Paragraphes
[30]	ἢ πράξεως ποίας ἐπανορθώσεταί τις	ἃ	νῦν οὐκ ὀρθῶς ἔχει, τοῦτ'
[20]	μὴ δίκαιον ἦν, ὅταν εἰς	ἃ	ποιοῦσιν οὗτοι βλέψω, προσήκειν οἶμαι
[30]	περὶ πάντων λέγειν· ἀλλ' ἐὰν	ἃ	προῄρησθε δυνηθῆτ' ἐπικυρῶσαι συμφερούσῃ τινὶ
[0]	μᾶλλον ἐγνωκότες ἦτε ταῦτα, ἔπειθ'	ἃ	προσήκει φρονεῖν δόξετε. (Ὅτι δ'
[0]	καιρῷ· συμβήσεται γὰρ ὑμῖν, ἐὰν	ἃ	χρὴ βουλεύσησθ' ὑπὲρ αὐτοῦ, τὰς
[10]	οὐκ ἂν εἴποιμ' ἔγωγ' ὡς	οἶδα,	ὅτι μέντοι συμφέρει τῇ πόλει
[10]	ἀλλ' ἐφίενται μέν, ἐάν τις	ἐᾷ,	ἐὰν δὲ κωλυθῶσιν, οὐδὲν ἠδικηκέναι
[20]	συνθῆκαι τοῖς Ἕλλησι (διτταὶ) πρὸς	βασιλέα,	ἃς ἐποιήσαθ' ἡ πόλις ἡ
[10]	φαύλως καὶ κακῶς. (Ἐπεὶ καὶ	βασιλέα	γε, ὅ τι μὲν ποιήσει
[20]	ἄρ' οὐδενὸς ἀξίου πολλάκις ὀλιγωροῦντας,	βασιλέα	δ' ὡς ἰσχυρὸν ἐχθρὸν οἷς
[20]	ὑμεῖς δὲ νενικήκατε μὲν πολλάκις	βασιλέα,	ἥττησθε δ' οὐδ' ἅπαξ οὔτε
[0]	τὰς σπονδὰς τὰς πρὸς τὸν	βασιλέα.	Ἰδὼν δ' ἐκεῖνος τὸν μὲν
[20]	πρὸς τίνας, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	παραταξόμεθα;	(Εἰσὶ δέ τινες, ὦ ἄνδρες
[20]	τὸν μὲν ὡς φαῦλον οὐκ	ἀμυνούμεθα,	τῷ δ' ὡς φοβερῷ πάνθ'
[20]	πρὸς τοὺς ἄλλους ζητεῖν τὰ	δίκαια	λέγειν, ἵν' αὐτοὶ τὰ προσήκοντα
[20]	Ἀθηναῖοι, παρ' ὑμῖν δεινότατοι τὰ	δίκαια	λέγειν ὑπὲρ τῶν ἄλλων πρὸς
[30]	~Ἐπειδὴ τοίνυν ὑμῖν ἐγνωκέναι τὰ	δίκαια	(ποιεῖν) ὑπάρχει, ὅπως καὶ πρᾶξαι
[20]	μέν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὰ	δίκαια	ποιεῖν ὡρμηκότων, αἰσχρὸν ἡμᾶς μόνους
[20]	δικαίων ὑμᾶς διδάσκειν αὐτὸν οὐ	δίκαια	ποιοῦντα· οὐ γάρ ἐστι δίκαιον
[20]	δυνήσονται παρασκευαζομένων μόνους ἡμᾶς τὰ	δίκαια	προτείνεσθαι, μηδενὸς ἀντιλαμβανομένους, οὐ δικαιοσύνην
[20]	τι συμβαίη. Καὶ γὰρ εἰ	δίκαιά	τις φήσει Ῥοδίους πεπονθέναι, οὐκ
[30]	πεπραγμέν' ἐκείνοις διεξίῃ καὶ τὰ	τρόπαια	λέγῃ· Νομίζετε τοίνυν ταῦτ' ἀναθεῖναι
[20]	εὑρήσετ' αὐτὸν τήν τε πόλιν	διὰ	Λακεδαιμονίων ἀσθενῆ ποιήσαντα καὶ περὶ
[10]	τήμερον ἡμέρας οὐ γέγονεν πόλεμος	διὰ	ταῦθ' ὑμῖν. Οὐ γὰρ ὁμοίως
[0]	καὶ Βυζάντιοι καὶ Ῥόδιοι, καὶ	διὰ	ταῦτα συνέστησαν ἐφ' ἡμᾶς τὸν
[0]	τοῖς θεοῖς ὀφείλειν, τὸ τοὺς	διὰ	τὴν αὑτῶν ὕβριν ὑμῖν πολεμήσαντας
[20]	βλέψω, προσήκειν οἶμαι παραινεῖν κατάγειν.	Διὰ	τί; Ὅτι πάντων μέν, ὦ
[30]	προῃρημένων. Ὅταν οὖν μηδὲν ᾖ	διὰ	τούτους ἀκονιτεὶ τῶν δεόντων γενέσθαι,
[10]	γὰρ προξενῶ τῶν ἀνδρῶν οὔτ'	ἰδίᾳ	ξένος αὐτῶν οὐδείς ἐστί μοι.
[30]	τῶν προγόνων τάξιν ἐν τῇ	πολιτείᾳ	παραδεδομένην λιπόντας καὶ πολιτευομένους ὀλιγαρχικῶς
[30]	ὑμᾶς περὶ τῆς ἐν τῇ	πολιτείᾳ	τάξεως ἥνπερ περὶ τῆς ἐν
[30]	πραγμάτων τούτων ἐρρωμένως, καὶ πράττειν	ἄξια	τῆς πόλεως, ἐνθυμουμένους ὅτι χαίρετ'
[10]	Ῥόδον αὐτῷ, οὐ τῇ βασιλέως	εὐνοίᾳ,	ἀλλὰ τῷ βούλεσθαι πλησίον αὐτῆς
[10]	τοῦτ' εἰπεῖν τῷ συναγορεύοντι τῇ	σωτηρίᾳ	αὐτῶν, συγχαίρω τῶν γεγενημένων. Τοῦ
[10]	δοκεῖ τῇ πράξει ταύτῃ νῦν	Ἀρτεμισία	τῆς πόλεως οὔσης ἐπὶ τῶν
[10]	τῶν ἰδίων ἐγκλημάτων, οὐ δυνηθέντων	δημοσίᾳ	διαλύσασθαι ταῦτα, ἢ περὶ γῆς
[10]	ὅτι πολλῶν κακῶν ἡ ἄνοι'	αἰτία	τοῖς πολλοῖς γίγνεται, τάχ' ἄν,
[0]	αὐτοὺς ὁρῶ ὑπὲρ μὲν Αἰγυπτίων	τἀναντία	πράττειν βασιλεῖ τὴν πόλιν πείθοντας,
[30]	γὰρ ὑμᾶς βουλευομένους κρατῆσαι τῶν	τἀναντία	τῇ πόλει παρ' ὑμῖν πράττειν
[20]	Ἀθηναῖοι βάρβαρον ἄνθρωπον, καὶ ταῦτα	γυναῖκα,	φοβήσεσθε; Καὶ μὴν οἱ μὲν
[30]	ἐχθροὺς ᾑρημένους, τούτους πιστοτάτους ἡγεῖσθε.	(Ἀλλὰ	γὰρ οὐχ ὅ τι τις
[20]	τὸν Ῥοδίων δῆμον· οὐ μὴν	ἀλλὰ	καὶ εἰ μὴ δίκαιον ἦν,
[20]	εὐνοϊ κῶς ὑμῖν ἔχοντες φανῆναι,	ἀλλὰ	καὶ πρέσβεις ἐλθόντας ἐκ Λακεδαίμονος,
[30]	ὠφέλειαι μάλιστ' αἴτιαι, οὐ μὴν	ἀλλὰ	καὶ ὑμᾶς ἄν τις ἔχοι
[0]	δ' οὐκ ἐδόκουν ὀρθῶς λέγειν,	ἀλλὰ	καὶ ὑμῖν ἤρεσκε ταῦτα. (Ἀκόλουθος
[20]	πολίτην τοὺς καθ' ὑμῶν λόγους,	ἀλλὰ	μὴ τοὺς ὑπὲρ ὑμῶν ἐσκέφθαι.
[0]	τὴν πρὸς ἐκεῖνον ἔχθραν ποιοῖσθε,	ἀλλὰ	παρασκευάζοισθε μὲν πρὸς τοὺς ὑπάρχοντας
[0]	ἅπαντες ὑπάρχειν ἐγνωκότες μοι δοκεῖτἐ,	ἀλλὰ	τὸ πεῖσαι πράττειν ταῦτα· ἐπειδὰν
[10]	αὐτῷ, οὐ τῇ βασιλέως εὐνοίᾳ,	ἀλλὰ	τῷ βούλεσθαι πλησίον αὐτῆς διατρίβοντος
[10]	καὶ μὴ μνησικακεῖν, ἐνθυμουμένους ὅτι	πολλὰ	καὶ ὑμεῖς ὑπὸ τῶν ἐπιβουλευσάντων
[10]	γε, ὅ τι μὲν ποιήσει	μὰ	Δί' οὐκ ἂν εἴποιμ' ἔγωγ'
[20]	δύναμιν τῶν δικαίων ἀξιουμένους. (Καὶ	παράδειγμα	λέγειν ἔχω τούτου πᾶσιν ὑμῖν
[10]	παρόντι, τῆς δ' αὑτῆς ἀρχῆς	ἐπιτείχισμα	πρὸς τὸ μηδ' ὁτιοῦν παρακινεῖν.
[30]	ἀναθεῖναι τοὺς προγόνους ὑμῶν οὐχ	ἵνα	θαυμάζητ' αὐτὰ θεωροῦντες, ἀλλ' ἵνα
[30]	ἵνα θαυμάζητ' αὐτὰ θεωροῦντες, ἀλλ'	ἵνα	καὶ μιμῆσθε τὰς τῶν ἀναθέντων
[20]	ὁ διδάξων ἐκείνους μὴ καταλαμβάνειν	Χαλκηδόνα,	ἣ βασιλέως μέν ἐστιν, εἴχετε
[20]	χρόνους Ἕλληνες ἐποιήσαντο. Εἰ δ'	ἄρα	καὶ λέγει τις ἀμφοτέροις αὐτοῖς,
[10]	οὐδὲ βοηθήσειν αὐτήν, ἂν δ'	ἄρα	τοῦτο ποιῇ, φαύλως καὶ κακῶς.
[0]	ἂν ὑμῖν γένοιτ' ἀγαθόν, ἢ	παρὰ	πάντων ἑκόντων ἀνυπόπτου τυχεῖν εὐνοίας.
[20]	Βυζαντίων ὁρίζειν τὴν τούτων χώραν	παρὰ	τοὺς ὅρκους καὶ τὰς συνθήκας,
[0]	χρὴ βουλεύσησθ' ὑπὲρ αὐτοῦ, τὰς	παρὰ	τῶν διαβαλλόντων τὴν πόλιν ἡμῶν
[30]	τῆς πολιτείας, ἴσως μὲν αἱ	παρὰ	τῶν μισθοδοτούντων αὐτοὺς ὠφέλειαι μάλιστ'
[0]	τοῦ Ῥοδίων δήμου φοβουμένους τὸν	ἄνδρα	τοῦτον. Καίτοι τοὺς μὲν Ἕλληνας
[20]	ἃς ἐποιήσαθ' ἡ πόλις ἡ	ἡμετέρα,	ἃς ἅπαντες ἐγκωμιάζουσι, καὶ μετὰ
[0]	τῶν βασιλικῶν, παρελθὼν πρῶτος ἐγὼ	παρῄνεσα,	οἶμαι δὲ καὶ μόνος ἢ
[0]	οὐδεπώποθ' ἡγησάμην χαλεπὸν τὸ διδάξαι	τὰ	βέλτισθ' ὑμᾶς ὡς γὰρ εἰπεῖν
[20]	περὶ τῶν ἀτυχούντων ἀεὶ φαίνεσθαι	τὰ	βέλτιστα βουλευομένους, ἐπειδήπερ ἄδηλον τὸ
[30]	δοκεῖ χαλεπώτατον ὑμῖν εἶναι πρᾶξαι	τὰ	δέοντα. Τοῖς μὲν γὰρ ἄλλοις
[20]	ὑμῶν πρὸς τοὺς ἄλλους ζητεῖν	τὰ	δίκαια λέγειν, ἵν' αὐτοὶ τὰ
[20]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, παρ' ὑμῖν δεινότατοι	τὰ	δίκαια λέγειν ὑπὲρ τῶν ἄλλων
[30]	γίγνονται. ~Ἐπειδὴ τοίνυν ὑμῖν ἐγνωκέναι	τὰ	δίκαια (ποιεῖν) ὑπάρχει, ὅπως καὶ
[20]	πάντων μέν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τὰ	δίκαια ποιεῖν ὡρμηκότων, αἰσχρὸν ἡμᾶς
[20]	ἀδικεῖν δυνήσονται παρασκευαζομένων μόνους ἡμᾶς	τὰ	δίκαια προτείνεσθαι, μηδενὸς ἀντιλαμβανομένους, οὐ
[30]	ἐπαινῇ τοὺς προγόνους ὑμῶν καὶ	τὰ	πεπραγμέν' ἐκείνοις διεξίῃ καὶ τὰ
[10]	ἄλλους πάλιν εἰς ἐλευθερίαν ἂν>	τὰ	πράγματ' ἐξάγοντας· ὅθεν δὴ κακὸν
[20]	τὰ δίκαια λέγειν, ἵν' αὐτοὶ	τὰ	προσήκοντα πρῶτοι φαίνωνται ποιοῦντες· ὡς
[30]	τὰ πεπραγμέν' ἐκείνοις διεξίῃ καὶ	τὰ	τρόπαια λέγῃ· Νομίζετε τοίνυν ταῦτ'
[10]	τῶν γεγενημένων. Τοῦ κομίσασθαι γὰρ	τὰ	ὑμέτερ' ὑμῖν φθονήσαντες τὴν ἑαυτῶν
[0]	τὴν πόλιν ἡμῶν βλασφημίας ἔργῳ	μετὰ	δόξης καλῆς ἀπολύσασθαι. (τιάσαντο μὲν
[20]	ἡμετέρα, ἃς ἅπαντες ἐγκωμιάζουσι, καὶ	μετὰ	ταῦθ' ὕστερον Λακεδαιμόνιοι ταύτας ὧν
[20]	νομίζειν ἁπάντων τῶν ἐλευθερίας ἐπιθυμούντων.	(Ἔπειτα	καὶ δίκαιον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[10]	ἔστιν ὅπως, εἰ δι' ὀλιγαρχίας	ἅπαντα	συστήσεται, τὸν παρ' ὑμῖν δῆμον
[20]	τε πόλιν διὰ Λακεδαιμονίων ἀσθενῆ	ποιήσαντα	καὶ περὶ τῆς αὑτοῦ βασιλείας
[20]	καὶ περὶ τῆς αὑτοῦ βασιλείας	κινδυνεύσαντα	πρὸς Κλέαρχον καὶ Κῦρον. Οὔτ'
[0]	γάρ, εἰ βασιλεὺς παρ' αὑτὸν	ὄντα	με σύμβουλον ποιοῖτο, ταὔτ' ἂν
[20]	ποιοῦντα· οὐ γάρ ἐστι δίκαιον	ὄντα	πολίτην τοὺς καθ' ὑμῶν λόγους,
[30]	χαλεπώτατον ὑμῖν εἶναι πρᾶξαι τὰ	δέοντα.	Τοῖς μὲν γὰρ ἄλλοις ἅπασιν
[20]	δίκαια λέγειν, ἵν' αὐτοὶ τὰ	προσήκοντα	πρῶτοι φαίνωνται ποιοῦντες· ὡς ἔστ'
[30]	οὖν ἐστιν αὕτη; Ὑμεῖς τὸν	λιπόντα	τὴν ὑπὸ τοῦ στρατηγοῦ τάξιν
[0]	Ἀριοβαρζάνῃ, προσγράψαντες τῷ ψηφίσματι μὴ	λύοντα	τὰς σπονδὰς τὰς πρὸς τὸν
[20]	ὑμᾶς διδάσκειν αὐτὸν οὐ δίκαια	ποιοῦντα·	οὐ γάρ ἐστι δίκαιον ὄντα
[20]	πόλεις εἶναι γέγραπται; (Οὐδὲ Μαύσωλον	ζῶντα,	οὐδὲ τελευτήσαντος ἐκείνου τὴν Ἀρτεμισίαν
[20]	τῶν ἀτυχούντων ἀεὶ φαίνεσθαι τὰ	βέλτιστα	βουλευομένους, ἐπειδήπερ ἄδηλον τὸ μέλλον
[30]	προγόνους ὑμῶν οὐχ ἵνα θαυμάζητ'	αὐτὰ	θεωροῦντες, ἀλλ' ἵνα καὶ μιμῆσθε
[20]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δημοκρατουμένους αὐτοὺς	τοιαῦτα	φρονοῦντας φαίνεσθαι περὶ τῶν ἀτυχούντων
[0]	λέγειν, ἀλλὰ καὶ ὑμῖν ἤρεσκε	ταῦτα.	(Ἀκόλουθος τοίνυν ὁ νῦν λόγος
[20]	ὄντες Ἀθηναῖοι βάρβαρον ἄνθρωπον, καὶ	ταῦτα	γυναῖκα, φοβήσεσθε; Καὶ μὴν οἱ
[0]	δοκεῖτἐ, ἀλλὰ τὸ πεῖσαι πράττειν	ταῦτα·	ἐπειδὰν γάρ τι δόξῃ καὶ
[0]	ὅσῳ ἂν μᾶλλον ἐγνωκότες ἦτε	ταῦτα,	ἔπειθ' ἃ προσήκει φρονεῖν δόξετε.
[10]	ἐγκλημάτων, οὐ δυνηθέντων δημοσίᾳ διαλύσασθαι	ταῦτα,	ἢ περὶ γῆς μέρους ἢ
[0]	φανήσεται δ' ὁ μὲν πρυτανεύσας	ταῦτα	καὶ πείσας Μαύσωλος, φίλος εἶναι
[0]	Βυζάντιοι καὶ Ῥόδιοι, καὶ διὰ	ταῦτα	συνέστησαν ἐφ' ἡμᾶς τὸν τελευταῖον
[0]	Καὶ οὐκ ἐγὼ μὲν εἶπον	ταῦτα,	ὑμῖν δ' οὐκ ἐδόκουν ὀρθῶς
[20]	δὴ κατηγοροῦσι· κἀν ταύταις οὐχὶ	ταὐτὰ	δίκαι' ἀμφοτέραις ὥρισται. Τῶν μὲν
[0]	ἐκεῖνος τὸν μὲν Ἀριοβαρζάνην φανερῶς	ἀφεστῶτα	βασιλέως, Σάμον δὲ φρουρουμένην ὑπὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/01/2009