φησι Δημήτριος ὁ Μάγνης ἐν	Ὁμωνύμοις.	ὃς καὶ τοιόνδε ἱστορεῖ περὶ
[5, 5]	λαμπρὸς ὢν παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις,	ὅμως	ἐπεσκοτήθη καὶ αὐτὸς ὑπὸ τοῦ
[5, 2]	σχολαστικὸν ὠνόμακε. Τοιοῦτος δ' ὤν,	ὅμως	πρὸς ὀλίγον ἀπεδήμησε καὶ οὗτος
[5, 3]	Στράτωνα τοῦτόν φημί σοι, Λάμψακος	ὅν	ποτ' ἔφυσεν· ἀεὶ δὲ νόσοισι
[5, 3]	δραχμὰς καὶ τῶν παίδων ἕνα	ὃν	ἂν δοκῇ Ἀρκεσιλάῳ. Καὶ πρῶτον
[5, 3]	πεντακοσίας καὶ τῶν παίδων ἕνα,	ὃν	ἂν δοκιμάζῃ Ἀρκεσίλαος, ὅπως ἂν
[5, 4]	τῷ ἀδελφιδῷ. Προστησάσθωσαν δ' αὐτοὶ	ὃν	ἂν ὑπολαμβάνωσι διαμενεῖν ἐπὶ τοῦ
[5, 2]	δ' αὐτοῦ καὶ δοῦλος φιλόσοφος	ὄνομα	Πομπύλος, καθά φησιν Μυρωνιανὸς Ἀμαστριανὸς
[5, 4]	τινες τὸ γάμμα αὐτοῦ τῷ	ὀνόματι	προσετίθεσαν. Ἐν δὲ τῷ γράφειν
[5, 2]	εἴ τι ἐπὶ τοῦ ἐμοῦ	ὀνόματος	συμβέβληκεν Ἵππαρχος ἐν Χαλκίδι, Ἱππάρχου
[5, 6]	καὶ τῶν συγγενῶν τούτοις, Περὶ	ὀνομάτων	αʹ Συνθῆκαι αʹ Ἀκούσιος αʹ
[5, 2]	Νικομάχου φησὶν ἐρωτικῶς διατεθῆναι, καίπερ	ὄντα	διδάσκαλον, Ἀρίστιππος ἐν τετάρτῳ Περὶ
[5, 2]	δὲ οὔτ' ἐκείνοις ἑώρων ῥᾴδιον	ὄντα	συνοικονομεῖν λυσιτελέστερόν τ' αὐτοῖς ὑπελάμβανον
[5, 4]	ἰατροὺς Πασίθεμιν καὶ Μηδίαν ἀξίους	ὄντας	καὶ διὰ τὴν ἐπιμέλειαν τὴν
[5, 4]	καὶ τούτων φανῶμεν μὴ ἀμνήμονες	ὄντες.	Περὶ δὲ τῶν θεραπευόντων ἐμαυτὸν
[5, 4]	ἐξάγω· Δημητρίῳ μὲν ἐλευθέρῳ πάλαι	ὄντι	ἀφίημι τὰ λύτρα καὶ δίδωμι
[5, 4]	Δίδωμι δὲ καὶ Σύρῳ ἐλευθέρῳ	ὄντι	τέτταρας μνᾶς καὶ τὴν Μηνοδώραν
[5, 3]	περὶ τὴν θεωρίαν ταύτην παρ'	ὁντινοῦν	ἐπιμελέστατα διατετριφέναι. Ἀλλὰ καὶ καθηγήσατο
[5, 5]	εὐπαίδευτος ὢν καὶ πολύπειρος παρ'	ὁντινοῦν·	ὧν ἐστι τὰ μὲν ἱστορικά,
[5, 2]	τοῦ μὲν Θεοφράστου καθ' ὑπερβολὴν	ὀξύτητος	πᾶν τὸ νοηθὲν ἐξερμηνεύοντος, τοῦ
[5, 3]	γε ἐν τῷ καλουμένῳ φυσικῷ,	ὅπερ	εἶδος ἀρχαιότερόν τε καὶ σπουδαιότερον.
[5, 2]	Καλλισθένους τὸ ὅμοιον εἰπεῖν Ἀριστοτέλην,	ὅπερ	Πλάτωνα, καθὰ προείρηται, φασὶν εἰπεῖν
[5, 5]	ἄλλῳ δῷς, σὺ οὐχ ἕξεις.	Ὁπηνίκα	δ' ἐσυκοφαντεῖτο ἐν ταῖς Ἀθήναις-
[5, 2]	τὴν δόξαν καταλαζονεύεται. Ἡμεῖς γὰρ	ὁπότ'	ἀρχόμεθα ζῆν, τότ' ἀποθνῄσκομεν. Οὐδὲν
[5, 5]	ὁ Μάγνης ἐν τοῖς Ὁμωνύμοις,	ὁπότε	φυγὼν Ἀλέξανδρον εἰς Ἀθήνας ἧκεν
[5, 2]	φιλοσοφίαν. Θάψαι δὲ καὶ ἡμᾶς	ὅπου	ἂν δοκῇ μάλιστα ἁρμόττον εἶναι
[5, 2]	ἀπὸ τούτου γενέσθω. Σταθῆναι δὲ	ὅπου	ἂν δοκῇ τοῖς καὶ τῶν
[5, 3]	ἕνα, ὃν ἂν δοκιμάζῃ Ἀρκεσίλαος,	ὅπως	ἂν πολλὰ συμπεπονηκὼς ἡμῖν καὶ
[5, 4]	ἡμῶν ἀναθέτω· τὸν δὲ τόπον,	ὅπως	ἁρμόττων ᾖ τῆς στάσεως, ἐπιβλεψάτω
[5, 2]	μήτε περὶ τὸ μνημεῖον ποιοῦντας.	Ὅπως	δὲ συνείρηται, μετὰ τὰ περὶ
[5, 4]	ἀνεγνωσμένα· τὰ δ' ἀνέκδοτα Καλλίνῳ	ὅπως	ἐπιμελῶς αὐτὰ ἐκδῷ. Δίδωμι δὲ
[5, 2]	ἐπισκευασθῆναι δὲ καὶ τὸν βωμόν,	ὅπως	ἔχῃ τὸ τέλειον καὶ τὸ
[5, 4]	Λύκων τοῖς νεανίσκοις εἰς ἐλαιοχρηστίαν,	ὅπως	κἀμοῦ καὶ τοῦ τιμήσαντος ἐμὲ
[5, 4]	καὶ Καλλῖνος μετὰ τῶν συνήθων,	ὅπως	μήτ' ἀνελεύθερος γένηται μήτε περίεργος.
[5, 2]	πᾶσαν ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι τοὺς πρεσβυτάτους,	ὅπως	ὅτι μάλιστα προαχθῇ κατὰ φιλοσοφίαν.
[5, 4]	ἀδιορθώτου. Τούς τε βουλευομένους οὐκ>	ὀρθῶς	διαπίπτειν ἔφασκε τῷ λογισμῷ, οἱονεὶ
[5, 4]	ἔχειν. Ταῦτ' ἔστω αὐτοῖς ἀποδείξασιν	ὀρθῶς	ἐφ' ὧν ἕκαστοι τεταγμένοι εἰσί.
[5, 2]	ηʹ θʹ ιʹ Πρὸς τοὺς	ὁρισμοὺς	αʹ Περὶ ὀδμῶν αʹ Περὶ
[5, 2]	{Προτρεπτικὸς αʹ Περὶ ἀριθμῶν αʹ	Ὁριστικὰ	περὶ λέξεως συλλογισμῶν αʹ Περὶ
[5, 2]	συναγωγῆς αʹ Ὁμιλητικὸς αʹ Περὶ	ὅρκου	αʹ Παραγγέλματα ῥητορικῆς αʹ Περὶ
[5, 3]	Περὶ τοῦ συμβεβηκότος, Περὶ τοῦ	ὅρου,	Περὶ τοῦ μᾶλλον καὶ ἧττον,
[5, 2]	αʹ βʹ γʹ δʹ Πρὸς	ὅρους	αʹ βʹ Περὶ τοῦ δεδόσθαι
[5, 2]	δὲ οἰκηματικῶν σκευῶν ἀποδιδόντας Πομπύλῳ	ὅσ'	ἂν δοκῇ τοῖς ἐπιμεληταῖς καλῶς
[5, 2]	Ἀριστοτέλους τελευτήν, Δημητρίου τοῦ Φαληρέως,	ὃς	ἦν καὶ γνώριμος αὐτῷ, τοῦτο
[5, 5]	Πολέμων· ἕκτος Ἐρυθραῖος, ποικιλογράφος ἄνθρωπος,	ὃς	καὶ ἱστορικὰ καὶ ῥητορικὰ πεποίηκε
[5, 6]	Δημήτριος ὁ Μάγνης ἐν Ὁμωνύμοις.	ὃς	καὶ τοιόνδε ἱστορεῖ περὶ αὐτοῦ·
[5, 4]	οἶμαι δεῖν ἀποδοθῆναι ἀπὸ τούτων	ὅσα	κατακέχρημαι Ἀθήνησι παρά τινος ἔχων
[5, 2]	βλητικῶν αʹ Περὶ τῶν ζῴων	ὅσα	λέγεται φθονεῖν αʹ Περὶ τῶν
[5, 3]	περὶ τὴν ἐκφορὰν ἐπιμεληθήτωσαν καὶ	ὅσα	νομίζεται μετὰ τὴν ἐκφοράν, μηδὲν
[5, 2]	ἱερὸν καὶ τὰ λοιπὰ ἀναθήματα	ὅσα	πρότερον ὑπῆρχεν ἐν τῷ ἱερῷ·
[5, 4]	τῶν καταλειπομένων· ὡς ἂν ἐφ'	ὅσον	ἀνήκει πρὸς τιμήν, καὶ τούτων
[5, 5]	καὶ τὴν ὁδηγοῦσαν αὐτὸν τύχην.	Ὅσον	ἐν πολέμῳ δύνασθαι σίδηρον, τοσοῦτον
[5, 2]	Φίλωνος τὸν Σοφοκλέα γραψαμένου παρανόμων.	Ὅτε	καὶ τὸν νόμον μὲν ἄκυρον
[5, 4]	τῶν μεταγινωσκόντων ἐπειδὴ μὴ ἔμαθον	ὅτε	καιρὸς καὶ εὐχομένων τοῦτον ἐκαλλιλέκτει
[5, 4]	ἕκαστον ἔδει θεωρεῖσθαι. Τοῦτο δὲ	ὅτι	ἐν μὲν τῷ λέγειν γλυκύτατος
[5, 6]	ἔχειν, πάλιν ἀντεπέστειλεν ὁ Διονύσιος	ὅτι	καὶ ταῦτα εὑρήσεις· {Α. γέρων
[5, 2]	Καταλέλοιπε δὲ βιβλία καὶ αὐτὸς	ὅτι	μάλιστα πάμπλειστα, ἃ καὶ αὐτὰ
[5, 2]	ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι τοὺς πρεσβυτάτους, ὅπως	ὅτι	μάλιστα προαχθῇ κατὰ φιλοσοφίαν. Θάψαι
[5, 2]	τὸν περιπατητικὸν ἐπιστολῇ· Οὐ γὰρ	ὅτι	πανήγυριν, ἀλλ' οὐδὲ συνέδριον ῥᾴδιον,
[5, 2]	Ἐπισκήπτειν μὲν ἔχειν οὐδέν, πλὴν	ὅτι	πολλὰ τῶν ἡδέων ὁ βίος
[5, 5]	καὶ δυνάμει κεκραμένος. Οὗτος ἀκούσας	ὅτι	τὰς εἰκόνας αὐτοῦ κατέστρεψαν Ἀθηναῖοι,
[5, 5]	κριθῆναι δι' οὐδὲν ἄλλο ἢ	ὅτι	φίλος ἦν αὐτῷ. Ἀλλ' αὐτὸν
[5, 4]	μὰ τόν, οὐδὲ Λύκωνα παρήσομεν,	ὅττι	ποδαλγὴς κάτθανε· θαυμάζω τοῦτο μάλιστα
[5, 2]	πρὸς Φανίαν τὸν περιπατητικὸν ἐπιστολῇ·	Οὐ	γὰρ ὅτι πανήγυριν, ἀλλ' οὐδὲ
[5, 2]	καὶ συμφιλοσοφεῖν ἐν αὐταῖς, ἐπειδήπερ	οὐ	δυνατὸν πᾶσιν ἀνθρώποις ἀεὶ ἐπιδημεῖν,
[5, 4]	Καὶ ἔστιν ἡμῶν εἰς αὐτόν·	Οὐ	μὰ τόν, οὐδὲ Λύκωνα παρήσομεν,
[5, 4]	καὶ εἰκοστὴν καὶ ἑκατοστὴν Ὀλυμπιάδα.	Οὐ	μὴν ἀλλὰ καὶ Πανθοίδου διήκουσε
[5, 5]	δίκην θανάτου οὐ παρὼν ὦφλεν.	Οὐ	μὴν ἐκυρίευσαν τοῦ σώματος αὐτοῦ,
[5, 5]	γοῦν ἐπισκοτῆσαι τῷ βίῳ δύνασθαι.	Οὐ	μόνον τὸν πλοῦτον ἔφη τυφλόν,
[5, 5]	γὰρ ὑπό τινων δίκην θανάτου	οὐ	παρὼν ὦφλεν. Οὐ μὴν ἐκυρίευσαν
[5, 5]	Εὐρυδίκης περιθεῖναι παισί. Τοῦ δὲ	οὐ	πεισθέντος ἀλλὰ παραδόντος τὸ διάδημα
[5, 6]	ἦε δράκων, σὺ δὲ θήρ,	οὐ	σοφὸς ὤν, ἑάλως. ταῦτα δέ
[5, 5]	Δημήτριον ἰὸν ἔχουσα πολὺν ἄσμηκτον,	οὐ	στίλβουσα φῶς ἀπ' ὀμμάτων ἀλλ'
[5, 5]	εἰκόνας αὐτοῦ κατέστρεψαν Ἀθηναῖοι, Ἀλλ'	οὐ	τὴν ἀρετήν, ἔφη, δι' ἣν
[5, 3]	τὴν σχολὴν Στράτων Ἀρκεσιλάου Λαμψακηνός,	οὗ	καὶ ἐν ταῖς διαθήκαις ἐμνημόνευσεν·
[5, 2]	τῆς φράσεως θεσπέσιον Ἀριστοτέλης μετωνόμασεν·	οὗ	καὶ τοῦ υἱέος Νικομάχου φησὶν
[5, 5]	γεγραφώς, πικρὸς ἀνήρ· πέμπτος ἀνδριαντοποιός,	οὗ	μέμνηται Πολέμων· ἕκτος Ἐρυθραῖος, ποικιλογράφος
[5, 5]	κωμῳδίαν πεποιηκώς· δεύτερος ἐπῶν ποιητής,	οὗ	μόνα σώζεται πρὸς τοὺς φθονεροὺς
[5, 3]	δὲ νόσοισι παλαίων θνῄσκει λαθών,	οὐδ'	ᾔσθετο. Γεγόνασι δὲ Στράτωνες ὀκτώ·
[5, 6]	τούτοις· Ἡρακλείδης γράμματα οὐκ ἐπίσταται	οὐδ'	ᾐσχύνθη. Γεγόνασι δ' Ἡρακλεῖδαι τεσσαρεσκαίδεκα·
[5, 4]	εἰς αὐτόν· Οὐ μὰ τόν,	οὐδὲ	Λύκωνα παρήσομεν, ὅττι ποδαλγὴς κάτθανε·
[5, 2]	Οὐ γὰρ ὅτι πανήγυριν, ἀλλ'	οὐδὲ	συνέδριον ῥᾴδιον, οἷόν τις βούλεται,
[5, 5]	ἁρμάτων καὶ συνωρίδων, συντελεσθεῖσαι ἐν	οὐδὲ	τριακοσίαις ἡμέραις· τοσοῦτον ἐσπουδάσθη. Ἄρξασθαι
[5, 5]	παρ' ὀλίγον ἦλθε κριθῆναι δι'	οὐδὲν	ἄλλο ἢ ὅτι φίλος ἦν
[5, 4]	οὕτω ποιείτω. Πέπεισμαι γὰρ αὐτὸν	οὐδὲν	ἧττον ἐμοῦ συνορᾶν τὸ εὔσχημον.
[5, 4]	τε περὶπαιδείαν καὶ πάντας λόγους,	οὐδὲν	ἧττον καὶ τὰ τῶν διαθηκῶν
[5, 2]	ὁπότ' ἀρχόμεθα ζῆν, τότ' ἀποθνῄσκομεν.	Οὐδὲν	οὖν ἀλυσιτελέστερόν ἐστι φιλοδοξίας. Ἀλλ'
[5, 2]	ἐπισκήπτει, εἰπεῖν, Ἐπισκήπτειν μὲν ἔχειν	οὐδέν,	πλὴν ὅτι πολλὰ τῶν ἡδέων
[5, 6]	ἐκομίσθη ὁ δῆθεν χρησμὸς καὶ	οὐδὲν	ὤναντο οἱ πλάσαντες αὐτόν. αὐτίκα
[5, 4]	τὸν Ὀλυμπίασιν ἢ ὀλίγους ἢ	οὐδένα.	Πολλάκις τε πολλὰ συμβουλεύσας Ἀθηναίοις,
[5, 4]	πατρίδι Ἰλίεια καὶ σφαιρίσαι. Ὡς	οὐκ	ἄλλος τ' ἦν φίλος τοῖς
[5, 2]	Καὶ ἔστιν ἡμῶν εἰς αὐτόν·	Οὐκ	ἄρα τοῦτο μάταιον ἔπος μερόπων
[5, 6]	καὶ πρὸς τούτοις· Ἡρακλείδης γράμματα	οὐκ	ἐπίσταται οὐδ' ᾐσχύνθη. Γεγόνασι δ'
[5, 4]	αὐτὸν σχεῖν καὶ Ἀντίοχος, ἀλλ'	οὐκ	ἔτυχεν. Οὕτω δ' ἦν ἐχθρὸς
[5, 5]	κατασκευαῖς ηὔξησε τὴν πόλιν, καίπερ	οὐκ	εὐγενὴς ὤν. Ἦν γὰρ ἐκ
[5, 4]	ἐπ' αὐτοῦ τοῦτο εἰπεῖν ὡς	οὐκ	ἦν ὥσπερ μήλου τὴν εὐωδίαν
[5, 4]	ἀργίας ἀδιορθώτου. Τούς τε βουλευομένους	οὐκ>	ὀρθῶς διαπίπτειν ἔφασκε τῷ λογισμῷ,
[5, 2]	τοῦ συμφέροντος. Ἀλλ' ἐμοὶ μὲν	οὐκέτ'	ἐκποιεῖ βουλεύεσθαι τί πρακτέον, ὑμεῖς
[5, 2]	δ' ἀναβάλλεσθαι πάντα καὶ ἀμελεῖν	οὐκέτι	φέρουσιν αἱ ἡλικίαι. Ἐν ταύτῃ
[5, 2]	ἀρχόμεθα ζῆν, τότ' ἀποθνῄσκομεν. Οὐδὲν	οὖν	ἀλυσιτελέστερόν ἐστι φιλοδοξίας. Ἀλλ' εὐτυχεῖτε
[5, 2]	μυρίων κγʹ βωνʹ Τοσαῦτα μὲν	οὖν	καὶ τῷδε τὰ βιβλία. Εὗρον
[5, 3]	βεβιωκὼς ἐν Ἀλεξανδρείᾳ. Τοῦ δ'	οὖν	φυσικοῦ φέρονται καὶ διαθῆκαι τοῦτον
[5, 2]	περὶ λέξεως συλλογισμῶν αʹ Περὶ	οὐρανοῦ	αʹ Πολιτικοῦ αʹ βʹ Περὶ
[5, 3]	Περὶ τοῦ κενοῦ, Περὶ τοῦ	οὐρανοῦ,	Περὶ τοῦ πνεύματος, Περὶ φύσεως
[5, 6]	εἰδώλων, Περὶ Δημόκριτον, Περὶ τῶν	οὐρανῶν	αʹ Περὶ τῶν ἐν ᾅδου,
[5, 2]	δὲ καὶ Θρέπτῃ πάλαι ἐλευθέροις	οὖσι	καὶ ἡμῖν πολλὴν χρείαν παρεσχημένοις,
[5, 2]	τος ἐξάγειν αὐτά. Ἐπειδὴ δὲ	οὔτ'	ἐκείνοις ἑώρων ῥᾴδιον ὄντα συνοικονομεῖν
[5, 5]	Ῥοδίου· τεσσαρεσκαιδέκατος ῥήτωρ Σμυρναῖος. Καὶ	οὗτοι	μὲν λογικοί. Ποιηταὶ δὲ πρῶτος
[5, 5]	εὐτονίᾳ ῥητορικῇ καὶ δυνάμει κεκραμένος.	Οὗτος	ἀκούσας ὅτι τὰς εἰκόνας αὐτοῦ
[5, 6]	τὴν παραστιχίδα· καὶ εἶχε Πάγκαλος.	οὗτος	δ' ἦν ἐρώμενος Διονυσίου· ὡς
[5, 6]	δ' Ἡρακλεῖδαι τεσσαρεσκαίδεκα· πρῶτος αὐτὸς	οὗτος·	δεύτερος πολίτης αὐτοῦ, πυρρίχας καὶ
[5, 6]	ὥς φησι Σωτίων ἐν Διαδοχαῖς.	οὗτος	ἐσθῆτί τε μαλακῇ ἐχρῆτο καὶ
[5, 5]	κἀνταῦθα ζηλωτέος. ~Δημήτριος Φανοστράτου Φαληρεύς.	Οὗτος	ἤκουσε μὲν Θεοφράστου· δημηγορῶν δὲ
[5, 5]	εὐγενὴς ἄνθρωπος καὶ φιλόλογος ἄκρως·	οὗτος	καὶ Μητρόδωρον προεβίβασε τὸν πολίτην.
[5, 2]	ὅμως πρὸς ὀλίγον ἀπεδήμησε καὶ	οὗτος	καὶ πάντες οἱ λοιποὶ φιλόσοφοι,
[5, 2]	φησιν Ἀθηνόδωρος ἐν ὀγδόῃ Περιπάτων.	Οὗτος	πρῶτον μὲν ἤκουσεν Ἀλκίππου τοῦ
[5, 2]	διατριβὴν αὐτοῦ μαθηταὶ πρὸς δισχιλίους.	Οὗτος	τά τ' ἄλλα καὶ περὶ
[5, 5]	καὶ Θρασυμάχου πρεσβύτερος· δεύτερος αὐτὸς	οὗτος·	τρίτος Βυζάντιος, περιπατητικός· τέταρτος καλούμενος
[5, 4]	ἄλλοι· πρῶτος Πυθαγορικός, δεύτερος αὐτὸς	οὗτος,	τρίτος ἐπῶν ποιητής, τέταρτος ἐπιγραμμάτων
[5, 3]	πρῶτος Ἰσοκράτους ἀκροατής· δεύτερος αὐτὸς	οὗτος·	τρίτος ἰατρός, μαθητὴς Ἐρασιστράτου, ὡς
[5, 3]	πράττειν. μαγ βυκʹ Τοῦτόν φασιν	οὕτω	γενέσθαι λεπτὸν ὡς ἀναισθήτως τελευτῆσαι.
[5, 4]	καὶ Ἀντίοχος, ἀλλ' οὐκ ἔτυχεν.	Οὕτω	δ' ἦν ἐχθρὸς Ἱερωνύμῳ τῷ
[5, 4]	Ἑρμιονεύς, Ἀρίστων Κεῖος, Εὐφρόνιος Παιανιεύς.	Οὕτω	μέντοι αὐτῷ συνετῶς τὰ πάντα
[5, 4]	θάπτειν ἐάν τ' ἐν οἴκῳ,	οὕτω	ποιείτω. Πέπεισμαι γὰρ αὐτὸν οὐδὲν
[5, 4]	τοῦτο μάλιστα δ' ἐγώ, τὴν	οὕτως	ἀΐδαο μακρὴν ὁδὸν εἰ πρὶν
[5, 4]	Περὶ δὲ τῶν θεραπευόντων ἐμαυτὸν	οὕτως	ἐξάγω· Δημητρίῳ μὲν ἐλευθέρῳ πάλαι
[5, 6]	ἀπιστῶν ἔλεγε κατὰ τύχην ἐνδέχεσθαι	οὕτως	ἔχειν, πάλιν ἀντεπέστειλεν ὁ Διονύσιος
[5, 6]	Καὶ ἔστιν ἡμῶν εἰς αὐτὸν	οὕτως	ἔχον· ἤθελες ἀνθρώποισι λιπεῖν φάτιν,
[5, 3]	Καὶ ἔστιν ἡμῶν εἰς αὐτὸν	οὕτως	ἔχον· Λεπτὸς ἀνὴρ δέμας ἦν,
[5, 6]	ταῦτα εὑρήσεις· {Α. γέρων πίθηκος	οὐχ	ἁλίσκεται πάγῃ· {Β. ἁλίσκεται μέν,
[5, 5]	φάσκοντα, ἂν ἄλλῳ δῷς, σὺ	οὐχ	ἕξεις. Ὁπηνίκα δ' ἐσυκοφαντεῖτο ἐν
[5, 6]	ἐξεκαλύφθη πάντα καὶ ὤφθη Ἡρακλείδης	οὐχ	οἷος ἐδόκει, ἀλλ' οἷος ἦν.
[5, 4]	δίδωμι· καὶ εἴ τί μοι	ὀφείλει,	ἀφίημι αὐτῷ. Καὶ Ἱλαρᾷ πέντε
[5, 3]	Δάϊππος ὑπὲρ Ἡραίου· καὶ μηδὲν	ὀφειλέτω	μήτε Λαμπυρίωνι μήτε τοῖς Λαμπυρίωνος
[5, 5]	μὴ μικρὸν εἶναι μέρος τὰς	ὀφρῦς·	ὅλῳ γοῦν ἐπισκοτῆσαι τῷ βίῳ
[5, 5]	Λέγεται δ' ἀποβαλόντα αὐτὸν τὰς	ὄψεις	ἐν Ἀλεξανδρείᾳ, κομίσασθαι αὖθις παρὰ
[5, 2]	Περὶ κινήσεως αʹ βʹ Περὶ	ὄψεως	αʹ βʹ γʹ δʹ Πρὸς
[5, 3]	Περὶ ὕπνου, Περὶ ἐνυπνίων, Περὶ	ὄψεως,	Περὶ αἰσθήσεως, Περὶ ἡδονῆς, Περὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/06/2009