Livre, Chap. |
[1, 0] |
~ΕΠΙΤΟΜΗ
|
Ι. |
~τρίτην
ἔκτεινεν
ἐν
Κρομμυῶνι
σῦν |
[1, 12] |
τῆς
κόλλης
ὑπὸ
τοῦ
ἡλίου
|
αἱ |
πτέρυγες
λυθῶσι,
μήτε
ἐγγὺς
θαλάσσης, |
[1, 20] |
ὁ
Ἰξίων
Ἥρας
ἐρασθεὶς
ἐπεχείρει
|
βιάζεσθαι, |
καὶ
προσαγγειλάσης
τῆς
Ἥρας
γνῶναι |
[1, 21] |
καὶ
εἰσαγομένην
τὴν
νύμφην
ἐπεχείρουν
|
βιάζεσθαι: |
ὁ
δὲ
Πειρίθους
μετὰ
Θησέως |
[1, 22] |
δὲ
αὐτῇ
Ποσειδῶνος
ᾐτήσατο
ἀνὴρ
|
γενέσθαι |
ἄτρωτος:
διὸ
καὶ
ἐν
τῇ |
[1, 6] |
δὲ
μέλλοντος
αὐτῷ
τοῦ
ποτοῦ
|
προσφέρεσθαι |
ἐδωρήσατο
τῷ
πατρὶ
τὸ
ξίφος, |
[1, 12] |
ἀναπτάντι
ἐνετείλατο
μήτε
εἰς
ὕψος
|
πέτεσθαι, |
μὴ
τακείσης
τῆς
κόλλης
ὑπὸ |
[1, 5] |
αὐτῷ,
καὶ
πείθει
τὸν
Αἰγέα
|
φυλάττεσθαι |
ὡς
ἐπίβουλον
αὐτῷ.
Αἰγεὺς
δὲ |
[1, 23] |
τὴν
Πιτθέως
αἰχμάλωτον:
Δημοφῶν
δὲ
|
καὶ |
Ἀκάμας
ἔφυγον.
κατάγουσι
δὲ
καὶ |
[1, 23] |
Λακεδαιμονίων
καὶ
Ἀρκάδων
εἷλον
Ἀθήνας
|
καὶ |
ἀπάγουσιν
Ἑλένην
καὶ
μετὰ
ταύτης |
[1, 24] |
ὃς
αὐτὸν
βάλλει
κατὰ
βαράθρων
|
καὶ |
ἀποκτείνει.
|
[1, 3] |
ἐν
Ἐλευσῖνι
Κερκυόνα
τὸν
Βράγχου
|
καὶ |
Ἀργιόπης
νύμφης.
οὗτος
ἠνάγκαζε
τοὺς |
[1, 23] |
καὶ
Διόσκουροι
μὲν
μετὰ
Λακεδαιμονίων
|
καὶ |
Ἀρκάδων
εἷλον
Ἀθήνας
καὶ
ἀπάγουσιν |
[1, 9] |
καὶ
κομίσας
εἰς
Λῆμνον
ἐμίγη.
|
καὶ |
γεννᾷ
Θόαντα
Στάφυλον
Οἰνοπίωνα
καὶ |
[1, 14] |
ὁ
δὲ
λαβὼν
ἐπηγγέλλετο
διείρειν
|
καὶ |
Δαιδάλῳ
δίδωσιν.
~ὁ
δὲ
ἐξάψας |
[1, 18] |
Ἀμαζόνος
παιδὸς
{ἤγουν
τοῦ
Ἱππολύτου}
|
καὶ |
δεῖται
συνελθεῖν
αὐτῇ.
ὁ
δὲ |
[1, 18] |
γεννήσασα
Θησεῖ
δύο
παιδία
Ἀκάμαντα
|
καὶ |
Δημοφῶντα
ἐρᾷ
τοῦ
ἐκ
τῆς |
[1, 9] |
δὲ
τὸ
λίνον
πάλιν
ἐξῄει.
|
καὶ |
διὰ
νυκτὸς
μετὰ
Ἀριάδνης
καὶ |
[1, 23] |
Περσεφόνης
γάμον
εἰς
Ἅιδου
κάτεισι.
|
καὶ |
Διόσκουροι
μὲν
μετὰ
Λακεδαιμονίων
καὶ |
[1, 7] |
ἐπιβουλὴν
μαθὼν
ἐξέβαλε
τὴν
Μήδειαν.
|
~καὶ |
εἰς
τὸν
τρίτον
δασμὸν
τῷ |
[1, 21] |
ἔχοντες
οἴνου
ἀφειδῶς
ἐμφορησάμενοι
ἐμέθυον,
|
καὶ |
εἰσαγομένην
τὴν
νύμφην
ἐπεχείρουν
βιάζεσθαι: |
[1, 22] |
ᾐτήσατο
ἀνὴρ
γενέσθαι
ἄτρωτος:
διὸ
|
καὶ |
ἐν
τῇ
πρὸς
Κενταύρους
μάχῃ |
[1, 15] |
ᾔσθετο
ὄντα
παρ'
ἐκείνῳ
Δαίδαλον,
|
καὶ |
εὐθέως
ἀπῄτει.
Κώκαλος
δὲ
ὑποσχόμενος |
[1, 14] |
Σικελίας>
~Δαίδαλον
δὲ
ἐδίωκε
Μίνως,
|
καὶ |
καθ'
ἑκάστην
χώραν
ἐρευνῶν
ἐκόμιζε |
[1, 20] |
νεφέλην
ἐξεικάσας
Ἥρᾳ
παρέκλινεν
αὐτῷ:
|
καὶ |
καυχώμενον
ὡς
Ἥρᾳ
μιγέντα
ἐνέδησε |
[1, 9] |
ἔνθα
Διόνυσος
ἐρασθεὶς
Ἀριάδνης
ἥρπασε,
|
καὶ |
κομίσας
εἰς
Λῆμνον
ἐμίγη.
καὶ |
[1, 23] |
καὶ
Ἀκάμας
ἔφυγον.
κατάγουσι
δὲ
|
καὶ |
Μενεσθέα
καὶ
τὴν
ἀρχὴν
τῶν |
[1, 23] |
εἷλον
Ἀθήνας
καὶ
ἀπάγουσιν
Ἑλένην
|
καὶ |
μετὰ
ταύτης
Αἴθραν
τὴν
Πιτθέως |
[1, 2] |
παριόντας
νίζειν
αὐτοῦ
τοὺς
πόδας,
|
καὶ |
νίζοντας
εἰς
τὸν
βυθὸν
αὐτοὺς |
[1, 11] |
τὸν
ἀριθμὸν
ἀπέκτεινεν:
ὁμοίως
δὲ
|
καὶ |
ὅσοι
ἀντᾶραι
ἤθελον
παρ'
αὐτοῦ |
[1, 3] |
οὗτος
ἠνάγκαζε
τοὺς
παριόντας
παλαίειν
|
καὶ |
παλαίων
ἀνῄρει:
Θησεὺς
δὲ
αὐτὸν |
[1, 19] |
θέοντος
αὐτοῦ
ἐπὶ
τοῦ
ἅρματος
|
καὶ |
παρὰ
τῇ
θαλάσσῃ
ὀχουμένου,
ταῦρον |
[1, 5] |
Αἰγεῖ
τότε
συνοικοῦσα
ἐπεβούλευσεν
αὐτῷ,
|
καὶ |
πείθει
τὸν
Αἰγέα
φυλάττεσθαι
ὡς |
[1, 9] |
καὶ
γεννᾷ
Θόαντα
Στάφυλον
Οἰνοπίωνα
|
καὶ |
Πεπάρηθον.
~λυπούμενος
δὲ
Θησεὺς
ἐπ' |
[1, 21] |
μετὰ
Θησέως
καθοπλισάμενος
μάχην
συνῆψε,
|
καὶ |
πολλοὺς
ὁ
Θησεὺς
αὐτῶν
ἀνεῖλεν. |
[1, 14] |
ἑκάστην
χώραν
ἐρευνῶν
ἐκόμιζε
κόχλον,
|
καὶ |
πολὺν
ἐπηγγέλλετο
δώσειν
μισθὸν
τῷ |
[1, 20] |
Ἰξίων
Ἥρας
ἐρασθεὶς
ἐπεχείρει
βιάζεσθαι,
|
καὶ |
προσαγγειλάσης
τῆς
Ἥρας
γνῶναι
θέλων |
[1, 16] |
διὸ
ἐστράτευσαν
ἐπ'
Ἀθήνας
Ἀμαζόνες.
|
καὶ |
στρατοπεδευσαμένας
αὐτὰς
περὶ
τὸν
Ἄρειον |
[1, 4] |
δὲ
μεγάλους
ἐπὶ
τῆς
μικρᾶς,
|
καὶ |
τὰ
ὑπερέχοντα
τοῦ
σώματος
ἀπέπριζε. |
[1, 18] |
κατασχίσασα
τὰς
τοῦ
θαλάμου
θύρας
|
καὶ |
τὰς
ἐσθῆτας
σπαράξασα
κατεψεύσατο
Ἱππολύτου |
[1, 11] |
ἀντᾶραι
ἤθελον
παρ'
αὐτοῦ
ἀπεκτάνθησαν,
|
καὶ |
τὴν
ἀρχὴν
ἅπασαν
ἔσχε
μόνος. |
[1, 23] |
ἔφυγον.
κατάγουσι
δὲ
καὶ
Μενεσθέα
|
καὶ |
τὴν
ἀρχὴν
τῶν
Ἀθηναίων
διδόασι |
[1, 6] |
Θησεὺς
δὲ
ἀναγνωρισθεὶς
τῷ
πατρὶ
|
καὶ |
τὴν
ἐπιβουλὴν
μαθὼν
ἐξέβαλε
τὴν |
[1, 4] |
μὲν
μικράν,
ἑτέραν
δὲ
μεγάλην,
|
καὶ |
τοὺς
παριόντας
ἐπὶ
ξένια
καλῶν |
[1, 15] |
~ὁ
δὲ
ἐξάψας
μύρμηκος
λίνον
|
καὶ |
τρήσας
τὸν
κοχλίαν
εἴασε
δι' |
[1, 1] |
γραὸς
αὐτήν:
ταύτην
τινὲς
Ἐχίδνης
|
καὶ |
Τυφῶνος
λέγουσι.
~τέταρτον
ἔκτεινε
Σκείρωνα |
[1, 12] |
ὁ
δὲ
πτερὰ
κατασκευάσας
ἑαυτῷ
|
καὶ |
τῷ
παιδὶ
ἀναπτάντι
ἐνετείλατο
μήτε |
[1, 9] |
καὶ
διὰ
νυκτὸς
μετὰ
Ἀριάδνης
|
καὶ |
τῶν
παίδων
εἰς
Νάξον
ἀφικνεῖται. |
[1, 24] |
Πειρίθου
παραγενόμενος
εἰς
Ἅιδου
ἐξαπατᾶται,
|
καὶ |
ὡς
ξενίων
μεταληψομένους
πρῶτον
ἐν |
[1, 10] |
ἔχουσαν
μέλαν
ἱστίον,
Θησέα
νομίσας
|
ἀπολλέναι |
ῥίψας
ἑαυτὸν
μετήλλαξε.
~Θησεὺς
δὲ |
[1, 24] |
ἐν
τῷ
τῆς
Λήθης
εἶπε
|
καθεσθῆναι |
θρόνῳ,
ᾧ
προσφυέντες
σπείραις
δρακόντων |
[1, 19] |
δὲ
πιστεύσας
ηὔξατο
Ποσειδῶνι
Ἱππόλυτον
|
διαφθαρῆναι: |
ὁ
δέ,
θέοντος
αὐτοῦ
ἐπὶ |
[1, 20] |
βιάζεσθαι,
καὶ
προσαγγειλάσης
τῆς
Ἥρας
|
γνῶναι |
θέλων
ὁ
Ζεύς,
εἰ
οὕτως |
[1, 11] |
ἀπέκτεινεν:
ὁμοίως
δὲ
καὶ
ὅσοι
|
ἀντᾶραι |
ἤθελον
παρ'
αὐτοῦ
ἀπεκτάνθησαν,
καὶ |
[1, 7] |
ἐνετείλατο,
ἐὰν
ὑποστρέφῃ
ζῶν,
λευκοῖς
|
πετάσαι |
τὴν
ναῦν
ἱστίοις.
~ὡς
δὲ |
[1, 10] |
Θησεὺς
ἐπ'
Ἀριάδνῃ
καταπλέων
ἐπελάθετο
|
πετάσαι |
τὴν
ναῦν
λευκοῖς
ἱστίοις.
Αἰγεὺς |
[1, 23] |
Θησεύς,
Πειρίθῳ
συνθέμενος
Διὸς
θυγατέρας
|
γαμῆσαι, |
ἑαυτῷ
μὲν
ἐκ
Σπάρτης
μετ' |
[1, 8] |
σὺν
ὅρκοις
Θησέως
δεῖται
Δαιδάλου
|
μηνῦσαι |
τοῦ
λαβυρίνθου
τὴν
ἔξοδον.
~ὑποθεμένου |
[1, 24] |
μετὰ
Πειρίθου
παραγενόμενος
εἰς
Ἅιδου
|
ἐξαπατᾶται, |
καὶ
ὡς
ξενίων
μεταληψομένους
πρῶτον |
[1, 13] |
Ἰκαρίαν
θάλασσαν
ἀπέθανε.
Δαίδαλος
δὲ
|
διασώζεται |
εἰς
Κάμικον
τῆς
Σικελίας>
~Δαίδαλον |
[1, 8] |
ἐρωτικῶς
διατεθεῖσα
πρὸς
αὐτὸν
συμπράσσειν
|
ἐπαγγέλλεται, |
ἐὰν
ὁμολογήσῃ
γυναῖκα
αὐτὴν
ἕξειν |
[1, 8] |
ὁμολογήσαντος
δὲ
σὺν
ὅρκοις
Θησέως
|
δεῖται |
Δαιδάλου
μηνῦσαι
τοῦ
λαβυρίνθου
τὴν |
[1, 18] |
παιδὸς
{ἤγουν
τοῦ
Ἱππολύτου}
καὶ
|
δεῖται |
συνελθεῖν
αὐτῇ.
ὁ
δὲ
μισῶν |
[1, 9] |
καὶ
τῶν
παίδων
εἰς
Νάξον
|
ἀφικνεῖται. |
ἔνθα
Διόνυσος
ἐρασθεὶς
Ἀριάδνης
ἥρπασε, |
[1, 15] |
καὶ
τρήσας
τὸν
κοχλίαν
εἴασε
|
δι' |
αὐτοῦ
διελθεῖν.
λαβὼν
δὲ
Μίνως |
[1, 12] |
πτερὰ
κατασκευάσας
ἑαυτῷ
καὶ
τῷ
|
παιδὶ |
ἀναπτάντι
ἐνετείλατο
μήτε
εἰς
ὕψος |
[1, 7] |
νεὼς
μέλαν
ἱστίον
Αἰγεὺς
τῷ
|
παιδὶ |
ἐνετείλατο,
ἐὰν
ὑποστρέφῃ
ζῶν,
λευκοῖς |
[1, 20] |
Ἥρας
γνῶναι
θέλων
ὁ
Ζεύς,
|
εἰ |
οὕτως
ἔχει
τὸ
πρᾶγμα,
νεφέλην |
[1, 13] |
τῶν
τοῦ
πατρὸς
ἐντολῶν
ψυχαγωγούμενος
|
ἀεὶ |
μετέωρος
ἐφέρετο:
τακείσης
δὲ
τῆς |
[1, 5] |
τοῦ
σώματος
ἀπέπριζε.
~Μήδεια
δὲ
|
Αἰγεῖ |
τότε
συνοικοῦσα
ἐπεβούλευσεν
αὐτῷ,
καὶ |
[1, 9] |
ἐφελκόμενος
δὲ
τὸ
λίνον
πάλιν
|
ἐξῄει. |
καὶ
διὰ
νυκτὸς
μετὰ
Ἀριάδνης |
[1, 9] |
ἐξάψας
Θησεὺς
τῆς
θύρας
ἐφελκόμενος
|
εἰσῄει. |
καταλαβὼν
δὲ
Μινώταυρον
ἐν
ἐσχάτῳ |
[1, 2] |
τὸν
βυθὸν
αὐτοὺς
ἔρριπτε
βορὰν
|
ὑπερμεγέθει |
χελώνῃ.
Θησεὺς
δὲ
ἁρπάσας
αὐτὸν |
[1, 5] |
τότε
συνοικοῦσα
ἐπεβούλευσεν
αὐτῷ,
καὶ
|
πείθει |
τὸν
Αἰγέα
φυλάττεσθαι
ὡς
ἐπίβουλον |
[1, 16] |
μετήλλαξεν.
~συστρατευσάμενος
δὲ
ἐπὶ
Ἀμαζόνας
|
Ἡρακλεῖ |
ἥρπασενἈντιόπην,
ὡς
δέ
τινες
Μελανίππην, |
[1, 24] |
πρὸς
Λυκομήδην
ἦλθεν,
ὃς
αὐτὸν
|
βάλλει |
κατὰ
βαράθρων
καὶ
ἀποκτείνει.
|
[1, 17] |
ἐκ
τῆς
Ἀμαζόνος
παῖδα
Ἱππόλυτον,
|
~λαμβάνει |
μετὰ
ταῦτα
παρὰ
Δευκαλίωνος
Φαίδραν |
[1, 24] |
αὐτὸν
βάλλει
κατὰ
βαράθρων
καὶ
|
ἀποκτείνει. |
|
[1, 20] |
διὰ
πνευμάτων
ἐν
αἰθέρι
ταύτην
|
τίνει |
δίκην.
νεφέλη
δὲ
ἐξ
Ἰξίονος |
[1, 9] |
καταλαβὼν
δὲ
Μινώταυρον
ἐν
ἐσχάτῳ
|
μέρει |
τοῦ
λαβυρίνθου
παίων
πυγμαῖς
ἀπέκτεινεν, |
[1, 3] |
τοὺς
παριόντας
παλαίειν
καὶ
παλαίων
|
ἀνῄρει: |
Θησεὺς
δὲ
αὐτὸν
μετέωρον
ἀράμενος |
[1, 20] |
~ὅτι
ὁ
Ἰξίων
Ἥρας
ἐρασθεὶς
|
ἐπεχείρει |
βιάζεσθαι,
καὶ
προσαγγειλάσης
τῆς
Ἥρας |
[1, 9] |
~ὑποθεμένου
δὲ
ἐκείνου,
λίνον
εἰσιόντι
|
Θησεῖ |
δίδωσι:
τοῦτο
ἐξάψας
Θησεὺς
τῆς |
[1, 18] |
λέγουσιν
ἀποθανεῖν.
~Φαίδρα
δὲ
γεννήσασα
|
Θησεῖ |
δύο
παιδία
Ἀκάμαντα
καὶ
Δημοφῶντα |
[1, 17] |
τῶν
γάμων
Ἀμαζὼν
ἡ
προγαμηθεῖσα
|
Θησεῖ |
τοὺς
συγκατακειμένους
σὺν
ταῖς
μεθ' |
[1, 15] |
παρ'
ἐκείνῳ
Δαίδαλον,
καὶ
εὐθέως
|
ἀπῄτει. |
Κώκαλος
δὲ
ὑποσχόμενος
ἐκδώσειν
ἐξένισεν |
[1, 20] |
θέλων
ὁ
Ζεύς,
εἰ
οὕτως
|
ἔχει |
τὸ
πρᾶγμα,
νεφέλην
ἐξεικάσας
Ἥρᾳ |
[1, 3] |
ποδῶν
ἔρριψεν.
~πέμπτον
ἔκτεινεν
ἐν
|
Ἐλευσῖνι |
Κερκυόνα
τὸν
Βράγχου
καὶ
Ἀργιόπης |
[1, 19] |
βίαν.
~Θησεὺς
δὲ
πιστεύσας
ηὔξατο
|
Ποσειδῶνι |
Ἱππόλυτον
διαφθαρῆναι:
ὁ
δέ,
θέοντος |
[1, 1] |
~ΕΠΙΤΟΜΗ
Ι.
~τρίτην
ἔκτεινεν
ἐν
|
Κρομμυῶνι |
σῦν
τὴν
καλουμένην
Φαιὰν
ἀπὸ |
[1, 17] |
ἐπιστᾶσα
σὺν
ὅπλοις
κτείνειν
ἔμελλεν.
|
οἱ |
δὲ
κλείσαντες
διὰ
τάχους
τὰς |
[1, 22] |
καταφρονῶν
πολλοὺς
τῶν
Κενταύρων
ἀπώλεσεν,
|
οἱ |
δὲ
λοιποί,
περιστάντες
αὐτῷ,
ἐλάταις |
[1, 4] |
γῆν.
~ἕκτον
ἀπέκτεινε
Δαμάστην,
ὃν
|
ἔνιοι |
Πολυπήμονα
λέγουσιν.
οὗτος
τὴν
οἴκησιν |
[1, 2] |
Κορίνθιον
τοῦ
Πέλοπος,
ὡς
δὲ
|
ἔνιοι |
Ποσειδῶνος.
οὗτος
ἐν
τῇ
Μεγαρικῇ |
[1, 15] |
θυγατέρων
ἔκλυτος
ἐγένετο:
ὡς
δὲ
|
ἔνιοί |
φασι,
ζεστῷ
καταχυθεὶς
{ὕδατι}
μετήλλαξεν. |
[1, 21] |
ἀσυνήθως
δὲ
ἔχοντες
οἴνου
ἀφειδῶς
|
ἐμφορησάμενοι |
ἐμέθυον,
καὶ
εἰσαγομένην
τὴν
νύμφην |
[1, 22] |
τῶν
Κενταύρων
ἀπώλεσεν,
οἱ
δὲ
|
λοιποί, |
περιστάντες
αὐτῷ,
ἐλάταις
τύπτοντες
ἔχωσαν |
[1, 23] |
γάμον
εἰς
Ἅιδου
κάτεισι.
καὶ
|
Διόσκουροι |
μὲν
μετὰ
Λακεδαιμονίων
καὶ
Ἀρκάδων |
[1, 11] |
ἀριθμὸν
ἀπέκτεινεν:
ὁμοίως
δὲ
καὶ
|
ὅσοι |
ἀντᾶραι
ἤθελον
παρ'
αὐτοῦ
ἀπεκτάνθησαν, |
[1, 16] |
καταχυθεὶς
{ὕδατι}
μετήλλαξεν.
~συστρατευσάμενος
δὲ
|
ἐπὶ |
Ἀμαζόνας
Ἡρακλεῖ
ἥρπασενἈντιόπην,
ὡς
δέ |
[1, 4] |
δὲ
μεγάλην,
καὶ
τοὺς
παριόντας
|
ἐπὶ |
ξένια
καλῶν
τοὺς
μὲν
βραχεῖς |
[1, 4] |
ξένια
καλῶν
τοὺς
μὲν
βραχεῖς
|
ἐπὶ |
τῆς
μεγάλης
κατακλίνων
σφύραις
ἔτυπτεν, |
[1, 4] |
τῇ
κλίνῃ,
τοὺς
δὲ
μεγάλους
|
ἐπὶ |
τῆς
μικρᾶς,
καὶ
τὰ
ὑπερέχοντα |
[1, 5] |
ἴδιον
ἀγνοῶν
παῖδα,
δείσας
ἔπεμψεν
|
ἐπὶ |
τὸν
Μαραθώνιον
ταῦρον.
~ὡς
δὲ |
[1, 19] |
διαφθαρῆναι:
ὁ
δέ,
θέοντος
αὐτοῦ
|
ἐπὶ |
τοῦ
ἅρματος
καὶ
παρὰ
τῇ |
[1, 20] |
οὗ
φερόμενος
διὰ
πνευμάτων
ἐν
|
αἰθέρι |
ταύτην
τίνει
δίκην.
νεφέλη
δὲ |
[1, 16] |
Ἀθήνας
Ἀμαζόνες.
καὶ
στρατοπεδευσαμένας
αὐτὰς
|
περὶ |
τὸν
Ἄρειον
πάγον
Θησεὺς
μετὰ |
[1, 18] |
δὲ
Φαίδρα,
δείσασα
μὴ
τῷ
|
πατρὶ |
διαβάλῃ,
κατασχίσασα
τὰς
τοῦ
θαλάμου |
[1, 6] |
αὐτοῦ.
Θησεὺς
δὲ
ἀναγνωρισθεὶς
τῷ
|
πατρὶ |
καὶ
τὴν
ἐπιβουλὴν
μαθὼν
ἐξέβαλε |
[1, 6] |
τοῦ
ποτοῦ
προσφέρεσθαι
ἐδωρήσατο
τῷ
|
πατρὶ |
τὸ
ξίφος,
ὅπερ
ἐπιγνοὺς
Αἰγεὺς |
[1, 23] |
καὶ
τὴν
ἀρχὴν
τῶν
Ἀθηναίων
|
διδόασι |
τούτῳ.
~Θησεὺς
δὲ
μετὰ
Πειρίθου |
[1, 15] |
ἔκλυτος
ἐγένετο:
ὡς
δὲ
ἔνιοί
|
φασι, |
ζεστῷ
καταχυθεὶς
{ὕδατι}
μετήλλαξεν.
~συστρατευσάμενος |
[1, 23] |
τὸν
Περσεφόνης
γάμον
εἰς
Ἅιδου
|
κάτεισι. |
καὶ
Διόσκουροι
μὲν
μετὰ
Λακεδαιμονίων |
[1, 14] |
Κώκαλον,
παρ'
ᾧ
Δαίδαλος
ἐκρύπτετο,
|
δείκνυσι |
τὸν
κοχλίαν.
ὁ
δὲ
λαβὼν |
[1, 23] |
Δημοφῶν
δὲ
καὶ
Ἀκάμας
ἔφυγον.
|
κατάγουσι |
δὲ
καὶ
Μενεσθέα
καὶ
τὴν |
[1, 1] |
ταύτην
τινὲς
Ἐχίδνης
καὶ
Τυφῶνος
|
λέγουσι. |
~τέταρτον
ἔκτεινε
Σκείρωνα
τὸν
Κορίνθιον |
[1, 9] |
δὲ
ἐκείνου,
λίνον
εἰσιόντι
Θησεῖ
|
δίδωσι: |
τοῦτο
ἐξάψας
Θησεὺς
τῆς
θύρας |
[1, 12] |
ὑπὸ
τοῦ
ἡλίου
αἱ
πτέρυγες
|
λυθῶσι, |
μήτε
ἐγγὺς
θαλάσσης,
ἵνα
μὴ |
[1, 4] |
μεγάλης
κατακλίνων
σφύραις
ἔτυπτεν,
ἵν'
|
ἐξισωθῶσι |
τῇ
κλίνῃ,
τοὺς
δὲ
μεγάλους |
[1, 15] |
δὲ
ἔνιοί
φασι,
ζεστῷ
καταχυθεὶς
|
{ὕδατι} |
μετήλλαξεν.
~συστρατευσάμενος
δὲ
ἐπὶ
Ἀμαζόνας |
[1, 14] |
τῷ
διὰ
τοῦ
κοχλίου
λίνον
|
διείραντι, |
διὰ
τούτου
νομίζων
εὑρήσειν
Δαίδαλον. |
[1, 12] |
κατασκευάσας
ἑαυτῷ
καὶ
τῷ
παιδὶ
|
ἀναπτάντι |
ἐνετείλατο
μήτε
εἰς
ὕψος
πέτεσθαι, |
[1, 9] |
ἔξοδον.
~ὑποθεμένου
δὲ
ἐκείνου,
λίνον
|
εἰσιόντι |
Θησεῖ
δίδωσι:
τοῦτο
ἐξάψας
Θησεὺς |
[1, 23] |
ἐλάταις
τύπτοντες
ἔχωσαν
εἰς
γῆν.
|
~ὅτι |
Θησεύς,
Πειρίθῳ
συνθέμενος
Διὸς
θυγατέρας |
[1, 22] |
πολλοὺς
ὁ
Θησεὺς
αὐτῶν
ἀνεῖλεν.
|
~ὅτι |
Καινεὺς
πρότερον
ἦν
γυνή,
συνελθόντος |
[1, 12] |
τὴν
ἀρχὴν
ἅπασαν
ἔσχε
μόνος.
|
~ὅτι |
Μίνως,
αἰσθόμενος
τοῦ
φεύγειν
τοὺς |
[1, 20] |
ἔρωτος
περιφανοῦς
ἑαυτὴν
ἀνήρτησε
Φαίδρα.
|
~ὅτι |
ὁ
Ἰξίων
Ἥρας
ἐρασθεὶς
ἐπεχείρει |