HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Histoire des animaux, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique)


χ  =  55 formes différentes pour 79 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[2, 2]   αὐχένα ὁμοίως πάντῃ, οἷον ὅσα  χαίτην   ἔχει, ὥσπερ λέων· τὰ δ´ἐπὶ
[2, 2]   ἱππέλαφος καλούμενος ἐπὶ τῇ ἀκρωμίᾳ  χαίτην   καὶ τὸ θηρίον τὸ πάρδιον
[2, 4]   ποτάμιος ἐν Αἰγύπτῳ  χαίτην   μὲν ἔχει ὥσπερ ἵππος, διχαλὸν
[2, 7]   διαλάμπον διὰ τούτων, οἷον κρίκος  χαλκοῦς   λεπτός. Καθ´ ἅπαν δ´ αὐτοῦ
[2, 7]   γάρ ἐστι τῆςαἰθρίας. ~Ὁ δὲ  χαμαιλέων   ὅλον μὲν τοῦ σώματος ἔχει
[2, 5]   πλὴν μικρὰν τὸ ὅλον, ὅσονσημείου  χάριν.   Ἔχει δὲ καὶ τὸ αἰδοῖον
[2, 2]   φασιν, ἔχοντας ἐπανάστασιν ὅσον προφάσεως  χάριν.   Τῶν δ´ ἐχόντων κέρας δι´
[2, 2]   μεταφορὰν λέγεται ἔχειν κέραςκαὶ λόγου  χάριν,   ὥσπερ τοὺς περὶ Θήβας ὄφεις
[2, 3]   ὀδόντας τοὺς ὀξεῖς. Ἅμα δὲ  χαυλιόδοντα   καὶ κέρας οὐδὲν ἔχει ζῷον,
[2, 3]   ἀκέρατα, οἷον κάμηλος. Καὶτὰ μὲν  χαυλιόδοντας   ἔχει, ὥσπερ οἱ ἄρρενες ὕες,
[2, 4]   ἀστράγαλον ὥσπερ τὰ διχαλά, καὶ  χαυλιόδοντας   ὑποφαινομένους, κέρκονδ´ ὑός, φωνὴν δ´
[2, 8]   μὲν ἴδιον δέ· οὔτε γὰρ  χείλη   οὔτ´ ὀδόντας ἔχουσιν, ἀλλὰ ῥύγχος,
[2, 8]   τοῖς τετράποσιν, ὥσπερ εἴρηται πρότερον.  Χεῖρας   δ´ οὐδὲ πόδας προσθίους ἔχει,
[2, 5]   ὡς ποσί, καὶ συγκάμπτει ὥσπερ  χεῖρας.   Ἔχει δὲ τὸν ἀγκῶνα καὶ
[2, 5]   ἀμφοτέρων τῶνκώλων. Πρὸς δὲ τούτοις  χεῖρας   καὶ δακτύλους καὶ ὄνυχαςὁμοίους ἀνθρώπῳ,
[2, 2]   πολυσχιδῆ, ὥσπερ αἱ τοῦ ἀνθρώπου  χεῖρες   καὶ οἱ πόδες (πολυδάκτυλα γὰρ
[2, 5]   τοὺς πόδας· εἰσὶ γὰρ οἷον  χεῖρες   μεγάλαι, καὶ οἱδάκτυλοι ὥσπερ οἱ
[2, 5]   μακρότατος, καὶτὸ κάτω τοῦ ποδὸς  χειρὶ   ὅμοιον, πλὴν ἐπιμηκέστερον τοῦτῆς χειρός,
[2, 7]   δάκτυλος πρὸς τὸ λοιπὸν τῆς  χειρὸς   ἀντίθεσιν ἔχει. Ἐπὶ βραχὺ δὲ
[2, 5]   χειρὶ ὅμοιον, πλὴν ἐπιμηκέστερον τοῦτῆς  χειρός,   ἐπὶ τὰ ἔσχατα τεῖνον, καθάπερ
[2, 5]   χερσὶ καὶ ὡσπερανεὶ συγκειμένους ἐκ  χειρὸς   καὶ ποδός (ἐκ μὲν ποδὸς
[2, 5]   τῆς πτέρνης ἔσχατον, ἐκ δὲ  χειρὸς   τἆλλα μέρη· καὶ γὰρ οἱ
[2, 5]   καὶ οἱδάκτυλοι ὥσπερ οἱ τῶν  χειρῶν,   μέσος μακρότατος, καὶτὸ κάτω
[2, 12]   καὶ περὶ τοὺς νεοττοὺς τῶν  χελιδόνων·   ἐὰν γάρ τις ἐκκεντήσῃ τὰ
[2, 12]   ὅσα μικρὰ τῶν ὀρνίθων, οἷον  χελιδὼν   καὶ στρουθός. Ὀλίγοι δ´ οὔτε
[2, 11]   χολήν, οἷον περιστερά, κόραξ, ὄρτυξ,  χελιδών,   στρουθός. Ἔνιοι δ´ ἅμα πρὸς
[2, 11]   γὰρπάμπαν ἔχουσι καὶ ταῦτα, οἷον  χελώνη,   ἑμύς, φρύνη, σαῦρος, κροκόδειλος, βάτραχος.
[2, 12]   ἰχθύς, τῶν δὲ τετραπόδων μόνη  χελώνη   θαλαττία μέγεθος κατὰ λόγον
[2, 12]   δέ, οἷον χελώνῃ χερσαίᾳ καὶ  χελώνῃ   θαλαττίᾳ καὶ σαύρᾳ καὶ τοῖς
[2, 12]   δ´ ἔχει τοὺς νεφροὺς ἡθαλαττία  χελώνη   τοῖς βοείοις· ἔστι δ´
[2, 12]   τῶν ζῴων ᾠοτόκοις δέ, οἷον  χελώνῃ   χερσαίᾳ καὶ χελώνῃ θαλαττίᾳ καὶ
[2, 7]   ἰσχυρῶς ἐστι, καθάπερ τῶν  χελωνῶν.   Καὶ ἀποθνήσκων τε ὠχρὸς γίνεται,
[2, 12]   ζῴων ᾠοτόκοις δέ, οἷον χελώνῃ  χερσαίᾳ   καὶ χελώνῃ θαλαττίᾳ καὶ σαύρᾳ
[2, 10]   θαλάττιαι, παραπλήσιαι τὸ εἶδος ταῖς  χερσαίαις,   τὸ δὲ μέγεθος μικρῷ ἐλάττους·
[2, 10]   ὄφεις, παραπλήσιοι τὴν μορφὴν τοῖς  χερσαίοις   τἆλλα· πλὴν τὴν κεφαλὴν ἔχουσι
[2, 10]   τὸ μὲν γὰρ πλεῖστον αὐτῶν  χερσαῖόν   ἐστιν, ὀλίγον δὲ τὸ τῶν
[2, 6]   καὶ ἔναιμα (οὐδὲν δὲ ᾠοτοκεῖ  χερσαῖον   καὶ ἔναιμον μὴ τετράπουν ὂνἢ
[2, 3]   κέρκον ὁμοίαντῇ τοῦ σκορπίου τοῦ  χερσαίου,   ἐν κέντρον ἔχειν καὶ
[2, 10]   πολύποδες μᾶλλον καὶ λεπτοσκελέστεραι τῶν  χερσαίων.   Οὐ γίνονται δ´ οὐδ´ αὗται,
[2, 5]   τὸ τοὺς πόδας ἔχειν ὁμοίους  χερσὶ   καὶ ὡσπερανεὶ συγκειμένους ἐκ χειρὸς
[2, 1]   τετράποδα, μάλιστα δ´ ἀνάλογα ταῖς  χερσὶ   τὰ πολυσχιδῆ αὐτῶν· χρῆται γὰρ
[2, 5]   ποσὶν ἐπ´ ἄμφω, καὶ ὡς  χερσὶκαὶ   ὡς ποσί, καὶ συγκάμπτει ὥσπερ
[2, 1]   χρῆται γὰρ πρὸς πολλὰ ὡς  χερσίν.   Καὶ τὰ ἀριστερὰ δ´ ἧττον
[2, 1]   μετὰτὴν ὠμοπλάτην τοὺς πόδας ὁμοίους  χερσίν,   ὥσπερ καὶ οἱ τῆς ἄρκτου·
[2, 2]   δισχιδῆ, καὶ ἀντὶ τῶν ὀνύχων  χηλὰς   ἔχει, ὥσπερ πρόβατον καὶ αἲξ
[2, 12]   γλαύξ. Νῆττα δὲ καὶ  χὴν   καὶ λάρος καὶ καταρράκτης καὶ
[2, 12]   πέρδιξ, νῆττα, νυκτικόραξ, λόκαλος, ἀσκάλαφος,  χήν,   κύκνος, ὠτίς, γλαύξ. Ἔχουσι δὲ
[2, 2]   μέσου τῶν σχισμάτων, ὥσπερ τοῖς  χησίν.   δὲ πούς ἐστι κάτωθεν
[2, 2]   ἐστραμμένα πρὸς ἄλληλα, τὰ δὲ  χῖα   καλούμενα ἔξω, καὶτὰς κεραίας ἄνω.
[2, 7]   δὲ πρόσωπον ὁμοιότατον τῷ τοῦ  χοιροπιθήκου.   Κέρκον δ´ ἔχει μακρὰν σφόδρα,
[2, 11]   λέγουσι τὸ μὲν χρῶμα ὅμοιον  χολῇ,   οὐ μέντοι ὅλονὑγρὸν οὕτως, ἀλλ´
[2, 11]   τόπον οὗ τοῖςἔχουσιν ἐπιφύεται  χολή,   ῥεῖ ὑγρότης χολώδης πλείων
[2, 12]   στρογγύλον, ὥσπερ καὶ οἱ σαῦροι.  Χολὴν   δ´ ἔχει ὁμοίως τοῖς (ἰχθύσιν·
[2, 11]   ἑμύς, φρύνη, σαῦρος, κροκόδειλος, βάτραχος.  Χολὴν   δὲ τῶν ζῴων τὰμὲν ἔχει
[2, 11]   δοκοῦσιν ἔχειν ἐν τῇ κέρκῳ  χολήν·   ἔστι δ´ λέγουσι τὸ
[2, 11]   δ´ εἰσὶ μάλιστα περὶ εἴκοσι.  Χολὴν   μὲν οὖν οὐκ ἔχουσιν οἱ
[2, 11]   ἐχόντων πλεύμονα δελφὶς οὐκ ἔχει  χολήν.   Οἱ δ´ ὄρνιθες καὶ οἱ
[2, 11]   δὲ πρὸς τοῖς ἐντέροις τὴν  χολήν,   οἷον περιστερά, κόραξ, ὄρτυξ, χελιδών,
[2, 11]   ἐπιφύεται χολή, ῥεῖ ὑγρότης  χολώδης   πλείων ἢἐλάττων. Τῶν δὲ
[2, 1]   ἄκρῳ ἐγκλίνει, οὐ κάμπτεται δέ·  χονδρῶδες   γὰρ ἔχει. Μόνον δὲ καὶ
[2, 3]   σαρκῶδες οὐκ ἐμφυσᾶται, τὸ δὲ  χονδρῶδες   ἔχει αὔξησιν. Τὰ δὲ νευρώδη,
[2, 3]   ἐστιν. Τὰ μὲν γὰρ ἔχει  χονδρῶδες   τὸ αἰδοῖον καὶ σαρκῶδες, ὥσπερ
[2, 3]   καὶ περὶ τὰ ὄργανα τὰ  χρήσιμα   πρὸς τὴν ὀχείαν. Τὰ μὲν
[2, 1]   ταῖς χερσὶ τὰ πολυσχιδῆ αὐτῶν·  χρῆται   γὰρ πρὸς πολλὰ ὡς χερσίν.
[2, 10]   τῶν θαλαττίων ὄφεών ἐστι, καὶ  χρόαν   ἔχουσι παντοδαπήν· οὐ γίνονται δ´
[2, 7]   γίνεται, καὶ τελευτήσαντος αὐτοῦ  χροιὰ   τοιαύτη ἐστίν. Τὰ δὲ περὶ
[2, 10]   τοὺς πετρώδεις τόπους. Τὴν δὲ  χροιάν   εἰσιν ἐρυθρότεραι καὶ πολύποδες μᾶλλον
[2, 7]   ὁρᾷ βούλεται. Τῆς δὲ  χροιᾶς   μεταβολὴ ἐμφυσωμένῳ αὐτῷ γίνεται·
[2, 7]   πνεύματι ἀνατετμημένος ὅλος ἐπὶ πολὺν  χρόνον,   βραχείας ἰσχυρῶς ἔτι κινήσεως ἐν
[2, 5]   θέναρ) διατελεῖ δὲ τὸν πλείω  χρόνον   τετράπουν ὂν μᾶλλον ὀρθόν·
[2, 12]   Διαφέρουσι δὲκαὶ αὐτοὶ αὑτῶν, οἷον  χρύσοφρυς   ἔχει μὲν πλείους
[2, 12]   γλαῦκος· ἔχει δὲ καὶ  χρύσοφρυς   ὀλίγας. Διαφέρουσι δὲκαὶ αὐτοὶ αὑτῶν,
[2, 3]   τὸ δ´ ὄμμαγλαυκόν, τὸ δὲ  χρῶμα   κινναβάρινον, τὴν δὲ κέρκον ὁμοίαντῇ
[2, 11]   δ´ λέγουσι τὸ μὲν  χρῶμα   ὅμοιον χολῇ, οὐ μέντοι ὅλονὑγρὸν
[2, 10]   πετραίων, ὃκαλοῦσί τινες ἐχενηΐδα, καὶ  χρῶνταί   τινες αὐτῷ πρὸς δίκαςκαὶ φίλτρα·
[2, 7]   αὐτοὺς διαλέλειπται μικρὰ τῇ ὄψει  χώρα,   δι´ ἧς ὁρᾷ· οὐδέποτε δὲ
[2, 12]   τούτῳ καὶ τροφὴ ἐγγίνεται,  χωρὶς   δ´ οὐκ ἔχει ἀγγεῖον. Καὶ
[2, 3]   τροφήν (λεαίνει δ´ ὥσπερ κρίμνα)  χωρὶς   δὲ τούτων ἄλλους δύο τοὺς
[2, 8]   ἐστι, διηρθρωμένους δ´ ἔχει καὶ  χωριστοὺς   τοὺς〉 δακτύλους. Εἰσὶ δ´ ὅσοιαὐτῶν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/06/2009