Livre, Chap.
[5, 44]	τὸ καταφρονοῦν αὐτῶν βουλόμενοι θᾶττον	ἢ	βάδην ἀνεχώρουν ὡς δὴ φεύγοντες
[5, 74]	δ´ ἁρμοστὰς καλοῦντες, φοβούμενοι τυράννους	ἢ	βασιλεῖς αὐτοὺς καλεῖν, ὡς οὐδ´
[5, 6]	εὑρίσκοιεν εὐαλώτους δι´ ἀσθένειαν γνώμης	ἢ	βίου σπάνιν ἢ πόθον τῶν
[5, 10]	θάτερον ἢ Κολλατῖνον ἕξοντες ὕπατον	ἢ	Βροῦτον. ~Τοιαῦτα δὲ λέγοντος αὐτοῦ
[5, 67]	καθ´ ἑαυτὸν ἕκαστος αἰσχύνεται πράττειν	ἢ	δέδιεν ὑπὸ τοῦ κρείττονος κατειργόμενος,
[5, 2]	ἐν τυραννίδι κακῶν δι´ εὐήθειαν	ἢ	διὰ πλεονεξίαν, ἄνδρες οὐκ ἀφανεῖς,
[5, 21]	Ταρκυνίων, ὑποσχόμενος αὐτοῖς δυεῖν θάτερον	ἢ	διαλλάξειν αὐτοὺς πρὸς τοὺς πολίτας
[5, 69]	δυεῖν θάτερον αὐτὴν ἠξίουν ποιεῖν,	ἢ	διδόναι σφίσιν ἤδη τὴν ἄφεσιν
[5, 76]	ἀναγκαζόμενοί τινες ἀναιροῦνται, ἐπιεικεστέρων μᾶλλον	ἢ	δικαιοτέρων ᾤετο δεῖν αὐτοῖς διαλύσεων.
[5, 73]	ἢ παθόντες ὑφ´ ἑτέρων πλημμελὲς	ἢ	δράσαντες αὐτοὶ τοὺς πέλας, ὧν
[5, 19]	Ῥωμαίων τινὰ ἀποκτείνειν ἢ μαστιγοῦν	ἢ	ζημιοῦν εἰς χρήματα θέλῃ, ἐξεῖναι
[5, 28]	ἐμὸν ἀποκτεῖναί σοι προὔκειτο μόνον	ἢ	κἀμέ· καὶ τίνας ἔχεις κοινωνοὺς
[5, 43]	ἐλήφθη. οὐ μὴν ἀνδραποδισμοῦ γ´	ἢ	κατασκαφῆς ἐπειράθη φόνος τ´ ἀνθρώπων
[5, 49]	τῆς ἡμέρας διαυγούσης, καὶ πρὶν	ἢ	καταστρατοπεδεύεσθαι κριοὺς προσέφερε καὶ κλίμακας
[5, 11]	κενῆς φοβηθέντες αὐτὴν φυλάξασθαι μᾶλλον	ἢ	καταφρονήσει ἐπιτρέψαντες ἀνατραπῆναι· Βροῦτον δὲ
[5, 45]	ἥκειν τότε περὶ ὧν ἠδίκησαν	ἢ	κατέβλαψαν αὐτοὺς ἐν ταῖς πρότερον
[5, 17]	κατεστήσατο τὸν νόμον τόνδε Ῥωμαίοις	ἢ	κείμενον ὑπὸ τῶν βασιλέων παρέλαβεν,
[5, 10]	δ´ ἴστε {ὅτι} δυεῖν θάτερον	ἢ	Κολλατῖνον ἕξοντες ὕπατον ἢ Βροῦτον.
[5, 19]	τις ἄρχων Ῥωμαίων τινὰ ἀποκτείνειν	ἢ	μαστιγοῦν ἢ ζημιοῦν εἰς χρήματα
[5, 60]	οὔτε ἀνοχὰς οὔτε ἄλλο φιλάνθρωπον	ἢ	μέτριον οὐθὲν αὐτοῖς ὑπάρξειν ἔφη
[5, 27]	ὅτι δυεῖν αὐτοῖς συμβήσεται θάτερον	ἢ	μὴ διαμεῖναι πολὺν ἐν τοῖς
[5, 69]	βούλεται κοινωνοὺς τῶν κινδύνων ἔχειν,	ἢ	μὴ φενακίζειν εἰς ἑτέρους ἀναβαλλομένην
[5, 68]	ἐξ ὧν ὠφέλειαν μὲν οὐδεμίαν	ἢ	μικράν τινα κομιδῇ λήψονται, κακῶν
[5, 65]	ἀλλ´ ἀπορίαν, ἣν οἰκτείρεσθαι μᾶλλον	ἢ	μισεῖσθαι προσῆκε. ~Τοιαῦτα τοῦ Οὐαλερίου
[5, 73]	ἀρχὰς προνοίᾳ, μή τι λάθωσιν	ἢ	παθόντες ὑφ´ ἑτέρων πλημμελὲς ἢ
[5, 77]	ἐκ τῆς ὑπαίθρου καὶ πρὶν	ἢ	πάντα τὸν τῆς ἐξουσίας ἐκπληρῶσαι
[5, 17]	εὑρήσει παρὰ τοῖσδε κείμενον αὐτὸν	ἢ	παρ´ ἐκείνοις, ὅσῳ γ´ Ἀθηναῖοι
[5, 6]	ἀσθένειαν γνώμης ἢ βίου σπάνιν	ἢ	πόθον τῶν ἐν τῇ τυραννίδι
[5, 70]	τις ἄλλος ἀρχήν τινα εἶχεν	ἢ	πραγμάτων τινῶν κοινῶν ἐπιμέλειαν· ἕνα
[5, 68]	ἀλλ´ ὥσπερ ἑαλωκυίας τῆς πόλεως	ἢ	προσδοκώσης τοῦτο πείσεσθαι παρὰ τὸ
[5, 77]	αἰκισάμενος. εἰ μὲν οὖν ἀναγκαίως	ἢ	συμφερόντως τῷ κοινῷ πάντα ταῦτ´
[5, 28]	τίνας ἔχεις κοινωνοὺς τῆς ἐπιβουλῆς	ἢ	συνίστορας; ἀποκρύψῃ δὲ μηδὲν τῶν
[5, 34]	τῆς πόλεως Τυρρηνῶν σφίσι βοηθούντων	ἢ	τὰ χρήματα κομιούμενοι, διὰ τὴν
[5, 21]	καθόδῳ καὶ ἀναλήψει τῆς ἀρχῆς	ἢ	τὰς οὐσίας ἀνακομισάμενος, ἃς ἀφῃρέθησαν,
[5, 10]	ἀφ´ ἡμῶν ἀρξάμενοι πάντες ὠμόσατε,	ἢ	τῆς συγχύσεώς τε καὶ ἐπιορκίας;
[5, 50]	προέδρων, θαυμάζειν, τί δήποτε παθόντες	ἢ	τί κατηγορεῖν ἔχοντες τῆς πόλεως
[5, 68]	μηδ´ εἰς πεῖραν ἐλθεῖν πολέμου,	ἢ	τοῖς μηδαμῇ μηδὲν χρησίμοις συγχωρήσαντας
[5, 14]	ἅμα τῷ συνιδεῖν ἀλλήλους πρὶν	ἢ	τοὺς πεζοὺς καταστρατοπεδεύεσθαι, ἐν ᾗ
[5, 25]	μυριάδες ἀνθρώπων αἱ σύμπασαι πλείους	ἢ	τριάκοντα. Ὁράτιος μὲν δὴ τοιαύτην
[5, 34]	χρησταῖς γενόμενοι κατ´ ἀρχάς, ὡς	ἢ	τυραννήσοντες αὖθις τῆς πόλεως Τυρρηνῶν
[5, 56]	πολιτῶν νεωτερίσωσιν οἱ προσήκοντες αὐτοῖς	ἢ	τῶν ἄλλων τινὲς πολιτῶν μηδ´
[5, 67]	ἅπαντας ἔχειν τῶν συγχωρηθέντων στερομένους	ἢ	τῶν ἐλπιζομένων μὴ τυγχάνοντας. παραδείγμασί
[5, 10]	τῆς πρὸς τὴν πόλιν εὐνοίας	ἢ	τῶν πρὸς τοὺς τυράννους διαλλαγῶν,
[5, 44]	τοὺς ἐπιτυγχάνοντας ἄγων προχειρότερον μᾶλλον	ἢ	φρονιμώτερον. οὓς ἰδόντες οἱ Σαβῖνοι
[5, 27]	τῆς ἀπορίας τῶν ἀναγκαίων ἐκβιασθεῖσιν,	ἢ	φυλάττουσι βεβαίας τὰς κρίσεις τὸν
[5, 16]	ὄψιν ἀνθρώπων ἔρχεται δείματα φέροντα,	ἢ	φωναὶ δαιμόνιοι ταράττουσι τὰς ἀκοὰς
[5, 24]	φράσαι πρὸς αὐτὸν σημείοις τισὶν	ἢ	φωνῇ γεγωνοτέρᾳ· τὰ λοιπὰ λέγων
[5, 75]	βουληθεὶς ὅσον ἐστί, καταπλήξεως μᾶλλον	ἢ	χρήσεως ἕνεκα τοῖς ῥαβδούχοις ἐκέλευσεν
[5, 24]	λυθῇ καὶ βραχὺ τὸ λειπόμενον	ᾖ	μέρος, φράσαι πρὸς αὐτὸν σημείοις
[5, 67]	εἶναι λέγων ὁποῖ´ ἄττ´ ἂν	ᾖ	τὰ κοινὰ τῶν πόλεων ἐπιτηδεύματα,
[5, 70]	καταστάσει τῶν κοινῶν ὑπαρχόντων σκοποῦσα	ἡ	βουλή, δι´ οὗ μάλιστα διαπράξεται
[5, 6]	ἀποροῦσα, ὅ τι χρὴ πράττειν,	ἡ	βουλὴ καὶ ἐφ´ ἡμέρας συχνὰς
[5, 40]	ἔδοξεν αἰτιώτατος γενέσθαι· ἀνθ´ ὧν	ἡ	βουλὴ καὶ ὁ δῆμος εἴς
[5, 43]	φρουροὺς συγκατοικίσαντες αὐτοῖς, ὅσους ἔκρινεν	ἡ	βουλή, καὶ τῆς χώρας ἀφελόμενοί
[5, 32]	δὲ τῆς πρεσβείας εἰς Ῥώμην	ἡ	βουλὴ μὲν ἐψηφίσατο Ποπλικόλᾳ θατέρῳ
[5, 62]	οὐκ ἀξιοῦσα δίκην ὑποσχεῖν Ἀρικηνοῖς	ἡ	βουλή, περὶ ὧν οἱ κατηγοροῦντες
[5, 72]	ὡς ἐν ἐκείνῳ τὰς ἐλπίδας	ἡ	βουλὴ τέθειται πάσας, καὶ τὸ
[5, 52]	λόγον ἀξιώσαντες οὔτε λαβεῖν. ταῦθ´	ἡ	βουλὴ τῶν Ῥωμαίων μαθοῦσα πρὸς
[5, 36]	σφῶν βούλεσθαι καταμένειν· οἷς ἔδωκεν	ἡ	βουλὴ χῶρον τῆς πόλεως, ἔνθα
[5, 54]	τὰς πύλας τοῖς τυράννοις ἀνοῖξαι.	~Ἡ	δ´ ἐν παντὶ καιρῷ σώζουσα
[5, 71]	ἐπιεικὴς τιμωρὸς ἦν τῶν ἀπειθούντων·	ἡ	δὲ βουλὴ δι´ αἰσχύνης ἐλάμβανον
[5, 57]	τὴν συνωμοσίαν τοιούτῳ τρόπῳ διεφθάρησαν·	ἡ	δὲ βουλὴ καθαρθῆναι ψηφισαμένη τοὺς
[5, 40]	πεντακισχιλίων τοὺς ὅπλα φέρειν δυναμένους.	ἡ	δὲ καταλαβοῦσα αὐτὸν ἀνάγκη μετενέγκασθαι
[5, 58]	ἀπῄεσαν οὐδὲν τοὺς ἔνδον ὠφελήσαντες·	ἡ	δὲ πόλις ἐν ταῖς αὐταῖς
[5, 16]	εἶναι τοῦ θεοῦ τὸ ἔργον.	ἡ	δὲ τοῦ δαιμονίου φωνὴ θαρρεῖν
[5, 35]	τὴν πόλιν τοιούτου τέλους ἔτυχεν.	~Ἡ	δὲ τῶν Ῥωμαίων βουλὴ μετὰ
[5, 43]	ὁ μὲν χάραξ αὐθημερὸν ἑάλω.	~Ἡ	δὲ Φιδήνη πολιορκηθεῖσα οὐ πολλαῖς
[5, 73]	ὀνόματος· ἔστι γὰρ αἱρετὴ τυραννὶς	ἡ	δικτατορία. δοκοῦσι δέ μοι καὶ
[5, 46]	θαρρεῖν τὸ πιστὸν ἔχοντες· καὶ	ἡ	ἐμπειρία δὲ σὺν τῷ φιλοπόνῳ
[5, 70]	τῇ βουλῇ· ἦν δ´ ἄρα	ἡ	κρείττων ἀρχὴ τῆς κατὰ τοὺς
[5, 74]	τισιν αἱ βασιλεῖαι διοικούμεναι, καθάπερ	ἡ	Λακεδαιμονίων· ἀρξαμένων δέ τινων ἐν
[5, 17]	κρατῆσαι τοῦ στρατοπέδου. ~Τοιοῦτο μὲν	ἡ	μάχη τέλος ἔλαβεν· τῇ δ´
[5, 1]	ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΕΩΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ.	~Ἡ	μὲν δὴ βασιλικὴ Ῥωμαίων πολιτεία
[5, 41]	ἦν ὁ ἕτερος χάραξ καταφανής.	ἡ	μὲν οὖν τῶν Ῥωμαίων ὑπόληψις
[5, 37]	αὐτοῖς τὸν πόλεμον. καὶ γίνεται	ἡ	μὲν πρώτη ἔξοδος ἑνὸς τῶν
[5, 48]	πόλεως καίειν τε καὶ θάπτειν·	ἡ	μέντοι βουλὴ μαθοῦσα ὡς εἶχεν
[5, 48]	πάντα τὸν τοῦ βίου χρόνον,	ἡ	μετὰ τὸν θάνατον αὐτοῦ φανεῖσα
[5, 69]	σώματα. τοιούτων δέ τινων λεχθέντων	ἡ	νικῶσα ἦν γνώμη, μηθὲν ἐν
[5, 69]	οὐκ ἐφαίνετο ἀποχρῶσα εἶναι βοήθεια	ἡ	παρὰ τῆς βουλῆς ἐλπὶς φανερὸν
[5, 5]	οὗ τὰς ἐντολὰς ἡμῖν ἔδωκεν	ἡ	πατρίς, καὶ οὔτε νόμος ὁ
[5, 70]	τὸν δῆμον, καὶ τέως ἂν	ἡ	πληθὺς ἐνέγκῃ ψῆφον ὑπὲρ αὐτῶν
[5, 39]	οἴκου τὰς δυνάμεις. τότε πρῶτον	ἡ	πόλις ἀναλαβοῦσα ἑαυτὴν ἐκ τοῦ
[5, 10]	ἵνα μὴ κατὰ τῶν ἐχθρῶν	ἡ	πόλις αὐτοῖς ἔχῃ χρῆσθαι πρὸς
[5, 1]	τοὔνομα τῆς ἀρχῆς, ὅσον ἂν	ἡ	πόλις διαμένῃ χρόνον, βουλόμενοι τοὺς
[5, 23]	αὐτοὺς μεγάλη· ὀλίγου τε πάνυ	ἡ	πόλις ἐδέησεν ἁλῶναι κατὰ κράτος
[5, 25]	ἐρῶ διηγησάμενος πρῶτον, ἐν οἵαις	ἡ	πόλις ἦν τότε συμφοραῖς. ~Μετὰ
[5, 27]	οὗ τῶν παρόντων ἀπαλλαγήσεται κακῶν	ἡ	πόλις, τῷ μὲν ἔργῳ πάνυ
[5, 34]	χρημάτων λόγον δωρεάν. ἐδήλωσε δ´	ἡ	πράσις, ἣν ἐποιήσαντο μετὰ τὴν
[5, 74]	οὐ τοὔνομα ζητεῖν ἠξίουν, πόθεν	ἡ	Ῥωμαίων πόλις ἔλαβεν, ἀλλὰ τὸ
[5, 23]	παιόμενοι τοῖς ξίφεσιν, ἕως ἅπασα	ἡ	στρατιὰ διῆλθε τὸν ποταμόν. ~Ὡς
[5, 36]	Μαλακὸς ἐπικαλούμενος, νικηθεὶς ἀποθνήσκει, καὶ	ἡ	στρατιὰ τῶν Τυρρηνῶν μετὰ τὴν
[5, 14]	εὐωνύμου Βροῦτος, καθ´ ὃ μέρος	ἡ	Ταρκυνιητῶν δύναμις ἦν· ἡγεμόνες δ´
[5, 61]	~Ὡς δ´ ἀπηγγέλθη τοῖς Λατίνοις	ἡ	τῆς Φιδήνης ἅλωσις, ὀρθὴ καὶ
[5, 77]	χρόνον ἠγνόουν, ὅτι τυραννίς ἐστιν	ἡ	τοῦ δικτάτορος ἀρχή. βουλήν τε
[5, 77]	ἀπορραγῶσιν ἅπασαι διὰ καιρούς τινας,	ἡ	τοῦ δικτάτορος ἀρχή. ἐπὶ δὲ
[5, 43]	γενήσεσθαι μετρία καὶ συνήθης Ῥωμαίοις,	ἡ	τῶν αἰτίων τῆς ἀποστάσεως κόλασις.
[5, 38]	τῶν ἑτέρων τοῦ ποταμοῦ μερῶν	ἡ	τῶν Σαβίνων ἔκειτο παρεμβολὴ τοῦ
[5, 36]	καλεῖται κατὰ τὴν ἐπιχώριον διάλεκτον	{ἡ	φέρουσα δίοδος ἀπὸ τῆς ἀγορᾶς
[5, 77]	πονηροὺς λάβῃ προστάτας. τούτου δ´	ἡ	φύσις αἰτία προσθεῖσα τοῖς ἀγαθοῖς
[5, 68]	ἑτέρων, ἀλλ´ ἑκόντας, ἵν´ αὐτοῖς	ἡ	χάρις ἀντὶ τῶν χρημάτων καλὸν
[5, 31]	καλουμένους Ἑπτὰ πάγους· αὕτη Τυρρηνῶν	ἡ	χώρα τὸ ἀρχαῖον ἦν, Ῥωμαῖοι
[5, 71]	τὸ μὲν τῆς ἀρχῆς κράτος	ἥ	τε βουλὴ διέγνωκε καὶ ὁ
[5, 17]	κεκοσμημένον ἀριστείοις. ὑπήντα δ´ αὐτοῖς	ἥ	τε βουλὴ θριάμβου καταγωγῇ ψηφισαμένη
[5, 70]	ἕνα δ´ ἄνδρα, ὃν ἂν	ἥ	τε βουλὴ προέληται καὶ ὁ
[5, 46]	τὸν τῶν πολεμίων διαφθαρῆναι στρατὸν	ἥ	τε νὺξ αἰτία ἐγένετο καὶ
[5, 69]	διαλῦσαι τὰ συμβόλαια συνεβούλευον, ἵνα	ἥ	τε πίστις τῶν πενήτων ὑπὸ
[5, 24]	ἔχων, μίαν δὲ πληγὴν λόγχης,	ἣ	διὰ θατέρου τῶν γλουτῶν ὑπὲρ
[5, 70]	ἔκρινεν ἐπὶ τὰ πράγματα παραγαγεῖν,	ἣ	πάντας ἔμελλεν ἕξειν ὑφ´ ἑαυτῇ
[5, 45]	μικρὸν ἀπέχοντας ἀλλήλων Ἠρήτου πόλεως,	ἣ	τοῦ Σαβίνων ἐστὶν ἔθνους, οὐ
[5, 12]	μητρόπολιν τοῦ Λατίνων γένους, ἐν	ᾗ	γηραιὸς ἐτελεύτα· ὁ δὲ Βροῦτος
[5, 14]	ἢ τοὺς πεζοὺς καταστρατοπεδεύεσθαι, ἐν	ᾗ	διάπειραν ἀλλήλων λαβόντες καὶ οὔτε
[5, 47]	ποικίλην καὶ χρυσόσημον ἀμφιέννυται στολήν,	ᾗ	κοσμεῖται ὁ ἕτερος, οὐδὲ τὸν
[5, 36]	τὴν ἐλαχίστου ἀξίαν, ἀλλ´ ἐφ´	ᾗ	μάλιστα ἥσθησαν, τὴν πέραν τοῦ
[5, 35]	στέφανον χρυσοῦν καὶ θριαμβικὴν ἐσθῆτα,	ᾗ	οἱ βασιλεῖς ἐκοσμοῦντο· Μουκίῳ δὲ
[5, 44]	τείχους τῆς Ῥώμης ἔλασις· ἐν	ᾗ	πολὺς ἐγένετο Ῥωμαίων φόνος οὐ
[5, 50]	μόνῃ παρεῖναι, καθάπερ εἰώθεσαν· ἐν	ᾗ	ψῆφον ἐνεγκεῖν ἔδει τὰς πόλεις
[5, 4]	ὥσπερ ἐστὶ δίκαιον· ἔπειτ´ ἂν	λάβῃ	παρὰ τῆς βουλῆς τὸ συγχώρημα
[5, 77]	δὲ καὶ ἀσύμφορα, ὅταν πονηροὺς	λάβῃ	προστάτας. τούτου δ´ ἡ φύσις
[5, 19]	ἂν μὴ παρὰ τοῦ δήμου	λάβῃ	τὴν ἀρχήν, θάνατον ἐπιθεὶς ζημίαν,
[5, 49]	τοῖς ἔνδον ἐπιθῆται· ὅπερ καὶ	συνέβη.	γενόμενος γὰρ πλησίον τοῦ τείχους
[5, 75]	ἑπτακοσίοις πλείους εὑρέθησαν οἱ ἐν	ἥβῃ	Ῥωμαῖοι πεντεκαίδεκα μυριάδων. μετὰ τοῦτο
[5, 20]	ἐξ ὧν εὑρέθη τῶν ἐν	ἥβῃ	Ῥωμαίων περὶ τρισκαίδεκα μυριάδας. καὶ
[5, 31]	ἄλλους ἡγεμόνας ἔχοντες ἐπὶ τῇ	τριβῇ	τοῦ πολέμου καὶ ἀπαλλάττεσθαι ποθοῦντες
[5, 27]	αἰωρηθεὶς ὑπὲρ μεγάλων, ἐὰν ἄρα	συμβῇ	μοι διαμαρτεῖν τῆς πείρας, ἀλλ´
[5, 37]	ὃς ἤρξατο μὲν ἀπὸ λῃστηρίων,	προὔβη	δ´ εἰς πολλοὺς καὶ μεγάλους
[5, 34]	οὐχ ὡς στρατόπεδον ἐν ξένῃ	γῇ	πρὸς ὀλίγον καιρόν, ἀλλ´ ὡς
[5, 46]	ἐγένετο καὶ τὸ ἐν οἰκείᾳ	γῇ	τὸ πάθος αὐτοῖς συμβῆναι· ῥᾷον
[5, 64]	πατρικίων ἄρηται τὰ ὅπλα καὶ	συγκαταγάγῃ	Ταρκύνιον ἐπὶ τὴν ἀρχήν. ἕως
[5, 43]	τοῖς ὑπάτοις πόλεως ὁμοεθνοῦς ἁμαρτούσης	ἁρπαγὴ	χρημάτων τε καὶ ἀνδραπόδων καὶ
[5, 42]	οἱ πρῶτοι πορευόμενοι καὶ οὔτε	φέγγη	λαμπτήρων ἑώρων οὔτε φωνὰς φυλάκων
[5, 28]	κεφαλῆς. ἀποθανόντος δὲ τοῦ γραμματέως	πληγῇ	μιᾷ, συλληφθεὶς εὐθὺς ὑπὸ τῶν
[5, 47]	τῶν ζώντων ῥιπτούντων ἐν τῇ	φυγῇ	τὰ ὅπλα· ἄνδρας τ´ αἰχμαλώτους
[5, 17]	αὐτοῖς ἥ τε βουλὴ θριάμβου	καταγωγῇ	ψηφισαμένη κοσμῆσαι τὸν ἡγεμόνα, καὶ
[5, 17]	Μαραθώνια τῆς Βρούτου ταφῆς, εἰ	δὴ	ἀπὸ τούτων πρώτων ἤρξαντο οἱ
[5, 36]	τρέπεται πρὸς φυγήν. πολλοὶ μὲν	δὴ	αὐτῶν διωκόμενοι ὑπὸ τῶν Κυμαίων
[5, 1]	ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ. ~Ἡ μὲν	δὴ	βασιλικὴ Ῥωμαίων πολιτεία διαμείνασα μετὰ
[5, 18]	τὸν θάνατον εὐκλείας. ~Ἰούνιος μὲν	δὴ	Βροῦτος ὁ τὴν βασιλείαν ἐκβαλὼν
[5, 10]	ἐξέσται μοι κολάσαι. τί γὰρ	δὴ	δίκαιον πρὸς αὐτοὺς ἕξω λέγειν,
[5, 25]	στρατιωτικῆς οὐδεμιᾶς ἔτυχεν. οὗτός τε	δὴ	θαυμαστὸν ἔργον ἀποδειξάμενος ἐν τῷ
[5, 46]	σημείων γενομένων σφίσι θεοπέμπτων καὶ	δὴ	καὶ τελευταίου φάσματος, ὅτε παρατάττεσθαι
[5, 49]	πεφυτευμένης πλέθρα μύρια. Σπόριος μὲν	δὴ	Κάσσιος θρίαμβον ἐκ τοῦ πολέμου
[5, 70]	ὅτου ἂν δεηθῶσιν. ~Ἐν τοιαύτῃ	δὴ	καταστάσει τῶν κοινῶν ὑπαρχόντων σκοποῦσα
[5, 27]	τἀληθὲς λέγειν οὐδεμίαν. εἰς τοσοῦτον	δὴ	κίνδυνον ἐμαυτὸν καθιέναι μέλλων οὐκ
[5, 12]	ἐκ τῶν ἰδίων. Ταρκύνιος μὲν	δὴ	Κολλατῖνος τοιαύτῃ τύχῃ περιπεσὼν εἰς
[5, 45]	καὶ αὐθάδειαν ἀχθόμενοι. ὡς γὰρ	δὴ	κρατοῦντες ἤδη καὶ δίχα πόνου
[5, 53]	ὥσπερ ἀργυρωνήτοις αὐτοῖς ἐχρῶντο. ταῦτα	δὴ	μαθὼν ἔπεμψεν ὁ Ταρκύνιος εἰς
[5, 70]	ἐπιχειροῦντα νηποινὶ τεθνάναι κελεύων. ἐλογίζετο	δὴ	μένοντος μὲν κυρίου τοῦ νόμου
[5, 67]	ἕνεκα τῶν πολεμίων συνόντες, οἷα	δὴ	μηδὲν φέροντες ὅπλον ὅτι μὴ
[5, 28]	διαμαρτὼν δὲ τῆς δόξης, οἷα	δὴ	μηδέποτε τὸν βασιλέα τῶν Τυρρηνῶν
[5, 23]	τοῖς προτέροις δεδήλωκα λόγοις. οὗτοι	δὴ	μόνοι κατὰ νώτου λαβόντες τὴν
[5, 74]	ταύτας πάλιν ἐμπεδοῦν. ἐμοὶ μὲν	δὴ	παρὰ τῶν Ἑλλήνων δοκοῦσι Ῥωμαῖοι
[5, 66]	εἰς τοὺς εὐπόρους. δῆλον γὰρ	δὴ	πᾶσιν ὑπάρχειν, ὅτι χαλεπῶς οἴσουσιν
[5, 76]	δεῖν αὐτοῖς διαλύσεων. κρύφα τε	δὴ	πέμπων πρὸς τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν
[5, 40]	στρατηγοῦ μωρίαν σφαλέντες. οἱ μὲν	δὴ	περὶ ταῦτ´ ἦσαν· τύχη δέ
[5, 58]	στρατόπεδον ἐν ὑπαίθρῳ. ὁ μὲν	δὴ	περιτειχισμὸς οὐκέτι τοῖς Ῥωμαίοις χρήσιμος
[5, 15]	ἐπιβάτας ἀναχαιτίσαντες ἀποσείονται. οὕτω μὲν	δὴ	πεσόντες ἔκειντο πολὺ διὰ τῶν
[5, 34]	βασιλέως οἱ ταμίαι. ὁ μὲν	δὴ	πόλεμος ὁ συστὰς Ῥωμαίοις πρὸς
[5, 33]	εἰς τὴν πόλιν ἀπῆλθον. ἔνθα	δὴ	πολὺς ὁ Ταρκύνιος ἦν ἐπιορκίαν
[5, 48]	ἀλλὰ τῷ καλῷ. Οὐαλέριος μὲν	δὴ	Ποπλικόλας οὐθὲν ἔξω τῆς εἰς
[5, 60]	τὸ κοινὸν ἱκετηρίας φέροντας. ~Ταῦτα	δὴ	προεγνωκὼς ὁ Λάρκιος τοῖς μὲν
[5, 52]	οὗτοι τῷ πλήθει πιθανώτατοι. ἐξωθούμενοι	δὴ	πρὸς τῶν παραινούντων τὴν εἰρήνην
[5, 41]	χωρεῖν ἐπ´ αὐτούς. ὁ μὲν	δὴ	Σέξτος ταῦτα βουλευσάμενος καὶ τοῖς
[5, 3]	φέροντας ὑπὲρ αὐτοῦ λόγους, ὡς	δὴ	συμπραττόντων αὐτῷ τῶν δυνατῶν ἐκεῖθεν
[5, 63]	μετριώτεροι πρὸς τὰς παρακλήσεις, οὕτω	δὴ	συνελθόντες εἰς τὸ βουλευτήριον ἐσκόπουν,
[5, 57]	ἐκ τῆς πόλεως. οἱ μὲν	δὴ	συστήσαντες τὴν συνωμοσίαν τοιούτῳ τρόπῳ
[5, 33]	ἀγαγεῖν, ὡς ὑπισχνεῖτο. Οὐαλέριος μὲν	δὴ	τὰς παρθένους ἄξων ᾤχετο· Ταρκύνιος
[5, 29]	σωτηρίαν ἀνῆκόν σοι. Ὁ μὲν	δὴ	ταῦτ´ ἔλεγε καταστρατηγῆσαι τὸν ἄνδρα
[5, 52]	ἄλλην βοήθειαν μηδεμίαν. Φιδηναῖοι μὲν	δὴ	τειχήρεις ἐγένοντο καὶ πρὸς τὰς
[5, 38]	γόνατος ἔχοντες αὐτὸν ἐπεραιοῦντο. συμπλοκῆς	δή	τινος πρῶτον ὀλίγοις πρὸς οὐ
[5, 13]	τῆς οὐσίας τῶν τυράννων ὅτου	δή	τινος ὑπὲρ τοῦ μὴ ἀφαιρεθῆναι
[5, 2]	κατέχοντος αὐτοὺς ἑκατέρου παραλλάξ. τοῦτο	δὴ	τὸ πολίτευμα καταστησάμενοι καὶ ἄλλα
[5, 25]	πλείους ἢ τριάκοντα. Ὁράτιος μὲν	δὴ	τοιαύτην ἀποδειξάμενος ἀρετὴν ἐν τῷ
[5, 65]	τῇ καταλύσει τοῦ πολέμου. τούτοις	δὴ	τοῖς παραδείγμασι χρησάμενος οὐ τῆς
[5, 28]	αὐτοῖς τοὺς ὀψωνιασμούς. ἐπὶ τοῦτον	δὴ	τὸν γραμματέα χωρήσας διὰ τοῦ
[5, 76]	οὐ γινομένων καλῶν. ἐν τούτῳ	δὴ	τῷ χρόνῳ τινὲς ἀποσκιδνάμενοι τοῦ
[5, 7]	ἐκείνους δὲ Ταρκυνίῳ. ἐν τούτῳ	δὴ	τῷ χρόνῳ τῶν θεραπόντων τις
[5, 46]	σὺν τῷ σιδήρῳ· ἐκ τούτων	δὴ	τῶν ὑσσῶν περὶ τοῖς ἄκροις
[5, 44]	θᾶττον ἢ βάδην ἀνεχώρουν ὡς	δὴ	φεύγοντες ὀπίσω, τέως εἰς δρυμοὺς
[5, 43]	αἰτίων τῆς ἀποστάσεως κόλασις. συγκαλέσαντες	δὴ	Φιδηναίων τοὺς ἁλόντας εἰς τὴν
[5, 54]	μὴ πειθομένοις πόλεμον ἀπειλεῖτε. παύσασθε	δὴ	ψυχρὰς καὶ ἀπιθάνους τῆς ἔχθρας
[5, 77]	ἀπέδειξε, καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ	αὐθάδη	διεπράξατο, περὶ ὧν πολὺ ἂν
[5, 55]	κολάσαι τοὺς ἐξευρεθέντας, οὐ τὴν	αὐθάδη	καὶ τυραννικὴν ἦλθεν ὁδόν, ὡς
[5, 53]	τοῖς πένησι πρὸς τοὺς εὐπόρους.	ἤδη	δ´ ὑπεκίνει τὸ πολὺ τοῦ
[5, 58]	ὡς λιμῷ τοὺς ἀνθρώπους παραστησόμενος.	ἤδη	δὲ κάμνουσι τοῖς Φιδηναίοις ἧκεν
[5, 24]	βάλλων ἀεί τινος τεύξεσθαι σκοποῦ.	ἤδη	δὲ καταβελὴς ὢν καὶ τραυμάτων
[5, 16]	περὶ τῶν μεγίστων ἀγῶνας καταχρῶνται.	~Ἤδη	δὲ περὶ καταφορὰν ὄντος ἡλίου
[5, 53]	καὶ θρασυτάτοις, καὶ τὰ μὲν	ἤδη	διδόντες αὐτοῖς, τὰ δ´, εἰ
[5, 45]	ἀχθόμενοι. ὡς γὰρ δὴ κρατοῦντες	ἤδη	καὶ δίχα πόνου τὴν Ῥώμην
[5, 46]	Μενηνίῳ θάτερον ἔχοντες κέρας κάμνοντες	ἤδη	καὶ ἐξωθούμενοι τῆς στάσεως, ὡς
[5, 39]	χωροῦντος, τοῦ δ´ εὐωνύμου κάμνοντος	ἤδη	καὶ πρὸς τῶν πολεμίων ἐπὶ
[5, 13]	ἔτι ἅλωσιν κείμενον καὶ τὸν	ἤδη	κατειργασμένον οὐκ ἐπέτρεψαν οὐδενὶ φέρειν,
[5, 44]	αὐτῶν τὰ ὅπλα· νὺξ γὰρ	ἤδη	κατελάμβανε· φυλακὰς ἐποιοῦντο δι´ ὅλης
[5, 69]	ἐδόκει δέ τισι καὶ τῶν	ἤδη	κατεχομένων πρὸς τὰ χρέα καὶ
[5, 13]	ὀλίγον ὕστερον ἐρῶ. ~Μετὰ τοῦτ´	ἤδη	μιᾷ γνώμῃ περὶ πάντων χρώμενοι
[5, 39]	κυκλωθέντες ὑπὸ τῶν Ῥωμαίων ἱπποκρατούντων	ἤδη	πανσυδὶ διεφθάρησαν. νῦν δὲ τὸ
[5, 36]	τὴν Ἀρικηνῶν πόλιν δεύτερον ἔτος	ἤδη	πολιορκῶν ἐτελεύτησεν. εὐθὺς γὰρ ἅμα
[5, 54]	μόνον ἀξιοῦντες μαθεῖν, εἰ καιρὸς	ἤδη	πράττειν, ἃ βούλονται. ἀποκριναμένου δὲ
[5, 21]	μετεῖχον γένους, ἅπαντας ἐπαγόμενος ἀφεστηκότας	ἤδη	Ῥωμαίων ἐκ τοῦ φανεροῦ· παρὰ
[5, 33]	τὰς κόρας· καὶ πρὸς αὐταῖς	ἤδη	ταῖς πύλαις τοῦ Τυρρηνικοῦ χάρακος
[5, 69]	ἠξίουν ποιεῖν, ἢ διδόναι σφίσιν	ἤδη	τὴν ἄφεσιν τῶν χρεῶν, εἰ
[5, 23]	τοῦ δεξιοῦ κέρατος τεταγμένους νικῶντας	ἤδη	τὴν σὺν Ταρκυνίοις δύναμιν τὸ
[5, 28]	βῆμα πρὸς τὸν βασιλέα πεπυσμένον	ἤδη	τὴν τοῦ γραμματέως ἀναίρεσιν ἀπάγεται.
[5, 64]	ἀξιοῦν ἅπαντας σκοπεῖν, ὅταν ἔχωσιν	ἤδη	τὸ ἀσφαλές. ~Ἐξαριθμησάμενος δὲ πολλὰ
[5, 59]	ἀνθρώπων φθόρον. ὡς δ´ ἀπειρήκεσαν	ἤδη	τοῖς κακοῖς, πρεσβευτὰς ἀπέστειλαν ὡς
[5, 14]	μισθοφόρους· ἐπεὶ δ´ ἔμαθον ἐξεληλυθότας	ἤδη	τοὺς πολεμίους, ἀπαντᾶν αὐτοῖς ἔγνωσαν,
[5, 24]	τε καὶ Λάρκιος διεφθαρμένων αὐτοῖς	ἤδη	τῶν σκεπαστηρίων διὰ τὰς συνεχεῖς
[5, 5]	τὰ πλείω λέγοντες. ἐπῆκται γὰρ	ἤδη	ψῆφος ἀίδιον κατ´ αὐτῶν ὁρίζουσα
[5, 19]	τὴν Ἑλλήνων διάλεκτον βούλεται δηλοῦν	δημοκηδῆ.	καὶ τὰ μὲν ἐν ἐκείνῳ
[5, 8]	ἐτόλμησεν αὐτῶν οὐδέτερος πρὸς ἄρνησιν	ἀναιδῆ	τραπέσθαι, ἀλλὰ κατεψηφικότες ἑαυτῶν ἔκλαιον
[5, 40]	ὡς λελυμένων σφίσι τῶν σπονδῶν,	ἐπειδὴ	βασιλεὺς Ταρκύνιος ἐξέπεσε τῆς ἀρχῆς,
[5, 8]	ποιεῖν· ἐρῶ δ´ οὖν ὅμως.	ἐπειδὴ	γὰρ ἡμέρα τάχιστα ἐγένετο, καθίσας
[5, 10]	θεοῖς ὑπέσχεν, οὓς ἐπιώρκει, δίκας·	ἐπειδὴ	δὲ καταφανὴς γέγονεν, ὑφ´ ἡμῶν
[5, 1]	τοῦ μεθ´ ἑαυτοὺς γένους ὤμοσαν.	Ἐπειδὴ	δὲ πολλῶν καὶ μεγάλων ἀγαθῶν
[5, 25]	οὐκ εἰς μακρὰν διαφθαρήσεσθαι· καὶ	ἐπειδὴ	διέφυγε τὸν θάνατον, εἰκόνα χαλκῆν
[5, 72]	ἡμέρᾳ πάλιν τοῦ συνεδρίου συναχθέντος,	ἐπειδὴ	καὶ τότε διεμάχετο καὶ πειθόμενος
[5, 41]	βουλευσάμενος καὶ τοῖς λοχαγοῖς φράσας,	ἐπειδὴ	κἀκείνοις ἦν βουλομένοις, περιέμεινε τὸν
[5, 26]	οὔτε Ταρκυνίοις πολεμεῖν οὔτε Ῥωμαίοις,	ἐπειδὴ	κοινῇ συνέθεντο πρὸς ἀμφοτέρους τὰ
[5, 73]	διὰ τὴν τότε γενομένην ἀνάρρησιν,	ἐπειδὴ	οὐ παρὰ τοῦ δήμου τὴν
[5, 57]	συμφορὰν λῦσαι τοῖς εἰωθόσι καθαρμοῖς·	ἐπειδὴ	πᾶν ὅσον ἦν ὅσιον ὑπὸ
[5, 41]	ἐπιβάσει ἃ πρόσφορα εἶναι ἔμελλεν,	ἐπειδὴ	πάντα ἐγένετο τὰ πρὸς τὸν
[5, 51]	τῆς πόλεως κατηγορεῖν ἀποδόντες λόγον,	ἐπειδὴ	πάντων διήκουσαν ψηφίζονται λελύσθαι τὰς
[5, 45]	ἐπιταχθέντες τε καὶ ἐπιτάξαντες ἀλλήλοις,	ἐπειδὴ	πᾶσιν ἐξηρτύσαντο τοῖς εἰς τὸν
[5, 8]	ἄπιστα τοῖς Ἕλλησι δόξω λέγειν,	ἐπειδὴ	πεφύκασιν ἅπαντες ἀπὸ τῶν ἰδίων
[5, 22]	καὶ ταύτην δίχα πόνου παραστησόμενος,	ἐπειδὴ	πλησίον τῆς γεφύρας ἐγένετο καὶ
[5, 21]	οὐσίας ἀνακομισάμενος, ἃς ἀφῃρέθησαν, ἀποδώσειν,	ἐπειδὴ	πρέσβεις ἀποστείλας εἰς τὴν Ῥώμην
[5, 57]	τινες ἀμφισβητῶσι πρὸς τὴν μήνυσιν,	ἐπειδὴ	πρὸς ἄρνησιν οὐδεὶς ἐπεχείρησε τραπέσθαι,
[5, 27]	καὶ ἀναγκαῖον ἐξοίσων πρὸς αὐτήν,	ἐπειδὴ	συνήχθη, λέγει τοιάδε· Ἄνδρες πατέρες,
[5, 57]	ἑκάστους ἀκούσοντας. ἐγίγνετο ταῦτα· καὶ	ἐπειδὴ	συνήχθησαν οἱ προεστηκότες τῶν ἑταίρων
[5, 50]	γεωργοὺς τῶν Ῥωμαίων ἔβλαπτον· ὃς	ἐπειδὴ	τὴν κοινὴν σύνοδον ἔγνω τῶν
[5, 52]	ἀποστεῖλαι στρατιὰν ἄγοντα πολλήν· ὃς	ἐπειδὴ	τὴν χώραν αὐτῶν ἐδῄωσε κατὰ
[5, 3]	ἔμπροσθεν γενομένων ἀναλαβὼν λέξω. ~Ταρκύνιος	ἐπειδὴ	τῆς βασιλείας ἐξέπεσε, χρόνον μέν
[5, 71]	εὕρετο· ἔφη γὰρ αὑτῷ δοκεῖν,	ἐπειδὴ	τὸ μὲν τῆς ἀρχῆς κράτος
[5, 33]	λούσασθαι παραγενομέναις εἰς τὸν ποταμόν,	ἐπειδὴ	τὸ συγχώρημα ἔλαβον ἀποστῆναι μικρὸν
[5, 23]	τοὺς κατέχοντας τὸ ἀριστερὸν κέρας,	ἐπειδὴ	τοὺς ἡγεμόνας ἐθεάσαντο Οὐαλέριόν τε
[5, 11]	ἐν ἀσφαλεῖ γένηται τὰ κοινά,	ἐπειδὴ	τοῦτο δοκεῖ τῷ δήμῳ συμφέρειν,
[5, 24]	ὀδύναις καὶ τὴν βάσιν ἔβλαπτεν,	ἐπειδὴ	τῶν κατόπιν ἤκουσεν ἐμβοησάντων λελύσθαι
[5, 68]	μὲν οὐδεμίαν ἢ μικράν τινα	κομιδῇ	λήψονται, κακῶν δὲ κινδυνεύσουσι τὰ
[5, 27]	οὐκ ἀσφαλές, μή τις ἴδια	κέρδη	περιβαλλόμενος πρὸς τοὺς πολεμίους αὐτὰ
[5, 61]	ἐν ἀκμῇ συστρατεύειν ὅσων ἂν	δέῃ	τοῖς ἡγεμόσιν Ὀκταουΐῳ Μαμιλίῳ καὶ
[5, 67]	τὸν λογισμόν, ἀλλὰ κατὰ τὰ	πάθη	ζῶσιν. ἐὰν δ´ ἄρχεσθαί τε
[5, 43]	μὴν ἀνδραποδισμοῦ γ´ ἢ κατασκαφῆς	ἐπειράθη	φόνος τ´ ἀνθρώπων οὐ πολὺς
[5, 8]	πάντα τὰ περὶ τὰς τιμωρίας	ἔθη	καὶ νόμιμα φυλάττων, ὅσα τοῖς
[5, 57]	ἐκ χειρὸς κόλασιν, ἵνα πᾶν	ἐξαιρεθῇ	τὸ ταραχῶδες ἐκ τῆς πόλεως.
[5, 20]	ὑπὸ τούτων ἀνανεωθεῖσαι· ἐξ ὧν	εὑρέθη	τῶν ἐν ἥβῃ Ῥωμαίων περὶ
[5, 60]	ἦν τὰ τῶν τότε ἡγεμόνων	ἤθη	καὶ πλεῖστον ἀπέχοντα τυραννικῆς αὐθαδείας,
[5, 77]	ἀπὸ τῆς Τίτου Λαρκίου δικτατορίας	διεβλήθη	καὶ μισητὸν ἅπασιν ἀνθρώποις ἐφάνη
[5, 46]	ἐξακοντίζουσι, ξύλα προμήκη τε καὶ	χειροπλήθη	τριῶν οὐχ ἧττον ποδῶν σιδηροῦς
[5, 55]	τε καὶ τέκνων καὶ πατέρων	ἐβουλήθη,	τόν τ´ οἶκτον ἐνθυμούμενος, οἷος
[5, 48]	βασιλέων λαμπραῖς ὑπὸ τῆς πόλεως	ἐκοσμήθη	ταφαῖς· καὶ αὐτὸν Ῥωμαίων αἱ
[5, 61]	δεήσειν πολέμου· εἰ δὲ τὴν	συνήθη	φυλάξαντες αὐθάδειαν, οὐδὲν ἀξιώσουσι συγχωρεῖν
[5, 18]	ταύτης ἔτυχον τῆς ἀρχῆς, ὅτε	συνεχωρήθη	καὶ τοῖς δημοτικοῖς αὐτὴν λαβεῖν.
[5, 77]	ἐξετάζειν· ὅτι δὲ διὰ ταῦτ´	ἐμισήθη	καὶ δεινὸν ἐφάνη τὸ τοῦ
[5, 15]	οἱ ἵπποι αὐτῶν ἐμπλέξαντες τὰ	στήθη	τῇ ῥύμῃ τῆς φορᾶς ἐπὶ
[5, 72]	ὅτι πρὸς τοῦ συνάρχοντος ἄριστος	ἐκρίθη·	ἡδὺ γὰρ καὶ καλὸν ἑκάτερον.
[5, 44]	εἰς τὴν Ῥώμην τὸ πάθος	ἀπηγγέλθη	ταραχή τ´ ἦν πολλὴ καὶ
[5, 61]	οἴκου τὴν στρατιάν. ~Ὡς δ´	ἀπηγγέλθη	τοῖς Λατίνοις ἡ τῆς Φιδήνης
[5, 61]	Λατίνοις ἡ τῆς Φιδήνης ἅλωσις,	ὀρθὴ	καὶ περίφοβος πᾶσα πόλις ἦν,
[5, 35]	τοῦ Καπιτωλίου Διὸς εἰς συντέλειαν	ἐξειργάσθη,	περὶ οὗ τὰ κατὰ μέρος
[5, 3]	τοὺς ἐφ´ ἑαυτῷ ποτε γενομένους	ἠναγκάσθη	καταφυγεῖν. διεξελθὼν δ´ ὧδε ταῦτα
[5, 31]	ὀλίγαις δ´ ὕστερον ἡμέραις αὐτὸς	ἠναγκάσθη	πρότερος ἄρχειν λόγων διαλλακτηρίων διὰ
[5, 32]	δὲ τούτων ἐπὶ τὸ στρατόπεδον	ἥσθη	τε ὁ βασιλεὺς καὶ πολλὰ
[5, 24]	πατρίδι καὶ τοῖς γειναμένοις οὐκ	ἐπείσθη,	ἀλλ´ ἔμενεν, ἔνθα τὸ πρῶτον
[5, 58]	δεῖσθαι δοκούντων, μή τις ἑτέρα	νεωτερισθῇ	πρᾶξις ἐκ τῶν πενήτων· Οὐετούριος
[5, 16]	παρ´ ὃν ἐστρατοπεδεύσαντο, φωνή τις	ἠκούσθη	ταῖς δυνάμεσιν ἀμφοτέραις γεγονυῖα, ὥσθ´
[5, 15]	ἔμπειροι πολέμων, οἷς ἐσχάτοις, ὅταν	ἀπογνωσθῇ	πᾶσα ἐλπίς, εἰς τοὺς περὶ
[5, 48]	ταφὴν δαπάνας, καὶ χωρίον, ἔνθα	ἐκαύθη	καὶ ἐτάφη, μόνῳ τῶν μέχρις
[5, 24]	ὅταν τὰ πλείω τῆς γεφύρας	λυθῇ	καὶ βραχὺ τὸ λειπόμενον ᾖ
[5, 49]	ὑπὸ θατέρου τῶν ὑπάτων Σπορίου	κατελύθη	μάχης ἰσχυρᾶς γενομένης οὐ μακρὰν
[5, 1]	τὰς προφάσεις καὶ ὑπὸ τούτων	κατελύθη	τῶν ἀνδρῶν, ὀλυμπιάδος μὲν ὀγδόης
[5, 43]	ὑπ´ ὀλίγων ἐφυλάσσετο, κατὰ τοῦτ´	ἐλήφθη.	οὐ μὴν ἀνδραποδισμοῦ γ´ ἢ
[5, 46]	ἐκ τῶν ἀμυντηρίων αὐτοῖς ὅπλων	ἀνήφθη,	μετὰ πολλοῦ θάρσους προῄεσαν ἐκ
[5, 8]	παρεγένοντο κλαιόντων μόνος οὔτ´ ἀνακλαυσάμενος	ὤφθη	τὸν μόρον τῶν τέκνων οὔτ´
[5, 69]	τῶν πενήτων ὑπὸ τῆς δημοσίας	φυλαχθῇ	χάριτος καὶ οἱ συμβεβληκότες αὐτοῖς
[5, 57]	θεῖα κατὰ τὸν ἐπιχώριον νόμον	ἐπράχθη,	θυσίας μετὰ τοῦτο χαριστηρίους καὶ
[5, 35]	ταῦτ´ ἐπὶ τῆς τρίτης ὑπατείας	ἐπράχθη.	~Οἱ δὲ τὸν τέταρτον ἐνιαυτὸν
[5, 43]	μὲν ἐπὶ τῆς τούτων ὑπατείας	ἐπράχθη.	~Ποπλίου δὲ Ποστομίου τοῦ καλουμένου
[5, 20]	ἄλλο μὲν οὐδὲν ἄξιον λόγου	ἐπράχθη,	τιμήσεις δ´ ἐγένοντο τῶν βίων
[5, 51]	ἀνεσκολοπίσθησαν ἅπαντες. ταῦτ´ ἐπὶ τούτων	ἐπράχθη	τῶν ὑπάτων. ~Σερουιλίου δὲ Σολπικίου
[5, 58]	μὲν Αἰβούτιος ἐπὶ τῶν πολιτικῶν	ἐτάχθη	πραγμάτων φυλακῆς οὐ μικρᾶς δεῖσθαι
[5, 75]	Λάρκιον· αὕτη φρουρεῖν τὴν πόλιν	ἐτάχθη	σὺν τοῖς πρεσβυτέροις ἐντὸς τείχους
[5, 59]	μὲν Κλοίλιος τὰ πολιτικὰ πράττειν	ἐτάχθη	ὑπὸ τῆς βουλῆς τὴν ἡμίσειαν
[5, 9]	Καλλατῖνος εἰπών, ἕως τῷ συνάρχοντι	διαλεχθῇ,	λαβὼν τὸν ἄνδρα καταμόνας πολλὰς
[5, 27]	ἀναγκαῖον ἐξοίσων πρὸς αὐτήν, ἐπειδὴ	συνήχθη,	λέγει τοιάδε· Ἄνδρες πατέρες, ἐγχείρημα
[5, 73]	~Οὗτος πρῶτος ἐν Ῥώμῃ μόναρχος	ἀπεδείχθη	πολέμου τε καὶ εἰρήνης καὶ
[5, 64]	μόνον ἐπαχθῆναι σφίσιν ἀποφαίνων, ἐὰν	ἐκπολεμωθῇ	πρὸς τὴν βουλὴν ὁ δῆμος,
[5, 77]	περὶ ὧν πολὺ ἂν ἔργον	εἴη	λέγειν· πολίτας τε χωρὶς τῶν
[5, 16]	λογισμὸς εἰσῄει πολλοῖς, ὡς ἄμεινον	εἴη	σφίσιν ἐκλιπεῖν τὸν χάρακα πρὶν
[5, 74]	ὑπὲρ μὲν τούτων οὐθὲν ἂν	εἴη	τάχα προὔργου τὰ πλείω γράφειν.
[5, 77]	ὑπὲρ μὲν τούτων ἕτερος ἂν	εἴη	τοῖς λόγοις καιρὸς ἐπιτηδειότερος.
[5, 31]	στρατοπέδῳ φυλάττεσθαι· καὶ τάχ´ ἂν	εἴη	τοῦτ´ ἀληθέστερον. ἐντολαὶ δ´ ἦσαν,
[5, 17]	τὸν νόμον αὐτὸν ἐφ´ ἑαυτοῦ	βουληθείη	καταμαθεῖν, παρ´ ὁποτέροις ἄμεινον ἔχει,
[5, 50]	παρὰ τῶν προέδρων ἔλεξεν, ὅτι	πεμφθείη	μὲν ὑπὸ τῆς πόλεως πρεσβευτὴς
[5, 19]	τοῦ λόφου μετατίθεται κάτω, ἵν´	ἐξείη	Ῥωμαίοις, ὡς αὐτὸς ἐκκλησιάζων ἔφη,
[5, 19]	ζημίαν, ἐάν τις παρὰ ταῦτα	ποιῇ,	καὶ τὸν ἀποκτείναντα τούτων τινὰ
[5, 68]	ἀντὶ τῶν χρημάτων καλὸν ὀφείλημα	περιῇ.	κοινὴν δὲ ποιεῖν τὴν βοήθειαν
[5, 43]	ἑαλωκότας ἐπὶ τὰ ὅπλα χωρῆσαι	φυλακὴ	γενήσεσθαι μετρία καὶ συνήθης Ῥωμαίοις,
[5, 29]	ἔσται σοι πρὸς ἅπαντας ἀρκοῦσα	φυλακή.	~Ὡς δὲ ταῦτ´ ἤκουσεν ὁ
[5, 40]	δυναμένους. ἡ δὲ καταλαβοῦσα αὐτὸν	ἀνάγκη	μετενέγκασθαι τὴν οἴκησιν εἰς Ῥώμην
[5, 70]	καὶ τέως ἂν ἡ πληθὺς	ἐνέγκῃ	ψῆφον ὑπὲρ αὐτῶν σώμασί τε
[5, 27]	περιβαλλόμενος πρὸς τοὺς πολεμίους αὐτὰ	ἐξενέγκῃ,	δέον αὐτοῖς ὥσπερ μυστηρίου ἀπορρήτου
[5, 46]	συνιόντες εἰς χεῖρας ἐξακοντίζουσι, ξύλα	προμήκη	τε καὶ χειροπλήθη τριῶν οὐχ
[5, 1]	ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ. ~Ἡ μὲν δὴ	βασιλικὴ	Ῥωμαίων πολιτεία διαμείνασα μετὰ τὸν
[5, 16]	χάρακας, οὐ τοσοῦτον ἐπὶ τῇ	νίκῃ	χαίροντες, ὅσον ἐπὶ τῷ πλήθει
[5, 28]	οὐθὲν φανερὸν ἔχων καὶ γλώττῃ	Τυρρηνικῇ	διαλεγόμενος, ἣν ἐξέμαθεν ἔτι παῖς
[5, 73]	τοῖς ἄλλοις, ὡς ἂν αὐτῷ	δοκῇ·	τὰ γὰρ ἐπιτάγματα καὶ τὰς
[5, 57]	ἐὰν καὶ τῷ δήμῳ ταὐτὰ	δοκῇ.	τοῦ δὲ συνεληλυθότος ὄχλου κύρια
[5, 48]	πατροπαραδότῳ διέμεινεν οὐσίᾳ σώφρονα καὶ	αὐτάρκη	καὶ πάσης ἐπιθυμίας κρείττονα βίον
[5, 6]	δ´ ὥσπερ εἰκὸς ἐν πόλει	μεγάλῃ	καὶ πολυοχλούσῃ φανήσεσθαί τινες οἱ
[5, 23]	γίνεται τῶν πολεμίων ἐπ´ αὐτοὺς	μεγάλη·	ὀλίγου τε πάνυ ἡ πόλις
[5, 20]	χωρίον τι Σιγνούριον καλούμενον Ῥωμαίων	ἀπεστάλη	στρατιά, διὰ φυλακῆς ἕξουσα τὸ
[5, 55]	ἐπὶ τὴν εὐλόγιστόν τε καὶ	ἀσφαλῆ	καὶ τῷ σχήματι τῆς καθεστώσης
[5, 46]	σκηναῖς ὑσσῶν· ἔστι δὲ ταῦτα	βέλη	Ῥωμαίων, ἃ συνιόντες εἰς χεῖρας
[5, 19]	μαστιγοῦν ἢ ζημιοῦν εἰς χρήματα	θέλῃ,	ἐξεῖναι τῷ ἰδιώτῃ προκαλεῖσθαι τὴν
[5, 46]	ἵππου τῆς Ῥωμαϊκῆς ἐξελαυνούσης κατὰ	τέλη	βιασθέντες ἀνεστάλησαν. φυγῆς δὲ πάντων
[5, 3]	γένος ἦν. πείσας δὲ τὰ	τέλη	τῶν Ταρκυνιητῶν δωρεαῖς καὶ δι´
[5, 77]	οὔτ´ ἐξελάσας τῆς πατρίδος οὔτ´	ἄλλῃ	συμφορᾷ βαρείᾳ περιβαλὼν οὐδεμιᾷ. οὗτος
[5, 46]	ἐμπειρία δὲ σὺν τῷ φιλοπόνῳ	πολλὴ	αὐτοῖς παροῦσα παντὸς ἐπήγετο δεινοῦ
[5, 72]	αὐτοὶ τὴν ἀρχήν, ὥστε ἐν	πολλῇ	γενέσθαι τοὺς ἐν τῷ συνεδρίῳ
[5, 49]	Κασσίου, παραγενηθέντες εἰς Ῥώμην σὺν	πολλῇ	δεήσει μόλις εὑρίσκονται διαλλαγὰς καὶ
[5, 38]	οὐδ´ ἐκεῖνοι θέσθαι μάχην, καταφρονήσει	πολλῇ	ἐπαρθέντες, ὅτι οὔτε πρὸς ἀμφοτέρους
[5, 71]	ἑαυτῶν βουλευομένοις ποιήσασθαι. ~Μετὰ τοῦτο	πολλὴ	ζήτησις ἐνέπιπτε τοῖς προεστηκόσι τῆς
[5, 44]	πάθος ἀπηγγέλθη ταραχή τ´ ἦν	πολλὴ	καὶ δρόμος ἐπὶ τὰ τείχη
[5, 22]	αὐτοὺς πλήθει καὶ ἐπῆγε σὺν	πολλῇ	καταφρονήσει τὴν δύναμιν. εἶχον δὲ
[5, 44]	οὓς ἰδόντες οἱ Σαβῖνοι σὺν	πολλῇ	καταφρονήσει χωροῦντας ἐπὶ σφᾶς ἀσυντάκτους
[5, 7]	οἰκίαν τῶν Ἀκυλλίων σὺν χειρὶ	πολλῇ	πελατῶν τε καὶ φίλων παραγίνεται
[5, 29]	λέγειν. ~Καὶ ὁ Μούκιος οὔτε	μεταβολῇ	χρώματος οὔτε συννοίᾳ προσώπου τὸν
[5, 38]	μερῶν ἡ τῶν Σαβίνων ἔκειτο	παρεμβολὴ	τοῦ ῥεύματος οὐδ´ αὐτὴ πολὺν
[5, 44]	λεγομένου Λανάτου τρίτη γίνεται Σαβίνων	εἰσβολὴ	μείζονι στρατιᾷ, πρὶν αἰσθέσθαι Ῥωμαίους
[5, 71]	ἦν τῶν ἀπειθούντων· ἡ δὲ	βουλὴ	δι´ αἰσχύνης ἐλάμβανον τοῦ μὲν
[5, 70]	τῶν κοινῶν ὑπαρχόντων σκοποῦσα ἡ	βουλή,	δι´ οὗ μάλιστα διαπράξεται τρόπου
[5, 71]	τῆς ἀρχῆς κράτος ἥ τε	βουλὴ	διέγνωκε καὶ ὁ δῆμος ἐπεψήφικεν
[5, 72]	ἕτερος εἶπεν· Ἐμοὶ δ´, ὦ	βουλή,	δοκεῖ καὶ τοῦτ´ ἔτι προστεθῆναι
[5, 70]	κύρια εἶναι τὰ δόξαντα τῇ	βουλῇ·	ἦν δ´ ἄρα ἡ κρείττων
[5, 17]	ὑπήντα δ´ αὐτοῖς ἥ τε	βουλὴ	θριάμβου καταγωγῇ ψηφισαμένη κοσμῆσαι τὸν
[5, 57]	τοιούτῳ τρόπῳ διεφθάρησαν· ἡ δὲ	βουλὴ	καθαρθῆναι ψηφισαμένη τοὺς πολίτας ἅπαντας,
[5, 6]	ὅ τι χρὴ πράττειν, ἡ	βουλὴ	καὶ ἐφ´ ἡμέρας συχνὰς σκοποῦσα,
[5, 40]	αἰτιώτατος γενέσθαι· ἀνθ´ ὧν ἡ	βουλὴ	καὶ ὁ δῆμος εἴς τε
[5, 43]	συγκατοικίσαντες αὐτοῖς, ὅσους ἔκρινεν ἡ	βουλή,	καὶ τῆς χώρας ἀφελόμενοί τινα
[5, 48]	τε καὶ θάπτειν· ἡ μέντοι	βουλὴ	μαθοῦσα ὡς εἶχεν αὐτοῖς τὰ
[5, 32]	τῆς πρεσβείας εἰς Ῥώμην ἡ	βουλὴ	μὲν ἐψηφίσατο Ποπλικόλᾳ θατέρῳ τῶν
[5, 35]	ἔτυχεν. ~Ἡ δὲ τῶν Ῥωμαίων	βουλὴ	μετὰ τὴν ἀπαλλαγὴν τῶν Τυρρηνῶν
[5, 57]	κύρια ποιήσαντος τὰ δόξαντα τῇ	βουλῇ,	μεταστῆναι κελεύσαντες ἐκ τῆς ἀγορᾶς
[5, 55]	πόλεως μετὰ τοῦτο φράζει τῇ	βουλῇ	περὶ τῆς ἀπορρήτου συνωμοσίας, ἃ
[5, 62]	ἀξιοῦσα δίκην ὑποσχεῖν Ἀρικηνοῖς ἡ	βουλή,	περὶ ὧν οἱ κατηγοροῦντες ἔμελλον
[5, 70]	ἄνδρα, ὃν ἂν ἥ τε	βουλὴ	προέληται καὶ ὁ δῆμος ἐπιψηφίσῃ,
[5, 72]	ἐν ἐκείνῳ τὰς ἐλπίδας ἡ	βουλὴ	τέθειται πάσας, καὶ τὸ ἀσπούδαστον
[5, 51]	ἀπολογίας ἀναλώσαντες οὐδὲν ἐπέθηκαν τῇ	βουλῇ	τέλος· τῇ δὲ κατόπιν οὐκέτι
[5, 52]	ἀξιώσαντες οὔτε λαβεῖν. ταῦθ´ ἡ	βουλὴ	τῶν Ῥωμαίων μαθοῦσα πρὸς μὲν
[5, 62]	ἀξιοῦσι κατὰ σχολήν, τῇ δὲ	βουλῇ	χρόνον ἐνιαύσιον ἀποδώσειν. Ῥότολοι δὲ
[5, 36]	βούλεσθαι καταμένειν· οἷς ἔδωκεν ἡ	βουλὴ	χῶρον τῆς πόλεως, ἔνθα οἰκήσεις
[5, 40]	περὶ αὐτόν, ἀφ´ ὧν καὶ	φυλή	τις ἐγένετο σὺν χρόνῳ Κλαυδία
[5, 75]	ἡγεμόνων, ἅ τις ἂν σπουδάσειε	μὴ	ἀγνοεῖν φιλόσοφος καὶ πολιτικὸς ἀνήρ,
[5, 13]	ὅτου δή τινος ὑπὲρ τοῦ	μὴ	ἀφαιρεθῆναι πάλιν ἃς ἔσχον ὠφελείας
[5, 71]	τι καὶ δέος αὐτὴν ὑπῄει,	μὴ	βαρεῖαν ὁ Κλοίλιος ἡγησάμενος τὴν
[5, 28]	δὲ μηδὲν τῶν ἀληθῶν, ἵνα	μὴ	βασανιζόμενος ἀναγκασθῇς λέγειν. ~Καὶ ὁ
[5, 54]	ἐλευθερίας καὶ τοῦ μηθὲν ὧν	μὴ	βούλεται πράττειν κελευσθείς· ὑμῶν τ´,
[5, 9]	ἀπάγειν ἐπὶ τὸν θάνατον, εἰ	μὴ	βούλοιντο ἀπολογήσασθαι, μικρὸν ἐπισχεῖν τοῖς
[5, 45]	πόνου τὴν Ῥώμην αἱρήσοντες αὐτῶν	μὴ	βουλομένων τὰ κελευόμενα ποιεῖν, Ταρκυνίοις
[5, 31]	δικαίῳ κτησάμενοι κατέσχον· εἰ δὲ	μή	γ´ ὅσα δυνατὰ ἀγρῶν τε
[5, 76]	καταλύεσθαι τοὺς πολέμους, εἰ δὲ	μή	γε σὺν ἐλαχίστῃ τοῦ στρατιωτικοῦ
[5, 22]	καὶ φυλακαῖς, περὶ παντὸς ποιούμενοι	μὴ	γενέσθαι τοῖς πολεμίοις τὸ ἐπίκαιρον
[5, 5]	καὶ τοῦ συμφέροντος ἕνεκεν, ἵνα	μὴ	γένοιτ´ αὐτοῖς ἀφορμὴ πρὸς τὸν
[5, 42]	ποιεῖν ψόφον τῶν ὅπλων, ἵνα	μὴ	γνοῖεν ἥκοντας αὐτοὺς οἱ πολέμιοι,
[5, 33]	καὶ τὰς ἐσθῆτας ἀπολάβωσιν, ἵνα	μὴ	γυμνὰς ὁρῶσιν αὐτάς· ποιησάντων καὶ
[5, 44]	τὰ τείχη καὶ δέος ἁπάντων,	μὴ	διὰ νυκτὸς εἰς τὴν πόλιν
[5, 27]	δυεῖν αὐτοῖς συμβήσεται θάτερον ἢ	μὴ	διαμεῖναι πολὺν ἐν τοῖς λελογισμένοις
[5, 13]	ὧν παρηνόμησαν ἐπὶ τῆς τυραννίδος	μὴ	δίκην ἀναγκασθεῖεν ὑπέχειν φυγῆς ἑαυτοῖς
[5, 2]	ταῦτα, δείσαντες, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ,	μὴ	δόξα τοῖς πολλοῖς ἐγγένηται περὶ
[5, 5]	φυλάττεσθαί τ´ αὐτοὺς ἀξιῶν ἀμφότερα,	μὴ	δόξης τε πονηρᾶς παρὰ πάντων
[5, 68]	πολιτῶν ἀξιοῦντας καὶ βοηθεῖν τοῖς	μὴ	δυναμένοις διαλῦσαι τὰ χρέα παραινοῦντας
[5, 6]	τῶν ἐπίπλων καὶ διάθεσιν τῶν	μὴ	δυναμένων ἄγεσθαί τε καὶ φέρεσθαι
[5, 68]	οἱ πονηροὶ τοῖς χρηστοῖς, καὶ	μὴ	ἐκ τῶν ἰδίων, ἀλλ´ ἐκ
[5, 9]	δ´ οὐκ ἔπειθε, τελευτῶν ἠξίου	μὴ	θάνατον, ἀλλὰ μετρίαν κατ´ αὐτῶν
[5, 67]	μὴ συγχωρηθῆναι σφίσι τὴν χρεοκοπίαν	μὴ	θελήσωσιν ὑπὲρ αὐτῆς τὰ ὅπλα
[5, 11]	τῶν ὑπάτων, Κολλατίνῳ μὲν παραινῶν	μὴ	θυμομαχεῖν μηδ´ ἀκόντων κατέχειν τῶν
[5, 68]	αὐτῶν κτησάμενοι τοῖς ἐκγόνοις κατέλιπον,	μὴ	κατὰ προαίρεσιν μηδὲ πεισθέντας μηδ´
[5, 67]	τὴν ψυχὴν τῷ σώματι καὶ	μὴ	κατὰ τὸν λογισμόν, ἀλλὰ κατὰ
[5, 10]	τυράννοις ὑμᾶς ἔπεισεν ἀποδοῦναι, ἵνα	μὴ	κατὰ τῶν ἐχθρῶν ἡ πόλις
[5, 64]	πρὸς τὴν βουλὴν ὁ δῆμος,	μὴ	καταλίπῃ τὴν πόλιν ἐν τοῖς
[5, 1]	τοὺς ἄλλους πολίτας ἔπεισαν ὀμόσαι,	μὴ	κατάξειν ἀπὸ τῆς φυγῆς βασιλέα
[5, 13]	ὁρίσαντες ἡμερῶν εἴκοσιν· εἰ δὲ	μὴ	κατέλθοιεν ἐν ταύτῃ τῇ προθεσμίᾳ,
[5, 72]	ἀλλήλων ἀρετὰς ἐξαριθμούμενοι καὶ λιπαροῦντες	μὴ	λαβεῖν αὐτοὶ τὴν ἀρχήν, ὥστε
[5, 44]	ἐποιοῦντο δι´ ὅλης νυκτός, ἵνα	μὴ	λάθοιεν σφᾶς ἀποδράντες. ὡς δ´
[5, 11]	Λουκρήτιος, ἀνὴρ τῷ δήμῳ τίμιος,	μὴ	μεθ´ ὕβρεως τῆς ἀρχῆς καὶ
[5, 11]	ἐπιτρέψαντες ἀνατραπῆναι· Βροῦτον δὲ πείθων	μὴ	μετ´ αἰσχύνης καὶ προπηλακισμοῦ τὸν
[5, 22]	φιλάνθρωπα πρὸς τοὺς πένητας, ἵνα	μὴ	μεταβάλοιντο πρὸς τοὺς τυράννους ἐπὶ
[5, 54]	ὀλέθριον βαδίζουσιν ὁδὸν καί, εἰ	μὴ	μεταθήσονται τὰ βουλεύματα, τὸν αἴσχιστον
[5, 34]	τὴν πόλιν μακαρίσας ἐπὶ τῷ	μὴ	μόνον ἄνδρας ἀγαθοὺς ἐκτρέφειν, ἀλλὰ
[5, 48]	τοῦτο προσήκειν τοῖς γράφουσιν ἱστορίας,	μὴ	μόνον τὰς πολεμικὰς πράξεις τῶν
[5, 5]	ἄλλου δεῖσθε τῶν μετρίων, ἃ	μὴ	νόμοις μηδ´ ὅρκοις κεκωλύμεθα δρᾶν,
[5, 39]	ἐξωθεῖ τῆς τάξεως. εἰ δὲ	μὴ	νὺξ ἐπέλαβεν, ἅπαντες ἂν οἱ
[5, 46]	αὐτῶν τὰ ἐρύματα. τοῦ δὲ	μὴ	πανσυδὶ τὸν τῶν πολεμίων διαφθαρῆναι
[5, 19]	μηδένα εἶναι Ῥωμαίων, ὃς ἂν	μὴ	παρὰ τοῦ δήμου λάβῃ τὴν
[5, 65]	εἶναι διαφορῶν, ἀλλ´ ὑπὲρ τοῦ	μὴ	παραδοθῆναι πάλιν ὠμῷ καὶ παντὸς
[5, 56]	ἱστορίας ἄξιον εἶναι νομίσας ἔκρινα	μὴ	παρελθεῖν, ἐνθυμούμενος ὅτι τοῖς ἀναγινώσκουσι
[5, 48]	τέτευχε λόγου, τοῦτ´ οἴομαι δεῖν	μὴ	παρελθεῖν, παντὸς μάλιστα νομίζων τοῦτο
[5, 24]	λίθοις χειροπληθέσιν ἔβαλλον, οἷς δὲ	μὴ	παρῆν ταῦτα τοῖς ξίφεσι καὶ
[5, 49]	δ´ ἀμύνεσθαι πάσῃ δυνάμει καὶ	μὴ	παριέναι τοὺς πολεμίους εἴσω, ἐν
[5, 23]	πόλεις εἰς πόλεμον καταστᾶσαι συνέβησαν	μὴ	πάσαις ἀποκινδυνεῦσαι ταῖς δυνάμεσιν, ἀλλὰ
[5, 52]	πόλεμον ἐκφέρειν πρόθυμος ἦν, πυνθανομένη	μὴ	πᾶσιν εἶναι τὰ ψηφισθέντα ὑπὸ
[5, 54]	φοβεραὶ τιμωρίας ἐπαπειλοῦσαι μεγάλας, εἰ	μὴ	παύσαιντο καὶ ἀποσταῖεν τῆς ἐπιθέσεως,
[5, 54]	πολιορκίαν λύειν ἐπιτάττοντες ἥκετε καὶ	μὴ	πειθομένοις πόλεμον ἀπειλεῖτε. παύσασθε δὴ
[5, 70]	τὴν ἁπάντων ἐξουσίαν παραλαβόντα ἄρχειν	μὴ	πλείονα χρόνον ἑξαμήνου, κρείττονα ἐξουσίαν
[5, 42]	χάρακα σιωπᾶν ἅπασι παραγγείλας καὶ	μὴ	ποιεῖν ψόφον τῶν ὅπλων, ἵνα
[5, 45]	εἰρήνης καὶ φιλίας· ἐὰν δὲ	μὴ	ποιῶσι τὰ κελευόμενα προσδέχεσθαι τὸν
[5, 49]	τὴν ὁδόν, ἵνα ἀπαρασκεύοις καὶ	μὴ	προειδόσι τὴν ἔφοδον τοῖς ἔνδον
[5, 67]	καὶ πρὸς τὸ βέλτιστον, ἀλλὰ	μὴ	πρὸς τὸ ἥδιστον τοὺς βίους
[5, 72]	οἶδα μὲν οὖν, ὅτι καὶ	μὴ	προστεθέντος τῇ γνώμῃ τοῦδε τοῦ
[5, 52]	σπονδαῖς ἠξίουν τὰς πόλεις καὶ	μὴ	προχείρως ἐπὶ τὰ ὅπλα χωρεῖν·
[5, 43]	μάχην ἀπολομένων ὄλεθρος· τοῦ δὲ	μὴ	προχείρως ἔτι τοὺς ἑαλωκότας ἐπὶ
[5, 8]	οἷς μέγιστα φρονοῦσι Ῥωμαῖοι, δέδοικα	μὴ	σκληρὰ καὶ ἄπιστα τοῖς Ἕλλησι
[5, 30]	πρεσβυτέραν τῆς ἡλικίας, ἀξιῶν αὐτὸν	μὴ	σκοπεῖν, τίσι φυλακαῖς χρώμενος οὐδὲν
[5, 26]	διὰ τοῦ ποταμοῦ καταγομένων ὅτι	μὴ	σπανίων, ταχεῖα τῶν ἀναγκαίων σπάνις
[5, 7]	τοὺς ὑπάτους ὤκνησεν ἐλθεῖν δεδιώς,	μὴ	συγκρύψαι τὸ πρᾶγμα βουλόμενοι διὰ
[5, 67]	οἱ πένητες ἀγανακτοῦντες ἐπὶ τῷ	μὴ	συγχωρηθῆναι σφίσι τὴν χρεοκοπίαν μὴ
[5, 67]	δὴ μηδὲν φέροντες ὅπλον ὅτι	μὴ	σφενδόνας, ὧν ἐλάχιστον ἐν ταῖς
[5, 48]	βασιλείας κρεῖττον ἀγαθόν, εἴ τις	μὴ	ταῖς ἐπονειδίστοις ἡδοναῖς μετρεῖ τὴν
[5, 64]	κἀκεῖνον τὸν ἔτι τούτου χαλεπώτερον,	μὴ	ταῖς παρὰ τῶν τυράννων φιλανθρωπίαις
[5, 52]	τὴν ἄκραν καταλαμβάνονται, καὶ τῶν	μὴ	ταὐτὰ προαιρουμένων οὓς μὲν διαφθείραντες,
[5, 73]	τῶν παραλαμβανόντων τὰς ἀρχὰς προνοίᾳ,	μή	τι λάθωσιν ἢ παθόντες ὑφ´
[5, 70]	τῶν ὑπάτων γνώμας ἀκύρους ἐποίησε,	μὴ	τιμωρεῖσθαι Ῥωμαίων τινὰ πρὸ δίκης,
[5, 55]	ἀποσπασμὸν τῶν ἀναγκαιοτάτων καὶ δεδοικώς,	μή	τινες ἀπονοηθέντες ἐπὶ τὰ ὅπλα
[5, 44]	δι´ ἀπορίαν τῶν ἀναγκαίων, εἰ	μή	τις αὐτοῖς ἐπικουρία ἔλθοι ταχεῖα.
[5, 42]	κραυγῆς τοὺς ἱππεῖς προαποστείλας διερευνησομένους,	μή	τις ἐγκάθηται πολεμίων λόχος, ὀλίγον
[5, 58]	φυλακῆς οὐ μικρᾶς δεῖσθαι δοκούντων,	μή	τις ἑτέρα νεωτερισθῇ πρᾶξις ἐκ
[5, 37]	ἐν ὀρεινοῖς τόποις κατεστρατοπέδευσε δεδιώς,	μή	τις ἔφοδος ἐκ τῶν φυγάδων
[5, 27]	ἃ διανοοῦμαι πράττειν οὐκ ἀσφαλές,	μή	τις ἴδια κέρδη περιβαλλόμενος πρὸς
[5, 11]	αὐτὴν ἀπολαβεῖν ἑκόντα καταθέσθαι καὶ	μὴ	τοῖς λόγοις ἀπολύεσθαι τὰς καθ´
[5, 67]	συγχωρηθέντων στερομένους ἢ τῶν ἐλπιζομένων	μὴ	τυγχάνοντας. παραδείγμασί τε πολλοῖς εἰς
[5, 66]	χειρόνων ὑβρίζωνται καὶ τῶν δικαίων	μὴ	τυγχάνωσιν. εἰ δὲ μηδὲν ἀγανακτήσειν
[5, 10]	πάντων μοι ταὐτὰ φρονεῖν καὶ	μὴ	τῷ λόγῳ μόνον, ἀλλὰ καὶ
[5, 69]	κοινωνοὺς τῶν κινδύνων ἔχειν, ἢ	μὴ	φενακίζειν εἰς ἑτέρους ἀναβαλλομένην χρόνους·
[5, 54]	τὸν αἴσχιστον ἀπολοῦνται τρόπον, δείσαντες	μὴ	φθάσωσιν αὐτοὺς ἕτεροι τὰ κρυπτὰ
[5, 63]	πόλιν ἔλεγον καὶ παρεκελεύοντο ἀλλήλοις	μὴ	φιλοχωρεῖν πόλει μηδενὸς αὐτοῖς ἀγαθοῦ
[5, 61]	ὅρκους ἔδοσαν ἀλλήλοις, καὶ τοὺς	μὴ	φυλάξοντας τὰς ὁμολογίας ἐκσπόνδους εἶναι
[5, 65]	μὲν παρ´ ἐκείνων τὰ σώματα,	μὴ	χαριζόμενοι δ´ αὐτοῖς τὰ χρήματα,
[5, 63]	οὐδενὸς ἔργου τοῖς πατρικίοις, εἰ	μὴ	ψηφίσαιντο αὐτοῖς χρεῶν ἄφεσιν· ἀλλὰ
[5, 68]	πεῖραν ἐλθεῖν πολέμου, ἢ τοῖς	μηδαμῇ	μηδὲν χρησίμοις συγχωρήσαντας ἃ παρακαλοῦσιν
[5, 71]	δι´ ἧς ἀμφοτέρους ἐν ἴσῃ	τιμῇ	τοὺς ὑπάτους φυλάξας παρ´ αὐτῶν
[5, 44]	ἑξῆς ἡμέρᾳ πάντας τοὺς ἐν	ἀκμῇ	καθοπλίσας ὁ ἕτερος τῶν ὑπάτων
[5, 41]	αὐτοὶ πάντας ἄγοντες τοὺς ἐν	ἀκμῇ	στρατοπεδεύονται χωρὶς ἀλλήλων, Οὐαλέριος μὲν
[5, 61]	ἁπασῶν τῶν πόλεων τοὺς ἐν	ἀκμῇ	συστρατεύειν ὅσων ἂν δέῃ τοῖς
[5, 47]	τὸ πρότερον πταῖσμα ἐν τῇ	ἐπιδρομῇ	μέγα καὶ σὺν αἰσχύνῃ γενόμενον,
[5, 23]	διὰ μιᾶς γεφύρας βιαζομένων ἀθρόων	ὁρμὴ	γίνεται τῶν πολεμίων ἐπ´ αὐτοὺς
[5, 5]	ἕνεκεν, ἵνα μὴ γένοιτ´ αὐτοῖς	ἀφορμὴ	πρὸς τὸν πόλεμον, διδάσκων ὡς
[5, 15]	αὐτῶν ἐμπλέξαντες τὰ στήθη τῇ	ῥύμῃ	τῆς φορᾶς ἐπὶ τοῖς ὀπισθίοις
[5, 72]	καὶ τοῦτ´ ἔτι προστεθῆναι τῇ	γνώμῃ,	δυεῖν ἀνδρῶν κρατίστων εἰς τόδε
[5, 69]	τινων λεχθέντων ἡ νικῶσα ἦν	γνώμη,	μηθὲν ἐν τῷ παρόντι γενέσθαι
[5, 13]	ἐρῶ. ~Μετὰ τοῦτ´ ἤδη μιᾷ	γνώμῃ	περὶ πάντων χρώμενοι τοὺς μὲν
[5, 72]	εἰρῆσθαι· καὶ οὐθενὸς ἔτι τῇ	γνώμῃ	προστεθέντος ἐπικυροῦται τὸ δόγμα. ὡς
[5, 72]	ὅτι καὶ μὴ προστεθέντος τῇ	γνώμῃ	τοῦδε τοῦ μέρους, αὐτοῖς ἂν
[5, 39]	θύραι μόναι τῶν ἐν τῇ	Ῥώμῃ	δημοσίων τε καὶ ἰδιωτικῶν οἴκων
[5, 73]	αὐτὸς ἐξόμνυται. ~Οὗτος πρῶτος ἐν	Ῥώμῃ	μόναρχος ἀπεδείχθη πολέμου τε καὶ
[5, 28]	ἄνδρα ὁρᾷ μεγέθει τε καὶ	ῥώμῃ	σώματος διαφέροντα, ἐσθῆτα πορφυρᾶν ἐνδεδυκότα,
[5, 76]	σὺν ἐλαχίστῃ τοῦ στρατιωτικοῦ πλήθους	δαπάνῃ,	πολέμων θ´ ἁπάντων κακίστους ἡγούμενος
[5, 10]	ταῦθ´ ἡμῖν θεῶν τινος εὐνοίᾳ	καταφανῆ	γέγονεν ὑπὸ τοῦδε μηνυθέντα τοῦ
[5, 43]	μετὰ τὴν ἅλωσιν· ἀποχρῶσα γὰρ	ἐφάνη	ζημία τοῖς ὑπάτοις πόλεως ὁμοεθνοῦς
[5, 8]	θαυμαστὸν μὲν καὶ τοῦτο πᾶσιν	ἐφάνη	τὸ μηδὲν ἐνδοῦναι τὸν ἄνδρα
[5, 77]	διεβλήθη καὶ μισητὸν ἅπασιν ἀνθρώποις	ἐφάνη	τὸ πρᾶγμα Λευκίου Κορνηλίου Σύλλα
[5, 77]	διὰ ταῦτ´ ἐμισήθη καὶ δεινὸν	ἐφάνη	τὸ τοῦ δικτάτορος ὄνομα, τοῦτό
[5, 72]	τοῦδε τοῦ μέρους, αὐτοῖς ἂν	ἐφάνη	τοῖς ἀνδράσιν οὕτως ποιεῖν· κρεῖττον
[5, 10]	ὅσων ἂν αἱρῆται παρ´ αὐτῶν	τυγχάνῃ.	ἔπειτ´ ἐγὼ τῶν ἐμῶν οὐ
[5, 76]	ἀλλὰ καὶ τὰ τῶν πολεμίων	ἀσθενῆ,	καὶ μάλιστα μὲν ἄνευ μάχης
[5, 1]	ἀρχῆς, ὅσον ἂν ἡ πόλις	διαμένῃ	χρόνον, βουλόμενοι τοὺς ἱεροφάντας τε
[5, 29]	ὑπάρχει μοι, χαρίσασθαι δὲ τῇ	γειναμένῃ	τὴν ἐμαυτοῦ ψυχὴν προαιρούμενος καὶ
[5, 17]	ἥ τε βουλὴ θριάμβου καταγωγῇ	ψηφισαμένη	κοσμῆσαι τὸν ἡγεμόνα, καὶ ὁ
[5, 57]	διεφθάρησαν· ἡ δὲ βουλὴ καθαρθῆναι	ψηφισαμένη	τοὺς πολίτας ἅπαντας, ὅτι περὶ
[5, 70]	καὶ γράφει προβούλευμα, δι´ οὗ	παρακρουσαμένη	τοὺς πένητας καὶ τὸν βεβαιοῦντα
[5, 24]	τοὺς χρόνους ξυλόφρακτος ἄνευ σιδήρου	δεδεμένη	ταῖς σανίσιν αὐταῖς, ἣν καὶ
[5, 32]	τὸν δημότην καὶ ἄπορον ὄχλον	οἰομένη	τῇ σπάνει τῶν ἐπιτηδείων, καὶ
[5, 45]	προθυμούμενοι, καὶ ἐπὶ τῇ νεωστὶ	ἀφικομένῃ	παρὰ τῶν πολεμίων πρεσβείᾳ πολλὴν
[5, 40]	ἦσαν· τύχη δέ τις ἐξισῶσαι	βουλομένη	ταῖς βλάβαις τῶν Ῥωμαίων τὰς
[5, 52]	τὸν πόλεμον ἐκφέρειν πρόθυμος ἦν,	πυνθανομένη	μὴ πᾶσιν εἶναι τὰ ψηφισθέντα
[5, 1]	δὲ τοῦ τελευταίου βασιλέως τυραννὶς	γενομένη	διὰ ταύτας τὰς προφάσεις καὶ
[5, 11]	πόλεως ἐβούλευσεν· ἀλλ´ ἐὰν αὐτὸς	ὑπομένῃ	τὴν ἀρχὴν ἀποθέσθαι καὶ παραχωρῇ
[5, 11]	πεφύκασιν ἅπαντες, προδοσίᾳ δὲ καὶ	ὑποπτευομένῃ,	σωφρονέστερον ἡγούμενοι καὶ διὰ κενῆς
[5, 40]	τις ἐγένετο σὺν χρόνῳ Κλαυδία	καλουμένη	καὶ μέχρις ἐμοῦ διέμεινε τὸ
[5, 48]	οὐχ ἑάλω τῇ πάντας ἀνθρώπους	καταδουλουμένῃ	καὶ ἀσχημονεῖν ἀναγκαζούσῃ φιλοχρηματίᾳ· ἀλλ´
[5, 34]	κατεσκευασμένον οὐχ ὡς στρατόπεδον ἐν	ξένῃ	γῇ πρὸς ὀλίγον καιρόν, ἀλλ´
[5, 41]	ἔμελλεν ἔρυμα, τοῖς τ´ ἐν	Φιδήνῃ	κατεστρατοπεδευκόσι παρήγγειλεν, ἐπειδὰν ἐξεληλυθότας αἴσθωνται
[5, 43]	χάραξ αὐθημερὸν ἑάλω. ~Ἡ δὲ	Φιδήνη	πολιορκηθεῖσα οὐ πολλαῖς ἡμέραις, καθ´
[5, 52]	λεγόντων· ἐπὶ δὲ τοὺς ἐν	Φιδήνῃ	τὸν ἕτερον ἐψηφίσαντο τῶν ὑπάτων
[5, 41]	Φιδήνης, ἑτέραν δ´ ἐν αὐτῇ	Φιδήνῃ	φυλακῆς τε τῶν ἔνδον ἕνεκα
[5, 60]	ἐδικαίωσαν, οὓς ἂν ὁ ὕπατος	ἀποφήνῃ	ῥάβδοις μαστιγωθέντας ἀποκοπῆναι τὰς κεφαλάς·
[5, 74]	πλὴν οὐχ ὥσπερ τὰ βάρβαρα	ἔθνη	δεσποτικῶς, ἀλλὰ κατὰ νόμους τινὰς
[5, 5]	ζῆν, ἀλλὰ πόλεμον ἐπάξουσι Ῥωμαίοις	ἀλλοεθνῆ	καὶ πειράσονται βίᾳ κατελθεῖν ἐπὶ
[5, 25]	τε καὶ γυναικῶν, ὅτε μάλιστα	δεινὴ	σπάνις τῶν ἀναγκαίων {ἐπιτηδείων} ἅπαντας
[5, 59]	ἦν ἀπαλλάξαι τῆς πολιορκίας αὐτούς,	κοινῇ	δ´ ἐξ ὅλου τοῦ ἔθνους
[5, 65]	λαβόντας, ὧν ᾔδεσαν δεομένους καὶ	κοινῇ	καὶ καθ´ ἕνα ἕκαστον, ταῦτ´
[5, 39]	πρότερον ἐθάρρησεν ἀντιποιεῖσθαι, καὶ ψηφίζεται	κοινῇ	μὲν ἀμφοτέροις τοῖς ὑπάτοις θριάμβου
[5, 40]	δυνατοὺς ἐξ ἑκάστης πόλεως ἐξεπολέμωσε	κοινῇ	πρὸς πάντας καὶ προσηγάγετο δύο
[5, 10]	πρὸς αὐτοὺς καὶ ἀντὶ τῶν	κοινῇ	συμφερόντων τὸ ἑαυτοῦ σκοπῶν λυσιτελές,
[5, 26]	Ταρκυνίοις πολεμεῖν οὔτε Ῥωμαίοις, ἐπειδὴ	κοινῇ	συνέθεντο πρὸς ἀμφοτέρους τὰ περὶ
[5, 62]	Ῥώμης κατηγορούντων. Ἕρνικες μὲν οὖν	κοινῇ	συνελθόντες ὕποπτα καὶ οὐδὲν ὑγιὲς
[5, 61]	ὅσοι τοῦ Λατίνων μετεῖχον γένους,	κοινῇ	τὸν κατὰ Ῥωμαίων ἀναιροῦνται πόλεμον·
[5, 50]	φυγάσι τὴν κάθοδον. καὶ γίνεται	κοινὴ	τῶν συναγομένων εἰς Φερεντῖνον ἀγορὰ
[5, 50]	πόλεως· ταύτῃ γὰρ οὐκ ἐπήγγειλαν	μόνῃ	παρεῖναι, καθάπερ εἰώθεσαν· ἐν ᾗ
[5, 47]	τῇ ἐπιδρομῇ μέγα καὶ σὺν	αἰσχύνῃ	γενόμενον, ἐξ οὗ τῆς τε
[5, 34]	ἀπῆλθον ἐκ τοῦ στρατοπέδου σὺν	αἰσχύνῃ	τε καὶ μίσει. ὁ δὲ
[5, 24]	πρὸς αὐτὸν σημείοις τισὶν ἢ	φωνῇ	γεγωνοτέρᾳ· τὰ λοιπὰ λέγων ἑαυτῷ
[5, 16]	ἔργον. ἡ δὲ τοῦ δαιμονίου	φωνὴ	θαρρεῖν παρεκελεύετο τοῖς Ῥωμαίοις ὡς
[5, 16]	τοῦ δρυμοῦ, παρ´ ὃν ἐστρατοπεδεύσαντο,	φωνή	τις ἠκούσθη ταῖς δυνάμεσιν ἀμφοτέραις
[5, 16]	ἀποφαίνουσα νεκρούς. ταύτῃ λέγουσι τῇ	φωνῇ	τὸν Οὐαλέριον ἐπαρθέντα νυκτὸς ἔτι
[5, 70]	ἀνυπεύθυνον, ὧν ἂν βουλεύσηται καὶ	πράξῃ.	χρόνου δ´ εἶναι μέτρον τῇ
[5, 64]	πολλῷ τούτου χαλεπώτερα, ὅταν μηθὲν	ἐξῇ	πράττειν ἕτερον· τὰς γὰρ ἀνάγκας
[5, 27]	ὅ τι ἂν τῷ δαιμονίῳ	δόξῃ	πείσομαι, τούτων συνίστορας ὑμᾶς ἕξων
[5, 31]	τὰς ἀξίας, ὁποτέρως ἂν αὐτοῖς	δόξῃ	συμφέρειν, ἐάν τε τοὺς κατέχοντας
[5, 41]	καὶ κατὰ νώτου γενομένους σὺν	βοῇ	τε καὶ πατάγῳ πολλῷ χωρεῖν
[5, 41]	ἐγένετο τὰ πρὸς τὸν ἀγῶνα	εὐτρεπῆ,	μετὰ τὸν πρῶτον ὕπνον ἀναστήσας
[5, 76]	τὰ εἰς τὸν πόλεμον ἐπιτήδεια	εὐτρεπῆ,	προήγαγε τὰς δυνάμεις εἰς ὕπαιθρον,
[5, 64]	τὴν βουλὴν ὁ δῆμος, μὴ	καταλίπῃ	τὴν πόλιν ἐν τοῖς κινδύνοις,
[5, 46]	κεράτων ἀμφοτέρων τοῖς Σαβίνοις ἐκκλινάντων	τροπὴ	παντελής. οὐδὲ γὰρ οἱ ἐν
[5, 18]	ὀψὲ μὲν εἰς ἐπιφάνειαν προελθών,	ἀκαρῆ	δὲ χρόνον ἀνθήσας ἐν αὐτῇ
[5, 42]	ὕλης τὰς τάφρους κατὰ πολλὰ	μέρη	καὶ διέβαινον οὐδενὸς σφίσιν ἐμποδὼν
[5, 26]	τὰς ἑαυτῶν δυνάμεις ἐπὶ θάτερα	μέρη	τοῦ ποταμοῦ τὰ πρὸς τὴν
[5, 22]	γεωργοῖς ἐκέλευσαν εἰς τὰ πλησίον	ὄρη	φρούρια κατασκευάσαντες ἐπὶ τοῖς ἐρυμνοῖς
[5, 51]	σχολὴν ὅντινα τρόπον αὐτοὺς ἀμύνεσθαι	χρή.	Ἐν ᾧ δὲ ταῦτ´ ἐπράττετο
[5, 3]	προείλετο, διδάξας τοὺς ἄνδρας ἃ	χρὴ	λέγειν τε καὶ πράττειν, καὶ
[5, 52]	συνέδρους εἰς ἀπόφασιν γνώμης, τίνα	χρὴ	πολεμεῖν Ῥωμαίοις τρόπον, ἀπὸ τῶν
[5, 6]	συναγορευόντων ἀμφοτέροις ἀποροῦσα, ὅ τι	χρὴ	πράττειν, ἡ βουλὴ καὶ ἐφ´
[5, 27]	ἐλπίδας ἔχω, μᾶλλον δ´ εἰ	χρὴ	τἀληθὲς λέγειν οὐδεμίαν. εἰς τοσοῦτον
[5, 10]	τοὺς λόχους, ἵνα διαγνῶσιν, εἰ	χρὴ	ταῦτ´ εἶναι κύρια· εὖ δ´
[5, 64]	τοῖς κινδύνοις, ὃ πάντας ὀρρωδεῖν	χρὴ	τοὺς τὰ κοινὰ σώζεσθαι βουλομένους,
[5, 41]	παρεμβολὴν ἐκείνην Λουκρητίῳ, καὶ τίνα	χρὴ	τρόπον ἐπιχειρεῖν τοῖς πολεμίοις ὑποθησόμενον·
[5, 5]	διαδεξάμενος καὶ πρὸς ὑμᾶς μετενέγκας.	ἀπόχρη	γὰρ αὐτῷ τὰ ἑαυτοῦ κομισαμένῳ
[5, 11]	ὑπομένῃ τὴν ἀρχὴν ἀποθέσθαι καὶ	παραχωρῇ	τῆς πατρίδος ἑκών, τήν τ´
[5, 10]	ἀλλ´ ἵνα μηδὲν ἔτι τοιοῦτον	ἐξεργάσῃ,	τὴν μὲν ἀρχὴν ἀφαιροῦμαί σε
[5, 49]	ὕπατον ἀξιούντων, τῶν δ´ ἀμύνεσθαι	πάσῃ	δυνάμει καὶ μὴ παριέναι τοὺς
[5, 49]	κριοὺς προσέφερε καὶ κλίμακας καὶ	πάσῃ	πολιορκίας ἐχρῆτο ἰδέᾳ. τῶν δὲ
[5, 46]	παντελής. οὐδὲ γὰρ οἱ ἐν	μέσῃ	τῇ φάλαγγι ταχθέντες ἐψιλωμένων τῶν
[5, 11]	τῆς ἀρχῆς καὶ τῆς πατρίδος	ἐκπέσῃ,	λόγον αἰτησάμενος παρ´ ἀμφοτέρων τῶν
[5, 4]	δικασταῖς χρησόμενος ἐάν τις αὐτοῦ	κατηγορήσῃ	πᾶσι Ῥωμαίοις. ἀπολογηθεὶς δὲ καὶ
[5, 55]	λάβωσι, καὶ δι´ αἵματος ἐμφυλίου	χωρήσῃ	τὸ ἀναγκασθὲν παρανομεῖν· οὔτε δικαστήρια
[5, 71]	ἀπεδείξατο, δι´ ἧς ἀμφοτέρους ἐν	ἴσῃ	τιμῇ τοὺς ὑπάτους φυλάξας παρ´
[5, 70]	βουλὴ προέληται καὶ ὁ δῆμος	ἐπιψηφίσῃ,	τὴν ἁπάντων ἐξουσίαν παραλαβόντα ἄρχειν
[5, 4]	μένων ἐν τῇ πόλει πατρίδι	οὔσῃ	καὶ τὸν ἴδιον οἶκον ἔχων
[5, 63]	φιλοχωρεῖν πόλει μηδενὸς αὐτοῖς ἀγαθοῦ	μεταδιδούσῃ.	τέως μὲν οὖν παρακαλεῖν αὐτοὺς
[5, 48]	πάντας ἀνθρώπους καταδουλουμένῃ καὶ ἀσχημονεῖν	ἀναγκαζούσῃ	φιλοχρηματίᾳ· ἀλλ´ ἐπὶ τῇ μικρᾷ
[5, 10]	δοῦλος, παρ´ οἷς καταγόμενοι τῇ	παρελθούσῃ	νυκτὶ τὰς ἐπιστολὰς ἔγραψαν· καὶ
[5, 32]	τε καὶ Ῥωμαίοις, ὅταν ἀμφοτέρων	ἀκούσῃ	κρῖναι τὰ δίκαια μήτε χάριτι
[5, 6]	εἰκὸς ἐν πόλει μεγάλῃ καὶ	πολυοχλούσῃ	φανήσεσθαί τινες οἱ τὴν χείρω
[5, 4]	μεγάλην δόξουσι τιμὴν κατατίθεσθαι τῇ	λαμβανούσῃ,	ἀνθρώπους δ´ ὄντας μηδὲν ὑπὲρ
[5, 73]	θέσθαι τινὶ ἀρχῇ πόλιν ἐλευθέραν	ἐπιτροπευούσῃ,	τῶν τε ἀρχομένων ἕνεκα, ἵνα
[5, 45]	τῶν πολεμίων πρεσβείᾳ πολλὴν ὕβρις	ἐχούσῃ	καὶ αὐθάδειαν ἀχθόμενοι. ὡς γὰρ
[5, 21]	ἐνσπόνδῳ τε καὶ μεγάλην ἰσχὺν	ἐχούσῃ	πόλει διὰ προφάσεις οὐκ ἀναγκαίας,
[5, 75]	ἀποδειχθεὶς καὶ κόσμον, οἷον περιέθηκε	τῇ	ἀρχῇ, συντόμως πειράσομαι διεξελθεῖν, ταῦτα
[5, 64]	ὑπὸ τοῦ δήμου γεγονέναι, φθάσαι	τῇ	βοηθείᾳ ταύτῃ τὸν δῆμον εἰς
[5, 70]	ψηφίζονται κύρια εἶναι τὰ δόξαντα	τῇ	βουλῇ· ἦν δ´ ἄρα ἡ
[5, 57]	ὄχλου κύρια ποιήσαντος τὰ δόξαντα	τῇ	βουλῇ, μεταστῆναι κελεύσαντες ἐκ τῆς
[5, 55]	τῆς πόλεως μετὰ τοῦτο φράζει	τῇ	βουλῇ περὶ τῆς ἀπορρήτου συνωμοσίας,
[5, 51]	τὰς ἀπολογίας ἀναλώσαντες οὐδὲν ἐπέθηκαν	τῇ	βουλῇ τέλος· τῇ δὲ κατόπιν
[5, 59]	τῶν αὐτομόλων τινὲς ἔναγχος ἀφιγμένοι.	τῇ	γὰρ ἔμπροσθεν νυκτὶ τοὺς ἐπιφανεστάτους
[5, 68]	ἔπειθ´ οὓς μὲν ἂν ὁρῶσι	τῇ	γαστρὶ καὶ ταῖς αἰσχίσταις ἐζηκότας
[5, 29]	ἀποθανεῖν ὑπάρχει μοι, χαρίσασθαι δὲ	τῇ	γειναμένῃ τὴν ἐμαυτοῦ ψυχὴν προαιρούμενος
[5, 72]	δοκεῖ καὶ τοῦτ´ ἔτι προστεθῆναι	τῇ	γνώμῃ, δυεῖν ἀνδρῶν κρατίστων εἰς
[5, 72]	ἅπασιν εἰρῆσθαι· καὶ οὐθενὸς ἔτι	τῇ	γνώμῃ προστεθέντος ἐπικυροῦται τὸ δόγμα.
[5, 72]	οὖν, ὅτι καὶ μὴ προστεθέντος	τῇ	γνώμῃ τοῦδε τοῦ μέρους, αὐτοῖς
[5, 47]	ἐσώζοντο δι´ ἐμπειρίαν τῶν τόπων.	~Τῇ	δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ καύσαντες τοὺς
[5, 72]	τε καὶ ἀντιβολῶν ἕκαστον διετέλει.	τῇ	δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ πάλιν τοῦ
[5, 44]	ἔχοντας τὰς ψυχὰς ἄγρυπνοι διῆγον·	τῇ	δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ πάντας τοὺς
[5, 17]	μὲν ἡ μάχη τέλος ἔλαβεν·	τῇ	δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ σκυλεύσαντες οἱ
[5, 17]	τῶν πολιτῶν ἑστιάσει {προθεὶς} ὑπεδέχετο·	τῇ	δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ φαιὰν ἐσθῆτα
[5, 49]	τὰ χρήματα τοῖς σφετέροις ἐφῆκε·	τῇ	δ´ ἑξῆς συναχθῆναι τοὺς αἰχμαλώτους
[5, 62]	ὁπότεροι δικαιότερα ἀξιοῦσι κατὰ σχολήν,	τῇ	δὲ βουλῇ χρόνον ἐνιαύσιον ἀποδώσειν.
[5, 51]	οὐδὲν ἐπέθηκαν τῇ βουλῇ τέλος·	τῇ	δὲ κατόπιν οὐκέτι τοὺς πρεσβευτὰς
[5, 47]	μάχην, τὸ πρότερον πταῖσμα ἐν	τῇ	ἐπιδρομῇ μέγα καὶ σὺν αἰσχύνῃ
[5, 57]	τε αὐτοῖς τὴν γενομένην ἐπὶ	τῇ	καθόδῳ τοῦ τυράννου συνωμοσίαν καὶ
[5, 13]	πάντων χρώμενοι τοὺς μὲν ἐπὶ	τῇ	καθόδῳ τῶν φυγάδων συνομοσαμένους ἅπαντας
[5, 65]	ὅσων ἐδέοντο Τυρρηνοὶ παρασχεῖν ἐπὶ	τῇ	καταλύσει τοῦ πολέμου. τούτοις δὴ
[5, 4]	βλαπτόμενοι μεγάλην δόξουσι τιμὴν κατατίθεσθαι	τῇ	λαμβανούσῃ, ἀνθρώπους δ´ ὄντας μηδὲν
[5, 7]	ὑποπτεύσας τοὺς ἄνδρας βουλεύειν πονηρὰ	τῇ	μεταστάσει τῶν διακόνων ἔμεινε μόνος
[5, 48]	ἀσχημονεῖν ἀναγκαζούσῃ φιλοχρηματίᾳ· ἀλλ´ ἐπὶ	τῇ	μικρᾷ καὶ πατροπαραδότῳ διέμεινεν οὐσίᾳ
[5, 70]	πράξῃ. χρόνου δ´ εἶναι μέτρον	τῇ	νέᾳ ἀρχῇ μῆνας ἕξ, μετὰ
[5, 45]	γενομένην ἐπανορθῶσαι προθυμούμενοι, καὶ ἐπὶ	τῇ	νεωστὶ ἀφικομένῃ παρὰ τῶν πολεμίων
[5, 16]	ἑκάτεροι χάρακας, οὐ τοσοῦτον ἐπὶ	τῇ	νίκῃ χαίροντες, ὅσον ἐπὶ τῷ
[5, 48]	καὶ ἀδίκους διέβαλεν, οὐχ ἑάλω	τῇ	πάντας ἀνθρώπους καταδουλουμένῃ καὶ ἀσχημονεῖν
[5, 10]	Ἀκυλλίων δοῦλος, παρ´ οἷς καταγόμενοι	τῇ	παρελθούσῃ νυκτὶ τὰς ἐπιστολὰς ἔγραψαν·
[5, 35]	μὲν τοῖς ἀνδράσι· Κλοιλίᾳ δὲ	τῇ	παρθένῳ στάσιν εἰκόνος χαλκῆς ἔδοσαν,
[5, 24]	παντὸς ποιουμένων σωθῆναι τοιοῦτον ἄνδρα	τῇ	πατρίδι καὶ τοῖς γειναμένοις οὐκ
[5, 12]	βεβουλευμένον παρεκάλει μήτ´ αὐτῷ μήτε	τῇ	πατρίδι μνησικακεῖν· ἑτέραν δὲ μεταλαβόντα
[5, 52]	καὶ περὶ τούτων ὅρκια τεμόντας	τῇ	πατρίῳ κοσμεῖσθαι πολιτείᾳ καὶ τῆς
[5, 74]	ἐπὶ τοῦτο οἱ πρῶτοι διδαχθέντες	τῇ	πείρᾳ τὸ χρήσιμον. κατ´ ἀρχὰς
[5, 12]	καὶ συμφορώτατα ἑαυτῷ τε καὶ	τῇ	πόλει βεβουλευμένον παρεκάλει μήτ´ αὐτῷ
[5, 65]	ἀντὶ πολεμίων τοὺς πένητας κατασκευάσωνται	τῇ	πόλει γενέσθαι; διεξελθὼν δὲ τὰ
[5, 52]	τοὺς παρακαλέσοντας ἅμα καὶ συμβουλεύσοντας	τῇ	πόλει δέχεσθαι Ταρκυνίους καὶ τοὺς
[5, 67]	δὲ μεγάλην οὐδεμίαν ἀπέφαινε συμβήσεσθαι	τῇ	πόλει, ἐὰν οἱ πένητες ἀγανακτοῦντες
[5, 13]	κοινῷ καταστησάμενοι τούς τ´ ἐν	τῇ	πόλει πάντας ὁμονοεῖν παρεσκεύασαν καὶ
[5, 4]	τινὰ καταστήσασθαι πολιτείαν, μένων ἐν	τῇ	πόλει πατρίδι οὔσῃ καὶ τὸν
[5, 58]	ἐδῄου κωλύοντος οὐδενὸς καὶ προσκαθεζόμενος	τῇ	πόλει προσβολὰς ἐποιεῖτο συνεχεῖς. οὐ
[5, 60]	ἣν ἐκληρούχησαν οἱ καταλειφθέντες ἐν	τῇ	πόλει Ῥωμαίων φρουροὶ τῆς ἄκρας.
[5, 6]	πέμπειν, αὐτοὶ δ´ ἐπέμειναν ἐν	τῇ	πόλει συναγωγήν τε τῶν ἐπίπλων
[5, 48]	ἐμοῦ γενομένων ἐπιφανῶν ἀνδρῶν ἐν	τῇ	πόλει σύνεγγυς τῆς ἀγορᾶς ἀπέδειξεν
[5, 14]	πόλεμον εὐτρεπισάμενοι τέως μὲν ὑπὸ	τῇ	πόλει τὰς δυνάμεις συνεῖχον ἐν
[5, 64]	πρὸς τὰ χρέα γενησόμεθα καὶ	τῇ	πόλει τὴν ἡγεμονίαν κατασκευάσαντες αὐτοὶ
[5, 65]	ἀπόροις Σόλωνος καθηγησαμένου, καὶ οὐθένα	τῇ	πόλει τοῦ πολιτεύματος τούτου ἐπιτιμᾶν
[5, 34]	ποιησάμενος καὶ ξενίσας αὐτοὺς δῶρα	τῇ	πόλει φέρεσθαι δίδωσι τοὺς αἰχμαλώτους
[5, 34]	κατασκευάς, ἀλλὰ καίειν, οὐ μικρὰν	τῇ	πόλει χαρισάμενος εἰς χρημάτων λόγον
[5, 10]	φύσει Ταρκυνίων συγγενής, ἀλλὰ καὶ	τῇ	προαιρέσει, διαλλαγάς τε πράττων πρὸς
[5, 13]	δὲ μὴ κατέλθοιεν ἐν ταύτῃ	τῇ	προθεσμίᾳ, τιμωρίας αὐτοῖς ὥρισαν ἀιδίους
[5, 40]	ἁπάσης πόλεως καταγράφειν, ὡς ἐν	τῇ	προτέρᾳ μάχῃ δι´ ἀσθένειαν δυνάμεως
[5, 15]	ἵπποι αὐτῶν ἐμπλέξαντες τὰ στήθη	τῇ	ῥύμῃ τῆς φορᾶς ἐπὶ τοῖς
[5, 68]	τῶν εὐεργεσιῶν καταλιπεῖν χάριτας, ἥκιστα	τῇ	Ῥωμαίων ἀρετῇ προσήκειν. ὑπὲρ ἅπαντα
[5, 39]	κλισιάδες θύραι μόναι τῶν ἐν	τῇ	Ῥώμῃ δημοσίων τε καὶ ἰδιωτικῶν
[5, 58]	αὐταῖς πάλιν ἐγεγόνει συμφοραῖς καὶ	τῇ	σπάνει τῶν ἀναγκαίων ἐπονεῖτο, κατὰ
[5, 32]	δημότην καὶ ἄπορον ὄχλον οἰομένη	τῇ	σπάνει τῶν ἐπιτηδείων, καὶ ἀγαπητῶς
[5, 49]	κατάλυσιν τοῦ πολέμου, σῖτόν τε	τῇ	στρατιᾷ δόντες, ὅσον ἐπέταξε Κάσσιος
[5, 56]	κελεύῃ. ἵνα δὲ μηθὲν ἐν	τῇ	συλλήψει τῶν πολιτῶν νεωτερίσωσιν οἱ
[5, 45]	ὠφελείας. ~Ῥωμαῖοι δ´ ἀγανακτοῦντες ἐπὶ	τῇ	συμφορᾷ καὶ τὸν ἕτερον τῶν
[5, 49]	ἐλήφθησαν ὀλίγον ἀποδέοντες τετρακισχιλίων. ταύτῃ	τῇ	συμφορᾷ τελευταίᾳ πληγέντες οἱ Σαβῖνοι
[5, 8]	καὶ τὰς ἐπιστολὰς τῶν ἐν	τῇ	συνωμοσίᾳ διασκεπτόμενος, ὡς εὗρε τὰς
[5, 7]	ἀδελφῆς οἱ κορυφαιότατοι τῶν ἐν	τῇ	συνωμοσίᾳ κατήγοντο παρακληθέντες ὡς ἐφ´
[5, 42]	ἐγένετο σελήνης ἀνισχούσης οἱ πλησιάζοντες	τῇ	τάφρῳ σωρούς θ´ ὁρῶντες οἰκείων
[5, 29]	γραμματέα, ὃν οὐθὲν ἐδεόμην, ἀνῄρηκα	τῇ	τε πορφύρᾳ καὶ τῷ δίφρῳ
[5, 31]	τοὺς ἄλλους ἡγεμόνας ἔχοντες ἐπὶ	τῇ	τριβῇ τοῦ πολέμου καὶ ἀπαλλάττεσθαι
[5, 6]	σπάνιν ἢ πόθον τῶν ἐν	τῇ	τυραννίδι πλεονεξιῶν, ἐλπίδας τε χρηστὰς
[5, 46]	οὐδὲ γὰρ οἱ ἐν μέσῃ	τῇ	φάλαγγι ταχθέντες ἐψιλωμένων τῶν ἄκρων
[5, 65]	νοῦν ἐχόντων ἐπιτιμήσειεν ἄν, ἐὰν	τῇ	φιλανθρωπίᾳ ταύτῃ συμμάχους ἀντὶ πολεμίων
[5, 26]	συγγενὲς καὶ μένειν δοκούντων ἐν	τῇ	φιλίᾳ συμμαχίας σφίσι πέμψαι διὰ
[5, 47]	μεμείωται δὲ καὶ τοῦ σκήπτρου	τῇ	φορήσει παρὰ τὸν ἕτερον, τὰ
[5, 47]	ἀπὸ τῶν ζώντων ῥιπτούντων ἐν	τῇ	φυγῇ τὰ ὅπλα· ἄνδρας τ´
[5, 10]	καταφανὴς καὶ ἔστιν οὐ μόνον	τῇ	φύσει Ταρκυνίων συγγενής, ἀλλὰ καὶ
[5, 16]	πολεμίων ἀποφαίνουσα νεκρούς. ταύτῃ λέγουσι	τῇ	φωνῇ τὸν Οὐαλέριον ἐπαρθέντα νυκτὸς
[5, 67]	βουλῆς, ταὐτὸ ποιήσουσι τοῖς ὑποτάττουσι	τῇ	ψυχῇ τὸ σῶμα καὶ πρὸς
[5, 37]	τοῦ βασιλέως, ὀλυμπιὰς μὲν ἦν	ἐνάτη	καὶ ἑξηκοστή, ἣν ἐνίκα στάδιον
[5, 68]	καταλιπεῖν χάριτας, ἥκιστα τῇ Ῥωμαίων	ἀρετῇ	προσήκειν. ὑπὲρ ἅπαντα δὲ ταῦτα
[5, 73]	ὑπὸ τοῦ ὀνόματος· ἔστι γὰρ	αἱρετὴ	τυραννὶς ἡ δικτατορία. δοκοῦσι δέ
[5, 27]	ἀπιστηθεὶς πρὸς αὐτῶν ἀποθάνω, ἑνὶ	πολίτῃ	μόνον ἐλάττους οἱ λοιποὶ γενήσεσθε·
[5, 44]	Ἀγρίππα Μενηνίου τοῦ λεγομένου Λανάτου	τρίτη	γίνεται Σαβίνων εἰσβολὴ μείζονι στρατιᾷ,
[5, 57]	κατ´ αὐτὸν τὸν ἱππόδρομον, καὶ	τρίτῃ	μετὰ τὴν πομπὴν ταύτην ἡμέρᾳ
[5, 52]	προβούλων κατὰ νοῦν, ἀλλ´ ἐν	ἑκάστῃ	πόλει τοὺς δημοτικοὺς ἀναδύεσθαι τὸν
[5, 65]	Ἑπτὰ πάγων Τυρρηνοῖς ἀποστάντες, καὶ	δικαστῇ	χρήσασθαι τῷ πολεμίῳ, περὶ ὧν
[5, 24]	ἀλλ´ ἔμενεν, ἔνθα τὸ πρῶτον	ἔστη,	κελεύσας τοῖς περὶ τὸν Ἑρμίνιον
[5, 44]	γεωργῶν, οἷς οὐδὲν προσδεχομένοις αἰφνιδίως	ἐπέστη	τὸ δεινόν, πρὶν εἰς τὰ
[5, 38]	τοῖς ἡγεμόσι τῶν στρατοπέδων ὁμοία	παρέστη	διαβαίνειν τὸν ποταμόν. ἔφθασε δὲ
[5, 46]	ἀκούσαντες, τοῖς μὲν Σαβίνοις θάρσος	παρέστη	καὶ καταφρόνησις τῆς τῶν πολεμίων
[5, 39]	πταίσματος εἰς τὸ ἐξ ἀρχῆς	ἀποκατέστη	φρόνημα, καὶ τῆς ἡγεμονίας τῶν
[5, 34]	ὁμοίας, δωρεῖται τὴν κόρην ἵππῳ	πολεμιστῇ	φαλάροις κεκοσμημένῳ διαπρεπέσι. μετὰ δὲ
[5, 76]	εἰ δὲ μή γε σὺν	ἐλαχίστῃ	τοῦ στρατιωτικοῦ πλήθους δαπάνῃ, πολέμων
[5, 37]	ὀλυμπιὰς μὲν ἦν ἐνάτη καὶ	ἑξηκοστή,	ἣν ἐνίκα στάδιον Ἰσχόμαχος Κροτωνιάτης
[5, 28]	τ´ οὐθὲν φανερὸν ἔχων καὶ	γλώττῃ	Τυρρηνικῇ διαλεγόμενος, ἣν ἐξέμαθεν ἔτι
[5, 4]	αὐτοῦ πόλεως ἕνεκα μετριάσαι, δωρεὰν	αὐτῇ	διδόντας, ἐξ ἧς οὐδὲν αὐτοὶ
[5, 13]	ἔτι καὶ τοῦ ποταμοῦ προσλιπαίνοντος	αὐτῇ	ἰλὺν γενέσθαι. καὶ τοῖς μετὰ
[5, 77]	ἱστορίας παρειλήφαμεν, ὃς οὐ μετρίως	αὐτῇ	καὶ πολιτικῶς ἐχρήσατο, πολλάκις ἀναγκασθείσης
[5, 42]	θ´ ὁρῶντες οἰκείων νεκρῶν παρ´	αὐτῇ	καὶ στίφη πολεμίων καρτερὰ ὁμόσε
[5, 77]	Σύλλα πρώτου καὶ μόνου πικρῶς	αὐτῇ	καὶ ὠμῶς χρησαμένου· ὥστε τότε
[5, 38]	ἔκειτο παρεμβολὴ τοῦ ῥεύματος οὐδ´	αὐτὴ	πολὺν ἀπέχουσα τόπον ἐπὶ γεωλόφου
[5, 18]	ἀκαρῆ δὲ χρόνον ἀνθήσας ἐν	αὐτῇ	Ῥωμαίων ἁπάντων κράτιστος φανεὶς τοιαύτης
[5, 41]	πρόσω Φιδήνης, ἑτέραν δ´ ἐν	αὐτῇ	Φιδήνῃ φυλακῆς τε τῶν ἔνδον
[5, 9]	ταῖς αἰτίαις βουλομένου· τελευταία γὰρ	αὕτη	τοῦ συνάρχοντος δέησις ἦν· ἀλλ´
[5, 31]	ἔχθραν τοὺς καλουμένους Ἑπτὰ πάγους·	αὕτη	Τυρρηνῶν ἡ χώρα τὸ ἀρχαῖον
[5, 75]	καταλειπομένην τὸν ἀδελφὸν Σπόριον Λάρκιον·	αὕτη	φρουρεῖν τὴν πόλιν ἐτάχθη σὺν
[5, 70]	ἣ πάντας ἔμελλεν ἕξειν ὑφ´	ἑαυτῇ	τοὺς νόμους. καὶ γράφει προβούλευμα,
[5, 70]	ἀποπληρωθέντων, ὅτου ἂν δεηθῶσιν. ~Ἐν	τοιαύτῃ	δὴ καταστάσει τῶν κοινῶν ὑπαρχόντων
[5, 40]	μετενέγκασθαι τὴν οἴκησιν εἰς Ῥώμην	τοιαύτη	λέγεται γενέσθαι. οἱ δυναστεύοντες ἐν
[5, 12]	ἰδίων. Ταρκύνιος μὲν δὴ Κολλατῖνος	τοιαύτῃ	τύχῃ περιπεσὼν εἰς Λαουίνιον ᾤχετο
[5, 7]	καὶ ἐκ τῶν τότε γενομένων.	τοσαύτη	γὰρ ἄνοια καὶ θεοβλάβεια τοὺς
[5, 50]	πλὴν μιᾶς τῆς Ῥωμαίων πόλεως·	ταύτῃ	γὰρ οὐκ ἐπήγγειλαν μόνῃ παρεῖναι,
[5, 16]	τοὺς τῶν πολεμίων ἀποφαίνουσα νεκρούς.	ταύτῃ	λέγουσι τῇ φωνῇ τὸν Οὐαλέριον
[5, 65]	ἐπιτιμήσειεν ἄν, ἐὰν τῇ φιλανθρωπίᾳ	ταύτῃ	συμμάχους ἀντὶ πολεμίων τοὺς πένητας
[5, 13]	εἰ δὲ μὴ κατέλθοιεν ἐν	ταύτῃ	τῇ προθεσμίᾳ, τιμωρίας αὐτοῖς ὥρισαν
[5, 49]	δ´ ἐλήφθησαν ὀλίγον ἀποδέοντες τετρακισχιλίων.	ταύτῃ	τῇ συμφορᾷ τελευταίᾳ πληγέντες οἱ
[5, 64]	δήμου γεγονέναι, φθάσαι τῇ βοηθείᾳ	ταύτῃ	τὸν δῆμον εἰς τὰ πράγματα
[5, 17]	τοῖς ὁποιᾳδήποτε χρησαμένοις τοῦ βίου	τελευτῇ,	ἐξ ἁπάσης τῆς περὶ τὸν
[5, 19]	εἰς χρήματα θέλῃ, ἐξεῖναι τῷ	ἰδιώτῃ	προκαλεῖσθαι τὴν ἀρχὴν ἐπὶ τὴν
[5, 37]	πόλεμον. καὶ γίνεται ἡ μὲν	πρώτη	ἔξοδος ἑνὸς τῶν ὑπάτων Οὐαλερίου
[5, 14]	χωροῦσαι πρὸς τὸν ἀγῶνα ἀμφότεραι.	πρώτη	μὲν οὖν ἐγένετο τῶν ἱππέων
[5, 68]	ἅπαν, ὅταν μέν τις αὐτὸ	κολακεύῃ	μεγάλα φρονεῖν, ὅταν δὲ δεδίττηται
[5, 68]	ἐκ τῆς πόλεως, ἣν ἱεροῦ	κατασκευῇ	καὶ θυσίαις διετησίοις οἱ πατέρες
[5, 56]	ποιεῖν, ὅ τι ἂν αὐτοῖς	κελεύῃ.	ἵνα δὲ μηθὲν ἐν τῇ
[5, 48]	καὶ χωρίον, ἔνθα ἐκαύθη καὶ	ἐτάφη,	μόνῳ τῶν μέχρις ἐμοῦ γενομένων
[5, 19]	ἐξείη Ῥωμαίοις, ὡς αὐτὸς ἐκκλησιάζων	ἔφη,	βάλλειν αὐτὸν ἄνωθεν ἀπὸ τοῦ
[5, 71]	ἐκείνων τὸν ἐπιτηδειότερον ἄρχειν εὕρετο·	ἔφη	γὰρ αὑτῷ δοκεῖν, ἐπειδὴ τὸ
[5, 65]	τοὺς περὶ αὐτῆς κινδύνους ἐπιδιδόντες.	ἔφη	δὲ τελευτῶν ὡς εἰ καὶ
[5, 68]	δυναμένοις διαλῦσαι τὰ χρέα παραινοῦντας	ἔφη	δεῖν ἐξετάζειν, τί ποτε τὸ
[5, 67]	τῶν ἀνοήτων ὄχλων ἐπιθυμίας ἀρχομένας	ἔφη	δεῖν κωλύειν, ἕως εἰσὶν ἀσθενεῖς,
[5, 9]	Βροῦτος ἐκπικρανθείς, Οὐκ ἐμοῦ γ´,	ἔφη,	ζῶντος, ὦ Κολλατῖνε, τοὺς προδότας
[5, 68]	γὰρ τοῦτο μάθοιεν, εἴξειν αὐτοὺς	ἔφη,	καὶ παρέξειν σφᾶς αὐτοὺς τοῖς
[5, 66]	οἴσειν τὰς βλάβας, οὐδ´ οὕτως	ἔφη	καλῶς ἕξειν σφίσιν οὐδ´ ἀσφαλῶς
[5, 8]	ἁπάντων, τί τέλος ἐξοίσει, θάνατον	ἔφη	καταδικάζειν τῶν τέκνων· ἐφ´ ᾧ
[5, 60]	ἢ μέτριον οὐθὲν αὐτοῖς ὑπάρξειν	ἔφη	παρὰ τῆς Ῥωμαίων πόλεως· τοὺς
[5, 5]	λεξάντων αὐτῶν ἀναστὰς ὁ Βροῦτος	ἔφη	Περὶ μὲν εἰσόδου Ταρκυνίων εἰς
[5, 30]	βουλομένων, Εἰ φίλους ἀντὶ πολεμίων,	ἔφη,	ποιήσαιο τοὺς ἄνδρας, τιμιωτέραν ἡγησάμενος
[5, 67]	ἄρχειν ἐῶσιν, ὅμοια πείσεσθαι αὐτοὺς	ἔφη	τοῖς ὑποτάττουσι τὴν ψυχὴν τῷ
[5, 67]	τῷ καθ´ ἕνα τὸ κοινὸν	ἔφη,	ψυχῇ μὲν ἀνδρὸς ἀνάλογον ἐχούσης
[5, 56]	τὴν ἀγορὰν οἰκιῶν περιμένειν ἔχουσι	ξίφη	καὶ ποιεῖν, ὅ τι ἂν
[5, 57]	ἔπειτ´ ἐκάλεσαν τοὺς ὑπηρέτας ἔχοντας	ξίφη,	οἳ πάντας τοὺς ἐνόχους ταῖς
[5, 42]	οἰκείων νεκρῶν παρ´ αὐτῇ καὶ	στίφη	πολεμίων καρτερὰ ὁμόσε χωροῦντα, ῥίψαντες
[5, 41]	καὶ αὐτοὺς ἐκ τῆς πόλεως	κούφῃ	ἐσταλμένους ὁπλίσει· ἔπειτα λοχήσαντας ἐν
[5, 62]	πλῆθος ὠρρώδει τῶν πολεμίων· καὶ	πολλαχῇ	διαπέμπουσα πρέσβεις παρεκάλει τὰς πλησιοχώρους
[5, 14]	μὲν οὖν ἐγένετο τῶν ἱππέων	μάχη	βραχεῖά τις εὐθὺς ἅμα τῷ
[5, 40]	καταγράφειν, ὡς ἐν τῇ προτέρᾳ	μάχῃ	δι´ ἀσθένειαν δυνάμεως καὶ στρατηγοῦ
[5, 30]	φάσκων εἶναι, εἰ κρατήσας αὐτῶν	μάχῃ	καὶ τειχήρεις ἔχων ἀπελεύσεται, μηθὲν
[5, 58]	καὶ γίνεται πλησίον τῆς πόλεως	μάχη	μέχρι τινὸς ἀγχώμαλος· ἔπειτα ὑπὸ
[5, 17]	τοῦ στρατοπέδου. ~Τοιοῦτο μὲν ἡ	μάχη	τέλος ἔλαβεν· τῇ δ´ ἑξῆς
[5, 23]	τὴν ὄψιν ἐλαττώματος ἐκκοπεὶς ἐν	μάχῃ	τὸν ἕτερον ὀφθαλμὸν ἐκ τῶν
[5, 44]	τὴν Ῥώμην τὸ πάθος ἀπηγγέλθη	ταραχή	τ´ ἦν πολλὴ καὶ δρόμος
[5, 55]	γενόμενοι καταφανεῖς ἃ προσήκει πείσονται,	ταραχή	τ´ οὐδεμία γενήσεται κατὰ τὴν
[5, 11]	προσθεῖναί τινα δωρεάν, ἵνα παραμύθιον	ἔχῃ	τῆς συμφορᾶς τὴν παρὰ τοῦ
[5, 10]	τῶν ἐχθρῶν ἡ πόλις αὐτοῖς	ἔχῃ	χρῆσθαι πρὸς τὸν πόλεμον, ἀλλὰ
[5, 44]	πολλὴ καὶ δρόμος ἐπὶ τὰ	τείχη	καὶ δέος ἁπάντων, μὴ διὰ
[5, 77]	τυραννίς ἐστιν ἡ τοῦ δικτάτορος	ἀρχή.	βουλήν τε γὰρ ἐκ τῶν
[5, 48]	ἐστιν, οὐδὲν δέομαι λέγειν· ἐν	ἀρχῇ	γὰρ τοῦ λόγου τοῦδε τὰ
[5, 77]	καιρούς τινας, ἡ τοῦ δικτάτορος	ἀρχή.	ἐπὶ δὲ τῆς κατὰ τοὺς
[5, 70]	δ´ εἶναι μέτρον τῇ νέᾳ	ἀρχῇ	μῆνας ἕξ, μετὰ δὲ τὴν
[5, 73]	ὄνομα καὶ βαρὺ θέσθαι τινὶ	ἀρχῇ	πόλιν ἐλευθέραν ἐπιτροπευούσῃ, τῶν τε
[5, 75]	καὶ κόσμον, οἷον περιέθηκε τῇ	ἀρχῇ,	συντόμως πειράσομαι διεξελθεῖν, ταῦτα ἡγούμενος
[5, 70]	ἦν δ´ ἄρα ἡ κρείττων	ἀρχὴ	τῆς κατὰ τοὺς νόμους τυραννίς·
[5, 29]	ἐπιθήσεταί σοι, ἵνα ῥᾷον ἡμῖν	ὑπάρχῃ	τὸ λαθεῖν. ταῦτα διανοηθέντες ἐκληρωσάμεθα,
[5, 40]	μὲν δὴ περὶ ταῦτ´ ἦσαν·	τύχη	δέ τις ἐξισῶσαι βουλομένη ταῖς
[5, 15]	πεζῶν τε καὶ ἱππέων καὶ	τύχη	περὶ ἀμφοτέρους ὁμοία. Ῥωμαίων τε
[5, 12]	Ταρκύνιος μὲν δὴ Κολλατῖνος τοιαύτῃ	τύχῃ	περιπεσὼν εἰς Λαουίνιον ᾤχετο τὴν
[5, 29]	ὧν ὡς εἰκάσαι τις ἀμείνονι	τύχῃ	χρήσεται τῆς ἐμῆς, σκόπει, τίς
[5, 67]	καθ´ ἕνα τὸ κοινὸν ἔφη,	ψυχῇ	μὲν ἀνδρὸς ἀνάλογον ἐχούσης τι
[5, 67]	ταὐτὸ ποιήσουσι τοῖς ὑποτάττουσι τῇ	ψυχῇ	τὸ σῶμα καὶ πρὸς τὸ
[5, 71]	δήμου γενόμενος προστάτης καὶ πάντα	ἀνατρέψῃ	τὰ κοινά. αἰδουμένων δ´ ἁπάντων,
[5, 28]	κοινωνοὺς τῆς ἐπιβουλῆς ἢ συνίστορας;	ἀποκρύψῃ	δὲ μηδὲν τῶν ἀληθῶν, ἵνα