HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys d'Halicarnasse, Les Antiquités romaines, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ω = 44 formes différentes pour 319 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[3, 21]   τὴν παναθλίαν ἀδελφὴν ἀποστερήσας γάμου, ὦ δύστηνε! ἀλλ´ οὐδ´ ἔλεος εἰσέρχεταί

[3, 21]   ἀδελφῶν οὐκ ἐπὶ τοῖς ἀγαθοῖς, ὦ μιαρὰ σύ, τοῖς κοινοῖς τῆς

[3, 71]   τὴν ἀκρίβειαν τῆς μαντικῆς ἐπιστήμης, ὦ Νέβιε. πράξει γὰρ ἐπιχειρεῖν μεγάλῃ

[3, 71]   ἀκόνην λέγει πρὸς αὐτόν, Ἑάλωκας, ὦ Νέβιε, φενακίζων ἡμᾶς καὶ καταψευδόμενος

[3, 17]   ἔφη, καὶ τὴν ἐμὴν γνώμην, ὦ παῖδες ἀγαθοί, καὶ πορευθέντες ἀποκρίνασθε

[3, 17]   εὐσεβὲς μέν, ἔφη, πρᾶγμα ποιεῖτε, ὦ παῖδες, τῷ πατρὶ ζῶντες καὶ

[3, 17]   ὁ πρεσβύτατος τοιάδε· Ἐδεξάμεθ´ ἄν, ὦ πάτερ, τὸν ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας

[3, 24]   τὸ δεξιὸν ἡμῖν κέρας, ἔφησεν, ὦ Τύλλε. Ἀλβανοί τε γὰρ ἐκλιπόντες

[3, 8]   βούλει διαλλάττεσθαι τοῦτον τὸν τρόπον, ὦ Τύλλε, ἀλλὰ καὶ διδόναι δίκας

[3, 17]   τῆς ἰδίας γνώμης ἐξουσίαν παρεῖχες, ὦ Τύλλε, βουλεύσασθαι περὶ τοῦ πρὸς

[3, 10]   Ἀλβανὸς τοιαῦτα προίσχετο δίκαια· Ἡμεῖς, ὦ Τύλλε, καὶ τῆς μὲν ἄλλης

[3, 7]   τῶν διαλλαγῶν στοχάζεσθαι. δειναὶ γάρ, ὦ Τύλλε, μηχαναὶ πλέκονται καθ´ ἡμῶν

[3, 14]   πρὸς αὐτόν· ~Θεός τις ἔοικεν, ὦ Τύλλε, προνοούμενος τῶν πόλεων ἑκατέρας

[3, 10]   τὸν σύλλογον ἔλεξεν· Ἡμῖν μέν, ὦ Τύλλε, τὴν μὲν πατρίδα καταλιπεῖν

[3, 15]   ὁ Φουφέττιος· Οὐδ´ ἐμὲ λέληθεν, ὦ Τύλλε, τὸ συγγενὲς τῶν μειρακίων,

[3, 7]   φιλίας λόγων· καὶ ἔδει γε, ὦ Τύλλε, τοῦτο ποιεῖν ὑμᾶς ἀποίκους

[3, 9]   Ῥωμαίων βασιλεὺς ἔλεξε· Καὶ ἡμεῖς, ὦ Φουφέττιε, βαρεῖαν ὑπελαμβάνομεν ἡμᾶς καταλήψεσθαι

[3, 9]   ἔστω κακῶν, ὡς καὶ σοί, ὦ Φουφέττιε, δοκεῖ· ἀλλ´ οὐκ ἀπόχρη

[3, 9]   ἐσόμεθα φίλοι, σὺ μὲν παρέλιπες, ὦ Φουφέττιε, ἐγὼ δ´ ἔτι καὶ

[3, 11]   πολίτευμα ἦρξεν οὗ σὺ κατηγόρεις, ὦ Φουφέττιε. ἐν ἰσχύι γὰρ ὅπλων

[3, 15]   ἄλλα ὀρθῶς ἐπιλελογίσθαι μοι δοκεῖς, ὦ Φουφέττιε· θαυμαστὴ γάρ τις ἡ

[3, 11]   φύσεως καὶ προγόνων ἀρετῆς δίκαιον, ὦ Φουφέττιε καὶ ὑμεῖς ἄνδρες Ἀλβανοί,

[3, 11]   τῶν πόλεων ἀντιπαρεξετάζειν ἀλλήλοις ἐπεχείρεις, ὦ Φουφέττιε, λέγων ὅτι τὸ μὲν

[3, 9]   τύχας. ἓν γάρ ἐστι μόνον, ὦ Φουφέττιε, λύπης ἀνθρωπίνης ἐπ´ ἀλλοτρίοις

[3, 11]   καὶ τοῦτο δι´ αἰτίας εἶχες, ὦ Φουφέττιε, οὐκ ἐπὶ διαφθορᾷ καὶ

[3, 11]   πολλὰ εἶχον ἔτι καὶ ἰσχυρά, ὦ Φουφέττιε, πρὸς τὰς δικαιώσεις, ἃς

[3, 21]   ἀρετὴν καὶ τοὺς στεφάνους ὀνειδίζεις, ὦ ψευδοπάρθενε καὶ μισάδελφε καὶ ἀναξία

[3, 65]   πέντε διέμεινε συνεχῶς πολεμούμενος, ἐν ᾧ γῆν ἀμφότεροι τὴν ἀλλήλων πορθοῦντες

[3, 19]   Ἀλβανοῖς εὐκατεργάστους ὑπελάμβανον γενήσεσθαι. ἐν ᾧ δ´ ἐγίνετο ταῦτα, ὁ παρασπίζων

[3, 7]   πόλεις παρὰ τῶν ἀποίκων. ἐν ᾧ δὲ ἡμεῖς ἐμέλλομεν καὶ παρετηροῦμεν

[3, 31]   καὶ προδοτῶν νόμον ἀπέκτεινεν. ~Ἐν ᾧ δὲ ταῦτ´ ἐγίνετο χρόνῳ, Μάρκος

[3, 56]   αὐτοῦ γίνεται δίχα πόνου. ἐν ᾧ δὲ ταῦτα ἐπράττετο χρόνῳ καὶ

[3, 22]   τοὺς καθαρμοὺς νομίμων ἐχρήσαντο. ἐν ᾧ δὲ τῆς πόλεως χωρίῳ τὸν

[3, 21]   οἱ παριόντες αὐτὴν ἐρριμμένην ἐν ᾧ διεχρήσθη χωρίῳ λίθους ἐπιφοροῦντες καὶ

[3, 21]   ἔρωτι κρατουμένη τῶν ἀνεψιῶν ἑνός, ᾧ καθωμολόγητο ὑπὸ τοῦ πατρὸς ἐπὶ

[3, 22]   δι´ ἐκεῖνο κυρωθεὶς τὸ πάθος, ᾧ καὶ εἰς ἐμὲ χρῶνται, τιμὴν

[3, 8]   τοὺς κτίσαντας καὶ πατέρας, ἐν ᾧ καὶ κρατηθέντες ἀπολεῖσθε καὶ κρατήσαντες,

[3, 22]   τοῦτο καλεῖται παρ´ αὐτοῖς ζυγόν, ᾧ καὶ οἱ τότε καθαίροντες τὸν

[3, 23]   ἐν φανερῷ βουλεύσαντες ἀπόστασιν, ἐν ᾧ κίνδυνος ἦν καθ´ ἑκάτερον ἢ

[3, 67]   τρόπος δὲ τιμωρίας ὅστις ἐστίν, ᾧ κολάζουσι τὰς διαφθαρείσας, ἐν τῇ

[3, 23]   βασιλεὺς ἐνιαύσιον διαλιπὼν χρόνον, ἐν ᾧ πάντα τὰ πρὸς τὸν πόλεμον

[3, 6]   γενομένη καὶ ὁ χρόνος ἐν ᾧ παρεσκευάζοντο πολὺς ἐφελκυσθεὶς διέχεεν αὐτῶν

[3, 6]   καὶ δυναστείας Ῥωμαίοις κατέστησαν, ἐν ᾧ πολλὰς ἀπολέσαντες δυνάμεις ἀμφότεροι καὶ

[3, 11]   τὰ νείκη δύνασθαι διακρῖναι τρόπον, ᾧ πολλοὶ βάρβαροί τε καὶ Ἕλληνες

[3, 32]   ἑκατὸν τῆς Ῥώμης ἀγών, ἐν ᾧ πολλοὺς μὲν ἀμφοτέρων συνέβη πεσεῖν·

[3, 65]   ἦν, Τύλλιος δὲ τὸ συγγενικόν· ᾧ Ῥωμαῖοι μετὰ τὴν Λευκίου Ταρκυνίου

[3, 23]   τὸν τῆς ἐπιθέσεως καιρόν· ἐν ᾧ σκέψασθε ὅσα ὠφεληθησόμεθα. πρῶτον μὲν

[3, 70]   πατὴρ ἐγένετο χωρίον εὐτελὲς γεωργῶν, ᾧ τά τε ἄλλα συνειργάζετο παῖς

[3, 18]   γὰρ ὁ χρόνος ἧκεν ἐν ᾧ τέλος ἔδει λαβεῖν τὰς ὁμολογίας,

[3, 72]   καὶ ὁ κηδεστὴς αὐτοῦ Τύλλιος, ᾧ τὴν ἑτέραν δεδωκὼς ἦν θυγατέρα,

[3, 1]   δήμῳ. ἔτος δὲ ἦν ἐν ᾧ τὴν ἡγεμονίαν παρέλαβεν ὁ δεύτερος

[3, 22]   πατρὸς ἀπολύοντος αὐτὸν τῆς αἰτίας, ᾧ τὴν περὶ τῆς θυγατρὸς ὀργὴν

[3, 10]   Ἑλληνικοῦ τε καὶ τοῦ Λατίνων, ᾧ τῆς πολιτείας μεταδεδώκαμεν· ὑμεῖς δὲ

[3, 26]   παλινπροδοσίαν ὁ Τύλλος οὐδὲν ἐξελέγχειν ᾤετο δεῖν κατὰ τὸ παρόν, ἕως

[3, 21]   μέτριον, ἀλλ´ ὡς εἶχεν ὀργῆς ὠθεῖ διὰ τῶν πλευρῶν αὐτῆς τὸ

[3, 19]   τῷ κατορθώματι περιχαρῆ τὸν Ἀλβανὸν ὠθεῖται ταχὺς ἐπ´ αὐτὸν καὶ πολλὰ

[3, 53]   ἀπέθνησκον, οἱ δὲ πλείους αὐτῶν ὠθούμενοί τε ὑπ´ ἀλλήλων καὶ καταπατούμενοι

[3, 25]   κελεύσας τοὺς ἐπὶ τὸν ποταμὸν ὠθουμένους κτείνειν, αὐτὸς ἐπὶ τὸ στρατόπεδον

[3, 68]   δεκάπους. μετὰ δὲ τὸν εὔριπον ᾠκοδόμηνται στοαὶ τρίστεγοι. τούτων δὲ αἱ

[3, 67]   φαῦλα ταῖς ἐργασίαις ὄντα πρῶτος ᾠκοδομήσατο λίθοις ἁμαξιαίοις εἰργασμένοις πρὸς κανόνα.

[3, 21]   τοὺς ἐφ´ ἡμῶν ἐξετάζειν βίους, ὠμὰ καὶ σκληρὰ καὶ τῆς θηριώδους

[3, 53]   Ταρκύνιος ἐπιφανεστάτην, ἧς αὐτὸς αἴτιος ὡμολογεῖτο ὑπὸ πάντων γεγενῆσθαι. καμνούσης γὰρ

[3, 51]   λεηλατήσειν· Τυρρηνοὶ δὲ συμμαχίαν ἀποστελεῖν ὡμολόγησαν, ἧς ἂν αὐτοὶ δεηθῶσιν, οὐχ

[3, 18]   χάρακας, πρῶτον μὲν ἱερὰ θύσαντες ὤμοσαν ἐπὶ τῶν ἐμπύρων στέρξειν τὴν

[3, 23]   ὁ καιρὸς οὐκ ἐπιτρέπει βραχὺς ὤν, αὐτὰ δὲ τὰ ἀναγκαιότατα ἐρῶ.

[3, 35]   δὲ ταῦτα, ὅτι οὐ ταχὺς ὢν εἰς πόλεμον ἰέναι βέβαιος ἦν

[3, 2]   φύσει τε αὐθάδης καὶ ὑπομαργότερος ὢν ἐκπολεμῶσαι τὰς πόλεις ἔγνω πρὸς

[3, 5]   ὃς οὐδενὸς ἧττον Ἀλβανῶν πρόθυμος ὢν κατ´ ἀρχὰς διαστῆσαι τὰς πόλεις

[3, 70]   τά τε ἄλλα συνειργάζετο παῖς ὢν ὁ Νέβιος, ὅσα τοῖς τηλικούτοις

[3, 20]   ἐκποδός, ὁ δ´ ἐπιβαίνειν ἀδύνατος ὢν πολὺ τοῦ δέοντος ὑστέρει. ἔνθα

[3, 1]   δῆμος ἠξίου, Τύλλος Ὁστίλιος γένους ὢν τοιοῦδε· ἐκ πόλεως Μεδυλλίας, ἣν

[3, 29]   χωρὶς τῶν ἱερῶν κτημάτων, ἐξ ὧν αἱ θυσίαι τοῖς θεοῖς ἐγίνοντο.

[3, 1]   ὡρισμένον τινὰ ἡμερῶν ἀριθμόν, ὑφ´ ὧν ἀποδείκνυται βασιλεύς, ὃν ἅπας ὁ

[3, 29]   ἐμὲ λέληθεν, ἄνδρες Ἀλβανοί, τούτων ὧν ἀπολογεῖσθε οὐθέν, ἀλλὰ τὸ μὲν

[3, 48]   πάνυ χρόνῳ γίνεται δῶρα διδούς, ὧν αὐτὸν ἐν χρείᾳ μάλιστα γινόμενον

[3, 29]   ἔσεσθαι διὰ τὸ συγγενές, καθ´ ὧν δ´ ἂν αἱ ἐπιχειρήσεις γένωνται

[3, 60]   ὑμῖν ἓν οἴομαι δεῖν ἀνθ´ ὧν δίδωμι πάντων ὑπάρξαι μοι παρ´

[3, 73]   ὁ βασιλεὺς λέγειν ἐκέλευσεν ὑπὲρ ὧν διεφέροντο, αἰγῶν μὲν ἀμφισβητεῖν ἐσκήπτοντο,

[3, 39]   δίκας παρ´ αὐτῶν ἥκει ληψόμενος ὧν διήρπασάν τε καὶ κατέβλαψαν αὐτοῦ

[3, 28]   ἀφελέσθαι τὰ ὅπλα αὐτούς, ἐξ ὧν ἐγκρατεστέραν ἂν τὴν ἀρχὴν κατεστησάμεθα,

[3, 70]   ὑπερβολὰς τῆς οἰωνομαντικῆς ἐπιστήμης ἐπιδειξάμενος· ὧν ἐγὼ μίαν, ἣν μάλιστα τεθαύμακα,

[3, 8]   ἀφέσεως ἅπασι πρὸς ἅπαντας ὑπὲρ ὧν ἔδρασαν ἢ ἔπαθον ἀδόλου γινομένης,

[3, 42]   τὸ ἔμπειρόν τε καὶ φιλόπονον, ὧν ἐθάδες ἦσαν ἐκ πλείστου, καὶ

[3, 34]   τὸν τρόπον παρειληφέναι τὴν ἡγεμονίαν ὧν εἶχον Ἀλβανοὶ πόλεων. πολεμίων τε

[3, 38]   παραστησάμενος, τούς τε ἁλόντας οὐδὲν ὧν εἶχον ἀφελόμενος εἰς Ῥώμην μητήγαγε

[3, 3]   τοῦτο πεποίηκα καὶ μηδὲν εὑρόμενος ὧν ἐκέλευον αἱ συνθῆκαι {φαίνονται παρ´

[3, 6]   τοῖς κεκρατηκόσιν ἠναγκάσθησαν γενέσθαι. περὶ ὧν ἐν τῇ πρὸ ταύτης δεδήλωκα

[3, 32]   ὑπεδέχοντο κατασκευάσαντες ἄσυλον ἱερόν, ὑπὲρ ὧν ἐν τῷ πρὸ τούτου λόγῳ

[3, 33]   καιρὸν δὲ νομίσαντες ἐπιτήδειον ἔχειν ὧν ἐξέτισαν Ῥωμαίοις χρημάτων πολλαπλάσια παρ´

[3, 41]   καὶ τὰς ἁλὰς ἀξιούντων ἀπολαβεῖν, ὧν ἐπὶ Ῥωμύλου βασιλέως καθ´ ὁμολογίας

[3, 67]   τὰς ὑπονόμους ὀρύττειν τάφρους, δι´ ὧν ἐπὶ τὸν Τέβεριν ὀχετεύεται πᾶν

[3, 2]   ἄλλαι μνημονεύονται, μέγισται δὲ περὶ ὧν ἔρχομαι λέξων τὴν ἀρχὴν ποιησάμενος

[3, 36]   κατέσκηψαν εἰς τὴν πόλιν, ὑφ´ ὧν ἐφθάρη μοῖρα τοῦ πλήθους οὐκ

[3, 3]   ἅμα τοῖς εἰρηνοδίκαις αἰτήσοντας ὑπὲρ ὧν ἠδίκηντο Ῥωμαῖοι δίκας παρ´ Ἀλβανῶν

[3, 3]   Ἀλβανοὺς προσάγειν ἐκέλευσε καὶ περὶ ὧν ἥκουσι λέγειν. ἀπαγγειλάντων δ´ αὐτῶν

[3, 26]   διερευνώμενον ἀποκτείνειν. κἀκεῖνος ὡς θάτερον ὧν ἤλπισε διαπεπραγμένος καὶ λεληθὼς τὸν

[3, 21]   δι´ αὐτοὺς τὸ κοινόν· ὑπὲρ ὧν κατὰ τοὺς οἰκείους ἐρῶ καιρούς.

[3, 67]   μεγαλοπρεπεστάτοις κατασκευάσμασι τῆς Ῥώμης, ἐξ ὧν μάλιστα τὸ τῆς ἡγεμονίας ἐμφαίνεται

[3, 29]   μὲν δήμου μηδὲν ἐγνωκέναι λέγοντος ὧν ὁ Μέττιος ἐμηχανᾶτο, τῶν δὲ

[3, 9]   κοινὰ χρὴ καλεῖν πόλεως ἁμαρτήματα, ὧν ὁ στρατηγὸς ὑμῶν Κλοίλιος αἴτιος

[3, 34]   ἔτι νεωτερίζειν· ἄλλο δ´ οὐθὲν ὧν οἱ πόλεμοι φέρουσι δεινῶν οὐδετέροις

[3, 2]   παρεσκεύασε πολλοὺς ἀκίνδυνα κέρδη διώκοντας, ὧν οὐδὲ κωλυόμενοι ὑπὸ τοῦ δέους

[3, 10]   ὑμῖν ἐστιν ἐκ τῶν ἐπηλύδων, ὧν οὐδὲν ἂν φήσαιτε ἑκόντες ὑπομένειν.

[3, 16]   ἀγαθοὺς κατὰ θείαν γεγενῆσθαι πρόνοιαν, ὧν οὐκ ἂν εὕροιμεν ἑτέρους οὔτε

[3, 37]   ὁμοροῦσαν αὐτοῖς ἕκαστοι χώραν, ὑφ´ ὧν πολλοὶ Ῥωμαίων ἐβλάπτοντο. ἀφικομένων δὲ

[3, 23]   βίοι φέρουσι) τἀναντία καὶ αὐτὸς ὧν προὐθέμην ἐπιχειρήσω ποιεῖν. ἄξω γὰρ

[3, 11]   Ῥώμην πεποιήκαμεν τούτοις τοῖς πολιτεύμασιν ὧν σὺ κατηγόρεις χρώμενοι. τὸ δὲ

[3, 49]   τὴν Ῥωμαίων γῆν ἐπόρθουν· ἀνθ´ ὧν τιμωρήσασθαι βουλόμενος αὐτοὺς ὁ Ταρκύνιος

[3, 28]   μέχρι τοῦ παρόντος εἰάσαμεν. ἀνθ´ ὧν τίνας ἡμῖν χάριτας ἀπέδοσαν, ἡνίκα

[3, 67]   ἔπειτα ταῖς ἱεραῖς παρθένοις, ὑφ´ ὧν τὸ ἄσβεστον φυλάττεται πῦρ, τέτταρσιν

[3, 44]   ἣν ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος Ὠστίαν ὠνόμασεν, ὡς δ´ ἂν ἡμεῖς εἴποιμεν

[3, 7]   πυθόμενος ἔτι λανθάνουσαν ὑμᾶς οὐκέτ´ ᾠόμην δεῖν τῆς εὐπρεπείας τῶν διαλλαγῶν

[3, 18]   Ὁρατίους ὁ τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς ὡπλισμένους τε κάλλιστα καὶ τὸν ἄλλον

[3, 6]   ὁδός, ἀλλ´ ὅσον ἢ δυσὶν ὥραις ἢ τρισὶν ἀνυσθῆναι τὸ μακρότατον)

[3, 6]   ἀγαθοῖς ἐπαρθέντες ἐλευθερίας τε αὖθις ὠρέγοντο καὶ φρόνημα ἐλάμβανον ὑψηλότερον παρασκευάζοντό

[3, 1]   ἄρξοντας τὴν μεσοβασίλειον ἀρχὴν εἰς ὡρισμένον τινὰ ἡμερῶν ἀριθμόν, ὑφ´ ὧν

[3, 10]   ὑμῶν ἐστιν ὅσον ἀφ´ ἡμῶν ὡρμήθη, μᾶλλον δὲ πολλοστὸν τοῦ ἐπεισάκτου

[3, 30]   τινων φεύγειν ἐπὶ τὰ ὅπλα ὡρμηκότων οἱ περιεστεφανωκότες τὸν ὄχλον ἀρθέντος

[3, 52]   τε καὶ ἱππεῖς προθυμίᾳ τε ὡρμημένοι πρὸς τὸν πόλεμον ὁμοίᾳ καὶ

[3, 55]   δὲ προθυμίᾳ πρὸς τὸν πόλεμον ὡρμημένων ἀμφοτέρων οὐδεὶς ἀγὼν ἐκ παρατάξεως

[3, 6]   οὖν θρασύτερον ἐπὶ τὸν ἀγῶνα ὥρμησαν Ἀλβανοὶ Ῥωμαίων καταφρονήσαντες καὶ μιᾷ

[3, 40]   διάνοιαν αὐτῶν ὁ Μάρκιος ὑπονόμους ὤρυττεν ἀπὸ τῆς ἰδίας παρεμβολῆς ἀρξάμενος

[3, 73]   γενόμενοι κακῶς τε ἀλλήλους ἔλεγον ὡς ἀδικούμενοι καὶ οὐδὲ τὼ χεῖρε

[3, 71]   ἐπιστήμην εἰς τὸ μηδὲν ἐπεχείρησεν, ὡς ἀλαζονευομένου καὶ μηθὲν ἀληθὲς λέγοντος.

[3, 3]   ταῖς πόλεσιν. ὁ δὲ Κλοίλιος, ὡς Ἀλβανῶν προτέρων ἀπεσταλκότων εἰς Ῥώμην

[3, 6]   κρύφα καὶ κατ´ ὀλίγους ἰόντας, ὡς ἂν ἥκιστα γένοιντο τοῖς ἐπιβουλευομένοις

[3, 8]   πολέμου νόμος, ἀλλ´ ὑπὸ σκότους, ὡς ἂν ἥκιστα ὑπίδοιτό τις αὐτῶν

[3, 23]   ὅσην ὁρᾶτε προσειλήφαμέν τε, καὶ ὡς ἂν μάλιστα θάρσος τινὶ συμμαχίας

[3, 41]   τάς τε βλάβας διαλύσειν ὑποσχομένων, ὡς ἂν ὁ βασιλεὺς δικαιώσῃ, καὶ

[3, 11]   παντὸς τῶν ἀποικιῶν τὰς μητροπόλεις ὡς ἀναγκαῖόν τι φύσεως νόμιμον οὔτε

[3, 15]   τὸ συγγενὲς τῶν μειρακίων, οὐδ´ ὡς ἀναγκάσων αὐτοὺς τοῖς ἀνεψιοῖς διὰ

[3, 22]   τὸν ἴδιον οἶκον εἰσενέγκηται, οὔτε ὡς ἀνδροφόνον ἀποκτεῖναι τὸν ὑπὲρ τῆς

[3, 23]   ἡμῖν θεῶν ἢ δαιμόνων νεμεσήσειεν ὡς ἀνόσια πράττουσιν εἰ δουλεύειν τοῖς

[3, 71]   αὐτὸν τὸν Νέβιον ἀποθεραπεῦσαι διαγνούς, ὡς ἁπάντων ἀνθρώπων θεοφιλέστατον, ἄλλαις τε

[3, 26]   μετέωρα πρὸς πολλοὺς τῶν παρόντων ὡς ἀπὸ παντὸς τοῦ βελτίστου γενομένην

[3, 2]   κατηγορεῖν αὐτῶν πρὸς τὸν δῆμον ὡς ἀρχόντων πολέμου, Ἀλβανῶν δὲ τοὺς

[3, 21]   τοὺς ἐπιεικεῖς καὶ φιλανθρώπους ἀπέκλινεν, ὡς ἀσπάσασθαί τε πρώτη τὸν σωθέντα

[3, 3]   τοῦτο τὸ δίκαιον ὑμεῖς ἐστε, ὡς αὐτὰ τὰ ἔργα δηλοῖ. πρότεροί

[3, 4]   ὁρμῆς, ἣν κατ´ ἀρχὰς εἶχον ὡς αὐτῇ ἐφόδῳ τρεψόμενοι τοὺς πολεμίους,

[3, 26]   τῶν ἱππέων μοῖράν τινα πέμψας ὡς αὐτὸν ἠξίου τελείαν ἀποδείξασθαι τὴν

[3, 27]   κατὰ τὴν μάχην διαπραξαμένων φέρειν ὡς αὐτόν, ἵνα κἀκεῖνοι τὴν ἐκ

[3, 23]   ἔχοντας ἐπῆρεν αὐτοὺς μὴ κατοκνεῖν, ὡς αὐτὸς συνεπιθησόμενος Ῥωμαίοις ἐν τῷ

[3, 35]   ἔργον ἀναφέρω, κρινέτω δ´ ἕκαστος ὡς βούλεται. ~Μετὰ δὲ τὴν Ὁστιλίου

[3, 21]   αὐθημερὸν εἰς ἄχαριν συμφορὰν ἀδελφοκτόνον. ὡς γὰρ ἐγγὺς ἐγένετο τῶν πυλῶν,

[3, 21]   πρὸς τούτοις, ἃ μέλλω λέγειν· ὡς γὰρ ἐπὶ καλοῖς τε καὶ

[3, 6]   τῷ πρὸς Ἀλβανοὺς ἐφανερώθη πολέμῳ. ὡς γὰρ ἐπύθοντο πανστρατιᾷ Ῥωμαίους ἐξεληλυθότας

[3, 24]   σύμπαντα συνέτριψέ τε καὶ διέφθειρεν. ὡς γὰρ ἤκουσε τοῦ ἀγγέλου μεγάλῃ

[3, 44]   ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος Ὠστίαν ὠνόμασεν, ὡς δ´ ἂν ἡμεῖς εἴποιμεν θύραν,

[3, 73]   πολὺν ἐκίνησαν ἐξ ἁπάντων γέλωτα. ὡς δ´ ἐκ τοῦ καταφρονεῖσθαι καιρὸν

[3, 27]   ξίφη κρύπτοντας ὑπὸ ταῖς περιβολαῖς. ὡς δ´ ἐν καλῷ τοὺς ἐχθροὺς

[3, 52]   κατέσχεν ἐν τάξει τὴν φάλαγγα. ὡς δ´ οὐκ ἀντεπεξῄεσαν οἱ πολέμιοι,

[3, 16]   εἰς βουλὴν ἀνακωχὰς δεχημέρους ποιησάμενος· ὡς δὲ ἀφικόμην δεῦρο τὴν βουλὴν

[3, 50]   τὰς Λατίνων πόλεις αἰτούμενοι συμμαχίαν. ὡς δὲ βραδύτερα τὰ παρ´ ἐκείνων

[3, 73]   συναγανακτούντων τε ἀμφοτέροις καὶ συμμαρτυρούντων. ὡς δὲ εἰσκαλέσας αὐτοὺς ὁ βασιλεὺς

[3, 40]   ἦγον, ἔφευγον ἐπὶ τὸν χάρακα· ὡς δὲ κἀκεῖνον ἔγνωσαν κατεχόμενον ὑπὸ

[3, 47]   οἱ συναπαίρειν αὐτῷ προθυμηθέντες συχνοί. ὡς δὲ κατὰ τὸ καλούμενον Ἰανίκολον

[3, 4]   τὰς παρὰ τῶν ὑπηκόων ἐπικαλούμενοι· ὡς δὲ πάντα ἦν αὐτοῖς εὐτρεπῆ

[3, 31]   κατεκλείσθησαν πάλιν εἰς τὸ ἄστυ. ὡς δὲ περιχαρακώσας αὐτῶν τὴν πόλιν

[3, 10]   καὶ πᾶσα ἀναιρείσθω πολέμου πρόφασις. ὡς δὲ συνέβησαν ἐπὶ τούτοις, περὶ

[3, 10]   χρὴ δέχεσθαι τὰς αἱρέσεις ἐσκόπει. ὡς δὲ τὰς ἁπάντων γνώμας ἔλαβεν,

[3, 30]   γὰρ ἀποστερήσομεν κρίσεως οὐδὲ λόγου. ~Ὡς δὲ ταῦτ´ εἶπεν, ὅσοι μὲν

[3, 61]   οὐ φαίνεταί μοι τοὔνομα εἶναι. ὡς δέ τινες ἱστοροῦσι καὶ τοὺς

[3, 19]   ὑπολυθέντων τῶν μελῶν καταρρυεὶς ἀποθνήσκει. ὡς δὲ τοῦτ´ εἶδον οἱ θεαταὶ

[3, 28]   αὐτοὶ τῇ μεγίστῃ ἀρχῇ ἐκόσμησαν, ὡς δὴ κράτιστον Ἀλβανῶν διοικεῖν τὰ

[3, 72]   αὐτοὺς ἐκπεσόντος ἐκείνου τὴν δυναστείαν, ὡς δὴ πατρῴαν σφίσιν ὑπάρχουσαν καὶ

[3, 17]   τὴν πατρίδα, τυγχάνετε εὖ βουλευσάμενοι. ~Ὡς δὴ ταῦτ´ ἤκουσαν οἱ νεανίαι,

[3, 8]   ἔχθη (μανίας γὰρ θάτερα ἀξιοῦν) ὡς ἐγνωκόσιν ὑμῖν καὶ ποιήσουσιν οὐδὲν

[3, 56]   αὐτὴν πολλαχόθεν. τῶν δὲ Σαβίνων ὡς εἶδον ἄφνω πολλὴν φλόγα φερομένην

[3, 53]   μὲν ἀναχωροῦντες ἐκ τῆς τροπῆς ὡς εἰς ἀσφαλῆ καταφυγὴν ὑπὸ τῶν

[3, 24]   τὸν ἥλιον ἀνασχεῖν καὶ παρετάσσοντο ὡς εἰς μάχην, ἀντεπεξῄεσαν δὲ οἱ

[3, 63]   ἀναλαβὼν τὴν εὐζωνοτάτην Ῥωμαίων νεότητα ὡς εἶχε τάχους ἐξῆγεν ἐπὶ τοὺς

[3, 20]   τῶν ποδῶν. ταῦτα δὴ διανοηθεὶς ὡς εἶχε τάχους ἔφευγε καὶ συνέπεσεν

[3, 41]   θεμένης ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν ἦγεν ὡς εἶχε τάχους καὶ πρῶτον μὲν

[3, 64]   τῶν Σαβίνων στρατηγὸς ἐξῄει μὲν ὡς εἶχε τάχους τὴν νεωστὶ συνηγμένην

[3, 21]   τῷ μισοπονήρῳ τὸ μέτριον, ἀλλ´ ὡς εἶχεν ὀργῆς ὠθεῖ διὰ τῶν

[3, 23]   δυνάμεις. ὁ μὲν οὖν Τύλλος ὡς ἐκ προθυμίας τε καὶ ἀπὸ

[3, 5]   φύσεως ἀνάγκη καὶ τὸ χρεὼν ὡς ἐκπεπληρωκότα τὴν ὀφειλομένην μοῖραν, ἧς

[3, 26]   ἦσαν οἱ τῆς ἀποστάσεως ἡγεμόνες, ὡς ἔμαθε καὶ τὸν Ἀλβανὸν Μέττιον

[3, 17]   τῆς ἀρετῆς. ὁ δὲ πατὴρ ὡς ἔμαθε τὴν διάνοιαν αὐτῶν περιχαρὴς

[3, 25]   τεταραγμένοις καὶ μέχρι τινὸς διώξας, ὡς ἔμαθεν ἐσκεδασμένους ἀπ´ ἀλλήλων καὶ

[3, 18]   περὶ τούτων ἐπ´ ἀκριβείας ἕκαστον, ὡς ἐμὴ δύναμις, εἰπεῖν. ἐπειδὴ γὰρ

[3, 46]   ἐπιτηδευμάτων ἐπὶ τὴν βασιλείαν παρῆλθεν, ὡς ἐν ταῖς ἐπιχωρίοις συγγραφαῖς εὗρον

[3, 28]   συνθήκας πρὸς τοὺς κοινοὺς πολεμίους, ὡς ἐν τῷ ἀγῶνι συνεπιθησόμενοι ἡμῖν

[3, 34]   γενομένην ἐπὶ τῆς Ῥωμύλου ἀρχῆς, ὡς ἐν τῷ πρὸ τούτου δεδήλωκα

[3, 32]   καὶ ὕμνους τινὰς ᾄδοντες πατρίους, ὡς ἐν τῷ προτέρῳ δεδήλωκα λόγῳ.

[3, 47]   τε καὶ ἀγαθῶν ἐλπίδων ἐνέπλησεν ὡς ἐξ ἰδιωτικῆς τύχης εἰς ἐξουσίαν

[3, 10]   τοιόνδε· δέξασθε δὲ αὐτὸ μὴ ὡς ἐπὶ διαβολῇ καὶ ὀνειδισμῷ τῷ

[3, 20]   δὴ παιανιζόντων τε καὶ στεφανουμένων ὡς ἐπὶ κατορθουμένῳ τῷ ἀγῶνι, τῶν

[3, 27]   οὐ πολὺ παρῆν ὁ Ἀλβανὸς ὡς ἐπὶ νικήματι κοινῷ γεγηθὼς καὶ

[3, 9]   Ῥωμαῖοι δι´ ὑποψίας ἔχοντες Ἀλβανοὺς ὡς ἐπιβουλεύοντας ἀεί σφισι καὶ φυλαττόμενοι

[3, 58]   ἐκ τῆς σφετέρας γῆς ἐπικαρπιῶν, ὡς ἔρημον ἐποίησε τὴν πλείστην καὶ

[3, 70]   που τοὺς ἄλλους οἰωνοσκόπους ἅπαντας, ὡς ἔφην, ὑπερεβάλετο, εἰς ἁπάσας τε

[3, 28]   ῥᾴδιον τοῖς ἐπιβουλευομένοις καὶ συμπλακέντας ὡς ἐχθροὺς ἀμύνασθαι δυνατόν, φίλους δ´

[3, 63]   τὴν ἐκείνων. βασιλεὺς δὲ Ταρκύνιος ὡς ἤκουσε διαβεβηκότας τοὺς Σαβίνους Ἀνίητα

[3, 11]   αἴτιον οὔτ´ ἐπίμεμψιν οὔτε μεταμέλειαν ὡς ἡμαρτηκόσι φέρει, ἄρχει τε καὶ

[3, 9]   ἑαυτῶν πόλεις μεταθέσθαι τοὺς βίους ὡς ἡμᾶς, ὑμῖν δὲ ἄρα τοῖς

[3, 28]   κεχωρηκότων δ´ ἡμῖν τῶν πραγμάτων ὡς ἡμῖν συνέφερεν οὐκ ἂν εἴημεν

[3, 23]   θρασεῖς μὲν γεγονότας τοὺς πολεμίους, ὡς ἡμῶν αὐτοῖς συλλαμβανόντων, ταπεινοὺς δὲ

[3, 11]   μᾶλλον ἀξιοῦσιν ἢ ὑπ´ Ἀλβανῶν, ὡς ἡμῶν μὲν ἀμφότερα ἱκανῶν ὄντων

[3, 26]   ὄντας κελεύων διερευνώμενον ἀποκτείνειν. κἀκεῖνος ὡς θάτερον ὧν ἤλπισε διαπεπραγμένος καὶ

[3, 9]   μνήμη τῶν παρεληλυθότων ἔστω κακῶν, ὡς καὶ σοί, ὦ Φουφέττιε, δοκεῖ·

[3, 22]   τὸν ἡγεμόνα δι´ αἰτίας ἔχοντες, ὡς κακῶς ἐστρατηγηκότα, ἄσιτοί τε οἱ

[3, 23]   αἰτίαις παρὰ τοῖς πολίταις ὑπάρχων ὡς κακῶς ἐστρατηγηκὼς τὸν πόλεμον, καὶ

[3, 28]   παρελήφθησαν εἰς τόνδε τὸν πόλεμον ὡς κακῶς τοὺς κοινοὺς ἐχθροὺς μεθ´

[3, 36]   ὑπὸ Νόμα κατασταθεῖσαν Ῥωμαίοις ἐπαινῶν ὡς καλὴν καὶ σώφρονα καὶ ἀπὸ

[3, 64]   μὲν δὴ τῶν Σαβίνων πόλεις ὡς κατεστρατηγημέναι καὶ οὐκ ἀρετῇ τὴν

[3, 64]   ἔτι γενναῖον ἔργον ἀπεδείξαντο, ἀλλ´ ὡς κατεστρατηγημένοι ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν καὶ

[3, 25]   μὲν Φιδηναίους δέος εἰσέρχεται παλινπροδοσίας ὡς κατεστρατηγημένους ὑπὸ τοῦ Ἀλβανοῦ, ἐπεὶ

[3, 19]   ὡς νικῶντες ἤδη, Ῥωμαῖοι δ´ ὡς κρατούμενοι. τοὺς γὰρ δὴ σφετέρους

[3, 7]   ἂν τῶν μετρίων ὑπομείναιτε ποιεῖν, ὡς κρατοῦντες ἤδη τῷ πολέμῳ. ἵνα

[3, 24]   τὴν ἐπὶ τὸ ὄρος δεῖμα ὡς κυκλωσομένους ὑπὸ τῶν πολεμίων καταλαμβάνει,

[3, 3]   τὸν ἐξ ἀνάγκης ἐπιφέροι πόλεμον, ὡς λελυμένων ἤδη τῶν σπονδῶν. φυλαττόμενος

[3, 54]   τῶν Λατίνων ἦγε τὴν δύναμιν, ὡς μάχῃ τὰς μὴ προσχωρούσας αὐτῷ

[3, 63]   συνήχθησαν, κατέβαινεν εἰς τὸ πεδίον ὡς μαχησόμενος. ~Ἰδόντες δὲ τοὺς Ῥωμαίους

[3, 19]   ἅμα πάντες ἀνεβόησαν, Ἀλβανοὶ μὲν ὡς νικῶντες ἤδη, Ῥωμαῖοι δ´ ὡς

[3, 8]   ἐκ τοῦ φανεροῦ ἐπέθεντο ἡμῖν, ὡς ὁ κοινὸς ἀξιοῖ τοῦ πολέμου

[3, 62]   Ταρκύνιος οὐκ εὐθὺς ἐχρήσατο λαβών, ὡς οἱ πλεῖστοι γράφουσι τῶν Ῥωμαϊκῶν

[3, 67]   πρῶτος εἴτε κατὰ λογισμὸν εἴτε ὡς οἴονταί τινες ὀνείρῳ πειθόμενος, ἃς

[3, 36]   κακῶς προισταμένους τῶν ἰδίων {κτημάτων} ὡς οὐ βεβαίους πολίτας. ~Ταῦτα καθιστάμενος

[3, 22]   τὸν Ὁράτιον ἄγοντες ὑπὸ δίκην, ὡς οὐ καθαρὸν αἵματος ἐμφυλίου διὰ

[3, 72]   ἀγορὰν ἀπολογίας χάριν ἐξελαύνειν ἐπεχείρησαν ὡς οὐ καθαρόν· οὐ μὴν καταγωνίσασθαί

[3, 37]   περὶ τὰ λῃστήρια κατηγορουμένων οὐδὲν ὡς οὐ μετὰ κοινῆς γνώμης γεγονότων

[3, 4]   τε αὐτῶν τοῖς χαριεστάτοις λογισμὸς ὡς οὐ τὰ κράτιστα βουλευομένοις, καὶ

[3, 39]   τὴν γῆν, ἀπελογοῦντο πρὸς ταῦτα ὡς οὐ τὸ κοινὸν αἴτιον εἴη

[3, 7]   μᾶλλον ἔσπευσε ποιήσασθαι τὰς διαλύσεις, ὡς οὐδὲ αἱρέσεως ἔτι τοῦ μὴ

[3, 32]   ἐβούλοντο τῆς τῶν Σαβίνων λεηλατήσαντες, ὡς οὐδεὶς αὐτοῖς οὐκέτι περὶ τῆς

[3, 58]   ἔρημον ἐποίησε τὴν πλείστην καὶ {ὡς} οὐδὲν ἔτι βλάπτειν αὐτὴν εἶχεν,

[3, 28]   εὖ πρὸς τὸν ἀγῶνα παρεσκευασμένους, ὡς οὐθὲν οἷοίτ´ ἦσαν ἐργάσασθαι κακόν,

[3, 20]   τῷ ἀγῶνι, τῶν δ´ ὀδυρομένων ὡς οὐκ ἂν ἔτι τῆς τύχης

[3, 28]   ἡμᾶς εὐτυχίας διετέλουν καὶ τελευτῶντες ὡς οὐκέτι κατέχειν τὴν ὕπουλον ἔχθραν

[3, 6]   φρόνημα ἐλάμβανον ὑψηλότερον παρασκευάζοντό τε ὡς οὐκέτι Ῥωμαίων ἀκροώμενοι. τέως μὲν

[3, 22]   εἰς ἐκκλησίαν καὶ πολλὰ παραμυθησάμενος, ὡς οὔτε ἄσχημον ἐπιτάξων αὐτοῖς οὐθὲν

[3, 9]   ἀφύλακτοι πρὸς αὐτάς ἐσμεν, ἀλλ´ ὡς παθεῖν τε μηδὲν αὐτοὶ κακὸν

[3, 3]   ἠξιωμένων, ἀπιέναι τοὺς Ῥωμαίους ἐκέλευσεν ὡς παραβεβηκότας τὰς ὁμολογίας καὶ προεῖπεν

[3, 34]   πείθεσθαι τοῖς ὑπὸ Ῥωμαίων ἐπιταττομένοις, ὡς παρειληφότων αὐτῶν ἅμα τοῖς ἄλλοις

[3, 71]   θαρρῶν, ἔφη, Ταρκύνιε, τὴν ἀκόνην, ὡς προαιρῇ· διαιρεθήσεται γὰρ ἢ πάσχειν

[3, 23]   ταπεινοὺς δὲ καὶ περιφόβους Ῥωμαίους, ὡς προδεδομένους ὑφ´ ἡμῶν, φυγῆς τε

[3, 7]   δέοντα ἱκανούς, ἀσπασάμενοι πρῶτον ἀλλήλους ὡς πρότερον εἰώθεσαν καὶ φιλοφρονηθέντες τὰς

[3, 65]   ἔλαβεν ὁλοσχερές. Σαβῖνοι γὰρ οὐχ ὡς πρότερον ἐκ διαδοχῆς, ἀλλ´ ἅμα

[3, 57]   ἁπασῶν τῶν πόλεων ἐπ´ αὐτὸν ὡς πρότερον ἐλθεῖν· καὶ διελὼν εἰς

[3, 36]   ὁρῶν καὶ οὐκέτι τὴν γῆν ὡς πρότερον ἐργαζομένους, συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν

[3, 47]   πῖλον ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἁρμόσας ὡς πρότερον ἥρμοστο. θαυμαστοῦ δὲ καὶ

[3, 49]   καὶ τῆς Ῥωμαίων πολιτείας μετέχειν ὡς πρότερον, τοῦ δὲ μηδὲν ἔτι

[3, 21]   λίθους ἐπιφοροῦντες καὶ γῆν ἐκήδευσαν ὡς πτῶμα ἔρημον κηδομένων. ταῦτά τε

[3, 23]   πείσας ἐπὶ τὰ ὅπλα χωρεῖν, ὡς συλληψόμενος αὐτοῖς τοῦ πολέμου. καὶ

[3, 59]   πεισθέντες ὑπὸ τῶν ἐκεῖ δυνατῶν, ὡς συστρατευσομένων σφίσι τῶν Σαβίνων. αἱ

[3, 52]   ἑκατέρων συνεχεῖς ἐποιοῦντο καὶ ἦσαν ὡς τὰ πολλὰ ἰσόμαχοι· χρόνῳ δ´

[3, 39]   καὶ ψιλῶν, ἐν αἷς ἐπεκράτουν ὡς τὰ πολλὰ Ῥωμαῖοι δύναμιν ὕπαιθρον

[3, 2]   ἔπραττε κατὰ λογισμὸν οὐκ ἀπεικότα, ὡς τὸ ἔργον ἐμαρτύρησε. Ῥωμαίους μὲν

[3, 71]   οἱ μὲν οὖν ἄλλοι πάντες ὡς τὸ θαυμαστὸν τοῦτο καὶ ἄπιστον

[3, 21]   ἔξω δὲ γενομένη τῆς πόλεως ὡς τὸν ἀδελφὸν εἶδε περιχαρῆ τοὺς

[3, 17]   καὶ κελεύσαντος οὕτω ποιεῖν ἀπῄεσαν ὡς τὸν πατέρα. δηλώσαντες δὲ αὐτῷ

[3, 21]   ἀποκτείνας δὲ τὴν ἀδελφὴν παρῆν ὡς τὸν πατέρα. οὕτω δὲ ἄρα

[3, 34]   τούτου δεδήλωκα λόγῳ, μεταθεμένην αὖθις ὡς τοὺς ὁμοεθνεῖς πολιορκίᾳ παραστησάμενος ὁ

[3, 28]   ἐν τῷ τότε ἀγῶνι ἔφην, ὡς ὑπ´ ἐμοῦ κελευσθέντες Ἀλβανοὶ προκαταλαμβάνονται

[3, 23]   οὐδενὸς οὕτως ἑτέρου φοβεροῦ παθήματος ὡς ὑπὸ δόξης κενῆς ἴσμεν πανώλεθρα

[3, 17]   οὐχ ἡμεῖς πρότεροι λύσομεν, ἀλλ´ ὡς ὑπὸ τῆς τύχης διαλέλυται στέρξομεν.

[3, 23]   Οὐιεντανοὶ βαρείας ἀπαλλάξαντες ἡμᾶς ὑποταγῆς ὡς ὑφ´ ἡμῶν τοῦτο πεπονθότες αὐτοὶ

[3, 27]   ἄγειν, παρελθόντα δ´ ἐντὸς τείχους ὡς φίλον ὄντα, ὅταν ὑποχειρίους λάβῃ

[3, 32]   καὶ ὥσπερ ἀκμῆτες εἰς κάμνοντας ὠσάμενοι διασπῶσι τὰς τάξεις αὐτῶν περὶ

[3, 20]   μετὰ τοῦτον ἐπὶ τὸν τελευταῖον ὠσάμενος ἡμιθνῆτα καὶ παρειμένον ἐπικατασφάττει. σκυλεύσας

[3, 23]   ἔργα ὁμολογούμενα τῇ σκήψει παρεσχημένου, ὥσθ´ ἡμᾶς τῶν μὲν δεινῶν μηδετέροις

[3, 21]   συγγενῶν, οὓς ἀδελφοὺς ἐκάλεις, ἀλλ´ ὥσπερ ἀγαθόν τι διαπεπραγμένος ἐξέστηκας τῶν

[3, 21]   κατέσχεν, ἀλλ´ ἐκλιποῦσα τὴν οἰκίαν ὥσπερ αἱ μαινάδες ἐφέρετο πρὸς τὰς

[3, 32]   τι καταλαμβάνει τοὺς Ῥωμαίους καὶ ὥσπερ ἀκμῆτες εἰς κάμνοντας ὠσάμενοι διασπῶσι

[3, 61]   βασιλικοῖς καὶ τοὺς δώδεκα πελέκεις, ὥσπερ γε καὶ νῦν Ῥωμαῖοι τὰ

[3, 5]   ἔχων. ~Παραδόξου δὲ τοῦ πάθους ὥσπερ εἰκὸς ἅπασι φαινομένου καὶ ζητουμένης

[3, 6]   τῷ ἀγῶνι τέλος ἤδη ἔχοντι ὥσπερ εἰκὸς μηδὲν ἡγεῖσθαι φίλιον, ἀλλ´

[3, 68]   αἱ μὲν ἐπίπεδοι λιθίνας ἔχουσιν ὥσπερ ἐν τοῖς θεάτροις ὀλίγον ὑπερανεστηκυίας

[3, 36]   θεῖα σέβειν αὐτοὺς ἠξίου πάλιν, ὥσπερ ἐπὶ Νόμα διετέλουν σέβοντες, διεξιὼν

[3, 72]   πολιτείαν διεγνωκὼς παρανομεῖν τὸν ἐναντιωσόμενον ὥσπερ ἐπὶ τῶν προτέρων ἐκ ποδῶν

[3, 29]   ἔσχατα παθεῖν καὶ διαφυγόντες μηθὲν ὥσπερ ἐχθροὶ μνησικακεῖν, ὅπερ καὶ ἐν

[3, 14]   πολλοῖς εἶναι τῶν ἀντιποιουμένων ἀρετῆς, ὥσπερ καὶ παρ´ Ἀλβανοῖς· οὓς εἰ

[3, 13]   καὶ τελειοῦσιν· θεὸς δ´ αὐτοῖς, ὥσπερ κατ´ ἀρχὰς ἔφην, δίδωσι κάλλος

[3, 10]   καὶ παύσηται ταραττομένη καὶ στασιάζουσα ὥσπερ νῦν. ἅπαντες δ´ ἂν εἴποιεν

[3, 29]   δ´ ἂν ἐκ διαφόρου γνώμης, ὥσπερ νῦν ἔχει, τό τε πλεῖον

[3, 9]   δύο δὲ πόλεις οἰκοῦντας ἰσοκορύφους ὥσπερ νῦν οὐδέποτε ὁμονοήσειν. ~Ταῦτ´ ἀκούσας

[3, 37]   κακῶν ἅπαντα τὸν βίον διατελέσειν, ὥσπερ ὁ μητροπάτωρ, οὐκ ἔσχεν ὁμοίαν

[3, 67]   ὄχλον οἰκεῖον ἑαυτῷ ποιῆσαι προθυμηθείς, ὥσπερ οἱ πρότεροι βασιλεῖς ἐποίουν, διὰ

[3, 24]   τὸ πλησίον ὄρος τοῦτο κατειλήφασιν, ὥσπερ ὁρᾶτε, κατὰ τὰς ἐμὰς ἐντολάς,

[3, 33]   ὅρκων μὲν ἐκείνων καὶ συνθηκῶν ὥσπερ οὐδὲ γεγενημένων ἐπελάθοντο, καιρὸν δὲ

[3, 23]   κατὰ νοῦν χωρήσῃ τὸ ἔργον, ὥσπερ τὸ εἰκὸς ἔχει, Φιδηναῖοί τε

[3, 25]   τοὺς Ῥωμαίους εὐθὺς αὐτὸν ἐλαύνοντα, ὥσπερ ὑπέσχετο αὐτοῖς, τοὺς δὲ Ῥωμαίους

[3, 35]   ὄμβρον καὶ ζάλην καὶ σκότος, ὥστ´ ἔρημον ἀπολειφθῆναι τὸν πρὸ τῆς

[3, 53]   τε καὶ ἀγεννέστατον τρόπον διεφθάρησαν· ὥστ´ ἠναγκάσθησαν οἱ περιλειπόμενοι τῆς σωτηρίας

[3, 65]   εἰς πολλὴν κατέστησεν ἁπάντων ἀπορίαν· ὥστ´ ἠναγκάσθησαν φυλάξαντες νύκτα χειμέριον ὕδασι

[3, 7]   παρὰ τῶν ἐκ Φιδήνης φίλων, ὥστ´ οὐδ´ αὐτὸς ἔτι διαμελλήσας δέχεται

[3, 18]   καὶ τοῖς ἡδίστοις ὀνόμασιν ἀνακαλοῦντες, ὥστε εἰς δάκρυα προπεσεῖν ἅπαντας καὶ

[3, 68]   ἑκάστῃ {φράτρᾳ} μοῖραν ἀπέδωκε μίαν, ὥστε ἐν τῇ προσηκούσῃ χώρᾳ καθεζόμενον

[3, 10]   τὴν ἀποικίαν εἰς αὐτὴν ἀπεσταλκότες, ὥστε ἐξίτηλον εἶναι ἤδη τὸ ἀφ´

[3, 38]   αὐτοὶ τὴν τῶν Φικαναίων ἐκαρποῦντο, ὥστε ἠναγκάσθη πάλιν ὁ Μάρκιος τὸ

[3, 34]   ἀπολωλεκόσι τῆς ἰδίας αὐτοῖς μεταδεδωκέναι· ὥστε καὶ ἄκουσιν Ἀλβανοῖς καὶ ἑκοῦσι

[3, 11]   ἀναδείξαντες τὴν πόλιν τοῖς βουλομένοις, ὥστε καὶ σεμνυνόμεθα ἐπὶ τούτῳ μάλιστα

[3, 24]   τοῦ ἀγγέλου μεγάλῃ φωνῇ χρώμενος, ὥστε καὶ τοὺς πολεμίους ἀκούειν, Κρατοῦμεν,

[3, 68]   θέαν ἀφικομένοις παρ´ ἕκαστον ἐργαστήριον, ὥστε μηδὲν ἐνοχλεῖσθαι τὰς τοσάςδε μυριάδας

[3, 68]   μηνοειδὲς ἐχούσης τὸ σχῆμα συγκλειόμεναι, ὥστε μίαν ἐκ τῶν τριῶν γίνεσθαι

[3, 10]   πλάνητας καὶ βαρβάρους πάνυ πολλούς, ὥστε ὀλίγον τὸ γνήσιον ὑμῶν ἐστιν

[3, 64]   Ῥωμαϊκῆς ἵππου καὶ πανταχόθεν ἀποκλειομένων· ὥστε ὀλίγους τινὰς ἐξ αὐτῶν κομιδῇ

[3, 11]   αὐτοὺς γὰρ εὐχόμεθα προγόνους ἑκάτεροι, ὥστε οὐδὲν δεῖ τούτου χάριν οὔτε

[3, 24]   κυκλωσομένους ὑπὸ τῶν πολεμίων καταλαμβάνει, ὥστε οὔτε μάχεσθαι οὔτε μένειν αὐτοῖς

[3, 21]   θηριώδους οὐ πολὺ ἀπέχοντα φύσεως, ὥστε πάθος οὕτω δεινὸν ὁ πατὴρ

[3, 70]   δαιμονίου λαβὼν τοσαύτην ἔσχεν ἐπιφάνειαν, ὥστε πάντας ἀζήλους ἀποδεῖξαι τοὺς κατὰ

[3, 23]   ἧκεν ἄγων ὅπλοις κεκοσμημένον ἐκπρεπέσιν, ὥστε πάσας ὑπερβαλέσθαι τὰς συμμαχικὰς δυνάμεις.

[3, 21]   ἐθρήνει καὶ ἀνεκαλεῖτο τὸν ἀνεψιόν, ὥστε πολλὴν κατάπληξιν εἰσελθεῖν ἅπαντας ὅσοι

[3, 19]   ὀξεῖαν ἔμελλεν οἴσειν τὴν τελευτήν, ὥστε πολλοὶ Ῥωμαίων τε καὶ Ἀλβανῶν

[3, 13]   ἀλλὰ καὶ ἔργῳ φιλοτιμίας ἀποδεικνυμένων, ὥστε χαλεπὴν γενέσθαι τοῖς ἡγεμόσιν αὐτῶν

[3, 44]   ἐντειχίσας, ἣν ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος Ὠστίαν ὠνόμασεν, ὡς δ´ ἂν ἡμεῖς

[3, 42]   συνελθόντες ἤρξαντο, ἔπειτα δελεαζόμενοι ταῖς ὠφελείαις φανερὰν ποιοῦνται στρατείαν ἐπ´ αὐτοὺς

[3, 42]   ἐξεγένετό γε αὐτοῖς οὔτε τὰς ὠφελείας ἀπάγειν οὔτ´ αὐτοῖς ἀθώοις ἀπελθεῖν,

[3, 58]   ἄγοντες ὅσας οἷοί τε ἦσαν ὠφελείας ἀπῄεσαν ἐπ´ οἴκου. Ταρκύνιος δ´

[3, 57]   καὶ λεηλατοῦσα χώραν καὶ πολλὰς ὠφελείας ἐξενεγκαμένη συνελθούσης ἐξ ἁπασῶν τῶν

[3, 40]   τὴν λείαν καὶ τὰς ἄλλας ὠφελείας, ὅσας ἔφερόν τε καὶ ἦγον,

[3, 5]   πόλεμον καὶ μεγάλων ἀπεστερῆσθαι νομίζοντες ὠφελειῶν εἰς ἐπιβουλὴν καὶ φθόνον ἀνθρώπινον

[3, 36]   τῶν ἐκ τοῦ πολέμου γινομένων ὠφελειῶν ὑπεριδεῖν. ταῦτα καὶ τὰ τούτοις

[3, 23]   καιρόν· ἐν ᾧ σκέψασθε ὅσα ὠφεληθησόμεθα. πρῶτον μὲν οὐκ ἐν φανερῷ

[3, 44]   οὐκ ἄξια λόγου τὴν Ῥώμην ὠφελοῦντος διὰ τὸ μηθὲν ἐπὶ ταῖς

[3, 46]   οὐσίαν ὅσην οἷός τ´ ἦν ᾤχετο πλέων ἐκ τῆς Κορίνθου. ἔχων

[3, 61]   λαβόντες οἱ πρέσβεις τὰς ἀποκρίσεις ᾤχοντο καὶ μετ´ ὀλίγας ἡμέρας παρῆσαν

[3, 28]   τὴν τάξιν ἐφ´ ἣν ἐτάχθησαν ᾤχοντο πρὸς τὰ πλησίον ὄρη δρόμῳ

Livre, Chap.
[3, 21]	τὴν παναθλίαν ἀδελφὴν ἀποστερήσας γάμου,	ὦ	δύστηνε! ἀλλ´ οὐδ´ ἔλεος εἰσέρχεταί
[3, 21]	ἀδελφῶν οὐκ ἐπὶ τοῖς ἀγαθοῖς,	ὦ	μιαρὰ σύ, τοῖς κοινοῖς τῆς
[3, 71]	τὴν ἀκρίβειαν τῆς μαντικῆς ἐπιστήμης,	ὦ	Νέβιε. πράξει γὰρ ἐπιχειρεῖν μεγάλῃ
[3, 71]	ἀκόνην λέγει πρὸς αὐτόν, Ἑάλωκας,	ὦ	Νέβιε, φενακίζων ἡμᾶς καὶ καταψευδόμενος
[3, 17]	ἔφη, καὶ τὴν ἐμὴν γνώμην,	ὦ	παῖδες ἀγαθοί, καὶ πορευθέντες ἀποκρίνασθε
[3, 17]	εὐσεβὲς μέν, ἔφη, πρᾶγμα ποιεῖτε,	ὦ	παῖδες, τῷ πατρὶ ζῶντες καὶ
[3, 17]	ὁ πρεσβύτατος τοιάδε· Ἐδεξάμεθ´ ἄν,	ὦ	πάτερ, τὸν ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας
[3, 24]	τὸ δεξιὸν ἡμῖν κέρας, ἔφησεν,	ὦ	Τύλλε. Ἀλβανοί τε γὰρ ἐκλιπόντες
[3, 8]	βούλει διαλλάττεσθαι τοῦτον τὸν τρόπον,	ὦ	Τύλλε, ἀλλὰ καὶ διδόναι δίκας
[3, 17]	τῆς ἰδίας γνώμης ἐξουσίαν παρεῖχες,	ὦ	Τύλλε, βουλεύσασθαι περὶ τοῦ πρὸς
[3, 10]	Ἀλβανὸς τοιαῦτα προίσχετο δίκαια· Ἡμεῖς,	ὦ	Τύλλε, καὶ τῆς μὲν ἄλλης
[3, 7]	τῶν διαλλαγῶν στοχάζεσθαι. δειναὶ γάρ,	ὦ	Τύλλε, μηχαναὶ πλέκονται καθ´ ἡμῶν
[3, 14]	πρὸς αὐτόν· ~Θεός τις ἔοικεν,	ὦ	Τύλλε, προνοούμενος τῶν πόλεων ἑκατέρας
[3, 10]	τὸν σύλλογον ἔλεξεν· Ἡμῖν μέν,	ὦ	Τύλλε, τὴν μὲν πατρίδα καταλιπεῖν
[3, 15]	ὁ Φουφέττιος· Οὐδ´ ἐμὲ λέληθεν,	ὦ	Τύλλε, τὸ συγγενὲς τῶν μειρακίων,
[3, 7]	φιλίας λόγων· καὶ ἔδει γε,	ὦ	Τύλλε, τοῦτο ποιεῖν ὑμᾶς ἀποίκους
[3, 9]	Ῥωμαίων βασιλεὺς ἔλεξε· Καὶ ἡμεῖς,	ὦ	Φουφέττιε, βαρεῖαν ὑπελαμβάνομεν ἡμᾶς καταλήψεσθαι
[3, 9]	ἔστω κακῶν, ὡς καὶ σοί,	ὦ	Φουφέττιε, δοκεῖ· ἀλλ´ οὐκ ἀπόχρη
[3, 9]	ἐσόμεθα φίλοι, σὺ μὲν παρέλιπες,	ὦ	Φουφέττιε, ἐγὼ δ´ ἔτι καὶ
[3, 11]	πολίτευμα ἦρξεν οὗ σὺ κατηγόρεις,	ὦ	Φουφέττιε. ἐν ἰσχύι γὰρ ὅπλων
[3, 15]	ἄλλα ὀρθῶς ἐπιλελογίσθαι μοι δοκεῖς,	ὦ	Φουφέττιε· θαυμαστὴ γάρ τις ἡ
[3, 11]	φύσεως καὶ προγόνων ἀρετῆς δίκαιον,	ὦ	Φουφέττιε καὶ ὑμεῖς ἄνδρες Ἀλβανοί,
[3, 11]	τῶν πόλεων ἀντιπαρεξετάζειν ἀλλήλοις ἐπεχείρεις,	ὦ	Φουφέττιε, λέγων ὅτι τὸ μὲν
[3, 9]	τύχας. ἓν γάρ ἐστι μόνον,	ὦ	Φουφέττιε, λύπης ἀνθρωπίνης ἐπ´ ἀλλοτρίοις
[3, 11]	καὶ τοῦτο δι´ αἰτίας εἶχες,	ὦ	Φουφέττιε, οὐκ ἐπὶ διαφθορᾷ καὶ
[3, 11]	πολλὰ εἶχον ἔτι καὶ ἰσχυρά,	ὦ	Φουφέττιε, πρὸς τὰς δικαιώσεις, ἃς
[3, 21]	ἀρετὴν καὶ τοὺς στεφάνους ὀνειδίζεις,	ὦ	ψευδοπάρθενε καὶ μισάδελφε καὶ ἀναξία
[3, 65]	πέντε διέμεινε συνεχῶς πολεμούμενος, ἐν	ᾧ	γῆν ἀμφότεροι τὴν ἀλλήλων πορθοῦντες
[3, 19]	Ἀλβανοῖς εὐκατεργάστους ὑπελάμβανον γενήσεσθαι. ἐν	ᾧ	δ´ ἐγίνετο ταῦτα, ὁ παρασπίζων
[3, 7]	πόλεις παρὰ τῶν ἀποίκων. ἐν	ᾧ	δὲ ἡμεῖς ἐμέλλομεν καὶ παρετηροῦμεν
[3, 31]	καὶ προδοτῶν νόμον ἀπέκτεινεν. ~Ἐν	ᾧ	δὲ ταῦτ´ ἐγίνετο χρόνῳ, Μάρκος
[3, 56]	αὐτοῦ γίνεται δίχα πόνου. ἐν	ᾧ	δὲ ταῦτα ἐπράττετο χρόνῳ καὶ
[3, 22]	τοὺς καθαρμοὺς νομίμων ἐχρήσαντο. ἐν	ᾧ	δὲ τῆς πόλεως χωρίῳ τὸν
[3, 21]	οἱ παριόντες αὐτὴν ἐρριμμένην ἐν	ᾧ	διεχρήσθη χωρίῳ λίθους ἐπιφοροῦντες καὶ
[3, 21]	ἔρωτι κρατουμένη τῶν ἀνεψιῶν ἑνός,	ᾧ	καθωμολόγητο ὑπὸ τοῦ πατρὸς ἐπὶ
[3, 22]	δι´ ἐκεῖνο κυρωθεὶς τὸ πάθος,	ᾧ	καὶ εἰς ἐμὲ χρῶνται, τιμὴν
[3, 8]	τοὺς κτίσαντας καὶ πατέρας, ἐν	ᾧ	καὶ κρατηθέντες ἀπολεῖσθε καὶ κρατήσαντες,
[3, 22]	τοῦτο καλεῖται παρ´ αὐτοῖς ζυγόν,	ᾧ	καὶ οἱ τότε καθαίροντες τὸν
[3, 23]	ἐν φανερῷ βουλεύσαντες ἀπόστασιν, ἐν	ᾧ	κίνδυνος ἦν καθ´ ἑκάτερον ἢ
[3, 67]	τρόπος δὲ τιμωρίας ὅστις ἐστίν,	ᾧ	κολάζουσι τὰς διαφθαρείσας, ἐν τῇ
[3, 23]	βασιλεὺς ἐνιαύσιον διαλιπὼν χρόνον, ἐν	ᾧ	πάντα τὰ πρὸς τὸν πόλεμον
[3, 6]	γενομένη καὶ ὁ χρόνος ἐν	ᾧ	παρεσκευάζοντο πολὺς ἐφελκυσθεὶς διέχεεν αὐτῶν
[3, 6]	καὶ δυναστείας Ῥωμαίοις κατέστησαν, ἐν	ᾧ	πολλὰς ἀπολέσαντες δυνάμεις ἀμφότεροι καὶ
[3, 11]	τὰ νείκη δύνασθαι διακρῖναι τρόπον,	ᾧ	πολλοὶ βάρβαροί τε καὶ Ἕλληνες
[3, 32]	ἑκατὸν τῆς Ῥώμης ἀγών, ἐν	ᾧ	πολλοὺς μὲν ἀμφοτέρων συνέβη πεσεῖν·
[3, 65]	ἦν, Τύλλιος δὲ τὸ συγγενικόν·	ᾧ	Ῥωμαῖοι μετὰ τὴν Λευκίου Ταρκυνίου
[3, 23]	τὸν τῆς ἐπιθέσεως καιρόν· ἐν	ᾧ	σκέψασθε ὅσα ὠφεληθησόμεθα. πρῶτον μὲν
[3, 70]	πατὴρ ἐγένετο χωρίον εὐτελὲς γεωργῶν,	ᾧ	τά τε ἄλλα συνειργάζετο παῖς
[3, 18]	γὰρ ὁ χρόνος ἧκεν ἐν	ᾧ	τέλος ἔδει λαβεῖν τὰς ὁμολογίας,
[3, 72]	καὶ ὁ κηδεστὴς αὐτοῦ Τύλλιος,	ᾧ	τὴν ἑτέραν δεδωκὼς ἦν θυγατέρα,
[3, 1]	δήμῳ. ἔτος δὲ ἦν ἐν	ᾧ	τὴν ἡγεμονίαν παρέλαβεν ὁ δεύτερος
[3, 22]	πατρὸς ἀπολύοντος αὐτὸν τῆς αἰτίας,	ᾧ	τὴν περὶ τῆς θυγατρὸς ὀργὴν
[3, 10]	Ἑλληνικοῦ τε καὶ τοῦ Λατίνων,	ᾧ	τῆς πολιτείας μεταδεδώκαμεν· ὑμεῖς δὲ
[3, 26]	παλινπροδοσίαν ὁ Τύλλος οὐδὲν ἐξελέγχειν	ᾤετο	δεῖν κατὰ τὸ παρόν, ἕως
[3, 21]	μέτριον, ἀλλ´ ὡς εἶχεν ὀργῆς	ὠθεῖ	διὰ τῶν πλευρῶν αὐτῆς τὸ
[3, 19]	τῷ κατορθώματι περιχαρῆ τὸν Ἀλβανὸν	ὠθεῖται	ταχὺς ἐπ´ αὐτὸν καὶ πολλὰ
[3, 53]	ἀπέθνησκον, οἱ δὲ πλείους αὐτῶν	ὠθούμενοί	τε ὑπ´ ἀλλήλων καὶ καταπατούμενοι
[3, 25]	κελεύσας τοὺς ἐπὶ τὸν ποταμὸν	ὠθουμένους	κτείνειν, αὐτὸς ἐπὶ τὸ στρατόπεδον
[3, 68]	δεκάπους. μετὰ δὲ τὸν εὔριπον	ᾠκοδόμηνται	στοαὶ τρίστεγοι. τούτων δὲ αἱ
[3, 67]	φαῦλα ταῖς ἐργασίαις ὄντα πρῶτος	ᾠκοδομήσατο	λίθοις ἁμαξιαίοις εἰργασμένοις πρὸς κανόνα.
[3, 21]	τοὺς ἐφ´ ἡμῶν ἐξετάζειν βίους,	ὠμὰ	καὶ σκληρὰ καὶ τῆς θηριώδους
[3, 53]	Ταρκύνιος ἐπιφανεστάτην, ἧς αὐτὸς αἴτιος	ὡμολογεῖτο	ὑπὸ πάντων γεγενῆσθαι. καμνούσης γὰρ
[3, 51]	λεηλατήσειν· Τυρρηνοὶ δὲ συμμαχίαν ἀποστελεῖν	ὡμολόγησαν,	ἧς ἂν αὐτοὶ δεηθῶσιν, οὐχ
[3, 18]	χάρακας, πρῶτον μὲν ἱερὰ θύσαντες	ὤμοσαν	ἐπὶ τῶν ἐμπύρων στέρξειν τὴν
[3, 23]	ὁ καιρὸς οὐκ ἐπιτρέπει βραχὺς	ὤν,	αὐτὰ δὲ τὰ ἀναγκαιότατα ἐρῶ.
[3, 35]	δὲ ταῦτα, ὅτι οὐ ταχὺς	ὢν	εἰς πόλεμον ἰέναι βέβαιος ἦν
[3, 2]	φύσει τε αὐθάδης καὶ ὑπομαργότερος	ὢν	ἐκπολεμῶσαι τὰς πόλεις ἔγνω πρὸς
[3, 5]	ὃς οὐδενὸς ἧττον Ἀλβανῶν πρόθυμος	ὢν	κατ´ ἀρχὰς διαστῆσαι τὰς πόλεις
[3, 70]	τά τε ἄλλα συνειργάζετο παῖς	ὢν	ὁ Νέβιος, ὅσα τοῖς τηλικούτοις
[3, 20]	ἐκποδός, ὁ δ´ ἐπιβαίνειν ἀδύνατος	ὢν	πολὺ τοῦ δέοντος ὑστέρει. ἔνθα
[3, 1]	δῆμος ἠξίου, Τύλλος Ὁστίλιος γένους	ὢν	τοιοῦδε· ἐκ πόλεως Μεδυλλίας, ἣν
[3, 29]	χωρὶς τῶν ἱερῶν κτημάτων, ἐξ	ὧν	αἱ θυσίαι τοῖς θεοῖς ἐγίνοντο.
[3, 1]	ὡρισμένον τινὰ ἡμερῶν ἀριθμόν, ὑφ´	ὧν	ἀποδείκνυται βασιλεύς, ὃν ἅπας ὁ
[3, 29]	ἐμὲ λέληθεν, ἄνδρες Ἀλβανοί, τούτων	ὧν	ἀπολογεῖσθε οὐθέν, ἀλλὰ τὸ μὲν
[3, 48]	πάνυ χρόνῳ γίνεται δῶρα διδούς,	ὧν	αὐτὸν ἐν χρείᾳ μάλιστα γινόμενον
[3, 29]	ἔσεσθαι διὰ τὸ συγγενές, καθ´	ὧν	δ´ ἂν αἱ ἐπιχειρήσεις γένωνται
[3, 60]	ὑμῖν ἓν οἴομαι δεῖν ἀνθ´	ὧν	δίδωμι πάντων ὑπάρξαι μοι παρ´
[3, 73]	ὁ βασιλεὺς λέγειν ἐκέλευσεν ὑπὲρ	ὧν	διεφέροντο, αἰγῶν μὲν ἀμφισβητεῖν ἐσκήπτοντο,
[3, 39]	δίκας παρ´ αὐτῶν ἥκει ληψόμενος	ὧν	διήρπασάν τε καὶ κατέβλαψαν αὐτοῦ
[3, 28]	ἀφελέσθαι τὰ ὅπλα αὐτούς, ἐξ	ὧν	ἐγκρατεστέραν ἂν τὴν ἀρχὴν κατεστησάμεθα,
[3, 70]	ὑπερβολὰς τῆς οἰωνομαντικῆς ἐπιστήμης ἐπιδειξάμενος·	ὧν	ἐγὼ μίαν, ἣν μάλιστα τεθαύμακα,
[3, 8]	ἀφέσεως ἅπασι πρὸς ἅπαντας ὑπὲρ	ὧν	ἔδρασαν ἢ ἔπαθον ἀδόλου γινομένης,
[3, 42]	τὸ ἔμπειρόν τε καὶ φιλόπονον,	ὧν	ἐθάδες ἦσαν ἐκ πλείστου, καὶ
[3, 34]	τὸν τρόπον παρειληφέναι τὴν ἡγεμονίαν	ὧν	εἶχον Ἀλβανοὶ πόλεων. πολεμίων τε
[3, 38]	παραστησάμενος, τούς τε ἁλόντας οὐδὲν	ὧν	εἶχον ἀφελόμενος εἰς Ῥώμην μητήγαγε
[3, 3]	τοῦτο πεποίηκα καὶ μηδὲν εὑρόμενος	ὧν	ἐκέλευον αἱ συνθῆκαι {φαίνονται παρ´
[3, 6]	τοῖς κεκρατηκόσιν ἠναγκάσθησαν γενέσθαι. περὶ	ὧν	ἐν τῇ πρὸ ταύτης δεδήλωκα
[3, 32]	ὑπεδέχοντο κατασκευάσαντες ἄσυλον ἱερόν, ὑπὲρ	ὧν	ἐν τῷ πρὸ τούτου λόγῳ
[3, 33]	καιρὸν δὲ νομίσαντες ἐπιτήδειον ἔχειν	ὧν	ἐξέτισαν Ῥωμαίοις χρημάτων πολλαπλάσια παρ´
[3, 41]	καὶ τὰς ἁλὰς ἀξιούντων ἀπολαβεῖν,	ὧν	ἐπὶ Ῥωμύλου βασιλέως καθ´ ὁμολογίας
[3, 67]	τὰς ὑπονόμους ὀρύττειν τάφρους, δι´	ὧν	ἐπὶ τὸν Τέβεριν ὀχετεύεται πᾶν
[3, 2]	ἄλλαι μνημονεύονται, μέγισται δὲ περὶ	ὧν	ἔρχομαι λέξων τὴν ἀρχὴν ποιησάμενος
[3, 36]	κατέσκηψαν εἰς τὴν πόλιν, ὑφ´	ὧν	ἐφθάρη μοῖρα τοῦ πλήθους οὐκ
[3, 3]	ἅμα τοῖς εἰρηνοδίκαις αἰτήσοντας ὑπὲρ	ὧν	ἠδίκηντο Ῥωμαῖοι δίκας παρ´ Ἀλβανῶν
[3, 3]	Ἀλβανοὺς προσάγειν ἐκέλευσε καὶ περὶ	ὧν	ἥκουσι λέγειν. ἀπαγγειλάντων δ´ αὐτῶν
[3, 26]	διερευνώμενον ἀποκτείνειν. κἀκεῖνος ὡς θάτερον	ὧν	ἤλπισε διαπεπραγμένος καὶ λεληθὼς τὸν
[3, 21]	δι´ αὐτοὺς τὸ κοινόν· ὑπὲρ	ὧν	κατὰ τοὺς οἰκείους ἐρῶ καιρούς.
[3, 67]	μεγαλοπρεπεστάτοις κατασκευάσμασι τῆς Ῥώμης, ἐξ	ὧν	μάλιστα τὸ τῆς ἡγεμονίας ἐμφαίνεται
[3, 29]	μὲν δήμου μηδὲν ἐγνωκέναι λέγοντος	ὧν	ὁ Μέττιος ἐμηχανᾶτο, τῶν δὲ
[3, 9]	κοινὰ χρὴ καλεῖν πόλεως ἁμαρτήματα,	ὧν	ὁ στρατηγὸς ὑμῶν Κλοίλιος αἴτιος
[3, 34]	ἔτι νεωτερίζειν· ἄλλο δ´ οὐθὲν	ὧν	οἱ πόλεμοι φέρουσι δεινῶν οὐδετέροις
[3, 2]	παρεσκεύασε πολλοὺς ἀκίνδυνα κέρδη διώκοντας,	ὧν	οὐδὲ κωλυόμενοι ὑπὸ τοῦ δέους
[3, 10]	ὑμῖν ἐστιν ἐκ τῶν ἐπηλύδων,	ὧν	οὐδὲν ἂν φήσαιτε ἑκόντες ὑπομένειν.
[3, 16]	ἀγαθοὺς κατὰ θείαν γεγενῆσθαι πρόνοιαν,	ὧν	οὐκ ἂν εὕροιμεν ἑτέρους οὔτε
[3, 37]	ὁμοροῦσαν αὐτοῖς ἕκαστοι χώραν, ὑφ´	ὧν	πολλοὶ Ῥωμαίων ἐβλάπτοντο. ἀφικομένων δὲ
[3, 23]	βίοι φέρουσι) τἀναντία καὶ αὐτὸς	ὧν	προὐθέμην ἐπιχειρήσω ποιεῖν. ἄξω γὰρ
[3, 11]	Ῥώμην πεποιήκαμεν τούτοις τοῖς πολιτεύμασιν	ὧν	σὺ κατηγόρεις χρώμενοι. τὸ δὲ
[3, 49]	τὴν Ῥωμαίων γῆν ἐπόρθουν· ἀνθ´	ὧν	τιμωρήσασθαι βουλόμενος αὐτοὺς ὁ Ταρκύνιος
[3, 28]	μέχρι τοῦ παρόντος εἰάσαμεν. ἀνθ´	ὧν	τίνας ἡμῖν χάριτας ἀπέδοσαν, ἡνίκα
[3, 67]	ἔπειτα ταῖς ἱεραῖς παρθένοις, ὑφ´	ὧν	τὸ ἄσβεστον φυλάττεται πῦρ, τέτταρσιν
[3, 44]	ἣν ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος Ὠστίαν	ὠνόμασεν,	ὡς δ´ ἂν ἡμεῖς εἴποιμεν
[3, 7]	πυθόμενος ἔτι λανθάνουσαν ὑμᾶς οὐκέτ´	ᾠόμην	δεῖν τῆς εὐπρεπείας τῶν διαλλαγῶν
[3, 18]	Ὁρατίους ὁ τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς	ὡπλισμένους	τε κάλλιστα καὶ τὸν ἄλλον
[3, 6]	ὁδός, ἀλλ´ ὅσον ἢ δυσὶν	ὥραις	ἢ τρισὶν ἀνυσθῆναι τὸ μακρότατον)
[3, 6]	ἀγαθοῖς ἐπαρθέντες ἐλευθερίας τε αὖθις	ὠρέγοντο	καὶ φρόνημα ἐλάμβανον ὑψηλότερον παρασκευάζοντό
[3, 1]	ἄρξοντας τὴν μεσοβασίλειον ἀρχὴν εἰς	ὡρισμένον	τινὰ ἡμερῶν ἀριθμόν, ὑφ´ ὧν
[3, 10]	ὑμῶν ἐστιν ὅσον ἀφ´ ἡμῶν	ὡρμήθη,	μᾶλλον δὲ πολλοστὸν τοῦ ἐπεισάκτου
[3, 30]	τινων φεύγειν ἐπὶ τὰ ὅπλα	ὡρμηκότων	οἱ περιεστεφανωκότες τὸν ὄχλον ἀρθέντος
[3, 52]	τε καὶ ἱππεῖς προθυμίᾳ τε	ὡρμημένοι	πρὸς τὸν πόλεμον ὁμοίᾳ καὶ
[3, 55]	δὲ προθυμίᾳ πρὸς τὸν πόλεμον	ὡρμημένων	ἀμφοτέρων οὐδεὶς ἀγὼν ἐκ παρατάξεως
[3, 6]	οὖν θρασύτερον ἐπὶ τὸν ἀγῶνα	ὥρμησαν	Ἀλβανοὶ Ῥωμαίων καταφρονήσαντες καὶ μιᾷ
[3, 40]	διάνοιαν αὐτῶν ὁ Μάρκιος ὑπονόμους	ὤρυττεν	ἀπὸ τῆς ἰδίας παρεμβολῆς ἀρξάμενος
[3, 73]	γενόμενοι κακῶς τε ἀλλήλους ἔλεγον	ὡς	ἀδικούμενοι καὶ οὐδὲ τὼ χεῖρε
[3, 71]	ἐπιστήμην εἰς τὸ μηδὲν ἐπεχείρησεν,	ὡς	ἀλαζονευομένου καὶ μηθὲν ἀληθὲς λέγοντος.
[3, 3]	ταῖς πόλεσιν. ὁ δὲ Κλοίλιος,	ὡς	Ἀλβανῶν προτέρων ἀπεσταλκότων εἰς Ῥώμην
[3, 6]	κρύφα καὶ κατ´ ὀλίγους ἰόντας,	ὡς	ἂν ἥκιστα γένοιντο τοῖς ἐπιβουλευομένοις
[3, 8]	πολέμου νόμος, ἀλλ´ ὑπὸ σκότους,	ὡς	ἂν ἥκιστα ὑπίδοιτό τις αὐτῶν
[3, 23]	ὅσην ὁρᾶτε προσειλήφαμέν τε, καὶ	ὡς	ἂν μάλιστα θάρσος τινὶ συμμαχίας
[3, 41]	τάς τε βλάβας διαλύσειν ὑποσχομένων,	ὡς	ἂν ὁ βασιλεὺς δικαιώσῃ, καὶ
[3, 11]	παντὸς τῶν ἀποικιῶν τὰς μητροπόλεις	ὡς	ἀναγκαῖόν τι φύσεως νόμιμον οὔτε
[3, 15]	τὸ συγγενὲς τῶν μειρακίων, οὐδ´	ὡς	ἀναγκάσων αὐτοὺς τοῖς ἀνεψιοῖς διὰ
[3, 22]	τὸν ἴδιον οἶκον εἰσενέγκηται, οὔτε	ὡς	ἀνδροφόνον ἀποκτεῖναι τὸν ὑπὲρ τῆς
[3, 23]	ἡμῖν θεῶν ἢ δαιμόνων νεμεσήσειεν	ὡς	ἀνόσια πράττουσιν εἰ δουλεύειν τοῖς
[3, 71]	αὐτὸν τὸν Νέβιον ἀποθεραπεῦσαι διαγνούς,	ὡς	ἁπάντων ἀνθρώπων θεοφιλέστατον, ἄλλαις τε
[3, 26]	μετέωρα πρὸς πολλοὺς τῶν παρόντων	ὡς	ἀπὸ παντὸς τοῦ βελτίστου γενομένην
[3, 2]	κατηγορεῖν αὐτῶν πρὸς τὸν δῆμον	ὡς	ἀρχόντων πολέμου, Ἀλβανῶν δὲ τοὺς
[3, 21]	τοὺς ἐπιεικεῖς καὶ φιλανθρώπους ἀπέκλινεν,	ὡς	ἀσπάσασθαί τε πρώτη τὸν σωθέντα
[3, 3]	τοῦτο τὸ δίκαιον ὑμεῖς ἐστε,	ὡς	αὐτὰ τὰ ἔργα δηλοῖ. πρότεροί
[3, 4]	ὁρμῆς, ἣν κατ´ ἀρχὰς εἶχον	ὡς	αὐτῇ ἐφόδῳ τρεψόμενοι τοὺς πολεμίους,
[3, 26]	τῶν ἱππέων μοῖράν τινα πέμψας	ὡς	αὐτὸν ἠξίου τελείαν ἀποδείξασθαι τὴν
[3, 27]	κατὰ τὴν μάχην διαπραξαμένων φέρειν	ὡς	αὐτόν, ἵνα κἀκεῖνοι τὴν ἐκ
[3, 23]	ἔχοντας ἐπῆρεν αὐτοὺς μὴ κατοκνεῖν,	ὡς	αὐτὸς συνεπιθησόμενος Ῥωμαίοις ἐν τῷ
[3, 35]	ἔργον ἀναφέρω, κρινέτω δ´ ἕκαστος	ὡς	βούλεται. ~Μετὰ δὲ τὴν Ὁστιλίου
[3, 21]	αὐθημερὸν εἰς ἄχαριν συμφορὰν ἀδελφοκτόνον.	ὡς	γὰρ ἐγγὺς ἐγένετο τῶν πυλῶν,
[3, 21]	πρὸς τούτοις, ἃ μέλλω λέγειν·	ὡς	γὰρ ἐπὶ καλοῖς τε καὶ
[3, 6]	τῷ πρὸς Ἀλβανοὺς ἐφανερώθη πολέμῳ.	ὡς	γὰρ ἐπύθοντο πανστρατιᾷ Ῥωμαίους ἐξεληλυθότας
[3, 24]	σύμπαντα συνέτριψέ τε καὶ διέφθειρεν.	ὡς	γὰρ ἤκουσε τοῦ ἀγγέλου μεγάλῃ
[3, 44]	ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος Ὠστίαν ὠνόμασεν,	ὡς	δ´ ἂν ἡμεῖς εἴποιμεν θύραν,
[3, 73]	πολὺν ἐκίνησαν ἐξ ἁπάντων γέλωτα.	ὡς	δ´ ἐκ τοῦ καταφρονεῖσθαι καιρὸν
[3, 27]	ξίφη κρύπτοντας ὑπὸ ταῖς περιβολαῖς.	ὡς	δ´ ἐν καλῷ τοὺς ἐχθροὺς
[3, 52]	κατέσχεν ἐν τάξει τὴν φάλαγγα.	ὡς	δ´ οὐκ ἀντεπεξῄεσαν οἱ πολέμιοι,
[3, 16]	εἰς βουλὴν ἀνακωχὰς δεχημέρους ποιησάμενος·	ὡς	δὲ ἀφικόμην δεῦρο τὴν βουλὴν
[3, 50]	τὰς Λατίνων πόλεις αἰτούμενοι συμμαχίαν.	ὡς	δὲ βραδύτερα τὰ παρ´ ἐκείνων
[3, 73]	συναγανακτούντων τε ἀμφοτέροις καὶ συμμαρτυρούντων.	ὡς	δὲ εἰσκαλέσας αὐτοὺς ὁ βασιλεὺς
[3, 40]	ἦγον, ἔφευγον ἐπὶ τὸν χάρακα·	ὡς	δὲ κἀκεῖνον ἔγνωσαν κατεχόμενον ὑπὸ
[3, 47]	οἱ συναπαίρειν αὐτῷ προθυμηθέντες συχνοί.	ὡς	δὲ κατὰ τὸ καλούμενον Ἰανίκολον
[3, 4]	τὰς παρὰ τῶν ὑπηκόων ἐπικαλούμενοι·	ὡς	δὲ πάντα ἦν αὐτοῖς εὐτρεπῆ
[3, 31]	κατεκλείσθησαν πάλιν εἰς τὸ ἄστυ.	ὡς	δὲ περιχαρακώσας αὐτῶν τὴν πόλιν
[3, 10]	καὶ πᾶσα ἀναιρείσθω πολέμου πρόφασις.	ὡς	δὲ συνέβησαν ἐπὶ τούτοις, περὶ
[3, 10]	χρὴ δέχεσθαι τὰς αἱρέσεις ἐσκόπει.	ὡς	δὲ τὰς ἁπάντων γνώμας ἔλαβεν,
[3, 30]	γὰρ ἀποστερήσομεν κρίσεως οὐδὲ λόγου.	~Ὡς	δὲ ταῦτ´ εἶπεν, ὅσοι μὲν
[3, 61]	οὐ φαίνεταί μοι τοὔνομα εἶναι.	ὡς	δέ τινες ἱστοροῦσι καὶ τοὺς
[3, 19]	ὑπολυθέντων τῶν μελῶν καταρρυεὶς ἀποθνήσκει.	ὡς	δὲ τοῦτ´ εἶδον οἱ θεαταὶ
[3, 28]	αὐτοὶ τῇ μεγίστῃ ἀρχῇ ἐκόσμησαν,	ὡς	δὴ κράτιστον Ἀλβανῶν διοικεῖν τὰ
[3, 72]	αὐτοὺς ἐκπεσόντος ἐκείνου τὴν δυναστείαν,	ὡς	δὴ πατρῴαν σφίσιν ὑπάρχουσαν καὶ
[3, 17]	τὴν πατρίδα, τυγχάνετε εὖ βουλευσάμενοι.	~Ὡς	δὴ ταῦτ´ ἤκουσαν οἱ νεανίαι,
[3, 8]	ἔχθη (μανίας γὰρ θάτερα ἀξιοῦν)	ὡς	ἐγνωκόσιν ὑμῖν καὶ ποιήσουσιν οὐδὲν
[3, 56]	αὐτὴν πολλαχόθεν. τῶν δὲ Σαβίνων	ὡς	εἶδον ἄφνω πολλὴν φλόγα φερομένην
[3, 53]	μὲν ἀναχωροῦντες ἐκ τῆς τροπῆς	ὡς	εἰς ἀσφαλῆ καταφυγὴν ὑπὸ τῶν
[3, 24]	τὸν ἥλιον ἀνασχεῖν καὶ παρετάσσοντο	ὡς	εἰς μάχην, ἀντεπεξῄεσαν δὲ οἱ
[3, 63]	ἀναλαβὼν τὴν εὐζωνοτάτην Ῥωμαίων νεότητα	ὡς	εἶχε τάχους ἐξῆγεν ἐπὶ τοὺς
[3, 20]	τῶν ποδῶν. ταῦτα δὴ διανοηθεὶς	ὡς	εἶχε τάχους ἔφευγε καὶ συνέπεσεν
[3, 41]	θεμένης ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν ἦγεν	ὡς	εἶχε τάχους καὶ πρῶτον μὲν
[3, 64]	τῶν Σαβίνων στρατηγὸς ἐξῄει μὲν	ὡς	εἶχε τάχους τὴν νεωστὶ συνηγμένην
[3, 21]	τῷ μισοπονήρῳ τὸ μέτριον, ἀλλ´	ὡς	εἶχεν ὀργῆς ὠθεῖ διὰ τῶν
[3, 23]	δυνάμεις. ὁ μὲν οὖν Τύλλος	ὡς	ἐκ προθυμίας τε καὶ ἀπὸ
[3, 5]	φύσεως ἀνάγκη καὶ τὸ χρεὼν	ὡς	ἐκπεπληρωκότα τὴν ὀφειλομένην μοῖραν, ἧς
[3, 26]	ἦσαν οἱ τῆς ἀποστάσεως ἡγεμόνες,	ὡς	ἔμαθε καὶ τὸν Ἀλβανὸν Μέττιον
[3, 17]	τῆς ἀρετῆς. ὁ δὲ πατὴρ	ὡς	ἔμαθε τὴν διάνοιαν αὐτῶν περιχαρὴς
[3, 25]	τεταραγμένοις καὶ μέχρι τινὸς διώξας,	ὡς	ἔμαθεν ἐσκεδασμένους ἀπ´ ἀλλήλων καὶ
[3, 18]	περὶ τούτων ἐπ´ ἀκριβείας ἕκαστον,	ὡς	ἐμὴ δύναμις, εἰπεῖν. ἐπειδὴ γὰρ
[3, 46]	ἐπιτηδευμάτων ἐπὶ τὴν βασιλείαν παρῆλθεν,	ὡς	ἐν ταῖς ἐπιχωρίοις συγγραφαῖς εὗρον
[3, 28]	συνθήκας πρὸς τοὺς κοινοὺς πολεμίους,	ὡς	ἐν τῷ ἀγῶνι συνεπιθησόμενοι ἡμῖν
[3, 34]	γενομένην ἐπὶ τῆς Ῥωμύλου ἀρχῆς,	ὡς	ἐν τῷ πρὸ τούτου δεδήλωκα
[3, 32]	καὶ ὕμνους τινὰς ᾄδοντες πατρίους,	ὡς	ἐν τῷ προτέρῳ δεδήλωκα λόγῳ.
[3, 47]	τε καὶ ἀγαθῶν ἐλπίδων ἐνέπλησεν	ὡς	ἐξ ἰδιωτικῆς τύχης εἰς ἐξουσίαν
[3, 10]	τοιόνδε· δέξασθε δὲ αὐτὸ μὴ	ὡς	ἐπὶ διαβολῇ καὶ ὀνειδισμῷ τῷ
[3, 20]	δὴ παιανιζόντων τε καὶ στεφανουμένων	ὡς	ἐπὶ κατορθουμένῳ τῷ ἀγῶνι, τῶν
[3, 27]	οὐ πολὺ παρῆν ὁ Ἀλβανὸς	ὡς	ἐπὶ νικήματι κοινῷ γεγηθὼς καὶ
[3, 9]	Ῥωμαῖοι δι´ ὑποψίας ἔχοντες Ἀλβανοὺς	ὡς	ἐπιβουλεύοντας ἀεί σφισι καὶ φυλαττόμενοι
[3, 58]	ἐκ τῆς σφετέρας γῆς ἐπικαρπιῶν,	ὡς	ἔρημον ἐποίησε τὴν πλείστην καὶ
[3, 70]	που τοὺς ἄλλους οἰωνοσκόπους ἅπαντας,	ὡς	ἔφην, ὑπερεβάλετο, εἰς ἁπάσας τε
[3, 28]	ῥᾴδιον τοῖς ἐπιβουλευομένοις καὶ συμπλακέντας	ὡς	ἐχθροὺς ἀμύνασθαι δυνατόν, φίλους δ´
[3, 63]	τὴν ἐκείνων. βασιλεὺς δὲ Ταρκύνιος	ὡς	ἤκουσε διαβεβηκότας τοὺς Σαβίνους Ἀνίητα
[3, 11]	αἴτιον οὔτ´ ἐπίμεμψιν οὔτε μεταμέλειαν	ὡς	ἡμαρτηκόσι φέρει, ἄρχει τε καὶ
[3, 9]	ἑαυτῶν πόλεις μεταθέσθαι τοὺς βίους	ὡς	ἡμᾶς, ὑμῖν δὲ ἄρα τοῖς
[3, 28]	κεχωρηκότων δ´ ἡμῖν τῶν πραγμάτων	ὡς	ἡμῖν συνέφερεν οὐκ ἂν εἴημεν
[3, 23]	θρασεῖς μὲν γεγονότας τοὺς πολεμίους,	ὡς	ἡμῶν αὐτοῖς συλλαμβανόντων, ταπεινοὺς δὲ
[3, 11]	μᾶλλον ἀξιοῦσιν ἢ ὑπ´ Ἀλβανῶν,	ὡς	ἡμῶν μὲν ἀμφότερα ἱκανῶν ὄντων
[3, 26]	ὄντας κελεύων διερευνώμενον ἀποκτείνειν. κἀκεῖνος	ὡς	θάτερον ὧν ἤλπισε διαπεπραγμένος καὶ
[3, 9]	μνήμη τῶν παρεληλυθότων ἔστω κακῶν,	ὡς	καὶ σοί, ὦ Φουφέττιε, δοκεῖ·
[3, 22]	τὸν ἡγεμόνα δι´ αἰτίας ἔχοντες,	ὡς	κακῶς ἐστρατηγηκότα, ἄσιτοί τε οἱ
[3, 23]	αἰτίαις παρὰ τοῖς πολίταις ὑπάρχων	ὡς	κακῶς ἐστρατηγηκὼς τὸν πόλεμον, καὶ
[3, 28]	παρελήφθησαν εἰς τόνδε τὸν πόλεμον	ὡς	κακῶς τοὺς κοινοὺς ἐχθροὺς μεθ´
[3, 36]	ὑπὸ Νόμα κατασταθεῖσαν Ῥωμαίοις ἐπαινῶν	ὡς	καλὴν καὶ σώφρονα καὶ ἀπὸ
[3, 64]	μὲν δὴ τῶν Σαβίνων πόλεις	ὡς	κατεστρατηγημέναι καὶ οὐκ ἀρετῇ τὴν
[3, 64]	ἔτι γενναῖον ἔργον ἀπεδείξαντο, ἀλλ´	ὡς	κατεστρατηγημένοι ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν καὶ
[3, 25]	μὲν Φιδηναίους δέος εἰσέρχεται παλινπροδοσίας	ὡς	κατεστρατηγημένους ὑπὸ τοῦ Ἀλβανοῦ, ἐπεὶ
[3, 19]	ὡς νικῶντες ἤδη, Ῥωμαῖοι δ´	ὡς	κρατούμενοι. τοὺς γὰρ δὴ σφετέρους
[3, 7]	ἂν τῶν μετρίων ὑπομείναιτε ποιεῖν,	ὡς	κρατοῦντες ἤδη τῷ πολέμῳ. ἵνα
[3, 24]	τὴν ἐπὶ τὸ ὄρος δεῖμα	ὡς	κυκλωσομένους ὑπὸ τῶν πολεμίων καταλαμβάνει,
[3, 3]	τὸν ἐξ ἀνάγκης ἐπιφέροι πόλεμον,	ὡς	λελυμένων ἤδη τῶν σπονδῶν. φυλαττόμενος
[3, 54]	τῶν Λατίνων ἦγε τὴν δύναμιν,	ὡς	μάχῃ τὰς μὴ προσχωρούσας αὐτῷ
[3, 63]	συνήχθησαν, κατέβαινεν εἰς τὸ πεδίον	ὡς	μαχησόμενος. ~Ἰδόντες δὲ τοὺς Ῥωμαίους
[3, 19]	ἅμα πάντες ἀνεβόησαν, Ἀλβανοὶ μὲν	ὡς	νικῶντες ἤδη, Ῥωμαῖοι δ´ ὡς
[3, 8]	ἐκ τοῦ φανεροῦ ἐπέθεντο ἡμῖν,	ὡς	ὁ κοινὸς ἀξιοῖ τοῦ πολέμου
[3, 62]	Ταρκύνιος οὐκ εὐθὺς ἐχρήσατο λαβών,	ὡς	οἱ πλεῖστοι γράφουσι τῶν Ῥωμαϊκῶν
[3, 67]	πρῶτος εἴτε κατὰ λογισμὸν εἴτε	ὡς	οἴονταί τινες ὀνείρῳ πειθόμενος, ἃς
[3, 36]	κακῶς προισταμένους τῶν ἰδίων {κτημάτων}	ὡς	οὐ βεβαίους πολίτας. ~Ταῦτα καθιστάμενος
[3, 22]	τὸν Ὁράτιον ἄγοντες ὑπὸ δίκην,	ὡς	οὐ καθαρὸν αἵματος ἐμφυλίου διὰ
[3, 72]	ἀγορὰν ἀπολογίας χάριν ἐξελαύνειν ἐπεχείρησαν	ὡς	οὐ καθαρόν· οὐ μὴν καταγωνίσασθαί
[3, 37]	περὶ τὰ λῃστήρια κατηγορουμένων οὐδὲν	ὡς	οὐ μετὰ κοινῆς γνώμης γεγονότων
[3, 4]	τε αὐτῶν τοῖς χαριεστάτοις λογισμὸς	ὡς	οὐ τὰ κράτιστα βουλευομένοις, καὶ
[3, 39]	τὴν γῆν, ἀπελογοῦντο πρὸς ταῦτα	ὡς	οὐ τὸ κοινὸν αἴτιον εἴη
[3, 7]	μᾶλλον ἔσπευσε ποιήσασθαι τὰς διαλύσεις,	ὡς	οὐδὲ αἱρέσεως ἔτι τοῦ μὴ
[3, 32]	ἐβούλοντο τῆς τῶν Σαβίνων λεηλατήσαντες,	ὡς	οὐδεὶς αὐτοῖς οὐκέτι περὶ τῆς
[3, 58]	ἔρημον ἐποίησε τὴν πλείστην καὶ	{ὡς}	οὐδὲν ἔτι βλάπτειν αὐτὴν εἶχεν,
[3, 28]	εὖ πρὸς τὸν ἀγῶνα παρεσκευασμένους,	ὡς	οὐθὲν οἷοίτ´ ἦσαν ἐργάσασθαι κακόν,
[3, 20]	τῷ ἀγῶνι, τῶν δ´ ὀδυρομένων	ὡς	οὐκ ἂν ἔτι τῆς τύχης
[3, 28]	ἡμᾶς εὐτυχίας διετέλουν καὶ τελευτῶντες	ὡς	οὐκέτι κατέχειν τὴν ὕπουλον ἔχθραν
[3, 6]	φρόνημα ἐλάμβανον ὑψηλότερον παρασκευάζοντό τε	ὡς	οὐκέτι Ῥωμαίων ἀκροώμενοι. τέως μὲν
[3, 22]	εἰς ἐκκλησίαν καὶ πολλὰ παραμυθησάμενος,	ὡς	οὔτε ἄσχημον ἐπιτάξων αὐτοῖς οὐθὲν
[3, 9]	ἀφύλακτοι πρὸς αὐτάς ἐσμεν, ἀλλ´	ὡς	παθεῖν τε μηδὲν αὐτοὶ κακὸν
[3, 3]	ἠξιωμένων, ἀπιέναι τοὺς Ῥωμαίους ἐκέλευσεν	ὡς	παραβεβηκότας τὰς ὁμολογίας καὶ προεῖπεν
[3, 34]	πείθεσθαι τοῖς ὑπὸ Ῥωμαίων ἐπιταττομένοις,	ὡς	παρειληφότων αὐτῶν ἅμα τοῖς ἄλλοις
[3, 71]	θαρρῶν, ἔφη, Ταρκύνιε, τὴν ἀκόνην,	ὡς	προαιρῇ· διαιρεθήσεται γὰρ ἢ πάσχειν
[3, 23]	ταπεινοὺς δὲ καὶ περιφόβους Ῥωμαίους,	ὡς	προδεδομένους ὑφ´ ἡμῶν, φυγῆς τε
[3, 7]	δέοντα ἱκανούς, ἀσπασάμενοι πρῶτον ἀλλήλους	ὡς	πρότερον εἰώθεσαν καὶ φιλοφρονηθέντες τὰς
[3, 65]	ἔλαβεν ὁλοσχερές. Σαβῖνοι γὰρ οὐχ	ὡς	πρότερον ἐκ διαδοχῆς, ἀλλ´ ἅμα
[3, 57]	ἁπασῶν τῶν πόλεων ἐπ´ αὐτὸν	ὡς	πρότερον ἐλθεῖν· καὶ διελὼν εἰς
[3, 36]	ὁρῶν καὶ οὐκέτι τὴν γῆν	ὡς	πρότερον ἐργαζομένους, συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν
[3, 47]	πῖλον ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἁρμόσας	ὡς	πρότερον ἥρμοστο. θαυμαστοῦ δὲ καὶ
[3, 49]	καὶ τῆς Ῥωμαίων πολιτείας μετέχειν	ὡς	πρότερον, τοῦ δὲ μηδὲν ἔτι
[3, 21]	λίθους ἐπιφοροῦντες καὶ γῆν ἐκήδευσαν	ὡς	πτῶμα ἔρημον κηδομένων. ταῦτά τε
[3, 23]	πείσας ἐπὶ τὰ ὅπλα χωρεῖν,	ὡς	συλληψόμενος αὐτοῖς τοῦ πολέμου. καὶ
[3, 59]	πεισθέντες ὑπὸ τῶν ἐκεῖ δυνατῶν,	ὡς	συστρατευσομένων σφίσι τῶν Σαβίνων. αἱ
[3, 52]	ἑκατέρων συνεχεῖς ἐποιοῦντο καὶ ἦσαν	ὡς	τὰ πολλὰ ἰσόμαχοι· χρόνῳ δ´
[3, 39]	καὶ ψιλῶν, ἐν αἷς ἐπεκράτουν	ὡς	τὰ πολλὰ Ῥωμαῖοι δύναμιν ὕπαιθρον
[3, 2]	ἔπραττε κατὰ λογισμὸν οὐκ ἀπεικότα,	ὡς	τὸ ἔργον ἐμαρτύρησε. Ῥωμαίους μὲν
[3, 71]	οἱ μὲν οὖν ἄλλοι πάντες	ὡς	τὸ θαυμαστὸν τοῦτο καὶ ἄπιστον
[3, 21]	ἔξω δὲ γενομένη τῆς πόλεως	ὡς	τὸν ἀδελφὸν εἶδε περιχαρῆ τοὺς
[3, 17]	καὶ κελεύσαντος οὕτω ποιεῖν ἀπῄεσαν	ὡς	τὸν πατέρα. δηλώσαντες δὲ αὐτῷ
[3, 21]	ἀποκτείνας δὲ τὴν ἀδελφὴν παρῆν	ὡς	τὸν πατέρα. οὕτω δὲ ἄρα
[3, 34]	τούτου δεδήλωκα λόγῳ, μεταθεμένην αὖθις	ὡς	τοὺς ὁμοεθνεῖς πολιορκίᾳ παραστησάμενος ὁ
[3, 28]	ἐν τῷ τότε ἀγῶνι ἔφην,	ὡς	ὑπ´ ἐμοῦ κελευσθέντες Ἀλβανοὶ προκαταλαμβάνονται
[3, 23]	οὐδενὸς οὕτως ἑτέρου φοβεροῦ παθήματος	ὡς	ὑπὸ δόξης κενῆς ἴσμεν πανώλεθρα
[3, 17]	οὐχ ἡμεῖς πρότεροι λύσομεν, ἀλλ´	ὡς	ὑπὸ τῆς τύχης διαλέλυται στέρξομεν.
[3, 23]	Οὐιεντανοὶ βαρείας ἀπαλλάξαντες ἡμᾶς ὑποταγῆς	ὡς	ὑφ´ ἡμῶν τοῦτο πεπονθότες αὐτοὶ
[3, 27]	ἄγειν, παρελθόντα δ´ ἐντὸς τείχους	ὡς	φίλον ὄντα, ὅταν ὑποχειρίους λάβῃ
[3, 32]	καὶ ὥσπερ ἀκμῆτες εἰς κάμνοντας	ὠσάμενοι	διασπῶσι τὰς τάξεις αὐτῶν περὶ
[3, 20]	μετὰ τοῦτον ἐπὶ τὸν τελευταῖον	ὠσάμενος	ἡμιθνῆτα καὶ παρειμένον ἐπικατασφάττει. σκυλεύσας
[3, 23]	ἔργα ὁμολογούμενα τῇ σκήψει παρεσχημένου,	ὥσθ´	ἡμᾶς τῶν μὲν δεινῶν μηδετέροις
[3, 21]	συγγενῶν, οὓς ἀδελφοὺς ἐκάλεις, ἀλλ´	ὥσπερ	ἀγαθόν τι διαπεπραγμένος ἐξέστηκας τῶν
[3, 21]	κατέσχεν, ἀλλ´ ἐκλιποῦσα τὴν οἰκίαν	ὥσπερ	αἱ μαινάδες ἐφέρετο πρὸς τὰς
[3, 32]	τι καταλαμβάνει τοὺς Ῥωμαίους καὶ	ὥσπερ	ἀκμῆτες εἰς κάμνοντας ὠσάμενοι διασπῶσι
[3, 61]	βασιλικοῖς καὶ τοὺς δώδεκα πελέκεις,	ὥσπερ	γε καὶ νῦν Ῥωμαῖοι τὰ
[3, 5]	ἔχων. ~Παραδόξου δὲ τοῦ πάθους	ὥσπερ	εἰκὸς ἅπασι φαινομένου καὶ ζητουμένης
[3, 6]	τῷ ἀγῶνι τέλος ἤδη ἔχοντι	ὥσπερ	εἰκὸς μηδὲν ἡγεῖσθαι φίλιον, ἀλλ´
[3, 68]	αἱ μὲν ἐπίπεδοι λιθίνας ἔχουσιν	ὥσπερ	ἐν τοῖς θεάτροις ὀλίγον ὑπερανεστηκυίας
[3, 36]	θεῖα σέβειν αὐτοὺς ἠξίου πάλιν,	ὥσπερ	ἐπὶ Νόμα διετέλουν σέβοντες, διεξιὼν
[3, 72]	πολιτείαν διεγνωκὼς παρανομεῖν τὸν ἐναντιωσόμενον	ὥσπερ	ἐπὶ τῶν προτέρων ἐκ ποδῶν
[3, 29]	ἔσχατα παθεῖν καὶ διαφυγόντες μηθὲν	ὥσπερ	ἐχθροὶ μνησικακεῖν, ὅπερ καὶ ἐν
[3, 14]	πολλοῖς εἶναι τῶν ἀντιποιουμένων ἀρετῆς,	ὥσπερ	καὶ παρ´ Ἀλβανοῖς· οὓς εἰ
[3, 13]	καὶ τελειοῦσιν· θεὸς δ´ αὐτοῖς,	ὥσπερ	κατ´ ἀρχὰς ἔφην, δίδωσι κάλλος
[3, 10]	καὶ παύσηται ταραττομένη καὶ στασιάζουσα	ὥσπερ	νῦν. ἅπαντες δ´ ἂν εἴποιεν
[3, 29]	δ´ ἂν ἐκ διαφόρου γνώμης,	ὥσπερ	νῦν ἔχει, τό τε πλεῖον
[3, 9]	δύο δὲ πόλεις οἰκοῦντας ἰσοκορύφους	ὥσπερ	νῦν οὐδέποτε ὁμονοήσειν. ~Ταῦτ´ ἀκούσας
[3, 37]	κακῶν ἅπαντα τὸν βίον διατελέσειν,	ὥσπερ	ὁ μητροπάτωρ, οὐκ ἔσχεν ὁμοίαν
[3, 67]	ὄχλον οἰκεῖον ἑαυτῷ ποιῆσαι προθυμηθείς,	ὥσπερ	οἱ πρότεροι βασιλεῖς ἐποίουν, διὰ
[3, 24]	τὸ πλησίον ὄρος τοῦτο κατειλήφασιν,	ὥσπερ	ὁρᾶτε, κατὰ τὰς ἐμὰς ἐντολάς,
[3, 33]	ὅρκων μὲν ἐκείνων καὶ συνθηκῶν	ὥσπερ	οὐδὲ γεγενημένων ἐπελάθοντο, καιρὸν δὲ
[3, 23]	κατὰ νοῦν χωρήσῃ τὸ ἔργον,	ὥσπερ	τὸ εἰκὸς ἔχει, Φιδηναῖοί τε
[3, 25]	τοὺς Ῥωμαίους εὐθὺς αὐτὸν ἐλαύνοντα,	ὥσπερ	ὑπέσχετο αὐτοῖς, τοὺς δὲ Ῥωμαίους
[3, 35]	ὄμβρον καὶ ζάλην καὶ σκότος,	ὥστ´	ἔρημον ἀπολειφθῆναι τὸν πρὸ τῆς
[3, 53]	τε καὶ ἀγεννέστατον τρόπον διεφθάρησαν·	ὥστ´	ἠναγκάσθησαν οἱ περιλειπόμενοι τῆς σωτηρίας
[3, 65]	εἰς πολλὴν κατέστησεν ἁπάντων ἀπορίαν·	ὥστ´	ἠναγκάσθησαν φυλάξαντες νύκτα χειμέριον ὕδασι
[3, 7]	παρὰ τῶν ἐκ Φιδήνης φίλων,	ὥστ´	οὐδ´ αὐτὸς ἔτι διαμελλήσας δέχεται
[3, 18]	καὶ τοῖς ἡδίστοις ὀνόμασιν ἀνακαλοῦντες,	ὥστε	εἰς δάκρυα προπεσεῖν ἅπαντας καὶ
[3, 68]	ἑκάστῃ {φράτρᾳ} μοῖραν ἀπέδωκε μίαν,	ὥστε	ἐν τῇ προσηκούσῃ χώρᾳ καθεζόμενον
[3, 10]	τὴν ἀποικίαν εἰς αὐτὴν ἀπεσταλκότες,	ὥστε	ἐξίτηλον εἶναι ἤδη τὸ ἀφ´
[3, 38]	αὐτοὶ τὴν τῶν Φικαναίων ἐκαρποῦντο,	ὥστε	ἠναγκάσθη πάλιν ὁ Μάρκιος τὸ
[3, 34]	ἀπολωλεκόσι τῆς ἰδίας αὐτοῖς μεταδεδωκέναι·	ὥστε	καὶ ἄκουσιν Ἀλβανοῖς καὶ ἑκοῦσι
[3, 11]	ἀναδείξαντες τὴν πόλιν τοῖς βουλομένοις,	ὥστε	καὶ σεμνυνόμεθα ἐπὶ τούτῳ μάλιστα
[3, 24]	τοῦ ἀγγέλου μεγάλῃ φωνῇ χρώμενος,	ὥστε	καὶ τοὺς πολεμίους ἀκούειν, Κρατοῦμεν,
[3, 68]	θέαν ἀφικομένοις παρ´ ἕκαστον ἐργαστήριον,	ὥστε	μηδὲν ἐνοχλεῖσθαι τὰς τοσάςδε μυριάδας
[3, 68]	μηνοειδὲς ἐχούσης τὸ σχῆμα συγκλειόμεναι,	ὥστε	μίαν ἐκ τῶν τριῶν γίνεσθαι
[3, 10]	πλάνητας καὶ βαρβάρους πάνυ πολλούς,	ὥστε	ὀλίγον τὸ γνήσιον ὑμῶν ἐστιν
[3, 64]	Ῥωμαϊκῆς ἵππου καὶ πανταχόθεν ἀποκλειομένων·	ὥστε	ὀλίγους τινὰς ἐξ αὐτῶν κομιδῇ
[3, 11]	αὐτοὺς γὰρ εὐχόμεθα προγόνους ἑκάτεροι,	ὥστε	οὐδὲν δεῖ τούτου χάριν οὔτε
[3, 24]	κυκλωσομένους ὑπὸ τῶν πολεμίων καταλαμβάνει,	ὥστε	οὔτε μάχεσθαι οὔτε μένειν αὐτοῖς
[3, 21]	θηριώδους οὐ πολὺ ἀπέχοντα φύσεως,	ὥστε	πάθος οὕτω δεινὸν ὁ πατὴρ
[3, 70]	δαιμονίου λαβὼν τοσαύτην ἔσχεν ἐπιφάνειαν,	ὥστε	πάντας ἀζήλους ἀποδεῖξαι τοὺς κατὰ
[3, 23]	ἧκεν ἄγων ὅπλοις κεκοσμημένον ἐκπρεπέσιν,	ὥστε	πάσας ὑπερβαλέσθαι τὰς συμμαχικὰς δυνάμεις.
[3, 21]	ἐθρήνει καὶ ἀνεκαλεῖτο τὸν ἀνεψιόν,	ὥστε	πολλὴν κατάπληξιν εἰσελθεῖν ἅπαντας ὅσοι
[3, 19]	ὀξεῖαν ἔμελλεν οἴσειν τὴν τελευτήν,	ὥστε	πολλοὶ Ῥωμαίων τε καὶ Ἀλβανῶν
[3, 13]	ἀλλὰ καὶ ἔργῳ φιλοτιμίας ἀποδεικνυμένων,	ὥστε	χαλεπὴν γενέσθαι τοῖς ἡγεμόσιν αὐτῶν
[3, 44]	ἐντειχίσας, ἣν ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος	Ὠστίαν	ὠνόμασεν, ὡς δ´ ἂν ἡμεῖς
[3, 42]	συνελθόντες ἤρξαντο, ἔπειτα δελεαζόμενοι ταῖς	ὠφελείαις	φανερὰν ποιοῦνται στρατείαν ἐπ´ αὐτοὺς
[3, 42]	ἐξεγένετό γε αὐτοῖς οὔτε τὰς	ὠφελείας	ἀπάγειν οὔτ´ αὐτοῖς ἀθώοις ἀπελθεῖν,
[3, 58]	ἄγοντες ὅσας οἷοί τε ἦσαν	ὠφελείας	ἀπῄεσαν ἐπ´ οἴκου. Ταρκύνιος δ´
[3, 57]	καὶ λεηλατοῦσα χώραν καὶ πολλὰς	ὠφελείας	ἐξενεγκαμένη συνελθούσης ἐξ ἁπασῶν τῶν
[3, 40]	τὴν λείαν καὶ τὰς ἄλλας	ὠφελείας,	ὅσας ἔφερόν τε καὶ ἦγον,
[3, 5]	πόλεμον καὶ μεγάλων ἀπεστερῆσθαι νομίζοντες	ὠφελειῶν	εἰς ἐπιβουλὴν καὶ φθόνον ἀνθρώπινον
[3, 36]	τῶν ἐκ τοῦ πολέμου γινομένων	ὠφελειῶν	ὑπεριδεῖν. ταῦτα καὶ τὰ τούτοις
[3, 23]	καιρόν· ἐν ᾧ σκέψασθε ὅσα	ὠφεληθησόμεθα.	πρῶτον μὲν οὐκ ἐν φανερῷ
[3, 44]	οὐκ ἄξια λόγου τὴν Ῥώμην	ὠφελοῦντος	διὰ τὸ μηθὲν ἐπὶ ταῖς
[3, 46]	οὐσίαν ὅσην οἷός τ´ ἦν	ᾤχετο	πλέων ἐκ τῆς Κορίνθου. ἔχων
[3, 61]	λαβόντες οἱ πρέσβεις τὰς ἀποκρίσεις	ᾤχοντο	καὶ μετ´ ὀλίγας ἡμέρας παρῆσαν
[3, 28]	τὴν τάξιν ἐφ´ ἣν ἐτάχθησαν	ᾤχοντο	πρὸς τὰ πλησίον ὄρη δρόμῳ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 5/01/2006