Livre, Chap.
[4, 2]	γὰρ οἷς ταῦτα συμβαίνει τὰ	πάθη	τῶν νόσων, οὐκ ἔχουσι χολήν,
[4, 5]	οὐσίας αὐτῶν εἶναί τι τοιοῦτον	πάθος	αὐτῆς· ὅτι γάρ ἐστι τὰ
[4, 2]	χυμόν (οὐδὲν γὰρ δέχεται βίαιον	πάθος)	τῶν δ´ ἄλλων οὐδὲν σπλάγχνων
[4, 10]	ἀκινητίζουσιν· νάνοι γάρ εἰσι τὰ	παιδία	πάντα. Προϊοῦσι δὲ τοῖς μὲν
[4, 10]	τῶν ἀνθρώπων, οἷον τά τε	παιδία	πρὸς τοὺς ἄνδρας καὶ αὐτῶν
[4, 6]	γένος· ὅταν γὰρ κάμψαντ´ ἐκτείνῃ	πάλιν,	ἀναγκαῖον ἀπὸ τῆς γῆς ἦρθαι.
[4, 10]	καὶ τῶν ἐκτός. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι'	Πάλιν	δ´ ἐξ ὑπαρχῆς περὶ τῶν
[4, 5]	τὴν εἰς τροφήν, καὶ ᾗ	πάλιν	διαπέμπει τὴν ὑπολειπομένην ἰκμάδα· περίττωμα
[4, 4]	ζῷα τροφὴν λαμβάνειν θύραθεν, καὶ	πάλιν	ἐκ ταύτης γίνεσθαι τὴν ἐσχάτην
[4, 5]	ὑπαρχόντων μορίων τοῖς ζῴοις εἴρηται,	πάλιν	περὶ τῶν λοιπῶν τῶν ἐκτὸς
[4, 8]	γὰρ μεγάλα τὰ δὲ μικρὰ	πάμπαν	αὐτῶν ἐστιν. Τὰ μὲν οὖν
[4, 5]	τὰ καλούμενα ᾠά, καὶ μικρὰ	πάμπαν	ἔξω τῶν ἐπιπολαζόντων. Ὅλως δὲ
[4, 7]	Τούτων δὲ τὰ μὲν ἀκίνητα	πάμπαν	ἐστί, τὰ δὲ μικρᾶς μετέχει
[4, 13]	γὰρ ὄπισθεν πόδας ἰχθυώδεις ἔχουσι	πάμπαν,	ἔτι δὲ τοὺς ὀδόντας πάντας
[4, 5]	ζωτικώτερα τῶν σπόγγων· οὗτοι γὰρ	πάμπαν	ἔχουσι φυτοῦ δύναμιν. Ἡ γὰρ
[4, 11]	γλῶτταν καὶ ἐπ´ ἄκρου τριχώδη	πάμπαν,	καθάπερ εἴρηται πρότερον. Ἔχουσι δὲ
[4, 1]	τὰ ἀμφώδοντα· καὶ σπλάγχνα δὲ	πάμπαν	μικρὰ ἔχει, ὥσπερ τἆλλα τὰ
[4, 5]	εἴρηται· διότι δὲ οἱ μὲν	πάμπαν	μικρὰ οἱ δὲ μεγάλα, αἴτιον
[4, 8]	Ἡρακλεωτικοὶ μικροσκελεῖς εἰσιν. Οἱ δὲ	πάμπαν	μικροὶ καρκίνοι οἳ ἁλίσκονται ἐν
[4, 5]	δὲ ζῴων, οὕτως ὥστε δοκεῖν	πάμπαν	μικρὸν διαφέρειν θατέρου θάτερον τῷ
[4, 2]	τοῦτ´ ἀποκρινομένη, ταῦτα μὲν ἢ	πάμπαν	οὐκ ἴσχει χολὴν ἐπὶ τοῦ
[4, 11]	τοὺς πόδας· μικροὶ γάρ εἰσι	πάμπαν.	Πρὸς οὖν ταύτας τὰς χρείας
[4, 5]	ἢ πόρρω ἂν ἦσαν, ἢ	πᾶν	ἂν κατεῖχε τὸ κύτος, ὥστε
[4, 10]	βάρος καὶ τὸ σωματῶδες ἐπίκειται	πᾶν,	ἀφῃρημένον ἀπὸ τῶν κάτωθεν· διόπερ
[4, 5]	διὰ τὸ καὶ τὸ σῶμα	πᾶν	ἐκ μαλακωτέρας συνεστάναι σαρκός. Ταῦτα
[4, 10]	τὸ τῶν ἰχθύων γένος καὶ	πᾶν	τὸ ἔναιμον, ὥσπερ εἴρηται, νανῶδες.
[4, 5]	κήρυκες καὶ οἱ νηρεῖται καὶ	πᾶν	τὸ τοιοῦτον γένος, πρὸς βοήθειαν.
[4, 10]	τοὺς μέλλοντας δύ´ ὄντας ἕξειν	πᾶν	τὸ τοῦ σώματος βάρος δεῖ
[4, 5]	γινόμενοι ἔχουσι καὶ ἐν ταῖς	πανσελήνοις	μᾶλλον, οὐ διὰ τὸ νέμεσθαι
[4, 10]	καὶ κνήμας, τὰ δ´ ἄλλα	πάντ´	ἄσαρκα ἔχει, οὐ μόνον τὰ
[4, 6]	τοιοῦτον. Ἑξάποδα δὲ τὰ τοιαῦτα	πάντ´	ἐστὶ σὺν τοῖς ἁλτικοῖς μορίοις.
[4, 10]	μὲν οὖν θήλεα τῶν τετραπόδων	πάντ´	ἐστὶν ὀπισθουρητικὰ διὰ τὸ πρὸς
[4, 1]	τὸ διάζωμα καὶ τὴν καρδίαν	πάντ´	ἔχει τὰ ἔναιμα τῶν ζῴων,
[4, 10]	Αὐχένα οὖν τὰ μὲν ζῳοτόκα	πάντ´	ἔχει, τῶν δ´ ᾠοτόκων τὰ
[4, 10]	ἄλλο ὁποιονοῦν ὅπλον καὶ ὄργανον·	πάντα	γὰρ ἔσται ταῦτα διὰ τὸ
[4, 10]	φέρειν τὸ βάρος τῆς ψυχῆς.	Πάντα	γάρ ἐστι τὰ ζῷα νανώδη
[4, 13]	τῇ στρέψει σῴζεται τἆλλα βραδυνόντων·	πάντα	γὰρ τὰ τοιαῦτα ζῳοφάγα ἐστίν)
[4, 6]	διαφοράς. Πολύποδα μὲν γάρ ἐστι	πάντα	διὰ τὸ πρὸς τὴν βραδυτῆτα
[4, 10]	γὰρ ἔσται ταῦτα διὰ τὸ	πάντα	δύνασθαι λαμβάνειν καὶ ἔχειν. Ταύτῃ
[4, 2]	μὴν διὰ τοῦτο δεῖ ζητεῖν	πάντα	ἕνεκα τίνος, ἀλλά τινων ὄντων
[4, 9]	τέτταρας μεγίστους. Πόδας μὲν οὖν	πάντα	ἔχουσι ταῦτα ὀκτώ, ἀλλ´ αἱ
[4, 12]	τῆς δ´ αὐτῆς ὕλης ἐστὶ	πάντα,	ἡ εἰς τὸ οὐροπύγιον αὐτοῖς
[4, 8]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η' Τὰ δὲ μαλακόστρακα	πάντα	καὶ πορευτικά, διὸ ποδῶν ἔχει
[4, 13]	αὐτόν, καθάπερ καὶ τἆλλα ᾠοτόκα	πάντα	καὶ τετράποδα, διὰ τὸ μὴ
[4, 11]	φύσις. Τὰ μὲν οὖν ἄλλα	πάντα	κινεῖ τὴν σιαγόνα τὴν κάτω,
[4, 9]	οὐσίας. Πτερύγιον δ´ ἔχουσι ταῦτα	πάντα	κύκλῳ περὶ τὸ κῦτος. Τοῦτο
[4, 9]	τοῖς μαλακίοις, τρόπον μέν τινα	πάντα,	μάλιστα δὲ τῶν στρομβωδῶν τὰ
[4, 5]	τὴν τροφὴν ἀπὸ τῶν ὑγρῶν·	Πάντα	μὲν οὖν ἐστιν ὀλιγότροφα τὰ
[4, 5]	δ´ ἐχῖνος οὐδὲν ἔχει σαρκῶδες.	Πάντα	μὲν οὖν ἔχει, καθάπερ εἴρηται,
[4, 5]	ἔχει καὶ ταῦτα ἐξ ἀνάγκης	πάντα·	οἱ δὲ τρόποι διαφέρουσι διὰ
[4, 11]	οἱ ἰχθύες. Τὰ δ´ αἰσθητήρια	πάντα	ὁμοίως ἔχουσι τοῖς ἄλλοις ζῴοις,
[4, 1]	Τούτοις δὲ καὶ τοῖς ἰχθύσι	πάντα	παραπλήσια, πλὴν τὰ μὲν ἔχει
[4, 8]	καὶ ἰσχυροτέραν· τοῖς γὰρ δεξιοῖς	πάντα	πέφυκε τὰ ζῷα δρᾶν μᾶλλον,
[4, 1]	ζῴων, πλεύμονα δὲ καὶ ἀρτηρίαν	πάντα	πλὴν τῶν ἰχθύων. Καὶ τὴν
[4, 10]	ὥσπερ ὑποδεδεμένον ἀεὶ καθεύδειν καὶ	πάντα	πράττειν, καὶ τὴν περὶ τὸ
[4, 10]	νάνοι γάρ εἰσι τὰ παιδία	πάντα.	Προϊοῦσι δὲ τοῖς μὲν ἀνθρώποις
[4, 10]	τὰ τετράποδα. Κέρκον δ´ ἔχει	πάντα	σχεδόν, οὐ μόνον τὰ ζῳοτόκα
[4, 7]	τροφήν. Ἔχει δὲ κεφαλὴν μὲν	πάντα,	τὰ δὲ τοῦ σώματος μόρια
[4, 10]	καὶ τράχηλον. Ἔχει δὲ κεφαλὴν	πάντα	τὰ ἔναιμα ζῷα· τῶν δ´
[4, 1]	τῆς ἀρτηρίας καὶ τοῦ οἰσοφάγου	πάντα	τὰ ἔχοντα ὁμοίως ἔχει διὰ
[4, 11]	τὴν γλῶτταν· διὸ καὶ λίχνα	πάντα	τὰ ζῷά ἐστι ταῦτα. Ἔστι
[4, 10]	εἴρηται, νανῶδες. Διὸ καὶ ἀφρονέστερα	πάντα	τὰ ζῷα τῶν ἀνθρώπων ἐστίν.
[4, 5]	τοῖς ὑπτίοις. Ἔχει μὲν οὖν	πάντα	τὰ μαλάκια τοῦτο τὸ μόριον
[4, 5]	ψύχει καὶ ταῖς ἀλέαις πονοῦσι	πάντα	τὰ ὀστρακόδερμα, καὶ φέρειν οὐ
[4, 10]	βοῦς καὶ αἲξ καὶ τἆλλα	πάντα	τὰ τοιαῦτα. Αἴτιον δ´ ὅτι
[4, 11]	σιαγόνων. Ἔχουσι δὲ καὶ αὐχένα	πάντα	τὰ τοιαῦτα διὰ τὸ πλεύμονα
[4, 5]	ἐπὶ τῷ φανερῷ τῆς σαρκὸς	πάντα	τὰ τοιαῦτα ἐκ γενετῆς, οἷον
[4, 1]	αὑτοῖς ᾠοτοκήσαντα πρῶτον. Μονοκοίλια δὲ	πάντα	τὰ τοιαῦτά ἐστι, καθάπερ τἆλλα
[4, 11]	τούτοις δ´ ἧττον· τρωγλόδυτα γὰρ	πάντα	τὰ τοιαῦτά ἐστιν. Εἰς δύο
[4, 8]	καὶ κέρατα καὶ πλῆκτρα καὶ	πάντα	τὰ τοιαῦτα μόρια, ὅσα πρὸς
[4, 13]	δελφῖνες καὶ αἱ φάλαιναι καὶ	πάντα	τὰ τοιαῦτα τῶν κητῶν βράγχια
[4, 5]	Ἔτι δὲ καὶ τὰ ὀστρακόδερμα	πάντα	τὸ τοιοῦτον ἔχει μόριον διὰ
[4, 11]	πτερωτὰ αὐτῶν ἐστι, ταῦτα δὲ	πάντα	φολιδωτά, ἔστι δ´ ἡ φολὶς
[4, 12]	πορείαν ὄντες. Διὸ καὶ γαμψώνυχα	πάντα	χαλεπῶς πορεύεται καὶ ἐπὶ πέτραις
[4, 13]	τοῖς βραγχίοις, τὰ δὲ σελάχη	πάντα	(χονδράκανθα γάρ) ἀκάλυπτα. Αἴτιον δ´
[4, 13]	ἐπικάλυμμα ἀκανθῶδες, τὰ δὲ σελάχη	πάντα	χονδράκανθα. Ἔτι δ´ αἱ κινήσεις
[4, 9]	δὲ τὸ γένος ἰδίως τούτων·	πάντας	γὰρ ἔχουσι τοὺς πόδας ἐπὶ
[4, 13]	πάμπαν, ἔτι δὲ τοὺς ὀδόντας	πάντας	καρχαρόδοντας καὶ ὀξεῖς) καὶ αἱ
[4, 5]	καὶ ἐν τῷ θέρει μᾶλλον	πανταχοῦ	εὐθηνοῦσιν, πλὴν οἱ ἐν τῷ
[4, 2]	μόνον. Ἄτοπόν τε τὸ μὴ	πανταχοῦ	νομίζειν, ὅπου ἄν τις ἴδῃ
[4, 5]	ζῆν, ὁμοίως ἔχει τοῖς φυτοῖς	παντελῶς.	Τὰ δὲ καλούμενα ὁλοθούρια καὶ
[4, 13]	Ταύτην δ´ οὐχ ὁμοίαν ἔχουσι	πάντες,	ἀλλὰ τὰ μὲν παραπλησίαν, τῶν
[4, 13]	μὲν ἐν τῷ πρανεῖ σχεδὸν	πάντες	ἔχουσι, τὰ δ´ ἐν τοῖς
[4, 12]	δ´ ἔχουσι μὲν οἱ ὄρνιθες	πάντες	ᾗ οὐκ ἂν δόξαιεν ἔχειν,
[4, 5]	ὥραν. Ἔχουσι δ´ οἱ ἐχῖνοι	πάντες	ἴσα τε τῷ ἀριθμῷ τὰ
[4, 2]	ἰχθύων· οὗτοι γὰρ ἔχουσί τε	πάντες,	καὶ οἱ πολλοὶ πρὸς τοῖς
[4, 5]	εἶδος τῶν ἐχίνων πάντων ἐστί)	πάντες	μὲν ἔχουσι ταῦτα τὰ μόρια,
[4, 12]	ἄλλων. Ὄρχεις δ´ ἔχουσι μὲν	πάντες	οἱ ὄρνιθες, ἐντὸς δ´ ἔχουσιν·
[4, 5]	τὰ μόρια, ἀλλ´ οὐκ ἐδώδιμα	πάντες	τὰ καλούμενα ᾠά, καὶ μικρὰ
[4, 8]	οὖν κάραβοι καὶ οἱ καρκίνοι	πάντες	τὴν δεξιὰν ἔχουσι χηλὴν μείζω
[4, 5]	τοιοῦτος τῇ δ´ οὔ, ἀλλὰ	πάντῃ	ὅμοιος (σφαιροειδὴς γάρ) ἀνάγκη καὶ
[4, 9]	ἠργμένον, καὶ οὐ κύκλῳ διὰ	παντός.	Τοῦτο δ´ ἔχουσιν ὅπως νέωσι
[4, 9]	καὶ ἔχεται τοῦ ἐντὸς θιγγάνοντος	παντός.	Ὥστ´ ἐπεὶ ἄλλο οὐκ ἔστιν
[4, 5]	μονοθύρων. Ὁ δ´ ἐχῖνος μάλιστα	πάντων	ἀλεωρὰν ἔχει· κύκλῳ γὰρ τὸ
[4, 5]	γὰρ ἓν εἶδος τῶν ἐχίνων	πάντων	ἐστί) πάντες μὲν ἔχουσι ταῦτα
[4, 5]	μεταξὺ τὸ σαρκῶδες ὥσπερ ἐπὶ	πάντων	ἐστὶ τῶν εἰρημένων, ἐχόμενον δὲ
[4, 5]	αἱ σάρκες οὐχ ὁμοίως ἐδώδιμοι	πάντων,	καὶ τὸ περίττωμα, ἡ καλουμένη
[4, 11]	τῶν ᾠοτόκων καὶ πεζῶν ἐστι	πάντων·	ὀλιγαιμότατος γάρ ἐστιν. Αἴτιον δὲ
[4, 11]	καὶ πεζῶν εἴρηται σχεδὸν περὶ	πάντων.	Τῶν δ´ ἐναίμων ζῴων ᾠοτόκων
[4, 14]	ἐν τοῖς ζῴοις, εἴρηται περὶ	πάντων	τῶν ζῴων καθ´ ἕκαστον. Τούτων
[4, 11]	ἔχουσιν οὐδὲν χρήσιμος, διόπερ ἀφῄρηται	πάντων	τῶν τοιούτων· οὐδὲν γὰρ ποιεῖ
[4, 2]	γὰρ ἐντυχόντες ὁποτερωσοῦν ἔχουσι περὶ	πάντων	ὑπολαμβάνουσιν ὡς ἁπάντων ἐχόντων. Συμβαίνει
[4, 2]	πρὸς τοῖς ἐντέροις, ἔνιοι δὲ	παρ´	ὅλον τὸ ἔντερον παρυφασμένην, οἷον
[4, 5]	μίαν ἔξοδον τὴν τοῦ περιττώματος.	Παρὰ	δὲ τὴν κοιλίαν σαρκῶδες μὲν
[4, 7]	τὰ δὲ τοῦ σώματος μόρια	παρὰ	τὸ τῆς τροφῆς δεκτικὸν ἀνώνυμα
[4, 10]	ἐστι τὰ ζῷα νανώδη τἆλλα	παρὰ	τὸν ἄνθρωπον· νανῶδες γάρ ἐστιν
[4, 5]	μὲν οὖν ἔχει ἡ σηπία	παρὰ	τοῦτο τὸν θολόν, κάτωθεν δὲ
[4, 10]	εἰσὶ πλείους καὶ ἡ φύσις	παρακαταχρῆται	καὶ ἐπὶ τούτων, οὐ μόνον
[4, 3]	ἐπ´ ἐκεῖνο μέρος συμπέττει τὸ	παρακείμενον	ἧπαρ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' Καὶ περὶ
[4, 10]	αἰτίαν, ἐπὶ δὲ τῶν θηλειῶν	παρακέχρηται	καὶ πρὸς ἕτερον ἔργον ἡ
[4, 1]	δὲ καὶ τοῖς ἰχθύσι πάντα	παραπλήσια,	πλὴν τὰ μὲν ἔχει πλεύμονα
[4, 11]	ζῴων διωρισμένοις. Τὰ δ´ ἄλλα	παραπλησίαν	ἔχει τὴν μορφὴν τοῖς τετράποσι
[4, 13]	ἔχουσι πάντες, ἀλλὰ τὰ μὲν	παραπλησίαν,	τῶν δὲ πλατέων ἔνια ἀκανθώδη
[4, 5]	πέτραις τῷ γένει τῶν φυτῶν	παραπλήσιον,	καὶ τῷ περίττωμα μηδὲν ἔχειν
[4, 5]	μὲν προσπεφυκὸς ζῆν μόνον φυτῷ	παραπλήσιον,	τῷ δ´ ἔχειν τι σαρκῶδες
[4, 9]	τῶν ὀστρακοδέρμων ἔχει αὑτοῖς μὲν	παραπλησίως,	τούτοις δ´ ἀντεστραμμένως. Κέκαμπται γὰρ
[4, 5]	πλήρεις οἱ ἄβρωτοι μᾶλλον. Καὶ	παρασκευάζει	κινητικωτέρους ἡ τῆς φύσεως θερμότης,
[4, 4]	συνεχὲς ἀπὸ τῆς τῶν ἐντέρων	παρατάσεως	εἰς τὴν φλέβα (τὴν μεγάλην
[4, 10]	λύκοι, ἔτι δὲ κύνες καὶ	παρδάλεις·	ὁ γὰρ πέμπτος ὥσπερ ὁ
[4, 6]	ὥσπερ τοῖς σκορπίοις, βάρος ἂν	παρεῖχεν.	Τοῖς δὲ σκορπίοις πεζοῖς οὖσι
[4, 10]	ἐμβέβληται τοῖς δυσί, βάρος μὲν	παρέχον,	ποιοῦν δ´ ἀσφαλεστέραν τὴν βάσιν.
[4, 10]	γενομένοις τῶν χοίρων τοὺς πρώτους	παρέχουσι	μαστούς· ᾧ οὖν τὸ πρῶτον
[4, 5]	οἷον καὶ τὸ ἐκ τοῦ	Παρνασσοῦ	καλούμενον ὑπό τινων ἐπίπετρον· τοῦτο
[4, 8]	μὲν οὖν καρκινώδη καὶ καραβώδη	παρόμοι´	ἐστὶ τῷ χηλὰς ἔχειν ἀμφότερα.
[4, 2]	δὲ παρ´ ὅλον τὸ ἔντερον	παρυφασμένην,	οἷον ἡ ἀμία· καὶ τῶν
[4, 12]	πρόσθεν εἴρηται. Τετραδάκτυλος δ´ ἐστὶ	πᾶς	ὄρνις σχιζόπους ὁμοίως καὶ στεγανόπους.
[4, 1]	Καὶ ἐπιλευκαίνει δὲ τὸ περίττωμα	πᾶσι	καὶ τούτοις, ὥσπερ καὶ τοῖς
[4, 5]	μὲν γὰρ ἡ φύσις ἐν	πᾶσι	μόνον ἓν ποιεῖν τὸ τοιοῦτον,
[4, 10]	τῶν ἀρρένων, ἔξω τινῶν ὀλίγων	πᾶσι	τοῖς ἐναίμοις, ἐν δὲ τοῖς
[4, 2]	φύσιν ἐπίκαιρον οὖσαν, καὶ ἀναγκαίαν	πᾶσι	τοῖς ἐναίμοις ζῴοις αἰτίαν εἶναι,
[4, 5]	μορίων καὶ τοῦ σώματος ὑπάρχει	πᾶσι	τοῖς ζῴοις. Τὰ δὲ πρὸς
[4, 5]	τῆς μήκωνος· ἔστι γὰρ ἐν	πᾶσι	τοῖς ὀστρακηροῖς περίττωμα τοῦτο τὸ
[4, 11]	τὴν αἴσθησιν καὶ τὴν ἡδονὴν	πᾶσι	τούτοις τῆς τροφῆς. Ἡ μὲν
[4, 10]	ἐναίμοις, ἐν δὲ τοῖς ζῳοτόκοις	πᾶσιν.	Αἴτιον δ´ ὅτι ἡ γονὴ
[4, 10]	Τοὺς μὲν γὰρ ὀπισθίους δύο	πᾶσιν	ἀναγκαῖον τοῖς πορευτικοῖς ἔχειν, τὰ
[4, 5]	Ἐν μέσῳ γὰρ ἡ κεφαλὴ	πᾶσιν	αὐτοῖς· τὸ δ´ ἄνω τὸ
[4, 5]	τοιοῦτον αἰσθητήριον. Τούτου δ´ ἐχόμενον	πᾶσιν	ἔντερον εὐθὺ καὶ ἁπλοῦν μέχρι
[4, 11]	ἐν τοῖς περὶ πορείας κοινῇ	πᾶσιν.	Ἔχουσι δὲ καὶ κέρκον τὰ
[4, 5]	πρὸς τὴν τροφὴν μόρια οὐ	πᾶσιν	ὁμοίως, ἀλλὰ διαφορὰν ἔχει πολλήν.
[4, 5]	περὶ τὴν τροφήν, ἅπερ ἀναγκαῖον	πᾶσιν	ὑπάρχειν, ἔχει τὸν προειρημένον τρόπον,
[4, 5]	τι μόριον· τοῦτο γὰρ δεῖ	πᾶσιν	ὑπάρχειν τοῖς ζῴοις. Ἔστι δὲ
[4, 6]	μύρμηκες καὶ τὸ τῶν μελιττῶν	πασῶν	γένος. Ὅσα δὲ ὀπισθόκεντρά ἐστι,
[4, 5]	χρόνον κρεμάμενον ἄνω ἐπὶ τῶν	παττάλων.	Ἔστι δ´ ὅτε καὶ τὰ
[4, 13]	ὑπτίοις ἔνιοι τῶν μακρῶν καὶ	πάχος	ἐχόντων οὐκ ἔχουσιν, οἷον ἔγχελυς
[4, 10]	εἷς, καὶ οὗτος βραχὺς καὶ	παχὺς	ἀλλ´ οὐ μακρός· ὥσπερ γὰρ
[4, 12]	τὸν αὐχένα μακρὸν οἱ μὲν	παχύτερον	ἔχοντες πέτανται ἐκτεταμένῳ τῷ αὐχένι,
[4, 13]	πρόσθεσις πρὸς τὴν ἐπὶ τῷ	πεδίῳ	κίνησιν χρήσιμός ἐστιν. Ἅμα δὲ
[4, 13]	μὲν γὰρ ἀέρα δέχεται ὡς	πεζά,	ἄποδα δ´ ἐστὶ καὶ λαμβάνει
[4, 13]	Ἔστι δὲ ταῦτα τρόπον τινὰ	πεζὰ	καὶ ἔνυδρα· τὸν μὲν γὰρ
[4, 13]	εἶναι κέρκον· διὰ δὲ τὸ	πεζὰ	οὐροπύγιον. Συμβέβηκε δ´ αὐταῖς τοῦτ´
[4, 13]	ἔνυδροι πόδας ἔχουσιν, ὡς δὲ	πεζαὶ	πτέρυγας (τοὺς γὰρ ὄπισθεν πόδας
[4, 12]	χρήσιμα γάρ ἐστιν ἐν ταῖς	πεζαῖς	μάχαις· διὸ ὑπάρχει ἐνίοις τῶν
[4, 1]	μὲν ἔχει πλεύμονα διὰ τὸ	πεζεύειν,	οἱ δ´ οὐκ ἔχουσιν, ἀλλὰ
[4, 13]	ἔχει, διὰ δὲ τὸ μὴ	πεζεύειν	οὐκ ἔχει πόδας· ἡ γὰρ
[4, 10]	δὲ φέρον τὸ βάρος καὶ	πεζεῦον	μικρόν. Ἄνω δ´ ἐστὶν ὁ
[4, 13]	εὐθύ, τὰ δ´ οἰκεῖα τῆς	πεζῆς	ὄντα φύσεως ἧττον ἀσπαρίζει. Αὐτῶν
[4, 13]	αἱ μὲν τοῖς ἐνύδροις καὶ	πεζοῖς,	αἱ δὲ τοῖς πτηνοῖς καὶ
[4, 13]	αἱ δὲ τοῖς πτηνοῖς καὶ	πεζοῖς,	διὰ τοῦτο ἀμφοτέρων τε μετέχουσι,
[4, 3]	τοῖς ἐναίμοις, ἔν τε τοῖς	πεζοῖς	καὶ τοῖς ἐνύδροις ζῴοις. Ἡ
[4, 12]	τέτταρα, ὥσπερ τοῖς ἄλλοις τοῖς	πεζοῖς	καὶ τοῖς πορευτικοῖς, ἔστι καὶ
[4, 6]	ἂν παρεῖχεν. Τοῖς δὲ σκορπίοις	πεζοῖς	οὖσι καὶ κέρκον ἔχουσιν ἀναγκαῖον
[4, 11]	ἐναίμων ζῴων καὶ ζῳοτόκων καὶ	πεζῶν	εἴρηται σχεδὸν περὶ πάντων. Τῶν
[4, 11]	ὁ χαμαιλέων τῶν ᾠοτόκων καὶ	πεζῶν	ἐστι πάντων· ὀλιγαιμότατος γάρ ἐστιν.
[4, 8]	εἶναι τρωγλοδύτας. Ὅσοι δ´ αὐτῶν	πελάγιοί	εἰσι, διὰ τοῦτο πολὺ ἀργοτέρους
[4, 5]	διὰ δειλίαν. Ἡ δὲ τευθὶς	πελάγιόν	ἐστι τούτων μόνον. Πλείω μὲν
[4, 10]	ὁ τῆς χειρὸς γίνεται μέγας	πέμπτος.	Τὰ δὲ μικρὰ τῶν πολυδακτύλων
[4, 10]	κύνες καὶ παρδάλεις· ὁ γὰρ	πέμπτος	ὥσπερ ὁ τῆς χειρὸς γίνεται
[4, 5]	δ´ οὐκ ἐνδεχόμενον. Ἀνάγκη ἄρα	πέντ´	αὐτοὺς ἔχειν τὰ ᾠά. Διὰ
[4, 10]	πολυδακτύλων καὶ τοὺς ὀπισθίους ἔχει	πενταδακτύλους	διὰ τὸ ἑρπυστικὰ εἶναι, ὅπως
[4, 10]	ἔνια καὶ διὰ τοῦτο καὶ	πενταδακτύλους	ἔχει τοὺς προσθίους πόδας, τοὺς
[4, 5]	διαλειμμάτων ἀνάγκη πρὸς ἑκάστῳ οὖσαν	πενταχῇ	διῃρῆσθαι. Διὰ τὴν αὐτὴν δ´
[4, 5]	ἀριθμῷ τὰ ᾠὰ καὶ περιττά·	πέντε	γὰρ ἔχουσιν, τοσούτους δὲ καὶ
[4, 5]	πληροῦσθαι τῆς τροφῆς τὸ ἀγγεῖον·	πέντε	δ´ ὄντων τῶν διαλειμμάτων ἀνάγκη
[4, 5]	μόριον. Ἀνάγκη τοίνυν τρία ἢ	πέντε	εἶναι ἢ ἄλλον τιν´ ἀριθμὸν
[4, 5]	δ´ οἱ ἐχῖνοι ὀδόντας μὲν	πέντε	καὶ μεταξὺ τὸ σαρκῶδες ὥσπερ
[4, 5]	ἦν, εἰ δὲ πλείω τῶν	πέντε,	συνεχὲς ἄν. Τούτων δὲ τὸ
[4, 5]	γλυκύτης τῆς ὑγρότητος, ὡς οὖσα	πεπεμμένη	καὶ αἱματώδης. Ἐν δὲ τοῖς
[4, 8]	Τοῦτο δ´ ἀτάκτως ἔχουσιν, ὅτι	πεπήρωνται,	καὶ οὐ χρῶνται ἐφ´ ὃ
[4, 9]	οὕτως καὶ ἐκ τῶν ἰνῶν	πεπλεγμέναι	εἰσίν, αἷς ἕλκουσι τὰ σαρκία
[4, 11]	ἐπ´ ἀμφότερα χρήσιμον τὸ στόμα	πεποίηκεν	ἡ φύσις, κινουμένων οὕτω τῶν
[4, 3]	τροφήν· τὸ μὲν γὰρ θερμὸν	πεπτικόν,	τὸ δὲ πῖον θερμόν, τὸ
[4, 5]	τούτου δ´ ἐχόμενος πρόλοβος οἷός	περ	τοῖς ὄρνισιν, εἶτα συνεχὴς κοιλία
[4, 5]	τὴν ἔξοδον ἔχοντι καὶ τὸ	πέρας	ᾗπερ ἀφιᾶσι τὸ περίττωμα τῆς
[4, 2]	Οὐκ ὀρθῶς δ´ ἐοίκασιν οἱ	περὶ	Ἀναξαγόραν ὑπολαμβάνειν ὡς αἰτίαν οὖσαν
[4, 13]	δ´ αἰτίαν, εἴρηται ἐν τοῖς	περὶ	ἀναπνοῆς· ἀδύνατον γὰρ ἅμα τὸ
[4, 13]	δ´ αἰτίαν, εἴρηται ἐν τοῖς	περὶ	ἀναπνοῆς. Καὶ ἔχει δὲ τὰ
[4, 2]	μόνον· διόπερ καὶ τοῦτο συμβαίνει	περὶ	αὐτὸ μόνον. Ἄτοπόν τε τὸ
[4, 10]	μὲν ὑποκείσθω, ὕστερον δὲ δειχθήσεται	περὶ	αὐτοῦ. Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον
[4, 11]	τοῖς ζῳοτόκοις τροφή. Σαφέστερον δὲ	περὶ	αὐτῶν λεχθήσεται ἐν τοῖς περὶ
[4, 12]	ὄρνις σχιζόπους ὁμοίως καὶ στεγανόπους.	Περὶ	γὰρ τοῦ στρουθοῦ τοῦ Λιβυκοῦ
[4, 4]	λοιπὸν τῶν εἰρημένων· ἀλλ´ ἐπειδὴ	περὶ	γενέσεως λεκτέον, ἁρμόττον ἐστὶ καὶ
[4, 10]	καὶ ὕστερον λεχθήσεται ἐν τοῖς	περὶ	γενέσεως. Ὅτι δ´ ἔχει καὶ
[4, 11]	περὶ αὐτῶν λεχθήσεται ἐν τοῖς	περὶ	γενέσεως. Περὶ δὲ τῆς τῶν
[4, 12]	ἄδηλος. Δῆλον δ´ ἐν τοῖς	περὶ	γένεσιν. Εἰς γὰρ τὸ ἔντερον
[4, 3]	οὐκ ἔχει τῶν ζῴων, εἴρηται.	Περὶ	δὲ μεσεντερίου καὶ ἐπιπλόου λοιπὸν
[4, 11]	λεχθήσεται ἐν τοῖς περὶ γενέσεως.	Περὶ	δὲ τῆς τῶν καμπύλων κάμψεως
[4, 9]	κεφαλήν, ἐντὸς μὲν τῶν ὀφθαλμῶν,	περὶ	δὲ τὸ στόμα καὶ τοὺς
[4, 12]	καὶ χειρῶν τὸ ῥύγχος ὄστινον.	Περὶ	δὲ τῶν αἰσθητηρίων εἴρηται πρόσθεν.
[4, 4]	καὶ διὰ τίνας αἰτίας, εἴρηται.	Περὶ	δὲ τῶν εἰς τὴν γένεσιν
[4, 13]	δυσὶ πτερυγίοις ἑκατέρῳ τῷ ἡμικυκλίῳ.	Περὶ	δὲ τῶν ἐν τῇ κεφαλῇ
[4, 4]	καὶ περὶ τούτων ἐν τῇ	περὶ	ἐκείνων θεωρίᾳ διελθεῖν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε'
[4, 10]	ὅσοι ἐοίκασι τῇ μητρί. Καὶ	περὶ	μὲν μαστῶν εἴρηται, μετὰ δὲ
[4, 14]	πολὺν ὄγκον κινεῖσθαι σώματος μετέωρον.	Περὶ	μὲν οὖν μορίων, διὰ τίν´
[4, 11]	διὰ τὴν ἀσθένειαν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ'	Περὶ	μὲν οὖν τῶν ἐναίμων ζῴων
[4, 9]	καὶ διορθοῦσθαι τοῖς ποσὶν ἱκανῶς.	Περὶ	μὲν οὖν τῶν ἐντόμων καὶ
[4, 4]	παρακείμενον ἧπαρ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' Καὶ	περὶ	μὲν τοῦ ἐπιπλόου εἴρηται. Τὸ
[4, 11]	δι´ ἔνδειάν ἐστι θερμότητος. Καὶ	περὶ	μὲν τῶν ἐναίμων ζῴων τῶν
[4, 9]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' Τῶν δὲ μαλακίων	περὶ	μὲν τῶν ἐντὸς εἴρηται πρότερον,
[4, 3]	τοῖς τόποις. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' Καὶ	περὶ	μὲν χολῆς, διὰ τίν´ αἰτίαν
[4, 10]	κύων, τὰ δὲ δύο μόνους,	περὶ	μέσην μέντοι γαστέρα, οἷον λέγων.
[4, 5]	ἐπίδηλον. Πλὴν δεῖ ζητεῖν ἀεὶ	περὶ	μεσότητα ταύτην τὴν ἀρχήν, ὅσα
[4, 2]	ἔχοντες. Διὸ καὶ γίνεται ἀμφισβήτησις	περὶ	ὅλου τοῦ γένους· οἱ γὰρ
[4, 11]	ζῳοτόκων καὶ πεζῶν εἴρηται σχεδὸν	περὶ	πάντων. Τῶν δ´ ἐναίμων ζῴων
[4, 14]	ἐστιν ἐν τοῖς ζῴοις, εἴρηται	περὶ	πάντων τῶν ζῴων καθ´ ἕκαστον.
[4, 2]	οἱ γὰρ ἐντυχόντες ὁποτερωσοῦν ἔχουσι	περὶ	πάντων ὑπολαμβάνουσιν ὡς ἁπάντων ἐχόντων.
[4, 13]	Τὸ δ´ αἴτιον ἐν τοῖς	περὶ	πορείας καὶ κινήσεως τῶν ζῴων
[4, 11]	κάμψεως ἐπέσκεπται πρόσθεν ἐν τοῖς	περὶ	πορείας κοινῇ πᾶσιν. Ἔχουσι δὲ
[4, 13]	καὶ ἐν ταῖς ἱστορίαις ταῖς	περὶ	τὰ ζῷα δεῖ θεωρεῖν. Αἴτιον
[4, 5]	ἔκ τε τῶν ἱστοριῶν τῶν	περὶ	τὰ ζῷα θεωρείσθω καὶ ἐκ
[4, 8]	καὶ ἐκ τῶν ἱστοριῶν τῶν	περὶ	τὰ ζῷα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' Τῶν
[4, 10]	ἔκ τε τῆς ἱστορίας τῆς	περὶ	τὰ ζῷα φανερὸν καὶ τῶν
[4, 11]	χάρις. Διὸ οὐχ οἱ αὐτοὶ	περὶ	τὰ πόματα καὶ τοὺς χυμοὺς
[4, 2]	Συμβαίνει δὲ τὸ τοιοῦτον καὶ	περὶ	τὰ πρόβατα καὶ τὰς αἶγας·
[4, 10]	(Τὰ δ´ ὄπισθεν καὶ τὰ	περὶ	τὰ σκέλη τοῖς ἀνθρώποις ἰδίως
[4, 1]	αὐτὸν δὲ τρόπον ἔχει τὰ	περὶ	τὰ σπλάγχνα καὶ τὴν κοιλίαν
[4, 5]	ἐπιπολαζόντων. Ὅλως δὲ τοῦτο καὶ	περὶ	τἆλλα συμβέβηκε τὰ ὀστρακόδερμα· καὶ
[4, 14]	δὲ διωρισμένων ἐφεξῆς ἐστι τὰ	περὶ	τὰς γενέσεις αὐτῶν διελθεῖν.
[4, 12]	ἡ δ´ αἰτία ἐν τοῖς	περὶ	τὰς γενέσεις λεχθήσεται τῶν ζῴων.
[4, 10]	τόπος ἐστὶν ὁ κάτω καὶ	περὶ	τὰς ἐκροάς) ἐνταῦθα ἐποίησεν ἡ
[4, 10]	πολυτόκα ἢ πολυσχιδῆ τὰ μὲν	περὶ	τὴν γαστέρα πλαγίους καὶ πολλούς,
[4, 10]	τῷ τόπῳ, τὰ δὲ πολυτόκα	περὶ	τὴν γαστέρα. Τούτου δ´ αἴτιον
[4, 12]	φύσις. Ἐξ ἀνάγκης δὲ τοῦτο	περὶ	τὴν γένεσιν συμβέβηκεν· τὸ γὰρ
[4, 13]	δὲ τοῦ περιττώματος καὶ τῶν	περὶ	τὴν γένεσιν τὸν αὐτόν, καθάπερ
[4, 4]	εἰς τὰς φλέβας, ἐν τοῖς	περὶ	τὴν γένεσιν τῶν ζῴων λεχθήσεται
[4, 10]	καὶ τὸ σκεπάζεσθαι δεῖν τὰ	περὶ	τὴν καρδίαν, διὰ τοῦτο ὑπάρχοντος
[4, 9]	ὄν, καὶ τούτου πόδας ἔμπροσθεν	περὶ	τὴν κεφαλήν, ἐντὸς μὲν τῶν
[4, 14]	ἄνωθεν καὶ ψιλός ἐστι τὰ	περὶ	τὴν κεφαλὴν καὶ τὰ ἄνω
[4, 8]	ἐν τοῖς ὑπτίοις μόρια καὶ	περὶ	τὴν κεφαλὴν τὰ μὲν εἰς
[4, 10]	Τὰ μὲν οὖν μόρια τὰ	περὶ	τὴν κεφαλὴν τῶν ζῴων εἴρηται
[4, 5]	λόγοις, μεταξὺ κεφαλῆς καὶ τοῦ	περὶ	τὴν κοιλίαν ἐστὶ κύτους. Τοῦτο
[4, 10]	μετὰ δὲ τὸ στῆθος ὁ	περὶ	τὴν κοιλίαν ἐστὶ τόπος, ἀσύγκλειστος
[4, 5]	σχήμασι καὶ τῇ ἁφῇ τὰ	περὶ	τὴν κοιλίαν· ταῖς δὲ καλουμέναις
[4, 10]	περὶ τὸ σπέρμα καὶ τὰ	περὶ	τὴν κύησιν, ἔκ τε τῆς
[4, 10]	αὐτῆς, μήτε τὰς ὑστέρας τὰς	περὶ	τὴν κύησιν. Τέλος δὲ τοῦ
[4, 10]	τῆς ὑγρᾶς ἔξοδον περιττώσεως καὶ	περὶ	τὴν ὀχείαν, ὁμοίως ἔν τε
[4, 10]	θώρακός ἐστι τὰ μόρια τὰ	περὶ	τὴν τῆς περιττώσεως ἔξοδον, τῆς
[4, 5]	Τὰ μὲν οὖν μόρια τὰ	περὶ	τὴν τροφήν, ἅπερ ἀναγκαῖον πᾶσιν
[4, 13]	μὴ ἀκολουθεῖν τῇ λαιμαργίᾳ τῇ	περὶ	τὴν τροφήν· ῥᾷον γὰρ λαμβάνοντα
[4, 1]	δὲ καὶ μεσεντέριον καὶ τὰ	περὶ	τὴν τῶν ἐντέρων φύσιν, ἔτι
[4, 11]	ἀποδίας αὐτῶν εἴρηται ἐν τοῖς	περὶ	τῆς πορείας τῶν ζῴων διωρισμένοις.
[4, 2]	τοῦτο, ὅπως τῆς ψυχῆς τὸ	περὶ	τὸ ἧπαρ μόριον δάκνουσα μὲν
[4, 5]	Ἔχουσι δὲ τὰ μὲν μαλάκια	περὶ	τὸ καλούμενον στόμα δύο ὀδόντας,
[4, 9]	δ´ ἔχουσι ταῦτα πάντα κύκλῳ	περὶ	τὸ κῦτος. Τοῦτο δ´ ἐπὶ
[4, 9]	τὸ πέριξ, τοῖς δὲ σκληρὸν	περὶ	τὸ σαρκῶδες περιέθηκεν ἡ φύσις,
[4, 10]	καὶ πῇ διαφέρουσι τά τε	περὶ	τὸ σπέρμα καὶ τὰ περὶ
[4, 13]	δέονται καταψύξεως. Ἔχει δὲ καὶ	περὶ	τὸ στόμα διαφοράς. Τὰ μὲν
[4, 9]	περίττωμα τοῖς τε μαλακίοις ἐξέρχεται	περὶ	τὸ στόμα καὶ τοῖς στρομβώδεσι,
[4, 10]	καὶ πάντα πράττειν, καὶ τὴν	περὶ	τὸ σῶμα ἀλεωρὰν μηδέποτε καταθέσθαι,
[4, 10]	ζῴων εἴρηται πρότερον, καὶ τὰ	περὶ	τὸν καλούμενον αὐχένα καὶ τράχηλον.
[4, 5]	ἐφημέροις ζῴοις (γίνεται δὲ ταῦτα	περὶ	τὸν Πόντον) πλὴν ἐκεῖνα μὲν
[4, 3]	καὶ διὰ τὴν θερμότητα τὴν	περὶ	τὸν τόπον συμπεττόμενον ἀντὶ σαρκώδους
[4, 9]	ἔχει τοῖς ἐναίμοις ζῴοις· καὶ	περὶ	τοῦτό ἐστιν ἡ κεφαλὴ καὶ
[4, 4]	γενέσεως λεκτέον, ἁρμόττον ἐστὶ καὶ	περὶ	τούτων ἐν τῇ περὶ ἐκείνων
[4, 13]	οὔτε πτέρυγας ἔχουσιν (εἴρηται δὲ	περὶ	τούτων ἡ αἰτία πρότερον) ἀλλ´
[4, 13]	δ´ ἀκρίβειαν ἐκ τῶν ἀνατομῶν	περὶ	τούτων καὶ ἐν ταῖς ἱστορίαις
[4, 10]	τὴν γονήν· διορισθήσεται δὲ καὶ	περὶ	τούτων ὕστερον, νῦν δὲ ὑποκείσθω
[4, 9]	ἐντὸς εἴρηται πρότερον, ὥσπερ καὶ	περὶ	τῶν ἄλλων ζῴων. Ἐκτὸς δ´
[4, 10]	Ι' Πάλιν δ´ ἐξ ὑπαρχῆς	περὶ	τῶν ἐναίμων καὶ ζῳοτόκων ἐπισκεπτέον,
[4, 10]	εἰρημένων μορίων· τούτων δὲ διορισθέντων	περὶ	τῶν ἐναίμων καὶ ᾠοτόκων τὸν
[4, 9]	ὀστρακοδέρμων καὶ μαλακίων εἴρηται, καὶ	περὶ	τῶν ἐντὸς μορίων καὶ τῶν
[4, 5]	ὀλίγων δὲ τούτων. Ἐπεὶ δὲ	περὶ	τῶν ἐντὸς ὑπαρχόντων μορίων τοῖς
[4, 5]	μορίων τοῖς ζῴοις εἴρηται, πάλιν	περὶ	τῶν λοιπῶν τῶν ἐκτὸς ἐπανιτέον.
[4, 5]	Ὁ δ´ αὐτὸς λόγος καὶ	περὶ	τῶν ὀστρακοδέρμων. Τὰ μὲν οὖν
[4, 12]	ἔστι καρποφάγα ἢ πλωτὰ καὶ	περὶ	ὕδωρ βιοτεύουσιν. Ἔστι δὲ τὰ
[4, 7]	αὐτοῖς τὴν τῶν ὀστράκων σκληρότητα	περιέθηκεν.	Εἰσὶ δὲ τὰ μὲν μονόθυρα
[4, 9]	δὲ σκληρὸν περὶ τὸ σαρκῶδες	περιέθηκεν	ἡ φύσις, ὅπως σῴζηται διὰ
[4, 12]	ὅτι οὐδὲν ἡ φύσις ποιεῖ	περίεργον.	Ἔστι δὲ τοῖς μὲν γαμψωνύχοις
[4, 11]	τῶν τοιούτων· οὐδὲν γὰρ ποιεῖ	περίεργον	ἡ φύσις. Τὰ μὲν οὖν
[4, 13]	τῆς οὐσίας λόγον, ἐπεὶ οὔτε	περίεργον	οὐδὲν οὔτε μάτην ἡ φύσις
[4, 10]	ταύτην καὶ τὸν οἰσοφάγον κύκλῳ	περιέχων.	Τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις ἐστὶ
[4, 9]	γὰρ κειμένων νῦν τῶν ἐντοσθίων,	περίκειται	τοῖς μὲν μαλακίοις τὸ κύτος,
[4, 10]	(ἔχειν (τῷ γὰρ καμπτομένῳ μέρει	περιλαμβάνει	ἡ χείρ) τῶν δὲ τὸ
[4, 9]	τὰ σαρκία καὶ τὰ ἐνδιδόντα.	Περιλαμβάνει	μὲν γὰρ χαλαρὰ ὄντα· ὅταν
[4, 10]	μάλιστα γὰρ τὸ λαμβανόμενον ἀνάγκη	περιλαμβάνεσθαι	κύκλῳ κατὰ τὸ μέσον πρὸς
[4, 9]	ὅτι τοῖς μὲν μαλακὸν τὸ	πέριξ,	τοῖς δὲ σκληρὸν περὶ τὸ
[4, 10]	ἐστιν. Ὥσθ´ ὅπου συλλογὴ καὶ	περιουσία	γίνεται τοῦ περιττώματος καὶ αἵματος
[4, 5]	εἰρημένοις μορίοις. (Διότι μὲν οὖν	περιττὰ	καὶ τοσαῦτα τὸν ἀριθμὸν ἔχει
[4, 5]	τῷ ἀριθμῷ τὰ ᾠὰ καὶ	περιττά·	πέντε γὰρ ἔχουσιν, τοσούτους δὲ
[4, 10]	καί τιν´ ἄλλην δύναμιν ἔχωσι	περιττήν,	ἀλλὰ τῷ τὸν νοῦν ἔχειν
[4, 12]	δὲ καὶ ἐν τῇ κεφαλῇ	περιττὴν	καὶ ἴδιον τὴν τοῦ ῥύγχους
[4, 5]	εἶναι ἢ ἄλλον τιν´ ἀριθμὸν	περιττόν.	Εἰ μὲν οὖν τρία εἶχε,
[4, 13]	μὴ ἔχειν κύστιν μηδὲ γίνεσθαι	περίττωμ´	αὐτοῖς ὑγρόν. Τὸ μὲν οὖν
[4, 2]	τε γὰρ τῇ τροφῇ τὸ	περίττωμα	βούλεται εἶναι καὶ τῷ γλυκεῖ
[4, 5]	πάλιν διαπέμπει τὴν ὑπολειπομένην ἰκμάδα·	περίττωμα	γὰρ οὐδέν ἐστι δῆλον ἔχον,
[4, 5]	γὰρ τῶν φυτῶν οὐδὲν ἔχει	περίττωμα.	Διὰ μέσου δὲ λεπτὸν διάζωμα,
[4, 2]	ἡ ἐπὶ τῷ ἥπατι χολὴ	περίττωμα	εἶναι καὶ οὐχ ἕνεκά τινος,
[4, 2]	ἢ τὸ ὑπόστημα τῆς κοιλίας,	περίττωμα	εἶναι, ὁμοίως δὲ δῆλον ὅτι
[4, 2]	ἔστιν ἡ χολὴ τὸ γινόμενον	περίττωμα.	Ἐναντίον τε γὰρ τῇ τροφῇ
[4, 5]	ὁμοίως ἐδώδιμοι πάντων, καὶ τὸ	περίττωμα,	ἡ καλουμένη μήκων, ἐνίων μὲν
[4, 10]	νῦν δὲ ὑποκείσθω μόνον ὅτι	περίττωμα	καὶ τὰ καταμήνια τοῖς θήλεσιν·
[4, 5]	τῶν φυτῶν παραπλήσιον, καὶ τῷ	περίττωμα	μηδὲν ἔχειν φανερόν, στόμα δ´
[4, 1]	πτερά. Καὶ ἐπιλευκαίνει δὲ τὸ	περίττωμα	πᾶσι καὶ τούτοις, ὥσπερ καὶ
[4, 5]	τὸ πέρας ᾗπερ ἀφιᾶσι τὸ	περίττωμα	τῆς κοιλίας κατὰ τὸν καλούμενον
[4, 2]	κατὰ τὸ ἄλλο σῶμα γινομένη	περίττωμά	τι εἶναι ἢ σύντηξις, οὕτω
[4, 2]	τούτου μὲν τοῦ σπλάγχνου εἶναι	περίττωμα	τοιοῦτον, τῶν δ´ ἄλλων μηδενός,
[4, 9]	δυσκινησίαν· καὶ διὰ τοῦτο τὸ	περίττωμα	τοῖς τε μαλακίοις ἐξέρχεται περὶ
[4, 10]	γονὴ ὑγρόν ἐστί τι καὶ	περίττωμα·	τοῦτο δὲ νῦν μὲν ὑποκείσθω,
[4, 5]	γὰρ ἐν πᾶσι τοῖς ὀστρακηροῖς	περίττωμα	τοῦτο τὸ μάλιστα δοκοῦν εἶναι
[4, 2]	εἰς τὸ ὠφέλιμον καὶ τοῖς	περιττώμασιν,	οὐ μὴν διὰ τοῦτο δεῖ
[4, 5]	δὲ φύσις ἅμα τῷ τοιούτῳ	περιττώματι	καταχρῆται πρὸς βοήθειαν καὶ σωτηρίαν
[4, 5]	ἢ τὴν σπερματικὴν ἢ τὴν	περιττωματικήν,	ὅσα δὲ καὶ πορευτικὰ (τῶν
[4, 5]	ὑπόστημα τὸ λευκὸν ἐπὶ τοῦ	περιττώματος	γεῶδες, οὕτω καὶ τούτοις ὁ
[4, 5]	ἁπλοῦν μέχρι τῆς ἐξόδου τοῦ	περιττώματος·	ἐνίοις δὲ τοῦτο ἑλίκην ἔχει.
[4, 5]	μὲν γάρ εἰσι καὶ πλήρεις	περιττώματος,	ἐξ ἑνὸς δ´ ἤρτηνται τοῦ
[4, 5]	μέχρι πρὸς τὴν ἔξοδον τοῦ	περιττώματος.	(Ἔχει δὲ καὶ τῶν ὀστρακοδέρμων
[4, 9]	ἐντέρου μέχρι τῆς διεξόδου τοῦ	περιττώματος,	ᾗ τὸ Δ. Τοῦτον μὲν
[4, 10]	συλλογὴ καὶ περιουσία γίνεται τοῦ	περιττώματος	καὶ αἵματος (οὗτος δ´ ὁ
[4, 12]	μέχρι πρὸς τὴν ἔξοδον τοῦ	περιττώματος	καὶ τὴν τῶν σκελῶν καμπήν,
[4, 13]	οἱ ὄφεις. Πόρον δὲ τοῦ	περιττώματος	καὶ τῶν περὶ τὴν γένεσιν
[4, 5]	πρὸς μίαν ἔξοδον τὴν τοῦ	περιττώματος.	Παρὰ δὲ τὴν κοιλίαν σαρκῶδες
[4, 5]	δύναται τὴν τροφὴν μᾶλλον, διόπερ	περιττώματος	πλήρεις οἱ ἄβρωτοι μᾶλλον. Καὶ
[4, 5]	καὶ τὴν κοιλίαν καὶ τοῦ	περιττώματος	τὴν ἔξοδον, διαφέρει δὲ τῇ
[4, 10]	λειτουργοῦν μόριον τὴν ἔξοδον τοῦ	περιττώματος,	τὴν καλουμένην οὐρὰν καὶ κέρκον
[4, 12]	γίνεται ἡ φύσις τούτου τοῦ	περιττώματος·	(τοῖς δὲ σκελῶν κατασκευάζει μῆκος,
[4, 5]	ἐπὶ θάτερα ἡ ἔξοδος τοῦ	περιττώματος	τοῖς διθύροις. Καλεῖται δ´ ᾠὸν
[4, 10]	κεφαλῆς μέχρι τῆς ἐξόδου τοῦ	περιττώματος.	Τοῖς μὲν οὖν ἀνθρώποις τοῦτο
[4, 1]	τοῖς ἔχουσι κύστιν ἐξελθόντος τοῦ	περιττώματος	ὑφίσταται ἁλμυρὶς γεώδης ἐν τοῖς
[4, 10]	μόρια τὰ περὶ τὴν τῆς	περιττώσεως	ἔξοδον, τῆς τε ξηρᾶς καὶ
[4, 10]	τε τὴν τῆς ὑγρᾶς ἔξοδον	περιττώσεως	καὶ περὶ τὴν ὀχείαν, ὁμοίως
[4, 5]	δ´ ἐκ τῆς κύστεως ῥεῖ	περίττωσις,	καὶ τούτοις τοῦτο συμβαίνει μὲν
[4, 5]	ὀστρέων. Ἐπὶ θάτερα γὰρ τῆς	περιφερείας	ἔχουσι τὰ ὄστρεα καὶ οἱ
[4, 12]	σκέλη τῶν τετραπόδων, ἐπὶ τὸ	περιφερές.	Δίπουν δ´ ἐξ ἀνάγκης ἐστίν·
[4, 8]	κοῖλον τὰς δ´ ἐπὶ τὸ	περιφερὲς	κάμπτουσι καὶ ἑλίσσουσιν. Οὕτως γὰρ
[4, 13]	πλήρωσιν ταχέως. Πρὸς δὲ τούτοις	περιφερῆ	καὶ λεπτὴν ἔχοντα τὴν τοῦ
[4, 12]	μακρὸν οἱ μὲν παχύτερον ἔχοντες	πέτανται	ἐκτεταμένῳ τῷ αὐχένι, οἱ δὲ
[4, 12]	σκέλη πρὸς τῇ γαστρὶ ἔχοντα	πέτανται.	Τοῖς μὲν γὰρ αὐτῶν οὐκ
[4, 14]	δ´ οὐκ ὢν ὄρνις οὔτε	πέταται	μετεωριζόμενος, καὶ τὰ πτερὰ οὐ
[4, 12]	πτήσει ἀντ´ οὐροπυγίου χρῶνται αὐτοῖς·	πέτονται	γὰρ ἀποτείνοντες εἰς τὸ ὄπισθεν·
[4, 12]	πάντα χαλεπῶς πορεύεται καὶ ἐπὶ	πέτραις	οὐ καθιζάνουσιν· ὑπεναντία γὰρ αὐτοῖς
[4, 5]	εἶναι καὶ προσφύεσθαι ταχέως ταῖς	πέτραις	τῷ γένει τῶν φυτῶν παραπλήσιον,
[4, 9]	καὶ μὴ ἀντισπᾶσθαι ἀπὸ τῶν	πετρῶν,	ὅταν κλύδων ᾖ καὶ χειμών,
[4, 5]	θερμὸν καὶ δεῖται τροφῆς καὶ	πέττει	τὴν τροφὴν ταχέως, τὸ δὲ
[4, 5]	θερμοτέρους εἶναι τὴν φύσιν τούτους·	πέττειν	γὰρ τὸ θερμὸν δύναται τὴν
[4, 3]	εὐπεψίαν τῆς τροφῆς, ὅπως ῥᾷον	πέττῃ	καὶ θᾶττον τὰ ζῷα τὴν
[4, 10]	λίαν τῆς κινούσης ἀρχῆς καὶ	πεττούσης.	Ἡ μὲν οὖν κεφαλὴ τούτων
[4, 8]	καὶ οὐ χρῶνται ἐφ´ ὃ	πεφύκασιν,	ἀλλὰ πορείας χάριν. (Καθ´ ἕκαστον
[4, 8]	ἰσχυροτέραν· τοῖς γὰρ δεξιοῖς πάντα	πέφυκε	τὰ ζῷα δρᾶν μᾶλλον, ἡ
[4, 10]	Ἐντὸς δὲ πῶς ἔχει, καὶ	πῇ	διαφέρουσι τά τε περὶ τὸ
[4, 6]	ἀλλ´ ὄπισθεν μόνον ἔχουσι τὰ	πηδαλιώδη	αἱ ἀκρίδες. (Τὴν γὰρ καμπὴν
[4, 6]	τῆς γῆς ἀναπετόμενα. Ὅσα δὲ	πηδητικὰ	αὐτῶν, ἔτι μᾶλλον τοῦτο φανερόν,
[4, 9]	χαλαρὰ ὄντα· ὅταν δὲ συντείνῃ,	πιέζει	καὶ ἔχεται τοῦ ἐντὸς θιγγάνοντος
[4, 10]	ἦν. Οὗτος γὰρ κάτωθεν ἄνω	πιέζει,	ὅπερ οἱ ἕτεροι ἄνωθεν κάτω·
[4, 10]	γὰρ τὸ λαμβάνειν ἔργον καὶ	πιέζειν,	ὥστε δεῖ μακροὺς (ἔχειν (τῷ
[4, 10]	ἔχουσι πρὸς τὰς λήψεις καὶ	πιέσεις.	Καὶ ἐκ πλαγίου εἷς, καὶ
[4, 10]	σκέλη γιγνομένης τροφῆς. Ὁ δὲ	πίθηκος	διὰ τὸ τὴν μορφὴν ἐπαμφοτερίζειν
[4, 2]	εἶναι καὶ τῷ γλυκεῖ τὸ	πικρόν,	καὶ τὸ αἷμα γλυκὺ τὸ
[4, 3]	αἱματώδους συστάσεως στέαρ γίνεσθαι καὶ	πιμελήν.	Ἡ μὲν οὖν γένεσις τοῦ
[4, 3]	στέαρ ἔχουσι στεατώδης, τοῖς δὲ	πιμελὴν	πιμελώδης. Ποῖα δ´ ἐστὶν ἑκάτερα
[4, 3]	ἔχουσι στεατώδης, τοῖς δὲ πιμελὴν	πιμελώδης.	Ποῖα δ´ ἐστὶν ἑκάτερα τούτων
[4, 3]	γὰρ θερμὸν πεπτικόν, τὸ δὲ	πῖον	θερμόν, τὸ δ´ ἐπίπλοον πῖον
[4, 3]	πῖον θερμόν, τὸ δ´ ἐπίπλοον	πῖον	Καὶ διὰ τοῦτο ἀπὸ μέσης
[4, 5]	τοῖς ἐναίμοις, ὅταν εὐθηνῶσιν, ἡ	πιότης.	Διὸ καὶ γίνεται κατὰ τούτους
[4, 5]	μὲν οὐκ ὀστρακόδερμα, (ἀλλ´ ἔξω	πίπτει	τῶν διῃρημένων γενῶν, ἐπαμφοτερίζει δὲ
[4, 11]	διελεῖν, ἡ δ´ εἰς τὸ	πλάγιον	ἐπὶ τὸ λεαίνειν. (Τοῖς μὲν
[4, 11]	γομφίους χρήσιμος ἡ εἰς τὸ	πλάγιον	κίνησις, τοῖς δὲ μὴ ἔχουσιν
[4, 11]	τὰς σιαγόνας καὶ εἰς τὸ	πλάγιον,	οἱ δ´ ἰχθύες καὶ ὄρνιθες
[4, 9]	τοῖς δὲ στρομβώδεσιν ἐκ τοῦ	πλαγίου.	Διὰ ταύτην μὲν οὖν τὴν
[4, 10]	λήψεις καὶ πιέσεις. Καὶ ἐκ	πλαγίου	εἷς, καὶ οὗτος βραχὺς καὶ
[4, 10]	οὕτως κἂν εἰ μὴ ἐκ	πλαγίου	οὗτος ἦν. Οὗτος γὰρ κάτωθεν
[4, 10]	γὰρ κωλύουσιν οἱ ἀγκῶνες ἐκ	πλαγίου	προσκείμενοι τοῦτον εἶναι τὸν τόπον
[4, 9]	ὄπισθεν, τὰ δ´ ἐκ τοῦ	πλαγίου,	ὥσπερ τὰ πολύποδα καὶ ἄναιμα
[4, 10]	τὰ μὲν περὶ τὴν γαστέρα	πλαγίους	καὶ πολλούς, οἷον ὗς καὶ
[4, 8]	ὕδωρ καὶ ἀφεῖναι ἔχουσι βραγχοειδῆ·	πλακωδέστερα	δὲ τὰ κάτω αἱ θήλειαι
[4, 1]	ἐν τύπῳ τὰ σχήματα αὐτῶν	πλασθῆναι	διὰ τὸν τόπον. Ἐπίπλοον δὲ
[4, 8]	οὐρά (νέουσι γὰρ ἀπερειδόμενοι οἷον	πλάταις	αὐταῖς) τοῖς δὲ καρκίνοις οὐδὲν
[4, 8]	χρήσιμοι ὦσιν, ὥσπερ πτερύγια ἢ	πλάτας	ἔχοντες τοὺς πόδας. Αἱ δὲ
[4, 12]	πρὸς τὴν πτῆσιν (τὰ γὰρ	πλατέα,	πολὺν ἀέρα ὠθοῦντα δυσκίνητά ἐστι)
[4, 13]	ἀντὶ τῶν πτερυγίων τῷ ἐσχάτῳ	πλάτει	νέουσιν. Ἡ δὲ νάρκη καὶ
[4, 13]	ἀντὶ δὲ τῶν δύο τῷ	πλάτει	χρῆται ὡς δυσὶ πτερυγίοις ἑκατέρῳ
[4, 13]	ἀλλὰ τὴν οὐρὰν μανώδη καὶ	πλατεῖαν.	Ἔχουσι δὲ τῶν ἰχθύων ὅσοι
[4, 12]	καὶ τὴν γλῶτταν οἱ μὲν	πλατεῖαν	ἔχουσιν οἱ δὲ στενήν· ὡσαύτως
[4, 13]	δὲ τῶν ἰχθύων ὅσοι μὴ	πλατεῖς,	καθάπερ βάτος καὶ τρυγών, τέτταρα
[4, 8]	μικροῖς ἰχθυδίοις, ἔχουσι τοὺς τελευταίους	πλατεῖς	πόδας, ἵνα πρὸς τὸ νεῖν
[4, 13]	τὰ μὲν παραπλησίαν, τῶν δὲ	πλατέων	ἔνια ἀκανθώδη καὶ μακράν. Ἡ
[4, 12]	ἑκάστῳ δ´ αὐτῶν προσπέφυκεν οἷον	πλάτη	καθ´ ὅλον συνεχής. Ἐξ ἀνάγκης
[4, 13]	Οὐ γὰρ κωλύει κινεῖσθαι τὸ	πλάτος,	ἀλλ´ ἀντὶ τοῦ ἄνω ἐλάττω
[4, 13]	τὸ μὴ σαρκῶδες εἶναι τὸ	πλάτος	αὐτῶν τὸ ἐμπρόσθιον, ὅσον ἀφῄρηται
[4, 10]	ἐστι, τοῖς μὲν ἀνθρώποις ἔχον	πλάτος	εὐλόγως (οὐ γὰρ κωλύουσιν οἱ
[4, 10]	βάρος δεῖ μῆκος ἔχειν καὶ	πλάτος.	Καὶ τὸ τῶν δακτύλων δὴ
[4, 13]	γὰρ αὔξησις γίνεται εἰς τὸ	πλάτος,	οἷόν ἐστι νάρκαις καὶ τρυγόσι
[4, 10]	πολυδάκτυλα, ἀλλὰ τοσοῦτον ἐσχίζετο τὸ	πλάτος	ὅσον ἐπέχει ὁ ἀστράγαλος. Διὸ
[4, 10]	μέλλουσιν ἐκτρέφειν· ἐπεὶ οὖν ἐπὶ	πλάτος	οὐχ οἷον τε ἀλλ´ ἢ
[4, 13]	ὅσα μὴ κωλύεται διὰ τὸ	πλάτος.	Τὰ δ´ ἔχοντα, πρὸς τῇ
[4, 13]	τῷ πρανεῖ κάτω διὰ τὸ	πλάτος	τῶν ἄνω, τὰ δ´ ἐν
[4, 12]	ὁ βίος ἕλειος καὶ ποηφάγος,	πλατὺ	τὸ ῥύγχος ἔχουσιν· πρός τε
[4, 10]	προσκείμενοι τοῦτον εἶναι τὸν τόπον	πλατύν)	τοῖς δὲ τετράποσι διὰ τὴν
[4, 9]	δ´ ἐλάττους καὶ καλούμεναι τευθίδες	πλατύτερόν	τε τοῦτο ἔχουσι καὶ οὐ
[4, 9]	καὶ σύνθεσιν τοιαύτην οἵανπερ τὰ	πλεγμάτια	οἷς οἱ ἀτροὶ οἱ ἀρχαῖοι
[4, 6]	δὲ διὰ τὸ ἀρχὰς ἔχειν	πλείονας	αἵ τ´ ἐντομαί εἰσι καὶ
[4, 5]	προΐεσθαι καὶ πόρρωθεν ἀπὸ τοῦ	πλείονος.	Γίνεται δ´ ὁ θολός, καθάπερ
[4, 10]	καὶ τὴν κοινὴν αἴσθησιν. Διὸ	πλείονος	γινομένου τοῦ βάρους καὶ τοῦ
[4, 13]	ὅτι τὰ μεγάλα τῶν ζῴων	πλείονος	δεῖται θερμότητος, ἵνα κινῆται. Διὸ
[4, 10]	αἰρούσης θερμότητος καὶ τοῦ γεώδους	πλείονος,	τά τε σώματα ἐλάττονα τῶν
[4, 5]	μείζω τὴν φύσιν, ὑποδοχὴν ἔχῃ	πλείονος	τροφῆς. Τὸ δὲ τῶν τεττίγων
[4, 5]	διεσπαρμένα χύδην, ἀνώνυμα. Ὄντων δὲ	πλειόνων	γενῶν (οὐ γὰρ ἓν εἶδος
[4, 10]	γαστέρα. Τούτου δ´ αἴτιον ὅτι	πλειόνων	δεῖ μαστῶν τοῖς πλείω μέλλουσιν
[4, 5]	μιᾶς ἡμέρας χρόνον, ταῦτα δὲ	πλειόνων	μὲν ἡμερῶν, ὀλίγων δὲ τούτων.
[4, 7]	ὀργάνων γὰρ δεῖται πλειόνων τὰ	πλειόνων	μετέχοντα κινήσεων. Τούτων δὲ τὰ
[4, 10]	ἀπόκρισιν, καὶ διὰ πλῆθος ἀντὶ	πλειόνων	ὀνύχων εἷς ὄνυξ ἡ ὁπλή
[4, 7]	αὐτῶν πράξεις· ὀργάνων γὰρ δεῖται	πλειόνων	τὰ πλειόνων μετέχοντα κινήσεων. Τούτων
[4, 6]	τὸ μείζω τὴν φύσιν εἶναι,	πλειόνων	τετύχηκε πτερῶν καὶ ἰσχύει τοῖς
[4, 12]	Τὰ δ´ ἔναιμα οὐ κινεῖται	πλείοσιν	ἢ τέτταρσι σημείοις. Τὰ μὲν
[4, 10]	ἑρπυστικὰ εἶναι, ὅπως τοῖς ὄνυξι	πλείοσιν	οὖσιν ἀντιλαμβανόμενα ῥᾷον ἀνέρπῃ πρὸς
[4, 8]	γὰρ ἡ ἐκεῖθεν ἀνήλωται αὔξησις.	Πλείους	δ´ ἔχουσι πόδας ὅτι μὴ
[4, 12]	οἷον συμβέβηκεν ἐπὶ τῆς κρεκός,	πλείους	δ´ οὐκ ἔχουσι δακτύλους. Ἐπὶ
[4, 12]	μακροδάκτυλα, καὶ τὰς καμπὰς ἔχουσι	πλείους	ἐν τοῖς δακτύλοις οἱ πολλοὶ
[4, 8]	ἃς οὐκ ἔχουσι διὰ τὸ	πλείους	ἔχειν πόδας· ἐνταῦθα γὰρ ἡ
[4, 10]	καλουμένων κέρκων διαφοραί τ´ εἰσὶ	πλείους	καὶ ἡ φύσις παρακαταχρῆται καὶ
[4, 10]	τὰ μίαν ἔχοντα γωνίαν ἢ	πλείους,	ὁ δ´ ἀστράγαλος γόμφος ὢν
[4, 12]	σχεδὸν ἀκόλουθον τοῖς σκέλεσι τὰ	πλεῖστα.	Τὰ μὲν γὰρ μακροσκελῆ μακρόν,
[4, 2]	τὰς αἶγας· τὰ μὲν γὰρ	πλεῖστα	τούτων ἔχει χολήν· (ἀλλ´ ἐνιαχοῦ
[4, 10]	ὄργανον πρὸ ὀργάνων. Τῷ οὖν	πλείστας	δυναμένῳ δέξασθαι τέχνας τὸ ἐπὶ
[4, 13]	τὸ δ´ ἔσχατον ἁπλοῦν οἱ	πλεῖστοι.	Τὴν δ´ ἀκρίβειαν ἐκ τῶν
[4, 2]	ἀμία· καὶ τῶν ὄφεων οἱ	πλεῖστοι	τὸν αὐτὸν τρόπον. Διόπερ οἱ
[4, 10]	ἔχει χεῖρας. Ὁ γὰρ φρονιμώτατος	πλείστοις	ἂν ὀργάνοις ἐχρήσατο καλῶς, ἡ
[4, 5]	πρὸς τῷ ἐντέρῳ, ὅπως ὅτι	πλεῖστον	ἀπέχῃ τῆς εἰσόδου καὶ τὸ
[4, 5]	εἰς αὐτόν, καὶ τῇ σηπίᾳ	πλεῖστον	διὰ τὸ πλεῖστον ἔχειν γεῶδες.
[4, 5]	τῇ σηπίᾳ πλεῖστον διὰ τὸ	πλεῖστον	ἔχειν γεῶδες. Σημεῖον δὲ τὸ
[4, 5]	μάλιστα δ´ ἡ σηπία καὶ	πλεῖστον.	Ὅταν γὰρ φοβηθῶσι καὶ δείσωσιν,
[4, 10]	ἔχουσι μαστούς, καὶ ἱμῶνται γάλα	πλεῖστον.	Σημεῖον δὲ τὸ ἐπὶ τῶν
[4, 10]	δυναμένῳ δέξασθαι τέχνας τὸ ἐπὶ	πλεῖστον	τῶν ὀργάνων χρήσιμον τὴν χεῖρα
[4, 11]	τὴν αἴσθησιν, καὶ σχεδὸν τῶν	πλείστων	ὄψων καὶ ἐδεστῶν (ἐν τῇ
[4, 5]	σηπία πρὸς τῇ κοιλίᾳ κάτω·	πλείω	γὰρ ἔχει διὰ τὸ χρῆσθαι
[4, 13]	δύο δ´ ἐν τοῖς ὑπτίοις.	(Πλείω	δὲ τούτων οὐδείς· ἄναιμοι γὰρ
[4, 5]	ποιεῖ μόνον ἕν, δυνάμει δὲ	πλείω·	δῆλον δ´ ἐν ἑτέροις ἑτέρων
[4, 10]	καὶ τῶν ἐχόντων αὐτὸν τὰ	πλείω	διχηλά. Ὁ δ´ ἄνθρωπος πόδας
[4, 10]	ὅτι ὀλιγοτόκον, ἐπεὶ τίκτει ποτὲ	πλείω	δυοῖν, ἀλλ´ ὅτι οὐ πολυγάλακτον·
[4, 8]	καὶ καρκίνοι. Τούτων δ´ ἑκάστου	πλείω	εἴδη ἐστὶ διαφέροντα οὐ μόνον
[4, 6]	ἐνδέχεται, καταχρῆται τῷ αὐτῷ ἐπὶ	πλείω	ἔργα. Τοὺς δὲ πόδας τοὺς
[4, 13]	τὴν κίνησιν δεῖ εἶναι τοῖς	πλείω	ἔχουσι θερμότητα. Τὰ δὲ πλείω
[4, 2]	οἱ φάσκοντες αἴτιον εἶναι τοῦ	πλείω	ζῆν χρόνον τὸ μὴ ἔχειν
[4, 5]	πολλοῖς ἐστιν ἕν, τοῖς δὲ	πλείω,	καθάπερ τοῖς ἰουλώδεσι καὶ μακροῖς·
[4, 13]	πλείω ἔχουσι θερμότητα. Τὰ δὲ	πλείω	καὶ διπλᾶ βράγχια τοιαύτην ἔχει
[4, 10]	ὅτι πλειόνων δεῖ μαστῶν τοῖς	πλείω	μέλλουσιν ἐκτρέφειν· ἐπεὶ οὖν ἐπὶ
[4, 5]	τευθὶς πελάγιόν ἐστι τούτων μόνον.	Πλείω	μὲν οὖν ἔχει ἡ σηπία
[4, 5]	θολόν, κάτωθεν δὲ διὰ τὸ	πλείω·	ῥᾴδιον γὰρ προΐεσθαι καὶ πόρρωθεν
[4, 13]	τὸ πολὺ μεταξύ. Εἰ δὲ	πλείω	τὰ κινητικὰ σημεῖα εἶχον, ἄναιμα
[4, 5]	εἴρηται, τὰ δὲ καλούμενα ᾠὰ	πλείω	τὸν ἀριθμὸν ἐν ὑμένι χωρὶς
[4, 6]	καὶ δύο ἐξ ἑνὸς καὶ	πλείω	τὸν ἀριθμόν. Ἔχει δ´ ἔνια
[4, 5]	λίαν ἂν〉 ἦν, εἰ δὲ	πλείω	τῶν πέντε, συνεχὲς ἄν. Τούτων
[4, 2]	οὖσαν, τοῦ ζῆν ἐλάττω ἢ	πλείω	χρόνον. (Καὶ τὸ τούτου μὲν
[4, 9]	κοτυληδόνες πρὸς τοῖς ποσὶ καὶ	πλεκτάναι	πρόσεισι, δύναμιν ἔχουσι καὶ σύνθεσιν
[4, 5]	βοήθειαν, ὥσπερ ὁ πολύπους τὰς	πλεκτάνας	ἔχει χρησίμους καὶ τὴν τοῦ
[4, 1]	ἔχει τὰ ἔναιμα τῶν ζῴων,	πλεύμονα	δὲ καὶ ἀρτηρίαν πάντα πλὴν
[4, 1]	παραπλήσια, πλὴν τὰ μὲν ἔχει	πλεύμονα	διὰ τὸ πεζεύειν, οἱ δ´
[4, 10]	οὐκ ἔχει· ὅσα μὲν γὰρ	πλεύμονα	ἔχει, καὶ αὐχένα ἔχει, τὰ
[4, 13]	ἔχουσιν, αὐλὸν δὲ διὰ τὸ	πλεύμονα	ἔχειν· δεχόμενα γὰρ κατὰ τὸ
[4, 11]	πάντα τὰ τοιαῦτα διὰ τὸ	πλεύμονα	ἔχειν· δέχονται γὰρ τὸ πνεῦμα
[4, 2]	γὰρ ἀπορραίνειν πρός τε τὸν	πλεύμονα	καὶ τὰς φλέβας καὶ τὰ
[4, 13]	ῥάχεως αὐτόν. Αἴτιον δὲ τοῦ	πλεύμονα	ταῦτα ἔχειν καὶ ἀναπνεῖν, ὅτι
[4, 5]	δὲ καλούμενα ὁλοθούρια καὶ οἱ	πλεύμονες,	ἔτι δὲ καὶ ἕτερα τοιαῦτ´
[4, 1]	ὄντων διὰ τὴν ἀναιμότητα τοῦ	πλεύμονος,	καθάπερ τοῖς ὄρνισιν εἰς τὰ
[4, 1]	ἔχουσιν, ἀλλὰ βράγχια ἀντὶ τοῦ	πλεύμονος.	Κύστιν δὲ οὔτε οἱ ἰχθύες
[4, 13]	θερμότητος, ἵνα κινῆται. Διὸ ὁ	πλεύμων	ἔγκειται αὐτοῖς θερμότητος ὢν πλήρης
[4, 2]	καὶ τὰς φλέβας καὶ τὰ	πλευρά.	Σχεδὸν γὰρ οἷς ταῦτα συμβαίνει
[4, 10]	κοιλίαν ἐστὶ τόπος, ἀσύγκλειστος ταῖς	πλευραῖς	διὰ τὴν εἰρημένην ἔμπροσθεν αἰτίαν,
[4, 10]	δὲ διὰ τὸ καὶ τὰς	πλευρὰς	συνάπτεσθαι μὲν ἀλλήλας κατὰ τὸν
[4, 11]	χρησιμωτέρα κινουμένη ἐστίν· ἡ δὲ	πληγὴ	ἰσχυροτέρα ἀεὶ ἄνωθεν ἢ κάτωθεν.
[4, 11]	λαβεῖν, ὁποτέρωθεν ἂν ᾖ ἡ	πληγὴ	ἰσχυροτέρα, ταύτῃ χρησιμωτέρα κινουμένη ἐστίν·
[4, 10]	τὸ ἀμύνεσθαι ἐμβριθεστέραν ποιεῖ τὴν	πληγήν·	τὰ δὲ τοιαῦτα τοῖς ὄπισθεν
[4, 10]	μόριον ἔλαβεν ἀπόκρισιν, καὶ διὰ	πλῆθος	ἀντὶ πλειόνων ὀνύχων εἷς ὄνυξ
[4, 5]	τὸ τῶν ὀδόντων τοσοῦτόν ἐστι	πλῆθος.	Ἕκαστον γὰρ τῶν ᾠῶν, οἷον
[4, 8]	καὶ πορευτικά, διὸ ποδῶν ἔχει	πλῆθος.	Ἔστι δὲ γένη μὲν τέτταρα
[4, 12]	βίον, ὥσθ´ ἕνεκα τούτου καὶ	πλῆθος	ἔχουσι πτερῶν καὶ τὰς πτέρυγας
[4, 13]	τοῦ ἐν τῇ καρδίᾳ θερμοῦ	πλῆθος	καὶ ὀλιγότης· θάττω γὰρ καὶ
[4, 3]	κοιλίας καὶ τὸ τῶν ἐντέρων	πλῆθος	ὁμοίως τοῖς ἐναίμοις, ἔν τε
[4, 5]	τὸ τῶν ὀδόντων ἐστὶ τοσοῦτον	πλῆθος.	Τὸ γὰρ ὅμοιον οὕτως ἂν
[4, 2]	τοῦτο φανερόν· ἔτι δὲ τὸ	πλῆθος	τό τ´ ἐν τοῖς ἀρρωστήμασιν
[4, 13]	δεῖ θεωρεῖν. Αἴτιον δὲ τοῦ	πλήθους	καὶ τῆς ὀλιγότητος τὸ τοῦ
[4, 12]	ἀντὶ τῶν πτερύγων τὰ καλούμενα	πλῆκτρα	ἐπὶ τοῖς σκέλεσιν. Ἅμα δὲ
[4, 12]	δὲ οἱ αὐτοὶ οὐ γίνονται	πλῆκτρα	ἔχοντες καὶ γαμψώνυχες· αἴτιον δ´
[4, 12]	μέγεθος, ἂν δὲ κάτω ῥυῇ,	πλῆκτρα	ἰσχυρὰ ἐν τοῖς σκέλεσιν ἢ
[4, 8]	καὶ ὀδόντας καὶ κέρατα καὶ	πλῆκτρα	καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα μόρια,
[4, 12]	γαμψωνύχοις καὶ πτητικοῖς ἄχρηστα τὰ	πλῆκτρα·	χρήσιμα γάρ ἐστιν ἐν ταῖς
[4, 5]	τῆς αἰσθήσεως, ἧττον δ´ ἐπίδηλον.	Πλὴν	δεῖ ζητεῖν ἀεὶ περὶ μεσότητα
[4, 5]	δὲ ταῦτα περὶ τὸν Πόντον)	πλὴν	ἐκεῖνα μὲν ζῇ μιᾶς ἡμέρας
[4, 5]	τῷ θέρει μᾶλλον πανταχοῦ εὐθηνοῦσιν,	πλὴν	οἱ ἐν τῷ Πυρραίῳ εὐρίπῳ·
[4, 9]	στρόμβος. Διαφέρει δὲ οὐδὲν ἄλλο	πλὴν	ὅτι τοῖς μὲν μαλακὸν τὸ
[4, 11]	ὄψεως ὀφθαλμοὺς καὶ ἀκοῆς ὦτα,	πλὴν	οὐκ ἐπανεστηκότα, καθάπερ οὐδ´ οἱ
[4, 1]	καὶ τοῖς ἰχθύσι πάντα παραπλήσια,	πλὴν	τὰ μὲν ἔχει πλεύμονα διὰ
[4, 6]	καὶ ταῦτα διαιρούμενα δύναται ζῆν,	πλὴν	ταῦτα μὲν μέχρι τινός, ἐκεῖνα
[4, 9]	τὸ στόμα καὶ τοῖς στρομβώδεσι,	πλὴν	τοῖς μὲν μαλακίοις κάτωθεν, τοῖς
[4, 11]	καὶ γλῶτταν ἐν τῷ στόματι	πλὴν	τοῦ ποταμίου κροκοδείλου· οὗτος δ´
[4, 1]	πλεύμονα δὲ καὶ ἀρτηρίαν πάντα	πλὴν	τῶν ἰχθύων. Καὶ τὴν θέσιν
[4, 1]	ἰχθύες ἔχουσιν οὔτε τούτων οὐδὲν	πλὴν	χελώνης· τρέπεται γὰρ εἰς τὰς
[4, 5]	τὴν τροφὴν μᾶλλον, διόπερ περιττώματος	πλήρεις	οἱ ἄβρωτοι μᾶλλον. Καὶ παρασκευάζει
[4, 5]	Κεχωρισμέναι μὲν γάρ εἰσι καὶ	πλήρεις	περιττώματος, ἐξ ἑνὸς δ´ ἤρτηνται
[4, 4]	(τὴν μεγάλην καὶ τὴν ἀορτήν,	πλῆρες	ὂν φλεβῶν πολλῶν καὶ πυκνῶν,
[4, 13]	πλεύμων ἔγκειται αὐτοῖς θερμότητος ὢν	πλήρης	αἱματικῆς. Ἔστι δὲ ταῦτα τρόπον
[4, 3]	ὁ δὲ τόπος οὗτος τοιαύτης	πλήρης	ἐστὶ τροφῆς. Ἔτι δὲ διὰ
[4, 5]	εἶναι τὸν ἐχῖνον καὶ μὴ	πληροῦσθαι	τῆς τροφῆς τὸ ἀγγεῖον· πέντε
[4, 13]	λαμβάνοντα διεφθείρετ´ ἂν διὰ τὴν	πλήρωσιν	ταχέως. Πρὸς δὲ τούτοις περιφερῆ
[4, 2]	μὲν γὰρ καρδίᾳ τοιοῦτον οὐδένα	πλησιάζειν	οἷόν τε χυμόν (οὐδὲν γὰρ
[4, 9]	ὁρμοῦσί τε καὶ ἀποσαλεύουσιν ὥσπερ	πλοῖον	ὅταν χειμὼν ᾖ, καὶ τὰ
[4, 12]	Διὰ μὲν οὖν τὸ μὴ	πλωτὰ	εἶναι οὐ στεγανόποδά ἐστι, διὰ
[4, 12]	ἐπίγειος καὶ ἔστι καρποφάγα ἢ	πλωτὰ	καὶ περὶ ὕδωρ βιοτεύουσιν. Ἔστι
[4, 12]	διὰ τοῦτο ὡς ἀναγκαῖον οἱ	πλωτοὶ	τῶν ὀρνίθων οἱ μὲν ἁπλῶς
[4, 11]	πλεύμονα ἔχειν· δέχονται γὰρ τὸ	πνεῦμα	διὰ τῆς ἀρτήριας μῆκος ἐχούσης.
[4, 10]	δύναται καὶ ἔκτασιν ἔχειν καὶ	πνεύματός	ἐστι δεκτικόν. Τὰ μὲν οὖν
[4, 8]	πτερύγια ἢ πλάτας ἔχοντες τοὺς	πόδας.	Αἱ δὲ καρίδες τῶν μὲν
[4, 9]	τὰς προβοσκίδας διὰ τὸ τοὺς	πόδας	αὐτοῖς εἶναι πρὸς ταῦτα χρησίμους.
[4, 8]	τοῦτο πολὺ ἀργοτέρους ἔχουσι τοὺς	πόδας	αὑτῶν πρὸς τὴν πορείαν, οἷον
[4, 9]	κύτος, ἀδιόριστον ὄν, καὶ τούτου	πόδας	ἔμπροσθεν περὶ τὴν κεφαλήν, ἐντὸς
[4, 8]	ἔχουσι διὰ τὸ πλείους ἔχειν	πόδας·	ἐνταῦθα γὰρ ἡ ἐκεῖθεν ἀνήλωται
[4, 9]	τούτων· πάντας γὰρ ἔχουσι τοὺς	πόδας	ἐπὶ τὸ καλούμενον ἔμπροσθεν. Τούτου
[4, 11]	κατασχεῖν μήτε χεῖρας ἔχοντι μήτε	πόδας	εὐφυεῖς, χρησιμώτερον τὴν ἄνωθεν κινεῖν
[4, 13]	Οἱ δὲ κορδύλοι βράγχια ἔχοντες	πόδας	ἔχουσιν· πτερύγια γὰρ οὐκ ἔχουσιν,
[4, 13]	γὰρ φῶκαι ὡς μὲν ἔνυδροι	πόδας	ἔχουσιν, ὡς δὲ πεζαὶ πτέρυγας
[4, 13]	τὸ μὴ πεζεύειν οὐκ ἔχει	πόδας·	ἡ γὰρ τῶν ποδῶν πρόσθεσις
[4, 8]	ἰχθυδίοις, ἔχουσι τοὺς τελευταίους πλατεῖς	πόδας,	ἵνα πρὸς τὸ νεῖν αὐτοῖς
[4, 13]	πεζαὶ πτέρυγας (τοὺς γὰρ ὄπισθεν	πόδας	ἰχθυώδεις ἔχουσι πάμπαν, ἔτι δὲ
[4, 9]	Ἐπεὶ δὲ βραχεῖς ἔχουσι τοὺς	πόδας	καὶ ἀχρήστους πρὸς τὸ ἀντιλαμβάνεσθαι
[4, 10]	πλείω διχηλά. Ὁ δ´ ἄνθρωπος	πόδας	μεγίστους ἔχει τῶν ζῴων ὡς
[4, 9]	τοὺς ἐν μέσῳ τέτταρας μεγίστους.	Πόδας	μὲν οὖν πάντα ἔχουσι ταῦτα
[4, 11]	καὶ κατασχεῖν ἀχρήστους ἔχει τοὺς	πόδας·	μικροὶ γάρ εἰσι πάμπαν. Πρὸς
[4, 8]	ἀνήλωται αὔξησις. Πλείους δ´ ἔχουσι	πόδας	ὅτι μὴ νευστικώτερά ἐστιν ἢ
[4, 13]	Ἅμα δὲ πτερύγια τέτταρα καὶ	πόδας	οὐχ οἷόν τε ἔχειν, οὐδ´
[4, 6]	ἐστίν. Ὅσα δ´ ἐλάττονας ἔχει	πόδας,	πτηνὰ ταῦτ´ ἐστὶ πρὸς τὴν
[4, 12]	καὶ διῃρημένους μὲν ἔχοντα τοὺς	πόδας	σεσιμωμένους δέ, ὡς ἐν τῷ
[4, 9]	οὖν ἄλλα ζῷα τὰ ἔχοντα	πόδας	τὰ μὲν ἔμπροσθεν ἔχει καὶ
[4, 12]	τὸ βέλτιον ἔχουσι τοιούτους τοὺς	πόδας	τοῦ βίου χάριν, ἵνα ζῶντες
[4, 10]	καὶ πενταδακτύλους ἔχει τοὺς προσθίους	πόδας,	τοὺς δ´ ὄπισθεν τετραδακτύλους, οἷον
[4, 6]	ἐπὶ πλείω ἔργα. Τοὺς δὲ	πόδας	τοὺς προσθίους μείζους ἔνια τούτων
[4, 10]	βραχιόνων καὶ χειρῶν τοὺς προσθίους	πόδας	ὑπέθηκεν ἡ φύσις τοῖς τετράποσιν.
[4, 12]	τῶν πτερῶν ἀχρείων ὄντων τοὺς	πόδας	χρησίμους ἔχωσι πρὸς τὴν νεῦσιν.
[4, 13]	νυκτερίδες ὡς μὲν πτηνὰ ἔχουσι	πόδας,	ὡς δὲ τετράποδα οὐκ ἔχουσι,
[4, 9]	πρὸς τὸ νεῖν χρήσιμοι οἱ	πόδες	ἀλλὰ καὶ πρὸς τὸ βαδίζειν,
[4, 12]	γὰρ αὐτῶν οὐκ ἐμποδίζουσιν οἱ	πόδες	οὕτω, τοῖς δὲ γαμψώνυξι καὶ
[4, 10]	χρῆσιν τοῖς ἔχουσιν. Οἱ δὲ	πόδες	τοῖς μὲν τετράποσι διαφέρουσιν· τὰ
[4, 9]	τὴν αἰτίαν τοῖς μαλακίοις οἱ	πόδες	τοῦτον ἔχουσι τὸν τρόπον, καὶ
[4, 10]	ἧττον συμβλάπτοιντο· διὸ πολυσχιδεῖς οἱ	πόδες	τῶν ἀνθρώπων, οὐ μακροδάκτυλοι δ´
[4, 10]	τὸ ἐκλεῖπον ὀστῶδες ἐκ τοῦ	ποδὸς	ἐν τῇ κάμψει μένον. Τὰ
[4, 10]	εἶναι νομίζειν τὸ ἄσχιστον τοῦ	ποδὸς	τῶν δακτύλων. Ἐσχίσθαι δὲ βέλτιον
[4, 6]	πρὸς τὴν ἔλλειψιν τὴν τῶν	ποδῶν.	Αὐτῶν δὲ τῶν πτηνῶν ὧν
[4, 8]	μαλακόστρακα πάντα καὶ πορευτικά, διὸ	ποδῶν	ἔχει πλῆθος. Ἔστι δὲ γένη
[4, 12]	τούτων συμπληροῖ τὸ μεταξὺ τῶν	ποδῶν.	Καὶ διὰ τοῦτο ὡς ἀναγκαῖον
[4, 10]	ἐναντίως ἔχει ἐπί τε τῶν	ποδῶν	καὶ τῶν χειρῶν κατὰ λόγον·
[4, 9]	φύσις, ταῖς δ´ ἀπὸ τῶν	ποδῶν	λαβοῦσα τὸ σῶμα ηὔξησεν. Διόπερ
[4, 9]	μὲν γὰρ τοὺς ἄνωθεν τῶν	ποδῶν	μικροὺς ἔχουσι, καὶ τούτων τοὺς
[4, 12]	τοῖς σκέλεσιν ἢ ἐπὶ τῶν	ποδῶν	ὀνύχων μέγεθος καὶ ἰσχύν. Ἅμα
[4, 12]	τῶν δὲ τὰ μεταξὺ τῶν	ποδῶν,	οὐκέτι νέουσιν. Ἔνιοι δὲ μακροσκελεῖς
[4, 9]	πρὸς δὲ τὸ μῆκος τῶν	ποδῶν	προσέθηκεν ἡ φύσις, ταῖς δ´
[4, 13]	ἔχει πόδας· ἡ γὰρ τῶν	ποδῶν	πρόσθεσις πρὸς τὴν ἐπὶ τῷ
[4, 11]	οὖν ταύτας τὰς χρείας ἀντὶ	ποδῶν	τὸ στόμα ἡ φύσις χρήσιμον
[4, 10]	οὖν ἄνθρωπος ἀντὶ σκελῶν καὶ	ποδῶν	τῶν προσθίων βραχίονας καὶ τὰς
[4, 12]	δὲ ὁ βίος ἕλειος καὶ	ποηφάγος,	πλατὺ τὸ ῥύγχος ἔχουσιν· πρός
[4, 3]	στεατώδης, τοῖς δὲ πιμελὴν πιμελώδης.	Ποῖα	δ´ ἐστὶν ἑκάτερα τούτων εἴρηται
[4, 2]	τοῖς ἐναίμοις ζῴοις αἰτίαν εἶναι,	ποιάν	τιν´ οὖσαν, τοῦ ζῆν ἐλάττω
[4, 12]	πρὸς τὸ ἔργον ἡ φύσις	ποιεῖ,	ἀλλ´ οὐ τὸ ἔργον πρὸς
[4, 12]	καὶ ἄλλοθι ἕκαστα τούτων οὐ	ποιεῖ.	Διασπωμένη γὰρ ἀσθενὴς γίνεται ἡ
[4, 13]	οὐδὲν οὔτε μάτην ἡ φύσις	ποιεῖ.	Ἐπεὶ δ´ ἔναιμά ἐστι κατὰ
[4, 5]	τοιοῦτον, οὐ δυναμένη δ´ ἐνεργείᾳ	ποιεῖ	μόνον ἕν, δυνάμει δὲ πλείω·
[4, 12]	δ´ ὅτι οὐδὲν ἡ φύσις	ποιεῖ	περίεργον. Ἔστι δὲ τοῖς μὲν
[4, 11]	πάντων τῶν τοιούτων· οὐδὲν γὰρ	ποιεῖ	περίεργον ἡ φύσις. Τὰ μὲν
[4, 11]	μὲν γὰρ γλῶττα τῶν χυμῶν	ποιεῖ	τὴν αἴσθησιν, τῶν δὲ ἐδεστῶν
[4, 10]	σώματος· τὸ γὰρ βάρος δυσκίνητον	ποιεῖ	τὴν διάνοιαν καὶ τὴν κοινὴν
[4, 10]	δὲ πρὸς τὸ ἀμύνεσθαι ἐμβριθεστέραν	ποιεῖ	τὴν πληγήν· τὰ δὲ τοιαῦτα
[4, 10]	δὲ φύσις ἐκ τῶν ἐνδεχομένων	ποιεῖ	τὸ βέλτιστον, οὐ διὰ τὰς
[4, 10]	φύσις, ὅπερ φαμὲν αὐτὴν πολλάκις	ποιεῖν·	ἀποτίθεται γὰρ ἐνταῦθα τοῖς γεννωμένοις
[4, 6]	τὴν πολυποδίαν ἀνυτικω. τέραν αὐτοῖς	ποιεῖν	τὴν κίνησιν· καὶ μάλιστα πολύποδα
[4, 5]	φύσις ἐν πᾶσι μόνον ἓν	ποιεῖν	τὸ τοιοῦτον, οὐ δυναμένη δ´
[4, 6]	ἕτερον, οὐδὲν ἡ φύσις εἴωθε	ποιεῖν	ὥσπερ ἡ χαλκευτικὴ πρὸς εὐτέλειαν
[4, 11]	τοῖς ἄλλοις ὅσοις ἐνδέχεται σχολαίως	ποιεῖσθαι	τὴν λῆψιν διὰ τὸ μὴ
[4, 5]	τὴν τροφήν, καὶ δι´ οὗ	ποιεῖται	τὴν ἀπόκρισιν ἢ τὴν σπερματικὴν
[4, 10]	ἄνω τὰ κάτω κατὰ λόγον	ποιεῖται	τῆς ἐλλείψεως. Ἔστι δὲ καὶ
[4, 2]	μὲν συνιστῇ, λυομένη δ´ ἵλεων	ποιῇ.	Τὰ μὲν γὰρ ὅλως οὐκ
[4, 13]	φύσις οὐ μόνον σωτηρίας ἕνεκεν	ποιῆσαι	τοῦτο τῶν ἄλλων ζῴων (ἐν
[4, 12]	μακρὸν ἡ φύσις τὸ ἰσχίον	ποιήσασα	εἰς μέσον προσήρεισεν· ἐντεῦθεν δὲ
[4, 5]	ἔχει τὰ δ´ ἔχει, καὶ	ποῖόν	τι τούτων ἔχει ἑκάτερον, εἴρηται.
[4, 10]	τοῖς δυσί, βάρος μὲν παρέχον,	ποιοῦν	δ´ ἀσφαλεστέραν τὴν βάσιν. Διὰ
[4, 10]	ἑστάναι, καὶ οὐ κάμνουσι τοῦτο	ποιοῦντα	συνεχῶς (ὥσπερ γὰρ κατακείμενα διατελεῖ
[4, 5]	οἷον φράγμα πρὸ τοῦ σώματος	ποιοῦνται	τὴν τοῦ ὑγροῦ μελανίαν καὶ
[4, 6]	ἀποκαθαίρωσι σκέλεσιν· ὅπερ καὶ φαίνονται	ποιοῦσαι	αἵ τε μυῖαι καὶ τὰ
[4, 13]	Οἱ μὲν οὖν αὐτῶν ἔχουσι	πολλὰ	βράγχια οἱ δ´ ὀλίγα, καὶ
[4, 5]	ὅσα ὑγρᾷ χρῆται τῇ τροφῇ·	πολλὰ	γὰρ τῶν ἐντόμων οὐ τροφῆς
[4, 5]	δὲ τούτου τὴν κοιλίαν εἰς	πολλὰ	διῃρημένην, ὡσπερανεὶ πολλὰς τοῦ ζῴου
[4, 10]	εἶναι οὐχ ἓν ὄργανον ἀλλὰ	πολλά·	ἔστι γὰρ ὡσπερεὶ ὄργανον πρὸ
[4, 2]	ἐξ ἀνάγκης συμβαίνει διὰ ταῦτα	πολλά.	Ὅσοις μὲν οὖν ἡ τοῦ
[4, 2]	Ἔχει δὲ καὶ χολὴν τὰ	πολλὰ	τῶν ἐναίμων ζῴων, τὰ μὲν
[4, 5]	Ἔστι δὲ γένη καὶ εἴδη	πολλὰ	τῶν ὀστρακοδέρμων· τὰ μὲν γὰρ
[4, 5]	καὶ γὰρ τοῦτο προσπῖπτον ἐκχυμίζει	πολλὰ	τῶν ὀστρέων, τοῖς τ´ ἀπολελυμένοις
[4, 12]	ἐκ τοῦ βάθους. Καὶ τὰ	πολλὰ	τῶν τοιούτων καὶ τῶν στεγανοπόδων
[4, 10]	ἡ φύσις, ὅπερ φαμὲν αὐτὴν	πολλάκις	ποιεῖν· ἀποτίθεται γὰρ ἐνταῦθα τοῖς
[4, 6]	τῇ οὐσίᾳ αὐτῶν ὑπάρχει τὸ	πολλὰς	ἔχειν ἀρχάς, καὶ ταύτῃ προσέοικε
[4, 10]	δὲ ἀνθρώπῳ τάς τε βοηθείας	πολλὰς	ἔχειν, καὶ ταύτας ἀεὶ ἔξεστι
[4, 5]	κοιλίαν εἰς πολλὰ διῃρημένην, ὡσπερανεὶ	πολλὰς	τοῦ ζῴου κοιλίας ἔχοντος. Κεχωρισμέναι
[4, 10]	χρῆσθαι ἑνὶ καὶ δυοῖν καὶ	πολλαχῶς	ἔστιν. Καὶ αἱ καμπαὶ τῶν
[4, 5]	πᾶσιν ὁμοίως, ἀλλὰ διαφορὰν ἔχει	πολλήν.	Ἐντὸς γὰρ τοῦ στόματος ἐνίοις
[4, 5]	δὲ καλούμενα μαλάκια καὶ μαλακόστρακα	πολλὴν	ἔχει πρὸς ταῦτα διαφοράν· εὐθὺς
[4, 12]	διότι τὸ ὀξὺ ἀσθενὲς μὴ	πολλὴν	ἔχον σκέπην. Ὑπὸ δὲ τὸ
[4, 13]	καὶ ὅσα ὀφιώδη· οὐ γὰρ	πολλῆς	δέονται καταψύξεως. Ἔχει δὲ καὶ
[4, 12]	πλείους ἐν τοῖς δακτύλοις οἱ	πολλοὶ	αὐτῶν. Ἐπεὶ δὲ οὐ πτητικὰ
[4, 2]	ἔχουσί τε πάντες, καὶ οἱ	πολλοὶ	πρὸς τοῖς ἐντέροις, ἔνιοι δὲ
[4, 5]	κύτους. Τοῦτο δὲ τοῖς μὲν	πολλοῖς	ἐστιν ἕν, τοῖς δὲ πλείω,
[4, 10]	συνδεῖν, ἵνα ἰσάζῃ εἷς ὢν	πολλοῖς.	Καὶ βραχὺς διά τε τὴν
[4, 10]	φρονεῖν· τοῦτο δ´ οὐ ῥᾴδιον	πολλοῦ	τοῦ ἄνωθεν ἐπικειμένου σώματος· τὸ
[4, 10]	πρῶτοι οὗτοι τῶν μαστῶν τοῖς	πολλοὺς	ἔχουσι μαστούς, καὶ ἱμῶνται γάλα
[4, 10]	περὶ τὴν γαστέρα πλαγίους καὶ	πολλούς,	οἷον ὗς καὶ κύων, τὰ
[4, 10]	τὴν πορείαν) ἔχουσι δ´ ἤδη	πολλοὺς	τρόπους. Τὰ μὲν γὰρ ὀλιγοτόκα
[4, 10]	ὅτι ἡ τῆς ψυχῆς ἀρχὴ	πολλῷ	δὴ δυσκίνητός ἐστι καὶ σωματώδης.
[4, 10]	πρὸς τὸ κάτω σύμμετρον, καὶ	πολλῷ	ἔλαττόν ἐστι τελειουμένοις· νέοις δ´
[4, 4]	τὴν ἀορτήν, πλῆρες ὂν φλεβῶν	πολλῶν	καὶ πυκνῶν, αἳ τείνουσιν ἀπὸ
[4, 8]	αὐτῶν πελάγιοί εἰσι, διὰ τοῦτο	πολὺ	ἀργοτέρους ἔχουσι τοὺς πόδας αὑτῶν
[4, 10]	ἔτι κάτω εἶναι τῆς καρδίας·	πολὺ	γὰρ τὸ μῆκος ἦν τοῦ
[4, 10]	ὅσοις διὰ μέγεθος καὶ τὸ	πολὺ	γεῶδες ἔχειν ἀντὶ κεράτων καὶ
[4, 10]	οὐκ ἔχουσιν ὡς ἐπὶ τὸ	πολὺ	εἰπεῖν, διὰ τὸ δυσκινητοτέραν εἶναι
[4, 13]	ἐκινοῦντο, εἴτε πόρρω, διὰ τὸ	πολὺ	μεταξύ. Εἰ δὲ πλείω τὰ
[4, 8]	ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸ μέγεθος	πολύ·	τὰ μὲν γὰρ μεγάλα τὰ
[4, 2]	εἴρηται, ἡ τῶν ἰχθύων ἀπήρτηται	πολὺ	τοῦ ἥπατος. Οὐκ ὀρθῶς δ´
[4, 10]	πλείω δυοῖν, ἀλλ´ ὅτι οὐ	πολυγάλακτον·	ἀναλίσκει γὰρ εἰς τὸ σῶμα
[4, 10]	ἀστράγαλον· οὐ γὰρ ἂν ἦν	πολυδάκτυλα,	ἀλλὰ τοσοῦτον ἐσχίζετο τὸ πλάτος
[4, 10]	ἔχει τὸν τρόπον, τὰ δὲ	πολυδάκτυλα	καὶ ἀκέρατα νανώδη μέν ἐστιν,
[4, 10]	τῇ κάμψει μένον. Τὰ δὲ	πολυδάκτυλα	οὐκ ἔχει ἀστράγαλον· οὐ γὰρ
[4, 10]	ἐπεὶ θέλει γε κἀκείνων τοῖς	πολυδακτύλοις	οὐ μόνον πρὸς τὴν πορείαν
[4, 10]	καὶ ταῖς χερσίν. Τῶν δὲ	πολυδακτύλων	ἔνια καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[4, 10]	πέμπτος. Τὰ δὲ μικρὰ τῶν	πολυδακτύλων	καὶ τοὺς ὀπισθίους ἔχει πενταδακτύλους
[4, 3]	τοῖς τε μονοκοιλίοις καὶ τοῖς	πολυκοιλίοις	ἀπὸ μέσης τῆς κοιλίας κατὰ
[4, 7]	ὀστρακοδέρμων οὐκ ἔστι τὸ σῶμα	πολυμερές.	Τούτου δ´ αἴτιον τὸ μόνιμον
[4, 7]	μόνιμον αὐτῶν εἶναι τὴν φύσιν·	πολυμερέστερα	γὰρ ἀναγκαῖον εἶναι τῶν ζῴων
[4, 6]	οὖν ἔντομα τῶν ζῴων οὐ	πολυμερῆ	μὲν τὸν ἀριθμόν ἐστιν, ὅμως
[4, 11]	διὰ γὰρ τὸν φόβον γίνεται	πολύμορφος.	Κατάψυξις γὰρ ὁ φόβος δι´
[4, 12]	τὴν πτῆσιν (τὰ γὰρ πλατέα,	πολὺν	ἀέρα ὠθοῦντα δυσκίνητά ἐστι) σαρκῶδες
[4, 14]	τῶν ὀρνίθων· οὐ γὰρ ῥᾴδιον	πολὺν	ὄγκον κινεῖσθαι σώματος μετέωρον. Περὶ
[4, 2]	γὰρ ἄχολά τε καὶ ζῇ	πολὺν	χρόνον. Ἔτι δὲ καὶ τὰ
[4, 13]	τῷ ξηρῷ ἕρπουσι καὶ ζῶσι	πολὺν	χρόνον, καὶ τὰ μὲν οὐκ
[4, 5]	τινων ἐπίπετρον· τοῦτο γὰρ ζῇ	πολὺν	χρόνον κρεμάμενον ἄνω ἐπὶ τῶν
[4, 13]	ἔνια αὐτῶν ἔξω ζῆν δύναται	πολὺν	χρόνον, τῶν ἐχόντων ἐλάττω καὶ
[4, 9]	ἐκ τοῦ πλαγίου, ὥσπερ τὰ	πολύποδα	καὶ ἄναιμα τῶν ζῴων. Τοῦτο
[4, 6]	αἵ τ´ ἐντομαί εἰσι καὶ	πολύποδα	κατὰ ταῦτ´ ἐστίν. Ὅσα δ´
[4, 6]	ἔχει καὶ πρὸς ἄλληλα διαφοράς.	Πολύποδα	μὲν γάρ ἐστι πάντα διὰ
[4, 10]	τὰ μὲν δίποδα τὰ δὲ	πολύποδα	τὰ δ´ ἄποδα τῶν ζῴων
[4, 6]	ποιεῖν τὴν κίνησιν· καὶ μάλιστα	πολύποδα	τὰ μάλιστα κατεψυγμένα διὰ τὸ
[4, 10]	ἐλάττονα τῶν ζῴων ἐστὶ καὶ	πολύποδα,	τέλος δ´ ἄποδα γίγνεται καὶ
[4, 5]	Αἱ μὲν οὖν τευθίδες καὶ	πολύποδες	ἔχουσιν ἄνωθεν τὸν θολὸν ἐπὶ
[4, 9]	ὥσπερ αἱ σηπίαι καὶ οἱ	πολύποδες,	καὶ τοῦτ´ ἀπὸ μέσου ἠργμένον,
[4, 9]	καὶ αἱ τευθίδες. Οἱ δὲ	πολύποδες	οὐκ ἔχουσι τὰς προβοσκίδας διὰ
[4, 6]	(καὶ κατάψυξιν τῆς φύσεως τὴν	πολυποδίαν	ἀνυτικω. τέραν αὐτοῖς ποιεῖν τὴν
[4, 9]	αἱ τευθίδες βραχεῖς, τὰ δὲ	πολυποδώδη	μεγάλους. Τὸ γὰρ κύτος τοῦ
[4, 9]	ὃ καλεῖται μόνον ἐπὶ τῶν	πολυπόδων	κεφαλή· τοῖς δ´ ὀστρακοδέρμοις τὸ
[4, 9]	δικότυλά ἐστι, γένος δέ τι	πολυπόδων	μονοκότυλον. Αἴτιον δὲ τὸ μῆκος
[4, 9]	σηπίαι καὶ αἱ τευθίδες τοῖς	πολύποσι	διὰ τὸ νευστικαὶ μόνον εἶναι,
[4, 9]	τοῦτο καὶ ἥκιστα ἐπίδηλον τοῖς	πολύποσίν	ἐστι διὰ τὸ μικρὸν ἔχειν
[4, 5]	μὲν οὖν σηπίαις καὶ τοῖς	πολύποσιν	ὅμοια καὶ τοῖς σχήμασι καὶ
[4, 5]	ὄν· τοῦτο γὰρ ὁ μὲν	πολύπους	οὐκ ἔχει, αἱ δὲ τευθίδες
[4, 5]	δὲ ἄλλην βοήθειαν, ὥσπερ ὁ	πολύπους	τὰς πλεκτάνας ἔχει χρησίμους καὶ
[4, 9]	ὅτι τούτοις συνυπηρετοῦσιν. Ὁ δὲ	πολύπους	τοὺς ἐν μέσῳ τέτταρας μεγίστους.
[4, 6]	τοῖς ἔμπροσθεν τύπτειν. Τὰ δὲ	πολύπτερα,	διὰ τὸ μείζω τὴν φύσιν
[4, 6]	βραχέα καὶ τοῖς βίοις ἑδραῖα	πολύπτερα	μὲν ὁμοίως ταῖς μελίτταις ἐστίν,
[4, 10]	βραχεῖς ὄντες ἧττον συμβλάπτοιντο· διὸ	πολυσχιδεῖς	οἱ πόδες τῶν ἀνθρώπων, οὐ
[4, 10]	ὅτι πολυσχιδές (οὐδὲν γὰρ ἔχει	πολυσχιδὲς	ἐν τοῖς μηροῖς) ἄνω δὲ
[4, 10]	μὴ ἐν τοῖς μηροῖς ὅτι	πολυσχιδές	(οὐδὲν γὰρ ἔχει πολυσχιδὲς ἐν
[4, 10]	μῆκος μόνον. Τὰ δὲ μὴ	πολυσχιδῆ	ἀλλ´ ὀλιγοτόκα ἢ κερατοφόρα καὶ
[4, 10]	τὰ δὲ διχηλὰ τὰ δὲ	πολυσχιδῆ,	μώνυχα μὲν ὅσοις διὰ μέγεθος
[4, 10]	δύο, τὰ δὲ πολυτόκα ἢ	πολυσχιδῆ	τὰ μὲν περὶ τὴν γαστέρα
[4, 10]	τῆς χειρός. Διαιρετὴ γὰρ καὶ	πολυσχιδής·	ἔνι γὰρ ἐν τῷ διαιρετὴν
[4, 10]	καὶ τούτους δύο, τὰ δὲ	πολυτόκα	ἢ πολυσχιδῆ τὰ μὲν περὶ
[4, 10]	τούτῳ τῷ τόπῳ, τὰ δὲ	πολυτόκα	περὶ τὴν γαστέρα. Τούτου δ´
[4, 11]	οὐχ οἱ αὐτοὶ περὶ τὰ	πόματα	καὶ τοὺς χυμοὺς ἀκρατεῖς εἰσι
[4, 10]	ἂν συμπαθὲς ἦν ἑνὸς μορίου	πονήσαντος,	ἐσχισμένων δ´ εἰς δακτύλους τοῦτ´
[4, 5]	τῷ ψύχει καὶ ταῖς ἀλέαις	πονοῦσι	πάντα τὰ ὀστρακόδερμα, καὶ φέρειν
[4, 5]	(γίνεται δὲ ταῦτα περὶ τὸν	Πόντον)	πλὴν ἐκεῖνα μὲν ζῇ μιᾶς
[4, 10]	ἵν´ ᾖ χρήσιμα πρὸς τὴν	πορείαν,	ἐπεὶ θέλει γε κἀκείνων τοῖς
[4, 10]	μὲν γὰρ ἂν πρὸς τὴν	πορείαν)	ἔχουσι δ´ ἤδη πολλοὺς τρόπους.
[4, 8]	τοὺς πόδας αὑτῶν πρὸς τὴν	πορείαν,	οἷον αἵ τε μαῖαι καὶ
[4, 12]	τῷ ἐμπήγνυσθαι ὑπεναντίοι πρὸς τὴν	πορείαν	ὄντες. Διὸ καὶ γαμψώνυχα πάντα
[4, 10]	πολυδακτύλοις οὐ μόνον πρὸς τὴν	πορείαν	χρήσιμ´ εἶναι τὰ ἔμπροσθεν σκέλη,
[4, 8]	ἔχειν ἀμφότερα. Ταύτας δ´ οὐ	πορείας	ἔχουσι χάριν, ἀλλὰ πρὸς τὸ
[4, 13]	δ´ αἴτιον ἐν τοῖς περὶ	πορείας	καὶ κινήσεως τῶν ζῴων εἴρηται.
[4, 11]	ἐπέσκεπται πρόσθεν ἐν τοῖς περὶ	πορείας	κοινῇ πᾶσιν. Ἔχουσι δὲ καὶ
[4, 11]	εἴρηται ἐν τοῖς περὶ τῆς	πορείας	τῶν ζῴων διωρισμένοις. Τὰ δ´
[4, 8]	χρῶνται ἐφ´ ὃ πεφύκασιν, ἀλλὰ	πορείας	χάριν. (Καθ´ ἕκαστον δὲ τῶν
[4, 12]	τοῦ βάρους ἔνθεν καὶ ἔνθεν	πορεύεσθαι	δύνηται καὶ μένῃ. Δι´ ἣν
[4, 10]	τῶν κώλων ἔκτασιν ἐν τῷ	πορεύεσθαι	καὶ μεταβάλλειν τὸν τόπον στενὸν
[4, 12]	Διὸ καὶ γαμψώνυχα πάντα χαλεπῶς	πορεύεται	καὶ ἐπὶ πέτραις οὐ καθιζάνουσιν·
[4, 10]	(ἥ τε γὰρ ἐκεῖ τροφὴ	πορευομένη	εἰς ταῦτα ἀναλίσκεται, καὶ διὰ
[4, 4]	τῆς κοιλίας οἷον διὰ ῥιζῶν	πορεύσεται	ἡ τροφή. Τὰ μὲν οὖν
[4, 8]	Τὰ δὲ μαλακόστρακα πάντα καὶ	πορευτικά,	διὸ ποδῶν ἔχει πλῆθος. Ἔστι
[4, 5]	τὴν περιττωματικήν, ὅσα δὲ καὶ	πορευτικὰ	(τῶν ζῴων, ἀεὶ τῷ μέσῳ
[4, 12]	ἄλλοις τοῖς πεζοῖς καὶ τοῖς	πορευτικοῖς,	ἔστι καὶ τοῖς ὄρνισιν, ἀλλὰ
[4, 10]	ὀπισθίους δύο πᾶσιν ἀναγκαῖον τοῖς	πορευτικοῖς	ἔχειν, τὰ δὲ (τοιαῦτα τετράποδα
[4, 9]	μόνον εἶναι, τοὺς δὲ καὶ	πορευτικούς.	Αἱ μὲν γὰρ τοὺς ἄνωθεν
[4, 8]	ὅτι μὴ νευστικώτερά ἐστιν ἢ	πορευτικώτερα.	Τὰ δ´ ἐν τοῖς ὑπτίοις
[4, 12]	δὲ τροφὴν ἀναγκαῖον ἀπὸ ζῴων	πορίζεσθαι.	Ὅσων δὲ ὁ βίος ἕλειος
[4, 13]	οὐδέν, διὸ οὐδ´ οἱ ὄφεις.	Πόρον	δὲ τοῦ περιττώματος καὶ τῶν
[4, 11]	οὐδ´ οἱ ὄρνιθες, ἀλλὰ τὸν	πόρον	μόνον. Αἴτιον δ´ ἀμφοτέροις ἡ
[4, 5]	δὲ τοῦτο τὸ ζῷον δύο	πόρους	καὶ μίαν διαίρεσιν, ᾗ τε
[4, 5]	Μιᾶς μὲν γὰρ οὔσης ἢ	πόρρω	ἂν ἦσαν, ἢ πᾶν ἂν
[4, 13]	πτερύγια, μόγις ἂν ἐκινοῦντο, εἴτε	πόρρω,	διὰ τὸ πολὺ μεταξύ. Εἰ
[4, 5]	Εἰ μὲν οὖν τρία εἶχε,	πόρρω	λίαν ἂν〉 ἦν, εἰ δὲ
[4, 10]	μῆκος ἦν τοῦ σώματος, καὶ	πόρρω	λίαν τῆς κινούσης ἀρχῆς καὶ
[4, 5]	πλείω· ῥᾴδιον γὰρ προΐεσθαι καὶ	πόρρωθεν	ἀπὸ τοῦ πλείονος. Γίνεται δ´
[4, 5]	καὶ τἆλλα τὰ στρομβώδη, οἷον	πορφύραι	καὶ κήρυκες. Ἔστι δὲ γένη
[4, 5]	ἐκ γενετῆς, οἷον αἵ τε	πορφύραι	καὶ κήρυκες καὶ οἱ νηρεῖται
[4, 13]	τοῖς σελαχώδεσι καὶ αὐτῶν τῶν	πόρων	ἡ συναγωγὴ γίνεται τῶν βραγχίων,
[4, 11]	καὶ λαμβάνουσι μὲν χερσὶν ἢ	ποσί,	διαιροῦσι δὲ τῷ στόματι καὶ
[4, 9]	Ὅσοις δὲ κοτυληδόνες πρὸς τοῖς	ποσὶ	καὶ πλεκτάναι πρόσεισι, δύναμιν ἔχουσι
[4, 9]	ἀλλ´ ἢ τὰ μὲν τοῖς	ποσὶ	τὰ δὲ ταῖς προβοσκίσι, ταύτας
[4, 5]	ὡς κινουμένους πυκνά· χρῶνται γὰρ	ποσὶ	ταῖς ἀκάνθαις. Τὰ δὲ τήθυα
[4, 9]	τὸ κῦτος καὶ διορθοῦσθαι τοῖς	ποσὶν	ἱκανῶς. Περὶ μὲν οὖν τῶν
[4, 10]	τὰ ἐμπρόσθια κῶλα· χρῶνται γὰρ	ποσίν,	ἵν´ ᾖ χρήσιμα πρὸς τὴν
[4, 8]	καὶ κάμπτουσιν ἐναντίως ταύτας τοῖς	ποσίν·	τοὺς μὲν γὰρ ἐπὶ τὸ
[4, 11]	σιαγόνα τὴν κάτω, ὁ δὲ	ποτάμιος	κροκόδειλος μόνος τὴν ἄνω. Τούτου
[4, 11]	ἐν τῷ στόματι πλὴν τοῦ	ποταμίου	κροκοδείλου· οὗτος δ´ οὐκ ἂν
[4, 11]	τῶν μεγάλων ὄφεων καὶ τῶν	ποταμίων	κροκοδείλων· ἰσχυρότεραι γὰρ γίνονται τῶν
[4, 10]	οὐχ ὅτι ὀλιγοτόκον, ἐπεὶ τίκτει	ποτὲ	πλείω δυοῖν, ἀλλ´ ὅτι οὐ
[4, 5]	τιν´ αἴσθησιν· ἄδηλον δὲ τοῦτο	ποτέρως	θετέον. Ἔχει δὲ τοῦτο τὸ
[4, 1]	ἀγγείοις· τὸ γὰρ γλυκὺ καὶ	πότιμον	ἀναλίσκεται διὰ κουφότητα εἰς τὰς
[4, 7]	ἐστί, δι´ οὗ διηθεῖ τὸ	πότιμον	καὶ λαμβάνει τὴν τροφήν. Ἔχει
[4, 13]	ἐλάττω ταῦτα τῶν ἐν τῷ	πρανεῖ	ἔχει. Ἡ δὲ νάρκη πρὸς
[4, 13]	ὁ βάτραχος τὰ ἐν τῷ	πρανεῖ	κάτω διὰ τὸ πλάτος τῶν
[4, 13]	δὲ τὰ μὲν ἐν τῷ	πρανεῖ	σχεδὸν πάντες ἔχουσι, τὰ δ´
[4, 5]	διὰ τὸ προσπεφυκέναι σῴζεται τῷ	πρανὲς	ἔχειν τὸ ὄστρακον, καὶ γίνεται
[4, 13]	πτερύγια, δύο μὲν ἐν τοῖς	πρανέσι,	δύο δ´ ἐν τοῖς ὑπτίοις.
[4, 13]	τῶν πτερυγίων τὰ ἐν τοῖς	πρανέσιν	ἔχει τὰ δύο ἔχοντα πτερύγια
[4, 5]	κοιλίαν, προσπέφυκε δὲ πρὸς τὰ	πρανῆ	μᾶλλον, καὶ καλεῖται μύτις ὑπό
[4, 12]	καὶ τὸ ἄγκιστρον. Τὰ δὲ	πρανῆ	τοῦ σώματος καὶ τὰ ὕπτια
[4, 5]	ἦν μεταξὺ τούτου καὶ τοῦ	πρανοῦς,	οὐκ ἂν ἠδύνατο λαμβάνειν ὁμοίως
[4, 7]	κινητικὰ διὰ τὸ εἶναι αὐτῶν	πράξεις·	ὀργάνων γὰρ δεῖται πλειόνων τὰ
[4, 10]	ὑποδεδεμένον ἀεὶ καθεύδειν καὶ πάντα	πράττειν,	καὶ τὴν περὶ τὸ σῶμα
[4, 10]	τῷ ὄπισθεν σκέλει τῆς κεφαλῆς,	πρεσβύτεροι	δ´ ὄντες οὐ δύνανται. Τὰ
[4, 6]	τῶν εὐκινήτων, διόπερ ἔχει φραγμὸν	πρὸ	αὐτῶν. Καὶ ἄσχιστον δὲ τούτων
[4, 12]	οὕτω, τοῖς δὲ γαμψώνυξι καὶ	πρὸ	ἔργου εἰσὶ πρὸς τὴν ἁρπαγήν.
[4, 10]	πολλά· ἔστι γὰρ ὡσπερεὶ ὄργανον	πρὸ	ὀργάνων. Τῷ οὖν πλείστας δυναμένῳ
[4, 5]	τροφήν, διόπερ ὁ πρόλοβός ἐστι	πρὸ	τῆς κοιλίας. Πρὸς βοήθειαν δὲ
[4, 13]	αὐλόν. Κεῖται δ´ αὐτοῖς οὗτος	πρὸ	τοῦ ἐγκεφάλου· διελάμβανε γὰρ ἂν
[4, 5]	φοβηθῶσι καὶ δείσωσιν, οἷον φράγμα	πρὸ	τοῦ σώματος ποιοῦνται τὴν τοῦ
[4, 10]	τὴν γῆν. Μικρὸν δ´ οὕτω	προβαίνοντα	καὶ τὴν ἀρχὴν ἔχουσι κάτω,
[4, 2]	τὸ τοιοῦτον καὶ περὶ τὰ	πρόβατα	καὶ τὰς αἶγας· τὰ μὲν
[4, 5]	πρὸς βοήθειαν. Ἧι γὰρ μὴ	προβέβληται	τὸ ὄστρακον, ῥᾴδιον ταύτῃ βλάπτεσθαι
[4, 10]	δ´ αὐχὴν τῆς ἀρτηρίας χάριν·	πρόβλημα	γάρ ἐστι, καὶ σῴζει ταύτην
[4, 5]	μαλακίοις καὶ μαλακοστράκοις, καὶ τὴν	προβοσκίδα,	καθάπερ εἴρηται, μεταξὺ κέντρου καὶ
[4, 9]	δὲ πολύποδες οὐκ ἔχουσι τὰς	προβοσκίδας	διὰ τὸ τοὺς πόδας αὐτοῖς
[4, 9]	τὰ ἄποθεν προσάγεσθαι, διὰ ταῦτα	προβοσκίδας	ἔχουσι δύο μακράς, αἷς ὁρμοῦσί
[4, 9]	τοῖς ποσὶ τὰ δὲ ταῖς	προβοσκίσι,	ταύτας ἔχουσι πρὸς ἀλκὴν καὶ
[4, 11]	τὸ μὴ ἐνδέχεσθαι μασᾶσθαι μηδὲ	προγεύεσθαι,	ἀλλ´ ἐν τῇ καταπόσει γίνεσθαι
[4, 5]	ἀναγκαῖον πᾶσιν ὑπάρχειν, ἔχει τὸν	προειρημένον	τρόπον, δεῖ δὲ δηλονότι καὶ
[4, 5]	ὥσπερ καὶ ἡ τοῦ θολοῦ	πρόεσις,	διὰ δειλίαν. Ἡ δὲ τευθὶς
[4, 10]	τά τε καταμήνια, καὶ ᾗ	προΐενται	τὴν γονήν· διορισθήσεται δὲ καὶ
[4, 5]	διὰ τὸ πλείω· ῥᾴδιον γὰρ	προΐεσθαι	καὶ πόρρωθεν ἀπὸ τοῦ πλείονος.
[4, 10]	τὰ κάτω μέγιστα τὸ πρῶτον,	προϊόντα	δ´ αὔξεται ἐπὶ τὸ ἄνω,
[4, 10]	γάρ εἰσι τὰ παιδία πάντα.	Προϊοῦσι	δὲ τοῖς μὲν ἀνθρώποις αὔξεται
[4, 5]	στόματος ἐχόμενον οἷον ὀρνιθώδη τινὰ	πρόλοβον,	τούτου δ´ ἐχόμενον στόμαχον· τούτου
[4, 5]	λεαίνειν τὴν τροφήν, διόπερ ὁ	πρόλοβός	ἐστι πρὸ τῆς κοιλίας. Πρὸς
[4, 5]	στόμαχος μακρός, τούτου δ´ ἐχόμενος	πρόλοβος	οἷός περ τοῖς ὄρνισιν, εἶτα
[4, 5]	κοιλιώδεις εἰσὶν ὑποδοχαί, ἧττον δὲ	προλοβώδης	ἡ ἑτέρα, καὶ τοῖς σχήμασιν
[4, 13]	κινήσεται· ἐπὶ γὰρ τὴν οὐρὰν	πρόμηκες	τὸ τῶν τοιούτων ἐστὶν ἰχθύων
[4, 2]	καὶ ὄνος καὶ ἔλαφος καὶ	πρόξ.	Οὐκ ἔχει δὲ οὐδὲ ἡ
[4, 12]	ἧττόν ἐστιν αὐτῆς τὸ σῶμα	προπετὲς	ἐπὶ τὸ πρόσθεν ἢ τὸ
[4, 9]	δὲ ταῖς προβοσκίσι, ταύτας ἔχουσι	πρὸς	ἀλκὴν καὶ τὴν ἄλλην βοήθειαν
[4, 12]	(Ἐν δὲ τοῖς ὄρνισιν ἡ	πρὸς	ἄλληλα διαφορὰ ἐν τῇ τῶν
[4, 6]	ἐστιν, ὅμως δ´ ἔχει καὶ	πρὸς	ἄλληλα διαφοράς. Πολύποδα μὲν γάρ
[4, 8]	θέσις αὐτῶν καὶ τίνες διαφοραὶ	πρὸς	ἄλληλα, τῶν τ´ ἄλλων καὶ
[4, 12]	οὐ καθιζάνουσιν· ὑπεναντία γὰρ αὐτοῖς	πρὸς	ἀμφότερα ἡ τῶν ὀνύχων φύσις.
[4, 12]	ἔχει πρόσθεν, ἕνα δ´ ὄπισθεν	πρὸς	ἀσφάλειαν ἀντὶ πτέρνης. Καὶ τῶν
[4, 8]	διὰ τὸ ἐκτείνειν τὰ ᾠὰ	πρὸς	αὐτά, ἀλλὰ μὴ ἄποθεν, ὥσπερ
[4, 5]	πρόλοβός ἐστι πρὸ τῆς κοιλίας.	Πρὸς	βοήθειαν δὲ καὶ σωτηρίαν ἔχει
[4, 5]	καὶ πᾶν τὸ τοιοῦτον γένος,	πρὸς	βοήθειαν. Ἧι γὰρ μὴ προβέβληται
[4, 8]	πάντα τὰ τοιαῦτα μόρια, ὅσα	πρὸς	βοήθειαν καὶ ἀλκήν εἰσιν. Οἱ
[4, 5]	ἅμα τῷ τοιούτῳ περιττώματι καταχρῆται	πρὸς	βοήθειαν καὶ σωτηρίαν αὐτῶν. Ἔχουσι
[4, 6]	ἔνια τῶν ἐντόμων καὶ κέντρα	πρὸς	βοήθειαν τῶν βλαπτόντων. Τὸ μὲν
[4, 12]	ὀλίγον διαφέρουσιν ἀλλήλων τοῖς μορίοις·	πρὸς	δὲ τὰ ἄλλα ζῷα καὶ
[4, 11]	τὴν αἰτίαν τοῦτο συμβέβηκεν αὐτοῖς,	πρὸς	δὲ τὸ βέλτιον φυλακῆς τε
[4, 11]	ἡ φύσις χρήσιμον αὐτῷ ἐποίησεν.	Πρὸς	δὲ τὸ κατασχεῖν ἢ λαβεῖν,
[4, 9]	μὲν ἀφεῖλεν ἀπὸ τοῦ σώματος,	πρὸς	δὲ τὸ μῆκος τῶν ποδῶν
[4, 13]	ἂν διὰ τὴν πλήρωσιν ταχέως.	Πρὸς	δὲ τούτοις περιφερῆ καὶ λεπτὴν
[4, 12]	καθ´ ἕκαστα τῶν δακτύλων φύσιν,	πρὸς	ἑκάστῳ δ´ αὐτῶν προσπέφυκεν οἷον
[4, 5]	δ´ ὄντων τῶν διαλειμμάτων ἀνάγκη	πρὸς	ἑκάστῳ οὖσαν πενταχῇ διῃρῆσθαι. Διὰ
[4, 13]	γίνεσθαι τὴν κίνησιν· ὥσπερ γὰρ	πρὸς	ἐκπνοὴν ἡ τῶν βραγχίων ἐστὶ
[4, 10]	δὲ τῶν θηλειῶν παρακέχρηται καὶ	πρὸς	ἕτερον ἔργον ἡ φύσις, ὅπερ
[4, 6]	δύ´ ἔργα καὶ μὴ ἐμποδίζειν	πρὸς	ἕτερον, οὐδὲν ἡ φύσις εἴωθε
[4, 6]	εἴωθε ποιεῖν ὥσπερ ἡ χαλκευτικὴ	πρὸς	εὐτέλειαν ὀβελισκολύχνιον. Ἀλλ´ ὅπου μὴ
[4, 5]	ἤρτηνται τοῦ στομάχου καὶ τελευτῶσι	πρὸς	μίαν ἔξοδον τὴν τοῦ περιττώματος.
[4, 11]	πόδας· μικροὶ γάρ εἰσι πάμπαν.	Πρὸς	οὖν ταύτας τὰς χρείας ἀντὶ
[4, 14]	καὶ τὰ πτερὰ οὐ χρήσιμα	πρὸς	πτῆσιν ἀλλὰ τριχώδη. Ἔτι δὲ
[4, 7]	μετέχει κινήσεως· ἀλλ´ ἡ φύσις	πρὸς	σωτηρίαν αὐτοῖς τὴν τῶν ὀστράκων
[4, 10]	τούτων· διὸ καὶ τὴν αὔξησιν	πρὸς	τὰ ἄνω τὰ κάτω κατὰ
[4, 5]	μέγεθος τῶν σωμάτων, τὰ μείζω	πρὸς	τὰ ἐλάττω· τούτου δὲ κοιλίαν
[4, 10]	τὸ σωματῶδες ἀπὸ τῶν ἄνω	πρὸς	τὰ κάτω τὸ βάρος ἡ
[4, 12]	ποιεῖ, ἀλλ´ οὐ τὸ ἔργον	πρὸς	τὰ ὄργανα. Διὰ μὲν οὖν
[4, 5]	κατὰ τὴν κοιλίαν, προσπέφυκε δὲ	πρὸς	τὰ πρανῆ μᾶλλον, καὶ καλεῖται
[4, 11]	τὸ μόριον τοῦτο. Ἴδιον δὲ	πρὸς	τὰ συγγενῆ τῶν ζῴων ὑπάρχει
[4, 10]	σκέλη τοῖς ἀνθρώποις ἰδίως ἔχει	πρὸς	τὰ τετράποδα. Κέρκον δ´ ἔχει
[4, 10]	ἐν τοῖς μηροῖς) ἄνω δὲ	πρὸς	ταῖς μασχάλαις, ὅτι πρῶτοι οὗτοι
[4, 13]	μὲν οὖν τῶν ἰχθύων γένος	πρὸς	τἆλλα ζῷα ταύτας ἔχει τὰς
[4, 13]	ἔχει τὸ τῶν ἰχθύων γένος	πρὸς	τἆλλα τὰ ἔναιμα ζῷα τὴν
[4, 12]	ἴδιον τὴν τοῦ ῥύγχους φύσιν	πρὸς	τἆλλα. Τοῖς μὲν γὰρ ἐλέφασιν
[4, 10]	χρήσιμον αὐτὸν ἔχωσι μᾶλλον ἢ	πρὸς	τὰς ἄλλας βοηθείας. Ἐχόμενα δὲ
[4, 10]	τὴν τῆς τροφῆς προσαγωγὴν καὶ	πρὸς	τὰς ἄλλας χρήσεις ἐναντίως τοῖς
[4, 10]	τε τῶν ἰσχίων φύσιν καὶ	πρὸς	τὰς ἀναπαύσεις ἀπέδωκε χρήσιμον· τοῖς
[4, 10]	περιλαμβάνεσθαι κύκλῳ κατὰ τὸ μέσον	πρὸς	τὰς ἐργασίας. Καὶ διὰ τοῦτο
[4, 10]	καμπαὶ τῶν δακτύλων καλῶς ἔχουσι	πρὸς	τὰς λήψεις καὶ πιέσεις. Καὶ
[4, 5]	μαλάκια καὶ μαλακόστρακα πολλὴν ἔχει	πρὸς	ταῦτα διαφοράν· εὐθὺς γὰρ τὴν
[4, 9]	τὸ τοὺς πόδας αὐτοῖς εἶναι	πρὸς	ταῦτα χρησίμους. Ὅσοις δὲ κοτυληδόνες
[4, 12]	ποηφάγος, πλατὺ τὸ ῥύγχος ἔχουσιν·	πρός	τε γὰρ τὴν ὄρυξιν χρήσιμον
[4, 6]	τῶν ὀσμῶν αἰσθητήριον γεγένηται χρήσιμον	πρός	τε τὴν (ἀλκὴν καὶ τὴν
[4, 11]	ὂν καὶ ἄπουν ἀφυές ἐστι	πρός	τε τὴν στροφὴν καὶ πρὸς
[4, 10]	δὲ καμπαὶ τῶν βραχιόνων ἔχουσι	πρός	τε τὴν τῆς τροφῆς προσαγωγὴν
[4, 10]	τοῦ αἵματος κρᾶσιν καὶ ἐπιτηδείαν	πρός	τε τὴν τοῦ ἐγκεφάλου ἀλέαν
[4, 2]	ὀξέων νοσημάτων· ὑπερβάλλουσαν γὰρ ἀπορραίνειν	πρός	τε τὸν πλεύμονα καὶ τὰς
[4, 12]	ἄν. Ἔνια δὲ βραχέα σκέλη	πρὸς	τῇ γαστρὶ ἔχοντα πέτανται. Τοῖς
[4, 13]	τὸ πλάτος. Τὰ δ´ ἔχοντα,	πρὸς	τῇ κεφαλῇ ἔχει, διὰ τὸ
[4, 13]	τὰ δ´ ἐν τοῖς ὑπτίοις	πρὸς	τῇ κεφαλῇ. Οὐ γὰρ κωλύει
[4, 5]	μύτιδι μᾶλλον, ἡ δὲ σηπία	πρὸς	τῇ κοιλίᾳ κάτω· πλείω γὰρ
[4, 13]	πρανεῖ ἔχει. Ἡ δὲ νάρκη	πρὸς	τῇ οὐρᾷ ἔχει τὰ δύο
[4, 5]	ταῖς λεπάσι, τοῖς δὲ διθύροις	πρὸς	τῇ συναφῇ. Τὸ δ´ ᾠὸν
[4, 12]	καὶ θερμὸν χρήσιμα μόρια γίνεται	πρὸς	τὴν ἀλκήν. Ἄνω μὲν ῥυὲν
[4, 6]	κέντρον, ἢ μηθὲν χρήσιμον εἶναι	πρὸς	τὴν ἀλκήν. Δίπτερον δ´ οὐθέν
[4, 10]	γυμνὸν καὶ οὐκ ἔχοντα ὅπλον	πρὸς	τὴν ἀλκήν) οὐκ ὀρθῶς λέγουσιν.
[4, 12]	ἂν ὑπηρέτει αὐτοῖς ὁ αὐχὴν	πρὸς	τὴν ἀπὸ τῆς γῆς νομήν,
[4, 12]	γαμψώνυξι καὶ πρὸ ἔργου εἰσὶ	πρὸς	τὴν ἁρπαγήν. Τῶν δ´ ἐχόντων
[4, 9]	ἀντεστραμμένως. Κέκαμπται γὰρ ἡ τελευτὴ	πρὸς	τὴν ἀρχήν, (ὥσπερ ἂν εἴ
[4, 10]	σώματα πρὸς τὴν γῆν, ὥστε	πρὸς	τὴν ἀσφάλειαν ἀντὶ βραχιόνων καὶ
[4, 13]	ἀναπνεῖν καὶ βράγχια ἔχειν· ἀλλὰ	πρὸς	τὴν ἄφεσιν τοῦ ὕδατος ἔχουσι
[4, 6]	γάρ ἐστι πάντα διὰ τὸ	πρὸς	τὴν βραδυτῆτα (καὶ κατάψυξιν τῆς
[4, 10]	δ´ ἄποδα γίγνεται καὶ τεταμένα	πρὸς	τὴν γῆν. Μικρὸν δ´ οὕτω
[4, 10]	σωματώδους ἀνάγκη ῥέπειν τὰ σώματα	πρὸς	τὴν γῆν, ὥστε πρὸς τὴν
[4, 6]	ἔχει πόδας, πτηνὰ ταῦτ´ ἐστὶ	πρὸς	τὴν ἔλλειψιν τὴν τῶν ποδῶν.
[4, 5]	ἔντερον ἁπλοῦν κατ´ εὐθὺ μέχρι	πρὸς	τὴν ἔξοδον τοῦ περιττώματος. (Ἔχει
[4, 12]	δὲ τὸ στῆθος κοιλία μέχρι	πρὸς	τὴν ἔξοδον τοῦ περιττώματος καὶ
[4, 13]	ἡ γὰρ τῶν ποδῶν πρόσθεσις	πρὸς	τὴν ἐπὶ τῷ πεδίῳ κίνησιν
[4, 10]	τὰ σχήματα τῶν μορίων τούτων	πρὸς	τὴν ἐργασίαν ἀναγκαίως, οὐκ ἄδηλον.
[4, 3]	καταχρῆται δ´ ἡ φύσις αὐτῷ	πρὸς	τὴν εὐπεψίαν τῆς τροφῆς, ὅπως
[4, 10]	ἔβλεψε γὰρ ἡ φύσις ὅπως	πρὸς	τὴν ἰσχὺν χρήσιμον αὐτὸν ἔχωσι
[4, 12]	τοῦ ὑγροῦ) τὰ δὲ σκέλη	πρὸς	τὴν νεῦσιν βραχέα. Διαφορὰν δ´
[4, 12]	ὄντων τοὺς πόδας χρησίμους ἔχωσι	πρὸς	τὴν νεῦσιν. Γίνονται γὰρ ὥσπερ
[4, 10]	πάντ´ ἐστὶν ὀπισθουρητικὰ διὰ τὸ	πρὸς	τὴν ὀχείαν οὕτως εἶναι αὐτοῖς
[4, 5]	γὰρ τῷ λόγῳ τὰ δὲ	πρὸς	τὴν ὄψιν αὐτῶν σαφηνίζειν δεῖ
[4, 10]	γὰρ ποσίν, ἵν´ ᾖ χρήσιμα	πρὸς	τὴν πορείαν, ἐπεὶ θέλει γε
[4, 10]	μαστούς (ἐμποδίζοιεν μὲν γὰρ ἂν	πρὸς	τὴν πορείαν) ἔχουσι δ´ ἤδη
[4, 8]	ἀργοτέρους ἔχουσι τοὺς πόδας αὑτῶν	πρὸς	τὴν πορείαν, οἷον αἵ τε
[4, 12]	γαμψοὶ ὄνυχες τῷ ἐμπήγνυσθαι ὑπεναντίοι	πρὸς	τὴν πορείαν ὄντες. Διὸ καὶ
[4, 10]	κἀκείνων τοῖς πολυδακτύλοις οὐ μόνον	πρὸς	τὴν πορείαν χρήσιμ´ εἶναι τὰ
[4, 12]	ὀξὺ καὶ σαρκῶδες, ὀξὺ μὲν	πρὸς	τὴν πτῆσιν (τὰ γὰρ πλατέα,
[4, 5]	τῇ τοῦ σώματος τραχύτητι χρῆται	πρὸς	τὴν σωτηρίαν· τῷ δ´ ἀτελὲς
[4, 5]	τὴν αὐτὴν αἰτίαν τοῖς ἐναίμοις,	πρὸς	τὴν τῆς τροφῆς αἴσθησιν. Ὁμοίως
[4, 12]	ὄρυξιν χρήσιμον τὸ τοιοῦτον καὶ	πρὸς	τὴν τῆς τροφῆς σπάσιν καὶ
[4, 10]	πρὸς τὸν συνδυασμόν, τὸ δὲ	πρὸς	τὴν τοῦ ἄλλου σώματος χρείαν·
[4, 5]	μὲν γὰρ ἀπολύεσθαι καὶ προσπίπτειν	πρὸς	τὴν τροφὴν ἐνίας αὐτῶν ζῳϊκόν
[4, 5]	πᾶσι τοῖς ζῴοις. Τὰ δὲ	πρὸς	τὴν τροφὴν μόρια ἔχει καὶ
[4, 5]	ἑτέροις ἑτέρων μᾶλλον. Τὰ δὲ	πρὸς	τὴν τροφὴν μόρια οὐ πᾶσιν
[4, 12]	ἔχουσιν (χρήσιμος γὰρ τοιοῦτος ὢν	πρὸς	τὴν τροφὴν τὴν ἐκ τοῦ
[4, 10]	τὴν τοῦ ἐγκεφάλου ἀλέαν καὶ	πρὸς	τὴν τῶν αἰσθήσεων ἡσυχίαν καὶ
[4, 11]	πρός τε τὴν στροφὴν καὶ	πρὸς	τὴν τῶν ὄπισθεν τήρησιν. Οὐδὲν
[4, 9]	Ε κάμψας προσαγάγοι τὸ Δ	πρὸς	τὸ Α. Οὕτως γὰρ κειμένων
[4, 6]	διά τε τὴν βάδισιν καὶ	πρὸς	τὸ αἴρεσθαι ῥᾷον ἀπὸ τῆς
[4, 10]	ἐν τοῖς ὄπισθεν. Ἔτι δὲ	πρὸς	τὸ ἀμύνεσθαι ἐμβριθεστέραν ποιεῖ τὴν
[4, 9]	ἔχουσι τοὺς πόδας καὶ ἀχρήστους	πρὸς	τὸ ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ μὴ ἀντισπᾶσθαι
[4, 10]	ἐξ ἐναντίας· νανώδεσι γὰρ οὖσι	πρὸς	τὸ ἄνω τὸ βάρος καὶ
[4, 9]	χρήσιμοι οἱ πόδες ἀλλὰ καὶ	πρὸς	τὸ βαδίζειν, ταῖς δ´ ἄχρηστοι·
[4, 12]	ἄνθρωπος ὀρθόν, τοῖς δὲ τετράποσι	πρὸς	τὸ βάρος σκέλη ἐμπρόσθια ὑπερήρεισται.
[4, 11]	πρὸς τὸ λαβεῖν ἀλλ´ οὐ	πρὸς	τὸ διελεῖν χρήσιμον δεῖ εἶναι
[4, 9]	δ´ ἔχουσιν ὅπως νέωσι καὶ	πρὸς	τὸ διορθοῦν, ὥσπερ τοῖς μὲν
[4, 9]	ὅτι συνῆκται αὐτῶν τὸ ὄπισθεν	πρὸς	τὸ ἔμπροσθεν, ὥσπερ τῶν ὀστρακοδέρμων
[4, 12]	τοιούτων ἕλειος· τὰ γὰρ ὄργανα	πρὸς	τὸ ἔργον ἡ φύσις ποιεῖ,
[4, 10]	Τοῖς μὲν οὖν ἀνθρώποις τοῦτο	πρὸς	τὸ κάτω σύμμετρον, καὶ πολλῷ
[4, 12]	δὲ τὸ ὠμοφάγον. Χρήσιμον γὰρ	πρὸς	τὸ κρατεῖν τὸ τοιοῦτον, τὴν
[4, 11]	γὰρ ἔχουσι τὰς χηλάς, ὥστε	πρὸς	τὸ λαβεῖν ἀλλ´ οὐ πρὸς
[4, 8]	οὐ πορείας ἔχουσι χάριν, ἀλλὰ	πρὸς	τὸ λαβεῖν καὶ κατασχεῖν ἀντὶ
[4, 11]	ἄνω. Τούτου δ´ αἴτιον ὅτι	πρὸς	τὸ λαβεῖν καὶ κατασχεῖν ἀχρήστους
[4, 8]	καὶ ἑλίσσουσιν. Οὕτως γὰρ χρήσιμαι	πρὸς	τὸ λαβοῦσαι προσφέρεσθαι τὴν τροφήν.
[4, 10]	πλείοσιν οὖσιν ἀντιλαμβανόμενα ῥᾷον ἀνέρπῃ	πρὸς	τὸ μετεωρότερον καὶ ὑπὲρ κεφαλῆς.
[4, 13]	τοιαῦτα ζῳοφάγα ἐστίν) ἀλλὰ καὶ	πρὸς	τὸ μὴ ἀκολουθεῖν τῇ λαιμαργίᾳ
[4, 8]	τοὺς τελευταίους πλατεῖς πόδας, ἵνα	πρὸς	τὸ νεῖν αὐτοῖς χρήσιμοι ὦσιν,
[4, 9]	Διόπερ τοῖς μὲν οὐ μόνον	πρὸς	τὸ νεῖν χρήσιμοι οἱ πόδες
[4, 13]	τὸ ἐμπρόσθιον, ὅσον ἀφῄρηται σαρκῶδες,	πρὸς	τὸ ὄπισθεν αὐτὸ ἔθηκεν ἡ
[4, 9]	κλύδων ᾖ καὶ χειμών, καὶ	πρὸς	τὸ τὰ ἄποθεν προσάγεσθαι, διὰ
[4, 12]	τοῖς λοιποῖς ἐναντιώμασιν οἷς ἔχει	πρὸς	τὸ τῶν ὀρνίθων γένος. Τούτων
[4, 2]	τε πάντες, καὶ οἱ πολλοὶ	πρὸς	τοῖς ἐντέροις, ἔνιοι δὲ παρ´
[4, 9]	ταῦτα χρησίμους. Ὅσοις δὲ κοτυληδόνες	πρὸς	τοῖς ποσὶ καὶ πλεκτάναι πρόσεισι,
[4, 12]	κρεωφάγοις αὐτῶν ὑπεναντίον τὸ μῆκος	πρὸς	τὸν βίον· ὁ γὰρ μακρὸς
[4, 11]	χρησιμωτέρα ἡ ὀξυωπία πτηνοῖς οὖσι	πρὸς	τὸν βίον, τούτοις δ´ ἧττον·
[4, 10]	τούτων γὰρ τὸ μὲν χρήσιμον	πρὸς	τὸν συνδυασμόν, τὸ δὲ πρὸς
[4, 5]	σῶμά τι τοῦ ζῴου ὄν,	πρὸς	τὸν τρόπον τὸν τῆς ζωῆς
[4, 1]	(Τῶν δ´ ὄφεων οἱ ἔχεις	πρὸς	τοὺς ἄλλους ἔχουσι τὴν αὐτὴν
[4, 1]	ἐν τοῖς ἰχθύσι τὰ σελάχη	πρὸς	τοὺς ἄλλους· ζῳοτοκοῦσι γὰρ ἔξω
[4, 10]	ἀνθρώπων, οἷον τά τε παιδία	πρὸς	τοὺς ἄνδρας καὶ αὐτῶν τῶν
[4, 5]	ἔντερον ἔξωθεν, καὶ ὁ θολὸς	πρὸς	τῷ ἐντέρῳ, ὅπως ὅτι πλεῖστον
[4, 10]	καὶ ἐπὶ τούτων, οὐ μόνον	πρὸς	φυλακὴν καὶ σκέπην τῆς ἕδρας,
[4, 10]	γὰρ ἄλλα ζῷα ἔχει καὶ	πρὸς	χρῆσιν αὐτούς, τοῖς δ´ ἀνθρώποις
[4, 10]	σκέπην τῆς ἕδρας, ἀλλὰ καὶ	πρὸς	ὠφέλειαν καὶ χρῆσιν τοῖς ἔχουσιν.
[4, 9]	ἐφ´ ἧς τὸ Ε κάμψας	προσαγάγοι	τὸ Δ πρὸς τὸ Α.
[4, 9]	καὶ πρὸς τὸ τὰ ἄποθεν	προσάγεσθαι,	διὰ ταῦτα προβοσκίδας ἔχουσι δύο
[4, 6]	τὰ δὲ τοῦ λαμβάνειν καὶ	προσάγεσθαι	τὴν τροφήν, οἷον οἵ τε
[4, 6]	τῆς τροφῆς καὶ ἀναλαμβάνουσι καὶ	προσάγονται	αὐτήν. Ὅσα δὲ μὴ ἔστιν
[4, 9]	καὶ τὰ ἄποθεν (θηρεύουσι καὶ	προσάγονται	ταύταις αἵ τε σηπίαι καὶ
[4, 10]	πρός τε τὴν τῆς τροφῆς	προσαγωγὴν	καὶ πρὸς τὰς ἄλλας χρήσεις
[4, 9]	ἐπεὶ ἄλλο οὐκ ἔστιν ᾧ	προσάξονται,	ἀλλ´ ἢ τὰ μὲν τοῖς
[4, 8]	καρκίνοις οὐδὲν χρήσιμον διὰ τὸ	πρόσγειον	εἶναι τὸν βίον αὐτῶν καὶ
[4, 5]	δ´ αὐτῇ συμβαίνει διὰ τὸ	πρόσγειον	μὲν εἶναι τὸν βίον αὐτῆς,
[4, 10]	τῷ γὰρ μείζονι καὶ κυριωτέρῳ	προσέθηκε	τοὔλαττον, ἀλλ´ οὐ τῷ ἐλάττονι
[4, 10]	κάτω τὸ βάρος ἡ φύσις	προσέθηκεν·	διόπερ τὰ ἰσχία σαρκώδη ἐποίησε
[4, 9]	χάριν καὶ ἕνεκα τῆς κινήσεως	προσέθηκεν	ἡ φύσις, οἷον τά τε
[4, 9]	δὲ τὸ μῆκος τῶν ποδῶν	προσέθηκεν	ἡ φύσις, ταῖς δ´ ἀπὸ
[4, 9]	πρὸς τοῖς ποσὶ καὶ πλεκτάναι	πρόσεισι,	δύναμιν ἔχουσι καὶ σύνθεσιν τοιαύτην
[4, 6]	πολλὰς ἔχειν ἀρχάς, καὶ ταύτῃ	προσέοικε	τοῖς φυτοῖς. Ὥσπερ γὰρ τὰ
[4, 10]	φρόνιμος, ἕκαστον τῷ δυναμένῳ χρῆσθαι.	Προσήκει	γὰρ τῷ ὄντι αὐλητῇ δοῦναι
[4, 12]	τὸ ἰσχίον ποιήσασα εἰς μέσον	προσήρεισεν·	ἐντεῦθεν δὲ ὑπέθηκε τὰ σκέλη,
[4, 10]	αὐλοὺς ἢ τῷ αὐλοὺς ἔχοντι	προσθεῖναι	αὐλητικήν· τῷ γὰρ μείζονι καὶ
[4, 12]	Περὶ δὲ τῶν αἰσθητηρίων εἴρηται	πρόσθεν.	Αὐχένα δὲ τεταμένον ἔχει τῇ
[4, 12]	τῶν τετραπόδων, ὑπὲρ ἧς καὶ	πρόσθεν	εἴρηται. Τετραδάκτυλος δ´ ἐστὶ πᾶς
[4, 11]	τῆς τῶν καμπύλων κάμψεως ἐπέσκεπται	πρόσθεν	ἐν τοῖς περὶ πορείας κοινῇ
[4, 12]	δὲ τοὺς μὲν τρεῖς ἔχει	πρόσθεν,	ἕνα δ´ ὄπισθεν πρὸς ἀσφάλειαν
[4, 12]	τὸ σῶμα προπετὲς ἐπὶ τὸ	πρόσθεν	ἢ τὸ τῶν ἄλλων. Ὄρχεις
[4, 13]	τὸ στόμα καὶ εἰς τὸ	πρόσθεν,	τὰ δ´ ἐν τοῖς ὑπτίοις,
[4, 13]	πόδας· ἡ γὰρ τῶν ποδῶν	πρόσθεσις	πρὸς τὴν ἐπὶ τῷ πεδίῳ
[4, 9]	ἡ φύσις, οἷον τά τε	πρόσθια	κῶλα καὶ τὰ ὄπισθεν. Βούλεται
[4, 10]	καὶ τῆς κεφαλῆς τά τε	πρόσθια	κῶλα τοῖς ζῴοις ἐστὶ καὶ
[4, 10]	οὐ γὰρ ἔχει αὐτοῖς τὰ	πρόσθια	σκέλη ἀνάλογον τοῖς ἀγκῶσι καὶ
[4, 12]	τὰς δὲ πτέρυγας, ὡς τὰ	πρόσθια	σκέλη τῶν τετραπόδων, ἐπὶ τὸ
[4, 6]	ὄψιν ἔχουσι, τὰ προσπίπτοντα τοῖς	προσθίοις	ἀποκαθαίρωσι σκέλεσιν· ὅπερ καὶ φαίνονται
[4, 6]	ζῴων· ἀεὶ γὰρ χαρακίζουσι τοῖς	προσθίοις	σκέλεσιν. Τὰ δ´ ὀπίσθια μείζω
[4, 10]	γὰρ λαμβάνουσι καὶ ἀμύνονται τοῖς	προσθίοις.	(Τὰ δὲ μώνυχα τοῖς ὀπισθίοις·
[4, 10]	τετράποσι διὰ τὴν ἐπὶ τὸ	πρόσθιον	τῶν κώλων ἔκτασιν ἐν τῷ
[4, 6]	ἔργα. Τοὺς δὲ πόδας τοὺς	προσθίους	μείζους ἔνια τούτων ἔχει, ὅπως
[4, 10]	τοῦτο καὶ πενταδακτύλους ἔχει τοὺς	προσθίους	πόδας, τοὺς δ´ ὄπισθεν τετραδακτύλους,
[4, 10]	ἀντὶ βραχιόνων καὶ χειρῶν τοὺς	προσθίους	πόδας ὑπέθηκεν ἡ φύσις τοῖς
[4, 10]	ἀντὶ σκελῶν καὶ ποδῶν τῶν	προσθίων	βραχίονας καὶ τὰς καλουμένας ἔχει
[4, 12]	βραχιόνων καὶ τῶν σκελῶν τῶν	προσθίων	ἔχουσι τὰς πτέρυγας, ἴδιόν (τι
[4, 6]	ἀναγκαῖον εἴσω κεκλάσθαι, τῶν δὲ	προσθίων	κώλων οὐδέν ἐστι τοιοῦτον. Ἑξάποδα
[4, 12]	τοῖς δ´ ὄρνισιν ἀντὶ τῶν	προσθίων	σκελῶν ἢ βραχιόνων πτερύγιον κοινόν
[4, 10]	κωλύουσιν οἱ ἀγκῶνες ἐκ πλαγίου	προσκείμενοι	τοῦτον εἶναι τὸν τόπον πλατύν)
[4, 5]	στόμαχος τέταται κατὰ τὴν κοιλίαν,	προσπέφυκε	δὲ πρὸς τὰ πρανῆ μᾶλλον,
[4, 12]	φύσιν, πρὸς ἑκάστῳ δ´ αὐτῶν	προσπέφυκεν	οἷον πλάτη καθ´ ὅλον συνεχής.
[4, 5]	μὲν οὖν μονόθυρα διὰ τὸ	προσπεφυκέναι	σῴζεται τῷ πρανὲς ἔχειν τὸ
[4, 5]	τοιοῦτον ἕτερον γένος, τῷ μὲν	προσπεφυκὸς	ζῆν μόνον φυτῷ παραπλήσιον, τῷ
[4, 5]	καλούμενον θολόν, ἐν χιτῶνι ὑμενώδει	(προσπεφυκότα,	τὴν ἔξοδον ἔχοντι καὶ τὸ
[4, 5]	ὥσπερ εἴρηται, καὶ τῷ ζῆν	προσπεφυκὼς	μόνον, ἀπολυθεὶς δὲ μὴ ζῆν,
[4, 5]	Τῷ μὲν γὰρ ἀπολύεσθαι καὶ	προσπίπτειν	πρὸς τὴν τροφὴν ἐνίας αὐτῶν
[4, 5]	ἐστὶ γένος· καὶ γὰρ τοῦτο	προσπῖπτον	ἐκχυμίζει πολλὰ τῶν ὀστρέων, τοῖς
[4, 6]	ἀκριβῆ τὴν ὄψιν ἔχουσι, τὰ	προσπίπτοντα	τοῖς προσθίοις ἀποκαθαίρωσι σκέλεσιν· ὅπερ
[4, 5]	ἐστι, καὶ τῷ αἰσθάνεσθαι τῶν	προσπιπτόντων.	Ἔτι δὲ καὶ τῇ τοῦ
[4, 5]	ταύτῃ βλάπτεσθαι ὑπὸ τῶν θύραθεν	προσπιπτόντων.	Τὰ μὲν οὖν μονόθυρα διὰ
[4, 8]	γὰρ χρήσιμαι πρὸς τὸ λαβοῦσαι	προσφέρεσθαι	τὴν τροφήν. (Διαφέρουσι δ´ ᾗ
[4, 5]	τῷ δ´ ἀτελὲς εἶναι καὶ	προσφύεσθαι	ταχέως ταῖς πέτραις τῷ γένει
[4, 10]	τῆς καρδίας, διὰ τὰς εἰρημένας	πρότερον	αἰτίας. Ἐξέθετο δ´ ἡ φύσις
[4, 13]	δὲ περὶ τούτων ἡ αἰτία	πρότερον)	ἀλλ´ ὅλον ἀπὸ τῆς κεφαλῆς
[4, 11]	ὑπὲρ ἧς τὴν αἰτίαν καθόλου	πρότερον	εἰρήκαμεν. Ἰσχνότατος δ´ ὁ χαμαιλέων
[4, 10]	ἀρξαμένοις ἀπὸ τῶν ὑπολοίπων καὶ	πρότερον	εἰρημένων μορίων· τούτων δὲ διορισθέντων
[4, 5]	τὴν γλωσσοειδῆ, ὥσπερ εἴρηται καὶ	πρότερον,	εὐθὺς δ´ ἐχόμενον τοῦ στόματος
[4, 11]	ἄκρου τριχώδη πάμπαν, καθάπερ εἴρηται	πρότερον.	Ἔχουσι δὲ καὶ αἱ φῶκαι
[4, 3]	δ´ ἐστὶν ἑκάτερα τούτων εἴρηται	πρότερον.	Ἦρκται δὲ τὸ ἐπίπλοον ὁμοίως
[4, 13]	κεφαλῇ μορίων καὶ αἰσθητηρίων εἴρηται	πρότερον.	Ἴδιον δ´ ἔχει τὸ τῶν
[4, 10]	τὴν κεφαλὴν τῶν ζῴων εἴρηται	πρότερον,	καὶ τὰ περὶ τὸν καλούμενον
[4, 5]	σκληροὺς καὶ ὀξεῖς, ὥσπερ εἴρηται	πρότερον,	καὶ τὸ μεταξὺ σαρκῶδες ὁμοίως
[4, 7]	τὰ δὲ στρομβώδη, καθάπερ εἴρηται	πρότερον.	Καὶ τούτων τὰ μὲν ἑλίκην
[4, 1]	ἔχει διὰ τὰς εἰρημένας αἰτίας	πρότερον.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' Ἔχει δὲ καὶ
[4, 11]	Οἱ γὰρ ἰχθύες, καθάπερ εἴρηται	πρότερον,	οἱ μὲν οὐ δοκοῦσιν ἔχειν,
[4, 5]	τῶν μυιῶν, ὥσπερ εἴρηται καὶ	πρότερον·	ὅσα δὲ μὴ ἔστιν ἐμπροσθόκεντρα,
[4, 10]	ἐλλείπουσιν. Αἴτιον δ´ ὥσπερ εἴρηται	πρότερον,	ὅτι ἡ τῆς ψυχῆς ἀρχὴ
[4, 5]	τὸ ᾠόν ἐστι, καθάπερ εἴρηται	πρότερον,	οὐκ ᾠὸν ἀλλὰ τοῦ ζῴου
[4, 5]	τῶν ὀστρακοδέρμων τοῦτο, καθάπερ εἴρηται	πρότερον.	Τῶν δὲ μαλακοστράκων καὶ τῶν
[4, 9]	περὶ μὲν τῶν ἐντὸς εἴρηται	πρότερον,	ὥσπερ καὶ περὶ τῶν ἄλλων
[4, 10]	μαστοὺς ἀναγκαῖον ἔχειν τοὺς πρώτους·	πρῶτοι	δ´ εἰσὶν οἱ ὑπὸ ταῖς
[4, 10]	δὲ πρὸς ταῖς μασχάλαις, ὅτι	πρῶτοι	οὗτοι τῶν μαστῶν τοῖς πολλοὺς
[4, 10]	τῶν ὑῶν συμβαῖνον· τοῖς γὰρ	πρώτοις	γενομένοις τῶν χοίρων τοὺς πρώτους
[4, 5]	ἀρχῆς μόριον, ὥσπερ ἐν τοῖς	πρώτοις	ἐλέχθη λόγοις, μεταξὺ κεφαλῆς καὶ
[4, 10]	παρέχουσι μαστούς· ᾧ οὖν τὸ	πρῶτον	γιγνόμενον ἓν μόνον ἐστί, τούτῳ
[4, 9]	τετραπόδων ζῴων καὶ τῶν ἀνθρώπων,	πρῶτον	μὲν ἐπὶ τῷ ἄκρῳ τῷ
[4, 1]	οἱ ἔχεις, ἐν αὑτοῖς ᾠοτοκήσαντα	πρῶτον.	Μονοκοίλια δὲ πάντα τὰ τοιαῦτά
[4, 10]	δ´ οὐ δύνανται. Τὸ δὲ	πρῶτον	οὐδ´ ἕρπουσιν, ἀλλ´ ἀκινητίζουσιν· νάνοι
[4, 10]	τοὐναντίον τὰ κάτω μέγιστα τὸ	πρῶτον,	προϊόντα δ´ αὔξεται ἐπὶ τὸ
[4, 5]	καρκίνοι, δύο μὲν ὀδόντας τοὺς	πρώτους,	καὶ μεταξὺ τὴν σάρκα τὴν
[4, 5]	καὶ τὰ μαλακόστρακα τούτοις τοὺς	πρώτους	ὀδόντας ἔχει καὶ τὸ ἀνάλογον
[4, 10]	πρώτοις γενομένοις τῶν χοίρων τοὺς	πρώτους	παρέχουσι μαστούς· ᾧ οὖν τὸ
[4, 10]	τοὺς μαστοὺς ἀναγκαῖον ἔχειν τοὺς	πρώτους·	πρῶτοι δ´ εἰσὶν οἱ ὑπὸ
[4, 14]	μὲν γὰρ οὐκ ὢν τετράπους	πτερὰ	ἔχει, ὡς δ´ οὐκ ὢν
[4, 1]	καθάπερ τοῖς ὄρνισιν εἰς τὰ	πτερά.	Καὶ ἐπιλευκαίνει δὲ τὸ περίττωμα
[4, 14]	οὔτε πέταται μετεωριζόμενος, καὶ τὰ	πτερὰ	οὐ χρήσιμα πρὸς πτῆσιν ἀλλὰ
[4, 6]	ταύταις· δύο γὰρ ἐφ´ ἑκάτερα	πτερὰ	τοῦ σώματος ἔχουσιν. Ὅσα δὲ
[4, 12]	δ´ ὄπισθεν πρὸς ἀσφάλειαν ἀντὶ	πτέρνης.	Καὶ τῶν μακροσκελῶν λείπει τοῦτο
[4, 13]	ἂν ἦν ὑπάρχουσα ἐν τοῖς	πτεροῖς.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ' Τὸν αὐτὸν δὲ
[4, 6]	ἐστίν, ἔχει δ´ ἔλυτρα τοῖς	πτεροῖς,	οἷον αἵ τε μηλολόνθαι καὶ
[4, 6]	καὶ ἄκαυλον· οὐ γάρ ἐστι	πτερὸν	ἀλλ´ ὑμὴν δερματικός, ὃς διὰ
[4, 6]	ἄσχιστον δὲ τούτων ἐστὶ τὸ	πτερὸν	καὶ ἄκαυλον· οὐ γάρ ἐστι
[4, 12]	δ´ ὄρνιθες πτερωτοί. Καὶ τὸ	πτερὸν	σχιστὸν καὶ οὐχ ὅμοιον τῷ
[4, 13]	μὴ σχιζόπτερον· ἐκ τοιούτου γὰρ	πτεροῦ	γίνεται τὸ οὐροπύγιον. Ἡ δὲ
[4, 12]	οἱ μὲν πτητικοὶ καὶ τὰς	πτέρυγας	ἔχουσι (μεγάλας καὶ ἰσχυράς, οἷον
[4, 12]	ἐμπρόσθια οὐκ ἔχουσιν (διὰ τοῦτο	πτέρυγας	ἔχουσιν ἀντ´ αὐτῶν) ἀντὶ δὲ
[4, 13]	γὰρ σκέλη οὔτε χεῖρας οὔτε	πτέρυγας	ἔχουσιν (εἴρηται δὲ περὶ τούτων
[4, 12]	σκελῶν τῶν προσθίων ἔχουσι τὰς	πτέρυγας,	ἴδιόν (τι μόριον· διόπερ ἀντὶ
[4, 12]	πλῆθος ἔχουσι πτερῶν καὶ τὰς	πτέρυγας	μεγάλας. Ἔστι δ´ οὐ μόνον
[4, 13]	πόδας ἔχουσιν, ὡς δὲ πεζαὶ	πτέρυγας	(τοὺς γὰρ ὄπισθεν πόδας ἰχθυώδεις
[4, 12]	ὥσπερ ἄνθρωπος ἔξω· τὰς δὲ	πτέρυγας,	ὡς τὰ πρόσθια σκέλη τῶν
[4, 13]	τῇ οὐρᾷ ἔχει τὰ δύο	πτερύγια·	ἀντὶ δὲ τῶν δύο τῷ
[4, 13]	κορδύλοι βράγχια ἔχοντες πόδας ἔχουσιν·	πτερύγια	γὰρ οὐκ ἔχουσιν, ἀλλὰ τὴν
[4, 13]	καθάπερ βάτος καὶ τρυγών, τέτταρα	πτερύγια,	δύο μὲν ἐν τοῖς πρανέσι,
[4, 13]	διὰ μὲν τὸ νευστικὰ εἶναι	πτερύγια	ἔχει, διὰ δὲ τὸ μὴ
[4, 8]	νεῖν αὐτοῖς χρήσιμοι ὦσιν, ὥσπερ	πτερύγια	ἢ πλάτας ἔχοντες τοὺς πόδας.
[4, 13]	ἔχειν τοὺς ὀφιώδεις τῶν ἰχθύων	πτερύγια	ἥπερ καὶ τῶν ὄφεων τοῦ
[4, 13]	ἐπὶ τῶν δύο μόνον ἐχόντων	πτερύγια	ἰχθύων· ὀφιώδη γάρ ἐστι καὶ
[4, 13]	Εἴτε γὰρ σύνεγγυς εἶχον τὰ	πτερύγια,	μόγις ἂν ἐκινοῦντο, εἴτε πόρρω,
[4, 13]	πρανέσιν ἔχει τὰ δύο ἔχοντα	πτερύγια	μόνον, ὅσα μὴ κωλύεται διὰ
[4, 12]	καὶ ἐὰν τῶν μὲν τὰ	πτερύγια	σφαλῇ, τῶν δὲ τὰ μεταξὺ
[4, 13]	κίνησιν χρήσιμός ἐστιν. Ἅμα δὲ	πτερύγια	τέτταρα καὶ πόδας οὐχ οἷόν
[4, 12]	γὰρ ὥσπερ κῶπαι εἰσπλέουσι τὰ	πτερύγια	τοῖς ἰχθύσιν· διὸ καὶ ἐὰν
[4, 13]	τῷ πλάτει χρῆται ὡς δυσὶ	πτερυγίοις	ἑκατέρῳ τῷ ἡμικυκλίῳ. Περὶ δὲ
[4, 13]	μᾶλλον, οἷον σμύραινα, οὐδὲν ἔχουσι	πτερύγιον	ἁπλῶς, ἀλλὰ ταῖς καμπαῖς κινοῦνται,
[4, 9]	τὸν ἴδιον λόγον τῆς οὐσίας.	Πτερύγιον	δ´ ἔχουσι ταῦτα πάντα κύκλῳ
[4, 12]	τῶν προσθίων σκελῶν ἢ βραχιόνων	πτερύγιον	κοινόν ἐστιν (κατὰ ταύτας γὰρ
[4, 13]	τῇ κάμψει ἀντὶ τῶν δύο	πτερυγίων.	Διὸ καὶ ἐν τῷ ξηρῷ
[4, 13]	ἧττον ἀσπαρίζει. Αὐτῶν δὲ τῶν	πτερυγίων	τὰ ἐν τοῖς πρανέσιν ἔχει
[4, 13]	καὶ τὰ τοιαῦτα ἀντὶ τῶν	πτερυγίων	τῷ ἐσχάτῳ πλάτει νέουσιν. Ἡ
[4, 12]	γαμψωνύχων σώματα μικρὰ ἄνευ τῶν	πτερύγων	διὰ τὸ εἰς ταύτας ἀναλίσκεσθαι
[4, 12]	τελευταῖα ἐπὶ τοῦ νώτου τῶν	πτερύγων	ἔχουσιν. Σκέλη δὲ καθάπερ ἄνθρωπος
[4, 12]	ἀνθρώποις. Μεταξὺ μὲν οὖν τῶν	πτερύγων	καὶ τῶν σκελῶν ταῦτα τὰ
[4, 12]	τέτταρσι σημείοις κινήσονται μετὰ τῶν	πτερύγων.	Στῆθος δ´ ἔχουσιν ἅπαντες ὀξὺ
[4, 12]	τῶν βαρέων βοήθειαν ἀντὶ τῶν	πτερύγων	τὰ καλούμενα πλῆκτρα ἐπὶ τοῖς
[4, 12]	ὄρνιθος οὐσία, ἅμα δὲ καὶ	πτερυγωτός.	Τὰ δ´ ἔναιμα οὐ κινεῖται
[4, 12]	ζῶντες ἐν ὑγρῷ καὶ τῶν	πτερῶν	ἀχρείων ὄντων τοὺς πόδας χρησίμους
[4, 6]	ἐντόμων, ὅπως σῴζῃ τὴν τῶν	πτερῶν	δύναμιν. Ἑδραίων γὰρ ὄντων εὐδιάφθορα
[4, 6]	τὴν φύσιν εἶναι, πλειόνων τετύχηκε	πτερῶν	καὶ ἰσχύει τοῖς ὄπισθεν μορίοις.
[4, 12]	ἕνεκα τούτου καὶ πλῆθος ἔχουσι	πτερῶν	καὶ τὰς πτέρυγας μεγάλας. Ἔστι
[4, 11]	δέρματος σκληρότης· τὰ μὲν γὰρ	πτερωτὰ	αὐτῶν ἐστι, ταῦτα δὲ πάντα
[4, 12]	τυγχάνουσιν ὄντα, οἱ δ´ ὄρνιθες	πτερωτοί.	Καὶ τὸ πτερὸν σχιστὸν καὶ
[4, 12]	τῇ μορφῇ τῶν μορίων διαφέρουσιν.	Πτερωτοὶ	μὲν οὖν ἅπαντές εἰσιν, καὶ
[4, 13]	οὔτ´ οὐροπύγιον, διὰ μὲν τὸ	πτηνὰ	εἶναι κέρκον· διὰ δὲ τὸ
[4, 6]	καὶ οἱ σφῆκες, διὰ τὸ	πτηνὰ	εἶναι. Λεπτὰ μὲν γὰρ ὄντα
[4, 13]	καὶ αἱ νυκτερίδες ὡς μὲν	πτηνὰ	ἔχουσι πόδας, ὡς δὲ τετράποδα
[4, 6]	Ὅσα δ´ ἐλάττονας ἔχει πόδας,	πτηνὰ	ταῦτ´ ἐστὶ πρὸς τὴν ἔλλειψιν
[4, 13]	καὶ πεζοῖς, αἱ δὲ τοῖς	πτηνοῖς	καὶ πεζοῖς, διὰ τοῦτο ἀμφοτέρων
[4, 11]	ὅτι ἐκείνοις χρησιμωτέρα ἡ ὀξυωπία	πτηνοῖς	οὖσι πρὸς τὸν βίον, τούτοις
[4, 9]	τὸ διορθοῦν, ὥσπερ τοῖς μὲν	πτηνοῖς	τὸ ὀρροπύγιον, τοῖς δ´ ἰχθύσι
[4, 6]	τῶν ποδῶν. Αὐτῶν δὲ τῶν	πτηνῶν	ὧν μέν ἐστιν ὁ βίος
[4, 12]	ηὔξησεν. Διὸ καὶ ἐν τῇ	πτήσει	ἀντ´ οὐροπυγίου χρῶνται αὐτοῖς· πέτονται
[4, 12]	σωτηρία ἐν τῇ ταχυτῆτι τῆς	πτήσεως	ἢ ἐκτοπιστικά. Ἔνια δ´ οὐ
[4, 14]	τὰ πτερὰ οὐ χρήσιμα πρὸς	πτῆσιν	ἀλλὰ τριχώδη. Ἔτι δὲ ὡς
[4, 12]	σαρκῶδες, ὀξὺ μὲν πρὸς τὴν	πτῆσιν	(τὰ γὰρ πλατέα, πολὺν ἀέρα
[4, 12]	πολλοὶ αὐτῶν. Ἐπεὶ δὲ οὐ	πτητικὰ	μέν, ἐκ τῆς δ´ αὐτῆς
[4, 12]	ἀλλὰ καὶ ἄλλα γένη ὀρνίθων	πτητικά,	ὅσοις ἡ σωτηρία ἐν τῇ
[4, 12]	ἢ ἐκτοπιστικά. Ἔνια δ´ οὐ	πτητικὰ	τῶν ὀρνίθων ἐστὶν ἀλλὰ βαρέα,
[4, 12]	Ἔτι τῶν ὀρνίθων οἱ μὲν	πτητικοὶ	καὶ τὰς πτέρυγας ἔχουσι (μεγάλας
[4, 12]	δὲ τοῖς μὲν γαμψωνύχοις καὶ	πτητικοῖς	ἄχρηστα τὰ πλῆκτρα· χρήσιμα γάρ
[4, 12]	καὶ οἱ ὠμοφάγοι· ἀνάγκη γὰρ	πτητικοῖς	εἶναι διὰ τὸν βίον, ὥσθ´
[4, 12]	τὴν βοήθειαν· τοῖς δὲ μὴ	πτητικοῖς	τοὐναντίον τὰ σώματα ὀγκώδη, διὸ
[4, 12]	ὄρνιθι ἐν τῇ οὐσίᾳ τὸ	πτητικόν	ἐστιν) ὥστε λείπεται αὐτοῖς ἐξ
[4, 10]	καὶ ἐπ´ ἄκροις γίνεται τοῖς	πτόρθοις.	Δι´ ἣν μὲν οὖν αἰτίαν
[4, 5]	τοῖς δὲ μονοθύροις ἐν τῷ	πυθμένι,	οἷον ταῖς λεπάσι, τοῖς δὲ
[4, 5]	ἐπὶ τῶν ἀκανθῶν ὡς κινουμένους	πυκνά·	χρῶνται γὰρ ποσὶ ταῖς ἀκάνθαις.
[4, 3]	ἐστὶ τροφῆς. Ἔτι δὲ διὰ	πυκνότητα	τοῦ ὑμένος τὸ διηθούμενον τῆς
[4, 4]	πλῆρες ὂν φλεβῶν πολλῶν καὶ	πυκνῶν,	αἳ τείνουσιν ἀπὸ τῶν ἐντέρων
[4, 5]	εὐθηνοῦσιν, πλὴν οἱ ἐν τῷ	Πυρραίῳ	εὐρίπῳ· ἐκεῖνοι δ´ οὐχ ἧττον
[4, 10]	Διὸ καὶ τῷ ὕψει οἱ	πῶλοι	τῶν ἵππων οὐδὲν ἢ μικρὸν
[4, 4]	τρόπον λαμβάνει τὴν τροφήν, καὶ	πῶς	εἰσέρχεται διὰ τῶν φλεβῶν ἀπὸ
[4, 10]	κατὰ λόγον ἐστίν. Ἐντὸς δὲ	πῶς	ἔχει, καὶ πῇ διαφέρουσι τά
[4, 4]	μὲν οὖν ἔναιμα τῶν ζῴων	πῶς	ἔχει μέχρι τῶν διωρισμένων μορίων,