HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τοσούτων 1
τότε 14
Τότε 1
τοῦ 101
του 1
τού 1
τοὺς 170

Fréquences [« »]
76 αὐτῷ
81 τῇ
101 τὸν
101 τοῦ
101 ὡς
102 τὰ
112 τὸ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ARRIEN, L'Anabase, livre III

τοῦ

Livre, Chapitre

[3, 5]   μὲν ἀμφὶ ἑξήκοντα τῶν ἑταίρων τοῦ Ἀλεξάνδρου, καὶ τιτρώσκεται Ἡφαιστίων τε

[3, 5]   τοῦ εὐωνύμου κατὰ τὸ δεξιὸν τοῦ Ἀλεξάνδρου οἵ τε Σκύθαι ἱππεῖς

[3, 5]   φάλαγγος τῶν Μακεδόνων ἡ Κρατεροῦ τοῦ Ἀλεξάνδρου τάξις εἶχε, καὶ αὐτὸς

[3, 5]   ἐπὶ ταύτῃ δὲ ἡ Δημητρίου τοῦ Ἀλθαιμένους, ταύτης δὲ ἐχομένη ἡ

[3, 2]   Αἴγυπτον φέρουσι τῶν ἱερέων τινὲς τοῦ Ἄμμωνος. ἐπειδὰν γὰρ ἐπ' Αἰγύπτου

[3, 2]   ἐτράπετο, ἵνα τὸ μαντεῖον ἦν τοῦ Ἄμμωνος. ἔστι δὲ ἐρήμη τε

[3, 2]   ἀτρεκὲς ἐλέγετο εἶναι τὸ μαντεῖον τοῦ Ἄμμωνος καὶ χρήσασθαι αὐτῷ Περσέα

[3, 2]   ἐξηγησάμενοι. ~Ὁ δὲ χῶρος, ἵναπερ τοῦ Ἄμμωνος τὸ ἱερόν ἐστι, τὰ

[3, 2]   Ἡρακλέα, ἀπὸ γένους τε ὄντι τοῦ ἀμφοῖν καί τι καὶ αὐτὸς

[3, 5]   Ἑρμοδώρου, ἐπὶ δὲ ἡ Ἡρακλείδου τοῦ Ἀντιόχου, ἐπὶ ταύτῃ δὲ ἡ

[3, 7]   αἰσχρῶς καὶ στρατιὰν πλείστην παντὸς τοῦ βαρβαρικοῦ γένους ἀπώλεσε. φυγάς τε

[3, 6]   Βαβυλωνίοις, τά τε ἄλλα καὶ τοῦ Βήλου τὸ ἱερόν, ὃν μάλιστα

[3, 10]   γνώμη ἐστὶν ἀμφὶ τῇ παραδόσει τοῦ Βήσσου. τοὺς μὲν δὴ πεζοὺς

[3, 9]   μὴ ξυμμετασχεῖν Παρμενίωνα τῷ παιδὶ τοῦ βουλεύματος, τυχὸν δὲ ὅτι, εἰ

[3, 6]   Μητρῴου, οὐ> μακρὰν τῶν Εὐδανέμων τοῦ βωμοῦ. ὅστις δὲ μεμύηται ταῖν

[3, 6]   τοῦ Εὐδανέμου τὸν βωμὸν ἐπὶ τοῦ δαπέδου ὄντα. ~Ἐνταῦθα θύσας τῷ

[3, 7]   ~Ἀλέξανδρος δὲ τὸ μὲν σῶμα τοῦ Δαρείου ἐς Πέρσας ἀπέπεμψε, θάψαι

[3, 4]   κατὰ τὴν ὁδὸν τῶν ἀπὸ τοῦ Δαρείου στρατεύματος κατασκοπῆς ἕνεκα ἀπεσκεδασμένων

[3, 7]   τούτῳ ἀφικνεῖται παρ' αὐτὸν ἀπὸ τοῦ Δαρείου στρατοπέδου Βαγιστάνης Βαβυλώνιος ἀνὴρ

[3, 5]   βασιλικὴν καὶ ἅρματα ἐς πεντήκοντα. τοῦ δὲ δεξιοῦ οἵ τε Ἀρμενίων

[3, 5]   αὐτοὺς ἐπικάμψαντας. τὰ μὲν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρως οὕτως ἐτέτακτο Ἀλεξάνδρῳ.

[3, 5]   ἔφευγον γὰρ ἤδη οἱ ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ κέρως τῶν βαρβάρων, ὁπότε

[3, 5]   ἐγκλίναντες ἔφευγον. οἱ δ' ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρως τῶν Περσῶν οὔπω

[3, 9]   τοὺς ταύτῃ βαρβάρους πολιτεύοντας, ἀλλὰ τοῦ δικαίου ἴσα καὶ τοῖς κρατίστοις

[3, 5]   ἐπὶ δόρυ, καὶ ἐγγὺς ἦν τοῦ ἐξαλλάσσειν τὸν ὡδοποιημένον πρὸς τῶν

[3, 5]   λαμπρῶς ἀγωνισάμενοι οὐχ ὑπελείποντο Ἀλεξάνδρῳ τοῦ ἔργου. ἀλλὰ ἔφευγον γὰρ ἤδη

[3, 7]   οὐ μετέχοντας τοῖς ἀμφὶ Βῆσσον τοῦ ἔργου. γνώμην δὲ πεποιῆσθαι τοὺς

[3, 1]   πόλιν. πόθος οὖν λαμβάνει αὐτὸν τοῦ ἔργου, καὶ αὐτὸς τὰ σημεῖα

[3, 9]   αὐτὸν Φιλώταν. καὶ τοὺς ἐπιμηνυτὰς τοῦ ἔργου παρελθόντας ἐξελέγξαι Φιλώταν τε

[3, 5]   Ἀρίστωνος, ἐπὶ δὲ ἡ Σωπόλιδος τοῦ Ἑρμοδώρου, ἐπὶ δὲ ἡ Ἡρακλείδου

[3, 4]   λογισμῶν ἕνεκα ἐπαινῶ Ἀλέξανδρον καὶ τοῦ ἐς τὸ φανερὸν ὑπερόγκου οὐ

[3, 6]   ταῖν θεαῖν ἐν Ἐλευσῖνι, οἶδε τοῦ Εὐδανέμου τὸν βωμὸν ἐπὶ τοῦ

[3, 10]   ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ πόντου τοῦ Εὐξείνου ἡ λίμνη τε ἡ

[3, 10]   βάθος δὲ οὐ πρὸς λόγον τοῦ εὔρους, ἀλλὰ πολὺ δή τι

[3, 4]   δὲ ἐπὶ Βαβυλῶνος ἦγεν ἀπὸ τοῦ Εὐφράτου ὁρμηθείς, ὅτι τὴν ἑτέραν

[3, 5]   ἦσαν. προετετάχατο δὲ ἐπὶ μὲν τοῦ εὐωνύμου κατὰ τὸ δεξιὸν τοῦ

[3, 5]   Σουσίοις Καδούσιοι. αὕτη μὲν ἡ τοῦ εὐωνύμου κέρως ἔστε ἐπὶ τὸ

[3, 5]   τὰ ἅρματα, κελεύει τοὺς προτεταγμένους τοῦ εὐωνύμου περιϊππεύειν τὸ κέρας τὸ

[3, 5]   εἶχε, καὶ αὐτὸς Κρατερὸς ἐξῆρχε τοῦ εὐωνύμου τῶν πεζῶν. καὶ ἱππεῖς

[3, 2]   ἁψαμένῳ οἷον ψυχρότατον. ἐγκλίναντος δὲ τοῦ ἡλίου ἐς ἑσπέραν θερμότερον, καὶ

[3, 2]   Αἰγύπτιοί τε καὶ ὅσοι ἄλλοι τοῦ θείου οὐκ ἀμελῶς ἔχουσιν. ἐνταῦθα

[3, 4]   μάλιστα Ἰνδοῖς τοῖς ἐπὶ τάδε τοῦ Ἰνδοῦ ἦσαν. ~Ξὺν ταύτῃ τῇ

[3, 9]   ἐς Ἰνδοὺς τοὺς ἐπὶ τάδε τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ ἔφυγε. ξυλλαβόντες δὲ

[3, 9]   καὶ ἄλλα ὄρη μεγάλα, ἀπὸ τοῦ Καυκάσου διακεκριμένα ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ

[3, 9]   τε καὶ Παμφυλίαν ἀπείργει, ἀπὸ τοῦ Καυκάσου εἶναι λέγουσι καὶ ἄλλα

[3, 10]   ῥέει μὲν ἐκ τοῦ ὄρους τοῦ Καυκάσου, ἔστι δὲ ποταμῶν μέγιστος

[3, 10]   ἵπποι ἔν τε τῇ ὑπερβολῇ τοῦ Καυκάσου καὶ ἐν τῇ ἐπὶ

[3, 10]   Ἀριστόβουλος, αἱ πηγαὶ μὲν ἐκ τοῦ Καυκάσου ὄρους καὶ αὐτῷ εἰσιν.

[3, 8]   δὲ ἀφῆκεν, ὅτι Σινωπεῖς οὔτε τοῦ κοινοῦ τῶν Ἑλλήνων μετεῖχον, ὑπὸ

[3, 1]   πρὸς τῶν τὰ κλεῖθρα ἐχόντων τοῦ λιμένος, ὅτι τὸ Φαρναβάζου ἄρα

[3, 2]   ταύτῃ ἔχει, τὸ δὲ ἀτρεκὲς τοῦ λόγου ἀφείλοντο οἱ ἄλλῃ καὶ

[3, 5]   δεῖ. ταῦτα ὡς ἐξηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ, τοῦ μὲν διώκειν ἔτι ἀπετράπετο, ἐπιστρέψας

[3, 8]   ἔχοι φύλακας καθιστάναι τῶν τόπων, τοῦ μὴ ἀδικεῖσθαι τοὺς Ἀρείους πρὸς

[3, 10]   ἀπορίᾳ τῶν ἐπιτηδείων ἀπείρξων Ἀλέξανδρον τοῦ μὴ ἐλαύνειν πρόσω. ἀλλὰ Ἀλέξανδρος

[3, 10]   καταδῆσαί τε καὶ ξυρράψαι ἀκριβῶς, τοῦ μὴ ἐσδύεσθαι ἐς αὐτὰς τοῦ

[3, 9]   δὲ καὶ περιφράσσουσι τὸν χῶρον, τοῦ μηδὲ εἰ πελάσειεν αὐτῷ πρόβατα,

[3, 5]   τὸ δεξιόν, ἧ Ἀλέξανδρος ἦγε, τοῦ μηκέτι προσωτέρω αὐτοὺς ἐξάγειν τὸ

[3, 4]   σελήνης τὸ πάθημα καὶ ἐκείνου τοῦ μηνὸς ἔσεσθαι ἡ μάχη, καὶ

[3, 6]   ἄνιμεν ἐς πόλιν, καταντικρὺ μάλιστα τοῦ Μητρῴου, οὐ> μακρὰν τῶν Εὐδανέμων

[3, 10]   τῆς Εὐρώπης, οἷς δὴ ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ πόντου τοῦ Εὐξείνου

[3, 3]   ὅ τε κατὰ Μέμφιν πόρος τοῦ Νείλου καὶ αἱ διώρυχες αὐτοῦ

[3, 5]   τοῦ Ὀρόντου, ἔπειτα ἡ Μελεάγρου τοῦ Νεοπτολέμου, ἐπὶ δὲ ἡ Πολυπέρχοντος

[3, 10]   τὸν Ὄξον τε καὶ ἀπὸ τοῦ Ὄξου πορείᾳ ἐξέλιπον) ὡς ἐπὶ

[3, 5]   μετὰ δὲ τούτους ἡ Περδίκκου τοῦ Ὀρόντου, ἔπειτα ἡ Μελεάγρου τοῦ

[3, 10]   δὲ Ὄξος ῥέει μὲν ἐκ τοῦ ὄρους τοῦ Καυκάσου, ἔστι δὲ

[3, 9]   σφαλερὸς ἤδη ἦν περιὼν Παρμενίων τοῦ παιδὸς αὐτοῦ ἀνῃρημένου, ἐν τοσαύτῃ

[3, 5]   ἐμβάλλει. καὶ ἱππομαχία αὕτη καρτερωτάτη τοῦ παντὸς ἔργου ξυνέστη. ἐς βάθος

[3, 9]   ἄλλως τε καὶ τῶν κρατίστων τοῦ παντὸς ἱππικοῦ κατά τε ἀξίωσιν

[3, 8]   Ἑλλήνων δεομένοις σπείσασθαί σφισιν ὑπὲρ τοῦ παντὸς ξενικοῦ ἀπεκρίνατο ὁμολογίαν μὲν

[3, 4]   τὰς μάχας παρεσκευασμένοις πολλὰ ἐκ τοῦ παραλόγου ξυμβάντα τοὺς μὲν ἔσφηλε,

[3, 4]   ἀφῃρεῖτο, εἴ τέ τι ἐκ τοῦ παραλόγου πταῖσμα σφίσι ξυμπέσοι, τοῖς

[3, 5]   μεγάλων κινδύνων γίγνεσθαι, οὐκ ἐκ τοῦ παραυτίκα σχεδιασθέν, ἀλλ' ἐν πολλῷ

[3, 9]   ~Ἐνταῦθα καὶ τὴν Φιλώτα ἐπιβουλὴν τοῦ Παρμενίωνος ἔμαθεν Ἀλέξανδρος, καὶ λέγει

[3, 1]   καὶ τὸν κύκλον οὕτω περιγραφῆναι τοῦ περιτειχισμοῦ, ὅντινα τῇ πόλει ἐποίει.

[3, 5]   εἰ κυκλουμένους τοὺς σφῶν πρὸς τοῦ Περσικοῦ στρατεύματος κατίδοιεν, ἐπιστρέψαντας ἐς

[3, 6]   ἢ λαβεῖν, ὅσα καὶ παρὰ τοῦ Περσῶν βασιλέως ἐπὶ τῇ παρόδῳ

[3, 5]   τούτων δὲ ἐχομένη ἡ Κοίνου τοῦ Πολεμοκράτους τάξις ἦν, μετὰ δὲ

[3, 6]   σκευοφόροις οὐ χαλεπή, καὶ ἅμα τοῦ πολέμου τὸ ἆθλον ἡ Βαβυλὼν

[3, 10]   οἷς δὴ ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ πόντου τοῦ Εὐξείνου ἡ λίμνη

[3, 10]   μακρόθεν μετίοιεν ὅσα ἐς γεφύρωσιν τοῦ πόρου. ξυναγαγὼν οὖν τὰς διφθέρας,

[3, 4]   καὶ Μαζαῖος, ὅτῳ ἡ φυλακὴ τοῦ ποταμοῦ ἐκ Δαρείου ἐπετέτραπτο, ἱππέας

[3, 7]   αὐτῷ Βισθάνης ὁ Ὤχου παῖς τοῦ πρὸ Δαρείου βασιλεύσαντος Περσῶν. καὶ

[3, 7]   ἔταξεν αὐτῶν Ὀξοάθρην τὸν Ἀβουλίτου τοῦ πρότερον Σούσων σατράπου παῖδα. αὐτὸς

[3, 6]   Πασαργάδαις χρήματα ἐν τοῖς Κύρου τοῦ πρώτου θησαυροῖς. σατράπην μὲν δὴ

[3, 10]   ὡς τὰ καταπηγνύμενα πρὸς αὐτοῦ τοῦ ῥοῦ ἐκστρέφεσθαι ἐκ τῆς γῆς

[3, 4]   πόρον, χαλεπῶς μὲν δι' ὀξύτητα τοῦ ῥοῦ, οὐδενὸς δὲ εἴργοντος. Ἐνταῦθα

[3, 5]   Νεοπτολέμου, ἐπὶ δὲ ἡ Πολυπέρχοντος τοῦ Σιμμίου, ἐπὶ δὲ ἡ Ἀμύντου

[3, 6]   τὴν ὁδὸν ὅ τε παῖς τοῦ Σουσίων σατράπου καὶ παρὰ Φιλοξένου

[3, 6]   τοὺς ξένους καὶ ὅσοι ἄλλοι τοῦ στρατεύματος βαρύτερον ὡπλισμένοι ξὺν Παρμενίωνι

[3, 2]   λέγει δράκοντας δύο ἰέναι πρὸ τοῦ στρατεύματος φωνὴν ἱέντας, καὶ τούτοις

[3, 10]   ἱππέας, καὶ Δάαι οἱ ἀπὸ τοῦ Τανάϊδος. οἱ δὲ τῶν Βακτρίων

[3, 10]   καὶ Δάας τοὺς ἐπὶ τάδε τοῦ Τανάϊδος ποταμοῦ ἐποικοῦντας ἔφθειρε τὴν

[3, 3]   τῆς Ἀσίας τὰ ἐπὶ τάδε τοῦ Ταύρου ἐκλέγειν. τῶν ξὺν αὑτῷ

[3, 6]   οἱ μὲν τὰ πεδία οἰκοῦντες τοῦ τε σατράπου τῶν Περσῶν ἤκουον

[3, 1]   Ἀλέξανδρον καταλείπειν αὐτὸν τὰ σημεῖα τοῦ τειχισμοῦ τοῖς τέκτοσιν, οὐκ εἶναι

[3, 4]   σημαίνεσθαι Ἀλεξάνδρῳ. ἄρας δὲ ἀπὸ τοῦ Τίγρητος ἤει διὰ τῆς Ἀσσυρίας

[3, 4]   ἀπεσκεδασμένων ἐξήγγειλαν, ὅτι Δαρεῖος ἐπὶ τοῦ Τίγρητος ποταμοῦ κάθηται ἐγνωκὼς εἴργειν

[3, 10]   περόνης τι ἀποθραύεται αὐτῷ ἐκ τοῦ τοξεύματος. ἀλλὰ καὶ ὣς ἔλαβέ

[3, 10]   τοῦ μὴ ἐσδύεσθαι ἐς αὐτὰς τοῦ ὕδατος. ἐμπλησθεῖσαι δὲ καὶ ξυρραφεῖσαι

[3, 5]   Σιμμίου, ἐπὶ δὲ ἡ Ἀμύντου τοῦ Φιλίππου. ταύτης δὲ ἡγεῖτο Σιμμίας,

[3, 4]   τε αὖθις Δαρείῳ τὴν ξυγχώρησιν τοῦ χείρονι ὄντι χειρόνων ἡγεῖσθαι ἡ

Livre, Chapitre
[3, 5]	μὲν ἀμφὶ ἑξήκοντα τῶν ἑταίρων	τοῦ	Ἀλεξάνδρου, καὶ τιτρώσκεται Ἡφαιστίων τε
[3, 5]	τοῦ εὐωνύμου κατὰ τὸ δεξιὸν	τοῦ	Ἀλεξάνδρου οἵ τε Σκύθαι ἱππεῖς
[3, 5]	φάλαγγος τῶν Μακεδόνων ἡ Κρατεροῦ	τοῦ	Ἀλεξάνδρου τάξις εἶχε, καὶ αὐτὸς
[3, 5]	ἐπὶ ταύτῃ δὲ ἡ Δημητρίου	τοῦ	Ἀλθαιμένους, ταύτης δὲ ἐχομένη ἡ
[3, 2]	Αἴγυπτον φέρουσι τῶν ἱερέων τινὲς	τοῦ	Ἄμμωνος. ἐπειδὰν γὰρ ἐπ' Αἰγύπτου
[3, 2]	ἐτράπετο, ἵνα τὸ μαντεῖον ἦν	τοῦ	Ἄμμωνος. ἔστι δὲ ἐρήμη τε
[3, 2]	ἀτρεκὲς ἐλέγετο εἶναι τὸ μαντεῖον	τοῦ	Ἄμμωνος καὶ χρήσασθαι αὐτῷ Περσέα
[3, 2]	ἐξηγησάμενοι. ~Ὁ δὲ χῶρος, ἵναπερ	τοῦ	Ἄμμωνος τὸ ἱερόν ἐστι, τὰ
[3, 2]	Ἡρακλέα, ἀπὸ γένους τε ὄντι	τοῦ	ἀμφοῖν καί τι καὶ αὐτὸς
[3, 5]	Ἑρμοδώρου, ἐπὶ δὲ ἡ Ἡρακλείδου	τοῦ	Ἀντιόχου, ἐπὶ ταύτῃ δὲ ἡ
[3, 7]	αἰσχρῶς καὶ στρατιὰν πλείστην παντὸς	τοῦ	βαρβαρικοῦ γένους ἀπώλεσε. φυγάς τε
[3, 6]	Βαβυλωνίοις, τά τε ἄλλα καὶ	τοῦ	Βήλου τὸ ἱερόν, ὃν μάλιστα
[3, 10]	γνώμη ἐστὶν ἀμφὶ τῇ παραδόσει	τοῦ	Βήσσου. τοὺς μὲν δὴ πεζοὺς
[3, 9]	μὴ ξυμμετασχεῖν Παρμενίωνα τῷ παιδὶ	τοῦ	βουλεύματος, τυχὸν δὲ ὅτι, εἰ
[3, 6]	Μητρῴου, οὐ> μακρὰν τῶν Εὐδανέμων	τοῦ	βωμοῦ. ὅστις δὲ μεμύηται ταῖν
[3, 6]	τοῦ Εὐδανέμου τὸν βωμὸν ἐπὶ	τοῦ	δαπέδου ὄντα. ~Ἐνταῦθα θύσας τῷ
[3, 7]	~Ἀλέξανδρος δὲ τὸ μὲν σῶμα	τοῦ	Δαρείου ἐς Πέρσας ἀπέπεμψε, θάψαι
[3, 4]	κατὰ τὴν ὁδὸν τῶν ἀπὸ	τοῦ	Δαρείου στρατεύματος κατασκοπῆς ἕνεκα ἀπεσκεδασμένων
[3, 7]	τούτῳ ἀφικνεῖται παρ' αὐτὸν ἀπὸ	τοῦ	Δαρείου στρατοπέδου Βαγιστάνης Βαβυλώνιος ἀνὴρ
[3, 5]	βασιλικὴν καὶ ἅρματα ἐς πεντήκοντα.	τοῦ	δὲ δεξιοῦ οἵ τε Ἀρμενίων
[3, 5]	αὐτοὺς ἐπικάμψαντας. τὰ μὲν ἐπὶ	τοῦ	δεξιοῦ κέρως οὕτως ἐτέτακτο Ἀλεξάνδρῳ.
[3, 5]	ἔφευγον γὰρ ἤδη οἱ ἀπὸ	τοῦ	δεξιοῦ κέρως τῶν βαρβάρων, ὁπότε
[3, 5]	ἐγκλίναντες ἔφευγον. οἱ δ' ἐπὶ	τοῦ	δεξιοῦ κέρως τῶν Περσῶν οὔπω
[3, 9]	τοὺς ταύτῃ βαρβάρους πολιτεύοντας, ἀλλὰ	τοῦ	δικαίου ἴσα καὶ τοῖς κρατίστοις
[3, 5]	ἐπὶ δόρυ, καὶ ἐγγὺς ἦν	τοῦ	ἐξαλλάσσειν τὸν ὡδοποιημένον πρὸς τῶν
[3, 5]	λαμπρῶς ἀγωνισάμενοι οὐχ ὑπελείποντο Ἀλεξάνδρῳ	τοῦ	ἔργου. ἀλλὰ ἔφευγον γὰρ ἤδη
[3, 7]	οὐ μετέχοντας τοῖς ἀμφὶ Βῆσσον	τοῦ	ἔργου. γνώμην δὲ πεποιῆσθαι τοὺς
[3, 1]	πόλιν. πόθος οὖν λαμβάνει αὐτὸν	τοῦ	ἔργου, καὶ αὐτὸς τὰ σημεῖα
[3, 9]	αὐτὸν Φιλώταν. καὶ τοὺς ἐπιμηνυτὰς	τοῦ	ἔργου παρελθόντας ἐξελέγξαι Φιλώταν τε
[3, 5]	Ἀρίστωνος, ἐπὶ δὲ ἡ Σωπόλιδος	τοῦ	Ἑρμοδώρου, ἐπὶ δὲ ἡ Ἡρακλείδου
[3, 4]	λογισμῶν ἕνεκα ἐπαινῶ Ἀλέξανδρον καὶ	τοῦ	ἐς τὸ φανερὸν ὑπερόγκου οὐ
[3, 6]	ταῖν θεαῖν ἐν Ἐλευσῖνι, οἶδε	τοῦ	Εὐδανέμου τὸν βωμὸν ἐπὶ τοῦ
[3, 10]	ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ πόντου	τοῦ	Εὐξείνου ἡ λίμνη τε ἡ
[3, 10]	βάθος δὲ οὐ πρὸς λόγον	τοῦ	εὔρους, ἀλλὰ πολὺ δή τι
[3, 4]	δὲ ἐπὶ Βαβυλῶνος ἦγεν ἀπὸ	τοῦ	Εὐφράτου ὁρμηθείς, ὅτι τὴν ἑτέραν
[3, 5]	ἦσαν. προετετάχατο δὲ ἐπὶ μὲν	τοῦ	εὐωνύμου κατὰ τὸ δεξιὸν τοῦ
[3, 5]	Σουσίοις Καδούσιοι. αὕτη μὲν ἡ	τοῦ	εὐωνύμου κέρως ἔστε ἐπὶ τὸ
[3, 5]	τὰ ἅρματα, κελεύει τοὺς προτεταγμένους	τοῦ	εὐωνύμου περιϊππεύειν τὸ κέρας τὸ
[3, 5]	εἶχε, καὶ αὐτὸς Κρατερὸς ἐξῆρχε	τοῦ	εὐωνύμου τῶν πεζῶν. καὶ ἱππεῖς
[3, 2]	ἁψαμένῳ οἷον ψυχρότατον. ἐγκλίναντος δὲ	τοῦ	ἡλίου ἐς ἑσπέραν θερμότερον, καὶ
[3, 2]	Αἰγύπτιοί τε καὶ ὅσοι ἄλλοι	τοῦ	θείου οὐκ ἀμελῶς ἔχουσιν. ἐνταῦθα
[3, 4]	μάλιστα Ἰνδοῖς τοῖς ἐπὶ τάδε	τοῦ	Ἰνδοῦ ἦσαν. ~Ξὺν ταύτῃ τῇ
[3, 9]	ἐς Ἰνδοὺς τοὺς ἐπὶ τάδε	τοῦ	Ἰνδοῦ ποταμοῦ ἔφυγε. ξυλλαβόντες δὲ
[3, 9]	καὶ ἄλλα ὄρη μεγάλα, ἀπὸ	τοῦ	Καυκάσου διακεκριμένα ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ
[3, 9]	τε καὶ Παμφυλίαν ἀπείργει, ἀπὸ	τοῦ	Καυκάσου εἶναι λέγουσι καὶ ἄλλα
[3, 10]	ῥέει μὲν ἐκ τοῦ ὄρους	τοῦ	Καυκάσου, ἔστι δὲ ποταμῶν μέγιστος
[3, 10]	ἵπποι ἔν τε τῇ ὑπερβολῇ	τοῦ	Καυκάσου καὶ ἐν τῇ ἐπὶ
[3, 10]	Ἀριστόβουλος, αἱ πηγαὶ μὲν ἐκ	τοῦ	Καυκάσου ὄρους καὶ αὐτῷ εἰσιν.
[3, 8]	δὲ ἀφῆκεν, ὅτι Σινωπεῖς οὔτε	τοῦ	κοινοῦ τῶν Ἑλλήνων μετεῖχον, ὑπὸ
[3, 1]	πρὸς τῶν τὰ κλεῖθρα ἐχόντων	τοῦ	λιμένος, ὅτι τὸ Φαρναβάζου ἄρα
[3, 2]	ταύτῃ ἔχει, τὸ δὲ ἀτρεκὲς	τοῦ	λόγου ἀφείλοντο οἱ ἄλλῃ καὶ
[3, 5]	δεῖ. ταῦτα ὡς ἐξηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ,	τοῦ	μὲν διώκειν ἔτι ἀπετράπετο, ἐπιστρέψας
[3, 8]	ἔχοι φύλακας καθιστάναι τῶν τόπων,	τοῦ	μὴ ἀδικεῖσθαι τοὺς Ἀρείους πρὸς
[3, 10]	ἀπορίᾳ τῶν ἐπιτηδείων ἀπείρξων Ἀλέξανδρον	τοῦ	μὴ ἐλαύνειν πρόσω. ἀλλὰ Ἀλέξανδρος
[3, 10]	καταδῆσαί τε καὶ ξυρράψαι ἀκριβῶς,	τοῦ	μὴ ἐσδύεσθαι ἐς αὐτὰς τοῦ
[3, 9]	δὲ καὶ περιφράσσουσι τὸν χῶρον,	τοῦ	μηδὲ εἰ πελάσειεν αὐτῷ πρόβατα,
[3, 5]	τὸ δεξιόν, ἧ Ἀλέξανδρος ἦγε,	τοῦ	μηκέτι προσωτέρω αὐτοὺς ἐξάγειν τὸ
[3, 4]	σελήνης τὸ πάθημα καὶ ἐκείνου	τοῦ	μηνὸς ἔσεσθαι ἡ μάχη, καὶ
[3, 6]	ἄνιμεν ἐς πόλιν, καταντικρὺ μάλιστα	τοῦ	Μητρῴου, οὐ> μακρὰν τῶν Εὐδανέμων
[3, 10]	τῆς Εὐρώπης, οἷς δὴ ἀπὸ	τοῦ	μυχοῦ τοῦ πόντου τοῦ Εὐξείνου
[3, 3]	ὅ τε κατὰ Μέμφιν πόρος	τοῦ	Νείλου καὶ αἱ διώρυχες αὐτοῦ
[3, 5]	τοῦ Ὀρόντου, ἔπειτα ἡ Μελεάγρου	τοῦ	Νεοπτολέμου, ἐπὶ δὲ ἡ Πολυπέρχοντος
[3, 10]	τὸν Ὄξον τε καὶ ἀπὸ	τοῦ	Ὄξου πορείᾳ ἐξέλιπον) ὡς ἐπὶ
[3, 5]	μετὰ δὲ τούτους ἡ Περδίκκου	τοῦ	Ὀρόντου, ἔπειτα ἡ Μελεάγρου τοῦ
[3, 10]	δὲ Ὄξος ῥέει μὲν ἐκ	τοῦ	ὄρους τοῦ Καυκάσου, ἔστι δὲ
[3, 9]	σφαλερὸς ἤδη ἦν περιὼν Παρμενίων	τοῦ	παιδὸς αὐτοῦ ἀνῃρημένου, ἐν τοσαύτῃ
[3, 5]	ἐμβάλλει. καὶ ἱππομαχία αὕτη καρτερωτάτη	τοῦ	παντὸς ἔργου ξυνέστη. ἐς βάθος
[3, 9]	ἄλλως τε καὶ τῶν κρατίστων	τοῦ	παντὸς ἱππικοῦ κατά τε ἀξίωσιν
[3, 8]	Ἑλλήνων δεομένοις σπείσασθαί σφισιν ὑπὲρ	τοῦ	παντὸς ξενικοῦ ἀπεκρίνατο ὁμολογίαν μὲν
[3, 4]	τὰς μάχας παρεσκευασμένοις πολλὰ ἐκ	τοῦ	παραλόγου ξυμβάντα τοὺς μὲν ἔσφηλε,
[3, 4]	ἀφῃρεῖτο, εἴ τέ τι ἐκ	τοῦ	παραλόγου πταῖσμα σφίσι ξυμπέσοι, τοῖς
[3, 5]	μεγάλων κινδύνων γίγνεσθαι, οὐκ ἐκ	τοῦ	παραυτίκα σχεδιασθέν, ἀλλ' ἐν πολλῷ
[3, 9]	~Ἐνταῦθα καὶ τὴν Φιλώτα ἐπιβουλὴν	τοῦ	Παρμενίωνος ἔμαθεν Ἀλέξανδρος, καὶ λέγει
[3, 1]	καὶ τὸν κύκλον οὕτω περιγραφῆναι	τοῦ	περιτειχισμοῦ, ὅντινα τῇ πόλει ἐποίει.
[3, 5]	εἰ κυκλουμένους τοὺς σφῶν πρὸς	τοῦ	Περσικοῦ στρατεύματος κατίδοιεν, ἐπιστρέψαντας ἐς
[3, 6]	ἢ λαβεῖν, ὅσα καὶ παρὰ	τοῦ	Περσῶν βασιλέως ἐπὶ τῇ παρόδῳ
[3, 5]	τούτων δὲ ἐχομένη ἡ Κοίνου	τοῦ	Πολεμοκράτους τάξις ἦν, μετὰ δὲ
[3, 6]	σκευοφόροις οὐ χαλεπή, καὶ ἅμα	τοῦ	πολέμου τὸ ἆθλον ἡ Βαβυλὼν
[3, 10]	οἷς δὴ ἀπὸ τοῦ μυχοῦ	τοῦ	πόντου τοῦ Εὐξείνου ἡ λίμνη
[3, 10]	μακρόθεν μετίοιεν ὅσα ἐς γεφύρωσιν	τοῦ	πόρου. ξυναγαγὼν οὖν τὰς διφθέρας,
[3, 4]	καὶ Μαζαῖος, ὅτῳ ἡ φυλακὴ	τοῦ	ποταμοῦ ἐκ Δαρείου ἐπετέτραπτο, ἱππέας
[3, 7]	αὐτῷ Βισθάνης ὁ Ὤχου παῖς	τοῦ	πρὸ Δαρείου βασιλεύσαντος Περσῶν. καὶ
[3, 7]	ἔταξεν αὐτῶν Ὀξοάθρην τὸν Ἀβουλίτου	τοῦ	πρότερον Σούσων σατράπου παῖδα. αὐτὸς
[3, 6]	Πασαργάδαις χρήματα ἐν τοῖς Κύρου	τοῦ	πρώτου θησαυροῖς. σατράπην μὲν δὴ
[3, 10]	ὡς τὰ καταπηγνύμενα πρὸς αὐτοῦ	τοῦ	ῥοῦ ἐκστρέφεσθαι ἐκ τῆς γῆς
[3, 4]	πόρον, χαλεπῶς μὲν δι' ὀξύτητα	τοῦ	ῥοῦ, οὐδενὸς δὲ εἴργοντος. Ἐνταῦθα
[3, 5]	Νεοπτολέμου, ἐπὶ δὲ ἡ Πολυπέρχοντος	τοῦ	Σιμμίου, ἐπὶ δὲ ἡ Ἀμύντου
[3, 6]	τὴν ὁδὸν ὅ τε παῖς	τοῦ	Σουσίων σατράπου καὶ παρὰ Φιλοξένου
[3, 6]	τοὺς ξένους καὶ ὅσοι ἄλλοι	τοῦ	στρατεύματος βαρύτερον ὡπλισμένοι ξὺν Παρμενίωνι
[3, 2]	λέγει δράκοντας δύο ἰέναι πρὸ	τοῦ	στρατεύματος φωνὴν ἱέντας, καὶ τούτοις
[3, 10]	ἱππέας, καὶ Δάαι οἱ ἀπὸ	τοῦ	Τανάϊδος. οἱ δὲ τῶν Βακτρίων
[3, 10]	καὶ Δάας τοὺς ἐπὶ τάδε	τοῦ	Τανάϊδος ποταμοῦ ἐποικοῦντας ἔφθειρε τὴν
[3, 3]	τῆς Ἀσίας τὰ ἐπὶ τάδε	τοῦ	Ταύρου ἐκλέγειν. τῶν ξὺν αὑτῷ
[3, 6]	οἱ μὲν τὰ πεδία οἰκοῦντες	τοῦ	τε σατράπου τῶν Περσῶν ἤκουον
[3, 1]	Ἀλέξανδρον καταλείπειν αὐτὸν τὰ σημεῖα	τοῦ	τειχισμοῦ τοῖς τέκτοσιν, οὐκ εἶναι
[3, 4]	σημαίνεσθαι Ἀλεξάνδρῳ. ἄρας δὲ ἀπὸ	τοῦ	Τίγρητος ἤει διὰ τῆς Ἀσσυρίας
[3, 4]	ἀπεσκεδασμένων ἐξήγγειλαν, ὅτι Δαρεῖος ἐπὶ	τοῦ	Τίγρητος ποταμοῦ κάθηται ἐγνωκὼς εἴργειν
[3, 10]	περόνης τι ἀποθραύεται αὐτῷ ἐκ	τοῦ	τοξεύματος. ἀλλὰ καὶ ὣς ἔλαβέ
[3, 10]	τοῦ μὴ ἐσδύεσθαι ἐς αὐτὰς	τοῦ	ὕδατος. ἐμπλησθεῖσαι δὲ καὶ ξυρραφεῖσαι
[3, 5]	Σιμμίου, ἐπὶ δὲ ἡ Ἀμύντου	τοῦ	Φιλίππου. ταύτης δὲ ἡγεῖτο Σιμμίας,
[3, 4]	τε αὖθις Δαρείῳ τὴν ξυγχώρησιν	τοῦ	χείρονι ὄντι χειρόνων ἡγεῖσθαι ἡ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 28/06/2005