Homélie, Chap.
[1, 12]	ἃ δὴ στοιχεῖα καλοῦμεν, σύνθετον	εἶναι	δυνατὸν ἡμῖν ὑποθέσθαι τὸν οὐρανὸν,
[1, 10]	ἀνάγκη, κἂν γῆν καθ´ ἑαυτὴν	εἶναι	δῶμεν, κἂν ἐπὶ τοῦ ὕδατος
[1, 8]	πρὸς τὸ, μηδὲ προύργου τι	εἶναι	εἰς τὴν τῆς Ἐκκλησίας οἰκοδομὴν
[1, 4]	περὶ τῶν ἀπὸ χρόνου τὸ	εἶναι	ἐχόντων διαλεγόμενος, ταύτην ἁπάντων προέταξε
[1, 4]	οὐρανὸν ἀπεφήναντο· οἱ δὲ αὐτὸν	εἶναι	Θεὸν ἄναρχόν τε καὶ ἀτελεύτητον,
[1, 12]	κίνησιν μὴ δύνασθαι πᾶσιν εὐάρμοστον	εἶναι	καὶ φίλην τοῖς ἐναντίοις· ἀλλὰ
[1, 9]	αὐτὴν θεωρούμενα εἰς τὸν τοῦ	εἶναι	κατατέτακται λόγον, συμπληρωτικὰ τῆς οὐσίας
[1, 6]	Εἰ δὲ φιλονεικῶν τις χρόνον	εἶναι	λέγοι τὴν ἀρχὴν, γινωσκέτω ὅτι
[1, 3]	αἰσθήσει ἡμῶν οὐκ εὔληπτος, ἄναρχον	εἶναι	νομίσῃς τῶν κυκλοφορικῶν σωμάτων τὴν
[1, 1]	Μωϋσῆς ἐκεῖνος ὁ μαρτυρηθεὶς ἀστεῖος	εἶναι	παρὰ τῷ Θεῷ, ἔτι ὑπομάζιος
[1, 7]	αὐτὸ τοῦτο τὴν αἰτίαν τοῦ	εἶναι	παρέσχεν, ἀλλ´ ἐποίησεν ὡς ἀγαθὸς
[1, 3]	τοῦ θελήματος μόνῃ εἰς τὸ	εἶναι	παρήγαγε τὰ μεγέθη τῶν ὁρωμένων.
[1, 4]	ἀσύνετος αὐτῶν καρδία, καὶ φάσκοντες	εἶναι	σοφοὶ, ἐμωράνθησαν, ὥστε οἱ μὲν
[1, 2]	καταβάλλοντος· ὥστε ἡμῖν μηδὲν ἔργον	εἶναι	τὰ ἐκείνων ἐλέγχειν· ἀρκοῦσι γὰρ
[1, 2]	Διὰ τοῦτο ἀκυβέρνητα καὶ ἀδιοίκητα	εἶναι	τὰ σύμπαντα, ὡς ἂν τύχῃ
[1, 11]	τοῦ αὐτομάτου λαχεῖν, ἀλλὰ φυσικὴν	εἶναι	ταύτην τῇ γῇ καὶ ἀναγκαίαν
[1, 9]	Πάλιν, ἐὰν ὑποθῇς ἑαυτῷ ὕδωρ	εἶναι	τὸ ὑποβεβλημένον τῇ γῇ, καὶ
[1, 12]	τὴν τῷ κούφῳ οἰκείαν, πολεμίαν	εἶναι	τῷ βαρυτάτῳ. Ὅταν μὲν γὰρ
[1, 4]	οἱ περὶ ταῦτα ἐσπουδακότες συναΐδιον	εἶναι	τῷ κτίστῃ τῶν ὅλων Θεῷ
[1, 11]	ἄν σοι δοκῇ τι πιθανὸν	εἶναι	τῶν εἰρημένων, ἐπὶ τὴν οὕτω

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/04/2009