Livre, Chap.
[19, 9]	φίλους ἁπάσας τὰς βλάβας ἀποτίνοντας,	ἃς	ἂν αὐτῶν ἐγὼ καταγνῶ. Ὀρθῶς
[19, 16]	καὶ τὰς εἰσφορὰς τοῖς ἰδιώταις,	ἃς	εἰς τὸν πόλεμον προεισήνεγκαν, ἀπέδωκα,
[19, 6]	οὐδεμίαν φέροντες, τὰς δὲ ὕβρεις	ἃς	ἦσαν ὑβρισμένοι πρὸς αὐτῶν διεξιόντες,
[19, 9]	τοὺς ἐμαυτοῦ φίλους ἁπάσας τὰς	βλάβας	ἀποτίνοντας, ἃς ἂν αὐτῶν ἐγὼ
[19, 14]	καὶ πρῶτον μὲν ἐπὶ τὰς	διαλλαγάς,	ὅση δύναμις ἐν σοί, παρόρμησον
[19, 4]	πόλεμον ἀνέχειν. Εἰς ὕλας καὶ	φάραγγας	καὶ τραχῶνας ὀρεινοὺς διεσκεδάσθησαν. Ταραντῖνός
[19, 1]	τῇ θαλάττῃ, αὐτοῦ μένοντες ἐπολέμουν	Ἰάπυγας,	καὶ ἱδρύονται τὴν ἐπώνυμον τοῦ
[19, 18]	πανοικεσίᾳ, τὰς ἀσχήμονας αὑτοῦ καταγνόντα	φυγάς.	ἔπειτα ποῦ τὸν λοιπὸν ἔσομαι
[19, 9]	συμμάχων ἀνδρῶν ἐξερημοῦν καὶ πόλεις	Ἑλληνίδας	ἀναρπάζειν καὶ σώματα ἐλεύθερα λαφυροπωλεῖν,
[19, 17]	ἀγαθὸν οὐθέν, αὐτὸς δὲ βασιλικὰς	δωρεὰς	εἰληφὼς μόνος τῶν συναποσταλέντων σοι
[19, 16]	κοσμήσῃ τις, φιλανθρωπίας καλῶν καὶ	δωρεὰς	ἢ χάριτας. φέρε, ἐὰν δὴ
[19, 16]	γέγονε, τὰς παρὰ σοῦ δέξομαι	δωρεὰς	καὶ ἀντὶ τῆς κρείττονος εὐπορίας
[19, 18]	ἵνα λαμπρὰς παρατιθῶνται καθ´ ἡμέραν	τραπέζας	καὶ πολλοὺς θεράποντας περιάγωνται καὶ
[19, 16]	τὰ πολιτικὰ πράγματα χρηματισμῶν ἀφορμὰς	δικαίας,	πολλάκις μὲν καὶ πρότερον, μάλιστα
[19, 14]	πιστοῦ φίλου δεῖ, σοί τε	χορηγίας	βασιλικῆς καὶ πραγμάτων βασιλικῶν· ἐὰν
[19, 15]	δέονται, λαμπρὰς καὶ μεγαλοπρεπεῖς ὑποτιθεῖσα	χορηγίας·	ὥστε μηδὲν ἀτιμότερον εἶναι τὸν
[19, 3]	εἰληφέναι λέγων τὴν γῆν καθ´	ὁμολογίας	εἰς ἡμέραν καὶ νύκτα· ἕως
[19, 14]	ὑπέχομαι πάσας, ὁπόσαι βεβαιοῦσιν ἀνθρώπων	ὁμολογίας,	καὶ μόνῳ καὶ μετὰ τῶν
[19, 6]	λελύσθαι τὰς περὶ τῆς εἰρήνης	ὁμολογίας	ὑπὸ τῶν Ταραντίνων, τοῦτο γὰρ
[19, 5]	σπερμολόγος ἄνθρωπος, ὃς ἀπὸ τῆς	οἰνοφλυγίας,	ᾗ παρὰ πάντα τὸν βίον
[19, 1]	Ἰταλίαν, ἐξευρόντας δὲ χωρίον τῆς	Ἰαπυγίας	Σατύριον καὶ ποταμὸν Τάραντα, ἔνθ´
[19, 15]	ἀρχὰς καὶ πρεσβεύω τὰς ἐπιφανεστάτας	πρεσβείας	καὶ σεβασμοὺς ἱερῶν πιστεύομαι τοὺς
[19, 17]	λύσεως διαλεξόμενον· ἥκεις ἀπὸ τῆς	πρεσβείας	τοὺς μὲν αἰχμαλώτους οὐκ ἄγων
[19, 17]	νέους πλούτου καὶ τρυφῆς καὶ	πολυτελείας	βασιλικῆς ζῆλον εἰς τοὺς βίους
[19, 2]	εὕρῃ τὸν ἄρρενα ὑπὸ τῆς	θηλείας	ὀπυιόμενον, αὐτόθι μένειν καὶ μηκέτι
[19, 14]	εἰ δή τισι τὸ τῆς	βασιλείας	ὄνομα ὕποπτόν ἐστιν ὡς ἀπατηλὸν
[19, 15]	τῶν δυναμένων τὰς αὐτὰς παρέχειν	χρείας	οἰκειότατον. ὥστ´ οὐδὲ κατὰ τοῦτο
[19, 15]	παράδειγμα τοῖς ἄλλοις εἶναι δοκῶ	καλοκαγαθίας,	οὐδὲν ἐκ τῆς ἐμῆς οὐσίας
[19, 16]	με λόγον ἀποδοῦναι κελεύσωσι τῆς	δωροδοκίας,	ἁπάντων παρόντων ταῦτα προφερόμενοι. ~Ἐπέμψαμέν
[19, 4]	συγχωροῦσιν αὐτοῖς μένειν. ~Ἄκραν τῆς	Ἰταλίας	Ζεφύριον οἱ Λοκροὶ κατοικήσαντες Ζεφύριοι
[19, 2]	δὲ περὶ τὸ Παλλάντιον τῆς	Ἰταλίας	καὶ ἰδὼν ἄμπελον ἄρρενα δὲ
[19, 2]	ἐρράγη καὶ διέστησεν ἀπὸ τῆς	Ἰταλίας	τὴν ἀντικρὺ Σικελίαν, εἴτε ἀπ´
[19, 17]	ἐκεῖνα τῆς μεγάλης ἄξιος εἶ	ζημίας,	ὅτι διαφθείρεις μὲν τοὺς νέους
[19, 16]	χρήματα μεγάλης ἦν σπουδῆς καὶ	φιλοτιμίας	ἄξιον, καὶ μακαριωτάτους ὑπῆρχεν εἶναι
[19, 17]	καὶ σώφρων καὶ πάσης αἰσχρᾶς	ἐπιθυμίας	κρείττων; ἔπειτα χαιρήσεις κακὸς ἐξ
[19, 1]	προεπηλάκιζον τά τε ἄλλα καὶ	Παρθενίας	προσηγόρευον. Στάσεως δὲ γενομένης ἡττηθέντες
[19, 17]	οὐδ´ ἠλλάξατο πλοῦτον αἰσχρὸν ἀντὶ	πενίας	καλῆς, ἀλλ´ ἅπαντες ἐπ´ αὐτῆς
[19, 15]	ἑτέρων· οὐδέ γε περὶ τῆς	πενίας,	ὅτι μοι γήδιον μικρόν ἐστι
[19, 18]	πόλις ὑμῶν ἐστι καὶ τοσοῦτον	ἡγεμονίας	περιβέβληται μέγεθος, τοιούτων ἀνδρῶν οὖσα
[19, 15]	εἰκάζων. ἐμοὶ γὰρ οὐδεμία πώποτε	κακοδαιμονίας	αἴσθησις παρὰ τὸ μὴ πολλὰ
[19, 15]	γε τοῖς ἰδίοις τοσοῦτον ἀπέχω	κακοδαιμονίας,	ὥστ´ ἐν ὀλίγοις πάνυ τῶν
[19, 18]	ὥσπερ ἐν τούτοις τῆς ἀνθρωπίνης	εὐδαιμονίας	κειμένης, ἀλλ´ οὐκ ἐν ἀρετῇ;
[19, 18]	τῆς ψυχῆς ὁ βασιλεὺς τῆς	δεξιᾶς	λαμβάνεται καί φησιν· Οὐκέτι θαυμάζειν
[19, 16]	ὀνόμασι καλοῖς αὐτὰ κοσμήσῃ τις,	φιλανθρωπίας	καλῶν καὶ δωρεὰς ἢ χάριτας.
[19, 18]	τυραννίσιν, ὅταν εὐγενῶς ἔχωσι, τῆς	ἐλευθερίας	γλίχονται καὶ πάνθ´ ἡγοῦνται τἀγαθὰ
[19, 12]	ἔλαβεν· ὅπερ αἴτιον αὐτῷ τῆς	σωτηρίας	ἔδοξε γενέσθαι. ~Ὅτι Πύρρου τοῦ
[19, 16]	δωρεὰς καὶ ἀντὶ τῆς κρείττονος	εὐπορίας	ἀλλάξομαι τὴν χείρονα; ἐκείνῃ μέν
[19, 16]	δοκεῖ, πότερος ἦν μοι τρόπος	εὐπορίας	κρείττων; ἐφ´ ὧν σύ μοι
[19, 10]	τὸν ἀγῶνα κρινοῦμεν καὶ τὰς	τιμωρίας,	ὡς ἂν αὐτοὶ θέλωμεν, ἀναπράξομεν.
[19, 16]	καὶ τὰ μάλιστα διὰ τὰς	εὐεργεσίας	τῶν δεομένων τὸ πολλὰ κεκτῆσθαι
[19, 4]	ὀρεινοὺς διεσκεδάσθησαν. Ταραντῖνός τις ἀνὴρ	Αἰνησίας	καὶ περὶ πάσας τὰς ἡδονὰς
[19, 15]	καλοκαγαθίας, οὐδὲν ἐκ τῆς ἐμῆς	οὐσίας	εἰς ταῦτα δαπανῶν, ὥσπερ οὐδὲ
[19, 17]	ἐπ´ αὐτῆς ἔμειναν τῆς μικρᾶς	οὐσίας,	ἣν σὺ παραλαβὼν ἐλάττονα ἢ
[19, 16]	τοῖς πλησίον ἐπαρκεῖν, οὐδ´ ἐκ	περιουσίας	ἐπιστήμην ἔδωκέ μοι ὁ θεὸς
[19, 8]	αὐτούς, ὅσα μετὰ τῆς βασιλικῆς	ἐξουσίας	εἰς πόλιν ἐλευθέραν καὶ τρυφῶσαν
[19, 6]	χρόνου τῆς ἀποσταλησομένης ἐπ´ αὐτοὺς	στρατιᾶς.	ἦσαν γάρ τινες οἱ παραινοῦντες
[19, 14]	καὶ ὑποστράτηγος καὶ τῆς βασιλικῆς	εὐτυχίας	μέτοχος. ἐμοί τε γὰρ ἀνδρὸς
[19, 18]	πολίταις ἀποβαλών, δι´ ἃ νῦν	ἐσπούδακας	περὶ ἐμοῦ; λείπεται δὴ τὸν
[19, 17]	φέρων ἀγαθὸν οὐθέν, αὐτὸς δὲ	βασιλικὰς	δωρεὰς εἰληφὼς μόνος τῶν συναποσταλέντων
[19, 10]	ἔργον εἶναί μοι δοκεῖ σώφρονος	ἀπειλητικὰς	πέμπειν ἐπιστολὰς πρὸς τοὺς ὑπηκόους·
[19, 10]	τρόπου πόλεμον αἴρεσθαι πρὸς ἡμᾶς	διέγνωκας,	ἴσθι σοι ταὐτὸ συμβησόμενον, ὃ
[19, 10]	δέῃ τῶν ἡμετέρων, ἀποθέμενος τὰς	ἀπειλὰς	καὶ τὸ βασιλικὸν αὔχημα καταβαλὼν
[19, 14]	δίκαιον καὶ σώφρονα καὶ τὰς	ἄλλας	ἁπάσας ἔχοντα ἀρετάς, χρημάτων δ´
[19, 16]	δὲ μάχαις τοὺς ἀντιταξαμένους ἐνίκησα,	πολλὰς	δὲ καὶ εὐδαίμονας πόλεις κατὰ
[19, 18]	γὰρ λέγειν τοὺς φθόνους, τὰς	διαβολάς,	τὸ μηδένα χρόνον ἄνευ κινδύνου
[19, 16]	ὑπεριδὼν ἕνεκα δόξης, ὡς Οὐαλέριος	Ποπλικόλας	ἐποίησε καὶ ἄλλοι πλεῖστοι πρὸς
[19, 6]	δὲ μή γε, τὰ πρὸς	ἀνατολὰς	καὶ πλησίον τοῦ Τάραντος κείμενα.
[19, 10]	μοι δοκεῖ σώφρονος ἀπειλητικὰς πέμπειν	ἐπιστολὰς	πρὸς τοὺς ὑπηκόους· ὧν δ´
[19, 4]	ἐκεῖθεν ῥέοντα πόλεμον ἀνέχειν. Εἰς	ὕλας	καὶ φάραγγας καὶ τραχῶνας ὀρεινοὺς
[19, 18]	μεταγάγωσιν εἰς τὰς τῶν ἀτίμων	φυλάς,	τί πρὸς αὐτοὺς ἕξω λέγειν
[19, 18]	αἰχμαλώτων ἐπιεικές τι βουλευσάμενος ἄφες·	ἡμᾶς	ἀπιέναι. Ὡς δὲ ἐπαύσατο λέγων,
[19, 10]	μὴ δικαστήν. Καὶ περὶ ὧν	ἡμᾶς	αὐτὸς ἀδικεῖς οὕστινας ἐγγυητὰς ἐκτισμάτων
[19, 10]	παντὸς τρόπου πόλεμον αἴρεσθαι πρὸς	ἡμᾶς	διέγνωκας, ἴσθι σοι ταὐτὸ συμβησόμενον,
[19, 15]	τῆς ἀρετῆς, ἥτις ἐστὶ περὶ	ἡμᾶς	ἢ κατὰ τὰς κοινὰς πράξεις
[19, 18]	καὶ θεῶν τις ἐβούλετο πειραθέντας	ἡμᾶς	τῆς ἀλλήλων δυνάμεως καὶ ἀρετῆς
[19, 16]	μοι τὰ πολιτικὰ πράγματα χρηματισμῶν	ἀφορμὰς	δικαίας, πολλάκις μὲν καὶ πρότερον,
[19, 18]	ἀρχῆς μηδεμίαν συμβῆναί μοι πρὸς	ὑμᾶς	διαφοράν, ἐπεὶ δὲ συνέβη, καὶ
[19, 6]	πόλεμον ἤδη. καὶ ἐπεὶ τὰς	γνώμας	ἔδει διαριθμεῖσθαι, πλείους ἐφάνησαν οὗτοι
[19, 1]	μὲν ἀγάμους, τὰς δὲ ἀτέκνους	γινομένας	ἐπέμποντό τινες ἀεὶ νέοι παραλλὰξ
[19, 8]	περιβλέψας κύκλῳ καὶ τῇ χειρὶ	διασημήνας	ἡσυχίαν αὐτῷ παρασχεῖν, ἐπειδὴ κατέστειλε
[19, 15]	περὶ ἡμᾶς ἢ κατὰ τὰς	κοινὰς	πράξεις ἢ κατὰ τὸν ἴδιον
[19, 9]	τε ἀνδρῶν ἀπόγονός εἰμι καὶ	τίνας	αὐτὸς ἀποδέδειγμαι πράξεις καὶ πόσην
[19, 16]	ἀφ´ ὧν δύναμαι ποιεῖν εὖ	τινας,	ταῦτα {τὰ} κοινὰ τοῖς δεομένοις
[19, 10]	περὶ ὧν ἡμᾶς αὐτὸς ἀδικεῖς	οὕστινας	ἐγγυητὰς ἐκτισμάτων παρέξεις σκόπει· μὴ
[19, 4]	Αἰνησίας καὶ περὶ πάσας τὰς	ἡδονὰς	ἀσελγὴς ἀπὸ τῆς ἀκολάστου καὶ
[19, 18]	γάρ ἐστι τοῖς παρέχουσι τὰς	ἡδονὰς	ταύτας, ὅταν αὐτοὶ θέλητε, πάλιν
[19, 18]	κατέχειν δυνάμενον ἀπιέναι πανοικεσίᾳ, τὰς	ἀσχήμονας	αὑτοῦ καταγνόντα φυγάς. ἔπειτα ποῦ
[19, 16]	ἀντιταξαμένους ἐνίκησα, πολλὰς δὲ καὶ	εὐδαίμονας	πόλεις κατὰ κράτος ἑλὼν ἐξεπόρθησα,
[19, 6]	καὶ τοῦτ´ ἐποίησαν ἐφ´ ἡμέρας	συχνάς.	Ἦν δ´ ἡ ζήτησις οὐχ
[19, 12]	τῶν ἑταίρων καὶ κατὰ τοὺς	ἀγῶνας	ἀνδρειότατον Μεγακλῆν ἐκέλευσεν ἐνδῦναι, τὴν
[19, 9]	πείρᾳ μάθῃς τὴν κατὰ τοὺς	ἀγῶνας	ἡμῶν ἀρετήν, ἀλλ´ ἀποστάντα τῶν
[19, 13]	Κελτῶν ἔθνος ὅλον, τοὺς καλουμένους	Σένωνας	ἐχθίστους Ῥωμαίων ὄντας, πολεμῶν ἅπαντας
[19, 5]	καὶ δημοσίᾳ καὶ ταύτας τὰς	φωνὰς	ἐπιθεσπίσαντες ἀπέπλευσαν ἐκ τῆς πόλεως.
[19, 5]	ἐξ ἁπάντων τὸν〉 γέλωτα καὶ	φωνὰς	ἤκουσεν ἐνίων ἐπιχαιρόντων καὶ τὴν
[19, 4]	Εἰς ὕλας καὶ φάραγγας καὶ	τραχῶνας	ὀρεινοὺς διεσκεδάσθησαν. Ταραντῖνός τις ἀνὴρ
[19, 12]	Λεοφάντου Μακεδών, ὑποπτεύει τε καὶ	δείξας	τῷ Πύρρῳ λέγει· τοῦτον τὸν
[19, 14]	καὶ πρέπον ἡγεμόνι τοὺς ἀγαθοὺς	ἄνδρας	ἀναξίως τῆς ἀρετῆς διὰ πενίαν
[19, 5]	λέγεσθαι πρέπουσαν ἀκαθαρσίαν κατὰ τῆς	ἱερᾶς	ἐσθῆτος τοῦ πρεσβευτοῦ κατεσκέδασε. Γέλωτος
[19, 9]	τὰς σὰς ἀποκρίσεις μέχρι δεκάτης	ἡμέρας·	περαιτέρω γὰρ οὐκ ἂν ἔτι
[19, 6]	ἡλίου· καὶ τοῦτ´ ἐποίησαν ἐφ´	ἡμέρας	συχνάς. Ἦν δ´ ἡ ζήτησις
[19, 5]	τοῦ θεάτρου καὶ συγκροτούντων τὰς	χεῖρας	τῶν ἀγερωχοτάτων ἐμβλέψας εἰς τὸν
[19, 17]	ἅπαντες ἐπ´ αὐτῆς ἔμειναν τῆς	μικρᾶς	οὐσίας, ἣν σὺ παραλαβὼν ἐλάττονα
[19, 17]	δὲ μή γ´ ἐκ τῆς	ἀγορᾶς;	~Ἂν ταῦτα λέγοντες ἐκγράψωσί με
[19, 16]	στρατιὰν ἅπασαν ἐπλούτισα, καὶ τὰς	εἰσφορὰς	τοῖς ἰδιώταις, ἃς εἰς τὸν
[19, 15]	κοινὰ προσιοῦσιν ἅπαντα, ὅσων δέονται,	λαμπρὰς	καὶ μεγαλοπρεπεῖς ὑποτιθεῖσα χορηγίας· ὥστε
[19, 18]	ἐλευθέρων ὑπομείναντες δοῦλοι γενέσθαι, ἵνα	λαμπρὰς	παρατιθῶνται καθ´ ἡμέραν τραπέζας καὶ
[19, 7]	παρόντων. Ἅπασαν τὴν πολεμίαν διεξῄει	ἀρούρας	τε ἀκμαῖον ἤδη τὸ σιτικὸν
[19, 17]	ἐγκρατὴς καὶ σώφρων καὶ πάσης	αἰσχρᾶς	ἐπιθυμίας κρείττων; ἔπειτα χαιρήσεις κακὸς
[19, 4]	καὶ κακῶς δημοσιευθείσης ἐν παισὶν	ὥρας	ἐπεκαλεῖτο Θάις. Τὸ πλῆθος ἀνδρολογήσαντες
[19, 9]	δούλοις ἐντρυφῶντες. ἐκδέξομαι δὲ τὰς	σὰς	ἀποκρίσεις μέχρι δεκάτης ἡμέρας· περαιτέρω
[19, 12]	πιστότατος ἐπὶ τὸν ἴδιον ἵππον	ἀναβιβάσας	ἐξελαύνει, τὸν δὲ Ὀβλάκον μέχρι
[19, 14]	ἀρχὴν μετακαλεῖ. πίστεις τε ὑπέχομαι	πάσας,	ὁπόσαι βεβαιοῦσιν ἀνθρώπων ὁμολογίας, καὶ
[19, 4]	τις ἀνὴρ Αἰνησίας καὶ περὶ	πάσας	τὰς ἡδονὰς ἀσελγὴς ἀπὸ τῆς
[19, 14]	καὶ σώφρονα καὶ τὰς ἄλλας	ἁπάσας	ἔχοντα ἀρετάς, χρημάτων δ´ ἄπορον
[19, 9]	καὶ παρέξω τοὺς ἐμαυτοῦ φίλους	ἁπάσας	τὰς βλάβας ἀποτίνοντας, ἃς ἂν
[19, 17]	δῆμος ἀπεψηφίσατο ποιήσασθαι εἰρήνην, ταύτην	ποιήσας〉	μόνος, ἐπ´ οὐθενὶ τῆς πόλεως
[19, 11]	στρατιὰν πᾶσαν καὶ εἰς τάξιν	καταστήσας,	ὡς ἐπέδειξε τῷ κατασκόπῳ, φράζειν
[19, 11]	ὕπατος κατάσκοπον τοῦ Πύρρου συλλαβὼν	καθοπλίσας	τὴν στρατιὰν πᾶσαν καὶ εἰς
[19, 14]	μάλιστα δοκοῦντας Ῥωμαίων εὐπορεῖν· καλὸν	νομίσας	ἀνάλωμα καὶ πρέπον ἡγεμόνι τοὺς
[19, 5]	πρέσβεις, ἀνασυράμενος τὴν περιβολὴν καὶ	σχηματίσας	ἑαυτὸν ὡς αἴσχιστον ὀφθῆναι, τὴν
[19, 2]	μένειν καὶ μηκέτι προσωτέρω πλεῖν·	πλεύσας	δὲ περὶ τὸ Παλλάντιον τῆς
[19, 12]	Πύρρῳ φυλάττεσθαι τὸν ἄνδρα, μικρὸν	ἐκνεύσας	εἰς τὰ πλάγια τὸν ἵππον
[19, 15]	οὐκ εἰμί, κακῶς ὑπείληφας, εἴτ´	ἀκούσας	τινὸς εἴτ´ αὐτὸς εἰκάζων. ἐμοὶ
[19, 7]	ἀκμαῖον ἤδη τὸ σιτικὸν θέρος	ἐχούσας	πυρὶ διδοὺς καὶ δένδρα καρποφόρα
[19, 14]	βίῳ δίκαιον καὶ σώφρονα καὶ	τὰς	ἄλλας ἁπάσας ἔχοντα ἀρετάς, χρημάτων
[19, 5]	λέγοιτο παρατηροῦντες ἐγέλων, καὶ πρὸς	τὰς	ἀνατάσεις ἐτραχύνοντο καὶ βαρβάρους ἀπεκάλουν
[19, 10]	τινος δέῃ τῶν ἡμετέρων, ἀποθέμενος	τὰς	ἀπειλὰς καὶ τὸ βασιλικὸν αὔχημα
[19, 16]	καὶ τὸ μεθ´ ἡδονῆς ποιεῖσθαι	τὰς	ἀπολαύσεις πρὸς τῷ καλῶς καὶ
[19, 10]	οὔτε τὴν δύναμιν ἐξήτακεν οὔτε	τὰς	ἀρετὰς ἐπέγνωκε, τούτων ὡς φαύλων
[19, 18]	πατρίδι κατέχειν δυνάμενον ἀπιέναι πανοικεσίᾳ,	τὰς	ἀσχήμονας αὑτοῦ καταγνόντα φυγάς. ἔπειτα
[19, 15]	τι ἂν εὐτελέστατον τῶν δυναμένων	τὰς	αὐτὰς παρέχειν χρείας οἰκειότατον. ὥστ´
[19, 9]	παρέξω τοὺς ἐμαυτοῦ φίλους ἁπάσας	τὰς	βλάβας ἀποτίνοντας, ἃς ἂν αὐτῶν
[19, 6]	τὸν πόλεμον ἤδη. καὶ ἐπεὶ	τὰς	γνώμας ἔδει διαριθμεῖσθαι, πλείους ἐφάνησαν
[19, 1]	μὴ περιιδεῖν τὰς μὲν ἀγάμους,	τὰς	δὲ ἀτέκνους γινομένας ἐπέμποντό τινες
[19, 6]	πρέςβεις, ἀπόκρισιν μὲν οὐδεμίαν φέροντες,	τὰς	δὲ ὕβρεις ἃς ἦσαν ὑβρισμένοι
[19, 18]	ἐῶ γὰρ λέγειν τοὺς φθόνους,	τὰς	διαβολάς, τὸ μηδένα χρόνον ἄνευ
[19, 14]	πατρίδι. καὶ πρῶτον μὲν ἐπὶ	τὰς	διαλλαγάς, ὅση δύναμις ἐν σοί,
[19, 16]	τὴν στρατιὰν ἅπασαν ἐπλούτισα, καὶ	τὰς	εἰσφορὰς τοῖς ἰδιώταις, ἃς εἰς
[19, 15]	τὰς μεγίστας ἀρχὰς καὶ πρεσβεύω	τὰς	ἐπιφανεστάτας πρεσβείας καὶ σεβασμοὺς ἱερῶν
[19, 16]	δὴ καὶ τὰ μάλιστα διὰ	τὰς	εὐεργεσίας τῶν δεομένων τὸ πολλὰ
[19, 4]	ἀνὴρ Αἰνησίας καὶ περὶ πάσας	τὰς	ἡδονὰς ἀσελγὴς ἀπὸ τῆς ἀκολάστου
[19, 18]	ὑμῖν γάρ ἐστι τοῖς παρέχουσι	τὰς	ἡδονὰς ταύτας, ὅταν αὐτοὶ θέλητε,
[19, 15]	ἐστὶ περὶ ἡμᾶς ἢ κατὰ	τὰς	κοινὰς πράξεις ἢ κατὰ τὸν
[19, 15]	διὰ πενίαν; ὃς ἄρχω τε	τὰς	μεγίστας ἀρχὰς καὶ πρεσβεύω τὰς
[19, 1]	ἐν ἀκμῇ παρθένοις μὴ περιιδεῖν	τὰς	μὲν ἀγάμους, τὰς δὲ ἀτέκνους
[19, 16]	ἡ πόλις ἡμῶν τηλικαύτη γέγονε,	τὰς	παρὰ σοῦ δέξομαι δωρεὰς καὶ
[19, 6]	ζήτησις οὐχ ὑπὲρ τοῦ λελύσθαι	τὰς	περὶ τῆς εἰρήνης ὁμολογίας ὑπὸ
[19, 9]	ὡς δούλοις ἐντρυφῶντες. ἐκδέξομαι δὲ	τὰς	σὰς ἀποκρίσεις μέχρι δεκάτης ἡμέρας·
[19, 10]	ὅπλοις τὸν ἀγῶνα κρινοῦμεν καὶ	τὰς	τιμωρίας, ὡς ἂν αὐτοὶ θέλωμεν,
[19, 18]	τῆς βουλῆς καὶ μεταγάγωσιν εἰς	τὰς	τῶν ἀτίμων φυλάς, τί πρὸς
[19, 5]	τε καὶ δημοσίᾳ καὶ ταύτας	τὰς	φωνὰς ἐπιθεσπίσαντες ἀπέπλευσαν ἐκ τῆς
[19, 5]	ὅλου τοῦ θεάτρου καὶ συγκροτούντων	τὰς	χεῖρας τῶν ἀγερωχοτάτων ἐμβλέψας εἰς
[19, 15]	μεγίστας ἀρχὰς καὶ πρεσβεύω τὰς	ἐπιφανεστάτας	πρεσβείας καὶ σεβασμοὺς ἱερῶν πιστεύομαι
[19, 10]	τὴν δύναμιν ἐξήτακεν οὔτε τὰς	ἀρετὰς	ἐπέγνωκε, τούτων ὡς φαύλων καὶ
[19, 14]	καὶ τὰς ἄλλας ἁπάσας ἔχοντα	ἀρετάς,	χρημάτων δ´ ἄπορον καὶ καθ´
[19, 16]	ἀνυπεύθυνον ἔχοντες ἀρχήν, οὓς ἡμεῖς	τιμητὰς	καλοῦμεν, οἷς ἀποδέδοται τοὺς ἁπάντων
[19, 10]	ὧν ἡμᾶς αὐτὸς ἀδικεῖς οὕστινας	ἐγγυητὰς	ἐκτισμάτων παρέξεις σκόπει· μὴ Ταραντίνους
[19, 14]	ἵνα θαρρῶν πρὸς τοὺς σεαυτοῦ	πολίτας	λέγῃς, εἰ δή τισι τὸ
[19, 13]	τοὺς ἰδίους προῖκα παρ´ ἐμοῦ	πολίτας	τε καὶ συμμάχους ἅπαντας· ἄλλως
[19, 9]	πρὸς Ταραντίνους ἢ Λευκανοὺς ἢ	Σαυνίτας	ἐμοὶ τὴν διάγνωσιν ἐπιτρέπειν— διαιτήσω
[19, 13]	ὃς ἐνιαυτῷ τρίτῳ πρότερον ὑπατεύων	Σαυνίτας	καὶ Λευκανοὺς καὶ Βρεττίους ἐνίκησε
[19, 16]	πρότερον, μάλιστα δ´, ἐπεὶ ἐπὶ	Σαυνίτας	καὶ Λευκανοὺς καὶ Βρεττίους στρατιὰν
[19, 16]	φιλανθρωπίας καλῶν καὶ δωρεὰς ἢ	χάριτας.	φέρε, ἐὰν δὴ μανεὶς δέξωμαι
[19, 15]	τὴν ἐπαξίωσιν τῶν καλῶν, ἀλλὰ	πάντας	εἶναι Ῥωμαίους, ὅσοι ἂν ὦσι
[19, 18]	ἀτιμίᾳ καὶ τοὺς ἐξ ἐμαυτοῦ	πάντας	περιλαβών; σοὶ δὲ αὐτῷ τί
[19, 13]	ἐμοῦ πολίτας τε καὶ συμμάχους	ἅπαντας·	ἄλλως δ´ οὐκ ἂν ὑπομείναιμι
[19, 18]	χαρίζομαι τῇ πόλει τοὺς αἰχμαλώτους	ἅπαντας	ἄνευ λύτρων. Λιβύην χειρωσάμενος μέχρι
[19, 13]	Σένωνας ἐχθίστους Ῥωμαίων ὄντας, πολεμῶν	ἅπαντας	ἡβηδὸν κατέσφαξεν. Οὗτοι πρὸς Πύρρον
[19, 14]	καὶ χρυσίου τοσοῦτον, ὅσον κτησάμενος	ἅπαντας	ὑπερβαλεῖς πλούτῳ τοὺς μάλιστα δοκοῦντας
[19, 18]	συνέβη, καὶ θεῶν τις ἐβούλετο	πειραθέντας	ἡμᾶς τῆς ἀλλήλων δυνάμεως καὶ
[19, 1]	τῶν ἀδιακρίτων ἐπιμιξιῶν παῖδες, οὓς	ἀνδρωθέντας	οἱ Λακεδαιμόνιοι προεπηλάκιζον τά τε
[19, 13]	τοὺς καλουμένους Σένωνας ἐχθίστους Ῥωμαίων	ὄντας,	πολεμῶν ἅπαντας ἡβηδὸν κατέσφαξεν. Οὗτοι
[19, 13]	συνάψαι πρὸς ἐμέ, τοὺς δὲ	ἁλόντας	κατὰ πόλεμον ἀξιοῦντες ἀπολαβεῖν, ἵνα
[19, 16]	Ῥωμαίων ἐξετάζειν βίους καὶ τοὺς	ἐκβαίνοντας	ἐκ τῶν πατρίων ἐθῶν ζημιοῦν,
[19, 9]	ἐμαυτοῦ φίλους ἁπάσας τὰς βλάβας	ἀποτίνοντας,	ἃς ἂν αὐτῶν ἐγὼ καταγνῶ.
[19, 18]	καθ´ ἡμέραν τραπέζας καὶ πολλοὺς	θεράποντας	περιάγωνται καὶ γυναικῶν καὶ παίδων
[19, 1]	χρησμὸν ἔλαβον πλεῖν εἰς Ἰταλίαν,	ἐξευρόντας	δὲ χωρίον τῆς Ἰαπυγίας Σατύριον
[19, 13]	ἐξαγαγόντος ἐβουλεύσαντο πρεσβευτὰς ἀποστεῖλαι τοὺς	ἀξιώσοντας	Πύρρον ἀπολυτρῶσαι σφίσι τοὺς αἰχμαλώτους
[19, 14]	ἀναξίως τῆς ἀρετῆς διὰ πενίαν	πράττοντας	εὐεργετεῖν καὶ βασιλικοῦ πλούτου τοῦτ´
[19, 8]	καὶ προσέχοντας εἶδε πολλοὺς καὶ	κελεύοντας	λέγειν, σώζων ἔτι τὸ προσποίημα
[19, 8]	κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον καὶ τοὺς	κωλύοντας	ἐξελαυνόντων Μέτων τις καὶ αὐτὸς
[19, 8]	ἐάσητε. ὡς δὲ κινουμένους καὶ	προσέχοντας	εἶδε πολλοὺς καὶ κελεύοντας λέγειν,
[19, 2]	τὸν χρησμὸν ὑπέλαβε· καὶ τοὺς	κατέχοντας	τὸν τόπον βαρβάρους ἐκβαλὼν οἰκεῖ.
[19, 14]	ἅπαντας ὑπερβαλεῖς πλούτῳ τοὺς μάλιστα	δοκοῦντας	Ῥωμαίων εὐπορεῖν· καλὸν νομίσας ἀνάλωμα
[19, 15]	πενίαν; ὃς ἄρχω τε τὰς	μεγίστας	ἀρχὰς καὶ πρεσβεύω τὰς ἐπιφανεστάτας
[19, 18]	ταύτας, ὅταν αὐτοὶ θέλητε, πάλιν	αὐτὰς	ἀφαιρεῖσθαι. ἐῶ γὰρ λέγειν τοὺς
[19, 15]	ἂν εὐτελέστατον τῶν δυναμένων τὰς	αὐτὰς	παρέχειν χρείας οἰκειότατον. ὥστ´ οὐδὲ
[19, 18]	ἐστι τοῖς παρέχουσι τὰς ἡδονὰς	ταύτας,	ὅταν αὐτοὶ θέλητε, πάλιν αὐτὰς
[19, 5]	ἰδίᾳ τε καὶ δημοσίᾳ καὶ	ταύτας	τὰς φωνὰς ἐπιθεσπίσαντες ἀπέπλευσαν ἐκ
[19, 13]	τὴν Ῥώμην στρατιὰν ἐξαγαγόντος ἐβουλεύσαντο	πρεσβευτὰς	ἀποστεῖλαι τοὺς ἀξιώσοντας Πύρρον ἀπολυτρῶσαι
[19, 9]	Ὀρθῶς δὲ ποιήσετε καὶ ὑμεῖς	βεβαιωτὰς	παρασχόντες ὑπὲρ ὧν ἂν ἐκείνων
[19, 15]	τῶν πλουσίων οὐκ εἰμί, κακῶς	ὑπείληφας,	εἴτ´ ἀκούσας τινὸς εἴτ´ αὐτὸς
[19, 15]	ὃς ἄρχω τε τὰς μεγίστας	ἀρχὰς	καὶ πρεσβεύω τὰς ἐπιφανεστάτας πρεσβείας
[19, 8]	αὐτὸν κελευόντων, τῶν δὲ ὀρχεῖσθαι	περιβλέψας	κύκλῳ καὶ τῇ χειρὶ διασημήνας
[19, 5]	συγκροτούντων τὰς χεῖρας τῶν ἀγερωχοτάτων	ἐμβλέψας	εἰς τὸν Φιλωνίδην ὁ Ποστόμιος
[19, 12]	εἰς μέσην τὴν βασιλικὴν ἴλην·	διακόψας	δὲ τὸ στίφος τῶν πέριξ
[19, 1]	τούτων γίνονται τῶν ἀδιακρίτων ἐπιμιξιῶν	παῖδες,	οὓς ἀνδρωθέντας οἱ Λακεδαιμόνιοι προεπηλάκιζον
[19, 7]	εἰσίν, ἐκεῖνοι δὲ ἐπίσκοποι καὶ	φύλακες	τῶν παρόντων. Ἅπασαν τὴν πολεμίαν
[19, 18]	διαγνώσῃ, περὶ δὲ τῶν αἰχμαλώτων	ἐπιεικές	τι βουλευσάμενος ἄφες· ἡμᾶς ἀπιέναι.
[19, 1]	τὰς δὲ ἀτέκνους γινομένας ἐπέμποντό	τινες	ἀεὶ νέοι παραλλὰξ ἀπὸ τοῦ
[19, 12]	τῶν τραυμάτων καταπονηθέντα, τῶν ἑταίρων	τινὲς	ἀράμενοι μεγάλου περὶ τὸν νεκρὸν
[19, 14]	ἐν ὁμολογίαις, ἐξ ὧν ἕτεροί	τινες	ἐν ὅρκοις καὶ σπονδαῖς παρανομεῖν
[19, 9]	παρασχόντες ὑπὲρ ὧν ἂν ἐκείνων	τινὲς	ἐπικαλῶσιν, ὅτι τὰ κριθέντα ὑπ´
[19, 15]	ἡ πόλις ἡ Ῥωμαίων ὥσπερ	τινὲς	ἕτεραι, ἐν αἷς ὁ κοινὸς
[19, 6]	ἐπ´ αὐτοὺς στρατιᾶς. ἦσαν γάρ	τινες	οἱ παραινοῦντες μήπω τοῦτον ἀναλαμβάνειν
[19, 8]	παρασχεῖν, ἐπειδὴ κατέστειλε τὸν θόρυβον·	Ἄνδρες,	ἔφη, πολῖται, τούτων, ὧν ἐμὲ
[19, 13]	Σχέτλιόν τι πρᾶγμα ποιεῖτε, ὦ	ἄνδρες	Ῥωμαῖοι, φιλίαν μὲν οὐ βουλόμενοι
[19, 5]	Γελᾶτε, ἔφησεν, ἕως ἔξεστιν ὑμῖν,	ἄνδρες	Ταραντῖνοι, γελᾶτε· πολὺν γὰρ τὸν
[19, 18]	τὰ χείρω μεταβολήν, ἐξ ἐλευθέρων	ὑπομείναντες	δοῦλοι γενέσθαι, ἵνα λαμπρὰς παρατιθῶνται
[19, 17]	αἰσχρὸν ἀντὶ πενίας καλῆς, ἀλλ´	ἅπαντες	ἐπ´ αὐτῆς ἔμειναν τῆς μικρᾶς
[19, 17]	τοῦτο γάρ ἐστιν, ὃ διώκουσιν	ἅπαντες	οἱ μὴ τὴν ἀληθινήν, ἀλλὰ
[19, 6]	ὑπὸ τῶν Ταραντίνων, τοῦτο γὰρ	ἅπαντες	ὡμολόγουν— ἀλλ´ ὑπὲρ τοῦ χρόνου
[19, 16]	ἐκ τῶν πατρίων ἐθῶν ζημιοῦν,	καλέσαντές	με λόγον ἀποδοῦναι κελεύσωσι τῆς
[19, 4]	ὥρας ἐπεκαλεῖτο Θάις. Τὸ πλῆθος	ἀνδρολογήσαντες	ἀπῄεσαν. Οἱ σπερμολογώτατοι τῶν κατὰ
[19, 4]	τῆς Ἰταλίας Ζεφύριον οἱ Λοκροὶ	κατοικήσαντες	Ζεφύριοι ὠνομάσθησαν. Μένειν αὐτὸν ἐγνώκεσαν
[19, 5]	δημοσίᾳ καὶ ταύτας τὰς φωνὰς	ἐπιθεσπίσαντες	ἀπέπλευσαν ἐκ τῆς πόλεως. ~Ἄρτι
[19, 17]	τὴν ἀληθινήν, ἀλλὰ τὴν προσποιητὸν	ἐπιτηδεύσαντες	ἀρετήν, ὅταν εἰς ὄγκον καὶ
[19, 1]	γένειον, ἐκεῖ τοὺς βίους ἱδρύσασθαι.	πλεύσαντες	δὲ τόν τε ποταμὸν ἐξεῦρον
[19, 18]	καὶ ἑτέρων ἄρχειν μαθούσῃ πόλει	βιώσαντες	πρᾴως οἴσουσι τὴν ἐκ τῶν
[19, 1]	ἑκόντες ἐκ τῆς πόλεως καὶ	πέμψαντες	εἰς Δελφοὺς χρησμὸν ἔλαβον πλεῖν
[19, 18]	δουλεύειν διδασκόμενος; ὅπου γὰρ οἱ	γεννηθέντες	ἐν βασιλείαις καὶ τυραννίσιν, ὅταν
[19, 1]	Παρθενίας προσηγόρευον. Στάσεως δὲ γενομένης	ἡττηθέντες	οἱ παρθενίαι ἀναχωροῦσιν ἑκόντες ἐκ
[19, 5]	ταῦτα οἱ τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις	ὑβρισθέντες	ὑπὸ τῶν Ταραντίνων ἰδίᾳ τε
[19, 6]	παρῆσαν οἱ σὺν τῷ Ποστομίῳ	πεμφθέντες	εἰς τὸν Τάραντα πρέςβεις, ἀπόκρισιν
[19, 3]	δὲ οἰκίζειν, εἰς ἣν ἂν	καταχθέντες	ἡμέραν καὶ νύκτα μείνωσι· καταχθέντος
[19, 13]	Οὗτοι πρὸς Πύρρον ἀφικόμενοι καὶ	διαλεχθέντες,	ὅσα τῇ τοιαύτῃ χρείᾳ πρόσφορα
[19, 8]	λέγοντος οἱ τῶν κακῶν αἴτιοι	συλλαβόντες	αὐτὸν κατὰ κεφαλῆς ἐξωθοῦσιν ἐκ
[19, 1]	καθειμένος ἥπτετο τῆς θαλάττης. τοῦτον	ὑπολαβόντες	εἶναι τὸν τράγον, ὃν προεῖπεν
[19, 9]	ὅπλοις, ἵνα παύσησθε ἤδη ποτὲ	ἄγοντες	καὶ φέροντες ὅλην Ἰταλίαν καὶ
[19, 6]	δὲ μεγάλης ἐξ ἁπάντων γενομένης	συναγαγόντες	τὴν βουλὴν οἱ περὶ τὸν
[19, 18]	ἐκ τῆς ἀγορᾶς; ~Ἂν ταῦτα	λέγοντες	ἐκγράψωσί με τῆς βουλῆς καὶ
[19, 3]	θάτερον, οὐ μεθήσεσθαι τῆς γῆς.	μαθόντες	δὴ παρακεκρουσμένους ἑαυτοὺς οἱ Ταραντῖνοι
[19, 6]	ἃς ἦσαν ὑβρισμένοι πρὸς αὐτῶν	διεξιόντες,	καὶ τὴν ἐσθῆτα τοῦ Ποστομίου
[19, 1]	γενομένης ἡττηθέντες οἱ παρθενίαι ἀναχωροῦσιν	ἑκόντες	ἐκ τῆς πόλεως καὶ πέμψαντες
[19, 1]	τὸ γένειον τῇ θαλάττῃ, αὐτοῦ	μένοντες	ἐπολέμουν Ἰάπυγας, καὶ ἱδρύονται τὴν
[19, 9]	παύσησθε ἤδη ποτὲ ἄγοντες καὶ	φέροντες	ὅλην Ἰταλίαν καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις
[19, 6]	Τάραντα πρέςβεις, ἀπόκρισιν μὲν οὐδεμίαν	φέροντες,	τὰς δὲ ὕβρεις ἃς ἦσαν
[19, 16]	φανερόν, ἔπειθ´ οἱ τὴν ἀνυπεύθυνον	ἔχοντες	ἀρχήν, οὓς ἡμεῖς τιμητὰς καλοῦμεν,
[19, 7]	τὴν ἐπίτομον καὶ ταχεῖαν ὁρμὴν	ἔχοντες	εἰς τὰ πρόσω· οὗτοι μὲν
[19, 9]	δὲ ποιήσετε καὶ ὑμεῖς βεβαιωτὰς	παρασχόντες	ὑπὲρ ὧν ἂν ἐκείνων τινὲς
[19, 13]	τοὺς δὲ ἁλόντας κατὰ πόλεμον	ἀξιοῦντες	ἀπολαβεῖν, ἵνα τοῖς αὐτοῖς τούτοις
[19, 6]	στρατιᾶς. ἦσαν γάρ τινες οἱ	παραινοῦντες	μήπω τοῦτον ἀναλαμβάνειν τὸν πόλεμον,
[19, 5]	διαλέκτου χαρακτῆρα ὑπ´ αὐτοῦ λέγοιτο	παρατηροῦντες	ἐγέλων, καὶ πρὸς τὰς ἀνατάσεις
[19, 5]	ἐτραχύνοντο καὶ βαρβάρους ἀπεκάλουν καὶ	τελευτῶντες	ἐξέβαλλον ἐκ τοῦ θεάτρου. ἀπιόντων
[19, 9]	καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ὡς δούλοις	ἐντρυφῶντες.	ἐκδέξομαι δὲ τὰς σὰς ἀποκρίσεις
[19, 18]	τῶν αἰχμαλώτων ἐπιεικές τι βουλευσάμενος	ἄφες·	ἡμᾶς ἀπιέναι. Ὡς δὲ ἐπαύσατο
[19, 1]	πεφυκότος ἄμπελον ἐθεάσαντο κατακεχυμένην, ἐξ	ἧς	τῶν ἐπιτράγων τις καθειμένος ἥπτετο
[19, 3]	τούτων θάτερον, οὐ μεθήσεσθαι τῆς	γῆς.	μαθόντες δὴ παρακεκρουσμένους ἑαυτοὺς οἱ
[19, 14]	θαρρῶν πρὸς τοὺς σεαυτοῦ πολίτας	λέγῃς,	εἰ δή τισι τὸ τῆς
[19, 4]	καὶ περὶ πάσας τὰς ἡδονὰς	ἀσελγὴς	ἀπὸ τῆς ἀκολάστου καὶ κακῶς
[19, 2]	ἐπώνυμον τοῦ ποταμοῦ Τάραντος πόλιν.	~Ἀρτιμήδης	ὁ Χαλκιδεὺς λόγιον εἶχεν, ἔνθ´
[19, 14]	ἄλλων πρεσβευτῶν περὶ τῆς οἴκαδε	ἀνακομιδῆς	εἶναι Ῥωμαῖοι ποιήσαιντο φίλοι, ἵνα
[19, 5]	ἐφεστηκότων ἐν τῇ παρόδῳ Ταραντίνων,	Φιλωνίδης	ὄνομα, σπερμολόγος ἄνθρωπος, ὃς ἀπὸ
[19, 18]	συγχωρήσῃ τις αὐτὰ πολλῆς εἶναι	σπουδῆς	ἄξια, τίς γένοιτ´ ἂν ἱλαρὰ
[19, 8]	προσαυλοῦσαν. Διαλυθείσης δὲ τῆς ἁπάντων	σπουδῆς	εἰς γέλωτα, καὶ τῶν μὲν
[19, 16]	πολλὰ κεκτῆσθαι χρήματα μεγάλης ἦν	σπουδῆς	καὶ φιλοτιμίας ἄξιον, καὶ μακαριωτάτους
[19, 5]	Κοτύλη, μεστὸς ὢν ἔτι τῆς	χθιζῆς	μέθης, ὡς ἐγγὺς ἦσαν οἱ
[19, 9]	περιμένειν, ἕως ἔργῳ καὶ πείρᾳ	μάθῃς	τὴν κατὰ τοὺς ἀγῶνας ἡμῶν
[19, 5]	μεστὸς ὢν ἔτι τῆς χθιζῆς	μέθης,	ὡς ἐγγὺς ἦσαν οἱ πρέσβεις,
[19, 15]	ὕπνος μαλθακός, ὅταν ἡγήσηται κόπος,	ἐσθής	τε ἡ παρέχουσα μὴ ῥιγοῦν
[19, 8]	διδάξειεν αὐτούς, ὅσα μετὰ τῆς	βασιλικῆς	ἐξουσίας εἰς πόλιν ἐλευθέραν καὶ
[19, 14]	ἐμοὶ καὶ ὑποστράτηγος καὶ τῆς	βασιλικῆς	εὐτυχίας μέτοχος. ἐμοί τε γὰρ
[19, 17]	πλούτου καὶ τρυφῆς καὶ πολυτελείας	βασιλικῆς	ζῆλον εἰς τοὺς βίους εἰσάγων,
[19, 14]	φίλου δεῖ, σοί τε χορηγίας	βασιλικῆς	καὶ πραγμάτων βασιλικῶν· ἐὰν δὴ
[19, 5]	μὴ κατὰ τὸν ἀκριβέστατον τῆς	Ἑλληνικῆς	διαλέκτου χαρακτῆρα ὑπ´ αὐτοῦ λέγοιτο
[19, 17]	ἆρ´ οὐ δι´ ἐκεῖνα τῆς	μεγάλης	ἄξιος εἶ ζημίας, ὅτι διαφθείρεις
[19, 6]	τῶν λόγων παρεχόμενοι. ἀγανακτήσεως δὲ	μεγάλης	ἐξ ἁπάντων γενομένης συναγαγόντες τὴν
[19, 16]	δεομένων τὸ πολλὰ κεκτῆσθαι χρήματα	μεγάλης	ἦν σπουδῆς καὶ φιλοτιμίας ἄξιον,
[19, 17]	ἠλλάξατο πλοῦτον αἰσχρὸν ἀντὶ πενίας	καλῆς,	ἀλλ´ ἅπαντες ἐπ´ αὐτῆς ἔμειναν
[19, 8]	σώζων ἔτι τὸ προσποίημα τῆς	κραιπάλης	τὰ συμβησόμενα αὐτοῖς ἠριθμεῖτο κακά·
[19, 8]	κακῶν αἴτιοι συλλαβόντες αὐτὸν κατὰ	κεφαλῆς	ἐξωθοῦσιν ἐκ τοῦ θεάτρου. ~Βασιλεὺς
[19, 18]	κατ´ ἰδιώτην ἔχοντα. οὔτε γὰρ	ἀσφαλὴς	βασιλεῖ σύνοικος ἀνὴρ μεγαλόφρων οὔτε
[19, 17]	εἰς τοὺς βίους εἰσάγων, οἷς	πολλῆς	δεῖ σωφροσύνης, εἰ μέλλει σωθήσεσθαι
[19, 18]	τούτων, ἵνα συγχωρήσῃ τις αὐτὰ	πολλῆς	εἶναι σπουδῆς ἄξια, τίς γένοιτ´
[19, 12]	ὄντα τῶν ἄλλων τῆς τε	ὕλης	ἕνεκα καὶ τῆς τέχνης, τὸν
[19, 18]	ταῦτα λέγοντες ἐκγράψωσί με τῆς	βουλῆς	καὶ μεταγάγωσιν εἰς τὰς τῶν
[19, 15]	δοκῶ καλοκαγαθίας, οὐδὲν ἐκ τῆς	ἐμῆς	οὐσίας εἰς ταῦτα δαπανῶν, ὥσπερ
[19, 12]	καὶ νεανιευομένου περὶ τῆς ἑαυτοῦ	ῥώμης,	ὡς εἰ καὶ συνέλθοι πρὸς
[19, 15]	ἐφ´ οἷς ἅπασα φύσις ἐσπούδακεν	εὐγενής,	οὐδενὸς ἐξεγένετο παρὰ τῆς πατρίδος
[19, 18]	ἐν τούτοις τῆς ἀνθρωπίνης εὐδαιμονίας	κειμένης,	ἀλλ´ οὐκ ἐν ἀρετῇ; αὐτῶν
[19, 14]	ὅμοια καὶ περὶ ἐμοῦ τεκμαιρομένοις.	γενομένης	δὲ τῆς εἰρήνης ἴθι μετ´
[19, 1]	καὶ Παρθενίας προσηγόρευον. Στάσεως δὲ	γενομένης	ἡττηθέντες οἱ παρθενίαι ἀναχωροῦσιν ἑκόντες
[19, 6]	ἀγανακτήσεως δὲ μεγάλης ἐξ ἁπάντων	γενομένης	συναγαγόντες τὴν βουλὴν οἱ περὶ
[19, 6]	ἀλλ´ ὑπὲρ τοῦ χρόνου τῆς	ἀποσταλησομένης	ἐπ´ αὐτοὺς στρατιᾶς. ἦσαν γάρ
[19, 14]	ἐμοῦ τεκμαιρομένοις. γενομένης δὲ τῆς	εἰρήνης	ἴθι μετ´ ἐμοῦ σύμβουλός τε
[19, 6]	τοῦ λελύσθαι τὰς περὶ τῆς	εἰρήνης	ὁμολογίας ὑπὸ τῶν Ταραντίνων, τοῦτο
[19, 18]	λαμβάνωσιν, ὥσπερ ἐν τούτοις τῆς	ἀνθρωπίνης	εὐδαιμονίας κειμένης, ἀλλ´ οὐκ ἐν
[19, 16]	τῇ κτήσει καὶ τὸ μεθ´	ἡδονῆς	ποιεῖσθαι τὰς ἀπολαύσεις πρὸς τῷ
[19, 17]	βίους εἰσάγων, οἷς πολλῆς δεῖ	σωφροσύνης,	εἰ μέλλει σωθήσεσθαι τὰ κοινά·
[19, 12]	τε ὕλης ἕνεκα καὶ τῆς	τέχνης,	τὸν πιστότατον τῶν ἑταίρων καὶ
[19, 16]	τοῦ δικαίου πλοῦτον ὑπεριδὼν ἕνεκα	δόξης,	ὡς Οὐαλέριος Ποπλικόλας ἐποίησε καὶ
[19, 17]	ὡς ἐγκρατὴς καὶ σώφρων καὶ	πάσης	αἰσχρᾶς ἐπιθυμίας κρείττων; ἔπειτα χαιρήσεις
[19, 14]	μήτ´ ἄδικον μήτ´ αἰσχρὰν πρᾶξιν	ὑπηρετήσῃς	μηδεμίαν, ἀλλ´ ἐξ ὧν αὐτὸς
[19, 4]	ἀπὸ τῆς ἀκολάστου καὶ κακῶς	δημοσιευθείσης	ἐν παισὶν ὥρας ἐπεκαλεῖτο Θάις.
[19, 8]	περιειληφὼς αὐλητρίδα κωμαστικὰ μέλη προσαυλοῦσαν.	Διαλυθείσης	δὲ τῆς ἁπάντων σπουδῆς εἰς
[19, 5]	σωφρόνων ἀνθρώπων καὶ περὶ πόλεως	κινδυνευούσης	βουλευομένων, ἀλλ´ εἴ τι μὴ
[19, 17]	εἰ δὲ μή γ´ ἐκ	τῆς	ἀγορᾶς; ~Ἂν ταῦτα λέγοντες ἐκγράψωσί
[19, 4]	πάσας τὰς ἡδονὰς ἀσελγὴς ἀπὸ	τῆς	ἀκολάστου καὶ κακῶς δημοσιευθείσης ἐν
[19, 18]	θεῶν τις ἐβούλετο πειραθέντας ἡμᾶς	τῆς	ἀλλήλων δυνάμεως καὶ ἀρετῆς τότε
[19, 18]	ἀπολαύσεις λαμβάνωσιν, ὥσπερ ἐν τούτοις	τῆς	ἀνθρωπίνης εὐδαιμονίας κειμένης, ἀλλ´ οὐκ
[19, 8]	κωμαστικὰ μέλη προσαυλοῦσαν. Διαλυθείσης δὲ	τῆς	ἁπάντων σπουδῆς εἰς γέλωτα, καὶ
[19, 6]	ὡμολόγουν— ἀλλ´ ὑπὲρ τοῦ χρόνου	τῆς	ἀποσταλησομένης ἐπ´ αὐτοὺς στρατιᾶς. ἦσαν
[19, 14]	ἡγεμόνι τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας ἀναξίως	τῆς	ἀρετῆς διὰ πενίαν πράττοντας εὐεργετεῖν
[19, 15]	ὁ Φαβρίκιος εἶπε· Περὶ μὲν	τῆς	ἀρετῆς, ἥτις ἐστὶ περὶ ἡμᾶς
[19, 14]	λέγῃς, εἰ δή τισι τὸ	τῆς	βασιλείας ὄνομα ὕποπτόν ἐστιν ὡς
[19, 8]	καὶ διδάξειεν αὐτούς, ὅσα μετὰ	τῆς	βασιλικῆς ἐξουσίας εἰς πόλιν ἐλευθέραν
[19, 14]	ἐσόμενος ἐμοὶ καὶ ὑποστράτηγος καὶ	τῆς	βασιλικῆς εὐτυχίας μέτοχος. ἐμοί τε
[19, 18]	~Ἂν ταῦτα λέγοντες ἐκγράψωσί με	τῆς	βουλῆς καὶ μεταγάγωσιν εἰς τὰς
[19, 3]	ᾖ τούτων θάτερον, οὐ μεθήσεσθαι	τῆς	γῆς. μαθόντες δὴ παρακεκρουσμένους ἑαυτοὺς
[19, 18]	εὐγένειαν τῆς ψυχῆς ὁ βασιλεὺς	τῆς	δεξιᾶς λαμβάνεται καί φησιν· Οὐκέτι
[19, 9]	παρ´ ἑτέρων, ὅτι πάρειμι μετὰ	τῆς	δυνάμεως Ταραντίνοις τε καὶ τοῖς
[19, 16]	καλέσαντές με λόγον ἀποδοῦναι κελεύσωσι	τῆς	δωροδοκίας, ἁπάντων παρόντων ταῦτα προφερόμενοι.
[19, 12]	καί τι καὶ νεανιευομένου περὶ	τῆς	ἑαυτοῦ ῥώμης, ὡς εἰ καὶ
[19, 14]	περὶ ἐμοῦ τεκμαιρομένοις. γενομένης δὲ	τῆς	εἰρήνης ἴθι μετ´ ἐμοῦ σύμβουλός
[19, 6]	ὑπὲρ τοῦ λελύσθαι τὰς περὶ	τῆς	εἰρήνης ὁμολογίας ὑπὸ τῶν Ταραντίνων,
[19, 18]	καὶ τυραννίσιν, ὅταν εὐγενῶς ἔχωσι,	τῆς	ἐλευθερίας γλίχονται καὶ πάνθ´ ἡγοῦνται
[19, 5]	τι μὴ κατὰ τὸν ἀκριβέστατον	τῆς	Ἑλληνικῆς διαλέκτου χαρακτῆρα ὑπ´ αὐτοῦ
[19, 15]	εἶναι δοκῶ καλοκαγαθίας, οὐδὲν ἐκ	τῆς	ἐμῆς οὐσίας εἰς ταῦτα δαπανῶν,
[19, 8]	κακόν. ~Τῶν Ταραντίνων βουλομένων ἐκ	τῆς	Ἠπείρου Πύρρον μετακαλεῖν ἐπὶ τὸν
[19, 1]	καὶ κατά τινος ἐρινεοῦ πλησίον	τῆς	θαλάττης πεφυκότος ἄμπελον ἐθεάσαντο κατακεχυμένην,
[19, 1]	τῶν ἐπιτράγων τις καθειμένος ἥπτετο	τῆς	θαλάττης. τοῦτον ὑπολαβόντες εἶναι τὸν
[19, 2]	ἂν εὕρῃ τὸν ἄρρενα ὑπὸ	τῆς	θηλείας ὀπυιόμενον, αὐτόθι μένειν καὶ
[19, 1]	εἰς Ἰταλίαν, ἐξευρόντας δὲ χωρίον	τῆς	Ἰαπυγίας Σατύριον καὶ ποταμὸν Τάραντα,
[19, 5]	οὐδὲ λέγεσθαι πρέπουσαν ἀκαθαρσίαν κατὰ	τῆς	ἱερᾶς ἐσθῆτος τοῦ πρεσβευτοῦ κατεσκέδασε.
[19, 4]	Ταραντῖνοι συγχωροῦσιν αὐτοῖς μένειν. ~Ἄκραν	τῆς	Ἰταλίας Ζεφύριον οἱ Λοκροὶ κατοικήσαντες
[19, 2]	πλεύσας δὲ περὶ τὸ Παλλάντιον	τῆς	Ἰταλίας καὶ ἰδὼν ἄμπελον ἄρρενα
[19, 2]	τόπον ἐρράγη καὶ διέστησεν ἀπὸ	τῆς	Ἰταλίας τὴν ἀντικρὺ Σικελίαν, εἴτε
[19, 8]	λέγειν, σώζων ἔτι τὸ προσποίημα	τῆς	κραιπάλης τὰ συμβησόμενα αὐτοῖς ἠριθμεῖτο
[19, 16]	σοῦ δέξομαι δωρεὰς καὶ ἀντὶ	τῆς	κρείττονος εὐπορίας ἀλλάξομαι τὴν χείρονα;
[19, 12]	αὐτοῦ παίει τῷ ξυστῷ διὰ	τῆς	λαγόνος, ὁ δὲ Φερεντανὸς ἤδη
[19, 17]	πόλεως, ἆρ´ οὐ δι´ ἐκεῖνα	τῆς	μεγάλης ἄξιος εἶ ζημίας, ὅτι
[19, 17]	ἀλλ´ ἅπαντες ἐπ´ αὐτῆς ἔμειναν	τῆς	μικρᾶς οὐσίας, ἣν σὺ παραλαβὼν
[19, 1]	νέοι παραλλὰξ ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου	τῆς	μίξεως τῶν γυναικῶν ἕνεκα καὶ
[19, 14]	μετὰ τῶν ἄλλων πρεσβευτῶν περὶ	τῆς	οἴκαδε ἀνακομιδῆς εἶναι Ῥωμαῖοι ποιήσαιντο
[19, 5]	ὄνομα, σπερμολόγος ἄνθρωπος, ὃς ἀπὸ	τῆς	οἰνοφλυγίας, ᾗ παρὰ πάντα τὸν
[19, 17]	ποιήσηται, δι´ ἐκείνου δὲ σὺ	τῆς	πατρίδος ἀφέλῃ τὴν ἐλευθερίαν. τοῦτο
[19, 15]	ἐσπούδακεν εὐγενής, οὐδενὸς ἐξεγένετο παρὰ	τῆς	πατρίδος μεταλαβεῖν διὰ πενίαν; ὃς
[19, 17]	ἀξίωμα, μηδὲ παρὰ τῶν πολεμίων	τῆς	πατρίδος, μηδ´ ἐπὶ προδοσίᾳ καὶ
[19, 15]	παρ´ ἑτέρων· οὐδέ γε περὶ	τῆς	πενίας, ὅτι μοι γήδιον μικρόν
[19, 17]	ταύτην ποιήσας〉 μόνος, ἐπ´ οὐθενὶ	τῆς	πόλεως ἀγαθῷ· πόθεν γάρ; ἀλλ´
[19, 17]	συμμάχου καὶ ἐπ´ οὐδενὶ κακῷ	τῆς	πόλεως, ἆρ´ οὐ δι´ ἐκεῖνα
[19, 5]	τὰς φωνὰς ἐπιθεσπίσαντες ἀπέπλευσαν ἐκ	τῆς	πόλεως. ~Ἄρτι δ´ Αἰμιλίου Βαρβόλα
[19, 17]	οὐκ ἄπει μάλιστα μὲν ἐκ	τῆς	πόλεως, εἰ δὲ μή γ´
[19, 1]	οἱ παρθενίαι ἀναχωροῦσιν ἑκόντες ἐκ	τῆς	πόλεως καὶ πέμψαντες εἰς Δελφοὺς
[19, 14]	διδάσκων, ὡς οὐκ ἐπὶ κακῷ	τῆς	πόλεως ὑμῶν ἀφῖγμαι Ταραντίνοις καὶ
[19, 17]	αἰχμαλώτων λύσεως διαλεξόμενον· ἥκεις ἀπὸ	τῆς	πρεσβείας τοὺς μὲν αἰχμαλώτους οὐκ
[19, 10]	ἀνδρὸς ἐπιρραπίζων καὶ τὸ φρόνημα	τῆς	Ῥωμαίων πόλεως ἐνδεικνύμενος· Πόπλιος Οὐαλέριος
[19, 12]	αὐτὸς ἔλαβεν· ὅπερ αἴτιον αὐτῷ	τῆς	σωτηρίας ἔδοξε γενέσθαι. ~Ὅτι Πύρρου
[19, 12]	ὁπλισμὸν πολυτελέστερον ὄντα τῶν ἄλλων	τῆς	τε ὕλης ἕνεκα καὶ τῆς
[19, 12]	τῆς τε ὕλης ἕνεκα καὶ	τῆς	τέχνης, τὸν πιστότατον τῶν ἑταίρων
[19, 15]	κατὰ τοῦτο δίκαιος εἴην ἂν	τῆς	τύχης κατηγορεῖν, ἥ μοι τοσαύτην
[19, 15]	κεκτημένων, τί παθὼν ἂν κατηγόρησα	τῆς	τύχης, ὅτι οὐχ ὑμῖν ὅμοιον
[19, 14]	τὸ μέρος τοῦτο ἐλασσούμενον ὑπὸ	τῆς	τύχης, ὥστε μηδὲν ἄμεινον τῶν
[19, 5]	προσηγορεύετο Κοτύλη, μεστὸς ὢν ἔτι	τῆς	χθιζῆς μέθης, ὡς ἐγγὺς ἦσαν
[19, 18]	λέγων, ἀγασθεὶς αὐτοῦ τὴν εὐγένειαν	τῆς	ψυχῆς ὁ βασιλεὺς τῆς δεξιᾶς
[19, 9]	δὲ τὰς σὰς ἀποκρίσεις μέχρι	δεκάτης	ἡμέρας· περαιτέρω γὰρ οὐκ ἂν
[19, 17]	ἐπιτηδευμάτων γενομένην σοι δόξαν, ὡς	ἐγκρατὴς	καὶ σώφρων καὶ πάσης αἰσχρᾶς
[19, 14]	τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας ἀναξίως τῆς	ἀρετῆς	διὰ πενίαν πράττοντας εὐεργετεῖν καὶ
[19, 15]	Φαβρίκιος εἶπε· Περὶ μὲν τῆς	ἀρετῆς,	ἥτις ἐστὶ περὶ ἡμᾶς ἢ
[19, 18]	ἡμᾶς τῆς ἀλλήλων δυνάμεως καὶ	ἀρετῆς	τότε συναγαγεῖν, ἕτοιμός εἰμι διαλύεσθαι,
[19, 12]	τοῦτον τὸν ἄνδρα φυλάττου, βασιλεῦ·	πολεμιστὴς	γὰρ ἄκρος καὶ οὐκ ἐφ´
[19, 1]	κατά τινος ἐρινεοῦ πλησίον τῆς	θαλάττης	πεφυκότος ἄμπελον ἐθεάσαντο κατακεχυμένην, ἐξ
[19, 1]	ἐπιτράγων τις καθειμένος ἥπτετο τῆς	θαλάττης.	τοῦτον ὑπολαβόντες εἶναι τὸν τράγον,
[19, 17]	πενίας καλῆς, ἀλλ´ ἅπαντες ἐπ´	αὐτῆς	ἔμειναν τῆς μικρᾶς οὐσίας, ἣν
[19, 16]	τῷ καλῶς καὶ δικαίως προσῆν·	ταύτης	δὲ καὶ τοῦτ´ ἄπεστι. δανείσματα
[19, 18]	γλίχονται καὶ πάνθ´ ἡγοῦνται τἀγαθὰ	ταύτης	ἐλάττω, ἦ που οἱ ἐν
[19, 17]	τῶν σεαυτοῦ πολιτῶν ἐδωροδόκεις, ἀλλ´	ἰδιώτης	ὢν καὶ παρ´ ἀνδρὸς συμμάχου
[19, 18]	ἐμαυτὸν ποιῆσαι βουλόμενος, ἵνα μηδὲν	ὑποπτεύῃς	ἐξ ἐμοῦ κακόν, οὐκ ἂν
[19, 17]	μὲν τοὺς νέους πλούτου καὶ	τρυφῆς	καὶ πολυτελείας βασιλικῆς ζῆλον εἰς
[19, 8]	καὶ αὐτὸς Ταραντῖνος, ἵνα τύχοι	προσοχῆς	καὶ διδάξειεν αὐτούς, ὅσα μετὰ
[19, 18]	μὲν οὖν ἐβουλόμην ἂν ἐξ	ἀρχῆς	μηδεμίαν συμβῆναί μοι πρὸς ὑμᾶς
[19, 15]	τοῦτο δίκαιος εἴην ἂν τῆς	τύχης	κατηγορεῖν, ἥ μοι τοσαύτην παρέσχεν
[19, 15]	τί παθὼν ἂν κατηγόρησα τῆς	τύχης,	ὅτι οὐχ ὑμῖν ὅμοιον ἐμὲ〉
[19, 14]	μέρος τοῦτο ἐλασσούμενον ὑπὸ τῆς	τύχης,	ὥστε μηδὲν ἄμεινον τῶν πενεστάτων
[19, 18]	ἀγασθεὶς αὐτοῦ τὴν εὐγένειαν τῆς	ψυχῆς	ὁ βασιλεὺς τῆς δεξιᾶς λαμβάνεται
[19, 1]	τῶν γυναικῶν ἕνεκα καὶ συνῄεσαν,	αἷς	ἐπιτύχοιεν· ἐκ τούτων γίνονται τῶν
[19, 15]	Ῥωμαίων ὥσπερ τινὲς ἕτεραι, ἐν	αἷς	ὁ κοινὸς μὲν πλοῦτος ὀλίγος
[19, 16]	ὁ θεὸς ἔχειν οὐδὲ μαντικήν,	αἷς	ὠφέλουν ἂν τοὺς δεομένους, οὐδ´
[19, 14]	ἕτεροί τινες ἐν ὅρκοις καὶ	σπονδαῖς	παρανομεῖν ἔδοξαν ὅμοια καὶ περὶ
[19, 4]	δημοσιευθείσης ἐν παισὶν ὥρας ἐπεκαλεῖτο	Θάις.	Τὸ πλῆθος ἀνδρολογήσαντες ἀπῄεσαν. Οἱ
[19, 14]	ὕποπτόν ἐστιν ὡς ἀπατηλὸν ἐν	ὁμολογίαις,	ἐξ ὧν ἕτεροί τινες ἐν
[19, 18]	ὅπου γὰρ οἱ γεννηθέντες ἐν	βασιλείαις	καὶ τυραννίσιν, ὅταν εὐγενῶς ἔχωσι,
[19, 14]	ὦ Φαβρίκιε, πυνθάνομαι κράτιστον ἐν	ἡγεμονίαις	πολέμων εἶναι κἀν τῷ βίῳ
[19, 13]	καὶ Λευκανοὺς καὶ Βρεττίους ἐνίκησε	μεγάλαις	μάχαις καὶ τὴν Θουρίων πολιορκίαν
[19, 16]	καὶ πολλὴν μὲν χώραν ἐλεηλάτησα,	πολλαῖς	δὲ μάχαις τοὺς ἀντιταξαμένους ἐνίκησα,
[19, 1]	χῆρος ἀνδρῶν ἡ πόλις ἦν,	δεομέναις	ταῖς γυναιξὶ καὶ μάλιστα ταῖς
[19, 12]	αὐτὸν ἐφέρετο τὸν βασιλέα, διαλαβὼν	ἀμφοτέραις	ταῖς χερσὶ τὸ δόρυ· κατὰ
[19, 6]	Τυρρηνία παρ´ αὐταῖς οὖσα ταῖς	θύραις	ἔτι ἀχείρωτος ἦν, ἀλλ´ ὅταν
[19, 1]	ἀνδρῶν ἡ πόλις ἦν, δεομέναις	ταῖς	γυναιξὶ καὶ μάλιστα ταῖς ἐν
[19, 1]	δεομέναις ταῖς γυναιξὶ καὶ μάλιστα	ταῖς	ἐν ἀκμῇ παρθένοις μὴ περιιδεῖν
[19, 6]	καὶ Τυρρηνία παρ´ αὐταῖς οὖσα	ταῖς	θύραις ἔτι ἀχείρωτος ἦν, ἀλλ´
[19, 12]	μὲν ἰδίαν χλαμύδα, ἣν ἐν	ταῖς	μάχαις εἰώθει φορεῖν, ἁλουργῆ τε
[19, 12]	ἐφέρετο τὸν βασιλέα, διαλαβὼν ἀμφοτέραις	ταῖς	χερσὶ τὸ δόρυ· κατὰ τὸν
[19, 18]	τι καὶ τιμᾶσθαι παρὰ τοῖς	πολίταις	ἀποβαλών, δι´ ἃ νῦν ἐσπούδακας
[19, 10]	σε περὶ ὧν Ταραντίνοις ἢ	Σαυνίταις	ἢ τοῖς ἄλλοις πολεμίοις ἐγκαλοῦμεν
[19, 6]	φιλοπόλεμον ἔθνος, καὶ Τυρρηνία παρ´	αὐταῖς	οὖσα ταῖς θύραις ἔτι ἀχείρωτος
[19, 7]	τῶν δημαγωγῶν κυκῶνται μηδὲν ἐν	ἑαυταῖς	ἔχουσαι κακόν. ~Τῶν Ταραντίνων βουλομένων
[19, 16]	ἐπλούτισα, καὶ τὰς εἰσφορὰς τοῖς	ἰδιώταις,	ἃς εἰς τὸν πόλεμον προεισήνεγκαν,
[19, 9]	Ταραντίνοις τε καὶ τοῖς ἄλλοις	Ἰταλιώταις	ἐπικαλεσαμένοις βοηθήσων· καὶ μηδὲ ταῦτα
[19, 14]	ἀφῖγμαι Ταραντίνοις καὶ τοῖς ἄλλοις	Ἰταλιώταις	ὑποσχόμενος βοηθήσειν, οὓς οὔτε ὅσιον
[19, 12]	ἰδίαν χλαμύδα, ἣν ἐν ταῖς	μάχαις	εἰώθει φορεῖν, ἁλουργῆ τε οὖσαν
[19, 13]	Λευκανοὺς καὶ Βρεττίους ἐνίκησε μεγάλαις	μάχαις	καὶ τὴν Θουρίων πολιορκίαν ἔλυσε,
[19, 16]	μὲν χώραν ἐλεηλάτησα, πολλαῖς δὲ	μάχαις	τοὺς ἀντιταξαμένους ἐνίκησα, πολλὰς δὲ
[19, 8]	Διαλυθείσης δὲ τῆς ἁπάντων σπουδῆς	εἰς	γέλωτα, καὶ τῶν μὲν ᾄδειν
[19, 1]	ἐκ τῆς πόλεως καὶ πέμψαντες	εἰς	Δελφοὺς χρησμὸν ἔλαβον πλεῖν εἰς
[19, 18]	καὶ περισπᾶν δόξω τὴν ἡγεμονίαν	εἰς	ἐμαυτόν. τὸ δ´ ὅλον ἔχω
[19, 6]	οὗτοι τῶν ἀναβάλλεσθαι τὸν πόλεμον	εἰς	ἑτέρους καιροὺς παραινούντων· καὶ ὁ
[19, 3]	λέγων τὴν γῆν καθ´ ὁμολογίας	εἰς	ἡμέραν καὶ νύκτα· ἕως δ´〉
[19, 3]	εἰς Ἰταλίαν, γῆν δὲ οἰκίζειν,	εἰς	ἣν ἂν καταχθέντες ἡμέραν καὶ
[19, 3]	ἔχρησεν ὁ θεὸς πλεῖν μὲν	εἰς	Ἰταλίαν, γῆν δὲ οἰκίζειν, εἰς
[19, 1]	εἰς Δελφοὺς χρησμὸν ἔλαβον πλεῖν	εἰς	Ἰταλίαν, ἐξευρόντας δὲ χωρίον τῆς
[19, 12]	ἐλαύνει σὺν τοῖς περὶ αὐτὸν	εἰς	μέσην τὴν βασιλικὴν ἴλην· διακόψας
[19, 17]	τὴν προσποιητὸν ἐπιτηδεύσαντες ἀρετήν, ὅταν	εἰς	ὄγκον καὶ μέγεθος πραγμάτων προέλθωσιν.
[19, 8]	ὅσα μετὰ τῆς βασιλικῆς ἐξουσίας	εἰς	πόλιν ἐλευθέραν καὶ τρυφῶσαν εἰσελεύσεται,
[19, 12]	φυλάττεσθαι τὸν ἄνδρα, μικρὸν ἐκνεύσας	εἰς	τὰ πλάγια τὸν ἵππον αὐτοῦ
[19, 7]	ἐπίτομον καὶ ταχεῖαν ὁρμὴν ἔχοντες	εἰς	τὰ πρόσω· οὗτοι μὲν γὰρ
[19, 11]	καθοπλίσας τὴν στρατιὰν πᾶσαν καὶ	εἰς	τάξιν καταστήσας, ὡς ἐπέδειξε τῷ
[19, 18]	με τῆς βουλῆς καὶ μεταγάγωσιν	εἰς	τὰς τῶν ἀτίμων φυλάς, τί
[19, 15]	οὐδὲν ἐκ τῆς ἐμῆς οὐσίας	εἰς	ταῦτα δαπανῶν, ὥσπερ οὐδὲ τῶν
[19, 8]	ποιεῖν, ἐὰν βασιλέα καὶ φρουρὰν	εἰς	τὴν πόλιν εἰσελθεῖν ἐάσητε. ὡς
[19, 8]	εἰσελεύσεται, συγκαθημένου τοῦ πλήθους παρῆν	εἰς	τὸ θέατρον ἐστεφανωμένος ὥσπερ ἐκ
[19, 14]	βασιλικῶν· ἐὰν δὴ συνενέγκωμεν ταῦτ´	εἰς	τὸ κοινόν, τὰ μέγιστα τῶν
[19, 16]	τετρακόσια τάλαντα μετὰ τὸν θρίαμβον	εἰς	τὸ ταμιεῖον εἰσήνεγκα. ἔπειτ´ ἐκείνων
[19, 13]	ἵνα τοῖς αὐτοῖς τούτοις σώμασιν	εἰς	τὸν κατ´ ἐμοῦ πόλεμον ἔχητε
[19, 5]	μὴ αἰτούμενα δίδοτε ἡμῖν. ἔπειτα	εἰς	τὸν ὄχλον ἐπιστραφεὶς καὶ τὴν
[19, 16]	τὰς εἰσφορὰς τοῖς ἰδιώταις, ἃς	εἰς	τὸν πόλεμον προεισήνεγκαν, ἀπέδωκα, καὶ
[19, 6]	οἱ σὺν τῷ Ποστομίῳ πεμφθέντες	εἰς	τὸν Τάραντα πρέςβεις, ἀπόκρισιν μὲν
[19, 5]	τὰς χεῖρας τῶν ἀγερωχοτάτων ἐμβλέψας	εἰς	τὸν Φιλωνίδην ὁ Ποστόμιος εἶπεν·
[19, 17]	τρυφῆς καὶ πολυτελείας βασιλικῆς ζῆλον	εἰς	τοὺς βίους εἰσάγων, οἷς πολλῆς
[19, 4]	τὸν ἐκεῖθεν ῥέοντα πόλεμον ἀνέχειν.	Εἰς	ὕλας καὶ φάραγγας καὶ τραχῶνας
[19, 5]	τοῦ θεάτρου. ἀπιόντων δ´ αὐτῶν	εἷς	τῶν ἐφεστηκότων ἐν τῇ παρόδῳ
[19, 12]	τί δ´ ἄν με δράσειεν	εἷς	ὢν τοσούτους ἔχοντα περὶ ἐμαυτόν;
[19, 5]	μέθης, ὡς ἐγγὺς ἦσαν οἱ	πρέσβεις,	ἀνασυράμενος τὴν περιβολὴν καὶ σχηματίσας
[19, 6]	Ποστομίῳ πεμφθέντες εἰς τὸν Τάραντα	πρέςβεις,	ἀπόκρισιν μὲν οὐδεμίαν φέροντες, τὰς
[19, 13]	κατ´ ἄνδρα ὁρίσαντα, καὶ ἀποδεικνύουσι	πρέσβεις	Γάιον Φαβρίκιον, ὃς ἐνιαυτῷ τρίτῳ
[19, 5]	ἐκπλυνεῖτε. ταῦτα οἱ τῶν Ῥωμαίων	πρέσβεις	ὑβρισθέντες ὑπὸ τῶν Ταραντίνων ἰδίᾳ
[19, 18]	καὶ γυναικῶν καὶ παίδων εὐπρεπῶν	ἀφειδεῖς	ἀπολαύσεις λαμβάνωσιν, ὥσπερ ἐν τούτοις
[19, 15]	δαπανῶν, ὥσπερ οὐδὲ τῶν ἄλλων	οὐδείς.	οὐ γὰρ ἐνοχλεῖ τοῖς ἑκάστου
[19, 16]	δ´ ἐστίν, ἃ σὺ κράτιστα	νομίζεις	εἶναι καὶ πολλῶν χρημάτων αἰτεῖς
[19, 18]	ἀπιέναι. Ὡς δὲ ἐπαύσατο λέγων,	ἀγασθεὶς	αὐτοῦ τὴν εὐγένειαν τῆς ψυχῆς
[19, 3]	Καλλίπολιν ἐπίνειόν τι τῶν Ταραντίνων	ἀγασθεὶς	τοῦ χωρίου τὴν φύσιν ὁ
[19, 17]	δὲ τοὺς σεαυτοῦ προγόνους, ὧν	οὐθεὶς	ἐξέβη τοὺς πατρίους ἐθισμοὺς οὐδ´
[19, 17]	Πύρρον ὑπὲρ αἰχμαλώτων λύσεως διαλεξόμενον·	ἥκεις	ἀπὸ τῆς πρεσβείας τοὺς μὲν
[19, 10]	Καὶ περὶ ὧν ἡμᾶς αὐτὸς	ἀδικεῖς	οὕστινας ἐγγυητὰς ἐκτισμάτων παρέξεις σκόπει·
[19, 17]	καὶ τυραννίδι τῶν σεαυτοῦ πολιτῶν	ἐδωροδόκεις,	ἀλλ´ ἰδιώτης ὢν καὶ παρ´
[19, 14]	χρυσίου τοσοῦτον, ὅσον κτησάμενος ἅπαντας	ὑπερβαλεῖς	πλούτῳ τοὺς μάλιστα δοκοῦντας Ῥωμαίων
[19, 9]	χώραν συμμάχων ἀνδρῶν ἐξερημοῦν καὶ	πόλεις	Ἑλληνίδας ἀναρπάζειν καὶ σώματα ἐλεύθερα
[19, 16]	ἐνίκησα, πολλὰς δὲ καὶ εὐδαίμονας	πόλεις	κατὰ κράτος ἑλὼν ἐξεπόρθησα, ἐξ
[19, 7]	Παραπλήσιόν τι πάσχουσιν αἱ δημοκρατούμεναι	πόλεις	τοῖς πελάγεσιν· ἐκεῖνά τε γὰρ
[19, 10]	καὶ τὸ διάφορον οὐκ ἐπισταμένου.	ἡμεῖς	δὲ οὐ τοῖς λόγοις τιμωρεῖσθαι
[19, 16]	τὴν ἀνυπεύθυνον ἔχοντες ἀρχήν, οὓς	ἡμεῖς	τιμητὰς καλοῦμεν, οἷς ἀποδέδοται τοὺς
[19, 9]	καταγνῶ. Ὀρθῶς δὲ ποιήσετε καὶ	ὑμεῖς	βεβαιωτὰς παρασχόντες ὑπὲρ ὧν ἂν
[19, 16]	ἢ χάριτας. φέρε, ἐὰν δὴ	μανεὶς	δέξωμαι χρυσόν, ὃν δίδως μοι,
[19, 17]	εἰ μέλλει σωθήσεσθαι τὰ κοινά·	καταισχύνεις	δὲ τοὺς σεαυτοῦ προγόνους, ὧν
[19, 15]	ἡμᾶς ἢ κατὰ τὰς κοινὰς	πράξεις	ἢ κατὰ τὸν ἴδιον βίον,
[19, 9]	εἰμι καὶ τίνας αὐτὸς ἀποδέδειγμαι	πράξεις	καὶ πόσην δύναμιν ἐπάγομαι καὶ
[19, 17]	ἢ τῶν καλῶν τινος ἔτι	μεθέξεις	τῶν ὀφειλομένων τοῖς ἀγαθοῖς, ἀλλ´
[19, 18]	σὴ βασιλεία, νὴ Δία, καὶ	παρέξεις	μοι σὺ τὴν τυραννικὴν ἅπασαν
[19, 10]	αὐτὸς ἀδικεῖς οὕστινας ἐγγυητὰς ἐκτισμάτων	παρέξεις	σκόπει· μὴ Ταραντίνους ἀναδέχου μηδὲ
[19, 15]	ἅπαντα, ὅσων δέονται, λαμπρὰς καὶ	μεγαλοπρεπεῖς	ὑποτιθεῖσα χορηγίας· ὥστε μηδὲν ἀτιμότερον
[19, 6]	μὲν οὐδεμίαν φέροντες, τὰς δὲ	ὕβρεις	ἃς ἦσαν ὑβρισμένοι πρὸς αὐτῶν
[19, 17]	ἐλάττονα ἢ κατὰ σεαυτὸν ἡγήσω·	διαφθείρεις	δὲ τὴν ἐκ τῶν προτέρων
[19, 17]	μεγάλης ἄξιος εἶ ζημίας, ὅτι	διαφθείρεις	μὲν τοὺς νέους πλούτου καὶ
[19, 5]	παρατηροῦντες ἐγέλων, καὶ πρὸς τὰς	ἀνατάσεις	ἐτραχύνοντο καὶ βαρβάρους ἀπεκάλουν καὶ
[19, 17]	πάσης αἰσχρᾶς ἐπιθυμίας κρείττων; ἔπειτα	χαιρήσεις	κακὸς ἐξ ἀγαθοῦ γενόμενος, ὅτ´
[19, 9]	ἐντρυφῶντες. ἐκδέξομαι δὲ τὰς σὰς	ἀποκρίσεις	μέχρι δεκάτης ἡμέρας· περαιτέρω γὰρ
[19, 18]	γυναικῶν καὶ παίδων εὐπρεπῶν ἀφειδεῖς	ἀπολαύσεις	λαμβάνωσιν, ὥσπερ ἐν τούτοις τῆς
[19, 16]	τὸ μεθ´ ἡδονῆς ποιεῖσθαι τὰς	ἀπολαύσεις	πρὸς τῷ καλῶς καὶ δικαίως
[19, 18]	εὐδαιμονίαν; καὶ τί μοι τηλικοῦτο	δώσεις	ἀγαθόν, ὅσον ἀφελεῖ τὸ πάντων
[19, 16]	νομίζεις εἶναι καὶ πολλῶν χρημάτων	αἰτεῖς	πρίασθαι. εἰ δὲ δὴ καὶ
[19, 14]	τὴν ἰδίαν με ἀρχὴν μετακαλεῖ.	πίστεις	τε ὑπέχομαι πάσας, ὁπόσαι βεβαιοῦσιν
[19, 5]	ἡμῖν. ἔπειτα εἰς τὸν ὄχλον	ἐπιστραφεὶς	καὶ τὴν ὑβρισμένην ἐσθῆτα δεικνύς,
[19, 16]	πολιτικὰ πράγματα χρηματισμῶν ἀφορμὰς δικαίας,	πολλάκις	μὲν καὶ πρότερον, μάλιστα δ´,
[19, 1]	~(Ὅτι Κρότων	πόλις	ἐν Ἰταλίᾳ ἐστὶ καὶ Σύβαρις
[19, 15]	ἐνοχλεῖ τοῖς ἑκάστου βίοις ἡ	πόλις	ἡ Ῥωμαίων ὥσπερ τινὲς ἕτεραι,
[19, 16]	τούτῳ συχνοί, δι´ οὓς ἡ	πόλις	ἡμῶν τηλικαύτη γέγονε, τὰς παρὰ
[19, 1]	ἐπολέμουν καὶ χῆρος ἀνδρῶν ἡ	πόλις	ἦν, δεομέναις ταῖς γυναιξὶ καὶ
[19, 18]	μοι, διὰ τί περιβόητος ἡ	πόλις	ὑμῶν ἐστι καὶ τοσοῦτον ἡγεμονίας
[19, 14]	μὲν ἐπὶ τὰς διαλλαγάς, ὅση	δύναμις	ἐν σοί, παρόρμησον τὴν ἄχρι
[19, 15]	τῶν καλῶν καὶ περιμαχήτων, ἐφ´	οἷς	ἅπασα φύσις ἐσπούδακεν εὐγενής, οὐδενὸς
[19, 16]	ἀρχήν, οὓς ἡμεῖς τιμητὰς καλοῦμεν,	οἷς	ἀποδέδοται τοὺς ἁπάντων Ῥωμαίων ἐξετάζειν
[19, 11]	πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν, καὶ πρὸς	οἷς	ἐθεάσατο λέγειν, ὅτι Λαβίνιος ὁ
[19, 15]	ὅμοιον ἐμὲ〉 ἐποίησε τοῖς βασιλεῦσιν,	οἷς	ὁ πολὺς θησαυρίζεται χρυσός; ἀλλὰ
[19, 17]	ζῆλον εἰς τοὺς βίους εἰσάγων,	οἷς	πολλῆς δεῖ σωφροσύνης, εἰ μέλλει
[19, 15]	τοσοῦτον ἀπέχω κακοδαιμονίας, ὥστ´ ἐν	ὀλίγοις	πάνυ τῶν μακαρίων ἐμαυτὸν εἶναι
[19, 10]	ἐπισταμένου. ἡμεῖς δὲ οὐ τοῖς	λόγοις	τιμωρεῖσθαι τοὺς ἐχθροὺς εἰώθαμεν, ἀλλὰ
[19, 10]	τοὺς ἐχθροὺς εἰώθαμεν, ἀλλὰ τοῖς	ἔργοις,	καὶ οὔτε δικαστὴν ποιούμεθά σε
[19, 17]	ἔτι μεθέξεις τῶν ὀφειλομένων τοῖς	ἀγαθοῖς,	ἀλλ´ οὐκ ἄπει μάλιστα μὲν
[19, 16]	δίδως μοι, καὶ τοῦθ´ ἅπασι	Ῥωμαίοις	γένηται φανερόν, ἔπειθ´ οἱ τὴν
[19, 15]	οὐ γὰρ ἐνοχλεῖ τοῖς ἑκάστου	βίοις	ἡ πόλις ἡ Ῥωμαίων ὥσπερ
[19, 15]	κοινοῖς πράγμασιν οὔτ´ ἐν τοῖς	ἰδίοις.	τί γὰρ καὶ παθὼν ἐγκαλοίην
[19, 15]	ἀλλὰ μὴν ἔν γε τοῖς	ἰδίοις	τοσοῦτον ἀπέχω κακοδαιμονίας, ὥστ´ ἐν
[19, 10]	ἢ Σαυνίταις ἢ τοῖς ἄλλοις	πολεμίοις	ἐγκαλοῦμεν οὔτ´ ἐγγυητὴν λαμβάνομεν ἐκτίσματος
[19, 12]	ἵνα μὴ διάσημος εἴη τοῖς	πολεμίοις,	τὴν μὲν ἰδίαν χλαμύδα, ἣν
[19, 17]	Φαβρίκιε, πρεσβευτὴν σὺν ἑτέροις δυσὶν	ὑπατικοῖς	ἀνδράσι πρὸς βασιλέα Πύρρον ὑπὲρ
[19, 14]	ἐξ ὧν ἕτεροί τινες ἐν	ὅρκοις	καὶ σπονδαῖς παρανομεῖν ἔδοξαν ὅμοια
[19, 16]	ἕως ἂν ἀποδοθῇ, κἂν ὀνόμασι	καλοῖς	αὐτὰ κοσμήσῃ τις, φιλανθρωπίας καλῶν
[19, 15]	καλοκαγαθίαν τούτων ἄξιοι τῶν τιμῶν,	ἀλλήλοις	ἴσους. ὁπότε δὲ πενόμενος οὐδὲν
[19, 16]	τούτων μεταδιδοὺς καὶ πόλει καὶ	φίλοις,	καὶ ἀφ´ ὧν δύναμαι ποιεῖν
[19, 15]	μέγιστα δυναμένων καὶ παράδειγμα τοῖς	ἄλλοις	εἶναι δοκῶ καλοκαγαθίας, οὐδὲν ἐκ
[19, 9]	δυνάμεως Ταραντίνοις τε καὶ τοῖς	ἄλλοις	Ἰταλιώταις ἐπικαλεσαμένοις βοηθήσων· καὶ μηδὲ
[19, 14]	ὑμῶν ἀφῖγμαι Ταραντίνοις καὶ τοῖς	ἄλλοις	Ἰταλιώταις ὑποσχόμενος βοηθήσειν, οὓς οὔτε
[19, 10]	Ταραντίνοις ἢ Σαυνίταις ἢ τοῖς	ἄλλοις	πολεμίοις ἐγκαλοῦμεν οὔτ´ ἐγγυητὴν λαμβάνομεν
[19, 18]	ἀνδρὸς ἄρχεσθαι μηθὲν ἴσον τοῖς	ἄλλοις	φρονοῦντος καὶ τὰ πρὸς ἡδονὴν
[19, 9]	ἐλεύθερα λαφυροπωλεῖν, ἀλλὰ κωλύσω τοῖς	ὅπλοις,	ἵνα παύσησθε ἤδη ποτὲ ἄγοντες
[19, 10]	οὐδενός, ἀλλὰ τοῖς ἡμῶν αὐτῶν	ὅπλοις	τὸν ἀγῶνα κρινοῦμεν καὶ τὰς
[19, 9]	Ἰταλίαν καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ὡς	δούλοις	ἐντρυφῶντες. ἐκδέξομαι δὲ τὰς σὰς
[19, 1]	καὶ μάλιστα ταῖς ἐν ἀκμῇ	παρθένοις	μὴ περιιδεῖν τὰς μὲν ἀγάμους,
[19, 9]	τε καὶ τοῖς ἄλλοις Ἰταλιώταις	ἐπικαλεσαμένοις	βοηθήσων· καὶ μηδὲ ταῦτα ἀγνοεῖν,
[19, 7]	συμβόλου, τοῖς δὲ τῶν ἀλλοτρίων	ἐφιεμένοις	οἱ τὴν ἐπίτομον καὶ ταχεῖαν
[19, 16]	τινας, ταῦτα {τὰ} κοινὰ τοῖς	δεομένοις	παρέχων, οὐκ ἂν ἡγησαίμην αἴτιον
[19, 7]	μὲν διασῶσαι τὰ ἑαυτῶν ἀγαθὰ	βουλομένοις	οἱ περὶ τὸν αὐτὸν ἀναστρεφόμενοι
[19, 10]	πᾶσι συμβαίνειν ἀνάγκη τοῖς μάχεσθαι	βουλομένοις,	πρὶν ἐξετάσαι πρὸς οὓς ποιήσονται
[19, 14]	ἔδοξαν ὅμοια καὶ περὶ ἐμοῦ	τεκμαιρομένοις.	γενομένης δὲ τῆς εἰρήνης ἴθι
[19, 12]	ἔχοντα στάσιν, ἀλλὰ πᾶσι τοῖς	μαχομένοις	ὀξέως ἐπιφαινόμενον, προσεῖχεν ἐκείνῳ μόνῳ
[19, 15]	ἐμαυτοῦ τύχην οὔτ´ ἐν τοῖς	κοινοῖς	πράγμασιν οὔτ´ ἐν τοῖς ἰδίοις.
[19, 10]	δικαστὴν ποιούμεθά σε περὶ ὧν	Ταραντίνοις	ἢ Σαυνίταις ἢ τοῖς ἄλλοις
[19, 14]	κακῷ τῆς πόλεως ὑμῶν ἀφῖγμαι	Ταραντίνοις	καὶ τοῖς ἄλλοις Ἰταλιώταις ὑποσχόμενος
[19, 9]	ὅτι πάρειμι μετὰ τῆς δυνάμεως	Ταραντίνοις	τε καὶ τοῖς ἄλλοις Ἰταλιώταις
[19, 12]	στήθους ἐλαύνει, καὶ συγκαταπίπτουσι τοῖς	ἵπποις	ἀμφότεροι. Τὸν μὲν οὖν βασιλέα
[19, 13]	τροπαὶ καὶ τῶν συμβησομένων οὐδὲν	ἀνθρώποις	προειδέναι ῥᾴδιον, ἐπ´ ἐκείνῳ τὴν
[19, 9]	φέροντες ὅλην Ἰταλίαν καὶ πᾶσιν	ἀνθρώποις	ὡς δούλοις ἐντρυφῶντες. ἐκδέξομαι δὲ
[19, 18]	σεαυτῷ, μηδὲ ὅλως ἄνδρα ἐν	ἐλευθέροις	ἤθεσι τραφέντα καὶ φρόνημα μεῖζον
[19, 17]	σε, ὦ Φαβρίκιε, πρεσβευτὴν σὺν	ἑτέροις	δυσὶν ὑπατικοῖς ἀνδράσι πρὸς βασιλέα
[19, 13]	πράττειν καὶ τὸ κοινῇ συμφέρον	ἀμφοτέροις	ἡμῖν σκοπεῖτε, σπεισάμενοι τὸν πόλεμον
[19, 17]	τινος ἔτι μεθέξεις τῶν ὀφειλομένων	τοῖς	ἀγαθοῖς, ἀλλ´ οὐκ ἄπει μάλιστα
[19, 15]	τῶν μέγιστα δυναμένων καὶ παράδειγμα	τοῖς	ἄλλοις εἶναι δοκῶ καλοκαγαθίας, οὐδὲν
[19, 9]	τῆς δυνάμεως Ταραντίνοις τε καὶ	τοῖς	ἄλλοις Ἰταλιώταις ἐπικαλεσαμένοις βοηθήσων· καὶ
[19, 14]	πόλεως ὑμῶν ἀφῖγμαι Ταραντίνοις καὶ	τοῖς	ἄλλοις Ἰταλιώταις ὑποσχόμενος βοηθήσειν, οὓς
[19, 10]	ὧν Ταραντίνοις ἢ Σαυνίταις ἢ	τοῖς	ἄλλοις πολεμίοις ἐγκαλοῦμεν οὔτ´ ἐγγυητὴν
[19, 18]	ἑνὸς ἀνδρὸς ἄρχεσθαι μηθὲν ἴσον	τοῖς	ἄλλοις φρονοῦντος καὶ τὰ πρὸς
[19, 13]	κατὰ πόλεμον ἀξιοῦντες ἀπολαβεῖν, ἵνα	τοῖς	αὐτοῖς τούτοις σώμασιν εἰς τὸν
[19, 18]	ἄξια γενναίου φρονήματος ὁ παρὰ	τοῖς	βασιλεῦσι βίος. μὴ τοσαύτη μανία
[19, 15]	οὐχ ὑμῖν ὅμοιον ἐμὲ〉 ἐποίησε	τοῖς	βασιλεῦσιν, οἷς ὁ πολὺς θησαυρίζεται
[19, 16]	ὑπῆρχεν εἶναι τοὺς πλουσιωτάτους, ὡς	τοῖς	βασιλεῦσιν ὑμῖν δοκεῖ, πότερος ἦν
[19, 6]	καὶ πλησίον τοῦ Τάραντος κείμενα.	τοῖς	δὲ τἀναντία τούτοις ἐφαίνετο συμφέρειν
[19, 7]	πτήσει πρὸς ἀγαθοῦ εἶναι συμβόλου,	τοῖς	δὲ τῶν ἀλλοτρίων ἐφιεμένοις οἱ
[19, 16]	εὖ τινας, ταῦτα {τὰ} κοινὰ	τοῖς	δεομένοις παρέχων, οὐκ ἂν ἡγησαίμην
[19, 15]	ἄλλων οὐδείς. οὐ γὰρ ἐνοχλεῖ	τοῖς	ἑκάστου βίοις ἡ πόλις ἡ
[19, 10]	τιμωρεῖσθαι τοὺς ἐχθροὺς εἰώθαμεν, ἀλλὰ	τοῖς	ἔργοις, καὶ οὔτε δικαστὴν ποιούμεθά
[19, 10]	ἐγγυητὴν λαμβάνομεν ἐκτίσματος οὐδενός, ἀλλὰ	τοῖς	ἡμῶν αὐτῶν ὅπλοις τὸν ἀγῶνα
[19, 15]	τοῖς κοινοῖς πράγμασιν οὔτ´ ἐν	τοῖς	ἰδίοις. τί γὰρ καὶ παθὼν
[19, 15]	χρυσός; ἀλλὰ μὴν ἔν γε	τοῖς	ἰδίοις τοσοῦτον ἀπέχω κακοδαιμονίας, ὥστ´
[19, 16]	ἅπασαν ἐπλούτισα, καὶ τὰς εἰσφορὰς	τοῖς	ἰδιώταις, ἃς εἰς τὸν πόλεμον
[19, 12]	τοῦ στήθους ἐλαύνει, καὶ συγκαταπίπτουσι	τοῖς	ἵπποις ἀμφότεροι. Τὸν μὲν οὖν
[19, 14]	ἄμεινον τῶν πενεστάτων βουλευτῶν ἐν	τοῖς	κατὰ τὸν βίον διατελεῖν. τοῦτο
[19, 15]	τὴν ἐμαυτοῦ τύχην οὔτ´ ἐν	τοῖς	κοινοῖς πράγμασιν οὔτ´ ἐν τοῖς
[19, 10]	οὐκ ἐπισταμένου. ἡμεῖς δὲ οὐ	τοῖς	λόγοις τιμωρεῖσθαι τοὺς ἐχθροὺς εἰώθαμεν,
[19, 10]	συμβησόμενον, ὃ πᾶσι συμβαίνειν ἀνάγκη	τοῖς	μάχεσθαι βουλομένοις, πρὶν ἐξετάσαι πρὸς
[19, 12]	μίαν ἔχοντα στάσιν, ἀλλὰ πᾶσι	τοῖς	μαχομένοις ὀξέως ἐπιφαινόμενον, προσεῖχεν ἐκείνῳ
[19, 7]	τῷ περὶ στρατηγημάτων} ~φύσιν ἔχουσι	τοῖς	μὲν διασῶσαι τὰ ἑαυτῶν ἀγαθὰ
[19, 9]	σώματα ἐλεύθερα λαφυροπωλεῖν, ἀλλὰ κωλύσω	τοῖς	ὅπλοις, ἵνα παύσησθε ἤδη ποτὲ
[19, 18]	βέβαιον; ἐφ´ ὑμῖν γάρ ἐστι	τοῖς	παρέχουσι τὰς ἡδονὰς ταύτας, ὅταν
[19, 7]	τι πάσχουσιν αἱ δημοκρατούμεναι πόλεις	τοῖς	πελάγεσιν· ἐκεῖνά τε γὰρ ὑπὸ
[19, 12]	ὁ Φερεντανὸς Ὀβλάκος ἐλαύνει σὺν	τοῖς	περὶ αὐτὸν εἰς μέσην τὴν
[19, 3]	πεπρωμένον αὐτῷ εἴη κατοικεῖν καὶ	τοῖς	περὶ αὐτόν, ἔχρησεν ὁ θεὸς
[19, 16]	Δί´, ἀλλ´ οὐ περίεστί μοι	τοῖς	πλησίον ἐπαρκεῖν, οὐδ´ ἐκ περιουσίας
[19, 12]	βασιλεύς, ἵνα μὴ διάσημος εἴη	τοῖς	πολεμίοις, τὴν μὲν ἰδίαν χλαμύδα,
[19, 18]	δύνασθαί τι καὶ τιμᾶσθαι παρὰ	τοῖς	πολίταις ἀποβαλών, δι´ ἃ νῦν
[19, 15]	ἰδιωτῶν πολύς, ἀλλ´ αὐτὴ παρέχει	τοῖς	πρὸς τὰ κοινὰ προσιοῦσιν ἅπαντα,
[19, 8]	προσποίημα τῆς κραιπάλης τὰ συμβησόμενα	αὐτοῖς	ἠριθμεῖτο κακά· ἔτι δὲ αὐτοῦ
[19, 3]	παρακεκρουσμένους ἑαυτοὺς οἱ Ταραντῖνοι συγχωροῦσιν	αὐτοῖς	μένειν. ~Ἄκραν τῆς Ἰταλίας Ζεφύριον
[19, 1]	εἶναι τὸν τράγον, ὃν προεῖπεν	αὐτοῖς	ὁ θεὸς ὄψεσθαι τέγγοντα τὸ
[19, 13]	τῶν φίλων βουλευσάμενος ἀποκρίνεται τάδε	αὐτοῖς·	Σχέτλιόν τι πρᾶγμα ποιεῖτε, ὦ
[19, 3]	ἀπιέναι τῶν Ταραντίνων οὐ προσεῖχεν	αὐτοῖς	τὸν νοῦν ὁ Λεύκιππος, παρ´
[19, 13]	πόλεμον ἀξιοῦντες ἀπολαβεῖν, ἵνα τοῖς	αὐτοῖς	τούτοις σώμασιν εἰς τὸν κατ´
[19, 6]	Τάραντος κείμενα. τοῖς δὲ τἀναντία	τούτοις	ἐφαίνετο συμφέρειν μηδὲ τὸν ἐλάχιστον
[19, 13]	ἀξιοῦντες ἀπολαβεῖν, ἵνα τοῖς αὐτοῖς	τούτοις	σώμασιν εἰς τὸν κατ´ ἐμοῦ
[19, 18]	ἀφειδεῖς ἀπολαύσεις λαμβάνωσιν, ὥσπερ ἐν	τούτοις	τῆς ἀνθρωπίνης εὐδαιμονίας κειμένης, ἀλλ´
[19, 1]	πόλις ἐν Ἰταλίᾳ ἐστὶ καὶ	Σύβαρις	ἀπὸ τοῦ παραρρέοντος ποταμοῦ οὕτως
[19, 15]	ἐμοὶ γὰρ οὐδεμία πώποτε κακοδαιμονίας	αἴσθησις	παρὰ τὸ μὴ πολλὰ κεκτῆσθαι
[19, 18]	ἄξια, τίς γένοιτ´ ἂν ἱλαρὰ	χρῆσις	οὐκ ἔχουσα τὸ βέβαιον; ἐφ´
[19, 6]	ἡμέρας συχνάς. Ἦν δ´ ἡ	ζήτησις	οὐχ ὑπὲρ τοῦ λελύσθαι τὰς
[19, 15]	ἀναγκαίων οὐ βιάζεται ζητεῖν ἡ	φύσις,	ἀλλὰ καὶ τροφὴ πᾶσα ἡδεῖά
[19, 15]	τοσαύτην παρέσχεν οὐσίαν, ὅσην ἡ	φύσις	ἐβούλετο ἔχειν· τῶν δ´ ὑπερβαλλόντων
[19, 15]	καὶ περιμαχήτων, ἐφ´ οἷς ἅπασα	φύσις	ἐσπούδακεν εὐγενής, οὐδενὸς ἐξεγένετο παρὰ
[19, 18]	διαμένων δὲ τοιοῦτος, οἷον ἡ	φύσις	καὶ τὰ ἔθη πεποίηκέ με,
[19, 4]	καὶ τραχῶνας ὀρεινοὺς διεσκεδάσθησαν. Ταραντῖνός	τις	ἀνὴρ Αἰνησίας καὶ περὶ πάσας
[19, 18]	αὐτῶν δὲ τούτων, ἵνα συγχωρήσῃ	τις	αὐτὰ πολλῆς εἶναι σπουδῆς ἄξια,
[19, 18]	αὐτὰ πολλῆς εἶναι σπουδῆς ἄξια,	τίς	γένοιτ´ ἂν ἱλαρὰ χρῆσις οὐκ
[19, 18]	ἐπεὶ δὲ συνέβη, καὶ θεῶν	τις	ἐβούλετο πειραθέντας ἡμᾶς τῆς ἀλλήλων
[19, 12]	τὸν ἴδιον ἀντιπαρῆγεν ἵππον· καί	τις	ἰδὼν αὐτὸν τῶν μετὰ τοῦ
[19, 1]	κατακεχυμένην, ἐξ ἧς τῶν ἐπιτράγων	τις	καθειμένος ἥπτετο τῆς θαλάττης. τοῦτον
[19, 8]	καὶ τοὺς κωλύοντας ἐξελαυνόντων Μέτων	τις	καὶ αὐτὸς Ταραντῖνος, ἵνα τύχοι
[19, 12]	μαθεῖν τὴν Ῥωμαίων δύναμιν. ~Ἀνήρ	τις	Ὀβλάκος ὄνομα, Οὐλσίνιος ἐπίκλησιν, τοῦ
[19, 18]	τὸν λοιπὸν ἔσομαι χρόνον; ἢ	τίς	ὑποδέξεταί με τόπος ἀπαρρησίαστον γενόμενον
[19, 16]	κἂν ὀνόμασι καλοῖς αὐτὰ κοσμήσῃ	τις,	φιλανθρωπίας καλῶν καὶ δωρεὰς ἢ
[19, 15]	εἶπε· Περὶ μὲν τῆς ἀρετῆς,	ἥτις	ἐστὶ περὶ ἡμᾶς ἢ κατὰ
[19, 5]	Ταραντίνων, Φιλωνίδης ὄνομα, σπερμολόγος ἄνθρωπος,	ὃς	ἀπὸ τῆς οἰνοφλυγίας, ᾗ παρὰ
[19, 15]	τῆς πατρίδος μεταλαβεῖν διὰ πενίαν;	ὃς	ἄρχω τε τὰς μεγίστας ἀρχὰς
[19, 13]	πολέμου σχόντα, καὶ Πόπλιον Κορνήλιον,	ὃς	ἐνιαυτῷ τετάρτῳ πρότερον ὑπατεύων Κελτῶν
[19, 13]	καὶ ἀποδεικνύουσι πρέσβεις Γάιον Φαβρίκιον,	ὃς	ἐνιαυτῷ τρίτῳ πρότερον ὑπατεύων Σαυνίτας
[19, 10]	πόλεως ἐνδεικνύμενος· Πόπλιος Οὐαλέριος Λαβίνιος,	στρατηγὸς	ὕπατος Ῥωμαίων, βασιλεῖ Πύρρῳ χαίρειν.
[19, 14]	τε ἁπάντων ἐσόμενος ἐμοὶ καὶ	ὑποστράτηγος	καὶ τῆς βασιλικῆς εὐτυχίας μέτοχος.
[19, 15]	αἷς ὁ κοινὸς μὲν πλοῦτος	ὀλίγος	ἐστίν, ὁ δὲ τῶν ἰδιωτῶν
[19, 5]	τῇ παρόδῳ Ταραντίνων, Φιλωνίδης ὄνομα,	σπερμολόγος	ἄνθρωπος, ὃς ἀπὸ τῆς οἰνοφλυγίας,
[19, 17]	δι´ ἐκείνου δὲ σὺ τῆς	πατρίδος	ἀφέλῃ τὴν ἐλευθερίαν. τοῦτο γάρ
[19, 15]	εὐγενής, οὐδενὸς ἐξεγένετο παρὰ τῆς	πατρίδος	μεταλαβεῖν διὰ πενίαν; ὃς ἄρχω
[19, 17]	μηδὲ παρὰ τῶν πολεμίων τῆς	πατρίδος,	μηδ´ ἐπὶ προδοσίᾳ καὶ τυραννίδι
[19, 16]	περιουσίας ἐπιστήμην ἔδωκέ μοι ὁ	θεὸς	ἔχειν οὐδὲ μαντικήν, αἷς ὠφέλουν
[19, 1]	τράγον, ὃν προεῖπεν αὐτοῖς ὁ	θεὸς	ὄψεσθαι τέγγοντα τὸ γένειον τῇ
[19, 3]	τοῖς περὶ αὐτόν, ἔχρησεν ὁ	θεὸς	πλεῖν μὲν εἰς Ἰταλίαν, γῆν
[19, 17]	ἀρετήν, ὅταν εἰς ὄγκον καὶ	μέγεθος	πραγμάτων προέλθωσιν. εἰ δὲ δὴ
[19, 18]	ἐστι καὶ τοσοῦτον ἡγεμονίας περιβέβληται	μέγεθος,	τοιούτων ἀνδρῶν οὖσα τροφός· καὶ
[19, 4]	παισὶν ὥρας ἐπεκαλεῖτο Θάις. Τὸ	πλῆθος	ἀνδρολογήσαντες ἀπῄεσαν. Οἱ σπερμολογώτατοι τῶν
[19, 14]	προθυμούμενος ἕτοιμός εἰμι διδόναι σοὶ	πλῆθος	ἀργυρίου καὶ χρυσίου τοσοῦτον, ὅσον
[19, 15]	οἰκειότατον. ὥστ´ οὐδὲ κατὰ τοῦτο	δίκαιος	εἴην ἂν τῆς τύχης κατηγορεῖν,
[19, 18]	φρονήματος ὁ παρὰ τοῖς βασιλεῦσι	βίος.	μὴ τοσαύτη μανία κατάσχοι Φαβρίκιον,
[19, 15]	δανεισμάτων οὔτ´ ἀπ´ ἀνδραπόδων ὁ	βίος·	φαίνῃ γὰρ καὶ τούτων ἀκριβῶς
[19, 15]	δ´ αὐτοῦ μικρὸν ἐπισχὼν ὁ	Φαβρίκιος	εἶπε· Περὶ μὲν τῆς ἀρετῆς,
[19, 10]	φρόνημα τῆς Ῥωμαίων πόλεως ἐνδεικνύμενος·	Πόπλιος	Οὐαλέριος Λαβίνιος, στρατηγὸς ὕπατος Ῥωμαίων,
[19, 5]	ἐμβλέψας εἰς τὸν Φιλωνίδην ὁ	Ποστόμιος	εἶπεν· Δεξόμεθα τὸν οἰωνόν, ὦ
[19, 5]	τὴν πόλιν καὶ ἀναγωγότατοι. ~Ὅτι	Ποστόμιος	πρέσβυς ἐστάλη πρὸς Ταραντίνους· καί
[19, 11]	πρὸς οἷς ἐθεάσατο λέγειν, ὅτι	Λαβίνιος	ὁ Ῥωμαίων ὕπατος αὐτὸν παρακαλεῖ
[19, 11]	τῶν δικαίων οὔτε τῶν εὐγνωμόνων.	~Λαβίνιος	ὁ Ῥωμαίων ὕπατος κατάσκοπον τοῦ
[19, 10]	Ῥωμαίων πόλεως ἐνδεικνύμενος· Πόπλιος Οὐαλέριος	Λαβίνιος,	στρατηγὸς ὕπατος Ῥωμαίων, βασιλεῖ Πύρρῳ
[19, 12]	δύναμιν. ~Ἀνήρ τις Ὀβλάκος ὄνομα,	Οὐλσίνιος	ἐπίκλησιν, τοῦ Φερεντανῶν ἔθνους ἡγεμών,
[19, 17]	οὐ δι´ ἐκεῖνα τῆς μεγάλης	ἄξιος	εἶ ζημίας, ὅτι διαφθείρεις μὲν
[19, 10]	τῆς Ῥωμαίων πόλεως ἐνδεικνύμενος· Πόπλιος	Οὐαλέριος	Λαβίνιος, στρατηγὸς ὕπατος Ῥωμαίων, βασιλεῖ
[19, 16]	πλοῦτον ὑπεριδὼν ἕνεκα δόξης, ὡς	Οὐαλέριος	Ποπλικόλας ἐποίησε καὶ ἄλλοι πλεῖστοι
[19, 15]	ἡ δίψα πορίσῃ, καὶ ὕπνος	μαλθακός,	ὅταν ἡγήσηται κόπος, ἐσθής τε
[19, 17]	αἰσχρᾶς ἐπιθυμίας κρείττων; ἔπειτα χαιρήσεις	κακὸς	ἐξ ἀγαθοῦ γενόμενος, ὅτ´ ἔδει
[19, 12]	ὃν ἀνέμενε καιρὸν ὁ Φερεντανὸς	Ὀβλάκος	ἐλαύνει σὺν τοῖς περὶ αὐτὸν
[19, 12]	τὴν Ῥωμαίων δύναμιν. ~Ἀνήρ τις	Ὀβλάκος	ὄνομα, Οὐλσίνιος ἐπίκλησιν, τοῦ Φερεντανῶν
[19, 18]	με τόπος ἀπαρρησίαστον γενόμενον ὥσπερ	εἰκός;	ἡ σὴ βασιλεία, νὴ Δία,
[19, 9]	Ῥωμαίων ὑπάτῳ χαίρειν. πεπύσθαι μὲν	εἰκός	σε παρ´ ἑτέρων, ὅτι πάρειμι
[19, 18]	ἔχοντα. οὔτε γὰρ ἀσφαλὴς βασιλεῖ	σύνοικος	ἀνὴρ μεγαλόφρων οὔτε ἡδύς. ἀλλὰ
[19, 2]	ὁ τόπος καλεῖται, εἴθ´ ὅτι	σκόπελος	ἦν ἀπορρώξ, εἴθ´ ὅτι κατὰ
[19, 2]	ἐρινεόν, ὀχείαν δὲ τὴν πρόσφυσιν,	τέλος	ἔχειν τὸν χρησμὸν ὑπέλαβε· καὶ
[19, 9]	ὑμῖν εἰρήνην ἐπαγγέλλομαι παρέξειν καὶ	φίλος	ἔσεσθαι καὶ ἐφ´ οὓς ἄν
[19, 14]	τῆς εἰρήνης ἴθι μετ´ ἐμοῦ	σύμβουλός	τε ἁπάντων ἐσόμενος ἐμοὶ καὶ
[19, 17]	σοι πρέσβεων, καὶ ἣν ὁ	δῆμος	ἀπεψηφίσατο ποιήσασθαι εἰρήνην, ταύτην ποιήσας〉
[19, 9]	σοι, περὶ ὧν ὁ Ῥωμαίων	δῆμος	διαφέρεται πρὸς Ταραντίνους ἢ Λευκανοὺς
[19, 6]	ἑτέρους καιροὺς παραινούντων· καὶ ὁ	δῆμος	ἐπεκύρωσε τὰ δόξαντα τῇ βουλῇ
[19, 12]	δὲ ὁ βασιλεύς, ἵνα μὴ	διάσημος	εἴη τοῖς πολεμίοις, τὴν μὲν
[19, 15]	ἡδεῖά μοι, ἣν ἂν ὁ	λιμὸς	σκευάσῃ, καὶ ποτὸν ἅπαν γλυκύ,
[19, 18]	δυνάμεως καὶ ἀρετῆς τότε συναγαγεῖν,	ἕτοιμός	εἰμι διαλύεσθαι, καὶ ἵνα πρῶτος
[19, 14]	δὴ τὸ μέρος ἐκπληρῶσαι προθυμούμενος	ἕτοιμός	εἰμι διδόναι σοὶ πλῆθος ἀργυρίου
[19, 18]	περιλαβών; σοὶ δὲ αὐτῷ τί	χρήσιμος	ἔτι φανήσομαι τὸ δύνασθαί τι
[19, 12]	διὰ τῆς λαγόνος, ὁ δὲ	Φερεντανὸς	ἤδη καταφερόμενος τὸν τοῦ βασιλέως
[19, 12]	λαβὼν ὃν ἀνέμενε καιρὸν ὁ	Φερεντανὸς	Ὀβλάκος ἐλαύνει σὺν τοῖς περὶ
[19, 18]	ἐξὸν ἡγεμόνος ἡγεῖσθαι πόλεως ὑφ´	ἑνὸς	ἀνδρὸς ἄρχεσθαι μηθὲν ἴσον τοῖς
[19, 12]	γὰρ ἄκρος καὶ οὐκ ἐφ´	ἑνὸς	ἑστηκὼς τόπου μάχεται, σὲ δὲ
[19, 10]	ἐπέγνωκε, τούτων ὡς φαύλων καὶ	μηδενὸς	ἀξίων καταφρονεῖν, ἀνοήτου μοι φαίνεται
[19, 10]	ἐγκαλοῦμεν οὔτ´ ἐγγυητὴν λαμβάνομεν ἐκτίσματος	οὐδενός,	ἀλλὰ τοῖς ἡμῶν αὐτῶν ὅπλοις
[19, 10]	καὶ πεῖθε τοὺς συνέδρους, ὡς	οὐδενὸς	ἀτυχήσων οὔτε τῶν δικαίων οὔτε
[19, 15]	ἐπαινοῦμαί τε καὶ ζηλοῦμαι καὶ	οὐδενὸς	δεύτερός εἰμι τῶν μέγιστα δυναμένων
[19, 15]	οἷς ἅπασα φύσις ἐσπούδακεν εὐγενής,	οὐδενὸς	ἐξεγένετο παρὰ τῆς πατρίδος μεταλαβεῖν
[19, 5]	ὡς ἐγγὺς ἦσαν οἱ πρέσβεις,	ἀνασυράμενος	τὴν περιβολὴν καὶ σχηματίσας ἑαυτὸν
[19, 14]	ἀργυρίου καὶ χρυσίου τοσοῦτον, ὅσον	κτησάμενος	ἅπαντας ὑπερβαλεῖς πλούτῳ τοὺς μάλιστα
[19, 13]	Πύρρος δὲ μετὰ τῶν φίλων	βουλευσάμενος	ἀποκρίνεται τάδε αὐτοῖς· Σχέτλιόν τι
[19, 18]	δὲ τῶν αἰχμαλώτων ἐπιεικές τι	βουλευσάμενος	ἄφες· ἡμᾶς ἀπιέναι. Ὡς δὲ
[19, 18]	αἰχμαλώτους ἅπαντας ἄνευ λύτρων. Λιβύην	χειρωσάμενος	μέχρι καὶ τῶν προσωκεανίων ἐθνῶν.
[19, 14]	ἐμὴν προαίρεσιν, Φαβρίκιε, καὶ πᾶσαν	ἀποθέμενος	αἰδῶ μέτεχε τῶν παρ´ ἡμῖν
[19, 10]	εἴ τινος δέῃ τῶν ἡμετέρων,	ἀποθέμενος	τὰς ἀπειλὰς καὶ τὸ βασιλικὸν
[19, 1]	ἐξ ἧς τῶν ἐπιτράγων τις	καθειμένος	ἥπτετο τῆς θαλάττης. τοῦτον ὑπολαβόντες
[19, 9]	καὶ ὡς τὰ πολέμια ἀγαθήν.	οἰόμενος	δή σε τούτων ἕκαστον ἐπιλογιζόμενον
[19, 18]	τοῦ βίου μεταβολὴν ὀψὲ δουλεύειν	διδασκόμενος;	ὅπου γὰρ οἱ γεννηθέντες ἐν
[19, 18]	ἀφελεῖ τὸ πάντων τιμιώτατον κτημάτων	ἀφελόμενος,	τὴν ἐλευθερίαν; πῶς δ´ ἂν
[19, 18]	φρόνημα καὶ ταπεινὸν ἐμαυτὸν ποιῆσαι	βουλόμενος,	ἵνα μηδὲν ὑποπτεύῃς ἐξ ἐμοῦ
[19, 17]	ἔπειτα χαιρήσεις κακὸς ἐξ ἀγαθοῦ	γενόμενος,	ὅτ´ ἔδει σε, καὶ εἰ
[19, 15]	τιμῶν, ἀλλήλοις ἴσους. ὁπότε δὲ	πενόμενος	οὐδὲν παρὰ τοῦτ´ ἔλαττον ἔχω
[19, 12]	λαγόνος, ὁ δὲ Φερεντανὸς ἤδη	καταφερόμενος	τὸν τοῦ βασιλέως διὰ τοῦ
[19, 14]	μετ´ ἐμοῦ σύμβουλός τε ἁπάντων	ἐσόμενος	ἐμοὶ καὶ ὑποστράτηγος καὶ τῆς
[19, 14]	Ταραντίνοις καὶ τοῖς ἄλλοις Ἰταλιώταις	ὑποσχόμενος	βοηθήσειν, οὓς οὔτε ὅσιον οὔτ´
[19, 10]	τὸ φρόνημα τῆς Ῥωμαίων πόλεως	ἐνδεικνύμενος·	Πόπλιος Οὐαλέριος Λαβίνιος, στρατηγὸς ὕπατος
[19, 15]	τοὺς ἁγιωτάτους καὶ γνώμην ἀγορεύειν	ἀξιούμενος	περὶ τῶν ἀναγκαιοτάτων καλοῦμαι ἐν
[19, 10]	οὓς ποιήσονται τὴν μάχην. ταῦτα	ἐνθυμούμενος,	εἴ τινος δέῃ τῶν ἡμετέρων,
[19, 14]	τοῦτο δὴ τὸ μέρος ἐκπληρῶσαι	προθυμούμενος	ἕτοιμός εἰμι διδόναι σοὶ πλῆθος
[19, 8]	πλήθους παρῆν εἰς τὸ θέατρον	ἐστεφανωμένος	ὥσπερ ἐκ συμποσίου, παιδίσκην περιειληφὼς
[19, 6]	τῶν Σαυνιτῶν πολὺ καὶ φιλοπόλεμον	ἔθνος,	καὶ Τυρρηνία παρ´ αὐταῖς οὖσα
[19, 13]	ἐνιαυτῷ τετάρτῳ πρότερον ὑπατεύων Κελτῶν	ἔθνος	ὅλον, τοὺς καλουμένους Σένωνας ἐχθίστους
[19, 17]	βασιλεῖ, καὶ διὰ σοῦ μὲν	ἐκεῖνος	ἅπασαν Ἰταλίαν ὑφ´ αὑτῷ ποιήσηται,
[19, 15]	τινὲς ἕτεραι, ἐν αἷς ὁ	κοινὸς	μὲν πλοῦτος ὀλίγος ἐστίν, ὁ
[19, 10]	τὴν μάχην. ταῦτα ἐνθυμούμενος, εἴ	τινος	δέῃ τῶν ἡμετέρων, ἀποθέμενος τὰς
[19, 15]	εἰμί, κακῶς ὑπείληφας, εἴτ´ ἀκούσας	τινὸς	εἴτ´ αὐτὸς εἰκάζων. ἐμοὶ γὰρ
[19, 1]	τε ποταμὸν ἐξεῦρον καὶ κατά	τινος	ἐρινεοῦ πλησίον τῆς θαλάττης πεφυκότος
[19, 17]	ἦσθα, πεπαῦσθαι; ἢ τῶν καλῶν	τινος	ἔτι μεθέξεις τῶν ὀφειλομένων τοῖς
[19, 15]	δὲ τοῦ κάκιόν με Ῥωμαίων	τινὸς	πράττειν δι´ ἀπορίαν καὶ μηδὲν
[19, 8]	ἐξελαυνόντων Μέτων τις καὶ αὐτὸς	Ταραντῖνος,	ἵνα τύχοι προσοχῆς καὶ διδάξειεν
[19, 4]	φάραγγας καὶ τραχῶνας ὀρεινοὺς διεσκεδάσθησαν.	Ταραντῖνός	τις ἀνὴρ Αἰνησίας καὶ περὶ
[19, 12]	παίει τῷ ξυστῷ διὰ τῆς	λαγόνος,	ὁ δὲ Φερεντανὸς ἤδη καταφερόμενος
[19, 9]	ταῦτα ἀγνοεῖν, τίνων τε ἀνδρῶν	ἀπόγονός	εἰμι καὶ τίνας αὐτὸς ἀποδέδειγμαι
[19, 17]	ἀπεψηφίσατο ποιήσασθαι εἰρήνην, ταύτην ποιήσας〉	μόνος,	ἐπ´ οὐθενὶ τῆς πόλεως ἀγαθῷ·
[19, 12]	εἰ καὶ συνέλθοι πρὸς ἕνα	μόνος	οὐκ ἄπεισιν ὀπίσω χαίρων, λαβὼν
[19, 17]	αὐτὸς δὲ βασιλικὰς δωρεὰς εἰληφὼς	μόνος	τῶν συναποσταλέντων σοι πρέσβεων, καὶ
[19, 18]	Ἠπείρῳ προελέσθαι βίον, καὶ ἐξὸν	ἡγεμόνος	ἡγεῖσθαι πόλεως ὑφ´ ἑνὸς ἀνδρὸς
[19, 10]	ἀνδρὸς ἔργον εἶναί μοι δοκεῖ	σώφρονος	ἀπειλητικὰς πέμπειν ἐπιστολὰς πρὸς τοὺς
[19, 16]	δέξομαι δωρεὰς καὶ ἀντὶ τῆς	κρείττονος	εὐπορίας ἀλλάξομαι τὴν χείρονα; ἐκείνῃ
[19, 15]	ὅταν ἡ δίψα πορίσῃ, καὶ	ὕπνος	μαλθακός, ὅταν ἡγήσηται κόπος, ἐσθής
[19, 12]	ἀράμενοι μεγάλου περὶ τὸν νεκρὸν	ἀγῶνος	γενομένου διακομίζουσιν. ἐκ τότε δὲ
[19, 15]	καὶ ὕπνος μαλθακός, ὅταν ἡγήσηται	κόπος,	ἐσθής τε ἡ παρέχουσα μὴ
[19, 16]	ὑμῖν δοκεῖ, πότερος ἦν μοι	τρόπος	εὐπορίας κρείττων; ἐφ´ ὧν σύ
[19, 18]	χρόνον; ἢ τίς ὑποδέξεταί με	τόπος	ἀπαρρησίαστον γενόμενον ὥσπερ εἰκός; ἡ
[19, 2]	βαρβάρους ἐκβαλὼν οἰκεῖ. Ῥήγιον ὁ	τόπος	καλεῖται, εἴθ´ ὅτι σκόπελος ἦν
[19, 3]	προσεῖχεν αὐτοῖς τὸν νοῦν ὁ	Λεύκιππος,	παρ´ ἐκείνων εἰληφέναι λέγων τὴν
[19, 3]	τοῦ χωρίου τὴν φύσιν ὁ	Λεύκιππος	πείθει Ταραντίνους συγχωρῆσαί σφισιν ἡμέραν
[19, 5]	παρόδῳ Ταραντίνων, Φιλωνίδης ὄνομα, σπερμολόγος	ἄνθρωπος,	ὃς ἀπὸ τῆς οἰνοφλυγίας, ᾗ
[19, 14]	εὐτυχίας μέτοχος. ἐμοί τε γὰρ	ἀνδρὸς	ἀγαθοῦ καὶ πιστοῦ φίλου δεῖ,
[19, 18]	ἡγεμόνος ἡγεῖσθαι πόλεως ὑφ´ ἑνὸς	ἀνδρὸς	ἄρχεσθαι μηθὲν ἴσον τοῖς ἄλλοις
[19, 2]	τὴν ἀντικρὺ Σικελίαν, εἴτε ἀπ´	ἀνδρὸς	δυνάστου ταύτην ἔχοντος τὴν προσηγορίαν.
[19, 10]	ἀντιγράφει τήν τε αὐθάδειαν τοῦ	ἀνδρὸς	ἐπιρραπίζων καὶ τὸ φρόνημα τῆς
[19, 10]	ὕπατος Ῥωμαίων, βασιλεῖ Πύρρῳ χαίρειν.	ἀνδρὸς	ἔργον εἶναί μοι δοκεῖ σώφρονος
[19, 17]	ἀλλ´ ἰδιώτης ὢν καὶ παρ´	ἀνδρὸς	συμμάχου καὶ ἐπ´ οὐδενὶ κακῷ
[19, 7]	τε ἀκμαῖον ἤδη τὸ σιτικὸν	θέρος	ἐχούσας πυρὶ διδοὺς καὶ δένδρα
[19, 14]	βίον διατελεῖν. τοῦτο δὴ τὸ	μέρος	ἐκπληρῶσαι προθυμούμενος ἕτοιμός εἰμι διδόναι
[19, 14]	ἄπορον καὶ καθ´ ἓν τὸ	μέρος	τοῦτο ἐλασσούμενον ὑπὸ τῆς τύχης,
[19, 16]	ὡς τοῖς βασιλεῦσιν ὑμῖν δοκεῖ,	πότερος	ἦν μοι τρόπος εὐπορίας κρείττων;
[19, 15]	τε καὶ ζηλοῦμαι καὶ οὐδενὸς	δεύτερός	εἰμι τῶν μέγιστα δυναμένων καὶ
[19, 14]	ὧν αὐτὸς κρείττων ἔσῃ καὶ	τιμιώτερος	ἐν τῇ σεαυτοῦ πατρίδι. καὶ
[19, 17]	ἔδει σε, καὶ εἰ πρότερον	πονηρὸς	ἦσθα, πεπαῦσθαι; ἢ τῶν καλῶν
[19, 1]	Ὅτε Λακεδαιμόνιοι Μεσήνην ἐπολέμουν καὶ	χῆρος	ἀνδρῶν ἡ πόλις ἦν, δεομέναις
[19, 12]	ἄνδρα φυλάττου, βασιλεῦ· πολεμιστὴς γὰρ	ἄκρος	καὶ οὐκ ἐφ´ ἑνὸς ἑστηκὼς
[19, 7]	τόπον οἰωνοὶ σχολαιοτέρᾳ τῇ πτήσει	πρὸς	ἀγαθοῦ εἶναι συμβόλου, τοῖς δὲ
[19, 6]	εἰ δὲ μή γε, τὰ	πρὸς	ἀνατολὰς καὶ πλησίον τοῦ Τάραντος
[19, 18]	τὰς τῶν ἀτίμων φυλάς, τί	πρὸς	αὐτοὺς ἕξω λέγειν δίκαιον ἢ
[19, 6]	δὲ ὕβρεις ἃς ἦσαν ὑβρισμένοι	πρὸς	αὐτῶν διεξιόντες, καὶ τὴν ἐσθῆτα
[19, 17]	σὺν ἑτέροις δυσὶν ὑπατικοῖς ἀνδράσι	πρὸς	βασιλέα Πύρρον ὑπὲρ αἰχμαλώτων λύσεως
[19, 13]	σκοπεῖτε, σπεισάμενοι τὸν πόλεμον τὸν	πρὸς	ἐμὲ καὶ τοὺς ἐμοὺς συμμάχους
[19, 13]	φιλίαν μὲν οὐ βουλόμενοι συνάψαι	πρὸς	ἐμέ, τοὺς δὲ ἁλόντας κατὰ
[19, 12]	ῥώμης, ὡς εἰ καὶ συνέλθοι	πρὸς	ἕνα μόνος οὐκ ἄπεισιν ὀπίσω
[19, 18]	τοῖς ἄλλοις φρονοῦντος καὶ τὰ	πρὸς	ἡδονὴν ἀκούειν παρὰ πάντων ἐθισθέντος.
[19, 10]	ἐκ παντὸς τρόπου πόλεμον αἴρεσθαι	πρὸς	ἡμᾶς διέγνωκας, ἴσθι σοι ταὐτὸ
[19, 11]	ἀποστείλαντα πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν, καὶ	πρὸς	οἷς ἐθεάσατο λέγειν, ὅτι Λαβίνιος
[19, 10]	τοῖς μάχεσθαι βουλομένοις, πρὶν ἐξετάσαι	πρὸς	οὓς ποιήσονται τὴν μάχην. ταῦτα
[19, 13]	πολεμῶν ἅπαντας ἡβηδὸν κατέσφαξεν. Οὗτοι	πρὸς	Πύρρον ἀφικόμενοι καὶ διαλεχθέντες, ὅσα
[19, 15]	πολύς, ἀλλ´ αὐτὴ παρέχει τοῖς	πρὸς	τὰ κοινὰ προσιοῦσιν ἅπαντα, ὅσων
[19, 9]	ὧν ὁ Ῥωμαίων δῆμος διαφέρεται	πρὸς	Ταραντίνους ἢ Λευκανοὺς ἢ Σαυνίτας
[19, 5]	ἀναγωγότατοι. ~Ὅτι Ποστόμιος πρέσβυς ἐστάλη	πρὸς	Ταραντίνους· καί τινα αὐτοῦ διεξιόντος
[19, 5]	αὐτοῦ λέγοιτο παρατηροῦντες ἐγέλων, καὶ	πρὸς	τὰς ἀνατάσεις ἐτραχύνοντο καὶ βαρβάρους
[19, 10]	γὰρ οὐκ ἂν ἔτι δυναίμην.	~Πρὸς	ταῦτα ὁ Ῥωμαίων ὕπατος ἀντιγράφει
[19, 5]	χρόνον κλαύσετε. ἐκπικρανθέντων δέ τινων	πρὸς	τὴν ἀπειλήν· καὶ ἵνα γε
[19, 10]	τὸ βασιλικὸν αὔχημα καταβαλὼν ἴθι	πρὸς	τὴν βουλὴν καὶ δίδασκε καὶ
[19, 11]	ἐπέδειξε τῷ κατασκόπῳ, φράζειν ἐκέλευσε	πρὸς	τὸν ἀποστείλαντα πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν,
[19, 14]	Ῥωμαῖοι ποιήσαιντο φίλοι, ἵνα θαρρῶν	πρὸς	τοὺς σεαυτοῦ πολίτας λέγῃς, εἰ
[19, 10]	δοκεῖ σώφρονος ἀπειλητικὰς πέμπειν ἐπιστολὰς	πρὸς	τοὺς ὑπηκόους· ὧν δ´ οὔτε
[19, 16]	Ποπλικόλας ἐποίησε καὶ ἄλλοι πλεῖστοι	πρὸς	τούτῳ συχνοί, δι´ οὓς ἡ
[19, 16]	μεθ´ ἡδονῆς ποιεῖσθαι τὰς ἀπολαύσεις	πρὸς	τῷ καλῶς καὶ δικαίως προσῆν·
[19, 18]	ἐξ ἀρχῆς μηδεμίαν συμβῆναί μοι	πρὸς	ὑμᾶς διαφοράν, ἐπεὶ δὲ συνέβη,
[19, 9]	ἐκ τοῦ θεάτρου. ~Βασιλεὺς Ἠπειρωτῶν	Πύρρος,	βασιλέως Αἰακίδου, Ποπλίῳ Οὐαλερίῳ τῷ
[19, 13]	ἐβούλετο λαβεῖν εἴτε ἑτέρους αἰχμαλώτους.	Πύρρος	δὲ μετὰ τῶν φίλων βουλευσάμενος
[19, 15]	βασιλεῦσιν, οἷς ὁ πολὺς θησαυρίζεται	χρυσός;	ἀλλὰ μὴν ἔν γε τοῖς
[19, 18]	χαλεπὰ καὶ οὐκ ἄξια γενναίου	φρονήματος	ὁ παρὰ τοῖς βασιλεῦσι βίος.
[19, 10]	πολεμίοις ἐγκαλοῦμεν οὔτ´ ἐγγυητὴν λαμβάνομεν	ἐκτίσματος	οὐδενός, ἀλλὰ τοῖς ἡμῶν αὐτῶν
[19, 12]	αὐτὸν τῶν μετὰ τοῦ βασιλέως,	Λεοννᾶτος	Λεοφάντου Μακεδών, ὑποπτεύει τε καὶ
[19, 12]	αὐτὸν δὲ χρόνον ὁ μὲν	Λεοννᾶτος,	ὁ προειπὼν τῷ Πύρρῳ φυλάττεσθαι
[19, 10]	δυναίμην. ~Πρὸς ταῦτα ὁ Ῥωμαίων	ὕπατος	ἀντιγράφει τήν τε αὐθάδειαν τοῦ
[19, 11]	λέγειν, ὅτι Λαβίνιος ὁ Ῥωμαίων	ὕπατος	αὐτὸν παρακαλεῖ μὴ λάθρα πέμπειν
[19, 11]	τῶν εὐγνωμόνων. ~Λαβίνιος ὁ Ῥωμαίων	ὕπατος	κατάσκοπον τοῦ Πύρρου συλλαβὼν καθοπλίσας
[19, 10]	ἐνδεικνύμενος· Πόπλιος Οὐαλέριος Λαβίνιος, στρατηγὸς	ὕπατος	Ῥωμαίων, βασιλεῖ Πύρρῳ χαίρειν. ἀνδρὸς
[19, 16]	δὲ καὶ εὐδαίμονας πόλεις κατὰ	κράτος	ἑλὼν ἐξεπόρθησα, ἐξ ὧν τὴν
[19, 12]	οὖν βασιλέα τῶν σωματοφυλάκων ὁ	πιστότατος	ἐπὶ τὸν ἴδιον ἵππον ἀναβιβάσας
[19, 5]	πρέπουσαν ἀκαθαρσίαν κατὰ τῆς ἱερᾶς	ἐσθῆτος	τοῦ πρεσβευτοῦ κατεσκέδασε. Γέλωτος δὲ
[19, 18]	θαυμάζειν ἐπέρχεταί μοι, διὰ τί	περιβόητος	ἡ πόλις ὑμῶν ἐστι καὶ
[19, 9]	διάγνωσιν ἐπιτρέπειν— διαιτήσω γὰρ ἀπὸ	παντὸς	τοῦ δικαίου τὰ διάφορα— καὶ
[19, 10]	δίκαια ὑφέξειν. εἰ δ´ ἐκ	παντὸς	τρόπου πόλεμον αἴρεσθαι πρὸς ἡμᾶς
[19, 6]	πρὸς ἀνατολὰς καὶ πλησίον τοῦ	Τάραντος	κείμενα. τοῖς δὲ τἀναντία τούτοις
[19, 1]	ἱδρύονται τὴν ἐπώνυμον τοῦ ποταμοῦ	Τάραντος	πόλιν. ~Ἀρτιμήδης ὁ Χαλκιδεὺς λόγιον
[19, 5]	τοῦ πρεσβευτοῦ κατεσκέδασε. Γέλωτος δὲ	καταρραγέντος	ἐξ ὅλου τοῦ θεάτρου καὶ
[19, 18]	πρὸς ἡδονὴν ἀκούειν παρὰ πάντων	ἐθισθέντος.	ἀλλάξαι μέν γε τὸ φρόνημα
[19, 3]	καταχθέντες ἡμέραν καὶ νύκτα μείνωσι·	καταχθέντος	δὲ τοῦ στόλου περὶ Καλλίπολιν
[19, 13]	βασιλέως ἐπὶ τὴν Ῥώμην στρατιὰν	ἐξαγαγόντος	ἐβουλεύσαντο πρεσβευτὰς ἀποστεῖλαι τοὺς ἀξιώσοντας
[19, 8]	ἠριθμεῖτο κακά· ἔτι δὲ αὐτοῦ	λέγοντος	οἱ τῶν κακῶν αἴτιοι συλλαβόντες
[19, 12]	τὸν νοῦν. Τοῦ δὲ βασιλέως	λέγοντος·	τί δ´ ἄν με δράσειεν
[19, 1]	ἐστὶ καὶ Σύβαρις ἀπὸ τοῦ	παραρρέοντος	ποταμοῦ οὕτως κληθεῖσα. Ὅτε Λακεδαιμόνιοι
[19, 5]	πρὸς Ταραντίνους· καί τινα αὐτοῦ	διεξιόντος	λόγον οὐχ ὅπως προσεῖχον αὐτῷ
[19, 14]	ἡμῖν ὑπαρχόντων ἀγαθῶν, ὡς ἐμοῦ	μέλλοντος	εἴσεσθαι καὶ μεγάλην σοι χάριν,
[19, 2]	εἴτε ἀπ´ ἀνδρὸς δυνάστου ταύτην	ἔχοντος	τὴν προσηγορίαν. ~Λευκίππῳ τῷ Λακεδαιμονίῳ
[19, 18]	ἄρχεσθαι μηθὲν ἴσον τοῖς ἄλλοις	φρονοῦντος	καὶ τὰ πρὸς ἡδονὴν ἀκούειν
[19, 1]	τινος ἐρινεοῦ πλησίον τῆς θαλάττης	πεφυκότος	ἄμπελον ἐθεάσαντο κατακεχυμένην, ἐξ ἧς
[19, 6]	Αἰμιλίου Βαρβόλα ἐπίκλησιν τὴν ἀρχὴν	παρειληφότος	παρῆσαν οἱ σὺν τῷ Ποστομίῳ
[19, 5]	τὸν βίον ἐκέχρητο, προσηγορεύετο Κοτύλη,	μεστὸς	ὢν ἔτι τῆς χθιζῆς μέθης,
[19, 10]	δικαστήν. Καὶ περὶ ὧν ἡμᾶς	αὐτὸς	ἀδικεῖς οὕστινας ἐγγυητὰς ἐκτισμάτων παρέξεις
[19, 9]	ἀνδρῶν ἀπόγονός εἰμι καὶ τίνας	αὐτὸς	ἀποδέδειγμαι πράξεις καὶ πόσην δύναμιν
[19, 17]	τῇ πόλει φέρων ἀγαθὸν οὐθέν,	αὐτὸς	δὲ βασιλικὰς δωρεὰς εἰληφὼς μόνος
[19, 18]	συμφερόντων, ἅ σοι πρακτέον ἐστίν,	αὐτὸς	διαγνώσῃ, περὶ δὲ τῶν αἰχμαλώτων
[19, 15]	ὑπείληφας, εἴτ´ ἀκούσας τινὸς εἴτ´	αὐτὸς	εἰκάζων. ἐμοὶ γὰρ οὐδεμία πώποτε
[19, 16]	μεταδίδως αἰσχρῶς ἢ ἀφ´ ὧν	αὐτὸς	ἐκτησάμην καλῶς πρότερον; παρέσχε γάρ
[19, 12]	τὴν ἐπὶ τῇ κεφαλῇ καυσίαν	αὐτὸς	ἔλαβεν· ὅπερ αἴτιον αὐτῷ τῆς
[19, 14]	ὑπηρετήσῃς μηδεμίαν, ἀλλ´ ἐξ ὧν	αὐτὸς	κρείττων ἔσῃ καὶ τιμιώτερος ἐν
[19, 8]	κωλύοντας ἐξελαυνόντων Μέτων τις καὶ	αὐτὸς	Ταραντῖνος, ἵνα τύχοι προσοχῆς καὶ
[19, 18]	οὐκ ἂν δυναίμην· διαμένων δὲ	τοιοῦτος,	οἷον ἡ φύσις καὶ τὰ
[19, 15]	ἐν αἷς ὁ κοινὸς μὲν	πλοῦτος	ὀλίγος ἐστίν, ὁ δὲ τῶν
[19, 5]	ἱερᾶς ἐσθῆτος τοῦ πρεσβευτοῦ κατεσκέδασε.	Γέλωτος	δὲ καταρραγέντος ἐξ ὅλου τοῦ
[19, 6]	αὐταῖς οὖσα ταῖς θύραις ἔτι	ἀχείρωτος	ἦν, ἀλλ´ ὅταν ὑποχείρια γένηται
[19, 18]	ἕτοιμός εἰμι διαλύεσθαι, καὶ ἵνα	πρῶτος	ἄρξω τῶν φιλανθρώπων, ἐφ´ ἃ
[19, 15]	παρέχουσα μὴ ῥιγοῦν αὐταρκεστάτη, καὶ	σκεῦος	ὅ τι ἂν εὐτελέστατον τῶν
[19, 12]	βασιλικὴν ἴλην· διακόψας δὲ τὸ	στίφος	τῶν πέριξ ἱππέων ἐπ´ αὐτὸν
[19, 18]	περιβέβληται μέγεθος, τοιούτων ἀνδρῶν οὖσα	τροφός·	καὶ μάλιστα μὲν οὖν ἐβουλόμην
[19, 14]	ὑποστράτηγος καὶ τῆς βασιλικῆς εὐτυχίας	μέτοχος.	ἐμοί τε γὰρ ἀνδρὸς ἀγαθοῦ
[19, 5]	πόλιν καὶ ἀναγωγότατοι. ~Ὅτι Ποστόμιος	πρέσβυς	ἐστάλη πρὸς Ταραντίνους· καί τινα
[19, 5]	ἔτι τῆς χθιζῆς μέθης, ὡς	ἐγγὺς	ἦσαν οἱ πρέσβεις, ἀνασυράμενος τὴν
[19, 18]	βασιλεῖ σύνοικος ἀνὴρ μεγαλόφρων οὔτε	ἡδύς.	ἀλλὰ περὶ μὲν τῶν ἰδίων
[19, 2]	ποταμοῦ Τάραντος πόλιν. ~Ἀρτιμήδης ὁ	Χαλκιδεὺς	λόγιον εἶχεν, ἔνθ´ ἂν εὕρῃ
[19, 9]	κεφαλῆς ἐξωθοῦσιν ἐκ τοῦ θεάτρου.	~Βασιλεὺς	Ἠπειρωτῶν Πύρρος, βασιλέως Αἰακίδου, Ποπλίῳ
[19, 12]	διακομίζουσιν. ἐκ τότε δὲ ὁ	βασιλεύς,	ἵνα μὴ διάσημος εἴη τοῖς
[19, 18]	τὴν εὐγένειαν τῆς ψυχῆς ὁ	βασιλεὺς	τῆς δεξιᾶς λαμβάνεται καί φησιν·
[19, 15]	ἐστίν, ὁ δὲ τῶν ἰδιωτῶν	πολύς,	ἀλλ´ αὐτὴ παρέχει τοῖς πρὸς
[19, 15]	ἐποίησε τοῖς βασιλεῦσιν, οἷς ὁ	πολὺς	θησαυρίζεται χρυσός; ἀλλὰ μὴν ἔν
[19, 5]	ἐπιστραφεὶς καὶ τὴν ὑβρισμένην ἐσθῆτα	δεικνύς,	ὡς ἔμαθεν ἔτι πλείονα γινόμενον
[19, 9]	καὶ φίλος ἔσεσθαι καὶ ἐφ´	οὓς	ἄν με παρακαλῆτε πολέμους προθύμως
[19, 1]	γίνονται τῶν ἀδιακρίτων ἐπιμιξιῶν παῖδες,	οὓς	ἀνδρωθέντας οἱ Λακεδαιμόνιοι προεπηλάκιζον τά
[19, 16]	πλεῖστοι πρὸς τούτῳ συχνοί, δι´	οὓς	ἡ πόλις ἡμῶν τηλικαύτη γέγονε,
[19, 16]	οἱ τὴν ἀνυπεύθυνον ἔχοντες ἀρχήν,	οὓς	ἡμεῖς τιμητὰς καλοῦμεν, οἷς ἀποδέδοται
[19, 14]	τοῖς ἄλλοις Ἰταλιώταις ὑποσχόμενος βοηθήσειν,	οὓς	οὔτε ὅσιον οὔτ´ εὔσχημόν ἐστί
[19, 10]	μάχεσθαι βουλομένοις, πρὶν ἐξετάσαι πρὸς	οὓς	ποιήσονται τὴν μάχην. ταῦτα ἐνθυμούμενος,
[19, 9]	τῶν ὅπλων χωρεῖν ἐπὶ τοὺς	λόγους,	συμβουλεύω τε σοι, περὶ ὧν
[19, 7]	τὸ σιτικὸν θέρος ἐχούσας πυρὶ	διδοὺς	καὶ δένδρα καρποφόρα κείρων. Παραπλήσιόν
[19, 16]	δ´〉 ἐστὶν ἐν ἐμοί, τούτων	μεταδιδοὺς	καὶ πόλει καὶ φίλοις, καὶ
[19, 17]	ζημίας, ὅτι διαφθείρεις μὲν τοὺς	νέους	πλούτου καὶ τρυφῆς καὶ πολυτελείας
[19, 14]	ἀνάλωμα καὶ πρέπον ἡγεμόνι τοὺς	ἀγαθοὺς	ἄνδρας ἀναξίως τῆς ἀρετῆς διὰ
[19, 13]	οὐκ ἂν ὑπομείναιμι πολλοὺς καὶ	ἀγαθοὺς	ὑμῖν προέσθαι. ~Ταῦτα μὲν τῶν
[19, 8]	καὶ τρυφῶσαν εἰσελεύσεται, συγκαθημένου τοῦ	πλήθους	παρῆν εἰς τὸ θέατρον ἐστεφανωμένος
[19, 12]	μέχρι πολλοῦ διαγωνισάμενον, ἔπειτα ὑπὸ	πλήθους	τῶν τραυμάτων καταπονηθέντα, τῶν ἑταίρων
[19, 12]	τὸν τοῦ βασιλέως διὰ τοῦ	στήθους	ἐλαύνει, καὶ συγκαταπίπτουσι τοῖς ἵπποις
[19, 15]	τῶν καλῶν, ἀλλὰ πάντας εἶναι	Ῥωμαίους,	ὅσοι ἂν ὦσι διὰ καλοκαγαθίαν
[19, 17]	πολυτελείας βασιλικῆς ζῆλον εἰς τοὺς	βίους	εἰσάγων, οἷς πολλῆς δεῖ σωφροσύνης,
[19, 1]	τέγγοντα τὸ γένειον, ἐκεῖ τοὺς	βίους	ἱδρύσασθαι. πλεύσαντες δὲ τόν τε
[19, 16]	ἀποδέδοται τοὺς ἁπάντων Ῥωμαίων ἐξετάζειν	βίους	καὶ τοὺς ἐκβαίνοντας ἐκ τῶν
[19, 13]	τοὺς ἐμοὺς συμμάχους ἀπολάβετε τοὺς	ἰδίους	προῖκα παρ´ ἐμοῦ πολίτας τε
[19, 6]	ἐπεὶ τὰς γνώμας ἔδει διαριθμεῖσθαι,	πλείους	ἐφάνησαν οὗτοι τῶν ἀναβάλλεσθαι τὸν
[19, 3]	καὶ νύκτα ἐναυλίσασθαι. ὡς δὲ	πλείους	ἡμέραι διῆλθον, ἀξιούντων αὐτοὺς ἀπιέναι
[19, 10]	μὴ Ταραντίνους ἀναδέχου μηδὲ τοὺς	πολεμίους	τὰ δίκαια ὑφέξειν. εἰ δ´
[19, 17]	προγόνους, ὧν οὐθεὶς ἐξέβη τοὺς	πατρίους	ἐθισμοὺς οὐδ´ ἠλλάξατο πλοῦτον αἰσχρὸν
[19, 15]	ἐμαυτὸν εἶναι δοκῶ παρὰ τοὺς	πλουσίους	ἐξετάζων, καὶ ἐπὶ τούτῳ μέγιστον
[19, 13]	ὑπατεύων Σαυνίτας καὶ Λευκανοὺς καὶ	Βρεττίους	ἐνίκησε μεγάλαις μάχαις καὶ τὴν
[19, 16]	ἐπὶ Σαυνίτας καὶ Λευκανοὺς καὶ	Βρεττίους	στρατιὰν ἄγων ἐστάλην τετάρτῳ πρότερον
[19, 9]	διάφορα— καὶ παρέξω τοὺς ἐμαυτοῦ	φίλους	ἁπάσας τὰς βλάβας ἀποτίνοντας, ἃς
[19, 18]	παρατιθῶνται καθ´ ἡμέραν τραπέζας καὶ	πολλοὺς	θεράποντας περιάγωνται καὶ γυναικῶν καὶ
[19, 13]	ἄλλως δ´ οὐκ ἂν ὑπομείναιμι	πολλοὺς	καὶ ἀγαθοὺς ὑμῖν προέσθαι. ~Ταῦτα
[19, 8]	δὲ κινουμένους καὶ προσέχοντας εἶδε	πολλοὺς	καὶ κελεύοντας λέγειν, σώζων ἔτι
[19, 1]	παρθένοις μὴ περιιδεῖν τὰς μὲν	ἀγάμους,	τὰς δὲ ἀτέκνους γινομένας ἐπέμποντό
[19, 13]	τὸν πρὸς ἐμὲ καὶ τοὺς	ἐμοὺς	συμμάχους ἀπολάβετε τοὺς ἰδίους προῖκα
[19, 9]	ἐφ´ οὓς ἄν με παρακαλῆτε	πολέμους	προθύμως βοηθήσειν, μὴ ποιοῦσι δ´
[19, 15]	πρεσβεύω τὰς ἐπιφανεστάτας πρεσβείας καὶ	σεβασμοὺς	ἱερῶν πιστεύομαι τοὺς ἁγιωτάτους καὶ
[19, 5]	προσεῖχον αὐτῷ τὴν διάνοιαν ἢ	λογισμοὺς	ἐλάμβανον οἱ Ταραντῖνοι σωφρόνων ἀνθρώπων
[19, 17]	ὧν οὐθεὶς ἐξέβη τοὺς πατρίους	ἐθισμοὺς	οὐδ´ ἠλλάξατο πλοῦτον αἰσχρὸν ἀντὶ
[19, 9]	δῆμος διαφέρεται πρὸς Ταραντίνους ἢ	Λευκανοὺς	ἢ Σαυνίτας ἐμοὶ τὴν διάγνωσιν
[19, 13]	τρίτῳ πρότερον ὑπατεύων Σαυνίτας καὶ	Λευκανοὺς	καὶ Βρεττίους ἐνίκησε μεγάλαις μάχαις
[19, 16]	δ´, ἐπεὶ ἐπὶ Σαυνίτας καὶ	Λευκανοὺς	καὶ Βρεττίους στρατιὰν ἄγων ἐστάλην
[19, 16]	ἐλεηλάτησα, πολλαῖς δὲ μάχαις τοὺς	ἀντιταξαμένους	ἐνίκησα, πολλὰς δὲ καὶ εὐδαίμονας
[19, 16]	μαντικήν, αἷς ὠφέλουν ἂν τοὺς	δεομένους,	οὐδ´ ἄλλα πολλά· ἃ δ´〉
[19, 11]	λάθρα πέμπειν ἑτέρους ἔτι τοὺς	κατασκεψομένους,	ἀλλ´ αὐτὸν ἐλθόντα φανερῶς ἰδεῖν
[19, 3]	μεθήσεσθαι τῆς γῆς. μαθόντες δὴ	παρακεκρουσμένους	ἑαυτοὺς οἱ Ταραντῖνοι συγχωροῦσιν αὐτοῖς
[19, 13]	ὑπατεύων Κελτῶν ἔθνος ὅλον, τοὺς	καλουμένους	Σένωνας ἐχθίστους Ῥωμαίων ὄντας, πολεμῶν
[19, 8]	πόλιν εἰσελθεῖν ἐάσητε. ὡς δὲ	κινουμένους	καὶ προσέχοντας εἶδε πολλοὺς καὶ
[19, 12]	ὄνομα, Οὐλσίνιος ἐπίκλησιν, τοῦ Φερεντανῶν	ἔθνους	ἡγεμών, ὁρῶν τὸν Πύρρον οὐ
[19, 4]	ὕλας καὶ φάραγγας καὶ τραχῶνας	ὀρεινοὺς	διεσκεδάσθησαν. Ταραντῖνός τις ἀνὴρ Αἰνησίας
[19, 10]	ἐγγυητὰς ἐκτισμάτων παρέξεις σκόπει· μὴ	Ταραντίνους	ἀναδέχου μηδὲ τοὺς πολεμίους τὰ
[19, 9]	ὁ Ῥωμαίων δῆμος διαφέρεται πρὸς	Ταραντίνους	ἢ Λευκανοὺς ἢ Σαυνίτας ἐμοὶ
[19, 5]	~Ὅτι Ποστόμιος πρέσβυς ἐστάλη πρὸς	Ταραντίνους·	καί τινα αὐτοῦ διεξιόντος λόγον
[19, 3]	τὴν φύσιν ὁ Λεύκιππος πείθει	Ταραντίνους	συγχωρῆσαί σφισιν ἡμέραν αὐτόθι καὶ
[19, 1]	τὰς μὲν ἀγάμους, τὰς δὲ	ἀτέκνους	γινομένας ἐπέμποντό τινες ἀεὶ νέοι
[19, 17]	κοινά· καταισχύνεις δὲ τοὺς σεαυτοῦ	προγόνους,	ὧν οὐθεὶς ἐξέβη τοὺς πατρίους
[19, 18]	ἀφαιρεῖσθαι. ἐῶ γὰρ λέγειν τοὺς	φθόνους,	τὰς διαβολάς, τὸ μηδένα χρόνον
[19, 10]	ἀπειλητικὰς πέμπειν ἐπιστολὰς πρὸς τοὺς	ὑπηκόους·	ὧν δ´ οὔτε τὴν δύναμιν
[19, 5]	πρὸς τὰς ἀνατάσεις ἐτραχύνοντο καὶ	βαρβάρους	ἀπεκάλουν καὶ τελευτῶντες ἐξέβαλλον ἐκ
[19, 2]	καὶ τοὺς κατέχοντας τὸν τόπον	βαρβάρους	ἐκβαλὼν οἰκεῖ. Ῥήγιον ὁ τόπος
[19, 10]	καὶ δίδασκε καὶ πεῖθε τοὺς	συνέδρους,	ὡς οὐδενὸς ἀτυχήσων οὔτε τῶν
[19, 13]	τῶν αἰχμαλώτων ἐβούλετο λαβεῖν εἴτε	ἑτέρους	αἰχμαλώτους. Πύρρος δὲ μετὰ τῶν
[19, 11]	αὐτὸν παρακαλεῖ μὴ λάθρα πέμπειν	ἑτέρους	ἔτι τοὺς κατασκεψομένους, ἀλλ´ αὐτὸν
[19, 6]	τῶν ἀναβάλλεσθαι τὸν πόλεμον εἰς	ἑτέρους	καιροὺς παραινούντων· καὶ ὁ δῆμος
[19, 10]	οὐ τοῖς λόγοις τιμωρεῖσθαι τοὺς	ἐχθροὺς	εἰώθαμεν, ἀλλὰ τοῖς ἔργοις, καὶ
[19, 6]	ἀναβάλλεσθαι τὸν πόλεμον εἰς ἑτέρους	καιροὺς	παραινούντων· καὶ ὁ δῆμος ἐπεκύρωσε
[19, 15]	τούτων ἄξιοι τῶν τιμῶν, ἀλλήλοις	ἴσους.	ὁπότε δὲ πενόμενος οὐδὲν παρὰ
[19, 14]	νομίσας ἀνάλωμα καὶ πρέπον ἡγεμόνι	τοὺς	ἀγαθοὺς ἄνδρας ἀναξίως τῆς ἀρετῆς
[19, 15]	πρεσβείας καὶ σεβασμοὺς ἱερῶν πιστεύομαι	τοὺς	ἁγιωτάτους καὶ γνώμην ἀγορεύειν ἀξιούμενος
[19, 12]	πιστότατον τῶν ἑταίρων καὶ κατὰ	τοὺς	ἀγῶνας ἀνδρειότατον Μεγακλῆν ἐκέλευσεν ἐνδῦναι,
[19, 9]	καὶ πείρᾳ μάθῃς τὴν κατὰ	τοὺς	ἀγῶνας ἡμῶν ἀρετήν, ἀλλ´ ἀποστάντα
[19, 18]	παρακαλεῖτέ με, χαρίζομαι τῇ πόλει	τοὺς	αἰχμαλώτους ἅπαντας ἄνευ λύτρων. Λιβύην
[19, 13]	τοὺς ἀξιώσοντας Πύρρον ἀπολυτρῶσαι σφίσι	τοὺς	αἰχμαλώτους εἴτ´ ἀντιδιαλλαξάμενον ἑτέρων σωμάτων
[19, 16]	χώραν ἐλεηλάτησα, πολλαῖς δὲ μάχαις	τοὺς	ἀντιταξαμένους ἐνίκησα, πολλὰς δὲ καὶ
[19, 13]	στρατιὰν ἐξαγαγόντος ἐβουλεύσαντο πρεσβευτὰς ἀποστεῖλαι	τοὺς	ἀξιώσοντας Πύρρον ἀπολυτρῶσαι σφίσι τοὺς
[19, 16]	ἡμεῖς τιμητὰς καλοῦμεν, οἷς ἀποδέδοται	τοὺς	ἁπάντων Ῥωμαίων ἐξετάζειν βίους καὶ
[19, 17]	καὶ πολυτελείας βασιλικῆς ζῆλον εἰς	τοὺς	βίους εἰσάγων, οἷς πολλῆς δεῖ
[19, 1]	θαλάττῃ τέγγοντα τὸ γένειον, ἐκεῖ	τοὺς	βίους ἱδρύσασθαι. πλεύσαντες δὲ τόν
[19, 13]	οὐ βουλόμενοι συνάψαι πρὸς ἐμέ,	τοὺς	δὲ ἁλόντας κατὰ πόλεμον ἀξιοῦντες
[19, 16]	οὐδὲ μαντικήν, αἷς ὠφέλουν ἂν	τοὺς	δεομένους, οὐδ´ ἄλλα πολλά· ἃ
[19, 16]	ἁπάντων Ῥωμαίων ἐξετάζειν βίους καὶ	τοὺς	ἐκβαίνοντας ἐκ τῶν πατρίων ἐθῶν
[19, 9]	δικαίου τὰ διάφορα— καὶ παρέξω	τοὺς	ἐμαυτοῦ φίλους ἁπάσας τὰς βλάβας
[19, 13]	πόλεμον τὸν πρὸς ἐμὲ καὶ	τοὺς	ἐμοὺς συμμάχους ἀπολάβετε τοὺς ἰδίους
[19, 18]	ζήσομαι τηλικαύτῃ περιπεσὼν ἀτιμίᾳ καὶ	τοὺς	ἐξ ἐμαυτοῦ πάντας περιλαβών; σοὶ
[19, 10]	δὲ οὐ τοῖς λόγοις τιμωρεῖσθαι	τοὺς	ἐχθροὺς εἰώθαμεν, ἀλλὰ τοῖς ἔργοις,
[19, 13]	καὶ τοὺς ἐμοὺς συμμάχους ἀπολάβετε	τοὺς	ἰδίους προῖκα παρ´ ἐμοῦ πολίτας
[19, 13]	πρότερον ὑπατεύων Κελτῶν ἔθνος ὅλον,	τοὺς	καλουμένους Σένωνας ἐχθίστους Ῥωμαίων ὄντας,
[19, 11]	μὴ λάθρα πέμπειν ἑτέρους ἔτι	τοὺς	κατασκεψομένους, ἀλλ´ αὐτὸν ἐλθόντα φανερῶς
[19, 2]	ἔχειν τὸν χρησμὸν ὑπέλαβε· καὶ	τοὺς	κατέχοντας τὸν τόπον βαρβάρους ἐκβαλὼν
[19, 8]	τὸν κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον καὶ	τοὺς	κωλύοντας ἐξελαυνόντων Μέτων τις καὶ
[19, 9]	ἀποστάντα τῶν ὅπλων χωρεῖν ἐπὶ	τοὺς	λόγους, συμβουλεύω τε σοι, περὶ
[19, 14]	ὅσον κτησάμενος ἅπαντας ὑπερβαλεῖς πλούτῳ	τοὺς	μάλιστα δοκοῦντας Ῥωμαίων εὐπορεῖν· καλὸν
[19, 17]	διαλεξόμενον· ἥκεις ἀπὸ τῆς πρεσβείας	τοὺς	μὲν αἰχμαλώτους οὐκ ἄγων οὐδὲ
[19, 17]	εἶ ζημίας, ὅτι διαφθείρεις μὲν	τοὺς	νέους πλούτου καὶ τρυφῆς καὶ
[19, 17]	σεαυτοῦ προγόνους, ὧν οὐθεὶς ἐξέβη	τοὺς	πατρίους ἐθισμοὺς οὐδ´ ἠλλάξατο πλοῦτον
[19, 15]	μακαρίων ἐμαυτὸν εἶναι δοκῶ παρὰ	τοὺς	πλουσίους ἐξετάζων, καὶ ἐπὶ τούτῳ
[19, 16]	ἄξιον, καὶ μακαριωτάτους ὑπῆρχεν εἶναι	τοὺς	πλουσιωτάτους, ὡς τοῖς βασιλεῦσιν ὑμῖν
[19, 10]	σκόπει· μὴ Ταραντίνους ἀναδέχου μηδὲ	τοὺς	πολεμίους τὰ δίκαια ὑφέξειν. εἰ
[19, 14]	ποιήσαιντο φίλοι, ἵνα θαρρῶν πρὸς	τοὺς	σεαυτοῦ πολίτας λέγῃς, εἰ δή
[19, 17]	σωθήσεσθαι τὰ κοινά· καταισχύνεις δὲ	τοὺς	σεαυτοῦ προγόνους, ὧν οὐθεὶς ἐξέβη
[19, 10]	βουλὴν καὶ δίδασκε καὶ πεῖθε	τοὺς	συνέδρους, ὡς οὐδενὸς ἀτυχήσων οὔτε
[19, 14]	Δί´ οὐκ ἐλάττω καὶ ξένων	τοὺς	τιμιωτάτους εἶναι νόμιζε. ἐμοὶ δ´
[19, 10]	σώφρονος ἀπειλητικὰς πέμπειν ἐπιστολὰς πρὸς	τοὺς	ὑπηκόους· ὧν δ´ οὔτε τὴν
[19, 18]	αὐτὰς ἀφαιρεῖσθαι. ἐῶ γὰρ λέγειν	τοὺς	φθόνους, τὰς διαβολάς, τὸ μηδένα
[19, 15]	καὶ σεβασμοὺς ἱερῶν πιστεύομαι τοὺς	ἁγιωτάτους	καὶ γνώμην ἀγορεύειν ἀξιούμενος περὶ
[19, 14]	οὐκ ἐλάττω καὶ ξένων τοὺς	τιμιωτάτους	εἶναι νόμιζε. ἐμοὶ δ´ ἀντὶ
[19, 16]	σπουδῆς καὶ φιλοτιμίας ἄξιον, καὶ	μακαριωτάτους	ὑπῆρχεν εἶναι τοὺς πλουσιωτάτους, ὡς
[19, 16]	καὶ μακαριωτάτους ὑπῆρχεν εἶναι τοὺς	πλουσιωτάτους,	ὡς τοῖς βασιλεῦσιν ὑμῖν δοκεῖ,
[19, 13]	ἔθνος ὅλον, τοὺς καλουμένους Σένωνας	ἐχθίστους	Ῥωμαίων ὄντας, πολεμῶν ἅπαντας ἡβηδὸν
[19, 3]	δὲ πλείους ἡμέραι διῆλθον, ἀξιούντων	αὐτοὺς	ἀπιέναι τῶν Ταραντίνων οὐ προσεῖχεν
[19, 18]	τῶν ἀτίμων φυλάς, τί πρὸς	αὐτοὺς	ἕξω λέγειν δίκαιον ἢ ποιεῖν;
[19, 8]	ἵνα τύχοι προσοχῆς καὶ διδάξειεν	αὐτούς,	ὅσα μετὰ τῆς βασιλικῆς ἐξουσίας
[19, 6]	τοῦ χρόνου τῆς ἀποσταλησομένης ἐπ´	αὐτοὺς	στρατιᾶς. ἦσαν γάρ τινες οἱ
[19, 3]	τῆς γῆς. μαθόντες δὴ παρακεκρουσμένους	ἑαυτοὺς	οἱ Ταραντῖνοι συγχωροῦσιν αὐτοῖς μένειν.
[19, 12]	ἄν με δράσειεν εἷς ὢν	τοσούτους	ἔχοντα περὶ ἐμαυτόν; καί τι
[19, 18]	με, χαρίζομαι τῇ πόλει τοὺς	αἰχμαλώτους	ἅπαντας ἄνευ λύτρων. Λιβύην χειρωσάμενος
[19, 13]	ἀξιώσοντας Πύρρον ἀπολυτρῶσαι σφίσι τοὺς	αἰχμαλώτους	εἴτ´ ἀντιδιαλλαξάμενον ἑτέρων σωμάτων εἴτ´
[19, 17]	ἀπὸ τῆς πρεσβείας τοὺς μὲν	αἰχμαλώτους	οὐκ ἄγων οὐδὲ ἄλλο τῇ
[19, 13]	αἰχμαλώτων ἐβούλετο λαβεῖν εἴτε ἑτέρους	αἰχμαλώτους.	Πύρρος δὲ μετὰ τῶν φίλων
[19, 1]	τῆς πόλεως καὶ πέμψαντες εἰς	Δελφοὺς	χρησμὸν ἔλαβον πλεῖν εἰς Ἰταλίαν,
[19, 13]	παρ´ ἐμοῦ πολίτας τε καὶ	συμμάχους	ἅπαντας· ἄλλως δ´ οὐκ ἂν
[19, 13]	πρὸς ἐμὲ καὶ τοὺς ἐμοὺς	συμμάχους	ἀπολάβετε τοὺς ἰδίους προῖκα παρ´
[19, 18]	καὶ τὰ ἔθη πεποίηκέ με,	βαρὺς	φανήσομαί σοι καὶ περισπᾶν δόξω
[19, 5]	τὴν περιβολὴν καὶ σχηματίσας ἑαυτὸν	ὡς	αἴσχιστον ὀφθῆναι, τὴν οὐδὲ λέγεσθαι
[19, 10]	ἀγῶνα κρινοῦμεν καὶ τὰς τιμωρίας,	ὡς	ἂν αὐτοὶ θέλωμεν, ἀναπράξομεν. ταῦτα
[19, 14]	τῆς βασιλείας ὄνομα ὕποπτόν ἐστιν	ὡς	ἀπατηλὸν ἐν ὁμολογίαις, ἐξ ὧν
[19, 13]	τῇ τοιαύτῃ χρείᾳ πρόσφορα ἦν,	ὡς	ἀτέκμαρτον πρᾶγμα τύχη καὶ ταχεῖαι
[19, 18]	τι βουλευσάμενος ἄφες· ἡμᾶς ἀπιέναι.	Ὡς	δὲ ἐπαύσατο λέγων, ἀγασθεὶς αὐτοῦ
[19, 8]	εἰς τὴν πόλιν εἰσελθεῖν ἐάσητε.	ὡς	δὲ κινουμένους καὶ προσέχοντας εἶδε
[19, 3]	ἡμέραν αὐτόθι καὶ νύκτα ἐναυλίσασθαι.	ὡς	δὲ πλείους ἡμέραι διῆλθον, ἀξιούντων
[19, 9]	ὅλην Ἰταλίαν καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις	ὡς	δούλοις ἐντρυφῶντες. ἐκδέξομαι δὲ τὰς
[19, 5]	ὢν ἔτι τῆς χθιζῆς μέθης,	ὡς	ἐγγὺς ἦσαν οἱ πρέσβεις, ἀνασυράμενος
[19, 17]	προτέρων ἐπιτηδευμάτων γενομένην σοι δόξαν,	ὡς	ἐγκρατὴς καὶ σώφρων καὶ πάσης
[19, 12]	νεανιευομένου περὶ τῆς ἑαυτοῦ ῥώμης,	ὡς	εἰ καὶ συνέλθοι πρὸς ἕνα
[19, 5]	καὶ τὴν ὑβρισμένην ἐσθῆτα δεικνύς,	ὡς	ἔμαθεν ἔτι πλείονα γινόμενον ἐξ
[19, 14]	τῶν παρ´ ἡμῖν ὑπαρχόντων ἀγαθῶν,	ὡς	ἐμοῦ μέλλοντος εἴσεσθαι καὶ μεγάλην
[19, 11]	πᾶσαν καὶ εἰς τάξιν καταστήσας,	ὡς	ἐπέδειξε τῷ κατασκόπῳ, φράζειν ἐκέλευσε
[19, 16]	δικαίου πλοῦτον ὑπεριδὼν ἕνεκα δόξης,	ὡς	Οὐαλέριος Ποπλικόλας ἐποίησε καὶ ἄλλοι
[19, 10]	δίδασκε καὶ πεῖθε τοὺς συνέδρους,	ὡς	οὐδενὸς ἀτυχήσων οὔτε τῶν δικαίων
[19, 14]	τῶν μετρίων φρονοῦσαν βουλήν, διδάσκων,	ὡς	οὐκ ἐπὶ κακῷ τῆς πόλεως
[19, 9]	καὶ πόσην δύναμιν ἐπάγομαι καὶ	ὡς	τὰ πολέμια ἀγαθήν. οἰόμενος δή
[19, 16]	μακαριωτάτους ὑπῆρχεν εἶναι τοὺς πλουσιωτάτους,	ὡς	τοῖς βασιλεῦσιν ὑμῖν δοκεῖ, πότερος
[19, 10]	οὔτε τὰς ἀρετὰς ἐπέγνωκε, τούτων	ὡς	φαύλων καὶ μηδενὸς ἀξίων καταφρονεῖν,
[19, 18]	ἑτέρων ἄρχειν μαθούσῃ πόλει βιώσαντες	πρᾴως	οἴσουσι τὴν ἐκ τῶν κρειττόνων
[19, 15]	βίος· φαίνῃ γὰρ καὶ τούτων	ἀκριβῶς	ἀκηκοέναι παρ´ ἑτέρων. Περὶ δὲ
[19, 16]	δὴ μανεὶς δέξωμαι χρυσόν, ὃν	δίδως	μοι, καὶ τοῦθ´ ἅπασι Ῥωμαίοις
[19, 16]	ἐφ´ ὧν σύ μοι νῦν	μεταδίδως	αἰσχρῶς ἢ ἀφ´ ὧν αὐτὸς
[19, 10]	αὐτοὶ θέλωμεν, ἀναπράξομεν. ταῦτα δὴ	προειδὼς	ἀνταγωνιστὴν ἡμῖν παρασκεύαζε σαυτόν, ἀλλὰ
[19, 17]	ἀγαθῷ· πόθεν γάρ; ἀλλ´ ἵνα	προδῷς	αὐτὴν τῷ βασιλεῖ, καὶ διὰ
[19, 16]	παρ´ ἑτέρων, βαρύνοντα τὴν ψυχὴν	ἕως	ἂν ἀποδοθῇ, κἂν ὀνόμασι καλοῖς
[19, 3]	ὁμολογίας εἰς ἡμέραν καὶ νύκτα·	ἕως	δ´〉 ἂν ᾖ τούτων θάτερον,
[19, 5]	τὴν ὕβριν ἐπαινούντων· Γελᾶτε, ἔφησεν,	ἕως	ἔξεστιν ὑμῖν, ἄνδρες Ταραντῖνοι, γελᾶτε·
[19, 9]	τούτων ἕκαστον ἐπιλογιζόμενον μὴ περιμένειν,	ἕως	ἔργῳ καὶ πείρᾳ μάθῃς τὴν
[19, 6]	μήπω τοῦτον ἀναλαμβάνειν τὸν πόλεμον,	ἕως	Λευκανοί τ´ ἀφεστήκασι καὶ Βρέττιοι
[19, 9]	τοῦ θεάτρου. ~Βασιλεὺς Ἠπειρωτῶν Πύρρος,	βασιλέως	Αἰακίδου, Ποπλίῳ Οὐαλερίῳ τῷ Ῥωμαίων
[19, 12]	Φερεντανὸς ἤδη καταφερόμενος τὸν τοῦ	βασιλέως	διὰ τοῦ στήθους ἐλαύνει, καὶ
[19, 13]	γενέσθαι. ~Ὅτι Πύρρου τοῦ Ἠπειρωτῶν	βασιλέως	ἐπὶ τὴν Ῥώμην στρατιὰν ἐξαγαγόντος
[19, 12]	σοὶ τὸν νοῦν. Τοῦ δὲ	βασιλέως	λέγοντος· τί δ´ ἄν με
[19, 12]	ἰδὼν αὐτὸν τῶν μετὰ τοῦ	βασιλέως,	Λεοννᾶτος Λεοφάντου Μακεδών, ὑποπτεύει τε
[19, 17]	ποιήσας〉 μόνος, ἐπ´ οὐθενὶ τῆς	πόλεως	ἀγαθῷ· πόθεν γάρ; ἀλλ´ ἵνα
[19, 17]	καὶ ἐπ´ οὐδενὶ κακῷ τῆς	πόλεως,	ἆρ´ οὐ δι´ ἐκεῖνα τῆς
[19, 5]	φωνὰς ἐπιθεσπίσαντες ἀπέπλευσαν ἐκ τῆς	πόλεως.	~Ἄρτι δ´ Αἰμιλίου Βαρβόλα ἐπίκλησιν
[19, 17]	ἄπει μάλιστα μὲν ἐκ τῆς	πόλεως,	εἰ δὲ μή γ´ ἐκ
[19, 10]	καὶ τὸ φρόνημα τῆς Ῥωμαίων	πόλεως	ἐνδεικνύμενος· Πόπλιος Οὐαλέριος Λαβίνιος, στρατηγὸς
[19, 1]	παρθενίαι ἀναχωροῦσιν ἑκόντες ἐκ τῆς	πόλεως	καὶ πέμψαντες εἰς Δελφοὺς χρησμὸν
[19, 5]	Ταραντῖνοι σωφρόνων ἀνθρώπων καὶ περὶ	πόλεως	κινδυνευούσης βουλευομένων, ἀλλ´ εἴ τι
[19, 14]	ὡς οὐκ ἐπὶ κακῷ τῆς	πόλεως	ὑμῶν ἀφῖγμαι Ταραντίνοις καὶ τοῖς
[19, 18]	βίον, καὶ ἐξὸν ἡγεμόνος ἡγεῖσθαι	πόλεως	ὑφ´ ἑνὸς ἀνδρὸς ἄρχεσθαι μηθὲν
[19, 18]	ἐβούλετο πειραθέντας ἡμᾶς τῆς ἀλλήλων	δυνάμεως	καὶ ἀρετῆς τότε συναγαγεῖν, ἕτοιμός
[19, 14]	εὔσχημόν ἐστί μοι παρόντι μετὰ	δυνάμεως	καὶ τὴν πρώτην νενικηκότι μάχην
[19, 9]	ἑτέρων, ὅτι πάρειμι μετὰ τῆς	δυνάμεως	Ταραντίνοις τε καὶ τοῖς ἄλλοις
[19, 1]	παραλλὰξ ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου τῆς	μίξεως	τῶν γυναικῶν ἕνεκα καὶ συνῄεσαν,
[19, 12]	στάσιν, ἀλλὰ πᾶσι τοῖς μαχομένοις	ὀξέως	ἐπιφαινόμενον, προσεῖχεν ἐκείνῳ μόνῳ τὸν
[19, 1]	τε ἄλλα καὶ Παρθενίας προσηγόρευον.	Στάσεως	δὲ γενομένης ἡττηθέντες οἱ παρθενίαι
[19, 6]	Ποστομίου πίστιν τῶν λόγων παρεχόμενοι.	ἀγανακτήσεως	δὲ μεγάλης ἐξ ἁπάντων γενομένης
[19, 6]	πράττειν ἐσκόπουν, ἕωθεν ἀρξάμενοι μέχρι	δύσεως	ἡλίου· καὶ τοῦτ´ ἐποίησαν ἐφ´
[19, 17]	πρὸς βασιλέα Πύρρον ὑπὲρ αἰχμαλώτων	λύσεως	διαλεξόμενον· ἥκεις ἀπὸ τῆς πρεσβείας
[19, 9]	ἃς ἂν αὐτῶν ἐγὼ καταγνῶ.	Ὀρθῶς	δὲ ποιήσετε καὶ ὑμεῖς βεβαιωτὰς
[19, 16]	ἀπολαύσεις πρὸς τῷ καλῶς καὶ	δικαίως	προσῆν· ταύτης δὲ καὶ τοῦτ´
[19, 14]	πρέπον ἡγεμόνι τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας	ἀναξίως	τῆς ἀρετῆς διὰ πενίαν πράττοντας
[19, 4]	ἀσελγὴς ἀπὸ τῆς ἀκολάστου καὶ	κακῶς	δημοσιευθείσης ἐν παισὶν ὥρας ἐπεκαλεῖτο
[19, 15]	ὅτι τῶν πλουσίων οὐκ εἰμί,	κακῶς	ὑπείληφας, εἴτ´ ἀκούσας τινὸς εἴτ´
[19, 12]	ἄκρος καὶ οὐκ ἐφ´ ἑνὸς	ἑστηκὼς	τόπου μάχεται, σὲ δὲ παρατηρεῖ
[19, 16]	ποιεῖσθαι τὰς ἀπολαύσεις πρὸς τῷ	καλῶς	καὶ δικαίως προσῆν· ταύτης δὲ
[19, 16]	ἢ ἀφ´ ὧν αὐτὸς ἐκτησάμην	καλῶς	πρότερον; παρέσχε γάρ μοι τὰ
[19, 13]	πολίτας τε καὶ συμμάχους ἅπαντας·	ἄλλως	δ´ οὐκ ἂν ὑπομείναιμι πολλοὺς
[19, 18]	κρείττονα μήτε ἴσον σεαυτῷ, μηδὲ	ὅλως	ἄνδρα ἐν ἐλευθέροις ἤθεσι τραφέντα
[19, 9]	οὓς ἄν με παρακαλῆτε πολέμους	προθύμως	βοηθήσειν, μὴ ποιοῦσι δ´ οὐκ
[19, 18]	ἐν βασιλείαις καὶ τυραννίσιν, ὅταν	εὐγενῶς	ἔχωσι, τῆς ἐλευθερίας γλίχονται καὶ
[19, 18]	τιμιώτατον κτημάτων ἀφελόμενος, τὴν ἐλευθερίαν;	πῶς	δ´ ἂν ὑπομεῖναι δυναίμην ἐγὼ
[19, 5]	τινα αὐτοῦ διεξιόντος λόγον οὐχ	ὅπως	προσεῖχον αὐτῷ τὴν διάνοιαν ἢ
[19, 11]	τοὺς κατασκεψομένους, ἀλλ´ αὐτὸν ἐλθόντα	φανερῶς	ἰδεῖν τε καὶ μαθεῖν τὴν
[19, 16]	ὧν σύ μοι νῦν μεταδίδως	αἰσχρῶς	ἢ ἀφ´ ὧν αὐτὸς ἐκτησάμην
[19, 1]	Σύβαρις ἀπὸ τοῦ παραρρέοντος ποταμοῦ	οὕτως	κληθεῖσα. Ὅτε Λακεδαιμόνιοι Μεσήνην ἐπολέμουν
[19, 17]	οὐθέν, αὐτὸς δὲ βασιλικὰς δωρεὰς	εἰληφὼς	μόνος τῶν συναποσταλέντων σοι πρέσβεων,
[19, 8]	ἐστεφανωμένος ὥσπερ ἐκ συμποσίου, παιδίσκην	περιειληφὼς	αὐλητρίδα κωμαστικὰ μέλη προσαυλοῦσαν. Διαλυθείσης