Homélie, Chap.
[1, 9]	πέρας διεξιόντος τοῦ λογισμοῦ. Ἐάν	τε	γὰρ ἀέρα φῇς ὑπεστρῶσθαι πλάτει
[1, 4]	δὲ αὐτὸν εἶναι Θεὸν ἄναρχόν	τε	καὶ ἀτελεύτητον, καὶ τῆς τῶν
[1, 5]	καὶ τοῖς ἐν αὐτῷ ζῴοις	τε	καὶ φυτοῖς, ἡ τοῦ χρόνου
[1, 5]	ἔχουσα. Ἔπρεπεν οὖν τοῖς ζῴων	τε	καὶ φυτῶν σώμασιν, οἱονεὶ ῥεύματί
[1, 10]	κτίσαντος. Ταῦτα οὖν χρὴ ἑαυτοῖς	τε	λέγειν, καὶ τοῖς διερωτῶσιν ἡμᾶς,
[1, 9]	οὐδὲν ἔσται τὸ ὑποκείμενον. Ταῦτά	τε	οὖν καταλιπόντα σε, μηδὲ ἐκεῖνο

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/04/2009