Vers |
[1100-1149] |
ἐκ
τοῦ
χωρίου.
~Ἡνίκ᾿
ἂν
|
γὰρ |
αἵ
τ᾿
ἐλαῖαι
βλαστάνωσ᾿
αἵ |
[250-299] |
~καὶ
πόντον
κελάδοντα
βαρύβρομον·
~ὄμμα
|
γὰρ |
αἰθέρος
ἀκάματον
σελαγεῖται
~μαρμαρέαισιν
αὐγαῖς. |
[1350-1399] |
Κᾆθ᾿
οὗτος
εὐθὺς
εἶπεν·
~Ἐγὼ
|
γὰρ |
Αἰσχύλον
νομίζω
πρῶτον
ἐν
ποηταῖς, |
[200-249] |
~οὐκ
ἄν
ποθ᾿
ηὗρον·
οὐ
|
γὰρ |
ἀλλ᾿
ἡ
γῆ
βίᾳ
~ἕλκει |
[1200-1249] |
ἔξαρνος
εἶναι
διανοεῖ
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Τί
|
γὰρ |
ἄλλ᾿
ἂν
ἀπολαύσαιμι
τοῦ
μαθήματος |
[1150-1199] |
τἀρχαῖα
καὶ
τόκοι
τόκων.
~Οὐδὲν
|
γὰρ |
ἄν
με
φλαῦρον
ἐργάσαισθ᾿
ἔτι, |
[200-249] |
τῆς
γῆς,
εἴπερ
~(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Οὐ
|
γὰρ |
ἄν
ποτε
~ἐξηῦρον
ὀρθῶς
τὰ |
[350-399] |
πρὸς
ἡμᾶς
ὅτι
χρῄζεις·
~οὐ
|
γὰρ |
ἂν
ἄλλῳ
γ᾿
ὑπακούσαιμεν
τῶν |
[100-149] |
~(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)
Οὐκ
ἂν
πιθοίμην·
οὐ
|
γὰρ |
ἂν
τλαίην
ἰδεῖν
~τοὺς
ἱππέας |
[400-449] |
Δράσω
ταῦθ᾿
ὑμῖν
πιστεύσας·
ἡ
|
γὰρ |
ἀνάγκη
με
πιέζει
~διὰ
τοὺς |
[850-899] |
καινὰς
ἐξευρίσκων.
~(ΔΙΚΑΙΟΣ
ΛΟΓΟΣ)
Ταῦτα
|
γὰρ |
ἀνθεῖ
διὰ
τουτουσὶ
~τοὺς
ἀνοήτους. |
[950-999] |
αὐτῶν
ἀμείνων
λέγων
φανήσεται.
Νῦν
|
γὰρ |
ἅπας
~ἐνθάδε
κίνδυνος
ἀνεῖται
σοφίας, |
[1200-1249] |
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Ἔχε
νυν
ἥσυχος·
~ἐγὼ
|
γὰρ |
αὐτίκ᾿
ἀποκρινοῦμαί
σοι
σαφῶς.
~(ΔΑΝΕΙΣΤΗΣ |
[1300-1349] |
~αίφνης
λαβεῖν
κακὸν
τι.
~Οἶμαι
|
γὰρ |
αὐτὸν
αὐτίχ᾿
εὑρήσειν
ὅπερ
~πάλαι |
[1300-1349] |
τὸ
πραγμάτων
ἐρᾶν
φλαύρων·
ὁ
|
γὰρ |
~γέρων
ὅδ᾿
ἐρασθεὶς
~ἀποστερῆσαι
βούλεται |
[400-449] |
τὰς
μεγάλας,
τί
μαθών
Οὐ
|
γὰρ |
δὴ
δρῦς
γ᾿
ἐπίορκεῖ.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ) |
[350-399] |
τοὺς
δὲ
ζῶντας
περιφλεύει.
~Τοῦτον
|
γὰρ |
δὴ
φανερῶς
ὁ
Ζεὺς
ἵησ᾿ |
[1250-1299] |
Μὰ
Δί᾿
ἀλλ᾿
ἴσην.
~Οὐ
|
γὰρ |
δίκαιον
πλείον᾿
εἶναι.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Κᾆτα |
[1150-1199] |
νέᾳ
~(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)
Ὅπερ
οἱ
προτένθαι
|
γὰρ |
δοκοῦσί
μοι
παθεῖν·
~ὅπως
τάχιστα |
[550-599] |
~Ἀλλ᾿
ὅμως
εἵλεσθε
τοῦτον·
φασὶ
|
γὰρ |
δυσβουλίαν
~τῇδε
τῇ
πόλει
προσεῖναι, |
[1050-1099] |
τι,
κᾆτ᾿
ἐλήφθης.
~Ἀπόλωλας·
ἀδύνατος
|
γὰρ |
εἶ
λέγειν.
Ἐμοὶ
δ᾿
ὁμιλῶν |
[900-949] |
Ἀλλ᾿
ἀνατρέψω
ταῦτ᾿
ἀντιλέγων·
~οὐδὲ
|
γὰρ |
εἶναι
πάνυ
φημὶ
Δίκην.
~(ΔΙΚΑΙΟΣ |
[1350-1399] |
ἠρξάμεσθα
λοιδορεῖσθαι
~ἐγὼ
φράσω.
πειδὴ
|
γὰρ |
εἱστιώμεθ᾿
ὥσπερ
ἴστε,
~πρῶτον
μὲν |
[300-349] |
ἀληθῶς,
θνηταῖς
εἴξασι
γυναιξίν
~Οὐ
|
γὰρ |
ἐκεῖναί
γ᾿
εἰσὶ
τοιαῦται.
~(ΣΩΚΡΑΤΗΣ) |
[350-399] |
σύ
~Ἀλλὰ
τίς
ὕει
Τουτὶ
|
γὰρ |
ἔμοιγ᾿
ἀπόφηναι
πρῶτον
ἁπάντων.
~(ΣΩΚΡΑΤΗΣ) |
[500-549] |
προδώσω
τοὺς
δεξιούς.
~Ἐξ
ὅτου
|
γὰρ |
ἐνθάδ᾿
ὑπ᾿
ἀνδρῶν,
οὓς
ἡδὺ |
[1100-1149] |
Ἀλλὰ
τουτονὶ
πρῶτον
λαβέ.
~Χρὴ
|
γὰρ |
ἐπιθαυμάζειν
τι
τὸν
διδάσκαλον.
~Καί |
[500-549] |
καταπύγων
ἄριστ᾿
ἠκουσάτην,
~κἀγώ,
παρθένος
|
γὰρ |
ἔτ᾿
ἦν
κοὐκ
ἐξῆν
πώ |
[550-599] |
σπένδετε,
~αἵτινες
τηροῦμεν
ὑμᾶς.
Ἤν
|
γὰρ |
ᾖ
τις
ἔξοδος
~μηδενὶ
ξὺν |
[300-349] |
Δί᾿
ἔγωγ᾿
Ὀ
πολυτίμητοι·
πάντα
|
γὰρ |
ἤδη
κατέχουσιν.
~(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Ταύτας
μέντοι |
[1400-1449] |
συγχωρεῖν
δοκεῖ
τούτοισι
τἀπιεικῆ·
~κλάειν
|
γὰρ |
ἡμᾶς
εἰκός
ἐστ᾿
ἢν
μὴ |
[200-249] |
πόρρω
πάνυ.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Οἶδ᾿
ὑπὸ
|
γὰρ |
ἡμῶν
παρετάθη
καὶ
Περικλέους.
~Ἀλλ᾿ |
[350-399] |
κενταύροις
ᾔκασαν
αὑτάς.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Τί
|
γὰρ |
ἢν
ἅρπαγα
τῶν
δημοσίων
κατίδωσι |
[1050-1099] |
γέλα,
νόμιζε
μηδὲν
αἰσχρόν.
~Μοιχὸς
|
γὰρ |
ἢν
τύχῃς
ἁλούς,
τάδ᾿
ἀντερεῖς |
[0-49] |
ἐπῆρε
τὴν
σὴν
μητέρα·
~ἐμοὶ
|
γὰρ |
ἦν
ἄγροικος
ἥδιστος
βίος,
~εὐρωτιῶν, |
[1050-1099] |
ἀπολιποῦσά
γ᾿
αὐτὸν
ᾤχετ᾿
οὐ
|
γὰρ |
ἦν
ὑβριστὴς
~οὐδ᾿
ἡδὺς
ἐν |
[1000-1049] |
ταῦτ᾿
ἐναντίαις
γνώμαισι
συνταράξαι.
~Ἐγὼ
|
γὰρ |
ἥττων
μὲν
λόγος
δι᾿
αὐτὸ |
[200-249] |
Ποίους
θεοὺς
ὀμεῖ
σύ
Πρῶτον
|
γὰρ |
θεοὶ
~ἡμῖν
νόμισμ᾿
οὐκ
ἔστι. |
[550-599] |
γὰρ
ὑμῖν
μεμφόμεσθ᾿
ἐναντίον.
~Πλεῖστα
|
γὰρ |
θεῶν
ἁπάντων
ὠφελούσαις
τὴν
πόλιν |
[50-99] |
δὴ
ντεῦθεν
ἐλοιδορούμεθα.
~ἡ
μὲν
|
γὰρ |
ἵππον
προσετίθει
πρὸς
τοὔνομα,
~Ξάνθιππον |
[1450-1499] |
Ἀπολεῖς,
ἀπολεῖς.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Τοῦτ᾿
αὐτὸ
|
γὰρ |
καὶ
βούλομαι,
~ἢν
ἡ
σμινύη |
[0-49] |
κακὸν
ὅ
μ᾿
ἀπολώλεκεν·
~ὀνειροπολεῖ
|
γὰρ |
καὶ
καθεύδων
ἱππικήν.
~(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)
Πόσους |
[750-799] |
Σὺ
δ᾿
ἐπιτρέπεις
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Εὐσωματεῖ
|
γὰρ |
καὶ
σφριγᾷ,
~κἄστ᾿
ἐκ
γυναικῶν |
[650-699] |
Τὴν
καρδόπην
θήλειαν
~(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Ὀρθῶς
|
γὰρ |
λέγεις.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Ἐκεῖνο
δ᾿
ἦν |
[300-349] |
καὶ
καπνὸν
~εἶναι.
~(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Οὐ
|
γὰρ |
μὰ
Δί᾿
οἶσθ᾿
ὁτιὴ
πλείστους |
[1500-1510] |
κακοδαίμων
γε
κατακαυθήσομαι.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Τί
|
γὰρ |
μαθόντες
τοὺς
θεοὺς
ὑβρίζετε
~καὶ |
[850-899] |
ΛΟΓΟΣ)
Ἴθ᾿
ὅποι
χρῄζεις·
πολὺ
|
γὰρ |
μᾶλλόν
σ᾿
~ἐν
τοῖς
πολλοῖσι |
[750-799] |
κα)
γαθός·
~ἀλλ᾿
οὐκ
ἐθέλει
|
γὰρ |
μανθάνειν,
τί
ἐγὼ
πάθω
~(ΧΟΡΟΣ) |
[400-449] |
Τεύξει
τοίνυν
ὧν
ἱμείρεις·
οὐ
|
γὰρ |
μεγάλων
ἐπιθυμεῖς.
~Ἀλλὰ
σεαυτὸν
παράδος |
[1500-1510] |
ἠδίκουν.
~(ΧΟΡΟΣ)
Ἡγεῖσθ᾿
ἔξω·
κεχόρευται
|
γὰρ |
μετρίως
τό
γε
τήμερον
ἡμῖν. |
[700-749] |
Οὐ
μαλθακιστέ᾿
ἀλλὰ
περικαλυπτέα.
~ἐξευρετέος
|
γὰρ |
νοῦς
ἀποστερητικός
κἀπαιόλημ᾿
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Οἴμοι |
[50-99] |
τοῦτον
μηδαμῶς
τὸν
ἵππιον·
~οὗτος
|
γὰρ |
ὁ
θεὸς
αἴτιός
μοι
τῶν |
[150-199] |
τοῦτό
γ᾿
ἔτι
φροντίζετε·
~ἐγὼ
|
γὰρ |
οἶδ᾿
ἵν᾿
εἰσὶ
μεγάλοι
καὶ |
[150-199] |
εἰσὶ
μεγάλοι
καὶ
καλοί.
~Τί
|
γὰρ |
οἵδε
δρῶσιν
οἱ
σφόδρ᾿
ἐγκεκυφότες |
[100-149] |
ἐξηυρημένην.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Σύγγνωθί
μοι·
τηλοῦ
|
γὰρ |
οἰκῶν
τῶν
ἀγρῶν.
~Ἀλλ᾿
εἰπέ |
[1150-1199] |
μὴν
νενόμισταί
γ᾿
~(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)
Οὐ
|
γὰρ |
οἶμαι
τὸν
νόμον
~ἴσασιν
ὀρθῶς |
[750-799] |
δῆθ᾿
ὁ
κακοδαίμων
πείσομαι
~Ἀπὸ
|
γὰρ |
ὀλοῦμαι
μὴ
μαθὼν
γλωττοστροφεῖν.
~Ἀλλ᾿ |
[1400-1449] |
χἀτέραν
ἔτι
γνώμην.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Ἀπὸ
|
γὰρ |
ὀλοῦμαι.
~(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)
Καὶ
μὴν
ἴσως |
[200-249] |
νόμισμ᾿
οὐκ
ἔστι.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Τῷ
|
γὰρ |
ὄμνυτε
~Σιδαρέοισιν,
ὥσπερ
ἐν
Βυζαντίῳ |
[300-349] |
δευρὶ
πρὸς
τὴν
Πάρνηθ᾿
ἤδη
|
γὰρ |
ὁρῶ
κατιούσας
~ἡσυχῇ
αὐτάς.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ) |
[1400-1449] |
καθεστώτων
νόμων
ὑπερφρονεῖν
δύνασθαι.
~Ἐγὼ
|
γὰρ |
ὅτε
μὲν
ἱππικῇ
τὸν
νοῦν |
[200-249] |
Δί᾿
οἰμώξεσθ᾿
ἄρα.
~Φέρε
τίς
|
γὰρ |
οὗτος
οὑπὶ
τῆς
κρεμάθρας
ἀνήρ |
[100-149] |
Λέγε
νυν
ἐμοὶ
θαρρῶν·
ἐγὼ
|
γὰρ |
οὑτοσὶ
~ἥκω
μαθητὴς
εἰς
τὸ |
[600-649] |
θεῶν
~τὸν
στέφανον
ἀφῃρέθη·
μᾶλλον
|
γὰρ |
οὕτως
εἴσεται
~κατὰ
σελήνην
ὡς |
[250-299] |
οὐ
ψεύσει
γέ
με·
~καταπαττόμενος
|
γὰρ |
παιπάλη
γενήσομαι.
~(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Εὐφημεῖν
χρὴ |
[600-649] |
ξυμμάχοις·
~εἶτα
θυμαίνειν
ἔφασκε.
Δεινὰ
|
γὰρ |
πεπονθέναι
~ὠφελοῦσ᾿
ὑμᾶς
ἅπαντας
οὐ |
[1050-1099] |
ψέγεις,
ἐγὼ
δ᾿
ἐπαινῶ.
~Εἰ
|
γὰρ |
πονηρὸν
ἦν,
Ὅμηρος
οὐδέποτ᾿
ἂν |
[350-399] |
σημείοις
αὐτὸ
διδάξω.
~Φέρε,
ποῦ
|
γὰρ |
πώποτ᾿
ἄνευ
νεφελῶν
ὕοντ᾿
ἤδη |
[200-249] |
σύμπασαν.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
ἀστεῖον
λέγεις·
~τὸ
|
γὰρ |
σόφισμα
δημοτικὸν
καὶ
χρήσιμον.
~(ΜΑΘΗΤΗΣ) |
[200-249] |
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Πρὸς
τῶν
θεῶν,
τί
|
γὰρ |
τάδ᾿
ἐστίν
Εἰπέ
μοι.
~(ΜΑΘΗΤΗΣ) |
[1400-1449] |
πέπονθας.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Πῶς
δή
Δίδαξον
|
γὰρ |
τί
μ᾿
ἐκ
τούτων
ἐπωφελήσεις. |
[1400-1449] |
ἔστ᾿
εὐνοεῖν,
τὸ
τύπτειν
~Πῶς
|
γὰρ |
τὸ
μὲν
σὸν
σῶμα
χρὴ |
[1350-1399] |
καρδίας
~πηδᾶν
ὅτι
λέξει.
~Εἰ
|
γὰρ |
τοιαῦτά
γ᾿
οὗτος
ἐξειργασμένος
~λαλῶν |
[0-49] |
ἄγουσαν
τὴν
σελήνην
εἰκάδας·
~οἱ
|
γὰρ |
τόκοι
χωροῦσιν.
Ἅπτε
παῖ
λύχνον |
[200-249] |
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Βουλόμενος
μαθεῖν
λέγειν·
~ὑπὸ
|
γὰρ |
τόκων
χρήστων
τε
δυσκολωτάτων
~ἄγομαι, |
[1350-1399] |
κάχρυς
γυναῖκ᾿
ἀλοῦσαν.
~(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)
Οὐ
|
γὰρ |
τότ᾿
εὐθὺς
χρῆν
σ᾿
ἀράττεσθαί |
[100-149] |
ἅλλοιτο
τοὺς
αὑτῆς
πόδας.
~Δακοῦσα
|
γὰρ |
τοῦ
Χαιρεφῶντος
τὴν
ὀφρῦν
~ἐπὶ |
[400-449] |
γε
λέγειν
γνώμας
μεγάλας·
οὐ
|
γὰρ |
τούτων
ἐπιθυμῶ,
~ἀλλ᾿
ὅσ᾿
ἐμαυτῷ |
[550-599] |
δεῦρο
τὸν
νοῦν
προσέχετε·
~ἠδικημέναι
|
γὰρ |
ὑμῖν
μεμφόμεσθ᾿
ἐναντίον.
~Πλεῖστα
γὰρ |
[650-699] |
εἶ
καὶ
σκαιός.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Οὐ
|
γὰρ |
ᾠζυρὲ
~τούτων
ἐπιθυμῶ
μανθάνειν
οὐδέν. |