Livre, Chap. |
[1, 11] |
ἑαυτὸν
μετήλλαξε.
~Θησεὺς
δὲ
παρέλαβε
|
τὴν |
Ἀθηναίων
δυναστείαν,
τοὺς
μὲν
Πάλλαντος |
[1, 13] |
δὲ
τῆς
κόλλης
πεσὼν
εἰς
|
τὴν |
ἀπ'
ἐκείνου
κληθεῖσαν
Ἰκαρίαν
θάλασσαν |
[1, 11] |
ἤθελον
παρ'
αὐτοῦ
ἀπεκτάνθησαν,
καὶ
|
τὴν |
ἀρχὴν
ἅπασαν
ἔσχε
μόνος.
~ὅτι |
[1, 23] |
κατάγουσι
δὲ
καὶ
Μενεσθέα
καὶ
|
τὴν |
ἀρχὴν
τῶν
Ἀθηναίων
διδόασι
τούτῳ. |
[1, 8] |
δεῖται
Δαιδάλου
μηνῦσαι
τοῦ
λαβυρίνθου
|
τὴν |
ἔξοδον.
~ὑποθεμένου
δὲ
ἐκείνου,
λίνον |
[1, 6] |
δὲ
ἀναγνωρισθεὶς
τῷ
πατρὶ
καὶ
|
τὴν |
ἐπιβουλὴν
μαθὼν
ἐξέβαλε
τὴν
Μήδειαν. |
[1, 1] |
~τρίτην
ἔκτεινεν
ἐν
Κρομμυῶνι
σῦν
|
τὴν |
καλουμένην
Φαιὰν
ἀπὸ
τῆς
θρεψάσης |
[1, 6] |
τὸ
ξίφος,
ὅπερ
ἐπιγνοὺς
Αἰγεὺς
|
τὴν |
κύλικα
ἐξέρριψε
τῶν
χειρῶν
αὐτοῦ. |
[1, 6] |
καὶ
τὴν
ἐπιβουλὴν
μαθὼν
ἐξέβαλε
|
τὴν |
Μήδειαν.
~καὶ
εἰς
τὸν
τρίτον |
[1, 17] |
μετὰ
ταῦτα
παρὰ
Δευκαλίωνος
Φαίδραν
|
τὴν |
Μίνωος
θυγατέρα,
ἧς
ἐπιτελουμένων
τῶν |
[1, 10] |
Αἰγεὺς
δὲ
ἀπὸ
τῆς
ἀκροπόλεως
|
τὴν |
ναῦν
ἰδὼν
ἔχουσαν
μέλαν
ἱστίον, |
[1, 7] |
ἐὰν
ὑποστρέφῃ
ζῶν,
λευκοῖς
πετάσαι
|
τὴν |
ναῦν
ἱστίοις.
~ὡς
δὲ
ἧκεν |
[1, 10] |
ἐπ'
Ἀριάδνῃ
καταπλέων
ἐπελάθετο
πετάσαι
|
τὴν |
ναῦν
λευκοῖς
ἱστίοις.
Αἰγεὺς
δὲ |
[1, 21] |
ἀφειδῶς
ἐμφορησάμενοι
ἐμέθυον,
καὶ
εἰσαγομένην
|
τὴν |
νύμφην
ἐπεχείρουν
βιάζεσθαι:
ὁ
δὲ |
[1, 4] |
ὃν
ἔνιοι
Πολυπήμονα
λέγουσιν.
οὗτος
|
τὴν |
οἴκησιν
ἔχων
παρ'
ὁδὸν
ἐστόρεσε |
[1, 23] |
Ἑλένην
καὶ
μετὰ
ταύτης
Αἴθραν
|
τὴν |
Πιτθέως
αἰχμάλωτον:
Δημοφῶν
δὲ
καὶ |
[1, 18] |
ὁ
δὲ
μισῶν
πάσας
γυναῖκας
|
τὴν |
συνουσίαν
ἔφυγεν.
ἡ
δὲ
Φαίδρα, |