Livre, Chap. |
[4, 5] |
κέντρον
ἐστὶν
ἐντὸς
τῶν
ὀδόντων
|
τοιοῦτον |
αἰσθητήριον.
Τούτου
δ´
ἐχόμενον
πᾶσιν |
[4, 13] |
καὶ
τρυγόσι
καὶ
εἴ
τι
|
τοιοῦτον |
ἄλλο
σέλαχός
ἐστιν.
Τῶν
μὲν |
[4, 5] |
οἱ
νηρεῖται
καὶ
πᾶν
τὸ
|
τοιοῦτον |
γένος,
πρὸς
βοήθειαν.
Ἧι
γὰρ |
[4, 6] |
δὲ
προσθίων
κώλων
οὐδέν
ἐστι
|
τοιοῦτον. |
Ἑξάποδα
δὲ
τὰ
τοιαῦτα
πάντ´ |
[4, 5] |
τὰ
τήθυα,
καὶ
εἴ
τι
|
τοιοῦτον |
ἕτερον
γένος,
τῷ
μὲν
προσπεφυκὸς |
[4, 5] |
μυρμήκων
γένος,
καὶ
εἴ
τι
|
τοιοῦτον |
ἕτερον.
Ὀδόντας
δὲ
τὰ
μὲν |
[4, 5] |
καὶ
τὰ
ὀστρακόδερμα
πάντα
τὸ
|
τοιοῦτον |
ἔχει
μόριον
διὰ
τὴν
αὐτὴν |
[4, 2] |
ἁπάντων
ἐχόντων.
Συμβαίνει
δὲ
τὸ
|
τοιοῦτον |
καὶ
περὶ
τὰ
πρόβατα
καὶ |
[4, 12] |
γὰρ
τὴν
ὄρυξιν
χρήσιμον
τὸ
|
τοιοῦτον |
καὶ
πρὸς
τὴν
τῆς
τροφῆς |
[4, 5] |
αὐτοῖς·
τὸ
δ´
ἄνω
τὸ
|
τοιοῦτον |
μόριον.
Ἀλλὰ
μὴν
οὐδὲ
συνεχὲς |
[4, 5] |
ὄστρεα
καὶ
οἱ
κτένες
τὸ
|
τοιοῦτον |
μόριον.
Ἀνάγκη
τοίνυν
τρία
ἢ |
[4, 10] |
τὴν
τοῦ
ὄνυχος
φύσιν
τὸ
|
τοιοῦτον |
μόριον
ἔλαβεν
ἀπόκρισιν,
καὶ
διὰ |
[4, 5] |
ἐν
τῷ
στόματι
ἔχει
τὸ
|
τοιοῦτον |
μόριον,
οἷον
τὸ
τῶν
μυρμήκων |
[4, 5] |
γεῶδες.
Σημεῖον
δὲ
τὸ
σηπίον
|
τοιοῦτον |
ὄν·
τοῦτο
γὰρ
ὁ
μὲν |
[4, 5] |
πᾶσι
μόνον
ἓν
ποιεῖν
τὸ
|
τοιοῦτον, |
οὐ
δυναμένη
δ´
ἐνεργείᾳ
ποιεῖ |
[4, 13] |
τε
ἔχειν,
οὐδ´
ἄλλο
κῶλον
|
τοιοῦτον |
οὐδέν·
ἔναιμα
γάρ.
Οἱ
δὲ |
[4, 2] |
ἐστίν.
Τῇ
μὲν
γὰρ
καρδίᾳ
|
τοιοῦτον |
οὐδένα
πλησιάζειν
οἷόν
τε
χυμόν |
[4, 5] |
τῆς
οὐσίας
αὐτῶν
εἶναί
τι
|
τοιοῦτον |
πάθος
αὐτῆς·
ὅτι
γάρ
ἐστι |
[4, 12] |
γὰρ
πρὸς
τὸ
κρατεῖν
τὸ
|
τοιοῦτον, |
τὴν
δὲ
τροφὴν
ἀναγκαῖον
ἀπὸ |
[4, 2] |
μὲν
τοῦ
σπλάγχνου
εἶναι
περίττωμα
|
τοιοῦτον, |
τῶν
δ´
ἄλλων
μηδενός,
κατὰ |
[4, 5] |
τοῦτο,
κἂν
εἴ
τι
ἄλλο
|
τοιοῦτον |
τῶν
ζῴων,
φυτικὸν
δίκαιον
καλεῖν· |