Livre, Chap.
[5, 35]	ἀνιέρωσιν αὐτοῦ καὶ τὴν ἐπιγραφὴν	ἔλαβε	Μάρκος Ὁράτιος ὁ ἕτερος τῶν
[5, 28]	Τυρρηνῶν θεασάμενος, τοῦτον τὸν ἄνδρα	ὑπέλαβε	Πορσίναν εἶναι· ὁ δ´ ἦν
[5, 4]	ἔπραξεν, ἀφ´ οὗ τὴν ἀρχὴν	παρέλαβε,	καὶ δικασταῖς χρησόμενος ἐάν τις
[5, 3]	οὐ πολὺν ἐν πόλει Γαβίοις	διέτριβε	τούς τε συνιόντας πρὸς αὐτὸν
[5, 10]	αὐτῆς ἀγωνιζόμενον ἀποκτενεῖς; πόθεν; πολλοῦ	γε	καὶ δεῖ· ἀλλ´ ἵνα μηδὲν
[5, 52]	ἀπανιστάναι τὸν στρατόν, ὡς σφῶν	γε	οὐχ ὑπεροψομένων συγγενεῖς καὶ φίλους
[5, 52]	οἱ τὸν πόλεμον ἐπισπεύδοντες, τοῦτό	γε	πείθουσι ποιῆσαι τὴν ἐκκλησίαν τελευτῶντες,
[5, 76]	τοὺς πολέμους, εἰ δὲ μή	γε	σὺν ἐλαχίστῃ τοῦ στρατιωτικοῦ πλήθους
[5, 59]	ἐλπίδες ἐχώρουν. οὐ μὴν παντάπασί	γε	τὰ παρὰ τῶν Λατίνων ἀπεγνώκεσαν
[5, 73]	αἱ τοιαῦται δυναστεῖαι· ἐπεὶ τό	γε	τῆς ἐξουσίας μέγεθος, ἧς ὁ
[5, 71]	καὶ φιλοπόλεμον οὐκ εἶχεν, οὐδέ	γε	τὸ ἀρχικὸν καὶ φοβερόν, ἀλλ´
[5, 69]	πολιτικῆς ταραχῆς, οὐ μὴν ἅπαν	γε	τὸ στασιάζον ἐξεῖλεν ἐκ τῆς
[5, 8]	ὄψεως καὶ ἄτεγκτον ἦν· ὅς	γε	τῶν ἄλλων ἁπάντων ὅσοι τῷ
[5, 76]	εἰς τὸν πόλεμον ἐπιτήδεια εὐτρεπῆ,	προήγαγε	τὰς δυνάμεις εἰς ὕπαιθρον, καὶ
[5, 28]	εἰς μακρὰν ὧν ἄξιος εἶ,	λέγε,	τίς εἶ καὶ πόθεν ἀφιγμένος
[5, 29]	σοι. Ὁ μὲν δὴ ταῦτ´	ἔλεγε	καταστρατηγῆσαι τὸν ἄνδρα διανοούμενος· ὁ
[5, 40]	καὶ ἐν τῷ κοινῷ μόνος	ἀντέλεγε	τοῖς ἀξιοῦσι τὰς σπονδὰς λελύσθαι,
[5, 54]	οὔθ´ ὕστερον ἅπασι Τυρρηνοῖς, οὓς	ἦγε	βασιλεὺς Πορσίνας, ὑπὲρ τῶν αὐτῶν
[5, 33]	φθάσας ὁ τῶν Ῥωμαίων ὕπατος	ἦγε	τὰς κόρας· καὶ πρὸς αὐταῖς
[5, 39]	τῶν Ῥωμαίων παρεμβολὴν κατέχων ὕπατος	ἐξῆγε	τὴν στρατιάν. αὐτὸς μὲν οὖν
[5, 77]	ἀνοχάς. ~Ταῦτα διαπραξάμενος ὁ ἀνὴρ	ἀπῆγε	τὰς δυνάμεις ἐκ τῆς ὑπαίθρου
[5, 58]	τῶν ὑπάτων, λύσας τὴν πολιορκίαν	ἀπῆγε	τὰς δυνάμεις. ~Τῷ δ´ ἑξῆς
[5, 22]	ὡς ἀναρπασόμενος αὐτοὺς πλήθει καὶ	ἐπῆγε	σὺν πολλῇ καταφρονήσει τὴν δύναμιν.
[5, 25]	εἰς μακρὰν διαφθαρήσεσθαι· καὶ ἐπειδὴ	διέφυγε	τὸν θάνατον, εἰκόνα χαλκῆν ἔνοπλον
[5, 71]	τιμωρὸς ἦν τῶν ἀπειθούντων· ἡ	δὲ	βουλὴ δι´ αἰσχύνης ἐλάμβανον τοῦ
[5, 57]	συνωμοσίαν τοιούτῳ τρόπῳ διεφθάρησαν· ἡ	δὲ	βουλὴ καθαρθῆναι ψηφισαμένη τοὺς πολίτας
[5, 62]	δικαιότερα ἀξιοῦσι κατὰ σχολήν, τῇ	δὲ	βουλῇ χρόνον ἐνιαύσιον ἀποδώσειν. Ῥότολοι
[5, 12]	ἀδικῶν, ἀποτίθεται τὴν ἀρχήν. ὁ	δὲ	Βροῦτος ἐπαινέσας αὐτὸν ὡς τὰ
[5, 12]	ἐν ᾗ γηραιὸς ἐτελεύτα· ὁ	δὲ	Βροῦτος οὐκ ἀξιῶν μόνος ἄρχειν
[5, 17]	τοὺς ἑαυτῶν θάψαντες ἀπῄεσαν. τὸ	δὲ	Βρούτου σῶμα ἀράμενοι μετὰ πολλῶν
[5, 1]	ἐνιαύσιον ἀρχὴν ἔχοντος Ἰσαγόρου. ἀριστοκρατίας	δὲ	γενομένης οἱ πρῶτοι τὴν βασιλικὴν
[5, 51]	ἐμπρῆσαι τόπους τὴν πόλιν. μηνύσεως	δὲ	γενομένης ὑπὸ τῶν συνειδότων αἱ
[5, 23]	Μάρκου θατέρου τῶν ὑπάτων, τὸ	δὲ	γένος κατῆγεν ἀφ´ ἑνὸς τῶν
[5, 60]	ἔχειν καὶ τὰ χρήματα, τῆς	δὲ	γῆς αὐτῶν ἀπετέμετο τὴν ἡμίσειαν,
[5, 68]	αὐτὸ κολακεύῃ μεγάλα φρονεῖν, ὅταν	δὲ	δεδίττηται σωφρονεῖν. ~Αὗται μὲν αἱ
[5, 50]	τοὺς μὲν ὑποσχέσεσι δώρων, τοὺς	δὲ	δεήσεσι πείσαντος συμπρᾶξαι τοῖς φυγάσι
[5, 22]	μισθοφόρων χεῖρα οὐκ ὀλίγην· τοῦ	δὲ	δεξιοῦ Μαμίλιος ὁ Ταρκυνίου κηδεστής,
[5, 48]	ἀπὸ τοῦ Τυρρηνῶν ἔθνους, τὸν	δὲ	δεύτερον ἀπὸ Σαβίνων, τοιαύτας ἀφορμὰς
[5, 32]	οἷς ἂν γένηται δικαίοις. ὁ	δὲ	δῆμος τὰ μὲν ἄλλα τοῦ
[5, 77]	ὁ παρὼν καιρὸς ἐξετάζειν· ὅτι	δὲ	διὰ ταῦτ´ ἐμισήθη καὶ δεινὸν
[5, 37]	ὑψηλοῦ πολὺς ἐκχεῖται σκοπέλου, φέρεται	δὲ	διὰ τῆς Σαβίνων τε καὶ
[5, 47]	ὧν οἱ στρατιῶται διήρπασαν· τούτων	δὲ	διαπραθέντων δημοσίᾳ τὰς κατ´ ἄνδρα
[5, 53]	ἀποκτεῖναι τοὺς δεσπότας καθεύδοντας, ταῦτα	δὲ	διαπραξαμένους τάςτε οἰκίας διαρπάσαι τῶν
[5, 9]	οὐδενὸς ἔτι ἑτέρου ἐνοχλήσοντι, τὰ	δὲ	διδάσκων, ὅτι συνταραχθῆναι κίνδυνος ὅλην
[5, 48]	ὑπατικῆς ἐξουσίας γενόμενος κύριος, μεγίστους	δὲ	δύο νικήσας πολέμους καὶ θριάμβους
[5, 5]	αὐτοὺς περὶ τῆς καθόδου, πρόδηλον	δὲ	θάτερον ὡς οὐκ ἀξιώσουσιν εἰρήνην
[5, 47]	τὸν θρίαμβον τῆς βουλῆς. διαφέρει	δὲ	θατέρου πρῶτον μέν, ὅτι πεζὸς
[5, 39]	τοῖς ὑπάτοις θριάμβου καταγωγήν, ἰδίᾳ	δὲ	θατέρῳ τῶν ἀνδρῶν Οὐαλερίῳ δωρεὰν
[5, 53]	τῆς πόλεως τόπους καταλαβέσθαι· τοὺς	δὲ	θεράποντας, ὅταν αἴσθωνται κρατοῦντας ἐκείνους
[5, 67]	τῶν τὰ ὅμοια βουλομένων. ἀπληρώτους	δὲ	καὶ ἀορίστους ὑπαρχούσας τὰς τῶν
[5, 77]	τις αὐτοῖς χρῆται καλῶς, αἰσχρὰ	δὲ	καὶ ἀσύμφορα, ὅταν πονηροὺς λάβῃ
[5, 4]	φιλίαις χαρίζεσθαι τὰς ἔχθρας, ἀνοήτων	δὲ	καὶ βαρβάρων τοῖς ἐχθροῖς συναναιρεῖν
[5, 7]	τοσαύτην προελθεῖν εὐδαιμονίαν, οὐχ ἥκιστα	δὲ	καὶ ἐκ τῶν τότε γενομένων.
[5, 77]	ἧττον ἂν θαυμαστὸν ἦν· νῦν	δὲ	καὶ ἐν ταῖς ἐμφυλίοις διχοστασίαις
[5, 62]	τὰς συμβάσεις αὐτοῖς διαιτήσειν. Οὐολοῦσκοι	δὲ	καὶ θαυμάζειν ἔλεγον τῆς Ῥωμαίων
[5, 34]	μὲν ἀπολύουσι τῶν ἐγκλημάτων, Ταρκυνίῳ	δὲ	καὶ Μαμιλίῳ διαλύονται τὴν ξενίαν·
[5, 33]	τὰς παρθένους ἄξων ᾤχετο· Ταρκύνιος	δὲ	καὶ ὁ κηδεστὴς αὐτοῦ τῶν
[5, 74]	μηθὲν ἐκδιαιτώμενος τῶν πατρίων. δηλοῖ	δὲ	καὶ Ὅμηρος δικασπόλους τε καλῶν
[5, 46]	τὸ τῶν ἀντιπολεμούντων πλῆθος· ἐθάρρησαν	δὲ	καὶ οὐ μικρὰς ἐλπίδας ὑπὲρ
[5, 4]	αὐτοῦ κατηγορήσῃ πᾶσι Ῥωμαίοις. ἀπολογηθεὶς	δὲ	καὶ πείσας ἅπαντας, ὡς οὐδὲν
[5, 9]	τῶν τυράννων φίλους θανάτῳ. ἀντιλέγοντος	δὲ	καὶ πρὸς τὴν ἐπιείκειαν τῆς
[5, 13]	ἐνοπλίους μελέτας γυμνάσιον ἐπιτηδειότατον· ὅτι	δὲ	καὶ πρότερον ἱερὸν ἦν τοῦδε
[5, 17]	τῶν περὶ Μαραθῶνα ἔργων. ὑστερεῖ	δὲ	καὶ τὰ Μαραθώνια τῆς Βρούτου
[5, 69]	μηθενὸς μήτε καταδίκης μηδεμιᾶς, ἀφεῖσθαι	δὲ	καὶ τὰς ἄλλας ἀμφισβητήσεις πάσας,
[5, 29]	ἔμελλον ὁρμᾶν, οὐ παραιτοῦμαι· βασάνους	δὲ	καὶ τὰς ἄλλας ὕβρεις εἴ
[5, 26]	λαθόντες τοὺς πολεμίους διεκόμισαν. ταχὺ	δὲ	καὶ ταύτης ἐξαναλωθείσης τῆς ἀγορᾶς
[5, 58]	οὐδὲν ἀξιόλογον πράττων διετέλει· ἀποτυχὼν	δὲ	καὶ ταύτης τῆς ἐλπίδος ἀφικομένης
[5, 56]	τοῖς πράγμασι δηλώσεως δέον· ἐγὼ	δὲ	καὶ τὸν τρόπον τῆς συλλήψεως
[5, 47]	στέφανον δ´ ἐπίκειται δάφνης, μεμείωται	δὲ	καὶ τοῦ σκήπτρου τῇ φορήσει
[5, 11]	γενομένοις ὀργίζεσθαι πεφύκασιν ἅπαντες, προδοσίᾳ	δὲ	καὶ ὑποπτευομένῃ, σωφρονέστερον ἡγούμενοι καὶ
[5, 49]	πάσῃ πολιορκίας ἐχρῆτο ἰδέᾳ. τῶν	δὲ	Καμαριναίων καταπλαγέντων τὸ αἰφνίδιον τῆς
[5, 58]	λιμῷ τοὺς ἀνθρώπους παραστησόμενος. ἤδη	δὲ	κάμνουσι τοῖς Φιδηναίοις ἧκεν ἐπικουρία
[5, 39]	εὐτολμίαν καὶ προθυμίαν ἀποδεικνύμενοι. ~Ἀγῶνος	δὲ	καρτεροῦ γενομένου καὶ τοῦ δεξιοῦ
[5, 13]	ἅπαντα κίνδυνον ἐποίησεν ὑπομένειν· τοὺς	δὲ	κατὰ δέος ὧν παρηνόμησαν ἐπὶ
[5, 68]	παραλαμβάνειν ἐπὶ τὰ πράγματα· τοὺς	δὲ	κατὰ συνθήκας ὁποίας δήποτε ἀξιοῦντας
[5, 35]	τὴν παρουσίαν τοῦ συνάρχοντος. ἐτύγχανε	δὲ	κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον Οὐαλέριος
[5, 50]	τῶν ἄλλων βουλεύσασθαι παρασκευῶν. ἐτύγχανε	δὲ	κατὰ τὸν χρόνον τοῦτον ἀπεσταλμένος
[5, 24]	ἀεί τινος τεύξεσθαι σκοποῦ. ἤδη	δὲ	καταβελὴς ὢν καὶ τραυμάτων πλῆθος
[5, 40]	τοὺς ὅπλα φέρειν δυναμένους. ἡ	δὲ	καταλαβοῦσα αὐτὸν ἀνάγκη μετενέγκασθαι τὴν
[5, 71]	δῆμος ἐπεψήφικεν ἑνὶ δοθῆναι, δύο	δὲ	καταλείπεται βουλῆς καὶ φροντίδος οὐ
[5, 75]	Σπόριον Κάσσιον τὸν ἱππάρχην, τὴν	δὲ	καταλειπομένην τὸν ἀδελφὸν Σπόριον Λάρκιον·
[5, 74]	μὲν τὰ βασιλικὰ πολιτεύματα, νόμους	δὲ	καταστησάμενοι καὶ ἀρχὰς ἀποδείξαντες, ταύταις
[5, 10]	ὑπέσχεν, οὓς ἐπιώρκει, δίκας· ἐπειδὴ	δὲ	καταφανὴς γέγονεν, ὑφ´ ἡμῶν αὐτὸν
[5, 2]	πατρικίων ἀνὴρ ἡσυχίας φίλος. ~Ὡς	δὲ	κατεστήσαντο ταῦτα, δείσαντες, ὡς ἐμοὶ
[5, 51]	ἐπέθηκαν τῇ βουλῇ τέλος· τῇ	δὲ	κατόπιν οὐκέτι τοὺς πρεσβευτὰς τῶν
[5, 68]	μικράν τινα κομιδῇ λήψονται, κακῶν	δὲ	κινδυνεύσουσι τὰ ἔσχατα παθεῖν. μακρῷ
[5, 10]	οὔτε νόμος οὔθ´ ὅρκος· Ἀκυλλίους	δὲ	Κολλατῖνος ἀφαιρεῖταί μου καί φησιν
[5, 23]	οἱ Ῥωμαῖοι τῶν ἐναντίων, πλήθει	δὲ	κρατοῦντες τῶν Ῥωμαίων οἱ Τυρρηνοί
[5, 36]	μέχρι τῆς πόλεως ἤλασεν, ὑπὸ	δὲ	Κυμαίων, οὓς ἦγεν Ἀριστόδημος ὁ
[5, 37]	ἐργαζομένους τὴν γῆν παρανομεῖν. αὐθάδεις	δὲ	λαβόντες ἀποκρίσεις προεῖπον αὐτοῖς τὸν
[5, 59]	εἶναι δοκῶν καὶ δημοτικός. ὁ	δὲ	Λάρκιος ἐπὶ τὸν κατὰ Φιδηναίων
[5, 62]	βουλῇ χρόνον ἐνιαύσιον ἀποδώσειν. Ῥότολοι	δὲ	Λατίνοις μὲν ἐπικουρίαν πέμψειν ἄντικρυς
[5, 17]	ὑφ´ Ἡρακλέους ἐπὶ Πέλοπι· ἐπαίνους	δὲ	λεγομένους ἐπ´ αὐτοῖς οὐ γράφουσιν
[5, 11]	ἕξοντες ὕπατον ἢ Βροῦτον. ~Τοιαῦτα	δὲ	λέγοντος αὐτοῦ βοῶν καὶ δεινοπαθῶν
[5, 31]	ὑπὲρ τοῦ πάλιν ἐλεύσεσθαι· ἕτεροι	δὲ	λέγουσιν ὅμηρον, ἕως αἱ διαλλαγαὶ
[5, 6]	καὶ τοῦ δικαίου κριτήν. πολλῶν	δὲ	λεχθέντων ὑφ´ ἑκατέρου τῶν ὑπάτων
[5, 76]	μέν τινας ἀποκτείνει μαχόμενος, τοὺς	δὲ	λοιποὺς αἰχμαλώτους λαμβάνει. τούτους ὁ
[5, 43]	ἐπιφανεστάτους ἁπάντων ὁρώντων ἀπέκτειναν· τοὺς	δὲ	λοιποὺς εἴασαν οἰκεῖν ὡς πρότερον
[5, 16]	μὲν ἀποκτείναντα ἐξ αὐτῶν, τοὺς	δὲ	λοιποὺς ἐκβαλόντα κρατῆσαι τοῦ στρατοπέδου.
[5, 67]	μοίρας τυχοῦσαι πανώλεθροι διεφθάρησαν. ~Παντὸς	δὲ	μάλιστα σκοπεῖν αὐτοὺς ἠξίου καινὴν
[5, 67]	ἥδιστον τοὺς βίους ἄγουσι. βλάβην	δὲ	μεγάλην οὐδεμίαν ἀπέφαινε συμβήσεσθαι τῇ
[5, 22]	Μαμιλίῳ καὶ Λατίνοις συνοισόμενοι· τὰ	δὲ	μέσα τῶν κεράτων οἱ ὕπατοι
[5, 8]	καθίστησιν ἐπὶ τοὺς ὑπάτους. ~Τὰ	δὲ	μετὰ ταῦτα ἔργα θατέρου τῶν
[5, 12]	μήτε τῇ πατρίδι μνησικακεῖν· ἑτέραν	δὲ	μεταλαβόντα οἴκησιν τὴν καταλειπομένην πατρίδα
[5, 42]	οὐδενὸς σφίσιν ἐμποδὼν γινομένου. παρεκάθηντο	δὲ	μεταξὺ τῶν τάφρων καὶ τῶν
[5, 57]	πλέθρα γῆς δημοσίας εἴκοσι· τοὺς	δὲ	μετασχόντας τῆς συνωμοσίας συλληφθέντας ἀποθανεῖν,
[5, 31]	τῷ δικαίῳ κτησάμενοι κατέσχον· εἰ	δὲ	μή γ´ ὅσα δυνατὰ ἀγρῶν
[5, 76]	πόνου καταλύεσθαι τοὺς πολέμους, εἰ	δὲ	μή γε σὺν ἐλαχίστῃ τοῦ
[5, 13]	χρόνον ὁρίσαντες ἡμερῶν εἴκοσιν· εἰ	δὲ	μὴ κατέλθοιεν ἐν ταύτῃ τῇ
[5, 39]	λοιποὺς ἐξωθεῖ τῆς τάξεως. εἰ	δὲ	μὴ νὺξ ἐπέλαβεν, ἅπαντες ἂν
[5, 46]	λαμβάνουσιν αὐτῶν τὰ ἐρύματα. τοῦ	δὲ	μὴ πανσυδὶ τὸν τῶν πολεμίων
[5, 24]	καὶ λίθοις χειροπληθέσιν ἔβαλλον, οἷς	δὲ	μὴ παρῆν ταῦτα τοῖς ξίφεσι
[5, 45]	τυχεῖν εἰρήνης καὶ φιλίας· ἐὰν	δὲ	μὴ ποιῶσι τὰ κελευόμενα προσδέχεσθαι
[5, 43]	τὴν μάχην ἀπολομένων ὄλεθρος· τοῦ	δὲ	μὴ προχείρως ἔτι τοὺς ἑαλωκότας
[5, 69]	ψῆφον ἀναδοῦναι τοῖς συνέδροις· τέως	δὲ	μηδεμίαν εἴσπραξιν εἶναι μήτε συμβολαίου
[5, 66]	τῶν δικαίων μὴ τυγχάνωσιν. εἰ	δὲ	μηδὲν ἀγανακτήσειν μέλλοιεν οἱ τῶν
[5, 64]	πρὸς τὰ ἔργα φιλοτιμίαι, τοῖς	δὲ	μηδὲν ἀπολαύειν μέλλουσιν ἀγαθὸν οὐδὲν
[5, 28]	τῆς ἐπιβουλῆς ἢ συνίστορας; ἀποκρύψῃ	δὲ	μηδὲν τῶν ἀληθῶν, ἵνα μὴ
[5, 52]	φίλους ἀφαιρεθέντας τὴν πατρίδα· ἐὰν	δὲ	μηδέτερον τούτων ὑπομείνωσι πράττειν, τότε
[5, 56]	τι ἂν αὐτοῖς κελεύῃ. ἵνα	δὲ	μηθὲν ἐν τῇ συλλήψει τῶν
[5, 70]	τὰ κελευόμενα ποιήσειν ἅπαντας. ἵνα	δὲ	μηθὲν ἐναντιωθεῖεν οἱ πένητες, εἴ
[5, 4]	ὁρίσωσιν οἱ πολῖται δικαίοις, ἐὰν	δὲ	μηκέτι βασιλεύεσθαι προαιρῶνται καθάπερ ἔμπροσθεν,
[5, 24]	τῆς πόλεως ἐν τάχει· ἦν	δὲ	μία κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους
[5, 14]	μὲν ὑπὸ φίλων παρασκευασθέντας, οὓς	δὲ	μισθοφόρους· ἐπεὶ δ´ ἔμαθον ἐξεληλυθότας
[5, 73]	αἱρετὴ τυραννὶς ἡ δικτατορία. δοκοῦσι	δέ	μοι καὶ τοῦτο παρ´ Ἑλλήνων
[5, 66]	εὐπορίαν, καταλυθήσεσθαι δὲ φιλεργίαν, κρείττω	δὲ	μοῖραν ἕξειν τοὺς ἀκολάστους τῶν
[5, 30]	πυλῶν ὑπομένοντας ἔτι προελθεῖν· μίαν	δὲ	μόνην ἔσεσθαι ἀποφαίνων καλὴν τῆς
[5, 54]	τῆς ἐπιχειρήσεως ἀπόρρητον φυλάττοντες, τοῦτο	δὲ	μόνον ἀξιοῦντες μαθεῖν, εἰ καιρὸς
[5, 24]	πληγὰς ἀνεχώρουν ἐπὶ πόδα. Ὁράτιος	δὲ	μόνος ἀνακαλουμένων αὐτὸν ἀπὸ τῆς
[5, 32]	μὲν Ὁρατίου τὸν υἱόν, Ποπλίου	δὲ	Οὐαλερίου τὴν θυγατέρα γάμων ἔχουσαν
[5, 21]	ὅθεν τὸν πόλεμον προσεδέχοντο. ~Ποπλίου	δὲ	Οὐαλερίου τοῦ προσαγορευθέντος Ποπλικόλα τὸ
[5, 46]	κατὰ τέλη βιασθέντες ἀνεστάλησαν. φυγῆς	δὲ	πάντων γενομένης ἐπὶ τοὺς χάρακας
[5, 51]	αὐτοὺς εἰς τὸν πόλεμον. τελευταῖος	δὲ	πάντων ὁ Ταρκυνίου κηδεστὴς Μαμίλιος
[5, 74]	παράδειγμα λαβεῖν, ὥσπερ ἔφην, Λικίννιος	δὲ	παρ´ Ἀλβανῶν οἴεται τὸν δικτάτορα
[5, 70]	βίοις τὸ ἀσφαλὲς ἔχειν· τὸν	δὲ	παρὰ ταῦτά τι ποιεῖν ἐπιχειροῦντα
[5, 19]	καλοῦσι Ῥωμαῖοι Οὐελίαν, ἐκλεξάμενος. πυθόμενος	δὲ	παρὰ τῶν ἐπιτηδείων, ὅτι ταῦτα
[5, 6]	βουλομένων τὰς ἀποδιδόναι κελευούσας. λαβόντες	δὲ	παρὰ τῶν ὑπάτων τὰς ἀποκρίσεις
[5, 9]	ταύτην ἐμπεσόντων τὴν φρενοβλάβειαν, τὰ	δὲ	παρακαλῶν ἑαυτῷ χαρίσασθαι τὰς ψυχὰς
[5, 52]	ἐνιαύσιον Ῥωμαίοις μὲν βουλῆς, ἑαυτοῖς	δὲ	παρασκευῆς, καὶ πρεσβευτὰς ἀποδείξαντες, οὓς
[5, 72]	προστεθέντος ἐπικυροῦται τὸ δόγμα. ὡς	δὲ	παρέλαβον τὴν ἐξουσίαν οἱ ὕπατοι
[5, 27]	ἐλάττους οἱ λοιποὶ γενήσεσθε· ἐὰν	δὲ	παρελθεῖν εἴσω τοῦ χάρακος ἐκγένηταί
[5, 39]	διέσωσεν ἐπὶ τὰ οἰκεῖα. τῆς	δὲ	παρεμβολῆς αὐτῶν οἱ ὕπατοι χωρὶς
[5, 41]	τὸ αὐτὸ φυλάττουσα ὄνομα. ~Ἐπεὶ	δὲ	παρεσκεύαστο ἅπαντα ἀμφοτέροις, πρῶτον μὲν
[5, 34]	τὴν πίστιν τῆς πόλεως. μίαν	δὲ	παρθένον ἐκ τῶν ὁμήρων, ὑφ´
[5, 17]	οἰόμενοι δεῖν τοὺς ἀγαθούς· Ῥωμαῖοι	δὲ	πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις ἀνδράσιν, ἐάν
[5, 11]	ἢ καταφρονήσει ἐπιτρέψαντες ἀνατραπῆναι· Βροῦτον	δὲ	πείθων μὴ μετ´ αἰσχύνης καὶ
[5, 37]	Ἑπτὰ πάγων κύριοι συντελέσειν. ~Ἐνιαυτῷ	δὲ	πέμπτῳ μετὰ τὴν ἐκβολὴν τοῦ
[5, 16]	τῶν μεγίστων ἀγῶνας καταχρῶνται. ~Ἤδη	δὲ	περὶ καταφορὰν ὄντος ἡλίου πρὸς
[5, 32]	τοῖς τυράννοις μηδὲν ἀποδιδόναι, πρεσβευτὰς	δὲ	περὶ τούτων πρὸς βασιλέα Πορσίναν
[5, 23]	τε καὶ Λατῖνοι μακρῷ. πολλῶν	δὲ	πεσόντων ἀφ´ ἑκατέρων δέος εἰσέρχεται
[5, 37]	ποταμῷ καλὸς μὲν ὀφθῆναι, γλυκὺς	δὲ	πίνεσθαι. ~Ἐκ δὲ τῶν ἑτέρων
[5, 65]	ἀπὸ τῶν τυράννων παρέσχοντο, ἔτι	δὲ	πλείονα παρέξεσθαι σπουδὴν ἔμελλον εἰς
[5, 36]	ὑπὸ τῶν Κυμαίων διεφθάρησαν, ἄλλοι	δὲ	πλείους σκεδασθέντες ἀνὰ τὴν χώραν
[5, 15]	τὸ ἔρυμα ἐξ ἐφόδου, πολλὰς	δὲ	πληγὰς λαβόντες ὑποστάντων αὐτοὺς τῶν
[5, 24]	μέρεσι τοῦ σώματος ἔχων, μίαν	δὲ	πληγὴν λόγχης, ἣ διὰ θατέρου
[5, 14]	δρυμὸν ἱερὸν ἥρωος Ὁρατίου. ἐτύγχανον	δὲ	πλήθει τε ἀγχώμαλοι μάλισθ´ αἱ
[5, 62]	καταλήψεσθαι τὴν πόλιν συμφοράν, τὸ	δὲ	πλῆθος ὠρρώδει τῶν πολεμίων· καὶ
[5, 44]	τινα κατακλείουσι ῥάχιν ἔρημον. θέμενοι	δὲ	πλησίον αὐτῶν τὰ ὅπλα· νὺξ
[5, 42]	ἐπὶ τῷ ἐρύματι γένωνται. ὡς	δὲ	πλησίον ἐγένοντο τοῦ χάρακος οἱ
[5, 68]	χρημάτων καλὸν ὀφείλημα περιῇ. κοινὴν	δὲ	ποιεῖν τὴν βοήθειαν ἅπασιν, ἧς
[5, 45]	πάλιν, ὥσπερ πρότερον ἦσαν, ταῦτα	δὲ	ποιήσαντας {αὐτοὺς} ἥκειν τότε περὶ
[5, 49]	δ´ ἄλλον ὄχλον ἀπέδοτο, τὴν	δὲ	πόλιν κατέσκαψεν. ~Ἐπὶ δὲ τῆς
[5, 58]	προσβολὰς ἐποιεῖτο συνεχεῖς. οὐ δυνάμενος	δὲ	πολιορκίᾳ τὸ τεῖχος ἑλεῖν ἀπεχαράκου
[5, 58]	οὐδὲν τοὺς ἔνδον ὠφελήσαντες· ἡ	δὲ	πόλις ἐν ταῖς αὐταῖς πάλιν
[5, 56]	πεφυκότων τοῖς πράγμασι παρακολουθεῖν· τοῖς	δὲ	πολιτικοῖς καὶ πάνυ ἀναγκαίαν ὑπάρχουσαν
[5, 65]	ἔχωσιν ἤδη τὸ ἀσφαλές. ~Ἐξαριθμησάμενος	δὲ	πολλὰ καὶ ἐκ πολλῶν παραδείγματα
[5, 7]	διαφανεῖ τὴν ὄψιν προσβαλών. ἐξελθὼν	δὲ	πολλῆς ἔτι νυκτὸς οὔσης ὡς
[5, 6]	πρὸς τοὺς φυγάδας ἐλάμβανον· συνιόντες	δὲ	πολλοῖς εἰς ὁμιλίαν καὶ διάπειραν
[5, 1]	μεθ´ ἑαυτοὺς γένους ὤμοσαν. Ἐπειδὴ	δὲ	πολλῶν καὶ μεγάλων ἀγαθῶν αἴτιοι
[5, 76]	ἐλάσοντες ἐπὶ τὴν Ῥώμην, ἐδαπάνων	δὲ	πολὺν εἰς τὸ μέλλειν χρόνον,
[5, 22]	τῆς πόλεως ἐστρατοπεδεύοντο πεδίῳ. βασιλεὺς	δὲ	Πορσίνας ἄγων τὴν στρατιὰν τὸ
[5, 22]	οἱ ἀποστάντες Ῥωμαίων ἐτάξαντο· βασιλεὺς	δὲ	Πορσίνας κατὰ μέσην τὴν φάλαγγα
[5, 27]	πολεμίων ἀποκτενεῖν ὑμῖν ὑποδέχομαι· ἀποθανόντος	δὲ	Πορσίνου καταλυθήσεται μὲν ὁ πόλεμος,
[5, 44]	τῆς τούτων ὑπατείας ἐπράχθη. ~Ποπλίου	δὲ	Ποστομίου τοῦ καλουμένου Τουβέρτου τὸ
[5, 18]	ἧς τοῖς πατρικίοις μετῆν. ὀψὲ	δέ	ποτε καὶ ταύτης ἔτυχον τῆς
[5, 3]	καὶ συλληψομένων τῆς καθόδου. ἀποδειχθέντων	δὲ	πρεσβευτῶν, οὓς αὐτὸς προείλετο, διδάξας
[5, 39]	πεζῶν ἐπαγόμενος βάδην ἠκολούθει· τῶν	δὲ	πρεσβυτέρων Σπόριον Λάρκιον τὸν ὑπατεύσαντα
[5, 52]	πόλεις δεόμενοι ταχείας συμμαχίας· οἱ	δὲ	προεστηκότες τῶν Λατίνων, ἀγορὰν ποιησάμενοι
[5, 9]	ἀπολογίαν ἔφησεν αὐτοῖς διδόναι. ὡς	δὲ	προήχθησαν οἱ νεανίσκοι πρὸς τὸ
[5, 65]	οἱ βασιλεῖς τὰ κοινά, μεγάλην	δὲ	προθυμίαν εἰς τὸ συνελευθερῶσαι τὴν
[5, 51]	τῆς πόλεως διεξῆλθε δημηγορίαν. ἀπολογουμένου	δὲ	πρὸς ἅπαντα τοῦ Οὐαλερίου καὶ
[5, 20]	Ταρκυνίου δυναστείας χρόνον ἀφειμέναι, τότε	δὲ	πρῶτον ὑπὸ τούτων ἀνανεωθεῖσαι· ἐξ
[5, 47]	εὑρίσκω γραφαῖς ἐπιχωρίοις φερόμενον. τότε	δὲ	πρῶτον, ὡς Λικίννιος ἱστορεῖ, τοῦτον
[5, 38]	παρέστη διαβαίνειν τὸν ποταμόν. ἔφθασε	δὲ	πρῶτος ὁ τῶν Ῥωμαίων ὕπατος
[5, 66]	οἱ τῶν συμβολαίων ἀποστερούμενοι, πρᾴως	δέ	πως καὶ ῥᾳθύμως οἴσειν τὰς
[5, 52]	τε καὶ ἐπιφανεστάτων ἀρξάμενοι. πολλῶν	δὲ	ῥηθέντων λόγων καὶ περὶ αὐτοῦ
[5, 42]	ὅπλα τρέπονται πρὸς φυγήν. οἱ	δὲ	Ῥωμαῖοι μέγα ἀναβοήσαντες· ἦν δὲ
[5, 46]	τῆς τῶν πολεμίων ὀλιγότητος, τοῖς	δὲ	Ῥωμαίοις δέος πρὸς τὸ τῶν
[5, 17]	ἔχω τὸ σαφὲς εἰπεῖν· ὅτι	δὲ	Ῥωμαίων ἐστὶν ἀρχαῖον εὕρεμα τὸ
[5, 37]	ἄρχων δ´ Ἀθήνησιν Ἀκεστορίδης, ὕπατοι	δὲ	Ῥωμαίων Μάρκος Οὐαλέριος ἀδελφὸς Οὐαλερίου
[5, 52]	τούτων ἐπράχθη τῶν ὑπάτων. ~Σερουιλίου	δὲ	Σολπικίου Καμερινοῦ καὶ Μανίου Τυλλίου
[5, 65]	κοινῆς ἐλευθερίας ἕνεκα πολεμοῦσι, τῶν	δὲ	συγκατακτησαμένων αὐτὴν ἀφαιρούμενοι, οὐ πονηρίαν
[5, 40]	Καμερίαν, Ῥωμαίων μὲν ἀποστήσας, ἐκείνοις	δὲ	συμμαχεῖν πείσας· ἀνθ´ ὧν αὐτὸν
[5, 46]	πιστὸν ἔχοντες· καὶ ἡ ἐμπειρία	δὲ	σὺν τῷ φιλοπόνῳ πολλὴ αὐτοῖς
[5, 46]	ἐστὶν ἔθνους, οὐ πρόσω. ~Ὡς	δὲ	συνεῖδον ἀμφότεροι τὰ τῶν πολεμίων
[5, 57]	τῷ δήμῳ ταὐτὰ δοκῇ. τοῦ	δὲ	συνεληλυθότος ὄχλου κύρια ποιήσαντος τὰ
[5, 23]	οἱ ὕπατοι κατεῖχον ἀμφότεροι. ~Ὡς	δὲ	συνῆλθον εἰς χεῖρας, ἐμάχοντο γενναίως
[5, 13]	ἦν τοῦδε τοῦ θεοῦ, Ταρκύνιος	δὲ	σφετερισάμενος ἔσπειρεν αὐτὸ μέγιστον ἡγοῦμαι
[5, 65]	παρακληθέντες, βίων μὲν σπανίζοντες, τὰ	δὲ	σώματα καὶ τὰς ψυχάς, ἃ
[5, 63]	τῶν πολλῶν ἀγώνων περιῆν. ~Παρασκευαζόμενοι	δὲ	τὰ εἰς τὸν πόλεμον ἐπιτήδεια
[5, 65]	κατασκευάσωνται τῇ πόλει γενέσθαι; διεξελθὼν	δὲ	τὰ ξενικὰ παραδείγματα τελευταῖον τὸν
[5, 8]	τοῖς πελέκεσιν ἀποκοπῆναι. ὑπὲρ ἅπαντα	δὲ	τὰ παράδοξα καὶ θαυμαστὰ τοῦ
[5, 32]	τὴν ἀρχὴν ὑπ´ ἐκείνου, στέργειν	δὲ	τὰ παρόντα ἠναγκάζοντο καὶ τὰ
[5, 13]	τῶν ἐχθρῶν ἑταιρίας ἐμείωσαν. ἦν	δὲ	τὰ πολιτεύματα τῶν ἀνδρῶν τοιάδε·
[5, 3]	μητρὸς αὐτῷ γένος ἦν. πείσας	δὲ	τὰ τέλη τῶν Ταρκυνιητῶν δωρεαῖς
[5, 19]	γένωνται χρῆσθαι τοῖς πελέκεσιν, ἔνδον	δὲ	ταῖς ῥάβδοις κοσμεῖσθαι μόναις· νόμους
[5, 6]	τε καὶ φέρεσθαι σκηπτόμενοι· ὡς	δὲ	τἀληθὲς εἶχε ταράττοντες καὶ σκευωρούμενοι
[5, 5]	κατελθεῖν ἐπὶ τὴν ἀρχήν. Κολλατῖνος	δὲ	τἀναντία παρῄνει λέγων, ὡς οὐδὲν
[5, 10]	τοὺς τυράννους καὶ πολεμεῖν· ἐπεὶ	δὲ	τἀναντία φρονῶν γέγονέ μοι καταφανὴς
[5, 61]	ὅπλα πείθοντες αὐτοὺς ἀναλαβεῖν, μάλιστα	δὲ	Ταρκύνιός τε καὶ ὁ κηδεστὴς
[5, 26]	ποταμοῦ χώρας ἁπάσης ἐκράτει. οἱ	δὲ	Ταρκυνίου παῖδες καὶ ὁ κηδεστὴς
[5, 62]	λέγοντες οὐ πρὸ πολλοῦ, πρὸς	δὲ	Ταρκυνίους συγγένειαν εἶναι σφίσι καὶ
[5, 7]	τοῖς ἐκ Τυρρηνίας πρέσβεσιν, ἐκείνους	δὲ	Ταρκυνίῳ. ἐν τούτῳ δὴ τῷ
[5, 53]	οὐ πάνυ βεβαίας ἀφίεσαν· μεταθέμενοι	δὲ	τὰς γνώμας τὸν πολιτικὸν καὶ
[5, 51]	αὐτοὺς ἀμύνεσθαι χρή. Ἐν ᾧ	δὲ	ταῦτ´ ἐπράττετο χρόνῳ, συνωμοσία κατὰ
[5, 30]	πρὸς ἅπαντας ἀρκοῦσα φυλακή. ~Ὡς	δὲ	ταῦτ´ ἤκουσεν ὁ βασιλεύς, ἐκεῖνον
[5, 46]	παρὰ ταῖς σκηναῖς ὑσσῶν· ἔστι	δὲ	ταῦτα βέλη Ῥωμαίων, ἃ συνιόντες
[5, 14]	τὰ τῆς πόλεως φρονεῖν. ~Διαπραξάμενοι	δὲ	ταῦτα καὶ τὰ πρὸς τὸν
[5, 68]	Ῥωμαίων ἀρετῇ προσήκειν. ὑπὲρ ἅπαντα	δὲ	ταῦτα καὶ τἆλλα, δεινόν τι
[5, 71]	τὸ ἀνόητον παραχθησομένου· ὑπὲρ ἅπαντα	δὲ	ταῦτα καὶ τἆλλα ὅσα δεῖ
[5, 57]	τόπῳ θέσθαι τὰ ὅπλα. ~Παρασκευασάμενος	δὲ	ταῦτα τοῖς μηνύσασι τὴν πρᾶξιν
[5, 65]	περὶ αὐτῆς κινδύνους ἐπιδιδόντες. ἔφη	δὲ	τελευτῶν ὡς εἰ καὶ μηδὲν
[5, 29]	ἐλπίδος ἀποθανεῖν ὑπάρχει μοι, χαρίσασθαι	δὲ	τῇ γειναμένῃ τὴν ἐμαυτοῦ ψυχὴν
[5, 35]	ταῦτα μὲν τοῖς ἀνδράσι· Κλοιλίᾳ	δὲ	τῇ παρθένῳ στάσιν εἰκόνος χαλκῆς
[5, 19]	σαφὲς εἰδέναι παρίημι σκοπεῖν. ~Μετὰ	δὲ	τὴν Βρούτου τελευτὴν ὁ συνύπατος
[5, 72]	πόλεως τὴν ὅσιον ἀρχήν. ~Ἐπαινεσάντων	δὲ	τὴν γνώμην ἁπάντων μετὰ τοῦτον
[5, 30]	ποιῶν οὐ δεήσεται φυλακῆς· θαυμασάντων	δὲ	τὴν διάνοιαν αὐτοῦ πάντων καὶ
[5, 34]	πολεμιστῇ φαλάροις κεκοσμημένῳ διαπρεπέσι. μετὰ	δὲ	τὴν ἐκκλησίαν τὰ περὶ τῆς
[5, 1]	ἐνίκα στάδιον Ἰσχόμαχος Κροτωνιάτης, Ἀθήνησι	δὲ	τὴν ἐνιαύσιον ἀρχὴν ἔχοντος Ἰσαγόρου.
[5, 70]	νέᾳ ἀρχῇ μῆνας ἕξ, μετὰ	δὲ	τὴν ἑξάμηνον αὖθις ἄρχειν τοὺς
[5, 7]	ἐφ´ ἱερὰ καὶ θυσίαν· μετὰ	δὲ	τὴν ἑστίασιν ἐξελθεῖν ἐκ τοῦ
[5, 22]	πολλῇ καταφρονήσει τὴν δύναμιν. εἶχον	δὲ	τὴν ἡγεμονίαν τοῦ μὲν ἀριστεροῦ
[5, 58]	πρᾶξις ἐκ τῶν πενήτων· Οὐετούριος	δὲ	τὴν ἡμίσειαν τῆς στρατιᾶς ἐπαγόμενος
[5, 26]	σφίσι πέμψαι διὰ ταχέων, εἰς	δὲ	τὴν Καμπανίδα Κύμην καὶ τὰς
[5, 23]	τοῖς φεύγουσιν οἱ διώκοντες. οἱ	δὲ	τὴν ὁρμὴν τῶν πολεμίων ἐπισχόντες
[5, 29]	τῶν ἐπιτυχόντων ἕνεκα γένους, ἐλευθερῶσαι	δὲ	τὴν πατρίδα τοῦ πολέμου βουληθεὶς
[5, 22]	Τυρρηνῶν ἐν αὐτῷ καθίστησιν· ἐπὶ	δὲ	τὴν πόλιν ἐλαύνων ὡς καὶ
[5, 61]	αὐτοῖς ἔφασαν δεήσειν πολέμου· εἰ	δὲ	τὴν συνήθη φυλάξαντες αὐθάδειαν, οὐδὲν
[5, 10]	τὸν δῆμον εἰς ἐκκλησίαν. πληρωθείσης	δὲ	τῆς ἀγορᾶς ὄχλου· περιβόητον γὰρ
[5, 12]	τε καὶ θαυμάζεσθαι ἄξιον, μάλιστα	δὲ	τῆς αὐταρκείας τοῦ βίου. φιλοσοφία
[5, 72]	τῷ συνεδρίῳ παρόντας ἀμηχανίᾳ. διαλυθείσης	δὲ	τῆς βουλῆς οἱ προσήκοντες κατὰ
[5, 68]	ἐπὶ τὸν πόλεμον προσλαμβάνειν. κεφάλαιον	δὲ	τῆς γνώμης ἦν αὐτῷ τόδε·
[5, 33]	κελεύσας ἀπέδωκεν αὐτοῖς λόγον. ~Ἔτι	δὲ	τῆς δικαιολογίας γινομένης ἧκέ τις
[5, 28]	αὐτὸν ἑστῶτας ἐνόπλους συχνούς. διαμαρτὼν	δὲ	τῆς δόξης, οἷα δὴ μηδέποτε
[5, 50]	τὴν δὲ πόλιν κατέσκαψεν. ~Ἐπὶ	δὲ	τῆς ἑβδομηκοστῆς ὀλυμπιάδος, ἣν ἐνίκα
[5, 29]	σώματος ἀθάνατον δόξαν καταλιπεῖν· ψευσθεὶς	δὲ	τῆς ἐλπίδος ἀντὶ σοῦ τὸν
[5, 27]	ῥᾳδίως αὐτοῦ κρατήσειν οἴομαι· περὶ	δὲ	τῆς ἐμαυτοῦ ψυχῆς, εἰ περιέσται
[5, 52]	τούτων οὐδέτερον ὑπομενοῦσι Ῥωμαῖοι, προφάσεις	δὲ	τῆς ἔχθρας βουλόμενοι λαβεῖν εὐπρεπεῖς,
[5, 77]	ἡ τοῦ δικτάτορος ἀρχή. ἐπὶ	δὲ	τῆς κατὰ τοὺς πατέρας ἡμῶν
[5, 32]	πόλεως αἰτεῖν παρ´ αὐτῶν. ~Ἀφικομένης	δὲ	τῆς πρεσβείας εἰς Ῥώμην ἡ
[5, 53]	πρὸς τὴν ἐπίθεσιν ὑπήκουσαν. ὁ	δὲ	τῆς συνωμοσίας αὐτῶν τοιόσδε ἦν
[5, 48]	τῆς τροπῆς αἰχμάλωτος γενέσθαι. ~Ἐπὶ	δὲ	τῆς τούτων ἀρχῆς Πόπλιος Οὐαλέριος
[5, 26]	τῶν ἐρυμάτων βοσκήμασιν ἐπετίθεντο. κρατουμένης	δὲ	τῆς ὑπαίθρου πάσης ὑπὸ τῶν
[5, 48]	δημεύσας αὐτῶν τὰς ὑπάρξεις, τετράκις	δὲ	τῆς ὑπατικῆς ἐξουσίας γενόμενος κύριος,
[5, 66]	πράξασαι τὴν ἐλευθερίαν ἀφῃρέθησαν, αἱ	δὲ	τῆς χείρονος μοίρας τυχοῦσαι πανώλεθροι
[5, 70]	ἀνελεῖν κατὰ τὸ παρόν, ἑτέραν	δέ	τινα ἀρχὴν ἀποδεῖξαι πολέμου τε
[5, 47]	καὶ τὰ σκῦλα συλλέξαντες· ἑάλω	δέ	τινα καὶ ἀπὸ τῶν ζώντων
[5, 55]	θάνατον τῶν πολιτῶν καταψηφιοῦνται· καινὸν	δέ	τινα τρόπον ἀπάτης ἐξεῦρε τῶν
[5, 69]	ἀλλήλων διαφέρουσαι γνῶμαι ἐλέχθησαν, ἕτεραι	δέ	τινες αἱ τὴν μεταξὺ τούτων
[5, 2]	εἰς ἀνέλπιστον ἀφιγμένοις ἐλευθερίαν, εὑρέθησαν	δέ	τινες ἐξ αὐτῶν ὅμως, οἷς
[5, 2]	ὑπηρέτας ῥάβδους ἔχοντας μόνον, ὡς	δέ	τινες ἱστοροῦσι, καὶ κορύνας, γίνεσθαι
[5, 5]	μηδὲ τοῖς κατάγουσιν ἐπιτρέψειν· εἰ	δέ	τινος ἄλλου δεῖσθε τῶν μετρίων,
[5, 74]	διοικούμεναι, καθάπερ ἡ Λακεδαιμονίων· ἀρξαμένων	δέ	τινων ἐν ταῖς ἐξουσίαις πλημμελεῖν
[5, 69]	διαμειψαμένους ὑπὲρ αὐτῶν σώματα. τοιούτων	δέ	τινων λεχθέντων ἡ νικῶσα ἦν
[5, 17]	τοῖς ἀπογενομένοις, ἑκκαίδεκα ἔτεσιν. εἰ	δέ	τις ἐάσας σκοπεῖν, οἵ τινες
[5, 41]	βουλομένοις, περιέμεινε τὸν καιρόν· αὐτόμολος	δέ	τις ἐλθὼν εἰς τὸν χάρακα
[5, 40]	δὴ περὶ ταῦτ´ ἦσαν· τύχη	δέ	τις ἐξισῶσαι βουλομένη ταῖς βλάβαις
[5, 69]	συμβεβληκότες αὐτοῖς μηθὲν ἀδικηθῶσιν. ἐδόκει	δέ	τισι καὶ τῶν ἤδη κατεχομένων
[5, 53]	δημοτικοῦ μέρος καὶ ἐνόσει, μάλιστα	δὲ	τὸ ἄπορον καὶ ὑπὸ δανείων
[5, 69]	δανεισταῖς, οὐ τὰ σώματα· οἱ	δὲ	τὸ δημόσιον ὑπὲρ τῶν ἀδυνάτων
[5, 69]	γενέσθαι περὶ αὐτῶν προβούλευμα· ὅταν	δὲ	τὸ κράτιστον τέλος οἱ πόλεμοι
[5, 22]	μέσην τὴν φάλαγγα ἐτέτακτο. Ῥωμαίων	δὲ	τὸ μὲν δεξιὸν κέρας Σπόριος
[5, 72]	τοῖς ἀνδράσιν οὕτως ποιεῖν· κρεῖττον	δὲ	τὸ μηδ´ ὑμῶν ἕτερόν τι
[5, 70]	αὐτοῖς νόμον ἀνελοῦσα ἔλαθεν. ἦν	δὲ	τὸ προβούλευμα τοιόνδε· Λάρκιον μὲν
[5, 37]	ὁρίζων τὴν ἑκατέρων χώραν· συνάπτει	δὲ	τὸ ῥεῦμα τῷ Τεβέρει ποταμῷ
[5, 39]	ἱπποκρατούντων ἤδη πανσυδὶ διεφθάρησαν. νῦν	δὲ	τὸ σκότος τοὺς διαφυγόντας ἐκ
[5, 57]	καὶ τὸ προβούλευμα ἀνέγνωσαν. ἦν	δὲ	τοιόνδε· Ταρκυνίοις μὲν τοῖς μηνύσασι
[5, 24]	ἐμοῦ τοιαύτην φυλάττουσι Ῥωμαῖοι· ἐπιστεῖλαι	δὲ	τοῖς ἀνδράσιν, ὅταν τὰ πλείω
[5, 45]	ἂν οἱ κεκρατηκότες τάξωσιν. ἀποκρινάμενοι	δὲ	τοῖς πρεσβευταῖς ἀπαγγέλλειν πρὸς τὸ
[5, 51]	τὴν φυγὴν τῆς πατρίδος, οἱ	δὲ	τὸν ἀνδραποδισμὸν καὶ τὴν κατασκαφὴν
[5, 19]	τὴν ἀρχὴν κατασχὼν ἀποθνήσκει. εἰς	δὲ	τὸν ἐκείνου τόπον καθίστησι Μάρκον
[5, 49]	ἀναγκαίοις τῶν συγγενῶν κήδεσι. ~Μετὰ	δὲ	τὸν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον ὕπατοι καθίστανται
[5, 36]	τῆς τρίτης ὑπατείας ἐπράχθη. ~Οἱ	δὲ	τὸν τέταρτον ἐνιαυτὸν ἄρξαντες ὕπατοι
[5, 10]	προδότας τῆς πατρίδος σώζεις, ἐμὲ	δὲ	τὸν ὑπὲρ αὐτῆς ἀγωνιζόμενον ἀποκτενεῖς;
[5, 9]	ὡς δι´ ἐκείνου σωθησόμενοι. κελεύσαντος	δὲ	τοῦ Βρούτου τοῖς ῥαβδούχοις ἀποσπᾶν
[5, 28]	ἄνδρα κατὰ τῆς κεφαλῆς. ἀποθανόντος	δὲ	τοῦ γραμματέως πληγῇ μιᾷ, συλληφθεὶς
[5, 16]	τοῦ θεοῦ τὸ ἔργον. ἡ	δὲ	τοῦ δαιμονίου φωνὴ θαρρεῖν παρεκελεύετο
[5, 67]	ἐχούσης τι τῆς βουλῆς, σώματι	δὲ	τοῦ δήμου. ἐὰν μὲν οὖν
[5, 24]	ἔχοντι πρόβλημα τὸν ποταμόν, ἐκ	δὲ	τοῦ κατὰ πρόσωπον ὅπλων τε
[5, 54]	ἤδη πράττειν, ἃ βούλονται. ἀποκριναμένου	δὲ	τοῦ μάντεως, ὅτι πονηρὰν καὶ
[5, 14]	ἀμφοτέρων τὴν ἵππον στήσαντες. ἡγεῖτο	δὲ	τοῦ μὲν δεξιοῦ Ῥωμαίων κέρατος
[5, 5]	βίᾳ κατασχὼν οὔτε λάθρα, παρὰ	δὲ	τοῦ πατρὸς διαδεξάμενος καὶ πρὸς
[5, 26]	περὶ τῆς φιλίας ὅρκια· ἐκ	δὲ	τοῦ Πωμεντίνου πεδίου Λάρκιός τε
[5, 1]	τετταράκοντα καὶ διακοσίων ἀριθμόν, ἐπὶ	δὲ	τοῦ τελευταίου βασιλέως τυραννὶς γενομένη
[5, 33]	δολίων μηθὲν προσέχειν αὐτοῖς. ἀπολογουμένου	δὲ	τοῦ ὑπάτου καὶ τὸ ἔργον
[5, 29]	δι´ ὅρκων τὸ πιστόν. μετὰ	δὲ	τοῦθ´ ὁ Μούκιος καινότατον ἐνθυμηθεὶς
[5, 58]	σπάνει τῶν ἀναγκαίων ἐπονεῖτο, κατὰ	δὲ	τοὺς αὐτοὺς χρόνους Σέξτος Ταρκύνιος
[5, 52]	σπονδὰς τῶν διαλελύσθαι λεγόντων· ἐπὶ	δὲ	τοὺς ἐν Φιδήνῃ τὸν ἕτερον
[5, 10]	τῆς πόλεως οἱ ἐχθροί· νῦν	δὲ	τοὺς ἐπὶ καθόδῳ τῶν τυράννων
[5, 30]	δῆσαι καὶ φυλάττειν ἐπιμελῶς· αὐτὸς	δὲ	τοὺς πιστοτάτους τῶν φίλων παραλαβὼν
[5, 41]	ἐπιχειρεῖν τοῖς πολεμίοις ὑποθησόμενον· αὐτὸς	δὲ	τοὺς ταξιάρχους καὶ λοχαγοὺς καλέσας
[5, 9]	τοὺς λογισμοὺς παθῶν καρτερός. ~Ἀποκτείνας	δὲ	τοὺς υἱοὺς εὐθὺς ἐκάλει τοὺς
[5, 53]	ἐκείνους τῶν ἐπικαίρων χωρίων· ἀλαλαγμῷ	δὲ	τοῦτ´ ἔμελλεν αὐτοῖς γενήσεσθαι φανερόν·
[5, 22]	τὸν καλούμενον Ἰανίκολον ὄχθον· ἔστι	δὲ	τοῦτ´ ὄρος ὑψηλὸν ἀγχοῦ τῆς
[5, 68]	ἰδίων τούτους εὖ ποιεῖν. ἄριστα	δὲ	τοῦτο καὶ γινώσκειν καὶ ποιήσειν
[5, 67]	καὶ εἰς ἄπειρον προβαίνειν· μάλιστα	δὲ	τοῦτο πάσχειν τοὺς ὄχλους· ἃ
[5, 42]	δὲ Ῥωμαῖοι μέγα ἀναβοήσαντες· ἦν	δὲ	τοῦτο σύνθημα τοῖς ἐπὶ τῆς
[5, 3]	ἦσαν πεποιημένοι πρὸς αὐτόν· ἐπὶ	δὲ	τούτοις ἅπασι τῆς κατειληφυίας αὐτὸν
[5, 55]	ἀπολογίαν αὐτοῖς καταλείπεσθαι μηδεμίαν, πρὸς	δὲ	τούτοις οὐκ εἰς ἔρημον συναχθέντες
[5, 71]	πολεμικῶν ἀγώνων ἐμπειρίαν ἔχοντος, πρὸς	δὲ	τούτοις φρονίμου τε καὶ σώφρονος
[5, 57]	συνεκλείσθησαν χωρίῳ περιστάντες κατεφόνευσαν. διαχρησάμενοι	δὲ	τούτους οὐκέτι παρεδέξαντο μήνυσιν οὐδεμίαν
[5, 39]	ἐπὶ χρόνον πολὺν ἀγών. ἐν	δὲ	τούτῳ καὶ ὁ Ποστόμιος τοὺς
[5, 75]	τῆς ἀρχῆς, αὐτὸς ἀνανεωσάμενος. καταπληξάμενος	δὲ	τούτῳ τε καὶ τοῖς ἄλλοις
[5, 40]	τὸ ἔξω μέρος ἀνοίγονται. ~Παρὰ	δὲ	τούτων ἐκδέχονται τῶν ἀνδρῶν τὴν
[5, 32]	θυγατέρα γάμων ἔχουσαν ὥραν. ἀφικομένων	δὲ	τούτων ἐπὶ τὸ στρατόπεδον ἥσθη
[5, 66]	τὰ ἑαυτοῦ χρήματα προήσεσθαι· ἐκ	δὲ	τούτων φθονήσεσθαι μὲν εὐπορίαν, καταλυθήσεσθαι
[5, 75]	ἣν αὐτὸς ἐβούλετο λαβεῖν, τὴν	δὲ	τρίτην Σπόριον Κάσσιον τὸν ἱππάρχην,
[5, 75]	προὔργου τὰ πλείω γράφειν. ~Ὃν	δὲ	τρόπον ὁ Λάρκιος ἐχρήσατο τοῖς
[5, 57]	ἔθηκεν εἰς ταῦτα ἱεράς. Μανίου	δὲ	Τυλλίου θατέρου τῶν ὑπάτων ἐν
[5, 47]	ἄλλα πάντα ταὐτὰ ἔχει. αἴτιον	δὲ	τῷ ἀνδρὶ {Ποστομίῳ} τῆς ἐλάττονος
[5, 47]	ἐφ´ ἁρματίου δίφρου βασιλικοῦ, Ποστόμιος	δὲ	τῷ ἐλάσσονι καὶ ὑποδεεστέρῳ, ὃν
[5, 24]	μὲν τῷ ξίφει παίων, οὓς	δὲ	τῷ θυρεῷ περιτρέπων πάντας ἀνέστειλε
[5, 35]	ᾗ οἱ βασιλεῖς ἐκοσμοῦντο· Μουκίῳ	δὲ	τῷ προελομένῳ περὶ τῆς πατρίδος
[5, 14]	Οὐιεντανούς, ἀξιοχρέοις δυνάμεσιν ἀμφοτέρας, ἐκ	δὲ	τῶν ἄλλων ἐθελοντάς τινας, οὓς
[5, 60]	μαστιγωθέντας ἀποκοπῆναι τὰς κεφαλάς· περὶ	δὲ	τῶν ἄλλων ἐπ´ ἐκείνῳ τὴν
[5, 21]	Ῥωμαίων ἐκ τοῦ φανεροῦ· παρὰ	δὲ	τῶν ἄλλων ὁμοεθνῶν, οἷς οὐκ
[5, 25]	μιᾷ ζεύγει βοῶν περιαρόσει· χωρὶς	δὲ	τῶν δημοσίᾳ δοθέντων κατὰ κεφαλὴν
[5, 58]	ἐφόδου τὸ φρούριον παραληψόμενος. γενναίως	δὲ	τῶν ἔνδον ἀπομαχεσαμένων, παρεσκεύαστο μὲν
[5, 38]	ὀφθῆναι, γλυκὺς δὲ πίνεσθαι. ~Ἐκ	δὲ	τῶν ἑτέρων τοῦ ποταμοῦ μερῶν
[5, 14]	φάλαγγα τῶν πεζῶν ποιήσαντες, ἐπὶ	δὲ	τῶν κεράτων ἀμφοτέρων τὴν ἵππον
[5, 53]	ἐβούλετο, διέλυσαν τὸν σύλλογον. ~Διασκεδασθέντων	δὲ	τῶν Λατίνων κατὰ πόλεις, ὁρῶντες
[5, 54]	ἑαυτῷ κατεῖχεν οὐδενὶ φράσας· τοὺς	δὲ	τῶν Λατίνων πρέσβεις ἀναβαλλόμενος τέως
[5, 2]	τινες ἱστοροῦσι, καὶ κορύνας, γίνεσθαι	δὲ	τῶν πελέκεων τὴν παράληψιν ἐκ
[5, 11]	πᾶσι τοῖς λεγομένοις θορύβους. ἠγριωμένων	δὲ	τῶν πολιτῶν πρὸς αὐτὸν καὶ
[5, 35]	πόλιν τοιούτου τέλους ἔτυχεν. ~Ἡ	δὲ	τῶν Ῥωμαίων βουλὴ μετὰ τὴν
[5, 27]	καὶ λιμοῦ ἀπηλλάχθαι. ~Οὐκ ἀνασχομένων	δὲ	τῶν Ῥωμαίων τὰς ἐπιταγάς, ἀλλὰ
[5, 41]	ταχείαν ἕξοντος τὴν κρίσιν, ὁ	δὲ	τῶν Σαβίνων στρατηγὸς ὀρρωδῶν ἐκ
[5, 9]	μὲν τυράννους φυγαῖς ἐζημιῶσθαι, τοὺς	δὲ	τῶν τυράννων φίλους θανάτῳ. ἀντιλέγοντος
[5, 34]	αἰσχύνῃ τε καὶ μίσει. ὁ	δὲ	τῶν Τυρρηνῶν βασιλεὺς τὰ ὅμηρα
[5, 6]	ἄγειν τὰς οὐσίας ἀφαιρεθέντες. ~Ταῦτα	δὲ	τῶν ὑπάτων λεγόντων καὶ πολλῶν
[5, 75]	κρατίστην περὶ αὑτὸν εἶχεν, ἐκ	δὲ	τῶν ὑπολειπομένων Κλοίλιον ἐκέλευσε τὸν
[5, 32]	καὶ τὴν χώραν παραλαβεῖν, περὶ	δὲ	τῶν χρημάτων αὐτὸν δικαστὴν γενόμενον
[5, 43]	μὲν χάραξ αὐθημερὸν ἑάλω. ~Ἡ	δὲ	Φιδήνη πολιορκηθεῖσα οὐ πολλαῖς ἡμέραις,
[5, 66]	τούτων φθονήσεσθαι μὲν εὐπορίαν, καταλυθήσεσθαι	δὲ	φιλεργίαν, κρείττω δὲ μοῖραν ἕξειν
[5, 38]	Ῥωμαίους ἐξεῖργον τοῦ ποταμοῦ. πολλῶν	δὲ	φόνων καὶ τραυμάτων γενομένων καὶ
[5, 42]	ὁ τῶν προηγουμένων ὄλεθρος· ἐπεὶ	δὲ	φῶς ἐγένετο σελήνης ἀνισχούσης οἱ
[5, 71]	κατὰ τοὺς νόμους εἶχε, τῷ	δὲ	χαρίσασθαι τὴν ἀμφοτέρων ἐξουσίαν, μείζονα
[5, 31]	Ταρκυνίων μηδένα ποιεῖσθαι λόγον, τὰ	δὲ	χρήματα αὐτοῖς ἀξιοῦν ἀποδοθῆναι, μάλιστα
[5, 18]	μὲν εἰς ἐπιφάνειαν προελθών, ἀκαρῆ	δὲ	χρόνον ἀνθήσας ἐν αὐτῇ Ῥωμαίων
[5, 75]	τε καὶ τέκνων. ἐν ὀλίγῳ	δὲ	χρόνῳ πάντων τιμησαμένων διὰ τὸ
[5, 10]	σῶμα παρ´ ἡμῖν ἔχεις, τὴν	δὲ	ψυχὴν παρὰ τοῖς πολεμίοις, καὶ
[5, 12]	παρὰ τοῖς ὑποδεξαμένοις ἔχειν, τὴν	δὲ	ψυχὴν παρὰ τοῖς προπέμπουσι. ταῦτα
[5, 27]	πρὸς αὐτήν, ἐπειδὴ συνήχθη, λέγει	τοιάδε·	Ἄνδρες πατέρες, ἐγχείρημα τολμᾶν διανοούμενος,
[5, 10]	ἐν τῷ συνεδρίῳ παραστησάμενος ἔλεξε	τοιάδε·	Ἐβουλόμην μὲν ἄν, ὦ {ἄνδρες}
[5, 19]	ἐνιαυτῷ συντελεσθέντα ὑπὸ τῶν ὑπάτων	τοιάδε	ἦν· ~Τῷ δ´ ἑξῆς αὐτός
[5, 13]	δὲ τὰ πολιτεύματα τῶν ἀνδρῶν	τοιάδε·	πρῶτον μὲν ἐκ τῶν δημοτικῶν
[5, 36]	χάρισι ταύταις ὑπαχθέντας μηκέτι τῆς	οἴκαδε	ἀφίξεως πόθον ἔχειν, ἀλλὰ παρὰ
[5, 65]	τοιοῦτον ὑπ´ αἰσχύνης κρατούμενοι λέγειν,	μηδὲ	ἀπαγγέλλειν, τοὺς πατρικίους ἐχρῆν λογισμὸν
[5, 68]	ἐκγόνοις κατέλιπον, μὴ κατὰ προαίρεσιν	μηδὲ	πεισθέντας μηδ´ ἐν ᾧ προσῆκε
[5, 68]	ὧν τὰ χρήματα ἀφαιροῦνται, τούτοις	μηδὲ	τὰς ὑπὲρ τῶν εὐεργεσιῶν καταλιπεῖν
[5, 64]	πόλει τὴν ἡγεμονίαν κατασκευάσαντες αὐτοὶ	μηδὲ	τὴν ἐλευθερίαν τοῖς σώμασι φυλάξαι
[5, 1]	Ῥωμαίων πόλεως μηκέτι καταστήσειν μηθένα	μηδὲ	τοῖς καθιστάναι βουλομένοις ἐπιτρέψειν. ταῦτα
[5, 5]	μήτ´ αὐτοὶ κατάξειν τοὺς τυράννους	μηδὲ	τοῖς κατάγουσιν ἐπιτρέψειν· εἰ δέ
[5, 31]	ἔδωκε τοῖς πρεσβευταῖς ὁ βασιλεύς,	τοιαίδε·	Περὶ μὲν καθόδου Ταρκυνίων μηδένα
[5, 7]	ὧν τ´ ἤκουσε καὶ ὧν	εἶδε	γίνεται. ὁ δ´ ὡς ἔμαθεν
[5, 40]	ἐκ τῶν πολεμίων βοήθειαν προσέθηκε	τοιάνδε.	ἀνήρ τις ἐκ τοῦ Σαβίνων
[5, 7]	ἐπιστολῶν ἐγκρατεῖς οἱ ὕπατοι κατὰ	τοιάνδε	τινὰ συντυχίαν. παρ´ Ἀκυλλίοις τοῖς
[5, 5]	Περὶ μὲν εἰσόδου Ταρκυνίων εἰς	τήνδε	πόλιν παύσασθε, ἄνδρες Τυρρηνοί, τὰ
[5, 27]	μαθήσονται. τὸ δ´ ἐγχείρημά μου	τοιόνδε	ἐστίν. αὐτομόλου σχῆμα μέλλω λαβὼν
[5, 70]	ἔλαθεν. ἦν δὲ τὸ προβούλευμα	τοιόνδε·	Λάρκιον μὲν καὶ Κλοίλιον τοὺς
[5, 57]	τὸ προβούλευμα ἀνέγνωσαν. ἦν δὲ	τοιόνδε·	Ταρκυνίοις μὲν τοῖς μηνύσασι τὴν
[5, 17]	Οὐαλέριος πρῶτος κατεστήσατο τὸν νόμον	τόνδε	Ῥωμαίοις ἢ κείμενον ὑπὸ τῶν
[5, 49]	ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων συμμαχίας κατὰ	τόνδε	τὸν πόλεμον, ἄγων τὴν ἡμίσειαν
[5, 40]	πράγματα παρέσχε καὶ τοῦ κατορθωθῆναι	τόνδε	τὸν πόλεμον ἁπάντων ἔδοξεν αἰτιώτατος
[5, 68]	δὲ τῆς γνώμης ἦν αὐτῷ	τόδε·	τοὺς μὲν θέλοντας τῶν πολιτῶν
[5, 75]	ὑπὸ Ῥωμαίων, καὶ οὐθεὶς εἰς	τόδε	χρόνου δικτάτωρ αἱρεθεὶς χωρὶς ἱππάρχου
[5, 72]	γνώμῃ, δυεῖν ἀνδρῶν κρατίστων εἰς	τόδε	χρόνου τὰ κοινὰ διοικούντων, ὧν
[5, 17]	ἔχει, τοσούτῳ φρονιμώτερον εὑρήσει παρὰ	τοῖσδε	κείμενον αὐτὸν ἢ παρ´ ἐκείνοις,
[5, 53]	ὁ δὲ τῆς συνωμοσίας αὐτῶν	τοιόσδε	ἦν λογισμός. τοὺς μὲν ἡγεμόνας
[5, 56]	συνωμοτῶν, ὃν ἐξεῦρεν ὁ ὕπατος,	τοιόσδε.	τῶν μετεχόντων τοῦ βουλευτικοῦ συνεδρίου
[5, 37]	εὐπρεπεῖς ἐπὶ τῆς τετάρτης μετὰ	τούσδε	τοὺς ἄνδρας ὑπατείας πάντα τὸν
[5, 75]	ταπεινῆς πόλεως πολιτεύματα καὶ βίους	οὐδὲ	ἀνωνύμων καὶ ἀπερριμμένων ἀνθρώπων βουλεύματα
[5, 69]	παρὰ τῆς βουλῆς ἐλπὶς φανερὸν	οὐδὲ	βέβαιον ἔχουσα οὐδέν· ἀλλὰ δυεῖν
[5, 59]	κράτος αἱρήσειν τὴν πόλιν ὑπολαμβάνων.	οὐδὲ	γὰρ αἱ Λατίνων πόλεις, αἷς
[5, 48]	τὸν θάνατον αὐτοῦ φανεῖσα ἀπορία.	οὐδὲ	γὰρ αὐτὰ τὰ εἰς τὴν
[5, 46]	τοῖς Σαβίνοις ἐκκλινάντων τροπὴ παντελής.	οὐδὲ	γὰρ οἱ ἐν μέσῃ τῇ
[5, 71]	δραστήριον καὶ φιλοπόλεμον οὐκ εἶχεν,	οὐδέ	γε τὸ ἀρχικὸν καὶ φοβερόν,
[5, 54]	καὶ τρόμῳ παλλόμενοι διηγείροντο καὶ	οὐδὲ	καθεύδειν διὰ τὰ δείματα ταῦτ´
[5, 62]	κατηγοροῦντες ἔμελλον γίνεσθαι κριταί, καὶ	οὐδὲ	μέχρι τούτων κριτὰς ἔσεσθαι ὑπολαμβάνουσα
[5, 24]	μεμηνότι καὶ θανατῶντι· καὶ ἅμα	οὐδὲ	ῥᾴδιον αὐτῷ προσελθεῖν ὑπάρχον ἐξ
[5, 65]	πόλει τοῦ πολιτεύματος τούτου ἐπιτιμᾶν	οὐδὲ	τὸν εἰσηγησάμενον αὐτὸ δημοκόπον καὶ
[5, 47]	στολήν, ᾗ κοσμεῖται ὁ ἕτερος,	οὐδὲ	τὸν χρυσοῦν ἔχει στέφανον, ἀλλὰ
[5, 10]	δ´ οὗτοι μηδεμίαν ὑφέξουσι δίκην,	οὐδὲ	τοὺς ἀδελφοὺς τῆς ἐμῆς γυναικὸς
[5, 10]	τοὺς ἀδελφοὺς τῆς ἐμῆς γυναικὸς	οὐδὲ	τοὺς ἄλλους προδότας τῆς πατρίδος
[5, 12]	ὑπολαβόντα τὴν μετανάστασιν, οὐκ ἐξορισμὸν	οὐδὲ	φυγήν, τὸ μὲν σῶμα παρὰ
[5, 46]	τελευταίου φάσματος, ὅτε παρατάττεσθαι ἔμελλον,	τοιοῦδε.	ἐκ τῶν καταπεπηγμένων παρὰ ταῖς
[5, 49]	Κάσσιος θρίαμβον ἐκ τοῦ πολέμου	τοῦδε	κατήγαγεν· ὁ δ´ ἕτερος τῶν
[5, 70]	μένοντος μὲν κυρίου τοῦ νόμου	τοῦδε	μηθὲν ὑπηρετήσειν ἀναγκαζομένους ταῖς ἀρχαῖς
[5, 10]	τινος εὐνοίᾳ καταφανῆ γέγονεν ὑπὸ	τοῦδε	μηνυθέντα τοῦ ἀνδρός· ἔστι δ´
[5, 48]	ἐν ἀρχῇ γὰρ τοῦ λόγου	τοῦδε	τὰ πολλὰ εἴρηται· ὃ δ´
[5, 13]	δὲ καὶ πρότερον ἱερὸν ἦν	τοῦδε	τοῦ θεοῦ, Ταρκύνιος δὲ σφετερισάμενος
[5, 72]	καὶ μὴ προστεθέντος τῇ γνώμῃ	τοῦδε	τοῦ μέρους, αὐτοῖς ἂν ἐφάνη
[5, 3]	γενομένους ἠναγκάσθη καταφυγεῖν. διεξελθὼν δ´	ὧδε	ταῦτα μετὰ πολλῶν οἴκτων τε
[5, 28]	τίνι βοηθείᾳ πεποιθὼς ἐπεχείρησας ἔργῳ	τηλικῷδε·	καὶ πότερον τὸν γραμματέα τὸν
[5, 55]	συνωμοσίας, ἃ παρὰ τῶν μηνυτῶν	ἔμαθε·	καὶ λαβὼν ἐξουσίαν παρ´ αὐτῶν
[5, 9]	οἰκιῶν ἐνίους. ὡς δ´ οὐκ	ἔπειθε,	τελευτῶν ἠξίου μὴ θάνατον, ἀλλὰ
[5, 76]	ἐπιφανεστάτους τῶν Λατίνων ἀνυπόπτους τινὰς	ἔπειθε	φιλίαν πράττειν ταῖς πόλεσι, καὶ
[5, 23]	ξίφεσιν, ἕως ἅπασα ἡ στρατιὰ	διῆλθε	τὸν ποταμόν. ~Ὡς δ´ ἐν
[5, 51]	ἀναστὰς μακρὰν κατὰ τῆς πόλεως	διεξῆλθε	δημηγορίαν. ἀπολογουμένου δὲ πρὸς ἅπαντα
[5, 5]	εἰσόδου Ταρκυνίων εἰς τήνδε πόλιν	παύσασθε,	ἄνδρες Τυρρηνοί, τὰ πλείω λέγοντες.
[5, 54]	καὶ μὴ πειθομένοις πόλεμον ἀπειλεῖτε.	παύσασθε	δὴ ψυχρὰς καὶ ἀπιθάνους τῆς
[5, 10]	ἀφῶ; τίνος οὖν ταῦτα μηνύματα	τίθεσθε;	πότερα τῆς πρὸς τὴν πόλιν
[5, 54]	τὸν πόλεμον ἐπικυροῦν, μηθὲν ἔτι	ἀναβάλλεσθε.	~Ταῦτα τοῖς πρέσβεσιν ἀποκρινάμενος καὶ
[5, 27]	πολίτῃ μόνον ἐλάττους οἱ λοιποὶ	γενήσεσθε·	ἐὰν δὲ παρελθεῖν εἴσω τοῦ
[5, 5]	ἐπιτρέψειν· εἰ δέ τινος ἄλλου	δεῖσθε	τῶν μετρίων, ἃ μὴ νόμοις
[5, 73]	ἀλλὰ πρὸς τοὺς καιρούς, ὁπότε	δόξειε	συμφέρειν, καὶ εἰς ὁποσονοῦν χρόνον·
[5, 75]	ἀξίωμα ἡγεμόνων, ἅ τις ἂν	σπουδάσειε	μὴ ἀγνοεῖν φιλόσοφος καὶ πολιτικὸς
[5, 8]	ἀστένακτος καὶ ἀτενὴς διαμένων εὐκαρδίως	ἤνεγκε	τὴν συμφοράν. οὕτως ἰσχυρὸς ἦν
[5, 33]	~Ἔτι δὲ τῆς δικαιολογίας γινομένης	ἧκέ	τις ἀπαγγέλλων τὴν φυγὴν τῶν
[5, 75]	πρῶτος ἀποδειχθεὶς καὶ κόσμον, οἷον	περιέθηκε	τῇ ἀρχῇ, συντόμως πειράσομαι διεξελθεῖν,
[5, 40]	ἠλπισμένην ἐκ τῶν πολεμίων βοήθειαν	προσέθηκε	τοιάνδε. ἀνήρ τις ἐκ τοῦ
[5, 17]	ἐκείνην μὲν τὴν ἡμέραν ἱερὰν	ἀνῆκε	καὶ τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν πολιτῶν
[5, 68]	μηδὲ πεισθέντας μηδ´ ἐν ᾧ	προσῆκε	καιρῷ τὰ βέλτιστα καὶ τῷ
[5, 65]	ἣν οἰκτείρεσθαι μᾶλλον ἢ μισεῖσθαι	προσῆκε.	~Τοιαῦτα τοῦ Οὐαλερίου λέγοντος καὶ
[5, 39]	οἰκίας, παρ´ ἣν ὁ χαλκοῦς	ἕστηκε	ταῦρος, αἱ κλισιάδες θύραι μόναι
[5, 4]	τὸ δίκαιον, ὃ πᾶσιν ἀνθρώποις	καθέστηκε,	μηθένα λόγου καὶ κρίσεως ἀποστερεῖν,
[5, 49]	ἄγειν τὰ χρήματα τοῖς σφετέροις	ἐφῆκε·	τῇ δ´ ἑξῆς συναχθῆναι τοὺς
[5, 77]	ὄνομα, τοῦτό μοι προὔκειτο ἐπιδεῖξαι.	πέφυκε	δ´ οὐ ταῖς δυναστείαις τοῦτο
[5, 31]	ἀληθέστερον. ἐντολαὶ δ´ ἦσαν, ἃς	ἔδωκε	τοῖς πρεσβευταῖς ὁ βασιλεύς, τοιαίδε·
[5, 60]	ἐδήμευσε, τοῖς δ´ ἄλλοις ἅπασιν	ἀπέδωκε	τήν τε πόλιν ἔχειν καὶ
[5, 71]	ἀρχῆς κράτος ἥ τε βουλὴ	διέγνωκε	καὶ ὁ δῆμος ἐπεψήφικεν ἑνὶ
[5, 26]	καταστρατοπεδευσάμενος, ὅθεν τὴν Ῥωμαίων φρουρὰν	ἐξέβαλε,	τῆς ἐπέκεινα τοῦ Τεβέριος ποταμοῦ
[5, 77]	ἐξῴκισε καὶ βασιλείας τὰς μὲν	ἀνεῖλε,	τὰς δ´ αὐτὸς ἀπέδειξε, καὶ
[5, 24]	δὲ τῷ θυρεῷ περιτρέπων πάντας	ἀνέστειλε	τοὺς ὁρμήσαντας ἐπὶ τὴν γέφυραν·
[5, 77]	τῆς δημαρχίας κράτος εἰς τοὐλάχιστον	συνέστειλε	καὶ πόλεις ὅλας ἐξῴκισε καὶ
[5, 58]	Φιδηναίοις ἧκεν ἐπικουρία Λατίνων, ἣν	ἀπέστειλε	Σέξτος Ταρκύνιος, καὶ σῖτος καὶ
[5, 3]	τοὺς οἰκείους αὐτῶν καὶ φίλους,	ἀπέστειλε	φέροντάς τι καὶ χρυσίον. ~Οὗτοι
[5, 6]	πόλιν, ὡς ὁ τύραννος αὐτοῖς	ἐπέστειλε.	τάς τε γὰρ ἐπιστολὰς τὰς
[5, 28]	ἀποκτεῖναί σοι προὔκειτο μόνον ἢ	κἀμέ·	καὶ τίνας ἔχεις κοινωνοὺς τῆς
[5, 75]	τὸ ἔθος ἕως τῆς κατ´	ἐμὲ	γενεᾶς ἐφυλάττετο ὑπὸ Ῥωμαίων, καὶ
[5, 10]	μὲν προδότας τῆς πατρίδος σώζεις,	ἐμὲ	δὲ τὸν ὑπὲρ αὐτῆς ἀγωνιζόμενον
[5, 10]	πρὸς ἀλλήλους καὶ συνώμοσαν ἀποκτείναντες	ἐμὲ	καταγαγεῖν Ταρκύνιον ἐπὶ τὴν ἀρχήν·
[5, 54]	πόλιν καὶ μέχρι τῶν κατ´	ἐμὲ	χρόνων παραμένουσα θεία πρόνοια διεκάλυψεν
[5, 75]	πρεσβυτέρων καὶ καταχωρίσας εἰς λόχους,	διένειμε	πεζούς τε καὶ ἱππεῖς εἰς
[5, 76]	στρατόπεδα τρία καθ´ οὓς μάλιστα	ὑπελάμβανε	τόπους ποιήσεσθαι τοὺς Λατίνους τὴν
[5, 65]	τὸν ἐκ τῶν ἐπιχωρίων ἔργων	προσελάμβανε	λόγον ὑπομιμνήσκων τὰς ἔναγχος κατασχούσας
[5, 44]	τὰ ὅπλα· νὺξ γὰρ ἤδη	κατελάμβανε·	φυλακὰς ἐποιοῦντο δι´ ὅλης νυκτός,
[5, 42]	ἐφόνευον. μέχρι μὲν οὖν τινος	ἐλάνθανε	τοὺς ὑστέρους προσιόντας ὁ τῶν
[5, 35]	φθάσας τὴν παρουσίαν τοῦ συνάρχοντος.	ἐτύγχανε	δὲ κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον
[5, 50]	περὶ τῶν ἄλλων βουλεύσασθαι παρασκευῶν.	ἐτύγχανε	δὲ κατὰ τὸν χρόνον τοῦτον
[5, 72]	μὲν ὅτι τὸν συνάρχοντα κράτιστον	ἀπέφηνε,	τῷ δ´ ὅτι πρὸς τοῦ
[5, 67]	ἄγουσι. βλάβην δὲ μεγάλην οὐδεμίαν	ἀπέφαινε	συμβήσεσθαι τῇ πόλει, ἐὰν οἱ
[5, 72]	οὐ γὰρ ἑαυτὸν ἑκάτερος ἄξιον	ἀπέφαινε	τῆς ἡγεμονίας, ἀλλὰ τὸν ἕτερον·
[5, 7]	πονηρὰ τῇ μεταστάσει τῶν διακόνων	ἔμεινε	μόνος ἔξω παρὰ ταῖς θύραις
[5, 40]	Κλαυδία καλουμένη καὶ μέχρις ἐμοῦ	διέμεινε	τὸ αὐτὸ φυλάττουσα ὄνομα. ~Ἐπεὶ
[5, 41]	φράσας, ἐπειδὴ κἀκείνοις ἦν βουλομένοις,	περιέμεινε	τὸν καιρόν· αὐτόμολος δέ τις
[5, 77]	ἐκείνου τοῦ ἀνδρὸς ἀρξάμενος ἅπασι	παρέμεινε	τοῖς λαμβάνουσι τὴν αὐτὴν ἐξουσίαν
[5, 60]	φρονούντων ἐν τοῖς ἁπάντων ὀφθαλμοῖς	ἀπέκτεινε	καὶ τὰς οὐσίας αὐτῶν ἐδήμευσε,
[5, 49]	μὲν βουλεύσαντας τὴν ἀπόστασιν ἅπαντας	ἀπέκτεινε,	τὸν δ´ ἄλλον ὄχλον ἀπέδοτο,
[5, 70]	μηθὲν ἔτι νεωτερίσαι τοὺς δημοτικούς,	ἔκρινε	τὴν μὲν ὑπατικὴν ἐξουσίαν ἀνελεῖν
[5, 10]	οὐ φεισάμενος τέκνων σοῦ φείσομαι,	Κολλατῖνε,	ὃς τὸ μὲν σῶμα παρ´
[5, 9]	ἐμοῦ γ´, ἔφη, ζῶντος, ὦ	Κολλατῖνε,	τοὺς προδότας τῆς πατρίδος ἰσχύσεις
[5, 10]	πολεμεῖν· ἐπεὶ δὲ τἀναντία φρονῶν	γέγονέ	μοι καταφανὴς καὶ ἔστιν οὐ
[5, 15]	οὐκ ἀξιῶν τοὺς ὀνειδισμοὺς ὑπομένειν	ἤλαυνε	τὸν ἵππον ἐκ τῆς τάξεως,
[5, 49]	τε τῇ στρατιᾷ δόντες, ὅσον	ἐπέταξε	Κάσσιος καὶ ἀργύριόν τι τακτὸν
[5, 75]	δημοτικωτάτου βασιλέως κατασταθέντων νομίμων, πρῶτον	ἐπέταξε	ποιῆσαι Ῥωμαίοις ἅπασι, τιμήσεις κατὰ
[5, 10]	τῶν ἐν τῷ συνεδρίῳ παραστησάμενος	ἔλεξε	τοιάδε· Ἐβουλόμην μὲν ἄν, ὦ
[5, 77]	μὲν ἀνεῖλε, τὰς δ´ αὐτὸς	ἀπέδειξε,	καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ αὐθάδη
[5, 29]	πιστὸν ὅρκοις παρ´ ἀλλήλων ἐλάβομεν.	ἔδοξε	δ´ ἡμῖν βουλευομένοις ὅστις ὁ
[5, 26]	ἀφίσταντο· ταῦθ´ ὁρῶσι τοῖς ὑπάτοις	ἔδοξε	Λατίνων μὲν δεῖσθαι τῶν ἔτι
[5, 7]	πολλῶν μὲν οὖν καὶ ἄλλων	ἔδοξέ	μοι τὰ Ῥωμαίων πράγματα προνοίᾳ
[5, 57]	ταῦτα τοῖς μηνύσασι τὴν πρᾶξιν	εἶπε	πρὸς τοὺς ἡγεμόνας τῶν συνωμοτῶν
[5, 31]	ὅσα Ταρκύνιός θ´ ὁ πρεσβύτατος	κατέλιπε	καὶ αὐτοὶ σὺν τῷ δικαίῳ
[5, 49]	καὶ πρὶν ἢ καταστρατοπεδεύεσθαι κριοὺς	προσέφερε	καὶ κλίμακας καὶ πάσῃ πολιορκίας
[5, 8]	ἐν τῇ συνωμοσίᾳ διασκεπτόμενος, ὡς	εὗρε	τὰς ὑπὸ τῶν υἱῶν γραφείσας
[5, 55]	καινὸν δέ τινα τρόπον ἀπάτης	ἐξεῦρε	τῶν νεωτεριζόντων, δι´ οὗ πρῶτον
[5, 29]	ὡς τῶν αὐτομόλων τις, ἀποκτεῖναί	σε	βουλόμενος· οὐκ ἀγνοῶν μέν, ὅτι
[5, 10]	ἐξεργάσῃ, τὴν μὲν ἀρχὴν ἀφαιροῦμαί	σε	καὶ πόλιν ἑτέραν κελεύω μεταλαβεῖν·
[5, 29]	πατρικίων ἅπαντες ἐβουλευσάμεθα συνελθόντες ἀποκτεῖναί	σε	καὶ τὸ πιστὸν ὅρκοις παρ´
[5, 38]	ὁμοία παρέστη διαβαίνειν τὸν ποταμόν.	ἔφθασε	δὲ πρῶτος ὁ τῶν Ῥωμαίων
[5, 33]	τὸ τέλος οὐκέτι περιμενοῦντες. οὐκ	εἴασε	δ´ αὐτοῖς κατὰ νοῦν χωρῆσαι
[5, 47]	οὗ τῆς τε δυνάμεως πολλοὺς	ἀπώλεσε	καὶ αὐτὸς ὀλίγου ἐδέησε σὺν
[5, 40]	τῶν σπονδῶν, ἐπειδὴ βασιλεὺς Ταρκύνιος	ἐξέπεσε	τῆς ἀρχῆς, πρὸς ὃν ἐποιήσαντο
[5, 3]	λέξω. ~Ταρκύνιος ἐπειδὴ τῆς βασιλείας	ἐξέπεσε,	χρόνον μέν τινα οὐ πολὺν
[5, 47]	πολλοὺς ἀπώλεσε καὶ αὐτὸς ὀλίγου	ἐδέησε	σὺν τοῖς περιλειφθεῖσιν ἐκ τῆς
[5, 76]	καὶ διαστῆναι πρὸς τοὺς ἡγεμόνας	ἐποίησε	διὰ τοιαύτης εὐεργεσίας. οἱ τὴν
[5, 19]	{τὸν} συνύπατον, ὥσπερ ὁ Βροῦτος	ἐποίησε	Κολλατῖνον ἐκβαλών· ἔπειθ´ ὅτι τὴν
[5, 70]	τὰς τῶν ὑπάτων γνώμας ἀκύρους	ἐποίησε,	μὴ τιμωρεῖσθαι Ῥωμαίων τινὰ πρὸ
[5, 57]	μήνυσιν, ἐπειδὴ πρὸς ἄρνησιν οὐδεὶς	ἐπεχείρησε	τραπέσθαι, μεταστάντες ἐκ τῆς ἀγορᾶς
[5, 37]	εἰς πολλοὺς καὶ μεγάλους ἀγῶνας,	ἐχώρησε	μέντοι τελευτῶν εἰς διαλλαγὰς εὐπρεπεῖς
[5, 8]	ἅπασι τοῖς γιγνομένοις παρών, τότε	συνεχώρησε	τοὺς αὐχένας τοῖς πελέκεσιν ἀποκοπῆναι.
[5, 20]	εἰσφορῶν, ὡς Τύλλιος ὁ βασιλεὺς	ἐνομοθέτησε,	πάντα τὸν ἐπὶ τῆς Ταρκυνίου
[5, 77]	γὰρ ἐκ τῶν ἐπιτυχόντων ἀνθρώπων	συνέστησε	καὶ τὸ τῆς δημαρχίας κράτος
[5, 68]	τοῦτο καὶ γινώσκειν καὶ ποιήσειν	ἔφησε	τοὺς συμβεβληκότας αὐτοῖς καὶ βοηθήσειν
[5, 3]	πολλῶν οἴκτων τε καὶ δακρύων	ἔπεισε	τὸν δῆμον πρέσβεις ἀποστεῖλαι πρῶτον
[5, 77]	τοὐλάχιστον συνέστειλε καὶ πόλεις ὅλας	ἐξῴκισε	καὶ βασιλείας τὰς μὲν ἀνεῖλε,
[5, 44]	ἔπειθ´ ὑποστρέψαντες ἐχώρουν τοῖς διώκουσιν	ὁμόσε,	καὶ οἱ ἐκ τοῦ δρυμοῦ
[5, 45]	χώρας ἐρύματα φυλάττειν. καὶ συνελθόντες	ὁμόσε	τίθενται τοὺς χάρακας ἀμφότεροι μικρὸν
[5, 42]	αὐτῇ καὶ στίφη πολεμίων καρτερὰ	ὁμόσε	χωροῦντα, ῥίψαντες τὰ ὅπλα τρέπονται
[5, 44]	κόσμῳ ἐπελθόντες, καταβάλλουσί τε τοὺς	ὁμόσε	χωροῦντας καὶ τοὺς λοιποὺς εἰς
[5, 24]	ἵσταται τῆς γεφύρας καὶ τῶν	ὁμόσε	χωρούντων οὓς μὲν τῷ ξίφει
[5, 37]	τῆς Ῥώμης ἐν ὀρεινοῖς τόποις	κατεστρατοπέδευσε	δεδιώς, μή τις ἔφοδος ἐκ
[5, 30]	ἐκεῖνον μὲν ἀπαγαγόντας τοὺς δορυφόρους	ἐκέλευσε	δῆσαι καὶ φυλάττειν ἐπιμελῶς· αὐτὸς
[5, 60]	τοῖς μὲν αἰτοῦσι τὰς ἀνοχὰς	ἐκέλευσε	τὰ ὅπλα ἀποθεμένοις καὶ τὰς
[5, 8]	τῶν παρόντων ἀκοήν· ἔπειτα λέγειν	ἐκέλευσε	τοῖς παισίν, εἴ τι βούλονται.
[5, 8]	αὐτῶν οὔτε τὰς οἰμωγὰς ἀνασχόμενος	ἐκέλευσε	τοῖς ὑπηρέταις ἀπάγειν τοὺς νεανίσκους
[5, 75]	ἐκ δὲ τῶν ὑπολειπομένων Κλοίλιον	ἐκέλευσε	τὸν συνύπατον ἣν αὐτὸς ἐβούλετο
[5, 5]	Βροῦτος μὲν κατέχειν τὰ χρήματα	συνεβούλευσε	τιμωρίας τε χάριν ἀνθ´ ὧν
[5, 60]	ἀπέκτεινε καὶ τὰς οὐσίας αὐτῶν	ἐδήμευσε,	τοῖς δ´ ἄλλοις ἅπασιν ἀπέδωκε
[5, 76]	τὸν πόλεμον· μάλιστα δ´ αὐτοὺς	ἐξεθεράπευσε	καὶ διαστῆναι πρὸς τοὺς ἡγεμόνας
[5, 2]	δημοτικοὺς εἶναι δοκοῦντας, οὓς ἅπαντας	κατέλυσε	Ταρκύνιος, ἀνενεώσαντο καὶ τὰς θυσίας
[5, 41]	τ´ αὐτομόλου καὶ τῶν αἰχμαλώτων	ἤκουσε	καὶ παρακαλέσας ἄνδρας ἀγαθοὺς εἶναι
[5, 7]	τῆς ἑαυτοῦ μηνυτὴς ὧν τ´	ἤκουσε	καὶ ὧν εἶδε γίνεται. ὁ
[5, 42]	ἀθρόοι. καὶ ὁ Λουκρήτιος ὡς	ἤκουσε	τῆς κραυγῆς τοὺς ἱππεῖς προαποστείλας
[5, 52]	ὃς ἐπειδὴ τὴν χώραν αὐτῶν	ἐδῄωσε	κατὰ πολλὴν ἄδειαν οὐδενὸς ὑπὲρ
[5, 69]	προβούλευμα εἰς τὸν δῆμον ἐξενεχθὲν	ἐμείωσε	μέν τι τῆς πολιτικῆς ταραχῆς,
[5, 75]	Οὐαλέριος Ποπλικόλας ὁ πρῶτος ὑπατεύσας	ἐμείωσε	τὸν φθόνον τῆς ἀρχῆς, αὐτὸς
[5, 34]	χαρισάμενος εἰς χρημάτων λόγον δωρεάν.	ἐδήλωσε	δ´ ἡ πράσις, ἣν ἐποιήσαντο
[5, 40]	τοὺς δυνατοὺς ἐξ ἑκάστης πόλεως	ἐξεπολέμωσε	κοινῇ πρὸς πάντας καὶ προσηγάγετο
[5, 11]	πράγμασι, μεταθέσθαι τε τὴν οἴκησιν	ἑτέρωσέ	ποί ποτε πάντα τὰ ἑαυτοῦ
[5, 14]	ἥρωος Ὁρατίου. ἐτύγχανον δὲ πλήθει	τε	ἀγχώμαλοι μάλισθ´ αἱ δυνάμεις αὐτῶν
[5, 70]	κατὰ τοὺς νόμους τυραννίς· τήν	τε	αἵρεσιν τοῦ μέλλοντος ἄρχειν τοῖς
[5, 57]	συνθημάτων ἀδήλων ἐκείνοις εὐθὺς αἵ	τε	ἄκραι πλήρεις ἐγίγνοντο τῶν ὑπὲρ
[5, 73]	ἀρχῇ πόλιν ἐλευθέραν ἐπιτροπευούσῃ, τῶν	τε	ἀρχομένων ἕνεκα, ἵνα μηθὲν ἐπὶ
[5, 52]	ἀγορὰν ποιησάμενοι τῶν πόλεων, Ταρκυνίοις	τε	αὖθις ἀποδόντες λόγον καὶ τοῖς
[5, 57]	τὴν πόλιν ὄχλου συνδραμόντος, δηλοῦσί	τε	αὐτοῖς τὴν γενομένην ἐπὶ τῇ
[5, 31]	κατὰ συστροφάς, δι´ αἰτίας τόν	τε	βασιλέα καὶ τοὺς ἄλλους ἡγεμόνας
[5, 12]	ἔνθα σύνηθες αὐτοῖς ἦν τούς	τε	βασιλεῖς καὶ τὰς ἄλλας ἀρχὰς
[5, 71]	μὲν τῆς ἀρχῆς κράτος ἥ	τε	βουλὴ διέγνωκε καὶ ὁ δῆμος
[5, 17]	ἀριστείοις. ὑπήντα δ´ αὐτοῖς ἥ	τε	βουλὴ θριάμβου καταγωγῇ ψηφισαμένη κοσμῆσαι
[5, 70]	δ´ ἄνδρα, ὃν ἂν ἥ	τε	βουλὴ προέληται καὶ ὁ δῆμος
[5, 77]	ἡ τοῦ δικτάτορος ἀρχή. βουλήν	τε	γὰρ ἐκ τῶν ἐπιτυχόντων ἀνθρώπων
[5, 6]	ὁ τύραννος αὐτοῖς ἐπέστειλε. τάς	τε	γὰρ ἐπιστολὰς τὰς παρὰ τῶν
[5, 25]	ἀθάνατον αὐτῷ δόξαν εἰργάσατο. παραχρῆμά	τε	γὰρ οἱ Ῥωμαῖοι στεφανώσαντες αὐτὸν
[5, 15]	τύχη περὶ ἀμφοτέρους ὁμοία. Ῥωμαίων	τε	γὰρ οἱ τὸ δεξιὸν κέρας
[5, 75]	τὸ μέγεθος τῆς τιμωρίας· τήν	τε	γὰρ οὐσίαν ἀπολέσαι τοὺς ἀπειθήσαντας
[5, 41]	παρὰ τῶν ἐχθρῶν καλάς, ἅ	τε	δέοι πράττειν ἑκάστοις ὑποθέμενος καὶ
[5, 2]	εἶχον οἱ βασιλεῖς, ἔκριναν τό	τε	δέος ἀφελέσθαι τῶν πολιτῶν καὶ
[5, 25]	ἡγεμονίας στρατιωτικῆς οὐδεμιᾶς ἔτυχεν. οὗτός	τε	δὴ θαυμαστὸν ἔργον ἀποδειξάμενος ἐν
[5, 76]	ᾤετο δεῖν αὐτοῖς διαλύσεων. κρύφα	τε	δὴ πέμπων πρὸς τοὺς ἐπιφανεστάτους
[5, 41]	εἰς τὸν ἕτερον χάρακα τήν	τε	διάνοιαν τῶν πολεμίων ἀπαγγελοῦντα τῷ
[5, 45]	βουλομένων τὰ κελευόμενα ποιεῖν, Ταρκυνίοις	τε	διδόναι τὴν κάθοδον ἐκέλευον καὶ
[5, 65]	διδάσκαλον τῶν συμφερόντων λαβόντες, ὅμηρα	τε	δοῦναι βασιλεῖ Πορσίνᾳ τοὺς ἐπιφανεστάτους
[5, 47]	αἰσχύνῃ γενόμενον, ἐξ οὗ τῆς	τε	δυνάμεως πολλοὺς ἀπώλεσε καὶ αὐτὸς
[5, 22]	ἕξουσι προκινδυνεύοντα τῆς πατρίδος· τήν	τε	δύναμιν ἠσκημένην ἐκ πολλοῦ καὶ
[5, 6]	γενειᾶν καὶ σὺν αὐτοῖς Οὐιτέλλιοί	τε	δύο Μάρκος καὶ Μάνιος, ἀδελφοὶ
[5, 6]	ἐπιφανῶν, ἐν οἷς ἦσαν Ἰούνιοί	τε	δύο Τίτος καὶ Τιβέριος Βρούτου
[5, 45]	ἐπὶ τὴν Σαβίνων γῆν, τήν	τε	ἧτταν αἰσχρὰν καὶ ἀνέλπιστον γενομένην
[5, 11]	ὑπὲρ τῶν ἀδελφιδῶν δεόμενος ψῆφόν	τε	καθ´ ἑαυτοῦ τοῖς πολίταις οὐκ
[5, 49]	καὶ τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα φέρειν	τε	καὶ ἄγειν τὰ χρήματα τοῖς
[5, 67]	πάθη ζῶσιν. ἐὰν δ´ ἄρχεσθαί	τε	καὶ ἄγεσθαι τὸν δῆμον συνεθίζωσιν
[5, 73]	καὶ τὰς διαγραφὰς τῶν δικαίων	τε	καὶ ἀδίκων ἠδίκτα οἱ Ῥωμαῖοι
[5, 13]	εἰς τὴν πόλιν ἐπ´ ἀδείᾳ	τε	καὶ ἀμνηστίᾳ παντὸς ἁμαρτήματος ἔδωκαν
[5, 43]	πόλεως ὁμοεθνοῦς ἁμαρτούσης ἁρπαγὴ χρημάτων	τε	καὶ ἀνδραπόδων καὶ ὁ τῶν
[5, 44]	σφέτερα σὺν αὐχήματι μεγάλῳ βοσκημάτων	τε	καὶ ἀνδραπόδων καὶ χρημάτων ἀφθόνους
[5, 72]	καὶ πολλὰ ἐν μέρει δεόμενός	τε	καὶ ἀντιβολῶν ἕκαστον διετέλει. τῇ
[5, 36]	κατακομίζοντες εἰς τὴν πόλιν ἁμάξαις	τε	καὶ ἀπήναις καὶ τοῖς ἄλλοις
[5, 33]	πολὺς ὁ Ταρκύνιος ἦν ἐπιορκίαν	τε	καὶ ἀπιστίαν τοῖς Ῥωμαίοις ἐγκαλῶν,
[5, 69]	τὰς διανοίας τῶν ἀνθρώπων δεομένων	τε	καὶ ἀποπληρωθέντων, ὅτου ἂν δεηθῶσιν.
[5, 8]	μαλακὸν οὐθὲν ἐνδούς, ἀλλ´ ἄδακρύς	τε	καὶ ἀστένακτος καὶ ἀτενὴς διαμένων
[5, 55]	ἀνάγκην· ἀλλ´ ἐπὶ τὴν εὐλόγιστόν	τε	καὶ ἀσφαλῆ καὶ τῷ σχήματι
[5, 34]	ὁ συστὰς Ῥωμαίοις πρὸς Ταρκυνίους	τε	καὶ βασιλέα Κλουσίνων Λάρον Πορσίναν,
[5, 70]	ἐνέγκῃ ψῆφον ὑπὲρ αὐτῶν σώμασί	τε	καὶ βίοις τὸ ἀσφαλὲς ἔχειν·
[5, 58]	ἐλπίδος ἀφικομένης τοῖς φρουροῖς ἀγορᾶς	τε	καὶ βοηθείας ἀπὸ τῶν ὑπάτων,
[5, 22]	τὰ ἐκ τῶν ἀγρῶν χρήματά	τε	καὶ βοσκήματα καὶ ἀνδράποδα μετάγειν
[5, 18]	λέγοντες εἶναι τῆς οἰκίας Ἰούνιοί	τε	καὶ Βροῦτοι πάντες ἦσαν πλήβειοι
[5, 25]	δοθέντων κατὰ κεφαλὴν ἕκαστος ἀνδρῶν	τε	καὶ γυναικῶν, ὅτε μάλιστα δεινὴ
[5, 17]	σῶμα ἀράμενοι μετὰ πολλῶν ἐπαίνων	τε	καὶ δακρύων εἰς τὴν Ῥώμην
[5, 3]	ὧδε ταῦτα μετὰ πολλῶν οἴκτων	τε	καὶ δακρύων ἔπεισε τὸν δῆμον
[5, 75]	καλῶν καὶ συμφερόντων παραδειγμάτων νομοθέταις	τε	καὶ δημαγωγοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις
[5, 18]	τοῖς δημοτικοῖς μετιέναι νόμος, ἀγορανομίας	τε	καὶ δημαρχίας, ὑπατείαν δ´ οὐδείς,
[5, 63]	μέλλοντας ἐξ αὐτῆς κερδανεῖν ἰδίᾳ	τε	καὶ δημοσίᾳ. ~Ἦν δ´ ὁ
[5, 34]	καιρόν, ἀλλ´ ὡς πόλιν ἰδίαις	τε	καὶ δημοσίαις οἰκοδομαῖς ἀποχρώντως, οὐκ
[5, 18]	ὑπὲρ μὲν τούτων οἷς μέλει	τε	καὶ διαφέρει τὸ σαφὲς εἰδέναι
[5, 44]	καταφρονήσει χωροῦντας ἐπὶ σφᾶς ἀσυντάκτους	τε	καὶ διεσπασμένους ἀπ´ ἀλλήλων, ἔτι
[5, 73]	ἐν Ῥώμῃ μόναρχος ἀπεδείχθη πολέμου	τε	καὶ εἰρήνης καὶ παντὸς ἄλλου
[5, 70]	δέ τινα ἀρχὴν ἀποδεῖξαι πολέμου	τε	καὶ εἰρήνης καὶ παντὸς ἄλλου
[5, 38]	στρατὸν ἔτι τῶν Σαβίνων ὁπλιζομένων	τε	καὶ εἰς τάξιν καθισταμένων ἐν
[5, 52]	ἀρχὴν ἀνακτησαμένους. οἱ δ´ εὐπορώτατοί	τε	καὶ ἐπιεικέστατοι μένειν ἐν ταῖς
[5, 10]	πάντες ὠμόσατε, ἢ τῆς συγχύσεώς	τε	καὶ ἐπιορκίας; καὶ εἰ μὲν
[5, 45]	οὐκ εἰς μακράν. τοιαῦτα ἐπιταχθέντες	τε	καὶ ἐπιτάξαντες ἀλλήλοις, ἐπειδὴ πᾶσιν
[5, 52]	Ῥωμαίοις τρόπον, ἀπὸ τῶν πρεσβυτάτων	τε	καὶ ἐπιφανεστάτων ἀρξάμενοι. πολλῶν δὲ
[5, 26]	δὲ τοῦ Πωμεντίνου πεδίου Λάρκιός	τε	καὶ Ἑρμίνιος οἱ πεμφθέντες ἐπὶ
[5, 20]	τὸ φρούριον ἐπὶ ταῖς Λατίνων	τε	καὶ Ἑρνίκων πόλεσι κείμενον, ὅθεν
[5, 14]	ἐν τοῖς πεδίοις ὑπὸ σημείοις	τε	καὶ ἡγεμόσι τεταγμένας καὶ τὰ
[5, 48]	ἐκκομίσαντες ἐκ τῆς πόλεως καίειν	τε	καὶ θάπτειν· ἡ μέντοι βουλὴ
[5, 12]	καὶ ἄλλων ἐπιτηδευμάτων χάριν ἐπαινεῖσθαί	τε	καὶ θαυμάζεσθαι ἄξιον, μάλιστα δὲ
[5, 36]	εἰς τὰς ἑαυτῶν οἰκίας τροφαῖς	τε	καὶ θεραπείαις καὶ ταῖς ἄλλαις
[5, 17]	ἦν, ὅτε τὰς τροπαιφόρους πομπάς	τε	καὶ θυσίας ἐπιτελοῖεν, καὶ τὰ
[5, 15]	ἀλλήλων πληγὰς ἀμφότεροι δι´ ἀσπίδων	τε	καὶ θωράκων, ὁ μὲν εἰς
[5, 39]	τῶν ἐν τῇ Ῥώμῃ δημοσίων	τε	καὶ ἰδιωτικῶν οἴκων εἰς τὸ
[5, 75]	καταχωρίσας εἰς λόχους, διένειμε πεζούς	τε	καὶ ἱππεῖς εἰς τέτταρας μοίρας·
[5, 15]	γίνεται μέγιστος ἁπάντων ἀγὼν πεζῶν	τε	καὶ ἱππέων καὶ τύχη περὶ
[5, 17]	ἐπὶ τοῖς ἐνδόξοις ἀνδράσι γυμνικούς	τε	καὶ ἱππικοὺς ὑπὸ τῶν προσηκόντων
[5, 41]	τοῦ φανεροῦ συμφέρεσθαι πρὸς εὐτολμίαν	τε	καὶ καρτερίαν ἀνθρώπων ἅπαντα τὰ
[5, 24]	δύο μὲν ἐξ αὐτῶν Ἑρμίνιός	τε	καὶ Λάρκιος διεφθαρμένων αὐτοῖς ἤδη
[5, 23]	κρατοῦντες τῶν Ῥωμαίων οἱ Τυρρηνοί	τε	καὶ Λατῖνοι μακρῷ. πολλῶν δὲ
[5, 26]	δέχεσθαι Ταρκύνιον, εἰ βούλονται πολέμου	τε	καὶ λιμοῦ ἀπηλλάχθαι. ~Οὐκ ἀνασχομένων
[5, 23]	ἐπειδὴ τοὺς ἡγεμόνας ἐθεάσαντο Οὐαλέριόν	τε	καὶ Λουκρήτιον τραυματίας ἀποκομισθέντας ἐκ
[5, 51]	ἐπὶ τὸν σύλλογον, ἀλλὰ Ταρκυνίῳ	τε	καὶ Μαμιλίῳ καὶ Ἀρικηνοῖς καὶ
[5, 21]	ἦν βουλομένοις πολεμεῖν ἀναφανδὸν ἐνσπόνδῳ	τε	καὶ μεγάλην ἰσχὺν ἐχούσῃ πόλει
[5, 34]	ἐκ τοῦ στρατοπέδου σὺν αἰσχύνῃ	τε	καὶ μίσει. ὁ δὲ τῶν
[5, 22]	Γαβίων πόλεως τὸ ἀκμαιότατον ξένων	τε	καὶ μισθοφόρων χεῖρα οὐκ ὀλίγην·
[5, 48]	ἀνδρὸς ἔργα, δι´ ἃ θαυμάζεσθαί	τε	καὶ μνήμης τυγχάνειν ἄξιός ἐστιν,
[5, 27]	καθέξειν αὐτὰ πεπίστευκα ἐγκρατῶς πρώτοις	τε	καὶ μόνοις ἐκφέρω· παρ´ ὑμῶν
[5, 24]	δὲ τοῦ κατὰ πρόσωπον ὅπλων	τε	καὶ νεκρῶν σωρόν· ἀλλ´ ἄπωθεν
[5, 74]	κράτιστος ἦν βασιλεὺς ὁ δικαιότατός	τε	καὶ νομιμώτατος καὶ μηθὲν ἐκδιαιτώμενος
[5, 61]	αὐτοὺς ἀναλαβεῖν, μάλιστα δὲ Ταρκύνιός	τε	καὶ ὁ κηδεστὴς αὐτοῦ Μαμίλιος
[5, 2]	ἐποιοῦντο κοινῶς συνιόντες οἱ δημόται	τε	καὶ οἱ φυλέται, πάλιν προσέταξαν
[5, 31]	μή γ´ ὅσα δυνατὰ ἀγρῶν	τε	καὶ οἰκιῶν καὶ βοσκημάτων καὶ
[5, 1]	διαμένῃ χρόνον, βουλόμενοι τοὺς ἱεροφάντας	τε	καὶ οἰωνομάντεις ἐκέλευσαν ἀποδεῖξαι τὸν
[5, 34]	δίκην εἰς ἱερὰ σώματα πρέσβεών	τε	καὶ ὁμήρων παρανομεῖν ἐν σπονδαῖς
[5, 37]	πολύς, οἷα εἰκὸς ἀνθρώπων ἀσυντάκτων	τε	καὶ οὐ προῃσθημένων τὴν ἔφοδον.
[5, 14]	συλλαμβάνειν αὐτοῖς τῆς καθόδου, Ταρκυνιήτας	τε	καὶ Οὐιεντανούς, ἀξιοχρέοις δυνάμεσιν ἀμφοτέρας,
[5, 13]	οὐδενὶ φέρειν, ἀλλ´ ὡς ἐξάγιστόν	τε	καὶ οὐχ ὡς ἐπιτήδειον εἰς
[5, 75]	τῶν βίων ἐνεγκεῖν, προσγράφοντας γυναικῶν	τε	καὶ παίδων ὀνόματα καὶ ἡλικίας
[5, 41]	κατὰ νώτου γενομένους σὺν βοῇ	τε	καὶ πατάγῳ πολλῷ χωρεῖν ἐπ´
[5, 13]	μηνύσαντα τὴν συνωμοσίαν δοῦλον ἐλευθερίᾳ	τε	καὶ πολιτείας μεταδόσει καὶ χρήμασι
[5, 15]	φύλακες οἱ τριάριοι λεγόμενοι, παλαιοί	τε	καὶ πολλῶν ἔμπειροι πολέμων, οἷς
[5, 48]	ὥσπερ Ἰούνιον Βροῦτον ἀποθέσει χρυσοῦ	τε	καὶ πορφύρας τὸν ἐνιαύσιον ἐπένθησαν
[5, 3]	τοὺς ἄνδρας ἃ χρὴ λέγειν	τε	καὶ πράττειν, καὶ παρὰ τῶν
[5, 11]	καὶ δεινοπαθῶν ὁ Κολλατῖνος ἐπίβουλόν	τε	καὶ προδότην τῶν φίλων αὐτὸν
[5, 76]	τοῦ φανεροῦ πρεσβευόμενος κατὰ πόλεις	τε	καὶ πρὸς τὸ κοινὸν οὐ
[5, 32]	χρημάτων αὐτὸν δικαστὴν γενόμενον Ταρκυνίοις	τε	καὶ Ῥωμαίοις, ὅταν ἀμφοτέρων ἀκούσῃ
[5, 37]	φέρεται δὲ διὰ τῆς Σαβίνων	τε	καὶ Ῥωμαίων πεδιάδος ὁρίζων τὴν
[5, 28]	στρατήγιον ἀφίκετο, ἄνδρα ὁρᾷ μεγέθει	τε	καὶ ῥώμῃ σώματος διαφέροντα, ἐσθῆτα
[5, 24]	ἀλλ´ ἄπωθεν ἑστῶτες ἀθρόοι λόγχαις	τε	καὶ σαυνίοις καὶ λίθοις χειροπληθέσιν
[5, 76]	παρειληφότες τῶν Λατίνων στρατηγίαν, Μαμίλιός	τε	καὶ Σέξτος ἐν Τύσκλῳ πόλει
[5, 26]	ὁ κηδεστὴς αὐτοῦ Μαμίλιος σχεδίαις	τε	καὶ σκάφαις διαβιβάσαντες τὰς ἑαυτῶν
[5, 49]	εἴσω, ἐν ᾧ τὸ ταραττόμενόν	τε	καὶ στασιάζον αὐτῶν ἐπεκράτει, τὰς
[5, 47]	τήβενναν, τὸ ἐπιχώριον τῶν ὑπάτων	τε	καὶ στρατηγῶν φόρημα, στέφανον δ´
[5, 54]	ἀποκρίνεται πρὸς αὐτούς· Ἄνδρες φίλοι	τε	καὶ συγγενεῖς ἀπαγγέλλετε ἀπιόντες πρὸς
[5, 56]	σύνθημα μετὰ τῶν πιστοτάτων φίλων	τε	καὶ συγγενῶν τοὺς ἐρυμνοὺς τῆς
[5, 51]	τῶν πόλεων συνθήκας περὶ φιλίας	τε	καὶ συμμαχίας, ἠξίου τὰς πόλεις
[5, 71]	ἔχοντος, πρὸς δὲ τούτοις φρονίμου	τε	καὶ σώφρονος καὶ μηδὲν ὑπὸ
[5, 73]	θέλοι, καὶ τάττειν τὰ δίκαιά	τε	καὶ τὰ καλὰ τοῖς ἄλλοις,
[5, 75]	τοῖς ἄλλοις ἅπασι τοῖς πολιτεύεσθαί	τε	καὶ τὰ κοινὰ πράττειν βουλομένοις.
[5, 53]	πόλεις, ὁρῶντες οἱ περὶ Μαμίλιόν	τε	καὶ Ταρκύνιον, ὅτι ταῖς σπουδαῖς
[5, 33]	ἀνδράσιν εἰποῦσαι, τέως ἂν ἀπολούσωνταί	τε	καὶ τὰς ἐσθῆτας ἀπολάβωσιν, ἵνα
[5, 75]	παίδων ὀνόματα καὶ ἡλικίας ἑαυτῶν	τε	καὶ τέκνων. ἐν ὀλίγῳ δὲ
[5, 55]	τὸν θάνατον ἀποσπωμένους ἀπὸ γυναικῶν	τε	καὶ τέκνων καὶ πατέρων ἐβουλήθη,
[5, 12]	τὰ κράτιστα καὶ συμφορώτατα ἑαυτῷ	τε	καὶ τῇ πόλει βεβουλευμένον παρεκάλει
[5, 71]	πολλοῦ τοῦτο ποιούντων ὁ πρεσβύτατός	τε	καὶ τιμιώτατος τῶν ὑπατικῶν γνώμην
[5, 75]	αὐτὸς ἀνανεωσάμενος. καταπληξάμενος δὲ τούτῳ	τε	καὶ τοῖς ἄλλοις συμβόλοις τῆς
[5, 10]	παῖδας αὐτοῦ πάθος ἐγεγόνει· προελθών	τε	καὶ τοὺς ἐντιμοτάτους τῶν ἐν
[5, 42]	ἐν ταύταις ταῖς μάχαις Σαβίνων	τε	καὶ τῶν συμμάχων ἀπέθανον μὲν
[5, 1]	ἐπιτρέψειν. ταῦτα μὲν περὶ ἑαυτῶν	τε	καὶ τῶν τέκνων καὶ τοῦ
[5, 39]	λαβόντες, ἃς τοῖς στρατιώταις ἄγειν	τε	καὶ φέρειν ἐπέτρεψαν, ἀπῆγον ἐπ´
[5, 13]	δήμῳ τὰ τῶν τυράννων ἄγειν	τε	καὶ φέρειν, τὸν ἐν τούτῳ
[5, 6]	διάθεσιν τῶν μὴ δυναμένων ἄγεσθαί	τε	καὶ φέρεσθαι σκηπτόμενοι· ὡς δὲ
[5, 51]	αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἀρχήν· Καμαριναίων	τε	καὶ Φιδηναίων φυγάδες, οἱ μὲν
[5, 38]	τοῦ συμφέροντος, ἀλλ´ ὑπ´ ὀργῆς	τε	καὶ φιλονεικίας ἐξαφθέντες συνάπτουσι μάχην.
[5, 7]	Ἀκυλλίων σὺν χειρὶ πολλῇ πελατῶν	τε	καὶ φίλων παραγίνεται περὶ τὸν
[5, 22]	ποταμοῦ κείμενον· ὀχυρωτέραις ἐκρατύναντο κατασκευαῖς	τε	καὶ φυλακαῖς, περὶ παντὸς ποιούμενοι
[5, 15]	ἐλάσας τὸν ἵππον, ὅθεν μορφήν	τε	καὶ φωνὴν ἅπαντες ἔμελλον αὐτοῦ
[5, 46]	εἰς χεῖρας ἐξακοντίζουσι, ξύλα προμήκη	τε	καὶ χειροπλήθη τριῶν οὐχ ἧττον
[5, 57]	τῶν ἑταίρων, ὡς ἐκεῖ τάξιν	τε	καὶ χώραν καὶ σύνθημα ληψομένους,
[5, 76]	ἐπ´ αὐτοὺς ἄγοντα τῶν ἱππέων	τε	καὶ ψιλῶν τοὺς ἀνδρειοτάτους. ὃς
[5, 74]	λαμβάνοντες βοηθεῖν τοῖς νόμοις, οἵ	τε	καιροὶ πολλὰ νεοχμοῦντες οὐ τὰ
[5, 23]	ὀφθαλμὸν ἐκ τῶν νεωτέρων, μορφήν	τε	κάλλιστος ἀνθρώπων καὶ ψυχὴν ἄριστος.
[5, 74]	δηλοῖ δὲ καὶ Ὅμηρος δικασπόλους	τε	καλῶν τοὺς βασιλεῖς καὶ θεμιστοπόλους.
[5, 2]	ἀνενεώσαντο καὶ τὰς θυσίας τάς	τε	κατὰ πόλιν καὶ τὰς ἐπὶ
[5, 45]	τε πᾶσαν τὴν δύναμιν τήν	τε	κατὰ πόλιν καὶ τὴν ἐν
[5, 2]	ἐπὶ προδοσίᾳ τῆς πόλεως Ταρκύνιόν	τε	καταδέξασθαι συνθέμενοι καὶ τοὺς ὑπάτους
[5, 45]	τῆς ἡγεμονίας σφίσι παραχωρεῖν πολιτείαν	τε	καταστήσασθαι καὶ νόμους, οὓς ἂν
[5, 54]	βαρύτατον ἐνέκλινεν, ἀλλ´ ἠνέσχετο γῆν	τε	κειρομένην ὁρῶν καὶ αὐλὰς ἐμπιπραμένας,
[5, 15]	Ταρκυνίου παίδων, Ἄρρους ὄνομα, ῥωμήν	τε	κράτιστος καὶ ψυχὴν λαμπρότατος τῶν
[5, 10]	τὸ ἑαυτοῦ σκοπῶν λυσιτελές, αὐτός	τε	κωλύειν αὐτὸν παρεσκεύασμαι πράττειν ἃ
[5, 64]	οὐδὲν ἐπέρχεται φρονεῖν γενναῖον· ἠρεθίσθαι	τε	λέγων ἅπαντας τοὺς ἀπόρους καὶ
[5, 13]	ἱερὸν οἱ πρότερον ἐψηφίσαντο ἵπποις	τε	λειμῶνα καὶ νέοις ἀσκοῦσι τὰς
[5, 51]	μεγάλων εὐεργεσιῶν. ~Μετὰ τοῦτον Ἀρικηνοί	τε	λόγον αἰτησάμενοι κατηγόρουν τῶν Ῥωμαίων,
[5, 7]	παρὰ ταῖς θύραις καὶ τούς	τε	λόγους παρ´ αὐτῶν ἠκροάσατο καὶ
[5, 40]	Κλαύδιος, αὐτομολεῖ πρὸς αὐτοὺς συγγένειάν	τε	μεγάλην ἐπαγόμενος καὶ φίλους καὶ
[5, 46]	τὰ τῶν πολεμίων πράγματα, τῷ	τε	μεγέθει τῶν στρατοπέδων εἰκάσαντες καὶ
[5, 46]	τῶν πολεμίων διαφθαρῆναι στρατὸν ἥ	τε	νὺξ αἰτία ἐγένετο καὶ τὸ
[5, 32]	τούτων ἐπὶ τὸ στρατόπεδον ἥσθη	τε	ὁ βασιλεὺς καὶ πολλὰ τοὺς
[5, 17]	ἱστορίας οἶδα μαθών, ἣν ποιητῶν	τε	οἱ παλαιότατοι καὶ συγγραφέων οἱ
[5, 15]	ἐπλήρωσαν νεκρῶν τὸ πεδίον, Τυρρηνῶν	τε	οἱ τὴν τοῦ δεξιοῦ κέρατος
[5, 14]	ἑκάτεροι χάρακας ἀπηλλάγησαν· ἔπειτα οἵ	τε	ὁπλῖται καὶ οἱ ἱππεῖς ἀφ´
[5, 57]	τῶν ἱππέων ἐφρουρεῖτο κύκλῳ, μία	τε	οὐ κατελείπετο τοῖς ἀπιέναι βουλομένοις
[5, 36]	ἔμελλον κατασκευάσασθαι, τὸν μεταξὺ τοῦ	τε	Παλατίου καὶ τοῦ Καπιτωλίου τέτταρσι
[5, 20]	ἦν· ~Τῷ δ´ ἑξῆς αὐτός	τε	πάλιν ἀποδείκνυται Οὐαλέριος τὸ δεύτερον
[5, 1]	ὑπὲρ ὁμονοίας λόγους ποιησάμενοι ψήφισμά	τε	πάλιν ἐπεκύρωσαν ἕτερον, περὶ ὧν
[5, 23]	πολεμίων ἐπ´ αὐτοὺς μεγάλη· ὀλίγου	τε	πάνυ ἡ πόλις ἐδέησεν ἁλῶναι
[5, 68]	πεποιηκὸς ἦν αὐτοὺς ἀπόρους κλήρους	τε	παραλαβόντας, οὓς οἱ πατέρες αὐτῶν
[5, 33]	εἰς τὴν ὁδὸν ἱππέων, τάς	τε	παρθένους ἁρπάσαι τὰς ἀγομένας καὶ
[5, 45]	ὅπλοις ἐκπρεπέσι κεκοσμημένην ἐπαγόμενοι, Ῥωμαῖοί	τε	πᾶσαν τὴν δύναμιν τήν τε
[5, 50]	ἐπὶ τὸν σύλλογον, ἣν πρώτην	τε	πασῶν ἔδει παρεῖναι καὶ πρώτην
[5, 10]	Ταρκύνιον ἐπὶ τὴν ἀρχήν· ἐπιστολάς	τε	περὶ τούτων γράψαντες αὐτογράφους καὶ
[5, 19]	ἐάν τι λάβωσιν ἀδικοῦντα. βεβαίαν	τε	πίστιν ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας τοὺς
[5, 69]	τὰ συμβόλαια συνεβούλευον, ἵνα ἥ	τε	πίστις τῶν πενήτων ὑπὸ τῆς
[5, 21]	καὶ διεφθαρμένος τὴν γνώμην ὑπό	τε	πλούτου καὶ χρημάτων καὶ ἀρχῆς
[5, 62]	παθεῖν εἰκὸς ἦν τοὺς μέγαν	τε	πόλεμον αἰρομένους καὶ πάσας ἀπεγνωκότας
[5, 17]	πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις ἀνδράσιν, ἐάν	τε	πολέμων ἡγεμονίας λαβόντες ἐάν τε
[5, 13]	πεδίον, ὃ κεῖται μεταξὺ τῆς	τε	πόλεως καὶ τοῦ ποταμοῦ. τοῦτο
[5, 60]	δ´ ἄλλοις ἅπασιν ἀπέδωκε τήν	τε	πόλιν ἔχειν καὶ τὰ χρήματα,
[5, 45]	καὶ τὸν οἰκετικὸν ὄχλον τήν	τε	πόλιν καὶ τὰ ἐπὶ τῆς
[5, 17]	τε πολέμων ἡγεμονίας λαβόντες ἐάν	τε	πολιτικῶν ἔργων προστασίας συνετὰ βουλεύματα
[5, 67]	τῶν ἐλπιζομένων μὴ τυγχάνοντας. παραδείγμασί	τε	πολλοῖς εἰς τοῦτ´ ἐχρήσατο πόλεων
[5, 39]	καὶ συρράξας τοῖς πεζοῖς ἀποκτείνει	τε	πολλοὺς μαχομένους καὶ τοὺς λοιποὺς
[5, 5]	αὐτοὺς ἀξιῶν ἀμφότερα, μὴ δόξης	τε	πονηρᾶς παρὰ πάντων τύχωσιν ὡς
[5, 29]	ὃν οὐθὲν ἐδεόμην, ἀνῄρηκα τῇ	τε	πορφύρᾳ καὶ τῷ δίφρῳ καὶ
[5, 39]	ῥυτῆρος τοὺς ἵππους ἐλαύνων τόν	τε	ποταμὸν διαπεραιοῦται κωλύοντος οὐδενὸς εὐπετῶς
[5, 10]	ἀλλὰ καὶ τῇ προαιρέσει, διαλλαγάς	τε	πράττων πρὸς αὐτοὺς καὶ ἀντὶ
[5, 7]	θυρῶν τοῦ ἀνδρῶνος ἀπελθεῖν διεφέροντό	τε	πρὸς ἀλλήλους ὑπὲρ τῆς καταγωγῆς
[5, 22]	ἐθεάσατο προκαθημένους τοῦ ποταμοῦ, παρεσκευάζετό	τε	πρὸς μάχην ὡς ἀναρπασόμενος αὐτοὺς
[5, 1]	ποιησάμενοι καὶ ὅρκια τεμόντες αὐτοί	τε	πρῶτοι στάντες ἐπὶ τῶν τομίων
[5, 52]	ἀπὸ Ῥωμαίων τὴν πόλιν· πρεσβείας	τε	Ῥωμαικῆς ἀφικομένης ὥρμησαν μὲν ὡς
[5, 26]	τὸν χάρακα· ὅθεν ὁρμώμενοι τῶν	τε	Ῥωμαίων ἐδῄουν τὴν γῆν καὶ
[5, 46]	ὑπὲρ τῆς νίκης ἔλαβον ἄλλων	τε	σημείων γενομένων σφίσι θεοπέμπτων καὶ
[5, 3]	ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν παραχθεὶς τήν	τε	συγγένειαν ἀνενεώσατο τὴν ὑπάρχουσαν αὐτῷ
[5, 6]	διέγνω τὸν δῆμον ποιῆσαι τοῦ	τε	συμφέροντος καὶ τοῦ δικαίου κριτήν.
[5, 3]	ἐν πόλει Γαβίοις διέτριβε τούς	τε	συνιόντας πρὸς αὐτὸν ἐκ τῆς
[5, 31]	αὐτοὺς ἐν καλῷ χωρίῳ διαφθείρουσί	τε	συχνοὺς καὶ ἔτι πλείους τῶν
[5, 49]	καὶ κατάλυσιν τοῦ πολέμου, σῖτόν	τε	τῇ στρατιᾷ δόντες, ὅσον ἐπέταξε
[5, 45]	ἐπιτηδείοις, ἐξῆγον τὰς δυνάμεις, Σαβῖνοί	τε	τὴν κρατίστην ἐξ ἁπάσης πόλεως
[5, 11]	διαβολάς, ἀλλὰ τοῖς πράγμασι, μεταθέσθαι	τε	τὴν οἴκησιν ἑτέρωσέ ποί ποτε
[5, 1]	τοὺς ἐξ ἐκείνων γενησομένους, βασιλέα	τε	τῆς Ῥωμαίων πόλεως μηκέτι καταστήσειν
[5, 59]	τῶν ἀναγκαίων χαλεπὸς ἦν ὑπορύττων	τε	τοὺς θεμελίους τῶν τειχῶν καὶ
[5, 31]	ἂν αὐτοῖς δόξῃ συμφέρειν, ἐάν	τε	τοὺς κατέχοντας αὐτὰ καὶ καρπουμένους
[5, 44]	καὶ σὺν κόσμῳ ἐπελθόντες, καταβάλλουσί	τε	τοὺς ὁμόσε χωροῦντας καὶ τοὺς
[5, 40]	βουλὴ καὶ ὁ δῆμος εἴς	τε	τοὺς πατρικίους αὐτὸν ἐνέγραψε καὶ
[5, 67]	ἀνηκέστους ἠναγκάσθησαν προελθεῖν συμφοράς. ἐοικέναι	τε	τῷ καθ´ ἕνα τὸ κοινὸν
[5, 59]	πολιορκίαν ἐπιτήδεια παρασκευασάμενος ᾤχετο. πονουμένοις	τε	τῷ μήκει τοῦ πολέμου καὶ
[5, 41]	δ´ ἐν αὐτῇ Φιδήνῃ φυλακῆς	τε	τῶν ἔνδον ἕνεκα καὶ καταφυγῆς
[5, 6]	ἐπέμειναν ἐν τῇ πόλει συναγωγήν	τε	τῶν ἐπίπλων καὶ διάθεσιν τῶν
[5, 7]	αὐτογράφους δηλοῦντες αὐτῷ τὸ πλῆθός	τε	τῶν μετεχόντων τῆς συνωμοσίας καὶ
[5, 53]	διακείμενοι πρὸς τοὺς δεσπότας, ἀπιστούμενοί	τε	ὑπ´ αὐτῶν καὶ ἐν ὑποψίαις
[5, 54]	καὶ ἀποσταῖεν τῆς ἐπιθέσεως, διώκεσθαί	τε	ὑπὸ δαιμόνων τινῶν καὶ παίεσθαι
[5, 19]	ταῖς ῥάβδοις κοσμεῖσθαι μόναις· νόμους	τε	φιλανθρωποτάτους ἔθετο βοηθείας ἔχοντας τοῖς
[5, 50]	γένηται κοινόν, ὃ διαστήσει τήν	τε	φιλίαν αὐτῶν καὶ τὴν συγγένειαν.
[5, 34]	ὡς κρεῖττον ἔχουσαν φρόνημα τῆς	τε	φύσεως καὶ τῆς ἡλικίας, καὶ
[5, 5]	κατέχειν τὰ χρήματα συνεβούλευσε τιμωρίας	τε	χάριν ἀνθ´ ὧν οἱ τύραννοι
[5, 6]	ἐν τῇ τυραννίδι πλεονεξιῶν, ἐλπίδας	τε	χρηστὰς ὑποτείνοντες αὐτοῖς καὶ χρήματα
[5, 59]	νυκτὸς τῆς πολιορκίας ἀφιστάμενος ὀλίγου	τε	χρόνου κατὰ κράτος αἱρήσειν τὴν
[5, 77]	ἂν ἔργον εἴη λέγειν· πολίτας	τε	χωρὶς τῶν ἐν ταῖς μάχαις
[5, 41]	αὐτοῖς ἔγνω· καὶ παρασκευασάμενος τάφρου	τε	χώσει καὶ χάρακος ἐπιβάσει ἃ
[5, 10]	οὓς ἀφ´ ἡμῶν ἀρξάμενοι πάντες	ὠμόσατε,	ἢ τῆς συγχύσεώς τε καὶ
[5, 28]	δ´ ὡς εἶδεν αὐτόν, Ὦ	μιαρώτατε	πάντων, εἶπεν, ἀνθρώπων, καὶ δίκας
[5, 5]	νόμοις μηδ´ ὅρκοις κεκωλύμεθα δρᾶν,	λέγετε.	μετὰ τοῦτο παρελθόντες οἱ πρέσβεις
[5, 54]	τὴν Φιδήνης πολιορκίαν λύειν ἐπιτάττοντες	ἥκετε	καὶ μὴ πειθομένοις πόλεμον ἀπειλεῖτε.
[5, 54]	Ἄνδρες φίλοι τε καὶ συγγενεῖς	ἀπαγγέλλετε	ἀπιόντες πρὸς τὸ κοινὸν τῶν
[5, 54]	προφάσεις καὶ εἰ διὰ ταῦτα	μέλλετε	διαλύειν τὸ συγγενὲς καὶ τὸν
[5, 52]	εἰσάγεσθαι τοῖς ἔνδον μήτε ὅπλα	μήτε	ἄλλην βοήθειαν μηδεμίαν. Φιδηναῖοι μὲν
[5, 69]	εἴσπραξιν εἶναι μήτε συμβολαίου μηθενὸς	μήτε	καταδίκης μηδεμιᾶς, ἀφεῖσθαι δὲ καὶ
[5, 12]	πατρίδα ἡγεῖσθαι, μηδενὸς μήτ´ ἔργου	μήτε	λόγου κοινωνοῦντα τοῖς ἐχθροῖς κατ´
[5, 52]	μήτ´ ἀγορὰς εἰσάγεσθαι τοῖς ἔνδον	μήτε	ὅπλα μήτε ἄλλην βοήθειαν μηδεμίαν.
[5, 61]	πόλεμον· καὶ ἵνα πόλις μηδεμία	μήτε	προδῷ τὸ κοινὸν μήτε προκαταλύσηται
[5, 61]	μηδεμία μήτε προδῷ τὸ κοινὸν	μήτε	προκαταλύσηται τὴν ἔχθραν ἄνευ τῆς
[5, 8]	τὸ μηδὲν ἐνδοῦναι τὸν ἄνδρα	μήτε	πρὸς τὰς δεήσεις τῶν πολιτῶν
[5, 8]	πρὸς τὰς δεήσεις τῶν πολιτῶν	μήτε	πρὸς τοὺς οἴκτους τῶν τέκτων,
[5, 69]	τέως δὲ μηδεμίαν εἴσπραξιν εἶναι	μήτε	συμβολαίου μηθενὸς μήτε καταδίκης μηδεμιᾶς,
[5, 69]	τὰς ἄλλας ἀμφισβητήσεις πάσας, καὶ	μήτε	τὰ δικαστήρια καθίζειν μήτε τὰς
[5, 43]	εἶναι φήσαντες ἅπαντας ἡβηδὸν ἀπολωλέναι	μήτε	ταῖς εὐεργεσίαις χάριν εἰδότας μήτε
[5, 69]	καὶ μήτε τὰ δικαστήρια καθίζειν	μήτε	τὰς ἀρχὰς διαγινώσκειν περὶ μηθενὸς
[5, 12]	πόλει βεβουλευμένον παρεκάλει μήτ´ αὐτῷ	μήτε	τῇ πατρίδι μνησικακεῖν· ἑτέραν δὲ
[5, 43]	μήτε ταῖς εὐεργεσίαις χάριν εἰδότας	μήτε	τοῖς κακοῖς σωφρονιζομένους, ῥάβδοις αἰκισάμενοι
[5, 1]	Ταρκύνιον μήτε τοὺς παῖδας αὐτοῦ	μήτε	τοὺς ἐξ ἐκείνων γενησομένους, βασιλέα
[5, 1]	ἀπὸ τῆς φυγῆς βασιλέα Ταρκύνιον	μήτε	τοὺς παῖδας αὐτοῦ μήτε τοὺς
[5, 29]	τὸ ἔργον, ἀλλὰ καθ´ ἕνα,	μήτε	φράζειν ἕτερον ἑτέρῳ πότε καὶ
[5, 32]	ἀμφοτέρων ἀκούσῃ κρῖναι τὰ δίκαια	μήτε	χάριτι μήτ´ ἔχθρᾳ παραχθέντα. ἀπῄεσαν
[5, 73]	ὄνομα δ´ αὐτῷ τίθενται δικτάτορα,	εἴτε	διὰ τὴν ἐξουσίαν τοῦ κελεύειν,
[5, 71]	ἕτερον, εἴτε παραχωρήσαντος τοῦ συνάρχοντος,	εἴτε	κλήρῳ λαχόντα, ἑλέσθαι Ῥωμαίων ὃν
[5, 71]	τότε ὄντων ὑπάτων τὸν ἕτερον,	εἴτε	παραχωρήσαντος τοῦ συνάρχοντος, εἴτε κλήρῳ
[5, 10]	ἄρα κατέλθωσιν εἴτ´ ἐκ προδοσίας	εἴτε	πολέμῳ, ταύτας προφερόμενος τὰς χάριτας
[5, 67]	τῶν κρειττόνων, εἴτε πρὸς χάριν	εἴτε	πρὸς ἀνάγκην· οὐ γὰρ ἀποπληροῦσθαι
[5, 67]	τοῖς ἥττοσιν ὑπὸ τῶν κρειττόνων,	εἴτε	πρὸς χάριν εἴτε πρὸς ἀνάγκην·
[5, 76]	πολὺν εἰς τὸ μέλλειν χρόνον,	εἴτε	τὰς ὑστεριζούσας ἀναμένοντες πόλεις, εἴτε
[5, 16]	τοῦ κατέχοντος τὸ τέμενος ἥρωος	εἴτε	τοῦ καλουμένου Φαύνου. τούτῳ γὰρ
[5, 16]	γεγονυῖα, ὥσθ´ ἅπαντας αὐτοὺς ἀκούειν	εἴτε	τοῦ κατέχοντος τὸ τέμενος ἥρωος
[5, 76]	εἴτε τὰς ὑστεριζούσας ἀναμένοντες πόλεις,	εἴτε	τῶν ἱερῶν αὐτοῖς οὐ γινομένων
[5, 73]	ἀδίκων ἠδίκτα οἱ Ῥωμαῖοι καλοῦσιν·	εἴτε	ὥς τινες γράφουσι διὰ τὴν
[5, 54]	ἥκετε καὶ μὴ πειθομένοις πόλεμον	ἀπειλεῖτε.	παύσασθε δὴ ψυχρὰς καὶ ἀπιθάνους
[5, 72]	κοινὰ διοικούντων, ὧν οὐκ ἂν	εὕροιτε	ἀμείνους, τὸν μὲν ἕτερον αὐτῶν
[5, 12]	δοῦναι αὐτῷ δωρεὰν καὶ αὐτὸς	πέντε	τάλαντα προστίθησιν ἐκ τῶν ἰδίων.
[5, 42]	σκότος, καὶ τοὺς διαβαίνοντας αὐτῶν,	ὅτε	γένοιντο ἐν χερσίν, ἐφόνευον. μέχρι
[5, 36]	τοῦ ποταμοῦ χώραν, ἧς ἀπέστησαν	ὅτε	διελύοντο τὸν πόλεμον· καὶ θυσίας
[5, 65]	καὶ πολλοὺς περὶ τῆς ἡγεμονίας,	ὅτε	κατεῖχον οἱ βασιλεῖς τὰ κοινά,
[5, 54]	ἀνάγκης βιαζόμενοι. ἐφίσταντο γὰρ αὐτοῖς,	ὅτε	κοιμηθεῖεν, ὄψεις ὀνείρων φοβεραὶ τιμωρίας
[5, 65]	τὰς ἔναγχος κατασχούσας αὐτοὺς ἀνάγκας,	ὅτε	κρατουμένης σφῶν τῆς χώρας ὑπὸ
[5, 25]	ἕκαστος ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν,	ὅτε	μάλιστα δεινὴ σπάνις τῶν ἀναγκαίων
[5, 46]	καὶ δὴ καὶ τελευταίου φάσματος,	ὅτε	παρατάττεσθαι ἔμελλον, τοιοῦδε. ἐκ τῶν
[5, 23]	τοῦ νικήσαντος τοὺς Ἀλβανοὺς τριδύμους,	ὅτε	περὶ τῆς ἡγεμονίας αἱ πόλεις
[5, 50]	ὃν ἐν ταῖς συνθήκαις ὥρισαν,	ὅτε	συνετίθεντο τὴν φιλίαν, καὶ τὸ
[5, 18]	καὶ ταύτης ἔτυχον τῆς ἀρχῆς,	ὅτε	συνεχωρήθη καὶ τοῖς δημοτικοῖς αὐτὴν
[5, 17]	ὡς τοῖς βασιλεῦσιν ἔθος ἦν,	ὅτε	τὰς τροπαιφόρους πομπάς τε καὶ
[5, 16]	πανικὰ καὶ ὅσα φάσματα μορφὰς	ἄλλοτε	ἀλλοίας ἴσχοντα εἰς ὄψιν ἀνθρώπων
[5, 17]	καὶ τοῦτ´ ἐμύθευσαν. ὀψὲ γάρ	ποτε	Ἀθηναῖοι προσέθεσαν τὸν ἐπιτάφιον ἔπαινον
[5, 3]	τρισὶν ἐπὶ τοὺς ἐφ´ ἑαυτῷ	ποτε	γενομένους ἠναγκάσθη καταφυγεῖν. διεξελθὼν δ´
[5, 53]	ὡς καὶ αὐτοὶ σφίσιν ἐπιθησόμενοί	ποτε	εἰ καιρὸν λάβοιεν, ἄσμενοι τοῖς
[5, 13]	ἔστι νῦν μνημεῖον ἐμφανὲς τοῦ	ποτε	ἔργου νῆσος εὐμεγέθης Ἀσκληπιοῦ ἱερά,
[5, 29]	ἕνα, μήτε φράζειν ἕτερον ἑτέρῳ	πότε	καὶ πῶς καὶ ποῦ καὶ
[5, 18]	τοῖς πατρικίοις μετῆν. ὀψὲ δέ	ποτε	καὶ ταύτης ἔτυχον τῆς ἀρχῆς,
[5, 11]	τε τὴν οἴκησιν ἑτέρωσέ ποί	ποτε	πάντα τὰ ἑαυτοῦ λαβόντα, ἕως
[5, 68]	παραινοῦντας ἔφη δεῖν ἐξετάζειν, τί	ποτε	τὸ πεποιηκὸς ἦν αὐτοὺς ἀπόρους
[5, 28]	δὲ τῆς δόξης, οἷα δὴ	μηδέποτε	τὸν βασιλέα τῶν Τυρρηνῶν θεασάμενος,
[5, 68]	τοὺς δὲ κατὰ συνθήκας ὁποίας	δήποτε	ἀξιοῦντας ἀναλαμβάνειν τὰ ὅπλα περὶ
[5, 50]	αὐταῖς τῶν προέδρων, θαυμάζειν, τί	δήποτε	παθόντες ἢ τί κατηγορεῖν ἔχοντες
[5, 17]	πόλεμον ἀποθανοῦσιν, ἀλλὰ καὶ τοῖς	ὁποιᾳδήποτε	χρησαμένοις τοῦ βίου τελευτῇ, ἐξ
[5, 34]	οὐκ ὄντος τοῖς Τυρρηνοῖς ἔθους,	ὁπότε	ἀναστρατοπεδεύοιεν ἐκ πολεμίας, ὀρθὰς καταλείπειν
[5, 73]	συνεχῶς, ἀλλὰ πρὸς τοὺς καιρούς,	ὁπότε	δόξειε συμφέρειν, καὶ εἰς ὁποσονοῦν
[5, 41]	διαβάθρας· ὅπου δ´ αὐταῖς καὶ	ὁπότε	μέλλοι χρῆσθαι, οὐκ ἔφασαν εἰδέναι.
[5, 25]	θαυμαστὸν ἔργον ἀποδειξάμενος ἐν τῷ	τότε	ἀγῶνι Ῥωμαίοις ἄξιος εἴπερ τις
[5, 64]	ἀνθρωπίνης φύσεως, καὶ τὸ εὐπρεπὲς	τότε	ἀξιοῦν ἅπαντας σκοπεῖν, ὅταν ἔχωσιν
[5, 52]	δὲ μηδέτερον τούτων ὑπομείνωσι πράττειν,	τότε	βουλεύσεσθαι περὶ τοῦ πολέμου· οὐκ
[5, 73]	ὥς τινες γράφουσι διὰ τὴν	τότε	γενομένην ἀνάρρησιν, ἐπειδὴ οὐ παρὰ
[5, 7]	ἥκιστα δὲ καὶ ἐκ τῶν	τότε	γενομένων. τοσαύτη γὰρ ἄνοια καὶ
[5, 38]	Σαβίνους ἀνέστελλον ἀπὸ τοῦ νάματος,	τοτὲ	δ´ οἱ Σαβῖνοι τοὺς Ῥωμαίους
[5, 20]	τῆς Ταρκυνίου δυναστείας χρόνον ἀφειμέναι,	τότε	δὲ πρῶτον ὑπὸ τούτων ἀνανεωθεῖσαι·
[5, 47]	πολλαῖς εὑρίσκω γραφαῖς ἐπιχωρίοις φερόμενον.	τότε	δὲ πρῶτον, ὡς Λικίννιος ἱστορεῖ,
[5, 60]	ἀποθεμένοις καὶ τὰς πύλας ἀνοίξασι,	τότε	διαλέγεσθαι πρὸς αὐτόν· ἄλλως δ´
[5, 72]	τοῦ συνεδρίου συναχθέντος, ἐπειδὴ καὶ	τότε	διεμάχετο καὶ πειθόμενος ὑπὸ πάντων
[5, 54]	τέως καὶ παρέλκων τὴν ἀπόκρισιν	τότε	εἰσαγαγὼν εἰς τὸ βουλευτήριον τὰ
[5, 60]	ἄρα πολιτικὰ ἦν τὰ τῶν	τότε	ἡγεμόνων ἤθη καὶ πλεῖστον ἀπέχοντα
[5, 4]	παρὰ τῆς βουλῆς τὸ συγχώρημα	τότε	καὶ ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν ἐλθεῖν
[5, 38]	τοῖς κατισχυομένοις ἐκ θατέρου· καὶ	τοτὲ	μὲν οἱ Ῥωμαῖοι τοὺς Σαβίνους
[5, 71]	ἀποδειχθεὶς ἐξουσίας νομίμου, ἐκ τῶν	τότε	ὄντων ὑπάτων τὸν ἕτερον, εἴτε
[5, 62]	τ´ αὐτοῖς ἀποδοῦσι τὴν χώραν	τότε	παρ´ αὐτῶν ὡς φίλων ἀπαιτεῖν
[5, 13]	τὸ πραχθὲν ὑπὸ τῶν ὑπάτων	τότε	περὶ τοὺς ἐν αὐτῷ καρπούς.
[5, 45]	ταῦτα δὲ ποιήσαντας {αὐτοὺς} ἥκειν	τότε	περὶ ὧν ἠδίκησαν ἢ κατέβλαψαν
[5, 55]	καὶ τῷ σχήματι τῆς καθεστώσης	τότε	πολιτείας ἀκόλουθον ἐτράπετο. οὔτε γὰρ
[5, 69]	κράτιστον τέλος οἱ πόλεμοι λάβωσι,	τότε	προθεῖναι τοὺς ὑπάτους λόγον καὶ
[5, 31]	περὶ φιλίας διαλεγόμενοι. ~Ταῦτα μὲν	τότε	πρὸς τὸν υἱὸν καὶ τοὺς
[5, 77]	αὐτῇ καὶ ὠμῶς χρησαμένου· ὥστε	τότε	πρῶτον αἰσθέσθαι Ῥωμαίους, ὃ τὸν
[5, 39]	ἀπῆγον ἐπ´ οἴκου τὰς δυνάμεις.	τότε	πρῶτον ἡ πόλις ἀναλαβοῦσα ἑαυτὴν
[5, 11]	φασιν οἱ Ῥωμαίων συγγραφεῖς, οὔπω	τότε	Ῥωμαίοις ὄντος ἐν ἔθει δημηγορεῖν
[5, 48]	ἐπικαλούμενος νοσήσας ἐτελεύτα, κράτιστος τῶν	τότε	Ῥωμαίων κατὰ πᾶσαν ἀρετὴν νομισθείς.
[5, 25]	ἐν οἵαις ἡ πόλις ἦν	τότε	συμφοραῖς. ~Μετὰ γὰρ τὴν μάχην
[5, 8]	αὐτὸς ἅπασι τοῖς γιγνομένοις παρών,	τότε	συνεχώρησε τοὺς αὐχένας τοῖς πελέκεσιν
[5, 65]	παρέσχετο τὴν Ἀθηναίων πόλιν μεγίστου	τότε	τυγχάνουσαν ὀνόματος ἐπὶ σοφίᾳ, οὐ
[5, 70]	Λάρκιον μὲν καὶ Κλοίλιον τοὺς	τότε	ὑπατεύοντας ἀποθέσθαι τὴν ἐξουσίαν, καὶ
[5, 51]	κηδεστὴς Μαμίλιος μέγιστον ἐν τοῖς	τότε	χρόνοις παρὰ τοῖς Λατίνοις δυνάμενος
[5, 25]	τοιαύτην ἀποδειξάμενος ἀρετὴν ἐν τῷ	τότε	χρόνῳ ζηλωτὸς μὲν εἰ καί
[5, 71]	ποιήσασθαι. ~Μετὰ τοῦτο πολλὴ ζήτησις	ἐνέπιπτε	τοῖς προεστηκόσι τῆς βουλῆς καὶ
[5, 28]	ξιφίδιον, ὃ τῆς περιβολῆς ἐντὸς	ἔκρυπτε,	καὶ παίει τὸν ἄνδρα κατὰ
[5, 53]	δεσπότας καθεύδοντας, ταῦτα δὲ διαπραξαμένους	τάςτε	οἰκίας διαρπάσαι τῶν εὐπόρων καὶ
[5, 10]	ταῦτ´ εἶναι κύρια· εὖ δ´	ἴστε	{ὅτι} δυεῖν θάτερον ἢ Κολλατῖνον
[5, 72]	μὴ λαβεῖν αὐτοὶ τὴν ἀρχήν,	ὥστε	ἐν πολλῇ γενέσθαι τοὺς ἐν
[5, 60]	ἀγούσας ὁδοὺς φρουραῖς ἐπιμελεστέραις διαλαβών,	ὥστε	ἠναγκάσθησαν οἱ πολιορκούμενοι τὰς συμμαχικὰς
[5, 55]	ἡγεμόνες, ἔπειτ´ ἀναμφιλέκτοις ἁλώσονται τεκμηρίοις,	ὥστε	μηδ´ ἀπολογίαν αὐτοῖς καταλείπεσθαι μηδεμίαν,
[5, 6]	ἐποιήσαντο τὴν ἐπὶ θάτερα ῥοπήν,	ὥστε	μιᾷ ψήφῳ πλείους γενέσθαι τῶν
[5, 75]	βουλεύματα καὶ πράξεις μέλλω διηγεῖσθαι,	ὥστε	ὄχλον ἄν τινι καὶ φλυαρίαν
[5, 9]	αὐτῶν ἀναγνῶναι τῷ γραμματεῖ κελεύσας,	ὥστε	πάντας ἀκούειν τοὺς παρόντας, ἀπολογίαν
[5, 60]	ἴσχυσαν ἐξουσίας ἐπαρθέντες μεγέθει διαφυγεῖν,	ὥστε	παραλαβὼν τὴν πόλιν ὁ ὕπατος
[5, 36]	πολὺ τὸ συμπαθὲς ἐχούσαις ἀνελάμβανον·	ὥστε	πολλοὺς αὐτῶν ταῖς χάρισι ταύταις
[5, 77]	πικρῶς αὐτῇ καὶ ὠμῶς χρησαμένου·	ὥστε	τότε πρῶτον αἰσθέσθαι Ῥωμαίους, ὃ
[5, 60]	ἐπὶ τὸ Λατίνων ἔθνος πρεσβευτὰς	ἐφύλαττε	μηκέτι παρελθεῖν ἐντὸς τείχους, ἁπάσας
[5, 52]	ἀμυνομένου, πλησίον τοῦ τείχους καταστρατοπεδευσάμενος	ἐφύλαττε	μήτ´ ἀγορὰς εἰσάγεσθαι τοῖς ἔνδον
[5, 64]	πρώτους τὸ πολίτευμα τοῦτο καθισταμένους	οὔτε	αἰσχύνην τινὰ δι´ αὐτὸ μεγάλην
[5, 66]	τὰς διαποντίους ἀγορὰς τῶν ἐμπόρων,	οὔτε	ἄλλην ἐργασίαν οὐδεμίαν δικαίαν ποιουμένων
[5, 60]	δ´ οὔτε διαλλαγὰς οὔτε ἀνοχὰς	οὔτε	ἄλλο φιλάνθρωπον ἢ μέτριον οὐθὲν
[5, 60]	αὐτόν· ἄλλως δ´ οὔτε διαλλαγὰς	οὔτε	ἀνοχὰς οὔτε ἄλλο φιλάνθρωπον ἢ
[5, 18]	φανεὶς τοιαύτης τελευτῆς ἔτυχε, γενεὰν	οὔτε	ἄρρενα καταλιπὼν οὔτε θήλειαν, ὡς
[5, 5]	πρότερον ἐκέκτητο οὐθὲν τῶν ὑμετέρων	οὔτε	βίᾳ κατασχὼν οὔτε λάθρα, παρὰ
[5, 67]	θαυμαστὴν ὅσην παρόντας ταῖς στρατείαις,	οὔτε	βλάβην ἀπόντας· ὑπομιμνήσκων αὐτούς, ὅτι
[5, 8]	περὶ τὰς τιμωρίας αὐτῶν ἀμείλικτον.	οὔτε	γὰρ ἄλλοθί που συνεχώρησεν ἀπαχθέντας
[5, 55]	καθεστώσης τότε πολιτείας ἀκόλουθον ἐτράπετο.	οὔτε	γὰρ ἐκ τῶν οἰκιῶν συλλαμβανομένους
[5, 11]	αὐτὸν καὶ οὔτ´ ἀπολογίαν ὑπομενόντων	οὔτε	δέησιν προσιεμένων, ἀλλὰ τὰς ψήφους
[5, 21]	ἐνιαυτῷ μεμιγμένας ἀπειλαῖς ἐπικλήσεις κομίζοντας	οὔτε	διαλλαγὰς εὕρετο τοῖς ἀνδράσι καὶ
[5, 60]	διαλέγεσθαι πρὸς αὐτόν· ἄλλως δ´	οὔτε	διαλλαγὰς οὔτε ἀνοχὰς οὔτε ἄλλο
[5, 55]	ἐμφυλίου χωρήσῃ τὸ ἀναγκασθὲν παρανομεῖν·	οὔτε	δικαστήρια καθίζειν αὐτοῖς ᾤετο δεῖν,
[5, 52]	ἐξέβαλον αὐτοὺς {ἀπὸ} τῆς πόλεως,	οὔτε	δοῦναι λόγον ἀξιώσαντες οὔτε λαβεῖν.
[5, 18]	ἔτυχε, γενεὰν οὔτε ἄρρενα καταλιπὼν	οὔτε	θήλειαν, ὡς οἱ τὰ Ῥωμαίων
[5, 42]	ἀφικομένους κτείνοντες ἐδίωκον οὔτε ὅπλα	οὔτε	κόσμον σώζοντας. ἐν ταύταις ταῖς
[5, 52]	πόλεως, οὔτε δοῦναι λόγον ἀξιώσαντες	οὔτε	λαβεῖν. ταῦθ´ ἡ βουλὴ τῶν
[5, 5]	τῶν ὑμετέρων οὔτε βίᾳ κατασχὼν	οὔτε	λάθρα, παρὰ δὲ τοῦ πατρὸς
[5, 14]	ἀλλήλων λαβόντες καὶ οὔτε νικήσαντες	οὔτε	λειφθέντες πρὸς τοὺς ἑαυτῶν ἑκάτεροι
[5, 29]	ἀναγκασθῇς λέγειν. ~Καὶ ὁ Μούκιος	οὔτε	μεταβολῇ χρώματος οὔτε συννοίᾳ προσώπου
[5, 26]	εἰς τὴν πόλιν τῶν ἀγορῶν	οὔτε	μὴν διὰ τοῦ ποταμοῦ καταγομένων
[5, 14]	ᾗ διάπειραν ἀλλήλων λαβόντες καὶ	οὔτε	νικήσαντες οὔτε λειφθέντες πρὸς τοὺς
[5, 5]	ἡμῖν ἔδωκεν ἡ πατρίς, καὶ	οὔτε	νόμος ὁ κωλύσων αὐτὸ ποιεῖν
[5, 10]	καταλέλυται διὰ τὴν ἐμὴν ἐπιείκειαν	οὔτε	νόμος οὔθ´ ὅρκος· Ἀκυλλίους δὲ
[5, 59]	μηχανὰς προσφέρων καὶ οὔθ´ ἡμέρας	οὔτε	νυκτὸς τῆς πολιορκίας ἀφιστάμενος ὀλίγου
[5, 74]	αὐτῶν νόμοι βεβαιοῦν τὸ δίκαιον	οὔτε	οἱ τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς
[5, 74]	ἐπεὶ δ´ οὐκ αὐτάρκεις ἦσαν	οὔτε	οἱ τεθέντες ὑπ´ αὐτῶν νόμοι
[5, 67]	εἶναι οὐδὲν κάκιον οὔτε πόλεσιν	οὔτε	οἴκοις τοῦ καθ´ ἡδονὰς ἀεὶ
[5, 42]	παρεμβολὴν σφῶν ἀφικομένους κτείνοντες ἐδίωκον	οὔτε	ὅπλα οὔτε κόσμον σώζοντας. ἐν
[5, 67]	ἔθος δ´ εἶναι οὐδὲν κάκιον	οὔτε	πόλεσιν οὔτε οἴκοις τοῦ καθ´
[5, 38]	μάχην, καταφρονήσει πολλῇ ἐπαρθέντες, ὅτι	οὔτε	πρὸς ἀμφοτέρους τοὺς ὑπάτους οὔτε
[5, 38]	οὔτε πρὸς ἀμφοτέρους τοὺς ὑπάτους	οὔτε	πρὸς ἅπασαν τὴν Ῥωμαίων δύναμιν
[5, 54]	Λατίνων, ὅτι Ῥωμαίων ὁ δῆμος	οὔτε	πρότερον Ταρκυνιήταις ἀξιοῦσιν ἐχαρίσατο τὴν
[5, 64]	εἰς τὰ πράγματα προοικειωσαμένους παρῄνει,	οὔτε	πρώτους τὸ πολίτευμα τοῦτο καθισταμένους
[5, 26]	αὐτοῖς ὂν οὔτε Ταρκυνίοις πολεμεῖν	οὔτε	Ῥωμαίοις, ἐπειδὴ κοινῇ συνέθεντο πρὸς
[5, 73]	πόλεις οὔτ´ εἰς ὁριστὸν χρόνον	οὔτε	συνεχῶς, ἀλλὰ πρὸς τοὺς καιρούς,
[5, 29]	ὁ Μούκιος οὔτε μεταβολῇ χρώματος	οὔτε	συννοίᾳ προσώπου τὸν ὀρρωδοῦντα διασημήνας
[5, 26]	ὡς οὐχ ὅσιον αὐτοῖς ὂν	οὔτε	Ταρκυνίοις πολεμεῖν οὔτε Ῥωμαίοις, ἐπειδὴ
[5, 8]	δ´ οὔτε τὰς φωνὰς αὐτῶν	οὔτε	τὰς οἰμωγὰς ἀνασχόμενος ἐκέλευσε τοῖς
[5, 21]	ὅρκους τοὺς γενομένους κατ´ αὐτῶν,	οὔτε	τὰς οὐσίας ἀνεπράξατο αὐτοῖς, τῶν
[5, 8]	ἐβούλοντο τῷ πατρί. ὁ δ´	οὔτε	τὰς φωνὰς αὐτῶν οὔτε τὰς
[5, 66]	ἔτι καὶ φυτευόντων τῶν γεωργῶν,	οὔτε	τὴν θάλατταν πλεόντων καὶ διαμειβομένων
[5, 66]	ἔνεστιν οἰκεῖσθαι τὰς πόλεις, ἐνδεής,	οὔτε	τὴν χώραν σπειρόντων ἔτι καὶ
[5, 42]	χάρακος οἱ πρῶτοι πορευόμενοι καὶ	οὔτε	φέγγη λαμπτήρων ἑώρων οὔτε φωνὰς
[5, 42]	καὶ οὔτε φέγγη λαμπτήρων ἑώρων	οὔτε	φωνὰς φυλάκων κατήκουον, πολλὴν μωρίαν
[5, 29]	ὃς ἐν ἀφανεῖ τὸν ἔλεγχον	εἶχε,	λέγει πρὸς αὐτόν· Ὦ βασιλεῦ,
[5, 6]	φέρεσθαι σκηπτόμενοι· ὡς δὲ τἀληθὲς	εἶχε	ταράττοντες καὶ σκευωρούμενοι τὰ κατὰ
[5, 71]	ἀρχήν, ἣν κατὰ τοὺς νόμους	εἶχε,	τῷ δὲ χαρίσασθαι τὴν ἀμφοτέρων
[5, 25]	σπάνις τῶν ἀναγκαίων {ἐπιτηδείων} ἅπαντας	κατεῖχε,	μιᾶς ἡμέρας τροφὴν ἐχαρίσαντο μυριάδες
[5, 40]	οὐ μικρὰν εἰς τὰ πράγματα	παρέσχε	καὶ τοῦ κατορθωθῆναι τόνδε τὸν
[5, 19]	κατασκευαζόμενος· πρῶτον μὲν ὅτι μόνος	κατέσχε	τὴν ἀρχὴν δέον εὐθὺς ἑλέσθαι
[5, 46]	ἦν, ὥσπερ ἀπὸ λαμπάδων, καὶ	κατέσχε	τῆς νυκτὸς ἐπὶ πολύ. ἐκ
[5, 48]	ἀνδρὸς ἐγκωμίων θαυμασιώτατον καὶ οὔπω	τέτευχε	λόγου, τοῦτ´ οἴομαι δεῖν μὴ
[5, 18]	ἁπάντων κράτιστος φανεὶς τοιαύτης τελευτῆς	ἔτυχε,	γενεὰν οὔτε ἄρρενα καταλιπὼν οὔτε
[5, 50]	ἡγεμονίαν ἔχουσαν τοῦ ἔθνους, ἧς	ἔτυχε	παρ´ αὐτῶν ἑκόντων ἀντὶ πολλῶν
[5, 40]	εἴς τε τοὺς πατρικίους αὐτὸν	ἐνέγραψε	καὶ τῆς πόλεως μοῖραν εἴασεν
[5, 17]	Θησέως θαπτομένοις καὶ τοῦτ´ ἐμύθευσαν.	ὀψὲ	γάρ ποτε Ἀθηναῖοι προσέθεσαν τὸν
[5, 18]	οὐδείς, ἧς τοῖς πατρικίοις μετῆν.	ὀψὲ	δέ ποτε καὶ ταύτης ἔτυχον
[5, 18]	ἐκβαλὼν καὶ πρῶτος ἀποδειχθεὶς ὕπατος,	ὀψὲ	μὲν εἰς ἐπιφάνειαν προελθών, ἀκαρῆ