Livre, Chap.
[5, 41]	λήψονται παρὰ τῶν ἐχθρῶν καλάς,	ἅ	τε δέοι πράττειν ἑκάστοις ὑποθέμενος
[5, 75]	καταστησαμένων αὐτὴν τὸ ἀξίωμα ἡγεμόνων,	ἅ	τις ἂν σπουδάσειε μὴ ἀγνοεῖν
[5, 54]	μαθεῖν, εἰ καιρὸς ἤδη πράττειν,	ἃ	βούλονται. ἀποκριναμένου δὲ τοῦ μάντεως,
[5, 67]	δὲ τοῦτο πάσχειν τοὺς ὄχλους·	ἃ	γὰρ καθ´ ἑαυτὸν ἕκαστος αἰσχύνεται
[5, 57]	χώραν καὶ σύνθημα ληψομένους, καὶ	ἃ	δεῖ πράττειν ἑκάστους ἀκούσοντας. ἐγίγνετο
[5, 27]	μοι κλέος. δήμῳ μὲν φράζειν	ἃ	διανοοῦμαι πράττειν οὐκ ἀσφαλές, μή
[5, 48]	ἄλλα τοῦ ἀνδρὸς ἔργα, δι´	ἃ	θαυμάζεσθαί τε καὶ μνήμης τυγχάνειν
[5, 10]	τε κωλύειν αὐτὸν παρεσκεύασμαι πράττειν	ἃ	κατὰ νοῦν ἔχει πονηρὰ ὄντα,
[5, 66]	τῆς πόλεως στρατείας, οὐδ´ ἀξιοῦντες	ἃ	κατέλιπον αὐτοῖς οἱ πατέρες καὶ
[5, 68]	μακρῷ γὰρ αὐτοῖς εἶναι κρεῖττον	ἃ	κελεύουσι Λατῖνοι πράττειν ὡς μετριώτερα
[5, 5]	τινος ἄλλου δεῖσθε τῶν μετρίων,	ἃ	μὴ νόμοις μηδ´ ὅρκοις κεκωλύμεθα
[5, 65]	δὲ σώματα καὶ τὰς ψυχάς,	ἃ	μόνα περιῆν αὐτοῖς, ἀφειδῶς εἰς
[5, 55]	βουλῇ περὶ τῆς ἀπορρήτου συνωμοσίας,	ἃ	παρὰ τῶν μηνυτῶν ἔμαθε· καὶ
[5, 68]	τοῖς μηδαμῇ μηδὲν χρησίμοις συγχωρήσαντας	ἃ	παρακαλοῦσιν ἀνελεῖν τὴν πίστιν ἐκ
[5, 75]	ἡγούμενος εἶναι χρησιμώτατα τοῖς ἀναγνωσομένοις,	ἃ	πολλὴν εὐπορίαν παρέξει καλῶν καὶ
[5, 55]	ἀγορᾷ πάντων ὁρώντων γενόμενοι καταφανεῖς	ἃ	προσήκει πείσονται, ταραχή τ´ οὐδεμία
[5, 41]	τε χώσει καὶ χάρακος ἐπιβάσει	ἃ	πρόσφορα εἶναι ἔμελλεν, ἐπειδὴ πάντα
[5, 46]	ἔστι δὲ ταῦτα βέλη Ῥωμαίων,	ἃ	συνιόντες εἰς χεῖρας ἐξακοντίζουσι, ξύλα
[5, 71]	τὰ κοινά. αἰδουμένων δ´ ἁπάντων,	ἃ	φρονοῦντες ἐτύγχανον, εἰς μέσον ἐκφέρειν
[5, 3]	αὐτὸς προείλετο, διδάξας τοὺς ἄνδρας	ἃ	χρὴ λέγειν τε καὶ πράττειν,
[5, 22]	δὲ Πορσίνας κατὰ μέσην τὴν	φάλαγγα	ἐτέτακτο. Ῥωμαίων δὲ τὸ μὲν
[5, 39]	στρατιάν. αὐτὸς μὲν οὖν τὴν	φάλαγγα	τῶν πεζῶν ἐπαγόμενος βάδην ἠκολούθει·
[5, 14]	ἀλλήλοις τρόπον, μέσην μὲν τὴν	φάλαγγα	τῶν πεζῶν ποιήσαντες, ἐπὶ δὲ
[5, 44]	καὶ οἱ ἐκ τοῦ δρυμοῦ	μέγα	ἀλαλάξαντες ἵενται ἐπ´ αὐτούς. ἀσυντάκτοις
[5, 42]	πρὸς φυγήν. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι	μέγα	ἀναβοήσαντες· ἦν δὲ τοῦτο σύνθημα
[5, 47]	πρότερον πταῖσμα ἐν τῇ ἐπιδρομῇ	μέγα	καὶ σὺν αἰσχύνῃ γενόμενον, ἐξ
[5, 22]	καὶ τοὺς πολέμους ἀναλισκομένων ἐποίησαν,	μέγα	κέρδος ἡγούμενοι τοῖς κοινοῖς, εἰ
[5, 29]	δοὺς ἐπὶ θεῶν ὑπισχνοῦμαί σοι	μέγα	πρᾶγμα δηλώσειν καὶ πρὸς τὴν
[5, 27]	τὴν βουλὴν αὐτῷ συναγαγεῖν, ὡς	μέγα	τι καὶ ἀναγκαῖον ἐξοίσων πρὸς
[5, 68]	πόλεως νομίζειν καὶ βλάβας, καὶ	μέγα	τῷ κοινῷ κέρδος ὑπολαμβάνειν, ἐὰν
[5, 2]	καὶ ἄλλα τούτοις παραπλήσια οὐκ	ὀλίγα	πρόθυμον ἐποίησαν εἰς τὴν διαμονὴν
[5, 74]	ἐξουσίαις πλημμελεῖν καὶ νόμοις μὲν	ὀλίγα	χρωμένων, ταῖς δ´ ἑαυτῶν γνώμαις
[5, 48]	μὲν οὖν ἄλλα τοῦ ἀνδρὸς	ἔργα,	δι´ ἃ θαυμάζεσθαί τε καὶ
[5, 67]	εἰς τοῦτ´ ἐχρήσατο πόλεων Ἑλληνίδων	ἔργα	διεξιών, ὅσαι μαλακισθεῖσαι δι´ ἀκαιρούς
[5, 8]	ὑπάτους. ~Τὰ δὲ μετὰ ταῦτα	ἔργα	θατέρου τῶν ὑπάτων Βρούτου μεγάλα
[5, 54]	εὖ ποιήσειν, ἐὰν καὶ τὰ	ἔργα	ὅμοια τοῖς λόγοις ἐπιδείξωνται, τούτους
[5, 65]	σπουδὴν ἔμελλον εἰς τὰ λοιπὰ	ἔργα	παρακληθέντες, βίων μὲν σπανίζοντες, τὰ
[5, 63]	αὐτὴν ἁπάντων προθυμίαν εἰς τὰ	ἔργα	παρεχομένων. οἱ γὰρ ἐνδεεῖς βίου
[5, 64]	ἴσαι φιλοῦσιν ἐμφύεσθαι πρὸς τὰ	ἔργα	φιλοτιμίαι, τοῖς δὲ μηδὲν ἀπολαύειν
[5, 75]	τὸν ὑπατεύσαντα κατὰ τὴν ἑβδομηκοστὴν	ὀλυμπιάδα.	τοῦτο τὸ ἔθος ἕως τῆς
[5, 76]	δυνάμεις εἰς ὕπαιθρον, καὶ τίθεται	στρατόπεδα	τρία καθ´ οὓς μάλιστα ὑπελάμβανε
[5, 26]	διὰ ταχέων, εἰς δὲ τὴν	Καμπανίδα	Κύμην καὶ τὰς ἐν τῷ
[5, 7]	πρώτοις τέτταρσιν ἦν τῶν τὴν	τυραννίδα	καταλυσάντων, δεξιώσει καὶ δι´ ὅρκων
[5, 70]	τὸ τυραννικὸν πόλεμον αὐθαίρετον ὑπομεῖναι	τυραννίδα	πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα ἦν,
[5, 64]	Οὐαλερίου, ἑνὸς τῶν καταλυσάντων τὴν	τυραννίδα,	τοῦ κληθέντος διὰ τὴν εἰς
[5, 17]	πρῶτοι, παρὰ τῆς κοινῆς ἱστορίας	οἶδα	μαθών, ἣν ποιητῶν τε οἱ
[5, 72]	ἡδὺ γὰρ καὶ καλὸν ἑκάτερον.	οἶδα	μὲν οὖν, ὅτι καὶ μὴ
[5, 52]	συγγενεῖς καὶ φίλους ἀφαιρεθέντας τὴν	πατρίδα·	ἐὰν δὲ μηδέτερον τούτων ὑπομείνωσι
[5, 12]	δὲ μεταλαβόντα οἴκησιν τὴν καταλειπομένην	πατρίδα	ἡγεῖσθαι, μηδενὸς μήτ´ ἔργου μήτε
[5, 12]	συγγενῶν ἔλεον ἐκλιπεῖν ἀναγκασθήσεται τὴν	πατρίδα	μηδὲν ἀδικῶν, ἀποτίθεται τὴν ἀρχήν.
[5, 29]	ἕνεκα γένους, ἐλευθερῶσαι δὲ τὴν	πατρίδα	τοῦ πολέμου βουληθεὶς ἦλθον ἐπὶ
[5, 24]	τὰς συνεχεῖς πληγὰς ἀνεχώρουν ἐπὶ	πόδα.	Ὁράτιος δὲ μόνος ἀνακαλουμένων αὐτὸν
[5, 22]	χρήματά τε καὶ βοσκήματα καὶ	ἀνδράποδα	μετάγειν τοῖς γεωργοῖς ἐκέλευσαν εἰς
[5, 49]	κλίμακας καὶ πάσῃ πολιορκίας ἐχρῆτο	ἰδέᾳ.	τῶν δὲ Καμαριναίων καταπλαγέντων τὸ
[5, 31]	συστροφάς, δι´ αἰτίας τόν τε	βασιλέα	καὶ τοὺς ἄλλους ἡγεμόνας ἔχοντες
[5, 52]	μὲν ταραχωδέστεροι τῶν συνέδρων τὸν	βασιλέα	κατάγειν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ἠξίουν
[5, 34]	Ῥωμαίοις πρὸς Ταρκυνίους τε καὶ	βασιλέα	Κλουσίνων Λάρον Πορσίναν, εἰς κινδύνους
[5, 32]	Τυρρηνοὶ τὰς ἀποκρίσεις ταύτας πρὸς	βασιλέα	κομίζοντες καὶ σὺν αὐτοῖς οἱ
[5, 33]	τοῖς Ῥωμαίοις ἐγκαλῶν, καὶ τὸν	βασιλέα	παροξύνων ὡς ἐξαπατώμενον ὑπ´ ἀνθρώπων
[5, 28]	περὶ τὸ βῆμα πρὸς τὸν	βασιλέα	πεπυσμένον ἤδη τὴν τοῦ γραμματέως
[5, 32]	πρεσβευτὰς δὲ περὶ τούτων πρὸς	βασιλέα	Πορσίναν ἀποστεῖλαι, οἵτινες ἀξιώσουσιν αὐτὸν
[5, 1]	μὴ κατάξειν ἀπὸ τῆς φυγῆς	βασιλέα	Ταρκύνιον μήτε τοὺς παῖδας αὐτοῦ
[5, 1]	μήτε τοὺς ἐξ ἐκείνων γενησομένους,	βασιλέα	τε τῆς Ῥωμαίων πόλεως μηκέτι
[5, 27]	τοῦ χάρακος ἐκγένηταί μοι, τὸν	βασιλέα	τῶν πολεμίων ἀποκτενεῖν ὑμῖν ὑποδέχομαι·
[5, 28]	δόξης, οἷα δὴ μηδέποτε τὸν	βασιλέα	τῶν Τυρρηνῶν θεασάμενος, τοῦτον τὸν
[5, 70]	χρόνου δ´ εἶναι μέτρον τῇ	νέᾳ	ἀρχῇ μῆνας ἕξ, μετὰ δὲ
[5, 64]	τοῖς δανεισταῖς ἀγώγιμοι πρὸς τὰ	χρέα	γενησόμεθα καὶ τῇ πόλει τὴν
[5, 69]	τῶν ἤδη κατεχομένων πρὸς τὰ	χρέα	καὶ τῶν μελλόντων ἀφαιρεθήσεσθαι τὴν
[5, 68]	τοῖς μὴ δυναμένοις διαλῦσαι τὰ	χρέα	παραινοῦντας ἔφη δεῖν ἐξετάζειν, τί
[5, 63]	βίων ἦσαν, παρῄνουν ἀφεῖναι τὰ	χρέα	τοῖς πένησι καὶ πρίασθαι πολιτικὴν
[5, 63]	βίου καὶ μάλιστα οἱ τὰ	χρέα	τοῖς συμβαλοῦσι διαλῦσαι οὐ δυνάμενοι
[5, 29]	τῆς ἐλπίδος ἀντὶ σοῦ τὸν	γραμματέα,	ὃν οὐθὲν ἐδεόμην, ἀνῄρηκα τῇ
[5, 28]	ἔργῳ τηλικῷδε· καὶ πότερον τὸν	γραμματέα	τὸν ἐμὸν ἀποκτεῖναί σοι προὔκειτο
[5, 28]	ὀψωνιασμούς. ἐπὶ τοῦτον δὴ τὸν	γραμματέα	χωρήσας διὰ τοῦ περιεστηκότος ὄχλου
[5, 29]	γένους τοῦ τῶν πατρικίων ἅπαντες	ἐβουλευσάμεθα	συνελθόντες ἀποκτεῖναί σε καὶ τὸ
[5, 29]	ὑπάρχῃ τὸ λαθεῖν. ταῦτα διανοηθέντες	ἐκληρωσάμεθα,	καὶ πρῶτος ἄρξαι τῆς πείρας
[5, 5]	εἰς ἰδίαν αἰτούμενοι χάριν οὐ	δεδυνήμεθα	τούτου τυχεῖν· ἐπεὶ δ´ οὕτως
[5, 64]	δανεισταῖς ἀγώγιμοι πρὸς τὰ χρέα	γενησόμεθα	καὶ τῇ πόλει τὴν ἡγεμονίαν
[5, 64]	τὴν ἐλευθερίαν τοῖς σώμασι φυλάξαι	δυνησόμεθα;	κίνδυνόν τ´ οὐ τοῦτον μόνον
[5, 5]	ἃ μὴ νόμοις μηδ´ ὅρκοις	κεκωλύμεθα	δρᾶν, λέγετε. μετὰ τοῦτο παρελθόντες
[5, 5]	εἰσόδου Ταρκυνίων οὐδὲν ἔτι λιπαροῦμεν,	προκαλούμεθα	δ´ ὑμᾶς εἰς ἕτερόν τι
[5, 33]	ποταμὸν εἰς τὴν πόλιν ἀπῆλθον.	ἔνθα	δὴ πολὺς ὁ Ταρκύνιος ἦν
[5, 48]	τὴν ταφὴν δαπάνας, καὶ χωρίον,	ἔνθα	ἐκαύθη καὶ ἐτάφη, μόνῳ τῶν
[5, 39]	τοῦ δεξιοῦ τῶν Ῥωμαίων κέρατος,	ἔνθα	ἦν ὁ ὕπατος, ἐπιβαίνοντος τοῖς
[5, 44]	τέως εἰς δρυμοὺς ἀφίκοντο βαθεῖς,	ἔνθα	ὁ λοιπὸς αὐτῶν στρατὸς ὑπεκάθητο·
[5, 36]	ἡ βουλὴ χῶρον τῆς πόλεως,	ἔνθα	οἰκήσεις ἔμελλον κατασκευάσασθαι, τὸν μεταξὺ
[5, 12]	τὸν δῆμον εἰς τὸ πεδίον,	ἔνθα	σύνηθες αὐτοῖς ἦν τούς τε
[5, 33]	ἐκ τῆς ἑτέρας στρατοπεδείας καταλαμβάνεται.	ἔνθα	τῆς συμπλοκῆς αὐτῶν γενομένης ταχεῖα
[5, 24]	γειναμένοις οὐκ ἐπείσθη, ἀλλ´ ἔμενεν,	ἔνθα	τὸ πρῶτον ἔστη, κελεύσας τοῖς
[5, 48]	Ποπλικόλας οὐθὲν ἔξω τῆς εἰς	τἀναγκαῖα	δαπάνης κτήσασθαι προελόμενος, ὡς τῶν
[5, 32]	ὅταν ἀμφοτέρων ἀκούσῃ κρῖναι τὰ	δίκαια	μήτε χάριτι μήτ´ ἔχθρᾳ παραχθέντα.
[5, 75]	τῆς ἅπασι τὰ καλὰ καὶ	δίκαια	ὁριζούσης πόλεως καὶ περὶ τῶν
[5, 66]	ἐχόντων αἱ πόλεις ἀπόλλυνται τὰ	δίκαια	ποιεῖν ἀναγκαζομένων, ἀλλ´ ὑπὸ τῶν
[5, 6]	τὴν πόλιν ἐπαινέσαντες, ὅτι τὰ	δίκαια	πρὸ τῶν συμφερόντων εἵλοντο, Ταρκυνίῳ
[5, 73]	ὅτι θέλοι, καὶ τάττειν τὰ	δίκαιά	τε καὶ τὰ καλὰ τοῖς
[5, 62]	αὐτῶν ὡς φίλων ἀπαιτεῖν τὰ	δίκαια.	Τυρρηνοὶ δ´ ἀμφοτέροις ἐμποδὼν ἐγίνοντο,
[5, 69]	ὑπὲρ τῶν ἀδυνάτων διαλῦσαι τὰ	συμβόλαια	συνεβούλευον, ἵνα ἥ τε πίστις
[5, 9]	τῶν ἐν ταῖς αἰτίαις βουλομένου·	τελευταία	γὰρ αὕτη τοῦ συνάρχοντος δέησις
[5, 68]	στρατειῶν πολλὰ ὠφεληθέντας, καὶ τὰ	τελευταῖα	ἐκ τῆς δημευθείσης τῶν τυράννων
[5, 49]	ἀποδέοντες τετρακισχιλίων. ταύτῃ τῇ συμφορᾷ	τελευταίᾳ	πληγέντες οἱ Σαβῖνοι πρέσβεις ἀπέστειλαν
[5, 62]	ἠδικηκότες ἦσαν αὐτοὺς καὶ τὰ	τελευταῖα	{ὡς} τῆς χώρας τὴν κρατίστην
[5, 5]	ἐκέκτητο οὐθὲν τῶν ὑμετέρων οὔτε	βίᾳ	κατασχὼν οὔτε λάθρα, παρὰ δὲ
[5, 5]	ἐπάξουσι Ῥωμαίοις ἀλλοεθνῆ καὶ πειράσονται	βίᾳ	κατελθεῖν ἐπὶ τὴν ἀρχήν. Κολλατῖνος
[5, 24]	μίαν δὲ πληγὴν λόγχης, ἣ	διὰ	θατέρου τῶν γλουτῶν ὑπὲρ τῆς
[5, 77]	σωτηρίας ἐλπίς, ὅταν ἀπορραγῶσιν ἅπασαι	διὰ	καιρούς τινας, ἡ τοῦ δικτάτορος
[5, 11]	καὶ ὑποπτευομένῃ, σωφρονέστερον ἡγούμενοι καὶ	διὰ	κενῆς φοβηθέντες αὐτὴν φυλάξασθαι μᾶλλον
[5, 58]	ὑποχωρήσεως εἰς τὴν πόλιν οὐ	διὰ	μακροῦ γενομένης καὶ τῶν ἐπὶ
[5, 23]	εἰς τὴν πόλιν ἁπάντων καὶ	διὰ	μιᾶς γεφύρας βιαζομένων ἀθρόων ὁρμὴ
[5, 9]	δεήσεις· τὰ μὲν ἀπολογούμενος ὡς	διὰ	νεότητος ἄνοιαν καὶ πονηρὰς φίλων
[5, 49]	οὐδενί, ποῖ μέλλει πορεύεσθαι καὶ	διὰ	νυκτὸς ἀνύσας τὴν ὁδόν, ἵνα
[5, 44]	τείχη καὶ δέος ἁπάντων, μὴ	διὰ	νυκτὸς εἰς τὴν πόλιν ἔλθοιεν
[5, 57]	προῆλθον ἐπὶ τὸ βῆμα· καὶ	διὰ	πάντων τῶν στενωπῶν τοῖς κήρυξι
[5, 2]	τυραννίδι κακῶν δι´ εὐήθειαν ἢ	διὰ	πλεονεξίαν, ἄνδρες οὐκ ἀφανεῖς, οἳ
[5, 68]	Ῥωμαίοις τῆς ἡγεμονίας ἀντιποιουμένοις, ἣν	διὰ	πολλῶν πόνων οἱ πατέρες αὐτῶν
[5, 68]	ἀποφθαρῶσιν· οὓς δ´ ἂν αἰσθάνωνται	διὰ	πονηρὰν τύχην ἀπολωλεκότας τοὺς βίους,
[5, 21]	καὶ μεγάλην ἰσχὺν ἐχούσῃ πόλει	διὰ	προφάσεις οὐκ ἀναγκαίας, ἐθελοντὰς συχνοὺς
[5, 12]	Κολλατῖνος πολλὰ κατολοφυρόμενος ἑαυτόν, εἰ	διὰ	συγγενῶν ἔλεον ἐκλιπεῖν ἀναγκασθήσεται τὴν
[5, 57]	ἑταίρων ἅπαντες εἰς τὴν ἀγοράν,	διὰ	συνθημάτων ἀδήλων ἐκείνοις εὐθὺς αἵ
[5, 62]	ἐὰν βουληθῶσι καταλύσασθαι τὴν ἔχθραν,	διὰ	σφῶν μετριωτέρους παρέξειν Λατίνους ἔφασαν
[5, 54]	παλλόμενοι διηγείροντο καὶ οὐδὲ καθεύδειν	διὰ	τὰ δείματα ταῦτ´ ἐδύναντο. κατ´
[5, 24]	διεφθαρμένων αὐτοῖς ἤδη τῶν σκεπαστηρίων	διὰ	τὰς συνεχεῖς πληγὰς ἀνεχώρουν ἐπὶ
[5, 68]	ταῖς αἰσχίσταις ἐζηκότας ἡδοναῖς καὶ	διὰ	ταῦτ´ ἐκπεπτωκότας ἐκ τῶν βίων,
[5, 77]	παρὼν καιρὸς ἐξετάζειν· ὅτι δὲ	διὰ	ταῦτ´ ἐμισήθη καὶ δεινὸν ἐφάνη
[5, 54]	ἔχθρας παραβαλλόμενοι προφάσεις καὶ εἰ	διὰ	ταῦτα μέλλετε διαλύειν τὸ συγγενὲς
[5, 1]	τοῦ τελευταίου βασιλέως τυραννὶς γενομένη	διὰ	ταύτας τὰς προφάσεις καὶ ὑπὸ
[5, 26]	τῇ φιλίᾳ συμμαχίας σφίσι πέμψαι	διὰ	ταχέων, εἰς δὲ τὴν Καμπανίδα
[5, 62]	πρὸς τὸν ἀγῶνα ἐγίνοντο, ὡς	διὰ	τὴν ἀνάγκην ἄνδρες ἀγαθοὶ παρὰ
[5, 64]	καταλυσάντων τὴν τυραννίδα, τοῦ κληθέντος	διὰ	τὴν εἰς τὸ δημοτικὸν εὔνοιαν
[5, 34]	βοηθούντων ἢ τὰ χρήματα κομιούμενοι,	διὰ	τὴν εἰς τοὺς πρέσβεις καὶ
[5, 10]	παῖδας τετιμώρημαι· καὶ οὐδὲν καταλέλυται	διὰ	τὴν ἐμὴν ἐπιείκειαν οὔτε νόμος
[5, 73]	δ´ αὐτῷ τίθενται δικτάτορα, εἴτε	διὰ	τὴν ἐξουσίαν τοῦ κελεύειν, ὅτι
[5, 7]	μὴ συγκρύψαι τὸ πρᾶγμα βουλόμενοι	διὰ	τὴν εὔνοιαν τῶν συγγενῶν τὸν
[5, 25]	τὰ λοιπὰ πράγματα τῆς πόλεως	διὰ	τὴν πήρωσιν τῆς βάσεως· καὶ
[5, 58]	τοῦ ταλαιπώρου τῶν Ῥωμαίων, ὃ	διὰ	τὴν πολλὴν ἄσκησιν αὐτοῖς περιῆν,
[5, 25]	τὴν πήρωσιν τῆς βάσεως· καὶ	διὰ	τὴν συμφορὰν ταύτην οὔθ´ ὑπατείας
[5, 56]	ἄλλων τινὲς πολιτῶν μηδ´ ἐμφύλιοι	διὰ	τὴν ταραχὴν ταύτην γένωνται φόνοι,
[5, 73]	καλοῦσιν· εἴτε ὥς τινες γράφουσι	διὰ	τὴν τότε γενομένην ἀνάρρησιν, ἐπειδὴ
[5, 61]	οὐ μόνον ἀσφαλεῖς παρέσχον αὐτοῖς	διὰ	τῆς ἑαυτῶν χώρας τὰς διόδους,
[5, 75]	δεσμαῖς τῶν ῥάβδων τοὺς πελέκεις	διὰ	τῆς πόλεως φέρειν· ἔθος ἐπιχώριον
[5, 37]	πολὺς ἐκχεῖται σκοπέλου, φέρεται δὲ	διὰ	τῆς Σαβίνων τε καὶ Ῥωμαίων
[5, 4]	ἐδέοντο τῆς βουλῆς, μάλιστα μὲν	διὰ	τὸ δίκαιον, ὃ πᾶσιν ἀνθρώποις
[5, 75]	ὀλίγῳ δὲ χρόνῳ πάντων τιμησαμένων	διὰ	τὸ μέγεθος τῆς τιμωρίας· τήν
[5, 42]	οἱ Ῥωμαῖοι κατὰ σπείρας ἀφανεῖς	διὰ	τὸ σκότος, καὶ τοὺς διαβαίνοντας
[5, 31]	ἠναγκάσθη πρότερος ἄρχειν λόγων διαλλακτηρίων	διὰ	τοιαύτην αἰτίαν· ἐσκεδασμένων ἀνὰ τὴν
[5, 76]	διαστῆναι πρὸς τοὺς ἡγεμόνας ἐποίησε	διὰ	τοιαύτης εὐεργεσίας. οἱ τὴν αὐτοκράτορα
[5, 5]	πονηρᾶς παρὰ πάντων τύχωσιν ὡς	διὰ	τὸν πλοῦτον ἐξεληλακότες ἐκ τῆς
[5, 16]	ἀθυμία καὶ ἀπόγνωσις τῶν πραγμάτων	διὰ	τὸν τοῦ ἡγεμόνος θάνατον· καὶ
[5, 28]	τοῦτον δὴ τὸν γραμματέα χωρήσας	διὰ	τοῦ περιεστηκότος ὄχλου καὶ ἀναβὰς
[5, 26]	πόλιν τῶν ἀγορῶν οὔτε μὴν	διὰ	τοῦ ποταμοῦ καταγομένων ὅτι μὴ
[5, 53]	πονηρῶν ἐλευθερίας ἐλπίσιν ὑπαχθέντων, οἳ	διὰ	τοὺς κολασθέντας ὁμοδούλους ἐν τῷ
[5, 15]	μὲν δὴ πεσόντες ἔκειντο πολὺ	διὰ	τῶν τραυμάτων ἐκβάλλοντες αἷμα καὶ
[5, 20]	Σιγνούριον καλούμενον Ῥωμαίων ἀπεστάλη στρατιά,	διὰ	φυλακῆς ἕξουσα τὸ φρούριον ἐπὶ
[5, 39]	ἀμφοτέροις τοῖς ὑπάτοις θριάμβου καταγωγήν,	ἰδίᾳ	δὲ θατέρῳ τῶν ἀνδρῶν Οὐαλερίῳ
[5, 40]	τῶν Ταρκυνίου παίδων, ὃς αὐτοὺς	ἰδίᾳ	θεραπεύων καὶ λιπαρῶν τοὺς δυνατοὺς
[5, 21]	προφάσεις οὐκ ἀναγκαίας, ἐθελοντὰς συχνοὺς	ἰδίᾳ	πεπεικὼς χάριτι. ~Ταῦτα μαθόντες οἱ
[5, 63]	μεγάλα μέλλοντας ἐξ αὐτῆς κερδανεῖν	ἰδίᾳ	τε καὶ δημοσίᾳ. ~Ἦν δ´
[5, 27]	πράττειν οὐκ ἀσφαλές, μή τις	ἴδια	κέρδη περιβαλλόμενος πρὸς τοὺς πολεμίους
[5, 66]	σφετεριζομένους τἀλλότρια τῶν φυλαττόντων τὰ	ἴδια.	ταῦτα δ´ εἶναι τὰ ποιοῦντα
[5, 40]	φυλή τις ἐγένετο σὺν χρόνῳ	Κλαυδία	καλουμένη καὶ μέχρις ἐμοῦ διέμεινε
[5, 40]	καὶ τοὺς ἑαυτοῦ πολίτας οὐκ	εἴα	κύρια εἶναι τὰ δόξαντα τοῖς
[5, 7]	γενομένων. τοσαύτη γὰρ ἄνοια καὶ	θεοβλάβεια	τοὺς δυστήνους ἐκείνους κατέσχεν, ὥσθ´
[5, 45]	νεωστὶ ἀφικομένῃ παρὰ τῶν πολεμίων	πρεσβείᾳ	πολλὴν ὕβρις ἐχούσῃ καὶ αὐθάδειαν
[5, 52]	καὶ τοὺς ἄλλους φυγάδας ἐπ´	ἀδείᾳ	καὶ ἀμνηστίᾳ, καὶ περὶ τούτων
[5, 13]	κάθοδον εἰς τὴν πόλιν ἐπ´	ἀδείᾳ	τε καὶ ἀμνηστίᾳ παντὸς ἁμαρτήματος
[5, 76]	πάντα τὰ εἰς τὸν πόλεμον	ἐπιτήδεια	εὐτρεπῆ, προήγαγε τὰς δυνάμεις εἰς
[5, 63]	δὲ τὰ εἰς τὸν πόλεμον	ἐπιτήδεια	καὶ τὰς δυνάμεις ἀρξάμενοι καταγράφειν,
[5, 58]	τἆλλα τὰ εἰς τὸν πόλεμον	ἐπιτήδεια.	οἷς πιστεύσαντες ἐθάρρησαν προελθεῖν ἐκ
[5, 59]	ἄγων καὶ τὰ εἰς πολιορκίαν	ἐπιτήδεια	παρασκευασάμενος ᾤχετο. πονουμένοις τε τῷ
[5, 57]	ὅσιον ὑπὸ τῶν ἐξηγουμένων τὰ	θεῖα	κατὰ τὸν ἐπιχώριον νόμον ἐπράχθη,
[5, 54]	τῶν κατ´ ἐμὲ χρόνων παραμένουσα	θεία	πρόνοια διεκάλυψεν αὐτῶν τὰ βουλεύματα
[5, 1]	ἑτέρου πλὴν τῶν περὶ τὰ	θεῖα	σεβασμῶν τὴν προστασίαν, ἁπάσης λειτουργίας
[5, 69]	οἷς οὐκ ἐφαίνετο ἀποχρῶσα εἶναι	βοήθεια	ἡ παρὰ τῆς βουλῆς ἐλπὶς
[5, 77]	τὴν αὐτὴν δόξαν, ὅτι μία	βοήθεια	παντός ἐστιν ἀνιάτου κακοῦ καὶ
[5, 28]	καὶ πόθεν ἀφιγμένος καὶ τίνι	βοηθείᾳ	πεποιθὼς ἐπεχείρησας ἔργῳ τηλικῷδε· καὶ
[5, 64]	τοῦ δήμου γεγονέναι, φθάσαι τῇ	βοηθείᾳ	ταύτῃ τὸν δῆμον εἰς τὰ
[5, 46]	αἰτία ἐγένετο καὶ τὸ ἐν	οἰκείᾳ	γῇ τὸ πάθος αὐτοῖς συμβῆναι·
[5, 31]	καὶ ἀπαλλάττεσθαι ποθοῦντες ἐπὶ τὰ	οἰκεῖα.	δόξας μὲν οὖν ἅπασι κεχαρισμένας
[5, 39]	ἐρρύσατο καὶ διέσωσεν ἐπὶ τὰ	οἰκεῖα.	τῆς δὲ παρεμβολῆς αὐτῶν οἱ
[5, 8]	καὶ μετὰ τὸ λῦσαι τὰ	σημεῖα	τοῖς χειρογράφοις, ἀναγνωσθῆναι πρῶτον ἐκέλευσεν
[5, 77]	τῆς πατρίδος οὔτ´ ἄλλῃ συμφορᾷ	βαρείᾳ	περιβαλὼν οὐδεμιᾷ. οὗτος ὁ ζῆλος
[5, 25]	τις καὶ ἄλλος τῶν ἐπ´	ἀνδρείᾳ	διονομασθέντων ἐπαινεῖσθαι, καὶ ἔτι πρὸς
[5, 1]	~Ἡ μὲν δὴ βασιλικὴ Ῥωμαίων	πολιτεία	διαμείνασα μετὰ τὸν οἰκισμὸν τῆς
[5, 52]	ὅρκια τεμόντας τῇ πατρίῳ κοσμεῖσθαι	πολιτείᾳ	καὶ τῆς Φιδηναίων πόλεως ἀπανιστάναι
[5, 14]	οὖν ἐγένετο τῶν ἱππέων μάχη	βραχεῖά	τις εὐθὺς ἅμα τῷ συνιδεῖν
[5, 44]	μή τις αὐτοῖς ἐπικουρία ἔλθοι	ταχεῖα.	ἐκείνην μὲν οὖν τὴν νύκτα
[5, 33]	ἔνθα τῆς συμπλοκῆς αὐτῶν γενομένης	ταχεῖα	τοῖς Τυρρηνοῖς αἴσθησις ἐγένετο, καὶ
[5, 26]	ποταμοῦ καταγομένων ὅτι μὴ σπανίων,	ταχεῖα	τῶν ἀναγκαίων σπάνις ἐγένετο μυριάσι
[5, 9]	εἶ καὶ πικρὸς ἐγὼ τὰ	μειράκια	ἀφαιροῦμαι τῆς αὐτῆς ἐξουσίας ἧς
[5, 26]	ἀμφοτέρους τὰ περὶ τῆς φιλίας	ὅρκια·	ἐκ δὲ τοῦ Πωμεντίνου πεδίου
[5, 34]	περὶ τῆς εἰρήνης καὶ φιλίας	ὅρκια	πρὸς τοὺς πρέσβεις τῶν Ῥωμαίων
[5, 52]	καὶ ἀμνηστίᾳ, καὶ περὶ τούτων	ὅρκια	τεμόντας τῇ πατρίῳ κοσμεῖσθαι πολιτείᾳ
[5, 1]	καθαρμοὺς τῆς πόλεως ποιησάμενοι καὶ	ὅρκια	τεμόντες αὐτοί τε πρῶτοι στάντες
[5, 58]	ἐποιεῖτο συνεχεῖς. οὐ δυνάμενος δὲ	πολιορκίᾳ	τὸ τεῖχος ἑλεῖν ἀπεχαράκου τὰ
[5, 35]	καλοῦνται. ταῦτα μὲν τοῖς ἀνδράσι·	Κλοιλίᾳ	δὲ τῇ παρθένῳ στάσιν εἰκόνος
[5, 26]	καὶ μένειν δοκούντων ἐν τῇ	φιλίᾳ	συμμαχίας σφίσι πέμψαι διὰ ταχέων,
[5, 54]	ἐξορύττεσθαι καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ	σχέτλια	πάσχειν τελευτῶντες ἐδόκουν· ὑφ´ ὧν
[5, 77]	παραστῆναι τὴν αὐτὴν δόξαν, ὅτι	μία	βοήθεια παντός ἐστιν ἀνιάτου κακοῦ
[5, 13]	ὕστερον ἐρῶ. ~Μετὰ τοῦτ´ ἤδη	μιᾷ	γνώμῃ περὶ πάντων χρώμενοι τοὺς
[5, 35]	ἂν ἀρότρῳ περιλαβεῖν ἐν ἡμέρᾳ	μιᾷ	δύνηται. οὗτος ὁ χῶρος ἕως
[5, 25]	ἔδωκεν, ὅσην αὐτὸς ἐν ἡμέρᾳ	μιᾷ	ζεύγει βοῶν περιαρόσει· χωρὶς δὲ
[5, 24]	πόλεως ἐν τάχει· ἦν δὲ	μία	κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους ξυλόφρακτος
[5, 59]	σώζειν αὐτοὺς ἔτι τότ´ ἦσαν.	μία	μὲν γὰρ οὐδεμία πόλις ἀξιόχρεως
[5, 3]	μεγάλης ἐκπεσὼν εὐδαιμονίας ἐν ἡμέρᾳ	μιᾷ	πλάνης καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐνδεὴς
[5, 28]	ἀποθανόντος δὲ τοῦ γραμματέως πληγῇ	μιᾷ,	συλληφθεὶς εὐθὺς ὑπὸ τῶν περὶ
[5, 57]	ὑπὸ τῶν ἱππέων ἐφρουρεῖτο κύκλῳ,	μία	τε οὐ κατελείπετο τοῖς ἀπιέναι
[5, 6]	τὴν ἐπὶ θάτερα ῥοπήν, ὥστε	μιᾷ	ψήφῳ πλείους γενέσθαι τῶν κατέχειν
[5, 61]	ἀναιροῦνται πόλεμον· καὶ ἵνα πόλις	μηδεμία	μήτε προδῷ τὸ κοινὸν μήτε
[5, 55]	ἃ προσήκει πείσονται, ταραχή τ´	οὐδεμία	γενήσεται κατὰ τὴν πόλιν οὐδ´
[5, 77]	οὔτ´ ἄλλῃ συμφορᾷ βαρείᾳ περιβαλὼν	οὐδεμιᾷ.	οὗτος ὁ ζῆλος ἀπ´ ἐκείνου
[5, 59]	τότ´ ἦσαν. μία μὲν γὰρ	οὐδεμία	πόλις ἀξιόχρεως ἦν ἀπαλλάξαι τῆς
[5, 43]	τὴν ἅλωσιν· ἀποχρῶσα γὰρ ἐφάνη	ζημία	τοῖς ὑπάτοις πόλεως ὁμοεθνοῦς ἁμαρτούσης
[5, 13]	μὴ κατέλθοιεν ἐν ταύτῃ τῇ	προθεσμίᾳ,	τιμωρίας αὐτοῖς ὥρισαν ἀιδίους φυγὰς
[5, 16]	δ´ ἦν περὶ τοὺς Ῥωμαίους	ἀθυμία	καὶ ἀπόγνωσις τῶν πραγμάτων διὰ
[5, 29]	τὴν αὐτήν μοι διάνοιαν ἕξουσιν	ἐπιθυμίᾳ	δόξης, ὧν ὡς εἰκάσαι τις
[5, 14]	αἱ δυνάμεις αὐτῶν οὖσαι καὶ	προθυμίᾳ	ὁμοίᾳ χωροῦσαι πρὸς τὸν ἀγῶνα
[5, 38]	ἐκ καιροῦ συμπεσούσας γίνεσθαι φιλεῖ,	προθυμία	τοῖς ἡγεμόσι τῶν στρατοπέδων ὁμοία
[5, 72]	τοὺς ἐν τῷ συνεδρίῳ παρόντας	ἀμηχανίᾳ.	διαλυθείσης δὲ τῆς βουλῆς οἱ
[5, 21]	δεύτερον βασιλεὺς Κλουσινῶν τῶν ἐν	Τυρρηνίᾳ	Λάρος ὄνομα, Πορσίνας ἐπίκλησιν, καταφυγόντων
[5, 3]	αὐτοῦ πάσαις ἐχαρίσατο ταῖς ἐν	Τυρρηνίᾳ	πόλεσι, καὶ τὰς συνθήκας ὑπεμίμνησκεν,
[5, 14]	φυγάδας ἐξ ἁπασῶν τῶν ἐν	Τυρρηνίᾳ	πόλεων ἀγείρειν ἐπὶ σφᾶς στρατόν,
[5, 17]	ἔργων. ὑστερεῖ δὲ καὶ τὰ	Μαραθώνια	τῆς Βρούτου ταφῆς, εἰ δὴ
[5, 67]	καταπλήξεως ἕνεκα τῶν πολεμίων συνόντες,	οἷα	δὴ μηδὲν φέροντες ὅπλον ὅτι
[5, 28]	συχνούς. διαμαρτὼν δὲ τῆς δόξης,	οἷα	δὴ μηδέποτε τὸν βασιλέα τῶν
[5, 37]	ταῖς προνομαῖς συχνῶν ὄντων πολύς,	οἷα	εἰκὸς ἀνθρώπων ἀσυντάκτων τε καὶ
[5, 38]	γενομένων καὶ φιλονεικίας ἅπασιν ἐμπεσούσης,	οἷα	περὶ τὰς ἁψιμαχίας τὰς ἐκ
[5, 55]	τὴν πόλιν οὐδ´ ἐπαναστάσεις ἑτέρων,	οἷα	συμβαίνειν φιλεῖ περὶ τὰς κολάσεις
[5, 38]	προθυμία τοῖς ἡγεμόσι τῶν στρατοπέδων	ὁμοία	παρέστη διαβαίνειν τὸν ποταμόν. ἔφθασε
[5, 15]	ἱππέων καὶ τύχη περὶ ἀμφοτέρους	ὁμοία.	Ῥωμαίων τε γὰρ οἱ τὸ
[5, 14]	δυνάμεις αὐτῶν οὖσαι καὶ προθυμίᾳ	ὁμοίᾳ	χωροῦσαι πρὸς τὸν ἀγῶνα ἀμφότεραι.
[5, 67]	ἑαυτῶν γνώμαις ἐκ τῶν τὰ	ὅμοια	βουλομένων. ἀπληρώτους δὲ καὶ ἀορίστους
[5, 67]	τὸν ἄφρονα δῆμον ἄρχειν ἐῶσιν,	ὅμοια	πείσεσθαι αὐτοὺς ἔφη τοῖς ὑποτάττουσι
[5, 10]	μου καί φησιν οὐκ ἐάσειν	ὅμοια	τοῖς ἐμοῖς παισὶ βουλεύσαντας τῶν
[5, 54]	ποιήσειν, ἐὰν καὶ τὰ ἔργα	ὅμοια	τοῖς λόγοις ἐπιδείξωνται, τούτους μὲν
[5, 7]	τῶν τότε γενομένων. τοσαύτη γὰρ	ἄνοια	καὶ θεοβλάβεια τοὺς δυστήνους ἐκείνους
[5, 29]	Μούκιος οὔτε μεταβολῇ χρώματος οὔτε	συννοίᾳ	προσώπου τὸν ὀρρωδοῦντα διασημήνας οὔτ´
[5, 54]	κατ´ ἐμὲ χρόνων παραμένουσα θεία	πρόνοια	διεκάλυψεν αὐτῶν τὰ βουλεύματα μηνύσεως
[5, 7]	ἔδοξέ μοι τὰ Ῥωμαίων πράγματα	προνοίᾳ	θεῶν εἰς τοσαύτην προελθεῖν εὐδαιμονίαν,
[5, 73]	καὶ τῶν παραλαμβανόντων τὰς ἀρχὰς	προνοίᾳ,	μή τι λάθωσιν ἢ παθόντες
[5, 71]	τοῖς προεστηκόσι τῆς βουλῆς καὶ	πρόνοια	περὶ τοῦ παραληψομένου τὴν ἡγεμονίαν.
[5, 10]	ἔμελλον. ταῦθ´ ἡμῖν θεῶν τινος	εὐνοίᾳ	καταφανῆ γέγονεν ὑπὸ τοῦδε μηνυθέντα
[5, 65]	ἐχόντων ἐπιτιμήσειεν ἄν, ἐὰν τῇ	φιλανθρωπίᾳ	ταύτῃ συμμάχους ἀντὶ πολεμίων τοὺς
[5, 13]	τὸν μηνύσαντα τὴν συνωμοσίαν δοῦλον	ἐλευθερίᾳ	τε καὶ πολιτείας μεταδόσει καὶ
[5, 23]	ἀμφότεροι χρόνον· ἐμπειρίᾳ μὲν καὶ	καρτερίᾳ	κρείττους ὄντες οἱ Ῥωμαῖοι τῶν
[5, 18]	τὰ Ῥωμαίων σαφέστατα ἐξητακότες γράφουσι,	τεκμήρια	πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα τούτου
[5, 55]	χωρήσῃ τὸ ἀναγκασθὲν παρανομεῖν· οὔτε	δικαστήρια	καθίζειν αὐτοῖς ᾤετο δεῖν, λογιζόμενος,
[5, 69]	ἀμφισβητήσεις πάσας, καὶ μήτε τὰ	δικαστήρια	καθίζειν μήτε τὰς ἀρχὰς διαγινώσκειν
[5, 37]	χώραν κατιοῦσιν ἐκ τῶν ἐρυμάτων	λῃστήρια	καταστησάμενοι, καὶ πολλὰ τοὺς γεωργοὺς
[5, 35]	καὶ συνιόντων εἰς τοὺς ἀγροὺς	λῃστήρια	πέμπων Μαμίλιος μεγάλα τοὺς γεωργοὺς
[5, 50]	πρεσβευτὴς πρὸς τὰς ἀποστελλούσας τὰ	λῃστήρια	πόλεις δεησόμενος αὐτῶν τοὺς ἐνόχους
[5, 46]	τὸ πιστὸν ἔχοντες· καὶ ἡ	ἐμπειρία	δὲ σὺν τῷ φιλοπόνῳ πολλὴ
[5, 23]	καὶ πολὺν ἀντεῖχον ἀμφότεροι χρόνον·	ἐμπειρίᾳ	μὲν καὶ καρτερίᾳ κρείττους ὄντες
[5, 48]	μετὰ τὸν θάνατον αὐτοῦ φανεῖσα	ἀπορία.	οὐδὲ γὰρ αὐτὰ τὰ εἰς
[5, 73]	ἔστι γὰρ αἱρετὴ τυραννὶς ἡ	δικτατορία.	δοκοῦσι δέ μοι καὶ τοῦτο
[5, 76]	εἰς ὕπαιθρον, καὶ τίθεται στρατόπεδα	τρία	καθ´ οὓς μάλιστα ὑπελάμβανε τόπους
[5, 13]	καὶ χρήμασι πολλοῖς ἐτίμησαν. ἔπειτα	τρία	πολιτεύματα κάλλιστα καὶ συμφορώτατα τῷ
[5, 43]	τὰ ὅπλα χωρῆσαι φυλακὴ γενήσεσθαι	μετρία	καὶ συνήθης Ῥωμαίοις, ἡ τῶν
[5, 66]	τῶν δικαίων καὶ τοὺς σφετεριζομένους	τἀλλότρια	τῶν φυλαττόντων τὰ ἴδια. ταῦτα
[5, 70]	ἔχει δύναμιν, οἱ δημοτικοὶ ψηφίζονται	κύρια	εἶναι τὰ δόξαντα τῇ βουλῇ·
[5, 40]	τοὺς ἑαυτοῦ πολίτας οὐκ εἴα	κύρια	εἶναι τὰ δόξαντα τοῖς ἄλλοις
[5, 32]	μὲν ἄλλα τοῦ προβουλεύματος ἐψηφίσατο	κύρια	εἶναι, τὴν δ´ ἀπόδοσιν τῶν
[5, 10]	διαγνῶσιν, εἰ χρὴ ταῦτ´ εἶναι	κύρια·	εὖ δ´ ἴστε {ὅτι} δυεῖν
[5, 57]	δοκῇ. τοῦ δὲ συνεληλυθότος ὄχλου	κύρια	ποιήσαντος τὰ δόξαντα τῇ βουλῇ,
[5, 49]	ἄνδρα καὶ γῆς πεφυτευμένης πλέθρα	μύρια.	Σπόριος μὲν δὴ Κάσσιος θρίαμβον
[5, 44]	ἀναγκαίων, εἰ μή τις αὐτοῖς	ἐπικουρία	ἔλθοι ταχεῖα. ἐκείνην μὲν οὖν
[5, 58]	δὲ κάμνουσι τοῖς Φιδηναίοις ἧκεν	ἐπικουρία	Λατίνων, ἣν ἀπέστειλε Σέξτος Ταρκύνιος,
[5, 22]	ἐκέλευσαν εἰς τὰ πλησίον ὄρη	φρούρια	κατασκευάσαντες ἐπὶ τοῖς ἐρυμνοῖς ἱκανὰ
[5, 44]	τὸ δεινόν, πρὶν εἰς τὰ	φρούρια	τὰ πλησίον ἑκάστους καταφυγεῖν, ἀλλὰ
[5, 11]	ἐν ἔθει δημηγορεῖν ἰδιώτην ἐν	ἐκκλησίᾳ,	κοινὴν ἐποιήσατο δέησιν ἀμφοτέρων τῶν
[5, 2]	πολίτευμα καταστησάμενοι καὶ ἄλλα τούτοις	παραπλήσια	οὐκ ὀλίγα πρόθυμον ἐποίησαν εἰς
[5, 11]	ἀδικήμασι γενομένοις ὀργίζεσθαι πεφύκασιν ἅπαντες,	προδοσίᾳ	δὲ καὶ ὑποπτευομένῃ, σωφρονέστερον ἡγούμενοι
[5, 2]	οὐκ ἀφανεῖς, οἳ συνώμοσαν ἐπὶ	προδοσίᾳ	τῆς πόλεως Ταρκύνιόν τε καταδέξασθαι
[5, 25]	βοῶν περιαρόσει· χωρὶς δὲ τῶν	δημοσίᾳ	δοθέντων κατὰ κεφαλὴν ἕκαστος ἀνδρῶν
[5, 63]	αὐτῆς κερδανεῖν ἰδίᾳ τε καὶ	δημοσίᾳ.	~Ἦν δ´ ὁ ταύτης ἡγούμενος
[5, 47]	στρατιῶται διήρπασαν· τούτων δὲ διαπραθέντων	δημοσίᾳ	τὰς κατ´ ἄνδρα γενομένας εἰσφοράς,
[5, 8]	τὰς ἐπιστολὰς τῶν ἐν τῇ	συνωμοσίᾳ	διασκεπτόμενος, ὡς εὗρε τὰς ὑπὸ
[5, 53]	τῶν πολιτῶν διέφθειραν· καὶ γίνεται	συνωμοσία	κατὰ τῆς ἀριστοκρατίας οὐ μόνον
[5, 51]	ᾧ δὲ ταῦτ´ ἐπράττετο χρόνῳ,	συνωμοσία	κατὰ τῆς πόλεως ἐγένετο δούλων
[5, 7]	οἱ κορυφαιότατοι τῶν ἐν τῇ	συνωμοσίᾳ	κατήγοντο παρακληθέντες ὡς ἐφ´ ἱερὰ
[5, 48]	τῇ μικρᾷ καὶ πατροπαραδότῳ διέμεινεν	οὐσίᾳ	σώφρονα καὶ αὐτάρκη καὶ πάσης
[5, 33]	τὸ στρατόπεδον ἐρχομένους συλλαβεῖν, ὡς	ῥύσια	καθέξοντες ἀνθ´ ὧν Ταρκύνιον ἀφείλοντο
[5, 48]	ἀνθρώπους καταδουλουμένῃ καὶ ἀσχημονεῖν ἀναγκαζούσῃ	φιλοχρηματίᾳ·	ἀλλ´ ἐπὶ τῇ μικρᾷ καὶ
[5, 20]	τι Σιγνούριον καλούμενον Ῥωμαίων ἀπεστάλη	στρατιά,	διὰ φυλακῆς ἕξουσα τὸ φρούριον
[5, 23]	τοῖς ξίφεσιν, ἕως ἅπασα ἡ	στρατιὰ	διῆλθε τὸν ποταμόν. ~Ὡς δ´
[5, 49]	τοῦ πολέμου, σῖτόν τε τῇ	στρατιᾷ	δόντες, ὅσον ἐπέταξε Κάσσιος καὶ
[5, 44]	τρίτη γίνεται Σαβίνων εἰσβολὴ μείζονι	στρατιᾷ,	πρὶν αἰσθέσθαι Ῥωμαίους αὐτῶν τὴν
[5, 36]	ἐπικαλούμενος, νικηθεὶς ἀποθνήσκει, καὶ ἡ	στρατιὰ	τῶν Τυρρηνῶν μετὰ τὴν ἐκείνου
[5, 46]	διαφθαρῆναι στρατὸν ἥ τε νὺξ	αἰτία	ἐγένετο καὶ τὸ ἐν οἰκείᾳ
[5, 77]	προστάτας. τούτου δ´ ἡ φύσις	αἰτία	προσθεῖσα τοῖς ἀγαθοῖς ἅπασι καὶ
[5, 24]	ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς τοῦ μηροῦ	ἀντία	ἐνεχθεῖσα ἐκάκωσεν αὐτὸν ὀδύναις καὶ
[5, 32]	τῶν χρημάτων οὐκ ἠνέσχετο, ἀλλὰ	τἀναντία	ἔγνω, μήτ´ ἐκ τῶν ἰδίων
[5, 66]	ἐν τῷ προσήκοντι κληθεὶς τόπῳ	τἀναντία	παρῄνει διδάσκων, ὅτι τὸ στασιάζον
[5, 5]	ἐπὶ τὴν ἀρχήν. Κολλατῖνος δὲ	τἀναντία	παρῄνει λέγων, ὡς οὐδὲν τὰ
[5, 60]	τῶν Φιδηναίων κατηγορηθέντας ὑπὸ τῶν	τἀναντία	φρονούντων ἐν τοῖς ἁπάντων ὀφθαλμοῖς
[5, 10]	τυράννους καὶ πολεμεῖν· ἐπεὶ δὲ	τἀναντία	φρονῶν γέγονέ μοι καταφανὴς καὶ
[5, 52]	ἄλλους φυγάδας ἐπ´ ἀδείᾳ καὶ	ἀμνηστίᾳ,	καὶ περὶ τούτων ὅρκια τεμόντας
[5, 13]	πόλιν ἐπ´ ἀδείᾳ τε καὶ	ἀμνηστίᾳ	παντὸς ἁμαρτήματος ἔδωκαν χρόνον ὁρίσαντες
[5, 16]	τις ἠκούσθη ταῖς δυνάμεσιν ἀμφοτέραις	γεγονυῖα,	ὥσθ´ ἅπαντας αὐτοὺς ἀκούειν εἴτε
[5, 65]	μεγίστου τότε τυγχάνουσαν ὀνόματος ἐπὶ	σοφίᾳ,	οὐ πρὸ πολλῶν χρόνων, ἀλλὰ
[5, 12]	δὲ τῆς αὐταρκείας τοῦ βίου.	φιλοσοφία	γάρ τις αὐτοδίδακτος ἐγένετο περὶ
[5, 26]	ἐν ἐχυρῷ τίθενται χωρίῳ τὸν	χάρακα·	ὅθεν ὁρμώμενοι τῶν τε Ῥωμαίων
[5, 16]	ἄμεινον εἴη σφίσιν ἐκλιπεῖν τὸν	χάρακα	πρὶν ἡμέραν γενέσθαι. τοιαῦτα δ´
[5, 42]	κράτιστον μέρος ἦγεν ἐπὶ τὸν	χάρακα	σιωπᾶν ἅπασι παραγγείλας καὶ μὴ
[5, 41]	πρεσβευτὴν Λάρκιον εἰς τὸν ἕτερον	χάρακα	τήν τε διάνοιαν τῶν πολεμίων
[5, 41]	δέ τις ἐλθὼν εἰς τὸν	χάρακα	τῶν Ῥωμαίων μηνύει τὴν διάνοιαν
[5, 28]	ποταμόν. καὶ παραγενόμενος ἐπὶ τὸν	χάρακα	τῶν Τυρρηνῶν εἰσέρχεται, παρακρουσάμενος τοὺς
[5, 27]	σχῆμα μέλλω λαβὼν ἐπὶ τὸν	χάρακα	τῶν Τυρρηνῶν πορεύεσθαι. ἐὰν μὲν
[5, 16]	νυκτὸς ἔτι πολλῆς ἐπὶ τὸν	χάρακα	τῶν Τυρρηνῶν ὤσασθαι καὶ πολλοὺς
[5, 75]	εὑρέθησαν οἱ ἐν ἥβῃ Ῥωμαῖοι	πεντεκαίδεκα	μυριάδων. μετὰ τοῦτο διακρίνας τοὺς
[5, 17]	οἱ ἔπαινοι λέγεσθαι τοῖς ἀπογενομένοις,	ἑκκαίδεκα	ἔτεσιν. εἰ δέ τις ἐάσας
[5, 20]	τῶν ἐν ἥβῃ Ῥωμαίων περὶ	τρισκαίδεκα	μυριάδας. καὶ εἰς χωρίον τι
[5, 2]	μὲν ἑτέρου τῶν ὑπάτων τοὺς	δώδεκα	κατατάξαντες προηγεῖσθαι πελέκεις, τοῦ δ´
[5, 2]	ἑνὸς ἑκατέρου τῶν ὑπάτων τοὺς	δώδεκα	πελέκεις ἔχοντος, ὥσπερ εἶχον οἱ
[5, 2]	προηγεῖσθαι πελέκεις, τοῦ δ´ ἑτέρου	δώδεκα	ὑπηρέτας ῥάβδους ἔχοντας μόνον, ὡς
[5, 29]	εἰμι, καὶ οὐ τῶν ἐπιτυχόντων	ἕνεκα	γένους, ἐλευθερῶσαι δὲ τὴν πατρίδα
[5, 73]	ἐλευθέραν ἐπιτροπευούσῃ, τῶν τε ἀρχομένων	ἕνεκα,	ἵνα μηθὲν ἐπὶ ταῖς μισουμέναις
[5, 41]	Φιδήνῃ φυλακῆς τε τῶν ἔνδον	ἕνεκα	καὶ καταφυγῆς τῶν ἔξω στρατοπεδευόντων,
[5, 62]	ἐψηφίσαντο. τῆς μὲν οὖν ἀρετῆς	ἕνεκα	καὶ τῆς ἐμπειρίας τῶν ἀγώνων
[5, 4]	τῆς δεομένης ὑπὲρ αὐτοῦ πόλεως	ἕνεκα	μετριάσαι, δωρεὰν αὐτῇ διδόντας, ἐξ
[5, 65]	ἅπαντας, ὅτι τῆς κοινῆς ἐλευθερίας	ἕνεκα	πολεμοῦσι, τῶν δὲ συγκατακτησαμένων αὐτὴν
[5, 75]	ἐστί, καταπλήξεως μᾶλλον ἢ χρήσεως	ἕνεκα	τοῖς ῥαβδούχοις ἐκέλευσεν ἅμα ταῖς
[5, 59]	ἡμίσειαν τῆς στρατιᾶς ἔχων φυλακῆς	ἕνεκα	τῶν νεωτεριζόντων, ἐπιεικὴς τὴν φύσιν
[5, 67]	τοῖς ἐν φάλαγγι τεταγμένοις, καταπλήξεως	ἕνεκα	τῶν πολεμίων συνόντες, οἷα δὴ
[5, 29]	τὸν γραμματέα, ὃν οὐθὲν ἐδεόμην,	ἀνῄρηκα	τῇ τε πορφύρᾳ καὶ τῷ
[5, 74]	οἱ πολλοὶ κατέλυσαν μὲν τὰ	βασιλικὰ	πολιτεύματα, νόμους δὲ καταστησάμενοι καὶ
[5, 16]	ἀνατιθέασι τῷ δαίμονι Ῥωμαῖοι τὰ	πανικὰ	καὶ ὅσα φάσματα μορφὰς ἄλλοτε
[5, 1]	ὀγδόης καὶ ἑξηκοστῆς ἐνεστώσης, ἣν	ἐνίκα	στάδιον Ἰσχόμαχος Κροτωνιάτης, Ἀθήνησι δὲ
[5, 37]	ἦν ἐνάτη καὶ ἑξηκοστή, ἣν	ἐνίκα	στάδιον Ἰσχόμαχος Κροτωνιάτης τὸ δεύτερον,
[5, 50]	δὲ τῆς ἑβδομηκοστῆς ὀλυμπιάδος, ἣν	ἐνίκα	στάδιον Νικέας Λοκρὸς ἐξ Ὀποῦντος,
[5, 65]	πόλει γενέσθαι; διεξελθὼν δὲ τὰ	ξενικὰ	παραδείγματα τελευταῖον τὸν ἐκ τῶν
[5, 8]	ἐφ´ οἷς μέγιστα φρονοῦσι Ῥωμαῖοι,	δέδοικα	μὴ σκληρὰ καὶ ἄπιστα τοῖς
[5, 60]	κρατῶν ἠξίου. οὕτως δ´ ἄρα	πολιτικὰ	ἦν τὰ τῶν τότε ἡγεμόνων
[5, 66]	ὑπὸ τῶν εὐπόρων καὶ τὰ	πολιτικὰ	πράττειν δυναμένων, ὅταν ὑπὸ τῶν
[5, 59]	τούτων ὁ μὲν Κλοίλιος τὰ	πολιτικὰ	πράττειν ἐτάχθη ὑπὸ τῆς βουλῆς
[5, 44]	τῶν περιλειπομένων ἔλεος, ὡς ἀναρπασθησομένων	αὐτίκα	μάλα δι´ ἀπορίαν τῶν ἀναγκαίων,
[5, 10]	ὦ πολῖται, ψῆφον ἀναδώσω καλέσας	αὐτίκα	μάλα τοὺς λόχους, ἵνα διαγνῶσιν,
[5, 51]	ὑπὸ τῶν ἱππέων κατείληπτο· καὶ	αὐτίκα	οἱ μὲν ἐκ τῶν οἰκιῶν
[5, 41]	ὑπόληψις ἦν {συμβαλεῖν τοῖς πολεμίοις	αὐτίκα}	ὡς ἐν ἀγῶνι φανερῷ τοῦ
[5, 22]	καὶ ἀνεισφόρους τῶν εἰς τὰ	στρατιωτικὰ	καὶ τοὺς πολέμους ἀναλισκομένων ἐποίησαν,
[5, 27]	ὑμῖν δ´ οὓς καθέξειν αὐτὰ	πεπίστευκα	ἐγκρατῶς πρώτοις τε καὶ μόνοις
[5, 23]	ἑκατέρας, ὡς ἐν τοῖς προτέροις	δεδήλωκα	λόγοις. οὗτοι δὴ μόνοι κατὰ
[5, 35]	μέρος ἐν τῷ πρὸ τούτου	δεδήλωκα	λόγῳ. τὴν δ´ ἀνιέρωσιν αὐτοῦ
[5, 8]	ἔργα θατέρου τῶν ὑπάτων Βρούτου	μεγάλα	καὶ θαυμαστὰ λέγειν ἔχων, ἐφ´
[5, 63]	πρίασθαι πολιτικὴν εὔνοιαν ὀλίγου διαφόρου,	μεγάλα	μέλλοντας ἐξ αὐτῆς κερδανεῖν ἰδίᾳ
[5, 35]	τοὺς ἀγροὺς λῃστήρια πέμπων Μαμίλιος	μεγάλα	τοὺς γεωργοὺς ἔβλαπτεν. ταῦτ´ ἐπὶ
[5, 68]	ὅταν μέν τις αὐτὸ κολακεύῃ	μεγάλα	φρονεῖν, ὅταν δὲ δεδίττηται σωφρονεῖν.
[5, 75]	ἀλλ´ ὑπὲρ τῆς ἅπασι τὰ	καλὰ	καὶ δίκαια ὁριζούσης πόλεως καὶ
[5, 77]	ὑπὸ τοῦ κοινοῦ βίου πράγμασι.	καλὰ	μὲν γὰρ ἅπαντα φαίνεται καὶ
[5, 73]	τὰ δίκαιά τε καὶ τὰ	καλὰ	τοῖς ἄλλοις, ὡς ἂν αὐτῷ
[5, 44]	περιλειπομένων ἔλεος, ὡς ἀναρπασθησομένων αὐτίκα	μάλα	δι´ ἀπορίαν τῶν ἀναγκαίων, εἰ
[5, 10]	πολῖται, ψῆφον ἀναδώσω καλέσας αὐτίκα	μάλα	τοὺς λόχους, ἵνα διαγνῶσιν, εἰ
[5, 46]	οἱ τοῦ Ποστομίου, θαρρήσαντες εἰς	ἀντίπαλα	χωροῦσι· καὶ γίνεται τῶν κεράτων
[5, 59]	τῶν Λατίνων ἀπεγνώκεσαν οἱ Φιδηναῖοι,	ἀλλὰ	διεκαρτέρουν ἐπὶ ταῖς ἐκεῖθεν ἐλπίσι
[5, 69]	φανερὸν οὐδὲ βέβαιον ἔχουσα οὐδέν·	ἀλλὰ	δυεῖν θάτερον αὐτὴν ἠξίουν ποιεῖν,
[5, 29]	ἅμα χωρεῖν ἐπὶ τὸ ἔργον,	ἀλλὰ	καθ´ ἕνα, μήτε φράζειν ἕτερον
[5, 53]	ἀριστοκρατίας οὐ μόνον ἐλευθέρων ἀπόρων,	ἀλλὰ	καὶ δούλων πονηρῶν ἐλευθερίας ἐλπίσιν
[5, 40]	πόλεμον ἐκφέρειν οὐκ ἦν πρόθυμος,	ἀλλὰ	καὶ ἐν τῷ κοινῷ μόνος
[5, 63]	μὴ ψηφίσαιντο αὐτοῖς χρεῶν ἄφεσιν·	ἀλλὰ	καὶ καταλείψειν τινὲς αὐτῶν τὴν
[5, 4]	τὰς ὀργὰς ἐν θνητοῖς σώμασιν,	ἀλλὰ	καὶ παρὰ γνώμην τὶ πράττειν
[5, 34]	μὴ μόνον ἄνδρας ἀγαθοὺς ἐκτρέφειν,	ἀλλὰ	καὶ παρθένους ἀνδράσιν ὁμοίας, δωρεῖται
[5, 9]	προδότας τῆς πατρίδος ἰσχύσεις ἐξελέσθαι·	ἀλλὰ	καὶ σὺ δώσεις δίκας ἃς
[5, 61]	τῆς ἑαυτῶν χώρας τὰς διόδους,	ἀλλὰ	καὶ συνέπραξαν ὅσων αὐτοῖς εἰς
[5, 76]	τὰ ἑαυτῶν πράγματα ποιεῖν ἰσχυρά,	ἀλλὰ	καὶ τὰ τῶν πολεμίων ἀσθενῆ,
[5, 10]	μόνον τῇ φύσει Ταρκυνίων συγγενής,	ἀλλὰ	καὶ τῇ προαιρέσει, διαλλαγάς τε
[5, 77]	οὐ ταῖς δυναστείαις τοῦτο μόναις,	ἀλλὰ	καὶ τοῖς ἄλλοις συμβαίνειν τοῖς
[5, 10]	καὶ μὴ τῷ λόγῳ μόνον,	ἀλλὰ	καὶ τοῖς ἔργοις μισεῖν τοὺς
[5, 17]	μόνον τοῖς κατὰ πόλεμον ἀποθανοῦσιν,	ἀλλὰ	καὶ τοῖς ὁποιᾳδήποτε χρησαμένοις τοῦ
[5, 65]	αὐτὸ δημοκόπον καὶ πονηρὸν ἀποκαλεῖν,	ἀλλὰ	καὶ τοῖς πεισθεῖσι πολλὴν φρόνησιν
[5, 48]	σωτήριον ταῖς πόλεσιν ἀπεδείξαντο ἐξευρόντες,	ἀλλὰ	καὶ τοὺς βίους αὐτῶν, εἰ
[5, 6]	κρείττονος οὐ τῶν ἀσήμων μόνον,	ἀλλὰ	καὶ τῶν ἐπιφανῶν, ἐν οἷς
[5, 44]	φρούρια τὰ πλησίον ἑκάστους καταφυγεῖν,	ἀλλὰ	καὶ τῶν κατὰ πόλιν τηνικαῦτα
[5, 34]	πολεμίας, ὀρθὰς καταλείπειν τὰς κατασκευάς,	ἀλλὰ	καίειν, οὐ μικρὰν τῇ πόλει
[5, 64]	τοὺς τὰ κοινὰ σώζεσθαι βουλομένους,	ἀλλὰ	κἀκεῖνον τὸν ἔτι τούτου χαλεπώτερον,
[5, 74]	μόνον ἐν ταῖς ἀβουλήτοις συμφοραῖς,	ἀλλὰ	κἀν ταῖς ὑπερβαλλούσαις τὸ μέτριον
[5, 74]	ὥσπερ τὰ βάρβαρα ἔθνη δεσποτικῶς,	ἀλλὰ	κατὰ νόμους τινὰς καὶ ἐθισμοὺς
[5, 67]	καὶ μὴ κατὰ τὸν λογισμόν,	ἀλλὰ	κατὰ τὰ πάθη ζῶσιν. ἐὰν
[5, 10]	ἔχῃ χρῆσθαι πρὸς τὸν πόλεμον,	ἀλλὰ	κατὰ τῆς πόλεως οἱ ἐχθροί·
[5, 65]	σοφίᾳ, οὐ πρὸ πολλῶν χρόνων,	ἀλλὰ	κατὰ τοὺς πατέρας αὐτῶν ἄφεσιν
[5, 8]	οὐδέτερος πρὸς ἄρνησιν ἀναιδῆ τραπέσθαι,	ἀλλὰ	κατεψηφικότες ἑαυτῶν ἔκλαιον ἀμφότεροι, ὀλίγον
[5, 9]	ἔπειθε, τελευτῶν ἠξίου μὴ θάνατον,	ἀλλὰ	μετρίαν κατ´ αὐτῶν ὁρίσαι κόλασιν,
[5, 59]	οὐδὲν ἐγίνετο ταῖς ὑποσχέσεσιν ὅμοιον,	ἀλλὰ	μέχρι λόγων αἱ περὶ τῆς
[5, 67]	σῶμα καὶ πρὸς τὸ βέλτιστον,	ἀλλὰ	μὴ πρὸς τὸ ἥδιστον τοὺς
[5, 27]	δὲ τῶν Ῥωμαίων τὰς ἐπιταγάς,	ἀλλὰ	πάντα τὰ δεινὰ ὑπομένειν βουλομένων,
[5, 8]	αὐτοῖς τὴν ἐψηφισμένην ἐκπληρῶσαι μοῖραν·	ἀλλὰ	πάντα τὰ περὶ τὰς τιμωρίας
[5, 57]	κατ´ οὐθενὸς τῶν ταὐτὰ βουλευσαμένων,	ἀλλὰ	πάντας ἀφῆκαν τῶν ἐγκλημάτων τοὺς
[5, 36]	τῆς οἴκαδε ἀφίξεως πόθον ἔχειν,	ἀλλὰ	παρὰ τοῖς εὐεργέταις σφῶν βούλεσθαι
[5, 59]	αἰτούμενος ὑπ´ αὐτῶν ὁ χρόνος,	ἀλλὰ	παρασκευῆς τῶν συμμάχων, ὡς ἐδήλωσαν
[5, 47]	οὐδὲ τὸν χρυσοῦν ἔχει στέφανον,	ἀλλὰ	περιπόρφυρον λευκὴν περιβέβληται τήβενναν, τὸ
[5, 5]	οὐδ´ ὑπομενοῦσιν ἰδιώτην βίον ζῆν,	ἀλλὰ	πόλεμον ἐπάξουσι Ῥωμαίοις ἀλλοεθνῆ καὶ
[5, 59]	τοῦ ἔθνους οὔπω συνειστήκει δύναμις,	ἀλλὰ	πολλάκις πρεσβευομένοις αὐτοῖς τὰς αὐτὰς
[5, 64]	τινὰ δι´ αὐτὸ μεγάλην ὀφλήσοντας,	ἀλλὰ	πολλοὺς ἔχοντας ἐπιδεῖξαι καὶ τοῦτο
[5, 73]	εἰς ὁριστὸν χρόνον οὔτε συνεχῶς,	ἀλλὰ	πρὸς τοὺς καιρούς, ὁπότε δόξειε
[5, 62]	κριτὰς ἔσεσθαι ὑπολαμβάνουσα τοὺς ἐχθρούς,	ἀλλὰ	προσθήσειν ἔτι βαρύτερα τούτων ἐπιτάγματα,
[5, 74]	οὐ τὰ κράτιστα τῶν πολιτευμάτων,	ἀλλὰ	τὰ πρεπωδέστατα ταῖς καταλαμβανούσαις αὐτοὺς
[5, 5]	τῶν τυράννων ἠδίκει τὴν πόλιν,	ἀλλὰ	τὰ σώματα, φυλάττεσθαί τ´ αὐτοὺς
[5, 13]	φόβου μηκέτι τὰ τῶν τυράννων,	ἀλλὰ	τὰ τῆς πόλεως φρονεῖν. ~Διαπραξάμενοι
[5, 62]	πάσας ἀπεγνωκότας τὰς συμμαχικὰς ἐλπίδας,	ἀλλὰ	ταῖς οἰκείαις δυνάμεσι πιστεύοντες μόναις
[5, 32]	ἀπόδοσιν τῶν χρημάτων οὐκ ἠνέσχετο,	ἀλλὰ	τἀναντία ἔγνω, μήτ´ ἐκ τῶν
[5, 51]	πρόεδροι προαγαγόντες ἐπὶ τὸν σύλλογον,	ἀλλὰ	Ταρκυνίῳ τε καὶ Μαμιλίῳ καὶ
[5, 11]	ἀπολογίαν ὑπομενόντων οὔτε δέησιν προσιεμένων,	ἀλλὰ	τὰς ψήφους ἀναδοθῆναι σφίσι κελευσάντων,
[5, 30]	φυλακαῖς χρώμενος οὐδὲν πείσεται δεινόν,	ἀλλὰ	τί ποιῶν οὐ δεήσεται φυλακῆς·
[5, 74]	πόθεν ἡ Ῥωμαίων πόλις ἔλαβεν,	ἀλλὰ	τὸ τῆς ἐξουσίας τῆς περιλαμβανομένης
[5, 11]	ἀπολύεσθαι τὰς καθ´ ἑαυτοῦ διαβολάς,	ἀλλὰ	τοῖς πράγμασι, μεταθέσθαι τε τὴν
[5, 72]	ἑκάτερος ἄξιον ἀπέφαινε τῆς ἡγεμονίας,	ἀλλὰ	τὸν ἕτερον· καὶ κατέτριψαν ὅλην
[5, 23]	μὴ πάσαις ἀποκινδυνεῦσαι ταῖς δυνάμεσιν,	ἀλλὰ	τρισὶν ἀνδράσιν ἀφ´ ἑκατέρας, ὡς
[5, 48]	ἐπονειδίστοις ἡδοναῖς μετρεῖ τὴν εὐδαιμονίαν,	ἀλλὰ	τῷ καλῷ. Οὐαλέριος μὲν δὴ
[5, 62]	συνειδότες ἑαυτοῖς, ὅτι τά τ´	ἄλλα	ἠδικηκότες ἦσαν αὐτοὺς καὶ τὰ
[5, 70]	ὑπομεῖναι τυραννίδα πολλὰ μὲν καὶ	ἄλλα	ἦν, ὑπὲρ ἅπαντα δ´ ὁ
[5, 47]	παρὰ τὸν ἕτερον, τὰ δ´	ἄλλα	πάντα ταὐτὰ ἔχει. αἴτιον δὲ
[5, 77]	τὰς δ´ αὐτὸς ἀπέδειξε, καὶ	ἄλλα	πολλὰ καὶ αὐθάδη διεπράξατο, περὶ
[5, 54]	καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐξορύττεσθαι καὶ	ἄλλα	πολλὰ καὶ σχέτλια πάσχειν τελευτῶντες
[5, 64]	ἐπιδεῖξαι καὶ τοῦτο ὑπομείναντας καὶ	ἄλλα	πολλῷ τούτου χαλεπώτερα, ὅταν μηθὲν
[5, 48]	ἀρετὴν νομισθείς. τὰ μὲν οὖν	ἄλλα	τοῦ ἀνδρὸς ἔργα, δι´ ἃ
[5, 32]	ὁ δὲ δῆμος τὰ μὲν	ἄλλα	τοῦ προβουλεύματος ἐψηφίσατο κύρια εἶναι,
[5, 2]	δὴ τὸ πολίτευμα καταστησάμενοι καὶ	ἄλλα	τούτοις παραπλήσια οὐκ ὀλίγα πρόθυμον
[5, 18]	γράφουσι, τεκμήρια πολλὰ μὲν καὶ	ἄλλα	τούτου φέροντες, ὑπὲρ ἅπαντα δ´
[5, 68]	ὑπὲρ ἅπαντα δὲ ταῦτα καὶ	τἆλλα,	δεινόν τι καὶ οὐκ ἀνεκτὸν
[5, 71]	ὑπὲρ ἅπαντα δὲ ταῦτα καὶ	τἆλλα	ὅσα δεῖ προσεῖναι στρατηλάταις ἀγαθοῖς
[5, 65]	καὶ ἀγορὰν καὶ ὅπλα καὶ	τἆλλα,	ὅσων ἐδέοντο Τυρρηνοὶ παρασχεῖν ἐπὶ
[5, 2]	μεγίστων καὶ ψῆφον ἐπιφέρειν καὶ	τἆλλα	πράττειν, ὅσα κατὰ τοὺς προτέρους
[5, 58]	καὶ σῖτος καὶ ὅπλα καὶ	τἆλλα	τὰ εἰς τὸν πόλεμον ἐπιτήδεια.
[5, 17]	περὶ τὸν θάνατον ἀρετῆς, κἂν	τἆλλα	φαῦλος γένηταί τις, ἐξετάζειν οἰόμενοι
[5, 74]	ταῖς δ´ ἑαυτῶν γνώμαις τὰ	πολλὰ	διοικούντων, δυσχεράναντες ὅλον τὸ πρᾶγμα
[5, 6]	παρ´ οἷς αἱ σύνοδοι τὰ	πολλὰ	ἐγίνοντο πατρὸς οὐκέτι περιόντος αὐτοῖς
[5, 48]	γὰρ τοῦ λόγου τοῦδε τὰ	πολλὰ	εἴρηται· ὃ δ´ ἁπάντων ἐστὶ
[5, 72]	ὁ δ´ ἦν ἀτενὴς καὶ	πολλὰ	ἐν μέρει δεόμενός τε καὶ
[5, 77]	δ´ αὐτὸς ἀπέδειξε, καὶ ἄλλα	πολλὰ	καὶ αὐθάδη διεπράξατο, περὶ ὧν
[5, 65]	ἤδη τὸ ἀσφαλές. ~Ἐξαριθμησάμενος δὲ	πολλὰ	καὶ ἐκ πολλῶν παραδείγματα πόλεων
[5, 54]	τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐξορύττεσθαι καὶ ἄλλα	πολλὰ	καὶ σχέτλια πάσχειν τελευτῶντες ἐδόκουν·
[5, 12]	τὸν λόγον, ὁ μὲν Κολλατῖνος	πολλὰ	κατολοφυρόμενος ἑαυτόν, εἰ διὰ συγγενῶν
[5, 48]	ὅτι πλούσιός ἐστιν οὐχ ὁ	πολλὰ	κεκτημένος, ἀλλ´ ὁ μικρῶν δεόμενος.
[5, 70]	τυραννικὸν πόλεμον αὐθαίρετον ὑπομεῖναι τυραννίδα	πολλὰ	μὲν καὶ ἄλλα ἦν, ὑπὲρ
[5, 18]	Ῥωμαίων σαφέστατα ἐξητακότες γράφουσι, τεκμήρια	πολλὰ	μὲν καὶ ἄλλα τούτου φέροντες,
[5, 42]	ἐνεπίμπλασαν ὕλης τὰς τάφρους κατὰ	πολλὰ	μέρη καὶ διέβαινον οὐδενὸς σφίσιν
[5, 74]	τοῖς νόμοις, οἵ τε καιροὶ	πολλὰ	νεοχμοῦντες οὐ τὰ κράτιστα τῶν
[5, 26]	μυριάσι πολλαῖς τὰ παρασκευασθέντα οὐ	πολλὰ	ὄντα δαπανώσαις. καὶ μετὰ τοῦθ´
[5, 22]	τείχους ἐπὶ τὸ δημοτικώτερον καθίσταντο	πολλὰ	πολιτευόμενοι φιλάνθρωπα πρὸς τοὺς πένητας,
[5, 6]	τὰς ἀποκρίσεις οἱ Τυρρηνοὶ καὶ	πολλὰ	τὴν πόλιν ἐπαινέσαντες, ὅτι τὰ
[5, 43]	ἁλόντας εἰς τὴν ἀγορὰν καὶ	πολλὰ	τῆς ἀνοίας αὐτῶν κατηγορήσαντες ἀξίους
[5, 62]	αὐτὰς καὶ τῶν Λατίνων καὶ	πολλὰ	τῆς Ῥώμης κατηγορούντων. Ἕρνικες μὲν
[5, 37]	τῶν ἐρυμάτων λῃστήρια καταστησάμενοι, καὶ	πολλὰ	τοὺς γεωργοὺς ἔβλαπτον. ὑπὲρ ὧν
[5, 50]	ὑπὸ τῶν δυνατῶν ἀποστελλόμενοι καὶ	πολλὰ	τοὺς γεωργοὺς τῶν Ῥωμαίων ἔβλαπτον·
[5, 32]	ἥσθη τε ὁ βασιλεὺς καὶ	πολλὰ	τοὺς Ῥωμαίους ἐπαινέσας ἀνοχὰς σπένδεται
[5, 54]	δ´ {ὕπατος} ἐπαινέσας αὐτοὺς καὶ	πολλὰ	ὑποσχόμενος εὖ ποιήσειν, ἐὰν καὶ
[5, 68]	κατέλιπον, καὶ ἀπὸ τῶν στρατειῶν	πολλὰ	ὠφεληθέντας, καὶ τὰ τελευταῖα ἐκ
[5, 77]	ἐφάνη τὸ πρᾶγμα Λευκίου Κορνηλίου	Σύλλα	πρώτου καὶ μόνου πικρῶς αὐτῇ
[5, 64]	τὴν εἰς τὸ δημοτικὸν εὔνοιαν	Ποπλικόλα,	διδάσκων αὐτούς, ὅτι τοῖς μὲν
[5, 32]	Ῥώμην ἡ βουλὴ μὲν ἐψηφίσατο	Ποπλικόλᾳ	θατέρῳ τῶν ὑπάτων πεισθεῖσα πάντα
[5, 37]	Ῥωμαίων Μάρκος Οὐαλέριος ἀδελφὸς Οὐαλερίου	Ποπλικόλα	καὶ Πόπλιος Ποστόμιος Τούβερτος ἐπικαλούμενος.
[5, 22]	Οὐαλέριος ἀδελφὸς θατέρου τῶν ὑπάτων	Ποπλικόλα	καὶ Τῖτος Λουκρήτιος ὁ τῷ
[5, 70]	ὑπάτων Ποπλίου Οὐαλερίου τοῦ κληθέντος	Ποπλικόλα	νόμος, ὑπὲρ οὗ κατ´ ἀρχὰς
[5, 21]	~Ποπλίου δὲ Οὐαλερίου τοῦ προσαγορευθέντος	Ποπλικόλα	τὸ τρίτον ἐπὶ τὴν αὐτὴν
[5, 67]	μὴ θελήσωσιν ὑπὲρ αὐτῆς τὰ	ὅπλα	ἀναλαβεῖν, ὀλίγους τινὰς εἶναι λέγων
[5, 47]	ῥιπτούντων ἐν τῇ φυγῇ τὰ	ὅπλα·	ἄνδρας τ´ αἰχμαλώτους ἄγοντες, οὓς
[5, 60]	αἰτοῦσι τὰς ἀνοχὰς ἐκέλευσε τὰ	ὅπλα	ἀποθεμένοις καὶ τὰς πύλας ἀνοίξασι,
[5, 64]	κατὰ τῶν πατρικίων ἄρηται τὰ	ὅπλα	καὶ συγκαταγάγῃ Ταρκύνιον ἐπὶ τὴν
[5, 57]	ὑπὲρ τῆς πόλεως ἀνειληφότων τὰ	ὅπλα	καὶ τὰ περὶ τὴν ἀγορὰν
[5, 65]	ἐνεκάλει, διδόντες καὶ ἀγορὰν καὶ	ὅπλα	καὶ τἆλλα, ὅσων ἐδέοντο Τυρρηνοὶ
[5, 58]	Σέξτος Ταρκύνιος, καὶ σῖτος καὶ	ὅπλα	καὶ τἆλλα τὰ εἰς τὸν
[5, 60]	ἀποθέσθαι τοὺς ἀνθρώπους κελεύσας τὰ	ὅπλα	καὶ φρουρὰν ἐπὶ τὴν ἄκραν
[5, 63]	ὄντες οὐχ ὑπήκουον ἐπὶ τὰ	ὅπλα	καλούμενοι οὐδ´ ἐβούλοντο κοινωνεῖν οὐδενὸς
[5, 52]	ἀγορὰς εἰσάγεσθαι τοῖς ἔνδον μήτε	ὅπλα	μήτε ἄλλην βοήθειαν μηδεμίαν. Φιδηναῖοι
[5, 44]	θέμενοι δὲ πλησίον αὐτῶν τὰ	ὅπλα·	νὺξ γὰρ ἤδη κατελάμβανε· φυλακὰς
[5, 42]	σφῶν ἀφικομένους κτείνοντες ἐδίωκον οὔτε	ὅπλα	οὔτε κόσμον σώζοντας. ἐν ταύταις
[5, 56]	ἐν ὀρεινῷ τόπῳ θέσθαι τὰ	ὅπλα.	~Παρασκευασάμενος δὲ ταῦτα τοῖς μηνύσασι
[5, 61]	τὸν πόλεμον κατηγορίαν οἱ τὰ	ὅπλα	πείθοντες αὐτοὺς ἀναλαβεῖν, μάλιστα δὲ
[5, 68]	ὁποίας δήποτε ἀξιοῦντας ἀναλαμβάνειν τὰ	ὅπλα	περὶ τῆς πατρίδος, ὡς οὐδὲν
[5, 45]	κοινόν, ὅτι Ῥωμαῖοι κελεύουσι Σαβίνους	ὅπλα	τ´ ἀποθέσθαι καὶ παραδοῦναι σφίσι
[5, 36]	Ῥωμαίων οὐ πολὺ ἀπέχοντας κατέφυγον	ὅπλα	τ´ ἀπολωλεκότες καὶ ὑπὸ τραυμάτων
[5, 55]	μή τινες ἀπονοηθέντες ἐπὶ τὰ	ὅπλα	τὴν ὁρμὴν λάβωσι, καὶ δι´
[5, 42]	καρτερὰ ὁμόσε χωροῦντα, ῥίψαντες τὰ	ὅπλα	τρέπονται πρὸς φυγήν. οἱ δὲ
[5, 40]	ἐφεστίοις, οὐκ ἐλάττους πεντακισχιλίων τοὺς	ὅπλα	φέρειν δυναμένους. ἡ δὲ καταλαβοῦσα
[5, 52]	καὶ μὴ προχείρως ἐπὶ τὰ	ὅπλα	χωρεῖν· καὶ ἦσαν οὗτοι τῷ
[5, 37]	Ῥωμαῖοι πρεσβείαν πρὶν ἐπὶ τὰ	ὅπλα	χωρῆσαι δίκας ᾔτουν καὶ τὸ
[5, 43]	ἔτι τοὺς ἑαλωκότας ἐπὶ τὰ	ὅπλα	χωρῆσαι φυλακὴ γενήσεσθαι μετρία καὶ
[5, 75]	τὴν περὶ τὰ μικρὰ καὶ	φαῦλα	ἡμῶν σπουδήν· ἀλλ´ ὑπὲρ τῆς
[5, 47]	νεκροὺς οἱ ὕπατοι καὶ τὰ	σκῦλα	συλλέξαντες· ἑάλω δέ τινα καὶ
[5, 17]	καὶ θυσίας ἐπιτελοῖεν, καὶ τὰ	σκῦλα	τοῖς θεοῖς ἀναθείς, ἐκείνην μὲν
[5, 46]	ἃ συνιόντες εἰς χεῖρας ἐξακοντίζουσι,	ξύλα	προμήκη τε καὶ χειροπλήθη τριῶν
[5, 52]	εἰς Ῥώμην ἀποστεῖλαι τοὺς παρακαλέσοντας	ἅμα	καὶ συμβουλεύσοντας τῇ πόλει δέχεσθαι
[5, 29]	ἔξω τοῦ φρονεῖν γεγονὼς καὶ	ἅμα	κινδύνους ἐκ πολλῶν μαντευόμενος ἀνθρώπων
[5, 24]	ὡς μεμηνότι καὶ θανατῶντι· καὶ	ἅμα	οὐδὲ ῥᾴδιον αὐτῷ προσελθεῖν ὑπάρχον
[5, 75]	χρήσεως ἕνεκα τοῖς ῥαβδούχοις ἐκέλευσεν	ἅμα	ταῖς δεσμαῖς τῶν ῥάβδων τοὺς
[5, 53]	ὁ Ταρκύνιος εἰς τὴν πόλιν	ἅμα	τοῖς πρέσβεσι τῶν Λατίνων ἀνυπόπτους
[5, 23]	μερῶν, εἰ συνεισέπεσον εἰς αὐτὴν	ἅμα	τοῖς φεύγουσιν οἱ διώκοντες. οἱ
[5, 31]	οὖν φασι καὶ τὸν Μούκιον	ἅμα	τούτοις ἀποσταλῆναι δόντα τὴν πίστιν
[5, 10]	τῆς ἐμῆς καὶ ἄλλοι τινὲς	ἅμα	τούτοις οὐκ ἀφανεῖς, συνθήκας ἐποιήσαντο
[5, 36]	ἤδη πολιορκῶν ἐτελεύτησεν. εὐθὺς γὰρ	ἅμα	τῷ γενέσθαι τὰς Ῥωμαίων σπονδὰς
[5, 39]	ἐκράτησαν ἐκλειφθείσης ὑπὸ τῶν ἔνδον	ἅμα	τῷ θεάσασθαι τὴν τροπὴν τῶν
[5, 75]	ἀνήρ, συγγράφω. εὐθὺς μὲν οὖν	ἅμα	τῷ παραλαβεῖν τὴν ἐξουσίαν, ἱππάρχην
[5, 14]	ἱππέων μάχη βραχεῖά τις εὐθὺς	ἅμα	τῷ συνιδεῖν ἀλλήλους πρὶν ἢ
[5, 29]	ἐπιβουλῆς ἦν τρόπος, μήθ´ ἅπαντας	ἅμα	χωρεῖν ἐπὶ τὸ ἔργον, ἀλλὰ
[5, 7]	ἐλθεῖν δεδιώς, μὴ συγκρύψαι τὸ	πρᾶγμα	βουλόμενοι διὰ τὴν εὔνοιαν τῶν
[5, 29]	ἐπὶ θεῶν ὑπισχνοῦμαί σοι μέγα	πρᾶγμα	δηλώσειν καὶ πρὸς τὴν σωτηρίαν
[5, 72]	παρὰ πάσας τὰς ἀνθρωπίνας ὑπολήψεις	πρᾶγμα	ἐποίουν. οὐ γὰρ ἑαυτὸν ἑκάτερος
[5, 59]	ὑπὲρ πάντα ὁ λιμὸς ἄμαχον	πρᾶγμα	καὶ πολὺν οὗτος ἐποίησεν ἀνθρώπων
[5, 77]	μισητὸν ἅπασιν ἀνθρώποις ἐφάνη τὸ	πρᾶγμα	Λευκίου Κορνηλίου Σύλλα πρώτου καὶ
[5, 11]	σφίσι κελευσάντων, δι´ εὐλαβείας τὸ	πρᾶγμα	ὁ κηδεστὴς αὐτοῦ λαβὼν Σπόριος
[5, 74]	πολλὰ διοικούντων, δυσχεράναντες ὅλον τὸ	πρᾶγμα	οἱ πολλοὶ κατέλυσαν μὲν τὰ
[5, 30]	βουλῆς δ´ εἶναι ἄξιον τὸ	πρᾶγμα,	πῶς εὐπρεπεῖς γενήσονται πρὸς αὐτοὺς
[5, 65]	ἐξ ἑτοίμου χαρίζεσθαι, ἐνθυμουμένους, ὅτι	πρᾶγμα	ὑπερήφανον ποιοῦσιν αἰτοῦντες μὲν παρ´
[5, 74]	ἐξουσίας τῆς περιλαμβανομένης τῷ ὀνόματι	παράδειγμα.	ἀλλ´ ὑπὲρ μὲν τούτων οὐθὲν
[5, 74]	τῶν Ἑλλήνων δοκοῦσι Ῥωμαῖοι τὸ	παράδειγμα	λαβεῖν, ὥσπερ ἔφην, Λικίννιος δὲ
[5, 72]	τῇ γνώμῃ προστεθέντος ἐπικυροῦται τὸ	δόγμα.	ὡς δὲ παρέλαβον τὴν ἐξουσίαν
[5, 38]	ἀπέχουσα τόπον ἐπὶ γεωλόφου τινὸς	ἠρέμα	κατακλινοῦς οὐ σφόδρα ἐχυροῦ. κατ´
[5, 17]	ὅτι δὲ Ῥωμαίων ἐστὶν ἀρχαῖον	εὕρεμα	τὸ παρὰ τὰς ταφὰς τῶν
[5, 9]	προήχθησαν οἱ νεανίσκοι πρὸς τὸ	βῆμα,	εἴθ´ ὑποθεμένου τινὸς τῶν φίλων
[5, 57]	οἱ ὕπατοι προῆλθον ἐπὶ τὸ	βῆμα·	καὶ διὰ πάντων τῶν στενωπῶν
[5, 8]	τάχιστα ἐγένετο, καθίσας ἐπὶ τὸ	βῆμα	καὶ τὰς ἐπιστολὰς τῶν ἐν
[5, 34]	ὅμηρα τῶν Ῥωμαίων ἐπὶ τὸ	βῆμα	προαχθῆναι κελεύσας ἀποδίδωσι τῷ ὑπάτῳ
[5, 28]	εὐθὺς ὑπὸ τῶν περὶ τὸ	βῆμα	πρὸς τὸν βασιλέα πεπυσμένον ἤδη
[5, 28]	ὑπ´ οὐθενὸς κωλυόμενος ἐπὶ τὸ	βῆμα,	σπᾶται τὸ ξιφίδιον, ὃ τῆς
[5, 17]	ἐκκλησίαν καὶ προελθὼν ἐπὶ τὸ	βῆμα	τὸν ἐπιτάφιον ἔλεξεν ἐπ´ αὐτῷ
[5, 41]	πράττειν ἑκάστοις ὑποθέμενος καὶ τὸ	σύνθημα	δοὺς ἀπέλυσεν ἐπὶ τὰς τάξεις.
[5, 57]	τάξιν τε καὶ χώραν καὶ	σύνθημα	ληψομένους, καὶ ἃ δεῖ πράττειν
[5, 56]	ἐκέλευσεν αὐτοῖς, ὅταν λάβωσι τὸ	σύνθημα	μετὰ τῶν πιστοτάτων φίλων τε
[5, 42]	μέγα ἀναβοήσαντες· ἦν δὲ τοῦτο	σύνθημα	τοῖς ἐπὶ τῆς ἑτέρας παρεμβολῆς·
[5, 24]	εὐωνύμων μὲν καὶ δεξιῶν ἔχοντι	πρόβλημα	τὸν ποταμόν, ἐκ δὲ τοῦ
[5, 68]	χάρις ἀντὶ τῶν χρημάτων καλὸν	ὀφείλημα	περιῇ. κοινὴν δὲ ποιεῖν τὴν
[5, 67]	οἱ τοὐλάχιστον ἔχοντες τοῦ βίου	τίμημα,	καὶ ὅτι προσθήκης μοῖραν ἐπεῖχον
[5, 39]	εἰς τὸ ἐξ ἀρχῆς ἀποκατέστη	φρόνημα,	καὶ τῆς ἡγεμονίας τῶν περιοίκων
[5, 34]	ποταμόν, ἐπαινέσας ὡς κρεῖττον ἔχουσαν	φρόνημα	τῆς τε φύσεως καὶ τῆς
[5, 27]	προσήκοντι καιρῷ μαθήσονται. τὸ δ´	ἐγχείρημά	μου τοιόνδε ἐστίν. αὐτομόλου σχῆμα
[5, 27]	συνήχθη, λέγει τοιάδε· Ἄνδρες πατέρες,	ἐγχείρημα	τολμᾶν διανοούμενος, ὑφ´ οὗ τῶν
[5, 47]	τῶν ὑπάτων τε καὶ στρατηγῶν	φόρημα,	στέφανον δ´ ἐπίκειται δάφνης, μεμείωται
[5, 3]	ὑποδεχόμενος, οἷς ἦν τυραννὶς ἀσπαστότερον	χρῆμα	ἐλευθερίας, καὶ ταῖς Λατίνων ἐλπίσιν
[5, 13]	τῶν φυγάδων συνομοσαμένους ἅπαντας ἀπέκτειναν	παραχρῆμα,	καὶ τὸν μηνύσαντα τὴν συνωμοσίαν
[5, 25]	ἔργον ἀθάνατον αὐτῷ δόξαν εἰργάσατο.	παραχρῆμά	τε γὰρ οἱ Ῥωμαῖοι στεφανώσαντες
[5, 70]	εἰκὸς τῶν τιμωριῶν, ἃς οὐ	παραχρῆμα	ὑφέξειν ἔμελλον, ἀλλ´ ὅταν ὁ
[5, 33]	εἰς τὸν ποταμόν, ἐπειδὴ τὸ	συγχώρημα	ἔλαβον ἀποστῆναι μικρὸν ἀπὸ τοῦ
[5, 4]	λάβῃ παρὰ τῆς βουλῆς τὸ	συγχώρημα	τότε καὶ ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν
[5, 50]	λοιπὸν ἀξιώσων φυλάττειν, ἵνα μηδὲν	ἁμάρτημα	γένηται κοινόν, ὃ διαστήσει τήν
[5, 27]	ἐγχείρημά μου τοιόνδε ἐστίν. αὐτομόλου	σχῆμα	μέλλω λαβὼν ἐπὶ τὸν χάρακα
[5, 15]	πολὺ διὰ τῶν τραυμάτων ἐκβάλλοντες	αἷμα	καὶ ψυχορραγοῦντες, αἱ δ´ ἄλλαι
[5, 69]	κεκτημένους ἠξίουν, τὰ χρήματα ποιοῦντες	ἀγώγιμα	τοῖς δανεισταῖς, οὐ τὰ σώματα·
[5, 8]	περὶ τὰς τιμωρίας ἔθη καὶ	νόμιμα	φυλάττων, ὅσα τοῖς κακούργοις ἀπόκειται
[5, 73]	καὶ παντὸς ἄλλου πράγματος αὐτοκράτωρ.	ὄνομα	δ´ αὐτῷ τίθενται δικτάτορα, εἴτε
[5, 40]	ἐμοῦ διέμεινε τὸ αὐτὸ φυλάττουσα	ὄνομα.	~Ἐπεὶ δὲ παρεσκεύαστο ἅπαντα ἀμφοτέροις,
[5, 73]	οὐ γὰρ ᾤοντο δεῖν ἐπίφθονον	ὄνομα	καὶ βαρὺ θέσθαι τινὶ ἀρχῇ
[5, 7]	οἰνοχόος ἐκ πόλεως Καινίνης αἰχμάλωτος	ὄνομα	Οὐινδίκιος ὑποπτεύσας τοὺς ἄνδρας βουλεύειν
[5, 21]	Κλουσινῶν τῶν ἐν Τυρρηνίᾳ Λάρος	ὄνομα,	Πορσίνας ἐπίκλησιν, καταφυγόντων ἐπ´ αὐτὸν
[5, 15]	εἷς τῶν Ταρκυνίου παίδων, Ἄρρους	ὄνομα,	ῥωμήν τε κράτιστος καὶ ψυχὴν
[5, 77]	δεινὸν ἐφάνη τὸ τοῦ δικτάτορος	ὄνομα,	τοῦτό μοι προὔκειτο ἐπιδεῖξαι. πέφυκε
[5, 47]	ὑποδεεστέρῳ, ὃν καλοῦσιν οὐαστήν, παρεγκλίναντες	τοὔνομα	Ἑλληνικὸν ὑπάρχον εἰς τἀσαφές. τὸ
[5, 74]	αὐτοὺς δικτάτορας· ἐγὼ δ´ οὐ	τοὔνομα	ζητεῖν ἠξίουν, πόθεν ἡ Ῥωμαίων
[5, 1]	πράγμασιν ἔδοξαν οἱ βασιλεῖς, φυλάττειν	τοὔνομα	τῆς ἀρχῆς, ὅσον ἂν ἡ
[5, 57]	θυσιῶν κατάρχεσθαι, πρὶν ἀφοσιώσασθαι τὸ	μίασμα	καὶ τὴν συμφορὰν λῦσαι τοῖς
[5, 47]	κατὰ τὴν μάχην, τὸ πρότερον	πταῖσμα	ἐν τῇ ἐπιδρομῇ μέγα καὶ
[5, 41]	ἔξω στρατοπεδευόντων, ἄν τι γένηται	πταῖσμα	περὶ αὐτούς. ἔπειτα οἱ τῶν
[5, 1]	πολλοὺς ὑπὲρ ὁμονοίας λόγους ποιησάμενοι	ψήφισμά	τε πάλιν ἐπεκύρωσαν ἕτερον, περὶ
[5, 22]	τοῖς πολεμίοις τὸ ἐπίκαιρον χωρίον	ἐπιτείχισμα	κατὰ τῆς πόλεως, καὶ τὰς
[5, 57]	ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν καὶ τὸ	προβούλευμα	ἀνέγνωσαν. ἦν δὲ τοιόνδε· Ταρκυνίοις
[5, 70]	ἑαυτῇ τοὺς νόμους. καὶ γράφει	προβούλευμα,	δι´ οὗ παρακρουσαμένη τοὺς πένητας
[5, 69]	τὸν πόλεμον ἀνηκόντων. τοῦτο τὸ	προβούλευμα	εἰς τὸν δῆμον ἐξενεχθὲν ἐμείωσε
[5, 69]	τῷ παρόντι γενέσθαι περὶ αὐτῶν	προβούλευμα·	ὅταν δὲ τὸ κράτιστον τέλος
[5, 70]	ἀνελοῦσα ἔλαθεν. ἦν δὲ τὸ	προβούλευμα	τοιόνδε· Λάρκιον μὲν καὶ Κλοίλιον
[5, 37]	ἑκατέρων χώραν· συνάπτει δὲ τὸ	ῥεῦμα	τῷ Τεβέρει ποταμῷ καλὸς μὲν
[5, 24]	τὸν ποταμὸν καὶ διανηξάμενος τὸ	ῥεῦμα	χαλεπῶς πάνυ· περὶ γὰρ τοῖς
[5, 76]	ἐντιμοτάτους. οὗτοι διεπράξαντο διαλυθῆναι τὸ	στράτευμα	τῶν Λατίνων καὶ γενέσθαι ταῖς
[5, 48]	ἡγεμόνων διεξιέναι, μηδ´ εἴ τι	πολίτευμα	καλὸν καὶ σωτήριον ταῖς πόλεσιν
[5, 2]	ἑκατέρου παραλλάξ. τοῦτο δὴ τὸ	πολίτευμα	καταστησάμενοι καὶ ἄλλα τούτοις παραπλήσια
[5, 73]	παρ´ Ἑλλήνων οἱ Ῥωμαῖοι τὸ	πολίτευμα	λαβεῖν. οἱ γὰρ Αἰσυμνῆται καλούμενοι
[5, 64]	προοικειωσαμένους παρῄνει, οὔτε πρώτους τὸ	πολίτευμα	τοῦτο καθισταμένους οὔτε αἰσχύνην τινὰ
[5, 15]	ἀπέστησαν, εἰ δύναιντο ἑλεῖν τὸ	ἔρυμα	ἐξ ἐφόδου, πολλὰς δὲ πληγὰς
[5, 41]	ἐπὶ τὸ τῶν Ῥωμαίων ἔμελλεν	ἔρυμα,	τοῖς τ´ ἐν Φιδήνῃ κατεστρατοπεδευκόσι
[5, 75]	εἰς τοῦτο καταστησαμένων αὐτὴν τὸ	ἀξίωμα	ἡγεμόνων, ἅ τις ἂν σπουδάσειε
[5, 17]	θάψαντες ἀπῄεσαν. τὸ δὲ Βρούτου	σῶμα	ἀράμενοι μετὰ πολλῶν ἐπαίνων τε
[5, 67]	τοῖς ὑποτάττουσι τῇ ψυχῇ τὸ	σῶμα	καὶ πρὸς τὸ βέλτιστον, ἀλλὰ
[5, 10]	φείσομαι, Κολλατῖνε, ὃς τὸ μὲν	σῶμα	παρ´ ἡμῖν ἔχεις, τὴν δὲ
[5, 12]	ἐξορισμὸν οὐδὲ φυγήν, τὸ μὲν	σῶμα	παρὰ τοῖς ὑποδεξαμένοις ἔχειν, τὴν
[5, 17]	ἐσθῆτα λαβὼν καὶ τὸ Βρούτου	σῶμα	προθεὶς ἐν ἀγορᾷ κεκοσμημένον ἐπὶ
[5, 61]	ἠπείλουν πολεμήσειν αὐτοῖς Λατίνους ἅπαντας	ἀνὰ	κράτος. ~Ταῦτα προκαλουμένων τῶν πρεσβευτῶν
[5, 10]	τῆς ἀγορᾶς ὄχλου· περιβόητον γὰρ	ἀνὰ	τὴν πόλιν ὅλην τὸ περὶ
[5, 36]	διεφθάρησαν, ἄλλοι δὲ πλείους σκεδασθέντες	ἀνὰ	τὴν χώραν εἰς τοὺς ἀγροὺς
[5, 31]	διαλλακτηρίων διὰ τοιαύτην αἰτίαν· ἐσκεδασμένων	ἀνὰ	τὴν χώραν τῶν στρατιωτῶν καὶ
[5, 26]	σκάφας παντοίας τροφῆς ἀπὸ θαλάττης	ἀνὰ	τὸν ποταμὸν ἐν νυκτὶ ἀσελήνῳ
[5, 22]	φρούρια κατασκευάσαντες ἐπὶ τοῖς ἐρυμνοῖς	ἱκανὰ	σώζειν τοὺς εἰς αὐτὰ καταφυγόντας·
[5, 70]	ἢ πραγμάτων τινῶν κοινῶν ἐπιμέλειαν·	ἕνα	δ´ ἄνδρα, ὃν ἂν ἥ
[5, 65]	δεομένους καὶ κοινῇ καὶ καθ´	ἕνα	ἕκαστον, ταῦτ´ ἐξ ἑτοίμου χαρίζεσθαι,
[5, 25]	πόλιν ὑμνοῦντες ὡς τῶν ἡρώων	ἕνα,	καὶ πᾶς ὁ κατοικίδιος ὄχλος
[5, 19]	ἔθετο βοηθείας ἔχοντας τοῖς δημοτικοῖς·	ἕνα	μέν, ἐν ᾧ διαρρήδην ἀπεῖπεν
[5, 2]	πελέκεων τὴν παράληψιν ἐκ περιτροπῆς	ἕνα	μῆνα κατέχοντος αὐτοὺς ἑκατέρου παραλλάξ.
[5, 29]	ἐπὶ τὸ ἔργον, ἀλλὰ καθ´	ἕνα,	μήτε φράζειν ἕτερον ἑτέρῳ πότε
[5, 67]	συμφοράς. ἐοικέναι τε τῷ καθ´	ἕνα	τὸ κοινὸν ἔφη, ψυχῇ μὲν
[5, 48]	συγγενεῖς φαύλως πως καὶ ὡς	ἕνα	τῶν ἐπιτυχόντων ἐκκομίσαντες ἐκ τῆς
[5, 19]	ἐν ᾧ διαρρήδην ἀπεῖπεν ἄρχοντα	μηδένα	εἶναι Ῥωμαίων, ὃς ἂν μὴ
[5, 13]	αὐτῶν γῆν ὅσην ἐκέκτηντο τοῖς	μηδένα	κλῆρον ἔχουσι διένειμαν, ἓν μόνον
[5, 31]	τοιαίδε· Περὶ μὲν καθόδου Ταρκυνίων	μηδένα	ποιεῖσθαι λόγον, τὰ δὲ χρήματα
[5, 66]	γὰρ ταῦτα τοῖς δεομένοις ἀφορμῆς	οὐδένα	τῶν εὐπόρων τὰ ἑαυτοῦ χρήματα
[5, 4]	δίκαιον, ὃ πᾶσιν ἀνθρώποις καθέστηκε,	μηθένα	λόγου καὶ κρίσεως ἀποστερεῖν, συγχωρῆσαι
[5, 1]	τῆς Ῥωμαίων πόλεως μηκέτι καταστήσειν	μηθένα	μηδὲ τοῖς καθιστάναι βουλομένοις ἐπιτρέψειν.
[5, 77]	τῆς τρίτης πρὸ ἡμῶν γενεᾶς.	οὐθένα	γοῦν ἐκ τῆς ἱστορίας παρειλήφαμεν,
[5, 77]	ἀπέθετο τὴν ἀρχὴν οὔτ´ ἀποκτείνας	οὐθένα	Ῥωμαίων οὔτ´ ἐξελάσας τῆς πατρίδος
[5, 65]	τοῖς ἀπόροις Σόλωνος καθηγησαμένου, καὶ	οὐθένα	τῇ πόλει τοῦ πολιτεύματος τούτου
[5, 8]	παθῶν τὰ περὶ τῶν ἄλλων	λεγόμενα	κρίνειν καὶ τὸ πιστὸν ἄπιστον
[5, 32]	τὰ παρόντα ἠναγκάζοντο καὶ τὰ	δεδομένα	δέχεσθαι. ἀφικομένων δ´ εἰς τὸν
[5, 71]	βουλῆς καὶ φροντίδος οὐ μικρᾶς	δεόμενα,	τίς ὁ παραληψόμενος τὴν ἰσοτύραννον
[5, 2]	οὖν πολλοῖς καθ´ ἡδονὴν τὰ	γινόμενα	ὑπ´ αὐτῶν ἦν ἐκ πολυχρονίου
[5, 45]	αἱρήσοντες αὐτῶν μὴ βουλομένων τὰ	κελευόμενα	ποιεῖν, Ταρκυνίοις τε διδόναι τὴν
[5, 70]	αὐτοῦ κατὰ πολλὴν ἀνάγκην τὰ	κελευόμενα	ποιήσειν ἅπαντας. ἵνα δὲ μηθὲν
[5, 45]	ἐὰν δὲ μὴ ποιῶσι τὰ	κελευόμενα	προσδέχεσθαι τὸν πόλεμον ἥξοντα ἐπὶ
[5, 18]	τοιαύτης τελευτῆς ἔτυχε, γενεὰν οὔτε	ἄρρενα	καταλιπὼν οὔτε θήλειαν, ὡς οἱ
[5, 2]	τὴν παράληψιν ἐκ περιτροπῆς ἕνα	μῆνα	κατέχοντος αὐτοὺς ἑκατέρου παραλλάξ. τοῦτο
[5, 49]	διὰ νυκτὸς ἀνύσας τὴν ὁδόν,	ἵνα	ἀπαρασκεύοις καὶ μὴ προειδόσι τὴν
[5, 72]	αὐτῶν ἐν ἀλλήλοις τὸν ἐπιτηδειότερον·	ἵνα	αὐτοῖς περιγένηται σὺν τῷ τιμίῳ
[5, 61]	τούτους γὰρ ἀπέδειξαν στρατηγοὺς αὐτοκράτορας.	ἵνα	δ´ εὐπρεπεῖς δόξωσι ποιεῖσθαι τὰς
[5, 56]	ὅ τι ἂν αὐτοῖς κελεύῃ.	ἵνα	δὲ μηθὲν ἐν τῇ συλλήψει
[5, 70]	ἀνάγκην τὰ κελευόμενα ποιήσειν ἅπαντας.	ἵνα	δὲ μηθὲν ἐναντιωθεῖεν οἱ πένητες,
[5, 10]	καλέσας αὐτίκα μάλα τοὺς λόχους,	ἵνα	διαγνῶσιν, εἰ χρὴ ταῦτ´ εἶναι
[5, 69]	ἀδυνάτων διαλῦσαι τὰ συμβόλαια συνεβούλευον,	ἵνα	ἥ τε πίστις τῶν πενήτων
[5, 31]	πολέμῳ τοὺς ἔχοντας ἀφελόμενοι· καὶ	ἵνα	μένωσι Ῥωμαῖοι Τυρρηνοῖς· βέβαιοι φίλοι,
[5, 28]	ἀποκρύψῃ δὲ μηδὲν τῶν ἀληθῶν,	ἵνα	μὴ βασανιζόμενος ἀναγκασθῇς λέγειν. ~Καὶ
[5, 5]	μεγάλων, καὶ τοῦ συμφέροντος ἕνεκεν,	ἵνα	μὴ γένοιτ´ αὐτοῖς ἀφορμὴ πρὸς
[5, 42]	μὴ ποιεῖν ψόφον τῶν ὅπλων,	ἵνα	μὴ γνοῖεν ἥκοντας αὐτοὺς οἱ
[5, 33]	τε καὶ τὰς ἐσθῆτας ἀπολάβωσιν,	ἵνα	μὴ γυμνὰς ὁρῶσιν αὐτάς· ποιησάντων
[5, 10]	τοῖς τυράννοις ὑμᾶς ἔπεισεν ἀποδοῦναι,	ἵνα	μὴ κατὰ τῶν ἐχθρῶν ἡ
[5, 44]	φυλακὰς ἐποιοῦντο δι´ ὅλης νυκτός,	ἵνα	μὴ λάθοιεν σφᾶς ἀποδράντες. ὡς
[5, 22]	πολιτευόμενοι φιλάνθρωπα πρὸς τοὺς πένητας,	ἵνα	μὴ μεταβάλοιντο πρὸς τοὺς τυράννους
[5, 50]	καὶ τὸ λοιπὸν ἀξιώσων φυλάττειν,	ἵνα	μηδὲν ἁμάρτημα γένηται κοινόν, ὃ
[5, 10]	πολλοῦ γε καὶ δεῖ· ἀλλ´	ἵνα	μηδὲν ἔτι τοιοῦτον ἐξεργάσῃ, τὴν
[5, 73]	ἐπιτροπευούσῃ, τῶν τε ἀρχομένων ἕνεκα,	ἵνα	μηθὲν ἐπὶ ταῖς μισουμέναις προσηγορίαις
[5, 57]	διαφυγόντας τὴν ἐκ χειρὸς κόλασιν,	ἵνα	πᾶν ἐξαιρεθῇ τὸ ταραχῶδες ἐκ
[5, 56]	ὑπάρχουσαν ὁρῶν τὴν τούτων μάθησιν,	ἵνα	παραδείγμασιν ἔχοιεν πρὸς τὰ συμβαίνοντα
[5, 11]	τοῦ δημοσίου προσθεῖναί τινα δωρεάν,	ἵνα	παραμύθιον ἔχῃ τῆς συμφορᾶς τὴν
[5, 61]	κατὰ Ῥωμαίων ἀναιροῦνται πόλεμον· καὶ	ἵνα	πόλις μηδεμία μήτε προδῷ τὸ
[5, 29]	τίσιν ἀφορμαῖς χρησάμενος ἐπιθήσεταί σοι,	ἵνα	ῥᾷον ἡμῖν ὑπάρχῃ τὸ λαθεῖν.
[5, 33]	παρθένων. δεηθεῖσαι γὰρ τῶν φυλαττόντων,	ἵνα	συγχωρήσωσιν αὐταῖς λούσασθαι παραγενομέναις εἰς
[5, 21]	ὑβρίζεσθαι φήσας ὑπὸ Ῥωμαίων καὶ	δεινὰ	πάσχειν, ὅτι τῶν ἀξιουμένων οὐδετέρου
[5, 27]	τὰς ἐπιταγάς, ἀλλὰ πάντα τὰ	δεινὰ	ὑπομένειν βουλομένων, καταμαθὼν ὁ Μούκιος,
[5, 41]	καὶ καρτερίαν ἀνθρώπων ἅπαντα τὰ	δεινὰ	ὑπομένειν ἑτοίμων νύκτωρ ἐπιχειρεῖν αὐτοῖς
[5, 59]	ταῖς ἐκεῖθεν ἐλπίσι πάντα τὰ	δεινὰ	ὑπομένοντες. ἦν δ´ ὑπὲρ πάντα
[5, 26]	τὴν Ῥωμαίων φρουρὰν ἐξέβαλε, τῆς	ἐπέκεινα	τοῦ Τεβέριος ποταμοῦ χώρας ἁπάσης
[5, 17]	τῶν ἐπ´ Ἀρτεμισίῳ καὶ περὶ	Σαλαμῖνα	καὶ ἐν Πλαταιαῖς ὑπὲρ τῆς
[5, 71]	προστάτης καὶ πάντα ἀνατρέψῃ τὰ	κοινά.	αἰδουμένων δ´ ἁπάντων, ἃ φρονοῦντες
[5, 72]	κρατίστων εἰς τόδε χρόνου τὰ	κοινὰ	διοικούντων, ὧν οὐκ ἂν εὕροιτε
[5, 11]	ἂν ἐν ἀσφαλεῖ γένηται τὰ	κοινά,	ἐπειδὴ τοῦτο δοκεῖ τῷ δήμῳ
[5, 65]	ὅτε κατεῖχον οἱ βασιλεῖς τὰ	κοινά,	μεγάλην δὲ προθυμίαν εἰς τὸ
[5, 75]	τοῖς πολιτεύεσθαί τε καὶ τὰ	κοινὰ	πράττειν βουλομένοις. οὐ γὰρ ἀζήλου
[5, 6]	τῆς Βρούτου γυναικός, ἱκανοὶ τὰ	κοινὰ	πράττειν, καὶ Κολλατίνου θατέρου τῶν
[5, 64]	πάντας ὀρρωδεῖν χρὴ τοὺς τὰ	κοινὰ	σώζεσθαι βουλομένους, ἀλλὰ κἀκεῖνον τὸν
[5, 67]	ὁποῖ´ ἄττ´ ἂν ᾖ τὰ	κοινὰ	τῶν πόλεων ἐπιτηδεύματα, τοιούτους γίνεσθαι
[5, 40]	τὸν ἄνδρα τῆς εἰς τὰ	κοινὰ	φιλοτιμίας, εἰς δίκην αὐτὸν ὑπῆγον
[5, 56]	ἀνδρῶν ἱστορίας ἄξιον εἶναι νομίσας	ἔκρινα	μὴ παρελθεῖν, ἐνθυμούμενος ὅτι τοῖς
[5, 35]	ἀπαλλαγὴν τῶν Τυρρηνῶν συνελθοῦσα ἐψηφίσατο	Πορσίνᾳ	μὲν πέμψαι θρόνον ἐλεφάντινον καὶ
[5, 65]	λαβόντες, ὅμηρα τε δοῦναι βασιλεῖ	Πορσίνᾳ	τοὺς ἐπιφανεστάτους παῖδας ὑπέμειναν, οὔπω
[5, 19]	γέγραπται, Ἐάν τις ἄρχων Ῥωμαίων	τινὰ	ἀποκτείνειν ἢ μαστιγοῦν ἢ ζημιοῦν
[5, 70]	κατὰ τὸ παρόν, ἑτέραν δέ	τινα	ἀρχὴν ἀποδεῖξαι πολέμου τε καὶ
[5, 64]	πολίτευμα τοῦτο καθισταμένους οὔτε αἰσχύνην	τινὰ	δι´ αὐτὸ μεγάλην ὀφλήσοντας, ἀλλὰ
[5, 11]	καὶ ἐκ τοῦ δημοσίου προσθεῖναί	τινα	δωρεάν, ἵνα παραμύθιον ἔχῃ τῆς
[5, 70]	καὶ εἴ τις ἄλλος ἀρχήν	τινα	εἶχεν ἢ πραγμάτων τινῶν κοινῶν
[5, 32]	σπένδεται πρὸς αὐτοὺς εἰς ὡρισμένον	τινὰ	ἡμερῶν ἀριθμὸν καὶ τὴν δίκην
[5, 59]	ὕπατον ἀνοχὰς αἰτοῦντες εἰς τεταγμένον	τινὰ	ἡμερῶν ἀριθμὸν ὡς ἐν τούτῳ
[5, 47]	τὰ σκῦλα συλλέξαντες· ἑάλω δέ	τινα	καὶ ἀπὸ τῶν ζώντων ῥιπτούντων
[5, 44]	πόλιν φερούσας ὁδοὺς εἰς ὀρεινήν	τινα	κατακλείουσι ῥάχιν ἔρημον. θέμενοι δὲ
[5, 4]	προαιρῶνται καθάπερ ἔμπροσθεν, ἀλλ´ ἑτέραν	τινὰ	καταστήσασθαι πολιτείαν, μένων ἐν τῇ
[5, 68]	ὠφέλειαν μὲν οὐδεμίαν ἢ μικράν	τινα	κομιδῇ λήψονται, κακῶν δὲ κινδυνεύσουσι
[5, 43]	βουλή, καὶ τῆς χώρας ἀφελόμενοί	τινα	μοῖραν τοῖς φρουροῖς ἔδωκαν. ταῦτα
[5, 3]	τῆς βασιλείας ἐξέπεσε, χρόνον μέν	τινα	οὐ πολὺν ἐν πόλει Γαβίοις
[5, 67]	τοῦ σώματος, οὓς οὔτ´ ὠφέλειάν	τινα	παρέξεσθαι τῷ κοινῷ θαυμαστὴν ὅσην
[5, 19]	ποιῇ, καὶ τὸν ἀποκτείναντα τούτων	τινὰ	ποιῶν ἀθῷον· ἕτερον δ´, ἐν
[5, 70]	ἀκύρους ἐποίησε, μὴ τιμωρεῖσθαι Ῥωμαίων	τινὰ	πρὸ δίκης, ἐπιτρέψας τοῖς ἀγομένοις
[5, 7]	ὑπὸ τῶν δεσποτῶν ἐπὶ χρείαν	τινά,	πρὸς μὲν τοὺς ὑπάτους ὤκνησεν
[5, 7]	ἐγκρατεῖς οἱ ὕπατοι κατὰ τοιάνδε	τινὰ	συντυχίαν. παρ´ Ἀκυλλίοις τοῖς ἐκ
[5, 55]	τῶν πολιτῶν καταψηφιοῦνται· καινὸν δέ	τινα	τρόπον ἀπάτης ἐξεῦρε τῶν νεωτεριζόντων,
[5, 7]	τῶν θυρῶν ὡς ἐπ´ ἄλλην	τινὰ	χρείαν παρὼν ἀκωλύτως κατ´ οἶκον
[5, 52]	τοὺς συνέδρους εἰς ἀπόφασιν γνώμης,	τίνα	χρὴ πολεμεῖν Ῥωμαίοις τρόπον, ἀπὸ
[5, 41]	τὴν παρεμβολὴν ἐκείνην Λουκρητίῳ, καὶ	τίνα	χρὴ τρόπον ἐπιχειρεῖν τοῖς πολεμίοις
[5, 60]	τὸ συνέδριον ἀπέδωκεν αὐτοῖς σκοπεῖν,	τίνα	χρηστέον τοῖς παραδοῦσιν ἑαυτοὺς τρόπον.
[5, 51]	ἀδικήμασι λελυκότων βουλεύσονται κατὰ σχολὴν	ὅντινα	τρόπον αὐτοὺς ἀμύνεσθαι χρή. Ἐν
[5, 32]	ὁμηρεῦσαι, τῶν ὑπάτων πρώτων τὰ	τέκνα	ἐπιδόντων, Μάρκου μὲν Ὁρατίου τὸν
[5, 71]	δὲ χαρίσασθαι τὴν ἀμφοτέρων ἐξουσίαν,	μείζονα	βασιλικοῦ σχήματος γινομένην· καί τι
[5, 36]	Κύμης, παραταξάμενος ἐλάττονι δυνάμει πρὸς	μείζονα	τοὺς μὲν ἄλλους ἐτρέψατο καὶ
[5, 65]	τῶν τυράννων παρέσχοντο, ἔτι δὲ	πλείονα	παρέξεσθαι σπουδὴν ἔμελλον εἰς τὰ
[5, 70]	ἁπάντων ἐξουσίαν παραλαβόντα ἄρχειν μὴ	πλείονα	χρόνον ἑξαμήνου, κρείττονα ἐξουσίαν ἔχοντα
[5, 25]	καὶ ἐπειδὴ διέφυγε τὸν θάνατον,	εἰκόνα	χαλκῆν ἔνοπλον ὁ δῆμος ἔστησεν
[5, 65]	σώματα καὶ τὰς ψυχάς, ἃ	μόνα	περιῆν αὐτοῖς, ἀφειδῶς εἰς τοὺς
[5, 17]	θριάμβου καταγωγῇ ψηφισαμένη κοσμῆσαι τὸν	ἡγεμόνα,	καὶ ὁ δῆμος ἅπας κρατῆρσι
[5, 27]	τὴν κρείττονα τύχην τῆς πατρίδος	ἡγεμόνα	τῆς ὁδοῦ ποιησάμενος. ~Ἐπαινεθεὶς δ´
[5, 15]	συνήσειν, λόγους ὑβριστὰς εἰς τὸν	ἡγεμόνα	τῶν Ῥωμαίων Βροῦτον ἀπερρίπτει, θηρίον
[5, 67]	μὲν οὖν τῆς βουλῆς τὸν	ἄφρονα	δῆμον ἄρχειν ἐῶσιν, ὅμοια πείσεσθαι
[5, 48]	μικρᾷ καὶ πατροπαραδότῳ διέμεινεν οὐσίᾳ	σώφρονα	καὶ αὐτάρκη καὶ πάσης ἐπιθυμίας
[5, 48]	καὶ αὐτάρκη καὶ πάσης ἐπιθυμίας	κρείττονα	βίον ζῶν, καὶ παῖδας ἐπὶ
[5, 70]	ἄρχειν μὴ πλείονα χρόνον ἑξαμήνου,	κρείττονα	ἐξουσίαν ἔχοντα τῶν ὑπάτων. τοῦτ´
[5, 34]	ὑπάτῳ εἰπών, ὅτι πάσης ὁμηρείας	κρείττονα	ἡγεῖται τὴν πίστιν τῆς πόλεως.
[5, 27]	πρὸς τὸν δῆμον ἄπειμι τὴν	κρείττονα	τύχην τῆς πατρίδος ἡγεμόνα τῆς
[5, 14]	προθυμίᾳ ὁμοίᾳ χωροῦσαι πρὸς τὸν	ἀγῶνα	ἀμφότεραι. πρώτη μὲν οὖν ἐγένετο
[5, 16]	μάχης, οὐχ ἱκανοὺς ἡγούμενοι τὸν	ἀγῶνα	ἄρασθαι τοὺς περιλειπομένους σφῶν τραυματίας
[5, 62]	μόναις πολλῷ προθυμότεροι πρὸς τὸν	ἀγῶνα	ἐγίνοντο, ὡς διὰ τὴν ἀνάγκην
[5, 45]	πᾶσιν ἐξηρτύσαντο τοῖς εἰς τὸν	ἀγῶνα	ἐπιτηδείοις, ἐξῆγον τὰς δυνάμεις, Σαβῖνοί
[5, 41]	πάντα ἐγένετο τὰ πρὸς τὸν	ἀγῶνα	εὐτρεπῆ, μετὰ τὸν πρῶτον ὕπνον
[5, 15]	τελευτῶν εἰς τὸν ὑπὲρ ἁπάντων	ἀγῶνα	προὐκαλεῖτο μόνον αὑτῷ συνοισόμενον. κἀκεῖνος
[5, 17]	ἀρξάμενοι, εἴτ´ ἀπὸ τῶν περὶ	Μαραθῶνα	ἔργων. ὑστερεῖ δὲ καὶ τὰ
[5, 36]	Καπιτωλίου τέτταρσι μάλιστα μηκυνόμενον σταδίοις	αὐλῶνα,	ὃς καὶ μέχρις ἐμοῦ Τυρρηνῶν
[5, 13]	οἱ πρότερον ἐψηφίσαντο ἵπποις τε	λειμῶνα	καὶ νέοις ἀσκοῦσι τὰς ἐνοπλίους
[5, 2]	δείσαντες, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, μὴ	δόξα	τοῖς πολλοῖς ἐγγένηται περὶ τῆς
[5, 8]	ἀποκοπῆναι. ὑπὲρ ἅπαντα δὲ τὰ	παράδοξα	καὶ θαυμαστὰ τοῦ ἀνδρὸς τὸ
[5, 65]	παρέξεσθαι σπουδὴν ἔμελλον εἰς τὰ	λοιπὰ	ἔργα παρακληθέντες, βίων μὲν σπανίζοντες,
[5, 24]	τισὶν ἢ φωνῇ γεγωνοτέρᾳ· τὰ	λοιπὰ	λέγων ἑαυτῷ μελήσειν. ταῦτ´ ἐπικελευσάμενος
[5, 25]	ἐγένετο, ἄχρηστος δ´ εἰς τὰ	λοιπὰ	πράγματα τῆς πόλεως διὰ τὴν
[5, 44]	τὸ δεύτερον ἄρχειν αἱρεθέντος καὶ	Ἀγρίππα	Μενηνίου τοῦ λεγομένου Λανάτου τρίτη
[5, 22]	τὸ δημοτικώτερον καθίσταντο πολλὰ πολιτευόμενοι	φιλάνθρωπα	πρὸς τοὺς πένητας, ἵνα μὴ
[5, 28]	Πορσίναν εἶναι· ὁ δ´ ἦν	ἄρα	γραμματεὺς τοῦ βασιλέως, ἐκάθητο δ´
[5, 70]	δόξαντα τῇ βουλῇ· ἦν δ´	ἄρα	ἡ κρείττων ἀρχὴ τῆς κατὰ
[5, 10]	αὐτοὺς δηλονότι χαριζόμενος, ἵν´, ἐὰν	ἄρα	κατέλθωσιν εἴτ´ ἐκ προδοσίας εἴτε
[5, 60]	ὁ κρατῶν ἠξίου. οὕτως δ´	ἄρα	πολιτικὰ ἦν τὰ τῶν τότε
[5, 27]	ἅπαντας αἰωρηθεὶς ὑπὲρ μεγάλων, ἐὰν	ἄρα	συμβῇ μοι διαμαρτεῖν τῆς πείρας,
[5, 74]	ἐβασιλεύετο, πλὴν οὐχ ὥσπερ τὰ	βάρβαρα	ἔθνη δεσποτικῶς, ἀλλὰ κατὰ νόμους
[5, 4]	ἐν θνητοῖς σώμασιν, ἀλλὰ καὶ	παρὰ	γνώμην τὶ πράττειν ἐπιεικὲς ὑπομεῖναι
[5, 5]	οὔτε βίᾳ κατασχὼν οὔτε λάθρα,	παρὰ	δὲ τοῦ πατρὸς διαδεξάμενος καὶ
[5, 40]	εἰς τὸ ἔξω μέρος ἀνοίγονται.	~Παρὰ	δὲ τούτων ἐκδέχονται τῶν ἀνδρῶν
[5, 21]	ἤδη Ῥωμαίων ἐκ τοῦ φανεροῦ·	παρὰ	δὲ τῶν ἄλλων ὁμοεθνῶν, οἷς
[5, 5]	τοῦτο παρελθόντες οἱ πρέσβεις λέγουσι·	Παρὰ	δόξαν μὲν ἡμῖν ἀπήντηται τὰ
[5, 14]	Τυρρηνῶν ἐν λειμῶνι καλουμένῳ Ναιβίῳ	παρὰ	δρυμὸν ἱερὸν ἥρωος Ὁρατίου. ἐτύγχανον
[5, 48]	αὐταρκείας τοῦ ἀνδρός, ἣν ἀπεδείξατο	παρὰ	πάντα τὸν τοῦ βίου χρόνον,
[5, 5]	ἀμφότερα, μὴ δόξης τε πονηρᾶς	παρὰ	πάντων τύχωσιν ὡς διὰ τὸν
[5, 72]	ἐστὶν ἐπιτηδειότερος, θαυμαστόν τι καὶ	παρὰ	πάσας τὰς ἀνθρωπίνας ὑπολήψεις πρᾶγμα
[5, 37]	Οὐαλέριος δ´ ἐγγὺς τῶν πολεμίων	παρὰ	ποταμὸν Ἀνίητα, ὃς ἐκ πόλεως
[5, 7]	τῶν διακόνων ἔμεινε μόνος ἔξω	παρὰ	ταῖς θύραις καὶ τούς τε
[5, 46]	ἔμελλον, τοιοῦδε. ἐκ τῶν καταπεπηγμένων	παρὰ	ταῖς σκηναῖς ὑσσῶν· ἔστι δὲ
[5, 52]	τὴν ἀρχὴν παραλαβόντων Φιδηναίων τινὲς	παρὰ	Ταρκυνίων στρατιώτας μεταπεμψάμενοι τὴν ἄκραν
[5, 17]	Ῥωμαίων ἐστὶν ἀρχαῖον εὕρεμα τὸ	παρὰ	τὰς ταφὰς τῶν ἐπισήμων ἀνδρῶν
[5, 19]	θάνατον ἐπιθεὶς ζημίαν, ἐάν τις	παρὰ	ταῦτα ποιῇ, καὶ τὸν ἀποκτείναντα
[5, 70]	τὸ ἀσφαλὲς ἔχειν· τὸν δὲ	παρὰ	ταῦτά τι ποιεῖν ἐπιχειροῦντα νηποινὶ
[5, 69]	ἐφαίνετο ἀποχρῶσα εἶναι βοήθεια ἡ	παρὰ	τῆς βουλῆς ἐλπὶς φανερὸν οὐδὲ
[5, 4]	ἐστὶ δίκαιον· ἔπειτ´ ἂν λάβῃ	παρὰ	τῆς βουλῆς τὸ συγχώρημα τότε
[5, 17]	οὐχ Ἕλληνες αὐτὸ κατεστήσαντο πρῶτοι,	παρὰ	τῆς κοινῆς ἱστορίας οἶδα μαθών,
[5, 60]	μέτριον οὐθὲν αὐτοῖς ὑπάρξειν ἔφη	παρὰ	τῆς Ῥωμαίων πόλεως· τοὺς δ´
[5, 68]	πόλεως ἢ προσδοκώσης τοῦτο πείσεσθαι	παρὰ	τὸ δοκοῦν ἑαυτοῖς πράττειν, ἐξ
[5, 46]	πρόνοιαν οὐδεμίαν τῆς ἑαυτοῦ ψυχῆς	παρὰ	τὸ νικᾶν ποιούμενος, ἀλλ´ ὥσπερ
[5, 36]	οἴκαδε ἀφίξεως πόθον ἔχειν, ἀλλὰ	παρὰ	τοῖς εὐεργέταις σφῶν βούλεσθαι καταμένειν·
[5, 51]	μέγιστον ἐν τοῖς τότε χρόνοις	παρὰ	τοῖς Λατίνοις δυνάμενος ἀναστὰς μακρὰν
[5, 10]	ἡμῖν ἔχεις, τὴν δὲ ψυχὴν	παρὰ	τοῖς πολεμίοις, καὶ τοὺς μὲν
[5, 12]	ὑποδεξαμένοις ἔχειν, τὴν δὲ ψυχὴν	παρὰ	τοῖς προπέμπουσι. ταῦτα δ´ ὑποθέμενος
[5, 12]	οὐδὲ φυγήν, τὸ μὲν σῶμα	παρὰ	τοῖς ὑποδεξαμένοις ἔχειν, τὴν δὲ
[5, 17]	ἄμεινον ἔχει, τοσούτῳ φρονιμώτερον εὑρήσει	παρὰ	τοῖσδε κείμενον αὐτὸν ἢ παρ´
[5, 55]	οἷος ἔσται τῶν προσηκόντων ἑκάστοις	παρὰ	τὸν ἀποσπασμὸν τῶν ἀναγκαιοτάτων καὶ
[5, 47]	καὶ τοῦ σκήπτρου τῇ φορήσει	παρὰ	τὸν ἕτερον, τὰ δ´ ἄλλα
[5, 23]	κράτος ἀτείχιστος οὖσα ἐκ τῶν	παρὰ	τὸν ποταμὸν μερῶν, εἰ συνεισέπεσον
[5, 36]	μέγαν ἱππόδρομον. ἄνθ´ ὧν εὕροντο	παρὰ	τοῦ βασιλέως αὐτῶν δωρεὰν οὐ
[5, 56]	διανοίας τῶν πραξάντων καὶ τὰ	παρὰ	τοῦ δαιμονίου συγκυρήσαντα, καὶ μηδενὸς
[5, 19]	εἶναι Ῥωμαίων, ὃς ἂν μὴ	παρὰ	τοῦ δήμου λάβῃ τὴν ἀρχήν,
[5, 73]	τότε γενομένην ἀνάρρησιν, ἐπειδὴ οὐ	παρὰ	τοῦ δήμου τὴν ἀρχὴν εὑρόμενος
[5, 11]	παραμύθιον ἔχῃ τῆς συμφορᾶς τὴν	παρὰ	τοῦ δήμου χάριν. ~Ταῦτα τοῦ
[5, 36]	τὴν ἡμίσειαν τῆς στρατιᾶς μοῖραν	παρὰ	τοῦ πατρὸς λαβὼν ἐστράτευσεν ἐπὶ
[5, 7]	ὑπὸ τῶν ἀφικομένων ὡς αὐτοὺς	παρὰ	τοῦ τυράννου γραμμάτων, ὅτι βούλεται
[5, 62]	διὰ τὴν ἀνάγκην ἄνδρες ἀγαθοὶ	παρὰ	τοὺς κινδύνους ἐσόμενοι, καὶ ἐὰν
[5, 3]	Ῥωμαίων πόλιν ἐκφέρειν, ἀπογνοὺς τὰς	παρὰ	τούτων ἐπικουρίας, εἰς Τυρρηνικὴν καταφεύγει
[5, 26]	κατασχούσης τοὺς ἀνθρώπους ἀπορίας μαθὼν	παρὰ	τῶν αὐτομόλων ὁ Τυρρηνός, ὅτι
[5, 74]	πάλιν ἐμπεδοῦν. ἐμοὶ μὲν δὴ	παρὰ	τῶν Ἑλλήνων δοκοῦσι Ῥωμαῖοι τὸ
[5, 19]	Ῥωμαῖοι Οὐελίαν, ἐκλεξάμενος. πυθόμενος δὲ	παρὰ	τῶν ἐπιτηδείων, ὅτι ταῦτα λυπεῖ
[5, 41]	ἄξιον, ἐν ᾧ δίκας λήψονται	παρὰ	τῶν ἐχθρῶν καλάς, ἅ τε
[5, 59]	οὐ μὴν παντάπασί γε τὰ	παρὰ	τῶν Λατίνων ἀπεγνώκεσαν οἱ Φιδηναῖοι,
[5, 55]	περὶ τῆς ἀπορρήτου συνωμοσίας, ἃ	παρὰ	τῶν μηνυτῶν ἔμαθε· καὶ λαβὼν
[5, 30]	καλὴν τῆς ἔχθρας λύσιν, εἰ	παρὰ	τῶν πολεμίων παραγένοιντό τινες πρὸς
[5, 45]	καὶ ἐπὶ τῇ νεωστὶ ἀφικομένῃ	παρὰ	τῶν πολεμίων πρεσβείᾳ πολλὴν ὕβρις
[5, 52]	αὖθις ἀποδόντες λόγον καὶ τοῖς	παρὰ	τῶν πολιορκουμένων ἥκουσιν, ἐκάλουν τοὺς
[5, 50]	τὸν σύλλογον καὶ λόγον αἰτησάμενος	παρὰ	τῶν προέδρων ἔλεξεν, ὅτι πεμφθείη
[5, 3]	λέγειν τε καὶ πράττειν, καὶ	παρὰ	τῶν σὺν αὐτῷ φυγάδων γράμματα
[5, 64]	ἔτι τούτου χαλεπώτερον, μὴ ταῖς	παρὰ	τῶν τυράννων φιλανθρωπίαις ἐξαπατηθεὶς κατὰ
[5, 6]	τὰς ἀποδιδόναι κελευούσας. λαβόντες δὲ	παρὰ	τῶν ὑπάτων τὰς ἀποκρίσεις οἱ
[5, 6]	τάς τε γὰρ ἐπιστολὰς τὰς	παρὰ	τῶν φυγάδων τοῖς ἐπιτηδείοις αὐτῶν
[5, 47]	δὲ διαπραθέντων δημοσίᾳ τὰς κατ´	ἄνδρα	γενομένας εἰσφοράς, αἷς ἔστειλαν τοὺς
[5, 29]	δὴ ταῦτ´ ἔλεγε καταστρατηγῆσαι τὸν	ἄνδρα	διανοούμενος· ὁ δ´ ἔξω τοῦ
[5, 8]	πάντες ἀνέκραγον οὐκ ἀξιοῦντες τοιοῦτον	ἄνδρα	ζημιωθῆναι τέκνων θανάτῳ καὶ χαρίζεσθαι
[5, 49]	καὶ ἀργύριόν τι τακτὸν κατ´	ἄνδρα	καὶ γῆς πεφυτευμένης πλέθρα μύρια.
[5, 28]	ἐντὸς ἔκρυπτε, καὶ παίει τὸν	ἄνδρα	κατὰ τῆς κεφαλῆς. ἀποθανόντος δὲ
[5, 9]	τῷ συνάρχοντι διαλεχθῇ, λαβὼν τὸν	ἄνδρα	καταμόνας πολλὰς ἐξέτεινεν ὑπὲρ τῶν
[5, 8]	ἐφάνη τὸ μηδὲν ἐνδοῦναι τὸν	ἄνδρα	μήτε πρὸς τὰς δεήσεις τῶν
[5, 70]	τινῶν κοινῶν ἐπιμέλειαν· ἕνα δ´	ἄνδρα,	ὃν ἂν ἥ τε βουλὴ
[5, 28]	ἀγορὰν καὶ τὸ στρατήγιον ἀφίκετο,	ἄνδρα	ὁρᾷ μεγέθει τε καὶ ῥώμῃ
[5, 12]	πρότερον εἶπον, τοῦ Σαβίνου Οὐαλερίου,	ἄνδρα	πολλῶν μὲν καὶ ἄλλων ἐπιτηδευμάτων
[5, 24]	περὶ παντὸς ποιουμένων σωθῆναι τοιοῦτον	ἄνδρα	τῇ πατρίδι καὶ τοῖς γειναμένοις
[5, 40]	πόλεσιν ἀλλοτρίως ἔχοντες πρὸς τὸν	ἄνδρα	τῆς εἰς τὰ κοινὰ φιλοτιμίας,
[5, 60]	τρόπον. ἐφ´ οἷς ἀγασθέντες τὸν	ἄνδρα	τῆς πρὸς αὐτοὺς τιμῆς οἱ
[5, 31]	ἕως αἱ διαλλαγαὶ γένωνται, τὸν	ἄνδρα	τοῦτον ἐν τῷ στρατοπέδῳ φυλάττεσθαι·
[5, 28]	τῶν Τυρρηνῶν θεασάμενος, τοῦτον τὸν	ἄνδρα	ὑπέλαβε Πορσίναν εἶναι· ὁ δ´
[5, 38]	γεωλόφου τινὸς ἠρέμα κατακλινοῦς οὐ	σφόδρα	ἐχυροῦ. κατ´ ἀρχὰς μὲν οὖν
[5, 63]	συμβαλοῦσι διαλῦσαι οὐ δυνάμενοι πολλοὶ	σφόδρα	ὄντες οὐχ ὑπήκουον ἐπὶ τὰ
[5, 7]	συνωμοσίᾳ κατήγοντο παρακληθέντες ὡς ἐφ´	ἱερὰ	καὶ θυσίαν· μετὰ δὲ τὴν
[5, 57]	ὡς οὐ θεμιτὸν αὐτοῖς ἐφ´	ἱερὰ	παρεῖναι καὶ θυσιῶν κατάρχεσθαι, πρὶν
[5, 13]	ποτε ἔργου νῆσος εὐμεγέθης Ἀσκληπιοῦ	ἱερά,	περίκλυστος ἐκ τοῦ ποταμοῦ, ἥν
[5, 34]	πρὶν ἐπιτελεσθῆναι τὴν δίκην εἰς	ἱερὰ	σώματα πρέσβεών τε καὶ ὁμήρων
[5, 47]	τῶν τόπων. ~Τῇ δ´ ἑξῆς	ἡμέρᾳ	καύσαντες τοὺς ἑαυτῶν νεκροὺς οἱ
[5, 35]	ὅσην ἂν ἀρότρῳ περιλαβεῖν ἐν	ἡμέρᾳ	μιᾷ δύνηται. οὗτος ὁ χῶρος
[5, 25]	δημοσίας ἔδωκεν, ὅσην αὐτὸς ἐν	ἡμέρᾳ	μιᾷ ζεύγει βοῶν περιαρόσει· χωρὶς
[5, 3]	ἐκ μεγάλης ἐκπεσὼν εὐδαιμονίας ἐν	ἡμέρᾳ	μιᾷ πλάνης καὶ τῶν ἀναγκαίων
[5, 72]	ἕκαστον διετέλει. τῇ δ´ ἑξῆς	ἡμέρᾳ	πάλιν τοῦ συνεδρίου συναχθέντος, ἐπειδὴ
[5, 44]	ἄγρυπνοι διῆγον· τῇ δ´ ἑξῆς	ἡμέρᾳ	πάντας τοὺς ἐν ἀκμῇ καθοπλίσας
[5, 17]	τέλος ἔλαβεν· τῇ δ´ ἑξῆς	ἡμέρᾳ	σκυλεύσαντες οἱ Ῥωμαῖοι τοὺς τῶν
[5, 57]	ἄγων τὴν δύναμιν. ὡς δ´	ἡμέρα	τάχιστα διέλαμψεν, ὁπλίτας περὶ ἑαυτοὺς
[5, 8]	δ´ οὖν ὅμως. ἐπειδὴ γὰρ	ἡμέρα	τάχιστα ἐγένετο, καθίσας ἐπὶ τὸ
[5, 57]	τρίτῃ μετὰ τὴν πομπὴν ταύτην	ἡμέρᾳ	τελευτήσαντος, τὸν λειπόμενον χρόνον βραχὺν
[5, 17]	{προθεὶς} ὑπεδέχετο· τῇ δ´ ἑξῆς	ἡμέρᾳ	φαιὰν ἐσθῆτα λαβὼν καὶ τὸ
[5, 32]	υἱόν, Ποπλίου δὲ Οὐαλερίου τὴν	θυγατέρα	γάμων ἔχουσαν ὥραν. ἀφικομένων δὲ
[5, 26]	διαβιβάσαντες τὰς ἑαυτῶν δυνάμεις ἐπὶ	θάτερα	μέρη τοῦ ποταμοῦ τὰ πρὸς
[5, 6]	οὕτω μικρὰν ἐποιήσαντο τὴν ἐπὶ	θάτερα	ῥοπήν, ὥστε μιᾷ ψήφῳ πλείους
[5, 37]	ἡγεμόνι τεταγμένην ἐμπείρῳ πολέμου Ῥωμαίων	ἑτέρα	γίνεται ἐπ´ αὐτοὺς ἔξοδος ἁπάσαις
[5, 58]	μικρᾶς δεῖσθαι δοκούντων, μή τις	ἑτέρα	νεωτερισθῇ πρᾶξις ἐκ τῶν πενήτων·
[5, 69]	τὰ σώματα, ἐκ τῶν αἰχμαλώτων	ἕτερα	τοῖς δανεισταῖς διαμειψαμένους ὑπὲρ αὐτῶν
[5, 46]	γὰρ οἱ φεύγοντες ἐπὶ τὰ	σφέτερα	ἐσώζοντο δι´ ἐμπειρίαν τῶν τόπων.
[5, 44]	διατρίψαντες χρόνον ἀπῄεσαν ἐπὶ τὰ	σφέτερα	σὺν αὐχήματι μεγάλῳ βοσκημάτων τε
[5, 62]	τὸ παρόν, βουλεύσεσθαι δ´ ὁπότεροι	δικαιότερα	ἀξιοῦσι κατὰ σχολήν, τῇ δὲ
[5, 6]	μὲν ὁ Βροῦτος ἐδόκει λέγειν,	δικαιότερα	δ´ ὁ Κολλατῖνος παρῄνει, τελευτῶσα
[5, 24]	αὐτὸν σημείοις τισὶν ἢ φωνῇ	γεγωνοτέρᾳ·	τὰ λοιπὰ λέγων ἑαυτῷ μελήσειν.
[5, 10]	πρὸς τοὺς τυράννους διαλλαγῶν, καὶ	πότερα	τῆς ἐμπεδώσεως τῶν ὅρκων, οὓς
[5, 10]	τίνος οὖν ταῦτα μηνύματα τίθεσθε;	πότερα	τῆς πρὸς τὴν πόλιν εὐνοίας
[5, 40]	πόλεως καταγράφειν, ὡς ἐν τῇ	προτέρᾳ	μάχῃ δι´ ἀσθένειαν δυνάμεως καὶ
[5, 46]	ἀκολουθήσαντες οἱ Ῥωμαῖοι καὶ συνεισπεσόντες	ἀμφότερα	λαμβάνουσιν αὐτῶν τὰ ἐρύματα. τοῦ
[5, 5]	σώματα, φυλάττεσθαί τ´ αὐτοὺς ἀξιῶν	ἀμφότερα,	μὴ δόξης τε πονηρᾶς παρὰ
[5, 42]	παρ´ αὐτῇ καὶ στίφη πολεμίων	καρτερὰ	ὁμόσε χωροῦντα, ῥίψαντες τὰ ὅπλα
[5, 63]	εἰς τὸ βουλευτήριον ἐσκόπουν, τίς	εὐπρεπεστέρα	λύσις ἔσται τῆς κατεχούσης τὴν
[5, 62]	τοὺς ἐχθρούς, ἀλλὰ προσθήσειν ἔτι	βαρύτερα	τούτων ἐπιτάγματα, δέχεσθαι τὸν πόλεμον
[5, 68]	ἃ κελεύουσι Λατῖνοι πράττειν ὡς	μετριώτερα	ὄντα καὶ μηδ´ εἰς πεῖραν
[5, 64]	ὑπομείναντας καὶ ἄλλα πολλῷ τούτου	χαλεπώτερα,	ὅταν μηθὲν ἐξῇ πράττειν ἕτερον·
[5, 6]	ἐφ´ ἡμέρας συχνὰς σκοποῦσα, ἐπεὶ	συμφορώτερα	μὲν ὁ Βροῦτος ἐδόκει λέγειν,
[5, 8]	μέγιστα φρονοῦσι Ῥωμαῖοι, δέδοικα μὴ	σκληρὰ	καὶ ἄπιστα τοῖς Ἕλλησι δόξω
[5, 32]	οἵτινες ἀξιώσουσιν αὐτὸν τὰ μὲν	ὅμηρα	καὶ τὴν χώραν παραλαβεῖν, περὶ
[5, 34]	εἰς τοὺς πρέσβεις καὶ τὰ	ὅμηρα	παρανομίαν ἀμφοτέρων διαμαρτόντες ἀπῆλθον ἐκ
[5, 65]	ἀνάγκην διδάσκαλον τῶν συμφερόντων λαβόντες,	ὅμηρα	τε δοῦναι βασιλεῖ Πορσίνᾳ τοὺς
[5, 34]	δὲ τῶν Τυρρηνῶν βασιλεὺς τὰ	ὅμηρα	τῶν Ῥωμαίων ἐπὶ τὸ βῆμα
[5, 10]	πράττειν ἃ κατὰ νοῦν ἔχει	πονηρὰ	ὄντα, καὶ ὑμᾶς ἐπὶ τούτῳ
[5, 7]	Οὐινδίκιος ὑποπτεύσας τοὺς ἄνδρας βουλεύειν	πονηρὰ	τῇ μεταστάσει τῶν διακόνων ἔμεινε
[5, 76]	κακίστους ἡγούμενος καὶ πλεῖστα τὰ	λυπηρὰ	ἔχοντας, οὓς πρὸς συγγενεῖς καὶ
[5, 5]	ὑμετέρων οὔτε βίᾳ κατασχὼν οὔτε	λάθρα,	παρὰ δὲ τοῦ πατρὸς διαδεξάμενος
[5, 57]	ἀργυρίου μυρίας ἑκατέρῳ δραχμὰς καὶ	πλέθρα	γῆς δημοσίας εἴκοσι· τοὺς δὲ
[5, 49]	κατ´ ἄνδρα καὶ γῆς πεφυτευμένης	πλέθρα	μύρια. Σπόριος μὲν δὴ Κάσσιος
[5, 32]	τὰ δίκαια μήτε χάριτι μήτ´	ἔχθρᾳ	παραχθέντα. ἀπῄεσαν οἱ Τυρρηνοὶ τὰς
[5, 74]	τοῦτο οἱ πρῶτοι διδαχθέντες τῇ	πείρᾳ	τὸ χρήσιμον. κατ´ ἀρχὰς μὲν
[5, 22]	ἀκμαιότατον ξένων τε καὶ μισθοφόρων	χεῖρα	οὐκ ὀλίγην· τοῦ δὲ δεξιοῦ
[5, 48]	ἀναγκαζούσῃ φιλοχρηματίᾳ· ἀλλ´ ἐπὶ τῇ	μικρᾷ	καὶ πατροπαραδότῳ διέμεινεν οὐσίᾳ σώφρονα
[5, 58]	ἐκ τῆς πόλεως, δύναμις οὐ	μικρά,	καὶ ποιοῦνται στρατόπεδον ἐν ὑπαίθρῳ.
[5, 75]	φλυαρίαν φανῆναι τὴν περὶ τὰ	μικρὰ	καὶ φαῦλα ἡμῶν σπουδήν· ἀλλ´
[5, 2]	καίτοι πάντας ἀνθρώπους λεληθέναι δοκοῦντες,	μικρὰ	τῶν ἔμπροσθεν γενομένων ἀναλαβὼν λέξω.
[5, 28]	καὶ τὸ στρατήγιον ἀφίκετο, ἄνδρα	ὁρᾷ	μεγέθει τε καὶ ῥώμῃ σώματος
[5, 17]	τὸ Βρούτου σῶμα προθεὶς ἐν	ἀγορᾷ	κεκοσμημένον ἐπὶ στρωμνῆς ἐκπρεποῦς συνεκάλει
[5, 8]	τοῖς κακούργοις ἀπόκειται παθεῖν, ἐν	ἀγορᾷ	πάντων ὁρώντων αἰκισθέντας τὰ σώματα
[5, 55]	ὀλίγοις μάρτυσιν ἐξελεγχθέντες, ἀλλ´ ἐν	ἀγορᾷ	πάντων ὁρώντων γενόμενοι καταφανεῖς ἃ
[5, 50]	κοινὴ τῶν συναγομένων εἰς Φερεντῖνον	ἀγορὰ	πλὴν μιᾶς τῆς Ῥωμαίων πόλεως·
[5, 70]	καὶ παντὸς ἄλλου πράγματος κυρίαν,	αὐτοκράτορα	καὶ ἀνυπεύθυνον, ὧν ἂν βουλεύσηται
[5, 40]	ἀνθ´ ὧν αὐτὸν αἱροῦνται στρατηγὸν	αὐτοκράτορα	καὶ δυνάμεις ἐπιτρέπουσιν ἐξ ἁπάσης
[5, 76]	διὰ τοιαύτης εὐεργεσίας. οἱ τὴν	αὐτοκράτορα	παρειληφότες τῶν Λατίνων στρατηγίαν, Μαμίλιός
[5, 55]	καὶ λαβὼν ἐξουσίαν παρ´ αὐτῶν	αὐτοκράτορα	τοῦ διερευνήσασθαι τοὺς μετασχόντας τῶν
[5, 73]	αὐτοκράτωρ. ὄνομα δ´ αὐτῷ τίθενται	δικτάτορα,	εἴτε διὰ τὴν ἐξουσίαν τοῦ
[5, 74]	δὲ παρ´ Ἀλβανῶν οἴεται τὸν	δικτάτορα	Ῥωμαίους εἰληφέναι, τούτους λέγων πρώτους
[5, 77]	ἐξελάσας τῆς πατρίδος οὔτ´ ἄλλῃ	συμφορᾷ	βαρείᾳ περιβαλὼν οὐδεμιᾷ. οὗτος ὁ
[5, 45]	~Ῥωμαῖοι δ´ ἀγανακτοῦντες ἐπὶ τῇ	συμφορᾷ	καὶ τὸν ἕτερον τῶν ὑπάτων
[5, 49]	ὀλίγον ἀποδέοντες τετρακισχιλίων. ταύτῃ τῇ	συμφορᾷ	τελευταίᾳ πληγέντες οἱ Σαβῖνοι πρέσβεις
[5, 77]	χρῆται καλῶς, αἰσχρὰ δὲ καὶ	ἀσύμφορα,	ὅταν πονηροὺς λάβῃ προστάτας. τούτου
[5, 41]	χώσει καὶ χάρακος ἐπιβάσει ἃ	πρόσφορα	εἶναι ἔμελλεν, ἐπειδὴ πάντα ἐγένετο
[5, 15]	θωράκων, ὁ μὲν εἰς τὰ	πλευρὰ	βάψας τὴν αἰχμήν, ὁ δ´
[5, 29]	οὐθὲν ἐδεόμην, ἀνῄρηκα τῇ τε	πορφύρᾳ	καὶ τῷ δίφρῳ καὶ τοῖς
[5, 76]	μόνον τὰ ἑαυτῶν πράγματα ποιεῖν	ἰσχυρά,	ἀλλὰ καὶ τὰ τῶν πολεμίων
[5, 77]	ὅταν τις αὐτοῖς χρῆται καλῶς,	αἰσχρὰ	δὲ καὶ ἀσύμφορα, ὅταν πονηροὺς
[5, 34]	Ῥωμαίων ποιησάμενος καὶ ξενίσας αὐτοὺς	δῶρα	τῇ πόλει φέρεσθαι δίδωσι τοὺς
[5, 31]	Ἑπτὰ πάγους· αὕτη Τυρρηνῶν ἡ	χώρα	τὸ ἀρχαῖον ἦν, Ῥωμαῖοι δ´
[5, 1]	μὲν δὴ βασιλικὴ Ῥωμαίων πολιτεία	διαμείνασα	μετὰ τὸν οἰκισμὸν τῆς Ῥώμης
[5, 36]	μετὰ τὴν ἐκείνου τελευτὴν οὐκέτι	ὑπομείνασα	τρέπεται πρὸς φυγήν. πολλοὶ μὲν
[5, 15]	πολέμων, οἷς ἐσχάτοις, ὅταν ἀπογνωσθῇ	πᾶσα	ἐλπίς, εἰς τοὺς περὶ τῶν
[5, 61]	Φιδήνης ἅλωσις, ὀρθὴ καὶ περίφοβος	πᾶσα	πόλις ἦν, καὶ τοῖς προεστηκόσι
[5, 23]	χειρὸς παιόμενοι τοῖς ξίφεσιν, ἕως	ἅπασα	ἡ στρατιὰ διῆλθε τὸν ποταμόν.
[5, 74]	χρήσιμον. κατ´ ἀρχὰς μὲν γὰρ	ἅπασα	πόλις Ἑλλὰς ἐβασιλεύετο, πλὴν οὐχ
[5, 10]	ὄντα, καὶ ὑμᾶς ἐπὶ τούτῳ	παρεκάλεσα·	φράσω δ´ ὑμῖν πρῶτον μὲν,
[5, 22]	καὶ Λατίνοις συνοισόμενοι· τὰ δὲ	μέσα	τῶν κεράτων οἱ ὕπατοι κατεῖχον
[5, 46]	θατέρου τῶν ἄκρων, μετρίοις ἀκοντίοις	ἴσα	σὺν τῷ σιδήρῳ· ἐκ τούτων
[5, 43]	αὐθημερὸν ἑάλω. ~Ἡ δὲ Φιδήνη	πολιορκηθεῖσα	οὐ πολλαῖς ἡμέραις, καθ´ ὃ
[5, 32]	ἐψηφίσατο Ποπλικόλᾳ θατέρῳ τῶν ὑπάτων	πεισθεῖσα	πάντα συγχωρεῖν, ὅσα ὁ Τυρρηνὸς
[5, 77]	τούτου δ´ ἡ φύσις αἰτία	προσθεῖσα	τοῖς ἀγαθοῖς ἅπασι καὶ κῆράς
[5, 24]	τῆς κεφαλῆς τοῦ μηροῦ ἀντία	ἐνεχθεῖσα	ἐκάκωσεν αὐτὸν ὀδύναις καὶ τὴν
[5, 48]	ἡ μετὰ τὸν θάνατον αὐτοῦ	φανεῖσα	ἀπορία. οὐδὲ γὰρ αὐτὰ τὰ
[5, 22]	ἐψηφίσαντο εἶναι τῶν κοινῶν τελῶν,	ὅσα	βασιλευομένης τῆς πόλεως ἐτέλουν, καὶ
[5, 71]	ἅπαντα δὲ ταῦτα καὶ τἆλλα	ὅσα	δεῖ προσεῖναι στρατηλάταις ἀγαθοῖς ἄρχειν
[5, 31]	κατέσχον· εἰ δὲ μή γ´	ὅσα	δυνατὰ ἀγρῶν τε καὶ οἰκιῶν
[5, 71]	παρόντι ἐδέοντο. ἅπαντα δ´ ὁρῶντες	ὅσα	ἠξίουν περὶ τὸν ἕτερον ὑπάρχοντα
[5, 2]	ψῆφον ἐπιφέρειν καὶ τἆλλα πράττειν,	ὅσα	κατὰ τοὺς προτέρους ἐθισμοὺς ἔπραττον.
[5, 32]	τῶν ὑπάτων πεισθεῖσα πάντα συγχωρεῖν,	ὅσα	ὁ Τυρρηνὸς ἠξίου, κάμνειν τὸν
[5, 60]	τὴν ἐξουσίαν ἐποίησαν ἅπαντα πράττειν,	ὅσα	προῃρεῖτο. γενόμενος δ´ ὁ Λάρκιος
[5, 31]	ἀξιοῦν ἀποδοθῆναι, μάλιστα μὲν ἅπαντα	ὅσα	Ταρκύνιός θ´ ὁ πρεσβύτατος κατέλιπε
[5, 8]	τιμωρίας ἔθη καὶ νόμιμα φυλάττων,	ὅσα	τοῖς κακούργοις ἀπόκειται παθεῖν, ἐν
[5, 41]	καὶ λοχαγοὺς καλέσας καὶ φράσας	ὅσα	τοῦ τ´ αὐτομόλου καὶ τῶν
[5, 16]	δαίμονι Ῥωμαῖοι τὰ πανικὰ καὶ	ὅσα	φάσματα μορφὰς ἄλλοτε ἀλλοίας ἴσχοντα
[5, 23]	ἐδέησεν ἁλῶναι κατὰ κράτος ἀτείχιστος	οὖσα	ἐκ τῶν παρὰ τὸν ποταμὸν
[5, 39]	δυνάμεις. τότε πρῶτον ἡ πόλις	ἀναλαβοῦσα	ἑαυτὴν ἐκ τοῦ Τυρρηνικοῦ πταίσματος
[5, 40]	ὅπλα φέρειν δυναμένους. ἡ δὲ	καταλαβοῦσα	αὐτὸν ἀνάγκη μετενέγκασθαι τὴν οἴκησιν
[5, 5]	ἤδη ψῆφος ἀίδιον κατ´ αὐτῶν	ὁρίζουσα	φυγήν, καὶ θεοὺς ὀμωμόκαμεν ἅπαντες
[5, 54]	~Ἡ δ´ ἐν παντὶ καιρῷ	σώζουσα	τὴν πόλιν καὶ μέχρι τῶν
[5, 52]	ταῦθ´ ἡ βουλὴ τῶν Ῥωμαίων	μαθοῦσα	πρὸς μὲν τὸ κοινὸν τῶν
[5, 48]	καὶ θάπτειν· ἡ μέντοι βουλὴ	μαθοῦσα	ὡς εἶχεν αὐτοῖς τὰ πράγματα
[5, 35]	μετὰ τὴν ἀπαλλαγὴν τῶν Τυρρηνῶν	συνελθοῦσα	ἐψηφίσατο Πορσίνᾳ μὲν πέμψαι θρόνον
[5, 62]	~Ταῦτα προκαλουμένων τῶν πρεσβευτῶν οὐκ	ἀξιοῦσα	δίκην ὑποσχεῖν Ἀρικηνοῖς ἡ βουλή,
[5, 29]	τίς ἔσται σοι πρὸς ἅπαντας	ἀρκοῦσα	φυλακή. ~Ὡς δὲ ταῦτ´ ἤκουσεν
[5, 70]	βεβαιοῦντα τὴν ἐλευθερίαν αὐτοῖς νόμον	ἀνελοῦσα	ἔλαθεν. ἦν δὲ τὸ προβούλευμα
[5, 62]	οὐδὲ μέχρι τούτων κριτὰς ἔσεσθαι	ὑπολαμβάνουσα	τοὺς ἐχθρούς, ἀλλὰ προσθήσειν ἔτι
[5, 75]	σὺν τοῖς πρεσβυτέροις ἐντὸς τείχους	μένουσα.	~Ὡς δ´ ἦν αὐτῷ πάντα
[5, 54]	μέχρι τῶν κατ´ ἐμὲ χρόνων	παραμένουσα	θεία πρόνοια διεκάλυψεν αὐτῶν τὰ
[5, 16]	πλείους εἶναι τοὺς τῶν πολεμίων	ἀποφαίνουσα	νεκρούς. ταύτῃ λέγουσι τῇ φωνῇ
[5, 20]	Ῥωμαίων ἀπεστάλη στρατιά, διὰ φυλακῆς	ἕξουσα	τὸ φρούριον ἐπὶ ταῖς Λατίνων
[5, 62]	ὠρρώδει τῶν πολεμίων· καὶ πολλαχῇ	διαπέμπουσα	πρέσβεις παρεκάλει τὰς πλησιοχώρους πόλεις
[5, 6]	βουλὴ καὶ ἐφ´ ἡμέρας συχνὰς	σκοποῦσα,	ἐπεὶ συμφορώτερα μὲν ὁ Βροῦτος
[5, 70]	δὴ καταστάσει τῶν κοινῶν ὑπαρχόντων	σκοποῦσα	ἡ βουλή, δι´ οὗ μάλιστα
[5, 46]	σὺν τῷ φιλοπόνῳ πολλὴ αὐτοῖς	παροῦσα	παντὸς ἐπήγετο δεινοῦ καταφρονεῖν. πρῶτος
[5, 36]	κατὰ τὴν ἐπιχώριον διάλεκτον {ἡ	φέρουσα	δίοδος ἀπὸ τῆς ἀγορᾶς ἐπὶ
[5, 6]	λεγόντων καὶ πολλῶν συναγορευόντων ἀμφοτέροις	ἀποροῦσα,	ὅ τι χρὴ πράττειν, ἡ
[5, 40]	μέχρις ἐμοῦ διέμεινε τὸ αὐτὸ	φυλάττουσα	ὄνομα. ~Ἐπεὶ δὲ παρεσκεύαστο ἅπαντα
[5, 69]	βουλῆς ἐλπὶς φανερὸν οὐδὲ βέβαιον	ἔχουσα	οὐδέν· ἀλλὰ δυεῖν θάτερον αὐτὴν
[5, 38]	τοῦ ῥεύματος οὐδ´ αὐτὴ πολὺν	ἀπέχουσα	τόπον ἐπὶ γεωλόφου τινὸς ἠρέμα
[5, 69]	τοιούτων δέ τινων λεχθέντων ἡ	νικῶσα	ἦν γνώμη, μηθὲν ἐν τῷ
[5, 43]	πολὺς ἐγένετο μετὰ τὴν ἅλωσιν·	ἀποχρῶσα	γὰρ ἐφάνη ζημία τοῖς ὑπάτοις
[5, 69]	θητικοῦ πλήθους, οἷς οὐκ ἐφαίνετο	ἀποχρῶσα	εἶναι βοήθεια ἡ παρὰ τῆς
[5, 6]	δικαιότερα δ´ ὁ Κολλατῖνος παρῄνει,	τελευτῶσα	διέγνω τὸν δῆμον ποιῆσαι τοῦ
[5, 74]	Ἑλλὰς ἐβασιλεύετο, πλὴν οὐχ ὥσπερ	τὰ	βάρβαρα ἔθνη δεσποτικῶς, ἀλλὰ κατὰ
[5, 74]	πρᾶγμα οἱ πολλοὶ κατέλυσαν μὲν	τὰ	βασιλικὰ πολιτεύματα, νόμους δὲ καταστησάμενοι
[5, 68]	μηδ´ ἐν ᾧ προσῆκε καιρῷ	τὰ	βέλτιστα καὶ τῷ κοινῷ συμφέροντα
[5, 54]	παραμένουσα θεία πρόνοια διεκάλυψεν αὐτῶν	τὰ	βουλεύματα μηνύσεως θατέρῳ τῶν ὑπάτων
[5, 54]	ὁδὸν καί, εἰ μὴ μεταθήσονται	τὰ	βουλεύματα, τὸν αἴσχιστον ἀπολοῦνται τρόπον,
[5, 49]	ἐπεκράτει, τὰς πύλας ἐκκόψας καὶ	τὰ	βραχύτατα τῶν ἐρυμάτων κλίμαξι καταλαβόμενος
[5, 73]	ἄλλοις, ὡς ἂν αὐτῷ δοκῇ·	τὰ	γὰρ ἐπιτάγματα καὶ τὰς διαγραφὰς
[5, 2]	μὲν οὖν πολλοῖς καθ´ ἡδονὴν	τὰ	γινόμενα ὑπ´ αὐτῶν ἦν ἐκ
[5, 47]	τῇ φορήσει παρὰ τὸν ἕτερον,	τὰ	δ´ ἄλλα πάντα ταὐτὰ ἔχει.
[5, 70]	ἑξάμηνον αὖθις ἄρχειν τοὺς ὑπάτους.	τὰ	δ´ ἀναγκάσαντα αὐτὴν ἐπὶ τῷ
[5, 53]	τὰ μὲν ἤδη διδόντες αὐτοῖς,	τὰ	δ´, εἰ κατέλθοιεν οἱ βασιλεῖς,
[5, 11]	τῶν καθ´ ἑαυτοῦ διαβολῶν ἀπολογούμενος,	τὰ	δ´ ὑπὲρ τῶν ἀδελφιδῶν δεόμενος
[5, 9]	περὶ οὐδενὸς ἔτι ἑτέρου ἐνοχλήσοντι,	τὰ	δὲ διδάσκων, ὅτι συνταραχθῆναι κίνδυνος
[5, 22]	ἔτει Μαμιλίῳ καὶ Λατίνοις συνοισόμενοι·	τὰ	δὲ μέσα τῶν κεράτων οἱ
[5, 8]	συλλαβὼν καθίστησιν ἐπὶ τοὺς ὑπάτους.	~Τὰ	δὲ μετὰ ταῦτα ἔργα θατέρου
[5, 9]	εἰς ταύτην ἐμπεσόντων τὴν φρενοβλάβειαν,	τὰ	δὲ παρακαλῶν ἑαυτῷ χαρίσασθαι τὰς
[5, 65]	ἔργα παρακληθέντες, βίων μὲν σπανίζοντες,	τὰ	δὲ σώματα καὶ τὰς ψυχάς,
[5, 31]	καθόδου Ταρκυνίων μηδένα ποιεῖσθαι λόγον,	τὰ	δὲ χρήματα αὐτοῖς ἀξιοῦν ἀποδοθῆναι,
[5, 32]	δὲ τὰ παρόντα ἠναγκάζοντο καὶ	τὰ	δεδομένα δέχεσθαι. ἀφικομένων δ´ εἰς
[5, 54]	διηγείροντο καὶ οὐδὲ καθεύδειν διὰ	τὰ	δείματα ταῦτ´ ἐδύναντο. κατ´ ἀρχὰς
[5, 27]	Ῥωμαίων τὰς ἐπιταγάς, ἀλλὰ πάντα	τὰ	δεινὰ ὑπομένειν βουλομένων, καταμαθὼν ὁ
[5, 41]	τε καὶ καρτερίαν ἀνθρώπων ἅπαντα	τὰ	δεινὰ ὑπομένειν ἑτοίμων νύκτωρ ἐπιχειρεῖν
[5, 59]	ἐπὶ ταῖς ἐκεῖθεν ἐλπίσι πάντα	τὰ	δεινὰ ὑπομένοντες. ἦν δ´ ὑπὲρ
[5, 32]	Ῥωμαίοις, ὅταν ἀμφοτέρων ἀκούσῃ κρῖναι	τὰ	δίκαια μήτε χάριτι μήτ´ ἔχθρᾳ
[5, 66]	ἰσχὺν ἐχόντων αἱ πόλεις ἀπόλλυνται	τὰ	δίκαια ποιεῖν ἀναγκαζομένων, ἀλλ´ ὑπὸ
[5, 6]	πολλὰ τὴν πόλιν ἐπαινέσαντες, ὅτι	τὰ	δίκαια πρὸ τῶν συμφερόντων εἵλοντο,
[5, 73]	κελεύειν, ὅτι θέλοι, καὶ τάττειν	τὰ	δίκαιά τε καὶ τὰ καλὰ
[5, 62]	παρ´ αὐτῶν ὡς φίλων ἀπαιτεῖν	τὰ	δίκαια. Τυρρηνοὶ δ´ ἀμφοτέροις ἐμποδὼν
[5, 69]	ἄλλας ἀμφισβητήσεις πάσας, καὶ μήτε	τὰ	δικαστήρια καθίζειν μήτε τὰς ἀρχὰς
[5, 57]	διηρώτησαν τοὺς συνέδρους, καὶ γραψάμενοι	τὰ	δόξαντα αὐτοῖς ἧκον αὖθις ἐπὶ
[5, 7]	τῆς καταγωγῆς τῶν τυράννων καὶ	τὰ	δόξαντα εἰς ἐπιστολὰς κατεχώριζον αὐτογράφους,
[5, 70]	οἱ δημοτικοὶ ψηφίζονται κύρια εἶναι	τὰ	δόξαντα τῇ βουλῇ· ἦν δ´
[5, 57]	δὲ συνεληλυθότος ὄχλου κύρια ποιήσαντος	τὰ	δόξαντα τῇ βουλῇ, μεταστῆναι κελεύσαντες
[5, 40]	πολίτας οὐκ εἴα κύρια εἶναι	τὰ	δόξαντα τοῖς ἄλλοις ἡγεῖσθαι. ταύτην
[5, 54]	τότε εἰσαγαγὼν εἰς τὸ βουλευτήριον	τὰ	δόξαντα τοῖς συνέδροις ἀποκρίνεται πρὸς
[5, 5]	ὑμᾶς μετενέγκας. ἀπόχρη γὰρ αὐτῷ	τὰ	ἑαυτοῦ κομισαμένῳ ζῆν ἑτέρωθί που
[5, 11]	οἴκησιν ἑτέρωσέ ποί ποτε πάντα	τὰ	ἑαυτοῦ λαβόντα, ἕως ἂν ἐν
[5, 66]	δεομένοις ἀφορμῆς οὐδένα τῶν εὐπόρων	τὰ	ἑαυτοῦ χρήματα προήσεσθαι· ἐκ δὲ
[5, 76]	φρονίμων στρατηγῶν ἐστιν, οὐ μόνον	τὰ	ἑαυτῶν πράγματα ποιεῖν ἰσχυρά, ἀλλὰ
[5, 59]	πόλεμον ἐξηρτυμένην στρατιὰν ἄγων καὶ	τὰ	εἰς πολιορκίαν ἐπιτήδεια παρασκευασάμενος ᾤχετο.
[5, 48]	φανεῖσα ἀπορία. οὐδὲ γὰρ αὐτὰ	τὰ	εἰς τὴν ἐκκομιδὴν τοῦ σώματος
[5, 76]	~Ὡς δ´ ἦν αὐτῷ πάντα	τὰ	εἰς τὸν πόλεμον ἐπιτήδεια εὐτρεπῆ,
[5, 63]	πολλῶν ἀγώνων περιῆν. ~Παρασκευαζόμενοι δὲ	τὰ	εἰς τὸν πόλεμον ἐπιτήδεια καὶ
[5, 58]	σῖτος καὶ ὅπλα καὶ τἆλλα	τὰ	εἰς τὸν πόλεμον ἐπιτήδεια. οἷς
[5, 22]	τῶν Ῥωμαίων ὕπατοι πρῶτον μὲν	τὰ	ἐκ τῶν ἀγρῶν χρήματά τε
[5, 45]	ὄχλον τήν τε πόλιν καὶ	τὰ	ἐπὶ τῆς χώρας ἐρύματα φυλάττειν.
[5, 54]	ὑποσχόμενος εὖ ποιήσειν, ἐὰν καὶ	τὰ	ἔργα ὅμοια τοῖς λόγοις ἐπιδείξωνται,
[5, 63]	τὴν αὐτὴν ἁπάντων προθυμίαν εἰς	τὰ	ἔργα παρεχομένων. οἱ γὰρ ἐνδεεῖς
[5, 64]	ἀγωνιζομένοις ἴσαι φιλοῦσιν ἐμφύεσθαι πρὸς	τὰ	ἔργα φιλοτιμίαι, τοῖς δὲ μηδὲν
[5, 35]	ἄρτι γὰρ τῶν ἀνθρώπων καταλιπόντων	τὰ	ἐρύματα καὶ συνιόντων εἰς τοὺς
[5, 51]	ὑπάτων εὐθὺς ἐκλείοντο, καὶ πάντα	τὰ	ἐρύματα τῆς πόλεως ὑπὸ τῶν
[5, 46]	καὶ συνεισπεσόντες ἀμφότερα λαμβάνουσιν αὐτῶν	τὰ	ἐρύματα. τοῦ δὲ μὴ πανσυδὶ
[5, 68]	κομιδῇ λήψονται, κακῶν δὲ κινδυνεύσουσι	τὰ	ἔσχατα παθεῖν. μακρῷ γὰρ αὐτοῖς
[5, 57]	ἦν ὅσιον ὑπὸ τῶν ἐξηγουμένων	τὰ	θεῖα κατὰ τὸν ἐπιχώριον νόμον
[5, 1]	ἕξειν ἑτέρου πλὴν τῶν περὶ	τὰ	θεῖα σεβασμῶν τὴν προστασίαν, ἁπάσης
[5, 66]	τοὺς σφετεριζομένους τἀλλότρια τῶν φυλαττόντων	τὰ	ἴδια. ταῦτα δ´ εἶναι τὰ
[5, 75]	σπουδήν· ἀλλ´ ὑπὲρ τῆς ἅπασι	τὰ	καλὰ καὶ δίκαια ὁριζούσης πόλεως
[5, 73]	τάττειν τὰ δίκαιά τε καὶ	τὰ	καλὰ τοῖς ἄλλοις, ὡς ἂν
[5, 35]	εἰς συντέλειαν ἐξειργάσθη, περὶ οὗ	τὰ	κατὰ μέρος ἐν τῷ πρὸ
[5, 6]	τἀληθὲς εἶχε ταράττοντες καὶ σκευωρούμενοι	τὰ	κατὰ τὴν πόλιν, ὡς ὁ
[5, 51]	ἐκείνην μὲν τὴν ἡμέραν εἰς	τὰ	κατηγορήματα καὶ τὰς ἀπολογίας ἀναλώσαντες
[5, 45]	Ῥώμην αἱρήσοντες αὐτῶν μὴ βουλομένων	τὰ	κελευόμενα ποιεῖν, Ταρκυνίοις τε διδόναι
[5, 70]	δ´ αὐτοῦ κατὰ πολλὴν ἀνάγκην	τὰ	κελευόμενα ποιήσειν ἅπαντας. ἵνα δὲ
[5, 45]	φιλίας· ἐὰν δὲ μὴ ποιῶσι	τὰ	κελευόμενα προσδέχεσθαι τὸν πόλεμον ἥξοντα
[5, 71]	γενόμενος προστάτης καὶ πάντα ἀνατρέψῃ	τὰ	κοινά. αἰδουμένων δ´ ἁπάντων, ἃ
[5, 72]	ἀνδρῶν κρατίστων εἰς τόδε χρόνου	τὰ	κοινὰ διοικούντων, ὧν οὐκ ἂν
[5, 11]	ἕως ἂν ἐν ἀσφαλεῖ γένηται	τὰ	κοινά, ἐπειδὴ τοῦτο δοκεῖ τῷ
[5, 65]	ἡγεμονίας, ὅτε κατεῖχον οἱ βασιλεῖς	τὰ	κοινά, μεγάλην δὲ προθυμίαν εἰς
[5, 75]	ἅπασι τοῖς πολιτεύεσθαί τε καὶ	τὰ	κοινὰ πράττειν βουλομένοις. οὐ γὰρ
[5, 6]	ἀδελφοὶ τῆς Βρούτου γυναικός, ἱκανοὶ	τὰ	κοινὰ πράττειν, καὶ Κολλατίνου θατέρου
[5, 64]	ὃ πάντας ὀρρωδεῖν χρὴ τοὺς	τὰ	κοινὰ σώζεσθαι βουλομένους, ἀλλὰ κἀκεῖνον
[5, 67]	λέγων ὁποῖ´ ἄττ´ ἂν ᾖ	τὰ	κοινὰ τῶν πόλεων ἐπιτηδεύματα, τοιούτους
[5, 40]	πρὸς τὸν ἄνδρα τῆς εἰς	τὰ	κοινὰ φιλοτιμίας, εἰς δίκην αὐτὸν
[5, 12]	δὲ Βροῦτος ἐπαινέσας αὐτὸν ὡς	τὰ	κράτιστα καὶ συμφορώτατα ἑαυτῷ τε
[5, 30]	Ταρκυνίῳ φυγάδων. Καὶ ὁ βασιλεὺς	τὰ	κράτιστα μὲν ἔφησεν αὐτὸν λέγειν,
[5, 68]	καὶ παρέξειν σφᾶς αὐτοὺς τοῖς	τὰ	κράτιστα περὶ τοῦ κοινοῦ βουλεύουσιν
[5, 53]	καὶ ὑπὸ δανείων ἠναγκασμένον μηκέτι	τὰ	κράτιστα τῷ κοινῷ φρονεῖν· οὐ
[5, 74]	τε καιροὶ πολλὰ νεοχμοῦντες οὐ	τὰ	κράτιστα τῶν πολιτευμάτων, ἀλλὰ τὰ
[5, 11]	τῆς πατρίδος ἐκβαλεῖν, μεθ´ οὗ	τὰ	κράτιστα ὑπὲρ τῆς πόλεως ἐβούλευσεν·
[5, 8]	ἦν τὴν γνώμην καὶ βέβαιος	τὰ	κριθέντα διατηρεῖν καὶ τῶν ἐπιταραττόντων
[5, 54]	δείσαντες μὴ φθάσωσιν αὐτοὺς ἕτεροι	τὰ	κρυπτὰ εἰς φῶς ἐξενέγκαντες, αὐτοὶ
[5, 50]	πόλεως πρεσβευτὴς πρὸς τὰς ἀποστελλούσας	τὰ	λῃστήρια πόλεις δεησόμενος αὐτῶν τοὺς
[5, 65]	πλείονα παρέξεσθαι σπουδὴν ἔμελλον εἰς	τὰ	λοιπὰ ἔργα παρακληθέντες, βίων μὲν
[5, 24]	σημείοις τισὶν ἢ φωνῇ γεγωνοτέρᾳ·	τὰ	λοιπὰ λέγων ἑαυτῷ μελήσειν. ταῦτ´
[5, 25]	Ῥωμαίων ἐγένετο, ἄχρηστος δ´ εἰς	τὰ	λοιπὰ πράγματα τῆς πόλεως διὰ
[5, 76]	ἁπάντων κακίστους ἡγούμενος καὶ πλεῖστα	τὰ	λυπηρὰ ἔχοντας, οὓς πρὸς συγγενεῖς
[5, 17]	Μαραθῶνα ἔργων. ὑστερεῖ δὲ καὶ	τὰ	Μαραθώνια τῆς Βρούτου ταφῆς, εἰ
[5, 9]	σκαιὸς εἶ καὶ πικρὸς ἐγὼ	τὰ	μειράκια ἀφαιροῦμαι τῆς αὐτῆς ἐξουσίας
[5, 32]	γένηται δικαίοις. ὁ δὲ δῆμος	τὰ	μὲν ἄλλα τοῦ προβουλεύματος ἐψηφίσατο
[5, 9]	ἐξέτεινεν ὑπὲρ τῶν μειρακίων δεήσεις·	τὰ	μὲν ἀπολογούμενος ὡς διὰ νεότητος
[5, 19]	διάλεκτον βούλεται δηλοῦν δημοκηδῆ. καὶ	τὰ	μὲν ἐν ἐκείνῳ τῷ ἐνιαυτῷ
[5, 53]	τοῖς ἀπόροις καὶ θρασυτάτοις, καὶ	τὰ	μὲν ἤδη διδόντες αὐτοῖς, τὰ
[5, 32]	Πορσίναν ἀποστεῖλαι, οἵτινες ἀξιώσουσιν αὐτὸν	τὰ	μὲν ὅμηρα καὶ τὴν χώραν
[5, 48]	Ῥωμαίων κατὰ πᾶσαν ἀρετὴν νομισθείς.	τὰ	μὲν οὖν ἄλλα τοῦ ἀνδρὸς
[5, 11]	αὐτὸν παρ´ ἕκαστα ἀποκαλῶν καὶ	τὰ	μὲν ὑπὲρ τῶν καθ´ ἑαυτοῦ
[5, 75]	καὶ φλυαρίαν φανῆναι τὴν περὶ	τὰ	μικρὰ καὶ φαῦλα ἡμῶν σπουδήν·
[5, 65]	τῇ πόλει γενέσθαι; διεξελθὼν δὲ	τὰ	ξενικὰ παραδείγματα τελευταῖον τὸν ἐκ
[5, 31]	πολέμου καὶ ἀπαλλάττεσθαι ποθοῦντες ἐπὶ	τὰ	οἰκεῖα. δόξας μὲν οὖν ἅπασι
[5, 39]	πολλοὺς ἐρρύσατο καὶ διέσωσεν ἐπὶ	τὰ	οἰκεῖα. τῆς δὲ παρεμβολῆς αὐτῶν
[5, 34]	τὴν εἰς τοὺς πρέσβεις καὶ	τὰ	ὅμηρα παρανομίαν ἀμφοτέρων διαμαρτόντες ἀπῆλθον
[5, 34]	ὁ δὲ τῶν Τυρρηνῶν βασιλεὺς	τὰ	ὅμηρα τῶν Ῥωμαίων ἐπὶ τὸ
[5, 67]	ταῖς ἑαυτῶν γνώμαις ἐκ τῶν	τὰ	ὅμοια βουλομένων. ἀπληρώτους δὲ καὶ
[5, 67]	χρεοκοπίαν μὴ θελήσωσιν ὑπὲρ αὐτῆς	τὰ	ὅπλα ἀναλαβεῖν, ὀλίγους τινὰς εἶναι
[5, 47]	ζώντων ῥιπτούντων ἐν τῇ φυγῇ	τὰ	ὅπλα· ἄνδρας τ´ αἰχμαλώτους ἄγοντες,
[5, 60]	μὲν αἰτοῦσι τὰς ἀνοχὰς ἐκέλευσε	τὰ	ὅπλα ἀποθεμένοις καὶ τὰς πύλας
[5, 64]	ἐξαπατηθεὶς κατὰ τῶν πατρικίων ἄρηται	τὰ	ὅπλα καὶ συγκαταγάγῃ Ταρκύνιον ἐπὶ
[5, 57]	τῶν ὑπὲρ τῆς πόλεως ἀνειληφότων	τὰ	ὅπλα καὶ τὰ περὶ τὴν
[5, 60]	ἀλλ´ ἀποθέσθαι τοὺς ἀνθρώπους κελεύσας	τὰ	ὅπλα καὶ φρουρὰν ἐπὶ τὴν
[5, 63]	σφόδρα ὄντες οὐχ ὑπήκουον ἐπὶ	τὰ	ὅπλα καλούμενοι οὐδ´ ἐβούλοντο κοινωνεῖν
[5, 44]	ἔρημον. θέμενοι δὲ πλησίον αὐτῶν	τὰ	ὅπλα· νὺξ γὰρ ἤδη κατελάμβανε·
[5, 56]	τείχους ἐν ὀρεινῷ τόπῳ θέσθαι	τὰ	ὅπλα. ~Παρασκευασάμενος δὲ ταῦτα τοῖς
[5, 61]	ἀποσπευδόντων τὸν πόλεμον κατηγορίαν οἱ	τὰ	ὅπλα πείθοντες αὐτοὺς ἀναλαβεῖν, μάλιστα
[5, 68]	συνθήκας ὁποίας δήποτε ἀξιοῦντας ἀναλαμβάνειν	τὰ	ὅπλα περὶ τῆς πατρίδος, ὡς
[5, 55]	δεδοικώς, μή τινες ἀπονοηθέντες ἐπὶ	τὰ	ὅπλα τὴν ὁρμὴν λάβωσι, καὶ
[5, 42]	πολεμίων καρτερὰ ὁμόσε χωροῦντα, ῥίψαντες	τὰ	ὅπλα τρέπονται πρὸς φυγήν. οἱ
[5, 52]	πόλεις καὶ μὴ προχείρως ἐπὶ	τὰ	ὅπλα χωρεῖν· καὶ ἦσαν οὗτοι
[5, 37]	οἱ Ῥωμαῖοι πρεσβείαν πρὶν ἐπὶ	τὰ	ὅπλα χωρῆσαι δίκας ᾔτουν καὶ
[5, 43]	προχείρως ἔτι τοὺς ἑαλωκότας ἐπὶ	τὰ	ὅπλα χωρῆσαι φυλακὴ γενήσεσθαι μετρία
[5, 67]	κατὰ τὸν λογισμόν, ἀλλὰ κατὰ	τὰ	πάθη ζῶσιν. ἐὰν δ´ ἄρχεσθαί
[5, 16]	γὰρ ἀνατιθέασι τῷ δαίμονι Ῥωμαῖοι	τὰ	πανικὰ καὶ ὅσα φάσματα μορφὰς
[5, 56]	τὰς διανοίας τῶν πραξάντων καὶ	τὰ	παρὰ τοῦ δαιμονίου συγκυρήσαντα, καὶ
[5, 59]	ἐχώρουν. οὐ μὴν παντάπασί γε	τὰ	παρὰ τῶν Λατίνων ἀπεγνώκεσαν οἱ
[5, 8]	πελέκεσιν ἀποκοπῆναι. ὑπὲρ ἅπαντα δὲ	τὰ	παράδοξα καὶ θαυμαστὰ τοῦ ἀνδρὸς
[5, 26]	ἀναγκαίων σπάνις ἐγένετο μυριάσι πολλαῖς	τὰ	παρασκευασθέντα οὐ πολλὰ ὄντα δαπανώσαις.
[5, 32]	ἀρχὴν ὑπ´ ἐκείνου, στέργειν δὲ	τὰ	παρόντα ἠναγκάζοντο καὶ τὰ δεδομένα
[5, 8]	ἐψηφισμένην ἐκπληρῶσαι μοῖραν· ἀλλὰ πάντα	τὰ	περὶ τὰς τιμωρίας ἔθη καὶ
[5, 57]	πόλεως ἀνειληφότων τὰ ὅπλα καὶ	τὰ	περὶ τὴν ἀγορὰν ὑπὸ τῶν
[5, 34]	διαπρεπέσι. μετὰ δὲ τὴν ἐκκλησίαν	τὰ	περὶ τῆς εἰρήνης καὶ φιλίας
[5, 6]	πατρὸς οὐκέτι περιόντος αὐτοῖς καὶ	τὰ	περὶ τῆς καθόδου τῶν τυράννων
[5, 26]	ἐπειδὴ κοινῇ συνέθεντο πρὸς ἀμφοτέρους	τὰ	περὶ τῆς φιλίας ὅρκια· ἐκ
[5, 8]	ἅπαντες ἀπὸ τῶν ἰδίων παθῶν	τὰ	περὶ τῶν ἄλλων λεγόμενα κρίνειν
[5, 58]	πολιορκίᾳ τὸ τεῖχος ἑλεῖν ἀπεχαράκου	τὰ	πέριξ καὶ ἀπετάφρευεν ὡς λιμῷ
[5, 74]	οὐθὲν ἂν εἴη τάχα προὔργου	τὰ	πλείω γράφειν. ~Ὃν δὲ τρόπον
[5, 5]	τήνδε πόλιν παύσασθε, ἄνδρες Τυρρηνοί,	τὰ	πλείω λέγοντες. ἐπῆκται γὰρ ἤδη
[5, 24]	ἐπιστεῖλαι δὲ τοῖς ἀνδράσιν, ὅταν	τὰ	πλείω τῆς γεφύρας λυθῇ καὶ
[5, 15]	καὶ θωράκων, ὁ μὲν εἰς	τὰ	πλευρὰ βάψας τὴν αἰχμήν, ὁ
[5, 44]	δεινόν, πρὶν εἰς τὰ φρούρια	τὰ	πλησίον ἑκάστους καταφυγεῖν, ἀλλὰ καὶ
[5, 22]	μετάγειν τοῖς γεωργοῖς ἐκέλευσαν εἰς	τὰ	πλησίον ὄρη φρούρια κατασκευάσαντες ἐπὶ
[5, 44]	καὶ ὑπὸ τοῦ δρόμου συγκεκομμένοις	τὰ	πνεύματα πολλοὶ καὶ σὺν κόσμῳ
[5, 66]	τὰ ἴδια. ταῦτα δ´ εἶναι	τὰ	ποιοῦντα διχοστασίας ἐν ταῖς πόλεσι
[5, 13]	ἐκέκτηντο δημεύσεις. ταῦτα τῶν ἀνδρῶν	τὰ	πολιτεύματα τοὺς μὲν ἀπολαύσαντας ἐκ
[5, 13]	ἐχθρῶν ἑταιρίας ἐμείωσαν. ἦν δὲ	τὰ	πολιτεύματα τῶν ἀνδρῶν τοιάδε· πρῶτον
[5, 66]	ἀλλ´ ὑπὸ τῶν εὐπόρων καὶ	τὰ	πολιτικὰ πράττειν δυναμένων, ὅταν ὑπὸ
[5, 59]	Σικελόν. τούτων ὁ μὲν Κλοίλιος	τὰ	πολιτικὰ πράττειν ἐτάχθη ὑπὸ τῆς
[5, 74]	χρωμένων, ταῖς δ´ ἑαυτῶν γνώμαις	τὰ	πολλὰ διοικούντων, δυσχεράναντες ὅλον τὸ
[5, 6]	ἡλικίαν, παρ´ οἷς αἱ σύνοδοι	τὰ	πολλὰ ἐγίνοντο πατρὸς οὐκέτι περιόντος
[5, 48]	ἀρχῇ γὰρ τοῦ λόγου τοῦδε	τὰ	πολλὰ εἴρηται· ὃ δ´ ἁπάντων
[5, 48]	βουλὴ μαθοῦσα ὡς εἶχεν αὐτοῖς	τὰ	πράγματα {ἀπόρως} ἐκ τῶν δημοσίων
[5, 71]	αὐτοῖς δραστηρίου τ´ ἀνδρὸς εἰς	τὰ	πράγματα δεῖν καὶ πολλὴν τῶν
[5, 70]	τὴν ἰσοτύραννον ἀρχὴν ἔκρινεν ἐπὶ	τὰ	πράγματα παραγαγεῖν, ἣ πάντας ἔμελλεν
[5, 40]	ῥοπήν τ´ οὐ μικρὰν εἰς	τὰ	πράγματα παρέσχε καὶ τοῦ κατορθωθῆναι
[5, 64]	βοηθείᾳ ταύτῃ τὸν δῆμον εἰς	τὰ	πράγματα προοικειωσαμένους παρῄνει, οὔτε πρώτους
[5, 10]	μὲν, ἐν οἷς ἐγένετο κινδύνοις	τὰ	πράγματα τῆς πόλεως, ἔπειτα πῶς
[5, 68]	τῶν ἄλλων ἕκαστος, παραλαμβάνειν ἐπὶ	τὰ	πράγματα· τοὺς δὲ κατὰ συνθήκας
[5, 77]	νομίμους ἀρχὰς καὶ πάντα ποιῆσαι	τὰ	πράγματα ὑφ´ ἑνί. καὶ εἰ
[5, 74]	τὰ κράτιστα τῶν πολιτευμάτων, ἀλλὰ	τὰ	πρεπωδέστατα ταῖς καταλαμβανούσαις αὐτοὺς συντυχίαις
[5, 26]	ἐπὶ θάτερα μέρη τοῦ ποταμοῦ	τὰ	πρὸς τὴν Ῥώμην φέροντα ἐν
[5, 41]	εἶναι ἔμελλεν, ἐπειδὴ πάντα ἐγένετο	τὰ	πρὸς τὸν ἀγῶνα εὐτρεπῆ, μετὰ
[5, 14]	τε καὶ ἡγεμόσι τεταγμένας καὶ	τὰ	πρὸς τὸν πόλεμον ἀσκούσας πυνθανόμενοι
[5, 14]	φρονεῖν. ~Διαπραξάμενοι δὲ ταῦτα καὶ	τὰ	πρὸς τὸν πόλεμον εὐτρεπισάμενοι τέως
[5, 36]	ὑπὸ τραυμάτων ἀδύνατοι ὄντες {ἐπὶ	τὰ}	προσωτέρω χωρεῖν. οὓς ἐκ τῶν
[5, 5]	Παρὰ δόξαν μὲν ἡμῖν ἀπήντηται	τὰ	πρῶτα· πρεσβευσάμενοι γὰρ ὑπὲρ ἀνδρὸς
[5, 7]	οὖν καὶ ἄλλων ἔδοξέ μοι	τὰ	Ῥωμαίων πράγματα προνοίᾳ θεῶν εἰς
[5, 18]	καταλιπὼν οὔτε θήλειαν, ὡς οἱ	τὰ	Ῥωμαίων σαφέστατα ἐξητακότες γράφουσι, τεκμήρια
[5, 8]	γνωρίσας καὶ μετὰ τὸ λῦσαι	τὰ	σημεῖα τοῖς χειρογράφοις, ἀναγνωσθῆναι πρῶτον
[5, 47]	ἑαυτῶν νεκροὺς οἱ ὕπατοι καὶ	τὰ	σκῦλα συλλέξαντες· ἑάλω δέ τινα
[5, 17]	τε καὶ θυσίας ἐπιτελοῖεν, καὶ	τὰ	σκῦλα τοῖς θεοῖς ἀναθείς, ἐκείνην
[5, 15]	καὶ οἱ ἵπποι αὐτῶν ἐμπλέξαντες	τὰ	στήθη τῇ ῥύμῃ τῆς φορᾶς
[5, 22]	ἐτέλουν, καὶ ἀνεισφόρους τῶν εἰς	τὰ	στρατιωτικὰ καὶ τοὺς πολέμους ἀναλισκομένων
[5, 56]	μάθησιν, ἵνα παραδείγμασιν ἔχοιεν πρὸς	τὰ	συμβαίνοντα χρῆσθαι. ἦν δ´ ὁ
[5, 69]	δημόσιον ὑπὲρ τῶν ἀδυνάτων διαλῦσαι	τὰ	συμβόλαια συνεβούλευον, ἵνα ἥ τε
[5, 46]	ῥᾷον γὰρ οἱ φεύγοντες ἐπὶ	τὰ	σφέτερα ἐσώζοντο δι´ ἐμπειρίαν τῶν
[5, 44]	ἔτι διατρίψαντες χρόνον ἀπῄεσαν ἐπὶ	τὰ	σφέτερα σὺν αὐχήματι μεγάλῳ βοσκημάτων
[5, 69]	μελλόντων ἀφαιρεθήσεσθαι τὴν ἐλευθερίαν ῥύσασθαι	τὰ	σώματα, ἐκ τῶν αἰχμαλώτων ἕτερα
[5, 65]	ποιοῦσιν αἰτοῦντες μὲν παρ´ ἐκείνων	τὰ	σώματα, μὴ χαριζόμενοι δ´ αὐτοῖς
[5, 22]	κέρδος ἡγούμενοι τοῖς κοινοῖς, εἰ	τὰ	σώματα μόνον αὐτῶν ἕξουσι προκινδυνεύοντα
[5, 69]	ποιοῦντες ἀγώγιμα τοῖς δανεισταῖς, οὐ	τὰ	σώματα· οἱ δὲ τὸ δημόσιον
[5, 8]	ἐν ἀγορᾷ πάντων ὁρώντων αἰκισθέντας	τὰ	σώματα πληγαῖς, αὐτὸς ἅπασι τοῖς
[5, 33]	ὧν Ταρκύνιον ἀφείλοντο Ῥωμαῖοι χρημάτων	τὰ	σώματα ταῦτα, καὶ τῆς δίκης
[5, 5]	τυράννων ἠδίκει τὴν πόλιν, ἀλλὰ	τὰ	σώματα, φυλάττεσθαί τ´ αὐτοὺς ἀξιῶν
[5, 62]	ἀναισχυντίας, ὅτι συνειδότες ἑαυτοῖς, ὅτι	τά	τ´ ἄλλα ἠδικηκότες ἦσαν αὐτοὺς
[5, 22]	τὸν πόλεμον παρασκευὰς ἐνταῦθ´ ἀπέθεντο·	τά	τ´ ἐντὸς τείχους ἐπὶ τὸ
[5, 44]	ἦν πολλὴ καὶ δρόμος ἐπὶ	τὰ	τείχη καὶ δέος ἁπάντων, μὴ
[5, 32]	πατρίδος ὁμηρεῦσαι, τῶν ὑπάτων πρώτων	τὰ	τέκνα ἐπιδόντων, Μάρκου μὲν Ὁρατίου
[5, 68]	τῶν στρατειῶν πολλὰ ὠφεληθέντας, καὶ	τὰ	τελευταῖα ἐκ τῆς δημευθείσης τῶν
[5, 62]	ἄλλα ἠδικηκότες ἦσαν αὐτοὺς καὶ	τὰ	τελευταῖα {ὡς} τῆς χώρας τὴν
[5, 3]	αὐτῷ γένος ἦν. πείσας δὲ	τὰ	τέλη τῶν Ταρκυνιητῶν δωρεαῖς καὶ
[5, 71]	ὃν ὑπολαμβάνει κράτιστα καὶ συμφορώτατα	τὰ	τῆς πόλεως ἐπιτροπεύσειν. μεσοβασιλέων δ´
[5, 13]	μηκέτι τὰ τῶν τυράννων, ἀλλὰ	τὰ	τῆς πόλεως φρονεῖν. ~Διαπραξάμενοι δὲ
[5, 76]	πράγματα ποιεῖν ἰσχυρά, ἀλλὰ καὶ	τὰ	τῶν πολεμίων ἀσθενῆ, καὶ μάλιστα
[5, 46]	πρόσω. ~Ὡς δὲ συνεῖδον ἀμφότεροι	τὰ	τῶν πολεμίων πράγματα, τῷ τε
[5, 60]	οὕτως δ´ ἄρα πολιτικὰ ἦν	τὰ	τῶν τότε ἡγεμόνων ἤθη καὶ
[5, 13]	ἅπαντα γὰρ ἐπιτρέψαντες τῷ δήμῳ	τὰ	τῶν τυράννων ἄγειν τε καὶ
[5, 13]	τιμησαμένους, ἀπαλλαγέντας τοῦ φόβου μηκέτι	τὰ	τῶν τυράννων, ἀλλὰ τὰ τῆς
[5, 53]	οἱ δανείζοντες, ἀλλ´ εἰς δεσμοὺς	τὰ	τῶν ὑποχρέων ἀπῆγον σώματα καὶ
[5, 44]	ἐπέστη τὸ δεινόν, πρὶν εἰς	τὰ	φρούρια τὰ πλησίον ἑκάστους καταφυγεῖν,
[5, 64]	εἰ τοῖς δανεισταῖς ἀγώγιμοι πρὸς	τὰ	χρέα γενησόμεθα καὶ τῇ πόλει
[5, 69]	καὶ τῶν ἤδη κατεχομένων πρὸς	τὰ	χρέα καὶ τῶν μελλόντων ἀφαιρεθήσεσθαι
[5, 68]	βοηθεῖν τοῖς μὴ δυναμένοις διαλῦσαι	τὰ	χρέα παραινοῦντας ἔφη δεῖν ἐξετάζειν,
[5, 63]	τῶν βίων ἦσαν, παρῄνουν ἀφεῖναι	τὰ	χρέα τοῖς πένησι καὶ πρίασθαι
[5, 63]	ἐνδεεῖς βίου καὶ μάλιστα οἱ	τὰ	χρέα τοῖς συμβαλοῦσι διαλῦσαι οὐ
[5, 68]	τινὰς εὖ ποιεῖν, καὶ ὧν	τὰ	χρήματα ἀφαιροῦνται, τούτοις μηδὲ τὰς
[5, 6]	ψήφῳ πλείους γενέσθαι τῶν κατέχειν	τὰ	χρήματα βουλομένων τὰς ἀποδιδόναι κελευούσας.
[5, 65]	σώματα, μὴ χαριζόμενοι δ´ αὐτοῖς	τὰ	χρήματα, καὶ λέγοντες μὲν πρὸς
[5, 40]	τῶν ἄλλων δικασθῆναι πόλεων· ἀναλαβὼν	τὰ	χρήματα καὶ τοὺς φίλους τοῖς
[5, 34]	πόλεως Τυρρηνῶν σφίσι βοηθούντων ἢ	τὰ	χρήματα κομιούμενοι, διὰ τὴν εἰς
[5, 6]	Ταρκυνίῳ μὲν ἐπέστειλαν τοὺς ἀποληψομένους	τὰ	χρήματα πέμπειν, αὐτοὶ δ´ ἐπέμειναν
[5, 69]	χρεῶν τοὺς μηδὲν κεκτημένους ἠξίουν,	τὰ	χρήματα ποιοῦντες ἀγώγιμα τοῖς δανεισταῖς,
[5, 5]	μὲν εἶναι φάσκων, εἰ κομισάμενοι	τὰ	χρήματα πολεμεῖν ἐπιχειρήσουσιν ἔτι πρὸς
[5, 5]	δ´ ὑπάτων Βροῦτος μὲν κατέχειν	τὰ	χρήματα συνεβούλευσε τιμωρίας τε χάριν
[5, 60]	τήν τε πόλιν ἔχειν καὶ	τὰ	χρήματα, τῆς δὲ γῆς αὐτῶν
[5, 49]	νύκτα φέρειν τε καὶ ἄγειν	τὰ	χρήματα τοῖς σφετέροις ἐφῆκε· τῇ
[5, 10]	γ´ ὀλίγαις μὲν ἡμέραις πρότερον	τὰ	χρήματα τοῖς τυράννοις ὑμᾶς ἔπεισεν
[5, 5]	τἀναντία παρῄνει λέγων, ὡς οὐδὲν	τὰ	χρήματα τῶν τυράννων ἠδίκει τὴν
[5, 52]	ἦν, πυνθανομένη μὴ πᾶσιν εἶναι	τὰ	ψηφισθέντα ὑπὸ τῶν προβούλων κατὰ
[5, 72]	δὲ τῆς βουλῆς οἱ προσήκοντες	κατὰ	γένος ἑκατέρῳ, καὶ τῶν ἄλλων
[5, 58]	τῇ σπάνει τῶν ἀναγκαίων ἐπονεῖτο,	κατὰ	δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους Σέξτος
[5, 13]	κίνδυνον ἐποίησεν ὑπομένειν· τοὺς δὲ	κατὰ	δέος ὧν παρηνόμησαν ἐπὶ τῆς
[5, 25]	χωρὶς δὲ τῶν δημοσίᾳ δοθέντων	κατὰ	κεφαλὴν ἕκαστος ἀνδρῶν τε καὶ
[5, 59]	πολιορκίας ἀφιστάμενος ὀλίγου τε χρόνου	κατὰ	κράτος αἱρήσειν τὴν πόλιν ὑπολαμβάνων.
[5, 23]	πάνυ ἡ πόλις ἐδέησεν ἁλῶναι	κατὰ	κράτος ἀτείχιστος οὖσα ἐκ τῶν
[5, 49]	βραχύτατα τῶν ἐρυμάτων κλίμαξι καταλαβόμενος	κατὰ	κράτος εἰλήφει τὴν πόλιν. ἐκείνην
[5, 38]	ὤκνουν, χρόνῳ δ´ ὕστερον οὐ	κατὰ	λογισμὸν καὶ πρόνοιαν τοῦ συμφέροντος,
[5, 35]	συντέλειαν ἐξειργάσθη, περὶ οὗ τὰ	κατὰ	μέρος ἐν τῷ πρὸ τούτου
[5, 22]	Ῥωμαίων ἐτάξαντο· βασιλεὺς δὲ Πορσίνας	κατὰ	μέσην τὴν φάλαγγα ἐτέτακτο. Ῥωμαίων
[5, 74]	τὰ βάρβαρα ἔθνη δεσποτικῶς, ἀλλὰ	κατὰ	νόμους τινὰς καὶ ἐθισμοὺς πατρίους·
[5, 52]	τὰ ψηφισθέντα ὑπὸ τῶν προβούλων	κατὰ	νοῦν, ἀλλ´ ἐν ἑκάστῃ πόλει
[5, 72]	τι βουλομένων. ἐδόκει καὶ τοῦτο	κατὰ	νοῦν ἅπασιν εἰρῆσθαι· καὶ οὐθενὸς
[5, 10]	κωλύειν αὐτὸν παρεσκεύασμαι πράττειν ἃ	κατὰ	νοῦν ἔχει πονηρὰ ὄντα, καὶ
[5, 62]	τοὺς κινδύνους ἐσόμενοι, καὶ ἐὰν	κατὰ	νοῦν πράξωσι ταῖς ἰδίαις ἀρεταῖς
[5, 33]	περιμενοῦντες. οὐκ εἴασε δ´ αὐτοῖς	κατὰ	νοῦν χωρῆσαι τὴν ἐπιβουλὴν τὸ
[5, 41]	ἑτέρας στρατιᾶς ἐπίοιεν, ἀναστάντας καὶ	κατὰ	νώτου γενομένους σὺν βοῇ τε
[5, 23]	δεδήλωκα λόγοις. οὗτοι δὴ μόνοι	κατὰ	νώτου λαβόντες τὴν γέφυραν εἶργον
[5, 48]	ἐτελεύτα, κράτιστος τῶν τότε Ῥωμαίων	κατὰ	πᾶσαν ἀρετὴν νομισθείς. τὰ μὲν
[5, 53]	σύλλογον. ~Διασκεδασθέντων δὲ τῶν Λατίνων	κατὰ	πόλεις, ὁρῶντες οἱ περὶ Μαμίλιόν
[5, 76]	καὶ ἐκ τοῦ φανεροῦ πρεσβευόμενος	κατὰ	πόλεις τε καὶ πρὸς τὸ
[5, 17]	τὴν τιμήν, οὐ μόνον τοῖς	κατὰ	πόλεμον ἀποθανοῦσιν, ἀλλὰ καὶ τοῖς
[5, 2]	καὶ τὰς θυσίας τάς τε	κατὰ	πόλιν καὶ τὰς ἐπὶ τῶν
[5, 45]	πᾶσαν τὴν δύναμιν τήν τε	κατὰ	πόλιν καὶ τὴν ἐν τοῖς
[5, 1]	ἐπεκύρωσαν ἕτερον, περὶ ὧν οἱ	κατὰ	πόλιν ὄντες πρότερον ἐπεψηφίσαντο φυγὴν
[5, 44]	ἑκάστους καταφυγεῖν, ἀλλὰ καὶ τῶν	κατὰ	πόλιν τηνικαῦτα διατριβόντων. ὁ γὰρ
[5, 42]	καθευδόντων, ἐνεπίμπλασαν ὕλης τὰς τάφρους	κατὰ	πολλὰ μέρη καὶ διέβαινον οὐδενὸς
[5, 52]	ἐπειδὴ τὴν χώραν αὐτῶν ἐδῄωσε	κατὰ	πολλὴν ἄδειαν οὐδενὸς ὑπὲρ αὐτῆς
[5, 70]	αὐτῶν καταψηφίσηται, ἀναιρεθέντος δ´ αὐτοῦ	κατὰ	πολλὴν ἀνάγκην τὰ κελευόμενα ποιήσειν
[5, 51]	τάς τ´ ἄκρας καταλαβέσθαι καὶ	κατὰ	πολλοὺς ἐμπρῆσαι τόπους τὴν πόλιν.
[5, 68]	κτησάμενοι τοῖς ἐκγόνοις κατέλιπον, μὴ	κατὰ	προαίρεσιν μηδὲ πεισθέντας μηδ´ ἐν
[5, 24]	τὸν ποταμόν, ἐκ δὲ τοῦ	κατὰ	πρόσωπον ὅπλων τε καὶ νεκρῶν
[5, 61]	Λατίνων μετεῖχον γένους, κοινῇ τὸν	κατὰ	Ῥωμαίων ἀναιροῦνται πόλεμον· καὶ ἵνα
[5, 40]	ὑπῆγον αἰτιασάμενοι προδοσίαν, ὅτι τὸν	κατὰ	Ῥωμαίων πόλεμον ἐκφέρειν οὐκ ἦν
[5, 50]	συνεληλυθυίας τὰς πόλεις ἐπὶ τῷ	κατὰ	Ῥωμαίων πολέμῳ καὶ τοῦτ´ ἐκ
[5, 42]	καὶ τῶν περισταυρωμάτων οἱ Ῥωμαῖοι	κατὰ	σπείρας ἀφανεῖς διὰ τὸ σκότος,
[5, 33]	τοῖς Τυρρηνοῖς αἴσθησις ἐγένετο, καὶ	κατὰ	σπουδὴν ὁ τοῦ βασιλέως υἱὸς
[5, 39]	ἐνιαυτῷ τοὺς ἱππεῖς ἄγοντα πέμπει	κατὰ	σπουδήν· ὃς ἀπὸ ῥυτῆρος τοὺς
[5, 44]	ὕβριν τῶν πολεμίων ἡγησάμενος ἐξεβοήθει	κατὰ	σπουδὴν τοὺς ἐπιτυγχάνοντας ἄγων προχειρότερον
[5, 68]	ἐπὶ τὰ πράγματα· τοὺς δὲ	κατὰ	συνθήκας ὁποίας δήποτε ἀξιοῦντας ἀναλαμβάνειν
[5, 31]	οἱ Τυρρηνοὶ διελέγοντο πρὸς ἀλλήλους	κατὰ	συστροφάς, δι´ αἰτίας τόν τε
[5, 46]	ὡς ἔμαθον, ὅτι νικῶσι τοὺς	κατὰ	σφᾶς οἱ τοῦ Ποστομίου, θαρρήσαντες
[5, 11]	τ´ οὐσίαν αὐτῷ πᾶσαν ἐπιτρέψαι	κατὰ	σχολὴν ἀνασκευάσασθαι, καὶ ἐκ τοῦ
[5, 51]	ἐκείνων τοῖς ἀδικήμασι λελυκότων βουλεύσονται	κατὰ	σχολὴν ὅντινα τρόπον αὐτοὺς ἀμύνεσθαι
[5, 62]	βουλεύσεσθαι δ´ ὁπότεροι δικαιότερα ἀξιοῦσι	κατὰ	σχολήν, τῇ δὲ βουλῇ χρόνον
[5, 67]	μὴ κατὰ τὸν λογισμόν, ἀλλὰ	κατὰ	τὰ πάθη ζῶσιν. ἐὰν δ´
[5, 45]	ἔχοντες ἔγνωσαν ἁπάσαις δυνάμεσι στρατεύειν	κατὰ	τάχος ἐπὶ τὴν Σαβίνων γῆν,
[5, 46]	τῆς ἵππου τῆς Ῥωμαϊκῆς ἐξελαυνούσης	κατὰ	τέλη βιασθέντες ἀνεστάλησαν. φυγῆς δὲ
[5, 64]	ἅπαντας τοὺς ἀπόρους καὶ περιιόντας	κατὰ	τὴν ἀγορὰν λέγειν· Τί δ´
[5, 1]	Ταρκύνιος Κολλατῖνος, οὓς καλοῦσι Ῥωμαῖοι	κατὰ	τὴν ἑαυτῶν διάλεκτον ὥσπερ ἔφην
[5, 75]	ἀποδείκνυσι Σπόριον Κάσσιον, τὸν ὑπατεύσαντα	κατὰ	τὴν ἑβδομηκοστὴν ὀλυμπιάδα. τοῦτο τὸ
[5, 19]	τίθενται αὐτῷ ἐπωνύμιον Ποπλικόλαν· τοῦτο	κατὰ	τὴν Ἑλλήνων διάλεκτον βούλεται δηλοῦν
[5, 36]	Τυρρηνῶν οἴκησις ὑπὸ Ῥωμαίων καλεῖται	κατὰ	τὴν ἐπιχώριον διάλεκτον {ἡ φέρουσα
[5, 43]	καὶ ἀνδραπόδων καὶ ὁ τῶν	κατὰ	τὴν μάχην ἀπολομένων ὄλεθρος· τοῦ
[5, 47]	ἐγένετο, καίτοι λαμπροτάτῳ πάντων γενομένῳ	κατὰ	τὴν μάχην, τὸ πρότερον πταῖσμα
[5, 23]	ὁ καλούμενος Κόκλης ἐκ τοῦ	κατὰ	τὴν ὄψιν ἐλαττώματος ἐκκοπεὶς ἐν
[5, 55]	πείσονται, ταραχή τ´ οὐδεμία γενήσεται	κατὰ	τὴν πόλιν οὐδ´ ἐπαναστάσεις ἑτέρων,
[5, 57]	δῆμον εἰς ἐκκλησίαν, παντὸς τοῦ	κατὰ	τὴν πόλιν ὄχλου συνδραμόντος, δηλοῦσί
[5, 6]	εἶχε ταράττοντες καὶ σκευωρούμενοι τὰ	κατὰ	τὴν πόλιν, ὡς ὁ τύραννος
[5, 57]	καὶ ἐπωνύμοις τῆς πόλεως ἀγῶσι	κατὰ	τὴν πομπὴν ἐκ τοῦ ἱεροῦ
[5, 53]	πολιτῶν διέφθειραν· καὶ γίνεται συνωμοσία	κατὰ	τῆς ἀριστοκρατίας οὐ μόνον ἐλευθέρων
[5, 28]	ἔκρυπτε, καὶ παίει τὸν ἄνδρα	κατὰ	τῆς κεφαλῆς. ἀποθανόντος δὲ τοῦ
[5, 51]	τοῖς Λατίνοις δυνάμενος ἀναστὰς μακρὰν	κατὰ	τῆς πόλεως διεξῆλθε δημηγορίαν. ἀπολογουμένου
[5, 51]	δὲ ταῦτ´ ἐπράττετο χρόνῳ, συνωμοσία	κατὰ	τῆς πόλεως ἐγένετο δούλων συχνῶν
[5, 22]	πολεμίοις τὸ ἐπίκαιρον χωρίον ἐπιτείχισμα	κατὰ	τῆς πόλεως, καὶ τὰς εἰς
[5, 10]	χρῆσθαι πρὸς τὸν πόλεμον, ἀλλὰ	κατὰ	τῆς πόλεως οἱ ἐχθροί· νῦν
[5, 9]	παρ´ οἷς αἱ σύνοδοι τῶν	κατὰ	τῆς πόλεως συνομοσαμένων ἐγένοντο· καὶ
[5, 39]	διαπεραιοῦται κωλύοντος οὐδενὸς εὐπετῶς καὶ	κατὰ	τὸ δεξιὸν τῶν πολεμίων κέρας
[5, 62]	ἀπεκρίναντο, συμμαχήσειν μὲν οὐδετέροις λέγοντες	κατὰ	τὸ παρόν, βουλεύσεσθαι δ´ ὁπότεροι
[5, 70]	τὴν μὲν ὑπατικὴν ἐξουσίαν ἀνελεῖν	κατὰ	τὸ παρόν, ἑτέραν δέ τινα
[5, 7]	τῶν ἐπιστολῶν ἐγκρατεῖς οἱ ὕπατοι	κατὰ	τοιάνδε τινὰ συντυχίαν. παρ´ Ἀκυλλίοις
[5, 57]	τοῖς ἀπιέναι βουλομένοις ἔξοδος. καὶ	κατὰ	τὸν αὐτὸν χρόνον ὁ ἕτερος
[5, 42]	ἀκμαιοτάτους τῶν πεζῶν ἐπαγόμενος. καὶ	κατὰ	τὸν αὐτὸν χρόνον οἵ θ´
[5, 57]	ὑπὸ τῶν ἐξηγουμένων τὰ θεῖα	κατὰ	τὸν ἐπιχώριον νόμον ἐπράχθη, θυσίας
[5, 35]	παρουσίαν τοῦ συνάρχοντος. ἐτύγχανε δὲ	κατὰ	τὸν καιρὸν τοῦτον Οὐαλέριος προεξεληλυθὼς
[5, 67]	ψυχὴν τῷ σώματι καὶ μὴ	κατὰ	τὸν λογισμόν, ἀλλὰ κατὰ τὰ
[5, 50]	ἐξευρούσας ἐκδοῦναι σφίσι τιμωρίας ὑφέξοντας	κατὰ	τὸν νόμον, ὃν ἐν ταῖς
[5, 50]	ἄλλων βουλεύσασθαι παρασκευῶν. ἐτύγχανε δὲ	κατὰ	τὸν χρόνον τοῦτον ἀπεσταλμένος ὑπὸ
[5, 49]	ἀφεστῶσαν ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων συμμαχίας	κατὰ	τόνδε τὸν πόλεμον, ἄγων τὴν
[5, 71]	μὲν ἀφελέσθαι τὴν ἀρχήν, ἣν	κατὰ	τοὺς νόμους εἶχε, τῷ δὲ
[5, 70]	ἄρα ἡ κρείττων ἀρχὴ τῆς	κατὰ	τοὺς νόμους τυραννίς· τήν τε
[5, 65]	οὐ πρὸ πολλῶν χρόνων, ἀλλὰ	κατὰ	τοὺς πατέρας αὐτῶν ἄφεσιν χρεῶν
[5, 77]	δικτάτορος ἀρχή. ἐπὶ δὲ τῆς	κατὰ	τοὺς πατέρας ἡμῶν ἡλικίας ὁμοῦ
[5, 73]	τοῦ δήμου τὴν ἀρχὴν εὑρόμενος	κατὰ	τοὺς πατρίους ἐθισμοὺς ἕξειν ἔμελλεν,
[5, 2]	ἐπιφέρειν καὶ τἆλλα πράττειν, ὅσα	κατὰ	τοὺς προτέρους ἐθισμοὺς ἔπραττον. τοῖς
[5, 43]	ἐδόκει καὶ ὑπ´ ὀλίγων ἐφυλάσσετο,	κατὰ	τοῦτ´ ἐλήφθη. οὐ μὴν ἀνδραποδισμοῦ
[5, 35]	τὰς πλησίον οἰκίας γενομένης ἠφανίσθαι.	Κατὰ	τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν ὁ νεὼς
[5, 10]	ὑμᾶς ἔπεισεν ἀποδοῦναι, ἵνα μὴ	κατὰ	τῶν ἐχθρῶν ἡ πόλις αὐτοῖς
[5, 64]	παρὰ τῶν τυράννων φιλανθρωπίαις ἐξαπατηθεὶς	κατὰ	τῶν πατρικίων ἄρηται τὰ ὅπλα
[5, 7]	καὶ χρόνον, ἐν ᾧ τὴν	κατὰ	τῶν ὑπάτων ἐπίθεσιν ἔμελλον ποιήσεσθαι,
[5, 59]	ὁ δὲ Λάρκιος ἐπὶ τὸν	κατὰ	Φιδηναίων πόλεμον ἐξηρτυμένην στρατιὰν ἄγων
[5, 75]	ἐπέταξε ποιῆσαι Ῥωμαίοις ἅπασι, τιμήσεις	κατὰ	φυλὰς τῶν βίων ἐνεγκεῖν, προσγράφοντας
[5, 48]	μαθοῦσα ὡς εἶχεν αὐτοῖς τὰ	πράγματα	{ἀπόρως} ἐκ τῶν δημοσίων ἐψηφίσατο
[5, 71]	δραστηρίου τ´ ἀνδρὸς εἰς τὰ	πράγματα	δεῖν καὶ πολλὴν τῶν πολεμικῶν
[5, 70]	ἰσοτύραννον ἀρχὴν ἔκρινεν ἐπὶ τὰ	πράγματα	παραγαγεῖν, ἣ πάντας ἔμελλεν ἕξειν
[5, 40]	τ´ οὐ μικρὰν εἰς τὰ	πράγματα	παρέσχε καὶ τοῦ κατορθωθῆναι τόνδε
[5, 76]	ἐστιν, οὐ μόνον τὰ ἑαυτῶν	πράγματα	ποιεῖν ἰσχυρά, ἀλλὰ καὶ τὰ
[5, 7]	ἄλλων ἔδοξέ μοι τὰ Ῥωμαίων	πράγματα	προνοίᾳ θεῶν εἰς τοσαύτην προελθεῖν
[5, 64]	ταύτῃ τὸν δῆμον εἰς τὰ	πράγματα	προοικειωσαμένους παρῄνει, οὔτε πρώτους τὸ
[5, 25]	ἄχρηστος δ´ εἰς τὰ λοιπὰ	πράγματα	τῆς πόλεως διὰ τὴν πήρωσιν
[5, 10]	ἐν οἷς ἐγένετο κινδύνοις τὰ	πράγματα	τῆς πόλεως, ἔπειτα πῶς αὐτοῖς
[5, 68]	ἄλλων ἕκαστος, παραλαμβάνειν ἐπὶ τὰ	πράγματα·	τοὺς δὲ κατὰ συνθήκας ὁποίας
[5, 46]	συνεῖδον ἀμφότεροι τὰ τῶν πολεμίων	πράγματα,	τῷ τε μεγέθει τῶν στρατοπέδων
[5, 77]	ἀρχὰς καὶ πάντα ποιῆσαι τὰ	πράγματα	ὑφ´ ἑνί. καὶ εἰ μὲν
[5, 62]	ἀλλὰ προσθήσειν ἔτι βαρύτερα τούτων	ἐπιτάγματα,	δέχεσθαι τὸν πόλεμον ἐψηφίσαντο. τῆς
[5, 73]	ἂν αὐτῷ δοκῇ· τὰ γὰρ	ἐπιτάγματα	καὶ τὰς διαγραφὰς τῶν δικαίων
[5, 65]	δὲ πολλὰ καὶ ἐκ πολλῶν	παραδείγματα	πόλεων τελευταίαν παρέσχετο τὴν Ἀθηναίων
[5, 65]	γενέσθαι; διεξελθὼν δὲ τὰ ξενικὰ	παραδείγματα	τελευταῖον τὸν ἐκ τῶν ἐπιχωρίων
[5, 22]	τῶν ἀγρῶν χρήματά τε καὶ	βοσκήματα	καὶ ἀνδράποδα μετάγειν τοῖς γεωργοῖς
[5, 51]	μὲν τὴν ἡμέραν εἰς τὰ	κατηγορήματα	καὶ τὰς ἀπολογίας ἀναλώσαντες οὐδὲν
[5, 31]	μηδένα ποιεῖσθαι λόγον, τὰ δὲ	χρήματα	αὐτοῖς ἀξιοῦν ἀποδοθῆναι, μάλιστα μὲν
[5, 68]	εὖ ποιεῖν, καὶ ὧν τὰ	χρήματα	ἀφαιροῦνται, τούτοις μηδὲ τὰς ὑπὲρ
[5, 6]	πλείους γενέσθαι τῶν κατέχειν τὰ	χρήματα	βουλομένων τὰς ἀποδιδόναι κελευούσας. λαβόντες
[5, 6]	τε χρηστὰς ὑποτείνοντες αὐτοῖς καὶ	χρήματα	διδόντες ἐπεχείρουν διαφθείρειν. ἔμελλον δ´
[5, 19]	ἢ μαστιγοῦν ἢ ζημιοῦν εἰς	χρήματα	θέλῃ, ἐξεῖναι τῷ ἰδιώτῃ προκαλεῖσθαι
[5, 65]	μὴ χαριζόμενοι δ´ αὐτοῖς τὰ	χρήματα,	καὶ λέγοντες μὲν πρὸς ἅπαντας,
[5, 40]	ἄλλων δικασθῆναι πόλεων· ἀναλαβὼν τὰ	χρήματα	καὶ τοὺς φίλους τοῖς Ῥωμαίοις
[5, 34]	Τυρρηνῶν σφίσι βοηθούντων ἢ τὰ	χρήματα	κομιούμενοι, διὰ τὴν εἰς τοὺς
[5, 6]	μὲν ἐπέστειλαν τοὺς ἀποληψομένους τὰ	χρήματα	πέμπειν, αὐτοὶ δ´ ἐπέμειναν ἐν
[5, 69]	τοὺς μηδὲν κεκτημένους ἠξίουν, τὰ	χρήματα	ποιοῦντες ἀγώγιμα τοῖς δανεισταῖς, οὐ
[5, 5]	εἶναι φάσκων, εἰ κομισάμενοι τὰ	χρήματα	πολεμεῖν ἐπιχειρήσουσιν ἔτι πρὸς αὐτοὺς
[5, 66]	οὐδένα τῶν εὐπόρων τὰ ἑαυτοῦ	χρήματα	προήσεσθαι· ἐκ δὲ τούτων φθονήσεσθαι
[5, 5]	ὑπάτων Βροῦτος μὲν κατέχειν τὰ	χρήματα	συνεβούλευσε τιμωρίας τε χάριν ἀνθ´
[5, 22]	μὲν τὰ ἐκ τῶν ἀγρῶν	χρήματά	τε καὶ βοσκήματα καὶ ἀνδράποδα
[5, 60]	τε πόλιν ἔχειν καὶ τὰ	χρήματα,	τῆς δὲ γῆς αὐτῶν ἀπετέμετο
[5, 49]	φέρειν τε καὶ ἄγειν τὰ	χρήματα	τοῖς σφετέροις ἐφῆκε· τῇ δ´
[5, 10]	ὀλίγαις μὲν ἡμέραις πρότερον τὰ	χρήματα	τοῖς τυράννοις ὑμᾶς ἔπεισεν ἀποδοῦναι,
[5, 5]	παρῄνει λέγων, ὡς οὐδὲν τὰ	χρήματα	τῶν τυράννων ἠδίκει τὴν πόλιν,
[5, 47]	οὓς ἔλαβον οὐκ ὀλίγους καὶ	χρήματα,	χωρὶς ὧν οἱ στρατιῶται διήρπασαν·
[5, 54]	καὶ οὐδὲ καθεύδειν διὰ τὰ	δείματα	ταῦτ´ ἐδύναντο. κατ´ ἀρχὰς μὲν
[5, 16]	ἴσχοντα εἰς ὄψιν ἀνθρώπων ἔρχεται	δείματα	φέροντα, ἢ φωναὶ δαιμόνιοι ταράττουσι
[5, 3]	παρὰ τῶν σὺν αὐτῷ φυγάδων	γράμματα	δοὺς δεήσεις ἔχοντα πρὸς τοὺς
[5, 56]	τὴν ταραχὴν ταύτην γένωνται φόνοι,	γράμματα	πέμψας πρὸς τὸν ἐπὶ τῆς
[5, 75]	προσγράφοντας γυναικῶν τε καὶ παίδων	ὀνόματα	καὶ ἡλικίας ἑαυτῶν τε καὶ
[5, 16]	Ῥωμαῖοι τὰ πανικὰ καὶ ὅσα	φάσματα	μορφὰς ἄλλοτε ἀλλοίας ἴσχοντα εἰς
[5, 67]	ᾖ τὰ κοινὰ τῶν πόλεων	ἐπιτηδεύματα,	τοιούτους γίνεσθαι τοὺς τῶν ἰδιωτῶν
[5, 17]	τε πολιτικῶν ἔργων προστασίας συνετὰ	βουλεύματα	καὶ πράξεις ἀποδείξωνται καλάς, ταύτην
[5, 75]	οὐδὲ ἀνωνύμων καὶ ἀπερριμμένων ἀνθρώπων	βουλεύματα	καὶ πράξεις μέλλω διηγεῖσθαι, ὥστε
[5, 54]	θεία πρόνοια διεκάλυψεν αὐτῶν τὰ	βουλεύματα	μηνύσεως θατέρῳ τῶν ὑπάτων γενομένης
[5, 6]	περὶ τῆς καθόδου τῶν τυράννων	βουλεύματα	συνετίθετο. ~Ἐκ πολλῶν μὲν οὖν
[5, 54]	καί, εἰ μὴ μεταθήσονται τὰ	βουλεύματα,	τὸν αἴσχιστον ἀπολοῦνται τρόπον, δείσαντες
[5, 44]	ὑπὸ τοῦ δρόμου συγκεκομμένοις τὰ	πνεύματα	πολλοὶ καὶ σὺν κόσμῳ ἐπελθόντες,
[5, 75]	γὰρ ἀζήλου καὶ ταπεινῆς πόλεως	πολιτεύματα	καὶ βίους οὐδὲ ἀνωνύμων καὶ
[5, 13]	χρήμασι πολλοῖς ἐτίμησαν. ἔπειτα τρία	πολιτεύματα	κάλλιστα καὶ συμφορώτατα τῷ κοινῷ
[5, 74]	πολλοὶ κατέλυσαν μὲν τὰ βασιλικὰ	πολιτεύματα,	νόμους δὲ καταστησάμενοι καὶ ἀρχὰς
[5, 13]	δημεύσεις. ταῦτα τῶν ἀνδρῶν τὰ	πολιτεύματα	τοὺς μὲν ἀπολαύσαντας ἐκ τῆς
[5, 13]	ἑταιρίας ἐμείωσαν. ἦν δὲ τὰ	πολιτεύματα	τῶν ἀνδρῶν τοιάδε· πρῶτον μὲν
[5, 10]	τούτους ἀφῶ; τίνος οὖν ταῦτα	μηνύματα	τίθεσθε; πότερα τῆς πρὸς τὴν
[5, 35]	γὰρ τῶν ἀνθρώπων καταλιπόντων τὰ	ἐρύματα	καὶ συνιόντων εἰς τοὺς ἀγροὺς
[5, 51]	εὐθὺς ἐκλείοντο, καὶ πάντα τὰ	ἐρύματα	τῆς πόλεως ὑπὸ τῶν ἱππέων
[5, 46]	συνεισπεσόντες ἀμφότερα λαμβάνουσιν αὐτῶν τὰ	ἐρύματα.	τοῦ δὲ μὴ πανσυδὶ τὸν
[5, 45]	καὶ τὰ ἐπὶ τῆς χώρας	ἐρύματα	φυλάττειν. καὶ συνελθόντες ὁμόσε τίθενται
[5, 69]	ἀφαιρεθήσεσθαι τὴν ἐλευθερίαν ῥύσασθαι τὰ	σώματα,	ἐκ τῶν αἰχμαλώτων ἕτερα τοῖς
[5, 65]	βίων μὲν σπανίζοντες, τὰ δὲ	σώματα	καὶ τὰς ψυχάς, ἃ μόνα
[5, 53]	δεσμοὺς τὰ τῶν ὑποχρέων ἀπῆγον	σώματα	καὶ ὥσπερ ἀργυρωνήτοις αὐτοῖς ἐχρῶντο.
[5, 65]	αἰτοῦντες μὲν παρ´ ἐκείνων τὰ	σώματα,	μὴ χαριζόμενοι δ´ αὐτοῖς τὰ
[5, 22]	ἡγούμενοι τοῖς κοινοῖς, εἰ τὰ	σώματα	μόνον αὐτῶν ἕξουσι προκινδυνεύοντα τῆς
[5, 69]	ἀγώγιμα τοῖς δανεισταῖς, οὐ τὰ	σώματα·	οἱ δὲ τὸ δημόσιον ὑπὲρ
[5, 8]	ἀγορᾷ πάντων ὁρώντων αἰκισθέντας τὰ	σώματα	πληγαῖς, αὐτὸς ἅπασι τοῖς γιγνομένοις
[5, 34]	ἐπιτελεσθῆναι τὴν δίκην εἰς ἱερὰ	σώματα	πρέσβεών τε καὶ ὁμήρων παρανομεῖν
[5, 33]	Ταρκύνιον ἀφείλοντο Ῥωμαῖοι χρημάτων τὰ	σώματα	ταῦτα, καὶ τῆς δίκης τὸ
[5, 69]	τοῖς δανεισταῖς διαμειψαμένους ὑπὲρ αὐτῶν	σώματα.	τοιούτων δέ τινων λεχθέντων ἡ
[5, 5]	ἠδίκει τὴν πόλιν, ἀλλὰ τὰ	σώματα,	φυλάττεσθαί τ´ αὐτοὺς ἀξιῶν ἀμφότερα,
[5, 59]	τοὺς θεμελίους τῶν τειχῶν καὶ	χώματα	ἐγείρων καὶ μηχανὰς προσφέρων καὶ
[5, 31]	εἰ δὲ μή γ´ ὅσα	δυνατὰ	ἀγρῶν τε καὶ οἰκιῶν καὶ
[5, 74]	κράτιστα τῶν πολιτευμάτων, ἀλλὰ τὰ	πρεπωδέστατα	ταῖς καταλαμβανούσαις αὐτοὺς συντυχίαις ἠνάγκαζον
[5, 18]	θήλειαν, ὡς οἱ τὰ Ῥωμαίων	σαφέστατα	ἐξητακότες γράφουσι, τεκμήρια πολλὰ μὲν
[5, 66]	ἰδέαν, ὑφ´ ὧν αἱ μὲν	εὐτυχέστατα	πράξασαι τὴν ἐλευθερίαν ἀφῃρέθησαν, αἱ
[5, 49]	τὰς πύλας ἐκκόψας καὶ τὰ	βραχύτατα	τῶν ἐρυμάτων κλίμαξι καταλαβόμενος κατὰ
[5, 75]	πειράσομαι διεξελθεῖν, ταῦτα ἡγούμενος εἶναι	χρησιμώτατα	τοῖς ἀναγνωσομένοις, ἃ πολλὴν εὐπορίαν
[5, 12]	αὐτὸν ὡς τὰ κράτιστα καὶ	συμφορώτατα	ἑαυτῷ τε καὶ τῇ πόλει
[5, 71]	Ῥωμαίων ὃν ὑπολαμβάνει κράτιστα καὶ	συμφορώτατα	τὰ τῆς πόλεως ἐπιτροπεύσειν. μεσοβασιλέων
[5, 13]	ἔπειτα τρία πολιτεύματα κάλλιστα καὶ	συμφορώτατα	τῷ κοινῷ καταστησάμενοι τούς τ´
[5, 68]	λήψονται, κακῶν δὲ κινδυνεύσουσι τὰ	ἔσχατα	παθεῖν. μακρῷ γὰρ αὐτοῖς εἶναι
[5, 26]	ἡ πόλις ἦν τότε συμφοραῖς.	~Μετὰ	γὰρ τὴν μάχην ἐκείνην ὁ
[5, 19]	τὸ σαφὲς εἰδέναι παρίημι σκοπεῖν.	~Μετὰ	δὲ τὴν Βρούτου τελευτὴν ὁ
[5, 34]	ἵππῳ πολεμιστῇ φαλάροις κεκοσμημένῳ διαπρεπέσι.	μετὰ	δὲ τὴν ἐκκλησίαν τὰ περὶ
[5, 70]	τῇ νέᾳ ἀρχῇ μῆνας ἕξ,	μετὰ	δὲ τὴν ἑξάμηνον αὖθις ἄρχειν
[5, 7]	ὡς ἐφ´ ἱερὰ καὶ θυσίαν·	μετὰ	δὲ τὴν ἑστίασιν ἐξελθεῖν ἐκ
[5, 49]	τοῖς ἀναγκαίοις τῶν συγγενῶν κήδεσι.	~Μετὰ	δὲ τὸν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον ὕπατοι
[5, 29]	αὐτῷ δι´ ὅρκων τὸ πιστόν.	μετὰ	δὲ τοῦθ´ ὁ Μούκιος καινότατον
[5, 35]	τὸν καιρὸν τοῦτον Οὐαλέριος προεξεληλυθὼς	μετὰ	δυνάμεως ἐπὶ τὴν βοήθειαν τῆς
[5, 4]	τὸν ἴδιον οἶκον ἔχων πολιτεύσεσθαι	μετὰ	πάντων ἐξ ἴσου, φυγῆς δ´
[5, 46]	τῶν ἀμυντηρίων αὐτοῖς ὅπλων ἀνήφθη,	μετὰ	πολλοῦ θάρσους προῄεσαν ἐκ τοῦ
[5, 17]	τὸ δὲ Βρούτου σῶμα ἀράμενοι	μετὰ	πολλῶν ἐπαίνων τε καὶ δακρύων
[5, 3]	καταφυγεῖν. διεξελθὼν δ´ ὧδε ταῦτα	μετὰ	πολλῶν οἴκτων τε καὶ δακρύων
[5, 1]	τὴν πόλιν τῶν ἀπὸ στρατοπέδου	μετὰ	τὰς σπονδὰς τὰς γενομένας αὐτοῖς
[5, 8]	ἐπὶ τοὺς ὑπάτους. ~Τὰ δὲ	μετὰ	ταῦτα ἔργα θατέρου τῶν ὑπάτων
[5, 43]	τ´ ἀνθρώπων οὐ πολὺς ἐγένετο	μετὰ	τὴν ἅλωσιν· ἀποχρῶσα γὰρ ἐφάνη
[5, 34]	δ´ ἡ πράσις, ἣν ἐποιήσαντο	μετὰ	τὴν ἀπαλλαγὴν τοῦ βασιλέως οἱ
[5, 35]	~Ἡ δὲ τῶν Ῥωμαίων βουλὴ	μετὰ	τὴν ἀπαλλαγὴν τῶν Τυρρηνῶν συνελθοῦσα
[5, 37]	κύριοι συντελέσειν. ~Ἐνιαυτῷ δὲ πέμπτῳ	μετὰ	τὴν ἐκβολὴν τοῦ βασιλέως, ὀλυμπιὰς
[5, 36]	καὶ ἡ στρατιὰ τῶν Τυρρηνῶν	μετὰ	τὴν ἐκείνου τελευτὴν οὐκέτι ὑπομείνασα
[5, 57]	αὐτὸν τὸν ἱππόδρομον, καὶ τρίτῃ	μετὰ	τὴν πομπὴν ταύτην ἡμέρᾳ τελευτήσαντος,
[5, 47]	πρῶτον μέν, ὅτι πεζὸς εἰσέρχεται	μετὰ	τῆς στρατιᾶς προηγούμενος ὁ τὸν
[5, 27]	ἐμαυτοῦ ψυχῆς, εἰ περιέσται μοι	μετὰ	τὸ ἔργον, οὐ πολλὰς ἐλπίδας
[5, 8]	ταῖς σφραγῖσιν ἑκατέραν γνωρίσας καὶ	μετὰ	τὸ λῦσαι τὰ σημεῖα τοῖς
[5, 74]	Ῥωμαίους εἰληφέναι, τούτους λέγων πρώτους	μετὰ	τὸν Ἀμολίου καὶ Νεμέτορος θάνατον
[5, 48]	τὸν τοῦ βίου χρόνον, ἡ	μετὰ	τὸν θάνατον αὐτοῦ φανεῖσα ἀπορία.
[5, 1]	δὴ βασιλικὴ Ῥωμαίων πολιτεία διαμείνασα	μετὰ	τὸν οἰκισμὸν τῆς Ῥώμης ἐτῶν
[5, 41]	τὰ πρὸς τὸν ἀγῶνα εὐτρεπῆ,	μετὰ	τὸν πρῶτον ὕπνον ἀναστήσας τὸ
[5, 13]	αὐτῇ ἰλὺν γενέσθαι. καὶ τοῖς	μετὰ	τοῦ τυράννου πεφευγόσι Ῥωμαίων κάθοδον
[5, 26]	οὐ πολλὰ ὄντα δαπανώσαις. καὶ	μετὰ	τοῦθ´ οἱ θεράποντες πολλοὶ καταλιπόντες
[5, 37]	διαλλαγὰς εὐπρεπεῖς ἐπὶ τῆς τετάρτης	μετὰ	τούσδε τοὺς ἄνδρας ὑπατείας πάντα
[5, 57]	καὶ τοὺς μηνυτὰς ἀναβιβάζονται. καὶ	μετὰ	τοῦτ´ ἀπολογεῖσθαι συγχωρήσαντες, ἐάν τινες
[5, 13]	ὑπὲρ ὧν ὀλίγον ὕστερον ἐρῶ.	~Μετὰ	τοῦτ´ ἤδη μιᾷ γνώμῃ περὶ
[5, 75]	ἐν ἥβῃ Ῥωμαῖοι πεντεκαίδεκα μυριάδων.	μετὰ	τοῦτο διακρίνας τοὺς ἔχοντας τὴν
[5, 1]	φυγὴν Ταρκυνίοις ἐπιβαλόντες ἀίδιον· καὶ	μετὰ	τοῦτο καθαρμοὺς τῆς πόλεως ποιησάμενοι
[5, 5]	μηδ´ ὅρκοις κεκωλύμεθα δρᾶν, λέγετε.	μετὰ	τοῦτο παρελθόντες οἱ πρέσβεις λέγουσι·
[5, 71]	αὐτοῖς ἐφ´ ἑαυτῶν βουλευομένοις ποιήσασθαι.	~Μετὰ	τοῦτο πολλὴ ζήτησις ἐνέπιπτε τοῖς
[5, 58]	τοῖς τείχεσι τοὺς διώξαντας ἀποκρουσαμένων.	μετὰ	τοῦτο τὸ ἔργον οἱ μὲν
[5, 55]	καὶ προπέμψας ἐκ τῆς πόλεως	μετὰ	τοῦτο φράζει τῇ βουλῇ περὶ
[5, 57]	τὸν ἐπιχώριον νόμον ἐπράχθη, θυσίας	μετὰ	τοῦτο χαριστηρίους καὶ ἀγῶνας ἔκρινεν
[5, 72]	~Ἐπαινεσάντων δὲ τὴν γνώμην ἁπάντων	μετὰ	τοῦτον ἀναστὰς ἕτερος εἶπεν· Ἐμοὶ
[5, 51]	ἀντὶ πολλῶν καὶ μεγάλων εὐεργεσιῶν.	~Μετὰ	τοῦτον Ἀρικηνοί τε λόγον αἰτησάμενοι
[5, 56]	αὐτοῖς, ὅταν λάβωσι τὸ σύνθημα	μετὰ	τῶν πιστοτάτων φίλων τε καὶ
[5, 32]	ἐπὶ τοῦ βήματος ὁ βασιλεὺς	μετὰ	τῶν φίλων καὶ τὸν υἱὸν
[5, 17]	ἐάν τε πολιτικῶν ἔργων προστασίας	συνετὰ	βουλεύματα καὶ πράξεις ἀποδείξωνται καλάς,
[5, 35]	καὶ στέφανον χρυσοῦν καὶ θριαμβικὴν	ἐσθῆτα,	ᾗ οἱ βασιλεῖς ἐκοσμοῦντο· Μουκίῳ
[5, 17]	τῇ δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ φαιὰν	ἐσθῆτα	λαβὼν καὶ τὸ Βρούτου σῶμα
[5, 28]	τε καὶ ῥώμῃ σώματος διαφέροντα,	ἐσθῆτα	πορφυρᾶν ἐνδεδυκότα, καθήμενον ἐπὶ τοῦ
[5, 37]	ἐγγὺς τῶν πολεμίων παρὰ ποταμὸν	Ἀνίητα,	ὃς ἐκ πόλεως μὲν Τιβύρων
[5, 45]	τὴν κρατίστην ἐξ ἁπάσης πόλεως	νεότητα	ὅπλοις ἐκπρεπέσι κεκοσμημένην ἐπαγόμενοι, Ῥωμαῖοί
[5, 46]	μέσους τοὺς πολεμίους ῥιπτῶν ἑαυτόν·	ἔπειτα	καὶ οἱ σὺν τῷ Μενηνίῳ
[5, 23]	τραυματίας ἀποκομισθέντας ἐκ τῆς μάχης·	ἔπειτα	καὶ τοὺς ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ
[5, 8]	τὴν ἁπάντων τῶν παρόντων ἀκοήν·	ἔπειτα	λέγειν ἐκέλευσε τοῖς παισίν, εἴ
[5, 41]	τῆς πόλεως κούφῃ ἐσταλμένους ὁπλίσει·	ἔπειτα	λοχήσαντας ἐν χωρίοις ἐπιτηδείοις ἐκέλευσεν,
[5, 71]	ὡς ἠτιμασμένος ὑπὸ τῆς βουλῆς	ἔπειτα	μεταθῆται τὴν προαίρεσιν τοῦ βίου
[5, 41]	τι γένηται πταῖσμα περὶ αὐτούς.	ἔπειτα	οἱ τῶν Ῥωμαίων ὕπατοι μαθόντες
[5, 14]	τοὺς ἑαυτῶν ἑκάτεροι χάρακας ἀπηλλάγησαν·	ἔπειτα	οἵ τε ὁπλῖται καὶ οἱ
[5, 10]	κινδύνοις τὰ πράγματα τῆς πόλεως,	ἔπειτα	πῶς αὐτοῖς ἑκάτερος ἡμῶν κέχρηται.
[5, 13]	αὐτῶν τὴν βουλὴν τοὺς τριακοσίους·	ἔπειτα	τὰς οὐσίας τῶν τυράννων εἰς
[5, 75]	χωρὶς ἱππάρχου τὴν ἀρχὴν διετέλεσεν.	ἔπειτα	τῆς ἐξουσίας τὸ κράτος ἐπιδεῖξαι
[5, 22]	σώζειν τοὺς εἰς αὐτὰ καταφυγόντας·	ἔπειτα	τὸν καλούμενον Ἰανίκολον ὄχθον· ἔστι
[5, 13]	μεταδόσει καὶ χρήμασι πολλοῖς ἐτίμησαν.	ἔπειτα	τρία πολιτεύματα κάλλιστα καὶ συμφορώτατα
[5, 37]	καὶ οὐ προῃσθημένων τὴν ἔφοδον.	ἔπειτα	τῶν Σαβίνων πολλὴν ἀποστειλάντων ἐπ´
[5, 58]	πόλεως μάχη μέχρι τινὸς ἀγχώμαλος·	ἔπειτα	ὑπὸ τοῦ ταλαιπώρου τῶν Ῥωμαίων,
[5, 73]	τῶν δικαίων τε καὶ ἀδίκων	ἠδίκτα	οἱ Ῥωμαῖοι καλοῦσιν· εἴτε ὥς
[5, 44]	ταχεῖα. ἐκείνην μὲν οὖν τὴν	νύκτα	πονηρὰς ἔχοντας τὰς ψυχὰς ἄγρυπνοι
[5, 49]	τὴν ἡμέραν καὶ τὴν ἐπιοῦσαν	νύκτα	φέρειν τε καὶ ἄγειν τὰ
[5, 12]	αὐτῷ δωρεὰν καὶ αὐτὸς πέντε	τάλαντα	προστίθησιν ἐκ τῶν ἰδίων. Ταρκύνιος
[5, 16]	Τυρρηνῶν ὤσασθαι καὶ πολλοὺς μὲν	ἀποκτείναντα	ἐξ αὐτῶν, τοὺς δὲ λοιποὺς
[5, 19]	παρὰ ταῦτα ποιῇ, καὶ τὸν	ἀποκτείναντα	τούτων τινὰ ποιῶν ἀθῷον· ἕτερον
[5, 57]	τοὺς συνέδρους, καὶ γραψάμενοι τὰ	δόξαντα	αὐτοῖς ἧκον αὖθις ἐπὶ τὴν
[5, 7]	καταγωγῆς τῶν τυράννων καὶ τὰ	δόξαντα	εἰς ἐπιστολὰς κατεχώριζον αὐτογράφους, ἃς
[5, 70]	δημοτικοὶ ψηφίζονται κύρια εἶναι τὰ	δόξαντα	τῇ βουλῇ· ἦν δ´ ἄρα
[5, 57]	συνεληλυθότος ὄχλου κύρια ποιήσαντος τὰ	δόξαντα	τῇ βουλῇ, μεταστῆναι κελεύσαντες ἐκ
[5, 40]	οὐκ εἴα κύρια εἶναι τὰ	δόξαντα	τοῖς ἄλλοις ἡγεῖσθαι. ταύτην ὀρρωδῶν
[5, 54]	εἰσαγαγὼν εἰς τὸ βουλευτήριον τὰ	δόξαντα	τοῖς συνέδροις ἀποκρίνεται πρὸς αὐτούς·
[5, 71]	τοῦ δήμου γενόμενος προστάτης καὶ	πάντα	ἀνατρέψῃ τὰ κοινά. αἰδουμένων δ´
[5, 41]	ἃ πρόσφορα εἶναι ἔμελλεν, ἐπειδὴ	πάντα	ἐγένετο τὰ πρὸς τὸν ἀγῶνα
[5, 59]	δεινὰ ὑπομένοντες. ἦν δ´ ὑπὲρ	πάντα	ὁ λιμὸς ἄμαχον πρᾶγμα καὶ
[5, 77]	καταλῦσαι τὰς νομίμους ἀρχὰς καὶ	πάντα	ποιῆσαι τὰ πράγματα ὑφ´ ἑνί.
[5, 32]	Ποπλικόλᾳ θατέρῳ τῶν ὑπάτων πεισθεῖσα	πάντα	συγχωρεῖν, ὅσα ὁ Τυρρηνὸς ἠξίου,
[5, 67]	ἀεὶ ζῆν ἕκαστον καὶ τοῦ	πάντα	συγχωρεῖσθαι τοῖς ἥττοσιν ὑπὸ τῶν
[5, 27]	τῶν Ῥωμαίων τὰς ἐπιταγάς, ἀλλὰ	πάντα	τὰ δεινὰ ὑπομένειν βουλομένων, καταμαθὼν
[5, 59]	διεκαρτέρουν ἐπὶ ταῖς ἐκεῖθεν ἐλπίσι	πάντα	τὰ δεινὰ ὑπομένοντες. ἦν δ´
[5, 11]	τὴν οἴκησιν ἑτέρωσέ ποί ποτε	πάντα	τὰ ἑαυτοῦ λαβόντα, ἕως ἂν
[5, 76]	μένουσα. ~Ὡς δ´ ἦν αὐτῷ	πάντα	τὰ εἰς τὸν πόλεμον ἐπιτήδεια
[5, 51]	τῶν ὑπάτων εὐθὺς ἐκλείοντο, καὶ	πάντα	τὰ ἐρύματα τῆς πόλεως ὑπὸ
[5, 8]	τὴν ἐψηφισμένην ἐκπληρῶσαι μοῖραν· ἀλλὰ	πάντα	τὰ περὶ τὰς τιμωρίας ἔθη
[5, 77]	ἀναγκαίως ἢ συμφερόντως τῷ κοινῷ	πάντα	ταῦτ´ ἔπραξεν, οὐχ ὁ παρὼν
[5, 47]	τὸν ἕτερον, τὰ δ´ ἄλλα	πάντα	ταὐτὰ ἔχει. αἴτιον δὲ τῷ
[5, 20]	ὡς Τύλλιος ὁ βασιλεὺς ἐνομοθέτησε,	πάντα	τὸν ἐπὶ τῆς Ταρκυνίου δυναστείας
[5, 37]	μετὰ τούσδε τοὺς ἄνδρας ὑπατείας	πάντα	τὸν μεταξὺ χρόνον πολεμηθείς. Σαβίνων
[5, 77]	τῆς ὑπαίθρου καὶ πρὶν ἢ	πάντα	τὸν τῆς ἐξουσίας ἐκπληρῶσαι χρόνον
[5, 48]	τοῦ ἀνδρός, ἣν ἀπεδείξατο παρὰ	πάντα	τὸν τοῦ βίου χρόνον, ἡ
[5, 41]	φυλάττουσα ὄνομα. ~Ἐπεὶ δὲ παρεσκεύαστο	ἅπαντα	ἀμφοτέροις, πρῶτον μὲν ἐξῆγον οἱ
[5, 13]	περὶ τοὺς ἐν αὐτῷ καρπούς.	ἅπαντα	γὰρ ἐπιτρέψαντες τῷ δήμῳ τὰ
[5, 66]	δικαίαν ποιουμένων τῶν πενήτων. εἰς	ἅπαντα	γὰρ ταῦτα τοῖς δεομένοις ἀφορμῆς
[5, 70]	μὲν καὶ ἄλλα ἦν, ὑπὲρ	ἅπαντα	δ´ ὁ κυρωθεὶς ὑφ´ ἑνὸς
[5, 18]	καὶ ἄλλα τούτου φέροντες, ὑπὲρ	ἅπαντα	δ´ ὃ δυσαντίλεκτόν ἐστιν, ὅτι
[5, 71]	μάλιστα ἐν τῷ παρόντι ἐδέοντο.	ἅπαντα	δ´ ὁρῶντες ὅσα ἠξίουν περὶ
[5, 8]	αὐχένας τοῖς πελέκεσιν ἀποκοπῆναι. ὑπὲρ	ἅπαντα	δὲ τὰ παράδοξα καὶ θαυμαστὰ
[5, 68]	τῇ Ῥωμαίων ἀρετῇ προσήκειν. ὑπὲρ	ἅπαντα	δὲ ταῦτα καὶ τἆλλα, δεινόν
[5, 71]	ἐπὶ τὸ ἀνόητον παραχθησομένου· ὑπὲρ	ἅπαντα	δὲ ταῦτα καὶ τἆλλα ὅσα
[5, 13]	ἀφαιρεθῆναι πάλιν ἃς ἔσχον ὠφελείας	ἅπαντα	κίνδυνον ἐποίησεν ὑπομένειν· τοὺς δὲ
[5, 31]	αὐτοῖς ἀξιοῦν ἀποδοθῆναι, μάλιστα μὲν	ἅπαντα	ὅσα Ταρκύνιός θ´ ὁ πρεσβύτατος
[5, 60]	ἐπ´ ἐκείνῳ τὴν ἐξουσίαν ἐποίησαν	ἅπαντα	πράττειν, ὅσα προῃρεῖτο. γενόμενος δ´
[5, 41]	εὐτολμίαν τε καὶ καρτερίαν ἀνθρώπων	ἅπαντα	τὰ δεινὰ ὑπομένειν ἑτοίμων νύκτωρ
[5, 51]	διεξῆλθε δημηγορίαν. ἀπολογουμένου δὲ πρὸς	ἅπαντα	τοῦ Οὐαλερίου καὶ δοκοῦντος περιεῖναι
[5, 77]	βίου πράγμασι. καλὰ μὲν γὰρ	ἅπαντα	φαίνεται καὶ συμφέροντα τοῖς χρωμένοις,
[5, 77]	αἰσθέσθαι Ῥωμαίους, ὃ τὸν ἄλλον	ἅπαντα	χρόνον ἠγνόουν, ὅτι τυραννίς ἐστιν
[5, 70]	ἄρχειν τοὺς ὑπάτους. τὰ δ´	ἀναγκάσαντα	αὐτὴν ἐπὶ τῷ καταλῦσαι τὸ
[5, 56]	καὶ τὰ παρὰ τοῦ δαιμονίου	συγκυρήσαντα,	καὶ μηδενὸς ἀνήκοος γενέσθαι τῶν
[5, 75]	ἱππάρχην ἀποδείκνυσι Σπόριον Κάσσιον, τὸν	ὑπατεύσαντα	κατὰ τὴν ἑβδομηκοστὴν ὀλυμπιάδα. τοῦτο
[5, 39]	δὲ πρεσβυτέρων Σπόριον Λάρκιον τὸν	ὑπατεύσαντα	τῷ παρελθόντι ἐνιαυτῷ τοὺς ἱππεῖς
[5, 7]	τὴν εὔνοιαν τῶν συγγενῶν τὸν	μηνύσαντα	τὴν συνωμοσίαν ἀφανίσωσιν, ἀφικόμενος δ´
[5, 13]	ἅπαντας ἀπέκτειναν παραχρῆμα, καὶ τὸν	μηνύσαντα	τὴν συνωμοσίαν δοῦλον ἐλευθερίᾳ τε
[5, 8]	τὴν γνώμην καὶ βέβαιος τὰ	κριθέντα	διατηρεῖν καὶ τῶν ἐπιταραττόντων τοὺς
[5, 16]	λέγουσι τῇ φωνῇ τὸν Οὐαλέριον	ἐπαρθέντα	νυκτὸς ἔτι πολλῆς ἐπὶ τὸν
[5, 26]	σπάνις ἐγένετο μυριάσι πολλαῖς τὰ	παρασκευασθέντα	οὐ πολλὰ ὄντα δαπανώσαις. καὶ
[5, 19]	μὲν ἐν ἐκείνῳ τῷ ἐνιαυτῷ	συντελεσθέντα	ὑπὸ τῶν ὑπάτων τοιάδε ἦν·
[5, 32]	δέχεσθαι. ἀφικομένων δ´ εἰς τὸν	ὁρισθέντα	χρόνον ἐκ τῆς πόλεως τῶν
[5, 43]	καὶ τὸν ὑπὸ τῆς βουλῆς	ψηφισθέντα	θρίαμβον κατήγαγον. ταῦτα μὲν ἐπὶ
[5, 52]	πυνθανομένη μὴ πᾶσιν εἶναι τὰ	ψηφισθέντα	ὑπὸ τῶν προβούλων κατὰ νοῦν,
[5, 10]	εὐνοίᾳ καταφανῆ γέγονεν ὑπὸ τοῦδε	μηνυθέντα	τοῦ ἀνδρός· ἔστι δ´ Ἀκυλλίων
[5, 32]	δίκαια μήτε χάριτι μήτ´ ἔχθρᾳ	παραχθέντα.	ἀπῄεσαν οἱ Τυρρηνοὶ τὰς ἀποκρίσεις
[5, 17]	τῶν ἱππέων στεφάνοις κεκοσμημένον ἀριστείοις.	ὑπήντα	δ´ αὐτοῖς ἥ τε βουλὴ
[5, 26]	πολλαῖς τὰ παρασκευασθέντα οὐ πολλὰ	ὄντα	δαπανώσαις. καὶ μετὰ τοῦθ´ οἱ
[5, 68]	κελεύουσι Λατῖνοι πράττειν ὡς μετριώτερα	ὄντα	καὶ μηδ´ εἰς πεῖραν ἐλθεῖν
[5, 10]	ἃ κατὰ νοῦν ἔχει πονηρὰ	ὄντα,	καὶ ὑμᾶς ἐπὶ τούτῳ παρεκάλεσα·
[5, 57]	τελευτήσαντος, τὸν λειπόμενον χρόνον βραχὺν	ὄντα	τὴν ἀρχὴν μόνος ὁ Σολπίκιος
[5, 11]	ποί ποτε πάντα τὰ ἑαυτοῦ	λαβόντα,	ἕως ἂν ἐν ἀσφαλεῖ γένηται
[5, 70]	δῆμος ἐπιψηφίσῃ, τὴν ἁπάντων ἐξουσίαν	παραλαβόντα	ἄρχειν μὴ πλείονα χρόνον ἑξαμήνου,
[5, 12]	τῇ πατρίδι μνησικακεῖν· ἑτέραν δὲ	μεταλαβόντα	οἴκησιν τὴν καταλειπομένην πατρίδα ἡγεῖσθαι,
[5, 12]	αὐτῆς· τὸ δ´ ὅλον ἀποδημίαν	ὑπολαβόντα	τὴν μετανάστασιν, οὐκ ἐξορισμὸν οὐδὲ
[5, 39]	τῷ παρελθόντι ἐνιαυτῷ τοὺς ἱππεῖς	ἄγοντα	πέμπει κατὰ σπουδήν· ὃς ἀπὸ
[5, 52]	ὑπάτων Μάνιον Τύλλιον ἀποστεῖλαι στρατιὰν	ἄγοντα	πολλήν· ὃς ἐπειδὴ τὴν χώραν
[5, 56]	ὕπατον ἐκέλευσεν ἀρχομένης τῆς νυκτὸς	ἄγοντα	τὸ κράτιστον τῆς στρατιᾶς ἥκειν
[5, 76]	ἀποστέλλει τὸν Κλοίλιον ἐπ´ αὐτοὺς	ἄγοντα	τῶν ἱππέων τε καὶ ψιλῶν
[5, 31]	τὸν Μούκιον ἅμα τούτοις ἀποσταλῆναι	δόντα	τὴν πίστιν τῷ βασιλεῖ δι´
[5, 58]	κατέσχεν. ~Ὕπατοι δ´ εἰς τὸν	ἐπιόντα	ἐνιαυτὸν ἀπεδείχθησαν Πόπλιος Οὐετούριος Γεμῖνος
[5, 25]	ἀνθρώπων αἱ σύμπασαι πλείους ἢ	τριάκοντα.	Ὁράτιος μὲν δὴ τοιαύτην ἀποδειξάμενος
[5, 6]	ὑπάτων ἀναλαβοῦσαι ψῆφον αἱ φρᾶτραι	τριάκοντα	οὖσαι τὸν ἀριθμὸν οὕτω μικρὰν
[5, 1]	τῆς Ῥώμης ἐτῶν τεττάρων καὶ	τετταράκοντα	καὶ διακοσίων ἀριθμόν, ἐπὶ δὲ
[5, 11]	δοκεῖ τοῖς δοῦσιν αὐτὴν ἀπολαβεῖν	ἑκόντα	καταθέσθαι καὶ μὴ τοῖς λόγοις
[5, 65]	τοὺς πατρικίους ἐχρῆν λογισμὸν τὸν	προσήκοντα	περὶ αὐτῶν λαβόντας, ὧν ᾔδεσαν
[5, 16]	ἐξ αὐτῶν, τοὺς δὲ λοιποὺς	ἐκβαλόντα	κρατῆσαι τοῦ στρατοπέδου. ~Τοιοῦτο μὲν
[5, 56]	ἵνα παραδείγμασιν ἔχοιεν πρὸς τὰ	συμβαίνοντα	χρῆσθαι. ἦν δ´ ὁ τρόπος
[5, 45]	τὰ κελευόμενα προσδέχεσθαι τὸν πόλεμον	ἥξοντα	ἐπὶ τὰς πόλεις αὐτῶν οὐκ
[5, 32]	ὑπ´ ἐκείνου, στέργειν δὲ τὰ	παρόντα	ἠναγκάζοντο καὶ τὰ δεδομένα δέχεσθαι.
[5, 26]	ποταμοῦ τὰ πρὸς τὴν Ῥώμην	φέροντα	ἐν ἐχυρῷ τίθενται χωρίῳ τὸν
[5, 16]	εἰς ὄψιν ἀνθρώπων ἔρχεται δείματα	φέροντα,	ἢ φωναὶ δαιμόνιοι ταράττουσι τὰς
[5, 28]	μεγέθει τε καὶ ῥώμῃ σώματος	διαφέροντα,	ἐσθῆτα πορφυρᾶν ἐνδεδυκότα, καθήμενον ἐπὶ
[5, 68]	τὰ βέλτιστα καὶ τῷ κοινῷ	συμφέροντα	πράττειν, ἀλλ´ ὥσπερ ἑαλωκυίας τῆς
[5, 77]	μὲν γὰρ ἅπαντα φαίνεται καὶ	συμφέροντα	τοῖς χρωμένοις, ὅταν τις αὐτοῖς
[5, 30]	φίλων παραλαβὼν καὶ τὸν υἱὸν	Ἄρροντα	παρακαθισάμενος, μετ´ ἐκείνων ἐσκόπει, τί
[5, 22]	τὰ σώματα μόνον αὐτῶν ἕξουσι	προκινδυνεύοντα	τῆς πατρίδος· τήν τε δύναμιν
[5, 71]	παραχωρήσαντος τοῦ συνάρχοντος, εἴτε κλήρῳ	λαχόντα,	ἑλέσθαι Ῥωμαίων ὃν ὑπολαμβάνει κράτιστα
[5, 3]	αὐτῷ φυγάδων γράμματα δοὺς δεήσεις	ἔχοντα	πρὸς τοὺς οἰκείους αὐτῶν καὶ
[5, 46]	οὐχ ἧττον ποδῶν σιδηροῦς ὀβελίσκους	ἔχοντα	προὔχοντας κατ´ εὐθεῖαν ἐκ θατέρου
[5, 70]	πλείονα χρόνον ἑξαμήνου, κρείττονα ἐξουσίαν	ἔχοντα	τῶν ὑπάτων. τοῦτ´ ἀγνοήσαντες, ἣν
[5, 60]	τότε ἡγεμόνων ἤθη καὶ πλεῖστον	ἀπέχοντα	τυραννικῆς αὐθαδείας, ἣν σπάνιοί τινες
[5, 19]	μέν, ἐν ᾧ διαρρήδην ἀπεῖπεν	ἄρχοντα	μηδένα εἶναι Ῥωμαίων, ὃς ἂν
[5, 12]	καὶ τὰς ἄλλας ἀρχὰς καθιστάναι,	συνάρχοντα	αἱρεῖται Πόπλιον Οὐαλέριον, ἀπόγονον, ὡς
[5, 72]	ἴσον, τῷ μὲν ὅτι τὸν	συνάρχοντα	κράτιστον ἀπέφηνε, τῷ δ´ ὅτι
[5, 10]	{ἄνδρες} πολῖται, Κολλατῖνον τουτονὶ τὸν	συνάρχοντα	περὶ πάντων μοι ταὐτὰ φρονεῖν
[5, 11]	μετ´ αἰσχύνης καὶ προπηλακισμοῦ τὸν	συνάρχοντα	τῆς πατρίδος ἐκβαλεῖν, μεθ´ οὗ
[5, 71]	ὅσα ἠξίουν περὶ τὸν ἕτερον	ὑπάρχοντα	τῶν ὑπάτων Τῖτον Λάρκιον· ὁ
[5, 16]	ὅσα φάσματα μορφὰς ἄλλοτε ἀλλοίας	ἴσχοντα	εἰς ὄψιν ἀνθρώπων ἔρχεται δείματα
[5, 29]	χρώματος οὔτε συννοίᾳ προσώπου τὸν	ὀρρωδοῦντα	διασημήνας οὔτ´ ἄλλο παθὼν οὐδέν,
[5, 70]	παρακρουσαμένη τοὺς πένητας καὶ τὸν	βεβαιοῦντα	τὴν ἐλευθερίαν αὐτοῖς νόμον ἀνελοῦσα
[5, 66]	ἴδια. ταῦτα δ´ εἶναι τὰ	ποιοῦντα	διχοστασίας ἐν ταῖς πόλεσι καὶ
[5, 19]	τοῖς λίθοις, ἐάν τι λάβωσιν	ἀδικοῦντα.	βεβαίαν τε πίστιν ὑπὲρ τῆς
[5, 48]	ὧν ἀνδρὶ προσήκει τηλικούτῳ τυχεῖν,	ἀρκοῦντα	ἐν τοῖς ὑπάρχουσι κατέλιπεν· ἀλλ´
[5, 41]	τήν τε διάνοιαν τῶν πολεμίων	ἀπαγγελοῦντα	τῷ κατέχοντι τὴν παρεμβολὴν ἐκείνην
[5, 54]	αὐτοὶ μηνυταὶ γίνονται πρὸς τὸν	ἐνδημοῦντα	τῶν ὑπάτων. ὁ δ´ {ὕπατος}
[5, 12]	μηδενὸς μήτ´ ἔργου μήτε λόγου	κοινωνοῦντα	τοῖς ἐχθροῖς κατ´ αὐτῆς· τὸ
[5, 70]	δὲ παρὰ ταῦτά τι ποιεῖν	ἐπιχειροῦντα	νηποινὶ τεθνάναι κελεύων. ἐλογίζετο δὴ
[5, 42]	καὶ στίφη πολεμίων καρτερὰ ὁμόσε	χωροῦντα,	ῥίψαντες τὰ ὅπλα τρέπονται πρὸς
[5, 28]	ῥώμῃ σώματος διαφέροντα, ἐσθῆτα πορφυρᾶν	ἐνδεδυκότα,	καθήμενον ἐπὶ τοῦ στρατηγικοῦ βήματος,
[5, 31]	διαλυομένῳ τὴν ἔχθραν τοὺς καλουμένους	Ἑπτὰ	πάγους· αὕτη Τυρρηνῶν ἡ χώρα
[5, 36]	ἃς εὔξαντο γενόμενοι πάλιν τῶν	Ἑπτὰ	πάγων κύριοι συντελέσειν. ~Ἐνιαυτῷ δὲ
[5, 65]	μέρει τῆς χώρας ζημιωθῆναι, τῶν	Ἑπτὰ	πάγων Τυρρηνοῖς ἀποστάντες, καὶ δικαστῇ
[5, 62]	Ἕρνικες μὲν οὖν κοινῇ συνελθόντες	ὕποπτα	καὶ οὐδὲν ὑγιὲς ἀμφοτέραις ταῖς
[5, 54]	μὴ φθάσωσιν αὐτοὺς ἕτεροι τὰ	κρυπτὰ	εἰς φῶς ἐξενέγκαντες, αὐτοὶ μηνυταὶ
[5, 11]	προδότην τῶν φίλων αὐτὸν παρ´	ἕκαστα	ἀποκαλῶν καὶ τὰ μὲν ὑπὲρ
[5, 8]	τῶν ὑπάτων Βρούτου μεγάλα καὶ	θαυμαστὰ	λέγειν ἔχων, ἐφ´ οἷς μέγιστα
[5, 8]	ἅπαντα δὲ τὰ παράδοξα καὶ	θαυμαστὰ	τοῦ ἀνδρὸς τὸ ἀτενὲς τῆς
[5, 37]	ἐξεδέξατο Ῥωμαίους πόλεμος ἐκ τῶν	ἔγγιστα	οἰκούντων, ὃς ἤρξατο μὲν ἀπὸ
[5, 8]	θαυμαστὰ λέγειν ἔχων, ἐφ´ οἷς	μέγιστα	φρονοῦσι Ῥωμαῖοι, δέδοικα μὴ σκληρὰ
[5, 76]	θ´ ἁπάντων κακίστους ἡγούμενος καὶ	πλεῖστα	τὰ λυπηρὰ ἔχοντας, οὓς πρὸς
[5, 7]	εἰς τοσαύτην προελθεῖν εὐδαιμονίαν, οὐχ	ἥκιστα	δὲ καὶ ἐκ τῶν τότε
[5, 73]	μέγεθος, ἧς ὁ δικτάτωρ ἔχει,	ἥκιστα	δηλοῦται ὑπὸ τοῦ ὀνόματος· ἔστι
[5, 68]	ὑπὲρ τῶν εὐεργεσιῶν καταλιπεῖν χάριτας,	ἥκιστα	τῇ Ῥωμαίων ἀρετῇ προσήκειν. ὑπὲρ
[5, 76]	ὁρμὴν ἔχειν πρὸς τὸν πόλεμον·	μάλιστα	δ´ αὐτοὺς ἐξεθεράπευσε καὶ διαστῆναι
[5, 52]	στρατιωτικαῖς καὶ πραγμάτων ἐφάψασθαι μεγάλων,	μάλιστα	δ´ οἱ δυναστείας καὶ τυραννίδος
[5, 50]	πολλῶν μὲν καὶ ἄλλων καταλαμβανόμενος,	μάλιστα	δ´ ὅτι Ῥωμαίοις μόνοις οὐ
[5, 61]	τὰ ὅπλα πείθοντες αὐτοὺς ἀναλαβεῖν,	μάλιστα	δὲ Ταρκύνιός τε καὶ ὁ
[5, 12]	ἐπαινεῖσθαί τε καὶ θαυμάζεσθαι ἄξιον,	μάλιστα	δὲ τῆς αὐταρκείας τοῦ βίου.
[5, 53]	τοῦ δημοτικοῦ μέρος καὶ ἐνόσει,	μάλιστα	δὲ τὸ ἄπορον καὶ ὑπὸ
[5, 67]	μειζόνων καὶ εἰς ἄπειρον προβαίνειν·	μάλιστα	δὲ τοῦτο πάσχειν τοὺς ὄχλους·
[5, 25]	ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, ὅτε	μάλιστα	δεινὴ σπάνις τῶν ἀναγκαίων {ἐπιτηδείων}
[5, 70]	σκοποῦσα ἡ βουλή, δι´ οὗ	μάλιστα	διαπράξεται τρόπου μηθὲν ἔτι νεωτερίσαι
[5, 43]	οὐ πολλαῖς ἡμέραις, καθ´ ὃ	μάλιστα	δυσάλωτος εἶναι μέρος ἐδόκει καὶ
[5, 71]	μαλακὸν ἐνδώσοντος τοῖς ἀπειθοῦσιν, οὗ	μάλιστα	ἐν τῷ παρόντι ἐδέοντο. ἅπαντα
[5, 36]	ἐλαχίστου ἀξίαν, ἀλλ´ ἐφ´ ᾗ	μάλιστα	ἥσθησαν, τὴν πέραν τοῦ ποταμοῦ
[5, 76]	τὰ τῶν πολεμίων ἀσθενῆ, καὶ	μάλιστα	μὲν ἄνευ μάχης καὶ πόνου
[5, 31]	δὲ χρήματα αὐτοῖς ἀξιοῦν ἀποδοθῆναι,	μάλιστα	μὲν ἅπαντα ὅσα Ταρκύνιός θ´
[5, 4]	ταῦτα διεξελθόντες ἐδέοντο τῆς βουλῆς,	μάλιστα	μὲν διὰ τὸ δίκαιον, ὃ
[5, 36]	Παλατίου καὶ τοῦ Καπιτωλίου τέτταρσι	μάλιστα	μηκυνόμενον σταδίοις αὐλῶνα, ὃς καὶ
[5, 48]	οἴομαι δεῖν μὴ παρελθεῖν, παντὸς	μάλιστα	νομίζων τοῦτο προσήκειν τοῖς γράφουσιν
[5, 63]	οἱ γὰρ ἐνδεεῖς βίου καὶ	μάλιστα	οἱ τὰ χρέα τοῖς συμβαλοῦσι
[5, 57]	περὶ μέσας νύκτας, ἄγοντας οἷς	μάλιστα	πιστεύουσι τῶν ἑταίρων, ὡς ἐκεῖ
[5, 67]	τυχοῦσαι πανώλεθροι διεφθάρησαν. ~Παντὸς δὲ	μάλιστα	σκοπεῖν αὐτοὺς ἠξίου καινὴν καθισταμένους
[5, 76]	τίθεται στρατόπεδα τρία καθ´ οὓς	μάλιστα	ὑπελάμβανε τόπους ποιήσεσθαι τοὺς Λατίνους
[5, 16]	ἀλλήλους περὶ τὴν πρώτην που	μάλιστα	φυλακὴν ἐκ τοῦ δρυμοῦ, παρ´
[5, 13]	πολλοῖς ἐτίμησαν. ἔπειτα τρία πολιτεύματα	κάλλιστα	καὶ συμφορώτατα τῷ κοινῷ καταστησάμενοι
[5, 8]	Ῥωμαῖοι, δέδοικα μὴ σκληρὰ καὶ	ἄπιστα	τοῖς Ἕλλησι δόξω λέγειν, ἐπειδὴ
[5, 68]	τῶν ἰδίων τούτους εὖ ποιεῖν.	ἄριστα	δὲ τοῦτο καὶ γινώσκειν καὶ
[5, 12]	Βροῦτος ἐπαινέσας αὐτὸν ὡς τὰ	κράτιστα	καὶ συμφορώτατα ἑαυτῷ τε καὶ
[5, 71]	λαχόντα, ἑλέσθαι Ῥωμαίων ὃν ὑπολαμβάνει	κράτιστα	καὶ συμφορώτατα τὰ τῆς πόλεως
[5, 30]	φυγάδων. Καὶ ὁ βασιλεὺς τὰ	κράτιστα	μὲν ἔφησεν αὐτὸν λέγειν, βουλῆς
[5, 68]	παρέξειν σφᾶς αὐτοὺς τοῖς τὰ	κράτιστα	περὶ τοῦ κοινοῦ βουλεύουσιν εὐπειθεῖς.
[5, 53]	ὑπὸ δανείων ἠναγκασμένον μηκέτι τὰ	κράτιστα	τῷ κοινῷ φρονεῖν· οὐ γὰρ
[5, 74]	καιροὶ πολλὰ νεοχμοῦντες οὐ τὰ	κράτιστα	τῶν πολιτευμάτων, ἀλλὰ τὰ πρεπωδέστατα
[5, 11]	πατρίδος ἐκβαλεῖν, μεθ´ οὗ τὰ	κράτιστα	ὑπὲρ τῆς πόλεως ἐβούλευσεν· ἀλλ´
[5, 68]	ἐν ᾧ προσῆκε καιρῷ τὰ	βέλτιστα	καὶ τῷ κοινῷ συμφέροντα πράττειν,
[5, 57]	τὴν δύναμιν. ὡς δ´ ἡμέρα	τάχιστα	διέλαμψεν, ὁπλίτας περὶ ἑαυτοὺς ἔχοντες
[5, 8]	οὖν ὅμως. ἐπειδὴ γὰρ ἡμέρα	τάχιστα	ἐγένετο, καθίσας ἐπὶ τὸ βῆμα
[5, 67]	παρελθεῖν οὐκέτι παῦσαι καὶ ἀνελεῖν	αὐτὰ	δύναμιν ἔσχον· ἐξ ὧν εἰς
[5, 27]	κέρδη περιβαλλόμενος πρὸς τοὺς πολεμίους	αὐτὰ	ἐξενέγκῃ, δέον αὐτοῖς ὥσπερ μυστηρίου
[5, 31]	συμφέρειν, ἐάν τε τοὺς κατέχοντας	αὐτὰ	καὶ καρπουμένους εἰσφέρειν, ἐάν τ´
[5, 22]	ἐρυμνοῖς ἱκανὰ σώζειν τοὺς εἰς	αὐτὰ	καταφυγόντας· ἔπειτα τὸν καλούμενον Ἰανίκολον
[5, 27]	φυλακῆς· ὑμῖν δ´ οὓς καθέξειν	αὐτὰ	πεπίστευκα ἐγκρατῶς πρώτοις τε καὶ
[5, 48]	αὐτοῦ φανεῖσα ἀπορία. οὐδὲ γὰρ	αὐτὰ	τὰ εἰς τὴν ἐκκομιδὴν τοῦ
[5, 16]	τὸν χάρακα πρὶν ἡμέραν γενέσθαι.	τοιαῦτα	δ´ αὐτῶν διανοουμένων καὶ διαλεγομένων
[5, 11]	Κολλατῖνον ἕξοντες ὕπατον ἢ Βροῦτον.	~Τοιαῦτα	δὲ λέγοντος αὐτοῦ βοῶν καὶ
[5, 45]	πόλεις αὐτῶν οὐκ εἰς μακράν.	τοιαῦτα	ἐπιταχθέντες τε καὶ ἐπιτάξαντες ἀλλήλοις,
[5, 5]	τοῖς ἐχθροῖς συναναιρεῖν τοὺς φίλους.	~Τοιαῦτα	λεξάντων αὐτῶν ἀναστὰς ὁ Βροῦτος
[5, 5]	που μακαρίως μηθὲν ἐνοχλοῦντι ὑμῖν.	τοιαῦτα	μὲν οἱ πρέσβεις διαλεχθέντες ἐξῆλθον·
[5, 66]	οἰκτείρεσθαι μᾶλλον ἢ μισεῖσθαι προσῆκε.	~Τοιαῦτα	τοῦ Οὐαλερίου λέγοντος καὶ πολλῶν
[5, 62]	συγγένειαν εἶναι σφίσι καὶ φιλίαν.	τοιαῦτα	τούτων ἀποκριναμένων οὐθὲν οἱ Ῥωμαῖοι
[5, 44]	ἀλλὰ καὶ τῶν κατὰ πόλιν	τηνικαῦτα	διατριβόντων. ὁ γὰρ ἕτερος τῶν
[5, 38]	τοῦ ποταμοῦ· βραχὺς δ´ ἔρρει	τηνικαῦτα	οὔπω τοῖς χειμερινοῖς ὕδασι πληθύων,
[5, 46]	ταῖς σκηναῖς ὑσσῶν· ἔστι δὲ	ταῦτα	βέλη Ῥωμαίων, ἃ συνιόντες εἰς
[5, 41]	αὐτούς. ὁ μὲν δὴ Σέξτος	ταῦτα	βουλευσάμενος καὶ τοῖς λοχαγοῖς φράσας,
[5, 66]	τἀλλότρια τῶν φυλαττόντων τὰ ἴδια.	ταῦτα	δ´ εἶναι τὰ ποιοῦντα διχοστασίας
[5, 12]	δὲ ψυχὴν παρὰ τοῖς προπέμπουσι.	ταῦτα	δ´ ὑποθέμενος τῷ ἀνδρὶ πείθει
[5, 53]	φανερόν· ἀποκτεῖναι τοὺς δεσπότας καθεύδοντας,	ταῦτα	δὲ διαπραξαμένους τάςτε οἰκίας διαρπάσαι
[5, 45]	εἶναι πάλιν, ὥσπερ πρότερον ἦσαν,	ταῦτα	δὲ ποιήσαντας {αὐτοὺς} ἥκειν τότε
[5, 6]	εἰρήνην ἄγειν τὰς οὐσίας ἀφαιρεθέντες.	~Ταῦτα	δὲ τῶν ὑπάτων λεγόντων καὶ
[5, 2]	ἡσυχίας φίλος. ~Ὡς δὲ κατεστήσαντο	ταῦτα,	δείσαντες, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, μὴ
[5, 53]	καὶ ὥσπερ ἀργυρωνήτοις αὐτοῖς ἐχρῶντο.	ταῦτα	δὴ μαθὼν ἔπεμψεν ὁ Ταρκύνιος
[5, 60]	πρὸς τὸ κοινὸν ἱκετηρίας φέροντας.	~Ταῦτα	δὴ προεγνωκὼς ὁ Λάρκιος τοῖς
[5, 29]	ῥᾷον ἡμῖν ὑπάρχῃ τὸ λαθεῖν.	ταῦτα	διανοηθέντες ἐκληρωσάμεθα, καὶ πρῶτος ἄρξαι
[5, 43]	τινα μοῖραν τοῖς φρουροῖς ἔδωκαν.	ταῦτα	διαπραξάμενοι τὴν δύναμιν ἀπῆγον ἐκ
[5, 60]	πόλει Ῥωμαίων φρουροὶ τῆς ἄκρας.	ταῦτα	διαπραξάμενος ἀπῆγεν ἐπ´ οἴκου τὴν
[5, 77]	γενέσθαι ταῖς πόλεσιν ἐνιαυσίους ἀνοχάς.	~Ταῦτα	διαπραξάμενος ὁ ἀνὴρ ἀπῆγε τὰς
[5, 4]	φυγῆς δ´ ἀπηλλάχθαι καὶ πλάνης.	ταῦτα	διεξελθόντες ἐδέοντο τῆς βουλῆς, μάλιστα
[5, 8]	τοὺς ὑπάτους. ~Τὰ δὲ μετὰ	ταῦτα	ἔργα θατέρου τῶν ὑπάτων Βρούτου
[5, 75]	τῇ ἀρχῇ, συντόμως πειράσομαι διεξελθεῖν,	ταῦτα	ἡγούμενος εἶναι χρησιμώτατα τοῖς ἀναγνωσομένοις,
[5, 57]	καὶ τρεῖς ἡμέρας ἔθηκεν εἰς	ταῦτα	ἱεράς. Μανίου δὲ Τυλλίου θατέρου
[5, 57]	δεῖ πράττειν ἑκάστους ἀκούσοντας. ἐγίγνετο	ταῦτα·	καὶ ἐπειδὴ συνήχθησαν οἱ προεστηκότες
[5, 14]	τῆς πόλεως φρονεῖν. ~Διαπραξάμενοι δὲ	ταῦτα	καὶ τὰ πρὸς τὸν πόλεμον
[5, 68]	ἀρετῇ προσήκειν. ὑπὲρ ἅπαντα δὲ	ταῦτα	καὶ τἆλλα, δεινόν τι καὶ
[5, 71]	ἀνόητον παραχθησομένου· ὑπὲρ ἅπαντα δὲ	ταῦτα	καὶ τἆλλα ὅσα δεῖ προσεῖναι
[5, 33]	ἀφείλοντο Ῥωμαῖοι χρημάτων τὰ σώματα	ταῦτα,	καὶ τῆς δίκης τὸ τέλος
[5, 19]	δὲ παρὰ τῶν ἐπιτηδείων, ὅτι	ταῦτα	λυπεῖ τὸν δῆμον, ἀρχαιρεσιῶν προθεὶς
[5, 22]	ἐθελοντὰς συχνοὺς ἰδίᾳ πεπεικὼς χάριτι.	~Ταῦτα	μαθόντες οἱ τῶν Ῥωμαίων ὕπατοι
[5, 41]	μέλλοι χρῆσθαι, οὐκ ἔφασαν εἰδέναι.	ταῦτα	μαθὼν ὁ Οὐαλέριος ἀποστέλλει τὸν
[5, 54]	παραβαλλόμενοι προφάσεις καὶ εἰ διὰ	ταῦτα	μέλλετε διαλύειν τὸ συγγενὲς καὶ
[5, 43]	τῆς βουλῆς ψηφισθέντα θρίαμβον κατήγαγον.	ταῦτα	μὲν ἐπὶ τῆς τούτων ὑπατείας
[5, 1]	μηδὲ τοῖς καθιστάναι βουλομένοις ἐπιτρέψειν.	ταῦτα	μὲν περὶ ἑαυτῶν τε καὶ
[5, 35]	ἡμᾶς χρόνων, Μούκιοι λειμῶνες καλοῦνται.	ταῦτα	μὲν τοῖς ἀνδράσι· Κλοιλίᾳ δὲ
[5, 31]	πρὸς αὐτὸν περὶ φιλίας διαλεγόμενοι.	~Ταῦτα	μὲν τότε πρὸς τὸν υἱὸν
[5, 31]	τ´ ἐκ τοῦ δημοσίου διαλύειν.	ταῦτα	μὲν ὑπὲρ ἐκείνων, ἑαυτῷ δ´
[5, 3]	ἠναγκάσθη καταφυγεῖν. διεξελθὼν δ´ ὧδε	ταῦτα	μετὰ πολλῶν οἴκτων τε καὶ
[5, 10]	ἂν τούτους ἀφῶ; τίνος οὖν	ταῦτα	μηνύματα τίθεσθε; πότερα τῆς πρὸς
[5, 19]	ἐπιθεὶς ζημίαν, ἐάν τις παρὰ	ταῦτα	ποιῇ, καὶ τὸν ἀποκτείναντα τούτων
[5, 61]	οἱ δ´ ἐγγραψάμενοι ταῖς συνθήκαις	ταῦτα	πρόβουλοι καὶ τοὺς ὅρκους ὀμόσαντες
[5, 62]	αὐτοῖς Λατίνους ἅπαντας ἀνὰ κράτος.	~Ταῦτα	προκαλουμένων τῶν πρεσβευτῶν οὐκ ἀξιοῦσα
[5, 70]	ἀσφαλὲς ἔχειν· τὸν δὲ παρὰ	ταῦτά	τι ποιεῖν ἐπιχειροῦντα νηποινὶ τεθνάναι
[5, 66]	τῶν πενήτων. εἰς ἅπαντα γὰρ	ταῦτα	τοῖς δεομένοις ἀφορμῆς οὐδένα τῶν
[5, 57]	θέσθαι τὰ ὅπλα. ~Παρασκευασάμενος δὲ	ταῦτα	τοῖς μηνύσασι τὴν πρᾶξιν εἶπε
[5, 24]	ἔβαλλον, οἷς δὲ μὴ παρῆν	ταῦτα	τοῖς ξίφεσι καὶ ταῖς ἀσπίσι
[5, 55]	πόλεμον ἐπικυροῦν, μηθὲν ἔτι ἀναβάλλεσθε.	~Ταῦτα	τοῖς πρέσβεσιν ἀποκρινάμενος καὶ προπέμψας
[5, 12]	τὴν παρὰ τοῦ δήμου χάριν.	~Ταῦτα	τοῦ ἀνδρὸς ἀμφοτέροις παραινοῦντος καὶ
[5, 13]	καὶ κτημάτων ὧν ἐκέκτηντο δημεύσεις.	ταῦτα	τῶν ἀνδρῶν τὰ πολιτεύματα τοὺς
[5, 52]	χρόνῳ καὶ χάρισιν ἐπάξεσθαι νομίζοντες.	ταῦτα	ψηφισάμενοι καὶ χρόνον ὁρίσαντες ἐνιαύσιον
[5, 57]	μήνυσιν οὐδεμίαν κατ´ οὐθενὸς τῶν	ταὐτὰ	βουλευσαμένων, ἀλλὰ πάντας ἀφῆκαν τῶν
[5, 57]	ἀποθανεῖν, ἐὰν καὶ τῷ δήμῳ	ταὐτὰ	δοκῇ. τοῦ δὲ συνεληλυθότος ὄχλου
[5, 47]	ἕτερον, τὰ δ´ ἄλλα πάντα	ταὐτὰ	ἔχει. αἴτιον δὲ τῷ ἀνδρὶ
[5, 52]	ἄκραν καταλαμβάνονται, καὶ τῶν μὴ	ταὐτὰ	προαιρουμένων οὓς μὲν διαφθείραντες, οὓς
[5, 10]	τὸν συνάρχοντα περὶ πάντων μοι	ταὐτὰ	φρονεῖν καὶ μὴ τῷ λόγῳ
[5, 48]	Πόπλιος Οὐαλέριος Ποπλικόλας ἐπικαλούμενος νοσήσας	ἐτελεύτα,	κράτιστος τῶν τότε Ῥωμαίων κατὰ
[5, 12]	Λατίνων γένους, ἐν ᾗ γηραιὸς	ἐτελεύτα·	ὁ δὲ Βροῦτος οὐκ ἀξιῶν
[5, 5]	δόξαν μὲν ἡμῖν ἀπήντηται τὰ	πρῶτα·	πρεσβευσάμενοι γὰρ ὑπὲρ ἀνδρὸς ἱκέτου
[5, 76]	δικαιοτέρων ᾤετο δεῖν αὐτοῖς διαλύσεων.	κρύφα	τε δὴ πέμπων πρὸς τοὺς
[5, 74]	μὲν τούτων οὐθὲν ἂν εἴη	τάχα	προὔργου τὰ πλείω γράφειν. ~Ὃν
[5, 22]	πόλιν ἐλαύνων ὡς καὶ ταύτην	δίχα	πόνου παραστησόμενος, ἐπειδὴ πλησίον τῆς
[5, 45]	γὰρ δὴ κρατοῦντες ἤδη καὶ	δίχα	πόνου τὴν Ῥώμην αἱρήσοντες αὐτῶν
[5, 33]	αὐτῶν λέγοντος εἶναι τῶν παρθένων	δίχα	τῆς ἐπιταγῆς τῶν πατέρων, καὶ