Livre, Chap.
[4, 5]	ἀλλὰ κρατεῖν· οὐ μὴν τοῦτό	γ´	ἐστὶ τῷ μὲν τὸ〉 ἀνδρείῳ
[4, 1]	εἶδος τοῦ ὄντος· ἐπὶ πλέον	γὰρ	ἀεὶ τὸ γένος τοῦ εἴδους
[4, 5]	πᾶσα δύναμις τῶν αἱρετῶν· καὶ	γὰρ	αἱ τῶν φαύλων δυνάμεις αἱρεταί,
[4, 5]	κίνησιν διὰ σώματος· ἡ μὲν	γὰρ	αἴσθησις ἕξις, ἡ δὲ κίνησις
[4, 5]	ἢ ὁρατὸν εἴρηται. Κατά τι	γὰρ	αἰσθητὸν ἢ ὁρατὸν τὸ ζῷον·
[4, 5]	τὸ ζῷον· κατὰ τὸ σῶμα	γὰρ	αἰσθητὸν καὶ ὁρατόν, κατὰ δὲ
[4, 5]	τὸ γένος ὑπάρχειν· ἡ μὲν	γὰρ	αἰσχύνη ἐν τῷ λογιστικῷ, ὁ
[4, 1]	οὐσῶν κατὰ τὸ εἶδος· ἀδιάφοροι	γὰρ	ἀλλήλαις κατὰ τὸ εἶδος αἱ
[4, 3]	αὐτῷ γένει— ἐν τῷ κακῷ	γὰρ	ἄμφω— τὸ δὲ μέτριον ἀνὰ
[4, 5]	ὅλως ἀὴρ τὸ πνεῦμα· ἦν	γὰρ	ἂν καὶ μὴ κινουμένου τοῦ
[4, 2]	τὴν κατὰ τόπον κίνησιν. Οὐ	γὰρ	ἀναγκαῖον τὴν ἅψιν συνοχὴν εἶναι,
[4, 4]	ἀποδοθέντι γένει τὸ ἀντικείμενον· ἢ	γὰρ	ἁπλῶς ἐν οὐδενὶ γένει τῷ
[4, 4]	ἀληθὲς ἂν δόξειεν εἶναι· ἡ	γὰρ	ἀρετὴ ὅπερ καλὸν καὶ ὅπερ
[4, 2]	τὸ περιττὸν ὅπερ ἀριθμόν· διαφορὰ	γὰρ	ἀριθμοῦ τὸ περιττόν, οὐκ (εἶδός
[4, 1]	εἰς ἄλληλα τεθείη· ἥ τε	γὰρ	ἀρχὴ πρῶτον καὶ τὸ (πρῶτον
[4, 6]	ὅπερ κίνησιν ἢ κινούμενον. Ὁμοίως	γὰρ	αὕτη στατικὴ καὶ κινητικὴ δοκεῖ
[4, 3]	γένει ἢ ἐνδέχεται μετέχειν· τὸ	γὰρ	αὐτὸ τῶν ἐναντίων ἅμα μεθέξει,
[4, 5]	κίνησις ἀέρος τὸ πνεῦμα· ὁ	γὰρ	αὐτὸς ἀὴρ διαμένει, ὅταν τε
[4, 2]	τὸ αὐτὸ γένος ἐστίν· ἑκάτερον	γὰρ	αὐτῶν ἕξις καὶ διάθεσίς ἐστιν.
[4, 2]	τόπον μεταβολὴ πᾶσα φορά· ἡ	γὰρ	βάδισις οὐ δοκεῖ φορὰ εἶναι·
[4, 5]	ἂν εἴη βούλησίς τις· πᾶσα	γὰρ	βούλησις ἐν τῷ λογιστικῷ. Χρήσιμος
[4, 1]	γένος τἀγαθὸν τῆς ἡδονῆς· τὸ	γὰρ	(γένος κατὰ πάντων τῶν ὑπὸ
[4, 3]	οἷον τὴν σωφροσύνην συμφωνίαν· πᾶν	γὰρ	γένος (κυρίως κατὰ τῶν εἰδῶν
[4, 6]	ἕπεται παντὶ τῷ γινομένῳ (τὸ	γὰρ	γινόμενον οὐκ ἔστι) καὶ οὐκ
[4, 5]	οὕτως εἴη γένος· ἐπὶ πλέον	γὰρ	δεῖ λέγεσθαι τὸ γένος. Ὁρᾶν
[4, 1]	γένος (αὐτῶν φήσειεν εἶναι· τῶν	γὰρ	διαίρεσιν ἐχουσῶν γραμμῶν οὐκ ἔστι
[4, 6]	διαιρετόν, ἀνάπαλιν δ´ οὔ (τὸ	γὰρ	διαιρετὸν οὐ πᾶν ἀριθμός, οὐδ´
[4, 4]	πρὸς τὸ συμβεβηκὸς κοινός· οὐδὲν	γὰρ	διαφέρει τῆς μνήμης γένος τὴν
[4, 6]	γένους, οἷον τὰ λευκά· οὐδὲν	γὰρ	διαφέρει τῷ εἴδει ταῦτ´ ἀλλήλων,
[4, 2]	δὲ τοῦτ´ ἀληθές, δῆλον· οὐδεμία	γὰρ	διαφορὰ σημαίνει τί ἐστιν ἀλλὰ
[4, 4]	ἐνιαχοῦ οὐχ οὕτως· τὸ μὲν	γὰρ	διάφορον καὶ τὸ ἐναντίον τινί,
[4, 6]	δικαιοσύνη καὶ ὁ δίκαιος· λέγεται	γὰρ	δικαιότερος ἕτερος ἑτέρου. εἰ Οὖν
[4, 4]	πρὸς ἴσα λέγεσθαι· τὸ μὲν	γὰρ	διπλάσιον τινὸς διπλάσιον, τὸ δ´
[4, 5]	ἢ τὸ ποιητικὸν ἔθηκεν· πᾶσα	γὰρ	δύναμις καὶ πᾶν τὸ δυνατὸν
[4, 4]	δόσις γένος τῆς δωρεᾶς· ἡ	γὰρ	δωρεὰ δόσις ἐστὶν ἀναπόδοτος. Ἐπ´
[4, 4]	καὶ τῆς δόσεως· ἥ τε	γὰρ	δωρεὰ τινὸς καὶ τινὶ λέγεται,
[4, 1]	τῶν εἰδῶν οὔ· τὸ μὲν	γὰρ	εἶδος ἐπιδέχεται τὸν τοῦ γένους
[4, 6]	τῆς διαφορᾶς οὔ· ὁ μὲν	γὰρ	εἴπας πεζὸν ποιόν τι ζῷον
[4, 5]	ἄψυχα πιστεύσει καὶ ἐκπλαγήσεται. Ἡ	γὰρ	ἑκάστου σφοδρότης καὶ ὑπερβολὴ πάρεστιν
[4, 4]	ὠφέλιμον πρὸς τὸ ἀγαθόν· ἑκάτερον	γὰρ	ἑκατέρου ποιητικόν. Εἰ οὖν ἐστιν
[4, 2]	ἐστι τοῦ εἴδους κατηγορούμενον. Ἑνὸς	γὰρ	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορουμένου
[4, 5]	εἶδος ἡ πίστις ὑπολήψεως· οὐ	γὰρ	ἐνδέχεται τὸ αὐτὸ ἔτι διαμένειν,
[4, 4]	καὶ ἀναιροῦντι καὶ κατασκευάζοντι· ἅμα	γὰρ	ἑνὶ καὶ πᾶσιν ὑπάρχει ἢ
[4, 2]	ἐπ´ ἐνίων τὸ τοιοῦτο· δοκεῖ	γὰρ	ἐνίοις ἡ φρόνησις ἀρετή τε
[4, 2]	τὸ ἀθάνατον ὅπερ θεόν. Συμβήσεται	γὰρ	ἐπ´ ἴσης ἢ ἐπὶ πλεῖον
[4, 4]	γένος πρὸς ταὐτὸ λέγεσθαι· ἡ	γὰρ	ἐπιστήμη ἐπιστητοῦ λέγεται, ἕξις δὲ
[4, 4]	καὶ τὸ εἶδος· ἡ μὲν	γὰρ	ἐπιστήμη τῶν πρός τι, ἡ
[4, 2]	τὸ ἀθάνατον γένος θεοῦ· διαφορὰ	γάρ	ἐστι ζῴου τὸ ἀθάνατον, ἐπειδὴ
[4, 3]	καὶ δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας· ἑκατέρων	γὰρ	ἔστι τι μεταξύ. (Ἔνστασις τούτου
[4, 5]	τι μετέχεσθαι τὸ γένος. Οὐ	γάρ	ἐστιν ὁ ἄνθρωπος κατά τι
[4, 6]	ἢ τὴν διαφορὰν εἰπεῖν (ὁ	γὰρ	ζῷον εἴπας τὸν ἄνθρωπον μᾶλλον
[4, 3]	ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ· ἂν	γὰρ	ᾖ, δῆλον ὅτι καὶ τὸ
[4, 2]	Δῆλον οὖν (ὅτι διημάρτηται· οὐδενὸς	γὰρ	ἡ διαφορὰ γένος ἐστίν. Ὅτι
[4, 4]	τῶν δυνάμεων καὶ χρήσεων· εἰ	γὰρ	ἡ δύναμις διάθεσις, καὶ τὸ
[4, 5]	σφοδρότης γένος, ἀλλὰ διαφορά· δοκεῖ	γὰρ	ἡ ἔκπληξις θαυμασιότης εἶναι ὑπερβάλλουσα
[4, 2]	καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν· οὔτε	γὰρ	ἡ μεῖξις ἅπασα κρᾶσις (ἡ
[4, 5]	αὐτῷ τῆς λύπης γενομένης· οὐ	γὰρ	ἡ ὀργὴ τῆς λύπης ἀλλ´
[4, 5]	τὴν πίστιν σφοδρότητα ὑπολήψεως. Οὔτε	γὰρ	ἡ ὑπερβολὴ οὔθ´ ἡ σφοδρότης
[4, 2]	οὐ δοκεῖ φορὰ εἶναι· σχεδὸν	γὰρ	ἡ φορὰ ἐπὶ τῶν ἀκουσίως
[4, 1]	τὸ κινούμενον ὑφ´ αὑτοῦ· οὔτε	γὰρ	ἡ χιὼν ὅπερ λευκόν, διόπερ
[4, 2]	οὐ (γένος τὸ ἀποδοθέν· εἰ	γὰρ	ἦν γένος, ἅπαντ´ ἂν καὶ
[4, 4]	καὶ ἐπὶ τῆς ἐπιστήμης· τινὸς	γὰρ	(καὶ αὐτὴ καὶ τὰ γένη,
[4, 4]	ψυχήν, οὐκ ἀναγκαῖον δέ· δυνατὸν	γὰρ	καὶ ἐν ἄλλῳ (ὑπάρχειν τὴν
[4, 2]	τὴν ἐπιστήμην θείη γένος· ἔστι	γὰρ	καὶ ἡ ἀρετὴ γένος, καὶ
[4, 1]	τὴν διαφορὰν λέγεσθαι· ἐπ´ ἔλαττον	γὰρ	καὶ ἡ διαφορὰ τοῦ γένους
[4, 5]	ἐν τῷ ἐπιθυμητικῷ (ἐν τούτῳ	γὰρ	καὶ ἡ ἡδονή) ἡ δὲ
[4, 4]	καὶ τὸ γένος λέγεται. Ὁμοίως	γὰρ	καὶ ἰσαχῶς ἑκάτερον δοκεῖ λέγεσθαι,
[4, 5]	τούτων τοιοῦτος λέγεται. Δύναται μὲν	γὰρ	καὶ ὁ θεὸς καὶ ὁ
[4, 5]	φόβων καὶ κερδῶν· ἀνδρεῖος μὲν	γὰρ	καὶ πρᾶος ὁ ἀπαθὴς λέγεται,
[4, 6]	τοῦ γένους ῥηθήσεται· εἰ μὲν	γὰρ	καὶ τὸ γένος τῶν πᾶσιν
[4, 4]	διπλασίου καὶ τῶν ἐπάνω· τινὸς	γὰρ	καὶ τὸ διπλάσιον καὶ τὸ
[4, 4]	κατὰ τὴν ἀντιστροφὴν λέγεται· τινὸς	γὰρ	καὶ τὸ ἥμισυ καὶ τὸ
[4, 6]	θάτερον θατέρου γένος· τό τε	γὰρ	καλὸν καὶ τὸ λευκὸν ἐπιδέχεται
[4, 3]	καὶ δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας· ἀμφοῖν	γὰρ	κατὰ ἀπόφασιν τὰ ἀνὰ μέσον.
[4, 5]	εἰρημένου γένους μετέχει· οὐ δοκεῖ	γὰρ	κατά τι μετέχεσθαι τὸ γένος.
[4, 1]	καὶ τὰ νῦν εἰρημένα· ἐνδέχεται	γὰρ	κινεῖν τι αὐτὸ ἑαυτὸ καὶ
[4, 5]	τὸ πνεῦμα ἀέρα κινούμενον. Μᾶλλον	γὰρ	κίνησις ἀέρος τὸ πνεῦμα· ὁ
[4, 6]	οὐ χρήσιμος ὁ τόπος· οὐδὲν	γὰρ	κωλύει ἀμφοτέρων ἐπιδεχομένων μὴ εἶναι
[4, 4]	εἰ ἐπιστητὸν ἡ ψυχή· οὐδὲν	γὰρ	κωλύει τὴν αὑτῆς ἐπιστήμην ἔχειν
[4, 1]	ἑνὸς γένος τι ἀποδοίη· συμβήσεται	γὰρ	μετέχειν τὸ γένος τοῦ εἴδους·
[4, 3]	εἶναι τοῦ εἰρημένου γένους· εἰ	γὰρ	μὴ ἔστι, δῆλον ὅτι οὐκ
[4, 4]	μὴ ἀγαθὸν οὐχ ἡδύ. Εἰ	γὰρ	μὴ οὕτως ἔχοι, εἴη ἄν
[4, 3]	μὲν οὖν τοσαυταχῶς ἐπισκεπτέον· εἰ	γὰρ	μὴ ὑπάρχει τὰ εἰρημένα, δῆλον
[4, 2]	ὑπάρχει τῷ ἀποδοθέντι γένει. Εἰ	(γὰρ	μήθ´ ὑπ´ ἄλληλά ἐστι τὰ
[4, 5]	ἕξιν καθεκτικὴν ὑπολήψεως εἶπεν· οὐδεμία	γὰρ	μνήμη ἕξις, ἀλλὰ μᾶλλον ἐνέργεια.
[4, 4]	μνήμην μονὴν ἐπιστήμης εἶπεν· πᾶσα	γὰρ	μονὴ ἐν τῷ μένοντι καὶ
[4, 6]	ἐστι κατηγορεῖσθαι δοκεῖ· λυπεῖταί τε	γὰρ	ὁ ὀργιζόμενος καὶ ὑπολαμβάνει ὀλιγωρεῖσθαι.
[4, 5]	φένακα καὶ τὸν διάβολον· οὔτε	γὰρ	ὁ προαιρούμενος ἀδυνατῶν δέ, οὔθ´
[4, 2]	τοιαῦτα διὰ τῶν αὐτῶν· ἐπικοινωνοῦσι	γὰρ	οἱ τόποι· ἐπὶ πλέον τε
[4, 5]	ἀλλ´ οὐκ εἰσὶ τοιοῦτοι· πάντες	γὰρ	οἱ φαῦλοι κατὰ προαίρεσιν λέγονται.
[4, 6]	τοῦ εἴδους ἁρμόσει λέγεσθαι· εἰ	γὰρ	ὁμοίως τόδε καὶ τόδε τοῦ
[4, 4]	συμβεβηκέναι φάσκειν αὐτῇ τοῦτο· εἰ	γὰρ	ὁπωσοῦν ἐστιν ἡ μνήμη μονὴ
[4, 5]	αὐτῶν γένος ἐστίν. Ὁ μὲν	γὰρ	ὀργιζόμενος λυπεῖται προτέρας ἐν αὐτῷ
[4, 2]	ἐπιστήμη γένος τῆς δικαιοσύνης· δοκεῖ	γάρ,	ὅταν ἓν εἶδος ὑπὸ δύο
[4, 4]	ἡδὺ ὅπερ ὠφέλιμον ἔσται· δῆλον	γὰρ	ὅτι ἀγαθοῦ ἂν εἴη ποιητικόν,
[4, 6]	ἀλλὰ πλειόνων καὶ διαφόρων· δῆλον	γὰρ	ὅτι γένος ἔσται. Εἰ δ´
[4, 6]	ἐπιστάμενος ᾗ ἐπίσταται πιστεύει· δῆλον	γὰρ	ὅτι ἡ ἐπιστήμη πίστις ἄν
[4, 1]	τῶν ἀποδοθεισῶν κινήσεων μηδεμία. Δῆλον	γὰρ	ὅτι οὐδενὸς ἂν τῶν εἰδῶν
[4, 5]	τὸ ἀποδοθὲν γένος. Ἐπ´ ἐνίων	γὰρ	οὐ δοκεῖ ἀληθεύεσθαι, οἷον ἐπὶ
[4, 4]	καὶ ἡ συμμετρία· ἐν ἄλλῳ	γὰρ	οὐδενὶ δυνατὸν ὑπάρχειν τὰ εἰρημένα
[4, 6]	μὴ ὂν τοῦ γινομένου· ἁπλῶς	γὰρ	οὐκ ἔστι τοῦ μὴ ὄντος
[4, 5]	πλείοσιν εἰς θάτερον ἔθηκεν. Ἔνια	γὰρ	οὐκ ἔστιν εἰς ἓν γένος
[4, 5]	σαπὲν ἐν ξύλῳ ὕδωρ" ἁπλῶς	γὰρ	οὐκ ἔστιν ὕδωρ. ~Ἔτι εἰ
[4, 2]	ἀνάπαλιν τὴν συνοχὴν ἅψιν· οὐ	γὰρ	πᾶν τὸ ἁπτόμενον συνέχεται, ἀλλὰ
[4, 4]	εἶναι. Οὐκ ἔστι δέ· οὐ	γὰρ	πᾶν τὸ ἐπιστητὸν αἰσθητόν· καὶ
[4, 6]	ἔστι) καὶ οὐκ ἀντιστρέφει (οὐ	γὰρ	πᾶν τὸ μὴ ὂν γίνεται)
[4, 1]	δέ, εἰ ἔστι τινός. Ταὐτὸν	γὰρ	πάντων τῶν ἀδιαφόρων εἴδει γένος·
[4, 4]	Τοῦτο δ´ οὐκ ἐνδέχεται· μνήμη	γὰρ	πᾶσα ἐν ψυχῇ. Ἔστι δ´
[4, 5]	λέγειν καὶ ὑπερβολὴν ὑπερβάλλουσαν. Ἔστι	γὰρ	πίστις σφοδρά (καὶ ἔκπληξις ὑπερβάλλουσα)
[4, 2]	ἐπάνω τοῦ γένους πάντα. Εἰ	γάρ	που διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι οὐ
[4, 2]	δυνατὸν συμβαίνειν· ἐπ´ ἔλαττόν τε	γὰρ	ῥηθήσεται (καὶ μεθέξει τὸ γένος
[4, 6]	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται· πάλιν	γὰρ	συμβήσεται κατὰ πλειόνων καὶ διαφόρων
[4, 3]	οὐ κυρίως ἀλλὰ μεταφορᾷ· πᾶσα	γὰρ	συμφωνία ἐν φθόγγοις. (Ἔτι ἂν
[4, 3]	τὸ ἀνὰ μέσον· ἐν ᾧ	γὰρ	τὰ ἄκρα, καὶ τὸ ἀνὰ
[4, 1]	εἶδος τῆς κινήσεως ὄντων· καὶ	γὰρ	τὰ ἄτομα μετέχει τοῦ γένους
[4, 5]	τὴν ὑπόληψιν τῆς πίστεως· ἄμφω	γὰρ	τὰ εἰρημένα παρακολουθεῖ μὲν τρόπον
[4, 3]	ὄντος ἐναντίου τῷ γένει· δεῖ	γὰρ	τὰ ἐναντία ἐν τῷ αὐτῷ
[4, 2]	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται· πάντα	γὰρ	τὰ ἐπάνω γένη κατηγορεῖσθαι δεῖ
[4, 6]	γένος ἢ διαφορὰν εἶπεν· πλείω	γὰρ	τὰ πᾶσιν ἑπόμενα, οἷον τὸ
[4, 5]	οὐδ´ ἡ πίστις ὑπόληψις· ἐνδέχεται	γὰρ	τὴν αὐτὴν ὑπόληψιν καὶ μὴ
[4, 1]	δὲ καὶ τὸ λευκόν· οὐ	γὰρ	τί ἐστιν ἡ χιών, ἀλλὰ
[4, 5]	ζωὴν ἀίδιόν φασιν εἶναι· πάθος	γάρ	τι ζωῆς ἢ σύμπτωμα ἡ
[4, 2]	γένος ὡς διαφορὰν εἶπεν· ἐγχωρεῖ	γάρ	τινα καὶ τοιαύτην κομίσαι θέσιν,
[4, 4]	καὶ τῆς ὑπολήψεως· αὐταί τε	γὰρ	τινὸς καὶ ἀντιστρέφει ὁμοίως τό
[4, 4]	οὐ τινὶ ἀλλὰ τινός· ἕτερον	γάρ	τινος λέγεται. Πάλιν εἰ ὁμοίως
[4, 5]	ψεκτῶν τι αἱρετὸν εἶναι· ἔσται	γάρ	τις δύναμις ψεκτή. Καὶ εἴ
[4, 3]	τῷ εἰρημένῳ γένει· ἐν ᾧ	γὰρ	τὸ ἀνὰ μέσον, καὶ τὰ
[4, 4]	χρηστέον, κατασκευάζοντι δὲ μοναχῶς· εἰ	γὰρ	τὸ ἀντικείμενον ἐν τῷ ἀντικειμένῳ,
[4, 4]	τοῦ ἡμίσεος τὸ πολλοστημόριον· δεῖ	γὰρ	τὸ ἀντικείμενον τοῦ ἀντικειμένου γένος
[4, 5]	γένος οὐδέτερον τῶν ἀποδοθέντων· δεῖ	γὰρ	τὸ γένος ἀληθεύεσθαι ἀεὶ κατὰ
[4, 6]	ἐπειδὴ κατηγορεῖται αὐτῶν· κατ´ οὐδενὸς	γὰρ	τὸ γένος ἀλλ´ ἢ κατὰ
[4, 3]	τὸ δὲ εἶδος μηδενί. Εἰ	γὰρ	τὸ γένος ἐναντίον τινί, καὶ
[4, 2]	οὐδέτερον γένος οὐδὲ διαφορά· δοκεῖ	γὰρ	τὸ γένος καὶ ἡ διαφορὰ
[4, 3]	εἰρημένοις πρὸς τὸ ὁμώνυμον· συνώνυμον	γὰρ	τὸ γένος καὶ τὸ εἶδος.
[4, 2]	τῷ τί ἐστι, χρήσιμον. Συμβήσεται	γὰρ	τὸ γένος καὶ τὸ εἶδος
[4, 4]	τι μὴ ἀγαθὸν ἡδύ· ὧν	γὰρ	τὸ γένος μὴ κατηγορεῖται, οὐδὲ
[4, 2]	οἱ τόποι· ἐπὶ πλέον τε	γὰρ	τὸ γένος τῆς διαφορᾶς δεῖ
[4, 4]	τὰ τοῦ γένους γένη. Εἰ	γὰρ	τὸ διπλάσιον ἡμίσεος πολλαπλάσιόν ἐστι,
[4, 4]	τινὸς ἢ ὁσαχῶς ἄλλως. Ὡς	γὰρ	τὸ εἶδος, καὶ τὸ γένος,
[4, 5]	πέφυκεν ἄμφω γίνεσθαι· ἐν ᾧ	γὰρ	τὸ εἶδος, καὶ τὸ γένος,
[4, 1]	ἐπιστητὸν τοῦ δοξαστοῦ· καθ´ ὧν	γὰρ	τὸ εἶδος κατηγορεῖται, καὶ τὸ
[4, 1]	γένος τῷ εἴδει εἶναι· εἰ	γὰρ	τὸ εἶδος οὐσία, καὶ τὸ
[4, 4]	τὸ γένος πρός τι· εἰ	γὰρ	τὸ εἶδος τῶν πρός τι,
[4, 3]	ὄντος ἐναντίου τῷ γένει· εἰ	γὰρ	τὸ ἐναντίον ἐν τούτῳ, δῆλον
[4, 3]	ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ· ἀνάγκη	γὰρ	τὸ ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ
[4, 2]	καὶ (συναναιρεῖ τὸ γένος· δοκεῖ	γὰρ	τὸ ἐναντίον. Ἔτι εἰ ἐνδέχεται
[4, 6]	τὸ χεῖρον γένος θῇ· συμβήσεται	γὰρ	τὸ λοιπὸν ἐν τῷ λοιπῷ
[4, 6]	πρὸς ἄλλο τι συγκρίνοντι· εἰ	γὰρ	τὸ μᾶλλον ἢ τὸ ὁμοίως
[4, 2]	ἡ διαφορὰ τοῦ γένους· πᾶν	γὰρ	τὸ μετέχον τοῦ γένους ἢ
[4, 4]	κατασκευάζοντι δὲ ὡσαύτως σκεπτέον· εἰ	γὰρ	τὸ μὴ ἀγαθὸν οὐχ ἡδύ,
[4, 3]	τῶν δ´ ὡς ὑποκείμενον. Ἔνδοξον	γὰρ	τὸ ὁμοίως ἀμφοῖν, καθάπερ ἐπ´
[4, 1]	ὂν καὶ τὸ ἕν· παντὶ	γὰρ	τὸ ὂν καὶ τὸ ἕν·
[4, 1]	τὸ δοξαστὸν τοῦ ὄντος· καὶ	γὰρ	τὸ ὂν καὶ τὸ μὴ
[4, 1]	καθάπερ ἐπὶ τοῦ διπλασίου· καὶ	γὰρ	τὸ πολλαπλάσιον, (γένος ὂν τοῦ
[4, 5]	τὸ συμβεβηκός· ἐν τῷ αὐτῷ	γὰρ	τὸ συμβεβηκὸς καὶ ᾧ συμβέβηκεν,
[4, 2]	εἰ μὴ τῆς φορᾶς· ἀνάγκη	γὰρ	τὸ τοῦ γένους μετέχον καὶ
[4, 4]	μεῖζον τινὸς καὶ τινί· πᾶν	γὰρ	τὸ ὑπερέχον καὶ τὸ μεῖζον
[4, 4]	γενέσεως καὶ φθορᾶς ἐλέγομεν. Εἰ	γὰρ	τὸ φθαρτικὸν διαλυτικόν, καὶ τὸ
[4, 1]	τεθὲν ἐν τῷ γένει· ἀδύνατον	γὰρ	τοῦ γένους μετέχειν μηδενὸς τῶν
[4, 6]	ἂν εἴη γένος· καθ´ ὑποκειμένου	γὰρ	τοῦ εἴδους μόνον τὸ γένος
[4, 1]	τοῦ δοξαστοῦ γένος τεθείη. Κατὰ	γὰρ	τοῦ μὴ ὄντος τὸ δοξαστὸν
[4, 2]	τὰ μετέχοντα τοῦ εἴδους· ἀνάγκη	γὰρ	τοὺς τῶν γενῶν λόγους κατηγορεῖσθαι
[4, 1]	τις ἡδονὴ μὴ ἀγαθόν· εἰ	γὰρ	τοῦτο, δῆλον ὅτι οὐ γένος
[4, 3]	αὐτὸ γένος, οἷον τἀγαθόν· εἰ	γὰρ	τοῦτο μὴ ἐν γένει, οὐδὲ
[4, 3]	καὶ τοῦ κακοῦ συμβαίνει· οὐδέτερον	γὰρ	τούτων ἐν γένει, ἀλλ´ ἑκάτερον
[4, 4]	διπλασίου καὶ τοῦ πολλαπλασίου. Ἑκάτερον	γὰρ	τούτων τινὸς καὶ αὐτὸ καὶ
[4, 3]	μεταξύ, τῶν δὲ μή. Εἰ	γὰρ	τῶν γενῶν ἔστι τι μεταξύ,
[4, 6]	γένος τῷ εἴδει· κατὰ πάντων	γὰρ	τῶν εἰδῶν συνωνύμως τὸ γένος
[4, 5]	λάθρᾳ τὰ ἀλλότρια κλέπτειν· οὐδεὶς	γὰρ	τῶν εἰρημένων τῷ δυνατὸς εἶναί
[4, 1]	ὄντος τὸ δοξαστὸν κατηγορηθήσεται (πολλὰ	γὰρ	τῶν μὴ ὄντων δοξαστά) ὅτι
[4, 4]	πᾶν τὸ ἐπιστητὸν αἰσθητόν· καὶ	γὰρ	τῶν νοητῶν ἔνια ἐπιστητά. Ὥστ´
[4, 2]	ἡ μεῖξις ἅπασα κρᾶσις (ἡ	γὰρ	τῶν ξηρῶν μεῖξις οὔκ ἐστι
[4, 1]	γένος τοῦ εἴδους· κατὰ πάντων	γὰρ	τῶν ὄντων τὸ ὂν καὶ
[4, 1]	τὸ καλὸν τῆς ἐπιστήμης· τὰ	γὰρ	τῶν πρός τι γένη καὶ
[4, 4]	τοῦ διπλασίου καὶ πολλαπλασίου· ἑκάτερον	γὰρ	τῶν πρός τι. Εἰ δὲ
[4, 2]	τῶν ἐπάνω τι γενῶν· οὐδενὸς	γὰρ	τῶν ὑποκάτω τὸ ἐπάνω μετέχει.
[4, 3]	ὑγιείας καὶ νόσου· ἁπλῶς μὲν	γὰρ	ὑγίεια νόσῳ ἐναντίον, ἡ δὲ
[4, 2]	καὶ τῆς ἐπιστήμης συμβαίνει· ἄμφω	γὰρ	ὑπὸ τὸ αὐτὸ γένος ἐστίν·
[4, 5]	σπουδαῖον ἔχειν φαμὲν αὐτάς· δυνατοὺς	γάρ	φαμεν εἶναι (τὰ φαῦλα πράσσειν.
[4, 5]	θνητοῦ τινα ἀθάνατον γίνεσθαι· οὐδεὶς	γὰρ	φήσει ἑτέραν αὐτὸν ζωὴν λαμβάνειν,
[4, 5]	καὶ τῆς χιόνος. Τὴν μὲν	γὰρ	χιόνα φασὶν ὕδωρ εἶναι πεπηγός,
[4, 3]	ἐπὶ λευκοῦ καὶ μέλανος· τὸ	γὰρ	χρῶμα γένος τούτων τε καὶ
[4, 6]	ἀποδοθὲν μηδενός ἐστι γένος· δῆλον	γὰρ	ὡς οὐδὲ τοῦ λεχθέντος. Σκοπεῖν
[4, 5]	κινούμενος τὸ πνεῦμα, ἀλλ´ οὔτε	γε	ἐπὶ πάντων τὸ τοιοῦτον ἀποδεκτέον
[4, 2]	περιέχεσθαι. Οὐ μὴν ὑπὸ πάντων	γε	συγχωρεῖται τὴν φρόνησιν ἐπιστήμην εἶναι.
[4, 2]	λεγόμενον ἀληθὲς εἶναι, ἀλλὰ τό	(γε	ὑπ´ ἄλληλα ἢ ὑπὸ ταὐτὸ
[4, 1]	μετέχειν τὸ τεθὲν ἐν τῷ	γένει·	ἀδύνατον γὰρ τοῦ γένους μετέχειν
[4, 3]	συμβαίνει· οὐδέτερον γὰρ τούτων ἐν	γένει,	ἀλλ´ ἑκάτερον αὐτὸ γένος. Ἔτι
[4, 3]	τὸ ἐναντίον ἐν τῷ αὐτῷ	γένει,	ἀλλὰ καὶ τὸ ἀνὰ μέσον·
[4, 6]	εἶδος εἴη ἂν ἐν τῷ	γένει.	Ἀναιροῦντι μὲν οὖν καθάπερ εἴρηται
[4, 6]	εἶναι, σκοπεῖν, ἐν ᾧ ἂν	γένει	βούλῃ τι κατασκευάσαι, τὸν εἰρημένον
[4, 3]	ἐναντίον, μὴ ὄντος ἐναντίου τῷ	γένει·	δεῖ γὰρ τὰ ἐναντία ἐν
[4, 6]	γένει μὴ ἔστιν ἐν τῷ	γένει,	δῆλον ὅτι οὐδὲ τὸ ἀποδοθὲν
[4, 2]	εἰ μηδέτερον ὑπάρχει τῷ ἀποδοθέντι	γένει.	Εἰ (γὰρ μήθ´ ὑπ´ ἄλληλά
[4, 3]	γένει, μὴ ὄντος ἐναντίου τῷ	γένει·	εἰ γὰρ τὸ ἐναντίον ἐν
[4, 3]	τὰ ἐναντία ἐν τῷ αὐτῷ	γένει	εἶναι, ἂν μηδὲν ἐναντίον τῷ
[4, 3]	ἡ ὑπερβολὴ ἐν τῷ αὐτῷ	γένει—	ἐν τῷ κακῷ γὰρ ἄμφω—
[4, 3]	ἀνὰ μέσον ἐν τῷ εἰρημένῳ	γένει·	ἐν ᾧ γὰρ τὸ ἀνὰ
[4, 6]	καὶ τῷ εἴδει καὶ τῷ	γένει	ἐναντίου τὸ βέλτιον τῶν ἐναντίων
[4, 3]	οὐδὲ τὸ ἐναντίον τούτου ἐν	γένει	ἔσται ἀλλ´ αὐτὸ γένος, καθάπερ
[4, 3]	κείμενον μετέχει τινὸς ἐναντίου τῷ	γένει	ἢ ἐνδέχεται μετέχειν· τὸ γὰρ
[4, 3]	εἶναι, ἂν μηδὲν ἐναντίον τῷ	γένει	ᾖ. Ὄντος δ´ ἐναντίου τῷ
[4, 3]	μὲν εἰ ἐν τῷ αὐτῷ	γένει	καὶ τὸ ἐναντίον, μὴ ὄντος
[4, 4]	Δεύτερον δ´, εἰ καὶ τῷ	γένει	(καὶ τῷ εἴδει ἀντίκειται στέρησις,
[4, 3]	καὶ εἰ τὸ ἐν τῷ	γένει	κείμενον μετέχει τινὸς ἐναντίου τῷ
[4, 1]	ἐνδέχεται τοῦ τεθέντος ἐν τῷ	γένει	μετέχειν τὸ γένος. Ὅρος δὲ
[4, 6]	δοκοῦν εἶναι ἐν τῷ ἀποδοθέντι	γένει	μὴ ἔστιν ἐν τῷ γένει,
[4, 3]	τῷ εἴδει ἐν τῷ εἰρημένῳ	γένει,	μὴ ὄντος ἐναντίου τῷ γένει·
[4, 3]	εἰ γὰρ τοῦτο μὴ ἐν	γένει,	οὐδὲ τὸ ἐναντίον τούτου ἐν
[4, 3]	ἂν ᾖ ἐναντίον τι τῷ	γένει,	σκοπεῖν εἰ καὶ τὸ ἐναντίον
[4, 3]	ᾖ. Ὄντος δ´ ἐναντίου τῷ	γένει,	σκοπεῖν εἰ τὸ ἐναντίον ἐν
[4, 3]	ὅταν μὴ ᾖ ἐναντίον τῷ	γένει,	σκοπεῖν μὴ μόνον εἰ τὸ
[4, 3]	εἰ ὁμώνυμον τὸ εἶδος τῷ	γένει,	στοιχείοις χρώμενον τοῖς εἰρημένοις πρὸς
[4, 1]	τοῦ γένους τὸ ἐν τῷ	γένει	τεθέν, οἷον τὸ δοξαστὸν τοῦ
[4, 4]	εἰ ἡ ὄψις ἐν ἐσχάτῳ	γένει	τῇ αἰσθήσει, ἡ τυφλότης οὐκ
[4, 4]	μέν, εἰ ἐν τῷ ἀποδοθέντι	γένει	τὸ ἀντικείμενον· ἢ γὰρ ἁπλῶς
[4, 3]	Πάλιν εἰ ὅλως ἐν μηδενὶ	γένει	τὸ τῷ εἴδει ἐναντίον ἀλλ´
[4, 4]	ἢ γὰρ ἁπλῶς ἐν οὐδενὶ	γένει	τῷ αὐτῷ ἡ στέρησις ἢ
[4, 3]	ἄνπερ ᾖ ἐναντίον τι τῷ	γένει.	Φανερὸν δὲ τούτων ἕκαστον διὰ
[4, 4]	Ὡσαύτως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν	γενέσεων	καὶ φθορῶν· οἷον εἰ τὸ
[4, 4]	κατασκευάζοντι σκεπτέον καθάπερ ἐπὶ τῆς	γενέσεως	καὶ φθορᾶς ἐλέγομεν. Εἰ γὰρ
[4, 5]	εἴ τι τῶν ἐν δύο	γένεσιν	ἢ πλείοσιν εἰς θάτερον ἔθηκεν.
[4, 6]	τὰ ἐναντία ἐν τοῖς ἐναντίοις	γένεσιν,	ὥστε τὸ βέλτιον ἐν τῷ
[4, 4]	τὸ γίγνεσθαι ποιεῖσθαι καὶ ἡ	γένεσις	ποίησις. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ
[4, 5]	ὑπερβολὴν καὶ τὴν σφοδρότητα ὡς	γένη	ἀποδώσει, τὰ ἄψυχα πιστεύσει καὶ
[4, 2]	ὥστε τὸ αὐτὸ ὑπὸ δύο	γένη	γίνεται. Ἀναγκαῖον οὖν ὑπ´ ἄλληλα
[4, 4]	κατὰ πάντα τὰ τοῦ γένους	γένη.	Εἰ γὰρ τὸ διπλάσιον ἡμίσεος
[4, 2]	Ἀναγκαῖον οὖν ὑπ´ ἄλληλα τὰ	γένη	εἶναι. Ἂν οὖν δειχθῇ ὃ
[4, 2]	ὅταν ἓν εἶδος ὑπὸ δύο	γένη	ᾖ, τὸ ἕτερον ὑπὸ τοῦ
[4, 1]	τὰ γὰρ τῶν πρός τι	γένη	καὶ αὐτὰ τῶν πρός τι
[4, 2]	κατηγορεῖται· πάντα γὰρ τὰ ἐπάνω	γένη	κατηγορεῖσθαι δεῖ τοῦ εἴδους ἐν
[4, 2]	μήθ´ ὑπ´ ἄλληλά ἐστι τὰ	γένη	μήθ´ ὑπὸ ταὐτὸν ἄμφω, οὐκ
[4, 4]	γὰρ (καὶ αὐτὴ καὶ τὰ	γένη,	οἷον ἥ τε διάθεσις καὶ
[4, 4]	ἁπλῶς κατὰ πάντα τὰ ἐπάνω	γένη	πρὸς τὸ ἥμισυ ῥηθήσεται. (Ἔνστασις
[4, 5]	ἐν τῷ θυμοειδεῖ. Ὥστ´ οὐ	γένη	τὰ ἀποδοθέντα, ἐπειδὴ οὐκ ἐν
[4, 4]	καὶ τινὸς ὑπερέχει. Ὥστ´ οὐ	γένη	τὰ εἰρημένα τοῦ διπλασίου, ἐπειδὴ
[4, 2]	ἄμφω γίγνεσθαι τὰ τοῦ αὐτοῦ	γένη	τῶν ἀναγκαίων δόξειεν ἂν εἶναι,
[4, 1]	μετέχει τῶν γενῶν, τὰ δὲ	γένη	τῶν εἰδῶν οὔ· τὸ μὲν
[4, 4]	φθείρεσθαι διαλύεσθαι· καὶ εἰ τὸ	γεννητικὸν	ποιητικόν, καὶ τὸ γίγνεσθαι ποιεῖσθαι
[4, 4]	φθορά τις. Καὶ ἐπὶ τῶν	γεννητικῶν	δὲ καὶ φθαρτικῶν ὡσαύτως, καὶ
[4, 5]	ἀληθὲς τὸ λεγόμενον, δῆλον ἂν	γένοιτο	εἴ τις συγχωρήσειεν ἐκ θνητοῦ
[4, 5]	προτέρας ἐν αὐτῷ τῆς λύπης	γενομένης·	οὐ γὰρ ἡ ὀργὴ τῆς
[4, 1]	γραμμῶν οὐκ ἔστι τὸ εἰρημένον	γένος,	ἀδιαφόρων οὐσῶν κατὰ τὸ εἶδος·
[4, 5]	τῶν ἀποδοθέντων· δεῖ γὰρ τὸ	γένος	ἀληθεύεσθαι ἀεὶ κατὰ τῶν εἰδῶν.
[4, 5]	Ὥστ´ οὐ θετέον εἰς ἓν	γένος	ἀλλ´ εἰς ἀμφότερα τὰ εἰρημένα.
[4, 5]	καθ´ ὧν μὴ ἀληθεύεται τὸ	γένος,	ἀλλ´ ἐφ´ ὅσων ἀληθῶς κατηγορεῖται
[4, 6]	αὐτῶν· κατ´ οὐδενὸς γὰρ τὸ	γένος	ἀλλ´ ἢ κατὰ τῶν εἰδῶν
[4, 5]	ἡ ὑπερβολὴ οὔθ´ ἡ σφοδρότης	γένος,	ἀλλὰ διαφορά· δοκεῖ γὰρ ἡ
[4, 1]	καὶ μή, ὥστ´ οὐδέτερον αὐτῶν	γένος	ἀλλὰ συμβεβηκός, ἐπειδὴ συμβεβηκὸς ἐλέγομεν
[4, 1]	γὰρ πάντων τῶν ἀδιαφόρων εἴδει	γένος·	ἂν οὖν ἑνὸς δειχθῇ, δῆλον
[4, 2]	τὸ ἀποδοθέν· εἰ γὰρ ἦν	γένος,	ἅπαντ´ ἂν καὶ τὰ ἐπάνω
[4, 6]	τῶν εἰδῶν κατηγορεῖσθαι, χωριστέον τὸ	γένος	ἀπὸ τῆς διαφορᾶς χρώμενον τοῖς
[4, 6]	ἐστίν. Εἰ οὖν τὸ ὂν	γένος	ἀποδέδωκε, δῆλον ὅτι πάντων ἂν
[4, 2]	Οἷον εἴ τις τῆς βαδίσεως	γένος	ἀποδέδωκε τὴν φοράν, οὐκ ἀπόχρη
[4, 2]	Πάλιν εἰ τὴν διαφορὰν ὡς	γένος	ἀποδέδωκεν, οἷον εἰ τὸ ἀθάνατον
[4, 3]	εἰ τὸ μεταφορᾷ λεγόμενον ὡς	γένος	ἀποδέδωκεν, οἷον τὴν σωφροσύνην συμφωνίαν·
[4, 5]	διαφορὰν τὴν δὲ διαφορὰν ὡς	γένος	ἀποδιδόασιν, οἷον τὴν ἔκπληξιν ὑπερβολὴν
[4, 1]	ἀτόμους τιθέμενος γραμμὰς τὸ ἀδιαίρετον	γένος	(αὐτῶν φήσειεν εἶναι· τῶν γὰρ
[4, 6]	δὲ τοῦ βελτίονος καὶ τὸ	γένος	βέλτιον εἶναι. Καὶ εἰ τοῦ
[4, 1]	τὸ εἶδος κατηγορεῖται, καὶ τὸ	γένος	δεῖ κατηγορεῖσθαι. Πάλιν εἰ μηδενὸς
[4, 6]	ἧττον, ἀνασκευάζοντι μέν, εἰ τὸ	γένος	δέχεται τὸ μᾶλλον, τὸ δ´
[4, 6]	ὅλως τὸ ἀποδοθὲν μηδενός ἐστι	γένος·	δῆλον γὰρ ὡς οὐδὲ τοῦ
[4, 6]	δοκοῦν ἢ ὁμοίως μὴ ἔστι	γένος,	δῆλον ὅτι οὐδὲ τὸ ἀποδοθέν.
[4, 2]	τὸ εἶδος καὶ (συναναιρεῖ τὸ	γένος·	δοκεῖ γὰρ τὸ ἐναντίον. Ἔτι
[4, 6]	καὶ μὴ εἰς τὸ βέλτιον	γένος	ἔθηκεν, οἷον τὴν ψυχὴν ὅπερ
[4, 2]	διαφορὰν ὡς εἶδος εἰς τὸ	γένος	ἔθηκεν, οἷον τὸ περιττὸν ὅπερ
[4, 6]	εἰ ὁμοίως τόδε καὶ τόδε	γένος,	εἰ θάτερον γένος, καὶ θάτερον.
[4, 2]	καὶ οὕτως ἀεὶ τὸ ἐπάνω	γένος,	εἰ πάντα κατηγορεῖται τοῦ εἴδους,
[4, 6]	ἀντιστρέφον χαλεπὸν χωρίσαι τοῦ μὴ	γένος	εἶναι, ἂν τόδε μὲν τῷδ´
[4, 4]	γὰρ τὸ ἀντικείμενον τοῦ ἀντικειμένου	γένος	εἶναι. Εἰ οὖν τις θείη
[4, 2]	εἴδους λέγεται. Ἔτι εἰ τὸ	γένος	εἰς τὴν διαφοράν, οἷον τὸ
[4, 2]	τοῦ γένους. (Ἔτι εἰ τὸ	γένος	εἰς τὸ εἶδος ἔθηκεν, οἷον
[4, 2]	κατηγορηθήσεται· ὥστε καὶ τὸ ἀποδοθὲν	γένος	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται.
[4, 1]	τί ἐστι κατηγορεῖται, τὸ δὲ	γένος	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται.
[4, 6]	εἰ καθ´ ὧν ἀπεδόθη τὸ	γένος,	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται,
[4, 6]	καὶ κατ´ ἄλλων εἰδῶν τὸ	γένος	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται·
[4, 2]	σκοπεῖν εἰ καὶ τὸ ἀποδοθὲν	γένος	ἐν τῷ τί ἐστιν αὐτῶν
[4, 2]	χρήσιμον, εἰ μὴ κατηγορεῖται τὸ	γένος	ἐν τῷ τί ἐστιν ὧνπερ
[4, 3]	εἶδος μηδενί. Εἰ γὰρ τὸ	γένος	ἐναντίον τινί, καὶ τὸ εἶδος,
[4, 3]	δὲ καὶ εἰ τὸ μὲν	γένος	ἐναντίον τινί, τὸ δὲ εἶδος
[4, 5]	ὅσων ἀληθῶς κατηγορεῖται τὸ ἀποδοθὲν	γένος.	Ἐπ´ ἐνίων γὰρ οὐ δοκεῖ
[4, 1]	τὸ ἕν· ὥστ´ οὐδέτερον οὐδετέρου	γένος,	ἐπειδὴ ἐπ´ ἴσων λέγεται. Ὁμοίως
[4, 6]	δῆλον ὅτι πάντων ἂν εἴη	γένος,	ἐπειδὴ κατηγορεῖται αὐτῶν· κατ´ οὐδενὸς
[4, 5]	ὥστ´ οὐδ´ ἂν οὕτως εἴη	γένος·	ἐπὶ πλέον γὰρ δεῖ λέγεσθαι
[4, 6]	δὲ μὴ πᾶσιν ἕπεται τὸ	γένος,	ἐπὶ πλέον ἡ διαφορὰ λέγοιτ´
[4, 6]	στοιχείοις, πρῶτον μὲν ὅτι τὸ	γένος	ἐπὶ πλέον λέγεται τῆς διαφορᾶς,
[4, 6]	καὶ διαφόρων· δῆλον γὰρ ὅτι	γένος	ἔσται. Εἰ δ´ ἓν τὸ
[4, 2]	δὲ καὶ εἴ τι ἄλλο	γένος	ἐστὶ τοῦ ἀποδοθέντος (εἴδους, ὃ
[4, 2]	τῆς δικαιοσύνης τὴν ἐπιστήμην θείη	γένος·	ἔστι γὰρ καὶ ἡ ἀρετὴ
[4, 2]	ἄμφω γὰρ ὑπὸ τὸ αὐτὸ	γένος	ἐστίν· ἑκάτερον γὰρ αὐτῶν ἕξις
[4, 5]	ἀποδοθεῖσιν εἴδεσιν, οὐδέτερον δ´ αὐτῶν	γένος	ἐστίν. Ὁ μὲν γὰρ ὀργιζόμενος
[4, 2]	διημάρτηται· οὐδενὸς γὰρ ἡ διαφορὰ	γένος	ἐστίν. Ὅτι δὲ τοῦτ´ ἀληθές,
[4, 3]	ἐν γένει, ἀλλ´ ἑκάτερον αὐτὸ	γένος.	Ἔτι εἰ ἐναντίον τινὶ καὶ
[4, 6]	Πάλιν εἰ τὸ πᾶσιν ἀκολουθοῦν	γένος	ἢ διαφορὰν εἶπεν· πλείω γὰρ
[4, 1]	εἴδει μὴ ἔστι τὸ εἰρημένον	γένος	ἢ μὴ δόξαι ἄν, κατασκευάζοντι
[4, 6]	ἐστιν ἀπόδοσιν μᾶλλον ἁρμόττει τὸ	γένος	ἢ τὴν διαφορὰν εἰπεῖν (ὁ
[4, 2]	εἰ ἐνδέχεται ἀπολιπεῖν τὸ εἰρημένον	γένος	ἢ τὴν διαφοράν, οἷον ψυχὴν
[4, 1]	τοιαῦτα τὸ ἐπὶ πλέον τὸ	γένος	ἢ τὸ εἶδος καὶ τὴν
[4, 6]	ἡ δύναμις ἢ ἡ ἀρετὴ	γένος,	ἡ δ´ ἀρετὴ γένος, καὶ
[4, 6]	τὸ μᾶλλον, καὶ οὐδέτερον οὐδετέρου	γένος.	Ἡ δὲ τῶν γενῶν καὶ
[4, 5]	Ὥστ´ οὐδενὸς ἂν εἴη ψεκτοῦ	γένος	ἡ δύναμις. Εἰ δὲ μή,
[4, 5]	αὐτῇ ταύτῃ παραγίνεσθαι. Ὥστ´ οὐ	γένος	ἡ ζωὴ τῆς ἀθανασίας. Πάλιν
[4, 5]	ἡ πίστις ὑπόληψις σφοδρά, ὥστε	γένος	ἡ θαυμασιότης καὶ ἡ ὑπόληψις,
[4, 2]	ἂν μετέχοι· (ὥστ´ εἴη ἂν	γένος	ἡ φορὰ τῆς βαδίσεως. Πάλιν
[4, 4]	ὁμοίως ἀντιστρέφει, δῆλον ὅτι οὐ	γένος	θάτερον θατέρου. Πάλιν εἰ μὴ
[4, 6]	στάσις, εἰς τοῦτο ἔδει τὸ	γένος	θεῖναι. Ἔτι ἐκ τοῦ μᾶλλον
[4, 5]	γὰρ οὐκ ἔστιν εἰς ἓν	γένος	θεῖναι, οἷον τὸν φένακα καὶ
[4, 2]	ἀποδέδωκεν, οἷον εἰ τὸ ἀθάνατον	γένος	θεοῦ· διαφορὰ γάρ ἐστι ζῴου
[4, 6]	τῶν ἐναντίων εἰς τὸ χεῖρον	γένος	θῇ· συμβήσεται γὰρ τὸ λοιπὸν
[4, 4]	οὖν χρὴ ἐάν τις εἰς	γένος	θῇ τὸ τοιοῦτον εἰς τὸ
[4, 6]	δῆλον ὅτι οὐκ ἂν εἴη	γένος·	καθ´ ὑποκειμένου γὰρ τοῦ εἴδους
[4, 3]	ἐν γένει ἔσται ἀλλ´ αὐτὸ	γένος,	καθάπερ ἐπὶ τοῦ ἀγαθοῦ καὶ
[4, 4]	γὰρ τὸ εἶδος, καὶ τὸ	γένος,	καθάπερ ἐπὶ τοῦ διπλασίου καὶ
[4, 4]	τῶν πρός τι, καὶ τὸ	γένος,	καθάπερ ἐπὶ τοῦ διπλασίου καὶ
[4, 1]	τὸ εἶδος οὐσία, καὶ τὸ	γένος,	καὶ εἰ ποιόν τι τὸ
[4, 2]	οὐδὲ διαφορά· δοκεῖ γὰρ τὸ	γένος	καὶ ἡ διαφορὰ παρακολουθεῖν, ἕως
[4, 6]	ἀρετὴ γένος, ἡ δ´ ἀρετὴ	γένος,	καὶ ἡ δύναμις. Τὰ δ´
[4, 6]	καὶ τόδε γένος, εἰ θάτερον	γένος,	καὶ θάτερον. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 2]	ἔστι γὰρ καὶ ἡ ἀρετὴ	γένος,	καὶ οὐδέτερον τῶν γενῶν τὸ
[4, 1]	ἐν τῇ αὐτῇ διαιρέσει τὸ	γένος	καὶ τὸ εἶδος, ἀλλὰ τὸ
[4, 3]	τὸ ὁμώνυμον· συνώνυμον γὰρ τὸ	γένος	καὶ τὸ εἶδος. (Ἐπεὶ δὲ
[4, 3]	εἰ ἐναντίον τινὶ καὶ τὸ	γένος	καὶ τὸ εἶδος, καὶ τῶν
[4, 4]	Πάλιν εἰ ὡσαύτως λέγεται τὸ	γένος	καὶ τὸ εἶδος κατὰ τὰς
[4, 6]	τὸ μᾶλλον τό τε ἀποδοθὲν	(γένος	καὶ τὸ εἶδος, οὐ χρήσιμος
[4, 2]	ἐστι, χρήσιμον. Συμβήσεται γὰρ τὸ	γένος	καὶ τὸ εἶδος τοῦ αὐτοῦ
[4, 1]	ταῦτα περὶ τῶν πρὸς τὸ	γένος	καὶ τὸ ἴδιον ἐπισκεπτέον. Ἔστι
[4, 1]	τἀγαθὸν τῆς ἡδονῆς· τὸ γὰρ	(γένος	κατὰ πάντων τῶν ὑπὸ τὸ
[4, 2]	οὖν δειχθῇ ὃ βουλόμεθα ὡς	γένος	κατασκευάσαι (μὴ ὂν ὑπὸ τὸ
[4, 2]	τὸ εἶδος τὸ τεθὲν ὡς	γένος	κατηγορεῖ: ται, σκοπεῖν εἰ καὶ
[4, 6]	γὰρ τῶν εἰδῶν συνωνύμως τὸ	γένος	κατηγορεῖται. Ἔτι ὅταν ὄντος καὶ
[4, 6]	οὖν κατὰ πάντων ὧν τὸ	γένος	κατηγορεῖται καὶ τὸ εἶδος κατηγορεῖσθαι,
[4, 2]	τοῦ ἀποδοθέντος εἴδους, οὐδὲ τὸ	γένος	κατηγορηθήσεται· οἷον ψυχῆς οὔτε τὸ
[4, 1]	οἷον, εἰ τῆς ἡδονῆς τἀγαθὸν	γένος	κεῖται, εἴ τις ἡδονὴ μὴ
[4, 3]	τὴν σωφροσύνην συμφωνίαν· πᾶν γὰρ	γένος	(κυρίως κατὰ τῶν εἰδῶν κατηγορεῖται,
[4, 4]	ἴσα τὸ εἶδος καὶ τὸ	γένος	λέγεσθαι. Ὁρᾶν δὲ καὶ εἰ
[4, 6]	ὑποκειμένῳ τῷ εἴδει τὸ ἀποδοθὲν	γένος	λέγεται, καθάπερ τὸ λευκὸν ἐπὶ
[4, 4]	τὸ αὐτὸ κατά τε τὸ	γένος	λέγεται καὶ κατὰ πάντα τὰ
[4, 1]	ἴσων τὸ (εἶδος καὶ τὸ	γένος	λέγεται, οἷον εἰ τῶν πᾶσιν
[4, 4]	ἴσα τὸ εἶδος καὶ τὸ	γένος	λέγεται. Ὁμοίως γὰρ καὶ ἰσαχῶς
[4, 6]	γὰρ τοῦ εἴδους μόνον τὸ	γένος	λέγεται. Σκοπεῖν δὲ καὶ εἰ
[4, 4]	ἀγαθὸν ἡδύ· ὧν γὰρ τὸ	γένος	μὴ κατηγορεῖται, οὐδὲ τῶν εἰδῶν
[4, 1]	ἀποδοθὲν εἶδος ἀληθεύεται, τὸ δὲ	γένος	μή, οἷον εἰ τὸ ὂν
[4, 2]	ὃ μήτε περιέχει τὸ ἀποδοθὲν	γένος	μήθ´ ὑπ´ ἐκεῖνό ἐστιν. Οἷον
[4, 3]	ὅλως ὑπάρχειν τοῖς ὑπὸ (τὸ	γένος·	οἷον εἰ ἡ ψυχὴ τῆς
[4, 4]	αὑτό τε καὶ κατὰ τὸ	γένος·	οἷον εἰ τὸ διπλάσιον ἡμίσεος
[4, 5]	τινων κατά τι μετέχεται τὸ	γένος,	οἷον εἰ τὸ ζῷον ὅπερ
[4, 4]	εἰ τοῦ ἀντικειμένου τὸ ἀντικείμενον	γένος·	οἷον εἰ τοῦ διπλασίου τὸ
[4, 1]	μετέχειν τοῦ εἴδους τὸ ἀποδοθὲν	γένος,	οἷον εἴ τις τοῦ ὄντος
[4, 5]	γὰρ τὸ εἶδος, καὶ τὸ	γένος,	οἷον ἐν ᾧ τὸ λευκόν,
[4, 1]	εἰ ἐφαρμόττει ἐπὶ τὸ ῥηθὲν	γένος,	οἷον καὶ τὰ νῦν εἰρημένα·
[4, 3]	τῷ εἴδει ἐναντίον ἀλλ´ αὐτὸ	γένος,	οἷον τἀγαθόν· εἰ γὰρ τοῦτο
[4, 6]	μηδ´ ἔχομεν εἰπεῖν ποῖον αὐτῶν	γένος.	Οἷον τῆς ὀργῆς καὶ ἡ
[4, 1]	διπλασίου· καὶ γὰρ τὸ πολλαπλάσιον,	(γένος	ὂν τοῦ διπλασίου, καὶ αὐτὸ
[4, 4]	ἐναντίον τινί, τὸ δ´ ἕτερον,	γένος	ὂν τούτων, οὐ τινὶ ἀλλὰ
[4, 5]	πλέον γὰρ δεῖ λέγεσθαι τὸ	γένος.	Ὁρᾶν δὲ καὶ εἰ ἔν
[4, 1]	ἐν τῷ γένει μετέχειν τὸ	γένος.	Ὅρος δὲ τοῦ μετέχειν τὸ
[4, 5]	γὰρ κατά τι μετέχεσθαι τὸ	γένος.	Οὐ γάρ ἐστιν ὁ ἄνθρωπος
[4, 2]	ἂν εἴη τῶν εἰρημένων οὐδέτερον	γένος	οὐδὲ διαφορά· δοκεῖ γὰρ τὸ
[4, 6]	οὐκ ἂν εἴη τὸ λευκὸν	γένος	οὐδενός. Πάλιν εἰ τὸ πᾶσιν
[4, 3]	ἅμα μεθέξει, ἐπειδὴ τὸ μὲν	γένος	οὐδέποτ´ ἀπολείπει, μετέχει δὲ καὶ
[4, 5]	γῆ. Ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη	γένος	οὐδέτερον τῶν ἀποδοθέντων· δεῖ γὰρ
[4, 2]	ἁπλῶς ὑπάρχειν ἀμφισβητεῖται (τὸ ἀποδοθὲν	γένος,	οὐκ ἀπόχρη τὸ δεῖξαι τῶν
[4, 1]	τι τὸ εἶδος, καὶ τὸ	γένος	ποιόν τι· οἷον εἰ τὸ
[4, 4]	καθ´ αὑτὸ καὶ κατὰ τὸ	γένος	πρὸς ταὐτὸ λέγεσθαι· ἡ γὰρ
[4, 4]	εἶδος, σκοπεῖν εἰ καὶ τὸ	γένος	πρός τι· εἰ γὰρ τὸ
[4, 2]	οὐκ ἂν εἴη τὸ ἀποδοθὲν	γένος.	Σκοπεῖν δὲ καὶ τὸ γένος
[4, 1]	ταὐτόν ἐστιν ἢ οὐδέτερον οὐδετέρου	γένος.	Στοιχεῖον δὲ πρὸς ἅπαντα τὰ
[4, 1]	γὰρ τοῦτο, δῆλον ὅτι οὐ	γένος	τἀγαθὸν τῆς ἡδονῆς· τὸ γὰρ
[4, 1]	τὸ μὲν εἶδος τὸ δὲ	γένος	τεθείη, καθάπερ τὸ ὂν καὶ
[4, 1]	ἢ τὸ ἐπιστητὸν τοῦ δοξαστοῦ	γένος	τεθείη. Κατὰ γὰρ τοῦ μὴ
[4, 4]	οὐδὲν γὰρ διαφέρει τῆς μνήμης	γένος	τὴν μονὴν εἰπεῖν ἢ συμβεβηκέναι
[4, 2]	ἐπὶ πλέον τε γὰρ τὸ	γένος	τῆς διαφορᾶς δεῖ λέγεσθαι καὶ
[4, 6]	γένους ἀεὶ σημαίνει, τὸ δὲ	γένος	τῆς διαφορᾶς οὔ· ὁ μὲν
[4, 2]	γὰρ ῥηθήσεται (καὶ μεθέξει τὸ	γένος	τῆς διαφορᾶς. Πάλιν εἰ μηδεμία
[4, 2]	οὐκ ἂν εἴη ἡ ἐπιστήμη	γένος	τῆς δικαιοσύνης· δοκεῖ γάρ, ὅταν
[4, 4]	τινί. Ἔστι δὲ ἡ δόσις	γένος	τῆς δωρεᾶς· ἡ γὰρ δωρεὰ
[4, 1]	μετέχει. Ἂν οὖν ἡ κίνησις	γένος	τῆς ἡδονῆς τεθῇ, σκεπτέον εἰ
[4, 1]	τοῦ ὄντος ἢ τοῦ ἑνὸς	γένος	τι ἀποδοίη· συμβήσεται γὰρ μετέχειν
[4, 5]	καὶ τὸ παρακολουθοῦν ὁπωσοῦν ὡς	γένος	τιθέασιν, οἷον τὴν λύπην τῆς
[4, 1]	τοῖς διαλεγομένοις. (Ἂν δὴ τεθῇ	γένος	τινὸς τῶν ὄντων, πρῶτον μὲν
[4, 1]	τὸ καλὸν ποιόν, ὥστ´ οὐ	γένος	τὸ ἀγαθὸν ἢ τὸ καλὸν
[4, 4]	ἡδύ, τὸ ἡδὺ ἀγαθόν, ὥστε	γένος	τὸ ἀγαθὸν τοῦ ἡδέος. Ἐὰν
[4, 4]	νοητῶν ἔνια ἐπιστητά. Ὥστ´ οὐ	γένος	τὸ αἰσθητὸν τοῦ ἐπιστητοῦ. Εἰ
[4, 2]	που διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι οὐ	(γένος	τὸ ἀποδοθέν· εἰ γὰρ ἦν
[4, 3]	τὰ εἰρημένα, δῆλον ὅτι οὐ	γένος	τὸ ἀποδοθέν. Κατασκευάζοντι δὲ τριχῶς·
[4, 2]	που διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι οὐ	γένος	τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν εἰ μετέχει
[4, 2]	που διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι οὐ	γένος	τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν εἰ τὴν
[4, 6]	ἐκεῖνο λεγόμενον, οὐκ ἂν εἴη	γένος	τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν εἰ τὸ
[4, 3]	ὅτι οὐκ ἂν εἴη ὅλως	γένος	τὸ εἰρημένον. Σκοπεῖν δὲ καὶ
[4, 1]	οὐσία ἀλλὰ ποιόν, ὥστ´ οὐ	γένος	τὸ λευκὸν τῆς χιόνος οὐδὲ
[4, 1]	χιὼν ὅπερ λευκόν, διόπερ οὐ	γένος	τὸ λευκὸν τῆς χιόνος, οὔθ´
[4, 6]	εἰ Οὖν τὸ μὲν ἀποδοθὲν	γένος	τὸ μᾶλλον δέχεται, τὸ δ´
[4, 6]	γίνεται) ἀλλ´ ὅμως οὐκ ἔστι	γένος	τὸ μὴ ὂν τοῦ γινομένου·
[4, 1]	μὴ ὄντος, δῆλον. Ὥστ´ οὐ	γένος	(τὸ ὂν οὐδὲ τὸ ἐπιστητὸν
[4, 5]	οὔ. Ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη	γένος	τὸ ὁρατὸν καὶ τὸ αἰσθητὸν
[4, 5]	διαμαρτάνουσι καὶ τὸ πάθος εἰς	γένος	τὸ πεπονθὸς τιθέντες, οἷον ὅσοι
[4, 6]	ἐπιδεχομένων μὴ εἶναι θάτερον θατέρου	γένος·	τό τε γὰρ καλὸν καὶ
[4, 1]	τοῦ γένους λόγον, τὸ δὲ	γένος	τὸν τοῦ εἴδους οὔ. Σκεπτέον
[4, 2]	γένος. Σκοπεῖν δὲ καὶ τὸ	γένος	τοῦ ἀποδοθέντος γένους καὶ οὕτως
[4, 4]	οὐκ ἂν εἴη τὸ πολλαπλάσιον	γένος	τοῦ διπλασίου. Ἔτι εἰ μὴ
[4, 2]	ἀποδοθέν. Πάλιν εἰ μετέχει τὸ	γένος	τοῦ εἴδους, ἢ αὐτὸ ἢ
[4, 1]	ἀποδοίη· συμβήσεται γὰρ μετέχειν τὸ	γένος	τοῦ εἴδους· κατὰ πάντων γὰρ
[4, 1]	ἐπὶ πλέον γὰρ ἀεὶ τὸ	γένος	τοῦ εἴδους λέγεται. Πάλιν εἰ
[4, 5]	οὐκ ἂν εἴη τὸ σῶμα	γένος	τοῦ ζῴου, ἐπειδὴ μέρος ἐστίν.
[4, 4]	ἀδύνατον δέ, εἴπερ τὸ ἀγαθὸν	γένος	τοῦ ἡδέος, εἶναί τι μὴ
[4, 2]	ὥστε δεδειγμένον ἂν εἴη ὅτι	γένος	τοῦτο. Σκοπεῖν δὲ καὶ τοὺς
[4, 3]	καὶ μέλανος· τὸ γὰρ χρῶμα	γένος	τούτων τε καὶ τῶν ἀνὰ
[4, 1]	τὴν αὐτὴν διαίρεσιν δεῖ τὸ	γένος	τῷ εἴδει εἶναι· εἰ γὰρ
[4, 6]	καὶ εἰ μὴ συνώνυμον τὸ	γένος	τῷ εἴδει· κατὰ πάντων γὰρ
[4, 6]	εἰ μὲν γὰρ καὶ τὸ	γένος	τῶν πᾶσιν ἑπομένων, ἐπ´ ἴσον·
[4, 4]	πρός τι. Εἰ δὲ τὸ	γένος	τῶν πρός τι, οὐκ ἀνάγκη
[4, 2]	ῥηθέντος γένους, ὅτι δ´ ὡς	γένος	ὑπάρχει ἀμφισβητουμένου, ἀπόχρη τὸ δεῖξαί
[4, 5]	αὐτῷ τὸ εἶδος καὶ τὸ	γένος	ὑπάρχειν· ἡ μὲν γὰρ αἰσχύνη
[4, 5]	πάθους, οὗ ἐστι πάθος, ἐκεῖνο	γένος	φασὶν εἶναι, οἷον τὸ πνεῦμα
[4, 2]	ὅπερ περιττόν. Καὶ εἰ τὸ	γένος	ὡς διαφορὰν εἶπεν· ἐγχωρεῖ γάρ
[4, 5]	Ἔτι ἐνίοτε ἀνάπαλιν τὸ μὲν	γένος	ὡς διαφορὰν τὴν δὲ διαφορὰν
[4, 6]	ἡ μὲν διαφορὰ ποιότητα τοῦ	γένους	ἀεὶ σημαίνει, τὸ δὲ γένος
[4, 4]	καὶ κατὰ πάντα τὰ τοῦ	γένους	γένη. Εἰ γὰρ τὸ διπλάσιον
[4, 3]	ἕτερον εἶδος εἶναι τοῦ εἰρημένου	γένους·	εἰ γὰρ μὴ ἔστι, δῆλον
[4, 3]	τὸ εἶδος. (Ἐπεὶ δὲ παντὸς	γένους	εἴδη πλείω, σκοπεῖν εἰ μὴ
[4, 2]	πλέον λέγεται τὸ εἶδος τοῦ	γένους	ἐν τοῖς ἀποδοθεῖσι, δέον ἀνάπαλιν
[4, 1]	εἰδῶν μετέχοι· ὥστ´ οὐδὲ τοῦ	γένους,	ἐπειδὴ ἀναγκαῖόν ἐστι τὸ τοῦ
[4, 6]	εἴδει ταῦτ´ ἀλλήλων, παντὸς δὲ	γένους	ἔστιν εἴδη διάφορα· ὥστ´ οὐκ
[4, 2]	διαφορά, ἐπειδὴ οὐ μετέχει τοῦ	γένους.	(Ἔτι εἰ τὸ γένος εἰς
[4, 2]	πᾶν γὰρ τὸ μετέχον τοῦ	γένους	ἢ εἶδος ἢ ἄτομόν ἐστιν,
[4, 2]	οὖν ὅτι οὐ μετέχει τοῦ	γένους	ἡ διαφορά· ὥστ´ οὐδὲ τὸ
[4, 6]	εἴδη. Περὶ μὲν οὖν τοῦ	γένους	καθάπερ εἴρηται μετιτέον.
[4, 2]	καὶ τὸ γένος τοῦ ἀποδοθέντος	γένους	καὶ οὕτως ἀεὶ τὸ ἐπάνω
[4, 1]	γὰρ τὰ ἄτομα μετέχει τοῦ	γένους	καὶ τοῦ εἴδους, οἷον ὁ
[4, 2]	μηδεμία διαφορὰ κατηγορεῖται τῶν τοῦ	γένους	κατὰ τοῦ ἀποδοθέντος εἴδους, οὐδὲ
[4, 1]	γὰρ καὶ ἡ διαφορὰ τοῦ	γένους	λέγεται. (Ὁρᾶν δὲ καὶ εἴ
[4, 1]	γὰρ εἶδος ἐπιδέχεται τὸν τοῦ	γένους	λόγον, τὸ δὲ γένος τὸν
[4, 5]	τι τὸ εἶδος τοῦ εἰρημένου	γένους	μετέχει· οὐ δοκεῖ γὰρ κατά
[4, 1]	τῷ γένει· ἀδύνατον γὰρ τοῦ	γένους	μετέχειν μηδενὸς τῶν εἰδῶν μετέχον,
[4, 1]	ἐπειδὴ ἀναγκαῖόν ἐστι τὸ τοῦ	γένους	μετέχον (καὶ τῶν εἰδῶν τινος
[4, 2]	φορᾶς· ἀνάγκη γὰρ τὸ τοῦ	γένους	μετέχον καὶ τῶν εἰδῶν τινος
[4, 1]	(εἰδῶν ᾖ· ταῦτα δὲ τοῦ	γένους	μόνον μετέχει. Ἂν οὖν ἡ
[4, 6]	εἴδει τὰ μετέχοντα τοῦ ἀποδοθέντος	γένους,	οἷον τὰ λευκά· οὐδὲν γὰρ
[4, 6]	νηνεμία) αὐτὸν μὲν χρῆσθαι ὡς	γένους	ὄντος τοῦ ἀεὶ ἀκολουθοῦντος, ὅταν
[4, 2]	ὑπάρχειν τῷ εἴδει τοῦ ῥηθέντος	γένους,	ὅτι δ´ ὡς γένος ὑπάρχει
[4, 6]	μὲν οὖν διαφορὰν ἀπὸ τοῦ	γένους	οὕτω χωριστέον. Ἐπεὶ δὲ δοκεῖ,
[4, 2]	δὲ μετέχειν ἡ διαφορὰ τοῦ	γένους·	πᾶν γὰρ τὸ μετέχον τοῦ
[4, 2]	καὶ εἰ τὰ ἐπάνω τοῦ	γένους	πάντα. Εἰ γάρ που διαφωνεῖ,
[4, 6]	ἐπὶ πλέον ἡ διαφορὰ τοῦ	γένους	ῥηθήσεται· εἰ μὲν γὰρ καὶ
[4, 1]	εἰ ἐπὶ πλέον λέγεται τοῦ	γένους	τὸ ἐν τῷ γένει τεθέν,
[4, 2]	δὲ καὶ τοὺς λόγους τῶν	γενῶν,	εἰ ἐφαρμόττουσιν ἐπί τε τὸ
[4, 2]	τὸ δεῖξαί τι τῶν ἐπάνω	γενῶν	ἐν τῷ τί ἐστι τοῦ
[4, 2]	τὸ δεῖξαι τῶν ἐπάνω τι	γενῶν	ἐν τῷ τί ἐστι τοῦ
[4, 3]	δὲ μή. Εἰ γὰρ τῶν	γενῶν	ἔστι τι μεταξύ, καὶ τῶν
[4, 3]	εἰ τῶν εἰδῶν, καὶ τῶν	γενῶν,	καθάπερ ἐπ´ ἀρετῆς καὶ κακίας
[4, 6]	οὐδετέρου γένος. Ἡ δὲ τῶν	γενῶν	καὶ τῶν εἰδῶν πρὸς ἄλληλα
[4, 2]	εἴδους· ἀνάγκη γὰρ τοὺς τῶν	γενῶν	λόγους κατηγορεῖσθαι τοῦ εἴδους (καὶ
[4, 3]	καὶ τῶν εἰδῶν καὶ τῶν	γενῶν,	μὴ ὁμοίως δέ, ἀλλὰ τῶν
[4, 2]	αὐτὸ ἢ τῶν ἐπάνω τι	γενῶν·	οὐδενὸς γὰρ τῶν ὑποκάτω τὸ
[4, 1]	τὰ μὲν εἴδη μετέχει τῶν	γενῶν,	τὰ δὲ γένη τῶν εἰδῶν
[4, 2]	ἀρετὴ γένος, καὶ οὐδέτερον τῶν	γενῶν	τὸ λοιπὸν περιέχει. Ὥστ´ οὐκ
[4, 2]	ἐπιστήμη εἶναι καὶ οὐδέτερον τῶν	γενῶν	ὑπ´ οὐδετέρου περιέχεσθαι. Οὐ μὴν
[4, 5]	χιὼν ὕδωρ οὔθ´ ὁ πηλὸς	γῆ.	Ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη γένος
[4, 5]	εἶναι πεπηγός, τὸν δὲ πηλὸν	γῆν	ὑγρῷ πεφυραμένην· ἔστι δ´ οὔθ´
[4, 4]	τὸ γεννητικὸν ποιητικόν, καὶ τὸ	γίγνεσθαι	ποιεῖσθαι καὶ ἡ γένεσις ποίησις.
[4, 2]	ἄλληλα ἢ ὑπὸ ταὐτὸ ἄμφω	γίγνεσθαι	τὰ τοῦ αὐτοῦ γένη τῶν
[4, 5]	τινι τῷ αὐτῷ πέφυκεν ἄμφω	γίνεσθαι·	ἐν ᾧ γὰρ τὸ εἶδος,
[4, 5]	τῷ αὐτῷ τοῖς εἴδεσι πέφυκε	γίνεσθαι.	Ὁμοίως δὲ καὶ εἰ ἡ
[4, 5]	συγχωρήσειεν ἐκ θνητοῦ τινα ἀθάνατον	γίνεσθαι·	οὐδεὶς γὰρ φήσει ἑτέραν αὐτὸν
[4, 2]	ἐν τοῖς ἀποδοθεῖσι, δέον ἀνάπαλιν	γίνεσθαι.	Πάλιν εἰ τὴν διαφορὰν εἰς
[4, 6]	γὰρ πᾶν τὸ μὴ ὂν	γίνεται)	ἀλλ´ ὅμως οὐκ ἔστι γένος
[4, 2]	τὸ αὐτὸ ὑπὸ δύο γένη	γίνεται.	Ἀναγκαῖον οὖν ὑπ´ ἄλληλα τὰ
[4, 6]	παντὶ τῷ γινομένῳ (τὸ γὰρ	γινόμενον	οὐκ ἔστι) καὶ οὐκ ἀντιστρέφει
[4, 6]	γένος τὸ μὴ ὂν τοῦ	γινομένου·	ἁπλῶς γὰρ οὐκ ἔστι τοῦ
[4, 6]	μὴ ὂν ἕπεται παντὶ τῷ	γινομένῳ	(τὸ γὰρ γινόμενον οὐκ ἔστι)
[4, 1]	δὲ τούτων ὀλιγάκις αἱ σκέψεις	γίνονται	τοῖς διαλεγομένοις. (Ἂν δὴ τεθῇ
[4, 1]	κατὰ τὸ εἶδος αἱ εὐθεῖαι	γραμμαὶ	πᾶσαι. ~Σκοπεῖν δὲ καὶ εἴ
[4, 1]	Οἷον εἴ τις ἀτόμους τιθέμενος	γραμμὰς	τὸ ἀδιαίρετον γένος (αὐτῶν φήσειεν
[4, 5]	τὸ χρῶμα, καὶ ἐν ᾧ	γραμματική,	καὶ ἐπιστήμη. Ἐὰν οὖν τις
[4, 5]	κατά τι ζῷον, οὐδ´ ἡ	γραμματικὴ	κατά τι ἐπιστήμη· ὁμοίως δὲ
[4, 4]	τῶν πρός τι, ἡ δὲ	γραμματικὴ	οὔ. (Ἢ οὐδὲ τὸ πρότερον
[4, 1]	εἶναι· τῶν γὰρ διαίρεσιν ἐχουσῶν	γραμμῶν	οὐκ ἔστι τὸ εἰρημένον γένος,