Livre, Chap. |
[3, 23] |
ἀλλ´
ἃς
ἥ
τε
φύσις
|
ἡ |
ἀνθρωπεία
κατεστήσατο
καὶ
ὁ
πάντων |
[3, 9] |
συνεληλύθαμεν,
ἀλλ´
ἀπαλλαγάς.
τίς
οὖν
|
ἡ |
βεβαία
τοῦ
πολέμου
κατάλυσις
ἔσται
|
[3, 46] |
δὲ
τὸν
Ἄγκου
Μαρκίου
θάνατον
|
ἡ |
βουλὴ
πάλιν
ἐπιτρέψαντος
αὐτῇ
τοῦ |
[3, 1] |
~Τελευτήσαντος
δὲ
Πομπιλίου
γενομένη
πάλιν
|
ἡ
|
βουλὴ
τῶν
κοινῶν
κυρία
μένειν |
[3, 32] |
τοὺς
γεωργοὺς
ἀφείλοντο,
ἣν
ἔταξεν
|
ἡ
|
βουλὴ
τῶν
Ῥωμαίων
ζημίαν
τιμησαμένη |
[3, 15] |
αὐτοὺς
ἀλλήλοις
χωρεῖν
διὰ
μάχης.
|
ἡ |
γὰρ
Ὁρατίων
μήτηρ
τῶν
ἡμετέρων |
[3, 47] |
παραδόξου
πᾶσι
τοῦ
σημείου
φανέντος
|
ἡ |
γυνὴ
τοῦ
Λοκόμωνος
ὄνομα
Τανακύλλα |
[3, 22] |
ἐπεδείξατο
κατὰ
τὴν
μάχην
μαρτύριον
|
ἡ |
γωνιαία
στυλὶς
ἡ
τῆς
ἑτέρας |
[3, 3] |
καὶ
ἵνα
μηδετέρα
πολέμου
ἄρχῃ·
|
ἡ |
δ´
ἐγκαλοῦσα
ὅ
τι
δή |
[3, 10] |
τὰ
συνήθη
καὶ
πάτρια
ἐπιτελούσης,
|
ἡ |
δ´
ὑμετέρα
πόλις
ἀδιακόσμητός
ἐστιν |
[3, 71] |
τὸ
ξυρὸν
κατὰ
τῆς
ἀκόνης,
|
ἡ |
δὲ
ἀκμὴ
τοῦ
σιδήρου
δι´ |
[3, 21] |
εὐσχημόνων
ὑπερίδοι
γυναικεῖόν
τι
πάσχουσα.
|
ἡ |
δὲ
ἄρα
οὐ
τοὺς
ἀδελφοὺς |
[3, 68] |
ἱκανὴν
ὑποδέξασθαι
πεντεκαίδεκα
μυριάδας
ἀνθρώπων.
|
ἡ |
δὲ
λοιπὴ
τῶν
ἐλαττόνων
πλευρῶν |
[3, 50] |
λόγῳ
γυναιξὶν
ὁμοῦ
καὶ
τέκνοις,
|
ἡ |
δὲ
πόλις
αὐτῶν
διαρπασθεῖσα
ὑπὸ |
[3, 57] |
τὰς
προνομὰς
πολὺν
εἰργάσαντο
φόνον.
|
ἡ |
δὲ
Ῥωμαίων
δύναμις
ἧς
Ταρκύνιος |
[3, 23] |
δ´
ἐν
τοῖς
πολέμοις
καὶ
|
ἡ |
διὰ
κενῆς
ἐμπίπτουσα
προδοσίας
συμμάχων |
[3, 6] |
τέως
μὲν
οὖν
ἄδηλος
αὐτῶν
|
ἡ |
διάνοια
τῆς
ἀποστάσεως
ἦν,
ἐν |
[3, 6] |
στρατεύματα
αὐτῶν
ἀμφότερα·
νῦν
δὲ
|
ἡ |
διατριβὴ
τοῦ
πολέμου
παράδοξος
ἅπασι |
[3, 6] |
τάχος,
(ἦν
δὲ
οὐ
πολλὴ
|
ἡ |
ἐπὶ
τοὺς
χάρακας
ἀπὸ
Φιδήνης |
[3, 5] |
βελτίστου
κρίνουσι
τὸ
συμβεβηκὸς
οὔτε
|
ἡ |
θεία
νέμεσις
οὔτε
ὁ
τῶν |
[3, 31] |
ἄλλαις
φιλανθρωπίαις
ἀνελάμβανε
τὸ
πλῆθος.
|
ἡ |
μὲν
δὴ
τῶν
Ἀλβανῶν
πόλις, |
[3, 57] |
ἐν
Φιδήνῃ
πολεμίους
ἐκέλευσε
χωρεῖν.
|
ἡ |
μὲν
οὖν
συμμαχικὴ
πλησίον
τῆς |
[3, 11] |
πράγματα
οὐχ
οὕτως
ἔχει,
ἀλλ´
|
ἡ |
μὲν
ὑμετέρα
πόλις
ἀπὸ
μείζονος |
[3, 52] |
ἀπ´
ἀλλήλων
ἰσόμαχοι
νυκτὸς
ἐπιλαβούσης.
|
ἡ |
μέντοι
μετὰ
τὸν
ἀγῶνα
διάνοια |
[3, 36] |
δὲ
τὴν
Ὁστιλίου
Τύλλου
τελευτὴν
|
ἡ |
μεσοβασίλειος
ὑπὸ
τῆς
βουλῆς
ἀποδειχθεῖσα |
[3, 7] |
Ῥωμαίων
ὑπὲρ
τῆς
συνωμοσίας
ταύτης
|
{ἡ} |
μήνυσις
παρὰ
τῶν
ἐκ
Φιδήνης
|
[3, 7] |
ἡμῶν
καὶ
μὴ
περιμένειν
ἕως
|
ἡ |
μητρόπολις
ἄρξῃ.
ὅσης
γὰρ
ἀξιοῦσι
|
[3, 11] |
ὅτι
οὐ
κενὸς
ὁ
κόμπος
|
ἡ |
παντὸς
λόγου
κρείττων
πεῖρα
ἡμῖν
|
[3, 23] |
ἐναντιώσεται
κατὰ
τὸ
εἰκός,
καὶ
|
ἡ |
παρ´
ἀνθρώπων
νέμεσις
εἰς
τούτους |
[3, 53] |
παρέσχεν.
ἐν
δὲ
τούτῳ
καὶ
|
ἡ |
πεζὴ
τῶν
Ῥωμαίων
δύναμις
ἀναλαβοῦσα |
[3, 28] |
εἰ
μὲν
οὖν
κατὰ
νοῦν
|
ἡ |
πεῖρα
αὐτοῖς
ἐχώρει,
οὐδὲν
ἂν
|
[3, 59] |
οὐ
μὴν
ἐχώρησέ
γε
αὐτοῖς
|
ἡ |
πεῖρα
κατὰ
νοῦν
θᾶττον
ἐπιφανείσης |
[3, 55] |
ξυλόφρακτος
σκάφαις
ἀνεχομένη
καὶ
σχεδίαις
|
ἡ |
ποιοῦσα
ταχείας
τὰς
πρὸς
ἀλλήλους |
[3, 49] |
ἀνδραποδισθέντες
ὑπὸ
Ῥωμαίων
ἀπήχθησαν,
καὶ
|
ἡ |
πόλις
διαρπασθεῖσα
ἐνεπρήσθη.
ταῦτα
διαπραξάμενος |
[3, 11] |
κρατίστων
παρεχόμενος.
μεγάλη
τε
ἡμῶν
|
ἡ |
πόλις
ἐκ
μικρᾶς
καὶ
φοβερὰ |
[3, 58] |
ἀγὼν
καρτερός.
ἑάλω
δ´
οὖν
|
ἡ |
πόλις
κατὰ
κράτος,
καὶ
οἱ |
[3, 50] |
δὲ
κἀκείνη
τοῦ
Λατίνων
ἔθνους
|
ἡ |
πόλις.
λεηλατήσας
δὲ
τὴν
χώραν
|
[3, 57] |
Φιδήνῃ
καταλιπόντες
ἀποχρῶσαν.
αὕτη
γὰρ
|
ἡ |
πόλις
ὁρμητήριον
αὐτοῖς
ἔσεσθαι
κράτιστον |
[3, 28] |
εἰ
μὴ
κατὰ
νοῦν
αὐτοῖς
|
ἡ |
προδοσία
χωρήσειεν
ὑπολογιζόμενοι,
τὸν
οἴκτιστον |
[3, 29] |
ἑκάτεροι,
οὐκ
ἔσται
βέβαιος
ἡμῖν
|
ἡ |
πρὸς
ἀλλήλους
φιλία,
ἄλλως
τε |
[3, 43] |
τοῦ
καλουμένου
Παλλαντίου,
περὶ
ὃν
|
ἡ
|
πρώτη
κατασκευασθεῖσα
πόλις
ἱδρύθη,
βαθείᾳ |
[3, 47] |
τὸ
καλούμενον
Ἰανίκολον
ἦσαν,
ὅθεν
|
ἡ |
Ῥώμη
τοῖς
ἀπὸ
Τυρρηνίας
ἐρχομένοις |
[3, 11] |
φανερώτατον
τοῦ
λόγου
τοῦδε
παράδειγμα
|
ἡ |
Σπαρτιατῶν
πόλις
οὐ
τῶν
ἄλλων |
[3, 22] |
μῆκος
χρόνου,
τὴν
δ´
ἐπίκλησιν
|
ἡ
|
στυλὶς
ἔτι
φυλάττει
τὴν
αὐτὴν |
[3, 31] |
καὶ
τὴν
ἄλλην
ἅπασαν
εὐδαιμονίαν
|
ἡ |
τὰς
τριάκοντα
Λατίνων
ἀποικίσασα
πόλεις |
[3, 15] |
ὦ
Φουφέττιε·
θαυμαστὴ
γάρ
τις
|
ἡ |
τὴν
οὐδέποτε
συμβᾶσαν
ὁμοιογένειαν
ἐν |
[3, 22] |
μάχην
μαρτύριον
ἡ
γωνιαία
στυλὶς
|
ἡ |
τῆς
ἑτέρας
παστάδος
ἄρχουσα
ἐν |
[3, 5] |
ἀνῃρηκέναι
τὸν
ἄνδρα
ἐδόκει,
ἀλλ´
|
ἡ |
τῆς
φύσεως
ἀνάγκη
καὶ
τὸ |
[3, 29] |
τοὺς
ἐν
τῇ
πόλει
καταλειπομένους
|
ἡ |
τοῦ
κακῶς
ποιεῖν
ἡμᾶς
ἐπιθυμία, |
[3, 18] |
κεφαλὰς
ἄνθεσιν·
ἤδη
δὲ
καὶ
|
ἡ |
τῶν
Ἀλβανῶν
ἐξεληλύθει
στρατιά.
ἐπεὶ |
[3, 7] |
ἦν
καὶ
πόθεν
εἰς
ἐμὲ
|
ἡ |
τῶν
ἀπορρήτων
βουλευμάτων
γνῶσις
ἐλήλυθεν |
[3, 5] |
ὁ
τῶν
ἀντιπολιτευομένων
φθόνος
οὔθ´
|
ἡ |
τῶν
πραγμάτων
ἀπόγνωσις
ἀνῃρηκέναι
τὸν |
[3, 25] |
εὐώνυμον
σφῶν
ἥττηται
καὶ
πᾶσα
|
ἡ |
Φιδηναίων
τε
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[3, 10] |
τὸν
κοινὸν
ἀνθρώπων
νόμον,
ὃν
|
ἡ |
φύσις
ἔδωκεν
ἅπασι,
τῶν
ἐκγόνων |
[3, 10] |
δὲ
ἀναστρέψασα
τὰς
ἀνθρωπίνας
δικαιώσεις
|
ἡ |
φύσις
τὰ
νέα
τάξῃ
τῶν |