Paragraphes |
[30] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
δύο,
οὗτός
|
θ' |
ὁ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
καὶ |
[30] |
πράξει,
καὶ
τἄλλ'
ἂν
ἴσως
|
καθ' |
ἓν
ἀεὶ
βέλτιον
σχοίη.
(Ἐγὼ |
[20] |
ἐστι
δίκαιον
ὄντα
πολίτην
τοὺς
|
καθ' |
ὑμῶν
λόγους,
ἀλλὰ
μὴ
τοὺς |
[20] |
Ἕλλησι
(διτταὶ)
πρὸς
βασιλέα,
ἃς
|
ἐποιήσαθ' |
ἡ
πόλις
ἡ
ἡμετέρα,
ἃς |
[0] |
ἂν
μᾶλλον
ἐγνωκότες
ἦτε
ταῦτα,
|
ἔπειθ' |
ἃ
προσήκει
φρονεῖν
δόξετε.
(Ὅτι |
[20] |
ἀμυνούμεθα,
τῷ
δ'
ὡς
φοβερῷ
|
πάνθ' |
ὑπείξομεν,
πρὸς
τίνας,
ὦ
ἄνδρες |
[10] |
ὑμῖν
τούτους
ἑλέσθαι,
οὐδ'
εἰ
|
πάνθ' |
ὑπισχνοῦνθ'
ὑμῖν
ποιήσειν.
Ὁρῶ
γὰρ |
[10] |
νομίζω,
πράττοντος
μὲν
ἐν
Αἰγύπτῳ
|
πάνθ' |
ὡς
ὥρμηκε
βασιλέως,
σφόδρ'
ἂν |
[10] |
τούτους
ἑλέσθαι,
οὐδ'
εἰ
πάνθ'
|
ὑπισχνοῦνθ' |
ὑμῖν
ποιήσειν.
Ὁρῶ
γὰρ
αὐτοὺς |
[20] |
ἀξιώσαιτε
φρονεῖν
περὶ
ὑμῶν,
εἴ
|
ποθ' |
ὃ
μὴ
γένοιτο,
τοιοῦτό
τι |
[0] |
ἑκάστῳ
τῶν
συμβουλευόντων.
Ἐγὼ
δ'
|
οὐδεπώποθ' |
ἡγησάμην
χαλεπὸν
τὸ
διδάξαι
τὰ |
[20] |
τί
δήποτ'
ἐν
Βυζαντίῳ
οὐδείς
|
ἐσθ' |
ὁ
διδάξων
ἐκείνους
μὴ
καταλαμβάνειν |
[20] |
τελευτήσαντος
ἐκείνου
τὴν
Ἀρτεμισίαν
οὐδείς
|
ἐσθ' |
ὁ
διδάξων
μὴ
καταλαμβάνειν
Κῶν |
[10] |
φιλίαν
ἀσφαλῆ
νομίζω·
οὐ
γὰρ
|
ἔσθ' |
ὅπως
ὀλίγοι
πολλοῖς
καὶ
ζητοῦντες |
[10] |
ἀλλ'
ὑπὲρ
ὧν
πρὸς
ἑκατέρους
|
ἔσθ' |
ὑμῖν
ὁ
πόλεμος,
τοῦτ'
ἴσως |
[30] |
ὁ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
καὶ
|
πρόσεσθ' |
ἕτερος
τούτου
πρότερος
καὶ
μείζων· |
[0] |
ὑμῶν
μνημονεύειν
ἐνίους,
ὅτι
ἡνίκ'
|
ἐβουλεύεσθ' |
ὑπὲρ
τῶν
βασιλικῶν,
παρελθὼν
πρῶτος |
[0] |
γὰρ
ὑμῖν,
ἐὰν
ἃ
χρὴ
|
βουλεύσησθ' |
ὑπὲρ
αὐτοῦ,
τὰς
παρὰ
τῶν |
[0] |
ἡγησάμην
χαλεπὸν
τὸ
διδάξαι
τὰ
|
βέλτισθ' |
ὑμᾶς
ὡς
γὰρ
εἰπεῖν
ἁπλῶς, |
[10] |
ἡμέρας
οὐ
γέγονεν
πόλεμος
διὰ
|
ταῦθ' |
ὑμῖν.
Οὐ
γὰρ
ὁμοίως
οὐδεὶς |
[20] |
ἃς
ἅπαντες
ἐγκωμιάζουσι,
καὶ
μετὰ
|
ταῦθ' |
ὕστερον
Λακεδαιμόνιοι
ταύτας
ὧν
δὴ |
[0] |
αὐτοῖς
αἴτιοι.
Ἐκ
δὲ
τοῦ
|
ταῦθ' |
ὑφ'
ἁπάντων
ὀφθῆναι
ποιήσετε
τοὺς |
[0] |
λέγω
νῦν
κελεύων
Ῥοδίους
ἐλευθεροῦν,
|
οὔθ' |
ὑμεῖς,
ἂν
πεισθῆτέ
μοι,
ποιήσετε, |
[10] |
παρ'
ἡμῖν
πολιτείαν,
μηδὲ
λογίζεται
|
τοῦθ' |
ὅτι
οὐκ
ἔστιν
ὅπως,
εἰ |