Livre, chapitre
[2, 12]	δέρμα κοῖλον καὶ μέγα, ἐν	ᾧ	ἡ τροφὴ πρώτη εἰσιοῦσα ἄπεπτός
[2, 3]	γὰρ τὸ ἐν Ἰνδοῖς θηρίον,	ᾧ	ὄνομα εἶναι μαρτιχόραν, τοῦτ´ ἔχειν
[2, 9]	πρανῆ καὶ τὰ ὕπτια, ἐν	ᾧ	τόπῳ ἡ γαστὴρκαὶ τὰ σπλάγχνα·
[2, 2]	καὶ οὐκ ἄμφωδον, διχαλὸν δ´	ὧδε.	Ἐκ μὲν τοῦ ὄπισθεν μικρὸν
[2, 1]	ἐστίν· εὐθὺς γὰρ ἔχει μετὰτὴν	ὠμοπλάτην	τοὺς πόδας ὁμοίους χερσίν, ὥσπερ
[2, 1]	τοῖς προσθίοις σκέλεσιν ἡ τῶν	ὤμων	ἔχει καμπὴ πᾶσι, καὶ τῶν
[2, 3]	ἄνθρωπος μείζω τὰἄνω ἔχει νέος	ὢν	ἢ τὰ κάτω, αὐξανόμενος δὲ
[2, 3]	κίνησιν ποιεῖται τῆς πορείας νέος	ὢν	καὶ τελειωθείς, ἀλλὰ τὸ πρῶτον
[2, 1]	τοῖς τετράποσι ζῴοις· δίπους γὰρ	ὢν	τὰ μὲν σκέλη εἰς τὸ
[2, 12]	ἔχεται ὁ ἐχῖνος, τὰ ἐντὸς	ὢν	τραχὺς καὶ πλακώδης, τὸ δὲ
[2, 1]	σκελῶν τῶν ἔμπροσθεν πτέρυγας ἔχει,	ὧν	ἡ κάμψις ἐστὶν εἰς τὸ
[2, 9]	ἑκατέρωθεν ἐκ τῶν πλαγίωνἕνα, ἐξ	ὧν	τὸ γάλα ῥεῖ· καὶ θηλάζεται
[2, 6]	τρόπον. ~Τὰ δὲ τετράποδα μὲν	ᾠοτόκα	δὲ καὶ ἔναιμα (οὐδὲν δὲ
[2, 11]	ἰχθύες πάντες ἔχουσι, καὶ τὰ	ᾠοτόκα	καὶ τετράποδα, καὶ ὡς ἐπίπαν
[2, 11]	τετραπόδων, ἔτι δὲ καὶ τὰ	ᾠοτόκα	τῶν τετραπόδων καὶ ὄρνις καὶ
[2, 9]	εὐθὺς ἐναὑτοῖς ζῳοτοκεῖ καὶ μὴ	ᾠοτοκεῖ	πρῶτον. Καὶ γὰρ ὁ δελφὶς
[2, 12]	τετραπόδων πάντ´ ἔχει· ὅσα δ´	ᾠοτοκεῖ,	τῶν μὲν ἄλλων οὐδὲν ἔχει,
[2, 6]	δὲ καὶ ἔναιμα (οὐδὲν δὲ	ᾠοτοκεῖ	χερσαῖον καὶ ἔναιμον μὴ τετράπουν
[2, 9]	εἰσὶ δ´ αὐτῶν οἱ μὲν	ᾠοτόκοι	οἱ δὲ ζῳοτόκοι, οἱ μὲν
[2, 9]	ζῳοτόκοι, οἱ μὲν λεπιδωτοὶ πάντες	ᾠοτόκοι,	τὰ δὲ σελάχη πάνταζῳοτόκα πλὴν
[2, 12]	τοῖς τετράποσι μὲν τῶν ζῴων	ᾠοτόκοις	δέ, οἷον χελώνῃ χερσαίᾳ καὶ
[2, 1]	ὀπίσθια σκέλη ὥσπερ ἄνθρωπος. Τοῖς	ᾠοτόκοις	δέ, ὥσπερ κροκοδείλῳ καὶσαύρᾳ καὶ
[2, 8]	ἐπὶ τῆς ἀρτηρίας οὐδὲν τῶν	ᾠοτοκούντων	ἔχει, ἀλλὰ συνάγει καὶ διοίγει
[2, 9]	ἔχει τρίχας, οὔθ´ὥσπερ ἔνια τῶν	ᾠοτοκούντων	τετραπόδων φολίδας, οὔθ´ ὡς τὸτῶν
[2, 11]	οὐκ ἔχει. Καὶ ἐπὶ τῶν	ᾠοτόκων	δὲ καὶ τετραπόδων τὸν αὐτὸν
[2, 11]	δὲ πολλὰτῶν μὴ ζῳοτόκων ἀλλ´	ᾠοτόκων	μικρὸν ἔχει τὸν σπλῆναοὕτως ὥστε
[2, 12]	σχεδὸν πάντα τῶν πεζῶν καὶ	ᾠοτόκων	τοῖς σαύροις, εἴ τις μῆκος
[2, 3]	οἱ δὲ τοὺς κυνόδοντας μόνον·	ὦπται	δ´ ὅτι βάλλει καθάπερ καὶ
[2, 9]	τῶν τέκνων παρακολουθούντων· καὶ τοῦτο	ὦπται	ἤδη ὑπό τινων φανερῶς. Οἱ
[2, 2]	μώνυχον δὲ καὶ δίκερων οὐδὲν	ὦπται.	Μονοκέρατα δὲ καὶ μώνυχα ὀλίγα,
[2, 2]	ἔχει ἀστράγαλον. Πολυσχιδὲς δ´ οὐδὲν	ὦπται	τοιοῦτον ἔχον ἀστράγαλον, ὥσπερ οὐδ´
[2, 5]	ὡς τετράπουν ὂν οὔτε κέρκον	ὡς	δίπουν, πλὴν μικρὰν τὸ ὅλον,
[2, 2]	ὅσα τετράποδα καὶ ζῳοτόκα, δασέα	ὡς	εἰπεῖν ἐστι, καὶ οὐχ ὥσπερ
[2, 3]	καρχαρόδουν ἐστὶ πᾶσι τοῖς ὀδοῦσιν,	ὡς	ἐπαλλάττουσα τῷ γένει τῶν ἰχθύων·
[2, 3]	οἱ δ´ ἐλάττους καὶ ἀραιόδοντες	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ βραχυβιώτεροι. Φύονται
[2, 3]	Ὅσοι δὲ πλείους ἔχουσι, μακροβιώτεροι	ὡς	ἐπὶ τὸ πολύ εἰσιν, οἱ
[2, 12]	οἱ δ´ἄλλοι πρὸς τοῖς ἐντέροις	ὡς	ἐπὶ τὸ πολύ. Καρχαρόδοντες δὲ
[2, 11]	τὰ ᾠοτόκα καὶ τετράποδα, καὶ	ὡς	ἐπίπαν εἰπεῖν ἢ πλείω ἢ
[2, 12]	τοῦ πρὸ τῆς γαστρὸς στομάχουσυχνὸν	ὡς	κατὰ μέγεθος. Ἔχουσι δὲ καὶ
[2, 11]	ὅσπερ ἔχει μεγίστην τῶν ἰχθύων	ὡς	κατὰ μέγεθος. Οἱ δὲ πρὸς
[2, 2]	βοΐ, ἰσχνὸν δὲ καὶ μικρὸν	ὡς	κατὰ τὸ μέγεθος. Ἔστι δὲ
[2, 5]	τετράποδες, καὶτὰ ὕπτια δ´ ὡσαύτως	ὡς	ὄντες ἀνθρωποειδεῖς (τοῦτο γὰρἐπὶ τῶν
[2, 5]	δασεῖς μέν εἰσι τὰ πρανῆ	ὡς	ὄντες τετράποδες, καὶτὰ ὕπτια δ´
[2, 5]	ὥσπερ τὰ τετράποδα· σχεδὸν γὰρ	ὡς	πέντε πρὸς τρία ἐστίν. Καὶ
[2, 5]	ἐπ´ ἄμφω, καὶ ὡς χερσὶκαὶ	ὡς	ποσί, καὶ συγκάμπτει ὥσπερ χεῖρας.
[2, 5]	ἀγκῶνα καὶ τὸν μηρὸν βραχεῖς	ὡς	πρὸς τὸν βραχίονα καὶ τὴν
[2, 12]	τοῖς ἀριστεροῖς· ἀλλὰ τὰ τοιαῦτα	ὡς	τέρατα κρίνεται. Τείνει δ´ ἡ
[2, 5]	ὀρθόν· καὶ οὔτ´ ἰσχία ἔχει	ὡς	τετράπουν ὂν οὔτε κέρκον ὡς
[2, 9]	τῶν ᾠοτοκούντων τετραπόδων φολίδας, οὔθ´	ὡς	τὸτῶν ὀρνέων γένος πτερωτόν, ἀλλ´
[2, 5]	τοῖς ποσὶν ἐπ´ ἄμφω, καὶ	ὡς	χερσὶκαὶ ὡς ποσί, καὶ συγκάμπτει
[2, 1]	αὐτῶν· χρῆται γὰρ πρὸς πολλὰ	ὡς	χερσίν. Καὶ τὰ ἀριστερὰ δ´
[2, 3]	δ´ ἧττον ἀπολελυμένα· οὐ γὰρ	ὡσαύτως	ἀπολέλυται κάπρῳ καὶ ἵππῳ τοῦτο
[2, 12]	τεσαύρων καὶ τῶν ὄφεων φύονται.	Ὡσαύτως	δὲ καὶ τοῖς ἰχθύσιν ἔχει
[2, 12]	καὶ τὰ ἐλάττω τῶν ζῴων	ὡσαύτως.	Διαφορὰ δὲ καὶ ἐν τούτοις
[2, 9]	δύο, καὶ ἡ καλουμένη ταινία	ὡσαύτως.	Ἔνια δὲ τῶν προμήκων οὐδὲ
[2, 3]	παρασχόντες ἐντῇ ἀνατολῇ, καὶ ἀνδράσιν	ὡσαύτως·	τοῦτο δὲ συμβαίνει ὅσοις ἂν
[2, 5]	ὄντες τετράποδες, καὶτὰ ὕπτια δ´	ὡσαύτως	ὡς ὄντες ἀνθρωποειδεῖς (τοῦτο γὰρἐπὶ
[2, 3]	δὲ καὶ οἱ ἄρρενες μαστούς,	ὥσπερ	αἱ θήλειαι, μικροὺς παντελῶς. Ἡδ´
[2, 2]	καὶ ζῳοτόκων τὰ μένἐστι πολυσχιδῆ,	ὥσπερ	αἱ τοῦ ἀνθρώπου χεῖρες καὶ
[2, 3]	καὶ ἐλάφου, τὰ δ´ ὀστώδη,	ὥσπερ	ἀλώπεκος καὶ λύκου καὶ ἴκτιδος
[2, 3]	δύο μαστοὺς καὶ δύο θηλάς,	ὥσπερ	ἄνθρωπος καὶ ἐλέφας, καθάπερ εἴρηται
[2, 5]	μαστῶνμικρῶν. Ἔχει δὲ καὶ βραχίονας	ὥσπερ	ἄνθρωπος, πλὴν δασεῖς· (καὶ κάμπτει
[2, 4]	πάντων τῶν καρχαροδόντων, τὰδὲ μικρόστομα,	ὥσπερ	ἄνθρωπος, τὰ δὲ μεταξύ, οἷοντὸ
[2, 3]	τὸ αἰδοῖον καὶ τοὺς ὄρχεις,	ὥσπερ	ἄνθρωπος, τὰδὲ πρὸς τῇ γαστρὶ
[2, 3]	χονδρῶδες τὸ αἰδοῖον καὶ σαρκῶδες,	ὥσπερ	ἄνθρωπος· τὸ μὲν οὖν σαρκῶδες
[2, 1]	κάμπτει δὲ τὰ ὀπίσθια σκέλη	ὥσπερ	ἄνθρωπος. Τοῖς ᾠοτόκοις δέ, ὥσπερ
[2, 2]	οὖν ἔχει τέτταρας ἡ κάμηλος	ὥσπερ	βοῦς, καὶ κέρκον ὁμοίαν ὄνῳ,
[2, 3]	πρόβατον· τὰ δὲ τέτταρας θηλάς,	ὥσπερ	βοῦς. Τὰ δ´ οὔτ´ ἐν
[2, 4]	ὥσπερ ἵππος, διχαλὸν δ´ ἐστὶν	ὥσπερ	βοῦς, τὴν δ´ ὄψιν σιμός.
[2, 3]	ἄλλα πολλά, τὰ δ´ ἐντός,	ὥσπερ	(δελφίς· καὶ τῶν ἔξω δ´
[2, 9]	τινων φανερῶς. Οἱ δ´ ἰχθύες,	ὥσπερ	εἴρηται, οὔτε μαστοὺς ἔχουσιν οὔτ´
[2, 12]	ἔχει στόμαχον· οἱ γὰρ ἰχθύες,	ὥσπερ	εἴρηται πρότερον, οἱ πλεῖστοι οὐκ
[2, 1]	τὰ μὲν κοινὰ πάντων ἐστίν,	ὥσπερ	εἴρηται πρότερον, τὰ δὲ γενῶν
[2, 8]	εἰς τοὔπισθεν ὁμοίως τοῖς τετράποσιν,	ὥσπερ	εἴρηται πρότερον. Χεῖρας δ´ οὐδὲ
[2, 11]	οὖν οὐκ ἔχουσιν οἱ ἔλαφοι,	ὥσπερ	εἴρηται· τὸ δ´ ἔντερον αὐτῶν
[2, 1]	ἀντεστραμμένα· ὁ δ´ ἐλέφας οὐχ	ὥσπερ	ἔλεγόν τινες, ἀλλὰ συγκαθίζει καὶ
[2, 2]	μωνύχων μόνον· ἡ γὰρ ὗς,	ὥσπερ	ἐλέχθη πρότερον, ἐπαμφοτερίζει, διὸ καὶ
[2, 11]	ἔχει, καὶ κείμενα τὸναὐτὸν τρόπον	ὥσπερ	ἐν τοῖς ἀνθρώποις· ὁμοίως δὲ
[2, 9]	δὲ στόμα οἱ μὲν ἀνερρωγός,	ὥσπερ	ἔνια τῶν ζῳοτοκούντων καὶ τετραπόδων.
[2, 4]	ἐν Αἰγύπτῳ χαίτην μὲν ἔχει	ὥσπερ	ἵππος, διχαλὸν δ´ ἐστὶν ὥσπερ
[2, 2]	τὰδ´ ἀσχιδῆ, οἷον τὰ μώνυχα,	ὥσπερ	ἵππος καὶ ὀρεύς. Τὸδὲ τῶν
[2, 2]	ἀκρωμίας, οἷον ὅσα λοφιὰν ἔχει,	ὥσπερ	ἵππος καὶ ὀρεὺςκαὶ τῶν ἀγρίων
[2, 12]	τὸ πόρρω τοὺς πόρους συνάπτειν,	ὥσπερ	καὶ ἐπὶ τοῦ τῶν ὀρνίθων
[2, 12]	σπλῆνα δὲ μικρὸν καὶ στρογγύλον,	ὥσπερ	καὶ οἱ σαῦροι. Χολὴν δ´
[2, 1]	ὠμοπλάτην τοὺς πόδας ὁμοίους χερσίν,	ὥσπερ	καὶ οἱ τῆς ἄρκτου· πενταδάκτυλοι
[2, 3]	τὰ μὲν εἰς τὸ πρόσθεν,	ὥσπερ	καὶ τὰ εἰρημένα, καὶ τούτων
[2, 3]	κατεργάζεται τὴν τροφήν (λεαίνει δ´	ὥσπερ	κρίμνα) χωρὶς δὲ τούτων ἄλλους
[2, 1]	ὥσπερ ἄνθρωπος. Τοῖς ᾠοτόκοις δέ,	ὥσπερ	κροκοδείλῳ καὶσαύρᾳ καὶ τοῖς ἄλλοις
[2, 4]	γάρ ἐστι τὰ στόματα ἀνερρωγότα,	ὥσπερ	κυνὸς καὶ λέοντος καὶ πάντων
[2, 2]	καὶ τὰς καμπὰς οὐ πλείους,	ὥσπερ	λέγουσί τινες, ἀλλὰ φαίνεται διὰ
[2, 2]	πάντῃ, οἷον ὅσα χαίτην ἔχει,	ὥσπερ	λέων· τὰ δ´ἐπὶ τῷ πρανεῖ
[2, 5]	ὦτα παραπλήσια ἔχει, καὶ ὀδόντας	ὥσπερ	ὁ ἄνθρωπος, καὶ τοὺς προσθίους
[2, 2]	ὡς εἰπεῖν ἐστι, καὶ οὐχ	ὥσπερ	ὁ ἄνθρωπος ὀλιγότριχον καὶ μικρότριχον
[2, 3]	μαστοὺς δύο καὶ θηλὰς τέτταρας,	ὥσπερ	ὁ βοῦς. Τῶν δὲ μωνύχωντὰ
[2, 3]	κάμηλος. Καὶτὰ μὲν χαυλιόδοντας ἔχει,	ὥσπερ	οἱ ἄρρενες ὕες, τὰ δ´
[2, 9]	καλυπτόμενα δ´ οὐκ ἀκανθώδει καλύμματι	ὥσπερ	οἱ μὴ σελαχώδεις, ἀλλὰ δερματώδει.
[2, 8]	πάντες, οὐ μέντοι σκαρδαμύττου σίγε	ὥσπερ	οἱ ὄρνιθες. Ἔτι δ´ οὔτε
[2, 5]	οἷον χεῖρες μεγάλαι, καὶ οἱδάκτυλοι	ὥσπερ	οἱ τῶν χειρῶν, ὁ μέσος
[2, 2]	οὐδὲν ὦπται τοιοῦτον ἔχον ἀστράγαλον,	ὥσπερ	οὐδ´ ἄνθρωπος, ἀλλ´ ἡ μὲν
[2, 10]	Οὐ γίνονται δ´ οὐδ´ αὗται,	ὥσπερ	οὐδ´ οἱ ὄφεις, ἐν τοῖς
[2, 1]	τὸ πρόσθεν. Ἡ δὲ φώκη	ὥσπερ	πεπηρωμένον τετράπουν ἐστίν· εὐθὺς γὰρ
[2, 2]	ἀντὶ τῶν ὀνύχων χηλὰς ἔχει,	ὥσπερ	πρόβατον καὶ αἲξ καὶ ἔλαφος
[2, 3]	ἔχει, καὶ τὰς θηλὰς δύο,	ὥσπερ	πρόβατον· τὰ δὲ τέτταρας θηλάς,
[2, 4]	σιμός. Ἔχει δὲ καὶ ἀστράγαλον	ὥσπερ	τὰ διχαλά, καὶ χαυλιόδοντας ὑποφαινομένους,
[2, 6]	καὶ τὸ ἀνάλογον τῷ στήθει,	ὥσπερ	τὰ ζῳοτόκατῶν τετραπόδων, καὶ κέρκον
[2, 3]	δὲ τὰ ἄνω γίνεται μείζω,	ὥσπερ	τὰ λοφοῦρα· τούτων γὰρ οὐδὲν
[2, 7]	ὠχρὰν καθάπερ οἱ σαῦροι, μέλανι	ὥσπερ	τὰ παρδάλια διαπεποικιλμένην. Γίνεται δὲ
[2, 9]	πλησίοντῶν ἄρθρων. Ἔχει δ´ οὐχ	ὥσπερ	τὰ τετράποδα ἐπιφανεῖς θηλάς, ἀλλ´
[2, 5]	τοῦ κάτω πολὺ μείζονα ἔχει,	ὥσπερ	τὰ τετράποδα· σχεδὸν γὰρ ὡς
[2, 10]	Ἄποδες δ´ εἰσὶν οἱ ὄφεις	ὥσπερ	τὸ τῶν ἰχθύων γένος. Εἰσὶ
[2, 12]	τὴν γλῶτταν καὶ μὴ μένειν	ὥσπερ	τοῖς ἄλλοις. Ἔστι δ´ ἡ
[2, 2]	καὶ διὰ μέσου τῶν σχισμάτων,	ὥσπερ	τοῖς χησίν. Ὁ δὲ πούς
[2, 2]	λέγεται ἔχειν κέραςκαὶ λόγου χάριν,	ὥσπερ	τοὺς περὶ Θήβας ὄφεις οἱ
[2, 12]	γὰρ ἄκρα αὐτῶν ἐστι λεπτὰ	ὥσπερ	τρίχες. Ἔχει δὲ καὶ ἡ
[2, 9]	περὶ τὰ βράγχια· οὔτε γὰρ	ὥσπερ	τῶν πεζῶν ὅσα ζῳοτόκα ἔχει
[2, 12]	μὲν ἔχει μείζω τὴν κοιλίαν,	ὥσπερ	ὗς καὶ ἄρκτος (καὶ ἥ
[2, 5]	χερσὶκαὶ ὡς ποσί, καὶ συγκάμπτει	ὥσπερ	χεῖρας. Ἔχει δὲ τὸν ἀγκῶνα
[2, 5]	πόδας ἔχειν ὁμοίους χερσὶ καὶ	ὡσπερανεὶ	συγκειμένους ἐκ χειρὸς καὶ ποδός
[2, 5]	καὶ τούτους καὶ τὰ σκέλη	ὥσπερἄνθρωπος,	τὰς περιφερείας πρὸς ἀλλήλας ἀμφοτέρων
[2, 2]	δὲ πούς ἐστι κάτωθεν σαρκώδης,	ὥσπερκαὶ	οἱ τῶν ἄρκτων· διὸ καὶ
[2, 3]	καὶ οὐ κατὰ λόγοντοῦ σώματος,	ὥστ´	ἐκ τοῦ πλαγίου μὴ πάνυ
[2, 9]	ἀκανθώδη ἔχουσι, καὶ προσπεφυκυῖαν οὕτως	ὥστ´	ἐνίοτε μὴ δοκεῖν ἔχειν. Τὸ
[2, 1]	ὄπισθεν γονάτων ἡ τῶν ἰσχίων,	ὥστ´	ἐπεὶ ὁ ἄνθρωπος τοῖς ἄλλοις
[2, 1]	δὲ μυκτῆρα τοιοῦτον καὶ τηλικοῦτον	ὥστε	ἀντὶχειρῶν ἔχειν αὐτόν· πίνει γὰρ
[2, 8]	προσπεφυκὸς μέχρι ὑπὸ μέσην τὴνγαστέρα,	ὥστε	δοκεῖν διαιρούμενον μηρὸν εἶναι, τὸν
[2, 12]	πρὸς αὐτῷ ἐστι τῷ στόματι,	ὥστε	δοκεῖν ὑπὸ ταύτην εἶναι τὴν
[2, 4]	ὄνος. Τοῦ δὲδέρματος τὸ πάχος	ὥστε	δόρατα ποιεῖσθαι ἐξ αὐτοῦ. Τὰδ´
[2, 3]	ἔχει μικράν τε σφόδρακαὶ ἐντός,	ὥστε	ἔργον ἐστὶν ἰδεῖν. ~Ἔχουσι δὲ
[2, 12]	στενὰ καὶ μακρὰ τὰ σπλάγχνα,	ὥστε	καὶ λανθάνειν διὰ τὴν ὁμοιότητα
[2, 11]	ᾠοτόκων μικρὸν ἔχει τὸν σπλῆναοὕτως	ὥστε	λανθάνειν ὀλίγου τὴν αἴσθησιν, ἔν
[2, 11]	δ´ ἔντερον αὐτῶν ἐστιπικρὸν οὕτως	ὥστε	μηδὲ τοὺς κύνας ἐθέλειν ἐσθίειν,
[2, 8]	συνάγει καὶ διοίγει τὸν πόρον	ὥστε	μηδὲν κατιέναιτῶν ἐχόντων βάρος ἐπὶ
[2, 3]	ἐκτρέπει πρὸς τὸν ἔξω τόπον,	ὥστε	ῥᾳδίαν εἶναι τῷ ἄρρενι τὴν
[2, 12]	ἐλέφας ἔντερον ἔχει συμφύσεις ἔχον,	ὥστε	φαίνεσθαι τέτταρας κοιλίας ἔχειν. Ἐν
[2, 3]	ἔχειν ὁμοίους, πρόσωπον δὲ καὶ	ὦτα	ἀνθρωποειδές, τὸ δ´ ὄμμαγλαυκόν, τὸ
[2, 6]	τόπον μὴ ἐγκλίναντι σφόδρα τὸχεῖλος.	Ὦτα	δ´ οὐκ ἔχουσιν ἀλλὰ τὸν
[2, 8]	ὀδόντας ἔχουσιν, ἀλλὰ ῥύγχος, οὔτ´	ὦτα	οὔτε μυκτῆρας, ἀλλὰ τοὺς πόρους
[2, 5]	ἀνθρώπου· καὶ γὰρ μυκτῆρας καὶ	ὦτα	παραπλήσια ἔχει, καὶ ὀδόντας ὥσπερ
[2, 12]	νυκτικόραξ, λόκαλος, ἀσκάλαφος, χήν, κύκνος,	ὠτίς,	γλαύξ. Ἔχουσι δὲ καὶ τῶν
[2, 12]	καὶ λάρος καὶ καταρράκτης καὶ	ὠτὶς	τὸν στόμαχον εὐρὺν καὶ πλατὺν
[2, 12]	ἤδη δὲ διανοιχθέν τιτῶν τετραπόδων	ὤφθη	ἔχον τὸν σπλῆνα μὲν ἐν
[2, 7]	πόρρω τῆς τῶν κροκοδείλων, καὶ	ὠχρὰν	καθάπερ οἱ σαῦροι, μέλανι ὥσπερ
[2, 7]	τῶν χελωνῶν. Καὶ ἀποθνήσκων τε	ὠχρὸς	γίνεται, καὶ τελευτήσαντος αὐτοῦ ἡ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/06/2009