Livre, Chap. |
[17, 5] |
ταῦτα
διαπραξάμενος
οὐχ
ὅπως
χάριτος
|
ἢ |
τιμῆς
τινος
ἠξιώθη
παρὰ
τῆς
|
[17, 4] |
ἕτερον
αὖθις
ἐπὶ
τούτῳ
βαρύτερον
|
ἢ |
ὡς
κατὰ
Ῥωμαῖον
ἡγεμόνα.
ἐπιλεξάμενος |
[17, 5] |
δυνάμεις,
καὶ
τελευτῶν
ὃν
οὔτε
|
ἡ |
βουλὴ
οὔτε
ὁ
δῆμος
συνεχώρησεν |
[17, 3] |
καὶ
καταφεύγουσιν
ἐπ´
αὐτὴν
βοηθεῖν·
|
ἡ |
δ´
ἀφανὴς
καὶ
μᾶλλον
αὐτοὺς |
[17, 3] |
καὶ
πρὸς
ἅπαντας
εὐπρεπὴς
λέγεσθαι
|
ἡ |
Λευκανῶν
ἐγένετο
βοήθεια
τῶν
καταφυγόντων
|
[17, 3] |
τε
καὶ
κατὰ
πόλεις
εὐτρεπίζεσθαι.
|
~Ἡ |
μὲν
δὴ
φανερὰ
τοῦ
Σαυνιτικοῦ
|
[17, 3] |
αὐτοὺς
ἀναγκάζουσα
διαλύεσθαι
τὴν〉
φιλίαν
|
ἡ |
τῶν
Σαυνιτῶν
ἰσχὺς
πολλή
τ´ |
[17, 1] |
τῶν
πρέσβεων
καὶ
πολλὰ
δεομένων
|
ἥ |
τε
βουλὴ
δέχεσθαι
τὰ
ὅμηρα |
[17, 4] |
μὲν
ὡς
ἀπελαυνόμενος
τῶν
ἴσων
|
ἠγανάκτει
|
καὶ
πολλάκις
ἐπὶ
τῆς
βουλῆς |
[17, 2] |
δὲ
Σαυνῖται
τῶν
πρέσβεων
ἀκούσαντες
|
ἠγανάκτουν |
τε
καὶ
ἀπελογοῦντο
πρῶτον
μὲν
|
[17, 4] |
τοὺς
πρέσβεις
ἐπὶ
τὸν
Φάβιον
|
ἦγε |
τὴν
στρατιάν,
ὡς,
εἰ
μὴ |
[17, 4] |
βαρύτερον
ἢ
ὡς
κατὰ
Ῥωμαῖον
|
ἡγεμόνα. |
ἐπιλεξάμενος
γὰρ
ἐκ
τῆς
ἑαυτοῦ |
[17, 5] |
ἐποίκων
ἕτεροι
τῆς
ἀποικίας
ᾑρέθησαν
|
ἡγεμόνες· |
ὁ
δὲ
τὴν
πόλιν
ἐξελὼν |
[17, 4] |
παρεχώρησε
τοῦ
Σαυνιτικοῦ
πολέμου
τὴν
|
ἡγεμονίαν. |
πρῶτον
μὲν
δὴ
τοῦτο
διαβολὴν |
[17, 4] |
αὐτοῦ
εἴξας
τῇ
μανίᾳ
τῆς
|
ἡγεμονίας |
ἐξεχώρησεν.
~Ὅτι
ὁ
αὐτὸς
Ποστόμιος |
[17, 4] |
ἐκέλευσεν,
ὡς
αὐτῷ
μόνῳ
τῆς
|
ἡγεμονίας |
προσηκούσης.
καὶ
πρὸς
τοὺς
ἀποσταλέντας |
[17, 2] |
ἑκόντες,
πολεμήσειν
αὐτοῖς
ἀπειλούντων,
ἀφόρητον
|
ἡγησάμενοι |
τὴν
αὐθάδειαν
τῆς
πόλεως
οἱ |
[17, 2] |
τῷ
μηδένα
μήτε
φίλον
ἴδιον
|
ἡγήσασθαι |
μήτ´
ἐχθρόν,
ἐὰν
μὴ
Ῥωμαῖοι |
[17, 3] |
τῶν
Σαυνιτῶν
ἰσχὺς
πολλή
τ´
|
ἤδη |
γεγονυῖα
καὶ
ἔτι
πλείων
γενήσεσθαι |
[17, 4] |
ἕνεκα,
καὶ
ὅτι
διτταῖς
ὑπατείαις
|
ἤδη |
κεκοσμημένος
ἦν.
ἐφ´
οἷς
ὁ |
[17, 2] |
Ῥωμαῖοι
φίλους,
ἀλλ´
ἔναγχος
πολεμίους
|
ἤδη |
σφῶν
ὄντας,
πρόφασιν
οὔτε
δικαίαν |
[17, 1] |
μάχαις
καὶ
πολλὰ
μὲν
ἀπολωλεκότες
|
ἤδη |
χωρία,
κινδυνεύοντες
δὲ
καὶ
περὶ |
[17, 4] |
ὅτι
διτταῖς
ὑπατείαις
ἤδη
κεκοσμημένος
|
ἦν. |
ἐφ´
οἷς
ὁ
συνύπατος
αὐτοῦ
|
[17, 4] |
ἐλάττονα
ἰσχὺν
ἔχοντι—
δημοτικὸς
γὰρ
|
ἦν |
καὶ
τῶν
νεωστὶ
παρελθόντων
εἰς |
[17, 1] |
Λευκανοί,
καὶ
τήν
τε
χώραν
|
ἣν |
ἔτυχον
αὐτῶν
ἀφῃρημένοι
παρακαλέσοντες
ἀποδιδόναι, |
[17, 1] |
ἁπάσης,
ἐπὶ
τὴν
Ῥωμαίων
βοήθειαν
|
ἠναγκάσθησαν |
καταφυγεῖν,
συνειδότες
μὲν
ἑαυτοῖς
ἐψευσμένοις |
[17, 5] |
οὖν
σώφρονι
λογισμῷ
τὰ
συμβάντα
|
ἤνεγκε |
καὶ
τὸ
χαλεπὸν
τοῦ
συνεδρίου |
[17, 4] |
πρῶτον
μὲν
δὴ
τοῦτο
διαβολὴν
|
ἤνεγκε |
τῷ
Ποστομίῳ
κατὰ
πολλὴν
αὐθάδειαν |
[17, 5] |
ὅπως
χάριτος
ἢ
τιμῆς
τινος
|
ἠξιώθη |
παρὰ
τῆς
βουλῆς,
ἀλλὰ
καὶ |
[17, 5] |
δισμυρίων
ἐποίκων
ἕτεροι
τῆς
ἀποικίας
|
ᾑρέθησαν |
ἡγεμόνες·
ὁ
δὲ
τὴν
πόλιν |