Livre, Chap.
[5, 77]	πόλεσιν ἐνιαυσίους ἀνοχάς. ~Ταῦτα διαπραξάμενος	ὁ	ἀνὴρ ἀπῆγε τὰς δυνάμεις ἐκ
[5, 48]	ἐπιτηδεύμασι διετέλεσαν, ἐπιδείκνυσθαι. ἐκεῖνος τοίνυν	ὁ	ἀνὴρ συγκαταλύσας μὲν τοὺς βασιλεῖς
[5, 51]	τὴν ἐλευθερίαν ἀφαιρεθῆναι· καὶ Ταρκύνιος	ὁ	βασιλεὺς ἀνανεούμενος τὰς γενομένας αὐτῷ
[5, 30]	φυλακή. ~Ὡς δὲ ταῦτ´ ἤκουσεν	ὁ	βασιλεύς, ἐκεῖνον μὲν ἀπαγαγόντας τοὺς
[5, 20]	τοὺς πολέμους εἰσφορῶν, ὡς Τύλλιος	ὁ	βασιλεὺς ἐνομοθέτησε, πάντα τὸν ἐπὶ
[5, 32]	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον ἥσθη τε	ὁ	βασιλεὺς καὶ πολλὰ τοὺς Ῥωμαίους
[5, 32]	πρεσβυτάτων, καθίσας ἐπὶ τοῦ βήματος	ὁ	βασιλεὺς μετὰ τῶν φίλων καὶ
[5, 33]	ἐπιβουλῆς ὑφ´ ἑαυτῶν πεπρᾶχθαι, πεισθεὶς	ὁ	βασιλεὺς συνεχώρησεν αὐτῷ πορευθέντι τὰς
[5, 30]	τῶν σὺν Ταρκυνίῳ φυγάδων. Καὶ	ὁ	βασιλεὺς τὰ κράτιστα μὲν ἔφησεν
[5, 31]	ἦσαν, ἃς ἔδωκε τοῖς πρεσβευταῖς	ὁ	βασιλεύς, τοιαίδε· Περὶ μὲν καθόδου
[5, 6]	συχνὰς σκοποῦσα, ἐπεὶ συμφορώτερα μὲν	ὁ	Βροῦτος ἐδόκει λέγειν, δικαιότερα δ´
[5, 9]	ἧς σὺ κύριος ὤν. καὶ	ὁ	Βροῦτος ἐκπικρανθείς, Οὐκ ἐμοῦ γ´,
[5, 19]	εὐθὺς ἑλέσθαι {τὸν} συνύπατον, ὥσπερ	ὁ	Βροῦτος ἐποίησε Κολλατῖνον ἐκβαλών· ἔπειθ´
[5, 5]	φίλους. ~Τοιαῦτα λεξάντων αὐτῶν ἀναστὰς	ὁ	Βροῦτος ἔφη Περὶ μὲν εἰσόδου
[5, 44]	τῶν κατὰ πόλιν τηνικαῦτα διατριβόντων.	ὁ	γὰρ ἕτερος τῶν ὑπάτων Ποστόμιος
[5, 71]	ὑπάρχοντα τῶν ὑπάτων Τῖτον Λάρκιον·	ὁ	γὰρ Κλοίλιος ἐν ταῖς πολιτικαῖς
[5, 15]	τὰ πλευρὰ βάψας τὴν αἰχμήν,	ὁ	δ´ εἰς τὰς λαγόνας· καὶ
[5, 29]	ἔλεγε καταστρατηγῆσαι τὸν ἄνδρα διανοούμενος·	ὁ	δ´ ἔξω τοῦ φρονεῖν γεγονὼς
[5, 49]	ἐκ τοῦ πολέμου τοῦδε κατήγαγεν·	ὁ	δ´ ἕτερος τῶν ὑπάτων Οὐεργίνιος
[5, 24]	καὶ ταῖς ἀσπίσι τῶν νεκρῶν.	ὁ	δ´ ἠμύνετο τοῖς ἐκείνων χρώμενος
[5, 28]	τὸν ἄνδρα ὑπέλαβε Πορσίναν εἶναι·	ὁ	δ´ ἦν ἄρα γραμματεὺς τοῦ
[5, 72]	πονηρὸν εἶναι τῷ κοινῷ λέγοντες.	ὁ	δ´ ἦν ἀτενὴς καὶ πολλὰ
[5, 8]	τῶν μειρακίων ἐβούλοντο τῷ πατρί.	ὁ	δ´ οὔτε τὰς φωνὰς αὐτῶν
[5, 30]	ἐδόκει τῶν δεόντων φρονεῖν οὐδέν·	ὁ	δ´ υἱὸς αὐτοῦ τελευταίαν ἀπεφήνατο
[5, 54]	πρὸς τὸν ἐνδημοῦντα τῶν ὑπάτων.	ὁ	δ´ {ὕπατος} ἐπαινέσας αὐτοὺς καὶ
[5, 28]	τὴν τοῦ γραμματέως ἀναίρεσιν ἀπάγεται.	ὁ	δ´ ὡς εἶδεν αὐτόν, Ὦ
[5, 7]	ἤκουσε καὶ ὧν εἶδε γίνεται.	ὁ	δ´ ὡς ἔμαθεν οὐδεμίαν ἀναβολὴν
[5, 12]	μηδὲν ἀδικῶν, ἀποτίθεται τὴν ἀρχήν.	ὁ	δὲ Βροῦτος ἐπαινέσας αὐτὸν ὡς
[5, 12]	γένους, ἐν ᾗ γηραιὸς ἐτελεύτα·	ὁ	δὲ Βροῦτος οὐκ ἀξιῶν μόνος
[5, 32]	ἐφ´ οἷς ἂν γένηται δικαίοις.	ὁ	δὲ δῆμος τὰ μὲν ἄλλα
[5, 59]	φύσιν εἶναι δοκῶν καὶ δημοτικός.	ὁ	δὲ Λάρκιος ἐπὶ τὸν κατὰ
[5, 53]	παρακαλοῦσι πρὸς τὴν ἐπίθεσιν ὑπήκουσαν.	ὁ	δὲ τῆς συνωμοσίας αὐτῶν τοιόσδε
[5, 41]	πολέμου ταχείαν ἕξοντος τὴν κρίσιν,	ὁ	δὲ τῶν Σαβίνων στρατηγὸς ὀρρωδῶν
[5, 34]	σὺν αἰσχύνῃ τε καὶ μίσει.	ὁ	δὲ τῶν Τυρρηνῶν βασιλεὺς τὰ
[5, 17]	ψηφισαμένη κοσμῆσαι τὸν ἡγεμόνα, καὶ	ὁ	δῆμος ἅπας κρατῆρσι καὶ τραπέζαις
[5, 70]	παραχρῆμα ὑφέξειν ἔμελλον, ἀλλ´ ὅταν	ὁ	δῆμος αὐτῶν καταψηφίσηται, ἀναιρεθέντος δ´
[5, 40]	ἀνθ´ ὧν ἡ βουλὴ καὶ	ὁ	δῆμος εἴς τε τοὺς πατρικίους
[5, 71]	ἥ τε βουλὴ διέγνωκε καὶ	ὁ	δῆμος ἐπεψήφικεν ἑνὶ δοθῆναι, δύο
[5, 70]	ἥ τε βουλὴ προέληται καὶ	ὁ	δῆμος ἐπιψηφίσῃ, τὴν ἁπάντων ἐξουσίαν
[5, 25]	τὸν θάνατον, εἰκόνα χαλκῆν ἔνοπλον	ὁ	δῆμος ἔστησεν αὐτοῦ τῆς ἀγορᾶς
[5, 64]	ἐὰν ἐκπολεμωθῇ πρὸς τὴν βουλὴν	ὁ	δῆμος, μὴ καταλίπῃ τὴν πόλιν
[5, 54]	κοινὸν τῶν Λατίνων, ὅτι Ῥωμαίων	ὁ	δῆμος οὔτε πρότερον Ταρκυνιήταις ἀξιοῦσιν
[5, 19]	ὑπὸ τῆς ἀρχῆς, ἕως ἂν	ὁ	δῆμος ὑπὲρ αὐτοῦ ψηφίσηται. ἐκ
[5, 74]	πατρίους· καὶ κράτιστος ἦν βασιλεὺς	ὁ	δικαιότατός τε καὶ νομιμώτατος καὶ
[5, 73]	γε τῆς ἐξουσίας μέγεθος, ἧς	ὁ	δικτάτωρ ἔχει, ἥκιστα δηλοῦται ὑπὸ
[5, 47]	χρυσόσημον ἀμφιέννυται στολήν, ᾗ κοσμεῖται	ὁ	ἕτερος, οὐδὲ τὸν χρυσοῦν ἔχει
[5, 57]	καὶ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον	ὁ	ἕτερος τῶν ὑπάτων Μάνιος ἀπὸ
[5, 44]	πάντας τοὺς ἐν ἀκμῇ καθοπλίσας	ὁ	ἕτερος τῶν ὑπάτων Μενήνιος ἦγεν
[5, 15]	ἔχοντες, ἐφ´ οὗ τεταγμένος ἦν	ὁ	ἕτερος τῶν ὑπάτων Οὐαλέριος, ἐνίκων
[5, 35]	τὴν ἐπιγραφὴν ἔλαβε Μάρκος Ὁράτιος	ὁ	ἕτερος τῶν ὑπάτων φθάσας τὴν
[5, 41]	ἐπ´ ὄχθου τινός, ὅθεν ἦν	ὁ	ἕτερος χάραξ καταφανής. ἡ μὲν
[5, 77]	συμφορᾷ βαρείᾳ περιβαλὼν οὐδεμιᾷ. οὗτος	ὁ	ζῆλος ἀπ´ ἐκείνου τοῦ ἀνδρὸς
[5, 9]	ἀπολογήσασθαι, μικρὸν ἐπισχεῖν τοῖς ὑπηρέταις	ὁ	Καλλατῖνος εἰπών, ἕως τῷ συνάρχοντι
[5, 23]	τῶν πρεσβυτέρων, Πόπλιος δ´ Ὁράτιος	ὁ	καλούμενος Κόκλης ἐκ τοῦ κατὰ
[5, 25]	τῶν ἡρώων ἕνα, καὶ πᾶς	ὁ	κατοικίδιος ὄχλος ἐξεχεῖτο ποθῶν αὐτόν,
[5, 11]	κελευσάντων, δι´ εὐλαβείας τὸ πρᾶγμα	ὁ	κηδεστὴς αὐτοῦ λαβὼν Σπόριος Λουκρήτιος,
[5, 61]	μάλιστα δὲ Ταρκύνιός τε καὶ	ὁ	κηδεστὴς αὐτοῦ Μαμίλιος καὶ οἱ
[5, 26]	οἱ δὲ Ταρκυνίου παῖδες καὶ	ὁ	κηδεστὴς αὐτοῦ Μαμίλιος σχεδίαις τε
[5, 33]	ἄξων ᾤχετο· Ταρκύνιος δὲ καὶ	ὁ	κηδεστὴς αὐτοῦ τῶν δικαίων ὑπεριδόντες
[5, 40]	τὴν ὕπατον ἀρχὴν Πόπλιος Οὐαλέριος	ὁ	κληθεὶς Ποπλικόλας τὸ τέταρτον ἄρχειν
[5, 72]	οὐκ ἀφίστατο τῆς γνώμης, ἀναστὰς	ὁ	Κλοίλιος ἀναγορεύει τ´ αὐτόν, ὥσπερ
[5, 71]	δέος αὐτὴν ὑπῄει, μὴ βαρεῖαν	ὁ	Κλοίλιος ἡγησάμενος τὴν ἀπαξίωσιν τῆς
[5, 66]	χαρίζεσθαι τοιαύτην, δι´ ἣν ἀσυνάλλακτος	ὁ	κοινὸς ἔσται βίος καὶ μισάλληλος
[5, 9]	ἅπαντας ἀπειλοῦντος καὶ διομνυμένου, ἀδημονῶν	ὁ	Κολλατῖνος ἐπὶ τῷ μηδενὸς ὧν
[5, 11]	λέγοντος αὐτοῦ βοῶν καὶ δεινοπαθῶν	ὁ	Κολλατῖνος ἐπίβουλόν τε καὶ προδότην
[5, 6]	Βροῦτος ἐδόκει λέγειν, δικαιότερα δ´	ὁ	Κολλατῖνος παρῄνει, τελευτῶσα διέγνω τὸν
[5, 60]	ὑπομένειν τὰς διαλλαγὰς, ἐφ´ οἷς	ὁ	κρατῶν ἠξίου. οὕτως δ´ ἄρα
[5, 70]	ἄλλα ἦν, ὑπὲρ ἅπαντα δ´	ὁ	κυρωθεὶς ὑφ´ ἑνὸς τῶν ὑπάτων
[5, 5]	ἡ πατρίς, καὶ οὔτε νόμος	ὁ	κωλύσων αὐτὸ ποιεῖν ὑμᾶς ἐστιν
[5, 60]	πράττειν, ὅσα προῃρεῖτο. γενόμενος δ´	ὁ	Λάρκιος ἁπάντων κύριος ὀλίγους μέν
[5, 76]	τῶν Ῥωμαίων ἐπόρθουν. τοῦτο μαθὼν	ὁ	Λάρκιος ἀποστέλλει τὸν Κλοίλιον ἐπ´
[5, 76]	δὲ λοιποὺς αἰχμαλώτους λαμβάνει. τούτους	ὁ	Λάρκιος ἐκ τῶν τραυμάτων ἀναλαβὼν
[5, 75]	πλείω γράφειν. ~Ὃν δὲ τρόπον	ὁ	Λάρκιος ἐχρήσατο τοῖς πράγμασι δικτάτωρ
[5, 60]	ἱκετηρίας φέροντας. ~Ταῦτα δὴ προεγνωκὼς	ὁ	Λάρκιος τοῖς μὲν αἰτοῦσι τὰς
[5, 59]	ὑπομένοντες. ἦν δ´ ὑπὲρ πάντα	ὁ	λιμὸς ἄμαχον πρᾶγμα καὶ πολὺν
[5, 44]	εἰς δρυμοὺς ἀφίκοντο βαθεῖς, ἔνθα	ὁ	λοιπὸς αὐτῶν στρατὸς ὑπεκάθητο· ἔπειθ´
[5, 42]	ἐπ´ αὐτοὺς ἅπαντες ἀθρόοι. καὶ	ὁ	Λουκρήτιος ὡς ἤκουσε τῆς κραυγῆς
[5, 36]	δὲ Κυμαίων, οὓς ἦγεν Ἀριστόδημος	ὁ	Μαλακὸς ἐπικαλούμενος, νικηθεὶς ἀποθνήσκει, καὶ
[5, 58]	καὶ Πόπλιος Αἰβούτιος Ἔλβας. τούτων	ὁ	μὲν Αἰβούτιος ἐπὶ τῶν πολιτικῶν
[5, 58]	καὶ ποιοῦνται στρατόπεδον ἐν ὑπαίθρῳ.	ὁ	μὲν δὴ περιτειχισμὸς οὐκέτι τοῖς
[5, 34]	ἀπαλλαγὴν τοῦ βασιλέως οἱ ταμίαι.	ὁ	μὲν δὴ πόλεμος ὁ συστὰς
[5, 41]	πατάγῳ πολλῷ χωρεῖν ἐπ´ αὐτούς.	ὁ	μὲν δὴ Σέξτος ταῦτα βουλευσάμενος
[5, 29]	πρὸς τὴν σωτηρίαν ἀνῆκόν σοι.	Ὁ	μὲν δὴ ταῦτ´ ἔλεγε καταστρατηγῆσαι
[5, 15]	δι´ ἀσπίδων τε καὶ θωράκων,	ὁ	μὲν εἰς τὰ πλευρὰ βάψας
[5, 59]	καὶ Κόιντον Κλοίλιον Σικελόν. τούτων	ὁ	μὲν Κλοίλιος τὰ πολιτικὰ πράττειν
[5, 12]	τῶν πολιτῶν ἐπαινεσάντων τὸν λόγον,	ὁ	μὲν Κολλατῖνος πολλὰ κατολοφυρόμενος ἑαυτόν,
[5, 26]	~Μετὰ γὰρ τὴν μάχην ἐκείνην	ὁ	μὲν Τυρρηνῶν βασιλεὺς ἐν τῷ
[5, 42]	ἐλήφθησαν τετρακισχίλιοι καὶ διακόσιοι· καὶ	ὁ	μὲν χάραξ αὐθημερὸν ἑάλω. ~Ἡ
[5, 48]	οὐχ ὁ πολλὰ κεκτημένος, ἀλλ´	ὁ	μικρῶν δεόμενος. πίστις δ´ ἀκριβὴς
[5, 29]	τὸ πιστόν. μετὰ δὲ τοῦθ´	ὁ	Μούκιος καινότατον ἐνθυμηθεὶς ἀπάτης τρόπον,
[5, 27]	τὰ δεινὰ ὑπομένειν βουλομένων, καταμαθὼν	ὁ	Μούκιος, ὅτι δυεῖν αὐτοῖς συμβήσεται
[5, 29]	μὴ βασανιζόμενος ἀναγκασθῇς λέγειν. ~Καὶ	ὁ	Μούκιος οὔτε μεταβολῇ χρώματος οὔτε
[5, 35]	ἠφανίσθαι. Κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν	ὁ	νεὼς τοῦ Καπιτωλίου Διὸς εἰς
[5, 41]	οὐκ ἔφασαν εἰδέναι. ταῦτα μαθὼν	ὁ	Οὐαλέριος ἀποστέλλει τὸν πρεσβευτὴν Λάρκιον
[5, 3]	καὶ τὰς εὐεργεσίας διεξῆλθεν, ἃς	ὁ	πάππος αὐτοῦ πάσαις ἐχαρίσατο ταῖς
[5, 5]	τῷ βασιλεῖ τὴν οὐσίαν, ἣν	ὁ	πάππος αὐτοῦ πρότερον ἐκέκτητο οὐθὲν
[5, 71]	φροντίδος οὐ μικρᾶς δεόμενα, τίς	ὁ	παραληψόμενος τὴν ἰσοτύραννον ἀρχὴν ἔσται
[5, 77]	κοινῷ πάντα ταῦτ´ ἔπραξεν, οὐχ	ὁ	παρὼν καιρὸς ἐξετάζειν· ὅτι δὲ
[5, 27]	ἀποθανόντος δὲ Πορσίνου καταλυθήσεται μὲν	ὁ	πόλεμος, ἐγὼ δ´ εἰ ὅ
[5, 48]	ἅπασιν, ὅτι πλούσιός ἐστιν οὐχ	ὁ	πολλὰ κεκτημένος, ἀλλ´ ὁ μικρῶν
[5, 34]	χάρακος συνέδραμον. ~Ἐφ´ οἷς ἀγανακτῶν	ὁ	Πορσίνας εἰς ἐκκλησίαν τοὺς Τυρρηνοὺς
[5, 36]	ἀρχὴν διετέλεσαν. ἐπὶ τούτων Ἄρρος	ὁ	Πορσίνου τοῦ Τυρρηνῶν βασιλέως υἱὸς
[5, 46]	δεινοῦ καταφρονεῖν. πρῶτος μὲν οὖν	ὁ	Ποστόμιος τὸ εὐώνυμον ἔχων κέρας
[5, 39]	ἀγών. ἐν δὲ τούτῳ καὶ	ὁ	Ποστόμιος τοὺς πεζοὺς ἄγων πλησίον
[5, 31]	μὲν ἅπαντα ὅσα Ταρκύνιός θ´	ὁ	πρεσβύτατος κατέλιπε καὶ αὐτοὶ σὺν
[5, 71]	καὶ μέχρι πολλοῦ τοῦτο ποιούντων	ὁ	πρεσβύτατός τε καὶ τιμιώτατος τῶν
[5, 49]	Ὀπίτωρ Οὐεργίνιος Τρικάτος. ἐφ´ ὧν	ὁ	πρὸς Σαβίνους πόλεμος ὑπὸ θατέρου
[5, 14]	μὲν δεξιοῦ Ῥωμαίων κέρατος Οὐαλέριος	ὁ	προσαιρεθεὶς ὕπατος ἐναντίαν στάσιν ἔχων
[5, 75]	ὑπάτων, ἐξ οὗ Οὐαλέριος Ποπλικόλας	ὁ	πρῶτος ὑπατεύσας ἐμείωσε τὸν φθόνον
[5, 24]	τοῖς ὑπερείσμασι τῶν σανίδων σχιζόμενος	ὁ	ῥοῦς ὀξὺς ἦν καὶ δίνας
[5, 57]	βραχὺν ὄντα τὴν ἀρχὴν μόνος	ὁ	Σολπίκιος κατέσχεν. ~Ὕπατοι δ´ εἰς
[5, 41]	τί παρασκευάζεται πράττειν σφῶν {αὐτῶν}	ὁ	στρατηγός, λέγουσιν, ὅτι κλίμακας τεκταίνεται
[5, 19]	~Μετὰ δὲ τὴν Βρούτου τελευτὴν	ὁ	συνύπατος αὐτοῦ Οὐαλέριος ὕποπτος γίνεται
[5, 34]	ταμίαι. ὁ μὲν δὴ πόλεμος	ὁ	συστὰς Ῥωμαίοις πρὸς Ταρκυνίους τε
[5, 53]	ἐχρῶντο. ταῦτα δὴ μαθὼν ἔπεμψεν	ὁ	Ταρκύνιος εἰς τὴν πόλιν ἅμα
[5, 33]	πόλιν ἀπῆλθον. ἔνθα δὴ πολὺς	ὁ	Ταρκύνιος ἦν ἐπιορκίαν τε καὶ
[5, 21]	πολέμου πᾶσαν προθυμίαν ἀποδεῖξαι βουλόμενος	ὁ	Ταρκυνίου γαμβρὸς Ὀκταούιος Μαμίλιος, ἐκ
[5, 22]	ὀλίγην· τοῦ δὲ δεξιοῦ Μαμίλιος	ὁ	Ταρκυνίου κηδεστής, ἐφ´ οὗ Λατίνων
[5, 51]	τὸν πόλεμον. τελευταῖος δὲ πάντων	ὁ	Ταρκυνίου κηδεστὴς Μαμίλιος μέγιστον ἐν
[5, 64]	τε καὶ δημοσίᾳ. ~Ἦν δ´	ὁ	ταύτης ἡγούμενος τῆς γνώμης Μάρκος
[5, 18]	εὐκλείας. ~Ἰούνιος μὲν δὴ Βροῦτος	ὁ	τὴν βασιλείαν ἐκβαλὼν καὶ πρῶτος
[5, 39]	ποταμὸν ἐξωθουμένου, μαθὼν τὸ γινόμενον	ὁ	τὴν ἑτέραν τῶν Ῥωμαίων παρεμβολὴν
[5, 29]	ἔδοξε δ´ ἡμῖν βουλευομένοις ὅστις	ὁ	τῆς ἐπιβουλῆς ἦν τρόπος, μήθ´
[5, 47]	εἰσέρχεται μετὰ τῆς στρατιᾶς προηγούμενος	ὁ	τὸν οὐαστὴν κατάγων θρίαμβον, ἀλλ´
[5, 33]	αἴσθησις ἐγένετο, καὶ κατὰ σπουδὴν	ὁ	τοῦ βασιλέως υἱὸς ἴλην ἱππέων
[5, 56]	τὰ συμβαίνοντα χρῆσθαι. ἦν δ´	ὁ	τρόπος τῆς συλλήψεως τῶν συνωμοτῶν,
[5, 6]	τὰ κατὰ τὴν πόλιν, ὡς	ὁ	τύραννος αὐτοῖς ἐπέστειλε. τάς τε
[5, 65]	τῷ πολεμίῳ, περὶ ὧν αὐτοῖς	ὁ	τύραννος ἐνεκάλει, διδόντες καὶ ἀγορὰν
[5, 32]	ὑπάτων πεισθεῖσα πάντα συγχωρεῖν, ὅσα	ὁ	Τυρρηνὸς ἠξίου, κάμνειν τὸν δημότην
[5, 26]	ἀπορίας μαθὼν παρὰ τῶν αὐτομόλων	ὁ	Τυρρηνός, ὅτι κάμνουσιν ὑπὸ τοῦ
[5, 22]	ὑπάτων Ποπλικόλα καὶ Τῖτος Λουκρήτιος	ὁ	τῷ πρόσθεν ὑπατεύσας ἔτει Μαμιλίῳ
[5, 43]	χρημάτων τε καὶ ἀνδραπόδων καὶ	ὁ	τῶν κατὰ τὴν μάχην ἀπολομένων
[5, 42]	τινος ἐλάνθανε τοὺς ὑστέρους προσιόντας	ὁ	τῶν προηγουμένων ὄλεθρος· ἐπεὶ δὲ
[5, 33]	μέλλοντες τοῖς παραγενομένοις ἐπιθέσθαι, φθάσας	ὁ	τῶν Ῥωμαίων ὕπατος ἦγε τὰς
[5, 38]	τὸν ποταμόν. ἔφθασε δὲ πρῶτος	ὁ	τῶν Ῥωμαίων ὕπατος καὶ διαβιβάσας
[5, 42]	~Οὔπω μέσαι νύκτες ἦσαν, καὶ	ὁ	τῶν Σαβίνων ἡγεμὼν ἀναστήσας τοῦ
[5, 60]	ἀποστάσεως ἄρξαντας ἐδικαίωσαν, οὓς ἂν	ὁ	ὕπατος ἀποφήνῃ ῥάβδοις μαστιγωθέντας ἀποκοπῆναι
[5, 39]	τῶν Ῥωμαίων κέρατος, ἔνθα ἦν	ὁ	ὕπατος, ἐπιβαίνοντος τοῖς ἐναντίοις καὶ
[5, 60]	διαφυγεῖν, ὥστε παραλαβὼν τὴν πόλιν	ὁ	ὕπατος οὐθὲν ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ
[5, 56]	συλλήψεως τῶν συνωμοτῶν, ὃν ἐξεῦρεν	ὁ	ὕπατος, τοιόσδε. τῶν μετεχόντων τοῦ
[5, 17]	εἰς τὴν πόλιν ἀφίκοντο, πομπεύσας	ὁ	ὕπατος, ὡς τοῖς βασιλεῦσιν ἔθος
[5, 39]	ταύτης τῆς οἰκίας, παρ´ ἣν	ὁ	χαλκοῦς ἕστηκε ταῦρος, αἱ κλισιάδες
[5, 59]	βουλῆς χάριν αἰτούμενος ὑπ´ αὐτῶν	ὁ	χρόνος, ἀλλὰ παρασκευῆς τῶν συμμάχων,
[5, 35]	ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ δύνηται. οὗτος	ὁ	χῶρος ἕως τῶν καθ´ ἡμᾶς
[5, 56]	περιμένειν ἔχουσι ξίφη καὶ ποιεῖν,	ὅ	τι ἂν αὐτοῖς κελεύῃ. ἵνα
[5, 27]	ὁ πόλεμος, ἐγὼ δ´ εἰ	ὅ	τι ἂν τῷ δαιμονίῳ δόξῃ
[5, 46]	εἴκει τῷ πυρὶ καὶ οὐδὲν	ὅ	τι οὐχ ὑπὸ τοῦ πυρὸς
[5, 6]	καὶ πολλῶν συναγορευόντων ἀμφοτέροις ἀποροῦσα,	ὅ	τι χρὴ πράττειν, ἡ βουλὴ
[5, 48]	λόγου τοῦδε τὰ πολλὰ εἴρηται·	ὃ	δ´ ἁπάντων ἐστὶ τῶν τοῦ
[5, 58]	ὑπὸ τοῦ ταλαιπώρου τῶν Ῥωμαίων,	ὃ	διὰ τὴν πολλὴν ἄσκησιν αὐτοῖς
[5, 50]	ἵνα μηδὲν ἁμάρτημα γένηται κοινόν,	ὃ	διαστήσει τήν τε φιλίαν αὐτῶν
[5, 18]	τούτου φέροντες, ὑπὲρ ἅπαντα δ´	ὃ	δυσαντίλεκτόν ἐστιν, ὅτι τοῦ πατρικίων
[5, 19]	τοῖς μεθ´ ἑαυτὸν ὑπάτοις ἔθος,	ὃ	καὶ μέχρι τῆς ἐμῆς διέμεινεν
[5, 13]	διένειμαν, ἓν μόνον ἐξελόμενοι πεδίον,	ὃ	κεῖται μεταξὺ τῆς τε πόλεως
[5, 43]	πολιορκηθεῖσα οὐ πολλαῖς ἡμέραις, καθ´	ὃ	μάλιστα δυσάλωτος εἶναι μέρος ἐδόκει
[5, 14]	τοῦ δ´ εὐωνύμου Βροῦτος, καθ´	ὃ	μέρος ἡ Ταρκυνιητῶν δύναμις ἦν·
[5, 62]	ἀποκριναμένων οὐθὲν οἱ Ῥωμαῖοι ταπεινωθέντες,	ὃ	παθεῖν εἰκὸς ἦν τοὺς μέγαν
[5, 64]	τὴν πόλιν ἐν τοῖς κινδύνοις,	ὃ	πάντας ὀρρωδεῖν χρὴ τοὺς τὰ
[5, 4]	μάλιστα μὲν διὰ τὸ δίκαιον,	ὃ	πᾶσιν ἀνθρώποις καθέστηκε, μηθένα λόγου
[5, 28]	τὸ βῆμα, σπᾶται τὸ ξιφίδιον,	ὃ	τῆς περιβολῆς ἐντὸς ἔκρυπτε, καὶ
[5, 77]	ὥστε τότε πρῶτον αἰσθέσθαι Ῥωμαίους,	ὃ	τὸν ἄλλον ἅπαντα χρόνον ἠγνόουν,
[5, 30]	Εἰ φίλους ἀντὶ πολεμίων, ἔφη,	ποιήσαιο	τοὺς ἄνδρας, τιμιωτέραν ἡγησάμενος τὴν
[5, 8]	καθεξούσης τὸν οἶκον ἐρημίας οὔτ´	ἄλλο	μαλακὸν οὐθὲν ἐνδούς, ἀλλ´ ἄδακρύς
[5, 20]	σὺν αὐτῷ Λουκρήτιος, ἐφ´ ὧν	ἄλλο	μὲν οὐδὲν ἄξιον λόγου ἐπράχθη,
[5, 29]	προσώπου τὸν ὀρρωδοῦντα διασημήνας οὔτ´	ἄλλο	παθὼν οὐδέν, ὧν φιλοῦσι πάσχειν
[5, 60]	οὔτε διαλλαγὰς οὔτε ἀνοχὰς οὔτε	ἄλλο	φιλάνθρωπον ἢ μέτριον οὐθὲν αὐτοῖς
[5, 55]	πολίτας ἐπὶ τὸν θάνατον ἀποσπωμένους	ἀπὸ	γυναικῶν τε καὶ τέκνων καὶ
[5, 26]	πολλὰς γεμίσαντες σκάφας παντοίας τροφῆς	ἀπὸ	θαλάττης ἀνὰ τὸν ποταμὸν ἐν
[5, 46]	στρατοπέδου τὸ σέλας ἦν, ὥσπερ	ἀπὸ	λαμπάδων, καὶ κατέσχε τῆς νυκτὸς
[5, 37]	ἔγγιστα οἰκούντων, ὃς ἤρξατο μὲν	ἀπὸ	λῃστηρίων, προὔβη δ´ εἰς πολλοὺς
[5, 32]	δικάζειν. Ταρκύνιοι δ´ ἤχθοντο μὲν	ἀπὸ	μειζόνων ἐκπεσόντες ἐλπίδων, ἃς εἶχον
[5, 39]	ἄγοντα πέμπει κατὰ σπουδήν· ὃς	ἀπὸ	ῥυτῆρος τοὺς ἵππους ἐλαύνων τόν
[5, 52]	οὓς δ´ ἐξελάσαντες, ἀφιστᾶσιν αὖθις	ἀπὸ	Ῥωμαίων τὴν πόλιν· πρεσβείας τε
[5, 48]	Τυρρηνῶν ἔθνους, τὸν δὲ δεύτερον	ἀπὸ	Σαβίνων, τοιαύτας ἀφορμὰς χρηματισμοῦ λαβών,
[5, 1]	ἐλθόντων εἰς τὴν πόλιν τῶν	ἀπὸ	στρατοπέδου μετὰ τὰς σπονδὰς τὰς
[5, 36]	ἐπιχώριον διάλεκτον {ἡ φέρουσα δίοδος	ἀπὸ	τῆς ἀγορᾶς ἐπὶ τὸν μέγαν
[5, 32]	τῶν ἀπολογησομένων τὴν δίκην καὶ	ἀπὸ	τῆς βουλῆς τῶν πρεσβυτάτων, καθίσας
[5, 60]	τὴν πόλιν ὁ ὕπατος οὐθὲν	ἀπὸ	τῆς ἑαυτοῦ γνώμης ἔπραξεν, ἀλλ´
[5, 68]	κοινῷ κέρδος ὑπολαμβάνειν, ἐὰν ἑκόντες	ἀπὸ	τῆς πόλεως ἀποφθαρῶσιν· οὓς δ´
[5, 24]	αὐτοῦ φράσαντος, ἀποκόπτειν τὴν γέφυραν	ἀπὸ	τῆς πόλεως ἐν τάχει· ἦν
[5, 52]	ὑπὸ τῶν πρεσβυτέρων ἐξέβαλον αὐτοὺς	{ἀπὸ}	τῆς πόλεως, οὔτε δοῦναι λόγον
[5, 24]	Ὁράτιος δὲ μόνος ἀνακαλουμένων αὐτὸν	ἀπὸ	τῆς πόλεως τῶν θ´ ὑπάτων
[5, 49]	Καμαριναίων πόλιν ἐστράτευσεν μὲν ἀφεστῶσαν	ἀπὸ	τῆς Ῥωμαίων συμμαχίας κατὰ τόνδε
[5, 50]	ὧν ἀπέστησαν αἱ Λατίνων πόλεις	ἀπὸ	τῆς Ῥωμαίων φιλίας, Ὀκταουΐου Μαμιλίου
[5, 77]	ὁμοῦ τι τετρακοσίων διαγενομένων ἐτῶν	ἀπὸ	τῆς Τίτου Λαρκίου δικτατορίας διεβλήθη
[5, 57]	ὁ ἕτερος τῶν ὑπάτων Μάνιος	ἀπὸ	τῆς Φιδήνης ἀναστὰς παρῆν εἰς
[5, 1]	πολίτας ἔπεισαν ὀμόσαι, μὴ κατάξειν	ἀπὸ	τῆς φυγῆς βασιλέα Ταρκύνιον μήτε
[5, 19]	Μάρκον Ὁράτιον, καὶ τὴν οἰκίαν	ἀπὸ	τοῦ λόφου μετατίθεται κάτω, ἵν´
[5, 19]	ἐκκλησιάζων ἔφη, βάλλειν αὐτὸν ἄνωθεν	ἀπὸ	τοῦ μετεώρου τοῖς λίθοις, ἐάν
[5, 38]	οἱ Ῥωμαῖοι τοὺς Σαβίνους ἀνέστελλον	ἀπὸ	τοῦ νάματος, τοτὲ δ´ οἱ
[5, 44]	ἀναστήσαντες τὸν αὑτῶν στρατὸν ἦγον	ἀπὸ	τοῦ ὄρους ἀποχρῆν οἰόμενοι σφίσι
[5, 33]	τὸ συγχώρημα ἔλαβον ἀποστῆναι μικρὸν	ἀπὸ	τοῦ ποταμοῦ τοῖς ἀνδράσιν εἰποῦσαι,
[5, 47]	τὸ γὰρ πρῶτον εὐαστὴς {οὕτως}	ἀπὸ	τοῦ συμβεβηκότος ἐλέγετο, ὡς αὐτός
[5, 48]	ἀπ´ ἀμφοτέρων, τὸν μὲν πρῶτον	ἀπὸ	τοῦ Τυρρηνῶν ἔθνους, τὸν δὲ
[5, 17]	τῆς Βρούτου ταφῆς, εἰ δὴ	ἀπὸ	τούτων πρώτων ἤρξαντο οἱ ἔπαινοι
[5, 61]	πρόβουλοι καὶ τοὺς ὅρκους ὀμόσαντες	ἀπὸ	τούτων τῶν πόλεων ἦσαν ἄνδρες,
[5, 17]	ἐπιτάφιον ἔπαινον τῷ νόμῳ, εἴτ´	ἀπὸ	τῶν ἐπ´ Ἀρτεμισίῳ καὶ περὶ
[5, 47]	συλλέξαντες· ἑάλω δέ τινα καὶ	ἀπὸ	τῶν ζώντων ῥιπτούντων ἐν τῇ
[5, 8]	δόξω λέγειν, ἐπειδὴ πεφύκασιν ἅπαντες	ἀπὸ	τῶν ἰδίων παθῶν τὰ περὶ
[5, 66]	ἀλλ´ ἔτι πονηρότερον ἔσται μεταχθὲν	ἀπὸ	τῶν πενήτων εἰς τοὺς εὐπόρους.
[5, 17]	τῆς πατρίδος ἀποθανόντων ἀρξάμενοι, εἴτ´	ἀπὸ	τῶν περὶ Μαραθῶνα ἔργων. ὑστερεῖ
[5, 52]	τίνα χρὴ πολεμεῖν Ῥωμαίοις τρόπον,	ἀπὸ	τῶν πρεσβυτάτων τε καὶ ἐπιφανεστάτων
[5, 75]	τοὺς ἔχοντας τὴν στρατεύσιμον ἡλικίαν	ἀπὸ	τῶν πρεσβυτέρων καὶ καταχωρίσας εἰς
[5, 19]	τοὺς δημοτικοὺς λαβεῖν βουλόμενος ἀφεῖλεν	ἀπὸ	τῶν ῥάβδων τοὺς πελέκεις, καὶ
[5, 68]	οἱ πατέρες αὐτῶν κατέλιπον, καὶ	ἀπὸ	τῶν στρατειῶν πολλὰ ὠφεληθέντας, καὶ
[5, 65]	εἰς τὸ συνελευθερῶσαι τὴν πόλιν	ἀπὸ	τῶν τυράννων παρέσχοντο, ἔτι δὲ
[5, 58]	φρουροῖς ἀγορᾶς τε καὶ βοηθείας	ἀπὸ	τῶν ὑπάτων, λύσας τὴν πολιορκίαν
[5, 36]	καὶ θυσίας ἀπέδοσαν τοῖς θεοῖς	ἀπὸ	χρημάτων πολλῶν, ἃς εὔξαντο γενόμενοι
[5, 54]	ἀποσταῖεν τῆς ἐπιθέσεως, διώκεσθαί τε	ὑπὸ	δαιμόνων τινῶν καὶ παίεσθαι καὶ
[5, 53]	μάλιστα δὲ τὸ ἄπορον καὶ	ὑπὸ	δανείων ἠναγκασμένον μηκέτι τὰ κράτιστα
[5, 36]	καὶ μέχρι τῆς πόλεως ἤλασεν,	ὑπὸ	δὲ Κυμαίων, οὓς ἦγεν Ἀριστόδημος
[5, 49]	ὧν ὁ πρὸς Σαβίνους πόλεμος	ὑπὸ	θατέρου τῶν ὑπάτων Σπορίου κατελύθη
[5, 54]	κορυφαιότατοι τῶν μετασχόντων τῆς συνωμοσίας,	ὑπὸ	θείας ἀνάγκης βιαζόμενοι. ἐφίσταντο γὰρ
[5, 17]	κολακεύοντες τὴν πόλιν ἐπὶ τοῖς	ὑπὸ	Θησέως θαπτομένοις καὶ τοῦτ´ ἐμύθευσαν.
[5, 7]	ἠκροάσατο καὶ τὰς ἐπιστολὰς εἶδεν	ὑπὸ	πάντων γραφομένας, ἁρμῷ τινι τῆς
[5, 61]	ἀφικόμενοι δικαστήριον καὶ στέρξουσι τοῖς	ὑπὸ	πάντων δικασθησομένοις, οὐδὲν αὐτοῖς ἔφασαν
[5, 72]	καὶ τότε διεμάχετο καὶ πειθόμενος	ὑπὸ	πάντων οὐκ ἀφίστατο τῆς γνώμης,
[5, 23]	τῆς αὐτῆς στάσεως βαλλόμενοί θ´	ὑπὸ	πολλῶν παντοδαποῖς βέλεσι καὶ ἐκ
[5, 58]	στρατιὰν Λατίνων ἐπὶ Σιγνίαν κατεχομένην	ὑπὸ	Ῥωμαίων ἐστράτευσεν, ὡς ἐξ ἐφόδου
[5, 21]	οὐκ ἀξιούντων ἀποδιδόναι· ὑβρίζεσθαι φήσας	ὑπὸ	Ῥωμαίων καὶ δεινὰ πάσχειν, ὅτι
[5, 75]	τῆς κατ´ ἐμὲ γενεᾶς ἐφυλάττετο	ὑπὸ	Ῥωμαίων, καὶ οὐθεὶς εἰς τόδε
[5, 51]	διήκουσαν ψηφίζονται λελύσθαι τὰς σπονδὰς	ὑπὸ	Ῥωμαίων, καὶ τοῖς περὶ Οὐαλέριον
[5, 36]	καὶ μέχρις ἐμοῦ Τυρρηνῶν οἴκησις	ὑπὸ	Ῥωμαίων καλεῖται κατὰ τὴν ἐπιχώριον
[5, 50]	κατὰ τὸν χρόνον τοῦτον ἀπεσταλμένος	ὑπὸ	Ῥωμαίων πρεσβευτὴς Μάρκος Οὐαλέριος ἀνὴρ
[5, 40]	ὃν ἐποιήσαντο τοὺς ὅρκους· πεισθέντες	ὑπὸ	Σέξτου θατέρου τῶν Ταρκυνίου παίδων,
[5, 75]	καὶ νεωτεριστάς, τὸ κράτιστον τῶν	ὑπὸ	Σερουΐου Τυλλίου τοῦ δημοτικωτάτου βασιλέως
[5, 14]	δυνάμεις συνεῖχον ἐν τοῖς πεδίοις	ὑπὸ	σημείοις τε καὶ ἡγεμόσι τεταγμένας
[5, 17]	ὑπὸ τῶν προσηκόντων ἱστορήκασιν, ὡς	ὑπό	τ´ Ἀχιλλέως ἐπὶ Πατρόκλῳ καὶ
[5, 34]	Ῥωμαίων δικάσαι περὶ ὧν ἐνεκαλοῦντο	ὑπὸ	Ταρκυνίου, πρὶν ἐπιτελεσθῆναι τὴν δίκην
[5, 21]	αὐθάδης καὶ διεφθαρμένος τὴν γνώμην	ὑπό	τε πλούτου καὶ χρημάτων καὶ
[5, 14]	τὸν πόλεμον εὐτρεπισάμενοι τέως μὲν	ὑπὸ	τῇ πόλει τὰς δυνάμεις συνεῖχον
[5, 27]	πολὺν ἐν τοῖς λελογισμένοις χρόνον	ὑπὸ	τῆς ἀπορίας τῶν ἀναγκαίων ἐκβιασθεῖσιν,
[5, 19]	ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ μηδὲν	ὑπὸ	τῆς ἀρχῆς, ἕως ἂν ὁ
[5, 47]	λαμπροτάτην ἀνῃρημένοι νίκην. καὶ θριάμβοις	ὑπὸ	τῆς βουλῆς ἐκοσμοῦντο ἀμφότεροι, Μενήνιος
[5, 71]	ἀπαξίωσιν τῆς ἀρχῆς ὡς ἠτιμασμένος	ὑπὸ	τῆς βουλῆς ἔπειτα μεταθῆται τὴν
[5, 67]	καὶ ἄγεσθαι τὸν δῆμον συνεθίζωσιν	ὑπὸ	τῆς βουλῆς, ταὐτὸ ποιήσουσι τοῖς
[5, 59]	Κλοίλιος τὰ πολιτικὰ πράττειν ἐτάχθη	ὑπὸ	τῆς βουλῆς τὴν ἡμίσειαν τῆς
[5, 43]	τῆς τῶν πολεμίων καὶ τὸν	ὑπὸ	τῆς βουλῆς ψηφισθέντα θρίαμβον κατήγαγον.
[5, 69]	ἥ τε πίστις τῶν πενήτων	ὑπὸ	τῆς δημοσίας φυλαχθῇ χάριτος καὶ
[5, 46]	τῶν ἄκρων ἔτι παρέμειναν, ἀλλ´	ὑπὸ	τῆς ἵππου τῆς Ῥωμαϊκῆς ἐξελαυνούσης
[5, 15]	ἀποτρεπόντων φίλων ἐπὶ τὸν κατεψηφισμένον	ὑπὸ	τῆς μοίρας θάνατον ἐπειγόμενος. ὁμοίῳ
[5, 48]	τῶν πολυχρημάτων τις βασιλέων λαμπραῖς	ὑπὸ	τῆς πόλεως ἐκοσμήθη ταφαῖς· καὶ
[5, 50]	προέδρων ἔλεξεν, ὅτι πεμφθείη μὲν	ὑπὸ	τῆς πόλεως πρεσβευτὴς πρὸς τὰς
[5, 61]	ἔλεγον κατηγορεῖσθαι τὴν πόλιν αὐτῶν	ὑπὸ	τῆς πόλεως τῶν Ἀρικηνῶν, ὅτι
[5, 71]	τὴν ἰσοτύραννον ἀρχὴν ἔσται καὶ	ὑπὸ	τίνος ἀποδειχθεὶς ἐξουσίας νομίμου, ἐκ
[5, 8]	χειρογράφοις, ἀναγνωσθῆναι πρῶτον ἐκέλευσεν ἀμφοτέρας	ὑπὸ	τοῦ γραμματέως εἰς τὴν ἁπάντων
[5, 64]	εἶναι, πονηρὸν δ´ ἔργον μηδὲν	ὑπὸ	τοῦ δήμου γεγονέναι, φθάσαι τῇ
[5, 32]	καὶ σὺν αὐτοῖς οἱ κατασταθέντες	ὑπὸ	τοῦ δήμου πρέσβεις ἄγοντες ἐκ
[5, 44]	δ´ ἀνθρώποις καὶ τεταραγμένοις καὶ	ὑπὸ	τοῦ δρόμου συγκεκομμένοις τὰ πνεύματα
[5, 77]	συμβαίνειν τοῖς περιμαχήτοις καὶ θαυμαζομένοις	ὑπὸ	τοῦ κοινοῦ βίου πράγμασι. καλὰ
[5, 67]	ἕκαστος αἰσχύνεται πράττειν ἢ δέδιεν	ὑπὸ	τοῦ κρείττονος κατειργόμενος, ταῦτ´ ἐν
[5, 26]	αὐτομόλων ὁ Τυρρηνός, ὅτι κάμνουσιν	ὑπὸ	τοῦ λιμοῦ οἱ ἔνδον, ἐπεκηρυκεύσατο
[5, 77]	ἀγαθοὶ προστάται τῆς πατρίδος μηθὲν	ὑπὸ	τοῦ μεγέθους τῆς ἀρχῆς διαφθειρόμενοι
[5, 71]	τε καὶ σώφρονος καὶ μηδὲν	ὑπὸ	τοῦ μεγέθους τῆς ἐξουσίας ἐπὶ
[5, 73]	ὁ δικτάτωρ ἔχει, ἥκιστα δηλοῦται	ὑπὸ	τοῦ ὀνόματος· ἔστι γὰρ αἱρετὴ
[5, 46]	καὶ οὐδὲν ὅ τι οὐχ	ὑπὸ	τοῦ πυρὸς διαφθείρεται. τοῦτο δ´
[5, 72]	τῆς ἀναρρήσεως, τὸν δ´ ἕτερον	ὑπὸ	τοῦ συνάρχοντος αἱρεθῆναι διαγνόντων αὐτῶν
[5, 58]	μάχη μέχρι τινὸς ἀγχώμαλος· ἔπειτα	ὑπὸ	τοῦ ταλαιπώρου τῶν Ῥωμαίων, ὃ
[5, 10]	θεῶν τινος εὐνοίᾳ καταφανῆ γέγονεν	ὑπὸ	τοῦδε μηνυθέντα τοῦ ἀνδρός· ἔστι
[5, 20]	χρόνον ἀφειμέναι, τότε δὲ πρῶτον	ὑπὸ	τούτων ἀνανεωθεῖσαι· ἐξ ὧν εὑρέθη
[5, 1]	διὰ ταύτας τὰς προφάσεις καὶ	ὑπὸ	τούτων κατελύθη τῶν ἀνδρῶν, ὀλυμπιάδος
[5, 36]	κατέφυγον ὅπλα τ´ ἀπολωλεκότες καὶ	ὑπὸ	τραυμάτων ἀδύνατοι ὄντες {ἐπὶ τὰ}
[5, 28]	ἣν ἐξέμαθεν ἔτι παῖς ὢν	ὑπὸ	τροφοῦ Τυρρηνίδος τὸ γένος ἐκδιδαχθείς.
[5, 2]	τοὺς περὶ τῶν συμβολαίων τοὺς	ὑπὸ	Τυλλίου γραφέντας φιλανθρώπους καὶ δημοτικοὺς
[5, 65]	ὅτε κρατουμένης σφῶν τῆς χώρας	ὑπὸ	Τυρρηνῶν τειχήρεις γενόμενοι καὶ εἰς
[5, 51]	ἑαυτοῖς ἁπάσας τὰς Λατίνων πόλεις	ὑπὸ	Τυρρηνῶν τὴν ἐλευθερίαν ἀφαιρεθῆναι· καὶ
[5, 40]	τὴν δίκην· ἔδει γὰρ αὐτὴν	ὑπὸ	τῶν ἄλλων δικασθῆναι πόλεων· ἀναλαβὼν
[5, 7]	ὑπάτων ἐπίθεσιν ἔμελλον ποιήσεσθαι, πεισθέντες	ὑπὸ	τῶν ἀφικομένων ὡς αὐτοὺς παρὰ
[5, 17]	νόμον τόνδε Ῥωμαίοις ἢ κείμενον	ὑπὸ	τῶν βασιλέων παρέλαβεν, οὐκ ἔχω
[5, 7]	ἔτι νυκτὸς οὔσης ὡς ἀπεσταλμένος	ὑπὸ	τῶν δεσποτῶν ἐπὶ χρείαν τινά,
[5, 50]	αὐτῶν τινες τοὺς ὁμοτέρμονας ἀγροὺς	ὑπὸ	τῶν δυνατῶν ἀποστελλόμενοι καὶ πολλὰ
[5, 28]	τῆς ὁδοῦ ποιησάμενος. ~Ἐπαινεθεὶς δ´	ὑπὸ	τῶν ἐν τῷ συνεδρίῳ καὶ
[5, 39]	ὕπατοι χωρὶς ἀγῶνος ἐκράτησαν ἐκλειφθείσης	ὑπὸ	τῶν ἔνδον ἅμα τῷ θεάσασθαι
[5, 57]	ἐπειδὴ πᾶν ὅσον ἦν ὅσιον	ὑπὸ	τῶν ἐξηγουμένων τὰ θεῖα κατὰ
[5, 33]	πύλαις τοῦ Τυρρηνικοῦ χάρακος ὢν	ὑπὸ	τῶν ἐπιδιωξάντων ἐκ τῆς ἑτέρας
[5, 66]	τὰ δίκαια ποιεῖν ἀναγκαζομένων, ἀλλ´	ὑπὸ	τῶν εὐπόρων καὶ τὰ πολιτικὰ
[5, 57]	καὶ τὰ περὶ τὴν ἀγορὰν	ὑπὸ	τῶν ἱππέων ἐφρουρεῖτο κύκλῳ, μία
[5, 51]	πάντα τὰ ἐρύματα τῆς πόλεως	ὑπὸ	τῶν ἱππέων κατείληπτο· καὶ αὐτίκα
[5, 67]	τοῦ πάντα συγχωρεῖσθαι τοῖς ἥττοσιν	ὑπὸ	τῶν κρειττόνων, εἴτε πρὸς χάριν
[5, 36]	πολλοὶ μὲν δὴ αὐτῶν διωκόμενοι	ὑπὸ	τῶν Κυμαίων διεφθάρησαν, ἄλλοι δὲ
[5, 30]	Ταρκυνίοις ὑπέσχετο διαπραξάμενος, ὥσπερ ἡττημένος	ὑπὸ	τῶν νενικημένων καὶ πεφευγὼς τοὺς
[5, 66]	τ´ αὐτοὺς ἠξίου, ὅτι οὐχ	ὑπὸ	τῶν πενήτων καὶ οὐδεμίαν ἰσχὺν
[5, 28]	γραμματέως πληγῇ μιᾷ, συλληφθεὶς εὐθὺς	ὑπὸ	τῶν περὶ τὸ βῆμα πρὸς
[5, 26]	κρατουμένης δὲ τῆς ὑπαίθρου πάσης	ὑπὸ	τῶν πολεμίων, καὶ οὔτ´ ἐκ
[5, 52]	χρήσασθαι τοῖς ἀνδράσι, κωλυθέντες δ´	ὑπὸ	τῶν πρεσβυτέρων ἐξέβαλον αὐτοὺς {ἀπὸ}
[5, 52]	μὴ πᾶσιν εἶναι τὰ ψηφισθέντα	ὑπὸ	τῶν προβούλων κατὰ νοῦν, ἀλλ´
[5, 17]	ἀνδράσι γυμνικούς τε καὶ ἱππικοὺς	ὑπὸ	τῶν προσηκόντων ἱστορήκασιν, ὡς ὑπό
[5, 39]	ἅπαντες ἂν οἱ Σαβῖνοι κυκλωθέντες	ὑπὸ	τῶν Ῥωμαίων ἱπποκρατούντων ἤδη πανσυδὶ
[5, 51]	τὴν πόλιν. μηνύσεως δὲ γενομένης	ὑπὸ	τῶν συνειδότων αἱ πύλαι τ´
[5, 60]	μέν τινας τῶν Φιδηναίων κατηγορηθέντας	ὑπὸ	τῶν τἀναντία φρονούντων ἐν τοῖς
[5, 25]	τὴν τελευταίαν πρόσοψιν· ἐδόκει γὰρ	ὑπὸ	τῶν τραυμάτων οὐκ εἰς μακρὰν
[5, 8]	συνωμοσίᾳ διασκεπτόμενος, ὡς εὗρε τὰς	ὑπὸ	τῶν υἱῶν γραφείσας ταῖς σφραγῖσιν
[5, 75]	μὲν τοῖς βασιλεῦσιν, ἐκλειφθὲν δ´	ὑπὸ	τῶν ὑπάτων, ἐξ οὗ Οὐαλέριος
[5, 51]	τῶν συνειδότων αἱ πύλαι τ´	ὑπὸ	τῶν ὑπάτων εὐθὺς ἐκλείοντο, καὶ
[5, 19]	ἐν ἐκείνῳ τῷ ἐνιαυτῷ συντελεσθέντα	ὑπὸ	τῶν ὑπάτων τοιάδε ἦν· ~Τῷ
[5, 13]	ἡγοῦμαι τεκμήριον εἶναι τὸ πραχθὲν	ὑπὸ	τῶν ὑπάτων τότε περὶ τοὺς
[5, 66]	τὰ πολιτικὰ πράττειν δυναμένων, ὅταν	ὑπὸ	τῶν χειρόνων ὑβρίζωνται καὶ τῶν
[5, 14]	ἄλλων ἐθελοντάς τινας, οὓς μὲν	ὑπὸ	φίλων παρασκευασθέντας, οὓς δὲ μισθοφόρους·
[5, 70]	ἐποίησε, μὴ τιμωρεῖσθαι Ῥωμαίων τινὰ	πρὸ	δίκης, ἐπιτρέψας τοῖς ἀγομένοις ἐπὶ
[5, 77]	αὐτὴν ἐξουσίαν ἄχρι τῆς τρίτης	πρὸ	ἡμῶν γενεᾶς. οὐθένα γοῦν ἐκ
[5, 62]	μὲν σπονδὰς γεγονέναι λέγοντες οὐ	πρὸ	πολλοῦ, πρὸς δὲ Ταρκυνίους συγγένειαν
[5, 65]	τυγχάνουσαν ὀνόματος ἐπὶ σοφίᾳ, οὐ	πρὸ	πολλῶν χρόνων, ἀλλὰ κατὰ τοὺς
[5, 35]	αὐτὸν τρόπον, ὅνπερ Ὁρατίῳ τῷ	πρὸ	τῆς γεφύρας ἀγωνισαμένῳ πρότερον, ὅσην
[5, 6]	οἱ τὴν χείρω πολιτείαν αἱρησόμενοι	πρὸ	τῆς κρείττονος οὐ τῶν ἀσήμων
[5, 35]	τὰ κατὰ μέρος ἐν τῷ	πρὸ	τούτου δεδήλωκα λόγῳ. τὴν δ´
[5, 7]	συμποσίου κελεύσαντες τοὺς διακόνους καὶ	πρὸ	τῶν θυρῶν τοῦ ἀνδρῶνος ἀπελθεῖν
[5, 6]	πόλιν ἐπαινέσαντες, ὅτι τὰ δίκαια	πρὸ	τῶν συμφερόντων εἵλοντο, Ταρκυνίῳ μὲν
[5, 49]	ἰδέᾳ. τῶν δὲ Καμαριναίων καταπλαγέντων	τὸ	αἰφνίδιον τῆς παρουσίας αὐτοῦ καὶ
[5, 22]	καὶ ἐκ τῆς Γαβίων πόλεως	τὸ	ἀκμαιότατον ξένων τε καὶ μισθοφόρων
[5, 55]	καὶ δι´ αἵματος ἐμφυλίου χωρήσῃ	τὸ	ἀναγκασθὲν παρανομεῖν· οὔτε δικαστήρια καθίζειν
[5, 68]	εὐπειθεῖς. εἰωθέναι γὰρ ἀεί πως	τὸ	ἀνόητον ἅπαν, ὅταν μέν τις
[5, 71]	τοῦ μεγέθους τῆς ἐξουσίας ἐπὶ	τὸ	ἀνόητον παραχθησομένου· ὑπὲρ ἅπαντα δὲ
[5, 75]	τῶν εἰς τοῦτο καταστησαμένων αὐτὴν	τὸ	ἀξίωμα ἡγεμόνων, ἅ τις ἂν
[5, 53]	μέρος καὶ ἐνόσει, μάλιστα δὲ	τὸ	ἄπορον καὶ ὑπὸ δανείων ἠναγκασμένον
[5, 23]	Ῥωμαίους, πρῶτον μὲν τοὺς κατέχοντας	τὸ	ἀριστερὸν κέρας, ἐπειδὴ τοὺς ἡγεμόνας
[5, 31]	πάγους· αὕτη Τυρρηνῶν ἡ χώρα	τὸ	ἀρχαῖον ἦν, Ῥωμαῖοι δ´ αὐτὴν
[5, 73]	γὰρ Αἰσυμνῆται καλούμενοι παρ´ Ἕλλησι	τὸ	ἀρχαῖον, ὡς ἐν τοῖς περὶ
[5, 71]	φιλοπόλεμον οὐκ εἶχεν, οὐδέ γε	τὸ	ἀρχικὸν καὶ φοβερόν, ἀλλ´ ἐπιεικὴς
[5, 72]	ἡ βουλὴ τέθειται πάσας, καὶ	τὸ	ἀσπούδαστον αὐτοῦ περὶ τὴν ἀρχὴν
[5, 64]	ἅπαντας σκοπεῖν, ὅταν ἔχωσιν ἤδη	τὸ	ἀσφαλές. ~Ἐξαριθμησάμενος δὲ πολλὰ καὶ
[5, 70]	αὐτῶν σώμασί τε καὶ βίοις	τὸ	ἀσφαλὲς ἔχειν· τὸν δὲ παρὰ
[5, 8]	παράδοξα καὶ θαυμαστὰ τοῦ ἀνδρὸς	τὸ	ἀτενὲς τῆς ὄψεως καὶ ἄτεγκτον
[5, 23]	ἤδη τὴν σὺν Ταρκυνίοις δύναμιν	τὸ	αὐτὸ καταλαμβάνει πάθος, ὁρῶντας τὴν
[5, 40]	καλουμένη καὶ μέχρις ἐμοῦ διέμεινε	τὸ	αὐτὸ φυλάττουσα ὄνομα. ~Ἐπεὶ δὲ
[5, 67]	ψυχῇ τὸ σῶμα καὶ πρὸς	τὸ	βέλτιστον, ἀλλὰ μὴ πρὸς τὸ
[5, 9]	δὲ προήχθησαν οἱ νεανίσκοι πρὸς	τὸ	βῆμα, εἴθ´ ὑποθεμένου τινὸς τῶν
[5, 57]	ἔχοντες οἱ ὕπατοι προῆλθον ἐπὶ	τὸ	βῆμα· καὶ διὰ πάντων τῶν
[5, 8]	ἡμέρα τάχιστα ἐγένετο, καθίσας ἐπὶ	τὸ	βῆμα καὶ τὰς ἐπιστολὰς τῶν
[5, 34]	τὰ ὅμηρα τῶν Ῥωμαίων ἐπὶ	τὸ	βῆμα προαχθῆναι κελεύσας ἀποδίδωσι τῷ
[5, 28]	συλληφθεὶς εὐθὺς ὑπὸ τῶν περὶ	τὸ	βῆμα πρὸς τὸν βασιλέα πεπυσμένον
[5, 28]	ἄνοπλος ὑπ´ οὐθενὸς κωλυόμενος ἐπὶ	τὸ	βῆμα, σπᾶται τὸ ξιφίδιον, ὃ
[5, 17]	εἰς ἐκκλησίαν καὶ προελθὼν ἐπὶ	τὸ	βῆμα τὸν ἐπιτάφιον ἔλεξεν ἐπ´
[5, 57]	μεταστάντες ἐκ τῆς ἀγορᾶς εἰς	τὸ	βουλευτήριον γνώμας ὑπὲρ αὐτῶν διηρώτησαν
[5, 63]	παρακλήσεις, οὕτω δὴ συνελθόντες εἰς	τὸ	βουλευτήριον ἐσκόπουν, τίς εὐπρεπεστέρα λύσις
[5, 54]	τὴν ἀπόκρισιν τότε εἰσαγαγὼν εἰς	τὸ	βουλευτήριον τὰ δόξαντα τοῖς συνέδροις
[5, 17]	ἡμέρᾳ φαιὰν ἐσθῆτα λαβὼν καὶ	τὸ	Βρούτου σῶμα προθεὶς ἐν ἀγορᾷ
[5, 47]	τοὔνομα Ἑλληνικὸν ὑπάρχον εἰς τἀσαφές.	τὸ	γὰρ πρῶτον εὐαστὴς {οὕτως} ἀπὸ
[5, 73]	φέρουσιν αἱ τοιαῦται δυναστεῖαι· ἐπεὶ	τό	γε τῆς ἐξουσίας μέγεθος, ἧς
[5, 28]	παῖς ὢν ὑπὸ τροφοῦ Τυρρηνίδος	τὸ	γένος ἐκδιδαχθείς. ὡς δ´ ἐπὶ
[5, 39]	ἐπὶ τὸν ποταμὸν ἐξωθουμένου, μαθὼν	τὸ	γινόμενον ὁ τὴν ἑτέραν τῶν
[5, 22]	Τῖτος Ἑρμίνιος κατεῖχον ἐναντίοι Ταρκυνίοις·	τὸ	δ´ ἀριστερὸν Μάρκος Οὐαλέριος ἀδελφὸς
[5, 27]	ἐν τῷ προσήκοντι καιρῷ μαθήσονται.	τὸ	δ´ ἐγχείρημά μου τοιόνδε ἐστίν.
[5, 12]	κοινωνοῦντα τοῖς ἐχθροῖς κατ´ αὐτῆς·	τὸ	δ´ ὅλον ἀποδημίαν ὑπολαβόντα τὴν
[5, 33]	κατὰ νοῦν χωρῆσαι τὴν ἐπιβουλὴν	τὸ	δαιμόνιον. ἐν ὅσῳ γὰρ ἐκ
[5, 46]	αὐτοῖς ταχεῖαν καὶ λαμπρὰν σημαίνει	τὸ	δαιμόνιον, ἐπειδήπερ ἅπαν εἴκει τῷ
[5, 17]	καὶ τοὺς ἑαυτῶν θάψαντες ἀπῄεσαν.	τὸ	δὲ Βρούτου σῶμα ἀράμενοι μετὰ
[5, 23]	Ὁρατίου Μάρκου θατέρου τῶν ὑπάτων,	τὸ	δὲ γένος κατῆγεν ἀφ´ ἑνὸς
[5, 62]	ὑπελάμβανον καταλήψεσθαι τὴν πόλιν συμφοράν,	τὸ	δὲ πλῆθος ὠρρώδει τῶν πολεμίων·
[5, 44]	οἷς οὐδὲν προσδεχομένοις αἰφνιδίως ἐπέστη	τὸ	δεινόν, πρὶν εἰς τὰ φρούρια
[5, 23]	Λάρκιος καὶ Τῖτος Ἑρμίνιος οἱ	τὸ	δεξιὸν ἔχοντες κέρας ἐκ τῶν
[5, 15]	ὁμοία. Ῥωμαίων τε γὰρ οἱ	τὸ	δεξιὸν κέρας ἔχοντες, ἐφ´ οὗ
[5, 46]	ἀναλύσασθαι τὴν προτέραν ἧτταν προθυμούμενος	τὸ	δεξιὸν τῶν πολεμίων ἐξωθεῖ κέρας
[5, 39]	κωλύοντος οὐδενὸς εὐπετῶς καὶ κατὰ	τὸ	δεξιὸν τῶν πολεμίων κέρας παριππεύσας,
[5, 44]	δὲ Ποστομίου τοῦ καλουμένου Τουβέρτου	τὸ	δεύτερον ἄρχειν αἱρεθέντος καὶ Ἀγρίππα
[5, 37]	ἣν ἐνίκα στάδιον Ἰσχόμαχος Κροτωνιάτης	τὸ	δεύτερον, ἄρχων δ´ Ἀθήνησιν Ἀκεστορίδης,
[5, 21]	σὺν αὐτῷ Μάρκου Ὁρατίου Πολβίλλου	τὸ	δεύτερον βασιλεὺς Κλουσινῶν τῶν ἐν
[5, 40]	ἄρχειν αἱρεθεὶς καὶ Τῖτος Λουκρήτιος	τὸ	δεύτερον τῷ Οὐαλερίῳ συνάρχων. ἐφ´
[5, 20]	αὐτός τε πάλιν ἀποδείκνυται Οὐαλέριος	τὸ	δεύτερον ὕπατος καὶ σὺν αὐτῷ
[5, 69]	οὐ τὰ σώματα· οἱ δὲ	τὸ	δημόσιον ὑπὲρ τῶν ἀδυνάτων διαλῦσαι
[5, 64]	τοῦ κληθέντος διὰ τὴν εἰς	τὸ	δημοτικὸν εὔνοιαν Ποπλικόλα, διδάσκων αὐτούς,
[5, 22]	τά τ´ ἐντὸς τείχους ἐπὶ	τὸ	δημοτικώτερον καθίσταντο πολλὰ πολιτευόμενοι φιλάνθρωπα
[5, 4]	τῆς βουλῆς, μάλιστα μὲν διὰ	τὸ	δίκαιον, ὃ πᾶσιν ἀνθρώποις καθέστηκε,
[5, 74]	τεθέντες ὑπ´ αὐτῶν νόμοι βεβαιοῦν	τὸ	δίκαιον οὔτε οἱ τὰς ἀρχὰς
[5, 72]	ἔτι τῇ γνώμῃ προστεθέντος ἐπικυροῦται	τὸ	δόγμα. ὡς δὲ παρέλαβον τὴν
[5, 68]	ἢ προσδοκώσης τοῦτο πείσεσθαι παρὰ	τὸ	δοκοῦν ἑαυτοῖς πράττειν, ἐξ ὧν
[5, 71]	ταῖς πολιτικαῖς χρείαις διάφορος ὢν	τὸ	δραστήριον καὶ φιλοπόλεμον οὐκ εἶχεν,
[5, 10]	καὶ ἀντὶ τῶν κοινῇ συμφερόντων	τὸ	ἑαυτοῦ σκοπῶν λυσιτελές, αὐτός τε
[5, 75]	κατὰ τὴν ἑβδομηκοστὴν ὀλυμπιάδα. τοῦτο	τὸ	ἔθος ἕως τῆς κατ´ ἐμὲ
[5, 46]	τε νὺξ αἰτία ἐγένετο καὶ	τὸ	ἐν οἰκείᾳ γῇ τὸ πάθος
[5, 39]	ἐκ τοῦ Τυρρηνικοῦ πταίσματος εἰς	τὸ	ἐξ ἀρχῆς ἀποκατέστη φρόνημα, καὶ
[5, 39]	τε καὶ ἰδιωτικῶν οἴκων εἰς	τὸ	ἔξω μέρος ἀνοίγονται. ~Παρὰ δὲ
[5, 22]	ποιούμενοι μὴ γενέσθαι τοῖς πολεμίοις	τὸ	ἐπίκαιρον χωρίον ἐπιτείχισμα κατὰ τῆς
[5, 47]	ἀλλὰ περιπόρφυρον λευκὴν περιβέβληται τήβενναν,	τὸ	ἐπιχώριον τῶν ὑπάτων τε καὶ
[5, 25]	ἐν τῷ νεῖν ἀποβαλών. ~Τοῦτο	τὸ	ἔργον ἀθάνατον αὐτῷ δόξαν εἰργάσατο.
[5, 29]	μήθ´ ἅπαντας ἅμα χωρεῖν ἐπὶ	τὸ	ἔργον, ἀλλὰ καθ´ ἕνα, μήτε
[5, 33]	ἀπολογουμένου δὲ τοῦ ὑπάτου καὶ	τὸ	ἔργον ἐξ αὐτῶν λέγοντος εἶναι
[5, 16]	τούτου φασὶν εἶναι τοῦ θεοῦ	τὸ	ἔργον. ἡ δὲ τοῦ δαιμονίου
[5, 58]	τοὺς διώξαντας ἀποκρουσαμένων. μετὰ τοῦτο	τὸ	ἔργον οἱ μὲν ἐπίκουροι διασκεδασθέντες
[5, 27]	ψυχῆς, εἰ περιέσται μοι μετὰ	τὸ	ἔργον, οὐ πολλὰς ἐλπίδας ἔχω,
[5, 15]	οὐκ ἀπέστησαν, εἰ δύναιντο ἑλεῖν	τὸ	ἔρυμα ἐξ ἐφόδου, πολλὰς δὲ
[5, 64]	εἶναι τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, καὶ	τὸ	εὐπρεπὲς τότε ἀξιοῦν ἅπαντας σκοπεῖν,
[5, 46]	πρῶτος μὲν οὖν ὁ Ποστόμιος	τὸ	εὐώνυμον ἔχων κέρας ἀναλύσασθαι τὴν
[5, 67]	τὸ βέλτιστον, ἀλλὰ μὴ πρὸς	τὸ	ἥδιστον τοὺς βίους ἄγουσι. βλάβην
[5, 44]	ἀπ´ ἀλλήλων, ἔτι μᾶλλον αὐξῆσαι	τὸ	καταφρονοῦν αὐτῶν βουλόμενοι θᾶττον ἢ
[5, 56]	ἄν τις ἀποχρῆν ὑπέλαβεν αὐτὸ	τὸ	κεφάλαιον εἰπεῖν, ὅτι συλλαβὼν τοὺς
[5, 5]	λόγον ὑμῖν ὑποσχεῖν ἀξιοῦντος καὶ	τὸ	κοινὸν ἁπάντων δίκαιον εἰς ἰδίαν
[5, 13]	τὰς οὐσίας τῶν τυράννων εἰς	τὸ	κοινὸν ἅπασι τοῖς πολίταις φέροντες
[5, 67]	ἐοικέναι τε τῷ καθ´ ἕνα	τὸ	κοινὸν ἔφη, ψυχῇ μὲν ἀνδρὸς
[5, 5]	χάριν ἀνθ´ ὧν οἱ τύραννοι	τὸ	κοινὸν ἠδίκησαν πολλῶν ὄντων καὶ
[5, 59]	πόλεσι δυναμένους ἀπεστάλκεσαν πρέσβεις πρὸς	τὸ	κοινὸν ἱκετηρίας φέροντας. ~Ταῦτα δὴ
[5, 22]	τοῖς ἰδίοις κέρδεσι πεισθέντες προδοῦναι	τὸ	κοινόν· καὶ γὰρ ἀτελεῖς αὐτοὺς
[5, 61]	ἵνα πόλις μηδεμία μήτε προδῷ	τὸ	κοινὸν μήτε προκαταλύσηται τὴν ἔχθραν
[5, 45]	δὲ τοῖς πρεσβευταῖς ἀπαγγέλλειν πρὸς	τὸ	κοινόν, ὅτι Ῥωμαῖοι κελεύουσι Σαβίνους
[5, 76]	κατὰ πόλεις τε καὶ πρὸς	τὸ	κοινὸν οὐ χαλεπῶς ἐξειργάσατο μηκέτι
[5, 61]	βουλήσονται δίκας Ἀρικηνοῖς ὑπέχειν ἐπὶ	τὸ	κοινὸν τῶν Λατίνων ἀφικόμενοι δικαστήριον
[5, 54]	καὶ συγγενεῖς ἀπαγγέλλετε ἀπιόντες πρὸς	τὸ	κοινὸν τῶν Λατίνων, ὅτι Ῥωμαίων
[5, 52]	τῶν Ῥωμαίων μαθοῦσα πρὸς μὲν	τὸ	κοινὸν τῶν Λατίνων οὔπω τὸν
[5, 51]	ἀνανεούμενος τὰς γενομένας αὐτῷ πρὸς	τὸ	κοινὸν τῶν πόλεων συνθήκας περὶ
[5, 42]	Σαβίνων ἡγεμὼν ἀναστήσας τοῦ στρατοῦ	τὸ	κράτιστον μέρος ἦγεν ἐπὶ τὸν
[5, 69]	περὶ αὐτῶν προβούλευμα· ὅταν δὲ	τὸ	κράτιστον τέλος οἱ πόλεμοι λάβωσι,
[5, 56]	ἐκέλευσεν ἀρχομένης τῆς νυκτὸς ἄγοντα	τὸ	κράτιστον τῆς στρατιᾶς ἥκειν ἐπὶ
[5, 41]	μετὰ τὸν πρῶτον ὕπνον ἀναστήσας	τὸ	κράτιστον τοῦ στρατοῦ μέρος ἄξειν
[5, 75]	ἡγεμονίας τοὺς ταρακτικοὺς καὶ νεωτεριστάς,	τὸ	κράτιστον τῶν ὑπὸ Σερουΐου Τυλλίου
[5, 75]	ἀρχὴν διετέλεσεν. ἔπειτα τῆς ἐξουσίας	τὸ	κράτος ἐπιδεῖξαι βουληθεὶς ὅσον ἐστί,
[5, 61]	ὑποχείριον ἔλαβον, οὐδὲν ἂν ἦν	τὸ	κωλῦσον αὐτοὺς καὶ τὰς ἄλλας
[5, 29]	σοι, ἵνα ῥᾷον ἡμῖν ὑπάρχῃ	τὸ	λαθεῖν. ταῦτα διανοηθέντες ἐκληρωσάμεθα, καὶ
[5, 60]	πόλεως· τοὺς δ´ ἀποσταλέντας ἐπὶ	τὸ	Λατίνων ἔθνος πρεσβευτὰς ἐφύλαττε μηκέτι
[5, 24]	τῆς γεφύρας λυθῇ καὶ βραχὺ	τὸ	λειπόμενον ᾖ μέρος, φράσαι πρὸς
[5, 50]	ὅτε συνετίθεντο τὴν φιλίαν, καὶ	τὸ	λοιπὸν ἀξιώσων φυλάττειν, ἵνα μηδὲν
[5, 37]	ὅπλα χωρῆσαι δίκας ᾔτουν καὶ	τὸ	λοιπὸν ἠξίουν μηδὲν εἰς τοὺς
[5, 8]	σφραγῖσιν ἑκατέραν γνωρίσας καὶ μετὰ	τὸ	λῦσαι τὰ σημεῖα τοῖς χειρογράφοις,
[5, 75]	δὲ χρόνῳ πάντων τιμησαμένων διὰ	τὸ	μέγεθος τῆς τιμωρίας· τήν τε
[5, 76]	Ῥώμην, ἐδαπάνων δὲ πολὺν εἰς	τὸ	μέλλειν χρόνον, εἴτε τὰς ὑστεριζούσας
[5, 22]	τὴν φάλαγγα ἐτέτακτο. Ῥωμαίων δὲ	τὸ	μὲν δεξιὸν κέρας Σπόριος Λάρκιος
[5, 22]	δὲ Πορσίνας ἄγων τὴν στρατιὰν	τὸ	μὲν Ἰανίκολον ἐξ ἐφόδου καταλαμβάνεται
[5, 10]	τέκνων σοῦ φείσομαι, Κολλατῖνε, ὃς	τὸ	μὲν σῶμα παρ´ ἡμῖν ἔχεις,
[5, 12]	μετανάστασιν, οὐκ ἐξορισμὸν οὐδὲ φυγήν,	τὸ	μὲν σῶμα παρὰ τοῖς ὑποδεξαμένοις
[5, 71]	ἔφη γὰρ αὑτῷ δοκεῖν, ἐπειδὴ	τὸ	μὲν τῆς ἀρχῆς κράτος ἥ
[5, 74]	συμφοραῖς, ἀλλὰ κἀν ταῖς ὑπερβαλλούσαις	τὸ	μέτριον εὐτυχίαις, διαφθειρομένων δι´ αὐτὰς
[5, 72]	ἀνδράσιν οὕτως ποιεῖν· κρεῖττον δὲ	τὸ	μηδ´ ὑμῶν ἕτερόν τι βουλομένων.
[5, 8]	μὲν καὶ τοῦτο πᾶσιν ἐφάνη	τὸ	μηδὲν ἐνδοῦναι τὸν ἄνδρα μήτε
[5, 57]	καὶ θυσιῶν κατάρχεσθαι, πρὶν ἀφοσιώσασθαι	τὸ	μίασμα καὶ τὴν συμφορὰν λῦσαι
[5, 46]	οὐδεμίαν τῆς ἑαυτοῦ ψυχῆς παρὰ	τὸ	νικᾶν ποιούμενος, ἀλλ´ ὥσπερ οἱ
[5, 28]	κωλυόμενος ἐπὶ τὸ βῆμα, σπᾶται	τὸ	ξιφίδιον, ὃ τῆς περιβολῆς ἐντὸς
[5, 44]	ὡς δ´ εἰς τὴν Ῥώμην	τὸ	πάθος ἀπηγγέλθη ταραχή τ´ ἦν
[5, 46]	καὶ τὸ ἐν οἰκείᾳ γῇ	τὸ	πάθος αὐτοῖς συμβῆναι· ῥᾷον γὰρ
[5, 17]	δὲ Ῥωμαίων ἐστὶν ἀρχαῖον εὕρεμα	τὸ	παρὰ τὰς ταφὰς τῶν ἐπισήμων
[5, 74]	παρὰ τῶν Ἑλλήνων δοκοῦσι Ῥωμαῖοι	τὸ	παράδειγμα λαβεῖν, ὥσπερ ἔφην, Λικίννιος
[5, 62]	συμμαχήσειν μὲν οὐδετέροις λέγοντες κατὰ	τὸ	παρόν, βουλεύσεσθαι δ´ ὁπότεροι δικαιότερα
[5, 70]	μὲν ὑπατικὴν ἐξουσίαν ἀνελεῖν κατὰ	τὸ	παρόν, ἑτέραν δέ τινα ἀρχὴν
[5, 57]	τῆς Φιδήνης ἀναστὰς παρῆν εἰς	τὸ	πεδίον ἄγων τὴν δύναμιν. ὡς
[5, 12]	πατρίδος, καλέσας τὸν δῆμον εἰς	τὸ	πεδίον, ἔνθα σύνηθες αὐτοῖς ἦν
[5, 15]	τοῦ στρατοπέδου διώξαντες ἐπλήρωσαν νεκρῶν	τὸ	πεδίον, Τυρρηνῶν τε οἱ τὴν
[5, 68]	ἔφη δεῖν ἐξετάζειν, τί ποτε	τὸ	πεποιηκὸς ἦν αὐτοὺς ἀπόρους κλήρους
[5, 8]	πολλῷ δ´ ἔτι τούτου θαυμασιώτερον	τὸ	περὶ τὰς τιμωρίας αὐτῶν ἀμείλικτον.
[5, 10]	γὰρ ἀνὰ τὴν πόλιν ὅλην	τὸ	περὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ πάθος
[5, 8]	τῶν ἄλλων λεγόμενα κρίνειν καὶ	τὸ	πιστὸν ἄπιστον ἐφ´ ἑαυτοὺς ποιεῖν·
[5, 46]	πολλαπλασίοις ἐλάττους ἐν τῷ θαρρεῖν	τὸ	πιστὸν ἔχοντες· καὶ ἡ ἐμπειρία
[5, 29]	ἀληθεῖς δίδωσιν αὐτῷ δι´ ὅρκων	τὸ	πιστόν. μετὰ δὲ τοῦθ´ ὁ
[5, 29]	ἐβουλευσάμεθα συνελθόντες ἀποκτεῖναί σε καὶ	τὸ	πιστὸν ὅρκοις παρ´ ἀλλήλων ἐλάβομεν.
[5, 33]	τῆς ἐπιταγῆς τῶν πατέρων, καὶ	τὸ	πιστὸν οὐκ εἰς μακρὰν παρέξεσθαι
[5, 7]	καταλυσάντων, δεξιώσει καὶ δι´ ὅρκων	τὸ	πιστὸν παρ´ αὐτοῦ λαβὼν ὑπὲρ
[5, 24]	ἤκουσεν ἐμβοησάντων λελύσθαι τῆς γεφύρας	τὸ	πλέον μέρος, καθάλλεται σὺν τοῖς
[5, 7]	τὸν τύραννον αὐτογράφους δηλοῦντες αὐτῷ	τὸ	πλῆθός τε τῶν μετεχόντων τῆς
[5, 2]	αὐτοὺς ἑκατέρου παραλλάξ. τοῦτο δὴ	τὸ	πολίτευμα καταστησάμενοι καὶ ἄλλα τούτοις
[5, 73]	τοῦτο παρ´ Ἑλλήνων οἱ Ῥωμαῖοι	τὸ	πολίτευμα λαβεῖν. οἱ γὰρ Αἰσυμνῆται
[5, 64]	πράγματα προοικειωσαμένους παρῄνει, οὔτε πρώτους	τὸ	πολίτευμα τοῦτο καθισταμένους οὔτε αἰσχύνην
[5, 53]	τοὺς εὐπόρους. ἤδη δ´ ὑπεκίνει	τὸ	πολὺ τοῦ δημοτικοῦ μέρος καὶ
[5, 7]	ὤκνησεν ἐλθεῖν δεδιώς, μὴ συγκρύψαι	τὸ	πρᾶγμα βουλόμενοι διὰ τὴν εὔνοιαν
[5, 77]	καὶ μισητὸν ἅπασιν ἀνθρώποις ἐφάνη	τὸ	πρᾶγμα Λευκίου Κορνηλίου Σύλλα πρώτου
[5, 11]	ἀναδοθῆναι σφίσι κελευσάντων, δι´ εὐλαβείας	τὸ	πρᾶγμα ὁ κηδεστὴς αὐτοῦ λαβὼν
[5, 74]	τὰ πολλὰ διοικούντων, δυσχεράναντες ὅλον	τὸ	πρᾶγμα οἱ πολλοὶ κατέλυσαν μὲν
[5, 30]	λέγειν, βουλῆς δ´ εἶναι ἄξιον	τὸ	πρᾶγμα, πῶς εὐπρεπεῖς γενήσονται πρὸς
[5, 13]	αὐτὸ μέγιστον ἡγοῦμαι τεκμήριον εἶναι	τὸ	πραχθὲν ὑπὸ τῶν ὑπάτων τότε
[5, 57]	αὖθις ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν καὶ	τὸ	προβούλευμα ἀνέγνωσαν. ἦν δὲ τοιόνδε·
[5, 69]	εἰς τὸν πόλεμον ἀνηκόντων. τοῦτο	τὸ	προβούλευμα εἰς τὸν δῆμον ἐξενεχθὲν
[5, 70]	νόμον ἀνελοῦσα ἔλαθεν. ἦν δὲ	τὸ	προβούλευμα τοιόνδε· Λάρκιον μὲν καὶ
[5, 3]	καταφεύγει πόλιν Ταρκυνίους, ἐξ ἧς	τὸ	πρὸς μητρὸς αὐτῷ γένος ἦν.
[5, 47]	πάντων γενομένῳ κατὰ τὴν μάχην,	τὸ	πρότερον πταῖσμα ἐν τῇ ἐπιδρομῇ
[5, 24]	οὐκ ἐπείσθη, ἀλλ´ ἔμενεν, ἔνθα	τὸ	πρῶτον ἔστη, κελεύσας τοῖς περὶ
[5, 37]	τὴν ἑκατέρων χώραν· συνάπτει δὲ	τὸ	ῥεῦμα τῷ Τεβέρει ποταμῷ καλὸς
[5, 24]	εἰς τὸν ποταμὸν καὶ διανηξάμενος	τὸ	ῥεῦμα χαλεπῶς πάνυ· περὶ γὰρ
[5, 18]	οἷς μέλει τε καὶ διαφέρει	τὸ	σαφὲς εἰδέναι παρίημι σκοπεῖν. ~Μετὰ
[5, 17]	τῶν βασιλέων παρέλαβεν, οὐκ ἔχω	τὸ	σαφὲς εἰπεῖν· ὅτι δὲ Ῥωμαίων
[5, 46]	καὶ δι´ ὅλου τοῦ στρατοπέδου	τὸ	σέλας ἦν, ὥσπερ ἀπὸ λαμπάδων,
[5, 42]	Ῥωμαῖοι κατὰ σπείρας ἀφανεῖς διὰ	τὸ	σκότος, καὶ τοὺς διαβαίνοντας αὐτῶν,
[5, 39]	ἤδη πανσυδὶ διεφθάρησαν. νῦν δὲ	τὸ	σκότος τοὺς διαφυγόντας ἐκ τῆς
[5, 69]	ταραχῆς, οὐ μὴν ἅπαν γε	τὸ	στασιάζον ἐξεῖλεν ἐκ τῆς πόλεως.
[5, 66]	τόπῳ τἀναντία παρῄνει διδάσκων, ὅτι	τὸ	στασιάζον οὐκ ἐξαιρεθήσεται τῆς πόλεως,
[5, 76]	τοὺς ἐντιμοτάτους. οὗτοι διεπράξαντο διαλυθῆναι	τὸ	στράτευμα τῶν Λατίνων καὶ γενέσθαι
[5, 28]	δ´ ἐπὶ τὴν ἀγορὰν καὶ	τὸ	στρατήγιον ἀφίκετο, ἄνδρα ὁρᾷ μεγέθει
[5, 33]	καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς ἐπὶ	τὸ	στρατόπεδον ἐρχομένους συλλαβεῖν, ὡς ῥύσια
[5, 32]	ὥραν. ἀφικομένων δὲ τούτων ἐπὶ	τὸ	στρατόπεδον ἥσθη τε ὁ βασιλεὺς
[5, 29]	τοῦ πολέμου βουληθεὶς ἦλθον ἐπὶ	τὸ	στρατόπεδον ὑμῶν ὡς τῶν αὐτομόλων
[5, 51]	Οὐαλέριον πρέσβεσιν ἀπόκρισιν ἔδωκαν, ὅτι	τὸ	συγγενὲς ἐκείνων τοῖς ἀδικήμασι λελυκότων
[5, 26]	μὲν δεῖσθαι τῶν ἔτι αἰδουμένων	τὸ	συγγενὲς καὶ μένειν δοκούντων ἐν
[5, 54]	εἰ διὰ ταῦτα μέλλετε διαλύειν	τὸ	συγγενὲς καὶ τὸν πόλεμον ἐπικυροῦν,
[5, 33]	παραγενομέναις εἰς τὸν ποταμόν, ἐπειδὴ	τὸ	συγχώρημα ἔλαβον ἀποστῆναι μικρὸν ἀπὸ
[5, 4]	ἂν λάβῃ παρὰ τῆς βουλῆς	τὸ	συγχώρημα τότε καὶ ἐπὶ τὴν
[5, 36]	καὶ ταῖς ἄλλαις φιλανθρωπίαις πολὺ	τὸ	συμπαθὲς ἐχούσαις ἀνελάμβανον· ὥστε πολλοὺς
[5, 60]	τὴν Ῥώμην ἀπῄει, καὶ συναγαγὼν	τὸ	συνέδριον ἀπέδωκεν αὐτοῖς σκοπεῖν, τίνα
[5, 4]	σὺν ὀλίγοις πρῶτον μὲν ἐπὶ	τὸ	συνέδριον, ὥσπερ ἐστὶ δίκαιον· ἔπειτ´
[5, 65]	κοινά, μεγάλην δὲ προθυμίαν εἰς	τὸ	συνελευθερῶσαι τὴν πόλιν ἀπὸ τῶν
[5, 41]	δέοι πράττειν ἑκάστοις ὑποθέμενος καὶ	τὸ	σύνθημα δοὺς ἀπέλυσεν ἐπὶ τὰς
[5, 56]	ἐπιλεξάμενος ἐκέλευσεν αὐτοῖς, ὅταν λάβωσι	τὸ	σύνθημα μετὰ τῶν πιστοτάτων φίλων
[5, 67]	ποιήσουσι τοῖς ὑποτάττουσι τῇ ψυχῇ	τὸ	σῶμα καὶ πρὸς τὸ βέλτιστον,
[5, 49]	τοὺς πολεμίους εἴσω, ἐν ᾧ	τὸ	ταραττόμενόν τε καὶ στασιάζον αὐτῶν
[5, 57]	χειρὸς κόλασιν, ἵνα πᾶν ἐξαιρεθῇ	τὸ	ταραχῶδες ἐκ τῆς πόλεως. οἱ
[5, 2]	ὥσπερ εἶχον οἱ βασιλεῖς, ἔκριναν	τό	τε δέος ἀφελέσθαι τῶν πολιτῶν
[5, 58]	συνεχεῖς. οὐ δυνάμενος δὲ πολιορκίᾳ	τὸ	τεῖχος ἑλεῖν ἀπεχαράκου τὰ πέριξ
[5, 56]	οὐχ ἱκανόν ἐστιν εἰς ὠφέλειαν	τὸ	τέλος αὐτὸ τῶν πραχθέντων ἀκοῦσαι,
[5, 33]	σώματα ταῦτα, καὶ τῆς δίκης	τὸ	τέλος οὐκέτι περιμενοῦντες. οὐκ εἴασε
[5, 16]	αὐτοὺς ἀκούειν εἴτε τοῦ κατέχοντος	τὸ	τέμενος ἥρωος εἴτε τοῦ καλουμένου
[5, 40]	Πόπλιος Οὐαλέριος ὁ κληθεὶς Ποπλικόλας	τὸ	τέταρτον ἄρχειν αἱρεθεὶς καὶ Τῖτος
[5, 77]	τῶν ἐπιτυχόντων ἀνθρώπων συνέστησε καὶ	τὸ	τῆς δημαρχίας κράτος εἰς τοὐλάχιστον
[5, 74]	ἡ Ῥωμαίων πόλις ἔλαβεν, ἀλλὰ	τὸ	τῆς ἐξουσίας τῆς περιλαμβανομένης τῷ
[5, 77]	ταῦτ´ ἐμισήθη καὶ δεινὸν ἐφάνη	τὸ	τοῦ δικτάτορος ὄνομα, τοῦτό μοι
[5, 21]	δὲ Οὐαλερίου τοῦ προσαγορευθέντος Ποπλικόλα	τὸ	τρίτον ἐπὶ τὴν αὐτὴν ἀποδειχθέντος
[5, 70]	ἀναγκάσαντα αὐτὴν ἐπὶ τῷ καταλῦσαι	τὸ	τυραννικὸν πόλεμον αὐθαίρετον ὑπομεῖναι τυραννίδα
[5, 46]	τοῖς δὲ Ῥωμαίοις δέος πρὸς	τὸ	τῶν ἀντιπολεμούντων πλῆθος· ἐθάρρησαν δὲ
[5, 41]	τοῦ στρατοῦ μέρος ἄξειν ἐπὶ	τὸ	τῶν Ῥωμαίων ἔμελλεν ἔρυμα, τοῖς
[5, 20]	ἀπεστάλη στρατιά, διὰ φυλακῆς ἕξουσα	τὸ	φρούριον ἐπὶ ταῖς Λατίνων τε
[5, 58]	Ῥωμαίων ἐστράτευσεν, ὡς ἐξ ἐφόδου	τὸ	φρούριον παραληψόμενος. γενναίως δὲ τῶν
[5, 72]	περιγένηται σὺν τῷ τιμίῳ καὶ	τὸ	χαῖρον ἴσον, τῷ μὲν ὅτι
[5, 74]	οἱ πρῶτοι διδαχθέντες τῇ πείρᾳ	τὸ	χρήσιμον. κατ´ ἀρχὰς μὲν γὰρ
[5, 58]	μὲν ὡς λιμῷ τοὺς ἀνθρώπους	τὸ	χωρίον ἐκλιπεῖν ἀναγκάσων καὶ πολὺν
[5, 34]	λύτρων συχνοὺς πάνυ ὄντας, καὶ	τὸ	χωρίον, ἐν ᾧ κατεστρατοπεδευκὼς ἦν,
[5, 30]	ὁ δ´ υἱὸς αὐτοῦ τελευταίαν	ἀπεφήνατο	γνώμην πρεσβυτέραν τῆς ἡλικίας, ἀξιῶν
[5, 77]	καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ αὐθάδη	διεπράξατο,	περὶ ὧν πολὺ ἂν ἔργον
[5, 21]	κατ´ αὐτῶν, οὔτε τὰς οὐσίας	ἀνεπράξατο	αὐτοῖς, τῶν διανειμαμένων καὶ κατακληρουχησάντων
[5, 37]	Τούβερτος ἐπικαλούμενος. ἐπὶ τούτων ἕτερος	ἐξεδέξατο	Ῥωμαίους πόλεμος ἐκ τῶν ἔγγιστα
[5, 71]	καὶ τιμιώτατος τῶν ὑπατικῶν γνώμην	ἀπεδείξατο,	δι´ ἧς ἀμφοτέρους ἐν ἴσῃ
[5, 48]	τῆς αὐταρκείας τοῦ ἀνδρός, ἣν	ἀπεδείξατο	παρὰ πάντα τὸν τοῦ βίου
[5, 12]	περὶ αὐτόν, ἣν ἐν πολλοῖς	ἀπεδείξατο	πράγμασιν, ὑπὲρ ὧν ὀλίγον ὕστερον
[5, 37]	ἐκ τῶν ἔγγιστα οἰκούντων, ὃς	ἤρξατο	μὲν ἀπὸ λῃστηρίων, προὔβη δ´
[5, 25]	τὸ ἔργον ἀθάνατον αὐτῷ δόξαν	εἰργάσατο.	παραχρῆμά τε γὰρ οἱ Ῥωμαῖοι
[5, 76]	πρὸς τὸ κοινὸν οὐ χαλεπῶς	ἐξειργάσατο	μηκέτι τὴν αὐτὴν ἅπαντας ὁρμὴν
[5, 22]	γεφύρας ἐγένετο καὶ τοὺς Ῥωμαίους	ἐθεάσατο	προκαθημένους τοῦ ποταμοῦ, παρεσκευάζετό τε
[5, 7]	τούς τε λόγους παρ´ αὐτῶν	ἠκροάσατο	καὶ τὰς ἐπιστολὰς εἶδεν ὑπὸ
[5, 19]	τὴν οἰκίαν ἐν ἐπιφθόνῳ τόπῳ	κατεσκευάσατο	λόφον ὑπερκείμενον τῆς ἀγορᾶς ὑψηλὸν
[5, 11]	δημηγορεῖν ἰδιώτην ἐν ἐκκλησίᾳ, κοινὴν	ἐποιήσατο	δέησιν ἀμφοτέρων τῶν ὑπάτων, Κολλατίνῳ
[5, 67]	παραδείγμασί τε πολλοῖς εἰς τοῦτ´	ἐχρήσατο	πόλεων Ἑλληνίδων ἔργα διεξιών, ὅσαι
[5, 77]	οὐ μετρίως αὐτῇ καὶ πολιτικῶς	ἐχρήσατο,	πολλάκις ἀναγκασθείσης τῆς πόλεως καταλῦσαι
[5, 75]	~Ὃν δὲ τρόπον ὁ Λάρκιος	ἐχρήσατο	τοῖς πράγμασι δικτάτωρ πρῶτος ἀποδειχθεὶς
[5, 19]	τῶν ῥάβδων τοὺς πελέκεις, καὶ	κατεστήσατο	τοῖς μεθ´ ἑαυτὸν ὑπάτοις ἔθος,
[5, 17]	εἰ μὲν οὖν Οὐαλέριος πρῶτος	κατεστήσατο	τὸν νόμον τόνδε Ῥωμαίοις ἢ
[5, 3]	ἃς ὁ πάππος αὐτοῦ πάσαις	ἐχαρίσατο	ταῖς ἐν Τυρρηνίᾳ πόλεσι, καὶ
[5, 54]	δῆμος οὔτε πρότερον Ταρκυνιήταις ἀξιοῦσιν	ἐχαρίσατο	τὴν τῶν τυράννων κάθοδον, οὔθ´
[5, 32]	τὰ μὲν ἄλλα τοῦ προβουλεύματος	ἐψηφίσατο	κύρια εἶναι, τὴν δ´ ἀπόδοσιν
[5, 32]	εἰς Ῥώμην ἡ βουλὴ μὲν	ἐψηφίσατο	Ποπλικόλᾳ θατέρῳ τῶν ὑπάτων πεισθεῖσα
[5, 35]	τὴν ἀπαλλαγὴν τῶν Τυρρηνῶν συνελθοῦσα	ἐψηφίσατο	Πορσίνᾳ μὲν πέμψαι θρόνον ἐλεφάντινον
[5, 48]	πράγματα {ἀπόρως} ἐκ τῶν δημοσίων	ἐψηφίσατο	χρημάτων ἐπιχορηγηθῆναι τὰς εἰς τὴν
[5, 26]	ὑπὸ τοῦ λιμοῦ οἱ ἔνδον,	ἐπεκηρυκεύσατο	πρὸς αὐτοὺς ἐπιτάττων δέχεσθαι Ταρκύνιον,
[5, 39]	ὄντας ἀνόπλους καὶ οὐ πολλοὺς	ἐρρύσατο	καὶ διέσωσεν ἐπὶ τὰ οἰκεῖα.
[5, 3]	ἐκκλησίαν παραχθεὶς τήν τε συγγένειαν	ἀνενεώσατο	τὴν ὑπάρχουσαν αὐτῷ πρὸς τὴν
[5, 72]	καὶ πειθόμενος ὑπὸ πάντων οὐκ	ἀφίστατο	τῆς γνώμης, ἀναστὰς ὁ Κλοίλιος
[5, 48]	παῖδας ἐπὶ τοῖς ὀλίγοις χρήμασιν	ἐθρέψατο	τοῦ γένους ἀξίους, καὶ δῆλον
[5, 36]	πρὸς μείζονα τοὺς μὲν ἄλλους	ἐτρέψατο	καὶ μέχρι τῆς πόλεως ἤλασεν,
[5, 40]	ἐξεπολέμωσε κοινῇ πρὸς πάντας καὶ	προσηγάγετο	δύο πόλεις, Φιδήνην καὶ Καμερίαν,
[5, 35]	ἡμεῖς μὲν οὐκέτι κειμένην εὕρομεν,	ἐλέγετο	δ´ ἐμπρήσεως περὶ τὰς πλησίον
[5, 47]	εὐαστὴς {οὕτως} ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος	ἐλέγετο,	ὡς αὐτός τ´ εἰκάζω καὶ
[5, 46]	φιλοπόνῳ πολλὴ αὐτοῖς παροῦσα παντὸς	ἐπήγετο	δεινοῦ καταφρονεῖν. πρῶτος μὲν οὖν
[5, 22]	Ῥωμαίους ἐθεάσατο προκαθημένους τοῦ ποταμοῦ,	παρεσκευάζετό	τε πρὸς μάχην ὡς ἀναρπασόμενος
[5, 70]	ποιεῖν ἐπιχειροῦντα νηποινὶ τεθνάναι κελεύων.	ἐλογίζετο	δὴ μένοντος μὲν κυρίου τοῦ
[5, 19]	κοσμεῖσθαι μόναις· νόμους τε φιλανθρωποτάτους	ἔθετο	βοηθείας ἔχοντας τοῖς δημοτικοῖς· ἕνα
[5, 77]	ἐξουσίας ἐκπληρῶσαι χρόνον ὑπάτους ἀποδείξας	ἀπέθετο	τὴν ἀρχὴν οὔτ´ ἀποκτείνας οὐθένα
[5, 6]	τῆς καθόδου τῶν τυράννων βουλεύματα	συνετίθετο.	~Ἐκ πολλῶν μὲν οὖν καὶ
[5, 28]	τὴν ἀγορὰν καὶ τὸ στρατήγιον	ἀφίκετο,	ἄνδρα ὁρᾷ μεγέθει τε καὶ
[5, 3]	ἀποδειχθέντων δὲ πρεσβευτῶν, οὓς αὐτὸς	προείλετο,	διδάξας τοὺς ἄνδρας ἃ χρὴ
[5, 52]	καὶ πρεσβευτὰς ἀποδείξαντες, οὓς Ταρκύνιος	ἐβούλετο,	διέλυσαν τὸν σύλλογον. ~Διασκεδασθέντων δὲ
[5, 40]	τῆς πόλεως μοῖραν εἴασεν ὅσην	ἐβούλετο	λαβεῖν εἰς κατασκευὴν οἰκιῶν χώραν
[5, 75]	ἐκέλευσε τὸν συνύπατον ἣν αὐτὸς	ἐβούλετο	λαβεῖν, τὴν δὲ τρίτην Σπόριον
[5, 60]	χρήματα, τῆς δὲ γῆς αὐτῶν	ἀπετέμετο	τὴν ἡμίσειαν, ἣν ἐκληρούχησαν οἱ
[5, 57]	ἃ δεῖ πράττειν ἑκάστους ἀκούσοντας.	ἐγίγνετο	ταῦτα· καὶ ἐπειδὴ συνήχθησαν οἱ
[5, 25]	εἰ καί τις ἄλλος Ῥωμαίων	ἐγένετο,	ἄχρηστος δ´ εἰς τὰ λοιπὰ
[5, 51]	χρόνῳ, συνωμοσία κατὰ τῆς πόλεως	ἐγένετο	δούλων συχνῶν συνειπαμένων τάς τ´
[5, 8]	ὅμως. ἐπειδὴ γὰρ ἡμέρα τάχιστα	ἐγένετο,	καθίσας ἐπὶ τὸ βῆμα καὶ
[5, 33]	γενομένης ταχεῖα τοῖς Τυρρηνοῖς αἴσθησις	ἐγένετο,	καὶ κατὰ σπουδὴν ὁ τοῦ
[5, 46]	στρατὸν ἥ τε νὺξ αἰτία	ἐγένετο	καὶ τὸ ἐν οἰκείᾳ γῇ
[5, 22]	παραστησόμενος, ἐπειδὴ πλησίον τῆς γεφύρας	ἐγένετο	καὶ τοὺς Ῥωμαίους ἐθεάσατο προκαθημένους
[5, 47]	ἀνδρὶ {Ποστομίῳ} τῆς ἐλάττονος τιμῆς	ἐγένετο,	καίτοι λαμπροτάτῳ πάντων γενομένῳ κατὰ
[5, 10]	ὑμῖν πρῶτον μὲν, ἐν οἷς	ἐγένετο	κινδύνοις τὰ πράγματα τῆς πόλεως,
[5, 43]	φόνος τ´ ἀνθρώπων οὐ πολὺς	ἐγένετο	μετὰ τὴν ἅλωσιν· ἀποχρῶσα γὰρ
[5, 26]	σπανίων, ταχεῖα τῶν ἀναγκαίων σπάνις	ἐγένετο	μυριάσι πολλαῖς τὰ παρασκευασθέντα οὐ
[5, 12]	βίου. φιλοσοφία γάρ τις αὐτοδίδακτος	ἐγένετο	περὶ αὐτόν, ἣν ἐν πολλοῖς
[5, 44]	Ῥώμης ἔλασις· ἐν ᾗ πολὺς	ἐγένετο	Ῥωμαίων φόνος οὐ μόνον τῶν
[5, 42]	προηγουμένων ὄλεθρος· ἐπεὶ δὲ φῶς	ἐγένετο	σελήνης ἀνισχούσης οἱ πλησιάζοντες τῇ
[5, 40]	ἀφ´ ὧν καὶ φυλή τις	ἐγένετο	σὺν χρόνῳ Κλαυδία καλουμένη καὶ
[5, 41]	πρόσφορα εἶναι ἔμελλεν, ἐπειδὴ πάντα	ἐγένετο	τὰ πρὸς τὸν ἀγῶνα εὐτρεπῆ,
[5, 58]	φόνος δ´ οὐ πολὺς αὐτῶν	ἐγένετο,	τῆς ὑποχωρήσεως εἰς τὴν πόλιν
[5, 14]	ἀγῶνα ἀμφότεραι. πρώτη μὲν οὖν	ἐγένετο	τῶν ἱππέων μάχη βραχεῖά τις
[5, 69]	τοῦ θητικοῦ πλήθους, οἷς οὐκ	ἐφαίνετο	ἀποχρῶσα εἶναι βοήθεια ἡ παρὰ
[5, 39]	τοὺς πεζοὺς ἄγων πλησίον αὐτῶν	ἐγίνετο·	καὶ συρράξας τοῖς πεζοῖς ἀποκτείνει
[5, 59]	ἐν τάχει· ἔργον δ´ οὐδὲν	ἐγίνετο	ταῖς ὑποσχέσεσιν ὅμοιον, ἀλλὰ μέχρι
[5, 24]	ἀσπίσι τῶν νεκρῶν. ὁ δ´	ἠμύνετο	τοῖς ἐκείνων χρώμενος ὅπλοις κατ´
[5, 55]	τῆς καθεστώσης τότε πολιτείας ἀκόλουθον	ἐτράπετο.	οὔτε γὰρ ἐκ τῶν οἰκιῶν
[5, 57]	ἐφρουρεῖτο κύκλῳ, μία τε οὐ	κατελείπετο	τοῖς ἀπιέναι βουλομένοις ἔξοδος. καὶ
[5, 21]	καὶ προεῖπεν αὐτοῖς τὸν πόλεμον.	συνῄρετο	δ´ αὐτῷ τοῦ πολέμου πᾶσαν
[5, 3]	τούτοις ἅπασι τῆς κατειληφυίας αὐτὸν	ὠδύρετο	τύχας, ὡς ἐκ μεγάλης ἐκπεσὼν
[5, 71]	αὐτῶν ἐκείνων τὸν ἐπιτηδειότερον ἄρχειν	εὕρετο·	ἔφη γὰρ αὑτῷ δοκεῖν, ἐπειδὴ
[5, 21]	ἀπειλαῖς ἐπικλήσεις κομίζοντας οὔτε διαλλαγὰς	εὕρετο	τοῖς ἀνδράσι καὶ κάθοδον, αἰτιωμένης
[5, 43]	μέρος ἐδόκει καὶ ὑπ´ ὀλίγων	ἐφυλάσσετο,	κατὰ τοῦτ´ ἐλήφθη. οὐ μὴν
[5, 75]	ἕως τῆς κατ´ ἐμὲ γενεᾶς	ἐφυλάττετο	ὑπὸ Ῥωμαίων, καὶ οὐθεὶς εἰς
[5, 51]	χρή. Ἐν ᾧ δὲ ταῦτ´	ἐπράττετο	χρόνῳ, συνωμοσία κατὰ τῆς πόλεως
[5, 16]	δὲ τοῦ δαιμονίου φωνὴ θαρρεῖν	παρεκελεύετο	τοῖς Ῥωμαίοις ὡς νενικηκόσιν, ἑνὶ
[5, 74]	μὲν γὰρ ἅπασα πόλις Ἑλλὰς	ἐβασιλεύετο,	πλὴν οὐχ ὥσπερ τὰ βάρβαρα
[5, 72]	συνεδρίου συναχθέντος, ἐπειδὴ καὶ τότε	διεμάχετο	καὶ πειθόμενος ὑπὸ πάντων οὐκ
[5, 17]	ἐπιφανεστάτους τῶν πολιτῶν ἑστιάσει {προθεὶς}	ὑπεδέχετο·	τῇ δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ φαιὰν
[5, 32]	δ´ ἀπόδοσιν τῶν χρημάτων οὐκ	ἠνέσχετο,	ἀλλὰ τἀναντία ἔγνω, μήτ´ ἐκ
[5, 54]	ἁπάντων {πολέμων} βαρύτατον ἐνέκλινεν, ἀλλ´	ἠνέσχετο	γῆν τε κειρομένην ὁρῶν καὶ
[5, 30]	ἔχων ἀπελεύσεται, μηθὲν ὧν Ταρκυνίοις	ὑπέσχετο	διαπραξάμενος, ὥσπερ ἡττημένος ὑπὸ τῶν
[5, 65]	ἐκ πολλῶν παραδείγματα πόλεων τελευταίαν	παρέσχετο	τὴν Ἀθηναίων πόλιν μεγίστου τότε
[5, 59]	τὰ εἰς πολιορκίαν ἐπιτήδεια παρασκευασάμενος	ᾤχετο.	πονουμένοις τε τῷ μήκει τοῦ
[5, 33]	μὲν δὴ τὰς παρθένους ἄξων	ᾤχετο·	Ταρκύνιος δὲ καὶ ὁ κηδεστὴς
[5, 12]	τοιαύτῃ τύχῃ περιπεσὼν εἰς Λαουίνιον	ᾤχετο	τὴν μητρόπολιν τοῦ Λατίνων γένους,
[5, 76]	ἀναιροῦνται, ἐπιεικεστέρων μᾶλλον ἢ δικαιοτέρων	ᾤετο	δεῖν αὐτοῖς διαλύσεων. κρύφα τε
[5, 55]	παρανομεῖν· οὔτε δικαστήρια καθίζειν αὐτοῖς	ᾤετο	δεῖν, λογιζόμενος, ὅτι πάντες ἀρνήσονται
[5, 28]	ἦν ἄρα γραμματεὺς τοῦ βασιλέως,	ἐκάθητο	δ´ ἐπὶ τοῦ βήματος διαριθμῶν
[5, 44]	ἔνθα ὁ λοιπὸς αὐτῶν στρατὸς	ὑπεκάθητο·	ἔπειθ´ ὑποστρέψαντες ἐχώρουν τοῖς διώκουσιν
[5, 49]	καὶ κλίμακας καὶ πάσῃ πολιορκίας	ἐχρῆτο	ἰδέᾳ. τῶν δὲ Καμαριναίων καταπλαγέντων
[5, 5]	ἣν ὁ πάππος αὐτοῦ πρότερον	ἐκέκτητο	οὐθὲν τῶν ὑμετέρων οὔτε βίᾳ
[5, 14]	κεράτων ἀμφοτέρων τὴν ἵππον στήσαντες.	ἡγεῖτο	δὲ τοῦ μὲν δεξιοῦ Ῥωμαίων
[5, 58]	καὶ προσκαθεζόμενος τῇ πόλει προσβολὰς	ἐποιεῖτο	συνεχεῖς. οὐ δυνάμενος δὲ πολιορκίᾳ
[5, 38]	ποταμοῦ μερῶν ἡ τῶν Σαβίνων	ἔκειτο	παρεμβολὴ τοῦ ῥεύματος οὐδ´ αὐτὴ
[5, 77]	τοῦ δικτάτορος ὄνομα, τοῦτό μοι	προὔκειτο	ἐπιδεῖξαι. πέφυκε δ´ οὐ ταῖς
[5, 28]	γραμματέα τὸν ἐμὸν ἀποκτεῖναί σοι	προὔκειτο	μόνον ἢ κἀμέ· καὶ τίνας
[5, 15]	εἰς τὸν ὑπὲρ ἁπάντων ἀγῶνα	προὐκαλεῖτο	μόνον αὑτῷ συνοισόμενον. κἀκεῖνος οὐκ
[5, 58]	καὶ τῇ σπάνει τῶν ἀναγκαίων	ἐπονεῖτο,	κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους
[5, 33]	πορευθέντι τὰς παρθένους ἀγαγεῖν, ὡς	ὑπισχνεῖτο.	Οὐαλέριος μὲν δὴ τὰς παρθένους
[5, 60]	ἐξουσίαν ἐποίησαν ἅπαντα πράττειν, ὅσα	προῃρεῖτο.	γενόμενος δ´ ὁ Λάρκιος ἁπάντων
[5, 57]	τὴν ἀγορὰν ὑπὸ τῶν ἱππέων	ἐφρουρεῖτο	κύκλῳ, μία τε οὐ κατελείπετο
[5, 25]	καὶ πᾶς ὁ κατοικίδιος ὄχλος	ἐξεχεῖτο	ποθῶν αὐτόν, ἕως ἔτι περιῆν,
[5, 30]	πάντων καὶ πῶς ἂν τοῦτο	γένοιτο	μαθεῖν βουλομένων, Εἰ φίλους ἀντὶ
[5, 22]	Πορσίνας κατὰ μέσην τὴν φάλαγγα	ἐτέτακτο.	Ῥωμαίων δὲ τὸ μὲν δεξιὸν
[5, 62]	οὐδὲν ὑγιὲς ἀμφοτέραις ταῖς πρεσβείαις	ἀπεκρίναντο,	συμμαχήσειν μὲν οὐδετέροις λέγοντες κατὰ
[5, 54]	καθεύδειν διὰ τὰ δείματα ταῦτ´	ἐδύναντο.	κατ´ ἀρχὰς μὲν οὖν ἀποτροπαίοις
[5, 22]	τοῦ Τεβέριος ποταμοῦ κείμενον· ὀχυρωτέραις	ἐκρατύναντο	κατασκευαῖς τε καὶ φυλακαῖς, περὶ
[5, 76]	πέμψας Ῥωμαίων τοὺς ἐντιμοτάτους. οὗτοι	διεπράξαντο	διαλυθῆναι τὸ στράτευμα τῶν Λατίνων
[5, 22]	οὗ Λατίνων οἱ ἀποστάντες Ῥωμαίων	ἐτάξαντο·	βασιλεὺς δὲ Πορσίνας κατὰ μέσην
[5, 57]	κατεφόνευσαν. διαχρησάμενοι δὲ τούτους οὐκέτι	παρεδέξαντο	μήνυσιν οὐδεμίαν κατ´ οὐθενὸς τῶν
[5, 48]	καλὸν καὶ σωτήριον ταῖς πόλεσιν	ἀπεδείξαντο	ἐξευρόντες, ἀλλὰ καὶ τοὺς βίους
[5, 17]	εἰ δὴ ἀπὸ τούτων πρώτων	ἤρξαντο	οἱ ἔπαινοι λέγεσθαι τοῖς ἀπογενομένοις,
[5, 36]	θεοῖς ἀπὸ χρημάτων πολλῶν, ἃς	εὔξαντο	γενόμενοι πάλιν τῶν Ἑπτὰ πάγων
[5, 23]	ἀριστερὸν κέρας, ἐπειδὴ τοὺς ἡγεμόνας	ἐθεάσαντο	Οὐαλέριόν τε καὶ Λουκρήτιον τραυματίας
[5, 34]	ἐδήλωσε δ´ ἡ πράσις, ἣν	ἐποιήσαντο	μετὰ τὴν ἀπαλλαγὴν τοῦ βασιλέως
[5, 10]	ἅμα τούτοις οὐκ ἀφανεῖς, συνθήκας	ἐποιήσαντο	πρὸς ἀλλήλους καὶ συνώμοσαν ἀποκτείναντες
[5, 6]	οὖσαι τὸν ἀριθμὸν οὕτω μικρὰν	ἐποιήσαντο	τὴν ἐπὶ θάτερα ῥοπήν, ὥστε
[5, 40]	ἐξέπεσε τῆς ἀρχῆς, πρὸς ὃν	ἐποιήσαντο	τοὺς ὅρκους· πεισθέντες ὑπὸ Σέξτου
[5, 66]	αὐτοὶ φιλεργοῦντες καὶ σωφρόνως ζῶντες	ἐκτήσαντο	δημεύεσθαι τοῖς πονηροτάτοις καὶ ἀργοτάτοις
[5, 17]	λέγεσθαι καὶ οὐχ Ἕλληνες αὐτὸ	κατεστήσαντο	πρῶτοι, παρὰ τῆς κοινῆς ἱστορίας
[5, 2]	ἀνὴρ ἡσυχίας φίλος. ~Ὡς δὲ	κατεστήσαντο	ταῦτα, δείσαντες, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ,
[5, 47]	αἷς ἔστειλαν τοὺς στρατιώτας, ἅπαντες	ἐκομίσαντο·	{καὶ} ἀπῄεσαν ἐπ´ οἴκου λαμπροτάτην
[5, 65]	πολεμεῖν διαφόρου, οἳ πολέμους μὲν	ἠγωνίσαντο	καλοὺς καὶ πολλοὺς περὶ τῆς
[5, 25]	ἅπαντας κατεῖχε, μιᾶς ἡμέρας τροφὴν	ἐχαρίσαντο	μυριάδες ἀνθρώπων αἱ σύμπασαι πλείους
[5, 22]	καὶ γὰρ ἀτελεῖς αὐτοὺς ἁπάντων	ἐψηφίσαντο	εἶναι τῶν κοινῶν τελῶν, ὅσα
[5, 13]	Ἄρεος ὑπάρχειν ἱερὸν οἱ πρότερον	ἐψηφίσαντο	ἵπποις τε λειμῶνα καὶ νέοις
[5, 13]	εἰσενεχθῆναι, εἰς τὸν ποταμὸν καταβαλεῖν	ἐψηφίσαντο.	καὶ ἔστι νῦν μνημεῖον ἐμφανὲς
[5, 61]	ὁμολογίας ἐκσπόνδους εἶναι καὶ καταράτους	ἐψηφίσαντο	καὶ πολεμίους ἁπάντων. οἱ δ´
[5, 40]	κοινὴν ποιησάμενοι τῶν πόλεων ἀγορὰν	ἐψηφίσαντο	Ῥωμαίοις πολεμεῖν, ὡς λελυμένων σφίσι
[5, 62]	τούτων ἐπιτάγματα, δέχεσθαι τὸν πόλεμον	ἐψηφίσαντο.	τῆς μὲν οὖν ἀρετῆς ἕνεκα
[5, 52]	τοὺς ἐν Φιδήνῃ τὸν ἕτερον	ἐψηφίσαντο	τῶν ὑπάτων Μάνιον Τύλλιον ἀποστεῖλαι
[5, 1]	οἱ κατὰ πόλιν ὄντες πρότερον	ἐπεψηφίσαντο	φυγὴν Ταρκυνίοις ἐπιβαλόντες ἀίδιον· καὶ
[5, 16]	ἐκ τοῦ δρυμοῦ, παρ´ ὃν	ἐστρατοπεδεύσαντο,	φωνή τις ἠκούσθη ταῖς δυνάμεσιν
[5, 26]	ἐξαγωγὴν ἐπιτρέψαι. Λατῖνοι μὲν οὖν	διεκρούσαντο	τὴν ἐπικουρίαν, ὡς οὐχ ὅσιον
[5, 45]	καὶ ἐπιτάξαντες ἀλλήλοις, ἐπειδὴ πᾶσιν	ἐξηρτύσαντο	τοῖς εἰς τὸν ἀγῶνα ἐπιτηδείοις,
[5, 2]	δοκοῦντας, οὓς ἅπαντας κατέλυσε Ταρκύνιος,	ἀνενεώσαντο	καὶ τὰς θυσίας τάς τε
[5, 22]	ἐντὸς τείχους ἐπὶ τὸ δημοτικώτερον	καθίσταντο	πολλὰ πολιτευόμενοι φιλάνθρωπα πρὸς τοὺς
[5, 26]	οἱ πονηρότατοι πρὸς τοὺς Τυρρηνοὺς	ἀφίσταντο·	ταῦθ´ ὁρῶσι τοῖς ὑπάτοις ἔδοξε
[5, 54]	συνωμοσίας, ὑπὸ θείας ἀνάγκης βιαζόμενοι.	ἐφίσταντο	γὰρ αὐτοῖς, ὅτε κοιμηθεῖεν, ὄψεις
[5, 15]	οἱ Ταρκυνίου τοῦ βασιλέως παῖδες,	ἐτρέψαντο	τοὺς ἐπὶ τοῦ λαιοῦ ὄντας
[5, 26]	πολεμεῖν οὔτε Ῥωμαίοις, ἐπειδὴ κοινῇ	συνέθεντο	πρὸς ἀμφοτέρους τὰ περὶ τῆς
[5, 22]	εἰς τὸν πόλεμον παρασκευὰς ἐνταῦθ´	ἀπέθεντο·	τά τ´ ἐντὸς τείχους ἐπὶ
[5, 50]	ἐν ταῖς συνθήκαις ὥρισαν, ὅτε	συνετίθεντο	τὴν φιλίαν, καὶ τὸ λοιπὸν
[5, 26]	ἐξιοῦσιν ἐκ τῶν ἐρυμάτων βοσκήμασιν	ἐπετίθεντο.	κρατουμένης δὲ τῆς ὑπαίθρου πάσης
[5, 37]	οὐκέτι τὴν ἀρχαίαν ἀξίωσιν ἀναληψομένης,	ἐπετίθεντο	τοῖς εἰς τὴν χώραν κατιοῦσιν
[5, 42]	διέβαινον οὐδενὸς σφίσιν ἐμποδὼν γινομένου.	παρεκάθηντο	δὲ μεταξὺ τῶν τάφρων καὶ
[5, 13]	ἀιδίους φυγὰς καὶ κτημάτων ὧν	ἐκέκτηντο	δημεύσεις. ταῦτα τῶν ἀνδρῶν τὰ
[5, 13]	καὶ τὴν αὐτῶν γῆν ὅσην	ἐκέκτηντο	τοῖς μηδένα κλῆρον ἔχουσι διένειμαν,
[5, 15]	πείρας μὲν οὐκ ἀπέστησαν, εἰ	δύναιντο	ἑλεῖν τὸ ἔρυμα ἐξ ἐφόδου,
[5, 63]	ἔργου τοῖς πατρικίοις, εἰ μὴ	ψηφίσαιντο	αὐτοῖς χρεῶν ἄφεσιν· ἀλλὰ καὶ
[5, 54]	τιμωρίας ἐπαπειλοῦσαι μεγάλας, εἰ μὴ	παύσαιντο	καὶ ἀποσταῖεν τῆς ἐπιθέσεως, διώκεσθαί
[5, 15]	ἀποσείονται. οὕτω μὲν δὴ πεσόντες	ἔκειντο	πολὺ διὰ τῶν τραυμάτων ἐκβάλλοντες
[5, 22]	πρὸς τοὺς πένητας, ἵνα μὴ	μεταβάλοιντο	πρὸς τοὺς τυράννους ἐπὶ τοῖς
[5, 9]	ἐπὶ τὸν θάνατον, εἰ μὴ	βούλοιντο	ἀπολογήσασθαι, μικρὸν ἐπισχεῖν τοῖς ὑπηρέταις
[5, 42]	καὶ τοὺς διαβαίνοντας αὐτῶν, ὅτε	γένοιντο	ἐν χερσίν, ἐφόνευον. μέχρι μὲν
[5, 30]	λύσιν, εἰ παρὰ τῶν πολεμίων	παραγένοιντό	τινες πρὸς αὐτὸν περὶ φιλίας
[5, 31]	ἐφ´ ᾧ χαλεπαίνοντες οἱ Τυρρηνοὶ	διελέγοντο	πρὸς ἀλλήλους κατὰ συστροφάς, δι´
[5, 7]	κορυφαιότατοι τῶν ἐν τῇ συνωμοσίᾳ	κατήγοντο	παρακληθέντες ὡς ἐφ´ ἱερὰ καὶ
[5, 71]	οὗ μάλιστα ἐν τῷ παρόντι	ἐδέοντο.	ἅπαντα δ´ ὁρῶντες ὅσα ἠξίουν
[5, 4]	ἀπηλλάχθαι καὶ πλάνης. ταῦτα διεξελθόντες	ἐδέοντο	τῆς βουλῆς, μάλιστα μὲν διὰ
[5, 65]	καὶ ὅπλα καὶ τἆλλα, ὅσων	ἐδέοντο	Τυρρηνοὶ παρασχεῖν ἐπὶ τῇ καταλύσει
[5, 32]	ἐκείνου, στέργειν δὲ τὰ παρόντα	ἠναγκάζοντο	καὶ τὰ δεδομένα δέχεσθαι. ἀφικομένων
[5, 74]	ἐπανορθώσεως ταχείας καὶ αὐτογνώμονος ἔδει,	ἠναγκάζοντο	παράγειν πάλιν τὰς βασιλικὰς καὶ
[5, 76]	Τύσκλῳ πόλει τὰς δυνάμεις συνέχοντες,	παρεσκευάζοντο	μὲν ὡς ἐλάσοντες ἐπὶ τὴν
[5, 46]	οἱ φεύγοντες ἐπὶ τὰ σφέτερα	ἐσώζοντο	δι´ ἐμπειρίαν τῶν τόπων. ~Τῇ
[5, 52]	ἐρῶντες, ἣν συγκατασκευάσειν αὐτοῖς Ταρκυνίους	ἐπείθοντο	τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν ἀνακτησαμένους. οἱ
[5, 32]	αὐτὸς ἀναδέχεται δικάζειν. Ταρκύνιοι δ´	ἤχθοντο	μὲν ἀπὸ μειζόνων ἐκπεσόντες ἐλπίδων,
[5, 51]	τ´ ὑπὸ τῶν ὑπάτων εὐθὺς	ἐκλείοντο,	καὶ πάντα τὰ ἐρύματα τῆς
[5, 44]	φεύγοντες ὀπίσω, τέως εἰς δρυμοὺς	ἀφίκοντο	βαθεῖς, ἔνθα ὁ λοιπὸς αὐτῶν
[5, 17]	ὡς δ´ εἰς τὴν πόλιν	ἀφίκοντο,	πομπεύσας ὁ ὕπατος, ὡς τοῖς
[5, 73]	χρόνον· ὥσπερ καὶ Μιτυληναῖοί ποθ´	εἵλοντο	Πιττακὸν πρὸς τοὺς φυγάδας τοὺς
[5, 6]	τὰ δίκαια πρὸ τῶν συμφερόντων	εἵλοντο,	Ταρκυνίῳ μὲν ἐπέστειλαν τοὺς ἀποληψομένους
[5, 59]	αἷς οἱ Φιδηναῖοι μόναις πιστεύοντες	ἀνείλοντο	τὸν πόλεμον, ἱκαναὶ σώζειν αὐτοὺς
[5, 33]	ῥύσια καθέξοντες ἀνθ´ ὧν Ταρκύνιον	ἀφείλοντο	Ῥωμαῖοι χρημάτων τὰ σώματα ταῦτα,
[5, 15]	ὧν πείσονται λαβόντες, ἀλλ´ ὧν	ἐβούλοντο	δρᾶσαι, συρράττουσι τοὺς ἵππους ἐξ
[5, 63]	ἐπὶ τὰ ὅπλα καλούμενοι οὐδ´	ἐβούλοντο	κοινωνεῖν οὐδενὸς ἔργου τοῖς πατρικίοις,
[5, 3]	τὸν νοῦν αἱ πόλεις οὐδ´	ἐβούλοντο	πόλεμον ὑπὲρ αὐτοῦ εἰς τὴν
[5, 8]	χαρίζεσθαι τὰς ψυχὰς τῶν μειρακίων	ἐβούλοντο	τῷ πατρί. ὁ δ´ οὔτε
[5, 57]	εὐθὺς αἵ τε ἄκραι πλήρεις	ἐγίγνοντο	τῶν ὑπὲρ τῆς πόλεως ἀνειληφότων
[5, 2]	ἀποκτεῖναι. ἡγεμόνες δ´ αὐτῶν οἵτινες	ἐγένοντο	καὶ δι´ οἵας ἐξηλέγχθησαν ἀνελπίστου
[5, 52]	μηδεμίαν. Φιδηναῖοι μὲν δὴ τειχήρεις	ἐγένοντο	καὶ πρὸς τὰς Λατίνων ἐπρεσβεύοντο
[5, 9]	τῶν κατὰ τῆς πόλεως συνομοσαμένων	ἐγένοντο·	καὶ τὰς ἐπιστολὰς αὐτῶν ἀναγνῶναι
[5, 23]	ὅλην τὴν στρατιὰν τρεῖς ἄνδρες	ἐγένοντο,	Σπόριος μὲν Λάρκιος καὶ Τῖτος
[5, 42]	ἐρύματι γένωνται. ὡς δὲ πλησίον	ἐγένοντο	τοῦ χάρακος οἱ πρῶτοι πορευόμενοι
[5, 20]	ἄξιον λόγου ἐπράχθη, τιμήσεις δ´	ἐγένοντο	τῶν βίων καὶ τάξεις τῶν
[5, 7]	κατασχόντι τὴν ἀρχήν. τούτων δ´	ἐγένοντο	τῶν ἐπιστολῶν ἐγκρατεῖς οἱ ὕπατοι
[5, 8]	ἄλλων ἁπάντων ὅσοι τῷ πάθει	παρεγένοντο	κλαιόντων μόνος οὔτ´ ἀνακλαυσάμενος ὤφθη
[5, 63]	μεταπείθειν ἐπειρῶντο, ἐπεὶ δ´ οὐθὲν	ἐγίνοντο	μετριώτεροι πρὸς τὰς παρακλήσεις, οὕτω
[5, 6]	οἷς αἱ σύνοδοι τὰ πολλὰ	ἐγίνοντο	πατρὸς οὐκέτι περιόντος αὐτοῖς καὶ
[5, 62]	δίκαια. Τυρρηνοὶ δ´ ἀμφοτέροις ἐμποδὼν	ἐγίνοντο,	Ῥωμαίοις μὲν σπονδὰς γεγονέναι λέγοντες
[5, 62]	πολλῷ προθυμότεροι πρὸς τὸν ἀγῶνα	ἐγίνοντο,	ὡς διὰ τὴν ἀνάγκην ἄνδρες
[5, 54]	δ´ οὐδὲν ἐπέραινον, ἐπὶ μαντείας	ἐτράποντο	τὴν μὲν διάνοιαν τῆς ἐπιχειρήσεως
[5, 15]	λαβόντες ὑποστάντων αὐτοὺς τῶν ἔνδον	ἀπετράποντο.	ἦσαν δ´ αὐτοῦ φύλακες οἱ
[5, 7]	τῶν θυρῶν τοῦ ἀνδρῶνος ἀπελθεῖν	διεφέροντό	τε πρὸς ἀλλήλους ὑπὲρ τῆς
[5, 54]	ὧν περίφοβοι καὶ τρόμῳ παλλόμενοι	διηγείροντο	καὶ οὐδὲ καθεύδειν διὰ τὰ
[5, 36]	τὸν μέγαν ἱππόδρομον. ἄνθ´ ὧν	εὕροντο	παρὰ τοῦ βασιλέως αὐτῶν δωρεὰν
[5, 46]	τοῖς ἄκροις τῶν ὀβελίσκων φλόγες	ἀνήπτοντο,	καὶ δι´ ὅλου τοῦ στρατοπέδου
[5, 52]	ἐγένοντο καὶ πρὸς τὰς Λατίνων	ἐπρεσβεύοντο	πόλεις δεόμενοι ταχείας συμμαχίας· οἱ
[5, 22]	ἐν τῷ προκειμένῳ τῆς πόλεως	ἐστρατοπεδεύοντο	πεδίῳ. βασιλεὺς δὲ Πορσίνας ἄγων
[5, 63]	αὐτῶν τὴν πόλιν ἔλεγον καὶ	παρεκελεύοντο	ἀλλήλοις μὴ φιλοχωρεῖν πόλει μηδενὸς
[5, 36]	ποταμοῦ χώραν, ἧς ἀπέστησαν ὅτε	διελύοντο	τὸν πόλεμον· καὶ θυσίας ἀπέδοσαν
[5, 23]	~Ὡς δὲ συνῆλθον εἰς χεῖρας,	ἐμάχοντο	γενναίως καὶ πολὺν ἀντεῖχον ἀμφότεροι
[5, 38]	δύναμιν ἔμελλον ἀγωνιεῖσθαι, καὶ συρράξαντες	ἐμάχοντο	πᾶσαν εὐτολμίαν καὶ προθυμίαν ἀποδεικνύμενοι.
[5, 46]	χάρακος καὶ συρράξαντες τοῖς Σαβίνοις	ἐμάχοντο	πολλαπλασίοις ἐλάττους ἐν τῷ θαρρεῖν
[5, 20]	πόλεσι κείμενον, ὅθεν τὸν πόλεμον	προσεδέχοντο.	~Ποπλίου δὲ Οὐαλερίου τοῦ προσαγορευθέντος
[5, 62]	Λατίνοις μὲν ἐπικουρίαν πέμψειν ἄντικρυς	ὑπέσχοντο,	Ῥωμαίοις δ´ ἐὰν βουληθῶσι καταλύσασθαι
[5, 65]	τὴν πόλιν ἀπὸ τῶν τυράννων	παρέσχοντο,	ἔτι δὲ πλείονα παρέξεσθαι σπουδὴν
[5, 73]	ἀνδρὸς ἀποδειχθεὶς ἑνός. οὐ γὰρ	ᾤοντο	δεῖν ἐπίφθονον ὄνομα καὶ βαρὺ
[5, 15]	δεξιοῦ κέρατος ἔχοντες στάσιν, ὧν	ἡγοῦντο	Τῖτος καὶ Σέξτος οἱ Ταρκυνίου
[5, 38]	ὑπὲρ τοῦ γόνατος ἔχοντες αὐτὸν	ἐπεραιοῦντο.	συμπλοκῆς δή τινος πρῶτον ὀλίγοις
[5, 44]	νὺξ γὰρ ἤδη κατελάμβανε· φυλακὰς	ἐποιοῦντο	δι´ ὅλης νυκτός, ἵνα μὴ
[5, 2]	τὰς ἐπὶ τῶν ἀγρῶν, ἃς	ἐποιοῦντο	κοινῶς συνιόντες οἱ δημόται τε
[5, 72]	πρὸς τὸν Λάρκιον ἀφικόμενοι πολλὰς	ἐποιοῦντο	τοῦ ἀνδρὸς ἄχρι πολλῆς νυκτὸς
[5, 61]	δ´ ἀγορᾶς ἐν Φερεντίνῳ πολλὴν	ἐποιοῦντο	τῶν ἀποσπευδόντων τὸν πόλεμον κατηγορίαν
[5, 34]	{δίκας} Ῥωμαίων δικάσαι περὶ ὧν	ἐνεκαλοῦντο	ὑπὸ Ταρκυνίου, πρὶν ἐπιτελεσθῆναι τὴν
[5, 2]	προσέταξαν ἐπιτελεῖσθαι, ὡς ἐπὶ Τυλλίου	συνετελοῦντο·	ἐκκλησιάζειν τ´ αὐτοῖς ἀπέδοσαν ὑπὲρ
[5, 47]	καὶ θριάμβοις ὑπὸ τῆς βουλῆς	ἐκοσμοῦντο	ἀμφότεροι, Μενήνιος μὲν τῷ μείζονι
[5, 35]	θριαμβικὴν ἐσθῆτα, ᾗ οἱ βασιλεῖς	ἐκοσμοῦντο·	Μουκίῳ δὲ τῷ προελομένῳ περὶ
[5, 73]	Θεόφραστος, αἱρετοί τινες ἦσαν τύραννοι·	ᾑροῦντο	δ´ αὐτοὺς αἱ πόλεις οὔτ´
[5, 53]	γνώμας τὸν πολιτικὸν καὶ ἀφύλακτον	ἐμηχανῶντο	πόλεμον ἐξ αὐτῆς ἀναστῆσαι τῆς
[5, 63]	αὐτοὺς οἱ πατρίκιοι καὶ μεταπείθειν	ἐπειρῶντο,	ἐπεὶ δ´ οὐθὲν ἐγίνοντο μετριώτεροι
[5, 54]	ἀποτροπαίοις τισὶ καὶ ἐξακεστηρίοις θυσίαις	ἐπειρῶντο	παραιτεῖσθαι τοὺς ἐνισταμένους σφίσι δαίμονας·
[5, 53]	σώματα καὶ ὥσπερ ἀργυρωνήτοις αὐτοῖς	ἐχρῶντο.	ταῦτα δὴ μαθὼν ἔπεμψεν ὁ
[5, 74]	καταστησάμενοι καὶ ἀρχὰς ἀποδείξαντες, ταύταις	ἐχρῶντο	τῶν πόλεων φυλακαῖς. ἐπεὶ δ´
[5, 49]	ἀπέκτεινε, τὸν δ´ ἄλλον ὄχλον	ἀπέδοτο,	τὴν δὲ πόλιν κατέσκαψεν. ~Ἐπὶ
[5, 51]	τῆς πόλεως ὑπὸ τῶν ἱππέων	κατείληπτο·	καὶ αὐτίκα οἱ μὲν ἐκ
[5, 41]	αὐτὸ φυλάττουσα ὄνομα. ~Ἐπεὶ δὲ	παρεσκεύαστο	ἅπαντα ἀμφοτέροις, πρῶτον μὲν ἐξῆγον
[5, 58]	γενναίως δὲ τῶν ἔνδον ἀπομαχεσαμένων,	παρεσκεύαστο	μὲν ὡς λιμῷ τοὺς ἀνθρώπους
[5, 65]	τούτου ἐπιτιμᾶν οὐδὲ τὸν εἰσηγησάμενον	αὐτὸ	δημοκόπον καὶ πονηρὸν ἀποκαλεῖν, ἀλλὰ
[5, 22]	ἐφόδου καταλαμβάνεται καταπληξάμενος τοὺς φυλάττοντας	αὐτὸ	καὶ φρουρὰν Τυρρηνῶν ἐν αὐτῷ
[5, 23]	τὴν σὺν Ταρκυνίοις δύναμιν τὸ	αὐτὸ	καταλαμβάνει πάθος, ὁρῶντας τὴν τροπὴν
[5, 17]	αὐτῶν λέγεσθαι καὶ οὐχ Ἕλληνες	αὐτὸ	κατεστήσαντο πρῶτοι, παρὰ τῆς κοινῆς
[5, 68]	ἀνόητον ἅπαν, ὅταν μέν τις	αὐτὸ	κολακεύῃ μεγάλα φρονεῖν, ὅταν δὲ
[5, 64]	καθισταμένους οὔτε αἰσχύνην τινὰ δι´	αὐτὸ	μεγάλην ὀφλήσοντας, ἀλλὰ πολλοὺς ἔχοντας
[5, 13]	θεοῦ, Ταρκύνιος δὲ σφετερισάμενος ἔσπειρεν	αὐτὸ	μέγιστον ἡγοῦμαι τεκμήριον εἶναι τὸ
[5, 5]	καὶ οὔτε νόμος ὁ κωλύσων	αὐτὸ	ποιεῖν ὑμᾶς ἐστιν οὔθ´ ὅρκος,
[5, 56]	οὖν ἄν τις ἀποχρῆν ὑπέλαβεν	αὐτὸ	τὸ κεφάλαιον εἰπεῖν, ὅτι συλλαβὼν
[5, 56]	ἐστιν εἰς ὠφέλειαν τὸ τέλος	αὐτὸ	τῶν πραχθέντων ἀκοῦσαι, ἀπαιτεῖ δ´
[5, 40]	καὶ μέχρις ἐμοῦ διέμεινε τὸ	αὐτὸ	φυλάττουσα ὄνομα. ~Ἐπεὶ δὲ παρεσκεύαστο
[5, 67]	δῆμον συνεθίζωσιν ὑπὸ τῆς βουλῆς,	ταὐτὸ	ποιήσουσι τοῖς ὑποτάττουσι τῇ ψυχῇ
[5, 17]	λοιποὺς ἐκβαλόντα κρατῆσαι τοῦ στρατοπέδου.	~Τοιοῦτο	μὲν ἡ μάχη τέλος ἔλαβεν·
[5, 21]	τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν παλαίτερον ἔτι	τοῦτο	βουλόμενος καὶ προεῖπεν αὐτοῖς τὸν
[5, 52]	ἄγειν οἱ τὸν πόλεμον ἐπισπεύδοντες,	τοῦτό	γε πείθουσι ποιῆσαι τὴν ἐκκλησίαν
[5, 30]	αὐτοῦ πάντων καὶ πῶς ἂν	τοῦτο	γένοιτο μαθεῖν βουλομένων, Εἰ φίλους
[5, 13]	τε πόλεως καὶ τοῦ ποταμοῦ.	τοῦτο	δ´ Ἄρεος ὑπάρχειν ἱερὸν οἱ
[5, 46]	οὐχ ὑπὸ τοῦ πυρὸς διαφθείρεται.	τοῦτο	δ´ ὅτι ἐκ τῶν ἀμυντηρίων
[5, 54]	διάνοιαν τῆς ἐπιχειρήσεως ἀπόρρητον φυλάττοντες,	τοῦτο	δὲ μόνον ἀξιοῦντες μαθεῖν, εἰ
[5, 2]	μῆνα κατέχοντος αὐτοὺς ἑκατέρου παραλλάξ.	τοῦτο	δὴ τὸ πολίτευμα καταστησάμενοι καὶ
[5, 75]	ἥβῃ Ῥωμαῖοι πεντεκαίδεκα μυριάδων. μετὰ	τοῦτο	διακρίνας τοὺς ἔχοντας τὴν στρατεύσιμον
[5, 11]	ἀσφαλεῖ γένηται τὰ κοινά, ἐπειδὴ	τοῦτο	δοκεῖ τῷ δήμῳ συμφέρειν, ἐνθυμούμενον,
[5, 1]	Ταρκυνίοις ἐπιβαλόντες ἀίδιον· καὶ μετὰ	τοῦτο	καθαρμοὺς τῆς πόλεως ποιησάμενοι καὶ
[5, 64]	παρῄνει, οὔτε πρώτους τὸ πολίτευμα	τοῦτο	καθισταμένους οὔτε αἰσχύνην τινὰ δι´
[5, 68]	τούτους εὖ ποιεῖν. ἄριστα δὲ	τοῦτο	καὶ γινώσκειν καὶ ποιήσειν ἔφησε
[5, 72]	ἕτερόν τι βουλομένων. ἐδόκει καὶ	τοῦτο	κατὰ νοῦν ἅπασιν εἰρῆσθαι· καὶ
[5, 19]	καὶ τίθενται αὐτῷ ἐπωνύμιον Ποπλικόλαν·	τοῦτο	κατὰ τὴν Ἑλλήνων διάλεκτον βούλεται
[5, 75]	πόλεως καὶ περὶ τῶν εἰς	τοῦτο	καταστησαμένων αὐτὴν τὸ ἀξίωμα ἡγεμόνων,
[5, 68]	ὠφελήσοντας, χαίρειν ἐᾶν. εἰ γὰρ	τοῦτο	μάθοιεν, εἴξειν αὐτοὺς ἔφη, καὶ
[5, 76]	τὴν χώραν τῶν Ῥωμαίων ἐπόρθουν.	τοῦτο	μαθὼν ὁ Λάρκιος ἀποστέλλει τὸν
[5, 77]	ἐφάνη τὸ τοῦ δικτάτορος ὄνομα,	τοῦτό	μοι προὔκειτο ἐπιδεῖξαι. πέφυκε δ´
[5, 77]	πέφυκε δ´ οὐ ταῖς δυναστείαις	τοῦτο	μόναις, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἄλλοις
[5, 74]	τὸν ποιητήν. ~Ἦλθον δ´ ἐπὶ	τοῦτο	οἱ πρῶτοι διδαχθέντες τῇ πείρᾳ
[5, 73]	δικτατορία. δοκοῦσι δέ μοι καὶ	τοῦτο	παρ´ Ἑλλήνων οἱ Ῥωμαῖοι τὸ
[5, 5]	ὅρκοις κεκωλύμεθα δρᾶν, λέγετε. μετὰ	τοῦτο	παρελθόντες οἱ πρέσβεις λέγουσι· Παρὰ
[5, 8]	ἀνακαλουμένους προσηγορίαις. θαυμαστὸν μὲν καὶ	τοῦτο	πᾶσιν ἐφάνη τὸ μηδὲν ἐνδοῦναι
[5, 67]	εἰς ἄπειρον προβαίνειν· μάλιστα δὲ	τοῦτο	πάσχειν τοὺς ὄχλους· ἃ γὰρ
[5, 68]	ἑαλωκυίας τῆς πόλεως ἢ προσδοκώσης	τοῦτο	πείσεσθαι παρὰ τὸ δοκοῦν ἑαυτοῖς
[5, 71]	μέσον ἐκφέρειν καὶ μέχρι πολλοῦ	τοῦτο	ποιούντων ὁ πρεσβύτατός τε καὶ
[5, 31]	τὴν πόλιν ἀγορὰς ἀφαιρουμένων καὶ	τοῦτο	ποιούντων συνεχῶς, οἱ τῶν Ῥωμαίων
[5, 71]	ἐφ´ ἑαυτῶν βουλευομένοις ποιήσασθαι. ~Μετὰ	τοῦτο	πολλὴ ζήτησις ἐνέπιπτε τοῖς προεστηκόσι
[5, 48]	μὴ παρελθεῖν, παντὸς μάλιστα νομίζων	τοῦτο	προσήκειν τοῖς γράφουσιν ἱστορίας, μὴ
[5, 42]	Ῥωμαῖοι μέγα ἀναβοήσαντες· ἦν δὲ	τοῦτο	σύνθημα τοῖς ἐπὶ τῆς ἑτέρας
[5, 75]	ὑπατεύσαντα κατὰ τὴν ἑβδομηκοστὴν ὀλυμπιάδα.	τοῦτο	τὸ ἔθος ἕως τῆς κατ´
[5, 25]	ὅπλων ἐν τῷ νεῖν ἀποβαλών.	~Τοῦτο	τὸ ἔργον ἀθάνατον αὐτῷ δόξαν
[5, 58]	τείχεσι τοὺς διώξαντας ἀποκρουσαμένων. μετὰ	τοῦτο	τὸ ἔργον οἱ μὲν ἐπίκουροι
[5, 69]	τῶν εἰς τὸν πόλεμον ἀνηκόντων.	τοῦτο	τὸ προβούλευμα εἰς τὸν δῆμον
[5, 48]	Οὐελίας· καὶ ἔστιν ὥσπερ ἱερὸν	τοῦτο	τοῖς ἐξ ἐκείνου τοῦ γένους
[5, 33]	γυμνὰς ὁρῶσιν αὐτάς· ποιησάντων καὶ	τοῦτο	τῶν ἀνδρῶν, παρακελευσαμένης αὐταῖς τῆς
[5, 64]	ἀλλὰ πολλοὺς ἔχοντας ἐπιδεῖξαι καὶ	τοῦτο	ὑπομείναντας καὶ ἄλλα πολλῷ τούτου
[5, 65]	ἐπιφανεστάτους παῖδας ὑπέμειναν, οὔπω πρότερον	τοῦτο	ὑπομείναντες, καὶ μέρει τῆς χώρας
[5, 55]	προπέμψας ἐκ τῆς πόλεως μετὰ	τοῦτο	φράζει τῇ βουλῇ περὶ τῆς
[5, 57]	ἐπιχώριον νόμον ἐπράχθη, θυσίας μετὰ	τοῦτο	χαριστηρίους καὶ ἀγῶνας ἔκρινεν ἐπιτελεσθῆναι,
[5, 2]	καινῆς πολιτείας οὐκ ἀληθής, ὅτι	δύο	βασιλεῖς κύριοι γεγόνασι τῆς πόλεως
[5, 71]	ὁ δῆμος ἐπεψήφικεν ἑνὶ δοθῆναι,	δύο	δὲ καταλείπεται βουλῆς καὶ φροντίδος
[5, 6]	θατέρου τῶν ὑπάτων ἀδελφῆς υἱοὶ	δύο	Λεύκιος καὶ Μάρκος Ἀκύλλιοι τὴν
[5, 6]	καὶ σὺν αὐτοῖς Οὐιτέλλιοί τε	δύο	Μάρκος καὶ Μάνιος, ἀδελφοὶ τῆς
[5, 24]	ἀσφαλεῖ τοὺς σφετέρους ἔδοξαν γεγονέναι,	δύο	μὲν ἐξ αὐτῶν Ἑρμίνιός τε
[5, 14]	ἀγείρειν ἐπὶ σφᾶς στρατόν, καὶ	δύο	μὲν πόλεις ἐκ τοῦ φανεροῦ
[5, 48]	ἐξουσίας γενόμενος κύριος, μεγίστους δὲ	δύο	νικήσας πολέμους καὶ θριάμβους καταγαγὼν
[5, 41]	Σαβῖνοι τὰς δυνάμεις καὶ ποιοῦνται	δύο	παρεμβολὰς μίαν μὲν ὕπαιθρον οὐ
[5, 40]	κοινῇ πρὸς πάντας καὶ προσηγάγετο	δύο	πόλεις, Φιδήνην καὶ Καμερίαν, Ῥωμαίων
[5, 54]	γενομένης Σολπικίῳ, ἣν ἐποίησαν ἀδελφοὶ	δύο	Ταρκύνιοι, Πόπλιος καὶ Μάρκος, ἐκ
[5, 6]	ἐν οἷς ἦσαν Ἰούνιοί τε	δύο	Τίτος καὶ Τιβέριος Βρούτου παῖδες