Vers |
[200-249] |
γῆς
περίοδος
πάσης.
Ὀρᾷς
~Αἵδε
|
μὲν |
Ἀθῆναι.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Τί
σὺ
λέγεις |
[1000-1049] |
μακρόν,
~καί
σ᾿
ἀναπείσει
τὸ
|
μὲν |
αἰσχρὸν
ἅπαν
~καλὸν
ἡγεῖσθαι,
τὸ |
[200-249] |
ἐστίν
Εἰπέ
μοι.
~(ΜΑΘΗΤΗΣ)
Ἀστρονομία
|
μὲν |
αὑτηί.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Τουτὶ
~κάμψας
ὀβελίσκον, |
[1350-1399] |
γὰρ
εἱστιώμεθ᾿
ὥσπερ
ἴστε,
~πρῶτον
|
μὲν |
αὐτὸν
τὴν
λύραν
λαβόντ᾿
ἐγὼ |
[1100-1149] |
δικαίων,
βουλόμεσθ᾿
ἡμεῖς
φράσαι.
~Πρῶτα
|
μὲν |
γάρ,
ἢν
νεᾶν
βούλησθ᾿
ἐν |
[50-99] |
τοὐνόματος
δὴ
ντεῦθεν
ἐλοιδορούμεθα.
~ἡ
|
μὲν |
γὰρ
ἵππον
προσετίθει
πρὸς
τοὔνομα, |
[1400-1449] |
Καὶ
πῶς
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Ἐπεὶ
σὲ
|
μὲν |
δίκαιός
εἰμ᾿
ἐγὼ
κολάζειν,
~σὺ |
[950-999] |
ἤνθουν
καὶ
σωφροσύνη
νενόμιστο.
~Πρῶτον
|
μὲν |
ἔδει
παιδὸς
φωνὴν
γρύξαντος
μηδέν᾿ |
[600-649] |
ῥυθμοὶ
πρὸς
τἄλφιτα
~(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Πρῶτον
|
μὲν |
εἶναι
κομψὸν
ἐν
συνουσίᾳ,
~ἐπαΐονθ᾿ |
[1000-1049] |
ἅπερ
οἱ
νῦν
ἐπιτηδεύῃς,
~πρῶτα
|
μὲν |
ἕξεις
~χροιὰν
ὠχράν,
ὤμους
μικρούς, |
[1100-1149] |
~εὖ
μοι
στομώσεις
αὐτόν,
ἐπὶ
|
μὲν |
θάτερα
~οἷον
δικιδίοις,
τὴν
δ᾿ |
[550-599] |
τέρας
εὖ
φρονεῖν
δοκήσετε.
~Ὑψιμέδοντα
|
μὲν |
θεῶν
~Ζῆνα
τύραννον
εἰς
χορὸν |
[300-349] |
πάνθ᾿
ὅτι
βούλονται·
κᾆτ᾿
ἢν
|
μὲν |
ἴδωσι
κομήτην
~ἄγριόν
τινα
τῶν |
[1400-1449] |
ὑπερφρονεῖν
δύνασθαι.
~Ἐγὼ
γὰρ
ὅτε
|
μὲν |
ἱππικῇ
τὸν
νοῦν
μόνῃ
προσεῖχον, |
[850-899] |
νυν
τὸ
λοιπόν,
ἀλλὰ
τήνδε
|
μὲν |
καλεῖν
~ἀλεκτρύαιναν,
τουτονὶ
δ᾿
ἀλέκτορα. |
[1000-1049] |
γνώμαισι
συνταράξαι.
~Ἐγὼ
γὰρ
ἥττων
|
μὲν |
λόγος
δι᾿
αὐτὸ
τοῦτ᾿
ἐκλήθην |
[200-249] |
με
καλεῖς,
ὦφήμερε
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Πρῶτον
|
μὲν |
ὅ
τι
δρᾷς,
ἀντιβολῶ,
κάτειπέ |
[700-749] |
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Μὰ
τὸν
Ἀπόλλω
γὼ
|
μὲν |
οὔ.
~(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Ἔχεις
τι
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ) |
[1050-1099] |
εἰς
τὴν
γλῶτταν,
ἣν
ὁδὶ
|
μὲν |
~οὔ
φησι
χρῆναι
τοὺς
νέους |
[500-549] |
ἐστὶ
φύσει
σκέψασθ᾿
ἥτις
πρῶτα
|
μὲν |
~οὐδὲν
ἦλθε
ῥαψαμένη
σκύτινον
καθειμένον |
[1050-1099] |
πόνους
πονῆσαι
~(ΔΙΚΑΙΟΣ
ΛΟΓΟΣ)
Ἐγὼ
|
μὲν |
οὐδέν᾿
Ἡρακλέους
βελτίον᾿
ἄνδρα
κρίνω. |
[600-649] |
ἢ
τὸ
τετράμετρον
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Ἐγὼ
|
μὲν |
οὐδὲν
πρότερον
ἡμιέκτεω.
~(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Οὐδὲν |
[1150-1199] |
φιλόδημος
τὴν
φύσιν.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Τουτὶ
|
μὲν |
οὐδέν
πω
πρὸς
ἕνην
τε |
[450-499] |
ἐν
τῇ
φύσει
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Λέγειν
|
μὲν |
οὐκ
ἔνεστ᾿
ἀποστ-
ερεῖν
δ᾿ |
[1050-1099] |
πείσεται
κακόν
~(ΔΙΚΑΙΟΣ
ΛΟΓΟΣ)
Τί
|
μὲν |
οὖν
ἂν
ἔτι
μεῖζον
πάθοι |
[50-99] |
τοῦ
πάππου
τιθέμην
Φειδωνίδην.
~Τέως
|
μὲν |
οὖν
ἐκρινόμεθ᾿
εἶτα
τῷ
χρόνῳ |
[1100-1149] |
τοῦτον
σοφιστὴν
δεξιόν.
~(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)
Ὠχρὸν
|
μὲν |
οὖν
οἶμαί
γε
καὶ
κακοδαίμονα. |
[1450-1499] |
ἅπαντα
τἀμὰ
πράγματα.
~(ΧΟΡΟΣ)
Αὐτὸς
|
μὲν |
οὖν
σαυτῷ
σὺ
τούτων
αἴτιος, |
[200-249] |
αὐτόν
μοι
μέγα.
~(ΜΑΘΗΤΗΣ)
Αὐτὸς
|
μὲν |
οὖν
σὺ
κάλεσον·
οὐ
γάρ |
[50-99] |
ἔχων
ἐγὼ
δ᾿
ἔφην·
~ὅταν
|
μὲν |
οὖν
τὰς
αἶγας
ἐκ
τοῦ |
[450-499] |
~τοῖς
φροντισταῖς
παραθέντων.
~(ΧΟΡΟΣ)
Λῆμα
|
μὲν |
πάρεστι
τῷδέ
γ᾿
~οὐκ
ἄτολμον |
[1400-1449] |
τὸ
τύπτειν
~Πῶς
γὰρ
τὸ
|
μὲν |
σὸν
σῶμα
χρὴ
πληγῶν
ἀθῷον |
[350-399] |
μετεωροσοφιστῶν
~πλὴν
ἢ
Προδίκῳ,
τῷ
|
μὲν |
σοφίας
καὶ
γνώμης
οὕνεκα,
σοὶ |
[0-49] |
ἐλᾷ
τὰ
πολεμιστήρια
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Ἐμὲ
|
μὲν |
σὺ
πολλοὺς
τὸν
πατέρ᾿
ἐλαύνεις |
[500-549] |
τοῖς
ἔπεσιν
πιστεύουσ᾿
ἐλήλυθεν.
~Κἀγὼ
|
μὲν |
τοιοῦτος
ἀνὴρ
ὢν
ποητὴς
οὐ |
[550-599] |
ἀεὶ
καὶ
τὴν
μητέρα.
~Εὔπολις
|
μὲν |
τὸν
Μαρικᾶν
πρώτιστον
παρείλκυσεν
~ἐκστρέψας |
[600-649] |
οὐ
λόγοις
ἀλλ᾿
ἐμφανῶς·
~πρῶτα
|
μὲν |
τοῦ
μηνὸς
εἰς
δᾷδ᾿
οὐκ |
[600-649] |
ξυντυχοῦσ᾿
ἡμῖν
ἐπέστειλεν
φράσαι
~πρῶτα
|
μὲν |
χαίρειν
Ἀθηναίοισι
καὶ
τοῖς
ξυμμάχοις· |