Livre, Chap.
[4, 4]	γένος τὸ ἀγαθὸν τοῦ ἡδέος.	Ἐὰν	δ´ ᾖ πρός τι τὸ
[4, 4]	τὴν ἐπιστήμην ἐν τῷ ἐπιστητῷ,	ἐὰν	μὴ τυγχάνῃ τὸ ἐπιστητὸν ψυχὴ
[4, 5]	ἐν ᾧ γραμματική, καὶ ἐπιστήμη.	Ἐὰν	οὖν τις τὴν αἰσχύνην φόβον
[4, 4]	ἄνθρωπος ὄν) σκοπεῖν οὖν χρὴ	ἐάν	τις εἰς γένος θῇ τὸ
[4, 1]	ἐνδέχεται γὰρ κινεῖν τι αὐτὸ	ἑαυτὸ	καὶ μή, ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 5]	δύναμιν τάττοντες, οἷον τὴν πραότητα	ἐγκράτειαν	ὀργῆς καὶ τὴν ἀνδρείαν καὶ
[4, 6]	τὸ μᾶλλον· οἷον εἰ τῆς	ἐγκρατείας	μᾶλλον ἡ δύναμις ἢ ἡ
[4, 5]	καὶ πρᾶος ὁ ἀπαθὴς λέγεται,	ἐγκρατὴς	δ´ ὁ πάσχων καὶ μὴ
[4, 2]	τὸ γένος ὡς διαφορὰν εἶπεν·	ἐγχωρεῖ	γάρ τινα καὶ τοιαύτην κομίσαι
[4, 6]	βέλτιον ἡ στάσις, εἰς τοῦτο	ἔδει	τὸ γένος θεῖναι. Ἔτι ἐκ
[4, 5]	γένεσιν ἢ πλείοσιν εἰς θάτερον	ἔθηκεν.	Ἔνια γὰρ οὐκ ἔστιν εἰς
[4, 5]	τὴν ἕξιν εἰς τὴν ἐνέργειαν	ἔθηκεν	ἢ τὴν ἐνέργειαν εἰς τὴν
[4, 2]	τὸ γένος εἰς τὸ εἶδος	ἔθηκεν,	οἷον τὴν ἅψιν ὅπερ συνοχὴν
[4, 6]	μὴ εἰς τὸ βέλτιον γένος	ἔθηκεν,	οἷον τὴν ψυχὴν ὅπερ κίνησιν
[4, 2]	τὴν διαφορὰν εἰς τὸ εἶδος	ἔθηκεν,	οἷον τὸ ἀθάνατον ὅπερ θεόν.
[4, 2]	ὡς εἶδος εἰς τὸ γένος	ἔθηκεν,	οἷον τὸ περιττὸν ὅπερ ἀριθμόν·
[4, 5]	εἰς δύναμιν ἢ τὸ δυνατὸν	ἔθηκεν,	οἷον τὸν σοφιστὴν ἢ διάβολον
[4, 5]	τὸ δυνατὸν ἢ τὸ ποιητικὸν	ἔθηκεν·	πᾶσα γὰρ δύναμις καὶ πᾶν
[4, 1]	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων. (Πάλιν	εἰ	ἀνάγκη ἢ ἐνδέχεται τοῦ τεθέντος
[4, 6]	καὶ κινητικὴ δοκεῖ εἶναι· ὥστ´	εἰ	βέλτιον ἡ στάσις, εἰς τοῦτο
[4, 4]	ἐπὶ τῶν δυνάμεων καὶ χρήσεων·	εἰ	γὰρ ἡ δύναμις διάθεσις, καὶ
[4, 2]	ὅτι οὐ (γένος τὸ ἀποδοθέν·	εἰ	γὰρ ἦν γένος, ἅπαντ´ ἂν
[4, 3]	εἶδος εἶναι τοῦ εἰρημένου γένους·	εἰ	γὰρ μὴ ἔστι, δῆλον ὅτι
[4, 4]	τὸ μὴ ἀγαθὸν οὐχ ἡδύ.	Εἰ	γὰρ μὴ οὕτως ἔχοι, εἴη
[4, 3]	(Ἀναιροῦντι μὲν οὖν τοσαυταχῶς ἐπισκεπτέον·	εἰ	γὰρ μὴ ὑπάρχει τὰ εἰρημένα,
[4, 2]	μηδέτερον ὑπάρχει τῷ ἀποδοθέντι γένει.	Εἰ	(γὰρ μήθ´ ὑπ´ ἄλληλά ἐστι
[4, 6]	ἐπὶ τοῦ εἴδους ἁρμόσει λέγεσθαι·	εἰ	γὰρ ὁμοίως τόδε καὶ τόδε
[4, 4]	ἢ συμβεβηκέναι φάσκειν αὐτῇ τοῦτο·	εἰ	γὰρ ὁπωσοῦν ἐστιν ἡ μνήμη
[4, 2]	τὰ ἐπάνω τοῦ γένους πάντα.	Εἰ	γάρ που διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι
[4, 4]	εἴρηται χρηστέον, κατασκευάζοντι δὲ μοναχῶς·	εἰ	γὰρ τὸ ἀντικείμενον ἐν τῷ
[4, 3]	τινί, τὸ δὲ εἶδος μηδενί.	Εἰ	γὰρ τὸ γένος ἐναντίον τινί,
[4, 4]	πάντα τὰ τοῦ γένους γένη.	Εἰ	γὰρ τὸ διπλάσιον ἡμίσεος πολλαπλάσιόν
[4, 1]	τὸ γένος τῷ εἴδει εἶναι·	εἰ	γὰρ τὸ εἶδος οὐσία, καὶ
[4, 4]	καὶ τὸ γένος πρός τι·	εἰ	γὰρ τὸ εἶδος τῶν πρός
[4, 3]	μὴ ὄντος ἐναντίου τῷ γένει·	εἰ	γὰρ τὸ ἐναντίον ἐν τούτῳ,
[4, 6]	εἴδους πρὸς ἄλλο τι συγκρίνοντι·	εἰ	γὰρ τὸ μᾶλλον ἢ τὸ
[4, 4]	Καὶ κατασκευάζοντι δὲ ὡσαύτως σκεπτέον·	εἰ	γὰρ τὸ μὴ ἀγαθὸν οὐχ
[4, 4]	τῆς γενέσεως καὶ φθορᾶς ἐλέγομεν.	Εἰ	γὰρ τὸ φθαρτικὸν διαλυτικόν, καὶ
[4, 1]	εἴ τις ἡδονὴ μὴ ἀγαθόν·	εἰ	γὰρ τοῦτο, δῆλον ὅτι οὐ
[4, 3]	ἀλλ´ αὐτὸ γένος, οἷον τἀγαθόν·	εἰ	γὰρ τοῦτο μὴ ἐν γένει,
[4, 3]	τι μεταξύ, τῶν δὲ μή.	Εἰ	γὰρ τῶν γενῶν ἔστι τι
[4, 2]	ἐστι κατηγορηθήσεται, δι´ ἐπαγωγῆς ληπτέον.	Εἰ	δ´ ἁπλῶς ὑπάρχειν ἀμφισβητεῖται (τὸ
[4, 5]	ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων.	Εἰ	δ´ ἄρα καὶ ἐπὶ τούτου
[4, 6]	δῆλον γὰρ ὅτι γένος ἔσται.	Εἰ	δ´ ἓν τὸ ἀποδοθὲν εἶδός
[4, 2]	συγχωρεῖται τὴν φρόνησιν ἐπιστήμην εἶναι.	Εἰ	δ´ οὖν τις συγχωροίη τὸ
[4, 4]	τὸ πολλαπλάσιον ἡμίσεος δεῖ λέγεσθαι.	Εἰ	δὲ μή, οὐκ ἂν εἴη
[4, 6]	τῶν πᾶσιν ἑπομένων, ἐπ´ ἴσον·	εἰ	δὲ μὴ πᾶσιν ἕπεται τὸ
[4, 5]	εἴη ψεκτοῦ γένος ἡ δύναμις.	Εἰ	δὲ μή, συμβήσεται τῶν ψεκτῶν
[4, 4]	ἑκάτερον γὰρ τῶν πρός τι.	Εἰ	δὲ τὸ γένος τῶν πρός
[4, 6]	ἐπ´ ἔλαττον τὸ εἶδος κατηγορεῖσθαι.	Εἰ	δὲ τὸ πᾶσιν ἑπόμενον διαφορὰν
[4, 4]	γένος τὸ αἰσθητὸν τοῦ ἐπιστητοῦ.	Εἰ	δὲ τοῦτο μή, οὐδ´ αἴσθησις
[4, 4]	ἐπιστημόνως καὶ ὁ δίκαιος ἐπιστήμων·	εἰ	δὲ τούτων τι μή, οὐδὲ
[4, 4]	διχῶς ἔστιν ἀνελεῖν. Πρῶτον μέν,	εἰ	ἐν τῷ ἀποδοθέντι γένει τὸ
[4, 3]	πλεοναχῶς ἡ σκέψις· πρῶτον μὲν	εἰ	ἐν τῷ αὐτῷ γένει καὶ
[4, 2]	πάντα κατηγορεῖται τοῦ εἴδους, (καὶ	εἰ	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται·
[4, 6]	διαφορὰ λέγοιτ´ ἂν αὐτοῦ. (Ἔτι	εἰ	ἐν ὑποκειμένῳ τῷ εἴδει τὸ
[4, 5]	τὸ γένος. Ὁρᾶν δὲ καὶ	εἰ	ἔν τινι τῷ αὐτῷ πέφυκεν
[4, 3]	ἀλλ´ ἑκάτερον αὐτὸ γένος. Ἔτι	εἰ	ἐναντίον τινὶ καὶ τὸ γένος
[4, 2]	δοκεῖ γὰρ τὸ ἐναντίον. Ἔτι	εἰ	ἐνδέχεται ἀπολιπεῖν τὸ εἰρημένον γένος
[4, 1]	γένος τοῦ εἴδους λέγεται. Πάλιν	εἰ	ἐπ´ ἴσων τὸ (εἶδος καὶ
[4, 1]	ἀνθρώπου μετέχει καὶ ζῴου. (Ἔτι	εἰ	ἐπὶ πλέον λέγεται τοῦ γένους
[4, 5]	ἐπὶ τῶν ἄλλων. Σκοπεῖν οὖν	εἰ	ἐπί τινων κατά τι μετέχεται
[4, 4]	ποτε λέγεται, ἐνδέχεται δέ (οἷον	εἰ	ἐπιστητὸν ἡ ψυχή· οὐδὲν γὰρ
[4, 3]	κακοῦ δὲ καὶ ἀγαθοῦ. Ἢ	εἰ	ἔστι μέν τι ἀμφοῖν ἀνὰ
[4, 1]	μὴ δόξαι ἄν, κατασκευάζοντι δέ,	εἰ	ἔστι τινός. Ταὐτὸν γὰρ πάντων
[4, 1]	τὸν τοῦ συμβεβηκότος ὁρισμὸν ἐπιβλέπειν,	εἰ	ἐφαρμόττει ἐπὶ τὸ ῥηθὲν γένος,
[4, 2]	καὶ τοὺς λόγους τῶν γενῶν,	εἰ	ἐφαρμόττουσιν ἐπί τε τὸ ἀποδοθὲν
[4, 6]	τὸ κατ´ ἐκεῖνο λεγόμενον. Οἷον	εἰ	ἡ ἀρετὴ δέχεται τὸ μᾶλλον,
[4, 4]	ὑπάρχει ἢ οὐχ ὑπάρχει. Οἷον	εἰ	ἡ δικαιοσύνη ἐπιστήμη τις, καὶ
[4, 4]	οὐκ ἐν τῷ ἐσχάτῳ· οἷον	εἰ	ἡ ὄψις ἐν ἐσχάτῳ γένει
[4, 4]	τῷ προκειμένῳ ἂν εἴη· οἷον	εἰ	ἡ τυφλότης ἀναισθησία τις, ἡ
[4, 5]	πέφυκε γίνεσθαι. Ὁμοίως δὲ καὶ	εἰ	ἡ φιλία ἐν τῷ ἐπιθυμητικῷ,
[4, 3]	τοῖς ὑπὸ (τὸ γένος· οἷον	εἰ	ἡ ψυχὴ τῆς ζωῆς κοινωνεῖ,
[4, 6]	ὁμοίως τόδε καὶ τόδε γένος,	εἰ	θάτερον γένος, καὶ θάτερον. Ὁμοίως
[4, 6]	καὶ τόδε τοῦ προκειμένου εἶδος,	εἰ	θάτερον εἶδος, καὶ τὸ λοιπόν·
[4, 6]	Ἔτι πρὸς τὸ κατασκευάζειν σκεπτέον	εἰ	καθ´ ὧν ἀπεδόθη τὸ γένος,
[4, 6]	τὸ ἀποδοθὲν εἶδός ἐστι, σκοπεῖν	εἰ	καὶ κατ´ ἄλλων εἰδῶν τὸ
[4, 2]	ὡς γένος κατηγορεῖ: ται, σκοπεῖν	εἰ	καὶ τὸ ἀποδοθὲν γένος ἐν
[4, 4]	πρός τι τὸ εἶδος, σκοπεῖν	εἰ	καὶ τὸ γένος πρός τι·
[4, 3]	ἐναντίον τι τῷ γένει, σκοπεῖν	εἰ	καὶ τὸ ἐναντίον ἐν τῷ
[4, 4]	οὐκ ἔσται αἴσθησις. Δεύτερον δ´,	εἰ	καὶ τῷ γένει (καὶ τῷ
[4, 5]	δῆλον ὅτι οὐ συμβέβηκεν. Πάλιν	εἰ	κατά τι τὸ εἶδος τοῦ
[4, 1]	καὶ ὁ λόγος αὐτῶν. (Ἔτι	εἰ	κατά τινος τὸ ἀποδοθὲν εἶδος
[4, 2]	τὸ εἶδος κατηγορεῖται· κατασκευάζοντι δ´,	εἰ	(κατηγορεῖται ἐν τῷ τί ἐστι,
[4, 6]	ἡ διαφορὰ τοῦ γένους ῥηθήσεται·	εἰ	μὲν γὰρ καὶ τὸ γένος
[4, 6]	καθάπερ εἴρηται χρηστέον. Κατασκευάζοντι δέ,	εἰ	μὲν ἐπιδέχεται τὸ μᾶλλον τό
[4, 1]	τοῦ εἴδους οὔ. Σκεπτέον (οὖν	εἰ	μετέχει ἢ ἐνδέχεται μετέχειν τοῦ
[4, 2]	οὐ γένος τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν	εἰ	μετέχει τὸ γένος τοῦ εἴδους,
[4, 1]	ὑπάρχειν (τινὶ καὶ μή. Ἔτι	εἰ	μὴ ἐν τῇ αὐτῇ διαιρέσει
[4, 1]	τὸ αὐτὸ εἶδος κατηγορεῖται. Εἶτα	εἰ	μὴ ἐν τῷ τί ἐστι
[4, 3]	παντὸς γένους εἴδη πλείω, σκοπεῖν	εἰ	μὴ ἐνδέχεται ἕτερον εἶδος εἶναι
[4, 2]	κατηγορεῖται. Ἀνασκευάζοντι μὲν οὖν χρήσιμον,	εἰ	μὴ κατηγορεῖται τὸ γένος ἐν
[4, 4]	οὐ γένος θάτερον θατέρου. Πάλιν	εἰ	μὴ πρὸς ἴσα τὸ εἶδος
[4, 4]	πρός τι ἀλλὰ ποιά. Πάλιν	εἰ	μὴ πρὸς ταὐτὸ λέγεται τὸ
[4, 4]	πολλαπλάσιον γένος τοῦ διπλασίου. Ἔτι	εἰ	μὴ πρὸς τὸ αὐτὸ κατά
[4, 6]	γένος λέγεται. Σκοπεῖν δὲ καὶ	εἰ	μὴ συνώνυμον τὸ γένος τῷ
[4, 2]	τῶν κατὰ τὴν αὐτὴν διαίρεσιν	εἰ	μὴ τῆς φορᾶς· ἀνάγκη γὰρ
[4, 2]	τὸ γένος τῆς διαφορᾶς. Πάλιν	εἰ	μηδεμία διαφορὰ κατηγορεῖται τῶν τοῦ
[4, 1]	τὸ γένος δεῖ κατηγορεῖσθαι. Πάλιν	εἰ	μηδενὸς τῶν εἰδῶν ἐνδέχεται μετέχειν
[4, 2]	καὶ διάθεσίς ἐστιν. Σκεπτέον οὖν	εἰ	μηδέτερον ὑπάρχει τῷ ἀποδοθέντι γένει.
[4, 1]	γένος τῆς ἡδονῆς τεθῇ, σκεπτέον	εἰ	μήτε φορὰ μήτ´ ἀλλοίωσις ἡ
[4, 6]	εἰ τὴν ἐπιστήμην ὅπερ πίστιν,	εἰ	ὁ ἐπιστάμενος ᾗ ἐπίσταται πιστεύει·
[4, 3]	ἕκαστον διὰ τῆς ἐπαγωγῆς. Πάλιν	εἰ	ὅλως ἐν μηδενὶ γένει τὸ
[4, 6]	γὰρ οὐκ ἔστιν ὕδωρ. ~Ἔτι	εἰ	ὅλως τὸ ἀποδοθὲν μηδενός ἐστι
[4, 4]	πτώσεων καὶ ἐπὶ τῶν συστοίχων,	εἰ	ὁμοίως ἀκολουθοῦσι, καὶ ἀναιροῦντι καὶ
[4, 4]	ἕτερον γάρ τινος λέγεται. Πάλιν	εἰ	ὁμοίως τὰ πρός τι κατὰ
[4, 6]	πρὸς ἄλληλα σύγκρισις χρήσιμος· οἷον	εἰ	ὁμοίως τόδε καὶ τόδε γένος,
[4, 3]	ἡ ψυχή. Σκεπτέον δὲ καὶ	εἰ	ὁμώνυμον τὸ εἶδος τῷ γένει,
[4, 4]	ἐπιστητὸν καὶ τὸ ὑποληπτὸν τινί.	Εἰ	οὖν ἐπί τινων μὴ ὁμοίως
[4, 4]	ἀγαθόν· ἑκάτερον γὰρ ἑκατέρου ποιητικόν.	Εἰ	οὖν ἐστιν ἡ ἡδονὴ ὅπερ
[4, 2]	τῶν κατὰ τὴν πρώτην διαίρεσιν.	Εἰ	οὖν ἡ βάδισις μήτ´ αὐξήσεως
[4, 5]	οὗ ἐστι σφοδρότης καὶ ὑπερβολή.	Εἰ	οὖν ἡ ἔκπληξις ὑπερβολή ἐστι
[4, 5]	δὲ καὶ ἔκπληξις ἔστιν ὑπερβάλλουσα·	εἰ	οὖν ἡ ἔκπληξις ὑπερβολή ἐστιν,
[4, 5]	πίστις σφοδρά (καὶ ἔκπληξις ὑπερβάλλουσα)	εἰ	οὖν ἡ πίστις σφοδρότης ἐστί,
[4, 2]	(καὶ τῶν μετεχόντων τοῦ εἴδους.	Εἰ	οὖν που διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι
[4, 2]	εἴδους ἐν τῷ τί ἐστιν.	Εἰ	οὖν που διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι
[4, 4]	ἀντικείμενον τοῦ ἀντικειμένου γένος εἶναι.	Εἰ	οὖν τις θείη τὴν ἐπιστήμην
[4, 6]	λέγεται γὰρ δικαιότερος ἕτερος ἑτέρου.	εἰ	Οὖν τὸ μὲν ἀποδοθὲν γένος
[4, 6]	ἓν τῶν πᾶσιν ἑπομένων ἐστίν.	Εἰ	οὖν τὸ ὂν γένος ἀποδέδωκε,
[4, 5]	ἀκολουθεῖ δύναμις ἑκατέρῳ τοιαύτη ὥστ´,	εἰ	πάθοι, μὴ ἄγεσθαι ἀλλὰ κρατεῖν·
[4, 2]	οὕτως ἀεὶ τὸ ἐπάνω γένος,	εἰ	πάντα κατηγορεῖται τοῦ εἴδους, (καὶ
[4, 1]	οὐσία, καὶ τὸ γένος, καὶ	εἰ	ποιόν τι τὸ εἶδος, καὶ
[4, 2]	κατηγορεῖται, ὥστ´ οὐδ´ ἀριθμός. Ἔτι	εἰ	πρότερον φύσει τὸ εἶδος καὶ
[4, 2]	τὸ εἶδος, ὁμοίως δὲ καὶ	εἰ	τὰ ἐπάνω τοῦ γένους πάντα.
[4, 2]	ἀποδοθεῖσι, δέον ἀνάπαλιν γίνεσθαι. Πάλιν	εἰ	τὴν διαφορὰν εἰς τὸ εἶδος
[4, 2]	οὐ γένος τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν	εἰ	τὴν διαφορὰν ὡς γένος ἀποδέδωκεν,
[4, 2]	πεζὸν καὶ τὸ δίπουν. Καὶ	εἰ	τὴν διαφορὰν ὡς εἶδος εἰς
[4, 5]	ἁρμόσει περὶ αὐτῆς λόγος. ~Πάλιν	εἰ	τὴν ἕξιν εἰς τὴν ἐνέργειαν
[4, 6]	κατασκευάσαι, τὸν εἰρημένον τρόπον, οἷον	εἰ	τὴν ἐπιστήμην ὅπερ πίστιν, εἰ
[4, 5]	κίνησις ἐνέργεια. Ὁμοίως δὲ καὶ	εἰ	τὴν μνήμην ἕξιν καθεκτικὴν ὑπολήψεως
[4, 4]	εἰς τὸ μὴ τοιοῦτον. Οἷον	εἰ	τὴν μνήμην μονὴν ἐπιστήμης εἶπεν·
[4, 6]	ἧττον, καὶ τὸ μᾶλλον· οἷον	εἰ	τῆς ἐγκρατείας μᾶλλον ἡ δύναμις
[4, 1]	καθάπερ ἐπὶ τοῦ συμβεβηκότος, οἷον,	εἰ	τῆς ἡδονῆς τἀγαθὸν γένος κεῖται,
[4, 4]	εἶδος κατὰ τὰς πτώσεις, οἷον	εἰ	τινὶ ἢ τινὸς ἢ ὁσαχῶς
[4, 2]	διαφορὰν ὡς γένος ἀποδέδωκεν, οἷον	εἰ	τὸ ἀθάνατον γένος θεοῦ· διαφορὰ
[4, 3]	ὅτι καὶ τὸ προκείμενον. Ἔτι	εἰ	τὸ ἀνὰ μέσον ἐν τῷ
[4, 6]	μουσικὴ ἐπιστήμη τις εἶναι, καὶ	εἰ	τὸ βαδίζον τῷ βαδίζειν κινεῖται,
[4, 4]	καὶ τὸ φθείρεσθαι διαλύεσθαι· καὶ	εἰ	τὸ γεννητικὸν ποιητικόν, καὶ τὸ
[4, 6]	μᾶλλον καὶ ἧττον, ἀνασκευάζοντι μέν,	εἰ	τὸ γένος δέχεται τὸ μᾶλλον,
[4, 2]	(πλεῖον τοῦ εἴδους λέγεται. Ἔτι	εἰ	τὸ γένος εἰς τὴν διαφοράν,
[4, 2]	οὐ μετέχει τοῦ γένους. (Ἔτι	εἰ	τὸ γένος εἰς τὸ εἶδος
[4, 2]	τὸν ἀριθμὸν ὅπερ περιττόν. Καὶ	εἰ	τὸ γένος ὡς διαφορὰν εἶπεν·
[4, 4]	καὶ τὸ μεμαθηκέναι ἀναμεμνῆσθαι, καὶ	εἰ	τὸ διαλύεσθαι φθείρεσθαι, καὶ τὸ
[4, 4]	καὶ κατὰ τὸ γένος· οἷον	εἰ	τὸ διπλάσιον ἡμίσεος λέγεται διπλάσιον,
[4, 3]	τὸ εἶδος. ~(Σκοπεῖν δὲ καὶ	εἰ	τὸ ἐν τῷ γένει κείμενον
[4, 3]	τῷ γένει, σκοπεῖν μὴ μόνον	εἰ	τὸ ἐναντίον ἐν τῷ αὐτῷ
[4, 3]	δ´ ἐναντίου τῷ γένει, σκοπεῖν	εἰ	τὸ ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ·
[4, 3]	Κατασκευάζοντι δὲ τριχῶς· πρῶτον μὲν	εἰ	τὸ ἐναντίον τῷ εἴδει ἐν
[4, 5]	τι μετέχεται τὸ γένος, οἷον	εἰ	τὸ ζῷον ὅπερ αἰσθητὸν ἢ
[4, 4]	ἐπὶ τοῦ συμβεβηκότος ἐλέγετο· οἷον	εἰ	τὸ ἡδὺ ὅπερ ἀγαθόν, τὸ
[4, 6]	εἶδος, καὶ τὸ λοιπόν· καὶ	εἰ	τὸ ἧττον δοκοῦν εἶδός ἐστι,
[4, 6]	καὶ θάτερον. Ὁμοίως δὲ καὶ	εἰ	τὸ ἧττον, καὶ τὸ μᾶλλον·
[4, 1]	τὸ γένος ποιόν τι· οἷον	εἰ	τὸ λευκὸν ποιόν τι, καὶ
[4, 6]	εἴη γένος τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν	εἰ	τὸ μᾶλλον δοκοῦν ἢ ὁμοίως
[4, 4]	ἐνεργεῖν, τὸ ᾠκοδομηκέναι ἐνηργηκέναι, καὶ	εἰ	τὸ μανθάνειν ἀναμιμνήσκεσθαι, καὶ τὸ
[4, 3]	τῷ ἀγαθῷ. Σκοπεῖν δὲ καὶ	εἰ	τὸ μὲν γένος ἐναντίον τινί,
[4, 3]	τὸ εἰρημένον. Σκοπεῖν δὲ καὶ	εἰ	τὸ μεταφορᾷ λεγόμενον ὡς γένος
[4, 6]	οὕτω χωριστέον. Ἐπεὶ δὲ δοκεῖ,	εἰ〉	τὸ μουσικόν, ᾗ μουσικόν ἐστιν,
[4, 4]	τῶν γενέσεων καὶ φθορῶν· οἷον	εἰ	τὸ οἰκοδομεῖν ἐνεργεῖν, τὸ ᾠκοδομηκέναι
[4, 1]	τὸ δὲ γένος μή, οἷον	εἰ	τὸ ὂν ἢ τὸ ἐπιστητὸν
[4, 6]	τὸ λευκὸν γένος οὐδενός. Πάλιν	εἰ	τὸ πᾶσιν ἀκολουθοῦν γένος ἢ
[4, 1]	ἴσων λέγεται. Ὁμοίως δὲ καὶ	εἰ	τὸ πρῶτον καὶ ἡ ἀρχὴ
[4, 4]	γένος λέγεσθαι. Ὁρᾶν δὲ καὶ	εἰ	τοῦ ἀντικειμένου τὸ ἀντικείμενον γένος·
[4, 6]	τὸ γένος βέλτιον εἶναι. Καὶ	εἰ	τοῦ αὐτοῦ εἴδους ὁμοίως πρὸς
[4, 4]	ἀντικειμένου τὸ ἀντικείμενον γένος· οἷον	εἰ	τοῦ διπλασίου τὸ πολλαπλάσιον, καὶ
[4, 5]	ἡ ζωὴ τῆς ἀθανασίας. Πάλιν	εἰ	τοῦ πάθους, οὗ ἐστι πάθος,
[4, 3]	μεταξύ, καὶ τῶν εἰδῶν, καὶ	εἰ	τῶν εἰδῶν, καὶ τῶν γενῶν,
[4, 1]	καὶ τὸ γένος λέγεται, οἷον	εἰ	τῶν πᾶσιν ἑπομένων τὸ μὲν
[4, 4]	οὐκ ἐπιστητοῦ ἀλλὰ ψυχῆς. Πάλιν	εἰ	ὡσαύτως λέγεται τὸ γένος καὶ
[4, 2]	γραμμαὶ πᾶσαι. ~Σκοπεῖν δὲ καὶ	εἴ	τι ἄλλο γένος ἐστὶ τοῦ
[4, 5]	γάρ τις δύναμις ψεκτή. Καὶ	εἴ	τι τῶν δι´ αὑτὰ τιμίων
[4, 5]	ποιητικὸν δι´ ἄλλο αἱρετόν. Ἢ	εἴ	τι τῶν ἐν δύο γένεσιν
[4, 5]	μέρος ἐστίν. Ὁρᾶν δὲ καὶ	εἴ	τι τῶν ψεκτῶν ἢ φευκτῶν
[4, 4]	καὶ τὸ δύνασθαι διακεῖσθαι, καὶ	εἴ	τινος ἡ χρῆσις ἐνέργεια, τὸ
[4, 3]	ἐναντίου ἢ ἐνδέχεται μετέχειν. Ἔτι	εἴ	τινος κοινωνεῖ τὸ εἶδος ὃ
[4, 1]	πάντα τὰ συγγενῆ τῷ λεχθέντι,	εἴ	τινος μὴ κατηγορεῖται, καθάπερ ἐπὶ
[4, 1]	γένους λέγεται. (Ὁρᾶν δὲ καὶ	εἴ	τινος τῶν ἀδιαφόρων εἴδει μὴ
[4, 1]	μή, δῆλον ὅτι οὐδενός. Οἷον	εἴ	τις ἀτόμους τιθέμενος γραμμὰς τὸ
[4, 1]	τῆς ἡδονῆς τἀγαθὸν γένος κεῖται,	εἴ	τις ἡδονὴ μὴ ἀγαθόν· εἰ
[4, 5]	τὸ λεγόμενον, δῆλον ἂν γένοιτο	εἴ	τις συγχωρήσειεν ἐκ θνητοῦ τινα
[4, 5]	καὶ ἡ σφοδρότης διαφορά. Ἔτι	εἴ	τις τὴν ὑπερβολὴν καὶ τὴν
[4, 2]	ἐστι τοῦ εἴδους κατηγορούμενον. Οἷον	εἴ	τις τῆς βαδίσεως γένος ἀποδέδωκε
[4, 2]	μήθ´ ὑπ´ ἐκεῖνό ἐστιν. Οἷον	εἴ	τις τῆς δικαιοσύνης τὴν ἐπιστήμην
[4, 1]	εἴδους τὸ ἀποδοθὲν γένος, οἷον	εἴ	τις τοῦ ὄντος ἢ τοῦ
[4, 4]	καὶ τῷ γένει (καὶ τῷ	εἴδει	ἀντίκειται στέρησις, μὴ ἔστι δὲ
[4, 1]	Ταὐτὸν γὰρ πάντων τῶν ἀδιαφόρων	εἴδει	γένος· ἂν οὖν ἑνὸς δειχθῇ,
[4, 4]	στέρησις ᾖ τὸ ἀντικείμενον τῷ	εἴδει,	διχῶς ἔστιν ἀνελεῖν. Πρῶτον μέν,
[4, 1]	διαίρεσιν δεῖ τὸ γένος τῷ	εἴδει	εἶναι· εἰ γὰρ τὸ εἶδος
[4, 3]	μὲν εἰ τὸ ἐναντίον τῷ	εἴδει	ἐν τῷ εἰρημένῳ γένει, μὴ
[4, 3]	ἐν μηδενὶ γένει τὸ τῷ	εἴδει	ἐναντίον ἀλλ´ αὐτὸ γένος, οἷον
[4, 6]	Ἔτι ὅταν ὄντος καὶ τῷ	εἴδει	καὶ τῷ γένει ἐναντίου τὸ
[4, 6]	μὴ συνώνυμον τὸ γένος τῷ	εἴδει·	κατὰ πάντων γὰρ τῶν εἰδῶν
[4, 4]	ἐπειδὴ οὐ πρὸς ἴσα τῷ	εἴδει	λέγεται. (Ἢ οὐ καθόλου ἀληθὲς
[4, 1]	καὶ εἴ τινος τῶν ἀδιαφόρων	εἴδει	μὴ ἔστι τὸ εἰρημένον γένος
[4, 3]	ἂν ᾖ ἐναντίον τι τῷ	εἴδει,	σκοπεῖν. Ἔστι δὲ πλεοναχῶς ἡ
[4, 6]	δ´ ἐκ τοῦ μηδὲν διαφέρειν	εἴδει	τὰ μετέχοντα τοῦ ἀποδοθέντος γένους,
[4, 6]	λευκά· οὐδὲν γὰρ διαφέρει τῷ	εἴδει	ταῦτ´ ἀλλήλων, παντὸς δὲ γένους
[4, 6]	(Ἔτι εἰ ἐν ὑποκειμένῳ τῷ	εἴδει	τὸ ἀποδοθὲν γένος λέγεται, καθάπερ
[4, 2]	δέ, ὁμολογουμένου μὲν ὑπάρχειν τῷ	εἴδει	τοῦ ῥηθέντος γένους, ὅτι δ´
[4, 5]	οὐκ ἐν τῷ αὐτῷ τοῖς	εἴδεσι	πέφυκε γίνεσθαι. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 5]	μὲν τρόπον τινὰ τοῖς ἀποδοθεῖσιν	εἴδεσιν,	οὐδέτερον δ´ αὐτῶν γένος ἐστίν.
[4, 6]	ἀλλήλων, παντὸς δὲ γένους ἔστιν	εἴδη	διάφορα· ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη
[4, 1]	Δῆλον οὖν ὅτι τὰ μὲν	εἴδη	μετέχει τῶν γενῶν, τὰ δὲ
[4, 6]	οὐκ ἔστι τοῦ μὴ ὄντος	εἴδη.	Περὶ μὲν οὖν τοῦ γένους
[4, 3]	εἶδος. (Ἐπεὶ δὲ παντὸς γένους	εἴδη	πλείω, σκοπεῖν εἰ μὴ ἐνδέχεται
[4, 1]	γένος, ἀδιαφόρων οὐσῶν κατὰ τὸ	εἶδος·	ἀδιάφοροι γὰρ ἀλλήλαις κατὰ τὸ
[4, 1]	ἀδιάφοροι γὰρ ἀλλήλαις κατὰ τὸ	εἶδος	αἱ εὐθεῖαι γραμμαὶ πᾶσαι. ~Σκοπεῖν
[4, 1]	εἰ κατά τινος τὸ ἀποδοθὲν	εἶδος	ἀληθεύεται, τὸ δὲ γένος μή,
[4, 1]	διαιρέσει τὸ γένος καὶ τὸ	εἶδος,	ἀλλὰ τὸ μὲν οὐσία τὸ
[4, 2]	διαφορά· ὥστ´ οὐδὲ τὸ περιττὸν	εἶδος	ἂν εἴη ἀλλὰ διαφορά, ἐπειδὴ
[4, 6]	κατηγορεῖται. Ὥστε καὶ τὸ ἓν	εἶδος	ἂν εἴη τοῦ ὄντος. Συμβαίνει
[4, 3]	δυνατὸν ζῆν, οὐκ ἂν εἴη	εἶδος	ἀριθμοῦ ἡ ψυχή. Σκεπτέον δὲ
[4, 2]	κατασκευάσαι (μὴ ὂν ὑπὸ τὸ	εἶδος,	δῆλον ὅτι τὸ εἶδος ὑπὸ
[4, 2]	εἰ τὸ γένος εἰς τὸ	εἶδος	ἔθηκεν, οἷον τὴν ἅψιν ὅπερ
[4, 2]	εἰ τὴν διαφορὰν εἰς τὸ	εἶδος	ἔθηκεν, οἷον τὸ ἀθάνατον ὅπερ
[4, 6]	τόδε καὶ τόδε τοῦ προκειμένου	εἶδος,	εἰ θάτερον εἶδος, καὶ τὸ
[4, 6]	δῆλον ὅτι οὐδὲ τὸ ἀποδοθὲν	εἶδος	εἴη ἂν ἐν τῷ γένει.
[4, 3]	σκοπεῖν εἰ μὴ ἐνδέχεται ἕτερον	εἶδος	εἶναι τοῦ εἰρημένου γένους· εἰ
[4, 2]	Καὶ εἰ τὴν διαφορὰν ὡς	εἶδος	εἰς τὸ γένος ἔθηκεν, οἷον
[4, 2]	ἐστι κατηγορεῖτο, ὧνπερ καὶ τὸ	εἶδος	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται.
[4, 3]	γὰρ τὸ γένος καὶ τὸ	εἶδος.	(Ἐπεὶ δὲ παντὸς γένους εἴδη
[4, 1]	εἰδῶν οὔ· τὸ μὲν γὰρ	εἶδος	ἐπιδέχεται τὸν τοῦ γένους λόγον,
[4, 6]	καὶ εἰ τὸ ἧττον δοκοῦν	εἶδός	ἐστι, καὶ τὸ μᾶλλον. Ἔτι
[4, 6]	Εἰ δ´ ἓν τὸ ἀποδοθὲν	εἶδός	ἐστι, σκοπεῖν εἰ καὶ κατ´
[4, 2]	γὰρ ἀριθμοῦ τὸ περιττόν, οὐκ	(εἶδός	ἐστιν. Οὐ δοκεῖ δὲ μετέχειν
[4, 2]	τὸ μετέχον τοῦ γένους ἢ	εἶδος	ἢ ἄτομόν ἐστιν, ἡ δὲ
[4, 1]	μετέχειν. Ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη	εἶδος	ἡ ἡδονὴ τῆς κινήσεως, οὐδὲ
[4, 4]	τι, οὐκ ἀνάγκη καὶ τὸ	εἶδος·	ἡ μὲν γὰρ ἐπιστήμη τῶν
[4, 5]	ἔχειν, οὐκ ἐνδέχεται δ´, εἴπερ	εἶδος	ἡ πίστις ὑπολήψεως· οὐ γὰρ
[4, 4]	μὴ πρὸς ταὐτὸ λέγεται τὸ	εἶδος	καθ´ αὑτό τε καὶ κατὰ
[4, 3]	γένος ἐναντίον τινί, καὶ τὸ	εἶδος,	καθάπερ ἀρετὴ κακίᾳ καὶ δικαιοσύνη
[4, 2]	ἐφαρμόττουσιν ἐπί τε τὸ ἀποδοθὲν	εἶδος	καὶ ἐπὶ τὰ μετέχοντα τοῦ
[4, 2]	Ἔτι εἰ πρότερον φύσει τὸ	εἶδος	καὶ (συναναιρεῖ τὸ γένος· δοκεῖ
[4, 1]	πλέον τὸ γένος ἢ τὸ	εἶδος	καὶ τὴν διαφορὰν λέγεσθαι· ἐπ´
[4, 4]	ὁσαχῶς ἄλλως. Ὡς γὰρ τὸ	εἶδος,	καὶ τὸ γένος, καθάπερ ἐπὶ
[4, 4]	ἀληθὲς τὸ πρὸς ἴσα τὸ	εἶδος	καὶ τὸ γένος λέγεσθαι. Ὁρᾶν
[4, 1]	Πάλιν εἰ ἐπ´ ἴσων τὸ	(εἶδος	καὶ τὸ γένος λέγεται, οἷον
[4, 4]	εἰ μὴ πρὸς ἴσα τὸ	εἶδος	καὶ τὸ γένος λέγεται. Ὁμοίως
[4, 5]	γίνεσθαι· ἐν ᾧ γὰρ τὸ	εἶδος,	καὶ τὸ γένος, οἷον ἐν
[4, 1]	καὶ εἰ ποιόν τι τὸ	εἶδος,	καὶ τὸ γένος ποιόν τι·
[4, 5]	συμβήσεται ἐν τῷ αὐτῷ τὸ	εἶδος	καὶ τὸ γένος ὑπάρχειν· ἡ
[4, 6]	τοῦ προκειμένου εἶδος, εἰ θάτερον	εἶδος,	καὶ τὸ λοιπόν· καὶ εἰ
[4, 3]	καὶ τὸ γένος καὶ τὸ	εἶδος,	καὶ τῶν μὲν ἔστι τι
[4, 4]	λέγεται τὸ γένος καὶ τὸ	εἶδος	κατὰ τὰς πτώσεις, οἷον εἰ
[4, 6]	κατηγορεῖται, δέον ἐπ´ ἔλαττον τὸ	εἶδος	κατηγορεῖσθαι. Εἰ δὲ τὸ πᾶσιν
[4, 6]	τὸ γένος κατηγορεῖται καὶ τὸ	εἶδος	κατηγορεῖσθαι, ἐπειδὴ τὸ ὂν καὶ
[4, 1]	πάντων τῶν ὑπὸ τὸ αὐτὸ	εἶδος	κατηγορεῖται. Εἶτα εἰ μὴ ἐν
[4, 1]	δοξαστοῦ· καθ´ ὧν γὰρ τὸ	εἶδος	κατηγορεῖται, καὶ τὸ γένος δεῖ
[4, 2]	τί ἐστιν ὧνπερ καὶ τὸ	εἶδος	κατηγορεῖται· κατασκευάζοντι δ´, εἰ (κατηγορεῖται
[4, 2]	ἴσης ἢ ἐπὶ πλεῖον τὸ	εἶδος	λέγεσθαι· ἀεὶ δ´ ἡ διαφορὰ
[4, 6]	δέχεται τὸ μᾶλλον, τὸ δ´	εἶδος	μὴ δέχεται, μήτ´ αὐτὸ μήτε
[4, 6]	τὸ μᾶλλον δέχεται, τὸ δ´	εἶδος	μὴ δέχεται, μήτ´ αὐτὸ μήτε
[4, 3]	γένος ἐναντίον τινί, τὸ δὲ	εἶδος	μηδενί. Εἰ γὰρ τὸ γένος
[4, 3]	Ἔτι εἴ τινος κοινωνεῖ τὸ	εἶδος	ὃ ἀδύνατον ὅλως ὑπάρχειν τοῖς
[4, 2]	τούτων κατηγορεῖται ὧνπερ καὶ τὸ	εἶδος,	ὁμοίως δὲ καὶ εἰ τὰ
[4, 6]	τε ἀποδοθὲν (γένος καὶ τὸ	εἶδος,	οὐ χρήσιμος ὁ τόπος· οὐδὲν
[4, 3]	ἐναντίον, ἡ δὲ τὶς νόσος	εἶδος	οὖσα νόσου οὐδενὶ ἐναντίον, οἷον
[4, 1]	εἴδει εἶναι· εἰ γὰρ τὸ	εἶδος	οὐσία, καὶ τὸ γένος, καὶ
[4, 2]	ἐστιν, ἡ δὲ διαφορὰ οὔτε	εἶδος	οὔτε ἄτομόν ἐστιν. Δῆλον οὖν
[4, 2]	παρακολουθεῖν, ἕως ἂν ᾖ τὸ	εἶδος.	~(Σκοπεῖν δὲ καὶ εἰ τὸ
[4, 4]	δ´ ᾖ πρός τι τὸ	εἶδος,	σκοπεῖν εἰ καὶ τὸ γένος
[4, 1]	ἀτόμων οὐδὲν τῶν ὑπό τι	εἶδος	τῆς κινήσεως ὄντων· καὶ γὰρ
[4, 1]	τῶν πᾶσιν ἑπομένων τὸ μὲν	εἶδος	τὸ δὲ γένος τεθείη, καθάπερ
[4, 2]	βαδίσεως. Πάλιν ἐφ´ ὧν τὸ	εἶδος	τὸ τεθὲν ὡς γένος κατηγορεῖ:
[4, 2]	γὰρ τὸ γένος καὶ τὸ	εἶδος	τοῦ αὐτοῦ ἐν τῷ τί
[4, 2]	καὶ ἐπὶ πλέον λέγεται τὸ	εἶδος	τοῦ γένους ἐν τοῖς ἀποδοθεῖσι,
[4, 5]	Πάλιν εἰ κατά τι τὸ	εἶδος	τοῦ εἰρημένου γένους μετέχει· οὐ
[4, 1]	οὐκ ἂν εἴη τὸ δοξαστὸν	εἶδος	τοῦ ὄντος· ἐπὶ πλέον γὰρ
[4, 3]	δὲ καὶ εἰ ὁμώνυμον τὸ	εἶδος	τῷ γένει, στοιχείοις χρώμενον τοῖς
[4, 4]	πρός τι· εἰ γὰρ τὸ	εἶδος	τῶν πρός τι, καὶ τὸ
[4, 2]	δικαιοσύνης· δοκεῖ γάρ, ὅταν ἓν	εἶδος	ὑπὸ δύο γένη ᾖ, τὸ
[4, 2]	τὸ εἶδος, δῆλον ὅτι τὸ	εἶδος	ὑπὸ τοῦτ´ ἂν εἴη, ὥστε
[4, 6]	μὴ ὄντος ἑνὸς τοῦ ἀποδοθέντος	εἴδους	ἀλλὰ πλειόνων καὶ διαφόρων· δῆλον
[4, 2]	καὶ ἐπὶ τὰ μετέχοντα τοῦ	εἴδους·	ἀνάγκη γὰρ τοὺς τῶν γενῶν
[4, 6]	δ´ αὐτὰ καὶ ἐπὶ τοῦ	εἴδους	ἁρμόσει λέγεσθαι· εἰ γὰρ ὁμοίως
[4, 2]	εἴδους (καὶ τῶν μετεχόντων τοῦ	εἴδους.	Εἰ οὖν που διαφωνεῖ, δῆλον
[4, 2]	(τὰ ὑποκάτω, ἄνπερ κατηγορῆται τοῦ	εἴδους,	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορηθήσεται·
[4, 6]	ἐφ´ ὧν πλείω φαίνεται τοῦ	εἴδους	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορούμενα
[4, 2]	ἐπάνω γένη κατηγορεῖσθαι δεῖ τοῦ	εἴδους	ἐν τῷ τί ἐστιν. Εἰ
[4, 2]	εἰ μετέχει τὸ γένος τοῦ	εἴδους,	ἢ αὐτὸ ἢ τῶν ἐπάνω
[4, 2]	γένος, εἰ πάντα κατηγορεῖται τοῦ	εἴδους,	(καὶ εἰ ἐν τῷ τί
[4, 2]	τῶν γενῶν λόγους κατηγορεῖσθαι τοῦ	εἴδους	(καὶ τῶν μετεχόντων τοῦ εἴδους.
[4, 1]	γὰρ μετέχειν τὸ γένος τοῦ	εἴδους·	κατὰ πάντων γὰρ τῶν ὄντων
[4, 2]	ἐν τῷ τί ἐστι τοῦ	εἴδους	κατηγορούμενον. Ἑνὸς γὰρ ἐν τῷ
[4, 2]	ἐν τῷ τί ἐστι τοῦ	εἴδους	κατηγορούμενον. Οἷον εἴ τις τῆς
[4, 2]	ἴσης ἢ ἐπὶ (πλεῖον τοῦ	εἴδους	λέγεται. Ἔτι εἰ τὸ γένος
[4, 1]	γὰρ ἀεὶ τὸ γένος τοῦ	εἴδους	λέγεται. Πάλιν εἰ ἐπ´ ἴσων
[4, 6]	γένος· καθ´ ὑποκειμένου γὰρ τοῦ	εἴδους	μόνον τὸ γένος λέγεται. Σκοπεῖν
[4, 2]	ἄλλο γένος ἐστὶ τοῦ ἀποδοθέντος	(εἴδους,	ὃ μήτε περιέχει τὸ ἀποδοθὲν
[4, 1]	μετέχει τοῦ γένους καὶ τοῦ	εἴδους,	οἷον ὁ τὶς ἄνθρωπος καὶ
[4, 5]	ἔτι διαμένειν, ἄνπερ ἐκ τοῦ	εἴδους	ὅλως μεταβάλῃ, καθάπερ οὐδὲ τὸ
[4, 6]	εἶναι. Καὶ εἰ τοῦ αὐτοῦ	εἴδους	ὁμοίως πρὸς ἄμφω ἔχοντος εἰς
[4, 1]	τὸ δὲ γένος τὸν τοῦ	εἴδους	οὔ. Σκεπτέον (οὖν εἰ μετέχει
[4, 2]	τοῦ γένους κατὰ τοῦ ἀποδοθέντος	εἴδους,	οὐδὲ τὸ γένος κατηγορηθήσεται· οἷον
[4, 6]	δὲ σκέψις καὶ ἐπὶ τοῦ	εἴδους	πρὸς ἄλλο τι συγκρίνοντι· εἰ
[4, 1]	μετέχει ἢ ἐνδέχεται μετέχειν τοῦ	εἴδους	τὸ ἀποδοθὲν γένος, οἷον εἴ
[4, 1]	κατηγορεῖσθαι. Πάλιν εἰ μηδενὸς τῶν	εἰδῶν	ἐνδέχεται μετέχειν τὸ τεθὲν ἐν
[4, 1]	τῶν κατὰ τὴν πρώτην διαίρεσιν	(εἰδῶν	ᾖ· ταῦτα δὲ τοῦ γένους
[4, 3]	ἔστι τι μεταξύ, καὶ τῶν	εἰδῶν,	καὶ εἰ τῶν εἰδῶν, καὶ
[4, 3]	τῶν εἰδῶν, καὶ εἰ τῶν	εἰδῶν,	καὶ τῶν γενῶν, καθάπερ ἐπ´
[4, 3]	ἀμφοῖν ἀνὰ μέσον, καὶ τῶν	εἰδῶν	καὶ τῶν γενῶν, μὴ ὁμοίως
[4, 6]	ἐν τῷ τί ἐστι τῶν	εἰδῶν	κατηγορεῖσθαι, χωριστέον τὸ γένος ἀπὸ
[4, 3]	γὰρ γένος (κυρίως κατὰ τῶν	εἰδῶν	κατηγορεῖται, ἡ δὲ συμφωνία κατὰ
[4, 6]	γένος ἀλλ´ ἢ κατὰ τῶν	εἰδῶν	κατηγορεῖται. Ὥστε καὶ τὸ ἓν
[4, 1]	γὰρ ὅτι οὐδενὸς ἂν τῶν	εἰδῶν	μετέχοι· ὥστ´ οὐδὲ τοῦ γένους,
[4, 1]	τοῦ γένους μετέχειν μηδενὸς τῶν	εἰδῶν	μετέχον, ἂν μή τι τῶν
[4, 5]	γένος ἀληθεύεσθαι ἀεὶ κατὰ τῶν	εἰδῶν.	Ὁμοίως δ´ οὐδ´ ὁ οἶνός
[4, 1]	γενῶν, τὰ δὲ γένη τῶν	εἰδῶν	οὔ· τὸ μὲν γὰρ εἶδος
[4, 4]	γένος μὴ κατηγορεῖται, οὐδὲ τῶν	εἰδῶν	οὐδέν. Καὶ κατασκευάζοντι δὲ ὡσαύτως
[4, 6]	δὲ τῶν γενῶν καὶ τῶν	εἰδῶν	πρὸς ἄλληλα σύγκρισις χρήσιμος· οἷον
[4, 6]	εἴδει· κατὰ πάντων γὰρ τῶν	εἰδῶν	συνωνύμως τὸ γένος κατηγορεῖται. Ἔτι
[4, 2]	τοῦ γένους μετέχον καὶ τῶν	εἰδῶν	τινος μετέχειν τῶν κατὰ τὴν
[4, 1]	τοῦ γένους μετέχον (καὶ τῶν	εἰδῶν	τινος μετέχειν. Ὥστ´ οὐκ ἂν
[4, 6]	σκοπεῖν εἰ καὶ κατ´ ἄλλων	εἰδῶν	τὸ γένος ἐν τῷ τί
[4, 2]	οὐδὲ τὸ περιττὸν εἶδος ἂν	εἴη	ἀλλὰ διαφορά, ἐπειδὴ οὐ μετέχει
[4, 4]	Εἰ γὰρ μὴ οὕτως ἔχοι,	εἴη	ἄν τι καὶ οὐκ ἀγαθὸν
[4, 2]	τῆς φορᾶς ἂν μετέχοι· (ὥστ´	εἴη	ἂν γένος ἡ φορὰ τῆς
[4, 6]	ὅτι οὐδὲ τὸ ἀποδοθὲν εἶδος	εἴη	ἂν ἐν τῷ γένει. Ἀναιροῦντι
[4, 4]	τὸ ἀποδοθὲν ἐν τῷ ἀποδοθέντι	εἴη.	Ἀναιροῦντι μὲν οὖν καθάπερ εἴρηται
[4, 5]	ἐν τῷ ἐπιθυμητικῷ, οὐκ ἂν	εἴη	βούλησίς τις· πᾶσα γὰρ βούλησις
[4, 6]	ἀποδέδωκε, δῆλον ὅτι πάντων ἂν	εἴη	γένος, ἐπειδὴ κατηγορεῖται αὐτῶν· κατ´
[4, 5]	ῥηθήσεται, ὥστ´ οὐδ´ ἂν οὕτως	εἴη	γένος· ἐπὶ πλέον γὰρ δεῖ
[4, 6]	ὥστε δῆλον ὅτι οὐκ ἂν	εἴη	γένος· καθ´ ὑποκειμένου γὰρ τοῦ
[4, 5]	πηλὸς γῆ. Ὥστ´ οὐκ ἂν	εἴη	γένος οὐδέτερον τῶν ἀποδοθέντων· δεῖ
[4, 6]	κατ´ ἐκεῖνο λεγόμενον, οὐκ ἂν	εἴη	γένος τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν εἰ
[4, 5]	ψυχὴν οὔ. Ὥστ´ οὐκ ἂν	εἴη	γένος τὸ ὁρατὸν καὶ τὸ
[4, 3]	μηδένα δυνατὸν ζῆν, οὐκ ἂν	εἴη	εἶδος ἀριθμοῦ ἡ ψυχή. Σκεπτέον
[4, 1]	τινος μετέχειν. Ὥστ´ οὐκ ἂν	εἴη	εἶδος ἡ ἡδονὴ τῆς κινήσεως,
[4, 2]	λοιπὸν περιέχει. Ὥστ´ οὐκ ἂν	εἴη	ἡ ἐπιστήμη γένος τῆς δικαιοσύνης·
[4, 4]	προκείμενον ἐν τῷ προκειμένῳ ἂν	εἴη·	οἷον εἰ ἡ τυφλότης ἀναισθησία
[4, 3]	ἔστι, δῆλον ὅτι οὐκ ἂν	εἴη	ὅλως γένος τὸ εἰρημένον. Σκοπεῖν
[4, 2]	ἂν εἴη, ὥστε δεδειγμένον ἂν	εἴη	ὅτι γένος τοῦτο. Σκοπεῖν δὲ
[4, 4]	δῆλον γὰρ ὅτι ἀγαθοῦ ἂν	εἴη	ποιητικόν, ἐπειδὴ ἡ ἡδονὴ ἀγαθόν.
[4, 5]	πίστις σφοδρότης ἐστί, σφοδρότης ἂν	εἴη	σφοδρά. Ὁμοίως δὲ καὶ ἔκπληξις
[4, 2]	ὑπὸ ταὐτὸν ἄμφω, οὐκ ἂν	εἴη	τὸ ἀποδοθὲν γένος. Σκοπεῖν δὲ
[4, 1]	ὂν δοξαστόν, ὥστ´ οὐκ ἂν	εἴη	τὸ δοξαστὸν εἶδος τοῦ ὄντος·
[4, 6]	εἴδη διάφορα· ὥστ´ οὐκ ἂν	εἴη	τὸ λευκὸν γένος οὐδενός. Πάλιν
[4, 4]	Εἰ δὲ μή, οὐκ ἂν	εἴη	τὸ πολλαπλάσιον γένος τοῦ διπλασίου.
[4, 5]	ὅλου κατηγορεῖται· ὥστ´ οὐκ ἂν	εἴη	τὸ σῶμα γένος τοῦ ζῴου,
[4, 6]	ἡ ἐπιστήμη πίστις ἄν τις	εἴη.	Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ
[4, 6]	καὶ τὸ ἓν εἶδος ἂν	εἴη	τοῦ ὄντος. Συμβαίνει οὖν κατὰ
[4, 2]	ἀληθὲς καὶ ψεῦδος, οὐκ ἂν	εἴη	τῶν εἰρημένων οὐδέτερον γένος οὐδὲ
[4, 5]	ἔκπληξις ὑπερβολή ἐστιν, ὑπερβολὴ ἂν	εἴη	ὑπερβάλλουσα. Οὐ δοκεῖ δ´ οὐδέτερον
[4, 5]	φαῦλα πράσσειν. Ὥστ´ οὐδενὸς ἂν	εἴη	ψεκτοῦ γένος ἡ δύναμις. Εἰ
[4, 2]	τὸ εἶδος ὑπὸ τοῦτ´ ἂν	εἴη,	ὥστε δεδειγμένον ἂν εἴη ὅτι
[4, 6]	ἐπὶ πλέον λέγεται τῆς διαφορᾶς,	εἶθ´	ὅτι κατὰ τὴν τοῦ τί
[4, 2]	γὰρ ἀναγκαῖον τὴν ἅψιν συνοχὴν	εἶναι,	ἀλλ´ ἀνάπαλιν τὴν συνοχὴν ἅψιν·
[4, 2]	τις συγχωροίη τὸ λεγόμενον ἀληθὲς	εἶναι,	ἀλλὰ τό (γε ὑπ´ ἄλληλα
[4, 5]	ἀνδρείῳ τῷ δὲ τὸ πράῳ	εἶναι,	ἀλλὰ τὸ ὅλως μὴ πάσχειν
[4, 3]	ἐναντία ἐν τῷ αὐτῷ γένει	εἶναι,	ἂν μηδὲν ἐναντίον τῷ γένει
[4, 2]	οὖν ὑπ´ ἄλληλα τὰ γένη	εἶναι.	Ἂν οὖν δειχθῇ ὃ βουλόμεθα
[4, 6]	χαλεπὸν χωρίσαι τοῦ μὴ γένος	εἶναι,	ἂν τόδε μὲν τῷδ´ ἕπηται
[4, 3]	τὸ ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ	εἶναι,	ἄνπερ ᾖ ἐναντίον τι τῷ
[4, 1]	δεῖ τὸ γένος τῷ εἴδει	εἶναι·	εἰ γὰρ τὸ εἶδος οὐσία,
[4, 2]	γε συγχωρεῖται τὴν φρόνησιν ἐπιστήμην	εἶναι.	Εἰ δ´ οὖν τις συγχωροίη
[4, 4]	τὸ ἀντικείμενον τοῦ ἀντικειμένου γένος	εἶναι.	Εἰ οὖν τις θείη τὴν
[4, 6]	μᾶλλον ἢ τὸ ὁμοίως δοκοῦν	εἶναι	ἐν τῷ ἀποδοθέντι γένει μὴ
[4, 6]	τὸ λοιπὸν ἐν τῷ λοιπῷ	εἶναι,	ἐπειδὴ τὰ ἐναντία ἐν τοῖς
[4, 5]	συμβήσεται τῶν ψεκτῶν τι αἱρετὸν	εἶναι·	ἔσται γάρ τις δύναμις ψεκτή.
[4, 1]	πολλάκις βαδίζειν τε καὶ βαδίζοντι	εἶναι.	Ἔτι τὸ κινούμενον οὐ τί
[4, 4]	πρότερον ῥηθὲν ἀληθὲς ἂν δόξειεν	εἶναι·	ἡ γὰρ ἀρετὴ ὅπερ καλὸν
[4, 6]	γὰρ κωλύει ἀμφοτέρων ἐπιδεχομένων μὴ	εἶναι	θάτερον θατέρου γένος· τό τε
[4, 1]	αὐτὰ τῶν πρός τι δεῖ	εἶναι,	καθάπερ ἐπὶ τοῦ διπλασίου· καὶ
[4, 2]	γένη τῶν ἀναγκαίων δόξειεν ἂν	εἶναι,	καθάπερ καὶ ἐπὶ τῆς ἀρετῆς
[4, 6]	καὶ ἡ μουσικὴ ἐπιστήμη τις	εἶναι,	καὶ εἰ τὸ βαδίζον τῷ
[4, 6]	βελτίονος καὶ τὸ γένος βέλτιον	εἶναι.	Καὶ εἰ τοῦ αὐτοῦ εἴδους
[4, 1]	μή, ὁμοίως δὲ καὶ λευκὸν	εἶναι	καὶ μή, ὥστ´ οὐδέτερον αὐτῶν
[4, 2]	φρόνησις ἀρετή τε καὶ ἐπιστήμη	εἶναι	καὶ οὐδέτερον τῶν γενῶν ὑπ´
[4, 5]	ἐστι πάθος, ἐκεῖνο γένος φασὶν	εἶναι,	οἷον τὸ πνεῦμα ἀέρα κινούμενον.
[4, 5]	αὐτὸ ζῷον ὁτὲ μὲν ἄνθρωπον	εἶναι	ὁτὲ δὲ μή. Ἂν δέ
[4, 5]	ἢ σύμπτωμα ἡ ἀθανασία ἔοικεν	εἶναι.	Ὅτι δ´ ἀληθὲς τὸ λεγόμενον,
[4, 4]	καὶ τὸ ἐπιστητὸν ὅπερ αἰσθητὸν	εἶναι.	Οὐκ ἔστι δέ· οὐ γὰρ
[4, 5]	τὴν ἀθανασίαν ζωὴν ἀίδιόν φασιν	εἶναι·	πάθος γάρ τι ζωῆς ἢ
[4, 5]	μὲν γὰρ χιόνα φασὶν ὕδωρ	εἶναι	πεπηγός, τὸν δὲ πηλὸν γῆν
[4, 6]	κινεῖται, ἡ βάδισις κίνησίς τις	εἶναι,	σκοπεῖν, ἐν ᾧ ἂν γένει
[4, 2]	γὰρ βάδισις οὐ δοκεῖ φορὰ	εἶναι·	σχεδὸν γὰρ ἡ φορὰ ἐπὶ
[4, 5]	φαμὲν αὐτάς· δυνατοὺς γάρ φαμεν	εἶναι	(τὰ φαῦλα πράσσειν. Ὥστ´ οὐδενὸς
[4, 4]	τὸ ἀγαθὸν γένος τοῦ ἡδέος,	εἶναί	τι μὴ ἀγαθὸν ἡδύ· ὧν
[4, 5]	γὰρ τῶν εἰρημένων τῷ δυνατὸς	εἶναί	τι τούτων τοιοῦτος λέγεται. Δύναται
[4, 3]	ἄλλων σκοποῦντι φανερὸν ἂν δόξειεν	εἶναι	τὸ τοιοῦτον. (Ἔνστασις ἐπὶ τῆς
[4, 3]	εἰ μὴ ἐνδέχεται ἕτερον εἶδος	εἶναι	τοῦ εἰρημένου γένους· εἰ γὰρ
[4, 1]	τὸ ἀδιαίρετον γένος (αὐτῶν φήσειεν	εἶναι·	τῶν γὰρ διαίρεσιν ἐχουσῶν γραμμῶν
[4, 5]	δοκεῖ γὰρ ἡ ἔκπληξις θαυμασιότης	εἶναι	ὑπερβάλλουσα καὶ ἡ πίστις ὑπόληψις
[4, 6]	αὕτη στατικὴ καὶ κινητικὴ δοκεῖ	εἶναι·	ὥστ´ εἰ βέλτιον ἡ στάσις,
[4, 6]	ζῷον λέγει, ὁ δὲ ζῷον	εἴπας	οὐ λέγει ποιόν τι πεζόν.
[4, 6]	διαφορᾶς οὔ· ὁ μὲν γὰρ	εἴπας	πεζὸν ποιόν τι ζῷον λέγει,
[4, 6]	διαφορὰν εἰπεῖν (ὁ γὰρ ζῷον	εἴπας	τὸν ἄνθρωπον μᾶλλον δηλοῖ τί
[4, 6]	δὲ τὸ πᾶσιν ἑπόμενον διαφορὰν	εἶπε,	δῆλον ὅτι ἐπ´ ἴσον ἢ
[4, 4]	τῆς μνήμης γένος τὴν μονὴν	εἰπεῖν	ἢ συμβεβηκέναι φάσκειν αὐτῇ τοῦτο·
[4, 6]	τὸ γένος ἢ τὴν διαφορὰν	εἰπεῖν	(ὁ γὰρ ζῷον εἴπας τὸν
[4, 6]	καὶ μὴ διώρισται μηδ´ ἔχομεν	εἰπεῖν	ποῖον αὐτῶν γένος. Οἷον τῆς
[4, 1]	πρὸς τί ἐστιν. Καθόλου δ´	εἰπεῖν	ὑπὸ τὴν αὐτὴν διαίρεσιν δεῖ
[4, 2]	εἰ τὸ γένος ὡς διαφορὰν	εἶπεν·	ἐγχωρεῖ γάρ τινα καὶ τοιαύτην
[4, 5]	τὴν μνήμην ἕξιν καθεκτικὴν ὑπολήψεως	εἶπεν·	οὐδεμία γὰρ μνήμη ἕξις, ἀλλὰ
[4, 4]	εἰ τὴν μνήμην μονὴν ἐπιστήμης	εἶπεν·	πᾶσα γὰρ μονὴ ἐν τῷ
[4, 6]	πᾶσιν ἀκολουθοῦν γένος ἢ διαφορὰν	εἶπεν·	πλείω γὰρ τὰ πᾶσιν ἑπόμενα,
[4, 5]	πιστεύοντα ἔχειν, οὐκ ἐνδέχεται δ´,	εἴπερ	εἶδος ἡ πίστις ὑπολήψεως· οὐ
[4, 5]	μὴ κινουμένου τοῦ ἀέρος πνεῦμα,	εἴπερ	ὁ αὐτὸς ἀὴρ διαμένει ὅσπερ
[4, 5]	ἡ πίστις παρέσται τῇ ὑπολήψει,	εἴπερ	σφοδρότης ὑπολήψεώς ἐστιν, ὥστε ἡ
[4, 4]	οὐκ ἀγαθὸν ἡδύ, ἀδύνατον δέ,	εἴπερ	τὸ ἀγαθὸν γένος τοῦ ἡδέος,
[4, 5]	οὖν τις τὴν αἰσχύνην φόβον	εἴπῃ	ἢ τὴν ὀργὴν λύπην, οὐ
[4, 3]	εἰ γὰρ μὴ ὑπάρχει τὰ	εἰρημένα,	δῆλον ὅτι οὐ γένος τὸ
[4, 1]	γένος, οἷον καὶ τὰ νῦν	εἰρημένα·	ἐνδέχεται γὰρ κινεῖν τι αὐτὸ
[4, 5]	γένος ἀλλ´ εἰς ἀμφότερα τὰ	εἰρημένα.	Ἔτι ἐνίοτε ἀνάπαλιν τὸ μὲν
[4, 4]	γὰρ οὐδενὶ δυνατὸν ὑπάρχειν τὰ	εἰρημένα	ἢ ἐν ἐκείνοις πρὸς ἃ
[4, 5]	τῆς πίστεως· ἄμφω γὰρ τὰ	εἰρημένα	παρακολουθεῖ μὲν τρόπον τινὰ τοῖς
[4, 1]	ἀρχή, ὥστ´ ἢ ἀμφότερα τὰ	εἰρημένα	ταὐτόν ἐστιν ἢ οὐδέτερον οὐδετέρου
[4, 4]	ὑπερέχει. Ὥστ´ οὐ γένη τὰ	εἰρημένα	τοῦ διπλασίου, ἐπειδὴ οὐ πρὸς
[4, 3]	τῷ γένει, στοιχείοις χρώμενον τοῖς	εἰρημένοις	πρὸς τὸ ὁμώνυμον· συνώνυμον γὰρ
[4, 6]	ἀπὸ τῆς διαφορᾶς χρώμενον τοῖς	εἰρημένοις	στοιχείοις, πρῶτον μὲν ὅτι τὸ
[4, 1]	ἐχουσῶν γραμμῶν οὐκ ἔστι τὸ	εἰρημένον	γένος, ἀδιαφόρων οὐσῶν κατὰ τὸ
[4, 1]	ἀδιαφόρων εἴδει μὴ ἔστι τὸ	εἰρημένον	γένος ἢ μὴ δόξαι ἄν,
[4, 2]	Ἔτι εἰ ἐνδέχεται ἀπολιπεῖν τὸ	εἰρημένον	γένος ἢ τὴν διαφοράν, οἷον
[4, 3]	ἂν εἴη ὅλως γένος τὸ	εἰρημένον.	Σκοπεῖν δὲ καὶ εἰ τὸ
[4, 6]	γένει βούλῃ τι κατασκευάσαι, τὸν	εἰρημένον	τρόπον, οἷον εἰ τὴν ἐπιστήμην
[4, 4]	ἐν ψυχῇ. Ἔστι δ´ ὁ	εἰρημένος	τόπος καὶ πρὸς τὸ συμβεβηκὸς
[4, 3]	ἐνδέχεται ἕτερον εἶδος εἶναι τοῦ	εἰρημένου	γένους· εἰ γὰρ μὴ ἔστι,
[4, 5]	κατά τι τὸ εἶδος τοῦ	εἰρημένου	γένους μετέχει· οὐ δοκεῖ γὰρ
[4, 3]	τὸ ἀνὰ μέσον ἐν τῷ	εἰρημένῳ	γένει· ἐν ᾧ γὰρ τὸ
[4, 3]	ἐναντίον τῷ εἴδει ἐν τῷ	εἰρημένῳ	γένει, μὴ ὄντος ἐναντίου τῷ
[4, 2]	οὕτω δ´ ἀποδοθέντος οὐδέτερον τῶν	εἰρημένων	δυνατὸν συμβαίνειν· ἐπ´ ἔλαττόν τε
[4, 2]	ψεῦδος, οὐκ ἂν εἴη τῶν	εἰρημένων	οὐδέτερον γένος οὐδὲ διαφορά· δοκεῖ
[4, 5]	ἀλλότρια κλέπτειν· οὐδεὶς γὰρ τῶν	εἰρημένων	τῷ δυνατὸς εἶναί τι τούτων
[4, 5]	ζῷον ὅπερ αἰσθητὸν ἢ ὁρατὸν	εἴρηται.	Κατά τι γὰρ αἰσθητὸν ἢ
[4, 6]	μὲν οὖν τοῦ γένους καθάπερ	εἴρηται	μετιτέον.
[4, 6]	γένει. Ἀναιροῦντι μὲν οὖν καθάπερ	εἴρηται	χρηστέον. Κατασκευάζοντι δέ, εἰ μὲν
[4, 4]	εἴη. Ἀναιροῦντι μὲν οὖν καθάπερ	εἴρηται	χρηστέον, κατασκευάζοντι δὲ μοναχῶς· εἰ
[4, 2]	μετέχει. Ἀνασκευάζοντι μὲν (οὖν καθάπερ	εἴρηται	χρηστέον. Κατασκευάζοντι δέ, ὁμολογουμένου μὲν
[4, 1]	τὸ πρῶτον καὶ ἡ ἀρχὴ	εἰς	ἄλληλα τεθείη· ἥ τε γὰρ
[4, 5]	θετέον εἰς ἓν γένος ἀλλ´	εἰς	ἀμφότερα τὰ εἰρημένα. Ἔτι ἐνίοτε
[4, 4]	σκοπεῖν οὖν χρὴ ἐάν τις	εἰς	γένος θῇ τὸ τοιοῦτον εἰς
[4, 5]	δὲ διαμαρτάνουσι καὶ τὸ πάθος	εἰς	γένος τὸ πεπονθὸς τιθέντες, οἷον
[4, 5]	τι τῶν ψεκτῶν ἢ φευκτῶν	εἰς	δύναμιν ἢ τὸ δυνατὸν ἔθηκεν,
[4, 5]	δι´ αὑτὰ τιμίων ἢ αἱρετῶν	εἰς	δύναμιν ἢ τὸ δυνατὸν ἢ
[4, 5]	ταῦτα ἔχων. Ὥστ´ οὐ θετέον	εἰς	ἓν γένος ἀλλ´ εἰς ἀμφότερα
[4, 5]	ἔθηκεν. Ἔνια γὰρ οὐκ ἔστιν	εἰς	ἓν γένος θεῖναι, οἷον τὸν
[4, 5]	ἐν δύο γένεσιν ἢ πλείοσιν	εἰς	θάτερον ἔθηκεν. Ἔνια γὰρ οὐκ
[4, 5]	δὲ καὶ οἱ τὴν ἕξιν	εἰς	τὴν ἀκολουθοῦσαν δύναμιν τάττοντες, οἷον
[4, 2]	λέγεται. Ἔτι εἰ τὸ γένος	εἰς	τὴν διαφοράν, οἷον τὸ χρῶμα
[4, 5]	λόγος. ~Πάλιν εἰ τὴν ἕξιν	εἰς	τὴν ἐνέργειαν ἔθηκεν ἢ τὴν
[4, 5]	ἐνέργειαν ἔθηκεν ἢ τὴν ἐνέργειαν	εἰς	τὴν ἕξιν, οἷον τὴν αἴσθησιν
[4, 6]	εἰς τὸ χεῖρον καὶ μὴ	εἰς	τὸ βέλτιον γένος ἔθηκεν, οἷον
[4, 2]	εἰ τὴν διαφορὰν ὡς εἶδος	εἰς	τὸ γένος ἔθηκεν, οἷον τὸ
[4, 2]	γένους. (Ἔτι εἰ τὸ γένος	εἰς	τὸ εἶδος ἔθηκεν, οἷον τὴν
[4, 2]	γίνεσθαι. Πάλιν εἰ τὴν διαφορὰν	εἰς	τὸ εἶδος ἔθηκεν, οἷον τὸ
[4, 5]	δ´ ἐνίοτε καὶ τὸ ὅλον	εἰς	τὸ μέρος τιθέντες, οἷον τὸ
[4, 4]	εἰς γένος θῇ τὸ τοιοῦτον	εἰς	τὸ μὴ τοιοῦτον. Οἷον εἰ
[4, 6]	ἐναντίου τὸ βέλτιον τῶν ἐναντίων	εἰς	τὸ χεῖρον γένος θῇ· συμβήσεται
[4, 6]	εἴδους ὁμοίως πρὸς ἄμφω ἔχοντος	εἰς	τὸ χεῖρον καὶ μὴ εἰς
[4, 6]	ὥστ´ εἰ βέλτιον ἡ στάσις,	εἰς	τοῦτο ἔδει τὸ γένος θεῖναι.
[4, 5]	τὰ φαῦλα δρᾶν, ἀλλ´ οὐκ	εἰσὶ	τοιοῦτοι· πάντες γὰρ οἱ φαῦλοι
[4, 2]	ἐστιν, ἐπειδὴ καὶ ἄλλαι κινήσεις	εἰσίν,	ἀλλὰ προσδεικτέον (ὅτι οὐδενὸς μετέχει
[4, 1]	ὑπὸ τὸ αὐτὸ εἶδος κατηγορεῖται.	Εἶτα	εἰ μὴ ἐν τῷ τί
[4, 5]	ἂν γένοιτο εἴ τις συγχωρήσειεν	ἐκ	θνητοῦ τινα ἀθάνατον γίνεσθαι· οὐδεὶς
[4, 2]	φορὰ ἐπὶ τῶν ἀκουσίως τόπον	ἐκ	τόπου μεταβαλλόντων λέγεται, καθάπερ ἐπὶ
[4, 5]	τὸ αὐτὸ ἔτι διαμένειν, ἄνπερ	ἐκ	τοῦ εἴδους ὅλως μεταβάλῃ, καθάπερ
[4, 6]	ἔδει τὸ γένος θεῖναι. Ἔτι	ἐκ	τοῦ μᾶλλον καὶ ἧττον, ἀνασκευάζοντι
[4, 6]	οὐδὲ τοῦ λεχθέντος. Σκοπεῖν δ´	ἐκ	τοῦ μηδὲν διαφέρειν εἴδει τὰ
[4, 3]	ἡ ὀφθαλμία καὶ τῶν ἄλλων	ἕκαστον.	(Ἀναιροῦντι μὲν οὖν τοσαυταχῶς ἐπισκεπτέον·
[4, 3]	τῷ γένει. Φανερὸν δὲ τούτων	ἕκαστον	διὰ τῆς ἐπαγωγῆς. Πάλιν εἰ
[4, 5]	πιστεύσει καὶ ἐκπλαγήσεται. Ἡ γὰρ	ἑκάστου	σφοδρότης καὶ ὑπερβολὴ πάρεστιν ἐκείνῳ
[4, 3]	γὰρ τούτων ἐν γένει, ἀλλ´	ἑκάτερον	αὐτὸ γένος. Ἔτι εἰ ἐναντίον
[4, 2]	ὑπὸ τὸ αὐτὸ γένος ἐστίν·	ἑκάτερον	γὰρ αὐτῶν ἕξις καὶ διάθεσίς
[4, 4]	τὸ ὠφέλιμον πρὸς τὸ ἀγαθόν·	ἑκάτερον	γὰρ ἑκατέρου ποιητικόν. Εἰ οὖν
[4, 4]	τοῦ διπλασίου καὶ τοῦ πολλαπλασίου.	Ἑκάτερον	γὰρ τούτων τινὸς καὶ αὐτὸ
[4, 4]	ἐπὶ τοῦ διπλασίου καὶ πολλαπλασίου·	ἑκάτερον	γὰρ τῶν πρός τι. Εἰ
[4, 4]	λέγεται. Ὁμοίως γὰρ καὶ ἰσαχῶς	ἑκάτερον	δοκεῖ λέγεσθαι, καθάπερ ἐπὶ τῆς
[4, 4]	πρὸς τὸ ἀγαθόν· ἑκάτερον γὰρ	ἑκατέρου	ποιητικόν. Εἰ οὖν ἐστιν ἡ
[4, 5]	Ἴσως μὲν οὖν ἀκολουθεῖ δύναμις	ἑκατέρῳ	τοιαύτη ὥστ´, εἰ πάθοι, μὴ
[4, 3]	κακίας καὶ δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας·	ἑκατέρων	γὰρ ἔστι τι μεταξύ. (Ἔνστασις
[4, 4]	ἀνάγκης ἐν ἐκείνοις ἢ περὶ	ἐκεῖνά	ἐστι πρὸς ἅ ποτε τυγχάνει
[4, 5]	τοῦ πάθους, οὗ ἐστι πάθος,	ἐκεῖνο	γένος φασὶν εἶναι, οἷον τὸ
[4, 2]	τὸ ἀποδοθὲν γένος μήθ´ ὑπ´	ἐκεῖνό	ἐστιν. Οἷον εἴ τις τῆς
[4, 6]	μήτ´ αὐτὸ μήτε τὸ κατ´	ἐκεῖνο	λεγόμενον. Οἷον εἰ ἡ ἀρετὴ
[4, 6]	μήτ´ αὐτὸ μήτε τὸ κατ´	ἐκεῖνο	λεγόμενον, οὐκ ἂν εἴη γένος
[4, 4]	ἐν τῷ μένοντι καὶ περὶ	ἐκεῖνο,	ὥστε καὶ ἡ τῆς ἐπιστήμης
[4, 4]	τὰ μὲν ἐξ ἀνάγκης ἐν	ἐκείνοις	ἢ περὶ ἐκεῖνά ἐστι πρὸς
[4, 4]	ὑπάρχειν τὰ εἰρημένα ἢ ἐν	ἐκείνοις	πρὸς ἃ λέγεται) τὰ δ´
[4, 4]	δ´ οὐκ ἀνάγκη μὲν ἐν	ἐκείνοις	ὑπάρχειν πρὸς ἅ ποτε λέγεται,
[4, 4]	δ´ ἁπλῶς οὐκ ἐνδέχεται ἐν	ἐκείνοις	ὑπάρχειν πρὸς ἅ ποτε τυγχάνει
[4, 5]	ἑκάστου σφοδρότης καὶ ὑπερβολὴ πάρεστιν	ἐκείνῳ	οὗ ἐστι σφοδρότης καὶ ὑπερβολή.
[4, 5]	ἀποδώσει, τὰ ἄψυχα πιστεύσει καὶ	ἐκπλαγήσεται.	Ἡ γὰρ ἑκάστου σφοδρότης καὶ
[4, 5]	ἡ ἔκπληξις, ὥσθ´ ἡ θαυμασιότης	ἐκπλαγήσεται.	Ὁμοίως δὲ καὶ ἡ πίστις
[4, 5]	ὡς γένος ἀποδιδόασιν, οἷον τὴν	ἔκπληξιν	ὑπερβολὴν θαυμασιότητος καὶ τὴν πίστιν
[4, 5]	εἴη σφοδρά. Ὁμοίως δὲ καὶ	ἔκπληξις	ἔστιν ὑπερβάλλουσα· εἰ οὖν ἡ
[4, 5]	ἀλλὰ διαφορά· δοκεῖ γὰρ ἡ	ἔκπληξις	θαυμασιότης εἶναι ὑπερβάλλουσα καὶ ἡ
[4, 5]	Ἔστι γὰρ πίστις σφοδρά (καὶ	ἔκπληξις	ὑπερβάλλουσα) εἰ οὖν ἡ πίστις
[4, 5]	καὶ ὑπερβολή. Εἰ οὖν ἡ	ἔκπληξις	ὑπερβολή ἐστι θαυμασιότητος, παρέσται τῇ
[4, 5]	ἔστιν ὑπερβάλλουσα· εἰ οὖν ἡ	ἔκπληξις	ὑπερβολή ἐστιν, ὑπερβολὴ ἂν εἴη
[4, 5]	θαυμασιότητος, παρέσται τῇ θαυμασιότητι ἡ	ἔκπληξις,	ὥσθ´ ἡ θαυμασιότης ἐκπλαγήσεται. Ὁμοίως
[4, 1]	καὶ τὴν διαφορὰν λέγεσθαι· ἐπ´	ἔλαττον	γὰρ καὶ ἡ διαφορὰ τοῦ
[4, 2]	τῶν εἰρημένων δυνατὸν συμβαίνειν· ἐπ´	ἔλαττόν	τε γὰρ ῥηθήσεται (καὶ μεθέξει
[4, 6]	πάντων ἁπλῶς κατηγορεῖται, δέον ἐπ´	ἔλαττον	τὸ εἶδος κατηγορεῖσθαι. Εἰ δὲ
[4, 4]	ἀνάπαλιν, καθάπερ ἐπὶ τοῦ συμβεβηκότος	ἐλέγετο·	οἷον εἰ τὸ ἡδὺ ὅπερ
[4, 4]	ἐπὶ τῆς γενέσεως καὶ φθορᾶς	ἐλέγομεν.	Εἰ γὰρ τὸ φθαρτικὸν διαλυτικόν,
[4, 1]	γένος ἀλλὰ συμβεβηκός, ἐπειδὴ συμβεβηκὸς	ἐλέγομεν	ὃ ἐνδέχεται ὑπάρχειν (τινὶ καὶ
[4, 5]	οἶνός ἐστιν ὕδωρ σεσηπός, καθάπερ	Ἐμπεδοκλῆς	φησι σαπὲν ἐν ξύλῳ ὕδωρ"
[4, 5]	τιθέντες, οἷον τὸ ζῷον σῶμα	ἔμψυχον.	Οὐδαμῶς δὲ τὸ μέρος τοῦ
[4, 4]	ἡ ἕξις καὶ ἡ συμμετρία·	ἐν	ἄλλῳ γὰρ οὐδενὶ δυνατὸν ὑπάρχειν
[4, 4]	ἀναγκαῖον δέ· δυνατὸν γὰρ καὶ	ἐν	ἄλλῳ (ὑπάρχειν τὴν αὐτὴν ταύτην)
[4, 5]	μὲν γὰρ ὀργιζόμενος λυπεῖται προτέρας	ἐν	αὐτῷ τῆς λύπης γενομένης· οὐ
[4, 3]	κακοῦ συμβαίνει· οὐδέτερον γὰρ τούτων	ἐν	γένει, ἀλλ´ ἑκάτερον αὐτὸ γένος.
[4, 3]	γένει, οὐδὲ τὸ ἐναντίον τούτου	ἐν	γένει ἔσται ἀλλ´ αὐτὸ γένος,
[4, 3]	τἀγαθόν· εἰ γὰρ τοῦτο μὴ	ἐν	γένει, οὐδὲ τὸ ἐναντίον τούτου
[4, 5]	αἱρετόν. Ἢ εἴ τι τῶν	ἐν	δύο γένεσιν ἢ πλείοσιν εἰς
[4, 4]	λεγομένων τὰ μὲν ἐξ ἀνάγκης	ἐν	ἐκείνοις ἢ περὶ ἐκεῖνά ἐστι
[4, 4]	δυνατὸν ὑπάρχειν τὰ εἰρημένα ἢ	ἐν	ἐκείνοις πρὸς ἃ λέγεται) τὰ
[4, 4]	τὰ δ´ οὐκ ἀνάγκη μὲν	ἐν	ἐκείνοις ὑπάρχειν πρὸς ἅ ποτε
[4, 4]	τὰ δ´ ἁπλῶς οὐκ ἐνδέχεται	ἐν	ἐκείνοις ὑπάρχειν πρὸς ἅ ποτε
[4, 4]	ἐσχάτῳ· οἷον εἰ ἡ ὄψις	ἐν	ἐσχάτῳ γένει τῇ αἰσθήσει, ἡ
[4, 3]	τῆς ἐπαγωγῆς. Πάλιν εἰ ὅλως	ἐν	μηδενὶ γένει τὸ τῷ εἴδει
[4, 5]	σεσηπός, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς φησι σαπὲν	ἐν	ξύλῳ ὕδωρ" ἁπλῶς γὰρ οὐκ
[4, 4]	τὸ ἀντικείμενον· ἢ γὰρ ἁπλῶς	ἐν	οὐδενὶ γένει τῷ αὐτῷ ἡ
[4, 1]	καὶ μή. Ἔτι εἰ μὴ	ἐν	τῇ αὐτῇ διαιρέσει τὸ γένος
[4, 4]	τῇ ἐπιστήμῃ. Ἡ μνήμη ἄρα	ἐν	τῇ ἐπιστήμῃ, ἐπειδὴ μονὴ τῆς
[4, 4]	καὶ ἡ τῆς ἐπιστήμης μονὴ	ἐν	τῇ ἐπιστήμῃ. Ἡ μνήμη ἄρα
[4, 2]	λέγεται τὸ εἶδος τοῦ γένους	ἐν	τοῖς ἀποδοθεῖσι, δέον ἀνάπαλιν γίνεσθαι.
[4, 6]	λοιπῷ εἶναι, ἐπειδὴ τὰ ἐναντία	ἐν	τοῖς ἐναντίοις γένεσιν, ὥστε τὸ
[4, 5]	μὲν λύπη ἐν τῷ ἐπιθυμητικῷ	(ἐν	τούτῳ γὰρ καὶ ἡ ἡδονή)
[4, 3]	γένει· εἰ γὰρ τὸ ἐναντίον	ἐν	τούτῳ, δῆλον ὅτι καὶ τὸ
[4, 3]	οὐκ ἐν τῷ κακῷ ἀλλ´	ἐν	τῷ ἀγαθῷ. Σκοπεῖν δὲ καὶ
[4, 4]	μοναχῶς· εἰ γὰρ τὸ ἀντικείμενον	ἐν	τῷ ἀντικειμένῳ, καὶ τὸ προκείμενον
[4, 4]	μὴ ἔστι δὲ τὸ ἀντικείμενον	ἐν	τῷ ἀντικειμένῳ, οὐδ´ ἂν τὸ
[4, 6]	ἢ τὸ ὁμοίως δοκοῦν εἶναι	ἐν	τῷ ἀποδοθέντι γένει μὴ ἔστιν
[4, 4]	ἔστιν ἀνελεῖν. Πρῶτον μέν, εἰ	ἐν	τῷ ἀποδοθέντι γένει τὸ ἀντικείμενον·
[4, 4]	ἀντικειμένῳ, οὐδ´ ἂν τὸ ἀποδοθὲν	ἐν	τῷ ἀποδοθέντι εἴη. Ἀναιροῦντι μὲν
[4, 5]	τόπος καὶ πρὸς τὸ συμβεβηκός·	ἐν	τῷ αὐτῷ γὰρ τὸ συμβεβηκὸς
[4, 3]	μὴ μόνον εἰ τὸ ἐναντίον	ἐν	τῷ αὐτῷ γένει, ἀλλὰ καὶ
[4, 3]	γένει· δεῖ γὰρ τὰ ἐναντία	ἐν	τῷ αὐτῷ γένει εἶναι, ἂν
[4, 3]	μὲν ἔνδεια καὶ ἡ ὑπερβολὴ	ἐν	τῷ αὐτῷ γένει— ἐν τῷ
[4, 3]	ἡ σκέψις· πρῶτον μὲν εἰ	ἐν	τῷ αὐτῷ γένει καὶ τὸ
[4, 5]	τὴν ὀργὴν λύπην, οὐ συμβήσεται	ἐν	τῷ αὐτῷ τὸ εἶδος καὶ
[4, 5]	γένη τὰ ἀποδοθέντα, ἐπειδὴ οὐκ	ἐν	τῷ αὐτῷ τοῖς εἴδεσι πέφυκε
[4, 5]	ᾧ συμβέβηκεν, ὥστ´ ἂν μὴ	ἐν	τῷ αὐτῷ φαίνηται, δῆλον ὅτι
[4, 6]	χείρονι ἔσται καὶ τὸ χεῖρον	ἐν	τῷ βελτίονι· δοκεῖ δὲ τοῦ
[4, 1]	εἰδῶν ἐνδέχεται μετέχειν τὸ τεθὲν	ἐν	τῷ γένει· ἀδύνατον γὰρ τοῦ
[4, 6]	τὸ ἀποδοθὲν εἶδος εἴη ἂν	ἐν	τῷ γένει. Ἀναιροῦντι μὲν οὖν
[4, 6]	τῷ ἀποδοθέντι γένει μὴ ἔστιν	ἐν	τῷ γένει, δῆλον ὅτι οὐδὲ
[4, 3]	~(Σκοπεῖν δὲ καὶ εἰ τὸ	ἐν	τῷ γένει κείμενον μετέχει τινὸς
[4, 1]	ἀνάγκη ἢ ἐνδέχεται τοῦ τεθέντος	ἐν	τῷ γένει μετέχειν τὸ γένος.
[4, 1]	πλέον λέγεται τοῦ γένους τὸ	ἐν	τῷ γένει τεθέν, οἷον τὸ
[4, 3]	Ἔτι εἰ τὸ ἀνὰ μέσον	ἐν	τῷ εἰρημένῳ γένει· ἐν ᾧ
[4, 3]	εἰ τὸ ἐναντίον τῷ εἴδει	ἐν	τῷ εἰρημένῳ γένει, μὴ ὄντος
[4, 3]	σκοπεῖν εἰ καὶ τὸ ἐναντίον	ἐν	τῷ ἐναντίῳ· ἂν γὰρ ᾖ,
[4, 3]	γένει, σκοπεῖν εἰ τὸ ἐναντίον	ἐν	τῷ ἐναντίῳ· ἀνάγκη γὰρ τὸ
[4, 3]	ἐναντίῳ· ἀνάγκη γὰρ τὸ ἐναντίον	ἐν	τῷ ἐναντίῳ εἶναι, ἄνπερ ᾖ
[4, 4]	τυγχάνει λεγόμενα (οἷον τὸ ἐναντίον	ἐν	τῷ ἐναντίῳ οὐδὲ τὴν ἐπιστήμην
[4, 5]	θυμοειδεῖ· καὶ ἡ μὲν λύπη	ἐν	τῷ ἐπιθυμητικῷ (ἐν τούτῳ γὰρ
[4, 5]	δὲ καὶ εἰ ἡ φιλία	ἐν	τῷ ἐπιθυμητικῷ, οὐκ ἂν εἴη
[4, 4]	τῷ ἐναντίῳ οὐδὲ τὴν ἐπιστήμην	ἐν	τῷ ἐπιστητῷ, ἐὰν μὴ τυγχάνῃ
[4, 4]	αὐτῷ ἡ στέρησις ἢ οὐκ	ἐν	τῷ ἐσχάτῳ· οἷον εἰ ἡ
[4, 5]	τῷ λογιστικῷ, ὁ δὲ φόβος	ἐν	τῷ θυμοειδεῖ· καὶ ἡ μὲν
[4, 5]	ἡ ἡδονή) ἡ δὲ ὀργὴ	ἐν	τῷ θυμοειδεῖ. Ὥστ´ οὐ γένη
[4, 3]	ἀνὰ μέσον ὂν τούτων οὐκ	ἐν	τῷ κακῷ ἀλλ´ ἐν τῷ
[4, 3]	ὑπερβολὴ ἐν τῷ αὐτῷ γένει—	ἐν	τῷ κακῷ γὰρ ἄμφω— τὸ
[4, 5]	ὑπάρχειν· ἡ μὲν γὰρ αἰσχύνη	ἐν	τῷ λογιστικῷ, ὁ δὲ φόβος
[4, 5]	βούλησίς τις· πᾶσα γὰρ βούλησις	ἐν	τῷ λογιστικῷ. Χρήσιμος δ´ ὁ
[4, 6]	θῇ· συμβήσεται γὰρ τὸ λοιπὸν	ἐν	τῷ λοιπῷ εἶναι, ἐπειδὴ τὰ
[4, 4]	ἐπιστήμης εἶπεν· πᾶσα γὰρ μονὴ	ἐν	τῷ μένοντι καὶ περὶ ἐκεῖνο,
[4, 4]	τῷ ἀντικειμένῳ, καὶ τὸ προκείμενον	ἐν	τῷ προκειμένῳ ἂν εἴη· οἷον
[4, 3]	δῆλον ὅτι καὶ τὸ προκείμενον	ἐν	τῷ προκειμένῳ. ~Πάλιν ἐπὶ τῶν
[4, 6]	λύπη καὶ ἡ ὑπόληψις ὀλιγωρίας	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖσθαι δοκεῖ·
[4, 2]	καὶ τὸ εἶδος τοῦ αὐτοῦ	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖσθαι, ὥστε
[4, 1]	εἶδος κατηγορεῖται. Εἶτα εἰ μὴ	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται ἀλλ´
[4, 2]	κατηγορεῖτο, ὧνπερ καὶ τὸ εἶδος	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται. Ἀνασκευάζοντι
[4, 1]	ἐστι κατηγορεῖται, τὸ δὲ γένος	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται. (Μάλιστα
[4, 6]	καθ´ ὧν ἀπεδόθη τὸ γένος,	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται, μὴ
[4, 2]	ὥστε καὶ τὸ ἀποδοθὲν γένος	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται. Ὅτι
[4, 6]	κατ´ ἄλλων εἰδῶν τὸ γένος	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται· πάλιν
[4, 2]	κατηγορεῖται τοῦ εἴδους, (καὶ εἰ	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται· πάντα
[4, 1]	τι, δηλοῖ. Ὥστ´ οὐδέτερον αὐτῶν	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται, τὸ
[4, 2]	τὰ ἐπάνω τούτου καὶ αὐτὸ	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖτο, ὧνπερ
[4, 2]	πάντα τὰ λοιπά, ἄνπερ κατηγορῆται,	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορηθήσεται, δι´
[4, 2]	ὑποκάτω, ἄνπερ κατηγορῆται τοῦ εἴδους,	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορηθήσεται· ὥστε
[4, 6]	ὧν πλείω φαίνεται τοῦ εἴδους	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορούμενα καὶ
[4, 2]	τοῦ εἴδους κατηγορούμενον. Ἑνὸς γὰρ	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορουμένου πάντα
[4, 2]	ἐστι κατηγορεῖται. Ὅτι δ´ ἑνὸς	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορουμένου πάντα
[4, 2]	δεῖξαι τῶν ἐπάνω τι γενῶν	ἐν	τῷ τί ἐστι τοῦ εἴδους
[4, 2]	δεῖξαί τι τῶν ἐπάνω γενῶν	ἐν	τῷ τί ἐστι τοῦ εἴδους
[4, 6]	δοκεῖ τισι καὶ ἡ διαφορὰ	ἐν	τῷ τί ἐστι τῶν εἰδῶν
[4, 2]	κατηγορεῖται· κατασκευάζοντι δ´, εἰ (κατηγορεῖται	ἐν	τῷ τί ἐστι, χρήσιμον. Συμβήσεται
[4, 2]	εἰ καὶ τὸ ἀποδοθὲν γένος	ἐν	τῷ τί ἐστιν αὐτῶν τούτων
[4, 2]	γένη κατηγορεῖσθαι δεῖ τοῦ εἴδους	ἐν	τῷ τί ἐστιν. Εἰ οὖν
[4, 2]	εἰ μὴ κατηγορεῖται τὸ γένος	ἐν	τῷ τί ἐστιν ὧνπερ καὶ
[4, 6]	ἐναντίοις γένεσιν, ὥστε τὸ βέλτιον	ἐν	τῷ χείρονι ἔσται καὶ τὸ
[4, 6]	λέγοιτ´ ἂν αὐτοῦ. (Ἔτι εἰ	ἐν	ὑποκειμένῳ τῷ εἴδει τὸ ἀποδοθὲν
[4, 3]	ἀλλὰ μεταφορᾷ· πᾶσα γὰρ συμφωνία	ἐν	φθόγγοις. (Ἔτι ἂν ᾖ ἐναντίον
[4, 4]	οὐκ ἐνδέχεται· μνήμη γὰρ πᾶσα	ἐν	ψυχῇ. Ἔστι δ´ ὁ εἰρημένος
[4, 6]	βάδισις κίνησίς τις εἶναι, σκοπεῖν,	ἐν	ᾧ ἂν γένει βούλῃ τι
[4, 3]	ἀλλὰ καὶ τὸ ἀνὰ μέσον·	ἐν	ᾧ γὰρ τὰ ἄκρα, καὶ
[4, 3]	μέσον ἐν τῷ εἰρημένῳ γένει·	ἐν	ᾧ γὰρ τὸ ἀνὰ μέσον,
[4, 5]	τῷ αὐτῷ πέφυκεν ἄμφω γίνεσθαι·	ἐν	ᾧ γὰρ τὸ εἶδος, καὶ
[4, 5]	λευκόν, καὶ τὸ χρῶμα, καὶ	ἐν	ᾧ γραμματική, καὶ ἐπιστήμη. Ἐὰν
[4, 5]	εἶδος, καὶ τὸ γένος, οἷον	ἐν	ᾧ τὸ λευκόν, καὶ τὸ
[4, 5]	γένος. Ὁρᾶν δὲ καὶ εἰ	ἔν	τινι τῷ αὐτῷ πέφυκεν ἄμφω
[4, 1]	καθάπερ τὸ ὂν καὶ τὸ	ἕν·	παντὶ γὰρ τὸ ὂν καὶ
[4, 1]	γὰρ τὸ ὂν καὶ τὸ	ἕν·	ὥστ´ οὐδέτερον οὐδετέρου γένος, ἐπειδὴ
[4, 5]	ἔχων. Ὥστ´ οὐ θετέον εἰς	ἓν	γένος ἀλλ´ εἰς ἀμφότερα τὰ
[4, 5]	Ἔνια γὰρ οὐκ ἔστιν εἰς	ἓν	γένος θεῖναι, οἷον τὸν φένακα
[4, 6]	εἰδῶν κατηγορεῖται. Ὥστε καὶ τὸ	ἓν	εἶδος ἂν εἴη τοῦ ὄντος.
[4, 2]	τῆς δικαιοσύνης· δοκεῖ γάρ, ὅταν	ἓν	εἶδος ὑπὸ δύο γένη ᾖ,
[4, 6]	ἐπειδὴ τὸ ὂν καὶ τὸ	ἓν	κατὰ πάντων ἁπλῶς κατηγορεῖται, δέον
[4, 1]	ὄντων τὸ ὂν καὶ τὸ	ἓν	κατηγορεῖται, ὥστε καὶ ὁ λόγος
[4, 6]	ὅτι γένος ἔσται. Εἰ δ´	ἓν	τὸ ἀποδοθὲν εἶδός ἐστι, σκοπεῖν
[4, 6]	οἷον τὸ ὂν καὶ τὸ	ἓν	τῶν πᾶσιν ἑπομένων ἐστίν. Εἰ
[4, 6]	τῷ λοιπῷ εἶναι, ἐπειδὴ τὰ	ἐναντία	ἐν τοῖς ἐναντίοις γένεσιν, ὥστε
[4, 3]	τῷ γένει· δεῖ γὰρ τὰ	ἐναντία	ἐν τῷ αὐτῷ γένει εἶναι,
[4, 6]	ἐπειδὴ τὰ ἐναντία ἐν τοῖς	ἐναντίοις	γένεσιν, ὥστε τὸ βέλτιον ἐν
[4, 3]	μηδενὶ γένει τὸ τῷ εἴδει	ἐναντίον	ἀλλ´ αὐτὸ γένος, οἷον τἀγαθόν·
[4, 3]	τῷ γένει· εἰ γὰρ τὸ	ἐναντίον	ἐν τούτῳ, δῆλον ὅτι καὶ
[4, 3]	σκοπεῖν μὴ μόνον εἰ τὸ	ἐναντίον	ἐν τῷ αὐτῷ γένει, ἀλλὰ
[4, 3]	γένει, σκοπεῖν εἰ καὶ τὸ	ἐναντίον	ἐν τῷ ἐναντίῳ· ἂν γὰρ
[4, 3]	τῷ γένει, σκοπεῖν εἰ τὸ	ἐναντίον	ἐν τῷ ἐναντίῳ· ἀνάγκη γὰρ
[4, 3]	τῷ ἐναντίῳ· ἀνάγκη γὰρ τὸ	ἐναντίον	ἐν τῷ ἐναντίῳ εἶναι, ἄνπερ
[4, 4]	ποτε τυγχάνει λεγόμενα (οἷον τὸ	ἐναντίον	ἐν τῷ ἐναντίῳ οὐδὲ τὴν
[4, 2]	τὸ γένος· δοκεῖ γὰρ τὸ	ἐναντίον.	Ἔτι εἰ ἐνδέχεται ἀπολιπεῖν τὸ
[4, 3]	ἁπλῶς μὲν γὰρ ὑγίεια νόσῳ	ἐναντίον,	ἡ δὲ τὶς νόσος εἶδος
[4, 3]	τῷ αὐτῷ γένει καὶ τὸ	ἐναντίον,	μὴ ὄντος ἐναντίου τῷ γένει·
[4, 3]	νόσος εἶδος οὖσα νόσου οὐδενὶ	ἐναντίον,	οἷον ὁ πυρετὸς καὶ ἡ
[4, 3]	τὰ ἄκρα. Πάλιν ἂν ᾖ	ἐναντίον	τι τῷ γένει, σκοπεῖν εἰ
[4, 3]	τῷ ἐναντίῳ εἶναι, ἄνπερ ᾖ	ἐναντίον	τι τῷ γένει. Φανερὸν δὲ
[4, 3]	ἐν φθόγγοις. (Ἔτι ἂν ᾖ	ἐναντίον	τι τῷ εἴδει, σκοπεῖν. Ἔστι
[4, 3]	ἑκάτερον αὐτὸ γένος. Ἔτι εἰ	ἐναντίον	τινὶ καὶ τὸ γένος καὶ
[4, 3]	μηδενί. Εἰ γὰρ τὸ γένος	ἐναντίον	τινί, καὶ τὸ εἶδος, καθάπερ
[4, 4]	μὲν γὰρ διάφορον καὶ τὸ	ἐναντίον	τινί, τὸ δ´ ἕτερον, γένος
[4, 3]	καὶ εἰ τὸ μὲν γένος	ἐναντίον	τινί, τὸ δὲ εἶδος μηδενί.
[4, 3]	μὴ ἐν γένει, οὐδὲ τὸ	ἐναντίον	τούτου ἐν γένει ἔσται ἀλλ´
[4, 3]	αὐτῷ γένει εἶναι, ἂν μηδὲν	ἐναντίον	τῷ γένει ᾖ. Ὄντος δ´
[4, 3]	μέσον. Ἔτι ὅταν μὴ ᾖ	ἐναντίον	τῷ γένει, σκοπεῖν μὴ μόνον
[4, 3]	τριχῶς· πρῶτον μὲν εἰ τὸ	ἐναντίον	τῷ εἴδει ἐν τῷ εἰρημένῳ
[4, 3]	ἀπολείπει, μετέχει δὲ καὶ τοῦ	ἐναντίου	ἢ ἐνδέχεται μετέχειν. Ἔτι εἴ
[4, 6]	τῷ εἴδει καὶ τῷ γένει	ἐναντίου	τὸ βέλτιον τῶν ἐναντίων εἰς
[4, 3]	καὶ τὸ ἐναντίον, μὴ ὄντος	ἐναντίου	τῷ γένει· δεῖ γὰρ τὰ
[4, 3]	τῷ εἰρημένῳ γένει, μὴ ὄντος	ἐναντίου	τῷ γένει· εἰ γὰρ τὸ
[4, 3]	τῷ γένει κείμενον μετέχει τινὸς	ἐναντίου	τῷ γένει ἢ ἐνδέχεται μετέχειν·
[4, 3]	τῷ γένει ᾖ. Ὄντος δ´	ἐναντίου	τῷ γένει, σκοπεῖν εἰ τὸ
[4, 3]	καὶ τὸ ἐναντίον ἐν τῷ	ἐναντίῳ·	ἂν γὰρ ᾖ, δῆλον ὅτι
[4, 3]	εἰ τὸ ἐναντίον ἐν τῷ	ἐναντίῳ·	ἀνάγκη γὰρ τὸ ἐναντίον ἐν
[4, 3]	γὰρ τὸ ἐναντίον ἐν τῷ	ἐναντίῳ	εἶναι, ἄνπερ ᾖ ἐναντίον τι
[4, 4]	(οἷον τὸ ἐναντίον ἐν τῷ	ἐναντίῳ	οὐδὲ τὴν ἐπιστήμην ἐν τῷ
[4, 3]	μετέχειν· τὸ γὰρ αὐτὸ τῶν	ἐναντίων	ἅμα μεθέξει, ἐπειδὴ τὸ μὲν
[4, 6]	γένει ἐναντίου τὸ βέλτιον τῶν	ἐναντίων	εἰς τὸ χεῖρον γένος θῇ·
[4, 3]	ἁπάντων. (Ἔνστασις ὅτι ἡ μὲν	ἔνδεια	καὶ ἡ ὑπερβολὴ ἐν τῷ
[4, 2]	γὰρ τὸ ἐναντίον. Ἔτι εἰ	ἐνδέχεται	ἀπολιπεῖν τὸ εἰρημένον γένος ἢ
[4, 1]	οἷον καὶ τὰ νῦν εἰρημένα·	ἐνδέχεται	γὰρ κινεῖν τι αὐτὸ ἑαυτὸ
[4, 5]	δ´ οὐδ´ ἡ πίστις ὑπόληψις·	ἐνδέχεται	γὰρ τὴν αὐτὴν ὑπόληψιν καὶ
[4, 5]	καὶ μὴ πιστεύοντα ἔχειν, οὐκ	ἐνδέχεται	δ´, εἴπερ εἶδος ἡ πίστις
[4, 4]	ὑπάρχειν πρὸς ἅ ποτε λέγεται,	ἐνδέχεται	δέ (οἷον εἰ ἐπιστητὸν ἡ
[4, 4]	ταύτην) τὰ δ´ ἁπλῶς οὐκ	ἐνδέχεται	ἐν ἐκείνοις ὑπάρχειν πρὸς ἅ
[4, 3]	εἴδη πλείω, σκοπεῖν εἰ μὴ	ἐνδέχεται	ἕτερον εἶδος εἶναι τοῦ εἰρημένου
[4, 3]	δὲ καὶ τοῦ ἐναντίου ἢ	ἐνδέχεται	μετέχειν. Ἔτι εἴ τινος κοινωνεῖ
[4, 3]	τινὸς ἐναντίου τῷ γένει ἢ	ἐνδέχεται	μετέχειν· τὸ γὰρ αὐτὸ τῶν
[4, 1]	Πάλιν εἰ μηδενὸς τῶν εἰδῶν	ἐνδέχεται	μετέχειν τὸ τεθὲν ἐν τῷ
[4, 1]	Σκεπτέον (οὖν εἰ μετέχει ἢ	ἐνδέχεται	μετέχειν τοῦ εἴδους τὸ ἀποδοθὲν
[4, 4]	ἐπιστήμης ἐστίν. Τοῦτο δ´ οὐκ	ἐνδέχεται·	μνήμη γὰρ πᾶσα ἐν ψυχῇ.
[4, 5]	ἡ πίστις ὑπολήψεως· οὐ γὰρ	ἐνδέχεται	τὸ αὐτὸ ἔτι διαμένειν, ἄνπερ
[4, 1]	ἄλλων. (Πάλιν εἰ ἀνάγκη ἢ	ἐνδέχεται	τοῦ τεθέντος ἐν τῷ γένει
[4, 1]	συμβεβηκός, ἐπειδὴ συμβεβηκὸς ἐλέγομεν ὃ	ἐνδέχεται	ὑπάρχειν (τινὶ καὶ μή. Ἔτι
[4, 3]	ἀπόφασιν τῶν δ´ ὡς ὑποκείμενον.	Ἔνδοξον	γὰρ τὸ ὁμοίως ἀμφοῖν, καθάπερ
[4, 5]	γὰρ μνήμη ἕξις, ἀλλὰ μᾶλλον	ἐνέργεια.	Διαμαρτάνουσι δὲ καὶ οἱ τὴν
[4, 5]	αἴσθησις ἕξις, ἡ δὲ κίνησις	ἐνέργεια.	Ὁμοίως δὲ καὶ εἰ τὴν
[4, 4]	καὶ εἴ τινος ἡ χρῆσις	ἐνέργεια,	τὸ χρῆσθαι ἐνεργεῖν καὶ τὸ
[4, 5]	εἰ τὴν ἕξιν εἰς τὴν	ἐνέργειαν	ἔθηκεν ἢ τὴν ἐνέργειαν εἰς
[4, 5]	τὴν ἐνέργειαν ἔθηκεν ἢ τὴν	ἐνέργειαν	εἰς τὴν ἕξιν, οἷον τὴν
[4, 4]	ἡ χρῆσις ἐνέργεια, τὸ χρῆσθαι	ἐνεργεῖν	καὶ τὸ κεχρῆσθαι ἐνηργηκέναι. Ἂν
[4, 4]	φθορῶν· οἷον εἰ τὸ οἰκοδομεῖν	ἐνεργεῖν,	τὸ ᾠκοδομηκέναι ἐνηργηκέναι, καὶ εἰ
[4, 4]	χρῆσθαι ἐνεργεῖν καὶ τὸ κεχρῆσθαι	ἐνηργηκέναι.	Ἂν δὲ στέρησις ᾖ τὸ
[4, 4]	τὸ οἰκοδομεῖν ἐνεργεῖν, τὸ ᾠκοδομηκέναι	ἐνηργηκέναι,	καὶ εἰ τὸ μανθάνειν ἀναμιμνήσκεσθαι,
[4, 4]	ἀναιροῦντι καὶ κατασκευάζοντι· ἅμα γὰρ	ἑνὶ	καὶ πᾶσιν ὑπάρχει ἢ οὐχ
[4, 5]	ἢ πλείοσιν εἰς θάτερον ἔθηκεν.	Ἔνια	γὰρ οὐκ ἔστιν εἰς ἓν
[4, 4]	αἰσθητόν· καὶ γὰρ τῶν νοητῶν	ἔνια	ἐπιστητά. Ὥστ´ οὐ γένος τὸ
[4, 4]	καὶ ἡ ἕξις. (Ἔνστασις ὅτι	ἐνιαχοῦ	οὐχ οὕτως· τὸ μὲν γὰρ
[4, 2]	ἐνίων τὸ τοιοῦτο· δοκεῖ γὰρ	ἐνίοις	ἡ φρόνησις ἀρετή τε καὶ
[4, 5]	εἰς ἀμφότερα τὰ εἰρημένα. Ἔτι	ἐνίοτε	ἀνάπαλιν τὸ μὲν γένος ὡς
[4, 5]	ἐπιστῆμον οὐδ´ ἡ κίνησις κινούμενον.	Ἐνίοτε	δὲ διαμαρτάνουσι καὶ τὸ πάθος
[4, 5]	πάσχειν ὑπὸ τῶν τοιούτων μηδέν.	Ἐνίοτε	δὲ καὶ τὸ παρακολουθοῦν ὁπωσοῦν
[4, 5]	αἰσθητὸν τοῦ ζῴου. Λανθάνουσι δ´	ἐνίοτε	καὶ τὸ ὅλον εἰς τὸ
[4, 5]	κατηγορεῖται τὸ ἀποδοθὲν γένος. Ἐπ´	ἐνίων	γὰρ οὐ δοκεῖ ἀληθεύεσθαι, οἷον
[4, 4]	δωρεὰ δόσις ἐστὶν ἀναπόδοτος. Ἐπ´	ἐνίων	δ´ οὐ συμβαίνει πρὸς ἴσα
[4, 2]	περιέχεσθαι. Ἔχει δ´ ἀπορίαν ἐπ´	ἐνίων	τὸ τοιοῦτο· δοκεῖ γὰρ ἐνίοις
[4, 2]	τί ἐστι τοῦ εἴδους κατηγορούμενον.	Ἑνὸς	γὰρ ἐν τῷ τί ἐστι
[4, 1]	τις τοῦ ὄντος ἢ τοῦ	ἑνὸς	γένος τι ἀποδοίη· συμβήσεται γὰρ
[4, 1]	ἀδιαφόρων εἴδει γένος· ἂν οὖν	ἑνὸς	δειχθῇ, δῆλον ὅτι πάντων, κἂν
[4, 2]	τί ἐστι κατηγορεῖται. Ὅτι δ´	ἑνὸς	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορουμένου
[4, 1]	δειχθῇ, δῆλον ὅτι πάντων, κἂν	ἑνὸς	μή, δῆλον ὅτι οὐδενός. Οἷον
[4, 6]	τί ἐστι κατηγορεῖται, μὴ ὄντος	ἑνὸς	τοῦ ἀποδοθέντος εἴδους ἀλλὰ πλειόνων
[4, 6]	προτείνοντος μὴ ἐπὶ πάντων ὑπακούειν.	Ἔνστασις	δ´ αὐτοῦ ὅτι τὸ μὴ
[4, 3]	ἂν δόξειεν εἶναι τὸ τοιοῦτον.	(Ἔνστασις	ἐπὶ τῆς ὑγιείας καὶ νόσου·
[4, 4]	τε διάθεσις καὶ ἡ ἕξις.	(Ἔνστασις	ὅτι ἐνιαχοῦ οὐχ οὕτως· τὸ
[4, 3]	τῶν ἀνὰ μέσον χρωμάτων ἁπάντων.	(Ἔνστασις	ὅτι ἡ μὲν ἔνδεια καὶ
[4, 4]	γένη πρὸς τὸ ἥμισυ ῥηθήσεται.	(Ἔνστασις	ὅτι οὐκ ἀνάγκη καθ´ αὑτὸ
[4, 3]	ἑκατέρων γὰρ ἔστι τι μεταξύ.	(Ἔνστασις	τούτου ὅτι ὑγιείας καὶ νόσου
[4, 4]	πρός τι λεγομένων τὰ μὲν	ἐξ	ἀνάγκης ἐν ἐκείνοις ἢ περὶ
[4, 5]	μή. Ἂν δέ τις φῇ	ἐξ	ἀνάγκης τὸν ὑπολαμβάνοντα καὶ πιστεύειν,
[4, 5]	Διαμαρτάνουσι δὲ καὶ οἱ τὴν	ἕξιν	εἰς τὴν ἀκολουθοῦσαν δύναμιν τάττοντες,
[4, 5]	αὐτῆς λόγος. ~Πάλιν εἰ τὴν	ἕξιν	εἰς τὴν ἐνέργειαν ἔθηκεν ἢ
[4, 5]	δὲ καὶ εἰ τὴν μνήμην	ἕξιν	καθεκτικὴν ὑπολήψεως εἶπεν· οὐδεμία γὰρ
[4, 5]	ἢ τὴν ἐνέργειαν εἰς τὴν	ἕξιν,	οἷον τὴν αἴσθησιν κίνησιν διὰ
[4, 5]	ὑπολήψεως εἶπεν· οὐδεμία γὰρ μνήμη	ἕξις,	ἀλλὰ μᾶλλον ἐνέργεια. Διαμαρτάνουσι δὲ
[4, 4]	ἡ γὰρ ἐπιστήμη ἐπιστητοῦ λέγεται,	ἕξις	δὲ καὶ διάθεσις οὐκ ἐπιστητοῦ
[4, 4]	ἥ τε διάθεσις καὶ ἡ	ἕξις.	(Ἔνστασις ὅτι ἐνιαχοῦ οὐχ οὕτως·
[4, 5]	σώματος· ἡ μὲν γὰρ αἴσθησις	ἕξις,	ἡ δὲ κίνησις ἐνέργεια. Ὁμοίως
[4, 2]	γένος ἐστίν· ἑκάτερον γὰρ αὐτῶν	ἕξις	καὶ διάθεσίς ἐστιν. Σκεπτέον οὖν
[4, 4]	(οἷον ἡ διάθεσις καὶ ἡ	ἕξις	καὶ ἡ συμμετρία· ἐν ἄλλῳ
[4, 5]	ζωῆς ἢ σύμπτωμα ἡ ἀθανασία	ἔοικεν	εἶναι. Ὅτι δ´ ἀληθὲς τὸ
[4, 1]	τι ποιοῦν ἢ πάσχον σημαίνειν	ἔοικεν.	Ὁμοίως δὲ καὶ τὸ λευκόν·
[4, 3]	γὰρ τὸ ὁμοίως ἀμφοῖν, καθάπερ	ἐπ´	ἀρετῆς καὶ κακίας, καὶ δικαιοσύνης
[4, 3]	εἰδῶν, καὶ τῶν γενῶν, καθάπερ	ἐπ´	ἀρετῆς καὶ κακίας καὶ δικαιοσύνης
[4, 1]	εἶδος καὶ τὴν διαφορὰν λέγεσθαι·	ἐπ´	ἔλαττον γὰρ καὶ ἡ διαφορὰ
[4, 2]	οὐδέτερον τῶν εἰρημένων δυνατὸν συμβαίνειν·	ἐπ´	ἔλαττόν τε γὰρ ῥηθήσεται (καὶ
[4, 6]	κατὰ πάντων ἁπλῶς κατηγορεῖται, δέον	ἐπ´	ἔλαττον τὸ εἶδος κατηγορεῖσθαι. Εἰ
[4, 5]	ἀληθῶς κατηγορεῖται τὸ ἀποδοθὲν γένος.	Ἐπ´	ἐνίων γὰρ οὐ δοκεῖ ἀληθεύεσθαι,
[4, 4]	γὰρ δωρεὰ δόσις ἐστὶν ἀναπόδοτος.	Ἐπ´	ἐνίων δ´ οὐ συμβαίνει πρὸς
[4, 2]	(ἑτέρου περιέχεσθαι. Ἔχει δ´ ἀπορίαν	ἐπ´	ἐνίων τὸ τοιοῦτο· δοκεῖ γὰρ
[4, 2]	ἀθάνατον ὅπερ θεόν. Συμβήσεται γὰρ	ἐπ´	ἴσης ἢ ἐπὶ πλεῖον τὸ
[4, 2]	λέγεσθαι· ἀεὶ δ´ ἡ διαφορὰ	ἐπ´	ἴσης ἢ ἐπὶ (πλεῖον τοῦ
[4, 6]	τὸ γένος τῶν πᾶσιν ἑπομένων,	ἐπ´	ἴσον· εἰ δὲ μὴ πᾶσιν
[4, 6]	ἑπόμενον διαφορὰν εἶπε, δῆλον ὅτι	ἐπ´	ἴσον ἢ ἐπὶ πλέον ἡ
[4, 5]	ἀνάγκης τὸν ὑπολαμβάνοντα καὶ πιστεύειν,	(ἐπ´	ἴσον ἡ ὑπόληψις καὶ ἡ
[4, 1]	ὥστ´ οὐδέτερον οὐδετέρου γένος, ἐπειδὴ	ἐπ´	ἴσων λέγεται. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 1]	τοῦ εἴδους λέγεται. Πάλιν εἰ	ἐπ´	ἴσων τὸ (εἶδος καὶ τὸ
[4, 2]	τῷ τί ἐστι κατηγορηθήσεται, δι´	ἐπαγωγῆς	ληπτέον. Εἰ δ´ ἁπλῶς ὑπάρχειν
[4, 3]	δὲ τούτων ἕκαστον διὰ τῆς	ἐπαγωγῆς.	Πάλιν εἰ ὅλως ἐν μηδενὶ
[4, 2]	ἐστι κατηγορεῖται· πάντα γὰρ τὰ	ἐπάνω	γένη κατηγορεῖσθαι δεῖ τοῦ εἴδους
[4, 4]	καὶ ἁπλῶς κατὰ πάντα τὰ	ἐπάνω	γένη πρὸς τὸ ἥμισυ ῥηθήσεται.
[4, 2]	γένους καὶ οὕτως ἀεὶ τὸ	ἐπάνω	γένος, εἰ πάντα κατηγορεῖται τοῦ
[4, 2]	ἀπόχρη τὸ δεῖξαί τι τῶν	ἐπάνω	γενῶν ἐν τῷ τί ἐστι
[4, 2]	οὐδενὸς γὰρ τῶν ὑποκάτω τὸ	ἐπάνω	μετέχει. Ἀνασκευάζοντι μὲν (οὖν καθάπερ
[4, 2]	οὐκ ἀπόχρη τὸ δεῖξαι τῶν	ἐπάνω	τι γενῶν ἐν τῷ τί
[4, 2]	εἴδους, ἢ αὐτὸ ἢ τῶν	ἐπάνω	τι γενῶν· οὐδενὸς γὰρ τῶν
[4, 4]	ἐπὶ τοῦ διπλασίου καὶ τῶν	ἐπάνω·	τινὸς γὰρ καὶ τὸ διπλάσιον
[4, 2]	ὁμοίως δὲ καὶ εἰ τὰ	ἐπάνω	τοῦ γένους πάντα. Εἰ γάρ
[4, 2]	γένος, ἅπαντ´ ἂν καὶ τὰ	ἐπάνω	τούτου καὶ αὐτὸ ἐν τῷ
[4, 2]	ἐστι κατηγορουμένου πάντα καὶ τὰ	ἐπάνω	τούτου καὶ (τὰ ὑποκάτω, ἄνπερ
[4, 6]	ἀπὸ τοῦ γένους οὕτω χωριστέον.	Ἐπεὶ	δὲ δοκεῖ, εἰ〉 τὸ μουσικόν,
[4, 6]	πλειόνων καὶ διαφόρων αὐτὸ κατηγορεῖσθαι.	Ἐπεὶ	δὲ δοκεῖ τισι καὶ ἡ
[4, 3]	τὸ γένος καὶ τὸ εἶδος.	(Ἐπεὶ	δὲ παντὸς γένους εἴδη πλείω,
[4, 4]	τοῦτο μή, οὐδ´ αἴσθησις ἐπιστήμης.	Ἐπεὶ	δὲ τῶν πρός τι λεγομένων
[4, 6]	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων. Ἔτι	ἐπεὶ	τὸ παρεπόμενόν τινι ἀεὶ καὶ
[4, 1]	μετέχοι· ὥστ´ οὐδὲ τοῦ γένους,	ἐπειδὴ	ἀναγκαῖόν ἐστι τὸ τοῦ γένους
[4, 1]	ἕν· ὥστ´ οὐδέτερον οὐδετέρου γένος,	ἐπειδὴ	ἐπ´ ἴσων λέγεται. Ὁμοίως δὲ
[4, 4]	ὅτι ἀγαθοῦ ἂν εἴη ποιητικόν,	ἐπειδὴ	ἡ ἡδονὴ ἀγαθόν. Ὡσαύτως δὲ
[4, 2]	τὸ δεῖξαι ὅτι φορά ἐστιν,	ἐπειδὴ	καὶ ἄλλαι κινήσεις εἰσίν, ἀλλὰ
[4, 6]	ὅτι πάντων ἂν εἴη γένος,	ἐπειδὴ	κατηγορεῖται αὐτῶν· κατ´ οὐδενὸς γὰρ
[4, 5]	τὸ σῶμα γένος τοῦ ζῴου,	ἐπειδὴ	μέρος ἐστίν. Ὁρᾶν δὲ καὶ
[4, 4]	μνήμη ἄρα ἐν τῇ ἐπιστήμῃ,	ἐπειδὴ	μονὴ τῆς ἐπιστήμης ἐστίν. Τοῦτο
[4, 2]	εἶδος ἂν εἴη ἀλλὰ διαφορά,	ἐπειδὴ	οὐ μετέχει τοῦ γένους. (Ἔτι
[4, 4]	γένη τὰ εἰρημένα τοῦ διπλασίου,	ἐπειδὴ	οὐ πρὸς ἴσα τῷ εἴδει
[4, 5]	Ὥστ´ οὐ γένη τὰ ἀποδοθέντα,	ἐπειδὴ	οὐκ ἐν τῷ αὐτῷ τοῖς
[4, 1]	οὐδέτερον αὐτῶν γένος ἀλλὰ συμβεβηκός,	ἐπειδὴ	συμβεβηκὸς ἐλέγομεν ὃ ἐνδέχεται ὑπάρχειν
[4, 6]	λοιπὸν ἐν τῷ λοιπῷ εἶναι,	ἐπειδὴ	τὰ ἐναντία ἐν τοῖς ἐναντίοις
[4, 3]	αὐτὸ τῶν ἐναντίων ἅμα μεθέξει,	ἐπειδὴ	τὸ μὲν γένος οὐδέποτ´ ἀπολείπει,
[4, 6]	κατηγορεῖται καὶ τὸ εἶδος κατηγορεῖσθαι,	ἐπειδὴ	τὸ ὂν καὶ τὸ ἓν
[4, 2]	γάρ ἐστι ζῴου τὸ ἀθάνατον,	ἐπειδὴ	τῶν ζῴων τὰ μὲν θνητὰ
[4, 6]	αὐτοῦ ὅτι τὸ μὴ ὂν	ἕπεται	παντὶ τῷ γινομένῳ (τὸ γὰρ
[4, 6]	ἴσον· εἰ δὲ μὴ πᾶσιν	ἕπεται	τὸ γένος, ἐπὶ πλέον ἡ
[4, 6]	εἶναι, ἂν τόδε μὲν τῷδ´	ἕπηται	(παντί, τόδε δὲ τῷδε μὴ
[4, 3]	καὶ τὸ ἀνὰ μέσον, οἷον	ἐπὶ	λευκοῦ καὶ μέλανος· τὸ γὰρ
[4, 1]	τῶν ὄντων, πρῶτον μὲν ἐπιβλέπειν	ἐπὶ	πάντα τὰ συγγενῆ τῷ λεχθέντι,
[4, 5]	τὸ πνεῦμα, ἀλλ´ οὔτε γε	ἐπὶ	πάντων τὸ τοιοῦτον ἀποδεκτέον καθ´
[4, 6]	θάτερον, ἄλλου δὲ προτείνοντος μὴ	ἐπὶ	πάντων ὑπακούειν. Ἔνστασις δ´ αὐτοῦ
[4, 2]	Συμβήσεται γὰρ ἐπ´ ἴσης ἢ	ἐπὶ	πλεῖον τὸ εἶδος λέγεσθαι· ἀεὶ
[4, 2]	ἡ διαφορὰ ἐπ´ ἴσης ἢ	ἐπὶ	(πλεῖον τοῦ εἴδους λέγεται. Ἔτι
[4, 1]	τὸ δοξαστὸν εἶδος τοῦ ὄντος·	ἐπὶ	πλέον γὰρ ἀεὶ τὸ γένος
[4, 5]	οὐδ´ ἂν οὕτως εἴη γένος·	ἐπὶ	πλέον γὰρ δεῖ λέγεσθαι τὸ
[4, 6]	μὴ πᾶσιν ἕπεται τὸ γένος,	ἐπὶ	πλέον ἡ διαφορὰ λέγοιτ´ ἂν
[4, 6]	δῆλον ὅτι ἐπ´ ἴσον ἢ	ἐπὶ	πλέον ἡ διαφορὰ τοῦ γένους
[4, 6]	πρῶτον μὲν ὅτι τὸ γένος	ἐπὶ	πλέον λέγεται τῆς διαφορᾶς, εἶθ´
[4, 2]	(συμβαίνει. Δῆλον δ´ ὅτι καὶ	ἐπὶ	πλέον λέγεται τὸ εἶδος τοῦ
[4, 1]	μετέχει καὶ ζῴου. (Ἔτι εἰ	ἐπὶ	πλέον λέγεται τοῦ γένους τὸ
[4, 2]	αὐτῶν· ἐπικοινωνοῦσι γὰρ οἱ τόποι·	ἐπὶ	πλέον τε γὰρ τὸ γένος
[4, 1]	πρὸς ἅπαντα τὰ τοιαῦτα τὸ	ἐπὶ	πλέον τὸ γένος ἢ τὸ
[4, 2]	τε τὸ ἀποδοθὲν εἶδος καὶ	ἐπὶ	τὰ μετέχοντα τοῦ εἴδους· ἀνάγκη
[4, 2]	λόγους τῶν γενῶν, εἰ ἐφαρμόττουσιν	ἐπί	τε τὸ ἀποδοθὲν εἶδος καὶ
[4, 2]	δόξειεν ἂν εἶναι, καθάπερ καὶ	ἐπὶ	τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς ἐπιστήμης
[4, 4]	ἀναιροῦντι καὶ κατασκευάζοντι σκεπτέον καθάπερ	ἐπὶ	τῆς γενέσεως καὶ φθορᾶς ἐλέγομεν.
[4, 4]	ἰσαχῶς ἑκάτερον δοκεῖ λέγεσθαι, καθάπερ	ἐπὶ	τῆς δωρεᾶς καὶ τῆς δόσεως·
[4, 4]	τὸ πολλοστημόριον. Ὡσαύτως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς ὑπολήψεως·
[4, 4]	τὸ πολλαπλάσιον. Ὁμοίως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῆς ἐπιστήμης· τινὸς γὰρ (καὶ
[4, 3]	δόξειεν εἶναι τὸ τοιοῦτον. (Ἔνστασις	ἐπὶ	τῆς ὑγιείας καὶ νόσου· ἁπλῶς
[4, 6]	γένος λέγεται, καθάπερ τὸ λευκὸν	ἐπὶ	τῆς χιόνος, ὥστε δῆλον ὅτι
[4, 5]	τῶν ἄλλων. Σκοπεῖν οὖν εἰ	ἐπί	τινων κατά τι μετέχεται τὸ
[4, 4]	τὸ ὑποληπτὸν τινί. Εἰ οὖν	ἐπί	τινων μὴ ὁμοίως ἀντιστρέφει, δῆλον
[4, 1]	συμβεβηκότος ὁρισμὸν ἐπιβλέπειν, εἰ ἐφαρμόττει	ἐπὶ	τὸ ῥηθὲν γένος, οἷον καὶ
[4, 1]	τί ἐστι κατηγορεῖται. (Μάλιστα δ´	ἐπὶ	τὸν τοῦ συμβεβηκότος ὁρισμὸν ἐπιβλέπειν,
[4, 3]	ἔσται ἀλλ´ αὐτὸ γένος, καθάπερ	ἐπὶ	τοῦ ἀγαθοῦ καὶ τοῦ κακοῦ
[4, 1]	πρός τι δεῖ εἶναι, καθάπερ	ἐπὶ	τοῦ διπλασίου· καὶ γὰρ τὸ
[4, 4]	τι, καὶ τὸ γένος, καθάπερ	ἐπὶ	τοῦ διπλασίου καὶ πολλαπλασίου· ἑκάτερον
[4, 4]	λεγόμενα μὴ ὁμοίως ἀντιστρέφει, καθάπερ	ἐπὶ	τοῦ διπλασίου καὶ τοῦ πολλαπλασίου.
[4, 4]	εἶδος, καὶ τὸ γένος, καθάπερ	ἐπὶ	τοῦ διπλασίου καὶ τῶν ἐπάνω·
[4, 6]	δύναμις. Τὰ δ´ αὐτὰ καὶ	ἐπὶ	τοῦ εἴδους ἁρμόσει λέγεσθαι· εἰ
[4, 6]	Ἡ αὐτὴ δὲ σκέψις καὶ	ἐπὶ	τοῦ εἴδους πρὸς ἄλλο τι
[4, 5]	γὰρ οὐ δοκεῖ ἀληθεύεσθαι, οἷον	ἐπὶ	τοῦ πηλοῦ καὶ τῆς χιόνος.
[4, 4]	τῶν ἀποφάσεων σκοπεῖν ἀνάπαλιν, καθάπερ	ἐπὶ	τοῦ συμβεβηκότος ἐλέγετο· οἷον εἰ
[4, 1]	εἴ τινος μὴ κατηγορεῖται, καθάπερ	ἐπὶ	τοῦ συμβεβηκότος, οἷον, εἰ τῆς
[4, 5]	τοιούτων. Εἰ δ´ ἄρα καὶ	ἐπὶ	τούτου δεῖ συγχωρῆσαι ὅτι ἀήρ
[4, 2]	εἶναι· σχεδὸν γὰρ ἡ φορὰ	ἐπὶ	τῶν ἀκουσίως τόπον ἐκ τόπου
[4, 1]	τὸ χρῶμα. Ὁμοίως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων. (Πάλιν εἰ ἀνάγκη
[4, 5]	τι ἐπιστήμη· ὁμοίως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων. Σκοπεῖν οὖν εἰ
[4, 3]	δικαιοσύνη ἀδικίᾳ. Ὁμοίως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων σκοποῦντι φανερὸν ἂν
[4, 5]	ἦν πνεῦμα. Ὁμοίως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων. Εἰ
[4, 6]	Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων. Ἔτι
[4, 4]	ἡ ὄψις αἴσθησίς τις. Πάλιν	ἐπὶ	τῶν ἀποφάσεων σκοπεῖν ἀνάπαλιν, καθάπερ
[4, 2]	ἐκ τόπου μεταβαλλόντων λέγεται, καθάπερ	ἐπὶ	τῶν ἀψύχων (συμβαίνει. Δῆλον δ´
[4, 4]	ἡδονὴ ἀγαθόν. Ὡσαύτως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν γενέσεων καὶ φθορῶν· οἷον
[4, 4]	ἡ διάλυσις φθορά τις. Καὶ	ἐπὶ	τῶν γεννητικῶν δὲ καὶ φθαρτικῶν
[4, 4]	γένεσις ποίησις. Ὁμοίως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν δυνάμεων καὶ χρήσεων· εἰ
[4, 4]	δὲ καὶ φθαρτικῶν ὡσαύτως, καὶ	ἐπὶ	τῶν δυνάμεων καὶ χρήσεων, καὶ
[4, 2]	συνεχόμενον (ἅπτεται. Ὁμοίως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν λοιπῶν· οὔτε γὰρ ἡ
[4, 4]	οὐδὲ τῶν λοιπῶν οὐδέν. Πάλιν	ἐπὶ	τῶν ὁμοίως ἐχόντων πρὸς ἄλληλα·
[4, 4]	προκείμενον ἐν τῷ προκειμένῳ. ~Πάλιν	ἐπὶ	τῶν πτώσεων καὶ ἐπὶ τῶν
[4, 4]	~Πάλιν ἐπὶ τῶν πτώσεων καὶ	ἐπὶ	τῶν συστοίχων, εἰ ὁμοίως ἀκολουθοῦσι,
[4, 6]	ἀποδοθέν. Χρήσιμος δ´ ὁ τόπος	ἐπὶ	τῶν τοιούτων μάλιστα, ἐφ´ ὧν
[4, 1]	ἐπὶ τὸν τοῦ συμβεβηκότος ὁρισμὸν	ἐπιβλέπειν,	εἰ ἐφαρμόττει ἐπὶ τὸ ῥηθὲν
[4, 1]	τινὸς τῶν ὄντων, πρῶτον μὲν	ἐπιβλέπειν	ἐπὶ πάντα τὰ συγγενῆ τῷ
[4, 1]	Ὅρος δὲ τοῦ μετέχειν τὸ	ἐπιδέχεσθαι	τὸν τοῦ μετεχομένου λόγον. Δῆλον
[4, 6]	γὰρ καλὸν καὶ τὸ λευκὸν	ἐπιδέχεται	τὸ μᾶλλον, καὶ οὐδέτερον οὐδετέρου
[4, 6]	χρηστέον. Κατασκευάζοντι δέ, εἰ μὲν	ἐπιδέχεται	τὸ μᾶλλον τό τε ἀποδοθὲν
[4, 1]	οὔ· τὸ μὲν γὰρ εἶδος	ἐπιδέχεται	τὸν τοῦ γένους λόγον, τὸ
[4, 6]	τόπος· οὐδὲν γὰρ κωλύει ἀμφοτέρων	ἐπιδεχομένων	μὴ εἶναι θάτερον θατέρου γένος·
[4, 5]	ἡ μὲν λύπη ἐν τῷ	ἐπιθυμητικῷ	(ἐν τούτῳ γὰρ καὶ ἡ
[4, 5]	εἰ ἡ φιλία ἐν τῷ	ἐπιθυμητικῷ,	οὐκ ἂν εἴη βούλησίς τις·
[4, 2]	τὰ τοιαῦτα διὰ τῶν αὐτῶν·	ἐπικοινωνοῦσι	γὰρ οἱ τόποι· ἐπὶ πλέον
[4, 3]	ἕκαστον. (Ἀναιροῦντι μὲν οὖν τοσαυταχῶς	ἐπισκεπτέον·	εἰ γὰρ μὴ ὑπάρχει τὰ
[4, 1]	τὸ γένος καὶ τὸ ἴδιον	ἐπισκεπτέον.	Ἔστι δὲ ταῦτα στοιχεῖα τῶν
[4, 6]	ἐπιστήμην ὅπερ πίστιν, εἰ ὁ	ἐπιστάμενος	ᾗ ἐπίσταται πιστεύει· δῆλον γὰρ
[4, 6]	πίστιν, εἰ ὁ ἐπιστάμενος ᾗ	ἐπίσταται	πιστεύει· δῆλον γὰρ ὅτι ἡ
[4, 2]	Ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη ἡ	ἐπιστήμη	γένος τῆς δικαιοσύνης· δοκεῖ γάρ,
[4, 5]	καὶ ἐν ᾧ γραμματική, καὶ	ἐπιστήμη.	Ἐὰν οὖν τις τὴν αἰσχύνην
[4, 2]	ἡ φρόνησις ἀρετή τε καὶ	ἐπιστήμη	εἶναι καὶ οὐδέτερον τῶν γενῶν
[4, 4]	Ἡ μνήμη ἄρα ἐν τῇ	ἐπιστήμῃ,	ἐπειδὴ μονὴ τῆς ἐπιστήμης ἐστίν.
[4, 5]	οὐδέτερον τούτων, ὥσπερ οὐδὲ ἡ	ἐπιστήμη	ἐπιστῆμον οὐδ´ ἡ κίνησις κινούμενον.
[4, 4]	πρὸς ταὐτὸ λέγεσθαι· ἡ γὰρ	ἐπιστήμη	ἐπιστητοῦ λέγεται, ἕξις δὲ καὶ
[4, 4]	τῆς ἐπιστήμης μονὴ ἐν τῇ	ἐπιστήμῃ.	Ἡ μνήμη ἄρα ἐν τῇ
[4, 5]	οὐδ´ ἡ γραμματικὴ κατά τι	ἐπιστήμη·	ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν
[4, 6]	πιστεύει· δῆλον γὰρ ὅτι ἡ	ἐπιστήμη	πίστις ἄν τις εἴη. Τὸν
[4, 6]	τί ἐστι, καὶ ἡ μουσικὴ	ἐπιστήμη	τις εἶναι, καὶ εἰ τὸ
[4, 4]	ὑπάρχει. Οἷον εἰ ἡ δικαιοσύνη	ἐπιστήμη	τις, καὶ τὸ δικαίως ἐπιστημόνως
[4, 4]	τὸ εἶδος· ἡ μὲν γὰρ	ἐπιστήμη	τῶν πρός τι, ἡ δὲ
[4, 1]	τοῦ κύκνου. (Πάλιν ἡ μὲν	ἐπιστήμη	τῶν πρός τι, τὸ δ´
[4, 2]	πάντων γε συγχωρεῖται τὴν φρόνησιν	ἐπιστήμην	εἶναι. Εἰ δ´ οὖν τις
[4, 4]	ἐν τῷ ἐναντίῳ οὐδὲ τὴν	ἐπιστήμην	ἐν τῷ ἐπιστητῷ, ἐὰν μὴ
[4, 4]	οὐδὲν γὰρ κωλύει τὴν αὑτῆς	ἐπιστήμην	ἔχειν τὴν ψυχήν, οὐκ ἀναγκαῖον
[4, 2]	εἴ τις τῆς δικαιοσύνης τὴν	ἐπιστήμην	θείη γένος· ἔστι γὰρ καὶ
[4, 4]	Εἰ οὖν τις θείη τὴν	ἐπιστήμην	ὅπερ αἴσθησιν, δεήσει καὶ τὸ
[4, 6]	εἰρημένον τρόπον, οἷον εἰ τὴν	ἐπιστήμην	ὅπερ πίστιν, εἰ ὁ ἐπιστάμενος
[4, 4]	Οἷον εἰ τὴν μνήμην μονὴν	ἐπιστήμης	εἶπεν· πᾶσα γὰρ μονὴ ἐν
[4, 4]	δὲ τοῦτο μή, οὐδ´ αἴσθησις	ἐπιστήμης.	Ἐπεὶ δὲ τῶν πρός τι
[4, 4]	τῇ ἐπιστήμῃ, ἐπειδὴ μονὴ τῆς	ἐπιστήμης	ἐστίν. Τοῦτο δ´ οὐκ ἐνδέχεται·
[4, 4]	Ὡσαύτως δὲ καὶ ἐπὶ τῆς	ἐπιστήμης	καὶ τῆς ὑπολήψεως· αὐταί τε
[4, 4]	ἐκεῖνο, ὥστε καὶ ἡ τῆς	ἐπιστήμης	μονὴ ἐν τῇ ἐπιστήμῃ. Ἡ
[4, 4]	ὁπωσοῦν ἐστιν ἡ μνήμη μονὴ	ἐπιστήμης,	ὁ αὐτὸς ἁρμόσει περὶ αὐτῆς
[4, 2]	ἐπὶ τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς	ἐπιστήμης	συμβαίνει· ἄμφω γὰρ ὑπὸ τὸ
[4, 1]	ἀγαθὸν ἢ τὸ καλὸν τῆς	ἐπιστήμης·	τὰ γὰρ τῶν πρός τι
[4, 4]	Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῆς	ἐπιστήμης·	τινὸς γὰρ (καὶ αὐτὴ καὶ
[4, 5]	τούτων, ὥσπερ οὐδὲ ἡ ἐπιστήμη	ἐπιστῆμον	οὐδ´ ἡ κίνησις κινούμενον. Ἐνίοτε
[4, 6]	τὸ μουσικόν, ᾗ μουσικόν ἐστιν,	ἐπιστῆμόν	τί ἐστι, καὶ ἡ μουσικὴ
[4, 4]	ἐπιστήμη τις, καὶ τὸ δικαίως	ἐπιστημόνως	καὶ ὁ δίκαιος ἐπιστήμων· εἰ
[4, 4]	δικαίως ἐπιστημόνως καὶ ὁ δίκαιος	ἐπιστήμων·	εἰ δὲ τούτων τι μή,
[4, 4]	καὶ γὰρ τῶν νοητῶν ἔνια	ἐπιστητά.	Ὥστ´ οὐ γένος τὸ αἰσθητὸν
[4, 4]	δέ· οὐ γὰρ πᾶν τὸ	ἐπιστητὸν	αἰσθητόν· καὶ γὰρ τῶν νοητῶν
[4, 4]	λέγεται, ἐνδέχεται δέ (οἷον εἰ	ἐπιστητὸν	ἡ ψυχή· οὐδὲν γὰρ κωλύει
[4, 4]	καὶ ἀντιστρέφει ὁμοίως τό τε	ἐπιστητὸν	καὶ τὸ ὑποληπτὸν τινί. Εἰ
[4, 4]	ὅπερ αἴσθησιν, δεήσει καὶ τὸ	ἐπιστητὸν	ὅπερ αἰσθητὸν εἶναι. Οὐκ ἔστι
[4, 1]	δὲ τὸ ὂν ἢ τὸ	ἐπιστητὸν	οὐ κατηγορεῖται κατὰ τοῦ μὴ
[4, 1]	εἰ τὸ ὂν ἢ τὸ	ἐπιστητὸν	τοῦ δοξαστοῦ γένος τεθείη. Κατὰ
[4, 1]	γένος (τὸ ὂν οὐδὲ τὸ	ἐπιστητὸν	τοῦ δοξαστοῦ· καθ´ ὧν γὰρ
[4, 4]	ἐπιστητῷ, ἐὰν μὴ τυγχάνῃ τὸ	ἐπιστητὸν	ψυχὴ ἢ ἄνθρωπος ὄν) σκοπεῖν
[4, 4]	ἕξις δὲ καὶ διάθεσις οὐκ	ἐπιστητοῦ	ἀλλὰ ψυχῆς. Πάλιν εἰ ὡσαύτως
[4, 4]	οὐ γένος τὸ αἰσθητὸν τοῦ	ἐπιστητοῦ.	Εἰ δὲ τοῦτο μή, οὐδ´
[4, 4]	ταὐτὸ λέγεσθαι· ἡ γὰρ ἐπιστήμη	ἐπιστητοῦ	λέγεται, ἕξις δὲ καὶ διάθεσις
[4, 4]	οὐδὲ τὴν ἐπιστήμην ἐν τῷ	ἐπιστητῷ,	ἐὰν μὴ τυγχάνῃ τὸ ἐπιστητὸν
[4, 6]	εἶπεν· πλείω γὰρ τὰ πᾶσιν	ἑπόμενα,	οἷον τὸ ὂν καὶ τὸ
[4, 6]	κατηγορεῖσθαι. Εἰ δὲ τὸ πᾶσιν	ἑπόμενον	διαφορὰν εἶπε, δῆλον ὅτι ἐπ´
[4, 6]	καὶ τὸ γένος τῶν πᾶσιν	ἑπομένων,	ἐπ´ ἴσον· εἰ δὲ μὴ
[4, 6]	καὶ τὸ ἓν τῶν πᾶσιν	ἑπομένων	ἐστίν. Εἰ οὖν τὸ ὂν
[4, 1]	λέγεται, οἷον εἰ τῶν πᾶσιν	ἑπομένων	τὸ μὲν εἶδος τὸ δὲ
[4, 4]	τῇ αἰσθήσει, ἡ τυφλότης οὐκ	ἔσται	αἴσθησις. Δεύτερον δ´, εἰ καὶ
[4, 3]	τὸ ἐναντίον τούτου ἐν γένει	ἔσται	ἀλλ´ αὐτὸ γένος, καθάπερ ἐπὶ
[4, 5]	τῶν ψεκτῶν τι αἱρετὸν εἶναι·	ἔσται	γάρ τις δύναμις ψεκτή. Καὶ
[4, 4]	καὶ τὸ ἡδὺ ὅπερ ὠφέλιμον	ἔσται·	δῆλον γὰρ ὅτι ἀγαθοῦ ἂν
[4, 6]	διαφόρων· δῆλον γὰρ ὅτι γένος	ἔσται.	Εἰ δ´ ἓν τὸ ἀποδοθὲν
[4, 6]	τὸ βέλτιον ἐν τῷ χείρονι	ἔσται	καὶ τὸ χεῖρον ἐν τῷ
[4, 6]	εἰ ὅλως τὸ ἀποδοθὲν μηδενός	ἐστι	γένος· δῆλον γὰρ ὡς οὐδὲ
[4, 2]	ἀθάνατον γένος θεοῦ· διαφορὰ γάρ	ἐστι	ζῴου τὸ ἀθάνατον, ἐπειδὴ τῶν
[4, 5]	Εἰ οὖν ἡ ἔκπληξις ὑπερβολή	ἐστι	θαυμασιότητος, παρέσται τῇ θαυμασιότητι ἡ
[4, 6]	ᾗ μουσικόν ἐστιν, ἐπιστῆμόν τί	ἐστι,	καὶ ἡ μουσικὴ ἐπιστήμη τις
[4, 6]	εἰ τὸ ἧττον δοκοῦν εἶδός	ἐστι,	καὶ τὸ μᾶλλον. Ἔτι πρὸς
[4, 4]	γὰρ τὸ διπλάσιον ἡμίσεος πολλαπλάσιόν	ἐστι,	καὶ ὑπερέχον ἡμίσεος ῥηθήσεται, καὶ
[4, 6]	ὑπόληψις ὀλιγωρίας ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖσθαι δοκεῖ· λυπεῖταί τε γὰρ
[4, 2]	τοῦ αὐτοῦ ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖσθαι, ὥστε τὸ αὐτὸ ὑπὸ
[4, 1]	εἰ μὴ ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖται ἀλλ´ ὡς συμβεβηκός, καθάπερ
[4, 2]	τὸ εἶδος ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖται. Ἀνασκευάζοντι μὲν οὖν χρήσιμον,
[4, 1]	δὲ γένος ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖται. (Μάλιστα δ´ ἐπὶ τὸν
[4, 6]	τὸ γένος, ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖται, μὴ ὄντος ἑνὸς τοῦ
[4, 2]	ἀποδοθὲν γένος ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖται. Ὅτι δ´ ἑνὸς ἐν
[4, 6]	τὸ γένος ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖται· πάλιν γὰρ συμβήσεται κατὰ
[4, 2]	(καὶ εἰ ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖται· πάντα γὰρ τὰ ἐπάνω
[4, 1]	οὐδέτερον αὐτῶν ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖται, τὸ δὲ γένος ἐν
[4, 2]	καὶ αὐτὸ ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖτο, ὧνπερ καὶ τὸ εἶδος
[4, 2]	ἄνπερ κατηγορῆται, ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορηθήσεται, δι´ ἐπαγωγῆς ληπτέον. Εἰ
[4, 2]	τοῦ εἴδους, ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορηθήσεται· ὥστε καὶ τὸ ἀποδοθὲν
[4, 6]	τοῦ εἴδους ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορούμενα καὶ μὴ διώρισται μηδ´
[4, 2]	Ἑνὸς γὰρ ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορουμένου πάντα καὶ τὰ ἐπάνω
[4, 2]	δ´ ἑνὸς ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορουμένου πάντα τὰ λοιπά, ἄνπερ
[4, 5]	τούτου δεῖ συγχωρῆσαι ὅτι ἀήρ	ἐστι	κινούμενος τὸ πνεῦμα, ἀλλ´ οὔτε
[4, 2]	γὰρ τῶν ξηρῶν μεῖξις οὔκ	ἐστι	κρᾶσις) οὔθ´ ἡ κατὰ τόπον
[4, 5]	Πάλιν εἰ τοῦ πάθους, οὗ	ἐστι	πάθος, ἐκεῖνο γένος φασὶν εἶναι,
[4, 4]	ἐν ἐκείνοις ἢ περὶ ἐκεῖνά	ἐστι	πρὸς ἅ ποτε τυγχάνει λεγόμενα
[4, 6]	δ´ ἓν τὸ ἀποδοθὲν εἶδός	ἐστι,	σκοπεῖν εἰ καὶ κατ´ ἄλλων
[4, 5]	εἰ οὖν ἡ πίστις σφοδρότης	ἐστί,	σφοδρότης ἂν εἴη σφοδρά. Ὁμοίως
[4, 5]	καὶ ὑπερβολὴ πάρεστιν ἐκείνῳ οὗ	ἐστι	σφοδρότης καὶ ὑπερβολή. Εἰ οὖν
[4, 2]	Εἰ (γὰρ μήθ´ ὑπ´ ἄλληλά	ἐστι	τὰ γένη μήθ´ ὑπὸ ταὐτὸν
[4, 1]	οὐδὲ τοῦ γένους, ἐπειδὴ ἀναγκαῖόν	ἐστι	τὸ τοῦ γένους μετέχον (καὶ
[4, 2]	καὶ εἴ τι ἄλλο γένος	ἐστὶ	τοῦ ἀποδοθέντος (εἴδους, ὃ μήτε
[4, 2]	ἐπάνω γενῶν ἐν τῷ τί	ἐστι	τοῦ εἴδους κατηγορούμενον. Ἑνὸς γὰρ
[4, 2]	τι γενῶν ἐν τῷ τί	ἐστι	τοῦ εἴδους κατηγορούμενον. Οἷον εἴ
[4, 5]	κρατεῖν· οὐ μὴν τοῦτό γ´	ἐστὶ	τῷ μὲν τὸ〉 ἀνδρείῳ τῷ
[4, 6]	ἡ διαφορὰ ἐν τῷ τί	ἐστι	τῶν εἰδῶν κατηγορεῖσθαι, χωριστέον τὸ
[4, 2]	εἰ (κατηγορεῖται ἐν τῷ τί	ἐστι,	χρήσιμον. Συμβήσεται γὰρ τὸ γένος
[4, 2]	δικαιοσύνης τὴν ἐπιστήμην θείη γένος·	ἔστι	γὰρ καὶ ἡ ἀρετὴ γένος,
[4, 5]	σφοδρὰν λέγειν καὶ ὑπερβολὴν ὑπερβάλλουσαν.	Ἔστι	γὰρ πίστις σφοδρά (καὶ ἔκπληξις
[4, 6]	μᾶλλον δοκοῦν ἢ ὁμοίως μὴ	ἔστι	γένος, δῆλον ὅτι οὐδὲ τὸ
[4, 6]	ὂν γίνεται) ἀλλ´ ὅμως οὐκ	ἔστι	γένος τὸ μὴ ὂν τοῦ
[4, 4]	μνήμη γὰρ πᾶσα ἐν ψυχῇ.	Ἔστι	δ´ ὁ εἰρημένος τόπος καὶ
[4, 5]	δὲ πηλὸν γῆν ὑγρῷ πεφυραμένην·	ἔστι	δ´ οὔθ´ ἡ χιὼν ὕδωρ
[4, 4]	ἡ δόσις τινὸς καὶ τινί.	Ἔστι	δὲ ἡ δόσις γένος τῆς
[4, 4]	ἐπιστητὸν ὅπερ αἰσθητὸν εἶναι. Οὐκ	ἔστι	δέ· οὐ γὰρ πᾶν τὸ
[4, 3]	ἐναντίον τι τῷ εἴδει, σκοπεῖν.	Ἔστι	δὲ πλεοναχῶς ἡ σκέψις· πρῶτον
[4, 1]	γένος καὶ τὸ ἴδιον ἐπισκεπτέον.	Ἔστι	δὲ ταῦτα στοιχεῖα τῶν πρὸς
[4, 4]	τῷ εἴδει ἀντίκειται στέρησις, μὴ	ἔστι	δὲ τὸ ἀντικείμενον ἐν τῷ
[4, 3]	εἰρημένου γένους· εἰ γὰρ μὴ	ἔστι,	δῆλον ὅτι οὐκ ἂν εἴη
[4, 6]	γινομένῳ (τὸ γὰρ γινόμενον οὐκ	ἔστι)	καὶ οὐκ ἀντιστρέφει (οὐ γὰρ
[4, 5]	ὥσθ´ ἁπλῶς ἡ ὀργὴ οὐκ	ἔστι	λύπη. Κατὰ ταὐτὰ δ´ οὐδ´
[4, 3]	δὲ καὶ ἀγαθοῦ. Ἢ εἰ	ἔστι	μέν τι ἀμφοῖν ἀνὰ μέσον,
[4, 3]	δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας· ἑκατέρων γὰρ	ἔστι	τι μεταξύ. (Ἔνστασις τούτου ὅτι
[4, 3]	μή. Εἰ γὰρ τῶν γενῶν	ἔστι	τι μεταξύ, καὶ τῶν εἰδῶν,
[4, 3]	τὸ εἶδος, καὶ τῶν μὲν	ἔστι	τι μεταξύ, τῶν δὲ μή.
[4, 1]	δόξαι ἄν, κατασκευάζοντι δέ, εἰ	ἔστι	τινός. Ταὐτὸν γὰρ πάντων τῶν
[4, 1]	γὰρ διαίρεσιν ἐχουσῶν γραμμῶν οὐκ	ἔστι	τὸ εἰρημένον γένος, ἀδιαφόρων οὐσῶν
[4, 1]	τινος τῶν ἀδιαφόρων εἴδει μὴ	ἔστι	τὸ εἰρημένον γένος ἢ μὴ
[4, 6]	τοῦ γινομένου· ἁπλῶς γὰρ οὐκ	ἔστι	τοῦ μὴ ὄντος εἴδη. Περὶ
[4, 2]	οὐδεμία γὰρ διαφορὰ σημαίνει τί	ἐστιν	ἀλλὰ μᾶλλον ποιόν τι, καθάπερ
[4, 1]	Ἔτι τὸ κινούμενον οὐ τί	ἐστιν	ἀλλά τι ποιοῦν ἢ πάσχον
[4, 4]	δωρεᾶς· ἡ γὰρ δωρεὰ δόσις	ἐστὶν	ἀναπόδοτος. Ἐπ´ ἐνίων δ´ οὐ
[4, 6]	ὅτι κατὰ τὴν τοῦ τί	ἐστιν	ἀπόδοσιν μᾶλλον ἁρμόττει τὸ γένος
[4, 2]	ἀποδοθὲν γένος ἐν τῷ τί	ἐστιν	αὐτῶν τούτων κατηγορεῖται ὧνπερ καὶ
[4, 2]	διαφορὰ οὔτε εἶδος οὔτε ἄτομόν	ἐστιν.	Δῆλον οὖν ὅτι οὐ μετέχει
[4, 2]	τοῦ εἴδους ἐν τῷ τί	ἐστιν.	Εἰ οὖν που διαφωνεῖ, δῆλον
[4, 6]	τὸ ἓν τῶν πᾶσιν ἑπομένων	ἐστίν.	Εἰ οὖν τὸ ὂν γένος
[4, 2]	γὰρ ὑπὸ τὸ αὐτὸ γένος	ἐστίν·	ἑκάτερον γὰρ αὐτῶν ἕξις καὶ
[4, 2]	πρὸς τὸ δεῖξαι ὅτι φορά	ἐστιν,	ἐπειδὴ καὶ ἄλλαι κινήσεις εἰσίν,
[4, 6]	εἰ〉 τὸ μουσικόν, ᾗ μουσικόν	ἐστιν,	ἐπιστῆμόν τί ἐστι, καὶ ἡ
[4, 1]	ἢ ἀμφότερα τὰ εἰρημένα ταὐτόν	ἐστιν	ἢ οὐδέτερον οὐδετέρου γένος. Στοιχεῖον
[4, 2]	ἀπόχρη τὸ δεῖξαι ὅτι κίνησίς	ἐστιν	ἡ βάδισις πρὸς τὸ δεῖξαι
[4, 2]	γένους ἢ εἶδος ἢ ἄτομόν	ἐστιν,	ἡ δὲ διαφορὰ οὔτε εἶδος
[4, 4]	γὰρ ἑκατέρου ποιητικόν. Εἰ οὖν	ἐστιν	ἡ ἡδονὴ ὅπερ ἀγαθόν, καὶ
[4, 4]	αὐτῇ τοῦτο· εἰ γὰρ ὁπωσοῦν	ἐστιν	ἡ μνήμη μονὴ ἐπιστήμης, ὁ
[4, 1]	τὸ λευκόν· οὐ γὰρ τί	ἐστιν	ἡ χιών, ἀλλὰ ποῖόν τι,
[4, 1]	καὶ αὐτὸ τῶν πρὸς τί	ἐστιν.	Καθόλου δ´ εἰπεῖν ὑπὸ τὴν
[4, 6]	τὸν ἄνθρωπον μᾶλλον δηλοῖ τί	ἐστιν	ὁ ἄνθρωπος ἢ ὁ πεζόν)
[4, 5]	μετέχεσθαι τὸ γένος. Οὐ γάρ	ἐστιν	ὁ ἄνθρωπος κατά τι ζῷον,
[4, 5]	εἴδεσιν, οὐδέτερον δ´ αὐτῶν γένος	ἐστίν.	Ὁ μὲν γὰρ ὀργιζόμενος λυπεῖται
[4, 2]	ἀποδοθὲν γένος μήθ´ ὑπ´ ἐκεῖνό	ἐστιν.	Οἷον εἴ τις τῆς δικαιοσύνης
[4, 5]	γένος τοῦ ζῴου, ἐπειδὴ μέρος	ἐστίν.	Ὁρᾶν δὲ καὶ εἴ τι
[4, 2]	οὐδενὸς γὰρ ἡ διαφορὰ γένος	ἐστίν.	Ὅτι δὲ τοῦτ´ ἀληθές, δῆλον·
[4, 2]	ἀριθμοῦ τὸ περιττόν, οὐκ (εἶδός	ἐστιν.	Οὐ δοκεῖ δὲ μετέχειν ἡ
[4, 2]	γὰρ αὐτῶν ἕξις καὶ διάθεσίς	ἐστιν.	Σκεπτέον οὖν εἰ μηδέτερον ὑπάρχει
[4, 4]	ἐπιστήμῃ, ἐπειδὴ μονὴ τῆς ἐπιστήμης	ἐστίν.	Τοῦτο δ´ οὐκ ἐνδέχεται· μνήμη
[4, 5]	Ὁμοίως δ´ οὐδ´ ὁ οἶνός	ἐστιν	ὕδωρ σεσηπός, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς φησι
[4, 5]	εἰ οὖν ἡ ἔκπληξις ὑπερβολή	ἐστιν,	ὑπερβολὴ ἂν εἴη ὑπερβάλλουσα. Οὐ
[4, 2]	τὸ γένος ἐν τῷ τί	ἐστιν	ὧνπερ καὶ τὸ εἶδος κατηγορεῖται·
[4, 5]	τῇ ὑπολήψει, εἴπερ σφοδρότης ὑπολήψεώς	ἐστιν,	ὥστε ἡ ὑπόληψις πιστεύσει. Ἔτι
[4, 4]	τὸ ἀντικείμενον τῷ εἴδει, διχῶς	ἔστιν	ἀνελεῖν. Πρῶτον μέν, εἰ ἐν
[4, 6]	ταῦτ´ ἀλλήλων, παντὸς δὲ γένους	ἔστιν	εἴδη διάφορα· ὥστ´ οὐκ ἂν
[4, 5]	θάτερον ἔθηκεν. Ἔνια γὰρ οὐκ	ἔστιν	εἰς ἓν γένος θεῖναι, οἷον
[4, 6]	ἐν τῷ ἀποδοθέντι γένει μὴ	ἔστιν	ἐν τῷ γένει, δῆλον ὅτι
[4, 5]	καὶ ὅταν μένῃ. Ὥστ´ οὐκ	ἔστιν	ὅλως ἀὴρ τὸ πνεῦμα· ἦν
[4, 5]	ξύλῳ ὕδωρ" ἁπλῶς γὰρ οὐκ	ἔστιν	ὕδωρ. ~Ἔτι εἰ ὅλως τὸ
[4, 5]	σφοδρά. Ὁμοίως δὲ καὶ ἔκπληξις	ἔστιν	ὑπερβάλλουσα· εἰ οὖν ἡ ἔκπληξις
[4, 4]	οἷον εἰ ἡ ὄψις ἐν	ἐσχάτῳ	γένει τῇ αἰσθήσει, ἡ τυφλότης
[4, 4]	στέρησις ἢ οὐκ ἐν τῷ	ἐσχάτῳ·	οἷον εἰ ἡ ὄψις ἐν
[4, 5]	ἀθάνατον γίνεσθαι· οὐδεὶς γὰρ φήσει	ἑτέραν	αὐτὸν ζωὴν λαμβάνειν, ἀλλὰ σύμπτωμά
[4, 4]	τούτων, οὐ τινὶ ἀλλὰ τινός·	ἕτερον	γάρ τινος λέγεται. Πάλιν εἰ
[4, 4]	τὸ ἐναντίον τινί, τὸ δ´	ἕτερον,	γένος ὂν τούτων, οὐ τινὶ
[4, 3]	πλείω, σκοπεῖν εἰ μὴ ἐνδέχεται	ἕτερον	εἶδος εἶναι τοῦ εἰρημένου γένους·
[4, 2]	ὑπὸ δύο γένη ᾖ, τὸ	ἕτερον	ὑπὸ τοῦ (ἑτέρου περιέχεσθαι. Ἔχει
[4, 6]	ὁ δίκαιος· λέγεται γὰρ δικαιότερος	ἕτερος	ἑτέρου. εἰ Οὖν τὸ μὲν
[4, 6]	δίκαιος· λέγεται γὰρ δικαιότερος ἕτερος	ἑτέρου.	εἰ Οὖν τὸ μὲν ἀποδοθὲν
[4, 2]	ᾖ, τὸ ἕτερον ὑπὸ τοῦ	(ἑτέρου	περιέχεσθαι. Ἔχει δ´ ἀπορίαν ἐπ´
[4, 3]	πᾶσα γὰρ συμφωνία ἐν φθόγγοις.	(Ἔτι	ἂν ᾖ ἐναντίον τι τῷ
[4, 5]	οὐ γὰρ ἐνδέχεται τὸ αὐτὸ	ἔτι	διαμένειν, ἄνπερ ἐκ τοῦ εἴδους
[4, 6]	ἡ διαφορὰ λέγοιτ´ ἂν αὐτοῦ.	(Ἔτι	εἰ ἐν ὑποκειμένῳ τῷ εἴδει
[4, 3]	γένει, ἀλλ´ ἑκάτερον αὐτὸ γένος.	Ἔτι	εἰ ἐναντίον τινὶ καὶ τὸ
[4, 2]	γένος· δοκεῖ γὰρ τὸ ἐναντίον.	Ἔτι	εἰ ἐνδέχεται ἀπολιπεῖν τὸ εἰρημένον
[4, 1]	καὶ ἀνθρώπου μετέχει καὶ ζῴου.	(Ἔτι	εἰ ἐπὶ πλέον λέγεται τοῦ
[4, 1]	ὥστε καὶ ὁ λόγος αὐτῶν.	(Ἔτι	εἰ κατά τινος τὸ ἀποδοθὲν
[4, 1]	ἐνδέχεται ὑπάρχειν (τινὶ καὶ μή.	Ἔτι	εἰ μὴ ἐν τῇ αὐτῇ
[4, 4]	τὸ πολλαπλάσιον γένος τοῦ διπλασίου.	Ἔτι	εἰ μὴ πρὸς τὸ αὐτὸ
[4, 6]	ἁπλῶς γὰρ οὐκ ἔστιν ὕδωρ.	~Ἔτι	εἰ ὅλως τὸ ἀποδοθὲν μηδενός
[4, 2]	ἄρτιον κατηγορεῖται, ὥστ´ οὐδ´ ἀριθμός.	Ἔτι	εἰ πρότερον φύσει τὸ εἶδος
[4, 3]	δῆλον ὅτι καὶ τὸ προκείμενον.	Ἔτι	εἰ τὸ ἀνὰ μέσον ἐν
[4, 2]	ἐπὶ (πλεῖον τοῦ εἴδους λέγεται.	Ἔτι	εἰ τὸ γένος εἰς τὴν
[4, 2]	ἐπειδὴ οὐ μετέχει τοῦ γένους.	(Ἔτι	εἰ τὸ γένος εἰς τὸ
[4, 3]	τοῦ ἐναντίου ἢ ἐνδέχεται μετέχειν.	Ἔτι	εἴ τινος κοινωνεῖ τὸ εἶδος
[4, 5]	ὑπερβολὴ καὶ ἡ σφοδρότης διαφορά.	Ἔτι	εἴ τις τὴν ὑπερβολὴν καὶ
[4, 6]	τοῦτο ἔδει τὸ γένος θεῖναι.	Ἔτι	ἐκ τοῦ μᾶλλον καὶ ἧττον,
[4, 5]	ἀλλ´ εἰς ἀμφότερα τὰ εἰρημένα.	Ἔτι	ἐνίοτε ἀνάπαλιν τὸ μὲν γένος
[4, 6]	ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων.	Ἔτι	ἐπεὶ τὸ παρεπόμενόν τινι ἀεὶ
[4, 3]	κατὰ ἀπόφασιν τὰ ἀνὰ μέσον.	Ἔτι	ὅταν μὴ ᾖ ἐναντίον τῷ
[4, 6]	εἰδῶν συνωνύμως τὸ γένος κατηγορεῖται.	Ἔτι	ὅταν ὄντος καὶ τῷ εἴδει
[4, 5]	οἱ φαῦλοι κατὰ προαίρεσιν λέγονται.	Ἔτι	πᾶσα δύναμις τῶν αἱρετῶν· καὶ
[4, 6]	εἶδός ἐστι, καὶ τὸ μᾶλλον.	Ἔτι	πρὸς τὸ κατασκευάζειν σκεπτέον εἰ
[4, 5]	ἐστιν, ὥστε ἡ ὑπόληψις πιστεύσει.	Ἔτι	συμβήσεται τῷ οὕτως ἀποδιδόντι σφοδρότητα
[4, 1]	βαδίζειν τε καὶ βαδίζοντι εἶναι.	Ἔτι	τὸ κινούμενον οὐ τί ἐστιν
[4, 1]	ἀλλήλαις κατὰ τὸ εἶδος αἱ	εὐθεῖαι	γραμμαὶ πᾶσαι. ~Σκοπεῖν δὲ καὶ
[4, 5]	μὴ ἀληθεύεται τὸ γένος, ἀλλ´	ἐφ´	ὅσων ἀληθῶς κατηγορεῖται τὸ ἀποδοθὲν
[4, 6]	τόπος ἐπὶ τῶν τοιούτων μάλιστα,	ἐφ´	ὧν πλείω φαίνεται τοῦ εἴδους
[4, 2]	ἡ φορὰ τῆς βαδίσεως. Πάλιν	ἐφ´	ὧν τὸ εἶδος τὸ τεθὲν
[4, 1]	τοῦ συμβεβηκότος ὁρισμὸν ἐπιβλέπειν, εἰ	ἐφαρμόττει	ἐπὶ τὸ ῥηθὲν γένος, οἷον
[4, 2]	τοὺς λόγους τῶν γενῶν, εἰ	ἐφαρμόττουσιν	ἐπί τε τὸ ἀποδοθὲν εἶδος
[4, 4]	διαλύεσθαι φθείρεσθαι, καὶ τὸ διαλελύσθαι	ἐφθάρθαι	καὶ ἡ διάλυσις φθορά τις.
[4, 2]	ἕτερον ὑπὸ τοῦ (ἑτέρου περιέχεσθαι.	Ἔχει	δ´ ἀπορίαν ἐπ´ ἐνίων τὸ
[4, 4]	ἄλληλα· οἷον τὸ ἡδὺ ὁμοίως	ἔχει	πρὸς τὴν ἡδονὴν καὶ τὸ
[4, 5]	αὐτὴν ὑπόληψιν καὶ μὴ πιστεύοντα	ἔχειν,	οὐκ ἐνδέχεται δ´, εἴπερ εἶδος
[4, 4]	γὰρ κωλύει τὴν αὑτῆς ἐπιστήμην	ἔχειν	τὴν ψυχήν, οὐκ ἀναγκαῖον δέ·
[4, 5]	τὸν θεὸν καὶ τὸν σπουδαῖον	ἔχειν	φαμὲν αὐτάς· δυνατοὺς γάρ φαμεν
[4, 4]	ἡδύ. Εἰ γὰρ μὴ οὕτως	ἔχοι,	εἴη ἄν τι καὶ οὐκ
[4, 6]	κατηγορούμενα καὶ μὴ διώρισται μηδ´	ἔχομεν	εἰπεῖν ποῖον αὐτῶν γένος. Οἷον
[4, 6]	αὐτοῦ εἴδους ὁμοίως πρὸς ἄμφω	ἔχοντος	εἰς τὸ χεῖρον καὶ μὴ
[4, 4]	οὐδέν. Πάλιν ἐπὶ τῶν ὁμοίως	ἐχόντων	πρὸς ἄλληλα· οἷον τὸ ἡδὺ
[4, 1]	φήσειεν εἶναι· τῶν γὰρ διαίρεσιν	ἐχουσῶν	γραμμῶν οὐκ ἔστι τὸ εἰρημένον
[4, 5]	φέναξ, ἀλλ´ ὁ ἄμφω ταῦτα	ἔχων.	Ὥστ´ οὐ θετέον εἰς ἓν
[4, 2]	γένος καὶ ἡ διαφορὰ παρακολουθεῖν,	ἕως	ἂν ᾖ τὸ εἶδος. ~(Σκοπεῖν