HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
γράφοντες 1
δ´ 2
δαπανητικόν 1
δὲ 56
δέ 4
δεικνύουσι 1
δεῖσθαι 1

Fréquences [« »]
48 ἡ
44 ὁ
40 τὸν
56 δὲ
65 τῆς
78 τοῦ
88 τὸ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Homélies sur l'Hexaëméron (I)

δὲ

Homélie, Chap.

[1, 4]   τοῖς μέν εἰσι φανεροὶ, ἡμῖν δὲ ἄγνωστοι· καὶ βόρειον πλάτος, καὶ

[1, 12]   περιφορὰν πλείστην ἀπόστασιν ἔχειν. Ὧν δὲ αἱ κατὰ φύσιν κινήσεις παρηλλαγμέναι

[1, 1]   τοὺς Αἰγυπτιακοὺς θορύβους ἀπολιπὼν, τὴν δὲ Αἰθιοπίαν καταλαβὼν, κἀκεῖ πᾶσαν σχολὴν

[1, 8]   τὰ βαρέα πέφυκε καταρρέπειν, ἐναντιώτατα δὲ ἀλλήλοις, τὸ ἄνω καὶ τὸ

[1, 7]   αὐτοῦ ὁμολογοῦσι τὸν Θεὸν, αἴτιον δὲ ἀπροαιρέτως, ὡς τῆς σκιᾶς τὸ

[1, 5]   πρὸς τὸν μακάριον βίον. Λέγεται δὲ ἀρχὴ καὶ ὅθεν γίνεταί τι,

[1, 6]   καὶ μέσα, καὶ τελευτή. Ἀρχὴν δὲ ἀρχῆς ἐπινοεῖν παντελῶς καταγέλαστον. Καὶ

[1, 2]   αἰτίαν τοῦ παντὸς ἀναθέντες· οἱ δὲ ἄτομα καὶ ἀμερῆ σώματα, καὶ

[1, 4]   Θεῷ τὸν οὐρανὸν ἀπεφήναντο· οἱ δὲ αὐτὸν εἶναι Θεὸν ἄναρχόν τε

[1, 12]   ἐπὶ τὸ ἄνω φερομένων, τῶν δὲ βαρέων ἐπὶ τὸ κάτω. Οὔτε

[1, 1]   ἡ θυγάτηρ τοῦ Φαραὼ, ἐξέθρεψε δὲ βασιλικῶς, τοὺς σοφοὺς τῶν Αἰγυπτίων

[1, 8]   τόπον ὁ οὐρανὸς ἐπέχει, ἡ δὲ γῆ τὸ κατώτατόν ἐστι· διότι

[1, 8]   πρεσβεῖα τῆς γενέσεως ἀποδοὺς, τὴν δὲ γῆν δευτερεύειν φάμενος τῇ ὑπάρξει.

[1, 12]   μὲν διὰ τὴν ἀντιτυπίαν, πυρὸς δὲ, διὰ τὸ καθορᾶσθαι, τῶν δὲ

[1, 5]   στρατιαὶ, εἴτε ἀρχαγγέλων ἐπιστασίαι· ὅτε δὲ ἔδει λοιπὸν καὶ τὸν κόσμον

[1, 5]   ἡ αἰωνία, ἡ ἀΐδιος. Δημιουργήματα δὲ ἐν αὐτῇ ὁ τῶν ὅλων

[1, 8]   τὸ πῦρ, ἀβλαβῶς ἐμφωλεύει· προκληθὲν δὲ ἐπὶ τὸ ἔξω, δαπανητικόν ἐστι

[1, 10]   τελευταῖος αὐτοῦ πυθμὴν ἐπιβαίνει. ~Ἐὰν δὲ ἕτερον σῶμα τῆς γῆς ἐμβριθέστερον

[1, 4]   καὶ παλιγγενεσίας αἰῶνος ἀπαγγελλόντων. Ἐπειδὴ δὲ ἡ ἀρχὴ κατὰ φύσιν προτέτακται

[1, 7]   λέγονται, αἱ δὲ πρακτικαὶ, αἱ δὲ θεωρητικαί· καὶ τῶν μὲν θεωρητικῶν

[1, 5]   αὐξανομένη πάντως, ἢ φθίνουσα, τὸ δὲ ἱδρυμένον καὶ στάσιμον οὐκ ἐπίδηλον

[1, 8]   οὐσιώσας. Καὶ περὶ τοῦ σχήματος δὲ ἱκανὰ ἡμῖν τὰ παρ´ αὐτοῦ,

[1, 3]   καὶ τίς ὁ ποιητής; Μᾶλλον δὲ, ἵνα μὴ ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς ἐκζητῶν

[1, 8]   δευτερεύειν φάμενος τῇ ὑπάρξει. Πάντως δὲ καὶ εἴ τι τούτων μέσον,

[1, 5]   τὴν τελείωσιν ἡ εὐλάβεια. Ἀρχὴ δὲ καὶ τῶν τεχνικῶν ἔργων ἡ

[1, 7]   πολλῶν εἰπεῖν, ἐπὶ τοσοῦτον. ~Ἐπειδὴ δὲ καὶ τῶν τεχνῶν αἱ μὲν

[1, 5]   διανοίᾳ ἡμῶν ἐστὶ θεωρητὸν, ἀνιστόρητον δὲ κατελείφθη, διὰ τὸ τοῖς εἰσαγομένοις

[1, 11]   τὸ ὅλον συνωσθήσεται δηλονότι. Εἰ δὲ λίθοι καὶ ξύλα καὶ τὰ

[1, 12]   δὲ, διὰ τὸ καθορᾶσθαι, τῶν δὲ λοιπῶν, διὰ τὴν μίξιν. Οἱ

[1, 5]   τὸ μὲν παρελθὸν ἠφανίσθη, τὸ δὲ μέλλον οὔπω πάρεστι, τὸ δὲ

[1, 11]   πανταχόθεν περικειμένης ὁμοιότητος ἐμποιούσης. Τὴν δὲ μέσην χώραν μὴ ἀποκληρωτικῶς τὴν

[1, 2]   ἀλλήλοις τῶν ἀμερῶν σωμάτων, νῦν δὲ μετασυγκρινομένων, τὰς γενέσεις καὶ τὰς

[1, 11]   τι τῶν παραδόξων ἐξευρεθῇ· εἰ δὲ μὴ, ἀλλὰ τό γε ἁπλοῦν

[1, 11]   ἡ πρὸς τὸ κάτω· κάτω δὲ ὁ λόγος μέσον ἔδειξεν. Μὴ

[1, 8]   μὲν πῦρ ἐξάλλεται, ἐκ σιδήρου δὲ, ὃς καὶ αὐτὸς ἀπὸ γῆς

[1, 10]   ἀπαιωρούμενον καὶ οὐδαμοῦ ἀπορρέον; Σὺ δὲ οὐ λογίζῃ ὅτι τὴν αὐτὴν

[1, 12]   μὲν διέχεε καὶ διέλυσεν, οἰκείαν δὲ παρ´ ἑαυτοῦ ἀντεισήγαγε δόξαν. ~Περὶ

[1, 5]   δὲ μέλλον οὔπω πάρεστι, τὸ δὲ παρὸν πρὶν γνωσθῆναι διαδιδράσκει τὴν

[1, 6]   δύο ποιήσει ἀντὶ μιᾶς, μᾶλλον δὲ πολλὰς καὶ ἀπείρους, τοῦ διαιρεθέντος

[1, 7]   αἱ μὲν ποιητικαὶ λέγονται, αἱ δὲ πρακτικαὶ, αἱ δὲ θεωρητικαί· καὶ

[1, 7]   ἡ κατὰ νοῦν ἐνέργεια· τῶν δὲ πρακτικῶν, αὐτὴ ἡ τοῦ σώματος

[1, 5]   περὶ τὴν σκηνὴν κόσμου. Ἀρχὴ δὲ πράξεων πολλάκις καὶ τὸ εὔχρηστον

[1, 12]   πρὸς τὸ κάτω καθέλκοντες. Ἡ δὲ πρὸς τὰ ἐναντία διολκὴ τῶν

[1, 12]   κινώμεθα, βαρυνόμεθα τῷ γεώδει· ὅταν δὲ πρὸς τὰ κάτω φερώμεθα, βιαζόμεθα

[1, 12]   τῶν λογικῶν ἀποδείξεων. ~Τὰ αὐτὰ δὲ ταῦτα καὶ περὶ οὐρανοῦ εἴποιμεν,

[1, 9]   οὐρανὸν ὡσεὶ καμάραν. ~Τὰ αὐτὰ δὲ ταῦτα καὶ περὶ τῆς γῆς

[1, 8]   οὐρανὸν τὰ κοῦφα φέρεται, ἐπὶ δὲ τὴν γῆν τὰ βαρέα πέφυκε

[1, 12]   βαρέων ἐπὶ τὸ κάτω. Οὔτε δὲ τὸ ἄνω καὶ τὸ κάτω

[1, 4]   καταστάσει ὑποδέξεται τὴν λῆξιν. Οἱ δὲ τοσοῦτον ἀπέχουσιν ὡς ἀληθέσι τούτοις

[1, 1]   συνενεχθεῖσα, ὥς τινες ἐφαντάσθησαν, παρὰ δὲ τοῦ Θεοῦ τὴν αἰτίαν λαβοῦσα.

[1, 3]   τὰ κατ´ οὐρανὸν κινούμενα, ἡ δὲ τοῦ κύκλου ἀρχὴ τῇ προχείρῳ

[1, 8]   ἐστι τῶν φυλασσόντων τέως. Τὴν δὲ τοῦ ὕδατος φύσιν ἐνυπάρχουσαν τῇ

[1, 12]   λοιπῶν, διὰ τὴν μίξιν. Οἱ δὲ τοῦτον ὡς ἀπίθανον παρωσάμενοι τὸν

[1, 7]   ἑαυτὴν ἡ ἐνέργεια καταλήγει· ἐπὶ δὲ τῶν ποιητικῶν τεχνῶν, καὶ παυσαμένων

[1, 6]   μέρος αὐτοῦ τὸ ἐλάχιστον. Εἰ δὲ φιλονεικῶν τις χρόνον εἶναι λέγοι

[1, 1]   ὡς ἀνθρώπῳ ἰδεῖν δυνατὸν, μᾶλλον δὲ ὡς οὐδενὶ τῶν ἄλλων ὑπῆρξε

Homélie, Chap.
[1, 4]	τοῖς μέν εἰσι φανεροὶ, ἡμῖν	δὲ	ἄγνωστοι· καὶ βόρειον πλάτος, καὶ
[1, 12]	περιφορὰν πλείστην ἀπόστασιν ἔχειν. Ὧν	δὲ	αἱ κατὰ φύσιν κινήσεις παρηλλαγμέναι
[1, 1]	τοὺς Αἰγυπτιακοὺς θορύβους ἀπολιπὼν, τὴν	δὲ	Αἰθιοπίαν καταλαβὼν, κἀκεῖ πᾶσαν σχολὴν
[1, 8]	τὰ βαρέα πέφυκε καταρρέπειν, ἐναντιώτατα	δὲ	ἀλλήλοις, τὸ ἄνω καὶ τὸ
[1, 7]	αὐτοῦ ὁμολογοῦσι τὸν Θεὸν, αἴτιον	δὲ	ἀπροαιρέτως, ὡς τῆς σκιᾶς τὸ
[1, 5]	πρὸς τὸν μακάριον βίον. Λέγεται	δὲ	ἀρχὴ καὶ ὅθεν γίνεταί τι,
[1, 6]	καὶ μέσα, καὶ τελευτή. Ἀρχὴν	δὲ	ἀρχῆς ἐπινοεῖν παντελῶς καταγέλαστον. Καὶ
[1, 2]	αἰτίαν τοῦ παντὸς ἀναθέντες· οἱ	δὲ	ἄτομα καὶ ἀμερῆ σώματα, καὶ
[1, 4]	Θεῷ τὸν οὐρανὸν ἀπεφήναντο· οἱ	δὲ	αὐτὸν εἶναι Θεὸν ἄναρχόν τε
[1, 12]	ἐπὶ τὸ ἄνω φερομένων, τῶν	δὲ	βαρέων ἐπὶ τὸ κάτω. Οὔτε
[1, 1]	ἡ θυγάτηρ τοῦ Φαραὼ, ἐξέθρεψε	δὲ	βασιλικῶς, τοὺς σοφοὺς τῶν Αἰγυπτίων
[1, 8]	τόπον ὁ οὐρανὸς ἐπέχει, ἡ	δὲ	γῆ τὸ κατώτατόν ἐστι· διότι
[1, 8]	πρεσβεῖα τῆς γενέσεως ἀποδοὺς, τὴν	δὲ	γῆν δευτερεύειν φάμενος τῇ ὑπάρξει.
[1, 12]	μὲν διὰ τὴν ἀντιτυπίαν, πυρὸς	δὲ,	διὰ τὸ καθορᾶσθαι, τῶν δὲ
[1, 5]	στρατιαὶ, εἴτε ἀρχαγγέλων ἐπιστασίαι· ὅτε	δὲ	ἔδει λοιπὸν καὶ τὸν κόσμον
[1, 5]	ἡ αἰωνία, ἡ ἀΐδιος. Δημιουργήματα	δὲ	ἐν αὐτῇ ὁ τῶν ὅλων
[1, 8]	τὸ πῦρ, ἀβλαβῶς ἐμφωλεύει· προκληθὲν	δὲ	ἐπὶ τὸ ἔξω, δαπανητικόν ἐστι
[1, 10]	τελευταῖος αὐτοῦ πυθμὴν ἐπιβαίνει. ~Ἐὰν	δὲ	ἕτερον σῶμα τῆς γῆς ἐμβριθέστερον
[1, 4]	καὶ παλιγγενεσίας αἰῶνος ἀπαγγελλόντων. Ἐπειδὴ	δὲ	ἡ ἀρχὴ κατὰ φύσιν προτέτακται
[1, 7]	λέγονται, αἱ δὲ πρακτικαὶ, αἱ	δὲ	θεωρητικαί· καὶ τῶν μὲν θεωρητικῶν
[1, 5]	αὐξανομένη πάντως, ἢ φθίνουσα, τὸ	δὲ	ἱδρυμένον καὶ στάσιμον οὐκ ἐπίδηλον
[1, 8]	οὐσιώσας. Καὶ περὶ τοῦ σχήματος	δὲ	ἱκανὰ ἡμῖν τὰ παρ´ αὐτοῦ,
[1, 3]	καὶ τίς ὁ ποιητής; Μᾶλλον	δὲ,	ἵνα μὴ ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς ἐκζητῶν
[1, 8]	δευτερεύειν φάμενος τῇ ὑπάρξει. Πάντως	δὲ	καὶ εἴ τι τούτων μέσον,
[1, 5]	τὴν τελείωσιν ἡ εὐλάβεια. Ἀρχὴ	δὲ	καὶ τῶν τεχνικῶν ἔργων ἡ
[1, 7]	πολλῶν εἰπεῖν, ἐπὶ τοσοῦτον. ~Ἐπειδὴ	δὲ	καὶ τῶν τεχνῶν αἱ μὲν
[1, 5]	διανοίᾳ ἡμῶν ἐστὶ θεωρητὸν, ἀνιστόρητον	δὲ	κατελείφθη, διὰ τὸ τοῖς εἰσαγομένοις
[1, 11]	τὸ ὅλον συνωσθήσεται δηλονότι. Εἰ	δὲ	λίθοι καὶ ξύλα καὶ τὰ
[1, 12]	δὲ, διὰ τὸ καθορᾶσθαι, τῶν	δὲ	λοιπῶν, διὰ τὴν μίξιν. Οἱ
[1, 5]	τὸ μὲν παρελθὸν ἠφανίσθη, τὸ	δὲ	μέλλον οὔπω πάρεστι, τὸ δὲ
[1, 11]	πανταχόθεν περικειμένης ὁμοιότητος ἐμποιούσης. Τὴν	δὲ	μέσην χώραν μὴ ἀποκληρωτικῶς τὴν
[1, 2]	ἀλλήλοις τῶν ἀμερῶν σωμάτων, νῦν	δὲ	μετασυγκρινομένων, τὰς γενέσεις καὶ τὰς
[1, 11]	τι τῶν παραδόξων ἐξευρεθῇ· εἰ	δὲ	μὴ, ἀλλὰ τό γε ἁπλοῦν
[1, 11]	ἡ πρὸς τὸ κάτω· κάτω	δὲ	ὁ λόγος μέσον ἔδειξεν. Μὴ
[1, 8]	μὲν πῦρ ἐξάλλεται, ἐκ σιδήρου	δὲ,	ὃς καὶ αὐτὸς ἀπὸ γῆς
[1, 10]	ἀπαιωρούμενον καὶ οὐδαμοῦ ἀπορρέον; Σὺ	δὲ	οὐ λογίζῃ ὅτι τὴν αὐτὴν
[1, 12]	μὲν διέχεε καὶ διέλυσεν, οἰκείαν	δὲ	παρ´ ἑαυτοῦ ἀντεισήγαγε δόξαν. ~Περὶ
[1, 5]	δὲ μέλλον οὔπω πάρεστι, τὸ	δὲ	παρὸν πρὶν γνωσθῆναι διαδιδράσκει τὴν
[1, 6]	δύο ποιήσει ἀντὶ μιᾶς, μᾶλλον	δὲ	πολλὰς καὶ ἀπείρους, τοῦ διαιρεθέντος
[1, 7]	αἱ μὲν ποιητικαὶ λέγονται, αἱ	δὲ	πρακτικαὶ, αἱ δὲ θεωρητικαί· καὶ
[1, 7]	ἡ κατὰ νοῦν ἐνέργεια· τῶν	δὲ	πρακτικῶν, αὐτὴ ἡ τοῦ σώματος
[1, 5]	περὶ τὴν σκηνὴν κόσμου. Ἀρχὴ	δὲ	πράξεων πολλάκις καὶ τὸ εὔχρηστον
[1, 12]	πρὸς τὸ κάτω καθέλκοντες. Ἡ	δὲ	πρὸς τὰ ἐναντία διολκὴ τῶν
[1, 12]	κινώμεθα, βαρυνόμεθα τῷ γεώδει· ὅταν	δὲ	πρὸς τὰ κάτω φερώμεθα, βιαζόμεθα
[1, 12]	τῶν λογικῶν ἀποδείξεων. ~Τὰ αὐτὰ	δὲ	ταῦτα καὶ περὶ οὐρανοῦ εἴποιμεν,
[1, 9]	οὐρανὸν ὡσεὶ καμάραν. ~Τὰ αὐτὰ	δὲ	ταῦτα καὶ περὶ τῆς γῆς
[1, 8]	οὐρανὸν τὰ κοῦφα φέρεται, ἐπὶ	δὲ	τὴν γῆν τὰ βαρέα πέφυκε
[1, 12]	βαρέων ἐπὶ τὸ κάτω. Οὔτε	δὲ	τὸ ἄνω καὶ τὸ κάτω
[1, 4]	καταστάσει ὑποδέξεται τὴν λῆξιν. Οἱ	δὲ	τοσοῦτον ἀπέχουσιν ὡς ἀληθέσι τούτοις
[1, 1]	συνενεχθεῖσα, ὥς τινες ἐφαντάσθησαν, παρὰ	δὲ	τοῦ Θεοῦ τὴν αἰτίαν λαβοῦσα.
[1, 3]	τὰ κατ´ οὐρανὸν κινούμενα, ἡ	δὲ	τοῦ κύκλου ἀρχὴ τῇ προχείρῳ
[1, 8]	ἐστι τῶν φυλασσόντων τέως. Τὴν	δὲ	τοῦ ὕδατος φύσιν ἐνυπάρχουσαν τῇ
[1, 12]	λοιπῶν, διὰ τὴν μίξιν. Οἱ	δὲ	τοῦτον ὡς ἀπίθανον παρωσάμενοι τὸν
[1, 7]	ἑαυτὴν ἡ ἐνέργεια καταλήγει· ἐπὶ	δὲ	τῶν ποιητικῶν τεχνῶν, καὶ παυσαμένων
[1, 6]	μέρος αὐτοῦ τὸ ἐλάχιστον. Εἰ	δὲ	φιλονεικῶν τις χρόνον εἶναι λέγοι
[1, 1]	ὡς ἀνθρώπῳ ἰδεῖν δυνατὸν, μᾶλλον	δὲ	ὡς οὐδενὶ τῶν ἄλλων ὑπῆρξε

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 23/04/2009