Vers |
[600-649] |
ἔλαττον
ἢ
δραχμήν,
~ὥστε
καὶ
|
λέγειν |
ἅπαντας
ἐξιόντας
ἑσπέρας
~μὴ
πρίῃ, |
[400-449] |
σύ.
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Μή
μοι
γε
|
λέγειν |
γνώμας
μεγάλας·
οὐ
γὰρ
τούτων |
[1400-1449] |
Ἐμοὶ
μέν,
ὦνδρες
ἥλικες,
δοκεῖ
|
λέγειν |
δίκαια,
~κἄμοιγε
συγχωρεῖν
δοκεῖ
τούτοισι |
[1350-1399] |
~πειθώ
τινα
ζητεῖν,
ὅπως
δόξεις
|
λέγειν |
δίκαια.
~(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)
Ὡς
ἡδὺ
καινοῖς |
[400-449] |
μικρόν,
~τῶν
Ἑλλήνων
εἶναί
με
|
λέγειν |
ἑκατὸν
σταδίοισιν
ἄριστον.
~(ΧΟΡΟΣ)
Ἀλλ᾿ |
[1050-1099] |
ἐλήφθης.
~Ἀπόλωλας·
ἀδύνατος
γὰρ
εἶ
|
λέγειν. |
Ἐμοὶ
δ᾿
ὁμιλῶν
~χρῶ
τῇ |
[450-499] |
πάνυ.
~(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Ἔνεστι
δῆτά
σοι
|
λέγειν |
ἐν
τῇ
φύσει
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Λέγειν |
[500-549] |
ὑπ᾿
ἀνδρῶν,
οὓς
ἡδὺ
καὶ
|
λέγειν, |
~ὁ
σώφρων
τε
χὠ
καταπύγων |
[1100-1149] |
τὸν
υἱόν,
ἢ
διδάσκω
σοι
|
λέγειν |
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Δίδασκε
καὶ
κόλαζε
καὶ |
[100-149] |
οὐ
θέμις
πλὴν
τοῖς
μαθηταῖσιν
|
λέγειν. |
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Λέγε
νυν
ἐμοὶ
θαρρῶν· |
[1300-1349] |
δ᾿
ὁπότερον
τοῖν
λόγοιν
βούλει
|
λέγειν. |
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Ποίοιν
λόγοιν
~(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)
Τὸν |
[1000-1049] |
κομψοπρεπῆ
μοῦσαν
ἔχων,
~δεῖ
σε
|
λέγειν |
τι
καινόν,
ὡς
εὐδοκίμηκεν
ἁνήρ. |
[1050-1099] |
τε
τιλθῇ
~Ἓξει
τινὰ
γνώμην
|
λέγειν |
τὸ
μὴ
εὐρύπρωκτος
εἶναι
~(ΑΔΙΚΟΣ |
[1300-1349] |
υἱὸν
δεινόν
οἱ
~γνώμας
ἐναντίας
|
λέγειν |
~τοῖσιν
δικαίοις,
ὥστε
νι-
~κᾶν |
[200-249] |
κατὰ
τί
~(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Βουλόμενος
μαθεῖν
|
λέγειν· |
~ὑπὸ
γὰρ
τόκων
χρήστων
τε |
[400-449] |
Οὐκ
οἶδ᾿
ἀτὰρ
εὖ
σὺ
|
λέγειν |
φαίνει.
Τί
γάρ
ἐστιν
δῆθ᾿ |
[1100-1149] |
μοι
μέλει,
~εἴπερ
μεμάθηκεν
εὖ
|
λέγειν |
Φειδιππίδης.
~Τάχα
δ᾿
εἴσομαι
κόψας |
[1350-1399] |
ἤρξαθ᾿
ἡ
μάχη
γενέσθαι
~ἤδη
|
λέγειν |
χρὴ
πρὸς
χορόν·
πάντως
δὲ |