HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre V

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ω = 19 formes différentes pour 54 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, chapitre

[5, 2]   ἐκ Κεραμέων, Διοσκουρίδης Διονυσίου Ἐπικηφίσιος. Ὧδ' ἔχουσιν αὐτῷ καὶ αἱ διαθῆκαι.

[5, 6]   σὺ δὲ θήρ, οὐ σοφὸς ὤν, ἑάλως. ταῦτα δέ φησι καὶ

[5, 5]   τὴν πόλιν, καίπερ οὐκ εὐγενὴς ὤν. Ἦν γὰρ ἐκ τῆς Κόνωνος

[5, 4]   ἀθλητικὴν ἐπιφαίνων, ὠτοθλαδίας καὶ ἐμπινὴς ὤν, καθά φησιν Ἀντίγονος ὁ Καρύστιος·

[5, 2]   ἐπιστολῇ σχολαστικὸν ὠνόμακε. Τοιοῦτος δ' ὤν, ὅμως πρὸς ὀλίγον ἀπεδήμησε καὶ

[5, 5]   τοὺς καθ' αὑτὸν περιπατητικούς, εὐπαίδευτος ὢν καὶ πολύπειρος παρ' ὁντινοῦν· ὧν

[5, 5]   νῦν ᾀδομένους. Σφόδρα δὲ λαμπρὸς ὢν παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις, ὅμως ἐπεσκοτήθη

[5, 5]   χαλκῶν ἑξήκοντα πρὸς ταῖς τριακοσίαις, ὧν αἱ πλείους ἐφ' ἵππων ἦσαν

[5, 3]   καὶ τὰ βιβλία πάντα, πλὴν ὧν αὐτοὶ γεγράφαμεν, καὶ τὰ σκεύη

[5, 4]   ἔστω αὐτοῖς ἀποδείξασιν ὀρθῶς ἐφ' ὧν ἕκαστοι τεταγμένοι εἰσί. Περὶ δὲ

[5, 5]   ὢν καὶ πολύπειρος παρ' ὁντινοῦν· ὧν ἐστι τὰ μὲν ἱστορικά, τὰ

[5, 3]   δύο, Ὑπομνήματα, ἃ διστάζεται, Ἐπιστολαὶ ὧν ἡ ἀρχή· Στράτων Ἀρσινόῃ εὖ

[5, 6]   κάλλιστά τε καὶ ἄριστα· διάλογοι, ὧν ἠθικὰ μὲν Περὶ δικαιοσύνης γʹ

[5, 4]   ἄστει Λύκων ἀποδότω πᾶσι παρ' ὧν τι προείληφα μετὰ τὴν ἀποδημίαν

[5, 6]   ὁ δῆθεν χρησμὸς καὶ οὐδὲν ὤναντο οἱ πλάσαντες αὐτόν. αὐτίκα γὰρ

[5, 2]   Ἐν ταύτῃ τῇ ἐπιστολῇ σχολαστικὸν ὠνόμακε. Τοιοῦτος δ' ὤν, ὅμως πρὸς

[5, 6]   καὶ ἡ Πυθία τὴν αὐτὴν ὥραν κατιοῦσα ἐς τὸ ἄδυτον καὶ

[5, 3]   δὲ περὶ τὸ μνημεῖον ποιείτωσαν ὡς ἂν δοκῇ Ἀρκεσιλάῳ καὶ Ὀλυμπίχῳ

[5, 4]   δύο τὰ βέλτιστα τῶν καταλειπομένων· ὡς ἂν ἐφ' ὅσον ἀνήκει πρὸς

[5, 2]   ἐξαλλοτριοῦσι μήτ' ἐξιδιαζομένου μηδενός, ἀλλ' ὡς ἂν ἱερὸν κοινῇ κεκτημένοις, καὶ

[5, 3]   Τοῦτόν φασιν οὕτω γενέσθαι λεπτὸν ὡς ἀναισθήτως τελευτῆσαι. Καὶ ἔστιν ἡμῶν

[5, 4]   δὲ καὶ καθαρώτατος τὴν στολήν, ὡς ἀνυπερβλήτῳ χρῆσθαι μαλακότητι ἱματίων, καθά

[5, 2]   δʹ εʹ ζʹ Περὶ ἡδονῆς ὡς Ἀριστοτέλης αʹ Περὶ ἡδονῆς (ἄλλο)

[5, 3]   ποιητὴς ἐπιγραμμάτων· ἕβδομος ἰατρὸς ἀρχαῖος, ὡς Ἀριστοτέλης φησίν· ὄγδοος περιπατητικός, βεβιωκὼς

[5, 6]   οὗτος δ' ἦν ἐρώμενος Διονυσίου· ὡς δ' ἔτι ἀπιστῶν ἔλεγε κατὰ

[5, 3]   οὗτος· τρίτος ἰατρός, μαθητὴς Ἐρασιστράτου, ὡς δέ τινες, τρόφιμος· τέταρτος ἱστορικός,

[5, 6]   Διονύσιος ὁ Μεταθέμενος (ἢ Σπίνθαρος, ὡς ἔνιοι) γράψας τὸν Παρθενοπαῖον ἐπέγραψε

[5, 6]   στεφανωθείη πρὸς αὐτῶν, ἀποθανὼν δὲ ὡς ἥρως τιμῷτο. ἐκομίσθη ὁ δῆθεν

[5, 4]   ἦν ἐχθρὸς Ἱερωνύμῳ τῷ περιπατητικῷ, ὡς μόνον μὴ ἀπαντᾶν πρὸς αὐτὸν

[5, 2]   φασίν, εἰπὼν ἀπέπνευσε· καὶ αὐτόν, ὡς ὁ λόγος, Ἀθηναῖοι πανδημεὶ παρέπεμψαν

[5, 4]   τῇ πατρίδι Ἰλίεια καὶ σφαιρίσαι. Ὡς οὐκ ἄλλος τ' ἦν φίλος

[5, 4]   Ἀντίγονον ἐπ' αὐτοῦ τοῦτο εἰπεῖν ὡς οὐκ ἦν ὥσπερ μήλου τὴν

[5, 6]   τῶν ἰδίων συγγραμμάτων ἐχρῆτο μαρτυρίοις ὡς Σοφοκλέους. αἰσθόμενος δ' ὁ Διονύσιος

[5, 6]   Τούτων τὰ μὲν κωμικῶς πέπλακεν, ὡς τὸ Περὶ ἡδονῆς καὶ Περὶ

[5, 6]   Περὶ σωφροσύνης· τὰ δὲ τραγικῶς, ὡς τὸ Περὶ τῶν καθ' ᾅδην

[5, 4]   παισὶ τὴν αἰδῶ καὶ φιλοτιμίαν ὡς τοῖς ἵπποις μύωπα καὶ χαλινόν.

[5, 2]   δὲ νωθροῦ τὴν φύσιν ὑπάρχοντος, ὡς τῷ μὲν χαλινοῦ δέοι, τῷ

[5, 5]   γὰρ ἐκ τῆς Κόνωνος οἰκίας, ὡς Φαβωρῖνος ἐν πρώτῳ τῶν Ἀπομνημονευμάτων

[5, 5]   τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ ἐπέγραψαν ἀνομίας, ὡς Φαβωρῖνος. Φησὶ δ' αὐτὸν Ἕρμιππος

[5, 6]   ἤθελες ἀνθρώποισι λιπεῖν φάτιν, Ἡρακλείδη, ὥς ῥα θανὼν ἐγένου ζωὸς ἅπασι

[5, 6]   τυραννουμένην ἐλευθερῶσαι, τὸν μόναρχον κτείνας, ὥς φησι Δημήτριος ὁ Μάγνης ἐν

[5, 6]   ἐζηλώκει· καὶ ὕστερον ἤκουσεν Ἀριστοτέλους, ὥς φησι Σωτίων ἐν Διαδοχαῖς. οὗτος

[5, 2]   ~Θεόφραστος Μελάντα Ἐρέσιος κναφέως υἱός, ὥς φησιν Ἀθηνόδωρος ἐν ὀγδόῃ Περιπάτων.

[5, 2]   δ' ἀποδοχῆς ἠξιοῦτο παρ' Ἀθηναίοις, ὥσθ' Ἁγνωνίδης τολμήσας ἀσεβείας αὐτὸν γράψασθαι

[5, 4]   τοῦτο εἰπεῖν ὡς οὐκ ἦν ὥσπερ μήλου τὴν εὐωδίαν καὶ χάριν

[5, 2]   ἀλλήλους οἰκείως καὶ φιλικῶς χρωμένοις, ὥσπερ προσῆκον καὶ δίκαιον. Ἔστωσαν δὲ

[5, 6]   τε θεωροὺς καὶ τὴν προειρημένην, ὥστ' ἀνειπεῖν ἀπαλλαγήσεσθαι τοῦ κακοῦ, εἰ

[5, 6]   καὶ ὑπέρογκος ἦν τὸ σῶμα, ὥστ' αὐτὸν ὑπὸ τῶν Ἀττικῶν μὴ

[5, 4]   ἐπιμελῶς τε καὶ οἰκονομικῶς ἴσχει· ὥστε κἀνταῦθα ζηλωτέος. ~Δημήτριος Φανοστράτου Φαληρεύς.

[5, 4]   τε πᾶσαν σχέσιν ἀθλητικὴν ἐπιφαίνων, ὠτοθλαδίας καὶ ἐμπινὴς ὤν, καθά φησιν

[5, 4]   συμβουλεύσας Ἀθηναίοις, τὰ μέγιστα αὐτοὺς ὠφέλησεν. Ἦν δὲ καὶ καθαρώτατος τὴν

[5, 4]   ἀφεῖσθαι ἐλεύθερον· καὶ τοὺς φορεαφόρους Ὠφελίωνα καὶ Ποσειδώνιον τέτταρα ἔτη παραείναντας.

[5, 6]   ὕστερον μέντοι ἐξεκαλύφθη πάντα καὶ ὤφθη Ἡρακλείδης οὐχ οἷος ἐδόκει, ἀλλ'

[5, 5]   τινων δίκην θανάτου οὐ παρὼν ὦφλεν. Οὐ μὴν ἐκυρίευσαν τοῦ σώματος

Livre, chapitre
[5, 2]	ἐκ Κεραμέων, Διοσκουρίδης Διονυσίου Ἐπικηφίσιος.	Ὧδ'	ἔχουσιν αὐτῷ καὶ αἱ διαθῆκαι.
[5, 6]	σὺ δὲ θήρ, οὐ σοφὸς	ὤν,	ἑάλως. ταῦτα δέ φησι καὶ
[5, 5]	τὴν πόλιν, καίπερ οὐκ εὐγενὴς	ὤν.	Ἦν γὰρ ἐκ τῆς Κόνωνος
[5, 4]	ἀθλητικὴν ἐπιφαίνων, ὠτοθλαδίας καὶ ἐμπινὴς	ὤν,	καθά φησιν Ἀντίγονος ὁ Καρύστιος·
[5, 2]	ἐπιστολῇ σχολαστικὸν ὠνόμακε. Τοιοῦτος δ'	ὤν,	ὅμως πρὸς ὀλίγον ἀπεδήμησε καὶ
[5, 5]	τοὺς καθ' αὑτὸν περιπατητικούς, εὐπαίδευτος	ὢν	καὶ πολύπειρος παρ' ὁντινοῦν· ὧν
[5, 5]	νῦν ᾀδομένους. Σφόδρα δὲ λαμπρὸς	ὢν	παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις, ὅμως ἐπεσκοτήθη
[5, 5]	χαλκῶν ἑξήκοντα πρὸς ταῖς τριακοσίαις,	ὧν	αἱ πλείους ἐφ' ἵππων ἦσαν
[5, 3]	καὶ τὰ βιβλία πάντα, πλὴν	ὧν	αὐτοὶ γεγράφαμεν, καὶ τὰ σκεύη
[5, 4]	ἔστω αὐτοῖς ἀποδείξασιν ὀρθῶς ἐφ'	ὧν	ἕκαστοι τεταγμένοι εἰσί. Περὶ δὲ
[5, 5]	ὢν καὶ πολύπειρος παρ' ὁντινοῦν·	ὧν	ἐστι τὰ μὲν ἱστορικά, τὰ
[5, 3]	δύο, Ὑπομνήματα, ἃ διστάζεται, Ἐπιστολαὶ	ὧν	ἡ ἀρχή· Στράτων Ἀρσινόῃ εὖ
[5, 6]	κάλλιστά τε καὶ ἄριστα· διάλογοι,	ὧν	ἠθικὰ μὲν Περὶ δικαιοσύνης γʹ
[5, 4]	ἄστει Λύκων ἀποδότω πᾶσι παρ'	ὧν	τι προείληφα μετὰ τὴν ἀποδημίαν
[5, 6]	ὁ δῆθεν χρησμὸς καὶ οὐδὲν	ὤναντο	οἱ πλάσαντες αὐτόν. αὐτίκα γὰρ
[5, 2]	Ἐν ταύτῃ τῇ ἐπιστολῇ σχολαστικὸν	ὠνόμακε.	Τοιοῦτος δ' ὤν, ὅμως πρὸς
[5, 6]	καὶ ἡ Πυθία τὴν αὐτὴν	ὥραν	κατιοῦσα ἐς τὸ ἄδυτον καὶ
[5, 3]	δὲ περὶ τὸ μνημεῖον ποιείτωσαν	ὡς	ἂν δοκῇ Ἀρκεσιλάῳ καὶ Ὀλυμπίχῳ
[5, 4]	δύο τὰ βέλτιστα τῶν καταλειπομένων·	ὡς	ἂν ἐφ' ὅσον ἀνήκει πρὸς
[5, 2]	ἐξαλλοτριοῦσι μήτ' ἐξιδιαζομένου μηδενός, ἀλλ'	ὡς	ἂν ἱερὸν κοινῇ κεκτημένοις, καὶ
[5, 3]	Τοῦτόν φασιν οὕτω γενέσθαι λεπτὸν	ὡς	ἀναισθήτως τελευτῆσαι. Καὶ ἔστιν ἡμῶν
[5, 4]	δὲ καὶ καθαρώτατος τὴν στολήν,	ὡς	ἀνυπερβλήτῳ χρῆσθαι μαλακότητι ἱματίων, καθά
[5, 2]	δʹ εʹ ζʹ Περὶ ἡδονῆς	ὡς	Ἀριστοτέλης αʹ Περὶ ἡδονῆς (ἄλλο)
[5, 3]	ποιητὴς ἐπιγραμμάτων· ἕβδομος ἰατρὸς ἀρχαῖος,	ὡς	Ἀριστοτέλης φησίν· ὄγδοος περιπατητικός, βεβιωκὼς
[5, 6]	οὗτος δ' ἦν ἐρώμενος Διονυσίου·	ὡς	δ' ἔτι ἀπιστῶν ἔλεγε κατὰ
[5, 3]	οὗτος· τρίτος ἰατρός, μαθητὴς Ἐρασιστράτου,	ὡς	δέ τινες, τρόφιμος· τέταρτος ἱστορικός,
[5, 6]	Διονύσιος ὁ Μεταθέμενος (ἢ Σπίνθαρος,	ὡς	ἔνιοι) γράψας τὸν Παρθενοπαῖον ἐπέγραψε
[5, 6]	στεφανωθείη πρὸς αὐτῶν, ἀποθανὼν δὲ	ὡς	ἥρως τιμῷτο. ἐκομίσθη ὁ δῆθεν
[5, 4]	ἦν ἐχθρὸς Ἱερωνύμῳ τῷ περιπατητικῷ,	ὡς	μόνον μὴ ἀπαντᾶν πρὸς αὐτὸν
[5, 2]	φασίν, εἰπὼν ἀπέπνευσε· καὶ αὐτόν,	ὡς	ὁ λόγος, Ἀθηναῖοι πανδημεὶ παρέπεμψαν
[5, 4]	τῇ πατρίδι Ἰλίεια καὶ σφαιρίσαι.	Ὡς	οὐκ ἄλλος τ' ἦν φίλος
[5, 4]	Ἀντίγονον ἐπ' αὐτοῦ τοῦτο εἰπεῖν	ὡς	οὐκ ἦν ὥσπερ μήλου τὴν
[5, 6]	τῶν ἰδίων συγγραμμάτων ἐχρῆτο μαρτυρίοις	ὡς	Σοφοκλέους. αἰσθόμενος δ' ὁ Διονύσιος
[5, 6]	Τούτων τὰ μὲν κωμικῶς πέπλακεν,	ὡς	τὸ Περὶ ἡδονῆς καὶ Περὶ
[5, 6]	Περὶ σωφροσύνης· τὰ δὲ τραγικῶς,	ὡς	τὸ Περὶ τῶν καθ' ᾅδην
[5, 4]	παισὶ τὴν αἰδῶ καὶ φιλοτιμίαν	ὡς	τοῖς ἵπποις μύωπα καὶ χαλινόν.
[5, 2]	δὲ νωθροῦ τὴν φύσιν ὑπάρχοντος,	ὡς	τῷ μὲν χαλινοῦ δέοι, τῷ
[5, 5]	γὰρ ἐκ τῆς Κόνωνος οἰκίας,	ὡς	Φαβωρῖνος ἐν πρώτῳ τῶν Ἀπομνημονευμάτων
[5, 5]	τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ ἐπέγραψαν ἀνομίας,	ὡς	Φαβωρῖνος. Φησὶ δ' αὐτὸν Ἕρμιππος
[5, 6]	ἤθελες ἀνθρώποισι λιπεῖν φάτιν, Ἡρακλείδη,	ὥς	ῥα θανὼν ἐγένου ζωὸς ἅπασι
[5, 6]	τυραννουμένην ἐλευθερῶσαι, τὸν μόναρχον κτείνας,	ὥς	φησι Δημήτριος ὁ Μάγνης ἐν
[5, 6]	ἐζηλώκει· καὶ ὕστερον ἤκουσεν Ἀριστοτέλους,	ὥς	φησι Σωτίων ἐν Διαδοχαῖς. οὗτος
[5, 2]	~Θεόφραστος Μελάντα Ἐρέσιος κναφέως υἱός,	ὥς	φησιν Ἀθηνόδωρος ἐν ὀγδόῃ Περιπάτων.
[5, 2]	δ' ἀποδοχῆς ἠξιοῦτο παρ' Ἀθηναίοις,	ὥσθ'	Ἁγνωνίδης τολμήσας ἀσεβείας αὐτὸν γράψασθαι
[5, 4]	τοῦτο εἰπεῖν ὡς οὐκ ἦν	ὥσπερ	μήλου τὴν εὐωδίαν καὶ χάριν
[5, 2]	ἀλλήλους οἰκείως καὶ φιλικῶς χρωμένοις,	ὥσπερ	προσῆκον καὶ δίκαιον. Ἔστωσαν δὲ
[5, 6]	τε θεωροὺς καὶ τὴν προειρημένην,	ὥστ'	ἀνειπεῖν ἀπαλλαγήσεσθαι τοῦ κακοῦ, εἰ
[5, 6]	καὶ ὑπέρογκος ἦν τὸ σῶμα,	ὥστ'	αὐτὸν ὑπὸ τῶν Ἀττικῶν μὴ
[5, 4]	ἐπιμελῶς τε καὶ οἰκονομικῶς ἴσχει·	ὥστε	κἀνταῦθα ζηλωτέος. ~Δημήτριος Φανοστράτου Φαληρεύς.
[5, 4]	τε πᾶσαν σχέσιν ἀθλητικὴν ἐπιφαίνων,	ὠτοθλαδίας	καὶ ἐμπινὴς ὤν, καθά φησιν
[5, 4]	συμβουλεύσας Ἀθηναίοις, τὰ μέγιστα αὐτοὺς	ὠφέλησεν.	Ἦν δὲ καὶ καθαρώτατος τὴν
[5, 4]	ἀφεῖσθαι ἐλεύθερον· καὶ τοὺς φορεαφόρους	Ὠφελίωνα	καὶ Ποσειδώνιον τέτταρα ἔτη παραείναντας.
[5, 6]	ὕστερον μέντοι ἐξεκαλύφθη πάντα καὶ	ὤφθη	Ἡρακλείδης οὐχ οἷος ἐδόκει, ἀλλ'
[5, 5]	τινων δίκην θανάτου οὐ παρὼν	ὦφλεν.	Οὐ μὴν ἐκυρίευσαν τοῦ σώματος

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 16/06/2009