Livre, Chap. |
[17, 5] |
εἰς
ἀτιμίαν
φερούσης
ἐπειράθη.
νῦν
|
δ´ |
ἀγανακτῶν
καὶ
ἀντιχαλεπαίνων
τάς
τ´ |
[17, 3] |
καταφεύγουσιν
ἐπ´
αὐτὴν
βοηθεῖν·
ἡ
|
δ´ |
ἀφανὴς
καὶ
μᾶλλον
αὐτοὺς
ἀναγκάζουσα |
[17, 4] |
ἔργα
καὶ
θεραπόντων
ὑπηρετοῦντας.
Τοσαύτῃ
|
δὲ |
αὐθαδείᾳ
πρὸ
τῆς
ἐξόδου
χρησάμενος |
[17, 5] |
ὧν
μύριοι
μὲν
ἐσφάγησαν,
ἑξακισχίλιοι
|
δὲ |
καὶ
διακόσιοι
τὰ
ὅπλα
παρέδοσαν. |
[17, 1] |
μὲν
ἀπολωλεκότες
ἤδη
χωρία,
κινδυνεύοντες
|
δὲ |
καὶ
περὶ
τῆς
ἄλλης
γῆς |
[17, 1] |
{τε}
πόλεμον
διέφερον·
ἐν
ἁπάσαις
|
δὲ |
μειονεκτοῦντες
ταῖς
μάχαις
καὶ
πολλὰ |
[17, 2] |
ἐξελαυνομένους
ἐκ
τῆς
σφετέρας.
~Οἱ
|
δὲ |
Σαυνῖται
τῶν
πρέσβεων
ἀκούσαντες
ἠγανάκτουν |
[17, 4] |
δίκαια
πρὸς
αὐτὸν
ἔλεγεν,
ὕστερον
|
δὲ |
συγγνοὺς
ἑαυτῷ
κατά
τε
προγόνων
|
[17, 1] |
συνέθεντο
καὶ
συμμαχίαν,
οὐκ
ἀπογνόντες
|
δὲ |
συμπείσειν
αὐτούς,
ἐὰν
ἐξ
ἁπάσης |
[17, 2] |
πρέσβεις
ἐκέλευσαν
ἀπαλλάττεσθαι
παραχρῆμα,
αὐτοὶ
|
δὲ |
τὰ
πρὸς
τὸν
πόλεμον
ἐψηφίσαντο |
[17, 5] |
τῆς
ἀποικίας
ᾑρέθησαν
ἡγεμόνες·
ὁ
|
δὲ |
τὴν
πόλιν
ἐξελὼν
καὶ
τὴν |
[17, 4] |
ἀλλ´
αὐτὸν
τῆς
βουλῆς.
ἀπολύσας
|
δὲ
|
τοὺς
πρέσβεις
ἐπὶ
τὸν
Φάβιον |
[17, 4] |
ἀρχῆς,
τοῖς
ὅπλοις
προσαναγκάσων.
καταλαβὼν
|
δὲ |
τοῦτον
Κομινίῳ
πόλει
προσκαθήμενον
ἐξεπίεσεν |
[17, 2] |
τοῦ
καταλῦσαι
τὰς
σπονδάς.
ἀποκρινομένων
|
δὲ |
τῶν
Ῥωμαίων,
ὅτι
τοὺς
ὑπηκόους |
[17, 1] |
τὰ
ψηφισθέντα
ὑπ´
αὐτῆς.
γενομένων
|
δὲ |
τῶν
συνθηκῶν
πρὸς
τοὺς
ἀποσταλέντας |
[17, 2] |
καταλυσαμένους
τὸν
πόλεμον
ἅπαντα
πείθεσθαι
|
δεῖ |
τοῖς
παρειληφόσι
τὴν
ἀρχήν,
καί, |
[17, 4] |
ὑπεροψίαν
τῶν
ἀρχαίων
ἐθισμῶν
καὶ
|
δεινὴν
|
ὑπερηφανίαν.
Φάβιος
μὲν
αὐτοῦ
εἴξας |
[17, 1] |
γὰρ
τῶν
πρέσβεων
καὶ
πολλὰ
|
δεομένων |
ἥ
τε
βουλὴ
δέχεσθαι
τὰ |
[17, 1] |
πολλὰ
δεομένων
ἥ
τε
βουλὴ
|
δέχεσθαι |
τὰ
ὅμηρα
ἔγνω
καὶ
τὴν |
[17, 3] |
τὰ
προσεχῆ
τούτοις.
αἵ
τε
|
δὴ |
σπονδαὶ
μετὰ
τὴν
ἄφιξιν
τῶν |
[17, 3] |
καταφυγόντων
ἐπ´
αὐτούς·
ὡς
κοινὸν
|
δή |
τι
τοῦτο
καὶ
πάτριον
ἔθος
|
[17, 4] |
πολέμου
τὴν
ἡγεμονίαν.
πρῶτον
μὲν
|
δὴ |
τοῦτο
διαβολὴν
ἤνεγκε
τῷ
Ποστομίῳ |
[17, 3] |
κατὰ
πόλεις
εὐτρεπίζεσθαι.
~Ἡ
μὲν
|
δὴ |
φανερὰ
τοῦ
Σαυνιτικοῦ
πολέμου
πρόφασις |
[17, 1] |
τὴν
κοινὴν
τῶν
Σαυνιτῶν
σύνοδον,
|
δηλώσοντες |
αὐτοῖς,
ὅτι
φίλοι
καὶ
σύμμαχοι |
[17, 5] |
δίκην
ὑπάγεται
δημοσίαν
ὑπὸ
δυεῖν
|
δημάρχων. |
καὶ
κατηγορηθεὶς
ἐν
τῷ
δήμῳ |
[17, 1] |
τοὺς
Λευκανοὺς
συνάψαι,
καὶ
ὁ
|
δῆμος |
ἐπεκύρωσε
τὰ
ψηφισθέντα
ὑπ´
αὐτῆς. |
[17, 5] |
οὔτε
ἡ
βουλὴ
οὔτε
ὁ
|
δῆμος |
συνεχώρησεν
αὐτῷ
θρίαμβον
ἀπὸ
τῆς |
[17, 5] |
ἑαυτὸν
ὑπάτοις
εἰς
δίκην
ὑπάγεται
|
δημοσίαν |
ὑπὸ
δυεῖν
δημάρχων.
καὶ
κατηγορηθεὶς |
[17, 4] |
ἄλλας
δυνάμεις
ἐλάττονα
ἰσχὺν
ἔχοντι—
|
δημοτικὸς |
γὰρ
ἦν
καὶ
τῶν
νεωστὶ |
[17, 4] |
παρέσχε
τῇ
βουλῇ
καὶ
τῷ
|
δήμῳ |
μίσους
ἀφορμὰς
δικαίου.
τὸν
γὰρ |
[17, 5] |
δημάρχων.
καὶ
κατηγορηθεὶς
ἐν
τῷ
|
δήμῳ |
πάσαις
ταῖς
φυλαῖς
κατακρίνεται,
τίμημα |
[17, 3] |
εἰ〉
Λευκανῶν
τε
χειρωθέντων
καὶ
|
δι´ |
αὐτοὺς
τῶν
προσοίκων
ἀκολουθήσειν
ἔμελλε |
[17, 4] |
ἡγεμονίαν.
πρῶτον
μὲν
δὴ
τοῦτο
|
διαβολὴν |
ἤνεγκε
τῷ
Ποστομίῳ
κατὰ
πολλὴν |
[17, 4] |
~Ὅτι
Ποστόμιος
ὁ
ὕπατος
τῆς
|
διαδοχῆς |
αὐτοῦ
ἐγγισάσης
μέγα
φρονῶν
ἐφ´ |
[17, 5] |
ἐχαρίσατο,
καὶ
πρὶν
ἀποσταλῆναι
τὸν
|
διάδοχον |
τῆς
ἀρχῆς
ἀπέλυσεν
ἀπὸ
τῶν |
[17, 5] |
μὲν
ἐσφάγησαν,
ἑξακισχίλιοι
δὲ
καὶ
|
διακόσιοι |
τὰ
ὅπλα
παρέδοσαν.
ταῦτα
διαπραξάμενος
|
[17, 3] |
ἀφανὴς
καὶ
μᾶλλον
αὐτοὺς
ἀναγκάζουσα
|
διαλύεσθαι |
τὴν〉
φιλίαν
ἡ
τῶν
Σαυνιτῶν |
[17, 5] |
διακόσιοι
τὰ
ὅπλα
παρέδοσαν.
ταῦτα
|
διαπραξάμενος
|
οὐχ
ὅπως
χάριτος
ἢ
τιμῆς |
[17, 5] |
οὐ
πολὺν
ἐν
ταῖς
προσβολαῖς
|
διατρίψας, |
ἔπειτα
Οὐενουσίαν
πολυάνθρωπον
καὶ
ἄλλας |
[17, 1] |
οἱ
Λευκανοὶ
τόν
{τε}
πόλεμον
|
διέφερον· |
ἐν
ἁπάσαις
δὲ
μειονεκτοῦντες
ταῖς |
[17, 4] |
πολλάκις
ἐπὶ
τῆς
βουλῆς
τὰ
|
δίκαια |
πρὸς
αὐτὸν
ἔλεγεν,
ὕστερον
δὲ |
[17, 2] |
ἤδη
σφῶν
ὄντας,
πρόφασιν
οὔτε
|
δικαίαν |
οὔτ´
εὐσχήμονα
κατασκευαζόμενοι
τοῦ
καταλῦσαι |
[17, 4] |
καὶ
τῷ
δήμῳ
μίσους
ἀφορμὰς
|
δικαίου. |
τὸν
γὰρ
ὑπατεύσαντα
τῷ
πρόσθεν
|
[17, 2] |
ἕπεσθαι
καὶ
ἐπὶ
τούτῳ
τῷ
|
δικαίῳ |
καταλυσαμένους
τὸν
πόλεμον
ἅπαντα
πείθεσθαι |
[17, 5] |
τοῖς
μεθ´
ἑαυτὸν
ὑπάτοις
εἰς
|
δίκην |
ὑπάγεται
δημοσίαν
ὑπὸ
δυεῖν
δημάρχων. |
[17, 5] |
ἐκείνου
πόλεων,
τὴν
καλουμένην
Οὐενουσίαν,
|
δισμυρίων |
ἐποίκων
ἕτεροι
τῆς
ἀποικίας
ᾑρέθησαν |
[17, 4] |
τῆς
ἑαυτοῦ
στρατιᾶς
περὶ
τοὺς
|
δισχιλίους |
ἄνδρας
εἰς
τοὺς
ἰδίους
ἀγροὺς
|
[17, 4] |
τοῦ
γένους
ἕνεκα,
καὶ
ὅτι
|
διτταῖς |
ὑπατείαις
ἤδη
κεκοσμημένος
ἦν.
ἐφ´ |
[17, 4] |
ἀγροὺς
ἀπήγαγεν,
οἷς
ἄνευ
σιδήρου
|
δρυμὸν |
ἐκέλευσε
κείρειν.
καὶ
μέχρι
πολλοῦ |
[17, 5] |
εἰς
δίκην
ὑπάγεται
δημοσίαν
ὑπὸ
|
δυεῖν |
δημάρχων.
καὶ
κατηγορηθεὶς
ἐν
τῷ |
[17, 4] |
πλῆθος
καὶ
κατὰ
τὰς
ἄλλας
|
δυνάμεις
|
ἐλάττονα
ἰσχὺν
ἔχοντι—
δημοτικὸς
γὰρ |
[17, 5] |
ἀπέλυσεν
ἀπὸ
τῶν
σημείων
τὰς
|
δυνάμεις, |
καὶ
τελευτῶν
ὃν
οὔτε
ἡ |
[17, 1] |
ἀρχὰς
μὲν
οὖν
ταῖς
ἑαυτῶν
|
δυνάμεσι |
πιστεύοντες
οἱ
Λευκανοὶ
τόν
{τε} |
[17, 3] |
πρεσβευτῶν
εὐθὺς
ἐλέλυντο,
καὶ
στρατιαὶ
|
δύο |
κατεγράφοντο.
~Ὅτι
Ποστόμιος
ὁ
ὕπατος |