Livre, Chap. |
[17, 4] |
δὲ
τοὺς
πρέσβεις
ἐπὶ
τὸν
|
Φάβιον |
ἦγε
τὴν
στρατιάν,
ὡς,
εἰ |
[17, 4] |
νικήσαντα
Σαυνιτῶν
τοὺς
καλουμένους
Πέντρους
|
Φάβιον |
τῆς
βουλῆς
ψηφισαμένης
μένειν
ἐπὶ
|
[17, 4] |
ἀρχαίων
ἐθισμῶν
καὶ
δεινὴν
ὑπερηφανίαν.
|
Φάβιος |
μὲν
αὐτοῦ
εἴξας
τῇ
μανίᾳ |
[17, 3] |
πόλεις
εὐτρεπίζεσθαι.
~Ἡ
μὲν
δὴ
|
φανερὰ |
τοῦ
Σαυνιτικοῦ
πολέμου
πρόφασις
καὶ |
[17, 5] |
ἂν〉
ἔτι
συμφορᾶς
εἰς
ἀτιμίαν
|
φερούσης |
ἐπειράθη.
νῦν
δ´
ἀγανακτῶν
καὶ |
[17, 4] |
οὐ
τὴν
βουλὴν
ἄρχειν
ἑαυτοῦ
|
φήσας, |
ἕως
ἐστὶν
ὕπατος,
ἀλλ´
αὐτὸν |
[17, 3] |
μᾶλλον
αὐτοὺς
ἀναγκάζουσα
διαλύεσθαι
τὴν〉
|
φιλίαν |
ἡ
τῶν
Σαυνιτῶν
ἰσχὺς
πολλή |
[17, 1] |
τὰ
ὅμηρα
ἔγνω
καὶ
τὴν
|
φιλίαν |
πρὸς
τοὺς
Λευκανοὺς
συνάψαι,
καὶ |
[17, 1] |
πρὸς
αὐτοὺς
ὁμολογίας,
ἐν
αἷς
|
φιλίαν |
συνέθεντο
καὶ
συμμαχίαν,
οὐκ
ἀπογνόντες |
[17, 1] |
Σαυνιτῶν
σύνοδον,
δηλώσοντες
αὐτοῖς,
ὅτι
|
φίλοι |
καὶ
σύμμαχοι
Ῥωμαίων
εἰσὶ
Λευκανοί, |
[17, 2] |
ὁμολογίας,
ἐπὶ
τῷ
μηδένα
μήτε
|
φίλον |
ἴδιον
ἡγήσασθαι
μήτ´
ἐχθρόν,
ἐὰν |
[17, 2] |
Λευκανοὺς
οὐ
πρότερον
ἐποιήσαντο
Ῥωμαῖοι
|
φίλους, |
ἀλλ´
ἔναγχος
πολεμίους
ἤδη
σφῶν |
[17, 4] |
κατά
τε
προγόνων
ὄγκον
καὶ
|
φίλων |
πλῆθος
καὶ
κατὰ
τὰς
ἄλλας |
[17, 4] |
τῆς
διαδοχῆς
αὐτοῦ
ἐγγισάσης
μέγα
|
φρονῶν |
ἐφ´
ἑαυτῷ
τῆς
τ´
ἀξιώσεως |
[17, 5] |
ἐν
τῷ
δήμῳ
πάσαις
ταῖς
|
φυλαῖς |
κατακρίνεται,
τίμημα
τῆς
εἰσαγγελίας
ἐχούσης |