Livre, Chap.
[4, 5]	δέ, διάβολος ἢ φέναξ, ἀλλ´	ὁ	ἄμφω ταῦτα ἔχων. Ὥστ´ οὐ
[4, 6]	ἄνθρωπον μᾶλλον δηλοῖ τί ἐστιν	ὁ	ἄνθρωπος ἢ ὁ πεζόν) καὶ
[4, 5]	τὸ γένος. Οὐ γάρ ἐστιν	ὁ	ἄνθρωπος κατά τι ζῷον, οὐδ´
[4, 5]	ἀνδρεῖος μὲν γὰρ καὶ πρᾶος	ὁ	ἀπαθὴς λέγεται, ἐγκρατὴς δ´ ὁ
[4, 5]	κινουμένου τοῦ ἀέρος πνεῦμα, εἴπερ	ὁ	αὐτὸς ἀὴρ διαμένει ὅσπερ ἦν
[4, 4]	ἐστιν ἡ μνήμη μονὴ ἐπιστήμης,	ὁ	αὐτὸς ἁρμόσει περὶ αὐτῆς λόγος.
[4, 5]	γὰρ κίνησις ἀέρος τὸ πνεῦμα·	ὁ	γὰρ αὐτὸς ἀὴρ διαμένει, ὅταν
[4, 6]	γένος ἢ τὴν διαφορὰν εἰπεῖν	(ὁ	γὰρ ζῷον εἴπας τὸν ἄνθρωπον
[4, 6]	πεζὸν ποιόν τι ζῷον λέγει,	ὁ	δὲ ζῷον εἴπας οὐ λέγει
[4, 5]	γὰρ αἰσχύνη ἐν τῷ λογιστικῷ,	ὁ	δὲ φόβος ἐν τῷ θυμοειδεῖ·
[4, 4]	καὶ τὸ δικαίως ἐπιστημόνως καὶ	ὁ	δίκαιος ἐπιστήμων· εἰ δὲ τούτων
[4, 6]	μᾶλλον, καὶ ἡ δικαιοσύνη καὶ	ὁ	δίκαιος· λέγεται γὰρ δικαιότερος ἕτερος
[4, 5]	ὁ προαιρούμενος ἀδυνατῶν δέ, οὔθ´	ὁ	δυνάμενος μὴ προαιρούμενος δέ, διάβολος
[4, 4]	πᾶσα ἐν ψυχῇ. Ἔστι δ´	ὁ	εἰρημένος τόπος καὶ πρὸς τὸ
[4, 6]	τὴν ἐπιστήμην ὅπερ πίστιν, εἰ	ὁ	ἐπιστάμενος ᾗ ἐπίσταται πιστεύει· δῆλον
[4, 5]	λέγεται. Δύναται μὲν γὰρ καὶ	ὁ	θεὸς καὶ ὁ σπουδαῖος τὰ
[4, 1]	οἷον ἡ μὲν χιὼν καὶ	ὁ	κύκνος οὐσία, τὸ δὲ λευκὸν
[4, 1]	τὸ ἓν κατηγορεῖται, ὥστε καὶ	ὁ	λόγος αὐτῶν. (Ἔτι εἰ κατά
[4, 6]	δὲ γένος τῆς διαφορᾶς οὔ·	ὁ	μὲν γὰρ εἴπας πεζὸν ποιόν
[4, 5]	οὐδέτερον δ´ αὐτῶν γένος ἐστίν.	Ὁ	μὲν γὰρ ὀργιζόμενος λυπεῖται προτέρας
[4, 5]	τῶν εἰδῶν. Ὁμοίως δ´ οὐδ´	ὁ	οἶνός ἐστιν ὕδωρ σεσηπός, καθάπερ
[4, 6]	κατηγορεῖσθαι δοκεῖ· λυπεῖταί τε γὰρ	ὁ	ὀργιζόμενος καὶ ὑπολαμβάνει ὀλιγωρεῖσθαι. Ἡ
[4, 5]	ὁ ἀπαθὴς λέγεται, ἐγκρατὴς δ´	ὁ	πάσχων καὶ μὴ ἀγόμενος. Ἴσως
[4, 6]	τί ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ἢ	ὁ	πεζόν) καὶ ὅτι ἡ μὲν
[4, 5]	οὔθ´ ἡ χιὼν ὕδωρ οὔθ´	ὁ	πηλὸς γῆ. Ὥστ´ οὐκ ἂν
[4, 5]	καὶ τὸν διάβολον· οὔτε γὰρ	ὁ	προαιρούμενος ἀδυνατῶν δέ, οὔθ´ ὁ
[4, 3]	οὖσα νόσου οὐδενὶ ἐναντίον, οἷον	ὁ	πυρετὸς καὶ ἡ ὀφθαλμία καὶ
[4, 5]	γὰρ καὶ ὁ θεὸς καὶ	ὁ	σπουδαῖος τὰ φαῦλα δρᾶν, ἀλλ´
[4, 1]	γένους καὶ τοῦ εἴδους, οἷον	ὁ	τὶς ἄνθρωπος καὶ ἀνθρώπου μετέχει
[4, 6]	οὐδὲ τὸ ἀποδοθέν. Χρήσιμος δ´	ὁ	τόπος ἐπὶ τῶν τοιούτων μάλιστα,
[4, 5]	ἐν τῷ λογιστικῷ. Χρήσιμος δ´	ὁ	τόπος καὶ πρὸς τὸ συμβεβηκός·
[4, 6]	καὶ τὸ εἶδος, οὐ χρήσιμος	ὁ	τόπος· οὐδὲν γὰρ κωλύει ἀμφοτέρων
[4, 3]	εἴ τινος κοινωνεῖ τὸ εἶδος	ὃ	ἀδύνατον ὅλως ὑπάρχειν τοῖς ὑπὸ
[4, 2]	γένη εἶναι. Ἂν οὖν δειχθῇ	ὃ	βουλόμεθα ὡς γένος κατασκευάσαι (μὴ
[4, 1]	ἀλλὰ συμβεβηκός, ἐπειδὴ συμβεβηκὸς ἐλέγομεν	ὃ	ἐνδέχεται ὑπάρχειν (τινὶ καὶ μή.
[4, 2]	γένος ἐστὶ τοῦ ἀποδοθέντος (εἴδους,	ὃ	μήτε περιέχει τὸ ἀποδοθὲν γένος
[4, 5]	μᾶλλον ἐνέργεια. Διαμαρτάνουσι δὲ καὶ	οἱ	τὴν ἕξιν εἰς τὴν ἀκολουθοῦσαν
[4, 2]	διὰ τῶν αὐτῶν· ἐπικοινωνοῦσι γὰρ	οἱ	τόποι· ἐπὶ πλέον τε γὰρ
[4, 5]	οὐκ εἰσὶ τοιοῦτοι· πάντες γὰρ	οἱ	φαῦλοι κατὰ προαίρεσιν λέγονται. Ἔτι
[4, 4]	καὶ φθορῶν· οἷον εἰ τὸ	οἰκοδομεῖν	ἐνεργεῖν, τὸ ᾠκοδομηκέναι ἐνηργηκέναι, καὶ
[4, 5]	εἰδῶν. Ὁμοίως δ´ οὐδ´ ὁ	οἶνός	ἐστιν ὕδωρ σεσηπός, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς
[4, 4]	ἅ ποτε λέγεται, ἐνδέχεται δέ	(οἷον	εἰ ἐπιστητὸν ἡ ψυχή· οὐδὲν
[4, 6]	μήτε τὸ κατ´ ἐκεῖνο λεγόμενον.	Οἷον	εἰ ἡ ἀρετὴ δέχεται τὸ
[4, 4]	πᾶσιν ὑπάρχει ἢ οὐχ ὑπάρχει.	Οἷον	εἰ ἡ δικαιοσύνη ἐπιστήμη τις,
[4, 4]	ἢ οὐκ ἐν τῷ ἐσχάτῳ·	οἷον	εἰ ἡ ὄψις ἐν ἐσχάτῳ
[4, 4]	ἐν τῷ προκειμένῳ ἂν εἴη·	οἷον	εἰ ἡ τυφλότης ἀναισθησία τις,
[4, 3]	ὑπάρχειν τοῖς ὑπὸ (τὸ γένος·	οἷον	εἰ ἡ ψυχὴ τῆς ζωῆς
[4, 6]	εἰδῶν πρὸς ἄλληλα σύγκρισις χρήσιμος·	οἷον	εἰ ὁμοίως τόδε καὶ τόδε
[4, 6]	τι κατασκευάσαι, τὸν εἰρημένον τρόπον,	οἷον	εἰ τὴν ἐπιστήμην ὅπερ πίστιν,
[4, 4]	τοιοῦτον εἰς τὸ μὴ τοιοῦτον.	Οἷον	εἰ τὴν μνήμην μονὴν ἐπιστήμης
[4, 6]	τὸ ἧττον, καὶ τὸ μᾶλλον·	οἷον	εἰ τῆς ἐγκρατείας μᾶλλον ἡ
[4, 1]	κατηγορεῖται, καθάπερ ἐπὶ τοῦ συμβεβηκότος,	οἷον,	εἰ τῆς ἡδονῆς τἀγαθὸν γένος
[4, 4]	τὸ εἶδος κατὰ τὰς πτώσεις,	οἷον	εἰ τινὶ ἢ τινὸς ἢ
[4, 2]	τὴν διαφορὰν ὡς γένος ἀποδέδωκεν,	οἷον	εἰ τὸ ἀθάνατον γένος θεοῦ·
[4, 4]	τε καὶ κατὰ τὸ γένος·	οἷον	εἰ τὸ διπλάσιον ἡμίσεος λέγεται
[4, 5]	κατά τι μετέχεται τὸ γένος,	οἷον	εἰ τὸ ζῷον ὅπερ αἰσθητὸν
[4, 4]	καθάπερ ἐπὶ τοῦ συμβεβηκότος ἐλέγετο·	οἷον	εἰ τὸ ἡδὺ ὅπερ ἀγαθόν,
[4, 1]	καὶ τὸ γένος ποιόν τι·	οἷον	εἰ τὸ λευκὸν ποιόν τι,
[4, 4]	ἐπὶ τῶν γενέσεων καὶ φθορῶν·	οἷον	εἰ τὸ οἰκοδομεῖν ἐνεργεῖν, τὸ
[4, 1]	ἀληθεύεται, τὸ δὲ γένος μή,	οἷον	εἰ τὸ ὂν ἢ τὸ
[4, 4]	τοῦ ἀντικειμένου τὸ ἀντικείμενον γένος·	οἷον	εἰ τοῦ διπλασίου τὸ πολλαπλάσιον,
[4, 1]	(εἶδος καὶ τὸ γένος λέγεται,	οἷον	εἰ τῶν πᾶσιν ἑπομένων τὸ
[4, 1]	ἑνὸς μή, δῆλον ὅτι οὐδενός.	Οἷον	εἴ τις ἀτόμους τιθέμενος γραμμὰς
[4, 2]	τί ἐστι τοῦ εἴδους κατηγορούμενον.	Οἷον	εἴ τις τῆς βαδίσεως γένος
[4, 2]	γένος μήθ´ ὑπ´ ἐκεῖνό ἐστιν.	Οἷον	εἴ τις τῆς δικαιοσύνης τὴν
[4, 1]	τοῦ εἴδους τὸ ἀποδοθὲν γένος,	οἷον	εἴ τις τοῦ ὄντος ἢ
[4, 5]	τὸ εἶδος, καὶ τὸ γένος,	οἷον	ἐν ᾧ τὸ λευκόν, καὶ
[4, 3]	ἄκρα, καὶ τὸ ἀνὰ μέσον,	οἷον	ἐπὶ λευκοῦ καὶ μέλανος· τὸ
[4, 5]	ἐνίων γὰρ οὐ δοκεῖ ἀληθεύεσθαι,	οἷον	ἐπὶ τοῦ πηλοῦ καὶ τῆς
[4, 4]	πρὸς ἅ ποτε τυγχάνει λεγόμενα	(οἷον	ἡ διάθεσις καὶ ἡ ἕξις
[4, 1]	πρός τι τὸ δὲ ποιόν·	οἷον	ἡ μὲν χιὼν καὶ ὁ
[4, 4]	(καὶ αὐτὴ καὶ τὰ γένη,	οἷον	ἥ τε διάθεσις καὶ ἡ
[4, 1]	ἐφαρμόττει ἐπὶ τὸ ῥηθὲν γένος,	οἷον	καὶ τὰ νῦν εἰρημένα· ἐνδέχεται
[4, 2]	τινα καὶ τοιαύτην κομίσαι θέσιν,	οἷον	κράσεως τὴν μεῖξιν διαφορὰν ἢ
[4, 3]	εἶδος οὖσα νόσου οὐδενὶ ἐναντίον,	οἷον	ὁ πυρετὸς καὶ ἡ ὀφθαλμία
[4, 1]	τοῦ γένους καὶ τοῦ εἴδους,	οἷον	ὁ τὶς ἄνθρωπος καὶ ἀνθρώπου
[4, 5]	εἰς γένος τὸ πεπονθὸς τιθέντες,	οἷον	ὅσοι τὴν ἀθανασίαν ζωὴν ἀίδιόν
[4, 6]	τὰ μετέχοντα τοῦ ἀποδοθέντος γένους,	οἷον	τὰ λευκά· οὐδὲν γὰρ διαφέρει
[4, 3]	εἴδει ἐναντίον ἀλλ´ αὐτὸ γένος,	οἷον	τἀγαθόν· εἰ γὰρ τοῦτο μὴ
[4, 6]	τόδε δὲ τῷδε μὴ παντί,	οἷον	τῇ νηνεμίᾳ ἡ ἠρεμία καὶ
[4, 5]	τὴν ἐνέργειαν εἰς τὴν ἕξιν,	οἷον	τὴν αἴσθησιν κίνησιν διὰ σώματος·
[4, 2]	γένος εἰς τὸ εἶδος ἔθηκεν,	οἷον	τὴν ἅψιν ὅπερ συνοχὴν ἢ
[4, 5]	δὲ διαφορὰν ὡς γένος ἀποδιδόασιν,	οἷον	τὴν ἔκπληξιν ὑπερβολὴν θαυμασιότητος καὶ
[4, 5]	παρακολουθοῦν ὁπωσοῦν ὡς γένος τιθέασιν,	οἷον	τὴν λύπην τῆς ὀργῆς καὶ
[4, 5]	εἰς τὴν ἀκολουθοῦσαν δύναμιν τάττοντες,	οἷον	τὴν πραότητα ἐγκράτειαν ὀργῆς καὶ
[4, 3]	μεταφορᾷ λεγόμενον ὡς γένος ἀποδέδωκεν,	οἷον	τὴν σωφροσύνην συμφωνίαν· πᾶν γὰρ
[4, 6]	εἰς τὸ βέλτιον γένος ἔθηκεν,	οἷον	τὴν ψυχὴν ὅπερ κίνησιν ἢ
[4, 6]	ἔχομεν εἰπεῖν ποῖον αὐτῶν γένος.	Οἷον	τῆς ὀργῆς καὶ ἡ λύπη
[4, 2]	διαφορὰν εἰς τὸ εἶδος ἔθηκεν,	οἷον	τὸ ἀθάνατον ὅπερ θεόν. Συμβήσεται
[4, 1]	τὸ ἐν τῷ γένει τεθέν,	οἷον	τὸ δοξαστὸν τοῦ ὄντος· καὶ
[4, 4]	πρὸς ἅ ποτε τυγχάνει λεγόμενα	(οἷον	τὸ ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ
[4, 5]	ὅλον εἰς τὸ μέρος τιθέντες,	οἷον	τὸ ζῷον σῶμα ἔμψυχον. Οὐδαμῶς
[4, 4]	τῶν ὁμοίως ἐχόντων πρὸς ἄλληλα·	οἷον	τὸ ἡδὺ ὁμοίως ἔχει πρὸς
[4, 6]	πλείω γὰρ τὰ πᾶσιν ἑπόμενα,	οἷον	τὸ ὂν καὶ τὸ ἓν
[4, 2]	εἶδος εἰς τὸ γένος ἔθηκεν,	οἷον	τὸ περιττὸν ὅπερ ἀριθμόν· διαφορὰ
[4, 5]	πάθος, ἐκεῖνο γένος φασὶν εἶναι,	οἷον	τὸ πνεῦμα ἀέρα κινούμενον. Μᾶλλον
[4, 2]	τὸ γένος εἰς τὴν διαφοράν,	οἷον	τὸ χρῶμα ὅπερ συγκριτικὸν ἢ
[4, 5]	δύναμιν ἢ τὸ δυνατὸν ἔθηκεν,	οἷον	τὸν σοφιστὴν ἢ διάβολον ἢ
[4, 5]	ἔστιν εἰς ἓν γένος θεῖναι,	οἷον	τὸν φένακα καὶ τὸν διάβολον·
[4, 2]	εἰρημένον γένος ἢ τὴν διαφοράν,	οἷον	ψυχὴν τὸ κινεῖσθαι ἢ δόξαν
[4, 2]	εἴδους, οὐδὲ τὸ γένος κατηγορηθήσεται·	οἷον	ψυχῆς οὔτε τὸ περιττὸν οὔτε
[4, 1]	ὅρους· περὶ αὐτῶν δὲ τούτων	ὀλιγάκις	αἱ σκέψεις γίνονται τοῖς διαλεγομένοις.
[4, 6]	γὰρ ὁ ὀργιζόμενος καὶ ὑπολαμβάνει	ὀλιγωρεῖσθαι.	Ἡ αὐτὴ δὲ σκέψις καὶ
[4, 6]	ἡ λύπη καὶ ἡ ὑπόληψις	ὀλιγωρίας	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορεῖσθαι
[4, 5]	Λανθάνουσι δ´ ἐνίοτε καὶ τὸ	ὅλον	εἰς τὸ μέρος τιθέντες, οἷον
[4, 5]	Οὐδαμῶς δὲ τὸ μέρος τοῦ	ὅλου	κατηγορεῖται· ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη
[4, 5]	ὅταν μένῃ. Ὥστ´ οὐκ ἔστιν	ὅλως	ἀὴρ τὸ πνεῦμα· ἦν γὰρ
[4, 3]	δῆλον ὅτι οὐκ ἂν εἴη	ὅλως	γένος τὸ εἰρημένον. Σκοπεῖν δὲ
[4, 3]	διὰ τῆς ἐπαγωγῆς. Πάλιν εἰ	ὅλως	ἐν μηδενὶ γένει τὸ τῷ
[4, 4]	τῶν δυνάμεων καὶ χρήσεων, καὶ	ὅλως	καθ´ ὁποιανοῦν ὁμοιότητα καὶ ἀναιροῦντι
[4, 5]	διαμένειν, ἄνπερ ἐκ τοῦ εἴδους	ὅλως	μεταβάλῃ, καθάπερ οὐδὲ τὸ αὐτὸ
[4, 5]	τὸ πράῳ εἶναι, ἀλλὰ τὸ	ὅλως	μὴ πάσχειν ὑπὸ τῶν τοιούτων
[4, 6]	οὐκ ἔστιν ὕδωρ. ~Ἔτι εἰ	ὅλως	τὸ ἀποδοθὲν μηδενός ἐστι γένος·
[4, 3]	κοινωνεῖ τὸ εἶδος ὃ ἀδύνατον	ὅλως	ὑπάρχειν τοῖς ὑπὸ (τὸ γένος·
[4, 4]	χρήσεων, καὶ ὅλως καθ´ ὁποιανοῦν	ὁμοιότητα	καὶ ἀναιροῦντι καὶ κατασκευάζοντι σκεπτέον
[4, 4]	καὶ ἐπὶ τῶν συστοίχων, εἰ	ὁμοίως	ἀκολουθοῦσι, καὶ ἀναιροῦντι καὶ κατασκευάζοντι·
[4, 3]	ὡς ὑποκείμενον. Ἔνδοξον γὰρ τὸ	ὁμοίως	ἀμφοῖν, καθάπερ ἐπ´ ἀρετῆς καὶ
[4, 4]	Εἰ οὖν ἐπί τινων μὴ	ὁμοίως	ἀντιστρέφει, δῆλον ὅτι οὐ γένος
[4, 4]	κατὰ τὰς πτώσεις λεγόμενα μὴ	ὁμοίως	ἀντιστρέφει, καθάπερ ἐπὶ τοῦ διπλασίου
[4, 6]	ψυχὴν ὅπερ κίνησιν ἢ κινούμενον.	Ὁμοίως	γὰρ αὕτη στατικὴ καὶ κινητικὴ
[4, 4]	εἶδος καὶ τὸ γένος λέγεται.	Ὁμοίως	γὰρ καὶ ἰσαχῶς ἑκάτερον δοκεῖ
[4, 5]	ἀληθεύεσθαι ἀεὶ κατὰ τῶν εἰδῶν.	Ὁμοίως	δ´ οὐδ´ ὁ οἶνός ἐστιν
[4, 3]	εἰδῶν καὶ τῶν γενῶν, μὴ	ὁμοίως	δέ, ἀλλὰ τῶν μὲν κατὰ
[4, 5]	αὐτῷ τοῖς εἴδεσι πέφυκε γίνεσθαι.	Ὁμοίως	δὲ καὶ εἰ ἡ φιλία
[4, 2]	κατηγορεῖται ὧνπερ καὶ τὸ εἶδος,	ὁμοίως	δὲ καὶ εἰ τὰ ἐπάνω
[4, 5]	ἕξις, ἡ δὲ κίνησις ἐνέργεια.	Ὁμοίως	δὲ καὶ εἰ τὴν μνήμην
[4, 6]	εἰ θάτερον γένος, καὶ θάτερον.	Ὁμοίως	δὲ καὶ εἰ τὸ ἧττον,
[4, 1]	γένος, ἐπειδὴ ἐπ´ ἴσων λέγεται.	Ὁμοίως	δὲ καὶ εἰ τὸ πρῶτον
[4, 5]	ἐστί, σφοδρότης ἂν εἴη σφοδρά.	Ὁμοίως	δὲ καὶ ἔκπληξις ἔστιν ὑπερβάλλουσα·
[4, 4]	τὸ διπλάσιον καὶ τὸ πολλαπλάσιον.	Ὁμοίως	δὲ καὶ ἐπὶ τῆς ἐπιστήμης·
[4, 3]	ἀρετὴ κακίᾳ καὶ δικαιοσύνη ἀδικίᾳ.	Ὁμοίως	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων
[4, 1]	ποιόν τι, καὶ τὸ χρῶμα.	Ὁμοίως	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων.
[4, 5]	ἀὴρ διαμένει ὅσπερ ἦν πνεῦμα.	Ὁμοίως	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων
[4, 5]	ἡ γραμματικὴ κατά τι ἐπιστήμη·	ὁμοίως	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων.
[4, 4]	ποιεῖσθαι καὶ ἡ γένεσις ποίησις.	Ὁμοίως	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν δυνάμεων
[4, 2]	συνέχεται, ἀλλὰ τὸ συνεχόμενον (ἅπτεται.	Ὁμοίως	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν·
[4, 5]	ἔκπληξις, ὥσθ´ ἡ θαυμασιότης ἐκπλαγήσεται.	Ὁμοίως	δὲ καὶ ἡ πίστις παρέσται
[4, 1]	τι αὐτὸ ἑαυτὸ καὶ μή,	ὁμοίως	δὲ καὶ λευκὸν εἶναι καὶ
[4, 1]	ποιοῦν ἢ πάσχον σημαίνειν ἔοικεν.	Ὁμοίως	δὲ καὶ τὸ λευκόν· οὐ
[4, 6]	γὰρ τὸ μᾶλλον ἢ τὸ	ὁμοίως	δοκοῦν εἶναι ἐν τῷ ἀποδοθέντι
[4, 4]	πρὸς ἄλληλα· οἷον τὸ ἡδὺ	ὁμοίως	ἔχει πρὸς τὴν ἡδονὴν καὶ
[4, 4]	λοιπῶν οὐδέν. Πάλιν ἐπὶ τῶν	ὁμοίως	ἐχόντων πρὸς ἄλληλα· οἷον τὸ
[4, 6]	εἰ τὸ μᾶλλον δοκοῦν ἢ	ὁμοίως	μὴ ἔστι γένος, δῆλον ὅτι
[4, 6]	Καὶ εἰ τοῦ αὐτοῦ εἴδους	ὁμοίως	πρὸς ἄμφω ἔχοντος εἰς τὸ
[4, 4]	γάρ τινος λέγεται. Πάλιν εἰ	ὁμοίως	τὰ πρός τι κατὰ τὰς
[4, 4]	τε γὰρ τινὸς καὶ ἀντιστρέφει	ὁμοίως	τό τε ἐπιστητὸν καὶ τὸ
[4, 6]	ἄλληλα σύγκρισις χρήσιμος· οἷον εἰ	ὁμοίως	τόδε καὶ τόδε γένος, εἰ
[4, 6]	εἴδους ἁρμόσει λέγεσθαι· εἰ γὰρ	ὁμοίως	τόδε καὶ τόδε τοῦ προκειμένου
[4, 2]	καθάπερ εἴρηται χρηστέον. Κατασκευάζοντι δέ,	ὁμολογουμένου	μὲν ὑπάρχειν τῷ εἴδει τοῦ
[4, 3]	χρώμενον τοῖς εἰρημένοις πρὸς τὸ	ὁμώνυμον·	συνώνυμον γὰρ τὸ γένος καὶ
[4, 3]	ψυχή. Σκεπτέον δὲ καὶ εἰ	ὁμώνυμον	τὸ εἶδος τῷ γένει, στοιχείοις
[4, 6]	τὸ μὴ ὂν γίνεται) ἀλλ´	ὅμως	οὐκ ἔστι γένος τὸ μὴ
[4, 4]	τὸ ἐπιστητὸν ψυχὴ ἢ ἄνθρωπος	ὄν)	σκοπεῖν οὖν χρὴ ἐάν τις
[4, 6]	ἑπομένων ἐστίν. Εἰ οὖν τὸ	ὂν	γένος ἀποδέδωκε, δῆλον ὅτι πάντων
[4, 6]	(οὐ γὰρ πᾶν τὸ μὴ	ὂν	γίνεται) ἀλλ´ ὅμως οὐκ ἔστι
[4, 1]	τὸ ὂν καὶ τὸ μὴ	ὂν	δοξαστόν, ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη
[4, 6]	δ´ αὐτοῦ ὅτι τὸ μὴ	ὂν	ἕπεται παντὶ τῷ γινομένῳ (τὸ
[4, 1]	ὄντων δοξαστά) ὅτι δὲ τὸ	ὂν	ἢ τὸ ἐπιστητὸν οὐ κατηγορεῖται
[4, 1]	γένος μή, οἷον εἰ τὸ	ὂν	ἢ τὸ ἐπιστητὸν τοῦ δοξαστοῦ
[4, 1]	δὲ γένος τεθείη, καθάπερ τὸ	ὂν	καὶ τὸ ἕν· παντὶ γὰρ
[4, 1]	τὸ ἕν· παντὶ γὰρ τὸ	ὂν	καὶ τὸ ἕν· ὥστ´ οὐδέτερον
[4, 6]	τὸ εἶδος κατηγορεῖσθαι, ἐπειδὴ τὸ	ὂν	καὶ τὸ ἓν κατὰ πάντων
[4, 1]	πάντων γὰρ τῶν ὄντων τὸ	ὂν	καὶ τὸ ἓν κατηγορεῖται, ὥστε
[4, 6]	τὰ πᾶσιν ἑπόμενα, οἷον τὸ	ὂν	καὶ τὸ ἓν τῶν πᾶσιν
[4, 1]	τοῦ ὄντος· καὶ γὰρ τὸ	ὂν	καὶ τὸ μὴ ὂν δοξαστόν,
[4, 1]	δῆλον. Ὥστ´ οὐ γένος (τὸ	ὂν	οὐδὲ τὸ ἐπιστητὸν τοῦ δοξαστοῦ·
[4, 6]	οὐκ ἔστι γένος τὸ μὴ	ὂν	τοῦ γινομένου· ἁπλῶς γὰρ οὐκ
[4, 1]	καὶ γὰρ τὸ πολλαπλάσιον, (γένος	ὂν	τοῦ διπλασίου, καὶ αὐτὸ τῶν
[4, 4]	τινί, τὸ δ´ ἕτερον, γένος	ὂν	τούτων, οὐ τινὶ ἀλλὰ τινός·
[4, 3]	τὸ δὲ μέτριον ἀνὰ μέσον	ὂν	τούτων οὐκ ἐν τῷ κακῷ
[4, 2]	βουλόμεθα ὡς γένος κατασκευάσαι (μὴ	ὂν	ὑπὸ τὸ εἶδος, δῆλον ὅτι
[4, 3]	μηδὲν ἐναντίον τῷ γένει ᾖ.	Ὄντος	δ´ ἐναντίου τῷ γένει, σκοπεῖν
[4, 1]	οὐ κατηγορεῖται κατὰ τοῦ μὴ	ὄντος,	δῆλον. Ὥστ´ οὐ γένος (τὸ
[4, 6]	γὰρ οὐκ ἔστι τοῦ μὴ	ὄντος	εἴδη. Περὶ μὲν οὖν τοῦ
[4, 3]	γένει καὶ τὸ ἐναντίον, μὴ	ὄντος	ἐναντίου τῷ γένει· δεῖ γὰρ
[4, 3]	ἐν τῷ εἰρημένῳ γένει, μὴ	ὄντος	ἐναντίου τῷ γένει· εἰ γὰρ
[4, 6]	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται, μὴ	ὄντος	ἑνὸς τοῦ ἀποδοθέντος εἴδους ἀλλὰ
[4, 1]	εἴη τὸ δοξαστὸν εἶδος τοῦ	ὄντος·	ἐπὶ πλέον γὰρ ἀεὶ τὸ
[4, 1]	γένος, οἷον εἴ τις τοῦ	ὄντος	ἢ τοῦ ἑνὸς γένος τι
[4, 1]	τεθέν, οἷον τὸ δοξαστὸν τοῦ	ὄντος·	καὶ γὰρ τὸ ὂν καὶ
[4, 6]	τὸ γένος κατηγορεῖται. Ἔτι ὅταν	ὄντος	καὶ τῷ εἴδει καὶ τῷ
[4, 6]	ἓν εἶδος ἂν εἴη τοῦ	ὄντος.	Συμβαίνει οὖν κατὰ πάντων ὧν
[4, 1]	τεθείη. Κατὰ γὰρ τοῦ μὴ	ὄντος	τὸ δοξαστὸν κατηγορηθήσεται (πολλὰ γὰρ
[4, 6]	αὐτὸν μὲν χρῆσθαι ὡς γένους	ὄντος	τοῦ ἀεὶ ἀκολουθοῦντος, ὅταν μὴ
[4, 1]	κατηγορηθήσεται (πολλὰ γὰρ τῶν μὴ	ὄντων	δοξαστά) ὅτι δὲ τὸ ὂν
[4, 1]	ὑπό τι εἶδος τῆς κινήσεως	ὄντων·	καὶ γὰρ τὰ ἄτομα μετέχει
[4, 1]	δὴ τεθῇ γένος τινὸς τῶν	ὄντων,	πρῶτον μὲν ἐπιβλέπειν ἐπὶ πάντα
[4, 1]	εἴδους· κατὰ πάντων γὰρ τῶν	ὄντων	τὸ ὂν καὶ τὸ ἓν
[4, 4]	γὰρ ἀρετὴ ὅπερ καλὸν καὶ	ὅπερ	ἀγαθόν, καὶ ἡ μὲν ἀρετὴ
[4, 4]	Εἰ οὖν ἐστιν ἡ ἡδονὴ	ὅπερ	ἀγαθόν, καὶ τὸ ἡδὺ ὅπερ
[4, 4]	ἐλέγετο· οἷον εἰ τὸ ἡδὺ	ὅπερ	ἀγαθόν, τὸ μὴ ἀγαθὸν οὐχ
[4, 4]	οὖν τις θείη τὴν ἐπιστήμην	ὅπερ	αἴσθησιν, δεήσει καὶ τὸ ἐπιστητὸν
[4, 4]	αἴσθησιν, δεήσει καὶ τὸ ἐπιστητὸν	ὅπερ	αἰσθητὸν εἶναι. Οὐκ ἔστι δέ·
[4, 5]	γένος, οἷον εἰ τὸ ζῷον	ὅπερ	αἰσθητὸν ἢ ὁρατὸν εἴρηται. Κατά
[4, 2]	γένος ἔθηκεν, οἷον τὸ περιττὸν	ὅπερ	ἀριθμόν· διαφορὰ γὰρ ἀριθμοῦ τὸ
[4, 2]	εἶδος ἔθηκεν, οἷον τὸ ἀθάνατον	ὅπερ	θεόν. Συμβήσεται γὰρ ἐπ´ ἴσης
[4, 4]	δόξειεν εἶναι· ἡ γὰρ ἀρετὴ	ὅπερ	καλὸν καὶ ὅπερ ἀγαθόν, καὶ
[4, 6]	γένος ἔθηκεν, οἷον τὴν ψυχὴν	ὅπερ	κίνησιν ἢ κινούμενον. Ὁμοίως γὰρ
[4, 1]	τῆς χιόνος, οὔθ´ ἡ ψυχὴ	ὅπερ	κινούμενον, συμβέβηκε (δ´ αὐτῇ κινεῖσθαι,
[4, 2]	ὅπερ συνοχὴν ἢ τὴν μεῖξιν	ὅπερ	κρᾶσιν, ἢ ὡς Πλάτων ὁρίζεται
[4, 1]	αὑτοῦ· οὔτε γὰρ ἡ χιὼν	ὅπερ	λευκόν, διόπερ οὐ γένος τὸ
[4, 2]	ὅπερ συγκριτικὸν ἢ τὸν ἀριθμὸν	ὅπερ	περιττόν. Καὶ εἰ τὸ γένος
[4, 6]	τρόπον, οἷον εἰ τὴν ἐπιστήμην	ὅπερ	πίστιν, εἰ ὁ ἐπιστάμενος ᾗ
[4, 2]	τὴν διαφοράν, οἷον τὸ χρῶμα	ὅπερ	συγκριτικὸν ἢ τὸν ἀριθμὸν ὅπερ
[4, 2]	εἶδος ἔθηκεν, οἷον τὴν ἅψιν	ὅπερ	συνοχὴν ἢ τὴν μεῖξιν ὅπερ
[4, 4]	ὅπερ ἀγαθόν, καὶ τὸ ἡδὺ	ὅπερ	ὠφέλιμον ἔσται· δῆλον γὰρ ὅτι
[4, 4]	καὶ χρήσεων, καὶ ὅλως καθ´	ὁποιανοῦν	ὁμοιότητα καὶ ἀναιροῦντι καὶ κατασκευάζοντι
[4, 4]	φάσκειν αὐτῇ τοῦτο· εἰ γὰρ	ὁπωσοῦν	ἐστιν ἡ μνήμη μονὴ ἐπιστήμης,
[4, 5]	Ἐνίοτε δὲ καὶ τὸ παρακολουθοῦν	ὁπωσοῦν	ὡς γένος τιθέασιν, οἷον τὴν
[4, 5]	γὰρ δεῖ λέγεσθαι τὸ γένος.	Ὁρᾶν	δὲ καὶ εἰ ἔν τινι
[4, 4]	εἶδος καὶ τὸ γένος λέγεσθαι.	Ὁρᾶν	δὲ καὶ εἰ τοῦ ἀντικειμένου
[4, 5]	τοῦ ζῴου, ἐπειδὴ μέρος ἐστίν.	Ὁρᾶν	δὲ καὶ εἴ τι τῶν
[4, 1]	ἡ διαφορὰ τοῦ γένους λέγεται.	(Ὁρᾶν	δὲ καὶ εἴ τινος τῶν
[4, 5]	τὸ ζῷον ὅπερ αἰσθητὸν ἢ	ὁρατὸν	εἴρηται. Κατά τι γὰρ αἰσθητὸν
[4, 5]	οὐκ ἂν εἴη γένος τὸ	ὁρατὸν	καὶ τὸ αἰσθητὸν τοῦ ζῴου.
[4, 5]	τὸ σῶμα γὰρ αἰσθητὸν καὶ	ὁρατόν,	κατὰ δὲ τὴν ψυχὴν οὔ.
[4, 5]	Κατά τι γὰρ αἰσθητὸν ἢ	ὁρατὸν	τὸ ζῷον· κατὰ τὸ σῶμα
[4, 5]	καὶ ἡ ἡδονή) ἡ δὲ	ὀργὴ	ἐν τῷ θυμοειδεῖ. Ὥστ´ οὐ
[4, 5]	ὀργῆς αἰτία, ὥσθ´ ἁπλῶς ἡ	ὀργὴ	οὐκ ἔστι λύπη. Κατὰ ταὐτὰ
[4, 5]	λύπης γενομένης· οὐ γὰρ ἡ	ὀργὴ	τῆς λύπης ἀλλ´ ἡ λύπη
[4, 5]	αἰσχύνην φόβον εἴπῃ ἢ τὴν	ὀργὴν	λύπην, οὐ συμβήσεται ἐν τῷ
[4, 5]	λύπης ἀλλ´ ἡ λύπη τῆς	ὀργῆς	αἰτία, ὥσθ´ ἁπλῶς ἡ ὀργὴ
[4, 6]	ποῖον αὐτῶν γένος. Οἷον τῆς	ὀργῆς	καὶ ἡ λύπη καὶ ἡ
[4, 5]	τάττοντες, οἷον τὴν πραότητα ἐγκράτειαν	ὀργῆς	καὶ τὴν ἀνδρείαν καὶ τὴν
[4, 5]	τιθέασιν, οἷον τὴν λύπην τῆς	ὀργῆς	καὶ τὴν ὑπόληψιν τῆς πίστεως·
[4, 6]	δοκεῖ· λυπεῖταί τε γὰρ ὁ	ὀργιζόμενος	καὶ ὑπολαμβάνει ὀλιγωρεῖσθαι. Ἡ αὐτὴ
[4, 5]	γένος ἐστίν. Ὁ μὲν γὰρ	ὀργιζόμενος	λυπεῖται προτέρας ἐν αὐτῷ τῆς
[4, 2]	ὅπερ κρᾶσιν, ἢ ὡς Πλάτων	ὁρίζεται	φορὰν τὴν κατὰ τόπον κίνησιν.
[4, 1]	δ´ ἐπὶ τὸν τοῦ συμβεβηκότος	ὁρισμὸν	ἐπιβλέπειν, εἰ ἐφαρμόττει ἐπὶ τὸ
[4, 1]	τῷ γένει μετέχειν τὸ γένος.	Ὅρος	δὲ τοῦ μετέχειν τὸ ἐπιδέχεσθαι
[4, 1]	ταῦτα στοιχεῖα τῶν πρὸς τοὺς	ὅρους·	περὶ αὐτῶν δὲ τούτων ὀλιγάκις
[4, 4]	εἰ τινὶ ἢ τινὸς ἢ	ὁσαχῶς	ἄλλως. Ὡς γὰρ τὸ εἶδος,
[4, 5]	γένος τὸ πεπονθὸς τιθέντες, οἷον	ὅσοι	τὴν ἀθανασίαν ζωὴν ἀίδιόν φασιν
[4, 5]	εἴπερ ὁ αὐτὸς ἀὴρ διαμένει	ὅσπερ	ἦν πνεῦμα. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 5]	ἀληθεύεται τὸ γένος, ἀλλ´ ἐφ´	ὅσων	ἀληθῶς κατηγορεῖται τὸ ἀποδοθὲν γένος.
[4, 2]	γένος τῆς δικαιοσύνης· δοκεῖ γάρ,	ὅταν	ἓν εἶδος ὑπὸ δύο γένη
[4, 5]	διαμένει, ὅταν τε κινῆται καὶ	ὅταν	μένῃ. Ὥστ´ οὐκ ἔστιν ὅλως
[4, 6]	γένους ὄντος τοῦ ἀεὶ ἀκολουθοῦντος,	ὅταν	μὴ ἀντιστρέφῃ θάτερον, ἄλλου δὲ
[4, 3]	ἀπόφασιν τὰ ἀνὰ μέσον. Ἔτι	ὅταν	μὴ ᾖ ἐναντίον τῷ γένει,
[4, 6]	συνωνύμως τὸ γένος κατηγορεῖται. Ἔτι	ὅταν	ὄντος καὶ τῷ εἴδει καὶ
[4, 5]	ὁ γὰρ αὐτὸς ἀὴρ διαμένει,	ὅταν	τε κινῆται καὶ ὅταν μένῃ.
[4, 5]	ζῷον ὁτὲ μὲν ἄνθρωπον εἶναι	ὁτὲ	δὲ μή. Ἂν δέ τις
[4, 5]	καθάπερ οὐδὲ τὸ αὐτὸ ζῷον	ὁτὲ	μὲν ἄνθρωπον εἶναι ὁτὲ δὲ
[4, 4]	ὅπερ ὠφέλιμον ἔσται· δῆλον γὰρ	ὅτι	ἀγαθοῦ ἂν εἴη ποιητικόν, ἐπειδὴ
[4, 5]	καὶ ἐπὶ τούτου δεῖ συγχωρῆσαι	ὅτι	ἀήρ ἐστι κινούμενος τὸ πνεῦμα,
[4, 6]	πλειόνων καὶ διαφόρων· δῆλον γὰρ	ὅτι	γένος ἔσται. Εἰ δ´ ἓν
[4, 2]	εἴη, ὥστε δεδειγμένον ἂν εἴη	ὅτι	γένος τοῦτο. Σκοπεῖν δὲ καὶ
[4, 5]	σύμπτωμα ἡ ἀθανασία ἔοικεν εἶναι.	Ὅτι	δ´ ἀληθὲς τὸ λεγόμενον, δῆλον
[4, 2]	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται.	Ὅτι	δ´ ἑνὸς ἐν τῷ τί
[4, 2]	τῷ εἴδει τοῦ ῥηθέντος γένους,	ὅτι	δ´ ὡς γένος ὑπάρχει ἀμφισβητουμένου,
[4, 1]	γὰρ τῶν μὴ ὄντων δοξαστά)	ὅτι	δὲ τὸ ὂν ἢ τὸ
[4, 2]	γὰρ ἡ διαφορὰ γένος ἐστίν.	Ὅτι	δὲ τοῦτ´ ἀληθές, δῆλον· οὐδεμία
[4, 2]	τὰ δ´ ἀθάνατα. Δῆλον οὖν	(ὅτι	διημάρτηται· οὐδενὸς γὰρ ἡ διαφορὰ
[4, 4]	διάθεσις καὶ ἡ ἕξις. (Ἔνστασις	ὅτι	ἐνιαχοῦ οὐχ οὕτως· τὸ μὲν
[4, 6]	πᾶσιν ἑπόμενον διαφορὰν εἶπε, δῆλον	ὅτι	ἐπ´ ἴσον ἢ ἐπὶ πλέον
[4, 6]	ᾗ ἐπίσταται πιστεύει· δῆλον γὰρ	ὅτι	ἡ ἐπιστήμη πίστις ἄν τις
[4, 6]	ἄνθρωπος ἢ ὁ πεζόν) καὶ	ὅτι	ἡ μὲν διαφορὰ ποιότητα τοῦ
[4, 3]	ἀνὰ μέσον χρωμάτων ἁπάντων. (Ἔνστασις	ὅτι	ἡ μὲν ἔνδεια καὶ ἡ
[4, 2]	τῶν ἀψύχων (συμβαίνει. Δῆλον δ´	ὅτι	καὶ ἐπὶ πλέον λέγεται τὸ
[4, 3]	ἐναντίῳ· ἂν γὰρ ᾖ, δῆλον	ὅτι	καὶ τὸ προκείμενον ἐν τῷ
[4, 3]	τὸ ἐναντίον ἐν τούτῳ, δῆλον	ὅτι	καὶ τὸ προκείμενον. Ἔτι εἰ
[4, 6]	πλέον λέγεται τῆς διαφορᾶς, εἶθ´	ὅτι	κατὰ τὴν τοῦ τί ἐστιν
[4, 2]	φοράν, οὐκ ἀπόχρη τὸ δεῖξαι	ὅτι	κίνησίς ἐστιν ἡ βάδισις πρὸς
[4, 4]	τινων μὴ ὁμοίως ἀντιστρέφει, δῆλον	ὅτι	οὐ γένος θάτερον θατέρου. Πάλιν
[4, 1]	ἀγαθόν· εἰ γὰρ τοῦτο, δῆλον	ὅτι	οὐ γένος τἀγαθὸν τῆς ἡδονῆς·
[4, 2]	Εἰ γάρ που διαφωνεῖ, δῆλον	ὅτι	οὐ (γένος τὸ ἀποδοθέν· εἰ
[4, 3]	μὴ ὑπάρχει τὰ εἰρημένα, δῆλον	ὅτι	οὐ γένος τὸ ἀποδοθέν. Κατασκευάζοντι
[4, 2]	Εἰ οὖν που διαφωνεῖ, δῆλον	ὅτι	οὐ γένος τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν
[4, 2]	Εἰ οὖν που διαφωνεῖ, δῆλον	ὅτι	οὐ γένος τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν
[4, 2]	οὔτε ἄτομόν ἐστιν. Δῆλον οὖν	ὅτι	οὐ μετέχει τοῦ γένους ἡ
[4, 5]	ἐν τῷ αὐτῷ φαίνηται, δῆλον	ὅτι	οὐ συμβέβηκεν. Πάλιν εἰ κατά
[4, 6]	ἔστιν ἐν τῷ γένει, δῆλον	ὅτι	οὐδὲ τὸ ἀποδοθὲν εἶδος εἴη
[4, 6]	ὁμοίως μὴ ἔστι γένος, δῆλον	ὅτι	οὐδὲ τὸ ἀποδοθέν. Χρήσιμος δ´
[4, 1]	ἀποδοθεισῶν κινήσεων μηδεμία. Δῆλον γὰρ	ὅτι	οὐδενὸς ἂν τῶν εἰδῶν μετέχοι·
[4, 2]	ἄλλαι κινήσεις εἰσίν, ἀλλὰ προσδεικτέον	(ὅτι	οὐδενὸς μετέχει ἡ βάδισις τῶν
[4, 1]	πάντων, κἂν ἑνὸς μή, δῆλον	ὅτι	οὐδενός. Οἷον εἴ τις ἀτόμους
[4, 6]	ἐπὶ τῆς χιόνος, ὥστε δῆλον	ὅτι	οὐκ ἂν εἴη γένος· καθ´
[4, 3]	εἰ γὰρ μὴ ἔστι, δῆλον	ὅτι	οὐκ ἂν εἴη ὅλως γένος
[4, 4]	πρὸς τὸ ἥμισυ ῥηθήσεται. (Ἔνστασις	ὅτι	οὐκ ἀνάγκη καθ´ αὑτὸ καὶ
[4, 6]	τὸ ὂν γένος ἀποδέδωκε, δῆλον	ὅτι	πάντων ἂν εἴη γένος, ἐπειδὴ
[4, 1]	ἂν οὖν ἑνὸς δειχθῇ, δῆλον	ὅτι	πάντων, κἂν ἑνὸς μή, δῆλον
[4, 1]	τοῦ μετεχομένου λόγον. Δῆλον οὖν	ὅτι	τὰ μὲν εἴδη μετέχει τῶν
[4, 2]	τῶν ἄλλων κινήσεων μετέχει, δῆλον	ὅτι	τῆς φορᾶς ἂν μετέχοι· (ὥστ´
[4, 6]	τοῖς εἰρημένοις στοιχείοις, πρῶτον μὲν	ὅτι	τὸ γένος ἐπὶ πλέον λέγεται
[4, 2]	ὂν ὑπὸ τὸ εἶδος, δῆλον	ὅτι	τὸ εἶδος ὑπὸ τοῦτ´ ἂν
[4, 6]	πάντων ὑπακούειν. Ἔνστασις δ´ αὐτοῦ	ὅτι	τὸ μὴ ὂν ἕπεται παντὶ
[4, 3]	ἔστι τι μεταξύ. (Ἔνστασις τούτου	ὅτι	ὑγιείας καὶ νόσου οὐδὲν μεταξύ,
[4, 2]	ἡ βάδισις πρὸς τὸ δεῖξαι	ὅτι	φορά ἐστιν, ἐπειδὴ καὶ ἄλλαι
[4, 2]	φορὰν τὴν κατὰ τόπον κίνησιν.	Οὐ	γὰρ ἀναγκαῖον τὴν ἅψιν συνοχὴν
[4, 5]	εἴπερ εἶδος ἡ πίστις ὑπολήψεως·	οὐ	γὰρ ἐνδέχεται τὸ αὐτὸ ἔτι
[4, 5]	κατά τι μετέχεσθαι τὸ γένος.	Οὐ	γάρ ἐστιν ὁ ἄνθρωπος κατά
[4, 5]	ἐν αὐτῷ τῆς λύπης γενομένης·	οὐ	γὰρ ἡ ὀργὴ τῆς λύπης
[4, 2]	ἀλλ´ ἀνάπαλιν τὴν συνοχὴν ἅψιν·	οὐ	γὰρ πᾶν τὸ ἁπτόμενον συνέχεται,
[4, 4]	αἰσθητὸν εἶναι. Οὐκ ἔστι δέ·	οὐ	γὰρ πᾶν τὸ ἐπιστητὸν αἰσθητόν·
[4, 6]	οὐκ ἔστι) καὶ οὐκ ἀντιστρέφει	(οὐ	γὰρ πᾶν τὸ μὴ ὂν
[4, 1]	Ὁμοίως δὲ καὶ τὸ λευκόν·	οὐ	γὰρ τί ἐστιν ἡ χιών,
[4, 5]	ὀργὴ ἐν τῷ θυμοειδεῖ. Ὥστ´	οὐ	γένη τὰ ἀποδοθέντα, ἐπειδὴ οὐκ
[4, 4]	ὑπερέχει καὶ τινὸς ὑπερέχει. Ὥστ´	οὐ	γένη τὰ εἰρημένα τοῦ διπλασίου,
[4, 5]	πάθος αὐτῇ ταύτῃ παραγίνεσθαι. Ὥστ´	οὐ	γένος ἡ ζωὴ τῆς ἀθανασίας.
[4, 4]	μὴ ὁμοίως ἀντιστρέφει, δῆλον ὅτι	οὐ	γένος θάτερον θατέρου. Πάλιν εἰ
[4, 1]	εἰ γὰρ τοῦτο, δῆλον ὅτι	οὐ	γένος τἀγαθὸν τῆς ἡδονῆς· τὸ
[4, 1]	καὶ τὸ καλὸν ποιόν, ὥστ´	οὐ	γένος τὸ ἀγαθὸν ἢ τὸ
[4, 4]	τῶν νοητῶν ἔνια ἐπιστητά. Ὥστ´	οὐ	γένος τὸ αἰσθητὸν τοῦ ἐπιστητοῦ.
[4, 2]	γάρ που διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι	οὐ	(γένος τὸ ἀποδοθέν· εἰ γὰρ
[4, 3]	ὑπάρχει τὰ εἰρημένα, δῆλον ὅτι	οὐ	γένος τὸ ἀποδοθέν. Κατασκευάζοντι δὲ
[4, 2]	οὖν που διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι	οὐ	γένος τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν εἰ
[4, 2]	οὖν που διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι	οὐ	γένος τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν εἰ
[4, 1]	οὐκ οὐσία ἀλλὰ ποιόν, ὥστ´	οὐ	γένος τὸ λευκὸν τῆς χιόνος
[4, 1]	ἡ χιὼν ὅπερ λευκόν, διόπερ	οὐ	γένος τὸ λευκὸν τῆς χιόνος,
[4, 1]	τοῦ μὴ ὄντος, δῆλον. Ὥστ´	οὐ	γένος (τὸ ὂν οὐδὲ τὸ
[4, 5]	ἀποδοθὲν γένος. Ἐπ´ ἐνίων γὰρ	οὐ	δοκεῖ ἀληθεύεσθαι, οἷον ἐπὶ τοῦ
[4, 5]	εἶδος τοῦ εἰρημένου γένους μετέχει·	οὐ	δοκεῖ γὰρ κατά τι μετέχεσθαι
[4, 5]	ἐστιν, ὑπερβολὴ ἂν εἴη ὑπερβάλλουσα.	Οὐ	δοκεῖ δ´ οὐδέτερον τούτων, ὥσπερ
[4, 2]	τὸ περιττόν, οὐκ (εἶδός ἐστιν.	Οὐ	δοκεῖ δὲ μετέχειν ἡ διαφορὰ
[4, 2]	πᾶσα φορά· ἡ γὰρ βάδισις	οὐ	δοκεῖ φορὰ εἶναι· σχεδὸν γὰρ
[4, 5]	ὁ ἄμφω ταῦτα ἔχων. Ὥστ´	οὐ	θετέον εἰς ἓν γένος ἀλλ´
[4, 4]	ἴσα τῷ εἴδει λέγεται. (Ἢ	οὐ	καθόλου ἀληθὲς τὸ πρὸς ἴσα
[4, 1]	τὸ ὂν ἢ τὸ ἐπιστητὸν	οὐ	κατηγορεῖται κατὰ τοῦ μὴ ὄντος,
[4, 3]	δὲ συμφωνία κατὰ τῆς σωφροσύνης	οὐ	κυρίως ἀλλὰ μεταφορᾷ· πᾶσα γὰρ
[4, 6]	λέγει, ὁ δὲ ζῷον εἴπας	οὐ	λέγει ποιόν τι πεζόν. Τὴν
[4, 2]	ἂν εἴη ἀλλὰ διαφορά, ἐπειδὴ	οὐ	μετέχει τοῦ γένους. (Ἔτι εἰ
[4, 2]	ἄτομόν ἐστιν. Δῆλον οὖν ὅτι	οὐ	μετέχει τοῦ γένους ἡ διαφορά·
[4, 5]	πάθοι, μὴ ἄγεσθαι ἀλλὰ κρατεῖν·	οὐ	μὴν τοῦτό γ´ ἐστὶ τῷ
[4, 2]	τῶν γενῶν ὑπ´ οὐδετέρου περιέχεσθαι.	Οὐ	μὴν ὑπὸ πάντων γε συγχωρεῖται
[4, 6]	δ´ οὔ (τὸ γὰρ διαιρετὸν	οὐ	πᾶν ἀριθμός, οὐδ´ ἡ ἠρεμία
[4, 4]	τὰ εἰρημένα τοῦ διπλασίου, ἐπειδὴ	οὐ	πρὸς ἴσα τῷ εἴδει λέγεται.
[4, 4]	ἐστὶν ἀναπόδοτος. Ἐπ´ ἐνίων δ´	οὐ	συμβαίνει πρὸς ἴσα λέγεσθαι· τὸ
[4, 5]	τῷ αὐτῷ φαίνηται, δῆλον ὅτι	οὐ	συμβέβηκεν. Πάλιν εἰ κατά τι
[4, 5]	εἴπῃ ἢ τὴν ὀργὴν λύπην,	οὐ	συμβήσεται ἐν τῷ αὐτῷ τὸ
[4, 1]	βαδίζοντι εἶναι. Ἔτι τὸ κινούμενον	οὐ	τί ἐστιν ἀλλά τι ποιοῦν
[4, 4]	δ´ ἕτερον, γένος ὂν τούτων,	οὐ	τινὶ ἀλλὰ τινός· ἕτερον γάρ
[4, 4]	δ´ ἀγαθὸν καὶ τὸ καλὸν	οὐ	τῶν πρός τι ἀλλὰ ποιά.
[4, 6]	ἀποδοθὲν (γένος καὶ τὸ εἶδος,	οὐ	χρήσιμος ὁ τόπος· οὐδὲν γὰρ
[4, 4]	πρός τι, ἡ δὲ γραμματικὴ	οὔ.	(Ἢ οὐδὲ τὸ πρότερον ῥηθὲν
[4, 6]	τὸ δὲ γένος τῆς διαφορᾶς	οὔ·	ὁ μὲν γὰρ εἴπας πεζὸν
[4, 1]	δὲ γένος τὸν τοῦ εἴδους	οὔ.	Σκεπτέον (οὖν εἰ μετέχει ἢ
[4, 6]	ἀριθμῷ τὸ διαιρετόν, ἀνάπαλιν δ´	οὔ	(τὸ γὰρ διαιρετὸν οὐ πᾶν
[4, 1]	τὰ δὲ γένη τῶν εἰδῶν	οὔ·	τὸ μὲν γὰρ εἶδος ἐπιδέχεται
[4, 5]	ὁρατόν, κατὰ δὲ τὴν ψυχὴν	οὔ.	Ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη γένος
[4, 5]	ἀθανασίας. Πάλιν εἰ τοῦ πάθους,	οὗ	ἐστι πάθος, ἐκεῖνο γένος φασὶν
[4, 5]	σφοδρότης καὶ ὑπερβολὴ πάρεστιν ἐκείνῳ	οὗ	ἐστι σφοδρότης καὶ ὑπερβολή. Εἰ
[4, 4]	ἐπιστητοῦ. Εἰ δὲ τοῦτο μή,	οὐδ´	αἴσθησις ἐπιστήμης. Ἐπεὶ δὲ τῶν
[4, 5]	καὶ ἡ πίστις ῥηθήσεται, ὥστ´	οὐδ´	ἂν οὕτως εἴη γένος· ἐπὶ
[4, 4]	τὸ ἀντικείμενον ἐν τῷ ἀντικειμένῳ,	οὐδ´	ἂν τὸ ἀποδοθὲν ἐν τῷ
[4, 2]	οὔτε τὸ ἄρτιον κατηγορεῖται, ὥστ´	οὐδ´	ἀριθμός. Ἔτι εἰ πρότερον φύσει
[4, 5]	ὁ ἄνθρωπος κατά τι ζῷον,	οὐδ´	ἡ γραμματικὴ κατά τι ἐπιστήμη·
[4, 6]	γὰρ διαιρετὸν οὐ πᾶν ἀριθμός,	οὐδ´	ἡ ἠρεμία νηνεμία) αὐτὸν μὲν
[4, 5]	ὥσπερ οὐδὲ ἡ ἐπιστήμη ἐπιστῆμον	οὐδ´	ἡ κίνησις κινούμενον. Ἐνίοτε δὲ
[4, 5]	ἔστι λύπη. Κατὰ ταὐτὰ δ´	οὐδ´	ἡ πίστις ὑπόληψις· ἐνδέχεται γὰρ
[4, 5]	κατὰ τῶν εἰδῶν. Ὁμοίως δ´	οὐδ´	ὁ οἶνός ἐστιν ὕδωρ σεσηπός,
[4, 5]	οἷον τὸ ζῷον σῶμα ἔμψυχον.	Οὐδαμῶς	δὲ τὸ μέρος τοῦ ὅλου
[4, 2]	εἴη τῶν εἰρημένων οὐδέτερον γένος	οὐδὲ	διαφορά· δοκεῖ γὰρ τὸ γένος
[4, 5]	δοκεῖ δ´ οὐδέτερον τούτων, ὥσπερ	οὐδὲ	ἡ ἐπιστήμη ἐπιστῆμον οὐδ´ ἡ
[4, 4]	τὸ ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ	οὐδὲ	τὴν ἐπιστήμην ἐν τῷ ἐπιστητῷ,
[4, 6]	ἐν τῷ γένει, δῆλον ὅτι	οὐδὲ	τὸ ἀποδοθὲν εἶδος εἴη ἂν
[4, 6]	μὴ ἔστι γένος, δῆλον ὅτι	οὐδὲ	τὸ ἀποδοθέν. Χρήσιμος δ´ ὁ
[4, 5]	τοῦ εἴδους ὅλως μεταβάλῃ, καθάπερ	οὐδὲ	τὸ αὐτὸ ζῷον ὁτὲ μὲν
[4, 2]	γένους κατὰ τοῦ ἀποδοθέντος εἴδους,	οὐδὲ	τὸ γένος κατηγορηθήσεται· οἷον ψυχῆς
[4, 3]	γὰρ τοῦτο μὴ ἐν γένει,	οὐδὲ	τὸ ἐναντίον τούτου ἐν γένει
[4, 1]	Ὥστ´ οὐ γένος (τὸ ὂν	οὐδὲ	τὸ ἐπιστητὸν τοῦ δοξαστοῦ· καθ´
[4, 2]	τοῦ γένους ἡ διαφορά· ὥστ´	οὐδὲ	τὸ περιττὸν εἶδος ἂν εἴη
[4, 4]	ἡ δὲ γραμματικὴ οὔ. (Ἢ	οὐδὲ	τὸ πρότερον ῥηθὲν ἀληθὲς ἂν
[4, 1]	ἂν τῶν εἰδῶν μετέχοι· ὥστ´	οὐδὲ	τοῦ γένους, ἐπειδὴ ἀναγκαῖόν ἐστι
[4, 1]	γένος τὸ λευκὸν τῆς χιόνος	οὐδὲ	τοῦ κύκνου. (Πάλιν ἡ μὲν
[4, 6]	ἐστι γένος· δῆλον γὰρ ὡς	οὐδὲ	τοῦ λεχθέντος. Σκοπεῖν δ´ ἐκ
[4, 1]	εἶδος ἡ ἡδονὴ τῆς κινήσεως,	οὐδὲ	τῶν ἀτόμων οὐδὲν τῶν ὑπό
[4, 4]	γὰρ τὸ γένος μὴ κατηγορεῖται,	οὐδὲ	τῶν εἰδῶν οὐδέν. Καὶ κατασκευάζοντι
[4, 4]	εἰ δὲ τούτων τι μή,	οὐδὲ	τῶν λοιπῶν οὐδέν. Πάλιν ἐπὶ
[4, 5]	δυνάμενον λάθρᾳ τὰ ἀλλότρια κλέπτειν·	οὐδεὶς	γὰρ τῶν εἰρημένων τῷ δυνατὸς
[4, 5]	ἐκ θνητοῦ τινα ἀθάνατον γίνεσθαι·	οὐδεὶς	γὰρ φήσει ἑτέραν αὐτὸν ζωὴν
[4, 2]	Ὅτι δὲ τοῦτ´ ἀληθές, δῆλον·	οὐδεμία	γὰρ διαφορὰ σημαίνει τί ἐστιν
[4, 5]	μνήμην ἕξιν καθεκτικὴν ὑπολήψεως εἶπεν·	οὐδεμία	γὰρ μνήμη ἕξις, ἀλλὰ μᾶλλον
[4, 4]	καὶ πρὸς τὸ συμβεβηκὸς κοινός·	οὐδὲν	γὰρ διαφέρει τῆς μνήμης γένος
[4, 6]	ἀποδοθέντος γένους, οἷον τὰ λευκά·	οὐδὲν	γὰρ διαφέρει τῷ εἴδει ταῦτ´
[4, 6]	εἶδος, οὐ χρήσιμος ὁ τόπος·	οὐδὲν	γὰρ κωλύει ἀμφοτέρων ἐπιδεχομένων μὴ
[4, 4]	(οἷον εἰ ἐπιστητὸν ἡ ψυχή·	οὐδὲν	γὰρ κωλύει τὴν αὑτῆς ἐπιστήμην
[4, 4]	μὴ κατηγορεῖται, οὐδὲ τῶν εἰδῶν	οὐδέν.	Καὶ κατασκευάζοντι δὲ ὡσαύτως σκεπτέον·
[4, 3]	τούτου ὅτι ὑγιείας καὶ νόσου	οὐδὲν	μεταξύ, κακοῦ δὲ καὶ ἀγαθοῦ.
[4, 4]	τι μή, οὐδὲ τῶν λοιπῶν	οὐδέν.	Πάλιν ἐπὶ τῶν ὁμοίως ἐχόντων
[4, 1]	τῆς κινήσεως, οὐδὲ τῶν ἀτόμων	οὐδὲν	τῶν ὑπό τι εἶδος τῆς
[4, 4]	ἀντικείμενον· ἢ γὰρ ἁπλῶς ἐν	οὐδενὶ	γένει τῷ αὐτῷ ἡ στέρησις
[4, 4]	ἡ συμμετρία· ἐν ἄλλῳ γὰρ	οὐδενὶ	δυνατὸν ὑπάρχειν τὰ εἰρημένα ἢ
[4, 3]	τὶς νόσος εἶδος οὖσα νόσου	οὐδενὶ	ἐναντίον, οἷον ὁ πυρετὸς καὶ
[4, 5]	εἶναι (τὰ φαῦλα πράσσειν. Ὥστ´	οὐδενὸς	ἂν εἴη ψεκτοῦ γένος ἡ
[4, 1]	κινήσεων μηδεμία. Δῆλον γὰρ ὅτι	οὐδενὸς	ἂν τῶν εἰδῶν μετέχοι· ὥστ´
[4, 2]	ἀθάνατα. Δῆλον οὖν (ὅτι διημάρτηται·	οὐδενὸς	γὰρ ἡ διαφορὰ γένος ἐστίν.
[4, 6]	γένος, ἐπειδὴ κατηγορεῖται αὐτῶν· κατ´	οὐδενὸς	γὰρ τὸ γένος ἀλλ´ ἢ
[4, 2]	ἢ τῶν ἐπάνω τι γενῶν·	οὐδενὸς	γὰρ τῶν ὑποκάτω τὸ ἐπάνω
[4, 2]	κινήσεις εἰσίν, ἀλλὰ προσδεικτέον (ὅτι	οὐδενὸς	μετέχει ἡ βάδισις τῶν κατὰ
[4, 1]	κἂν ἑνὸς μή, δῆλον ὅτι	οὐδενός.	Οἷον εἴ τις ἀτόμους τιθέμενος
[4, 6]	ἂν εἴη τὸ λευκὸν γένος	οὐδενός.	Πάλιν εἰ τὸ πᾶσιν ἀκολουθοῦν
[4, 3]	μεθέξει, ἐπειδὴ τὸ μὲν γένος	οὐδέποτ´	ἀπολείπει, μετέχει δὲ καὶ τοῦ
[4, 1]	λευκὸν εἶναι καὶ μή, ὥστ´	οὐδέτερον	αὐτῶν γένος ἀλλὰ συμβεβηκός, ἐπειδὴ
[4, 1]	ἀλλὰ ποῖόν τι, δηλοῖ. Ὥστ´	οὐδέτερον	αὐτῶν ἐν τῷ τί ἐστι
[4, 3]	ἀγαθοῦ καὶ τοῦ κακοῦ συμβαίνει·	οὐδέτερον	γὰρ τούτων ἐν γένει, ἀλλ´
[4, 2]	οὐκ ἂν εἴη τῶν εἰρημένων	οὐδέτερον	γένος οὐδὲ διαφορά· δοκεῖ γὰρ
[4, 5]	τρόπον τινὰ τοῖς ἀποδοθεῖσιν εἴδεσιν,	οὐδέτερον	δ´ αὐτῶν γένος ἐστίν. Ὁ
[4, 1]	ὂν καὶ τὸ ἕν· ὥστ´	οὐδέτερον	οὐδετέρου γένος, ἐπειδὴ ἐπ´ ἴσων
[4, 6]	λευκὸν ἐπιδέχεται τὸ μᾶλλον, καὶ	οὐδέτερον	οὐδετέρου γένος. Ἡ δὲ τῶν
[4, 1]	τὰ εἰρημένα ταὐτόν ἐστιν ἢ	οὐδέτερον	οὐδετέρου γένος. Στοιχεῖον δὲ πρὸς
[4, 5]	εἴη ὑπερβάλλουσα. Οὐ δοκεῖ δ´	οὐδέτερον	τούτων, ὥσπερ οὐδὲ ἡ ἐπιστήμη
[4, 5]	Ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη γένος	οὐδέτερον	τῶν ἀποδοθέντων· δεῖ γὰρ τὸ
[4, 2]	καὶ ἡ ἀρετὴ γένος, καὶ	οὐδέτερον	τῶν γενῶν τὸ λοιπὸν περιέχει.
[4, 2]	τε καὶ ἐπιστήμη εἶναι καὶ	οὐδέτερον	τῶν γενῶν ὑπ´ οὐδετέρου περιέχεσθαι.
[4, 2]	τῆς διαφορᾶς, οὕτω δ´ ἀποδοθέντος	οὐδέτερον	τῶν εἰρημένων δυνατὸν συμβαίνειν· ἐπ´
[4, 1]	καὶ τὸ ἕν· ὥστ´ οὐδέτερον	οὐδετέρου	γένος, ἐπειδὴ ἐπ´ ἴσων λέγεται.
[4, 6]	ἐπιδέχεται τὸ μᾶλλον, καὶ οὐδέτερον	οὐδετέρου	γένος. Ἡ δὲ τῶν γενῶν
[4, 1]	εἰρημένα ταὐτόν ἐστιν ἢ οὐδέτερον	οὐδετέρου	γένος. Στοιχεῖον δὲ πρὸς ἅπαντα
[4, 2]	καὶ οὐδέτερον τῶν γενῶν ὑπ´	οὐδετέρου	περιέχεσθαι. Οὐ μὴν ὑπὸ πάντων
[4, 2]	ξηρῶν μεῖξις οὔκ ἐστι κρᾶσις)	οὔθ´	ἡ κατὰ τόπον μεταβολὴ πᾶσα
[4, 5]	ὑπολήψεως. Οὔτε γὰρ ἡ ὑπερβολὴ	οὔθ´	ἡ σφοδρότης γένος, ἀλλὰ διαφορά·
[4, 5]	γῆν ὑγρῷ πεφυραμένην· ἔστι δ´	οὔθ´	ἡ χιὼν ὕδωρ οὔθ´ ὁ
[4, 1]	γένος τὸ λευκὸν τῆς χιόνος,	οὔθ´	ἡ ψυχὴ ὅπερ κινούμενον, συμβέβηκε
[4, 5]	γὰρ ὁ προαιρούμενος ἀδυνατῶν δέ,	οὔθ´	ὁ δυνάμενος μὴ προαιρούμενος δέ,
[4, 5]	δ´ οὔθ´ ἡ χιὼν ὕδωρ	οὔθ´	ὁ πηλὸς γῆ. Ὥστ´ οὐκ
[4, 4]	ἔχοι, εἴη ἄν τι καὶ	οὐκ	ἀγαθὸν ἡδύ, ἀδύνατον δέ, εἴπερ
[4, 5]	ἡ φιλία ἐν τῷ ἐπιθυμητικῷ,	οὐκ	ἂν εἴη βούλησίς τις· πᾶσα
[4, 6]	τῆς χιόνος, ὥστε δῆλον ὅτι	οὐκ	ἂν εἴη γένος· καθ´ ὑποκειμένου
[4, 5]	οὔθ´ ὁ πηλὸς γῆ. Ὥστ´	οὐκ	ἂν εἴη γένος οὐδέτερον τῶν
[4, 6]	μήτε τὸ κατ´ ἐκεῖνο λεγόμενον,	οὐκ	ἂν εἴη γένος τὸ ἀποδοθέν.
[4, 5]	δὲ τὴν ψυχὴν οὔ. Ὥστ´	οὐκ	ἂν εἴη γένος τὸ ὁρατὸν
[4, 3]	δ´ ἀριθμῶν μηδένα δυνατὸν ζῆν,	οὐκ	ἂν εἴη εἶδος ἀριθμοῦ ἡ
[4, 1]	τῶν εἰδῶν τινος μετέχειν. Ὥστ´	οὐκ	ἂν εἴη εἶδος ἡ ἡδονὴ
[4, 2]	γενῶν τὸ λοιπὸν περιέχει. Ὥστ´	οὐκ	ἂν εἴη ἡ ἐπιστήμη γένος
[4, 3]	γὰρ μὴ ἔστι, δῆλον ὅτι	οὐκ	ἂν εἴη ὅλως γένος τὸ
[4, 2]	γένη μήθ´ ὑπὸ ταὐτὸν ἄμφω,	οὐκ	ἂν εἴη τὸ ἀποδοθὲν γένος.
[4, 1]	τὸ μὴ ὂν δοξαστόν, ὥστ´	οὐκ	ἂν εἴη τὸ δοξαστὸν εἶδος
[4, 6]	γένους ἔστιν εἴδη διάφορα· ὥστ´	οὐκ	ἂν εἴη τὸ λευκὸν γένος
[4, 4]	δεῖ λέγεσθαι. Εἰ δὲ μή,	οὐκ	ἂν εἴη τὸ πολλαπλάσιον γένος
[4, 5]	μέρος τοῦ ὅλου κατηγορεῖται· ὥστ´	οὐκ	ἂν εἴη τὸ σῶμα γένος
[4, 2]	δόξαν τὸ ἀληθὲς καὶ ψεῦδος,	οὐκ	ἂν εἴη τῶν εἰρημένων οὐδέτερον
[4, 4]	αὑτῆς ἐπιστήμην ἔχειν τὴν ψυχήν,	οὐκ	ἀναγκαῖον δέ· δυνατὸν γὰρ καὶ
[4, 4]	τὸ ἥμισυ ῥηθήσεται. (Ἔνστασις ὅτι	οὐκ	ἀνάγκη καθ´ αὑτὸ καὶ κατὰ
[4, 4]	τὸ γένος τῶν πρός τι,	οὐκ	ἀνάγκη καὶ τὸ εἶδος· ἡ
[4, 4]	πρὸς ἃ λέγεται) τὰ δ´	οὐκ	ἀνάγκη μὲν ἐν ἐκείνοις ὑπάρχειν
[4, 6]	γὰρ γινόμενον οὐκ ἔστι) καὶ	οὐκ	ἀντιστρέφει (οὐ γὰρ πᾶν τὸ
[4, 2]	βαδίσεως γένος ἀποδέδωκε τὴν φοράν,	οὐκ	ἀπόχρη τὸ δεῖξαι ὅτι κίνησίς
[4, 2]	ὑπάρχειν ἀμφισβητεῖται (τὸ ἀποδοθὲν γένος,	οὐκ	ἀπόχρη τὸ δεῖξαι τῶν ἐπάνω
[4, 2]	διαφορὰ γὰρ ἀριθμοῦ τὸ περιττόν,	οὐκ	(εἶδός ἐστιν. Οὐ δοκεῖ δὲ
[4, 5]	σπουδαῖος τὰ φαῦλα δρᾶν, ἀλλ´	οὐκ	εἰσὶ τοιοῦτοι· πάντες γὰρ οἱ
[4, 5]	οὐ γένη τὰ ἀποδοθέντα, ἐπειδὴ	οὐκ	ἐν τῷ αὐτῷ τοῖς εἴδεσι
[4, 4]	τῷ αὐτῷ ἡ στέρησις ἢ	οὐκ	ἐν τῷ ἐσχάτῳ· οἷον εἰ
[4, 3]	μέτριον ἀνὰ μέσον ὂν τούτων	οὐκ	ἐν τῷ κακῷ ἀλλ´ ἐν
[4, 5]	ὑπόληψιν καὶ μὴ πιστεύοντα ἔχειν,	οὐκ	ἐνδέχεται δ´, εἴπερ εἶδος ἡ
[4, 4]	αὐτὴν ταύτην) τὰ δ´ ἁπλῶς	οὐκ	ἐνδέχεται ἐν ἐκείνοις ὑπάρχειν πρὸς
[4, 4]	τῆς ἐπιστήμης ἐστίν. Τοῦτο δ´	οὐκ	ἐνδέχεται· μνήμη γὰρ πᾶσα ἐν
[4, 4]	λέγεται, ἕξις δὲ καὶ διάθεσις	οὐκ	ἐπιστητοῦ ἀλλὰ ψυχῆς. Πάλιν εἰ
[4, 4]	γένει τῇ αἰσθήσει, ἡ τυφλότης	οὐκ	ἔσται αἴσθησις. Δεύτερον δ´, εἰ
[4, 6]	μὴ ὂν γίνεται) ἀλλ´ ὅμως	οὐκ	ἔστι γένος τὸ μὴ ὂν
[4, 4]	τὸ ἐπιστητὸν ὅπερ αἰσθητὸν εἶναι.	Οὐκ	ἔστι δέ· οὐ γὰρ πᾶν
[4, 6]	τῷ γινομένῳ (τὸ γὰρ γινόμενον	οὐκ	ἔστι) καὶ οὐκ ἀντιστρέφει (οὐ
[4, 5]	αἰτία, ὥσθ´ ἁπλῶς ἡ ὀργὴ	οὐκ	ἔστι λύπη. Κατὰ ταὐτὰ δ´
[4, 1]	τῶν γὰρ διαίρεσιν ἐχουσῶν γραμμῶν	οὐκ	ἔστι τὸ εἰρημένον γένος, ἀδιαφόρων
[4, 6]	ὂν τοῦ γινομένου· ἁπλῶς γὰρ	οὐκ	ἔστι τοῦ μὴ ὄντος εἴδη.
[4, 5]	εἰς θάτερον ἔθηκεν. Ἔνια γὰρ	οὐκ	ἔστιν εἰς ἓν γένος θεῖναι,
[4, 5]	κινῆται καὶ ὅταν μένῃ. Ὥστ´	οὐκ	ἔστιν ὅλως ἀὴρ τὸ πνεῦμα·
[4, 5]	ἐν ξύλῳ ὕδωρ" ἁπλῶς γὰρ	οὐκ	ἔστιν ὕδωρ. ~Ἔτι εἰ ὅλως
[4, 1]	κύκνος οὐσία, τὸ δὲ λευκὸν	οὐκ	οὐσία ἀλλὰ ποιόν, ὥστ´ οὐ
[4, 2]	(ἡ γὰρ τῶν ξηρῶν μεῖξις	οὔκ	ἐστι κρᾶσις) οὔθ´ ἡ κατὰ
[4, 5]	καὶ μὴ ἀγόμενος. Ἴσως μὲν	οὖν	ἀκολουθεῖ δύναμις ἑκατέρῳ τοιαύτη ὥστ´,
[4, 2]	ἄλληλα τὰ γένη εἶναι. Ἂν	οὖν	δειχθῇ ὃ βουλόμεθα ὡς γένος
[4, 6]	ποιόν τι πεζόν. Τὴν μὲν	οὖν	διαφορὰν ἀπὸ τοῦ γένους οὕτω
[4, 5]	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων. Σκοπεῖν	οὖν	εἰ ἐπί τινων κατά τι
[4, 1]	τὸν τοῦ εἴδους οὔ. Σκεπτέον	(οὖν	εἰ μετέχει ἢ ἐνδέχεται μετέχειν
[4, 2]	ἕξις καὶ διάθεσίς ἐστιν. Σκεπτέον	οὖν	εἰ μηδέτερον ὑπάρχει τῷ ἀποδοθέντι
[4, 1]	τῶν ἀδιαφόρων εἴδει γένος· ἂν	οὖν	ἑνὸς δειχθῇ, δῆλον ὅτι πάντων,
[4, 4]	καὶ τὸ ὑποληπτὸν τινί. Εἰ	οὖν	ἐπί τινων μὴ ὁμοίως ἀντιστρέφει,
[4, 4]	ἑκάτερον γὰρ ἑκατέρου ποιητικόν. Εἰ	οὖν	ἐστιν ἡ ἡδονὴ ὅπερ ἀγαθόν,
[4, 2]	κατὰ τὴν πρώτην διαίρεσιν. Εἰ	οὖν	ἡ βάδισις μήτ´ αὐξήσεως μήτε
[4, 5]	ἐστι σφοδρότης καὶ ὑπερβολή. Εἰ	οὖν	ἡ ἔκπληξις ὑπερβολή ἐστι θαυμασιότητος,
[4, 5]	καὶ ἔκπληξις ἔστιν ὑπερβάλλουσα· εἰ	οὖν	ἡ ἔκπληξις ὑπερβολή ἐστιν, ὑπερβολὴ
[4, 1]	τοῦ γένους μόνον μετέχει. Ἂν	οὖν	ἡ κίνησις γένος τῆς ἡδονῆς
[4, 5]	σφοδρά (καὶ ἔκπληξις ὑπερβάλλουσα) εἰ	οὖν	ἡ πίστις σφοδρότης ἐστί, σφοδρότης
[4, 6]	ἐν τῷ γένει. Ἀναιροῦντι μὲν	οὖν	καθάπερ εἴρηται χρηστέον. Κατασκευάζοντι δέ,
[4, 2]	τὸ ἐπάνω μετέχει. Ἀνασκευάζοντι μὲν	(οὖν	καθάπερ εἴρηται χρηστέον. Κατασκευάζοντι δέ,
[4, 4]	τῷ ἀποδοθέντι εἴη. Ἀναιροῦντι μὲν	οὖν	καθάπερ εἴρηται χρηστέον, κατασκευάζοντι δὲ
[4, 6]	ἂν εἴη τοῦ ὄντος. Συμβαίνει	οὖν	κατὰ πάντων ὧν τὸ γένος
[4, 2]	θνητὰ τὰ δ´ ἀθάνατα. Δῆλον	οὖν	(ὅτι διημάρτηται· οὐδενὸς γὰρ ἡ
[4, 2]	εἶδος οὔτε ἄτομόν ἐστιν. Δῆλον	οὖν	ὅτι οὐ μετέχει τοῦ γένους
[4, 1]	τὸν τοῦ μετεχομένου λόγον. Δῆλον	οὖν	ὅτι τὰ μὲν εἴδη μετέχει
[4, 2]	τῶν μετεχόντων τοῦ εἴδους. Εἰ	οὖν	που διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι οὐ
[4, 2]	ἐν τῷ τί ἐστιν. Εἰ	οὖν	που διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι οὐ
[4, 4]	τοῦ ἀντικειμένου γένος εἶναι. Εἰ	οὖν	τις θείη τὴν ἐπιστήμην ὅπερ
[4, 2]	φρόνησιν ἐπιστήμην εἶναι. Εἰ δ´	οὖν	τις συγχωροίη τὸ λεγόμενον ἀληθὲς
[4, 5]	ᾧ γραμματική, καὶ ἐπιστήμη. Ἐὰν	οὖν	τις τὴν αἰσχύνην φόβον εἴπῃ
[4, 6]	γὰρ δικαιότερος ἕτερος ἑτέρου. εἰ	Οὖν	τὸ μὲν ἀποδοθὲν γένος τὸ
[4, 6]	τῶν πᾶσιν ἑπομένων ἐστίν. Εἰ	οὖν	τὸ ὂν γένος ἀποδέδωκε, δῆλον
[4, 3]	τῶν ἄλλων ἕκαστον. (Ἀναιροῦντι μὲν	οὖν	τοσαυταχῶς ἐπισκεπτέον· εἰ γὰρ μὴ
[4, 6]	μὴ ὄντος εἴδη. Περὶ μὲν	οὖν	τοῦ γένους καθάπερ εἴρηται μετιτέον.
[4, 2]	ὑπὸ δύο γένη γίνεται. Ἀναγκαῖον	οὖν	ὑπ´ ἄλληλα τὰ γένη εἶναι.
[4, 4]	ψυχὴ ἢ ἄνθρωπος ὄν) σκοπεῖν	οὖν	χρὴ ἐάν τις εἰς γένος
[4, 2]	τί ἐστι κατηγορεῖται. Ἀνασκευάζοντι μὲν	οὖν	χρήσιμον, εἰ μὴ κατηγορεῖται τὸ
[4, 3]	ἡ δὲ τὶς νόσος εἶδος	οὖσα	νόσου οὐδενὶ ἐναντίον, οἷον ὁ
[4, 1]	οὐσία, τὸ δὲ λευκὸν οὐκ	οὐσία	ἀλλὰ ποιόν, ὥστ´ οὐ γένος
[4, 1]	εἶναι· εἰ γὰρ τὸ εἶδος	οὐσία,	καὶ τὸ γένος, καὶ εἰ
[4, 1]	μὲν χιὼν καὶ ὁ κύκνος	οὐσία,	τὸ δὲ λευκὸν οὐκ οὐσία
[4, 1]	τὸ εἶδος, ἀλλὰ τὸ μὲν	οὐσία	τὸ δὲ ποιόν, ἢ τὸ
[4, 1]	ἔστι τὸ εἰρημένον γένος, ἀδιαφόρων	οὐσῶν	κατὰ τὸ εἶδος· ἀδιάφοροι γὰρ
[4, 2]	ἡ δὲ διαφορὰ οὔτε εἶδος	οὔτε	ἄτομόν ἐστιν. Δῆλον οὖν ὅτι
[4, 2]	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν·	οὔτε	γὰρ ἡ μεῖξις ἅπασα κρᾶσις
[4, 5]	καὶ τὴν πίστιν σφοδρότητα ὑπολήψεως.	Οὔτε	γὰρ ἡ ὑπερβολὴ οὔθ´ ἡ
[4, 1]	ψυχῆς τὸ κινούμενον ὑφ´ αὑτοῦ·	οὔτε	γὰρ ἡ χιὼν ὅπερ λευκόν,
[4, 5]	τὸν φένακα καὶ τὸν διάβολον·	οὔτε	γὰρ ὁ προαιρούμενος ἀδυνατῶν δέ,
[4, 5]	ἐστι κινούμενος τὸ πνεῦμα, ἀλλ´	οὔτε	γε ἐπὶ πάντων τὸ τοιοῦτον
[4, 2]	ἄτομόν ἐστιν, ἡ δὲ διαφορὰ	οὔτε	εἶδος οὔτε ἄτομόν ἐστιν. Δῆλον
[4, 2]	οἷον ψυχῆς οὔτε τὸ περιττὸν	οὔτε	τὸ ἄρτιον κατηγορεῖται, ὥστ´ οὐδ´
[4, 2]	τὸ γένος κατηγορηθήσεται· οἷον ψυχῆς	οὔτε	τὸ περιττὸν οὔτε τὸ ἄρτιον
[4, 2]	καὶ μὴ μετέχειν τῆς διαφορᾶς,	οὕτω	δ´ ἀποδοθέντος οὐδέτερον τῶν εἰρημένων
[4, 6]	οὖν διαφορὰν ἀπὸ τοῦ γένους	οὕτω	χωριστέον. Ἐπεὶ δὲ δοκεῖ, εἰ〉
[4, 2]	γένος τοῦ ἀποδοθέντος γένους καὶ	οὕτως	ἀεὶ τὸ ἐπάνω γένος, εἰ
[4, 5]	ὑπόληψις πιστεύσει. Ἔτι συμβήσεται τῷ	οὕτως	ἀποδιδόντι σφοδρότητα σφοδρὰν λέγειν καὶ
[4, 5]	πίστις ῥηθήσεται, ὥστ´ οὐδ´ ἂν	οὕτως	εἴη γένος· ἐπὶ πλέον γὰρ
[4, 4]	οὐχ ἡδύ. Εἰ γὰρ μὴ	οὕτως	ἔχοι, εἴη ἄν τι καὶ
[4, 4]	ἕξις. (Ἔνστασις ὅτι ἐνιαχοῦ οὐχ	οὕτως·	τὸ μὲν γὰρ διάφορον καὶ
[4, 4]	ὅπερ ἀγαθόν, τὸ μὴ ἀγαθὸν	οὐχ	ἡδύ. Εἰ γὰρ μὴ οὕτως
[4, 4]	εἰ γὰρ τὸ μὴ ἀγαθὸν	οὐχ	ἡδύ, τὸ ἡδὺ ἀγαθόν, ὥστε
[4, 4]	ἡ ἕξις. (Ἔνστασις ὅτι ἐνιαχοῦ	οὐχ	οὕτως· τὸ μὲν γὰρ διάφορον
[4, 4]	ἑνὶ καὶ πᾶσιν ὑπάρχει ἢ	οὐχ	ὑπάρχει. Οἷον εἰ ἡ δικαιοσύνη
[4, 3]	οἷον ὁ πυρετὸς καὶ ἡ	ὀφθαλμία	καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον. (Ἀναιροῦντι
[4, 4]	ἡ τυφλότης ἀναισθησία τις, ἡ	ὄψις	αἴσθησίς τις. Πάλιν ἐπὶ τῶν
[4, 4]	τῷ ἐσχάτῳ· οἷον εἰ ἡ	ὄψις	ἐν ἐσχάτῳ γένει τῇ αἰσθήσει,