HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys d'Halicarnasse, Les Antiquités romaines, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique)


τ  =  374 formes différentes pour 4768 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[3, 15]   ἀμφοτέρων τῶν γυναικῶν κόλποις ἀσπάζονταί  τ´   ἀλλήλους καὶ φιλοῦσιν οὐχ ἧττον
[3, 17]   καὶ πορευθέντες ἀποκρίνασθε Τύλλῳ τήν  τ´   εὐσεβῆ καὶ καλὴν ἀπόκρισιν. οἱ
[3, 46]   συνεσκευασμένος τὴν οὐσίαν ὅσην οἷός  τ´   ἦν ᾤχετο πλέων ἐκ τῆς
[3, 23]   Τύλλος δ´ ἐπειδὴ παρεσκευάσατο τήν  τ´   οἰκείαν καὶ τὴν συμμαχικὴν δύναμιν
[3, 48]   μαθὼν ὅτι Ῥωμαίων ἑκάστῳ κοινόν  τ´   ὄνομα κεῖται καὶ μετὰ τὸ
[3, 23]   ἐπιτρέπει βραχὺς ὤν, αὐτὰ δὲ  τὰ   ἀναγκαιότατα ἐρῶ. ἐγὼ πάντα τὸν
[3, 6]   παρεσκευάζοντο πολὺς ἐφελκυσθεὶς διέχεεν αὐτῶν  τὰ   βουλεύματα. τῶν γὰρ ἐκ τῆς
[3, 17]   ὑμᾶς αὐτοὺς ἤδη περὶ ὑμῶν  τά   γε τηλικαῦτα φαίνεσθαι φρονοῦντας. ὑπολαβόντες
[3, 35]   αὐτῷ πιστὰ καὶ βέβαια ἦν,  τά   γέ τοι παρὰ τῶν θεῶν
[3, 50]   χάριν ἐποίκους αὐτοῖς κατέλιπε Ῥωμαίους.  ~Τὰ   δ´ αὐτὰ καὶ Νωμεντανοῖς διανοηθεῖσι
[3, 53]   ἐγκρατὴς τοὺς μὲν αἰχμαλώτους ἀπέδοτο,  τὰ   δ´ ἐν τῷ χάρακι καταληφθέντα
[3, 11]   τὸ μὴ ταῦτα προαιρεῖσθαι κακοδαιμονούσας.  τὰ   δ´ ἡμέτερα πράγματα οὐχ οὕτως
[3, 7]   ἐξ ἀνθρωπίνου λογισμοῦ καταλαμβανομένων χαλεπῶν  τὰ   δαιμόνια σημεῖα, ὁπότε χρησαίμην σφαγίοις
[3, 41]   ἁλὰς ἐξ ἐκείνου κατεῖχεν ἀναμφιλόγως.  τὰ   δὲ ἀριστεῖα καὶ ἐκ ταύτης
[3, 65]   Σαβίνων εὐτυχούντων ἐν τοῖς ἀγῶσι,  τὰ   δὲ πλεῖστα Ῥωμαίων· ἐν δὲ
[3, 61]   καθάπερ ἐκεῖνα ἦν, ἀλλ´ ἡμικύκλιον.  τὰ   δὲ τοιαῦτα τῶν ἀμφιεσμάτων Ῥωμαῖοι
[3, 19]   τούτων μὲν ἐταπείνωσε τὰς ἐλπίδας,  τὰ   δὲ τῶν πολεμίων φρονήματα ἐπῆρεν.
[3, 59]   βουλὴ καὶ δῆμος ἐψηφίσατο,  τὰ   δὲ τῶν Τυρρηνῶν ἔπεσε φρονήματα
[3, 35]   καὶ τῆς φρονήσεως τῆς περὶ  τὰ   δεινά, ὑπὲρ ἄμφω δὲ ταῦτα,
[3, 7]   ἐπαγόμενοι συμβούλους ἑκάτεροι τοὺς φρονῆσαι  τὰ   δέοντα ἱκανούς, ἀσπασάμενοι πρῶτον ἀλλήλους
[3, 65]   μὲν τὰ πολέμια καὶ φρονεῖν  τὰ   δέοντα ἱκανώτατον, ξένον δὲ καὶ
[3, 61]   νῦν Ῥωμαῖοι τὰ σκῆπτρα καὶ  τὰ   διαδήματα δωροῦνται τοῖς βασιλεῦσι βεβαιοῦντες
[3, 9]   ἕξουσιν ἀγαθά, Ἀλβανοὺς δὲ ἀγαπητῶς  τὰ   διδόμενα δέχεσθαι καὶ γενέσθαι μάλιστα
[3, 30]   ἔχοντας τὰ ξίφη. δέχεσθε οὖν  τὰ   διδόμενα καὶ γίνεσθε ἀπὸ τοῦ
[3, 30]   ἕξουσι καὶ ἐπῄνουν μεγάλῃ βοῇ  τὰ   διδόμενα, οἱ δὲ λαμπρότεροι τοῖς
[3, 41]   ἀνοχὰς πρὸς αὐτοὺς ποιησάμενος καὶ  τὰ   δίκαια παρ´ ἑκόντων λαβὼν εἰρήνην
[3, 37]   παρὰ τοῦ βασιλέως πρεσβευτῶν καὶ  τὰ   δίκαια Ῥωμαίοις ἀξιούντων ὑπέχειν κατὰ
[3, 23]   βαρβάρων βεβαιοῖ νόμος, ἄρχειν καὶ  τὰ   δίκαια τάττειν τοὺς πατέρας τοῖς
[3, 11]   ἂν φθάνοιεν ἀμφοτέροις ἡμῖν Λαουϊνιᾶται  τὰ   δίκαια τάττοντες; πρὸς μὲν δὴ
[3, 27]   ταξιάρχους καὶ τοὺς λοχαγοὺς καὶ  τὰ   δόξαντα τῇ βουλῇ διασαφήσας φυλακὴν
[3, 36]   Ἄγκον· ἐπικυρώσαντος δὲ τοῦ δήμου  τὰ   δόξαντα τῇ βουλῇ καὶ τῶν
[3, 29]   συναγαγόντος ἐμοῦ τὴν βουλὴν καὶ  τὰ   δόξαντα τοῖς συνέδροις γραψαμένου, τὴν
[3, 1]   δαιμονίου δι´ οἰωνῶν αἰσίων ἐπικυρώσαντος  τὰ   δόξαντα τῷ δήμῳ. ἔτος δὲ
[3, 19]   φωναὶ συνεχεῖς, αἱ μὲν πρὸς  τὰ   δρώμενά τε καὶ ὁρώμενα ὑφ´
[3, 27]   ἀδικεῖν, ἀλλὰ πάντας ἐᾶν ἔχειν  τὰ   ἑαυτῶν. ἐκπέμψας δὲ τοῦτον ἐκάλει
[3, 31]   παρέπεμπεν εἰς Ῥώμην ἄγοντάς τε  τὰ   ἑαυτῶν χρήματα καὶ φέροντας· οὓς
[3, 19]   καὶ ὑποπτευόμενα· καὶ ἦν πλείω  τὰ   εἰκαζόμενα τῶν γινομένων. τε
[3, 10]   τάξῃ τῶν πρεσβυτέρων ἄρχειν καὶ  τὰ   ἔκγονα τῶν προγόνων, τότε καὶ
[3, 29]   τοῖς ἀπορωτάτοις ὑμῶν τῆς εἰς  τὰ   ἔργα δαπάνης. καὶ τὸ μὲν
[3, 3]   δίκαιον ὑμεῖς ἐστε, ὡς αὐτὰ  τὰ   ἔργα δηλοῖ. πρότεροί τε γὰρ
[3, 4]   μὴ ὑπακούσωσι προσβάλλειν αὐτῶν πρὸς  τὰ   ἐρύματα. παρασκευασάμενος δὲ τὰ πρὸς
[3, 29]   αἱ ἐπιχειρήσεις γένωνται ὑποχείριοι καταστάντες  τὰ   ἔσχατα παθεῖν καὶ διαφυγόντες μηθὲν
[3, 8]   ἰτέον ἡμῖν ἁπάσῃ σπουδῇ καταλυσαμένοις  τὰ   ἔχθη (μανίας γὰρ θάτερα ἀξιοῦν)
[3, 70]   Διὸς τεμενίσας καὶ τἆλλα προλέγων  τὰ   θεῖα τῷ δήμῳ διὰ μαντικῆς
[3, 1]   κτῆσιν ἀρκοῦσαν ἀποφαίνων εἴς τε  τὰ   ἱερὰ καὶ τὰς τοῦ βίου
[3, 10]   δ´ ἂν εἴποιεν ὅτι δεῖ  τὰ   καθεστηκότα τῶν ταραττομένων καὶ τὰ
[3, 56]   τὰς φυλακὰς διὰ τὴν ἐπὶ  τὰ   καιόμενα ὁρμήν, ὀλίγων δέ τινων
[3, 36]   τοῦ θεοῦ καλῶν γενομένων συντελέσας  τὰ   κατὰ νόμον ἅπαντα παραλαμβάνει τὴν
[3, 36]   ἱερέων ἡγεμονίαν ἔχοντος. ἀνακτησάμενος δὲ  τὰ   κατερρᾳθυμημένα τῶν ἱερῶν καὶ τὸν
[3, 29]   οὔτε κωλύειν οὔτε μὴ πράττειν  τὰ   κελευόμενα ἐν δυνατῷ σφίσιν ἦν,
[3, 30]   γενησόμενα παύσασθε θανατῶντες καὶ ποιεῖτε  τὰ   κελευόμενα. Μέττιον δὲ Φουφέττιον ἀφανῶς
[3, 71]   δ´ ἐνθάδε καθήμενος ἀναμενῶ. ἐποίει  τὰ   κελευόμενα μάντις καὶ μετ´
[3, 53]   ἔπειτα ἐπιστρέψας ἐπὶ δόρυ καὶ  τὰ   κέντρα προσβαλὼν τοῖς ἵπποις εἰς
[3, 8]   καὶ ταῦτα ποιεῖν εἰσιν Ἀλβανοὶ  τὰ   κοινὰ ἔχθη προκαταλυσάμενοι. εἰ δέ
[3, 28]   ὡς δὴ κράτιστον Ἀλβανῶν διοικεῖν  τὰ   κοινὰ μέχρι τοῦ παρόντος εἰάσαμεν.
[3, 47]   μέγαν ὄντα πολιτεύεσθαί τε καὶ  τὰ   κοινὰ πράττειν καὶ ἐν τοῖς
[3, 4]   τοῖς χαριεστάτοις λογισμὸς ὡς οὐ  τὰ   κράτιστα βουλευομένοις, καὶ κατάμεμψις τῶν
[3, 7]   τοσαύτην φιλίαν καὶ συγγένειαν οὐ  τὰ   κράτιστα ἡγούμην οὔτε Ἀλβανοὺς οὔτε
[3, 22]   γνώμῃ περὶ ἀμφοτέρων τῶν πόλεων  τὰ   κράτιστα καὶ συμφορώτατα συμβουλεύσων, καὶ
[3, 51]   ἐξάγειν καὶ τῶν πλησιοχώρων ἐθνῶν  τὰ   κράτιστα παρακαλεῖν, καὶ διεπρεσβεύοντο πρὸς
[3, 46]   τῶν παρὰ τοῦ δαιμονίου σημείων  τὰ   κριθέντα ὑπὸ τοῦ πλήθους παραλαμβάνει
[3, 49]   Ταρκυνίου δὲ τὴν ἀρχὴν παραλαβόντος  τὰ   Λατίνων αὖθις ἤρξατο φρονεῖν. οὐ
[3, 37]   οὔτε γινώσκειν ἐσκήπτοντο τῶν περὶ  τὰ   λῃστήρια κατηγορουμένων οὐδὲν ὡς οὐ
[3, 26]   τὸ κράτιστον εἰληφότος τοῦ πολέμου  τὰ   λοιπὰ ἤδη σκοπεῖν αὐτοὺς ἠξίου,
[3, 48]   εὐξάμενος τοῖς θεοῖς ἐπιτελῆ γενέσθαι  τὰ   μαντεύματα καὶ σὺν ἀγαθαῖς εἰσελθεῖν
[3, 21]   καὶ σέ, ἥτις ἑνὶ καιρῷ  τὰ   μέγιστα ἀγαθῶν τε καὶ κακῶν
[3, 55]   γενομένης δὲ αὐτοῖς μάχης περὶ  τὰ   μεθόρια τῆς χώρας ἄχρι νυκτὸς
[3, 15]   ἐστι τῶν Ἀλβανῶν, καὶ τέθραπται  τὰ   μειράκια ἐν τοῖς ἀμφοτέρων τῶν
[3, 19]   ὑφ´ ἑκατέρων, αἱ δὲ πρὸς  τὰ   μέλλοντά τε καὶ ὑποπτευόμενα· καὶ
[3, 15]   μικρὸν ἐπισχὼν Τύλλος λέγει·  Τὰ   μὲν ἄλλα ὀρθῶς ἐπιλελογίσθαι μοι
[3, 12]   ταῦτα ὑπὸ τῶν ὅπλων κρίνεται.  ~Τὰ   μὲν δὴ λεχθέντα περὶ τῆς
[3, 22]   τῶν παίδων χορηγεῖσθαι μέχρις ἥβης.  τὰ   μὲν δὴ περὶ τὴν Ὁρατίων
[3, 56]   Ταρκύνιος ἀμφότερα τὰ στρατόπεδα  τὰ   μὲν ἐν αὐτοῖς καταληφθέντα χρήματα
[3, 18]   θανάτῳ. γενόμενοι δὲ σύνεγγυς ἀλλήλων  τὰ   μὲν ξίφη τοῖς ὑπασπισταῖς παρέδωκαν,
[3, 22]   τὰ σκῦλα τῶν Ἀλβανῶν τριδύμων.  τὰ   μὲν οὖν ὅπλα ἠφάνισται διὰ
[3, 71]   τόπος ὑπὸ Ῥωμαίων. καὶ  τὰ   μὲν περὶ τοῦ μάντεως τούτου
[3, 59]   γενομένης, ὅσας πρὸς ἀλλήλους ἐπολέμησαν,  τὰ   μὲν Ῥωμαίων πράγματα θαυμαστὴν ὅσην
[3, 25]   ἐφόδου γίνεται κύριος αὐτοῦ· καὶ  τὰ   μὲν Ῥωμαίων πράγματα παραδόξου τυχόντα
[3, 18]   διεξελθεῖν τῆς μάχης ἀκριβῶς καὶ  τὰ   μετὰ ταύτην γενόμενα πάθη θεατρικαῖς
[3, 24]   γὰρ ἐκλιπόντες τὴν τάξιν ἐπὶ  τὰ   μετέωρα ἐπείγονται, Φιδηναῖοί τε καθ´
[3, 26]   τὴν ἀναχώρησιν αὐτοῦ τὴν ἐπὶ  τὰ   μετέωρα πρὸς πολλοὺς τῶν παρόντων
[3, 23]   εἰωθότα ἀπαντᾶν, ἐπειδὴ πολλὰ καὶ  τὰ   μὴ εἰκότα οἱ βίοι φέρουσι)
[3, 10]   τὰς ἀνθρωπίνας δικαιώσεις φύσις  τὰ   νέα τάξῃ τῶν πρεσβυτέρων ἄρχειν
[3, 11]   κράτιστον εἶναι καὶ μόνον ἡμῶν  τὰ   νείκη δύνασθαι διακρῖναι τρόπον,
[3, 23]   ἐνθυμούμενος δὲ ὅτι παρὰ πάντα  τὰ   νενομισμένα παρ´ ἀνθρώποις ὅσια τὴν
[3, 21]   εἴ τις αὐτὰ βούλοιτο παρὰ  τὰ   νῦν ἔργα καὶ τοὺς ἐφ´
[3, 30]   ὑπὸ τούτων· δείξας τοὺς ἔχοντας  τὰ   ξίφη. δέχεσθε οὖν τὰ διδόμενα
[3, 18]   τῶν ἀσπασμῶν οἱ νεανίσκοι καὶ  τὰ   ξίφη παρὰ τῶν ὑπασπιστῶν λαβόντες
[3, 35]   ἑταίροις ἔχουσιν ὑπὸ ταῖς περιβολαῖς  τὰ   ξίφη παρελθεῖν εἴσω τῶν θυρῶν,
[3, 30]   ὄχλον ἀρθέντος σημείου τινὸς ἀνέσχον  τὰ   ξίφη. περιφόβων δὲ γενομένων ἁπάντων
[3, 6]   καταφρονήσαντες καὶ μιᾷ κρῖναι μάχῃ  τὰ   ὅλα διέγνωσαν, οὐθὲν ἂν τὸ
[3, 50]   τὴν ἐκείνων χώραν ἐνέβαλε καὶ  τὰ   ὅμοια διέθηκε. τοιαῦτα συνέβαινε πολλὰ
[3, 28]   πάντων ῥᾷστον ἦν, ἀφελέσθαι  τὰ   ὅπλα αὐτούς, ἐξ ὧν ἐγκρατεστέραν
[3, 57]   τὸν Τέβεριν ἀγχοῦ Φιδήνης τίθενται  τὰ   ὅπλα. γενόμενοι δὲ τῆς πόλεως
[3, 22]   Ῥωμαίοις νόμιμον, ὅταν πολεμίων παραδιδόντων  τὰ   ὅπλα γένωνται κύριοι, δύο καταπήττειν
[3, 9]   δὲ ἠμυνάμεθα. ἀποτιθεμένων δὲ ὑμῶν  τὰ   ὅπλα δεχόμεθα τὰς προκλήσεις ἄσμενοι
[3, 27]   βασιλεὺς εἰς ἐκκλησίαν ἅπαντας ἀποθεμένους  τὰ   ὅπλα ἐκάλει· συνιόντων δὲ αὐτῶν
[3, 15]   οὐδ´ ὅσιον τούτοις ἀναδιδόναι  τὰ   ὅπλα καὶ καλεῖν αὐτοὺς ἐπὶ
[3, 23]   οὐχ ὑπήκουσαν, ἀλλ´ εὐθὺς ἀναλαβόντες  τὰ   ὅπλα καὶ τὰς πύλας κλείσαντες
[3, 49]   Ἀπιολανῶν μαχόμενοι κατεσφάγησαν, ὀλίγοι δὲ  τὰ   ὅπλα παραδόντες ἅμα τοῖς ἄλλοις
[3, 18]   πρὸς θεοὺς ὅσια διεπράξαντο, θέμενοι  τὰ   ὅπλα προῆγον ἐκ τοῦ χάρακος
[3, 51]   γῆν ἀκούσωσιν, ἀναλαβόντες καὶ αὐτοὶ  τὰ   ὅπλα τὴν πλησίον αὐτῶν χώραν
[3, 30]   καὶ οὐδὲ νῦν ὀκνήσαντα ἐπὶ  τὰ   ὅπλα τοὺς ταραχώδεις καὶ στασιαστὰς
[3, 6]   δὲ ἀρθῇ τὰ σημεῖα λαβόντας  τὰ   ὅπλα χωρεῖν ἐπ´ αὐτοὺς ἔδει
[3, 23]   Οὐιεντανοὺς καὶ Φιδηναίους πείσας ἐπὶ  τὰ   ὅπλα χωρεῖν, ὡς συλληψόμενος αὐτοῖς
[3, 26]   τοὺς Ἀλβανοὺς ὑπελάμβανον, ἀλλ´ ἐπὶ  τὰ   ὅπλα χωρήσειν. ἅμα δὲ πολεμεῖν
[3, 2]   τὰς ἁρπαγὰς ὑπελάμβανεν, ἀλλ´ ἐπὶ  τὰ   ὅπλα χωρήσειν, αὑτῷ δ´ ἐξουσίαν
[3, 30]   ἐκκλησίαν καί τινων φεύγειν ἐπὶ  τὰ   ὅπλα ὡρμηκότων οἱ περιεστεφανωκότες τὸν
[3, 28]   ὑπ´ ἐμοῦ κελευσθέντες Ἀλβανοὶ προκαταλαμβάνονται  τὰ   ὄρη κυκλώσεως τῶν πολεμίων ἕνεκα,
[3, 28]   πλησίον ὄρη δρόμῳ προκαταλαβέσθαι σπεύδοντες  τὰ   ὀχυρά. εἰ μὲν οὖν κατὰ
[3, 35]   βασιλέα τῆς πόλεως, οὔτ´ εἰ  τὰ   παρ´ ἀνθρώπων αὐτῷ πιστὰ καὶ
[3, 50]   αἰτούμενοι συμμαχίαν. ὡς δὲ βραδύτερα  τὰ   παρ´ ἐκείνων ἦν, καὶ κατὰ
[3, 23]   γινόμενα ὁρῶ (λεγέσθω γὰρ καὶ  τὰ   παρὰ τὰς ἀνθρωπίνας δόξας εἰωθότα
[3, 22]   ἐῶντας ἄκριτον ἀποκτείνειν οὐθένα καὶ  τὰ   παρὰ τῶν θεῶν ἁπάντων μηνίματα
[3, 26]   τε καὶ μέχρι πολλοῦ καθιππεύων  τὰ   πεδία τοὺς καταλαμβανομένους διέφθειρεν, ἤδη
[3, 10]   τὰ καθεστηκότα τῶν ταραττομένων καὶ  τὰ   πεπειραμένα τῶν ἀδοκιμάστων καὶ τὰ
[3, 40]   τὰς προσβολὰς γενναίως ἀποτριβομένων ἀναστομώσαντες  τὰ   πέρατα τῶν ὑπονόμων οἱ ταχθέντες
[3, 21]   τοῦ στρατοπέδου τινὸς ἤκουσεν ἀπαγγέλλοντος  τὰ   περὶ τὴν μάχην, οὐκέτι κατέσχεν,
[3, 63]   ποταμὸν καὶ λεηλατούμενα ὑπ´ αὐτῶν  τὰ   περὶ τὴν παρεμβολὴν ἅπαντα, ἀναλαβὼν
[3, 23]   αὐτῶν ἐτελεύτησε, πρὸς ὃν ἐποιήσαντο  τὰ   περὶ τῆς φιλίας ὅρκια. ταύτας
[3, 28]   ἐφ´ ἣν ἐτάχθησαν ᾤχοντο πρὸς  τὰ   πλησίον ὄρη δρόμῳ προκαταλαβέσθαι σπεύδοντες
[3, 15]   τοῖς ἄριστα πεφυκόσιν ὅμοιοι καὶ  τὰ   πολέμια ἀγαθοί· κλέος γὰρ αὐτῶν
[3, 13]   οἴκων τε οὐκ ἀφανῶν καὶ  τὰ   πολέμια ἀγαθοὺς ὀφθῆναί τε καλλίστους
[3, 14]   γένει τε μηδενὸς χείρονας καὶ  τὰ   πολέμια ἀγαθοὺς ὀφθῆναί τε καλλίστους,
[3, 65]   τὰ πολιτικὰ καὶ τῆς περὶ  τὰ   πολέμια ἀρετῆς. γένος δὲ τοῦ
[3, 35]   τε εὐτολμίας ἕνεκα τῆς πρὸς  τὰ   πολέμια καὶ τῆς φρονήσεως τῆς
[3, 65]   ἔταξεν ἄρχειν ἄνδρα γενναῖον μὲν  τὰ   πολέμια καὶ φρονεῖν τὰ δέοντα
[3, 42]   κατὰ λόγον γινομέναις, ἄνθρωποι δεινοὶ  τὰ   πολέμια τὸ μὲν πρῶτον ἀπὸ
[3, 40]   ἕτερον. τῶν δὲ Φιδηναίων ἐπὶ  τὰ   πολιορκούμενα μέρη τῆς πόλεως συνδραμόντων
[3, 37]   οὐ βεβαίους πολίτας. ~Ταῦτα καθιστάμενος  τὰ   πολιτεύματα καὶ {διὰ} παντὸς μάλιστα
[3, 65]   τὸν ἄνδρα τῆς τε περὶ  τὰ   πολιτικὰ καὶ τῆς περὶ τὰ
[3, 22]   ὑπὸ τῆς βουλῆς θρίαμβον καὶ  τὰ   πολιτικὰ πράττειν ἀρξαμένῳ προσέρχονται τῶν
[3, 69]   θεμελίους κατεβάλετο καὶ τῆς οἰκοδομῆς  τὰ   πολλὰ εἰργάσατο. οὐ μὴν ἐτελείωσε
[3, 52]   συνεχεῖς ἐποιοῦντο καὶ ἦσαν ὡς  τὰ   πολλὰ ἰσόμαχοι· χρόνῳ δ´ ὕστερον
[3, 39]   ψιλῶν, ἐν αἷς ἐπεκράτουν ὡς  τὰ   πολλὰ Ῥωμαῖοι δύναμιν ὕπαιθρον ἔχοντες
[3, 11]   τὸν λόγον καὶ ἐν ἴσῳ  τὰ   πολλὰ τοῖς ὀλίγοις λεχθησόμενα πρὸς
[3, 20]   ἦν ἑστάναι, σκάζων δὲ καὶ  τὰ   πολλὰ τῷ θυρεῷ διερειδόμενος ἀντεῖχεν
[3, 5]   τῶν ἐν ἀρχαῖς, ὅτε εἰς  τὰ   πράγματα εἰσῄει, προσδοκηθέντων· τοῖς δ´
[3, 9]   ἔσται καὶ τί παρασχόντες εἰς  τὰ   πράγματα ἑκάτεροι νῦν τε καὶ
[3, 7]   ἡμῶν μανίαν, ἐπειδὴ παρῆλθον ἐπὶ  τὰ   πράγματα καὶ πεῖραν ἐλάμβανον τῆς
[3, 5]   ἀναβολὰς καὶ διατριβὰς ἄγειν ἠξίου  τὰ   πράγματα ὁρῶν οὔτε τοὺς Ἀλβανοὺς
[3, 7]   πάντα συντρίψειν καὶ διαφθερεῖν ἡμῶν  τὰ   πράγματα πυρὸς ποταμοῦ δίκην
[3, 23]   μίαν εὕρισκον ὁδὸν ἄγουσαν ἐπὶ  τὰ   πράγματα ῥᾴστην τε καὶ ἀκινδυνοτάτην,
[3, 19]   συμπαθὲς ἐπὶ τὸ βεβουλημένον ἐλάμβανε  τὰ   πρασσόμενα, αἵ τε συνεχεῖς τῶν
[3, 26]   τοῖς συνομοσαμένοις ὑπάρχοντα, δόξας συνᾴδειν  τὰ   πραχθέντα ὑπ´ αὐτοῦ τοῖς μηνυομένοις
[3, 69]   νεώς. ἄξιον δὲ καὶ  τὰ   πρὸ τῆς κατασκευῆς αὐτοῦ γενόμενα
[3, 9]   καὶ ὑπὸ τῶν ἱερῶν ὁπότε  τὰ   προπολέμια θύοιμεν ἐκωλυόμεθα ἄρχειν μάχης·
[3, 18]   τὸ ἐξ αὐτῶν· ἐπεὶ δὲ  τὰ   πρὸς θεοὺς ὅσια διεπράξαντο, θέμενοι
[3, 58]   ἐπ´ οἴκου. Ταρκύνιος δ´ ἐπειδὴ  τὰ   πρὸς Οὐιεντανοὺς ἐχώρησεν αὐτῷ κατὰ
[3, 3]   ἐκείνους τὴν αἰτίαν τοῦ λύειν  τὰ   πρὸς τὴν ἀποικίαν συγκείμενα. συνθῆκαι
[3, 66]   δ´ οὖν, ἐπειδὴ παρεσκεύαστο ἀμφοτέροις  τὰ   πρὸς τὸν ἀγῶνα ἐπιτήδεια, συνῄεσαν
[3, 4]   πρὸς τὰ ἐρύματα. παρασκευασάμενος δὲ  τὰ   πρὸς τὸν ἀγῶνα καί, εἰ
[3, 39]   πρὶν παρασκευάσασθαι τοὺς Φιδηναίους  τὰ   πρὸς τὸν πόλεμον, ἐγγὺς τῆς
[3, 23]   διαλιπὼν χρόνον, ἐν πάντα  τὰ   πρὸς τὸν πόλεμον ἐπιτήδεια παρεσκευάσατο,
[3, 4]   τὰς προφάσεις ταύτας παρεσκευάζοντο ἀμφότεροι  τὰ   πρὸς τὸν πόλεμον, οὐ μόνον
[3, 22]   βασιλεὺς ἀποχρῆν ἔλεγε τοῖς βουλομένοις  τὰ   πρὸς τοὺς θεοὺς ὅσια φυλάττειν
[3, 28]   ἀπαιτεῖ δὲ καιρός, ἐπεὶ  τὰ   πρῶτα ἡμῖν κατ´ εὐχὴν κεχώρηκε,
[3, 33]   καὶ ἐκ τοῦ φανεροῦ, ἐπεὶ  τὰ   πρῶτα κατὰ γνώμην αὐτοῖς ἐχώρησεν
[3, 6]   ὄρεσι λοχῶντες) ὅταν δὲ ἀρθῇ  τὰ   σημεῖα λαβόντας τὰ ὅπλα χωρεῖν
[3, 64]   τε καὶ κόσμῳ χωροῦντα καταλιπόντες  τὰ   σημεῖα τρέπονται πρὸς φυγήν. ἦσαν
[3, 61]   ὥσπερ γε καὶ νῦν Ῥωμαῖοι  τὰ   σκῆπτρα καὶ τὰ διαδήματα δωροῦνται
[3, 22]   ἐν ἀγορᾷ, ἐφ´ ἧς ἔκειτο  τὰ   σκῦλα τῶν Ἀλβανῶν τριδύμων. τὰ
[3, 6]   ἐπ´ αὐτοῖς λεληθέναι καὶ διεφθάρθαι  τὰ   στρατεύματα αὐτῶν ἀμφότερα· νῦν δὲ
[3, 56]   λαβὼν δὲ Ταρκύνιος ἀμφότερα  τὰ   στρατόπεδα τὰ μὲν ἐν αὐτοῖς
[3, 3]   Ῥωμαῖοι πρὸς Ἀλβανῶν ἠξίουν πράττειν  τὰ   συγκείμενα ταῖς πόλεσιν. δὲ
[3, 61]   μόνον φέροντες ψιλούς, ἀλλὰ καὶ  τὰ   σύμβολα τῆς ἡγεμονίας, οἷς ἐκόσμουν
[3, 9]   ποιήσατε· βουλευτήριον ἓν ἀποδείξατε,  τὰ   συμφέροντα ὑπὲρ ἑκατέρας βουλεύσει πόλεως,
[3, 10]   οἰκουμένης καὶ πάντα ἐν κόσμῳ  τὰ   συνήθη καὶ πάτρια ἐπιτελούσης,
[3, 5]   ἔτι προθυμίαν πρὸς πόλεμον οὔτε  τὰ   σφάγια ὁπότε θύοιτο περὶ μάχης
[3, 28]   κρεῖττον ἡγησάμενοι συνεχωρήσαμεν αὐτοῖς ἅπαντα  τὰ   σφέτερα καρποῦσθαι, Μέττιον δὲ Φουφέττιον,
[3, 37]   ἀνθρώπους δεινὸν οὐθέν, ἀλλ´ ἔχοντας  τὰ   σφέτερα πανδημεὶ μετήγαγεν εἰς Ῥώμην
[3, 31]   δὲ λοιποὺς ἅπαντας ἀπολύσας καὶ  τὰ   σφέτερα πάντα καρποῦσθαι τὸν αὐτὸν
[3, 49]   ἐζημίωσε, τοῖς δ´ ἄλλοις ἅπασι  τὰ   σφέτερα συνεχώρησεν ἔχειν καὶ τῆς
[3, 22]   καὶ διελθόντας ἀπολύειν ἐλευθέρους ἐπὶ  τὰ   σφέτερα. τοῦτο καλεῖται παρ´ αὐτοῖς
[3, 32]   τῶν δικαίων ποιεῖν, ἀλλὰ καὶ  τὰ   σώματα καὶ τὰ χρήματα τῶν
[3, 19]   ἰσόρροπον ὅπλοις τε καλλίστοις ἐσκεπασμένοι  τὰ   σώματα ὅλα καὶ γυμνὸν οὐδὲν
[3, 15]   μὲν οὖν ἑκόντες συνεπιδιδῶσι κἀκεῖνοι  τὰ   σώματα προκινδυνεῦσαι τῆς ἑαυτῶν πατρίδος
[3, 16]   εἴη τοῖς ἀνεψιοῖς ὑμῶν ἐπιδοῦναι  τὰ   σώματα τῇ πατρίδι, μαθὼν δὲ
[3, 3]   ταῖς πόλεσιν ἐπὶ Ῥωμύλου γενόμεναι  τά   τε ἄλλα ἔχουσαι δίκαια καὶ
[3, 41]   Μάρκιος ἄνδρα πάντων κράτιστον ἡγησάμενος  τά   τε ἄλλα σεμνύνων διετέλει καὶ
[3, 70]   ἐγένετο χωρίον εὐτελὲς γεωργῶν,  τά   τε ἄλλα συνειργάζετο παῖς ὢν
[3, 14]   ἀγῶνα τοὺς τριδύμους ἀδελφοὺς ἑκάτεροι;  τά   τε γὰρ ἄλλ´, ὅσα ἐν
[3, 36]   συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν τὸ πλῆθος  τά   τε θεῖα σέβειν αὐτοὺς ἠξίου
[3, 31]   δὲ τὸ πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν  τά   τε πραχθέντα κατὰ τὴν μάχην
[3, 19]   δὲ τῆς τύχης ἐν ὀλίγῳ  τά   τε τῶν ἀγωνιζομένων ἔργα καὶ
[3, 65]   τοῦ χάρακος καταλιπόντες ἐν αὐτῷ  τά   τε ὑποζύγια καὶ τὰς σκηνὰς
[3, 47]   ἐκεῖ μετενέγκασθαι τὴν οἴκησιν ἔγνω  τά   τε χρήματα πάντα συσκευασάμενος καὶ
[3, 66]   πάσης ἤδη δυνάμεως παραδιδόντες αὐτῷ  τὰ   τείχη καὶ δεόμενοι μετρίας ποιήσασθαι
[3, 31]   ποιησάμενος τὰς μὲν οἰκίας καὶ  τὰ   τείχη καὶ εἴ τι ἄλλο
[3, 38]   ἐμπρῆσαί τε τὰς οἰκίας καὶ  τὰ   τείχη κατασκάψαι. ~Μετὰ τοῦτο γίνονται
[3, 67]   τε καὶ παστάσι περιλαβών, καὶ  τὰ   τείχη τῆς πόλεως αὐτοσχέδια καὶ
[3, 40]   τῆς ἰδίας παρεμβολῆς ἀρξάμενος ὑπὸ  τὰ   τείχη τῆς πόλεως, καὶ ἐπειδὴ
[3, 58]   καὶ τοὺς παραδόντας τοῖς Τυρρηνοῖς  τὰ   τείχη τιμωρήσασθαι προθυμούμενος. ἐγένετο μὲν
[3, 26]   προθυμίαν, τοὺς μὴ δυνηθέντας εἰς  τὰ   τείχη τῶν Φιδηναίων καταφεύγειν ἀλλ´
[3, 13]   στρατιώτας πολλῶν πάνυ προθυμουμένων ἐξενέγκασθαι  τὰ   τῆς μάχης ἀριστεῖα καὶ οὐ
[3, 36]   γινομένων ὠφελειῶν ὑπεριδεῖν. ταῦτα καὶ  τὰ   τούτοις ὅμοια διαλεγόμενος καὶ εἰς
[3, 27]   δωρεῶν παρεκάλει τε γράψαντα καὶ  τὰ   τῶν ἄλλων Ἀλβανῶν ὀνόματα τῶν
[3, 19]   τε τῶν ἀγωνιζομένων ἔργα καὶ  τὰ   τῶν θεωμένων πάθη, καὶ Ῥωμαίων
[3, 21]   καὶ τοὺς ἑταίρους αὐτοῦ φέροντας  τὰ   τῶν πεφονευμένων σκῦλα, ἐν οἷς
[3, 24]   προὖπτον κατακεκλειμένην ὄλεθρον, ἀλλὰ καὶ  τὰ   τῶν πολεμίων πράγματα σύμπαντα συνέτριψέ
[3, 55]   Ταρκύνιος ἀγχινοίᾳ στρατηγικῇ πάντα συντρίψας  τὰ   τῶν Σαβίνων πράγματα καὶ τὰς
[3, 21]   δὲ ἄρα μισοπόνηρα καὶ αὐθάδη  τὰ   τῶν τότε Ῥωμαίων ἤθη καὶ
[3, 9]   τὸ μηκέτι τοὺς φθονοῦντας ἀλλότρια  τὰ   τῶν φθονουμένων ἀγαθὰ ἡγεῖσθαι. ἵνα
[3, 10]   τὰ πεπειραμένα τῶν ἀδοκιμάστων καὶ  τὰ   ὑγιαίνοντα τῶν νοσούντων ἄρχειν· οἷς
[3, 23]   καθαιρεῖν, ἀλλ´ οἷς ἁλίσκεται πάντα  τὰ   ὑπέραυχα καὶ μὴ ῥᾴδια τῷ
[3, 32]   τινες {ἄνδρες} συναρπάσαντες ἔδησαν καὶ  τὰ   χρήματα ἀφείλοντο, πρεσβείας τε περὶ
[3, 32]   ἀλλὰ καὶ τὰ σώματα καὶ  τὰ   χρήματα τῶν συλληφθέντων κατεῖχον ἐγκαλοῦντες
[3, 65]   τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς τρία ποιήσας  τάγματα   καὶ τρεῖς παρεμβολὰς οὐ μακρὰν
[3, 29]   Ῥωμαίοις ἀνάγκη καὶ ταῦθ´ ὑμῶν  τἀδικήματα   φέρειν. ἵνα δὲ μηθὲν βουλεύσητε
[3, 41]   βασιλεὺς δικαιώσῃ, καὶ τοὺς ἐνόχους  ταῖς   αἰτίαις ἐπὶ δίκην παρέξειν ὁμολογούντων,
[3, 26]   συλλαμβάνειν καὶ τιμωρεῖσθαι τοὺς ἐνόχους  ταῖς   αἰτίαις ἐπιχειρήσειαν, οὐ περιόψεσθαι τοὺς
[3, 39]   τε καὶ ζήτησιν τῶν ἐνόχων  ταῖς   αἰτίαις καὶ πολλὰς κατέτριψαν ἡμέρας
[3, 8]   καὶ λαμβάνειν ἀξιοῖς τοὺς ἐν  ταῖς   αἰτίαις παρ´ ἀλλήλων, ἕτοιμοι καὶ
[3, 41]   τίθεται πρὸς αὐτοὺς μάχην περὶ  ταῖς   ἁλαῖς μείζονα τῆς προτέρας, ἣν
[3, 36]   γεωργίαις τε καὶ κτηνοτροφίαις καὶ  ταῖς   ἄλλαις ἐργασίαις, ὅσαις μηθὲν ἀδίκημα
[3, 4]   λειπομένας οὔτε ὁπλισμοῖς εὐτελεῖς οὔτε  ταῖς   ἄλλαις παρασκευαῖς οὔσας εὐκαταφρονήτους, τῆς
[3, 48]   ὁμιλίαις καὶ χρημάτων μεταδόσει καὶ  ταῖς   ἄλλαις φιλοφροσύναις. ~Τοιοῦτος μὲν δή
[3, 35]   παρὰ τῶν θεῶν ὅμοια ἔμελλε  ταῖς   ἀνθρωπίναις ἀγνοίαις ἔσεσθαι. μετὰ γὰρ
[3, 11]   μητροπόλεις οὐκ ἄρχουσιν ἀλλ´ ὑποτάττονται  ταῖς   ἀποικίαις. μέγιστον δὲ καὶ φανερώτατον
[3, 23]   τοῖς ἐκγόνοις καὶ τὰς μητροπόλεις  ταῖς   ἀποικίαις. ταύτας δὴ τὰς συνθήκας
[3, 66]   εἰρήνης τε καὶ φιλίας ἐπὶ  ταῖς   αὐταῖς ὁμολογίαις, αἷς Τυρρηνοὺς πρότερον
[3, 55]   πάνυ δ´ ἰσχυρῶς ἐπόνησαν ἀμφότεροι.  ταῖς   γοῦν ἑξῆς ἡμέραις οὔτε
[3, 53]   στρατιὰν ἐπὶ τὸν ἑαυτοῦ χάρακα.  ~Ταῖς   δ´ ἑξῆς ἡμέραις ἀφικομένης τοῖς
[3, 16]   ἀποκρινεῖται παρῆν εἰς τὴν πόλιν.  ταῖς   δ´ ἑξῆς ἡμέραις βουλευσάμενος ἅμα
[3, 32]   νυκτὸς ἀμφίλογον καταλιπόντες τὸ νίκημα.  ταῖς   δ´ ἑξῆς ἡμέραις μαθόντες ἀμφότεροι
[3, 11]   δ´ ἐκ πολλῶν σωμάτων γίνεται·  ταῖς   δὲ μικραῖς καὶ ὀλιγανθρώποις καὶ
[3, 12]   τῆς ἀρχῆς πρὸς ἀλλήλους ἀγών,  ταῖς   δὲ πόλεσιν αὐταῖς ἐπειδὰν ὑπὲρ
[3, 51]   ἀνδραποδισμοί τε ἠκολούθουν καὶ κατασκαφαί,  ταῖς   δὲ προσχωρούσαις καθ´ ὁμολογίας τὸ
[3, 25]   δὲ τούτων τινὸς ἐνέλιπον ἐν  ταῖς   δίναις ἀπέθνησκον· ὀξὺ γὰρ τοῦ
[3, 52]   ὀκνηρῶς εἶχον ἑκάτεροι πάσαις ἀποκινδυνεῦσαι  ταῖς   δυνάμεσι δεδιότες τὰς ἀλλήλων παρασκευάς,
[3, 50]   Φιδήνης πόλεως πλησίον ἁπάσαις συμβαλόντων  ταῖς   δυνάμεσιν, ἐν πολλοὶ μὲν
[3, 54]   ἄλλο κατέβλαψαν διέφθειραν ἐν  ταῖς   εἰσβολαῖς ἐπανορθῶσαι. ταῦτα δὲ ποιήσαντας
[3, 44]   μεγάλαις, ἐπίνειον ἔγνω κατασκευάζειν ἐπὶ  ταῖς   ἐκβολαῖς αὐτοῦ λιμένι χρησάμενος αὐτῷ
[3, 44]   ὠφελοῦντος διὰ τὸ μηθὲν ἐπὶ  ταῖς   ἐκβολαῖς ἔχειν φρούριον, τὰς
[3, 52]   πρὸς τούτοις Οὐετυλωνιᾶται. ~Ταύταις ἐπαρθέντες  ταῖς   ἐλπίσιν οἱ Λατῖνοι παρασκευασάμενοι δύναμιν
[3, 11]   διαμένει, τὸ δ´ ἡμέτερον ἐξέφθαρται  ταῖς   ἐπιμιξίαις τοῦ ἀλλοφύλου, καὶ οὐκ
[3, 46]   τὴν βασιλείαν παρῆλθεν, ὡς ἐν  ταῖς   ἐπιχωρίοις συγγραφαῖς εὗρον ἐρῶ. Κορίνθιός
[3, 67]   τῆς πόλεως αὐτοσχέδια καὶ φαῦλα  ταῖς   ἐργασίαις ὄντα πρῶτος ᾠκοδομήσατο λίθοις
[3, 48]   ἀλλὰ καὶ τῶν πατρικίων πολλοὺς  ταῖς   εὐεργεσίαις ὑπηγάγετο καὶ τὸ δημοτικὸν
[3, 42]   αὐτοῖς οὐδὲν ἔχοντες, φθονεῖν δὲ  ταῖς   εὐτυχίαις ἀναγκαζόμενοι μείζοσιν κατὰ
[3, 51]   κοινῷ συνεστῶσαν ἔχοντες δύναμιν οὔτε  ταῖς   ἰδίαις παρασκευαῖς πεποιθότες ἐδέχοντο τὰς
[3, 21]   χαίρεις οὔτ´ ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς  ταῖς   ἰδίαις τῆς οἰκίας ἀλγεῖς, ἀλλ´
[3, 67]   βουλευταὶ τέως ὄντες διακόσιοι. ἔπειτα  ταῖς   ἱεραῖς παρθένοις, ὑφ´ ὧν τὸ
[3, 50]   κατέστησαν αὐτοῖς ἐκ τοῦ προφανοῦς  ταῖς   Λατίνων πεποιθότες συμμαχίαις· στρατεύσαντος δ´
[3, 33]   πόλεως στρατόν, διελέγοντο δὲ καὶ  ταῖς   Λατίνων πόλεσι περὶ συμμαχίας. οὐ
[3, 21]   λαμπρᾷ τε καὶ καθάπερ ἐν  ταῖς   μεγίσταις ἑορταῖς ὑπεδέχετο ἐλάττους ἡγούμενος
[3, 51]   τινες τὰς πόλεις ὁρῶντες, ὅτι  ταῖς   μὲν ἁλούσαις κατὰ κράτος ἀνδραποδισμοί
[3, 22]   παρὰ τῶν θεῶν ἁπάντων μηνίματα  ταῖς   μὴ κολαζούσαις πόλεσι τοὺς ἐναγεῖς
[3, 1]   γένους Ἑρσιλίου θυγατέρα τὴν ὑφηγησαμένην  ταῖς   ὁμοεθνέσι πρεσβεῦσαι πρὸς τοὺς πατέρας
[3, 40]   οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνοι διέμειναν ἐν  ταῖς   ὁμολογίαις, αἷς ἐποιήσαντο περὶ τῆς
[3, 9]   οὐκ ἐὰν γράψωμεν αὐτὰ ἐν  ταῖς   ὁμολογίαις οὐδ´ ἐὰν ὀμόσωμεν ἀμφότεροι
[3, 35]   ἅμα τοῖς ἑταίροις ἔχουσιν ὑπὸ  ταῖς   περιβολαῖς τὰ ξίφη παρελθεῖν εἴσω
[3, 27]   οἱ γενναιότατοι, ξίφη κρύπτοντας ὑπὸ  ταῖς   περιβολαῖς. ὡς δ´ ἐν καλῷ
[3, 16]   ἐν κοινῷ σκοπεῖν· δόξαν δὲ  ταῖς   πλείοσι γνώμαις, εἰ μὲν ἑκόντες
[3, 59]   τὰς προτέρας ἥττας ἐπιτεθραμμένης ἐν  ταῖς   πόλεσι νεότητος ἱκανῆς. οὐ μὴν
[3, 8]   καὶ συμφέρουσαι γένοιντ´ ἂν ἀμφοτέραις  ταῖς   πόλεσι (τοῦτο γὰρ ἴσως ποθεῖτε
[3, 13]   πολλοῦ προορωμένη τὸν μέλλοντα συμβήσεσθαι  ταῖς   πόλεσιν ἀγῶνα τοὺς προκινδυνεύσοντας ὑπὲρ
[3, 60]   τυχεῖν αὐτῆς βούλομαι. ταῦτ´ ἀπαγγέλλετε  ταῖς   πόλεσιν, ἐγὼ δὲ ὑμῖν ἐκεχειρίαν
[3, 3]   ἀποικίαν συγκείμενα. συνθῆκαι γὰρ ἦσαν  ταῖς   πόλεσιν ἐπὶ Ῥωμύλου γενόμεναι τά
[3, 15]   οὐδέποτε συμβᾶσαν ὁμοιογένειαν ἐν ἀμφοτέραις  ταῖς   πόλεσιν ἐπὶ τῆς ἡμετέρας γενεᾶς
[3, 59]   πειραθέντες οἱ δυνατώτατοι τῶν ἐν  ταῖς   πόλεσιν ἔργον ἐποίησαν ἀνθρώπων φρονίμων.
[3, 3]   Ἀλβανῶν ἠξίουν πράττειν τὰ συγκείμενα  ταῖς   πόλεσιν. δὲ Κλοίλιος, ὡς
[3, 63]   προεῖπεν αὐτοῖς τὸν πόλεμον ἐγκαλῶν  ταῖς   πόλεσιν, ὅτι τοὺς ὑποσχομένους Τυρρηνοῖς
[3, 6]   τι πολλοῖς συνέβη παθεῖν ἐν  ταῖς   πολυανθρώποις καὶ χρονιζομέναις συνωμοσίαις, εἴτε
[3, 44]   τοῦ στόματος ἐπ´ ἀγκυρῶν σαλεύουσαι  ταῖς   ποταμηγοῖς ἀπογεμίζονταί τε καὶ ἀντιφορτίζονται
[3, 32]   κομισάμενος, οὓς ἐτύγχανον εἰληφότες ἐν  ταῖς   προνομαῖς, καὶ αὐτομόλους βοσκημάτων τε
[3, 1]   καὶ μεγάλα ἔργα ἀποδειξάμενος ἐν  ταῖς   πρὸς Σαβίνους μάχαις, ἀποθνήσκει καταλιπὼν
[3, 48]   περιχαρὴς τῷ σημείῳ γενόμενος ἐπειδὴ  ταῖς   πύλαις ἤδη συνήγγιζεν, εὐξάμενος τοῖς
[3, 62]   ῥαβδοῦχοι τοὺς πελέκεις φέροντες ἅμα  ταῖς   ῥάβδοις δικάζοντί τε αὐτῷ παρίσταντο
[3, 31]   Τύλλος ἀφικόμενος ἀπὸ στρατοπέδου  ταῖς   Ῥωμαίων φυλαῖς καὶ φράτραις ἐπιδιεῖλεν
[3, 48]   χρείας ὅσων ἐδεῖτο, ἐν δὲ  ταῖς   στρατείαις ἁπάντων κράτιστα πεζῶν τε
[3, 50]   τῆς πόλεως, ἐν ἁπάσαις δὲ  ταῖς   συμπλοκαῖς ἐλαττούμενοι καὶ πληγὰς πολλὰς
[3, 21]   τῆς πατρίδος χαίρεις οὔτ´ ἐπὶ  ταῖς   συμφοραῖς ταῖς ἰδίαις τῆς οἰκίας
[3, 10]   καὶ τοῦτο τὸ μέρος ἐν  ταῖς   συνθήκαις, εἰ δοκεῖ, καὶ πᾶσα
[3, 31]   τοῖς θητεύουσιν ἐξ αὐτῶν ἀπεμέριζε  ταῖς   τε ἄλλαις φιλανθρωπίαις ἀνελάμβανε τὸ
[3, 58]   τῆς πόλεως ἐξελθόντας καὶ ἐν  ταῖς   τειχομαχίαις ἀγὼν καρτερός. ἑάλω δ´
[3, 62]   παρ´ ἐκείνων ἔχουσιν αὐτά. ~Ταύταις  ταῖς   τιμαῖς Ταρκύνιος οὐκ εὐθὺς
[3, 46]   ἐξεμπολήσας δὲ τὸν φόρτον ἐν  ταῖς   Τυρρηνῶν πόλεσιν εὐδαιμονούσαις μάλιστα τῶν
[3, 30]   δὲ λαμπρότεροι τοῖς ἀξιώμασι καὶ  ταῖς   τύχαις κρείττους ἤχθοντο, εἰ δεήσει
[3, 56]   τὴν ἑωθινὴν φυλακὴν πῦρ ἐνεῖναι  ταῖς   ὕλαις ἐκέλευσε καὶ μεθεῖναι τὰς
[3, 21]   τόν τε χιτῶνα κατερρήξατο καὶ  ταῖς   χερσὶν ἀμφοτέραις παίουσα τὸ στῆθος
[3, 42]   ὀλίγοι συνελθόντες ἤρξαντο, ἔπειτα δελεαζόμενοι  ταῖς   ὠφελείαις φανερὰν ποιοῦνται στρατείαν ἐπ´
[3, 67]   καὶ τὴν ἐπισκευὴν χιλίων μισθῶσαι  ταλάντων.   ~Κατεσκεύασε δὲ καὶ τὸν μέγιστον
[3, 17]   πατήρ, οὗ χωρὶς οὐδὲ  τἀλάχιστα   λέγειν πράττειν ἀξιοῦμεν, αἰτούμεθά
[3, 70]   ἱερὸν τοῦ Διὸς τεμενίσας καὶ  τἆλλα   προλέγων τὰ θεῖα τῷ δήμῳ
[3, 40]   τε πολλὰς καὶ κλίμακας καὶ  τἆλλα   πρὸς τειχομαχίαν κατεσκευασμένα ἐπαγόμενος, οὐ
[3, 23]   λέληθα Ῥωμαίους ταῦτα πράττων καὶ  ταμιευόμενος   ἐμαυτῷ τὸν τῆς ἐπιθέσεως καιρόν·
[3, 20]   ἔτι τῆς τύχης σφᾶς διαναστησομένης,  ταμιευσάμενος   τὸν καιρὸν Ῥωμαῖος ὑποστρέφει
[3, 47]   γυνὴ τοῦ Λοκόμωνος ὄνομα  Τανακύλλα   ἐμπειρίαν ἱκανὴν ἐκ πατέρων ἔχουσα
[3, 10]   τῶν νοσούντων ἄρχειν· οἷς ὑμεῖς  τἀναντία   ἀξιοῦντες οὐκ ὀρθῶς ποιεῖτε. ~Τοιαῦτα
[3, 23]   ἐπικαλεσάμενοι, εἰ δέ τις ὑμῶν  τἀναντία   ἔγνωκε καὶ δυεῖν θάτερον
[3, 23]   μὴ εἰκότα οἱ βίοι φέρουσι)  τἀναντία   καὶ αὐτὸς ὧν προὐθέμην ἐπιχειρήσω
[3, 30]   καὶ ἀνθελκόμενος ὑφ´ ἑκατέρας ἐπὶ  τἀναντία   δείλαιος ἐν ὀλίγῳ διασπᾶται
[3, 23]   πείρας φοβερώτερον. ἐὰν δ´ ἄρα  τἀναντία   τῶν λελογισμένων γινόμενα ὁρῶ (λεγέσθω
[3, 64]   νώτου στρατὸν πολεμίων ἕτερον ἐν  τάξει   τε καὶ κόσμῳ χωροῦντα καταλιπόντες
[3, 52]   καὶ μέχρι πολλοῦ κατέσχεν ἐν  τάξει   τὴν φάλαγγα. ὡς δ´ οὐκ
[3, 25]   ἐπ´ αὐτούς. ~Ταῦτα παρὰ τὰς  τάξεις   ἁπάσας παρεξιὼν ἔλεγε, καὶ αὐτίκα
[3, 32]   εἰς κάμνοντας ὠσάμενοι διασπῶσι τὰς  τάξεις   αὐτῶν περὶ δείλην ὀψίαν ἤδη
[3, 25]   τρέπονται καὶ αὐτοὶ λύσαντες τὰς  τάξεις   καὶ διὰ τοῦ ποταμοῦ σώζειν
[3, 10]   δικαιώσεις φύσις τὰ νέα  τάξῃ   τῶν πρεσβυτέρων ἄρχειν καὶ τὰ
[3, 23]   λέγει πρὸς αὐτοὺς τοιάδε· Ἄνδρες  ταξίαρχοι   καὶ λοχαγοί, πράγματα μέλλω ἐς
[3, 27]   ἡγεμόνα τῶν Ἀλβανῶν ἅμα τοῖς  ταξιάρχοις   τε καὶ λοχαγοῖς παρ´ αὐτὸ
[3, 27]   ἐκπέμψας δὲ τοῦτον ἐκάλει τοὺς  ταξιάρχους   καὶ τοὺς λοχαγοὺς καὶ τὰ
[3, 23]   τοὺς ἐπιφανεστάτους Ἀλβανῶν λοχαγοὺς καὶ  ταξιάρχους   λέγει πρὸς αὐτοὺς τοιάδε· Ἄνδρες
[3, 29]   τἀπόρρητα σιωπᾶσθαι χρόνον, τῶν δὲ  ταξιαρχῶν   τε καὶ λοχαγῶν βραχύ τι
[3, 24]   Ἀλβανοί τε γὰρ ἐκλιπόντες τὴν  τάξιν   ἐπὶ τὰ μετέωρα ἐπείγονται, Φιδηναῖοί
[3, 23]   ἄρξω μὲν ἐγὼ λύσας τὴν  τάξιν   ἐπὶ τὸ ὄρος ἄγειν, ἀκολουθήσετε
[3, 28]   πλησίον ἀλλήλων ἐγινόμεθα καταλιπόντες τὴν  τάξιν   ἐφ´ ἣν ἐτάχθησαν ᾤχοντο πρὸς
[3, 23]   τρίβειν τὸν χρόνον, χώραν καὶ  τάξιν,   ἣν ἕκαστος ἔμελλεν ἕξειν, προειπὼν
[3, 23]   ἔργῳ βεβούλευμαι, τοῦτ´ ἀκούσατέ μου·  τάξιν   μὲν ἀποδέδωκέ μοι Τύλλος τὴν
[3, 24]   οἱ Ῥωμαῖοι καὶ καθίσταντο εἰς  τάξιν.   τὸ μὲν οὖν ἀριστερὸν κέρας
[3, 29]   δίκας ὑποσχεῖν, ἃς ἂν ἡμεῖς  τάξωμεν   δικασταὶ περὶ ἑκάστου τῶν ὑπαιτίων
[3, 23]   πολεμίους, ὡς ἡμῶν αὐτοῖς συλλαμβανόντων,  ταπεινοὺς   δὲ καὶ περιφόβους Ῥωμαίους, ὡς
[3, 22]   οἷς ἔπεσον χωρίοις καὶ θύσαντες  τἀπινίκια   τοῖς θεοῖς ἐν εὐπαθείαις ἦσαν,
[3, 29]   συνειδότων οὐδὲ τὸν ἐλάχιστον πέφυκε  τἀπόρρητα   σιωπᾶσθαι χρόνον, τῶν δὲ ταξιαρχῶν
[3, 10]   παντοδαπῶν, ἵνα καταρτισθῇ καὶ παύσηται  ταραττομένη   καὶ στασιάζουσα ὥσπερ νῦν. ἅπαντες
[3, 10]   ὅτι δεῖ τὰ καθεστηκότα τῶν  ταραττομένων   καὶ τὰ πεπειραμένα τῶν ἀδοκιμάστων
[3, 53]   αὐτοῖς ἀπροσδόκητος πολλὴν ἔκπληξιν καὶ  ταραχὴν   παρέσχεν. ἐν δὲ τούτῳ καὶ
[3, 37]   μηδένα χρόνον ἄνευ κινδύνου καὶ  ταραχῆς   βιῶσαι. εὐθὺς γὰρ ἅμα τῷ
[3, 30]   τῶν πολιτῶν ἐπὶ τιμωρίαις συναρπαζομένους.  ταραχῆς   δὲ γινομένης κατὰ τὴν ἐκκλησίαν
[3, 51]   καὶ φρούρια ἐχυρά. ἐφ´ οἷς  ταραχθέντες   οἱ λοιποὶ Λατῖνοι καὶ δείσαντες
[3, 30]   ὀκνήσαντα ἐπὶ τὰ ὅπλα τοὺς  ταραχώδεις   καὶ στασιαστὰς καλεῖν τιμωρήσομαι τῆς
[3, 71]   τοῦ θορύβου, Παῖε θαρρῶν, ἔφη,  Ταρκύνιε,   τὴν ἀκόνην, ὡς προαιρῇ· διαιρεθήσεται
[3, 46]   συνεχεῖς ἐπιμιξίας, μάλιστα δ´ ἐν  Ταρκυνίοις   πόλει μεγάλῃ τε καὶ εὐδαίμονι
[3, 59]   αὐτοῖς περὶ τῆς εἰρήνης πρὸς  Ταρκύνιον   ἀνοχαὶ διεληλύθεσαν ἤδη, καὶ πολλοῖς
[3, 50]   τὴν ἀνυπεύθυνον ἀρχὴν διὰ βίου  Ταρκύνιον   Ἄρροντα τὸν ἴδιον ἀδελφιδοῦν, ὃς
[3, 46]   τὸ πλῆθος αἱροῦνται βασιλέα Λεύκιον  Ταρκύνιον.   βεβαιωσάντων δὲ καὶ τῶν παρὰ
[3, 48]   ἑαυτῷ τίθεται τὸ κοινὸν ὄνομα,  Ταρκύνιον   δὲ τὸ συγγενικὸν ἐπὶ τῆς
[3, 40]   καταλαμβάνει τὸ ἔρυμα ἐξ ἐφόδου,  Ταρκύνιον   δὲ τοὺς ἱππεῖς ἄγοντα ἐπὶ
[3, 66]   κράτιστοι τῶν Σαβίνων πρὸς βασιλέα  Ταρκύνιον   ἐξεληλυθότα μετὰ πάσης ἤδη δυνάμεως
[3, 72]   Μαρκίου παῖδες, ἐπὶ τὸν βασιλέα  Ταρκύνιον   τὴν διαβολὴν τοῦ ἄγους ἀνέφερον
[3, 55]   αὐτοῖς συνέστη. ἔφθασε γὰρ  Ταρκύνιος   ἀγχινοίᾳ στρατηγικῇ πάντα συντρίψας τὰ
[3, 71]   ἐθεάσαντο, καταπλαγέντες ἀνεβόησαν, δὲ  Ταρκύνιος   αἰδεσθεὶς ἐπὶ τῇ διαπείρᾳ τῆς
[3, 56]   τοῦ πυρός. λαβὼν δὲ  Ταρκύνιος   ἀμφότερα τὰ στρατόπεδα τὰ μὲν
[3, 72]   μνημονευόμενα ταῦτά ἐστι. ~Βασιλεὺς δὲ  Ταρκύνιος   ἀναπεπαυμένος ἤδη τῶν πολεμικῶν ἔργων
[3, 58]   ἦσαν ὠφελείας ἀπῄεσαν ἐπ´ οἴκου.  Ταρκύνιος   δ´ ἐπειδὴ τὰ πρὸς Οὐιεντανοὺς
[3, 53]   τροπὴ τοῦ δεξιοῦ κέρατος παντελής.  Ταρκύνιος   δὲ τοῖς ἡγεμόσι τῶν πεζῶν
[3, 57]   κατὰ Ῥωμαίων πολέμου. βασιλεὺς δὲ  Ταρκύνιος   εἰς τοὐπιὸν ἔτος Ῥωμαίους τε
[3, 64]   ἐπιφανέντες τοῖς Σαβίνοις, οὓς  Ταρκύνιος   ἐν ἐπιτηδείοις χωρίοις διὰ νυκτὸς
[3, 49]   ὧν τιμωρήσασθαι βουλόμενος αὐτοὺς  Ταρκύνιος   ἐξεστράτευσε πολλῇ δυνάμει καὶ τῆς
[3, 55]   δὲ τὴν εἰσβολὴν αὐτῶν  Ταρκύνιος   ἐξῆγε καὶ αὐτὸς τὸ Ῥωμαίων
[3, 50]   ἐγένοντο μεγάλης κύριοι. βασιλεὺς δὲ  Ταρκύνιος   ἐξῆλθε μὲν ἐπ´ αὐτοὺς τὴν
[3, 51]   συντεταγμένην τὴν Ῥωμαίων δύναμιν  Ταρκύνιος   ἐπὶ τὰς πόλεις αὐτῶν ἐχώρει
[3, 65]   ὀργῆς φέρων τὴν διατριβὴν  Ταρκύνιος   ἐπὶ τὴν παρεμβολὴν τῶν πολεμίων
[3, 71]   πρᾶξιν ἀποφαίνων. γελάσας δ´  Ταρκύνιος   ἐπὶ τῷ λόγῳ καὶ προενέγκας
[3, 53]   ἐξ οὗ νίκην ἀναιρεῖται βασιλεὺς  Ταρκύνιος   ἐπιφανεστάτην, ἧς αὐτὸς αἴτιος ὡμολογεῖτο
[3, 39]   φρουρίοις ὑποκαθημένην, ἧς Τυρρηνὸς  Ταρκύνιος   ἡγεῖτο. ἀπέστησαν δὲ καὶ Φιδηναῖοι
[3, 57]   δὲ Ῥωμαίων δύναμις ἧς  Ταρκύνιος   ἡγεῖτο τὴν Οὐιεντανῶν κείρουσα καὶ
[3, 49]   ~Τοιοῦτος μὲν δή τις  Ταρκύνιος   ἦν καὶ διὰ ταύτας τὰς
[3, 46]   δ´ ὁποίων τινῶν οὗτος  Ταρκύνιος   ἦν καὶ πατρίδος ἐξ ἧς
[3, 41]   μάχης τῶν ἱππέων ἡγεμὼν  Ταρκύνιος,   καὶ αὐτὸν Μάρκιος ἄνδρα
[3, 64]   καὶ στρατηγὸν ἐμπειρότερον. δὲ  Ταρκύνιος   μαθὼν τὴν διάνοιαν αὐτῶν συνῆγε
[3, 69]   τρίτος βασιλεύσας ἀπ´ ἐκείνου  Ταρκύνιος,   τῆς ἀρχῆς ἐκπεσών, τούς
[3, 73]   σὺν χρόνῳ. {βασιλεὺς μὲν δὴ  Ταρκύνιος   οὐ μικρῶν οὐδὲ ὀλίγων Ῥωμαίοις
[3, 57]   ὅτι τοὺς αἰχμαλώτους αὐτοῖς  Ταρκύνιος   οὐκ ἀπεδίδου πρεσβευσαμένοις, ἀλλ´ ἐν
[3, 62]   αὐτά. ~Ταύταις ταῖς τιμαῖς  Ταρκύνιος   οὐκ εὐθὺς ἐχρήσατο λαβών, ὡς
[3, 56]   τοῦ πυρὸς ἦν, ἧκεν  Ταρκύνιος   περὶ τὸν ὄρθρον ἄγων συντεταγμένην
[3, 53]   κεκρατηκόσιν ἑαυτούς. γενόμενος δὲ  Ταρκύνιος   πολλῶν σωμάτων τε καὶ χρημάτων
[3, 63]   πρόσω κειμένην, πολλὴν ἔσχεν  Ταρκύνιος   προθυμίαν καὶ τούτους ὑπαγαγέσθαι καὶ
[3, 54]   τὸ τέλος κατέσκηψε, καὶ βασιλεὺς  Ταρκύνιος   τὸν ἐπινίκιον ἐκ τοῦ πολέμου
[3, 68]   καὶ τὸν μέγιστον τῶν ἱπποδρόμων  Ταρκύνιος   τὸν μεταξὺ τοῦ τε Αὐεντίνου
[3, 69]   ἐπειδὴ γὰρ ἔμελλε κατασκευάζειν  Ταρκύνιος   τὸν ναόν, συγκαλέσας τοὺς οἰωνομάντεις
[3, 58]   τὴν χώραν ὁρῶντες. βασιλεὺς δὲ  Ταρκύνιος   τρισὶν εἰσβολαῖς χρησάμενος καὶ τριετῆ
[3, 66]   ἐπ´ οἴκου. καὶ βασιλεὺς  Ταρκύνιος   τρίτον ἐπὶ τῆς ἰδίας ἀρχῆς
[3, 63]   ἐπὶ τὴν ἐκείνων. βασιλεὺς δὲ  Ταρκύνιος   ὡς ἤκουσε διαβεβηκότας τοὺς Σαβίνους
[3, 67]   οὐκ ἐδόκουν αἱ τέτταρες ἀρκεῖν.  Ταρκυνίου   δὲ ἄρξαντος ἠκολούθουν οἱ λοιποὶ
[3, 49]   Ῥωμαίοις ἐπὶ τῆς Ῥωμύλου δυναστείας·  Ταρκυνίου   δὲ τὴν ἀρχὴν παραλαβόντος τὰ
[3, 73]   τὴν ἀγνωμοσύνην αὐτῶν ἐνέγκαντος τοῦ  Ταρκυνίου   διὰ τὰς ἐκ τοῦ πατρὸς
[3, 61]   λέγουσιν, ἀλλὰ παλαίτερον ἔτι τῆς  Ταρκυνίου   δυναστείας πελέκεις δώδεκα πρὸ τῶν
[3, 50]   συμμαχίαις· στρατεύσαντος δ´ ἐπ´ αὐτοὺς  Ταρκυνίου   καὶ τῆς Λατίνων ἐπικουρίας ὑστεριζούσης
[3, 72]   οὐσίας κατηγορήγουν, πολλὴν ἐποιοῦντο τοῦ  Ταρκυνίου   κατηγορίαν καὶ τῷ δήμῳ παρῄνουν
[3, 67]   λύτρων. ~Αὗται πολεμικαὶ πράξεις βασιλέως  Ταρκυνίου   μνημονεύονται, εἰρηνικαὶ δὲ καὶ πολιτικαὶ
[3, 56]   αἱρεῖ, προαπέσταλτο μὲν ὑπὸ  Ταρκυνίου   περὶ πρῶτον ὕπνον, διεληλύθει δὲ
[3, 59]   στρατιὰν ἐπ´ αὐτοὺς ἐξαγαγόντος βασιλέως  Ταρκυνίου   συναχθέντες εἰς μίαν ἀγορὰν περὶ
[3, 65]   Ῥωμαῖοι μετὰ τὴν Λευκίου  Ταρκυνίου   τελευτὴν βασιλεύειν τῆς πόλεως ἐπέτρεψαν
[3, 65]   τῆς πόλεως ἐπέτρεψαν οὐκ οὔσης  Ταρκυνίῳ   γενεᾶς ἄρρενος, ἀγάμενοι τὸν ἄνδρα
[3, 62]   οὖν πρὸς τοὺς Τυρρηνοὺς συστὰς  Ταρκυνίῳ   πόλεμος ἔτη κατασχὼν ἐννέα τοιαύτην
[3, 61]   παρ´ ἐκείνων λαβόντα, κομισθῆναι δὲ  Ταρκυνίῳ   σὺν τοῖς ἄλλοις κόσμοις βασιλικοῖς
[3, 59]   νίκην ἐξενεγκαμένων καλλίστην, καὶ βασιλεῖ  Ταρκυνίῳ   τὴν τροπαιοφόρον πομπὴν κατάγειν
[3, 71]   Νέβιος βουλομένῳ ποτὲ τῷ  Ταρκυνίῳ   τρεῖς φυλὰς ἑτέρας ἀποδεῖξαι νέας
[3, 69]   λόφον, ὃς τότε μὲν ἐκαλεῖτο  Ταρπήιος,   νῦν δὲ Καπιτωλῖνος, αὖθις ἐκέλευσεν
[3, 71]   τοῦ δαιμονίου καταφανῶς, ὁπότε καὶ  τὰς   ἀδυνάτους πράξεις τετόλμηκας λέγειν δυνατάς.
[3, 10]   παρόντων Ἀλβανῶν εἰ χρὴ δέχεσθαι  τὰς   αἱρέσεις ἐσκόπει. ὡς δὲ τὰς
[3, 8]   Φουφέττιος πάλιν ἔλεξεν· Ἀκηκόατε  τὰς   αἰτίας, ἄνδρες Ῥωμαῖοι, δι´ ἃς
[3, 49]   Ταρκύνιος ἦν καὶ διὰ ταύτας  τὰς   αἰτίας ζῶντός τε Μαρκίου πάντων
[3, 37]   ὁμολογίας. ἀναγκασθεὶς δὴ διὰ ταύτας  τὰς   αἰτίας καὶ ἀποκρίσεις τῶν Λατίνων
[3, 7]   λέγων· Ἀναγκαῖον εἶναί μοι δοκεῖ  τὰς   αἰτίας πρῶτον ἐπιδεῖξαι, δι´ ἃς
[3, 34]   Λαουϊνίου. διὰ ταύτας μὲν δὴ  τὰς   αἰτίας συνέστη Ῥωμαίοις πρὸς
[3, 41]   ἐποιήσαντο πρὸς αὐτὸν ἀνοχὰς καὶ  τὰς   ἁλὰς ἀξιούντων ἀπολαβεῖν, ὧν ἐπὶ
[3, 41]   προτέρας, ἣν εὐπετῶς ἐνίκησε, καὶ  τὰς   ἁλὰς ἐξ ἐκείνου κατεῖχεν ἀναμφιλόγως.
[3, 7]   ἀξιῶ καταλύσασθαι τὸν πόλεμον, ἀκούσατε  τὰς   ἀληθεῖς· ἐγὼ στρατηγὸς ἀποδειχθεὶς ὑπὸ
[3, 10]   τοὺς προγόνους. ὑπὲρ ἁπάσας δὲ  τὰς   ἄλλας ἀποικίας, αἷς μέχρι τοῦ
[3, 35]   προσιόντα καὶ θυμάτων καταρχόμενον καὶ  τὰς   ἄλλας ἐπιτελοῦντα θεραπείας; ἐγὼ μὲν
[3, 67]   δικάζουσι καὶ ἐκκλησιάζουσι καὶ  τὰς   ἄλλας πολιτικὰς ἐπιτελοῦσι πράξεις ἐκεῖνος
[3, 11]   ἄρχει τε καὶ βουλεύει καὶ  τὰς   ἄλλας τιμὰς καρποῦται παρ´ ἡμῖν
[3, 40]   ἐλαύνουσαν ἀφέντες τὴν λείαν καὶ  τὰς   ἄλλας ὠφελείας, ὅσας ἔφερόν τε
[3, 52]   πάσαις ἀποκινδυνεῦσαι ταῖς δυνάμεσι δεδιότες  τὰς   ἀλλήλων παρασκευάς, ἀκροβολισμοὺς δὲ κατιόντες
[3, 9]   ἀσθενεῖς) ἀλλ´ ἐὰν κοινὰς ἡγησώμεθα  τὰς   ἀλλήλων τύχας. ἓν γάρ ἐστι
[3, 5]   ἐπὶ τὴν θείαν πρόνοιαν ἁπάσας  τὰς   ἀνθρωπίνας ἀναφέροντες τύχας κατὰ χόλον
[3, 10]   ταύτης γενεᾷ. ἐὰν δὲ ἀναστρέψασα  τὰς   ἀνθρωπίνας δικαιώσεις φύσις τὰ
[3, 23]   (λεγέσθω γὰρ καὶ τὰ παρὰ  τὰς   ἀνθρωπίνας δόξας εἰωθότα ἀπαντᾶν, ἐπειδὴ
[3, 14]   ὅτι θεία τις ἔφθακε τύχη  τὰς   ἀνθρωπίνας σπουδὰς αὐτῆς παρασχούσης τοὺς
[3, 10]   τὰς αἱρέσεις ἐσκόπει. ὡς δὲ  τὰς   ἁπάντων γνώμας ἔλαβεν, ἐπιστρέψας αὖθις
[3, 32]   ἐκ τῶν περιοίκων πόλεων κατὰ  τὰς   ἀποδεδειγμένας ἑορτὰς πολλοὶ μὲν εὐχὰς
[3, 34]   τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς εἰς  τὰς   ἀποίκους τε καὶ ὑπηκόους αὐτῆς
[3, 61]   ὑπισχνοῦμαι. ~Ταύτας λαβόντες οἱ πρέσβεις  τὰς   ἀποκρίσεις ᾤχοντο καὶ μετ´ ὀλίγας
[3, 29]   ἡγεμονίας ἐχόντων οὐ πρότερον πεπύσθαι  τὰς   ἀπορρήτους βουλὰς σκηπτομένων ἐν
[3, 21]   τὸν σωθέντα ἀδελφὸν ποθοῦσα καὶ  τὰς   ἀρετὰς τῶν τεθνηκότων παρ´ αὐτοῦ
[3, 2]   Ῥωμαίους μὲν γὰρ οὐκ ἀνέξεσθαι  τὰς   ἁρπαγὰς ὑπελάμβανεν, ἀλλ´ ἐπὶ τὰ
[3, 21]   ἄρα οὐ τοὺς ἀδελφοὺς ποθοῦσα  τὰς   ἀσυνήθεις ἐτόλμησεν ἐξελθεῖν ὁδούς, ἀλλ´
[3, 32]   βουλὴ τῶν Ῥωμαίων ζημίαν τιμησαμένη  τὰς   βλάβας πρὸς ἀργύριον, ἀναπράξας. ~Ἐπὶ
[3, 23]   ἐξ ἀρχῆς ἀποκαταστήσει καὶ οὐ  τάς   γε ἐλαχίστου ἀξίας, ἀλλ´ ἃς
[3, 11]   φησιν εὐδαίμονα καὶ μεγάλην οὖσαν,  τὰς   δὲ διαβαλλομένας διὰ τὸ μὴ
[3, 58]   οἱ δὲ φυγαῖς ἐζημιώθησαν ἀιδίοις·  τὰς   δὲ οὐσίας αὐτῶν διέλαχον οἱ
[3, 70]   ἔφην, ὑπερεβάλετο, εἰς ἁπάσας τε  τὰς   δημοσίας ἐπισκέψεις οἱ τῆς πόλεως
[3, 2]   τοῖς ἀποίκοις τῆς εὐτυχίας δέξεσθαι  τὰς   διαβολὰς ἀσμένους καὶ τὸν κατ´
[3, 7]   Φουφέττιος ἔτι μᾶλλον ἔσπευσε ποιήσασθαι  τὰς   διαλύσεις, ὡς οὐδὲ αἱρέσεως ἔτι
[3, 67]   τιμωρίας ὅστις ἐστίν, κολάζουσι  τὰς   διαφθαρείσας, ἐν τῇ πρὸ ταύτης
[3, 11]   καὶ ἰσχυρά, Φουφέττιε, πρὸς  τὰς   δικαιώσεις, ἃς σὺ παρέσχου, λέγειν·
[3, 56]   ῥίψαντες ἑαυτοὺς οὐ δυνηθέντες ὑπερενεχθῆναι  τὰς   δίνας κατεπόθησαν· ἐφθάρη δέ τις
[3, 13]   χάρακας. ~Ἔπειτα καλέσαντες εἰς ἐκκλησίαν  τὰς   δυνάμεις ἀμφοτέρας οἱ στρατηγοὶ διεξῆλθον
[3, 34]   καὶ προνομεύσαντες ἀπῆγον ἐπ´ οἴκου  τὰς   δυνάμεις διαμειβόμενοι τοὺς αἰχμαλώτους. μίαν
[3, 65]   τῶν Σαβίνων στρατηγὸς διχῇ μερίσας  τὰς   δυνάμεις δύο ποιεῖται στρατόπεδα,
[3, 52]   δὲ τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς ἐξαγαγὼν  τὰς   δυνάμεις εἰς τὸ πεδίον ἕτοιμος
[3, 49]   ἐγίνετο καὶ προσῆγε τοῖς τείχεσι  τὰς   δυνάμεις ἐκ διαδοχῆς· οἱ δ´
[3, 65]   ἐπὶ τὴν παρεμβολὴν τῶν πολεμίων  τὰς   δυνάμεις ἔκρινεν ἄγειν καὶ πολλὰς
[3, 19]   τε καὶ σιγὴ κατεῖχεν ἀμφοτέρας  τὰς   δυνάμεις· ἔπειτα ἀναβοήσεις τε ἀθρόαι
[3, 5]   ὄντα, ὃς ἔμελλεν ἀμφοτέρας ἀναρπάσασθαι  τὰς   δυνάμεις. ἦν δὲ τοιόςδε· ~Οὐιεντανοὶ
[3, 57]   ἔκσπονδον εἶναι. ταῦτ´ ἐπικυρώσαντες ἐξῆγον  τὰς   δυνάμεις καὶ διαβάντες τὸν Τέβεριν
[3, 55]   ἡγεμὼν προῆγεν ἐκ τοῦ χάρακος  τὰς   δυνάμεις οὔτε τῶν Ῥωμαίων
[3, 4]   ἐπεὶ δὲ συνεῖδον ἀλλήλων ἀμφότεροι  τὰς   δυνάμεις οὔτε πλήθει λειπομένας οὔτε
[3, 64]   ἀγῶνα χωροῦντας ἐξῆγον καὶ αὐτοὶ  τὰς   δυνάμεις οὔτε πλήθει λειπόμενοι τῶν
[3, 72]   πατρικίων τε καὶ δημοτικῶν, οἷς  τὰς   ἑαυτῶν οὐσίας κατηγορήγουν, πολλὴν ἐποιοῦντο
[3, 50]   λιπόντας τὸν χάρακα νύκτωρ εἰς  τὰς   ἑαυτῶν πόλεις ἀπελθεῖν. ~Μετὰ δὲ
[3, 9]   καὶ Τυρρηνοῖς καλῶς εἶχεν ἐκλιποῦσι  τὰς   ἑαυτῶν πόλεις μεταθέσθαι τοὺς βίους
[3, 12]   διεξιὼν ὅσοι στρατηγοὶ καὶ βασιλεῖς  τὰς   ἑαυτῶν ψυχὰς προκινδυνεῦσαι τῶν κοινῶν
[3, 64]   κομιδῇ γενέσθαι τοὺς διασωθέντας εἰς  τὰς   ἔγγιστα πόλεις, τὸ δὲ πλεῖον
[3, 1]   ἱερά τε θεοῖς ἐπετέλουν καὶ  τὰς   εἰς τὸν ἴδιον βίον ἀφθόνους
[3, 44]   ταῖς ἐκβολαῖς ἔχειν φρούριον,  τὰς   εἰσκομιζομένας διὰ θαλάττης καὶ καταγομένας
[3, 73]   αὐτῶν ἐνέγκαντος τοῦ Ταρκυνίου διὰ  τὰς   ἐκ τοῦ πατρὸς εὐεργεσίας καὶ
[3, 19]   κατορθώμασι τύχη τούτων μὲν ἐταπείνωσε  τὰς   ἐλπίδας, τὰ δὲ τῶν πολεμίων
[3, 24]   τοῦτο κατειλήφασιν, ὥσπερ ὁρᾶτε, κατὰ  τὰς   ἐμὰς ἐντολάς, ἵνα κατὰ νώτου
[3, 59]   μὲν ἐξαποστειλάντων εἰς τὸν ἀγῶνα  τὰς   ἐξ ἑκάστης πόλεως δυνάμεις, ὀλίγους
[3, 61]   δωροῦνται τοῖς βασιλεῦσι βεβαιοῦντες αὐτοῖς  τὰς   ἐξουσίας, ἐπεὶ καὶ μὴ λαβόντες
[3, 71]   πρότερον κατειλεγμένων ἱππέων καὶ ποιῆσαι  τὰς   ἐπιθέτους φυλὰς ἑαυτοῦ τε καὶ
[3, 8]   δίδωσι τῶν παρόντων τινὶ ἀναγνῶναι  τὰς   ἐπιστολάς, ἃς αὐτῷ κεκομικώς τις
[3, 69]   διελθεῖν, παραδεδώκασιν ἅπαντες οἱ  τὰς   ἐπιχωρίους συναγαγόντες ἱστορίας. ἐπειδὴ γὰρ
[3, 7]   ὡς πρότερον εἰώθεσαν καὶ φιλοφρονηθέντες  τὰς   ἑταιρικάς τε καὶ συγγενικὰς φιλοφροσύνας
[3, 11]   δ´ ἔγωγε τόθ´ ὑπολαμβάνω δεῖν  τὰς   ἑτέρων διασύρειν πολιτείας καὶ τὴν
[3, 8]   διαλλαγῶν ἐμοὶ μὲν δοκεῖ χρῆναι  τὰς   εὐπρεπεστέρας καὶ μεγαλοψυχοτέρας ἡμᾶς ἑλέσθαι
[3, 29]   Μέττιος ἐμηχανᾶτο, τῶν δὲ  τὰς   ἡγεμονίας ἐχόντων οὐ πρότερον πεπύσθαι
[3, 17]   ἔπειτα περιλαβὼν ἕκαστον αὐτῶν καὶ  τὰς   ἡδίστας ἀποδοὺς ἀσπασμῶν τε καὶ
[3, 36]   καὶ τὸν ἀργὸν ὄχλον ἐπὶ  τὰς   ἰδίας ἐργασίας ἀποστείλας ἐπῄνει μὲν
[3, 21]   μεγίσταις ἑορταῖς ὑπεδέχετο ἐλάττους ἡγούμενος  τὰς   ἰδίας συμφορὰς τῶν κοινῶν τῆς
[3, 36]   καὶ ἀπὸ τῶν δικαιοτάτων ἔργων  τὰς   καθ´ ἡμέραν ἑκάστῳ παρέχουσαν εὐπορίας,
[3, 28]   εὐνοίας προηγησαμένης (ἁπάσας γὰρ ἔγωγε  τὰς   καλὰς καὶ ἀγαθὰς πράξεις ἐκείνοις
[3, 4]   ἀποσχόντες· οἱ μὲν Ἀλβανοὶ περὶ  τὰς   καλουμένας Κλοιλίας τάφρους (φυλάττουσι γὰρ
[3, 18]   τὴν πόλιν ὄχλου καὶ παττόμενοι  τὰς   κεφαλὰς ἄνθεσιν· ἤδη δὲ καὶ
[3, 9]   περὶ διαλλαγῶν οὐδὲν ἀκριβολογούμεθα, ἀλλὰ  τὰς   κρατίστας τε καὶ μεγαλοψυχοτάτας δεχόμεθα
[3, 53]   μαχόμενος ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρατος)  τὰς   κρατίστας τῶν ἱππέων ἴλας ἐπιστρέψας
[3, 65]   τὸν πόλεμον, Ῥωμαῖοί τε σύμπαντες  τὰς   Λατίνων καὶ Τυρρηνῶν καὶ τῶν
[3, 50]   τεῖχος καταφυγεῖν καὶ διεπέμποντο πρὸς  τὰς   Λατίνων πόλεις αἰτούμενοι συμμαχίαν. ὡς
[3, 33]   ἱεροῖς, ἐπειδὴ συνέστη Ῥωμαίοις πρὸς  τὰς   Λατίνων πόλεις κοινῇ συνηρπαγμένας πόλεμος
[3, 40]   ἐβούλοντο. ἔτι γὰρ πρὸς  τὰς   Λατίνων πόλεις συνεστηκὼς τοῖς Ῥωμαίοις
[3, 39]   μέχρι στρατοπέδου διώκουσι. μετὰ δὲ  τὰς   μάχας ταύτας ἀγὼν μὲν ἐκ
[3, 68]   πέριξ δὲ αὐτοῦ κατά τε  τὰς   μείζους πλευρὰς καὶ κατὰ μίαν
[3, 31]   πρεσβείαν αἰτουμένων οὐδεμίαν ἀναβολὴν ποιησάμενος  τὰς   μὲν οἰκίας καὶ τὰ τείχη
[3, 54]   ἦγε τὴν δύναμιν, ὡς μάχῃ  τὰς   μὴ προσχωρούσας αὐτῷ παραστησόμενος· οὐ
[3, 23]   τοὺς πατέρας τοῖς ἐκγόνοις καὶ  τὰς   μητροπόλεις ταῖς ἀποικίαις. ταύτας δὴ
[3, 11]   ἄρχειν ἐκ παντὸς τῶν ἀποικιῶν  τὰς   μητροπόλεις ὡς ἀναγκαῖόν τι φύσεως
[3, 21]   ἀμφιέννυσθαι πέπλους Λατίνων τοῖς μετιοῦσι  τὰς   νύμφας) τοῦτον δὴ τὸν πέπλον
[3, 4]   πρὸς τὸν πόλεμον, οὐ μόνον  τὰς   οἰκείας καθοπλίζοντες δυνάμεις, ἀλλὰ καὶ
[3, 38]   κύριος αὐτῆς καταστὰς ἐμπρῆσαί τε  τὰς   οἰκίας καὶ τὰ τείχη κατασκάψαι.
[3, 38]   πόλιν τὸ δεύτερον. ἐμπρήσας δὲ  τὰς   οἰκίας καὶ τὸ τεῖχος κατασκάψας,
[3, 18]   ἑκατέρα πόλις ἐξενέγκηται, καὶ φυλάξειν  τὰς   ὁμολογίας βεβαίους μηδένα προσάγοντες αὐταῖς
[3, 18]   ἐν τέλος ἔδει λαβεῖν  τὰς   ὁμολογίας, ἐξῄεσαν μὲν αἱ τῶν
[3, 3]   τοὺς Ῥωμαίους ἐκέλευσεν ὡς παραβεβηκότας  τὰς   ὁμολογίας καὶ προεῖπεν αὐτοῖς τὸν
[3, 54]   δὲ τῶν πόλεων κατὰ τάσδε  τὰς   ὁμολογίας βασιλεὺς κύριος ἐπιεικέστατα
[3, 50]   συνέβαινε πολλὰ παραλλὰξ ἑκατέροις ἐπὶ  τὰς   ὁμόρους χώρας ἐκστρατευομένοις ἐλαττώματά τε
[3, 70]   μὲν ἔκλαιε τὰς πληγὰς ὀρρωδῶν  τὰς   παρὰ τοῦ πατρός, ἔπειτ´ ἐλθὼν
[3, 23]   τε οἰκείαν καθώπλιζε δύναμιν καὶ  τὰς   παρὰ τῶν συμμάχων μετεπέμπετο. πλεῖστον
[3, 4]   οἰκείας καθοπλίζοντες δυνάμεις, ἀλλὰ καὶ  τὰς   παρὰ τῶν ὑπηκόων ἐπικαλούμενοι· ὡς
[3, 66]   ἐπειδὴ τὸ θέρος ἐτελεύτα, λύσαντες  τὰς   παρεμβολὰς ἀπῄεσαν ἐπ´ οἴκου. καὶ
[3, 55]   τὰ τῶν Σαβίνων πράγματα καὶ  τὰς   παρεμβολὰς αὐτῶν ἀμφοτέρας ἀράμενος. τὸ
[3, 44]   ἐκδίδωσι τοῦ γνησίου στόματος ἀνακόπτων  τὰς   πελαγίους ῥαχίας τῆς θαλάττης, καίτοι
[3, 37]   δὲ τοῦ Τύλλου λελύσθαι σφίσι  τὰς   περὶ τῆς εἰρήνης ὁμολογίας. ἀναγκασθεὶς
[3, 49]   τὸν Ἄγκου Μαρκίου θάνατον λελύσθαι  τὰς   περὶ τῆς εἰρήνης ὁμολογίας οἰόμενοι
[3, 60]   ἴσων καὶ ἐπὶ ῥητοῖς τισι  τὰς   περὶ τῆς εἰρήνης ὁμολογίας πάρεισι
[3, 24]   τοῦτο καὶ πιστεύσαντες ἀληθεύειν σφίσι  τὰς   περὶ τῆς προδοσίας ὑποσχέσεις τῶν
[3, 36]   τοῦτο συγκαλέσας τοὺς ἱεροφάντας καὶ  τὰς   περὶ τῶν ἱερῶν συγγραφάς, ἃς
[3, 70]   τῶν ὑῶν τέως μὲν ἔκλαιε  τὰς   πληγὰς ὀρρωδῶν τὰς παρὰ τοῦ
[3, 51]   Ῥωμαίων δύναμιν Ταρκύνιος ἐπὶ  τὰς   πόλεις αὐτῶν ἐχώρει λόγους προφέρων
[3, 2]   αὐθάδης καὶ ὑπομαργότερος ὢν ἐκπολεμῶσαι  τὰς   πόλεις ἔγνω πρὸς ἀλλήλας. οὐχ
[3, 60]   συγγινώσκουσιν ἑαυτοῖς κεκρατημένοις καὶ  τὰς   πόλεις ἐπιτρέπουσιν αὐτῷ. ἀποκριναμένων δ´
[3, 60]   ἀποκριναμένων δ´ αὐτῶν ὅτι καὶ  τὰς   πόλεις ἐπιτρέπουσιν αὐτῷ καὶ τὴν
[3, 7]   ἐσκόπουν τίνες ἦσαν αἱ συνταράξασαι  τὰς   πόλεις ἡμῶν προφάσεις. ὁρῶν δὲ
[3, 5]   πρόθυμος ὢν κατ´ ἀρχὰς διαστῆσαι  τὰς   πόλεις καὶ διὰ τοῦτο τῆς
[3, 2]   πολέμου. αἴτιος δὲ τοῦ διαστῆναι  τὰς   πόλεις καὶ λῦσαι τὸ συγγενὲς
[3, 12]   τὸ μὲν ὀλίγοις σώμασι κινδυνεύειν  τὰς   πόλεις ὀρθῶς ἐνόμιζεν εἰρῆσθαι, περὶ
[3, 51]   προκλήσεις, καὶ παρεδίδοσαν αὐτῶν τινες  τὰς   πόλεις ὁρῶντες, ὅτι ταῖς μὲν
[3, 7]   τῶν ἐκγόνων, τοσαύτης οἱ κτίσαντες  τὰς   πόλεις παρὰ τῶν ἀποίκων. ἐν
[3, 54]   ἐφ´ οἷς αὐτὸς ἠβούλετο καὶ  τὰς   πόλεις παρέδοσαν. γενόμενος δὲ τῶν
[3, 28]   καὶ τοὺς κορυφαιοτάτους τῶν διαστησάντων  τὰς   πόλεις τοὺς μὲν ἀνελεῖν, τοὺς
[3, 54]   στρατιώταις ἐχαρίσατο. ~Ταῦτα διαπραξάμενος ἐπὶ  τὰς   πόλεις τῶν Λατίνων ἦγε τὴν
[3, 66]   πάλιν τοῦ βασιλέως στρατὸν ἐπὶ  τὰς   πόλεις τῶν Σαβίνων ἐξάγειν καὶ
[3, 57]   Ῥωμαϊκῆς στρατιᾶς αὐτὸς ἡγούμενος ἐπὶ  τὰς   πόλεις τῶν Τυρρηνῶν ἐστράτευσε, τῆς
[3, 48]   ᾐσθάνετο καὶ χρήματα παρέχων εἰς  τὰς   πολεμικὰς χρείας ὅσων ἐδεῖτο, ἐν
[3, 9]   δὲ ὑμῶν τὰ ὅπλα δεχόμεθα  τὰς   προκλήσεις ἄσμενοι καὶ περὶ διαλλαγῶν
[3, 28]   ἠξίουν κριθῆναι. ἐδεξάμεθα καὶ ταύτας  τὰς   προκλήσεις καὶ νικήσαντες τῇ μάχῃ
[3, 51]   ταῖς ἰδίαις παρασκευαῖς πεποιθότες ἐδέχοντο  τὰς   προκλήσεις, καὶ παρεδίδοσαν αὐτῶν τινες
[3, 17]   τὸν πατέρα. δηλώσαντες δὲ αὐτῷ  τὰς   προκλήσεις τοῦ Φουφεττίου καὶ οὓς
[3, 63]   ἐξῆγεν ἐπὶ τοὺς διεσπαρμένους ἐπὶ  τὰς   προνομάς. ἀποκτείνας δὲ πολλοὺς αὐτῶν
[3, 42]   οὓς ἔλαβον οἱ Σαβῖνοι κατὰ  τὰς   προνομάς, ἀπολαβόντες ἀπῄεσαν ἐπ´ οἴκου.
[3, 54]   τοῖς δεσπόταις ὅσων ἐγένοντο κατὰ  τὰς   προνομὰς κύριοι καὶ χρήματα ὅσα
[3, 57]   φυλαττόμενον καὶ τῶν ἐξεληλυθότων ἐπὶ  τὰς   προνομὰς πολὺν εἰργάσαντο φόνον.
[3, 55]   καὶ σχεδίαις ποιοῦσα ταχείας  τὰς   πρὸς ἀλλήλους ἀφίξεις καὶ τὸν
[3, 40]   τοῖς Ῥωμαίοις πόλεμος ἀναγκαίας ἐποίει  τὰς   πρὸς τοὺς ἄλλους ἐχθροὺς ἀνοχάς
[3, 38]   τῷ τείχει καὶ πανταχόθεν ποιησάμενοι  τὰς   προσβολὰς αἱροῦσιν αὐτὴν κατὰ κράτος.
[3, 40]   τῆς πόλεως συνδραμόντων ἀθρόων καὶ  τὰς   προσβολὰς γενναίως ἀποτριβομένων ἀναστομώσαντες τὰ
[3, 50]   μέρη τοῦ τείχους οἱ πολέμιοι  τὰς   προσβολὰς ἐποιοῦντο, παραδοῦναι τὴν πόλιν
[3, 1]   καὶ ἀγαθήν, ἐξ ἧς ἀναιρούμενοι  τὰς   προσόδους ἱερά τε θεοῖς ἐπετέλουν
[3, 59]   τῶν Σαβίνων πόθος ἦν ἐπανορθώσασθαι  τὰς   προτέρας ἥττας ἐπιτεθραμμένης ἐν ταῖς
[3, 23]   τῆς φιλίας ὅρκια. ταύτας δὴ  τὰς   προφάσεις λαβὼν τήν τε οἰκείαν
[3, 4]   Ἀλβανοῖς παραγγέλλω πόλεμον. ~Μετὰ δὲ  τὰς   προφάσεις ταύτας παρεσκευάζοντο ἀμφότεροι τὰ
[3, 11]   ὄγκον συνῆκται, ἡμεῖς δὲ μικρὰς  τὰς   πρώτας ἀρχὰς λαβόντες ἐν οὐ
[3, 13]   αἱ γυναῖκες ἐγκύμονες ἅμα γενόμεναι,  τὰς   πρωτοτόκους ἐκφέρουσι γονὰς ἄρρενα βρέφη
[3, 49]   τῶν ἄλλων Λατίνων ἀφικομένης ἀνέῳξαν  τὰς   πύλας καὶ προελθόντες οἱ πρεσβύτατοι
[3, 23]   εὐθὺς ἀναλαβόντες τὰ ὅπλα καὶ  τὰς   πύλας κλείσαντες Οὐιεντανῶν τε συμμαχίαν
[3, 21]   ὥσπερ αἱ μαινάδες ἐφέρετο πρὸς  τὰς   πύλας οὐδὲν ἐπιστρεφομένη τῆς ἀνακαλούσης
[3, 40]   χωροῦντας διαφθείραντες ἀνοίγουσι τοῖς πολιορκοῦσι  τὰς   πύλας. πολλῶν δ´ ἐν τῇ
[3, 50]   μὲν ἐλθεῖν διὰ μάχης πρὸς  τὰς   Ῥωμαίων δυνάμεις καὶ προῆλθον ἔξω
[3, 56]   ταῖς ὕλαις ἐκέλευσε καὶ μεθεῖναι  τὰς   σκάφας καὶ τὰς σχεδίας φέρεσθαι
[3, 65]   αὐτῷ τά τε ὑποζύγια καὶ  τὰς   σκηνὰς καὶ τοὺς τραυματίας καὶ
[3, 3]   παρ´ αὐτοῦ μόνον, εἰ παραβαίνειν  τὰς   σπονδὰς ὁμολογεῖ τοὺς προτέρους αἰτηθέντας
[3, 3]   ὅσιος κατὰ τῶν παραβάντων  τὰς   σπονδὰς πόλεμος ἔσται, οἱ δὲ
[3, 66]   τείχη καὶ δεόμενοι μετρίας ποιήσασθαι  τὰς   συμβάσεις. δὲ ἀσπαστῶς δεξάμενος
[3, 55]   καὶ καταστρατοπεδεύονται Φιδήνης πλησίον περὶ  τὰς   συμβολὰς τοῦ τε Ἀνίητος καὶ
[3, 23]   κεκοσμημένον ἐκπρεπέσιν, ὥστε πάσας ὑπερβαλέσθαι  τὰς   συμμαχικὰς δυνάμεις. μὲν οὖν
[3, 46]   πολλοὺς καὶ ἀγαθοὺς Τυρρηνῶν διὰ  τὰς   συνεχεῖς ἐπιμιξίας, μάλιστα δ´ ἐν
[3, 37]   οὐδὲ γὰρ πρὸς ἐκείνους ποιήσασθαι  τὰς   συνθήκας, ἀλλὰ πρὸς Τύλλον, τελευτήσαντος
[3, 23]   μητροπόλεις ταῖς ἀποικίαις. ταύτας δὴ  τὰς   συνθήκας οὐδέποτε ἀναιρεθησομένας ἐκ τῆς
[3, 37]   δίκαια Ῥωμαίοις ἀξιούντων ὑπέχειν κατὰ  τὰς   συνθήκας, οὔτε γινώσκειν ἐσκήπτοντο τῶν
[3, 30]   μακροῖς· ἐλαυνόντων δὲ τῶν ἡνιόχων  τὰς   συνωρίδας ἀπ´ ἀλλήλων ξαινόμενός τε
[3, 63]   φίλας, Ῥωμαίοις δ´ ἐχθρὰς ποιήσειν  τὰς   σφετέρας πατρίδας οὐκ ἐβούλοντο ἐκδοῦναι.
[3, 56]   καὶ μεθεῖναι τὰς σκάφας καὶ  τὰς   σχεδίας φέρεσθαι κατὰ ῥοῦν. αἱ
[3, 25]   καταφρονήσει ἐπ´ αὐτούς. ~Ταῦτα παρὰ  τὰς   τάξεις ἁπάσας παρεξιὼν ἔλεγε, καὶ
[3, 32]   ἀκμῆτες εἰς κάμνοντας ὠσάμενοι διασπῶσι  τὰς   τάξεις αὐτῶν περὶ δείλην ὀψίαν
[3, 25]   διωγμοῦ τρέπονται καὶ αὐτοὶ λύσαντες  τὰς   τάξεις καὶ διὰ τοῦ ποταμοῦ
[3, 32]   ἐπὶ τὸν χάρακα καὶ περὶ  τὰς   τάφρους πολλῷ πλείονας καταβαλόντες, οὐδ´
[3, 53]   περὶ τοῖς σκόλοψιν κατὰ  τὰς   τάφρους τὸν οἴκτιστόν τε καὶ
[3, 9]   προπολέμια θύοιμεν ἐκωλυόμεθα ἄρχειν μάχης·  τάς   τε ἀπορρήτους Φιδηναίων καὶ Οὐιεντανῶν
[3, 41]   σὺν ἱκετηρίαις τῶν πρεσβυτάτων καὶ  τάς   τε βλάβας διαλύσειν ὑποσχομένων, ὡς
[3, 60]   οὔτε ἀφαιρέσει τῶν ὑπαρχόντων ζημιῶσαι  τάς   τε πόλεις ὑμῖν ἀφίημι πάσας
[3, 30]   ἀγανακτοῦντα ἔτι καὶ κεκραγότα μόνον  τάς   τε συνθήκας ἀνακαλούμενον, ἃς αὐτὸς
[3, 67]   τὸ τῆς ἡγεμονίας ἐμφαίνεται μέγεθος,  τάς   τε τῶν ὑδάτων ἀγωγὰς τίθεμαι
[3, 67]   τῆς πόλεως ἱερουργιῶν, αἷς ἔδει  τὰς   τῆς Ἑστίας παρεῖναι θυηπόλους, οὐκ
[3, 67]   Ἑστίας ἀμφίπολοι. δοκεῖ δὲ καὶ  τὰς   τιμωρίας, αἷς κολάζονται πρὸς τῶν
[3, 68]   ἕκαστον ἐργαστήριον, ὥστε μηδὲν ἐνοχλεῖσθαι  τὰς   τοσάςδε μυριάδας εἰσιούσας τε καὶ
[3, 1]   εἴς τε τὰ ἱερὰ καὶ  τὰς   τοῦ βίου δαπάνας. ταύτῃ δὲ
[3, 7]   οὐδ´ αὐτὸς ἔτι διαμελλήσας δέχεται  τὰς   τοῦ Φουφεττίου προκλήσεις. ἐπεὶ δὲ
[3, 16]   ἐπειδὴ τοῖς πλείστοις ἔδοξε δέχεσθαι  τὰς   τοῦ Φουφεττίου προκλήσεις, μεταπέμπεται τοὺς
[3, 31]   τὴν ἄλλην ἅπασαν εὐδαιμονίαν  τὰς   τριάκοντα Λατίνων ἀποικίσασα πόλεις καὶ
[3, 22]   τρίδυμοι παῖδες ἐκ τοῦ δημοσίου  τὰς   τροφὰς τῶν παίδων χορηγεῖσθαι μέχρις
[3, 67]   τῶν ὑδάτων ἀγωγὰς τίθεμαι καὶ  τὰς   τῶν ὁδῶν στρώσεις καὶ τὰς
[3, 13]   στρατευμάτων ἀμφοτέρων κατὰ πολλὴν εὐδόκησιν  τὰς   τῶν στρατηγῶν ὁμολογίας, θαυμαστὴ μετὰ
[3, 12]   Ἀλβανόν, καλοὺς ἀποφαίνων τοῖς ἀνειληφόσι  τὰς   τῶν στρατοπέδων ἡγεμονίας τοὺς ὑπὲρ
[3, 57]   κατεῖχε λόγῳ, ψήφισμα ποιοῦνται πάσας  τὰς   τῶν Τυρρηνῶν πόλεις κοινῇ τὸν
[3, 67]   τὰς τῶν ὁδῶν στρώσεις καὶ  τὰς   τῶν ὑπονόμων ἐργασίας οὐ μόνον
[3, 23]   γενομένους παραβῇ, ἀλλ´ ἐννοείσθω διότι  τὰς   ὑπὸ Ῥωμαίων λελυμένας εἰς τὸ
[3, 67]   πρὸς κανόνα. ἤρξατο δὲ καὶ  τὰς   ὑπονόμους ὀρύττειν τάφρους, δι´ ὧν
[3, 70]   ἠξίου τοὺς ἥρωας συνεξευρεῖν αὐτῷ  τὰς   ὗς, γενομένου δὲ τούτου θύσειν
[3, 70]   βοτρύων. εὑρὼν δὲ μετ´ ὀλίγον  τὰς   ὗς ἐβούλετο μὲν ἀποδοῦναι τοῖς
[3, 70]   τοῖς τηλικούτοις δύναμις ἦν, καὶ  τὰς   ὗς ἐξελαύνων ἔβοσκεν. ἀποκοιμηθεὶς δέ
[3, 65]   αὐτῇ διέγνω, καὶ παρὰ πάσας  τὰς   φερούσας ἐπ´ αὐτὴν ὁδοὺς φρούρια
[3, 36]   διαμένων, ἀλλὰ συνδιαφθαρεὶς τῷ σώματι  τὰς   φρένας, οἰκτρᾶς καταστροφῆς ἔτυχεν αὐτός
[3, 56]   χάρακι τῶν μὲν πλείστων ἐκλελοιπότων  τὰς   φυλακὰς διὰ τὴν ἐπὶ τὰ
[3, 72]   βασιλεῖ πλείονας ἐξ ἐλασσόνων ποιῆσαι  τὰς   φυλὰς βουλομένῳ, ὅτε μάλιστα ἤνθει
[3, 71]   βουλόμενος πρῶτον μὲν τῶν περὶ  τὰς   φυλὰς ἐγχειρημάτων ἀπέστη, ἔπειτα δ´
[3, 17]   διάνοιαν αὐτῶν περιχαρὴς γενόμενος καὶ  τὰς   χεῖρας ἀνασχὼν εἰς τὸν οὐρανὸν
[3, 72]   ἄνδρα μιαρὸν ἱεροῖς τε προσφέροντα  τὰς   χεῖρας καὶ τὴν ἐξουσίαν μιαίνοντα
[3, 32]   διαμενούσης ἀνατείνας εἰς τὸν οὐρανὸν  τὰς   χεῖρας Τύλλος εὔξατο τοῖς
[3, 7]   τῷ πολέμῳ. ἵνα δὴ μὴ  τὰς   ψευδεῖς αἰτίας εἰκάζητε περὶ τῆς
[3, 42]   μὴν ἐξεγένετό γε αὐτοῖς οὔτε  τὰς   ὠφελείας ἀπάγειν οὔτ´ αὐτοῖς ἀθώοις
[3, 54]   γενόμενος δὲ τῶν πόλεων κατὰ  τάσδε   τὰς ὁμολογίας βασιλεὺς κύριος
[3, 13]   τόλμαν ἐπίσημος ἑαυτὸν ἠξίου  τάττειν   πρῶτον ἐν τοῖς τρισί. ταύτην
[3, 23]   νόμος, ἄρχειν καὶ τὰ δίκαια  τάττειν   τοὺς πατέρας τοῖς ἐκγόνοις καὶ
[3, 11]   ἀμφοτέροις ἡμῖν Λαουϊνιᾶται τὰ δίκαια  τάττοντες;   πρὸς μὲν δὴ τὸ πρῶτον
[3, 11]   δικαίωμα καὶ πλείστην ἔχον εὐπροσωπίαν  ταῦθ´   ἱκανά· ἐπειδὴ δὲ καὶ τοὺς
[3, 18]   δυνάμεις πανστρατιᾷ, ἐξῄεσαν δὲ μετὰ  ταῦθ´   οἱ νεανίσκοι τοῖς πατρῴοις θεοῖς
[3, 60]   συγχωρῶ τὸν ἀρχαῖον. διδοὺς δὲ  ταῦθ´   ὑμῖν ἓν οἴομαι δεῖν ἀνθ´
[3, 29]   ἕνεκα πολλὴ Ῥωμαίοις ἀνάγκη καὶ  ταῦθ´   ὑμῶν τἀδικήματα φέρειν. ἵνα δὲ
[3, 10]   ἰσοκορύφους ὥσπερ νῦν οὐδέποτε ὁμονοήσειν.  ~Ταῦτ´   ἀκούσας Φουφέττιος χρόνον εἰς
[3, 9]   τὴν ἥττονα. ἐγὼ μὲν δὴ  ταῦτ´   ἀξιῶ καὶ τούτων γενομένων τόθ´
[3, 60]   παρ´ ἀκόντων τυχεῖν αὐτῆς βούλομαι.  ταῦτ´   ἀπαγγέλλετε ταῖς πόλεσιν, ἐγὼ δὲ
[3, 31]   νόμον ἀπέκτεινεν. ~Ἐν δὲ  ταῦτ´   ἐγίνετο χρόνῳ, Μάρκος Ὁράτιος
[3, 30]   κρίσεως οὐδὲ λόγου. ~Ὡς δὲ  ταῦτ´   εἶπεν, ὅσοι μὲν ἦσαν Ἀλβανῶν
[3, 9]   καὶ πολλήν σοι χάριν εἴσομαι.  ~Ταῦτ´   εἰπόντος τοῦ Φουφεττίου παραλαβὼν τὸν
[3, 8]   ἀπορρήτων βουλευμάτων γνῶσις ἐλήλυθεν ἀκούσατε.  ~Ταῦτ´   εἰπὼν δίδωσι τῶν παρόντων τινὶ
[3, 21]   πατέρα μήτε τοὺς ἀδελφοὺς καταίσχυνε.  ταῦτ´   εἰπὼν οὐκ ἐφύλαξεν ἐν τῷ
[3, 57]   μετέχουσαν τῆς στρατείας ἔκσπονδον εἶναι.  ταῦτ´   ἐπικυρώσαντες ἐξῆγον τὰς δυνάμεις καὶ
[3, 17]   τυγχάνετε εὖ βουλευσάμενοι. ~Ὡς δὴ  ταῦτ´   ἤκουσαν οἱ νεανίαι, μεταστάντες ἑτέρωσε
[3, 72]   καὶ τὴν ἐξουσίαν μιαίνοντα καὶ  ταῦτ´   οὐκ ἐπιχώριον ἀλλ´ ἐπήλυτον ὄντα
[3, 24]   τοῦ ἐψιλωμένου κυκλοῦσθαι μέλλουσιν ἡμᾶς.  ταῦτα   ἀκούσαντας τοὺς Ῥωμαίους καὶ ἰδόντας
[3, 29]   ἐχθίστων τε καὶ πολεμιωτάτων στάντες.  ~Ταῦτα   δ´ αὐτοῦ λέγοντος οἰμωγαί τε
[3, 62]   στεφάνου καὶ τῆς ποικίλης ἐσθῆτος·  ταῦτα   δ´ αὐτῶν ἀφῃρέθη μόνα φορτικὰ
[3, 54]   διέφθειραν ἐν ταῖς εἰσβολαῖς ἐπανορθῶσαι.  ταῦτα   δὲ ποιήσαντας εἶναι φίλους Ῥωμαίων
[3, 35]   τὴν οἰκίαν κατὰ πολλοὺς τόπους,  ταῦτα   δὲ πράξαντα τὸν ὑπὲρ τῆς
[3, 29]   τῷ παρόντι γέγονεν. ἴστε δὴ  ταῦτα   δεδογμένα Ῥωμαίοις τῇ παρελθούσῃ νυκτὶ
[3, 20]   ἀδελφὸν οὐκέτι καρτερὸν τῶν ποδῶν.  ταῦτα   δὴ διανοηθεὶς ὡς εἶχε τάχους
[3, 35]   ἐκείνου παῖδας ἥξειν τὴν ἀρχήν.  ταῦτα   δὴ διανοούμενον ἐκ πολλοῦ στήσασθαι
[3, 7]   γίνονται τοῖς πολεμίοις τοῦ δόλου.  ~Ταῦτα   δὴ μαθὼν Φουφέττιος ἔτι
[3, 71]   ἀλαζονευομένου καὶ μηθὲν ἀληθὲς λέγοντος.  ταῦτα   διανοηθεὶς ἐκάλει τὸν Νέβιον ἐπὶ
[3, 23]   Ῥωμαίων ἡγεμονίας ποιήσασθαι τὸν ἀγῶνα.  ταῦτα   διανοηθεὶς ὑπενόμευσα Ῥωμαίοις πόλεμον ἐκ
[3, 54]   χάρακι καταληφθέντα τοῖς στρατιώταις ἐχαρίσατο.  ~Ταῦτα   διαπραξάμενος ἐπὶ τὰς πόλεις τῶν
[3, 35]   προθυμηθέντων Ῥωμαίων αἱ διαλύσεις ἐπετελέσθησαν.  ~Ταῦτα   διαπραξάμενος ἐπὶ τῆς ἰδίας ἀρχῆς
[3, 45]   ἐπιτελοῦντες ἅμα τῇ κατασκευῇ πατρίους.  ταῦτα   διαπραξάμενος ἐπὶ τῆς ἰδίας ἀρχῆς
[3, 49]   καὶ πόλις διαρπασθεῖσα ἐνεπρήσθη.  ταῦτα   διαπραξάμενος βασιλεὺς καὶ τὸ
[3, 48]   γῆς λαμβάνει κλῆρον. ἐπεὶ δὲ  ταῦτα   διῳκήσατο καὶ τῶν ἀστῶν εἷς
[3, 23]   ἀμφοτέρων μεταλαβεῖν. ἐγὼ μὲν δὴ  ταῦτα   ἔγνωκά τε καὶ δράσω σὺν
[3, 23]   δὲ μηδενὶ ὑμῶν δέος ἂν  ταῦτα   ἐθέλῃ πράττειν μὴ συνθήκας τε
[3, 19]   ἀκριβὲς τῆς γνώμης ἀφῃροῦντο· καὶ  ταῦτα   ἐπὶ πολὺν ἐγίνετο χρόνον. ῥώμην
[3, 11]   μὲν ἑαυτοῦ πόλιν ἐκ τοῦ  ταῦτα   ἐπιτηδεύειν φησιν εὐδαίμονα καὶ
[3, 28]   ὑποχείριον. φέρε δὴ τί μετὰ  ταῦτα   ἐποιήσαμεν; ἐξὸν ἡμῖν ὅμηρά τε
[3, 56]   δίχα πόνου. ἐν δὲ  ταῦτα   ἐπράττετο χρόνῳ καὶ τὸν ἕτερον
[3, 71]   περὶ τοῦ μάντεως τούτου μνημονευόμενα  ταῦτά   ἐστι. ~Βασιλεὺς δὲ Ταρκύνιος ἀναπεπαυμένος
[3, 22]   ἀδελφὴν ἀνῃρηκέναι πρὸ δίκης καὶ  ταῦτα   ἐφ´ οἷς οὐ συνεχώρουν ἀποκτείνειν
[3, 10]   ἀνάγκην φαίητ´ ἂν ὑμεῖς ὑπομένειν,  ταῦτα   ἡμᾶς ἑκόντας δέχεσθαι. τελευταῖός μοι
[3, 6]   Ῥωμαῖοι κτείνειν τοὺς κεκρατηκότας αὐτῶν.  ταῦτα   ἦν διέγνωστο πράττειν τοῖς
[3, 37]   {κτημάτων} ὡς οὐ βεβαίους πολίτας.  ~Ταῦτα   καθιστάμενος τὰ πολιτεύματα καὶ {διὰ}
[3, 22]   ἔπειθ´ ὑπάγειν τοὺς αἰχμαλώτους ὑπὸ  ταῦτα   καὶ διελθόντας ἀπολύειν ἐλευθέρους ἐπὶ
[3, 36]   τοῦ πολέμου γινομένων ὠφελειῶν ὑπεριδεῖν.  ταῦτα   καὶ τὰ τούτοις ὅμοια διαλεγόμενος
[3, 23]   ἡμῶν κατασκήψει. εἰ μὲν οὖν  ταῦτα   κράτιστα πᾶσιν ὑμῖν ἔσεσθαι δοκεῖ,
[3, 30]   Μέττιον ἐκέλευσεν, εἴ τι πρὸς  ταῦτα   λέγειν βούλεται. οὐκ ἔχων δ´
[3, 61]   μὴν ἅπαντές γε συμφέρονται τοῖς  ταῦτα   λέγουσιν, ἀλλὰ παλαίτερον ἔτι τῆς
[3, 30]   κακῆς καὶ δολίου ψυχῆς ἀξίως.  ταῦτα   λέξαντος αὐτοῦ τὸ μὲν ἐρεθιζόμενον
[3, 64]   φθάνει διαβὰς τὸν Ἀνίητα ποταμόν.  ταῦτα   μαθὼν τῶν Σαβίνων στρατηγὸς
[3, 23]   πεπονθότες αὐτοὶ χάριν ἡμῖν εἴσονται.  ταῦτα   μέν ἐστιν διὰ πολλῆς
[3, 10]   οἱ πατέρες ἡμῶν κατέσχον, καὶ  ταῦτα   μὴ πολέμου κατειληφότος ἡμᾶς μηδ´
[3, 19]   γενήσεσθαι. ἐν δ´ ἐγίνετο  ταῦτα,   παρασπίζων τῷ πεσόντι Ῥωμαῖος
[3, 35]   τὰ δεινά, ὑπὲρ ἄμφω δὲ  ταῦτα,   ὅτι οὐ ταχὺς ὢν εἰς
[3, 35]   θεραπείας; ἐγὼ μὲν δὴ διὰ  ταῦτα   οὐκ εἰς ἀνθρωπίνην ἐπιβουλὴν ἀλλ´
[3, 30]   ἀνθρώπους ἅπαντας εἰς Ῥώμην μετάξων.  ταῦτα   οὖν εἰδότες ὅσον οὔπω γενησόμενα
[3, 25]   σὺν πολλῇ καταφρονήσει ἐπ´ αὐτούς.  ~Ταῦτα   παρὰ τὰς τάξεις ἁπάσας παρεξιὼν
[3, 3]   τῶν ὅπλων οὐκ εἰς μακράν.  ταῦτα   παρὰ τῶν πρεσβευτῶν ἀφικομένων εἰς
[3, 8]   αἰτίαις παρ´ ἀλλήλων, ἕτοιμοι καὶ  ταῦτα   ποιεῖν εἰσιν Ἀλβανοὶ τὰ κοινὰ
[3, 23]   τίνα χρήσομαι τρόπον τοῖς μετὰ  ταῦτα   πράγμασιν ἀκούσατέ μου· ἐὰν μὲν
[3, 7]   οὐδὲ αἱρέσεως ἔτι τοῦ μὴ  ταῦτα   πράττειν σφίσι καταλειπομένης. ἐγεγόνει δὲ
[3, 23]   καὶ μέχρι τούτου λέληθα Ῥωμαίους  ταῦτα   πράττων καὶ ταμιευόμενος ἐμαυτῷ τὸν
[3, 23]   Ῥωμαίοις ἐν τῷ ἀγῶνι, καὶ  ταῦτα   πράττων τε καὶ διανοούμενος ἅπαντας
[3, 11]   δὲ διαβαλλομένας διὰ τὸ μὴ  ταῦτα   προαιρεῖσθαι κακοδαιμονούσας. τὰ δ´ ἡμέτερα
[3, 21]   ἐκήδευσαν ὡς πτῶμα ἔρημον κηδομένων.  ταῦτά   τε δὴ στερρὰ τοῦ ἀνδρὸς
[3, 11]   ἑτέρων ἄρξειν δύο προσεῖναι δεῖ  ταῦτα,   τὴν ἐν τῷ πολεμεῖν ἰσχὺν
[3, 16]   καλεῖν, μηδεμίαν ὑμῖν ἀνάγκην προσφέρειν.  ταῦτα   τῆς βουλῆς ψηφισαμένης καὶ οὔτε
[3, 7]   μοι καὶ ἀμηχανίαν. ἐνθυμούμενος δὴ  ταῦτα   τῆς μὲν ἐπὶ τοὺς ἀγῶνας
[3, 1]   οἴκησιν εἶχεν. πολιτικὰ μὲν δὴ  ταῦτα   τοῦ ἀνδρὸς ἔργα παραδίδοται λόγου
[3, 11]   γὰρ μὴ διαιρεῖται ὑπὸ λόγου,  ταῦτα   ὑπὸ τῶν ὅπλων κρίνεται. ~Τὰ
[3, 30]   τὴν Ἀλβανῶν βουλὴν ἔφησεν αὑτῷ  ταῦτα   ὑποθέσθαι ποιεῖν δι´ ἀπορρήτων, ὅτε
[3, 39]   αὐτοῦ τὴν γῆν, ἀπελογοῦντο πρὸς  ταῦτα   ὡς οὐ τὸ κοινὸν αἴτιον
[3, 52]   καὶ ἔτι πρὸς τούτοις Οὐετυλωνιᾶται.  ~Ταύταις   ἐπαρθέντες ταῖς ἐλπίσιν οἱ Λατῖνοι
[3, 62]   γε παρ´ ἐκείνων ἔχουσιν αὐτά.  ~Ταύταις   ταῖς τιμαῖς Ταρκύνιος οὐκ
[3, 39]   διώκουσι. μετὰ δὲ τὰς μάχας  ταύτας   ἀγὼν μὲν ἐκ παρατάξεως οὐδεὶς
[3, 67]   πολιτικαὶ τοιαίδε τινές, οὐδὲ γὰρ  ταύτας   βούλομαι παρελθεῖν ἀμνημονεύτους. εὐθὺς γὰρ
[3, 23]   τὰ περὶ τῆς φιλίας ὅρκια.  ταύτας   δὴ τὰς προφάσεις λαβὼν τήν
[3, 23]   καὶ τὰς μητροπόλεις ταῖς ἀποικίαις.  ταύτας   δὴ τὰς συνθήκας οὐδέποτε ἀναιρεθησομένας
[3, 61]   ἕως ἂν ἀφίκησθε παρέξειν ὑπισχνοῦμαι.  ~Ταύτας   λαβόντες οἱ πρέσβεις τὰς ἀποκρίσεις
[3, 8]   εἰ δέ τινας ἔχεις παρὰ  ταύτας   λέγειν ἑτέρας εἴτε καλλίους διαλλαγὰς
[3, 34]   Σπούσιον Οὐεκίλιον ἐκ Λαουϊνίου. διὰ  ταύτας   μὲν δὴ τὰς αἰτίας συνέστη
[3, 4]   πόλεμον. ~Μετὰ δὲ τὰς προφάσεις  ταύτας   παρεσκευάζοντο ἀμφότεροι τὰ πρὸς τὸν
[3, 49]   Ταρκύνιος ἦν καὶ διὰ  ταύτας   τὰς αἰτίας ζῶντός τε Μαρκίου
[3, 37]   εἰρήνης ὁμολογίας. ἀναγκασθεὶς δὴ διὰ  ταύτας   τὰς αἰτίας καὶ ἀποκρίσεις τῶν
[3, 28]   σώμασιν ἠξίουν κριθῆναι. ἐδεξάμεθα καὶ  ταύτας   τὰς προκλήσεις καὶ νικήσαντες τῇ
[3, 1]   καὶ τὰς τοῦ βίου δαπάνας.  ταύτῃ   δὲ τῇ φιλανθρωπίᾳ τοὺς ἀπόρους
[3, 12]   καὶ τελευτὴν ἔχοντα ἐν ἑαυτῷ.  ταύτῃ   προσθεμένων τῇ γνώμῃ Ῥωμαίων τε
[3, 11]   οἱ κρατήσαντες τῶν ἀντιπάλων γένωνται,  ταύτῃ   συγχωρήσαιμεν ἄρχειν τῆς ἑτέρας. ὁπόσα
[3, 70]   τοὺς παραγινομένους κατὰ τὸ αὐτό.  ταύτῃ   χρώμενος τῇ διαιρέσει τῶν τόπων
[3, 18]   μάχης ἀκριβῶς καὶ τὰ μετὰ  ταύτην   γενόμενα πάθη θεατρικαῖς ἐοικότα περιπετείαις
[3, 32]   τῆς Ἰταλίας ἀγομένων ἐγίνοντο. εἰς  ταύτην   δὲ τὴν πανήγυριν ἐλθόντας ποτὲ
[3, 13]   τάττειν πρῶτον ἐν τοῖς τρισί.  ταύτην   ἐπὶ πολὺ χωροῦσαν ἐν ἀμφοτέροις
[3, 32]   λόγῳ. μετὰ δὲ τὴν εὐχὴν  ταύτην   θάρσος τι καταλαμβάνει τοὺς Ῥωμαίους
[3, 1]   ἀλλὰ τῶν ἀεὶ βασιλέων κλῆρος.  ταύτην   Τύλλος ἐπέτρεψε τοῖς μηδένα
[3, 49]   οὐ μὴν ἐδέησέ γε καὶ  ταύτην   πολιορκίᾳ τε παραστήσασθαι καὶ πόνῳ·
[3, 40]   διεφθάρησαν. καὶ μετὰ τὴν συμφορὰν  ταύτην   πρεσβευσάμενοι πάλιν εἰς Ῥώμην εἰρήνης
[3, 50]   προσήκουσαν ἐκληρονόμησε μοῖραν καὶ διὰ  ταύτην   τὴν αἰτίαν Ἠγέριος ἐπωνομάσθη. τοὺς
[3, 11]   τοῖς περιοίκοις ἐξ εὐκαταφρονήτου διὰ  ταύτην   τὴν φιλανθρωπίαν γέγονε, τῆς τε
[3, 30]   μάστιξι πάνυ πολλαῖς. ἐπεὶ δὲ  ταύτης   ἅλις εἶχε τῆς τιμωρίας, προσελάσαντες
[3, 10]   παλαιωθέν, ἀλλὰ τῇ τρίτῃ πρὸ  ταύτης   γενεᾷ. ἐὰν δὲ ἀναστρέψασα τὰς
[3, 6]   περὶ ὧν ἐν τῇ πρὸ  ταύτης   δεδήλωκα γραφῇ τὸ ἀκριβές· ἐπὶ
[3, 67]   τὰς διαφθαρείσας, ἐν τῇ πρὸ  ταύτης   δεδήλωταί μοι γραφῇ. τήν τε
[3, 73]   αἰσχύνην ἀπῆλθον ἐκ τῆς ἀγορᾶς.  ~Ταύτης   δὴ τῆς πείρας ἀποτυχόντες καὶ
[3, 47]   τὴν ἡγεμονίαν ἄξιον τῆς τιμῆς  ταύτης   ἑαυτὸν παρασχών. ~Ὁ δὲ περιχαρὴς
[3, 57]   ὅπλα. γενόμενοι δὲ τῆς πόλεως  ταύτης   ἐγκρατεῖς διὰ προδοσίας στασιασάντων πρὸς
[3, 41]   τὰ δὲ ἀριστεῖα καὶ ἐκ  ταύτης   ἔλαβε τῆς μάχης τῶν
[3, 16]   Κορατίοις παραχωρεῖτε τῆς φιλοτιμίας  ταύτης   ἑτέροις. ἐγὼ δὲ ἀρετῆς μὲν
[3, 7]   τῶν Ῥωμαίων ὑπὲρ τῆς συνωμοσίας  ταύτης   {ἡ} μήνυσις παρὰ τῶν ἐκ
[3, 59]   ὀλίγοι μισθοῖς μεγάλοις ὑπαχθέντες. ἐκ  ταύτης   τῆς μάχης μεγίστης τῶν προτέρων
[3, 32]   μαχησόμενος, ἀπῄεσαν ἐπ´ οἴκου. ἀπὸ  ταύτης   τῆς μάχης τὸν τρίτον κατήγαγε
[3, 35]   κατὰ δαίμονα νομίζω τὸν ἄνδρα  ταύτης   τῆς τελευτῆς τυχεῖν. οὔτε γὰρ
[3, 22]   οἱ τότε ὄντες ἐπὶ στρατοπέδου  ταφὰς   ποιησάμενοι λαμπρὰς τῶν ἀποθανόντων ἐν
[3, 67]   δὲ καὶ τὰς ὑπονόμους ὀρύττειν  τάφρους,   δι´ ὧν ἐπὶ τὸν Τέβεριν
[3, 32]   τὸν χάρακα καὶ περὶ τὰς  τάφρους   πολλῷ πλείονας καταβαλόντες, οὐδ´ οὕτως
[3, 53]   τοῖς σκόλοψιν κατὰ τὰς  τάφρους   τὸν οἴκτιστόν τε καὶ ἀγεννέστατον
[3, 4]   Ἀλβανοὶ περὶ τὰς καλουμένας Κλοιλίας  τάφρους   (φυλάττουσι γὰρ ἔτι τὴν τοῦ
[3, 43]   αὐτῇ ἐπίοι στρατὸς τείχει καὶ  τάφρῳ   περιέλαβε καὶ τοὺς μεταχθέντας ἐκ
[3, 67]   ὅς φησιν ἀμεληθεισῶν ποτε τῶν  τάφρων   καὶ μηκέτι διαρρεομένων τοὺς τιμητὰς
[3, 12]   παρόντες Ἀλβανῶν τε καὶ Ῥωμαίων  ταχεῖαν   ἀπαλλαγὴν τοῦ πολέμου ποιήσασθαι ζητοῦντες
[3, 14]   δι´ ἑτέρου τινὸς οὖσα τρόπου  ταχεῖαν   ἕξει τὴν κρίσιν. τεκμαίρομαι γάρ
[3, 4]   παρασκευαῖς οὔσας εὐκαταφρονήτους, τῆς μὲν  ταχείας   ἐπὶ τὸν ἀγῶνα ὁρμῆς, ἣν
[3, 55]   ἀνεχομένη καὶ σχεδίαις ποιοῦσα  ταχείας   τὰς πρὸς ἀλλήλους ἀφίξεις καὶ
[3, 52]   ἐξῆγεν ἐπὶ τοὺς πολεμίους διὰ  ταχέων.   Σαβίνοις μὲν οὖν ἅμα καὶ
[3, 31]   ἐπὶ τὴν καθαίρεσιν τῆς Ἄλβας  ταχέως   διανύσας τὴν ὁδὸν καὶ καταλαβὼν
[3, 71]   ἀλλ´ ἄπιθι καὶ διαμαντευσάμενος ἧκε  ταχέως,   ἐγὼ δ´ ἐνθάδε καθήμενος ἀναμενῶ.
[3, 27]   δὲ τούτων τοὺς ἄλλους Ἀλβανοὺς  ταχθέντας   ἐκκλησιάζειν, μετὰ δὲ τοὺς Ἀλβανοὺς
[3, 40]   τὰ πέρατα τῶν ὑπονόμων οἱ  ταχθέντες   ἐπὶ τούτῳ Ῥωμαῖοι ἐντὸς ἐγεγόνεσαν
[3, 15]   ἀγῶνα ὑπομεῖναι παρεσκευασάμην, ἀλλ´ ἐπειδὴ  τάχιστα   ἐπὶ νοῦν ἦλθέ μοι τόδε
[3, 6]   ἐπ´ αὐτοὺς ἔδει πάντας κατὰ  τάχος,   (ἦν δὲ οὐ πολλὴ
[3, 63]   εὐζωνοτάτην Ῥωμαίων νεότητα ὡς εἶχε  τάχους   ἐξῆγεν ἐπὶ τοὺς διεσπαρμένους ἐπὶ
[3, 20]   ταῦτα δὴ διανοηθεὶς ὡς εἶχε  τάχους   ἔφευγε καὶ συνέπεσεν αὐτῷ μὴ
[3, 64]   αὐτῶν συνῆγε τὴν στρατιὰν διὰ  τάχους   καὶ πρὶν ἐκείνους ἅπαντας δὴ
[3, 41]   τὴν δύναμιν ἦγεν ὡς εἶχε  τάχους   καὶ πρῶτον μὲν τῶν ἐπὶ
[3, 64]   στρατηγὸς ἐξῄει μὲν ὡς εἶχε  τάχους   τὴν νεωστὶ συνηγμένην δύναμιν ἀναλαβὼν
[3, 19]   κατορθώματι περιχαρῆ τὸν Ἀλβανὸν ὠθεῖται  ταχὺς   ἐπ´ αὐτὸν καὶ πολλὰ μὲν
[3, 35]   ἄμφω δὲ ταῦτα, ὅτι οὐ  ταχὺς   ὢν εἰς πόλεμον ἰέναι βέβαιος
[3, 67]   ταύτης δεδήλωταί μοι γραφῇ. τήν  τε   ἀγοράν, ἐν δικάζουσι καὶ
[3, 36]   γένος τὸ ἐξ αὐτοῦ· πολιτείας  τε   ἀγωγὴν τὴν ὑπὸ Νόμα κατασταθεῖσαν
[3, 19]   ἀμφοτέρας τὰς δυνάμεις· ἔπειτα ἀναβοήσεις  τε   ἀθρόαι παρ´ ἀμφοτέρων αὐτῶν ἐγίνοντο
[3, 31]   τὴν ὁδὸν καὶ καταλαβὼν πύλας  τε   ἀκλείστους καὶ τεῖχος ἀφύλακτον εὐπετῶς
[3, 71]   ὀλίγον δὲ ἄπωθεν αὐτῆς  τε   ἀκόνη κεκρύφθαι λέγεται κατὰ γῆς
[3, 71]   ὅλου κατελθοῦσα τοῦ λίθου τήν  τε   ἀκόνην διαιρεῖ καὶ τῆς κατεχούσης
[3, 6]   μηδὲν ἡγεῖσθαι φίλιον, ἀλλ´ ἐάν  τε   Ἀλβανοὶ νικῶσιν ἐάν τε Ῥωμαῖοι
[3, 3]   πόλεσιν ἐπὶ Ῥωμύλου γενόμεναι τά  τε   ἄλλα ἔχουσαι δίκαια καὶ ἵνα
[3, 41]   ἄνδρα πάντων κράτιστον ἡγησάμενος τά  τε   ἄλλα σεμνύνων διετέλει καὶ εἰς
[3, 70]   χωρίον εὐτελὲς γεωργῶν, τά  τε   ἄλλα συνειργάζετο παῖς ὢν
[3, 31]   θητεύουσιν ἐξ αὐτῶν ἀπεμέριζε ταῖς  τε   ἄλλαις φιλανθρωπίαις ἀνελάμβανε τὸ πλῆθος.
[3, 73]   πλησίον τῶν βασιλείων γενόμενοι κακῶς  τε   ἀλλήλους ἔλεγον ὡς ἀδικούμενοι καὶ
[3, 22]   τινὰς ἐπ´ αὐτοῖς ποιήσαντες τοῖς  τε   ἄλλοις καθαρμοῖς ἐχρήσαντο καὶ τελευτῶντες
[3, 19]   τὸ ξίφος. δὲ τοῖς  τε   ἄλλοις τραύμασι κεκαρωμένος ἤδη καὶ
[3, 21]   κακῶς αὐτῇ βουλομένους κολάζοντος, ἐάν  τε   ἀλλότριοι τύχωσιν αὐτῆς ὄντες, ἐάν
[3, 38]   καὶ διὰ τειχομαχίας παραστησάμενος, τούς  τε   ἁλόντας οὐδὲν ὧν εἶχον ἀφελόμενος
[3, 73]   ἀγροίκων δὴ τῷ λόγῳ, συναγανακτούντων  τε   ἀμφοτέροις καὶ συμμαρτυρούντων. ὡς δὲ
[3, 34]   γίνονται τῶν ἀλλοτρίων κύριοι, τόν  τε   ἀναγκαῖον καὶ τὸν ἑκούσιον, Ῥωμαίους
[3, 69]   χοῦν εἰς τὸ μεταξὺ τῶν  τε   ἀναλημμάτων καὶ τῆς κορυφῆς ἐμφορήσας,
[3, 11]   τὸν οἰκισμόν, εἰ μὴ τό  τε   ἀνδρεῖον ἐπερίττευεν αὐτῇ καὶ τὸ
[3, 55]   πλησίον περὶ τὰς συμβολὰς τοῦ  τε   Ἀνίητος καὶ τοῦ Τεβέριος ποταμοῦ
[3, 28]   πόλιν πολλὴν ἀσφάλειαν τούτοις τοῦ  τε   ἀπὸ Τυρρηνῶν καὶ ἀπὸ Σαβίνων
[3, 54]   τοὺς αἰχμαλώτους ἄνευ λύτρων θεράποντάς  τε   ἀποκαταστῆσαι τοῖς δεσπόταις ὅσων ἐγένοντο
[3, 35]   οἰκίας, καὶ σὺν αὐτῷ γυνή  τε   ἀπόλλυται καὶ τέκνα καὶ
[3, 72]   τῆς ἀρχῆς. ἐπεὶ δὲ αὐτός  τε   ἀπολογηθεὶς κράτιστα περὶ αὑτοῦ τὴν
[3, 32]   ἑξῆς ἡμέραις μαθόντες ἀμφότεροι τῶν  τε   ἀπολωλότων καὶ τῶν τραυματιῶν τὸ
[3, 9]   θύοιμεν ἐκωλυόμεθα ἄρχειν μάχης· τάς  τε   ἀπορρήτους Φιδηναίων καὶ Οὐιεντανῶν συνωμοσίας,
[3, 23]   διέμενε Τύλλου κελεύσαντος, οὐκ ἀξιῶν  τε   ἀρχὴν ἔχειν ἑτέρας ἀρχῆς ὑπήκοον
[3, 48]   οἰκείως ἔχειν ἑαυτῷ παρεσκεύασεν εὐπροσηγόροις  τε   ἀσπασμοῖς καὶ κεχαρισμέναις ὁμιλίαις καὶ
[3, 68]   ἱπποδρόμων Ταρκύνιος τὸν μεταξὺ τοῦ  τε   Αὐεντίνου καὶ τοῦ Παλλαντίου κείμενον
[3, 2]   τὸν φθόνον οὐ δυνάμενος φύσει  τε   αὐθάδης καὶ ὑπομαργότερος ὢν ἐκπολεμῶσαι
[3, 6]   δὴ τοῖς ἀγαθοῖς ἐπαρθέντες ἐλευθερίας  τε   αὖθις ὠρέγοντο καὶ φρόνημα ἐλάμβανον
[3, 46]   καὶ εὐδαίμονι τότε οὔσῃ, οἶκόν  τε   αὐτόθι κατασκευάζεται καὶ γυναῖκα ἐπιφανῆ
[3, 32]   καὶ χειροτέχναι καὶ γεωργοί, ἀγοραί  τε   αὐτόθι λαμπρόταται τῶν ἐν ἄλλοις
[3, 54]   χρήμασιν ἐζημίωσε Λατίνων οὐδένα γῆν  τε   αὐτοῖς καρποῦσθαι τὴν ἑαυτῶν ἐπέτρεψε
[3, 32]   τοὺς πρωτοστάτας ἄρξαι φυγῆς, ἀκολουθήσαντές  τε   αὐτοῖς φεύγουσιν ἐπὶ τὸν χάρακα
[3, 54]   δὲ αὐτοὺς ἐκέλευσε Ῥωμαίοις τούς  τε   αὐτομόλους καὶ τοὺς αἰχμαλώτους ἄνευ
[3, 27]   τὴν γνώμην ἔτι φυλάσσων ἐπῄνει  τε   αὐτὸν καὶ μεγάλων ἄξιον ἀπέφαινε
[3, 20]   τὸν ὑπομένοντα Ῥωμαῖον ἐχώρει, περιέστησάν  τε   αὐτὸν μὲν ἐξ ἐναντίας
[3, 22]   εἶναι τὸ πραχθὲν λέγων δικαστήν  τε   αὑτὸν ἀξιῶν εἶναι τῶν ἰδίων
[3, 64]   ἐλπίδα κακοῦ παρέδοσαν ἀμαχητὶ σφᾶς  τε   αὐτοὺς καὶ τὸ ἔρυμα. αἱ
[3, 65]   αὐτὴν ὁδοὺς φρούρια κατασκευαζόμενος, ξυλίζεσθαί  τε   αὐτοὺς καὶ χιλὸν ἵπποις συναγαγεῖν
[3, 62]   φέροντες ἅμα ταῖς ῥάβδοις δικάζοντί  τε   αὐτῷ παρίσταντο καὶ πορευομένου προηγοῦντο.
[3, 32]   ὕπαιθρον ἀμφότεροι δυνάμεσι πολλαῖς, γίνεταί  τε   αὐτῶν ἐκ παρατάξεως ἀγών· διέμενον
[3, 50]   τῇ πόλει τὴν ἱκανὴν ἄρχειν  τε   αὐτῶν ἔταξε τὴν ἀνυπεύθυνον ἀρχὴν
[3, 25]   ἐπειρῶντο. ὅσοι μὲν οὖν ἐρρωμενέστατοί  τε   αὐτῶν ἦσαν καὶ ἥκιστα ὑπὸ
[3, 49]   τοῖς ἄλλοις λαφύροις ἐπράθησαν, παῖδές  τε   αὐτῶν καὶ γυναῖκες ἀνδραποδισθέντες ὑπὸ
[3, 56]   αἰχμαλώτους πολλοὺς πάνυ ὄντας Σαβίνων  τε   αὐτῶν καὶ Τυρρηνῶν εἰς Ῥώμην
[3, 18]   καὶ πολλὴν ἀστοργίαν κατηγορεῖν σφῶν  τε   αὐτῶν καὶ τῶν ἡγεμόνων, ὅτι
[3, 28]   ἀνελεῖν, τοὺς δ´ ἐκβαλεῖν πολιτείας  τε   αὐτῶν κόσμον μεταστῆσαι πρὸς τὸ
[3, 28]   ταῦτα ἐποιήσαμεν; ἐξὸν ἡμῖν ὅμηρά  τε   αὐτῶν λαβεῖν καὶ φρουρὰν ἐν
[3, 41]   χειρὶ πολλὴν περιεβάλετο λείαν πόλει  τε   αὐτῶν Οὐελίτραις προσκαθεζόμενος ἀπετάφρευε καὶ
[3, 32]   ἀλλήλους μείζονας παρασκευασάμενοι δυνάμεις, γίνεταί  τε   αὐτῶν περὶ πόλιν Ἠρητὸν ἀπὸ
[3, 4]   ὑψηλοτέρους ἐγείροντες τοὺς χάρακας, εἰσῄει  τε   αὐτῶν τοῖς χαριεστάτοις λογισμὸς ὡς
[3, 22]   συμφορώτατα συμβουλεύσων, καὶ τὸν ἄρχοντά  τε   αὐτῶν Φουφέττιον ἐπὶ τῆς αὐτῆς
[3, 41]   ἱκετηρίαις τῶν πρεσβυτάτων καὶ τάς  τε   βλάβας διαλύσειν ὑποσχομένων, ὡς ἂν
[3, 59]   τὴν τροπαιοφόρον πομπὴν κατάγειν  τε   βουλὴ καὶ δῆμος ἐψηφίσατο,
[3, 62]   Ῥωμαϊκῶν συγγραφέων, ἀλλ´ ἀποδοὺς τῇ  τε   βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ τὴν
[3, 58]   πολεμίους ἐξάγει τὴν στρατιὰν ἐκβαλεῖν  τε   βουλόμενος τὴν ἐν αὐτῇ φρουρὰν
[3, 22]   Κύπριον ἐρχομένοις στενωπόν, ἔνθα οἵ  τε   βωμοὶ μένουσιν οἱ τότε ἱδρυθέντες
[3, 3]   αὐτὰ τὰ ἔργα δηλοῖ. πρότεροί  τε   γὰρ αἰτηθέντες τὸ δίκαιον οὐχ
[3, 14]   τοὺς τριδύμους ἀδελφοὺς ἑκάτεροι; τά  τε   γὰρ ἄλλ´, ὅσα ἐν τοῖς
[3, 34]   ὧν εἶχον Ἀλβανοὶ πόλεων. πολεμίων  τε   γὰρ αὐτῶν σφισι γενομένων τοῖς
[3, 24]   κέρας, ἔφησεν, Τύλλε. Ἀλβανοί  τε   γὰρ ἐκλιπόντες τὴν τάξιν ἐπὶ
[3, 44]   τῷ στόματι τοῦ ποταμοῦ. εὐρύνεταί  τε   γὰρ ἐπιπολὺ τῇ θαλάττῃ συνάπτων
[3, 19]   τὰ εἰκαζόμενα τῶν γινομένων.  τε   γὰρ ὄψις ἐκ πολλοῦ διαστήματος
[3, 19]   ἐπὶ πολὺν ἐγίνετο χρόνον. ῥώμην  τε   γὰρ σώματος ἔτυχον ὁμοίαν ἔχοντες
[3, 27]   μεγάλων ἄξιον ἀπέφαινε δωρεῶν παρεκάλει  τε   γράψαντα καὶ τὰ τῶν ἄλλων
[3, 23]   νόμου τὸν ἀνθρώπινον· καὶ  τε   δαιμόνιος χόλος οὐχ ἡμῖν, ἀλλὰ
[3, 21]   ὡς πτῶμα ἔρημον κηδομένων. ταῦτά  τε   δὴ στερρὰ τοῦ ἀνδρὸς καὶ
[3, 44]   ὁλκάδων αἱ μέχρι τρισχιλιοφόρων εἰσάγουσί  τε   διὰ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ
[3, 13]   ἀμφοτέρας οἱ στρατηγοὶ διεξῆλθον  τε   διελέχθησαν αὐτοὶ πρὸς ἀλλήλους καὶ
[3, 69]   καὶ τὸν νεὼν κατασκευάζειν τοῦ  τε   Διὸς καὶ τῆς Ἥρας καὶ
[3, 35]   ἐν ὀλίγοις ἄξιος εὐλογεῖσθαι τῆς  τε   εὐτολμίας ἕνεκα τῆς πρὸς τὰ
[3, 11]   ταύτην τὴν φιλανθρωπίαν γέγονε, τῆς  τε   ἡγεμονίας, ὑπὲρ ἧς τῶν ἄλλων
[3, 51]   μὲν ἁλούσαις κατὰ κράτος ἀνδραποδισμοί  τε   ἠκολούθουν καὶ κατασκαφαί, ταῖς δὲ
[3, 30]   κελευόμενα. Μέττιον δὲ Φουφέττιον ἀφανῶς  τε   ἡμῖν ἐπιβουλεύσαντα καὶ οὐδὲ νῦν
[3, 11]   ὑπὸ τῶν κρατίστων παρεχόμενος. μεγάλη  τε   ἡμῶν πόλις ἐκ μικρᾶς
[3, 11]   καὶ δυνάμει πόλιν οὐχ οἷόν  τε   ἦν γενέσθαι τρίτῃ γενεᾷ μετὰ
[3, 58]   ἀπάρσεως ἦν, ἄγοντες ὅσας οἷοί  τε   ἦσαν ὠφελείας ἀπῄεσαν ἐπ´ οἴκου.
[3, 36]   εἰς ἐκκλησίαν τὸ πλῆθος τά  τε   θεῖα σέβειν αὐτοὺς ἠξίου πάλιν,
[3, 69]   τῆς ἀρχῆς ἐκπεσών, τούς  τε   θεμελίους κατεβάλετο καὶ τῆς οἰκοδομῆς
[3, 1]   ἧς ἀναιρούμενοι τὰς προσόδους ἱερά  τε   θεοῖς ἐπετέλουν καὶ τὰς εἰς
[3, 18]   λαβόντες ἀναχωρησάντων τῶν πέλας ἐτάξαντό  τε   καθ´ ἡλικίαν καὶ συνῄεσαν ὁμόσε.
[3, 24]   ἐπὶ τὰ μετέωρα ἐπείγονται, Φιδηναῖοί  τε   καθ´ οὓς ἐκεῖνοι ἐτάχθησαν ὑπὲρ
[3, 47]   αὐτὸν ἀπὸ τῶν συνόντων ἠσπάσατό  τε   καὶ ἀγαθῶν ἐλπίδων ἐνέπλησεν ὡς
[3, 53]   κατὰ τὰς τάφρους τὸν οἴκτιστόν  τε   καὶ ἀγεννέστατον τρόπον διεφθάρησαν· ὥστ´
[3, 23]   ἄγουσαν ἐπὶ τὰ πράγματα ῥᾴστην  τε   καὶ ἀκινδυνοτάτην, εἴ τις αὐτοῖς
[3, 6]   τὸν καιρόν, ὅτε αἱ Ῥωμαίων  τε   καὶ Ἀλβανῶν δυνάμεις ἐκλιποῦσαι τοὺς
[3, 19]   τὴν τελευτήν, ὥστε πολλοὶ Ῥωμαίων  τε   καὶ Ἀλβανῶν ἐκ τοῦ φιλονεικεῖν
[3, 14]   οὖσι παρ´ οὕστινας ἄλλους Ῥωμαίων  τε   καὶ Ἀλβανῶν, τε φιλοτιμία
[3, 12]   ταύτῃ προσθεμένων τῇ γνώμῃ Ῥωμαίων  τε   καὶ Ἀλβανῶν τε σύλλογος
[3, 15]   γνώμην ἐπαινεσάντων (ἔτυχον δὲ Ῥωμαίων  τε   καὶ Ἀλβανῶν οἱ κράτιστοι παρόντες
[3, 23]   ἐπιβουλῆς, ἣν συνεστήσαντο κατὰ Ῥωμαίων  τε   καὶ Ἀλβανῶν, οὐχ ὑπήκουσαν, ἀλλ´
[3, 28]   ἀναστὰς ἔλεξε τοιάδε· ~Ἄνδρες Ῥωμαῖοί  τε   καὶ ἄλλοι φίλοι καὶ σύμμαχοι,
[3, 10]   μᾶλλον δὲ πολλοστὸν τοῦ ἐπεισάκτου  τε   καὶ ἀλλοφύλου. εἰ δὲ ἡμεῖς
[3, 44]   καὶ καταγομένας ἄνωθεν ἀγορὰς ὑποδέξεταί  τε   καὶ ἀμείψεται τοῖς ἐμπορευομένοις, ἱκανοῦ
[3, 5]   ἀνῃρηκέναι· οἱ δὲ ὑπὸ λύπης  τε   καὶ ἀμηχανίας κρατούμενον ἑκουσίῳ χρήσασθαι
[3, 68]   αὐτά, δι´ ἧς εἰσιν εἴσοδοί  τε   καὶ ἀναβάσεις τοῖς ἐπὶ τὴν
[3, 26]   ἔργοις ἀνοσίοις πᾶσιν ἐδόκει δίκαιόν  τε   καὶ ἀναγκαῖον εἶναι, ὃν δὲ
[3, 44]   ἀγκυρῶν σαλεύουσαι ταῖς ποταμηγοῖς ἀπογεμίζονταί  τε   καὶ ἀντιφορτίζονται σκάφαις. ἐν δὲ
[3, 23]   οὖν Τύλλος ὡς ἐκ προθυμίας  τε   καὶ ἀπὸ παντὸς τοῦ βελτίστου
[3, 68]   ἐνοχλεῖσθαι τὰς τοσάςδε μυριάδας εἰσιούσας  τε   καὶ ἀπολυομένας. ~Ἐνεχείρησε δὲ καὶ
[3, 9]   δὲ μή γε τοὺς πλείστους  τε   καὶ ἀρίστους ὑμῶν τῆς Ῥωμαίων
[3, 51]   ἀλλὰ πέντε πόλεις μόναι Κλουσῖνοί  τε   καὶ Ἀρρητῖνοι καὶ Οὐολατερρανοὶ Ῥουσιλανοί
[3, 23]   καὶ πάντων κοινὸς Ἑλλήνων  τε   καὶ βαρβάρων βεβαιοῖ νόμος, ἄρχειν
[3, 29]   καὶ νῦν ἔχουσι κλήρους ἀνδραπόδων  τε   καὶ βοσκημάτων καὶ τῶν ἄλλων
[3, 11]   μεταμέλειαν ὡς ἡμαρτηκόσι φέρει, ἄρχει  τε   καὶ βουλεύει καὶ τὰς ἄλλας
[3, 41]   καὶ εἰς τὸν τῶν πατρικίων  τε   καὶ βουλευτῶν ἀριθμὸν κατέγραψεν. ἐγένετο
[3, 36]   φρένας, οἰκτρᾶς καταστροφῆς ἔτυχεν αὐτός  τε   καὶ γένος τὸ ἐξ αὐτοῦ·
[3, 18]   μηδένα προσάγοντες αὐταῖς δόλον αὐτοί  τε   καὶ γένος τὸ ἐξ αὐτῶν·
[3, 22]   τοὺς ἱεροφάντας ἐκέλευσεν ἐξιλάσασθαι θεούς  τε   καὶ δαίμονας καὶ καθῆραι τὸν
[3, 69]   οἱ μὲν οὖν ἄλλοι θεοί  τε   καὶ δαίμονες ἐπέτρεψαν αὐτοῖς εἰς
[3, 69]   ἦσαν ἐν αὐτῷ βωμοὶ θεῶν  τε   καὶ δαιμόνων ὀλίγον ἀπέχοντες ἀλλήλων,
[3, 16]   μόνος ὑπὲρ ἁπάντων διαγωνίσασθαι, ἐπαινεῖν  τε   καὶ δέχεσθαι τὴν χάριν ὑμῶν,
[3, 72]   μεγάλας ἑταιρείας περὶ αὑτοὺς πατρικίων  τε   καὶ δημοτικῶν, οἷς τὰς ἑαυτῶν
[3, 40]   πρὸς τοὺς ἄλλους ἐχθροὺς ἀνοχάς  τε   καὶ διαλύσεις. ~Τετάρτῳ δὲ μάλιστα
[3, 23]   τῷ ἀγῶνι, καὶ ταῦτα πράττων  τε   καὶ διανοούμενος ἅπαντας ἐλάνθανε. Τύλλος
[3, 24]   τῶν πολεμίων πράγματα σύμπαντα συνέτριψέ  τε   καὶ διέφθειρεν. ὡς γὰρ ἤκουσε
[3, 3]   ἠξιωμέναι· ὅθεν δὴ} τὸν ἀναγκαιόν  τε   καὶ δίκαιον Ἀλβανοῖς παραγγέλλω πόλεμον.
[3, 23]   ὑμῖν διδαχῆς δεήσειν, ὅτι κάλλιόν  τε   καὶ δικαιότερον περὶ τῆς ἡμῶν
[3, 23]   ἐγὼ μὲν δὴ ταῦτα ἔγνωκά  τε   καὶ δράσω σὺν θεοῖς κράτιστα
[3, 29]   πρὸς ἀλλήλους φιλία, ἄλλως  τε   καὶ εἰ μέλλοιεν οἱ μὲν
[3, 9]   εἰς τὰ πράγματα ἑκάτεροι νῦν  τε   καὶ εἰς τὸν ἀεὶ χρόνον
[3, 11]   διακρῖναι τρόπον, πολλοὶ βάρβαροί  τε   καὶ Ἕλληνες εἰς ἔχθη καταστάντες
[3, 16]   ἐκφέρειν ἤδη τὸν λόγον, ἠξίου  τε   καὶ ἐμὲ πεῖραν ὑμῶν λαβεῖν,
[3, 50]   μὲν ἐπ´ αὐτοὺς τὴν εὔζωνόν  τε   καὶ ἐν ἑτοίμῳ δύναμιν ἐπαγόμενος,
[3, 51]   καὶ Ἀρρητῖνοι καὶ Οὐολατερρανοὶ Ῥουσιλανοί  τε   καὶ ἔτι πρὸς τούτοις Οὐετυλωνιᾶται.
[3, 46]   δ´ ἐν Ταρκυνίοις πόλει μεγάλῃ  τε   καὶ εὐδαίμονι τότε οὔσῃ, οἶκόν
[3, 28]   ἡμᾶς ἐπεχείρησαν ἀπολέσαι τοὺς ἀποίκους  τε   καὶ εὐεργέτας, οἱ κτίσται μετὰ
[3, 21]   λέγειν· ὡς γὰρ ἐπὶ καλοῖς  τε   καὶ εὐτυχέσιν ἔργοις αὐθημερὸν ἔθυε
[3, 5]   τοῖς δ´ ἐκτὸς οὖσι φιλίας  τε   καὶ ἔχθρας τῆς πρὸς τὸν
[3, 39]   καὶ χρόνον ᾐτοῦντο εἰς διάγνωσίν  τε   καὶ ζήτησιν τῶν ἐνόχων ταῖς
[3, 40]   τὰς ἄλλας ὠφελείας, ὅσας ἔφερόν  τε   καὶ ἦγον, ἔφευγον ἐπὶ τὸν
[3, 56]   φρυγάνων γεμούσας, ἔτι δὲ πίσσης  τε   καὶ θείου παρασκευασάμενος ἐπὶ θατέρου
[3, 31]   τροπαιοφόρον ἀπεδίδου τοῖς θεοῖς πομπήν  τε   καὶ θυσίαν δεύτερον ἐκεῖνον κατάγων
[3, 64]   δὲ Ῥωμαίων ἄνδρες ἐπίλεκτοι πεζοί  τε   καὶ ἱππεῖς οἱ κατόπιν ἐπιφανέντες
[3, 52]   πλήθει πολὺ ἀποδέοντες ἀλλήλων πεζοί  τε   καὶ ἱππεῖς προθυμίᾳ τε ὡρμημένοι
[3, 48]   ταῖς στρατείαις ἁπάντων κράτιστα πεζῶν  τε   καὶ ἱππέων ἀγωνιζόμενος γνώμης τε
[3, 65]   συμπλοκαὶ {καὶ} κατ´ ὀλίγους ψιλῶν  τε   καὶ ἱππέων ἐγίνοντο, μάχη δὲ
[3, 21]   καὶ τοὺς συγγενεῖς ἑστιάσει λαμπρᾷ  τε   καὶ καθάπερ ἐν ταῖς μεγίσταις
[3, 21]   ἑνὶ καιρῷ τὰ μέγιστα ἀγαθῶν  τε   καὶ κακῶν συμβεβηκότα ἡμῖν ἐπιγνοῦσα
[3, 30]   χρὴ λέγειν πρὸς τοὺς κατηγοροῦντάς  τε   καὶ καταμαρτυροῦντας τὴν Ἀλβανῶν βουλὴν
[3, 39]   αὐτῶν ἥκει ληψόμενος ὧν διήρπασάν  τε   καὶ κατέβλαψαν αὐτοῦ τὴν γῆν,
[3, 9]   ἀφείσθω δὴ πᾶσα ἐγκλήματος ἰδίου  τε   καὶ κοινοῦ πρόφασις καὶ μηδενὸς
[3, 64]   στρατὸν πολεμίων ἕτερον ἐν τάξει  τε   καὶ κόσμῳ χωροῦντα καταλιπόντες τὰ
[3, 50]   αὐτῆς μετριότητος ἔτυχον, ἧς Νωμεντανοί  τε   καὶ Κρουστομερῖνοι, ἀλλ´ ὅπλά τε
[3, 36]   ἀνανεώσασθαι πάλιν αὐτὴν παρεκάλει γεωργίαις  τε   καὶ κτηνοτροφίαις καὶ ταῖς ἄλλαις
[3, 32]   ἐστι κοινῇ τιμώμενον ὑπὸ Σαβίνων  τε   καὶ Λατίνων ἅγιον ἐν τοῖς
[3, 27]   τῶν Ἀλβανῶν ἅμα τοῖς ταξιάρχοις  τε   καὶ λοχαγοῖς παρ´ αὐτὸ τὸ
[3, 29]   σιωπᾶσθαι χρόνον, τῶν δὲ ταξιαρχῶν  τε   καὶ λοχαγῶν βραχύ τι μέρος
[3, 16]   ποιησάμενος ἀνοχάς, ἐν αἷς βουλεύσεταί  τε   καὶ μαθὼν τὴν διάνοιαν τῶν
[3, 9]   οὐδὲν ἀκριβολογούμεθα, ἀλλὰ τὰς κρατίστας  τε   καὶ μεγαλοψυχοτάτας δεχόμεθα πᾶν ἀδίκημα
[3, 65]   πορθοῦντες καὶ μάχας πολλὰς ἐλάττους  τε   καὶ μείζους μαχόμενοι διετέλεσαν, ὀλίγα
[3, 12]   ἅπασαν ἀμφισβητουμένου πράγματος διαίρεσιν ἀρχήν  τε   καὶ μέσα καὶ τελευτὴν ἔχοντα
[3, 21]   πύλας οὐδὲν ἐπιστρεφομένη τῆς ἀνακαλούσης  τε   καὶ μεταδιωκούσης τροφοῦ. ἔξω δὲ
[3, 26]   καὶ λεληθὼς τὸν Τύλλον ἔχαιρέ  τε   καὶ μέχρι πολλοῦ καθιππεύων τὰ
[3, 3]   παρ´ ὑμῶν προτέρων αὗται λελυμέναι  τε   καὶ μηδενὸς λόγου ἠξιωμέναι· ὅθεν
[3, 19]   παρακελεύσεις τοῖς μαχομένοις ἐναλλὰξ εὐχαί  τε   καὶ οἰμωγαὶ καὶ παντὸς ἄλλου
[3, 33]   μὴν ἐξεγένετό γε αὐτοῖς φιλίαν  τε   καὶ ὁμαιχμίαν ποιήσασθαι πρὸς τὸ
[3, 24]   οὔτ´ ὀπίσω ἐπιστρέφειν δυνάμενοι ποταμῷ  τε   καὶ ὄρει ἐκ τῶν πλαγίων
[3, 40]   ὅποι τράποιντο συνέτειναν εἰς ὕλας  τε   καὶ ὄρη. διωκόμενοι δὲ ὑπὸ
[3, 19]   αἱ μὲν πρὸς τὰ δρώμενά  τε   καὶ ὁρώμενα ὑφ´ ἑκατέρων, αἱ
[3, 34]   τότε συνέβη χρόνῳ. τοιγάρτοι ῥᾴδιαί  τε   καὶ οὐδὲν ἔγκοτον ἔχουσαι προθυμηθέντων
[3, 23]   ὥσπερ τὸ εἰκὸς ἔχει, Φιδηναῖοί  τε   καὶ Οὐιεντανοὶ βαρείας ἀπαλλάξαντες ἡμᾶς
[3, 7]   βουλευμάτων εἰσὶν οἱ δυνατώτατοι Φιδηναίων  τε   καὶ Οὐιεντανῶν συνελθόντες. ὅστις δὲ
[3, 23]   συμμάχων ἰσχὺν ἀντιταχθῆναι τὴν Φιδηναίων  τε   καὶ Οὐιεντανῶν τοσαύτην οὖσαν ὅσην
[3, 24]   ἐπιταραχθεὶς τὴν διάνοιαν ὑπὸ τοσούτου  τε   καὶ οὕτως ἀπροσδοκήτου φανέντος κακοῦ,
[3, 19]   πρὸς αὐτὸν ἀντιτεταγμένῳ συμπλέκεται παίων  τε   καὶ παιόμενος ἄλλας ἐπ´ ἄλλαις
[3, 67]   ἐπιτελοῦσι πράξεις ἐκεῖνος ἐκόσμησεν ἐργαστηρίοις  τε   καὶ παστάσι περιλαβών, καὶ τὰ
[3, 61]   περιβόλαιον πορφυροῦν ποικίλον, οἷα Λυδῶν  τε   καὶ Περσῶν ἐφόρουν οἱ βασιλεῖς,
[3, 68]   εἰς ὑποδοχὴν ὕδατος ὀρώρυκται βάθος  τε   καὶ πλάτος δεκάπους. μετὰ δὲ
[3, 36]   αὐτοῦ Πομπίλιος Νόμας κατεστήσατο, πολεμιστάς  τε   καὶ πλεονέκτας τοὺς πλείστους Ῥωμαίων
[3, 50]   τὰς ὁμόρους χώρας ἐκστρατευομένοις ἐλαττώματά  τε   καὶ πλεονεκτήματα, μία δὲ αὐτῶν
[3, 31]   πολλὴν ἔσχεν ἐπίδοσιν εἰς εὐανδρίαν  τε   καὶ πλοῦτον καὶ τὴν ἄλλην
[3, 6]   πολλὴν ἔσχον ἐπίδοσιν εἰς εὐανδρίαν  τε   καὶ πλοῦτον καὶ τὴν ἄλλην
[3, 28]   οἱ κτίσται μετὰ τῶν ἐχθίστων  τε   καὶ πολεμιωτάτων στάντες. ~Ταῦτα δ´
[3, 34]   αἱροῦνται δύο στρατηγοὺς αὐτοκράτορας εἰρήνης  τε   καὶ πολέμου, Ἄγκον Πουπλίκιον ἐκ
[3, 43]   καὶ τοὺς μεταχθέντας ἐκ Τελλήνης  τε   καὶ Πολιτωρίου καὶ τῶν ἄλλων
[3, 73]   μεσούσης διδάξαντες χρὴ λέγειν  τε   καὶ πράττειν καὶ τὸν τρόπον
[3, 30]   αὐτῶν κατὰ τὸν τῶν λειποτακτῶν  τε   καὶ προδοτῶν νόμον ἀπέκτεινεν. ~Ἐν
[3, 23]   ἱκανὰ εἶναι δοκεῖ μοι θάρσος  τε   καὶ προθυμίαν τῆς ἀποστάσεως ὑμῖν
[3, 49]   τῆς εἰρήνης ὁμολογίας οἰόμενοι λῃστείαις  τε   καὶ προνομαῖς τὴν Ῥωμαίων γῆν
[3, 32]   τῇ τόθ´ ἡμέρᾳ Σαβίνους, Κρόνου  τε   καὶ Ῥέας καταστήσεσθαι δημοτελεῖς ἑορτάς,
[3, 5]   μαθὼν τὸν ἐπικρεμάμενον ἔξωθεν Ἀλβανοῖς  τε   καὶ Ῥωμαίοις κίνδυνον, εἰ μὴ
[3, 12]   ὑπὸ τὴν ἁπάντων ὄψιν Ἀλβανῶν  τε   καὶ Ῥωμαίων διαγωνίσασθαι. ἐπιτηδειότατον γὰρ
[3, 39]   κατασκάψαι. ~Μετὰ τοῦτο γίνονται Λατίνων  τε   καὶ Ῥωμαίων μεγάλαις δυνάμεσι παραταξαμένων
[3, 12]   ἐν τῷ συλλόγῳ παρόντες Ἀλβανῶν  τε   καὶ Ῥωμαίων ταχεῖαν ἀπαλλαγὴν τοῦ
[3, 13]   κατ´ ἀρχὰς ἔφην, δίδωσι κάλλος  τε   καὶ ῥώμην καὶ δὴ καὶ
[3, 27]   ὄντων σταδίων τῶν μεταξὺ Φιδήνης  τε   καὶ Ῥώμης ἐλάσας τὸν ἵππον
[3, 51]   παρακαλεῖν, καὶ διεπρεσβεύοντο πρὸς Τυρρηνούς  τε   καὶ Σαβίνους αἰτούμενοι συμμαχίαν. Σαβῖνοι
[3, 19]   ὁμόσε. ~Τέως μὲν οὖν ἡσυχία  τε   καὶ σιγὴ κατεῖχεν ἀμφοτέρας τὰς
[3, 20]   καὶ τῶν μὲν δὴ παιανιζόντων  τε   καὶ στεφανουμένων ὡς ἐπὶ κατορθουμένῳ
[3, 7]   εἰώθεσαν καὶ φιλοφρονηθέντες τὰς ἑταιρικάς  τε   καὶ συγγενικὰς φιλοφροσύνας διελέγοντο περὶ
[3, 24]   ἐκ τοῦ χάρακος αἱ Φιδηναίων  τε   καὶ συμμάχων δυνάμεις ἅμα τῷ
[3, 28]   χάριτας ἀπέδοσαν, ἡνίκα μᾶλλον φίλων  τε   καὶ συμμάχων εὐνοίας ἔδει, ἀκούσατε·
[3, 19]   καὶ Ἀλβανῶν ἐκ τοῦ φιλονεικεῖν  τε   καὶ συμπαθεῖν τοῖς σφετέροις ἔλαθον
[3, 55]   διττοὺς βαλόμενοι τοὺς χάρακας ἐναντίους  τε   καὶ συνεχεῖς ἀλλήλοις, μέσον ἔχοντες
[3, 23]   κατιὼν ἐπὶ τὸ πρανὲς θαρρούσῃ  τε   καὶ συντεταγμένῃ δυνάμει πρὸς ἐπτοημένους
[3, 24]   Ῥωμαίων ἐψιλωμένον τῆς συμμαχίας παρερρήγνυτό  τε   καὶ σφόδρα ἐπόνει, τὸ δ´
[3, 47]   πατρικὸν πλοῦτον μέγαν ὄντα πολιτεύεσθαί  τε   καὶ τὰ κοινὰ πράττειν καὶ
[3, 46]   τυραννίδι ζῆν πολλὰ κεκτημένος ἄλλως  τε   καὶ τῆς ὀλιγαρχικῆς οἰκίας ὑπάρχων,
[3, 23]   ὅτι οὐχ ὅμοιός ἐστιν ἡμῖν  τε   καὶ τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις
[3, 71]   Νέβιος ὑπὸ τοῦ τωθασμοῦ  τε   καὶ τοῦ θορύβου, Παῖε θαρρῶν,
[3, 10]   ἀνθρώπων οὐδὲν ἔξω τοῦ Ἑλληνικοῦ  τε   καὶ τοῦ Λατίνων, τῆς
[3, 22]   αὐτῇ δυναστείας γενόμενον αἴτιον ἄλλως  τε   καὶ τοῦ πατρὸς ἀπολύοντος αὐτὸν
[3, 48]   τῆς πόλεως ἐν γενέσεώς  τε   καὶ τροφῆς ἔτυχε· βασιλέως τε
[3, 46]   Λοκόμωνα καὶ παιδεύσας ἀμφοτέρους Ἑλληνικήν  τε   καὶ Τυρρηνικὴν παιδείαν, εἰς ἄνδρας
[3, 26]   χωρήσειν. ἅμα δὲ πολεμεῖν Φιδηναίοις  τε   καὶ Τυρρηνοῖς καὶ τοῖς ἐπὶ
[3, 25]   ἥττηται καὶ πᾶσα Φιδηναίων  τε   καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων στρατιὰ
[3, 71]   ποιῆσαι τὰς ἐπιθέτους φυλὰς ἑαυτοῦ  τε   καὶ τῶν ἰδίων ἑταίρων ἐπωνύμους
[3, 17]   ζῆν ἀνάξιοι γενόμενοι σοῦ  τε   καὶ τῶν προγόνων. τὸ δὲ
[3, 23]   δυνάμει πρὸς ἅπασαν τὴν Ῥωμαίων  τε   καὶ τῶν συμμάχων ἰσχὺν ἀντιταχθῆναι
[3, 34]   Ῥωμαίων βασιλεὺς εἰς τὰς ἀποίκους  τε   καὶ ὑπηκόους αὐτῆς τριάκοντα πόλεις
[3, 32]   ταῖς προνομαῖς, καὶ αὐτομόλους βοσκημάτων  τε   καὶ ὑποζυγίων καὶ τῶν ἄλλων
[3, 19]   αἱ δὲ πρὸς τὰ μέλλοντά  τε   καὶ ὑποπτευόμενα· καὶ ἦν πλείω
[3, 17]   καὶ τὰς ἡδίστας ἀποδοὺς ἀσπασμῶν  τε   καὶ φιλημάτων φιλοφροσύνας, Ἔχετ´, ἔφη,
[3, 66]   ποιεῖται πρὸς αὐτοὺς ὑπὲρ εἰρήνης  τε   καὶ φιλίας ἐπὶ ταῖς αὐταῖς
[3, 42]   δὲ Ῥωμαῖοι κατὰ τὸ ἔμπειρόν  τε   καὶ φιλόπονον, ὧν ἐθάδες ἦσαν
[3, 48]   συμπαροῦσιν αὐτῷ Τυρρηνῶν εἰς φυλήν  τε   καὶ φρατρίαν, οἰκίαν τε κατασκευάζεται
[3, 58]   διέλαχον οἱ καταλειφθέντες Ῥωμαίων ἔποικοί  τε   καὶ φρουροὶ τῆς πόλεως. ~Τελευταία
[3, 29]   μίαν ἡγοίμεθα πατρίδα, ἧς εὖ  τε   καὶ χεῖρον φερομένης τὸ ἐπιβάλλον
[3, 32]   χρηματιούμενοι διὰ τὴν πανήγυριν ἔμποροί  τε   καὶ χειροτέχναι καὶ γεωργοί, ἀγοραί
[3, 53]   δὲ Ταρκύνιος πολλῶν σωμάτων  τε   καὶ χρημάτων ἐγκρατὴς τοὺς μὲν
[3, 39]   τῶν περιπόλων τῆς γῆς ἱππέων  τε   καὶ ψιλῶν, ἐν αἷς ἐπεκράτουν
[3, 23]   τοσαύτην οὖσαν ὅσην ὁρᾶτε προσειλήφαμέν  τε,   καὶ ὡς ἂν μάλιστα θάρσος
[3, 18]   τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς ὡπλισμένους  τε   κάλλιστα καὶ τὸν ἄλλον ἔχοντας
[3, 19]   γενναῖον τῆς ψυχῆς ἰσόρροπον ὅπλοις  τε   καλλίστοις ἐσκεπασμένοι τὰ σώματα ὅλα
[3, 13]   καὶ τὰ πολέμια ἀγαθοὺς ὀφθῆναί  τε   καλλίστους καὶ οὐ γενέσεως ὁμοίας
[3, 14]   καὶ τὰ πολέμια ἀγαθοὺς ὀφθῆναί  τε   καλλίστους, πρὸς δὲ τούτοις ἐξ
[3, 23]   συλλήψομαι αὐτοῖς τῆς νίκης τήν  τε   κατάληψιν τῶν ὑψηλῶν πεποιῆσθαι σκήψομαι
[3, 16]   Κορατίους, Ῥωμαίων δὲ ὑμᾶς· τοῦτό  τε   καταμαθὼν αὐτὸς ἐξητακέναι πρῶτον εἰ
[3, 48]   φυλήν τε καὶ φρατρίαν, οἰκίαν  τε   κατασκευάζεται τόπον διαλαχὼν τῆς πόλεως
[3, 6]   ἂν τὸ κωλῦον ἦν τόν  τε   κατασκευασθέντα δόλον ἐπ´ αὐτοῖς λεληθέναι
[3, 40]   μαθών τε Μάρκιος παρά  τε   κατασκόπων καὶ αὐτομόλων τὸν καιρὸν
[3, 23]   νεκρῶν τὸ πεδίον ἐξ ὑπερδεξίου  τε   κατιὼν ἐπὶ τὸ πρανὲς θαρρούσῃ
[3, 50]   ἐκείνης τῆς πόλεως ἐπιμέλειαν αὐτός  τε   Κολλατῖνος ἐπεκλήθη καὶ πάντες οἱ
[3, 18]   μετ´ οὐ πολὺ παρῆν τούς  τε   Κορατίους τῶν Ἀλβανῶν στρατηγὸς
[3, 60]   καὶ ἀφορολογήτους καὶ αὐτονόμους πολιτείας  τε   κόσμον ἑκάστῃ φυλάττειν συγχωρῶ τὸν
[3, 36]   τὴν τῶν θεῶν ὀλιγωρίαν νόσοι  τε   λοιμικαὶ πολλαὶ κατέσκηψαν εἰς τὴν
[3, 63]   ὀλίγας τινὰς ἡμέρας, ἕως  τε   λοιπὴ δύναμις ἐκ τῆς πόλεως
[3, 23]   ταῦτα ἐθέλῃ πράττειν μὴ συνθήκας  τε   λύσῃ καὶ ὅρκους τοὺς ἐπ´
[3, 19]   τῶν κινδυνευόντων μεταλαβόντες πάθος ἀγωνισταί  τε   μᾶλλον ἐβούλοντο θεαταὶ τῶν
[3, 23]   ὡς προδεδομένους ὑφ´ ἡμῶν, φυγῆς  τε   μᾶλλον ἀλκῆς προνοουμένους, ὅπερ
[3, 49]   διὰ ταύτας τὰς αἰτίας ζῶντός  τε   Μαρκίου πάντων ἐγένετο Ῥωμαίων ἐπιφανέστατος
[3, 63]   Ῥωμαίοις ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς ἄνδρας  τε   μαχητὰς ἔχοντος καὶ χώραν νεμομένου
[3, 20]   πρὸς αὐτῶν εὐκατέργαστος γένηται δυσί  τε   μαχόμενος καὶ διχόθεν ἐπιοῦσιν, ἦν
[3, 73]   χεῖρε τῶν σωμάτων ἀπείχοντο βοῇ  τε   μεγάλῃ χρώμενοι τὴν παρὰ τοῦ
[3, 8]   αὐτὰς ἀπὸ στόματος ἤκουσεν ἐκπλήξεώς  τε   μεγάλης κατασχούσης τοὺς ἀκούοντας, οἷα
[3, 23]   ἔσχε, τῇ δ´ ἑξῆς Φουφέττιόν  τε   μεταπεμψάμενος τὸν Ἀλβανὸν καὶ τῶν
[3, 9]   αὐτάς ἐσμεν, ἀλλ´ ὡς παθεῖν  τε   μηδὲν αὐτοὶ κακὸν κἀκείνους τιμωρήσασθαι
[3, 14]   τοὺς ἀγωνιουμένους ὑπὲρ πάντων γένει  τε   μηδενὸς χείρονας καὶ τὰ πολέμια
[3, 55]   αὐτὸς τὸ Ῥωμαίων στράτευμα καθιδρύεταί  τε   μικρὸν ἀνωτέρω τῆς ἐκείνων στρατοπεδείας
[3, 21]   κακῶν συμβεβηκότα ἡμῖν ἐπιγνοῦσα τήν  τε   νίκην τῆς πατρίδος, ἣν
[3, 38]   αὐτὸν αἱρεῖ χρόνον ἐκ παρατάξεώς  τε   νικήσας καὶ διὰ τειχομαχίας παραστησάμενος,
[3, 36]   ἐν δρυΐναις ἐχαράττοντο σανίσιν οἵ  τε   νόμοι καὶ αἱ περὶ τῶν
[3, 9]   κοινὸν Ἀλβανοῖς θεῖναι πάντα ὅσα  τε   νῦν ἔχουσι καὶ αὖθις ἕξουσιν
[3, 50]   τε καὶ Κρουστομερῖνοι, ἀλλ´ ὅπλά  τε   βασιλεὺς ἀφείλετο καὶ εἰς
[3, 40]   ἐδῄουν αὖθις τὴν ὅμορον, μαθών  τε   Μάρκιος παρά τε κατασκόπων
[3, 22]   ἔχοντες, ὡς κακῶς ἐστρατηγηκότα, ἄσιτοί  τε   οἱ πολλοὶ καὶ ἀθεράπευτοι τὴν
[3, 46]   ἐπέπλευσεν εἰς τὴν Ἰταλίαν ὁλκάδα  τε   οἰκείαν ἀνάγων καὶ φόρτον ἴδιον.
[3, 51]   Φερεντίνῳ συνελθόντες ἀγορὰν ἐψηφίσαντο τήν  τε   οἰκείαν δύναμιν ἐξ ἁπάσης πόλεως
[3, 23]   δὴ τὰς προφάσεις λαβὼν τήν  τε   οἰκείαν καθώπλιζε δύναμιν καὶ τὰς
[3, 21]   ἀλλότριοι τύχωσιν αὐτῆς ὄντες, ἐάν  τε   οἰκεῖοι· ἐν οἷς τίθεμαι καὶ
[3, 30]   Ἀλβανῶν πένητες ἠγάπων εἰ Ῥώμην  τε   οἰκήσουσι καὶ τῆς γῆς κλῆρον
[3, 35]   ἐκείνης χειμερίου σφόδρα γενομένης κατά  τε   ὄμβρον καὶ ζάλην καὶ σκότος,
[3, 50]   Λατίνων ἐπικουρίας ὑστεριζούσης οὐχ οἷοί  τε   ὄντες αὐτοὶ πρὸς τοσαύτην δύναμιν
[3, 20]   τὸν καιρὸν Ῥωμαῖος ὑποστρέφει  τε   ὀξέως καὶ πρὶν φυλάξασθαι
[3, 48]   τε καὶ ἱππέων ἀγωνιζόμενος γνώμης  τε   ὅπου δεήσειεν ἀγαθῆς ἐν τοῖς
[3, 23]   ἕκαστος ἔμελλεν ἕξειν, προειπὼν ἡμέραν  τε   ὁρίσας τῆς μάχης τὴν κατόπιν
[3, 35]   Νόμα Πομπιλίου θυγατρὸς γενόμενον ἄχθεσθαί  τε,   ὅτι ἐκ βασιλείου γένους πεφυκὼς
[3, 22]   τῆς αὐτῆς ἀρχῆς κατασχὼν ἄλλο  τε   οὐδὲν τῶν πολιτικῶν μεθαρμοσάμενος οὐδὲ
[3, 25]   ἥκιστα ὑπὸ τραυμάτων βαρυνόμενοι νεῖν  τε   οὐκ ἀδύνατοι δίχα τῶν ὅπλων
[3, 13]   ὑπὲρ αὐτῶν κατεσκεύασε γενέσθαι οἴκων  τε   οὐκ ἀφανῶν καὶ τὰ πολέμια
[3, 9]   οἰκεῖν πόλιν τὴν ἡμετέραν μεγάλην  τε   οὖσαν ἤδη καὶ ἔτι μᾶλλον
[3, 21]   ἐγγὺς ἐγένετο τῶν πυλῶν, ἄλλον  τε   ὄχλον ὁρᾷ παντοδαπὸν ἐκχεόμενον ἐκ
[3, 32]   Σαβίνοις καταλύεται τὸν πόλεμον αἰχμαλώτους  τε   παρ´ αὐτῶν κομισάμενος, οὓς ἐτύγχανον
[3, 40]   τοὺς λοιποὺς τῶν Φιδηναίων ὅπλα  τε   παραδοῦναι κελεύσας Μάρκιος καὶ
[3, 49]   ἐδέησέ γε καὶ ταύτην πολιορκίᾳ  τε   παραστήσασθαι καὶ πόνῳ· μαθόντες γὰρ
[3, 50]   ὃς μετὰ τὴν τελευτὴν τοῦ  τε   πατρὸς Ἄρροντος καὶ τοῦ πάππου
[3, 32]   καὶ τὰ χρήματα ἀφείλοντο, πρεσβείας  τε   περὶ αὐτῶν ἀφικομένης οὐδὲν ἐβούλοντο
[3, 65]   ἄρρενος, ἀγάμενοι τὸν ἄνδρα τῆς  τε   περὶ τὰ πολιτικὰ καὶ τῆς
[3, 30]   τὰς συνωρίδας ἀπ´ ἀλλήλων ξαινόμενός  τε   περὶ τῇ γῇ καὶ ἀνθελκόμενος
[3, 29]   γνώμης, ὥσπερ νῦν ἔχει, τό  τε   πλεῖον καὶ τοὔλαττον ἐπικρίνωμεν ἑκάτεροι,
[3, 49]   μαθόντες γὰρ οἱ Κρουστομερῖνοι τό  τε   πλῆθος τῆς ἡκούσης ἐπ´ αὐτοὺς
[3, 66]   κινδύνων ὑποταγὴν τοῦ ἔθνους σπονδάς  τε   ποιεῖται πρὸς αὐτοὺς ὑπὲρ εἰρήνης
[3, 60]   ἀφαιρέσει τῶν ὑπαρχόντων ζημιῶσαι τάς  τε   πόλεις ὑμῖν ἀφίημι πάσας ἀφρουρήτους
[3, 26]   ὃν τρόπον αὐτὸς κατεστρατήγησε τούς  τε   πολεμίους καὶ τοὺς Φιδηναίους διηγεῖται.
[3, 28]   ἅπαντας ἡμᾶς ἀπολωλέναι κυκλωθέντας ὑπό  τε   πολεμίων καὶ φίλων, καὶ τοὺς
[3, 31]   τὸν αὐτὸν ἐάσας τρόπον τήν  τε   πολιτείαν, ἣν πρότερον εἶχον, ἀποδοὺς
[3, 1]   δραστήριος, ὃς ἀπεδείχθη βασιλεὺς ψήφῳ  τε   πολιτικῇ διενεχθείσῃ περὶ αὐτοῦ κατὰ
[3, 41]   τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς τήν  τε   πολιτικὴν δύναμιν ἄγων καὶ τὴν
[3, 71]   ὡς ἁπάντων ἀνθρώπων θεοφιλέστατον, ἄλλαις  τε   πολλαῖς φιλανθρωπίαις ὑπηγάγετο καὶ ἵνα
[3, 72]   δεινῶς φέροντος τὸ πάθος ὑπονοίας  τε   πολλὰς καὶ κατὰ πολλῶν λαμβάνοντος,
[3, 40]   ἦγεν ἐπὶ τὴν πόλιν, μηχανάς  τε   πολλὰς καὶ κλίμακας καὶ τἆλλα
[3, 14]   τῶν πόλεων ἑκατέρας ἐν ἄλλοις  τε   πολλοῖς καὶ δὴ καὶ κατὰ
[3, 50]   αὐτῶν ἐνέβαλον, ἐξ ἧς αἰχμαλώτους  τε   πολλοὺς ἀπήγαγον καὶ λείας ἐγένοντο
[3, 57]   τῶν πολεμίων ἀδεῶς ἐπόρθει γενομένη  τε   πολλῶν μὲν σωμάτων ἐγκρατής, πολλῶν
[3, 53]   ἐχώρει, καὶ μετὰ τοῦτο φόνος  τε   πολὺς τῶν Τυρρηνῶν ἐγίνετο καὶ
[3, 61]   ἔχον ἐπὶ τῆς κεφαλῆς χιτῶνά  τε   πορφυροῦν χρυσόσημον καὶ περιβόλαιον πορφυροῦν
[3, 44]   ἐν δὲ τῷ μεταξὺ τοῦ  τε   ποταμοῦ καὶ τῆς θαλάττης ἀγκῶνι
[3, 28]   παρειχόμεθα· ἧς δὴ πόλεως εὖ  τε   πραττούσης ἁπάντων μάλιστα χαίρειν αὐτοὺς
[3, 31]   τὸ πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν τά  τε   πραχθέντα κατὰ τὴν μάχην ἅπαντα
[3, 26]   οἰκιῶν τοὺς βουλευτὰς συγκαλέσας τήν  τε   προδοσίαν αὐτοῖς λέγει τὴν τοῦ
[3, 49]   δ´ ἐκ τῆς πόλεως ὀλίγοι  τε   πρὸς πολλοὺς μαχόμενοι καὶ κατ´
[3, 35]   θεῶν δαιμόνων παρήσειν βωμοῖς  τε   προσιόντα καὶ θυμάτων καταρχόμενον καὶ
[3, 72]   μὴ περιορᾶν ἄνδρα μιαρὸν ἱεροῖς  τε   προσφέροντα τὰς χεῖρας καὶ τὴν
[3, 21]   καὶ φιλανθρώπους ἀπέκλινεν, ὡς ἀσπάσασθαί  τε   πρώτη τὸν σωθέντα ἀδελφὸν ποθοῦσα
[3, 6]   ἐάν τε Ἀλβανοὶ νικῶσιν ἐάν  τε   Ῥωμαῖοι κτείνειν τοὺς κεκρατηκότας αὐτῶν.
[3, 33]   τούτους ἔγνω στρατὸν ἐξάγειν τήν  τε   Ῥωμαίων ἅπασαν δύναμιν καθοπλίσας διπλασίαν
[3, 9]   ἐπιβουλῆς ἀξίως παρεσκευάσμεθα, οὐχ ἧττόν  τε   σοῦ καταλύσασθαι τὸν πόλεμον ἀμαχητὶ
[3, 31]   φυλαῖς καὶ φράτραις ἐπιδιεῖλεν οἰκήσεις  τε   συγκατεσκεύασεν ἐν οἷς αὐτοὶ προῃροῦντο
[3, 12]   Ῥωμαίων τε καὶ Ἀλβανῶν  τε   σύλλογος διελύθη καὶ ἐπὶ τοὺς
[3, 23]   καὶ τὰς πύλας κλείσαντες Οὐιεντανῶν  τε   συμμαχίαν ἐπαγόμενοι ἐκ τοῦ φανεροῦ
[3, 57]   Ταρκύνιος εἰς τοὐπιὸν ἔτος Ῥωμαίους  τε   σύμπαντας καθοπλίσας καὶ παρὰ τῶν
[3, 65]   ἐξῆλθον ἐπὶ τὸν πόλεμον, Ῥωμαῖοί  τε   σύμπαντες τὰς Λατίνων καὶ Τυρρηνῶν
[3, 43]   καὶ πραγματικόν, ἐξ οὗ μείζονά  τε   συνέβη γενέσθαι τὴν πόλιν ἑτέρας
[3, 19]   βεβουλημένον ἐλάμβανε τὰ πρασσόμενα, αἵ  τε   συνεχεῖς τῶν μαχομένων ἐπεμβάσεις καὶ
[3, 30]   ἔτι καὶ κεκραγότα μόνον τάς  τε   συνθήκας ἀνακαλούμενον, ἃς αὐτὸς ἐξηλέγχθη
[3, 2]   ἐποιήσατο τῶν Ῥωμαίων κατηγορίαν, τραυματίας  τε   συχνοὺς ἐπιδεικνύμενος καὶ τοὺς προσήκοντας
[3, 23]   μὲν πρῶτον φυλάττοντας, ἔπειτα κόσμον  τε   σώζοντας καὶ τοῖς παραγγελλομένοις ὀξέως
[3, 31]   φροντίδος παρέπεμπεν εἰς Ῥώμην ἄγοντάς  τε   τὰ ἑαυτῶν χρήματα καὶ φέροντας·
[3, 1]   αὑτῷ κτῆσιν ἀρκοῦσαν ἀποφαίνων εἴς  τε   τὰ ἱερὰ καὶ τὰς τοῦ
[3, 70]   ὡς ἔφην, ὑπερεβάλετο, εἰς ἁπάσας  τε   τὰς δημοσίας ἐπισκέψεις οἱ τῆς
[3, 68]   πλέθρων· πέριξ δὲ αὐτοῦ κατά  τε   τὰς μείζους πλευρὰς καὶ κατὰ
[3, 38]   πραγματείας κύριος αὐτῆς καταστὰς ἐμπρῆσαί  τε   τὰς οἰκίας καὶ τὰ τείχη
[3, 26]   ποιήσηται τὸν ἄνδρα, ἀλλ´ ἐπαινεῖν  τε   τὴν ἀναχώρησιν αὐτοῦ τὴν ἐπὶ
[3, 30]   κρείττους ἤχθοντο, εἰ δεήσει πόλιν  τε   τὴν γειναμένην αὐτοὺς ἐκλιπεῖν καὶ
[3, 12]   διὰ μονομαχίας κίνδυνος, ἐάν  τε   τῆς κρείττονος λάβωνται τύχης ἐάν
[3, 12]   τῆς κρείττονος λάβωνται τύχης ἐάν  τε   τῆς χείρονος. τρεῖς δὲ ἄνδρας
[3, 15]   καὶ φέρειν εἰς μέσον· σοί  τε   τὸ αὐτὸ τοῦτο ὑποτίθεμαι ποιεῖν
[3, 28]   στρατηγίας οὐκ ἐλαχίστην μοῖραν εἴς  τε   τὸ δέος τῶν πολεμίων καὶ
[3, 29]   ἀπὸ τοῦδε χρόνον οἰκεῖν· ὅσην  τε   τὸ κοινὸν ὑμῶν ἐκέκτητο γῆν
[3, 30]   δύναμιν ἐπὶ τὸν πόλεμον, ἠξίου  τε   τοὺς Ἀλβανούς, οἷς ἀνακτήσασθαι τὴν
[3, 38]   κατασκευὴν οἰκιῶν τόπον ἀπεμέρισε· Μεδυλλίαν  τε   τριετῆ χρόνον ὑπὸ τοῖς Λατίνοις
[3, 19]   τῆς τύχης ἐν ὀλίγῳ τά  τε   τῶν ἀγωνιζομένων ἔργα καὶ τὰ
[3, 29]   ~Ταῦτα δ´ αὐτοῦ λέγοντος οἰμωγαί  τε   τῶν Ἀλβανῶν ἐγίνοντο καὶ παντοδαπαὶ
[3, 33]   τῇ φυγῇ, Ῥωμαῖοι δὲ νεκρούς  τε   τῶν πολεμίων σκυλεύσαντες καὶ χρήματα
[3, 67]   τῆς ἡγεμονίας ἐμφαίνεται μέγεθος, τάς  τε   τῶν ὑδάτων ἀγωγὰς τίθεμαι καὶ
[3, 53]   οἱ δὲ πλείους αὐτῶν ὠθούμενοί  τε   ὑπ´ ἀλλήλων καὶ καταπατούμενοι περὶ
[3, 18]   προῆγον ἅμα τῷ βασιλεῖ κατευφημούμενοί  τε   ὑπὸ παντὸς τοῦ κατὰ τὴν
[3, 57]   δὲ ὀργῇ φέροντες ὅτι ἥττηντό  τε   ὑπὸ Ῥωμαίων πολλάκις καὶ ὅτι
[3, 10]   παρ´ ἑαυτοῖς πολιτεύματος διεφθάρκατε Τυρρηνούς  τε   ὑποδεξάμενοι καὶ Σαβίνους καὶ ἄλλους
[3, 63]   ἐβούλοντο ἐκδοῦναι. οἱ δὲ ἄσμενοί  τε   ὑποδέχονται τὸν πόλεμον οὐκ ἀξιοῦντες
[3, 65]   χάρακος καταλιπόντες ἐν αὐτῷ τά  τε   ὑποζύγια καὶ τὰς σκηνὰς καὶ
[3, 42]   παρὰ πολὺ τῶν Σαβίνων τοῖς  τε   φεύγουσιν αὐτῶν ἐπὶ τὸν χάρακα
[3, 23]   πόλεως στρατιὰν ἐκτεταγμένην πολλὴν αὐτῶν  τε   Φιδηναίων καὶ τῶν συμμαχούντων αὐτοῖς
[3, 48]   τε καὶ τροφῆς ἔτυχε· βασιλέως  τε   φίλος ἐν ὀλίγῳ πάνυ χρόνῳ
[3, 14]   Ῥωμαίων τε καὶ Ἀλβανῶν,  τε   φιλοτιμία τῶν ἄλλων νέων χαλεπὴ
[3, 11]   μὲν ἀμφότερα ἱκανῶν ὄντων τούς  τε   φίλους εὖ ποιεῖν καὶ τοὺς
[3, 46]   αὐτὴν εἰργάζετο συνεχῶς θάλατταν Ἑλληνικόν  τε   φόρτον εἰς Τυρρηνοὺς κομίζων καὶ
[3, 22]   περὶ τῆς θυγατρὸς ὀργὴν  τε   φύσις ἀπεδίδου πρώτῳ καὶ
[3, 23]   ἐλαχίστου ἀξίας, ἀλλ´ ἃς  τε   φύσις ἀνθρωπεία κατεστήσατο καὶ
[3, 57]   ἐξελθόντες ἐκ τῆς πόλεως τόν  τε   χάρακα τῶν πολεμίων ἔλαβον ἐξ
[3, 21]   πέπλον θεασαμένη πεφυρμένον αἵματι τόν  τε   χιτῶνα κατερρήξατο καὶ ταῖς χερσὶν
[3, 47]   μετενέγκασθαι τὴν οἴκησιν ἔγνω τά  τε   χρήματα πάντα συσκευασάμενος καὶ τὴν
[3, 62]   εἰς τὸ χρεὼν μετέστη στέφανόν  τε   χρύσεον ἐφόρει καὶ πορφυρᾶν ἐσθῆτα
[3, 61]   τοὺς σφετέρους βασιλεῖς, κομίζοντες στεφανόν  τε   χρύσεον καὶ θρόνον ἐλεφάντινον καὶ
[3, 33]   ἐν τῷ χάρακι διαρπάσαντες τῆς  τε   χώρας τὴν κρατίστην λεηλατήσαντες ἀπῄεσαν
[3, 52]   πεζοί τε καὶ ἱππεῖς προθυμίᾳ  τε   ὡρμημένοι πρὸς τὸν πόλεμον ὁμοίᾳ
[3, 6]   καὶ φρόνημα ἐλάμβανον ὑψηλότερον παρασκευάζοντό  τε   ὡς οὐκέτι Ῥωμαίων ἀκροώμενοι. τέως
[3, 45]   τῶν ξυλίνων, ἐκεῖνος ἐπιθεῖναι τῷ  Τεβέρει   λέγεται, ἣν ἄχρι τοῦ παρόντος
[3, 57]   τὰς δυνάμεις καὶ διαβάντες τὸν  Τέβεριν   ἀγχοῦ Φιδήνης τίθενται τὰ ὅπλα.
[3, 67]   τάφρους, δι´ ὧν ἐπὶ τὸν  Τέβεριν   ὀχετεύεται πᾶν τὸ συρρέον ἐκ
[3, 25]   δίναις ἀπέθνησκον· ὀξὺ γὰρ τοῦ  Τεβέριος   περὶ τὴν Φιδήνην καὶ σκολιὸν
[3, 55]   τοῦ τε Ἀνίητος καὶ τοῦ  Τεβέριος   ποταμοῦ διττοὺς βαλόμενοι τοὺς χάρακας
[3, 44]   ἐπῆρεν ἅψασθαι γενναιοτέρων. τοῦ γὰρ  Τεβέριος   ποταμοῦ καταβαίνοντος μὲν ἐκ τῶν
[3, 45]   Ἰανίκολον ὄρος ὑψηλὸν ἐπέκεινα τοῦ  Τεβέριος   ποταμοῦ κείμενον καὶ φρουρὰν ἱκανὴν
[3, 41]   Οὐιεντανῶν ἐξελθούσης καὶ πέραν τοῦ  Τεβέριος   ποταμοῦ πρὸς τῇ Φιδηναίων πόλει
[3, 70]   ὧν ἐγὼ μίαν, ἣν μάλιστα  τεθαύμακα,   προχειρισάμενος ἐρῶ προειπὼν ἐξ οἵας
[3, 21]   θυγατρὸς οὔτ´ ἐν τοῖς πατρῴοις  τεθῆναι   μνήμασιν ἐπέτρεψεν οὔτε κηδείας καὶ
[3, 17]   τι ἂν δοκῇ τῷ δαιμονίῳ·  τεθνάναι   γὰρ ἂν βουλοίμεθα μᾶλλον
[3, 2]   τοὺς προσήκοντας τοῖς ἡρπασμένοις  τεθνηκόσι   παράγων καὶ πλείω τῶν γεγονότων
[3, 21]   ποθοῦσα καὶ τὰς ἀρετὰς τῶν  τεθνηκότων   παρ´ αὐτοῦ μαθεῖν βουλομένη τῶν
[3, 15]   μητρός ἐστι τῶν Ἀλβανῶν, καὶ  τέθραπται   τὰ μειράκια ἐν τοῖς ἀμφοτέρων
[3, 38]   Ῥωμαίων ἦσαν ἄποικοι, προσκαθεζόμενοι τῷ  τείχει   καὶ πανταχόθεν ποιησάμενοι τὰς προσβολὰς
[3, 43]   εἴ τις αὐτῇ ἐπίοι στρατὸς  τείχει   καὶ τάφρῳ περιέλαβε καὶ τοὺς
[3, 49]   πόλεως ἐγίνετο καὶ προσῆγε τοῖς  τείχεσι   τὰς δυνάμεις ἐκ διαδοχῆς· οἱ
[3, 66]   ἤδη δυνάμεως παραδιδόντες αὐτῷ τὰ  τείχη   καὶ δεόμενοι μετρίας ποιήσασθαι τὰς
[3, 31]   τὰς μὲν οἰκίας καὶ τὰ  τείχη   καὶ εἴ τι ἄλλο κατασκεύασμα
[3, 38]   τε τὰς οἰκίας καὶ τὰ  τείχη   κατασκάψαι. ~Μετὰ τοῦτο γίνονται Λατίνων
[3, 67]   καὶ παστάσι περιλαβών, καὶ τὰ  τείχη   τῆς πόλεως αὐτοσχέδια καὶ φαῦλα
[3, 40]   ἰδίας παρεμβολῆς ἀρξάμενος ὑπὸ τὰ  τείχη   τῆς πόλεως, καὶ ἐπειδὴ τέλος
[3, 58]   τοὺς παραδόντας τοῖς Τυρρηνοῖς τὰ  τείχη   τιμωρήσασθαι προθυμούμενος. ἐγένετο μὲν οὖν
[3, 26]   τοὺς μὴ δυνηθέντας εἰς τὰ  τείχη   τῶν Φιδηναίων καταφεύγειν ἀλλ´ ἐσκεδασμένους
[3, 43]   πόλει μοῖραν οὐ μικρὰν προσέθηκεν  τειχίσας   τὸν λεγόμενον Ἀουεντῖνον· ἔστι δὲ
[3, 58]   πόλεως ἐξελθόντας καὶ ἐν ταῖς  τειχομαχίαις   ἀγὼν καρτερός. ἑάλω δ´ οὖν
[3, 40]   καὶ κλίμακας καὶ τἆλλα πρὸς  τειχομαχίαν   κατεσκευασμένα ἐπαγόμενος, οὐ καθ´ ὃν
[3, 41]   προσκαθεζόμενος ἀπετάφρευε καὶ περιεχαράκου καὶ  τειχομαχίαν   συνίστατο τῆς ὑπαίθρου κρατῶν. ἐξελθόντων
[3, 54]   οὐ μὴν ἐδέησέ γε αὐτῷ  τειχομαχίας.   ἅπαντες γὰρ εἰς ἱκεσίας καὶ
[3, 4]   τὸν ἀγῶνα καί, εἰ δεήσει  τειχομαχίας,   ὅσα τῷ τοιούτῳ πρόσφορα ἔργῳ
[3, 38]   παρατάξεώς τε νικήσας καὶ διὰ  τειχομαχίας   παραστησάμενος, τούς τε ἁλόντας οὐδὲν
[3, 49]   ἐφάνη καὶ παρελθὼν εἰς τὸ  τεῖχος   ἀπέκτεινε μὲν οὐδένα Κρουστομερίνων, ὀλίγους
[3, 31]   καταλαβὼν πύλας τε ἀκλείστους καὶ  τεῖχος   ἀφύλακτον εὐπετῶς γίνεται τῆς πόλεως
[3, 49]   διαπραξάμενος βασιλεὺς καὶ τὸ  τεῖχος   ἐκ θεμελίων κατασκάψας ἀπῆγε τὴν
[3, 38]   δὲ τὰς οἰκίας καὶ τὸ  τεῖχος   κατασκάψας, ἵνα μηθὲν αὖθις ὁρμητήριον
[3, 50]   λαμβάνοντες ἠναγκάσθησαν πάλιν εἰς τὸ  τεῖχος   καταφυγεῖν καὶ διεπέμποντο πρὸς τὰς
[3, 50]   καὶ κατὰ πολλὰ μέρη τοῦ  τείχους   οἱ πολέμιοι τὰς προσβολὰς ἐποιοῦντο,
[3, 50]   διαλλαγὰς ἐλθεῖν, ἀλλὰ καὶ τοῦ  τείχους   τῇ ἐχυρότητι πεποιθότων καὶ συμμαχίας
[3, 40]   ὃν αἱ διώρυγες ἐγίνοντο τοῦ  τείχους   τόπον, ἀλλὰ καθ´ ἕτερον. τῶν
[3, 38]   ἐπ´ αὐτούς. προελθόντων δὲ τοῦ  τείχους   τῶν Λατίνων καὶ παραταξαμένων νικήσας
[3, 27]   πόλιν ἄγειν, παρελθόντα δ´ ἐντὸς  τείχους   ὡς φίλον ὄντα, ὅταν ὑποχειρίους
[3, 14]   τρόπου ταχεῖαν ἕξει τὴν κρίσιν.  τεκμαίρομαι   γάρ τινα καὶ παρ´ ὑμῖν
[3, 29]   ὑμῶν ἀγνοεῖν τὴν προδοσίαν οἴομαι  τεκμαιρόμενος   ὅτι πολλῶν συνειδότων οὐδὲ τὸν
[3, 67]   πολυτέλειαν, ἣν ἐξ ἑνὸς ἔργου  τεκμήραιτ´   ἄν τις Γάιον Ἀκίλλιον ποιησάμενος
[3, 72]   ἔχοντες φέρειν τῆς διαβολῆς οὔτε  τεκμήριον   οὔτε σημεῖον, δυσὶ δὲ τοῖς
[3, 11]   καὶ τὸ φρόνιμον. ἱκαναὶ δὲ  τεκμηριῶσαι   τὸ κράτος αὐτῆς πολλαὶ πόλεις
[3, 35]   αὐτῷ γυνή τε ἀπόλλυται καὶ  τέκνα   καὶ ἄλλος οἰκετικὸς ἅπας
[3, 50]   ἐπράθη λόγῳ γυναιξὶν ὁμοῦ καὶ  τέκνοις,   δὲ πόλις αὐτῶν διαρπασθεῖσα
[3, 21]   καὶ στεφανηφορεῖν καὶ θριάμβους κατάγειν  τέκνων   αὐτοῖς ἀπολωλότων ἔναγχος, ὅταν εὐτυχήσῃ
[3, 4]   βουλευομένοις, καὶ κατάμεμψις τῶν ἐν  τέλει.   ἑλκομένου δὲ τοῦ χρόνου διὰ
[3, 26]   τινα πέμψας ὡς αὐτὸν ἠξίου  τελείαν   ἀποδείξασθαι τὴν προθυμίαν, τοὺς μὴ
[3, 13]   τῷ σφετέρῳ τρέφουσιν ἅπαντα καὶ  τελειοῦσιν·   θεὸς δ´ αὐτοῖς, ὥσπερ κατ´
[3, 73]   ἔτη τὴν ἀρχὴν κατασχὼν οὕτω  τελευτᾷ.  
[3, 47]   αὐτὸς Δημάρατος ὑπὸ λύπης  τελευτᾷ   κληρονόμον ἁπάσης τῆς οὐσίας τὸν
[3, 35]   τὴν ἀρχὴν δύο καὶ τριάκοντα  τελευτᾷ   τὸν βίον ἐμπρησθείσης τῆς οἰκίας,
[3, 59]   τε καὶ φρουροὶ τῆς πόλεως.  ~Τελευταία   δὲ μάχη Ῥωμαίων καὶ Τυρρηνῶν
[3, 65]   πλεῖστα Ῥωμαίων· ἐν δὲ τῇ  τελευταίᾳ   μάχῃ τέλος ἔλαβεν ὁλοσχερές. Σαβῖνοι
[3, 69]   ἐποιήσατο τοῖς θεοῖς ἐν τῇ  τελευταίᾳ   πρὸς Σαβίνους μάχῃ. τὸν μὲν
[3, 16]   εἰς λόγους συνελθὼν ἐμοὶ τὴν  τελευταίαν   ἐπὶ στρατοπέδου σύνοδον ἔφη τοὺς
[3, 19]   τραύμασι κεκαρωμένος ἤδη καὶ τὴν  τελευταίαν   πληγὴν θανατηφόρον ἔχων ὑπολυθέντων τῶν
[3, 17]   Τύλλος διελέχθη λόγους καὶ  τελευταίαν   τὴν ἑαυτῶν ἀπόκρισιν ἠξίουν εἰπεῖν
[3, 20]   καὶ μετὰ τοῦτον ἐπὶ τὸν  τελευταῖον   ὠσάμενος ἡμιθνῆτα καὶ παρειμένον ἐπικατασφάττει.
[3, 26]   οὐκ ἐβούλοντο. ἀπορουμένων δ´ αὐτῶν  τελευταῖος   ἀποδείκνυται γνώμην Τύλλος, ἣν
[3, 10]   ὑπομένειν, ταῦτα ἡμᾶς ἑκόντας δέχεσθαι.  τελευταῖός   μοι λόγος ἐστίν, ὅτι τῆς
[3, 22]   οἱ τότε καθαίροντες τὸν ἄνδρα  τελευταίῳ   τῶν περὶ τοὺς καθαρμοὺς νομίμων
[3, 5]   καὶ ἀμηχανίας κρατούμενον ἑκουσίῳ χρήσασθαι  τελευτῇ   αὐτὸν ἔφασαν, ἐπειδὴ πάντα χαλεπὰ
[3, 65]   Ῥωμαῖοι μετὰ τὴν Λευκίου Ταρκυνίου  τελευτὴν   βασιλεύειν τῆς πόλεως ἐπέτρεψαν οὐκ
[3, 35]   ἦν ὅτι μετὰ τὴν Ὁστιλίου  τελευτὴν   ἐκεῖνον ἀποδείξουσι Ῥωμαῖοι βασιλέα τῆς
[3, 67]   πειθόμενος, ἃς μετὰ τὴν ἐκείνου  τελευτὴν   ἐν τοῖς Σιβυλλείοις εὑρεθῆναι χρησμοῖς
[3, 12]   ἀρχήν τε καὶ μέσα καὶ  τελευτὴν   ἔχοντα ἐν ἑαυτῷ. ταύτῃ προσθεμένων
[3, 36]   ~Μετὰ δὲ τὴν Ὁστιλίου Τύλλου  τελευτὴν   μεσοβασίλειος ὑπὸ τῆς βουλῆς
[3, 50]   ἴδιον ἀδελφιδοῦν, ὃς μετὰ τὴν  τελευτὴν   τοῦ τε πατρὸς Ἄρροντος καὶ
[3, 19]   τρωθὲν ὀξεῖαν ἔμελλεν οἴσειν τὴν  τελευτήν,   ὥστε πολλοὶ Ῥωμαίων τε καὶ
[3, 30]   Φουφέττιος οὕτως οἰκτρᾶς καὶ ἀσχήμονος  τελευτῆς   ἔτυχε, τοῖς δ´ ἑταίροις αὐτοῦ
[3, 5]   γενναῖον ἀποδείξασθαί τι τοιαύτης  τελευτῆς   ἔτυχεν, εἰς δὲ τὸν ἐκείνου
[3, 35]   νομίζω τὸν ἄνδρα ταύτης τῆς  τελευτῆς   τυχεῖν. οὔτε γὰρ ἀπόρρητον φυλαχθῆναι
[3, 1]   ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΕΩΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΛΟΓΟΣ ΤΡΙΤΟΣ.  ~Τελευτήσαντος   δὲ Πομπιλίου γενομένη πάλιν
[3, 37]   τὰς συνθήκας, ἀλλὰ πρὸς Τύλλον,  τελευτήσαντος   δὲ τοῦ Τύλλου λελύσθαι σφίσι
[3, 49]   πάντων ἐγένετο Ῥωμαίων ἐπιφανέστατος καὶ  τελευτήσαντος   ἐκείνου τῆς βασιλείας ὑπὸ πάντων
[3, 5]   θύοιτο περὶ μάχης καλὰ γινόμενα·  τελευτῶν   δὲ καὶ εἰς καταλλαγὰς ἔγνω
[3, 21]   καὶ πολλοὺς λαμβάνων λογισμοὺς ἀτόπους  τελευτῶν   ἐπὶ τοὺς ἐπιεικεῖς καὶ φιλανθρώπους
[3, 22]   δὲ τί χρήσεται τοῖς πράγμασι  τελευτῶν   κράτιστον εἶναι διέγνω τῷ δήμῳ
[3, 22]   τε ἄλλοις καθαρμοῖς ἐχρήσαντο καὶ  τελευτῶντες   ὑπήγαγον τὸν Ὁράτιον ὑπὸ ζυγόν.
[3, 28]   δι´ ἡμᾶς εὐτυχίας διετέλουν καὶ  τελευτῶντες   ὡς οὐκέτι κατέχειν τὴν ὕπουλον
[3, 57]   χρημάτων οἷα ἐξ εὐδαίμονος χώρας,  τελευτῶντος   ἤδη τοῦ θέρους οἴκαδε ἀπῄει.
[3, 38]   αὐτὴν κατὰ κράτος. Μάρκιος δὲ  Τελλήνας   πόλιν τῶν Λατίνων ἐπιφανῆ κατὰ
[3, 43]   περιέλαβε καὶ τοὺς μεταχθέντας ἐκ  Τελλήνης   τε καὶ Πολιτωρίου καὶ τῶν
[3, 44]   ποταμῶν, οὐδ´ εἰς ἕλη καὶ  τέλματα   πλανώμενος ἄλλοτε ἄλλῃ προκαταναλίσκεται πρὶν
[3, 12]   ἀμφοτέρων τῶν στρατηγῶν τοιάδε ἦν·  τέλος   δὲ τοῖς λόγοις αὐτῶν ἠκολούθησεν
[3, 26]   πολεμίους καὶ τοὺς Φιδηναίους διηγεῖται.  τέλος   δὴ τὸ κράτιστον εἰληφότος τοῦ
[3, 18]   χρόνος ἧκεν ἐν  τέλος   ἔδει λαβεῖν τὰς ὁμολογίας, ἐξῄεσαν
[3, 40]   τείχη τῆς πόλεως, καὶ ἐπειδὴ  τέλος   εἶχεν ἤδη τὸ ἔργον, ἀναστήσας
[3, 33]   ἀπῄεσαν ἐπ´ οἴκου. τοῦτο τὸ  τέλος   ἔλαβεν συμβὰς Ῥωμαίοις πρὸς
[3, 65]   ἐν δὲ τῇ τελευταίᾳ μάχῃ  τέλος   ἔλαβεν ὁλοσχερές. Σαβῖνοι γὰρ οὐχ
[3, 22]   τὸν βασιλέα κατεῖχεν ἀμηχανία, τί  τέλος   ἐξενέγκῃ περὶ τῆς δίκης. οὔτε
[3, 17]   οὖν τὸν ἐμὸν βίον ἤδη  τέλος   ἔχειν φανερὸν ποιήσατέ μοι, τί
[3, 6]   μακρότατον) ἐπιφανέντας δὲ τῷ ἀγῶνι  τέλος   ἤδη ἔχοντι ὥσπερ εἰκὸς μηδὲν
[3, 54]   Ῥωμαίοις πόλεμος εἰς τοῦτο τὸ  τέλος   κατέσκηψε, καὶ βασιλεὺς Ταρκύνιος τὸν
[3, 6]   ἔργον ἀνόσιον εἰς εὐτυχὲς κατασκῆψαι  τέλος   μηνυταὶ γίνονται τοῖς πολεμίοις τοῦ
[3, 22]   καὶ παραδόξους περιπετείας λαβόντα τοιούτου  τέλους   ἔτυχεν. ~Ὁ δὲ Ῥωμαίων βασιλεὺς
[3, 69]   ἀποδοῦναι τῷ μέλλοντι τοῖς θεοῖς  τεμένει   γενήσεσθαι τὸ δάπεδον. ἔδοξε δὴ
[3, 70]   καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Διὸς  τεμενίσας   καὶ τἆλλα προλέγων τὰ θεῖα
[3, 69]   σφῶν μεταφέρειν, οἱ δὲ τοῦ  Τέρμονος   καὶ τῆς Νεότητος πολλὰ παραιτουμένοις
[3, 25]   οὐ γὰρ ἐνέκλινον οἱ τῇδε  τεταγμένοι   Οὐιεντανοὶ τὴν ἔφοδον ὑπὸ τῆς
[3, 25]   τὴν ἵππον περιφόβοις οὖσι καὶ  τεταραγμένοις   καὶ μέχρι τινὸς διώξας, ὡς
[3, 69]   ἐστιν ἑκάτερον εἰκοστὴν ἤδη καὶ  τετάρτην   γενεάν. ~Ὁ δὲ τῶν οἰωνοσκόπων
[3, 41]   ἐχθροὺς ἀνοχάς τε καὶ διαλύσεις.  ~Τετάρτῳ   δὲ μάλιστα μετὰ τόνδε τὸν
[3, 38]   ὑπὸ τοῖς Λατίνοις γενομένην τῷ  τετάρτῳ   κομίζεται πάλιν ἐνιαυτῷ πολλαῖς καὶ
[3, 22]   ἱδρυθέντες καὶ ξύλον ὑπὲρ αὐτῶν  τέταται   δυσὶ τοῖς ἄντικρυς ἀλλήλων τοίχοις
[3, 9]   ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἡμῶν οὐ μεμπτὰς  τέτικε   δίκας τοῖς θεοῖς. ἀφείσθω δὴ
[3, 71]   ὁπότε καὶ τὰς ἀδυνάτους πράξεις  τετόλμηκας   λέγειν δυνατάς. ἔγωγ´ οὖν διεμαντευόμην,
[3, 61]   ἐφόρουν οἱ βασιλεῖς, πλὴν οὐ  τετράγωνόν   γε τῷ σχήματι, καθάπερ ἐκεῖνα
[3, 69]   μετὰ τὴν κατάλυσιν τοῦ πολέμου  τετραετῆ.   πολλοῖς δ´ ὕστερον ἔτεσιν
[3, 20]   ἐτεθνήκει, δὲ τὴν ἰγνύαν  τετρωμένος   οὐκέτι βέβαιος ἦν ἑστάναι, σκάζων
[3, 45]   ἐπιγινομένοις ἧς αὐτὸς παρέλαβεν, ἔτη  τέτταρα   πρὸς τοῖς εἴκοσι τὴν βασιλείαν
[3, 27]   ὑπὲρ ἧς μετὰ μικρὸν ἐρῶ.  ~Τετταράκοντα   δ´ ὄντων σταδίων τῶν μεταξὺ
[3, 4]   εὐτρεπῆ συνῄεσαν ὁμόσε καὶ καταστρατοπεδεύονται  τετταράκοντα   τῆς Ῥώμης σταδίους ἀποσχόντες· οἱ
[3, 46]   δευτέρῳ μάλιστα τῆς μιᾶς καὶ  τετταρακοστῆς   ὀλυμπιάδος, ἣν ἐνίκα στάδιον Κλεώνδας
[3, 67]   παρεῖναι θυηπόλους, οὐκ ἐδόκουν αἱ  τέτταρες   ἀρκεῖν. Ταρκυνίου δὲ ἄρξαντος ἠκολούθουν
[3, 67]   ὧν τὸ ἄσβεστον φυλάττεται πῦρ,  τέτταρσιν   οὔσαις δύο προσκατέλεξεν ἑτέρας· πλειόνων
[3, 68]   ἡμίσους ἐστὶ σταδίων, εὖρος δὲ  τεττάρων   πλέθρων· πέριξ δὲ αὐτοῦ κατά
[3, 18]   τῆς μάχης ἐσόμενοι τριῶν  τεττάρων   σταδίων τὸ μεταξὺ χωρίον τοῖς
[3, 3]   τὸν πόλεμον ἀπειλούντων εἰ μὴ  τεύξονται   τῆς δίκης, Ἐγὼ πρότερος ὑμῶν,
[3, 70]   παραδίδωσι τῷ λογιωτάτῳ τὴν οἰωνοσκοπικὴν  τέχνην   διδαχθησόμενον. ἔχων δὲ τὴν ἔμφυτον
[3, 70]   ὁμολογεῖται γενέσθαι τῶν ἀκριβούντων τὴν  τέχνην   καὶ μεγίστου τυχεῖν δι´ αὐτὴν
[3, 72]   ὅτε μάλιστα ἤνθει διὰ τὴν  τέχνην   καὶ πλεῖστον ἠδύνατο Ῥωμαίων ἁπάντων,
[3, 71]   αἰδεσθεὶς ἐπὶ τῇ διαπείρᾳ τῆς  τέχνης   καὶ τὸ ἀπρεπὲς τῶν ὀνειδισμῶν
[3, 68]   ὑποστέγους ποιήσας περὶ αὐτὸν καθέδρας  (τέως   γὰρ ἑστῶτες ἐθεώρουν) ἐπ´ ἰκρίοις,
[3, 23]   μεγάλα καὶ ἀπροσδόκητα ἐκφέρειν,  τέως   ἔκρυπτον, ἱκετεύω δὲ ὑμᾶς ἀπόρρητα
[3, 8]   ἄνδρες Ῥωμαῖοι, δι´ ἃς ἐγὼ  τέως   μὲν ἀνεβαλλόμην τοὺς πρὸς ὑμᾶς
[3, 70]   οὐχ εὑρίσκων τινὰς τῶν ὑῶν  τέως   μὲν ἔκλαιε τὰς πληγὰς ὀρρωδῶν
[3, 6]   τε ὡς οὐκέτι Ῥωμαίων ἀκροώμενοι.  τέως   μὲν οὖν ἄδηλος αὐτῶν
[3, 19]   καθ´ ἡλικίαν καὶ συνῄεσαν ὁμόσε.  ~Τέως   μὲν οὖν ἡσυχία τε καὶ
[3, 67]   πρῶτον ἐγένοντο Ῥωμαίοις τριακόσιοι βουλευταὶ  τέως   ὄντες διακόσιοι. ἔπειτα ταῖς ἱεραῖς
[3, 4]   αἴτιος γενονέναι Κλοίλιος ἀχθόμενος ἐπὶ  τῇ   ἀπράκτῳ καθέδρᾳ γνώμην ἔσχεν ἐξάγειν
[3, 23]   γε ὑπὸ τοῦ βασιλέως αὐτῶν  τῇ   αὐτοκράτορι ἀρχῇ, ἣν τρίτον ἔτος
[3, 27]   τοὺς λοχαγοὺς καὶ τὰ δόξαντα  τῇ   βουλῇ διασαφήσας φυλακὴν ἐκ τούτων
[3, 36]   δὲ τοῦ δήμου τὰ δόξαντα  τῇ   βουλῇ καὶ τῶν ἐκ τοῦ
[3, 52]   τοὺς κρεῖττον ἀγωνισαμένους τῶν ἑτέρων·  τῇ   γὰρ ἑξῆς ἡμέρᾳ Λατῖνοι μὲν
[3, 56]   διελθοῦσαι τὸν μεταξὺ πόρον ἐμπίπτουσι  τῇ   γεφύρᾳ καὶ ἀνάπτουσιν αὐτὴν πολλαχόθεν.
[3, 30]   ἀπ´ ἀλλήλων ξαινόμενός τε περὶ  τῇ   γῇ καὶ ἀνθελκόμενος ὑφ´ ἑκατέρας
[3, 12]   ἔχοντα ἐν ἑαυτῷ. ταύτῃ προσθεμένων  τῇ   γνώμῃ Ῥωμαίων τε καὶ Ἀλβανῶν
[3, 22]   πρῶτον Ῥωμαίων δῆμος κύριος  τῇ   γνώμῃ τοῦ πατρὸς προσέθετο καὶ
[3, 3]   σκηψάμενος διεκρούσατο τὴν πρόσοδον αὐτῶν.  τῇ   δ´ ἔγγιστα νυκτὶ Ῥωμαίων ἄνδρας
[3, 22]   ἀθεράπευτοι τὴν ἑσπέραν ἐκείνην διετέλεσαν.  τῇ   δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ καλέσας αὐτοὺς
[3, 65]   εἰς τὸν πόλεμον παρασκευὴν ἅπασαν.  τῇ   δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ μαθόντες οἱ
[3, 24]   αὐτῶν καταλαβὼν διέλυσε τὸν σύλλογον.  τῇ   δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ προῄεσαν μὲν
[3, 33]   τὸ μεταξὺ χωρίον ἀφέντες κατεστρατοπεδεύσαντο.  τῇ   δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ συμπεσόντες ἐμάχοντο
[3, 23]   μὲν τὴν ἡμέραν ἡσυχίαν ἔσχε,  τῇ   δ´ ἑξῆς Φουφέττιόν τε μεταπεμψάμενος
[3, 30]   ἑτέρᾳ προσήρτων τοὺς βραχίονας αὐτοῦ,  τῇ   δ´ ἑτέρᾳ τοὺς πόδας ῥυτῆρσι
[3, 39]   τοὺς ἰδίους ἑκάτεροι χάρακας ἀπηλλάγησαν,  τῇ   δ´ ὑστέρᾳ Ῥωμαῖοι νικῶσι τοὺς
[3, 22]   οὔθ´ μὴ συγγενέσι πρέπει,  τῇ   δὲ αὐτῇ γνώμῃ περὶ ἀμφοτέρων
[3, 61]   βασιλέων ἕνα προηγεῖσθαι ῥαβδοφόρον ἅμα  τῇ   δέσμῃ τῶν ῥάβδων πέλεκυν φέροντα·
[3, 70]   κατὰ τὸ αὐτό. ταύτῃ χρώμενος  τῇ   διαιρέσει τῶν τόπων καὶ τὴν
[3, 71]   δὲ Ταρκύνιος αἰδεσθεὶς ἐπὶ  τῇ   διαπείρᾳ τῆς τέχνης καὶ τὸ
[3, 50]   ἐλθεῖν, ἀλλὰ καὶ τοῦ τείχους  τῇ   ἐχυρότητι πεποιθότων καὶ συμμαχίας πολλαχόθεν
[3, 23]   παρεσκεύασταί μοι. οὐ γὰρ ἐν  τῇ   ἡμετέρᾳ γῇ Φιδηναῖοι τὸν ἀγῶνα
[3, 44]   ποταμοῦ. εὐρύνεταί τε γὰρ ἐπιπολὺ  τῇ   θαλάττῃ συνάπτων καὶ κόλπους λαμβάνει
[3, 44]   ἄλλοτε ἄλλῃ προκαταναλίσκεται πρὶν  τῇ   θαλάττῃ συνάψαι τὸ ῥεῖθρον, ἀλλὰ
[3, 32]   μὲν εὐχὰς ἀποδιδόντες καὶ θυσίας  τῇ   θεῷ, πολλοὶ δὲ χρηματιούμενοι διὰ
[3, 13]   σώματος ῥώμῃ διαπρεπὴς πράξει  τῇ   κατὰ χεῖρα γενναῖος κατ´
[3, 40]   τὰς πύλας. πολλῶν δ´ ἐν  τῇ   καταλήψει τῆς πόλεως ἀπολλυμένων τοὺς
[3, 50]   οὖν κράτιστον αὐτῶν μέρος ἐν  τῇ   καταλήψει τῆς πόλεως μαχόμενον διεφθάρη,
[3, 45]   θεραπεύουσι θυσίας τινὰς ἐπιτελοῦντες ἅμα  τῇ   κατασκευῇ πατρίους. ταῦτα διαπραξάμενος ἐπὶ
[3, 69]   τοιγάρτοι συμπεριελήφθησαν αὐτῶν οἱ βωμοὶ  τῇ   κατασκευῇ τῶν ἱερῶν, καὶ νῦν
[3, 9]   καὶ τὴν ἡγεμονίαν ἀπόδοτε μιᾷ  τῇ   κρείττονι πόλει καὶ πλείονα δυναμένῃ
[3, 71]   κατασταθέντων οὐθέν. ἀχθόμενος δ´ ἐπὶ  τῇ   κωλύσει καὶ δι´ ὀργῆς ἔχων
[3, 66]   μὲν ἀποκτείναντες τῶν πολεμίων ἐν  τῇ   μάχῃ γενομένους ἄνδρας ἀγαθούς, πολλῷ
[3, 31]   καὶ πολλοὺς μὲν ἀποκτείναντες ἐν  τῇ   μάχῃ, πολλῷ δ´ ἔτι πλείους
[3, 28]   ταύτας τὰς προκλήσεις καὶ νικήσαντες  τῇ   μάχῃ τὴν πόλιν αὐτῶν ἔσχομεν
[3, 28]   Μέττιον δὲ Φουφέττιον, ὃν αὐτοὶ  τῇ   μεγίστῃ ἀρχῇ ἐκόσμησαν, ὡς δὴ
[3, 30]   τῆς τιμωρίας, προσελάσαντες δύο συνωρίδας  τῇ   μὲν ἑτέρᾳ προσήρτων τοὺς βραχίονας
[3, 39]   μεγάλαις δυνάμεσι παραταξαμένων μάχαι διτταί.  τῇ   μὲν οὖν προτέρᾳ μέχρι πολλοῦ
[3, 5]   αὐτὸν ἀποθανεῖν, ὅτι πόλεμον ἐξέκαυσε  τῇ   μητροπόλει πρὸς τὴν ἀπόκτισιν οὔτε
[3, 30]   καὶ τὸ λοιπὸν οἰκεῖν ἐν  τῇ   ξένῃ· οἷς οὐδὲν ἐπῄει λέγειν
[3, 23]   ἑκάτερον ἀπαρασκεύους ἐπειχθέντας καὶ  τῇ   οἰκείᾳ δυνάμει μόνῃ πιστεύσαντας τὸν
[3, 23]   δὲ τούτοις οὐκ ἀξιομάχῳ οὔσῃ  τῇ   οἰκείᾳ δυνάμει πρὸς ἅπασαν τὴν
[3, 17]   οἱ μὲν δὴ χαίροντες ἐπὶ  τῇ   παρακελεύσει τοῦ πατρὸς ἀπῄεσαν καὶ
[3, 59]   ὑποδεξαμένων. οἱ μὲν γὰρ ἐν  τῇ   παρατάξει μαχόμενοι κατεκόπησαν, οἱ δ´
[3, 29]   ἴστε δὴ ταῦτα δεδογμένα Ῥωμαίοις  τῇ   παρελθούσῃ νυκτὶ συναγαγόντος ἐμοῦ τὴν
[3, 16]   ἀνεψιοῖς ὑμῶν ἐπιδοῦναι τὰ σώματα  τῇ   πατρίδι, μαθὼν δὲ αὐτοὺς ἀναδεχομένους
[3, 37]   στρατιὰν ἐπ´ αὐτοὺς καὶ προσκαθεζόμενος  τῇ   πόλει αὐτῶν Πολιτωρίῳ, πρὶν ἐπικουρίαν
[3, 48]   ἦν, ἔπειθ´ ὅτι κατοικεῖν ἐν  τῇ   πόλει βουλόμενος παρείη πᾶσαν τὴν
[3, 29]   ὄντας ὑμᾶς καὶ τοὺς ἐν  τῇ   πόλει καταλειπομένους τοῦ κακῶς
[3, 28]   αὐτῶν λαβεῖν καὶ φρουρὰν ἐν  τῇ   πόλει καταλιπεῖν καὶ τοὺς κορυφαιοτάτους
[3, 40]   στρατιώταις ἐπιτρέψας καὶ φρουρὰν ἐν  τῇ   πόλει καταλιπὼν ἀξιόχρεων ἀπῆγε τὴν
[3, 43]   ἃς ἔρχομαι λέξων. ~Πρῶτον μὲν  τῇ   πόλει μοῖραν οὐ μικρὰν προσέθηκεν
[3, 50]   ἐζημίωσε καὶ φρουρὰν κατέλιπεν ἐν  τῇ   πόλει τὴν ἱκανὴν ἄρχειν τε
[3, 1]   οἰκίας ἄμοιρος εἴη τις προσετείχισε  τῇ   πόλει τὸν καλούμενον Καίλιον λόφον,
[3, 57]   πᾶσα διαφθαρῆναι· οἱ γὰρ ἐν  τῇ   πόλει φρουροὶ βοήθειαν ἑτέραν παρὰ
[3, 22]   συμφορᾶς τοῦ ἀνδρὸς μνημεῖον ἐν  τῇ   πόλει φυλάττεται θυσίαις γεραιρόμενον ὑπὸ
[3, 6]   ἠναγκάσθησαν γενέσθαι. περὶ ὧν ἐν  τῇ   πρὸ ταύτης δεδήλωκα γραφῇ τὸ
[3, 67]   κολάζουσι τὰς διαφθαρείσας, ἐν  τῇ   πρὸ ταύτης δεδήλωταί μοι γραφῇ.
[3, 37]   μητροπάτωρ, οὐκ ἔσχεν ὁμοίαν  τῇ   προαιρέσει τὴν τύχην, ἀλλὰ παρὰ
[3, 68]   μοῖραν ἀπέδωκε μίαν, ὥστε ἐν  τῇ   προσηκούσῃ χώρᾳ καθεζόμενον ἕκαστον θεωρεῖν.
[3, 73]   ἔτη μὲν τρία διέμειναν ἐν  τῇ   προσποιήσει τῆς φιλίας· ἐπειδὴ δὲ
[3, 22]   τοῖς ἐξιοῦσιν ὑπὲρ κεφαλῆς καλούμενον  τῇ   Ῥωμαϊκῇ διαλέκτῳ ξύλον ἀδελφῆς. τοῦτο
[3, 48]   κοινὸν ἔφη τῷ βασιλεῖ καὶ  τῇ   Ῥωμαίων πόλει τιθέναι μείζονα οὖσαν
[3, 43]   δὲ ἀφ´ ἑτέρου τῶν συμπεριεχομένων  τῇ   Ῥώμῃ λόφων τοῦ καλουμένου Παλλαντίου,
[3, 59]   ἐγένετο πόλεως Ἠρήτου πλησίον ἐν  τῇ   Σαβίνων γῇ. δι´ ἐκείνης γὰρ
[3, 23]   πιστὸς λόγος ἔργα ὁμολογούμενα  τῇ   σκήψει παρεσχημένου, ὥσθ´ ἡμᾶς τῶν
[3, 65]   αὐτὴν ἁλῶναι διὰ τὴν ἐχυρότητα  τῇ   σπάνει τῶν ἐπιτηδείων πολεμεῖν τοῖς
[3, 4]   ἐπεὶ νὺξ ἐγένετο καθεύδων ἐν  τῇ   στρατηγικῇ σκηνῇ παρούσης αὐτῷ τῆς
[3, 50]   προσβαλοῦσι πληγὰς ἔδωκαν, κάμνοντες δὲ  τῇ   συνεχείᾳ τῶν πόνων καὶ οὐδὲ
[3, 62]   τῶν Ῥωμαϊκῶν συγγραφέων, ἀλλ´ ἀποδοὺς  τῇ   τε βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ
[3, 65]   δὲ πλεῖστα Ῥωμαίων· ἐν δὲ  τῇ   τελευταίᾳ μάχῃ τέλος ἔλαβεν ὁλοσχερές.
[3, 69]   ἣν ἐποιήσατο τοῖς θεοῖς ἐν  τῇ   τελευταίᾳ πρὸς Σαβίνους μάχῃ. τὸν
[3, 32]   εὔξατο τοῖς θεοῖς, ἐὰν νικήσῃ  τῇ   τόθ´ ἡμέρᾳ Σαβίνους, Κρόνου τε
[3, 10]   γένος ὑπὸ χρόνου παλαιωθέν, ἀλλὰ  τῇ   τρίτῃ πρὸ ταύτης γενεᾷ. ἐὰν
[3, 59]   μαχόμενοι κατεκόπησαν, οἱ δ´ ἐν  τῇ   τροπῇ δυσχωρίαις ἐγκυρήσαντες ἀνεξόδοις παρέδοσαν
[3, 41]   πέραν τοῦ Τεβέριος ποταμοῦ πρὸς  τῇ   Φιδηναίων πόλει χάρακα θεμένης ἀναλαβὼν
[3, 57]   ἀπῆλθον ἐπ´ οἴκου, φρουρὰν ἐν  τῇ   Φιδήνῃ καταλιπόντες ἀποχρῶσαν. αὕτη γὰρ
[3, 1]   τοῦ βίου δαπάνας. ταύτῃ δὲ  τῇ   φιλανθρωπίᾳ τοὺς ἀπόρους τῶν πολιτῶν
[3, 26]   καὶ συχνοὺς τῶν διεσκεδασμένων ἐν  τῇ   φυγῇ διέφθειρε. συνεὶς δὲ τὴν
[3, 33]   πολὺς αὐτῶν γίνεται φόνος ἐν  τῇ   φυγῇ, Ῥωμαῖοι δὲ νεκρούς τε
[3, 66]   ἔτι πλείους αἰχμαλώτους λαβόντες ἐν  τῇ   φυγῇ, τῶν δὲ παρεμβολῶν ἀμφοτέρων
[3, 61]   Ῥωμαῖοι μὲν τόγας, Ἕλληνες δὲ  τήβεννον   καλοῦσιν, οὐκ οἶδ´ ὁπόθεν μαθόντες·
[3, 25]   ἱππέων. οὐ γὰρ ἐνέκλινον οἱ  τῇδε   τεταγμένοι Οὐιεντανοὶ τὴν ἔφοδον ὑπὸ
[3, 17]   ἤδη περὶ ὑμῶν τά γε  τηλικαῦτα   φαίνεσθαι φρονοῦντας. ὑπολαβόντες οὖν τὸν
[3, 70]   ὢν Νέβιος, ὅσα τοῖς  τηλικούτοις   δύναμις ἦν, καὶ τὰς ὗς
[3, 8]   τοὺς ἀκούοντας, οἷα εἰκὸς ἐπὶ  τηλικούτῳ   κακῷ παρ´ ἐλπίδας ἀκουσθέντι, μικρὸν
[3, 73]   ἔχθρας διὰ φίλων εὑρόμενοι μετρίως  τὴν   ἀγνωμοσύνην αὐτῶν ἐνέγκαντος τοῦ Ταρκυνίου
[3, 72]   δημοτικῶν, οἳ παραγενόμενον αὐτὸν εἰς  τὴν   ἀγορὰν ἀπολογίας χάριν ἐξελαύνειν ἐπεχείρησαν
[3, 72]   ὄντα καὶ ἄπολιν. τοιαῦτα κατὰ  τὴν   ἀγορὰν δημηγοροῦντες ἄνδρες ἰταμοὶ καὶ
[3, 71]   βῆμα πολλοῦ παρόντος ὄχλου κατὰ  τὴν   ἀγοράν. προδιαλεχθεὶς δὲ τοῖς περὶ
[3, 22]   ἀπολῦσαι τοῦ φόνου τὸν ὁμολογοῦντα  τὴν   ἀδελφὴν ἀνῃρηκέναι πρὸ δίκης καὶ
[3, 21]   αὐτῆς τὸ ξίφος, ἀποκτείνας δὲ  τὴν   ἀδελφὴν παρῆν ὡς τὸν πατέρα.
[3, 21]   τῆς πόλεως καὶ δὴ καὶ  τὴν   ἀδελφὴν προστρέχουσαν· διαταραχθεὶς δὲ κατὰ
[3, 17]   τοὺς δηλώσοντας, ὅτι δέχονται Ῥωμαῖοι  τὴν   αἵρεσιν καὶ παρέξονται τοὺς Ὁρατίους
[3, 50]   ἐκληρονόμησε μοῖραν καὶ διὰ ταύτην  τὴν   αἰτίαν Ἠγέριος ἐπωνομάσθη. τοὺς γὰρ
[3, 23]   παραγενομένοις ἐκ Ῥώμης πρεσβευταῖς πυνθανομένοις  τὴν   αἰτίαν τῆς ἀποστάσεως ἀπεκρίναντο μηδὲν
[3, 3]   ἔγνω περιστῆσαι βουλόμενος εἰς ἐκείνους  τὴν   αἰτίαν τοῦ λύειν τὰ πρὸς
[3, 69]   ὅρους μετακινήσει καιρὸς οὐθεὶς οὔτε  τὴν   ἀκμὴν μεταβαλεῖ· καὶ μέχρι τῶν
[3, 34]   εἰς τὴν ἀλλήλων γῆν ὑπὸ  τὴν   ἀκμὴν τοῦ σίτου καὶ προνομεύσαντες
[3, 71]   διεμαντευόμην, εἰ τῷ ξυρῷ τῷδε  τὴν   ἀκόνην πλήξας μέσην δυνήσομαι διελεῖν.
[3, 71]   θορύβου, Παῖε θαρρῶν, ἔφη, Ταρκύνιε,  τὴν   ἀκόνην, ὡς προαιρῇ· διαιρεθήσεται γὰρ
[3, 29]   ἤδη δέ τινων καὶ ἐπὶ  τὴν   ἀκούσιον ἀνάγκην ἀναφερόντων τὸ πρᾶγμα
[3, 71]   Νῦν, ἔφη, καιρὸς ἐπιδείξασθαί σε  τὴν   ἀκρίβειαν τῆς μαντικῆς ἐπιστήμης,
[3, 10]   τῆς πολιτείας μεταδεδώκαμεν· ὑμεῖς δὲ  τὴν   ἀκρίβειαν τοῦ παρ´ ἑαυτοῖς πολιτεύματος
[3, 26]   μὲν τοὺς προδότας, σωφρονεστέραν δὲ  τὴν   Ἀλβανῶν ἀποδοῦναι πόλιν εἰς τὸ
[3, 30]   τοὺς κατηγοροῦντάς τε καὶ καταμαρτυροῦντας  τὴν   Ἀλβανῶν βουλὴν ἔφησεν αὑτῷ ταῦτα
[3, 27]   πεζῶν τοὺς ἀκμαιοτάτους ἐκέλευσεν ἐπὶ  τὴν   Ἀλβανῶν πόλιν ἄγειν, παρελθόντα δ´
[3, 33]   ἤδη τῆς πρότερον, ἐξ οὗ  τὴν   Ἀλβανῶν πόλιν προσέλαβε, καὶ ἀπὸ
[3, 2]   στρατιᾶς ποτε Ῥωμαϊκῆς ἐμβαλούσης εἰς  τὴν   Ἀλβανῶν, ὑφ´ ἧς πολλοὶ τῶν
[3, 72]   καθαρόν· οὐ μὴν καταγωνίσασθαί γε  τὴν   ἀλήθειαν ἴσχυσαν οὐδὲ πεῖσαι τὸν
[3, 34]   συμφορᾶς ἐπειράθη· ἀλλ´ ἐμβαλόντες εἰς  τὴν   ἀλλήλων γῆν ὑπὸ τὴν ἀκμὴν
[3, 65]   πολεμούμενος, ἐν γῆν ἀμφότεροι  τὴν   ἀλλήλων πορθοῦντες καὶ μάχας πολλὰς
[3, 55]   ὁμοία μείζονα δύναμιν ἑτέραν ἐπὶ  τὴν   ἀλλήλων χώραν ἐξάγειν ἔαρος ἀρχομένου.
[3, 31]   εὐανδρίαν τε καὶ πλοῦτον καὶ  τὴν   ἄλλην ἅπασαν εὐδαιμονίαν τὰς
[3, 25]   ἐπὶ τὸ στρατόπεδον τῶν Οὐιεντανῶν  τὴν   ἄλλην δύναμιν ἄγων ἐξ ἐφόδου
[3, 6]   εὐανδρίαν τε καὶ πλοῦτον καὶ  τὴν   ἄλλην εὐδαιμονίαν. τούτοις δὴ τοῖς
[3, 67]   καὶ μηκέτι διαρρεομένων τοὺς τιμητὰς  τὴν   ἀνακάθαρσιν αὐτῶν καὶ τὴν ἐπισκευὴν
[3, 26]   τὸν ἄνδρα, ἀλλ´ ἐπαινεῖν τε  τὴν   ἀναχώρησιν αὐτοῦ τὴν ἐπὶ τὰ
[3, 66]   συμβάσεις. δὲ ἀσπαστῶς δεξάμενος  τὴν   ἄνευ κινδύνων ὑποταγὴν τοῦ ἔθνους
[3, 11]   οὐ γὰρ ἐν ἄλλῳ τινὶ  τὴν   ἀνθρωπίνην εὐγένειαν ὑπάρχειν νομίζομεν, ἀλλ´
[3, 28]   οὔτε τὸ δίκαιον αὐτὸ καὶ  τὴν   ἀνθρωπίνην νέμεσιν ἐντραπέντες, οὔτε τὸ
[3, 50]   ἱκανὴν ἄρχειν τε αὐτῶν ἔταξε  τὴν   ἀνυπεύθυνον ἀρχὴν διὰ βίου Ταρκύνιον
[3, 47]   ἀστοὺς ποιεῖται καὶ τιμᾷ κατὰ  τὴν   ἀξίαν ἕκαστον, ἐκεῖ μετενέγκασθαι τὴν
[3, 12]   ἀφ´ ἑκατέρας πόλεως συνεβούλευεν ὑπὸ  τὴν   ἁπάντων ὄψιν Ἀλβανῶν τε καὶ
[3, 36]   ὑπ´ ἀνδρὸς ἱεροφάντου Γαίου Παπιρίου,  τὴν   ἁπάντων τῶν ἱερέων ἡγεμονίαν ἔχοντος.
[3, 65]   ἑξῆς ἡμέρᾳ μαθόντες οἱ Ῥωμαῖοι  τὴν   ἄπαρσιν αὐτῶν καὶ γενόμενοι τοῦ
[3, 10]   πόλεως ἄρχειν οὐ πρὸ πολλοῦ  τὴν   ἀποικίαν εἰς αὐτὴν ἀπεσταλκότες, ὥστε
[3, 3]   αἰτίαν τοῦ λύειν τὰ πρὸς  τὴν   ἀποικίαν συγκείμενα. συνθῆκαι γὰρ ἦσαν
[3, 17]   αἰτούμεθά σε ὀλίγον ἀναδέξασθαι χρόνον  τὴν   ἀπόκρισιν ἡμῶν, ἕως τῷ πατρὶ
[3, 5]   πόλεμον ἐξέκαυσε τῇ μητροπόλει πρὸς  τὴν   ἀπόκτισιν οὔτε δίκαιον οὔτε ἀναγκαῖον·
[3, 23]   Ῥωμαίων πολεμίους ἐνδοιαστῶς ἔτι πρὸς  τὴν   ἀπόστασιν ἔχοντας ἐπῆρεν αὐτοὺς μὴ
[3, 37]   αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἡγεμονίαν καὶ  τὴν   ἀπράγμονα καθίστασθαι πολιτείαν καταφρονήσαντες αὐτοῦ
[3, 22]   καλῶς ἔχειν ὑπελάμβανεν, ἵνα μὴ  τὴν   ἀρὰν καὶ τὸ ἄγος ἀπὸ
[3, 21]   τοῖς ἁπάντων ὀφθαλμοῖς, καί μοι  τὴν   ἀρετὴν καὶ τοὺς στεφάνους ὀνειδίζεις,
[3, 1]   τῆς ἀγορᾶς τόπῳ στήλης ἐπιγραφῇ  τὴν   ἀρετὴν μαρτυρούσης ἀξιωθείς. ἐκ δὲ
[3, 31]   τόποις καὶ τῆς δημοσίας γῆς  τὴν   ἀρκοῦσαν τοῖς θητεύουσιν ἐξ αὐτῶν
[3, 10]   καταστήσασθαι βουλευτήριον καὶ μίαν εἶναι  τὴν   ἄρξουσαν τῆς ἑτέρας πόλιν οὐκ
[3, 1]   αὐτὸς εὐθὺς ἅμα τῷ παραλαβεῖν  τὴν   ἀρχὴν ἅπαν τὸ θητικὸν τοῦ
[3, 35]   ἀντιπάλων προέχειν, ἔτη δὲ κατασχὼν  τὴν   ἀρχὴν δύο καὶ τριάκοντα τελευτᾷ
[3, 7]   πατρίδος αὐτοκράτωρ ἅμα τῷ παραλαβεῖν  τὴν   ἀρχὴν ἐσκόπουν τίνες ἦσαν αἱ
[3, 73]   γενόμενος, ὀκτὼ καὶ τριάκοντα ἔτη  τὴν   ἀρχὴν κατασχὼν οὕτω τελευτᾷ.
[3, 28]   αὐτούς, ἐξ ὧν ἐγκρατεστέραν ἂν  τὴν   ἀρχὴν κατεστησάμεθα, τούτων μὲν οὐδὲν
[3, 36]   τὰ κατὰ νόμον ἅπαντα παραλαμβάνει  τὴν   ἀρχὴν Μάρκιος ἐνιαυτῷ δευτέρῳ
[3, 61]   Ῥωμύλον εὐθὺς ἅμα τῷ παραλαβεῖν  τὴν   ἀρχήν. οὐθὲν δὲ κωλύει τὸ
[3, 49]   τῆς Ῥωμύλου δυναστείας· Ταρκυνίου δὲ  τὴν   ἀρχὴν παραλαβόντος τὰ Λατίνων αὖθις
[3, 2]   δὲ περὶ ὧν ἔρχομαι λέξων  τὴν   ἀρχὴν ποιησάμενος ἀπὸ τοῦ πρὸς
[3, 49]   ἄξιος ἐκρίθη. ἐπειδὴ δὲ παρέλαβε  τὴν   ἀρχήν, πρῶτον μὲν ἐπολέμησε τοῖς
[3, 35]   εἰς τοὺς ἐκείνου παῖδας ἥξειν  τὴν   ἀρχήν. ταῦτα δὴ διανοούμενον ἐκ
[3, 67]   εὐθὺς γὰρ ἅμα τῷ παραλαβεῖν  τὴν   ἀρχὴν τὸν δημοτικὸν ὄχλον οἰκεῖον
[3, 47]   ἐν τοῖς μέσοις, ἀνιαρῶς ἔφερε  τὴν   ἀτιμίαν. ἀκούων δὲ περὶ τῆς
[3, 70]   πάντας ἀζήλους ἀποδεῖξαι τοὺς κατὰ  τὴν   αὐτὴν ἀκμάσαντας ἡλικίαν. πένης αὐτῷ
[3, 46]   ἄλλους ἐβούλετο κατάγεσθαι λιμένας, ἀλλὰ  τὴν   αὐτὴν εἰργάζετο συνεχῶς θάλατταν Ἑλληνικόν
[3, 12]   τῶν ἀγωνιουμένων ζήτησις ἐγίνετο οὐ  τὴν   αὐτὴν ἑκατέρου τῶν στρατηγῶν διάνοιαν
[3, 50]   συνεχείᾳ τῶν πόνων καὶ οὐδὲ  τὴν   αὐτὴν ἔτι γνώμην ἅπαντες φυλάττοντες
[3, 22]   ἐπίκλησιν στυλὶς ἔτι φυλάττει  τὴν   αὐτὴν Ὁρατία καλουμένη πίλα. ἔστι
[3, 61]   πελέκεις ἑνὶ παραδίδοσθαι τῷ λαβόντι  τὴν   αὐτοκράτορα ἀρχήν. οὐ μὴν ἅπαντές
[3, 10]   λόγοι παρ´ ἀμφοτέρων δικαιοῦντος ἑκατέρου  τὴν   αὑτοῦ πόλιν ἄρχειν τῆς ἑτέρας.
[3, 35]   γενησομένην ψηφηφορίαν τοὺς θεοὺς ἔδει  τὴν   βασιλείαν αὐτῷ δι´ οἰωνῶν αἰσίων
[3, 46]   κριθέντα ὑπὸ τοῦ πλήθους παραλαμβάνει  τὴν   βασιλείαν ἐνιαυτῷ δευτέρῳ μάλιστα τῆς
[3, 45]   ἔτη τέτταρα πρὸς τοῖς εἴκοσι  τὴν   βασιλείαν κατασχὼν ἀποθνήσκει δύο καταλιπὼν
[3, 46]   καὶ δι´ οἵων ἐπιτηδευμάτων ἐπὶ  τὴν   βασιλείαν παρῆλθεν, ὡς ἐν ταῖς
[3, 62]   ἅπας καὶ τοῖς μετ´ ἐκεῖνον  τὴν   βασιλικὴν ἀρχὴν ἔχουσι παρέμεινε καὶ
[3, 56]   πολλὴν φλόγα φερομένην συνδραμόντων ἐπὶ  τὴν   βοήθειαν καὶ πάντα μηχανωμένων ὅσα
[3, 56]   μοῖρα οὐκ ὀλίγη καὶ κατὰ  τὴν   βοήθειαν τῆς γεφύρας ὑπὸ τοῦ
[3, 17]   ἀναδέχονται τὸν ἀγῶνα, κἀκεῖνος συγκαλέσας  τὴν   βουλὴν καὶ πολλοὺς ἐπαίνους τῶν
[3, 29]   τῇ παρελθούσῃ νυκτὶ συναγαγόντος ἐμοῦ  τὴν   βουλὴν καὶ τὰ δόξαντα τοῖς
[3, 16]   ποιησάμενος· ὡς δὲ ἀφικόμην δεῦρο  τὴν   βουλὴν συνεκάλεσα καὶ προὔθηκα περὶ
[3, 30]   ἤχθοντο, εἰ δεήσει πόλιν τε  τὴν   γειναμένην αὐτοὺς ἐκλιπεῖν καὶ προγονικὰς
[3, 56]   ἐγεγόνει παρεμβολῆς ἅμα τῷ θεάσασθαι  τὴν   γέφυραν καιομένην· τοῦτο γὰρ ἦν
[3, 39]   διήρπασάν τε καὶ κατέβλαψαν αὐτοῦ  τὴν   γῆν, ἀπελογοῦντο πρὸς ταῦτα ὡς
[3, 38]   ἔχοιεν οἱ πολέμιοι μηδ´ ἐργάζοιντο  τὴν   γῆν, ἀπῆγε τὴν στρατιάν. τῷ
[3, 10]   καὶ μέγιστον τῶν κατοικούντων τήνδε  τὴν   γῆν ἐθνῶν παρεχόμεθα, τοῦ δὲ
[3, 36]   Ῥωμαίων γεγονότας ὁρῶν καὶ οὐκέτι  τὴν   γῆν ὡς πρότερον ἐργαζομένους, συναγαγὼν
[3, 15]   τοῦ Φουφεττίου λέξαντος καὶ πάντων  τὴν   γνώμην ἐπαινεσάντων (ἔτυχον δὲ Ῥωμαίων
[3, 27]   συνηδόμενος. δὲ Τύλλος ἀπόρρητον  τὴν   γνώμην ἔτι φυλάσσων ἐπῄνει τε
[3, 24]   βούλευμα τούτῳ χρησόμεθα. ~Ἐπαινεσάντων δὲ  τὴν   γνώμην τῶν παρόντων καὶ πάντα
[3, 47]   τε χρήματα πάντα συσκευασάμενος καὶ  τὴν   γυναῖκα ἐπαγόμενος καὶ τῶν ἄλλων
[3, 22]   ὅπλα ἠφάνισται διὰ μῆκος χρόνου,  τὴν   δ´ ἐπίκλησιν στυλὶς ἔτι
[3, 57]   τὸν κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον ἐκφέρειν,  τὴν   δὲ μὴ μετέχουσαν τῆς στρατείας
[3, 7]   μὲν οἰκείας δυνάμεως ἀσθένειαν κατεγνωκότα,  τὴν   δὲ ὑμετέραν ἰσχὺν δυσκαταγώνιστον εἶναι
[3, 21]   σῶμα ἐν τοῖς ζῶσιν ἔχεις,  τὴν   δὲ ψυχὴν παρὰ τῷ νεκρῷ,
[3, 72]   τε ἀπολογηθεὶς κράτιστα περὶ αὑτοῦ  τὴν   διαβολὴν ἀπελύσατο καὶ κηδεστὴς
[3, 72]   παῖδες, ἐπὶ τὸν βασιλέα Ταρκύνιον  τὴν   διαβολὴν τοῦ ἄγους ἀνέφερον ἄλλο
[3, 62]   τε βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ  τὴν   διάγνωσιν εἰ ληπτέον αὐτά, ἐπειδὴ
[3, 22]   κράτιστον εἶναι διέγνω τῷ δήμῳ  τὴν   διάγνωσιν ἐπιτρέπειν. γενόμενος δὲ θανατηφόρου
[3, 67]   εἰς τὸ χρήσιμον τῆς κατασκευῆς  τὴν   διάνοιαν ἀναφέρων, ὑπὲρ οὗ κατὰ
[3, 26]   τῇ φυγῇ διέφθειρε. συνεὶς δὲ  τὴν   διάνοιαν αὐτοῦ καὶ μισήσας τὴν
[3, 40]   κατασκευὴν ὅπλων γινόμενοι. ~Μαθὼν δὲ  τὴν   διάνοιαν αὐτῶν Μάρκιος ὑπονόμους
[3, 33]   πρὸς τὸ ἔθνος· μαθὼν γὰρ  τὴν   διάνοιαν αὐτῶν Τύλλος ἀνοχὰς
[3, 17]   δὲ πατὴρ ὡς ἔμαθε  τὴν   διάνοιαν αὐτῶν περιχαρὴς γενόμενος καὶ
[3, 64]   ἐμπειρότερον. δὲ Ταρκύνιος μαθὼν  τὴν   διάνοιαν αὐτῶν συνῆγε τὴν στρατιὰν
[3, 30]   ἀνάγκην. δὲ Τύλλος ἐπειδὴ  τὴν   διάνοιαν εἶδε τῶν πολλῶν, ἀπολογεῖσθαι
[3, 16]   αἷς βουλεύσεταί τε καὶ μαθὼν  τὴν   διάνοιαν τῶν Ὁρατίων ἀποκρινεῖται παρῆν
[3, 24]   χρήσασθαι Τύλλος οὐδὲν ἐπιταραχθεὶς  τὴν   διάνοιαν ὑπὸ τοσούτου τε καὶ
[3, 65]   τοῦ χρόνου δι´ ὀργῆς φέρων  τὴν   διατριβὴν Ταρκύνιος ἐπὶ τὴν
[3, 49]   τεῖχος ἐκ θεμελίων κατασκάψας ἀπῆγε  τὴν   δύναμιν ἐπ´ οἴκου καὶ μετὰ
[3, 55]   ~Τῷ δ´ ἑξῆς ἔτει παραλαβὼν  τὴν   δύναμιν ἐπὶ Σαβίνους ἦγεν ἐκ
[3, 40]   τῇ πόλει καταλιπὼν ἀξιόχρεων ἀπῆγε  τὴν   δύναμιν ἐπὶ Σαβίνους. οὐδὲ γὰρ
[3, 30]   ποιεῖν δι´ ἀπορρήτων, ὅτε ἐξῆγε  τὴν   δύναμιν ἐπὶ τὸν πόλεμον, ἠξίου
[3, 58]   ἐπὶ τὴν Καιρητανῶν πόλιν ἦγε  τὴν   δύναμιν, πρότερον μὲν Ἄγυλλα
[3, 41]   Φιδηναίων πόλει χάρακα θεμένης ἀναλαβὼν  τὴν   δύναμιν ἦγεν ὡς εἶχε τάχους
[3, 22]   οὐδὲ κινήσας ἀπῆγεν ἐπ´ οἴκου  τὴν   δύναμιν. καταγαγόντι δὲ αὐτῷ τὸν
[3, 38]   τῶν Πολιτωρίνων χώραν ἐπεργαζομένων ἀναλαβὼν  τὴν   δύναμιν Μάρκιος ἦγεν ἐπ´
[3, 52]   καὶ διαιρεῖν εἰς δύο μέρη  τὴν   δύναμιν οὐκ ἀσφαλὲς ὑπέλαβεν εἶναι,
[3, 50]   πάντα τὸν κύκλον τῆς πόλεως  τὴν   δύναμιν περιστήσας ἐτειχομάχει. οἱ δὲ
[3, 57]   διελὼν εἰς δύο μοίρας ἅπασαν  τὴν   δύναμιν τῆς μὲν Ῥωμαϊκῆς στρατιᾶς
[3, 54]   τὰς πόλεις τῶν Λατίνων ἦγε  τὴν   δύναμιν, ὡς μάχῃ τὰς μὴ
[3, 35]   ἔχοντα Ῥωμαίων τοὺς συγκατασκευάζοντας αὐτῷ  τὴν   δυναστείαν, φίλον δὲ ὄντα τοῦ
[3, 72]   περιπεσεῖν εἰς αὐτοὺς ἐκπεσόντος ἐκείνου  τὴν   δυναστείαν, ὡς δὴ πατρῴαν σφίσιν
[3, 37]   προαιρέσει τὴν τύχην, ἀλλὰ παρὰ  τὴν   ἑαυτοῦ γνώμην πολεμιστὴς ἠναγκάσθη γενέσθαι
[3, 20]   πόλιν ἠπείγετο πρῶτος ἀπαγγεῖλαι θέλων  τὴν   ἑαυτοῦ νίκην τῷ πατρί. ~Ἔδει
[3, 17]   Τύλλος διελέχθη λόγους καὶ τελευταίαν  τὴν   ἑαυτῶν ἀπόκρισιν ἠξίουν εἰπεῖν ἥντινα
[3, 34]   ὅπλοις κεκρατηκέναι καὶ τὴν πόλιν  τὴν   ἑαυτῶν ἀπολωλεκόσι τῆς ἰδίας αὐτοῖς
[3, 49]   ἡκούσης ἐπ´ αὐτοὺς δυνάμεως καὶ  τὴν   ἑαυτῶν ἀσθένειαν οὐδεμιᾶς αὐτοῖς ἐπικουρίας
[3, 54]   οὐδένα γῆν τε αὐτοῖς καρποῦσθαι  τὴν   ἑαυτῶν ἐπέτρεψε καὶ πολιτεύμασι χρήσασθαι
[3, 55]   προεγνωκότας. οὐχ ὑπομείναντες δὲ εἰς  τὴν   ἑαυτῶν χώραν παρεῖναι τὸν πόλεμον,
[3, 47]   ἁρπάσας, ἀνέπτη πάλιν ἄνω κατὰ  τὴν   ἐγκύκλιον αἰώραν φερόμενος καὶ εἰς
[3, 60]   τὰς πόλεις ἐπιτρέπουσιν αὐτῷ καὶ  τὴν   εἰρήνην στέρξουσιν ἐφ´ οἷς ἄν
[3, 65]   σκηνὰς καὶ τοὺς τραυματίας καὶ  τὴν   εἰς τὸν πόλεμον παρασκευὴν ἅπασαν.
[3, 55]   τὸν χάρακα ἕνα. πυθόμενος δὲ  τὴν   εἰσβολὴν αὐτῶν Ταρκύνιος ἐξῆγε
[3, 65]   καὶ τροφὰς καὶ τύχας καὶ  τὴν   ἐκ τοῦ θείου γενομένην περὶ
[3, 27]   φέρειν ὡς αὐτόν, ἵνα κἀκεῖνοι  τὴν   ἐκ τῶν ἐπινικίων ἀπενέγκωνται μοῖραν.
[3, 36]   τῶν ἱερῶν διαγραφαί· μετὰ δὲ  τὴν   ἐκβολὴν τῶν βασιλέων εἰς ἀναγραφὴν
[3, 62]   ἀρχὴν ἔχουσι παρέμεινε καὶ μετὰ  τὴν   ἐκβολὴν τῶν βασιλέων τοῖς κατ´
[3, 50]   Ῥωμαῖοι. ἐξ οὗ δὲ παρέλαβε  τὴν   ἐκείνης τῆς πόλεως ἐπιμέλειαν αὐτός
[3, 67]   τινες ὀνείρῳ πειθόμενος, ἃς μετὰ  τὴν   ἐκείνου τελευτὴν ἐν τοῖς Σιβυλλείοις
[3, 63]   σφᾶς αὐτοὶ στρατὸν ἐξάγουσιν ἐπὶ  τὴν   ἐκείνων. βασιλεὺς δὲ Ταρκύνιος ὡς
[3, 50]   δὲ καταλαβεῖν αὐτοὺς φθάσας εἰς  τὴν   ἐκείνων χώραν ἐνέβαλε καὶ τὰ
[3, 30]   συναρπαζομένους. ταραχῆς δὲ γινομένης κατὰ  τὴν   ἐκκλησίαν καί τινων φεύγειν ἐπὶ
[3, 32]   ὀνομαζομένης, ἣν οἱ μεταφράζοντες εἰς  τὴν   Ἑλλάδα γλῶσσαν οἱ μὲν Ἀνθοφόρον,
[3, 46]   Τυρρηνοὺς κομίζων καὶ Τυρρηνικὸν εἰς  τὴν   Ἑλλάδα φέρων καὶ γίνεται πάνυ
[3, 17]   φιλημάτων φιλοφροσύνας, Ἔχετ´, ἔφη, καὶ  τὴν   ἐμὴν γνώμην, παῖδες ἀγαθοί,
[3, 70]   οἰωνοσκοπικὴν τέχνην διδαχθησόμενον. ἔχων δὲ  τὴν   ἔμφυτον Νέβιος μαντικὴν καὶ
[3, 58]   τὴν στρατιὰν ἐκβαλεῖν τε βουλόμενος  τὴν   ἐν αὐτῇ φρουρὰν καὶ τοὺς
[3, 11]   ἐν τῷ πολεμεῖν ἰσχὺν καὶ  τὴν   ἐν τῷ βουλεύεσθαι φρόνησιν,
[3, 11]   ἄρξειν δύο προσεῖναι δεῖ ταῦτα,  τὴν   ἐν τῷ πολεμεῖν ἰσχὺν καὶ
[3, 70]   ἔπειτ´ ἐλθὼν ἐπὶ τὴν καλιάδα  τὴν   ἐν τῷ χωρίῳ καθιδρυμένην ἡρώων
[3, 51]   ἑαυτῷ ποιήσηται τὸ ἔθνος εἰς  τὴν   ἐν Φερεντίνῳ συνελθόντες ἀγορὰν ἐψηφίσαντο
[3, 36]   Λακεδαιμόνιος, καθ´ ὃν χρόνον Ἀθήνησι  τὴν   ἐνιαύσιον ἀρχὴν εἶχε Δαμασίας. οὗτος
[3, 70]   ἀποκοιμηθεὶς δέ ποτε καὶ μετὰ  τὴν   ἐξέγερσιν οὐχ εὑρίσκων τινὰς τῶν
[3, 72]   τε προσφέροντα τὰς χεῖρας καὶ  τὴν   ἐξουσίαν μιαίνοντα καὶ ταῦτ´ οὐκ
[3, 45]   Τυρρηνοὶ τοὺς ἐμπόρους ἅπασαν κατέχοντες  τὴν   ἐπέκεινα τοῦ ποταμοῦ χώραν· καὶ
[3, 26]   Ῥωμαϊκὸν ἐκ τοῦ διωγμοῦ καὶ  τὴν   ἐπελθοῦσαν νύκτα ἐν εὐπαθείαις ἅμα
[3, 56]   πλείστων ἐκλελοιπότων τὰς φυλακὰς διὰ  τὴν   ἐπὶ τὰ καιόμενα ὁρμήν, ὀλίγων
[3, 26]   ἐπαινεῖν τε τὴν ἀναχώρησιν αὐτοῦ  τὴν   ἐπὶ τὰ μετέωρα πρὸς πολλοὺς
[3, 24]   ἰδόντας τὴν ὁρμὴν τῶν Ἀλβανῶν  τὴν   ἐπὶ τὸ ὄρος δεῖμα ὡς
[3, 59]   γῇ. δι´ ἐκείνης γὰρ ἐποιήσαντο  τὴν   ἐπὶ τοὺς Ῥωμαίους ἔλασιν οἱ
[3, 8]   ἂν ἥκιστα ὑπίδοιτό τις αὐτῶν  τὴν   ἐπιβουλὴν καὶ φυλάξαιτο. ἀλλὰ γὰρ
[3, 70]   ἔμφυτον Νέβιος μαντικὴν καὶ  τὴν   ἐπίκτητον παρὰ Τυρρηνῶν προσλαβὼν μακρῷ
[3, 41]   τούτου κατὰ γνώμην τοῦ πολέμου  τὴν   ἐπινίκιον πομπὴν καὶ τὸν εἰωθότα
[3, 32]   οὐδ´ οὕτως ἀπετράποντο, ἀλλὰ παραμείναντες  τὴν   ἐπιοῦσαν νύκτα καὶ τοὺς ἀπὸ
[3, 67]   τιμητὰς τὴν ἀνακάθαρσιν αὐτῶν καὶ  τὴν   ἐπισκευὴν χιλίων μισθῶσαι ταλάντων. ~Κατεσκεύασε
[3, 71]   Νέβιον βασιλεὺς καταβαλεῖν αὐτοῦ  τὴν   ἐπιστήμην εἰς τὸ μηδὲν ἐπεχείρησεν,
[3, 70]   τοῦ συστήματος παρεκάλουν αὐτὸν διὰ  τὴν   ἐπιτυχίαν τῶν μαντευμάτων καὶ οὐθὲν
[3, 22]   δαίμονος Ἰανοῦ λεγομένου κατὰ  τὴν   ἐπιχώριον γλῶτταν, ἐπωνύμου δὲ Κορατίων
[3, 30]   τοῦ βασιλέως Τύλλου συλλαβόντες καὶ  τὴν   ἐσθῆτα περικαταρρήξαντες ἔξαινον τὸ σῶμα
[3, 22]   τε οἱ πολλοὶ καὶ ἀθεράπευτοι  τὴν   ἑσπέραν ἐκείνην διετέλεσαν. τῇ δ´
[3, 30]   οἷς οὐδὲν ἐπῄει λέγειν εἰς  τὴν   ἐσχάτην κατακεκλειμένοις ἀνάγκην. δὲ
[3, 31]   Τύλλος καὶ περιταφρεύσας εἰς  τὴν   ἐσχάτην κατέκλεισε τοὺς ἔνδον ἀπορίαν,
[3, 70]   τῇ διαιρέσει τῶν τόπων καὶ  τὴν   ἐσχάτην ὑπὸ τῶν ὀρνίθων ἀποδειχθεῖσαν
[3, 72]   κηδεστὴς αὐτοῦ Τύλλιος,  τὴν   ἑτέραν δεδωκὼς ἦν θυγατέρα, μέγιστον
[3, 19]   τοῦ πολεμίου καὶ τῶν ἰγνυῶν  τὴν   ἑτέραν ὑποτεμών. ~Ὁ μὲν δὴ
[3, 50]   Ταρκύνιος ἐξῆλθε μὲν ἐπ´ αὐτοὺς  τὴν   εὔζωνόν τε καὶ ἐν ἑτοίμῳ
[3, 63]   περὶ τὴν παρεμβολὴν ἅπαντα, ἀναλαβὼν  τὴν   εὐζωνοτάτην Ῥωμαίων νεότητα ὡς εἶχε
[3, 14]   κατὰ τόνδε τὸν ἀγῶνα φανερὰν  τὴν   εὔνοιαν πεποιῆσθαι. τὸ γὰρ εὑρεθῆναι
[3, 17]   διαλεχθῶμεν. ἐπαινέσαντος δὲ τοῦ Τύλλου  τὴν   εὐσέβειαν αὐτῶν καὶ κελεύσαντος οὕτω
[3, 70]   ἐβούλετο μὲν ἀποδοῦναι τοῖς ἥρωσι  τὴν   εὐχήν, ἐν ἀπορίᾳ δὲ ἦν
[3, 32]   προτέρῳ δεδήλωκα λόγῳ. μετὰ δὲ  τὴν   εὐχὴν ταύτην θάρσος τι καταλαμβάνει
[3, 55]   προαίρεσιν αὐτοῦ καὶ τὴν παρασκευὴν  τὴν   ἐφ´ ἑαυτοὺς προεγνωκότας. οὐχ ὑπομείναντες
[3, 64]   οἱ καταλειφθέντες ἐν τῷ χάρακι  τὴν   ἔφοδον ἀποκρούσασθαι τῶν ἐπιόντων σφίσιν
[3, 25]   ἐνέκλινον οἱ τῇδε τεταγμένοι Οὐιεντανοὶ  τὴν   ἔφοδον ὑπὸ τῆς Ῥωμαϊκῆς ἵππου
[3, 65]   ῥᾳδίαν οὖσαν αὐτὴν ἁλῶναι διὰ  τὴν   ἐχυρότητα τῇ σπάνει τῶν ἐπιτηδείων
[3, 56]   ἔπειτα φυλάξας ἄνεμον οὔριον περὶ  τὴν   ἑωθινὴν φυλακὴν πῦρ ἐνεῖναι ταῖς
[3, 47]   ὅπως παρ´ ἑκόντων λήψεται Ῥωμαίων  τὴν   ἡγεμονίαν ἄξιον τῆς τιμῆς ταύτης
[3, 9]   ὑπὲρ ἑκατέρας βουλεύσει πόλεως, καὶ  τὴν   ἡγεμονίαν ἀπόδοτε μιᾷ τῇ κρείττονι
[3, 30]   τε τοὺς Ἀλβανούς, οἷς ἀνακτήσασθαι  τὴν   ἡγεμονίαν ἐπεχείρει, βοηθεῖν αὐτῷ καὶ
[3, 37]   ἅμα τῷ παρελθεῖν αὐτὸν ἐπὶ  τὴν   ἡγεμονίαν καὶ τὴν ἀπράγμονα καθίστασθαι
[3, 34]   πόλεως τοῖς ἀνῃρηκόσιν αὐτὴν Ῥωμαίοις  τὴν   ἡγεμονίαν παραδιδόναι. ἐτῶν γὰρ διαγενομένων
[3, 10]   ἐπὶ τούτοις, περὶ τῆς μελλούσης  τὴν   ἡγεμονίαν παραλήψεσθαι πόλεως διεφέροντο, καὶ
[3, 1]   ἔτος δὲ ἦν ἐν  τὴν   ἡγεμονίαν παρέλαβεν δεύτερος ἐνιαυτὸς
[3, 34]   ἄλλοις οἷς εἶχον Ἀλβανοὶ καὶ  τὴν   ἡγεμονίαν τοῦ Λατίνων ἔθνους, δύο
[3, 60]   πάντων ὑπάρξαι μοι παρ´ ὑμῶν,  τὴν   ἡγεμονίαν τῶν πόλεων, ἧς κύριος
[3, 23]   τὰ νενομισμένα παρ´ ἀνθρώποις ὅσια  τὴν   ἡγεμονίαν ὑπ´ αὐτῶν ἀφῃρέθημεν, ἐσκόπουν
[3, 34]   καθ´ ἑκάτερον τὸν τρόπον παρειληφέναι  τὴν   ἡγεμονίαν ὧν εἶχον Ἀλβανοὶ πόλεων.
[3, 45]   υἱούς, τὸν μὲν ἔτι παῖδα  τὴν   ἡλικίαν, τὸν δὲ πρεσβύτερον ἀρτίως
[3, 23]   τῶν συμμαχούντων αὐτοῖς ἐκείνην μὲν  τὴν   ἡμέραν ἡσυχίαν ἔσχε, τῇ δ´
[3, 9]   οὐκ ἀξιώσετε μίαν οἰκεῖν πόλιν  τὴν   ἡμετέραν μεγάλην τε οὖσαν ἤδη
[3, 11]   λέγειν; αὐτοὶ γὰρ ὑμεῖς οἱ  τὴν   ἡμετέραν πόλιν ἀποικίσαντες Λαουϊνιατῶν ἐστε
[3, 23]   προκινδυνεύοντες ἐν τῷ αὐτῷ καὶ  τὴν   ἡμετέραν φυλάξουσιν. δὲ πάντων
[3, 28]   δὲ μεγίστοις καὶ πολεμικωτάτοις ἐπιτειχίσαντες  τὴν   ἡμῶν αὐτῶν πόλιν πολλὴν ἀσφάλειαν
[3, 9]   καὶ πλείονα δυναμένῃ ποιεῖν ἀγαθὰ  τὴν   ἥττονα. ἐγὼ μὲν δὴ ταῦτ´
[3, 68]   τε καὶ ἀναβάσεις τοῖς ἐπὶ  τὴν   θέαν ἀφικομένοις παρ´ ἕκαστον ἐργαστήριον,
[3, 5]   τις αἰτιάσασθαι) οἱ μὲν ἐπὶ  τὴν   θείαν πρόνοιαν ἁπάσας τὰς ἀνθρωπίνας
[3, 20]   λαβὼν εὐθὺς ἐτεθνήκει, δὲ  τὴν   ἰγνύαν τετρωμένος οὐκέτι βέβαιος ἦν
[3, 11]   τὰς ἑτέρων διασύρειν πολιτείας καὶ  τὴν   ἰδίαν ἐπαινεῖν, ὅταν τις ἔχῃ
[3, 50]   φρουρὰν κατέλιπεν ἐν τῇ πόλει  τὴν   ἱκανὴν ἄρχειν τε αὐτῶν ἔταξε
[3, 25]   τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς ἐπιρράξας αὐτοῖς  τὴν   ἵππον περιφόβοις οὖσι καὶ τεταραγμένοις
[3, 40]   ἐκέλευε. μαθόντες δὲ οἱ Σαβῖνοι  τὴν   ἵππον τῶν Ῥωμαίων ἐπὶ σφᾶς
[3, 46]   συγγενείας ἐμπορεύεσθαι προελόμενος ἐπέπλευσεν εἰς  τὴν   Ἰταλίαν ὁλκάδα τε οἰκείαν ἀνάγων
[3, 31]   προαπεσταλμένος μετὰ τῶν ἐπιλέκτων ἐπὶ  τὴν   καθαίρεσιν τῆς Ἄλβας ταχέως διανύσας
[3, 58]   ἔτι βλάπτειν αὐτὴν εἶχεν, ἐπὶ  τὴν   Καιρητανῶν πόλιν ἦγε τὴν δύναμιν,
[3, 70]   τοῦ πατρός, ἔπειτ´ ἐλθὼν ἐπὶ  τὴν   καλιάδα τὴν ἐν τῷ χωρίῳ
[3, 70]   χρῆμα καὶ αὐτὸν φέρων ἐπὶ  τὴν   καλιάδα τῶν ἡρώων ὁρᾶται πρὸς
[3, 50]   καὶ παρέδοσαν ἑαυτούς. οἱ δὲ  τὴν   καλουμένην Κολλατίαν κατοικοῦντες ἐπειράθησαν μὲν
[3, 33]   ἐπειδὴ πλησίον ἀλλήλων ἐγένοντο περὶ  τὴν   καλουμένην ὕλην κακοῦργον ὀλίγον τὸ
[3, 69]   τοῦ νεὼ χρόνον ἐπιβιώσας μετὰ  τὴν   κατάλυσιν τοῦ πολέμου τετραετῆ. πολλοῖς
[3, 53]   γὰρ ἐν αὐτῷ καταλειφθέντες οὔτε  τὴν   κατασχοῦσαν τοὺς σφετέρους συμφορὰν προεγνωκότες
[3, 23]   ἡμέραν τε ὁρίσας τῆς μάχης  τὴν   κατόπιν διέλυσε τὸν σύλλογον.
[3, 47]   τῷ Λοκόμωνι τὸν πῖλον ἐπὶ  τὴν   κεφαλὴν ἁρμόσας ὡς πρότερον ἥρμοστο.
[3, 50]   ἀπ´ ἐκείνου γενόμενοι. μετὰ δὲ  τὴν   Κολλατίας παράδοσιν ἐπὶ τὸν καλούμενον
[3, 46]   χρημάτων κύριος. ἐπικαταλαβούσης δὲ στάσεως  τὴν   Κόρινθον καὶ τῆς Κυψέλου τυραννίδος
[3, 49]   δυνάμει καὶ τῆς γῆς αὐτῶν  τὴν   κρατίστην ἐδῄωσεν· ἀφικομένης δ´ ἐκ
[3, 33]   χάρακι διαρπάσαντες τῆς τε χώρας  τὴν   κρατίστην λεηλατήσαντες ἀπῄεσαν ἐπ´ οἴκου.
[3, 50]   καὶ παρασκευασάμενοι πολλὴν δύναμιν εἰς  τὴν   κρατίστην χώραν αὐτῶν ἐνέβαλον, ἐξ
[3, 14]   τινὸς οὖσα τρόπου ταχεῖαν ἕξει  τὴν   κρίσιν. τεκμαίρομαι γάρ τινα καὶ
[3, 49]   τοῦθ´ ἑτέραν στρατιὰν ἦγεν ἐπὶ  τὴν   Κρουστομερίνων πόλιν. αὕτη δὲ ἀποικία
[3, 11]   τοῦ Λατίνων οὖσαι γένους καὶ  τὴν   κτίσιν ἀφ´ ὑμῶν ἔχουσαι, αἳ
[3, 24]   οἱ Ἀλβανοὶ κατὰ Φιδηναίους παρὰ  τὴν   λαγόνα τοῦ ὄρους ἐτάξαντο. ἐπεὶ
[3, 40]   Ῥωμαίων ἐπὶ σφᾶς ἐλαύνουσαν ἀφέντες  τὴν   λείαν καὶ τὰς ἄλλας ὠφελείας,
[3, 63]   ἀποκτείνας δὲ πολλοὺς αὐτῶν καὶ  τὴν   λείαν ὅσην ἦγον ἀφελόμενος ἐγγὺς
[3, 65]   τὸ συγγενικόν· Ῥωμαῖοι μετὰ  τὴν   Λευκίου Ταρκυνίου τελευτὴν βασιλεύειν τῆς
[3, 31]   ἐκκλησίαν τά τε πραχθέντα κατὰ  τὴν   μάχην ἅπαντα ἐδήλωσεν αὐτοῖς καὶ
[3, 27]   ὀνόματα τῶν ἐπιφανές τι κατὰ  τὴν   μάχην διαπραξαμένων φέρειν ὡς αὐτόν,
[3, 18]   παρὸν ἄλλοις τισὶ σώμασι κρῖναι  τὴν   μάχην εἰς ἐμφύλιον αἷμα καὶ
[3, 64]   πλεῖον μέρος ὅσον μὴ κατὰ  τὴν   μάχην ἔπεσεν ὑποχείριον τοῖς Ῥωμαίοις
[3, 22]   τῆς ἀρετῆς ἣν ἐπεδείξατο κατὰ  τὴν   μάχην μαρτύριον γωνιαία στυλὶς
[3, 21]   τινὸς ἤκουσεν ἀπαγγέλλοντος τὰ περὶ  τὴν   μάχην, οὐκέτι κατέσχεν, ἀλλ´ ἐκλιποῦσα
[3, 22]   οἰκείους ἐρῶ καιρούς. ~Μετὰ δὲ  τὴν   μάχην τῶν τριδύμων Ῥωμαῖοι μὲν
[3, 11]   ἐπαινεῖν, ὅταν τις ἔχῃ δεῖξαι  τὴν   μὲν ἑαυτοῦ πόλιν ἐκ τοῦ
[3, 10]   ἔλεξεν· Ἡμῖν μέν, Τύλλε,  τὴν   μὲν πατρίδα καταλιπεῖν οὐ δοκεῖ
[3, 29]   τὰ δόξαντα τοῖς συνέδροις γραψαμένου,  τὴν   μὲν πόλιν ὑμῶν καθαιρεθῆναι καὶ
[3, 1]   ἐκ τῶν πρεσβυτέρων τοὺς ἄρξοντας  τὴν   μεσοβασίλειον ἀρχὴν εἰς ὡρισμένον τινὰ
[3, 21]   τὴν πρώτην ὄψιν, ὅτι καταλιποῦσα  τὴν   μετὰ μητρὸς οἰκουρίαν παρθένος ἐπίγαμος
[3, 73]   ἐκ τοῦ πατρὸς εὐεργεσίας καὶ  τὴν   μετάνοιαν ἱκανὴν ὑπολαμβάνοντος εἶναι τῆς
[3, 11]   ἐστι νόμος ἄρχειν τῆς ἀποικίας  τὴν   μητρόπολιν, οὐκ ἂν φθάνοιεν ἀμφοτέροις
[3, 10]   προγόνων, τότε καὶ ἡμεῖς ἀνεξόμεθα  τὴν   μητρόπολιν ὑπὸ τῆς ἀποικίας ἀρχομένην,
[3, 64]   ἐξῄει μὲν ὡς εἶχε τάχους  τὴν   νεωστὶ συνηγμένην δύναμιν ἀναλαβὼν καὶ
[3, 64]   ὡς κατεστρατηγημέναι καὶ οὐκ ἀρετῇ  τὴν   νίκην ἀφῃρημέναι πρὸς τῶν πολεμίων,
[3, 45]   ἐπέκεινα τοῦ ποταμοῦ χώραν· καὶ  τὴν   ξυλίνην γέφυραν, ἣν ἄνευ χαλκοῦ
[3, 31]   καθαίρεσιν τῆς Ἄλβας ταχέως διανύσας  τὴν   ὁδὸν καὶ καταλαβὼν πύλας τε
[3, 3]   οἳ πρὶν ἥλιον ἀνίσχειν διανύσαντες  τὴν   ὁδὸν πληθυούσης τῆς ἑωθινῆς ἀγορᾶς
[3, 26]   καὶ αὐτὸς ἀπὸ τῶν ὑψηλῶν  τὴν   οἰκείαν δύναμιν ἐπὶ τοὺς φεύγοντας
[3, 47]   τὴν ἀξίαν ἕκαστον, ἐκεῖ μετενέγκασθαι  τὴν   οἴκησιν ἔγνω τά τε χρήματα
[3, 1]   αὐτὸς ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ  τὴν   οἴκησιν εἶχεν. πολιτικὰ μὲν δὴ
[3, 21]   ἔχειν· ὅς γε οὔτε εἰς  τὴν   οἰκίαν εἴασεν εἰσενεχθῆναι τὸν νεκρὸν
[3, 35]   ὅσοις ἐνέτυχεν ἐνεῖναι πῦρ εἰς  τὴν   οἰκίαν κατὰ πολλοὺς τόπους, ταῦτα
[3, 35]   ὑπὸ τοῦ πυρός. καταπρησθῆναι δὲ  τὴν   οἰκίαν οἱ μὲν ὑπὸ κεραυνοῦ
[3, 73]   δρεπάνοις καθοπλίσαντες ὑλουργοῖς πέμπουσιν ἐπὶ  τὴν   οἰκίαν τοῦ βασιλέως ἡμέρας μεσούσης
[3, 21]   μάχην, οὐκέτι κατέσχεν, ἀλλ´ ἐκλιποῦσα  τὴν   οἰκίαν ὥσπερ αἱ μαινάδες ἐφέρετο
[3, 70]   Τυρρηνῶν αὐτὸν παραδίδωσι τῷ λογιωτάτῳ  τὴν   οἰωνοσκοπικὴν τέχνην διδαχθησόμενον. ἔχων δὲ
[3, 12]   ἑαυτοῦ πατρίδος ἀγωνίσασθαι προκαλούμενος εἰς  τὴν   ὁμοίαν φιλοτιμίαν τὸν Ἀλβανόν, καλοὺς
[3, 33]   πρῶτον καὶ ἀφανῶς ἐξιόντες ἐληίζοντο  τὴν   ὅμορον· ἔπειτα δὲ πολλοὶ συνιόντες
[3, 40]   τὴν Ῥωμαίων γῆν ἐδῄουν αὖθις  τὴν   ὅμορον, μαθών τε Μάρκιος
[3, 2]   ἀποστήσεσθαι ἔμελλον, ἐμπλῆσαι πολέμου λῃστρικοῦ  τὴν   ὅμορον. τοῦτο δ´ ἔπραττε κατὰ
[3, 37]   πολέμους στρατηγεῖν, λῃστήρια διέπεμπον εἰς  τὴν   ὁμοροῦσαν αὐτοῖς ἕκαστοι χώραν, ὑφ´
[3, 22]   ἥβης. τὰ μὲν δὴ περὶ  τὴν   Ὁρατίων οἰκίαν γενόμενα θαυμαστὰς καὶ
[3, 72]   καὶ κατὰ πολλῶν λαμβάνοντος, κατανοήσαντες  τὴν   ὁρμὴν τοῦ πλήθους οἱ τοῦ
[3, 24]   ἀκούσαντας τοὺς Ῥωμαίους καὶ ἰδόντας  τὴν   ὁρμὴν τῶν Ἀλβανῶν τὴν ἐπὶ
[3, 35]   αὐτὴν βέβαιον ἦν ὅτι μετὰ  τὴν   Ὁστιλίου τελευτὴν ἐκεῖνον ἀποδείξουσι Ῥωμαῖοι
[3, 36]   ἕκαστος ὡς βούλεται. ~Μετὰ δὲ  τὴν   Ὁστιλίου Τύλλου τελευτὴν μεσοβασίλειος
[3, 15]   Φουφέττιε· θαυμαστὴ γάρ τις  τὴν   οὐδέποτε συμβᾶσαν ὁμοιογένειαν ἐν ἀμφοτέραις
[3, 57]   Ῥωμαίων δύναμις ἧς Ταρκύνιος ἡγεῖτο  τὴν   Οὐιεντανῶν κείρουσα καὶ λεηλατοῦσα χώραν
[3, 46]   τῆς ὀλιγαρχικῆς οἰκίας ὑπάρχων, συνεσκευασμένος  τὴν   οὐσίαν ὅσην οἷός τ´ ἦν
[3, 5]   καὶ τὸ χρεὼν ὡς ἐκπεπληρωκότα  τὴν   ὀφειλομένην μοῖραν, ἧς ἅπασι τοῖς
[3, 26]   τὴν διάνοιαν αὐτοῦ καὶ μισήσας  τὴν   παλινπροδοσίαν Τύλλος οὐδὲν ἐξελέγχειν
[3, 21]   χαίρεις ἀποκτείνας τοὺς ἀνεψιοὺς κἀμὲ  τὴν   παναθλίαν ἀδελφὴν ἀποστερήσας γάμου,
[3, 32]   ἀγομένων ἐγίνοντο. εἰς ταύτην δὲ  τὴν   πανήγυριν ἐλθόντας ποτὲ Ῥωμαίων ἄνδρας
[3, 32]   θεῷ, πολλοὶ δὲ χρηματιούμενοι διὰ  τὴν   πανήγυριν ἔμποροί τε καὶ χειροτέχναι
[3, 73]   ἀπείχοντο βοῇ τε μεγάλῃ χρώμενοι  τὴν   παρὰ τοῦ βασιλέως βοήθειαν ἐκάλουν
[3, 52]   παρασκευασάμενοι δύναμιν οἰκείαν συχνὴν καὶ  τὴν   παρὰ Τυρρηνῶν προσλαβόντες εἰς τὴν
[3, 16]   ἐλήλυθε τῆς ἀρετῆς. ~Δέχεται δὴ  τὴν   παραίνεσιν Τύλλος καὶ δεχημέρους
[3, 55]   πολλοῦ τὴν προαίρεσιν αὐτοῦ καὶ  τὴν   παρασκευὴν τὴν ἐφ´ ἑαυτοὺς προεγνωκότας.
[3, 63]   λεηλατούμενα ὑπ´ αὐτῶν τὰ περὶ  τὴν   παρεμβολὴν ἅπαντα, ἀναλαβὼν τὴν εὐζωνοτάτην
[3, 65]   τὴν διατριβὴν Ταρκύνιος ἐπὶ  τὴν   παρεμβολὴν τῶν πολεμίων τὰς δυνάμεις
[3, 67]   τῶν ἱεροφαντῶν αἱ μὴ φυλάττουσαι  τὴν   παρθενίαν, ἐκεῖνος ἐξευρεῖν πρῶτος εἴτε
[3, 9]   μόνον ἡμᾶς σκοπεῖν, ὅπως ἂν  τὴν   παροῦσαν ἔχθραν διαλυσαίμεθα πρὸς ἀλλήλους,
[3, 30]   ἐπεχείρει, βοηθεῖν αὐτῷ καὶ μήτε  τὴν   πατρίδα κατασκαπτομένην περιορᾶν μήτε τοὺς
[3, 21]   θηρίου; κἀκεῖνος ὑπολαβών, Φιλοῦντος, ἔφη,  τὴν   πατρίδα πολίτου καὶ τοὺς κακῶς
[3, 16]   εἰ τιμιωτέραν ἡγήσαισθε τῆς συγγενείας  τὴν   πατρίδα, τυγχάνετε εὖ βουλευσάμενοι. ~Ὡς
[3, 48]   τῇ πόλει βουλόμενος παρείη πᾶσαν  τὴν   πατρικὴν οὐσίαν ἐπαγόμενος, ἣν εἰς
[3, 1]   ἔχουσι Ῥωμαίων κατ´ ἄνδρα διανείμασθαι,  τὴν   πατρῴαν αὑτῷ κτῆσιν ἀρκοῦσαν ἀποφαίνων
[3, 22]   ἀπολύοντος αὐτὸν τῆς αἰτίας,  τὴν   περὶ τῆς θυγατρὸς ὀργὴν
[3, 71]   ἱερᾶς συκῆς ἐλάττων ἀνδρὸς μετρίου  τὴν   περιβολὴν ἔχουσα κατὰ τῆς κεφαλῆς.
[3, 43]   ὑψηλὸς ἐπιεικῶς ὀκτωκαίδεκά που σταδίων  τὴν   περίμετρον, ὃς τότε μὲν ὕλης
[3, 58]   γῆς ἐπικαρπιῶν, ὡς ἔρημον ἐποίησε  τὴν   πλείστην καὶ {ὡς} οὐδὲν ἔτι
[3, 19]   τοῦ γὰρ Ἀλβανοῦ πεσόντος  τὴν   πλησίον αὐτοῦ ἔχων στάσιν ἀδελφὸς
[3, 51]   ἀναλαβόντες καὶ αὐτοὶ τὰ ὅπλα  τὴν   πλησίον αὐτῶν χώραν λεηλατήσειν· Τυρρηνοὶ
[3, 25]   τῶν Φιδηναίων καὶ φυγὴ πρὸς  τὴν   πόλιν ἄκοσμος. δὲ τῶν
[3, 49]   πολιτῶν καὶ τιμιώτατοι παρέδοσαν αὐτῷ  τὴν   πόλιν ἀξιοῦντες ἐπιεικῶς σφισι χρήσασθαι
[3, 28]   προκλήσεις καὶ νικήσαντες τῇ μάχῃ  τὴν   πόλιν αὐτῶν ἔσχομεν ὑποχείριον. φέρε
[3, 41]   θρίαμβον τοῖς θεοῖς κατήγαγεν εἰς  τὴν   πόλιν ἀφικόμενος. δευτέρῳ δ´ ὕστερον
[3, 26]   πιστοτάτους τῶν ἑταίρων παραλαβὼν πρὸς  τὴν   πόλιν ἀφιππεύει· καὶ πρὸ μέσων
[3, 27]   ὑποχειρίους λάβῃ τοὺς ἔνδον, καθελεῖν  τὴν   πόλιν ἄχρι θεμελίων μηθενὸς μήτε
[3, 70]   τῷ παιδί, κομίσας αὐτὸν εἰς  τὴν   πόλιν γραμμάτων διδασκάλοις συνίστησιν· ἐπεὶ
[3, 43]   οὗ μείζονά τε συνέβη γενέσθαι  τὴν   πόλιν ἑτέρας προσθέσει πόλεως καὶ
[3, 50]   πολέμιοι τὰς προσβολὰς ἐποιοῦντο, παραδοῦναι  τὴν   πόλιν ἠναγκάσθησαν σὺν χρόνῳ. οὐ
[3, 20]   τοὺς τῶν ἀνεψιῶν νεκροὺς εἰς  τὴν   πόλιν ἠπείγετο πρῶτος ἀπαγγεῖλαι θέλων
[3, 37]   τῶν ἄλλων ἀφικέσθαι Λατίνων, παραλαμβάνει  τὴν   πόλιν καθ´ ὁμολογίας· οὐ μέντοι
[3, 48]   ἀγαθαῖς εἰσελθεῖν τύχαις παρῆλθεν εἰς  τὴν   πόλιν· καὶ μετὰ τοῦτο συνελθὼν
[3, 58]   πλείους ἀποβαλοῦσα τῶν σφετέρων, εἰς  τὴν   πόλιν κατέφυγε. τῆς δὲ χώρας
[3, 40]   ἀναστήσας τὸν στρατὸν ἦγεν ἐπὶ  τὴν   πόλιν, μηχανάς τε πολλὰς καὶ
[3, 31]   ἄστυ. ὡς δὲ περιχαρακώσας αὐτῶν  τὴν   πόλιν Τύλλος καὶ περιταφρεύσας
[3, 18]   τε ὑπὸ παντὸς τοῦ κατὰ  τὴν   πόλιν ὄχλου καὶ παττόμενοι τὰς
[3, 50]   αὐτῆς ἀμυνομένου πρὸς αὐτὴν στρατεύεται  τὴν   πόλιν προκαλούμενος τοὺς ἄνδρας εἰς
[3, 38]   Μάρκιος τὸ δεύτερον ἐπὶ  τὴν   πόλιν στρατεῦσαι καὶ μετὰ πολλῆς
[3, 16]   τῶν Ὁρατίων ἀποκρινεῖται παρῆν εἰς  τὴν   πόλιν. ταῖς δ´ ἑξῆς ἡμέραις
[3, 34]   γενομένων τοῖς ὅπλοις κεκρατηκέναι καὶ  τὴν   πόλιν τὴν ἑαυτῶν ἀπολωλεκόσι τῆς
[3, 38]   καὶ παραταξαμένων νικήσας αὐτοὺς παραλαμβάνει  τὴν   πόλιν τὸ δεύτερον. ἐμπρήσας δὲ
[3, 10]   οἷον ἦν ἐπὶ τῶν κτισάντων  τὴν   πόλιν, τοιοῦτον ἕως τῶν καθ´
[3, 11]   τοσούτου δέομεν αἰσχύνεσθαι κοινὴν ἀναδείξαντες  τὴν   πόλιν τοῖς βουλομένοις, ὥστε καὶ
[3, 50]   (τοῖς μὲν γὰρ ἐδόκει παραδιδόναι  τὴν   πόλιν, τοῖς δὲ μέχρι παντὸς
[3, 30]   ὑπ´ ἐμοῦ Μάρκος Ὁράτιος ἀναιρήσων  τὴν   πόλιν ὑμῶν ἐκ θεμελίων καὶ
[3, 36]   τε λοιμικαὶ πολλαὶ κατέσκηψαν εἰς  τὴν   πόλιν, ὑφ´ ὧν ἐφθάρη μοῖρα
[3, 49]   κρατήσας δ´ ἐν ἀμφοτέραις περὶ  τὴν   πολιορκίαν τῆς πόλεως ἐγίνετο καὶ
[3, 72]   ὅτι πολλὰ καὶ καινὰ περὶ  τὴν   πολιτείαν διεγνωκὼς παρανομεῖν τὸν ἐναντιωσόμενον
[3, 71]   λέγων οἰωνοὺς καὶ δυνατὴν εἶναι  τὴν   πρᾶξιν ἀποφαίνων. γελάσας δ´
[3, 35]   τυχεῖν. οὔτε γὰρ ἀπόρρητον φυλαχθῆναι  τὴν   πρᾶξιν ὑπὸ πολλῶν συσκευαζομένην εἰκὸς
[3, 55]   ἐπὶ Σαβίνους ἦγεν ἐκ πολλοῦ  τὴν   προαίρεσιν αὐτοῦ καὶ τὴν παρασκευὴν
[3, 19]   ξίφος, δὲ Ῥωμαῖος ὑπελθὼν  τὴν   προβολὴν τοῦ πολεμίου καὶ τῶν
[3, 30]   δ´ ἑταίροις αὐτοῦ καὶ συνειδόσι  τὴν   προδοσίαν {αὐτοῦ} δικαστήρια βασιλεὺς
[3, 29]   καὶ τοὺς σὺν τούτῳ βουλεύσαντας  τὴν   προδοσίαν δίκας ὑποσχεῖν, ἃς ἂν
[3, 29]   τὸ μὲν πλῆθος ὑμῶν ἀγνοεῖν  τὴν   προδοσίαν οἴομαι τεκμαιρόμενος ὅτι πολλῶν
[3, 26]   ὡς αὐτὸν ἠξίου τελείαν ἀποδείξασθαι  τὴν   προθυμίαν, τοὺς μὴ δυνηθέντας εἰς
[3, 8]   ἀπολεῖσθε καὶ κρατήσαντες, διαλυσάμενοι  τὴν   πρὸς τοὺς συγγενεῖς ἔχθραν μεθ´
[3, 50]   οὔτε τῶν τοῦ πάππου χρημάτων  τὴν   προσήκουσαν ἐκληρονόμησε μοῖραν καὶ διὰ
[3, 3]   εἶναί τισιν ἀναγκαίοις σκηψάμενος διεκρούσατο  τὴν   πρόσοδον αὐτῶν. τῇ δ´ ἔγγιστα
[3, 52]   πολέμου κοινωνήσειν αὐτοῖς ὑποσχόμεναι πόλεις  τὴν   προσόμουρον κυροῦσαν αὐταῖς χώραν ἐδῄουν.
[3, 21]   ἀδελφὴν προστρέχουσαν· διαταραχθεὶς δὲ κατὰ  τὴν   πρώτην ὄψιν, ὅτι καταλιποῦσα τὴν
[3, 18]   ἀλλήλων μεταίχμιον ποιησάμενοι τὸν διείργοντα  τὴν   Ῥωμαίων ἀπὸ τῆς Ἀλβανῶν ὅρον,
[3, 51]   αὐτοῖς, ἐπειδὰν ἐκείνους ἐμβεβληκότας εἰς  τὴν   Ῥωμαίων γῆν ἀκούσωσιν, ἀναλαβόντες καὶ
[3, 40]   βασιλέα Τύλλον, ἀλλ´ ἐμβαλόντες εἰς  τὴν   Ῥωμαίων γῆν ἐδῄουν αὖθις τὴν
[3, 41]   δ´ ἤρξαντο ἐνιαυτῷ πρότερον εἰς  τὴν   Ῥωμαίων γῆν ἐμβαλόντες καὶ πολλὰς
[3, 52]   τὴν παρὰ Τυρρηνῶν προσλαβόντες εἰς  τὴν   Ῥωμαίων γῆν ἐνέβαλον, καὶ κατὰ
[3, 49]   οἰόμενοι λῃστείαις τε καὶ προνομαῖς  τὴν   Ῥωμαίων γῆν ἐπόρθουν· ἀνθ´ ὧν
[3, 56]   περὶ τὸν ὄρθρον ἄγων συντεταγμένην  τὴν   Ῥωμαίων δύναμιν καὶ προσβαλὼν θατέρῳ
[3, 51]   τὸν ἀγῶνα τοῦτον ἔχων συντεταγμένην  τὴν   Ῥωμαίων δύναμιν Ταρκύνιος ἐπὶ
[3, 23]   μηδὲν αὐτοῖς ἔτι πρᾶγμα πρὸς  τὴν   Ῥωμαίων πόλιν εἶναι κοινόν, ἐξ
[3, 24]   δι´ ἣν οὐ μόνον ἔσωσε  τὴν   Ῥωμαίων στρατιὰν εἰς προὖπτον κατακεκλειμένην
[3, 23]   τῇ οἰκείᾳ δυνάμει πρὸς ἅπασαν  τὴν   Ῥωμαίων τε καὶ τῶν συμμάχων
[3, 65]   τοὺς δὲ αἰχμαλώτους ἀπάγοντες εἰς  τὴν   Ῥώμην ἀνέστρεψαν. οὗτος πόλεμος
[3, 44]   ἠπειρῶτιν, ἀλλὰ καὶ θαλαττίαν παρεσκεύασε  τὴν   Ῥώμην γενέσθαι καὶ τῶν διαποντίων
[3, 33]   τῶν πολεμίων ἐπ´ αὐτὴν διενοοῦντο  τὴν   Ῥώμην ἐλαύνειν καὶ συνῆγον ἐξ
[3, 44]   εὐμεγέθεσιν ἀναπλεῖσθαι, πρὸς αὐτὴν δὲ  τὴν   Ῥώμην καὶ θαλαττίαις ὁλκάσι μεγάλαις,
[3, 45]   βασιλεὺς οὗτος ἱστορίας ἄξια καὶ  τὴν   Ῥώμην οὐκ ὀλίγῳ κρείττονα παραδοὺς
[3, 11]   χρόνῳ μεγίστην τῶν πλησιοχώρων πόλεων  τὴν   Ῥώμην πεποιήκαμεν τούτοις τοῖς πολιτεύμασιν
[3, 44]   Ἀπεννίνων ὀρῶν, παρ´ αὐτὴν δὲ  τὴν   Ῥώμην ῥέοντος, ἐμβάλλοντος δ´ εἰς
[3, 44]   δὲ καὶ οὐκ ἄξια λόγου  τὴν   Ῥώμην ὠφελοῦντος διὰ τὸ μηθὲν
[3, 64]   μαθὼν τὴν διάνοιαν αὐτῶν συνῆγε  τὴν   στρατιὰν διὰ τάχους καὶ πρὶν
[3, 58]   τοὺς ἐν Φιδήνῃ πολεμίους ἐξάγει  τὴν   στρατιὰν ἐκβαλεῖν τε βουλόμενος τὴν
[3, 52]   ἀσφαλὲς ὑπέλαβεν εἶναι, ἅπασαν δὲ  τὴν   στρατιὰν ἐπὶ Λατίνους ἄγειν ἐβουλεύσατο
[3, 52]   ἀνελόμενος σὺν πολλῷ αὐχήματι ἀπῆγε  τὴν   στρατιὰν ἐπὶ τὸν ἑαυτοῦ χάρακα.
[3, 31]   πρότερον εἶχον, ἀποδοὺς αὐτοῖς διέλυσε  τὴν   στρατιὰν καὶ παραγενόμενος εἰς Ῥώμην
[3, 4]   ἀπράκτῳ καθέδρᾳ γνώμην ἔσχεν ἐξάγειν  τὴν   στρατιὰν καὶ προκαλεῖσθαι τοὺς πολεμίους
[3, 38]   μηδ´ ἐργάζοιντο τὴν γῆν, ἀπῆγε  τὴν   στρατιάν. τῷ δ´ ἑξῆς ἔτει
[3, 56]   μαχόμενοι κατεκόπησαν, οἱ δ´ εἰς  τὴν   συμβολὴν τῶν ποταμῶν ῥίψαντες ἑαυτοὺς
[3, 26]   καὶ Τυρρηνοῖς καὶ τοῖς ἐπὶ  τὴν   συμμαχίαν σφῶν συνεληλυθόσιν Ἀλβανοῖς οὐκ
[3, 23]   παρεσκευάσατο τήν τ´ οἰκείαν καὶ  τὴν   συμμαχικὴν δύναμιν ἐξῆγεν ἐπὶ τοὺς
[3, 41]   τε πολιτικὴν δύναμιν ἄγων καὶ  τὴν   συμμαχικὴν μεταπεμψάμενος ὅσην ἐδύνατο πλείστην
[3, 40]   δὲ πλείους διεφθάρησαν. καὶ μετὰ  τὴν   συμφορὰν ταύτην πρεσβευσάμενοι πάλιν εἰς
[3, 69]   κατὰ τὸν τρίτον ἐνιαυτὸν ὑπατευσάντων  τὴν   συντέλειαν ἔλαβεν νεώς. ἄξιον
[3, 62]   ἔτη κατασχὼν ἐννέα τοιαύτην ἔσχε  τὴν   συντέλειαν. ~Ἑνὸς δὲ καταλειπομένου τοῦ
[3, 17]   ἀγαθοί, καὶ πορευθέντες ἀποκρίνασθε Τύλλῳ  τήν   τ´ εὐσεβῆ καὶ καλὴν ἀπόκρισιν.
[3, 23]   ἐλάνθανε. Τύλλος δ´ ἐπειδὴ παρεσκευάσατο  τήν   τ´ οἰκείαν καὶ τὴν συμμαχικὴν
[3, 24]   Τύλλε. Ἀλβανοί τε γὰρ ἐκλιπόντες  τὴν   τάξιν ἐπὶ τὰ μετέωρα ἐπείγονται,
[3, 23]   χωρεῖν, ἄρξω μὲν ἐγὼ λύσας  τὴν   τάξιν ἐπὶ τὸ ὄρος ἄγειν,
[3, 28]   ἐπειδὴ πλησίον ἀλλήλων ἐγινόμεθα καταλιπόντες  τὴν   τάξιν ἐφ´ ἣν ἐτάχθησαν ᾤχοντο
[3, 67]   πρὸ ταύτης δεδήλωταί μοι γραφῇ.  τήν   τε ἀγοράν, ἐν δικάζουσι
[3, 71]   δι´ ὅλου κατελθοῦσα τοῦ λίθου  τήν   τε ἀκόνην διαιρεῖ καὶ τῆς
[3, 23]   καὶ συλλήψομαι αὐτοῖς τῆς νίκης  τήν   τε κατάληψιν τῶν ὑψηλῶν πεποιῆσθαι
[3, 21]   καὶ κακῶν συμβεβηκότα ἡμῖν ἐπιγνοῦσα  τήν   τε νίκην τῆς πατρίδος, ἣν
[3, 51]   ἐν Φερεντίνῳ συνελθόντες ἀγορὰν ἐψηφίσαντο  τήν   τε οἰκείαν δύναμιν ἐξ ἁπάσης
[3, 23]   ταύτας δὴ τὰς προφάσεις λαβὼν  τήν   τε οἰκείαν καθώπλιζε δύναμιν καὶ
[3, 31]   καρποῦσθαι τὸν αὐτὸν ἐάσας τρόπον  τήν   τε πολιτείαν, ἣν πρότερον εἶχον,
[3, 41]   Μάρκιος τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς  τήν   τε πολιτικὴν δύναμιν ἄγων καὶ
[3, 26]   τῶν οἰκιῶν τοὺς βουλευτὰς συγκαλέσας  τήν   τε προδοσίαν αὐτοῖς λέγει τὴν
[3, 33]   ἐπὶ τούτους ἔγνω στρατὸν ἐξάγειν  τήν   τε Ῥωμαίων ἅπασαν δύναμιν καθοπλίσας
[3, 16]   Ἀλβανὸς εἰς λόγους συνελθὼν ἐμοὶ  τὴν   τελευταίαν ἐπὶ στρατοπέδου σύνοδον ἔφη
[3, 19]   ἄλλοις τραύμασι κεκαρωμένος ἤδη καὶ  τὴν   τελευταίαν πληγὴν θανατηφόρον ἔχων ὑπολυθέντων
[3, 50]   τὸν ἴδιον ἀδελφιδοῦν, ὃς μετὰ  τὴν   τελευτὴν τοῦ τε πατρὸς Ἄρροντος
[3, 19]   καὶ τρωθὲν ὀξεῖαν ἔμελλεν οἴσειν  τὴν   τελευτήν, ὥστε πολλοὶ Ῥωμαίων τε
[3, 70]   θεοφιλέστατος ὁμολογεῖται γενέσθαι τῶν ἀκριβούντων  τὴν   τέχνην καὶ μεγίστου τυχεῖν δι´
[3, 72]   βουλομένῳ, ὅτε μάλιστα ἤνθει διὰ  τὴν   τέχνην καὶ πλεῖστον ἠδύνατο Ῥωμαίων
[3, 14]   εὐεργεσίᾳ. τί οὖν οὐ δεχόμεθα  τὴν   τοσαύτην τοῦ δαιμονίου πρόνοιαν καὶ
[3, 26]   τήν τε προδοσίαν αὐτοῖς λέγει  τὴν   τοῦ Ἀλβανοῦ μάρτυρας τοὺς αἰχμαλώτους
[3, 4]   Κλοιλίας τάφρους (φυλάττουσι γὰρ ἔτι  τὴν   τοῦ κατασκευάσαντος αὐτὰς ἐπίκλησιν) Ῥωμαῖοι
[3, 12]   ἐβούλετο ἐν ἐλαχίστοις σώμασι γενέσθαι  τὴν   τοῦ πολέμου κρίσιν ἑνὸς Ἀλβανοῦ
[3, 11]   ὀλιγοστόν τι πλῆθος ἀνδρῶν συναγαγόντες  τὴν   τοῦ πολέμου τύχην· ἐξ ὁποτέρας
[3, 31]   στρατιὰν καὶ παραγενόμενος εἰς Ῥώμην  τὴν   τροπαιοφόρον ἀπεδίδου τοῖς θεοῖς πομπήν
[3, 59]   ἐξενεγκαμένων καλλίστην, καὶ βασιλεῖ Ταρκυνίῳ  τὴν   τροπαιοφόρον πομπὴν κατάγειν τε
[3, 37]   οὐκ ἔσχεν ὁμοίαν τῇ προαιρέσει  τὴν   τύχην, ἀλλὰ παρὰ τὴν ἑαυτοῦ
[3, 18]   ὤμοσαν ἐπὶ τῶν ἐμπύρων στέρξειν  τὴν   τύχην, ἣν ἂν ἐκ τῆς
[3, 67]   καιρὸν ἐρῶ, ἀλλὰ καὶ εἰς  τὴν   τῶν ἀναλωμάτων πολυτέλειαν, ἣν ἐξ
[3, 23]   ἔπειτα πολλὴν καὶ δυσπολέμητον οὖσαν  τὴν   τῶν ἀντιπάλων ἰσχὺν καὶ τύχην
[3, 13]   χαλεπὴν γενέσθαι τοῖς ἡγεμόσιν αὐτῶν  τὴν   τῶν ἐπιτηδειοτάτων διάγνωσιν. εἰ γάρ
[3, 36]   διετέλουν σέβοντες, διεξιὼν ὅτι παρὰ  τὴν   τῶν θεῶν ὀλιγωρίαν νόσοι τε
[3, 38]   τὸ Πολιτώριον ἐποίκους ἀποστειλάντων καὶ  τὴν   τῶν Πολιτωρίνων χώραν ἐπεργαζομένων ἀναλαβὼν
[3, 38]   τὴν χώραν αὐτῶν διακατέχοντες αὐτοὶ  τὴν   τῶν Φικαναίων ἐκαρποῦντο, ὥστε ἠναγκάσθη
[3, 11]   κτίσιν ἀφ´ ὑμῶν ἔχουσαι, αἳ  τὴν   ὑμετέραν ὑπεριδοῦσαι πόλιν ἡμῖν προσκεχωρήκασι
[3, 22]   πρὸς τοὺς θεοὺς ὅσια φυλάττειν  τὴν   ὑπ´ ἀνθρώπων συντελεσθεῖσαν ὑπὲρ αὐτοῦ
[3, 36]   ἐξ αὐτοῦ· πολιτείας τε ἀγωγὴν  τὴν   ὑπὸ Νόμα κατασταθεῖσαν Ῥωμαίοις ἐπαινῶν
[3, 23]   τάξιν μὲν ἀποδέδωκέ μοι Τύλλος  τὴν   ὑπὸ τῷ ὄρει καὶ κελεύει
[3, 35]   ἀνθρωπίναις ἀγνοίαις ἔσεσθαι. μετὰ γὰρ  τὴν   ὑπὸ τῶν φυλῶν γενησομένην ψηφηφορίαν
[3, 28]   καὶ τελευτῶντες ὡς οὐκέτι κατέχειν  τὴν   ὕπουλον ἔχθραν ἐδύναντο πόλεμον ἡμῖν
[3, 1]   τοῦ Σαβίνων γένους Ἑρσιλίου θυγατέρα  τὴν   ὑφηγησαμένην ταῖς ὁμοεθνέσι πρεσβεῦσαι πρὸς
[3, 66]   οἱ Τυρρηνοί, κατὰ μέσην δὲ  τὴν   φάλαγγα Λατῖνοι ἐτάχθησαν. γενομένου δὲ
[3, 52]   μέχρι πολλοῦ κατέσχεν ἐν τάξει  τὴν   φάλαγγα. ὡς δ´ οὐκ ἀντεπεξῄεσαν
[3, 23]   ἐπιτήδεια παρεσκευάσατο, στρατὸν ἐξάγειν ἐπὶ  τὴν   Φιδηναίων πόλιν ἔγνω προφάσεις τοῦ
[3, 23]   καὶ τῶν συμμάχων ἰσχὺν ἀντιταχθῆναι  τὴν   Φιδηναίων τε καὶ Οὐιεντανῶν τοσαύτην
[3, 25]   ὀξὺ γὰρ τοῦ Τεβέριος περὶ  τὴν   Φιδήνην καὶ σκολιὸν τὸ ῥεῦμα.
[3, 38]   μάχαις. καὶ μετ´ οὐ πολὺ  τὴν   Φικαναίων αἱρεῖ πόλιν, ἣν τρίτῳ
[3, 11]   περιοίκοις ἐξ εὐκαταφρονήτου διὰ ταύτην  τὴν   φιλανθρωπίαν γέγονε, τῆς τε ἡγεμονίας,
[3, 13]   χωροῦσαν ἐν ἀμφοτέροις τοῖς στρατεύμασι  τὴν   φιλοτιμίαν τῶν Ἀλβανῶν ἔπαυσε
[3, 33]   γνώμην αὐτοῖς ἐχώρησεν οὐδεμιᾶς ἐπὶ  τὴν   φυλακὴν τῶν γεωργῶν ἀφικομένης βοηθείας,
[3, 15]   προκινδυνεῦσαι τῆς ἑαυτῶν πατρίδος δέχου  τὴν   χάριν, ἐὰν δὲ ἀναδύωνται μηδεμίαν
[3, 16]   διαγωνίσασθαι, ἐπαινεῖν τε καὶ δέχεσθαι  τὴν   χάριν ὑμῶν, εἰ δὲ τὸ
[3, 38]   εἰς αὐτὴν οἱ Λατῖνοι καὶ  τὴν   χώραν αὐτῶν διακατέχοντες αὐτοὶ τὴν
[3, 63]   ἐὰν ἀφίκωνται στρατὸν ἄγοντες εἰς  τὴν   χώραν αὐτῶν ἐκείνοις μὲν φίλας,
[3, 50]   ἔθνους πόλις. λεηλατήσας δὲ  τὴν   χώραν αὐτῶν κατὰ πολλὴν ἄδειαν
[3, 39]   ἀλλὰ κατ´ ὀλίγους καὶ κρύφα  τὴν   χώραν αὐτῶν καταδρομαῖς κακουργοῦντες· ἐφ´
[3, 64]   συνέλθωσιν, ἀλλ´ ἐπὶ τοὺς προνομεύοντας  τὴν   χώραν ἐκπέμπων ἀεί τινας τῶν
[3, 41]   καὶ πρῶτον μὲν τῶν ἐπὶ  τὴν   χώραν ἐξόδων αὐτοὺς ἀπέκλεισεν ἱπποκρατῶν,
[3, 64]   εἶργε τοὺς Ῥωμαίους τῶν ἐπὶ  τὴν   χώραν ἐξόδων. ~Τοῦτον δὲ τὸν
[3, 58]   τῆς πόλεως, ἀλλ´ ἠνείχοντο κειρομένην  τὴν   χώραν ὁρῶντες. βασιλεὺς δὲ Ταρκύνιος
[3, 26]   Φιδηναίων καταφεύγειν ἀλλ´ ἐσκεδασμένους ἀνὰ  τὴν   χώραν συχνοὺς ὄντας κελεύων διερευνώμενον
[3, 57]   ἀναιρεῖται· καὶ μετὰ τοῦτο διεξιοῦσα  τὴν   χώραν τῶν πολεμίων ἀδεῶς ἐπόρθει
[3, 10]   Ἑλληνικὸν καὶ μέγιστον τῶν κατοικούντων  τήνδε   τὴν γῆν ἐθνῶν παρεχόμεθα, τοῦ
[3, 69]   ἀποδειξάντων δ´ αὐτῶν τὸν ὑπερκείμενον  τῆς   ἀγορᾶς λόφον, ὃς τότε μὲν
[3, 72]   πολλὴν ὀφλόντες αἰσχύνην ἀπῆλθον ἐκ  τῆς   ἀγορᾶς. ~Ταύτης δὴ τῆς πείρας
[3, 1]   τῶν βασιλέων ἐν τῷ κρατίστῳ  τῆς   ἀγορᾶς τόπῳ στήλης ἐπιγραφῇ τὴν
[3, 22]   καθαρὸν αἵματος ἐμφυλίου διὰ τὸν  τῆς   ἀδελφῆς φόνον· καὶ καταστάντες μακρὰν
[3, 3]   ποτε ἀδίκημα δίκας αἰτοῖ παρὰ  τῆς   ἀδικούσης, εἰ δὲ μὴ τυγχάνοι
[3, 11]   ζήλου τοῦδε ἄρξαντες, παρὰ δὲ  τῆς   Ἀθηναίων πόλεως τὸ παράδειγμα λαβόντες,
[3, 69]   Διὸς καὶ τῆς Ἥρας καὶ  τῆς   Ἀθηνᾶς βασιλεὺς οὗτος εὐχὴν
[3, 69]   ἕτερός ἐστιν ἐν τῷ προνάῳ  τῆς   Ἀθηνᾶς, δ´ ἕτερος ἐν
[3, 5]   εἰκὸς ἅπασι φαινομένου καὶ ζητουμένης  τῆς   αἰτίας (οὐδὲ γὰρ νόσον προηγησαμένην
[3, 72]   ἂν ποιῆσαί τινα τῶν ἔξω  τῆς   αἰτίας ὑπαρχόντων. παρασκευασάμενοι δὲ μεγάλας
[3, 22]   καὶ τοῦ πατρὸς ἀπολύοντος αὐτὸν  τῆς   αἰτίας, τὴν περὶ τῆς
[3, 71]   μάντεως φέρει τὸ ξυρὸν κατὰ  τῆς   ἀκόνης, δὲ ἀκμὴ τοῦ
[3, 18]   τὸν διείργοντα τὴν Ῥωμαίων ἀπὸ  τῆς   Ἀλβανῶν ὅρον, ἔνθα καὶ πρότερον
[3, 9]   πᾶν ἀδίκημα καὶ πᾶν ἁμάρτημα  τῆς   Ἀλβανῶν πόλεως ἀφιέντες, εἰ δὴ
[3, 28]   εἰσὶν οἱ πεμφθέντες ἡμῖν ὑπὸ  τῆς   Ἀλβανῶν πόλεως ἐπὶ δόλῳ σύμμαχοι
[3, 23]   δὲ καὶ κράτιστον ἐπικουρικὸν ἐκ  τῆς   Ἀλβανῶν πόλεως Μέττιος Φουφέττιος ἧκεν
[3, 10]   τελευταῖός μοι λόγος ἐστίν, ὅτι  τῆς   Ἀλβανῶν πόλεως οὐθὲν ἔτι παρακινεῖ
[3, 34]   τότε πρῶτον, οὐκ ἀξιοῦσαι κατεσκαμμένης  τῆς   Ἀλβανῶν πόλεως τοῖς ἀνῃρηκόσιν αὐτὴν
[3, 34]   διαγενομένων πεντεκαίδεκα μετὰ τὸν ἀφανισμὸν  τῆς   Ἄλβας πρεσβείας ἀποστείλας τῶν
[3, 31]   τῶν ἐπιλέκτων ἐπὶ τὴν καθαίρεσιν  τῆς   Ἄλβας ταχέως διανύσας τὴν ὁδὸν
[3, 55]   βασιλεύς, ἀλλ´ ἀναστρατοπεδεύσαντες ἀμφότεροι καὶ  τῆς   ἀλλήλων γῆς οὐδὲν κακώσαντες ἀπῄεσαν
[3, 28]   τοὺς προδότας, οἵ γε χωρὶς  τῆς   ἄλλης ἀναγκαιότητος, ἣν διὰ τὸ
[3, 48]   παρὰ τῷ βασιλεῖ τίμιος οὐδὲ  τῆς   ἄλλων Ῥωμαίων εὐνοίας διήμαρτεν, ἀλλὰ
[3, 21]   πρὸς τὰς πύλας οὐδὲν ἐπιστρεφομένη  τῆς   ἀνακαλούσης τε καὶ μεταδιωκούσης τροφοῦ.
[3, 23]   τὰς συνθήκας οὐδέποτε ἀναιρεθησομένας ἐκ  τῆς   ἀνθρωπείας φύσεως οὐχ ἡμεῖς οἱ
[3, 10]   ἡμεῖς ἀνεξόμεθα τὴν μητρόπολιν ὑπὸ  τῆς   ἀποικίας ἀρχομένην, πρότερον δὲ οὔ.
[3, 11]   δὴ φύσεώς ἐστι νόμος ἄρχειν  τῆς   ἀποικίας τὴν μητρόπολιν, οὐκ ἂν
[3, 23]   Ῥώμης πρεσβευταῖς πυνθανομένοις τὴν αἰτίαν  τῆς   ἀποστάσεως ἀπεκρίναντο μηδὲν αὐτοῖς ἔτι
[3, 31]   τῆς πόλεως κύριος τοὺς αἰτίους  τῆς   ἀποστάσεως ἀποκτείνας, τοὺς δὲ λοιποὺς
[3, 26]   αἰχμαλώτων ἀνακρίνας, τίνες ἦσαν οἱ  τῆς   ἀποστάσεως ἡγεμόνες, ὡς ἔμαθε καὶ
[3, 6]   οὖν ἄδηλος αὐτῶν διάνοια  τῆς   ἀποστάσεως ἦν, ἐν δὲ τῷ
[3, 40]   ὀλίγους ἐξ αὐτῶν τοὺς αἰτίους  τῆς   ἀποστάσεως μάστιξιν αἰκισάμενος ἀπέκτεινεν, οἰκίας
[3, 58]   δὲ οἱ δοκοῦντες αἴτιοι γεγονέναι  τῆς   ἀποστάσεως οἱ μὲν ὑπὸ μαστίγων
[3, 23]   μοι θάρσος τε καὶ προθυμίαν  τῆς   ἀποστάσεως ὑμῖν παρασχεῖν. ὃν δὲ
[3, 49]   ὀλίγους δὲ πάνυ τοὺς αἰτίους  τῆς   ἀποστάσεως φυγαῖς ἀιδίοις ἐζημίωσε, τοῖς
[3, 15]   αὐτῶν καὶ πρὸς ἡμᾶς ἐλήλυθε  τῆς   ἀρετῆς. ~Δέχεται δὴ τὴν παραίνεσιν
[3, 22]   καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτόν, ἕτερον δὲ  τῆς   ἀρετῆς ἣν ἐπεδείξατο κατὰ τὴν
[3, 17]   Ὁρατίοις τιμιώτερον φανήσεται τὸ γένος  τῆς   ἀρετῆς. δὲ πατὴρ ὡς
[3, 43]   σὺν πολλοῖς ἄλλοις καὶ τὸ  τῆς   Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἵδρυται, εἴργεται δὲ
[3, 63]   Σαβίνων ἔθνους ἀντιπάλου Ῥωμαίοις ὑπὲρ  τῆς   ἀρχῆς ἄνδρας τε μαχητὰς ἔχοντος
[3, 17]   παρέξονται τοὺς Ὁρατίους διαγωνιουμένους ὑπὲρ  τῆς   ἀρχῆς. ~Ἀπαιτούσης δὲ τῆς ὑποθέσεως
[3, 69]   βασιλεύσας ἀπ´ ἐκείνου Ταρκύνιος,  τῆς   ἀρχῆς ἐκπεσών, τούς τε θεμελίους
[3, 72]   δῆμον ἐδυνήθησαν ἐκβαλεῖν αὐτὸν ἐκ  τῆς   ἀρχῆς. ἐπεὶ δὲ αὐτός τε
[3, 28]   εὐσεβεῖ μᾶλλον τῷ ἀσφαλεῖ  τῆς   ἀρχῆς ἐπετρέψαμεν καὶ τὸ εὐπρεπὲς
[3, 34]   ποιησάμενοι ψηφίζονται μὴ παραχωρεῖν Ῥωμαίοις  τῆς   ἀρχῆς καὶ αὐτίκα αἱροῦνται δύο
[3, 72]   ἔτι πρότερον ἐκβαλεῖν αὐτὸν ἐκ  τῆς   ἀρχῆς καὶ πολλάκις τοῦτο πραγματευσαμένων
[3, 5]   τὰς πόλεις καὶ διὰ τοῦτο  τῆς   ἀρχῆς μετὰ τὸν Κλοιλίου θάνατον
[3, 10]   δὴ τοῦτο τὸ δικαίωμα παρεχόμενοι  τῆς   ἀρχῆς οὐκ ἂν ἀποσταίημεν ὑμῖν
[3, 12]   καὶ ἀναγκαῖός ἐστιν περὶ  τῆς   ἀρχῆς πρὸς ἀλλήλους ἀγών, ταῖς
[3, 35]   ἱερῶν τινων (ἐκλιπεῖν γὰρ ἐπὶ  τῆς   ἀρχῆς τῆς ἐκείνου πατρίους τινὰς
[3, 10]   εἰ δὲ ἡμεῖς παραχωρήσαιμεν ὑμῖν  τῆς   ἀρχῆς, τὸ νόθον ἄρξει τοῦ
[3, 22]   ἄρχοντά τε αὐτῶν Φουφέττιον ἐπὶ  τῆς   αὐτῆς ἀρχῆς κατασχὼν ἄλλο τε
[3, 51]   αὐτοὶ δεηθῶσιν, οὐχ ἅπαντες ἐπὶ  τῆς   αὐτῆς γενόμενοι γνώμης, ἀλλὰ πέντε
[3, 46]   ἣν ἐβούλετο καταστήσασθαι μένειν ἐπὶ  τῆς   αὐτῆς ἔγνω καὶ ἀποδείκνυσι μεσοβασιλεῖς.
[3, 50]   ἠναγκάσθησαν σὺν χρόνῳ. οὐ μέντοι  τῆς   αὐτῆς μετριότητος ἔτυχον, ἧς Νωμεντανοί
[3, 29]   φυλακὴ καὶ πρόνοιά ἐστιν, εἰ  τῆς   αὐτῆς πόλεως πολῖται γενοίμεθα πάντες
[3, 1]   κοινῶν κυρία μένειν ἔγνω ἐπὶ  τῆς   αὐτῆς πολιτείας, οὐδὲ τοῦ δήμου
[3, 23]   διαβαλλόμενος, ἐπειδὴ τρίτον ἔτος ἐπὶ  τῆς   αὐτοκράτορος ἀρχῆς διέμενε Τύλλου κελεύσαντος,
[3, 36]   καὶ οὐδὲ τῆς γνώμης ἔτι  τῆς   αὑτοῦ καρτερὸς διαμένων, ἀλλὰ συνδιαφθαρεὶς
[3, 28]   σφαλλομένης μηδὲν ἐνδεέστερον περὶ  τῆς   αὐτῶν ἄχθεσθαι. οἱ δὲ ἄρα
[3, 46]   τις ἀνὴρ ὄνομα Δημάρατος ἐκ  τῆς   Βακχιαδῶν συγγενείας ἐμπορεύεσθαι προελόμενος ἐπέπλευσεν
[3, 49]   Ῥωμαίων ἐπιφανέστατος καὶ τελευτήσαντος ἐκείνου  τῆς   βασιλείας ὑπὸ πάντων ἄξιος ἐκρίθη.
[3, 62]   πολέμου νίκην κατάγοντες θριάμβου παρὰ  τῆς   βουλῆς ἀξιωθῶσι, τότε καὶ χρυσοφοροῦσι
[3, 36]   Τύλλου τελευτὴν μεσοβασίλειος ὑπὸ  τῆς   βουλῆς ἀποδειχθεῖσα ἀρχὴ κατὰ τοὺς
[3, 22]   δὲ αὐτῷ τὸν ψηφισθέντα ὑπὸ  τῆς   βουλῆς θρίαμβον καὶ τὰ πολιτικὰ
[3, 10]   καὶ βασιλεῖς ἀποδείκνυτε ξένους, καὶ  τῆς   βουλῆς τὸ πλεῖστον ὑμῖν ἐστιν
[3, 16]   μηδεμίαν ὑμῖν ἀνάγκην προσφέρειν. ταῦτα  τῆς   βουλῆς ψηφισαμένης καὶ οὔτε πρὸς
[3, 56]   ὀλίγη καὶ κατὰ τὴν βοήθειαν  τῆς   γεφύρας ὑπὸ τοῦ πυρός. λαβὼν
[3, 49]   Ταρκύνιος ἐξεστράτευσε πολλῇ δυνάμει καὶ  τῆς   γῆς αὐτῶν τὴν κρατίστην ἐδῄωσεν·
[3, 39]   συνεχεῖς καὶ συμπλοκαὶ τῶν περιπόλων  τῆς   γῆς ἱππέων τε καὶ ψιλῶν,
[3, 30]   εἰ Ῥώμην τε οἰκήσουσι καὶ  τῆς   γῆς κλῆρον ἕξουσι καὶ ἐπῄνουν
[3, 19]   καὶ ἀγχίστροφοι γινόμεναι τὸ ἀκριβὲς  τῆς   γνώμης ἀφῃροῦντο· καὶ ταῦτα ἐπὶ
[3, 36]   σῶμα πάθεσι παντοδαποῖς καὶ οὐδὲ  τῆς   γνώμης ἔτι τῆς αὑτοῦ καρτερὸς
[3, 15]   παρ´ ὑμῖν τριδύμους πεῖραν αὐτῶν  τῆς   γνώμης ποιήσασθαι. ἐὰν μὲν οὖν
[3, 23]   τῶν μὲν δεινῶν μηδετέροις κοινωνῆσαι,  τῆς   δ´ ἀμείνονος τύχης παρ´ ἀμφοτέρων
[3, 23]   γῇ Φιδηναῖοι τὸν ἀγῶνα ἀράμενοι,  τῆς   δὲ αὑτῶν προκινδυνεύοντες ἐν τῷ
[3, 57]   τὰς πόλεις τῶν Τυρρηνῶν ἐστράτευσε,  τῆς   δὲ συμμαχικῆς, ἐν τὸ
[3, 58]   σφετέρων, εἰς τὴν πόλιν κατέφυγε.  τῆς   δὲ χώρας αὐτῶν οἱ Ῥωμαῖοι
[3, 31]   προῃροῦντο τῆς πόλεως τόποις καὶ  τῆς   δημοσίας γῆς τὴν ἀρκοῦσαν τοῖς
[3, 28]   τῶν ἀγαθῶν ἀλλὰ καὶ ἑαυτοῖς  τῆς   δι´ ἡμᾶς εὐτυχίας διετέλουν καὶ
[3, 72]   ἄλλο μὲν οὐθὲν ἔχοντες φέρειν  τῆς   διαβολῆς οὔτε τεκμήριον οὔτε σημεῖον,
[3, 3]   πόλεμον ἀπειλούντων εἰ μὴ τεύξονται  τῆς   δίκης, Ἐγὼ πρότερος ὑμῶν, ἔφη,
[3, 22]   ἀμηχανία, τί τέλος ἐξενέγκῃ περὶ  τῆς   δίκης. οὔτε γὰρ ἀπολῦσαι τοῦ
[3, 12]   καὶ πρόθυμος ἦν αὐτὸς ὑπὲρ  τῆς   ἑαυτοῦ πατρίδος ἀγωνίσασθαι προκαλούμενος εἰς
[3, 53]   ἀκμαιοτάτους ἀναλαβὼν ἦγε κατὰ νώτου  τῆς   ἑαυτοῦ στρατιᾶς καὶ παραλλάξας τὸ
[3, 15]   συνεπιδιδῶσι κἀκεῖνοι τὰ σώματα προκινδυνεῦσαι  τῆς   ἑαυτῶν πατρίδος δέχου τὴν χάριν,
[3, 11]   παύσομαι· εἰ ποιησαίμεθα μέρει τινὶ  τῆς   ἑαυτῶν στρατιᾶς ἑκάτεροι τὸν ἀγῶνα
[3, 1]   ἡγεμονίαν παρέλαβεν δεύτερος ἐνιαυτὸς  τῆς   ἑβδόμης καὶ εἰκοστῆς ὀλυμπιάδος, ἣν
[3, 37]   Τύλλου λελύσθαι σφίσι τὰς περὶ  τῆς   εἰρήνης ὁμολογίας. ἀναγκασθεὶς δὴ διὰ
[3, 49]   Μαρκίου θάνατον λελύσθαι τὰς περὶ  τῆς   εἰρήνης ὁμολογίας οἰόμενοι λῃστείαις τε
[3, 60]   ἐπὶ ῥητοῖς τισι τὰς περὶ  τῆς   εἰρήνης ὁμολογίας πάρεισι ποιησόμενοι,
[3, 59]   πόλεως αὐτοκράτορας ἀποδείξαντες τῶν περὶ  τῆς   εἰρήνης ὁμολογιῶν. ~Ὁ δὲ βασιλεὺς
[3, 40]   ταῖς ὁμολογίαις, αἷς ἐποιήσαντο περὶ  τῆς   εἰρήνης πρὸς βασιλέα Τύλλον, ἀλλ´
[3, 59]   αἱ γὰρ ἑξαετεῖς αὐτοῖς περὶ  τῆς   εἰρήνης πρὸς Ταρκύνιον ἀνοχαὶ διεληλύθεσαν
[3, 29]   πρόνοιαν συλλαμβάνοντα τοῖς ἀπορωτάτοις ὑμῶν  τῆς   εἰς τὰ ἔργα δαπάνης. καὶ
[3, 4]   τῇ στρατηγικῇ σκηνῇ παρούσης αὐτῷ  τῆς   εἰωθυίας φυλακῆς περὶ τὸν ὄρθρον
[3, 7]   τὰ πράγματα καὶ πεῖραν ἐλάμβανον  τῆς   ἑκάστου προαιρέσεως. οὔτε γὰρ ἐν
[3, 67]   λέγουσιν· ἐφωράθη γάρ τις ἐπὶ  τῆς   ἐκείνου βασιλείας ἱέρεια Πιναρία Ποπλίου
[3, 35]   (ἐκλιπεῖν γὰρ ἐπὶ τῆς ἀρχῆς  τῆς   ἐκείνου πατρίους τινὰς θυσίας, ἑτέρας
[3, 42]   τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς καὶ πλησίον  τῆς   ἐκείνων παρεμβολῆς θέμενος τὸν χάρακα
[3, 63]   λείαν ὅσην ἦγον ἀφελόμενος ἐγγὺς  τῆς   ἐκείνων παρεμβολῆς τίθεται τὸν χάρακα
[3, 55]   στράτευμα καθιδρύεταί τε μικρὸν ἀνωτέρω  τῆς   ἐκείνων στρατοπεδείας παρὰ τὸν Ἀνίητα
[3, 30]   λέξαντος αὐτοῦ τὸ μὲν ἐρεθιζόμενον  τῆς   ἐκκλησίας μέρος ἔπτηξεν, οἷα δὴ
[3, 68]   συνάπτουσιν ἀλλήλαις αἱ μείζους ὑπὸ  τῆς   ἐλάττονος μηνοειδὲς ἐχούσης τὸ σχῆμα
[3, 23]   τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις περὶ  τῆς   ἐλευθερίας ἀγών, οἷςτισιν ἐν ἔθει
[3, 72]   πολιτῶν δοθησομένην. ἐπεὶ δὲ διήμαρτον  τῆς   ἐλπίδος, ἐπιβουλὴν ἄφυκτον κατ´ αὐτοῦ
[3, 20]   καὶ συνέπεσεν αὐτῷ μὴ διαμαρτεῖν  τῆς   ἐλπίδος. μὲν γὰρ ἕτερος
[3, 17]   πατρὶ ζῶντες καὶ οὐδὲν ἄνευ  τῆς   ἐμῆς γνώμης διαπραττόμενοι, καιρὸς δὲ
[3, 7]   τὰς ψευδεῖς αἰτίας εἰκάζητε περὶ  τῆς   ἐμῆς προαιρέσεως, δι´ ἃς ἀξιῶ
[3, 28]   πράξεις ἐκείνοις ἀνατίθημι) ἔπειτα καὶ  τῆς   ἐμῆς στρατηγίας οὐκ ἐλαχίστην μοῖραν
[3, 12]   ὀρθῶς ἐνόμιζεν εἰρῆσθαι, περὶ δὲ  τῆς   ἑνὶ πρὸς ἕνα μάχης διεφέρετο
[3, 73]   βασάνοις καταικισθέντες καὶ τοὺς ἀρχηγοὺς  τῆς   ἐπιβουλῆς ἀναγκασθέντες εἰπεῖν τῆς προσηκούσης
[3, 9]   μηδὲν αὐτοὶ κακὸν κἀκείνους τιμωρήσασθαι  τῆς   ἐπιβουλῆς ἀξίως παρεσκευάσμεθα, οὐχ ἧττόν
[3, 7]   Οὐιεντανῶν συνελθόντες. ὅστις δὲ  τῆς   ἐπιβουλῆς αὐτῶν τρόπος ἦν καὶ
[3, 23]   ὅτι κληθέντες εἰς ἀπολογίαν περὶ  τῆς   ἐπιβουλῆς, ἣν συνεστήσαντο κατὰ Ῥωμαίων
[3, 72]   δαιμόνιον. διηγήσομαι δὲ καὶ τὸν  τῆς   ἐπιβουλῆς τρόπον ἀπὸ τῆς πρώτης
[3, 73]   καὶ πράττειν καὶ τὸν τρόπον  τῆς   ἐπιθέσεως αὐτοῖς ὑφηγησάμενοι. οὗτοι πλησίον
[3, 23]   πράττων καὶ ταμιευόμενος ἐμαυτῷ τὸν  τῆς   ἐπιθέσεως καιρόν· ἐν σκέψασθε
[3, 35]   φυλάττειν ὅτε καιρὸς ἐπιτήδειος φανείη  τῆς   ἐπιθέσεως. μέλλοντος δὲ τοῦ Τύλλου
[3, 40]   κατασκόπων καὶ αὐτομόλων τὸν καιρὸν  τῆς   ἐπιχειρήσεως ἐσκεδασμένων τῶν Σαβίνων καὶ
[3, 73]   τοῦ καταφρονεῖσθαι καιρὸν ἔδοξαν εἰληφέναι  τῆς   ἐπιχειρήσεως τὸν ἐπιτήδειον, φέρουσι κατὰ
[3, 44]   καὶ χαλεπὸς πνέων ἀπὸ  τῆς   ἑσπέρας ἄνεμος. αἱ μὲν οὖν
[3, 67]   καθ´ ἡμᾶς χρόνων ἓξ ἀποδείκνυνται  τῆς   Ἑστίας ἀμφίπολοι. δοκεῖ δὲ καὶ
[3, 67]   πόλεως ἱερουργιῶν, αἷς ἔδει τὰς  τῆς   Ἑστίας παρεῖναι θυηπόλους, οὐκ ἐδόκουν
[3, 31]   χρόνον ἡγησαμένη τοῦ ἔθνους, ὑπὸ  τῆς   ἐσχάτης ἀποικήσεως καθαιρεθεῖσα ἔρημος εἰς
[3, 56]   ἔμελλε τοὺς Σαβίνους, πλησίον δὲ  τῆς   ἑτέρας ἐγεγόνει παρεμβολῆς ἅμα τῷ
[3, 10]   ἑκατέρου τὴν αὑτοῦ πόλιν ἄρχειν  τῆς   ἑτέρας. μὲν οὖν Ἀλβανὸς
[3, 11]   ἀντιπάλων γένωνται, ταύτῃ συγχωρήσαιμεν ἄρχειν  τῆς   ἑτέρας. ὁπόσα γὰρ μὴ διαιρεῖται
[3, 22]   μαρτύριον γωνιαία στυλὶς  τῆς   ἑτέρας παστάδος ἄρχουσα ἐν ἀγορᾷ,
[3, 10]   καὶ μίαν εἶναι τὴν ἄρξουσαν  τῆς   ἑτέρας πόλιν οὐκ ἀπαρέσκει. γραφέσθω
[3, 7]   λανθάνουσαν ὑμᾶς οὐκέτ´ ᾠόμην δεῖν  τῆς   εὐπρεπείας τῶν διαλλαγῶν στοχάζεσθαι. δειναὶ
[3, 2]   τοὺς πλείστους φθονοῦντας τοῖς ἀποίκοις  τῆς   εὐτυχίας δέξεσθαι τὰς διαβολὰς ἀσμένους
[3, 53]   ἱππεῖς γνωρίσαι διὰ τὸ αἰφνίδιον  τῆς   ἐφόδου δυνηθέντες εἴασαν αὐτοὺς παρελθεῖν.
[3, 56]   γὰρ ἦν αὐτῇ τὸ σύνθημα  τῆς   ἐφόδου. τῶν δ´ ἐν τοῖς
[3, 73]   τῆς πείρας ἀποτυχόντες καὶ διαλλαγὰς  τῆς   ἔχθρας διὰ φίλων εὑρόμενοι μετρίως
[3, 3]   ἀνίσχειν διανύσαντες τὴν ὁδὸν πληθυούσης  τῆς   ἑωθινῆς ἀγορᾶς ἐντυγχάνουσι τῷ Κλοιλίῳ
[3, 17]   ἄν, πάτερ, τὸν ὑπὲρ  τῆς   ἡγεμονίας ἀγῶνα καὶ πάσχειν ὑπεμείναμεν
[3, 13]   Φουφέττιος ἐπιτρέπειν τὸν ὑπὲρ  τῆς   ἡγεμονίας ἀγῶνα καὶ προκαλεσάμενος εἰς
[3, 14]   καὶ παρακαλοῦμεν ἐπὶ τὸν ὑπὲρ  τῆς   ἡγεμονίας ἀγῶνα τοὺς τριδύμους ἀδελφοὺς
[3, 67]   Ῥώμης, ἐξ ὧν μάλιστα τὸ  τῆς   ἡγεμονίας ἐμφαίνεται μέγεθος, τάς τε
[3, 5]   τὸν Κλοιλίου θάνατον ἀξιωθείς, ἐπειδὴ  τῆς   ἡγεμονίας ἔτυχε καὶ ὅσα ἦν
[3, 28]   πόλεως ἡμῶν ἀγῶνας, οὓς ὑπὲρ  τῆς   ἡγεμονίας ἠγωνισάμεθα, ἐν ἡμέρᾳ διαφθαρῆναι
[3, 28]   καὶ φιλίαν καὶ τὸ περὶ  τῆς   ἡγεμονίας νεῖκος ἐν τρισὶν ἀφ´
[3, 61]   ψιλούς, ἀλλὰ καὶ τὰ σύμβολα  τῆς   ἡγεμονίας, οἷς ἐκόσμουν αὐτοὶ τοὺς
[3, 12]   ~Τὰ μὲν δὴ λεχθέντα περὶ  τῆς   ἡγεμονίας τῶν πόλεων δικαιώματα ὑπ´
[3, 21]   διαπεπραγμένος ἐξέστηκας τῶν φρενῶν ὑπὸ  τῆς   ἡδονῆς καὶ στεφάνους ἐπὶ τοῖς
[3, 49]   οἱ Κρουστομερῖνοι τό τε πλῆθος  τῆς   ἡκούσης ἐπ´ αὐτοὺς δυνάμεως καὶ
[3, 23]   οὗ Ῥωμαίοις ὑπετάχθημεν ἕως τῆςδε  τῆς   ἡμέρας αἰσχύνης μεστὸν καὶ ὀδύνης
[3, 35]   ἀναγκαίους εἰδέναι, καὶ κατὰ δαίμονα  τῆς   ἡμέρας ἐκείνης χειμερίου σφόδρα γενομένης
[3, 15]   ἐν ἀμφοτέραις ταῖς πόλεσιν ἐπὶ  τῆς   ἡμετέρας γενεᾶς ἐξενέγκασα τύχη· ἓν
[3, 23]   κάλλιόν τε καὶ δικαιότερον περὶ  τῆς   ἡμῶν αὐτῶν ἐλευθερίας μᾶλλον
[3, 69]   κατασκευάζειν τοῦ τε Διὸς καὶ  τῆς   Ἥρας καὶ τῆς Ἀθηνᾶς
[3, 44]   μεταξὺ τοῦ τε ποταμοῦ καὶ  τῆς   θαλάττης ἀγκῶνι πόλιν βασιλεὺς
[3, 44]   στόματος ἀνακόπτων τὰς πελαγίους ῥαχίας  τῆς   θαλάττης, καίτοι πολὺς αὐτόθι γίνεται
[3, 44]   οὐκ ἀποκλείεται τοῦ στόματος ὑπὸ  τῆς   θαλαττίας θινὸς ἐμφραττόμενος, πάσχουσι
[3, 21]   βίους, ὠμὰ καὶ σκληρὰ καὶ  τῆς   θηριώδους οὐ πολὺ ἀπέχοντα φύσεως,
[3, 22]   ἀπελογεῖτο περὶ τοῦ μειρακίου κατηγορῶν  τῆς   θυγατρὸς καὶ τιμωρίαν οὐ φόνον
[3, 22]   τῆς αἰτίας, τὴν περὶ  τῆς   θυγατρὸς ὀργὴν τε φύσις
[3, 21]   οἰκίαν εἴασεν εἰσενεχθῆναι τὸν νεκρὸν  τῆς   θυγατρὸς οὔτ´ ἐν τοῖς πατρῴοις
[3, 35]   διαλύσεις ἐπετελέσθησαν. ~Ταῦτα διαπραξάμενος ἐπὶ  τῆς   ἰδίας ἀρχῆς βασιλεὺς Τύλλος Ὁστίλιος,
[3, 45]   κατασκευῇ πατρίους. ταῦτα διαπραξάμενος ἐπὶ  τῆς   ἰδίας ἀρχῆς βασιλεὺς οὗτος
[3, 66]   βασιλεὺς Ταρκύνιος τρίτον ἐπὶ  τῆς   ἰδίας ἀρχῆς τὸν ἐκ τῆςδε
[3, 34]   τὴν πόλιν τὴν ἑαυτῶν ἀπολωλεκόσι  τῆς   ἰδίας αὐτοῖς μεταδεδωκέναι· ὥστε καὶ
[3, 17]   ἐλευθέροις ἡμῖν οὖσι καὶ κυρίοις  τῆς   ἰδίας γνώμης ἐξουσίαν παρεῖχες,
[3, 40]   Μάρκιος ὑπονόμους ὤρυττεν ἀπὸ  τῆς   ἰδίας παρεμβολῆς ἀρξάμενος ὑπὸ τὰ
[3, 71]   πρὸ τοῦ βουλευτηρίου κειμένη πλησίον  τῆς   ἱερᾶς συκῆς ἐλάττων ἀνδρὸς μετρίου
[3, 32]   τῶν ἐν ἄλλοις τισὶ τόποις  τῆς   Ἰταλίας ἀγομένων ἐγίνοντο. εἰς ταύτην
[3, 30]   ταραχώδεις καὶ στασιαστὰς καλεῖν τιμωρήσομαι  τῆς   κακῆς καὶ δολίου ψυχῆς ἀξίως.
[3, 16]   δὲ ἀρετῆς μὲν ἕνεκα καὶ  τῆς   κατὰ χεῖρα γενναιότητος, ἣν οὐ
[3, 69]   ἄξιον δὲ καὶ τὰ πρὸ  τῆς   κατασκευῆς αὐτοῦ γενόμενα διελθεῖν,
[3, 67]   οὐ μόνον εἰς τὸ χρήσιμον  τῆς   κατασκευῆς τὴν διάνοιαν ἀναφέρων, ὑπὲρ
[3, 71]   τήν τε ἀκόνην διαιρεῖ καὶ  τῆς   κατεχούσης αὐτὴν χειρὸς ἐπιτέμνει τι
[3, 35]   ταῦτα δὲ πράξαντα τὸν ὑπὲρ  τῆς   κεραυνώσεως διασπεῖραι λόγον. ἐγὼ δὲ
[3, 47]   τὸν πῖλον αὐτοῦ τὸν ἐπὶ  τῆς   κεφαλῆς κείμενον ἁρπάσας, ἀνέπτη πάλιν
[3, 71]   μετρίου τὴν περιβολὴν ἔχουσα κατὰ  τῆς   κεφαλῆς. ὀλίγον δὲ ἄπωθεν αὐτῆς
[3, 73]   ἐπιχειρήσεως τὸν ἐπιτήδειον, φέρουσι κατὰ  τῆς   κεφαλῆς τοῦ βασιλέως πληγὰς τοῖς
[3, 61]   καὶ σκῆπτρον ἀετὸν ἔχον ἐπὶ  τῆς   κεφαλῆς χιτῶνά τε πορφυροῦν χρυσόσημον
[3, 70]   γραμμάτων διδασκάλοις συνίστησιν· ἐπεὶ δὲ  τῆς   κοινῆς παιδείας ἀποχρώντως μετέλαβε, Τυρρηνῶν
[3, 15]   Ὁρατίων μήτηρ τῶν ἡμετέρων ἀδελφὴ  τῆς   Κορατίων μητρός ἐστι τῶν Ἀλβανῶν,
[3, 46]   τ´ ἦν ᾤχετο πλέων ἐκ  τῆς   Κορίνθου. ἔχων δὲ φίλους πολλοὺς
[3, 69]   μεταξὺ τῶν τε ἀναλημμάτων καὶ  τῆς   κορυφῆς ἐμφορήσας, ὁμαλὸν γενέσθαι παρεσκεύασε
[3, 12]   διὰ μονομαχίας κίνδυνος, ἐάν τε  τῆς   κρείττονος λάβωνται τύχης ἐάν τε
[3, 23]   κατάληψιν τῶν ὑψηλῶν πεποιῆσθαι σκήψομαι  τῆς   κυκλώσεως τῶν ἀντιτεταγμένων ἕνεκα. γενήσεται
[3, 46]   δὲ στάσεως τὴν Κόρινθον καὶ  τῆς   Κυψέλου τυραννίδος ἐπανισταμένης τοῖς Βακχιάδαις
[3, 50]   δ´ ἐπ´ αὐτοὺς Ταρκυνίου καὶ  τῆς   Λατίνων ἐπικουρίας ὑστεριζούσης οὐχ οἷοί
[3, 71]   καιρὸς ἐπιδείξασθαί σε τὴν ἀκρίβειαν  τῆς   μαντικῆς ἐπιστήμης, Νέβιε. πράξει
[3, 18]   ὑποθέσεως καὶ τὸν τρόπον διεξελθεῖν  τῆς   μάχης ἀκριβῶς καὶ τὰ μετὰ
[3, 19]   δὲ τοῦτ´ εἶδον οἱ θεαταὶ  τῆς   μάχης ἅμα πάντες ἀνεβόησαν, Ἀλβανοὶ
[3, 13]   πολλῶν πάνυ προθυμουμένων ἐξενέγκασθαι τὰ  τῆς   μάχης ἀριστεῖα καὶ οὐ λόγῳ
[3, 32]   συνέβη πεσεῖν· ἰσορρόπου δὲ κἀκείνης  τῆς   μάχης ἐπὶ πολὺν χρόνον διαμενούσης
[3, 18]   ἐκ τοῦ χάρακος ἀμφότεροι θεαταὶ  τῆς   μάχης ἐσόμενοι τριῶν τεττάρων
[3, 66]   ἰδίας ἀρχῆς τὸν ἐκ τῆςδε  τῆς   μάχης κατήγαγε θρίαμβον. τῷ δ´
[3, 58]   ~Οὐιεντανοὶ μὲν οὖν ἐξ ἐκείνης  τῆς   μάχης μεγάλως κακωθέντες οὐκέτι προῄεσαν
[3, 59]   μισθοῖς μεγάλοις ὑπαχθέντες. ἐκ ταύτης  τῆς   μάχης μεγίστης τῶν προτέρων γενομένης,
[3, 41]   ἀριστεῖα καὶ ἐκ ταύτης ἔλαβε  τῆς   μάχης τῶν ἱππέων ἡγεμὼν
[3, 23]   ἕξειν, προειπὼν ἡμέραν τε ὁρίσας  τῆς   μάχης τὴν κατόπιν διέλυσε τὸν
[3, 32]   ἀπῄεσαν ἐπ´ οἴκου. ἀπὸ ταύτης  τῆς   μάχης τὸν τρίτον κατήγαγε θρίαμβον
[3, 18]   τὴν τύχην, ἣν ἂν ἐκ  τῆς   μάχης τῶν ἀνεψιῶν ἑκατέρα πόλις
[3, 2]   ἀνὴρ Ἀλβανὸς ἐγένετο Κλοίλιος ὄνομα  τῆς   μεγίστης ἀρχῆς ἀξιωθείς, ὃς ἀχθόμενος
[3, 10]   δὲ συνέβησαν ἐπὶ τούτοις, περὶ  τῆς   μελλούσης τὴν ἡγεμονίαν παραλήψεσθαι πόλεως
[3, 10]   δίκαια· Ἡμεῖς, Τύλλε, καὶ  τῆς   μὲν ἄλλης ἄρχειν ἄξιοί ἐσμεν
[3, 7]   καὶ ἀμηχανίαν. ἐνθυμούμενος δὴ ταῦτα  τῆς   μὲν ἐπὶ τοὺς ἀγῶνας ὁρμῆς
[3, 7]   οὐδεμίαν, ἵνα μή με ὑπολάβητε  τῆς   μὲν οἰκείας δυνάμεως ἀσθένειαν κατεγνωκότα,
[3, 57]   δύο μοίρας ἅπασαν τὴν δύναμιν  τῆς   μὲν Ῥωμαϊκῆς στρατιᾶς αὐτὸς ἡγούμενος
[3, 4]   ταῖς ἄλλαις παρασκευαῖς οὔσας εὐκαταφρονήτους,  τῆς   μὲν ταχείας ἐπὶ τὸν ἀγῶνα
[3, 21]   πέπλος ποικίλος, ὃν αὐτὴ μετὰ  τῆς   μητρὸς ἐξυφήνασα τῷ μνηστῆρι δῶρον
[3, 46]   τὴν βασιλείαν ἐνιαυτῷ δευτέρῳ μάλιστα  τῆς   μιᾶς καὶ τετταρακοστῆς ὀλυμπιάδος, ἣν
[3, 69]   οἱ δὲ τοῦ Τέρμονος καὶ  τῆς   Νεότητος πολλὰ παραιτουμένοις τοῖς μάντεσι
[3, 23]   ἅμα Ῥωμαίοις καὶ συλλήψομαι αὐτοῖς  τῆς   νίκης τήν τε κατάληψιν τῶν
[3, 6]   γραφῇ τὸ ἀκριβές· ἐπὶ δὲ  τῆς   Νόμα Πομπιλίου δυναστείας εἰρήνης ἀπολαύσαντες
[3, 35]   τῆς πόλεως. τοῦτον γὰρ ἐκ  τῆς   Νόμα Πομπιλίου θυγατρὸς γενόμενον ἄχθεσθαί
[3, 32]   ἀγχωμάλως ἀγωνιζόμενοι καὶ διελύθησαν ὑπὸ  τῆς   νυκτὸς ἀμφίλογον καταλιπόντες τὸ νίκημα.
[3, 21]   ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς ταῖς ἰδίαις  τῆς   οἰκίας ἀλγεῖς, ἀλλ´ ὑπεριδοῦσα τῶν
[3, 35]   τριάκοντα τελευτᾷ τὸν βίον ἐμπρησθείσης  τῆς   οἰκίας, καὶ σὺν αὐτῷ γυνή
[3, 35]   ὥστ´ ἔρημον ἀπολειφθῆναι τὸν πρὸ  τῆς   οἰκίας τόπον τῶν φυλαττόντων, ἐπιτήδειον
[3, 69]   τούς τε θεμελίους κατεβάλετο καὶ  τῆς   οἰκοδομῆς τὰ πολλὰ εἰργάσατο. οὐ
[3, 70]   αὐτὴν ὀνόματος ἀπίστους τινὰς ὑπερβολὰς  τῆς   οἰωνομαντικῆς ἐπιστήμης ἐπιδειξάμενος· ὧν ἐγὼ
[3, 46]   πολλὰ κεκτημένος ἄλλως τε καὶ  τῆς   ὀλιγαρχικῆς οἰκίας ὑπάρχων, συνεσκευασμένος τὴν
[3, 42]   ποιοῦνται στρατείαν ἐπ´ αὐτοὺς καὶ  τῆς   ὁμόρου πολλὴν λεηλατοῦντες ἐκάκωσαν ἰσχυρῶς.
[3, 39]   πρὸς ἀλλήλους συνέστη, καταδρομαὶ δὲ  τῆς   ὁμόρου χώρας ὑπ´ ἀμφοτέρων ἐγίνοντο
[3, 47]   ὑπὸ λύπης τελευτᾷ κληρονόμον ἁπάσης  τῆς   οὐσίας τὸν περιλειπόμενον τῶν παίδων
[3, 53]   εἴασαν αὐτοὺς παρελθεῖν. ἁλούσης δὲ  τῆς   παρασκευῆς τῶν Λατίνων οἱ μὲν
[3, 42]   ἐποίουν φόνον. κρατήσαντες δὲ καὶ  τῆς   παρεμβολῆς αὐτῶν παντοδαπῶν χρημάτων γεμούσης
[3, 32]   τοῦ ἐρύματος μαχομένους ἀνείρξαντες ἐκράτησαν  τῆς   παρεμβολῆς. μετὰ δὲ τοῦτο τὸ
[3, 21]   τὰς ἰδίας συμφορὰς τῶν κοινῶν  τῆς   πατρίδος ἀγαθῶν. τοῦτο δ´ οὐ
[3, 7]   ἀληθεῖς· ἐγὼ στρατηγὸς ἀποδειχθεὶς ὑπὸ  τῆς   πατρίδος αὐτοκράτωρ ἅμα τῷ παραλαβεῖν
[3, 22]   ὡς ἀνδροφόνον ἀποκτεῖναι τὸν ὑπὲρ  τῆς   πατρίδος ἑλόμενον προκινδυνεῦσαι καὶ τοσαύτης
[3, 21]   ἡμῖν ἐπιγνοῦσα τήν τε νίκην  τῆς   πατρίδος, ἣν σὸς ἀδελφὸς
[3, 16]   ὑμῶν λαβεῖν, πότερον βουλήσεσθε προκινδυνεῦσαι  τῆς   πατρίδος ὁμόσε χωρήσαντες Κορατίοις
[3, 60]   πρόθυμός εἰμι οὔτε φυγάδα ποιῆσαι  τῆς   πατρίδος οὔτε ἀφαιρέσει τῶν ὑπαρχόντων
[3, 21]   μιαρὰ σύ, τοῖς κοινοῖς  τῆς   πατρίδος χαίρεις οὔτ´ ἐπὶ ταῖς
[3, 73]   ἐκ τῆς ἀγορᾶς. ~Ταύτης δὴ  τῆς   πείρας ἀποτυχόντες καὶ διαλλαγὰς τῆς
[3, 35]   τὰ πολέμια καὶ τῆς φρονήσεως  τῆς   περὶ τὰ δεινά, ὑπὲρ ἄμφω
[3, 65]   τε περὶ τὰ πολιτικὰ καὶ  τῆς   περὶ τὰ πολέμια ἀρετῆς. γένος
[3, 62]   ὑπάτοις ἔξω τοῦ στεφάνου καὶ  τῆς   ποικίλης ἐσθῆτος· ταῦτα δ´ αὐτῶν
[3, 58]   μεγάλως κακωθέντες οὐκέτι προῄεσαν ἐκ  τῆς   πόλεως, ἀλλ´ ἠνείχοντο κειρομένην τὴν
[3, 40]   Μάρκιος καὶ εἰς ἕνα τόπον  τῆς   πόλεως ἅπαντας προκηρύξας συνελθεῖν, ὀλίγους
[3, 40]   πολλῶν δ´ ἐν τῇ καταλήψει  τῆς   πόλεως ἀπολλυμένων τοὺς λοιποὺς τῶν
[3, 67]   παστάσι περιλαβών, καὶ τὰ τείχη  τῆς   πόλεως αὐτοσχέδια καὶ φαῦλα ταῖς
[3, 68]   πάνυ καλοῖς καὶ θαυμαστοῖς κατασκευάσμασι  τῆς   πόλεως γενήσεσθαι. μῆκος μὲν γὰρ
[3, 49]   ἐν ἀμφοτέραις περὶ τὴν πολιορκίαν  τῆς   πόλεως ἐγίνετο καὶ προσῆγε τοῖς
[3, 38]   ἀφελόμενος εἰς Ῥώμην μητήγαγε καὶ  τῆς   πόλεως εἰς κατασκευὴν οἰκιῶν τόπον
[3, 50]   Ῥωμαίων δυνάμεις καὶ προῆλθον ἔξω  τῆς   πόλεως, ἐν ἁπάσαις δὲ ταῖς
[3, 48]   Ταρκύνιον δὲ τὸ συγγενικὸν ἐπὶ  τῆς   πόλεως ἐν γενέσεώς τε
[3, 58]   τοῖς Ῥωμαίοις πρὸς τοὺς ἐκ  τῆς   πόλεως ἐξελθόντας καὶ ἐν ταῖς
[3, 65]   τὴν Λευκίου Ταρκυνίου τελευτὴν βασιλεύειν  τῆς   πόλεως ἐπέτρεψαν οὐκ οὔσης Ταρκυνίῳ
[3, 50]   οὗ δὲ παρέλαβε τὴν ἐκείνης  τῆς   πόλεως ἐπιμέλειαν αὐτός τε Κολλατῖνος
[3, 11]   δὲ ἄλλος ὄχλος σῶμα  τῆς   πόλεώς ἐστιν ἰσχὺν καὶ δύναμιν
[3, 28]   καὶ φίλων, καὶ τοὺς πολλοὺς  τῆς   πόλεως ἡμῶν ἀγῶνας, οὓς ὑπὲρ
[3, 67]   πλειόνων γὰρ ἤδη συντελουμένων ὑπὸ  τῆς   πόλεως ἱερουργιῶν, αἷς ἔδει τὰς
[3, 10]   κοινῶν κύριον, ἄρχετε δ´ αὐτοὶ  τῆς   πόλεως καὶ βουλεύετε οἱ αὐθιγενεῖς·
[3, 21]   ὄχλον ὁρᾷ παντοδαπὸν ἐκχεόμενον ἐκ  τῆς   πόλεως καὶ δὴ καὶ τὴν
[3, 40]   παρεμβολῆς ἀρξάμενος ὑπὸ τὰ τείχη  τῆς   πόλεως, καὶ ἐπειδὴ τέλος εἶχεν
[3, 50]   ἀντέχειν, ἱκετηρίας ἀναλαβόντες ἐξῆλθον ἐκ  τῆς   πόλεως καὶ παρέδοσαν ἑαυτούς. οἱ
[3, 31]   καὶ τεῖχος ἀφύλακτον εὐπετῶς γίνεται  τῆς   πόλεως κύριος. συναγαγὼν δὲ τὸ
[3, 31]   τὸν τρόπον τοῦτον βασιλεὺς  τῆς   πόλεως κύριος τοὺς αἰτίους τῆς
[3, 36]   τοὺς πατρίους ἐθισμοὺς αἱρεῖται βασιλέα  τῆς   πόλεως Μάρκιον ἐπίκλησιν Ἄγκον· ἐπικυρώσαντος
[3, 50]   αὐτῶν μέρος ἐν τῇ καταλήψει  τῆς   πόλεως μαχόμενον διεφθάρη, τὸ δὲ
[3, 29]   δὴ βιασθέντες ὑπὸ τῶν ἡγουμένων  τῆς   πόλεως μήτε παρακρουσθέντες μία φυλακὴ
[3, 49]   χρόνῳ. ἁλούσης δὲ κατὰ κράτος  τῆς   πόλεως οἱ μὲν πλείους τῶν
[3, 23]   μηδέποτε ἀνασώσασθαι τὸ ἀρχαῖον ἀξίωμα  τῆς   πόλεως οἴεται δεῖν, καιρὸν
[3, 70]   τε τὰς δημοσίας ἐπισκέψεις οἱ  τῆς   πόλεως οἰωνομάντεις οὐκ ὄντα ἐκ
[3, 49]   ἐκ διαδοχῆς· οἱ δ´ ἐκ  τῆς   πόλεως ὀλίγοι τε πρὸς πολλοὺς
[3, 43]   δὴ τὸν λόφον ἐπιτείχισμα κατὰ  τῆς   πόλεως ὁρῶν ἐσόμενον, εἴ τις
[3, 38]   εἰς Ῥώμην μεταγαγών, ἄλλο δὲ  τῆς   πόλεως οὐδὲν κακώσας, ἐπιεικέστερον μᾶλλον
[3, 35]   τελευτὴν ἐκεῖνον ἀποδείξουσι Ῥωμαῖοι βασιλέα  τῆς   πόλεως, οὔτ´ εἰ τὰ παρ´
[3, 31]   τόπων, οἷς πιστεύσαντες ἐθάρρησαν ἐκ  τῆς   πόλεως προελθεῖν· παραταξάμενοι δὲ καὶ
[3, 63]   τε λοιπὴ δύναμις ἐκ  τῆς   πόλεως πρὸς αὐτὸν ἀφίκετο καὶ
[3, 23]   Φιδήνης κατεστρατοπέδευσεν. εὑρὼν δὲ πρὸ  τῆς   πόλεως στρατιὰν ἐκτεταγμένην πολλὴν αὐτῶν
[3, 40]   Φιδηναίων ἐπὶ τὰ πολιορκούμενα μέρη  τῆς   πόλεως συνδραμόντων ἀθρόων καὶ τὰς
[3, 57]   τίθενται τὰ ὅπλα. γενόμενοι δὲ  τῆς   πόλεως ταύτης ἐγκρατεῖς διὰ προδοσίας
[3, 58]   Ῥωμαίων ἔποικοί τε καὶ φρουροὶ  τῆς   πόλεως. ~Τελευταία δὲ μάχη Ῥωμαίων
[3, 50]   οἰομένων, περὶ πάντα τὸν κύκλον  τῆς   πόλεως τὴν δύναμιν περιστήσας ἐτειχομάχει.
[3, 39]   τὰ πρὸς τὸν πόλεμον, ἐγγὺς  τῆς   πόλεως τίθεται τὸν χάρακα. οἱ
[3, 48]   οἰκίαν τε κατασκευάζεται τόπον διαλαχὼν  τῆς   πόλεως τὸν ἀρκοῦντα καὶ γῆς
[3, 57]   φυλάξαντες καιρὸν ἐπιτήδειον ἐξελθόντες ἐκ  τῆς   πόλεως τόν τε χάρακα τῶν
[3, 31]   συγκατεσκεύασεν ἐν οἷς αὐτοὶ προῃροῦντο  τῆς   πόλεως τόποις καὶ τῆς δημοσίας
[3, 29]   οἱ μετανιστάμενοι, καθ´ οὓς ἔσονται  τῆς   πόλεως τόπους, ἐμὲ ποιήσασθαι πρόνοιαν
[3, 35]   Μαρκίῳ τῷ μετ´ ἐκεῖνον ἄρξαντι  τῆς   πόλεως. τοῦτον γὰρ ἐκ τῆς
[3, 22]   νομίμων ἐχρήσαντο. ἐν δὲ  τῆς   πόλεως χωρίῳ τὸν ἁγνισμὸν ἐποιήσαντο
[3, 69]   τοῦ τόπου, τίς ἐπιτηδειότατός ἐστι  τῆς   πόλεως χῶρος ἱερὸς ἀνεῖσθαι καὶ
[3, 21]   μεταδιωκούσης τροφοῦ. ἔξω δὲ γενομένη  τῆς   πόλεως ὡς τὸν ἀδελφὸν εἶδε
[3, 10]   τε καὶ τοῦ Λατίνων,  τῆς   πολιτείας μεταδεδώκαμεν· ὑμεῖς δὲ τὴν
[3, 3]   τὸν πόλεμον. ἀπαλλαττόμενος δὲ  τῆς   πρεσβείας ἡγεμὼν τοῦτ´ ἠξίωσεν ἀκοῦσαι
[3, 31]   Αἰνείου τοῦ Ἀγχίσου καὶ Κρεούσης  τῆς   Πριάμου θυγατρός, ἔτη διαμείνασα μετὰ
[3, 24]   πιστεύσαντες ἀληθεύειν σφίσι τὰς περὶ  τῆς   προδοσίας ὑποσχέσεις τῶν Ἀλβανῶν θρασύτερον
[3, 16]   τριδύμους συγγενὲς ἐμπόδιον ὑμῖν γένηται  τῆς   προθυμίας, χρόνον ᾐτησάμην εἰς βουλὴν
[3, 73]   τὴν μετάνοιαν ἱκανὴν ὑπολαμβάνοντος εἶναι  τῆς   προπετείας διόρθωσιν ἔτη μὲν τρία
[3, 35]   εὐλογεῖσθαι τῆς τε εὐτολμίας ἕνεκα  τῆς   πρὸς τὰ πολέμια καὶ τῆς
[3, 5]   οὖσι φιλίας τε καὶ ἔχθρας  τῆς   πρὸς τὸν στρατηγὸν καὶ ἀπὸ
[3, 73]   ἀρχηγοὺς τῆς ἐπιβουλῆς ἀναγκασθέντες εἰπεῖν  τῆς   προσηκούσης τιμωρίας ἔτυχον σὺν χρόνῳ.
[3, 41]   μάχην περὶ ταῖς ἁλαῖς μείζονα  τῆς   προτέρας, ἣν εὐπετῶς ἐνίκησε, καὶ
[3, 33]   δύναμιν καθοπλίσας διπλασίαν οὖσαν ἤδη  τῆς   πρότερον, ἐξ οὗ τὴν Ἀλβανῶν
[3, 19]   καὶ Ῥωμαίων μὲν ἀναθαρρησάντων ἐκ  τῆς   πρότερον κατηφείας, Ἀλβανῶν δὲ ἀφῃρημένων
[3, 72]   τὸν τῆς ἐπιβουλῆς τρόπον ἀπὸ  τῆς   πρώτης ἐπιχειρήσεως αὐτῶν ἀρξάμενος.
[3, 65]   ἀπ´ ἀλλήλων θέμενος αὐτὸς μὲν  τῆς   Ῥωμαϊκῆς ἡγεῖτο δυνάμεως, Ἀρρόντα δὲ
[3, 64]   αὐτῶν φόνος ἐγένετο διωκομένων ὑπὸ  τῆς   Ῥωμαϊκῆς ἵππου καὶ πανταχόθεν ἀποκλειομένων·
[3, 25]   τεταγμένοι Οὐιεντανοὶ τὴν ἔφοδον ὑπὸ  τῆς   Ῥωμαϊκῆς ἵππου καταπλαγέντες, ἀλλ´ ἀντεῖχον
[3, 53]   πάντων γεγενῆσθαι. καμνούσης γὰρ ἤδη  τῆς   Ῥωμαϊκῆς φάλαγγος καὶ κατὰ τὸ
[3, 53]   ὁρμήσαντες εἰς τὸ πεδίον ὑπὸ  τῆς   Ῥωμαϊκῆς φάλαγγος ὁμόσε χωρούσης ἀπέθνησκον,
[3, 31]   ἐδήλωσεν αὐτοῖς καὶ τὸ ψήφισμα  τῆς   Ῥωμαίων βουλῆς διεξῆλθεν. ἀντιβολούντων δὲ
[3, 23]   αὐτῶν ἐλευθερίας μᾶλλον περὶ  τῆς   Ῥωμαίων ἡγεμονίας ποιήσασθαι τὸν ἀγῶνα.
[3, 42]   Σαβίνων ἔθνους αὖθις ἕτεροί τινες  τῆς   Ῥωμαίων οὔπω πεπειραμένοι δυνάμεως, πόλιν
[3, 9]   πλείστους τε καὶ ἀρίστους ὑμῶν  τῆς   Ῥωμαίων πόλεως οἰκήτορας. οὐ γὰρ
[3, 47]   τὴν ἀτιμίαν. ἀκούων δὲ περὶ  τῆς   Ῥωμαίων πόλεως, ὅτι πάντας ἀσμένως
[3, 69]   τούτου συνέβαλον οἱ μάντεις, ὅτι  τῆς   Ῥωμαίων πόλεως οὔτε τοὺς ὅρους
[3, 49]   τὰ σφέτερα συνεχώρησεν ἔχειν καὶ  τῆς   Ῥωμαίων πολιτείας μετέχειν ὡς πρότερον,
[3, 59]   πεῖρα κατὰ νοῦν θᾶττον ἐπιφανείσης  τῆς   Ῥωμαίων στρατιᾶς, οὐδ´ ἐξεγένετο παρ´
[3, 57]   λαβόντες, πολλὴν δὲ λείαν ἐκ  τῆς   Ῥωμαίων χώρας ἐλαύνοντες ἀπῆλθον ἐπ´
[3, 32]   ἀπὸ σταδίων ἑξήκοντα καὶ ἑκατὸν  τῆς   Ῥώμης ἀγών, ἐν πολλοὺς
[3, 44]   τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ μέχρι  τῆς   Ῥώμης εἰρεσίᾳ καὶ ῥύμασι παρελκόμεναι
[3, 67]   ἐν τρισὶ τοῖς μεγαλοπρεπεστάτοις κατασκευάσμασι  τῆς   Ῥώμης, ἐξ ὧν μάλιστα τὸ
[3, 63]   νεμομένου πολλὴν καὶ ἀγαθὴν καὶ  τῆς   Ῥώμης οὐ πρόσω κειμένην, πολλὴν
[3, 4]   συνῄεσαν ὁμόσε καὶ καταστρατοπεδεύονται τετταράκοντα  τῆς   Ῥώμης σταδίους ἀποσχόντες· οἱ μὲν
[3, 34]   ἔτι Ῥωμαίων ἀποικίαν γενομένην ἐπὶ  τῆς   Ῥωμύλου ἀρχῆς, ὡς ἐν τῷ
[3, 6]   πολυανθρώπους ἔχοντες πόλεις ἐπὶ μὲν  τῆς   Ῥωμύλου βασιλείας εἰς πόλεμον ὑπὲρ
[3, 49]   Λατίνων, προσεχώρησε δὲ Ῥωμαίοις ἐπὶ  τῆς   Ῥωμύλου δυναστείας· Ταρκυνίου δὲ τὴν
[3, 70]   πατρός. θαυμάσαντι δὲ τὸ μέγεθος  τῆς   σταφυλῆς καὶ πόθεν εἰλήφει πυνθανομένῳ
[3, 57]   ἐκφέρειν, τὴν δὲ μὴ μετέχουσαν  τῆς   στρατείας ἔκσπονδον εἶναι. ταῦτ´ ἐπικυρώσαντες
[3, 29]   πάνυ χρόνου δεδογμένον ὑμῖν ἦν,  τῆς   συγγενείας ἕνεκα πολλὴ Ῥωμαίοις ἀνάγκη
[3, 60]   πρὸς ἐπιείκειαν καὶ μετριότητα καὶ  τῆς   συγγενείας, ἧς εἶχε πρὸς τὸ
[3, 16]   εἰσομένης ὑμῖν εἰ τιμιωτέραν ἡγήσαισθε  τῆς   συγγενείας τὴν πατρίδα, τυγχάνετε εὖ
[3, 24]   δεξιὸν κέρας τῶν Ῥωμαίων ἐψιλωμένον  τῆς   συμμαχίας παρερρήγνυτό τε καὶ σφόδρα
[3, 22]   τοῦτο μὲν δὴ τὸ χωρίον  τῆς   συμφορᾶς τοῦ ἀνδρὸς μνημεῖον ἐν
[3, 73]   ἀμφότεροι, παρόντων αὐτοῖς συχνῶν ἐκ  τῆς   συνωμοσίας, ἀγροίκων δὴ τῷ λόγῳ,
[3, 7]   τῷ βασιλεῖ τῶν Ῥωμαίων ὑπὲρ  τῆς   συνωμοσίας ταύτης {ἡ} μήνυσις παρὰ
[3, 6]   τὰ βουλεύματα. τῶν γὰρ ἐκ  τῆς   συνωμοσίας τινές, εἴτε οἰκεῖα κέρδη
[3, 73]   τοιόνδε· νεανίσκους δύο τῶν ἐκ  τῆς   συνωμοσίας τοὺς τολμηροτάτους ποιμενικαῖς ἐνδύσαντες
[3, 19]   αὐτὸς λαβὼν τυγχάνει πως κατὰ  τῆς   σφαγῆς αὐτοῦ βάψας τὸ ξίφος
[3, 58]   ἀποστερήσας τοὺς Οὐιεντανοὺς τῶν ἐκ  τῆς   σφετέρας γῆς ἐπικαρπιῶν, ὡς ἔρημον
[3, 53]   διεφθάρησαν· ὥστ´ ἠναγκάσθησαν οἱ περιλειπόμενοι  τῆς   σωτηρίας οὐδένα πόρον εὑρεῖν δυνάμενοι
[3, 61]   ταῦτα λέγουσιν, ἀλλὰ παλαίτερον ἔτι  τῆς   Ταρκυνίου δυναστείας πελέκεις δώδεκα πρὸ
[3, 35]   ἀνὴρ ἐν ὀλίγοις ἄξιος εὐλογεῖσθαι  τῆς   τε εὐτολμίας ἕνεκα τῆς πρὸς
[3, 11]   διὰ ταύτην τὴν φιλανθρωπίαν γέγονε,  τῆς   τε ἡγεμονίας, ὑπὲρ ἧς τῶν
[3, 65]   γενεᾶς ἄρρενος, ἀγάμενοι τὸν ἄνδρα  τῆς   τε περὶ τὰ πολιτικὰ καὶ
[3, 33]   ἦν ἐν τῷ χάρακι διαρπάσαντες  τῆς   τε χώρας τὴν κρατίστην λεηλατήσαντες
[3, 35]   δαίμονα νομίζω τὸν ἄνδρα ταύτης  τῆς   τελευτῆς τυχεῖν. οὔτε γὰρ ἀπόρρητον
[3, 71]   Ταρκύνιος αἰδεσθεὶς ἐπὶ τῇ διαπείρᾳ  τῆς   τέχνης καὶ τὸ ἀπρεπὲς τῶν
[3, 47]   λήψεται Ῥωμαίων τὴν ἡγεμονίαν ἄξιον  τῆς   τιμῆς ταύτης ἑαυτὸν παρασχών. ~Ὁ
[3, 30]   ἐπεὶ δὲ ταύτης ἅλις εἶχε  τῆς   τιμωρίας, προσελάσαντες δύο συνωρίδας τῇ
[3, 57]   ~Σαβῖνοι μὲν οὖν ἐγνωσιμάχησαν ὑπὸ  τῆς   τότε συμφορᾶς βιασθέντες καὶ πρεσβευτὰς
[3, 28]   μὲν γὰρ αὐτῶν ὄντες οὐθὲν  τῆς   τούτων ἀρχῆς παρασπάσαντες ἰδίαν ἰσχὺν
[3, 36]   ἀρχὴν Μάρκιος ἐνιαυτῷ δευτέρῳ  τῆς   τριακοστῆς καὶ πέμπτης ὀλυμπιάδος, ἣν
[3, 53]   κράτος, φθάσας δὲ τοὺς ἐκ  τῆς   τροπῆς ἀνασωζομένους ἐγκρατὴς γίνεται τοῦ
[3, 53]   Λατίνων οἱ μὲν ἀναχωροῦντες ἐκ  τῆς   τροπῆς ὡς εἰς ἀσφαλῆ καταφυγὴν
[3, 33]   Ῥωμαίοις πρὸς Σαβίνους πόλεμος ἐπὶ  τῆς   Τύλλου ἀρχῆς. ~Αἱ δὲ τῶν
[3, 47]   ἐμπειρίαν ἱκανὴν ἐκ πατέρων ἔχουσα  τῆς   Τυρρηνικῆς οἰωνοσκοπίας, λαβοῦσα μόνον αὐτὸν
[3, 65]   δυνάμεως, Ἀρρόντα δὲ τὸν ἀδελφιδοῦν  τῆς   Τυρρηνικῆς συμμαχίας ἀπέδειξε στρατηγόν· Λατίνων
[3, 17]   πρότεροι λύσομεν, ἀλλ´ ὡς ὑπὸ  τῆς   τύχης διαλέλυται στέρξομεν. εἰ γὰρ
[3, 19]   ξίφος καὶ διαχρησάμενος. μεταβαλούης δὲ  τῆς   τύχης ἐν ὀλίγῳ τά τε
[3, 29]   τὸ ἐπιβάλλον μέρος ἕκαστος οἴσεται  τῆς   τύχης· ἕως δ´ ἂν ἐκ
[3, 20]   ὀδυρομένων ὡς οὐκ ἂν ἔτι  τῆς   τύχης σφᾶς διαναστησομένης, ταμιευσάμενος τὸν
[3, 32]   τοῦτο τὸ ἔργον ὅσην ἐβούλοντο  τῆς   τῶν Σαβίνων λεηλατήσαντες, ὡς οὐδεὶς
[3, 34]   καὶ ἑκοῦσι προσήκειν ἐξεστάναι Ῥωμαίοις  τῆς   τῶν ὑπηκόων ἀρχῆς. αἱ δὲ
[3, 10]   μέχρι τοῦ παρόντος οὐδὲν ἐγκαλοῦμεν,  τῆς   ὑμετέρας οἰόμεθα δεῖν πόλεως ἄρχειν
[3, 41]   καὶ περιεχαράκου καὶ τειχομαχίαν συνίστατο  τῆς   ὑπαίθρου κρατῶν. ἐξελθόντων δὲ σὺν
[3, 66]   μέγαν περιβαλόμενοι πλοῦτον ἀδεῶς ἤδη  τῆς   ὑπαίθρου πάσης ἐκράτουν, ἣν πυρὶ
[3, 18]   ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς. ~Ἀπαιτούσης δὲ  τῆς   ὑποθέσεως καὶ τὸν τρόπον διεξελθεῖν
[3, 53]   ἀριστερὸν κέρας ἤλαυνεν ἔτι προσωτέρω  τῆς   φάλαγγος. ἔπειτα ἐπιστρέψας ἐπὶ δόρυ
[3, 23]   τὸν Ἀνίητα ποταμὸν οὐ μακρὰν  τῆς   Φιδήνης κατεστρατοπέδευσεν. εὑρὼν δὲ πρὸ
[3, 57]   μὲν οὖν συμμαχικὴ πλησίον  τῆς   Φιδήνης τὸν χάρακα οὐκ ἐν
[3, 73]   τρία διέμειναν ἐν τῇ προσποιήσει  τῆς   φιλίας· ἐπειδὴ δὲ καιρὸν ὑπέλαβον
[3, 23]   πρὸς ὃν ἐποιήσαντο τὰ περὶ  τῆς   φιλίας ὅρκια. ταύτας δὴ τὰς
[3, 16]   ὁμόσε χωρήσαντες Κορατίοις παραχωρεῖτε  τῆς   φιλοτιμίας ταύτης ἑτέροις. ἐγὼ δὲ
[3, 35]   τῆς πρὸς τὰ πολέμια καὶ  τῆς   φρονήσεως τῆς περὶ τὰ δεινά,
[3, 5]   τὸν ἄνδρα ἐδόκει, ἀλλ´  τῆς   φύσεως ἀνάγκη καὶ τὸ χρεὼν
[3, 12]   κρείττονος λάβωνται τύχης ἐάν τε  τῆς   χείρονος. τρεῖς δὲ ἄνδρας ἐπιλέκτους
[3, 20]   τὸν ἀγκῶνα. πεσούσης δὲ χαμαὶ  τῆς   χειρὸς ἅμα τῷ ξίφει μίαν
[3, 41]   ἐστράτευσεν ἐπὶ Οὐιεντανοὺς καὶ πολλὴν  τῆς   χώρας αὐτῶν ἐδῄωσεν. ἐκεῖνοι δ´
[3, 55]   αὐτοῖς μάχης περὶ τὰ μεθόρια  τῆς   χώρας ἄχρι νυκτὸς ἐνίκων μὲν
[3, 32]   ὡς οὐδεὶς αὐτοῖς οὐκέτι περὶ  τῆς   χώρας ἐξῄει μαχησόμενος, ἀπῄεσαν ἐπ´
[3, 58]   ἧς στρατιὰ μεγάλη μαχησομένη περὶ  τῆς   χώρας ἐξῆλθε καὶ πολλοὺς μὲν
[3, 65]   ἄλλα πολλὰ ἐπιτήδεια λαμβάνειν ἐκ  τῆς   χώρας οὐκ ἐῶν εἰς πολλὴν
[3, 19]   ἔχοντες ἑκάτεροι καὶ τὸ γενναῖον  τῆς   ψυχῆς ἰσόρροπον ὅπλοις τε καλλίστοις
[3, 23]   ἐξ οὗ Ῥωμαίοις ὑπετάχθημεν ἕως  τῆςδε   τῆς ἡμέρας αἰσχύνης μεστὸν καὶ
[3, 66]   τῆς ἰδίας ἀρχῆς τὸν ἐκ  τῆςδε   τῆς μάχης κατήγαγε θρίαμβον. τῷ
[3, 31]   καὶ τὰ τείχη καὶ εἴ  τι   ἄλλο κατασκεύασμα ἰδιωτικὸν δημόσιον
[3, 54]   γεωργοὺς ἀφείλοντο διαλῦσαι καὶ εἴ  τι   ἄλλο κατέβλαψαν διέφθειραν ἐν
[3, 17]   ἀγῶνα καὶ πάσχειν ὑπεμείναμεν  τι   ἂν δοκῇ τῷ δαιμονίῳ· τεθνάναι
[3, 23]   εἰς μέσον φρονεῖ·  τι   γὰρ ἂν ἅπασιν ὑμῖν κράτιστον
[3, 11]   Δωρικοῦ γένους ὅθεν ἀπῳκίσθη. καὶ  τί   δεῖ περὶ τῶν ἄλλων λέγειν;
[3, 17]   τέλος ἔχειν φανερὸν ποιήσατέ μοι,  τί   δή ποτ´ ἂν αὐτοὶ προείλεσθε
[3, 3]   ἄρχῃ· δ´ ἐγκαλοῦσα  τι   δή ποτε ἀδίκημα δίκας αἰτοῖ
[3, 72]   ἐπιβουλευθεὶς ὑπ´ ἐχθρῶν εἴτε  τι   δή ποτε ἄλλο παθὼν ἀφανὴς
[3, 21]   ἀδελφοὺς ἐκάλεις, ἀλλ´ ὥσπερ ἀγαθόν  τι   διαπεπραγμένος ἐξέστηκας τῶν φρενῶν ὑπὸ
[3, 29]   μήτε τῶν ἰδιωτικῶν κατασκευασμάτων ὀρθόν  τι   ἐᾶσαι διαμένειν μηθὲν ἔξω τῶν
[3, 23]   οὐκ αὐτὸς ἡγεῖσθαι πρᾶγμά  τι   ἐπεβούλευσεν ἀνόσιον. διαπρεσβευσάμενος γὰρ κρύφα
[3, 4]   διὰ κενῆς (οὐδὲν γὰρ  τι   καὶ λόγου ἄξιον εἴτε καταδρομαῖς
[3, 19]   γυμνὸν οὐδὲν ἀπολιπόντες μέρος  τι   καὶ τρωθὲν ὀξεῖαν ἔμελλεν οἴσειν
[3, 27]   ἄλλων Ἀλβανῶν ὀνόματα τῶν ἐπιφανές  τι   κατὰ τὴν μάχην διαπραξαμένων φέρειν
[3, 32]   δὲ τὴν εὐχὴν ταύτην θάρσος  τι   καταλαμβάνει τοὺς Ῥωμαίους καὶ ὥσπερ
[3, 29]   ταξιαρχῶν τε καὶ λοχαγῶν βραχύ  τι   μέρος ἡγοῦμαι τὸ συνεπιβουλεῦσαν ἡμῖν
[3, 71]   τῆς κατεχούσης αὐτὴν χειρὸς ἐπιτέμνει  τι   μέρος. οἱ μὲν οὖν ἄλλοι
[3, 28]   αὐτῶν ἔσχομεν ὑποχείριον. φέρε δὴ  τί   μετὰ ταῦτα ἐποιήσαμεν; ἐξὸν ἡμῖν
[3, 70]   τῶν μαντευμάτων καὶ οὐθὲν  τι   μὴ δόξειεν ἐκείνῳ προὔλεγον. ~Οὗτος
[3, 14]   καὶ θείᾳ παντάπασιν ἔοικεν εὐεργεσίᾳ.  τί   οὖν οὐ δεχόμεθα τὴν τοσαύτην
[3, 35]   Τύλλῳ παντὸς μάλιστα ὑποπτεύειν, εἴ  τι   πάθοι Τύλλος εἰς τοὺς ἐκείνου
[3, 9]   τοῦ πολέμου κατάλυσις ἔσται καὶ  τί   παρασχόντες εἰς τὰ πράγματα ἑκάτεροι
[3, 21]   βουλομένη τῶν εὐσχημόνων ὑπερίδοι γυναικεῖόν  τι   πάσχουσα. δὲ ἄρα οὐ
[3, 7]   ἂν γένοισθε ὑπὸ βαρύτητος, εἴ  τι   πεισθείητε περὶ ἡμῶν τοιοῦτον, καὶ
[3, 23]   παρέδοσαν ἡμῖν οἱ πατέρες ὁμοῦ  τι   πεντακόσια ἔτη τοῦτο τὸ σχῆμα
[3, 11]   ἑκάτεροι τὸν ἀγῶνα εἰς ὀλιγοστόν  τι   πλῆθος ἀνδρῶν συναγαγόντες τὴν τοῦ
[3, 26]   Ῥωμαίοις γένοιτο πᾶσι φανερὸς ἔργον  τι   ποιῶν συμμάχου καὶ συχνοὺς τῶν
[3, 6]   εἴτε μήνυσιν ἑτέρων δεδιότες,  τι   πολλοῖς συνέβη παθεῖν ἐν ταῖς
[3, 45]   ἱερὰν εἶναι νομίζοντες. εἰ δέ  τι   πονήσειεν αὐτῆς μέρος οἱ ἱεροφάνται
[3, 30]   ἀπολογεῖσθαι τὸν Μέττιον ἐκέλευσεν, εἴ  τι   πρὸς ταῦτα λέγειν βούλεται. οὐκ
[3, 22]   πολλὴ τὸν βασιλέα κατεῖχεν ἀμηχανία,  τί   τέλος ἐξενέγκῃ περὶ τῆς δίκης.
[3, 5]   δὴ πρὶν γενναῖον ἀποδείξασθαί  τι   τοιαύτης τελευτῆς ἔτυχεν, εἰς δὲ
[3, 2]   προφάσεις μήτε ἀναγκαίας, μηχανᾶται δή  τι   τοιόνδε· τοῖς ἀπορωτάτοις Ἀλβανῶν καὶ
[3, 30]   Ἀλβανοί. ὑμεῖς γὰρ ἂν παρακινεῖν  τι   τολμήσητε, πάντες ἀπολεῖσθε ὑπὸ τούτων·
[3, 44]   ἐπιστρατευσάντων ἧττον εὔληπτον· ~Ἕτερον δέ  τι   τοῦ προειρημένου πολιτεύματος κρεῖττον,
[3, 21]   μὴ πάντα διευτυχεῖν, ἀλλ´ ἀπολαῦσαί  τι   τοῦ φθονεροῦ δαίμονος, ὃς αὐτὸν
[3, 11]   ἀποικιῶν τὰς μητροπόλεις ὡς ἀναγκαῖόν  τι   φύσεως νόμιμον οὔτε ἀληθὲς οὔτε
[3, 30]   ἔχων δ´ Μέττιος  τι   χρὴ λέγειν πρὸς τοὺς κατηγοροῦντάς
[3, 70]   ἄμπελον ὑπελθὼν εὑρίσκει βότρυος ἄπιστόν  τι   χρῆμα καὶ αὐτὸν φέρων ἐπὶ
[3, 22]   καὶ νόμος. ἀπορούμενος δὲ  τί   χρήσεται τοῖς πράγμασι τελευτῶν κράτιστον
[3, 21]   ἐάν τε οἰκεῖοι· ἐν οἷς  τίθεμαι   καὶ σέ, ἥτις ἑνὶ καιρῷ
[3, 67]   τάς τε τῶν ὑδάτων ἀγωγὰς  τίθεμαι   καὶ τὰς τῶν ὁδῶν στρώσεις
[3, 48]   βασιλεῖ καὶ τῇ Ῥωμαίων πόλει  τιθέναι   μείζονα οὖσαν κατ´ ἰδιώτην
[3, 57]   διαβάντες τὸν Τέβεριν ἀγχοῦ Φιδήνης  τίθενται   τὰ ὅπλα. γενόμενοι δὲ τῆς
[3, 23]   καὶ ἐπειδὴ πᾶσιν ἔδοξε μάχην  τίθεσθαι   διαταχέων καὶ μὴ τρίβειν τὸν
[3, 52]   ἐπὶ Λατίνους ἄγειν ἐβουλεύσατο καὶ  τίθεται   πλησίον αὐτῶν τὸν χάρακα. κατ´
[3, 49]   ἐπικουρίας μεγάλης τοῖς Ἀπιολανοῖς διττὰς  τίθεται   πρὸς αὐτοὺς μάχας, κρατήσας δ´
[3, 41]   βασιλέως καθ´ ὁμολογίας ἀπέστησαν, ἑτέραν  τίθεται   πρὸς αὐτοὺς μάχην περὶ ταῖς
[3, 48]   Λεύκιον μὲν ἀντὶ Λοκόμωνος ἑαυτῷ  τίθεται   τὸ κοινὸν ὄνομα, Ταρκύνιον δὲ
[3, 63]   ἀφελόμενος ἐγγὺς τῆς ἐκείνων παρεμβολῆς  τίθεται   τὸν χάρακα καὶ διαλιπὼν ὀλίγας
[3, 39]   τὸν πόλεμον, ἐγγὺς τῆς πόλεως  τίθεται   τὸν χάρακα. οἱ δὲ κατ´
[3, 47]   τοὺς ξένους ἀστοὺς ποιεῖται καὶ  τιμᾷ   κατὰ τὴν ἀξίαν ἕκαστον, ἐκεῖ
[3, 62]   ἐκείνων ἔχουσιν αὐτά. ~Ταύταις ταῖς  τιμαῖς   Ταρκύνιος οὐκ εὐθὺς ἐχρήσατο
[3, 11]   καὶ βουλεύει καὶ τὰς ἄλλας  τιμὰς   καρποῦται παρ´ ἡμῖν οὐχ
[3, 23]   ἔχων τὸν βίον διατετέλεκα καίτοι  τιμηθείς   γε ὑπὸ τοῦ βασιλέως αὐτῶν
[3, 22]   καὶ εἰς ἐμὲ χρῶνται,  τιμὴν   καὶ δόξαν ἀθάνατον τοῖς ἀνδράσιν
[3, 47]   Ῥωμαίων τὴν ἡγεμονίαν ἄξιον τῆς  τιμῆς   ταύτης ἑαυτὸν παρασχών. ~Ὁ δὲ
[3, 7]   μητρόπολις ἄρξῃ. ὅσης γὰρ ἀξιοῦσι  τιμῆς   τυγχάνειν οἱ πατέρες παρὰ τῶν
[3, 32]   βουλὴ τῶν Ῥωμαίων ζημίαν  τιμησαμένη   τὰς βλάβας πρὸς ἀργύριον, ἀναπράξας.
[3, 67]   τάφρων καὶ μηκέτι διαρρεομένων τοὺς  τιμητὰς   τὴν ἀνακάθαρσιν αὐτῶν καὶ τὴν
[3, 48]   γενόμενος δὲ παρὰ τῷ βασιλεῖ  τίμιος   οὐδὲ τῆς ἄλλων Ῥωμαίων εὐνοίας
[3, 49]   οἱ πρεσβύτατοι τῶν πολιτῶν καὶ  τιμιώτατοι   παρέδοσαν αὐτῷ τὴν πόλιν ἀξιοῦντες
[3, 59]   πέμπουσι τοὺς πρεσβυτάτους ἄνδρας καὶ  τιμιωτάτους   ἐξ ἑκάστης πόλεως αὐτοκράτορας ἀποδείξαντες
[3, 16]   μικρὰν χάριν εἰσομένης ὑμῖν εἰ  τιμιωτέραν   ἡγήσαισθε τῆς συγγενείας τὴν πατρίδα,
[3, 17]   καλοῦ τὸ συγγενές, οὐδὲ Ὁρατίοις  τιμιώτερον   φανήσεται τὸ γένος τῆς ἀρετῆς.
[3, 32]   ἐγένετο τοιάδε· ἱερόν ἐστι κοινῇ  τιμώμενον   ὑπὸ Σαβίνων τε καὶ Λατίνων
[3, 11]   ὅστις ἂν τούτων τῶν  τιμῶν   ἄξιος. οὐ γὰρ ἐν ἄλλῳ
[3, 12]   παρέσχον δεινὸν ἡγούμενοι τῶν μὲν  τιμῶν   πλέον αὐτοὶ φέρεσθαι, τῶν δὲ
[3, 26]   εἰ δὲ φανερῶς συλλαμβάνειν καὶ  τιμωρεῖσθαι   τοὺς ἐνόχους ταῖς αἰτίαις ἐπιχειρήσειαν,
[3, 28]   ἡμᾶς προσῆκεν εἶναι, εἰ μὴ  τιμωρησαίμεθα   τοὺς προδότας, οἵ γε χωρὶς
[3, 49]   Ῥωμαίων γῆν ἐπόρθουν· ἀνθ´ ὧν  τιμωρήσασθαι   βουλόμενος αὐτοὺς Ταρκύνιος ἐξεστράτευσε
[3, 26]   αὐτοὺς ἠξίου, τίνα χρὴ τρόπον  τιμωρήσασθαι   μὲν τοὺς προδότας, σωφρονεστέραν δὲ
[3, 28]   εὐχὴν κεχώρηκε, καὶ τοὺς ἄλλους  τιμωρήσασθαι   πολεμίους, ὅσοι φίλων μὲν ἔχουσιν
[3, 58]   παραδόντας τοῖς Τυρρηνοῖς τὰ τείχη  τιμωρήσασθαι   προθυμούμενος. ἐγένετο μὲν οὖν καὶ
[3, 9]   τε μηδὲν αὐτοὶ κακὸν κἀκείνους  τιμωρήσασθαι   τῆς ἐπιβουλῆς ἀξίως παρεσκευάσμεθα, οὐχ
[3, 26]   τὸ λοιπόν. τὸ μὲν οὖν  τιμωρήσασθαι   τοὺς ἐπιχειρήσαντας ἔργοις ἀνοσίοις πᾶσιν
[3, 30]   τοὺς ταραχώδεις καὶ στασιαστὰς καλεῖν  τιμωρήσομαι   τῆς κακῆς καὶ δολίου ψυχῆς
[3, 30]   τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν πολιτῶν ἐπὶ  τιμωρίαις   συναρπαζομένους. ταραχῆς δὲ γινομένης κατὰ
[3, 22]   μειρακίου κατηγορῶν τῆς θυγατρὸς καὶ  τιμωρίαν   οὐ φόνον εἶναι τὸ πραχθὲν
[3, 67]   ἀμφίπολοι. δοκεῖ δὲ καὶ τὰς  τιμωρίας,   αἷς κολάζονται πρὸς τῶν ἱεροφαντῶν
[3, 28]   φανεροῦ πολεμίων εἰσὶ καὶ μείζονος  τιμωρίας   ἄξιοι· τοὺς μὲν γὰρ καὶ
[3, 73]   ἐπιβουλῆς ἀναγκασθέντες εἰπεῖν τῆς προσηκούσης  τιμωρίας   ἔτυχον σὺν χρόνῳ. {βασιλεὺς μὲν
[3, 67]   προσιοῦσα τοῖς ἱεροῖς. τρόπος δὲ  τιμωρίας   ὅστις ἐστίν, κολάζουσι τὰς
[3, 30]   δὲ ταύτης ἅλις εἶχε τῆς  τιμωρίας,   προσελάσαντες δύο συνωρίδας τῇ μὲν
[3, 1]   τὴν μεσοβασίλειον ἀρχὴν εἰς ὡρισμένον  τινὰ   ἡμερῶν ἀριθμόν, ὑφ´ ὧν ἀποδείκνυται
[3, 14]   ἕξει τὴν κρίσιν. τεκμαίρομαι γάρ  τινα   καὶ παρ´ ὑμῖν χάριν ἐν
[3, 65]   μείζους μαχόμενοι διετέλεσαν, ὀλίγα μέν  τινα   καὶ τῶν Σαβίνων εὐτυχούντων ἐν
[3, 35]   μέλλοντος δὲ τοῦ Τύλλου θυσίαν  τινὰ   κατ´ οἶκον ἐπιτελεῖν, ἣν αὐτοὺς
[3, 26]   ἐσκήπτετο καὶ τῶν ἱππέων μοῖράν  τινα   πέμψας ὡς αὐτὸν ἠξίου τελείαν
[3, 67]   ἁπάντων τῶν δημοτικῶν, οἷς ἀρετήν  τινα   πολεμικὴν πολιτικὴν φρόνησιν ἅπαντες
[3, 60]   χάριτας· ἐγὼ Τυρρηνῶν οὔτε ἀποκτεῖναί  τινα   πρόθυμός εἰμι οὔτε φυγάδα ποιῆσαι
[3, 37]   πόλει αὐτῶν Πολιτωρίῳ, πρὶν ἐπικουρίαν  τινὰ   τοῖς πολιορκουμένοις ἐκ τῶν ἄλλων
[3, 23]   οἴεται δεῖν, καιρὸν ἕτερόν  τινα   {τοῦ παρόντος} ἐπιτηδειότερον περιμένων ἀναβάλλεται
[3, 13]   χεῖρα γενναῖος κατ´ ἄλλην  τινὰ   τύχην τόλμαν ἐπίσημος ἑαυτὸν
[3, 72]   πραχθέν, ὅπερ οὐκ ἂν ποιῆσαί  τινα   τῶν ἔξω τῆς αἰτίας ὑπαρχόντων.
[3, 26]   λοιπὰ ἤδη σκοπεῖν αὐτοὺς ἠξίου,  τίνα   χρὴ τρόπον τιμωρήσασθαι μὲν τοὺς
[3, 23]   καὶ ἐν τῷ ἀσφαλεῖ γενόμενος  τίνα   χρήσομαι τρόπον τοῖς μετὰ ταῦτα
[3, 23]   τοὺς ἀναγκαιοτάτους ἐσκόπει μετ´ ἐκείνων  τίνα   χρηστέον εἴη τῷ πολέμῳ τρόπον,
[3, 32]   τοῖς καθήκουσι χρόνοις καὶ ὕμνους  τινὰς   ᾄδοντες πατρίους, ὡς ἐν τῷ
[3, 10]   ὑποδεξάμενοι καὶ Σαβίνους καὶ ἄλλους  τινὰς   ἀνεστίους καὶ πλάνητας καὶ βαρβάρους
[3, 70]   ὑπολαβών, ὅπερ ἦν, ἐμφύτους εἶναί  τινας   ἀρχὰς μαντικῆς ἐν τῷ παιδί,
[3, 5]   ἔργον μετέφερον αἰτιώμενοι τῶν ἀντιπολιτευομένων  τινὰς   ἀφανῆ καὶ δυσεξέλεγκτα ἐξευρόντας φάρμακα
[3, 70]   ἐξ οἵας ὁρμηθεὶς συντυχίας καὶ  τίνας   ἀφορμὰς παρὰ τοῦ δαιμονίου λαβὼν
[3, 59]   ἑκάστης πόλεως δυνάμεις, ὀλίγους δέ  τινας   ἐκ πολλῶν τοὺς διασωθέντας ὑποδεξαμένων.
[3, 64]   καὶ πανταχόθεν ἀποκλειομένων· ὥστε ὀλίγους  τινὰς   ἐξ αὐτῶν κομιδῇ γενέσθαι τοὺς
[3, 22]   ὑπὸ τοῦ ἀνδρός, καὶ θυσίας  τινὰς   ἐπ´ αὐτοῖς ποιήσαντες τοῖς τε
[3, 45]   μέρος οἱ ἱεροφάνται θεραπεύουσι θυσίας  τινὰς   ἐπιτελοῦντες ἅμα τῇ κατασκευῇ πατρίους.
[3, 8]   κοινὰ ἔχθη προκαταλυσάμενοι. εἰ δέ  τινας   ἔχεις παρὰ ταύτας λέγειν ἑτέρας
[3, 63]   τὸν χάρακα καὶ διαλιπὼν ὀλίγας  τινὰς   ἡμέρας, ἕως τε λοιπὴ
[3, 28]   τοῦ παρόντος εἰάσαμεν. ἀνθ´ ὧν  τίνας   ἡμῖν χάριτας ἀπέδοσαν, ἡνίκα μᾶλλον
[3, 35]   τῆς ἀρχῆς τῆς ἐκείνου πατρίους  τινὰς   θυσίας, ἑτέρας δ´ οὐχ ὑπαρχούσας
[3, 64]   προνομεύοντας τὴν χώραν ἐκπέμπων ἀεί  τινας   τῶν ἱππέων καὶ λόχους ἐγκαθίζων
[3, 70]   μετὰ τὴν ἐξέγερσιν οὐχ εὑρίσκων  τινὰς   τῶν ὑῶν τέως μὲν ἔκλαιε
[3, 60]   καταλύσομαι τὸν πόλεμον δικαίοις καὶ  τίνας   ὑμῖν δίδωμι χάριτας· ἐγὼ Τυρρηνῶν
[3, 70]   τυχεῖν δι´ αὐτὴν ὀνόματος ἀπίστους  τινὰς   ὑπερβολὰς τῆς οἰωνομαντικῆς ἐπιστήμης ἐπιδειξάμενος·
[3, 32]   Ῥωμαίων ἄνδρας οὐκ ἀφανεῖς Σαβῖνοί  τινες   {ἄνδρες} συναρπάσαντες ἔδησαν καὶ τὰ
[3, 6]   τῶν γὰρ ἐκ τῆς συνωμοσίας  τινές,   εἴτε οἰκεῖα κέρδη περιβαλέσθαι ζητοῦντες
[3, 31]   συμμαχίδων ἀφίκετο πόλεων, μισθοφόροι δέ  τινες   ἐκ πολλῶν συνερρύησαν τόπων, οἷς
[3, 6]   αὐτοῖς ἔμελλον διὰ συμβόλων σκοποί  τινες   ἐν τοῖς ὄρεσι λοχῶντες) ὅταν
[3, 59]   τοῖς Τυρρηνοῖς συμμαχίαν, ἀλλ´ ἐθελονταί  τινες   ἐπεκούρησαν αὐτοῖς ὀλίγοι μισθοῖς μεγάλοις
[3, 40]   καὶ τῶν ἱππέων ὀλίγοι μέν  τινες   ἐσώθησαν, οἱ δὲ πλείους διεφθάρησαν.
[3, 7]   τῷ παραλαβεῖν τὴν ἀρχὴν ἐσκόπουν  τίνες   ἦσαν αἱ συνταράξασαι τὰς πόλεις
[3, 26]   τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν αἰχμαλώτων ἀνακρίνας,  τίνες   ἦσαν οἱ τῆς ἀποστάσεως ἡγεμόνες,
[3, 61]   μοι τοὔνομα εἶναι. ὡς δέ  τινες   ἱστοροῦσι καὶ τοὺς δώδεκα πελέκεις
[3, 42]   λόγου παρὰ Ῥωμαίοις τυγχάνουσαι τοιαίδε  τινὲς   λέγονται γενέσθαι· πολιτικαὶ δὲ ἃς
[3, 67]   κατὰ λογισμὸν εἴτε ὡς οἴονταί  τινες   ὀνείρῳ πειθόμενος, ἃς μετὰ τὴν
[3, 67]   εἰρηνικαὶ δὲ καὶ πολιτικαὶ τοιαίδε  τινές,   οὐδὲ γὰρ ταύτας βούλομαι παρελθεῖν
[3, 51]   ἔπειτα Καμαρῖνοι, αἷς ἠκολούθησαν ἄλλαι  τινὲς   πολίχναι μικραὶ καὶ φρούρια ἐχυρά.
[3, 51]   τὰς προκλήσεις, καὶ παρεδίδοσαν αὐτῶν  τινες   τὰς πόλεις ὁρῶντες, ὅτι ταῖς
[3, 42]   τοῦ Σαβίνων ἔθνους αὖθις ἕτεροί  τινες   τῆς Ῥωμαίων οὔπω πεπειραμένοι δυνάμεως,
[3, 8]   ~Ταῦτ´ εἰπὼν δίδωσι τῶν παρόντων  τινὶ   ἀναγνῶναι τὰς ἐπιστολάς, ἃς αὐτῷ
[3, 15]   δ´ αὐτῶν τὸν λόγον ἀπίστῳ  τινὶ   καὶ θαυμαστῇ προθυμίᾳ, τότε ἀνακαλύπτειν
[3, 14]   παρ´ ἡμῖν δὲ Κορατίους, θαυμαστῇ  τινι   καὶ θείᾳ παντάπασιν ἔοικεν εὐεργεσίᾳ.
[3, 71]   καὶ τὸ ξυρὸν ὑπὸ βωμῷ  τινι·   καλεῖται δὲ Φρέαρ τόπος
[3, 13]   διὰ τὸ παράδοξον. Ὁρατίῳ γάρ  τινι   Ῥωμαίῳ καὶ Κορατίῳ τὸ γένος
[3, 23]   καὶ ὡς ἂν μάλιστα θάρσος  τινὶ   συμμαχίας βεβαίου τὸ ἐπικουρικὸν παράσχοι
[3, 11]   ἄξιος. οὐ γὰρ ἐν ἄλλῳ  τινὶ   τὴν ἀνθρωπίνην εὐγένειαν ὑπάρχειν νομίζομεν,
[3, 11]   ἔτι παύσομαι· εἰ ποιησαίμεθα μέρει  τινὶ   τῆς ἑαυτῶν στρατιᾶς ἑκάτεροι τὸν
[3, 7]   πάντας Ἀλβανοὺς ἑώρων, μακρῷ δέ  τινι   τῶν ἐξ ἀνθρωπίνου λογισμοῦ καταλαμβανομένων
[3, 25]   ῥεῦμα. δὲ Τύλλος μοίρᾳ  τινὶ   τῶν ἱππέων κελεύσας τοὺς ἐπὶ
[3, 30]   περιεστεφανωκότες τὸν ὄχλον ἀρθέντος σημείου  τινὸς   ἀνέσχον τὰ ξίφη. περιφόβων δὲ
[3, 34]   κατασκαφῆς ἀνδραποδισμοῦ ἄλλης  τινὸς   ἀνηκέστου συμφορᾶς ἐπειράθη· ἀλλ´ ἐμβαλόντες
[3, 25]   οὖσι καὶ τεταραγμένοις καὶ μέχρι  τινὸς   διώξας, ὡς ἔμαθεν ἐσκεδασμένους ἀπ´
[3, 57]   τὸ καταφρονεῖν τῶν πολεμίων ὀλίγου  τινὸς   ἐδέησεν πᾶσα διαφθαρῆναι· οἱ γὰρ
[3, 72]   εἴτε φθονηθεὶς ὑπὸ τῶν ἀντιτέχνων  τινὸς   εἴτ´ ἐπιβουλευθεὶς ὑπ´ ἐχθρῶν εἴτε
[3, 25]   ῥεῖθρον διεπεραιοῦντο, ὅσοι δὲ τούτων  τινὸς   ἐνέλιπον ἐν ταῖς δίναις ἀπέθνησκον·
[3, 21]   ἐπὶ τοῖς τοιούτοις ἐπίκεισαι κακοῖς  τίνος   ἔχων ψυχὴν θηρίου; κἀκεῖνος ὑπολαβών,
[3, 22]   τὸν δ´ ἕτερον ἐπιχωρίου θεοῦ  τινος   δαίμονος Ἰανοῦ λεγομένου κατὰ
[3, 21]   {δὲ} τῶν ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου  τινὸς   ἤκουσεν ἀπαγγέλλοντος τὰ περὶ τὴν
[3, 55]   τὸν Ἀνίητα ποταμὸν ἐπὶ λόφου  τινὸς   καρτεροῦ. ἁπάσῃ δὲ προθυμίᾳ πρὸς
[3, 14]   νέων χαλεπὴ λυθῆναι δι´ ἑτέρου  τινὸς   οὖσα τρόπου ταχεῖαν ἕξει τὴν
[3, 64]   πλησίον τῶν Ῥωμαίων ἐπὶ λόφου  τινὸς   ὑψηλοῦ καὶ ἀποτόμου, μάχης δὲ
[3, 35]   τοῦ θεοῦ δι´ ὀλιγωρίαν ἱερῶν  τινων   (ἐκλιπεῖν γὰρ ἐπὶ τῆς ἀρχῆς
[3, 29]   δυνατῷ σφίσιν ἦν, ἤδη δέ  τινων   καὶ ἐπὶ τὴν ἀκούσιον ἀνάγκην
[3, 46]   Ἀθήνησιν Ἡνιοχίδου. γονέων δ´ ὁποίων  τινῶν   οὗτος Ταρκύνιος ἦν καὶ
[3, 56]   τὰ καιόμενα ὁρμήν, ὀλίγων δέ  τινων   πρὸς ἀλκὴν τραπομένων, ἐγκρατὴς αὐτοῦ
[3, 30]   γινομένης κατὰ τὴν ἐκκλησίαν καί  τινων   φεύγειν ἐπὶ τὰ ὅπλα ὡρμηκότων
[3, 5]   (οὐδὲ γὰρ νόσον προηγησαμένην εἶχέ  τις   αἰτιάσασθαι) οἱ μὲν ἐπὶ τὴν
[3, 58]   εὐδαίμων δ´ ἦν εἰ καί  τις   ἄλλη τῶν ἐν Τυρρηνίᾳ πόλεων
[3, 46]   ἐπιχωρίοις συγγραφαῖς εὗρον ἐρῶ. Κορίνθιός  τις   ἀνὴρ ὄνομα Δημάρατος ἐκ τῆς
[3, 21]   καὶ φρονήματα ἦν καί, εἴ  τις   αὐτὰ βούλοιτο παρὰ τὰ νῦν
[3, 43]   τῆς πόλεως ὁρῶν ἐσόμενον, εἴ  τις   αὐτῇ ἐπίοι στρατὸς τείχει καὶ
[3, 23]   ῥᾴστην τε καὶ ἀκινδυνοτάτην, εἴ  τις   αὐτοῖς ἀνασταίη πόλεμος ἐκ τῶν
[3, 56]   τὰς δίνας κατεπόθησαν· ἐφθάρη δέ  τις   αὐτῶν μοῖρα οὐκ ὀλίγη καὶ
[3, 8]   σκότους, ὡς ἂν ἥκιστα ὑπίδοιτό  τις   αὐτῶν τὴν ἐπιβουλὴν καὶ φυλάξαιτο.
[3, 67]   ἐξ ἑνὸς ἔργου τεκμήραιτ´ ἄν  τις   Γάιον Ἀκίλλιον ποιησάμενος τοῦ μέλλοντος
[3, 10]   οὐδὲν ἂν φήσαιτε ἑκόντες ὑπομένειν.  τίς   γὰρ ἑκουσίως ἄρχεται τῶν κρειττόνων
[3, 34]   δὲ ἄχρι πενταετοῦς χρόνου πολιτικός  τις   γενόμενος καὶ ἀρχαϊκός. οὔτε γὰρ
[3, 35]   καὶ τοσούτοις ᾑμαγμένον φόνοις ἀδίκοις  τίς   ἔμελλε θεῶν δαιμόνων παρήσειν
[3, 14]   Ῥωμαίων λέγει πρὸς αὐτόν· ~Θεός  τις   ἔοικεν, Τύλλε, προνοούμενος τῶν
[3, 43]   Λαυρῆτον ὑπὸ Ῥωμαίων καλεῖται τόπος  τις   ἐπ´ αὐτοῦ· νῦν δὲ οἰκιῶν
[3, 67]   ἱερῶν ἐξηγηταὶ λέγουσιν· ἐφωράθη γάρ  τις   ἐπὶ τῆς ἐκείνου βασιλείας ἱέρεια
[3, 10]   διαμένει, καὶ οὐκ ἂν ἔχοι  τις   ἐπιδεῖξαι φῦλον ἀνθρώπων οὐδὲν ἔξω
[3, 69]   αὐτοῦ πρῶτον διαμαντεύσασθαι τοῦ τόπου,  τίς   ἐπιτηδειότατός ἐστι τῆς πόλεως χῶρος
[3, 8]   τὰς ἐπιστολάς, ἃς αὐτῷ κεκομικώς  τις   ἐτύγχανε παρὰ τῶν ἐν Φιδήνῃ
[3, 14]   οὓς εἰ διδάσκοιμεν ὅτι θεία  τις   ἔφθακε τύχη τὰς ἀνθρωπίνας σπουδὰς
[3, 11]   καὶ τὴν ἰδίαν ἐπαινεῖν, ὅταν  τις   ἔχῃ δεῖξαι τὴν μὲν ἑαυτοῦ
[3, 15]   δοκεῖς, Φουφέττιε· θαυμαστὴ γάρ  τις   τὴν οὐδέποτε συμβᾶσαν ὁμοιογένειαν
[3, 72]   καὶ οὔτε τὸν μόρον αὐτοῦ  τις   ἠδύνατο τῶν προσηκόντων συμβαλεῖν οὔτε
[3, 7]   τῶν εὐγνωμόνων ἄρξουσι λόγων, ἑτέρα  τις   ἡμᾶς ἀνάγκη κρείττων ἅπαντος ἀνθρωπίνου
[3, 23]   αἰεὶ διαμένειν παρασπονδοῦμεν, οὐδ´ ἄν  τις   ἡμῖν θεῶν δαιμόνων νεμεσήσειεν
[3, 13]   τῶν ἐπιτηδειοτάτων διάγνωσιν. εἰ γάρ  τις   ἦν πατέρων ἐπιφανείᾳ λαμπρὸς
[3, 24]   μαχόμενος. ἐν δὲ τούτῳ προσελάσας  τις   ἱππεὺς τοῖς ἅμα τῷ βασιλεῖ
[3, 49]   ἄλλαις φιλοφροσύναις. ~Τοιοῦτος μὲν δή  τις   Ταρκύνιος ἦν καὶ διὰ
[3, 44]   δὲ μάλιστα θαυμάσειεν ἄν  τις,   οὐκ ἀποκλείεται τοῦ στόματος ὑπὸ
[3, 9]   τῶν κακῶν συνεληλύθαμεν, ἀλλ´ ἀπαλλαγάς.  τίς   οὖν βεβαία τοῦ πολέμου
[3, 13]   ἔπαυσε στρατηγὸς ἐνθυμηθείς, ὅτι θεία  τις   πρόνοια ἐκ πολλοῦ προορωμένη τὸν
[3, 1]   δὲ μηδὲ οἰκίας ἄμοιρος εἴη  τις   προσετείχισε τῇ πόλει τὸν καλούμενον
[3, 23]   δαίμονας ἀρωγοὺς ἐπικαλεσάμενοι, εἰ δέ  τις   ὑμῶν τἀναντία ἔγνωκε καὶ δυεῖν
[3, 51]   αὐτῷ πόλις ἀξιόλογος ἐπὶ συγκειμένοις  τισὶ   δικαίοις, ἔπειτα Καμαρῖνοι, αἷς ἠκολούθησαν
[3, 18]   τῶν ἡγεμόνων, ὅτι παρὸν ἄλλοις  τισὶ   σώμασι κρῖναι τὴν μάχην εἰς
[3, 60]   τῶν ἴσων καὶ ἐπὶ ῥητοῖς  τισι   τὰς περὶ τῆς εἰρήνης ὁμολογίας
[3, 32]   αὐτόθι λαμπρόταται τῶν ἐν ἄλλοις  τισὶ   τόποις τῆς Ἰταλίας ἀγομένων ἐγίνοντο.
[3, 3]   αὐτὸς δ´ ἐν ἀσχολίαις εἶναί  τισιν   ἀναγκαίοις σκηψάμενος διεκρούσατο τὴν πρόσοδον
[3, 23]   ἐστιν ἥδιστον ἀνθρώποις, σπανίως δέ  τισιν   ἐκ τοῦ παρελθόντος αἰῶνος ἐξεγένετο,
[3, 28]   λοιπὸν ἐνοχλοῦντες ἡμῖν δίκας  τίσουσιν   ἔτι τούτων χείρονας. ἀπαιτεῖ δὲ
[3, 22]   ἵνα μὴ τὴν ἀρὰν καὶ  τὸ   ἄγος ἀπὸ τοῦ δεδρακότος εἰς
[3, 53]   τοὺς προσιόντας ἱππεῖς γνωρίσαι διὰ  τὸ   αἰφνίδιον τῆς ἐφόδου δυνηθέντες εἴασαν
[3, 6]   τῇ πρὸ ταύτης δεδήλωκα γραφῇ  τὸ   ἀκριβές· ἐπὶ δὲ τῆς Νόμα
[3, 19]   ἀντιμεταστάσεις πολλαὶ καὶ ἀγχίστροφοι γινόμεναι  τὸ   ἀκριβὲς τῆς γνώμης ἀφῃροῦντο· καὶ
[3, 19]   ἐπεμβάσεις καὶ ὑπαναχωρήσεις καὶ εἰς  τὸ   ἀντίπαλον αὖθις ἀντιμεταστάσεις πολλαὶ καὶ
[3, 14]   εὐκληρίᾳ καὶ τύχης ἰσορρόπου πρὸς  τὸ   ἀντίπαλον ἐπιτηδειότητι. ~Τοσαῦτα τοῦ Φουφεττίου
[3, 71]   τῇ διαπείρᾳ τῆς τέχνης καὶ  τὸ   ἀπρεπὲς τῶν ὀνειδισμῶν ἐπανορθώσασθαι βουλόμενος
[3, 53]   τῆς ἑαυτοῦ στρατιᾶς καὶ παραλλάξας  τὸ   ἀριστερὸν κέρας ἤλαυνεν ἔτι προσωτέρω
[3, 53]   τῆς Ῥωμαϊκῆς φάλαγγος καὶ κατὰ  τὸ   ἀριστερὸν κέρας παραρρηγνυμένης μαθὼν τὸ
[3, 1]   ἦσαν ἀνέστιοι λαχόντες τοῦ χωρίου  τὸ   ἀρκοῦν κατεσκευάσαντ´ οἰκίας, καὶ αὐτὸς
[3, 23]   δυεῖν θάτερον μηδέποτε ἀνασώσασθαι  τὸ   ἀρχαῖον ἀξίωμα τῆς πόλεως οἴεται
[3, 19]   ἐκ πολλοῦ διαστήματος γινομένη πολὺ  τὸ   ἀσαφὲς εἶχε, καὶ τὸ πρὸς
[3, 67]   ταῖς ἱεραῖς παρθένοις, ὑφ´ ὧν  τὸ   ἄσβεστον φυλάττεται πῦρ, τέτταρσιν οὔσαις
[3, 31]   πλείους ἀποβαλόντες κατεκλείσθησαν πάλιν εἰς  τὸ   ἄστυ. ὡς δὲ περιχαρακώσας αὐτῶν
[3, 68]   ὑπερῷοι ξυλίνας. συνάγονται δ´ εἰς  τὸ   αὐτὸ καὶ συνάπτουσιν ἀλλήλαις αἱ
[3, 70]   ὄρνιθας διέκρινε τοὺς παραγινομένους κατὰ  τὸ   αὐτό. ταύτῃ χρώμενος τῇ διαιρέσει
[3, 9]   ὑμῖν δὲ ἄρα τοῖς συγγενεστάτοις  τὸ   αὐτὸ τοῦτο γενόμενον οὐχ ἕξει
[3, 15]   φέρειν εἰς μέσον· σοί τε  τὸ   αὐτὸ τοῦτο ὑποτίθεμαι ποιεῖν καλέσαντι
[3, 10]   ἀπεσταλκότες, ὥστε ἐξίτηλον εἶναι ἤδη  τὸ   ἀφ´ ἡμῶν γένος ὑπὸ χρόνου
[3, 47]   ἐγκύκλιον αἰώραν φερόμενος καὶ εἰς  τὸ   βάθος τοῦ περιέχοντος ἀέρος ἀπέκρυψεν·
[3, 10]   νόθον ἄρξει τοῦ γνησίου καὶ  τὸ   βάρβαρον τοῦ Ἑλληνικοῦ καὶ τὸ
[3, 19]   οἰκείους ἀγωνιστὰς ἑκάστοις συμπαθὲς ἐπὶ  τὸ   βεβουλημένον ἐλάμβανε τὰ πρασσόμενα, αἵ
[3, 27]   τε καὶ λοχαγοῖς παρ´ αὐτὸ  τὸ   βῆμα ἐκέλευσεν ἑστάναι, ἐχομένους δὲ
[3, 71]   ἐξ ἁπάντων γενομένου τῶν περὶ  τὸ   βῆμα οὐθὲν ἐπιταραχθεὶς Νέβιος
[3, 71]   διανοηθεὶς ἐκάλει τὸν Νέβιον ἐπὶ  τὸ   βῆμα πολλοῦ παρόντος ὄχλου κατὰ
[3, 28]   μιᾷ. ἐπειδὴ δὲ διέπεσεν αὐτῶν  τὸ   βούλευμα θεῶν μὲν εὐνοίας προηγησαμένης
[3, 15]   θαυμαστῇ προθυμίᾳ, τότε ἀνακαλύπτειν ἔγνων  τὸ   βούλευμα καὶ φέρειν εἰς μέσον·
[3, 15]   ἐπὶ νοῦν ἦλθέ μοι τόδε  τὸ   βούλευμα τοὺς Ἀλβανοὺς Κορατίους μεταπεμψάμενος
[3, 15]   φόνον ἀνεψιοὺς καὶ συντρόφους ὄντας.  τὸ   γὰρ ἐμφύλιον ἄγος, ἐὰν ἀναγκασθῶσιν
[3, 14]   ἀγῶνα φανερὰν τὴν εὔνοιαν πεποιῆσθαι.  τὸ   γὰρ εὑρεθῆναι τοὺς ἀγωνιουμένους ὑπὲρ
[3, 19]   ἔτυχον ὁμοίαν ἔχοντες ἑκάτεροι καὶ  τὸ   γενναῖον τῆς ψυχῆς ἰσόρροπον ὅπλοις
[3, 13]   γάρ τινι Ῥωμαίῳ καὶ Κορατίῳ  τὸ   γένος Ἀλβανῷ κατὰ τὸν αὐτὸν
[3, 17]   συγγενές, οὐδὲ Ὁρατίοις τιμιώτερον φανήσεται  τὸ   γένος τῆς ἀρετῆς. δὲ
[3, 53]   τὸ ἀριστερὸν κέρας παραρρηγνυμένης μαθὼν  τὸ   γινόμενον ἐλάττωμα περὶ τοὺς σφετέρους
[3, 10]   βαρβάρους πάνυ πολλούς, ὥστε ὀλίγον  τὸ   γνήσιον ὑμῶν ἐστιν ὅσον ἀφ´
[3, 24]   παρερρήγνυτό τε καὶ σφόδρα ἐπόνει,  τὸ   δ´ εὐώνυμον ἀνὰ κράτος ἠγωνίζετο,
[3, 11]   Ἀλβανῶν εὐγενὲς ὅμοιον ἀεὶ διαμένει,  τὸ   δ´ ἡμέτερον ἐξέφθαρται ταῖς ἐπιμιξίαις
[3, 23]   δόξης κενῆς ἴσμεν πανώλεθρα διαφθαρέντα.  τὸ   δ´ ἡμέτερον οὐ λόγος ἔσται
[3, 72]   ἣν οὐκ εἴασεν ἀτιμώρητον γενέσθαι  τὸ   δαιμόνιον. διηγήσομαι δὲ καὶ τὸν
[3, 69]   μέλλοντι τοῖς θεοῖς τεμένει γενήσεσθαι  τὸ   δάπεδον. ἔδοξε δὴ τοῖς οἰωνοπόλοις
[3, 50]   καταλήψει τῆς πόλεως μαχόμενον διεφθάρη,  τὸ   δὲ ἀγεννὲς καὶ διὰ τοῦτο
[3, 11]   ἔχειν τοὺς ἑτέρους οὔτ´ ἔλαττον.  τὸ   δὲ ἄρχειν ἐκ παντὸς τῶν
[3, 66]   μὲν εὐώνυμον κέρας οἱ Ῥωμαῖοι,  τὸ   δὲ δεξιὸν οἱ Τυρρηνοί, κατὰ
[3, 64]   διασωθέντας εἰς τὰς ἔγγιστα πόλεις,  τὸ   δὲ πλεῖον μέρος ὅσον μὴ
[3, 29]   ἡγοῦμαι τὸ συνεπιβουλεῦσαν ἡμῖν γενέσθαι,  τὸ   δὲ πλεῖστον ἐξηπατῆσθαι καὶ εἰς
[3, 17]   σοῦ τε καὶ τῶν προγόνων.  τὸ   δὲ πρὸς τοὺς ἀνεψιοὺς συγγενὲς
[3, 11]   πολιτεύμασιν ὧν σὺ κατηγόρεις χρώμενοι.  τὸ   δὲ στασιάζον ἡμῶν, ἐπεὶ καὶ
[3, 55]   τὰς παρεμβολὰς αὐτῶν ἀμφοτέρας ἀράμενος.  τὸ   δὲ στρατήγημα τοῦ ἀνδρὸς τοιόνδε
[3, 70]   κοινὸν ὄνομα καὶ προσηγορικὸν Νέβιος,  τὸ   δὲ συγγενικὸν Ἄττιος, ὃς ἁπάντων
[3, 24]   ἅμα τῷ βασιλεῖ μαχομένοις, Κάμνει  τὸ   δεξιὸν ἡμῖν κέρας, ἔφησεν,
[3, 24]   κατεῖχον ἐναντίοι Οὐιεντανοῖς (οὗτοι γὰρ  τὸ   δεξιὸν τῶν πολεμίων κατεῖχον κέρας)
[3, 28]   οὐκ ἐλαχίστην μοῖραν εἴς τε  τὸ   δέος τῶν πολεμίων καὶ εἰς
[3, 38]   νικήσας αὐτοὺς παραλαμβάνει τὴν πόλιν  τὸ   δεύτερον. ἐμπρήσας δὲ τὰς οἰκίας
[3, 38]   ὥστε ἠναγκάσθη πάλιν Μάρκιος  τὸ   δεύτερον ἐπὶ τὴν πόλιν στρατεῦσαι
[3, 23]   δεήσεσθαι καὶ πρώτων γε ἡμῶν.  τὸ   δὴ μετὰ τοῦτο οὐ πολλῆς
[3, 48]   πολλοὺς ταῖς εὐεργεσίαις ὑπηγάγετο καὶ  τὸ   δημοτικὸν πλῆθος οἰκείως ἔχειν ἑαυτῷ
[3, 28]   τῶν ὁμολογιῶν ἐποιήσαντο μάρτυρας, οὔτε  τὸ   δίκαιον αὐτὸ καὶ τὴν ἀνθρωπίνην
[3, 3]   δηλοῖ. πρότεροί τε γὰρ αἰτηθέντες  τὸ   δίκαιον οὐχ ὑπέσχετε καὶ πρότερον
[3, 3]   ἔσται, οἱ δὲ πεφευγότες τοῦτο  τὸ   δίκαιον ὑμεῖς ἐστε, ὡς αὐτὰ
[3, 11]   καὶ κατὰ τοῦτο ἁμαρτάνων μάλιστα  τὸ   δικαίωμα. ἡμεῖς γὰρ τοσούτου δέομεν
[3, 10]   οὔ. ἓν μὲν δὴ τοῦτο  τὸ   δικαίωμα παρεχόμενοι τῆς ἀρχῆς οὐκ
[3, 71]   γὰρ ἐπιχειρεῖν μεγάλῃ διανοούμενος, εἰ  τὸ   δυνατὸν αὐτῇ πρόσεστι μαθεῖν βούλομαι.
[3, 51]   μὴ πᾶν ὑφ´ ἑαυτῷ ποιήσηται  τὸ   ἔθνος εἰς τὴν ἐν Φερεντίνῳ
[3, 33]   τε καὶ ὁμαιχμίαν ποιήσασθαι πρὸς  τὸ   ἔθνος· μαθὼν γὰρ τὴν διάνοιαν
[3, 60]   τῆς συγγενείας, ἧς εἶχε πρὸς  τὸ   ἔθνος, ὑπομιμνησκόντων ἓν τοῦτο μόνον
[3, 61]   βασιλέων φέρεσθαί φασι, καταστήσασθαι δὲ  τὸ   ἔθος τοῦτο Ῥωμύλον εὐθὺς ἅμα
[3, 23]   νοῦν χωρήσῃ τὸ ἔργον, ὥσπερ  τὸ   εἰκὸς ἔχει, Φιδηναῖοί τε καὶ
[3, 23]   ἡμῖν, ἀλλὰ τούτοις ἐναντιώσεται κατὰ  τὸ   εἰκός, καὶ παρ´ ἀνθρώπων
[3, 42]   ἔπεσον, ἐκράτησαν δὲ Ῥωμαῖοι κατὰ  τὸ   ἔμπειρόν τε καὶ φιλόπονον, ὧν
[3, 23]   οὐδετέρου τῶν χαλεπῶν τούτων πειραθέντες  τὸ   ἐξ ἀμφοτέρων χρήσιμον ἕξομεν. ἔπειτα
[3, 23]   τὰς ὑπὸ Ῥωμαίων λελυμένας εἰς  τὸ   ἐξ ἀρχῆς ἀποκαταστήσει καὶ οὐ
[3, 36]   ἔτυχεν αὐτός τε καὶ γένος  τὸ   ἐξ αὐτοῦ· πολιτείας τε ἀγωγὴν
[3, 18]   δόλον αὐτοί τε καὶ γένος  τὸ   ἐξ αὐτῶν· ἐπεὶ δὲ τὰ
[3, 10]   τὸ βάρβαρον τοῦ Ἑλληνικοῦ καὶ  τὸ   ἐπείσακτον τοῦ αὐθιγενοῦς. οὐδὲ γὰρ
[3, 29]   εὖ τε καὶ χεῖρον φερομένης  τὸ   ἐπιβάλλον μέρος ἕκαστος οἴσεται τῆς
[3, 23]   μάλιστα θάρσος τινὶ συμμαχίας βεβαίου  τὸ   ἐπικουρικὸν παράσχοι προσγενόμενον οὕτω παρεσκεύασταί
[3, 40]   καὶ ἐπειδὴ τέλος εἶχεν ἤδη  τὸ   ἔργον, ἀναστήσας τὸν στρατὸν ἦγεν
[3, 35]   ἐπιβουλὴν ἀλλ´ εἰς θεοῦ βούλησιν  τὸ   ἔργον ἀναφέρω, κρινέτω δ´ ἕκαστος
[3, 6]   τοῖς κορυφαιοτάτοις τῶν σφετέρων καὶ  τὸ   ἔργον εἰσηγησαμένοις φθονοῦντες εἴτε μήνυσιν
[3, 2]   κατὰ λογισμὸν οὐκ ἀπεικότα, ὡς  τὸ   ἔργον ἐμαρτύρησε. Ῥωμαίους μὲν γὰρ
[3, 68]   ἄρα σὺν χρόνῳ καὶ τοῦτο  τὸ   ἔργον ἐν τοῖς πάνυ καλοῖς
[3, 16]   ὀργὴν δεξομένης εἰ δι´ ὄκνου  τὸ   ἔργον λάβοιτε οὔτε μικρὰν χάριν
[3, 35]   ἐπιβουλῆς τὸ πάθος γενέσθαι ἀνατιθέντες  τὸ   ἔργον Μαρκίῳ τῷ μετ´ ἐκεῖνον
[3, 5]   εἰς ἐπιβουλὴν καὶ φθόνον ἀνθρώπινον  τὸ   ἔργον μετέφερον αἰτιώμενοι τῶν ἀντιπολιτευομένων
[3, 32]   τῆς παρεμβολῆς. μετὰ δὲ τοῦτο  τὸ   ἔργον ὅσην ἐβούλοντο τῆς τῶν
[3, 69]   πολλὰ εἰργάσατο. οὐ μὴν ἐτελείωσε  τὸ   ἔργον οὐδ´ οὗτος, ἀλλ´ ἐπὶ
[3, 23]   ἐὰν ἡμῖν κατὰ νοῦν χωρήσῃ  τὸ   ἔργον, ὥσπερ τὸ εἰκὸς ἔχει,
[3, 64]   ἀμαχητὶ σφᾶς τε αὐτοὺς καὶ  τὸ   ἔρυμα. αἱ μὲν δὴ τῶν
[3, 40]   ἀφικόμενος ὀλίγην ἔχοντα φυλακὴν καταλαμβάνει  τὸ   ἔρυμα ἐξ ἐφόδου, Ταρκύνιον δὲ
[3, 28]   ἀσφαλεῖ τῆς ἀρχῆς ἐπετρέψαμεν καὶ  τὸ   εὐπρεπὲς τὸ πρὸς ἅπαντας τοῦ
[3, 25]   ἄχρι πολλοῦ. ἔπειτα μαθόντες ὅτι  τὸ   εὐώνυμον σφῶν ἥττηται καὶ πᾶσα
[3, 70]   δι´ οἰωνῶν φανερὸν αὐτῷ ποιῆσαι  τὸ   ζητούμενον. ἔπειτ´ ἐπελθὸν αὐτῷ κατὰ
[3, 28]   τε αὐτῶν κόσμον μεταστῆσαι πρὸς  τὸ   ἡμῖν συμφέρον καὶ χώρας καὶ
[3, 28]   δέος τῶν πολεμίων καὶ εἰς  τὸ   θάρσος τὸ ὑμέτερον παρασχομένης (ἃ
[3, 14]   ὑπὸ μιᾶς γεγεννημένους μητρὸς καὶ  τὸ   θαυμασιώτατον ἐν μιᾷ προελθόντας εἰς
[3, 71]   μὲν οὖν ἄλλοι πάντες ὡς  τὸ   θαυμαστὸν τοῦτο καὶ ἄπιστον ἔργον
[3, 66]   καὶ πᾶσι λωβησάμενοι κακοῖς, ἐπειδὴ  τὸ   θέρος ἐτελεύτα, λύσαντες τὰς παρεμβολὰς
[3, 1]   τῷ παραλαβεῖν τὴν ἀρχὴν ἅπαν  τὸ   θητικὸν τοῦ δήμου καὶ ἄπορον
[3, 71]   ἐγώ. θαυμάσας δὲ βασιλεὺς  τὸ   θράσος τοῦ μάντεως φέρει τὸ
[3, 21]   ποιήσαντες ἄνδρες ἐπιφανεῖς· λέγω δὲ  τὸ   θύειν καὶ στεφανηφορεῖν καὶ θριάμβους
[3, 69]   μὲν οὖν λόφον, ἐφ´ οὗ  τὸ   ἱερὸν ἔμελλεν ἱδρύεσθαι, πολλῆς δεόμενον
[3, 70]   τοὺς βωμοὺς μεθιδρυσάμενος καὶ  τὸ   ἱερὸν τοῦ Διὸς τεμενίσας καὶ
[3, 32]   δὲ Φερσεφόνην καλοῦσιν· εἰς δὴ  τὸ   ἱερὸν τοῦτο συνῄεσαν ἐκ τῶν
[3, 20]   ἑτέραν ὑποτεμών. ~Ὁ μὲν δὴ  τὸ   καίριον τραῦμα λαβὼν εὐθὺς ἐτεθνήκει,
[3, 47]   προθυμηθέντες συχνοί. ὡς δὲ κατὰ  τὸ   καλούμενον Ἰανίκολον ἦσαν, ὅθεν
[3, 45]   ἀγαθῶν ἔγευσεν. ~Ἐτείχισε δὲ καὶ  τὸ   καλούμενον Ἰανίκολον ὄρος ὑψηλὸν ἐπέκεινα
[3, 71]   ἑταίρων ἐπωνύμους μόνος ἀντεῖπε κατὰ  τὸ   καρτερόν, οὐκ ἐῶν κινεῖν τῶν
[3, 57]   ἐν ἀσφαλεῖ χωρίῳ θεμένη διὰ  τὸ   καταφρονεῖν τῶν πολεμίων ὀλίγου τινὸς
[3, 11]   τοὺς ἐπικαλεσαμένους, πότεροι πλείονα ποιήσομεν  τὸ   κοινὸν ἀγαθά. ἵνα δὲ συντεμὼν
[3, 39]   ἀπελογοῦντο πρὸς ταῦτα ὡς οὐ  τὸ   κοινὸν αἴτιον εἴη τῶν ἀδικημάτων,
[3, 9]   Ῥωμαίους μὲν οἶμαι δεῖν εἰς  τὸ   κοινὸν Ἀλβανοῖς θεῖναι πάντα ὅσα
[3, 55]   καὶ συνεχεῖς ἀλλήλοις, μέσον ἔχοντες  τὸ   κοινὸν ἐξ ἀμφοτέρων τῶν ποταμῶν
[3, 48]   τ´ ὄνομα κεῖται καὶ μετὰ  τὸ   κοινὸν ἕτερον, δὴ συγγενικὸν
[3, 48]   πατρικὴν οὐσίαν ἐπαγόμενος, ἣν εἰς  τὸ   κοινὸν ἔφη τῷ βασιλεῖ καὶ
[3, 70]   διὰ μαντικῆς αὐτὸς μὲν ἐκαλεῖτο  τὸ   κοινὸν ὄνομα καὶ προσηγορικὸν Νέβιος,
[3, 48]   μὲν ἀντὶ Λοκόμωνος ἑαυτῷ τίθεται  τὸ   κοινὸν ὄνομα, Ταρκύνιον δὲ τὸ
[3, 29]   τοῦδε χρόνον οἰκεῖν· ὅσην τε  τὸ   κοινὸν ὑμῶν ἐκέκτητο γῆν τοῖς
[3, 21]   ἔναγχος, ὅταν εὐτυχήσῃ δι´ αὐτοὺς  τὸ   κοινόν· ὑπὲρ ὧν κατὰ τοὺς
[3, 26]   τοὺς Φιδηναίους διηγεῖται. τέλος δὴ  τὸ   κράτιστον εἰληφότος τοῦ πολέμου τὰ
[3, 11]   τὸ φρόνιμον. ἱκαναὶ δὲ τεκμηριῶσαι  τὸ   κράτος αὐτῆς πολλαὶ πόλεις ἐκ
[3, 28]   πεῖρα αὐτοῖς ἐχώρει, οὐδὲν ἂν  τὸ   κωλῦον ἦν ἅπαντας ἡμᾶς ἀπολωλέναι
[3, 6]   τὰ ὅλα διέγνωσαν, οὐθὲν ἂν  τὸ   κωλῦον ἦν τόν τε κατασκευασθέντα
[3, 28]   καὶ δυεῖν θάτερον παύσονται  τὸ   λοιπὸν ἐνοχλοῦντες ἡμῖν δίκας
[3, 30]   καὶ προγονικὰς ἑστίας ἐρημῶσαι καὶ  τὸ   λοιπὸν οἰκεῖν ἐν τῇ ξένῃ·
[3, 26]   τὴν Ἀλβανῶν ἀποδοῦναι πόλιν εἰς  τὸ   λοιπόν. τὸ μὲν οὖν τιμωρήσασθαι
[3, 27]   ἐκκλησιάζειν, μετὰ δὲ τοὺς Ἀλβανοὺς  τὸ   λοιπὸν τῶν συμμάχων πλῆθος· ἔξωθεν
[3, 6]   δυσὶν ὥραις τρισὶν ἀνυσθῆναι  τὸ   μακρότατον) ἐπιφανέντας δὲ τῷ ἀγῶνι
[3, 70]   πρὸς τοῦ πατρός. θαυμάσαντι δὲ  τὸ   μέγεθος τῆς σταφυλῆς καὶ πόθεν
[3, 10]   ἀλλὰ τοῦ ἀναγκαίου ἕνεκα· ὅτι  τὸ   μὲν Ἀλβανῶν γένος οἷον ἦν
[3, 11]   ἐπεχείρεις, Φουφέττιε, λέγων ὅτι  τὸ   μὲν Ἀλβανῶν εὐγενὲς ὅμοιον ἀεὶ
[3, 29]   εἰς τὰ ἔργα δαπάνης. καὶ  τὸ   μὲν ἄλλο πλῆθος ὑμῶν μετὰ
[3, 24]   ἤδη τοῖς Ῥωμαίοις προσεφέροντο, καὶ  τὸ   μὲν δεξιὸν κέρας τῶν Ῥωμαίων
[3, 11]   Τύλλος τὸν λόγον εἶπε·  Τὸ   μὲν ἐκ φύσεως καὶ προγόνων
[3, 30]   ψυχῆς ἀξίως. ταῦτα λέξαντος αὐτοῦ  τὸ   μὲν ἐρεθιζόμενον τῆς ἐκκλησίας μέρος
[3, 61]   τὴν ἀρχήν. οὐθὲν δὲ κωλύει  τὸ   μὲν εὕρημα Τυρρηνῶν εἶναι, χρήσασθαι
[3, 66]   συνῄεσαν εἰς μάχην, εἶχον δὲ  τὸ   μὲν εὐώνυμον κέρας οἱ Ῥωμαῖοι,
[3, 12]   πόνων ἔλαττον. δὲ Ἀλβανὸς  τὸ   μὲν ὀλίγοις σώμασι κινδυνεύειν τὰς
[3, 24]   Ῥωμαῖοι καὶ καθίσταντο εἰς τάξιν.  τὸ   μὲν οὖν ἀριστερὸν κέρας αὐτὸς
[3, 50]   μάλιστα καταπονούμενοι κατὰ κράτος ἑάλωσαν.  τὸ   μὲν οὖν κράτιστον αὐτῶν μέρος
[3, 26]   ἀποδοῦναι πόλιν εἰς τὸ λοιπόν.  τὸ   μὲν οὖν τιμωρήσασθαι τοὺς ἐπιχειρήσαντας
[3, 8]   δὲ τούτων εὐπρεπεῖς, ἐν αἷς  τὸ   μὲν πλῆθος ἀπολύεται τῶν ἐγκλημάτων,
[3, 29]   τούτων ὧν ἀπολογεῖσθε οὐθέν, ἀλλὰ  τὸ   μὲν πλῆθος ὑμῶν ἀγνοεῖν τὴν
[3, 42]   γινομέναις, ἄνθρωποι δεινοὶ τὰ πολέμια  τὸ   μὲν πρῶτον ἀπὸ λῃστηρίων καὶ
[3, 21]   πενθεῖς, ἀλλὰ τοὺς ἀνεψιούς, καὶ  τὸ   μὲν σῶμα ἐν τοῖς ζῶσιν
[3, 10]   ἀπαρέσκει. γραφέσθω δὴ καὶ τοῦτο  τὸ   μέρος ἐν ταῖς συνθήκαις, εἰ
[3, 65]   ἐπιφάνειαν, ὅταν κατὰ τοῦτο γένωμαι  τὸ   μέρος τοῦ λόγου, διηγήσομαι. ~Τότε
[3, 8]   πρότερος ἄρχειν λόγων. ὑμεῖς δὲ  τὸ   μετὰ τοῦτο ἤδη σκοπεῖσθε, πότερον
[3, 7]   προκλήσεις. ἐπεὶ δὲ συνῆλθον εἰς  τὸ   μεταξὺ τῶν στρατοπέδων χωρίον ἐπαγόμενοι
[3, 69]   περιλαβὼν καὶ πολὺν χοῦν εἰς  τὸ   μεταξὺ τῶν τε ἀναλημμάτων καὶ
[3, 33]   τὴν καλουμένην ὕλην κακοῦργον ὀλίγον  τὸ   μεταξὺ χωρίον ἀφέντες κατεστρατοπεδεύσαντο. τῇ
[3, 18]   ἐσόμενοι τριῶν τεττάρων σταδίων  τὸ   μεταξὺ χωρίον τοῖς ἀγωνιζομένοις καταλιπόντες·
[3, 21]   οὐκ ἐφύλαξεν ἐν τῷ μισοπονήρῳ  τὸ   μέτριον, ἀλλ´ ὡς εἶχεν ὀργῆς
[3, 14]   τούτοις ἔνεστι τοῖς ἀνδράσι, καὶ  τὸ   μὴ προλιπεῖν τοὺς παρασπιστὰς κάμνοντας
[3, 3]   ἤδη τῶν σπονδῶν. φυλαττόμενος δὲ  τὸ   μὴ προτέρους αἰτηθέντας δίκας Ῥωμαίους
[3, 11]   οὖσαν, τὰς δὲ διαβαλλομένας διὰ  τὸ   μὴ ταῦτα προαιρεῖσθαι κακοδαιμονούσας. τὰ
[3, 71]   καταβαλεῖν αὐτοῦ τὴν ἐπιστήμην εἰς  τὸ   μηδὲν ἐπεχείρησεν, ὡς ἀλαζονευομένου καὶ
[3, 44]   λόγου τὴν Ῥώμην ὠφελοῦντος διὰ  τὸ   μηθὲν ἐπὶ ταῖς ἐκβολαῖς ἔχειν
[3, 9]   ἐπ´ ἀλλοτρίοις ἀγαθοῖς γινομένης ἄκος,  τὸ   μηκέτι τοὺς φθονοῦντας ἀλλότρια τὰ
[3, 12]   τοῦ πολέμου ποιήσασθαι ζητοῦντες ὅπλοις  τὸ   νεῖκος ἔγνωσαν διελεῖν. συγχωρηθέντος δὲ
[3, 32]   ὑπὸ τῆς νυκτὸς ἀμφίλογον καταλιπόντες  τὸ   νίκημα. ταῖς δ´ ἑξῆς ἡμέραις
[3, 10]   ἡμεῖς παραχωρήσαιμεν ὑμῖν τῆς ἀρχῆς,  τὸ   νόθον ἄρξει τοῦ γνησίου καὶ
[3, 21]   ὠθεῖ διὰ τῶν πλευρῶν αὐτῆς  τὸ   ξίφος, ἀποκτείνας δὲ τὴν ἀδελφὴν
[3, 19]   κατὰ τῆς σφαγῆς αὐτοῦ βάψας  τὸ   ξίφος καὶ διαχρησάμενος. μεταβαλούης δὲ
[3, 19]   καὶ μέχρι τῶν σπλάγχνων βάψας  τὸ   ξίφος, δὲ Ῥωμαῖος ὑπελθὼν
[3, 19]   τοῦ Ῥωμαίου διὰ βουβῶνος ἐνέγκας  τὸ   ξίφος. δὲ τοῖς τε
[3, 71]   τὸ θράσος τοῦ μάντεως φέρει  τὸ   ξυρὸν κατὰ τῆς ἀκόνης,
[3, 71]   κεκρύφθαι λέγεται κατὰ γῆς καὶ  τὸ   ξυρὸν ὑπὸ βωμῷ τινι· καλεῖται
[3, 23]   ἐγὼ λύσας τὴν τάξιν ἐπὶ  τὸ   ὄρος ἄγειν, ἀκολουθήσετε δέ μοι
[3, 24]   ὁρμὴν τῶν Ἀλβανῶν τὴν ἐπὶ  τὸ   ὄρος δεῖμα ὡς κυκλωσομένους ὑπὸ
[3, 24]   συντεταγμένους ἦγον τοὺς λόχους ἐπὶ  τὸ   ὄρος. οἱ μὲν οὖν Φιδηναῖοι
[3, 21]   πατρὸς ἐπὶ γάμῳ, καὶ κρύπτουσα  τὸ   πάθος ἀπόρρητον ἐπειδὴ {δὲ} τῶν
[3, 35]   πλείους ἐξ ἀνθρωπίνης φασὶν ἐπιβουλῆς  τὸ   πάθος γενέσθαι ἀνατιθέντες τὸ ἔργον
[3, 72]   τοῦ δήμου καὶ δεινῶς φέροντος  τὸ   πάθος ὑπονοίας τε πολλὰς καὶ
[3, 22]   παρ´ αὐτοῖς δι´ ἐκεῖνο κυρωθεὶς  τὸ   πάθος, καὶ εἰς ἐμὲ
[3, 11]   παρὰ δὲ τῆς Ἀθηναίων πόλεως  τὸ   παράδειγμα λαβόντες, ἧς μέγιστον κλέος
[3, 13]   ἀλλὰ σπανίου καὶ θαυμαστῆς διὰ  τὸ   παράδοξον. Ὁρατίῳ γάρ τινι Ῥωμαίῳ
[3, 26]   οὐδὲν ἐξελέγχειν ᾤετο δεῖν κατὰ  τὸ   παρόν, ἕως ἂν ὑφ´ ἑαυτῷ
[3, 23]   αὐτοῖς καὶ μεστὸν ποιήσω νεκρῶν  τὸ   πεδίον ἐξ ὑπερδεξίου τε κατιὼν
[3, 52]   βασιλεὺς ἐξαγαγὼν τὰς δυνάμεις εἰς  τὸ   πεδίον ἕτοιμος ἦν ἑτέραν ποιεῖσθαι
[3, 53]   τοῦ στρατοπέδου φεύγειν ὁρμήσαντες εἰς  τὸ   πεδίον ὑπὸ τῆς Ῥωμαϊκῆς φάλαγγος
[3, 63]   συμμάχων ἐπικουρίαι συνήχθησαν, κατέβαινεν εἰς  τὸ   πεδίον ὡς μαχησόμενος. ~Ἰδόντες δὲ
[3, 51]   ταῖς δὲ προσχωρούσαις καθ´ ὁμολογίας  τὸ   πειθαρχεῖν τοῖς κεκρατηκόσι μόνον, ἄλλο
[3, 28]   διαλλαγὰς ἐκάλουν καὶ φιλίαν καὶ  τὸ   περὶ τῆς ἡγεμονίας νεῖκος ἐν
[3, 57]   τῆς δὲ συμμαχικῆς, ἐν  τὸ   πλεῖστον μέρος ἦν τῶν Λατίνων,
[3, 10]   ἀποδείκνυτε ξένους, καὶ τῆς βουλῆς  τὸ   πλεῖστον ὑμῖν ἐστιν ἐκ τῶν
[3, 46]   οἱ δὲ συναγαγόντες εἰς ἀρχαιρεσίας  τὸ   πλῆθος αἱροῦνται βασιλέα Λεύκιον Ταρκύνιον.
[3, 2]   ἀνῃρέθησαν, οἱ δὲ συνελήφθησαν, συγκαλέσας  τὸ   πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν Κλοίλιος,
[3, 31]   τῆς πόλεως κύριος. συναγαγὼν δὲ  τὸ   πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν τά τε
[3, 31]   ταῖς τε ἄλλαις φιλανθρωπίαις ἀνελάμβανε  τὸ   πλῆθος. μὲν δὴ τῶν
[3, 32]   τε ἀπολωλότων καὶ τῶν τραυματιῶν  τὸ   πλῆθος οὐκέτι πεῖραν ἐβούλοντο ἑτέρου
[3, 36]   πρότερον ἐργαζομένους, συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν  τὸ   πλῆθος τά τε θεῖα σέβειν
[3, 24]   ἐχθρῶν. Ἀλβανοὶ μὲν γὰρ ἡμῖν  τὸ   πλησίον ὄρος τοῦτο κατειλήφασιν, ὥσπερ
[3, 11]   ἀντιποιεῖται πρὸς ἡμᾶς, τοῦτο Ῥωμαίοις  τὸ   πολίτευμα ἦρξεν οὗ σὺ κατηγόρεις,
[3, 11]   ἥκιστα εἰ μὴ καὶ μάλιστα  τὸ   πολίτευμα. καὶ τὸ πρᾶγμα ἡμῖν
[3, 43]   καθίδρυσεν. ἓν μὲν δὴ τοῦτο  τὸ   πολίτευμα τοῦ βασιλέως παραδίδοται καλὸν
[3, 38]   ἑξῆς ἐνιαυτῷ Λατίνων εἰς ἔρημον  τὸ   Πολιτώριον ἐποίκους ἀποστειλάντων καὶ τὴν
[3, 29]   ἐπὶ τὴν ἀκούσιον ἀνάγκην ἀναφερόντων  τὸ   πρᾶγμα διὰ κηδείαν διὰ
[3, 49]   μετρίως. τῷ δὲ κατ´ εὐχὴν  τὸ   πρᾶγμα ἐφάνη καὶ παρελθὼν εἰς
[3, 11]   καὶ μάλιστα τὸ πολίτευμα. καὶ  τὸ   πρᾶγμα ἡμῖν πολλῶν γενόμενον ἀγαθῶν
[3, 73]   ἄγριον τρόπον καὶ μηθὲν εἰς  τὸ   πρᾶγμα λέγοντες πολὺν ἐκίνησαν ἐξ
[3, 23]   ἐξ ὑπερδεξίου τε κατιὼν ἐπὶ  τὸ   πρανὲς θαρρούσῃ τε καὶ συντεταγμένῃ
[3, 21]   ἀλλὰ καλῶς καὶ προσηκόντως ὑπέλαβε  τὸ   πραχθὲν ἔχειν· ὅς γε οὔτε
[3, 22]   καὶ τιμωρίαν οὐ φόνον εἶναι  τὸ   πραχθὲν λέγων δικαστήν τε αὑτὸν
[3, 72]   δεδρακότων ζήτησιν, ἀλλ´ ἀμελείᾳ παρέδωκε  τὸ   πραχθέν, ὅπερ οὐκ ἂν ποιῆσαί
[3, 28]   ἀρχῆς ἐπετρέψαμεν καὶ τὸ εὐπρεπὲς  τὸ   πρὸς ἅπαντας τοῦ λυσιτελοῦντος ἡμῖν
[3, 28]   μεθ´ ἡμῶν ποιήσοντες, ἐγκατέλιπον δὲ  τὸ   πρὸς ἡμᾶς πιστὸν καὶ μετὰ
[3, 16]   ἀριστείων κίνδυνον ἄρασθαι δεδοικὼς μὴ  τὸ   πρὸς τοὺς Ἀλβανοὺς τριδύμους συγγενὲς
[3, 19]   πολὺ τὸ ἀσαφὲς εἶχε, καὶ  τὸ   πρὸς τοὺς οἰκείους ἀγωνιστὰς ἑκάστοις
[3, 52]   ἑκάτεροι τοῖς σφετέροις, ὀλίγοι μὲν  τὸ   πρῶτον, ἔπειτα σύμπαντες ἠναγκάσθησαν ἐκ
[3, 33]   παρ´ αὐτῶν ἀπολαβεῖν, ὀλίγοι μὲν  τὸ   πρῶτον καὶ ἀφανῶς ἐξιόντες ἐληίζοντο
[3, 11]   δίκαια τάττοντες; πρὸς μὲν δὴ  τὸ   πρῶτον ὑμῶν δικαίωμα καὶ πλείστην
[3, 44]   πρὶν τῇ θαλάττῃ συνάψαι  τὸ   ῥεῖθρον, ἀλλὰ ναυσιπέρατός ἐστιν ἀεὶ
[3, 25]   οὐκ ἀδύνατοι δίχα τῶν ὅπλων  τὸ   ῥεῖθρον διεπεραιοῦντο, ὅσοι δὲ τούτων
[3, 25]   περὶ τὴν Φιδήνην καὶ σκολιὸν  τὸ   ῥεῦμα. δὲ Τύλλος μοίρᾳ
[3, 26]   ἧκεν ἄγων ἐπὶ τὸ στρατόπεδον  τὸ   Ῥωμαϊκὸν ἐκ τοῦ διωγμοῦ καὶ
[3, 55]   Ταρκύνιος ἐξῆγε καὶ αὐτὸς  τὸ   Ῥωμαίων στράτευμα καθιδρύεταί τε μικρὸν
[3, 50]   μέχρι παντὸς ἀντέχειν) δι´ αὐτὸ  τὸ   στασιάζειν μάλιστα καταπονούμενοι κατὰ κράτος
[3, 21]   καὶ ταῖς χερσὶν ἀμφοτέραις παίουσα  τὸ   στῆθος ἐθρήνει καὶ ἀνεκαλεῖτο τὸν
[3, 33]   δὲ καὶ τοῖς Σαβίνοις ἤδη  τὸ   στράτευμα, καὶ ἐπειδὴ πλησίον ἀλλήλων
[3, 53]   κόσμῳ καὶ βάδην αὐτὸς ἐπὶ  τὸ   στρατόπεδον ἐχώρει τὸ τῶν πολεμίων
[3, 26]   τοὺς ἱππέας ἧκεν ἄγων ἐπὶ  τὸ   στρατόπεδον τὸ Ῥωμαϊκὸν ἐκ τοῦ
[3, 25]   ποταμὸν ὠθουμένους κτείνειν, αὐτὸς ἐπὶ  τὸ   στρατόπεδον τῶν Οὐιεντανῶν τὴν ἄλλην
[3, 2]   διαστῆναι τὰς πόλεις καὶ λῦσαι  τὸ   συγγενὲς ἀνὴρ Ἀλβανὸς ἐγένετο Κλοίλιος
[3, 16]   τὴν χάριν ὑμῶν, εἰ δὲ  τὸ   συγγενὲς ἐντρεπόμενοι μίασμα, οὐ γὰρ
[3, 28]   τῆς ἄλλης ἀναγκαιότητος, ἣν διὰ  τὸ   συγγενὲς ἐχρῆν αὐτοὺς φυλάσσειν, σπονδὰς
[3, 29]   ἐν μηδενὶ δεινῷ ἔσεσθαι διὰ  τὸ   συγγενές, καθ´ ὧν δ´ ἂν
[3, 17]   Κορατίοις ἔλαττον κρίνεται τοῦ καλοῦ  τὸ   συγγενές, οὐδὲ Ὁρατίοις τιμιώτερον φανήσεται
[3, 15]   Οὐδ´ ἐμὲ λέληθεν, Τύλλε,  τὸ   συγγενὲς τῶν μειρακίων, οὐδ´ ὡς
[3, 48]   τὸ κοινὸν ὄνομα, Ταρκύνιον δὲ  τὸ   συγγενικὸν ἐπὶ τῆς πόλεως ἐν
[3, 65]   προσηγορικὸν ὄνομα ἦν, Τύλλιος δὲ  τὸ   συγγενικόν· Ῥωμαῖοι μετὰ τὴν
[3, 33]   αἰτίας ὀλίγῳ ὕστερον ἐρῶ) δεξάμενοι  τὸ   συμβὰν ἀγαπητῶς ὅρκων μὲν ἐκείνων
[3, 5]   ἀπὸ παντὸς τοῦ βελτίστου κρίνουσι  τὸ   συμβεβηκὸς οὔτε θεία νέμεσις
[3, 29]   λοχαγῶν βραχύ τι μέρος ἡγοῦμαι  τὸ   συνεπιβουλεῦσαν ἡμῖν γενέσθαι, τὸ δὲ
[3, 25]   ἔχοντας, ἀφεὶς τοὺς φεύγοντας ἐπὶ  τὸ   συνεστηκὸς ἔτι καὶ διαμένον τῶν
[3, 56]   καιομένην· τοῦτο γὰρ ἦν αὐτῇ  τὸ   σύνθημα τῆς ἐφόδου. τῶν δ´
[3, 67]   ἐπὶ τὸν Τέβεριν ὀχετεύεται πᾶν  τὸ   συρρέον ἐκ τῶν στενωπῶν ὕδωρ,
[3, 68]   ὑπὸ τῆς ἐλάττονος μηνοειδὲς ἐχούσης  τὸ   σχῆμα συγκλειόμεναι, ὥστε μίαν ἐκ
[3, 23]   ὁμοῦ τι πεντακόσια ἔτη τοῦτο  τὸ   σχῆμα τοῦ βίου διαφυλάξαντες, οὗ
[3, 72]   ἠδύνατο τῶν προσηκόντων συμβαλεῖν οὔτε  τὸ   σῶμα ἐξευρεῖν· ἀχθομένου δὲ τοῦ
[3, 27]   φυλακὴν ἐκ τούτων καθίσταται περὶ  τὸ   σῶμα· καὶ μετ´ οὐ πολὺ
[3, 30]   καὶ τὴν ἐσθῆτα περικαταρρήξαντες ἔξαινον  τὸ   σῶμα μάστιξι πάνυ πολλαῖς. ἐπεὶ
[3, 36]   φυλακὴν κάμνων ἐπὶ πολλοὺς χρόνους  τὸ   σῶμα πάθεσι παντοδαποῖς καὶ οὐδὲ
[3, 11]   μετὰ τὸν οἰκισμόν, εἰ μὴ  τό   τε ἀνδρεῖον ἐπερίττευεν αὐτῇ καὶ
[3, 29]   διαφόρου γνώμης, ὥσπερ νῦν ἔχει,  τό   τε πλεῖον καὶ τοὔλαττον ἐπικρίνωμεν
[3, 49]   πόνῳ· μαθόντες γὰρ οἱ Κρουστομερῖνοι  τό   τε πλῆθος τῆς ἡκούσης ἐπ´
[3, 49]   πρᾶγμα ἐφάνη καὶ παρελθὼν εἰς  τὸ   τεῖχος ἀπέκτεινε μὲν οὐδένα Κρουστομερίνων,
[3, 49]   ταῦτα διαπραξάμενος βασιλεὺς καὶ  τὸ   τεῖχος ἐκ θεμελίων κατασκάψας ἀπῆγε
[3, 38]   ἐμπρήσας δὲ τὰς οἰκίας καὶ  τὸ   τεῖχος κατασκάψας, ἵνα μηθὲν αὖθις
[3, 50]   πολλὰς λαμβάνοντες ἠναγκάσθησαν πάλιν εἰς  τὸ   τεῖχος καταφυγεῖν καὶ διεπέμποντο πρὸς
[3, 33]   λεηλατήσαντες ἀπῄεσαν ἐπ´ οἴκου. τοῦτο  τὸ   τέλος ἔλαβεν συμβὰς Ῥωμαίοις
[3, 54]   συστὰς Ῥωμαίοις πόλεμος εἰς τοῦτο  τὸ   τέλος κατέσκηψε, καὶ βασιλεὺς Ταρκύνιος
[3, 43]   ἔνθα σὺν πολλοῖς ἄλλοις καὶ  τὸ   τῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἵδρυται, εἴργεται
[3, 67]   τῆς Ῥώμης, ἐξ ὧν μάλιστα  τὸ   τῆς ἡγεμονίας ἐμφαίνεται μέγεθος, τάς
[3, 28]   τὴν ἀνθρωπίνην νέμεσιν ἐντραπέντες, οὔτε  τὸ   τοῦ κινδύνου μέγεθος εἰ μὴ
[3, 44]   αἰγιαλοὺς ἀλιμένους καὶ προσεχεῖς, οὓς  τὸ   Τυρρηνικὸν ποιεῖ πέλαγος, μικρὰ δὲ
[3, 19]   συμπαθεῖν τοῖς σφετέροις ἔλαθον αὑτοὺς  τὸ   τῶν κινδυνευόντων μεταλαβόντες πάθος ἀγωνισταί
[3, 41]   κατέγραψεν. ἐγένετο δὲ καὶ πρὸς  τὸ   τῶν Οὐολούσκων ἔθνος τῷ Μαρκίῳ
[3, 53]   αὐτὸς ἐπὶ τὸ στρατόπεδον ἐχώρει  τὸ   τῶν πολεμίων ἐλαύνων τοὺς ἵππους
[3, 11]   ἐν ἰσχύι γὰρ ὅπλων κεῖται  τὸ   τῶν πόλεων κράτος, αὕτη δ´
[3, 28]   πολεμίων καὶ εἰς τὸ θάρσος  τὸ   ὑμέτερον παρασχομένης (ἃ γὰρ ἐγὼ
[3, 11]   τε ἀνδρεῖον ἐπερίττευεν αὐτῇ καὶ  τὸ   φρόνιμον. ἱκαναὶ δὲ τεκμηριῶσαι τὸ
[3, 19]   πρότερον κατηφείας, Ἀλβανῶν δὲ ἀφῃρημένων  τὸ   χαῖρον, ἑτέρα πάλιν ἀντιπνεύσασα τοῖς
[3, 62]   ἐξ ἐκείνου χρόνον ἕως εἰς  τὸ   χρεὼν μετέστη στέφανόν τε χρύσεον
[3, 5]   τῆς φύσεως ἀνάγκη καὶ  τὸ   χρεὼν ὡς ἐκπεπληρωκότα τὴν ὀφειλομένην
[3, 67]   ὑπονόμων ἐργασίας οὐ μόνον εἰς  τὸ   χρήσιμον τῆς κατασκευῆς τὴν διάνοιαν
[3, 70]   ἐβούλετο, πάλιν ἐκεῖνο διχῇ διῄρει  τὸ   χωρίον καὶ τοὺς ὄρνιθας διέκρινε
[3, 22]   ξύλον ἀδελφῆς. τοῦτο μὲν δὴ  τὸ   χωρίον τῆς συμφορᾶς τοῦ ἀνδρὸς
[3, 31]   μάχην ἅπαντα ἐδήλωσεν αὐτοῖς καὶ  τὸ   ψήφισμα τῆς Ῥωμαίων βουλῆς διεξῆλθεν.
[3, 61]   τοιαῦτα τῶν ἀμφιεσμάτων Ῥωμαῖοι μὲν  τόγας,   Ἕλληνες δὲ τήβεννον καλοῦσιν, οὐκ
[3, 15]   τάχιστα ἐπὶ νοῦν ἦλθέ μοι  τόδε   τὸ βούλευμα τοὺς Ἀλβανοὺς Κορατίους
[3, 31]   ἐσχάτης ἀποικήσεως καθαιρεθεῖσα ἔρημος εἰς  τόδε   χρόνου διαμένει. Βασιλεὺς δὲ Τύλλος
[3, 9]   ταῦτ´ ἀξιῶ καὶ τούτων γενομένων  τόθ´   ἡγοῦμαι βεβαίως ἡμᾶς ἔσεσθαι φίλους,
[3, 32]   τοῖς θεοῖς, ἐὰν νικήσῃ τῇ  τόθ´   ἡμέρᾳ Σαβίνους, Κρόνου τε καὶ
[3, 11]   ἑαυτῶν ἄρχειν. καθόλου δ´ ἔγωγε  τόθ´   ὑπολαμβάνω δεῖν τὰς ἑτέρων διασύρειν
[3, 35]   καὶ βέβαια ἦν, τά γέ  τοι   παρὰ τῶν θεῶν ὅμοια ἔμελλε
[3, 9]   τοῖς πατρῴοις ἐφεστίοις, ἐκεῖνό γέ  τοι   ποιήσατε· βουλευτήριον ἓν ἀποδείξατε,
[3, 11]   ἠξιοῦτο ὑφ´ ὑμῶν· πολλά γέ  τοι   φῦλά ἐστιν ἀνθρώπων, παρ´ οἷς
[3, 27]   ἐχθροὺς ἔχειν ὑπέλαβεν ἀναστὰς ἔλεξε  τοιάδε·   ~Ἄνδρες Ῥωμαῖοί τε καὶ ἄλλοι
[3, 23]   καὶ ταξιάρχους λέγει πρὸς αὐτοὺς  τοιάδε·   Ἄνδρες ταξίαρχοι καὶ λοχαγοί, πράγματα
[3, 17]   ἀποκρίνεται πρὸς αὐτὸν πρεσβύτατος  τοιάδε·   Ἐδεξάμεθ´ ἄν, πάτερ, τὸν
[3, 17]   λέγει ὑπὲρ ἁπάντων πρεσβύτατος  τοιάδε·   Εἰ μὲν ἐλευθέροις ἡμῖν οὖσι
[3, 12]   δικαιώματα ὑπ´ ἀμφοτέρων τῶν στρατηγῶν  τοιάδε   ἦν· τέλος δὲ τοῖς λόγοις
[3, 32]   δὲ αὐτοῦ καὶ πρόφασις ἐγένετο  τοιάδε·   ἱερόν ἐστι κοινῇ τιμώμενον ὑπὸ
[3, 7]   ἤρχετο δ´ Ἀλβανὸς πρότερος  τοιάδε   λέγων· Ἀναγκαῖον εἶναί μοι δοκεῖ
[3, 42]   καὶ λόγου παρὰ Ῥωμαίοις τυγχάνουσαι  τοιαίδε   τινὲς λέγονται γενέσθαι· πολιτικαὶ δὲ
[3, 67]   μνημονεύονται, εἰρηνικαὶ δὲ καὶ πολιτικαὶ  τοιαίδε   τινές, οὐδὲ γὰρ ταύτας βούλομαι
[3, 72]   ἀλλ´ ἐπήλυτον ὄντα καὶ ἄπολιν.  τοιαῦτα   κατὰ τὴν ἀγορὰν δημηγοροῦντες ἄνδρες
[3, 10]   ἑτέρας. μὲν οὖν Ἀλβανὸς  τοιαῦτα   προίσχετο δίκαια· Ἡμεῖς, Τύλλε,
[3, 50]   ἐνέβαλε καὶ τὰ ὅμοια διέθηκε.  τοιαῦτα   συνέβαινε πολλὰ παραλλὰξ ἑκατέροις ἐπὶ
[3, 11]   τἀναντία ἀξιοῦντες οὐκ ὀρθῶς ποιεῖτε.  ~Τοιαῦτα   τοῦ Φουφεττίου λέξαντος παραλαβὼν
[3, 61]   ἦν, ἀλλ´ ἡμικύκλιον. τὰ δὲ  τοιαῦτα   τῶν ἀμφιεσμάτων Ῥωμαῖοι μὲν τόγας,
[3, 67]   οἱ πρότεροι βασιλεῖς ἐποίουν, διὰ  τοιαύτας   εὐεργεσίας ὑπηγάγετο· ἐπιλέξας ἄνδρας ἑκατὸν
[3, 62]   Ταρκυνίῳ πόλεμος ἔτη κατασχὼν ἐννέα  τοιαύτην   ἔσχε τὴν συντέλειαν. ~Ἑνὸς δὲ
[3, 23]   ἄρχεσθαι ὑφ´ ἑτέρων καὶ ὅσοις  τοιαύτην   πολιτείαν οἱ πατέρες παρέδοσαν. ἐλεύθεροι
[3, 59]   ἀνεξόδοις παρέδοσαν τοῖς κεκρατηκόσιν ἑαυτούς.  τοιαύτης   μέντοι συμφορᾶς πειραθέντες οἱ δυνατώτατοι
[3, 5]   πρὶν γενναῖον ἀποδείξασθαί τι  τοιαύτης   τελευτῆς ἔτυχεν, εἰς δὲ τὸν
[3, 34]   ἐν τῷ τότε συνέβη χρόνῳ.  τοιγάρτοι   ῥᾴδιαί τε καὶ οὐδὲν ἔγκοτον
[3, 69]   οὐδ´ ἠνέσχοντο παραχωρῆσαι τῶν τόπων.  τοιγάρτοι   συμπεριελήφθησαν αὐτῶν οἱ βωμοὶ τῇ
[3, 3]   πρότερον τὸν πόλεμον ἡμῖν προειρήκατε.  τοιγάρτοι   τοὺς ἀμυνουμένους ὑμᾶς προσδέχεσθε μετὰ
[3, 3]   ὁμολογήσαντος δὲ τοῦ Κλοιλίου Μαρτύρομαι  τοίνυν,   ἔφη, τοὺς θεούς, οὓς ἐποιησάμεθα
[3, 21]   καὶ ἀναξία τῶν προγόνων. ἐπειδὴ  τοίνυν   οὐ τοὺς ἀδελφοὺς πενθεῖς, ἀλλὰ
[3, 10]   ἀποσταίημεν ὑμῖν ἑκόντες ἕτερον δὲ  τοιόνδε·   δέξασθε δὲ αὐτὸ μὴ ὡς
[3, 55]   τὸ δὲ στρατήγημα τοῦ ἀνδρὸς  τοιόνδε   ἦν· ~Σκάφας ποταμηγοὺς καὶ σχεδίας
[3, 73]   ἔχειν δόλον ἐπ´ αὐτῷ ῥάπτουσι  τοιόνδε·   νεανίσκους δύο τῶν ἐκ τῆς
[3, 2]   μήτε ἀναγκαίας, μηχανᾶται δή τι  τοιόνδε·   τοῖς ἀπορωτάτοις Ἀλβανῶν καὶ θρασυτάτοις
[3, 1]   ἄπορον οἰκεῖον ἔσχεν. ἦν δὲ  τοιόνδε·   χώραν εἶχον ἐξαίρετον οἱ πρὸ
[3, 5]   ἀναρπάσασθαι τὰς δυνάμεις. ἦν δὲ  τοιόςδε·   ~Οὐιεντανοὶ καὶ Φιδηναῖοι μεγάλας καὶ
[3, 1]   ἠξίου, Τύλλος Ὁστίλιος γένους ὢν  τοιοῦδε·   ἐκ πόλεως Μεδυλλίας, ἣν Ἀλβανοὶ
[3, 21]   ἡδονῆς καὶ στεφάνους ἐπὶ τοῖς  τοιούτοις   ἐπίκεισαι κακοῖς τίνος ἔχων ψυχὴν
[3, 10]   ἐπὶ τῶν κτισάντων τὴν πόλιν,  τοιοῦτον   ἕως τῶν καθ´ ἡμᾶς χρόνων
[3, 7]   εἴ τι πεισθείητε περὶ ἡμῶν  τοιοῦτον,   καὶ οὐθὲν ἂν τῶν μετρίων
[3, 49]   μεταδόσει καὶ ταῖς ἄλλαις φιλοφροσύναις.  ~Τοιοῦτος   μὲν δή τις Ταρκύνιος
[3, 22]   θαυμαστὰς καὶ παραδόξους περιπετείας λαβόντα  τοιούτου   τέλους ἔτυχεν. ~Ὁ δὲ Ῥωμαίων
[3, 4]   εἰ δεήσει τειχομαχίας, ὅσα τῷ  τοιούτῳ   πρόσφορα ἔργῳ μηχανησάμενος, ἐπεὶ νὺξ
[3, 52]   ὕστερον ἐμπεσούσης ἀμφοτέροις ἐκ τῶν  τοιούτων   ἁψιμαχιῶν φιλονεικίας ἐπιβοηθοῦντες ἑκάτεροι τοῖς
[3, 6]   τὴν ἄλλην εὐδαιμονίαν. τούτοις δὴ  τοῖς   ἀγαθοῖς ἐπαρθέντες ἐλευθερίας τε αὖθις
[3, 21]   θάνατον τῶν ἀδελφῶν οὐκ ἐπὶ  τοῖς   ἀγαθοῖς, μιαρὰ σύ, τοῖς
[3, 18]   τεττάρων σταδίων τὸ μεταξὺ χωρίον  τοῖς   ἀγωνιζομένοις καταλιπόντες· καὶ μετ´ οὐ
[3, 65]   καὶ τῶν Σαβίνων εὐτυχούντων ἐν  τοῖς   ἀγῶσι, τὰ δὲ πλεῖστα Ῥωμαίων·
[3, 23]   ὅμοιός ἐστιν ἡμῖν τε καὶ  τοῖς   ἄλλοις ἀνθρώποις περὶ τῆς
[3, 61]   λαβόντα, κομισθῆναι δὲ Ταρκυνίῳ σὺν  τοῖς   ἄλλοις κόσμοις βασιλικοῖς καὶ τοὺς
[3, 23]   οὐ μόνον Ἀλβανοῖς, ἀλλὰ καὶ  τοῖς   ἄλλοις Λατίνοις, ὑμᾶς δὲ χρὴ
[3, 49]   δὲ τὰ ὅπλα παραδόντες ἅμα  τοῖς   ἄλλοις λαφύροις ἐπράθησαν, παῖδές τε
[3, 34]   ἐπιταττομένοις, ὡς παρειληφότων αὐτῶν ἅμα  τοῖς   ἄλλοις οἷς εἶχον Ἀλβανοὶ καὶ
[3, 58]   οἱ μὲν φρουροὶ δεθέντες ἅμα  τοῖς   ἄλλοις τῶν Τυρρηνῶν αἰχμαλώτοις ἦσαν
[3, 1]   πολιτῶν ἀνέλαβε παύσας λατρεύοντας ἐν  τοῖς   ἀλλοτρίοις· ἵνα δὲ μηδὲ οἰκίας
[3, 24]   δὲ τούτῳ προσελάσας τις ἱππεὺς  τοῖς   ἅμα τῷ βασιλεῖ μαχομένοις, Κάμνει
[3, 15]   καὶ τέθραπται τὰ μειράκια ἐν  τοῖς   ἀμφοτέρων τῶν γυναικῶν κόλποις ἀσπάζονταί
[3, 14]   ἂν εἶναι, κἀν τούτοις ἔνεστι  τοῖς   ἀνδράσι, καὶ τὸ μὴ προλιπεῖν
[3, 69]   ναόν, συγκαλέσας τοὺς οἰωνομάντεις ἐκέλευσε  τοῖς   ἀνδράσι περὶ αὐτοῦ πρῶτον διαμαντεύσασθαι
[3, 22]   χρῶνται, τιμὴν καὶ δόξαν ἀθάνατον  τοῖς   ἀνδράσιν ἐκείνοις περιτιθεὶς κελεύων,
[3, 13]   πεφυκότων χείροσι γενέσθαι. τούτοις ἔγνω  τοῖς   ἀνδράσιν Φουφέττιος ἐπιτρέπειν τὸν
[3, 12]   φιλοτιμίαν τὸν Ἀλβανόν, καλοὺς ἀποφαίνων  τοῖς   ἀνειληφόσι τὰς τῶν στρατοπέδων ἡγεμονίας
[3, 15]   μειρακίων, οὐδ´ ὡς ἀναγκάσων αὐτοὺς  τοῖς   ἀνεψιοῖς διὰ μάχης χωρεῖν εἰ
[3, 16]   ἐξητακέναι πρῶτον εἰ βουλομένοις εἴη  τοῖς   ἀνεψιοῖς ὑμῶν ἐπιδοῦναι τὰ σώματα
[3, 34]   ἀξιοῦσαι κατεσκαμμένης τῆς Ἀλβανῶν πόλεως  τοῖς   ἀνῃρηκόσιν αὐτὴν Ῥωμαίοις τὴν ἡγεμονίαν
[3, 22]   ξύλον ὑπὲρ αὐτῶν τέταται δυσὶ  τοῖς   ἄντικρυς ἀλλήλων τοίχοις ἐνηρμοσμένον,
[3, 30]   τὰ διδόμενα, οἱ δὲ λαμπρότεροι  τοῖς   ἀξιώμασι καὶ ταῖς τύχαις κρείττους
[3, 21]   που κατὰ μόνας, ἀλλ´ ἐν  τοῖς   ἁπάντων ὀφθαλμοῖς, καί μοι τὴν
[3, 49]   τῶν πλησιοχώρων Λατίνων ἐπικουρίας μεγάλης  τοῖς   Ἀπιολανοῖς διττὰς τίθεται πρὸς αὐτοὺς
[3, 47]   Ἰανίκολον ἦσαν, ὅθεν Ῥώμη  τοῖς   ἀπὸ Τυρρηνίας ἐρχομένοις πρῶτον ἀφορᾶται,
[3, 2]   Ἀλβανῶν δὲ τοὺς πλείστους φθονοῦντας  τοῖς   ἀποίκοις τῆς εὐτυχίας δέξεσθαι τὰς
[3, 2]   ἀναγκαίας, μηχανᾶται δή τι τοιόνδε·  τοῖς   ἀπορωτάτοις Ἀλβανῶν καὶ θρασυτάτοις ἐφῆκε
[3, 29]   τόπους, ἐμὲ ποιήσασθαι πρόνοιαν συλλαμβάνοντα  τοῖς   ἀπορωτάτοις ὑμῶν τῆς εἰς τὰ
[3, 14]   τε γὰρ ἄλλ´, ὅσα ἐν  τοῖς   ἄριστα μαχησομένοις βουλοίμεθ´ ἂν εἶναι,
[3, 15]   εἰσὶν οἵους ἀκούομεν, ἐν ὀλίγοις  τοῖς   ἄριστα πεφυκόσιν ὅμοιοι καὶ τὰ
[3, 16]   δ´ ἑξῆς ἡμέραις βουλευσάμενος ἅμα  τοῖς   ἀρίστοις, ἐπειδὴ τοῖς πλείστοις ἔδοξε
[3, 5]   ἄπορα συνεῖδεν, οὐκέτι διέμεινεν ἐπὶ  τοῖς   αὐτοῖς βουλεύμασιν, ἀλλ´ εἰς ἀναβολὰς
[3, 46]   καὶ τῆς Κυψέλου τυραννίδος ἐπανισταμένης  τοῖς   Βακχιάδαις οὐκ ἀσφαλὲς εἶναι δοκῶν
[3, 61]   σκῆπτρα καὶ τὰ διαδήματα δωροῦνται  τοῖς   βασιλεῦσι βεβαιοῦντες αὐτοῖς τὰς ἐξουσίας,
[3, 11]   πόλεώς ἐστιν ἰσχὺν καὶ δύναμιν  τοῖς   βουλευθεῖσιν ὑπὸ τῶν κρατίστων παρεχόμενος.
[3, 36]   καὶ προὔθηκεν ἐν ἀγορᾷ πᾶσι  τοῖς   βουλομένοις σκοπεῖν, ἃς ἀφανισθῆναι συνέβη
[3, 22]   γε βασιλεὺς ἀποχρῆν ἔλεγε  τοῖς   βουλομένοις τὰ πρὸς τοὺς θεοὺς
[3, 11]   αἰσχύνεσθαι κοινὴν ἀναδείξαντες τὴν πόλιν  τοῖς   βουλομένοις, ὥστε καὶ σεμνυνόμεθα ἐπὶ
[3, 5]   τὴν ὀφειλομένην μοῖραν, ἧς ἅπασι  τοῖς   γινομένοις πέπρωται τυχεῖν. Κλοίλιος μὲν
[3, 49]   τῆς ἀποστάσεως φυγαῖς ἀιδίοις ἐζημίωσε,  τοῖς   δ´ ἄλλοις ἅπασι τὰ σφέτερα
[3, 5]   εἰς τὰ πράγματα εἰσῄει, προσδοκηθέντων·  τοῖς   δ´ ἐκτὸς οὖσι φιλίας τε
[3, 30]   οἰκτρᾶς καὶ ἀσχήμονος τελευτῆς ἔτυχε,  τοῖς   δ´ ἑταίροις αὐτοῦ καὶ συνειδόσι
[3, 50]   γὰρ ἐδόκει παραδιδόναι τὴν πόλιν,  τοῖς   δὲ μέχρι παντὸς ἀντέχειν) δι´
[3, 31]   στρατὸν ἐπὶ Φιδηναίους πάλιν ἐξάγει.  τοῖς   δὲ Φιδηναίοις κοινῇ μὲν οὐδ´
[3, 31]   τὸν οἰκισμὸν πεντακόσια τριῶν ἐπὶ  τοῖς   δέκα δέοντα, ἐν οἷς πολλὴν
[3, 54]   ἄνευ λύτρων θεράποντάς τε ἀποκαταστῆσαι  τοῖς   δεσπόταις ὅσων ἐγένοντο κατὰ τὰς
[3, 73]   τῆς κεφαλῆς τοῦ βασιλέως πληγὰς  τοῖς   δρεπάνοις καὶ τοῦτο πράξαντες ἔφευγον
[3, 72]   τεκμήριον οὔτε σημεῖον, δυσὶ δὲ  τοῖς   εἰκόσι τούτοις κρατυνόμενοι πρῶτον μέν,
[3, 45]   αὐτὸς παρέλαβεν, ἔτη τέτταρα πρὸς  τοῖς   εἴκοσι τὴν βασιλείαν κατασχὼν ἀποθνήσκει
[3, 3]   πράττειν ἀπέστειλεν εἰς Ἄλβαν ἅμα  τοῖς   εἰρηνοδίκαις αἰτήσοντας ὑπὲρ ὧν ἠδίκηντο
[3, 23]   τὰ δίκαια τάττειν τοὺς πατέρας  τοῖς   ἐκγόνοις καὶ τὰς μητροπόλεις ταῖς
[3, 44]   ἀγορὰς ὑποδέξεταί τε καὶ ἀμείψεται  τοῖς   ἐμπορευομένοις, ἱκανοῦ δὲ ὄντος ἄχρι
[3, 65]   τῇ σπάνει τῶν ἐπιτηδείων πολεμεῖν  τοῖς   ἐν αὐτῇ διέγνω, καὶ παρὰ
[3, 22]   ἀλλήλων τοίχοις ἐνηρμοσμένον, γίνεται  τοῖς   ἐξιοῦσιν ὑπὲρ κεφαλῆς καλούμενον τῇ
[3, 68]   εἰσιν εἴσοδοί τε καὶ ἀναβάσεις  τοῖς   ἐπὶ τὴν θέαν ἀφικομένοις παρ´
[3, 26]   Φιδηναίοις τε καὶ Τυρρηνοῖς καὶ  τοῖς   ἐπὶ τὴν συμμαχίαν σφῶν συνεληλυθόσιν
[3, 22]   τῷ φέροντι ἀπὸ Καρίνης κάτω  τοῖς   ἐπὶ τὸν Κύπριον ἐρχομένοις στενωπόν,
[3, 28]   μὲν γὰρ καὶ φυλάξασθαι ῥᾴδιον  τοῖς   ἐπιβουλευομένοις καὶ συμπλακέντας ὡς ἐχθροὺς
[3, 6]   ἰόντας, ὡς ἂν ἥκιστα γένοιντο  τοῖς   ἐπιβουλευομένοις καταφανεῖς· ἐκεῖ δ´ ὑπομένοντας
[3, 45]   Ῥώμην οὐκ ὀλίγῳ κρείττονα παραδοὺς  τοῖς   ἐπιγινομένοις ἧς αὐτὸς παρέλαβεν, ἔτη
[3, 39]   Ῥωμαῖοι δύναμιν ὕπαιθρον ἔχοντες ἐν  τοῖς   ἐπικαίροις φρουρίοις ὑποκαθημένην, ἧς
[3, 24]   αὐτὸς ἦν Τύλλος ἐν  τοῖς   ἐπιλέκτοις τῶν ἱππέων μαχόμενος. ἐν
[3, 3]   ἔπειτα ὑπαιτίους Ἀλβανοῖς γενέσθαι, προσέταξε  τοῖς   ἐπιφανεστάτοις τῶν ἑαυτοῦ φίλων τοὺς
[3, 35]   ἐπιτήδειον ὑπολαμβάνοντα τὸν καιρὸν ἅμα  τοῖς   ἑταίροις ἔχουσιν ὑπὸ ταῖς περιβολαῖς
[3, 26]   ἐπελθοῦσαν νύκτα ἐν εὐπαθείαις ἅμα  τοῖς   ἑταίροις ἦν. δὲ Τύλλος
[3, 29]   μέλλοιεν οἱ μὲν πρότεροι ἐπιβουλεύσαντες  τοῖς   ἑτέροις κατορθώσαντες πλεῖον ἕξειν
[3, 21]   καὶ τὸ μὲν σῶμα ἐν  τοῖς   ζῶσιν ἔχεις, τὴν δὲ ψυχὴν
[3, 53]   δεξιοῦ κέρατος παντελής. Ταρκύνιος δὲ  τοῖς   ἡγεμόσι τῶν πεζῶν ἀκολουθεῖν κελεύσας
[3, 13]   φιλοτιμίας ἀποδεικνυμένων, ὥστε χαλεπὴν γενέσθαι  τοῖς   ἡγεμόσιν αὐτῶν τὴν τῶν ἐπιτηδειοτάτων
[3, 18]   δὲ περιέβαλλον ἀλλήλοις κλαίοντες καὶ  τοῖς   ἡδίστοις ὀνόμασιν ἀνακαλοῦντες, ὥστε εἰς
[3, 2]   συχνοὺς ἐπιδεικνύμενος καὶ τοὺς προσήκοντας  τοῖς   ἡρπασμένοις τεθνηκόσι παράγων καὶ
[3, 70]   τὰς ὗς ἐβούλετο μὲν ἀποδοῦναι  τοῖς   ἥρωσι τὴν εὐχήν, ἐν ἀπορίᾳ
[3, 68]   ἐπίπεδοι λιθίνας ἔχουσιν ὥσπερ ἐν  τοῖς   θεάτροις ὀλίγον ὑπερανεστηκυίας ἀλλήλων καθέδρας,
[3, 69]   πόλεως χῶρος ἱερὸς ἀνεῖσθαι καὶ  τοῖς   θεοῖς αὐτοῖς μάλιστα κεχαρισμένος. ἀποδειξάντων
[3, 9]   ἡμῶν οὐ μεμπτὰς τέτικε δίκας  τοῖς   θεοῖς. ἀφείσθω δὴ πᾶσα ἐγκλήματος
[3, 32]   τὰς χεῖρας Τύλλος εὔξατο  τοῖς   θεοῖς, ἐὰν νικήσῃ τῇ τόθ´
[3, 29]   κτημάτων, ἐξ ὧν αἱ θυσίαι  τοῖς   θεοῖς ἐγίνοντο. οἴκων δὲ κατασκευῆς,
[3, 22]   ἔπεσον χωρίοις καὶ θύσαντες τἀπινίκια  τοῖς   θεοῖς ἐν εὐπαθείαις ἦσαν, Ἀλβανοὶ
[3, 69]   οὗτος εὐχὴν ἀποδιδούς, ἣν ἐποιήσατο  τοῖς   θεοῖς ἐν τῇ τελευταίᾳ πρὸς
[3, 48]   ταῖς πύλαις ἤδη συνήγγιζεν, εὐξάμενος  τοῖς   θεοῖς ἐπιτελῆ γενέσθαι τὰ μαντεύματα
[3, 41]   πομπὴν καὶ τὸν εἰωθότα θρίαμβον  τοῖς   θεοῖς κατήγαγεν εἰς τὴν πόλιν
[3, 17]   οὐρανὸν πολλὰς ἔφη χάριτας εἰδέναι  τοῖς   θεοῖς, ὅτι παῖδας ἔδωκαν αὐτῷ
[3, 31]   εἰς Ῥώμην τὴν τροπαιοφόρον ἀπεδίδου  τοῖς   θεοῖς πομπήν τε καὶ θυσίαν
[3, 69]   καὶ πᾶν ἀποδοῦναι τῷ μέλλοντι  τοῖς   θεοῖς τεμένει γενήσεσθαι τὸ δάπεδον.
[3, 31]   τῆς δημοσίας γῆς τὴν ἀρκοῦσαν  τοῖς   θητεύουσιν ἐξ αὐτῶν ἀπεμέριζε ταῖς
[3, 23]   ὡς ἀνόσια πράττουσιν εἰ δουλεύειν  τοῖς   ἰδίοις ἐκγόνοις δυσανασχετοῦμεν, ἀλλ´ οἱ
[3, 7]   ἑκάστου προαιρέσεως. οὔτε γὰρ ἐν  τοῖς   ἰδίοις οὔτ´ ἐν τοῖς κοινοῖς
[3, 33]   ὁμολογιῶν στήλας ἀντιγράφους θέντες ἐν  τοῖς   ἱεροῖς, ἐπειδὴ συνέστη Ῥωμαίοις πρὸς
[3, 67]   Ποπλίου θυγάτηρ οὐχ ἁγνὴ προσιοῦσα  τοῖς   ἱεροῖς. τρόπος δὲ τιμωρίας ὅστις
[3, 53]   δόρυ καὶ τὰ κέντρα προσβαλὼν  τοῖς   ἵπποις εἰς πλαγίους ἐμβάλλει τοὺς
[3, 32]   ὀρχήσεις κινούμενοι πρὸς αὐλὸν ἐν  τοῖς   καθήκουσι χρόνοις καὶ ὕμνους τινὰς
[3, 49]   τὴν ἀρχήν, πρῶτον μὲν ἐπολέμησε  τοῖς   καλουμένοις Ἀπιολανοῖς πόλει τοῦ Λατίνων
[3, 62]   μετὰ τὴν ἐκβολὴν τῶν βασιλέων  τοῖς   κατ´ ἐνιαυτὸν ὑπάτοις ἔξω τοῦ
[3, 44]   προειρημένου πολιτεύματος κρεῖττον, καὶ  τοῖς   κατὰ τὸν βίον ἅπασιν εὐδαιμονεστέραν
[3, 51]   προσχωρούσαις καθ´ ὁμολογίας τὸ πειθαρχεῖν  τοῖς   κεκρατηκόσι μόνον, ἄλλο δὲ ἀνήκεστον
[3, 53]   οὐδένα πόρον εὑρεῖν δυνάμενοι παραδοῦναι  τοῖς   κεκρατηκόσιν ἑαυτούς. γενόμενος δὲ
[3, 59]   τροπῇ δυσχωρίαις ἐγκυρήσαντες ἀνεξόδοις παρέδοσαν  τοῖς   κεκρατηκόσιν ἑαυτούς. τοιαύτης μέντοι συμφορᾶς
[3, 6]   καὶ χώρας ἀποδασμῷ ζημιωθέντες ὑπήκοοι  τοῖς   κεκρατηκόσιν ἠναγκάσθησαν γενέσθαι. περὶ ὧν
[3, 23]   κακῶν ἔσχατον ἐν οὐκ εὐτυχοῦσι  τοῖς   κοινοῖς μόνος εὐτυχεῖν, ἐνθυμούμενος δὲ
[3, 7]   ἐν τοῖς ἰδίοις οὔτ´ ἐν  τοῖς   κοινοῖς συλλόγοις ὁμονοοῦντας ὑπὲρ τοῦ
[3, 21]   τοῖς ἀγαθοῖς, μιαρὰ σύ,  τοῖς   κοινοῖς τῆς πατρίδος χαίρεις οὔτ´
[3, 6]   οἰκεῖα κέρδη περιβαλέσθαι ζητοῦντες εἴτε  τοῖς   κορυφαιοτάτοις τῶν σφετέρων καὶ τὸ
[3, 38]   Μεδυλλίαν τε τριετῆ χρόνον ὑπὸ  τοῖς   Λατίνοις γενομένην τῷ τετάρτῳ κομίζεται
[3, 53]   ~Ταῖς δ´ ἑξῆς ἡμέραις ἀφικομένης  τοῖς   Λατίνοις ἑτέρας παρὰ Τυρρηνῶν συμμαχίας
[3, 12]   στρατηγῶν τοιάδε ἦν· τέλος δὲ  τοῖς   λόγοις αὐτῶν ἠκολούθησεν οἷον
[3, 35]   ὄντα τοῦ Τύλλου καὶ ἐν  τοῖς   μάλιστα πιστευόμενον φυλάττειν ὅτε καιρὸς
[3, 69]   καὶ τῆς Νεότητος πολλὰ παραιτουμένοις  τοῖς   μάντεσι καὶ λιπαροῦσιν οὐκ ἐπείσθησαν
[3, 19]   ἀμφοτέρων αὐτῶν ἐγίνοντο καὶ παρακελεύσεις  τοῖς   μαχομένοις ἐναλλὰξ εὐχαί τε καὶ
[3, 67]   κατασκευασάμενος. ἔγωγ´ οὖν ἐν τρισὶ  τοῖς   μεγαλοπρεπεστάτοις κατασκευάσμασι τῆς Ῥώμης, ἐξ
[3, 11]   ἀγαθά. ἵνα δὲ συντεμὼν εἴπω  τοῖς   μέλλουσιν ἑτέρων ἄρξειν δύο προσεῖναι
[3, 50]   αὐτὴν ἔτι γνώμην ἅπαντες φυλάττοντες  (τοῖς   μὲν γὰρ ἐδόκει παραδιδόναι τὴν
[3, 12]   ἕνα μάχης διεφέρετο λέγων ὅτι  τοῖς   μὲν ἡγουμένοις τῶν στρατοπέδων ὅταν
[3, 47]   πρώτοις ἀριθμούμενος, ἀλλ´ οὐδ´ ἐν  τοῖς   μέσοις, ἀνιαρῶς ἔφερε τὴν ἀτιμίαν.
[3, 62]   οὗτος κόσμος ἅπας καὶ  τοῖς   μετ´ ἐκεῖνον τὴν βασιλικὴν ἀρχὴν
[3, 23]   ἀσφαλεῖ γενόμενος τίνα χρήσομαι τρόπον  τοῖς   μετὰ ταῦτα πράγμασιν ἀκούσατέ μου·
[3, 21]   ἔθος ἐστὶν ἀμφιέννυσθαι πέπλους Λατίνων  τοῖς   μετιοῦσι τὰς νύμφας) τοῦτον δὴ
[3, 1]   κλῆρος. ταύτην Τύλλος ἐπέτρεψε  τοῖς   μηδένα κλῆρον ἔχουσι Ῥωμαίων κατ´
[3, 29]   τὸ κοινὸν ὑμῶν ἐκέκτητο γῆν  τοῖς   μηθένα κλῆρον ἔχουσιν Ἀλβανῶν διαμερισθῆναι
[3, 26]   συνᾴδειν τὰ πραχθέντα ὑπ´ αὐτοῦ  τοῖς   μηνυομένοις ὑπὸ τῶν αἰχμαλώτων ἀναβὰς
[3, 15]   ἀγνοεῖν ἔοικας, πολὺν παρέξει  τοῖς   νεανίσκοις ὄκνον, ἐὰν ἀξιῶμεν αὐτοὺς
[3, 69]   γενήσεσθαι τὸ δάπεδον. ἔδοξε δὴ  τοῖς   οἰωνοπόλοις ὑπὲρ ἑκάστου βωμοῦ τῶν
[3, 11]   καὶ ἐν ἴσῳ τὰ πολλὰ  τοῖς   ὀλίγοις λεχθησόμενα πρὸς ἀντιπάλους ὄντας
[3, 34]   τε γὰρ αὐτῶν σφισι γενομένων  τοῖς   ὅπλοις κεκρατηκέναι καὶ τὴν πόλιν
[3, 60]   βουλομένων ὑμῶν ἕως ἂν κρατῶ  τοῖς   ὅπλοις, παρ´ ἑκόντων δὲ μᾶλλον
[3, 6]   διὰ συμβόλων σκοποί τινες ἐν  τοῖς   ὄρεσι λοχῶντες) ὅταν δὲ ἀρθῇ
[3, 57]   ἁπασῶν τῶν Τυρρηνίδων πόλεων μεγάλης  τοῖς   Οὐιεντανοῖς ἐπικουρίας εἰς μάχην καταστᾶσα
[3, 21]   τὸν μόρον τοῦ μνηστῆρος ἀτενέσι  τοῖς   ὀφθαλμοῖς εἰς τὸν ἀδελφὸν ὁρᾷ
[3, 32]   τε καὶ Λατίνων ἅγιον ἐν  τοῖς   πάνυ θεᾶς Φερωνείας ὀνομαζομένης, ἣν
[3, 68]   καὶ τοῦτο τὸ ἔργον ἐν  τοῖς   πάνυ καλοῖς καὶ θαυμαστοῖς κατασκευάσμασι
[3, 48]   τε ὅπου δεήσειεν ἀγαθῆς ἐν  τοῖς   πάνυ φρονίμοις τῶν συμβούλων ἀριθμούμενος.
[3, 23]   ἔπειτα κόσμον τε σώζοντας καὶ  τοῖς   παραγγελλομένοις ὀξέως ὑπηρετοῦντας προθύμους ἀγωνιστὰς
[3, 23]   ἐκ τοῦ φανεροῦ ἀφειστήκεσαν καὶ  τοῖς   παραγενομένοις ἐκ Ῥώμης πρεσβευταῖς πυνθανομένοις
[3, 29]   μετέχειν καὶ ἀρχὰς λαμβάνειν καὶ  τοῖς   πατρικίοις προσνεμηθῆναι τούςδε τοὺς οἴκους·
[3, 54]   ἑαυτῶν ἐπέτρεψε καὶ πολιτεύμασι χρήσασθαι  τοῖς   πατρίοις ἐφῆκεν, ἀποδοῦναι δὲ αὐτοὺς
[3, 9]   ἔτι μᾶλλον ἐσομένην, ἀλλὰ φιλοχωρήσετε  τοῖς   πατρῴοις ἐφεστίοις, ἐκεῖνό γέ τοι
[3, 21]   καὶ εὐτυχέσιν ἔργοις αὐθημερὸν ἔθυε  τοῖς   πατρῴοις θεοῖς ἃς εὔξατο θυσίας
[3, 18]   δὲ μετὰ ταῦθ´ οἱ νεανίσκοι  τοῖς   πατρῴοις θεοῖς εὐξάμενοι καὶ προῆγον
[3, 21]   νεκρὸν τῆς θυγατρὸς οὔτ´ ἐν  τοῖς   πατρῴοις τεθῆναι μνήμασιν ἐπέτρεψεν οὔτε
[3, 40]   τοὺς ἀγροὺς αὐτὸς μὲν ἅμα  τοῖς   πεζοῖς ἐπὶ τὸν χάρακα τῶν
[3, 71]   κατὰ τὴν ἀγοράν. προδιαλεχθεὶς δὲ  τοῖς   περὶ αὐτὸν δι´ οὗ τρόπου
[3, 11]   πόλις ἐκ μικρᾶς καὶ φοβερὰ  τοῖς   περιοίκοις ἐξ εὐκαταφρονήτου διὰ ταύτην
[3, 16]   βουλευσάμενος ἅμα τοῖς ἀρίστοις, ἐπειδὴ  τοῖς   πλείστοις ἔδοξε δέχεσθαι τὰς τοῦ
[3, 65]   συμμάχων δυνάμεις παραλαβόντες ἐχώρουν ὁμόσε  τοῖς   πολεμίοις. μὲν οὖν τῶν
[3, 6]   εὐτυχὲς κατασκῆψαι τέλος μηνυταὶ γίνονται  τοῖς   πολεμίοις τοῦ δόλου. ~Ταῦτα δὴ
[3, 23]   ἄρχειν, ὅταν δὲ μέλλωμεν ὁμόσε  τοῖς   πολεμίοις χωρεῖν, ἄρξω μὲν ἐγὼ
[3, 23]   καὶ σποράδας. δεινὴ δ´ ἐν  τοῖς   πολέμοις καὶ διὰ κενῆς
[3, 37]   αὐτῶν Πολιτωρίῳ, πρὶν ἐπικουρίαν τινὰ  τοῖς   πολιορκουμένοις ἐκ τῶν ἄλλων ἀφικέσθαι
[3, 40]   τοὺς ὁμόσε χωροῦντας διαφθείραντες ἀνοίγουσι  τοῖς   πολιορκοῦσι τὰς πύλας. πολλῶν δ´
[3, 23]   ἀνὴρ οὗτος ἐν αἰτίαις παρὰ  τοῖς   πολίταις ὑπάρχων ὡς κακῶς ἐστρατηγηκὼς
[3, 11]   πόλεων τὴν Ῥώμην πεποιήκαμεν τούτοις  τοῖς   πολιτεύμασιν ὧν σὺ κατηγόρεις χρώμενοι.
[3, 13]   καλλίστους καὶ οὐ γενέσεως ὁμοίας  τοῖς   πολλοῖς μετειληφότας, ἀλλὰ σπανίου καὶ
[3, 5]   ἔτυχε καὶ ὅσα ἦν ἐν  τοῖς   πράγμασι δυσχερῆ καὶ ἄπορα συνεῖδεν,
[3, 22]   νόμος. ἀπορούμενος δὲ τί χρήσεται  τοῖς   πράγμασι τελευτῶν κράτιστον εἶναι διέγνω
[3, 6]   ταῦτα ἦν διέγνωστο πράττειν  τοῖς   προεστηκόσι τῶν πόλεων. εἰ μὲν
[3, 28]   οὔτε φυλάξασθαι ῥᾴδιον οὔτε ἀμύνασθαι  τοῖς   προκαταληφθεῖσι δυνατόν. οὗτοι δ´ εἰσὶν
[3, 50]   {ἀντεῖχον} ἀνδρείως ἀπομαχόμενοι {καὶ} πολλὰς  τοῖς   προσβαλοῦσι πληγὰς ἔδωκαν, κάμνοντες δὲ
[3, 47]   ἐπιχωρίων καὶ οὐχ ὅπως ἐν  τοῖς   πρώτοις ἀριθμούμενος, ἀλλ´ οὐδ´ ἐν
[3, 47]   τὰ κοινὰ πράττειν καὶ ἐν  τοῖς   πρώτοις τῶν ἀστῶν εἶναι προῄρητο.
[3, 64]   κατὰ τὴν μάχην ἔπεσεν ὑποχείριον  τοῖς   Ῥωμαίοις γενέσθαι· οὐδὲ γὰρ οἱ
[3, 26]   τῶν Φιδηναίων ἐχώρει, ἵνα δὴ  τοῖς   Ῥωμαίοις γένοιτο πᾶσι φανερὸς ἔργον
[3, 40]   πρὸς τὰς Λατίνων πόλεις συνεστηκὼς  τοῖς   Ῥωμαίοις πόλεμος ἀναγκαίας ἐποίει τὰς
[3, 58]   οὖν καὶ ἐκ παρατάξεως μάχη  τοῖς   Ῥωμαίοις πρὸς τοὺς ἐκ τῆς
[3, 24]   ὑποσχέσεις τῶν Ἀλβανῶν θρασύτερον ἤδη  τοῖς   Ῥωμαίοις προσεφέροντο, καὶ τὸ μὲν
[3, 2]   ἀρχῆς ἀξιωθείς, ὃς ἀχθόμενος ἐπὶ  τοῖς   Ῥωμαίων ἀγαθοῖς καὶ κατέχειν τὸν
[3, 33]   ἐδύνατο μεταπεμψάμενος. συνῆκτο δὲ καὶ  τοῖς   Σαβίνοις ἤδη τὸ στράτευμα, καὶ
[3, 32]   καὶ μετ´ οὐ πολὺ πρεσβευσαμένοις  τοῖς   Σαβίνοις καταλύεται τὸν πόλεμον αἰχμαλώτους
[3, 64]   καὶ ἱππεῖς οἱ κατόπιν ἐπιφανέντες  τοῖς   Σαβίνοις, οὓς Ταρκύνιος ἐν
[3, 67]   μετὰ τὴν ἐκείνου τελευτὴν ἐν  τοῖς   Σιβυλλείοις εὑρεθῆναι χρησμοῖς οἱ τῶν
[3, 53]   ὑπ´ ἀλλήλων καὶ καταπατούμενοι περὶ  τοῖς   σκόλοψιν κατὰ τὰς τάφρους
[3, 34]   οὔτε γὰρ ἐκ παρατάξεως ὅλοις  τοῖς   στρατεύμασι πρὸς ὅλα συμβάλλουσι μεγάλη
[3, 13]   ἐπὶ πολὺ χωροῦσαν ἐν ἀμφοτέροις  τοῖς   στρατεύμασι τὴν φιλοτιμίαν τῶν
[3, 56]   μὲν ἐν αὐτοῖς καταληφθέντα χρήματα  τοῖς   στρατιώταις ἐπέτρεψε διανείμασθαι, τοὺς δὲ
[3, 40]   ἀπέκτεινεν, οἰκίας δ´ ἁπάντων διαρπάσαι  τοῖς   στρατιώταις ἐπιτρέψας καὶ φρουρὰν ἐν
[3, 53]   δ´ ἐν τῷ χάρακι καταληφθέντα  τοῖς   στρατιώταις ἐχαρίσατο. ~Ταῦτα διαπραξάμενος ἐπὶ
[3, 9]   ὡς ἡμᾶς, ὑμῖν δὲ ἄρα  τοῖς   συγγενεστάτοις τὸ αὐτὸ τοῦτο γενόμενον
[3, 22]   ἦσαν, Ἀλβανοὶ δὲ ἀχθόμενοι {ἐπὶ}  τοῖς   συμβεβηκόσι καὶ τὸν ἡγεμόνα δι´
[3, 48]   αὐτὸν ὑποδεξαμένου καὶ καταχωρίσαντος ἅμα  τοῖς   συμπαροῦσιν αὐτῷ Τυρρηνῶν εἰς φυλήν
[3, 29]   τὴν βουλὴν καὶ τὰ δόξαντα  τοῖς   συνέδροις γραψαμένου, τὴν μὲν πόλιν
[3, 26]   τὸν Ἀλβανὸν Μέττιον Φουφέττιον ἐν  τοῖς   συνομοσαμένοις ὑπάρχοντα, δόξας συνᾴδειν τὰ
[3, 20]   ὑστέρει. ἔνθα δὴ τῶν Ἀλβανῶν  τοῖς   σφετέροις ἐγκελευομένων, τῶν δὲ Ῥωμαίων
[3, 19]   τοῦ φιλονεικεῖν τε καὶ συμπαθεῖν  τοῖς   σφετέροις ἔλαθον αὑτοὺς τὸ τῶν
[3, 52]   τοιούτων ἁψιμαχιῶν φιλονεικίας ἐπιβοηθοῦντες ἑκάτεροι  τοῖς   σφετέροις, ὀλίγοι μὲν τὸ πρῶτον,
[3, 27]   μὲν ἡγεμόνα τῶν Ἀλβανῶν ἅμα  τοῖς   ταξιάρχοις τε καὶ λοχαγοῖς παρ´
[3, 61]   οὐ μὴν ἅπαντές γε συμφέρονται  τοῖς   ταῦτα λέγουσιν, ἀλλὰ παλαίτερον ἔτι
[3, 22]   θυσίας τινὰς ἐπ´ αὐτοῖς ποιήσαντες  τοῖς   τε ἄλλοις καθαρμοῖς ἐχρήσαντο καὶ
[3, 19]   ἐνέγκας τὸ ξίφος. δὲ  τοῖς   τε ἄλλοις τραύμασι κεκαρωμένος ἤδη
[3, 42]   περιεγένοντο παρὰ πολὺ τῶν Σαβίνων  τοῖς   τε φεύγουσιν αὐτῶν ἐπὶ τὸν
[3, 49]   τῆς πόλεως ἐγίνετο καὶ προσῆγε  τοῖς   τείχεσι τὰς δυνάμεις ἐκ διαδοχῆς·
[3, 70]   παῖς ὢν Νέβιος, ὅσα  τοῖς   τηλικούτοις δύναμις ἦν, καὶ τὰς
[3, 21]   τῆς ἡδονῆς καὶ στεφάνους ἐπὶ  τοῖς   τοιούτοις ἐπίκεισαι κακοῖς τίνος ἔχων
[3, 13]   ἑαυτὸν ἠξίου τάττειν πρῶτον ἐν  τοῖς   τρισί. ταύτην ἐπὶ πολὺ χωροῦσαν
[3, 19]   τοὺς γὰρ δὴ σφετέρους δύο  τοῖς   τρισὶν Ἀλβανοῖς εὐκατεργάστους ὑπελάμβανον γενήσεσθαι.
[3, 59]   οὐδεμιᾶς τῶν πόλεων κοινὴν ἀποσταλῆναι  τοῖς   Τυρρηνοῖς συμμαχίαν, ἀλλ´ ἐθελονταί τινες
[3, 58]   αὐτῇ φρουρὰν καὶ τοὺς παραδόντας  τοῖς   Τυρρηνοῖς τὰ τείχη τιμωρήσασθαι προθυμούμενος.
[3, 19]   τὸ χαῖρον, ἑτέρα πάλιν ἀντιπνεύσασα  τοῖς   τῶν Ῥωμαίων κατορθώμασι τύχη τούτων
[3, 18]   σύνεγγυς ἀλλήλων τὰ μὲν ξίφη  τοῖς   ὑπασπισταῖς παρέδωκαν, προσδραμόντες δὲ περιέβαλλον
[3, 34]   αὐτῆς τριάκοντα πόλεις ἠξίου πείθεσθαι  τοῖς   ὑπὸ Ῥωμαίων ἐπιταττομένοις, ὡς παρειληφότων
[3, 43]   καὶ στενῇ φάραγγι. ἐν δὲ  τοῖς   ὕστερον χρόνοις ἐχώσθη πᾶς
[3, 56]   τῆς ἐφόδου. τῶν δ´ ἐν  τοῖς   χάραξι καταληφθέντων οἱ μὲν ὑπὸ
[3, 4]   τοὺς χάρακας, εἰσῄει τε αὐτῶν  τοῖς   χαριεστάτοις λογισμὸς ὡς οὐ τὰ
[3, 22]   τέταται δυσὶ τοῖς ἄντικρυς ἀλλήλων  τοίχοις   ἐνηρμοσμένον, γίνεται τοῖς ἐξιοῦσιν
[3, 13]   κατ´ ἄλλην τινὰ τύχην  τόλμαν   ἐπίσημος ἑαυτὸν ἠξίου τάττειν πρῶτον
[3, 64]   καὶ συμπεσόντες ἐμάχοντο πᾶσαν ἀποδεικνύμενοι  τόλμαν,   ἕως ἦν αὐτοῖς εἷς μόνος
[3, 73]   τῶν ἐκ τῆς συνωμοσίας τοὺς  τολμηροτάτους   ποιμενικαῖς ἐνδύσαντες στολαῖς καὶ δρεπάνοις
[3, 28]   τοὺς μὲν ἐκ τοῦ φανεροῦ  τολμήσαντας   εἰς πόλεμον ἡμῖν καταστῆναι Φιδηναίους
[3, 30]   ὑμεῖς γὰρ ἂν παρακινεῖν τι  τολμήσητε,   πάντες ἀπολεῖσθε ὑπὸ τούτων· δείξας
[3, 46]   πρεσβύτερον ἀρτίως γενειῶντα. ~Μετὰ δὲ  τὸν   Ἄγκου Μαρκίου θάνατον βουλὴ
[3, 49]   οἱ ἄλλοι σύμπαντες Λατῖνοι μετὰ  τὸν   Ἄγκου Μαρκίου θάνατον λελύσθαι τὰς
[3, 20]   βραχίονος πληγὴν ἐνέγκας καὶ διελὼν  τὸν   ἀγκῶνα. πεσούσης δὲ χαμαὶ τῆς
[3, 22]   δὲ τῆς πόλεως χωρίῳ  τὸν   ἁγνισμὸν ἐποιήσαντο πάντες Ῥωμαῖοι νομίζουσιν
[3, 73]   κεκραγότες δὲ ἅμα καὶ παθαινόμενοι  τὸν   ἄγριον τρόπον καὶ μηθὲν εἰς
[3, 23]   ἐν τῇ ἡμετέρᾳ γῇ Φιδηναῖοι  τὸν   ἀγῶνα ἀράμενοι, τῆς δὲ αὑτῶν
[3, 52]   νυκτὸς ἐπιλαβούσης. μέντοι μετὰ  τὸν   ἀγῶνα διάνοια ἑκατέρων οὐχ ὁμοία
[3, 11]   τινὶ τῆς ἑαυτῶν στρατιᾶς ἑκάτεροι  τὸν   ἀγῶνα εἰς ὀλιγοστόν τι πλῆθος
[3, 66]   ἐπειδὴ παρεσκεύαστο ἀμφοτέροις τὰ πρὸς  τὸν   ἀγῶνα ἐπιτήδεια, συνῄεσαν εἰς μάχην,
[3, 4]   ἐρύματα. παρασκευασάμενος δὲ τὰ πρὸς  τὸν   ἀγῶνα καί, εἰ δεήσει τειχομαχίας,
[3, 17]   καὶ προσελθόντες τῷ βασιλεῖ ἀναδέχονται  τὸν   ἀγῶνα, κἀκεῖνος συγκαλέσας τὴν βουλὴν
[3, 16]   γνώμαις, εἰ μὲν ἑκόντες ἀναδέχοισθε  τὸν   ἀγῶνα καλὸν ὄντα καὶ προσήκοντα
[3, 4]   εὐκαταφρονήτους, τῆς μὲν ταχείας ἐπὶ  τὸν   ἀγῶνα ὁρμῆς, ἣν κατ´ ἀρχὰς
[3, 28]   μαθόντες δ´ ἡμᾶς εὖ πρὸς  τὸν   ἀγῶνα παρεσκευασμένους, ὡς οὐθὲν οἷοίτ´
[3, 6]   δυνάμεις ἐκλιποῦσαι τοὺς χάρακας ἐπὶ  τὸν   ἀγῶνα προελεύσονται, (τοῦτον δὲ φανερὸν
[3, 59]   φρονήματα πάσας μὲν ἐξαποστειλάντων εἰς  τὸν   ἀγῶνα τὰς ἐξ ἑκάστης πόλεως
[3, 23]   περὶ τῆς Ῥωμαίων ἡγεμονίας ποιήσασθαι  τὸν   ἀγῶνα. ταῦτα διανοηθεὶς ὑπενόμευσα Ῥωμαίοις
[3, 51]   ἑαυτῶν πόλεις ἀπελθεῖν. ~Μετὰ δὲ  τὸν   ἀγῶνα τοῦτον ἔχων συντεταγμένην τὴν
[3, 15]   χωρεῖν εἰ μὴ βουληθεῖεν αὐτοὶ  τὸν   ἀγῶνα ὑπομεῖναι παρεσκευασάμην, ἀλλ´ ἐπειδὴ
[3, 14]   καὶ δὴ καὶ κατὰ τόνδε  τὸν   ἀγῶνα φανερὰν τὴν εὔνοιαν πεποιῆσθαι.
[3, 64]   Ῥωμαίους οἱ Σαβῖνοι προθύμως ἐπὶ  τὸν   ἀγῶνα χωροῦντας ἐξῆγον καὶ αὐτοὶ
[3, 6]   εἰ μὲν οὖν θρασύτερον ἐπὶ  τὸν   ἀγῶνα ὥρμησαν Ἀλβανοὶ Ῥωμαίων καταφρονήσαντες
[3, 65]   Ῥωμαϊκῆς ἡγεῖτο δυνάμεως, Ἀρρόντα δὲ  τὸν   ἀδελφιδοῦν τῆς Τυρρηνικῆς συμμαχίας ἀπέδειξε
[3, 21]   δὲ γενομένη τῆς πόλεως ὡς  τὸν   ἀδελφὸν εἶδε περιχαρῆ τοὺς ἐπινικίους
[3, 21]   μνηστῆρος ἀτενέσι τοῖς ὀφθαλμοῖς εἰς  τὸν   ἀδελφὸν ὁρᾷ καὶ λέγει· Μιαρώτατε
[3, 20]   Ἀλβανῶν, ἀλλ´ ὑφ´ ἑνός, ὁρῶν  τὸν   ἀδελφὸν οὐκέτι καρτερὸν τῶν ποδῶν.
[3, 9]   ἑκάτεροι νῦν τε καὶ εἰς  τὸν   ἀεὶ χρόνον ἐσόμεθα φίλοι, σὺ
[3, 20]   ἔτι πληγὴν καίριον ἐξενέγκας ἀποκτείνει  τὸν   Ἀλβανόν, καὶ μετὰ τοῦτον ἐπὶ
[3, 23]   δ´ ἑξῆς Φουφέττιόν τε μεταπεμψάμενος  τὸν   Ἀλβανὸν καὶ τῶν ἄλλων φίλων
[3, 12]   προκαλούμενος εἰς τὴν ὁμοίαν φιλοτιμίαν  τὸν   Ἀλβανόν, καλοὺς ἀποφαίνων τοῖς ἀνειληφόσι
[3, 26]   ἀποστάσεως ἡγεμόνες, ὡς ἔμαθε καὶ  τὸν   Ἀλβανὸν Μέττιον Φουφέττιον ἐν τοῖς
[3, 17]   νεανίσκων διαθέμενος ἀποστέλλει πρέσβεις πρὸς  τὸν   Ἀλβανὸν τοὺς δηλώσοντας, ὅτι δέχονται
[3, 20]   ὀξέως καὶ πρὶν φυλάξασθαι  τὸν   Ἀλβανὸν φθάνει τῷ ξίφει κατὰ
[3, 19]   ὁρῶν ἐπὶ τῷ κατορθώματι περιχαρῆ  τὸν   Ἀλβανὸν ὠθεῖται ταχὺς ἐπ´ αὐτὸν
[3, 18]   βασιλεὺς ὡπλισμένους τε κάλλιστα καὶ  τὸν   ἄλλον ἔχοντας κόσμον οἷον ἄνθρωποι
[3, 70]   αὐτῷ κατὰ δαίμονα διχῇ νέμει  τὸν   ἀμπελῶνα, θάτερα μὲν αὐτοῦ λαμβάνων
[3, 3]   μηδενὸς λόγου ἠξιωμέναι· ὅθεν δὴ}  τὸν   ἀναγκαιόν τε καὶ δίκαιον Ἀλβανοῖς
[3, 26]   ἕως ἂν ὑφ´ ἑαυτῷ ποιήσηται  τὸν   ἄνδρα, ἀλλ´ ἐπαινεῖν τε τὴν
[3, 5]   δυσεξέλεγκτα ἐξευρόντας φάρμακα διὰ τούτων  τὸν   ἄνδρα ἀνῃρηκέναι· οἱ δὲ ὑπὸ
[3, 5]   τῶν πραγμάτων ἀπόγνωσις ἀνῃρηκέναι  τὸν   ἄνδρα ἐδόκει, ἀλλ´ τῆς
[3, 22]   τε καὶ δαίμονας καὶ καθῆραι  τὸν   ἄνδρα οἷς νόμος τοὺς ἀκουσίους
[3, 22]   προσέθετο καὶ ἀπολύει τοῦ φόνου  τὸν   ἄνδρα· οὐ μὴν γε
[3, 35]   μᾶλλον προστιθέμενος κατὰ δαίμονα νομίζω  τὸν   ἄνδρα ταύτης τῆς τελευτῆς τυχεῖν.
[3, 22]   καὶ οἱ τότε καθαίροντες  τὸν   ἄνδρα τελευταίῳ τῶν περὶ τοὺς
[3, 65]   οὔσης Ταρκυνίῳ γενεᾶς ἄρρενος, ἀγάμενοι  τὸν   ἄνδρα τῆς τε περὶ τὰ
[3, 21]   τὸ στῆθος ἐθρήνει καὶ ἀνεκαλεῖτο  τὸν   ἀνεψιόν, ὥστε πολλὴν κατάπληξιν εἰσελθεῖν
[3, 23]   κρείττω ποιῆσαι τοῦ θείου νόμου  τὸν   ἀνθρώπινον· καὶ τε δαιμόνιος
[3, 55]   ἀνωτέρω τῆς ἐκείνων στρατοπεδείας παρὰ  τὸν   Ἀνίητα ποταμὸν ἐπὶ λόφου τινὸς
[3, 23]   ἐπὶ τοὺς πολεμίους καὶ διαβὰς  τὸν   Ἀνίητα ποταμὸν οὐ μακρὰν τῆς
[3, 64]   ἅπαντας δὴ συνελθεῖν φθάνει διαβὰς  τὸν   Ἀνίητα ποταμόν. ταῦτα μαθὼν
[3, 29]   χρημάτων μηθὲν ἀφαιρεθέντας ἐν Ῥώμῃ  τὸν   ἀπὸ τοῦδε χρόνον οἰκεῖν· ὅσην
[3, 36]   τὰ κατερρᾳθυμημένα τῶν ἱερῶν καὶ  τὸν   ἀργὸν ὄχλον ἐπὶ τὰς ἰδίας
[3, 12]   διαγωνίσασθαι. ἐπιτηδειότατον γὰρ εἶναι τόνδε  τὸν   ἀριθμὸν εἰς ἅπασαν ἀμφισβητουμένου πράγματος
[3, 12]   τοῦ λαμπροτάτου πρὸς ἕνα Ῥωμαῖον  τὸν   ἄριστον μονομαχήσοντος καὶ πρόθυμος ἦν
[3, 48]   κατασκευάζεται τόπον διαλαχὼν τῆς πόλεως  τὸν   ἀρκοῦντα καὶ γῆς λαμβάνει κλῆρον.
[3, 60]   τε κόσμον ἑκάστῃ φυλάττειν συγχωρῶ  τὸν   ἀρχαῖον. διδοὺς δὲ ταῦθ´ ὑμῖν
[3, 22]   κράτιστα καὶ συμφορώτατα συμβουλεύσων, καὶ  τὸν   ἄρχοντά τε αὐτῶν Φουφέττιον ἐπὶ
[3, 38]   πόλιν τῶν Λατίνων ἐπιφανῆ κατὰ  τὸν   αὐτὸν αἱρεῖ χρόνον ἐκ παρατάξεώς
[3, 31]   καὶ τὰ σφέτερα πάντα καρποῦσθαι  τὸν   αὐτὸν ἐάσας τρόπον τήν τε
[3, 21]   κατάπληξιν εἰσελθεῖν ἅπαντας ὅσοι κατὰ  τὸν   αὐτὸν ἦσαν τόπον. ἀνακλαυσαμένη δὲ
[3, 52]   Ῥωμαίων γῆν ἐνέβαλον, καὶ κατὰ  τὸν   αὐτὸν χρόνον ἐκ τοῦ Σαβίνων
[3, 13]   Κορατίῳ τὸ γένος Ἀλβανῷ κατὰ  τὸν   αὐτὸν χρόνον ἐνεγγύησε θυγατέρας διδύμους
[3, 19]   καταβαλόντι, καὶ τυγχάνουσιν ἀμφότεροι κατὰ  τὸν   αὐτὸν χρόνον πληγὰς ἐξαισίους ἐξενέγκαντες
[3, 20]   σφετέροις ἐγκελευομένων, τῶν δὲ Ῥωμαίων  τὸν   αὑτῶν ἀγωνιστὴν κακιζόντων καὶ τῶν
[3, 34]   ἐτῶν γὰρ διαγενομένων πεντεκαίδεκα μετὰ  τὸν   ἀφανισμὸν τῆς Ἄλβας πρεσβείας ἀποστείλας
[3, 35]   εἴσω τῶν θυρῶν, ἀποκτείναντα δὲ  τὸν   βασιλέα καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ
[3, 22]   λόγων ῥηθέντων ὑφ´ ἑκατέρων πολλὴ  τὸν   βασιλέα κατεῖχεν ἀμηχανία, τί τέλος
[3, 72]   οἱ τοῦ Μαρκίου παῖδες, ἐπὶ  τὸν   βασιλέα Ταρκύνιον τὴν διαβολὴν τοῦ
[3, 13]   ἀγῶνα καὶ προκαλεσάμενος εἰς λόγους  τὸν   βασιλέα τῶν Ῥωμαίων λέγει πρὸς
[3, 1]   Ὁστίλιος ὄνομα μετενεγκάμενος εἰς Ῥώμην  τὸν   βίον ἄγεται γυναῖκα ἐκ τοῦ
[3, 44]   κρεῖττον, καὶ τοῖς κατὰ  τὸν   βίον ἅπασιν εὐδαιμονεστέραν αὐτὴν ἐποίησε
[3, 37]   ἄνευ πολέμου καὶ κακῶν ἅπαντα  τὸν   βίον διατελέσειν, ὥσπερ μητροπάτωρ,
[3, 23]   αἰσχύνης μεστὸν καὶ ὀδύνης ἔχων  τὸν   βίον διατετέλεκα καίτοι τιμηθείς γε
[3, 35]   ἀρχὴν δύο καὶ τριάκοντα τελευτᾷ  τὸν   βίον ἐμπρησθείσης τῆς οἰκίας, καὶ
[3, 22]   Ἥρας, λέλογχεν ἐπισκοπεῖν ἀδελφάς,  τὸν   δ´ ἕτερον ἐπιχωρίου θεοῦ τινος
[3, 45]   μὲν ἔτι παῖδα τὴν ἡλικίαν,  τὸν   δὲ πρεσβύτερον ἀρτίως γενειῶντα. ~Μετὰ
[3, 30]   οἷα δὴ κρατούμενον ἀνάγκῃ ἀφύκτῳ,  τὸν   δὲ Φουφέττιον ἀγανακτοῦντα ἔτι καὶ
[3, 72]   τὴν ἀλήθειαν ἴσχυσαν οὐδὲ πεῖσαι  τὸν   δῆμον ἐδυνήθησαν ἐκβαλεῖν αὐτὸν ἐκ
[3, 2]   ἐξουσίαν ἔσεσθαι κατηγορεῖν αὐτῶν πρὸς  τὸν   δῆμον ὡς ἀρχόντων πολέμου, Ἀλβανῶν
[3, 67]   ἅμα τῷ παραλαβεῖν τὴν ἀρχὴν  τὸν   δημοτικὸν ὄχλον οἰκεῖον ἑαυτῷ ποιῆσαι
[3, 18]   κατεστρατοπεδεύσαντο πλησίον ἀλλήλων μεταίχμιον ποιησάμενοι  τὸν   διείργοντα τὴν Ῥωμαίων ἀπὸ τῆς
[3, 57]   μέρος ἦν τῶν Λατίνων, Ἠγέριον  τὸν   ἑαυτοῦ συγγενῆ στρατηγὸν ἀποδείξας ἐπὶ
[3, 52]   αὐχήματι ἀπῆγε τὴν στρατιὰν ἐπὶ  τὸν   ἑαυτοῦ χάρακα. ~Ταῖς δ´ ἑξῆς
[3, 41]   πολέμου τὴν ἐπινίκιον πομπὴν καὶ  τὸν   εἰωθότα θρίαμβον τοῖς θεοῖς κατήγαγεν
[3, 66]   τρίτον ἐπὶ τῆς ἰδίας ἀρχῆς  τὸν   ἐκ τῆςδε τῆς μάχης κατήγαγε
[3, 56]   περὶ πρῶτον ὕπνον, διεληλύθει δὲ  τὸν   ἐκ τῶν δυεῖν ποταμῶν ἕνα
[3, 5]   τοιαύτης τελευτῆς ἔτυχεν, εἰς δὲ  τὸν   ἐκείνου τόπον ἀποδείκνυται στρατηγὸς αὐτοκράτωρ
[3, 34]   κύριοι, τόν τε ἀναγκαῖον καὶ  τὸν   ἑκούσιον, Ῥωμαίους δὲ λέγων καθ´
[3, 29]   τεκμαιρόμενος ὅτι πολλῶν συνειδότων οὐδὲ  τὸν   ἐλάχιστον πέφυκε τἀπόρρητα σιωπᾶσθαι χρόνον,
[3, 17]   τηλικαῦτα φαίνεσθαι φρονοῦντας. ὑπολαβόντες οὖν  τὸν   ἐμὸν βίον ἤδη τέλος ἔχειν
[3, 72]   περὶ τὴν πολιτείαν διεγνωκὼς παρανομεῖν  τὸν   ἐναντιωσόμενον ὥσπερ ἐπὶ τῶν προτέρων
[3, 32]   τοὺς χάρακας ἀπῄεσαν· καὶ διαλιπόντες  τὸν   ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον πάλιν ἐξῄεσαν ἐπ´
[3, 3]   εἰ δὲ μὴ τυγχάνοι τότε  τὸν   ἐξ ἀνάγκης ἐπιφέροι πόλεμον, ὡς
[3, 62]   ἦν, τότε προσεδέξατο καὶ πάντα  τὸν   ἐξ ἐκείνου χρόνον ἕως εἰς
[3, 56]   τὸν ἕτερον τῶν Σαβίνων χάρακα  τὸν   ἐπέκεινα τοῦ ποταμοῦ κείμενον ἑτέρα
[3, 47]   ἄφνω καὶ τὸν πῖλον αὐτοῦ  τὸν   ἐπὶ τῆς κεφαλῆς κείμενον ἁρπάσας,
[3, 5]   τοὺς πολεμίους πρότερος ἐπικηρυκευσάμενος, μαθὼν  τὸν   ἐπικρεμάμενον ἔξωθεν Ἀλβανοῖς τε καὶ
[3, 54]   τέλος κατέσκηψε, καὶ βασιλεὺς Ταρκύνιος  τὸν   ἐπινίκιον ἐκ τοῦ πολέμου τούτου
[3, 31]   χρόνου διαμένει. Βασιλεὺς δὲ Τύλλος  τὸν   ἐπιόντα χειμῶνα διαλιπὼν ἔαρος ἀρχομένου
[3, 73]   καιρὸν ἔδοξαν εἰληφέναι τῆς ἐπιχειρήσεως  τὸν   ἐπιτήδειον, φέρουσι κατὰ τῆς κεφαλῆς
[3, 4]   ἐπίκλησιν) Ῥωμαῖοι δὲ ὀλίγον ἐνδοτέρω  τὸν   ἐπιτηδειότατον εἰς στρατοπεδείαν τόπον ἐκλεξάμενοι.
[3, 52]   τὸν πόλεμον ὁμοίᾳ καὶ κινδύνων  τὸν   ἔσχατον ἀναρριπτεῖν νομίσαντες ἠγωνίσαντο μὲν
[3, 56]   δὲ ταῦτα ἐπράττετο χρόνῳ καὶ  τὸν   ἕτερον τῶν Σαβίνων χάρακα τὸν
[3, 68]   καὶ πλάτος δεκάπους. μετὰ δὲ  τὸν   εὔριπον ᾠκοδόμηνται στοαὶ τρίστεγοι. τούτων
[3, 22]   ἀχθόμενοι {ἐπὶ} τοῖς συμβεβηκόσι καὶ  τὸν   ἡγεμόνα δι´ αἰτίας ἔχοντες, ὡς
[3, 24]   καὶ συμμάχων δυνάμεις ἅμα τῷ  τὸν   ἥλιον ἀνασχεῖν καὶ παρετάσσοντο ὡς
[3, 21]   ἀδελφὸς ἐγὼ πάρειμι κατάγων, καὶ  τὸν   θάνατον τῶν ἀδελφῶν οὐκ ἐπὶ
[3, 50]   ἀρχὴν διὰ βίου Ταρκύνιον Ἄρροντα  τὸν   ἴδιον ἀδελφιδοῦν, ὃς μετὰ τὴν
[3, 1]   θεοῖς ἐπετέλουν καὶ τὰς εἰς  τὸν   ἴδιον βίον ἀφθόνους εἶχον εὐπορίας,
[3, 22]   ἄγος ἀπὸ τοῦ δεδρακότος εἰς  τὸν   ἴδιον οἶκον εἰσενέγκηται, οὔτε ὡς
[3, 68]   ἀνοιγομένας. ἔστι δὲ καὶ περὶ  τὸν   ἱππόδρομον ἔξωθεν ἑτέρα στοὰ μονόστεγος
[3, 27]   Φιδήνης τε καὶ Ῥώμης ἐλάσας  τὸν   ἵππον ἀνὰ κράτος παρῆν ἐπὶ
[3, 26]   ὑπὸ τῶν αἰχμαλώτων ἀναβὰς ἐπὶ  τὸν   ἵππον καὶ τοὺς πιστοτάτους τῶν
[3, 35]   τόπον τῶν φυλαττόντων, ἐπιτήδειον ὑπολαμβάνοντα  τὸν   καιρὸν ἅμα τοῖς ἑταίροις ἔχουσιν
[3, 20]   τῆς τύχης σφᾶς διαναστησομένης, ταμιευσάμενος  τὸν   καιρὸν Ῥωμαῖος ὑποστρέφει τε
[3, 6]   καταφανεῖς· ἐκεῖ δ´ ὑπομένοντας ἐκδέχεσθαι  τὸν   καιρόν, ὅτε αἱ Ῥωμαίων τε
[3, 40]   παρά τε κατασκόπων καὶ αὐτομόλων  τὸν   καιρὸν τῆς ἐπιχειρήσεως ἐσκεδασμένων τῶν
[3, 1]   εἴη τις προσετείχισε τῇ πόλει  τὸν   καλούμενον Καίλιον λόφον, ἔνθα ὅσοι
[3, 50]   δὲ τὴν Κολλατίας παράδοσιν ἐπὶ  τὸν   καλούμενον Κορνίκολον βασιλεὺς ἐστράτευσεν·
[3, 15]   ὅπλα καὶ καλεῖν αὐτοὺς ἐπὶ  τὸν   κατ´ ἀλλήλων φόνον ἀνεψιοὺς καὶ
[3, 2]   δέξεσθαι τὰς διαβολὰς ἀσμένους καὶ  τὸν   κατ´ αὐτῶν πόλεμον ἐξοίσειν, ὅπερ
[3, 57]   τὰς τῶν Τυρρηνῶν πόλεις κοινῇ  τὸν   κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον ἐκφέρειν, τὴν
[3, 5]   διὰ τοῦτο τῆς ἀρχῆς μετὰ  τὸν   Κλοιλίου θάνατον ἀξιωθείς, ἐπειδὴ τῆς
[3, 10]   οὐκ ἄτερ αἰτίας, ἀλλὰ κατὰ  τὸν   κοινὸν ἀνθρώπων νόμον, ὃν
[3, 8]   τῶν ἐν Φιδήνῃ ξένων καὶ  τὸν   κομίσαντα αὐτὰς παρήγαγεν. ἀναγνωσθεισῶν δὲ
[3, 50]   πολλαχόθεν ἥξειν οἰομένων, περὶ πάντα  τὸν   κύκλον τῆς πόλεως τὴν δύναμιν
[3, 22]   ἀπὸ Καρίνης κάτω τοῖς ἐπὶ  τὸν   Κύπριον ἐρχομένοις στενωπόν, ἔνθα οἵ
[3, 43]   μοῖραν οὐ μικρὰν προσέθηκεν τειχίσας  τὸν   λεγόμενον Ἀουεντῖνον· ἔστι δὲ λόφος
[3, 15]   ἀγών· δεξαμένων δ´ αὐτῶν  τὸν   λόγον ἀπίστῳ τινὶ καὶ θαυμαστῇ
[3, 11]   Φουφεττίου λέξαντος παραλαβὼν Τύλλος  τὸν   λόγον εἶπε· Τὸ μὲν ἐκ
[3, 16]   θαρρῶν εἰς μέσον ἐκφέρειν ἤδη  τὸν   λόγον, ἠξίου τε καὶ ἐμὲ
[3, 11]   παρέσχου, λέγειν· μάταιον δὲ ὁρῶν  τὸν   λόγον καὶ ἐν ἴσῳ τὰ
[3, 9]   ~Ταῦτ´ εἰπόντος τοῦ Φουφεττίου παραλαβὼν  τὸν   λόγον τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς
[3, 35]   δὲ τοῦτον μὲν οὐ δέχομαι  τὸν   λόγον οὔτ´ ἀληθῆ νομίζων οὔτε
[3, 43]   τῶν λόφων αὐλών. τοῦτον δὴ  τὸν   λόφον ἐπιτείχισμα κατὰ τῆς πόλεως
[3, 70]   ἐν ἀπορίᾳ δὲ ἦν πολλῇ  τὸν   μέγιστον οὐ δυνάμενος ἐξευρεῖν βότρυν.
[3, 70]   δὲ τούτου θύσειν αὐτοῖς ὑπέσχετο  τὸν   μέγιστον τῶν ἐκ τοῦ χωρίου
[3, 68]   μισθῶσαι ταλάντων. ~Κατεσκεύασε δὲ καὶ  τὸν   μέγιστον τῶν ἱπποδρόμων Ταρκύνιος τὸν
[3, 21]   ἐξυφήνασα τῷ μνηστῆρι δῶρον εἰς  τὸν   μέλλοντα γάμον ἀπεστάλκει (ποικίλους γὰρ
[3, 13]   τις πρόνοια ἐκ πολλοῦ προορωμένη  τὸν   μέλλοντα συμβήσεσθαι ταῖς πόλεσιν ἀγῶνα
[3, 10]   ἂν τοῦτο ἔχοιτε εἰπεῖν, ὅτι  τὸν   μὲν ἔπηλυν ὄχλον οὐδενὸς εἰάκατε
[3, 45]   κατασχὼν ἀποθνήσκει δύο καταλιπὼν υἱούς,  τὸν   μὲν ἔτι παῖδα τὴν ἡλικίαν,
[3, 27]   ὅπλα ἐκάλει· συνιόντων δὲ αὐτῶν  τὸν   μὲν ἡγεμόνα τῶν Ἀλβανῶν ἅμα
[3, 22]   καθαρμοῖς. κἀκεῖνοι βωμοὺς ἱδρυσάμενοι δύο  τὸν   μὲν Ἥρας, λέλογχεν ἐπισκοπεῖν
[3, 69]   τῇ τελευταίᾳ πρὸς Σαβίνους μάχῃ.  τὸν   μὲν οὖν λόφον, ἐφ´ οὗ
[3, 56]   ἐν ὀλίγῳ πάνυ χρόνῳ διελθοῦσαι  τὸν   μεταξὺ πόρον ἐμπίπτουσι τῇ γεφύρᾳ
[3, 68]   τὸν μέγιστον τῶν ἱπποδρόμων Ταρκύνιος  τὸν   μεταξὺ τοῦ τε Αὐεντίνου καὶ
[3, 23]   τὰ ἀναγκαιότατα ἐρῶ. ἐγὼ πάντα  τὸν   μεταξὺ χρόνον ἐξ οὗ Ῥωμαίοις
[3, 30]   διάνοιαν εἶδε τῶν πολλῶν, ἀπολογεῖσθαι  τὸν   Μέττιον ἐκέλευσεν, εἴ τι πρὸς
[3, 23]   βελτίστου κοινωνεῖν ἐγνωκότα τοῦ πολέμου  τὸν   Μέττιον ἐπῄνει καὶ πάντων ἐποιεῖτο
[3, 72]   ἀφανὴς ἄφνω γίνεται, καὶ οὔτε  τὸν   μόρον αὐτοῦ τις ἠδύνατο τῶν
[3, 21]   αὐτὸν ἦσαν τόπον. ἀνακλαυσαμένη δὲ  τὸν   μόρον τοῦ μνηστῆρος ἀτενέσι τοῖς
[3, 69]   γὰρ ἔμελλε κατασκευάζειν Ταρκύνιος  τὸν   ναόν, συγκαλέσας τοὺς οἰωνομάντεις ἐκέλευσε
[3, 71]   ἐγχειρημάτων ἀπέστη, ἔπειτα δ´ αὐτὸν  τὸν   Νέβιον ἀποθεραπεῦσαι διαγνούς, ὡς ἁπάντων
[3, 71]   ἀληθὲς λέγοντος. ταῦτα διανοηθεὶς ἐκάλει  τὸν   Νέβιον ἐπὶ τὸ βῆμα πολλοῦ
[3, 71]   κωλύσει καὶ δι´ ὀργῆς ἔχων  τὸν   Νέβιον βασιλεὺς καταβαλεῖν αὐτοῦ
[3, 21]   εἰς τὴν οἰκίαν εἴασεν εἰσενεχθῆναι  τὸν   νεκρὸν τῆς θυγατρὸς οὔτ´ ἐν
[3, 69]   καὶ ἀπολυομένας. ~Ἐνεχείρησε δὲ καὶ  τὸν   νεὼν κατασκευάζειν τοῦ τε Διὸς
[3, 67]   διάνοιαν ἀναφέρων, ὑπὲρ οὗ κατὰ  τὸν   οἰκεῖον καιρὸν ἐρῶ, ἀλλὰ καὶ
[3, 11]   ἦν γενέσθαι τρίτῃ γενεᾷ μετὰ  τὸν   οἰκισμόν, εἰ μὴ τό τε
[3, 31]   Πριάμου θυγατρός, ἔτη διαμείνασα μετὰ  τὸν   οἰκισμὸν πεντακόσια τριῶν ἐπὶ τοῖς
[3, 53]   σκόλοψιν κατὰ τὰς τάφρους  τὸν   οἴκτιστόν τε καὶ ἀγεννέστατον τρόπον
[3, 28]   αὐτοῖς προδοσία χωρήσειεν ὑπολογιζόμενοι,  τὸν   οἴκτιστον τρόπον ἡμᾶς ἐπεχείρησαν ἀπολέσαι
[3, 71]   δι´ οὗ τρόπου ψευδόμαντιν ἀποδείξειν  τὸν   οἰωνοσκόπον ὑπελάμβανεν, ἐπειδὴ παρεγένετο φιλανθρώποις
[3, 22]   οὔτε γὰρ ἀπολῦσαι τοῦ φόνου  τὸν   ὁμολογοῦντα τὴν ἀδελφὴν ἀνῃρηκέναι πρὸ
[3, 22]   τῶν πολιτῶν ἄνδρες οὐκ ἀφανεῖς  τὸν   Ὁράτιον ἄγοντες ὑπὸ δίκην, ὡς
[3, 22]   καθαρμοῖς ἐχρήσαντο καὶ τελευτῶντες ὑπήγαγον  τὸν   Ὁράτιον ὑπὸ ζυγόν. ἔστι δὲ
[3, 56]   ἦν, ἧκεν Ταρκύνιος περὶ  τὸν   ὄρθρον ἄγων συντεταγμένην τὴν Ῥωμαίων
[3, 4]   αὐτῷ τῆς εἰωθυίας φυλακῆς περὶ  τὸν   ὄρθρον εὑρίσκεται νεκρός, οὔτε σφαγῆς
[3, 17]   καὶ τὰς χεῖρας ἀνασχὼν εἰς  τὸν   οὐρανὸν πολλὰς ἔφη χάριτας εἰδέναι
[3, 32]   πολὺν χρόνον διαμενούσης ἀνατείνας εἰς  τὸν   οὐρανὸν τὰς χεῖρας Τύλλος
[3, 30]   τὰ ὅπλα ὡρμηκότων οἱ περιεστεφανωκότες  τὸν   ὄχλον ἀρθέντος σημείου τινὸς ἀνέσχον
[3, 23]   {τοῦ παρόντος} ἐπιτηδειότερον περιμένων ἀναβάλλεται  τὸν   παρόντα, μὴ κατοκνείτω φέρειν εἰς
[3, 17]   κελεύσαντος οὕτω ποιεῖν ἀπῄεσαν ὡς  τὸν   πατέρα. δηλώσαντες δὲ αὐτῷ τὰς
[3, 21]   ἐκεῖνον ὃν ἀνακαλῇ καὶ μήτε  τὸν   πατέρα μήτε τοὺς ἀδελφοὺς καταίσχυνε.
[3, 21]   δὲ τὴν ἀδελφὴν παρῆν ὡς  τὸν   πατέρα. οὕτω δὲ ἄρα μισοπόνηρα
[3, 47]   παίδων Λοκόμωνα καταλιπών· ὃς παραλαβὼν  τὸν   πατρικὸν πλοῦτον μέγαν ὄντα πολιτεύεσθαί
[3, 21]   μετιοῦσι τὰς νύμφας) τοῦτον δὴ  τὸν   πέπλον θεασαμένη πεφυρμένον αἵματι τόν
[3, 47]   τελευτᾷ κληρονόμον ἁπάσης τῆς οὐσίας  τὸν   περιλειπόμενον τῶν παίδων Λοκόμωνα καταλιπών·
[3, 27]   λαμπρὰν γενέσθαι καλέσας Μάρκον Ὁράτιον  τὸν   περιλειφθέντα ἐκ τῶν τριδύμων καὶ
[3, 47]   ἀφορᾶται, καταπτὰς ἀετὸς ἄφνω καὶ  τὸν   πῖλον αὐτοῦ τὸν ἐπὶ τῆς
[3, 47]   ἔπειτ´ ἐξαίφνης ἐπιτίθησι τῷ Λοκόμωνι  τὸν   πῖλον ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἁρμόσας
[3, 32]   πολὺ πρεσβευσαμένοις τοῖς Σαβίνοις καταλύεται  τὸν   πόλεμον αἰχμαλώτους τε παρ´ αὐτῶν
[3, 7]   προαιρέσεως, δι´ ἃς ἀξιῶ καταλύσασθαι  τὸν   πόλεμον, ἀκούσατε τὰς ἀληθεῖς· ἐγὼ
[3, 55]   εἰς τὴν ἑαυτῶν χώραν παρεῖναι  τὸν   πόλεμον, ἀλλ´ ἀντιπαρασκευασάμενοι δύναμιν ἱκανὴν
[3, 9]   οὐχ ἧττόν τε σοῦ καταλύσασθαι  τὸν   πόλεμον ἀμαχητὶ μᾶλλον διὰ
[3, 39]   χρόνους οὐκ ἐκ τοῦ φανεροῦ  τὸν   πόλεμον ἀναδείξαντες, ἀλλὰ κατ´ ὀλίγους
[3, 3]   τὰς ὁμολογίας καὶ προεῖπεν αὐτοῖς  τὸν   πόλεμον. ἀπαλλαττόμενος δὲ τῆς
[3, 3]   ὅσα προσέταξεν Κλοίλιος καὶ  τὸν   πόλεμον ἀπειλούντων εἰ μὴ τεύξονται
[3, 60]   νῦν, ἔφησεν, ἐφ´ οἷς καταλύσομαι  τὸν   πόλεμον δικαίοις καὶ τίνας ὑμῖν
[3, 39]   παρασκευάσασθαι τοὺς Φιδηναίους τὰ πρὸς  τὸν   πόλεμον, ἐγγὺς τῆς πόλεως τίθεται
[3, 63]   τούτους ὑπαγαγέσθαι καὶ προεῖπεν αὐτοῖς  τὸν   πόλεμον ἐγκαλῶν ταῖς πόλεσιν, ὅτι
[3, 66]   ἐλθεῖν ἀνδραποδισμοῦ καὶ κατασκαφῆς καταλύσασθαι  τὸν   πόλεμον ἔγνωσαν. καὶ παρῆσαν ἐξ
[3, 41]   ~Τετάρτῳ δὲ μάλιστα μετὰ τόνδε  τὸν   πόλεμον ἐνιαυτῷ Μάρκιος τῶν
[3, 2]   ἐὰν δὲ ἀγνωμονῶσι Ῥωμαῖοι τότε  τὸν   πόλεμον ἐπ´ αὐτοὺς ἐκφέρειν. ~Ἀφικομένων
[3, 13]   καὶ ἐφ´ οἷς συνέθεντο καταλύσασθαι  τὸν   πόλεμον. ἐπικυρωσάντων δὲ τῶν στρατευμάτων
[3, 23]   ἐν πάντα τὰ πρὸς  τὸν   πόλεμον ἐπιτήδεια παρεσκευάσατο, στρατὸν ἐξάγειν
[3, 32]   κατάγων θρίαμβον. ~Μετὰ δὲ τοῦτον  τὸν   πόλεμον ἕτερος ἀνέστη Ῥωμαίοις ἐκ
[3, 3]   δίκαιον οὐχ ὑπέσχετε καὶ πρότερον  τὸν   πόλεμον ἡμῖν προειρήκατε. τοιγάρτοι τοὺς
[3, 30]   ὅτε ἐξῆγε τὴν δύναμιν ἐπὶ  τὸν   πόλεμον, ἠξίου τε τοὺς Ἀλβανούς,
[3, 54]   ἀπὸ τοῦ κοινοῦ πέμψαντες καταλύσασθαι  τὸν   πόλεμον ἠξίουν ἐφ´ οἷς αὐτὸς
[3, 23]   πολίταις ὑπάρχων ὡς κακῶς ἐστρατηγηκὼς  τὸν   πόλεμον, καὶ δὴ καὶ εἰς
[3, 5]   ἀναγκαῖον· οἱ δὲ χρηματισμὸν ἡγούμενοι  τὸν   πόλεμον καὶ μεγάλων ἀπεστερῆσθαι νομίζοντες
[3, 33]   ἀργύριον, ἀναπράξας. ~Ἐπὶ τούτοις καταλυσάμενοι  τὸν   πόλεμον οἱ Σαβῖνοι καὶ τῶν
[3, 52]   ἱππεῖς προθυμίᾳ τε ὡρμημένοι πρὸς  τὸν   πόλεμον ὁμοίᾳ καὶ κινδύνων τὸν
[3, 4]   ταύτας παρεσκευάζοντο ἀμφότεροι τὰ πρὸς  τὸν   πόλεμον, οὐ μόνον τὰς οἰκείας
[3, 63]   οἱ δὲ ἄσμενοί τε ὑποδέχονται  τὸν   πόλεμον οὐκ ἀξιοῦντες τοὺς δυνατωτάτους
[3, 65]   τοὺς τραυματίας καὶ τὴν εἰς  τὸν   πόλεμον παρασκευὴν ἅπασαν. τῇ δ´
[3, 65]   στρατεύσιμον ἔχοντες ἡλικίαν ἐξῆλθον ἐπὶ  τὸν   πόλεμον, Ῥωμαῖοί τε σύμπαντες τὰς
[3, 55]   καρτεροῦ. ἁπάσῃ δὲ προθυμίᾳ πρὸς  τὸν   πόλεμον ὡρμημένων ἀμφοτέρων οὐδεὶς ἀγὼν
[3, 28]   ὀνόματα καὶ παρελήφθησαν εἰς τόνδε  τὸν   πόλεμον ὡς κακῶς τοὺς κοινοὺς
[3, 25]   τῶν ἱππέων κελεύσας τοὺς ἐπὶ  τὸν   ποταμὸν ὠθουμένους κτείνειν, αὐτὸς ἐπὶ
[3, 35]   καὶ σκότος, ὥστ´ ἔρημον ἀπολειφθῆναι  τὸν   πρὸ τῆς οἰκίας τόπον τῶν
[3, 6]   ἐπύθοντο πανστρατιᾷ Ῥωμαίους ἐξεληλυθότας ἐπὶ  τὸν   πρὸς Ἀλβανοὺς ἀγῶνα, κράτιστον ὑπολαβόντες
[3, 5]   Ῥωμαίοις κίνδυνον, εἰ μὴ σπείσονται  τὸν   πρὸς ἀλλήλους πόλεμον, ἀφύλακτον ὄντα,
[3, 5]   τε καὶ ἔχθρας τῆς πρὸς  τὸν   στρατηγὸν καὶ ἀπὸ παντὸς τοῦ
[3, 40]   εἶχεν ἤδη τὸ ἔργον, ἀναστήσας  τὸν   στρατὸν ἦγεν ἐπὶ τὴν πόλιν,
[3, 9]   αἵματος καὶ φόνων ἀναγκασθείημεν κρῖναι  τὸν   συγγενῆ πόλεμον, καὶ ὑπὸ τῶν
[3, 10]   γνώμας ἔλαβεν, ἐπιστρέψας αὖθις εἰς  τὸν   σύλλογον ἔλεξεν· Ἡμῖν μέν,
[3, 23]   τῆς μάχης τὴν κατόπιν διέλυσε  τὸν   σύλλογον. δὲ Ἀλβανὸς Φουφέττιος
[3, 24]   ὅρκοις ἕκαστον αὐτῶν καταλαβὼν διέλυσε  τὸν   σύλλογον. τῇ δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ
[3, 21]   ἀπέκλινεν, ὡς ἀσπάσασθαί τε πρώτη  τὸν   σωθέντα ἀδελφὸν ποθοῦσα καὶ τὰς
[3, 34]   ἄνθρωποι γίνονται τῶν ἀλλοτρίων κύριοι,  τόν   τε ἀναγκαῖον καὶ τὸν ἑκούσιον,
[3, 6]   οὐθὲν ἂν τὸ κωλῦον ἦν  τόν   τε κατασκευασθέντα δόλον ἐπ´ αὐτοῖς
[3, 57]   ἐπιτήδειον ἐξελθόντες ἐκ τῆς πόλεως  τόν   τε χάρακα τῶν πολεμίων ἔλαβον
[3, 21]   τὸν πέπλον θεασαμένη πεφυρμένον αἵματι  τόν   τε χιτῶνα κατερρήξατο καὶ ταῖς
[3, 57]   ἐξῆγον τὰς δυνάμεις καὶ διαβάντες  τὸν   Τέβεριν ἀγχοῦ Φιδήνης τίθενται τὰ
[3, 67]   ὀρύττειν τάφρους, δι´ ὧν ἐπὶ  τὸν   Τέβεριν ὀχετεύεται πᾶν τὸ συρρέον
[3, 20]   Ἀλβανόν, καὶ μετὰ τοῦτον ἐπὶ  τὸν   τελευταῖον ὠσάμενος ἡμιθνῆτα καὶ παρειμένον
[3, 22]   οὐ καθαρὸν αἵματος ἐμφυλίου διὰ  τὸν   τῆς ἀδελφῆς φόνον· καὶ καταστάντες
[3, 72]   τὸ δαιμόνιον. διηγήσομαι δὲ καὶ  τὸν   τῆς ἐπιβουλῆς τρόπον ἀπὸ τῆς
[3, 23]   ταῦτα πράττων καὶ ταμιευόμενος ἐμαυτῷ  τὸν   τῆς ἐπιθέσεως καιρόν· ἐν
[3, 21]   ἀλλ´ ὑπεριδοῦσα τῶν σεαυτῆς ἀδελφῶν  τὸν   τοῦ μνηστῆρος ἀνακλαίεις μόρον, οὐδ´
[3, 69]   τῶν ἐνιαυσίων ἀρχόντων τῶν κατὰ  τὸν   τρίτον ἐνιαυτὸν ὑπατευσάντων τὴν συντέλειαν
[3, 32]   οἴκου. ἀπὸ ταύτης τῆς μάχης  τὸν   τρίτον κατήγαγε θρίαμβον βασιλεύς,
[3, 65]   τὴν χώραν ἐξόδων. ~Τοῦτον δὲ  τὸν   τρόπον αὐτοῦ χρωμένου τῷ πολέμῳ
[3, 18]   ~Ἀπαιτούσης δὲ τῆς ὑποθέσεως καὶ  τὸν   τρόπον διεξελθεῖν τῆς μάχης ἀκριβῶς
[3, 34]   Ῥωμαίους δὲ λέγων καθ´ ἑκάτερον  τὸν   τρόπον παρειληφέναι τὴν ἡγεμονίαν ὧν
[3, 73]   λέγειν τε καὶ πράττειν καὶ  τὸν   τρόπον τῆς ἐπιθέσεως αὐτοῖς ὑφηγησάμενοι.
[3, 31]   οἷς αὐτὸς ἐβούλετο. γενόμενος δὲ  τὸν   τρόπον τοῦτον βασιλεὺς τῆς
[3, 8]   εἰ μὴ βούλει διαλλάττεσθαι τοῦτον  τὸν   τρόπον, Τύλλε, ἀλλὰ καὶ
[3, 26]   ὧν ἤλπισε διαπεπραγμένος καὶ λεληθὼς  τὸν   Τύλλον ἔχαιρέ τε καὶ μέχρι
[3, 26]   ἤδη νικῶντας ἐθεάσατο τοὺς ἀμφὶ  τὸν   Τύλλον, καταβιβάσας καὶ αὐτὸς ἀπὸ
[3, 67]   πατρικίους ἐποίησε καὶ κατέταξεν εἰς  τὸν   τῶν βουλευτῶν ἀριθμόν, καὶ τότε
[3, 30]   τοὺς ἁλόντας ἐξ αὐτῶν κατὰ  τὸν   τῶν λειποτακτῶν τε καὶ προδοτῶν
[3, 41]   ἄλλα σεμνύνων διετέλει καὶ εἰς  τὸν   τῶν πατρικίων τε καὶ βουλευτῶν
[3, 32]   ἐκ γῆς συγκομίσωσι καρπούς, καὶ  τὸν   τῶν Σαλίων καλουμένων διπλασιάσειν ἀριθμόν.
[3, 16]   πατρίδι, μαθὼν δὲ αὐτοὺς ἀναδεχομένους  τὸν   ὑπὲρ ἁπάντων ἀγῶνα κατὰ πολλὴν
[3, 23]   τῇ οἰκείᾳ δυνάμει μόνῃ πιστεύσαντας  τὸν   ὑπὲρ ἁπάντων ἀναρρῖψαι κύβον,
[3, 13]   τοῖς ἀνδράσιν Φουφέττιος ἐπιτρέπειν  τὸν   ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας ἀγῶνα καὶ
[3, 17]   τοιάδε· Ἐδεξάμεθ´ ἄν, πάτερ,  τὸν   ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας ἀγῶνα καὶ
[3, 14]   δαιμονίου πρόνοιαν καὶ παρακαλοῦμεν ἐπὶ  τὸν   ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας ἀγῶνα τοὺς
[3, 35]   πολλοὺς τόπους, ταῦτα δὲ πράξαντα  τὸν   ὑπὲρ τῆς κεραυνώσεως διασπεῖραι λόγον.
[3, 22]   εἰσενέγκηται, οὔτε ὡς ἀνδροφόνον ἀποκτεῖναι  τὸν   ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἑλόμενον προκινδυνεῦσαι
[3, 16]   ἔχετε, πάντων μάλιστα δεξομένους ὑμᾶς  τὸν   ὑπὲρ τῶν ἀριστείων κίνδυνον ἄρασθαι
[3, 18]   ἐμφύλιον αἷμα καὶ συγγενικὸν ἄγος  τὸν   ὑπὲρ τῶν πόλεων ἀγῶνα κατέκλεισαν.
[3, 14]   αὐτῆς παρασχούσης τοὺς ἐξ ἴσου  τὸν   ὑπὲρ τῶν πόλεων ἀγῶνα ποιησομένους,
[3, 69]   μάλιστα κεχαρισμένος. ἀποδειξάντων δ´ αὐτῶν  τὸν   ὑπερκείμενον τῆς ἀγορᾶς λόφον, ὃς
[3, 20]   τοῦ περιλειπομένου τῶν ἀδελφῶν ἐπὶ  τὸν   ὑπομένοντα Ῥωμαῖον ἐχώρει, περιέστησάν τε
[3, 2]   τοῖς Ῥωμαίων ἀγαθοῖς καὶ κατέχειν  τὸν   φθόνον οὐ δυνάμενος φύσει τε
[3, 46]   καὶ φόρτον ἴδιον. ἐξεμπολήσας δὲ  τὸν   φόρτον ἐν ταῖς Τυρρηνῶν πόλεσιν
[3, 55]   τὰς πρὸς ἀλλήλους ἀφίξεις καὶ  τὸν   χάρακα ἕνα. πυθόμενος δὲ τὴν
[3, 63]   ἐγγὺς τῆς ἐκείνων παρεμβολῆς τίθεται  τὸν   χάρακα καὶ διαλιπὼν ὀλίγας τινὰς
[3, 32]   ἀκολουθήσαντές τε αὐτοῖς φεύγουσιν ἐπὶ  τὸν   χάρακα καὶ περὶ τὰς τάφρους
[3, 27]   ἵππον ἀνὰ κράτος παρῆν ἐπὶ  τὸν   χάρακα καὶ πρὶν ἡμέραν λαμπρὰν
[3, 52]   ἐβουλεύσατο καὶ τίθεται πλησίον αὐτῶν  τὸν   χάρακα. κατ´ ἀρχὰς μὲν οὖν
[3, 50]   καὶ τοὺς Λατίνους ἠνάγκασαν λιπόντας  τὸν   χάρακα νύκτωρ εἰς τὰς ἑαυτῶν
[3, 39]   πόλεμον, ἐγγὺς τῆς πόλεως τίθεται  τὸν   χάρακα. οἱ δὲ κατ´ ἀρχὰς
[3, 57]   οὖν συμμαχικὴ πλησίον τῆς Φιδήνης  τὸν   χάρακα οὐκ ἐν ἀσφαλεῖ χωρίῳ
[3, 42]   πλησίον τῆς ἐκείνων παρεμβολῆς θέμενος  τὸν   χάρακα προελθεῖν αὐτοὺς ἠνάγκασεν εἰς
[3, 42]   τοῖς τε φεύγουσιν αὐτῶν ἐπὶ  τὸν   χάρακα σποράσι καὶ ἀσυντάκτοις ἐκποδὸς
[3, 40]   μὲν ἅμα τοῖς πεζοῖς ἐπὶ  τὸν   χάρακα τῶν πολεμίων ἀφικόμενος ὀλίγην
[3, 40]   τε καὶ ἦγον, ἔφευγον ἐπὶ  τὸν   χάρακα· ὡς δὲ κἀκεῖνον ἔγνωσαν
[3, 31]   Λατίνων ἀποικίσασα πόλεις καὶ πάντα  τὸν   χρόνον ἡγησαμένη τοῦ ἔθνους, ὑπὸ
[3, 23]   τίθεσθαι διαταχέων καὶ μὴ τρίβειν  τὸν   χρόνον, χώραν καὶ τάξιν, ἣν
[3, 22]   τὴν δύναμιν. καταγαγόντι δὲ αὐτῷ  τὸν   ψηφισθέντα ὑπὸ τῆς βουλῆς θρίαμβον
[3, 14]   πολλοῖς καὶ δὴ καὶ κατὰ  τόνδε   τὸν ἀγῶνα φανερὰν τὴν εὔνοιαν
[3, 12]   Ῥωμαίων διαγωνίσασθαι. ἐπιτηδειότατον γὰρ εἶναι  τόνδε   τὸν ἀριθμὸν εἰς ἅπασαν ἀμφισβητουμένου
[3, 41]   διαλύσεις. ~Τετάρτῳ δὲ μάλιστα μετὰ  τόνδε   τὸν πόλεμον ἐνιαυτῷ Μάρκιος
[3, 28]   ἔχουσιν ὀνόματα καὶ παρελήφθησαν εἰς  τόνδε   τὸν πόλεμον ὡς κακῶς τοὺς
[3, 31]   οἷς αὐτοὶ προῃροῦντο τῆς πόλεως  τόποις   καὶ τῆς δημοσίας γῆς τὴν
[3, 32]   λαμπρόταται τῶν ἐν ἄλλοις τισὶ  τόποις   τῆς Ἰταλίας ἀγομένων ἐγίνοντο. εἰς
[3, 40]   αἱ διώρυγες ἐγίνοντο τοῦ τείχους  τόπον,   ἀλλὰ καθ´ ἕτερον. τῶν δὲ
[3, 21]   ὅσοι κατὰ τὸν αὐτὸν ἦσαν  τόπον.   ἀνακλαυσαμένη δὲ τὸν μόρον τοῦ
[3, 38]   τῆς πόλεως εἰς κατασκευὴν οἰκιῶν  τόπον   ἀπεμέρισε· Μεδυλλίαν τε τριετῆ χρόνον
[3, 5]   ἔτυχεν, εἰς δὲ τὸν ἐκείνου  τόπον   ἀποδείκνυται στρατηγὸς αὐτοκράτωρ ὑπὸ τῶν
[3, 48]   καὶ φρατρίαν, οἰκίαν τε κατασκευάζεται  τόπον   διαλαχὼν τῆς πόλεως τὸν ἀρκοῦντα
[3, 4]   ἐνδοτέρω τὸν ἐπιτηδειότατον εἰς στρατοπεδείαν  τόπον   ἐκλεξάμενοι. ἐπεὶ δὲ συνεῖδον ἀλλήλων
[3, 10]   πατρῷα καὶ προγονικὰς ἑστίας καὶ  τόπον,   ὃν ἐγγὺς ἐτῶν πεντακοσίων οἱ
[3, 40]   Μάρκιος καὶ εἰς ἕνα  τόπον   τῆς πόλεως ἅπαντας προκηρύξας συνελθεῖν,
[3, 35]   ἀπολειφθῆναι τὸν πρὸ τῆς οἰκίας  τόπον   τῶν φυλαττόντων, ἐπιτήδειον ὑπολαμβάνοντα τὸν
[3, 43]   ἧς Λαυρῆτον ὑπὸ Ῥωμαίων καλεῖται  τόπος   τις ἐπ´ αὐτοῦ· νῦν δὲ
[3, 71]   τινι· καλεῖται δὲ Φρέαρ  τόπος   ὑπὸ Ῥωμαίων. καὶ τὰ μὲν
[3, 69]   περὶ αὐτοῦ πρῶτον διαμαντεύσασθαι τοῦ  τόπου,   τίς ἐπιτηδειότατός ἐστι τῆς πόλεως
[3, 68]   σκηναῖς ὑποκειμένων· καὶ διελὼν τοὺς  τόπους   εἰς τριάκοντα φράτρας ἑκάστῃ {φράτρᾳ}
[3, 29]   καθ´ οὓς ἔσονται τῆς πόλεως  τόπους,   ἐμὲ ποιήσασθαι πρόνοιαν συλλαμβάνοντα τοῖς
[3, 35]   εἰς τὴν οἰκίαν κατὰ πολλοὺς  τόπους,   ταῦτα δὲ πράξαντα τὸν ὑπὲρ
[3, 1]   ἐν τῷ κρατίστῳ τῆς ἀγορᾶς  τόπῳ   στήλης ἐπιγραφῇ τὴν ἀρετὴν μαρτυρούσης
[3, 1]   καὶ αὐτὸς ἐν τούτῳ τῷ  τόπῳ   τὴν οἴκησιν εἶχεν. πολιτικὰ μὲν
[3, 70]   ταύτῃ χρώμενος τῇ διαιρέσει τῶν  τόπων   καὶ τὴν ἐσχάτην ὑπὸ τῶν
[3, 31]   δέ τινες ἐκ πολλῶν συνερρύησαν  τόπων,   οἷς πιστεύσαντες ἐθάρρησαν ἐκ τῆς
[3, 69]   ἐπείσθησαν οὐδ´ ἠνέσχοντο παραχωρῆσαι τῶν  τόπων.   τοιγάρτοι συμπεριελήφθησαν αὐτῶν οἱ βωμοὶ
[3, 68]   ἐργαστήριον, ὥστε μηδὲν ἐνοχλεῖσθαι τὰς  τοσάςδε   μυριάδας εἰσιούσας τε καὶ ἀπολυομένας.
[3, 15]   ἰσορρόπου πρὸς τὸ ἀντίπαλον ἐπιτηδειότητι.  ~Τοσαῦτα   τοῦ Φουφεττίου λέξαντος καὶ πάντων
[3, 11]   λόγου κρείττων πεῖρα ἡμῖν μαρτυρεῖ.  τοσαύτην   γοῦν μεγέθει καὶ δυνάμει πόλιν
[3, 50]   οἷοί τε ὄντες αὐτοὶ πρὸς  τοσαύτην   δύναμιν ἀντέχειν, ἱκετηρίας ἀναλαβόντες ἐξῆλθον
[3, 70]   ἀφορμὰς παρὰ τοῦ δαιμονίου λαβὼν  τοσαύτην   ἔσχεν ἐπιφάνειαν, ὥστε πάντας ἀζήλους
[3, 23]   τὴν Φιδηναίων τε καὶ Οὐιεντανῶν  τοσαύτην   οὖσαν ὅσην ὁρᾶτε προσειλήφαμέν τε,
[3, 14]   τί οὖν οὐ δεχόμεθα τὴν  τοσαύτην   τοῦ δαιμονίου πρόνοιαν καὶ παρακαλοῦμεν
[3, 7]   φαύλας καὶ οὐχ ἱκανὰς διελεῖν  τοσαύτην   φιλίαν καὶ συγγένειαν οὐ τὰ
[3, 22]   τῆς πατρίδος ἑλόμενον προκινδυνεῦσαι καὶ  τοσαύτης   αὐτῇ δυναστείας γενόμενον αἴτιον ἄλλως
[3, 7]   οἱ πατέρες παρὰ τῶν ἐκγόνων,  τοσαύτης   οἱ κτίσαντες τὰς πόλεις παρὰ
[3, 35]   ἐπιθεσπίσαι· ἄνδρα δὲ μιαρὸν καὶ  τοσούτοις   ᾑμαγμένον φόνοις ἀδίκοις τίς ἔμελλε
[3, 11]   μάλιστα τὸ δικαίωμα. ἡμεῖς γὰρ  τοσούτου   δέομεν αἰσχύνεσθαι κοινὴν ἀναδείξαντες τὴν
[3, 24]   οὐδὲν ἐπιταραχθεὶς τὴν διάνοιαν ὑπὸ  τοσούτου   τε καὶ οὕτως ἀπροσδοκήτου φανέντος
[3, 28]   (ἃ γὰρ ἐγὼ ἐν τῷ  τότε   ἀγῶνι ἔφην, ὡς ὑπ´ ἐμοῦ
[3, 15]   ἀπίστῳ τινὶ καὶ θαυμαστῇ προθυμίᾳ,  τότε   ἀνακαλύπτειν ἔγνων τὸ βούλευμα καὶ
[3, 66]   τὸ μέρος τοῦ λόγου, διηγήσομαι.  ~Τότε   δ´ οὖν, ἐπειδὴ παρεσκεύαστο ἀμφοτέροις
[3, 36]   χρόνῳ· χαλκαῖ γὰρ οὔπω στῆλαι  τότε   ἦσαν, ἀλλ´ ἐν δρυΐναις ἐχαράττοντο
[3, 22]   οἵ τε βωμοὶ μένουσιν οἱ  τότε   ἱδρυθέντες καὶ ξύλον ὑπὲρ αὐτῶν
[3, 22]   αὐτοῖς ζυγόν, καὶ οἱ  τότε   καθαίροντες τὸν ἄνδρα τελευταίῳ τῶν
[3, 10]   καὶ τὰ ἔκγονα τῶν προγόνων,  τότε   καὶ ἡμεῖς ἀνεξόμεθα τὴν μητρόπολιν
[3, 46]   εὐδαιμονούσαις μάλιστα τῶν ἐν Ἰταλίᾳ  τότε   καὶ μεγάλα κέρδη περιβαλόμενος ἐκεῖθεν
[3, 62]   θριάμβου παρὰ τῆς βουλῆς ἀξιωθῶσι,  τότε   καὶ χρυσοφοροῦσι καὶ ποικίλαις ἁλουργίσιν
[3, 1]   ἐκτήσατο μὲν Ῥωμύλος πολέμῳ τοὺς  τότε   κατασχόντας ἀφελόμενος, ἐκείνου δὲ ἄπαιδος
[3, 69]   διαμαντευσαμένοις, ἐὰν παραχωρῶσιν οἱ θεοὶ  τότε   κινεῖν αὐτούς. οἱ μὲν οὖν
[3, 53]   περὶ τοὺς σφετέρους (ἔτυχε δὲ  τότε   μαχόμενος ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρατος)
[3, 69]   ὑπερκείμενον τῆς ἀγορᾶς λόφον, ὃς  τότε   μὲν ἐκαλεῖτο Ταρπήιος, νῦν δὲ
[3, 43]   που σταδίων τὴν περίμετρον, ὃς  τότε   μὲν ὕλης παντοδαπῆς μεστὸς ἦν,
[3, 22]   τῶν τριδύμων Ῥωμαῖοι μὲν οἱ  τότε   ὄντες ἐπὶ στρατοπέδου ταφὰς ποιησάμενοι
[3, 46]   πόλει μεγάλῃ τε καὶ εὐδαίμονι  τότε   οὔσῃ, οἶκόν τε αὐτόθι κατασκευάζεται
[3, 62]   αὐτά, ἐπειδὴ πᾶσι βουλομένοις ἦν,  τότε   προσεδέξατο καὶ πάντα τὸν ἐξ
[3, 67]   τὸν τῶν βουλευτῶν ἀριθμόν, καὶ  τότε   πρῶτον ἐγένοντο Ῥωμαίοις τριακόσιοι βουλευταὶ
[3, 22]   ἐπιτρέπειν. γενόμενος δὲ θανατηφόρου κρίσεως  τότε   πρῶτον Ῥωμαίων δῆμος κύριος
[3, 34]   Λατίνων πόλεις Ῥωμαίοις ἐγένοντο διάφοροι  τότε   πρῶτον, οὐκ ἀξιοῦσαι κατεσκαμμένης τῆς
[3, 21]   μισοπόνηρα καὶ αὐθάδη τὰ τῶν  τότε   Ῥωμαίων ἤθη καὶ φρονήματα ἦν
[3, 57]   μὲν οὖν ἐγνωσιμάχησαν ὑπὸ τῆς  τότε   συμφορᾶς βιασθέντες καὶ πρεσβευτὰς ἀποστείλαντες
[3, 34]   φέρουσι δεινῶν οὐδετέροις ἐν τῷ  τότε   συνέβη χρόνῳ. τοιγάρτοι ῥᾴδιαί τε
[3, 3]   ἀδικούσης, εἰ δὲ μὴ τυγχάνοι  τότε   τὸν ἐξ ἀνάγκης ἐπιφέροι πόλεμον,
[3, 2]   γεγονότων· ἐὰν δὲ ἀγνωμονῶσι Ῥωμαῖοι  τότε   τὸν πόλεμον ἐπ´ αὐτοὺς ἐκφέρειν.
[3, 3]   εἰς Ῥώμην ἀκούσας Τύλλος,  τότε   τοὺς Ἀλβανοὺς προσάγειν ἐκέλευσε καὶ
[3, 24]   καὶ διέφθειρεν. ὡς γὰρ ἤκουσε  τοῦ   ἀγγέλου μεγάλῃ φωνῇ χρώμενος, ὥστε
[3, 72]   τὸν βασιλέα Ταρκύνιον τὴν διαβολὴν  τοῦ   ἄγους ἀνέφερον ἄλλο μὲν οὐθὲν
[3, 31]   ἔκτισεν Ἀσκάνιος ἐξ Αἰνείου  τοῦ   Ἀγχίσου καὶ Κρεούσης τῆς Πριάμου
[3, 64]   ἄνδρας οἱ Σαβῖνοι δείσαντες ἐκ  τοῦ   ἀδοκήτου σφίσιν ἐπιφαινομένους οὐθὲν ἔτι
[3, 25]   εἰσέρχεται παλινπροδοσίας ὡς κατεστρατηγημένους ὑπὸ  τοῦ   Ἀλβανοῦ, ἐπεὶ οὔτε ἀντιμεταταξάμενον αὐτὸν
[3, 26]   τε προδοσίαν αὐτοῖς λέγει τὴν  τοῦ   Ἀλβανοῦ μάρτυρας τοὺς αἰχμαλώτους παρασχόμενος
[3, 24]   γενέσθαι οἱ Ἀλβανοὶ σχισθέντες ἀπὸ  τοῦ   ἄλλου στρατοῦ συντεταγμένους ἦγον τοὺς
[3, 11]   δ´ ἡμέτερον ἐξέφθαρται ταῖς ἐπιμιξίαις  τοῦ   ἀλλοφύλου, καὶ οὐκ ἠξίους ἄρχειν
[3, 10]   ὀνειδισμῷ τῷ ὑμετέρῳ λεγόμενον, ἀλλὰ  τοῦ   ἀναγκαίου ἕνεκα· ὅτι τὸ μὲν
[3, 8]   ἀναγνωσθεισῶν δὲ τῶν ἐπιστολῶν καὶ  τοῦ   ἀνδρὸς ἐξηγησαμένου πάντα ὅσα παρὰ
[3, 1]   εἶχεν. πολιτικὰ μὲν δὴ ταῦτα  τοῦ   ἀνδρὸς ἔργα παραδίδοται λόγου ἄξια·
[3, 21]   κηδομένων. ταῦτά τε δὴ στερρὰ  τοῦ   ἀνδρὸς καὶ ἔτι πρὸς τούτοις,
[3, 22]   Κορατίων τῶν ἀναιρεθέντων ἀνεψιῶν ὑπὸ  τοῦ   ἀνδρός, καὶ θυσίας τινὰς ἐπ´
[3, 22]   δὴ τὸ χωρίον τῆς συμφορᾶς  τοῦ   ἀνδρὸς μνημεῖον ἐν τῇ πόλει
[3, 55]   ἀμφοτέρας ἀράμενος. τὸ δὲ στρατήγημα  τοῦ   ἀνδρὸς τοιόνδε ἦν· ~Σκάφας ποταμηγοὺς
[3, 65]   τὰ πολέμια ἀρετῆς. γένος δὲ  τοῦ   ἀνδρὸς τοῦδε καὶ τροφὰς καὶ
[3, 10]   τοῦ Ἑλληνικοῦ καὶ τὸ ἐπείσακτον  τοῦ   αὐθιγενοῦς. οὐδὲ γὰρ ἂν τοῦτο
[3, 42]   μὲν δὴ πολεμικαὶ πράξεις τοῦδε  τοῦ   βασιλέως αἱ μνήμης καὶ λόγου
[3, 48]   ἰδιώτην ἄνδρα κεκτῆσθαι. ἀσμένως δὲ  τοῦ   βασιλέως αὐτὸν ὑποδεξαμένου καὶ καταχωρίσαντος
[3, 23]   διατετέλεκα καίτοι τιμηθείς γε ὑπὸ  τοῦ   βασιλέως αὐτῶν τῇ αὐτοκράτορι ἀρχῇ,
[3, 73]   τε μεγάλῃ χρώμενοι τὴν παρὰ  τοῦ   βασιλέως βοήθειαν ἐκάλουν ἀμφότεροι, παρόντων
[3, 35]   διανοούμενον ἐκ πολλοῦ στήσασθαι κατὰ  τοῦ   βασιλέως ἐπιβουλὴν πολλοὺς ἔχοντα Ῥωμαίων
[3, 73]   ὑλουργοῖς πέμπουσιν ἐπὶ τὴν οἰκίαν  τοῦ   βασιλέως ἡμέρας μεσούσης διδάξαντες
[3, 43]   μὲν δὴ τοῦτο τὸ πολίτευμα  τοῦ   βασιλέως παραδίδοται καλὸν ἅμα καὶ
[3, 73]   ἐπιτήδειον, φέρουσι κατὰ τῆς κεφαλῆς  τοῦ   βασιλέως πληγὰς τοῖς δρεπάνοις καὶ
[3, 37]   Ῥωμαίων ἐβλάπτοντο. ἀφικομένων δὲ παρὰ  τοῦ   βασιλέως πρεσβευτῶν καὶ τὰ δίκαια
[3, 66]   δ´ ἑξῆς ἐνιαυτῷ παρασκευαζομένου πάλιν  τοῦ   βασιλέως στρατὸν ἐπὶ τὰς πόλεις
[3, 30]   θράσους ὑφιέμενον οἱ ῥαβδοῦχοι κελεύσαντος  τοῦ   βασιλέως Τύλλου συλλαβόντες καὶ τὴν
[3, 26]   τῶν παρόντων ὡς ἀπὸ παντὸς  τοῦ   βελτίστου γενομένην ἐσκήπτετο καὶ τῶν
[3, 23]   προθυμίας τε καὶ ἀπὸ παντὸς  τοῦ   βελτίστου κοινωνεῖν ἐγνωκότα τοῦ πολέμου
[3, 5]   τὸν στρατηγὸν καὶ ἀπὸ παντὸς  τοῦ   βελτίστου κρίνουσι τὸ συμβεβηκὸς οὔτε
[3, 23]   ἰσχὺν καὶ τύχην οὐκ ἐκ  τοῦ   βιαίου τρόπου πειρασόμεθα καθαιρεῖν, ἀλλ´
[3, 1]   τε τὰ ἱερὰ καὶ τὰς  τοῦ   βίου δαπάνας. ταύτῃ δὲ τῇ
[3, 23]   πεντακόσια ἔτη τοῦτο τὸ σχῆμα  τοῦ   βίου διαφυλάξαντες, οὗ μὴ ἀποστερήσωμεν
[3, 71]   εἰς ἐμὲ ἦν ἔτι πρὸ  τοῦ   βουλευτηρίου κειμένη πλησίον τῆς ἱερᾶς
[3, 20]   Ἀλβανὸν φθάνει τῷ ξίφει κατὰ  τοῦ   βραχίονος πληγὴν ἐνέγκας καὶ διελὼν
[3, 19]   δὲ τῶν πολεμίων φρονήματα ἐπῆρεν.  τοῦ   γὰρ Ἀλβανοῦ πεσόντος τὴν
[3, 44]   καὶ πραγμάτων ἐπῆρεν ἅψασθαι γενναιοτέρων.  τοῦ   γὰρ Τεβέριος ποταμοῦ καταβαίνοντος μὲν
[3, 16]   ψυχὴν ὁμολογοῦντες εἶναι, τοὺς ἔξω  τοῦ   γένους ἀξιώσαιτε καλεῖν, μηδεμίαν ὑμῖν
[3, 10]   τῆς ἀρχῆς, τὸ νόθον ἄρξει  τοῦ   γνησίου καὶ τὸ βάρβαρον τοῦ
[3, 44]   ἀεὶ καὶ δι´ ἑνὸς ἐκδίδωσι  τοῦ   γνησίου στόματος ἀνακόπτων τὰς πελαγίους
[3, 1]   περὶ αὐτοῦ κατὰ νόμους καὶ  τοῦ   δαιμονίου δι´ οἰωνῶν αἰσίων ἐπικυρώσαντος
[3, 71]   Νέβιε, φενακίζων ἡμᾶς καὶ καταψευδόμενος  τοῦ   δαιμονίου καταφανῶς, ὁπότε καὶ τὰς
[3, 70]   συντυχίας καὶ τίνας ἀφορμὰς παρὰ  τοῦ   δαιμονίου λαβὼν τοσαύτην ἔσχεν ἐπιφάνειαν,
[3, 14]   οὖν οὐ δεχόμεθα τὴν τοσαύτην  τοῦ   δαιμονίου πρόνοιαν καὶ παρακαλοῦμεν ἐπὶ
[3, 46]   βεβαιωσάντων δὲ καὶ τῶν παρὰ  τοῦ   δαιμονίου σημείων τὰ κριθέντα ὑπὸ
[3, 39]   στρατὸς ἐπ´ αὐτοὺς Ῥωμαίων ἀφῖκται,  τοῦ   δὲ βασιλέως εἰπόντος ὅτι δίκας
[3, 10]   τήνδε τὴν γῆν ἐθνῶν παρεχόμεθα,  τοῦ   δὲ Λατίνων ἔθνους, εἰ καὶ
[3, 49]   Ῥωμαίων πολιτείας μετέχειν ὡς πρότερον,  τοῦ   δὲ μηδὲν ἔτι παρακινῆσαι χάριν
[3, 22]   ἀρὰν καὶ τὸ ἄγος ἀπὸ  τοῦ   δεδρακότος εἰς τὸν ἴδιον οἶκον
[3, 53]   τῶν Τυρρηνῶν ἐγίνετο καὶ τροπὴ  τοῦ   δεξιοῦ κέρατος παντελής. Ταρκύνιος δὲ
[3, 53]   (ἔτυχε δὲ τότε μαχόμενος ἐπὶ  τοῦ   δεξιοῦ κέρατος) τὰς κρατίστας τῶν
[3, 53]   Τυρρηνῶν λόχους (οὗτοι γὰρ ἐπὶ  τοῦ   δεξιοῦ τῶν πολεμίων μαχόμενοι κέρατος
[3, 24]   πολεμίων κατεῖχον κέρας) ἐπὶ δὲ  τοῦ   δεξιοῦ τῶν Ῥωμαίων κέρατος
[3, 20]   δ´ ἐπιβαίνειν ἀδύνατος ὢν πολὺ  τοῦ   δέοντος ὑστέρει. ἔνθα δὴ τῶν
[3, 2]   διώκοντας, ὧν οὐδὲ κωλυόμενοι ὑπὸ  τοῦ   δέους ἀποστήσεσθαι ἔμελλον, ἐμπλῆσαι πολέμου
[3, 22]   ἂν γένωνται τρίδυμοι παῖδες ἐκ  τοῦ   δημοσίου τὰς τροφὰς τῶν παίδων
[3, 1]   ἐπὶ τῆς αὐτῆς πολιτείας, οὐδὲ  τοῦ   δήμου γνώμην λαβόντος ἑτέραν, καὶ
[3, 1]   τὴν ἀρχὴν ἅπαν τὸ θητικὸν  τοῦ   δήμου καὶ ἄπορον οἰκεῖον ἔσχεν.
[3, 72]   τὸ σῶμα ἐξευρεῖν· ἀχθομένου δὲ  τοῦ   δήμου καὶ δεινῶς φέροντος τὸ
[3, 46]   βουλὴ πάλιν ἐπιτρέψαντος αὐτῇ  τοῦ   δήμου πολιτείαν ἣν ἐβούλετο καταστήσασθαι
[3, 36]   Μάρκιον ἐπίκλησιν Ἄγκον· ἐπικυρώσαντος δὲ  τοῦ   δήμου τὰ δόξαντα τῇ βουλῇ
[3, 2]   πρὸς Ἀλβανοὺς πολέμου. αἴτιος δὲ  τοῦ   διαστῆναι τὰς πόλεις καὶ λῦσαι
[3, 11]   λεχθησόμενα πρὸς ἀντιπάλους ὄντας ὑμᾶς  τοῦ   δικαίου κριτὰς παύομαι λέγων. ἕνα
[3, 70]   βωμοὺς μεθιδρυσάμενος καὶ τὸ ἱερὸν  τοῦ   Διὸς τεμενίσας καὶ τἆλλα προλέγων
[3, 26]   τὸ στρατόπεδον τὸ Ῥωμαϊκὸν ἐκ  τοῦ   διωγμοῦ καὶ τὴν ἐπελθοῦσαν νύκτα
[3, 25]   κυκλωθῶσιν ὑπὸ τῶν ἀναστραφέντων ἐκ  τοῦ   διωγμοῦ τρέπονται καὶ αὐτοὶ λύσαντες
[3, 6]   τέλος μηνυταὶ γίνονται τοῖς πολεμίοις  τοῦ   δόλου. ~Ταῦτα δὴ μαθὼν
[3, 11]   ἄρχειν ἀξιοῦσα Ἑλλήνων, ἀλλὰ καὶ  τοῦ   Δωρικοῦ γένους ὅθεν ἀπῳκίσθη. καὶ
[3, 69]   ἐν αὐτῷ τῷ σηκῷ πλησίον  τοῦ   ἕδους. ἐκ δὲ τούτου συνέβαλον
[3, 34]   πρὸς τοὺς πρέσβεις, κοινῇ δὲ  τοῦ   ἔθνους ἀγορὰν ἐν Φερεντίνῳ ποιησάμενοι
[3, 66]   δεξάμενος τὴν ἄνευ κινδύνων ὑποταγὴν  τοῦ   ἔθνους σπονδάς τε ποιεῖται πρὸς
[3, 31]   καὶ πάντα τὸν χρόνον ἡγησαμένη  τοῦ   ἔθνους, ὑπὸ τῆς ἐσχάτης ἀποικήσεως
[3, 10]   τοῦ γνησίου καὶ τὸ βάρβαρον  τοῦ   Ἑλληνικοῦ καὶ τὸ ἐπείσακτον τοῦ
[3, 10]   ἐπιδεῖξαι φῦλον ἀνθρώπων οὐδὲν ἔξω  τοῦ   Ἑλληνικοῦ τε καὶ τοῦ Λατίνων,
[3, 10]   ἡμῶν ὡρμήθη, μᾶλλον δὲ πολλοστὸν  τοῦ   ἐπεισάκτου τε καὶ ἀλλοφύλου. εἰ
[3, 32]   ἐπιοῦσαν νύκτα καὶ τοὺς ἀπὸ  τοῦ   ἐρύματος μαχομένους ἀνείρξαντες ἐκράτησαν τῆς
[3, 24]   ἐκεῖνοι ἐτάχθησαν ὑπὲρ κέρατος ὄντες  τοῦ   ἐψιλωμένου κυκλοῦσθαι μέλλουσιν ἡμᾶς. ταῦτα
[3, 11]   μάλιστα τῷ ἔργῳ, οὐκ αὐτοὶ  τοῦ   ζήλου τοῦδε ἄρξαντες, παρὰ δὲ
[3, 65]   καὶ τύχας καὶ τὴν ἐκ  τοῦ   θείου γενομένην περὶ αὐτὸν ἐπιφάνειαν,
[3, 23]   ἔργῳ ἐπιχειρήσαντες ἀθεμίτῳ κρείττω ποιῆσαι  τοῦ   θείου νόμου τὸν ἀνθρώπινον· καὶ
[3, 35]   μὲν ὑπὸ κεραυνοῦ λέγουσι μηνίσαντος  τοῦ   θεοῦ δι´ ὀλιγωρίαν ἱερῶν τινων
[3, 36]   τῇ βουλῇ καὶ τῶν ἐκ  τοῦ   θεοῦ καλῶν γενομένων συντελέσας τὰ
[3, 57]   ἐξ εὐδαίμονος χώρας, τελευτῶντος ἤδη  τοῦ   θέρους οἴκαδε ἀπῄει. ~Οὐιεντανοὶ μὲν
[3, 71]   ὑπὸ τοῦ τωθασμοῦ τε καὶ  τοῦ   θορύβου, Παῖε θαρρῶν, ἔφη, Ταρκύνιε,
[3, 30]   παρασπονδῶν, καὶ οὐδ´ ἐν κακοῖς  τοῦ   θράσους ὑφιέμενον οἱ ῥαβδοῦχοι κελεύσαντος
[3, 68]   πόλεως γενήσεσθαι. μῆκος μὲν γὰρ  τοῦ   ἱπποδρόμου τριῶν καὶ ἡμίσους ἐστὶ
[3, 29]   ἐν τῇ πόλει καταλειπομένους  τοῦ   κακῶς ποιεῖν ἡμᾶς ἐπιθυμία, καὶ
[3, 17]   εἰ γὰρ Κορατίοις ἔλαττον κρίνεται  τοῦ   καλοῦ τὸ συγγενές, οὐδὲ Ὁρατίοις
[3, 43]   τῶν συμπεριεχομένων τῇ Ῥώμῃ λόφων  τοῦ   καλουμένου Παλλαντίου, περὶ ὃν
[3, 57]   ὁρμητήριον αὐτοῖς ἔσεσθαι κράτιστον ἐδόκει  τοῦ   κατὰ Ῥωμαίων πολέμου. βασιλεὺς δὲ
[3, 18]   βασιλεῖ κατευφημούμενοί τε ὑπὸ παντὸς  τοῦ   κατὰ τὴν πόλιν ὄχλου καὶ
[3, 4]   τάφρους (φυλάττουσι γὰρ ἔτι τὴν  τοῦ   κατασκευάσαντος αὐτὰς ἐπίκλησιν) Ῥωμαῖοι δὲ
[3, 73]   ἁπάντων γέλωτα. ὡς δ´ ἐκ  τοῦ   καταφρονεῖσθαι καιρὸν ἔδοξαν εἰληφέναι τῆς
[3, 28]   ἀνθρωπίνην νέμεσιν ἐντραπέντες, οὔτε τὸ  τοῦ   κινδύνου μέγεθος εἰ μὴ κατὰ
[3, 3]   ποιεῖν τῶν ὁσίων. ὁμολογήσαντος δὲ  τοῦ   Κλοιλίου Μαρτύρομαι τοίνυν, ἔφη, τοὺς
[3, 54]   δεήσεις ἐτράποντο καὶ πρέσβεις ἀπὸ  τοῦ   κοινοῦ πέμψαντες καταλύσασθαι τὸν πόλεμον
[3, 71]   τῷ λόγῳ καὶ προενέγκας ἐκ  τοῦ   κόλπου ξυρὸν καὶ ἀκόνην λέγει
[3, 12]   τοῦ πολέμου κρίσιν ἑνὸς Ἀλβανοῦ  τοῦ   λαμπροτάτου πρὸς ἕνα Ῥωμαῖον τὸν
[3, 34]   εἶχον Ἀλβανοὶ καὶ τὴν ἡγεμονίαν  τοῦ   Λατίνων ἔθνους, δύο μὲν ἀποφαίνων
[3, 50]   βασιλεὺς ἐστράτευσεν· ἦν δὲ κἀκείνη  τοῦ   Λατίνων ἔθνους πόλις. λεηλατήσας
[3, 34]   αἰχμαλώτους. μίαν δὲ πόλιν ἐκ  τοῦ   Λατίνων ἔθνους Μεδυλλίαν παλαίτερον ἔτι
[3, 49]   ἐπολέμησε τοῖς καλουμένοις Ἀπιολανοῖς πόλει  τοῦ   Λατίνων ἔθνους οὐκ ἀφανεῖ. οἱ
[3, 11]   κράτος αὐτῆς πολλαὶ πόλεις ἐκ  τοῦ   Λατίνων οὖσαι γένους καὶ τὴν
[3, 10]   ἔξω τοῦ Ἑλληνικοῦ τε καὶ  τοῦ   Λατίνων, τῆς πολιτείας μεταδεδώκαμεν·
[3, 71]   τοῦ σιδήρου δι´ ὅλου κατελθοῦσα  τοῦ   λίθου τήν τε ἀκόνην διαιρεῖ
[3, 65]   κατὰ τοῦτο γένωμαι τὸ μέρος  τοῦ   λόγου, διηγήσομαι. ~Τότε δ´ οὖν,
[3, 11]   ἀποικίαις. μέγιστον δὲ καὶ φανερώτατον  τοῦ   λόγου τοῦδε παράδειγμα Σπαρτιατῶν
[3, 47]   τοῦ σημείου φανέντος γυνὴ  τοῦ   Λοκόμωνος ὄνομα Τανακύλλα ἐμπειρίαν ἱκανὴν
[3, 69]   αὐτοὺς διαμαντευσαμένους εἰπεῖν ἐν ὁποίῳ  τοῦ   λόφου χωρίῳ θέσθαι δεήσει τοὺς
[3, 3]   βουλόμενος εἰς ἐκείνους τὴν αἰτίαν  τοῦ   λύειν τὰ πρὸς τὴν ἀποικίαν
[3, 28]   τὸ εὐπρεπὲς τὸ πρὸς ἅπαντας  τοῦ   λυσιτελοῦντος ἡμῖν αὐτοῖς ἰδίᾳ κρεῖττον
[3, 71]   Ῥωμαίων. καὶ τὰ μὲν περὶ  τοῦ   μάντεως τούτου μνημονευόμενα ταῦτά ἐστι.
[3, 71]   δὲ βασιλεὺς τὸ θράσος  τοῦ   μάντεως φέρει τὸ ξυρὸν κατὰ
[3, 72]   τὴν ὁρμὴν τοῦ πλήθους οἱ  τοῦ   Μαρκίου παῖδες, ἐπὶ τὸν βασιλέα
[3, 22]   δὲ πατὴρ ἀπελογεῖτο περὶ  τοῦ   μειρακίου κατηγορῶν τῆς θυγατρὸς καὶ
[3, 67]   ἄν τις Γάιον Ἀκίλλιον ποιησάμενος  τοῦ   μέλλοντος λέγεσθαι βεβαιωτήν, ὅς φησιν
[3, 29]   Ἀλβανῶν ἐγίνοντο καὶ παντοδαπαὶ δεήσεις  τοῦ   μὲν δήμου μηδὲν ἐγνωκέναι λέγοντος
[3, 19]   μὲν Ἀλβανὸς τοῦ Ῥωμαίου κατὰ  τοῦ   μεταφρένου καὶ μέχρι τῶν σπλάγχνων
[3, 7]   διαλύσεις, ὡς οὐδὲ αἱρέσεως ἔτι  τοῦ   μὴ ταῦτα πράττειν σφίσι καταλειπομένης.
[3, 21]   ὑπεριδοῦσα τῶν σεαυτῆς ἀδελφῶν τὸν  τοῦ   μνηστῆρος ἀνακλαίεις μόρον, οὐδ´ ὑπὸ
[3, 21]   τόπον. ἀνακλαυσαμένη δὲ τὸν μόρον  τοῦ   μνηστῆρος ἀτενέσι τοῖς ὀφθαλμοῖς εἰς
[3, 1]   ἀρετὴν μαρτυρούσης ἀξιωθείς. ἐκ δὲ  τοῦ   μονογενοῦς παιδὸς εἰς ἄνδρας ἀφικομένου
[3, 69]   δὲ θεμελίους οὐκ ἔφθασε θεῖναι  τοῦ   νεὼ χρόνον ἐπιβιώσας μετὰ τὴν
[3, 24]   κατὰ Φιδηναίους παρὰ τὴν λαγόνα  τοῦ   ὄρους ἐτάξαντο. ἐπεὶ δὲ σύνεγγυς
[3, 5]   σώματος οὐδὲν ἔχων. ~Παραδόξου δὲ  τοῦ   πάθους ὥσπερ εἰκὸς ἅπασι φαινομένου
[3, 68]   μεταξὺ τοῦ τε Αὐεντίνου καὶ  τοῦ   Παλλαντίου κείμενον πρῶτος ὑποστέγους ποιήσας
[3, 50]   τοῦ τε πατρὸς Ἄρροντος καὶ  τοῦ   πάππου Δημαράτου γενόμενος οὔτε τῶν
[3, 50]   οὔτε τῶν πατρῴων οὔτε τῶν  τοῦ   πάππου χρημάτων τὴν προσήκουσαν ἐκληρονόμησε
[3, 10]   μεταδεδώκαμεν· ὑμεῖς δὲ τὴν ἀκρίβειαν  τοῦ   παρ´ ἑαυτοῖς πολιτεύματος διεφθάρκατε Τυρρηνούς
[3, 64]   ἦλθον μάχης, ἀλλ´ ἐκταραχθέντες ὑπὸ  τοῦ   παρ´ ἐλπίδα κακοῦ παρέδοσαν ἀμαχητὶ
[3, 23]   ἀνθρώποις, σπανίως δέ τισιν ἐκ  τοῦ   παρελθόντος αἰῶνος ἐξεγένετο, καὶ τοῦθ´
[3, 45]   τῷ Τεβέρει λέγεται, ἣν ἄχρι  τοῦ   παρόντος διαφυλάττουσιν ἱερὰν εἶναι νομίζοντες.
[3, 28]   Ἀλβανῶν διοικεῖν τὰ κοινὰ μέχρι  τοῦ   παρόντος εἰάσαμεν. ἀνθ´ ὧν τίνας
[3, 23]   δεῖν, καιρὸν ἕτερόν τινα  {τοῦ   παρόντος} ἐπιτηδειότερον περιμένων ἀναβάλλεται τὸν
[3, 10]   τὰς ἄλλας ἀποικίας, αἷς μέχρι  τοῦ   παρόντος οὐδὲν ἐγκαλοῦμεν, τῆς ὑμετέρας
[3, 17]   δὴ χαίροντες ἐπὶ τῇ παρακελεύσει  τοῦ   πατρὸς ἀπῄεσαν καὶ προσελθόντες τῷ
[3, 22]   γενόμενον αἴτιον ἄλλως τε καὶ  τοῦ   πατρὸς ἀπολύοντος αὐτὸν τῆς αἰτίας,
[3, 70]   τὰς πληγὰς ὀρρωδῶν τὰς παρὰ  τοῦ   πατρός, ἔπειτ´ ἐλθὼν ἐπὶ τὴν
[3, 21]   ἀνεψιῶν ἑνός, καθωμολόγητο ὑπὸ  τοῦ   πατρὸς ἐπὶ γάμῳ, καὶ κρύπτουσα
[3, 73]   τοῦ Ταρκυνίου διὰ τὰς ἐκ  τοῦ   πατρὸς εὐεργεσίας καὶ τὴν μετάνοιαν
[3, 70]   καλιάδα τῶν ἡρώων ὁρᾶται πρὸς  τοῦ   πατρός. θαυμάσαντι δὲ τὸ μέγεθος
[3, 17]   ἂν αὐτοὶ προείλεσθε πράττειν ἄνευ  τοῦ   πατρὸς περὶ τῶν ἰδίων βουλευσάμενοι.
[3, 22]   Ῥωμαίων δῆμος κύριος τῇ γνώμῃ  τοῦ   πατρὸς προσέθετο καὶ ἀπολύει τοῦ
[3, 40]   ἐπὶ τούτῳ Ῥωμαῖοι ἐντὸς ἐγεγόνεσαν  τοῦ   περιβόλου καὶ τοὺς ὁμόσε χωροῦντας
[3, 47]   φερόμενος καὶ εἰς τὸ βάθος  τοῦ   περιέχοντος ἀέρος ἀπέκρυψεν· ἔπειτ´ ἐξαίφνης
[3, 20]   ἀντεῖχεν ὅμως ἔτι καὶ μετὰ  τοῦ   περιλειπομένου τῶν ἀδελφῶν ἐπὶ τὸν
[3, 72]   πολλάκις τοῦτο πραγματευσαμένων κατ´ ἐλπίδα  τοῦ   περιπεσεῖν εἰς αὐτοὺς ἐκπεσόντος ἐκείνου
[3, 72]   πολλῶν λαμβάνοντος, κατανοήσαντες τὴν ὁρμὴν  τοῦ   πλήθους οἱ τοῦ Μαρκίου παῖδες,
[3, 36]   πόλιν, ὑφ´ ὧν ἐφθάρη μοῖρα  τοῦ   πλήθους οὐκ ὀλίγη, καὶ βασιλεὺς
[3, 46]   δαιμονίου σημείων τὰ κριθέντα ὑπὸ  τοῦ   πλήθους παραλαμβάνει τὴν βασιλείαν ἐνιαυτῷ
[3, 12]   συγχωρηθέντος δὲ καὶ τούτου περὶ  τοῦ   πλήθους τῶν ἀγωνιουμένων ζήτησις ἐγίνετο
[3, 19]   δὲ Ῥωμαῖος ὑπελθὼν τὴν προβολὴν  τοῦ   πολεμίου καὶ τῶν ἰγνυῶν τὴν
[3, 9]   ἐπείπερ οὐδ´ ἤρξαμεν αὐτοὶ πρότεροι  τοῦ   πολέμου, ἄρξαντας δὲ ἠμυνάμεθα. ἀποτιθεμένων
[3, 7]   εἶναι νομίζοντα εὐπρεπῆ ζητεῖν ἀπαλλαγὴν  τοῦ   πολέμου. ἀφόρητοι γὰρ ἂν γένοισθε
[3, 36]   καὶ βίας καὶ τῶν ἐκ  τοῦ   πολέμου γινομένων ὠφελειῶν ὑπεριδεῖν. ταῦτα
[3, 7]   ἐγὼ πρῶτος ἠξίωσα περὶ καταλύσεως  τοῦ   πολέμου διαλέγεσθαι, οὔτε μάχῃ κρατηθεὶς
[3, 59]   εἰς μίαν ἀγορὰν περὶ καταλύσεως  τοῦ   πολέμου διαλέγεσθαι πρὸς αὐτὸν ἐψηφίσαντο
[3, 4]   συμπλοκαῖς ἱππέων ἔβλαπτον ἀλλήλους)  τοῦ   πολέμου δόξας αἴτιος γενονέναι Κλοίλιος
[3, 23]   ὅπλα χωρεῖν, ὡς συλληψόμενος αὐτοῖς  τοῦ   πολέμου. καὶ μέχρι τούτου λέληθα
[3, 9]   ἀπαλλαγάς. τίς οὖν βεβαία  τοῦ   πολέμου κατάλυσις ἔσται καὶ τί
[3, 52]   ἐκ τοῦ Σαβίνων ἔθνους αἱ  τοῦ   πολέμου κοινωνήσειν αὐτοῖς ὑποσχόμεναι πόλεις
[3, 12]   ἐν ἐλαχίστοις σώμασι γενέσθαι τὴν  τοῦ   πολέμου κρίσιν ἑνὸς Ἀλβανοῦ τοῦ
[3, 8]   ἡμῖν, ὡς κοινὸς ἀξιοῖ  τοῦ   πολέμου νόμος, ἀλλ´ ὑπὸ σκότους,
[3, 7]   τοῖς κοινοῖς συλλόγοις ὁμονοοῦντας ὑπὲρ  τοῦ   πολέμου πάντας Ἀλβανοὺς ἑώρων, μακρῷ
[3, 6]   ἀμφότερα· νῦν δὲ διατριβὴ  τοῦ   πολέμου παράδοξος ἅπασι γενομένη καὶ
[3, 23]   τὴν Φιδηναίων πόλιν ἔγνω προφάσεις  τοῦ   πολέμου ποιησάμενος, ὅτι κληθέντες εἰς
[3, 12]   τε καὶ Ῥωμαίων ταχεῖαν ἀπαλλαγὴν  τοῦ   πολέμου ποιήσασθαι ζητοῦντες ὅπλοις τὸ
[3, 7]   ἀναβολὰς δὲ καὶ διατριβὰς ἐποιούμην  τοῦ   πολέμου προτέρους ὑμᾶς οἰόμενος ἄρξειν
[3, 57]   καὶ πρεσβευτὰς ἀποστείλαντες ἀνοχὰς ἐποιήσαντο  τοῦ   πολέμου {σπονδὰς} ἑξαετεῖς, Τυρρηνοὶ δὲ
[3, 26]   τέλος δὴ τὸ κράτιστον εἰληφότος  τοῦ   πολέμου τὰ λοιπὰ ἤδη σκοπεῖν
[3, 69]   χρόνον ἐπιβιώσας μετὰ τὴν κατάλυσιν  τοῦ   πολέμου τετραετῆ. πολλοῖς δ´ ὕστερον
[3, 41]   αὐτῷ καὶ τούτου κατὰ γνώμην  τοῦ   πολέμου τὴν ἐπινίκιον πομπὴν καὶ
[3, 23]   παντὸς τοῦ βελτίστου κοινωνεῖν ἐγνωκότα  τοῦ   πολέμου τὸν Μέττιον ἐπῄνει καὶ
[3, 54]   βασιλεὺς Ταρκύνιος τὸν ἐπινίκιον ἐκ  τοῦ   πολέμου τούτου κατήγαγε θρίαμβον. ~Τῷ
[3, 11]   τι πλῆθος ἀνδρῶν συναγαγόντες τὴν  τοῦ   πολέμου τύχην· ἐξ ὁποτέρας δ´
[3, 10]   πόλεως οὐθὲν ἔτι παρακινεῖ μέρος  τοῦ   πολιτεύματος ὀκτωκαιδεκάτην ἤδη γενεὰν οἰκουμένης
[3, 44]   λιμένι χρησάμενος αὐτῷ τῷ στόματι  τοῦ   ποταμοῦ. εὐρύνεταί τε γὰρ ἐπιπολὺ
[3, 56]   τῶν Σαβίνων χάρακα τὸν ἐπέκεινα  τοῦ   ποταμοῦ κείμενον ἑτέρα δύναμις Ῥωμαίων
[3, 45]   κατέστησεν ἀσφαλείας ἕνεκα τῶν διὰ  τοῦ   ποταμοῦ πλεόντων· ἐλῄστευον γὰρ οἱ
[3, 25]   λύσαντες τὰς τάξεις καὶ διὰ  τοῦ   ποταμοῦ σώζειν ἑαυτοὺς ἐπειρῶντο. ὅσοι
[3, 45]   ἐμπόρους ἅπασαν κατέχοντες τὴν ἐπέκεινα  τοῦ   ποταμοῦ χώραν· καὶ τὴν ξυλίνην
[3, 16]   βουλὴν συνεκάλεσα καὶ προὔθηκα περὶ  τοῦ   πράγματος ἐν κοινῷ σκοπεῖν· δόξαν
[3, 44]   ἧττον εὔληπτον· ~Ἕτερον δέ τι  τοῦ   προειρημένου πολιτεύματος κρεῖττον, καὶ
[3, 2]   λέξων τὴν ἀρχὴν ποιησάμενος ἀπὸ  τοῦ   πρὸς Ἀλβανοὺς πολέμου. αἴτιος δὲ
[3, 17]   παρεῖχες, Τύλλε, βουλεύσασθαι περὶ  τοῦ   πρὸς τοὺς ἀνεψιοὺς ἀγῶνος, οὐθὲν
[3, 53]   Ῥωμαίων δύναμις ἀναλαβοῦσα ἑαυτὴν ἐκ  τοῦ   προτέρου δείματος εἰς ἀντίπαλα ἐχώρει,
[3, 53]   δεύτερος ἀγὼν γίνεται πολὺ μείζων  τοῦ   προτέρου, ἐξ οὗ νίκην ἀναιρεῖται
[3, 50]   ἀγροὺς πολέμιοι κατέστησαν αὐτοῖς ἐκ  τοῦ   προφανοῦς ταῖς Λατίνων πεποιθότες συμμαχίαις·
[3, 56]   καὶ πάντα μηχανωμένων ὅσα σβεστήρια  τοῦ   πυρὸς ἦν, ἧκεν Ταρκύνιος
[3, 35]   οἰκετικὸς ἅπας ὄχλος καταληφθεὶς ὑπὸ  τοῦ   πυρός. καταπρησθῆναι δὲ τὴν οἰκίαν
[3, 56]   τὴν βοήθειαν τῆς γεφύρας ὑπὸ  τοῦ   πυρός. λαβὼν δὲ Ταρκύνιος
[3, 72]   πατρῴαν σφίσιν ὑπάρχουσαν καὶ ἐκ  τοῦ   ῥᾴστου πρὸς τῶν πολιτῶν δοθησομένην.
[3, 19]   ἄλλαις πληγὰς καί πως τυγχάνει  τοῦ   Ῥωμαίου διὰ βουβῶνος ἐνέγκας τὸ
[3, 19]   κατ´ ἀλλήλων, μὲν Ἀλβανὸς  τοῦ   Ῥωμαίου κατὰ τοῦ μεταφρένου καὶ
[3, 33]   ἐγκλίνουσιν οἱ Σαβῖνοι βιασθέντες ὑπὸ  τοῦ   Ῥωμαίων ἱππικοῦ καὶ πολὺς αὐτῶν
[3, 1]   τὸν βίον ἄγεται γυναῖκα ἐκ  τοῦ   Σαβίνων γένους Ἑρσιλίου θυγατέρα τὴν
[3, 52]   κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ἐκ  τοῦ   Σαβίνων ἔθνους αἱ τοῦ πολέμου
[3, 63]   τὴν συντέλειαν. ~Ἑνὸς δὲ καταλειπομένου  τοῦ   Σαβίνων ἔθνους ἀντιπάλου Ῥωμαίοις ὑπὲρ
[3, 32]   πόλεμον ἕτερος ἀνέστη Ῥωμαίοις ἐκ  τοῦ   Σαβίνων ἔθνους, ἀρχὴ δὲ αὐτοῦ
[3, 42]   καὶ φιλίαν συντίθεται. ~Ἐκ δὲ  τοῦ   Σαβίνων ἔθνους αὖθις ἕτεροί τινες
[3, 47]   θαυμαστοῦ δὲ καὶ παραδόξου πᾶσι  τοῦ   σημείου φανέντος γυνὴ τοῦ
[3, 71]   τῆς ἀκόνης, δὲ ἀκμὴ  τοῦ   σιδήρου δι´ ὅλου κατελθοῦσα τοῦ
[3, 34]   ἀλλήλων γῆν ὑπὸ τὴν ἀκμὴν  τοῦ   σίτου καὶ προνομεύσαντες ἀπῆγον ἐπ´
[3, 21]   μνηστῆρος ἀνακλαίεις μόρον, οὐδ´ ὑπὸ  τοῦ   σκότους ἀποφθαρεῖσά που κατὰ μόνας,
[3, 62]   τοῖς κατ´ ἐνιαυτὸν ὑπάτοις ἔξω  τοῦ   στεφάνου καὶ τῆς ποικίλης ἐσθῆτος·
[3, 44]   μέχρι τρισχιλιοφόρων εἰσάγουσί τε διὰ  τοῦ   στόματος αὐτοῦ καὶ μέχρι τῆς
[3, 44]   κομίζονται, αἱ δὲ μείζους πρὸ  τοῦ   στόματος ἐπ´ ἀγκυρῶν σαλεύουσαι ταῖς
[3, 44]   θαυμάσειεν ἄν τις, οὐκ ἀποκλείεται  τοῦ   στόματος ὑπὸ τῆς θαλαττίας θινὸς
[3, 21]   ἀπόρρητον ἐπειδὴ {δὲ} τῶν ἀπὸ  τοῦ   στρατοπέδου τινὸς ἤκουσεν ἀπαγγέλλοντος τὰ
[3, 53]   ἱππέων ἀπώλλυντο, οἱ δ´ ἐκ  τοῦ   στρατοπέδου φεύγειν ὁρμήσαντες εἰς τὸ
[3, 10]   βουλὴν ᾐτήσατο, καὶ μεταστὰς ἐκ  τοῦ   συλλόγου μετὰ τῶν παρόντων Ἀλβανῶν
[3, 44]   βασιλεὺς ἐντειχίσας, ἣν ἀπὸ  τοῦ   συμβεβηκότος Ὠστίαν ὠνόμασεν, ὡς δ´
[3, 1]   ὅτε Σαβῖνοι Ῥωμαίοις ἐπολέμουν, καὶ  τοῦ   συνελθεῖν εἰς φιλίαν τοὺς ἡγεμόνας
[3, 70]   πόλεως οἰωνομάντεις οὐκ ὄντα ἐκ  τοῦ   συστήματος παρεκάλουν αὐτὸν διὰ τὴν
[3, 25]   ἀλλήλων καὶ οὔτε λογισμὸν ἔτι  τοῦ   συστῆναι ληψομένους οὔτε δύναμιν ἔχοντας,
[3, 4]   ἄλλης βιαίου συμφορᾶς σημεῖον ἐπὶ  τοῦ   σώματος οὐδὲν ἔχων. ~Παραδόξου δὲ
[3, 73]   μετρίως τὴν ἀγνωμοσύνην αὐτῶν ἐνέγκαντος  τοῦ   Ταρκυνίου διὰ τὰς ἐκ τοῦ
[3, 72]   ἑαυτῶν οὐσίας κατηγορήγουν, πολλὴν ἐποιοῦντο  τοῦ   Ταρκυνίου κατηγορίαν καὶ τῷ δήμῳ
[3, 11]   τὴν μὲν ἑαυτοῦ πόλιν ἐκ  τοῦ   ταῦτα ἐπιτηδεύειν φησιν εὐδαίμονα
[3, 55]   Φιδήνης πλησίον περὶ τὰς συμβολὰς  τοῦ   τε Ἀνίητος καὶ τοῦ Τεβέριος
[3, 28]   αὐτῶν πόλιν πολλὴν ἀσφάλειαν τούτοις  τοῦ   τε ἀπὸ Τυρρηνῶν καὶ ἀπὸ
[3, 68]   τῶν ἱπποδρόμων Ταρκύνιος τὸν μεταξὺ  τοῦ   τε Αὐεντίνου καὶ τοῦ Παλλαντίου
[3, 69]   δὲ καὶ τὸν νεὼν κατασκευάζειν  τοῦ   τε Διὸς καὶ τῆς Ἥρας
[3, 50]   ἀδελφιδοῦν, ὃς μετὰ τὴν τελευτὴν  τοῦ   τε πατρὸς Ἄρροντος καὶ τοῦ
[3, 44]   σκάφαις. ἐν δὲ τῷ μεταξὺ  τοῦ   τε ποταμοῦ καὶ τῆς θαλάττης
[3, 25]   ταῖς δίναις ἀπέθνησκον· ὀξὺ γὰρ  τοῦ   Τεβέριος περὶ τὴν Φιδήνην καὶ
[3, 55]   συμβολὰς τοῦ τε Ἀνίητος καὶ  τοῦ   Τεβέριος ποταμοῦ διττοὺς βαλόμενοι τοὺς
[3, 45]   καλούμενον Ἰανίκολον ὄρος ὑψηλὸν ἐπέκεινα  τοῦ   Τεβέριος ποταμοῦ κείμενον καὶ φρουρὰν
[3, 41]   τῶν Οὐιεντανῶν ἐξελθούσης καὶ πέραν  τοῦ   Τεβέριος ποταμοῦ πρὸς τῇ Φιδηναίων
[3, 50]   ἦν, καὶ κατὰ πολλὰ μέρη  τοῦ   τείχους οἱ πολέμιοι τὰς προσβολὰς
[3, 50]   εἰς διαλλαγὰς ἐλθεῖν, ἀλλὰ καὶ  τοῦ   τείχους τῇ ἐχυρότητι πεποιθότων καὶ
[3, 40]   καθ´ ὃν αἱ διώρυγες ἐγίνοντο  τοῦ   τείχους τόπον, ἀλλὰ καθ´ ἕτερον.
[3, 38]   ἦγεν ἐπ´ αὐτούς. προελθόντων δὲ  τοῦ   τείχους τῶν Λατίνων καὶ παραταξαμένων
[3, 69]   βωμοὺς σφῶν μεταφέρειν, οἱ δὲ  τοῦ   Τέρμονος καὶ τῆς Νεότητος πολλὰ
[3, 69]   ἀνδράσι περὶ αὐτοῦ πρῶτον διαμαντεύσασθαι  τοῦ   τόπου, τίς ἐπιτηδειότατός ἐστι τῆς
[3, 35]   φανείη τῆς ἐπιθέσεως. μέλλοντος δὲ  τοῦ   Τύλλου θυσίαν τινὰ κατ´ οἶκον
[3, 35]   τὴν δυναστείαν, φίλον δὲ ὄντα  τοῦ   Τύλλου καὶ ἐν τοῖς μάλιστα
[3, 37]   ἀλλὰ πρὸς Τύλλον, τελευτήσαντος δὲ  τοῦ   Τύλλου λελύσθαι σφίσι τὰς περὶ
[3, 17]   τῷ πατρὶ διαλεχθῶμεν. ἐπαινέσαντος δὲ  τοῦ   Τύλλου τὴν εὐσέβειαν αὐτῶν καὶ
[3, 71]   οὐθὲν ἐπιταραχθεὶς Νέβιος ὑπὸ  τοῦ   τωθασμοῦ τε καὶ τοῦ θορύβου,
[3, 23]   Οὐιεντανῶν τε συμμαχίαν ἐπαγόμενοι ἐκ  τοῦ   φανεροῦ ἀφειστήκεσαν καὶ τοῖς παραγενομένοις
[3, 8]   πάθωσι δεδιότες, καὶ οὐδ´ ἐκ  τοῦ   φανεροῦ ἐπέθεντο ἡμῖν, ὡς
[3, 33]   δὲ πολλοὶ συνιόντες καὶ ἐκ  τοῦ   φανεροῦ, ἐπεὶ τὰ πρῶτα κατὰ
[3, 28]   γὰρ οὗτοι κακίους τῶν ἐκ  τοῦ   φανεροῦ πολεμίων εἰσὶ καὶ μείζονος
[3, 28]   καὶ σύμμαχοι, τοὺς μὲν ἐκ  τοῦ   φανεροῦ τολμήσαντας εἰς πόλεμον ἡμῖν
[3, 39]   τοὺς αὐτοὺς χρόνους οὐκ ἐκ  τοῦ   φανεροῦ τὸν πόλεμον ἀναδείξαντες, ἀλλὰ
[3, 21]   πάντα διευτυχεῖν, ἀλλ´ ἀπολαῦσαί τι  τοῦ   φθονεροῦ δαίμονος, ὃς αὐτὸν ἐκ
[3, 19]   Ῥωμαίων τε καὶ Ἀλβανῶν ἐκ  τοῦ   φιλονεικεῖν τε καὶ συμπαθεῖν τοῖς
[3, 22]   τοῦ πατρὸς προσέθετο καὶ ἀπολύει  τοῦ   φόνου τὸν ἄνδρα· οὐ μὴν
[3, 22]   τῆς δίκης. οὔτε γὰρ ἀπολῦσαι  τοῦ   φόνου τὸν ὁμολογοῦντα τὴν ἀδελφὴν
[3, 17]   δηλώσαντες δὲ αὐτῷ τὰς προκλήσεις  τοῦ   Φουφεττίου καὶ οὓς Τύλλος
[3, 15]   πρὸς τὸ ἀντίπαλον ἐπιτηδειότητι. ~Τοσαῦτα  τοῦ   Φουφεττίου λέξαντος καὶ πάντων τὴν
[3, 11]   ἀξιοῦντες οὐκ ὀρθῶς ποιεῖτε. ~Τοιαῦτα  τοῦ   Φουφεττίου λέξαντος παραλαβὼν Τύλλος
[3, 9]   σοι χάριν εἴσομαι. ~Ταῦτ´ εἰπόντος  τοῦ   Φουφεττίου παραλαβὼν τὸν λόγον
[3, 7]   αὐτὸς ἔτι διαμελλήσας δέχεται τὰς  τοῦ   Φουφεττίου προκλήσεις. ἐπεὶ δὲ συνῆλθον
[3, 16]   τοῖς πλείστοις ἔδοξε δέχεσθαι τὰς  τοῦ   Φουφεττίου προκλήσεις, μεταπέμπεται τοὺς τριδύμους
[3, 24]   ἑξῆς ἡμέρᾳ προῄεσαν μὲν ἐκ  τοῦ   χάρακος αἱ Φιδηναίων τε καὶ
[3, 65]   τὴν ἄπαρσιν αὐτῶν καὶ γενόμενοι  τοῦ   χάρακος ἀμαχητὶ κύριοι σκηνὰς μὲν
[3, 18]   θέμενοι τὰ ὅπλα προῆγον ἐκ  τοῦ   χάρακος ἀμφότεροι θεαταὶ τῆς μάχης
[3, 41]   παράταξιν προελθεῖν ἀναγκάσας ἐνίκησε καὶ  τοῦ   χάρακος αὐτῶν ἐκράτησε. χωρήσαντος δὲ
[3, 53]   τῆς τροπῆς ἀνασωζομένους ἐγκρατὴς γίνεται  τοῦ   χάρακος εὐθὺς ἐξ ἐφόδου. οἱ
[3, 65]   καὶ ἀνέμῳ φυγεῖν αἰσχρῶς ἐκ  τοῦ   χάρακος καταλιπόντες ἐν αὐτῷ τά
[3, 52]   Λατῖνοι μὲν οὐκέτι προῄεσαν ἐκ  τοῦ   χάρακος, δὲ τῶν Ῥωμαίων
[3, 55]   τῶν Σαβίνων ἡγεμὼν προῆγεν ἐκ  τοῦ   χάρακος τὰς δυνάμεις οὔτε
[3, 10]   ἑκουσίως ἄρχεται τῶν κρειττόνων ὑπὸ  τοῦ   χείρονος; πολλὴ δὴ μωρία καὶ
[3, 65]   ὁλοσχερὴς ἁπάντων οὐδεμία. ἑλκομένου δὲ  τοῦ   χρόνου δι´ ὀργῆς φέρων τὴν
[3, 4]   τῶν ἐν τέλει. ἑλκομένου δὲ  τοῦ   χρόνου διὰ κενῆς (οὐδὲν γὰρ
[3, 30]   τὰ διδόμενα καὶ γίνεσθε ἀπὸ  τοῦ   χρόνου τοῦδε Ῥωμαῖοι. δυεῖν γὰρ
[3, 70]   ὑπέσχετο τὸν μέγιστον τῶν ἐκ  τοῦ   χωρίου βοτρύων. εὑρὼν δὲ μετ´
[3, 1]   ὅσοι Ῥωμαίων ἦσαν ἀνέστιοι λαχόντες  τοῦ   χωρίου τὸ ἀρκοῦν κατεσκευάσαντ´ οἰκίας,
[3, 11]   ἔργῳ, οὐκ αὐτοὶ τοῦ ζήλου  τοῦδε   ἄρξαντες, παρὰ δὲ τῆς Ἀθηναίων
[3, 65]   ἀρετῆς. γένος δὲ τοῦ ἀνδρὸς  τοῦδε   καὶ τροφὰς καὶ τύχας καὶ
[3, 11]   δὲ καὶ φανερώτατον τοῦ λόγου  τοῦδε   παράδειγμα Σπαρτιατῶν πόλις οὐ
[3, 30]   καὶ γίνεσθε ἀπὸ τοῦ χρόνου  τοῦδε   Ῥωμαῖοι. δυεῖν γὰρ ἀνάγκη θάτερον
[3, 42]   αἱ μὲν δὴ πολεμικαὶ πράξεις  τοῦδε   τοῦ βασιλέως αἱ μνήμης καὶ
[3, 29]   ἀφαιρεθέντας ἐν Ῥώμῃ τὸν ἀπὸ  τοῦδε   χρόνον οἰκεῖν· ὅσην τε τὸ
[3, 49]   δύναμιν ἐπ´ οἴκου καὶ μετὰ  τοῦθ´   ἑτέραν στρατιὰν ἦγεν ἐπὶ τὴν
[3, 23]   τοῦ παρελθόντος αἰῶνος ἐξεγένετο, καὶ  τοῦθ´   ἡμῖν ὑπάρξει· εὖ πάσχοντες ὑπὸ
[3, 29]   ἔχει, τό τε πλεῖον καὶ  τοὔλαττον   ἐπικρίνωμεν ἑκάτεροι, οὐκ ἔσται βέβαιος
[3, 61]   Ἑλληνικὸν γὰρ οὐ φαίνεταί μοι  τοὔνομα   εἶναι. ὡς δέ τινες ἱστοροῦσι
[3, 57]   πολέμου. βασιλεὺς δὲ Ταρκύνιος εἰς  τοὐπιὸν   ἔτος Ῥωμαίους τε σύμπαντας καθοπλίσας
[3, 40]   ἐσκεδασμένων τῶν Σαβίνων καὶ λεηλατούντων  τοὺς   ἀγροὺς αὐτὸς μὲν ἅμα τοῖς
[3, 7]   δὴ ταῦτα τῆς μὲν ἐπὶ  τοὺς   ἀγῶνας ὁρμῆς ἐπέσχον, ἀναβολὰς δὲ
[3, 14]   εὔνοιαν πεποιῆσθαι. τὸ γὰρ εὑρεθῆναι  τοὺς   ἀγωνιουμένους ὑπὲρ πάντων γένει τε
[3, 21]   καὶ μήτε τὸν πατέρα μήτε  τοὺς   ἀδελφοὺς καταίσχυνε. ταῦτ´ εἰπὼν οὐκ
[3, 21]   τῶν προγόνων. ἐπειδὴ τοίνυν οὐ  τοὺς   ἀδελφοὺς πενθεῖς, ἀλλὰ τοὺς ἀνεψιούς,
[3, 21]   πάσχουσα. δὲ ἄρα οὐ  τοὺς   ἀδελφοὺς ποθοῦσα τὰς ἀσυνήθεις ἐτόλμησεν
[3, 3]   Ἀλβανῶν προτέρων ἀπεσταλκότων εἰς Ῥώμην  τοὺς   αἰτήσοντας δίκας καὶ μηδὲ ἀποκρίσεως
[3, 31]   βασιλεὺς τῆς πόλεως κύριος  τοὺς   αἰτίους τῆς ἀποστάσεως ἀποκτείνας, τοὺς
[3, 40]   προκηρύξας συνελθεῖν, ὀλίγους ἐξ αὐτῶν  τοὺς   αἰτίους τῆς ἀποστάσεως μάστιξιν αἰκισάμενος
[3, 49]   οὐδένα Κρουστομερίνων, ὀλίγους δὲ πάνυ  τοὺς   αἰτίους τῆς ἀποστάσεως φυγαῖς ἀιδίοις
[3, 54]   Ῥωμαίοις τούς τε αὐτομόλους καὶ  τοὺς   αἰχμαλώτους ἄνευ λύτρων θεράποντάς τε
[3, 66]   αἷς Τυρρηνοὺς πρότερον ὑπηγάγετο, καὶ  τοὺς   αἰχμαλώτους ἀπέδωκεν αὐτοῖς ἄνευ λύτρων.
[3, 57]   ὑπὸ Ῥωμαίων πολλάκις καὶ ὅτι  τοὺς   αἰχμαλώτους αὐτοῖς Ταρκύνιος οὐκ
[3, 34]   ἐπ´ οἴκου τὰς δυνάμεις διαμειβόμενοι  τοὺς   αἰχμαλώτους. μίαν δὲ πόλιν ἐκ
[3, 42]   αὐτῶν παντοδαπῶν χρημάτων γεμούσης καὶ  τοὺς   αἰχμαλώτους, οὓς ἔλαβον οἱ Σαβῖνοι
[3, 26]   λέγει τὴν τοῦ Ἀλβανοῦ μάρτυρας  τοὺς   αἰχμαλώτους παρασχόμενος καὶ ὃν τρόπον
[3, 22]   αὐτοῖς ἄνωθεν πλάγιον, ἔπειθ´ ὑπάγειν  τοὺς   αἰχμαλώτους ὑπὸ ταῦτα καὶ διελθόντας
[3, 53]   ἴλας ἐπιστρέψας καὶ τῶν πεζῶν  τοὺς   ἀκμαιοτάτους ἀναλαβὼν ἦγε κατὰ νώτου
[3, 27]   τῶν ἱππέων καὶ τῶν πεζῶν  τοὺς   ἀκμαιοτάτους ἐκέλευσεν ἐπὶ τὴν Ἀλβανῶν
[3, 8]   ἤκουσεν ἐκπλήξεώς τε μεγάλης κατασχούσης  τοὺς   ἀκούοντας, οἷα εἰκὸς ἐπὶ τηλικούτῳ
[3, 22]   καθῆραι τὸν ἄνδρα οἷς νόμος  τοὺς   ἀκουσίους φόνους ἁγνίζεσθαι καθαρμοῖς. κἀκεῖνοι
[3, 5]   ἠξίου τὰ πράγματα ὁρῶν οὔτε  τοὺς   Ἀλβανοὺς ἅπαντας ὁμοίαν ἔχοντας ἔτι
[3, 15]   ἦλθέ μοι τόδε τὸ βούλευμα  τοὺς   Ἀλβανοὺς Κορατίους μεταπεμψάμενος αὐτὸς ἐπ´
[3, 30]   ἐπὶ τὸν πόλεμον, ἠξίου τε  τοὺς   Ἀλβανούς, οἷς ἀνακτήσασθαι τὴν ἡγεμονίαν
[3, 3]   Ῥώμην ἀκούσας Τύλλος, τότε  τοὺς   Ἀλβανοὺς προσάγειν ἐκέλευσε καὶ περὶ
[3, 2]   ὁρῶν δὲ ὅπως ἂν πείσειε  τοὺς   Ἀλβανοὺς στρατὸν αὑτῷ κατὰ Ῥωμαίων
[3, 27]   Ἀλβανοὺς ταχθέντας ἐκκλησιάζειν, μετὰ δὲ  τοὺς   Ἀλβανοὺς τὸ λοιπὸν τῶν συμμάχων
[3, 16]   ἄρασθαι δεδοικὼς μὴ τὸ πρὸς  τοὺς   Ἀλβανοὺς τριδύμους συγγενὲς ἐμπόδιον ὑμῖν
[3, 26]   ταῖς αἰτίαις ἐπιχειρήσειαν, οὐ περιόψεσθαι  τοὺς   Ἀλβανοὺς ὑπελάμβανον, ἀλλ´ ἐπὶ τὰ
[3, 3]   τοῖς ἐπιφανεστάτοις τῶν ἑαυτοῦ φίλων  τοὺς   Ἀλβανῶν πρέσβεις ξενίζειν ἁπάσῃ φιλοφροσύνῃ
[3, 27]   ἐκέλευσεν ἑστάναι, ἐχομένους δὲ τούτων  τοὺς   ἄλλους Ἀλβανοὺς ταχθέντας ἐκκλησιάζειν, μετὰ
[3, 40]   πόλεμος ἀναγκαίας ἐποίει τὰς πρὸς  τοὺς   ἄλλους ἐχθροὺς ἀνοχάς τε καὶ
[3, 70]   Τυρρηνῶν προσλαβὼν μακρῷ δή που  τοὺς   ἄλλους οἰωνοσκόπους ἅπαντας, ὡς ἔφην,
[3, 28]   ἡμῖν κατ´ εὐχὴν κεχώρηκε, καὶ  τοὺς   ἄλλους τιμωρήσασθαι πολεμίους, ὅσοι φίλων
[3, 30]   {αὐτοῦ} δικαστήρια βασιλεὺς καθίσας  τοὺς   ἁλόντας ἐξ αὐτῶν κατὰ τὸν
[3, 3]   τὸν πόλεμον ἡμῖν προειρήκατε. τοιγάρτοι  τοὺς   ἀμυνουμένους ὑμᾶς προσδέχεσθε μετὰ τῶν
[3, 26]   ἐπειδὴ λαμπρῶς ἤδη νικῶντας ἐθεάσατο  τοὺς   ἀμφὶ τὸν Τύλλον, καταβιβάσας καὶ
[3, 15]   ἀλλήλους μιαιφονεῖν, εἰς ἡμᾶς ἐλεύσεται  τοὺς   ἀναγκάζοντας. λέγει πρὸς αὐτὸν
[3, 23]   Ἀλβανὸν καὶ τῶν ἄλλων φίλων  τοὺς   ἀναγκαιοτάτους ἐσκόπει μετ´ ἐκείνων τίνα
[3, 35]   ἐπιτελεῖν, ἣν αὐτοὺς μόνον ἐβούλετο  τοὺς   ἀναγκαίους εἰδέναι, καὶ κατὰ δαίμονα
[3, 50]   αὐτὴν στρατεύεται τὴν πόλιν προκαλούμενος  τοὺς   ἄνδρας εἰς φιλίαν· οὐ βουλομένων
[3, 64]   διὰ νυκτὸς ἐλόχισε. τούτους δὴ  τοὺς   ἄνδρας οἱ Σαβῖνοι δείσαντες ἐκ
[3, 17]   Τύλλε, βουλεύσασθαι περὶ τοῦ πρὸς  τοὺς   ἀνεψιοὺς ἀγῶνος, οὐθὲν ἔτι διαμελλήσαντες
[3, 21]   οὐ τοὺς ἀδελφοὺς πενθεῖς, ἀλλὰ  τοὺς   ἀνεψιούς, καὶ τὸ μὲν σῶμα
[3, 21]   λέγει· Μιαρώτατε ἄνθρωπε, χαίρεις ἀποκτείνας  τοὺς   ἀνεψιοὺς κἀμὲ τὴν παναθλίαν ἀδελφὴν
[3, 17]   τῶν προγόνων. τὸ δὲ πρὸς  τοὺς   ἀνεψιοὺς συγγενὲς οὐχ ἡμεῖς πρότεροι
[3, 30]   πόλιν ὑμῶν ἐκ θεμελίων καὶ  τοὺς   ἀνθρώπους ἅπαντας εἰς Ῥώμην μετάξων.
[3, 37]   καθ´ ὁμολογίας· οὐ μέντοι διέθηκε  τοὺς   ἀνθρώπους δεινὸν οὐθέν, ἀλλ´ ἔχοντας
[3, 8]   ἀλλὰ γὰρ ὅτι μὲν ἐπὶ  τοὺς   ἀνοσίους ἀνθρώπους ἰτέον ἡμῖν ἁπάσῃ
[3, 64]   αὐτοῖς εἷς μόνος πρὸς  τοὺς   ἀντιτεταγμένους ἀγών. ἔπειτα μαθόντες ἐπιόντα
[3, 32]   παραμείναντες τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα καὶ  τοὺς   ἀπὸ τοῦ ἐρύματος μαχομένους ἀνείρξαντες
[3, 28]   οἴκτιστον τρόπον ἡμᾶς ἐπεχείρησαν ἀπολέσαι  τοὺς   ἀποίκους τε καὶ εὐεργέτας, οἱ
[3, 1]   δαπάνας. ταύτῃ δὲ τῇ φιλανθρωπίᾳ  τοὺς   ἀπόρους τῶν πολιτῶν ἀνέλαβε παύσας
[3, 1]   καὶ καθίστησιν ἐκ τῶν πρεσβυτέρων  τοὺς   ἄρξοντας τὴν μεσοβασίλειον ἀρχὴν εἰς
[3, 73]   μετὰ τοῦτο βασάνοις καταικισθέντες καὶ  τοὺς   ἀρχηγοὺς τῆς ἐπιβουλῆς ἀναγκασθέντες εἰπεῖν
[3, 11]   ἄνδρες Ἀλβανοί, κοινὸν ἀμφοτέροις ἡμῖν·  τοὺς   αὐτοὺς γὰρ εὐχόμεθα προγόνους ἑκάτεροι,
[3, 39]   δὲ καὶ Φιδηναῖοι Ῥωμαίων κατὰ  τοὺς   αὐτοὺς χρόνους οὐκ ἐκ τοῦ
[3, 58]   μαστίγων αἰκισθέντες ἐν τῷ φανερῷ  τοὺς   αὐχένας ἀπεκόπησαν, οἱ δὲ φυγαῖς
[3, 29]   οἴκων δὲ κατασκευῆς, ἐν οἷς  τοὺς   βίους ἱδρύσεσθε οἱ μετανιστάμενοι, καθ´
[3, 11]   ταῦθ´ ἱκανά· ἐπειδὴ δὲ καὶ  τοὺς   βίους τῶν πόλεων ἀντιπαρεξετάζειν ἀλλήλοις
[3, 9]   ἐκλιποῦσι τὰς ἑαυτῶν πόλεις μεταθέσθαι  τοὺς   βίους ὡς ἡμᾶς, ὑμῖν δὲ
[3, 26]   μέσων νυκτῶν ἐκ τῶν οἰκιῶν  τοὺς   βουλευτὰς συγκαλέσας τήν τε προδοσίαν
[3, 47]   τῶν ἄλλων φίλων καὶ οἰκείων  τοὺς   βουλομένους· ἐγένοντο δὲ οἱ συναπαίρειν
[3, 30]   συνωρίδας τῇ μὲν ἑτέρᾳ προσήρτων  τοὺς   βραχίονας αὐτοῦ, τῇ δ´ ἑτέρᾳ
[3, 70]   δὲ τῶν οἰωνοσκόπων ἐπιφανέστατος  τοὺς   βωμοὺς μεθιδρυσάμενος καὶ τὸ ἱερὸν
[3, 69]   ἐπέτρεψαν αὐτοῖς εἰς ἕτερα χωρία  τοὺς   βωμοὺς σφῶν μεταφέρειν, οἱ δὲ
[3, 50]   ταύτην τὴν αἰτίαν Ἠγέριος ἐπωνομάσθη.  τοὺς   γὰρ ἀπόρους καὶ πτωχοὺς οὕτως
[3, 19]   ἤδη, Ῥωμαῖοι δ´ ὡς κρατούμενοι.  τοὺς   γὰρ δὴ σφετέρους δύο τοῖς
[3, 54]   προνομὰς κύριοι καὶ χρήματα ὅσα  τοὺς   γεωργοὺς ἀφείλοντο διαλῦσαι καὶ εἴ
[3, 32]   καὶ τῶν ἄλλων χρημάτων ὅσα  τοὺς   γεωργοὺς ἀφείλοντο, ἣν ἔταξεν
[3, 28]   τὰς πόλεις τοὺς μὲν ἀνελεῖν,  τοὺς   δ´ ἐκβαλεῖν πολιτείας τε αὐτῶν
[3, 29]   διαμένειν μηθὲν ἔξω τῶν ἱερῶν·  τοὺς   δ´ ἐν αὐτῇ πάντας ἔχοντας
[3, 65]   καὶ ὑποζύγια καὶ χρήματα διήρπασαν,  τοὺς   δὲ αἰχμαλώτους ἀπάγοντες εἰς τὴν
[3, 56]   χρήματα τοῖς στρατιώταις ἐπέτρεψε διανείμασθαι,  τοὺς   δὲ αἰχμαλώτους πολλοὺς πάνυ ὄντας
[3, 31]   ἰδιωτικὸν δημόσιον ἦν κατέσκαπτε,  τοὺς   δὲ ἀνθρώπους μετὰ πολλῆς φροντίδος
[3, 69]   καὶ πρὸς ἱερῶν ὑποδοχὴν ἐπιτηδειότατον.  τοὺς   δὲ θεμελίους οὐκ ἔφθασε θεῖναι
[3, 31]   τοὺς αἰτίους τῆς ἀποστάσεως ἀποκτείνας,  τοὺς   δὲ λοιποὺς ἅπαντας ἀπολύσας καὶ
[3, 25]   αὐτὸν ἐλαύνοντα, ὥσπερ ὑπέσχετο αὐτοῖς,  τοὺς   δὲ Ῥωμαίους ἐπῆρεν εἰς εὐτολμίαν
[3, 17]   ἀποστέλλει πρέσβεις πρὸς τὸν Ἀλβανὸν  τοὺς   δηλώσοντας, ὅτι δέχονται Ῥωμαῖοι τὴν
[3, 64]   τινὰς ἐξ αὐτῶν κομιδῇ γενέσθαι  τοὺς   διασωθέντας εἰς τὰς ἔγγιστα πόλεις,
[3, 59]   ὀλίγους δέ τινας ἐκ πολλῶν  τοὺς   διασωθέντας ὑποδεξαμένων. οἱ μὲν γὰρ
[3, 63]   ὡς εἶχε τάχους ἐξῆγεν ἐπὶ  τοὺς   διεσπαρμένους ἐπὶ τὰς προνομάς. ἀποκτείνας
[3, 63]   ὑποδέχονται τὸν πόλεμον οὐκ ἀξιοῦντες  τοὺς   δυνατωτάτους τῶν ἀστῶν ἀφαιρεθῆναι, καὶ
[3, 61]   ὡς δέ τινες ἱστοροῦσι καὶ  τοὺς   δώδεκα πελέκεις ἐκόμισαν αὐτῷ λαβόντες
[3, 61]   γίνοιτο τῶν δώδεκα πόλεων στρατεία,  τοὺς   δώδεκα πελέκεις ἑνὶ παραδίδοσθαι τῷ
[3, 61]   τοῖς ἄλλοις κόσμοις βασιλικοῖς καὶ  τοὺς   δώδεκα πελέκεις, ὥσπερ γε καὶ
[3, 15]   φιλοῦσιν οὐχ ἧττον πολλοὶ  τοὺς   ἑαυτῶν ἀδελφούς. ὅρα δὴ μή
[3, 17]   ἔτι διαμελλήσαντες ἀπεκρινάμεθα ἄν σοι  τοὺς   ἑαυτῶν διαλογισμούς· ἐπειδὴ δὲ περίεστιν
[3, 32]   καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ὅταν ἅπαντας  τοὺς   ἐκ γῆς συγκομίσωσι καρπούς, καὶ
[3, 58]   παρατάξεως μάχη τοῖς Ῥωμαίοις πρὸς  τοὺς   ἐκ τῆς πόλεως ἐξελθόντας καὶ
[3, 53]   ἵππους ἀνὰ κράτος, φθάσας δὲ  τοὺς   ἐκ τῆς τροπῆς ἀνασωζομένους ἐγκρατὴς
[3, 23]   διαφυλάξαντες, οὗ μὴ ἀποστερήσωμεν ἡμεῖς  τοὺς   ἐκγόνους. παραστῇ δὲ μηδενὶ ὑμῶν
[3, 35]   εἴ τι πάθοι Τύλλος εἰς  τοὺς   ἐκείνου παῖδας ἥξειν τὴν ἀρχήν.
[3, 45]   πλεόντων· ἐλῄστευον γὰρ οἱ Τυρρηνοὶ  τοὺς   ἐμπόρους ἅπασαν κατέχοντες τὴν ἐπέκεινα
[3, 40]   δὲ τοὺς ἱππεῖς ἄγοντα ἐπὶ  τοὺς   ἐν προνομαῖς ἐσκεδασμένους ἐπείγεσθαι ἐκέλευε.
[3, 8]   διδόναι δίκας καὶ λαμβάνειν ἀξιοῖς  τοὺς   ἐν ταῖς αἰτίαις παρ´ ἀλλήλων,
[3, 29]   τοὺς ἐνθάδε ὄντας ὑμᾶς καὶ  τοὺς   ἐν τῇ πόλει καταλειπομένους
[3, 57]   ἑαυτοῦ συγγενῆ στρατηγὸν ἀποδείξας ἐπὶ  τοὺς   ἐν Φιδήνῃ πολεμίους ἐκέλευσε χωρεῖν.
[3, 58]   ἐχώρησεν αὐτῷ κατὰ νοῦν, ἐπὶ  τοὺς   ἐν Φιδήνῃ πολεμίους ἐξάγει τὴν
[3, 22]   μηνίματα ταῖς μὴ κολαζούσαις πόλεσι  τοὺς   ἐναγεῖς διεξιόντες. δὲ πατὴρ
[3, 31]   περιταφρεύσας εἰς τὴν ἐσχάτην κατέκλεισε  τοὺς   ἔνδον ἀπορίαν, ἠναγκάσθησαν τῷ βασιλεῖ
[3, 27]   φίλον ὄντα, ὅταν ὑποχειρίους λάβῃ  τοὺς   ἔνδον, καθελεῖν τὴν πόλιν ἄχρι
[3, 29]   ἀλλὰ πάντας εἰσῆλθεν Ἀλβανοὺς καὶ  τοὺς   ἐνθάδε ὄντας ὑμᾶς καὶ τοὺς
[3, 41]   ἂν βασιλεὺς δικαιώσῃ, καὶ  τοὺς   ἐνόχους ταῖς αἰτίαις ἐπὶ δίκην
[3, 26]   δὲ φανερῶς συλλαμβάνειν καὶ τιμωρεῖσθαι  τοὺς   ἐνόχους ταῖς αἰτίαις ἐπιχειρήσειαν, οὐ
[3, 38]   ἐνιαυτῷ λαβὼν καθ´ ὁμολογίας καὶ  τοὺς   ἐξ αὐτῆς ἅπαντας εἰς Ῥώμην
[3, 14]   τὰς ἀνθρωπίνας σπουδὰς αὐτῆς παρασχούσης  τοὺς   ἐξ ἴσου τὸν ὑπὲρ τῶν
[3, 16]   δὴ κακοὶ ψυχὴν ὁμολογοῦντες εἶναι,  τοὺς   ἔξω τοῦ γένους ἀξιώσαιτε καλεῖν,
[3, 23]   συνθήκας τε λύσῃ καὶ ὅρκους  τοὺς   ἐπ´ αὐταῖς γενομένους παραβῇ, ἀλλ´
[3, 11]   τοὺς νόθους οὐδὲ τῶν αὐθιγενῶν  τοὺς   ἐπήλυδας, μάθε καὶ κατὰ τοῦτο
[3, 25]   μοίρᾳ τινὶ τῶν ἱππέων κελεύσας  τοὺς   ἐπὶ τὸν ποταμὸν ὠθουμένους κτείνειν,
[3, 21]   λαμβάνων λογισμοὺς ἀτόπους τελευτῶν ἐπὶ  τοὺς   ἐπιεικεῖς καὶ φιλανθρώπους ἀπέκλινεν, ὡς
[3, 11]   πρεσβυτέρους καὶ οἱ ἔποικοι πρὸς  τοὺς   ἐπικαλεσαμένους, πότεροι πλείονα ποιήσομεν τὸ
[3, 36]   ἰδίας ἐργασίας ἀποστείλας ἐπῄνει μὲν  τοὺς   ἐπιμελεῖς γεωργούς, ἐμέμφετο δὲ τοὺς
[3, 21]   ὡς τὸν ἀδελφὸν εἶδε περιχαρῆ  τοὺς   ἐπινικίους ἐπικείμενον στεφάνους, οἷς αὐτὸν
[3, 23]   φίλων πολλοῖς προδοσίαν μηχανώμενος) συγκαλέσας  τοὺς   ἐπιφανεστάτους Ἀλβανῶν λοχαγοὺς καὶ ταξιάρχους
[3, 26]   μείνας ἄχρι πρώτης φυλακῆς καὶ  τοὺς   ἐπιφανεστάτους τῶν αἰχμαλώτων ἀνακρίνας, τίνες
[3, 30]   τὴν πατρίδα κατασκαπτομένην περιορᾶν μήτε  τοὺς   ἐπιφανεστάτους τῶν πολιτῶν ἐπὶ τιμωρίαις
[3, 26]   λοιπόν. τὸ μὲν οὖν τιμωρήσασθαι  τοὺς   ἐπιχειρήσαντας ἔργοις ἀνοσίοις πᾶσιν ἐδόκει
[3, 21]   αὐτὸν βασιλεὺς ἀνέδησε, καὶ  τοὺς   ἑταίρους αὐτοῦ φέροντας τὰ τῶν
[3, 11]   χάριν οὔτε πλέον ἡμῶν ἔχειν  τοὺς   ἑτέρους οὔτ´ ἔλαττον. τὸ δὲ
[3, 21]   παρὰ τὰ νῦν ἔργα καὶ  τοὺς   ἐφ´ ἡμῶν ἐξετάζειν βίους, ὠμὰ
[3, 24]   ἐνθυμηθέντες οὖν ὅτι ἐν καλῷ  τοὺς   ἐχθίστους ἡμῖν ἔχομεν, οἱ μὲν
[3, 27]   περιβολαῖς. ὡς δ´ ἐν καλῷ  τοὺς   ἐχθροὺς ἔχειν ὑπέλαβεν ἀναστὰς ἔλεξε
[3, 11]   τε φίλους εὖ ποιεῖν καὶ  τοὺς   ἐχθροὺς κακῶς, ὑμῶν δ´ οὐδέτερα.
[3, 30]   πάντες ἀπολεῖσθε ὑπὸ τούτων· δείξας  τοὺς   ἔχοντας τὰ ξίφη. δέχεσθε οὖν
[3, 1]   καὶ τοῦ συνελθεῖν εἰς φιλίαν  τοὺς   ἡγεμόνας αἰτιωτάτην γενέσθαι δοκοῦσαν. οὗτος
[3, 70]   τῷ χωρίῳ καθιδρυμένην ἡρώων ἠξίου  τοὺς   ἥρωας συνεξευρεῖν αὐτῷ τὰς ὗς,
[3, 69]   τοῦ λόφου χωρίῳ θέσθαι δεήσει  τοὺς   θεμελίους. τοῦτο δὲ οὐ πάνυ
[3, 35]   ὑπὸ τῶν φυλῶν γενησομένην ψηφηφορίαν  τοὺς   θεοὺς ἔδει τὴν βασιλείαν αὐτῷ
[3, 70]   ἀδημονῶν δ´ ἐπὶ τῷ πράγματι  τοὺς   θεοὺς ἠξίου δι´ οἰωνῶν φανερὸν
[3, 22]   ἔλεγε τοῖς βουλομένοις τὰ πρὸς  τοὺς   θεοὺς ὅσια φυλάττειν τὴν ὑπ´
[3, 3]   τοῦ Κλοιλίου Μαρτύρομαι τοίνυν, ἔφη,  τοὺς   θεούς, οὓς ἐποιησάμεθα τῶν σπονδῶν
[3, 52]   σκυλεύσας αὐτῶν τοὺς νεκροὺς καὶ  τοὺς   ἰδίους ἀνελόμενος σὺν πολλῷ αὐχήματι
[3, 12]   τε σύλλογος διελύθη καὶ ἐπὶ  τοὺς   ἰδίους ἀπῄεσαν ἑκάτεροι χάρακας. ~Ἔπειτα
[3, 39]   ἰσόρροποι γεγονέναι διεκρίθησαν καὶ ἐπὶ  τοὺς   ἰδίους ἑκάτεροι χάρακας ἀπηλλάγησαν, τῇ
[3, 22]   ὑπὲρ αὐτοῦ κρίσιν, ἀλλὰ μεταπεμψάμενος  τοὺς   ἱεροφάντας ἐκέλευσεν ἐξιλάσασθαι θεούς τε
[3, 36]   σώφρονος καὶ μετὰ τοῦτο συγκαλέσας  τοὺς   ἱεροφάντας καὶ τὰς περὶ τῶν
[3, 26]   διέφθειρεν, ἤδη δὲ δεδυκότος ἡλίου  τοὺς   ἱππέας ἧκεν ἄγων ἐπὶ τὸ
[3, 40]   ἔρυμα ἐξ ἐφόδου, Ταρκύνιον δὲ  τοὺς   ἱππεῖς ἄγοντα ἐπὶ τοὺς ἐν
[3, 53]   ἐχώρει τὸ τῶν πολεμίων ἐλαύνων  τοὺς   ἵππους ἀνὰ κράτος, φθάσας δὲ
[3, 53]   τῶν πολεμίων μαχόμενοι κέρατος ἐτρέψαντο  τοὺς   καθ´ ἑαυτούς) ἐπιφανεὶς δ´ αὐτοῖς
[3, 22]   τὸν ἄνδρα τελευταίῳ τῶν περὶ  τοὺς   καθαρμοὺς νομίμων ἐχρήσαντο. ἐν
[3, 21]   ἔφη, τὴν πατρίδα πολίτου καὶ  τοὺς   κακῶς αὐτῇ βουλομένους κολάζοντος, ἐάν
[3, 36]   τοὺς ἐπιμελεῖς γεωργούς, ἐμέμφετο δὲ  τοὺς   κακῶς προισταμένους τῶν ἰδίων {κτημάτων}
[3, 70]   ἐπιφάνειαν, ὥστε πάντας ἀζήλους ἀποδεῖξαι  τοὺς   κατὰ τὴν αὐτὴν ἀκμάσαντας ἡλικίαν.
[3, 26]   μέχρι πολλοῦ καθιππεύων τὰ πεδία  τοὺς   καταλαμβανομένους διέφθειρεν, ἤδη δὲ δεδυκότος
[3, 30]   τι χρὴ λέγειν πρὸς  τοὺς   κατηγοροῦντάς τε καὶ καταμαρτυροῦντας τὴν
[3, 6]   νικῶσιν ἐάν τε Ῥωμαῖοι κτείνειν  τοὺς   κεκρατηκότας αὐτῶν. ταῦτα ἦν
[3, 28]   τόνδε τὸν πόλεμον ὡς κακῶς  τοὺς   κοινοὺς ἐχθροὺς μεθ´ ἡμῶν ποιήσοντες,
[3, 8]   συγγενεῖς ἔχθραν μεθ´ ἡμῶν ἐπὶ  τοὺς   κοινοὺς ἐχθροὺς χωρεῖν, οἵ γε
[3, 28]   ἀκούσατε· ἀπορρήτους ποιησάμενοι συνθήκας πρὸς  τοὺς   κοινοὺς πολεμίους, ὡς ἐν τῷ
[3, 28]   ἐν τῇ πόλει καταλιπεῖν καὶ  τοὺς   κορυφαιοτάτους τῶν διαστησάντων τὰς πόλεις
[3, 52]   οὐχ ὁμοία γενομένη φανεροὺς ἐποίησε  τοὺς   κρεῖττον ἀγωνισαμένους τῶν ἑτέρων· τῇ
[3, 8]   ἁρπαγῆς ἄσπειστον πόλεμον φυλάττειν πρὸς  τοὺς   κτίσαντας καὶ πατέρας, ἐν
[3, 50]   ἀμφοτέρων, ἐνίκησαν δὲ Ῥωμαῖοι καὶ  τοὺς   Λατίνους ἠνάγκασαν λιπόντας τὸν χάρακα
[3, 39]   τῇ δ´ ὑστέρᾳ Ῥωμαῖοι νικῶσι  τοὺς   Λατίνους καὶ μέχρι στρατοπέδου διώκουσι.
[3, 40]   τῇ καταλήψει τῆς πόλεως ἀπολλυμένων  τοὺς   λοιποὺς τῶν Φιδηναίων ὅπλα τε
[3, 27]   τοῦτον ἐκάλει τοὺς ταξιάρχους καὶ  τοὺς   λοχαγοὺς καὶ τὰ δόξαντα τῇ
[3, 23]   δέ μοι ὑμεῖς συντεταγμένους ἄγοντες  τοὺς   λόχους. ἁψάμενος δὲ τῶν ἄκρων
[3, 24]   τοῦ ἄλλου στρατοῦ συντεταγμένους ἦγον  τοὺς   λόχους ἐπὶ τὸ ὄρος. οἱ
[3, 53]   σωμάτων τε καὶ χρημάτων ἐγκρατὴς  τοὺς   μὲν αἰχμαλώτους ἀπέδοτο, τὰ δ´
[3, 28]   κορυφαιοτάτους τῶν διαστησάντων τὰς πόλεις  τοὺς   μὲν ἀνελεῖν, τοὺς δ´ ἐκβαλεῖν
[3, 28]   εἰσὶ καὶ μείζονος τιμωρίας ἄξιοι·  τοὺς   μὲν γὰρ καὶ φυλάξασθαι ῥᾴδιον
[3, 28]   καὶ ἄλλοι φίλοι καὶ σύμμαχοι,  τοὺς   μὲν ἐκ τοῦ φανεροῦ τολμήσαντας
[3, 25]   ἁπάσας παρεξιὼν ἔλεγε, καὶ αὐτίκα  τοὺς   μὲν Φιδηναίους δέος εἰσέρχεται παλινπροδοσίας
[3, 43]   τείχει καὶ τάφρῳ περιέλαβε καὶ  τοὺς   μεταχθέντας ἐκ Τελλήνης τε καὶ
[3, 26]   ἠξίου τελείαν ἀποδείξασθαι τὴν προθυμίαν,  τοὺς   μὴ δυνηθέντας εἰς τὰ τείχη
[3, 52]   ἀντεπεξῄεσαν οἱ πολέμιοι, σκυλεύσας αὐτῶν  τοὺς   νεκροὺς καὶ τοὺς ἰδίους ἀνελόμενος
[3, 11]   οὐκ ἠξίους ἄρχειν τῶν γνησίων  τοὺς   νόθους οὐδὲ τῶν αὐθιγενῶν τοὺς
[3, 22]   καὶ καταστάντες μακρὰν διεξῆλθον δημηγορίαν  τοὺς   νόμους παρεχόμενοι τοὺς οὐκ ἐῶντας
[3, 47]   πόλεως, ὅτι πάντας ἀσμένως ὑποδεχομένη  τοὺς   ξένους ἀστοὺς ποιεῖται καὶ τιμᾷ
[3, 19]   ἀσαφὲς εἶχε, καὶ τὸ πρὸς  τοὺς   οἰκείους ἀγωνιστὰς ἑκάστοις συμπαθὲς ἐπὶ
[3, 21]   τὸ κοινόν· ὑπὲρ ὧν κατὰ  τοὺς   οἰκείους ἐρῶ καιρούς. ~Μετὰ δὲ
[3, 29]   καὶ τοῖς πατρικίοις προσνεμηθῆναι τούςδε  τοὺς   οἴκους· Ἰουλίους, Σερουϊλίους, Κορατίους, Κοϊντιλίους,
[3, 69]   Ταρκύνιος τὸν ναόν, συγκαλέσας  τοὺς   οἰωνομάντεις ἐκέλευσε τοῖς ἀνδράσι περὶ
[3, 34]   αἰτίας συνέστη Ῥωμαίοις πρὸς  τοὺς   ὁμοεθνεῖς πόλεμος, προὔβη δὲ ἄχρι
[3, 34]   δεδήλωκα λόγῳ, μεταθεμένην αὖθις ὡς  τοὺς   ὁμοεθνεῖς πολιορκίᾳ παραστησάμενος τῶν
[3, 40]   ἐντὸς ἐγεγόνεσαν τοῦ περιβόλου καὶ  τοὺς   ὁμόσε χωροῦντας διαφθείραντες ἀνοίγουσι τοῖς
[3, 6]   τῶν δυνατωτάτων ἀνδρῶν συνωμοσίας ἅπαντας  τοὺς   ὁπλοφορεῖν δυναμένους εἰς Φιδήνην συνελθεῖν
[3, 17]   Ῥωμαῖοι τὴν αἵρεσιν καὶ παρέξονται  τοὺς   Ὁρατίους διαγωνιουμένους ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς.
[3, 18]   τῶν Ἀλβανῶν στρατηγὸς ἄγων καὶ  τοὺς   Ὁρατίους τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς
[3, 70]   διχῇ διῄρει τὸ χωρίον καὶ  τοὺς   ὄρνιθας διέκρινε τοὺς παραγινομένους κατὰ
[3, 69]   ὅτι τῆς Ῥωμαίων πόλεως οὔτε  τοὺς   ὅρους μετακινήσει καιρὸς οὐθεὶς οὔτε
[3, 58]   χρησάμενος καὶ τριετῆ χρόνον ἀποστερήσας  τοὺς   Οὐιεντανοὺς τῶν ἐκ τῆς σφετέρας
[3, 22]   διεξῆλθον δημηγορίαν τοὺς νόμους παρεχόμενοι  τοὺς   οὐκ ἐῶντας ἄκριτον ἀποκτείνειν οὐθένα
[3, 35]   ἀποκτείναντα δὲ τὸν βασιλέα καὶ  τοὺς   παῖδας αὐτοῦ καὶ τῶν ἄλλων
[3, 15]   αὐτὸ τοῦτο ὑποτίθεμαι ποιεῖν καλέσαντι  τοὺς   παρ´ ὑμῖν τριδύμους πεῖραν αὐτῶν
[3, 70]   χωρίον καὶ τοὺς ὄρνιθας διέκρινε  τοὺς   παραγινομένους κατὰ τὸ αὐτό. ταύτῃ
[3, 58]   τὴν ἐν αὐτῇ φρουρὰν καὶ  τοὺς   παραδόντας τοῖς Τυρρηνοῖς τὰ τείχη
[3, 70]   ἔπειθ´ ὑπὲρ ἑκατέρου τῶν μερῶν  τοὺς   παρακειμένους οἰωνοὺς ἐσκόπει. φανέντων δ´
[3, 14]   ἀνδράσι, καὶ τὸ μὴ προλιπεῖν  τοὺς   παρασπιστὰς κάμνοντας τούτοις μᾶλλον ὑπάρξει
[3, 23]   ἄρχειν καὶ τὰ δίκαια τάττειν  τοὺς   πατέρας τοῖς ἐκγόνοις καὶ τὰς
[3, 1]   ὑφηγησαμένην ταῖς ὁμοεθνέσι πρεσβεῦσαι πρὸς  τοὺς   πατέρας ὑπὲρ τῶν ἀνδρῶν, ὅτε
[3, 36]   τῆς βουλῆς ἀποδειχθεῖσα ἀρχὴ κατὰ  τοὺς   πατρίους ἐθισμοὺς αἱρεῖται βασιλέα τῆς
[3, 62]   ἐλεφαντίνου, καὶ οἱ δώδεκα ῥαβδοῦχοι  τοὺς   πελέκεις φέροντες ἅμα ταῖς ῥάβδοις
[3, 26]   ἀναβὰς ἐπὶ τὸν ἵππον καὶ  τοὺς   πιστοτάτους τῶν ἑταίρων παραλαβὼν πρὸς
[3, 27]   μὲν δὴ περιχαρὴς γενόμενος  τοὺς   πιστοτάτους τῶν φίλων, οἷς ἐχρήσατο
[3, 36]   κατεστήσατο, πολεμιστάς τε καὶ πλεονέκτας  τοὺς   πλείστους Ῥωμαίων γεγονότας ὁρῶν καὶ
[3, 9]   ὑμᾶς, εἰ δὲ μή γε  τοὺς   πλείστους τε καὶ ἀρίστους ὑμῶν
[3, 2]   ὡς ἀρχόντων πολέμου, Ἀλβανῶν δὲ  τοὺς   πλείστους φθονοῦντας τοῖς ἀποίκοις τῆς
[3, 30]   βραχίονας αὐτοῦ, τῇ δ´ ἑτέρᾳ  τοὺς   πόδας ῥυτῆρσι κατεχομένους μακροῖς· ἐλαυνόντων
[3, 25]   καὶ μέγα ἐμβοήσαντες ὁρμῶσιν ἐπὶ  τοὺς   πολεμίους ἀθρόοι. τροπὴ δὲ γίνεται
[3, 24]   μεγάλῃ φωνῇ χρώμενος, ὥστε καὶ  τοὺς   πολεμίους ἀκούειν, Κρατοῦμεν, εἶπεν, ἄνδρες
[3, 23]   ποιεῖν. ἄξω γὰρ ὑμᾶς ἐπὶ  τοὺς   πολεμίους ἅμα Ῥωμαίοις καὶ συλλήψομαι
[3, 20]   ἀκραιφνὴς ἔτι, λογισμὸς εἰσέρχεται διελεῖν  τοὺς   πολεμίους ἀπ´ ἀλλήλων καὶ χωρὶς
[3, 4]   εἶχον ὡς αὐτῇ ἐφόδῳ τρεψόμενοι  τοὺς   πολεμίους, ἀπέστησαν· φυλακῆς δὲ μᾶλλον
[3, 52]   καὶ ἀγαθὴν δύναμιν ἐξῆγεν ἐπὶ  τοὺς   πολεμίους διὰ ταχέων. Σαβίνοις μὲν
[3, 57]   ἐδύνατο πλείστους παραλαβὼν ἐξῆγεν ἐπὶ  τοὺς   πολεμίους ἔαρος ἀρχομένου, πρὶν ἐκείνους
[3, 4]   ἐξάγειν τὴν στρατιὰν καὶ προκαλεῖσθαι  τοὺς   πολεμίους εἰς μάχην, ἐὰν δὲ
[3, 23]   τὴν συμμαχικὴν δύναμιν ἐξῆγεν ἐπὶ  τοὺς   πολεμίους καὶ διαβὰς τὸν Ἀνίητα
[3, 5]   καὶ εἰς καταλλαγὰς ἔγνω προκαλεῖσθαι  τοὺς   πολεμίους πρότερος ἐπικηρυκευσάμενος, μαθὼν τὸν
[3, 23]   μοι καὶ θρασεῖς μὲν γεγονότας  τοὺς   πολεμίους, ὡς ἡμῶν αὐτοῖς συλλαμβανόντων,
[3, 28]   τε πολεμίων καὶ φίλων, καὶ  τοὺς   πολλοὺς τῆς πόλεως ἡμῶν ἀγῶνας,
[3, 34]   ἰδίᾳ μὲν οὐδὲν ἀπεκρίναντο πρὸς  τοὺς   πρέσβεις, κοινῇ δὲ τοῦ ἔθνους
[3, 59]   πρὸς αὐτὸν ἐψηφίσαντο καὶ πέμπουσι  τοὺς   πρεσβυτάτους ἄνδρας καὶ τιμιωτάτους ἐξ
[3, 11]   φιλοτιμούμεθα γὰρ οἱ νεώτεροι πρὸς  τοὺς   πρεσβυτέρους καὶ οἱ ἔποικοι πρὸς
[3, 10]   ἔδωκεν ἅπασι, τῶν ἐκγόνων ἄρχειν  τοὺς   προγόνους. ὑπὲρ ἁπάσας δὲ τὰς
[3, 28]   προσῆκεν εἶναι, εἰ μὴ τιμωρησαίμεθα  τοὺς   προδότας, οἵ γε χωρὶς τῆς
[3, 26]   τίνα χρὴ τρόπον τιμωρήσασθαι μὲν  τοὺς   προδότας, σωφρονεστέραν δὲ τὴν Ἀλβανῶν
[3, 13]   μέλλοντα συμβήσεσθαι ταῖς πόλεσιν ἀγῶνα  τοὺς   προκινδυνεύσοντας ὑπὲρ αὐτῶν κατεσκεύασε γενέσθαι
[3, 16]   τελευταίαν ἐπὶ στρατοπέδου σύνοδον ἔφη  τοὺς   προκινδυνεύσοντας ὑπὲρ ἑκατέρας πόλεως τρεῖς
[3, 64]   Σαβίνων δυνάμεις συνέλθωσιν, ἀλλ´ ἐπὶ  τοὺς   προνομεύοντας τὴν χώραν ἐκπέμπων ἀεί
[3, 8]   ἃς ἐγὼ τέως μὲν ἀνεβαλλόμην  τοὺς   πρὸς ὑμᾶς ἀγῶνας, νῦν δὲ
[3, 2]   τραυματίας τε συχνοὺς ἐπιδεικνύμενος καὶ  τοὺς   προσήκοντας τοῖς ἡρπασμένοις τεθνηκόσι
[3, 53]   τοὺς σφετέρους συμφορὰν προεγνωκότες οὔτε  τοὺς   προσιόντας ἱππεῖς γνωρίσαι διὰ τὸ
[3, 3]   εἰ παραβαίνειν τὰς σπονδὰς ὁμολογεῖ  τοὺς   προτέρους αἰτηθέντας δίκας καὶ μηδὲν
[3, 32]   δείλην ὀψίαν ἤδη καὶ ἀναγκάζουσι  τοὺς   πρωτοστάτας ἄρξαι φυγῆς, ἀκολουθήσαντές τε
[3, 3]   καὶ μηδὲ ἀποκρίσεως ἠξιωμένων, ἀπιέναι  τοὺς   Ῥωμαίους ἐκέλευσεν ὡς παραβεβηκότας τὰς
[3, 59]   ἐκείνης γὰρ ἐποιήσαντο τὴν ἐπὶ  τοὺς   Ῥωμαίους ἔλασιν οἱ Τυρρηνοὶ πεισθέντες
[3, 25]   ἀντιμεταταξάμενον αὐτὸν εἶδον οὔτ´ ἐπὶ  τοὺς   Ῥωμαίους εὐθὺς αὐτὸν ἐλαύνοντα, ὥσπερ
[3, 24]   κυκλοῦσθαι μέλλουσιν ἡμᾶς. ταῦτα ἀκούσαντας  τοὺς   Ῥωμαίους καὶ ἰδόντας τὴν ὁρμὴν
[3, 32]   εὐχὴν ταύτην θάρσος τι καταλαμβάνει  τοὺς   Ῥωμαίους καὶ ὥσπερ ἀκμῆτες εἰς
[3, 64]   πεδίον ὡς μαχησόμενος. ~Ἰδόντες δὲ  τοὺς   Ῥωμαίους οἱ Σαβῖνοι προθύμως ἐπὶ
[3, 64]   ἐγκαθίζων ὕλαις νάπαις εἶργε  τοὺς   Ῥωμαίους τῶν ἐπὶ τὴν χώραν
[3, 72]   τῷ δήμῳ δυνάμενος εἰς ἔλεον  τοὺς   Ῥωμαίους ὑπηγάγετο, συκοφάνται καὶ πονηροὶ
[3, 2]   Ἀλβανῶν καὶ θρασυτάτοις ἐφῆκε λῃστεύειν  τοὺς   Ῥωμαίων ἀγροὺς ἄδειαν ὑπισχνούμενος καὶ
[3, 50]   γὰρ οὗτοι λῃστήρια πέμποντες ἐπὶ  τοὺς   Ῥωμαίων ἀγροὺς πολέμιοι κατέστησαν αὐτοῖς
[3, 23]   ἀνόσιον. διαπρεσβευσάμενος γὰρ κρύφα πρὸς  τοὺς   Ῥωμαίων πολεμίους ἐνδοιαστῶς ἔτι πρὸς
[3, 63]   δὲ Ταρκύνιος ὡς ἤκουσε διαβεβηκότας  τοὺς   Σαβίνους Ἀνίητα ποταμὸν καὶ λεηλατούμενα
[3, 56]   μέρος περαιουμένη λήσεσθαι ἔμελλε  τοὺς   Σαβίνους, πλησίον δὲ τῆς ἑτέρας
[3, 32]   ἐγκαλοῦντες καὶ αὐτοὶ Ῥωμαίοις, ὅτι  τοὺς   Σαβίνων φυγάδας ὑπεδέχοντο κατασκευάσαντες ἄσυλον
[3, 21]   καί μοι τὴν ἀρετὴν καὶ  τοὺς   στεφάνους ὀνειδίζεις, ψευδοπάρθενε καὶ
[3, 21]   θεοῖς ἃς εὔξατο θυσίας καὶ  τοὺς   συγγενεῖς ἑστιάσει λαμπρᾷ τε καὶ
[3, 8]   κρατήσαντες, διαλυσάμενοι τὴν πρὸς  τοὺς   συγγενεῖς ἔχθραν μεθ´ ἡμῶν ἐπὶ
[3, 35]   βασιλέως ἐπιβουλὴν πολλοὺς ἔχοντα Ῥωμαίων  τοὺς   συγκατασκευάζοντας αὐτῷ τὴν δυναστείαν, φίλον
[3, 28]   πόλεμον ἡμῖν καταστῆναι Φιδηναίους καὶ  τοὺς   συμμάχους αὐτῶν ἐτιμωρησάμεθα σὺν θεοῖς,
[3, 39]   τῶν δεόντων, ἐπικαλούμενοι δὲ κρύφα  τοὺς   συμμάχους καὶ περὶ κατασκευὴν ὅπλων
[3, 29]   Γεγανίους, Μετιλίους· Μέττιον δὲ καὶ  τοὺς   σὺν τούτῳ βουλεύσαντας τὴν προδοσίαν
[3, 61]   τῆς ἡγεμονίας, οἷς ἐκόσμουν αὐτοὶ  τοὺς   σφετέρους βασιλεῖς, κομίζοντες στεφανόν τε
[3, 53]   μαθὼν τὸ γινόμενον ἐλάττωμα περὶ  τοὺς   σφετέρους (ἔτυχε δὲ τότε μαχόμενος
[3, 53]   αὐτῷ καταλειφθέντες οὔτε τὴν κατασχοῦσαν  τοὺς   σφετέρους συμφορὰν προεγνωκότες οὔτε τοὺς
[3, 27]   ἑαυτῶν. ἐκπέμψας δὲ τοῦτον ἐκάλει  τοὺς   ταξιάρχους καὶ τοὺς λοχαγοὺς καὶ
[3, 30]   νῦν ὀκνήσαντα ἐπὶ τὰ ὅπλα  τοὺς   ταραχώδεις καὶ στασιαστὰς καλεῖν τιμωρήσομαι
[3, 38]   νικήσας καὶ διὰ τειχομαχίας παραστησάμενος,  τούς   τε ἁλόντας οὐδὲν ὧν εἶχον
[3, 54]   ἀποδοῦναι δὲ αὐτοὺς ἐκέλευσε Ῥωμαίοις  τούς   τε αὐτομόλους καὶ τοὺς αἰχμαλώτους
[3, 69]   Ταρκύνιος, τῆς ἀρχῆς ἐκπεσών,  τούς   τε θεμελίους κατεβάλετο καὶ τῆς
[3, 18]   καὶ μετ´ οὐ πολὺ παρῆν  τούς   τε Κορατίους τῶν Ἀλβανῶν
[3, 26]   καὶ ὃν τρόπον αὐτὸς κατεστρατήγησε  τούς   τε πολεμίους καὶ τοὺς Φιδηναίους
[3, 11]   ἡμῶν μὲν ἀμφότερα ἱκανῶν ὄντων  τούς   τε φίλους εὖ ποιεῖν καὶ
[3, 67]   τῶν τάφρων καὶ μηκέτι διαρρεομένων  τοὺς   τιμητὰς τὴν ἀνακάθαρσιν αὐτῶν καὶ
[3, 73]   δύο τῶν ἐκ τῆς συνωμοσίας  τοὺς   τολμηροτάτους ποιμενικαῖς ἐνδύσαντες στολαῖς καὶ
[3, 68]   ξυλίναις σκηναῖς ὑποκειμένων· καὶ διελὼν  τοὺς   τόπους εἰς τριάκοντα φράτρας ἑκάστῃ
[3, 1]   ἣν ἐκτήσατο μὲν Ῥωμύλος πολέμῳ  τοὺς   τότε κατασχόντας ἀφελόμενος, ἐκείνου δὲ
[3, 65]   ὑποζύγια καὶ τὰς σκηνὰς καὶ  τοὺς   τραυματίας καὶ τὴν εἰς τὸν
[3, 14]   τὸν ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας ἀγῶνα  τοὺς   τριδύμους ἀδελφοὺς ἑκάτεροι; τά τε
[3, 16]   τὰς τοῦ Φουφεττίου προκλήσεις, μεταπέμπεται  τοὺς   τριδύμους ἀδελφοὺς καὶ λέγει πρὸς
[3, 62]   ἀμφιέννυνται. μὲν οὖν πρὸς  τοὺς   Τυρρηνοὺς συστὰς Ταρκυνίῳ πόλεμος ἔτη
[3, 20]   καὶ παρειμένον ἐπικατασφάττει. σκυλεύσας δὲ  τοὺς   τῶν ἀνεψιῶν νεκροὺς εἰς τὴν
[3, 41]   πόλεμος λῃστηρίων κἀκεῖθεν ἐξιόντων ἐπὶ  τοὺς   τῶν Ῥωμαίων ἀγρούς· καὶ στρατεύσας
[3, 53]   τοῖς ἵπποις εἰς πλαγίους ἐμβάλλει  τοὺς   τῶν Τυρρηνῶν λόχους (οὗτοι γὰρ
[3, 12]   ἀνειληφόσι τὰς τῶν στρατοπέδων ἡγεμονίας  τοὺς   ὑπὲρ ἀρχῆς καὶ δυναστείας ἀγῶνας,
[3, 63]   πόλεμον ἐγκαλῶν ταῖς πόλεσιν, ὅτι  τοὺς   ὑποσχομένους Τυρρηνοῖς ἐὰν ἀφίκωνται στρατὸν
[3, 23]   ὑπηρετοῦντας προθύμους ἀγωνιστὰς γίνεσθαι καὶ  τοὺς   ὑφ´ αὑτοῖς προθύμους παρέχειν, ἐνθυμουμένους
[3, 25]   ληψομένους οὔτε δύναμιν ἔχοντας, ἀφεὶς  τοὺς   φεύγοντας ἐπὶ τὸ συνεστηκὸς ἔτι
[3, 26]   ὑψηλῶν τὴν οἰκείαν δύναμιν ἐπὶ  τοὺς   φεύγοντας τῶν Φιδηναίων ἐχώρει, ἵνα
[3, 9]   ἀγαθοῖς γινομένης ἄκος, τὸ μηκέτι  τοὺς   φθονοῦντας ἀλλότρια τὰ τῶν φθονουμένων
[3, 26]   κατεστρατήγησε τούς τε πολεμίους καὶ  τοὺς   Φιδηναίους διηγεῖται. τέλος δὴ τὸ
[3, 39]   στρατιᾷ ἐλάσας, πρὶν παρασκευάσασθαι  τοὺς   Φιδηναίους τὰ πρὸς τὸν πόλεμον,
[3, 7]   στρατοπέδων χωρίον ἐπαγόμενοι συμβούλους ἑκάτεροι  τοὺς   φρονῆσαι τὰ δέοντα ἱκανούς, ἀσπασάμενοι
[3, 32]   ἑτέρου λαβεῖν ἀγῶνος, ἀλλ´ ἐκλιπόντες  τοὺς   χάρακας ἀπῄεσαν· καὶ διαλιπόντες τὸν
[3, 6]   δὲ οὐ πολλὴ ἐπὶ  τοὺς   χάρακας ἀπὸ Φιδήνης φέρουσα ὁδός,
[3, 4]   προεπιχειρήσεως πρόνοιαν ἐλάμβανον ὑψηλοτέρους ἐγείροντες  τοὺς   χάρακας, εἰσῄει τε αὐτῶν τοῖς
[3, 55]   τοῦ Τεβέριος ποταμοῦ διττοὺς βαλόμενοι  τοὺς   χάρακας ἐναντίους τε καὶ συνεχεῖς
[3, 6]   τε καὶ Ἀλβανῶν δυνάμεις ἐκλιποῦσαι  τοὺς   χάρακας ἐπὶ τὸν ἀγῶνα προελεύσονται,
[3, 18]   ἔνθα καὶ πρότερον εἶχον ἑκάτεροι  τοὺς   χάρακας, πρῶτον μὲν ἱερὰ θύσαντες
[3, 29]   λαμβάνειν καὶ τοῖς πατρικίοις προσνεμηθῆναι  τούςδε   τοὺς οἴκους· Ἰουλίους, Σερουϊλίους, Κορατίους,
[3, 23]   τρόπον ἐπιχειρεῖν τῷ ἔργῳ βεβούλευμαι,  τοῦτ´   ἀκούσατέ μου· τάξιν μὲν ἀποδέδωκέ
[3, 19]   μελῶν καταρρυεὶς ἀποθνήσκει. ὡς δὲ  τοῦτ´   εἶδον οἱ θεαταὶ τῆς μάχης
[3, 3]   δὲ τῆς πρεσβείας ἡγεμὼν  τοῦτ´   ἠξίωσεν ἀκοῦσαι παρ´ αὐτοῦ μόνον,
[3, 11]   τοὺς ἐπήλυδας, μάθε καὶ κατὰ  τοῦτο   ἁμαρτάνων μάλιστα τὸ δικαίωμα. ἡμεῖς
[3, 11]   μικραῖς καὶ ὀλιγανθρώποις καὶ διὰ  τοῦτο   ἀσθενέσιν οὐκ ἔστιν ἄρχειν ἑτέρων,
[3, 48]   καὶ πατρωνυμικόν, ἐξομοιοῦσθαι καὶ κατὰ  τοῦτο   αὐτοῖς βουλόμενος Λεύκιον μὲν ἀντὶ
[3, 73]   πρὸς τῶν ἐπιδιωξάντων, καὶ μετὰ  τοῦτο   βασάνοις καταικισθέντες καὶ τοὺς ἀρχηγοὺς
[3, 56]   τῷ θεάσασθαι τὴν γέφυραν καιομένην·  τοῦτο   γὰρ ἦν αὐτῇ τὸ σύνθημα
[3, 8]   γένοιντ´ ἂν ἀμφοτέραις ταῖς πόλεσι  (τοῦτο   γὰρ ἴσως ποθεῖτε ἀκοῦσαι πάλαι)
[3, 9]   φθονουμένων ἀγαθὰ ἡγεῖσθαι. ἵνα δὴ  τοῦτο   γένηται, Ῥωμαίους μὲν οἶμαι δεῖν
[3, 26]   ἀναγκαῖον εἶναι, ὃν δὲ τρόπον  τοῦτο   γένοιτ´ ἂν ῥᾷστα καὶ ἀσφαλέστατα
[3, 9]   ἄρα τοῖς συγγενεστάτοις τὸ αὐτὸ  τοῦτο   γενόμενον οὐχ ἕξει καλῶς; εἰ
[3, 65]   περὶ αὐτὸν ἐπιφάνειαν, ὅταν κατὰ  τοῦτο   γένωμαι τὸ μέρος τοῦ λόγου,
[3, 39]   καὶ τὰ τείχη κατασκάψαι. ~Μετὰ  τοῦτο   γίνονται Λατίνων τε καὶ Ῥωμαίων
[3, 2]   ἐμπλῆσαι πολέμου λῃστρικοῦ τὴν ὅμορον.  τοῦτο   δ´ ἔπραττε κατὰ λογισμὸν οὐκ
[3, 21]   τῶν κοινῶν τῆς πατρίδος ἀγαθῶν.  τοῦτο   δ´ οὐ μόνον Ὁράτιος,
[3, 69]   χωρίῳ θέσθαι δεήσει τοὺς θεμελίους.  τοῦτο   δὲ οὐ πάνυ ῥᾴδιον ἦν·
[3, 11]   δὲ στασιάζον ἡμῶν, ἐπεὶ καὶ  τοῦτο   δι´ αἰτίας εἶχες, Φουφέττιε,
[3, 57]   νίκην ἀναμφίλογον ἀναιρεῖται· καὶ μετὰ  τοῦτο   διεξιοῦσα τὴν χώραν τῶν πολεμίων
[3, 10]   τοῦ αὐθιγενοῦς. οὐδὲ γὰρ ἂν  τοῦτο   ἔχοιτε εἰπεῖν, ὅτι τὸν μὲν
[3, 23]   ἀρχῇ, ἣν τρίτον ἔτος ἤδη  τοῦτο   ἔχω καὶ εἰ βουλοίμην μέχρι
[3, 8]   λόγων. ὑμεῖς δὲ τὸ μετὰ  τοῦτο   ἤδη σκοπεῖσθε, πότερον οἴεσθε δεῖν
[3, 71]   ἄλλοι πάντες ὡς τὸ θαυμαστὸν  τοῦτο   καὶ ἄπιστον ἔργον ἐθεάσαντο, καταπλαγέντες
[3, 24]   οἱ μὲν οὖν Φιδηναῖοι μαθόντες  τοῦτο   καὶ πιστεύσαντες ἀληθεύειν σφίσι τὰς
[3, 7]   βουλεύσασθαι. ἔτι δὲ μᾶλλον ἔγνων  τοῦτο   καὶ πολλὴν κατέγνων ἀμφοτέρων ἡμῶν
[3, 22]   ἀπολύειν ἐλευθέρους ἐπὶ τὰ σφέτερα.  τοῦτο   καλεῖται παρ´ αὐτοῖς ζυγόν,
[3, 24]   γὰρ ἡμῖν τὸ πλησίον ὄρος  τοῦτο   κατειλήφασιν, ὥσπερ ὁρᾶτε, κατὰ τὰς
[3, 13]   τῶν στρατηγῶν ὁμολογίας, θαυμαστὴ μετὰ  τοῦτο   κατεῖχε φιλοτιμία καὶ λοχαγοὺς καὶ
[3, 10]   διεφέροντο, καὶ πολλοὶ ἐλέχθησαν εἰς  τοῦτο   λόγοι παρ´ ἀμφοτέρων δικαιοῦντος ἑκατέρου
[3, 22]   τῇ Ῥωμαϊκῇ διαλέκτῳ ξύλον ἀδελφῆς.  τοῦτο   μὲν δὴ τὸ χωρίον τῆς
[3, 9]   μεῖζον οὔτε ἔλαττον κακὸν διὰ  τοῦτο   μισεῖτε ἡμᾶς, ὅτι δοκοῦμεν ἄμεινον
[3, 60]   πρὸς τὸ ἔθνος, ὑπομιμνησκόντων ἓν  τοῦτο   μόνον ἔφη παρ´ αὐτῶν βούλεσθαι
[3, 9]   Φουφέττιε, δοκεῖ· ἀλλ´ οὐκ ἀπόχρη  τοῦτο   μόνον ἡμᾶς σκοπεῖν, ὅπως ἂν
[3, 29]   κακῶς ποιεῖν ἡμᾶς ἐπιθυμία, καὶ  τοῦτο   οὐ νῦν πρῶτον, ἀλλ´ ἐκ
[3, 23]   γε ἡμῶν. τὸ δὴ μετὰ  τοῦτο   οὐ πολλῆς ὑπελάμβανον ὑμῖν διδαχῆς
[3, 11]   ἐν Ἕλλησίν ἐστι, καὶ διὰ  τοῦτο   οὐχ ἥκιστα εἰ μὴ καὶ
[3, 3]   δίκης, Ἐγὼ πρότερος ὑμῶν, ἔφη,  τοῦτο   πεποίηκα καὶ μηδὲν εὑρόμενος ὧν
[3, 23]   ἡμᾶς ὑποταγῆς ὡς ὑφ´ ἡμῶν  τοῦτο   πεπονθότες αὐτοὶ χάριν ἡμῖν εἴσονται.
[3, 7]   καὶ ἔδει γε, Τύλλε,  τοῦτο   ποιεῖν ὑμᾶς ἀποίκους ὄντας ἡμῶν
[3, 3]   ὅτι δίκας αἰτήσοντες ἥκοιεν, αὐτὸς  τοῦτο   ποιῆσαι πρότερος ἔγνω περιστῆσαι βουλόμενος
[3, 72]   ἐκ τῆς ἀρχῆς καὶ πολλάκις  τοῦτο   πραγματευσαμένων κατ´ ἐλπίδα τοῦ περιπεσεῖν
[3, 73]   βασιλέως πληγὰς τοῖς δρεπάνοις καὶ  τοῦτο   πράξαντες ἔφευγον ἔξω θυρῶν. κραυγῆς
[3, 9]   Φουφέττιε, ἐγὼ δ´ ἔτι καὶ  τοῦτο   προσθεῖναι πειράσομαι. εἰ παύσαιντο μὲν
[3, 11]   Λατίνων οὐδεὶς ἀντιποιεῖται πρὸς ἡμᾶς,  τοῦτο   Ῥωμαίοις τὸ πολίτευμα ἦρξεν οὗ
[3, 61]   φασι, καταστήσασθαι δὲ τὸ ἔθος  τοῦτο   Ῥωμύλον εὐθὺς ἅμα τῷ παραλαβεῖν
[3, 36]   καὶ φιλεργίας σώφρονος καὶ μετὰ  τοῦτο   συγκαλέσας τοὺς ἱεροφάντας καὶ τὰς
[3, 48]   εἰς τὴν πόλιν· καὶ μετὰ  τοῦτο   συνελθὼν εἰς λόγους Μαρκίῳ τῷ
[3, 32]   καλοῦσιν· εἰς δὴ τὸ ἱερὸν  τοῦτο   συνῄεσαν ἐκ τῶν περιοίκων πόλεων
[3, 50]   τὸ δὲ ἀγεννὲς καὶ διὰ  τοῦτο   σωθὲν ἐν ἀνδραπόδων ἐπράθη λόγῳ
[3, 16]   μὲν Κορατίους, Ῥωμαίων δὲ ὑμᾶς·  τοῦτό   τε καταμαθὼν αὐτὸς ἐξητακέναι πρῶτον
[3, 5]   διαστῆσαι τὰς πόλεις καὶ διὰ  τοῦτο   τῆς ἀρχῆς μετὰ τὸν Κλοιλίου
[3, 3]   πόλεμος ἔσται, οἱ δὲ πεφευγότες  τοῦτο   τὸ δίκαιον ὑμεῖς ἐστε, ὡς
[3, 10]   δὲ οὔ. ἓν μὲν δὴ  τοῦτο   τὸ δικαίωμα παρεχόμενοι τῆς ἀρχῆς
[3, 68]   δὲ ἄρα σὺν χρόνῳ καὶ  τοῦτο   τὸ ἔργον ἐν τοῖς πάνυ
[3, 32]   ἐκράτησαν τῆς παρεμβολῆς. μετὰ δὲ  τοῦτο   τὸ ἔργον ὅσην ἐβούλοντο τῆς
[3, 10]   οὐκ ἀπαρέσκει. γραφέσθω δὴ καὶ  τοῦτο   τὸ μέρος ἐν ταῖς συνθήκαις,
[3, 43]   χωρίῳ καθίδρυσεν. ἓν μὲν δὴ  τοῦτο   τὸ πολίτευμα τοῦ βασιλέως παραδίδοται
[3, 23]   πατέρες ὁμοῦ τι πεντακόσια ἔτη  τοῦτο   τὸ σχῆμα τοῦ βίου διαφυλάξαντες,
[3, 33]   κρατίστην λεηλατήσαντες ἀπῄεσαν ἐπ´ οἴκου.  τοῦτο   τὸ τέλος ἔλαβεν συμβὰς
[3, 54]   Λατίνους συστὰς Ῥωμαίοις πόλεμος εἰς  τοῦτο   τὸ τέλος κατέσκηψε, καὶ βασιλεὺς
[3, 25]   ἀθρόοι. τροπὴ δὲ γίνεται μετὰ  τοῦτο   τῶν Φιδηναίων καὶ φυγὴ πρὸς
[3, 15]   μέσον· σοί τε τὸ αὐτὸ  τοῦτο   ὑποτίθεμαι ποιεῖν καλέσαντι τοὺς παρ´
[3, 53]   εἰς ἀντίπαλα ἐχώρει, καὶ μετὰ  τοῦτο   φόνος τε πολὺς τῶν Τυρρηνῶν
[3, 21]   τοῦ ἀνδρὸς καὶ ἔτι πρὸς  τούτοις,   μέλλω λέγειν· ὡς γὰρ
[3, 13]   ἐνεγγύησε θυγατέρας διδύμους Σικίνιος Ἀλβανός.  τούτοις   ἀμφοτέροις αἱ γυναῖκες ἐγκύμονες ἅμα
[3, 15]   μή ποτε οὐδ´ ὅσιον  τούτοις   ἀναδιδόναι τὰ ὅπλα καὶ καλεῖν
[3, 60]   δικαίοις αὐτῆς τύχωσι, περιχαρὴς ἐπὶ  τούτοις   γενόμενος, Ἀκούσατε νῦν, ἔφησεν, ἐφ´
[3, 6]   πλοῦτον καὶ τὴν ἄλλην εὐδαιμονίαν.  τούτοις   δὴ τοῖς ἀγαθοῖς ἐπαρθέντες ἐλευθερίας
[3, 13]   τῶν ἄριστα πεφυκότων χείροσι γενέσθαι.  τούτοις   ἔγνω τοῖς ἀνδράσιν Φουφέττιος
[3, 23]   δαιμόνιος χόλος οὐχ ἡμῖν, ἀλλὰ  τούτοις   ἐναντιώσεται κατὰ τὸ εἰκός, καὶ
[3, 14]   μαχησομένοις βουλοίμεθ´ ἂν εἶναι, κἀν  τούτοις   ἔνεστι τοῖς ἀνδράσι, καὶ τὸ
[3, 14]   ὀφθῆναί τε καλλίστους, πρὸς δὲ  τούτοις   ἐξ ἑνὸς πεφυκότας πατρὸς καὶ
[3, 25]   πράγματα παραδόξου τυχόντα σωτηρίας ἐν  τούτοις   ἦν. ~Ὁ δὲ Ἀλβανὸς ἐπειδὴ
[3, 33]   βλάβας πρὸς ἀργύριον, ἀναπράξας. ~Ἐπὶ  τούτοις   καταλυσάμενοι τὸν πόλεμον οἱ Σαβῖνοι
[3, 72]   σημεῖον, δυσὶ δὲ τοῖς εἰκόσι  τούτοις   κρατυνόμενοι πρῶτον μέν, ὅτι πολλὰ
[3, 14]   μὴ προλιπεῖν τοὺς παρασπιστὰς κάμνοντας  τούτοις   μᾶλλον ὑπάρξει ἀδελφοῖς οὖσι παρ´
[3, 36]   ὠφελειῶν ὑπεριδεῖν. ταῦτα καὶ τὰ  τούτοις   ὅμοια διαλεγόμενος καὶ εἰς πολλὴν
[3, 51]   Ῥουσιλανοί τε καὶ ἔτι πρὸς  τούτοις   Οὐετυλωνιᾶται. ~Ταύταις ἐπαρθέντες ταῖς ἐλπίσιν
[3, 23]   αὐτῶν οὔτε μόνοι. πρὸς δὲ  τούτοις   οὐκ ἀξιομάχῳ οὔσῃ τῇ οἰκείᾳ
[3, 10]   πρόφασις. ὡς δὲ συνέβησαν ἐπὶ  τούτοις,   περὶ τῆς μελλούσης τὴν ἡγεμονίαν
[3, 11]   πλησιοχώρων πόλεων τὴν Ῥώμην πεποιήκαμεν  τούτοις   τοῖς πολιτεύμασιν ὧν σὺ κατηγόρεις
[3, 28]   ἡμῶν αὐτῶν πόλιν πολλὴν ἀσφάλειαν  τούτοις   τοῦ τε ἀπὸ Τυρρηνῶν καὶ
[3, 21]   πατρί. ~Ἔδει δὲ ἄρα καὶ  τοῦτον   ἄνθρωπον ὄντα μὴ πάντα διευτυχεῖν,
[3, 35]   μετ´ ἐκεῖνον ἄρξαντι τῆς πόλεως.  τοῦτον   γὰρ ἐκ τῆς Νόμα Πομπιλίου
[3, 65]   τῶν ἐπὶ τὴν χώραν ἐξόδων.  ~Τοῦτον   δὲ τὸν τρόπον αὐτοῦ χρωμένου
[3, 6]   χάρακας ἐπὶ τὸν ἀγῶνα προελεύσονται,  (τοῦτον   δὲ φανερὸν ποιεῖν αὐτοῖς ἔμελλον
[3, 43]   μεταξὺ τῶν λόφων αὐλών.  τοῦτον   δὴ τὸν λόφον ἐπιτείχισμα κατὰ
[3, 21]   Λατίνων τοῖς μετιοῦσι τὰς νύμφας)  τοῦτον   δὴ τὸν πέπλον θεασαμένη πεφυρμένον
[3, 11]   δὲ ὑπὲρ ἀμφισβητησίμου γῆς ἐχρήσαντο,  τοῦτον   εἰπὼν ἔτι παύσομαι· εἰ ποιησαίμεθα
[3, 27]   ἔχειν τὰ ἑαυτῶν. ἐκπέμψας δὲ  τοῦτον   ἐκάλει τοὺς ταξιάρχους καὶ τοὺς
[3, 20]   ἀποκτείνει τὸν Ἀλβανόν, καὶ μετὰ  τοῦτον   ἐπὶ τὸν τελευταῖον ὠσάμενος ἡμιθνῆτα
[3, 51]   ἀπελθεῖν. ~Μετὰ δὲ τὸν ἀγῶνα  τοῦτον   ἔχων συντεταγμένην τὴν Ῥωμαίων δύναμιν
[3, 35]   κεραυνώσεως διασπεῖραι λόγον. ἐγὼ δὲ  τοῦτον   μὲν οὐ δέχομαι τὸν λόγον
[3, 31]   ἐβούλετο. γενόμενος δὲ τὸν τρόπον  τοῦτον   βασιλεὺς τῆς πόλεως κύριος
[3, 32]   ἐκεῖνον κατάγων θρίαμβον. ~Μετὰ δὲ  τοῦτον   τὸν πόλεμον ἕτερος ἀνέστη Ῥωμαίοις
[3, 8]   δ´ εἰ μὴ βούλει διαλλάττεσθαι  τοῦτον   τὸν τρόπον, Τύλλε, ἀλλὰ
[3, 23]   τῶν πλησιοχώρων πόλεων. εἰς γὰρ  τοῦτον   ὑπελάμβανον αὐτοὺς καθισταμένους συμμάχων δεήσεσθαι
[3, 34]   ἀρχῆς, ὡς ἐν τῷ πρὸ  τούτου   δεδήλωκα λόγῳ, μεταθεμένην αὖθις ὡς
[3, 70]   αὐτῷ τὰς ὗς, γενομένου δὲ  τούτου   θύσειν αὐτοῖς ὑπέσχετο τὸν μέγιστον
[3, 41]   ἐκράτησε. χωρήσαντος δὲ αὐτῷ καὶ  τούτου   κατὰ γνώμην τοῦ πολέμου τὴν
[3, 54]   τὸν ἐπινίκιον ἐκ τοῦ πολέμου  τούτου   κατήγαγε θρίαμβον. ~Τῷ δ´ ἑξῆς
[3, 23]   αὐτοῖς τοῦ πολέμου. καὶ μέχρι  τούτου   λέληθα Ῥωμαίους ταῦτα πράττων καὶ
[3, 32]   ὑπὲρ ὧν ἐν τῷ πρὸ  τούτου   λόγῳ δεδήλωταί μοι. ἐκ τούτων
[3, 71]   τὰ μὲν περὶ τοῦ μάντεως  τούτου   μνημονευόμενα ταῦτά ἐστι. ~Βασιλεὺς δὲ
[3, 12]   ἔγνωσαν διελεῖν. συγχωρηθέντος δὲ καὶ  τούτου   περὶ τοῦ πλήθους τῶν ἀγωνιουμένων
[3, 69]   πλησίον τοῦ ἕδους. ἐκ δὲ  τούτου   συνέβαλον οἱ μάντεις, ὅτι τῆς
[3, 11]   προγόνους ἑκάτεροι, ὥστε οὐδὲν δεῖ  τούτου   χάριν οὔτε πλέον ἡμῶν ἔχειν
[3, 23]   παρ´ ἀνθρώπων νέμεσις εἰς  τούτους   ἀνθ´ ἡμῶν κατασκήψει. εἰ μὲν
[3, 64]   ἐπιτηδείοις χωρίοις διὰ νυκτὸς ἐλόχισε.  τούτους   δὴ τοὺς ἄνδρας οἱ Σαβῖνοι
[3, 33]   ἀνοχὰς πρὸς Λατίνους ποιησάμενος ἐπὶ  τούτους   ἔγνω στρατὸν ἐξάγειν τήν τε
[3, 63]   ἔσχεν Ταρκύνιος προθυμίαν καὶ  τούτους   ὑπαγαγέσθαι καὶ προεῖπεν αὐτοῖς τὸν
[3, 29]   Μέττιον δὲ καὶ τοὺς σὺν  τούτῳ   βουλεύσαντας τὴν προδοσίαν δίκας ὑποσχεῖν,
[3, 53]   καὶ ταραχὴν παρέσχεν. ἐν δὲ  τούτῳ   καὶ πεζὴ τῶν Ῥωμαίων
[3, 64]   κατ´ ἄλλας ὁδοὺς ἐπειρῶντο, κἂν  τούτῳ   μάλιστα πολὺς αὐτῶν φόνος ἐγένετο
[3, 11]   βουλομένοις, ὥστε καὶ σεμνυνόμεθα ἐπὶ  τούτῳ   μάλιστα τῷ ἔργῳ, οὐκ αὐτοὶ
[3, 24]   τῶν ἱππέων μαχόμενος. ἐν δὲ  τούτῳ   προσελάσας τις ἱππεὺς τοῖς ἅμα
[3, 40]   τῶν ὑπονόμων οἱ ταχθέντες ἐπὶ  τούτῳ   Ῥωμαῖοι ἐντὸς ἐγεγόνεσαν τοῦ περιβόλου
[3, 1]   κατεσκευάσαντ´ οἰκίας, καὶ αὐτὸς ἐν  τούτῳ   τῷ τόπῳ τὴν οἴκησιν εἶχεν.
[3, 43]   ἄλλων πόλεων ὅσων ἐκράτησεν ἐν  τούτῳ   τῷ χωρίῳ καθίδρυσεν. ἓν μὲν
[3, 23]   ἅπασιν ὑμῖν κράτιστον φανῇ βούλευμα  τούτῳ   χρησόμεθα. ~Ἐπαινεσάντων δὲ τὴν γνώμην
[3, 28]   γὰρ αὐτῶν ὄντες οὐθὲν τῆς  τούτων   ἀρχῆς παρασπάσαντες ἰδίαν ἰσχὺν καὶ
[3, 9]   μὲν δὴ ταῦτ´ ἀξιῶ καὶ  τούτων   γενομένων τόθ´ ἡγοῦμαι βεβαίως ἡμᾶς
[3, 68]   τὸν εὔριπον ᾠκοδόμηνται στοαὶ τρίστεγοι.  τούτων   δὲ αἱ μὲν ἐπίπεδοι λιθίνας
[3, 30]   τι τολμήσητε, πάντες ἀπολεῖσθε ὑπὸ  τούτων·   δείξας τοὺς ἔχοντας τὰ ξίφη.
[3, 8]   ὑπέχειν λόγῳ κρινόμενοι καὶ νόμῳ.  τούτων   δὴ τῶν διαλλαγῶν ἐμοὶ μὲν
[3, 32]   τούτου λόγῳ δεδήλωταί μοι. ἐκ  τούτων   δὴ τῶν ἐγκλημάτων εἰς πόλεμον
[3, 9]   μισοῦντι οὐδείς. πῶς οὖν γενήσεται  τούτων   ἑκάτερον; οὐκ ἐὰν γράψωμεν αὐτὰ
[3, 18]   ῥᾳθύμως διελθεῖν πειράσομαι καὶ περὶ  τούτων   ἐπ´ ἀκριβείας ἕκαστον, ὡς ἐμὴ
[3, 8]   ἔπαθον ἀδόλου γινομένης, ἧττον δὲ  τούτων   εὐπρεπεῖς, ἐν αἷς τὸ μὲν
[3, 27]   τῇ βουλῇ διασαφήσας φυλακὴν ἐκ  τούτων   καθίσταται περὶ τὸ σῶμα· καὶ
[3, 19]   τοῖς τῶν Ῥωμαίων κατορθώμασι τύχη  τούτων   μὲν ἐταπείνωσε τὰς ἐλπίδας, τὰ
[3, 28]   ἐγκρατεστέραν ἂν τὴν ἀρχὴν κατεστησάμεθα,  τούτων   μὲν οὐδὲν ἠξιώσαμεν ποιῆσαι, τῷ
[3, 29]   ἀνάγκας ἀφῖχθαι. εἰ δέ γε  τούτων   μηδὲν ἀληθὲς ἦν, ἀλλὰ πάντας
[3, 23]   ὄντων προκαταληφθῆναι, οὐδετέρου τῶν χαλεπῶν  τούτων   πειραθέντες τὸ ἐξ ἀμφοτέρων χρήσιμον
[3, 25]   τὸ ῥεῖθρον διεπεραιοῦντο, ὅσοι δὲ  τούτων   τινὸς ἐνέλιπον ἐν ταῖς δίναις
[3, 5]   καὶ δυσεξέλεγκτα ἐξευρόντας φάρμακα διὰ  τούτων   τὸν ἄνδρα ἀνῃρηκέναι· οἱ δὲ
[3, 27]   βῆμα ἐκέλευσεν ἑστάναι, ἐχομένους δὲ  τούτων   τοὺς ἄλλους Ἀλβανοὺς ταχθέντας ἐκκλησιάζειν,
[3, 11]   δυνάμενος, ἀλλ´ ὅστις ἂν  τούτων   τῶν τιμῶν ἄξιος. οὐ γὰρ
[3, 28]   ἡμῖν δίκας τίσουσιν ἔτι  τούτων   χείρονας. ἀπαιτεῖ δὲ καιρός,
[3, 29]   Οὐδ´ ἐμὲ λέληθεν, ἄνδρες Ἀλβανοί,  τούτων   ὧν ἀπολογεῖσθε οὐθέν, ἀλλὰ τὸ
[3, 40]   ὑπὸ τῶν πεζῶν, ἀποροῦντες ὅποι  τράποιντο   συνέτειναν εἰς ὕλας τε καὶ
[3, 56]   ὀλίγων δέ τινων πρὸς ἀλκὴν  τραπομένων,   ἐγκρατὴς αὐτοῦ γίνεται δίχα πόνου.
[3, 20]   ~Ὁ μὲν δὴ τὸ καίριον  τραῦμα   λαβὼν εὐθὺς ἐτεθνήκει, δὲ
[3, 19]   δὲ τοῖς τε ἄλλοις  τραύμασι   κεκαρωμένος ἤδη καὶ τὴν τελευταίαν
[3, 19]   ἐπ´ αὐτὸν καὶ πολλὰ μὲν  τραύματα   δούς, πολλὰ δὲ αὐτὸς λαβὼν
[3, 65]   καὶ τὰς σκηνὰς καὶ τοὺς  τραυματίας   καὶ τὴν εἰς τὸν πόλεμον
[3, 2]   πολλὴν ἐποιήσατο τῶν Ῥωμαίων κατηγορίαν,  τραυματίας   τε συχνοὺς ἐπιδεικνύμενος καὶ τοὺς
[3, 32]   τῶν τε ἀπολωλότων καὶ τῶν  τραυματιῶν   τὸ πλῆθος οὐκέτι πεῖραν ἐβούλοντο
[3, 25]   αὐτῶν ἦσαν καὶ ἥκιστα ὑπὸ  τραυμάτων   βαρυνόμενοι νεῖν τε οὐκ ἀδύνατοι
[3, 16]   τοὺς προκινδυνεύσοντας ὑπὲρ ἑκατέρας πόλεως  τρεῖς   ἄνδρας ἀγαθοὺς κατὰ θείαν γεγενῆσθαι
[3, 12]   τύχης ἐάν τε τῆς χείρονος.  τρεῖς   δὲ ἄνδρας ἐπιλέκτους ἀφ´ ἑκατέρας
[3, 65]   βασιλεὺς τρία ποιήσας τάγματα καὶ  τρεῖς   παρεμβολὰς οὐ μακρὰν ἀπ´ ἀλλήλων
[3, 71]   Νέβιος βουλομένῳ ποτὲ τῷ Ταρκυνίῳ  τρεῖς   φυλὰς ἑτέρας ἀποδεῖξαι νέας ἐκ
[3, 25]   τῶν ἀναστραφέντων ἐκ τοῦ διωγμοῦ  τρέπονται   καὶ αὐτοὶ λύσαντες τὰς τάξεις
[3, 64]   κόσμῳ χωροῦντα καταλιπόντες τὰ σημεῖα  τρέπονται   πρὸς φυγήν. ἦσαν δὲ Ῥωμαίων
[3, 13]   πόλει καὶ οἴκῳ τῷ σφετέρῳ  τρέφουσιν   ἅπαντα καὶ τελειοῦσιν· θεὸς δ´
[3, 4]   ἀρχὰς εἶχον ὡς αὐτῇ ἐφόδῳ  τρεψόμενοι   τοὺς πολεμίους, ἀπέστησαν· φυλακῆς δὲ
[3, 73]   τῆς προπετείας διόρθωσιν ἔτη μὲν  τρία   διέμειναν ἐν τῇ προσποιήσει τῆς
[3, 65]   δὲ τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺς  τρία   ποιήσας τάγματα καὶ τρεῖς παρεμβολὰς
[3, 73]   ἀγαθῶν αἴτιος γενόμενος, ὀκτὼ καὶ  τριάκοντα   ἔτη τὴν ἀρχὴν κατασχὼν οὕτω
[3, 31]   ἄλλην ἅπασαν εὐδαιμονίαν τὰς  τριάκοντα   Λατίνων ἀποικίσασα πόλεις καὶ πάντα
[3, 34]   ἀποίκους τε καὶ ὑπηκόους αὐτῆς  τριάκοντα   πόλεις ἠξίου πείθεσθαι τοῖς ὑπὸ
[3, 35]   κατασχὼν τὴν ἀρχὴν δύο καὶ  τριάκοντα   τελευτᾷ τὸν βίον ἐμπρησθείσης τῆς
[3, 68]   καὶ διελὼν τοὺς τόπους εἰς  τριάκοντα   φράτρας ἑκάστῃ {φράτρᾳ} μοῖραν ἀπέδωκε
[3, 67]   καὶ τότε πρῶτον ἐγένοντο Ῥωμαίοις  τριακόσιοι   βουλευταὶ τέως ὄντες διακόσιοι. ἔπειτα
[3, 36]   Μάρκιος ἐνιαυτῷ δευτέρῳ τῆς  τριακοστῆς   καὶ πέμπτης ὀλυμπιάδος, ἣν ἐνίκα
[3, 23]   μάχην τίθεσθαι διαταχέων καὶ μὴ  τρίβειν   τὸν χρόνον, χώραν καὶ τάξιν,
[3, 13]   πρωτοτόκους ἐκφέρουσι γονὰς ἄρρενα βρέφη  τρίδυμα,   καὶ αὐτὰ {ἃ} οἱ γεινάμενοι
[3, 22]   κελεύων, οἷς ἂν γένωνται  τρίδυμοι   παῖδες ἐκ τοῦ δημοσίου τὰς
[3, 14]   ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας ἀγῶνα τοὺς  τριδύμους   ἀδελφοὺς ἑκάτεροι; τά τε γὰρ
[3, 16]   τοῦ Φουφεττίου προκλήσεις, μεταπέμπεται τοὺς  τριδύμους   ἀδελφοὺς καὶ λέγει πρὸς αὐτούς·
[3, 15]   ποιεῖν καλέσαντι τοὺς παρ´ ὑμῖν  τριδύμους   πεῖραν αὐτῶν τῆς γνώμης ποιήσασθαι.
[3, 16]   μὴ τὸ πρὸς τοὺς Ἀλβανοὺς  τριδύμους   συγγενὲς ἐμπόδιον ὑμῖν γένηται τῆς
[3, 14]   γὰρ ἀρετῇ λείπεσθαι δόξουσι τῶν  τριδύμων   ἀδελφῶν, ἀλλὰ φύσεως εὐκληρίᾳ καὶ
[3, 27]   Ὁράτιον τὸν περιλειφθέντα ἐκ τῶν  τριδύμων   καὶ δοὺς αὐτῷ τῶν ἱππέων
[3, 22]   ~Μετὰ δὲ τὴν μάχην τῶν  τριδύμων   Ῥωμαῖοι μὲν οἱ τότε ὄντες
[3, 22]   ἔκειτο τὰ σκῦλα τῶν Ἀλβανῶν  τριδύμων.   τὰ μὲν οὖν ὅπλα ἠφάνισται
[3, 58]   Ταρκύνιος τρισὶν εἰσβολαῖς χρησάμενος καὶ  τριετῆ   χρόνον ἀποστερήσας τοὺς Οὐιεντανοὺς τῶν
[3, 38]   οἰκιῶν τόπον ἀπεμέρισε· Μεδυλλίαν τε  τριετῆ   χρόνον ὑπὸ τοῖς Λατίνοις γενομένην
[3, 13]   ἠξίου τάττειν πρῶτον ἐν τοῖς  τρισί.   ταύτην ἐπὶ πολὺ χωροῦσαν ἐν
[3, 67]   λόγου κατασκευασάμενος. ἔγωγ´ οὖν ἐν  τρισὶ   τοῖς μεγαλοπρεπεστάτοις κατασκευάσμασι τῆς Ῥώμης,
[3, 19]   γὰρ δὴ σφετέρους δύο τοῖς  τρισὶν   Ἀλβανοῖς εὐκατεργάστους ὑπελάμβανον γενήσεσθαι. ἐν
[3, 6]   ὅσον δυσὶν ὥραις  τρισὶν   ἀνυσθῆναι τὸ μακρότατον) ἐπιφανέντας δὲ
[3, 28]   περὶ τῆς ἡγεμονίας νεῖκος ἐν  τρισὶν   ἀφ´ ἑκατέρας πόλεως σώμασιν ἠξίουν
[3, 58]   χώραν ὁρῶντες. βασιλεὺς δὲ Ταρκύνιος  τρισὶν   εἰσβολαῖς χρησάμενος καὶ τριετῆ χρόνον
[3, 68]   δὲ τὸν εὔριπον ᾠκοδόμηνται στοαὶ  τρίστεγοι.   τούτων δὲ αἱ μὲν ἐπίπεδοι
[3, 44]   καὶ τῶν ὁλκάδων αἱ μέχρι  τρισχιλιοφόρων   εἰσάγουσί τε διὰ τοῦ στόματος
[3, 11]   οὐχ οἷόν τε ἦν γενέσθαι  τρίτῃ   γενεᾷ μετὰ τὸν οἰκισμόν, εἰ
[3, 10]   ὑπὸ χρόνου παλαιωθέν, ἀλλὰ τῇ  τρίτῃ   πρὸ ταύτης γενεᾷ. ἐὰν δὲ
[3, 69]   ἐνιαυσίων ἀρχόντων τῶν κατὰ τὸν  τρίτον   ἐνιαυτὸν ὑπατευσάντων τὴν συντέλειαν ἔλαβεν
[3, 66]   οἴκου. καὶ βασιλεὺς Ταρκύνιος  τρίτον   ἐπὶ τῆς ἰδίας ἀρχῆς τὸν
[3, 23]   καὶ εἰς προδοσίαν διαβαλλόμενος, ἐπειδὴ  τρίτον   ἔτος ἐπὶ τῆς αὐτοκράτορος ἀρχῆς
[3, 23]   αὐτῶν τῇ αὐτοκράτορι ἀρχῇ, ἣν  τρίτον   ἔτος ἤδη τοῦτο ἔχω καὶ
[3, 22]   δύο καταπήττειν ξύλα ὀρθὰ καὶ  τρίτον   ἐφαρμόττειν αὐτοῖς ἄνωθεν πλάγιον, ἔπειθ´
[3, 32]   ἀπὸ ταύτης τῆς μάχης τὸν  τρίτον   κατήγαγε θρίαμβον βασιλεύς, καὶ
[3, 69]   πολλοῖς δ´ ὕστερον ἔτεσιν  τρίτος   βασιλεύσας ἀπ´ ἐκείνου Ταρκύνιος,
[3, 0]   ~ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΕΩΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΛΟΓΟΣ  ΤΡΙΤΟΣ.   ~Τελευτήσαντος δὲ Πομπιλίου γενομένη πάλιν
[3, 38]   τὴν Φικαναίων αἱρεῖ πόλιν, ἣν  τρίτῳ   πρότερον ἐνιαυτῷ λαβὼν καθ´ ὁμολογίας
[3, 68]   συγκλειόμεναι, ὥστε μίαν ἐκ τῶν  τριῶν   γίνεσθαι στοὰν ἀμφιθέατρον ὀκτὼ σταδίων
[3, 31]   διαμείνασα μετὰ τὸν οἰκισμὸν πεντακόσια  τριῶν   ἐπὶ τοῖς δέκα δέοντα, ἐν
[3, 18]   ἀμφότεροι θεαταὶ τῆς μάχης ἐσόμενοι  τριῶν   τεττάρων σταδίων τὸ μεταξὺ
[3, 68]   μῆκος μὲν γὰρ τοῦ ἱπποδρόμου  τριῶν   καὶ ἡμίσους ἐστὶ σταδίων, εὖρος
[3, 31]   καὶ παραγενόμενος εἰς Ῥώμην τὴν  τροπαιοφόρον   ἀπεδίδου τοῖς θεοῖς πομπήν τε
[3, 59]   καλλίστην, καὶ βασιλεῖ Ταρκυνίῳ τὴν  τροπαιοφόρον   πομπὴν κατάγειν τε βουλὴ
[3, 25]   ὁρμῶσιν ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἀθρόοι.  τροπὴ   δὲ γίνεται μετὰ τοῦτο τῶν
[3, 59]   κατεκόπησαν, οἱ δ´ ἐν τῇ  τροπῇ   δυσχωρίαις ἐγκυρήσαντες ἀνεξόδοις παρέδοσαν τοῖς
[3, 53]   πολὺς τῶν Τυρρηνῶν ἐγίνετο καὶ  τροπὴ   τοῦ δεξιοῦ κέρατος παντελής. Ταρκύνιος
[3, 53]   φθάσας δὲ τοὺς ἐκ τῆς  τροπῆς   ἀνασωζομένους ἐγκρατὴς γίνεται τοῦ χάρακος
[3, 53]   οἱ μὲν ἀναχωροῦντες ἐκ τῆς  τροπῆς   ὡς εἰς ἀσφαλῆ καταφυγὴν ὑπὸ
[3, 8]   λέγειν καὶ παρακελεύεσθαι. ὃν δὲ  τρόπον   αἱ διαλύσεις καλαὶ καὶ συμφέρουσαι
[3, 72]   δὲ καὶ τὸν τῆς ἐπιβουλῆς  τρόπον   ἀπὸ τῆς πρώτης ἐπιχειρήσεως αὐτῶν
[3, 26]   τοὺς αἰχμαλώτους παρασχόμενος καὶ ὃν  τρόπον   αὐτὸς κατεστρατήγησε τούς τε πολεμίους
[3, 65]   χώραν ἐξόδων. ~Τοῦτον δὲ τὸν  τρόπον   αὐτοῦ χρωμένου τῷ πολέμῳ πολλαὶ
[3, 18]   δὲ τῆς ὑποθέσεως καὶ τὸν  τρόπον   διεξελθεῖν τῆς μάχης ἀκριβῶς καὶ
[3, 53]   τὸν οἴκτιστόν τε καὶ ἀγεννέστατον  τρόπον   διεφθάρησαν· ὥστ´ ἠναγκάσθησαν οἱ περιλειπόμενοι
[3, 23]   ἀποστάσεως ὑμῖν παρασχεῖν. ὃν δὲ  τρόπον   ἐπιχειρεῖν τῷ ἔργῳ βεβούλευμαι, τοῦτ´
[3, 28]   προδοσία χωρήσειεν ὑπολογιζόμενοι, τὸν οἴκτιστον  τρόπον   ἡμᾶς ἐπεχείρησαν ἀπολέσαι τοὺς ἀποίκους
[3, 23]   τίνα χρηστέον εἴη τῷ πολέμῳ  τρόπον,   καὶ ἐπειδὴ πᾶσιν ἔδοξε μάχην
[3, 73]   ἅμα καὶ παθαινόμενοι τὸν ἄγριον  τρόπον   καὶ μηθὲν εἰς τὸ πρᾶγμα
[3, 34]   δὲ λέγων καθ´ ἑκάτερον τὸν  τρόπον   παρειληφέναι τὴν ἡγεμονίαν ὧν εἶχον
[3, 31]   πάντα καρποῦσθαι τὸν αὐτὸν ἐάσας  τρόπον   τήν τε πολιτείαν, ἣν πρότερον
[3, 73]   τε καὶ πράττειν καὶ τὸν  τρόπον   τῆς ἐπιθέσεως αὐτοῖς ὑφηγησάμενοι. οὗτοι
[3, 26]   σκοπεῖν αὐτοὺς ἠξίου, τίνα χρὴ  τρόπον   τιμωρήσασθαι μὲν τοὺς προδότας, σωφρονεστέραν
[3, 23]   τῷ ἀσφαλεῖ γενόμενος τίνα χρήσομαι  τρόπον   τοῖς μετὰ ταῦτα πράγμασιν ἀκούσατέ
[3, 26]   καὶ ἀναγκαῖον εἶναι, ὃν δὲ  τρόπον   τοῦτο γένοιτ´ ἂν ῥᾷστα καὶ
[3, 31]   αὐτὸς ἐβούλετο. γενόμενος δὲ τὸν  τρόπον   τοῦτον βασιλεὺς τῆς πόλεως
[3, 8]   μὴ βούλει διαλλάττεσθαι τοῦτον τὸν  τρόπον,   Τύλλε, ἀλλὰ καὶ διδόναι
[3, 11]   ἡμῶν τὰ νείκη δύνασθαι διακρῖναι  τρόπον,   πολλοὶ βάρβαροί τε καὶ
[3, 67]   οὐχ ἁγνὴ προσιοῦσα τοῖς ἱεροῖς.  τρόπος   δὲ τιμωρίας ὅστις ἐστίν,
[3, 7]   δὲ τῆς ἐπιβουλῆς αὐτῶν  τρόπος   ἦν καὶ πόθεν εἰς ἐμὲ
[3, 23]   τύχην οὐκ ἐκ τοῦ βιαίου  τρόπου   πειρασόμεθα καθαιρεῖν, ἀλλ´ οἷς ἁλίσκεται
[3, 14]   λυθῆναι δι´ ἑτέρου τινὸς οὖσα  τρόπου   ταχεῖαν ἕξει τὴν κρίσιν. τεκμαίρομαι
[3, 71]   τοῖς περὶ αὐτὸν δι´ οὗ  τρόπου   ψευδόμαντιν ἀποδείξειν τὸν οἰωνοσκόπον ὑπελάμβανεν,
[3, 34]   Λατίνων ἔθνους, δύο μὲν ἀποφαίνων  τρόπους   κτήσεων, καθ´ οὓς ἄνθρωποι γίνονται
[3, 65]   ἔπειτα καταμαθὼν τῷ βιαίῳ τῶν  τρόπων   οὐ ῥᾳδίαν οὖσαν αὐτὴν ἁλῶναι
[3, 65]   δὲ τοῦ ἀνδρὸς τοῦδε καὶ  τροφὰς   καὶ τύχας καὶ τὴν ἐκ
[3, 22]   παῖδες ἐκ τοῦ δημοσίου τὰς  τροφὰς   τῶν παίδων χορηγεῖσθαι μέχρις ἥβης.
[3, 48]   ἐν γενέσεώς τε καὶ  τροφῆς   ἔτυχε· βασιλέως τε φίλος ἐν
[3, 21]   τῆς ἀνακαλούσης τε καὶ μεταδιωκούσης  τροφοῦ.   ἔξω δὲ γενομένη τῆς πόλεως
[3, 19]   ἀπολιπόντες μέρος τι καὶ  τρωθὲν   ὀξεῖαν ἔμελλεν οἴσειν τὴν τελευτήν,
[3, 19]   δούς, πολλὰ δὲ αὐτὸς λαβὼν  τυγχάνει   πως κατὰ τῆς σφαγῆς αὐτοῦ
[3, 19]   ἐπ´ ἄλλαις πληγὰς καί πως  τυγχάνει   τοῦ Ῥωμαίου διὰ βουβῶνος ἐνέγκας
[3, 7]   ἄρξῃ. ὅσης γὰρ ἀξιοῦσι τιμῆς  τυγχάνειν   οἱ πατέρες παρὰ τῶν ἐκγόνων,
[3, 16]   ἡγήσαισθε τῆς συγγενείας τὴν πατρίδα,  τυγχάνετε   εὖ βουλευσάμενοι. ~Ὡς δὴ ταῦτ´
[3, 71]   ὑπηγάγετο καὶ ἵνα μνήμης αἰωνίου  τυγχάνῃ   παρὰ τῶν ἐπιγινομένων εἰκόνα κατασκευάσας
[3, 3]   τῆς ἀδικούσης, εἰ δὲ μὴ  τυγχάνοι   τότε τὸν ἐξ ἀνάγκης ἐπιφέροι
[3, 49]   καὶ κατ´ οὐδένα καιρὸν ἀναπαύσεως  τυγχάνοντες   ἐξῃρέθησαν σὺν χρόνῳ. ἁλούσης δὲ
[3, 42]   μνήμης καὶ λόγου παρὰ Ῥωμαίοις  τυγχάνουσαι   τοιαίδε τινὲς λέγονται γενέσθαι· πολιτικαὶ
[3, 19]   ἀδελφὸς συμπλέκεται τῷ καταβαλόντι, καὶ  τυγχάνουσιν   ἀμφότεροι κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον
[3, 40]   πρεσβευσάμενοι πάλιν εἰς Ῥώμην εἰρήνης  τυγχάνουσιν   οἵας ἐβούλοντο. ἔτι γὰρ
[3, 24]   δεξιὸν ἡμῖν κέρας, ἔφησεν,  Τύλλε.   Ἀλβανοί τε γὰρ ἐκλιπόντες τὴν
[3, 8]   διαλλάττεσθαι τοῦτον τὸν τρόπον,  Τύλλε,   ἀλλὰ καὶ διδόναι δίκας καὶ
[3, 17]   ἰδίας γνώμης ἐξουσίαν παρεῖχες,  Τύλλε,   βουλεύσασθαι περὶ τοῦ πρὸς τοὺς
[3, 10]   τοιαῦτα προίσχετο δίκαια· Ἡμεῖς,  Τύλλε,   καὶ τῆς μὲν ἄλλης ἄρχειν
[3, 7]   διαλλαγῶν στοχάζεσθαι. δειναὶ γάρ,  Τύλλε,   μηχαναὶ πλέκονται καθ´ ἡμῶν καὶ
[3, 14]   αὐτόν· ~Θεός τις ἔοικεν,  Τύλλε,   προνοούμενος τῶν πόλεων ἑκατέρας ἐν
[3, 10]   σύλλογον ἔλεξεν· Ἡμῖν μέν,  Τύλλε,   τὴν μὲν πατρίδα καταλιπεῖν οὐ
[3, 15]   Φουφέττιος· Οὐδ´ ἐμὲ λέληθεν,  Τύλλε,   τὸ συγγενὲς τῶν μειρακίων, οὐδ´
[3, 7]   λόγων· καὶ ἔδει γε,  Τύλλε,   τοῦτο ποιεῖν ὑμᾶς ἀποίκους ὄντας
[3, 65]   Σερούϊος αὐτῷ προσηγορικὸν ὄνομα ἦν,  Τύλλιος   δὲ τὸ συγγενικόν· Ῥωμαῖοι
[3, 72]   ἀπελύσατο καὶ κηδεστὴς αὐτοῦ  Τύλλιος,   τὴν ἑτέραν δεδωκὼς ἦν
[3, 40]   περὶ τῆς εἰρήνης πρὸς βασιλέα  Τύλλον,   ἀλλ´ ἐμβαλόντες εἰς τὴν Ῥωμαίων
[3, 26]   ἤλπισε διαπεπραγμένος καὶ λεληθὼς τὸν  Τύλλον   ἔχαιρέ τε καὶ μέχρι πολλοῦ
[3, 26]   νικῶντας ἐθεάσατο τοὺς ἀμφὶ τὸν  Τύλλον,   καταβιβάσας καὶ αὐτὸς ἀπὸ τῶν
[3, 37]   ποιήσασθαι τὰς συνθήκας, ἀλλὰ πρὸς  Τύλλον,   τελευτήσαντος δὲ τοῦ Τύλλου λελύσθαι
[3, 33]   γὰρ τὴν διάνοιαν αὐτῶν  Τύλλος   ἀνοχὰς πρὸς Λατίνους ποιησάμενος ἐπὶ
[3, 27]   τῷ Τύλλῳ συνηδόμενος. δὲ  Τύλλος   ἀπόρρητον τὴν γνώμην ἔτι φυλάσσων
[3, 31]   χρήματα καὶ φέροντας· οὓς  Τύλλος   ἀφικόμενος ἀπὸ στρατοπέδου ταῖς Ῥωμαίων
[3, 23]   τε καὶ διανοούμενος ἅπαντας ἐλάνθανε.  Τύλλος   δ´ ἐπειδὴ παρεσκευάσατο τήν τ´
[3, 17]   τοῦ Φουφεττίου καὶ οὓς  Τύλλος   διελέχθη λόγους καὶ τελευταίαν τὴν
[3, 30]   γενομένων ἁπάντων ἀναστὰς πάλιν  Τύλλος   εἶπεν· Οὐδὲν ἔτι ἔξεστιν ὑμῖν
[3, 35]   μάλιστα ὑποπτεύειν, εἴ τι πάθοι  Τύλλος   εἰς τοὺς ἐκείνου παῖδας ἥξειν
[3, 24]   ἔνθα καὶ αὐτὸς ἦν  Τύλλος   ἐν τοῖς ἐπιλέκτοις τῶν ἱππέων
[3, 26]   τοῖς ἑταίροις ἦν. δὲ  Τύλλος   ἐν τῷ Οὐιεντανῶν χάρακι μείνας
[3, 30]   ἐσχάτην κατακεκλειμένοις ἀνάγκην. δὲ  Τύλλος   ἐπειδὴ τὴν διάνοιαν εἶδε τῶν
[3, 1]   ἀεὶ βασιλέων κλῆρος. ταύτην  Τύλλος   ἐπέτρεψε τοῖς μηδένα κλῆρον ἔχουσι
[3, 32]   τὸν οὐρανὸν τὰς χεῖρας  Τύλλος   εὔξατο τοῖς θεοῖς, ἐὰν νικήσῃ
[3, 26]   αὐτῶν τελευταῖος ἀποδείκνυται γνώμην  Τύλλος,   ἣν ἅπαντες ἐπῄνεσαν, ὑπὲρ ἧς
[3, 16]   ~Δέχεται δὴ τὴν παραίνεσιν  Τύλλος   καὶ δεχημέρους ποιησάμενος ἀνοχάς, ἐν
[3, 24]   οὖν ἀριστερὸν κέρας αὐτὸς  Τύλλος   καὶ οἱ Ῥωμαῖοι κατεῖχον ἐναντίοι
[3, 31]   περιχαρακώσας αὐτῶν τὴν πόλιν  Τύλλος   καὶ περιταφρεύσας εἰς τὴν ἐσχάτην
[3, 15]   παρόντες ἀμφοτέροις) μικρὸν ἐπισχὼν  Τύλλος   λέγει· Τὰ μὲν ἄλλα ὀρθῶς
[3, 12]   ἑκατέρου τῶν στρατηγῶν διάνοιαν ἀποδεικνυμένου.  Τύλλος   μὲν γὰρ ἐβούλετο ἐν ἐλαχίστοις
[3, 25]   σκολιὸν τὸ ῥεῦμα. δὲ  Τύλλος   μοίρᾳ τινὶ τῶν ἱππέων κελεύσας
[3, 1]   γάμον ἐπιφανῆ λαβόντος υἱὸς γίνεται  Τύλλος   Ὁστίλιος ἀνὴρ δραστήριος, ὃς ἀπεδείχθη
[3, 35]   ἐπὶ τῆς ἰδίας ἀρχῆς βασιλεὺς  Τύλλος   Ὁστίλιος, ἀνὴρ ἐν ὀλίγοις ἄξιος
[3, 1]   ὃν ἅπας δῆμος ἠξίου,  Τύλλος   Ὁστίλιος γένους ὢν τοιοῦδε· ἐκ
[3, 3]   πρεσβευτῶν εἰς Ῥώμην ὑποπτεύσας  Τύλλος,   ὅτι δίκας αἰτήσοντες ἥκοιεν, αὐτὸς
[3, 26]   καὶ μισήσας τὴν παλινπροδοσίαν  Τύλλος   οὐδὲν ἐξελέγχειν ᾤετο δεῖν κατὰ
[3, 24]   δὴ σοφίᾳ λέγεται χρήσασθαι  Τύλλος   οὐδὲν ἐπιταραχθεὶς τὴν διάνοιαν ὑπὸ
[3, 23]   μου· τάξιν μὲν ἀποδέδωκέ μοι  Τύλλος   τὴν ὑπὸ τῷ ὄρει καὶ
[3, 31]   τόδε χρόνου διαμένει. Βασιλεὺς δὲ  Τύλλος   τὸν ἐπιόντα χειμῶνα διαλιπὼν ἔαρος
[3, 11]   τοῦ Φουφεττίου λέξαντος παραλαβὼν  Τύλλος   τὸν λόγον εἶπε· Τὸ μὲν
[3, 3]   ἀφικομένων εἰς Ῥώμην ἀκούσας  Τύλλος,   τότε τοὺς Ἀλβανοὺς προσάγειν ἐκέλευσε
[3, 23]   συμμαχικὰς δυνάμεις. μὲν οὖν  Τύλλος   ὡς ἐκ προθυμίας τε καὶ
[3, 33]   πρὸς Σαβίνους πόλεμος ἐπὶ τῆς  Τύλλου   ἀρχῆς. ~Αἱ δὲ τῶν Λατίνων
[3, 35]   τῆς ἐπιθέσεως. μέλλοντος δὲ τοῦ  Τύλλου   θυσίαν τινὰ κατ´ οἶκον ἐπιτελεῖν,
[3, 35]   δυναστείαν, φίλον δὲ ὄντα τοῦ  Τύλλου   καὶ ἐν τοῖς μάλιστα πιστευόμενον
[3, 23]   ἐπὶ τῆς αὐτοκράτορος ἀρχῆς διέμενε  Τύλλου   κελεύσαντος, οὐκ ἀξιῶν τε ἀρχὴν
[3, 37]   πρὸς Τύλλον, τελευτήσαντος δὲ τοῦ  Τύλλου   λελύσθαι σφίσι τὰς περὶ τῆς
[3, 30]   οἱ ῥαβδοῦχοι κελεύσαντος τοῦ βασιλέως  Τύλλου   συλλαβόντες καὶ τὴν ἐσθῆτα περικαταρρήξαντες
[3, 36]   βούλεται. ~Μετὰ δὲ τὴν Ὁστιλίου  Τύλλου   τελευτὴν μεσοβασίλειος ὑπὸ τῆς
[3, 17]   πατρὶ διαλεχθῶμεν. ἐπαινέσαντος δὲ τοῦ  Τύλλου   τὴν εὐσέβειαν αὐτῶν καὶ κελεύσαντος
[3, 35]   καὶ γένος ἐπιτρεφόμενον ὁρῶντα τῷ  Τύλλῳ   παντὸς μάλιστα ὑποπτεύειν, εἴ τι
[3, 27]   νικήματι κοινῷ γεγηθὼς καὶ τῷ  Τύλλῳ   συνηδόμενος. δὲ Τύλλος ἀπόρρητον
[3, 17]   παῖδες ἀγαθοί, καὶ πορευθέντες ἀποκρίνασθε  Τύλλῳ   τήν τ´ εὐσεβῆ καὶ καλὴν
[3, 46]   οὐκ ἀσφαλὲς εἶναι δοκῶν ἐν  τυραννίδι   ζῆν πολλὰ κεκτημένος ἄλλως τε
[3, 46]   τὴν Κόρινθον καὶ τῆς Κυψέλου  τυραννίδος   ἐπανισταμένης τοῖς Βακχιάδαις οὐκ ἀσφαλὲς
[3, 58]   καί τις ἄλλη τῶν ἐν  Τυρρηνίᾳ   πόλεων καὶ πολυάνθρωπος· ἐξ ἧς
[3, 47]   ὅθεν Ῥώμη τοῖς ἀπὸ  Τυρρηνίας   ἐρχομένοις πρῶτον ἀφορᾶται, καταπτὰς ἀετὸς
[3, 57]   ἐξενεγκαμένη συνελθούσης ἐξ ἁπασῶν τῶν  Τυρρηνίδων   πόλεων μεγάλης τοῖς Οὐιεντανοῖς ἐπικουρίας
[3, 46]   γενομένων δ´ αὐτῷ δυεῖν παίδων  Τυρρηνικὰ   θέμενος αὐτοῖς ὀνόματα, τῷ μὲν
[3, 46]   παιδεύσας ἀμφοτέρους Ἑλληνικήν τε καὶ  Τυρρηνικὴν   παιδείαν, εἰς ἄνδρας ἐλθοῦσιν αὐτοῖς
[3, 47]   ἱκανὴν ἐκ πατέρων ἔχουσα τῆς  Τυρρηνικῆς   οἰωνοσκοπίας, λαβοῦσα μόνον αὐτὸν ἀπὸ
[3, 65]   Ἀρρόντα δὲ τὸν ἀδελφιδοῦν τῆς  Τυρρηνικῆς   συμμαχίας ἀπέδειξε στρατηγόν· Λατίνων δὲ
[3, 61]   λαβόντες ἐξ ἑκάστης πόλεως ἕνα.  Τυρρηνικὸν   γὰρ εἶναι ἔθος δοκεῖ ἑκάστου
[3, 46]   φόρτον εἰς Τυρρηνοὺς κομίζων καὶ  Τυρρηνικὸν   εἰς τὴν Ἑλλάδα φέρων καὶ
[3, 44]   ἀλιμένους καὶ προσεχεῖς, οὓς τὸ  Τυρρηνικὸν   ποιεῖ πέλαγος, μικρὰ δὲ καὶ
[3, 57]   ἐποιήσαντο τοῦ πολέμου {σπονδὰς} ἑξαετεῖς,  Τυρρηνοὶ   δὲ ὀργῇ φέροντες ὅτι ἥττηντό
[3, 51]   τὴν πλησίον αὐτῶν χώραν λεηλατήσειν·  Τυρρηνοὶ   δὲ συμμαχίαν ἀποστελεῖν ὡμολόγησαν, ἧς
[3, 66]   Ῥωμαῖοι, τὸ δὲ δεξιὸν οἱ  Τυρρηνοί,   κατὰ μέσην δὲ τὴν φάλαγγα
[3, 59]   ἐπὶ τοὺς Ῥωμαίους ἔλασιν οἱ  Τυρρηνοὶ   πεισθέντες ὑπὸ τῶν ἐκεῖ δυνατῶν,
[3, 45]   ποταμοῦ πλεόντων· ἐλῄστευον γὰρ οἱ  Τυρρηνοὶ   τοὺς ἐμπόρους ἅπασαν κατέχοντες τὴν
[3, 58]   Πελασγῶν αὐτὴν κατοικούντων, ὑπὸ δὲ  Τυρρηνοῖς   γενομένη Καίρητα μετωνομάσθη, εὐδαίμων δ´
[3, 63]   ταῖς πόλεσιν, ὅτι τοὺς ὑποσχομένους  Τυρρηνοῖς   ἐὰν ἀφίκωνται στρατὸν ἄγοντες εἰς
[3, 26]   δὲ πολεμεῖν Φιδηναίοις τε καὶ  Τυρρηνοῖς   καὶ τοῖς ἐπὶ τὴν συμμαχίαν
[3, 9]   γὰρ δὴ Σαβίνοις μὲν καὶ  Τυρρηνοῖς   καλῶς εἶχεν ἐκλιποῦσι τὰς ἑαυτῶν
[3, 59]   τῶν πόλεων κοινὴν ἀποσταλῆναι τοῖς  Τυρρηνοῖς   συμμαχίαν, ἀλλ´ ἐθελονταί τινες ἐπεκούρησαν
[3, 58]   φρουρὰν καὶ τοὺς παραδόντας τοῖς  Τυρρηνοῖς   τὰ τείχη τιμωρήσασθαι προθυμούμενος. ἐγένετο
[3, 39]   ἐπικαίροις φρουρίοις ὑποκαθημένην, ἧς  Τυρρηνὸς   Ταρκύνιος ἡγεῖτο. ἀπέστησαν δὲ καὶ
[3, 46]   θάλατταν Ἑλληνικόν τε φόρτον εἰς  Τυρρηνοὺς   κομίζων καὶ Τυρρηνικὸν εἰς τὴν
[3, 66]   ἐπὶ ταῖς αὐταῖς ὁμολογίαις, αἷς  Τυρρηνοὺς   πρότερον ὑπηγάγετο, καὶ τοὺς αἰχμαλώτους
[3, 62]   μὲν οὖν πρὸς τοὺς  Τυρρηνοὺς   συστὰς Ταρκυνίῳ πόλεμος ἔτη κατασχὼν
[3, 51]   κράτιστα παρακαλεῖν, καὶ διεπρεσβεύοντο πρὸς  Τυρρηνούς   τε καὶ Σαβίνους αἰτούμενοι συμμαχίαν.
[3, 10]   τοῦ παρ´ ἑαυτοῖς πολιτεύματος διεφθάρκατε  Τυρρηνούς   τε ὑποδεξάμενοι καὶ Σαβίνους καὶ
[3, 58]   δεθέντες ἅμα τοῖς ἄλλοις τῶν  Τυρρηνῶν   αἰχμαλώτοις ἦσαν ἐν φυλακῇ, Φιδηναίων
[3, 70]   τῆς κοινῆς παιδείας ἀποχρώντως μετέλαβε,  Τυρρηνῶν   αὐτὸν παραδίδωσι τῷ λογιωτάτῳ τὴν
[3, 46]   δὲ φίλους πολλοὺς καὶ ἀγαθοὺς  Τυρρηνῶν   διὰ τὰς συνεχεῖς ἐπιμιξίας, μάλιστα
[3, 59]   ~Τελευταία δὲ μάχη Ῥωμαίων καὶ  Τυρρηνῶν   ἐγένετο πόλεως Ἠρήτου πλησίον ἐν
[3, 53]   τοῦτο φόνος τε πολὺς τῶν  Τυρρηνῶν   ἐγίνετο καὶ τροπὴ τοῦ δεξιοῦ
[3, 61]   δὲ κωλύει τὸ μὲν εὕρημα  Τυρρηνῶν   εἶναι, χρήσασθαι δ´ αὐτῷ πρῶτον
[3, 56]   ὄντας Σαβίνων τε αὐτῶν καὶ  Τυρρηνῶν   εἰς Ῥώμην ἀγαγὼν διὰ πολλῆς
[3, 48]   καταχωρίσαντος ἅμα τοῖς συμπαροῦσιν αὐτῷ  Τυρρηνῶν   εἰς φυλήν τε καὶ φρατρίαν,
[3, 59]   δῆμος ἐψηφίσατο, τὰ δὲ τῶν  Τυρρηνῶν   ἔπεσε φρονήματα πάσας μὲν ἐξαποστειλάντων
[3, 57]   ἡγούμενος ἐπὶ τὰς πόλεις τῶν  Τυρρηνῶν   ἐστράτευσε, τῆς δὲ συμμαχικῆς, ἐν
[3, 55]   πρότεροι μὲν ἐξῆλθον οἱ Σαβῖνοι  Τυρρηνῶν   ἔχοντες {δύναμιν} ἱκανὴν {πρὸς} συμμαχίαν
[3, 28]   ἀσφάλειαν τούτοις τοῦ τε ἀπὸ  Τυρρηνῶν   καὶ ἀπὸ Σαβίνων πολέμου παρειχόμεθα·
[3, 65]   τε σύμπαντες τὰς Λατίνων καὶ  Τυρρηνῶν   καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων δυνάμεις
[3, 57]   πόλει φρουροὶ βοήθειαν ἑτέραν παρὰ  Τυρρηνῶν   κρύφα μεταπεμψάμενοι καὶ φυλάξαντες καιρὸν
[3, 53]   εἰς πλαγίους ἐμβάλλει τοὺς τῶν  Τυρρηνῶν   λόχους (οὗτοι γὰρ ἐπὶ τοῦ
[3, 60]   τίνας ὑμῖν δίδωμι χάριτας· ἐγὼ  Τυρρηνῶν   οὔτε ἀποκτεῖναί τινα πρόθυμός εἰμι
[3, 57]   ψήφισμα ποιοῦνται πάσας τὰς τῶν  Τυρρηνῶν   πόλεις κοινῇ τὸν κατὰ Ῥωμαίων
[3, 46]   δὲ τὸν φόρτον ἐν ταῖς  Τυρρηνῶν   πόλεσιν εὐδαιμονούσαις μάλιστα τῶν ἐν
[3, 52]   οἰκείαν συχνὴν καὶ τὴν παρὰ  Τυρρηνῶν   προσλαβόντες εἰς τὴν Ῥωμαίων γῆν
[3, 70]   μαντικὴν καὶ τὴν ἐπίκτητον παρὰ  Τυρρηνῶν   προσλαβὼν μακρῷ δή που τοὺς
[3, 53]   ἀφικομένης τοῖς Λατίνοις ἑτέρας παρὰ  Τυρρηνῶν   συμμαχίας δεύτερος ἀγὼν γίνεται πολὺ
[3, 30]   λαμπρότεροι τοῖς ἀξιώμασι καὶ ταῖς  τύχαις   κρείττους ἤχθοντο, εἰ δεήσει πόλιν
[3, 48]   μαντεύματα καὶ σὺν ἀγαθαῖς εἰσελθεῖν  τύχαις   παρῆλθεν εἰς τὴν πόλιν· καὶ
[3, 9]   ἐὰν κοινὰς ἡγησώμεθα τὰς ἀλλήλων  τύχας.   ἓν γάρ ἐστι μόνον,
[3, 65]   ἀνδρὸς τοῦδε καὶ τροφὰς καὶ  τύχας   καὶ τὴν ἐκ τοῦ θείου
[3, 5]   πρόνοιαν ἁπάσας τὰς ἀνθρωπίνας ἀναφέροντες  τύχας   κατὰ χόλον δαιμόνιον ἔλεγον αὐτὸν
[3, 60]   δὲ μᾶλλον παρ´ ἀκόντων  τυχεῖν   αὐτῆς βούλομαι. ταῦτ´ ἀπαγγέλλετε ταῖς
[3, 70]   ἀκριβούντων τὴν τέχνην καὶ μεγίστου  τυχεῖν   δι´ αὐτὴν ὀνόματος ἀπίστους τινὰς
[3, 50]   καὶ Νωμεντανοῖς διανοηθεῖσι τῶν αὐτῶν  τυχεῖν   ἐξεγένετο. καὶ γὰρ οὗτοι λῃστήρια
[3, 5]   ἧς ἅπασι τοῖς γινομένοις πέπρωται  τυχεῖν.   Κλοίλιος μὲν δὴ πρὶν
[3, 35]   τὸν ἄνδρα ταύτης τῆς τελευτῆς  τυχεῖν.   οὔτε γὰρ ἀπόρρητον φυλαχθῆναι τὴν
[3, 15]   ἐπὶ τῆς ἡμετέρας γενεᾶς ἐξενέγκασα  τύχη·   ἓν δ´ ἀγνοεῖν ἔοικας,
[3, 14]   διδάσκοιμεν ὅτι θεία τις ἔφθακε  τύχη   τὰς ἀνθρωπίνας σπουδὰς αὐτῆς παρασχούσης
[3, 19]   ἀντιπνεύσασα τοῖς τῶν Ῥωμαίων κατορθώμασι  τύχη   τούτων μὲν ἐταπείνωσε τὰς ἐλπίδας,
[3, 37]   ἔσχεν ὁμοίαν τῇ προαιρέσει τὴν  τύχην,   ἀλλὰ παρὰ τὴν ἑαυτοῦ γνώμην
[3, 11]   ἀνδρῶν συναγαγόντες τὴν τοῦ πολέμου  τύχην·   ἐξ ὁποτέρας δ´ ἂν πόλεως
[3, 13]   γενναῖος κατ´ ἄλλην τινὰ  τύχην   τόλμαν ἐπίσημος ἑαυτὸν ἠξίου
[3, 18]   ἐπὶ τῶν ἐμπύρων στέρξειν τὴν  τύχην,   ἣν ἂν ἐκ τῆς μάχης
[3, 23]   τὴν τῶν ἀντιπάλων ἰσχὺν καὶ  τύχην   οὐκ ἐκ τοῦ βιαίου τρόπου
[3, 17]   λύσομεν, ἀλλ´ ὡς ὑπὸ τῆς  τύχης   διαλέλυται στέρξομεν. εἰ γὰρ Κορατίοις
[3, 12]   ἐάν τε τῆς κρείττονος λάβωνται  τύχης   ἐάν τε τῆς χείρονος. τρεῖς
[3, 47]   ἐλπίδων ἐνέπλησεν ὡς ἐξ ἰδιωτικῆς  τύχης   εἰς ἐξουσίαν βασιλικὴν ἐλευσόμενον. σκοπεῖν
[3, 19]   καὶ διαχρησάμενος. μεταβαλούης δὲ τῆς  τύχης   ἐν ὀλίγῳ τά τε τῶν
[3, 29]   ἐπιβάλλον μέρος ἕκαστος οἴσεται τῆς  τύχης·   ἕως δ´ ἂν ἐκ διαφόρου
[3, 14]   ἀδελφῶν, ἀλλὰ φύσεως εὐκληρίᾳ καὶ  τύχης   ἰσορρόπου πρὸς τὸ ἀντίπαλον ἐπιτηδειότητι.
[3, 23]   μηδετέροις κοινωνῆσαι, τῆς δ´ ἀμείνονος  τύχης   παρ´ ἀμφοτέρων μεταλαβεῖν. ἐγὼ μὲν
[3, 20]   ὡς οὐκ ἂν ἔτι τῆς  τύχης   σφᾶς διαναστησομένης, ταμιευσάμενος τὸν καιρὸν
[3, 25]   τὰ μὲν Ῥωμαίων πράγματα παραδόξου  τυχόντα   σωτηρίας ἐν τούτοις ἦν. ~Ὁ
[3, 11]   αὐχήματος ἀρχομένη καὶ πλειόνων ἀφορμῶν  τυχοῦσα   εἰς ἐλάττονα ὄγκον συνῆκται, ἡμεῖς
[3, 3]   σπονδῶν μάρτυρας, ὅτι Ῥωμαίοις οὐ  τυχοῦσι   τῶν δικαίων προτέροις ὅσιος
[3, 44]   νῆες ὁπηλίκαι ποτ´ ἂν οὖσαι  τύχωσι   καὶ τῶν ὁλκάδων αἱ μέχρι
[3, 60]   οἷς ἄν ποτε δικαίοις αὐτῆς  τύχωσι,   περιχαρὴς ἐπὶ τούτοις γενόμενος, Ἀκούσατε
[3, 21]   βουλομένους κολάζοντος, ἐάν τε ἀλλότριοι  τύχωσιν   αὐτῆς ὄντες, ἐάν τε οἰκεῖοι·
[3, 29]   σκηπτομένων ἐν αὐτῷ γενέσθαι  τῷ   ἀγῶνι, ἡνίκα οὔτε κωλύειν οὔτε
[3, 23]   ὡς αὐτὸς συνεπιθησόμενος Ῥωμαίοις ἐν  τῷ   ἀγῶνι, καὶ ταῦτα πράττων τε
[3, 28]   τοὺς κοινοὺς πολεμίους, ὡς ἐν  τῷ   ἀγῶνι συνεπιθησόμενοι ἡμῖν μετ´ αὐτῶν,
[3, 6]   ἀνυσθῆναι τὸ μακρότατον) ἐπιφανέντας δὲ  τῷ   ἀγῶνι τέλος ἤδη ἔχοντι ὥσπερ
[3, 20]   καὶ στεφανουμένων ὡς ἐπὶ κατορθουμένῳ  τῷ   ἀγῶνι, τῶν δ´ ὀδυρομένων ὡς
[3, 23]   δὲ τῶν ἄκρων καὶ ἐν  τῷ   ἀσφαλεῖ γενόμενος τίνα χρήσομαι τρόπον
[3, 28]   τῷ δ´ εὐσεβεῖ μᾶλλον  τῷ   ἀσφαλεῖ τῆς ἀρχῆς ἐπετρέψαμεν καὶ
[3, 23]   τῆς δὲ αὑτῶν προκινδυνεύοντες ἐν  τῷ   αὐτῷ καὶ τὴν ἡμετέραν φυλάξουσιν.
[3, 17]   τοῦ πατρὸς ἀπῄεσαν καὶ προσελθόντες  τῷ   βασιλεῖ ἀναδέχονται τὸν ἀγῶνα, κἀκεῖνος
[3, 48]   ἣν εἰς τὸ κοινὸν ἔφη  τῷ   βασιλεῖ καὶ τῇ Ῥωμαίων πόλει
[3, 18]   θεοῖς εὐξάμενοι καὶ προῆγον ἅμα  τῷ   βασιλεῖ κατευφημούμενοί τε ὑπὸ παντὸς
[3, 24]   προσελάσας τις ἱππεὺς τοῖς ἅμα  τῷ   βασιλεῖ μαχομένοις, Κάμνει τὸ δεξιὸν
[3, 31]   κατέκλεισε τοὺς ἔνδον ἀπορίαν, ἠναγκάσθησαν  τῷ   βασιλεῖ παραδοῦναι σφᾶς αὐτοὺς ἐφ´
[3, 72]   οἰωνομάντις, ὃν ἔφην ἐναντιωθῆναί ποτε  τῷ   βασιλεῖ πλείονας ἐξ ἐλασσόνων ποιῆσαι
[3, 48]   τοῦτο συνελθὼν εἰς λόγους Μαρκίῳ  τῷ   βασιλεῖ πρῶτον μὲν ἑαυτὸν ἐδήλωσεν
[3, 48]   συμβούλων ἀριθμούμενος. γενόμενος δὲ παρὰ  τῷ   βασιλεῖ τίμιος οὐδὲ τῆς ἄλλων
[3, 7]   σφίσι καταλειπομένης. ἐγεγόνει δὲ καὶ  τῷ   βασιλεῖ τῶν Ῥωμαίων ὑπὲρ τῆς
[3, 23]   τὰ ὑπέραυχα καὶ μὴ ῥᾴδια  τῷ   βιαίῳ καθαιρεθῆναι, δόλῳ καὶ ἀπάτῃ,
[3, 65]   πολλὰς ἐποιήσατο προσβολάς. ἔπειτα καταμαθὼν  τῷ   βιαίῳ τῶν τρόπων οὐ ῥᾳδίαν
[3, 11]   πολεμεῖν ἰσχὺν καὶ τὴν ἐν  τῷ   βουλεύεσθαι φρόνησιν, περὶ ἡμᾶς
[3, 38]   Ῥώμην καὶ κατένειμεν εἰς φυλάς.  ~Τῷ   δ´ ἑξῆς ἐνιαυτῷ Λατίνων εἰς
[3, 66]   τῆςδε τῆς μάχης κατήγαγε θρίαμβον.  τῷ   δ´ ἑξῆς ἐνιαυτῷ παρασκευαζομένου πάλιν
[3, 38]   τὴν γῆν, ἀπῆγε τὴν στρατιάν.  τῷ   δ´ ἑξῆς ἔτει Λατῖνοι μὲν
[3, 55]   τοῦ πολέμου τούτου κατήγαγε θρίαμβον.  ~Τῷ   δ´ ἑξῆς ἔτει παραλαβὼν τὴν
[3, 28]   τούτων μὲν οὐδὲν ἠξιώσαμεν ποιῆσαι,  τῷ   δ´ εὐσεβεῖ μᾶλλον τῷ
[3, 17]   ὑπεμείναμεν τι ἂν δοκῇ  τῷ   δαιμονίῳ· τεθνάναι γὰρ ἂν βουλοίμεθα
[3, 49]   ἐπιεικῶς σφισι χρήσασθαι καὶ μετρίως.  τῷ   δὲ κατ´ εὐχὴν τὸ πρᾶγμα
[3, 46]   αὐτοῖς ὀνόματα, τῷ μὲν Ἄρροντα,  τῷ   δὲ Λοκόμωνα καὶ παιδεύσας ἀμφοτέρους
[3, 35]   οὔτ´ ἀληθῆ νομίζων οὔτε πιθανόν,  τῷ   δὲ προτέρῳ μᾶλλον προστιθέμενος κατὰ
[3, 20]   προσιών, δὲ κατὰ νώτου.  τῷ   δὲ Ῥωμαίῳ δείσαντι μὴ κυκλωθεὶς
[3, 70]   καὶ τἆλλα προλέγων τὰ θεῖα  τῷ   δήμῳ διὰ μαντικῆς αὐτὸς μὲν
[3, 72]   δεδωκὼς ἦν θυγατέρα, μέγιστον ἐν  τῷ   δήμῳ δυνάμενος εἰς ἔλεον τοὺς
[3, 1]   οἰωνῶν αἰσίων ἐπικυρώσαντος τὰ δόξαντα  τῷ   δήμῳ. ἔτος δὲ ἦν ἐν
[3, 72]   ἐποιοῦντο τοῦ Ταρκυνίου κατηγορίαν καὶ  τῷ   δήμῳ παρῄνουν μὴ περιορᾶν ἄνδρα
[3, 62]   ἀποδοὺς τῇ τε βουλῇ καὶ  τῷ   δήμῳ τὴν διάγνωσιν εἰ ληπτέον
[3, 22]   πράγμασι τελευτῶν κράτιστον εἶναι διέγνω  τῷ   δήμῳ τὴν διάγνωσιν ἐπιτρέπειν. γενόμενος
[3, 23]   παρασχεῖν. ὃν δὲ τρόπον ἐπιχειρεῖν  τῷ   ἔργῳ βεβούλευμαι, τοῦτ´ ἀκούσατέ μου·
[3, 11]   καὶ σεμνυνόμεθα ἐπὶ τούτῳ μάλιστα  τῷ   ἔργῳ, οὐκ αὐτοὶ τοῦ ζήλου
[3, 56]   τῆς ἑτέρας ἐγεγόνει παρεμβολῆς ἅμα  τῷ   θεάσασθαι τὴν γέφυραν καιομένην· τοῦτο
[3, 20]   σκάζων δὲ καὶ τὰ πολλὰ  τῷ   θυρεῷ διερειδόμενος ἀντεῖχεν ὅμως ἔτι
[3, 19]   αὐτοῦ ἔχων στάσιν ἀδελφὸς συμπλέκεται  τῷ   καταβαλόντι, καὶ τυγχάνουσιν ἀμφότεροι κατὰ
[3, 19]   τῷ πεσόντι Ῥωμαῖος ὁρῶν ἐπὶ  τῷ   κατορθώματι περιχαρῆ τὸν Ἀλβανὸν ὠθεῖται
[3, 3]   πληθυούσης τῆς ἑωθινῆς ἀγορᾶς ἐντυγχάνουσι  τῷ   Κλοιλίῳ κατ´ ἀγορὰν ὄντι καὶ
[3, 51]   φιλίας. οἱ δ´ οὔτ´ ἐν  τῷ   κοινῷ συνεστῶσαν ἔχοντες δύναμιν οὔτε
[3, 1]   θάπτεται πρὸς τῶν βασιλέων ἐν  τῷ   κρατίστῳ τῆς ἀγορᾶς τόπῳ στήλης
[3, 61]   τοὺς δώδεκα πελέκεις ἑνὶ παραδίδοσθαι  τῷ   λαβόντι τὴν αὐτοκράτορα ἀρχήν. οὐ
[3, 70]   ἀποχρώντως μετέλαβε, Τυρρηνῶν αὐτὸν παραδίδωσι  τῷ   λογιωτάτῳ τὴν οἰωνοσκοπικὴν τέχνην διδαχθησόμενον.
[3, 71]   γελάσας δ´ Ταρκύνιος ἐπὶ  τῷ   λόγῳ καὶ προενέγκας ἐκ τοῦ
[3, 73]   ἐκ τῆς συνωμοσίας, ἀγροίκων δὴ  τῷ   λόγῳ, συναγανακτούντων τε ἀμφοτέροις καὶ
[3, 47]   ἀέρος ἀπέκρυψεν· ἔπειτ´ ἐξαίφνης ἐπιτίθησι  τῷ   Λοκόμωνι τὸν πῖλον ἐπὶ τὴν
[3, 41]   πρὸς τὸ τῶν Οὐολούσκων ἔθνος  τῷ   Μαρκίῳ πόλεμος λῃστηρίων κἀκεῖθεν ἐξιόντων
[3, 69]   ἑτέρωσέ ποι, καὶ πᾶν ἀποδοῦναι  τῷ   μέλλοντι τοῖς θεοῖς τεμένει γενήσεσθαι
[3, 46]   παίδων Τυρρηνικὰ θέμενος αὐτοῖς ὀνόματα,  τῷ   μὲν Ἄρροντα, τῷ δὲ Λοκόμωνα
[3, 35]   γενέσθαι ἀνατιθέντες τὸ ἔργον Μαρκίῳ  τῷ   μετ´ ἐκεῖνον ἄρξαντι τῆς πόλεως.
[3, 44]   καὶ ἀντιφορτίζονται σκάφαις. ἐν δὲ  τῷ   μεταξὺ τοῦ τε ποταμοῦ καὶ
[3, 52]   βασιλεὺς παρασκευασάμενος καὶ αὐτὸς ἐν  τῷ   μεταξὺ χρόνῳ πολλὴν καὶ ἀγαθὴν
[3, 21]   ταῦτ´ εἰπὼν οὐκ ἐφύλαξεν ἐν  τῷ   μισοπονήρῳ τὸ μέτριον, ἀλλ´ ὡς
[3, 9]   γὰρ ἂν γένοιτο βεβαίως φίλος  τῷ   μισοῦντι οὐδείς. πῶς οὖν γενήσεται
[3, 21]   αὐτὴ μετὰ τῆς μητρὸς ἐξυφήνασα  τῷ   μνηστῆρι δῶρον εἰς τὸν μέλλοντα
[3, 21]   ἔχεις, τὴν δὲ ψυχὴν παρὰ  τῷ   νεκρῷ, ἄπιθι πρὸς ἐκεῖνον ὃν
[3, 20]   φυλάξασθαι τὸν Ἀλβανὸν φθάνει  τῷ   ξίφει κατὰ τοῦ βραχίονος πληγὴν
[3, 20]   δὲ χαμαὶ τῆς χειρὸς ἅμα  τῷ   ξίφει μίαν ἔτι πληγὴν καίριον
[3, 71]   δυνατάς. ἔγωγ´ οὖν διεμαντευόμην, εἰ  τῷ   ξυρῷ τῷδε τὴν ἀκόνην πλήξας
[3, 23]   ἀποδέδωκέ μοι Τύλλος τὴν ὑπὸ  τῷ   ὄρει καὶ κελεύει με θατέρου
[3, 26]   ἦν. δὲ Τύλλος ἐν  τῷ   Οὐιεντανῶν χάρακι μείνας ἄχρι πρώτης
[3, 73]   θυρῶν. κραυγῆς δὲ γενομένης ἐπὶ  τῷ   πάθει καὶ βοηθείας πολλαχόθεν συνδραμούσης
[3, 70]   εἶναί τινας ἀρχὰς μαντικῆς ἐν  τῷ   παιδί, κομίσας αὐτὸν εἰς τὴν
[3, 1]   μεγαλοπρεπέστατον ἀποδειξάμενος αὐτὸς εὐθὺς ἅμα  τῷ   παραλαβεῖν τὴν ἀρχὴν ἅπαν τὸ
[3, 7]   ὑπὸ τῆς πατρίδος αὐτοκράτωρ ἅμα  τῷ   παραλαβεῖν τὴν ἀρχὴν ἐσκόπουν τίνες
[3, 61]   ἔθος τοῦτο Ῥωμύλον εὐθὺς ἅμα  τῷ   παραλαβεῖν τὴν ἀρχήν. οὐθὲν δὲ
[3, 67]   παρελθεῖν ἀμνημονεύτους. εὐθὺς γὰρ ἅμα  τῷ   παραλαβεῖν τὴν ἀρχὴν τὸν δημοτικὸν
[3, 37]   ταραχῆς βιῶσαι. εὐθὺς γὰρ ἅμα  τῷ   παρελθεῖν αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἡγεμονίαν
[3, 29]   ἐχθροὶ μνησικακεῖν, ὅπερ καὶ ἐν  τῷ   παρόντι γέγονεν. ἴστε δὴ ταῦτα
[3, 17]   χρόνον τὴν ἀπόκρισιν ἡμῶν, ἕως  τῷ   πατρὶ διαλεχθῶμεν. ἐπαινέσαντος δὲ τοῦ
[3, 20]   ἀπαγγεῖλαι θέλων τὴν ἑαυτοῦ νίκην  τῷ   πατρί. ~Ἔδει δὲ ἄρα καὶ
[3, 17]   ἔφη, πρᾶγμα ποιεῖτε, παῖδες,  τῷ   πατρὶ ζῶντες καὶ οὐδὲν ἄνευ
[3, 19]   δ´ ἐγίνετο ταῦτα, παρασπίζων  τῷ   πεσόντι Ῥωμαῖος ὁρῶν ἐπὶ τῷ
[3, 11]   προσεῖναι δεῖ ταῦτα, τὴν ἐν  τῷ   πολεμεῖν ἰσχὺν καὶ τὴν ἐν
[3, 7]   ὑπομείναιτε ποιεῖν, ὡς κρατοῦντες ἤδη  τῷ   πολέμῳ. ἵνα δὴ μὴ τὰς
[3, 65]   δὲ τὸν τρόπον αὐτοῦ χρωμένου  τῷ   πολέμῳ πολλαὶ μὲν συμπλοκαὶ {καὶ}
[3, 23]   μετ´ ἐκείνων τίνα χρηστέον εἴη  τῷ   πολέμῳ τρόπον, καὶ ἐπειδὴ πᾶσιν
[3, 70]   ἐξευρεῖν βότρυν. ἀδημονῶν δ´ ἐπὶ  τῷ   πράγματι τοὺς θεοὺς ἠξίου δι´
[3, 34]   τῆς Ῥωμύλου ἀρχῆς, ὡς ἐν  τῷ   πρὸ τούτου δεδήλωκα λόγῳ, μεταθεμένην
[3, 32]   ἄσυλον ἱερόν, ὑπὲρ ὧν ἐν  τῷ   πρὸ τούτου λόγῳ δεδήλωταί μοι.
[3, 69]   μὲν ἕτερός ἐστιν ἐν  τῷ   προνάῳ τῆς Ἀθηνᾶς, δ´
[3, 6]   τῆς ἀποστάσεως ἦν, ἐν δὲ  τῷ   πρὸς Ἀλβανοὺς ἐφανερώθη πολέμῳ. ὡς
[3, 19]   ποτε πρεσβύτατος τῶν Ἀλβανῶν  τῷ   πρὸς αὐτὸν ἀντιτεταγμένῳ συμπλέκεται παίων
[3, 32]   τινὰς ᾄδοντες πατρίους, ὡς ἐν  τῷ   προτέρῳ δεδήλωκα λόγῳ. μετὰ δὲ
[3, 69]   δ´ ἕτερος ἐν αὐτῷ  τῷ   σηκῷ πλησίον τοῦ ἕδους. ἐκ
[3, 48]   ἑαυτὸν παρασχών. ~Ὁ δὲ περιχαρὴς  τῷ   σημείῳ γενόμενος ἐπειδὴ ταῖς πύλαις
[3, 22]   νομίζουσιν ἱερόν· ἔστι δ´ ἐν  τῷ   στενωπῷ τῷ φέροντι ἀπὸ Καρίνης
[3, 44]   ἐκβολαῖς αὐτοῦ λιμένι χρησάμενος αὐτῷ  τῷ   στόματι τοῦ ποταμοῦ. εὐρύνεταί τε
[3, 12]   Ῥωμαῖος ὑπετίθετο. οἱ γὰρ ἐν  τῷ   συλλόγῳ παρόντες Ἀλβανῶν τε καὶ
[3, 35]   πολλῶν συσκευαζομένην εἰκὸς ἦν, οὔτε  τῷ   συστήσαντι αὐτὴν βέβαιον ἦν ὅτι
[3, 13]   ἀγαθοῦ καὶ πόλει καὶ οἴκῳ  τῷ   σφετέρῳ τρέφουσιν ἅπαντα καὶ τελειοῦσιν·
[3, 61]   βασιλεῖς, πλὴν οὐ τετράγωνόν γε  τῷ   σχήματι, καθάπερ ἐκεῖνα ἦν, ἀλλ´
[3, 36]   αὑτοῦ καρτερὸς διαμένων, ἀλλὰ συνδιαφθαρεὶς  τῷ   σώματι τὰς φρένας, οἰκτρᾶς καταστροφῆς
[3, 71]   ~Οὗτος Νέβιος βουλομένῳ ποτὲ  τῷ   Ταρκυνίῳ τρεῖς φυλὰς ἑτέρας ἀποδεῖξαι
[3, 45]   διακρατουμένην τῶν ξυλίνων, ἐκεῖνος ἐπιθεῖναι  τῷ   Τεβέρει λέγεται, ἣν ἄχρι τοῦ
[3, 38]   Ῥωμαίων ἦσαν ἄποικοι, προσκαθεζόμενοι  τῷ   τείχει καὶ πανταχόθεν ποιησάμενοι τὰς
[3, 38]   χρόνον ὑπὸ τοῖς Λατίνοις γενομένην  τῷ   τετάρτῳ κομίζεται πάλιν ἐνιαυτῷ πολλαῖς
[3, 4]   καί, εἰ δεήσει τειχομαχίας, ὅσα  τῷ   τοιούτῳ πρόσφορα ἔργῳ μηχανησάμενος, ἐπεὶ
[3, 24]   τε καὶ συμμάχων δυνάμεις ἅμα  τῷ   τὸν ἥλιον ἀνασχεῖν καὶ παρετάσσοντο
[3, 1]   οἰκίας, καὶ αὐτὸς ἐν τούτῳ  τῷ   τόπῳ τὴν οἴκησιν εἶχεν. πολιτικὰ
[3, 28]   παρασχομένης (ἃ γὰρ ἐγὼ ἐν  τῷ   τότε ἀγῶνι ἔφην, ὡς ὑπ´
[3, 34]   πόλεμοι φέρουσι δεινῶν οὐδετέροις ἐν  τῷ   τότε συνέβη χρόνῳ. τοιγάρτοι ῥᾴδιαί
[3, 35]   ἦν, καὶ γένος ἐπιτρεφόμενον ὁρῶντα  τῷ   Τύλλῳ παντὸς μάλιστα ὑποπτεύειν, εἴ
[3, 27]   ἐπὶ νικήματι κοινῷ γεγηθὼς καὶ  τῷ   Τύλλῳ συνηδόμενος. δὲ Τύλλος
[3, 10]   ὡς ἐπὶ διαβολῇ καὶ ὀνειδισμῷ  τῷ   ὑμετέρῳ λεγόμενον, ἀλλὰ τοῦ ἀναγκαίου
[3, 58]   μὲν ὑπὸ μαστίγων αἰκισθέντες ἐν  τῷ   φανερῷ τοὺς αὐχένας ἀπεκόπησαν, οἱ
[3, 22]   ἔστι δ´ ἐν τῷ στενωπῷ  τῷ   φέροντι ἀπὸ Καρίνης κάτω τοῖς
[3, 33]   καὶ χρήματα ὅσα ἦν ἐν  τῷ   χάρακι διαρπάσαντες τῆς τε χώρας
[3, 53]   αἰχμαλώτους ἀπέδοτο, τὰ δ´ ἐν  τῷ   χάρακι καταληφθέντα τοῖς στρατιώταις ἐχαρίσατο.
[3, 64]   οὐδὲ γὰρ οἱ καταλειφθέντες ἐν  τῷ   χάρακι τὴν ἔφοδον ἀποκρούσασθαι τῶν
[3, 73]   ἔλεγον ὡς ἀδικούμενοι καὶ οὐδὲ  τὼ   χεῖρε τῶν σωμάτων ἀπείχοντο βοῇ
[3, 36]   βουλομένοις σκοπεῖν, ἃς ἀφανισθῆναι συνέβη  τῷ   χρόνῳ· χαλκαῖ γὰρ οὔπω στῆλαι
[3, 70]   ἐπὶ τὴν καλιάδα τὴν ἐν  τῷ   χωρίῳ καθιδρυμένην ἡρώων ἠξίου τοὺς
[3, 43]   πόλεων ὅσων ἐκράτησεν ἐν τούτῳ  τῷ   χωρίῳ καθίδρυσεν. ἓν μὲν δὴ
[3, 71]   οὖν διεμαντευόμην, εἰ τῷ ξυρῷ  τῷδε   τὴν ἀκόνην πλήξας μέσην δυνήσομαι
[3, 71]   ἐπιταραχθεὶς Νέβιος ὑπὸ τοῦ  τωθασμοῦ   τε καὶ τοῦ θορύβου, Παῖε
[3, 28]   ἄρα φθονοῦντες οὐχ ἡμῖν μόνον  τῶν   ἀγαθῶν ἀλλὰ καὶ ἑαυτοῖς τῆς
[3, 72]   ἦν γὰρ ὀγδοηκονταέτης, δολοφονηθεὶς ὑπὸ  τῶν   Ἄγκου Μαρκίου παίδων ἀποθνήσκει ἐπιχειρησάντων
[3, 19]   τύχης ἐν ὀλίγῳ τά τε  τῶν   ἀγωνιζομένων ἔργα καὶ τὰ τῶν
[3, 12]   καὶ τούτου περὶ τοῦ πλήθους  τῶν   ἀγωνιουμένων ζήτησις ἐγίνετο οὐ τὴν
[3, 20]   ἔτι καὶ μετὰ τοῦ περιλειπομένου  τῶν   ἀδελφῶν ἐπὶ τὸν ὑπομένοντα Ῥωμαῖον
[3, 21]   πάρειμι κατάγων, καὶ τὸν θάνατον  τῶν   ἀδελφῶν οὐκ ἐπὶ τοῖς ἀγαθοῖς,
[3, 39]   οὐ τὸ κοινὸν αἴτιον εἴη  τῶν   ἀδικημάτων, καὶ χρόνον ᾐτοῦντο εἰς
[3, 10]   τῶν ταραττομένων καὶ τὰ πεπειραμένα  τῶν   ἀδοκιμάστων καὶ τὰ ὑγιαίνοντα τῶν
[3, 26]   καὶ ἀγαθοὺς Ἀλβανῶν ἄνδρας διαχειρίσασθαι  τῶν   ἀδυνάτων αὐτοῖς ἐφαίνετο εἶναι· εἰ
[3, 1]   δὲ οὐκέτι δημοσία κτῆσις, ἀλλὰ  τῶν   ἀεὶ βασιλέων κλῆρος. ταύτην
[3, 26]   ὑπ´ αὐτοῦ τοῖς μηνυομένοις ὑπὸ  τῶν   αἰχμαλώτων ἀναβὰς ἐπὶ τὸν ἵππον
[3, 26]   πρώτης φυλακῆς καὶ τοὺς ἐπιφανεστάτους  τῶν   αἰχμαλώτων ἀνακρίνας, τίνες ἦσαν οἱ
[3, 70]   ὃς ἁπάντων θεοφιλέστατος ὁμολογεῖται γενέσθαι  τῶν   ἀκριβούντων τὴν τέχνην καὶ μεγίστου
[3, 23]   ἄγοντες τοὺς λόχους. ἁψάμενος δὲ  τῶν   ἄκρων καὶ ἐν τῷ ἀσφαλεῖ
[3, 20]   οὐ γὰρ ὑπ´ ἀμφοτέρων διώξεσθαι  τῶν   Ἀλβανῶν, ἀλλ´ ὑφ´ ἑνός, ὁρῶν
[3, 27]   δὲ αὐτῶν τὸν μὲν ἡγεμόνα  τῶν   Ἀλβανῶν ἅμα τοῖς ταξιάρχοις τε
[3, 29]   δ´ αὐτοῦ λέγοντος οἰμωγαί τε  τῶν   Ἀλβανῶν ἐγίνοντο καὶ παντοδαπαὶ δεήσεις
[3, 18]   ἄνθεσιν· ἤδη δὲ καὶ  τῶν   Ἀλβανῶν ἐξεληλύθει στρατιά. ἐπεὶ δὲ
[3, 13]   τοῖς στρατεύμασι τὴν φιλοτιμίαν  τῶν   Ἀλβανῶν ἔπαυσε στρατηγὸς ἐνθυμηθείς, ὅτι
[3, 24]   τὰς περὶ τῆς προδοσίας ὑποσχέσεις  τῶν   Ἀλβανῶν θρασύτερον ἤδη τοῖς Ῥωμαίοις
[3, 15]   ἀδελφὴ τῆς Κορατίων μητρός ἐστι  τῶν   Ἀλβανῶν, καὶ τέθραπται τὰ μειράκια
[3, 20]   ἐλπίδος. μὲν γὰρ ἕτερος  τῶν   Ἀλβανῶν οὐδεμίαν ἔχων πληγὴν καίριον
[3, 31]   τὸ πλῆθος. μὲν δὴ  τῶν   Ἀλβανῶν πόλις, ἣν ἔκτισεν Ἀσκάνιος
[3, 18]   παρῆν τούς τε Κορατίους  τῶν   Ἀλβανῶν στρατηγὸς ἄγων καὶ τοὺς
[3, 24]   Ῥωμαίους καὶ ἰδόντας τὴν ὁρμὴν  τῶν   Ἀλβανῶν τὴν ἐπὶ τὸ ὄρος
[3, 20]   τοῦ δέοντος ὑστέρει. ἔνθα δὴ  τῶν   Ἀλβανῶν τοῖς σφετέροις ἐγκελευομένων, τῶν
[3, 22]   ἐφ´ ἧς ἔκειτο τὰ σκῦλα  τῶν   Ἀλβανῶν τριδύμων. τὰ μὲν οὖν
[3, 19]   δ´ οὖν ποτε πρεσβύτατος  τῶν   Ἀλβανῶν τῷ πρὸς αὐτὸν ἀντιτεταγμένῳ
[3, 34]   κτήσεων, καθ´ οὓς ἄνθρωποι γίνονται  τῶν   ἀλλοτρίων κύριοι, τόν τε ἀναγκαῖον
[3, 27]   παρεκάλει τε γράψαντα καὶ τὰ  τῶν   ἄλλων Ἀλβανῶν ὀνόματα τῶν ἐπιφανές
[3, 37]   ἐπικουρίαν τινὰ τοῖς πολιορκουμένοις ἐκ  τῶν   ἄλλων ἀφικέσθαι Λατίνων, παραλαμβάνει τὴν
[3, 10]   Λατίνων ἔθνους, εἰ καὶ μηδενὸς  τῶν   ἄλλων {ἐθνῶν} ἡγεῖσθαι δικαιοῦμεν οὐκ
[3, 49]   ἀσθένειαν οὐδεμιᾶς αὐτοῖς ἐπικουρίας παρὰ  τῶν   ἄλλων Λατίνων ἀφικομένης ἀνέῳξαν τὰς
[3, 11]   τῆς τε ἡγεμονίας, ὑπὲρ ἧς  τῶν   ἄλλων Λατίνων οὐδεὶς ἀντιποιεῖται πρὸς
[3, 11]   ἀπῳκίσθη. καὶ τί δεῖ περὶ  τῶν   ἄλλων λέγειν; αὐτοὶ γὰρ ὑμεῖς
[3, 11]   παράδειγμα Σπαρτιατῶν πόλις οὐ  τῶν   ἄλλων μόνον ἄρχειν ἀξιοῦσα Ἑλλήνων,
[3, 14]   καὶ Ἀλβανῶν, τε φιλοτιμία  τῶν   ἄλλων νέων χαλεπὴ λυθῆναι δι´
[3, 21]   οὔτε κηδείας καὶ περιστολῆς καὶ  τῶν   ἄλλων νομίμων μεταλαβεῖν, ἀλλ´ οἱ
[3, 35]   καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ καὶ  τῶν   ἄλλων ὅσοις ἐνέτυχεν ἐνεῖναι πῦρ
[3, 43]   Τελλήνης τε καὶ Πολιτωρίου καὶ  τῶν   ἄλλων πόλεων ὅσων ἐκράτησεν ἐν
[3, 65]   τὰς Λατίνων καὶ Τυρρηνῶν καὶ  τῶν   ἄλλων συμμάχων δυνάμεις παραλαβόντες ἐχώρουν
[3, 33]   Ἀλβανῶν πόλιν προσέλαβε, καὶ ἀπὸ  τῶν   ἄλλων συμμάχων ἐπικουρικὸν ὅσον πλεῖστον
[3, 65]   ἀπέδειξε στρατηγόν· Λατίνων δὲ καὶ  τῶν   ἄλλων συμμάχων ἔταξεν ἄρχειν ἄνδρα
[3, 25]   πᾶσα Φιδηναίων τε καὶ  τῶν   ἄλλων συμμάχων στρατιὰ φεύγει προτροπάδην,
[3, 47]   καὶ τὴν γυναῖκα ἐπαγόμενος καὶ  τῶν   ἄλλων φίλων καὶ οἰκείων τοὺς
[3, 23]   τε μεταπεμψάμενος τὸν Ἀλβανὸν καὶ  τῶν   ἄλλων φίλων τοὺς ἀναγκαιοτάτους ἐσκόπει
[3, 29]   ἀνδραπόδων τε καὶ βοσκημάτων καὶ  τῶν   ἄλλων χρημάτων μηθὲν ἀφαιρεθέντας ἐν
[3, 32]   βοσκημάτων τε καὶ ὑποζυγίων καὶ  τῶν   ἄλλων χρημάτων ὅσα τοὺς γεωργοὺς
[3, 61]   ἀλλ´ ἡμικύκλιον. τὰ δὲ τοιαῦτα  τῶν   ἀμφιεσμάτων Ῥωμαῖοι μὲν τόγας, Ἕλληνες
[3, 22]   ἐπιχώριον γλῶτταν, ἐπωνύμου δὲ Κορατίων  τῶν   ἀναιρεθέντων ἀνεψιῶν ὑπὸ τοῦ ἀνδρός,
[3, 67]   ἐρῶ, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν  τῶν   ἀναλωμάτων πολυτέλειαν, ἣν ἐξ ἑνὸς
[3, 25]   προτροπάδην, δείσαντες μὴ κυκλωθῶσιν ὑπὸ  τῶν   ἀναστραφέντων ἐκ τοῦ διωγμοῦ τρέπονται
[3, 1]   πρεσβεῦσαι πρὸς τοὺς πατέρας ὑπὲρ  τῶν   ἀνδρῶν, ὅτε Σαβῖνοι Ῥωμαίοις ἐπολέμουν,
[3, 18]   ἣν ἂν ἐκ τῆς μάχης  τῶν   ἀνεψιῶν ἑκατέρα πόλις ἐξενέγκηται, καὶ
[3, 21]   ἐξελθεῖν ὁδούς, ἀλλ´ ἔρωτι κρατουμένη  τῶν   ἀνεψιῶν ἑνός, καθωμολόγητο ὑπὸ
[3, 20]   παρειμένον ἐπικατασφάττει. σκυλεύσας δὲ τοὺς  τῶν   ἀνεψιῶν νεκροὺς εἰς τὴν πόλιν
[3, 31]   Ῥωμαίων βουλῆς διεξῆλθεν. ἀντιβολούντων δὲ  τῶν   ἀνθρώπων καὶ χρόνον εἰς πρεσβείαν
[3, 7]   ποταμοῦ δίκην ἐμπεσών. δημιουργοὶ δὲ  τῶν   ἀνοσίων βουλευμάτων εἰσὶν οἱ δυνατώτατοι
[3, 11]   δ´ ἂν πόλεως οἱ κρατήσαντες  τῶν   ἀντιπάλων γένωνται, ταύτῃ συγχωρήσαιμεν ἄρχειν
[3, 23]   πολλὴν καὶ δυσπολέμητον οὖσαν τὴν  τῶν   ἀντιπάλων ἰσχὺν καὶ τύχην οὐκ
[3, 35]   καταστὰς εἰς αὐτὸν ἐν ἅπασι  τῶν   ἀντιπάλων προέχειν, ἔτη δὲ κατασχὼν
[3, 14]   ὑμῖν χάριν ἐν πολλοῖς εἶναι  τῶν   ἀντιποιουμένων ἀρετῆς, ὥσπερ καὶ παρ´
[3, 5]   ἀνθρώπινον τὸ ἔργον μετέφερον αἰτιώμενοι  τῶν   ἀντιπολιτευομένων τινὰς ἀφανῆ καὶ δυσεξέλεγκτα
[3, 5]   θεία νέμεσις οὔτε  τῶν   ἀντιπολιτευομένων φθόνος οὔθ´ τῶν
[3, 23]   ὑψηλῶν πεποιῆσθαι σκήψομαι τῆς κυκλώσεως  τῶν   ἀντιτεταγμένων ἕνεκα. γενήσεται δέ μου
[3, 72]   Ῥωμαίων ἁπάντων, εἴτε φθονηθεὶς ὑπὸ  τῶν   ἀντιτέχνων τινὸς εἴτ´ ἐπιβουλευθεὶς ὑπ´
[3, 44]   Τεβέριος ποταμοῦ καταβαίνοντος μὲν ἐκ  τῶν   Ἀπεννίνων ὀρῶν, παρ´ αὐτὴν δὲ
[3, 49]   τῆς πόλεως οἱ μὲν πλείους  τῶν   Ἀπιολανῶν μαχόμενοι κατεσφάγησαν, ὀλίγοι δὲ
[3, 21]   τὸ πάθος ἀπόρρητον ἐπειδὴ {δὲ}  τῶν   ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου τινὸς ἤκουσεν
[3, 22]   ἐπὶ στρατοπέδου ταφὰς ποιησάμενοι λαμπρὰς  τῶν   ἀποθανόντων ἐν οἷς ἔπεσον χωρίοις
[3, 11]   τὸ δὲ ἄρχειν ἐκ παντὸς  τῶν   ἀποικιῶν τὰς μητροπόλεις ὡς ἀναγκαῖόν
[3, 7]   οἱ κτίσαντες τὰς πόλεις παρὰ  τῶν   ἀποίκων. ἐν δὲ ἡμεῖς
[3, 21]   ἀλλ´ οὐδ´ ἔλεος εἰσέρχεταί σε  τῶν   ἀπολωλότων συγγενῶν, οὓς ἀδελφοὺς ἐκάλεις,
[3, 7]   καὶ πόθεν εἰς ἐμὲ  τῶν   ἀπορρήτων βουλευμάτων γνῶσις ἐλήλυθεν ἀκούσατε.
[3, 27]   πιστοτάτους τῶν φίλων, οἷς ἐχρήσατο  τῶν   ἀπορρήτων βουλευμάτων συνεργοῖς, εἰσγράψας εἰς
[3, 13]   δὴ καὶ ψυχῆς γενναιότητα μηδενὸς  τῶν   ἄριστα πεφυκότων χείροσι γενέσθαι. τούτοις
[3, 16]   μάλιστα δεξομένους ὑμᾶς τὸν ὑπὲρ  τῶν   ἀριστείων κίνδυνον ἄρασθαι δεδοικὼς μὴ
[3, 18]   πόλεων ἀγῶνα κατέκλεισαν. παυσάμενοι δὲ  τῶν   ἀσπασμῶν οἱ νεανίσκοι καὶ τὰ
[3, 63]   πόλεμον οὐκ ἀξιοῦντες τοὺς δυνατωτάτους  τῶν   ἀστῶν ἀφαιρεθῆναι, καὶ πρὶν ἀφικέσθαι
[3, 47]   πράττειν καὶ ἐν τοῖς πρώτοις  τῶν   ἀστῶν εἶναι προῄρητο. ἀπελαυνόμενος δὲ
[3, 48]   ἐπεὶ δὲ ταῦτα διῳκήσατο καὶ  τῶν   ἀστῶν εἷς ἐγεγόνει, μαθὼν ὅτι
[3, 11]   τῶν γνησίων τοὺς νόθους οὐδὲ  τῶν   αὐθιγενῶν τοὺς ἐπήλυδας, μάθε καὶ
[3, 50]   δ´ αὐτὰ καὶ Νωμεντανοῖς διανοηθεῖσι  τῶν   αὐτῶν τυχεῖν ἐξεγένετο. καὶ γὰρ
[3, 73]   ἐπιθέσεως αὐτοῖς ὑφηγησάμενοι. οὗτοι πλησίον  τῶν   βασιλείων γενόμενοι κακῶς τε ἀλλήλους
[3, 36]   διαγραφαί· μετὰ δὲ τὴν ἐκβολὴν  τῶν   βασιλέων εἰς ἀναγραφὴν δημοσίαν αὖθις
[3, 1]   παιδίον μονογενὲς καὶ θάπτεται πρὸς  τῶν   βασιλέων ἐν τῷ κρατίστῳ τῆς
[3, 62]   παρέμεινε καὶ μετὰ τὴν ἐκβολὴν  τῶν   βασιλέων τοῖς κατ´ ἐνιαυτὸν ὑπάτοις
[3, 61]   Ταρκυνίου δυναστείας πελέκεις δώδεκα πρὸ  τῶν   βασιλέων φέρεσθαί φασι, καταστήσασθαι δὲ
[3, 23]   Μέττιον ἐπῄνει καὶ πάντων ἐποιεῖτο  τῶν   βουλευμάτων συνίστορα· δὲ ἀνὴρ
[3, 67]   ἐποίησε καὶ κατέταξεν εἰς τὸν  τῶν   βουλευτῶν ἀριθμόν, καὶ τότε πρῶτον
[3, 6]   ἐφελκυσθεὶς διέχεεν αὐτῶν τὰ βουλεύματα.  τῶν   γὰρ ἐκ τῆς συνωμοσίας τινές,
[3, 2]   πέμπειν πρῶτον ἐψηφίσατο δίκας αἰτήσουσαν  τῶν   γεγονότων· ἐὰν δὲ ἀγνωμονῶσι Ῥωμαῖοι
[3, 2]   τεθνηκόσι παράγων καὶ πλείω  τῶν   γεγονότων ἐπικαταψευδόμενος, πρεσβείαν πέμπειν πρῶτον
[3, 33]   ἐχώρησεν οὐδεμιᾶς ἐπὶ τὴν φυλακὴν  τῶν   γεωργῶν ἀφικομένης βοηθείας, καταφρονήσαντες τῶν
[3, 19]   καὶ ἦν πλείω τὰ εἰκαζόμενα  τῶν   γινομένων. τε γὰρ ὄψις
[3, 11]   ἀλλοφύλου, καὶ οὐκ ἠξίους ἄρχειν  τῶν   γνησίων τοὺς νόθους οὐδὲ τῶν
[3, 15]   τὰ μειράκια ἐν τοῖς ἀμφοτέρων  τῶν   γυναικῶν κόλποις ἀσπάζονταί τ´ ἀλλήλους
[3, 56]   αὐτῇ τὸ σύνθημα τῆς ἐφόδου.  τῶν   δ´ ἐν τοῖς χάραξι καταληφθέντων
[3, 20]   ὡς ἐπὶ κατορθουμένῳ τῷ ἀγῶνι,  τῶν   δ´ ὀδυρομένων ὡς οὐκ ἂν
[3, 66]   αἰχμαλώτους λαβόντες ἐν τῇ φυγῇ,  τῶν   δὲ παρεμβολῶν ἀμφοτέρων ἐγκρατεῖς γενόμενοι
[3, 12]   μὲν τιμῶν πλέον αὐτοὶ φέρεσθαι,  τῶν   δὲ πόνων ἔλαττον. δὲ
[3, 20]   τῶν Ἀλβανῶν τοῖς σφετέροις ἐγκελευομένων,  τῶν   δὲ Ῥωμαίων τὸν αὑτῶν ἀγωνιστὴν
[3, 56]   γεφύρᾳ καὶ ἀνάπτουσιν αὐτὴν πολλαχόθεν.  τῶν   δὲ Σαβίνων ὡς εἶδον ἄφνω
[3, 29]   ἐλάχιστον πέφυκε τἀπόρρητα σιωπᾶσθαι χρόνον,  τῶν   δὲ ταξιαρχῶν τε καὶ λοχαγῶν
[3, 29]   λέγοντος ὧν Μέττιος ἐμηχανᾶτο,  τῶν   δὲ τὰς ἡγεμονίας ἐχόντων οὐ
[3, 40]   τείχους τόπον, ἀλλὰ καθ´ ἕτερον.  τῶν   δὲ Φιδηναίων ἐπὶ τὰ πολιορκούμενα
[3, 72]   δεινοῦ πάθους γεγονότος οὐδεμίαν ἐποιήσατο  τῶν   δεδρακότων ζήτησιν, ἀλλ´ ἀμελείᾳ παρέδωκε
[3, 39]   κατέτριψαν ἡμέρας πράττοντες μὲν οὐδὲν  τῶν   δεόντων, ἐπικαλούμενοι δὲ κρύφα τοὺς
[3, 29]   πόλιν ὑμῶν καθαιρεθῆναι καὶ μήτε  τῶν   δημοσίων μήτε τῶν ἰδιωτικῶν κατασκευασμάτων
[3, 72]   οὐκ ἀδύνατοι πολλοὺς μὲν ἠρέθισαν  τῶν   δημοτικῶν, οἳ παραγενόμενον αὐτὸν εἰς
[3, 67]   ἐπιλέξας ἄνδρας ἑκατὸν ἐξ ἁπάντων  τῶν   δημοτικῶν, οἷς ἀρετήν τινα πολεμικὴν
[3, 45]   ἐν αὐτῷ κατέστησεν ἀσφαλείας ἕνεκα  τῶν   διὰ τοῦ ποταμοῦ πλεόντων· ἐλῄστευον
[3, 8]   κρινόμενοι καὶ νόμῳ. τούτων δὴ  τῶν   διαλλαγῶν ἐμοὶ μὲν δοκεῖ χρῆναι
[3, 7]   οὐκέτ´ ᾠόμην δεῖν τῆς εὐπρεπείας  τῶν   διαλλαγῶν στοχάζεσθαι. δειναὶ γάρ,
[3, 7]   καὶ συγγενικὰς φιλοφροσύνας διελέγοντο περὶ  τῶν   διαλύσεων. ἤρχετο δ´ Ἀλβανὸς
[3, 44]   παρεσκεύασε τὴν Ῥώμην γενέσθαι καὶ  τῶν   διαποντίων ἀγαθῶν ἔγευσεν. ~Ἐτείχισε δὲ
[3, 28]   πόλει καταλιπεῖν καὶ τοὺς κορυφαιοτάτους  τῶν   διαστησάντων τὰς πόλεις τοὺς μὲν
[3, 26]   τι ποιῶν συμμάχου καὶ συχνοὺς  τῶν   διεσκεδασμένων ἐν τῇ φυγῇ διέφθειρε.
[3, 36]   καλὴν καὶ σώφρονα καὶ ἀπὸ  τῶν   δικαιοτάτων ἔργων τὰς καθ´ ἡμέραν
[3, 32]   περὶ αὐτῶν ἀφικομένης οὐδὲν ἐβούλοντο  τῶν   δικαίων ποιεῖν, ἀλλὰ καὶ τὰ
[3, 3]   μάρτυρας, ὅτι Ῥωμαίοις οὐ τυχοῦσι  τῶν   δικαίων προτέροις ὅσιος κατὰ
[3, 19]   τε μᾶλλον ἐβούλοντο θεαταὶ  τῶν   δρωμένων γεγονέναι. ὀψὲ δ´ οὖν
[3, 56]   ὕπνον, διεληλύθει δὲ τὸν ἐκ  τῶν   δυεῖν ποταμῶν ἕνα γενόμενον ἐν
[3, 6]   καιρὸν ἐπιθέσεως ἀπορρήτους ἐποιήσαντο διὰ  τῶν   δυνατωτάτων ἀνδρῶν συνωμοσίας ἅπαντας τοὺς
[3, 61]   φέροντα· εἰ δὲ κοινὴ γίνοιτο  τῶν   δώδεκα πόλεων στρατεία, τοὺς δώδεκα
[3, 23]   γὰρ δὴ ἔτι ἄδηλος καὶ  τῶν   ἑαυτοῦ φίλων πολλοῖς προδοσίαν μηχανώμενος)
[3, 3]   Ἀλβανοῖς γενέσθαι, προσέταξε τοῖς ἐπιφανεστάτοις  τῶν   ἑαυτοῦ φίλων τοὺς Ἀλβανῶν πρέσβεις
[3, 32]   δεδήλωταί μοι. ἐκ τούτων δὴ  τῶν   ἐγκλημάτων εἰς πόλεμον καταστάντες ἐξῄεσαν
[3, 8]   αἷς τὸ μὲν πλῆθος ἀπολύεται  τῶν   ἐγκλημάτων, οἱ δὲ ἀδικήσαντες ἀλλήλους
[3, 73]   αὐτῷ ῥάπτουσι τοιόνδε· νεανίσκους δύο  τῶν   ἐκ τῆς συνωμοσίας τοὺς τολμηροτάτους
[3, 58]   τριετῆ χρόνον ἀποστερήσας τοὺς Οὐιεντανοὺς  τῶν   ἐκ τῆς σφετέρας γῆς ἐπικαρπιῶν,
[3, 36]   τὰ δόξαντα τῇ βουλῇ καὶ  τῶν   ἐκ τοῦ θεοῦ καλῶν γενομένων
[3, 36]   ἁρπαγῆς δὲ καὶ βίας καὶ  τῶν   ἐκ τοῦ πολέμου γινομένων ὠφελειῶν
[3, 28]   ἐπεβάλοντο. πολὺ γὰρ οὗτοι κακίους  τῶν   ἐκ τοῦ φανεροῦ πολεμίων εἰσὶ
[3, 70]   θύσειν αὐτοῖς ὑπέσχετο τὸν μέγιστον  τῶν   ἐκ τοῦ χωρίου βοτρύων. εὑρὼν
[3, 7]   συνωμοσίας ταύτης {ἡ} μήνυσις παρὰ  τῶν   ἐκ Φιδήνης φίλων, ὥστ´ οὐδ´
[3, 10]   ὃν φύσις ἔδωκεν ἅπασι,  τῶν   ἐκγόνων ἄρχειν τοὺς προγόνους. ὑπὲρ
[3, 7]   τιμῆς τυγχάνειν οἱ πατέρες παρὰ  τῶν   ἐκγόνων, τοσαύτης οἱ κτίσαντες τὰς
[3, 59]   ἔλασιν οἱ Τυρρηνοὶ πεισθέντες ὑπὸ  τῶν   ἐκεῖ δυνατῶν, ὡς συστρατευσομένων σφίσι
[3, 9]   ὀλίγῳ πρότερον σοῦ πεπύσμεθα παρὰ  τῶν   ἐκεῖθεν ξένων καὶ οὐκ ἀφύλακτοι
[3, 68]   μείζους πλευρὰς καὶ κατὰ μίαν  τῶν   ἐλαττόνων εὔριπος εἰς ὑποδοχὴν ὕδατος
[3, 68]   μυριάδας ἀνθρώπων. δὲ λοιπὴ  τῶν   ἐλαττόνων πλευρῶν αἴθριος ἀνειμένη ψαλιδωτὰς
[3, 18]   μὲν ἱερὰ θύσαντες ὤμοσαν ἐπὶ  τῶν   ἐμπύρων στέρξειν τὴν τύχην, ἣν
[3, 32]   γεωργοί, ἀγοραί τε αὐτόθι λαμπρόταται  τῶν   ἐν ἄλλοις τισὶ τόποις τῆς
[3, 5]   καὶ οὐδὲν ἐχώρει κατὰ νοῦν  τῶν   ἐν ἀρχαῖς, ὅτε εἰς τὰ
[3, 57]   διὰ προδοσίας στασιασάντων πρὸς ἀλλήλους  τῶν   ἐν αὐτῇ καὶ πολλὰ μὲν
[3, 46]   ταῖς Τυρρηνῶν πόλεσιν εὐδαιμονούσαις μάλιστα  τῶν   ἐν Ἰταλίᾳ τότε καὶ μεγάλα
[3, 23]   παρασκευαζομένους καὶ βοηθείας ἐγείραντας ὑπὸ  τῶν   ἐν παρασκευῇ ὄντων προκαταληφθῆναι, οὐδετέρου
[3, 59]   μέντοι συμφορᾶς πειραθέντες οἱ δυνατώτατοι  τῶν   ἐν ταῖς πόλεσιν ἔργον ἐποίησαν
[3, 4]   τὰ κράτιστα βουλευομένοις, καὶ κατάμεμψις  τῶν   ἐν τέλει. ἑλκομένου δὲ τοῦ
[3, 58]   ἦν εἰ καί τις ἄλλη  τῶν   ἐν Τυρρηνίᾳ πόλεων καὶ πολυάνθρωπος·
[3, 8]   αὐτῷ κεκομικώς τις ἐτύγχανε παρὰ  τῶν   ἐν Φιδήνῃ ξένων καὶ τὸν
[3, 69]   ἔργον οὐδ´ οὗτος, ἀλλ´ ἐπὶ  τῶν   ἐνιαυσίων ἀρχόντων τῶν κατὰ τὸν
[3, 39]   εἰς διάγνωσίν τε καὶ ζήτησιν  τῶν   ἐνόχων ταῖς αἰτίαις καὶ πολλὰς
[3, 7]   Ἀλβανοὺς ἑώρων, μακρῷ δέ τινι  τῶν   ἐξ ἀνθρωπίνου λογισμοῦ καταλαμβανομένων χαλεπῶν
[3, 57]   ἐξ ἐφόδου φαύλως φυλαττόμενον καὶ  τῶν   ἐξεληλυθότων ἐπὶ τὰς προνομὰς πολὺν
[3, 72]   ὅπερ οὐκ ἂν ποιῆσαί τινα  τῶν   ἔξω τῆς αἰτίας ὑπαρχόντων. παρασκευασάμενοι
[3, 10]   τὸ πλεῖστον ὑμῖν ἐστιν ἐκ  τῶν   ἐπηλύδων, ὧν οὐδὲν ἂν φήσαιτε
[3, 5]   τόπον ἀποδείκνυται στρατηγὸς αὐτοκράτωρ ὑπὸ  τῶν   ἐπὶ στρατοπέδου Μέττιος Φουφέττιος, ἀνὴρ
[3, 41]   εἶχε τάχους καὶ πρῶτον μὲν  τῶν   ἐπὶ τὴν χώραν ἐξόδων αὐτοὺς
[3, 64]   νάπαις εἶργε τοὺς Ῥωμαίους  τῶν   ἐπὶ τὴν χώραν ἐξόδων. ~Τοῦτον
[3, 71]   ἵνα μνήμης αἰωνίου τυγχάνῃ παρὰ  τῶν   ἐπιγινομένων εἰκόνα κατασκευάσας αὐτοῦ χαλκῆν
[3, 73]   οὐ δυνηθέντες διαφυγεῖν συλλαμβάνονται πρὸς  τῶν   ἐπιδιωξάντων, καὶ μετὰ τοῦτο βασάνοις
[3, 31]   Μάρκος Ὁράτιος προαπεσταλμένος μετὰ  τῶν   ἐπιλέκτων ἐπὶ τὴν καθαίρεσιν τῆς
[3, 27]   αὐτόν, ἵνα κἀκεῖνοι τὴν ἐκ  τῶν   ἐπινικίων ἀπενέγκωνται μοῖραν. μὲν
[3, 64]   τῷ χάρακι τὴν ἔφοδον ἀποκρούσασθαι  τῶν   ἐπιόντων σφίσιν ἐθάρρησαν οὐδ´ εἰς
[3, 8]   κομίσαντα αὐτὰς παρήγαγεν. ἀναγνωσθεισῶν δὲ  τῶν   ἐπιστολῶν καὶ τοῦ ἀνδρὸς ἐξηγησαμένου
[3, 13]   γενέσθαι τοῖς ἡγεμόσιν αὐτῶν τὴν  τῶν   ἐπιτηδειοτάτων διάγνωσιν. εἰ γάρ τις
[3, 65]   διὰ τὴν ἐχυρότητα τῇ σπάνει  τῶν   ἐπιτηδείων πολεμεῖν τοῖς ἐν αὐτῇ
[3, 8]   ἀνδρὸς ἐξηγησαμένου πάντα ὅσα παρὰ  τῶν   ἐπιτιθεμένων αὐτὰς ἀπὸ στόματος ἤκουσεν
[3, 27]   τὰ τῶν ἄλλων Ἀλβανῶν ὀνόματα  τῶν   ἐπιφανές τι κατὰ τὴν μάχην
[3, 46]   ἄνδρας ἐλθοῦσιν αὐτοῖς γυναῖκας ἐκ  τῶν   ἐπιφανεστάτων οἴκων λαμβάνει. ~Καὶ μετ´
[3, 47]   προῄρητο. ἀπελαυνόμενος δὲ πανταχόθεν ὑπὸ  τῶν   ἐπιχωρίων καὶ οὐχ ὅπως ἐν
[3, 52]   παρασκευάς, ἀκροβολισμοὺς δὲ κατιόντες ἐκ  τῶν   ἐρυμάτων οἱ ψιλοὶ παρ´ ἑκατέρων
[3, 26]   τὸν ἵππον καὶ τοὺς πιστοτάτους  τῶν   ἑταίρων παραλαβὼν πρὸς τὴν πόλιν
[3, 52]   φανεροὺς ἐποίησε τοὺς κρεῖττον ἀγωνισαμένους  τῶν   ἑτέρων· τῇ γὰρ ἑξῆς ἡμέρᾳ
[3, 7]   ἐμέλλομεν καὶ παρετηροῦμεν ἀλλήλους, πότεροι  τῶν   εὐγνωμόνων ἄρξουσι λόγων, ἑτέρα τις
[3, 21]   τεθνηκότων παρ´ αὐτοῦ μαθεῖν βουλομένη  τῶν   εὐσχημόνων ὑπερίδοι γυναικεῖόν τι πάσχουσα.
[3, 28]   καὶ εὐεργέτας, οἱ κτίσται μετὰ  τῶν   ἐχθίστων τε καὶ πολεμιωτάτων στάντες.
[3, 24]   ἀκούειν, Κρατοῦμεν, εἶπεν, ἄνδρες Ῥωμαῖοι,  τῶν   ἐχθρῶν. Ἀλβανοὶ μὲν γὰρ ἡμῖν
[3, 64]   ἀπεδείξαντο, ἀλλ´ ὡς κατεστρατηγημένοι ὑπὸ  τῶν   ἐχθρῶν καὶ συμφορᾷ πεπληγότες ἀμάχῳ
[3, 18]   κατηγορεῖν σφῶν τε αὐτῶν καὶ  τῶν   ἡγεμόνων, ὅτι παρὸν ἄλλοις τισὶ
[3, 29]   ἄδικον μήτε δὴ βιασθέντες ὑπὸ  τῶν   ἡγουμένων τῆς πόλεως μήτε παρακρουσθέντες
[3, 15]   μάχης. γὰρ Ὁρατίων μήτηρ  τῶν   ἡμετέρων ἀδελφὴ τῆς Κορατίων μητρός
[3, 15]   περὶ ἐκείνων οἷα καὶ περὶ  τῶν   ἡμετέρων, εἴπερ οὖν εἰσὶν οἵους
[3, 30]   ῥυτῆρσι κατεχομένους μακροῖς· ἐλαυνόντων δὲ  τῶν   ἡνιόχων τὰς συνωρίδας ἀπ´ ἀλλήλων
[3, 70]   αὐτὸν φέρων ἐπὶ τὴν καλιάδα  τῶν   ἡρώων ὁρᾶται πρὸς τοῦ πατρός.
[3, 44]   λαμβάνει μεγάλους, οἵους οἱ κράτιστοι  τῶν   θαλαττίων λιμένων· δὲ μάλιστα
[3, 19]   τῶν ἀγωνιζομένων ἔργα καὶ τὰ  τῶν   θεωμένων πάθη, καὶ Ῥωμαίων μὲν
[3, 22]   ἀποκτείνειν οὐθένα καὶ τὰ παρὰ  τῶν   θεῶν ἁπάντων μηνίματα ταῖς μὴ
[3, 36]   σέβοντες, διεξιὼν ὅτι παρὰ τὴν  τῶν   θεῶν ὀλιγωρίαν νόσοι τε λοιμικαὶ
[3, 35]   ἦν, τά γέ τοι παρὰ  τῶν   θεῶν ὅμοια ἔμελλε ταῖς ἀνθρωπίναις
[3, 35]   περιβολαῖς τὰ ξίφη παρελθεῖν εἴσω  τῶν   θυρῶν, ἀποκτείναντα δὲ τὸν βασιλέα
[3, 19]   τὴν προβολὴν τοῦ πολεμίου καὶ  τῶν   ἰγνυῶν τὴν ἑτέραν ὑποτεμών. ~Ὁ
[3, 17]   πράττειν ἄνευ τοῦ πατρὸς περὶ  τῶν   ἰδίων βουλευσάμενοι. ἀποκρίνεται πρὸς αὐτὸν
[3, 71]   ἐπιθέτους φυλὰς ἑαυτοῦ τε καὶ  τῶν   ἰδίων ἑταίρων ἐπωνύμους μόνος ἀντεῖπε
[3, 22]   δικαστήν τε αὑτὸν ἀξιῶν εἶναι  τῶν   ἰδίων κακῶν ἀμφοτέρων γενόμενον πατέρα.
[3, 36]   ἐμέμφετο δὲ τοὺς κακῶς προισταμένους  τῶν   ἰδίων {κτημάτων} ὡς οὐ βεβαίους
[3, 28]   ἰδίαν ἰσχὺν καὶ δύναμιν ἀπὸ  τῶν   ἰδίων πολέμων ἐκτησάμεθα, ἔθνεσι δὲ
[3, 29]   καὶ μήτε τῶν δημοσίων μήτε  τῶν   ἰδιωτικῶν κατασκευασμάτων ὀρθόν τι ἐᾶσαι
[3, 36]   ἱεροφάντου Γαίου Παπιρίου, τὴν ἁπάντων  τῶν   ἱερέων ἡγεμονίαν ἔχοντος. ἀνακτησάμενος δὲ
[3, 36]   Δαμασίας. οὗτος βασιλεὺς πολλὰς  τῶν   ἱερουργιῶν ἀμελουμένας καταμαθών, ἃς
[3, 67]   τὰς τιμωρίας, αἷς κολάζονται πρὸς  τῶν   ἱεροφαντῶν αἱ μὴ φυλάττουσαι τὴν
[3, 27]   μήτε κοινοῦ κατασκευάσματος φειδόμενον ἔξω  τῶν   ἱερῶν, ἀνθρώπων δὲ μηθένα μήτε
[3, 36]   τε νόμοι καὶ αἱ περὶ  τῶν   ἱερῶν διαγραφαί· μετὰ δὲ τὴν
[3, 67]   τοῖς Σιβυλλείοις εὑρεθῆναι χρησμοῖς οἱ  τῶν   ἱερῶν ἐξηγηταὶ λέγουσιν· ἐφωράθη γάρ
[3, 69]   αὐτῶν οἱ βωμοὶ τῇ κατασκευῇ  τῶν   ἱερῶν, καὶ νῦν μὲν
[3, 36]   ἔχοντος. ἀνακτησάμενος δὲ τὰ κατερρᾳθυμημένα  τῶν   ἱερῶν καὶ τὸν ἀργὸν ὄχλον
[3, 29]   κλῆρον ἔχουσιν Ἀλβανῶν διαμερισθῆναι χωρὶς  τῶν   ἱερῶν κτημάτων, ἐξ ὧν αἱ
[3, 9]   τὸν συγγενῆ πόλεμον, καὶ ὑπὸ  τῶν   ἱερῶν ὁπότε τὰ προπολέμια θύοιμεν
[3, 36]   τοὺς ἱεροφάντας καὶ τὰς περὶ  τῶν   ἱερῶν συγγραφάς, ἃς Πομπίλιος συνεστήσατο,
[3, 29]   τι ἐᾶσαι διαμένειν μηθὲν ἔξω  τῶν   ἱερῶν· τοὺς δ´ ἐν αὐτῇ
[3, 41]   ταύτης ἔλαβε τῆς μάχης  τῶν   ἱππέων ἡγεμὼν Ταρκύνιος, καὶ αὐτὸν
[3, 53]   τοῦ δεξιοῦ κέρατος) τὰς κρατίστας  τῶν   ἱππέων ἴλας ἐπιστρέψας καὶ τῶν
[3, 64]   τὴν χώραν ἐκπέμπων ἀεί τινας  τῶν   ἱππέων καὶ λόχους ἐγκαθίζων ὕλαις
[3, 27]   τῶν τριδύμων καὶ δοὺς αὐτῷ  τῶν   ἱππέων καὶ τῶν πεζῶν τοὺς
[3, 25]   δὲ Τύλλος μοίρᾳ τινὶ  τῶν   ἱππέων κελεύσας τοὺς ἐπὶ τὸν
[3, 24]   Τύλλος ἐν τοῖς ἐπιλέκτοις  τῶν   ἱππέων μαχόμενος. ἐν δὲ τούτῳ
[3, 26]   τοῦ βελτίστου γενομένην ἐσκήπτετο καὶ  τῶν   ἱππέων μοῖράν τινα πέμψας ὡς
[3, 40]   δὲ ὑπὸ τῶν ψιλῶν καὶ  τῶν   ἱππέων ὀλίγοι μέν τινες ἐσώθησαν,
[3, 25]   ἀγών, ἔτι δὲ καλλίων  τῶν   ἱππέων. οὐ γὰρ ἐνέκλινον οἱ
[3, 68]   ~Κατεσκεύασε δὲ καὶ τὸν μέγιστον  τῶν   ἱπποδρόμων Ταρκύνιος τὸν μεταξὺ τοῦ
[3, 60]   μαθεῖν, πότερον ἔτι διαφέρονται περὶ  τῶν   ἴσων καὶ ἐπὶ ῥητοῖς τισι
[3, 10]   κτισάντων τὴν πόλιν, τοιοῦτον ἕως  τῶν   καθ´ ἡμᾶς χρόνων διαμένει, καὶ
[3, 67]   οἱ λοιποὶ βασιλεῖς, καὶ μέχρι  τῶν   καθ´ ἡμᾶς χρόνων ἓξ ἀποδείκνυνται
[3, 69]   τοῖς οἰωνοπόλοις ὑπὲρ ἑκάστου βωμοῦ  τῶν   καθιδρυμένων διαμαντευσαμένοις, ἐὰν παραχωρῶσιν οἱ
[3, 2]   ἀγόντων γὰρ καὶ φερόντων ἀλλήλους  τῶν   κακουργοτάτων ἐξ ἑκατέρας πόλεως καὶ
[3, 9]   παρασκευάσασθαι· οὐ γὰρ ἀναβολὰς ποιησόμενοι  τῶν   κακῶν συνεληλύθαμεν, ἀλλ´ ἀπαλλαγάς. τίς
[3, 69]   τὴν ἀκμὴν μεταβαλεῖ· καὶ μέχρι  τῶν   κατ´ ἐμὲ χρόνων ἀληθὲς αὐτῶν
[3, 61]   γὰρ εἶναι ἔθος δοκεῖ ἑκάστου  τῶν   κατὰ πόλιν βασιλέων ἕνα προηγεῖσθαι
[3, 69]   ἀλλ´ ἐπὶ τῶν ἐνιαυσίων ἀρχόντων  τῶν   κατὰ τὸν τρίτον ἐνιαυτὸν ὑπατευσάντων
[3, 53]   ὡς εἰς ἀσφαλῆ καταφυγὴν ὑπὸ  τῶν   καταλαβομένων αὐτὴν ἱππέων ἀπώλλυντο, οἱ
[3, 10]   ὅτι ἔθνος Ἑλληνικὸν καὶ μέγιστον  τῶν   κατοικούντων τήνδε τὴν γῆν ἐθνῶν
[3, 50]   δὲ πόλις αὐτῶν διαρπασθεῖσα ὑπὸ  τῶν   κεκρατηκότων ἐνεπρήσθη. ἐφ´ οἷς οἱ
[3, 23]   ὄρει καὶ κελεύει με θατέρου  τῶν   κεράτων ἄρχειν, ὅταν δὲ μέλλωμεν
[3, 19]   τοῖς σφετέροις ἔλαθον αὑτοὺς τὸ  τῶν   κινδυνευόντων μεταλαβόντες πάθος ἀγωνισταί τε
[3, 11]   οὐκ ἐπὶ διαφθορᾷ καὶ ἐλαττώσει  τῶν   κοινῶν, ἀλλ´ ἐπὶ σωτηρίᾳ καὶ
[3, 1]   Πομπιλίου γενομένη πάλιν βουλὴ  τῶν   κοινῶν κυρία μένειν ἔγνω ἐπὶ
[3, 10]   ἔπηλυν ὄχλον οὐδενὸς εἰάκατε εἶναι  τῶν   κοινῶν κύριον, ἄρχετε δ´ αὐτοὶ
[3, 12]   βασιλεῖς τὰς ἑαυτῶν ψυχὰς προκινδυνεῦσαι  τῶν   κοινῶν παρέσχον δεινὸν ἡγούμενοι τῶν
[3, 21]   ἐλάττους ἡγούμενος τὰς ἰδίας συμφορὰς  τῶν   κοινῶν τῆς πατρίδος ἀγαθῶν. τοῦτο
[3, 11]   καὶ δύναμιν τοῖς βουλευθεῖσιν ὑπὸ  τῶν   κρατίστων παρεχόμενος. μεγάλη τε ἡμῶν
[3, 10]   ὑπομένειν. τίς γὰρ ἑκουσίως ἄρχεται  τῶν   κρειττόνων ὑπὸ τοῦ χείρονος; πολλὴ
[3, 10]   Ἀλβανῶν γένος οἷον ἦν ἐπὶ  τῶν   κτισάντων τὴν πόλιν, τοιοῦτον ἕως
[3, 38]   κράτος. Μάρκιος δὲ Τελλήνας πόλιν  τῶν   Λατίνων ἐπιφανῆ κατὰ τὸν αὐτὸν
[3, 54]   ~Ταῦτα διαπραξάμενος ἐπὶ τὰς πόλεις  τῶν   Λατίνων ἦγε τὴν δύναμιν, ὡς
[3, 57]   τὸ πλεῖστον μέρος ἦν  τῶν   Λατίνων, Ἠγέριον τὸν ἑαυτοῦ συγγενῆ
[3, 38]   αὐτούς. προελθόντων δὲ τοῦ τείχους  τῶν   Λατίνων καὶ παραταξαμένων νικήσας αὐτοὺς
[3, 37]   ταύτας τὰς αἰτίας καὶ ἀποκρίσεις  τῶν   Λατίνων Μάρκιος ἐξάγει στρατιὰν
[3, 53]   παρελθεῖν. ἁλούσης δὲ τῆς παρασκευῆς  τῶν   Λατίνων οἱ μὲν ἀναχωροῦντες ἐκ
[3, 34]   τῶν ὑπηκόων ἀρχῆς. αἱ δὲ  τῶν   Λατίνων πόλεις ἰδίᾳ μὲν οὐδὲν
[3, 34]   τῆς Τύλλου ἀρχῆς. ~Αἱ δὲ  τῶν   Λατίνων πόλεις Ῥωμαίοις ἐγένοντο διάφοροι
[3, 30]   ἁλόντας ἐξ αὐτῶν κατὰ τὸν  τῶν   λειποτακτῶν τε καὶ προδοτῶν νόμον
[3, 23]   φοβερώτερον. ἐὰν δ´ ἄρα τἀναντία  τῶν   λελογισμένων γινόμενα ὁρῶ (λεγέσθω γὰρ
[3, 2]   τὴν Ἀλβανῶν, ὑφ´ ἧς πολλοὶ  τῶν   λῃστῶν οἱ μὲν ἀνῃρέθησαν, οἱ
[3, 43]   χρόνοις ἐχώσθη πᾶς μεταξὺ  τῶν   λόφων αὐλών. τοῦτον δὴ τὸν
[3, 70]   παρεκάλουν αὐτὸν διὰ τὴν ἐπιτυχίαν  τῶν   μαντευμάτων καὶ οὐθὲν τι
[3, 19]   τὰ πρασσόμενα, αἵ τε συνεχεῖς  τῶν   μαχομένων ἐπεμβάσεις καὶ ὑπαναχωρήσεις καὶ
[3, 44]   ἐμφραττόμενος, πάσχουσι πολλοὶ καὶ  τῶν   μεγάλων ποταμῶν, οὐδ´ εἰς ἕλη
[3, 15]   λέληθεν, Τύλλε, τὸ συγγενὲς  τῶν   μειρακίων, οὐδ´ ὡς ἀναγκάσων αὐτοὺς
[3, 19]   τελευταίαν πληγὴν θανατηφόρον ἔχων ὑπολυθέντων  τῶν   μελῶν καταρρυεὶς ἀποθνήσκει. ὡς δὲ
[3, 23]   τῇ σκήψει παρεσχημένου, ὥσθ´ ἡμᾶς  τῶν   μὲν δεινῶν μηδετέροις κοινωνῆσαι, τῆς
[3, 20]   τὸν αὑτῶν ἀγωνιστὴν κακιζόντων καὶ  τῶν   μὲν δὴ παιανιζόντων τε καὶ
[3, 56]   δύναμιν καὶ προσβαλὼν θατέρῳ χάρακι  τῶν   μὲν πλείστων ἐκλελοιπότων τὰς φυλακὰς
[3, 12]   τῶν κοινῶν παρέσχον δεινὸν ἡγούμενοι  τῶν   μὲν τιμῶν πλέον αὐτοὶ φέρεσθαι,
[3, 70]   ἐξ ἀριστερᾶς, ἔπειθ´ ὑπὲρ ἑκατέρου  τῶν   μερῶν τοὺς παρακειμένους οἰωνοὺς ἐσκόπει.
[3, 27]   ἐρῶ. ~Τετταράκοντα δ´ ὄντων σταδίων  τῶν   μεταξὺ Φιδήνης τε καὶ Ῥώμης
[3, 7]   ἡμῶν τοιοῦτον, καὶ οὐθὲν ἂν  τῶν   μετρίων ὑπομείναιτε ποιεῖν, ὡς κρατοῦντες
[3, 17]   τὴν βουλὴν καὶ πολλοὺς ἐπαίνους  τῶν   νεανίσκων διαθέμενος ἀποστέλλει πρέσβεις πρὸς
[3, 10]   τῶν ἀδοκιμάστων καὶ τὰ ὑγιαίνοντα  τῶν   νοσούντων ἄρχειν· οἷς ὑμεῖς τἀναντία
[3, 45]   δεδέσθαι θέμις ὑπ´ αὐτῶν διακρατουμένην  τῶν   ξυλίνων, ἐκεῖνος ἐπιθεῖναι τῷ Τεβέρει
[3, 67]   ὑδάτων ἀγωγὰς τίθεμαι καὶ τὰς  τῶν   ὁδῶν στρώσεις καὶ τὰς τῶν
[3, 26]   καὶ πρὸ μέσων νυκτῶν ἐκ  τῶν   οἰκιῶν τοὺς βουλευτὰς συγκαλέσας τήν
[3, 70]   καὶ τετάρτην γενεάν. ~Ὁ δὲ  τῶν   οἰωνοσκόπων ἐπιφανέστατος τοὺς βωμοὺς
[3, 44]   ποτ´ ἂν οὖσαι τύχωσι καὶ  τῶν   ὁλκάδων αἱ μέχρι τρισχιλιοφόρων εἰσάγουσί
[3, 28]   ἔναγχος οὔτε θεοὺς δείσαντες, οὓς  τῶν   ὁμολογιῶν ἐποιήσαντο μάρτυρας, οὔτε τὸ
[3, 33]   τὸν πόλεμον οἱ Σαβῖνοι καὶ  τῶν   ὁμολογιῶν στήλας ἀντιγράφους θέντες ἐν
[3, 71]   τῆς τέχνης καὶ τὸ ἀπρεπὲς  τῶν   ὀνειδισμῶν ἐπανορθώσασθαι βουλόμενος πρῶτον μὲν
[3, 9]   πόλεμον ἀμαχητὶ μᾶλλον διὰ  τῶν   ὅπλων ἐβουλόμεθα. πρότεροι δὲ πρεσβεύεσθαι
[3, 11]   διαιρεῖται ὑπὸ λόγου, ταῦτα ὑπὸ  τῶν   ὅπλων κρίνεται. ~Τὰ μὲν δὴ
[3, 3]   τοὺς ἀμυνουμένους ὑμᾶς προσδέχεσθε μετὰ  τῶν   ὅπλων οὐκ εἰς μακράν. ταῦτα
[3, 25]   νεῖν τε οὐκ ἀδύνατοι δίχα  τῶν   ὅπλων τὸ ῥεῖθρον διεπεραιοῦντο, ὅσοι
[3, 16]   τε καὶ μαθὼν τὴν διάνοιαν  τῶν   Ὁρατίων ἀποκρινεῖται παρῆν εἰς τὴν
[3, 70]   τόπων καὶ τὴν ἐσχάτην ὑπὸ  τῶν   ὀρνίθων ἀποδειχθεῖσαν ἄμπελον ὑπελθὼν εὑρίσκει
[3, 3]   δίκας καὶ μηδὲν ὑπομείναντας ποιεῖν  τῶν   ὁσίων. ὁμολογήσαντος δὲ τοῦ Κλοιλίου
[3, 41]   ποιήσαντες· στρατιᾶς δὲ πολλῆς παρὰ  τῶν   Οὐιεντανῶν ἐξελθούσης καὶ πέραν τοῦ
[3, 41]   δευτέρῳ δ´ ὕστερον ἔτει πάλιν  τῶν   Οὐιεντανῶν λυσάντων ἃς ἐποιήσαντο πρὸς
[3, 25]   κτείνειν, αὐτὸς ἐπὶ τὸ στρατόπεδον  τῶν   Οὐιεντανῶν τὴν ἄλλην δύναμιν ἄγων
[3, 41]   ἐγένετο δὲ καὶ πρὸς τὸ  τῶν   Οὐολούσκων ἔθνος τῷ Μαρκίῳ πόλεμος
[3, 47]   χρόνον μὲν πρεσβύτερος αὐτοῦ  τῶν   παίδων γένος οὐδὲν καταλιπὼν ἐμφανὲς
[3, 47]   ἁπάσης τῆς οὐσίας τὸν περιλειπόμενον  τῶν   παίδων Λοκόμωνα καταλιπών· ὃς παραλαβὼν
[3, 22]   ἐκ τοῦ δημοσίου τὰς τροφὰς  τῶν   παίδων χορηγεῖσθαι μέχρις ἥβης. τὰ
[3, 29]   μὲν ἄλλο πλῆθος ὑμῶν μετὰ  τῶν   παρ´ ἡμῖν δημοτικῶν συντελεῖν εἰς
[3, 46]   Λεύκιον Ταρκύνιον. βεβαιωσάντων δὲ καὶ  τῶν   παρὰ τοῦ δαιμονίου σημείων τὰ
[3, 3]   δικαίων προτέροις ὅσιος κατὰ  τῶν   παραβάντων τὰς σπονδὰς πόλεμος ἔσται,
[3, 9]   πρόφασις καὶ μηδενὸς ἔτι μνήμη  τῶν   παρεληλυθότων ἔστω κακῶν, ὡς καὶ
[3, 10]   μεταστὰς ἐκ τοῦ συλλόγου μετὰ  τῶν   παρόντων Ἀλβανῶν εἰ χρὴ δέχεσθαι
[3, 24]   χρησόμεθα. ~Ἐπαινεσάντων δὲ τὴν γνώμην  τῶν   παρόντων καὶ πάντα ὑποσχομένων ποιήσειν
[3, 8]   ἐλήλυθεν ἀκούσατε. ~Ταῦτ´ εἰπὼν δίδωσι  τῶν   παρόντων τινὶ ἀναγνῶναι τὰς ἐπιστολάς,
[3, 26]   ἐπὶ τὰ μετέωρα πρὸς πολλοὺς  τῶν   παρόντων ὡς ἀπὸ παντὸς τοῦ
[3, 48]   Ῥωμαίων εὐνοίας διήμαρτεν, ἀλλὰ καὶ  τῶν   πατρικίων πολλοὺς ταῖς εὐεργεσίαις ὑπηγάγετο
[3, 41]   σεμνύνων διετέλει καὶ εἰς τὸν  τῶν   πατρικίων τε καὶ βουλευτῶν ἀριθμὸν
[3, 50]   τοῦ πάππου Δημαράτου γενόμενος οὔτε  τῶν   πατρῴων οὔτε τῶν τοῦ πάππου
[3, 25]   γίνεται καλὸς μὲν καὶ  τῶν   πεζῶν ἀγών, ἔτι δὲ καλλίων
[3, 53]   παντελής. Ταρκύνιος δὲ τοῖς ἡγεμόσι  τῶν   πεζῶν ἀκολουθεῖν κελεύσας ἐν κόσμῳ
[3, 40]   δὲ κἀκεῖνον ἔγνωσαν κατεχόμενον ὑπὸ  τῶν   πεζῶν, ἀποροῦντες ὅποι τράποιντο συνέτειναν
[3, 53]   τῶν ἱππέων ἴλας ἐπιστρέψας καὶ  τῶν   πεζῶν τοὺς ἀκμαιοτάτους ἀναλαβὼν ἦγε
[3, 27]   δοὺς αὐτῷ τῶν ἱππέων καὶ  τῶν   πεζῶν τοὺς ἀκμαιοτάτους ἐκέλευσεν ἐπὶ
[3, 18]   παρὰ τῶν ὑπασπιστῶν λαβόντες ἀναχωρησάντων  τῶν   πέλας ἐτάξαντό τε καθ´ ἡλικίαν
[3, 37]   τὰς συνθήκας, οὔτε γινώσκειν ἐσκήπτοντο  τῶν   περὶ τὰ λῃστήρια κατηγορουμένων οὐδὲν
[3, 71]   ὀνειδισμῶν ἐπανορθώσασθαι βουλόμενος πρῶτον μὲν  τῶν   περὶ τὰς φυλὰς ἐγχειρημάτων ἀπέστη,
[3, 59]   ἐξ ἑκάστης πόλεως αὐτοκράτορας ἀποδείξαντες  τῶν   περὶ τῆς εἰρήνης ὁμολογιῶν. ~Ὁ
[3, 71]   γέλωτος δ´ ἐξ ἁπάντων γενομένου  τῶν   περὶ τὸ βῆμα οὐθὲν ἐπιταραχθεὶς
[3, 22]   τότε καθαίροντες τὸν ἄνδρα τελευταίῳ  τῶν   περὶ τοὺς καθαρμοὺς νομίμων ἐχρήσαντο.
[3, 8]   ὑμᾶς ἀγῶνας, νῦν δὲ καὶ  τῶν   περὶ φιλίας ἠξίωσα πρότερος ἄρχειν
[3, 7]   πολέμου προτέρους ὑμᾶς οἰόμενος ἄρξειν  τῶν   περὶ φιλίας λόγων· καὶ ἔδει
[3, 32]   τὸ ἱερὸν τοῦτο συνῄεσαν ἐκ  τῶν   περιοίκων πόλεων κατὰ τὰς ἀποδεδειγμένας
[3, 39]   ἀμφοτέρων ἐγίνοντο συνεχεῖς καὶ συμπλοκαὶ  τῶν   περιπόλων τῆς γῆς ἱππέων τε
[3, 21]   τοὺς ἑταίρους αὐτοῦ φέροντας τὰ  τῶν   πεφονευμένων σκῦλα, ἐν οἷς ἦν
[3, 44]   ἱκανοῦ δὲ ὄντος ἄχρι μὲν  τῶν   πηγῶν ποταμηγοῖς σκάφεσιν εὐμεγέθεσιν ἀναπλεῖσθαι,
[3, 24]   ποταμῷ τε καὶ ὄρει ἐκ  τῶν   πλαγίων ἀποκλειόμενοι καλὴν δώσουσιν ἡμῖν
[3, 21]   ὡς εἶχεν ὀργῆς ὠθεῖ διὰ  τῶν   πλευρῶν αὐτῆς τὸ ξίφος, ἀποκτείνας
[3, 51]   ἐξ ἁπάσης πόλεως ἐξάγειν καὶ  τῶν   πλησιοχώρων ἐθνῶν τὰ κράτιστα παρακαλεῖν,
[3, 49]   κρατίστην ἐδῄωσεν· ἀφικομένης δ´ ἐκ  τῶν   πλησιοχώρων Λατίνων ἐπικουρίας μεγάλης τοῖς
[3, 23]   τις αὐτοῖς ἀνασταίη πόλεμος ἐκ  τῶν   πλησιοχώρων πόλεων. εἰς γὰρ τοῦτον
[3, 11]   ἐν οὐ πολλῷ χρόνῳ μεγίστην  τῶν   πλησιοχώρων πόλεων τὴν Ῥώμην πεποιήκαμεν
[3, 20]   ὁρῶν τὸν ἀδελφὸν οὐκέτι καρτερὸν  τῶν   ποδῶν. ταῦτα δὴ διανοηθεὶς ὡς
[3, 72]   ~Βασιλεὺς δὲ Ταρκύνιος ἀναπεπαυμένος ἤδη  τῶν   πολεμικῶν ἔργων διὰ γῆρας, ἦν
[3, 57]   μετὰ τοῦτο διεξιοῦσα τὴν χώραν  τῶν   πολεμίων ἀδεῶς ἐπόρθει γενομένη τε
[3, 64]   ἀρετῇ τὴν νίκην ἀφῃρημέναι πρὸς  τῶν   πολεμίων, ἀλλὰ δόλῳ μείζονας αὖθις
[3, 28]   πρὸς ἡμᾶς πιστὸν καὶ μετὰ  τῶν   πολεμίων ἀπορρήτους ποιησάμενοι συνθήκας διαφθεῖραι
[3, 40]   τοῖς πεζοῖς ἐπὶ τὸν χάρακα  τῶν   πολεμίων ἀφικόμενος ὀλίγην ἔχοντα φυλακὴν
[3, 57]   τῆς πόλεως τόν τε χάρακα  τῶν   πολεμίων ἔλαβον ἐξ ἐφόδου φαύλως
[3, 53]   ἐπὶ τὸ στρατόπεδον ἐχώρει τὸ  τῶν   πολεμίων ἐλαύνων τοὺς ἵππους ἀνὰ
[3, 66]   πολὺ καὶ πολλοὺς μὲν ἀποκτείναντες  τῶν   πολεμίων ἐν τῇ μάχῃ γενομένους
[3, 28]   Ἀλβανοὶ προκαταλαμβάνονται τὰ ὄρη κυκλώσεως  τῶν   πολεμίων ἕνεκα, πλάσματα καὶ στρατηγήματα
[3, 33]   τῶν γεωργῶν ἀφικομένης βοηθείας, καταφρονήσαντες  τῶν   πολεμίων ἐπ´ αὐτὴν διενοοῦντο τὴν
[3, 24]   ἐντολάς, ἵνα κατὰ νώτου γενόμενοι  τῶν   πολεμίων ἐπίωσιν αὐτοῖς. ἐνθυμηθέντες οὖν
[3, 25]   τὸ συνεστηκὸς ἔτι καὶ διαμένον  τῶν   πολεμίων ἐχώρει μέρος. καὶ γίνεται
[3, 28]   μοῖραν εἴς τε τὸ δέος  τῶν   πολεμίων καὶ εἰς τὸ θάρσος
[3, 24]   ὄρος δεῖμα ὡς κυκλωσομένους ὑπὸ  τῶν   πολεμίων καταλαμβάνει, ὥστε οὔτε μάχεσθαι
[3, 24]   Οὐιεντανοῖς (οὗτοι γὰρ τὸ δεξιὸν  τῶν   πολεμίων κατεῖχον κέρας) ἐπὶ δὲ
[3, 53]   (οὗτοι γὰρ ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ  τῶν   πολεμίων μαχόμενοι κέρατος ἐτρέψαντο τοὺς
[3, 57]   χωρίῳ θεμένη διὰ τὸ καταφρονεῖν  τῶν   πολεμίων ὀλίγου τινὸς ἐδέησεν πᾶσα
[3, 64]   τὰς δυνάμεις οὔτε πλήθει λειπόμενοι  τῶν   πολεμίων οὔτε ἀρετῇ καὶ συμπεσόντες
[3, 58]   ἐξῆλθε καὶ πολλοὺς μὲν διαφθείρασα  τῶν   πολεμίων, πολλῷ δ´ ἔτι πλείους
[3, 24]   κατακεκλειμένην ὄλεθρον, ἀλλὰ καὶ τὰ  τῶν   πολεμίων πράγματα σύμπαντα συνέτριψέ τε
[3, 33]   φυγῇ, Ῥωμαῖοι δὲ νεκρούς τε  τῶν   πολεμίων σκυλεύσαντες καὶ χρήματα ὅσα
[3, 65]   Ταρκύνιος ἐπὶ τὴν παρεμβολὴν  τῶν   πολεμίων τὰς δυνάμεις ἔκρινεν ἄγειν
[3, 19]   ἐταπείνωσε τὰς ἐλπίδας, τὰ δὲ  τῶν   πολεμίων φρονήματα ἐπῆρεν. τοῦ γὰρ
[3, 18]   καὶ συγγενικὸν ἄγος τὸν ὑπὲρ  τῶν   πόλεων ἀγῶνα κατέκλεισαν. παυσάμενοι δὲ
[3, 14]   τοὺς ἐξ ἴσου τὸν ὑπὲρ  τῶν   πόλεων ἀγῶνα ποιησομένους, οὐ χαλεπῶς
[3, 11]   ἐπειδὴ δὲ καὶ τοὺς βίους  τῶν   πόλεων ἀντιπαρεξετάζειν ἀλλήλοις ἐπεχείρεις,
[3, 12]   δὴ λεχθέντα περὶ τῆς ἡγεμονίας  τῶν   πόλεων δικαιώματα ὑπ´ ἀμφοτέρων τῶν
[3, 6]   διέγνωστο πράττειν τοῖς προεστηκόσι  τῶν   πόλεων. εἰ μὲν οὖν θρασύτερον
[3, 14]   τις ἔοικεν, Τύλλε, προνοούμενος  τῶν   πόλεων ἑκατέρας ἐν ἄλλοις τε
[3, 57]   πρὶν ἐκείνους συναχθέντας ἐξ ἁπασῶν  τῶν   πόλεων ἐπ´ αὐτὸν ὡς πρότερον
[3, 60]   μοι παρ´ ὑμῶν, τὴν ἡγεμονίαν  τῶν   πόλεων, ἧς κύριος μὲν ἔσομαι
[3, 54]   τὰς πόλεις παρέδοσαν. γενόμενος δὲ  τῶν   πόλεων κατὰ τάσδε τὰς ὁμολογίας
[3, 59]   στρατιᾶς, οὐδ´ ἐξεγένετο παρ´ οὐδεμιᾶς  τῶν   πόλεων κοινὴν ἀποσταλῆναι τοῖς Τυρρηνοῖς
[3, 11]   ἰσχύι γὰρ ὅπλων κεῖται τὸ  τῶν   πόλεων κράτος, αὕτη δ´ ἐκ
[3, 22]   δὲ αὐτῇ γνώμῃ περὶ ἀμφοτέρων  τῶν   πόλεων τὰ κράτιστα καὶ συμφορώτατα
[3, 22]   ἀρχῆς κατασχὼν ἄλλο τε οὐδὲν  τῶν   πολιτικῶν μεθαρμοσάμενος οὐδὲ κινήσας ἀπῆγεν
[3, 22]   τὰ πολιτικὰ πράττειν ἀρξαμένῳ προσέρχονται  τῶν   πολιτῶν ἄνδρες οὐκ ἀφανεῖς τὸν
[3, 1]   δὲ τῇ φιλανθρωπίᾳ τοὺς ἀπόρους  τῶν   πολιτῶν ἀνέλαβε παύσας λατρεύοντας ἐν
[3, 72]   καὶ ἐκ τοῦ ῥᾴστου πρὸς  τῶν   πολιτῶν δοθησομένην. ἐπεὶ δὲ διήμαρτον
[3, 30]   κατασκαπτομένην περιορᾶν μήτε τοὺς ἐπιφανεστάτους  τῶν   πολιτῶν ἐπὶ τιμωρίαις συναρπαζομένους. ταραχῆς
[3, 49]   πύλας καὶ προελθόντες οἱ πρεσβύτατοι  τῶν   πολιτῶν καὶ τιμιώτατοι παρέδοσαν αὐτῷ
[3, 38]   Πολιτώριον ἐποίκους ἀποστειλάντων καὶ τὴν  τῶν   Πολιτωρίνων χώραν ἐπεργαζομένων ἀναλαβὼν τὴν
[3, 30]   Τύλλος ἐπειδὴ τὴν διάνοιαν εἶδε  τῶν   πολλῶν, ἀπολογεῖσθαι τὸν Μέττιον ἐκέλευσεν,
[3, 50]   ἔδωκαν, κάμνοντες δὲ τῇ συνεχείᾳ  τῶν   πόνων καὶ οὐδὲ τὴν αὐτὴν
[3, 56]   καὶ θείου παρασκευασάμενος ἐπὶ θατέρου  τῶν   ποταμῶν, παρ´ ὃν αὐτὸς ἐστρατοπεδεύκει,
[3, 55]   ἔχοντες τὸ κοινὸν ἐξ ἀμφοτέρων  τῶν   ποταμῶν ῥεῖθρον, ἐφ´ οὗ κατεσκεύαστο
[3, 56]   οἱ δ´ εἰς τὴν συμβολὴν  τῶν   ποταμῶν ῥίψαντες ἑαυτοὺς οὐ δυνηθέντες
[3, 5]   τῶν ἀντιπολιτευομένων φθόνος οὔθ´  τῶν   πραγμάτων ἀπόγνωσις ἀνῃρηκέναι τὸν ἄνδρα
[3, 28]   ἦν ἐμά) κεχωρηκότων δ´ ἡμῖν  τῶν   πραγμάτων ὡς ἡμῖν συνέφερεν οὐκ
[3, 3]   οὐκ εἰς μακράν. ταῦτα παρὰ  τῶν   πρεσβευτῶν ἀφικομένων εἰς Ῥώμην ἀκούσας
[3, 3]   ἐπ´ αὐτοὺς ἐκφέρειν. ~Ἀφικομένων δὲ  τῶν   πρεσβευτῶν εἰς Ῥώμην ὑποπτεύσας
[3, 41]   κρατῶν. ἐξελθόντων δὲ σὺν ἱκετηρίαις  τῶν   πρεσβυτάτων καὶ τάς τε βλάβας
[3, 10]   φύσις τὰ νέα τάξῃ  τῶν   πρεσβυτέρων ἄρχειν καὶ τὰ ἔκγονα
[3, 1]   λαβόντος ἑτέραν, καὶ καθίστησιν ἐκ  τῶν   πρεσβυτέρων τοὺς ἄρξοντας τὴν μεσοβασίλειον
[3, 21]   ψευδοπάρθενε καὶ μισάδελφε καὶ ἀναξία  τῶν   προγόνων. ἐπειδὴ τοίνυν οὐ τοὺς
[3, 17]   ἀνάξιοι γενόμενοι σοῦ τε καὶ  τῶν   προγόνων. τὸ δὲ πρὸς τοὺς
[3, 10]   πρεσβυτέρων ἄρχειν καὶ τὰ ἔκγονα  τῶν   προγόνων, τότε καὶ ἡμεῖς ἀνεξόμεθα
[3, 72]   τὸν μόρον αὐτοῦ τις ἠδύνατο  τῶν   προσηκόντων συμβαλεῖν οὔτε τὸ σῶμα
[3, 23]   ἐξ ἐλευθέρων ἔφυμεν καὶ ἄρχειν  τῶν   προσοίκων παρέδοσαν ἡμῖν οἱ πατέρες
[3, 59]   ἐκ ταύτης τῆς μάχης μεγίστης  τῶν   προτέρων γενομένης, ὅσας πρὸς ἀλλήλους
[3, 72]   παρανομεῖν τὸν ἐναντιωσόμενον ὥσπερ ἐπὶ  τῶν   προτέρων ἐκ ποδῶν ἐβούλετο ποιήσασθαι,
[3, 12]   δὲ πόλεσιν αὐταῖς ἐπειδὰν ὑπὲρ  τῶν   πρωτείων διαφέρωνται πρὸς ἀλλήλας οὐ
[3, 21]   ἀδελφοκτόνον. ὡς γὰρ ἐγγὺς ἐγένετο  τῶν   πυλῶν, ἄλλον τε ὄχλον ὁρᾷ
[3, 61]   προηγεῖσθαι ῥαβδοφόρον ἅμα τῇ δέσμῃ  τῶν   ῥάβδων πέλεκυν φέροντα· εἰ δὲ
[3, 62]   λαβών, ὡς οἱ πλεῖστοι γράφουσι  τῶν   Ῥωμαϊκῶν συγγραφέων, ἀλλ´ ἀποδοὺς τῇ
[3, 41]   λῃστηρίων κἀκεῖθεν ἐξιόντων ἐπὶ τοὺς  τῶν   Ῥωμαίων ἀγρούς· καὶ στρατεύσας ἐπ´
[3, 55]   χάρακος τὰς δυνάμεις οὔτε  τῶν   Ῥωμαίων βασιλεύς, ἀλλ´ ἀναστρατοπεδεύσαντες ἀμφότεροι
[3, 27]   εἰς δέλτον ἐπιδίδωσιν. δὲ  τῶν   Ῥωμαίων βασιλεὺς εἰς ἐκκλησίαν ἅπαντας
[3, 22]   ἑξῆς ἡμέρᾳ καλέσας αὐτοὺς  τῶν   Ῥωμαίων βασιλεὺς εἰς ἐκκλησίαν καὶ
[3, 34]   τῆς Ἄλβας πρεσβείας ἀποστείλας  τῶν   Ῥωμαίων βασιλεὺς εἰς τὰς ἀποίκους
[3, 9]   Φουφεττίου παραλαβὼν τὸν λόγον  τῶν   Ῥωμαίων βασιλεὺς ἔλεξε· Καὶ ἡμεῖς,
[3, 52]   ἐκ τοῦ χάρακος, δὲ  τῶν   Ῥωμαίων βασιλεὺς ἐξαγαγὼν τὰς δυνάμεις
[3, 34]   τοὺς ὁμοεθνεῖς πολιορκίᾳ παραστησάμενος  τῶν   Ῥωμαίων βασιλεὺς ἔπεισε μηθὲν ἔτι
[3, 25]   τὴν πόλιν ἄκοσμος. δὲ  τῶν   Ῥωμαίων βασιλεὺς ἐπιρράξας αὐτοῖς τὴν
[3, 42]   ἀλλ´ ἐκβοηθήσας κατὰ σπουδὴν  τῶν   Ῥωμαίων βασιλεὺς καὶ πλησίον τῆς
[3, 52]   αὐταῖς χώραν ἐδῄουν. δὲ  τῶν   Ῥωμαίων βασιλεὺς παρασκευασάμενος καὶ αὐτὸς
[3, 41]   τὸν πόλεμον ἐνιαυτῷ Μάρκιος  τῶν   Ῥωμαίων βασιλεὺς τήν τε πολιτικὴν
[3, 65]   δύο ποιεῖται στρατόπεδα, δὲ  τῶν   Ῥωμαίων βασιλεὺς τρία ποιήσας τάγματα
[3, 18]   ἄγων καὶ τοὺς Ὁρατίους  τῶν   Ῥωμαίων βασιλεὺς ὡπλισμένους τε κάλλιστα
[3, 18]   τὰς ὁμολογίας, ἐξῄεσαν μὲν αἱ  τῶν   Ῥωμαίων δυνάμεις πανστρατιᾷ, ἐξῄεσαν δὲ
[3, 53]   δὲ τούτῳ καὶ πεζὴ  τῶν   Ῥωμαίων δύναμις ἀναλαβοῦσα ἑαυτὴν ἐκ
[3, 64]   δύναμιν ἀναλαβὼν καὶ στρατοπεδεύεται πλησίον  τῶν   Ῥωμαίων ἐπὶ λόφου τινὸς ὑψηλοῦ
[3, 40]   δὲ οἱ Σαβῖνοι τὴν ἵππον  τῶν   Ῥωμαίων ἐπὶ σφᾶς ἐλαύνουσαν ἀφέντες
[3, 24]   καὶ τὸ μὲν δεξιὸν κέρας  τῶν   Ῥωμαίων ἐψιλωμένον τῆς συμμαχίας παρερρήγνυτό
[3, 32]   ἀφείλοντο, ἣν ἔταξεν βουλὴ  τῶν   Ῥωμαίων ζημίαν τιμησαμένη τὰς βλάβας
[3, 2]   Κλοίλιος, ἐν πολλὴν ἐποιήσατο  τῶν   Ῥωμαίων κατηγορίαν, τραυματίας τε συχνοὺς
[3, 19]   χαῖρον, ἑτέρα πάλιν ἀντιπνεύσασα τοῖς  τῶν   Ῥωμαίων κατορθώμασι τύχη τούτων μὲν
[3, 24]   κέρας) ἐπὶ δὲ τοῦ δεξιοῦ  τῶν   Ῥωμαίων κέρατος Μέττιος καὶ
[3, 13]   προκαλεσάμενος εἰς λόγους τὸν βασιλέα  τῶν   Ῥωμαίων λέγει πρὸς αὐτόν· ~Θεός
[3, 56]   χάραξι καταληφθέντων οἱ μὲν ὑπὸ  τῶν   Ῥωμαίων μαχόμενοι κατεκόπησαν, οἱ δ´
[3, 7]   ἐγεγόνει δὲ καὶ τῷ βασιλεῖ  τῶν   Ῥωμαίων ὑπὲρ τῆς συνωμοσίας ταύτης
[3, 59]   ἐκεῖ δυνατῶν, ὡς συστρατευσομένων σφίσι  τῶν   Σαβίνων. αἱ γὰρ ἑξαετεῖς αὐτοῖς
[3, 64]   οὐκ ἐδοκίμαζεν ἕως αἱ λοιπαὶ  τῶν   Σαβίνων δυνάμεις συνέλθωσιν, ἀλλ´ ἐπὶ
[3, 66]   βασιλέως στρατὸν ἐπὶ τὰς πόλεις  τῶν   Σαβίνων ἐξάγειν καὶ πολιορκίαις αὐτὰς
[3, 65]   διετέλεσαν, ὀλίγα μέν τινα καὶ  τῶν   Σαβίνων εὐτυχούντων ἐν τοῖς ἀγῶσι,
[3, 55]   γοῦν ἑξῆς ἡμέραις οὔτε  τῶν   Σαβίνων ἡγεμὼν προῆγεν ἐκ τοῦ
[3, 40]   τὸν καιρὸν τῆς ἐπιχειρήσεως ἐσκεδασμένων  τῶν   Σαβίνων καὶ λεηλατούντων τοὺς ἀγροὺς
[3, 32]   τὸ ἔργον ὅσην ἐβούλοντο τῆς  τῶν   Σαβίνων λεηλατήσαντες, ὡς οὐδεὶς αὐτοῖς
[3, 59]   ἀνοχαὶ διεληλύθεσαν ἤδη, καὶ πολλοῖς  τῶν   Σαβίνων πόθος ἦν ἐπανορθώσασθαι τὰς
[3, 64]   τὸ ἔρυμα. αἱ μὲν δὴ  τῶν   Σαβίνων πόλεις ὡς κατεστρατηγημέναι καὶ
[3, 55]   ἀγχινοίᾳ στρατηγικῇ πάντα συντρίψας τὰ  τῶν   Σαβίνων πράγματα καὶ τὰς παρεμβολὰς
[3, 66]   ἐξ ἑκάστης πόλεως οἱ κράτιστοι  τῶν   Σαβίνων πρὸς βασιλέα Ταρκύνιον ἐξεληλυθότα
[3, 65]   τοῖς πολεμίοις. μὲν οὖν  τῶν   Σαβίνων στρατηγὸς διχῇ μερίσας τὰς
[3, 64]   Ἀνίητα ποταμόν. ταῦτα μαθὼν  τῶν   Σαβίνων στρατηγὸς ἐξῄει μὲν ὡς
[3, 42]   πλείστου, καὶ περιεγένοντο παρὰ πολὺ  τῶν   Σαβίνων τοῖς τε φεύγουσιν αὐτῶν
[3, 56]   ἐπράττετο χρόνῳ καὶ τὸν ἕτερον  τῶν   Σαβίνων χάρακα τὸν ἐπέκεινα τοῦ
[3, 32]   γῆς συγκομίσωσι καρπούς, καὶ τὸν  τῶν   Σαλίων καλουμένων διπλασιάσειν ἀριθμόν. οὗτοι
[3, 21]   τῆς οἰκίας ἀλγεῖς, ἀλλ´ ὑπεριδοῦσα  τῶν   σεαυτῆς ἀδελφῶν τὸν τοῦ μνηστῆρος
[3, 19]   κατὰ τοῦ μεταφρένου καὶ μέχρι  τῶν   σπλάγχνων βάψας τὸ ξίφος,
[3, 3]   ἔφη, τοὺς θεούς, οὓς ἐποιησάμεθα  τῶν   σπονδῶν μάρτυρας, ὅτι Ῥωμαίοις οὐ
[3, 3]   ἐπιφέροι πόλεμον, ὡς λελυμένων ἤδη  τῶν   σπονδῶν. φυλαττόμενος δὲ τὸ μὴ
[3, 67]   ὀχετεύεται πᾶν τὸ συρρέον ἐκ  τῶν   στενωπῶν ὕδωρ, ἔργα θαυμαστὰ καὶ
[3, 13]   καταλύσασθαι τὸν πόλεμον. ἐπικυρωσάντων δὲ  τῶν   στρατευμάτων ἀμφοτέρων κατὰ πολλὴν εὐδόκησιν
[3, 12]   ἐγίνετο οὐ τὴν αὐτὴν ἑκατέρου  τῶν   στρατηγῶν διάνοιαν ἀποδεικνυμένου. Τύλλος μὲν
[3, 13]   ἀμφοτέρων κατὰ πολλὴν εὐδόκησιν τὰς  τῶν   στρατηγῶν ὁμολογίας, θαυμαστὴ μετὰ τοῦτο
[3, 12]   τῶν πόλεων δικαιώματα ὑπ´ ἀμφοτέρων  τῶν   στρατηγῶν τοιάδε ἦν· τέλος δὲ
[3, 12]   καλοὺς ἀποφαίνων τοῖς ἀνειληφόσι τὰς  τῶν   στρατοπέδων ἡγεμονίας τοὺς ὑπὲρ ἀρχῆς
[3, 12]   λέγων ὅτι τοῖς μὲν ἡγουμένοις  τῶν   στρατοπέδων ὅταν ἰδίαν κατασκευάζωνται δυναστείαν
[3, 52]   πρῶτον, ἔπειτα σύμπαντες ἠναγκάσθησαν ἐκ  τῶν   στρατοπέδων προελθεῖν. καὶ καταστάντες εἰς
[3, 7]   δὲ συνῆλθον εἰς τὸ μεταξὺ  τῶν   στρατοπέδων χωρίον ἐπαγόμενοι συμβούλους ἑκάτεροι
[3, 32]   τὰ σώματα καὶ τὰ χρήματα  τῶν   συλληφθέντων κατεῖχον ἐγκαλοῦντες καὶ αὐτοὶ
[3, 48]   ἀγαθῆς ἐν τοῖς πάνυ φρονίμοις  τῶν   συμβούλων ἀριθμούμενος. γενόμενος δὲ παρὰ
[3, 31]   οὐδ´ ἡτισοῦν βοήθεια ἐξ οὐδεμιᾶς  τῶν   συμμαχίδων ἀφίκετο πόλεων, μισθοφόροι δέ
[3, 23]   πολλὴν αὐτῶν τε Φιδηναίων καὶ  τῶν   συμμαχούντων αὐτοῖς ἐκείνην μὲν τὴν
[3, 63]   αὐτὸν ἀφίκετο καὶ αἱ παρὰ  τῶν   συμμάχων ἐπικουρίαι συνήχθησαν, κατέβαινεν εἰς
[3, 23]   ἡμῖν ὑπάρξει· εὖ πάσχοντες ὑπὸ  τῶν   συμμάχων εὖ δρᾶν ἐκείνους αὐτοὶ
[3, 23]   ἅπασαν τὴν Ῥωμαίων τε καὶ  τῶν   συμμάχων ἰσχὺν ἀντιταχθῆναι τὴν Φιδηναίων
[3, 23]   καθώπλιζε δύναμιν καὶ τὰς παρὰ  τῶν   συμμάχων μετεπέμπετο. πλεῖστον δὲ καὶ
[3, 57]   τε σύμπαντας καθοπλίσας καὶ παρὰ  τῶν   συμμάχων ὅσους ἐδύνατο πλείστους παραλαβὼν
[3, 27]   δὲ τοὺς Ἀλβανοὺς τὸ λοιπὸν  τῶν   συμμάχων πλῆθος· ἔξωθεν δὲ πάντων
[3, 43]   ἵδρυται, εἴργεται δὲ ἀφ´ ἑτέρου  τῶν   συμπεριεχομένων τῇ Ῥώμῃ λόφων τοῦ
[3, 47]   οἰωνοσκοπίας, λαβοῦσα μόνον αὐτὸν ἀπὸ  τῶν   συνόντων ἠσπάσατό τε καὶ ἀγαθῶν
[3, 58]   πολλῷ δ´ ἔτι πλείους ἀποβαλοῦσα  τῶν   σφετέρων, εἰς τὴν πόλιν κατέφυγε.
[3, 6]   περιβαλέσθαι ζητοῦντες εἴτε τοῖς κορυφαιοτάτοις  τῶν   σφετέρων καὶ τὸ ἔργον εἰσηγησαμένοις
[3, 73]   ἀδικούμενοι καὶ οὐδὲ τὼ χεῖρε  τῶν   σωμάτων ἀπείχοντο βοῇ τε μεγάλῃ
[3, 10]   εἴποιεν ὅτι δεῖ τὰ καθεστηκότα  τῶν   ταραττομένων καὶ τὰ πεπειραμένα τῶν
[3, 67]   βεβαιωτήν, ὅς φησιν ἀμεληθεισῶν ποτε  τῶν   τάφρων καὶ μηκέτι διαρρεομένων τοὺς
[3, 69]   πολὺν χοῦν εἰς τὸ μεταξὺ  τῶν   τε ἀναλημμάτων καὶ τῆς κορυφῆς
[3, 32]   δ´ ἑξῆς ἡμέραις μαθόντες ἀμφότεροι  τῶν   τε ἀπολωλότων καὶ τῶν τραυματιῶν
[3, 21]   ἀδελφὸν ποθοῦσα καὶ τὰς ἀρετὰς  τῶν   τεθνηκότων παρ´ αὐτοῦ μαθεῖν βουλομένη
[3, 11]   ἀλλ´ ὅστις ἂν τούτων  τῶν   τιμῶν ἄξιος. οὐ γὰρ ἐν
[3, 52]   δ´ ὕστερον ἐμπεσούσης ἀμφοτέροις ἐκ  τῶν   τοιούτων ἁψιμαχιῶν φιλονεικίας ἐπιβοηθοῦντες ἑκάτεροι
[3, 70]   αὐτό. ταύτῃ χρώμενος τῇ διαιρέσει  τῶν   τόπων καὶ τὴν ἐσχάτην ὑπὸ
[3, 69]   οὐκ ἐπείσθησαν οὐδ´ ἠνέσχοντο παραχωρῆσαι  τῶν   τόπων. τοιγάρτοι συμπεριελήφθησαν αὐτῶν οἱ
[3, 21]   ἄρα μισοπόνηρα καὶ αὐθάδη τὰ  τῶν   τότε Ῥωμαίων ἤθη καὶ φρονήματα
[3, 50]   γενόμενος οὔτε τῶν πατρῴων οὔτε  τῶν   τοῦ πάππου χρημάτων τὴν προσήκουσαν
[3, 32]   ἀμφότεροι τῶν τε ἀπολωλότων καὶ  τῶν   τραυματιῶν τὸ πλῆθος οὐκέτι πεῖραν
[3, 14]   οὐ γὰρ ἀρετῇ λείπεσθαι δόξουσι  τῶν   τριδύμων ἀδελφῶν, ἀλλὰ φύσεως εὐκληρίᾳ
[3, 27]   Μάρκον Ὁράτιον τὸν περιλειφθέντα ἐκ  τῶν   τριδύμων καὶ δοὺς αὐτῷ τῶν
[3, 22]   καιρούς. ~Μετὰ δὲ τὴν μάχην  τῶν   τριδύμων Ῥωμαῖοι μὲν οἱ τότε
[3, 68]   σχῆμα συγκλειόμεναι, ὥστε μίαν ἐκ  τῶν   τριῶν γίνεσθαι στοὰν ἀμφιθέατρον ὀκτὼ
[3, 65]   προσβολάς. ἔπειτα καταμαθὼν τῷ βιαίῳ  τῶν   τρόπων οὐ ῥᾳδίαν οὖσαν αὐτὴν
[3, 57]   ὠφελείας ἐξενεγκαμένη συνελθούσης ἐξ ἁπασῶν  τῶν   Τυρρηνίδων πόλεων μεγάλης τοῖς Οὐιεντανοῖς
[3, 58]   φρουροὶ δεθέντες ἅμα τοῖς ἄλλοις  τῶν   Τυρρηνῶν αἰχμαλώτοις ἦσαν ἐν φυλακῇ,
[3, 53]   μετὰ τοῦτο φόνος τε πολὺς  τῶν   Τυρρηνῶν ἐγίνετο καὶ τροπὴ τοῦ
[3, 59]   δῆμος ἐψηφίσατο, τὰ δὲ  τῶν   Τυρρηνῶν ἔπεσε φρονήματα πάσας μὲν
[3, 57]   αὐτὸς ἡγούμενος ἐπὶ τὰς πόλεις  τῶν   Τυρρηνῶν ἐστράτευσε, τῆς δὲ συμμαχικῆς,
[3, 53]   ἵπποις εἰς πλαγίους ἐμβάλλει τοὺς  τῶν   Τυρρηνῶν λόχους (οὗτοι γὰρ ἐπὶ
[3, 57]   λόγῳ, ψήφισμα ποιοῦνται πάσας τὰς  τῶν   Τυρρηνῶν πόλεις κοινῇ τὸν κατὰ
[3, 67]   ἡγεμονίας ἐμφαίνεται μέγεθος, τάς τε  τῶν   ὑδάτων ἀγωγὰς τίθεμαι καὶ τὰς
[3, 29]   ἡμεῖς τάξωμεν δικασταὶ περὶ ἑκάστου  τῶν   ὑπαιτίων καθεζόμενοι· οὐθένα γὰρ ἀποστερήσομεν
[3, 60]   ποιῆσαι τῆς πατρίδος οὔτε ἀφαιρέσει  τῶν   ὑπαρχόντων ζημιῶσαι τάς τε πόλεις
[3, 18]   νεανίσκοι καὶ τὰ ξίφη παρὰ  τῶν   ὑπασπιστῶν λαβόντες ἀναχωρησάντων τῶν πέλας
[3, 34]   ἑκοῦσι προσήκειν ἐξεστάναι Ῥωμαίοις τῆς  τῶν   ὑπηκόων ἀρχῆς. αἱ δὲ τῶν
[3, 4]   δυνάμεις, ἀλλὰ καὶ τὰς παρὰ  τῶν   ὑπηκόων ἐπικαλούμενοι· ὡς δὲ πάντα
[3, 23]   διανοηθεὶς ὑπενόμευσα Ῥωμαίοις πόλεμον ἐκ  τῶν   ὑπηκόων Οὐιεντανοὺς καὶ Φιδηναίους πείσας
[3, 71]   τὸ καρτερόν, οὐκ ἐῶν κινεῖν  τῶν   ὑπὸ Ῥωμύλου κατασταθέντων οὐθέν. ἀχθόμενος
[3, 67]   τῶν ὁδῶν στρώσεις καὶ τὰς  τῶν   ὑπονόμων ἐργασίας οὐ μόνον εἰς
[3, 40]   γενναίως ἀποτριβομένων ἀναστομώσαντες τὰ πέρατα  τῶν   ὑπονόμων οἱ ταχθέντες ἐπὶ τούτῳ
[3, 71]   φυλὰς ἑτέρας ἀποδεῖξαι νέας ἐκ  τῶν   ὑφ´ αὑτοῦ πρότερον κατειλεγμένων ἱππέων
[3, 23]   τῆς νίκης τήν τε κατάληψιν  τῶν   ὑψηλῶν πεποιῆσθαι σκήψομαι τῆς κυκλώσεως
[3, 26]   Τύλλον, καταβιβάσας καὶ αὐτὸς ἀπὸ  τῶν   ὑψηλῶν τὴν οἰκείαν δύναμιν ἐπὶ
[3, 70]   τὴν ἐξέγερσιν οὐχ εὑρίσκων τινὰς  τῶν   ὑῶν τέως μὲν ἔκλαιε τὰς
[3, 9]   μηκέτι τοὺς φθονοῦντας ἀλλότρια τὰ  τῶν   φθονουμένων ἀγαθὰ ἡγεῖσθαι. ἵνα δὴ
[3, 26]   οἰκείαν δύναμιν ἐπὶ τοὺς φεύγοντας  τῶν   Φιδηναίων ἐχώρει, ἵνα δὴ τοῖς
[3, 25]   τροπὴ δὲ γίνεται μετὰ τοῦτο  τῶν   Φιδηναίων καὶ φυγὴ πρὸς τὴν
[3, 26]   μὴ δυνηθέντας εἰς τὰ τείχη  τῶν   Φιδηναίων καταφεύγειν ἀλλ´ ἐσκεδασμένους ἀνὰ
[3, 40]   τῆς πόλεως ἀπολλυμένων τοὺς λοιποὺς  τῶν   Φιδηναίων ὅπλα τε παραδοῦναι κελεύσας
[3, 38]   χώραν αὐτῶν διακατέχοντες αὐτοὶ τὴν  τῶν   Φικαναίων ἐκαρποῦντο, ὥστε ἠναγκάσθη πάλιν
[3, 27]   δὴ περιχαρὴς γενόμενος τοὺς πιστοτάτους  τῶν   φίλων, οἷς ἐχρήσατο τῶν ἀπορρήτων
[3, 21]   ὥσπερ ἀγαθόν τι διαπεπραγμένος ἐξέστηκας  τῶν   φρενῶν ὑπὸ τῆς ἡδονῆς καὶ
[3, 35]   τὸν πρὸ τῆς οἰκίας τόπον  τῶν   φυλαττόντων, ἐπιτήδειον ὑπολαμβάνοντα τὸν καιρὸν
[3, 35]   ἔσεσθαι. μετὰ γὰρ τὴν ὑπὸ  τῶν   φυλῶν γενησομένην ψηφηφορίαν τοὺς θεοὺς
[3, 23]   ἐν παρασκευῇ ὄντων προκαταληφθῆναι, οὐδετέρου  τῶν   χαλεπῶν τούτων πειραθέντες τὸ ἐξ
[3, 40]   καὶ ὄρη. διωκόμενοι δὲ ὑπὸ  τῶν   ψιλῶν καὶ τῶν ἱππέων ὀλίγοι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/01/2006